Saturday, December 17, 2022

ရွှေရည်စိမ် (စ/ဆုံး)

  ရွှေရည်စိမ် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - လင်းစက်နိုင်

အိမ်မှာ ကျွန်နော် ရယ် ကျွန်နော့် ခယ်မလေး သက်မွန်ရယ် ကျွန်နော့် ယောက်ဖ ရဲ့ မိန်းမ ဇင်ဇင် ရယ် သုံးယောက်ပဲ ရှိတယ် ။ ကျန်တဲ့ အိမ်သားတွေ အကုန် ဘုရားဖူး ထွက်သွားကြတယ် ။ ကျွန်တော် က အစိုးရ ဝန်ထမ်း ခွင့်မရတာ နဲ့ မလိုက်ဖြစ်ဘူး ။  သက်မွန်နဲ့ဇင်ဇင် က အထည်ဆိုင် မှာ အရောင်းစာရေးမ လုပ်နေကြတာ ဆိုတော့ သူတို့ လည်း ခွင့်မရတာ နဲ့ မလိုက်သွားဖြစ်ခဲ့ဘူး ။

 ဇင်ဇင်က သူယောက်ကျား ကျွန်နော့ ယောက်ဖ စင်္ကာပူ မှာ အလုပ်သွားလုပ်ကတည်းက အိမ်မှာ လာနေဖြစ်တာ ခြောက်လ လောက်ရှိပါပီ ။အိမ်မှာ နေရင်းနဲ့ပဲ ခယ်မလေး သက်မွန် အလုပ်လုပ်နေတဲ့ အထည်ဆိုင်မှာ အရောင်းဝန်ထမ်း အဖြစ် သူပါ ဝင်လုပ်နေတာ ။ ခယ်မလေး သက်မွန် က ပိန်ပိန်သွယ်သွယ် ဇင်ဇင်က တော့ သိပ်မပိန်ဘူး အရမ်းလည်း မဝဘူး ။

ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဇင်ဇင်က ပိုကြည့်ကောင်းတယ် ။ တင်တွေရင်တွေ ထွက်တယ် ။ကြည့်ကောင်းတယ် ။ သက်မွန်ကတော့ နဲနဲ ပိန်တယ် ။ဒါပေမယ့် သက်မွန်နဲနဲခေတ်ဆန်တယ်။ အတို အကြပ်လေး တွေ ဝတ်တတ်တယ် ။ ဇင်ဇင်ကတော့ အိမ်ထောင်သည် မို့လားမသိ မြန်မာဝတ်စုံ ပဲ အဝတ်များတယ် ။ကျွန်နော့် ယောက်ဖ နဲ့ ရပီး လေးလကျော်လောက်မှာ ယောက်ဖ က ပြည်ပ ထွက်သွားတာ ။ 

အခု ထိ ငွေ သိပ်မပို့နိုင်သေးတော့ ဇင်ဇင်လည်း ကျွန်နော့် အိမ်မှာ ပဲလာနေဖြစ်တယ် ။ အိမ်မှာ က မိန်းမရယ် ကျွန်နော်ရယ် ကျွန်နော့် အမေ ရယ် ကျွန်နော့် ညီမရယ် ခယ်မလေး သက်မွန်နဲ့ ဇင်ဇင် တို့နေကြတာ ။ အခု ကျန်တဲ့ သူတွေ အားလုံး ဘုရားဖူး ထွက်သွားကြတာ ဆယ်ရက်လောက်ကြာမယ် ။ အခု ကျွန်နော်တို့ သုံးယောက်ပဲကျန်ခဲ့တာပေါ့။ 

လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးလေးလ လောက်ကတည်းက ကျွန်နော် သတိထားမိတာ ကျွန်နော့် ကို ဇင်ဇင် တစ်ယောက်  အထာတွေ ခင်းကျင်းနေသလိုပဲ ။ လူလစ်ရင်လစ်သလို အကြည့်တွေ က တမျိုးပဲ ။ ကျွန်နော် လည်း မိန်းမ ရှိပေမယ့် ဇင်ဇင်ကို စိတ်ဝင်စားနေမိတာ ။ လူလစ်ရင် ကျွန်နော့် ရှေ့မှာ ထမိန် ဖြန့်ဖြန့် ပီး ဝတ်ပြတာ ခနခန ။ အသက် ၂၆ ပဲရှိသေးပီး ယောင်္ကျား နဲ့ ခန ပဲ တူတူ နေလိုက်ရတဲ့ သူ့ အတွက် တခုခု လိုနေမှာ ကျွန်နော် သိတာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် အိမ်မှာ က လူက သိပ်မလစ်ဘူး ။

