လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၂ )
Tuesday, December 29, 2009
လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၂ )
လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၁ )
လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - အမည်မသိ။
အပိုင်း ( ၁ ) နိဒါန်းအဖွင့် (စုံတောမြိုင်)
ကျမ မိတင်အေး အဖေကမွန် အမေက ဓနုလူမျိုးပါ။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ အဖေအလုပ်လုပ်တဲ့ သိမ်ဆိပ်က ဒူးရင်းခြံထဲမှာ မိသားစုလိုက်နေကြပါတယ်။
တခြားရှည်ရှည်ဝေးဝေးမပြောတော့ပါဘူး။ အဓိကပြောချင်တဲ့ကျမဘဝရဲ့အတွေ့အကြုံလေးတွေကတော့အသက် ၁၇ နှစ်လောက်မှာပေ့ါ။ ဒူးရင်းခြံပိုင်ရှင်ရဲ့သား အကိုမောင်နဲ့ကျမသမီးရည်းစားဖြစ်ပီးလို့ ၄ လ အကြာမှာမြို့ထဲကို ဈေးဝယ်စရာရှိလို့ အဖေက အကိုမောင်ရဲ့ဒူးရင်းသီး ထော်လာဂျီနဲ့ ကျမကိုထည့်လိုက်တယ်၊ထော်လာဂျီရေဆူလို့ ရေဖြည့်ရင်းနဲ့လမ်းက မင်းကွတ်ခြံတဲလေးထဲမှာ ထိုင်စကားပြောကြတယ်။
ပြီးတော့ချစ်သူတို့ သဘာဝ အကိုမောင်ဟာ ကျမကိုဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်လေ။ အနမ်းကကြာတော့ ကျမမောလာတယ်။
“ အကိုမောင်ရယ် မောလာပြီနားပါဦး ”
“ နေပါဦးအချစ်ရယ် ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ”
အကိုမောင်က နမ်းရင်းနဲ့ လက်ကလဲကျမရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်နယ်နေပါတယ်။ နို့ကိုင်တာ မခံဘူးတဲ့ ကျမဟာရင်တွေ တလှပ်လှပ်တုန်ရင်း သာယာမိလာတယ်။ အကိုမောင်ကတော့ နို့တွေကို နယ်ပေးရင်းနဲ့ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံကို လှန်တင်လိုက်တဲ့ အခါဝင်းဝါပြည့်ဖြိုးတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ပေါ်လာပြီး လက်ထဲမှာပြည့်နေတယ်။
နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးတဲ့ အခါမှာတော့ ကျမ တကိုယ်လုံး တုန်လာပါပြီ။ အကိုမောင်က တဆင့်တက်ပြီးနို့ကို ကုန်းစို့တယ်။ လက်တဖက်ကလဲ ကျမရဲ့ပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်လေးပေါ်ပွတ်တဲ့ အခါမှာတော့ ကျမဟာ ညည်းသံတွေထွက်ပီး အကိုမောင့်ကို တအားဖက်ထားမိ တော့တယ်။
“ အဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”
အကိုမောင့်လက်ဟာ ထမိန်အောက်က နှိက်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးနဲ့ အစိလေးကိုပွတ်ချေပေးနေတဲ့အခါ အဖုတ်မှာစောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီး အကိုမောင်လုပ်သမျှခံရမယ် အခြေရောက်နေပါပြီ။
စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းထိုးသွင်းပြီး မွှေ့ပေးလိုက်တော့ ကျမဟာ အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးမိတာပေါ့။ အကိုမောင့်လက်ဟာ အဖုတ်ထဲကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ရွဲနေတဲ့ အရည်တွေပိုများလာပါပြီ။
အကိုမောင့်ကို အတင်းဖက်ရင်းနဲ့ ကျမလက်က မာပြီးပူနေတဲ့ လီးကြီးကို စမ်းမိတယ်။ အို လီးထိပ်မှာလဲ အရည်တွေရွှဲနေပါလား။ စိတ်တွေပင်းထန်နေတဲ့ကျမဟာ လီးကိုရှေ့နောက်ပွတ်ပေးနေမိတော့ အကိုမောင်ကလဲ ညည်းနေပါပြီ။
“ အင်း ဟင်း အရမ်းချစ်တယ် အချစ်ရယ် ကိုမောင် ချစ်တော့မယ်နော်”
“ အကိုမောင့် သဘောဘဲလေ”
လို့ပြန်ဖြေလိုက်မိတယ်။ ကျမဘဝမှာ လိုးတယ်ဆိုတဲ့ အတွေ့အကြုံကို အရမ်းခံချင်နေပြီလေ။ အကိုမောင်ကတော့ ကျမထမိန်ကိုလှန်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲ အပေါ်ကနေ လီးထိပ်နဲ့စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်အောက်ပွတ်တယ် ။ ကျမကလည်း အလိုက်သင့် ကော့ကော့ပေးတယ်။
“ အကိုမောင်ရယ် မိတင်အေး မခံနိုင်တော့ဘူး အင်း ဟင်း ”
ပါးစပ်ကလဲ နို့နှစ်ဖက်ကို စို့လိုက် နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်လိုက် လုပ်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ် အဝကို လီးထိပ်ထိုးသွင်းလိုက်တော့-
“ ဇွတ်”
“ အား နာတယ် နာတယ် မရဘူး ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ်”
ကျမဟာ ပြောမပြလောက်အောင် နာလွန်းလို့ အော်လိုက်ပေမဲ့ လီးကိုထပ်ပြီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။
“ ဇွတ် ဇွတ် ဖောက်”
“ အား အမလေး နာလိုက်တာ အကိုမောင်ရယ်”
“ အချစ်လေး သည်းခံနော် တော်ကြ ာနာမှာ မဟုတ်တော့ဘူး ”
လီးကတော့ တဝက်လောက် ဝင်သွားပြီထင်ပါတယ် ။ အကိုမောင်က ထပ်မထည့်သေးဘဲ ငြိမ်နေ ပြီး နို့ကိုလျှာလေးနဲ့ ဝိုက်လျက် ပေးနေတော့ နာတဲ့ဝေဒနာ တဝက်လောက် ပျောက်နေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲမှာတော့ တင်းတင်းကျပ်ကြီးနေတယ်။
နို့ကိုလျက်ပေးရင်းနဲ့ အကိုမောင်က လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်လုပ်တဲ့ အခါ မှာတော့ လိုးတဲ့အရသာကို စပြီးခံစားရပြီလေ။
“ ဖြည်း ဖြည်း ကိုမောင် နာသေးတယ် အား လားလား ”
အကိုမောင်က လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း အထဲကိုထိုးသွင်းပေးတယ်။ ကျမလဲ ခံကောင်းလာလို့ အကိုမောင့် နှုတ်ခမ်းကိုပြန်စုပ်ပေးမိတယ်။
“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”
ပါးစပ်ကညည်းရင်းနဲ့ အတင်းပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ လီးက အဆုံးဝင်သွားပါပြီ။ အကိုမောင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်ကလဲ မှန်မှန်လေးနဲ့ ကောင်းနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို လီးအရင်းဆီးခုံ လာထိတိုင်း အောင့်ကနဲ အောင့်ကနဲ ခံစားရတာဟာ ဘာနဲ့မှ နှိုင်းပြလို့မရအောင်ကောင်းနေပါတယ်။
“ နာသေးလား ချစ်လေး ”
“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း အ အ အကိုမောင် လုပ်ပါ ကြိုက်သလိုသာ လုပ်ပါ အ အား ”
ဟုတ်ပါတယ်ရှင်။ လီးကြီးစဝင်တုန်းက နာတဲ့အနာ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ဆောင့်နေတာတောင် အားမရလို့ အောက်ကနေ ကော့ကော့ ပေးထားမိပါတယ်။
“ ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ်”
ဒီလိုနဲ့ အချက် ၃၀-၄ဝ လောက်မှာတော့ အကိုမောင်ဟာ ကျမနှုတ်ခမ်းကိုတအားစုပ်ပြီး-
“ အ အား အား ချစ်လေးရာ အီး ”
လီးကို ဇတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ၃-၄ ချက်တွန့်သွားတယ်။ ကျမပေါင်ရင်းမှာလဲ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ကျမကတေ ာ့ခံလို့ ကောင်းနေတုန်းပဲပေါ့။ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတာဟာ သုတ်ရည်တွေ အပြင်ကို ပန်းထုတ်လိုက်တာမှန်း နောက်မှသိရတယ်။
အကိုမောင်ကတော့ ပျော့ခွေသွားပြီး ကျမမှာ ဟာတာတာနဲ့ အဖုတ်က စပ်ဖြင်းဖြင်း ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ အဝမှာလည်း သွေးနဲနဲတွေ့တယ်။
“ အကိုမောင်က အရမ်းလုပ်တာဘဲ သွေးတွေထွက်နေပြီ”
“ အဲဒါ အပျိုမှေးပေါက်သွားတာပါ မစိုးရိမ်ပါနဲ့”
“ ဘာ အပျိုမှေးလဲဟင်”
“ အချစ်လေးက အပျိုအစစ်ဆိုတော့ ပထမဆုံး လိုးရင်ဒီလိုဖြစ်တယ်”
“ အကိုမောင်ကတော့ ပထမဆုံးလိုးတာ မဟုတ်ဘူးပေါ့နော်”
“ အကိုမောင်ကလဲ ပထမဆုံးလိုးတာပါဘဲ ဒါပေမယ့် စာအုပ်တွေထဲမှာ ဖတ်ဘူးတာပါ”
“ မိတင်အေးလဲ ဖတ်ချင်တယ်”
“ နောက်နေ့ကျရင် ယူခဲ့ပေးမယ်လေ သွားကြရအောင်နော် ”
ကျမလဲ ပေါင်မှာပေနေတဲ့ သုတ်ရေတွေကို သုတ်ပီးထလာခဲ့ကြတယ်။ နောက် ၂ရက်လောက်အထိတော့ အဖုတ်အထဲမှ ာကျိန်းနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ လိုးတဲ့အရသာကိုတော့ ကျမအစွဲကြီးစွဲသွားခဲ့ပါပြီ၊ ညဖက် အိပ်ယာထဲမှာ ပြန်တွေးရင်းနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် လက်နဲ့ပွတ် ပြီးသာယာနေတတ်ပီလေ။
အကိုမောင် ပေးဖတ်တဲ့ စာအုပ်တွေက ဒေါက်တာမောင်မောင်ညိုရေးတဲ့ သိပ္ပံနည်းကျ အိမ်ထောင်သည်ဘဝ နဲ့ ကာမသျှတ္တရကျမ်း မြန်မာပြန်။ နေ့ခင်းပိုင်းဆိုရင် အဖေနဲ့အမိုး တို့ခြံထဲ သွားကြတော့ ကျမ မောင်လေးအိပ်ရင် ဒီစာအုပ်ကိုဖတ်ကြည့်တယ်။ ကျားနဲ့မလိင်ကိစ္စတွေ ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ရေးထားပြီး ကျမအလွတ်မှတ်လိုက်တာကတော့ ရာသီလာတဲ့ ရက်ကနေစ တွက်ပြီး ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်တဲ့ လိုးချင်တိုင်းလိုးလို့ရတဲ့ ရက်ဇယားကိုဘဲ။
ပါးစပ်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံတဲ့နည်းတွေကိုလည်း ကျမခံစားကြည့်ချင်ပါသေးတယ်။ ပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးကြတာကိုလည်း စိတ်ဝင်စားတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်တဲ့ ရက်ကိုရွေးပြီး အကိုမောင့် ထော်လာဂျီနဲ့မြို့ထဲလိုက်ဖို့ အမိုးကို ပူစာလိုက်တယ်။ အမိုးကခွင့်ပြုတော့-
“ အကိုမောင် မနက်ဖန်မြို့ထဲ ဒူးရင်းသီးသွားပို့ရင် မိတင်အေးလိုက်ခဲ့မယ်”
“ တကယ်လား ”
“ တကယ် အမိုးကိုပြောပြီးပြီ”
“ လိုက်ခဲ့လေ ထမင်းစားပြီးရင်သွားကြမယ်”
ကျမပျော်သွားတယ်။ ညဖက်မှာတော့ မနက်ဖန်မှာ အလိုးခံရမှာကို တွေးပြီး အိပ်မပျော်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။ အဖုတ်ထဲကို လက်နှိုက်ကြည့်တော့ အရည်တွေရွှဲနေလို့ လက်နဲ့ဘဲ အာသာဖြေလိုက်တယ်။ စောင့်နေရတဲ့ နေ့ခင်းရောက်လာပါပြီ။ ကျမလဲရေချိုးပြီး သေသေချာချာဝတ်စားထားတယ်။
ကျမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်အဖုတ်လေးကိုတော့ မနက်ကထဲက ရေဆေးနေတာ ၅ခါရှိပီပေါ့။
“ မိတင်အေးရေ သွားကြမယ်လေ”
အကိုမောင်ရဲ့ခေါ်သံနဲ့အတူကျမလဲ ထော်လာဂျီပေါ်တက်သွားတယ်။
“ အမိုးရေ ငါသွားပြီဒ
“ အေးအေးသမီး နင့်အဖေအတွက် ဆေးတံဆေးဝယ်ခဲ့ဘို့ မမေ့နဲ့နော်”
“ အေးပါ အမိုးရဲ့”
ထော်လာဂျီရဲ့ ထုတ်ထုတ် ထုတ်ထုတ် အသံဟာကျမရင်ကို ခုန်စေခဲ့တယ်။ လမ်းမှာတော့အတွေးကိုယ်စီနဲ့မို့ စကားသိပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး။ ကျမတို့ရဲ့အချစ်ဂေဟာ တဲလေးနားရောက်တဲ့ အခါ-
“ အကိုမောင် ရေလဲဦးမယ်မဟုတ်လား ”
ကျမ မရဲတရဲမေးလိုက်မိတယ်။
“ လဲမယ်လေ ခနလေးနားကြတာပေါ့”
ကျမရင်တွေခုန်နေပါပြီ။ ရေလဲပြီးလို့တဲထဲ ဝင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ အကိုမောင်က ကျမကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်း ကိုအားပါးတရစုပ်နေတော့ ကျမလဲ လျာနဲ့အလိုက်သင့် ကစားပေးတယ်။
အကိုမောင့် လက်တွေကတော့ နို့တွေကို ဆုတ်နယ်နေတယ် ကျမက ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပေးပြီး အတွင်းခံအင်္ကျီကိုပါ ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ်က နို့သီးခေါင်းနီနီလေးတွေကမာပြီး တင်းနေပါတယ်။
အကိုမောင်ကကုန်းပြီး အငမ်းမရစုပ်လိုက်တော့ ခံလို့အရမ်းကောင်းနေပြီပေါ့။
“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”
ကျမလက်တွေက အကိုမောင့်ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ပီး လီးကြီးကိုဆုပ်နယ်ပေးတယ်။ လီးကြီးကလဲ အဆင်သင့်ပဲဟေ့ လို့ ပြောရမလောက်အောင် မာပြီး ပူနေတာပဲ။ ကျမရင်တွေခုန်ပြီး အာတွေချောက်လာတယ်။ လီးစုပ်မယ့်အစီအစဉ်ကို စလိုက်ပါပြီ။
အကိုမောင့်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ရင်းနဲ့ ရင်ဘတ်ကိုနမ်း နို့လေးတွေကိုစုပ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ အကိုမောင့်ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ပြီ းလီးကြီးကို သေသေချာချာဖြဲလိုက်တယ် ဒစ်ကြီးကဝင်းကနဲ ပေါ်လာတယ်။ ကျမလဲ လျှာလေးနဲ့ပါတ်လည်လျက်ပေးပြီး ပါးစပ်ထဲကိုဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းတယ်။
ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ဒစ်ကို လျှာနဲ့အထက်အောက် ကစားလိုက်တဲ့အခါမှာတော့-
“ အား အား အချစ်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ”
အကိုမောင့်ဆီက ညည်းသံထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျမကတော့ ဒစ်ကိုဝိုက်ပီးလျက် လျှာဖျားလေးနဲ့တေ့ပြီးလျက် ပါးစပ်ထဲကို အထုတ်အသွင်းလုပ်နဲ့ အားရပါးရလုပ်ပေးနေပြီး ပုလွေမှုတ်တဲ့ အရသာတွေ့နေတယ်။ နဲနဲလေးကြာသွားတဲ့အခါမှာတော့-
“ အချစ်လေး တော် တော်ပီ အား အား ပြီး ပြီကွာ”
အို အကိုမောင့်လီးထိပ်ကနေ သုတ်ရည်တွေထွက်လာလိုက်တာ ကျမပါးစပ်ထဲ အပြည့်ပေါ့။
မထူးဘူးဆိုပြီး အဲဒီသုတ်ရည်တွေကို မျိုချလိုက်ရင်းနဲ့ လီးကိုပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်း ၃ခါ-၄ခါ ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့-
“ အချစ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ အင်းဟင်း ဟင်း ”
အကိုမောင့် လီးကြီးပျော့ခွေသွားတော့ ကျမမှာ နှမျောနေမိတော့တာပေါ့။ ဒီလိုပြီးအောင် လုပ်ဖို့တော့ မရည်ရွယ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လီးစုပ်ရတာ ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးသွားပြီ။
“ အကိုမောင် ဘယ်လို ခံစားလိုက်ရမှန်းမသိဘူး အချစ်ရယ် စိတ်ကို ထိမ်းလို့မရဘူး။ ပြီးသွားတာ နှမျောလိုက်တာ။အချစ်လေး ခနနေဦးနော်”
“ အင်းပါ အချိန်ရပါသေးတယ်”
ကျမတို့လဲ တဲထဲက ကွပ်ပျစ်ကလေးပေါ်မှာ လှဲလိုက်ကြပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးအဝတ်မပါကြဘူးလေ။ အကိုမောင်က ကျမကိုဖက်ပြီး နမ်းပြန်တယ်။ နို့ကိုလဲ လက်က နယ်နေတယ်။ ကျမကလဲ လီးကိုပြန်မာလာဘို့ ကိုင်ပေးနေတာပေါ့။
အကိုမောင့်လက်တဖက်က စောက်ဖုတ်ထဲကိုမွှေပေးနေတာနဲ့ အလိုက်သင့်လေး ကားပေးထားလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးကတော့ အရှိန်ပြန်ရလာပါပြီ။ အကိုမောင်ဟာ ကျမရဲ့နို့တွေကိုစို့ပေးရင်း ဗိုက်ပေါ်ကိုလျှာလေးနဲ့လျက်ပေးတယ်။ ပြီးတော့မှ ချက်ထဲကိုလျှာနဲ့မွှေ့လိုက်တာ ကျမကိုယ်လေးတွန့်တက်သွားတာပေါ့။
အကိုမောင်က တဆင့်တက်ပြီး စောက်ဖုတ် အမွှေးနုနုလေးတွေကို နမ်းနေတယ်။ ကျမသိပါပြီ။ဘာဂျာမှုတ်တာခံချင်နေတဲ့ ကျမပေါင်ကိုထပ်ဖြဲ ပေးလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာနဲ့ ထိလိုက်ပီးအသာအယာ ယက်ပေးနေတဲ့အခါမှာတော့ ယားသလိုလိုနဲ့အရမ်းကိုခံလို့ ကောင်းတာပါဘဲရှင်။
“ အို အကိုမောင်ရယ် ဟီး ရှီး ”
ဒီ အရသာကတော့ ပြောပြလို့ကိုမရအောင်ကောင်းတယ်။ ယားသလို ကျင်သလိုနဲ့ ဆွေမျိုးမေ့မတတ် ပါဘဲရှင်။ အကိုမောင့်လျှာဟာ စောက်စိလေးကို ပါတ်လည်လျက်ပေးလိုက် စောက်ပတ်နားရွက်လေးတွေကို ဘယ်ညာ ကစားပေးလိုက် စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက် ပါတ်လည်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးထိုးကစားပေးလိုက်နဲ့ ကျမမှာ ထွန့်ထွန့်ကိုလူးနေတော့တာပေါ့။
“ အကိုမောင်ရယ် အမလေး အား လား လား ”
အားမလို အားမရဖြစ်ပြီး အကိုမောင့်ခေါင်းကို ဆုတ်ကိုင်ထားမိတယ်။ တခါတခါမှာတော့ စောက်ဖုတ်ကို ကြွကြွပြီး အကိုမောင့်မျက်နှာဖက်ကို ပိုကပ်အောင် ကော့ပေးမိတယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာရှင်..
