အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

 အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - julyrooney

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အရိုင်းဆန်လာကာ မြန်ဆန်လာပြီး အဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေကညှစ်ညှစ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ အူးအူးအားအားနှင့် အော်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကျလာသည်။ သက်ပြင်းမောတွေ ချရင်း တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေသည်။ သူလဲ ကျောပြင်ကို ပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်နေသည်။

အသက်ရှူသံ မှန်လာတော့ သူ့ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါ သူ့အလှည့်။ သူမတချီ ကောင်းကောင်းပြီးထားသည်မို့ သူလဲ အားမနာ။ စိတ်ကြိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ သူမလဲ သူ့ရဲ့ ဆောင်ချက်တွေကြောင့် ပြန်ပြီးစိတ်ပါလာကာ သူနဲ့အပြိုင် ဆောင့်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား အကျောတွေ တင်းတောင့်လာပြီး ပြီးသွားကြသည်။

ပြိုင်တူလိုလို ပြီးသွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား အမောဖြေကာ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲက တပတ်တွေကို ပတ်ပြီးအိပ်လိုက်ကြသည်။ မနက်ရှစ်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြကာ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ မနက်စာ သွားစားကြသည်။

ပြီး သူမကို ဘားအံနားရှိ ကော့ကသောင်ဂူသို့ လိုက်ပို့သည်။ ပြီးတော့ပြန်လာကာ နေ့လည်စာစားပြီး ဟိုတယ်ပြန်လာကာ လိုးကြသည်။ ပြီး ခနနားကာ ဇွဲကပင်တောင်သို့ လိုက်ပို့ပေးသည်။ ညနေ ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ထိုင်းစတိုင် စားသောက်ဆိုင်သို့ သွားကာ ထိုင်းစာ လိုက်ကျွေးလိုက်သည်။

သူမကို ကောက်တေးအချိုမှာပေးကာ တိုက်သည်။ သောက်ကြည့်တော့ ကြိုက်သွားပြီး ထပ်ကာသောက်သည်။ သူက မူးနေမယ် တားပေမယ့်မရ။ ဖြေးဖြေးချင်းတက်လာရာ စားပြီးချိန်တွင်တော့ မူးနေပြီ။သူက KTV သွားချင်လားမေးရာ သွားမယ် ဆိုလို့ KTV သွားကာ သီချင်းဆိုကြသည်။

ဒစ်စကို တွေဖွင့်ကာ ဖြူကျော့ကတော့ မူးကလဲ မူးနေတော့ မြူးနေသည်။ ကနေသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ အကြပ် ပေါင်လည်သာသာ အတိုအောက်က ဖင်တွေကို ယမ်းကာ ကနေတာကို သူညစ်ညစ်နဲ့ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူ့ပါ ဆွဲထူကာ ကခိုင်းနေလို့ ကရသေးသည်။ လတ်ပြတ်အင်္ကျီအနီ အကြပ်ပေါ်မှာ ဂျင်းကုတ် အတိုဝတ်ထားပြီး ဝေါကင်းရှူး အဖြူအတိုဝတ်ကာ ကနေတဲ့ ဖြူကျော့ပုံစံက အဆိုတော်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တောင် တူသေးသည်။

တစ်နာရီပြီးတော့ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာရာ ကချင်သေးတယ်လို့ ဂျီတိုက်နေသေးသည်။ သူလဲ ချော့မော့ပြီးခေါ်လာကာ အခန်းရောက်တော့ တံခါပိတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ပွေ့ချီလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တင်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်သည်။ လက်တွေက အဝတ်တွေပေါ်ကနေ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

ပြီး အင်္ကျီကိုလှန်ကာ ဘော်လီကို မတင်ပြီး နို့တွေကို အားနဲ့စို့လိုက်တော့ ဖြူကျော့လဲ ငြိမ်သွားသည်။ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်နေရင်း တင်ပါးတွေကို ဖြစ်ညှစ်လိုက် နိုးတွေ့ကို စို့လိုက်လုပ်နေသည်။

 ဖြူကျော့က သူ့အင်္ကျီကို မကာချွတ်ပေးပြီး ရင်ဘတ်တွေကို ပွတ်သပ်နေသည်။ သူလဲ အသာထကာဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီး ဖြူကျော့အင်္ကျီတွေကိုပါ ချွတ်ပြီး ဝေါ့ကင်းရှူးကို မချွတ်တော့ပဲ နဲ့ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကျပ်နေလို့ ခက်ခက်ခဲခဲ ချွတ်လိုက်ရသည်။

ပင်တီအနီရောင်ပေါ်ကနေ လက်တွေနဲ့ ကလိလိုက်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးဖြူကျော့ကို ပြောင်းပြန်လှည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို ကုတင်အစွန်းကို ထားကာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နားတေ့ပေးရာ ဖြူကျော့ကလီးကိုကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။

သူလဲ အစေ့ကိုချေလိုက်ရာ အွန်းခနဲ့ ပေါင်က ကားသွားသည်။ လက်တစ်ဖက်က နို့ တွေကို နယ်ရင်း အဖုတ်ကို ရွေ့ကာ အဖုတ်ထဲနှိုက်လိုက်သည်။ အစေ့ကို ချေအဖုတ်ကိုနှိုက် ပါးစပ်ကို လိုးနေလိုက်သည်။

လူတွေကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေက ပိုကြွနေကြသည်။ မျိုးကိုလဲ စိတ်ထဲမှာ လုပ်ချင်တာတွေကို မူးမူးနဲ့ လုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေ ကကြွသူလဲ လီးကို အားကြိုးမာန်တက်စုပ် ဖင်ကိုလဲ ကော့ကော့ပေး။ အဖုတ်ကိုကလိနေတဲ့ လက်ကို ထုတ်လိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေပြီး ဖင်ဝကို ဆွလိုက်ပြန်သည်။

လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ကလိနေရင်း ဖင်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်က ရမ်းသွားသည်။ လက်ကို ဖင်စအိုကြွက်သွားတွေက ညှစ်ထားရာ သူလဲ အစေ့ကို ထပ်ပြီး ချေလိုက်တော့ ပေါင်က ကားသွားပြီး သူလဲ ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ လက်တစ်ချောင်း လုံးဝင်သွားတော့ ပြန်ထုတ်ပြန်ထည့်လုပ်နေရာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝင်က အဆင်ပြေလာသည်။

သူလဲ လက်ညှိုးကိုအဖုတ်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ပြန်ထုတ်ကာ လက်ညှိုူးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဖင်ထဲကိုထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့ ထွန့်ထွန့် လူးသွားရပေမယ့် လီးကို အစုပ်မပျက်ပေ။ ကလိနေတာတွေရပ်လိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကိုထူလိုက်ကာ သူ့အပေါ်ကို ထိုင်ခိုင်းပြီးဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ပေးနေသည်။

" အ အ ယောက်ခမရယ် ကောင်းလိုက်တာ နို့တွေကို ကိုင်ပေးပါ အ အ"

သူနို့တွေကို အုပ်ကာညှစ်လိုက် ချေလိုက် ခပ်ပြမ်းကြမ်းလုပ်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ အပေါ်နေခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်းနဲ့ တစ်ချီပြီးသွားရသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ပြီးသွားတော့ အပေါ်ကနေ ဖြူကျော့ရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ကာ တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ တစ်ချီပြီးလို့မှ မဆုံးသေး နောက်တစ်ခါထပ်ပြီး စိတ်ကြွလာပြန်ရာ ဖင်တွေကို ကော့ကာခံပေးသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က တဏှာကိုသာ အခြေခံကျတာမို့ ကျန်တဲ့ချည်နှောင်မှုတွေမပါ ဒါတစ်ခုတည်းသာပင်။အခုလဲ မူးကလဲမူး စိတ်တွေက ထန်နေကြတာမို့ အခန်းထဲမှာ လိုးသံ အသားချင်းရိုက်သံ အော်ဟစ်ညည်းသံတွေသာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ ဖြူကျော့ဝေက လူကောင်ကသာသေးသော်ငြား မျိုးကိုရဲ့ အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်ချက်တွေကို ခံနိုင်သည်။

မျိုးကိုကလဲ ညင်သာမှု မရှိတော့ပဲ တရစပ်ဆောင့်နေရာ ဖြူကျော့ဝေ တကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားနေပြီး မုန်တိုင်းကြားထဲက လွန့်နေတဲ့ လှေလိုပင်။ ဆောင့်ချက်များ ကကြာလာသည်နဲ့အမျှ နှစ်ယောက်လုံး ပန်းတိုင်ဆီရောက်လုပြီ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖြူကျော့တစ်ယောက် အသံရှည်နဲ့ညည်းညူလိုက်ပြီး ငြိမ်သက်သွားသလို မျိုးကိုလဲ ဆောင့်ချက်များက နှေးလာပြီး အား ခနဲတစ်ချက်အော်ကာ ဖြူကျော့ဝေပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။

မောဟိုက်နေကြပေမယ့် မျက်နှာမှာတော့ ကျေနပ်မှုရှိနေတဲ့ပုံ။ အရမ်း ကောင်းနေသည်။ နှစ်ယောက်သားငြိမ်သက်စွာ နားနေပြီးမှ မျိုးကို က လီးတပ်လျက်သား ဖြူကျော့ကိုပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ အောက်သို့အသာချကာ အဖုတ်ကို ရေဆေးပေးသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လီးကိုရေဆေးပေးလိုက်သည်။

ရေဆေးနေကြရင်းနဲ့ တစ်ယောက်ကို တယောက် ကလိနေကြသည်။ အမူးရှိန်က ကျလာသည်။ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး အဝတ်တွေမဝတ်တော့ပဲ ရေခဲသေတ္တထဲက ဘီယာနှစ်ဘူးထုတ်ကာ သောက်လိုက်ကြသည်။ နောက်ထပ်တစ်ခါ လိုးကြပြန်သည်။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လုပ်ကြသည်။

တစ်ချီပြီးသွားသည်မို့ မျိုးကို သုတ်ရည် ထိန်းနိုင်သွားသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လူသာငယ်ပေမယ့် ဇက မသေး။ လုပ်သမျှကို ခံနိုင်သည်။ သူလာတာလဲ ဒီရည်ရွယ်ချက်ပင်။ မျိုးကိုကလဲ သူ့ကိုခေါ်တာ ဒါလုပ်ဖို့ပင်၊နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ အပြိုင်ကြဲနေကြသည်။ ဒုတိယအချီတော့ တော်တော်လေး ကြာသည်။ ပြီးသွားတော့ ဖြူကျော့လဲ ဖလက်ပြသွားသလို မျိုးကိုလဲ ဟိုက်သွားသည်။

ဖြူကျော့က အကြိမ်ကြိမ်ပြီးခဲ့ရသည်မို့ ခဏကြာတော့ အိပ်ပျော်သွားသည်။ သူလဲ အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ကျအိပ်ရာက နိုးတာနဲ့ မနက်စာစားကာ ဘာအံမြို အနီးတဝိုက်တွင် လျှောက်လည်ပြီး အပြန် ကားလတ်မှတ်ဝင်ဝယ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာပြီး ဆွဲကြပြန်သည်။

ညနေကျ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ကားထွက်သွားမှ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ရက်မနကမှာတော့ ဖြူကျော့ သူ့ဆီဖုန်းဆက်ကာ ရုံးတက်နေပြီ ဟု။ သူလဲ အဆောက်အဦး လက်စသတ်ဖို့ အတွက် လုံးပမ်းနေရပြန်သည်။ တခါတလေ မိန်းမကို သတိရ လွမ်းဆွတ်မိပေမယ့် အလုပ်တွေပြီးမှသာ သွားလို့ရပေမည်။

........................................

မျိုးကို ပုသိမ်သို့ သုံးရက်လောက်သွားကာ မိန်းမနဲ့ တွေ့လိုက်သည်။ မွေးတော့မည်မို့ ချစ်ဇနီးက သူ့ကို အနားမှာ ရှိစေချင်သည်။ သူလဲ မွေးခါနီးရင် လာမည်လို့ ကတိပေးရသည်။ တော်ပေသေးသည်။ ယောက်ခမတွေက သဘောပြည့်လို့သာ။ တစ်လခန့်ကြာတော့ အဆောက်အဦးက အားလုံးပြီးသွားပြီ။

အခန်းဖွဲ့လို့ပြီးပြီမို့ အတွင်းပိုင်း ပြင်ဆင်ရေးနဲ့ နေရာချထားပေးရေးကတော့ ရုံးချုပ်မှ အဖွဲ့ ထပ်လွှတ်လိုက်ပြီမို့ သူ့တာဝန် ပေါ့သွားပြီ။ သူလဲ ခွင့်တင်တော့ မေးရာ မိန်းမမီးဖွားမှာမို့ဟု ပြောသဖြင့် သူ့ကို တစ်လလစာပြည့် နှင့်ခွင့်ပေးသည်။ သူလဲ မိန်းမဆီ ပြန်သွားလိုက်သည်။

သူရောက်ပြီးသိပ်မကြာ သမီးလေး မွေးပေးသည်။ အဖိုးအဖွားက သည်းသည်းလှုပ် သူကလဲ တုန်နေအောင်ချစ်သည်။ ပြန်တောင် မပြန်ချင်။ တစ်လပြည့်တော့ ပြန်ရတော့မည်။ မိန်းမက မျက်ရည်ဝဲတဲဝဲတဲနှင့်။ သူလဲ သမီးလေးမျက်နှာကြည့်လိုက် မိန်းမကိုချော့လိုက်လုပ်နေပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ငိုချင်မိသည်။ မတက်သာပေမယ့် ခွဲရဦးမည်။

ဘားအံ ပြန်ရောက်တော့ မိန်းမနဲ့ သမီး သတိရနေတာမို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ သတိမရ။ အလုပ်ထဲပဲ အာရုံနှစ်ထားလိုက်သည်။ ရောင်းလိုအားလဲ တက်လာပြီ။ လူခန့်ထားရေးနဲ့ ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေး အတွက် ရုံးချုပ်က သူ့ကိုပင် တာဝန်ပေးတာမို့ လုပ်ရသည်။သူလဲ ရုံးက အခန်းတစ်ခန်းယူကာ နေလိုက်သည်။ ရုံးချုပ်မှာ ဝန်ထမ်းတချို့နဲ့ ဒီမှာသူခန့်ထားတဲ့ လူတွေအတွက် သူစီစဉ်ပေးရသည်။

ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေးကို သူစီစဉ်ပြီးသားမို့ ပစ္စည်းတွေရောက်တာနှင့် ပေးရုံသာ။ အလုပ်တွေ ပိနေတာမို့ သူနဲ့ဖြူကျော့လဲ မဆက်သွယ်ဖြစ်။ လိုင်းလဲမဖွင့်။

 အားလုံနေသားတကျစီစဉ်ပြီးတော့ သူအားသွားပြီ။ လုပ်ငန်းက လည်ပတ်စပြုနေပြီမို့ အရင်လောက်သူ ပါစရာမလိုပေ။ ဒါကြောင့် အားသွားပြီမို့ သူလိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ မက်ဆေ့တွေ မနည်းပေ။ ဖြူကျော့နဲ့အပေါင်းအသင်းတွေဆီက။

သူဖတ်ပြီးမှ တစ်ခုချင်း ပြန်စာပို့လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်တော့ စိတ်ကောက်နေလို့ ချောရသေးသည်။ သူလဲတွေ့ချင်မိတာမို့ ချိန်းလိုက်ရာ ဘားအံသို့ မလာရဲတော့ပေ။

ရုံးချုပ်က လူတွေရောက်နေုပီမို့ ရန်ကုန်ကိုသာ ချိန်းလိုက်သည်။ တွေ့သည့် ချိန်တွင် ရေကုန်ရေခန်းပဲ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက် သူတို့တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ မတွေ့တာလဲ ကြာပြီမို့။ သူ့ဘဲနဲ့ ပြန်ပြေလည်နေပြီး ရုံးတွင်လဲ နောက်တယောက်နဲ့ ညက် နေသည်လို့ ပြောသည်။

သမီးရက်တစ်ရာပြည့်လုပ်တော့ သူခွင့်ခဏ ပြန်သွားလိုက်သည်။ နှစ်ရက်သုံးရက်နေပြီး ပြန်လာရပြန်သည်။ အလုပ်ကမရှိပေမယ့် သူကနယ်ခံလိုဖြစ်ပြီး တာဝန်ခံနေရသဖြင့် ရှိနေမှရသည်။

ရုံးမှာ အားသည့်အချိန်တိုင်း လိုင်းပေါ်မှာပင် ဖြူကျော့နဲ့ပြောလိုက် တခြားသူတွေနဲ့ ပြောလိုက်။ ဒီတပတ်ချိန်းရာ သူ့ဘဲနဲ့တွေ့ဖို့ ရှိတာမို့ မအားဘူးလို့ ပြောသည်။ သူလဲ တင်းသွားရသည်။ သို့သော် သူနားလည်ပေးရပေမည်။ အဆင်ပြေတဲ့ အချိန်ပြောပါလို့ ပြောလိုက်သည်။ ရုံးက ဘော်ဒါနဲ့စကားစပ်မိတော့ ဖြူကျော့က ရုံကဘဲတယောက်နဲ့ ညက် နေသည်လို့ ပြောသည်။

တစ်လနီးပါးကြာတော့ ဖြူကျော့က သုံးရက်ပိတ်တဲ့ အပတ်မှာ ရန်ကုန်က သူ့အဘွားအိမ် သွားရမည်။ နောက်ရက်တွင်တွေ့လို ရမည်မို့ သူ့ကိုလာခိုင်းရာ သူလဲ အိုကေလာခဲ့မယ်ဆိုပြီး ပြောလိုက်သည်။ သူဒီတစ်ခါတော့ ဖြူကျော့ရဲ့ ဖင်ကို လုပ်မည် ဟု တေးထားလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ သူ့ဆီ ဖုန်းဆက်လာသည်။ သူ ရန်ကုန် ရောက်နေပြီ။ မနက်ဖြန်နေ့လည် တွေ့ကြမယ်ဟု ပြောလို့ သူလဲ ညဖက် ရန်ကုန်သို့ သူ့ကားနဲ့ ထွက်လာလိုက်သည်။ ရုံးလဲပိတ်သည်မို့ ပြန်တဲ့ သူတွေလဲ ပြန်ကြ၊ ရှိတဲ့ သူတွေကို သူခရီးသွားမှာမို့ အရေးအကြောင်း ရှိရင် ဖုန်းဆက်ရန် မှာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး လုံခြုံစိတ်ချကာ ချောင်ကျတဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုကို ရှာလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်ခန်း တစ်ခန်းယူထားလိုက်သည်။ အွန်လိုင်းပေါ်က page တစ်ခုမှာ တွေ့လို့ လာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တော်တော်ကောင်းသည်။

အခန်းက ကျယ်ဝန်းသပ်ရပ်ပီး အခန်းထဲမှာ ပစ္စည်းအကုန်ရှိသည်။ ဈေးတော့ နည်းနည်းကြီးပေမယ့် လူရှင်းပြီး စိတ်ကျေနပ်စရာမို့ တန်သည်။ သူလဲ ရောက်တော့ ဖြူကျော့ကို ဟိုတယ်နာမည်နဲ့ နေရာပြောကာ သူရောက်နေပြီ အကြောင်း ပြောလိုက်သည်။

ဖြူကျော့က မနက်ဖြန်မနက် ဆယ်နာရီလောက် ရွှေတိဂုံကို လာခေါ်ဖို့ ပြောသည်။ သူ့ အဖွားတွေနဲ့ ဘုရားသွားကာ ဘုရားကနေ တန်းပြန်မယ် ပြောထားသည်ဟု ပြောသည်။ သူလဲ ဖုန်းချခါနီး ဖြူကျော့ကို မနက်ဖြန်တွေ့ရင် ဖင်ချချင်တယ်လို့ပြောတော့ ကြောက်တယ်ဟု ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည်။

သူလဲ အခန်းထဲမှာ လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး ဘာမှမရှိတာ သေချာတာ့မှ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ရှစ်နာရီထိုးခါနီးမှ နိုးကာ မျက်နှာသစ်ပြီး မနက်စာစားလိုက်သည်။ ကိုးနာရီကျော်တော့ ဖြူကျော့က ဘုရားသို့ သွားနေပြီဟု ပြောသည်။ သူလဲ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ သူ့ကားယူပြီး ဘုရားသို့ မောင်းလာခဲ့သည်။ ဘုရားရောက်တော့ သူဘုရားရှိခိုးလိုက်ပြီး ဖြူကျော်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

တော်တော်လေးကြာတော့ အစိမ်းရောင် အထက်အောက် ဆင်တူ အပျော့သားကို ဝတ်ကာ လက်က အိတ်အသေးတစ်လုံးနဲ့ သူ့ဆီလာနေတဲ့ ဖြူကျော့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူလဲအိတ်ကို ယူပေးကာ ဖြူကျော့ကို ကားထားတဲ့ ဖက်ဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ သွားနေရင်းနဲ့ အစိမ်းဝမ်းဆက်နဲ့ အိတ်ကိုင်ထားတော့ မမြစိမ်းမှတ်နေတာဟု ပြောရာ ဖြူကျော့က ရီနေသည်။

ကားမောင်းနေရင်း သူက ဖင်ချမှာနော်လို့ ပြောတော့ ဟမ် ဟင် နာမှာကြောက်တယ်လို့ ပြောသည်။ သူကလဲ မရဘူး တကယ်လုပ်မှာပဲ ပြောတော့ ရီပြီး သူ့လက်မောင်းကိုဖက်ကာ မှီပြီးလိုက်လာသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူ့အခန်းကို ခေါ်လာလိုက်သည်။

အခန်းတံခါးကို ပိတ်ကာ အဲကွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့အိတ်ကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့က တီဗွီကို ဖွင့်ကာ ခုံပေါ်တွင် ထိုင်ပြီး ကြည့်နေသည်။ သူလဲ အပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ခုံပေါ်တွင် တင်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ ပေကပ်ကပ်နဲ့

" အာ ယောက်ခမကလဲ ဒီမှာ ကားကောင်းနေတာတာကို"

" အဲ့ထက် ကောင်းတာပြမလို့"

ပြောပြီး ကုတင်နားခေါ်လာကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ လျှာခြင်း ကစားကာ ဖင်တွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါ်ကနေ ပင်တီအရာကို စမ်းပြီး လက်နဲ့မျှော့ကြိုးတွေကို ဆွဲလိုက်လွှတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ထမိန်စကပ်က အကြပ်မို့ တင်ပါးတွေက ထွက်နေပေမယ့် မကြီးလှပေ။

တင်ပါးတွေကို စိတ်ရှိတိုင်းညှစ်လိုက် ကိုင်လိုက် အားရအောင် လုပ်ပြီးမှ သူကုတင်ပေါ်သို့ လှဲကာ အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကြယ်သီးတွေက နောက်ဖက်တွင် အပြည့် တပ်ထားတာမို့ စိတ်မရှည်ချင်စရာ။ တလုံးချင်း ဖြုတ်နေရတာ။ ဆွဲဖြဲလိုက်ချင်ပေမယ့် မဖြစ်လို့။ တခါတည်းဘရာ ခရမ်းရောင်ကိုပါ ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဆွဲလှန်ကာ နို့တွေကိုက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်ကာနယ်ပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကို ကလိလိုက်သည်။

" ယောက်ခမ ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲလို့.. ဒီနေ့ အရမ်းကြမ်းနေတယ်..ဟင့် သူများထွက်ပြေးမှာ ကျနေတာပဲ...."

ဘာမှ မပြောပဲနဲ့နို့တွေကို စို့လိုက်ပြီး လက်က သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

" ကြည့်ပါလား စကားလဲ မပြောဘူး...ဟင့် ဟင့် "

နွဲ့နေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ တင်းနေသည်မို့ လက်တွေ ပါးသပ်တွေက အစ အအားမထား။ ဇယ်ဆက်သလိုလှုပ်ရှားနေသည်။ ထမိန်စကပ်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီ အဖြူရောင်က အရည်တွေနဲ့ စိုကာ ကွက်နေသည်။ သူလဲ ပင်တီကို ချွတ်လိုက်ပြီး ပေါင်းကိုကားကာ အစေ့ကို ကလိလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ ရှီး အာ့ ခနဲ့အော်ကာ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားပြီး သူ့လက်ကို လာကိုင်လိုက်သည်။ သူလဲ လက်ကို လီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်ရာ လီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကာ ကစားပေးသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့နှိုက်လိုက်ပြန်သည်။

ဝင်ချည်ထွက်ချည်နဲ့မို့ အရည်တွေ ကျလာသည်။ ပေါင်းတစ်ဖက်ကို လက်မောင်းနဲ့ ချိတ်ကာ အပေါ်သို့ ဆွဲထောင်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို ကော်ကာ ဖင်ဝတွင် သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ထည့်လိုက်သည်။ အလည်သွားနေကျမို အခက်အခဲမရှိ ဝင်သွားသည်။ ဖင်က လက်ကို ညှစ်ထားသေးသည်။

ဧည့်သည် လက်မခံချင်သေးသည့် သဘော။ အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ပြီး ဖင်ကို ကလိနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်း ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့လာသည်။ မြန်မြန်ပဲ ထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ တအီးအီးနဲ့အော်ကာ လီးကို တင်းတင်းကြီး ကိုင်ကာ ထုနေသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို နေရာပြောင်းလိုက်ပြီး ခုတင်းစွန်းတွင် ခေါင်းထားကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပေးပြီး လက်တွေက ဖင်နဲ့ အဖုတ်ထဲသို့ ထည့်ကာ ကလိနေသည်။ အဖုတ်ထဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ညှစ်အားသန်လာပြီးဖင်ကလဲ ညှစ်ညှစ်လာကာ ကိုယ်လုံးက ဆက်ခနဲဆက်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခြေတွေလက်တွေက ကုပ်သွားကာ ပါးစပ်က ဆအွန်းအွန်းနဲ့ ဖြစ်လာပြီး ပြီးသွားသည် ထင်သည်။

အဖုတ်ထဲက လက်ကိုထုတ်လိုက်ရာ အရည်ဖြူဖြူတွေ စီးကျလာလို့ လက်ညှိုးနဲ့ ကလော်လိုက်သည်။ ပြီးဖင်၀ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေက အောက်သို့ စီးကျလာရာ ဖင်ဝရောက်တော့ လက်တွေနဲ့ ယူပြီး လက်ညှိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ထည့်လိုက်သည်။ ကြပ်ကြပ်နဲ့ ဝင်သွားပေမယ့် လက်သင့်ခံသည့်သဘော။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရသာကောင်းလို့ ထင်သည်။

ဖင်တွေက ကော့ကော့လာသည်။ အစေ့ကို ထပ်ကလိပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ သိပ်ဆာနေသည်မို့ မြန်မြန်ပင် အပေါ်ကနေလီးကို ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲထည့်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။

ဆောင့်ချက်တွေ တဖြည့်ဖြည်းမြန်လာပြီး ပြီးတော့မည်။ သူလဲ ဖင်ထဲသို့ ထည့်ထားတဲ့ လက်တွေကို ထပ်မံကစားလိုက်ရာ ပါးစပ်မှ

" အင်း အင်း အင့် အင့် ကောင်းတယ် အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် အာ့ဟ"

အော်ဟစ်နေရင်း မနားတမ်း ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ နောက်တစ်ခါ ပြီးသွားသည်။ သူ့ပေါ်မှောက်ကျလာပြီး ပါးစပ်ကို ဟကာ အသက်ကို လုရှူနေသည်။ သူလဲ ဖင်တွေကို ညှစ်ကာ ကိုင်လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းရိုက်လိုက် လုပ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ညှစ်နေသေးသည်။ တဖြေးဖြေးအမောပြေလာတော့ သူဖြူကျော့ကို ဖင်ချမယ် ကုန်းပေးလို့ ပြောတော့

" ဟင့် အရမ်း မလုပ်နဲ့နော် သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ သူများကြောက်တယ်.. နာရင် မခံဘူးနော် ဟင့်။"

" အစတော့ နာမှာပေါ့..နောက်တော့ မနာတော့ဘူး.. နောက်ကျရင် ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ပဲ လုပ်ပါဆိုပြီး မပြောနဲ့"

" ဟင့် သူကခံဖူးတာကြနေတာပဲ.. ကြောက်တယ်နော် တော်ကြာ ညီမ ဖင်ကွဲသွားမှာဖြင့်"

" မကွဲစေရပါဘူး စိတ်ချ"

ငြင်းနေပေမယ့် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ပုဆိုးတထည်ယူကာ သူ့အောက်တွင် ခင်းလိုက်ပြီး ကိုယ်ကို ရှေ့ကို ဝပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကို အပေါ်သို့ ထောင်ခိုင်းကာ ဒူးတွေကို ချဲခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်ပြင်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်သားတွေက ပြဲသွားပြီး ခရေညိုညိုလေး ပေါ်လာသည်။ သူစိတ်က ယားသွားပြီး ဖင်တွေကို ရိုက်လိုက်ရာ

" ဖျန်း"

" အာ့ ဘာလို့ရိုက်တာလဲလို့ စပ်တယ် သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ယောက်ခမနော် ဟင့်ဟင့်"

သူဘာမှ မပြောပဲ ဆက်ရိုက်လိုက်ရာ ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်ပါးတွေက နီရဲလာသည်။ ပြီးတော့ စအိုဝ ကို တံတွေးထွေးကာ အဖုတ်ထဲသို့ လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ထည့်လိုက်ပြီး

" တောက် လှလိုက်တဲ့ ဖင်လေးကွာ ဟင်းဟင်း"

" လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့.. ဒီမှာရှက်လာပြီကွာ

" ဖင်တွေကို ဖြဲပေးထား ကိုယ် လီးကိုင်ပြီး ထည့်မလို့"

" ဟင့် သူများကို သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ"

ပြောရင်း ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေးလိုက်သည်။ စအိုဝက စူတူတူလေးဖြစ်သွာလိုက် ချိုင့်သွားလိုက်နဲ့။စအိုဝမှာ တံတွေးတွေနှင့် အရည်တွေကြောင့် စိုလက်နေသည်။ သူလဲ တံတွေးထပ်ထွေးချကာ လီးကိုတံတွေးစွတ်လိုက်ပြီး စအိုဝကို ဖိထောက်လိုက်သည်။

စအိုက ကျုံသွားလို့ ရပ်ထားလိုက်ပြီးကျောကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စအိုက စူလာချိန်မှာတော့ ဖိကာထည့်လိုက်ရာ လီးထိပ်က နည်းနည်းဝင်သွားကာ စအျုသားတွေကလီးနဲ့ ကပ်ပါသွားသည်။

" အား ကျွတ်ကျွတ် ဖြေးဖြေး နာတယ်လို့ ဟင့် သူများကို မညှာဘူး"

သူလဲ ရပ်လိုက်သည်။ တံတွေးကို ထပ်ထွေးချလိုက်ပြီး လက်က အစေ့ကို ပွတ်ပေးလိုက်လို့ တုန်သွားပြီး စအိုက ညှစ်အားလျော့သွားတော့ ဖိထည့်လိုက်ရာ ဒစ်တစ်ခုလုံး ဝင်သွားသည်။ ဒစ်ကို တင်းကျပ်စွာ ညှစ်ထားသည်မှာ ကောင်းလှသည်။

" အာ ဟင့်ဟင့် နာတယ်နာတယ် မရဘူး ထင်တယ် အရမ်း နာတယ် ညီမ မခံနိုင်တော့ဘူး ယောက်ခမ...အီး..."

