ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၏နွံ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
ကျွန်မနာမည်က စုလှိုင် ပါ။ အိမ်ထောင်ရှင်မ တစ်ယောက်ပေါ့။ ကျမအမျိုးသားကတော့ ကိုနိုင်အောင်ပါ။ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုထဲမှာပဲ အတူတူလုပ်ကြပါတယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း လေးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်ကြသေးပါဘူး။ ကိုနိုင်အောင်ကတော့ အသက် ၃၄ နှစ်ရှိပြီး ကျမက သူ့ထက် အသက်လေးနှစ် ငယ်ပါတယ်။
ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ငွေကြေးကြွယ်ဝ ချမ်းသာသော ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ကိုနိုင်အောင်ရဲ့ မိဘတွေက နယ်မှာ ခေါ်ထားသော်လည်း ယောင်္ကျားဖြစ်သူကိုယ်တိုင်က လင်မယားနှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလိုတာကြောင့်ရော ကုမ္ပဏီအလုပ်မှ မထွက်လိုတာကြောင့်ရောကြောင့် မိဘများက တိုက်ခန်းတစ်ခန်းဝယ်ပေးပြီး နေစေခဲ့ပါတယ်။ ယုယုယယနဲ့ ချစ်မဝနိုင်တဲ့ အချိန်တွေပေါ့ရှင်။
အိမ်ထောင်သက် လေးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်တာကြောင့် ကျမရဲ့ခန္တာကိုယ်ဟာ ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်မသွားပဲ အပျိုစင်ဘဝတုန်းက အတိုင်း မြင်သူတကာ ပုရိသ လည်ပြန်ကာ လှည့်ကြည့်ရလောက်အောင်ကို သူ့နေရာနဲ့သူ တင်းတင်းရင်းရင်း စွင့်စွင့်ကားကား ရှိနေဆဲပါပဲ။ ယောင်္ကျားနဲ့ အလုပ်အတူတူသွား အလုပ်အတူတူပြန် ကုမ္ပဏီပိတ်ရက်တွေမှာ လျှောက်လည်လိုက်နဲ့ ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ လင်မယားဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ကြပါတယ်။
တစ်နေ့မှာတော့ ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ကျမတို့ရဲ့ဘဝလေးကို ဖျက်ဆီးမဲ့ အကြောင်းတရား လေပွေငယ်က ဗိန်းမောင်းတိုက်ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။
ကျမယောင်္ကျား ကိုနိုင်အောင့်မှာ ကင်ဆာ ဆိုတဲ့ ရောဂါဆိုးကြီး စွဲကပ်နေပြီ။ ကိုနိုင်အောင် ဗိုက် မခံမရပ်နိုင်အောင် အောင့်သောကြောင့် ဆေးခန်းသွားပြရာမှ အဆင့်ဆင့် စစ်ဆေးရင်း ကင်ဆာရောဂါ နောက်ဆုံးအဆင့်ဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျမ မှာတော့ မျက်ရည် မဆည်နိုင်အောင် ကြိတ်ငိုကြွေးခဲ့ရပါတယ်။ ကျမတို့နှစ်ယောက်လုံး ကုမ္ပဏီမှ ခွင့်ယူလိုက်ရပါတယ်။ ကျမကတော့ ကိုနိုင်အောင့်ကို ပြုစုပေးဖို့ပေါ့။
ကိုနိုင်အောင်ကတော့ စိတ်ဓာတ်ကျသွားခြင်း မရှိပါဘူး။ သူ့ရဲ့အလုပ်အပေါ်မှာ အစွဲအလမ်းကြီးနေတုန်းပါပဲ။
ကျမလည်း ကိုနိုင်အောင့်ကို အဘက်ဘက်က တာဝန်ကျေအောင် ပြုစုပေးနေခဲ့ပါတယ်။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကျမရဲ့ သွေးသားကလည်း မရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကာမကို တောင်းဆိုလာပါတော့တယ်။ ကျမသွေးသားက တောင်းဆိုလာတဲ့ ကာမဆန္ဒကို အတတ်နိုင်ဆုံး သည်းခံဖြေဖျောက်ပြီး နေခဲ့ရပါတယ်။
တစ်နေ့တော့ ကုမ္ပဏီမှာ ကျမယောင်္ကျားရဲ့ အလုပ်နေရာကို အစားထိုးဝင်ရောက် လုပ်ကိုင်နေတဲ့ ကျမ ယောင်္ကျားရဲ့ မိတ်ဆွေ ကိုရန်နိုင်က လူနာသတင်းမေးဖို့ ရောက်လာပါတယ်။ ကျမယောင်္ကျား ကိုနိုင်အောင့်ကိုမေးတော့ ကျမလည်း ကိုနိုင်အောင်ရှိရာ အခန်းဆီသို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အားရပါးရ စကားတွေ ပြောကြတယ်။
ကျမယောင်္ကျား ကိုနိုင်အောင်ကို ကြည့်ရတာ ကုမ္ပဏီ အလုပ်ကိစ္စတွေ ပြောနေရရင် လန်းဆန်းပြီး တတ်ကြွနေသလိုပါပဲ။ ကျမလည်း အခန်းအပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။ကိုရန်နိုင်ဆိုတာ ကျမနဲ့ သိပ်စိမ်းတဲ့သူတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျမ အိမ်ထောင်မကျခင်က ကျမကို လက်ထပ်ဖို့ propose လုပ်ဖူးပါတယ်။ ကျမက ငြင်းလိုက်တော့ သူနောက်ဆုတ်သွားခဲ့ပါတယ်။