အခုပြောရင်းနဲ့တောင် ယားပြီးခံချင်လာပြီ။ တကယ်လို့ ရှင်နဲ့ကျမ လိုးကြရင်ကော ဒီလိုမှုတ်ပေးနိုင်မှာလားပြောပါဦး။
“ အကိုမောင်ရယ် လိုးပါတော့ မိတင်အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”
ကျမ ခံစားမှုသိပ်မင့်လာလို့ လိုးပေးဖို့ပြောလိုက်တာနဲ့ အကိုမောင်က ကျမပေါင်ကို ထပ်ဖြဲပြီး ထောင်လိုက်တယ်။ ဝင်းယောင်နေတဲ့ဒစ်ကြီးကို အကွဲကြောင်းလေးထဲ အသာနှစ်လိုက်တော့-
“ စွပ် ဗြိ”
“ အား အမေ့”
“ နာလို့လား ချစ်လေး ”
“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း လိုးပါ”
ဒစ်ကြီးတော့ဝင်သွားပါပြီ။ ဘာဂျာမှတ်ပေး၊ပြီးမှလိုးတဲ့ခံစားမှက ပိုပြီးဆိမ့်ပါတယ်ရှင်။
“ အကိုမောင် အဆုံးထည့်လိုက်တော့လေ”
“ အင်း အချစ်လေးမခံနိုင်မှာစိုးလို့ပါ”
“ ရတယ် အားရပါးရသာလိုးလိုက်”
“ စွပ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”
အကိုမောင်ဟာ သူ့လီးကြီးကို ဖြည်ဖြည်းချင်းသွင်းပြီးမှန်မှန်လိုးပါတော့တယ်။
“ ကောင်းလိုက်တာ အကိုမောင်ရယ် အရမ်းချစ်မိပြီကွာ”
“ အင်း အင်း ”
“ စွပ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”
တချိန်ထဲမှာ ကျမရဲ့နို့ကို အုံလိုက်အားရပါးရ စုပ်နေတယ်။ လိုးချက်ကလဲ မှန်လာပါပြီ။ ကျမ ခံလို့သိပ်ကောင်းနေပြီး သူ့ရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို အတင်းဖက်ထားတယ်။
“ အင်း အင်း လုပ် လုပ်”
အချက် ၆ဝ-၇ဝလောက်မှာ အကိုမောင်ကဖြည်းပြီးရပ်သွားတော့-
“ ပြီးသွား ပြီလားဟင်”
“ မပြီးသေးဘူးချစ်လေး ”
“ ဒါဆို မိတင်အေးအပေါ်ကလုပ်ပေးမယ်”
“ ကောင်းတယ်အကိုမောင်လဲညောင်းလာပြီ”
အကိုမောင်ဟာ ကျမကိုယ်ပေါ်ကဆင်းပြီး ပက်လက်အိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမကအကိုမောင့်ဘက်ကို မျက်နှာပေးခွထိုင်လိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေရွှဲနေတဲ့ လီးကြီးပေါ် ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို နှစ်ချလိုက်တယ် အဆုံးထိပေါ့နော်။
“ စွိ ဗြိ”
“ အား အချစ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ”
ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကလီးကို ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်တော့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ တချက်တချက်မှာ အဆုံးနှစ်ပြီးတင်ပါးကို ဝိုင်းပေးတဲ့အခါ-
“ အအား အချစ်လေးရယ် အရမ်းခံစားရတယ်ကွာ”
ကျမလဲ အရှိန်မြှင့်လာပါပြီ ဒီတော့ခပ်မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးတယ်။
“ ဇွိ ဖတ် ဇွိ ဖတ်”
“ အား အား ဆောင့်အချစ်လေး ဆောင့်”
“ ဇွိ ဖတ် ဇွိ ဖတ်ဒ
စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့်ပေးလိုက် မွှေ့ပေးလိုက်တာ အကိုမောင်မခံနိုင်တော့ဘဲ-
“ အား အား ရှိး ကောင်းလိုက်တာ”
တွန့်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမလဲအားရတယ်။ နောက်ဆုံး ၃-၄ဘခါဆောင့်ချလိုက်ပြီး အကိုမောင့်ပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။
“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”
နှစ်ယေက်ဖက်ပြီးမှိန်းနေလိုက်တာဟာ တကယ့် လောကစည်းဇိမ်ပါဘဲရှင်။ ၁ဝ-မိနစ်လောက်ကြာတော့ အကိုမောင် ထလာပြီး-
“ ချစ်လေး ကိုမောင့်အရည်တွေ ဝင်သွားကုန်ပီလား ”
“ ဝင်တာပေါ့ လုံးဝပြန်မထွက်တော့ဘူး ”
“ ဒုက္ခဘဲကွာ”
“ ဘာဒုက္ခလဲ”
“ အော် ချစ်လေးကိုယ်ဝန်ရှိမှာစိုးလို့ပါ”
“ မပူနဲ့ကိုမောင် စာအုပ်ဖတ်ပြီးပြီ ဒီနေ့တွေက ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်ဘူး ”
“ အဟုတ်လား ချစ်လေးကသိပ်လိမ္မာတာဘဲကွာ”
“ အကိုမောင်သင်ပေးထားတာလေ”
ကျမတို့လဲ နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်ပြီး အဆုံးသတ်လိုက်ကြတယ်။
ပြီးတော့ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ် မြို့ထဲထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဒီနေ့လိုးလိုက်တာ ကျမအရမ်းအားရပါတယ်ရှင်။ ဒီလိုနဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ရက်လေးတွေရွေးပြီး အကိုမောင်နဲ့ ကျမ စားသုံးခဲ့ကြတာ နောက်ထပ် ၇ ကြိမ်လောက်မှာကျမတို့ရဲ့ချစ်ခင်းကို ကွဲကွာစေတာကတော့ အဖေနေမကောင်းဖြစ်ပြီးဆုံးသွားတာပါဘဲ။
အဖေဆုံးပြီး အမိုးလဲ သိမ်ဆိပ်မှ ာမနေတော့ဘဲ သထုံကအမိုးရဲ့ အမတွေဆီ ပြောင်းခဲ့ရာက အကိုမောင်နဲ့ကျမဝေးခဲ့ရပါတယ်။
ကျမကတော့ လိုးတဲ့အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးသိခဲ့ရပြီလေ။ ကျမဘဝ ပထမအဖွင့်လေးက ယဉ်ပါတယ်နော်။ ကဲ ကျမလဲပြောရတာညောင်းပြီ။ နောက်နေ့ကျရင်တော့ ဒုတိယပိုင်းဆက်ပြောမယ် စိတ်ဝင် စားရင်လာနားထောင်ပါဦး၊
♠ ♥ ♦ ♣♠ ♥ ♦ ♣
အပိုင်း (၂ ) အလယ်မှ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသား
ကဲ မနေ့ကအကြောင်းဆက်ပြောမယ်နော်။
သထုံရောက်တော့ ကျမအဒေါ် အမိုးညီမအိမ်မှာနေကြတယ်။ အဒေါ်က ရွှေစာရံဘုရားခြေရင်းကအဝေးပြေးကားဂိတ်ဘေးမှာ ထမင်းဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။ အိမ်ကလဲဆိုင်ကနေအောက်ဖက်နဲနဲလေးဆက်ဆင်းရင်ရောက်တယ် နီးနီးလေးပေါ့။
ကျမတို့သားအမိ သုံးယောက် ထမင်းဆိုင်မှာ ဝိုင်းလုပ်ပေးကြတယ်။ အမေက ဆိုင်ထိုင်ပြီး ကျမနဲ့မောင်လေးက ဈေးဝယ် ဟင်းချက် ကူရောင်းပေးနဲ့ တနေ့တနေ့ မအားရပါဘူး။ ဒါကြောင့် အကိုမောင်နဲ့လိုးခဲ့ကြတာတွေကို သိပ်သတိမရဘူး။
တခါတလေ ညဖက်အိပ်မပျော်ရင်တော့ သတိရပြီးခံချင်လာတယ်။ အဖုတ်ထဲလက်နှိုက်ပီး အာသာဖြေလိုက်တာပါဘဲ၊ ဒီလိုနဲ့ ကျမဘဝထဲကို ဒုတိယဝင်လာသူကတော့ အဝေးပြေးကားဂိတ်တာဝန်ခံ စည်ပင်က ကိုနိုင်ပန်းတင် ပါဘဲ။ သူက မုပွန်ဖက်က ကိုယ်လုံး ကိုယ်ဖန်တောင့်တောင့်နဲ့ မဆိုးလှပါဘူး။
ကျမအသက် ၂၃ နှစ်မှာ သူက ၃ဝ ရှိပြီ။ ဆိုင်ကိုထမင်းလာလာစားရင်းနဲ့ ငြိတယ်လို့ဘဲ အတိုချုပ်ပြောတော့မယ်။ ရှင်တို့နားထောင်ချင်တာဒီအကြောင်းတွေမဟုတ်ဘူးဆိုတာကျမသိပါတယ်။ လာမယ်လေ ဖြေးဖြေးပေါ့။
ကိုနိုင်ပန်းတင်နဲ့ကျမရည်းစားဖြစ်ပြီး ဟိုသွားဒီသွားချိန်းတွေ့တာနဲနဲပဲ ရှိပါတယ်။ နမ်းတာ ကိုင်တာလောက်ပါဘဲ။ သိမ်ဆိပ် ကျိုကော့်မှာလို ခြံတွေမရှိတော့မလွပ်လပ်ဘူးလေ။
၁ဝ-လလောက်အကြာမှာတော့ ကျမကြုံခြင်တာကြုံရတယ်။ အဲဒီနေ့က ရွှေစာရံဘုရားပွဲ ပထမဆုံးနေ့လေ အမိုးကိုဇာတ်ပွဲကြည့်မယ်ပြောပြီး ဆိုင်နီးနားကသူငယ်ချင်း နော်အဲလာနဲ့ အတူ ထွက်ခဲ့တယ်။ မောင်လေးကလိုက်မယ်လုပ်နေလို့ မနဲချော့ထားခဲ့ရသေးတယ်။ အဲလာကလဲ သူ့ရည်းစားနဲ့ချိန်းထားပြီး ပွဲကြည့်ဘို့ ဇတ်ရုံထဲဝင်သွားတယ်။ အကို(နိုင်ပန်းတင်)ကကျမကို-
“ ပွဲကြည့်မှာလား အေး ”
“ အကို့သဘောဘဲလေ ”
“ အကိုကတော့ပွဲမကြည့်ချင်ဘူး အေးအေးဆေးဆေး တနေရာသွားချင်တယ်”
“ ဘယ်သွားမှာလဲ ”
“ အကို့သူငယ်ချင်း သန်းဇော်ဆီသွားမယ်လေ”
ကျမကဒီလိုကြားလိုက်တာနဲ့သိပါပြီ ။ သန်းဇော်ဆိုတာ မြို့အထွက်နားက လယ်စိုက်ရှင်းဝင်းထဲမှာနေတဲ့ သူ လူပျိုပါ အရာရှိအိမ်လေးတလုံးထဲရှိပြီး လူရှင်းတယ်။ ဒီစကားကြားရတာနဲ့တင် ရင်ခုန်နေပါပြီ။
“ ကောင်းသားပဲ”
လို့ဖြည်းဖြည်းလေ းပြောလိုက်တယ်။ အကို့စက်ဘီးနောက်ကလိုက်ရင်းနဲ့ တွေးမိနေတာ စောက်ဖုတ်က အရည်တောင်ထွက်နေတယ်။ ဟိုကိုရောက်တော့ ည ၈ နာရီ ခွဲလောက်ရှိပြီ။
“ ဟေ့ သန်းဇော် တံခါးဖွင့်ပါဦး ”
ကိုသန်းဇော်က တီဗီကြည့်နေရာက ထလာပါတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ အရက်ပုလင်းနဲ့ခွက်တွေ့တယ်။
“ အော် ပန်းတင်တို့ပါလား ဘယ်ကလှည့်လာကြတာလဲ”
“ ငါတို့ဒီဘဲလာတာ မင်းဒီညရုံးမှာ ဂျူတီမစောင့်ရဘူလား ”
အကိုကမေးရင်းနဲ့ မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြလိုက်တာ မြင်ပါတယ် မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။
“ အေးကွာ ဒီနေ့ဂျူတီကျတယ် ငါလဲသွားတော့မလို့”
“ ဒါဆိုရင်ဖြစ်ပါ့မလား ”
“ ရပါတယ် မင်းတို့အေးအေးဆေးဆေးနေကြ မင်းတို့သွားရင် သော့ကို တံခါးဘေးဘောင်မှာ တင်ထားခဲ့ပေါ့”
“ ကျေးဇူးဘဲသူငယ်ချင်း ”
ကျမလဲသူတို့ပြောနေကြတော့ ရှက်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှက်တာထက်ကို အလိုးခံရမှာပိုပြီးတော့ မျှော်လင့်နေတာတော့ အမှန်ပါဘဲရှင်။
“ အကို ကိုသန်းဇော်ကြီးကို အားနာစရာဖြစ်နေပြီ သူကဟိုမှာ အိပ်မှာလား ”
“ အင်းလေ သူတို့ရုံးမှာညစောင့်ဘို့ အိပ်ခန်းရှိတယ်”
အကိုက ကိုသန်းဇော်ရဲ့အရက်ကိုနဲနဲငှဲ့သောက်တယ်။
“ အကို မများစေနဲ့နော်”
“ အေးပါ ဒါမှပိုကောင်းမှာ”
“ ဘာကောင်းတာလဲ ဒါဘဲနော် ဘာဘာညာညာဆိုရင်တော့ အေးပြန်မယ်”
