မမမူ (စ/ဆုံး)
ရေးသူ - အမည်မသိ
အရေးအသား ညက်ညက်လေးနဲ့ဖတ်လို့ကောင်းတဲ့ ရှေးလက်ရာ ဝတ္ထုလေးဖြစ်ပါသည်။
ပြုံး၍ကြည့်နေသော မူမူ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုသူ၏လက်နှစ်ဖက်က ဆုတ်ကိုင်လိုက်မိသည် ပြီးတော့မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုသူ့ဖက်သို့ဆွဲယူလိုက်ရာက မူမူ၏ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေး နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလိုက်သည်။သူ၏အနမ်းကို ကြေနပ်စွာဖြင့်ခံယူနေသော မူမူက သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့၍ပေးထားရုံသာမကကြည်နူးစွာဖြင့်ပင်သူမ၏မျက်လုံးလေးများကို မှေး၍ချထားပေးသေးသည်။
မူမူ၏ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းပြီးလိုက်ကာမှကျော်စွာ၏ကိုယ်တွင်းမှသွေးသား များက လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာကြသည်။ကျော်စွာ၏လက်နှစ်ဖက်က မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေး ကိုကျောမှသိုင်း၍ဖက်လိုက်မိသည်။ပြီးသည်နှင့်မူမူ၏မျက်နှာလေးကိုတပ်မက်စွာ ကြည့်နေရင်းကပင် သူ၏မျက်နှာက ငုံ့၍ ဆင်းသွားပြီးလျှင်ထူထူလေးလုံးနေသော မူမူ၏နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ်ကာစုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။
ရုတ်တရက်ခြောက်ခြားသွားရသော မူမူသည်ထိတ်လန့်တကြားပင်ကျော်စွာ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် ပြန်ဖက်လိုက်မိသည်။ ဒီမျှအထိဖြစ်လိမ့်မည်မထင်ခဲ့မိသော မူမူတစ်ယောက်ရင်ထဲ တွင်တုန်လှုပ်၍သွားရသည် ကတော့ မှန်ပင်ဖြစ်သည်။နမ်းသည်၊ကျော်စွာသည် အတော်ပင်မက်မောသော ဇောအဟုန်တို့ဖြင့် အတင်းကို နမ်းနေသည်။ဒီလိုဆိုပြန်တော့လဲ မူမူ၏စိတ်တွေက တမျိုးပြောင်းကာကြေနပ်ဝမ်းသာ ဖြစ်ရသည်။
ကျော်စွာသည်မူမူထက် အသက်တစ်နှစ်ကျော်ကျော်မျှငယ်လေသည်။ကျော်စွာ၏ မိန်းမ ဖြူမာကကို မူမူထက် (၇)နှစ်မျှပင်ငယ်သည်။သူတို့လင်မယားကို ဘေးမှ အခန်းတွင်ငှား၍ထားခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်နီးပါးပင်ရှိချေပြီ။ ဒါကလဲ မူမူ၏ယောကျ်ား ကိုမြင့်သွင်က နယ်သို့ပြောင်းရသဖြင့်မူမူအဖေါ်ရအောင်ဆိုကာ သူ့ဆရာ၏သမီးနှင့်သားမက်ကို အိမ်ကိုတခြမ်းကာ၍ ငှားပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
မူမူကလဲ အလုပ်နှင့်ဆိုတော့ ကိုမြင့်သွင်၏နောက်ကို အလုပ်ပစ်၍ မလိုက်နိုင်ပါ။ ဒါကြောင့်ပင်မူမူတစ်ယောက်ကျန်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ကျော်စွာသည်ချစ်မှုရေးရာကိုကျွမ်းကျင်သူ အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်လဲဖြစ်သဖြင့်သူ၏အနမ်းတွေက မူမူ၏ကျောထဲပင်စိမ့်၍သွားရသည်။ဒါတင်မက ရင်ထဲက ကလီစာတွေပါ ပြောင်းပြန်ဖြစ်ကုန်ပြီလား မသိ။မူမူကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်းပင်ကြုံး၍ ဖက်ထားမိသည်။ ဒီလိုရင်ခုံလှိုက်မောစွာဖြင့်ချစ်အရသာကို မခံစားခဲ့ရတာကြာခဲ့ချေပြီ။ကိုမြင့်သွင်နှင့်မူမူတို့ အိမ်ထောင်သက်က (၄)နှစ်မျှရှိခဲ့ကာ ရင်ခုံသံတွေ ပျောက်လုဆ ဲဆဲ ဖြစ်ရုံမျှမက ခုဆိုကိုမြင့်သွင်က ဘက်ဂျက်ပိတ်ခါနီး၍ ပြန်မလာနိုင်တာ (၂)လပင်ကျော်ပေပြီ။
ဒီတော့လဲ ကျော်စွာ၏ ရင်ခွင်ထဲမှမူမူတစ်ယောက်ပြောင်းဆန်ကာ ခံစားနေရရုံမက ကျော်စွာကိုတပ်မက်တဲ့စိတ်တွေကလဲ သူမကိုတရစ်ပြီး တရစ်ရစ်ပတ်၍ လာခဲ့ရချေပြီ။ မူမူ၏ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းဖြစ်၍လာရာမှပူနွေး၍လာခဲ့ရချေပြီ။ ဒီကြားထဲတွင် ကျော်စွာ၏လျှာဖျားလေးက မူမူ၏လျှာပေါ်သို့ထိုးထောက်၍ ယက်လိုက်သည့်အခါများတွင်တော့ မူမူတစ်ယောက် အသက်ရှုတာလေးပင်အောင့်၍ ထားလိုက်မိသည်။
သူမလိုပင်ကျော်စွာလည်း ရှိရှာပေသည်။အားမလို အားမရဖြင့်ကျော်စွာ၏လက်တွေက မူမူ၏တစ်တစ်ရစ်ရစ် ပြည့်ပြည့်ဖေါင်းဖေါင်း လုံးကြီးပေါက်လှကိုယ်လုံးကြီးကို အားမလို အားမရ လိုက်၍ပွတ်သပ်နေသည်။ ထိုမျှမကပင်လုံးတစ်စွင့်ကားနေသော မူမူ၏ တင်ဆုံကြီး လုံးလုံးပေါ်သို့လည်း လက်ဖဝါးကို ဖြန့်ကာ အုပ်၍ကိုင်ရာမှဆုပ်နယ်၍နေပြန်ပါသေးသည်။
မူမူ၏ဒူးလေးများပင်တုံချင်လာပြီ။ ကျော်စွာ၏နှုတ်ခမ်းများက မမူမူ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုလွှတ်၍ပေးလိုက်ရာမှပင်မူမူ၏ ပါးပြင်တစ်ဖက်ကို ဖိ၍နမ်းလိုက်ပြီး ပါးခြင်းဖိ၍ ကပ်ကာ မူမူကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်၍ထားသည်။ အသက်ရှုကြပ်ကာ မောနေသော မူမူကလည်း သူမ၏မျက်နှာလေးကိုတလှုပ်လှုပ်ဖြင့်လုပ်ကာ ကျော်စွာကိုပါးချင်း ပွတ်ပေးနေပြီး ကျော်စွာ၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုလည်း လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးသည့်အလား သိမ်းကြုံး၍ဖက်ထားသည်။ မူမူ၏ နားရှေ့တွင်ကပ်လျှက်သား ရောက်၍နေသောကျော်စွာ၏နှုတ်ခမ်းများက လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍လာသည်။
“ မမမူ…အခန်းထဲသွားကြရအောင်နော်….. …..