ကိုရန်နိုင်က ကျမယောင်္ကျားထက် အသက်နည်းနည်းတော့ ကြီးပါတယ်။ အရပ် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အသားညိုညိုနဲ့ ခန္တာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိတယ်လို့ ပြောရမှာပေါ့။ ကျမယောက်ျား ကိုနိုင်အောင်နဲ့ စကားစမြည် ပြောလို့အပြီး သူပြန်သွားပါတယ်။
ကိုရန်နိုင် ပြန်သွားအပြီး ကျမယောင်္ကျားဖြစ်သူကို နေ့လည်စာကျွေးပြီး ဆေးတိုက်ရန်သွားတော့ ယောင်္ကျားဖြစ်သူက ကိုရန်နိုင်ဟာ ကုမ္ပဏီ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး လူနာသတင်းမေးရင်း လာတိုင်ပင်ပြီး အကြံဉာဏ် လာယူတာဖြစ်ကြောင်း၊ ဒီစီမံကိန်းကို အိမ်ကနေ ကိုရန်နိုင်ကို ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးလျှင် မိမိတို့ လင်မယားနှစ်ဦးစလုံး ရာထူးတိုးနိုင်တဲ့အကြောင်း ပြောပြရင်း အလုပ်ကို စိတ်အားထက်သန်လျှက် ရှိနေပါတယ်။
ကျမကတော့ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ကိုနိုင်အောင့်ရဲ့ စကားတွေကို သူ့ရဲ့ရောဂါ အခြေအနေကြောင့် အရေးတယူလုပ်ပြီး မစဉ်းစားနေတော့ပါဘူး ရှင်။ ကိုနိုင်အောင် စိတ်ဓာတ် တက်ကြွနေတာကြောင့် အစားတော်တော် စားနိုင်လာတာကိုပဲ ကျမ ဝမ်းသာနေရပါတယ်။
နောက်နေ့လည်း ကိုရန်နိုင် ရောက်လာပြန်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း ယောင်္ကျားရဲ့ အခန်းထဲမှာ အလုပ်ကိစ္စ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပါတယ်။ ကိုရန်နိုင် အလုပ်ကိစ္စ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာတော့
” စုလှိုင် ငါနင်နဲ့ စကားနည်းနည်း ပြောလို့ရမလား။ နိုင်အောင်ရဲ့ အလုပ်ကိစ္စ အကြောင်းပါ”
”ဟုတ်ကဲ့။ ပြောပါ ရပါတယ် ”
ကျမ ကိုရန်နိုင်ကို ထမင်းစားခန်းက စားပွဲမှာ ခဏထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
”ခဏနော် ကိုရန်နိုင် ကျမ ကော်ဖီဖျော်လိုက်ဦးမယ်”
ကော်ဖီဖျော်လာပြီး စားပွဲပေါ် လာချပေးတဲ့ အချိန် မှာ ကိုရန်နိုင်ဆီမှ ကျမရင်အစုံကို လိုချင်တပ်မက်မှုတွေနဲ့ ရမ္မက်ထန်နေတဲ့ အကြည့်ကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။ ကျမလည်း ဟန်မပျက်ပဲ ကော်ဖီခွက်ကို ချပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ကော်ဖီခွက်ကို ချပေးရင်းနဲ့
”အခုလို သတင်းလာမေးတာ… ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်…… ကျမယောင်္ကျား ကိုနိုင်အောင်က… အလုပ်ကိစ္စ လာတိုင်ပင်တဲ့အတွက် တော်တော် ဝမ်းသာနေတာ”
ကိုရန်နိုင်က ကျမကို
”သိပ်လည်း ဝမ်းသာမနေနဲ့ဦး… ကုမ္ပဏီက သူဌေးက ဒီစီမံကိန်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဆွေးနွေချင်စိတ် မရှိဘူး”
ကျမစိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားပြီးတော့
”ရှင် … ဘယ်လို”
” ငါက နိုင်အောင်နဲ့ လက်တွဲလုပ်ပြီး သူ့ဆီက အတွေ့အကြုံနဲ့ ပညာယူချင်လို့။ နိုင်အောင့်ကို ဒီလိုအခြေနေမှာ ပါဝင်ကူညီလို့ရအောင် ကုမ္ပဏီက သူဌေးကို စည်းရုံးရဦးမှာ။ ဒီမှာ စုလှိုင် နင်ငါ့တောင်းဆိုချက်ကို လက်ခံမယ် ဆိုရင်တော့ နင်လဲရာထူးတိုးလိမ့်မယ်။ ဒီအလုပ်က ခွင့်ယူထားတဲ့အချိန်မှာ ရမယ့်လစာတွေလည်း ရအောင် ငါသူဌေးကို စည်းရုံးပေးနိုင်တယ်”
ကျမ လစာလည်းရမယ်၊ အခုရာထူးထက် နှစ်ဆင့်လောက်မြင့်တဲ့ မန်နေဂျာရာထူးလည်း ရမယ် ဆို တော့
”တောင်းဆိုချက်က ဘာများလဲ”
” ငါ နင့်ကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်”
ကိုရန်နိုင် နှုတ်ဖျားမှ ထွက်လာတဲ့ စကားကြောင့် ကျမရင်ထဲ ဒိန်းကနဲဖြစ်ပြီး ခေါင်းကဆံပင်တွေ ထောင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
” ရှင်… ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ”
” ငါ နိုင်အောင်ကြောင့် နင်ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီးပြီ စုလှိုင်။ နင့်ကို မေ့မရနိုင်ခဲ့ဘူး။ နင့်ယောင်္ကျားရဲ့ အလုပ်အပေါ်မှာရှိတဲ့ အိမ်မက်တွေကို ငါအကောင်အထည် ဖော်ပေးနိုင်တယ်…။ နင့်ယောင်္ကျားက စိတ်အားထက်သန်နေတာနော်……။ ကဲ ငါသွားမယ်”
