Wednesday, May 14, 2008

အောကားထဲကလို ချစ်ချင်တယ် (စ/ဆုံး)

အောကားထဲကလို ချစ်ချင်တယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အချိန်မှာ ည ၁၀ နာရီခန့် ရှိပြီဖြစ်၍ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်စ ပြုနေပေပြီ။ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့သော ဗွီဒီယိုအောကားကို ပြန်သတိရပြီး လီးတောင်နေလေသည်။

ယခုတလော အောကား တော်တော်များများကြည့်ဖြစ်နေသောသူ့အာရုံတွင် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တိုင်း ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမတို့လိုးပုံအမျိုးမျိုးကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပင် ပြန်မြင်ယောင်တတ်သည်သူနေသည့် နေရာနှင့် အနည်းငယ် ဝေးသော ကားလမ်းမကြီးဘေးရှိ အိမ်တစ်အိမ်မှာဗွီဒီယိုအောကားချည်းပြလေရာတစ်ခါကြည့်ဖူးသွားသောကျော်ညွန့်တစ်ယောက်မကြာမကြာကြည့်ဖြစ်နေလေသည်။

ရန်ကုန်မြို့နေရာတော်တော်များများတွင် ဗွီဒီယိုရုံများပေါ်လာပြီး အောကားသက်သက်ပြစားသောရုံများတွင်သူကြည့်နေသော ရုံလည်း တစ်ရုံ အပါအဝင် ဖြစ်လေသည်။ထိုရုံနှင့် ထိုကားများကြောင့်အသက်အစိတ်နီးနေပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်မှာယခုမှ မိန်းမလိုချင်စိတ်များလိုးချင်စိတ်များတရွရွ ဖြစ်ပေါ်နေလေသည်။

သူငယ်ချင်းများနှင့် ဟေးလားဝါးလား လုပ်ရင်းကုန်ခဲ့သော အချိန်များကိုမိန်းမရရန် မကြိုးစားခဲ့မှုအတွက် နှမျောနေမိသည်။လွန်ခဲ့သော နှစ်ကမှ သူငယ်ချင်းများ ခေါ်၍ ဗွီဒီယိုရုံ ရောက်သွားပြီး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူး၊ မတွေ့ဖူးသော ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမတို့ လိုးပုံ ကာမဂုဏ်ခံစားပုံ အထူးအဆန်းများကို မြင်မိသည့် နောက်ပိုင်းမှစကာ သူ့ကိုယ်တွင် ကာမပိုးများ သောင်းကျန်း လာလေတော့သည်။

နိုင်ငံခြားကားများဖြစ်သော အောကားများမှာ ရိုက်ကွင်းရိုက်ကွက် ကောင်းခြင်း၊ ဆေးသားကြည်လင်ခြင်း၊ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး နှိုးဆွမှု ထူးဆန်းခြင်း၊ အထူးသဖြင့် ယောကျ်ား၏ လီးများကို မိန်းမက စုပ်ခြင်း၊ မိန်းမ၏ စောက်ပတ်အား ယောကျ်ားက ရက်ခြင်း၊ ပုံစံ အမျိုးမျိုး လိုးကြခြင်း၊ အားပါပါ လှုပ်ရှားကြခြင်းနှင့် လိင်ကို ပွင့်လင်းစွာ ဖြေရှင်းကြခြင်းများက ကျော်ညွန့်အား ကိလေသာစိတ်ကို ရွသထက်ရွအောင် လုပ်ပေးနေသကဲ့သို့ ရှိလေသည်။

ကျော်ညွန့်တွင် ယခုထက်ထိ ရည်းစားလည်း မရှိ၊ မိန်းမဆို ဝေလာဝေး။ ကားစီးသည့်အခါ ထိမိ ခိုက်မိတာလောက်ကလေးများသာ အတွေ့အကြုံ ရှိသည်။ဘကြီးတော်သူ၏ ခြံတွင် လာရောက် နေထိုင်ပြီး သားသမီးကဲ့သို့ အတူ ဝိုင်းဝန်း လုပ်ကိုင်နေသူ ဖြစ်သည်။

သူနေသော ရပ်ကွက်မှာ လူချမ်းသာများ၏ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းများ လုပ်ရန် သင့်လျော်သော မြေကွက်ကျယ်၊ ခြံကွက်ကျယ်ကြီးများဖြင့် တသီးတသန့် ဖြစ်နေလေသည်။ ဘကြီးလုပ်သူမှာ မြန်မာဖြစ်သော်လည်း တရုတ်လူမျိုးများ သုံးသည့် ပစ္စည်းထုတ်သော လုပ်ငန်းကြီးတစ်ခုကို လုပ်ကိုင်နေသူ ဖြစ်သည်။ကိလေသာ ကာမပိုးများထကြွလာမှုကြောင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးကျသော မိန်းမများကို တွေ့လျှင် ရှေ့မှ၊ နောက်မှ၊ ဘေးမှ အစုံကြည့်ကာ စိတ်နှင့် ပြစ်မှားတတ်လာသည်။

ဗွီဒီယိုတွင် ကြည့်ရသည့် အမျိုးမျိုးသော လိုးနည်းများဖြင့် စိတ်ကူးလိုးနေမိသည်အထိ ဖြစ်လာသည်။သို့သော်လည်း တက္ကသိုလ်ပညာ တစ်ပိုင်းတစ်စသင်ဖူးထားသူမို့ အိန္ဒြေပျက်အောင် အငမ်းမရ ဖြစ်တာမျိုးတော့ မဖြစ်။ ရုပ်မပျက်ဘဲ စိတ်ကူးဖြင့် မှန်းပြီး ဇာတ်လမ်းဆင်ကာ အရသာ ယူတတ်သူသာဖြစ်သည်။ကျော်ညွန့်မှာ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်သော ရုပ်ရည်ရှိပြီး အရပ် ခပ်ပြတ်ပြတ်နှင့် ကျန်းမာ သန်စွမ်းသည့် ကိုယ်ခန္ဓာဖြင့် မြန်မာဆန်သူလူငယ်တစ်ဦး ဖြစ်သည်။

ဘကြီးလုပ်သူ၏ စီးပွားရေး ပြေလည်မှုကြောင့် မချို့မတဲ့ စားသောက်နေထိုင်ရသူ ဖြစ်ရာ သူတောင်းစား ထမင်းဝလျှင် လီးတောင်သည် ဆိုသည့်အတိုင်း အစားကောင်း အသောက်ကောင်းများကို မတောင့်မတ မကြောင့်မကျဘဲစိတ်ထင်သလို စားသောက်နေနိုင်သူ ကျော်ညွန့်တွင် အမြဲတမ်းလိုလို ကာမစိတ်များ ထကြွနေတတ်သည်။

ကြည့်ထားသော ဗွီဒီယိုကားများကြောင့်လည်းကောင်း၊ မြင်ရတွေ့ရသော ခပ်တောင့်တောင့် မိန်းမများကြောင့်လည်းကောင်း ခဏခဏ လီးတောင်တောင် နေလေ့ရှိရာ တစ်နေ့ နှစ်ကြိမ်ခန့် ကိုယ့်ဘာသာ ဂွင်းတိုက်ပြီး အာသာဖြေနေရသည် အထိ ဖြစ်နေလေသည်။

လီးတောင်လွယ်တတ်မှုကြောင့် အိမ်မှ အပြင်ထွက်တိုင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်ပြီး စိတ်ကို ထိန်းထိန်းထားရလေရာ ၎င်းအတွက် ကျော်ညွန့်တွင် အမြဲ စိတ်သောက ဖြစ်နေရသည်။လူပျိုလူလွတ်မို့ ဖာချပြီး အာသာဖြေရန်တော့ ကျော်ညွန့် စိတ်မကူး။ ဟိုလူလိုး၊ ဒီလူလိုးနှင့် ကြုံရာလူ အလိုးခံရသော မိန်းမကို သူ မသတီပေ။ ထို့ကြောင့် မိန်းမ လိုးချင်စိတ် ပေါ်ပြီး လီးတောင်လာတိုင်း ကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ် ဂွင်းတိုက်ပြီး အာသာဖြေလေ့ ရှိသည်။

ယခုလည်း နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့သော အောကားထဲမှ စိတ်ထစရာ အကွက်များက ကျော်ညွန့်အား လီးမတောင် တောင်အောင် အားပေးသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ဗွီဒီယိုကြည့်ပြီး ပြန်လာလာချင်း ဂွင်းတစ်ချီ တိုက်ခဲ့သော်လည်း အခု လီးထပ်တောင်နေပြန်ရာ ကျော်ညွန့်မှာ လီးတံကို လက်ဖြင့် အသာကိုင်ရင်း စိတ်ကူးနှင့် လိုးပွဲ ဖန်တီးနေမိသည်။

မြင်ရသူ ယောကျ်ားများ ရမက်ထစရာ တောင့်တောင့်တင်းတင်း မိန်းမများကို ပြန်လှန် စိတ်ကူးဖြင့် မြင်ယောင်ရင်း သူ့တွင် မရှိသေးသော်လည်း ရအောင် ရှာကြံယူရန် စိတ်ကူး နေမိသည်။ ထိုသို့စိတ်ကူးနေရင်းမှသူ့အသိထဲတွင် စိတ်ထစရာ တောင့်တင်း ဖြောင့်စင်းသည့် မိန်းမများရနေသူများကို စဉ်းစားနေမိသည်။ထိုအခါ သူတို့နှင့် ခြံချင်းကပ်နေသာ အိမ်မှ ဦးသာဒင်နှင့်မခင်မေတို့ကို မြင်ယောင်လာသည်။

ဦးသာဒင်သည် အသက်ငါးဆယ် ကျော်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ချမ်းသာသူမို့ မယားအငယ်လေး ယူထားသည့် ဦးသာဒင်၏ ရုပ်က ထိပ်ပြောင်ပြောင် ဗိုက်ရွှဲရွှဲနှင့် အကျည်းတန်သလို ဖြစ်နေသည်။ သို့သော် သူယူထားသော မခင်မေမှာ အသက်သုံးဆယ် လောက်သာ ရှိနိုင်ပြီး လုံးကြီးပေါက်လှနှင့် ယောကျ်ားများ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်လောက်က စရောက်လာသူများ ဖြစ်သည်။

ခြံနှင့် အိမ်မှာ ဦးသာဒင်ပိုင်ဖြစ်ပြီးမယားကြီးမသိအောင်မခင်မေအား လာထားကာ တစ်ပတ် သုံးလေးရက်ခန့် အတူလာနေတတ်ကြောင်း ခြံနီးနားခြင်းမို့ ကျော်ညွန့်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်သိုက် သတိထားမိကြသည်။မခင်မေမှာ ကျော်ညွန့်နှင့်လည်း ခင်မင်နေသည်။ တခြံနှင့်တခြံ တစ်အိမ်နှင့်တစ်အိမ် ဝင်ထွက် သွားလာနေကြသည်အထိ ရင်းနှီးနေကြသည်။

ဦးသာဒင်မှာ ကျော်ညွန့် ဘကြီးနှင့် အလုပ် အတူတူ တွဲလုပ်ဖူးသူတစ်ဦး ဖြစ်သော်လည်း အနည်းငယ်တော့ အသက်ငယ်သည်။ ကျော်ညွန့် ဘကြီးတို့ လင်မယားမှာ အသက် ခြောက်ဆယ်နီးပါး ရှိနေကြပြီ ဖြစ်သည်။ယခုတော့ဦးသာဒင်နှင့် အတူ တွဲပြီး အလုပ် မလုပ်ကြဘဲ သီးသန့်သာကိုယ့်စီးပွားကိုယ် ရှာနေကြသူများ ဖြစ်သည်။

မခင်မေ၏ရွှေဘိုမင်းကြိုက် တောင့်တင်း ဖြောင့်စင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အား ဦးသာဒင်တစ်ယောက် အဆီအသား ဝါးနေခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ခန့် ရှိပြီ ဖြစ်သော်လည်း ယောကျ်ားနှင့် တည့်သောသူမို့ကျသွားသည် မရှိဘဲ ပိုမို တောင့်တင်းနေလေရာ ကျော်ညွန့်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်သိုက် ဆုံခိုက် စကားစပ်မိကြလျှင် …..

“ အဘိုးကြီးက တဏှာ ခပ်ကြီးကြီးပဲကွာ၊မဖြိုနိုင်တာတော့ ဟုတ်မယ် မထင်ပါဘူး၊ မခင်မေကိုက ပိုပြီး တောင့်လာတာ အဟီး …. ဒုသနသော ကြောက်လို့သာ၊ ရများရရင် ဖြုတ်ချင်စရာ ကောင်းတဲ့အထဲမှာ မခင်မေပါတယ်ကွ”

ဟု တစ်ယောက်ကလည်း သူ့စိတ်ထဲ ရှိသည့်အတိုင်း ထုတ်ပြောသည်။

ကျော်ညွန့်ကိုယ်တိုင်လည်းအနီးအနားရှိအပျိုအအိုများထဲတွင်မခင်မေလိုယောကျ်ားများ စွဲမက်စရာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုး မရှိကြောင်း သိသည်။ စိတ်ကူးထဲတွင်လိုလားနေသောမိန်းမမှာမခင်မေလို မိန်းမမျိုး ဖြစ်သည်။

“ ကျော်ညွန့် ငါတော့ မင်းလိုသာ ခြံချင်း ကပ်နေရင်အဘိုးကြီးလာတိုင်း သွားသွား ချောင်းတယ်ကွာ …. မင်း မချောင်းဘူးလား”

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စကားကြောင့် နဂိုက စိတ်ကူးမပေါ်မိသော ကျော်ညွန့်မှာ ချောင်းချင်စိတ်များဖြစ်ပေါ်လာရသည်။

“ အေးကွ …. မင်းဆို ဝင်ချင်သလိုဝင်ထွက်ချင်သလိုထွက်လို့ရနေတာ၊ ဘယ်နေရာက ချောင်းရမယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား ”

ကျော်ညွန့်ရကျန်သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က ထပ်ပြောသဖြင့် ဦးသာဒင်တို့ခြံနှင့်အိမ်အနေအထားကို သိနေသော ကျော်ညွန့်အတွက် အခွင့်အရေး တစ်ခုလို မြင်ယောင်လာမိသည်။ သူငယ်ချင်းများကို ဘာမှ ပြန်မပြောဖြစ်လိုက်သော်လည်း စိတ်ကူးထဲတွင် ချောင်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်မိသည်။

သည်နေ့ ဦးသာဒင် ရောက်နေကြောင်း ကျော်ညွန့် သိသည်။ စောစောကပင် ခြံထဲ၌ တွေ့ရသည်။ ယခုလောက်ဆိုလျှင်တော့ အိပ်ယာဝင်လောက်ပြီဟု အချိန်နှင့် အခြေအနေကို တွက်ဆရင်း တောင်နေသော လီးကိုခပ်ရွရွလေး ဆုပ်နေမိသည်။ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ည ၁၀ နာရီရှိပြီဖြစ်ကြောင်း သံချောင်းခေါက်သံ ပေါ်လာလေရာ ဦးသာဒင်တို့အား ချောင်းရန် စိတ်ကူးရှိနေသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် ခါတိုင်းလို မိန်းမလိုးပွဲကို စိတ်ကူးနှင့် နွှဲကာ ဂွင်းတိုက်တတ်သည့် အကျင့်ကို အကောင်အထည် မဖော်သေးဘဲ ကုတင်ပေါ်မှ အသာ ထလိုက်သည်။

ခြံနှင့် အိမ်အနေအထားအားလုံးသိနေသူမို့လက်တွေ့ချောင်းရန် အကောင်အထည် ဖော်နေသော ကျော်ညွန့်အတွက် ငါးမိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဦးသာဒင်တို့ အိမ်ဘေးရှိ သူကြိုတင် ရှာဖွေထားသော အိမ်ထဲကြည့်၍ ရရန် အပေါက်ရှိသည့် နေရာကို ရောက်သွားလေပြီ ဖြစ်သည်။တစ်ထပ်အိမ်မို့ ကျော်ညွန့် ကြည့်ရန် ပို၍ အဆင်ပြေ နေလေသည်။

“ ဟင့်အင်း …. ဟင့်အင်း”

အသေအချာ မြင်နိုင်သော နေရာမို့ အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ပေါ်တွင် ဦးသာဒင်တို့ လင်မယား၏ အနေအထားနှင့်အခြေအနေကို သဲကွဲစွာပင် ကျော်ညွန့် မြင်နေရပေပြီ။ ဗွီဒီယိုတွင် မြင်ဖူးထားသော်လည်း ယခုလို သူကိုယ်တိုင် အချစ်ပွဲနွှဲမည့် မြင်ကွင်းကိုတစ်ခါမှမကြုံဖူးသူမို့ ကျော်ညွန့် ရင်တွေ ခုန်နေလေသည်။

“ ကွယ် …. သဲလေးကလည်းကွာ …. အစ်ကိုကြီး မဖြစ်လို့ လုပ်မပေးတာပါ၊ ကဲပါ ….ဒီဘက်လှည့်စမ်းပါအုံးဟင့်အင်း …. ဟင့်အင်း”

တစ်ခုခု ပူဆာသည်ကို မရ၍ သပိတ်မှောက်နေဟန်ဖြင့်ကုတင်စွန်းနားထ တိုးကာ ဦးသာဒင်အား ကျောပေးပြီး တဟင့်ဟင့် လုပ်နေသော မခင်မေ၏ နောက်မှ ကပ်ကာ ဖက်ထားသော ဦးသာဒင်၏ ချော့နေဟန်ကို ကျော်ညွန့် အတိုင်းသား မြင်နေ ကြားနေရပြီ ဖြစ်သည်။

“ ကဲ …. ဒီလိုဆိုရင် …. သဲလေး သဘော …. သဲလေး သဘော”

“ ဟင်း …. တကယ်နော် …. အစ်ကိုကြီးအင်းပါ သဲလေးရယ် …. ကဲ ကျေနပ်ပြီ မဟုတ်လား“

“ အဟီး ဒါကြောင့် အစ်ကိုကြီးကို ချစ်တာ သိလား”

လိုချင်တာ ရသည့်ဟန်ကြောင့် ကျောပေးပြီး ချွဲနေသော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီး ပြန်လှည့်လာပြီး ဦးသာဒင်ကို ပြန်ဖက်လိုက်ပုံနှင့် သူ့ဘက်ပြန်လှည့်လာသော မခင်မေ၏ ကိုယ်ကို အတင်း ဖက်ထားလိုက်ပြီး ပါးပြင်နှစ်ဖက်အား တရှူးရှူးနှင့် အငမ်းမရ နမ်းနေသည့် ဦးသာဒင်ကြောင့် လာချောင်းရကျိုး နပ်ပြီဟု ကျော်ညွန့် သိလိုက်သည်။

“ အို …. အစ်ကိုကြီးကလဲ … ကဲပြီကွာ … သဲ အသက်ရှူ ကြပ်တယ် …”

အိအိဦးသာဒင်က အတင်းဖက်ပြီး နမ်းနေသည်။ မခင်မေက အလိုက်သင့် ပြန်ပြောနေစဉ် မခင်မေ၏ နှုတ်ခမ်းကို ဖိပြီး စုတ်ယူလိုက်သည်နှင့် စကားသံများ ပြတ်ပြီး လှုပ်ရှားသွားသော ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို အထင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။

လင်မယား နှစ်ဦးထဲမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်တင်းနှီးနှောကြမည့်ဟန်နှင့် အနှောင့်အယှက် ရှိဟန် မတူဟု ထင်နေမှုကြောင့် ဦးသာဒင်တို့ အိပ်ခန်းထဲတွင် နှစ်ပေမီးချောင်းမှာ လင်းနေလေရာ အိမ်နံရံ အလယ်နားရှိ အပေါက်ကို ရေစည်ပိုင်းပေါ်မှ ထိုင်ကြည့်နေသူ ကျော်ညွန့်အတွက် အပေါ်စီးမှ ကြည့်နေရသကဲ့သို့ ရှင်းလည်းရှင်း၊ ထင်းလည်းထင်း နေလေသည်။

လင်မယား နှစ်ယောက်မှာ ယခုမှ အချစ်စခန်း စဖွင့်နေကြဟန်တူသည်။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အတင်းဖက်ထားရင်း လက်များက အငြိမ်မနေဘဲ တစ်ဦးကိုယ်လုံးကို တစ်ဦး လိုက်လံ ဆွဲကိုင် ပွတ်သပ်နေသလို ခြေထောက်များကလည်း လူးလွန့်လျက် ရှိသည်။တဟင်းဟင်းနှင့်အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံကို ကျော်ညွန့်နေရာမှပင် အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။

နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ထိကပ်နေရာမှ ခွာလိုက်သည်တွင် ပြွတ်ကနဲ အသံ ပေါ်လာသလို တစ်ဦး၏ ပါးစပ်ထဲ တစ်ဦး၏ လျှာကို ထည့်ပြီး ကလိနေကြပုံကလည်း ဗွီဒီယို၏ ကျေးဇူးကြောင့် ကျော်ညွန့်အတွက် စိတ်ကျေနပ်သွားရသည်။

“ အင်း …. အဘိုးကြီးတွေကလဲ ခေတ်မီသားပဲ”

ဟု ချီးကျူးလိုက်မိသည်။ လျှာခြင်း ကလိနေကြသလိုဦးသာဒင်၏လက်က မခင်မေ၏ နို့အုံကြီးများကို ညဝတ် အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပေးနေပြန်သည်။