“ မပြန်ပါနဲ့အေးရာ ဒီလိုအေးအေးဆေးဆေးနေရဘို့ မလွယ်ဘူး ကဲကဲ ဗီဒီယိုကြည့်ရအောင်”
ကျမကတော့ ဗီဒီယို ကြည့်မယ်ဆိုလို့ စိတ်ညစ်သွားပါတယ်။ မြန်မြန်အလိုးခံချင်နေပါမှ ဒီကို ဗီဒီယိုကြည့်ဘို့လာသလိုဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် အကိုဖွင့်ပြတာက အပြာကားဖြစ်နေတယ် ။တခါမှမကြည့်ဘူးလို့လန့်သွားတယ်။
“ အကို ဘာတွေပနေတာလဲ”
“ အေးကလဲကွာ နှစ်ယောက်ထဲမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြည့်ရတာ ခနလေးနော်”
အမလေးရှင် ဗီဒီယိုထဲမှာ လိုးနေကြ ပလွေ ဘာဂျာမှုတ်နေကြတာတွေမြင်ရတော့ နဂိုကမှ ခံချင်နေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်လေးက အရည်တွေပိုရွဲလာတယ်။ အကို့ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း အရက်တန်ခိုးနဲ့ ဗီဒီယိုအကြည့်ပေါင်းပြီး ပုဆိုးထဲက လီးကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေတာ တွေ့ရ တယ်။ ဗီဒီယိုထဲမှာ ၂-ခန်းလောက်လိုးပြီးကြတော့ ကျမစိတ်မရှည်တော့ဘူး။
“ တော်ပီအကို အေးပြန်တော့မယ် ”
ကျမမူလိုက်ရပါပြီ။
“ မပြန်ပါနဲ့ဦးအေးရယ် ခနနေပါဦး ”
“ မနေတော့ဘူး အေးကြောက်တယ်”
“ မကြောက်ပါနဲ့အေးရာ အကိုတို့ချစ်ကြရအောင်”
အကိုလဲ ဗီဒီယိုပိတ်ပီး ကျမကို လှမ်းဖက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်းနဲ့လက်ကလဲနို့ကို နယ်ပေးတယ်။ ကျမဝတ်ထားတာက တီရှပ်နဲ့ဘရာဇီယာမို့ နို့ကတင်းဖောင်းနေတော့ အကိုလဲ ကိုင်လို့ကောင်းမှာဘဲ။ ကျမလဲခံလို့ကောင်းတယ်။ အကိုက အင်္ကျီအောက်ကနေလက်လျှိပြီး ဘရာဇီယာကိုပင့်တင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုနယ်ပေးတာကောင်းမှကောင်းရှင်။
“ အို အကိုရယ် ဟင်း ဟင်း ”
ပြီးတော့အင်္ကျီကိုလှန်တင်ကာနို့ကိုကုန်းစို့ပါတော့တယ်။ သူစို့တာက နို့အုံတခုလုံးကိုပါးစပ် နဲ့ငုံစို့ပြီး လျှာနဲ့နို့သီးလေးကိုကလိတာ။ သိပ်ကောင်းတယ်ရှင်။
“ အို အကို အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”
လက်ကလဲထမိန်အောက်လျှိပီးစောက်ဖုတ်ကိုနှိက်ပါတယ်။ ကျမက ဒီအခြေမြင်လို့အောက်ခံ တောင်ဝတ်မလာဘူး။ အရည်တွေထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ပွတ်ပေးပြီး လက်ခလယ်နဲ့ထိုးမွှေလိုက်တာ
“ အမလေး အကို့ ကျွတ် ကျွတ်”
ကျမခံစားချက်မြင့်လာပါပြီ။ အကိုကလက်ခလယ်နဲ့ ကုတ်ပီး စောက်ခေါင်းထဲမွှေ့ပေးတာ ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ လိုးတာ ကောင်းသလို ဒါကလဲကောင်းတာဘဲနော်။
“ အကို အကိုရယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး ဟင်း ဟင်း ”
ဒါနဲ့ ကျမကိုအခန်းထဲ တွဲခေါ်သွားတယ်။ ကျမလဲ ညှို့ခံထားရသလို လိုက်သွားမိပါတယ်။ ကျမကို အခန်းထဲကကုတင်ပေါ်အိပ်ခိုင်းပြီး ထမိန်ကိုလှန်တင်လိုက်တယ်။ အကိုက ကုတင် အောက်ကနေကျမပေါင်ကိုထောင်ပီး စောက်ဖုတ်ကိုနမ်းပါတော့တယ်။
“ အား အကို ဘာလုပ်တာလဲ”
“ ခနလေးနော် အေး သိပ်ချစ်လို့ပါကွာ”
ကျမစကားမဆက်နိုင်တော့ပါဘူး။ အကို ဘာဂျာမှုတ်တာကကြမ်းတယ်။ စောက်စိကို သွားလေးနဲ့ဖိကိုက်တယ်(သာသာလေးပေါ့) စောက်ဖုတ်နားရွက်လေးနှစ်ဖက်ကို နှုတ်ခမ်းနမ်းသလိုစွဲပြီးစုပ်တယ်။ လျှာနဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ထိုးသွင်းတယ်။ အို အစုံပါဘဲရှင်။ ကြမ်းနေပြီဆိုတော့ ကျမလဲသိပ်ကိုကောင်းလာတော့တာပေါ့။
“ အား လားလား အမလေး အကိုရယ် အိုး ”
“ ပြတ် ပြတ် ပြွတ်”
ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာရှင် အကိုမောင် မှုတ်ပေးတုန်းက ဒီလောက်မကောင်းဘူး။ ကြမ်းတာက ပိုခံကောင်းနေတယ်။ ကြမ်းလေကောင်းလေဆိုတာ ကျမသိပါပြီ။ ပြောရရင်တော့ အကိုမောင်မှုတ်တာက နှစ်ပါးသွားကနေတာနဲ့ တူတယ် ။ စုံတောမြိုင် ပေါ့။ အကိုနိုင်ပန်းလှကတော့ ဇာတ်ကြမ်းတိုက်နေတာဘဲ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားလေ။
ကျမကတော့ စုံတောမြိုင်ထက် ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားကို ပိုစွဲနေပါပြီ။
“ အား အကိုရယ် အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”
အကိုက ဘာဂျာမှတ်တာရပ်လိုက်ပီး သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးကို ကျမစောက်ဖုတ်လေးထဲ မြှုပ်ထဲ့လိုက်ပါတယ်။ ကျမကကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေပြီး သူကတော့အောက်မှာမတ်တတ်ရပ်လျက်ပေါ့။
“ ဗြိ စွပ်”
“ အား လားလား အကိုရယ်နာတယ်”
ကျမလဲ ယောင်္ကျားနဲ့မလိုးရတာကြာတော့ နဲနဲနာသွားပါတယ်။
“ ခနလေးသည်းခံလိုက်နော်အေး ကျွတ် ကျွတ်”
အကိုက ကျမကိုချော့ပြီး အဆုံးလိုးထည့်လိုက်တယ်။
“ အမေ့ ဖြည်း ဖြည်းနော်အကို”
“ အေးပါ ဖြည်း ဖြည်းပါဘဲ အေးမခံနိုင်ရင် ပြောနော်”
အကိုကတော့ မှန်မှန်လေးလိုးနေပါပြီ။ ခံလို့သိပ်ကောင်းပါတယ်။ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားရဲ့ဇာတ်ရှိန်အမြင့်ဆုံးမှာလိုးတာ အကောင်းဆုံးထဲက အကောင်းဆုံးပါဘဲရှင်။
“ စွတ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”
“ ကောင်းလားဟင် အေး ”
“ အင်း ဟင်း ကောင်းတယ် အကိုရယ် အဆုံးသာလိုးလိုက်ပါတော့”
“ စွတ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”
ဒီလိုနဲ့ လိုးနေလိုက်တာခနကြာတော့။
“ အကိုနောက်က လုပ်ချင်တယ်အေးရာ”
“ အင်း အင်း အကို့သဘောဘဲ ”
ကျမလဲထပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်း ကုတင်စောင်းကိုလက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။
အကို့ရဲ့ ဒစ်ကြီးက ဝင်ပြန်ပါပြီ။
“ စွိ ဖွတ် စွိ ဖွတ်”
နောက်ကလိုးတာကလဲ တမျိုးကောင်းတာဘဲ။ အကိုက ကျမရဲ့ဖွံ့ဖြိုးလှတဲ့ တင်ပါးကြီးကိုလက်နဲ့ထိမ်းရင်းအဆုံးကိုလိုးနေတော့တယ်။ နို့ကိုလှမ်းဆွဲလိုက် ခါးကိုကိုင်ပြီးအားကုန်ဆောင့်လိုက်နဲ့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ဒီပုံစံလိုးတာကလဲအဆုံးဝင်သွားရင် အသဲထဲကို ခိုက်လောက်တယ်။
ဒါ့ကြောင့် လိုးကြတဲ့သူတွေ ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းလိုးကြတာဘဲ။ ရှင်တို့လဲ ရှင်တို့မိန်းမတွေနဲ့လိုးကြတဲ့အခါ ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းလိုးကြနော်။ ဒီအတိုင်းဘဲ လိုးနေကြရင်ရိုးတယ်။ တခါတလေလဲ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားလေးကပေးပေါ့။ ဘာဂျာမှုတ်တာမကြိုက်တဲ့ မိန်းမမရှိပါဘူး။ ရှင်တို့အသုံးမကျတာဖြစ်မှာပါ။
ဒီလိုဘဲ ပုလွေမှတ်တာမကြိုက်တဲ့ ယောင်္ကျားမရှိပါဘူး။ တချို့မိန်းမတွေက ယောင်္ကျားတွေ ဘာဂျာမှုတ်တာကြတော့ ခံချင်ကြတယ်။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကျတော့ လုပ်မပေးချင်ကြဘူး၊ ကျမတော့အသိတွေထဲက အိမ်ထောင်သည်မတချို့ကိုပြောပြထားပါတယ်။ အမြဲတမ်းမဟုတ်တောင် မကြာမကြာလုပ်ပေးဖို့ပေါ့။
ကိုယ့်ယောင်္ကျားက ခံချင်နေပေမယ့် ကိုယ်ကရှက်သလို ရွံသလိုလိုလုပ်နေရင် ပုလွေကောင်း တဲ့ မိန်းမနောက် ပါသွားနိုင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး ပုလွေမှုတ်ပေးတယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ယောင်္ကျားကောင်းဖို့ တခုထဲမဟုတ်ဘူး ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လဲ အရမ်းအရသာရှိတာဆိုတာ လုပ်ပေးဘူးတဲ့သူ တွေ သိပါတယ်၊ ဒါကိုနားလည်အောင် ရှင်တို့တွေကလဲ ကိုယ့်မိန်းမကိုယ် စည်းရုံးပေါ့။
စကားကဘယ်ရောက်သွားပြီလဲ။ သြော် ..ကျမနဲ့အကို လိုးလိုက်ကြတာ သိပ်ကောင်းနေကြတာ။ အကိုက နောက်ကနေ အတင်းဆောင့်လိုးလို့ ကျမကိုယ်လုံးလေးခါခါသွားတာပေါ့။
“ လိုး လိုး အကို အေးခံလို့သိပ်ကောင်းနေပြီ”
“ အား အေးရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ”
“ ဗွတ် ဗွတ် ဗွတ်”
ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက လေတွေတောင်ပြန်ထွက်သံကြားနေရတယ်။
“ ဗွတ် ဗွတ် ဗွတ်”
“ အား အား အေးရေ ပြီး ပြီး ပြီကွာ အင့် အင့်”
ဒီလိုနဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ အားကုန်ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ကျမတို့ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။
“ ချစ်လိုက်တာ အေးရယ်”
“ အေးလဲ အကို့ကိုသိပ်ချစ်တာဘဲ”
ကျမတို့ ကိုသန်းဇော် ရဲ့အိမ်မှာ မနက် ၃ နာရီခွဲအထိ ၄-ကြိမ်လိုးခဲ့ကြပါတယ်။ အရမ်းကိုဘဲအားရပါတယ်။ နောက်တော့ ပွဲခင်းထဲမှာ နော်အဲလာတို့ကိုရှာပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတာပေါ့။ သိပ်ကိုအားရခဲ့ပါတယ်ရှင်။
☺
......................................................