ကိုရန်နိုင်ပြောပြီး ထထွက်ဖို့ပြင်ပါတယ်။ ကျမလည်း စိတ်ထဲ ရှုပ်ထွေးနောက်ကျိနေပြီး
” ရှင်ပြောခဲ့တာတွေ တကယ်လုပ်ပေးနိုင်လို့လား… ကိုရန်နိုင်”
”အေး…… ငါလုပ်ပေးနိုင်တယ်။ နင်လက်ခံ သဘောတူတယ်ဆို ငါ့ကို ဖုန်းပြန်ဆက်လိုက်ပါ။ ဒီမှာ ငါ့ လိပ်စာကဒ်”
ကိုရန်နိုင် စားပွဲပေါ် လိပ်စာကဒ်တင်ပေးပြီး ပြန်သွားပါတော့တယ်။ ကျမ ဘာလုပ်ရမလဲ ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမယောင်္ကျား အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည်ပေါ်လာဖို့၊ ကျမ ရာထူးတိုးဖို့နဲ့ ခန္တာကိုယ်ကို ပေးဆပ်ရမှာလား တွေးရင်း အိမ်အလုပ်တွေကိုပဲ ဆက်လုပ်နေမိပါတော့တယ်။
နောက်နေ့မနက် အိပ်ယာနိုးတော့ ကျမယောင်္ကျားကို မျက်နှာသစ်ပေးပြီး မနက်စာစားဖို့ ပြင်ဆင်ပေးတော့ ကျမယောကျ်ား ကိုနိုင်အောင်ဟာ သူဖုန်းဆက်တာ ကိုရန်နိုင်တစ်ယောက် မကိုင်လို့ဆိုပြီး စိတ်ဓာတ်ကျဆင်းနေပုံပေါ်ပါတယ်။ သူမနက်စာတောင် ကောင်းကောင်းမစားနိုင်ပါဘူး။
” ဒီစီမံကိန်းက ငါ့တစ်ဘဝလုံးမှာ မက်ခဲ့ရတဲ့ အိမ်မက်ပဲ…။ ငါ့ရဲ့ အခုလိုအခြေနေမှာ သူတို့ငါ့ကို မလုပ်ခိုင်းတော့ဘူး ထင်ပါတယ်လေ”
အလုပ်ကိစ္စကြောင့် တက်ကြွနေတဲ့ ကိုနိုင်အောင့် ဆီက ဒီလို စိတ်ဓာတ်ကျ စိတ်လျှော့လိုက်တဲ့ စကားမျိုးကြားတော့ ကျမ တော်တော်လေး စိတ်မကောင်းပဲ ဝမ်းနည်းသလို ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း ယောင်္ကျားအဖြစ်ချင်ဆုံးဆန္ဒ သူ့တစ်ဘဝလုံး မျှော်လင့်ခဲ့ရတဲ့ အိမ်မက်အတွက် ကိုရန်နိုင့်ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမယောင်္ကျား အိပ်ခန်းထဲမှာ ကွန်ပြူတာ တစ်လုံးနဲ့ အလုပ်လုပ်လိုက် ဖုန်းပြောလိုက်နဲ့ စိတ်ဓာတ်တက်ကြွစွာ အလုပ်လုပ်နေတာ မြင်ရတော့ ကျမ နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်ခဲ့ပါတယ်။
ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ မနက်ကတည်းက ရောက်နေတဲ့ ကိုရန်နိုင်က စားပွဲခုံဘေးမှာရှိနေတဲ့ ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာကို တွေလိုက်ရပါတယ်။ ကျမကို တဏှာခိုးဝေနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျမ ရှက်မိသလိုလိုပဲရှင်။ အဲ့ဒီနောက် ကိုရန်နိုင်က
” ငါ နင့်ရဲ့ စိတ်ဆင်းရဲ ဒုက္ခတွေအတွက် စိတ်မကောင်းပါဘူး”
ကျမလည်း စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ ကျမရဲ့ ဆလင်းဘတ်အိတ်ကို ယူလိုက်ပြီး
”ကျမ စတိုးဆိုင်မှာ ဈေးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ် ကိုရန်နိုင်”
လို့ ပြောပြီးလှမ်းအထွက် ကိုရန်နိုင်က ကျမလက်မောင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။
”ရှင်ဘာသဘောလဲ”
ကိုရန်နိုင် ကျမ မေးတာကို ပြန်မဖြေပဲ ကျမကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး အင်္ကျီအပေါ်ကနေ ကျမနို့တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်နေပါတော့တယ်။ ပုဆိုးအောက်မှ တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကလည်း ကျမဖင်နှစ်လုံးကြားကို လာထောက်နေတော့ ကျမရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ စိတ်တွေလှုပ်ရှားသွားပါတယ်။ ကိုရန်နိုင့် ကျမနို့နှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေရင်း ဂုတ်သားလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖွဖွလေး လျှောက်နမ်းပါတော့တယ်။ ကျမ အတင်းရုန်းကန်ရင်း
” မလုပ်ပါနဲ့ ကိုရန်နိုင် မလုပ်ပါနဲ့ရှင်”
ကျမ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်နေသော်လည်း ကိုရန်နိုင်က လုံးဝဂရုမစိုက်ပဲ ကျမအပေါ်က ဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီလေးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဘော်လီပေါ်မှနေ၍ နို့နှစ်လုံးကို သူ့လက်ကြီးများဖြင့် ပွတ်သပ်ဖြစ်ညှစ်ကာ