ဦးသာဒင်၏ လက်သည် မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးပေါ်တွင်အထက်အောက် တော်တော် နှံ့အောင် လျှောက်ပြီး ပွတ်သပ်နေပုံကိုလည်းကောင်း၊ မခင်မေ၏ လက်က ဦးသာဒင်၏ ပေါင်ကြားထဲနှိုက်ပြီး လီးကလို ဖမ်းဆုပ်နေပုံကို လည်းကောင်း စိတ်တက်ကြွစရာ ကျော်ညွန့် မြင်နေရသည်။

တစ်ဦးကို တစ်ဦး အတင်းဖက်ပြီး ပွတ်သပ် နှိုးဆွနေရာမှ ဦးသာဒင်က ခွာလိုက်ကာ သူ့ကိုယ်ရှိ အဝတ်အစားများ ဖယ်နေသလို မခင်မေကလည်း ဝတ်ထားသော ညဝတ် အင်္ကျီကို ဖယ်ရှားလိုက်သည်။ ထိုအခါ ကျော်ညွန့်၏ မျက်လုံးများ ပိုမို ပြူးကျယ်သွားရသလိုအသက်ရှူသံများ ပြင်းလာပြီး ရင်လည်း ပိုခုန်သွားရသည်။မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကို စိတ်ကူးနှင့်အဝတ်အစားချွတ်ပြီး ကြည့်ဖူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်တုံးလုံးမမြင်ဖူးသေးသူ ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် အသက်ရှူ မြန်လည်း မြန်စရာပင်။

ဖြူဖွေးဝင်းဝါနေသော အသားက မီးရောင်အောက်တွင် ဝင်းပနေသည်။ တောင့်တင်း ဖုထစ် ထွားအစ်နေသော အသားဆိုင်များက အားရစရာပင်။ တစ်ကိုယ်လုံးတွင် သူ့နေရာသူ အဆင်ပြေစွာ နေရာယူထားကြသည်မှာ ကျော်ညွန့်၏ ရင်များအား ပူစေလေသည်။

မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းနှင့် မြင်ရသူ ယောကျ်ားများ စိတ်ထချင်စရာ ကောင်းသော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား အငမ်းမရပင် ကျော်ညွန့် ကြည့်နေမိသည်။ဖြူဖွေးသော အသားအရေနှင့် လိုက်အောင် ကိုယ်လုံးမှာ ပြည့်တင်းလှသည်။လုံးကြီးပေါက်လှမိန်းမမို့ ထွားအယ်နေသော ကိုယ်လုံးပေါ်တွင် မို့အိအယ်ကားလှသည့် နို့အုံကြီး နှစ်လုံးကလည်း ကိုယ်အထက်ပိုင်းတွင် ထင်ရှားလျက်ရှိသည်။

ပြန့်ပြူးသော ဝမ်းပြင်၊ ချက် ခွက်ခွက်လေးနှင့် ဆီးခုံ ပြန့်ကားကား အထက်ရှိ မဲနက်နေသော အမွှေးများက ပြည့်တင်းကာ ဖြောင့်စင်းနေသော ပေါင်တံကြီး နှစ်ချောင်းအရင်း ဆက်ရာ အပေါ်ကြားတွင် ထင်ထင်ရှားရှား ….ကိုယ်လုံးကို အငြိမ်မနေဘဲ ဟိုဘက် ဒီဘက် လှုပ်ရှားပြီး ပေါင်တံကြီးများအား ပူးကပ်ထားကြသဖြင့် ပေါင်ခွကြားတွင် ညပ်နေသော စောက်ဖုတ်အုံကို ထင်ထင်ရှားရှား မမြင်ရ၍ ကျော်ညွန့်မှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေသည်။

စောက်ဖုတ်ကိုမမြင်ရသော်လည်းအလုံးလိုက်အချောင်းလိုက်နှင့် ကြီးထွားထည်ဝါနေသော ပေါင်တံ ဖြိုးဖြိုးကြီးများ၊ ပြည့်ဖူးသောဒူးခေါင်း၊တင်းရင်းနေသော ခြေသလုံးများနှင့် အချိုးအစားကျလှသည့် ကိုယ်လုံးအဆက်အပေါက်ကြီးက ကျော်ညွန့်အား တံတွေး သီးနေစေလေသည်။

မခင်မေ၏ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေသော ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တကယ်ပင် အားရစရာ …. စိတ်ထချင်စရာ …. လိုးချင်စိတ်များ ချိုးနှိမ်၍ မရလောက်အောင် ဆွဲဆောင်နေပေသည်။ထိပ်ပြောင်ပြောင် ဘိုက်ရွှဲရွှဲနှင့် ဦးသာဒင်၏ ကိုယ်လုံးမှာလည်း အဝတ်အစားမဲ့နေပြီ ဖြစ်ရာ သူလည်း အလုံးအထည် မသေးလှပေ။ သို့သော် ပေါင်ကြားထဲရှိ လီးတံမှာ ထဟန် မတူသေးမှုကြောင့် ကျော်ညွန့်မှာ အားမလို အားမရ ဖြစ်နေမိသည်။

ပျော့ခွေနေဟန်ရှိသော လီးတန်ကြီး၏ အရှည်နှင့် လုံးပတ်မှာ ခြောက်လက်မ သာသာလောက်နှင့် ကျပ်လုံးသာသာလောက် ရှိမည်ဟု တွေးနေမိသည်။ကွယ် အစ်ကိုကြီးရယ်ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားကြသည်နှင့် ခုံးထမောက်ဖြိုးနေသော နို့အုံကြီး နှစ်လုံးအား တစ်လုံးကို လက်ဝါးထဲထည့်ကာ ဆုပ်ချေပွတ်သပ်ရင်း ကျန်တစ်လုံးကို ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစုပ်နေသော ဦးသာဒင်ကြောင့် မခင်မေ၏ နှုတ်ဖျားမှ ခပ်တိုးတိုး ညည်းသံလေး ပေါ်ထွက်လာရသည်။

ကာမကျမ်း ကြေဟန်တူသော လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ ကျော်ညွန့် ရှေ့တွင်ပင် တဆင့်ပြီး တဆင့် တက်လှမ်းနေကြသည်။အထူးသဖြင့်ဦးသာဒင်မှာ ဦးဆောင်သူဖြစ်ရာ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ပင် သူလုပ်စရာများကိုအဆက်မပြတ် လုပ်ကိုင် လှုပ်ရှားနေလေသည်။ မခင်မေကတော့ ဦးသာဒင် လုပ်သမျှ ကာမစိတ်များ ပိုတက်လာဟန်ဖြင့် တဟင်းဟင်း ညည်းပြီး တကျွတ်ကျွတ်နှင့် စုပ်သပ်လိုက် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး လူးလွန့်လိုက်နှင့် ဖြစ်နေရှာသည်။

“ အား … အိုး … အင်း … ဟင်း … ကျွတ် ကျွတ် … အိုး … ဟင်းဟင်း ကွယ် …. အင်း … ဟင်းဟင်း”

ဟူသော မခင်မေ၏ အသံကလည်း အဆက်မပြတ် ထွက်ပေးနေလေသည်။

ကြည့်နေရင်းကြည့်နေရင်းက ကျော်ညွန့်တစ်ယောက်မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ဦးသာဒင်က မခင်မေ၏ ဘိုက်သားပြင်ကိုအပေါ်မှ အောက်သို့စုံဆင်းကာ လျှာဖြင့် ပွတ်ဆွဲ ရက်လာရာမှ လုံးဝန်းပြည့်တင်း ဖြောင့်စင်းသည့် ပေါင်တံကြီးများအား အသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး ဖောင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်မို့မို့ ကြီးအား ဆက်ပွတ်ရက်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

“ အား … လား … လား … အိုး …”

အစ်ကိုကြီးဆတ်ကနဲ တွန့်သွားသော မခင်မေနှင့်အတူ ကျော်ညွန့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာလည်း အိမ်နံရံနှင့် ပိုမို ကပ်သွားရသည်။

ဗွီဒီယိုထဲတွင်ထိုကဲ့သို့ နှိုးဆွမှုကို မြင်ဖူးပြီဖြစ်သော်လည်း မြန်မာနိုင်ငံသားများ လုပ်ရဲဟန်မတူဟုသာ ထင်နေသော ကျော်ညွန့်အတွက် ဦးသာဒင်၏ အပြုအမူမှာထူးဆန်းအံ့သြဖွယ်ရာ ဖြစ်သွားရသည်။စိမ်ပြေနပြေပင် ခုံးမောက်ကြွတက်နေသော စောက်ပတ်ပြင်ကြီးအား လျှာဖြင့် ပင့်ပင့် ရက်နေပုံမှာ အားပါးပါး …. အားရစရာပင်။

ရက်အားပါသလောက် မခင်မေမှာလည်းထိထိရောက်ရောက်ခံစားနေရဟန် တူသည်။ မကြာမီ မခင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို ရက်ပေးနေသူဦးသာဒင်၏ ကိုယ်လုံးကြီး မွေ့ယာပေါ်တွင် ပက်လက်ဖြစ်သွားသည်။ထိုအခါ မခင်မေက ထပြီး ပေါင်ခြံထဲတွင် ပျော့ခွေနေသလို ဖြစ်နေသောလီးတံရှည်ရှည်ကြီးအား ပါးစပ်နှင့် အသာငုံပြီးစုပ်ပေးလိုက်သည့်အတွက်အမြင်အာရုံသာရှိနေသော်လည်း ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် ကိုယ်တိုင် ခံစားလိုက်ရဟန်ဖြင့်ကိုယ်လုံးတွန့်သွားရသည်။ဦးသာဒင်တို့ လင်မယားသည် ခေတ်မီသူများ ဖြစ်ကြောင်း ကျော်ညွန့် မျက်မြင် သိသွားလေပြီ။

တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကာမစိတ်များ နှိုးဆွပေးသည်မှာ မြန်မာ့ဓလေ့ထက် လွန်ကဲပြီး အနောက်တိုင်း အယူအဆများဖြင့် မရွံမရှာပင် လုပ်ကိုင်ပေးနေကြသည်။ တစ်ဦးပြီးမှ တစ်ဦးက ပြန်လုပ်ပေးခြင်းမှပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်သောမခင်မေပေါ် ပြောင်းပြန်မှောက်ကာလီးအစုပ်ခံရင်းစောက်ပတ်ကိုအားပါးတရ ရက်ပေးနေပုံက မြန်မာလင်မယားမှဟုတ်ပါလေစဟု ကျော်ညွန့် တွေးနေမိသည်။

ဦးသာဒင်တို့ လင်မယား၏ ကာမဂုဏ် ခံစားမှုမှာ လွန်လွန်ကဲကဲ ဖြစ်နေကြလေရာ ကျော်ညွန့်မှာဦးသာဒင်အစားအစုပ်ခံချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်မိသည်။ကာမဂုဏ်၏ အရသာကို အပေါ်ယံ နှိုးဆွပြီး အရယူနေမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ညည်းသံ စုပ်သံများ ရပ်သွားပြီး လိုးပွဲဆင်နွှဲကြသောအခါအမျိုးစုံအောင် လိုးနိုင်ပုံများ ပါနေပြန်ရာ ကျော်ညွန့်မှာ အံ့သြပြီးရင်းအံ့သြရင်း ဖြစ်နေရလေသည်။

ပက်လက် … မှောက်ရက် … ကွေးလိုက် … ကုန်းလိုက် … ကွလိုက် … ထောင်လိုက် … လှဲလိုက်နှင့် လိုး၍ရသည့် ပုံစံ တော်တော်များများကို အသုံးပြုကာ လိုးနေကြရာ ဖန်သားပြင်ပေါ်မှ မြင်ကွင်းထက်ပင် အပြင်တွင် တကယ်တွေ့မြင်နေရသော မြင်ကွင်းက ကျော်ညွန့်အား စိတ်မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်နေရလေသည်။ထို့ကြောင့်ပင် အခန်းထဲမှ လိုးနေကြသော လင်မယားကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်နေမိသည်။

“ အိုး … အစ်ကိုကြီးရယ် အား ကောင်းလိုက်တာ အို ဆောင့်စမ်းပါ … အိုး … ဖြည်းဖြည်း … သိပ်မကြမ်းနဲ့အုံး … အီး … ဆောင့် ဆောင့် … အား ဟုတ်ပြီ …. အား … အာ ဘယ့်နှယ် ချော်နေရပြန်တာလဲ … မြန်မြန်လုပ်ပါ … အိုး … အိုး”

ဟူသော ဦးသာဒင်၏ ပုံစံအမျိုးမျိုး လိုးပေးမှုကို အလိုက်သင့် အလိုးခံရင်းကမခင်မေ၏နှုတ်ဖျားမှအမျိုးမျိုး ထွက်ပေါ်နေပုံကလည်း သိပ်နားမလည်သော နိုင်ငံခြားသားများထက် ကျော်ညွန့်အတွက် သာလွန်စွာ ခံစားမြင်တွေ့နေရသည်။

ဦးသာဒင်လိုးသမျှစိတ်တူကိုယ်တူ ပြန်လည်ပြီး လှုပ်ရှားနေသော မခင်မေ၏ ရမက်ထန်ပုံကိုလည်းကောင်း၊ အသက်ကြီးနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း မိန်းမ တစ်ယောက်အားလူငယ်များထက်ပင် အပင်ပန်းခံကာ လိုးနိုင်ပြီး အလိုးကျွမ်းကျင်လှသောခပ်ကြာကြာ အမျိုးမျိုး လိုးနိုင်သော ဦးသာဒင်၏ ကျွမ်းကျင်မှုကို လည်းကောင်း ကျော်ညွန့် အသိအမှတ် ပြုမိသည်။

သို့သော် တစ်ခုအားမရသည်ကတော့လီးတံရှည်ရှည်အလုံးကြီးကြီး၏ ပျော့ခွေနေမှုကိုတော့ ကျော်ညွန့် သဘောမကျမိ။ သူ့လီးလိုပင် သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာကျောနေသည့် အနေအထားမျိုးဖြင့် တွေ့မြင်ချင်မိသည်။ သို့သော် အစားကောင်းကောင်းများနှင့် အားဆေးအမျိုးမျိုးသုံးပြီး မယားကြီး တစ်လှည့်၊ မယားငယ် တစ်လှည့် မပြတ်တမ်း လိုးနေနိုင်သော ဦးသာဒင်ကို ကျော်ညွန့် အထင်ကြီးမိသည်သူဆိုဒီလောက်လိုးနိုင်စွမ်းမရှိနိုင်ချေ။

သူများလင်မယားလိုးတာ ချောင်းကြည့်ရင်း ကျော်ညွန့် သုတ်နှစ်ခါထွက်ပြီးသည် အထိ ဖြစ်သွားရသည်။ ပုံစံအမျိုးမျိုး ပြောင်းလိုးပုံကို ကြည့်ရင်း လိုးကာစမှာ တစ်ခါ သုတ်ထွက်သွားရပြီး ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း လီးထပ်တောင်လာမှုကြောင့် နောက်တစ်ခါ ထပ်ပြီး သုတ်ထွက်သည်အထိ ဂွင်းတိုက်မိလိုက်သည်ကိုတော့ ကျော်ညွန့် မေ့တော့မည် မဟုတ်ပေ။

အားပါးတရ လိုးပွဲ နွှဲပြီးသွားသော ဦးသာဒင်တို့ လင်မယား၏ တယုတယ လုပ်နေကြပုံနှင့် အနားယူသည်အထိ ကြည့်ပြီးနောက် ကျေနပ်စွာ ကြည့်ခဲ့ရသော လိုးပွဲကို ကျောခိုင်းသွားချိန်မတော့ ကျော်ညွန့် ဒူးခေါင်းများ ချောင်သလိုဖြစ်ကာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး နုံးသွားရခြင်းကလည်း ကျော်ညွန့်အတွက် ထင်ရှားနေမည့် အတွေ့အကြုံပင် ဖြစ်ပေတော့မည်။

တဗွမ်းဗွမ်းနှင့် ရေလောင်းချိုးလိုက် ဆပ်ပြာတိုက်လိုက် ချေးတွန်းလိုက်နှင့် မခင်မေ အလုပ်ရှုပ်နေသလို ကျော်ညွန့်မှာလည်း ကုန်းလိုက်ကွလိုက် ဟိုဒီလှည့်လိုက်နှင့် ကိုယ်ဟန် အမျိုးမျိုးဖြစ်နေသော မခင်မေအား ကြည့်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေပေသည်။သူများ လင်မယား အချစ်ပလူးကြပုံကို ချောင်းကြည့်ပြီး ဘာမှ အနှောင့်အယှက် မရှိမှုကြောင့် ချောင်းကြည့်မှု ဝါသနာ ကျော်ညွန့်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ သူငယ်ချင်းများ ကိုတော့ ထို အကြောင်း ပြန်မပြောဖြစ်။

သူတစ်ဦးတည်းသာအခွင့်အရေးရလျှင်ရသလို ချောင်းကြည့်တတ်သည်။အစကဦးသာဒင်တို့ လင်မယား၏လိုးပွဲသာ ချောင်း ချောင်းကြည့်တတ်သော်လည်း နောက်တော့ သူ တိတ်တခိုး သဘောကျနေသည့် မခင်မေ ရေချိုးသည်ကိုပါ ချောင်းကြည့်ချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ လုံးကြီးပေါက်လှနှင့်တစ်လုံးတစ်ခဲကြီး ဆူဖြိုးလှသည့် မခင်မေ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရေစိုနေသော လုံချည်အောက် မှန်ကြည့်ပြီး ဘယ်နေရာတွင် ဘယ်လိုရှိသည်၊ သည်နေရာ ဟိုနေရာတို့တွင်သည်လို ဟိုလိုရှိသည်ဟုညတိုင်း ချောင်းကြည့်၍သိခဲ့သည်များကို ရေချိုးနေစဉ် စူးစိုက်ကြည့်ပြီး ရမ္မက်လှိုင်းတံပိုးများ ကျော်ညွန့်တွင် တဝုန်းဝုန်းနှင့် ရိုက်ခတ်နေလေတော့သည်။

ရေချိုးခန်း မလုံခြုံမှုကြောင့် ကိုယ်တုံးလုံး ရေချိုးလေ့ မရှိသော်လည်း မခင်မေ ရေချိုးနေသည်ကို သူ့အခန်းထဲမှ မှန်ပြောင်းဖြင့် ဆွဲကြည့်ပြီး ကိလေသာ အကုသိုလ်စိတ် ပွားများနေရသည်ကို အလုပ်တစ်ခုအဖြစ် ကျော်ညွန့် စွဲနေမိသည်။ပင်ကိုကပင် အလုံးအထည် ဆူဖြိုးလှသော မခင်မေမှာ ရေစိုပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ရှိသောအချိုင့်အဝှမ်းအမို့အမောက်များသူ့နေရာနှင့်သူ အသီးသီး ထင်ထင်ရှားရှား ပေါ်နေပုံမှာ လတ်ဆတ်သော အသားတုံးများကို ကြော်သည့် ညှော်အား မစားရဘဲ ရှူရှိုက် အရသာခံရသကဲ့သို့ ကိုယ်ပိုင်မိန်းမ မဟုတ်၍ စိတ်ထင်သလို လိုးခွင့်မရသော်လည်း ယခုလိုသဘာဝအတိုင်းရှိနေသည့် ကိုယ်ဟန်၏ အပြင်ညှော်ကို တဝကြီး ရှုစား ရှူရှိုက်ရင်း ကိလေသာစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်မှာ အရသာကောင်း တစ်မျိုးဟု ကျော်ညွန့်သိနေပြီဖြစ်သည်။

မခင်မေတို့ ရေချိုးခန်းနှင့် ကျော်ညွန့်အခန်းမှာပေသုံးဆယ်ခန့်သာ ဝေးလေရာ အားကောင်းသော မှန်ပြောင်းဖြင့် အနီးကပ် ဆွဲယူ ကြည့်ရှုလိုက်သည့်အခါ မှန်ပြောင်း မပါဘဲ ကြည့်တာတောင် အတော် စိတ်ထစရာ ဖြစ်နေသည်ကို အကွက်လိုက် အကွင်းလိုက် နီးနီးကပ်ကပ် မြင်တွေ့ နေသည်မို့ ကျော်ညွန့် စိတ်လှုပ်ရှားမည် ဆိုလျှင်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာပင် ဖြစ်နေလေသည်။

ပွတ်လိုက် သပ်လိုက် ဟိုဒီလှည့်လိုက်နှင့် ကိုယ်ဟန် အမျိုးမျိုး ဖြစ်နေသော မခင်မေ၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရမ္မက် ဒီဂရီများ စုဝေးရာ ဖြစ်နေသည်။ဆူဖြိုးတောင့်တင်းလှသူမို့ ရေချိုးချိန်တွင် မြင်ရလျှင် မည်သည့် ဖိုသတ္တဝါမဆို စိတ်နှင့် ပစ်မှားချင်စရာ ဖြစ်သည်။ တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးရှိသည့် ကိုယ်လုံးကြီးသည် ဖိုမဓာတ်ကို အလွန် ဆွဲဆောင်နိုင်ပေရာ ညတွင်တမျိုး နေ့တွင်တဖုံ မြင်တွေ့နေရသော ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် မခင်မေ ရေချိုးနေသည်ကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်မိခဲ့သည့် အကြိမ် မနည်းတော့။

ယခုလည်း ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ထွန်းထားသော လေးပေမီးချောင်း၏ အလင်းရောင်နှင့် ပြည့်ကာနီးနေသော လမင်းကြီး၏ အလင်းရောင်တို့ဖြင့် နေ့လည်အတိုင်း မြင်နေရလေရာ နေ့တိုင်းလိုလို လီးတောင်ပြီး ဂွင်းတိုက် ဖြေသိမ့်နေရသူ ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် မခင်မေအား လိုးချင်စိတ်များ တိုးပွားသည်ထက် တိုးပွားနေမိသည်။