“ အို….. ”
မမမူရင်ထဲတွင်ဒိန်းကနဲဖြစ်၍ သွားရသည်။ သူကပြောလိုက်ပြီးသည်နှင့်မူမူ၏စကားပြန်တာကို မစောင့်သူတို့နှစ်ယောက်ရှိနေတာ ကလဲ အခန်းဝတွင်ရှိနေ လေတော့မူမူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်ကာ အခန်းထဲကို အတင်းပင်ဆွဲခေါ်၍သွားပါတော့သည်။
“ မင်း…မင်း…သိပ်ကဲတာဘ ဲ….အဲလောက်ထိ…မမမူမရဲဘူးကွား….အို…အမေ့…. ”
သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ရုန်းကန်ခြင်း မပြုသော်လည်း တုန်ယင်လှုပ်ခါနေသော အသံလေးဖြင့်တော့ ကန့်ကွက်ရှာရင်း ယက်ကန်ယက်ကန်ဖြင့် အခန်းထဲသို့ပါ၍သွား၏ အခန်းထဲရောက်လျှင်ပင်ရာဂစိတ်တွေ သောင်းကျန်း၍လာရသော ကျော်စွာက သူ၏လက်ကို မူမူ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြား ရှေ့ဖက်သို့လှမ်းလိုက်ရာက သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလှမ်းလိုက်ရာက သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုထဘီပေါ်မှပင် အုပ်၍ညှစ်လိုက်တော့ရာ
“ အို…အမေ့… ”
ဟူသော အသံလေးဖြင့် မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးသည်ခြေဖျားလေးများ ထောက်ကာ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားရာမှ ရုတ်တရက်လန့်ဖြတ်၍ သူမ၏ပေါင်လေးများမှာ ဟ၍သွားရသည်။ ဒီမှာတင် အကြိုက်တွေ့သွားသော ကျော်စွာက မူမူ၏စောက်ပတ်ကြီးကို မိမိရရပင်တိုး၍ကိုင်လိုက်ရာက ဖျစ်ညှစ်၍ပေးနေသည်။ မူမူတစ်ယောက်နောက်သို့မဆုတ်မိ။သူ့လက်တွေကိုလဲ လှမ်း၍မဖယ်မိ။
တခဏအကြာမှပင် ကျော်စွာ၏လက်က သူမဆီမှခွာထွက်သွားမှာကိုပင်စိုးရိမ်၍ လာမိသည်။ခါးလေးကို မသိမသာလေး ကော့၍ထဘီအောက်မှသူမ၏ စောက်ဖုတ် အိအိကြီးကိုကျော်စွာထံသို့ကပ်၍ပေးနေမိတော့သည်။ တစထက်တစလဲ မူမူ၏ပေါင်လုံးလေးနှစ်ဖက်သည်ကွတတလေးဖြစ်ကာ သူမ၏ပေါင်လေးတွေကိုဟသထက် ဟ၍ပေးလာသည်။
ကျော်စွာကလဲ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုကိုင်နေသည်။မိန်းမသားဗီဇကရှက်ရွှံ့မှုနှင့်သူမ၏ နီရဲနေသောမျက်နှာလေးကိုလွှဲကာ ဘေးသို့ခပ်ဖယ်ဖယ်လေးလုပ်ထားသော်လည်း သူမ၏ အသိစိတ်အားလုံးကတော့ကျော်စွာ၏လက်ဖဝါ်းအောက်မှသူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးဆီမှာသာ ရှိသည်။ ကိုမြင့်သွင်ပြန်မလာတာကြာလျှင်မကြာခဏပင်မူမူသည်သူမဘာသာ စောက်ပတ်ကြီးကို ကိုင်၍ပွတ်ပေးတတ်သည်။ ဒါပေမဲ့….ခု…ခု..ကျော်စွာ ကိုင်ပေးနေတာလောက်မကောင်းပါ…..ခုတော့မူမူမှာ တကိုယ်လုံးမရိုးမရွပင်ဖြစ်၍လာရချေပြီ။ အားမရနိုင်တော့သောကျော်စွာက ကြံကြံဖန်ဖန်ပင်မူမူ၏ထဘီကို ခါးမှချွတ်၍ မချဘဲ မတ်တပ်ရပ်လျှက်သာရှိနေသော မူမူ၏ထဘီလေးကိုဆွဲ၍မတင်လိုက်သည်။
“ အို…မောင်….မောင်လေး…..မလုပ်နဲ့….အို…. မလုပ်နဲ့မလုပ်နဲ့.......... ”
ဟု ပြာပြာသလဲပြောရင်းမှကျော်စွာ၏လက်တွေကို ဖယ်နေသော်လည်း အသားချင်းထိရုံမျှသာ တွန်းဖယ်သည့်အားကမပါသည့်အပြင်ကျော်စွာဟူသာ အမြဲတစေခေါ်ခဲ့သော မူမူက အခု မောင်လေးဟုပင် အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြင့်ခေါ်လိုက်ချေပြီ။ မူမူ၏ထဘီလေးမှာလဲ ခါးနားထိပင်လှန်၍တက်သွားပေပြီ။ဖြူဖွေးသော တောင့်တောင့်တင်းတင်းမူမူ၏ အောက်ပိုင်းတခုလုံးကထွက်ပေါ်၍ လာချေပြီ။ ဒီမှာတင်ကျော်စွာ၏လက်က မူလနေရာဟောင်းသို့ရောက်၍ သွားရာအုပ်၍ဆုတ်ကိုင်ပြန်ချေသည်။
မူမူ၏ဖင်သားလုံးလုံးကြီးက တွန့်ကနဲ နောက်သို့ဆုတ်သွားရာမှသူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကတော့ကျော်စွာ၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုဆွ ဲ၍ အတင်းဖက်လိုက်မိသည်။ မူမူတစ်ယောက်ဒူးလေးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီ။သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုတရွရွ ဖြင့်ပွတ်လိုက် ဇိကနဲဇိကနဲ ဆုတ်လိုက်ဖြင့်လုပ်နေတာကို ရင်တလှပ်လှပ်ဖြင့်ခံစား၍ နေရင်းက မူမူ၏အကြည့်များသည် နားတွင်ပင်ရှိနေသော နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှ နှစ်ယောက်အိပ်မွေ့ယာကြီးဆီသို့ ရောက်၍သွားရသည်။ ဒါကိုသိလိုက်သော ကျော်စွာက သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးကို အုပ်၍ကိုင်ကာ ညစ်ထားရင်း
“ မမမူ……ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်နော်.. ”
“ ဟင့်အင်း….. ”
ဟုကိုယ်လုံးလေးခါကာ ပြောလိုက်ရင်းမှပင်မူမူသည်ကျော်စွာ၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုတိုး၍ ဖက်ထားလိုက်သည်။ ကျော်စွာ၏လက်တွေက မူမူ၏စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို စုန်ချီဆန်ချီပွတ်၍နေရင်းက သူ၏လက်ညှိုးထိပ်က စောက်ပတ်ဝထဲကိုတိုး၍ တိုး၍နှိုက်လိုက်ပါသေးသည။် မူမူ၏ ဖင်လုံးကြီးတွေမှာ မြောက်ကြွ မြောက်ကြွဖြင့်ဖြစ်၍နေရသည်။ခဏအကြာမှာပင်မူမူ၏စောက်ပတ်ဝမှ ကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးများ စိမ့်၍ထွက်လာသည်။ ဒီမှာတင်ကျော်စွာ၏ လက်ချောင်းလေးကလဲ မူမူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့စွပ်ကနဲထိုးထည့်လိုက်သည်။
“ အို…..ဟင့်…..အ….အ…..အား….. ”
ကျော်စွာသည်မူမူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ထိုးထည့်လိုက်ပြီးသော်သူ၏လက်ညှိုးကို ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်၍ထုတ်ချီ သွင်းချီလုပ်ပေးရုံမျှပင်မက သူ၏လက်မထိပ်လေးဖြင့်လည်း ထွားထွား ကြိုင်းကြိုင်းရှိနေသော မူမူ၏စောက်စေ့လေးကို ဖိ၍ပွတ်ပေးလိုက်၏ မူမူခမျာ ကိုယ်လုံးလေးတစ်ခုလုံးပင်ဆတ်ကနဲဖြစ်၍သွားရသည်။ ကျော်စွာတစ်ယောက်တလုံးတခဲကြီးဖြင့် ဖြူဖွေးကာ တောင့်တင်းလှသော မူမူကို ချောင်းနေသည်မှာ ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
မူမူ၏စောက်ပတ်ဝမှစောက်ရည်တို့သည်တစထက်တစ စိုရွှဲ၍လာခဲ့ရချေပြီ။ ကျော်စွာသည်သူမ၏ စောက်ခေါင်း ထဲမှသူ၏လက်ညှိုးကိုဆွဲ၍ထုတ်လိုက်ပြီး လက်ကိုပါရုတ်လိုက်ရာ ခါးသို့လှန်တင်ထားသော မူမူ၏ထဘီလေးသည်မူလအတိုင်း ပြန်၍ကျသွားသည်။ ကျော်စွာသည်မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို နောက်ကျောဖက်မှသိုင်း၍ဖက်ထားသော သူ၏ လက်ကိုခွာ လိုက်သည်။
ပြီးတော့ကျော်စွာ၏ကိုယ်လုံးလေးက နောက်သို့ဆုတ်၍ မူမူ၏ ကိုယ်မှ အခွာလိုက်တွင်တော့မူမူ၏ လက်လေးများသည်လည်း ကျော်စွာ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ဖြေလျှော့၍ ပေးလိုက်လေသည်။ ကိုယ်လုံးချင်းခွာကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှပင်တုန်တုန်ယင်ယင်လေးရပ်၍နေရာက ကျော်စွာကိုသူမ၏ တပ်မက်မှုတွေ အပြည့်ဖြစ်နေသော မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့်ကြည့်နေသည်။
ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်ကုန်သည်နှင့် ကျော်စွာသည်သူ၏ရှပ်အင်္ကျီကိုကိုယ်မှဖယ်ခွာလိုက်သည်။ပြီးတော့မူမူကိုလှမ်း၍ကြည့်လိုက်ရင်း သူဝတ်ထားသော ပုဆိုးခါးပုံစကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲ၍ ဖြုတ်လိုက်တွင်တော့ ကြည့်နေသော မူမူ၏ ရင်ထဲတ ွင်ထိပ်ကနဲဖြစ်၍သွားသည်။
ဟုတ်ပါသည်။ပါးပြင်ထောင်နေသော မြွေဟောက်ကြီးသဖွယ်တန်းလန်းဖြင့်ထွက်ပေါ် ၍လာသော ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးသည်ကိုမြင့်သွင်၏လီးကြီးနှင့်မတိမ်းမယိမ်းပင်ရှိသော်လည်း လီးနှင့်ပြတ်နေခဲ့ သည်မှာ(၂)လကျော်မျှကြာခဲ့ရကာ တွေ့မြင်နေရသော လီးတန်ကြီးကလဲ သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်းအသွင် မာကျော၍နေရသည့်အပြင်ဒစ်ကြီးကလဲ ပြဲလန်ပြီးနီရဲနေသည်။ ပြီးတော့သူမကိုတည့်တည့်ကြီး ချိန်ရွယ်ထားသလိုဖြစ်ကာ မာကြောလှသော လီးတန်ကြီးက တဆတ်ဆတ်ဖြစ်၍နေသည်။
မူမူ၏ မျက်လုံးရွ ဲကြီးများက လီးတန်ကြီးဆီမှမခွာနိုင်သလိုသူမ၏ရင်ထဲတွင်လဲ ဘလောင်ဆူ၍နေချေပြီဖြစ်သည်။ သူမကြည့်နေစဉ်မှာပင်ကျော်စွာကလဲ ရပ်၍ပြထားရာမှ ကျော်စွာ၏ ကိုယ်လုံးကြီးက တချက်လှုပ်လိုက်သဖြင့် လီးတန်ကြီးမှာ ရမ်း၍သွားသည်။ မူမူ၏ရင်ထဲတွင်လှိုက်ကနဲဖြစ်သွားရပြီး သူမသည် စအိုဝလေးကိုပင်ရှုံ့၍ သွင်းလိုက်မိ၏။
“ မမမူ….အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့လေ…… ”
လေသံက တိုးတိုးလေးနှင့်အေးအေးလေးပင်။ဒါပေမဲ့မူမူရင်ထဲတွင်ဒိန်းကနဲ မြည်သွားရသည်။ပြီးတော့ သူမကိုတဲ့တဲ့မတ်မတ်ချိန်ရွယ်၍ထားသော လီးတန်ကြီးကို ကြည့်ရင်းက မူမူသည်တုံတုံယင်ယင်ဖြင့်ပင် သူမ၏အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ဘရာစီယာကိုပါ ချွတ်လိုက်သည်။ သေနတ်နှင့်ချိန်၍ အမိန့်ပေးခံလိုက်ရသူပမာ နှစ်ခါမပြောရဘဲ မူမူသည် အဝတ်တွေကို ချွတ်နေသည်။ သူမ၏ကိုယ်မှဘရာစီယာလေး ကင်းကွာသွားသည်နှင့်လှုပ်ခါ၍ထွက်လာသော မူမူ၏ နို့အုံကြီးတွေ မှာတင်း၍ နေပြီး နို့သီးလေးတွေမှာ နီညိုရောင်လေးများဖြင့်ခပ်ထွားထွားဖြစ်လျှက်ကော့တက်၍နေကြသည်။အင်္ကျီတွေအားလုံး ချွတ်ပြီးသွားသော မူမူသည်ခပ်တွေတွေလေးရပ်၍နေသည်။
“ ထဘီကို ချွတ်လိုက်လေ………မမမူ….. ”
သူ့စကားမဆုံးမှီမှာပင်ဆတ်ကနဲဖြစ်၍ သွားရသော မူမူသည်သူမ၏ထဘီလေးကို ခါးမှဆွဲ၍ဖြေကာ လွှတ်ချလိုက်သည်။ မူမူ၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အဆမတန်ဖေါင်းကား၍နေပြီး အမွှေးနက်များမှာ ခပ်စိပ်စိပ်ပေါက်၍ နေကြသည်။သူမ၏ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေး တဖက်တချက်ရှိစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများသည် သူမ၏စောက်ပတ်အဝလေးနားတွင် အိမ်ထောင်သက်ရင့်သူဖြစ်သည်နှင့်အညီခပ်ဟဟလေးဖြစ်၍နေသည်။
မူမူမှာရင်အုံကြီးများ နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြင့်ဖြစ်ကာလှိုက်မော၍နေသည်။သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးတခုလုံးကို တပ်မက်စွာဖြင့် ကြည့်နေရင်းကပင်ကျော်စွာသည်သူ၏ကိုယ်လုံးတီးကြီးကို ရှေ့သို့တိုးလိုက်သည်။ တရမ်းရမ်းဖြစ်၍ သွားရသော ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးသည်မူမူ၏စောက်ပတ်ကြီးနှင့်ထိလုထိခင်ဖြစ်၍ သွားရသည်။
“ မမမူ ”
“ ဟင်….. ”
တရမ်းရမ်းဖြစ်သွားသော ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးဆီမှသူမ၏အကြည့်များကို ရုတ်သိမ်းကာ မူမူသည်မျက်လုံးရွဲကြီးများကို ပင့်၍ ကျော်စွာကို ကြည့်လိုက်၏။ မူမူ၏ မျက်လုံးရွဲကြီးများသည် အရည်လေးများ ရစ်ဝိုင်းလျှက်တောက်ပ၍နေသည်။
“ ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်လေ……မမမူ……. ”
မူမူသည်ကျော်စွာကို အသာလေးခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီးမှသူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဖြေးဖြေးပင်နောက်သို့လှည့် လိုက်သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ထောင်မတ်၍နေသော ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးသည်ဖြူဖွေးမို့ဖေါင်းနေသော မူမူ၏ဖင်သားကြီးနှင့်ဖိကပ်မိလိုက်တော့သည်။ ဖင်သားကြီးတစ်ဖက်နွေးကနဲဖြစ်သွားရစဉ်မှာပင်မူမူသည်သူမ၏ခြေထောက်လေးများ ကို ရှေ့သို့ မလှမ်းသေးဘဲပေ၍ ရပ်နေလိုက်မိသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင်ကျော်စွာ၏လက်နှစ်ဖက်က လက်ဝါးနှစ်ဖက်သည်ပျံ့ကား၍ မူမူ၏ ဖင်သားကြီး တဖက်တချက်သို့ဖိကပ်ကာ သူမ၏ဖင်သားကြီးတေ ွကိုသုံးလေးခါမျှပင်ဆုတ်နယ်လိုက်သည်။ပြီးတော့မှ သူ၏လက်နှစ်ဖက်ကိုမူမူ၏တင်သားကြီးများဆီမှ ခွာလိုက်သည်။
ထိုအခါမှသာ မူမူသည်ကုတင်ဘေးသို့ တိုးကပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ပေါင်တဖက်ကိုကုတင်ပေါ်သို့ခွ၍တင်လိုက်တော့ရာ ကျန်ခြေထောက်လေး တစ်ဖက်က ကုတင်ဘေးကြမ်းပြင်မှထပ်မံ၍ မကြွရသေးမီမှာပင်သူမ၏နောက်သို့တိုးကပ်လိုက်သော ကျော်စွာက မူမူ၏ခါးလေးကိုလက်တဖက်ဖြင့်လှမ်း၍ ဖက်လိုက်ပြီး ပေါင်တဖက်ကုတင်ပေါ်သို့ ရောက်နေသည့်အတွက်ပြဲကား၍ သွားသော သူမ၏ပေါင်ရင်းနှစ်ဖက်ကြားကိုသူ၏လီးတန်ကြီးကို သွင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့လက်တစ်ဖက်က သူ၏လီးတန်ကြီးကိုကိုင်လိုက်ရာက လီးတန်းကြီး၏ထိပ်ကို မူမူ၏စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့လိုက်သည်။
“ ဟင်း….မင်းနှယ်……ကြံကြံဖန်ဖန်ကွယ်…… …..အို…ဗြိ…..အမေ့….ကျ ွတ်…..ဖွတ်….အင့်…ဟင်း…ဟင်း….. ”
မူမူ၏မျက်လုံးလေးများ စင်း၍ကျသွားခဲ့ချေပြီ။ထို့အပြင်ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးကလ ဲ မူမူ၏ စောက်ပတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးထဲသို့တစ်ဆုံးဝင်၍ သွားခဲ့ချေပြီဖြစ်သည်။ သူ၏လီးတန်ကြီးမှာ နွေးကနဲ စီးကနဲဖြစ်ကာ မူမူ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့တဆုံးဝင်သွား သည်နှင့်ကျော်စွာသည် သူ၏ခါးကို နှိမ့်ကာ အောက်ကနေပင့်ပင့်ပြီး ဆောင့်ကာလိုးပါ တော့သည်။ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်၍ လိုးလိုက်သော ကျော်စွာ၏ဆောင့်ချက်များကြောင့် ပင်မူမူ၏ဖင်းသားလုံးလုံးကြီးတွေ အိပက်အိပက်ဖြင့်တုန်ခါ၍နေရသည်။ လိုးစမှာပင်ဆက်တိုက်ဆိုသလိုထွက်၍လာသော မူမူ၏စောက်ရည်များသည်သူမ၏ ဆန့်၍ထောက်ထား သော ခြေထောက်လေးရှိပေါင်တွင်းသားလေးများပေါ်သို့ပင်စီး၍ ကျနေကြပြီဖြစ်သည်။