”စုလှိုင် နင်အခုလို အော်နေမယ်ဆို နင်ယောင်္ကျား သိသွားလိမ့်မယ်နော်… နင်ရယ် ငါရယ် ပြောထားတဲ့ ကိစ္စကို မေ့ချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား”
ပြောရင်းကျမ လည်တိုင်တွေကို လျှာပြားကြီးနဲ့ ယက်ပါတော့တယ်။ ဘော်လီထဲမှ ကျမနို့တွေကို တစ်လုံးချင်း ဘော်လီမချွတ်ပဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ပါတော့တယ်။ ကျမ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်ထလာပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ့ ဟင့်ခနဲ့ အသံထွက်မိသွားတယ်။
ကိုနိုင်အောင် ရောဂါဖြစ်ကတည်းက ယောင်္ကျားနဲ့ ဆက်ဆံခြင်း မရှိခဲ့တဲ့ ကျမရဲ့ ကာမမီးတောက်ကလေးကို မီးစမွှေးလိုက်သလိုပါပဲ။ ကိုရန်နိုင် ကျမရဲ့နို့တွေကို နယ်နေရင်း ထမီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ ကျမရဲ့ ပင်တီအသားရောင်လေး ပေါ်လာပါတယ်။ ကျမကိုဖက်ရင်း ထမင်းစား စားပွဲပေါ်မှာ လက်ထောက်ရင်း ဖင်ကုန်းနေတဲ့ အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကုန်းလျက် အနေအထား ဖြစ်သွားတာကြောင့် ကော့ထွက်လာတဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို အားရပါးရ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပါတော့တယ်။
ကျမရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေရင်း ပင်တီဘောင်းဘီလေးအောက်မှ လက်နှိုက်ကာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို သူ့လက်ချောင်းများဖြင့် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ကျမလည်း အသံထွက် ညည်းမိပါတော့တယ်။
”အင့်……ဟင့်ဟင့် ……ဟွန့်”
လုပ်ပေးနေရင်း ကိုရန်နိုင်က
” နင့်ယောင်္ကျား နင့်ကို မလိုးပေးတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာပြီလဲ”
ကျမ ရှက်စိတ်ကြောင့် မဖြေမိပါဘူး။ ကျမရဲ့ ကာမမီးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တောက်လောင်စ ပြုလာပြီး စောက်ဖုတ်လေးအတွင်း အရည်တွေ စို့လာပါပြီ။ ကိုရန်နိုင် ကျမရဲ့ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ လက်က အလိုအလျောက် တုန့်ပြန်မှုကြောင့် လိုက်ဆွဲပေမဲ့ မမှီနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမဟာ ဖင်တုံးလုံးနဲ့အပေါ်အင်္ကျီသာရှိပြီး ထမင်းစား စားပွဲကို လက်ထောက် အမှီပြုကာ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ အနေအထား ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင်။
ကိုရန်နိုင် ကျမစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ကလိနေရင်း ကျမဖင်လုံးကြီးတွေကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရ ဆွဲစုပ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ရင်း ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝ နီညိုညိုလေးကို ကိုရန်နိုင် လျှာဖျားလေးနဲ့ လှမ်းယက်လိုက်ပါတော့တယ်။
”ဟင့်… အ အ အဲ့နေရာကို မလုပ်ပါနဲ့ ဟင့်ဟင့်”
ကောင်းလွန်းလှတဲ့ အထိအတွေ့ အရသာတွေကြောင့် ကျမအသံစုံထွက်ပြီး သတိလက်လွတ် အော်ညည်းမိပါတယ်။ ကျမယောင်္ကျားဖြစ်သူ အသံတွေကို ကြားသွာမှာ စိုးရိမ်မိတာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ အမြန်ပိတ်လိုက်ရပါတယ်။ ကိုရန်နိုင်က ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ ထည့်နှိုက်နေရင် အစိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူးရှင်။ ကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ ပန်းထွက်ရင်း တစ်ချီ ပြီးသွားပါတော့တယ်။
ကိုရန်နိုင် ဖင်ကုန်းနေတဲ့ကျမကို ဆွဲမလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်စေပါတယ်။ ကျမနို့နှစ်လုံးကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရစို့ရင်း နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးပါတယ်။ သူအားရအောင် စို့ပြီးတော့ ကျမကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမထိုင်နေစဉ် သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးကြီး ပေါ်လာပါတော့တယ်။ ကျမယောင်္ကျားရဲ့ လီးထက် အလုံးလည်း ပိုတုတ်ပြီး ပိုရှည်ပါတယ်။
