ယုံမှတ်လို့ ပုံအပ်မိပါတယ် အပိုင်း ( ၂ )
နရသူ ရေးသည်။
ကိုမင်းကလည်း ချိုချိုသွယ်၏ခါးအောက်ပိုင်းကို ထမီတစ်ကွင်းလုံးပင့်လှန်တင်၍ စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းများနှင့် ထိုးဆွဆောင့်ပေးရင်း လဲ့ယမင်းစကပ်ကိုလည်း လှန်တင်လိုက်ရာက သူမ၏ စောက်ပတ်ကလေးကို ကုန်းနမ်းပစ်လိုက်လေသည်။
"အ … အမေ့ … မမ ရယ် …အိ အီး … ဟင့် ဟင့် "
"ယ … ယမင်း … ဘာ … ဘာလဲ ဟင် "
"မမ လူကြီး ယမင်း စ စပတ် ကို … ယက် … ယက်နေပြီ မမ ရဲ့… ဟင့် ဟင့် "
"ဟင်း …နင် နင် ပဲ … ပေးယက်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား စောက် ကောင်မလေး … ဟွန်းး "
"သွား ဘာမှန်းလဲ မသိ ဘူး… မမ ကလဲ … အား အ အ … ယား …တယ် ဟင့် … အို … အင့် … အင်း ဟင့် "
"မမလည်း အရည်တွေ တော်တော်ထွက်နေပြီ ယမင်း … ငါတို့ အခန်းထဲသွားကြစို့ "
"…… …… "
လဲ့ယမင်း စကားပြန်မပြောနိုင်သေး။ ကိုမင်း အသည်းအသန်မှုတ်ပေးနေတာမို့ လူက လှုပ်ရှားလို့ မရသလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ။
"မောင် … "
"ဘာလဲ ဟင် သွယ် "
"လူမြင်လို့ မကောင်းဘူး မောင်ရယ် … အခန်းထဲသွားရအောင် သူ့ကိုပါ မောင်ပဲ …အခန်းထဲကို ခေါ်လာခဲ့တော့ "
ချိုချိုသွယ် လူးလဲ ကုန်းရုန်းထလိုက်ပြီး ထမီစလေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်စွန်တောင်ဆွဲ၍ ထမီမနိုင်ပုဝါမနိုင်ဆိုသလို အိပ်ခန်းထဲ အပြေးတစ်ပိုင်းဝင်သွားလိုက်သည်။
ကိုမင်းလည်း လဲ့ယမင်းတစ်ကိုယ်လုံးကို လှဲအိပ်ရက်သားပင် ပွေ့ချီယူလိုက်ရာက ချိုချိုသွယ်အနောက်ကနေပြီး သူမအိပ်ခန်းထဲကို ထပ်ချပ်မကွာပင် လိုက်ဝင် လာခဲ့ပေတော့သည်။
အိပ်ခန်းထဲမှာ ချိုချိုသွယ်ကို ထမီမပါ ဗလာကိုယ်ထည်း လဲလျှောင်းအိပ်စက်နေလျှက်ရှိတာကို တွေ့ရလေသည်။ လဲ့ယမင်းကို သူမနဘေးမှာအသာချလိုက်ပြီး ကိုမင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါသည်။
သူ့လီးကြီးကား မချောနှစ်ယောက်စောက်ပတ်နံ့ကို ရရှိလေသဖြင့် မမှုတ်ဘဲနှင့်တောင် အစွမ်းကုန်တောင်မတ် ထကြွနေလျှက်ရှိလေပြီ။
ကိုမင်းက ချိုချိုသွယ်ကို စိတ်မကွက်စေလို၍ သူမကိုဦးစားပေးပြီးကိုင်သည်။ ချိုချိုသွယ်၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲပြီး သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို သူ့မျက်နှာအပ်ကာ ကုန်း၍နမ်းစုပ်ပေးလိုက်ရင်း လျှာနှင့် လိုက်လံယက်ဆွပေးသည်။ အကွဲကြောင်းကလေးကို လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ သပ်တင်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးကို လျှာထိုး၍ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ပေးလိုက်ကာ စောက်စိကလေးကိုပါ ပါးစပ်နှင့်ငုံ၍ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲ ကိုက်ကစားပေးသည်။
ချိုချိုသွယ့်စောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေ ဒလဟောကြီး စီးဆင်းကျလာခဲ့ရချေပြီ။
တစ်ဖက်ကလည်း သူ၏လီးကြီးမှာ လဲ့ယမင်း၏မျက်နှာနှင့်တည့်တည့် သူမနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ၏အရှေ့မှာ တရစ်ဝဲဝဲရှိနေသည်ဖြစ်ရာ လဲ့ယမင်းလည်း စိတ်ထဲက မရိုးမရွဖြစ်လာရပြီး ကိုမင်းအပြောကိုတောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ သူ၏ လဒစ်ပြဲကြီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲယူလိုက်ရင်း လီးကြီးအားသူမ နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ပြွတ်ကနဲနေအောင် စုပ်၍ နမ်းပစ်လိုက်မိပါလေတော့၏။