ဒီနေ့ စနေနေ့ ဆိုတော့ ကျွန်တော်က ရုံးပိတ်လို့ အိပ်ယာ နောက်ကျမှ ထဖြစ်တယ် ။ မိန်းမ လည်း မရှိတာ နဲ့ အေးဆေး နှပ်နေတာ ။ ကိုးနာရီလောက် ကျမှ အိပ်ယာ ထ မျက်နှာသစ်ပီး တခုခု စားမလို့ မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်လိုက်တော့ ဇင်ဇင်ကို တွေ့လိုက်မိတယ် ။ အလုပ်မသွားဘူးလား မသိ ။ ခယ်မလေး တော့ အရိပ်အယောင် မတွေ့ရ ။

``ဇင်ဇင် အလုပ်မသွားဘူးလား သက်မွန်ရော``

`` မသွားဘူး ကိုရဲ သက်မွန်က သွားတယ် ။ ဇင်က ဒီနေ့ နားချင်လို့ မနေ့ကတည်းက ခွင့်တိုင်ခဲ့တာ ``

``အော်... ``

ကျွန်နော် ဇင်ဇင်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ် ။ သနပ်ခါး ပါးကွပ်ကြားလေးနှင့် ဆံပင်တွေ ကို နောက်လှန်စည်းထားတယ် ။ အပေါ်က တီရှပ် အကြပ်လေးနှင့် အောက်က ထမိန် အပြာရောင် အပျော့သားလေး နှင့် ချစ်စရာ ကောင်းနေတယ် ။

``ဇင်ဇင် အရမ်းလှနေပါလား ``

``ကိုရဲ ကလည်း မြှောက်နေပြန်ပီ ဘာစားချင်လို့လဲ။ ဇင်ဒီနေ့ အလုပ်နားတာ စားချင်တာရှိကျွေးပါ့မယ်။ ခုလည်း ဘရိတ်ဖတ် ပြင်ပေးထားပါတယ် စားလိုက်ဦး``

``တကယ် စားချင်တာ ကျွေးမလို့လား``

``ကျွေးမှာပေါ့ ကိုရဲ က ဘာစားချင်လို့လဲ``

ညူတူတူ မျက်လုံးရွဲ ဖြင့်ကျွန်နော့် ကိုကြည့်ပြောတယ် ။

``ဇင်ဇင် ကျွေးတာပဲ စားမှာပါ ။မြှောက်ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး ။တကယ်လှ လို့ လှတယ် ပြောတာပါ ။မျက်နှာကလည်း သနပ်ခါးလေး နဲ့ ချစ်စရာ ခန္ဒာကိုယ်ကလဲ စွဲဆောင်မှု ရှိတယ်လေ``

`` မမမိုးလောက် မလှပါဘူးနော် .. ဟုတ်တယ်မလား``

ဟုတ်တယ် ကျွန်နော့် မိန်းမ မိုးမိုးလွင် လောက်တော့ မလှပါ ။ ကျွန်နော့် မိန်းမ ကို မမမိုး လို့ ခေါ်ကြတယ် ။ ကျွန်နော့် မိန်းမ က နန္ဒာလှိုင် တို့လို ဘော်ဒီမျိုး မြန်မာဆန်ဆန် ဝတ်ထားလိုက်ရင် အပြင်ထွက်ရင် လူတွေတော်တော်ငေး ။ ကျွန်နော် လည်း အဲ့အလှ ကို စွဲ မက်လွန်းလို့ မိုးကို မရမက ခိုးပြေးပီး ယူထားတာလေ ။

``လှပါတယ် မိုးက လည်း အလှ တမျိုးပေါ့ ။ဇင်ဇင်က လည်း အလှတမျိုး စွဲ ဆောင်မှု တမျိုးပေါ့ နှစ်ယောက်လုံး လှပါတယ် ``

``ကဲ ဟုတ်ပါပီ ကိုရဲ ရယ် ။နှစ်ယောက်လုံး လှ တယ်ဆိုလို့ မမမိုး လိုပဲ ။ကိုရဲ စားချင်တာ ကျွေးပါ့မယ် ရော့. လောလော ဆယ် ထမင်းကြော် နဲ့ ကြက်ဥကြော် ထားတယ် ။ကော်ဖီ လဲ ဖျော်ထားပီးပီ စားလိုက်ပါဦး ``