ကိုရန်နိုင် ကျမမျက်နှာကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်းပါတော့တယ်။ ကျမလည်း ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ ငြင်းဆန်ဖို့ မေ့လျော့ကာ သူလီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်မိပါတော့တယ်။
သူက ကျမခေါင်းကို ကိုင်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲသို့ လီးတံတစ်ဆုံး ထိုးထည့်ပြီး ပါးစပ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်ချက်ချင်းစီ လိုးထည့်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာပြီး အပြင်ဘက်ကို ထွက်ကြလာပါတယ်။ ကိုရန်နိုင် သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်မှ အသက်ရှူခွင့် အပြည့်အဝ ရပါတယ်။
သူက နောက်တစ်ခါ ထပ်စုပ်ခိုင်းပြန်ပါတယ်။ ကျမလည်း ရမ္မက်သွေးများ ထကြွလာပြီဖြစ်ရာ အားရပါးရ တအုအုနဲ့ အသံထွက်အောင် စုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ကိုရန်နိုင် သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီ
” အိပ်ခန်းဘယ်မှာလဲ”
လို့ မေးပါတယ်။ ကျမမဖြေတော့ ကျမလက်ကို အတင်းဆွဲပြီး အခန်းကို လိုက်ရှာပါတော့တယ်။ အခန်းလွတ်တစ်ခန်း တွေ့တော့ အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ကုတင်ပေါ် ကျမကို တွန်းချလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင့်။
ကိုရန်နိုင် ကျမခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ကို ရမ္မက်ထန်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျမကတော့ ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင်။ ပြီးတော့ သူ့လျှာပြားကြီးနဲ့ ဖင်ဝကနေ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် ယက်ပါတော့တယ်။ အစိလေးကို ပါးစပ်နဲ့ငုံပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်တော့
”အား အားဟင့် ………အင်းအင်း ”
ကျမ အော်ညည်းမိပါတော့တယ်။ ကျမခန္တာကိုယ် တစ်ခုလုံး တိမ်တိုက်တွေထဲကို လေဟုန်စီးရင်း မြောက်တက် လွှင့်မျောသွားသလိုပါပဲရှင်။ အရမ်းခံစားလို့ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာ။
ကိုရန်နိုင် ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်နေရင်း နို့တွေကိုပါ ပွတ်သပ်ညှစ်ချေနေတော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးမိလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်အုံ တစ်ခုလုံးနဲ့ အမှေးပါးလေးနှစ်ခုကို ဆွဲဆွဲစုပ်ပေးနေပြီးတော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲ ကို သူ့လျှာတစ်ဝက်လောက် ရောက်အောင် ထိုးသွင်းပြီး ကျမယောင်္ကျားနဲ့တောင် မရခဲ့ဘူးတဲ့ အထိအတွေ့ ကာမခံစားမှုတွေကို ပေးနေပါတယ်။ ကျမ စောက်ဖုတ်လေး ကော့ကော့တက်ရင်း နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားပြန်ပါတော့တယ်။
ကိုရန်နိုင် ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်း အပေါ်အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမခန္တာကိုယ် တစ်ခုလုံး ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတော့ပဲ ကိုလုံးတီး ဖြစ်သွားတာကြောင့် ရှက်ပြီး တစ်ဖက်လှည့်နေလိုက်ပါတယ်။
ကိုရန်နိုင် ကျမကို ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး သူလီးကြီးကို ကျမလက်ထဲထည့်ကာ ဂွင်းတိုက်ခိုင်းပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတုန်း သူက ကျမရဲ့ထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားကာ သူ့လီးကြီးကို တဆုံးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။
”အ……အားးး”
ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုလုံးပါ လီးကြီးနဲ့အတူ အထဲဝင်သွားတယ်။ သူ့လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုပါ ပြန်ထွက်လာတယ်။ သူ့လီးကြီးနဲ့ အားရပါရ တစ်ချက်ချင်းစီ လီးတဆုံး ဆီးခုံခြင်းကပ်တဲ့အထိ ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကိုရန်နိုင်ရဲ့ လဥနှစ်လုံးက သူဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ကျမရဲ့ဖင်ဝကို တဖပ်ဖပ်နဲ့ လာရိုက်နေပါတော့တယ်။
ကျမလည်း ကောင်းလွန်းတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက သူ့လီးကိုညှစ်ပေးရင်း ဖင်ကြီးပါ လိုက်ကော့ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်ကျလာတဲ့ အရည်တွေကြောင့် လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာပြီး ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပါတော့တယ်။
ကိုရန်နိုင် ကျမခါးကိုကိုင်ပြီး အားရပါးရ တရစပ် ပစ်ပစ်ဆောင့်တဲ့အခါ ကျမနို့နှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါနေတာပါပဲရှင်။ လိုးနေရင်း ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျမရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်သွားတယ်။ ကိုရန်နိုင် ကျမကို ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းတဲ့ အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။
” စုလှိုင် နင်ဖင်ကုန်းပေးထားတာ အရမ်းကြည့်လို့ကောင်းတယ် ဖင်လုံးကြီးတွေက လုံးတစ်နေတာပဲ”
ဆိုပြီး ကိုရန်နိုင် ကျမရဲ့ ဖင်သားဆိုင်ကြီးတွေကို သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ သုံးချက်ခန့် ရိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲ့လိုရိုက်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကလေးကို ဆွဲဆွဲကျုံ့မိသွားရင်း ဘွတ်ခနဲအသံမြည်ကာ လေတွေ ထွက်လာပါတော့တယ်။ ခံစားလိုက်ရတဲ့ အရသာက တစ်မျိုးလေးပါပဲ။
ကိုရန်နိုင် နောက်ကနေ ကျမရဲ့ ဖင်သားဆိုင်နှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးပါတော့တယ်။ ကျမယောင်္ကျား ကိုနိုင်အောင်နဲ့တုန်းက ဒီလိုမျိုး ထောက်ဖင်ကုန်းကာ အလိုးမခံခဲဖူးပါဘူး။ သူတောင်းဆိုတိုင်းလည်း ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက နာလို့ ဘယ်တော့မှ မလိုက်လျောပေးခဲ့ပါဘူး။ အခု ကိုရန်နိုင်ကတော့ ကျမကို ဖင်ကုန်းစေကာ နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ ကျမမှာတော့ နာကျင်ခြင်းတစ်ဝက် ကောင်းခြင်းတစ်ဝက်နဲ့ အလိုးခံနေရပါတယ်။
ကိုရန်နိုင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ အချက် ၅၀ နီးပါးလောက်ရောက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ နာကျင်မှု နည်းပါးလာပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိလာပါတယ်။ ကိုရန်နိုင့်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လာတော့ ရှေ့မှာထောက်ထားတဲ့ ကျမရဲ့လက်နှစ်ဟာ အားပြုနိုင်ခြင်း မရှိတော့ပဲ ကုတင်ရှေ့ကို ဟပ်ထိုးလဲကျသွားပါတယ်။ ကိုရန်နိုင်ကတော့ ဂရုစိုက်ခြင်းမရှိပဲ ဆောင့်လိုးချက်တွေဟာ ပိုပြီးပြင်းထန်လာပါတယ်။
ကျမ ကုတင်ပေါ်က စောင်တစ်ထည်ကို လက်နဲ့ ဆွဲဆုပ်ထားမိတယ်။ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်း အရည်တွေရွှဲနေပြီး လီးအဝင်အထွက်သံတွေက တပြွတ်ပြွတ် တဖပ်ဖပ်နဲ့ ဆူညံနေပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ ဖင်သားဆိုင်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲပွတ်ရင်းနဲ့ ဆက်ဆောင့်တယ်။ ကုတင်တိုင်တွေဆိုတာ တကျွီကျွီမြည်ရင်း လှုပ်ခါနေပါတယ်။