လဲ့ယမင်းပါးစပ်ထဲမှာ ကိုမင်းလီးက မဆန့်မပြဲကြီးတောင်ဖြစ်နေပေသည်။ သူမက လျှာကလေးကို တစ်လစ်ထုတ်ပြီး ကိုမင်းလီးဒစ်ခေါင်းကြီးကိုဝေ့ဝိုက်လှည့်ပတ်၍ ယက်ဆွပေးနေပါသည်။ လဒစ်ကြီးကား နီရဲတောင်မတ်နေပြီဖြစ်၍ သူမနမ်းစုပ်မှုအောက်မှာ ဒစ်ကြီးပြူးထွက်လာကာ ပို၍ပင် ကြီးထွားလာသလိုတောင် ထင်မှတ်ရလေသည်။
လဲ့ယမင်း သူ့လီးကြီးကို မင်သက်စွာငေးကြည့်ရင်း တံတွေးအကြိမ်ကြိမ် မျိုချနေမိလေသည်။
"တော်ပြီ … လိုးရအောင် … သွယ်ရေ "
လဲ့ယမင်းကို ပြောသယောင်နှင့် ချိုချိုသွယ်ကိုပါ တစ်ဆက်တည်း အသိပေးပြောကြားလိုက်ပြီး ကိုမင်းက ချိုချိုသွယ့် ကိုယ်လုံးကလေးကို နေရာပြင်ပေးလိုက်ကာ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါသည်။
ချိုချိုသွယ် ကိုမင်းအရှေ့မှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားကြီးဖြစ်ကာ စောက်ပတ်ကိုဖြဲပေးထားသလိုဖြစ်နေပေသည်။ ကိုမင်းက သူ့လီးဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပြီး ဗြုန်းဆို မပြောမဆိုဆောင့်ချလိုက်ရာ လီးထိပ်ကြီးက သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး ကျွံနစ်ဝင်သွားရပြီး လီးတစ်ဆုံးအထိရောက်ရှိသွားရလေသည်။
"အ ထိတယ် … မောင်ရယ် တစ်ခါတည်း လိုးချလိုက်တာပဲ ဟင်း အောင့်သွားတာပဲကွာ … လျှော့ လျှေ့ာ့ ပါဦး "
"စွတ် ဖွပ် ဘွပ် …ဘုတ် စွိ ဇွတ် ဖွပ်ဗွပ် …ဘုတ် ဖတ် ဗလပ် … စွပ် ဗွပ် "
ကိုမင်း မလျှော့ပါ။ မလျှော့သည့်အပြင် ပိုပြီးတော့တောင် အားပါပါ ဖိဆောင့်ချလိုက်ရင်း ချိုချိုသွယ်ကို ဖင်ဘူးတောင်းပင်ထောင်မတတ် ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲကိုင်မြှောက်ပင့်ပြီး ဒူးကောက်ကွေးကို လက်နှစ်ဖက် အားနှင့်ဖိ၍ အပေါ်စီးကနေ တရစပ်ပင်ဆောင့်လိုးချနေပေရာ ချိုချိုသွယ်စကားတောင်မပြောနိုင်ရှာဘဲ တအွန်းအွန်းညည်း၍ ကော့ပျံနေရလေတော့သည်။
သူက ချိုချိုသွယ်ကို လိုးနေချိန်မှာ လဲ့ယမင်းလည်း အနားကပ်လာ၍ ကိုမင်းလည်း သူမခါးလေးကိုဆွဲဖက်ရင်း နို့အုံကလေးကို စို့ပေးကာ အသီးကလေးတွေကို လျှာနှင့်ထိုးယက် ကစားပေးသည်။ သူမပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ်ကလေးကိုလည်း လက်နှင့်နှိုက်ပွတ်၍ ဆောင့်ထိုးနှူးဆွပေးလိုက်သေးသည်။ လဲ့ယမင်း ကိုမင်းနှုတ်ခမ်းကို သူမနှုတ်ခမ်းကလေးနှင့်ဖိကပ်နမ်းစုပ်နေရာက တအိအိနှင့် သူမနှုတ်ဖျားမှ အသံကလေးများ ထွက်လာရလေသည်။
ကောင်မလေးမှာ စောက်ပတ်အတော်ပင်ရွပြီး တော်တော်ကလေး လိုလားနေပြီဖြစ်မှန်း မေးစရာမလိုဘဲ နှင့်တောင် သိနိုင်နေပါပြီ။
ချိုချိုသွယ် သူ့ကို ကုန်းလိုးပေးနေသော ကိုမင်းကို အောက်ကနေ အသာပွေ့ဖက်ပြီး သူ့နားနားတိုးကပ်၍ လေသံကလေးဖြင့် …
"ကောင်မလေးကို လိုးပေးလိုက်ဦး မောင် "
"ရတယ် သွယ်တစ်ချီပြီးအောင်လိုးပေးမယ် နောက်မှ သူ့ကိုလိုးတာပေါ့ "
ကိုမင်းက အချိန်မဆွဲဘဲ ခပ်မြန်မြန်တစ်ချီပြီးအောင် အားသွန်၍ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ လီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲကို တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ်နှင့် အတင်းဝင် အတင်းထွက်ဖြစ်နေပြီး လိုးဆောင့်ချက်များ ကလည်း ပြင်းလွန်လှသဖြင့် ချိုချိုသွယ် ဖင်ကြီးမြောက်ကာကြွကာနှင့် ကော့ပျံနေအောင် အလိုးခံနေရကာ တထွန့်ထွန့် တလွန့်လွန့်လူးရင်း သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေက တဖြစ်ဖြစ်နှင့် ဖျစ်ကာညှစ်ကာ ပန်းလွှတ်ထွက်သွားရလေသည်။