အပိုင်း ( ၃ ) လမ်း ကြုံရင်ဝင်စားသွားပါ။
နောက်နေ့ကြတော့ အဲလာက ကျမကိုမေးတယ်။
“ မိတင်အေး နင်တို့ညကဘယ်သွားကြတာလ”
“ ငါနဲ့အကို လယ်စိုက်ရှင်းက ကိုသန်းဇော်အိမ်သွားတာ”
ကျမ မညာဘဲ အမှန်အတိုင်းပြောလိုက်တယ်။
“ ဟယ် နင်တို့အကြာကြီးဘဲ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့ကြလဲ ပြောစမ်း ”
အဲလာကတိုင်းရင်းသူပီပီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲမေးတော့။
“ နင်ကတော့သူငယ်ချင်းမို့ အမှန်အတိုင်းပြောပြမယ် ဘယ်သူ့မှပန်မပြောနဲ့နော်ဒ
“ အေးပါ ငါမပြောပါဘူး ”
“ ငါတို့ဟိုရောက်တော့ ကိုသန်းဇော်ကရုံးမှာဂျူတီကျလို့ဆိုပီးရှောင်ပေးတယ် ပြီးတော့အကို က ဗီဒီယိုတစ်ကားပြတယ်”
“ နင်ကလဲ ဗီဒီယိုကြည့်တာများ ”
“ မဟုတ်သေးဘူးလေ ပြတာက အပြာကားဟ ”
“ ဘာ - အပြာကားဟုတ်လား ”
“ နင်ကလဲ အ-လလိုက်တာအပြာကားဆိုတာ ယောင်္ကျားနဲ့မိန်းမ ဟိုဟာလုပ်ကြတဲ့ကားပေါ့”
“ ဟုတ်လား မသိပါဘူး ပြောပါဦး ”
အဲဒီကားထဲကအကြောင်းတွေ သေသေချာချာပြောလိုက်တော့ အဲလာက မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့ နားထောင်နေတယ်။ သူကအသားဖြူဖြူလေးနဲ့ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတယ်။ ကျမထက်တော့အရပ် နဲနဲပုတယ်။ ဒါပေမယ့် နို့တွေကတော့ အရမ်းထွားပြီးလှတယ် နို့အုံအရင်းကနေကြီးပြီးကို ထွားတာ။ တင်ကတော့ ကျမက ပိုထွားတာပေါ့ သိတယ်မဟုတ်လား မွန်မလေ။ ပြီးတော့ အကိုနဲ့ကျမလိုးတဲ့အကြောင်းတွေ ပြောပြလိုက်တော့-
“ သိပ်ကောင်းလား ဟင်”
“ ပြောမပြနိုင်အောင် ကောင်းတယ်ဟာ ဒါမျိုးကကိုယ်တိုင်ခံဘူးမှသိမှာ”
“ ငါလဲ ခံဘူးချင်လိုက်တာဟာ”
“ နင့် စောကျော်လွင်ကိုလုပ်ခိုင်းပေါ့”
“ မလွယ်ဘူးဟ သူက အရက်သောက်ဘို့ကို ငါ့ထက်ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားတယ် ငါနဲ့ရည်းစားဖြစ်တာ ၁-နှစ်ကျော်ပြီ၊ နို့ကိုင်ဘို့မပြောနဲ့ နှုတ်ခမ်းတောင် ၂ခါ ၃ခါဘဲ နမ်းဘူးသေးတယ် နင်တို့ နောက်တခါသွားရင် ငါလဲ ဗီဒီယိုလိုက်ကြည့်ချင်တယ်”
ကျမစဉ်းစားလိုက်ပြီး-
“ အေး ဒီလိုဆိုအကို့ကိုပြောကြည့်တာပေါ့၊ ရရင်မနက်ဖန်ကျ ပြဇာတ်အသစ်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး အမိုးကိုနင်ပါဝိုင်းပြောပေးပေ့ါ”
“ အေးအေး နင့်အမိုးကငါပြောရင်ရပါတယ်”
ကျမက အကို့ကိုဒီအကြောင်းပြောလိုက်တော့-
“ ဒီလိုရှိတယ်အေးရာ- သန်းဇော်ကဂျူတီနေ့တိုင်းမကျဘူး။ သူရှိရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ အကိုနဲ့ အေးက အကြောင်းမဟုတ်ဘူး။ အဲလာနဲ့ သန်းဇော်က ရည်းစားဆိုရင်တော့ ဟုတ်တာပေါ့”
“ ရပါတယ် ကိုသန်းဇော်လဲ လူပျိုဘဲ သူ့ဖာသာကျိုးစားကြည့်ပါစေပေါ့”
ကျမလဲပြောလိုက်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ။ စောကျော်လွင်ကိုသနားပေမယ့် အဲလာကလဲ ခံချင်နေတယ်မဟုတ်လား။
“ အိုကေ- ဒါဆိုရင် ဘယ်တော့သွားမှာလဲ”
“ မနက်ဖန်ည ပြဇတ်အသစ် ကြည့်မယ်ဆိုပြီး အမိုးကိုပြောထွက်ခဲ့မယ်လေ”
“ ဒါဆို အကိုလဲသန်းဇော်ကို ကြိုပြောထားလိုက်မယ်”
မနက်ဖန်ညတော့ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ကျမနဲ့အကိုကစက်ဘီးတစီး အဲလာကတစီးနဲ့ ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ကိုသန်းဇော်ကစောင့်နေတယ်။ ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို ဧည့်ခန်းထဲထားပြီး သူတို့အထဲဝင်ကာ တတွတ်တွတ်ပြောကြတယ်။
ပြီးမှအကိုက-
“ အေးရေ- ဗီဒီယိုဖွင့်ကြည့်ပြီးခနနေခဲ့ကြဦး အကိုတို့အပြင်သွားလိုက်အုန်းမယ်”
“ ဟုတ်ကဲ့ အကို”
ကိုသန်းဇော်က-
“ မတင်အေးနဲ့နော်အဲလာ အားမနာနဲ့နော် ကိုယ့်အိမ်လို သဘောထားပြီးနေပါ၊ ဒီမှာအချိုရည်တွေရှိတယ်”
ဆို ပြီးအချိုရည်လာချပေးတယ်။ မျက်လုံးတွေကတော့ အဲလာရဲ့ နို့နှစ်လုံးပေါ်ဝဲနေတာ ကျမတွေ့တာပေါ့။
“ ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုသန်းဇော်”
အချိုရည်ဘူးတွေက RA' Shandy Lemon ဘူးတွေ စာစောင်ထဲမှာဘဲမြင်ဘူးတယ်။ သူတို့ထွက်သွားတော့ ဗီဒီယိုကြည့်ကြတယ်။ အချိုရည် ဖောက်သောက်ကြည့်တော့ အရသာက တမျိုးဘဲ သောက်လို့တော့ကောင်းတယ်။ ဘူးတဝက်လောက်မှာ ရီဝေရီဝေဖြစ်လာလို့ ဘူးပေါ်က စာဖတ်ကြည့်တော့ ALCOHOL 1% ပါနေတာသိရတယ်။ ဘီယာအပျော့စားလေးပေါ့နော်။
အဲလာကို ကြည့်လိုက်တော့ ဗီဒီယိုကိုအရမ်းစိတ်ဝင်စားနေပြီး သူလဲ ရီဝေဝေနဲ့ဘဲထင်တယ်။ တခါတခါ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပွတ်ပေးနေတာတွေ့ရတယ်။ ကျမလဲယားလာပြီလေ ခံချင်လာပြီ။ ဒီလိုနဲ့ အချိုရည် ၂-ဘူးစီကုန်တဲ့အခါ အကိုတို့ပြန်ရောက်လာကြတယ်။ သူတို့လဲမူးလာကြပြီ။
“ အကို ခန”
ကျမက အကို့ကို အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားတော့-
“ ဘာလဲအေး ”
“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး သူတို့ကဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ”
“ သန်းဇော်ကတော့ အဲလာကို အရမ်းသဘောကျနေပြီ”
“ ဒါဆိုရင်ပြီးရောပေါ့”
“ မပြီးသေးဘူးအေး ”
“ ဘာမပြီးသေးတာလဲ ”
အကိုကဘာမှမပြောဘဲ ကျမကိုဖက်ပြီးနမ်းပါတယ်။ ကျမလဲ အလိုက်သင့်ပြန်ဖက် ပြီး နမ်း တယ်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး လိုးကြတာပေါ့။ ကြာနေမှာစိုးလို့ သိပ်ရှည်ရှည် မပြော တော့ပါဘူး။
ကျမတို့ တစ်ချီပီးတော့ အပြင်ကို ချောင်းကြည့်တဲ့ အခါ အဲလာနဲ့ ကိုသန်းဇော် ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ နမ်းနေကြပြီ။ အဲလာ အင်္ကျီ ရင်ဘတ်ပွင့်နေပြီး ဘရာဇီယာ လှန်တင်ထားတယ်။ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ၂၅-ဝပ်မီးလုံးအလင်းရောင်အောက်မှာ ဝင်းနေတာပဲ။ ကိုသန်းဇော်က နို့ကြီးတွေကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ပြီး ကုန်းစို့တယ်။
“ အဟင်း ဟင်း အယ်ရိုရယ်”
အဲလာက ကိုသန်းဇော်ကို အယ်ရိုလို့တောင် ခေါ်နေပြီ။ ကိုသန်းဇော်က ထမိန်ကိုလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်တော့ အဲလာစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖွေးနေတာဘဲ။အရည်တွေလဲရွှဲနေတယ်။ ကိုသန်းဇော်က လက်နဲ့ပွတ်ပေးပြီးနှိုက်တော့-
“ အင်း ဟင်း ဟင်း ”
အဲလာ ညည်းသံထွက်လာပြီပေ့ါ။ ပြီးတော့ကိုသန်းဇော်က ကုလားထိုင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်တယ်။ အဲလာထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အဲလာက သူ့အင်္ကျီကို သူ့ဖာသာဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ကိုသန်းဇော်က ပေါင်ကိုဖြဲ ဘာဂျာစမှုတ်ပါပြီ။
“ အဲတော့ အင်းအင်း အမိုးရေ အားလားလား ”
“ ပြတ် ပြတ် ပြွတ်”
ဇာတ်ကြမ်းတိုက်နေပြီလေ အဲလာကတော့ အိုး အဲ နဲ့ အမိုးကိုတောင် တနေရပြီ။
“ အား ကောင်းမှကောင်း ကျွတ် ကျွတ်”
ကိုသန်းဇော်မျက်နှာနဲ့အပြည့်ရှိတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးတယ်။ တခါတခါမှာ မျက်နှာနဲ့ အရမ်းကပ်ပေးပြီး အရသာ အပြည့်ယူနေတာ ကျမတောင် အရည် ပန်ထွက်လာပြီပေါ့။ ကိုသန်းဇော်က သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်တော့ အမလေး သူ့လီးကြီးကလဲ နဲတာမဟုတ်ဘူး။ တိုပီးတုတ်တယ်၊ ဒစ်ကြီးကပိုကြီးသလိုပဲ။ သူက အဲလာစောက်ဖုတ်ကို တေ့ပြီး နှစ်ချလိုက်တယ်။
“ ဖွတ် ဗြိ”
“ အမလေး နာတယ် နာတယ်”
အဲလာကအော်ပေမယ့် ကိုသန်းဇော်ကတော့ အဆုံးထည့်လိုက်တယ်။
“ ဖေါက် ဗျွတ်”
“ အား လား အရမ်းလုပ်ရလား ”
“ ခနလေးနော်အဲလာ အစမို့ပါ”
ကိုသန်းဇော်က ဆက်ပြီးတော့လိုးပါပြီ။ အဲလာက ကောင်းလာလို့ ငြိမ်ကြသွားတာပေါ့။
“ ဖွတ် ဗျွတ် ဖွတ် ဗျွတ်”
“ အင်း အင်း ”
“ အဲလာ နာသေးလားဟင်”
“ ရတယ် ရတယ် လုပ်လုပ် အင်း ဟင်း ”
အဲလာရဲ့ အဖုတ်အဝမှာ သွေးတွေ ထွက်လာတော့ ကိုသန်းဇော်က သနားသွားတယ်။ အဲလာဟာ အပျိုအစစ်လေးမှန်း သူသိလိုက်ရပါပြီ။ အဲလာရဲ့နို့တွေကို ဖွဖွလေးစို့ပေးပြီးတော့မှ ဆက်ပြီးလိုးပေးပါတော့တယ်။
“ အဲလာ မင်းကို ကိုယ်သိပ်ချစ်မိပြီကွာ”
ကျမကတော့ အဲလာအတွက် စိတ်အေးရပါပြီ ဒါ့ကြောင့်ကျမနဲ့ အကိုလဲ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီး နောက်တချီထပ်လိုးကြပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ကျမတို့ နှစ်ယောက် ပွဲတော်ရက်တွေမှာ ကိုသန်းဇော်ရဲ့အိမ်လေးကို နောက်ထပ် ၄-ညရောက်ခဲ့ကြတယ်။
နောက်တော့ အဲလာက စောကျော်လွင်ကိုဖတ်ပြီး ကိုသန်းဇော်နဲ့လက်ထပ်လိုက်တာ အခုဆို ခလေး ၂-ယောက်တောင်ရနေပြီ။သူတို့အိမ်ထောင်ရေး သာယာပါတယ်။
အမိုးနဲ့ အဒေါ်ကတော့ လူကြီးရောဂါနဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားကြပြီး။ အဒေါ်ကအပျိုကြီးမို့ ဆိုင် အိမ်နဲ့ အတွင်းပစ္စည်းလေးတွေ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ရလိုက်တယ်။
ကိုနိုင်ပန်းတင်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ စည်ပင်ကနေ မြေနေရာလေးရတာနဲ့ ကျမလဲဆိုင်သစ်ဖွင့်လိုက်တယ်။ အိမ်ထောင်ကျသွားတဲ့ မောင်လေးကိုတော့ ဆိုင်ဟောင်းနေရာ အပိုင်ပေးခဲ့တယ်။ ကိုနိုင်ပန်းတင် နဲ့ကျမလဲ ဆက်ပြီးလိုးနေကြရင်း မုပွန်ကသူ့အမေက သူတို့နဲ့နီးစပ်တဲ့ သူငယ်မတစ်ယောက်နဲ့ အတင်းအိမ်ထောင်ချပေးလိုက်လို့ ကျမနဲ့ဝေးခဲ့ရပြန်တာပေါ့။
ကျမကတော့ အပျိုကြီးဘဝနဲ့ အခုတော့ တစ်ယောက်ထဲပေါ့။ အလိုးခံချင်တာကတော့ အမြဲတမ်းပါဘဲ။ ဒါပေမယ့် ဆိုင်မှာက ခလေးမလေးတွေရှေ့မှာမို့ ထိမ်းနေရတယ်။ ကျမဘဝ ဒီလိုနဲ့ပြီးတော့မှာလား အားရပါးရကို အလိုးခံချင် ပါသေးတယ်။
ရှင်တို့ ကျမရဲ့အလိုကို ဖြည့်ပေးချင်ရင်တော့ သထုံ - မြိုင်ကလေး(ဘားအံ) ကားလမ်း ပေါ်မှာ မိတင်အေး မွန်မလေးထမင်းဆိုင် ကိုမသပိတ်တောင်ခြေရင်းရောက်ရ င်မေးကြည့်ပါ။ ညအိပ်ညနေတည်းလို့လဲရတယ်။ အားလုံးကြေနပ်စေရပါမယ်။
ပြီးတော့ ကျမတို့ဆိုင်ရဲ့ နာမည်ကြီး ခရမ်းသီးနှပ်နဲ့ ကြောင်လျှာသီးချက် ကိုလဲ ြမည်းကြည့် စေချင်ပါတယ်။
ဒါကြောင့်“ လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ လို့ ”
အပိုင်း (၂ ) ဆက်ရန် >>>>
Sunday, December 20, 2009
အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၄ )
အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၄ )
ရေးသူ - အမည်မသိ
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
“ အိ….အိ……”
ကျမက အင်းအင်းလို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်…။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ထဲမှာ လီးချောင်းကြီး ကပြည့်သိပ်နေတာဆိုတော့ စကားသံက မပီမသပဲ ဖြစ်နေတယ်..။
“ အေး….ဟုတ်ပြီ…၊ ဒါဆိုရင် ကောင်းကောင်းစုပ်ပေး..၊ နောင်နောင်က လီးအစုပ်တော်သားပဲ…၊ အားရပါးရ စုပ်စမ်းပါကွယ့်….၊ ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပြီ….အားပါးပါး….တယ်ဇိမ်ရှိတာကိုး…..ကွ…”
ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို ကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုးတွေ ပါတဲ့ စကားတွေကို ပါးစပ်က တတွတ်တွတ် ပြောနေပါတယ်.…။ ကျမစုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားလာတာကိုလည်း ကျမ သတိပြုမိပါရဲ့…။
ပထွေးက လီးကုန်းစုပ်ပေးနေတဲ့ ကျမရဲ့ တင်ပါးသားကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်တယ်…။ သူ့လက်နဲ့ ကျမဖင် သိပ်အလှမ်းမမီ ဖြစ်နေလို့ ကျမက သူလက်လှမ်းမှီမှီ ဆုပ်ကိုင်နိုင်အောင် ဖင်ကြီးကို အသာရှေ့တိုးပေးလိုက်ရတယ်…။
“ သမီးက သိပ်လိမ္မာတာကိုး..ကွ….၊ တောက်….ဖင်ကြီးကလည်း ကားအိတင်းရင်းနေတာပဲကိုး….”
ကျမဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ် ဖျစ်ညှစ်ပစ်နေရင်း ပြောတယ်…။ ပွတ်ရုံကိုင်ရုံ ဖျစ်ညှစ်ပစ်ရုံတင် မကဘူး…၊ လက်ဝါးကြီးနဲ့လည်း ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်သေးတယ်…ရှင့်…။
နို့အုံတွေကိုလည်း အအားမပေးဘူး….။ အသာဆုပ်ကိုင်တယ်…။ နို့သီးတွေကို ပွတ်ပေးဆွဲပေးတယ်…။ တစ်ခါတစ်ခါ ဆိတ်တောင် ဆိတ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်…။ ကျမကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ….၊ သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးတဲ့အပြင် သူ့ဂွေးဥတွေကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်လိုက် ၊ ဖျစ်ညှစ်လိုက် ၊ ဆုပ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတာပေါ့…။
သူ့ကို သုတ်ရည်တွေ လွှတ်ထုတ်ပေးစေချင်နေပါပြီ…ရှင်…။ အသားမည်းမည်းနဲ့ အညာသား ပထွေးရဲ့ သုတ်ရေတွေဟာ ဘယ်လိုအရသာရှိမယ်ဆိုတာ သိချင်နေတယ်…။ ကျမပါးစပ်ထဲမှာ သူ့သုတ်ရေတွေ ပူနွေး ပြည့်လျှံသွားအောင် ပန်းထုတ်ပေးတာ ခံစားချင်နေပြီ….။
ကိုဘမောင်မှာ ဘယ်လိုအကြံ ရှိတယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျမလည်း မမှန်းဆတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ လီးစုပ်ခံရင်းပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်ရေပန်းထည့်ပေးမှာလား…။ ဒါမှ မဟုတ် သုတ်လွှတ်တဲ့အထိ လီးအစုပ်မခိုင်းပဲ လီးကိုထုတ်ယူသွားပြီး ကျမကို လိုးအုံးမှာလား…။
ကိုဘမောင်က ကျမကို လိုးချင်မှာကတော့ သေချာပါတယ်…။ ကျမကလည်း သူလိုးရင် ခံဖို့အသင့်ပါ…။ ဒါပေမယ့် သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချကြည့်ချင်နေတာမို့ အခုတစ်ချီတော့ တကယ်လို့များ သူက သုတ်လွှတ်မပေးပဲ လီးဆွဲထုတ်မယ်ဆိုရင် ကျမပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ရမှာပဲ…။
ဟောရှင်….ကျမ ဒီလိုအတွေးပေါက်နေတုန်းမှာပဲ ကိုဘမောင်က ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ထုတ်ယူလိုက်တယ်…။ လီးစုပ်လို့ကလည်း ကောင်းနေတာဆိုတော့ ကျမလည်း ထုတ်ယူသွားတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အတင်းလိုက်ဟပ်နေမိတယ်…။လီးဆက်စုပ်ချင်နေသေးတာကိုး…ရှင့်…။ ဒါပေမယ့် ကိုဘမောင်က ကျမ နဖူးကို ဆီးတွန်းပြီး သူ့ကိုယ်လည်း နောက်ရို့လိုက်တာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်က သူ့လီးကို မဟပ်နိုင်တော့ပါဘူး…။
“ တော်ပြီလေ….နောင်နောင်ရဲ့….၊ အခု နောင်နောင့်ကို လိုးပေးတော့မလို့..၊ အလိုးကော ခံချင်တယ် မို့လား…”
“ အင်း…အင်း….ဒါပေမယ့် ဟို..ဆက်စုပ်ချင်သေးတယ်…၊ ပြီးတော့ ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေ နောင်နောင့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထည့်ပေးပါလား နော်…..ပြီးမှ ဦးမောင် လိုးချင် ဆက်လိုးလေ…နော်…”
ကျမက ရှက်ကြောက်မနေတော့ပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောလိုက်ပါတော့တယ်…။ သူက ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ကျမကလည်း သူ့လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးတဲ့အထိ ဦးမောင်နဲ့ ကျမ ရင်းနှီးခဲ့ကြပြီးပြီပဲ…။ရှက်ကြောက်နေစရာလည်း မလိုတော့ပါဘူးလေ….။ ပြီးတော့ သူနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်း ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ရောက်နေကြတာ မဟုတ်လား..ရှင်…။
ကျမ ဒီလောက် ရဲတင်း ပွင့်လင်းပြီး နှာထန်လိမ့်မယ် မထင်လို့လား မသိဘူး..။ ကိုဘမောင်ဟာ အံ့အားသင့်သလို တစ်ချက် ဖြစ်သွားတယ်..။ ပြီးတော့ အသာ တွေစဉ်းစားတယ်..။ နောက် အကြံကောင်း ရသွားဟန်နဲ့ သူ့မျက်နှာ ပြုံးပြုံးကြီး ဖြစ်လာတယ်..။
“ နောင်နောင့် ပါးစပ်ထဲ လရည်ပန်းထည့်ပေးရင် နောင်နောင်က ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေကို မျိုချမှာလား….”