ကိုရန်နိုင် အားရပါးရ ဆောင့်နေတုန်းမှာပဲ ကျမဟာ ပြီးချင်လာသလို ဖြစ်လာပြီး ခါးဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ တုန်ကာ ညည်းသံပေါင်းစုံ အော်ညည်းရင်း ပြီးသွားပါတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုရန်နိုင် မပြီးသေးပါဘူး။ ကျမကို ချက်ချင်းပဲ ကုတင်ပေါ်မှဆွဲထူကာ အောက်ကိုဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကို လက်နှစ်ဖက်ထောက်စေပြီး ခါးကိုကိုင်ကာ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပါတယ်။
” အား ……သေပါပြီ အမေ့…… အိုး အိုး ……အီး…. ကိုရန်နိုင်ရေ ……”
ဆက်တိုက် အချက် ၂၀ ခန့် ဆောင့်လိုးအပြီး သူ့ရဲ့သုတ်ရည် ပူပူနွေးနွေးတွေဟာ ကျမစောက်ခေါင်းထဲကို တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ ကျမလည်း ဆက်လက် မတ်တပ်မရပ်နိုင်တော့ပဲ ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် လှည်းချလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမ အမောပြေတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေဝင်ချိုးတဲ့အချိန် ကိုရန်နိုင် ပြန်သွားပါတယ်။ ကျမယောင်္ကျားဖြစ်သူ ကိုနိုင်အောင်ကို နေ့လည်စာ ဝင်ပို့တော့ သူ ကွန်ပြူတာတစ်လုံးနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။
” အစ်ကို အလုပ်လုပ်ရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား”
သူက
”အဆင်ပြေပါတယ် မိန်းမရယ်”
လို့ပြောရင်း ကျမလက်ကလေးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။
“ဘာဖြစ်လို့လဲ”
လို့ သူ့ကို ကျမကမေးတော့ ကျမဖင်လုံးတွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ရင်း
”ငါ့တို့အတူတူ မနေခဲ့တာ ကြာပြီလေ… မိန်းမ အဆင်ပြေရဲ့လား”
”ဘာဖြစ်လို့လဲ အဆင်ပြေပါတယ် အစ်ကို”
သူ ကျမထဘီကို အတင်းဆွဲချွတ်ပါတယ်။
” မလုပ်ပါနဲ့အစ်ကို… ကျမ စိတ်မပါလို့ပါ”
ကျမကိုယ်ကျမ ဘာဖြစ်လို့ အဲ့လိုပြောထွက်သွားမှန်း မသိပါဘူး။ ကျမ အစားအသောက်ပို့ခဲ့ပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ညဘက် အိပ်တော့လည်း ယောင်္ကျားဖြစ်သူ နာတာရှည် လူနာဖြစ်တဲ့ ကိုနိုင်အောင့်ကိုပဲ စိတ်ကုန်စပြုလာတာလား ကိုရန်နိုင်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေမှာပဲ သာယာနေမိခဲပြီလား ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေရင်း အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။
နောက်တစ်နေ့ မနက်ရောက်တော့ ကိုရန်နိုင် ပြန်ရောက်လာပါတယ်။ ရောက်ရောက်ချင်း သူက ကျမပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ အခန်းနံရံမှာ ကပ်လိုက်ရင်း ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို စိုက်ကြည့်နေပြန်ပါတယ်။
”ကျမကို အဲ့လိုမကြည့်ပါနဲ့”
ကျမက ပြောလိုက်တော့ သူကျမကို စိုက်ကြည်နေရင်း ကျမနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ကာမစိတ်တွေ ထန်လာပြီး သူ့ကို အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်မိပါတယ်။
သူက ကျမပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးထည့်ပြီး မွေ့ရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် ကျမလျှာကို ဆွဲစုပ်ယူပါတယ်။ ခံစားရတဲ့အရသာ ကောင်းလွန်းတာကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက် ညည်းသံထွက်သွားမိပါတယ်။ သူ ကျမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပြီးနောက် ကျမအင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ နို့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးတွေကို ပန်းရောင်လွှမ်းသွားပြီး နို့သီးခေါင်းလေတွေ ထောင်ထလာအောင် ပါးစပ်ဖြင့်တမျိုး လျှာဖြင့်တဖုံ စုပ်ယက်ပါတော့တယ်။ သူအားရသွားတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းကို သူ့လျှာဖြင့်ယက်ရင်း နိုးသီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ညှစ်ချေပေးနေပါတယ်။ ကျမလည်း မခံစားနိုင်တော့ပဲ စိတ်တွေလွတ်ထွက်သွားပြီး ကိုရန်နိုင့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြန်စုပ်နေမိပါတော့တယ်။