ကိုမင်းက သူ့လီးကို ချိုချိုသွယ်စောက်ပတ်ကနေ ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး လဲ့ယမင်းဖက်ကိုလှည့်လိုက်သည်။
"အစ်ကို ဘယ်လို လိုးမလဲ "
လဲ့ယမင်း သူ့လီးကို စိုက်၍ကြည့်လိုက်ရာမှ မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
"ပက်လက်ပဲ လိုးမယ် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကားထောင်ပြီး စောက်ပတ်ကိုပါ ဖြဲထားပေး ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား "
"အင်း ဖြစ်ပါတယ် နည်းနည်းတော့ လျှော့ဆောင့်ပေးနော် အစ်ကို့လီးကြီးက ဒီလောက်တောင် ကြီးချင်တိုင်း ကြီးနေတာ ဟင့် ဟင့် "
ကိုမင်း ခေါင်းကိုသာ ညိတ်ပြလိုက်ပြီး လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လဒစ်ထိပ်ကို တေ့၍ တစ်ချက်နှစ်ချက် ထိုးမွှေပေးလိုက်လေသည်။ သူမစောက်ပတ်မှာ အမွှေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးသာပေါက်နေတာမို့ ပြောင်ရှင်းကာနေပြီး ဖောင်းမို့တင်းကြွနေကာ အပျိုစင်စောက်ပတ်ကလေးလို့တောင် ပြော၍ရပေသည်။
နှုတ်ခမ်းသားများ အသားပြည့်၍ ထူပြီး အကွဲကြောင်းကလေးက မဟတဟနှင့် စောက်စိကလေးမှာ ပဲကြီးစေ့ အရွယ်ခန့် တော်တော်ကလေးကြီးနေကာ သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အရည်တွေရွှဲရွှဲစိုနေတာကို တွေ့ရသည်။
သူ့လဒစ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ ထင်သလောက်တစ်ကြပ်မနေဘဲ တဖြည်းဖြည်းနှင့်ပင် တိုးနစ်ဝင်သွားပြီး လီးတဝက်လောက်ရောက်တော့မှ ရှေ့ဆက်မတိုးတော့ဘဲ တစ်ခုခု ခံ၍နေသလို တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်ကာနေပေသည်။
ကိုမင်း ရသလောက်အနေအထားနှင့်ပင် တင်းတိမ်လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ချပေးလိုက်တော့ လဲ့ယမင်းလည်း ကော့ပျံနေခဲ့ရပြီး တအိုးအိုးတအင့်အင့် အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်နှင့် သူ့လီးကြီး၏ နင့်ကနဲနင့်ကနဲနေအောင် လိုးဆောင့်ပေးမှုကို တရှိုက်မက်မက် ဖင်ကြီးကော့မြောက် ကြွခံ၍ ပေးနေတာကို တွေ့မြင်နေရလေသည်။
လီးက တဝက်သာသာလောက် စိုက်ဝင်သွားသည်။ တစ်ချီနှစ်ချီ ဆက်လက် လိုးဆောင့်ပေးခြင်းအားဖြင့် သူ့လဒစ်ကြီးအဆုံးထိရောက်အောင် လိုးသွင်းနိုင်လိမ့်မည်ဆိုတာ ကိုမင်း သူအတွေ့အကြုံများအရ သိလိုက်ပါသည်။ တစ်ခါတည်း ဆောင့်လိုးချလိုက်လျှင်မူ သူမစောက်ပတ်ကွဲပြဲသွားရုံအပြင် ဘာအကျိုးအမြတ် တစ်စုံတစ်ရာကိုမှလည်း ရရှိနိုင်မှာမဟုတ်ပါချေ။
မုဒိန်းသမားတွေ ဖာဘိမှာ ပါကင်ဖွင့်သည့် ဖာခေါင်းတွေသာ အဆိုပါ တစ်ချက်ထိတစ်ဆုံးလိုး ဆိုသည့် လိုးဆောင့်နည်းမျိုးကို အသုံးပြုကြလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။
ကိုမင်း သူမကို အပျိုစင်ပါကင်လိုးသလို လီးကိုတစ်ရစ်ချင်း လှည့်ပတ်ထည့်သွင်း၍ လိုးပေးနေလေသည်။ ဆေးလီးကြီးဖြစ်၍ လီးကိုယ်ထည်အလယ်နားလောက်ဆီမှာ တစ်ကြပ်နေသည့်တိုင်အောင် လဲ့ယမင်းအနေနှင့် သူဆောင့်လိုးလေသမျှကို တစ်ချက်ကလေးသော်မျှ မညည်းမညူဘဲ အံကလေးကြိတ်ကာကြိတ်ကာဖြင့် အလိုးခံနေပုံမှာ အံ့သြလောက်ဖွယ်ရာပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။