ဦးသာဒင်နှင့်ရော မခင်မေနှင့်ပါ ခင်မင်နေသူမို့ တိတ်တခိုး မှန်းပြီး လိုးပွဲဆင်နေမှုကိုရှက်ရွံ့သလို ဖြစ်နေသော်လည်းပင်ကိုယ်ကပင် ကိလေသာစိတ်များ ကြီးထွား ထက်သန်သူ တစ်ဦးမို့ အသိစိတ်ကထိန်းသိမ်းသော်လည်း မသိစိတ်ကမခင်မေအား ပြစ်မှားနေမိသည်။ကိုယ်တွေ့မိန်းမအတွေ့အကြုံ မရှိသေး၍ တွေ့ကြုံချင်စိတ်များ ပိုမိုဖြစ်နေလေရာ မိန်းမ တစ်ယောက်အား အတင်းရှာပြီး ယူလိုစိတ်များ တစ်ခါတစ်ခါ ပေါ်လာသည်။

မခင်မေတစ်ယောက် ရေစက်များခါပြီး မျက်နှာသုတ် ပုဝါဖြင့် သုတ်ကာ ထဘီလဲ နေချိန်တွင် ကျော်ညွန့်၏ မျက်လုံးများ ပိုမို ပြူးကျယ်နေသည်ရေစိုပြီး ကပ်နေသော လုံချည်အား ဖြေချပြီး ခြောက်နေသော ထဘီကို မသပ်မယပ်စွပ်ကာ လဲနေချိန်တွင် အတွင်းသားဆိုင်များ အမှတ်တမဲ့ ပေါ်သွားတတ်သည်ကို သိသော ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် မလွတ်တမ်း ကြည့်နေမိသည်။

သူ ထင်ထားသည့်အတိုင်းပင်၊ အပေါ်လုံချည် အခြောက်ကလည်း အကုန်လုံး မဖုံးနိုင်သေး …. အောက်ရေစို လုံချည်ကလည်း ချွတ်၍ မပြီးသေး ဖြစ်နေသဖြင့် လစ်ဟာသွားသော မခင်မေ၏ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးကြီးများနှင့်ထဘီအခြောက် မစည်းရမီ ရေစိုအဝတ်ကိုလက်ဖြင့် ချွတ်အချ၌ လွတ်နေသာ အထက်ဆင်ကြားမှ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ထင်ထင်ရှားရှား မြင်လိုက်ရလေရာခဏခဏ မြင်ဖူးနေသည့်ကြားမှအသက်ရှူမှားသွားရသည်။

ပေါင်ကြားမှတောင်ထွက်နေသော လီးတံကြီးမှာလည်း ခေါင်းငြိမ့်မပြနိုင်တော့ဘဲ တင်းမာသည်ထက်ပိုတင်းမာကာ ပုဆိုးကို ထောက်ပြီး တန်းနေလေသည်။ခဏ မြင်လိုက်ရသမျှကို အငမ်းမရကြည့်ရင်း အမြဲတမ်း ဖြစ်နေသည့် မိန်းမ လိုးချင်စိတ်များ ပိုမို သောင်းကျန်းလာမှုကြောင့် လီးတံ အပေါ်ရှိ ဖြဲလို့ ဖုံးလို့ရသော အရေခွံကို အသာအုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်နေမိပြန်သည်။

ဆယ့်လေးငါးမိနစ်မျှ ဂွင်းတိုက်မိပြီးနောက် အလကားသက်သက်သုတ်မထွက်စေဘဲ မိန်းမလိုးပြီးမှ ထွက်တာမျိုး ဖြစ်စေရန် ကျော်ညွန့်အကြံ ထုတ်မိသည်။ ထိုအခါ မတွေ့ရသည်မှာ တစ်ပတ်ခန့် ရှိပြီဖြစ်သည့် ဦးသာဒင်အား သတိပြုမိ၍ မခင်မေအားညနေက မေးလိုက်မိသည်ကို ပြန်တွေးလိုက်မိသည်။နင့် အန်ကယ် ခရီးထွက်သွားတယ်လေ ကျော်ညွန့်ရဲ့ … ညဆို ငါ့မှာ တစ်ယောက်တည်း ပျင်းခြောက်ခြောက်ကြီးနဲ့ …. ဟင်း ဟင်းဟု ပြန်ပြောခဲ့ပုံကိုသတိရနေမိပြန်သည်။

ပင်ကိုယ်ကလည်း တဏှာ ခပ်ကြီးကြီး ဦးသာဒင်လိုးသမျှကို အလိုက်သင့် ပြန်ဆက်ဆံတတ်သည့် မခင်မေအား စိတ်ကူးနှင့် မှန်း မှန်းလိုးနေမိရာမှ ….. ပြေးကာသွားပြီး တူနှစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသေးသော ကာမရအသာကို ရယူခံစားရန် ကျော်ညွန့် စိတ်ကူးလိုက်မိသည်။

မိန်းမ မလိုးရဘဲ ကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ် ဂွင်းတိုက်ပြီး သုတ်ထုတ်နေရမှုကို ရပ်ကာ တကယ့် မိန်းမ တစ်ဦးအား ခပ်ရဲရဲ ပူးကပ် ကြံစည်လျှင် သူကြုံချင်နေသည့် အလိုး အတွေ့အကြုံကို ရလိမ့်မည်ဟု တွေးရင်းက မခင်မေလို ခပ်ထထ မိန်းမ တစ်ဦးမှာ လင်နှင့်တစ်ပတ်လောက်ကင်းကွာနေမှုကြောင့် ကာမ အရသာကို တောင့်တနေလိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်း တွေးနေမိသည်။

အခြေအနေကို ကိုယ့်ဘက်ကိုယ်ဆွဲပြီး ခပ်ရဲရဲ တွေးရင်း ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေသောကျော်ညွန့်တစ်ယောက် သူ့အိပ်ယာဘေး စားပွဲပေါ်၌ ၈-လက်မအသွားရှိသော ဓားမြှောင်တစ်ချောင်းကို တွေ့လိုက်ရာမှ စိတ်ကူးတစ်ခု သူ့ခေါင်းထဲတွင် ထင်းကနဲ ဖြစ်ပေါ်သွားရသည်။ထိုဓားမြှောင်ကို ယူပြီး အိမ်ပေါ်က ခပ်သုတ်သုတ် ဆင်းခဲ့လေတော့သည်။

“ ဒေါက် … ဒေါက်ဘယ်သူလဲ”

“ ကျွန်တော်ပါ …. မခင်မေနဲ့ ခဏလောက် စကားပြောချင်လို့”

စိတ်ကူးတစ်ခုကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် ရဲစိတ်အားကိုးပြီး ထွက်လာသော ကျော်ညွန့်က မခင်မေတို့ အိမ်တံခါးကို အသာခေါက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကျွီကနဲ မြည်သွားပြီး ပိတ်ထားသော တံခါး ပွင့်သွားသည်။လာလေ ကျော်ညွန့် ….. ထူးထူးဆန်းဆန်းဘာများ ပြောစရာရှိနေလို့လဲ …. ကဲ ဝင်တော့လေသူ့အား တံခါး ဖွင့်ပေးရင်းအနီးကပ် ပြောဆိုနေသော မခင်မေကို မြင်နေရသော ကျော်ညွန့်၏ တစ်ကိုယ်လုံး ရာဂသွေးများ ဖြုန်းကနဲ ဆူဝေတက်သွားရသည်။

ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးလိမ်းစလေးသာ ရှိသော မခင်မေ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင်ရင်လျားထားသောထဘီ တစ်ထည်မှလွဲပြီး ဘာမှ ရှိမနေပေ။ ထို့ကြောင့် ဝင်းဝါပြည့်တင်းသောအသားများနှင့်စည်းနှောင်ဖုံးလွှမ်းထားသော လုံချည်အောက်မှ ထင်ရှားနေကြသည့်အသားဆိုင်များကို မြင်နေရသည်။ ထို့အပြင် မခြောက်တခြောက်ကလေး ဖြစ်နေသော လိမ်းပြီးစ သနပ်ခါးနံ့လေးများက ကျော်ညွန့် နှာခေါင်းထဲသို့ ခပ်မွှေးမွှေးတိုးဝင်နေပြီး ဖြစ်ရာ စောစောက ပြန်ပျော့သွားသော လိင်တံကြီးမှာ သိသိသာသာပင် ပုဆိုးအတွင်းဝယ် ထောင်ထလာလေတော့သည်။

မုန်ယိုနေပြီဖြစ်သော ရာဂစိတ်ကို ထိန်းရင်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တံခါး ပြန်ပိတ်လိုက်သည့် မခင်မေ၏ နောက်မှနေကာ မခင်မေ၏ နောက်ပိုင်းအလှအား ခပ်ရဲရဲ စူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ တဟုန်ထိုး ကြွနေသော ရမ္မက်စိတ်များ ကျော်ညွန့်တွင် ပိုမို ဖြစ်ပေါ်နေလေပြီ။

“ ဟဲ့ …. အို နင် ဘာဖြစ်လို့ ငါ့ကိုဒီလောက် ကြည့်နေရတာလဲ”

ရုတ်တရက် နောက်ပြန်လှည့်လိုက်သော မခင်မေမှာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအားအငမ်းမရ စူးစိုက်ကြည့်နေသော ကျော်ညွန့်ကြောင့် လန့်သွားရသည်။

ထို့အပြင် ပုဆိုးအတွင်းမှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေသာ အရာမှာ သိသာ ထင်ရှားနေလေရာ ထိုအရာ ဘာမှန်း သိနေသူ မခင်မေအတွက် အံ့သြ ထိတ်လန့်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်သွားရသည်။

“ ကျ …. ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး မခင်မေ …. “ 

မခင်မေကို ချစ်ချင်လို့သေမထူး နေမထူးဟု ဆုံးဖြတ်ထားသော သူတို့ ပုံစံအတိုင်း စိတ်ကို ဒုံးဒုံးချခဲ့ပြီ ဖြစ်သော ကျော်ညွန့်က သူယူလာသော ဓားမြှောင်ကို ခါးနောက်မှ အသာဆွဲယူလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“ ဟဲ့ ကျော်ညွန့် …. နင်ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ …. ငါ့မှာ လင်နဲ့လေ …. သွား ”

“ သွားမသွားဘူးဗျာ …. ကျနော် မခင်မေကို ချစ်ချင်နေတာ ကြာပြီ … ဘယ်လိုမှ စိတ်ထိန်းလို့ မရဘူး …. ဒီအတိုင်းလဲ မနေနိုင်ဘူး …. အဲဒါကြောင့် ထွက်လာတာ . ကဲ ရော့ .. ဒီမှာ ဓား … မခင်မေ သဘောမတူရင် အဆုံးသာ ထိုးသတ်လိုက် …. ကျနော် သေသွားမှ အေးမယ် …. မသေသေးရင်တော့ မခင်မေကို ချစ်ရမှာပဲ”

ခပ်ရဲရဲပင် ပြန်ပြောရင်း ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထနေသော လီးတံကြီးကို ပုဆိုး အုပ်နေသည့် ကြားမှ ပိုကော့ပြလိုက်ရာ မခင်မေ လန့်သွားရသည်။

အနားသို့ တိုးလာပြီး သူ့လက်ကို ဆွဲကာ ဓားအိမ်နှင့် ဓားကို အတင်းလာထည့်နေလေရာမခင်မေမှာ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ ဖြစ်နေလေတော့သည်။

“ ဟဲ့ …. အို …. ကျော်ညွန့် …. မဟုတ်တာတွေ…အိုမလုပ်ပါနဲ့”

ဓားအိမ်ကိုလက်ထဲထည့်ပြီးလျှင်ပြီးချင်း သူမ၏ကိုယ်လုံးကြီးအားအတင်းဆွဲဖက်ကာလွတ်နေသာပုခုံးသားများကိုငုံ့နမ်းနေသော ကျော်ညွန့်ကို ပြန်တွန်းရင်း ပြောနေသော မခင်မေမှာ ကျော်ညွန့် ရင်ခွင်ထဲတွင် မလူးသာ မလွန့်သာအောင် အမိခံနေရပေပြီ။

“ ကဲဗျာ …. ဓားနဲ့ ထိုးလေဗျာ …. ကျနော်တော့ မနေနိုင်တော့ဘူး …. မထိုးရင်တော့ ချစ်မှာပဲ”

ကျော်ညွန့်က အတင်းဖက် အတင်းပြောနှင့် မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဆွဲကာ အခန်းထဲသို့ တွန်းပြီး ဝင်သွားသည်။ အခန်းထဲ ရောက်လျှင် တွန့်လိမ် ရုန်းကန်နေသော မခင်မေ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နှင့် အတင်းဖိစုပ်ယူလိုက်သည်။ထို့ကြောင့် ကျော်ညွန့်အား ပြန်တွန်းနေသော မခင်မေ၏ လက်များမှာ တွန်းနေရာမှ ပျော့သွားကြပြီး ပြန်ဖက်မိသလို ဖြစ်သွားကြလေသည်။

ရာဂစိတ်များ တက်ကြွထက်သန်နေသော ကျော်ညွန့်မှာ အင်အားများ ခါတိုင်းထက် ပြည့်ဖြိုးနေသလို အမှတ်တမဲ့ အဖက်ခံရပြီး ကြမ်းရမ်းနေသော ကျော်ညွန့်ကြောင့် မိန်းမသားဖြစ်သော မခင်မေတစ်ယောက် ရုန်းအားများ ကျသွားပြီး ကျော်ညွန့် ဆွဲခေါ်ရာ ပါသွားရသည်မှာ မသိစိတ်က ကျော်ညွန့်အား လက်ခံနေပြီဆိုခြင်းကို မခင်မေ မသိပါချေ။

ကုတင်နားရောက်လျှင် မွေ့ယာပေါ်သို့ အတင်းတွန်းလှဲပြီး အပေါ်မှ ဖိထပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ စုပ်ယူနေမှုကြောင့် စောစောက ဆုပ်ကိုင်ထားမိသော ဓားအိမ်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဒေါက်ကနဲ ကျသွားလေသည်။ အကယ်၍ ထိုဓားကို မခင်မေ တစ်ယောက် အသေအချာ ထုတ်ကြည့်ပါက သံမဏိဓားကို တုပြီး တူအောင် လုပ်ထားသော ရော်ဘာဓား တစ်ချောင်းသာ ဖြစ်ကြောင်း သိသွားလိမ့်မည်။ ကလေးကစားရန် လူကို ခြိမ်းခြောက်ရန် အပျော်သက်သက် လုပ်ရောင်းလေ့ရှိသော ရော်ဘာဓားဖြင့် ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် သူမအား လိမ်ညာပြီး ကာမကို အရယူရန် ကြိုးစားနေပြီဖြစ်ကြောင်း မခင်မေ မသိတော့ပေ။

မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နှင့် နိုင်ငံခြား ဗွီဒီယိုကားထဲမှ မြင်ဖူးသည့်အတိုင်း နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်နေသော်လည်း ထိထိရောက်ရောက် စုပ်မိခြင်း အားပါခြင်းနှင့် မတူသော ဓာတ်များက ဆွဲဆောင်ခြင်းများကြောင့် မခင်မေမှာ ဘယ်လိုမှ မငြင်းနိုင်၊ မရုန်းနိုင် ဖြစ်ကာ အငမ်းမရ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်နေသော ကျော်ညွန့်၏ ကျောပြင်ကြီးအား အတင်း ပြန်ဖက်ထားမိလေတော့သည်။

ကြားဖူး မြင်ဖူးသော အသိဖြင့် နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း မခင်မေ၏ ထဘီပေါ်မှ မောက်ကြွား ထကြွနေကြသော နို့အုံအိမ်ကြီးများကို အငမ်းမရပင် ကြမ်းတမ်းစွာ ဆုပ်နယ်နေလေရာ မခင်မေ တစ်ယောက် နာကျင်မှုပင် ခံစားနေရသည်။အတင်းဖက် အတင်းနမ်းနှင့် ကြမ်းချင်တိုင်း ကြမ်းနေသော ကျော်ညွန့်က မခင်မေ၏ ရင်လျားထားသော ထဘီအား အသာဆွဲဖြေကာ အဖုံးအလွှမ်း မရှိတော့သော နို့အုံကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံသွင်းပြီး အတင်း စုပ်ယူလိုက်သည်။

“ အိုး …. အိုး … အိုး … ကျော်ညွန့် ဖြည်းဖြည်းဟ … ဖြည်းဖြည်းဟ …. အိုး”

ပြန်လည် ငြင်းဆန်မှု မရှိတော့ဘဲ မခင်မေမှာလည်း မုန်ယိုနေသော ကျော်ညွန့်အား နည်းပေးလမ်းပြပင် ပြန်လုပ်ပြီး ထိန်းပေးနေမိလေသည်။ မကျွမ်းကျင်သေးသော ကျော်ညွန့်၏ ကြမ်းတမ်းမှုက သူမအား ကာမစိတ်ကို ညင်ညင်သာသာ တဖြည်းဖြည်း တက်လေ့ရှိမှုမျိုးမှ တဟုန်ထိုး တက်သလို ဖြစ်နေရသည်။ခါးအထိ ပြေကျနေသော ထဘီကြောင့် မခင်မေ၏ ရင်ဘတ် အထက်ဘက်ရှိ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးမှာ အားရစရာ ကောင်းလောက်အောင် ကြီးထွားမို့မောက် ခုံးထနေလေရာ ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် နို့အုံတစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်စီဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပါးစပ်က တစ်လှည့်စီ စို့လိုက် စုပ်လိုက်၊ လျှာဖြင့် ကလိလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေမိသည်။

ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့် အလှတိုးနေသူ မခင်မေ၏ ကိုယ်သင်းနံ့တွင် သနပ်ခါးနံ့လေးပါ ရောစွက် နေမှုက ကျော်ညွန့်အတွက် နမ်း၍ ရှိုက်၍ မဝအောင် ဖြစ်နေရသလို အိစက်နေသော အသားဆိုင်များအားဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်စုပ်ရက်နေရမှုကလည်း အခေါက်နှင့် အဆီညီနေသောဝက်သားတုံးကြီးအားတဝကြီး စားနေသူကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေသည်။နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွဲချေရင်း ပါးစပ်ဖြင် တစ်လှည့်စီ ကုန်းကုန်းစုပ်နေရာမှဘိုက်သားပြင်ပေါ်သူ၏မျက်နှာကိုကျော်ညွန့် တင်လိုက်သည်။

ထို့နောက်ခါးတွင် ရှိနေသေးသောထဘီစလေးအား တင်ပါးဆုံအောက်မှအသာဆွဲချွတ်ယူနေရင်းကဘိုက်သားပြင် ပြန့်ပြန့်ကြီးကိုလျှာဖြင့် လိုက်ရက်ပေးနေမိပြန်သည်။ဒူးဆစ်လောက်အထိ ကျွတ်နေပြီဖြစ်သောထဘီကြောင့် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး အပါအဝင် ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်းသော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား အနီးကပ် မြင်နေရပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်မှာ မလုပ်တတ် လုပ်တတ်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။

ချက်ကလေးကို လျှာဖြင့် ထိုးကလိနေရာမှ ဆီးခုံပေါ်မျက်နှာရောက်လာကာ မထူမပါးလေး ပေါက်နေသော စောက်မွှေးများကိုအသာကျော်ပြီး အမြှောင်းလိုက် ခုံးထဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အုံကြီးကို အနီးကပ် ကြည့်လိုက်သည်။မိန်းမစောက်ပတ်အားဗွီဒီယိုထဲနှင့်မခင်မေအား ချောင်းကြည့်ဖူး၍အဝေးမှသာ မြင်ဖူး နေသူ ကျော်ညွန့်မှာ ကြီးမား ဖြောင့်တန်းလှသော ပေါင်တံဖြူဖြူကြီး နှစ်ချောင်းအရင်းတွင် ကပ်လျက်ထင်ထင်ရှားရှားခုံးထနေသောလက်ဝါးတစ်အုပ်စာမျှ ရှိသည့် မခင်မေ၏ စောက်ပတ်ကြီးအား ရင်တုန်ပန်းတုန်နှင့်ပင် အသေအချာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။

စောစောက ရေချိုးထားသော်လည်း တစ်ခါမှ မတို့မထိဖူး၍ ဗြုန်းကနဲ တို့ထိရမှာ ကျော်ညွန့် ရွံ့နေမိသည်။ သို့သော်လည်း မခင်မေ၏ စောက်ပတ်အုံကြီးမှာ စောက်မွှေးများ မရှိဘဲ ဆီးခုံတွင်သာ အမွှေးရှိခြင်းကြောင့် အနီးကပ် ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရလေရာ ပြဲအာနေသော အကွဲကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အကွဲကြောင်းဘေးရှိ လက်နှစ်လုံးသာသာခန့် ခုံးထပြီး အမြှောင်းဖြစ်နေသော စောက်ပတ်နှစ်ခမ်းသား နှစ်ခုကိုလည်းကောင်း၊ အကွဲကြောင်းပေါ်ရှိ ခပ်မို့မို့ဆီးခုံပြင်ကိုလည်းကောင်း၊ နောက်ဘက်သို့ ကျကျသွားသဖြင့် ဖင်နှင့် ပေါင်တံကြီး နှစ်ခုကြားတွင် အသားတုံးကလေး နှစ်ခုကပ်ထားသလိုဖြစ်နေလေသည်။