" ခဏလေး ခဏလေး ပြီးရင် မနာတော့ဘူး"

" ဟင့်ဟင့် ငိုချင်လာပြီ"

သူလဲ စအိုကို ညှစ်မထားဖို့ ပြောရသည်။ အစေ့ကို လက်နဲ့ ဖိဖိချေပေးနေရာ အဖုတ်ထဲက အရည်စိမ့်ကာလာပြန်သည်။ ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့သွားပြန်တော့ ဖြေးညှင်းစွာ တစ်ရစ်ချင်းထည့်လိုက်သည်။ တတစ်တစ်နဲ့ စအိုဝတွေက လိပ်လိပ်ကာ လီးကလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝင်နေသည်။

လက်က အစေ့ကို ဆက်တိုက် ချေပေးနေသည်။ ဖင်ဝက ခုနကလောက် မနာတော့ပေ။ သွင်းစက ဖင်ကို မီးစနဲ့ ထိုးသလို ပူနေပြီး တစ်စို့စို့နဲ့ အရမ်းနာပေမယ့် ခုတော့ သက်သာလာသလို နာတာက ကောင်းလာသည်။ လီးအဝင်ကို လက်ခံလာသည်။

သူမလဲ ဖင်ဝကို လျော့ကာ အဲ့အရသာကို ခံစားနေသည်။ လီးက တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ဒစ်နားရောက်တော့ တံတွေး ထပ်တွေးချကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့မှာ လီးထွက်တိုင်း အင်းအင်းနဲ့ အော်သလို လီးဝင်တိုင်း အာ့အာ့နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လီးက အဝင်ချောလာတော့ ခံနိုင်လာသည်။ ကောင်းလာသည်။ ဖင်ရဲ့ အရသာက တကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့လို့လာသည်။ သူ ကြိုက်လာသည် အဲ့ဒီအရသာကို။ အဖုတ်ထဲကနဲ့ မတူပါ။

လီးက တဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်နေထွက်နေရာမှ နည်းနည်းလေးသွက်လာတော့လဲ ခံနိုင်လာသည်။ ဒါကြောင့် လီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုက်တော့သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ အော်သံက နာကျင်လို့ အော်သံနေရာမှာ ကောင်းလို့အော်သံဖက်ကို ပြောင်းလာသည်။ ဒါကြောင့်သူလဲ ပြန်ထုတ်ကာ ပြန်ထည့်လုပ်နေရင်း

" ဖြူကျော့ နာသေးလား ဖင်က"

" မနာတော့ဘူး.. ရတယ် ဆောင့်ဆောင့် ခံနိုင်လာပြီ.. အင့် ဟင့်ဟင့်"

ခံနိုင်လာပြီမို့ ဆောင့်စေချင်လာသည်။ သူလဲ လီးကို တဆုံးထိ ထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း တဆုံးထိထည့်လိုက် လီးတစ်ဝက်လောက်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်လုပ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက် လိုးနေသည်။ဖြူကျော့ ပါးစပ်မှလဲ ကောင်းလို့ အော်သံက တဏှာသံ ပါနေသည်။ သူလဲ ဆောင့်ချက်များလာတော့ ညောင်းလာလို့ လီးကို ဖင်ထဲမှချွတ်လိုက်သည်။

" ဘာလုပ်တာလဲလို့ ဒီမှာ ကောင်းလာပြီဟာကို" 

ရန်တွေ့နေသည်။

" ကြာတော့ ဒူးညောင်းလာလို့ လာ"

ကုတင် အစွန်းနားတိုးကာ ကုန်းခိုက်းလိုက်ပြီး သူကနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို လက်နဲ့ပြန်ဖြဲခိုင်းလိုက်ပြီး လီးကို ထည့်လိုက်သည်။ ခါးအားနဲ့ တင်ပါးအားကို သုံးကာ ဆောင်ြဆောင့်ပေးရင်း လက်က အဖုတ်ထဲနှိုက်နေသည်။ ဖြူကျော့လဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပြန်သည်။

" ကောင်းလား ဖြူကျော့ ဖင့်ခံရတာ"

" ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ပေးပါ ကိုရယ်"

" ကြိုက်လား ဖင်ခံရတာကို "

" ဖြူကျော့ဖင်ကို အားရပါးရဆောင့်လိုးပေးပါ..ဖင်ခံရတာ အရမ်းကြိုက်တယ်..ဖင်ခံကတာကို ကြိုက်တယ်"

သူမ အရမ်းကို ဟော့နေသည်။ အဖုတ်ကို လုပ်တုန်းက ကောင်းတာကတမျိူး ဖင်ကိုလုပ်တာက တမျိုး။ ဖင်ကို လုပ်တော့ အဖုတ်က ပါယားလာသည်။ အရမ်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုချင်လာသည်မို့ ဆောင့်ခိုင်လိုက်ရာ သူလဲ ဖင်ဖြဲထားတဲ့ လက်တွေကို ဖယ်ကာ ဖင်တွေကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သူ ဒီဖင်သေးသေးကိုင်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို အားရပါးရလိုးချင်နေတာ ကြာပြီမို့ စိတ်ကူးထားသည့် အတိုင်း ဆောင့်လိုက်သည်။ လီးဝင် လီးထွက်ကလဲ ချောနေပြီမို့ မညှာတော့ပေ။ ဖြူကျော့လဲ အရမ်းကို ဟော့နေပြီမို့ ဆောင့်ချက်တိုင်း ကြိုက်သည်။ လက်တွေက ကိုယ့်အစေ့ကိုယ် ကလိနေလိုက်သည်။ အရမ်းကို ကောင်းနေပြီ။ အဖုတ်က အရမ်းကို ယားနေပြီ။ လီးကို စအိုကြွက်သားတွေက အရမ်းကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေပြီ။ သူမပြီးတော့မည်။ သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ဖင်တွေကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်သည်။

" အာ့ အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် ဟင့် အရမ်းကောင်းတယ် ပြီးတော့ မယ် ဆောင့်"

" ကိုယ်လဲ ပြီးတော့မယ် အာ့ အား "

" အ အ ပြီးပြီ ပြီးပြီအာ့အားး"

ဖြူကျော့ ပြီးသွားသည်။ သူလဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်း လီးတစ်ခုလုံး တင်းလာကာ အကြောတွေ တစ်ခုလုံး ဖျက်းခနဲဖြစ်လာပြီမို့ လီးကို တဆုံးထုတ် တဆုံးထည့်ကာ ဆောင့်လိုက်ရာ သူလဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးသွားရသည်။ ဖင်ထဲသို့ သုတ်ကည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပါးစပ်ကနေ ဟင်းဟင်းနဲ့ ကယောင်ကတန်း ဖြစ်နေသည်။

အဖုတ်ထဲမှလဲ ဖြူဖြူအရည်တွေ ထွက်လာသည်။ သူလဲ တကိုယ်လုံးနှုံသွားသလိုပင်။ ခဏနားပြီး လီးကို ဖင်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဖင်ဝမှ အရည်တွေ ထွက်လာသည်။ ဖြူကျော့ ခွေကျသွားသည်။ သူလဲ အနားက တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီး အမှိုက်ပုံထဲ ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ က သူ့ကို လာဖက်ပြီး အတင်းနမ်းနေသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ပြီးနှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းသို့ သွားကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့ ဖင်ဝက ကျိန်းစပ်နေသည်တဲ့။ သူလဲ ချော့ရသည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက တဘတ်တွေ ပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲပြီး အနားယူလိုက်သည်။ သူ့ဒူးတွေထဲက အားမရှိတော့သလို။ ဖြူကျော့ဝေမှာလဲ နှုံးသွားသည်။ ဖင်ကို လိုးရတာ အားပိုစိုက်ရသည့် အတွက် ပိုပင်ပန်းတာလဲ ပါမည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။

အိပ်ရာက နိုးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ ကားနဲ့ထွက်ပြီး ညနေစာစားပြီး လျှောက်သွားကြသည်။ပြန်လာတော့ သူတို့ထပ်ဆွဲ ကြပြန်သည်။ တစ်ညလုံးနီးပါး လုပ်ကြသည်။ အဖုတ်ကိုရေ ာဖင်ကိုရော ပါးစပ်ကိုပါ လိုးသည်။ သုံးနာရီထိုးခါနီးမှ ပြိုင်းသွားကြပြီး အိပ်ကြသည်။

မနက်ကျတော့ ဆယ်နာရီကျော်မှ နိုးကြသည်။ ရေချိုးကာအဝတ်လပြီး အပြင်တွင် မနက်စာ နေ့လည်စာ ပေါင်းစားကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ ညက ကဲတာများသွားတာမို့ သိပ်စိတ်မပါကြတော့။ အနားယူရင်း စကားပြောကာ ဟိုကလိဒီကလိ လုပ်နေကြသည်။

ပြီးတော့ အိပ်ပျော်သွားကြပြန်သည်။ နှစ်နာရီထိုးတော့ နိုးလာကြပြီး နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါလာကာ အပြန်အလှန် ဆွပေးကြသည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ နို့သေးသေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုခိုင်းကာ လီးနဲ့လိုးလိုက်သည်။ သူဖြူကျော့ကို လုပ်လို့ရတဲ့ နေရာမှန်သမျှ လုပ်ကြည့်သည်။ သူယောက်ကျားရရင်တောင် သူ့လောက် လုပ်ဖူးမယ်မထင်။ ပြီးတော့ ဖင်ကို အရင်လိုးလိုက်သည်။

သူမ ဖင်ခံရတာကို ကြိုက်နေပြီမို့ ဇိမ့်တွေ့နေသည်။ သူဖင်ကိုပဲ အားရအောင် လုပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြီးသွားသည်။ ခဏနားကာ ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး အဝတ်တွေ အိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူမ ပြန်ရတော့မည်။ ဖြူကျော့က သူ့ကို အရမ်းခိုက်တာပဲလို့ ပြောသည်။ ကားထွက်တဲ့ထိ စောင်ယြ့ပြီး သူလဲ ညတွင်းချင်း ဘားအံသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။

ဒီလိုနဲ့ သူဘားအံမှာ နောက်ထပ်ခြောက်လလောက် နေရသည့်အချိန်တွင် တလကို တခေါက်လောက်တော့ ဖြူကျော့နဲ့ချိန်းကာ လိုးဖြစ်ကြသည်။ တွေ့သည့်အခါတိုင်းတွင် ဖြူကျော့က သူ့ကို ဖင်ကို အရင်လုပ်ခိုင်းသည်။ သူကလဲ ဖင်ချရတာကြိုက်သူမို့ မငြင်းပေ။

ဖြူကျော့က သူ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသည်။ သူဖင်ခံရတဲ့ အရသာကို အရမ်း စွဲလန်းတယ် ဟု။ ယောက်ကျားရရင်တောင် ဖင်မချမှာ စိုးရိမ်မိတယ်လို့ ပြောသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က လုံးဝကို sex partaner ပင်။ သူလဲ ခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်က သူ့ကို ရာထူးတိုးပေးကာ သူ့စိတ်ကြိုက်နယ်ကို ရွေးပြီး ပြောင်းနိုင်တယ်ပြောလို့ သူလဲ ပုသိမ်ဖက်ကို ရွေးလိုက်သည်။

ပုသိမ်သို့ တိုင်းတာဝန်ခံနဲ့ ပြောင်းရသည်။ ဘားအံမှာ သူဖောက်ခဲ့တဲ့ လမ်းက အရမ်းကို အောင်မြင်နေသည်မို့ ကုမ္ပဏီက လူကြီးတွေက သဘောကျကာ ရာထူးတိုးပေးပြီး သူ့ကို ဘောနပ်စ်လဲ ပေးသည်။ သူ့အတွက် ဘားအံလိုနေရာက အရမ်းအဆင်ပြေခဲ့သည်။

ငွေကို အကြိုက်သုံးခွင့်ရလို့ သူ့အတွက် သိန်းပေါင်းများစွာ ရခဲ့သလို ဘောနပ်စ်ကလဲ ရောင်းချမှုရဲ ဆယ်ရာခိုင်းနှုန်းပေးသည်။ သူဘားအံသို့ ပြောင်းလာသည့် တာဝန်ခံကို လွှဲစရာရှိတာတွေလွှဲကာ ညဖက်တွင် သူအရင်ကနေခဲ့တဲ့ အဆောင်က ချာတိတ်တွေ သူ့မိတ်ဆွေတွေကိုတည နှုတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ကာနောက်ရက် ညတွင် ရုံကလူတွေကိုနှုတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ပြီး ပုသိမ်သို့ ပြောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ပုသိမ်တွင် သူ့မိန်းမ မိဘအိမ်မှာ ပင်နေကာ အလုပ်လုပ်သည်။ သမီးနဲ့ မိန်းမအနားမှာရှိတော့ သူ့အတွက်ဘာမှမလိုအပ်တော့ပေ။ ဖြူကျော့နဲ့တော့ လိုင်းပေါ်တွင် အမြဲတွေ့ဖြစ်ပေမယ့် သူမလဲ ဘဲအသစ်ရသွားပြီ။ ယူတော့မည် ပြောသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တောင်ငူဖက်သို့ ပြောင်းသွားကာ အိမ်ထောင်ကျသွာပြီ။ ဗိုလ်တစ်ဦးနှင့်တဲ့။ သူ့ကို ဖိတ်လို့လက်ဖွဲ့ လှမ်းပို့လိုက်သေးသည်။ ခုတော့ ကိုယ်ဝန်ရနေပြီဟု ပြောသည်။

သူ့သမီးလဲ ခုဆို ၂ နှစ်တောင် ပြည့်တော့မည်။ သူမလဲ ကလေးရတော့ မပေါ့။ တခါတလေ သူ့ကို သတိရမိကြောင်း စာပို့တက်သည်။ သူမ လိုချင်တာ ခုထိမရသေးကြောင်းနဲ့ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူ့ယောက်ကျားကို ချစ်တာမို့ အပြစ်မတင်မိကြောင်း ပြောတက်သည်။

တခါတရံ သူလဲ ကွန်ပျူတာထဲမှ သူဖွက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယို ဖိုင်တစ်ခုကို လူလစ်ရင် ခိုးခိးကြည့်မိတိုင်း အရင်တုန်းက အကြောင်းအရာကို ပြန်တွေးမိတက်သေးသည်။ သူနဲ့ဖြူကျော့နဲ့က ချစ်ရတဲ့သူတွေ ကိုယ်စီ ဝေးနေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လိုအင်တွေပြည့်ဖို့ အတွက် အစားထိုးခဲ့ကြတာပါလား ဟု.......။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၁ )

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - julyrooney

မျိုးကို ဘားအံကို ရောက်တာ တစ်လကျော်ပြီ။ လုပ်ငန်းတို့းချဲ့နိုင်ရန် ကုမ္ပဏီမှ သူ့ကို စေလွှတ်လိုက်သည်။ လုပ်ငန်းလုပ်ရန်နှင့် ရုံးခန်းဖွင့် နိုင်ရန် အဆင်ပြေမပြေ။ သူ့ကို ကွင်းဆင်းရန် စေလွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

မြေနေရာက ရှိပြီးသားမို့ အဲ့နေရာတွင် ရုံးတစ်ခုဆောက်ပြီး လူနေနိုင်ရန် အဆောင်ဆောက်ဖို့ အတွက် အဆင်ပြေသည်။ လတ်တလောက ဘာမှ မဆောက်ရသေးတာမို့ သူဘားအံတွင်နေဖို့ စုံစမ်းရာ အဆောင်သဘောမျိုးငှါးနေလို့ရတာနဲ့ အဲ့အိမ်မှာ ငှါးနေလိုက်သည်။ ငှါးနေတဲ့သူ လေးငါးဦးရှိပြီး ငယ်ရွယ်သူတွေချည်းမို့ သူနဲ့ အဆင်ပြေသည်။ ယောက်ကျားလေးတွေမို့လဲ ခဏနဲ့ ရင်းနှီးသွား ကာ သူလုပ်ချင်သည်များကို စုံစမ်းလို့ လွယ်သည်။

သူတို့ ကုမ္ပဏီက စိုက်ပျိုးရေးနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ဆေးတွေနဲ့ စက်ပစ္စည်းတွေ ဖြန့်ဖြူးရောင်းချတဲ့ ကုမ္ပဏီအကြီးတစ်ခု။ သူကတော့ product အင်ဂျင်နီယာ။ လုပ်တာကိုင်တာနဲ့ အရည် အချင်းတွေကြောင့် ရာထူးခဏလေးနဲ့တိုးကာ လူကြီးသဘောကျသည်။ ဒီနေရာကို မန်နေဂျာ အနေနဲ့လွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အားလုံး အာဏာကုန် လွှဲအပ်ထားသည်။ ရုံဆောက်ဖို့နဲ့ လုပ်ငန်းအဆင်ပြေစေရေးအတွက် ငွေကို စိတ်ကြိုက်သုံးခွင့်ပေးထားသည်။

တစ်လကျော်ပဲရှိသေးတာမို့ စုံစမ်းလေ့လာဆဲပင်။ မိန်းမက ကိုယ်ဝန်ရနေပြီ သူ ဒီကိုလာတော့ အိမ်မှာ တယောက်တည်း စိတ်မချတာနဲ့ ပုသိမ်က သူ့မိဘတွေဆီ လိုက်ပို့ပြီးမှ လာရသည်။ ဒီမှာ ဘယ်လောက်ကြာမည်မသိ။ 

ခုချိန်ထိတော့ အရမ်းအလုပ်မများ။ ဖိအားလဲ ကင်းသည်။ စုံစမ်းရသလောက် အခြေအနေ ကောင်းသည်။ထိုင်းနဲ့နီးသည်မို့ ထိုင်ကဝင်လာတဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့တော့ ယှဉ်ရမည်။ ကျန်တာတွေကတော့ သိပ်ကိစ္စ မရှိ။ ဈေးနှုန်းကွာဟမှုနဲ့ ဝယ်လိုအားရောင်းလိုအား တွေအတွက် သူဆက်စုံစမ်းရသည်။

ညဖက်ရောက်လာရင် အဆောင်က ကောင်လေး တွေနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်လိုက် ဘောလုံးပွဲကြည့်လိုက် လျှောက်လည်လိုက် ပြန်လာ ၊ မိန်းမဆီဖုန်း ဆက်။ ပြီးရင် လိုင်းဖွင့် ကာသုံးသည်။ အိပ်ချင်လာမှအိပ်လိုက်သည်။ မနက်ဘယ်ချိန်ထထ ရသည်ကိုး။

နှစ်လခွဲလောက် ကြာတော့ ရုံးခန်းနဲ့အဆောင် ဆောက်ရန် ဂိုဒေါင်အဖြစ်ဆောက်ရန် ဘတ်ဂျက်ရပြီ။အဆောက်အဦ ဒီဇိုင်းလဲရပြီမို့ အဆောင်ကို အရင်ဆောက်ရသည်။ ကန်ထရိုက်ကို ရုံးချုပ်က ချပေးတဲ့ ကန်ထရိုက်နဲ့ပဲ ဆောက်သည်။ ပုံမှန်ပဲလည် ပတ်နေသည်။ ညဖက်ဆိုရင် လိုင်းသုံးရင်းနဲ့ ချက်ဖြစ်သည်။

သူ့ရုံးက ကောင်မလေး တစ်ယောက်နှင့်။ ဖြူကျော့ဝေ။ ခင်တာကတော့ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ ရှိပြီ။သူမ အလုပ်ဝင်စက ဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့ဖူးသည်။ သူ့ရဲ့ section ကတော့ မဟုတ်။ ရုံးပိုင်းဆိုင်ရာ က။ facebook မှာ တွေ့လို့ add လိုက်ကာ စကားပြောဖြစ်ကြရင်း နောက်ပိုင်း ရင်းနှီးသွားတာ။

အစက သူမက သူ့ကို မိန်းမ ရှိမှန်းမသိ။ နောက်မှ သိသွားတာ။ ရုံးတွင်း ထမင်းစားချိန်တိုင်း ဆုံဖြစ်ကြသည်။ ဒီရောက်လာသည့် နောက်ပိုင်း လိုင်းပေါ်တွင် သူမနဲ့ စကားပြောဖြစ်သည်။ လူက အရပ်က မပုမရှည် သေးသေးပင်။ တင်တွေရင်တွေက ခပ်သေးသေး။ အစက သိပ်မပြင်မဆင်။ နောက်ပိုင်း ပြင်လာ ဆင်လာသည်။ ရုံးကို ယူနီဖောင်း မဝတ်ရသည့်ရက်တွေဆို အလန်း။ အကြပ်တွေ ဝတ်သည်။ ရုပ်ရည်ကတော့ ချောတဲ့အထဲတော့ မပါပေမယ့် ကြည့်ကောင်းသည်။

ရည်းစားရှိသည်လို့ ကြားပေမယ့် မေးဖြစ်တိုင်း မရှိဟု ပြောတက်သည်။ ရုံးမှ ာဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့မိတိုင်း ဖုန်းအကြာကြီ းပြောတက်လို့ သူစဖြစ်သည်။ ခုသုံးလေးရက်ရှိပြီ။ ဘဲနဲ့ အဆင်မပြေသည် ထင့်။အသည်းကွဲ အကြောင်းတွေကို လိုင်းပေါ်တင်တက်သည်။ သူနဲ့အရမ်းကို ရင်းနှီးလာသည်။

viber ကနေ ဖုန်းပြောဖြစ ်ကြသည်။ သူလဲ ယောက်ကျားသားမို့ ဘာရယ်မဟုတ် ဖွန်ကြောင်တာ မမည်အောင် ကြောင်သည်။ သူမကလဲ ပြန်အီသည်။ သူမက ပုံတွေ ပို့ပေးတက်ပြီး သူကလဲ ပြန်ပို့ပေးတက်သည်။ လာလည်ရင် ဂရုစိုက်မှာလား မေးသည်။ လာလည်ရင် အကုန်ဂရုစိုက်မယ်လို့ ပြောကာစသည်။

သူဒီရောက်တာ ခြောက်လကျော်ပြီ။ မိန်းမလဲ မွေးခါနီးပြီ။ မွေးရင်တော့ ခဏခွင့်ပြန်မည် ပြောထားသည်။အဆောင်ကတော့ ပြီးပေမယ့် ဂိုဒေါင်နဲ့ ရုံးခန်းက မပြီးသေး။ နှစ်လလောက် လိုသေးသည်။ မိန်းမဆီ သုံးခေါက်လောက်ပဲ ရောက်သည်။ ခုတော့ မရောက်ဖြစ် ။ နောက်ပိုင်း ပစ္စည်းတွေကို အစမ်းသဘော ရောင်းကြည့်ရာ မဆိုးလှတာကြောင့် သူလဲ အားစိုက်ကာ လုပ်ရသည်။ ကုမ္ပဏီကချီးကျူးသည်။လစာတိုးသွားပြီ။

ညရောက်တိုင်း လုပ်နေကြ ထုံးစံ လိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေက ဒီတပတ်ကျ မော်လမြိုင်လာပီး ဘုရားဖူးမည်။ စက်စဲသွားမည် လိုက်ခဲ့လို့ ပြောသည်။ တစ်ယောက်တည်းလား ဆိုတော့ အင်းတဲ့။ မော်လမြိုင်မှာ သူသင်တန်းတုန်းက ခင်တဲ့ အမတစ်ယောက်ရှိပြီး သူနဲ့သွားမည်တဲ့။

အဲ့အမက သူ့ဘဲနိုင်ငံခြားက ပြန်လာလို့ တွေ့ချင်တာနဲ့ သူကလဲ ဘုရားဖူးနဲ့ ကမ်းခြေသွားချင်နေတာ အတော်ဖြစ်သွားလို့ ခေါ်တာမို့ လာမှ ာဖြစ်ကြောင်း သူတို့က အတွဲမို့ သူတစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေမှာမို့အားရင် လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်သည်။

သူရက်တွက်ကြည့်သည်။ သူမလာတဲ့ရက်ကျ အားမအား။ သူ့အတွက် ဒီမှ ာပိတ်ရက်မရှိ။ သူနားချင်ရင်နားသည်။ အဲ့ရက်ကျ အရေးတကြီး အလုပ်မရှိပေမယ့် နည်းနည်းတော့ ရှိသည်။ ကြိုတင်လုပ်ထားရင် ရသည် ။ ဘယ်နှစ်ရက် ကြာမလဲ မေးတော့ ကျိုက်ထီးရိုးကို မနက်တက်မည်။ ညနေပြန်လာပြီးပြန်အိပ်ကာ  စက်စဲကို နောက်ရက်မနက် သွားပြီး နှစ်ရက်နေမည် ဖြစ်သည်။

သူ့အတွက် အဆင်ပြေပြိမို့ လိုက်မည်ပြောရာ အကုန်အကျခံရမယ်လို့ ပြောတော့ ဘာပြန်ပေးမှာလဲ မေးလိုက်သည်။ လိုချင်တာယူ ပေးမှာပေါ့လို့ ပြောသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားရသည်။ မိန်းမနဲ့ ခွဲနေရတာကတကြောင်း အလုပ်တဖက်နဲ့မို့ အပျော်ဖက် သိပ်မရောက်ဖြစ်။

တောင့်တမိပေမယ့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ဖြေရှင်းလိုက်ရသည်မို့ စိတ်ထဲမှာ အတွေးတချို့နဲ့ စိတ်ထန်သွားရသည်။ ဒါကြောင့် အီစကလီရိုက်ကာ ဟိုမကျဒီမကျစကားတွေ ပြောရင်းနဲ့ ညနက်သွားရသည်။ နောက်ပိုင်းရက်တွေ သူအလုပ်တွေကို ကြိုလုပ်ထားကာ သူသွားမည့်ရက်တွင် အခက်အခဲ မဖြစ်စေရန် အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်ကို ငွေသုံးရက်စာ ကြိုပေးထားလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေကတော့ ဒီနေ့မနက် အစောကြီး မော်လမြိုင်သို့ မလာပဲ ကျိုက်ထိုနားတွင် သူ့အဖာ်အတွဲက စောင့်ကာ ကျိုက်ထီးရိုးတက်သွားသည်။

ညနေ မော်လမြိုင်သို့ လာအိပ်ရန် ပြောပြီး သူတို့ကိုစောင့်နေခိုင်းသည်။ ဒါကြောင့် သူလဲမှာစရာရှိတာတွေ မှာရသည်။ သူသွားမည့်ရက်တွင်း ပြသနာတစုံတခု မဖြစ်စေရန် သေချာမှာရသည်။ ရုံးကိုတော့ ကွင်းဆင်းစည်းရုံးရေးဆင်းမည်လို့ သတင်းပိုထားသည်။ မိန်းမကိုလဲ အဲ့လိုသာ ပြောလိုက်ပြီ းဖုန်းလိုင်းမိမှ ဆက်မည်။ မဆက်ရင် စိတ်မပူဖို့ မှာထားသည်။ ညနေကျ နောက်ဆုံး လိုင်းကားနဲ့ မော်လမြုင်သို့ သွားလိုက်သည်။

ဟိုရောက်တော့ ကားဝင်းတွင် စောင့်နေလိုက်သည်။ တော်တော်ကြာတော့ ဖြူကျော့ဝေက ပြန်ရောက်ပြီ လို့ဖုန်းဆက်ပြီး သူ့ကို ဘယ်ရောက်နေလဲ မေးရာ ကားဝင်းတွင်စောင့်နေတာလို့ ပြောတော့ သူတို့နှစ်ယောက်တော်တော်ကြာတော့ သူ့ကို လာခေါ်ကာ ဖြူကျော့ဝေ သူငယ်ချင်းရည်းစား တည်းတဲ့ တည်းခိုခန်းတွင် အတူနေခိုင်းပြီ းမိတ်ဆက်ပေးသည်။ ညနေစာကို သွားစားကြရာ သူကရှင်းပေးလိုက်သည်။ 

မနက်အစောကြီးထကာ စက်စဲသို့ လိြင်းကားနဲ့သွားသည်။ Mini bus မို့ ကိုဇော်ဝင်းတို့အတွဲက ရှေ့ခုံတွင် သူနဲ့ဖြူကျော့ဝေက နောက်ခုံ။

ညက ကိုဇော်ဝင်းက သူနဲ့ မဖြူမတွေ့ရတာ နှစ်နှစ်ခွဲလောက်ရှိပြီ မဖြူမိဘတွေက သူနဲ့သဘောမတူ ။ သူကဆင်းရဲတာမို့။ ဒါကြောင့် စင်ကာပူသို့ ထွက်ကာ အလုပ်လုပ်နေပြီး မဖြူနဲ့ကတော့ အဆက်အသွယ်မပြတ်။ မဖြူကလဲ သစ္စာရှိသည်မို့ သူနောက်ဆံ အေးရသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ကို ပြတ်သွားပြီ ထင်နေပြီး သူစလုံးကို သွားတာသိသည်။ ပြန်ရောက်လာတာ မသိတာမို့ မဖြူ ဒီလိုစီစဉ်တာဖြစ်ကြောင်း ဟိုမှာမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရမည်ဖြစ်ကြောင်း ဒါကြောင့်မို့ ဖြူကျော့ဝေကို ထိန်းပေးဖို့ အကူအညီတောင်းသည်။ သူကလဲ စိတ်ချပါလို့ ပြောရာ ဖြူကျော့ဝေကို ဖန်ဖို့စသည်။