"ယမင်း … နာသေး လား နာရင်ပြော နော် "
"မ မနာ ဘူး … ရ … ရ တယ် အစ်ကို အားရသလို လိုးပေး ဆောင့် …တအား ဆောင့်လိုးစမ်းပါ … အစ်ကို ရယ်…"
လဲ့ယမင်း အားမလိုအားမရဖြစ်ဟန်နှင့်ပြောသည်။
သူမကလည်း အင်အားချင်းသာ မမျှပေမယ့် သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ တစ်ဆုံးထည့်သွင်း၍ အလိုးခံချင်နေပုံရပေသည်။
ကိုမင်း လိုးဆောင့်ရင်းက သူမနို့ကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်၍နေသည်။ ဒီအချိန်မှာ ချိုချိုသွယ်လည်း သူတို့နှစ်ယောက် ရမ္မက်သည်းထန်စွာဖြင့် အပြင်းအထန်လိုးဆောင့်နေပုံကိုကြည့်ရင်း တဏှာအပြတ်ကြွလာဟန်တူသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ အနားကို ရောက်ရှိလာပြီး လဲ့ယမင်း၏ ရင်သားဖင်သား လုံးလုံးအိအိကလေးများကို သူမလက်ကလေးများနှင့် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကာ ကိုင်တွယ်ကစားပေးလာသည်။
သူမ၏နှုတ်ခမ်းကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းပြီး အပေါ်စီးကနေ ရင်သားထိပ်အချင်းချင်း ထိတိုက်လှုပ်ခတ်၍ ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွနှင့်ပင် ပွတ်သီးပွတ်သပ်လှုပ်ရှားပေးနေလေရာ ကိုမင်းကလည်း လဲ့ယမင်းအား တစ်ဖက်ကနေလိုးရင်း ချိုချိုသွယ်၏ ကုန်းကွပေးထားသော စောက်ပတ်ကိုလည်း သူ့လက်ချောင်းများသွင်း၍ တရစပ်ပင် ထိုးလိုက်နှိုက်လိုက်လုပ်ပြီး လှုပ်ရှား ဆွပေးနေမိပြန်လေသည်။
လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ကို လီးတဝက်ထည့်လိုးရင်း လိုးချက်မြန်ဆန်လာခဲ့ရကာ နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူနှုန်းလည်း ပြင်းထန်လာခဲ့ကြသည်။ အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် ဇယ်ဆက်သလို လိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်း ကိုမင်းလရည်ထွက်သွားချိန်မှာ လဲ့ယမင်းလည်း ကော့ပျံနေအောင်ပင် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရွစိရွစိ ဖြစ်လာခဲ့ပြီးနောက် တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေပြီ။
ကိုမင်းလီးကို သူမတို့နှစ်ယောက် တစ်လှည့်စီ အလုအယက် စုပ်ကြသည်။ မှုတ်ပေးကြသည်။
ကိုမင်းလည်း သူမတို့နှစ်ယောက်၏စောက်ပတ်တွေကို ဖင်သားကြီးများအနောက်ကနေ လက်လျှိုနှိုက်သွင်းပြီး အပီကိုင်ကာဆွပေးနေပြန်ပါသည်။
သူ့လီးကြီးပြန်တောင်လာချိန်မှာတော့ ချိုချိုသွယ် ကိုမင်းအပေါ်ကနေ မြင်းစီး၍ သူမဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့်လုပ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ချီ အချိန် တော်တော်ကိုကြာသွားသည်။
ချိုချိုသွယ်လည်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးထူပူသွားအောင်ဆောင့်လိုးပြီး စောက်ရည်များထွက်ကျလာရပြန်ကာ လဲ့ယမင်းကို အလှည့်ပေးလိုက်ရသည်။
ကိုမင်းနှင့်လဲ့ယမင်း ခွေးကုန်းကုန်းပြီး လိုးကြတော့ ချိုချိုသွယ် အနားကနေ ထိုင်စောင့်ပေးရင်း လဲ့ယမင်းခံသာအောင်ဆိုပြီး သူမစောက်ပတ်ထိပ်ကလေးကို အသာအယာလက်လျှို၍ စောက်စိကလေးကို ဖျစ်ညှစ်ပွတ်ချေပေးနေသည်။
ခွေးကုန်းလိုးမှုက ကိုမင်းလီးကြီးကို မထင်မှတ်ဘဲ လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ထဲသို့ အရင်းဆုံးထိတိုင် ဝင်ရောက်သွားစေခဲ့ပါသည်။ လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ကလေးက လီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ပြုလုပ်နေချိန်မှာ ဟဟပြဲပြဲကလေး အပေါက်ဝကျယ်၍ သွားရလေတော့သည်။