“ အင်း…ပေါ့……အင်း……မျိုချမယ်လေ….မျိုချမယ်…..”
သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုကြည့်ချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ မဆိုင်းမတွပဲ အားတက်သရော ပြန်ဖြေလိုက်တယ်..။ ကိုယ်စားချင်တဲ့ မုန့် စားမလားလို့ အမေးခံရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ…။
“ ဟုတ်ပြီ…ဒါဆို ညကျမှ နောင်နောင့်ကို လာလိုးမယ်…၊ အလိုးခံမယ် မဟုတ်လား….”
“ အင်း …အင်း…..”
“ ကဲ….လာ…စုပ်ပေတော့….”
ကိုဘမောင်ရဲ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ကျမလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး အားရပါးရပဲ ဆက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်…။ ခဏပြတ်သွားပြီးမှ ပြန်စုပ်ရတာကြောင့်လား မသိဘူး..။ လီးစုပ်ပေးရတာ ပိုကောင်းလာတယ်..။ သူ့လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကျမရဲ့ သွေးသားတွေဟာလည်း ဆူဝေလာတယ်..။ ကျမ ပြီးလုနီးလာပြန်ပါပြီ..။ အလိုးမခံရပဲ လီးစုပ်ပေးတာနဲ့ ပြီး ရမယ့် အတွေ့အကြုံ ဆန်းတစ်ခုပါပဲ..။ ကျမ ရင်ခုန်သံ အရမ်းမြန်လာနေပြီ..။
စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဆိုတာဟာ ရွစိထိုးအောင်ကို လှုပ်ရှားနေတာပါပဲ..။ ငါးရဲ့ခေါင်းတို တစ်ကောင် တိုးဝင်မွှေနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ…။အရမ်းကို ဖြစ်လာတာမို့ ကျမဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း အရင်းပိုင်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို အထက်အောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။
ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကြီးက ဆယ်လက်မ နီးနီး ကို ရှည်လာတာပါလား..။ အပေါ်ဘက်ပိုင်း တစ်ဝက်လောက်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ ကျန်တဲ့ အောက်ဘက်ပိုင်းတစ်ဝက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေး…။ ဟန်ကို ကျလို့..။ လီးတို လီးသေးတဲ့ ယောက်ျားမျုးိ ဆိုရင် ဒီလို လုပ်လို့ ဘယ်ရနိုင်မှာလဲ…နော့….။သူ့လီးထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်လာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒဟာ ကျမရင်ထဲမှာ သိပ်ကို ပြင်းပြထက်သန်စွာ ဖြစ်ပေါ် နေပါတယ်…။ ကျမပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးမှုကြောင့် သူ သုတ်ရေတွေ လွှတ်ထုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ကျမကို ပိုပြီး ရမ္မက်သည်းထန်စေပါတယ်..။
အရမ်းစုပ် ၊ အရမ်း ဂွင်းတိုက် လုပ်ပေးလိုက်တာ….၊ ဟော….ပထွေးဟာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာပြီ..။ အသက်ရှူသံတွေကလည်း ပြင်းမှ ပြင်း..။ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးဟာလည်း ပူနွေးပြီး လှုပ်ခါလာသလိုပါပဲ…။သုတ်ထွက်ခါနီးလာပြီဆိုတာ ရိပ်မိတာကြောင့် ကျမလည်း တအားကုန်ကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ လီးကြီးကို လည်း ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် ထိုးသွင်းယူတယ်..။
လီးဒစ်ဖျားကြီးဟာ ကျမ အာခေါင်ထဲကို ရောက်နေတဲ့ အထိပါပဲ…။ ဟော…..လာပါပြီ….ရှင်..။လီးထိပ်က ပထမဆုံး ပန်းထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်စက်တွေဟာ ကျမ အာခေါင်ကို ပြွတ်နဲ့ ထိုးပက်လိုက်သလို လာထိမှန်တယ်…။ ပူနွေးနွေး ထိတွေ့မှုကို ရင်ဖိုမောအောင် ဖြစ်ရတယ်…။ ကျမလည်း မဆိုင်းမတွပဲ ဂလုခနဲ နေအောင် မျိုချလိုက်တယ်..။
ကိုဘမောင်က သုတ်ထွက် တော်တော်ကြမ်းတယ်…ရှင့်..။ သူ့လီးတန်ထိပ်ကနေ နောက်ထပ် သုတ်ရေတွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာနေတာ အများကြီးပဲ…။ ကျမ ပါးစပ်ထဲမှာကို ပြည့်သွားတာပဲ..။ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံသွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ငုံထားရတာကြောင့် ကျမပါးနှစ်ဖက်ဟာ ဖောင်းပြီးတော့တောင် လာတယ်..။
ပန်းထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေက များလွန်းပြီး အထွက်ကလည်း ကြမ်း ၊ မြန်ကလည်း မြန်မို့ ကျမဟာ နိုင်အောင် မျိုမချနိုင်ဘူး..။ အိုး……ပါးစပ်ထဲမှာတောင်မှ အကုန် ငုံပြီး မထားနိုင်ဘူး..။ ကျမ ကြိုးစားပြီး သောက်မျိုချနေတဲ့ ကြားထဲကပဲ သုတ်ရည်အချို့ဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကနေ အပြင်ဘက်ကို ယိုစီးကျသွားတယ်..။
“ မျိုချလေ…နောင်နောင်…၊ ငါ့လရည်တွေကို အားရပါးရ မျိုချစမ်း…ရော့..ရော့…..ရော့….နင်မျိုချဖို့ လရည်တွေ နင့်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပြီ…..ရော့….ရော့….ရော့……..”
ကိုဘမောင်က အံကြိတ်ပြီး ပြောတယ်…။ အဲဒီလို ပြောနေရင်း သူ့ခါးကို ကော့ကော့ပြီး လှုပ်ထိုးနေတယ်…။ ကျမလည်း သုတ်ရေတွေကို အပြတ်မျိုချရင်း သူ့လီးကိုလည်း စုပ်စုပ်ပေးနေတယ်..။သုတ်ရေပန်းထုတ်ပေးတာ…၊ ရပ်သွားပြီးတဲ့ တိုင် ဆက်စုပ်ပေးနေမိတုန်းပဲ…။ ခဏအကြာမှာတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝအတိုင်း ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးတန်ကြီးဟာလည်း ပျော့ကျသွားပါလေတော့တယ်…။ အဲဒီတော့မှပဲ ကျမလည်း သူ့လီးကို ကျမပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်…။
အဲဒီအခါမှာ ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ဆတ်ခနဲ သိုင်းဖက် ၊ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ပွေ့ပြီး ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ထိကပ်လို့ တအားခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းပါလေရော…။ စုပ်နမ်းရင်း ဖင်တွေ နို့တွေကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်တယ်..။ နာတော့ နာတယ်…။ ဒါပေမယ့် ကျမက မကန့်ကွက်ပါဘူး..။ သူ့စိတ်ကြိုက် သဘောရှိ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ခွင့် ပြုပေးထားလိုက်တယ်…။
ဒီလို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နမ်းစုပ်ရင်း သူ့စိတ်တွေ ပြန်နိုးကြွထက်သန်လာပြီး ကျမကို လိုးချင်ရင် ဆက်လိုးနိုင်အောင်ပေါ့…။ ကိုဘမောင်ရဲ့ သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချရင်း ကျမ တစ်ခါ ထပ်ပြီး ခဲ့ပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ကျမက နှာကြီးပြီး ရမ္မက်အာသာ ထန်ပြင်းတဲ့ မိန်းကလေး မဟုတ်လား..။ အားမရနိုင်သေးဘူး…။ ကိုဘမောင် လိုးနိုင်မယ်ဆိုရင် ခံဖို့ အသင့်ပဲ…။
ဒါပေမယ့် ပထွေးက ကျမကို မလိုးတော့ဘူး..။ ခုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ခုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချွတ်စုပုံထားတဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ကောက်ဝတ်တယ်…။ကျမကတော့ ဒီအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပဲ…။ ခုတင်ပေါ်မျာ ပက်လက်အိပ်နေပြီး ကိုဘမောင်ကို လှမ်းကြည့်နေမိတယ်…။
“ နောင်နောင်…ဒီနေ့ည ဗီဒီယိုတွေ တီဗီတွေ ကြည့်မနေနဲ့တော့…။ စောစော အိပ်ရာဝင်…။ ဆယ်နာရီကျရင် ဦးမောင်လာခဲ့မယ်…။ ပြီးတော့ ကောင်းကောင်းလိုးကြတာပေါ့…။ ကြိုက်ရဲ့လား….ဒီအစီအစဉ်…..”
ကျမက ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်…။
“ စိုင်းကိုလည်း စောစောအိပ်ရာဝင်ဖို့ လှည့်ပတ်ပြီး ပြောထားအုန်း…”
“ ဟုတ်………”
“ ဦးမောင် အပြင်သွားအုန်းမယ်…၊ အရောင်းအဝယ် တစ်ခု ပွဲသတ်ဖို့ ရှိလို့….၊ ကိုးနာရီလောက် ဆက်ဆက် ပြန်ရောက်မယ်…။ ည ဆယ်နာရီ လာခဲ့မယ်နော်…..မေ့မနေနဲ့….“
“ အို……ဦးမောင်ကလဲ….မမေ့ပါဘူး….”
ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ ညာဖက် ပါးလေးကို အသာလိမ်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါလေတော့တယ်…။ကျမကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ဆက်မှေးစင်း လဲလျောင်းနေရင်း စောစောက ကြုံတွေ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စားမြုံ့ပြန် စဉ်းစား အရသာခံနေမိပါတော့တယ်….။ည ၇ နာရီကျော်ကျော်လောက်ကျမှ စိုင်း အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာပါတယ်..။
“ နောင်နောင်ရေ…၊ ဟိုဖက်လမ်းထိပ်က ဘိုကပြားမ အယ်လင်နာကို ငါဖန်နေတာ..အတော် ပြေလည်နေပြီဟ..။ မကြာတော့ပါဘူး…။ သူ့ကို ဒီအခန်း ခေါ်လာပြီး အပြတ်ဖိုက်ပြမယ်..။ နင် ကောင်းကောင်းကြည့်ဖို့သာ ပြင်ထားပေတော့…”
အိမ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ စိုင်းက အားပါးတရ ပြောတယ်..။ ကျမတို့ မောင်နှမဟာ မေမေနဲ့ ပထွေး လိုးကြတာဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ရာမှ ကာမမှု နွံထဲ တိုးဝင်မိခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ ကိုယ်တိုင်လုပ်ရကိုင်ရတာကို အရသာခံတတ်သလို သူများတွေ လုပ်ကြကိုင်ကြတာကို ကြည့်ပြီးလည်း ဖီလင်ယူချင်ကြတယ်..။ဒါကြောင့် စိုင်းဖြစ်ဖြစ် ၊ ကျမ ဖြစ်ဖြစ် အတွဲရအောင် ရှာပြီး ဖိုက်ကြတာကို ကျန်တစ်ယောက်က ချောင်းကြည့်ဖို့ မကြာခဏ ပြောဆို တိုင်ပင် ဖြစ်ကြတယ်..။
ကျမက မိန်းခလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေတဲ့ အပြင် ၊ အပြင်လူနဲ့ လည်း တွဲချင်စိတ် သိပ်မရှိတာကြောင့် စိုင်းကိုပဲ ဆော်ကြည်အောင် လုပ်ပြီး ဖန်ဖို့ တိုက်တွန်းနေရတာ..။ မိန်းခလေးတွေရဲ့ အထာတွေကိုလည်း ကျမက ပြောပြထားတယ်လေ..။ အခု စိုင်းဖန်နေတဲ့ ဆော်တစ်ပွေ ကြည်တော့မှာမို့ စိုင်းက ကျမကို အားရပါးရ လာပြောနေတာ..။
“ နင်က ..ဘယ်တော့လောက်မှ အလုပ်ဖြစ်မှာလဲ….”
ကျမဘက်က အကွက်သာလေး တစ်ချက်ရနေတာမို့ ကျမက မျက်နှာ မချိုမချဉ်လုပ်ပြီး မေးလိုက်တယ်..။
“ သိပ် မကြာတော့ပါဘူးဟာ….၊ အလွန်ဆုံး တစ်လပေါ့…“
“ အေး….အဲဒါက စောင့်နေရအုံးမှာ…၊ ငါက အခုညပဲ အကြံအဖန် ဖြစ်ပြီ…”
“ ဟေ….ဟုတ်လား နောင်နောင်..ဘယ်သူနဲ့လဲဟ…ငါ့ကို ပြောစမ်းပါအုံး……”
“ ဘယ်သူရမှာလဲ……ဦးမောင် ပေါ့…”
“ အလို…..နင်က ကိုယ့်ပထွေးကိုယ် ပြန်ပြီး ဖန်ရသလား……”
“ အံမယ်…ငါက ဖန်တာ မဟုတ်ပါဘူး…နော်…၊ သူက စပြီး ချဉ်းကပ် အကြံအဖန်လုပ်တာ……”
“ ဘယ်တုန်းက ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…..”
“ ညနေတုန်းကပဲ…သူက ငါ့ကို ဟိုကိုင် သည်ကိုင် လုပ်တယ်..၊ ငါ့ဖင်ကိုတောင် နောက်ကနေ ထောက်သေးတယ်…..”
“ ငါမပြောလား….ဒီဘဲကြီး နင့်ကို ချိန်နေပါပြီ….လို့..”
“ အစတော့ ငါ က သိပ်မကြည်ပါဘူး…၊ ကြည့်ရှောင်နေရသေးတယ်..။ နင်ကလဲ လိမ့်နေလို့ အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ရှိပြီး ခက်နေတာ…၊ အဲ…..သူ့ပွဲစားဧည့်သည်တွေ ရောက်လာလို့ ငါလည်း ဟင်းချပြီး ငါ့အခန်းထဲ ဝင်အောင်း နေလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူကိုင်ထား ထောက်ထားတာကြောင့် ငါလည်း စိတ်တွေ ထနေတာမို့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကိုယ်ဖာသာကိုယ် ပြန်ကလိ စိတ်ဖြေနေတုန်း ဗြုံးဆို ငနဲသားကြီးက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ ငါ့အခန်းထဲ ဝင်လာတော့တာပဲ…၊ အဲဒီမှာတင်…”
ပထွေးနဲ့ ကျမ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြရပုံတွေကို ကျမက သေသေချာချာ အသေးစိတ် ပြောပြလိုက်တယ်..။ ဒီလိုပြောရတာကလည်း အကြောင်းမဲ့ မဟုတ်ဘူး…။ စိုင်းက ကျမကို ပထွေးနဲ့ ဖြစ်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူ့စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကျမကို လည်း နားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်အောင် ဖြစ်ပျက်ပုံတွေကို သေသေချာချာ တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြလိုက်တာ…။
စိုင်းဟာ ကျမရဲ့ မောင် အရင်းပဲ..။ ကျမလို ရာဂကြွယ် နှာထန်တယ်လေ..။ ဒီတော့ ကျမက သေသေချာချာ ဇာတ်ကြောင်း ပြန်ပြောပြတာကို နားထောင်ရင်း သူ့ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာကြတယ်..။ ဒီအခါ ကျမနဲ့ ပထွေး ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေအပေါ် သူ အပြစ်မမြင်နိုင်တော့ဘူးပေါ့..။ မကြည်စရာလည်း အကြောင်းမရှိတော့ဘူး..။
“ အဲဒါ..၊ ဒီနေ့ည ဦးမောင်က ငါ့ကို လာလုပ်လိမ့်မယ်…၊ နင်ကြိုက်သလိုသာ ချောင်းကြည့်ပေတော့…၊ ဘယ်လိုလဲ…ချောင်းကြည့်မယ် မဟုတ်လား……”
ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောပြပြီး ကျမကလည်း ဒီလိုမေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းက မဆိုင်းမတွပဲ….