သူက အိမ်ထောင်နဲ့ဖြစ်ကြောင်း မိန်းမက မွေးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောတော့ သူက ရီပြီး ဘာဖြစ်လဲကွာ နောက်မနွယ်ရင် ပြီးတာပဲ ပြောသည်။ မနက်ကျတော့ သူကပင် ဖြူကျော့ဝေကို သူနဲ့လာထိုင်ခိုင်းလိုက်လို့ မဖြူနဲ့ကိုဇော်ဝင်းက ကျေးဇူးတွေ တင်နေသည်။ ဖြူကျော့ဝေက မျက်နှာစူပုပ်နေသည်။

လမ်းတွင် အဲ့အကိုနဲ့ သဘောမတူပါဘူး ။ ချောလဲမချော အသားလဲမဲသေးတယ်ဟု ပြောလို့ သူရီရသေးသည်။ သူမအသက်က၂၅ကျော်ပြီမို့ သူ့ထက်သုံးနှစ် ငယ်သည်။ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့မဖြူက သုံးဆယ်နီးပါးတွေ။သူမက အတွဲ ကြား ဝင်ဝင်ရှုပ်ချင်လို့ လမ်းမှ ာသူ့ကို ချော့ရသည်။ ဟိုရောက်ရင် ကြိုက်တာဝယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပြောမှ မရှုပ်တော့ဘူးလို့ ကတိပေးသည်။ လမ်းမှာကားစီးရင်း ငိုက်လာတော့ သူ့ပေါ်မှီပြီး အိပ်သည်။

အရှေ့က အတွဲကတော့ လှည့်ကို မကြည့်။ တချိန်လုံး ပူးကပ်နေသည်။ သူလဲ ကြာတော့ လက်က ညောင်းလာလို့ နည်းနည်းပြင်တော့ ဖြူကျော့ဝေက ရတယ် တင်ချင်တင်လို့ ပြောသည်။ သူလဲဂွင်ပဲမို့ လက်ကို ဖြူကျော့ဝေ ပုခုံးပေါ် တင်ထားလိုက်သည်။ လမ်းက ခုန်သည်မို့ လက်က ဟိုထိဒီထိတော့ ထိမိသည်။ ဟိုရောက်တော့ ဟိုတယ်တွင် ဟိုအတွဲက နှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်း သူတို့က တစ်ယောက်ခန်း နှစ်ခန်းယူသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က ကပ်လျက်ပင်။ ဟိုအတွဲက အပေါ်ထပ်မှာ။ ဖြူကျော့ဝေက စိတ်ကောက်နေလို့ လိုက်ချော့ရသေးသည်။ မဖြူကို ကောက်တာမို့ မဖြူက မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ချော့သည်။ သူက မဖြူကို မျက်ရိပ်ပြကာ အသာနေ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး သူပဲ စိတ်ကောက်ပြေအောင် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ကိုကပ်ပြီး ပြောသည်။ကျေးဇူးဆပ်ပါ့မယ်ဆို လို့ သူရီရသေးသည်။ တစ်ယောက်ခန်းဆိုပေမယ့် ကျယ်ပါငည်။

ရေချိုးခန်း အိမ်သာပါပြီး အခန်းထဲမှာ Tv ရေခဲသေတ္တာ အစုံပါသည်မို့ မဆိုးလှပေ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ နားနားနေနေ မေလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေက သူ့ဆီဖုန်းဆက်ပြီး လျှောက်သွာချင်တယ် ပြောတော့ သူလဲ ဟိုဒီသွားကာ သူလိုချင်တာလေးတွေ ဝယ်ပေး စားချင်တာကျွေးပြီး ပြန်လာသည်။

ဟိုအတွဲကတော့ ထွက်ကို မလာ။ အချိန်ရှိခိုက် လုံ့လစိုက်နေကြသည် ထင်ပါ့။ ဖုန်းဆက်ရာ မကိုင်လို့အခန်းတံခါး သွားခေါက်မယ် လုပ်နေလို့ မနည်းတားရသည်။ ဝဋ်လည်လိမ့်မယ် ဆိုပြီး ပြာတော့ သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးသည်။ ပြီးအခန်းထဲမှာ ခဏအိပ်လိုက်သည်။ ညနေကျ  ကမ်းခြေ ဆင်းကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်တစ်တွဲ ဟို နှစ်ယောက်က တစ်တွဲ သူတို့ သွားချင်တဲ့ဖက် သွားသည်။ သူလဲ ဘောကွင်းငှါးကာ ဖြူကျော့ဝေကို ပေးသည်။

ဖြူကျော့ဝေက အသားကပ်ဘောင်းဘီအနက်ရောင် ဒူးနားလောက်ကို ဝတ်ကာ အင်္ကျီလည်ဟိုက် အနက်ရောင် တင်ပါးကျော်ကို ဝတ်ထားသည်။ သူ့ကို ဓာတ်ပုံရိုက်ခိုင်းပြီး ပို့စ်မျိုးစုံပေးနေသည်။ ပြီးတော့ ရေထဲဆင်းဆော့ကြရာ ရေမကူးတက်လို့ ကြောက်နေသည်။ သူလဲ အတင်းဆွဲခေါ်လာပြီး ရေနဲ့ ပက်ကာ စနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရဲလာကာ သူ့ကိုရေနဲ့ပြန်ပက်လိုက် ဘောကွင်းစွပ်ကာ ရေကူးလိုက် လုပ်နေသည်။လှိုင်းတစ်လုံး ဝင်ဆောင့်လိုက်ရာ သူမကြောက်လန့်ပြီး သူ့ဆီ အတင်းဖက်ထားသည်။

သူလဲ ပြန်ဖက်ကာ အားပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမရှက်သွားသည်။ သူလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာဆက်ဆော့နေသည်။ တစ်နာရီကျော်ကျော် ရေထဲဆင်းပြီးတော့ ပြန်တက်လာကာ အခန်းထဲတွင် ရေချိုပြန်ချိုးလိုက်ကြသည်။ အဝတ်အစားလပြီးတော့ ညနေစာ ထွက်စားကြသည်။

ကိုဇော်ဝင်းက သူရှင်းပေးပြီး ညကျတို့လေးယောက် မီးပုံပွဲ လုပ်မယ် မိန်းကလေးတွေ သောက်ချင်တာ စားချင်တာပြောလို ဆိုတော့ ဖြူကျော့ဝေက ၀မ်းသာအားရ လက်ခုပ်ထတီးလို့ ရီလိုက်ကြသည်။ ဟိုတယ် စားသောက်ဆိုင်က အကုန်စီစဉ်ပေးသည်ပြောလို့ သူတို့မှာချင်တာ မှာပြီး သူက ဂစ်တာရမလား မေးတော့ ရပါသည် တဲ့။

ညဖက်ကျ သူတို့ ယောက်ကျားလေးနှစ်ယောက်က ဝီစကီ မိန်းကလေတွေက စပိုင်ဝိုင်သောက်ကာ အမြည်းစားကြရင်း စကားပြောလိုက် စလိုက်နဲ့ပျော်စရာ။ သူက ဂစ်တာတီးပြီး သီချင်းဆိုပြတော့ အားလုံးလိုက်ဆိုကြသည်။ ပြီးတော့ ကကြသည်။ ညကိုးနာရီကျော် ဆယ်နာရီလောက်ကျ မိန်းကလေးတွေက မူးလာပြီ။ ဒါကြောင့် သူတို့လူစု လတ်စသတ်ကာ အခန်းကိုပြန်ကြသည်။

အခန်းထဲရောက်လို့ အဝတ်လဲကာ TVကြည့်နေတုန်း ဖုန်းသံကြားတော့ ဖြူကျော့ဝေ ။ မအိပ်ချင်သေးဘူး ပျင်းလို့လို့ ပြောပြီး ကမ်းေုခလမ်းလျှောက်ချင်တယ်ဟု ဂျီကျလို့ မှောင်နေပြီ နောက်ရက်မှ ပြောတော့ မရဘူး မအိပ်ချင်သေးလို့ လိုက်ပို့ဟု ပြောသည်။

သူလဲ ထွက်လာရာ သူ့အခန်းဝတွင် ရပ်ကာ ဖုန်းဆက်နေတဲ့ ဖြူကျော့ဝေကို တွေ့လိုက်သည်။ မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့။ ညအိပ်ဝတ်စုံ ပန်းရောင်အင်္ကျီနဲ့ဆင်တူ ဘောင်းဘီ ဝတ်ထားသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေကို ခေါ်ကာ ဟိုနားဒီနားလမ်းလျှောက်ရင်း စကားပြောကြသည်။

ပြီးတော့ ထိုင်ခုံပေါ် တွင်ယှဉ်ထိုင်ပြီး စကားပြောနေကြသည်။ သူ့ရည်းစားအကြောင်းကို မေးတော့ သူ့ကို ရင်ဖွင့်သည်။ သူမကို ဘယ်လို နိုင်ကြောင်း စကားနားမထောင်ကြောင်း ခုလဲ ကောင်မလေး တစ်ယောက်နဲ့တွဲနေတယ်လို့ သူ့သူငယ်ချင်းများက ပြောလို့ မေးတော့ အလုပ်အတူတူ လုပ်နေတာမို့ တွဲသွားတွဲလာ သွားဖြစ်ပြီး သူ့ကို မယုံကြည်ရကောင်းလားဆိုပြီး နောက်ပိုင်း ဖုန်းမဆက်တော့ကြောင်း လိုင်းပေါ်တွင် ဟိုသွား ဒီသွားပုံတွေကို တင်နေကြောင်းပြောပြသည်။

ညနက်လာတော့ လေကလဲတိုက်သည်မို့ အေးလာလို့ ဖြူကျော့ဝေက လက်ကလေးပိုက်ပြီး ချမ်းနေသည်။ သူကလဲ အရက်ရှိန်နဲ့ ရီဝေဝေဖြစ်နေကာ စိတ်ကလဲ ကြွနေသည်မို့ ဖြူကျော့ဝေပုခုံးကို ဖက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်လိုက်သည်။

ဖြူကျော့ဝေကလဲ အလိုက်သင့်ပါလာပြီး ငြိမ်နေသည်။ သူမ ခုနက မဖြူတို့ အခန်းသွားတော့ သူတို့တွေသောင်းကျန်းနေတာ အပြင်ကတောင် ကြားရတယ်လို့ ပြောသည်။ သူလဲ တို့လဲ အဲ့လိုသောင်းကျန်းရအောင်လေ လို့ပြောတော့ သူ့ကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ဟင်းနော်လို့ ပြောရာ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေ မေးစေ့ကို မကာ နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ မျက်လုံးများမှိတ်သွားပြီး သု့ကို ဖက်လိုက်သည်။ လျှာကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လျှာချင်းကလိလိုက်တော့ အသက်ရှူသံ ပြင်းလာသည်။

အနမ်းရှည်တစ်ခု ပေးပြီးတော့ အခန်းထဲသွားရအောင် ပြောပြီး ဖြူကျော့ဝေအခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ သူလဲ အခန်းထဲရောက်တော့ ဖြူကျော့ဝေကို နမးရင်းဖင်တွေကို နယ်ကာ ကူတင်ပေါ်သို့ ကန့်လန့်ဖြတ် လှဲချလိုက်ပြီး ညဝတ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ကာ ဘော်လီကိုချွတ်ပြီး နို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။

နို့လေးတွေက မထွားပေ။ အကြမ်းပန်ကန်လုံး သာသာပင်။ သူလဲ အားနဲ့နို့တစ်ခုလုံးကို အားနဲ့စုပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ကစားလိုက်ပြီး ပေါင်တွေကို ညှစ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေ ညည်းသံတစ်ခုထွက်လာပြီး ခန္ဓာကိုယ့် မော့တက်သွားကာ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားသည်။

သူလဲ လက်တစ်ဖက်က ညဝတ်ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေကလဲ ကူကာချွတ်ပေးသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မရှိတော့ပေ။ အစေ့တွေကို ကလိလိုက် အဖုတ်ထဲကို ကလိလိုက် လုပ်နေရင်းနဲ့ သူမ တစ်ချီ ပြီးသွားသည် ထင်သည်။ အရမ်းကို ဟော့ပြီး ငြိမ်သွားသည်။

သူခဏ နားပြီးဆက်ကလိပြန်ရာ ပြန်ပြီး စိတ်ထလာသည်။ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကလဲ ရွှဲနေသည်။ ဒါကြောင့် သူလဲ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ အနားရှိ ထမိန်တထည်ယူပြီး ဖြူကျော့ဝေ ဖင်အောက်ကို ခင်းကာ ခြေထောက်တွေကို မြှောက်ပြီးပေါင်ကို ကားလိုက်ရာ အဖုတ်က ဟတတလေး ဖြစ်သွားသည်။

အဖုတ်ဝမှာ အရည်တွေနဲ့ စိုနေသည်။ သူလဲ လက်မနဲ့ အစေ့ကိုချေလိုက်တော့ တွန့်သွားကာ ပေါင်ကို ပိုပြီးကားသွားသည်။ သူလဲ လက်မနဲ့ လက်ညှိုးနဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဖြဲလိုက်ရာ အတွင်းသား ပန်းရောင်လေးက လုပ်ချင်စရာ။ လီးကို အဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိထည့်လိုက်ရာ အရည်တွေရြွှနေလို့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်နဲ့ပင် တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားသည်။ ဖြူကျော့ဝေ သူ့ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားကာ

" အာ့ နာတယ် ယောက်ခမရယ် ဖြေးဖြေး အရမ်းနာတယ် ဟင့်ဟင်"

သူလဲ ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထုတ်ကာ နို့တွေကို ချေပေးလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက်လုပ်ပေးလိုက်ပြီး ပြန်ထည့်လိုက်သည်။ ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်နေရင်းနဲ့ အရည်တွေထပ်ထွက်လာလို့ ထပ်ထပ်ထည့်ရင်း အဆုံးထိဝင်သွားသည်။

သူမလဲ အတွေ့အကြုံရှိသူမို့ ထင်သည်။ အောက်ကနေ အလိုက်သင့် နေပေးသည်။ လီးကို သုံးပုံတစ်ပုံလောက် ထုတ်ကာထည့်လိုက် ထုတ်လိုက်ဆောင့်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်ရာ ခံနိုင်လာသည်မို့ သူလဲ တစ်ဝငးက်ကျော်ကျော် ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

" အ့အ အ အင့်အင့်"

" ဇွပ် ဇွပ် ဖတ်ဖတ် ဗြွတ်ဗြွတ်"

" နာသေးလား ဖြူကျော့"

" မနာတော့ဘူး ဆောင့်ဆောင့်"

သူလဲ အားရပါးရဆောင့်နေလိုက်သည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ကြာလာတော့ဖြူကျော့ အဖုတ်ထဲမှ တင်းခနဲ တင်းခနဲ့ဖြစ်ကာ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်လာသည်။

သူလဲ ကျင်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ အားခနဲ့ အားခနဲအော်ဟစ်ပြီး သူ့လီးကို ဆက်တိုက်ညှစ်ကာ သူ့ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ပြီးသွားသလို သူလဲ လီးတစ်ခုလုံး ပူခနဖြစ်သွားကာ သုတ်တွေက မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားသည်။

မိန်းမနဲ့ ဝေးနေတာနဲ့ သုတ်တွေက မနည်းလှပေ။ နှစ်ယောက်သား ဆန့်ငင်ဆန့်ငင့နဲ့ ထပ်လျှက်သား အမောဖြေနေကြသည်။ တအောင့်ကြာတော့ သူ့စားပွဲပေါ်က တစ်ရှူးယူကာ ဖြူကျော့ဝေကို ပေးပြီး သူလဲ ယူကာ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ သုတ်ရည်တွေက အဖုတ်ကတဆင့် ဖင်ကြားထဲသို့ စီးကျသွားသဖြင့် ဖြူကျော့လဲ ကမန်းကတန်း တစ်ရှူးနဲ့ သုတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။

သူလဲ လီးကို ပြောင်နေအောင် သုတ်ပြီး အမှိုက်ခြင်းထဲ ထည့်ကာ အဝတ်ကို ဝတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲနေလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ ထွက်လာတော့ သူလဲ ဝင်ကာသေးပေါက်ပြီး လီးနဲ့လက်တွေကို ရေဆေးဆပ်ပြာတိုက်ကာ သန့်ရှငးပြီး ထွက်လာတော့ ဖြူကျော့ဝေ အဝတ်တွေ ဝတ်ပြီးပြီ။ သူလဲ အနားသွားကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်တော့ လူဆိုးကြီး သူ့သားနဲ့ ပေးစားမယ်ပြောပြီး သူက အရင်စားတယ်ဟု ပြောတော့ သူလဲ ရီနေလိုက်သည်။

ရေခဲသေတ္တဖွင့်ကြည့်ရာ ဘီယာဘူးတွေ တွေ့တာနဲ့ သောက်မလားမေးတော့ အင်း ဆိုတာနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဘီယာသောက်ပြီး ရေခဲသေတ္တထဲက ချိစ်ဗူးယူကာ မြည်းကြသည်။ သူက ရည်းစားနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါ ဖြစ်ဖူးလဲမေးရာ မူးနေလို့လား မသိ သုံးလေးငါးခါတော့ရှိမယ်လို့ ပြောသည်။

သူ့ကိုလဲ မိန်းမတွေ ဘယ်လောက် လုပ်ဖူးလဲ မေးတော့ မိန်းမ မရခင်က ရည်းစားတွေနဲ့ လုပ်ဖူးကြောင်း မိန်းမရပြီးတော့ မလုပ်တော့ကြောင်း ပြောရာ မယုံပါဘူးလို့ ပြောလို့ သူက ဘာနဲ့ သက်သေပြရမလဲ မေးရာ ရီနေသည်။ ဘီယာတစ်ဗူးကုန်တော့ သူမက တစ်ဝက်လောက်သာ သောက်နိုင်သည်။ နည်းနည်းတင်သလို ဖြစ်တာမို့ သူလဲ စိတ်ပြန်ထလာကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။

ဖြူကျော့လဲ သူ့လို့ပင် နေမည်။ ပြန်ဖက်ကာ နမ်းသည်။ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးသည်။ သူ့စိတ်က ပိုထန်လာပြီး ဖြူကျော့ အဝတ်တွေချွတ်ရာ ဖြူကျော့ကလဲ သူ့အဝတ်တွေကို ပြန်ချွတ်ပေးသည်။ သူမကို လီးစုပ်ပေးလို့ ပြောတော့ စုပ်ပေးသည်။ သူမအဖုတ်က အရည်တွေနဲ့ စိုနေပြန်သည်။

သူလဲ ထန်ထန်နဲ့ အဖုတ်ကို ကလိုင်းပေးလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ရမက်တွေ တအားထန်လာကာ သူဖြူကျော့ကို ကုတင်စွန်းမှာ လက်ထောက်ခိုင်ပြီး ကုန်းခိုင်းကာ နောက်ကနေ ဖင်ကိုဖြဲ အဖုတ်ထဲ ထည့်ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

မူးကလဲ မူးတော့ ရမက်တွေလဲ ကြူးနေကြသည်။ ဆောင့်လိုးသံ တအင်းအင်းအော်ညည်းသံ အဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေနဲ့ အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ သူလိုးတာနာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ဆောင့်ချက်တွေက စက်သေနတ်ပစ်သလို မြန်လာပြီးသူပြီးသွားသည်။

ဖြူကျော့ကတော့ နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးရသည်လို့ ပြောသည်။ နှစ်ယောက်သား ဖလက်ပြကာ ရေပင် မဆေးနိုင်တော့ တစ်ရှူးနဲ့သာ သုတ်ပြီး အဝတ်လဲ မဝတ်နိုင်တော့ဘဲ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ မနက်လေးနာရီကျော်တော့ အေးလာတာနဲ့ သူနိုးလာပြီးကြည့်တော့ ဖြူကျော့က သူ့ဘေးနားမှာကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေသည်။ သူလဲ အဝတ်ဝတ်ကာ ဖြူကျော့ကို စောင်ခြုံပေးပြီး အခန်းကို အထဲမှ လော့ချခဲ့ကာ သူလဲ သူ့အခန်းထပြန်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ မနက် ရှစ်နာရီထိုးတော့ ဖုန်းလာမှနိုးသည်။

ကိုဇော်ဝင်း မနက်စာ မစားဖူးလားလို့ မေးတော့ သူလဲ လာမယ်ဟု ပြောပြီးရေအမြန်ချိုးကာ အဝတ်လဲပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ ဖြူကျော့ဝေကတော့ မျက်နှာစူပုပ်နေကာ သူ့ကို စကားမပြော။ သူပြုံးပြလိုက်တော့မျက်စောင်းထိုးသည်။

သူလဲ ပုခုံးတွန့်ကာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး မှာစရာရှိတာမှာကာ ဒီနေ့အစီအစဉ်ကို မေးတော့ အနားတဝိုက်ကိုလည်မည်လို့ ပြောသည်။ စားပြီးတော့ ပိုက်ဆံရှင်းကာ သွားကျတော့ ဖြူကျော့ဝေက မဖြူနားမှာ အတင်းကပ်ကာ သွားသည်။ ကိုဇော်ဝင်းခမျာ မျက်နှာကြီးရှုံတွနေပြီး သူ့ကိုမေးသည်။

" ဟိုကောင်မလေးက မင်းကို စိတ်ကောက်နေတာလား..ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" သိဘူးလေ။ ညကအကောင်းပဲ.. ခုမှဘာဖြစ်တာလဲ မသိဘူး"

" ရှုပ်တယ်ကွာ မင်းဝင်လုံးပလိုက် ကြာလို့.. လိုအပ်နေတာကို ဝစ်စာပေါက်လေး ထည့်လိုက်ရင် အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ် ဟားဟားဟား"

သူလဲ သဘောကျပြီး ရီလိုက်ရာ ရှေ့က နှစ်ယောက်က လှည့်ကြည့်ပြီး ဖြူကျော့ဝေက မျက်စောင်းထိုး ခြေစောင့်ကာ ဆက်တောက်ဆက်တောက်နဲ့ သွားသည် ။ရယ်ဒီမိတ်အကျပ် အဝါရောင်လက်စကနဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီအကြပ်ကို ဝတ်ထားသည်။ မရှိမဲ့ရှိမဲ့ဖင်ကို လှုပ်ကာသွားနေသည်။ သူကြည့်ရင်း အဲ့ကလေးမကို ဖင်ချချင်စိတ် ဖြစ်သွားရသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက

" မျိုးကို အဲ့ကောင်မလေး အိုးနဲ့ ငါ့ဆော်အိုး ယှဉ်ကြည့်စမ်း .. အဲ့ကလေးမ ထည့်လိုက်ရရင် ထုတ်ချင်းတောင်ပေါက်မှာ ကြောက်ရတယ် ဟိဟိ"

" အာ ခင်ဗျား ကြိတ်ကြံနေလား မသိဘူး.. မကောင်းပါဘူးဗျာ.. မဖြူတယောက်လုံး ရှိတာ"

" ငါက မင်းအတွက်ပြောတာ..စဉ်းစားမနေနဲ့ ကိုယ့်လူ..အဆင်ပြေရင် ဆွဲသာစား.. အရိုးတော့ မကျိုးစေနဲ့ဟားဟားဟား"

" လုပ်ပြီ..ခင်ဗျားတို့လဲ နည်းနည်းတော့ လျော့ဦး.. တော်ကြာဘေးခန်းက ခဲနဲ့ပေါက်မယ်.. ခဲနဲ့ပေါက်တာတော်သေး..ကုတင်ကျိုးကျနေမယ်.. မဖြူလဲ အတော်ကျသွားသလိုပဲ ဟိဟိ"

" ငါက လျှော့ပါတယ်ကွာ.. ကိုယ်စောင့်နတ်က နှိုးဆော်နေလို့ ခက်နေတာကွ"

နှစ်ယောက်သား ပေါက်ကရတွေပြောရင်း သွားနေကြသည်။ ဘုရားရောက်တော့ အဖွဲ့လိုက် ဓာတ်ပုံရိုက်ကျသည်။ ဘုရားရှိခိုးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက သိသိသာသာပင် မဖြူလက်ကို ကိုင်ကာ ထွက်သွားတော့ သူနဲ့ ဖြူကျော့ဝေ ကျန်ခဲ့သည်။ ဖြူကျော့ဝေက သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးပြီး ထွက်သွားတော့ သူလဲနောက်က လိုက်ပြီး စကားပြောရာ ပြန်မပြောပဲ ကြာသာပတေးထောင့်မှာ ဘုရားရှိခိုးနေသည်။

သူလဲ ထိုင်ကာ ဘုရားရှိခိုးပြီး မိန်းမနဲ့ မမြင်ရသေးတဲ့ ရင်သွေးလေးကို မှန်းကာ ဆုတောင်းပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ ဖြူကျော့ဝေ မရှိတော့ ။ လိုက်ရှာတော့ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေတာတွေ့ရာ သူလဲ ကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ မေးတော့ မဖြေ။ အတင်းမေးတာ မရလို့ လူကြားထဲ ထဖက်ရမလားမေးကာမှ လန့်ပြီး

" ကိုယ့်အပြစ် ကိုယ် မသိဘူးလား"

" သိဘူးလေ"

" ဘယ်ချိန် ထသွားတာလဲ..လူကို ဒီတိုင်း ထားခဲ့တယ်..ဟင်း သွားရင် နိုးသွားပါလား.. နိုးတော့ လန့်တောင်သွားတယ်..တကယ်ပဲ ဟွန်း"

သူရီလိုက်ပြီး ချော့ရသည်။ အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့ မနိုးရက်လို့ မနိုးတာ ဖြစ်ကြောင်း ဆက်အိပ်နေချင်ပေမယ့် မနက် မဖြူတို့လာရင် သိသွားရင် သူမကို သိက္ခာကျမှာစိုးတဲ့ အကြောင်းပြောရင်း ချော့ရသည်။

ဟန်ဆောင်ကာ စိတ်ကောက်တာမို့ ပြေသွားသည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ မဖြူတို့ သူတို့ဆီ လာသည်။ကိုဇော်ဝင်းက လက်မ ထောင်ပြရာ သူလဲ ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။ လျှောက်သွားကြပြီး နေ့လည်စာကို နီးစပ်ရာဆိုင်မှာ ဝင်စားက ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာပြီး မဖြူတို့က သူတို့အခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ဝေ အခန်းကို တံခါးခေါက်ရာ လာဖွင့်ပေးတော့ အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေက ဘာလာလုပ်တာလဲ ပြန်ထွက်လေ။ မထွက်ရင် အော်လိုက်မှာနော်နဲ့ မူနေတာကြောင့် ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းကာကုတက်ပေါ် လှဲချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ဘရာကိုပါ တခါတည်းချွတ်ပြီ းနို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ညှသ်ပြီး နယ်ပလိုက်တော့ ကော့တက်သွားပြီး အသကရှူသံပြင်းလာသည်။ သူလဲ နို့တွေကို ရေရေလည် စို့လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ သူ့အင်္ကျီတွေ ဘောင်းဘီတွေချွတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ဝေရဲ့ ဘောင်းဘီအကျက်ကိုကြယ်သီးဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။

ဖြူကျော့ဝေလဲ ကူကာ ချွတ်လိုက်သည်။ အဖြူပေါ်မှာ အနီစင်းလေးတွေနဲ့ အတွင်းခံသာ ကျန်တော့သည်။ သူလဲ အတွင်းခံပေါ်ကနေ အမြှောင်းတိုင်းလက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ ဒေါင်လိုက် ဆွဲချလိုက်ရာ အင်းဟင်းဟင်း ညည်းသံရှည်ထွက်လာပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းစုလိုက်ချဲလိုက် ဖြစ်နေသည်။ ပြီးအတွင်းခံကို ချွတ်ကာ အစေ့တွေကို ဇိမ်ဆွကြ ာကလိပေးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ ပါးစပ်ကို မစေ့နိုင်တော့ ပဲ တဟင်းဟင်းနဲ့။ သူလဲ အတွင်းခံချွတ်ပြီးဖြူကျော့ကို လီးကိုင်ခိုင်းရာ ကိုင်ပေးပြီး ဂွင်းထုပေးနေသည်။

သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထို့ထည့်လိုက်ပြီး ကလိပေးသည်။ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ကျနေသည်။ လူလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဆောက်တည်ရာမရ။ နောက်လက်ညှိုးပါ ထပ်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ကိုကလိပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲတွင် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လက်ချောင်းတွေကို အတွင်းကြွက်သားတွေက ညှစ်ညှစ်လာပြီး သူ့လီးကို ဆုပ်ထားတဲ့ လက်တွေက တင်းကြပ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ

" အ ယောက်ခမ ရယ် ဟင်းဟင်းဟင်း အ အအား" 

အော်သံနဲ့အတူ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကာ ခြေချောင်းတွေ ကုပ်တက်လာပြီး ဖင်က ကော့တက်လာကာ ပြန်မကျတော့။ တအောင့်နေမှ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းချကာ ဖင်ကပြန်ကျသွားသည်။ သူမ ပြီးသွားလေပြီ။ ဖြူကျော့ သူ့ကို ထကာ ဖက်လိုက်သည်။

ပါးစပ်ကလဲ ဗလုံးဗထွေးနဲ့ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲက လက်ကိုပြန်မထုတ်ပဲ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ခနကြာတော့

" ဖြူကျော့"

" ဟင်"

" ကို့ ကို လီးစုပ်ပေးကွာ"

" အင်း စုပ်ပေးမယ်"

ပြောသည်။ သူလဲ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အနားက ထမိန်ယူကာ ဖြူကျော့အောက်ကိုခင်းလိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက လက်ကို ထုတ်လိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ အရည်တွေကျလာသည်။ ဖြူကျော့က သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ကုန်းကာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို ကလော်ကာ ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ဖင်က ရမ်းခါသွားတာကို သဘောကျပြီး ဖင်ကိုထိန်းကာ ကလိပေးနေသည်။