ကျွန်နော့် အတွက်ထမင်းကြော် ပန်းကန်တွေ ပြင်ပေးပီး သူနဲ့ သက်မွန် အိပ်တဲ့ အခန်းဘက်ကို လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ဖြင့် ထွက်သွားတယ် ။ နောက်ပိုင်း အလှ ကို ကြည့်ဖြစ်အောင် ကြည့်မိလိုက်သေးတယ် ။ ထမင်းကြော် စားရင်း ကျွန်နော် စဉ်းစားနေမိတယ် ။ 

ဒီနေ့ အိမ်မှာ ကျွန်နော် တစ်ယောက်တည်း ကျန်နေမှာ လဲ သိနေတယ် ဇင်ဇင် အလုပ် ဘာကြောင့်မသွားတာလဲ ။ စကားတွေက လဲ အထာတွေ ပေးနေတယ် ။ ကျွန်နော့် ဘက်က စလိုက်ရင် ပါလာ ဘို့ ကျိန်းသေ သလောက်ရှိတယ် ။ တစ်ယောက်ယောက် သိသွားမှာလဲ စိုးရိမ်တယ် ။ စမ်းလည်းစမ်းကြည့်ချင်တယ် ။ နောက်ဆုံး ဘရိတ်ဖတ်စားတာ လက်စသတ် လိုက်ပီး ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တယ် စမ်းကြည့်မယ်ပေါ့ ။

ထမင်းစားပွဲ က ထပီး ဇင်ဇင်ရှိရာ အခန်းဘက်သို့ လာခဲ့လိုက်တယ် ။ခန်းစည်းစလေး အသာ လှပ်ကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ယာပေါ် မှာ ပက်လက်လှန်ပီး စာစောင် ဖတ်နေတာ တွေ့လိုက်တယ် ။ ကျွန်နော့် ကို မြင်တော့

``ကိုရဲ ဘာလိုချင်လို့လဲ ဇင်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ``

``ရပါတယ် ဇင်ဇင် လည်း ပျင်းနေမလားလို့ စကားပြောရအောင်လို့ ကိုကြီးလဲ တစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေလို့ ဝင်ခဲ့မယ်နော် ``

``ဟုတ်......လာလေ ကိုရဲ ``

ကုတင်ပေါ်က တင်ပြင်ခွေလေး ထထိုင်တယ် ။ ကျွန်နော်လည်း သူ့ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ တူတူ ထိုင်လိုက်ပီး ရောက်တက်ရာရာတွေ ပြောနေလိုက်တယ် ။ ရီစရာတွေ ပြောရင် ဇင်ဇင်က လိုက်ရီ ပီး ကျွန်နော့် ပေါင် တို့ ပုံခုံး တို့ ကို လာလာ ပုတ်တယ် ။ ကျွန်နော် လည်း စကားပြောရင်းသွေးတိုး စမ်းခါ သူ့ ပုခုံးတို့ ပေါင် တို့ ကို ထိကြည့်တယ် ။ ဇင်ဇင် က မသိသလို နေတယ် ဘာမှ မပြောဘူး ။ 

ကျွန်နော် တို့လင်မယား မယူခင်က အကြောင်းတွေပြော သူတို့လင်မယား မယူခင်က အကြောင်းတွေ ပြောပေါ့ ။ အပြင်မှာ ချိန်းတွေ့ ကြတာတွေ ရုပ်ရှင်ကြည့်တာတွေ ပန်းခြံ သွားတာတွေ ပြော ပေါ့။ ပြောနေရင်း နဲ့ ကျွန်နော့် လက်ကို သူ့ပေါက်ပေါ် တင်ထားရင်း လက်ကို ပြန်မရုတ်ပဲ ခပ်ကြာကြာနေလိုက်တယ် ။ တအိမ်လုံးမှာ သူနဲ့ကျွန်နော် နှစ်ယောက်တည်း ဆိုတဲ့ အသိရယ် တကုတင်တည်းမှာ တူတူ ထိုင်နေတယ် ဆိုတဲ့ အသိရယ်က ရင်ထဲမှာ ရင်ခုန်နှုန်း မြန်လာစေတာတော့ အမှန်ပဲ ။ ကျွန်နော့် လက်က သူ့ ပေါင်ပေါ် မှာ ဖြေဖြေးချင်းလေး ပွတ်နေမိတယ် ။ 