ကျော်ညွန့်သည် မခင်မေ၏ တင်ပါးအုံကြီး နှစ်လုံးအောက်ကို သူ့လက်ထိုးသွင်းလိုက်ကာ ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်ပေးရင်း စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးအား ကြည့်နေရာမှ ဗွီဒီယိုထဲနှင့် ဦးသာဒင်လုပ်သလိုလျှာဖြင့်ယက်ပေးရ ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားလိုက်မိသည်။ မလုပ်ဖူးသေးသဖြင့် ရွံသလိုလည်း ဖြစ်နေသည်။

နောက်တော့ စိတ်များ ထကြွနေသဖြင့် ဘာမှ မစဉ်းစားဘဲ နှာခေါင်း ဖိတင်ပြီး နမ်းလိုက်မိသည်။

“ အိုး …. ဟဲ့ …. ကျော်ညွန့်ရယ်”

မခင်မေ၏ အသံကို ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲအနံ့တစ်မျိုးသင်းနေသောစောက်ပတ်အုံဖောင်းဖောင်းကြီးအားအတင်း နမ်းရှုံ့နေရာမှ ရွံစရာ မဟုတ်မှန်း သိသွားကာ နှာခေါင်းအစား လျှာပြားကြီးနှင့် ပင့်ပြီး ယက်ပေးလိုက်လေသည်။

“ အိုး …. အိုး …. အိုး …. ကျွတ် ကျွတ်”

ဗွီဒီယိုကားပေါင်းများစွာထဲမှ အနီးကပ် ရိုက်ပြထားသော စောက်ပတ်ယက်နေမှု များကို ယခု လက်တွေ့ စတင်စမ်းလုပ်နေပြီ ဖြစ်သော ကျော်ညွန့်မှာ စောက်ပတ်အုံကြီး၏ နူးညံ့မှု၊ နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခု၏ ထူအမ်းအမ်းဖြစ်နေမှု၊ ဟပြဲနေသော အကွဲကြောင်းနှင့်ထိပ်နားရှိ စောက်စေ့အသားပိုကလေးများ၏ကိုက်ခဲချင်စရာ ကောင်းမှုများကြောင့်ရွံရှာစိတ် လုံးဝမရှိတော့ဘဲပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် ယက်ပေးနေမိလေတော့သည်။

“ အား … အိုး … ကျော်ညွန့် …. အိုး … အား အား”

ကျော်ညွန့်၏ စောက်ပတ်ယက်ပေးမှုက အလွန် ထိရောက်ပြင်းထန်လှပေရာ အယက်ခံနေရသူ မခင်မေ၏ နှုတ်ဖျားမှ ညည်းသံစုံ ထွက်ပေါ်နေပြီး ပေါင်တံ ဖြိုးဖြိုးကြီးများကို လှုပ်ယမ်းလိုက်၊ ဖင်ဆုံအိအိကြီးများကို ပင့်လိုက်၊ ခါးနွဲ့နွဲ့လေး ဖယ်ယမ်းလိုက်နှင့် အရူးအမူးဖြစ်နေလေသည်။စောက်ပတ်အုံကြီးကို အထက်အောက် ပင့်ယက်လိုက်၊ အကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိုးသွင်း ကလိလိုက်၊ စောက်စေ့ချွန်ချွန် မာတာတာလေးကို နှုတ်ခမ်းနှင့် ဖိပြီး ပွတ်ချေလိုက် လုပ်ရင်း ကျော်ညွန့်က သူ့လက်ကို မခင်မေ၏ ပေါင်တံလုံးလုံးကြီးများအား ပွတ်သပ်ပေးမိသည်။

တင်ပါး ဆူထွားထွားကြီးများမှာလည်းမလွတ်၊ထိုမှအပေါ်ဘက်တွင်ရှိသော နို့အုံ အိအိကြီးများကို လှမ်းပြီး မမိတမိကိုင်ကာ နို့သီးကလေးများအား လက်ညှိုးနှင့် လက်မကြားညှပ်ပြီးပွတ်ချေပေးနေပြန်ရာမခင်မေတစ်ယောက် မွေ့ရာပေါ်ဝယ် တလူးလူး တလွန့်လွန့်၊ တအီးအီး တအင့်အင့်နှင့် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်နေလေသည်။

တော်တော်လေးကြာအောင်ယက်ပေးနေသောကြောင့် စောက်ပတ်အတွင်းမှ စိုရွှဲကျလာသော ချွဲပြစ်သည့်ရေများကို ကျော်ညွန့်သတိပြုမိသည်။တဏှာပိုးများ ထကြွနေမှုကြောင့် မရွံမရှာယက်ပြီးမျိုချမိသည်အထိ ဖြစ်သွားရသည်။စောက်ပတ်အုံကြီးအား ယက်နေရာမှ ပေါင်တံဖြိုးဖြိုးကြီးပေါ်ပါးစပ်တင်ကာတရစပ် ယက်ပေးရင်း ဒူးခေါင်းနားရှိ ထမီအား လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ဖြစ်အောင် ဆွဲချွတ်လိုက်လေတော့သည်။

ယခုအခါ မခင်မေ၏ တစ်ကိုယ်လုံး မည်သည့်အဝတ်အစားမှ ဖုံးကွယ်မထားတော့ဘဲ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားရလေပြီ။ဘာမှ မရှိတော့သော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား ဒူးထောက်ကာအပေါ်မှဆီးကြည့်နေရင်းမှ ကျော်ညွန့်သည် သူ့ခါးတွင်ရှိသော ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးချွတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းရှိ စွတ်ကျယ်ပါ ချွတ်လိုက်သောအခါနှစ်ဦးစလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်နေကြလေတော့သည်။

ဒူးထောက်ထားရင်းက မခင်မေ၏ ပေါင်တံကြီးနှစ်ချောင်းကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက် ဆွဲဖြဲပြီး ကျော်ညွန့်က ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ထိုအခါ ပေါင်တံကြားရှိ လီးတံကြီးမှာ ခေါင်းပင် ငြိမ်မနေဘဲ ရှေ့တိုးတန်းနေပုံမှာပက်လက်ကလေး ငေးကြည့်နေရသော မခင်မေအတွက် ရင်ကလေးပင် ဖိုသွားရသည်။သူမ အလိုးခံနေကျ ဦးသာဒင်၏ လီးကြီးမှာ ကြီးပြီးရှည်သော်လည်း ထိုဒဏ်ကို မနိုင်၍ အမြဲတမ်း ပျော့ခွေခွေနှင့်သာ အလိုးခံနေရသူဖြစ်ရာ ကျော်ညွန့်၏ တင်းတင်းမတ်မတ်နှင့် အားရစရာကောင်းအောင် တောင်နေသော လီးတံကြီးက မခင်မေအား ပိုစိတ်လှုပ်ရှားစေလေသည်။

အသေအချာမြင်ရမှ ကျော်ညွန့်၏ လီးမှာ သူ့လင် ဦးသာဒင်၏ လီးလိုပင် ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်း ရှည်လှကြောင်းသိသွားရသည်။ ကျော်ညွန့်က သာသည်မှာ တောင်နေအောင် မတ်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ပက်လက်ဖြစ်နေသော မခင်မေ၏ ပေါင်ကြားမှဒူးထောက်ပြီး ကြည့်နေသူ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် လိုးရန်အတွက် မခင်မေ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ ဝမ်းလျားထိုးဖိမှောက်ချလိုက်လေသည်။ ပေါင်ကြားတည့်တည့်ကိုလီးထောက်ပြီးနို့အုံပေါ်တွင်လက်တင်ကာ မျက်နှာပေါ် အပ်ထားလိုက်ပြီဖြစ်၍ ကျော်ညွန့်မှာ ကုန်းကုန်းကွကွကြီး ဖြစ်နေလေသည်။

နေရာပြင်နေသော ကျော်ညွန့်အား မခင်မေကလည်း ဝိုင်းကူလုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်အုံပေါ် ဖိထောက်နေသော လီးတံကြီးအား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ စောက်ပတ်အဝကို အသာတေ့ပေးလိုက်ရာ အပေါ်မှဖိပြီး လှုပ်ရှားရန်ပြင်နေသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ ပိုများလာပြီး လီးတံကြီးအားဖိချလိုက်လေတော့သည်။အိကနဲတိုးဝင်သွားသောလီးတံကြီးကြောင့်သူမ၏လက်ကိုမခင်မေကလွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ကျော်ညွန့်မှာတော့ယခုမှ ပထမဆုံး မိန်းမစောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရခြင်းဖြစ်ရာ ဝင်မှန်းသိသည်နှင့် အားစိုက်ပြီး ဖိထိုးသွင်းနေမိသည်။

လီးတံမှာ မခင်မေ၏ စောက်ပတ်အုံထဲသို့ တဝက်လောက်သာ ဝင်နေသော်လည်း ကျော်ညွန့်အတွက်မူ အနေခက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ တစ်ခါမှ မဝင်ဖူးသေးသော လီးတံကြီးမှာ ပူပူနွေးနွေး အိအိစက်စက်နှင့် အသားနုများက တစ်ဆို့ဆို့ လုပ်ပေးနေမှုကြောင့် ထူးခြားသလို ဖြစ်နေရသည်။

ဦးသာဒင်က ခဏခဏ လိုးထားသော မခင်မေစောက်ပတ်ကြီးမှာ သူအတင်းထိုးသွင်းတာကို အဆုံးထိမဝင်ဘဲ ခပ်ကြပ်ကြပ်နှင့် ဖြစ်နေလေရာ ကျော်ညွန့်မှာ အံ့အားသင့်နေမိသည်။

ထပ်ပြီး ကျော်ညွန့် သတိပြုမိသွားသည်ကတော့ သူ့လီးတံကြီး အဆုံးထိလည်း သွင်း၍ မရသေး၊အပေါ်မှဖိပြီး ဆောင့်သွင်းရချက်ကလည်း လေးငါးချက်မျှသာ ရှိသေးချိန်တွင် သုတ်ထွက်ချင်သလို ဖြစ်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ မခင်မေ၏ ချိုင်းကြားမှ လက်ကို သွင်းပြီး မျက်နှာချင်းထပ်ကာ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးရမှု မကြာသေးဘဲ ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေခြင်းအတွက် ကျော်ညွန့် မကျေနပ်၊ သို့သော် သူ ဘာမှလည်း မလုပ်တတ်။

ထို့ကြောင့်သူ့အား အောက်မှ ခပ်တင်းတင်း ပြန်ဖက်ထားရင်းပင့်ကော့ပေးနေသောမခင်မေကို ပါးခြင်းအပ်ဖိထားလိုက်ရာမှ တင်ပါးကိုမြှောက်ပြီးဆက်ဆောင့်လိုက်မိသည်။

“ အား … အား … အား … ”

မခင်မေ၏ ညည်းသံမဟုတ်၊ သုတ်များ ပန်းထွက်သွားပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်၏ညည်းသံသာ ဖြစ်သည်။လီးသွင်းပြီးဆယ်ချက်ခန့်သာ ဆောင့်ရသေးသည်သုတ်ရည်များပန်းထွက်သွားပြီမို့ ကျော်ညွန့်မှာသူ့ကိုယ်သူအံ့လည်း အံ့သြ၊ မကျေလည်း မကျေနပ်ဖြစ်သွားရသည်။

သူကြည့်ဖူးသော ဗွီဒီယိုထဲတွင် ပုံစံလေးငါးမျိုး ပြောင်းပြီး အားရပါးရလိုးပြီးမှ သုတ်ထွက်သွားကြသည်။ ဆောင့်ချက်များကို တစ်ခါတစ်ခါ သူရေတွက်ကြည့်ရာ အချက် ၁၀၀ ကျော် ၂၀၀ လောက်မှ ပြီးတတ်ကြပုံနှင့် တချို့သရုပ်ဆောင်များဆိုလျှင် စောက်ပတ်ကိုလိုးနေရာမှ လီးတံကိုထုတ်ပြီး မိန်းမ သရုပ်ဆောင် ပါးစပ်ထဲဆက်သွားကာအစုပ်ခံကြတာတောင်ချက်ချင်းသုတ်မထွက် အတော်ကလေး ကြာမှ ထွက်သွားကြသည်။

စောက်ပတ်ကိုလိုးသည်မှာလည်း တစ်ဆုံးဝင်အောင် လိုးတတ်ကြရာ ကြည့်သူတိုင်း မရိုးမရွဖြစ်သော်လည်း အားတော့ရကြသည်။ မလိုးမီ လီးအစုပ်ခံ၊ ဂွင်းအတိုက်ခံအချက် ၁၀၀ ကျော် ၂၀၀ ဆောင့်လိုးပြီးချက်ချင်းသုတ်မထွက်မှုကို မြင်ဖူးသော ကျော်ညွန့်မှာ ယခုသူ့တွင်ဘာချွတ်ယွင်း၍သုတ်ထွက် မြန်ရကြောင်း ကျော်ညွန့် မသိ။လောလောဆယ် ကျော်ညွန့်သိသည်ကတော့ဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်ပြီး လီးတစ်ဝက် တစ်ပျက်ဖြင့်တစ်ချီပြီးသွားရခြင်းကိုအားမရဘဲလီးတံကျဉ်နေသည့်ကြားက ဆက်ဆောင့်နေမိတော့သည်။

လူပျိုကလေးမို့ သုတ်ထွက်မြန်မှုကို မခင်မေသိသော်လည်း ခနလေးပြီးသွားပုံကိုတော့ မကြိုက်၊ သို့သော် သုတ်ထွက်ပြီးတာတောင် မနားဘဲ ဆက်ဆောင့်လိုးနေသည့် ကျော်ညွန့်အား မီရာကို ပြန်ဖက်ရင်း အောက်မှ ပင့်ပင့်ပေးမှုတော့ မခင်မေ လုပ်ပေးမိသည်။မခင်မေ၏ ကိုယ်နံ့နှင့် နူးနူးညံ့ညံ့ အိအိစက်စက် အတွေ့ထူးလှသော အသားဆိုင်များက အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသူ ကျော်ညွန့်အတွက် စိတ်ရောလူပါ ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရအောင် ဖြစ်နေရပါသည်။

ထွေးအိသော ကိုယ်လုံးကြီးအား အတင်းဖက်ထားရင်း သူထွက်သွားသော သုတ်ရည်များဖြင့် ချောကျိနေသော စောက်ပတ်အုံထဲသို့ အတင်းဆောင့်ပြီး ဆီးခုံချင်း ကပ်သည်အထိ လီးတံကြီး အကုန်သွင်း၍ ရမှုတော့ ကျော်ညွန့် ကျေနပ်မိသည်။သို့သော်လည်း သူတော်တော် ပင်ပန်းနေလေသည်။ စိတ်ထဲတွင် ထင်ထားသည်က စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်လျှင် ခပ်ကြာကြာဆောင့်မည်။

အပေါ်ပိုင်းကနို့အုံတို့ နှုတ်ခမ်းတို့ကိုလည်း ငုံလိုက်စုပ်လိုက် ရသလောက်လုပ်မည်။ သုတ်ထွက်ချင်လာလျှင် အောင့်ပြီး ထိန်းထားမည်။ နောက်မှ ပြန်ဆောင့်ပြီး အချိန်ရသလောက် အရသာ ခံစားမည်ဟူ၍ပင်ဖြစ်သည်။ယခုတော့ ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်နှင့် ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ပတ်အတွင်းသားများကလီးတံကြီးကိုကျဉ်ဆိမ့်စေသလိုအပေါ်ဘက်ကထိတွေ့နေရသော အသားဆိုင်များကလည်း ထိရင်းထိရင်းလူကိုအီဆိမ့်စေလေရာ ကျော်ညွန့်မှာနူးအိနေသော ဝက်သားတုံးကြီးအား ခဏလေးနှင့် ဝါးမျိုမိသွားသလို ဖြစ်နေရသည်။

နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက် နို့အုံကိုဆုပ်လိုက် စို့လိုက် လုပ်ပေးမိသော်လည်း စိတ်စောနေမှု မကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သူ့မှာ အလုပ်ရှုပ်ပြီး ပင်ပန်းနေလေသည်။

ထို့ကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက် နှုတ်ခမ်းနှင့် နို့ကို အသုံးပြုဖြစ်သော်လည်း နောက်ဆုံးတော့ ချိုင်းကြားလက်သွင်းကာ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဆောင့်ခြင်းသာ အဆက်မပြတ် လုပ်နေမိတော့သည်။စောစောက သုတ်ထွက်သွား၍ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေခြင်းကြောင့် ရုတ်တရက် သုတ်ထပ်ထွက်ရန် မနီးသော်လည်း အချက် လေးဆယ်လောက် အရောက်မှာ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာပြန်ရာ မြန်မြန်ပြီးသွားမှာစိုး၍ စောက်ပတ်ထဲဝင်နေသော လီးတံကြီးအား ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်လေသည်။

“ ကွယ် … ဘာဖြစ်လို့ ဆွဲထုတ်လိုက်တာလဲ … နေအုံး .. နေအုံး … အင်း … ဟုတ်ပြီ … ဆောင့်တော့ ”

ကျွတ်ထွက်သွားသော လီးတံကြီးကို မချင့်မရဲဖြစ်သွားသော မခင်မေက ပြန်ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်သို့ တေ့ပေးလိုက်သည်။ လီးတံမာမာကြီးကြောင့် သူမလည်း ကာမဖီလင် တက်နေပြီဖြစ်သည်။ကျော်ညွန့်မှာ စိတ်ကလည်းလောနေ လူကလည်း ကောင်းနေလေရာလီးပြန်ဝင်သည်နှင့် စောစောကလိုပင် ခပ်တင်းတင်းဆွဲဖက်ပြီးအားပါပါ ဆောင့်လိုးပစ်မိသည်။

စောက်ပတ်အတွင်းမှ ထူးခြားသောအတွေ့အထိကအရိုင်းသက်သက်သာ ရှိသော ကျော်ညွန့်အား စိတ်လှုပ်ရှားလာစေသည်။ ပထမတစ်ခါ ထွက်ပြီးသည်မှာ သိပ်မကြာသေးသော်လည်း ဆက်ဆောင့်ချက် ၁၀၀ သာသာတွင် မထိန်းနိုင်ဖြစ်ကာ ဒုတိယမြောက် သုတ်ရည်များပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားလေတော့သည်။

“ အား … အား …အား ”

သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်လျက်ပင် ခပ်ပြင်းပြင်းဖိဆောင့်ရင်း တအီးအီးနှင့် ဖြစ်သွားသည်အထိ ဆက်ဆောင့်ပြီးနောက်တော့ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် မခင်မေကိုယ်ပေါ်တွင် ပျော့ခွေသွားလေတော့သည်။

လီးတံကြီးမှာလည်းသုတ်နှစ်ခါ ဆက်တိုက်နီးပါးထွက်သွားရသဖြင့်ကျဉ်ပြီး ကျိန်းသွားရသည်။ ပြီးတော့ ထင်ထားသလို အီဆိမ့်သွားမှုက ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် မဖြစ်ဘဲ လူသာနုံးသွားရမှုကြောင့် ဘာမှ နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။ မခင်မေ ကိုယ်ပေါ်တွင်ပင် ဆက်ဖိထားရင်းက စောက်ပတ်ထဲမှလီးမထုတ်ဘဲ မှိန်းနေရင်း စဉ်းစားနေမိသည့် ကျော်ညွန့်အား မခင်မေတစ်ယောက်အတော် သည်းခံနေရသည်။

သူ့မှာ ခံကောင်းတုန်းသာ ရှိသေးသည်။ အတွေ့အကြုံရင်နေသူမို့ တစ်ချီတစ်ချီ နာရီဝက်နီးပါးလောက်ပင် ခံနိုင်နေပြီဖြစ်ရာ ယခုကျော်ညွန့် အချက် ၁၀၀လောက်နှင့် ငါးမိနစ်နီးပါးလောက်သာ ဆောင့်လိုးနိုင်မှုကို ဘယ်လိုမှ သူမ ကျေနပ်စရာမရှိပေ။ တစ်ခုပဲ သူမ ကျေနပ်တာရှိသည်။ ထိုကျေနပ်မှုမှာ ကျော်ညွန့်၏ လီးတံကြီးမာတင်းတင်းနှင့်ထိထိမိမိခံစားရမှုပင်ဖြစ်သည်။

ကာမအရသာ ခံစားရသည်မှာ မာတင်းပူနွေးနေသော လီးတံဖြင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို နာနာပွတ်တိုက်ပေးမှုပင်။ ဦးသာဒင်လီးလို ပျော့သလိုလို မဟုတ်ဘဲ ချိုးမရ ကွေးမရအောင် မာတင်းနေသည့် လီးဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုးခံလိုက်ရမှုက မခင်မေအား သဘောကျစေလေသည်။

“ ဘယ်လိုလဲ ကိုလူပျိုရယ်၊ ခဏလေးနဲ့ နှစ်ချီပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား … စိတ်လေးဘာလေး ထိန်းပြီး လုပ်မှပေါ့ အခုတော့ မောနေပြီထင်တယ်”

မခင်မေက အနည်းငယ် မကျေနပ်စိတ်ဖြင့် သူမကိုယ်ပေါ် ဖိပြီး မှိန်းနေသော ကျော်ညွန့်အား ပြောလိုက်သည်။

“ အင်း … ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး …ထိန်းလို့မရလိုက်ဘူး ဖြစ်သွားတယ် … မခင်မေ မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား …”

“ အင်းပေါ့ … ကဲပါ အမောဖြေပါအုံး … နောက်ဆိုရင် ဒီလောက် မလောနဲ့ … ဖြည်းဖြည်းသွားမှပေါ့ … မကြားဖူးဘူးလား … ပညာသင်တာတို့ …စီးပွားရှာတာတို့ …ကာမဂုဏ်ခံစာတာတို့မှာ သိနေသိနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်ရတယ်ဆိုတာလေ ” 