ဖင်ဝက စူပွပွဖြစ်လာသဖြင့် အဖုတ်ထဲကို နှိုက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖင်ဝကို ကလိပြီး လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ဖိထောက်လိုက်ရာ လက်ကလဲ အရည်တွေကရွှဲ ဖင်ဝကပွင့်နေချိန်ဖြစ်လို့ လက်တစ်စစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ တဆက်တည်း လက်တဖက်ကလဲ အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ကာ ကလိလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ အင်းအင်း နဲ့နေသည်။

ပါးစပ်က လီးကိုတော့ အစုပ်မပျက်။ လီးစုပ်ဖူးပုံ ရသည်။ စုပ်တာက ဝါမရင့်သေးပေမယ့် အဆင်တော့ပြေသည်။ ဖင်အဖုတ်ကို ကလိရင်း ဖင်ထဲသို့ လက်ကို ဖြေးညှင်းစွာ တရစ်ချင်းထည့်နေသည်။

ဖင်ကို ကလိတာကို သဘောကျပုံရသည်။ ဖင်ကို ပိုပိုကော့ပေးသည်။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေကလဲ ပိုပိုရွှဲလာကာ လက်ထည့်တိုင်း စွပ်ခနဲ စွပ်ခနဲ မြည်နေသည်။ ဖင်ထဲသို့ လက်ခလယ်တချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့ သူအသာလေး ပြန်ထုတ် ပြန်ထည့်နဲ့ အဖုတ်က ထုတ် ဖင်ထဲထည့် ဖင်ထဲကထုတ် အဖုတ်ကထည့်လုပ်ပေးနေသည်။လီးစုပ်ချက်တွေကလဲ ပြင်းလာသည်။ သူလဲ

" ကဲ ဖြူကျော့ ကို လိုးချင်ပြီကွာ"

ပြောလိုက်ရာ လီးကို ချွတ်ကာ သူ့ကို ရမက်တွေ ထန်နေတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ကြည့်တော့ သူက ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ ကုတင်ပေါ်တွင်ကုန်းပေးလိုက်ရာ သူလဲ အဆင်ပြေအောင် ပြင်ပြီး အဖုတ်ဝကို လီးနဲ့ထောက်ကာ ဖင်တွေကုိ လက်နဲ့ကိုက်ပြီး လီးကို ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ အားခနဲ တချက်အော်ကာ ခါးကော့သွားပြီး ဟင့်ဟင့်နဲ့ ဖြစ်သွားသည်။ လီးကို ညှစ်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ခါးကို ကိုင်ပြီး သူလဲဆောင့်ဆောင့်ပေးရာ ဖြူကျော့ကလဲ နောက်ကိုပြန်ပြီး ကော့ကော့ပေးသည်။ ဆောင့်ချက်က ကြာလာတော့ သူ့ရဲ့လီးကို တင်းကြပ်စွာ ညှစ်လာပြန်သည်။ 

သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ခါးကို တင်းတင်းကိုင်ကာ တရစပ်ဆောင့်ပစ်လိုက်ရာ

" အင့် အင့် အင့် ဆောင့်ဆောင့် ဖြူကျော့ပြီးတော့မယ် ယောက်ခမ ဆောင့်ပါ..နာနာဆောင့် အင့်အင့်"

" ကောင်းလား ဖြူကျော့ ခံလို့ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ယောက်ခမရောကောင်းလား"

" ကောင်းတယ်"

ပြောရင်း ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရာ အချက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တွင် သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်နေတော့သည်။ သူလဲ ပြီးလုပြီးခင်မို့ မညှာတော့ ။ အားရပါးရကို ဖင်ကို တင်းတင်းကိုင်ကာ လီးကို တဆုံးထုတ်ပြီး တရှိန်ထိုးဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်ရင်း ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား တအင်းအင်းနဲ့ ထပ်ရက် ကုန်းကုန်းကြီး မှိန်းနေသည်။

ပြီးတော့မှ ဖြူကျော့က တအိအိလဲကျသွားရာ သူပါဖြူကျော့အပေါ် ထပ်ရက် ကျသွားသည်။ ဖြူကျော့ကို နမ်းလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေကိုဖွကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။ တအောင့်နေမှ ဘေးသို့ လှိမ့်ချလိုက်ရာ ဖြူကျော့က သူ့အောက်က ထမိန်ကိုယူကာ သူ့အဖုတ်ကို သုတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးကိုလဲ သုတ်ပေးသည်။

" ဟင့် အကြီးကြီးပဲ လီးကြီးက..သူ့မိန်းမ တော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိဘူး.. ဒီမှာတော့ သေတော့မယ် ဟင့်"

" ကောင်းတယ်မှတ်လား ကြီး တော့"

" ကောင်းဘူး"

" ကောင်းပါတယ်"

" ကောင်းပါဘူး"

ကျီစယ်နေကြသည်။ သူမက သူ့ကို ယောက်ခမသာ ခေါ်သည်။ ခင်စက အကို ဘာညာ ခေါ်သေးသည်။ သူ့မိန်းမကိုယ်ဝန် လွယ်ထားမှန်း စကားစပ်မိလို့ ပြောကတည်းက သူ့ကို ယောက်ကျားလေး မွေးရင် ယောက်ခမ တော်မယ် ဆိုပြီး ယောက်ခမပဲ ခေါ်တော့ရာ နှုတ်ကျိုးနေပြီထင်သည်။

သူတို့ စနောက်နေပြီး ခနနေတော့ ဖြူကျော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားရာ သူပါ လိုက်ဝင်သွားတော့ ဖြူကျော့က သူ့ကို ရေနဲ့ပက်ကာစသည်။ သူလဲ ပြန်စရင်းတစ်ယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ကာ နမ်းကြပြီး ပြန်ထလာကာ ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဖြူကျော့ကို နံရံကို ကပ်ကာ ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးသည်။ ဖြူကျော့လဲ လို့းတဲ့အရသာကို ကြိုက်လို့လား ဘာလားမသိ၊ သူလုပ်သမျှခံသည်။ တစ်ချီပြီးသွားတော့ သူ့လီးကို  ကိုင်ကာရေဆေးပေးသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို ဆေးပေးလိုက်သည်။ ပြန်ထွက်လာကာ အဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး သူ့အခန်းပြန်မယ် လုပ်တော့ မပြန်နဲ့တဲ့ သူနဲ့နေဆိုလို့ သူလဲ ကုတင်ပေါ်တွင် သူမကို ဖက်ကာ နားလိုက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ညနေကျ ဖြူကျော့က သူ့ကို နိုးသည်။

မဖြူတို့ ဖုန်းဆက်တယ် ။ သူတို့ ရေသွားကူးကျပြီတဲ့။ သူလဲ ထကာ သူ့အခန်းပြန်ပြီး အဝတ်လဲကာ ထွက်လာတော့ ဖြူကျော့လဲ အဝတ်လဲပြီး ထွက်လာလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အတူ ရေထဲသို့ဆင်းကြသည်။ တစ်နာရီလောက် ရေဆော့ပြီး ပြန်တက်လာ အခန်းပြန်ရေချိုး အဝတ်လဲကာ ညနေစာထွက်စားကြရာ ဒီတစ်ခါတော့ သူကျွေးသည်။

ဒီည အစီအစဉ် မေးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက ဘာအစီအစဉ်မှ မရှိ ။ မနက်ပြန်ရမှာမို့ လက်ဆောင်လေးတွေလိုက်ဝယ်ရင်း စောစော နားမယ် အချိန်ရှိခိုက် လုံ့လစိုက်မလို့ဟေ့ ဟု ပြောရာ မဖြူက ရှက်ပြီး ကိုဇော်ဝင်းကို ထုရိုက်နေရာ သူတို့ ရီလိုက်ကြသည်။ စားသောက်ပြီး လက်ဆောင်တွေ လိုက်ဝယ်ကြပြီး ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကြသည်။ သူတို့လဲ မနက်ပြန်မှာမို့ သိမ်းစရာတွေ သိမ်းထားလိုက်ကြသည်။

ဖြူကျော့က လမ်းလှောက်ချင်တယ် ဖုန်းဆက်တော့ သူတို့တွေ လမ်းလျှောက်ဖြစ်ကြသည်။ လမ်းလျှောက်ရင်းဖြူကျော့က သူ့ကိုမှီကာ လျှောက်သည်။

ချစ်သူ စုံတွဲတွေလိုပင်။ ဖြူကျော့ကို သူက အမှန်တိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေဖို့နဲ့ သူလဲဖြေမယ်ဆိုပြီး စကားခံကာ သူနဲ့ဖြစ်ကြတဲ့ ကိစ္စကိုဘယ်လိုခံစားရလဲမေးရာ သူမကလဲ တခါမှမရဘူးတဲ့ ခံစားမှုကိုရပြီး အရမ်းကိုကောင်းမွန်သည်။ သူအရမ်းကို ကြိုက်တယ်လို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေပြီး သူ့ကိုလဲ မေးရာ သူလဲ ကောင်းတယ် ဖြူကျော့က အပေးကောင်းတယ်။

ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ဖူးလဲမေးတော့ နှစ်ယောက်ဟုပြောသည်။ သူ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးစမှာ သူနဲ့အတန်းတူ ကောင်လေးနဲ့ ဖြစ်ကာ ပထမနှစ်ရန်ကုန်ကို သူကကျောင်းတက်တော့ သူ့ကောင်လေးက ဗိုလ်သင်တန်းတက်သည်။ ပထမနှစ်ပြီးတော့ တောင်ငူကိုပြန်လာကာ တွေ့ကျတော့ ဖြစ်ကြသည်။

နောက်ပြန်သွားပြီး သူလဲ ဒုတိယနှစ်ပြန်လာတက်တော့ ခုကောင်လေးနဲ့ ထပ်ကြိုက်ကာ နောက်ဆုံးနှစ်မှ တည်းခိုခန်းတွင် ခေါ်သွားကာ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ နောက်ပိုင်းကျောင်းပြီးတော့ သူလဲတောင်ငူသို့ ပြန်လာလို့ထပ်မတွေ့ဖြစ်။ အလုပ်ဝင်တော့မှ ရန်ကုန်သို့ တစ်ခါတစ်ခါလာကာ တွေ့ဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။ သူ့က သူမကို သူ့ကို ချစ်လားမေးရာ

" အမှန်တိုင်းပြောရရင် ယောက်ခမကို တွေ့စက စိတ်ဝင်စားမိတယ်.. နောက်ပိုင်းကျတော့ မိန်းမရှိမှန်းသိတော့ စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး..စကားပြောရတာ စရ နောက်ရတာတွေကို သဘောကျတယ်..အရမ်းတော့ခင်တယ်။ မချစ်ဘူး...ဒါပေမယ့် ခုတော့ကြိုက်တယ် ယောက်ခမကရော"

" ကိုလဲ ဖြူကျော့ကို မချစ်ဘူး သဘော မကျဘူး.. ဒါပေမယ့် ဖြူကျော့နဲ့ ဒီလိုဆက်ဆံရတာကို ကြိုက်တယ်..ပွင့်လင်းတယ် အပေးအယူမျှတယ်.. ဒီလိုဆို တို့တွေက ချည်နှောင်မှုမရှိတော့ ဖြူကျော့ စိတ်ဆန္ဒရှိရင် ကို့ကိုပြော ကိုယ်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်.. ကို စိတ်ပါရင်လဲ ဖြူကျော့ကဖြည့်ဆည်းပေး.. sex partenar တွေပေါ့.. အခက်အခဲရှိရင် နားလည်ပေးကြေး...ဘယ်လိုလဲ"

" ok ကြိုက်တယ်..လောလောဆယ်ကျန်တာတွေ မေ့ထားပြီး ခုချစ်သူတွေလို နေကြရအောင်"

စကားတွေပြောကြရင်း နှစ်ယောက်သား ပြန်လာကြသည်။ သူတစ်ခွန်းတော့ ပြောလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ ဖင်ကိုတော့ လိုးချင်တယ် ဟု။ ဖြူကျော့က ပုခုံးတွန့်သွားပြီး အမလေး သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ ကြောက်တယ်လို့ ပြောပြီး ရီနေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အရင်ကထက် ပွင့်လင်းလာသည်။နည်းမျိုးစုံလိုးကြသည်။ တစ်နာရီကျော်တော့မှ အိပ်ကြသည်။

မနက်ခြောက်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြပြီး သူလဲအခန်းထပြန်ကာ ရေချိုးအဝတ်လဲ သိမ်းဆည်းပြီး ဟိုတယ်ဧည့်ခန်းတွင် ကိုဇော်ဝင်းတို့ကို စောင့်နေသည်။ ခနကြာတော့ သူတို့အတွဲ ဆင်းလာကြသည်။ ညကဘယ်လောက်ကဲကြသည် မသိ။ မဖြူမျက်တွင်းတွေညိုကာ နားထင်တွေ ချိုင့်နေသည်။

ဖြူကျော့လဲ ဒီတိုင်းပင်။ သူတို့ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ မနက်စာစားပြီး မော်လမြိုင်သို့ ပြန်လာကြသည်။ မော်လမြိုင်ရောက်တော့ လျှောက်လည်ကာ ညနေတွင် ဖြူကျော့ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ကြသည်။ ဖြူကျော့က ပြန်သွားသည်။

သူလဲ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့ အတူတူ မဖြူကိုလိုက်ပို့ပြီး ဘီယာဆိုင်ဝင်ကာ သောက်ကြသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက သူလဲမနက်ကျ သူ့ရွာသို့ ပြန်ပြီး မိဘတွေဆီခဏပြန်ကာ စလုံ့ပြန်တော့မည်။ နှစ်နှစ်ခန့်လုပ်ကာ မဖြူကို ယူမယ်ပြောတော့ သူလဲ အားပေးသည်။ ချစ်ရသူချင်း မနီးစပ်သေးတော့ သူကိုယ်ချင်းစာသည်။

ကိုဇော်ဝင်း မျက်နှာက လွမ်းဆွေးနေသည်။ စကားလုံးတွေက ဆွေးနေသည်။ သုံးရက်တာ ကာလကိုပြန်တမ်းတနေသလိုပင်။ သူတို့တော်တော်မူးခါမှ တည်းခိုခန်း ပြန်လာသည်။ မနက်ကျ ကိုဇော်ဝင်းကလဲ သူ့ရွာသို့ ပြန်ကာ သူလဲ ဘာအံသို့ ပြန်လာသည်။ ပြန်ရောက်တော့ အလုပ်တွေကိုပြန်ပြီး ကြပ်မတ်ရပြန်သည်။

ရုံးကို သတင်းပို့ပြီး မိန်းမဆီ ဖုန်းဆက်ရသည်။ အလုပ်တွေ နားတော့မှ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တနေကုန် လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်ကာ ညနေကျ အဆောင်ပြန်လာပြီး ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အဆောင်က ချာတိတ်တွေနဲ့ အပြင်ထွက် ထမင်းစားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်သည်။

ပြီး အဆောင်ပြန်လာကာ စာရင်းတွေလုပ် မိန်းမဆီဖုန်းဆက်။ အားတော့ လိုင်းသုံးကာ ဖြူကျော့နဲ့ စကားပြောသည်။ တစ်လလောက်ကြာတော့ ဖြူကျော့က ဘားအံ လာလည်မယ်ပြောရာ သူလဲ လာခဲ့ စရိတ်အကုန်ခံမယ်။ ဒီမှာလဲ ကုန်ကျစရိတ်ခံမယ် လူသာလာခဲ့လို့ ပြောတော့ သူမက မသိတာမှတ်လို့ ဟင်းဆိုပြီးပြောသည်။

နောက်တစ်ပတ် သောကြာည လာမယ်ဟု ပြောသည်။ သေချာရင် ဟိုတယ်ကို ချိတ်ထားလိုက်မယ် ပြောလိုက်သည်။ သောကြာနေ့ညနေကျ ဖြူကျော့က သူ့ဆီဖုန်းဆက်သည်။ ကားဂိတ်မှာတဲ့။ သူလဲခရီးစဉ်ကို ပြောပြကာ ဘယ်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်ဖို့ မှာလိုက်သည်။

သူလဲ သူရင်းနှီးတဲ့ ဇွဲကပင်ဟိုတယ်ကို ဖုန်းဆက်ကာ အခန်း မှာထားလိုက်သည်။ ညဖက်ကျ မိန်းမဆီ ဖုန်းဆက်အကျိုးအကြောင်းမေးကာ နောက်တစ်ပတ် ပြန်လာမယ်လို့ ပြောလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်ရာလမ်းမှာ ဘယ်နေရာမှန်းတော့ မသိတဲ့။

သူလဲ စကားအတန်ကြာပြောပြီး ဖုန်းချကာနိုးစက်ပေးပြီး အိပ်လိုက်သည်။ မနက် လေးနာရီ နိုးစက်မြည်တော့ အိပ်ရာထ မျက်နှာသစ်ကာ အဝတ်လဲပြီး အဝတ်နှစ်စုံလောက်ကို အိတ်ထဲ ထည့်ကာ အားဆေးတစ်လုံးကိုသောက်လိုက်ပြီး ကားသော့ယူကာ ကားနဲ့ထွက်လာလိုက်ပြီး ဖြူကျော့ဆီဖုန်းဆက်တော့ တံတားကို ဖြတ်နေပြီဟုပြောသည်။

သူလဲ ဇွဲကပင်ဟိုတယ်ရှေ့တွင် ကားရပ်ကာ စောင့်နေလိုက်သည်။ ခနကြာ တော်ဝင်ကား ရောက်လာပြီး သူ့ကားနားတွင် ရပ်လိုက်သည်။ သူလဲ ကားနားသို့သွားရာ ဖြူကျော့ကားပေါ်ကဆင်းလာသည်။ သူလဲ အိတ်ကိုလှမ်းယူကာ ဖြူကျော့ကိုကြိုလိုက်သည်။

ကားကပြန်ထွက်သွားတော့ ဖြူကျော့ကို သူ့ကားပေါ်တက်ခိုင်းပြီး ဟိုတယ်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။ အခန်းသော့ယူကာ ဧည့်ကြို ကောင်လေးက သူတို့ကို လုံးချင်းဘန်ကလိုဖက် လိုက်ပို့သည်။

အခန်းထဲ ပစ္စည်းထားကာ အခန်းသော့ပေး အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အပေါ်ကအနွေးထည်အပါးကို ချွတ်ကာ အင်္ကျီကိုချွတ်ရင်းဘော်လီချိတ်ကိုပါဖြုတ်ပြီး ချွတ်ကာ နို့တွေကို နယ်ပေးလိုက်သည်။

ဖြူကျော်ကလဲ အားကျမခံ သူ့အင်္ကျီတွေချွတ်ကာ ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီးအတွင်းခံထဲနှိုက်ကာ လီးကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးသည်။ ပြီးတော့အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ကို လွေးတော့သည်။ စုပ်ချက်တွေကမာန်ပါလှသည်။ အတွေ့အကြုံများလှတဲ့ သူတောင် ကြုံ့ကြုံသွားရသည်အထိ ကောင်းလှသည်။ ဘယ်လိုတွေကျင့်ထားသည် မသိ။

သူလဲ ပြီးသွားမှာစိုးကာ ဖြူကျော့ကို ထူလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲကာ စတိုင်ပန် အကျပ်အနက်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီပန်းရောင်လေးမှာ ကွက်ကာ စိုနေသည်။ သူမ ဘယ်လောက် ထန်နေသည် မသိပေ။ သူလဲပင်တီကို ဆက်ကာ ချွတ်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲကာ အစေ့ကို လက်မနဲ့လှိမ့်ကာ နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။

" အား ရှီးကောင်းလိုက်တာ ကွာ.. ယောက်ခမရယ် ယောက်ခမကို သတိရနေတာ ဟင့် ရှီး "

သူလဲ အစေ့ကို ကလိရင်း လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ထဲသို့ ဖိကာ ထည့်လိုက်သည်။ ကျဉ်းကျပ်စွာ တိုးဝင်သွားတော့ နာတယ် ဖြေးဖြေးဟုပြောသည်။ သူလဲ ထန်နေသည်။ အဖုတ်ထဲကိုရောက်တော့ ပြန်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်လုပ်ရာ အရည်တွေက ထွက်လာလို့ အဝင်အထွက်ချောလာသည်။ဖြူကျော့က

" ယောက်ခမ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ လုပ်ပေးတော့ ကွာ"

သူလဲ ဖြူကျော့ကိုထူကာ သူက ပက်လက်လှန်ပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ခိုင်းရာ ဖြူကျော့က အပေါ်ကနေ လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။

" အာ့ ရှီး ကြီးလိုက်တာကွာ ဟင့် သူ့လီးကြီးက အထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ.. ဟင့်"

သူလဲ နို့တွေကိုကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေသည် ။ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် လုပ်နေသည်။ တဖြေးဖြေး အဝင်ချောလာတော့ နည်းနည်းသွက်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်တာ ကြမ်းလာသည်။ လက်တွေက သူ့နို့သူကိုင်ကာ ချေနေသည်။

သူကတော့ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေ အလိုက်သင့် ကော့ပေးနေသည်။ မျက်လုံမှိတ် နို့တွေကိုင်ပြီးဆောင့်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ ညည်းသံတွေက တချက်တချက် ကျယ်လောင်စွာ ပေါ်လာသည်။ ပုခုံးကျော်လောက်ရှိပြီး ရွှေအိုရောင်ဆိုးကာ အောက်ခြေနားတွင် အလိပ်အလိပ်တွေ ကောက်ထားတဲ့ ဆံနွယ်တွေက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ လေထဲလွင့်နေသည်။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>

သူငယ်ချင်းမို့ပါ (စ/ဆုံး)

 သူငယ်ချင်းမို့ပါ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

ဒီနေ့ ည ညစာအတူစားဖို့ ဖိတ်ထားတာမို့ ဇော်မျိုးအိမ်ကို ကျနော်လာခဲ့ရတယ်။ လာသာလာရတာ။ မျက်နှာတော့ အပူသား။ အဖြစ်က ဒီလိုဗျ။ ဇော်မျိုးမှာ အရမ်းလှတဲ့ သီတာဆိုတဲ့ မိန်းမရှိတယ်။ သီတာက ခေတ်မီမီနဲ့ အားကစားလိုက်စားလို့ ထင်ပါရဲ့။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း တကယ့်ရှယ်ပဲ။ မြင်သမျှယောင်္ကျားတိုင်းက လှည့်မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်လောက်အောင် လှသလို အရမ်းလည်း sexy ကျလွန်းတယ်။ ဇော်မျိုးနဲ့သီတာက တကယ့် ဂုဏ်အသရေရှိ လူကြီးလူကောင်း အသိုင်းအဝိုင်းတွေဆိုတော့ အနေအထိုင်ကလည်း စည်းကမ်းတကျရှိပါတယ်။ 

အိမ်ထောင်သက် ၈ နှစ်ကျော်ပေမယ့် သားသမီး မရကြတော့ နှစ်ယောက်စလုံးက အရွယ်တင်တယ်။ ဇော်မျိုးဆိုတာကလည်း ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်လစ်ပြီး စမတ်ကျကျနဲ့ တကယ်လန်းတဲ့လူဗျ။ သူ့ကိုကြွေတဲ့စော်တွေဆိုတာလည်း မနည်းဘူး။ သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အရမ်းချစ်ကြတာပဲ။ ကျနော်နဲ့ရင်းနှီးတာတော့ သုံးနှစ်ကျော်ပြီ။ ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်တွေလိုပဲ။ ကျနော်က တစ်ကိုယ်ရည်တစ်ကာယသမားဆိုတော့ ဇော်မျိုးတို့အိမ်က ကျနော့်အတွက် စားအိမ်သောက်အိမ်ဆိုလည်း မမှားဘူး။ ကျနော်မကြာခဏ ဝင်ထွက်သွားလာ လည်ပတ်နေကြပဲ။ 

အဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်မတိုင်ခင်အထိပေါ့ဗျာ။ သူတို့လင်မယားကလည်း ကျနော့်ဆို အတော်ခင်ကြတယ်ဗျ။ တိုင်ပင်စရာရှိတိုင်ပင်တယ်။ ကူညီစရာရှိရင် ကူညီတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့တစ်ပတ်က ဇော်မျိုးက ကျနော့်ဆီ viber ကနေ စကားလှမ်းပြောတယ်။ အရင်ကလည်း ဒီလိုပဲ မကြာခဏတော့ အလာဘ သလာဘ ပြောဖြစ်တာပေါ့။ အဲ့ဒီနေ့ကတော့ ထွေရာလေးပါးပြောနေရင်းကနေ ဇော်မျိုးက ထဖောက်တယ်။

"ဟြောင့်။ ငါမင်းကို မေးစရာရှိတယ်။ ငါ့မိန်းမ ဘယ်လိုနေလဲကွ။ "

"ဟမ်။ မင်းဘာကိုပြောတာလဲ "

"ငါ့ မိန်းမ sexy ကျလားမေးတာ "

"အေး။ မင်းမိန်းမက sexy အကျလွန်နေတယ်။ "

"မင်း ငါ့မိန်းမကို ကြိုက်လား။ "

"OMG မင်းမိန်းမကို ငါက ကြိုက်စရာလားကွ။ "

"တကယ်လို့ ငါ့မိန်းမ မဟုတ်ဘူးဆိုရင်ရောကွာ။? ??"

"ငင့်။ ဘယ်သူ့မိန်းမပဲဖြစ်ဖြစ် လင်ရှိမယား ငါမပြစ်မှားဘူးကွ "

"တကယ်လို့ သီတာက အပျိုဆိုရင်ရောကွာ။? ?? "

"အဲ့ဒါဆိုရင်တော့ မပြောတတ်ဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ မင်းက ငါနဲ့ မင်းမိန်းမကို စိတ်မချလို့လား။ "

"အာ။ ငါက မင်းကိုသာ ငါ့မိန်းမနဲ့ စိတ်ချတာကွ။ တခြားလူဆို စိတ်မချဘူး။ အဲ့ဒါကြောင့် ပွင့်ပွင်းလင်းလင်းမေးနေတာ။ "

"ဟားဟား။ ဖြစ်ရမယ် ငါ့ကောင်ရယ်။ စိတ်သာချ မင်းမိန်းမကို ငါ စိတ်နဲ့တောင်မပစ်မှားဘူး။ ကိုယ့်နှမ တစ်ယောက်လိုပဲ သဘောထားတယ်။ "

"ထားပါတော့။ ဒါနဲ့စကားမစပ် မင်းဟာ ဘယ်လောက်ကြီးလဲ။ "

"ဟမ်။ ဘယ်ဟာလဲ "

"အာ။ ပိန်းလိုက်တာ။ လီးကွာ။ လီး လီး။ မင်းလီးဘယ်လောက်ကြီးလဲ မေးတာ။ "

"ဟားဟား။ ခြောက်လက္မပဲရှိပါတယ်ကွာ။ ဘာဖြစ်ရပြန်တာတုန်း "

"ဟုတ်လား။ ဓာတ်ပုံရိုက်ပြကွာ။ "

"တိန်။ အေး ခဏစောင့်။ "

ကျနော်လည်း ဘာရယ်မဟုတ်ဘဲ စချင်တာနဲ့ လီးကို စွပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်ပို့မိတယ်။

"အင်း။ လီးကတော့ ပေမှီ ဆိုဒ်မှီပဲ။ "

"အေး။ ငါက လူစဉ်မမှီတဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူးကွ။ ဟားဟား "

"ဟြောင့်။ ငါဒဲ့မေးမယ်။ မင်း ဘယ်သူမှ ပြန်မပြောနဲ့။ "

"အေး။  မေး "

"မင်း။ ငါ့မိန်းမကို မလိုးချင်ဘူးလား။ "

"ဟာ။ ဒီကောင် ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ။ "

ကျနော့စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်သွားတယ်။ အမှန်က ဒီလောက်လှတဲ့မိန်းမကို မချချင်တဲ့ကောင် ရှိမလားဗျာ။ ချချင်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင် ကျနော်နဲ့ သူ့မိန်းမကို စိတ်မချလို့ စကားအစ်နေတာပဲလို့ ကျနော် ထင်တယ်။

"ဟြောင့်။ ကျော်ကြီး။ အမှန်အတိုင်းပဲဖြေ။ "

"ဟြောင့်။ ဇော်မျိုး။ မင်းက မင်းမိန်းမကို ငါနဲ့ သဝန်တိုနေတာလား။ စိတ်ချဟြောင့်။ မင်းမိန်းမကို မင်းဘာသာ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုး။ ငါ စိတ်ကူးတောင်မယဉ်ဘူး။ တော်ပြီဟြောင့်။ မင်းနဲ့ဒီည စကားပြောရတာ အဆင်မပြေဘူး။ မင်းကို ငါဘလော့ပြီ။ မင်းအိမ်လည်း ငါမလာတော့ဘူး။ "

ကျနော်လည်း ပြောချင်တာပြောပြီး ဘလော့ထားလိုက်တယ်။ ဒီကောင်ချက်ချင်းဖုန်းခေါ်ပေမယ့် ကျနော်မကိုင်တော့ဘူး။ နောက်ရက်တွေ ဇော်မျိုးဖုန်းဆက်ပါတယ်။ ကျနော်တမင်ပဲ မကိုင်တော့ဘူး။ အဲဒီတော့ သီတာက ကျနော့်ဆီဖုန်းလှမ်းဆက်ပါတယ်။ သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ ဘာတွေဖြစ်ထားလို့လဲတဲ့။ ကျနော်ကလည်း ဘာမှ မဖြစ်ထားဘူးပဲပြောရတာပေါ့။ ဒီကိစ္စက သီတာ ပြန်ကြားလို့လည်း ကောင်းတဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာကိုး။ ဘာမှမဖြစ်ရင် ဒီစနေနေ့ည ညစာအတူလာစားဆိုတော့ ငြင်းမရမယ့်အတူတူ သဘောတူလိုက်ရတယ်။ အမှန်ကတော့ ကျနော်လည်း စိတ်ပြေနေပြီလေ။ ဒီလောက်ခင်ကျတဲ့သူငယ်ချင်းတွေဆိုမှတော့ ဘယ်လွယ်လွယ်နဲ့ မုန်းကြမလဲဗျာ။ စိတ်ဆိုးလည်း ခဏပေါ့။ ဒါနဲ့ ဒီညတော့ ညစာစားဖို့ ကျနော် လာခဲ့လိုက်တာ။ ဒါကြောင့် ပြောတာ မျက်နှာပူပါတယ်လို့။