သာမန် မိန်းမပျိုကလေးတစ်ယောက်သာဆိုလျှင် လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်မှာ ပြဲရွဲကုန်ပြီ ဖြစ်သည်။
ခုတော့ သူမမှာ အပျိုစင်စစ်စစ်လည်းမဟုတ်သည်ကတစ်ကြောင်း ယောက်ျားသုံးလေးယောက်မကလိုးဖူးသော စောက်ပတ်လည်း ဖြစ်နေတာမို့ ကိုမင်းလီးဒဏ်ကို အံကြိတ်ကာခံရင်း စောက်ပတ်အနားသားကလေး အနည်းငယ်မျှ စုတ်ပြဲကာ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်သွားရုံမှအပ ဘာမျှ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးမခံစားလိုက်ရဘဲ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ရရှိသွားခဲ့ပါသည်။
ကိုမင်းရောသူမပါ လရည်နှင့် စောက်ရည်များထွက်ပြီး ကိစ္စပြီးသွားကြလေရာ သုံးယောက်သား အနားယူသည့်အနေနှင့် အခန်းပြင်ကို ပြန်ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
ဧည့်ခန်းဆီရောက်တော့ ချိုချိုသွယ် အိမ်မီးတွေအကုန်ပိတ်ပစ်လိုက်ပြီး တီဗွီအောက်စက်ထဲကို အမေရိကန်အောခွေတစ်ခွေ ထိုးထည့်လိုက်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက အအေးဘူးတွေထုတ်သောက်ပြီး အမောဖြေရင်း သုံးယောက်သားအတူတကွ အောခွေထိုင်ကြည့်ကြသည်။
တစ်အိမ်လုံး မှောင်နှင့်မည်းမည်း ဖြစ်နေပြီး တီဗွီမှ အလင်းရောင်ကလေးသာ သူတို့သုံးယောက်အပေါ်သို့ ကွက်၍ ကျရောက်နေပေရာ ကဗျာဆန်လှသော ညကလေးတစ်ညလို့တောင် ဆိုရချိမ့်မည်။
ရုပ်ရှင်ကားထဲမှ မင်းသမီးကလေးတစ်လက်ထဲကို လူမည်းအမျိုးသားသုံးယောက် ဝိုင်းကိုင်နေကြသည့် အခန်းကိုကြည့်ရင်း ချိုချိုသွယ်ရော လဲ့ယမင်းပါ ဈာန်ဝင်စားပြီး ဖီလင်တွေတက်ကာ ဏှာအပြတ်ထလာကြပြန်သည်။
ချိုချိုသွယ်နှင့်လဲ့ယမင်းက ကိုမင်း၏တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာ ထိုင်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ သုံးယောက်သား ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ရင်း ကိုမင်း၏လက်များက ချိုချိုသွယ်နှင့်လဲ့ယမင်းကို နို့ကိုင်လိုက် ဖင်သားအိအိကြီးများကို စမ်းလိုက်လုပ်၍ သူမတို့ပေါင်ကြားထဲကို တစ်လှည့်စီ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။
အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်၏ လက်များကလည်း ကိုမင်း၏ပုဆိုးကိုချွတ်လှန်၍ သူ၏လီးကြီးကို တောင်မတ်လာအောင် တစ်လှည့်စီ ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေကြပြီ ဖြစ်သည်။
ကိုမင်းလီးက တမုဟုတ်ချင်းပင် မာန်ဖီထောင်ထလာပါသည်။
"နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး အစ်ကိုရယ် "
လဲ့ယမင်းက ခပ်ညည်းညည်းကလေးလုပ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ယမင်း မှုတ်ပေးလေ "
"အင်း မှုတ်ပေးမယ် "
လဲ့ယမင်း သူ့အရှေ့မှာ ကျုံ့ကျုံ့ကလေးထိုင်ချလိုက်ရာက ကိုမင်းလီးကြီးကို အပီစုပ်နမ်းပေးလေသည်။
ကိုမင်းကလည်း လဲ့ယမင်းလီးစုပ်ပေးတာကို ဇိမ်ယူခံစားရင်း ချိုချိုသွယ်ကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်ကာ…
"သွယ် ဒီခုံပေါ်တက်လေ ကိုယ် မှုတ်ပေးမယ် "
ဆိုပြီး သူထိုင်နေသောဆက်တီပေါ်တက်ရပ်ခိုင်းလိုက်ကာ သူမထမီကို ပင့်လှန်စေလိုက်ရာက သူ့အပေါ်ကနေ တက်ခွရပ်ခိုင်းပြီး သူမ စောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်၍ အပီအပြင်ဘာဂျာကိုင်နေလိုက်လေသည်။