“ ကြားဖူးတာ ကြားဖူးတာပဲ … တကယ်လုပ်တော့ စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူးဗျ … လူလဲ တော်တော် ဟိုက်သွားတယ် ”

ကျော်ညွန့်က ပြောရင်း မခင်မေ၏ ပါးပြင်ကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက်ကာ ပါးပြင်ချင်း ထပ်လျက် မှေးနေလိုက်သည်။

မခင်မေကတော့ဘာမှမပြောတော့ပဲ သူမကိုယ်ပေါ် မှောက်ပြီး အမောဖြေနေသူကို စိတ်ရှည်ရှည်နှင့် ထပ်မံလိုးရန် နှိုးဆွပေးရန် တွေးလိုက်မိသည်။သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲရှိ ကျော်ညွန့်၏လီးတံကြီးမှာ စောစောကလောက် မမာတော့ဘဲ ခပ်ပျော့ပျော့ ဖြစ်သွားသည်ကို သတိပြုနေမိသည်။တရှူးရှူးနှင့် အသက်ကို မှန်မှန်ရှူနေသော ကျော်ညွန့်၏ ကျော်ပြင်ကို ငါးမိနစ်နီးပါးမျှကြာအောင် မခင်မေကဖက်ထားလိုက်သည်။

“ ကဲ ကိုလူပျို … အမောပြေလောက်ရောပေါ့ … ဆင်းပါအုံးတကထဲမှာလူကို မွေ့ယာများ အောင့်မေ့နေသလား မသိဘူး … တင်းပြီး ဇိမ်ယူနေလိုက်တာဇိမ်ရှိတာကိုးဗျ … ဟဲ ဟဲ … ”

ကျော်ညွန့်က ပြောပြောဆိုဆို ဘေးသို့ လှိမ့်ဆင်းပေးလိုက်သည်။ စောက်ပတ် အပြင်သို့ကျွတ်ထွက်သွားသော လီးတံမှာ ပျော့ခွေနေလေပြီ။

“ ကဲ ကဲ …. ဒီမှာ ခဏနေအုံး … အရည်တွေ ပေပွနေတာ ခဏသုတ်လိုက်ဦးမယ် ”

မခင်မေက ပြောပြောဆိုဆို ထပြီး ကုတင်ခြေရင်း ရောက်နေသော သူမ၏ ထမီကို ယူကာ ဖင်ကြားတစ် လျှောက် စိုရွှဲနေသော သုတ်ရည်များကို အသာပွတ်ပြီး သုတ်လိုက်သည်။ သူမကိုယ်တွင် စင်သလောက် ရှိလျှင်ပက်လက်လှန်နေသော ကျော်ညွန့်အနား အသာထိုင်ကာ ပျော့ခွေနေသည့်လီးတံကြီးအား ပြောင်အောင် ဆက်သုတ်လိုက်သည်။

“ ဒါမျိုးဆိုတာ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ပညာပါပါ လုပ်နိုင်မှ ကောင်းတာ …ကိုလူပျိုရ”

ဟု ပြောရင်း ကျော်ညွန့်ဘေးတွင် ဝင်လှဲလိုက်သည်။ အရေတွေသုတ်ပြီးသောထမီမှာကုတင်အောက် ရောက်သွားပေပြီ။အတူယှဉ်လှဲမိသွားသည်နှင့် ကျော်ညွန့် ကိုယ်လုံးအားခပ်ရွရွဖက်ကာနှုတ်ခမ်းကို မထိတထိလေး ဖိစုပ်လိုက် လည်ပင်းကို အသာစုပ်လိုက်နှင့် မခင်မေတစ်ယောက် ဦးဆောင်ပြီး လိုးပွဲကို ပြန်စနေလေသည်။

ခပ်ရွရွလေး ဖက်ထားရင်း သူမ၏ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်းလှသော နို့အုံကြီးများကိုလည်း ကျော်ညွန့် ပါးစပ်ဆီပို့ကာ စုပ်ခိုင်းလိုက် ရင်ဘတ်ပေါ်တင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးလိုက် အောက်တွင် ပျော့ခွေနေသော လီးတံကြီးကို နို့အုံကြီးနှစ်လုံးဖြင့် ညှပ်ကာဆွလိုက်နှင့် စိတ်ပါလက်ပါ လှုပ်ရှားပေးနေသည်။ အတော်ကလေး စိတ်ရှည်စွာ ပွတ်သပ်နေရာမှ ပြန်မာတော့မလို ဖြစ်နေသော လီးတံကြီးကို လက်ဖဝါးနုနုဖြင် အသာဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေပြန်သည်။

ထိုမှ ပြဲနေသော လီးဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ဖြင့် အသာငုံကာ စုပ်ပေးလိုက်ချိန်တွင်တော့ ကျော်ညွန့်၏ ခါးမှာ ကြွတက်လာလေတော့သည်။

“ အိုး … အား အား …”

ဟူ၍သာ ကျော်ညွန့်အော်နိုင်သည်။ မခင်မေ လုပ်ပေးသမျှကို ဇိမ်ယူပြီး အရသာ ခံစားနေလေသည်။ အတွေ့အကြုံ ပြည့်စုံသူပီပီ မခင်မေ၏ လီးစုပ်ပေးမှုက ညင်သာလှသည်။ တစိမ့်စိမ့်လည်းခံစားရသည်။ ပူနွေးနူးညံ့သော အာငွေ့နှင့် လည်ချောင်း အတွေ့က လီးကြီးကို ရသလောက် ငုံစုပ်လိုက်တိုင်း ကျော်ညွန့် ခံစားနေသည်။

သွေးသားဆူဖြိုးသူပီပီ ကျော်ညွန့်၏ လီးတံမှာ မခင်မေ၏ လက်ထဲတွင် တခဏအတွင်း ပြန်မာလာလေရာ မခင်မေတစ်ယောက် သဘောကျနေမိသည်။ မာသထက် မာအောင်နှင့် သူမလည်း စိတ်ခံစားရသမျှကို ခံစားရအောင် စိမ်ပြေနပြေ စုပ်ပေးပြီး ကျေနပ်လောက်ပြီဟုထင်မှ ကျော်ညွန့် ကိုယ်ပေါ်ကားယားခွတက်လိုက်သည်။ထို့နောက် ထောင်မတ်နေပြီဖြစ်သောလီးတံကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ထားရင်း စောက်ပတ်ဝဖြင့် ဖိထိုင်ကာအဆင်သင့်သွားချိန်တွင်အထဲရောက်အောင် ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ အား … အိုး … ”

နှစ်ယောက်စလုံးစုပ်သပ်မိလိုက်ကြသည်။မခင်မေကဦးဆောင်ကာ အပေါ်မှ နေရာယူပြီး စိတ်တိုင်းကျပင် ကာမအရသာကို ရယူဖန်တီး ခံစားနေကြသည်။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ဖိလိုက် ကျော်ညွန့်ပေါ် မှောက်ပြီး ဆောင့်လိုက် နှုတ်ခမ်းချင်းလည်း ကပ် နို့အုံကိုလည်း ကပ်ပေးလိုက်နှင့်မခင်မေလုပ်နေသလို ကျော်ညွန့်ကလည်း အောက်မှအလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ရင်းသူ့ပေါ်ကို လှဲလာသော မခင်မေ၏ နှုတ်ခမ်းကို ပင့်စုပ်ပေးလိုက် နို့အုံကြီးကို ဆွဲယူစို့လိုက်တင်းမာကားအိနေသောဖင်သားကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ရင်း အောက်မှ ပင့်ပင့်ပေးလိုက်လုပ်ပေးနေလေရာတက်ညီလက်ညီရှိမှုကြောင့်နှစ်ဦးစလုံး ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်းနှင့် ဖြစ်နေကြသည်။

အတော်ကလေးကြာလာသည်တွင် အောက်မှနေသူ ကျော်ညွန့်ကမခင်မေ၏ကိုယ်လုံးကြီးအားအတင်းဖက်ထားရင်းမွေ့ယာပေါ် ဆွဲလှဲချလိုက်သည်။ လီးအဝင်မကျွတ်စေဘဲအပေါ်ရောက်သည်နှင့် အားရှိပါးရှိပင် ကျော်ညွန့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ အား … အိုး … အိုး … အား … ”

ဟူ၍သာ မခင်မေ ပြန်လည်ညည်းနိုင်သည်။

စံချိန်မီမာတင်းနေသည်လီးတံရှည်ရှည်ကြီးက ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်ကြီးထဲ အစအဆုံး မြုပ်ဝင်သွားသည်မှာ ကျော်ညွန့်အတွက် အီဆိမ့်သည့် အရသာကို ခံစားနေရသလို မခင်မေအတွက်လည်း နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းပင် အလိုးခံနေရမှုကြောင့် ဖြတ်ကနဲ ဖြတ်ကနဲ ခံစားနေရရုံမျှမက လီးတံမာမာကြီးက စောက်ခေါင်းတလျှောက်ရှိ နံရံကြွက်သားများကို မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်လောက်အောင်ပင် တွန်းတိုက်ဝင်ထွက် နေမှုကြောင့် ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်အထိပင်။

ခွာဆောင့်လိုက် … ကပ်ဆောင့်လိုက်နှင့် ကျော်ညွန့်မှာ ယခုအချိန်မှာ စိတ်ရှိသလို လိုးခွင့်ရနေသည်။အချက်တော်တော်များများ ဆောင့်ပြီးသော်လည်း သုတ်ထွက်ရန် ဝေးနေသေးသည်မို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်လိုးနေမိသည်။ ဖြဲကားပေးထားသော မခင်မေ၏ ပေါင်တံဖြိုးဖြိုးကြီးနှစ်ချောင်းကို စုလိုက်ကားလိုက် ပင့်ယူလိုက် ပြန်ချလိုက်နှင့် အမျိုးမျိုးလုပ်နေရင်း အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေရမှုကို ကျော်ညွန့်သဘောကျနေလေသည်။

ကျော်ညွန့်လိုပင်မခင်မေမှာလည်း စောစောကမပြီးသေးသမျှယခုတော့ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ဖြစ်နေပေပြီ။ကျဉ်ကနဲကျဉ်ကနဲ ဖြစ်လာကာ တစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်သည်အထိခံစားနေရလေရာ ကျော်ညွန့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးအားလှမ်းဖက်လိုက် မွေ့ယာကိုဖမ်းဆုပ်လိုက် ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းနေလိုက်ဖင်ကြီးကိုပင့်ပေးလိုက် ပေါင်တံကြီးများကိုကစားနေလိုက်ဖြင့် နောက်ဆုံးပန်းအဝင်ကို တက်ညီလက်ညီ လှမ်းနေကြသည်။

လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနှင့်ပင် ဆောင့်လိုးနေကြလေရာ စောက်ပတ်ကြီး ကျဉ်စိမ့်သထက်ကျဉ်စိမ့်လာချိန်တွင်လီးတံကြီးမှာလည်း ပူနွေးသထက် ပူနွေးလာပေပြီ။

“ ဆောင့် ဆောင့် … ဆောင့်လိုး … မရပ်နဲ့ မရပ်နဲ့ … ဟုတ်ပြီ အဲဒီလို ဆောင့် … ”

အောက်မှ ပြန်ပင့်တင်ပေးရင်းအငြိမ်မနေနိုင်သောမခင်မေအား ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် ဖိပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း အစွမ်းကုန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်မိသည်နှင့် ခါးကြော ပေါင်ကြောများ တင်းကနဲ ဖြစ်ကာ အကောင်းဆုံးအရသာကို ပြည့်ဝစွာ ပြိုင်တူ ခံစားလိုက်ကြရလေတော့သည်။

ရွစိရွစိ ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကြီးကြောင့် ကျော်ညွန့်အီဆိမ့်သွားရသလိုမခင်မေမှာလည်း ဖင်ကိုကပ်ပြီး လှည့်မွှေပေးနေသော လီးတံကြီးကြောင့် တဆတ်ဆတ် တုန်သွားရသည်။ အတန်ကြာမှ တရှူးရှူး တဟဲဟဲ အသံများ ပျောက်သွားပြီး ကုတင်ထက်တွင်ထပ်လျက်သား ငြိမ်သက်သွားကြလေတော့သည်။

သွက်လက်မြူးကြွစွာဖြင့် ထွက်ပေါ်နေသော ဒစ္စကို တေးသွား သီချင်းတစ်ပုဒ်၏ အသံက အခန်းထဲတွင် မတိုးမကျယ်လေး ပြန့်လွင့်၍ နေသည်။ ထိုတေးသွားကို မှီပြီး တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားနေသောမိန်းကလေး တစ်ယောက်၏ ဟန်က တေးသွားနှင့် လိုက်အောင် မြူးကြွနေသည်။ ပွဲကြည့် ပရိသတ် မရှိဘူးဟူသော အသိဖြင့် မိန်းကလေးက လွတ်လပ်ရဲတင်းစွာပင် တစ်ကိုယ်လုံးကို အချက်ကျကျ လှုပ်ရှားနေလေသည်။

တေးသွားနှင့် အေရိုးဗစ် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေခြင်းမို့ တေးသွားအလိုက် ကိုယ်ကို သွက်လက်မြူးကြွစွာ ရွေ့လျားပေးနေရသည်။ စိတ်လည်း ပျော်စရာ၊ ခန္ဓာကိုယ်လည်း အဆီကင်း၊ အချိုးအစားလည်း ပြေပြစ်စေသော ကစားနည်းတစ်ခု ဖြစ်ခြင်းကြောင့် စိတ်ပါလက်ပါစွာဖြင့် ဟန်နီ လေ့ကျင့်နေသည်။ ဤအခန်းတွင် သူမတစ်ဦးတည်းသာ ရှိသည်ဟူသော စိတ်ကြောင့် ရဲရဲပင် ကားလိုက်၊ ကွလိုက်၊ မြှောက်လိုက်၊ ချလိုက်ဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို အချိုးညီစွာ လှုပ်ရှားပေးနေလေသည်။

ငယ်ရွယ်နုပျိုသူမို့ အလွန်ကြည့်ကောင်းလှပေသည်။ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ကြီးကို ကြည့်လိုက်၊ တေးသွားအလိုက် မှီအောင် လှုပ်ရှားလိုက်ဖြင့် တစ်ဦးတည်း အလုပ်ရှုပ်လျက်ရှိသည်။ထိုကဲ့သို့လွတ်လပ်စွာလှုပ်ရှားနေမှုကို စိတ်ဝင်တစား ငေးကြည့်နေသူတစ်ဦးကိုတော့ဟန်နီမသိ … သူမ အလုပ်ကိုသာ သွက်သွက်လက်လက်နှင့် လုပ်နေမိသည်။အေရိုးဗစ်လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသော ဟန်နီအား ကြည့်ရှုနေသူတစ်ဦးကတော့ ကျော်ညွန့်ပင် ဖြစ်သည်။

လူရှေ့သူရှေ့တွင် မြင်ခွင့်ရရန် မလွယ်သော အခြေအနေများကို ကာယကံရှင်များ ကွယ်ရာမှ ချောင်းမြောင်း ကြည့်ရှုရသောအခါ အားနာစရာ၊မျက်နှာ ပူစရာမလိုဘဲ ရဲရဲတင်းတင်း ကြည့်နိုင်သည်။ ရေချိုးခြင်း၊ လင်မယား အချစ်ပလူးခြင်း၊ တစ်ဦးတည်း ကာမခံစားခြင်းနှင့် ယခု ဟန်နီလို အားကစား ဝတ်စုံဖြင့် အေရိုးဗစ်လေ့ကျင့်ခန်းများမှာ ချောင်းကြည့်မှ အားရပါးရရှိသည်။

ထိုအရသာများကို ကျော်ညွန့် သိနေပြီမို့ မခင်မေတို့ လင်မယား ကာမဆက်ဆံပုံကို လည်းကောင်း၊ မခင်မေ ရေချိုးသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဟန်နီ အေရိုးဗစ်ကစားသည်ကိုလည်းကောင်း ချောင်းကြည့်တတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ယခုလည်း ဟန်နီ၏ အားကစား လေ့ကျင့်နေမှုကို အိမ်အပြင်အကာကြားမှအနှောင့်အယှက် ကင်းကင်းနှင့် ငေးကြည့်နေမိသည်။ ယခုလို သူချောင်းကြည့်မှုကို ဘယ်သူမှ မရိပ်မိ၊ ဘယ်သူမှ မသိသောကြောင့်လည်း လွတ်လပ်လျက်ရှိသည်။

ကုန်းလိုက်၊ ကွလိုက်၊ကားလိုက်၊ ကော့လိုက်နှင့် ကော့ကော့ကံကား လှုပ်ရှားနေသော ဟန်နီ၏ ပြည့်တင်းနေသည့်ကိုယ်ဟန်မှာ မျက်စိရှေ့တွင် အားရစရာ ကောင်းနေသည်။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးကျသူမို့ မကြီးလွန်း မသေးလွန်းသည့် ရင်သားများက ဆွယ်တာအင်္ကျီအတွင်းဝယ် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ မြင်တွေ့နေရသည်။

ပြည့်တင်းသော လက်မောင်းသားများ၊ချပ်ရပ်သော ဘိုက်သားနှင့် သေးကျဉ်သော ခါးကလေးများ အောက်ဝယ် ပြန့်ကားထွက်လာသည့် တင်ပါးဆုံသားကြီးမှာ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် လိုက်အောင်စွင့်ကားလျက် ရှိသည်။ဘောင်းဘီအတွင်းမှ ပေါင်တံကြီးနှစ်ချောင်းကလည်း အရင်းတုတ်ခိုင်ပြီးအဖျားဘက်သို့ တစ်ဖြောင့်တည်း သွယ်ဆင်းသွားပုံမှာ ဆင်နှာမောင်းသဖွယ် အချိုးအစား ကျနလှသည်။

ဒူးခေါင်းလုံးလုံးလေးနှင့် ခြေသလုံး ခပ်တစ်တစ် ကလေးများကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ပင်။ အထူးသဖြင့် အသားကပ်ဘောင်းဘီ အောက်တွင်သိသာရုံလေး ဖောင်းကြွနေသောပေါင်ရင်းဂွဆုံမှအသားအုံကလေးမှာကျော်ညွန့်စိတ်ကို ဆူဝေစေလေသည်။အသားကပ်အင်္ကျီ ဘောင်းဘီများအောက်ရှိအဖုအဖောင်းများ၊အချိုင့်အဝှမ်းများက အနေတော်လောက်သာ ရှိသေးခြင်းမှာဟန်နီ့ကို ကျော်ညွန့် ပိုစိတ်ဝင်စားစရာ ဖြစ်နေရပေသည်။

အသက် ၁၉ နှစ်လောက်နှင့် အရပ် ၅ပေ ၄လက်မလောက် ရှိသော ကိုယ်ခန္ဓာတွင် ရင် ၃၃၊ ခါး ၂၃ နှင့် တင် ၃၅ လောက်ရှိနေခြင်းက ဟန်နီ၏ အလှကို မြင်သူ စွဲမက်စေလေသည်။တကယ်တော့ဟန်နီမှာဦးသာဒင်၏တူမဖြစ်သည်။ မခင်မေတွင် ကိုယ်ဝန်ရှိလာချိန်နှင့် တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်နယ်မှ ကျောင်းလာတက်နေသော ဟန်နီအား အဆောင်တွင် မနေစေတော့ဘဲ သူ့အိမ်တွင် ဦးသာဒင်က ခေါ်ထားပြီး မခင်မေအား ဝိုင်းကူလုပ်စေသည်။

မခင်မေ၏ ကိုယ်ဝန်မှာ ဦးသာဒင်နှင့် ရသလား ကျော်ညွန့်နှင့် ရသလားတော့ မည်သူမျှမသိ။ ဦးသာဒင်မှာ မယားကြီးနှင့် ကလေး မရထားသူဖြစ်သည်။ယခု မခင်မေတွင် ကလေးရသည်ဟု သိသောအခါ အတော်ဝမ်းသာနေလေသည်။ရကာစလောက်ကတားဆေးများ စားနေသောမခင်မေတစ်ယောက်ဦးသာဒင်အပေါ် ပိုမိုမြဲအောင် ဆွဲနေနိုင်ဖို့ ကလေးရထားမှ ဖြစ်မည်ဟု အတွေးပေါ်လာသဖြင့် ဆေးဖြတ်လိုက်သည်တွင်ကိုယ်ဝန်ရှိလာခြင်းဖြစ်သည်။မခင်မေလည်းအဖော်ရ၊ ဟန်နီလည်း အဆင်ပြေစေရန် ဦးသာဒင် စီစဉ်ပေးခြင်းမှာ ကျော်ညွန့်ကိုပါ ဆက်နွယ်သွားရလေသည်။

နယ်မှ ဟန်နီရောက်လာကထဲက ကျော်ညွန့် စိတ်ဝင်စားသွားမိသည်။ မျက်နှာမှာ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရုံသာ ရှိသော်လည်း ကိုယ်လုံးက သူကြိုက်သည့် အနေအထားမို့ ကျော်ညွန့် သဘောကျမိသည်။ သည်အထဲကဟန်နီမှာ သူ့ကိုယ်သူ လှအောင် ပြုပြင်တတ်သူ ဖြစ်ရာ နေ့တိုင်းကက်ဆက်ခွေဖွင့်ပြီး အေရိုးဗစ် ကစားနေခြင်းကဟန်နီကိုဂရုတစိုက်ကြည့်နေသော ကျော်ညွန့်အတွက်စိတ်ဝင်စားဖို့ ဖန်တီးသကဲ့သို့ ရှိနေသည်။ထို့ကြောင့်ဟန်နီ အေရိုးဗစ်ကစားချိန် ရေချိုးချိန်ကို လစ်ရင်လစ်သလို အချိန်ရလျှင် ရသလို ချောင်းကြည့်မိသည်။