ဇော်မျိုးတို့အိမ်ရောက်တော့ သီတာက ထမင်းပွဲပြင်နေတုန်းပဲ။ ဇော်မျိုးက ရေချိုးခန်းဝင်နေတုန်း။ ကျနော်လည်း ဧည့်ခန်းမှာပဲ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်။

ဇော်မျိုး ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတော့ ကျနော့်ကို ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်တယ်။ ကျနော်လည်း အံကြိတ်ပြီး မျက်လုံးပြူးပြလိုက်တယ်။ ဇော်မျိုက ရယ်ပြီး အိမ်နေရင်း ပုဆိုးလဲဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ခဏနေတော့ သီတာက ဧည့်ခန်းထဲရာက်လာပြီး ကျနော်တို့ကို ပြောပါတယ်။

"ကဲ။။ ဗိုက်ဆရင်ထမင်းပွဲကအဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။ စားကောင်းအောင် အရင် သောက်ကျဦးမလား။ "

သီတာက အလိုက်တသိမေးတော့ ဇော်မျိုးကပဲ ပြန်ဖြေပါတယ်။ အရင်နည်းနည်းသောက်မယ်။ စားသောက်ပြီးတော့ ထပ်သောက်ကြမယ်။။ မကောင်းဘူးလား။ မနက်ဖြန်က duty off လေ။ ဒီညကဲလို့ရတယ်။ ကျော်ကြီးလည်း မနက်ဖြန် အလုပ်နားရက်ပဲ။ သီတာလည်း မနက်ဖြန် off ပဲမဟုတ်လား။ "

"အင်း။ ဒါဆို သောက်စရာအရင်စီစဉ်လိုက်ဦးမယ်။ ခဏ စောင့်ကြတဲ့။ "

သီတာက ပြောပြောဆိုဆို ထမင်းစားခန်းထဲပြန်ဝင်သွားပါတယ်။

"ဟြောင့်။ အခြောက်။ စိတ်ကောက်ပြေသွားပြီလား။ "

"လီးလို့ ငါက ခြောက်ရမှာလား။ မင်း ရန်မစနဲ့။ မင်းကိုငါ သိပ်ကျေနပ်တာ မဟုတ်ဘူး။ "

"နို့။ မင်းပဲစဉ်းစားလေ။ ငါ့မိန်းမ ဒီလောက် sexy ကျတာ။ မြင်သမျှဘဲတိုင်း ဗျင်းချင်တာချည်းပဲ။

မင်းကျမှ စိတ်ကူးတောင်မယဉ်ဘူးဆိုတော့ မင်းခြောက်နေလို့ဖြစ်မှာပေါ့ကွ။ ခြောက်နေရင်လည်းပြော။ ငါမင်းကို ဗျင်းပေးမယ်။ "

"ခွေးကောင်။ ငါက မင်းဖင်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ဦးမယ်။ မင်းဘာသာ မင်းမိန်းမကို စိတ်မချရင် အခန်းထဲ တံခါးပိတ်ထားခဲ့။ ဟိုလူ့လိုက် စကားအစ်။ ဒီလူ့လိုက်စကားအစ် လုပ်မနေနဲ့။ "

"အောင်မာ။ ငါက ဘာစကားအစ်လို့လဲ။ ဒါလေးမေးတာနဲ့ တစ်ပတ်လောက်ကို စိတ်ကောက်နေတယ်။ မင်းမရှက်ဘူးလား။ မင်းစိတ်ကသာရိုးသားရင် ဘာမှ စိတ်ကောက်စရာမရှိဘူး။ မင်းဘာသာ မင်းမလုံမလဲဖြစ်နေတာ။ "

"ဟြောင့်။ အဲ့ဒါ ဘာစကားလဲ။ မင်းအိမ်ခေါ်ပြီး ငါ့သိက္ခာကို စော်ကားနေတာလား။ "

"ကျွတ်။ အဲ့ဒီသိက္ခာတွေ ဘေးချိတ်ထားကွာ။ မင်းဘာသာ ထင်ချင်သလို ထင်နေတာ။ မင်းကို ငါ့ညီအကိုလိုသဘောထားလို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမေးနေတာ။ မင်းသဘောတူရင် ငါက မင်းကို ပေးချမလို့ မေးတာ။ ရှင်းပြီလား။"

ကျနော် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ပဲ သီတာ ပြန်ရောက်လာတော့ စကားစ ပြတ်သွားပါတယ်။

"ကဲ။ သောက်စရာတွေအဆင်သင့်ပြင်ပြီးပြီ။ ထမင်းစားခန်းကို ကြွကြပါတော့။ "

သီတာက ခပ်ငေါ့ငေါ့လေး ပြောပြီး သူမကပဲ ထမင်းစားခန်းကို ဦးဆောင်ဝင်သွားပါတယ်။

အတိုချုံးပြောရရင် သီတာရှိနေတော့ ကျနော်တို့တခြားထွေရာလေးပါးတွေပဲ ပြောဖြစ်ကြပါတယ်။ အိမ်မှာ ဝီစကီပဲ အဆင်သင့်ရှိတာမို့ ဝီစကီကို အချိုရည်ရောပြီး ကျနော်တို့ သုံးယောက် အတူသောက်ဖြစ်ကြတယ်။ ရယ်လိုက်မောလိုက်နဲ့ ထမင်းစားကလည်း အတော်မြိန်ပါတယ်။

စားသောက်ပြီးတော့ သီတာကပဲ ပန်းကန်တွေသိမ်းဆည်းရင်း ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဧည့်ခန်းမှာပဲပြန်စောင့်နေဖို့ပြောတော့ ကျနော်တို့လည်း ပုလင်းနဲ့အမြည်းတွေယူပြီး ဧည့်ခန်းကို ပြန်လာခဲ့ကြပါတယ်။

"တောက်။ မိုးကလည်းကွာ။ ရွာပဲရွာနိုင်လွန်းတယ်။ "

ကျနော်မကျေမနပ်နဲ့ညည်းငြူတော့ ဇော်မျိုးက ရယ်ပါတယ်။

"ဟြောင့်။ ပြန်မနေနဲ့တော့။ ဒီည ဒီမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့ "

"ဟုတ်သားပဲ ကျော်ကြီးရယ်။ မနက်ဖြန် နင်လည်း အားနေတာပဲကို။ အေးအေးဆေးဆေး မိုးလင်းမှပြန်ပေါ့။ "

သီတာကပါ ဧည့်ခန်းထဲဝင်လာရင်း လှမ်းပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း ရွှတ်နောက်နေုာက်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။

"အမလေး။ မနက်ဖြန်နင်တို့လည်း နားရက်ပဲမဟုတ်လား။ ငါရှိနေရင် နင်တို့လင်မယား မလွတ်လပ်မှာစိုးလို့ပြန်ပေးရမှာဟဲ့။ "

"အောင်မာ။ ဟြောင့်။ မင်းရှိရှိမရှိရှိ ငါတို့လင်မယားက ဒီအတိုင်းပဲ။ လုပ်မနေနဲ့ မပြန်နဲ့တော့ ဟြောင့် "

"အေး။ ပြီးရောကွာ။ ပြီးမှ ငါရှိလို့ ဘာမှ မဘာရဘူးဆိုပြီး အပြင်မတင်ကြနဲ့။ ဟားဟား "

အရက်ရှိန်လေးနဲ့ ခပ်ထွေထွေလေးဖြစ်နေတော့ နှုတ်တွေက အာသွက်လျှာသွက်လို့ပါပဲ။ ဧည့်ခန်းဆိုဖာ ပေါ်မှာ ကျနော်ရယ် ကျနော့်ဘေးမှာ ဇော်မျိုးရယ်ရှိနေတာမို့ သီတာက ဇော်မျိုးဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ တခြားအကြောင်းတွေဆက်ပြောကြ။ သောက်လိုက်ကြနဲ့။ အတော်လေးလည်း ရေချိန်ကိုက်နေပါပြီ။ သီတာလည်း အတော်သောက်နိုင်တာပဲ။ အခုထိ မျက်နှာတစ်ချက်မပျက်သေးဘူး။

စကားတွေထွေရာလေးပါးပြောရင်းက ဗီဒီယို ဇာတ်ကားတွေအကြောင်းရောက်သွားတော့ ဇော်မျိုးက ဗွေဖောက်လာပါတော့တယ်။

"ဗီဒီယိုအကြောင်းပြောမှ သတိရတယ်။ နေ့ခင်းက ကိုယ် ဇာတ်ကားတစ်ကားဒေါင်းထားတယ်။ သီတာ ကြည့်မလား။ "

ဇော်မျိုးစကားဆုံးတော့ သီတာက ကျနော့်ဘက်တစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီး သူ့ယောင်္ကျားကို ပြန်မေးလိုက်ပါတယ်။

"ကျော်ကြီးရှိနေတာ ကြည့်လို့ဖြစ်ပါ့မလား။ "

ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ပြောင်ချော်ချော်နဲ့လှမ်းကြည့်ပြီး

"ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီကောင်က ပန်းသေနေတာ။ "

ကျနော် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။

"လီးလို့ ငါက ပန်းသေရမှာလား။ မင်းငါ့ချည်း ပလိန်းကြီး ဖဲ့နေတာပဲ။ "

ကျနော် ပြောတော့ ဇော်မျိုးက ရယ်ကြဲကြဲနဲ့။ သူ့ဖုန်းကို VCD စက်မှာ တွဲပြီး တီဗွီကို ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။

"ဝိုး။ "

ကျနော် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားတယ်။ မူးနေတာလေးတောင် ပြေချင်သွားတယ်။ သီတာကိုလှမ်းကြည့်တော့ သီတာ အေးအေးလူလူပဲ။ ဝီစကီကိုတောင် အသောက်မပျက်ဘူး။ ဖွင့်လိုက်တဲ့ကားက တစ်ခြားဇာတ်လမ်းမဟုတ်ဘူးဗျ။ အောကားမှ တကယ့် အကြမ်းစားကား။ ဆော်တစ်ဗွေနဲ့ ဘဲသုံးဗွေ။ ကျနော် ဘာပြောရမှန်းလည်း မသိဘူး။ တံတွေးသာမြိုချပြီး တီဗွီဆီကိုပဲ အကြည့်ကို ပို့ထားရတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာဘေးမှာ ပြန်ထိုင်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး ဝီစကီ ဆက်သောက်နေတယ်။

ကျနော်တို့သုံးယောက် စကားမပြောဖြစ်ကြတော့ဘူး။ အားလုံး တိတ်တိတ်လေး တီဗွီကိုပဲ ကြည့်နေမိတယ်။ သူတို့လင်မယားတော့ မသိဘူး။ ကျနော်တော့ ရင်တစ်ခုလုံး ဗြောင်းဆန်နေပြီ။ ခင်ဗျားတို့ပဲ စဉ်းစားကြည့်လေ။ သူငယ်ချင်းလင်မယားနဲ့အတူထိုင်ပြီး အရက်သောက်ရင်း အောကားကြည့်ရတော့ ဘယ်လိုနေမလဲ။ ရှက်တာရော။ မျက်နှာပူတာရော။ ကာမစိတ်တွေ ထလာတာရော ပေါင်းပြီး။ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး။ ကျနော် သူတို့လင်မယားကို လှည့်မကြည့်ဘူး။ သူတို့လင်မယားကလည်း ကျနော်ရှိတာကို မေ့များနေသလားမသိဘူး။ ဇော်မျိုးက သီတာ့ ပုခုံးကို ဖက်ပြီး လက်တွေက သီတာခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ သီတာကလည်း ဗီဒီယိုကိုပဲ စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေတယ်။ ဗွီဒီယိုထဲက အဖြူမကလည်း တော်တော်နှာထန်ပုံရတယ်။ ကပ္ပလီသုံးကောင် ဝိုင်းလိုးနေတာတောင် fuck me fuck me နဲ့အော်နေသေးတယ်။ 

ကျနော်လည်း ဝီစကီသောက်ရင်း တီဗွီကိုပဲ မဲကြည့်နေတယ်။ ပိတ်လိုက်လို့ ဒါမှမဟုတ် ငါပြန်တော့မယ်လို့ တစ်ခွန်းမှ မပြောမိဘူး။ ကျနော့်မသိစိတ်မှာ ကိန်းအောင်းနေတဲ့ စပ်စုချင်စိတ်ကြောင့်များဖြစ်မလားမသိဘူး။ သူတို့လင်မယားဘာတွေ ဆက်လုပ်ကြမလဲ သိချင်နေမိတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့လက်ကို ကိုင်ပြီး သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ သီတာက ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဇော်မျိုးလီးကို ဆွပေးနေတယ်ဗျ။ ကျနော်လှည့်မကြည့်ပေမယ့် မျက်လုံးဒေါင့်ကနေ မြင်နေရတယ်။ ကျနော်တံတွေးပဲ အကြိမ်ကြိမ်မျိုချနေမိတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ကစ်ဆင်လှမ်းဆွဲပါတယ်။ သီတာကလည်း ဇော်မျိုးလီးကိုစွရင်း အလိုက်သင့်ကစ်ဆင်ပြန်ဆွဲလို့ပေါ့။ ကျနော်မှာသာ ထိုင်နေရအခက် ထသွားရအခက်နဲ့။ အပြင်မှာ မိန်းမယောင်္ကျား လိုးကြ ခံကြတာ ကျနော်တခါမှ မမြင်ဖူးဘူးဗျ။ ဒီတော့ ကြည့်လည်း ကြည့်ချင်တာပေါ့ဗျာ။

"သီတာ။ ကိုယ့်ကို လီးစုပ်ပေးဦး။ "

ကျနေမျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ကျနော်ဘေးမှာရှိနေတာကို တကယ်ပဲ မေ့နေကြတာများလား။ သီတာက ပြန်ပြောပါတယ်။

"ကျော်ကြီးရှေ့မှာ လုပ်လို့ကောင်းပါ့မလား။ ခ်ခ် "

"ဖြစ်ပါတယ်ကွာ။ ဒီကောင်က ပန်းသေနေတာပဲ။ hk hk "

ကျနော် ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး။

"ဟြောင့်။ ကျော်ကြီး ။ မင်း အပြင်မှာ စုံတွဲတွေလိုးတာ မမြင်ဖူးဘူးမလား။ သေချာကြည့်ထားချေ။ ဟားဟား "

ကျနော် ဇော်မျိုးကို အတော်ကို အံ့ဩမိတယ်။ သီတာကိုလည်း မအံ့ဩပဲမနေနိုင်ဘူး။ သူတို့လင်မယား ဒီလောက်ရဲတင်းမယ်လို့ လုံးဝ မမျှော်လင့်ထားတာ။ သီတာကိုကြည့်တော့ ရှက်ရယ်ရယ်နေတယ်။ မီးအလင်းရောင်အောက်မှာ မျက်နှာလေး ရဲလို့။

ကျနော့်ကိုရယ်ပြပြီး ဆိုဖာပေါ် ထိုင်ရာကနေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆင်းထိုင်ပါတယ်။ ထိုင်တာကလည်း ဇော်မျိုးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားမှာ။ ဇော်မျိုးဘက်ကို မျက်နှာမူပြီး လက်တွေက ဇော်မျိုးရဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်နေပါတယ်။ ဇော်မျိုးလီးက တင်းမာနေပါပြီ။ ပြောသာပြောတာ။ ဒီကောင် လူကောင်ထွားပြီး ဘော်ဒီတောင့်တာကလွဲရင် လီးက ကျနော့်လောက်တောင်မကြီးဘူး။ လေးလက္မကျော်လောက်ပဲရှိမယ်ထင်တယ်။ သီတာက အဲ့ဒီလီးလေးကိုပဲ အမြတ်တနိုးနဲ့ နမ်းရှုံ့လိုက်ပါသေးတယ်။ ပြီးတော့မှ ဇော်မျိုးရဲ့လီးထိပ်ကို ငုံလိုက်ပါတယ်။

"ရှီး။ အား။ ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ်။ အား။ ရှီး "

ဇော်မျိုးက မျက်နှာကိုမော့ မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ပြီး အပြည့်အဝဇိမ်ယူနေပါတယ်။ သီတာက ဇော်မျိုးလီးကို တဆုံးအထိ ငုံပြီး ပါးလေးချိုင့်ဝင်တဲ့အထိ စုပ်ဆွဲပေးနေပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ ဆံပင်တွေကို ဖွပေးလိုက်။ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး သူ့ခါးကို ကိုင်ပြီး ကော့ပေးလိုက်နဲ့။ ကျနော်လည်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေလိုက်တယ်။ တီဗီကိုတောင် အာရုံမရောက်တော့ဘူး။ ကျနော့်လီးလည်း တင်းမာနေပြီ။

"အ။ မိန်းမ။ ကောင်းလား။ အား။ ကိုယ့်လီး စုပ်ရတာကောင်းလား။ "

သီတာက လီးစုပ်ရင်း ခေါင်းငြိတ်ပြပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့ခေါင်းကို ဖိကိုင်ပြီး လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကော့လိုးပါတယ်။ ပြီးတော့ သီတာ့ခေါင်းကို ဖိကိုင်ပြီး သူ့ခါးကို ကော့လို့ သီတာလည်ချောင်းထဲမှာ သူ့လီးကို စိမ်ထားလိုက်ပါသေးတယ်။

"အု အု။ "

သီတာ အသက်ရှူတောင် မဝတော့ဘူးထင်ပါရဲ့။ ဇော်မျိုးလွှတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ သီတာ လီးနဲ့ပါးစပ်ခွာပြီး အသက်ပါကို အလုအယက်ရှူနေရှာပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သူ့မိန်းမမျက်နှာကို ပြုံးကြည့်ရင်း

"ချစ်။ မောနေပြီလား။ ပါးစပ်ဟထား။ "

သီတာက ပါးစပ်ဟပေးတာနဲ့ ဇော်မျိုးက သီတာ့ပါးစပ်ထဲ တံတွေးလှမ်းထွေးလိုက်ပါတယ်။ သီတာက အားရပါးရကို မျိုချလို့။ သူတို့မျက်နှာတွေမှာ ရမ္မက်ခိုးတွေဝေလို့ပါလား။ ကျနော့်မှာသာ အခက်။ သူတို့ရှေ့မှာ ဂွင်းထုလို့လည်း မဖြစ်။ အိမ်သာထသွားရင်လည်း ရိပ်မိဦးမယ်။ လီးကလည်း ထိပ်က အရည်ကြည်တွေတောင် မရပ်မနား စိမ့်ထွက်နေပြီထင်တယ်။ အရမ်းကို တင်းမာနေပြီ။

"ကဲ။ သီတာ ထ။ ဒီတစ်ခါ ကိုယ့်အလှည့်။ မဟုတ်ရင် ကိုယ်ပြီးသွားတော့မယ်။ "

ဇော်မျိုးက ပြောပြီး သူ့မိန်းမကို ဆွဲထူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လွယ်လွယ်ပြောရရင် နေရာချင်းလဲလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ သီတာ့ရဲ့ထမိန်တွေကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။။ ပြီးတော့ သီတာ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အပေါ်ထောင်ဖြဲကားခိုင်းပြီး သီတာ့ အဖုတ်ကလေးကို ဇော်မျိုးက စပြီး နမ်းပါတော့တယ်။ ပြီတော့ အက်ကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို လျှာနဲ့တစ်ချက် ပင့်ယက်ချလိုက်ပါတယ်။

"အား။ ရှီး၊ အား။ "

သီတာမျက်လုံးလေးမှိတ်သွားသလို ညည်းသံလေးတွေပါ ထွပ်လာပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့ အဖုတ်အကွဲလေးကို လက်နဲ့ဆွဲဖြဲပြီး အဖုတ်အတွက်းသားတွေကို လျှာနဲ့ထိုးယက်ပါတယ်။

"အား။ ကို။ အား။ ရှီး။ "

သီတာ မျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့ပြီး ခန္ဓာကိုယ်က တုန်နေရှာပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့အဖုတ်အတွင်းထဲအထိ သူ့လျှာကို ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင် အတင်းထိုးသွင်းပြီး ယက်နေပါတယ်။

"အား။ ရှီး။ အား။ "

သီတာ ညည်းသံတွေ ပိုကြမ်းလာသလို လက်တွေကလည်း ဆိုဖာနောက်မှီကို ကုတ်ဆွဲနေပါတယ်။

ဇော်မျိုးက အဖုတ်ကိုယက်နေတာကနေ မျက်နှာကိုခွာပြီး သူ့လက်ညှိုးလက်ခလည်နှစ်ချောင်းပူးပြီး အဖုတ်ထဲကို ထိုးထဲ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အကွဲကြောင်းထိပ်က အစေ့နေရှာလေးကို စုပ်ဆွဲလိုက် လျှာနဲ့ကလိလိုက်နဲ့။ လက်ကလည်း အဖုတ်ထဲသွင်းချည်ထုတ်ချည်နဲ့ လက်နဲ့လိုးပေးပေါတယ်။ သီတာ့မှာ ဇော်မျိုးခေါင်းကို ကိုင်လိုက် ဆိုဖာခုံကို အတင်းကိုင်လိုက်နဲ့ ထွန့်ထွန့်ကို လူးလို့။

"အား။ အမလေး။ အား။ ကို။ အား။ ကောင်းလိုက်တာ။ အား။ အမလေး။ "

မောဟိုကိပင်ပမ်းစွာနဲ့ အသက်ရှုပြင်းစွာ သီတာအော်ပါတယ်။ အသံလုံခန်းမှာ သီတာမသံက ဟိန်းနေလို့။ ကြည့်နေတဲ့ကျနော်လည်း လည်ချောင်းထဲရေငတ်သလိုလို နှုတ်ခမ်းတွေပါခြောက်လို့ အကြိမ်ကြိမ်မျိုချရတဲ့တံတွေးကလည်း ဘယ်နှကြိမ်တွေမှန်းမသိ။

ဇော်မျိုးက အဖုန်ယက်တာကို ခဏ ရပ်ပလိုက်ပါတယ်။ သီတာ့ခမြာ အခုမှ အသက်ဝဝ ရှူနိူင်ရှာတော့တယ်။

"သီတာ။ ကျော်ကြီးလီးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါလား။ "

ဇော်မျိုးစကားကြောင့် ကျနော်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ ဘာမှလည်း မပြောနိုင်တော့ဘူး။ သီတာက ကျနော့်ကို မျက်လုံးလေးပင့်ကြည့်ရင်း

"ကျော်ကြီးက ပန်းသေနေတယ်ဆို။ ဖြစ်ပါ့မလား။ "

"ဟြောင့်။ ကျော်ကြီး။ ပဲများပြီး အိုင်တင်ခံမနေနဲ့။။ မင်းဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တော့။ "

ကျနော်လည်း သိပ်အိုင်တင်ခံမနေနိုင်တော့ဘူး။ သောက်ထားတဲ့ဝီစကီတန်ခိုးက စောင့်စည်းနိုင်စွမ်းတွေ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းတွေကို တိုက်စားလိုက်တယ်ထင်ပါရဲ့။ ချက်ချင်းပဲ ကျနော့်ဘောင်းဘီသာမက အင်္င်္ကျီကိုပါ ချွတ်ပြီး လွင့်ပစ်ပလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သီတာ့ဘေးနားမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ သီတာက ကျနော့်လီးကို ကိုင်ပြီး တစ်နှစ်ချက်နှစ်ချက်ဂွင်းထုပေးပါသေးတယ်။

"ကျော်ကြီး ပန်းသေတာက သံချောင်းကြီးလိုပါလား။ ခ်ခ် "

သီတာက သဘောတကျပြောတော့ သီတာ့အဖုတ်ကို ဘာဂျာပေးနေတဲ့ဇော်မျိုးက အမှုတ်ရပ်ပြီး ကျနော့်လီးကို လှမ်းကြည့်ကာ ရယ်နေပါတယ်။ ကျနော်လည်း ရှက်ရယ် ရယ်လိုက်ပါသေးတယ်။

"အပိုတွေပြောမနေနဲ့။ စုပ်ရင်လည်း စုပ်ဟာ "

ကျနော့် စကားဆုံးတော့ သီတာက ကျနော့်ကို ငြုတုတုနဲ့ မျက်စောင်းထိုးပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို ဒစ်မြုပ်တဲ့အထိ ငုံပြီး ဒစ်အရင်းတွေကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ဝိုက်ကလိပေးပါတယ်။

"ရှီး၊၊ အား "

ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ကျနော် မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ဇိမ်ယူနေလိုက်ပါတယ်။ သီတာက ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးကို ဝင်သရွေ့စုပ်စွဲပေးပါတယ်။ ခြောက်ချက်လောက် စုပ်စွဲပြီးတာနဲ့ သီတာ ကျနော့်လီးကို အရင်းအထိရောက်အောင် အားပါးတရ ငုံပါတယ်။ ကျနော်လည်း အလိုက်တသိ သီတာခေါင်းကို ဖြည်းဖြည်းဖိပေးရင်း ကျနော့်ခါးကို ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ လီးထိပ်က အာခေါင်ကိုကျော်ပြီး လည်ချောင်းထဲအထိ ရောက်သွားတဲ့အခါ

"အား။ ရှီး။ အား။ ကောင်းလိုက်တာဟာ။ အား။ "

ကျနော့်နှုတ်က ညည်းသံတွေထွက်လာပါတယ်။ မျက်လုံးကို ဖွင့်ပြီး ကျနော့်လီး သီတာ့ပါးစပ်ထဲတဆုံးဝင်သွားတာကို အရသာခံကြည့်နေမိတယ်။ သီတာကလည်း ခေါင်းကို ချက်ချက် ပြန်မထသေးပဲ စိမ်ပြီး ငြိမ်နေပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့အဖုတ်ကို ယက်နေတာကို ရပ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အင်္င်္ကျီကို သူချွတ်ပြီး ကျနော့်လိုပဲ လွင့်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သီတာ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားဝင်ပြီး သီတာ့အဖုတ်ကိုဖြဲ သူ့လီးကိုတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ သီတာရော ဇော်မျိုးရော ဆီးဖုံအမွှေးတွေရှင်းထားတော့ မြင်ကွင်းကလည်း ရှင်းတာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်ကတော့ အမွှေးချွတ်ဆေးသုံးပြီး ရှင်းနေကြဆိုတော့ ကျနော့်လီးမှာလည်း အမွှေးအမျှင်မရှိဘူး။ ဇော်မျိုးက သီတာ့ကို စပြီးလိုးပါပြီ။ သီတာက ကျနော့်လီးကို ပါးစပ်က ခွာပြီး တအားအားနဲ့ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းပါတယ်။

"သီတာ ကောင်းလား။ ရှီး။ "

"အား။ ကောင်းတယ်ကို။ အား။ "

"ဘာကောင်းတာလဲ။ ကိုယ်လိုးတာ ကောင်းတာလား။ ကျော်ကြီးလီးစုပ်ရတာ ကောင်းတာလား။ "

"အား။ နှစ်ခုလုံးကောင်းတယ်။ အား။ "

ဇော်မျိုးက ပြောလည်းပြော သီတာ့ကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးနေပါတယ်။ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ သီတာ့ပါးစပ်ကို ဖြဲပြီး ကျနော့်လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

"အု အု "

"အား။ ရှီး။ အား "

အခန်းထဲမှာ လဥနဲ့ အဖုတ်ရိုက်သံ လီးစုပ်သံ ညည်းညူသံတွေ ပလူပျံနေပါတယ်။ ကျနော် သီတာ့ပါးစပ်ကို အချက်နှစ်ဆယ်လိုက် စောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးကလည်း သူ့မိန်းမ ပါးစပ်ကို မညှာမတာ ကျနော်လိုးတာကြည့်ပြီး စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်နေပါတယ်။ သီတာက ကျနော့်ကို အတင်းတွန်းတော့ ကျနော်လည်း သီတာ့ပါးစပ်ကနေ လီးကို ခွာလိုက်ရပါတယ်။ သိပ်တော့ မခွာချင်ဘူးဗျ။

"အား။ ရှီး။ အား။ ကို။ အား။ သီတာ။ အား။ သီတာ ပြီးတော့မယ်။ "

သီတာကပြောတာနဲ့ ဇော်မျိုး သီတာ့ခါးကို ကိုင်ပြီး အားကုန်ကို စောင့်လိုးပါတယ်။ သီတာ တကိုယ်လုံး တုန်ယင်ပြီး ကော့ကော့ သွားတော့ သီတာ တစ်ချီပြီးသွားတာ ကျနော်သိလိုက်ပါတယ်။ ခြေချောင်းလေးတွေကုတ်သွားတာပါ မြင်လိုက်ရတာကိုး။ ဇော်မျိုးက သီတာ့အဖုတ်ထဲမှာ လီးကို စိမ်ထားပေးပြီး ငြိမ်နေပေးလိုက်ပါတယ်။ သီတာ ငြိမ်ပြီး အသက်ကို မနားတမ်းရှုနေတော့မှ ဇော်မျိုး သူ့လီးကို ချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သီတာ့အဖုတ်က ကျတဲ့အရည်တွေ ကြမ်းပြင်ပေါ်အထိ ထွက်ကျ လာပါတယ်။

"ဟားဟား။ ငါ့မိန်းမ ဒီည တော်တော် ဖီးလ်တက်သွားတယ်ထင်တယ်။ အရည်တွေကို အိုင်လို့ပါလား။ "

ဇော်မျိုးပြောတော့ သီတာက ရှက်ရယ်လေးရယ်ပါတယ်။ "ဘယ်နှယ့်လဲ။ ကျော်ကြီးလီးကို စုပ်လို့ကောင်းလား။ "

"အင်း။ ကောင်းတယ်။ ကိုယ် လာစုပ်ကြည့်ပါလား"

သီတာ့အဖြေကြောင့် ဇော်မျိုးရယ်ပါတယ်။

"လာ။ ကိုယ့်လီးကို ပြန်စုပ်ပေးဦး။ "