ခနနေတော့ စကား ခန ပြတ်သွားပီး ကျွန်နော့် ကို စိုက်ကြည့်လာတယ် ။အကြည့်ချင်းတော်တော်ကြာအောင်စုံနေမိတယ် ။သူ့ရင်ထဲ ဘာလိုချင်နေတယ် ။ကျွန်နော် ရင်ထဲ ဘာလိုချင်နေတယ် ဆိုတဲ့ ဆန္ဒတွေကို တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အသံတိတ်ပြောနေမိသလိုပဲ။ခနတာ အခိုက်အတန့်လေးမှာပဲ ဇင်ဇင့် ကို ကျွန်နော် ဆွဲပွေ့မိလိုက်ပီး နုတ်ခမ်းတွေ နမ်းပစ်မိလိုက်တယ် ။ ထိုင်နေရာကနေ ဇင်ဇင်က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားပီး ကျွန်နော်က သူ့ အပေါ်မှာ မိုးပီး နမ်းနေမိတယ်။ ခန ကြာတော့ နုတ်ခမ်းချင်း ခွာမိလိုက်တယ် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်နေရင်း

``မမမိုး သိမှာ မကြောက်ဘူးလား``

``မသိအောင်နေမှာပေါ့ မကြောက်ပါဘူး ``

``ဒါဆို ဇင်လည်း မကြောက်တော့ဘူးနော် ``တဲ့

အိမ်ထောင်သည်တွေပီပီ အရာရာ ကို ရှက်ရွံ့မှုမရှိ ။ တစ်ယောက်လိုအင် တစ်ယောက်သိနေပီ ဖြစ်တဲ့ အတွက် ကာမနွံထဲ မှာ ပျော်ဘို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။ နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ် ။

အိုးးး လှလိုက်တဲ့ နို့သီးလေး အစို့မခံ အကိုင်မခံရတာ ကြာလို့ထင်တယ် ။နို့သီးခေါင်းလေး က တင်းနေတာပဲ ။ နို့ လေး တွေကို ကိုင်ညှစ်ရင်း ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ပေးလိုက်တယ် . ။ဇင်ဇင် လက်တဘက်က ကျွန်နော့် ခေါင်းကို ကိုင်ထားရင်း လက်တဘက်က သူ အဖုတ်နေရာလေး အားပွတ်နေတယ် ။ 

အဖုတ်မှာ အမွှေးတွေက မထူ မပါး။ဇင်ဇင်က အသားဖြူတော့ အမွှေး မဲမဲလေးတွေက ဆီးခုံပေါ်မှာ ထင်းနေတယ် ။ နို့တွေ စို့ နေရာက နေ တဖြေးဖြေး အောက်လျောဆင်းလာပီး ဆီးခုံးပေါ်မှာ စောက်မွှေးလေးတွေ ကို လျှာ နဲ့ တချက်သပ်လိုက်တယ် ဇင်ဇင် တစ်ယောက် ခေါင်း ထောင်ကြည့်ပီး

``ကိုရဲ မှုတ်ပေးမလို့လား``

``အင်း မကြိုက်ဘူးလား ဇင် က ``

``ကြိုက်တာပေါ့ ပီးမှ ကိုရဲ ကိုလည်း ပြန်မှုတ်ပေးမယ် ``

ပြောပြောဆိုဆို ပေါင်ကို ပိုကားလိုက်ပီး တင်ပါအောက် ကို ခေါင်းအုံး ခုလိုက်တယ် ။ အဖုတ်က ပြူထွက်လာတယ် ။ ကျွန်နော့် ခေါင်းကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ပီး သူ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် ဖိကပ်လိုက်တယ် ။ အသက်ရှုတောင် နဲနဲ ကြပ်သွားတယ် အဖုတ်မှာ စောက်ရည်တွေ က ရွဲနေပီ ။ အဖုတ်ကြီး ကို ကော့ကော့ပေးရင် ကျွန်နော်ယက်ပေးတာ ကို ခံနေတယ် ။ ပါးစပ်က လည်း တအင်းအင်း နဲ့ ညီးနေပီ။