မူမူသည်လည်း မျက်လုံးနှစ်လုံးကို မှေးစင်းရင်းထားရာမှ အံလေးတွေကြိတ်ကာ ကျော်စွာဆောင့်သမျှကို အံတင်းစွာခံနေသည်။ ကျော်စွာသည်လည်း မူမူ၏နောက်မှနေ၍ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ကာလိုးနေရင်းမှသူမ၏ ကိုယ်လုံးကို နောက်မှနေ၍ ဖက်ထားသော သူ၏လက်က မူမူ၏နို့အုံကြီးတွေပေါ် လှမ်းလိုက်ရင်း နို့အုံကြီးတွေကို ဆုတ်ကာနို့သီးတေ ွကို ချေမွရင်း ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်၍ လိုးသည်။
ကျော်စွာ၏ ဆောင့်ချက်များက မည်မျှပင် ပြင်းထန်ထိမိပါစေ၊မူမူ၏ ခြေထောက်တစ်ဖက်က ကုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင်ထောင်ရင်း တဖက်က ကုတင်ဘေးစောင်း ပေါ်သို့ဒူးကွေး၍ ခွတင်ထားသဖြင့်ပေါ်နှစ်ဖက်ကားကာစောက်ပတ်ဝကို ဖြဲပေးထားသလိုဖြစ်နေသဖြင့်မူမူမှာ အားမရနိုင်ဖြစ်၍နေရလေသည်။ ကြာလာတော့မူမူတစ်ယောက် အားမရနိုင်မှုတွေကိုသီးမခံနိုင်တော့ပါ။
“ နေ….နေအုံး….မင်းလီးကို ဖိသ ွင်းထားလိုက်….ဟုတ်ပီ…… ”
မူမူသည်ကုတင်စောင်းတွင်တင်ထားသောသူမ၏ခြေထောက်တဖက်ကိုကုတင်အောက်သို့ပြန်၍ချလိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးကိုကုတင်ပေါ်သို့မှောက်လိုက်ပြီး ကုတင်စောင်းကို ဝမ်းဘိုက်ဖြင့်ဖိကာ ဖင်သားဖွေးဖွေး လုံးလုံးကြီးများကို အပေါ်သို့ကော့၍ တင်ပေးလိုက်သည်။
“ ဆောင့်….ဆောင့်တော့…..ဖွတ်….အ..ပြွတ်…ဖွတ်…အမလေး…အင်း..ဟင်း… ”
ကျော်စွာကလဲ သူမ၏ဖင်သားကြီး လုံးလုံးတစ်တစ်ကြီးများကိုလက်နှစ်ဖက်ဆုတ်၍ ကိုင်ကာ အားပါးတရကို ဆောင့်၍လိုးနေပေသည်။ သူဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း အိကနဲ အိကနဲတုန်၍တုန်၍သွားရသော မူမူ၏ ဖင်သားကြီးတွေ အဖြစ်ကိုကြည့်ကာ ကျော်စွာ၏ရမ္မက်စိတ်တွေက ပို၍ပြင်းထန်လာရ ကာ လိုးဆောင့်ချက်တွေကလဲ ပို၍သွက်လာသည်။
ကုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင်ထောက်၍ထားသော မူမူ၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်မှာ ကား၍ မလာဘ ဲ ဟတယ်ဆိုရုံလေးမျှသာ စေ့၍ထားသဖြင့်ပေါင်နှစ်ချောင်းစေ့၍ နေသော ကြောင့်သူမ၏ စောက်ပတ်ဝမှာ စေ့၍နေသဖြင့်စောက်ခေါင်းထ ဲသို့ အပြင်းအထန်ဆောင့်၍ လိုးနေသောကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးနှင့် စောက်ပတ်တို့မှာ ကြပ်ကြပ်ညပ်ညပ်လေးဖြစ်ကာ နေသည့်အတွက်နှစ်ယောက်စလုံးမှာ လိုးရ ခံရတာ ထိထိမိမိရှိလျှက် ရသာတွေ့နေရသည်။
တခဏအတွင်းမှာပင်မူမူ၏စောက်ပတ်အဝမှထွက်၍လာသော စောက်ရည်များမှာ သူမ၏ ပေါင်သားဖြူဖြူလေးများပေါ်သို့ပင်စီး၍ကျနေကြပေပြီ။မူမူတစ်ယောက်ဘယ်တုံးကများစ၍ ဆန္ဒတွေကို မျိုသိပ်ခဲ့ရသည်မသိ။အခု ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးက ကာလအတန်ကြာအောင်ပိတ်၍ထားခဲ့သော သူမ၏စောက်ခေါင်းကိုထိုးဖွင်းလိုက်သည် နှင့်ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရအောင်ပင်စောက်ရည်များမှာ တမံပွင့်၍သွန်ချလိုက်သလိုပင်လိမ့်၍ စီးကျလာနေ ကြသည်။
“ ဟင်….ကောင်းလိုက်တာ……..မမရယ်…… …..ကောင်း…..ကောင်းတယ်…..ဟင်း..ဟင်း….ကောင်းလိုက်တာ…မောင်ရယ်…. ”
မူမူ၏ စကားသံလေးက မပီမသ မသဲမကွဲလေးဖြင့်ခပ်ချွဲချွဲ လေးဖြစ်၍ နေချေပြီ။ အားရပါးရ ဆောင့်၍ လိုးရင်းကပင်မချိတင်ကဲဖြစ်၍လာရသော ကျော်စွာသည်မူမူ၏ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်ရင်းကနက်ရှိုင်းစွာထွက်ပေါ်၍လာသော မူမူ၏ စအိုပေါက်လေးထဲကို သူ၏လက်ညှိုး၊လက်တစ်ဆစ် ခန့်ကိုထည့်၍သွင်းလိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက်လေးလှည့်ပေးလိုက်သည်။
“ ဟင့်….အို……အို…အိုး…… ”
မူမူ၏ခါးလေးမှာ ခွက်၍သွားကာ ဖင်သားကြီးတွေမှာ ခါရမ်း၍ သွားသည်။ စအိုပေါက်လေးကို ကလိတာခံလိုက်ရစဉ်မှပင်မူမူ၏ စောက်ပတ်ထဲ မှာလည်း ဒလကြမ်းပင် ယား၍တက်လာရတော့သည်။ ကျော်စွာတစ်ယောက် အားပါးတရ ဆောင့်လိုးနေသည့်ကြားကပင်မူမူသည်မကြေနပ်နိုင်ဖြစ်၍လာရသည်။
“ ဆောင့်….မင်းခါးကိုနိမ့်ပြီးလီးကြီးကို ထောက်ပြီး ဆောင့်..အ…ဟုတ်ပီ…. အမလေး…ဖွတ်…အား…ပြွတ်…ဖွတ်…အင်း…ဟင်း…ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်…. ”
ကျော်စွာကခါးကို နိမ့်၍လီးတန်ကြီးကို နောက်ကနေ၍ ဆောင့်၍လိုးတော့ရာ လီးတန်ကြီးမှာ သူမ၏စောက်ပတ်ရှေ့မှ စောက်စေ့လေးကို ဖိကြိတ်ကာပွတ်ဆောင့်နေတော့သဖြင့်မူမူ၏တကိုယ်လုံးမှာ တဆတ်ဆတ်ပင်တုန်၍နေရလေသည်။
“ မမ……အားရရဲ့လား…ဟင်…… ….ရတယ်…မောင်ရယ်….မင်း…မင်း…ဆက်ဆောင့်စမ်းပါအုံးကွယ်…ဟင်း..ဟင်း… ”
ကျော်စွာကလဲ မူမူ၏စိတ်ကြိုက်ဆောင့်၍လိုးသည်။မူမူကလည်း ကျော်စွာလိုးသမျှကို အိပ်ယာပေါ်တွင် မှောက်၍ချထားသော သူ၏ကိုယ်လုံးတီးလေးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြစ်၍နေရာမှသူမ၏ဖင်သားကြီးတွေကို နောက်သို့ပစ်၍ ပစ်၍ကော့ပေးကာ အားပါးတရကို အလိုးခံ၍ နေချေသည်။ သဲသဲမဲမဲ လိုးလျှက်ရှိကြသော သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တစထက်တစ အရသာတွေ အီဆိမ့်၍လာကြရ ချေပြီဖြစ်သည်။
“ အင်း…ဟင်း..ဟင်း…မောင်…..မမ ပြီး..ပြီးချင်ပြီ….ဟင်း..ဟင်း…ခွာမဆောင့်နဲ့ တော့….ကပ်ဆောင့်…ကပ်ဆောင့်ပေးနော်….ဟင်း…. ”
ကျော်စွာသည်မူမူ၏အကြိုက်ကို အလိုလိုက်ကာ သူ၏ဆီးခုံကိုသူမ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကြား နောက်တွင်ဖိကပ်လိုက်ပြီး ခါး၏အားကိုမယူတော့ဘဲ တင်ပါးနှင့်ပေါင်အားကိုယူကာ ပင့်၍ ပင့်၍ဆောင့်သည်။ ပြီးတော့လဲကျော်စွာ၏ လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏ခါးကို သေချာစွာ ဆုတ်ကိုင်၍ လီးတန်ကြီးကိုတဆုံးနီးပါး ထုတ်ကာ ထုတ်ကာဖြင့် အားကုန်ကြုံး၍ ဆောင့်လေတော့ရာ ခဏအကြာမှာပင်
“ အား….မောင်…မောင်….အိုး…. ”
ဟူသော ရေရွတ်သံလေးနှင့်မူမူတစ်ယောက်လူးလှိမ့်သွားစဉ်မှာပင် သူမ၏ နောက်မှ ဆောင့်၍လိုးနေသော ကျော်စွာသည်လည်း မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဒရောသောပါးလှမ်း၍ဖက်ရာမှသူမ၏ကျောပြင်လေးပေါ်သို့မှောက်ရက်သားကျ သွားရပါတော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်သည် ကုတင်စောင်းတွင် မှောက်ခုံလေးဖြစ်ကာ ထပ်ရက်သားလေးမှိန်းနေကြသည်။ခဏကြာတော့မှ