ဇော်မျိုးက ပြောပြီး ဆိုဖာပေါ်မှာ ပြန်ထိုင်ပါတယ်။ သီတာကလည်း ဇော်မျိုး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားမှာ နေရာပြန်ယူပြီး ဇော်မျိုးလီးကို စုပ်ပေးပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့ ပုခုံးနှစ်ဘက်ပေါ် သူ့ခြေထောက်တွေကို တင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သီတာ့ ငယ်ထိပ်ကို ဖိကိုင်ပြီး ခါးကို ကော့ကာ ကော့ကာနဲ့ ဆယ်ချက်လောက်လိုးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဘေးမှာ မျက်တောင်မခတ်တမ်းပဲ အသေအချာ ကြည့်နေမိတယ်။ ဇော်မျိုးက မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး အပြည့်အဝ ဇိမ်ယူနေတုန်း။ ကျနော့်မှာသာ ဟတ်ကော့ကြီးနဲ့။ သီတာက ဇော်မျိုး လီးကို စုပ်နေရာကနေ ရပ်ပြီး တံတွေးတွေကို သူ့လက်ပေါ် သူထွေးချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲ့ဒီတံတွေးတွေကို ဇော်မျိုး ဖင်ဝမှာ သုတ်လိမ်းပြီး သူမလက်ညိုးကို ဇော်မျိုး ဖင်ထဲဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးသွင်းပါတယ်။

"အား။ ရှီး။ အား "ဇော်မျိုးမျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့မဲ့ပြီး ခါးပါကော့တက်လာပါတယ်။ ဒီတော့မှ သီတာက ဇော်မျိုးလီးကို လှမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ လက်ညှိုးကတော့ ဇော်မျိုးဖင်ကို အလိုးမပျက်။ လက်ညိုးနဲ့ဖင်ကို လိုးနေလို့ ဇော်မျိုးက ကော့တက်လာလေ ဇော်မျိုးလီးက သီတာ့ပါးစပ်ထဲတဆုံးကော့လိုးသလို ဖြစ်နေလေမို့ ဇော်မျိုးရော သီတာပါ ဖီးလ်တွေ စွတ်တတ်နေကြတာပေါ့။

"အား။ ရှီး။ အား။ ကောင်းလိုက်တာ သီတာရာ။ "

ဇော်မျိုးက သီတာကို မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရင်း ခေါင်းကို ဖိကိုင်ထားပါတယ်။ တဆက်တည်း ကျနော့်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး။

"ဟြောင့်။ ဘာလုပ်နေတာလဲ။ ဒီနားလာလေကွာ။ "

ကျနော်လည်း ဇော်မျိုးဘေး ဆိုဖာပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်လီးကို လှမ်းကိုင်စွဲပြီး စုပ်ပေးပါတယ်။

"အိုး။ ရှီး။ အား ။ ရှီး။ ကောင်းလိုက်တာ ဇော်မျိုးရာ "

ကျနော် ထုတ်ပြောရတဲ့အထိပါ။ ယောင်္ကျားအားနဲ့ စုပ်လိုက်တော့ လီးက ပါးစပ်ထဲ ကြပ်ကြပ်ကလေး ဝင်သွားတဲ့ ဖီးလ်က ဘာနဲ့မှ မတူဘူးဗျ။ ကျနော်လည်း ဇော်မျိုးခေါင်းကို ထိမ်းကိုင်ရင်း ကော့ကော့ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။

"အူး။ အု။ အု။ အွတ်။ ပြွတ်။ "

အခန်းထဲမှာ လီးစုပ်သံတွေ ညံနေတယ်။ ဇော်မျိုးက ဖင်ကို လက်ညှိုးနဲ့အလိုးခံ လီးအစုပ်ခံရင်းတပြိုင်တည်း ပါးစပ်ကို အလိုးခံနေရတော့ ဖီးလ်သုံးမျိုး တပြိုင်တည်း ခံစားရင်း မျက်နှာကြီးတစ်ခုလုံး နီရဲနေပါတယ်။ ကျနော်လည်း မာန်တွေစွတ်တက်နေပြီမို့ ဇော်မျိုးပါးစပ်ထဲက ကျနော့်လီးကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်လီးပါးစပ်က ကျွတ်တာနဲ့ နှမြောတမ်းတသလို တံတွေးမျိုချနေပါတယ်။ ကျနော်က ကျနော့်ကို လီးစုပ်ပေးနေလို့ ဘေးတစောင်း ဖြစ်နေတဲ့ဇော်မျိုးကိုယ်ကို မတ်မတ်ပြန်ထူလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးခေါင်းကို ဆိုဖာနောက်မှီပေါ် လှန်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဇော်မျိုး မျက်နှာကို ခွပြီး ကျနော့်လီးကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေမှာ လျှောက်လူးပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ပါးစပ်ကလေးပွင့်လာပြီး လီးကို လိုက်ဖမ်းပါတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို ဇော်မျိုး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

"ရှီး။ ဇော်မျိုး။ အား။ ရှီး။ အား။ ငါ့လီးစုပ်လို့ကောင်းလား။ "

ဇော်မျိုးက လီးစုပ်နေရင်း ခေါင်းညိတ်ပြပါတယ်။ ကျနော် နှုတ်ခမ်းကို လျှာနဲ့သပ်ရင်း

"အေး။ ငါနည်းနည်းကြမ်းမယ်နော် "

ဇော်မျိုးက ခေါင်းညိတ်ပြတာနဲ့ ကျနော် ဇော်မျိုးပါးစပ်ထဲ လီးကို တဆုံးအထိ ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ လီး နွေးထွေးနူးညံ့စွာပဲ အာခေါင်ကို ဖြတ်ပြီး လည်ချောင်းထဲအထိ ဝင်သွားပါပြီ။။ ကျနော့်ဆီးဖုံနဲ့ဇော်မျိုးနှုတ်ခမ်းတွေ ဖိကပ်မိတဲ့အထိ ကျနော် ထိုးထဲ့ပြီး သုံးချက် ဆက်တိုက် စောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

"အု။ အု။ အူး။ "

ပြီးတော့မှ ကျနော် လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး တချက်ချင်းခပ်ပြင်းပြင်း စောင့်လိုးပေးနေပါတယ်။ သီတာကလည်း ဇော်မျိုးလီးကို အားပါးတရစုပ်ပေးနေရင်း လက်ညှိုးရော လက်ခလည်ပါနှစ်ချောင်းပြူးပြီး ဇော်မျိုးဖင်ကို လိုးပေးနေပါတယ်။ ကျနော်လည်း သိပ်ကြာကြာမထိန်းထားနိုင်တော့ဘူး။ ဇော်မျိုးပါးစပ်ကို လိုးနေတဲ့အရှိန်က ပြင်းလာသလို ကျနော့်လီးတစ်ခုလုံးလည်း ကြဉ်တက်လာပါတယ်။ ကျနော့်ကိုယ်ကျနော် သတိမထားမိခင်မှာပဲ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လာပြီး ကျနော်းလီးထဲက သုတ်ရည်တွေဟာ ပြစ်ခနဲ ပြစ်ခနဲ ဇော်မျိုးပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်သွားပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်လီးက ထွက်သမျှ လရည်တွေကို အကုန်လုံးမျိုချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လည်းငြိမ်ပြီး ခဏစိမ်ထားလိုက်ပါသေးတယ်။ ဒီတခါ ကျနော်လရည်ထွက်နှုန်းအတော်များတာကို ကြည့်ချင်းအားဖြင့် ကျနော်လည်း အစွမ်းကုန်ဖီးလ်တက်သွားတာ သိသာပါတယ်။ ကျနော်လီးကို ဇော်မျိုးပါးစပ်ထဲက ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက မျက်လုံးပွင့်လာပြီး ကျနော့်ကို ရီဝေဝေလေးကြည့်ပါတယ်။

"ဇော်မျိုး။ ကောင်းလား။ "

"အင်း။ မင်းရော။ "

ဇော်မျိုးက ခေါင်းငြိတ်ပြရင်း တဆက်တည်း ပြန်မေးပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဇော်မျိုးပါးစပ်ကို ဆွဲဟလိုက်ပြီး တံတွေးထွေးချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်လီးက သိသိသာသာ ပျော့ကျသွားတာ မဟုတ်ဘဲ မပျော့မမာနဲ့ ရှိနေစဲပါ။ ဇော်မျိုးက သီတာခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ခပ်မြန်မြန်ကော့ကော့လိုးနေပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကျနော့်ရဲ့ မပျော့မမာ လီးနဲ့ ဇော်မျိုးပါးကို ရိုက်လိုက်ပါတယ်။။

"ဖတ် ဖတ် "

"အား။ ရှီး။ အား "

ဇော်မျိုး မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ပါးစပ်ဟကာ အော်ညည်းနေပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဇော်မျိုးပါးစပ်ထဲ ကျနော့်လီးကို ပြန်ထိုးထဲ့ထားလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုး သီတာ့ပါးစပ်ကို ကော့လိုးချက်တွေကြမ်းသထက်ကြမ်းလာပြီး ဒွန့်ဒွန့်လူးကာ ငြိမ်သက်သွားမှ ကျနော်လည်း သိလိုက်တယ်။ ဒီကောင်လည်း တချီပြီးသွားတာပဲ။

သီတာကလည်း အားကျမခံ။ သူ့ယောင်္ကျားလရည်တွေမှန်သမျှ တစ်စက်မကျန် အကုန်မျိုချပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ

"ငါ့ယောင်္ကျားလည်း ဒီညမှ အတော်ထန်ပုံရတယ်။ လရည်တွေအများကြီးပဲ။ ခ်ခ် "

သီတာက ညုတုတုပြောပြီး ရယ်ပါတယ်။

"ငါ့မိန်းမအကြိုက်ပေါ့ကွာ။ ဟားဟား "

ဇော်မျိုးကလည်း ပြန်ပြောရင်း ရယ်နေပါတယ်။ သီတာက ဇော်မျိုးဘေးမှာ ပြန်ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက အမောဖြေနေရင်း ကျနော့် လီးကို ဂွင်းထုပေးနေပြန်တော့ ကျနော့်လီးက ပြန်တောင်နေပြန်ပါလေရော။

" wow.. မင်းလီးက ပြန်တောင်တာ မြန်လှချည်လား။ အခုတင်တစ်ချီပြီးတယ်။ အခု ပြန်တောင်လာတယ်။ တော်တော် ရမ္မက်ထန်တဲ့ကောင်ပဲ။ "

ဇော်မျိုးပြောတော့ ကျနော် ပြုံးပဲပြုံးနေလိုက်တယ်။ ဝီစကီတစ်ခွက်ငှဲ့ပြီး ကောက်သောက်လိုက်တော့ ပင်ပမ်းထားသမျှ ပြေပျောက်သွားသလိုပဲ။

"ဟြောင့်။ မင်းငါ့မိန်းမကို လိုးချင်နေတယ်မဟုတ်လား။ "

ဇော်မျိုး ပြောတော့ ကျနော်သီတာ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ သီတာကလည်း လိုလားတဲ့ပုံစံ။ ကျနော့်ကို မခို့တရို့နဲ့ပြန်ကြည့်နေတော့

"အေး။ မင်းခွင့်ပြုရင်ပေါ့ကွာ။ "

ကျနော့်အဖြေကို ဇော်မျိုး ကျေနပ်သွားပုံပါပဲ။

"ခွင့်ပြုတယ်ခွင့်လွှတ်တယ်ဟြောင့်။ တစ်ခုပဲရှိတယ်။ မင်းလရည်တွေ သီတာ့သားအိမ်ထဲ ပန်းမချခဲ့နဲ့။ ကျန်တာ ကြိုက်သလိုသာ လုပ် "

ဇော်မျိုးစကားဆုံးတော့ ကျနော်ထိုင်ရာက ထလိုက်ပါတယ်။

"ဟဲ့။ နင်အဲ့ဒီမှာပဲနေ။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လှဲနေလိုက်။ နင်ခုဏမှ တစ်ချီပြီးထားတာ အေးအေးဆေးဆေး ဇိမ်ခံဦး။ ငါ့ကို ဘာမှ မလုပ်နဲ့။ "

သီတာကလည်း ပြောပြီး ကျနော့်အနားထလာပါတယ်။ ကျနော်လည်း သီတာပြောတဲ့အတိုင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှဲနေပေးလိုက်ပါတယ်။ သီတာက ကျနော့်လီးကို သုံးလေးချက်လောက် စုပ်ပေးပြီး ကျနော့်လီးအပေါ် ခွထိုင်လိုက်ပါတယ်။ လီးကို အဖုတ်ထဲ မထည့်သေးဘဲ အပေါ်ကနေ လီးနဲ့အဖုတ်ကို ပွတ်နေတော့ ကျနော့်မှာ မရိုးမရွနဲ့ဗျာ။ တအောင့်နေမှ သီတာက ကျနော့်လီးကိုကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ဝမှာတေ့လို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

"အ။ ကျွတ်ကျွတ်။ ရှီး။ အား။ "

သီတာ အသံမျိုးစုံထွက်လာအောင် ညည်းနေပါတယ်။ လီးက တဝတ်သာသာလောက်ဝင်နေပါပြီ။ သီတာက အဆုံးအထိ ဖိမထိုင်သေးဘဲ ဝင်သလောက်လေးနဲ့ပဲ ဖင်ကို ကြွလိုက်ချလိုက်နဲ့ ကျနော့်အပေါ်ကနေ ပြန်လိုးပေးပါတယ်။ သီတာက ကလေးမမွေးဖူးသေးတာက တစ်ကြောင်း။ ဇော်မျိုးလီးက ကျနော့်လီးထက် အဆမတန်သေးတာကတစ်ကြောင်းကြောင့် သီတာ့အဖုတ်ထဲဝင်နေတဲ့ကျနော့်လီးက ကြပ်ကြပ်ပြူးပြူးနဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားနံရံတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးခွဲနေရာယူနေပါပြီ။ ပြသနာက ကျနော်။။ ကျနော်က စိတ်သိပ်ရှည်တာမဟုတ်။ sex လုပ်တိုင်း ကျနော်က ဇွတ်တရွတ်ကြမ်းတတ်တဲ့လူစားမျိုး။ ဘီးလူးသရဲလို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလုပ်ရတာ ကြိုက်တဲ့လူဆိုတော့ လီးတဝက်လောက်ဝင်ရုံလေးနဲ့ ဘယ်ကျေနပ်ပါ့မလဲ။ သီတာ့ ခါးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ပြီး မသိမသာနဲ့ ထိန်းကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ သီတာက ဖင်ကိုကြွပြီး ပြန်အချမှာ ကျနော်လည်း သီတာ့ခါးကို အတင်းချုပ်ကိုင်ပြီး ဆက်ခနဲ အားကုန်ကော့တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။

"အား။ အမေ့။ သေပါပြီ။ အား။ ကျွတ်ကျွတ် "

သီတာက အော်ပြီး ပြန်ထဖို့လုပ်ပါတယ်။ ကျနော်က အတင်းသီတာ့ကို ဖက်ပြီး ကျနော့်ခန္ဓာကိုယ်ကို လှိမ့်ချလိုက်တော့ သီတာက ပက်လက်ပုံစံဖြစ်သွားသလို ကျနော်က မှောက်ခုံပုံစံဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း ရတဲ့အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံဘဲ သီတာကို တရစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စောင့်လိုးပါတော့တယ်။

"အား။ အမလေး။ အား။ ဖြည်းဖြည်းလိုးပါဟ။ အား။ ဟင့် ဟင့်။ အား။,"

သီတာ မျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့ပြီး အသားကုန်အော်ပါတယ်။ သီတာ အဲ့လိုမချိမဆန့်ခံစားနေရလေ ကျနော်ဖီးလ်ပိုတက်လေ။ ပိုကြမ်းလေပေါ့ဗျာ။ သူ့မိန်းမကို မညှာမတာ လိုးနေတဲ့ပုံစံမြင်တဲ့ဇော်မျိုးလည်း လီးက ပြန်တောင်နေပါပြီ။ ဇော်မျိုးမျက်လုံးထဲမှာ ကျေနပ်အားရနေသလို ရမ္မက်ထန်တဲ့ အရိပ်အငွေ့တွေ ဖြတ်သန်းလို့ သူ့လီးသူ ပြန်စွနေပါတယ်။ သီတာလည်း နာကျင်စွာနဲ့ ကျနော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပြန်ဖက်ရင်း ကုတ်လိုက်တာကြောင့် ကျနော့်ပုခုံးနှစ်ဘက်မှာ လက်သည်းခြစ်ရာတွေတောင် ပေါ်လာပြီလားမသိ။ ကျနော်လည်း သီတာ့ ကို မီးကုန်ယမ်းကုန်ကို စောင့်စောင့်လိုးတာပါ။ လီးကသီတာ့ ဆီးခုံကို တဖြတ်ဖြတ်နဲ့ရိုက်ခတ်နေပါတယ်။ လီးကို အကုန်ပြန်ထုတ်လိုက်။ စောင့်ချလိုက်နဲ့။ သီတာလည်း ပါးစပ်ကသာ အော်နေပေမယ့် လီးပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း အတင်းပြန်ကော့ပေးနေတော့ ကျနော်က စောင့်အချ သူက အကော့ အံကိုက်ပဲဗျာ။

"အား။ ရှီး။ အား။ ကောင်းလိုက်တာ သီတာရာ။ အား။ "

"အား။ ကောင်းရင်စောင့်။ အား နာနာသာစောင့်။ အား။ "

သီတာကလည်း အတင်းကို စောင့်ခိုင်းနေပြီ။ ကျနော့်တကိုယ်လုံးလည်းချွေးတွေရွှဲနေပါပြီ။ စောင့်နေရင်း ဒူးတွေလည်း နာလာပြီ။ လူလည်းမောလာပြီ။ အချက် ၅၀ ကျော်လောက်မနားတမ်းစောင့်လိုးနေတော့ သိပ်အားမစိုက်နိုင်တော့ဘူး။ ဒါကိုရိပ်မိတဲ့သီတာက ကျနော့်လိုပဲ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြန်လှိမ့်လိုက်တော့ သူက အပေါ်က ကျနော်က အောက်က ပြန်ဖြစ်သွားပါတယ်။ သီတာက ကျနော့်အပေါ်ကနေ အားရပါးရကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း စောင့်ချနေပါတယ်။

"အား။ အား။ "

သီတာ့အော်သံမဟုတ်ဘူးဗျ။ အောက်က ကော့ပြီး တောင့်ခံပေးနေရတဲ့ ကျနော့်အော်သံ။ သီတာ သူ့နို့တွေ သူစုပ်နယ်ရင်း စောင့်ချက်တွေက တစ တစ ပိုပြင်းထန်လာတယ်။ မိန်းမဖြစ်သူက ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ ကျနော့်အပေါ် တက်စောင့်နေတာကို စိမ်ပြေနပြေနဲ့ အရသာခံကြည့်နေတဲ့ ဇော်မျိုးက တံတွေးတွေ ဂလုခနဲ့မျိုချလိုက် သူ့လီး သူ ပွတ်သပ်လိုက်နဲ့။ သူလည်း အာမရတော့ဘူးထင်တယ်။ ဆိုဖာပေါ်က ထလာပြီး သီတာ့နောက်ဘက်မှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ သီတာ့ပုခုံးကို ကိုင်ပြီး ဖိလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သီတာက သဘောပေါက်တဲ့အလား။ ကျနော့်အပေါ် မှောက်လျက်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့ သီတာ့ပုံက ဖင်ကော့ပေးထားသလိုဖြစ်နေတာပေါ့ဗျာ။

"ထွီ။ ဖီ "

ဇော်မျိုးက သူ့လက်ထဲ သူတံတွေးတွေထွေးချပြီး သီတာ့စအိုဝကို ပွတ်သုတ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကိုလည်း တံတွေးစွတ်ပြီး သီတာ့နောက်က ခွထိုင်ကာ စအိုထဲကို လီးကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။

"အိုး။ ရှီး။ "

ကျနော့်ညည်းသံပါ။

"အာ။း။ ရှီး။ အား။ "

ဇော်မျိုးညည်းသံပါ။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံး အရမ်းကောင်းသွားတာဗျ။ ဘယ်လိုအရသာမှန်းကို မသိဘူး။ ပြောမပြတတ်ဘူး။ သီတာ့အဖုတ်ထဲ ကျနော့်လီးက နေရာယူထားပြီး စအိုထဲ နောက်လီးတစ်ချောင်းဝင်လာတော့ အတွင်းသားနံရံတွေက ကျနော်တို့လီးတွေကို ဘယ်လိုပြောရမလဲ။ ကြပ်ကြပ်ချောချောလေးနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်သလိုကိုး။

"အား။ အမလေး။ သေပြီ။ သေပြီ။ အား။ နာတယ်ကို။ အား။ ဟင့်ဟင့် ။ အား။ "

မချိမဆန့်အော်သံက သီတာ့ဆီက ထွက်လာတာပါ။ ဇော်မျိုးက လီးကို တထစ်ချင်းသွင်းတာမဟုတ်ဘဲ။ တဆုံးထိ ဖိထဲ့တာဆိုတော့ သီတာ အတော်နာရှာမှာပေါ့ဗျာ။ ချက်ချင်းကို လူက ကော့တက်လာပြီး မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေတောင် ဝဲနေရှာပါပြီ။ ကြားထဲက ကောင်းတာက ကျနော်ဗျ။ သီတာက ကော့လေ။ ကျနော့်လီးက သူ့စောက်ခေါင်းထဲ ပိုရောက်လေကိုး။

"အား။ ကို။ ဖြည်းဖြည်း။ ဖြည်းဖြည်း။ အား။ သီတာ့ကို သတ်နေတာလား။ အား။ ဖြည်းဖြည်းလိုးပါကိုယ်ရဲ့။ အား။ "

ဇော်မျိုးက မုန်ယိုတဲ့ဆင်တစ်ကောင်လိုပဲ။ သူ့လီး သီတာဖင်ထဲ ဝင်တာနဲ့ တရစပ်ကို လိုးတာပါ။ ဆယ်ချက်လောက် သူလိုးပြီးချိန်မှာ သီတာလည်း ခံနိုင်ရည်ရှိသွားပြီထင်ပါတယ်။ သီတာ့ညည်းသံ ပုံစံပြောင်းသွားတယ်။

"အား။ ရှီး။ အား။ စောင့်။ စောင့်ကို။ အား။ ပြင်းပြင်းလေးစောင့်။ အား။ ရှီး။ ထိတယ်။ ထိတယ်။ အား။ "

သီတာက ဇော်မျိုးလည်ပင်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ နောက်ပြန်သိုင်းဖက်ရင်း သူ့ယောင်္ကျားမျက်နှာကို ကြည့်နေပါတယ်။ ရက်မက်ခိုးတွေကြောင့် ရီဝေဝေမျက်ဝန်း အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်။ တရှီးရှီး။ တအားအားအော်လိုက်နဲ့ ဖီးလ်စောက်ရမ်းတက်နေတဲ့ သီတာ့မျက်နှာကို ဇော်မျိုးကလည်း တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း အားကုန်စောင့်လိုးပါတယ်။

"အင့်။ အင့်။ အား။ ဟင်း။ အ။ ရှီး။ သီတာ။ အ။ သီတာကောင်းလား။ "

ဇော်မျိုးအမေးကို သီတာက ခေါင်းမြန်မြန်ညိတ်ဖြေပေးပါတယ်။

"အီး။ အား။ ကောင်းတယ်ကို။ စောင့်စောင့်။ ကြမ်းကြမ်းစောင့်။။ သီတာပြီးတော့မယ်။ "

သီတာ့အဖြေဆုံးတော့ ဇော်မျိုးက သီတာ့နှုတ်ခမ်းကို ငုံနမ်းရင်း စောင့်ချက်အရှိန်ကို ပိုတင်လိုက်ပါတယ်။

အဖုတ်ထဲရော စအိုထဲပါ လီးနှစ်ချောင်း တစ်ပြိုင်တည်းဝင်နေတော့ သီတာ မနေနိုင်တော့ဘူးပေါ့ဗျာ။ သီတာအဖုတ်က ညှစ်လိုက်တာနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲရောက်နေတဲ့ ကျနော့်လီးတံမှာ နွေးခနဲ ခံစားလိုက်ရတယ်။ သီတာ ပြီးသွားတာကိုး။ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေက ထွက်ပေါက်မရှိတော့ ကျနော့်လီးမှာပဲ လာရွှဲနေတာပေါ့။ တင်းခနဲ တင်းခနဲ သီတာ့ညှစ်ချက်ကြောင့် ကျနော်လီးလည်း ပြီးချင်လာပြီ။ ကျနော်ကပြာကယာစိတ်ကို အာရုံလွှဲပြီး ထိန်းလိုက်ရတယ်။ ဇော်မျိုးကတော့ သူ့မိန်းမ စအိုလေး ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်ပြီး သူ့လည်ပင်းကို ဖက်ထားတဲ့လက်ကလေး တင်းကြပ်နေချိန်လေးသာ ခဏ အလိုးရပ်ပေးပေမယ့် လက်ပြေလျော့သွားတာနဲ့ ဆက်တိုက် စောင့်လိုးနေတာပါပဲ။ သီတာလည်း အတော်ခံနိုင်ရည်ရှိတယ်။ တချီပြီးတာတောင် ဆက်ခံနေတုန်းပဲ။

"ဟြောင့်။ ဟူး။ ဟင်း။ ဟင်း။ နွားလို ဇိမ်ခံမနေနဲ့ဟြောင့်။ ငါမောလာပြီ။ နေရာချင်းချိန်းမယ်။ "

ဇော်မျိုးပြောတော့ ကျနော် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သူ့လီးကို ချွတ်ပြီး သီတာ့အပေါ်က ဖယ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာကလည်း ကျနော့်အပေါ် ခွလှဲနေရာက ထလိုက်တော့ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျနော့်လီးက ပလွတ်ဆိုပြီး ကျွတ်ထွက်သွားပါတယ်။

"ဗြစ် ဗြစ်။ ပြွတ် "

အားလားလား။ သီတာမ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းလိုက်လဲတော့မသိ။ သူ့စောက်ခေါင်းက အရည်တွေက ထွက်ကျတာ ကျနော့် ဆီးခုံပေါ်မှာ အိုင်ရုံမက သူမက်တပ်ရပ်လိုက်တာတောင် တစက်စက်နဲ့ စီးကျနေတုန်းပါပဲ။ အရည်ရွှဲရွှဲလိုးပွဲဆိုတာ ဒါမျိုးလားမသိဘူး။ ကျနော်လည်း လှဲနေရာက ထလိုက်ပါတယ်။ ဒီတခါ ဇော်မျိုးက ပက်လက်လှဲလိုက်ပါတယ်။ သီတာက ဇော်မျိုးခါးကို ခွပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ဇော်မျိုးလီးကို သူ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ထဲ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဇော်မျိုး မျက်နှာပေါ် ခွပြီး လက်ထောက်လျက်က ကျနော့်ဘက်လှည့်ကြည့်ရင်း ပြောပါတယ်။

"ဟဲ့။ ကျော်ကြီး။ နင်ဖြည်းဖြည်းထဲ့နော်။ နင့်လီးက အကြီးကြီး။ တော်ကြာဖင်ကွဲသွားမှ လူကြားမကောင်းဖြစ်နေမယ်။ "

"အေးပါဟာ။ နင်ကလည်း။ ခံလည်းခံချင်တယ်။ လီးလည်းကြောက်တယ်ဖြစ်မနေနဲ့။ နောက်မှ ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ ဖြစ်နေမယ်။ "

ကျနော်လည်း ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သီတာ့နောက်မှာ နေရာဝင်ယူလိုက်တယ်။ ဖင်မချခင်လေး သီတာ့ တင်သားတွေကို အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖိချေလိုက်တယ်။

"ရှီး။ အား။ "

သီတာက ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ ဖင်ကို ပို ကော့ပေးလာတယ်။ ကျနော်လည်း သီတာ့တင်ပါးကို ဖြစ်ညှစ်ပြီး ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။။

"ဖြန်း ဖြန်း။ "

"အ။ "

သီတာ့ တင်ပါးမှာ ကျနော့်လက်ဝါးရာလေး ရဲခနဲ ပေါ်လာတယ်။ ကျနော်လည်း တင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး သီတာ့ စအိုဝလေးကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ဇော်မျိုး ဘယ်လောက်တောင်လိုးထားလဲမသိဘူး။ စအိုလေးက အညိုရောင်တောင် ဖြစ်နေပြီ။ စအိုနဲ့ ဖင်ခံတာများရင် စအိုအတွင်းသားက ရဲမနေတော့ဘူးဗျ။ နည်းနည်း ညိုသွားတတ်တယ်။ သီတာဖင်ပေါက်က ခုဏ ဇော်မျိုးလိုးထားပြီးသားမို့ နည်းနည်းကျယ်နေပြီ။ ကျနော်လည်း သီတာ့အရည်တွေနဲ့ ရွှဲပြောင်နေတဲ့ကျနော့် ခြောက်လက္မလီးကို အသာထိန်းကိုင်ပြီး သီတာ့စအိုဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဒစ်မြုပ်ရုံလေး ဖိထဲ့ပေးလိုက်တယ်။

"ရှီး။ အ။ ကျွတ် ကျွတ်။ အား။ ရှီး။ အား "

သီတာ စုပ်တသပ်သပ်နဲ့ ညည်းပါတယ်။

"ရလား။ သီတာ။ အဆင်ပြေလား။ "

ကျနော် တိုးတိုးလေးမေးတော့ သီတာက ခပ်သွက်သွက်ပဲ ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို ထပ်မထဲ့သေးဘဲ ဝင်သလောက်ကလေးနဲ့ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။

"အား။ ရှီး။ အား။ "

"သီတာ ကောင်းလား။ "

ဇော်မျိုးက အောက်က ကော့ကော့ပေးရင်း မေးတာပါ။

သီတာက ခေါင်းပဲညိတ်ပြပါတယ်။

ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကိုပါ လှမ်းမေးပါတယ်။

"ကျော်ကြီး။ ငါ့မိန်းမဖင် လိုးရတာကောင်းလား။ "

"အေး။ အီး။ အင့်။ ရှီး။ မင်းမိန်းမ ဖင်က စီးပိုင်နေတာပဲ။ ရှီး။ ငါ အားနာလို့ တဆုံးမထဲ့တာ။ ရှီး။ အား။ "

"ရတယ်ကျော်ကြီးထဲ့။ ငါ့ကိုအားမနာနဲ့။ ငါခံနိုင်နေပြီ။ အား။ "

သီတာကလည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ပြန်ဖြေတော့ ကျနော်လည်း အားမနာတော့ဘူး။ လီးကို ပိုပြီး အားထဲ့ဖိသွင်းပေးလိုက်တယ်။ လီးက တဝက်ကျော်ကျော်အထိ ဝင်သွားတယ်။