``အင်းးး အားးး ကိုရဲ အားးး ကောင်းတယ်ကွာ အားး မှုတ်ပါ ယက်ပါနော် အားးး``

``ပလတ် ပလတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

အဖုတ် တပြင်လုံး ယက်လိုက် စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသားတွေ ဖြဲပီး အတွင်းကို လျှာ နဲ့ ထိုးပေးလိုက် စောက်စိ ကို သာသာလေး ကိုက်လိုက် ဖြစ် ယက်ပေးနေမိတယ် ။ ဆယ်မိနစ် လောက် ယက်ပေးပီး ကျွန်တော် ထထိုင်လိုက်တယ် ပါးစပ်မှာ ပေနေတဲ့ သူ့ စောက်ရည်နဲ့ တံတွေး တွေ ကို ဘေးနားက ခုနက ချွတ်ထားတဲ့ သူ့ ထမိန် အပြာရောင်လေး ကို ဆွဲယူပီး သုတ်လိုက်တယ် ။

``ဇင့် စောက်ပတ်က သိပ်မပြဲသေးဘူးနော် မှုတ်လို့ကောင်းတယ်``

``ပြဲမလား ကိုရဲ ကလဲ မလုပ်ဖြစ်တာ ပဲကြာနေပီ ကို ``

``ဇင့် ယောက်ျား ကော အခု လို မှုတ်ပေးလား``

``အင်း မှုတ်ပေးပါတယ်``

``လာ ..အခု ဇင့် အလှည့် ကိုယ်လဲ အရမ်းခံချင်နေပီ ဇင့် နုတ်ခမ်းလှလှ လေး နဲ့ လွေပေးတော့ ``

ချက်ချင်းပဲ ပက်လက်လှန်နေရာက နေ ထ  လာပီး ကျွန်နော့် လီး ကို ကိုင်တယ် ။ ကျွန်နော် လည်း ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ် ။ ကျွန်နော့် လီး ကို လက်နဲ့ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုပေးပီး လီးပေါ် ကို တံတွေး ပျစ်ကနဲ ထွေးလိုက်တယ် ။ သူ့လက်ထဲမှာ ကျွန်နော့် လီး က သူ့တံတွေး နဲ့ ချောမွတ်လာတာ ကို ဂွင်းထု ပေးနေရင်း ကျွန်နော့် ကို တချက်ကြည့်တယ် ။ 

ပီးတော့ အောက်ကို ငုံလိုက်ပီး လွေတော့တာပဲ ။ ယောင်္ကျား နဲ့ ဘယ်လောက်တောင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း နေခဲ့တယ် မသိ ။ အမှုတ် အရမ်းကောင်းတယ် ။ လီးဒစ်ကို လျှာ နဲ့ ရစ်ပတ်လိုက် ဥတွေကို ပွတ်လိုက် လီးထိပ်ကို နုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်လိုက် တစ်ချောင်းလုံး ငုံ စုပ်လိုက်ဖြင့် သူ့ရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုအောက်မှာ ကျွန်နော် လူးလိမ့်နေတာပဲ။

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဇင်ရယ် ကျွမ်းကျင်လိုက်တာ ကိုယ့်မိန်းမ ထက်တောင် ကောင်းနေတယ် `

ဇင်ဇင့် ခေါင်း ကို ကိုင်ပီး လီး ကို အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။

``ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်``

``အု…အု…အု``

လီးအရင်းမှ ထိပ်ဖျားထိ လျှာ အပြားလိုက် ယက်လိုက် ဥတွေကို ငုံစုပ်လိုက်ဖြင့် အားရပါးရ ကျွမ်းကျင်စွာ စုပ်ပေးယက်ပေးနေတော့တယ် ။ အစက အဲ့လောက်တောင် ကျွမ်းကျင်မယ် မထင်ခဲ့ ။ မြန်မာဝတ်စုံလေး ဖြင့် သာ နေတတ်သူတစ်ယောက်မို့ ဒီဘက်ပိုင်း မှာ အဲ့လောက်တောင် ထန်မယ် မထင်ခဲ့ ။ အခု လို အိမ်ထောင်သည် တွေ ပီပီ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခံစားချိန်မှာတော့ ဇင်ဇင့်ရဲ့ အစွမ်းအစ က ကျွန်နော် တောင်လက်ဖျား ခါလောက်အောင် ကောင်းလွန်းလှနေတယ် ။ ဆယ်ငါးမိနစ်လောက် ကြာအောင် စုပ်ပေးပီး ကျွန်တော် တောင် ပီးချင်ချင် ဖြစ်သွားတယ်။