"အ အား ကျွတ်ကျွတ် မောင် … မောင်ရယ် အ အနေ ခက်လိုက်တာကွယ် "
ချိုချိုသွယ်နှုတ်မှ ညည်းသံကလေးတစ်စ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ချက်ကောင်းကိုမိသဖြင့် သူမကိုယ်ကလေးက တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ကိုမင်းမျက်နှာကြီးကို သူမစောက်ပတ်နှင့် ယောင်ယမ်း၍ ဖိကပ်ထားလိုက်မိပေသည်။ သူမစောက်စိထိပ်ဖူးကလေးကို ကိုမင်းက တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။
ချိုချိုသွယ် ထမီတစ်ကွင်းလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်ကာ ကိုမင်း၏ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်၍ သူ့မျက်နှာကို သူမစောက်ပတ်ကလေးနှင့် ပွတ်တိုက်ပေးနေမိသည်။ ကိုမင်း၏ လျှာကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမကိုမရိုးမရွကလေးဖြစ်အောင် စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံးကို ထိုးမွှေ့ယက်ဆွပေးနေလျှက်ရှိချေပြီ။
စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာသွင်း၍ ယက်ပေးသည်။ အစိကလေးကို သွားနှင့် မနာကျင်အောင်ကိုက်ခဲကာ ကလိဆွပေးသည်။
ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် အောကားကြည့်ရတာထက်ပင် ပိုဇိမ်တွေ့ပြီး ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် ကိုမင်းအလိုးကို ခံချင်စိတ်ပေါက်လာမိလေသည်။
လဲ့ယမင်းလည်း တဏှာအကြွကြီး ကြွနေပြီဖြစ်သည်။
သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ရင်း သူမပေါင်ကြားထဲကို လက်နှိုက်ကာ သူမ၏စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို ပွတ်ကာသပ်ကာဖြင့် အစိကလေးကို တဆတ်ဆတ်လှုပ်နှူး ဆွပေးနေမိပေသည်။
ကိုမင်းလီးနံ့ကို နီးနီးကပ်ကပ် ရှူရှိုက်နေရတာမို့လည်း လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုနေရပြီဖြစ်လေသည်။
ကိုမင်းလီးကြီးကလည်း အစုပ်အမှုတ်သန်လှသော သူမ၏ပုလွေအစွမ်းကြောင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး သံမဏိမောင်းတံကြီးလို မာတောင်တောင့်တင်းကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလှုပ်ရှားလျှက်ရှိလေပြီ။
မကြာမီအချိန်ကလေးအတွင်းမှာပင်…
သုံးယောက်သား ကာမစိတ်တွေ ပိုထန် ပိုသည်းလာခဲ့သည့်အလျှောက် ကိုမင်းလည်း လဲ့ယမင်းကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပင် ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်ကာ သူမဖင်သားအနောက်မှ ပြူးပြူးကလေးထွက်ပေါ်လို့နေသော စောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးကြီးကိုတေ့ချိန်၍ တစ်ချက်နှစ်ချက်စောက်စိကလေးကလေးကို ထိုးမွှေပေးလိုက်ရင်း အပေါ်စီးကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ဇွပ် ဘွပ် ကနဲအသံထွက်အောင်ပင် သူ့လီးကြီးကို ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်လေသည်။
လီးကြီးက သူမ စောက်ပတ်ထဲကို တအိအိနှင့်ထိုးနှစ်ဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။
လဲ့ယမင်း လန့်မအော်မိအောင် ပါးစပ်ကိုမနည်းပိတ်ထားလိုက်ရသည်။ တစ်ကြပ်စွာတိုးဝင်လာသောလီးက သူမဖင်သားအနောက်ကနေ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို တဖြည်းဖြည်း ကျွံနိမ့်ဆင်းလာရပြီး အတွင်းထဲထိအရောက် တွင်းဝင်ဖြောင့်သည့်မြွေတစ်ကောင်လို တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း မျှော့သွေးစမ်း၍ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာလေသည်။
ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ သူ့လီးကြီးက လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ထဲကို အဆုံးထိ ထည့်သွင်းလိုးဆောင့်ပေးနိုင်ပြီပဲ ဖြစ်သည်။
တစ်ချက်ချင်း လိုးဆောင့်ရင်းဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကလေးက သူ့လီးနှင့်အသားတကျရှိလာသည်။ လီးအဝင်လမ်းလည်းဖြောင့်လာရပြီမို့ ခါးအားသန်သော ကိုမင်း၏ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေကို လဲ့ယမင်းတစ်ယောက် မီးပွင့်မတတ်ပင် စတင်ခံစား လာခဲ့ရပြီဖြစ်လေသည်။
ကိုမင်းက သူမကို ချိုချိုသွယ်အား လိုးသည်နှင့်မတူအောင် တစ်မူကွဲ၍လိုးပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့လီးကြီးကို လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ချက်တည်းတွင်းဝင်အောင် ဆောင့်လိုးခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ နှစ်ဆင့်သုံးဆင့်ခံ၍ သူမ၏ကျဉ်းမြောင်းလွန်းသည့် စောက်ပတ်နှင့်လိုက်ဖက်ညီအောင် အတိုးအလျှော့လုပ်၍ အားအရှိန်ကိုထိန်းပြီး ဖိဆောင့်ချပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။
လဲ့ယမင်းအနေနှင့်သူ့လိုးဆောင့်မှုကို ခုသာခံသာရှိလာသည်။ လီးလည်းတစ်ဆုံးဝင်သလို သူမသားအိမ်ကို ဒိန်းကနဲဒိုင်းကနဲ အရှိန်နှင့် ပြေးဆောင့်လိုက်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ညင်သာစွာ ထိတိုက်မိရုံကလေးဖြစ်၍ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရရှိနေပေသည်။
ကိုမင်း အချိန်တော်တော်ကြာအောင် သူမကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် မျှောလိုးပေးပြီး စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့် အဝင်လမ်းချောလာပြီဆိုတော့မှ သူ ထိန်ချန်ထားခဲ့သည့် အားအင်တွေကို ရှစ်ဆယ်ရာနှုန်းလောက် ထုတ်သုံးလာပြီး သူမကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက် ထိထိမိမိကလေးလိုးပေးလာပါသည်။
"ကောင်းလား ယမင်း ကိုယ်လိုးတာ ခံနိုင်ရဲ့လား "
"ရ ရတယ် ဆောင့် အစ်ကို မမ သွယ်ကို လိုးသလို ယမင်းကိုလည်း လိုးပေးတော့ …ယမင်းစောက်ပတ် တအားရွနေပြီ အစ်ကို ဆောင့် မြန်မြန် လိုး လိုး ပေးပါ "
ကိုမင်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်လေပြီ။ သူမကို အားပြည့်အင်ပြည့် တဖောက်ဖောက် တဘွပ်ဘွပ် အသံထွက်အောင် ဇယ်ဆက်သလို လိုးပစ်လိုက်သည်။
တစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာမည်ထင်ပါသည်။
လဲ့ယမင်းစိတ်ထဲမှာတော့ တစ်ကမ္ဘာလောက်ပင် ကြာရှည်နေမလား မပြောတတ်တော့ပါချေ။
အပျိုစစ်စစ်စောက်ပတ်ကဲ့သို့ နီရဲဖောင်းကြွကာ အမွှေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးမျှသာ ဝိုင်းရံပေါက်ရောက် နေကြလျှက် ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်းကလေးဖြစ်နေသော သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ ကိုမင်းလီးကြီးက တစ်ကြပ်စီးပိုင်စွာဖြင့်ပင် ဝင်ချည်ထွက်ချည် လိုးဆောင့်စခန်းသွားနေလျှက်ရှိသည်။
စောက်ရည်သံတဗွပ်ဗွပ်နှင့် အသံတွေပို၍ကျယ်လောင်လာခဲ့ရလေပြီ။