"အ။ အမေ့။ ကျွတ်ကျွတ်။ အ "

"အိုး။ ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ကြီးရာ။ မင်းလီးဝင်လာမှပဲ ငါ့လီးဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဘူး။ ရှီး အား။ "

ဇော်မျိုး တော်တော်ဖီးလ်တက်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း ခပ်မှန်မှန်လေး သီတာ့ကို ဆယ်ချက်လောက် စောင့်ပေးလိုက်တယ်။ သီတာလည်း တရှီးရှီးတအားအားနဲ့ အလိုးခံရင်း ကျနော့်ခါးကို နောက်ပြန်သိုင်းဖက်တယ်။ ကျနော်လည်း သီတာ့ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း သီတာ့နို့တွေကို ဖိစုပ်ချေပေးလိုက်တယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဆယ့်ငါးချက်လောက် ဖက်ပြီး ထပ်လိုးပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော် သီတာခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ခွာလိုက်တယ်။ လီးကို ဖင်ဝအထိ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သီတာ့ခါးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ပြီး လီးကို တဆုံးအထိ အားပြင်းပြင်းနဲ့ စောင့်ထဲ့ပေးလိုက်တယ်။

"အား။ အမလေး။ ကျွတ်ကျွတ်။ အား။ ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ကြီးရယ်။ အား။ "

သီတာ ကော့ပျံသွားတယ်။ ကျနော်လည်း သီတာ့ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ အချက်လေးဆယ်လောက် မနားတမ်းစောင့်လိုး ပလိုက်တယ်။ မိန်းမတွေဖင်ခံရင် ရှေ့ကနေ အပြီးမြန်တယ်ဆိုတာ ဟုတ်သလား မသိဘူး။ သီတာ ခုဏမှ တချီပြီးထားသေးတယ်။ ကျနော် အချက်လေးဆယ်လောက် စောင့်လိုးပြီးချိန်မှာ သီတာ နှုတ်က အသံထွက်လာတယ်။

"အ။ အ။ စောင့် စောင့်။ ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးပါ။ ငါပြီးတော့မယ်။ အား။ ရှီး။ အား။ "

သီတာ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို လက်လှန်းတို့တယ်။

"ဟြောင့် ဘေးတစောင်းလိုးမယ်။ "

ပြောပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လှည့်လိုက်တယ်။ သီတာကအလည်က။ ကျနော်က သီတာ့နောက်က။ ဇော်မျိုးနဲ့သီတာက မျက်နှာချင်းဆိုင်။ ဇော်မျိုးက သီတာခြေထောက်တစ်ချောင်းကို အပေါ်ဆွဲမြှောက်ပြီး သီတာ့အဖုတ်ကို အားရပါးရ စောင့်လိုးပါတယ်။ ကျနော်လည်း နောက်ကနေ သီတာ့ ဖင်ကို ဆယ်ချက်ဆက်တိုက် အားကုန်စောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

"အား။ ရှီး။ အား။ ပြီးပြီ။ အား။ အ ဟဟ။ ရှီး။ ငါပြီးပြီ။ ကောင်းလိုက်တာ။ "

သီတာ့တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ ဖင်ကို ရှုံ့ချည်ပွချည်လုပ်နေတာမို့ ကျနော်လည်း ပြီးချင်နေပါပြီ။ လီးတစ်ခုလုံး ကျင်စိမ့်စိမ့်နဲ့။

"ကျော်ကြီး ငါလည်းပြီးတော့မယ်။ မင်းရော "

"အေး။ ငါလည်းပြီးချင်နေပြီ။ "

ဇော်မျိုးက တဆက်တည်းသီတာ့ကို မေးပါတယ်။

"မိန်းမ လရည်သောက်မလား။ "

သီတာက ခေါင်းပဲ ညိတ်ပြပါတယ်။ ဇော်မျိုးနဲ့ကျနော် လီးတွေ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာက ထ ထိုင်ပြီး ကျနော်တို့လီးနှစ်ချောင်းကို ဂွင်းထုပေးပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ရီဝေဝေလေး ကြည့်နေပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ကျနော့်ခေါင်းကို နောက်စေ့ကနေ လှမ်းကိုင်ပြီး ကျနော့်အောက်နှုတ်ခမ်းကို ငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့် ဇော်မျိုးပုခုံးကို ဖက်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သီတာက တော့ အောက်မှာ။ လီးနှစ်ချောင်းကို အလှည့်ကျ စုပ်ပေးနေရှာပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားထဲ သူ့လျှာကို ထိုးထဲ့ပါတယ်။ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့်ပဲ လျှာနဲ့ပြန်ကလိပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ ခဏတဖြုတ်ကစ်ဆင်ဆွဲနေကြသေးတာပေါ့ဗျာ။ ခဏနေတော့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ခွာလိုက်ပြီး သူ့လီးကို သူကိုင်ကာ ဂွင်းထုပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူလုပ်သလိုပဲ ထုပလိုက်ပါတယ်။ ဆယ်ချက်လောက် ဆက်တိုက် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ထုပလိုက်ရပါတယ်။

"အား။ ရှီး။။ အား။ သီတာ။ ဟထား။ ရှီး။ ပါးစပ်ဟထား။ အား။ ကိုယ်ပြီးတော့မယ်။ ရှီး။ အား။ အား။ "

ဇော်မျိုး စကားမဆုံးခင်မှာပဲ ခန္ဓာကိုယ်တုန်သွားပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ သူပန်းထုတ်လိုက်တဲ့ လရည်တွေကို သီတာက ပါးစပ်နဲ့ မော့ခံရင်း လီချောင်းထဲက အရည်တွေကိုပါ မကျန်ရအောင် လှမ်းစုပ်ဆွဲပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ကြည့်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ထုပါတယ်။ သီတာက ကျနော့် လီးထိပ်ကလေးကို လှမ်းလှမ်း ငုံပေးပါတယ်။

ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ သီတာ့ပါးစပ်ထဲ ကပြာကယာ ထိုးထဲ့ပြီး လရည်တွေကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တယ်။။ သီတာက စုပ်စွဲပြီး လျှာနဲ့လီးကို သန့်စင်ပေးတာတောင် မခံနိုင်တော့ဘူး။ လုံးဝပြီးသွားတာကိုး။

"ဟူး။ မရတော့ဘူး။ မောသွားပြီ။ ဟီးဟီး။ ခဏနားဦးမယ်ဝေး။ "

ကျနော်ရယ်ပြီးပြောတော့ သီတာရော ဇော်မျိုးရော။ မျက်လုံးပြူးကြည့်တယ်။

"နင်က ခဏပဲနားမှာလား။ "

သီတာက မေးပါတယ်။ ကျနော်လည်း စီးကရက်ကို မီးညှိရင်း

"အေးလေ။ ပြီးမှ နောက်တစ်ကြောင်းလောက် ထပ်ဆွဲတာပေါ့။ "

"အမလေးလေး။ ငါတော့ ဒီည နားရတော့မယ်မထင်ဘူး။" သီတာကလည်းရယ်ပြီးပြောပါတယ်။

"ငိုးမ။ ငါပြောတုန်းကတော့ စိတ်ကူးနဲ့တောင်မပြစ်မှားဘူးလေး။ ဘာလေးနဲ့။ စကားကြီး စကားကျယ်တွေပြောထားပြီးတော့။ အခုကျတော့လည်း မပြီးနိုင်ဘူး။"

ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ဆဲရင်း သူလည်း စီးကရက်ကို မီးညှိပြီး ဖွာပါတယ်။ ကျနော်ကတော့ ရယ်ပဲ ရယ်နေမိတယ်။

ကျနော်တို့ (၃) ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ ပက်လက်လှဲရင်းအမောဖြေနေကြပါတယ်။ ခဏနေတော့ သီတာက လှဲနေရာက အသာထထွက်သွားပါတယ်။ ပြန်လာတော့ ကျနော့်ဆီလက်ကမ်းရင်း

"ရော့။ ကျော်ကြီး။ သောက်လိုက် "

သီတာက ပြောပြောဆိုဆို ကျနော့်လက်ထဲ ဆေးတစ်လုံးထဲ့ပေးသလို ဇော်မျိုးလက်ထဲလည်း ဆေးတစ်လုံးထည့်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း ဆေးတစ်လုံး မော့သောက်လိုက်ပါတယ်။

"ဟဲ့။ ဒါကဘာဆေးကြီးတုန်း "

"အောင်မာ။ နင်တို့ ဒီလောက်သောင်းကြမ်းထားမှတော့ အားမကုန်ဘဲနေမလား။ အားပြန်ပြည့်အောင်တိုက်တာဟေ့။ အားဆေး။ အားဆေး။ "

သီတာက ကျနော့်ကို အံကြိတ်ပြီး ပြောပါတယ်။

"ငါ့မိန်းမက အဲ့ဒီလို အလိုက်သိတာကွ။ "

ဇော်မျိုးက သီတာ့ခေါင်းကို လှမ်းပုတ်ရင်းပြောတော့ သီတာမျက်စောင်းထိုးပါတယ်။

"ရှင်တို့နှစ်ယောက်တော့ မသိဘူး။ သီတာတော့ လမ်းလျှောက်ရတာတောင် အားမရှိသလိုပဲ။ ယိုင်ချင်ချင်ဖြစ်နေပြီ။ "

"ငင့်။ ငါကြားဖူးတာတော့ ယောင်္ကျားတွေ ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် မိန်းမတွေ ခံနိုင်တယ်ဆို။ "

"ဟဲ့။ မိန်းမလည်း အသွေးအသားနဲ့ပဲ။ တချီပြီးတိုင်း အားကုန်တာပဲဟဲ့။ ခံနိုင်တာတော့ ခံနိုင်တာပေါ့။ မကြားဖူးဘူးလား။ တချို့ အကြိမ်ကြိမ် ခံနေရင်း သတိလစ်သွားတာတွေ။ "

"ငါတော့ကြားဖူးပါဘူး။ "

"ဟွန်း။ မသာကောင် "

"ဒါဆို နင်က မခံနိုင်တော့ဘူးလား။ "

"မခံနိုင်တော့ဘူး။ "

"သေရော။ ငါက ထပ်ချချင်နေသေးတာ။ "

ကျနော်နဲ့သီတာ ပြောတာတွေကို ဇော်မျိုးက ပြုံးပြီးနားထောင်နေပါတယ်။ ပြီးမှ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ပြီး

"ဟြောင့်ကျော်ကြီး။ မင်းငါ့ကိုရော လိုးမလား "

"အမ်။ မင်းကခံပေးမှာလား။ "

"အေး။ "

"ဟာဟ။ မင်းတောင်ခံပေးနိုင်မှတော့ ငါက မလိုးနိုင်စရာ မရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုလောလောဆယ် ငါ့လီးက ပြန် မတောင်နိုင်သေးဘူး။ ဒီတော့ ခုဏကလို ငါ့ကို လီးပြန်စုပ်ပေးပါလား။ "

"ဖြစ်ရမယ်။ "

ဇော်မျိုးက ပြောနေရင်းနဲ့ ကျနော့်လီးကို လှမ်းကိုင်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း ပက်လက်ပဲ လှဲနေရင်း

"ဒီလိုလုပ်ပါလား။ မင်းရောသီတာရော တပြိုင်တည်း စုပ်ပေးပါလား။ ဘယ်လိုနေလဲ သိရအောင်လေ ဟီးဟီး။ "

"ငိုးမ။ "

ဇော်မျိုးက ဆဲပြီးရယ်သလို သီတာက ကျနော့်ကို မျက်စောင်းထိုးပါတယ်။

ပြောသာပြောတာပါ။ ဇော်မျိုးကလှဲရာက ထလာသလို သီတာက ကျနော့်ဘေးတစ်ဘက်မှာ နေရာဝင်ယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်လီးထိပ်ကို ငုံလိုက်ပါတယ်။ လီးထိပ်အရည်ပြားကြားကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ထိုးပြီး လီးဒစ်အောက် အကွင်းအထိ လျှာနဲ့ပတ်ခွေရင်း စုပ်စွဲလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်လီးက ချက်ချင်းကို ထောင်မတ်လာတာပါ။ ဇော်မျိုးက လီးအရင်းအထိ ငုံစုပ်ပြီး ဂွင်းထုသလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ငါးချက်လောက်လုပ်ပေးပါတယ်။ပြီးတော့ သူလီးစုပ်တာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာက ကျနော့်လီးကို အရင်းကနေ အပေါ်အထိ ဘေးတိုက် လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။

"ရှီး။ အား။ "

သီတာ့လျှာက ကျနော့်လီးကို မြွေတစ်ကောင်လို ရစ်ခွေပြီးမှ ပါးစပ်နဲ့ငုံပြီး စုပ်ဆွဲလိုက်တော့ ကျနော့်မှာ ကော့ပျံသွားတာပေါ့ဗျာ။

"အား။ ကောင်းလိုက်တာကွာ။ "

ဇော်မျိုးက ကျနော့်လည်တိုင်တွေကို ခပ်ဖွဖွလေး နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကိုက်ပြီး လျှာနဲ့ထိုးမွှေတော့ ကျနော့်မှာ အပေါ်ဖီးလ် အောက်ဖီးလ်ကြားမှာ တဆက်ဆက်တုန်ရတဲ့အထိ။ ဇော်မျိုးအနမ်းတွေက လည်တိုင်ကနေ ကျနော့်နားထဲအထိ ရောက်လာတယ်။ နားပေါက်ထဲ လျှာကို ထိုးမွှေလိုက်တိုင်း ကျနော့်မှာ ဘယ်လိုမှန်းမသိတဲ့ မရိုးမရွခံစားမှုမျိုးပေါ်လာတယ်။

"လိုးတော့မလား။ "

ဇော်မျိုးက ကျနော့်နားနား တိုးတိုးလေးကပ်မေးပါတယ်။ ကျနော်လည်း ခေါင်းညိတ်အဖြေပေးလိုက်ပါတယ်။

ကျနော်လည်း ကျနော့်လီးကို အငမ်းမရ စုပ်နေတဲ့သီတာ့ ခေါင်းကို ပြန်ထူရင်း မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာက နှမြောသလိုလေး မော့ကြည့်ပါသေးတယ်။ ကျနော် ဇော်မျိုးကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။

"မင်းဆိုဖာပေါ်မှာ ဖင်ကုန်းပေးထားချေ။ "

ဇော်မျိုးက ကျနော့်စကားအတိုင်း ဆိုဖာပေါ်တက်ပြီး ဆိုဖာနောက်မှီကို မေးတင် လက်ကိုင်ရင်း ဖင်ကို ကော့ကာ ကုန်းပေးထားပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကိုယ်လိုးရမယ့်ဖင်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ဖင်ခံတဲ့အတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိဘူးထင်ပါတယ်။ စအိုလေးက ရဲလို့။ ကျနော်လည်း ဆိုဖာခုံပေါ် တက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ့်လီးကို ကိုယ် တံတွေးတွေရွှဲနေအောင် သုတ်လိုက်တယ်။ ဇော်မျိုးဖင်ဝကိုလည်း တံတွေးတွေအိုင်နေအောင်ထွေးပြီး သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သီတာက အေးအေးဆေးဆေးကို ထိုင်ကြည့်နေတာပါ။ သူ့မိန်းမရှေ့မှာ သူ့လင်ဖင်ကို လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိက ကျနော့် ရင်ကိုဗြောင်းဆန်စေတာတော့အမှန်ပါ။ ဒီအသိနဲ့တင် လီးကလည်း အစွမ်းကုန်တင်းမာနေပါပြီ။

ဇော်မျိုးကလည်း သူ့ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ကော့ပေးထားရှာပါတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို တင်းတင်းကိုင်ပြီး လီထိပ်နဲ့ သူ့ဖင်ဝကို အထက်အောက် သုံးချက်လောက်ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးစအိုဝနီရဲရဲလေး ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်လာတော့မှ ကျနော်လည်း သူ့ဖင်ဝမှာ လီးကို အသေအချာအကျအနတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိသွားလိုက်ပါတယ်။

"ရှီး။ အား။ နာတယ်ကွ။ အား။ မရဘူး။ မရဘူး။ နာတယ်။ အား "

ဇော်မျိုးမျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီး အော်ပါတယ်။

ကျနော်လည်း လီးကို ပြန်လည်းမထုတ် ဆက်လည်းမသွင်းဘဲ ညှောင့်တယ်ဆိုရုံလေး ညှောင့်ရင်း ဇော်မျိုးလည်တိုင်လေးတွေကို ဖွဖွလေး လိုက်နမ်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။ လျှားလေးနဲ့လည်တိုင်တွေကို ကလိတော့ ဇော်မျိုးမှာ မရိုးမရွနဲ့ ဆက်ခံရကောင်းနိုး။ ရပ်ပစ်ရကောင်းနိုးနဲ့ ဝေခွဲမရနေတဲ့ပုံပါ။ ၃ မိနစ်လောက် ကျနော်အဲ့လိုလေး လုပ်ပေးနေတော့ ဇော်မျိုး လည်း ငြိမ်သွားပါတယ်။ ရုန်းလည်းမရုန်းတာကြောင့် ကျနော် အသာခပ်ဖွဖွလေးညှောင့်နေရာက အားနည်းနည်းဖိထဲ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ လီးက ဒစ်အထိ ဝင်သွားပါတယ်။

"ရှီး။ အား။ မရဘူးဟြောင့်။ ပြန်ထုတ်။ နာတယ်။ နာတယ်။ အား။ ဟဟ။ သေပါပြီ။ ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ်။ တကယ်နာတယ်ကွ။ "

ဇော်မျိုး မချိမဆန့်အော်ရင်း ရုန်းပါတော့တယ်။ တော်သေးတာပေါ့။ သူက မခံနိုင်လို့လှဲချဖို့ကြံပေမယ့် ကျနော့်ခြေသလုံးနှစ်ဘက်က သူ့ပေါင်ဘေးနှစ်ဘက်မှာ ထိန်းထားသလို ဖြစ်နေတော့ သူလှဲချလို့လည်းမရ။ လက်တစ်ဘက်က ဆိုဖာခုံနောက်မှီကို ကိုင်ထားတာမို့ လက်တဘက်နဲ့ကျနော့်ခါးကို အတင်းတွန်းထုတ်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ကို လွှတ်မပေးဘဲချုပ်ထားရတာပေါ့ဗျာ။

"ဘာအခုမှ မရဘူးလဲ။ မင်းပဲ ငါ့ကိုလိုးခိုင်းတာလေ။ အောင့်ခံပေါ့ကွ။ "

ကျနော်လည်း အံကြိတ်ပြီးပြောရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆက်ညှောင့်လိုးပေးနေလိုက်ပါတယ်။

"အား။ ဟာဟ။ အား။ ငါတကယ်မရတော့လို့ပါကွာ။ ပြန်ထုတ်ပါကွာ။ ဟြောင့်။ အား။ "

ဇော်မျိုး အတော်နာကျင်နေပုံရတယ်။ အသံတွေတောင်တုန်လို့။ ကျနော် သူ့မျက်နှာကို ငုံကြည့်လိုက်တယ်။ အံ့ကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး မျက်နှာတပြင်လုံး နီရဲလို့။ ရှုံ့မဲ့နေရုံသာမကပါဘူး။ မျက်ရည်တွေပါ ကျနေရှာတယ်။ ကျနော်လည်း ယုတ်မာတဲ့စိတ်ထားရှိတယ်ထင်တယ်။ သူက အဲ့လိုဖြစ်နေလေ။ ကျနော့်လီးက ပေါက်ကွဲမတက် တင်းမာလာလေပဲ။ ကျနော် လီးကိုပြန်မထုတ်ဘဲ အားပိုစိုက်ပြီး ဖိထဲ့လိုက်တယ်။ လီးက သုံးပုံနှစ်ပုံလောက်ဝင်သွားပြီ။

"အား။ သေပါပြီဟ။ အား။ မရဘူး။ ဟဟ။ ဟြောင့်။ မင်းကိုပြန်ထုတ်လို့ပြောနေတယ်လေကွ။ အ "

အဲ့ဒီမှာ သူ့ယောင်္ကျားဖင်ခံတာကို စိမ်ပြေနပြေ ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ သီတာက ထလာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်အောက်ကဇော်မျိုးပေါင်ကြားကို မျက်နှာမူပြီး သူက ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဇော်မျိုးရဲ့လီးကို ငုံပြီး စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးတော့ ဘယ်လိုနေတယ်မသိ။ ကျနော်လည်း လီးကို ဒီအတိုင်းစိမ်ထားပြီး ဇော်မျိုး ပုခုံးတွေ လည်တိုင်တွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကိုက်လိုက်။ လျှာနဲ့ကလိလိုက်နဲ့ အသာနှူးနှပ်နေပေးလိုက်ပါတယ်။

"အင်း။ ဟင်း။ ဟင်း။ "

ဇော်မျိုးခုနလောက်မရုန်းနိုင်ရှာတော့ပါဘူး။ သူ့ခမြာ ဘယ်ဖီးလ်ကို ဘယ်လိုခံစားမိသွားလဲမသိ။ ကျနော့်ခါးကို တွန်းထားတဲ့လက်က သိသိသာသာ အားလျော့လာပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီတော့မှ ဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်သရွေ့လေးနဲ့ပဲ ညှောင့်လိုးလိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

"အင်း။ ရှီး။ အား ။ ရှီး ... အား " အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ညှောင့်လိုးပေးပြီးတော့ ကျနော်အားကိုပိုစိုက်ပြီး လီးတဆုံးအထိ ထိုးထဲ့ပေးလိုက်ပါတယ်။

"အိုး။ ရှီး။ အ။ ကျွတ်ကျွတ်။ အား။ "

ဇော်မျိုး ခန္ဓာကိုယ်ဆက်ခနဲ တွန့်သွားပြီး တုန်သွားရုံကလွဲရင် ခုနလို မရုန်းတော့ပါဘူး။ ကျနော်ထင်တယ်။ ဇော်မျိုးဖင် လီးအရသာ သိသွားတာ ထင်တယ်။ သီတာက ဇော်မျိုးငြိမ်သွားပြီ ဆိုတော့ လီးစုပ်တာရပ်ပြီး ဆိုဖာပေါ်ပြန်ထိုင်ရင်း ကျနော်ဇော်မျိုးကို လိုးနေတဲ့ပုံကို အသေအချာ ထိုင်ကြည့်နေပါတယ်။ ဒါတင်လားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ။ သူ့အစေ့လေးကို သူ့လက်နဲ့ပြန်ပွတ်ရင်း ဖီးလ်ယူနေသေးတယ်။ ကျနော်လည်း ဇော်မျိုးမရုန်းတော့ဘူးဆိုတာ သိတော့ စတင်ပြီး ဇော်မျိုးကို လိုးပါပြီ။

"ဘွတ်။ ဘွတ်။ ဘလွတ်။ ဗြွတ်။ ဘက်။ ဘက် "

"ရှီး။ အား။ အား။ အင်း။ ရှီး။ အိုး။ ရှီး။ "

ဖင်ထဲလီးဝင်တဲ့အသံ။ ဖင်ထဲက လေတွေ ပြိုထွက်တဲ့အသံ။ ဖင်နဲ့ဥနဲ့ရိုက်သံ။ ဇော်မျိုးရဲ့ ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ငြီးသံတွေ အခန်းထဲပလူပျံနေပါတယ်။ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေး ကျနော်လိုးပေးလိုက်ပြီး ဇော်မျိုးမရုန်းတော့ဘူးဆိုတာ သေချာတော့မှ ကျနော့် ခြေထောက်တွေကို ဆိုဖာအောက်ကို ပြန်ချပြီး မတ်တပ်အနေအထား ပြင်လိုက်ပါတယ်။ လီးကိုတော့ မချွတ်ရဲဘူး။ တော်ကြာပြန်အသွင်းမခံမှ အခက်။ 

ဇော်မျိုးက ထိုင်ခုံပေါ် ဒူးထောက်ပြီး ကုန်းလျက်ပုံစံ ကျနောက် နောက်က မတ်တပ်ပုံစံနဲ့ ကျနော် ဇော်မျိုးခါးကို စုံကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းစောင့်လိုးပါတယ်။ လိုးနေရင်း ကျနော့်လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း ဇော်မျိုးခါးလေး ကော့ပါလာတာကို ကြည့်ချင်းအားဖြင့် ဒီကောင်ကြီး လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိသွားမှန်း သဘောပေါက်လိုက်ပါတယ်။ ဖင်ထဲက လီးကျွတ်ထွက်သွားမှာကို အတော်စိုးရိမ်နေသလိုပါပဲ။ တချက်တချက် ကျနော့်ခါးကိုတောင် နောက်ပြန် ဆွဲဆွဲထားပါတယ်။

"အား။ ရှီး။ အား။ လိုးစမ်း။ လိုးစမ်း။ အား။ ရှီး။ အား။ "

ဇော်မျိုး မျက်လုံးစုံမှိတ် ဖီလ်းအပြည့်နဲ့အော်ငြီးရင်းပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဒါမျိုးဆို သိပ်ကြိုက်ပေါ့ဗျာ။ ကျနော့်လိုးချက်တွေကို အရှိန်တင်ပစ်လိုက်တယ်။ အချက်သုံးဆယ်လောက်ကို ဆက်တိုက်လိုးပလိုက်တယ်။

"အား။ ဟြောင့်။ အား။ ရှီး။ စောင့်လိုးကွ။ ကြမ်းကြမ်းလေးစောင့်။ အား။ ဟုတ်ပြီ။ အားအပြည့်နဲ့စောင့်လိုးကွ။ အား။ ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်။ အား။ ရှီး။ ကောင်းလိုက်တာကွာ။ စောင့် စောင့်။ အား။ ရှီး။ "

"အီး။ အား။ ဟြောင့် ဇော်မျိုး။ ငါမင်းဖင်ကိုလိုးတာ ကောင်းလား။ "

"အား။ ကောင်းတယ်။ လိုး။ လိုး။ မညှာနဲ့စောင့်လိုး။ "

"ရှီး။ ဟောဟဲ။ ဟောဟဲ။ မင်းပဲ။ ရှီး။ အား။ ခုနတော့။ ရှီး။ မခံနိုင်ဘူး။ ပြန်ချွတ်ဆို။ ရှီး။ အား။ "။

"အား။ အခုခံနိုင်ပြီ။ ရှီး။ အား။ အား။ မချွတ်နဲ့တော့ ။ ကြမ်းကြမ်းသာစောင့်လိုး။ အား။ ရှီး။ "

ကျနော် ဆယ်ချက်လောက် အားကုန်မာန်သွင်းပြီး စောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်စောင့်ချက် အားနည်းနည်းပျော့သွားတာနဲ့ ဇော်မျိုးက ကုန်းနေရာမှ ရုတ်တရက်ထလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီတော့ ကျနော့်လီးက သူ့ဖင်က ကျွတ်ထွက်သွားတာပေါ့။

"ကျွတ်။ လဒ။ လူပျိုဖြစ်ပြီး ဘာမှ စောက်သုံးမကျဘူး။ အားမရှိတဲ့အဖိုးကြီးကျနေတာပဲ။ "

ဇော်မျိုးက ပြောပြောဆိုဆို ကျနော့်ကို တွန်းလှဲလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့် ထိုင်ချပြီး ပက်လက်လှဲပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်အပေါ်က ခွထိုင်ပြီး ကျနော့်လီးကို သူ့ဖင်ဝမှာတေ့လို့ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိထိုင်ချပါတယ်။ လီးအဆုံးထိဝင်သွားမှ ဖင်ကို စကောဝိုင်းဝိုင်းသလို မွှေလိုက်ပါတယ်။

"ရှီး။ အား။ အရသာရှိလိုက်တာကွာ။ "

ဇော်မျိုးက သူ့ဘာသာပြောရင်း ကျနော့်ရင်ဘက်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ခပ်မှန်မှန်လေး ငါးချက်လောက် ဖင်ကြွလိုက် ချလိုက်နဲ့ အလိုးခံပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကော့ကော့ပေးရတာပေါ့ဗျာ။ ပြောသာပြောတာ။ ယောင်္ကျားဖင်က ယောင်္ကျားအားနဲ့ဆိုတော့ ပိုကြပ်တယ်ဗျ။ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့။ ကျနော်တော့ ယောင်္ကျားဖင်ကို လိုးရတာပိုကြိုက်တယ်။ လီးတော့နည်းနည်းနာတာပေါ့ဗျာ။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်အပေါ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစောင့်ချက်တွေနဲ့ ထိုင်စောင့် နေပါတော့တယ်။ စောင့်ချက်က ကြမ်းသလို မြန်လည်း မြန်လာပါတယ်။ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် စောင့်လိုက်ပြီးတော့ ကျနော့်လီးလည်း ကျင်တက်လာပါပြီ။ ကျနော်မထိန်းနိုင်လောက်တော့ဘူး။

"ရှီး။ အား။ ကျော်ကြီး ပြီးတော့မလားဟြောင့်။။ အား။ရှီး။။ ငါတော့ ပြီးတော့မယ်။"

"အေး။ ငါလည်းပြီးတော့မယ်။ "

ကျနော့်ဖြေသံလည်း ဆုံးရော ဇော်မျိုးစောင့်ချက်ကို အရှိန်မြှင့်လိုက်တာ သူငါးချက်လောက်စောင့်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ။ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံတက်သွားတယ်။ ကျနော့်လရည်တွေလည်း ဒလဟောကို သူ့ဖင်ထဲ ပန်းထုတ်ပလိုက်တယ်။

"အား။ ငါမရတော့ဘူး။ အား။ "

"ရှီး။ အား။ ကောင်းလိုက်တာကွာ။ နွေးခနဲ နွေးခနဲပဲ။ "

ဇော်မျိုးက သူ့ဖင်ထဲ ပန်းဝင်လာတဲ့ကျနော့်လရည်တွေကို မျက်လုံးစုံမှိတ် ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ခံယူရင်း ကျနော့်အပေါ် ခွမှောက်လျက်လှဲချလိုက် ပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဇော်မျိုးကို အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ရင်း ကျင်းစိမ်လို့ တစ်စက်မကျန်အောင် လရည်တွေညှစ်ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်ဇော်မျိုးကို ဖက်ပြီးငြိမ်နေတော့ သိပ်မကြာဘူး။ ကျနော့်လီးလေးက ပျော့သွားတာ ဖင်ထဲက ပလွတ်ဆို ပြန်ထွက်လာတယ်။ လီးဖင်ကကျွတ်တာနဲ့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်အပေါ်လှဲနေရာက ဖယ်ပြီး ဘေးကိုပက်လက်ကလေးလှိမ့်ချလိုက်ပါတယ်။