အပြင်တွင်လည်း ရင်းနှီးအောင်နေရင်းမကြာခင်ကပင် သူ့ကို ချစ်နေပြီဟု အရဲစွန့် ဖွင့်ပြောခဲ့သည်။ သူ့အိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ်လည်း စိတ်တွင် သတ်မှတ်လိုက်သည်။ ဟန်နီထံမှတော့အဖြေမရသေး။ဟန်နီကိုအိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ် ကျော်ညွန့် ရွေးလိုက်ခြင်းမှာ တခြားနေရာများ၌ ချစ်သူမရှိခြင်း၊အခုအချိန်အထိဘယ်မိန်းမကိုမှ အိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ် မရွေးရသေးခြင်း၊ဟန်နီ၏ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားကသူ့စိတ်ကိုဆွဲဆောင်နိုင်ခြင်း၊နုပျိုသန်စွမ်းကျန်းမာကျော့ရှင်းခြင်းများကြောင့် ဖြစ်သည်။

အလစ် ခိုးခိုးလိုးနေရသော မခင်မေမှာလည်း သူ့မိန်းမ မဟုတ်။ အချိန်မရွေးပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် လိုးခွင့်ရမည့် မိန်းမတစ်ဦးကိုလည်း အမြန်လိုချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေချိန်တွင် ဟန်နီ ရောက်လာခြင်းက ကျော်ညွန့်အတွက် အခွင့်ထူးတစ်ရပ် ရရှိသွားသလို ဖြစ်သွားသည်။ သူ့စိတ်တွင် ပေါ်နေသောကာမစိတ်များကို ဟန်နီ အေရိုးဗစ်ကစားခြင်းနှင့် ရေချိုးခြင်းတို့ကိုချောင်းကြည့်ကာလိုးချင်စိတ်များအား ဂွင်းတိုက်ပြီး ဖြေရှင်းနေရသည်။

မခင်မေတွင်လည်းကိုယ်ဝန်ရင့်လာပြီမို့ သူ မလိုးဖြစ်တော့။ အေရိုးဗစ် ကစားပြီးသွား၍ အနားယူနေသော ဟန်နီ၏ လိုးချင်စရာ ကိုယ်လုံးလေးကို အငမ်းမရနှင့် မချင့်မရဲ ကြည့်ရင်း ပြန်ချိန်တန်ပြီမို့ ကျော်ညွန့် ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။


မုစလိန္ဒာ တောသာယာ (စ/ဆုံး)

မုစလိန္ဒာ တောသာယာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

အရှိန်ဖြင့် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည့်အတွက် သားအိမ်ခေါင်း နှင့် ဒစ်ထိပ်ဖူးတို့ ဒုတ်ကနဲ ဝင်ဆောင့်ရာ ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် အီဆိမ့်ဖိန်းရှိန်းသွားသည်။

မကြည်ရှိန်ကမူ အလွန်ကြီးမားတုတ်ရှည်သော လီးတန်ကြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဝင်လာသော အရသာကို တနှင့်တပိုးကြီးခံစားရင်း မျက်လုံးအစုံ မှေးစင်းလျှက်ရှိသည်။

“ ဖွိ…ဖွိ….ဖွစ်..ဖွစ်…ဖွိ..ဖွိ…ဖွစ်….ဖွိ….ဖွစ်….”

လီးတန်ကြီး အသွင်းအနှုတ်လုပ်တိုင်း စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးမှာ ကြွတက်လာလိုက် ချိုင့်ဝင်သွားလိုက် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ယားကြွ လိုက်တက်လာပြီး မကြည်ရှိန် သူ့ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ ထွန်းထွန်းက လီးတန်ကြီးကို တဆုံးထိ ခပ်မြှင်းမြှင်း ဖိသွင်းပေးလိုက်သည်။ ပြန်မနှုတ်တော့ဘဲ အဆုံးထိ ဖိကပ်ကပ်ထားလိုက်ပြီး မကြည်ရှိန်၏ နို့ကြီးနှစ်မွှာပေါ်သို့ မျက်နှာအပ်လျှက် လှိမ့်လှိမ့်နမ်းသည်။ စူမောက်တင်းတောင့်နေသော နို့သီးဖျားနုနုလေးတွေကို လျှာဖြင့် ယက်ပေးသည်။

“ ပြတ်…..ပြတ်… ပလပ်…ပလပ်…ပြတ်….”

“ ပလပ်…ပျလပ်….ပြတ်….ပလပ်…ပြတ်…”

“ အ…အား…အမလေး….အား… အား… ကျွတ်…. ကျွတ်…”

နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာဖြင့် ပွတ်ဆွယက်ပေးတိုင်း စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး၏ အတွင်းသားတွေမှာ တဆတ်ဆတ်လှုပ်လျှက် ကျဉ်ဆိမ့်ယားတက်နေသည်။ လီးအချောင်းပေါင်းများစွာ အလိုးခံဖူးသော်လည်း ဤကဲ့သို့ ထူးခြားအီဆိမ့်လှသော ကာမအရသာထူးကြီးကို မခံစားခဲ့ဖူးတာ အမှန်။

ထွန်းထွန်းက နို့သီးခေါင်းနုနုလေးတွေကို ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်လို့ အားရသောအခါ လျှာဖျားထိပ်ဖြင့် တို့ကာ ထိကာ ကလိဆွပေးပြန်သည်။

“ အီး…အီး…အင်း.. ဟင်း… ဟား.. ကျွတ်…. ကျွတ်…. အမလေး… အမေ့.. အီး..…. အား…. လိုး… လိုး… ပါတော့.. ကွာ… အမေ့…. အား…”

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်စကားကို မသိဟန်ပြုကာ ဆက်ဆွနေသည်။

“ အိုး…ဟိုး…. အမေ့… လိုး…. လိုးတော့လို့…. အမေ့…. မနေနိုင်တော့ဘူး….”

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို လီးတန်ကို ကိုင်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်လေတော့သည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးကို တင်းကနဲ တင်းကနဲ ညှစ်ညှစ်ပေးသည်။ ကာမဓာတ်အား အလွန်ကောင်းပြီး သန်မာနူးညံ့သော အကြောတွေဖြင့် အညှစ်ခံလိုက်ရသဖြင့် ထွန်းထွန်းလည်း အီဆိမ့်ယားတက်သွားသည်။

တစ်လအတွင်း အထူးဂရုစိုက် လေ့ကျင့်ထားသော စပါယ်ရှယ်လီးကြီးကို အားပါပါဖြင့် ဖျစ်ညှစ်နိုင်သော စွမ်းအားမှာ ပေါ့သေးသေး မဟုတ်ကြောင်း ထွန်းထွန်း ကိုယ်တွေ့သိလိုက်သည်။

သျှတ္တရကျမ်းတစ်စောင်အလိုအရ စောက်ဖုတ်ညှစ်အား သန်မာခြင်းသည် မိန်းမတို့၏ ထူးခြားမှု ၁၀ ပါးတွင် ၁ ပါး အပါအဝင်ဖြစ်၏။ ဂရုတစိုက်သာ လေ့ကျင့်မထားပါမူ ဤညှစ်အားကြောင့် သူ့လရေတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်လောက်သည်။

“ ဖွတ်…ဖွတ်….ဖပ် …ဖပ်…”

အရက်အရှိန်ကြောင့် မကြည်ရှိန်၏ ရမ္မက်စိတ်မှာ အပြင်းအထန် ထကြွလာပါတော့သည်။ ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ သူမဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း စီးချက်ကျကျကော့၍ ကော့၍ ပစ်ပစ်ခံနေပါတော့သည်။

လူပျိုသိုးထွန်းထွန်း၏ ဆောင့်ချက်တွေက အင်ဂျင်စက် အရှိန်မြင့်တက်လာသလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက် ဒလစပ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ အချက်ပေါင်း ၅၀ လောက် အရောက်တွင် မကြည်ရှိန်စောက်ဖုတ်အုံကြီး တစ်ခုလုံး ပွင့်ထွက်မတတ် ယားတက်လာပြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်လှုပ်ကာ စောက်ရေပူတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

“ ပြိ…. ပြိ…… ပျစ်… ပျစ်…. ပလွတ်…. ပလပ်…. ပြိ…. ပြိ….”

စောက်ရေပူတွေ ပြည့်လျှံအိုင်ထွန်းနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ခပ်သွက်သွက် အသွင်းအနှုတ်ကြောင့် သံစဉ်တမျိုး ပြောင်းလာပါတော့သည်။ သုတ်ရေတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်သွားပြီမို့ မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် အားမာန်အပြည့်ဖြင့် မလှုပ်ရှားနိုင်တော့ဘဲ ခပ်မှန်မှန် ခပ်သွက်သွက် လိုးဆောင့်လျှက်ရှိသော ထွန်းထွန်းလီးကြီး၏ အရသာကို မှိန်းလျက်သာ ခံနေရပါတော့သည်။

ကြာလာတော့ ထွန်းထွန်း ဒူးခေါင်းတွေ ကျိန်းစပ်ပူထူလာ၏။ ထို့ကြောင့် ပုံစံတမျိုးဖြင့် ပြောင်းလိုးရန် သူ့လီးကြီးကို ပြန်နှုတ်လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီး ကျွတ်ထွက်သွားသောအခါ မကြည်ရှိန်စောက်ဖုတ်ကြီးမှ စောက်ရေပျစ်ပျစ်တွေ ယိုစီးကျလာ၏။ ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်ကို မထူလိုက်ပြီး အနီးရှိ ကုတင်စောင်းပေါ် ပွေ့တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲသိပ်လိုက်၏။

မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် ဘာစကားမှ မပြောနိုင်တော့ဘဲ ထွန်းထွန်းပြုသမျှ အသာငြိမ်နေရတော့သည်။ လူငယ်သလောက် လီးကြီး အလိုးသန် အဆွကောင်းလှသော ထွန်းထွန်းကို အံ့သြကျေနပ်လျှက် နောက်ရက်တွေအတွက်ပါ ဆက်ဆက် အလိုးခံဖို့ စိတ်ကူးယဉ်လျှက်ရှိသည်။

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်၏ ဖင်ဆုံကြီးကို အနည်းငယ်မလျှက် ကုတင်စောင်းနှင့် အံကျဖြစ်အောင် ပြင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဒူးနှစ်ချောင်းကို ပင့်ထောင်၍ ရင်ဘတ်ဆီသို့ တွန်းကပ်လိုက်၏။ မကြည်ရှိန်၏ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ ပြူးအာလျှက် အညိုရောင်သမ်းနေသော နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးနှစ်လွှာက ဘေးသို့ ပြဲလန်နေသည်။ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေက နီရောင်သမ်းကာ စိုလက်ဖူးရွနေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ထိပ်တွင် ငေါက်တောက်လေး ပြူးထွက်နေသော စောက်စိကြီးကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။

ပထမတွင် အသာငြိမ်၍ ခံနေသော်လည်း တော်တော်လေး ကြာလာသောအခါ မကြည်ရှိန်တကိုယ်လုံး လူးလွန့်ကော့ပြန်လာတော့၏။ မျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း ရှုံ့မဲ့လျက် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားသည်။

“ အား… အား…. အမေ့…. အား…. အမလေး…. အမေ့…. အီး…. အင့်… အား…”

တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်လျှက် စောက်ဖုတ်ကြီး ကော့ကော့ပေးလာသည်။ ထွန်းထွန်းက စောက်စိပြူးပြူးကြီးကို ပွတ်ချေပေးနေရာမှ ခေတ္တရပ်လိုက်ပြီး စားပွဲပေါ်ရှိ ရွှေလိမ္မော်ပုလင်းကို ပါးစပ်နှင့်တေ့၍ ၃ ခွက်လောက် မော့ချလိုက်သည်။ ခံကောင်းနေစဉ် ဗြုံးကနဲ ရပ်လိုက်သောကြောင့် မကြည်ရှိန်က မျက်စိကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ရွှေလိမ္မော်ပုလင်းမော့နေသော ထွန်းထွန်းကို တွေ့လိုက်၏။

“ မမကိုလည်း …ပေးဦးလေ…”

မကြည်ရှိန်က ပက်လက်အိပ်နေရာမှ လူးလဲထရင်း ပြော၏။ ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်ထံ အရက်ပုလင်းပေးလိုက်၏။ မကြည်ရှိန်ကလည်း ထွန်းထွန်းနည်းတူ မော့သောက်လိုက်သည်။

ပုလင်းထားပြီး ပြန်လာသော ထွန်းထွန်းကို သူ့ဘေးနားသို့ ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး ယှဉ်တွဲထိုင်စေသည်။ ထို့နောက် ထွန်းထွန်းပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို တယုတယ ဆုပ်ကိုင်ရင်း……..

“ မမတော့… မင်းလီးကြီးကို…. စွဲသွားပြီကွယ်…. မကြာ.. မကြာ.. လိုးပေးနော်.…… မောင်လေး… .နော်…”

“ လိုးပေးမှာပေါ့…. မမ.. ရဲ့… ကျွန်တော့်မှာ လက်ဖွဲ့တွေ လုပ်စရာရှိသေးတယ်…”

“ အလိုးကလည်းသန်…. ကြာလည်းကြာလိုက်တာ… တကယ့်အံ့မခန်းပါဘဲ… ဘာလဲ.. ဆေးတွေလိမ်းထားလို့လား….”

မကြည်ရှိန်က မန္တလေးနေဖူးသူဆိုတော့ အကြားအမြင် အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ မေးလိုက်၏။

“ ဟုတ်ကဲ့… လိမ်းထားတယ်… ကျနော့်ဖာသာ ကျနော်ဖော်တဲ့ လိမ်းဆေးလေ….. ကြီးလည်းကြီးတယ်… ကြာကြာလည်း လိုးနိုင်တယ်… လူထွက်ပြီးကတည်းက ပီယသိဒ္ဓိ အတွက် လေ့ကျင့်ထားတာ မမရ… ဟဲဟဲ…”

မကြည်ရှိန်က ထွန်းထွန်းလီးကြီးကို ဖြဲလိုက်လှန်လိုက် လုပ်ရင်း ဆော့ကစားပေး၏။ အချင်းပတ်လည် နှစ်လက်မနီးနီးရှိသည်။ အရှည်ကလည်း တစ်ထွာ ကျော်ကျော် လောက်ရှိ၏။ ဒစ်ကြီးကလည်း လှန်ဖြဲမှသာ ပြဲသည်။ မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် မထင်မှတ်ဘဲ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ညမှာ ပံ့သကူလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရသဖြင့် အံ့သြကျေနပ်နေသည်။

မကြည်ရှိန်က ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးကို ဖွဖွရွရွကလေး ဆွပေးနေသလို ထွန်းထွန်းကလည်း မို့မောက်တင်းအိနေသော မကြည်ရှိန်၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးစီ လှည့်ပြောင်း၍ ဖွဖွမွမွကလေး ဆုပ်ချေပေးနေသည်။

“ မမအပြင်… ဘယ်မိန်းမကို လိုးဖူးသေးလဲဟင်…”

စကားသံက ညင်သာပျော့ပြောင်းသော်လည်း မနာလိုဟန်လေးတွေ ခပ်ရေးရေးပါနေ၏။

“ ဟင့်အင်း…. ဟောဒီ.. မမစောက်ဖုတ်ကြီးက ကျနော် ပထမဆုံးလိုးဖူးတဲ့ ပံ့သကူ စောက်ဖုတ်ကြီးပါ မမ…. ရာ…”

“ ဟင့်….အင်း…… ယုံပါဘူး…”

“ အော်….တကယ်ပါဆို… ကြိမ်ပြရမှာလား…”

“ အို…မကြိမ်ပါနဲ့… ကြိမ်တယ်ဆိုတာ လိမ်ညာတဲ့ အလုပ်ပါ… ဒါဖြင့် ဘာလို့ ကြာကြာလိုးနိုင်တာလဲ… ဟင်… မမ… တောင်…. တစ်ချီပြီးသွားပြီ…”

“ လေ့ကျင့်ထားတာ … မမ..ရ… ကျနော့်လီးက ဆေးမလိမ်းခင်ကတည်းက ကြီးနေတာပါ… ဆေးလိမ်းတိုင်း ဂွင်းတိုက်တယ်… လရေထွက်ခါနီးမှာ ရပ်ပစ်တယ်.. တခါထပ်တိုက်တယ်….. ထွက်ခါနီးရင် ပြန်ရပ်ပစ်တယ်… အဲဒီလိုရက်ပေါင်း ၂၀ လောက် ဆက်တိုက်လေ့ကျင့်လာတာ…. ဒါမို့ ကြာကြာလိုးနိုင်တာပေါ့…. ဒါပေမဲ့ စိတ်လျှော့လိုက်ရင် ပြီးပါတယ်….”

ထွန်းထွန်းက နံရံတွင် ချိတ်ထားသော နာရီကို မော့ကြည့်လိုက်ရာ ၁၂ နာရီ တိတိရှိနေပြီကို တွေ့ရ၏။

“ ကဲ…မမ…တချီလောက်… သိဒ္ဓိထပ်တင်ကြဦးစို့နော်…”

“ သဘော…. သဘော…. ပြောလေ…. ဘယ်လိုပုံစံနဲ့…. ခံရမှာလဲ…”

ထွန်းထွန်းကို အထင်မသေးရဲတော့။ အရွယ်နှင့်မမျှအောင် ကြီးသောလီး။ သူ့လို လီးအတွေ့အကြုံ အံခွက်နေသူမျိုးတောင် ဦးကျိုးအောင် လိုးနိုင်စွမ်းရှိသည့် အရည်အချင်းတို့က ပေါ့သေးသေးမဟုတ်ကြောင်း သက်သေပြနေ၏။ ပြီးတော့ ဂမ္ဘီရသမား။

ယောကျာ်းတကာကို အနိုင်ယူ လှည့်စားခဲ့သော မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် ထွန်းထွန်းကို အလိုလို ဦးကျိုးပြီးသား ဖြစ်နေပါတော့သည်။ သူမ၏မာယာတသိန်း အပလိန်းအနန္တဖြင့် လှည့်စားသော်လည်း ထွန်းထွန်းက ဖြုံလိမ့်မည်မဟုတ်။ မတစ်ထောင် တစ်ကောင်ဘွား ဆိုသူမှာ ထွန်းထွန်းလိုလူသား ဖြစ်ကြောင်း အကြွင်းမဲ့ လက်ခံလိုက်တော့သည်။

ကံကောင်းထောက်မသောကြောင့် တွေ့ကြုံခဲလှသော ဤလိုအခွင့်အရေးမျိုးကို အဆုံးရှုံးမခံနိုင်။ ဈေးကိုင်နေလို့လည်း ဘာမှ ထူးခြားတော့မည် မဟုတ်။ တဒင်္ဂအတွင်း အတွေးဝင်္ကဘာကြော နစ်မျောနေစဉ်……။

“ မမ….. စောစောကလိုပဲ….. ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ် ပုံစံနဲ့ လိုးမယ်နော်…”

“ အင်းပါ…လို့…ဆိုနေ…”

ဒီတခါတော့ မကြည်ရှိန်က ထွန်းထွန်းပြင်ပေးစရာ မလိုဘဲ သူ့ဖာသာ ဒူးနှစ်ချောင်း ထောင်ပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးတွေကို အဆင်သင့် ကားပေးထားသည်။

“ မမ.. ပါးစပ်ထဲ လက်ဖွဲ့ရှိတယ်နော်….”

ထွန်းထွန်းက သေချာအောင် မေးလိုက်ရသေး၏။ လက်ဖွဲ့နှစ်လုံး ဖလှယ်ရမှသာ ဖိုဓာတ်+မဓာတ် အတိုက်အခံ အကြောင်းအကျိုး ဆက်စပ်ပြီး သိဒ္ဓိဝင်မည်ဖြစ်၏။

မကြည်ရှိန်က စိတ်မရှည်စွာဖြင့် ပါးစောင်ထဲမှ လက်ဖွဲ့ကို လက်ညှိုးနှင့် ကလော်ထုတ်ရင်း

“ ဟောဒီမယ်… လက်ဖွဲ့တွေ့လား.. စောက်စကားများလွန်းအားကြီးတယ်… လိုးမဲ့ဟာကို… အရစ်က ရှည်နေသေးတယ်…. ဒီက စောက်ဖုတ်က ရွလှပြီ သိရဲ့လား..”

“ ဟွန်း…ကျေးဇူးရှင်မကြီးကလဲ…. ဒေါချည်းဘဲ…”

“ ဖတ်…ဖတ်….ဖတ်…ဖတ်ဖတ်….”