“ လုပ်လိုက်လေ….ကြာသလားလို့…..”
“ ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့….”
“ ငါက ဘယ်နားကနေ ချောင်းရမှာလဲ….ဟ…”
“အံမယ်လေး…ချောင်းစရာများ နေရာရှားလို့…၊ ဟောဟို ဘီဒိုထဲ ဝင်ပုန်းပြီး ချောင်းကြည့်ပေါ့……..”
“ ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်..၊ ငါသေသေချာချာ မြင်နိုင်အောင်လဲ လုပ်ပြနော်…၊ ကွယ်နေတာမျိုး မဖြစ်စေနဲ့……”
“ ငါနားလည်ပါတယ်…..ဟဲ့…..”
“ ဟေ့…နောင်နောင်…၊ ငါ အကြံ တစ်ခု ရတယ်….”
“ ပြော…..”
“ ဦးမောင်နဲ့ နင်နဲ့ အလုပ်ဖြစ်ပြီး အရမ်းဟော့နေကြတဲ့ အချိန်ကျရင်…ငါ ပုန်းနေရာက ထွက်လာမယ်..။ ပြီးတော့ ငါပါဝင်ပြီး…ပျော်မယ်…မကောင်းဘူးလား…..”
“ ဖြစ်ပါ့မလား…ဟ….ပြဿနာ တက်နေပါဦးမယ်…..”
“ ဖြစ်ပါတယ်… ငါပြောတဲ့ခွင်သာ ဝင်အောင်ချ…၊ ပိုင်စေရမယ်…သိလား……”
“ အေးပါ…ဒါဆို…အိုကေပဲ…”
ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ၊ လုပ်ကြမယ့် အစီအစဉ်တွေကို ဆက်တိုင်ပင်ကြပါတယ်..။
ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့ ( အဲဒီ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း ပထွေးနဲ့ မောင်လေးရယ် ) အတူတူ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ရမှာကို တွေးကြည့်တိုင်း ကျမ ရင်တွေဖိုနေရတယ်…ရှင်…။ အဲဒီ အချိန် မြန်မြန်ရောက်ပါစေလို့ပဲ..ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်..။ညရှစ်နာရီခွဲလောက်မှာပဲ ပထွေး အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်..။ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာ ဆွမ်းကျွေးရှိလို့ သွားအိပ်မယ်ပြောတော့ ပထွေးက ရှောရှောရှူရှူပဲ ခွင့်ပြုတယ်..။
စိုင်းက ချက်ချင်းပဲ အိမ်ပြင်ကို ထွက်သွားပါလေရော..။ သူက ဘယ်သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုမှ သွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး..။ အိမ်ကို ဘေးကပတ်ပြီး ၊ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကနေ ပြန်ဝင်လာပါလိမ့်မယ်..။ ကျမ အိပ်ခန်းထဲက ဘီဒိုထဲမှာ အသာ ဝင်ပုန်းပြီး အသင့် စောင့်နေမှာပါ..။စိုင်း သိပ်ကြာကြာ မစောင့်ရပါဘူး..။ စိုင်း အပြင်ထွက်သွားတယ် ဆိုတာနဲ့ ပထွေးကလည်း သူချိန်းထားတဲ့ ဆယ်နာရီ ထိအောင်တောင် မစောင့်တော့ပါဘူး..။
“ ကဲ…လိုးကြစို့ ”
ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကျမကို ကြည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြတယ်..။ ကျမကလည်း ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို ဦးတည်လှမ်းလိုက်တယ်..။
“ ဒီဘက် အိပ်ခန်းကြီးထဲ ဝင်ကြရအောင်လား…၊ အဲဒီမှာက ပို ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိတာပေါ့…”
ပထွေးက သူနဲ့ မေမေတို့ အိပ်ကြတဲ့ အိပ်ခန်းကြီးဘက် မေးငေါ့ပြပြီး ပြောတယ်..။ ကျမကလည်း ခုတင် ကောင်းကောင်း မွေ့ယာကောင်းကောင်းပေါ်မှာတင်အလိုးခံချင်တာပေါ့..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှိနေတာမို့ ၊ မူယာမာယာ လုပ်ရပါတယ်..။ နောက်နေ့တွေ အချိန်ရသေးတယ် မဟုတ်လား…..။
“ ဟွန့်…အဲဒါ မေမေ့ကို လုပ်တဲ့ နေရာကြီး…၊ အဲဒီထဲတော့ မလိုက်ချင်ပေါင်…..”
ကျမက အဲဒီလို ခပ်မူမူ ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြောပြီး ၊ အိပ်ခန်းလေးဆီကို ခြေလှမ်းသွက်သွက်နဲ့ တင်ပါးဆုံကြီး သိမ့်သိမ့်တုန်နေအောင် ခါရမ်းပြီး လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်..။
ဖင်ကြီးကို တမင် ရမ်းခါပြီး လျှောက်လှမ်းသွားတဲ့ ကျမအလိုကို ပထွေးက ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလည်း..။ ဖင်ကြီးလှုပ်တာကို ကြည့်ပြီးတော့တင် သူ့စိတ်တွေ ထလာနေမှာ..။ ဟော…ကျမနောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်လာပြီး ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သေးတယ်..။
“ အို…..ဦးမောင်ကလဲ…ကြည့်ပါလားလို့……”
ကျမက ဖင်ပုတ်တာကို မထိအောင် ခါးနွဲ့ ဖင်ရမ်း ရှောင်တိမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့တယ်..။ သူလိုးတာကိုတောင် ခံတော့မယ့်ဟာ..။ ဖင်ပုတ်တာလောက်ကို တွန့်တိုနေစရာ မလိုတော့ပါဘူးလေ…။ ငနဲသားကြီးကို စိတ်ပိုကြွလာအောင် ဆွပေးလိုက်တာ…။ ကြည့်လေ..ပထွေးဆိုတာ ကျမနောက်က အပြေးကို လိုက်လာတော့တာပါပဲ….။
ကျမရယ် ပထွေး ကိုဘမောင်ရယ် ၊ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပဲ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာကြပါတယ်..။ ကျမက အဝတ်ဗီဒိုကို တစ်ချက် လှမ်းအကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အဝတ်ဗီဒို တံခါးက စေ့စေ့စပ်စပ် ပိတ်မနေဘူး..။ မဟတဟလေး ဖြစ်လို့..။ အထဲမှာ စိုင်းရောက်ပြီး ချောင်းကြည့်ဖို့ အသင့် စောင့်နေတာ သေချာနေပါပြီ..။
အဝတ်ဗီဒိုက လူတစ်ရပ်ကျော်ကျော်မြင့်တာလေ..။ အဝတ်အစားအချို့ကိုလည်း ကျမက ကြိုတင်ပြီး အပြင်ကို ထုတ်ပေးထားခဲ့တာမို့..၊ စိုင်းတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ဝင်ပုန်းနေနိုင်ပါတယ်..။ပထွေးနဲ့ ကျမ လိုးကြခံကြမှာကို အငမ်းမရ ချောင်းကြည့်နေမယ့် ပရိတ်သတ် တစ်ယောက်ရှိနေတာကလည်း ကျမကို တစ်မျိုး စိတ်လှုပ်ရှားစေမှု ဖြစ်စေပါတယ်..။
ပထွေး ကိုဘမောင်ကတော့ သူ့မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးကို လိုးရတော့မှာမို့ ဇော အတော်ထန်နေပါတယ်..။ ဒါကြောင့်လည်း ဗီဒို တံခါး မဟတဟ ဖြစ်နေတာကို မြင်မိပုံ မရပါဘူး..။သူ့စိတ်အာရုံက ကျမ အပေါ်မှာအပီအပြင် ကျရောက်နေတာကိုး..။ မရောက်ပဲလည်း နေနိုင်ရိုးလား ရှင်..။ ကျမက တကယ့်ကို ဟော့ရှော့တွေ ဝတ်ထားတာကိုး…။
အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် အနက်ရောင် ဝတ်ထားတယ်..။ ဘရာစီယာတောင် မစည်းထားဘူး..။ အဲဒီ စွပ်ကျယ်အပေါ်ကတော့ ရှပ်လက်တို တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားတယ်..။ ဒါပေမယ့် ရှပ်လက်တိုရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ကျယ်သီး တစ်လုံးမှ မတပ်ထားဘူး..။ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ဖွင့်ပြီး ဟပြဲလုပ် ဝတ်ထားတာ..။အောက်ပိုင်းမှာတော့ ဒူးဆစ်အထိသာ ရှည်တဲ့ အေရိုးဘစ်ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေး ဝတ်ထားတယ်..။ အတွင်းခံပင်တီ ခံဝတ်ပြီး ပင်တီ အနားသားကို တစ်ရစ်နေအောင် ဆွဲလိပ် အနားဖော်ထားတယ်..။
အဲဒီ ဒီဇိုင်း မိုက်မိုက်တွေက ပထွေးကို အပြတ် နှာဗူး ကျစေတာပေါ့..။ ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေက ကျမရဲ့ ရင်တွေ ၊ တင်တွေ ၊ ပြီးတော့ ပေါင်ခွကြား..။ အဲဒီနေရာတွေပေါ်ကကို မခွာဘူး..။ အိပ်ခန်းတံခါး ဂျက်ချပိတ်ပစ်ပြီးတာနဲ့..၊ ပထွေးက သူဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်တယ်..။
“ ကဲ…နောင်နောင်…အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်လေ…”
ကျမကိုလည်း အဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းတယ်..။ နဂိုကလည်း ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ဖော်လှစ်ပြချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ နှစ်ခါ မတိုက်တွန်းရပါဘူး..။
ကျယ်သီးတောင် မတတ်ထားတဲ့ အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီလေးကို အသာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ရဲ့ ပါးလှပ်ပျော့အိတဲ့ အသားအောက်က တင်းရင်းမို့အိ ပေါ်လွင်နေတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေ ၊ ပိုပေါ်သွားအောင်လို့ ၊ ရင်ကိုကော့ ၊ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ပြီးမှ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်တာ…။
ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေ ဆိုတာ ပုဇွန်မျက်လုံးတွေလို ပြူးကျယ်ထွက်လာတာပဲ..။ ကျမ ရင်ဘတ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ…။သူ့အဝတ်သူ ချွတ်နေတဲ့ အလုပ်တောင် ခဏ ရပ်သွားတယ်..။
“ ဟွန့်….ဘာကြည့်တာလဲ…….”
ကျမက ပထွေးကို မျက်စလေးချီလို့ ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်ပြီး အေရိုးဘစ် ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ အင်း ချွတ်တယ်ဆိုတာထက် လိပ်ချပစ်ရတယ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်..။
လိပ်ချတဲ့ နေရာမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းချင်း လိပ်ချတာ..။ စစချင်း ပထွေးဘက်ကို မျက်နှာမူထားတာ…။ ပြီးမှ တစ်ဖက်ကို အသာလှည့် ပထွေးဘက် ဖင်ပေးပြီး ဆက်ချွတ်တာ…။ ခြေကျင်းဝတ် အထိ လိပ်တွန်းချပြီးမှ ချွတ်ပစ်ရတာဆိုတော့ ပထွေးကို ဖင်ကုန်းပြထားသလိုလည်း ဖြစ်နေတာပေါ့…။ပြီးတော့မှ ပထွေးကို ကျောပေးလျက်ပဲ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ကို ချွတ်တယ်..။ နောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆက်ချွတ်တယ်..။
ပထွေးရှေ့မှောက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားအောင် အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်နေတဲ့ ကျမဟာ တကယ်တော့ ပထွေးတစ်ယောက်တည်း ကြည့်ဖို့သာ မဟုတ်ပဲ..ဗီဒိုထဲက မောင်လေး စိုင်းကိုလည်း ပြနေတာပေါ့လေ..။ပထွေးရော မောင်လေးရော ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှအပတွေကို ကြည့်ရပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေကြမှာ အမှန်ပါဘဲ….ရှင်….။
ပြီးပါပြီ။
အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )
အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသူ - အမည်မသိ
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
``ဟင့်အင်း……ဟင့်အင်း အရင်ပြောပြ..။ ပြီးမှ ငါ ဖင်လိုးခံမယ်…``
``နောင်နောင်..နင်ဒီလိုမကပ်နဲ့ဟာ…၊ အရင်ဖင်လိုးခံစမ်းပါ..။ နင့်ကို ဖင်ချပြီးရင် ငါသေသေချာချာကို ပြောပြပါ့မယ်…ပြောရမှာက ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်ဟ…..``
``နင်ပြောပြမှာက အာဖန်တီးကြီးဆိုရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲ….``
``ဟာ….နင်ကလဲ…နင့်ကို ငါ လိမ်ပါ့မလား..ဟ..``
``ဖင်ထဲသွင်းပြီး လိုးလို့ရတာ သေချာတယ်နော်……``
``သေချာပါတယ်ဟာ..၊ သူ့အဒေါ်ဖင်ပေါက်ထဲ အာမက်က သူ့လီးကြီးကို ထိုးသွင်းပြီးလိုးတာ…ငါကိုယ်တိုင် သေသေချာချာ မြင်ရတာပါ ဟ….``
``အာမက်လီးက နင့်လီးလောက်ကြီးလား…..``
``သူက ငါ့လောက်တောင် မဟုတ်ဘူး…၊ ငါ့ထက်တောင် ကြီးသေးတယ်….``
``ဒါဆို သူ့လီးက ဘယ်လောက်ရှိလဲ….``
``အဲဒါတော့ ငါ တိုင်းမကြည့်ဖူးလို့ အတိအကျ မပြောနိုင်ဘူး….``
``ခန့်မှန်းချေလောက် ပြောပေါ့ ဟ….``
``ဟို….ဟို….``
``ဦးမောင်လောက် ရှိလား…..``
``သူ့လောက်တော့ မကြီးဘူး….၊ သူ့ထက်နည်းနည်းလေး ငယ်တယ်….``
``ဒါဆို အရှည် ရှစ်လက်မလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့…``
``အင်း….ရှိလိမ့်မယ်…``
``လုံးပတ်ကကော…ငါးမူးလုံးလောက် ရှိလား….``
``မကလောက်ဘူး….၊ ကျပ်လုံးလောက်တော့ ရှိလိမ့်မယ်…``
``သူဖင်လိုးတဲ့ ဒေါ်ခင်စိန်ဆိုတာက လေးလုံးခြောက်ဖက်ကြီးလား….``
``ဘယ်ကလာ….စလင်းဘော်ဒီ..၊ ခါးနွဲ့နွဲ့ ၊ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ် နဲ့ ရင်သားကလည်း မို့ရုံလေးပဲ…ရှိတာ.။ အဲ…အရပ်မြင့်ပြီး ပေါင်တန်တော့ ရှည်တယ်..``
``ဖင်လိုးတော့ ဘယ်လိုမျိုးလိုးတာလဲ…``
``ဟေ့ တော်တော့…၊ နင်မေးတာတွေ ဖြေနေရ ရင် ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူး..၊ ဇာတ်ကြောင်းစုံအောင် ပြောပြမှာ ပြီးတော့မှာ..။ အဲ့လိုမျိုး မညစ်နဲ့ ၊ ဖင်အရင်ကုန်း…ပြီးမှ ဆက်မေးစရာ ရှိတာမေး..ဟုတ်ပြီလား…``
ကျမက ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ ရှောက်အစ်အောက်ကြည့်နေတာ…။ စိုင်းက ရိပ်မိသွားတာကြောင့် ရယ်ကျဲကျဲလေး လုပ်နေလိုက်ရတယ်…။