ကိုမင်းလည်း အသားကုန်ပင် ရေကုန်ရေခမ်းဆိုသလို လိုးဆောင့်ချ၍ အချက်ပေါင်းရာချီလာသည့်အချိန်တွင် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရစွာဖြင့် အပြင်ဖက်သို့တိုင်အောင် တပွက်ပွက်ထွက်လျှံကာ ယိုစိမ့်စီးဆင်း ကျလာခဲ့ရပေသည်။
လဲ့ယမင်း ဘယ်နှစ်ချီပြီးလို့ ပြီးသွားမှန်း ကိုယ့်ဖာကိုယ်သတိမထားမိအောင်ပင် မွှန်ထူသွားမိသဖြင့် နည်းနည်းကလေးတော့ ရှက်မိသလိုလို ဖြစ်သွားရပါသည်။
ကိုမင်းက ချိုချိုသွယ်ကိုလည်း ထိုအတိုင်းပင် ဖင်ကုန်းစေပြီး အနောက်မှနေ၍ သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့်ဆွဲကိုင်ကာ အားယူ၍ တဖြောင်းဖြောင်း ဆောင့်လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။ ချိုချိုသွယ်အနေနှင့် ဒီတစ်ညတာအတွက် သူမ၏ကာမလိုအင်မှာ ပြည့်စုံရုံမျှမက အတိုင်းထက်အလွန်ပိုလျှံ၍ပင် နေရပါချေပြီ။
အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နှစ်ချီ သုံးချီစီလောက်ပြီးသွားကြသည်။ သူ့လီးက လရည်တစ်ကြိမ်သာထွက်ခဲ့ပြီး တောင်မတ်နေတုန်းပင် ရှိပါသေးသည်။
ကိုမင်း လီးကြီးကို သူမတို့ နှစ်ယောက် အလုအယက်ဆွဲယူစုပ်နမ်းပြီး ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ကြရင်း သူ၏ လီးထိပ်ဆီမှ ထွက်ကျလာသော လရည်များကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ပါးစပ်နှင့်ခံ၍ မြိန်ရည်ယှက်ရည်ပင် နှစ်ယောက်သား စုပ်မျိုချလိုက်ကြပေသည်။
နောက်ပိုင်းကျတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က ကိုမင်းကို ကြမ်းပြင်မှာ ဒီအတိုင်းပက်လက်လှဲအိပ်စေပြီး အပေါ်စီးကနေ ကိုမင်း၏ ကိုယ်ပေါ်ကိုတက်ခွထိုင်ကာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ မြင်းစီးသလိုလုပ်ပြီး ဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့် နှိမ့်ကာကြွကာဖြင့် ထပ်ပြန်တလဲလဲ လိုးဆောင့်ပေးနေလိုက်ကြသည်။
တစ်ညလုံးလုံး တစ်ပြန်စီ တစ်လှည့်စီ လိုးကြပြီး မိုးလင်းကာနီးကျမှ သုံးယောက်သား ခြေကုန်လက်ပမ်းကျကာ အတူတကွ အိပ်စက်အနားယူလိုက်ကြလေသည်။
သူမတို့နှစ်ယောက် နိုးလာချိန်မှာ ကိုမင်းက မရှိတော့ပြီ။
ပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေ မရိပ်စားမိနိုင်အောင်လို့ ကိုမင်းတစ်ယောက် ယခုလို စောစီးစွာပင် အိမ်မှထွက်ခွာသွားခြင်းဖြစ်ကြောင်း နှစ်ယောက်သား သဘောပေါက်နားလည်မိကြပေသည်။
ချိုချိုသွယ်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်၍ နှစ်သိမ့်ပြုံးကလေး ကိုယ်စီ ပြုံးလိုက်မိကြသည်။ လဲ့ယမင်းလည်း သူမအပေါ်နားလည်မှုအပြည့်ပေးသည့် ဆရာမလေးကို ရင်ထဲကနှစ်နှစ်ကာကာပင် ချစ်မိသွားသလို ကျေးဇူးလည်း အထူးတလည် တင်မိသွားရပါသည်။
ချိုချိုသွယ် ကျေးဇူးကြောင့်ပင် သူမမှာ ကိုမင်းလို ချစ်ရေးချစ်ရာမှာ တုဖက်ကင်းလှသည့် ပြည့်စုံသော ယောက်ျားရင့်မာကြီး တစ်ယောက်နှင့် ဆုံဆည်းချစ်ခွင့် ကြုံခဲ့ရသည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။
ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် သူမ ဟန်းဖုန်းကလေးကိုထုတ်၍ ကိုမင်းဆီဆက်သွယ်ပြီး ညနေအရောက်လာခဲ့ဖို့ ဖုန်းထဲကနေပြောဆိုနေသည်ကို လဲ့ယမင်းတစ်ယောက် ထိုင်ငေးကြည့်ရင်း သူမမျက်နှာပေါ်ဝယ် ကျေနပ်ပီတိဖြစ်မှုနှင့်အတူ လျှို့ဝှက်၍ အဓိပ္ပါယ်ဖော်ရန်ခက်သော အပြုံးကလေးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်၍ လာခဲ့ရလေသည်။
ပြီးပါပြီ။
လေးစားလျှက်
နရသူ