"ဟြောင့်။ ကျော်ကြီး။ ကောင်းလား။ "

"အေး။ မင်းရော။ "

ဇော်မျိုးက မျက်လုံးစုံမှိတ် သူ့လီးသူ ဂွင်းထုရင်း ကျနော့်ကိုမေးတော့ ကျနော်လည်း သူ့ကိုပြန်မေးလိုက်တယ်။ ဇော်မျိုးက နှုတ်ခမ်းကို လျှာနဲ့သပ်ရင်း ခေါင်းငြိတ်ဖြေပြပါတယ်။ သူလည်း ဆယ်ချက်လောက်ပဲထုရသေးတယ်။ သူ့လရည်တွေ သူ့ဗိုက်ပေါ် ပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။

"ကို။ ခံလို့ကောင်းလား။ လရည်တွေနှမြောစရာကြီး။ "

ထိုင်ကြည့်ရင်း စပိလေးပွတ်နေတဲ့သီတာက မေးရင်းနဲ့ဇော်မျိုးအနားမှာဝင်လှဲလိုက်တယ်။ဇော်မျိုးက ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ သီတာက ပြုံးရင်း ဇော်မျိုးဗိုက်ပေါ်လွင့်စင်နေတဲ့ လရည်တွေကို လျှာနဲ့လိုက်ယက်ပါတော့တယ်။ အကုန်ပြောင်သွားမှ

"ရှင်တို့ကိုကြည့်ရင်း သီတာလည်း စောနတင်တစ်ချီပြီးသွားသေးတယ်။ ခ်ခ် "

"ကဲ။ ထကြ။ ရေသွားချိုးရအောင်။ တကိုယ်လုံးလည်း နံစော်နေပြီ။ "

သီတာက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျနော်တို့လည်း မထချင် ထချင်နဲ့ ကုန်းရုန်းထရင်း ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲက ကြွေဇလားထဲ ရေပူရေအေး နွေးနွေးလေး သီတာက စပ်ပေးပြီးတော့ ကျနော်တို့သုံးယောက်လုံး ကြွေကန်ထဲ ဝင်ထိုင်ရင်း ရေစိမ်နေလိုက်ကြပါတယ်။

"အားပါးပါး။ ခုဏတော့ မာန်တက်နေလို့ စွတ်ကောင်းနေတာ။ အခုမှ ငါ့ခရေလေး ကြိမ်းစပ်နေတာပဲ "

ဇော်မျိုးက ပြောင်စပ်စပ်နဲ့ ပြောတော့ ကျနော်နဲ့သီတာလည်း လိုက်ရယ်မိကြပါတယ်။

"သီတာကတော့ ဖင်ခံနေကြဆိုတော့ အေးအေးဆေးဆေးပဲထင်တယ်။ "

ဇော်မျိုးက သူ့မိန်းမကို လှမ်းပြောတော့ သီတာက ဇော်မျိုးကို မျက်စောင်းထိုးပြီး

"ဖင်ခံနေကြဆိုပေမဲ့လည်း ကိုယ့်လီးက ကျော်ကြီးထက်သေးတာကို။ လီးကြီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရမှတော့ သီတာလည်း ပါကင်အဖွင့်ခံရသလိုပဲကြိမ်းစပ်နေတာပဲ။ ခ်ခ်"

သီတာက ပြောလည်း ပြော ရယ်လည်း ရယ်ပါတယ်။

"ဒါနဲ့ဇော်မျိုး၊ ငါမေးစရာရှိတယ်။ မင်းမိန်းမအထဲမှာ ငါ့ကို ဘာလို့လရည်မထုတ်ခိုင်းတာလဲ။ ဘာလဲ။ မင်းက ငါ့ကို မယုံတာလား။ ငါဘာရောဂါမှ မရှိပါဘူးကွ။ "

"ဟကောင်ရ။ ရောဂါကူးမှာ စိုးလို့မဟုတ်ဘူးကွ။ ငါ့မိန်းမ ကလေးမရတာက ငါ့ချို့ယွင်းချက်ကြောင့်။ တော်ကြာ မင်းကိုယ်ဝန်ရသွားရင် မင်းကလေးကို ငါထိန်းနေရမှာပေါ့ကွ။ ဒါကြောင့် အထဲမှာ မထုတ်ခိုင်းတာ။ "

"ဪ။ ဒါနဲ့ မင်းက gay လား။ မင်းမိန်းမကို ငါပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေတာ ဘယ်လိုမှ မခံစားရဘူးလား။ "

"လီးလို့ငါက gay ဖြစ်ရမှာလား။ ဖင်ခံတိုင်း gay ဖြစ်တာ မဟုတ်ဘူးကွ။ ငါကလည်း ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ဆီ ဖင်ခံဖူးတာဆိုလို့ မင်းက ပထမဆုံးပဲ "

"တိန်။ ဒါဆို မင်းက မိန်းမဆီမှာ ဖင်ခံဖူးလို့လား။ "

ကျနော့်မေးခွန်းအဆုံးမှာ သူတို့လင်မယား ရယ်နေပါတယ်။

"ငါတော့ ဘာမှကို နားမလည်တော့ဘူး။ "

"ဟားဟား။ ဒီလိုကွ။ မင်းနားလည်အောင် ရှင်းပြရရင်

စကားနည်းနည်းတော့ရှည်မယ်။ ငါတို့လင်မယားမှာ တူတဲ့စရိုက်တွေ အတော်များတယ်။ ငါတို့က sex ကိစ္စကို တော်တော်လေး crazy ဖြစ်တယ်။ တို့ MARVEL ကားထဲက. Wade Wilson တို့ စုံတွဲလိုပေါ့ကွာ။ sex ကို အမျိုးမျိုး ရသစုံ ဖန်တီးပြီး ခံစားကြတာ။ "

ဒီနေရာမှာ သီတာက ဝင်ဖောက်ပါတယ်။

"တခါတလေ ငါမုဒိမ်းကျင့်ခံရတယ်ဟ။ ငါမသိအောင် သူက အိမ်ထဲတိတ်တိတ်လေးဝင်လာပြီး မျက်နှာဖုံးစွပ်ပြီး ငါ့ကို အတင်းဖမ်းချုပ် ကြိုးချည်ပြီး လုပ်တာလေ။ ခ်ခ် "

ကျနော်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။

ဇော်မျိုးက ဆက်ပြီး။

"အဲ့လိုပဲဟောလိုးဝင်းနေ့ဆိုရင် သရဲတွေလို လိုးကြတယ်။ တိရိစ္ဆာန် ချစ်သူများနေ့ဆိုရင် တိရစ္ဆာန်တွေလို လိုးကြတယ်။ အဲ။ အမျိုးသမီးများနေ့တို့လို အမျိုးသမီးတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့နေ့မျိုးဆို သီတာက ငါ့ကို သူ့ခါးပတ်နဲ့ တပ်လိုးတော့တာပဲ။ သိတယ်မလား။ ယောင်္ကျားလျာတွေ သုံးတဲ့ခါးပတ်မျိုးလေ။ လီးတု နှစ်ဘက်ပါတဲ့ဟာ "

"Wow.... မင်းမိန်းမလို မိန်းမရတဲ့ကောင်ကတော့ မချောင်ဘူး။ ငါသာဆို သေမှာပဲ။ "

"ဟားဟား။။ အစပါကွာ။ ငါလည်း အစကတော့ မချိမဆန့်ခံရတာပဲ။ သေလောက်အောင်ကို နာတာကွ။ နောက်တော့လည်း ဘိန်းစွဲသလိုပဲ။ အဲ့ဒီအရသာကို စွဲလမ်းလာတာပဲ။ "

သီတာက ညုတုတုနဲ့ လှမ်းဖောက်ပါတယ်။

"ကို ။ သီတာလိုးတာနဲ့ သူလိုးတာ ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲလို့။ "

"ဟ။ သူက အစစ်လေကွာ။ အစစ်နဲ့လိုးတာ ပိုကောင်းတာပေါ့။ ပြီးကာနီးလေ ပိုကောင်းလာလေပဲ။ နောက်ပြီး ဒီကောင့်လီးက လိုးနေရင်း ပိုပိုကြီးလာသလိုပဲ။ထားပါတော့ ခုဏစကားပြန်ဆက်ရအောင်။ အဲ။ ငါတို့က အပြန်အလှန်နားလည်မှုလည်း ယူထားတယ်ကွ။ လူပဲကွာ။ အိမ်ထမင်းအိမ်ဟင်းနေ့တိုင်းစားရင် ရိုးတာပေါ့။ တခါတရံ အပြင်စာလေးလည်း စားချင်ကြတာပေါ့။ ဒါကြောင့် တခါတရံ အပြင်မှာ ကိုယ်သဘောကျတဲ့လူတွေ့ရင်စိတ်လည်း စိတ်ချရတဲ့လူတွေ့ရင် ဆက်ဆံခွင့်ပေးထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရောဂါတွေနဲ့ မလိုလားအပ်တဲ့ပြသနာတွေ အိမ်သယ်မလာနဲ့။ အပြင်ကိစ္စ အပြင်မှာပဲရှင်းခဲ့။ လင်မယားကြားမှာတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြပေါ့ကွာ။ 

အဲ့လို ခွင့်ပေးထားပေမယ့် သီတာက စောင့်ထိန်းရှာပါတယ်ကွာ။ အိမ်ထောင်သက် ရှစ်နှစ်လုံး သူဘယ်သူနဲ့မှ မခံဘူး။ ငါသာ တခါတရံ အပြင်စာ စားဖြစ်တာ ရှိတယ်။ ဟားဟား။အဲ။ ငါတို့က အောကားတွေမျိုးစုံကြည့်တယ်။ အဲ့ဒီအတိုင်းလည်း လုပ်ကြည့်တယ်။ group sex တော့ မလုပ်ဖူးဘူးကွ။ လုပ်လည်း လုပ်ကြည့်ချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်ချယုံကြည်ရတဲ့ လူမျိုးက မတွေ့ဘူး။ တွေ့ပြန်တော့လည်း သီတာက သဘောမကျဘူး။ 

တိုတိုပြောရရင်ကွာ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်ကျော်လောက်က ငါတို့မင်းနဲ့စတွေ့တယ်ပေါ့။ အဲ့ဒီကတည်းက သီတာက မင်းကို သဘောကျနေတာ။ ဒါကြောင့် ငါတို့က မင်းကို အမျိုးမျိုး စမ်းသပ်ကြည့်တယ်။ မင်း အမြဲသွေးစစ်နေတာလည်း ငါတို့သိတယ်။ မင်း မှာ ဘာရောဂါမှ မရှိတာလည်း ငါတို့သိတယ်။ အိမ်မှာ မင်းက သီတာ့ကို လိုးတဲ့ပုံစံမျိုး ငါက မင်းပုံစံနဲ့ သီတာ့ကို ခဏ ခဏ လိုးဖူးတယ်။ 

ဒါကြောင့် သီတာက မင်းအခုလိုးတော့ ရှိန်မနေတော့ဘူးပေါ့ကွာ။ နောက်ပြီး မင်းခုဏမေးသလို ငါ့မိန်းမကို မင်းပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေတာမြင်တော့ ငါ့စိတ်ထဲ တခြားခံစားချက်တော့ မဖြစ်ဘူး။ ကြည့်ပြီး ဖီးလ်ပိုတတ်လာတာတော့ အသေအချာပဲ။ ဟားဟား။ နောက်ပြီး ငါက မင်းကို ချစ်တာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းတင်မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်ယောင်္ကျားကိုမှ ချစ်တာမဟုတ်ဘူး။ ငါချစ်တာ သီတာ တစ်ယောက်ပဲ။ အဲ့ဒီတော့ ငါက gay မဟုတ်ဘူးပေါ့ကွာ။ မင်းလီးကိုတော့ ငါကြိုက်တယ်ကွ။။ ဖင်ခံတိုင်း gay မဟုတ်ဘူးကွ။ gay ဆိုတာက လိင်တူချင်း ချစ်ခင်မှ gay။ ငါက သီတာ့ခါးပတ်ကြောင့်အရသာကို စွဲသွားလို့ ခံကြည့်တာ။ ဟားဟား "

"ခံကြည့်တော့ ကောင်းလား။ "

"ဟား။ ပြောပြနိူင်တာထက်ကို ပိုကောင်းတယ်ငါ့ကောင်ရေ။ မင်းမယုံရင် ခံကြည့်လိုက်။ ဒါမျိုးက ကိုယ်တိုင်ခံစားရမှ သိတာ။ အဲ။ အစတော့ ဘိန်းလိုပဲ တစ်ခါနှစ်ခါလောက်နဲ့ မင်းအရသာ ဘာမှန်းတောင်သိမှာ မဟုတ်ဘူး။ နာတာပဲ သိမယ်။ သုံးခါလောက်ခံရဖူးပြီဆိုရင်တော့ နောက်ပိုင်း မင်းစွဲပြီသာမှတ်။ "

"နေပါစေကွာ။ အခံလိုင်းတော့ မစမ်းကြည့်ပါရစေနဲ့။ တော်ကြာ မင်းပြောသလို စွဲသွားမှ အခက်။ သီတာကတော့ လင်ကြီး လင်ငယ်နှစ်ယောက်ကြား ဗြာများသွားရတာပေါ့။ "

"အောင်မာ။ ဘာလင်ကြီးလင်ငယ်လဲ။ ငါ့မှာ လင်တစ်ယောက်ပဲရှိတယ်။ "

"နို့ ... နင်နဲ့ ငါနဲ့ ဒီအခြေအနေတောင်ရောက်နေပြီလေ။ ငါက နင့်လင်ငယ်မဟုတ်လို့ ဘာတုန်း "

"ဟဲ့။ နင်နဲ့ငါနဲ့ ဘော်ဒါကန့်ပဲရှိတယ်။။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းမို့ အတူသွား အတူစား အတူအိပ်တယ်ဆိုတာမျိုးပဲရှိတယ်။ sex ကိစ္စကလည်း သာမန် အာသာဖြေမှုပဲ။ နင့်ကို ငါက မယားတစ်ယောက်လိုလည်း ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်ပြုစုပေးမှာမဟုတ်ဘူး။ အဲ့လိုပဲ နင့်ကို လင်တစ်ယောက်လိုလည်း အားကိုး ခိုလှုံ့နေမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒီတော့ နင်က ငါ့လင်ငယ်မဟုတ်ဘူးလေ။ ငါ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းပေါ့။ ငါက ငါ့ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ထဲကိုပဲ ချစ်တာ။ "

"အော်။ အဲ့လိုကြီးလား။ ငါလည်း နင်တို့နဲ့တွေ့မှ အထူးအဆန်းတွေချည်းပဲကြားရတယ်။ "

"ဟိုနေ့က viber မှာ မင်းနဲ့ပြောနေတုန်းက ဘေးမှာ သီတာလည်း ရှိတယ်။ "

"တိန်။ဒါဆို မင်းတို့က ငါ့ကိုနှစ်ရှည်လများ ကြိုတင်အစီအစဉ်ချပြီး ကစားကြတာပေါ့။ တောက်။ နာတယ်ကွာ။ "

ကျနော်ကြိတ်မနိုင်ခဲမရနဲ့ပြောတော့ ဇော်မျိုးနဲ့ သီတာ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ သီတာက

"ဘာလဲ။ နင်က အခုမှ နောင်တ ရနေတာလား။ "

"အေးပေါ့ဟ။ နောင်တမှ အကြီးအကျယ်နောင်တရတာ။ သုံးနှစ်လုံးလုံး ငါ့ကို အသေအချာ အချိန်ယူပြီး စီစဉ်ကြံစည်ကြတာပဲ "

သီတာနဲ့ဇော်မျိုး မျက်နှာတစ်ချက်ပျက်သွားတယ်။

"ငါတို့ကလည်း ဒီည အစီအစဉ်ချထားပြီး မင်းကို ခေါ်တာမဟုတ်ပါဘူးကွာ။ ခေါ်တုန်းက ထမင်းစားခေါ်ရုံပဲ။ နောက်မှ ဘယ်လိုဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်းမသိပါဘူး။ "

ဇော်မျိုးက တောင်းပန်သလိုလေး လေပြေထိုးတယ်။

"ဟ။ ငါက အဲ့ဒါကို နောင်တရတာမဟုတ်ဘူး။ သုံးနှစ်ဆိုတာ နည်းတဲ့အချိန်မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်လောက်နှမြောဖို့ကောင်းလဲ။ အစကတည်းက ဒီလိုမှန်းသိရင် မင်းတို့အိမ်မှာပဲ ခဏ ခဏလာအိပ်တာပေါ့ကွ။ "

"တိန်။ "

"မသာကောင် "

မျက်နှာလေးတွေ ပြန်ကြည်လင်လာကြပါတယ်။ ကျနော်တို့ အ လာဘ သ လာဘတွေပြောရင်း ရေကန်ထဲ စိမ်လို့ အချိန်ဖြုန်းနေလိုက်သေးတယ်။ ရေဟာ လူတွေကို လန်းဆန်းတတ်ကြွစေတာ အမှန်ပဲဗျ။ ရေစိမ်နေတော့ ကျနော်တို့ ပြန်ပြီး လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်လာကြတယ်။ ရေကန်က တက်လာပြီး ဇော်မျိုးတို့အိပ်ခန်းထဲ အတူတူဝင်လာကြတယ်။

"အားပါးပါး။ ကွတ ကွတဖြစ်နေပြီ။ ငါ့ဖင် ကွဲများသွားလားပဲ။ ကြိမ်းစပ်နေတာပဲ။ "

ဇော်မျိုးက ပြောတော့ သီတာက

"ဟုတ်လားကိုယ်။ သီတာကြည့်ပေးမယ်။ ကိုယ် ကုန်းလိုက်။ "

သီတာပြောတော့ ဇော်မျိုးက ကုတင်ပေါ် လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်လေးကုန်းပေးပါတယ်။ သီတာက ဇော်မျိုး တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲကြည့်ရင်း

"ဟုတ်ပါ့ဟယ်။ နင်မညှာမတာ လုပ်တာပဲ။ ငါ့ယောင်္ကျားဖင်လေးရဲလို့။ ကိုယ် အရမ်းနာနေလားဟင်။ " သီတာက ပြောင်စပ်စပ်းလေးလုပ်ပြောပါတယ်။ ဇော်မျိုးကလည်း

"နာတာမဟုတ်ပါဘူးသဲရာ။ ကိုယ် စပ်ဖြင်းဖြင်း ဖြစ်နေတာပါ။ "

"ဟုတ်လား။ ဒါဆို သီတာ ကိုယ်သက်သာအောင် လုပ်ပေးမယ်နော်။ "

သီတာက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဇော်မျိုးရဲ့ စအိုဝကို ဖြဲပြီး လျှာလေးနဲ့တို့လိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ထားတာမို့ သီတာက ကုန်းပြီးယက်နေရတာပါ။ ကျနော်လည်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ သီတာက ဇော်မျိုးဖင်ကို အသေအချာ ယက်ပါတယ်။ ဖင်ထဲအထိတောင် လျှာကို ထိုးထဲ့နေလားမသိ။

"အွန်း။ ရှီး။ အီး။ ရှီး။ အွန်း။ "

ဇော်မျိုး ဖီးလ်တတ်လာတယ်ထင်တယ်။ ဖင်လေးကို ကော့ပေးထားတာ တွေ့ရတယ်ဗျ။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာမယ်ထင်တယ်။ သီတာက မရွံ့မရှာ ကျနော်လိုးထားတဲ့သူ့ယောင်္ကျားဖင်ကို အကျအန ယက်ပေးနေတာ။ ကျနော်လည်း ကြည့်နေရင်းနဲ့ အသဲယားလာတယ်။ ကျနော့်လီးကလည်း တင်းမာနေပြီကိုး။ ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ ကျနော် သီတာ့နောက်နားမှာ နေရာကပ်ယူလိုက်တယ်။ သီတာက ရှေ့မှာကုန်းယက်နေတော့ နောက်ကဝင်လာတဲ့ရန်သူကို သတိမမူမိရှာဘူး။ ကုန်းနေတာမို့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပြူထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကျနော် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်မာတောင်နေတဲ့လီးတံထိပ်နဲ့ ကျနော်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ သီတာက ဘာမှ မပြောဘူး။ ကျနော်လည်း တော်တော်လေး အသဲယားနေပြီမို့လီးကို အဖုတ်ဝမှ တေ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သီတာ့ ခါးကို အပေါ်ကနေအောက်အထိ ဖွဖွလေး

ပွတ်ဆွဲလာပြီး ခါးဆုံရောက်မှ အသေအချာ ဖိကိုင်လိုက်တယ်။။ ပြီးတော့ သီတာ့ခါးကို ထိန်းကိုင်ပြီး ဆက်ခနဲ တစ်ချက်တည်း စောင့်ထိုးပလိုက်တယ်။

"အား။ အမလေး။ သေပါပြီကျော်ကြီးရဲ့။ အား။ "

သီတာအော်ပါတယ်။ မအော်ဘဲဘယ်နေနိုင်မလဲ။ အားကုန်သုံးပြီး ရုတ်တရက်စောင့်ချလိုက်တော့ လီးက တဆုံးအထိ တန်းဝင်သွားတာကိုး။

"အား။ အမလေး။ ကျွတ်ကျွတ်။ လူလိုသူလိုလိုးပါဟ။ အ။ အမလေး။ "

သီတာ မချိမဆန့်အော်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သီတာ့ခါးကိုကိုင်ပြီး ၁၅ ချက် လောက် ဆက်တိုက်စောင့်လိုးလိုက်ပါတယ်။ တချက်တချက် သီတာ့ ဖင်ကို တဖြန်းဖြန်းနဲ့ ရိုက်လိုက်ပါသေးတယ်

အရိုးကွဲအောင်ကြမ်းမှ အသဲစွဲအောင် ကြိုက်တာမဟုတ်လား။ သူ့မိန်းမ စအော်ကတည်းက ဇော်မျိုးလည်း လေးဘက်ကုန်းနေရာမှ ထလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် သူ့မိန်းမကို လိုးနေတာ ကြည့်ပြီး သူ့လီး သူစွနေပါတယ်။

"အား။ ရှီး။ အား။ အွန်း။ ကျွတ်ကျွတ်။ အား။ "

ဖင်ကုန်းပြီး ကျနော်လိုးသမျှခံနေတဲ့သီတာ မျက်ဖြူလန်နေတဲ့အထိ ကောင်းနေရှာပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး သူ့လီးနဲ့ သီတာ့ပါးတွေကို ရိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သီတာ့ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကို ထိုးပြီး ပါးစပ်ကို လိုးပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ဇော်မျိုး အကြည့်ချင်းဆုံသွားတယ်။ ကျနော့်အကြည့်ကတော့ ဘယ်လိုနေမလဲမသိ။ ဇော်မျိုးအကြည့်တွေကတော့ ရမ္မက်ခိုးတွေနဲ့ ရီဝေနေလို့။ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဆွဲဆောင်မှု အရှိဆုံးအချိန်ထင်တယ်။

ကျနော့် လက်တစ်ဘက်က သီတာ့ပုခုံးကိုလှမ်းဆွဲပြီး အဆက်မပြတ်စောင့်လိုးနေရင်း လက်တစ်ဘက်နဲ့ဇော်မျိုးခေါင်းကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးကလည်း သူ့မိန်းမပါးစပ်ကို လိုးရင်း ကျနော်နဲ့အပြိုင် ကစ်ဆင်ဆွဲကြပါတယ်။ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ကျနော်စောင့်လိုးပြီးတော့။

"ကျော်ကြီး။ ငါလုပ်ဦးမယ်ဟြောင့်။ "

ဇော်မျိုးကပြောတော့ ကျနော် ခေါင်းငြိတ်ပြလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကို ချွတ်လိုက်သလို ကျနော်လည်း သီတာ့ အဖုတ်အကွဲလေးထဲက ကျနော့်လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာလည်း အခုမှ အသက်ဝအောင်ရှုရင်း

"ကိုယ်။ သီတာ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ။ "

"ပက်လက်လိုးမယ်သီတာ။ ပက်လက်လှဲနေ။ "

ဇော်မျိုးက ကျနော်ရပ်ခဲ့တဲ့အတိုင်း ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလာပြီး နေရာယူပါတယ်။ သီတာက ကုတင်းစောင်းမှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်လှဲပေးပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သီတာ့ပေါင်ကို ထပ်ဖြဲပြီး သီတာ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ နေရာဝင်ယူကာ လိုးပါတော့တယ်။

"အား။ ရှီး။ အား။ အား။ "

"အိုး။ အား။ ရှီး။ အိုး။ "

မာန်သွင်းသံတွေ ဖီးလ်တက်သံတွေက ကျနော့်ရမ္မက်စိတ်ကို နှိုးဆွနေသလိုပါပဲ။ ဇော်မျိုး သီတာ့ကို မနားတမ်းစောင့်လိုးတာ အချက်နှစ်ဆယ်လား။ သုံးဆယ်လား မသိတော့ဘူး။ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ ဟက်ကော့ကြီးတော့ မခံစားနိုင်ဘူးလေ။

"ဇော်မျိုး ဟြောင့်။ မင်းနဲနဲကုန်းပြီးလိုး။ ငါမင်းနောက်က မင်းဖင်ကို လိုးမလို့ "

ကျနော်ပြောတော့ ဇော်မျိုးက သီတာ့ကို လိုးတာရပ်ပြီး နည်းနည်းကုန်းထားပေးပါတယ်။ သူ့လီးကတော့ သီတာ့အဖုတ်ထဲမှာပဲ။ ကျနော် ဇော်မျိုးနောက်ကို ဝင်ပြီး ဇော်မျိုးဖင်ဝမှာ ကျနော့်လီးကို တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းတဆုံးအထိ ထိုးထဲ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ လီးဆုံးသွားမှ ကျနော် ဇော်မျိုးပုခုံးကို ကိုင်ပြီး စတင်လိုးပါတယ်။

"ရှီး။ အား။ ကျွတ်ကျွတ်။ အား။ "

အခန်းထဲမှာ အသံတွေပြန်ထွက်လာပါတယ်။ သီတာ သူကိုလိုးနေပြီး ကျနော်လိုးနေတာခံနေတဲ့ သူ့ယောင်္ကျားမျက်နှာကို ဖီလ်းအပြည့်နဲ့ တရှီးရှီး တအားအားအော်ရင်း ကြည့်လိုက် နှုတ်ခမ်းကိုလျှာနဲ့သပ်လိုက်နဲ့။ နှစ်ယောက်အားနဲ့စောင့်သလိုဖြစ်နေတော့ ဇော်မျိုးလီးက ခါတိုင်းထက် သူ့အဖုတ်ထဲပိုဝင်သွားလားမသိဘူး။သီတာ ဖီးလ်တော်တော် တက်နေတယ်။ ဇော်မျိုးကလည်း ရှေ့ဖီလ်း နောက်ဖီလ်း ဖီးလ်နှစ်မျိုး တပြိုင်တည်းခံစားရင်း ပန်းတိုင်ကို တာဆူနေပါပြီ။ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်က လိုးနေတဲ့အချိန်မှာလီးပိုတောင်အောင် ဖင်ကို ညှစ်ထားရတယ်ဗျ။ အဲ။ ဖင်ခံတဲ့အချိန်မှာတော့ ဖင်ကို ဖွထားတယ်။ အခု ဇော်မျိုးက သီတာ့ကို လိုးနေတော့ ဖင်ကို ညှစ်ထားတာပေါ့ဗျာ။ 

ဒီတော့ သူ့ဖင်ကို လိုးနေတဲ့ ကျနော့်အတွက်တော့ ရှယ်ပေါ့။ ခုဏထက်အဆပေါင်းများစွာ ကြပ်ပြူးနေတာကိုး။ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ အချက်သုံးဆယ်လောက် အားပြင်းပြင်းနဲ့စောင့်လိုးလိုက်တာ ကျနော် မထိန်းနိုင်ဘဲ ပြီးသွားတော့တယ်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ သီတာနဲ့ဇော်မျိုးလည်း တပြိုင်တည်းပြီးသွားကြတယ်။ 

ကျနော်လည်း လီးကို မချွတ်ဘဲ ဇော်မျိုးအပေါ်ကို မှောက်လှဲလိုက်တော့ ဇော်မျိုးလည်း သီတာ့ပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပြတ် မှောက်လှဲလိုက်တယ်။ ကျဉ်းစိမ်ရင်းအမောဖြေနေလိုက်တာ သီတာလည်း လေးလာတယ်ထင်တယ်။ ကျနော်တို့ကို တွန်းလွှတ်လိုက်တယ်။ ကျနော်တို့လည်း လီးတွေကျွတ်သွားပြီမို့ ပက်လက်လေးအမောဖြေနေရင်း ဘယ်လို ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်းတောင် မသိဘူး။ 

နောက်တစ်နေ့ နေ့လည်ခင်းမှ အိပ်ယာက နိုးတယ်။ အိပ်ယာကနိုးတော့လည်း အိပ်ယာထအမှတ်တရအနေနဲ့ တစ်ချီထပ်လိုးကြသေးတယ်ဗျ။ ပြီးတော့ ရေမိုးချိုး နေ့လည်စာ စားသောက်ပြီးတော့ ကျနော်အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ သဘောတူညီချက်တစ်ခုအနေနဲ့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို တစ်လ တစ်ကြိမ်သာ သူ့အိမ်မှာ လာအိပ်ခိုင်းတယ်။ 

အဲ။ ခြွင်းချက်အနေနဲ့ သူခရီးသွားတဲ့ရက်မျိုး သီတာ့အတွက် အဖော်အိပ်ပေးဖို့နဲ့ သီတာ ခရီးသွားတဲ့ရက်မျိုးတွေမှာ သူ့အတွက် ကျနော်က အဖော်အိပ်ပေးဖို့ သဘောတူခဲ့ကြတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းသုံးယောက် ကာလအတန်ကြာအထိ ချစ်ချစ်ခင်ခင်နဲ့ အတူနေခဲ့ကြပါတယ်။

ပြီးပါပြီ။