``စကားစပ်မိလို့ မေးနေတာပါ ဟဲ့…။ နင်ကလဲ….၊ ကဲ..ပြော..ငါ ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ….``
``ဖင် ပူးထောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းလိုက်….``
``မခင်စိန်ကို အာမက်ဖင်ဆော်တာ အဲ့လို ပုံစံမျိုးလား…``
``အဲဒါတွေ မေးမနေပါနဲ့..အချိန်တန်ရင် ငါပြောပြမှာပေါ့…၊ ကဲ…..ကုန်းမှာသာ ကုန်းစမ်းပါဟာ….``
စောစောက စိုင်းကို ဟိုမေးဒီမေးလုပ်ရင်းနဲ့ စိုင်းပြန်ဖြေတာကို ကြားရတော့ ကျမ ဖင်ဝလေးက ယားသလိုလို ဖြစ်လာရပါတယ်…။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းပြီးခံကြည့်မယ်လို့ စဉ်းစားပြီး ဒူးတုပ် ၊ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ပေးလိုက်ပါတယ်..။
စိုင်းက ချွတ်ချထားတဲ့ သူ့ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး တစ်ခုခုကို ထုတ်ယူလိုက်တာ ကျမတွေ့လိုက်တယ်..။ ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပြီး ကုန်းပေးထားရာက ကျမလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သွားတိုက်ဆေးဗူးလိုလို ဗူးပျော့တောင့်လေးတစ်ခုကို တွေ့ရတယ်..။
``အဲဒါ ဘာလဲ….``
``ဖင်လိုးရင် သုတ်လိမ်းပေးရတဲ့ ဆီတစ်မျိုးလေ….၊ ကေဝိုင်ဂျယ်လီလို့ ခေါ်တယ်…``
``ဆီမဆွတ်ပဲ ဖင်လိုးပစ်မယ်….``
ဘာညာနဲ့ ပြောကြတဲ့ စကားကို ကျမ သတိရမိတယ်…။ ဖင်လိုးရင် ဆီဆွတ်ပြီးမှ လိုးရတာကိုး…။ ဒါပေမယ့် ဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဆိုတာကို ကျမ မြင်ဖူးဖို့ ဆိုတာ ဝေးရော…။ နာမည်တောင် မကြားဖူးခဲ့ဘူး….။
``နင် အဲဒီဗူးကို ဘယ်က ရလာခဲ့တာလဲ….``
``ဒီလိုပေါ့ဟ…..``
``အာမက်ဆီက ယူလာတာ မဟုတ်လား…``
``ဆိုပါတော့….``
``ဘယ်လိုပြောပြီး တောင်းလာခဲ့လဲ….``
``ဒီလိုပေါ့…၊ ငါဖင်လိုးတဲ့အခါ သုံးရအောင်ဆိုပြီး ဆွဲလာခဲ့တာပေါ့….``
``ဘယ်သူ့ကို ချမယ်လို့ ပြောခဲ့တာလဲ…``
``ငါ အကြံအဖန်လုပ်ထားတဲ့ ဆော်တစ်ပွေကို ဖင်လိုးမလို့ ပြောခဲ့တယ်….``
``အံမယ်….နင်က ငါ့ကို အကြံအဖန်ဆော်လို့ ပြောရသလား….ဟင် ကောင်စုတ်….``
``နောင်နောင်ရာ….နင်က လျင်မလိုနဲ့ တယ်ပိန်းတာပါလား… နင့်ကို ချဖို့လို့ ငါက ပေါ်တင်ကြီး ပြောလို့ ဖြစ်မလား…..ဟ…``
စိုင်းပြောတာက ဟုတ်နေတာကြောင့် ကျမသူ့ကို ပြသနာ မလုပ်တော့ပါဘူး…။ သိချင်တာသာ ဆက်မေးလိုက်တယ်…။
``အဲဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီက ဘယ်နေရာမှာ သုတ်ပေးရတာလဲ….``
``အေး ….နင် ခုသိလိမ့်မယ်…``
စကားဆုံးတယ်ဆိုတာနဲ့ စိုင်းက ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲတယ်…။ ပြီးတော့ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားတဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေး တည့်တည့်ပေါ်ကို ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ ညှစ်ချတယ်..။
လက်ညှိုးနဲ့ ကျကျနနထိုးပြီး ဖင်ဝကို ဆီဆွတ်သလို လုပ်ပေးတယ်..။ မွှေးတေးတေး ရနံ့ရှိတဲ့ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဟာ ခပ်ချွဲချွဲလေးပါ..။ ပြီးတော့ အဲဒီအထဲမှာ ရွဆေးကြွဆေးလိုဟာမျိုးတွေများ ပါသလားမသိဘူး..။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီ သုတ်လိမ်းခံရပြီးတာနဲ့ ကျမဖင်ဝဟာ ယားကျိကျိနဲ့….။
စူပွစူပွ ဖြစ်လာတယ်..။ စိုင်းဟာ သူ့ရဲ့ လီးချောင်းကိုလည်း ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ စေ့စေ့စပ်စပ် သုတ်လိမ်းလိုက်သေးတယ်…။ ဆီလိမ်းထားသလို လက်လက်ပြောင်နေတဲ့ သူ့အတန်ကြီးကို ကြည့်ရတာကိုက အသည်းယားစရာပါ..။ အဲ….ကျမအဖို့တော့ ဖင်ပိုယားလာရတာပေါ့…ရှင်…။
ကျမနဲ့ စဖြစ်တုန်းက ခြောက်လက်မကျော်ကျော်သာရှည်ပြီး ငါးမူးလုံးလောက်သာ တုတ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးဟာ အခုဆိုရင် ရှစ်လက်မလောက်နီးနီး ရှည်ပြီး လုံးပတ်ကတော့ သုံးမတ်လုံးပိုပိုလောက်တုတ်တဲ့အထိ ကြီးထားလို့ လာနေပါပြီ…။ ဒစ်လည်းပြုတ်နေပြီမို့ အရေပြားကို ဆွဲလှန်ချလိုက်တာနဲ့ ဒစ်ကြီးပြဲအာပေါ်လာတော့တာပဲ…။
လီးဒစ်မှာ ဆီကို အများဆုံး သုတ်ထားတာမို့ ၊ နီရဲလက်ပြောင်လို့နေပါတယ်..။
``ကဲ..ကဲ..ဖင်ဆော်တော့မယ်….``
စိုင်းက သူ့လီးကို ဆီသုတ်ပြီးတော့ ပြောလိုက်တာကြောင့်….၊ ကျမလည်း ဖင်ပူးထောင်း ထောင်လျက် ဖြစ်နေရအောင် အနေအထားကို ပြင်သင့်တာ ပြင်ပေးလိုက်ရတယ်….။ကျမဟာ လေးဘက်ထောက်လျက်သားရှိနေပေမယ့် စိုင်းနဲ့ အာလူးပေး ၊ ဖင်ဆီဆွတ်တာခံ ၊ သူ့လီးမှာ ဆီသုတ်တာကြည့်နဲ့ ဆိုတော့ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ထားပေးတဲ့ အနေအထားက ပျက်နေပြီလေ…။ ဒါကြောင့် ပြန်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်ရတာ…။
စိုင်းက ထောင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးနောက်ဘက်မှာ နေရာယူတယ်..။ ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ဆွဲဖြဲပြီး ဆီသုတ်ထားလို့ ချွဲကျိလက်ပြောင်နေမှာဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေးမှာ သူ့လီးကို တေ့လိုက်တယ်..။သူ့လီးကလည်း ဆီသုတ်ထားတာမဟုတ်လား..။ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်နေတယ်..။ လီးနဲ့ ဖင်ဝက အထိအတွေ့က တစ်မျိုးပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကြီး….ရှင့်…။
``နင့်ဖင်ထဲ ငါ့လီး ထိုးသွင်းတဲ့အခါ ဖင်ကို ကော့တင်ပြီး စအိုဝကို ဖွင့်ပေးထားဖို့ မမေ့နဲ့နော်..။ အဲဒီလိုမျိုး လုပ်ပေးမှ ဖင်ထဲ လီးအဝင်ချောပြီး နာလည်း သိပ်မနာမှာလို့ အာမက်က သေချာ မှာထားတယ်…``
စိုင်းက ပြောတယ်..။ အင်း..သူရော ကျမရော တစ်ယောက်မှ ဖင်လိုးဖင်ခံ မလုပ်ဖူးကြပေမယ့် သူက မျက်မြင်ဗဟုသုတ နဲ့ အသိအကြား အတွေ့အကြုံ သာတာဆိုတော့ ဖင်ဆော်တဲ့ နေရာမှာ သူမဆရာပေါ့…။ သူသင်ပြတာကို ကျမက လိုက်လုပ်ပေးရမှာပေါ့…..ရှင်..ဟုတ်ဖူးလား…..။
တစ်ခါမှ လီးမဝင်ဖူးသေးတဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ အခု လီးထိုးသွင်းပြီး လိုးတော့မယ်ဆိုတော့ ကျမအဖို့ ဖင်ပေါက် ပါကင် လည်း အဖွင့်ခံရတော့မှာပါလားလို့ ကျမ ကြံဖန် တွေးလိုက်မိတယ်..။ ဖင် အပျိုရည် ပျက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။
``ကဲ….သွင်းပြီ……``
စကားဆုံးတာနဲ့ ဖင်ဝမှာ ကျကျနန တေ့ထားတဲ့ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးက ဖိထောက်လာတယ်.။ ဖိအားပိုပြင်းလာတဲ့ နောက်….
``ဘွပ်…..ဘု..``
ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးကြီးတိုးဝင်သွားသံ ပေါ်လာတယ်..။
``အား……….ကျွတ်ကျွတ်…..အ…..``
ဖင်ဝဟာ ကျိန်းစပ်နာကျင်ပြီး ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်ကြီးလည်း ခံစားရတာကြောင့် ၊ ကျမဟာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ သွားပြီး စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်…။
သူ့လီးဒစ်ကြီး ဖင်ထဲမြုပ်ဝင်သွားပြီလို့ ကျမ မှန်းဆသိလိုက်ရပါတယ်…။ ကျမဟာ စောစောက စိုင်းပြောဆိုသင်ပြပေးထားသလိုပဲ ၊ တင်ပါးကြီး ကော့ပင့်ပေးပြီး လီးသွင်းစမှာ နာလှတာကြောင့် ရှုံ့ထားလိုက်မိတဲ့ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ပြန်ဖြေလျှော့ ဖွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်..။နာတာကတော့ နာတုန်းပါပဲ…။ ဒါပေမယ့် ကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ကြီးတော့ ဖြစ်မနေတော့ဘူး..။ ပြီးတော့ ထူးဆန်းတာက အဲဒီလို နာနာကြင်ကြင် ဖြစ်နေရတာကိုပဲ သဘောကျနေမိပြန်တယ်….ရှင့်….။
ကျမက ဒီလို ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပြီး စအိုဝကိုလည်း ဖြေလျှော့ပေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ စိုင်းကလည်း သူ့လီးကို ဖင်ထဲ ထပ်ပြီးဝင်အောင် ဆက်ဖိသွင်းပါတယ်…။စိုင်းဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ အထာကို ကျကျနန ကြည့်ရှုမှတ်သားပြီး သင်ယူထားပုံ ရပါတယ်..။ လီးကို အရမ်းကာရော ဆောင့်ထိုးမသွင်းဘူး..။ တရစ်ချင်း အသာလှည့် လှည့်ပြီး သွင်းနေတာ..။
ဒီလို သူ့လီးကို ထိုးသွင်းနေတုန်း ကျမရဲ့ ခါးကျင်ကျင်သိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အသာညှပ်ကိုင်ထားသေးတယ်…။ ခါးကို ကိုင်ထားယူတဲ့ သဘောအပြင် ကျမကို ခါးကော့ ဖင်ကြွနေရလေအောင် ကိုင်ထိန်းပေးထားတာလဲ ဖြစ်တယ်..ရှင့်…။
``ဗျစ် ဗျစ်…..ဘု ဘွပ်….``
``အား….အ…..ယာ…..၊ ကျွတ် ကျွတ်…အင်း…..``
``ဘွပ် ဘု….အမလေးလေး….နာတယ်…နာတယ်….``
``နာရင် ငါရပ်ထားရမလား….နောင်နောင်…``
``ရတယ်….ဆက်သာသွင်း….၊ နာတာတော့ နာတပဲ…ဟ..``
``ကောင်းလည်း ကောင်းနေတယ် မဟုတ်လား…``
``အင်း…အင်း………..``
ဟုတ်လည်းဟုတ်ပါတယ် ရှင် ။ နာကောင်းကြီး ဆိုတာ ဒါကို ပြောတာထင်ပါရဲ့….။ နာချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပဲ….။ အဲ…ကောင်းတာကလည်း ….ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ…ရှင့်…။ ဒီလိုနာတာမျိုး ရော ။ ဒီလို ကောင်းတာမျိုးရော ကျမတစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး….။စောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံရတာ ကောင်းလှချည် မှတ်နေတာ ။ ဟော ..ခု ဖင်လိုးခံရတာက ပိုပြီးတော့ အရသာ ထူးခြားနေပြီ လေ….။
စောက်ဖုတ်ကို လိုးတာက ကောင်းတဲ့ အရသာချည်းပဲ များတယ်..။ ဖင်လိုးတာကတော့ နာတာကလည်း ရောစွက် နေသေးတယ်..။ ငရုပ်သီး စပ်စပ် ချက်ထားတဲ့ ကြက်သား ကာလသားဟင်းကို ဆောင်းတွင်း မနက်စောစော ချမ်းချမ်းစီးစီးမှာ စားရသလိုပဲ….ရှင်..။ဒီလိုနဲ့ တရစ်ချင်း ချော့သွင်းလိုက်တာ…။ နောက်ဆုံးတော့ စိုင်းရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို အကြပ်အသိပ် ဝင်သွားတော့တာပဲ….။
အစကတော့ ဒီဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လီးတန်ကြီး သွင်းလို့ ဝင်မှ ဝင်ပါ့မလားလို့တောင် ကျမ သံသယ ဖြစ်ခဲ့မိသေးတာ..။ ဟော….အခုလက်တွေ့ ထိုးသွင်းလိုက်တော့လည်း အဝင်သားပဲ….။တင်းတင်းကြပ်ကြပ် နာနာကျင်ကျင်ကြီးနဲ့ အရသာကလည်း ကောင်းမှ ကောင်းပဲ…။
လီးအဆုံးသွင်းပြီးတဲ့ အခါ မှာ စိုင်းက ဆောင့်လိုးပေးတာမျိုး မလုပ်သေးပါဘူး…။ သူ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ကပ်ထိုးသွင်းပြီး အသာစိမ်ထားသေးတယ်..။
ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ ဒဏ်ကို ကျမ နာကျင်စွာ ခံခဲ့ရတာကြောင့် အသာအနားပေးပြီး ဖင်ခေါင်းပေါက်နဲ့ လီးတန် ယဉ်ပါး အထာကျသွားအောင် လုပ်ပေးတဲ့ သဘောပါပဲ..။ ဒါပေမယ့် …..နာကျင်မှု ရောစွက်ပါဝင်နေတဲ့ ဖင်လိုးခံ အရသာကို ခံစားနှစ်ခြိုက်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ဖင်ပေါက်ထဲမှာ လီးကို စိမ်ပြီး ငြိမ်ပေးထားတာကို အားမရနိုင်တော့ဘူး…ရှင့်…။
ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးတာခံချင်လာပြီလေ….။
``အား…..ဟင့်ဟင့်…စိုင်း….ဆောင့်လေကွာ…၊ ငါ့ဖင်ကို ကြမ်းကြမ်းလေး..အားပြင်းပြင်းနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ……``
ကျမက ပြောလည်းပြော ဖင်ကြီးကိုလည်း ကော့ပင့်တင်ပြီး ဆောင့်တွန်းပေးလိုက်တယ်..။ဖင်ခံနေတဲ့ ကျမက ဒီလို အစပျိုး ပြောဆိုလုပ်ဆောင်ပေးတယ်ဆိုတော့ စိုင်းကလည်း ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလည်း…။ သူ့ကြည့်ရတာ ကျမ နာကျင်တာကို သက်ညှာတဲ့ အနေနဲ့ လီးကို အသာစိမ်ထားပြီး ငြိမ်နေပုံရတယ်….။
ကျမရဲ့ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလိုက်မှုနဲ့ တင်ဆုံကြီး ကော့တွန်းပေးလိုက်မှုတို့က သူ့အတွက် မီးစိမ်းပြလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမစကားဆုံးတယ်ဆိုရင်ပဲ စိုင်းက သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမဖင်ပေါက်ထဲက ဆွဲထုတ်ယူပြီး ဒစ်အရင်းပိုင်း တစ်ထွက်သွားတာနဲ့ ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်….။
``ဘွပ်…ဗျစ်…….``
``အမလေး…စိုင်းရဲ့….``
``သိပ်နာလို့လား….နောင်နောင်…``