“ ကဲပါ…ဖယ်စမ်းပါဦး….ကျော်စွာရယ်…….. ”
ကျော်စွာက မူမူ၏ကျောပေါ်တွင်မှောက်ရက်ဖြစ်၍နေသော သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြ ွ၍ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ပြီးတော့မှသူ၏လီးတန်ကြီးကို မူမူ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲ၍ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ထိုအခါကျတော့မှ မူမူသည်ကုတင်စောင်းတွင်မှောက်ရက်သား လေးဖြစ်၍နေသော သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ပက်လက်လှန်လိုက်ရာမှသူမ၏အကြည့်က အရည်များနှင့်ပေပွကာ အသဲယားစရာ ကောင်းလှသော ကျော်စွာ၏ လီးတန်ကြီးဆီသို့ရောက်၍သွားသည်။
“ ဟင်….သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းဘဲ….. ”
မူမူက မျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားဖြင့်တိုးတိုးလေး ညီးညီးညူညူပြောလိုက်သည်။ မှန်ပါသည်။တချီပြီးသ ွားသော ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးမှာ ဘာမှပြောင်းလဲမှုမရှိဘဲ တောင်မတ်ဆဲ တောင်မတ်တုန်း ပင်ရှိနေသည်။ လီးတန်ကြီးကို ကြည့်လျှက်က မမူသည်ကုတင်စောင်းတွင်တက်၍ထိုင်လိုက်သည်။ ကျော်စွာက သူမ ရှိရာဘက်သို့တိုးလိုက်ပြီး မူမူ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုသူ၏လက်များဖြင့်ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။
“ မမ စောစောက ကျနော်ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်….. ”
မူမူ၏ မျက်နှာလေးမှာ ရဲသွားသည်။
“ မသိဘူး………သွား…. ”
ပြီတီတီမျက်နှာပေးလေးဖြင့်ကျော်စွာကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ရာက မူမူသည်သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို လှည့်လိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင်ပက်လက်လှန်၍ လှဲချလိုက်လေ၏ ထိုအခါတွင်ကျော်စွာက ကုတင်လေးကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်သူ၏ခြေထောက်နားတွင်ရှိနေသော မူမူ၏ထဘီလေးကိုလက်တဖက်ဖြင့်ကောက်ပြီး ကိုင်လိုက်ရာက ကုတင်ပေါ်သို့လှမ်း၍ တင်လိုက်သည်။
ပြီးတော့သူသည်မူမူ၏မျက်နှာလေးကိုလှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။မူမူက ကျော်စွာ၏ အကြည့်တွေကို ရင်ဆိုင်ကာ ကြည့်လိုက်ပြီးမှ ကျော်စွာကို မျက်တောင်လေးတစ်ချက်ထိုး၍ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စူတူတူလေးလုပ်ကာ မျက်နှာလေးကိုတဖက်သို့လှည့်လိုက်သည်။
ကျော်စွာက သူ၏လက်တဖက်ထဲမှထဘီလေးနှင့်သူ၏လီးတန်ကြီးကိုသုတ်နေသည်။ လီးတန်ကြီး တင်သာမက လီးတန်ကြီးအရင်း ဆီးခုံနှင့်ပေါင်ခြံတွေ ကိုပါသုတ်သည်။ အားလုံးသန့်စင်သွားပြီဆိုမှ ကျော်စွာသည်မူမူ၏ပေါင်လေးနှစ်လုံးကိုဆွ ဲ၍ ကားလိုက်သည်။ပြီးတော့ လက်ထဲက မူမူ၏ထဘီလေးဖြင့်ပင်သူမ၏ ပေါင်ခြံဆီးခုံနှင့်စောက်ပတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံးသာမက ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကိုပါ သူမ၏ ထဘီလေး နှင့်သုတ်၍ သန့်စင်ပေးသည်။
ပြီးတော့မူမူ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဒူးကွေး၍ ထောင်ပေးလိုက်ပြီး သူမ၏ ဖင်ကြားလေး အောက်သို့ပင် ထဘီလေးကိုကိုင်ထားသော သူ၏လက်ကိုသွင်း၍သုတ်ကာ သန့်စင်ပေးသည်။မူမူက သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို မြောက်၍ကြွပေးသည်။ ကျော်စွာ သန့်စင်ပေးပြီးတော့မှ ဖင်သားကြီးတွေကို မွေ့ယာပေါ်သို့ပြန်၍ချလိုက်သည်။ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေး တစ်ခုလုံး ငြိမ်သက်ကာ ကျော်စွာက ယုယစွာလုပ်ပေးနေတာလေးတွေကို မူမူသည်ကြည်နူးပီတိဖြစ်၍နေရသည်။
စောစောက လွှဲထားသော မျက်နှာလေးကိုပင်ပြန်၍လှည့်ကာ သူမ၏မျက်လုံးကြီးများက ကျော်စွာကို ကြင်နာစွာဖြင့်ကြည့်၍နေသည်။ အားလုံးသန့်စင်ပြီးသွားသောအခါတွင်မှကျော်စွာသည်ထောင်၍ထားသော မူမူ၏ ပေါင်းလုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ကား၍ ခပ်စိုစိုလေးဖြစ်နေသော မူမူ၏ စောက်မွှေးအုံလေးပေါ် သို့ထဘီလေး၏မစိုသေးသော အပိုင်းကို ရွေးကာဖွဖွလေး ပွတ်၍ပေးနေသည်။
တကိုယ်လုံးငြိမ်သက်စွာဖြင့်ခံနေသော မူမူ၏ မျက်လုံးလေးများမှာ မှေးကနဲ မှေးကနဲ ကျ၍နေရသည်။ စောစောက တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ပြီးဖြစ်၍ အတန်ငယ်မျှ တည်ငြိမ်သွားရသော မူမူ၏ ရမ္မက်သွေးတို့သည် ယခုအခါ ပြန်၍လှုပ်ရှားစပြုလာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ကျော်စွာကလည်း ထဘီလေးဖြင့်သူမ၏ စောက်ပတ်အုံကို အမွှေးလေးတွေပေါ်မှဆက်တိုက်ပွတ်၍ပေးနေရာ စောစောက စိုထိုင်းထိုင်းဖြစ်၍နေရသော မူမူ၏ စောက်မွှေး လေးများသည်ခြောက်သွေ့သွားရုံမျှမကဘဲ ပကတိအတိုင်းပင်ခပ်ဖွာဖွာလေး ဖြစ်၍ လာခဲ့ရပြီဖြစ်ပါသည်။
ကျော်စွာသည်ထဘီလေးကိုကိုင်ထားသော သူ၏လက်ကိုကြွလိုက်ကာ ကျန်သော လက်တဖက်က မူမူ၏စောက်ပတ်အိအိကြီးပေါ်သို့လှမ်း၍တင်လိုက်ပြီး သူ၏ လက်ညှိုး လက်မတို့ကို မူမူ၏စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုပေါ်တွင်တင်ကာ ဖိလိုက်ပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ဖြဲလိုက်သည်။
“ အို………..မောင်……… ”
မူမူ၏ ကိုယ်လုံး ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးမှာ တွန့်ကန ဲဖြစ်၍သွားကာ မျက်နှာလေးမှာရဲ၍ သ ွားသည်။ပြီးတော့ သူမသည်မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကို မှိတ်၍ချလိုက်တော့သည်။ မူမူ၏ စောက်ပတ်အုံကြီးမှာလဲ ဖေါင်းကား၍ ရှိနေပြီဖြစ်သည့်အပြင်သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံး မှာလဲ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍နေရလေသည်။ ကျော်စွာသည်သူ၏ လက်နှစ်ဖက်စလုံးကို ရုတ်သိမ်းလိုက်ရာက လက်ထဲမှမူမူ၏ ထဘီလေးကို ကုတင်ခြေရင်းဖက်သို့လှမ်း၍ ပစ်လိုက်ပြီး နောက်တွင်တော့ကျော်စွာ သည်မူမူနှင့်ယှဥ်လျက်သား အိပ်ယာပေါ်သို့လှဲ၍ချလိုက်လေသည်။ ကျော်စွာတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်သို့ပက်လက်လှန်လိုက်သည်နှင့်သူ၏လီးတန်ကြီးက မိုးမျှော်ကာထောင်နေသည်။ဒါကိုပင်မူမူကလဲမက်မောစွာဖြင့်လှည့်၍ ကြည့်နေသည်။
“ မ…..မ……. ဘာလဲဟင်…..မောင်…. ”