ကိုရန်နိုင် ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီကို မြင်သွားပြီး ကျမ ရမ္မက်ပိုထန်လာပါတော့တယ်။ ကျမ ချက်ချင်းပဲ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လီးတံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ အားရပါရ စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီတခါတော့ ကိုရန်နိုင်က ကျမလီးစုပ်တဲ့ဒဏ်ကြောင့် အော်ညည်းနေရပါပြီ။ ကျမ ကိုရန်နိုင့်ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ် အာခေါင်ရင်းအထိ ရောက်အောင် စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။
”ကောင်းလိုက်တာ စုလှိုင်ရယ်”
ပြီးတော့ သူ့လဥနှစ်လုံးကိုလည်း လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေပြီး သူ့လီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲစုပ်တော့ ကိုရန်နိုင်က
”တော်ပြီ တော်ပြီ စုလှိုင်……ငါပြီးချင်နေပြီ အခန်းထဲသွားကြမယ်”
လို့ဆိုကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ကျမလက်ဆွဲကာ ဝင်ပါတော့တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကိုရန်နိုင် ကျမကို တက်ခွပြီး လိုးပါတော့တယ်။ ကျမလည်း အောက်ကနေ အသံမျိုးစုံနဲ့ ညည်းညူရင်း ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီကို ဖင်နှင့်မွှေ့ယာ လွတ်တဲ့အထိ ကော့ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ နို့တွေကိုညှစ်လိုက် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်နဲ့ လိုးပေးနေပါတယ်။ ကျမ ကိုရန်နိုင်ကို အောက်ကနေ ပြန်ဖက်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေမိတယ်။
သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ ပြန်းလွန်းလို ကျမရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါနေပြီး နာကျင်သလိုတောင် ဖြစ်လာပါတယ်။ ဆောင့်လိုးနေရင်းနဲ့ ကျမလက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး သူကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး လီးကို ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးထည့်ထားကာ ဖင်မကြွစေပဲ ခါးအားနဲ့ စကောဝိုင်းလှည့်သလို မွှေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။
ကျမစောက်ဖုတ်နံရံတွေနဲ့ သူ့ရဲ့လီး ထိတွေ့မှုက ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်း ထစေပါတယ်။ သူရဲ့ လီးမွှေးနဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်က အစိလေးတို့ ပွတ်တိုက်ထိတွေနေတဲ့ အရသာဟာလည်း ဆွေမျိုးပါ မေ့လောက်တယ်။ ကျမ အပေါ်ကနေတက်ပြီး မွှေ့နေတဲ့အချိန်မှာ သူက ကျမနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ညှစ်ချေပေးနေပါတယ်။ နောက် ခါးညောင်းလာတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ကုန်းနမ်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူက ကျမဖင်သားဆိုင် နှစ်ချမ်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ပြန်ပင့်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။
ကျမရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်လေး ပွင်လာတဲ့အထိ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆွဲဆွဲဖြဲရင်း ပြန်ပင့်လိုးနေပါတယ်။ ကျမကလည်း အပေါ်ကနေ ပြန်ဆောင့်လိုးချပေးနေပါတယ်။ သူဆောင့် ကိုယ်ဆောင့်နဲ့ ပြိုင်တူဆောင့်လိုးနေရင်း ကျမစောက်ဖုတ်လေးထဲက အရည်တွေ ပန်းထွက်လာရင်း ကာမဆန္ဒအထွဋ့်အထိပ် ရောက်ကာပြီး သွားရပါတော့တယ်ရှင်။
ကျမယောင်္ကျားနဲ့ လိုးခဲ့စဉ်ကထက် သာလွန်ကောင်းမွန်တဲ့ အထိအတွေ့ တွေကြောင့် ကျမဟာ ကိုရန်နိုင်ရဲ့ ဖောဌဗ္ဗာရုံနွံထဲမှာ ရုန်းထွက်လို့ မလွတ်မြောက်နိုင်အောင် နစ်မြုပ်ခဲ့ရပြီပေါ့ရှင်။ ကျမယောင်္ကျား ကိုနိုင်အောင်ကတော့ သူရဲ့အိမ်မက်တွေကို အကောင်အထည် မဖော်နိုင်ခင်မှာပဲ ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပါတယ်။
ပြီးပါပြီ။