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်ဝါးနှင့် ခပ်ဖွဖွပုတ်ရင်း အထက်သို့ကော့ထောင်နေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို အောက်သို့နှိမ့်၍ ပြူးအာဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးထဲသို့ သူ့လီးတန်ကြီးကို နှစ်သွင်းလိုက်လေသည်။

“ ဇွိ…ဇိ….ဗျိ…ဗျစ်…. ဇွစ်…ဇွိ…”

စောက်ရေကြည်တွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေပြီမို့ လီးတန်ကြီးက အဆင်ပြေချောမွေ့စွာ တိုးဝင်သွားသည်။ သို့သော် ရှော်ရှော်ရွှတ်ရွှတ် ဝင်ခြင်းမျိုးကားမဟုတ်။ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း စီးစီးပိုင်ပိုင် ဝင်သွားခြင်းမျိုးဖြစ်၏။ ဒီတစ်ချီက မန္တာန်ရွတ်ရတော့မည့် အချီဖြစ်၏။ စောက်ဖုတ်အရသာနောက်သို့ မေ့မျောစွာ လိုက်ပါ၍ မဖြစ်တော့။ ရွတ်ရမည့် မန္တာန် ၃ ပုဒ် ဖြစ်သည်။

တစ်ပုဒ်ကို ၃၇ ခေါက်စီ ရွတ်ရမည်ဖြစ်ရာ တစ်ပုဒ်လျှင် တစ်ချက်ဆောင့်နှုန်းဖြင့် အချက်ပေါင်း ၁၁၁ ချက် ဖြစ်သည်။ ပထမဆုံး ရွတ်ရမည့် မန္တာန်မှာ…

“ ဥုံ မုစလိန္ဒာ တောသာယာက လာသည့်မုဆိုး ငါ့ကိုလိုး…. လိုးသည်ကိုလည်း ငါမသိ…… ဝင်လေ တစိစိ…”

ဖြစ်လေ၏။ ဒုတိယရွတ်ရမည့် မန္တာန်မှာ …

“ ဥုံ ရိရိ ရက် ရက် အက် အက် အာ အာ .”

ဖြစ်၏။ တတိယ ရွတ်ရမည့် မန္တာန်မှာ …

“ ဥုံ ဣတ္ထိစိတ္တံ ပီယံ မမ … ဣတ္ထိ စိတ္တံ မှိုင်းမှိုင်း သွားဟျကပ်…”

ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ထွန်းထွန်းက ပထမမန္တာန်ကို စိတ်ထဲက ရွတ်ဆိုကာ မန္တာန်ရွတ်အပြီးတွင် တစ်ချက် ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲသွင်းထည့်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ၍ မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် မရိုးမရွဖြစ်လျှက်နေစဉ် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ထည့်လိုက်သော ဆောင့်ချက်ကြောင့် အင့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။

ထို့နောက် မှန်မှန်ကြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးသော အရသာကို ဇိမ်နှင့်ခံကာ မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် မျက်စိစုံမှိတ် အံကိုကြိတ်ထားရပါတော့သည်။ မန္တာန်အစီရင် များပါသည်ဆို၍ နှုတ်က ဘာတစ်ခွန်းမျှ မဆိုမိတော့။

ဒုတိယပိုင်းတွင် ဆောင့်ချက်တွေက ခပ်စိပ်စိပ်ဖြစ်လာပြီး အရသာ ပိုတွေ့လာသည်။ ကာမအရသာက တကိုယ်လုံး လွှမ်းခြုံစိမ့်ထုံနေသည်။ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း ကော့၍ကော့၍ ပေးနေသည်။

တတိယပိုင်းတွင် ဆောင့်ချက်တွေက စောစောကထက် ပိုသွက် ပိုထန်လာ၏။ မကြည်ရှိန်ကလည်း ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ကော့ကော့ခံသည်။

ပုတီးနှင့်မှတ်၍ မန္တာန်ရွတ်ခြင်း။ အသွင်းအနှုတ် ပြုလုပ်နေခြင်းဖြစ်ရာ တစ်ရာတစ်ဆယ့်တစ်ခေါက် ပြည့်သွားပြီ ဖြစ်သည်။ ထိုအတောအတွင်း မကြည်ရှိန် တစ်ယောက် ၂ ချီ တိတိ ပြီးသွားခဲ့ပြီ။ ဤကမ္ဘာ လောကမြေတခွင်တွင် သူ့ကိုယ်သူ ကံအကောင်းဆုံးဖြစ်သော ကာမဘုရင်မဟု စိတ်ကူးယဉ်လျှက် ရှိသည်။

“ မမ … မန္တာန်ကိစ္စတော့ ပြီးဆုံးအောင်မြင်သွားပြီ…. အခု အသားကုန် ကြုံးလုပ်တော့မယ်နော်…….”

မကြည်ရှိန် တစ်ယောက် ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချလျှက်…

“ မောင် …. မောင်လေး သဘော…”

နွမ်းလျသော အသံသဲ့သဲ့ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ မန္တာန်ကိစ္စ ပြီးဆုံးအောင်မြင်သွားပြီမို့ ထွန်းထွန်းစိတ်တွေ ပေါ့ပါးသွား၏။

ထို့ကြောင့် ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ကုန်းလိုက်ပြီး မကြည်ရှိန်လက်မောင်းနှစ်ဖက် အကြား လက်လျှိုလျှက် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို တင်းနေအောင် ဖက်ကာ ကိုယ်ကိုနောက်သို့ ဆုတ်၍ လီးတန်ကြီးကို တဝက်ကျော်ကျော် ဆွဲနှုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ တဖြည်းဖြည်း ချင်း ပြန်သွင်းသည်။ စောစောကမူ မန္တာန်ကိစ္စအတွက် အရေးပါလွှမ်းမိုးနေသဖြင့် စောက်ဖုတ်အရသာကို အပြည့်အဝ မခံစားနိုင်ခဲ့။ မကြည်ရှိန် စောက်ဖုတ်ကြီး ကောင်းမှန်းတော့ သိ၏။ သို့သော် ရွတ်ရ ဖတ်ရ အခေါက်ရေမှတ်ရနှင့် ကာမကိစ္စ ကာမအရသာကို ခံစားဖို့က နောက်တန်းသို့ ရောက်နေခဲ့သည်။

ယခုတော့ တာဝန်တွေ ပြီးဆုံးသွားပြီ။ စိတ်လက်ပေါ့ပါးခြင်းနှင့်အတူ ရွှေလိမ္မော်အရက်ရှိန်လေးကလည်း ပါနေသဖြင့် ထွန်းထွန်းစိတ်တွေ အလွန်တက်ကြွနေသည်။ တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေရသည်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလွန်းလှ၏။ မကြည်ရှိန် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အုံထွားသလောက် အတွင်းသား နုနုတွေကလည်း ပြည့်တင်းလှသည်။

ထွန်းထွန်း၏ ကာမရာဂ စိတ်တွေကလည်း စောစောကနှင့် မတူတော့။ ပို၍ ပြင်းထန် တက်ကြွလာ၏။ နွားသိုးကြိုးပြတ်ဟု ဆိုရလောက်အောင် ကြမ်းချင် ရမ်းချင်လာ၏။ ထို့ကြောင့် မကြည်ရှိန်၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အပီအပြင် ထိထိမိမိ ဆုပ်ကိုင်ထား၍ အသားကုန် ကြုံးကြုံးပြီး ဆောင့်ပါတော့သည်။

“ ဘွတ်…ဖွတ်…ဘွတ်….ဖွတ်… ဘွတ်… ဖွတ်…. ဖွစ်… ဖွတ်…ဖွပ်… ဖွစ်.. ဖွတ်….. ဖွစ်… ဖွတ်… ဖွပ်….”

“ အင့်… အမေ့… အမလေး…. မောင်…. မောင်လေး… ရယ်… အီး… အင့်… အမေ့… အားလားလား…. ရှီး… အမေ့… အမယ်လေး… အင့်… အား… အမေ… အမေ..ရေ … အင့်….. အား….. အမလေးနော်….”

လီးနှင့်စောက်ဖုတ်တို့ တွေ့ထိသံနှင့် မကြည်ရှိန်၏ရမ္မက် ညီးသံတို့မှာ တစ်ခန်းလုံး ဆူညံလျှက်ရှိပါတော့၏။ မကြည်ရှိန် လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ထွန်းထွန်း၏ခါးကို တင်းနေအောင်ဖက်လျှက် ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ကော့ကော့ခံသည်။ တခါတခါ ဖင်ကြောကြီးနှစ်ဖက်ကို ရှုံ့ခွက်၍ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ် ပေးလိုက်စဉ် ထွန်းထွန်းလချောင်းတစ်ခုလုံး ကျဉ်ကနဲ ဆိမ့်ကနဲ ယားယားတက်သွား၏။

တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်မို့သာ တော်တော့သည်။ အလွန်အိုမင်းမစွမ်းရှိသော အဖိုးကြီး အဖွားကြီးများမှအပ တစ်ရွာလုံးလိုလို စာသင်ကျောင်းဝင်းထဲမှာ ရောက်နေကြ၍သာ သူတို့နှစ်ယောက် ကြမ်းချင်းတိုင်းကြမ်း ရမ်းချင်တိုင်းရမ်းနေကြသည်ကို မကြားမသိ မရိပ်မကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ကုတင်ပါ မနေရ တကျွီကျွီ အသံမြည်ကာ ရမ်းခါလျှက် ရှိနေပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်း ဆောင့်ချက်တွေက အလွန်ထိမိ၏။ လီးထိပ်နှင့် သားအိမ်ဝကို ဆောင့်မိတိုင်း မူးမေ့မတတ် ကောင်းလွန်းလှသည်။ ကျွမ်းလိုက်သည့် အလိုးကလည်း စာဖွဲ့လောက်သည်။ ဒီလိုလီးမျိုးနှင့် ဒီပုံစံ အလိုးခံရသော မိန်းမတိုင်း တသက်စာ စွဲလောက်အောင် ထိမိလွန်းလှသည်။

ထို့အပြင် ထွန်းထွန်းလီးကြီးသည် သူမစောက်ဖုတ်ကိုလိုးပြီး လူပျိုဘဝ နိဂုံးချုပ်ရသည်မို့ မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် ရင်တသိမ့်သိမ့်တုန်မျှ ရာဂပီတိတွေ တဖွားဖွား ဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ကြုံရခဲသော အခွင့်အရေးကို အပီအပြင် အသုံးချသည်။ စိတ်ရှိလက်ရှိ ပက်ပက်စက်စက်ခံသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ဖူးယောင်ယားကြွလာသည်။ တကိုယ်လုံးလည်း ဓာတ်လိုက်သလို တဆတ်ဆတ် တုန်လှုပ်လာသည်။

ထွန်းထွန်းလည်း ထို့အတူပင် လီးတန်ချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး အီဆိမ့်ယားတက်လာ၏။

“ မမ……ကောင်းလား ဟင်….”

“ အင်း… အား… အ…. ကောင်း… ကောင်းတယ်…. အီး..ရှီး… နာ.. နာနာ… လေး.. ဆောင့်…. အင့်… ဟုတ်ပီ… ဆောင့်… အား… အမလေး… အမလေး….အ… ဟုတ်ပီ… အမေ့….. အင့်…. ကျွတ်….. ကျွတ်….”

တကိုယ်လုံး ချွေးတွေစို့ထွက်လာသည်အထိ ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် အားကြိုးမာန်တက် ကုန်းကုန်းဆောင့်သည်။ မကြည်ရှိန်စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖူးယောင် ခုံးကြွနေပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုတွေက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေသည်ဖြစ်ရာ ကြာကြာထိန်းချုပ် မထားနိုင်တော့။ သို့သော် အားတင်း၍ကား ဆောင့်နေပါသည်။

“ ဖွစ်…ဖွတ်… ဘွတ်…. ဗြစ်…. ဒုတ်…. ဖွစ်…ဇွတ်…. ဇွတ်… ဘွပ်… ဘွပ်… ဖွပ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်…ဗြစ်.. ဗြစ်… ဒုတ်… ဒုတ်…”

“ အ…. အမေ့… အင့်… အ… အင့်… အမေ့… အင်…အီး…ဟင်း…အင့်… အ…အား… အမလေး…. အား….. မ.. မ…. မမ….. ပြီး… ပြီး…. ပြီး…ဟင်း.. ဟင်း… ဟင်း…”

မျက်စိစုံမှိတ် အံကိုကြိတ်ပြီး မကြည်ရှိန်အားနှင့်ကော့အပေး ထွန်းထွန်း လီးတန်ကြီးကလည်း အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ထည့်ပစ်လိုက်ရာ နှစ်ယောက်လုံး သုတ်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်၍ ပြိုင်တူ ပြီးသွားကြတော့သည်။

ထွန်းထွန်းက သုတ်ရေပူတွေ တပျစ်ပျစ် ထွက်နေလျှက်ကပင် ၁၅ ချက်ခန့် ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာ မကြည်ရှိန်တကိုယ်လုံး လေထဲမြောက်တက်သွားသလား အောင့်မေ့ရအောင် အလွန့်အလွန် ကောင်းလှသည့် ကာမအရသာကြီးကို တဝတအီ ကြီး ခံစားလိုက်ရပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းကလည်း ပင်ပန်းမောဟိုက်ကာ မကြည်ရှိန်၏ကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ကျသွားတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား အတော်ကြာကြာ ဇိမ်နှင့် မှိန်းနေကြသည်။ မတ်တပ်ရပ်ကြီးဖြစ်၍ ထွန်းထွန်း ခြေသလုံး ကြွက်သားတွေ တင်းတောင့်လာသည်။ ဒီတော့မှ မကြည်ရှိန်ကိုယ်ပေါ်မှ ခွာလိုက်ပြီး သူ့အပေါ်ပိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို မတ်လိုက်သည်။ မကြည်ရှိန်ကတော့ မည်သည့်စကားမှ မပြောနိုင်လောက်အောင် နွမ်းလျကောင်းအီကြီးဖြစ်ကာ မှိန်းနေသည်။

အံ့သြစရာကောင်းသည်က သုတ်ရေတွေ တော်တော်များများ ပန်းထွက်သွားသည့်တိုင် လီးတန်ကြီးမှာ ပျော့ခွေမသွားသေးဘဲ မာကျောမြဲ မာကျောလျက် ဆက်ရှိနေသေးသည်။ ကာမဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝသွားပြီဖြစ်၍ အားရကျေနပ်စွား မှိန်းလျက်ရှိသော မကြည်ရှိန်၏ မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ထွန်းထွန်းစိတ်တွေ ပြန်လည်ထကြွလာပြန်၏။

အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် သွေးသားဆူးဖြိုးပြီး အကြောတွေ သန်စွမ်းလျှက်ရှိကာ အပေးကောင်းလှသော မကြည်ရှိန်ကို သဘောကျနေ၏။ တပ်မက်နှစ်သက်နေ၏။ ဘတ္ထရီမီးရောင်အောက်တွင် တင်းရင်းမို့မောက် စူကော့နေသော နုနုထွတ်ထွတ် နို့အုံကြီးနှစ်မွှာကလည်း ထွန်းထွန်း၏ ကာမရာဂစိတ်ကို အရှိန်တက်အောင် မြူဆွယ်နေပြန်၏။

စောစောက မန္တာန်ကိစ္စကြောင့် ရှေ့သို့မတိုးသာသော ကိလေသာ ရာဂစိတ်မှာ ယခုအခါ တကိုယ်လုံးသို့ ပြန့်နှံ့သွားပြီဖြစ်၍ ရမ္မက်သွေးတို့ကလည်း အခိုးအလျှံထွက်မတတ် ဆူပွက်လာပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် ဟိုဟိုဒီဒီ စိတ်ကူးရင်း မကြည်ရှိန်၏ တင်းရင်းနုရွနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနှင့် ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ဆုတ်ချေပေးလိုက်သည်။ ဘေးသို့ကားထွက်နေသော မကြည်ရှိန်၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ပုခုံးပေါ်သို့ မတင်လိုက်သည်။ ဒီတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပိုကြပ်သွား၏။

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အခြေမှ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လျှက် လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိသွင်းမဆောင့်ဘဲ တဝက်ကျော်ကျော်လောက်သာ မြှုပ်သွင်းကာ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ညှောင့်လိုး လိုးပေးသည်။

“ ပြိ…. ပြိ… ပြိ… ပလပ်…. ပလွတ်…. ပြိ… ဇွိ… ဇွိ…. ဇွစ်…. ပြိ.. ပြိ…. ပလွတ်…”

စောက်ဖုတ်နှင့်လီးတန်ကြီးက ဟာပေါက်မရှိအောင် ပြည့်ကြပ်နေသည် ဖြစ်ရာ စောစောက ပြီးထားသော နှစ်ယောက်လုံး၏ အရေတွေက စောက်ခေါင်းထဲတွင် ခိုအောင်းနေသေးသည့်အတွက် သံစဉ်က တမျိုးဖြစ်နေ သည်။ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် လည်းမဟုတ်။ ညင်ညင်သာသာလေး ထွက်ပေါ်နေသည်။

ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေးတင်ထားသည့်အတွက် ဖင်ဆုံကြီး က ကုတင်ကြမ်းနှင့် လွတ်လွတ်နေ၏။ တခါတခါ လီးတန်အရေပြားတွေက စောက်စိပြူးပြူးကြီးနှင့် ထိထိမိမိကြီး ပွတ်တိုက်မိသည်။ ထိုအခါ ကျဉ်စက်နှင့် အတို့ခံလိုက်ရသလို မကြည်ရှိန် တကိုယ်လုံး လှုပ်ခါသွားသည်။ စောစောက ငြိမ်သက်စပြုနေသော ရမ္မက်သွေးများမှာ ယခုတဖန် ပူနွေးလှုပ်ထစပြုလာသည်။ ထိုစဉ်…..

“ ကြည်ရှိန်…ရေ…. ဟေ့ … ကြည်ရှိန်… အောက်တံခါး… လာဖွင့်စမ်း…”

မကြည်ရှိန်ယောကျာ်း ကိုပေါစိန်အသံကြောင့် ခပ်မှန်မှန်ညှောင့်ရင်း ကာမအရသာယူနေသော ထွန်းထွန်းခင်မျာ ကြက်သီးတွေ ဖျင်းကနဲထပြီး ခေါင်းနပန်းကြီးသွား၏။ မကြည်ရှိန်လည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်လျှက် ဇိမ်နှင့်မှိန်းခံနေရာမှ မျက်လုံးအစုံ ပြူးကျယ်ကာ တုန်လှုပ်ချောက်ချားသွားသည်။

ဤကဲ့သို့သော အခြေအနေမျိုးတွင် မိန်းမတွေက ယောကျာ်းတွေထက် တပန်းသာ၏။ မာယာကြွယ်၏။ ညဏ်နီညဏ်နက်များ၏။ မကြည်ရှိန်က အသာနေဆိုသည့် သဘောနှင့် ထွန်းထွန်းကို လက်ကာပြသည်။

“ ဟေ့…. ကြည်ရှိန်…. ကြည်ရှိန်… ရေ… မနိုးသေးဘူးလား.. ဟ..”

ကိုပေါစိန်အသံက ထပ်ပေါ်လာပြန်၏။ တံခါးကိုလည်း သုံးလေးချက် ပုတ်လိုက်သည်။

“ အင်… အင်း…. တော်… ကို….. ကိုပေါစိန်လား….”

မကြည်ရှိန်က အိပ်ချင်မူးတူးသံနှင့် လုပ်ကြံပြီး ထူးသံပြု၏။

“ အင်း… ဟုတ်တယ်ဟ…. တံခါးဖွင့်စမ်း… အတော် စောက်အိပ်ကြီးတဲ့ မိန်းမ… ငါက ပြန်လာမလားလို့ စောင့်နေတာ…”

“ အင်း….အင်း…လာပြီ…လာပြီ….”

ကိုပေါစိန်အသံကြားကတည်းက ထွန်းထွန်းက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်ထားပြီး ဖြစ်သည်။ မကြည်ရှိန်က ထွန်းထွန်းကို ကုတင်အောက်ဝင်ပုန်းရန် ဟန်အမူအယာ ပြလိုက်၏။ ထွန်းထွန်းလည်း ကုတင်အောက် ဝင်ပုန်းလိုက်လေသည်။

မကြည်ရှိန်က ထမီတစ်ထည် ကောက်စွပ်လိုက်ပြီး အပေါ်အင်္ကျီဝတ်ကာ အောက်ထပ်ဆင်းသွားသည်။ တံခါးဖွင့်ပေးပြီး အပြင်ဖက် သေးထွက်ပေါက်နေစဉ် ကိုပေါစိန် အပေါ်ထပ်သို့ တက်လာသည်။ ပြီးတော့ အခန်းထဲ တန်းဝင်သွား၏။

ကိုပေါစိန် ဝင်လာသည့်အတွက် ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် နှလုံးခုန်မြန်ကာ ဇောချွေးတွေ ပြန်နေ သည်။ ကိုပေါစိန်က ကုတင်စောင်းတွင် ခြေတွဲလောင်းချထိုင်ကာ ခါးပိုက်ထဲက ပိုက်ဆံတွေကို ရေတွက်နေ၏။ အားလုံး စုစုပေါင်း ငါးထောင်ကျော်နိုင်ခဲ့၏။ ပိုက်ဆံတွေကို စားပွဲပေါ်လှမ်းအတင် ရွှေလိမ္မော်အရက်ပုလင်းကို တွေ့သွား၏။

ဦးပေါစိန်က အရက်ပုလင်းကို ပါးစပ်နှင့်တေ့လျှက် ဘိလပ်ရေသောက်သလို သောက်ချသည်။ အချိုပန်းကန် နှစ်လုံးစာလောက် ဝင်သွားသည်။ ထိုစဉ် မကြည်ရှိန် ရောက်လာ၏။ အရက်ပုလင်းကို စားပွဲပေါ်ပြန်ထားရင်း ……

“ ဒီ…. အရက်ပုလင်းက ဘာလုပ်ထားတာလဲ….”