မူမူက ကျော်စွာ၏ဖက်သို့သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုစောင်းလိုက်ကာ လက်တဖက်ဖြင့် ကျော်စွာကိုဖက်လိုက်သည်။
“ မောင့်လီးကြီးကိုကိုင်ကြည့်ပါလား ဟင်…… ”
“ အို…… ”
မူမူ၏မျက်နှာလေးမှာ ရှက်သွေးလေးများက ရဲ၍ သွားရပြန်ပါသည်။ဒီကြားထဲကပင်မူမူက ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးကိုလှမ်း၍ကြည့်လိုက်သည်။ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးမှာ စောစောက သူမကို မလိုးမှီကအတိုင်းပင်ပုံစံမပျက်စံချိန်မကျ မာကြောထောင်မတ်လျှက်ရှိသည်။
“ လုပ်ပါ မမ…ရယ်…မောင် အကိုင်ခံချင်လို့ပါ….. ”
ကျော်စွာက ခလေးငယ်ပမာ ပူဆာပြန်ပါသည်။
ခက်ပြီ။မူမူက (၃)(၄)နှစ်ပေါင်းလာသော သူမ၏ယောကျ်ား ကိုမြင့်သွင်၏လီးတန်ကြီးကိုပင်ကိုင်ရမှာဝန်လေးခဲ့သူဖြစ်သည်။ ကိုမြင့်သွင်က အတင်းအကြပ်လုပ်မှသာ ကိုင်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ခုလဲကျော်စွာက အတင်းအကြပ်ပင်သူ၏လီးတန်ကြီးကိုကိုင်ရန်ပူဆာနေပေပြီ။ကျော်စွာကို ဖက်၍ထားသော သူမ၏လက်လေးက ကိုယ်လုံးကြီးအောက်ဖက်ဆီသို့လျှောတိုက်၍ ဆင်းသွားသည်။
ပြီးတော့ အုံကောင်းကောင်းဖြင့်ထူထပ်စွာရှိနေသော ကျော်စွာ၏လမွှေးအုံကြီးထဲသို့မူမူသည်သူမ၏လက်ချောင်း ဖြူဖြူလေးတွေကိုထိုးသွင်းကာ ဖွလိုက်သည်။ ကျော်စွာ၏လမွှေးတွေမှာ စိုထိုင်းထိုင်းဖြင့်ရှိနေသေးသည်။သူမ၏ စောက်မွှေးလေးတွေကို ဖွာလန်ကြဲခြောက်သွေ့သွားသည့်တိုင်ယုယုယယလုပ်ပေးခဲ့ပေမဲ့လဲ သူကိုယ်တိုင်တော့ အမွှေးတွေက စိုထိုင်းထိုင်းဖြင့်ပင်ရှိနေသေးသည်။
မူမူ၏ရင်ထဲတွင်ကျော်စွာကိုသနားသွားမိသည်။မူမူ၏ လက်လေးတွေက ကျော်စွာ၏ လမွှေးတွေကို ထိုးဖွပေးနေရုံမျှပင်မဟုတ်ဘဲ ဆီးခုံနှင့်ကျော်စွာ၏ ပေါင်ခြံတို့ကိုလက်ဖဝါးနုနုလေးဖြင့်လျှေက်၍ပွတ်ပေးကာ လီးတန်ကြီးကိုကိုင်ရမည့် အရေး အရှိန်ယူ၍နေသည်။ ကျော်စွာကတော့သူမ၏တကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကြုံး၍ ရမ္မက်ထန်စွာဖြင့် ကြည့်နေသည်။
မူမူ၏လက်ကလေးက ခဏအကြာတွင်တော့ကျော်စွာ၏ လီးတန်ကြီး အရင်းကို မရဲတရဲလေး လှမ်း၍ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ဖွဖွလေးပင်ဒါပေမဲ့သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေး တစ်ခုလုံးကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲထ၍ သွားရသည်။ ထိမိလိုက်ပြီဆိုရင်ဖြင့်ပင်ကျော်စွာ၏လီးတန်းကြီးက ဆတ်ကနဲဖြစ်၍သွားရသည့်နည်းတူ မူမူ၏လက်လေးကလဲ လီးတန်ကြီးကိုတင်းကြပ်စွာ ဆုတ်၍ ကိုင်လိုက်သည်။ သူမ၏ ရင်ထ ဲတွင် ကြေနပ်သလိုဖြစ်ပေါ်၍ ခံစားသွားရသည်။
မူမူသည်လီးတန်ကြီးကိုတင်းကြပ်စွာ ဆုတ်ကိုင်ထားသည်။သူ၏ လက်ချောင်းလေးများကို ပြန၍လျှော့လိုက်ကာ သူမ၏ လက်လေးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့်လုပ်၍ လီးတန်ကြီးကို အရင်းမှ အဖျားတိုင်ပွတ်သပ်၍ ပေးနေမိသည်။ ထိုကဲ့သို့ပြုလုပ်ပေးရင်းကပင်မူမူ၏ ကိုယ်အတွင်းရှိရမ္မက်သွေးတို့သည်ပို၍တိုးကာ ထကြွလာရသည်။ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးပေါ်တွင် အရင်းမှ အဖျား၊ အဖျားမှ အရင်းတိုင်လျှောတိုက်၍ ပွတ်ပေးနေသော သူမ၏လက်လေးသည်ပိုမို၍ သွက်လက်မြန်ဆန်လာသည်။
ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးကလဲ မူမူ၏ လက်ထဲတွင်ပင်ပို၍မာကြောလာရသည်။ပို၍ လည်း ဖေါင်းတင်းလာ ရသည်။ မူမူသည်ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးကို ပွတ်သပ်၍ ပေးရင်းကပင်သူမ၏တကိုယ်လုံး မရိုးမရွဖြင့် ဖြစ်၍လာရ သည်။ သူမသည်ကျန်သောသူမ၏ လက်လေးတစ်ဖက်၏တံတောင်ဆစ်ဖြင့်မွေ့ယာပေါ် သို့ထောက်လိုက်ကာ ခေါင်းထောင်၍ လီးတန်ကြီးကို ကြည့်လိုက်သည်။
ပြီးတော့ကျော်စွာ၏ လီးတန်ကြီးပေါ်တွင်စုန်ဆန်ကာ ပြေးလွှားနေသော သူမ၏လက်လေးကို ရပ်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးပေါ်မှခွာလိုက်သည်။ ထို့နောက်မူမူသည်သူမ၏ လက်ညှိုး လက်မလေးတို့ဖြင့် လီးတန်ကြီး၏ဒစ်ကြီးအောက်နားဆီသို့ညှပ်၍ ကိုင်ကာ မာတောင်၍နေသော လီးတန်ကြီး၏အပေါ်ယံရှိ အရေပြားကို ဖြေးဖြေးလေး အောက်သို့ဆွဲ၍ချလိုက်သည်။ ထိုအခိုက်အတန့်မှာပင်လီးတန်ကြီးကို မျက်တောင်မခတ်ကြည့်၍နေသော မူမူသည် အသက်ကို အောင့်၍ထားလိုက်မိသည်။
လီးတန်ကြီး၏ အရေပြားသည်တဖြေးဖြေးအောက်သို့လျှော၍ပါလာရာမှလက်နှစ်လုံးသာသာခန့်တွင် တန့်ကနဲရပ်၍သွားသည်။ထိုအခိုက်မှာပင်ကျော်စွာ၏ ကိုယ်လုံးကြီးသည်တွန့်ကနဲဖြစ်၍သွားသည်။ လီးတန်ကြီးကတော့ထိပ်ပိုင်းတဝက်လောက်ထိကို ပြဲလန၍် နီရဲသွားသည်။ ဒါကိုပင်မူမူက ခဏကြာသည်အထိမက်မောစွာဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။ကြည့်နေရင်းက ပင်မူမူသည် သူမ၏ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံးကို ပွတ်၍ပေးနေမိသည်။ ခဏကြာတော့မှသူမဆွဲလှန်၍ ချထားသောလီးတန်ကြီး၏ အရေပြားကို အသာလေးပြန်၍ ဆွဲတင်ပေးလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီး၏ ဒစ်ကြီးအောက်နားတွင်ညှပ်၍ကိုင်ထားသော သူမ၏လက်ညှိုး၊လက်မတို့ကို မခွာဘဲ ဖိကြိတ်၍ ပွတ်ပေးနေသေးသည်။
ကျော်စွာ၏ရင်အုံကြီးများသည်နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်၍လာသည်။ပြီးတော့လဲ ခါးကြီးသည်တတွန့်တွန့် ဖြစ်၍လာသည်။တခဏအတွင်းမှာပင်လီးတန်ကြီး၏ ထိပ်ရှိ အပေါက်လေးမှ အရေကြည်လေးတွေမှာ စိမ့်၍ထွက်လာသည်ကို မူမူသည်တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ သူမ၏ တကိုယ်လုံးမှာလဲ ရှိန်းဖိန်း၍လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည့်အပြင်သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲမှယားကနဲ ယားကနဲ ဖြစ်၍လာကာ စောက်ရည်လေးများသည်စိမ့်၍ထွက်လာကြပေပြီ။ရင်ထဲတွင်လဲ ဖို၍လာရသည်။
ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးကိုလက်ဖြင့်တင်းကြပ်စွာဆုတ်လိုက်ရာမှမူမူသည်ထောက်၍ထားသော သူမ၏ တတောင် ဆစ်လေးကို ဖြုတ်လိုက်ကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ပက်လက်လှန်၍ အချလိုက်တွင်တော့ ကျော်စွာသည်မူမူ၏ဘက်သို့စောင်းလိုက်ရာက သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ခေါင်းထောင်၍ထလာသော ကျော်စွာသည်သူမ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့၍ ပေးပြန်ပါတော့သည်။ တဖက်က နို့ကိုစို့နေစဉ်တွင်ကျန်သော နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆုတ်နယ်၍ပေးနေသည်။