``ရတယ်….ရတယ်….နာချင်သလောက် နာပစေ…ဆောင့်သာ ဆောင့်……``
``ဘွပ်ဘွပ်….ဘုဘု…ဗျစ်…..ဘု…ဗျိ….``
``အားလာ..လား…..သေပါပြီ…ဘွပ်ဘွပ်…အား…..``
``ဘွပ်…ဘွပ်…ဗျစ်…..ဘု ဘု…..ဘွပ်….ဘွပ်ဘွပ်…ဗျစ်..ဘု ဘု……``
``ဆောင့်….ဆောင့် တအားဆောင့်…..ငါ့ကို မညှာနဲ့….ဆောင့်……ဆောင့်….``
``ဘွပ်ဘွပ်….အမလေး…သေပါပြီ…..အား ဘွပ်…ဘု….ဖင်ကွဲသွားပေစေ…..ဆောင့်သာဆောင့်….လိုးပစ်…..``
နာလိုက်တာ အရမ်းပဲ…၊ ကောင်းလိုက်တာကလည်း အသကုန်ပဲ…။ ကျမလေ အရမ်းကို ဟော့နေပြီ… ဒီလိုမျိုး အငမ်းမရ နှာပိုးတွေ ထလာတာမျိုး အရင်တုန်းက တောင် မဖြစ်ခဲ့ဖူးပါဘူး…။ ဟိုအရင်တုန်းက ဖီးလင်တက်လွန်းလှပြီ ထင်တာ အခုဟာနဲ့ စာရင် အရင်ဟာတွေက ဖွဲ တွေပဲ…။
စိုင်းဟာ အလိုးအဆောင့် အထာကျွမ်းနေပြီဆိုတော့ သူ့ဆောင့်လိုးချက်တွေက အားပါပြီး အပြတ်ထိမိတယ်…။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ သုတ်လိမ်းထားတဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် တင်းကြပ်နေပေမယ့် လီးချောင်းကြီးက လျှောခနဲ လျှောခနဲ ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတယ်..။စအိုဝကတော့ ပြဲလန်ထွက်သွားလိုက် ၊ ဖင်ခေါင်းထဲ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လီးအဝင်အထွက် အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီး လှုပ်ရှားပြောင်းလဲနေတယ်..။
လီးဝင်လီးထွက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိနေတာကြောင့် စအိုဝက ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ လီးချောင်းကြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဆောင့်ဝင်လာမှုကြောင့် ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်အောင့်သွားတယ်..။
အဲ…. အရသာကတော့ ဘယ်နေရာက ပေါ်နေတယ်ဆိုတာ တိတိကျကျ ပြောလို့ကို မရနိုင်ဘူး..။ ဒါဟာလည်း စောက်ဖုတ်အလိုးခံရတာနဲ့ မတူတဲ့ အရသာခံစားမှု ပုံစံတစ်မျိုးပဲလေ….။စောက်ဖုတ်ကို လိုးရင် အလိုးခံနေရတဲ့ စောက်ဖုတ်က အများဆုံး အရသာတွေ့တယ်…။ အရသာဟာ စောက်ပတ်ကနေတဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားရတာ..။
အခု ဖင်လိုးခံရတဲ့အခါကျတော့ ၊ လီးထိုးသွင်းပြီး ရက်ရက်ရောရော အလိုးခံနေရတဲ့ ဖင်ပေါက်က နာကျင်ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာတော့ အရသာရှိနေတယ်..။ ဘယ်နေရာက ဘယ်လိုအရသာတွေ ပေါ်ပေါက်ခံစားရတယ်ဆိုတာကိုတော့ မသိရဘူး…။လီးက ဖင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုးနေပေမယ့် အဖုတ်ကလည်း ရွစိရွစိ ထိုးအောင် လှုပ်ရှားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုလို့ရွှဲလို့နေပါလား..။ စောက်စေ့ဟာလည်း ကော့ထောင်လို့….။
ကျမလေ စိုင်းဖင်လိုးတာကို တအိအိခံရင်း လက်တစ်ဖက်ကို အောက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကိုင်ကြည့်မိတယ်..။ အစပိုင်းမှာတော့ ကော့ထောင်နေတဲ့ စောက်စေ့လေးကို စမ်းကြည့်မိတာပါ..။နောက်တော့ အဲဒီ စောက်စေ့ကို လက်ညှိုးထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးပြီး ကလိလိုက် ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်မိတယ်..ရှင့်..။
အို….အဖုတ်က တအားကို ဖောင်းကြွ ရွတက်နေတာပါလား….ရှင်..။ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာလည်း…ဆီခွက်မှောက်ကျထားသလိုပဲ…ရွဲနစ်ယိုစီးကျနေတာ..ရှင့်…။
စောက်ပတ်ကို လိုးနေတာ မဟုတ်လို့ အဖုတ်မှာ လီးက အဆို့အပိတ်လိုတားဆီးထားတာမျိုးလည်း ရှိမနေဘူးလေ…။ အဲ….ဖင်ကိုဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့လီးအောက်ဘက်က ဂွေးဥက တစ်ခါတစ်လေ စောက်ပတ်ကို တဖတ်ဖတ် လာလာရိုက်မိတာမျိုးတော့ ရှိတယ်..။ဒါကြောင့် တိုးလျိုပေါက် ပွင့်ဟနေတဲ့ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ အောက်ဘက်က မွေ့ယာခင်းပေါ်ကို တောက်တောက် တောက်တောက်နဲ့ ယိုစီးကျနေကြတယ်..။
ကျမက ရှမ်းတရုတ်သွေး တဝက်လောက်ပါတဲ့ ကပြားမမို့ အသားဖြူတယ်..။ ဒီတော့ စောက်ရည်လည်း ရွှမ်းတယ်ပေါ့..ရှင်..။ ယိုစီးအံထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တချို့တလေလည်း စောက်စေ့ကလိပွတ်နေတဲ့ ကျမလက်ပေါ်ကို ကျမိတာမျိုးလည်း ရှိတာပေါ့ရှင်…။
ကျမတစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လှုပ်ရှားနေကြပြီ..။ ကျမပြီးတော့မယ်…။ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိတော့မယ်…။
``အား ဟင့်ဟင့်….ဆောင့်စမ်းပါ…. ဆောင့်စမ်းပါ….ငါ့ဖင်ကို ကွဲထွက်သွားအောင် ကို ဆောင့်လိုးစမ်းပါ…၊ နင့်လီးကြီးကို ငါ့ဖင်ပေါက်ထဲ ပြည့်သိပ်နေအောင် တအားဆောင့်သွင်းစမ်းပါ…စိုင်းရဲ့…အမလေးနော်…ဆောင့်..ဆောင့်…ကောင်းလှချည်လား…..ဟယ်…..``
စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ကြီးနောက်မှာ အရမ်းကို ဖြစ်နေပါပြီ…။ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးနေပြီ ထင်ပါရဲ့..။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက အားပြင်းသလို သိပ်လည်း မြန်လာကြတယ်..။
မကြာပါဘူး..ရှင်..။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ အများကြီး ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်..။ ကျမ ပြီးသွားရပြီလေ…။ အဲဒီလို ကျမ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ပေါက်ထဲမှာ သုတ်ရည်တွေ တပျစ်ပျစ် ပန်းထုတ်ပြီး တစ်ချီကောင်း ပြီးသွားပါလေတော့တယ်..။ကျမတို့ မောင်နှမ လိုးနေကြဖြစ်နေကြ ထုံးစံအတိုင်းပဲ… ပြိုင်တူပဲ ပြီးကြတာ…။ နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့ ခဏမှိန်းပြီး နားနေကြပါသေးတယ်…။
``ဦးမောင်ကြီး ကြည့်ရတာ နင့်ကို ဖန်ချင်နေပုံ ရတယ်…..``
မှိန်းပြီး အမောဖြေနေရင်း ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မပြောတတ်ပါဘူး..။ စိုင်းက ကောက်ခါငင်ခါ ပြောတယ်.။
``ခေါက်စမ်းပါဟာ…။ တောင်တောင်အီအီတွေ လျှောက်တွေးမနေပါနဲ့…၊ ကဲ…နင်ပြောမယ်ဆိုတဲ့ အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ အကြောင်းကိုသာ ပြော…..``
စိုင်းကို ပိတ်ပြောပြီး စကားလမ်းကြောင်း သာလွှဲလိုက်ရတယ်.။ သူပြောတာ ဟုတ်တုတ်တုတ် ဖြစ်နေတာကို ကျမ ဝန်ခံရပါလိမ့်မယ်…။
ပထွေးရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့ဘူး ဆိုတာ ကျမ ရိပ်မိနေတာ ကြာလှပြီပဲ…။ ပထွေးက လစ်ပြီထင်ရင် ကျမကို တဏှာမျက်လုံးနဲ့ ခိုးခိုးကြည့်နေတာ ကြာလှပါပကော…။အင်း….သူကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ကြည့်ချင်စရာပါပဲ…။ စိုင်းနဲ့ ဖြစ်ကြပြီးတဲ့နောက် ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ဟာ နေ့ချင်းညချင်းကို ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာတာ…။
မေမေ့ဘော်ဒီလောက်နီးနီးကို ရှိနေပြီကိုး…။ ပြီးတော့ ကျမက ငယ်ရွယ်သူမို့ မေမေ့ထက် တောင် ပို တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိတယ်..။
ကျမဟာ ခပ်ဟော့ဟော့ စတိုင်လ်တွေ ဝတ်စားနေထိုင်တတ်တာမို့ အိမ်ထဲမှာ နေရင်းဆိုရင် ဘရာစီယာ ခပ်လျော့လျော့စည်းနှောင်ပြီး အင်္ကျီပါးပါး ရှော့ပင်တိုတိုတွေ ဝတ်လေ့ရှိတယ်..။ မကြာခဏဆိုသလို ဘရာစီယာ တောင် မစည်းပဲ ဘလောက်စ် တစ်ထပ်တည်းတောင်နေတာ..။ ( ဒါကလည်း စိုင်းနဲ့ လုပ်ကြတဲ့အခါ ချွတ်ရဝတ်ရ လွယ်အောင်ပါ..။
တစ်ခါတစ်လေဆိုရင် စိုင်းနဲ့ လိုးပြီး ပြန်အလာမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်ပဲ ထမီတစ်ထပ် ၊ အပေါ်အင်္ကျီ တစ်ထပ်တည်း ဝတ်လျက်သား ရှိတဲ့ အခါမျိုးတောင် ရှိတယ်..) ။ ကျမနို့သီးကလည်း တော်တော်ကို ရှည်နေပြီ…။
မေမေ့လောက်နီးနီးကို ရှိနေတာ…။ ဒီတော့ ဘရာစီယာ စည်းထားရင်တောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့အခါ ( ကျမဟာ စိတ်ငြိမ်နေတဲ့ အချိန်နဲ့ စာရင် စိတ်လှုပ်ရှားကြွရွနေတဲ့ အချိန်က ပိုများနေတတ်ပါတယ်..) နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်စူကြွနေတာကို ထင်သာမြင်သာ ပါတယ်…။ ပထွေးက အဲဒါမျိုးကို ခိုးကြည့်တာလေ…။
ကျမ မှန်တဲ့ အတိုင်း ပြောပါ့မယ်..။ ကျမဟာ ကိုယ့်ပထွေးကို ကိုယ်ပြန်ပြီး မြှူဆွယ်တဲ့ သဘောမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ရိုး အမှန်ပါ…။အဲ…..နောက်ပိုင်းမှာ ကျမနဲ့ ပထွေး လည်း ဖြစ်ကြရပေမယ့် သူ့ဘက်ကစပြီး အကွက်ဆင် ဖန်တီးတာကို ကျမကလည်း မရှောင်နိုင်တာကြောင့် ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ကြရတာပါ…ရှင်..။
စိုင်းက ကျမအပေါ် ပထွေး မရိုးသားသလိုရှိတဲ့ အကြောင်း စကားစတဲ့ အဲဒီအချိန်တုန်းကတော့ ကျမဟာ ပထွေးနဲ့ နောက်မကြာခင် ဖြစ်ကြရတော့မယ် ဆိုတာကို လည်း ကြိုတင် တွေးမထင်ထားခဲ့တဲ့ အတွက် စကားပိတ်ပြောပြီး လမ်းကြောင်း ပြောင်း ခဲ့မိတာပါပဲ…။
ကျမက ပထွေးရဲ့ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့မှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စကားအချီအချ ပြောမနေချင်တာကြောင့် လမ်းပြောင်းပြီး မေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းကလည်း အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ တို့အကြောင်း ကို ပြောပြပါတော့တယ်..။
``မခင်စိန်က အသက် အစိတ်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ…၊ တစ်ခုလပ်မ…။ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ ရှိပြီ..။ ဒီလို အရွယ်ကောင်းမှာ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့ရတာဆိုတော့ နင် စဉ်းစားသာကြည့်…။
မခင်စိန် ဘယ်လောက် ဆာနေမယ်ဆိုတာ ..၊ ပြီးတော့ သူတို့ထုံးစံက လင်နဲ့ ကွဲထားပြီးသား မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ယောက်ျားကမှ မယူတော့ဘူး ဆိုပဲ…။
ဒီတော့ မခင်စိန်မှာ နောက်ထပ်လင်တစ်ယောက်ထပ်ရဖို့ကလည်း သိပ်ကို ခက်နေပြီလေ…။ အားကိုးရာမဲ့လို ဖြစ်နေတဲ့ မခင်စိန်ဟာ သူ့အစ်မဝမ်းကွဲတော်တဲ့ အာမက်တို့ အမေဆီမှာ လာနေရတယ်…။ အိမ်မှုကိစ္စ တွေလည်း ဝိုင်းကူညီပေးတယ်..။ အာမက်က မခင်စိန်ကို ခင်တယ်..။ မခင်စိန်ကို ကူညီပေးတယ်..။ တိုတိုပြောရရင် မခင်စိန်ကို ကြိတ်ပြီးတော့ သဘောကျနေတယ် ဆိုပါတော့…``
``မခင်စိန်ဟာ သွေးသားဆန္ဒတွေ ပေါ်လာရင် တစ်ကိုယ်တည်း ဖြေဖျောက်ဖို့ လီးအတု တစ်ခု ကြံဖန်ထားတာရှိတယ်…။ ရာဘာနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ လီးအတုလို့ ပြောတာပဲ…။ ငါတော့ မမြင်ဖူးဘူး…..``
အဲဒီ လီးအတုဆိုတာရဲ့ ဓါတ်ပုံကိုတော့ ကျမအပြာဓါတ်ပုံ စာအုပ်တစ်ခုထဲမှာ တွေ့ဖူးပါတယ်…။ မိန်းမအဖုတ်ထဲ လီးကိုယ်စားထိုးထည့်လိုးပေးလို့ရတဲ့ အတံကြီးပါ…။ လီးနဲ့လည်း သိပ်ကို တူတယ်..ရှင့်..။
``တစ်နေ့ မခင်စိန် အဲဒီ လီးအတုကြီးနဲ့ သူ့အဖုတ်ကို ထိုးကလိ ဖီလင်ယူနေတုန်း အာမက်က လက်ပူးလက်ကြပ် မိသွားတယ်…။
အာမက်က နို့ကိုင်ပြီး သူလိုးတာ ခံရမယ်.. သူ့ကို လိုးနည်းလည်း သင်ပေးရမယ် ၊ မဟုတ်ရင် အကုန်သိအောင် လျှောက်ပြောပစ်မယ် ဘာညာလုပ်တော့တာပဲ..၊ မခင်စိန်ဟာလည်း လီးဆာနေတာဆိုပေမယ့် ဗိုက်ကြီးပြီး အရှက်ကွဲကုန်မှာ လည်း ကြောက်တာမို့ အာမက်ကို တောင်းတောင်းပန်ပန်နဲ့ ပဲ ဖင်ကို ပဲ လိုးဖို့ ပြောရရှာတယ်..။
မခင်စိန်နဲ့ ကွဲသွားတဲ့ သူ့ယောကျ်ားက သင်္ဘောသားလေ…။ သူ့မယားကို ဖင်လည်းဆော်တာမို့ မခင်စိန်ဟာ ဖင်ဇိမ်ခံနေတတ်တာ…၊ သူက အာမက်ကို ဖင်လိုးနည်း သင်ပေးတယ်…။ ပြီးတော့ အာမက်နဲ့ သူဖင်လိုးဖင်ခံနေကြတာပဲ…``
စိုင်းက အာမက်နဲ့ မခင်စိန်တို့ ဖင်လိုးကြတာ သူချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ရပုံကိုလည်း ဆက်ပြောတယ်..။ သူမြင်ခဲ့ရတာတွေကတော့ စောစောက ကျမကို ဖင်လိုးခဲ့တဲ့ သဘောအတိုင်းပါပဲ…။ ဘာမှ သိပ်မကွဲပြားပါဘူး..။ အဲဒါကို ပြန်ပြောရင်း စိတ်တွေထလာလို့ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက် နောက်ထပ် တစ်ချီ ထပ်လိုးကြပါသေးတယ်ရှင်….။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>