“ တော်ပြန်လာရင် သောက်ဖို့လေ…. တကထဲ … ဖဲက မိန်းမထက် ကောင်းနေလိုက်တာ….. အခုမှ… ပေါ်လာတယ် … ဟွန်း.. မပြောလိုက်ချင်ဘူး…”

မကြည်ရှိန်က မျက်စောင်းထိုးကာ မကျေနပ်သော အမူအယာနှင့် ကိုပေါစိန်ကိုပင် ပြန်ဟောက်လိုက်သည်။ မကြည်ရှိန် ဘာကိုဆိုလိုမှန်း ကိုပေါစိန် သိလိုက်သည်။ ခါတိုင်းလည်း လင်မယား မလိုးခင် အရက်သောက်နေကျဖြစ်၏။

“ မသိဘူး….ရော့…….”

မကြည်ရှိန်က ဖျာအောက်တွင် ထိုးထားသော ပိုက်ဆံအလိပ်ကို ကိုပေါစိန်လက်ထဲ ခပ်ဆောင့်ဆောင့် ထည့်ပေးလိုက်သည်။ ကိုပေါစိန် ရေတွက်ကြည့်ရာ ၂၅၀၀ိ/ ဖြစ်၏။

“ ဟား …. ၇၅၀၀ိ/ တောင်ရှိနေပြီ.. ဟေ့… မင်းအတွက် ဆွဲကြိုးတစ်ကုံး ဝယ်ပေးမယ် … သိလား….”

(မှတ်ချက်။ ထိုခေတ်က ရွှေဘိုမနောဆံ အကောင်းစား အသန့်တစ်ပြည်မှ ၈ိ ၅၀ ပြား ခေတ်ဖြစ်၏။)

မကြည်ရှိန်က မကျေနပ်ဟန်ဖြင့် မျက်နှာကို စူပုပ်ထားလိုက်၏။ မျက်နှာက ပုတ်သိုးနေသော်လည်း ရင်ထဲတွင်မူ သူ့ယောကျာ်းနိုင်လာသော ငွေတွေကိုကြည့်၍ ဘုရားပွဲလှည့်နေသည်။ ကိုပေါစိန်မျက်နှာက ငွေလောဘတွေတက်ကာ ပြုံးရွှင်နေ၏။ မကြည်ရှိန် မျက်နှာကို ဆွဲမော့လိုက်ပြီး……

“ မိန်းမကလည်းကွာ….. တစ်ညတလေလေး မလုပ်ရတာများ.. ဖြစ်နေလိုက်တာ… မနက်ဖြန် ညကျမှ… မင်းကျေနပ်အောင်… လုပ်ပေးမယ်.. သိလား… ကဲ… ကဲ… မင်းစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးမယ်ကွာ…. ကျေနပ်ပလား…”

ကိုပေါစိန်က စောက်ဖုတ်ယက်ပေးမည် ဆိုသဖြင့် ထွန်းထွန်း ပြုံးလိုက်မိသည်။ မကြည်ရှိန်က အလိုမကျဟန်ဖြင့် မျက်နှာကို ဆတ်ကနဲ လွှဲပစ်လိုက်သည်။ ငွေအပေါ် စူးစိုက်နေသော တဏှာလောဘက မိန်းမစောက်ဖုတ်အပေါ် သက်ရောက်မှု အားနည်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် ကိုပေါစိန် အသဲအသန် ချော့နေရသည်။ ဒီနေ့အဖို့ ကိုပေါစိန်တစ်ယောက် လက်တွေ့ လာဘ်တွေ ပွင့်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ဖဲဝိုင်းကို ပြန်သွားရမည်။

“ ကဲပါ…. မိန်းမရာ…. စိတ်ကောက်မနေပါနဲ့ကွာ…. နက်ဖန်ည…. စိတ်ချ… နိုင်စရှိရင် …ဆက်နိုင်ဦးမှာ…. အဲဒီတော့.. ပြေးလိုက်ဦးမယ်နော်…”

ကိုပေါစိန်က ဘယ်လိုချော့ချော့ မကြည်ရှိန်က မကျေနပ်တဲ့ အမူအယာဖြင့် မျက်နှာကြော တင်းထားသည်။

“ ကဲ..ကဲ…မင်း..ကျေနပ်အောင်…”

ကိုပေါစိန်က ကုတင်အောက်ဆင်းလျှက် ကြမ်းပေါ် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး မကြည်ရှိန်၏ ထမီကို ပင့်လှန်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်၏။ ထို့နောက် သူ့မျက်နှာကို စောက်ဖုတ်ကြီးနား တိုးကပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်နှင့်ဖြဲကာ လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် ယက်ပါတော့၏။

“ ပလပ်…ပြတ်….. ပလပ်… ပြတ်…. ပြတ်…. ပလပ်…”

လျှာကြမ်းကြီးက စောက်ဖုတ်အတွင်းသား နီနုနုတွေကို ပွတ်တိုက်လျှက် အကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ စောက်စိပြူးပြူးကြီးကို ပွတ်ထိုးမိသွားရာ မကြည်ရှိန်ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကော့ကော့တက်သွား၏။

ကိုပေါစိန် ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကတည်းက ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် ကြောက်ဒူးတုန်လျှက်ရှိ၏။ ဘုရားတနေရသည်။ စောက်ဖုတ်ကို တပြတ်ပြတ် ယက်နေသော အသံကိုလည်း အနီးကပ်ကြားနေရသည်ဖြစ်ရာ သူ့စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ခံစားနေရ၏။ ကြောက်စိတ်မှ မခံချင်စိတ် အသွင် ပြောင်းသွားသည်။ ကိုပေါစိန်ကို ထထိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေသည်။ သူ့စိတ်ကို မနည်းကြီး ချုပ်တည်းထားရ၏။ တစ်မိနစ်ကျော်ကျော်လောက်ရှိသောအခါ ကိုပေါစိန် ထရပ်လိုက်သည်။

“ ကဲ… မိန်းမ ကျေနပ်တော့နော်…. မင်းစောက်ဖုတ်က အရေတွေ… တော်တော်တောင် ထွက်နေတာဘဲ… ငါသဘောပေါက်တယ်သိလား… မင်းကိုချစ်လွန်းလို့ စောက်ရေတွေကို ငါ အကုန်ယက်ပြီး… မြိုချလိုက်တယ်…. အဟင်းဟင်း.. ကျေနပ်တယ်မဟုတ်လား… သွားမယ်…. နော်…… တံခါးပိတ်လှည့်ဦး…”

ကိုပေါစိန် အခန်းထဲမှ ထွက်သွား၏။ လှေကားပေါ် ရောက်သောအခါ ….

“ ဟာ…. အခုမှ သတိရတယ်… မိန်းမရေ… မနက်စောစော ထနော်.. ထွန်းထွန်းက … ပံ့သကူပစ်မှာတဲ့ဟ…..”

“ ဘယ်က…. ထွန်းထွန်း..လဲ…”

“ ဟောဗျာ…. အ… ပါ့.. ကွာ…. အခု အကျွေးအမွေး… စတုဒီသာလုပ်တဲ့ အိမ်က… ထွန်းထွန်းလေ…. ကောင်လေးက… လူထူးလေးဟ… ကိုရင်ဘဝမြဲပြီ အောက်မေ့နေတာ…. အဟင်းဟင်း…. မိန်းမလိုချင်လို့… ထွက်လာပုံရတယ်…”

“ လိုချင်ယုံတင်မကဘူးဗျို့…. အခု… ခင်များ… မိန်းမကိုတောင် လိုးနေပြီ…”

ဟု ထွန်းထွန်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ အော်ထည့်လိုက်ချင်သည်။ စောစောက ကိုပေါစိန် သူ့မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေတာကို ထွန်းထွန်း မနာလို မကျေနပ်ဖြစ်နေ၏။ သူနှစ်နှစ်ကာကာကြီး လိုးပေးနေသော မကြည်ရှိန်အပေါ် သူ့မသိစိတ်က စွဲလန်းတွယ်တာနေပြီဖြစ်ရာ သူ့ပိုင်မယားဟု မှတ်ယူထားလိုက်ပုံရ၏။

အောက်ထပ် တံခါးဆင်းပိတ်ပြီး မကြည်ရှိန် အပေါ်ထပ် ပြန်တက်လာသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အခန်းတံခါးကိုပါ ဂျက်ချထားလိုက်သည်။

“ မောင်လေး….လာတော့လေ…”

ထွန်းထွန်းက မကျေနပ်စိတ်ကြောင့် ကုတင်အောက်တွင် ပေကပ်နေ၏။

“ ဟောတော့…လာပါလို့ဆိုနေ…”

ထွန်းထွန်းက ပေကပ်မြဲ ပေကပ်နေ၏။ မကြည်ရှိန်က ထွန်းထွန်း ကြောက်နေသည်ဟုထင်ကာ ကုတင်အောက်ငုံ့ဝင်ကာ လက်ဆွဲခေါ်သည်။ ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်လက်ကို ပုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ မကြည်ရှိန်ကလည်း ဇွတ်ကိုဆွဲခေါ်သည်။ ဒီတော့မှ နှစ်ယောက်သား အပြင်ရောက်လာ၏။

ထွန်းထွန်းက ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြင့်ပင် မတ်တပ်ရပ်နေသည်။ ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကမူ တောင်မြဲတောင်နေသည်။ မကြည်ရှိန်က ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်ရင်း…

“ ကြည့်စမ်း…… ထွားလိုက်တာလွန်ရော…. အလိုးသန်… အပျိုးမှန်… အဖိုးတန်တဲ့ … ချစ်စရာလီးကြီးပါလားနော်….”

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန် စကားကို လုံးဝဂရုမစိုက်ဘဲ ကုတင်အောက်ရှိ သူ့ပုဆိုးနှင့် အင်္ကျီကို ကောက်ဝတ်မည်ပြုသည်။ မျက်နှာကလည်း စူပုတ်နေ၏။ ထွန်းထွန်း အပြုအမူအကြောင့် မကြည်ရှိန် ပျာယာခတ်သွားသည်။

“ ဒါ..ဒါက… ဘာ… ဘာလုပ်တာလဲ.. ဟင်… မောင်လေး…”

မကြည်ရှိန်အသံက ငိုသံပါနေသည်။

“ ပြန်မလို့…. ခင်များယောကျာ်းကို ဆက်လိုးခိုင်းတော့…”

ထွန်းထွန်းက မာကျောကျော ခပ်ဆတ်ဆတ် ပြောလိုက်သည်။ မကြည်ရှိန် အခုမှ သဘောပေါက်သွားတော့ သည်။ ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် သူ့ယောကျာ်းကို မနာလို ဖြစ်နေပုံရသည်။ မကြည်ရှိန် ပို၍ ကြည်နူးသွားသည်။

လူပျိုစစ်စစ်၏ လီးကိုလည်း အလိုးခံရသေးသည်။ ထိုလူပျိုလေးကလည်း သူမကို စွဲလမ်းနေသည်။ စွဲလမ်းစိတ်ကြောင့်သာ မနာလိုစိတ် ဖြစ်ပေါ်ရသည် မဟုတ်ပါလော။ သို့သော် လျှပ်တပြက် ဉာဏ်အရာတွင် မိန်းမတွေကို လိုက်မမှီ။ ကျေနပ်တာကို မကျေနပ်ချင် ယောင်ဆောင်၍………

“ အမလေး.. ဟဲ့… ဖြစ်နေလိုက်တာနော်… ကိုယ်ချင်းစာစိတ်လေးလည်း ထားပါဦးရှင်ရဲ့…. ရှင်ကျမဆီလာတာ လက်ဖွဲ့စီရင်ဖို့လာတာ မဟုတ်လား… ဖာသည်လို သဘောထားပြီး ပိုက်ဆံပေးလိုက်တာ… မဟုတ်လား… ဟင်…. ဒါနဲ့များ…”

ထွန်းထွန်း နားလည်သွားသည်။ သူ့ကို ကာကွယ်ဖို့ မကြည်ရှိန် မာယာပရိယာယ် သုံးရပုံကို သဘောပေါက်သွား၏။ မကြည်ရှိန်၏ လျှပ်တပြက် မာယာဉာဏ်ကိုလည်း စိတ်ထဲက လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ချီးကျူးမိသည်။

“ တောင်းပန်ပါတယ်… မမရာ… သည်းခံပါနော်… မ.. မမ.. ကျေးဇူးကြောင့် လက်ဖွဲ့ အစီအရင်.. အောင်မြင်ရတာပါ ..နောက်လဲ… ကူညီနော်… မ… မ..”

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်ကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ချော့၏။ မကြည်ရှိန်က မျက်နှာကြော တင်းထားဆဲ ဖြစ်သည်။

“ တော်ပြီ…..မကူညီတော့ဘူး…”

“ ကူညီပါ…မမ..ရာ…နော်…နော်…လို့…”

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်ပါးကို ဆွဲယူလျှက် အားရပါးရ နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းအစုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်လိုက်သည်။ မကြည်ရှိန် လက်အစုံကလည်း သူ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ ထွန်းထွန်း၏ လီးတန်ကြီးက ဆီးခုံမို့မို့ကြီးကို ဖိထောက်ထားသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လို့ အားရတော့မှ။

“ ကဲ..မ..မ…..နှုတ်ဆက်ပွဲအဖြစ်… တစ်ချီလောက် လုပ်ရအောင်နော်…”

“ ဟင့်..အင်း…”

“ လုပ်ပါ…မမ..ရာ…တကယ်ချစ်လို့ပါနော်…”

“ ဟင့်အင်း…”

“ မမ…က… တကယ်… မချစ်ဖူးပေါ့.. ဟုတ်လား…”

“ ဟင့်အင်း…”

“ ကဲ…စိတ်မရှည်တော့ဘူး..ဗျာ…ကဲ…”

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်ကို ကုတင်ဘက်လှည့်လိုက်ပြီး ကုတင်စောင်းပေါ် လက်ထောက်စေသည်။ မကြည်ရှိန်က တောင့်တောင့်ကုန်းကုန်းကြီး လုပ်နေ၏။ ထွန်းထွန်းက တောင့်ထားသော ခါးကို အောက်သို့ဖိချသည်။

ခါးအညွှတ်တွင် ဖင်အိုးဝင်းဝင်းကြီးနှစ်လုံးက အက်ကွဲ စွင့်ကားလာသည်။ ထွန်းထွန်းစိတ်တွေ နွားသိုးကဲ့သို့ တရှူးရှူး ဖြစ်လာသည်။ မကြည်ရှိန်၏ ဖင်အိုးကြီးနောက်တည့်တည့်တွင် မတ်တပ်ရပ်ကာ ခါးသွယ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။

အကြောတွေ အပြိုင်းပြိုင်းထကာ တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်အဝသို့ မှန်းထိုးသည်။ လက်နှင့် အသေအချာ မကိုင်ဘဲ အရမ်းကာရော စွတ်ထိုး၏။ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်အထိုးတွင် စောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံး အောင့်တက်သွားသည်။ မကြည်ရှိန် ခါးကို ဆတ်ကနဲညွှတ်ကာ ဖင်ဆုံကြီးကို ပင့်မြှောက်လိုက်သည်။ ထိုအခိုက်ဝယ် ဆောင့်သွင်းလိုက်သော လီးတန်ကြီးက စောက်ဖုတ်အဝနှင့် ချိန်သားတည့်ကာ တရှိန်ထိုး တိုးဝင်သွားသည်။

“ ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ်… ဗြစ်… ပလွတ်…. ဖွတ်…. ဇွတ်… ဇွိ…….. ဖွစ်….”

“ အ..အား…အ..အ… အင့်… အင်း… အင့်… အား… ကျွတ်… အင့်… အင့်… အမေ့… အား…. ရှီး… ကျွတ်…. ကျွတ်….”

မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် ကုတင်ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။ ဖွင့်ဖွင့်ထွားထွား စွင့်စွင့်ကားကား ဖင်အိုးဝင်းဝင်းကြီးက ပို၍ မြောက်ကြွလာသည်။ ထွန်းထွန်းစိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

“ ဖွတ်… ဖွတ်… ဖွတ်… ဘွပ်…. ဖွတ်…. ဖွတ်…. ဗြစ်…. ဖျစ်… ဇွတ်…. ဖွတ်… ဘွပ်…”

“ အ.. အမလေး… ကျွတ်… ကျွတ်…. အင့်.. အမေ့… အင့်… အင့်… အ…. ရှီး… အမလေး…. …. ကောင်းလိုက်တာ…. အား… လား… လား…. ကျွတ်… ကျွတ်… ကောင်းလိုက်တာ… မောင်လေးရယ်…. ရှီး… ထိ… ထိ… လိုက်တာကွယ်… အင့်…. ဘွတ်.. ဆောင့်…ဆောင့်…… ဟုတ်ပြီ…. အင့်… အမေ့….. နာ…နာ… နာနာလေး ဆောင့်စမ်းပါ… အင့်… အား..”

မကြည်ရှိန်က သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ခံသလို ထွန်းထွန်းကလည်း နွားသိုးဆောင့် ဆောင့်သည်။ အချက်ပေါင်း ၅၀ ကျော်လောက်တွင် စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံး ပွင့်ကန်ထွက်မတတ် ယားကြွတင်းတက်လာသည်။

စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးကို အားရပါးရ ညှစ်ထည့်လိုက်သည်။ ထွန်းထွန်းတကိုယ်လုံး တုန်ခါကျဉ်တက်သွားပြီး လရေပူတွေ ဒလေဟော ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ မကြည်ရှိန်မှာလည်း ဓာတ်လိုက်သလို တဆတ်ဆတ်တုန်လျှက် ဟင်းကနဲ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီးတွေဆွဲကာ စောက်ရေပူပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါ၏။

ထွန်းထွန်းမျက်နှာက မကြည်ရှိန်၏ ကျောပြင် ဖွေးဖွေးကြီးပေါ် မှောက်ကျသွားသည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက တဆတ်ဆတ်လှုပ်လျှက် ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေသည်။ ညှစ်ချက်တိုင်းတွင် လရေပူတွေက ဗျစ်ကနဲ ဗျစ်ကနဲ ထွက်နေဆဲဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား အတော်ကြာကြာ မှိန်းနေလိုက်ကြ၏။ ကာမအရသာထူးကြီးကို အတူတကွ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားနေကြသည်။ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲစိမ်ပြီး မန္တာန်ကို စိတ်ထဲက ရွတ်လိုက်သည်။

“ ဥုံ မုစလိန္ဒာ တောသာယာ လာသည့်မုဆိုး.. ငါ့ကို လိုး… လိုးသည်ကိုလည်း ငါမသိ… ဝင်လေ တစိစိ…”

၃၇ ခေါက် စိတ်ကမှန်းရွတ်အပြီး သူ့လီးတန်ကြီး ဆွဲနှုတ်လိုက်သည်။

“ ဗလွတ်…ဘွတ်…ဘွတ်…”

ဟူသော အသံကို ဖြစ်စေလျှက် လီးတန်ကြီးမှာ စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာ၏။ ကိုရွှေလီးခင်မျာ ဒီတခါတော့ မာန်ဟုန်လျော့ကျသွား၏။ ထွားဆဲ ကြီးဆဲ သန်မာဆဲ ဖြစ်သော်လည်း စောစောကလို မာန်အဟုန်ထကာ မတောင်ရှာနိုင်တော့ပေ။ တရားသူကြီးရှေ့ရောက်နေသော တရားခံပမာ ငေါင်ငေါင်ကြီး ငိုက်ဆင်းလျှက် ရှိပါတော့သည်။

——————————————

နံနက် ၅ နာရီခွဲအချိန်တွင် မကြည်ရှိန်တစ်ယောက် သူ့ယောကျာ်းဘေးတွင် ထိုင်လျှက် ယောကျာ်းပုခုံးပေါ် ခေါင်းမှေးတင်ကာ ဖဲစဉ်ထားပုံကို ကြည့်နေ၏။ ဘာလာလာ သူ့ယောကျာ်း ဒေါင်းတော့မည်။ ထိုစဉ် ပစ်ဖဲကို မကောက်ဘဲ တစ်ချပ်ဆွဲ၍ လက်ဝါးနှင့် အသာအုပ်ပြီး ပွတ်ဆွဲကြည့်လိုက်ရာ……

“ ဟား…ဂျိုကာ…ဒေါင်းပြီဟေ့…”

မကြည်ရှိန်က ငွေပုံတွေ လိုက်သိမ်းလိုက်သည်။ ထိုစဉ်

“ ကဲ….ကဲ…ဖဲဝိုင်းတွေ သိမ်းတော့ဟေ့…. ကာလသားတွေက… ထမင်းကျွေးဖို့ ပြင်ဆင်ကြတော့…”

ထွန်းထွန်းအဖေက ဝိုင်းတွေ ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ထွန်းထွန်းက သူ့အဖေနောက်မှ ကပ်ပါလာရင်း မကြည်ရှိန်တို့ဝိုင်းဆီ ရောက်လာသည်။ ကိုပေါစိန်က လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်တန်းရင်း အကြောဆန့်နေရာမှ ထွန်းထွန်းကို မြင်သွားသည်။

“ ဟေ့…ထွန်းထွန်း… ပံ့သကူ ဖွက်ပြီးပလားကွ…”

“ ဟုတ်ကဲ့…ဖွက်ပြီးပါပြီ….ဦးလေးစိန်…”

“ ငွေ…ဘယ်လောက်ပါလဲ..ဟ…”

“ ထောင့်ငါးရာ…”

မကြည်ရှိန်က ထွန်းထွန်းကို မသိမသာ ခိုးကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအကြည့်မျက်ဝန်းထဲတွင် အဓိပ္ပါယ်ပေါင်းများစွာပါ၏။ ထိုအဓိပ္ပါယ်ကို ထွန်းထွန်းသာ သိလိုက်၏။ “….ည ၁၁ နာရီ..” ဟု ဖြစ်သတည်း….။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။