ပြီးတော့စို့ပေးနေသော နို့ကြီး၏ နို့သီးလေးကိုလျှာဖြင့်လှည့်ပတ်ကာ ပွတ်ပေး ယက်ပေးနေသလို ကျန်သောနို့အုံကြီးရှိနို့သီးခေါင်းလေးကိုလည်း လက်ညှိုး၊လက်မတို့ဖြင့်ညှပ်ကာ လှည့်ပေးသည်။ ပွတ်ပေးသည်။ ချေမွ၍ပေးပါသည်။ ဤသို့ဖြင့်ပင်ကျော်စွာသည်မူမူ၏ နို့အုံနှစ်လုံးကိုတစ်ဖက်စီပြောင်း၍ စို့ပေးနေသလိုတဖက်စီလည်း ကိုင်၍ဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။ ကာမစိတ်တွေ ယိုဖိတ်နေသော မူမူခမျာမှာတော့သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ လူးကာလွန့်ကာဖြင့် ဖြစ်နေရင်း သူမ၏လက်လေးတစ်ဖက်က ကျော်စွာ၏ လည်ပင်းကို ရစ်သိုင်း၍ ဖက်ထားသလို ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလဲ ကျော်စွာ၏ ဆံပင်တွေကြားသို့ထိုး ဖွကာ မချင့်မရဲဖြင့် ဖြစ်နေရှာလေသည်။
“ တော်….တော်တော့…မောင်ရယ်….အချိန်ကမနဲတော့ဘူး…တယောက်ယောက်တွေ့သွားရင် ခက်မယ်……..လုပ်စရာရှိတာလုပ်တော့ကွယ်…… ”
ရမ္မက်စိတ်တွေ အပြင်းအထန်ဖြစ်၍ လာရာမှ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ မချိမဆန့်ခံစားဖြစ်ပေါ်လာရ သည်ကို မူမူက ကွယ်ဝှက်လျှက်ကျော်စွာက သူမကို မြန်မြန်လိုးရန်နှိုးဆော်၍ နေသည်။ မူမူ၏စကားက ကျော်စွ၏ မိန်းမ ဖြူမာပြန်ရောက်လာမှာကို ရည်ညွန်း၍ပြော ဆိုနေသော်လည်း ဖြူမာမှာ မူမူကို နှုတ်ဆက်သွားစဉ်က မိုးချုပ်မှပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောသွားသည်ကို ကျော်စွာကလဲ အသိပင်ဖြစ်သည်။အခုမှနေ့လည်(၁၂)နာရီကျော်ရုံသာရှိသေးသည်။ အားလုံးကိုတွက်ဆလိုက်တော့ အကင်းပါးသော ကျော်စွာက မူမူတစ်ယောက် အလိုးခံချင်လို့ ဖျပ်ဖျပ်လူးဖြစ်နေရပြီကိုသိလိုက်ရသည်။ ကျော်စွာသည်သူ၏မျက်နှာကို မူမူ၏ ရင်ဘတ်ပေါ်မှခွာလိုက်ရာက သူမ၏ကိုယ်လုံး လေးဘေးတွင် ထ၍ထိုင်လိုက်သည်။
“ .မမ…….. ”
“ ဟင်……. ”
“ စောစောက မမ ပြောတဲ့လုပ်စရာရှိတာ လုပ်တော့လို့ပြောတာ…ဘာလုပ်ရမှာလဲ …. ”
“ သိဘူး…..သွား…….. ”
“ အင်း….မမ…က……မသိဘူးဆိုရင်လ ဲ…….မတတ်နိုင်ဘူးလေ…… ”
ကျော်စွာက စိတ်ပျက်လက်ပျက်ပြော၍ အိပ်ယာထဲသို့ပြန်၍ လှဲချလိုက်ရန်ပြင်လိုက်၏ ဒီတော့လဲ မူမူ၏လက်တစ်ဖက်က သူ၏လက်မောင်းကိုလှမ်း၍ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့
“ အို…ဟင့်…..လုပ်မှာ………လုပ်တော့လေ….. ”
မူမူတစ်ယောက် အလိုးခံချင်နေတာ ဖျတ်ဖျတ်လူးနေသည်။အိန္ဒြေပင်မဆောင်နိုင်တော့ပါ။သူမ၏ ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံးမှာလည်း ပူးကပ်၍ လိမ်နေကြသည်။ ကျော်စွာ၏မျက်နှာက သူမ၏မျက်နှာပေါ်သို့ငုံ့၍ဆင်းသွားသည်။ပြီးတော့မူမူ၏ ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကြာကြာလေး နမ်းလိုက်သည်။ပြီးတော့မှ
“ .ဘာလုပ်ရမှာလဲ….ဟင်….မမ…. ”
ဟုတိုးတိုးလေးမေးလိုက်သည်။ သည်တခါတော့မူမူသည်မထူးတော့ပါဘူးဟု စိတ်ကို ပိုင်းဖြတ်ကာ
“ လိုဖို့….မမကိုလိုးပေးဖို့ပြောတာ…..ကဲ…သိပြီလား.. ”
ဟုဆိုကာ သူမ၏မျက်နှာလေး ကို အလွှဲလိုက် တွင်တော့ကျော်စွာက သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကိုသူမ၏ခြေရင်းဖက်သို့ရွေ့လိုက်သည်။ ပြီးတော့မူမူ၏ ခြေထောက်လေး နှစ်ဖက်ကိုကွေးပေး၍ ပေါင်လေး နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ပြီးတော့မှကျော်စွာသည်သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲတွင်ဝင်၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပြီး ရှေ့သို့ တိုးကပ်လိုက်ရာကကွေးထားသော သူမ၏ ဒူးဆစ်အောက်နားမှနေ၍ သူမ၏ခြေထောက်လေးများကို မကာ ခြေသလုံးလေးများကိုသူ၏ ပေါင်တစ်ဖက်တချက်ပေါ်တွင်တင်၍ ကျော်ကာချပေးလိုက်သည်။ ကျော်စွာက ဖေါင်းကား၍နေပြီဖြစ်သော သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးကို ငုံ့၍ကြည့်လိုက်တော့၊ စောက်ပတ်ဝမှ နေ၍ စောက်ရည်လေးများမှာ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ထွက်နေကြသည်။
ကျော်စွာသည်သူ၏လီးတန်ကြီးကို အရင်းမှကိုင်ကာပြောင်တင်း၍ကားနေသော သူ၏လီးတန်ကြီး ထိပ်ဖူးကြီးနှင့်သူမ၏စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို စုန်ကာ ဆန်ကာ ဖိ၍ ပွတ်ပေးနေသည်။မူမူ၏ ဖင်သားကြီးများမှာ တလိမ့်လိမ့်ဖြင့် ဖြစ်၍နေသည်။ စောက်ပတ်ဝထိပ်နားရှိစောက်ပတ် အကွဲကြောင်းထဲမှ အပြင်သို့တစ်လစ်လေး ပြူ၍နေသော စောက်စေ့လေးကိုလီးတန်ကြီးထိပ်ဖြင့်ဖိ၍ ဖိ၍ ပွတ်ပေးသည်။
“ ကျွတ်…ကျွတ်…ကျွတ်..ဟင်း…မောင်…မမ…ကိုမညှင်းဆ ဲပါနဲ့တော့ကွယ်…. ……မမ စောက်ပတ်ထဲက ယားလှပါပြီ…ဟင်း…လိုး…မြန်မြန်လိုးပေးပါတော့နော်…. ”
တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်ခါသွားရင်းက မူမူသည်မပီမသလေးဖြင့်ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့လေးဖြင့် ပြော၍လာရှာသည်။
“ မောင်လိုးတော့မယ်နော်……တော်တော်ကြာမှ နာလှချီရဲ့ဆိုပြီး…မပြောနဲ့…. …… ”
“ ဟွန်း….မင်းကလား….မမခံနိုင်အောင်ခံမယ်….မင်းလိုးချင်သလောက်လိုးပစ်လိုက်စမ်း… ”
ကျွဲမြီးတိုသွားသော မမမူက ကျော်စွာကို အားကျမခံပြောလိုက်သည်။ကျော်စွာက ပြုံးလိုက်သည်။
“ ကဲ…မမ…..စောက်ပတ်ကြီးကို ဖြဲပေး ”
“ အို…… ”
အိုကနဲသာ တုန်လှုပ်၍သွားရသည်။သူမ၏ တုန်ယင်၍နေသော လက်ချောင်းလေးများ ကတော့ သူမ၏ပေါင်ကြားသို့ရောက်ရောက်၍လာကာ ဖေါင်း၍ထနေသော သူမ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီး နှစ်ခုပေါ်သို့တင်လိုက်ရာက ဘေးတဖက်တချက်ဆီသို့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုကိုဆွဲ၍ ဖြဲပေးလိုက်တော့ရာ နီစွေးသော အတွင်းသားလေးများ ထွက်ပေါ်၍လာကာ စောက်ပတ်ကြီး ပြဲသွားသည်နှင့် ကျော်စွာက သူ၏လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ကာ တခါတည်းပင်ဖိ၍ တဆုံးဝင်အောင် လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။
“ ဗြွတ်….ဖွတ်……..အင်း…. ”
မူမူ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ကော့၍ တက်သွားရသော်လည်း သူမ စကားနှင့်သူမမို့မူမူသည်မညီးမိစေရန် မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံးရှုံမဲ့၍ သွားရသည်ကပင်သူမ၏ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်၍ မဲတင်းထားလိုက်ရသည်။စောက်ပတ်ဝကို အစွမ်းကုန်ဖြဲပေးကာ တရှိန်ထိုးဆောင့်၍ လီးအဆုံးဝင်အောင် လိုးသွင်းလိုက်တာကို ခံလိုက်ရသည့်ဒါဏ်မှာ မသေးလှပါ။မူမူလို (၃) (၄)နှစ် အလိုးခံထားဖူးသူပင်လျှင် ဖျတ်ဖျတ်လူး၍ အသားလေးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်၍ သွားရသည်။
ကျော်စွာသည်သူ၏လီးတန်ကြီး မူမူ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့တစ်ဆုံးဝင်၍ သွားအပြီးမှာပင် သူ၏လက်နှစ်ဖက်က မူမူ၏ဆူဖြိုးလှသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကိုလှမ်း၍ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ကာ ဖြစ်ညှစ်၍ပေးနေသည်။နို့သီးတွေကိုလဲချေမွ၍ ပေးနေသည်။ သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့တစ်ဆုံးဝင်နေသော ကျော်စွာ၏လီးတန်ကြီးသည် ခဏတာငြိမ်သက်၍နေသော်လည်း မူမူခမျာ စောစောက လီးသွင်းဒါဏ်ကြောင့် အီဆိမ့်၍ သွားခဲ့ရသည်မှာ အရှိန်မသေသေးသောကြောင့်ဘာမျှ မပြောရှာပါ။
ကျော်စွာက သူမ၏နို့တွေကိုဆုပ်နယ်ပေးရင်းမှပင်ခဏအကြာတွင်တော့မူမူ၏စောက်ခေါင်းထဲရှိ တစ်ဆုံးဝင်နေသော သူ၏လီးတန်ကြီးကိုခပ်ဖြေးဖြေးပင်ဇကောဝိုင်းလှည့်၍ ပေးသည်။ မူမူ၏ဖင်သား ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးများ လူးလိမ့်လိမ့်ဖြင့်ဖြစ်၍လာကြရသည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝတွင်ပတ်ချာလည်လှည့်ကာပွတ်နေသော လီးတန်ကြီးက ခပ်ထွားထွားဖြစ်၍နေသော သူမ၏စောက်စေ့လေးကိုပါ ဖိညှစ်၍ ပွတ်နေတော့ရာ အဆမတန်ဖေါင်းကား၍ဖြစ်နေသော မူမူ၏စောက်ပတ်ကြီးသည်ကော့၍ ကော့၍ တက်လာရလေသည်။
“ ကျွတ်…ကျွတ်…..အင်း…..ဟင်း…ဟင်း……. ”
ကျော်စွာသည်တဆုံးဝင်နေသော သူ၏လီးတန်ကြီးကိုဆွဲ၍ထုတ်လိုက်သည်။ ထုတ်တာမှ ထိပ်ဖူးကြီးတဝက်လောက်ပေါ်သည်ထိဆွဲ၍ထုတ်သည်။ မူမူ၏စောက်ခေါင်းထဲမှတဆုံးနီးပါး ဆွဲ၍ထုတ်လိုက်သော ကျော်စွာ၏ လီးတန်ကြီးတွင် သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ ပေကျံကပ်ညိ၍ ပါလာကြရာ လီးတန်ကြီးမှာ ပြောင်လက်၍နေသည်။ လီးတန်ကြီးကိုတဆုံးနီးပါး ထုတ်ပြီးမှစောက်ခေါင်းထဲသို့အားကုန်ဆောင့်ကာ လိုးပြီးပြန်သွင်း လိုက်သည်။
“ ပလွတ်…..ဖွတ်…..အမလေး….ကျွတ်…ကျွတ်….ကျွတ်…….
လီးတန်ကြီး တဆုံးဝင်သွားသည်နှင့်လီးတန်ကြီးအရင်းကိုသူမ၏စောက်ပတ်ဝ တွင်ဖိကပ် လိုက်ရာက ဇကောဝိုင်း ဖြေးဖြေးလေးလှည့်ပေးနေပြန်ပါသည်။
“ ပြွတ်…ဖွတ်…..အား…ကျွတ်…ကျွတ်…..ဟင်း….ဟင်း….မောင်…ရယ်…. ”
လီးတန်ကြီးက သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့တဆုံးဝင်၍ သွားသည်နှင့်သူ၏ လီးတန်ကြီးအရင်းနှင့် မူမူ၏စောက်ပတ်ဝကိုဖိကပ်လိုက်ပြန်ပါသည်။
“ မရပ်နဲတော့….မရပ်နဲ့တော့….ဆက်…ဆက်…ဆောင့်…အမလေး…မောင်ရယ်………….ဟင်း……..ဟင်း………. ”
ကျော်စွာက သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ချက်ခြင်းပင်ထုတ်၍ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာဖြင့်ပြန်သွင်းရင်း လိုးပါတော့သည်။ မူမူကလဲ ဖေါင်းကား၍ စိုရွဲနေသော သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ ကော့၍ အလိုးခံနေသည်။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ကာလိုးနေသောကြောင့်ကျော်စွာသည်သူ၏ လီးတန်ကြီးကို တဆုံးနီးပါးထိမထုတ်နိုင်တော့ပါ။လီးတန်ကြီးကိုတဝက်သာသာပင်ထုတ်၍ လိုးနေရလေသည်။
ဒါပေမဲ့လဲကျော်စွာက သူ၏လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲတွင် လီးတန်ကြီးနှင့်စောက်ပတ် အတွင်းသာလေးများ ထိထိမိမိဖြစ်စေရန်လီးတန်ကြီးကို အပေါ်သို့ကော်၍တမျိုး၊ အောက်သို့စိုက်၍ တဖုံ ဘေးတဖက်တချက်စီသို့စောင်း၍ ထိုးကာ လိုးတာကတမျိုး နည်းမျိုးစုံအောင်ဆောင့်၍ လိုးနေတော့ရာ မူမူခမျာ သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးမှာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့်လှုပ်ရှား၍နေရရင်း တအင်းအင်း ဖြင့် ညှီး၍ လာရတော့သည်။
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရာက ဆောင့်၍ လိုးနေသော ကျော်စွာသည်ဖြေးရာမှ မြန်…..မြန်ရာမှနှေး ဆိုတာမျိုးလိုတချက်ခြင်း ခပ်ဖြေးဖြေးဆောင့်၍ တမျိုး ခပ်သွက်သွက်ဆက်တိုက်ဆောင့်၍တဖုံ အားကို လိုသလိုတိုးကာ လျှော့ကာဖြင့်ဆောင့်၍ နေပြန်တော့ အားရပါးရပင်စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့ကာ အလိုးခံနေသော မူမူသည်တကိုယ်လုံး အီဆိမ့်၍ တက်လာရာကပင်သူမ၏စိတ်တွေကို မနဲပင်ထိန်း၍ နေရလေသည်။ ထို့ပြင်သူတို့နှစ်ယောက်လိုးနေကြသော ကုတင်ကြီးက တကျွီကျွီ မြည်၍ လာရသလိုလီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ထုတ်ချီသွင်းချီဖြင့်လိုးနေသည့် အသံတွေကလဲ ညံ၍ထွက်နေရသည်။
ပြွတ်….ပလပ်……အင့်…..ပြွတ်……ဖွတ်
“ မောင်…မမကိုလိုးရတာ ကောင်းလားဟင်….. …….. ”
“ ကောင်းတယ်မမရယ်…..သိပ်အရသာရှိတာပဲ…… …… ”
“ လုပ်…လုပ်….အားရအောင်လုပ်….မမလဲ သိပ်ကောင်းလာပြီ….ဟင်း..ဟင်း.. ”
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ ထားသောကျော်စွာ၏ပေါင်တဖက်တချက်တွင်တင်၍ထားသော မူမူ၏ ခြေထောက်လေးများက ကျော်စွာ၏ခါးကို ချိတ်၍ လာပြီးအားယူကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ ကော့၍ပေးနေသည်။ ထိုကာလမှာပင်တကိုယ်လုံး အီဆိမ့်၍ လာရသော ကျော်စွာသည်လီးတန်ကြီးကိုသူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ နေ၍ တဆုံးနီးပါး ဆွဲ၍ ဆွဲ၍ ထုတ်ကာ အားကုန်ပင်ဆောင့်၍ လိုးလာတော့သည်။
“ ဟင်း….ဟင်း…မမ…ပြီးတော့မယ်…..မောင်ရယ်….ဟင်း..ဟင်း.. ”
မူမူတစ်ယောက်တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့်ပင်ဖြစ်၍လာရသည်။အားကုန်ဆောင့်ကာ လိုးနေသည့်ကြားမှပင် ကျော်စွာသည်မူမူနှင့်သူ၏မိန်းမ ဖြူမာတို့ကို နှိုင်းယှဉ်၍ စဉ်းစားနေမိသည်။
ဖြူမာသည်မူမူထက်(၇)နှစ်(၈)နှစ်မျှငယ်ပြီး နုနယ်သည်မှာ မှန်ပါသည်။ သို့ရာတွင်ဖြူမာထက် အသက် (၇)နှစ် (၈)နှစ်မျှ ပို၍ ကြီးကာ မှည့်ဝင်းနေသော အသီးပမာဖြစ်နေသော မူမူကိုလိုးရတာက ပို၍ အရသာရှိကာ ထူးကဲစွာအီဆိမ့်လှသည်ကို တွေးလိုက်မိပြီး ခဏတွင်တော့ အားကုန်တချက်ဆောင့်ပြီး ကျော်စွာ၏ ကိုယ်လုံးကြီးသည် မူမူ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့မှေက်၍ ကျသွားကာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ငုံ့၍ ဖက်လိုက်စဉ်မှာပင်မူမူကလည်း ကျော်စွာ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကိုဆီးကြို၍ ဖက်လိုက်ရင်း သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ပင့်ကာ ကျော်စွာ၏ လီးတန်ကြီးကို အရင်းဆီသို့ အတင်းပင်ဖိကပ်၍ ပေးလိုက်ပါတော့လေသည်။
ပြီးပါပြီ။