``ဇင်ဇင် ကိုယ် လိုးချင်ပီကွာ ဆက်မှုတ်နေရင် ပီးသွားလိမ့်မယ်``

``အင်းးး အသင့်ပါပဲ ကိုရဲ..ဇင် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ``

``ဘေးတစောင်းလှဲ အိပ်လိုက်နော် ``

``အင်းး``

ဇင်ဇင်က ဘေးတစ်စောင်းလှဲ အိပ်ရင်း တင်ပါးကြီး ကို ကျွန်နော့် ဘက် ကော့ပေးလိုက်တယ်။ ဇင်ဇင့် ပေါင်တစ်ချောင်း ကို အသာလေး မ ရင်း ကျွန်နော့် လီးတံ ကို အဖုတ်၀ မှာ တေ့လိုက်ပီး နှစ်ချက်သုံးချက်လောက်ပွတ်ဆွဲ ပေးလိုက်တယ် ။ ကျွန်နော့် လက်တစ်ဘက်က ဇင်ဇင် ကိုယ်လုံးအောက်က နေလျှိုဝင်ပီး နို့သီး ကို ဖျစ်ညှစ်ပေးနေလိုက်တယ် ။

``ကိုရဲ ..လိုးတော့ကွာ ..ဇင် မနေနိုင်တော့ဘူး ထည့်လိုက်တော့နော် ``

``အင်းးး ဒါဆို ထည့်ပီနော်``

``ပလွတ်…``

``အ..အ``

ပလွတ် ကနဲ မြည်သံ နှင့် အတူ ဇင်ဇင့် စောက်ဖုတ် ထဲကျွန်တော့ လီး တံ ဒစ်ဖျား မြုပ် ဝင်သွားတယ် ။ ဖြေးဖြေး ချင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေပေမယ် ဘေးတစောင်း လိုးနေတာ မို့ လီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးထိတော့ မဝင်ဘူး ။ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်သာ ဝင်ထွက် လိုက်ဖြင့် စည်းချက်ညီညီ လှုပ်ရှားနေမိတယ်။

ဇင်ဇင် တအီးအီး တအားးအားး ဖြင့် ညီးညူရင်း တင်ပါးကြီးတွေ ကို လည်း နောက်ဘက်ကို ပြန်ပြန်စောင့်ပေးနေတယ် ။

``ဘွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်``

``ဖတ် ဖတ်ဖတ်…``

``အားးးအ..အ. အ. ကောင်းတယ် ကိုရဲ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ..အားးး``

```အင်းးးအင်းးးအားးး အု..ရော့ အားးး``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ..ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးး ..အားးး``

``ဇင်.. ဖင်ကုန်းလိုက်ကွာ ဖင်ကုန်းပီး တက်ချချင်တယ် ``

``အင်း ကိုရဲ သဘော ကုန်းလိုက်မယ်နော်``

ဇင်ဇင် က ဖင်ကို ကုန်းပေးလိုက်တယ် ။ဇင်ဇင့် နောက်မှာ ဒူးထောက်ပီး အဖုတ်၀ မှာ တေ့ပီးတင်ပါး နှစ်ခြမ်း ကို ကိုင်ကာ လီး စောင့်ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

``အားးးးထိတယ် အ အားးး အားး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``ဖုတ် ဖူတ် ဖုတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားး ကိုရဲ ကောင်းလိုက်တာ လိုးပါ အားးး ဇင့်ကို လိုးပါ``

ဇင်ဇင့် တင်ပါး နဲ့ ကျွန်နော့် စည်းခုံ တို့ တဖတ် ဖတ် မြည်အောင် ရိုက်သံ တွေ ဆူညံအောင် ထွက်နေတယ်။

``ဖြောင်းးး``

``အားးးးးးးးးးး``

နောက်ကို ကားတင်းထွက်နေတဲ့ တင်ပါးကြီး ကို ကျွန်နော် မချင့်မရဲ တစ်ချက်လက်ဝါးနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း ရိုက်လိုက်တယ်။

``အားးး ကောင်းတယ် ကိုရဲ အားးးး``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုရဲ မညှာ နဲ့တော့ ဇင့်ကို လိုးပါ``

လက်တဘက် ဖြင့် ဇင်ဇင်က ကျွန်တော့ ဥ တွေကို ပေါင်ကြားမှ လှမ်းကိုင် ပွတ်ပေးနေတယ်။

``ဖျန်းးးဖျန်းဖျန်းးးး``

ဇင်ဇင် တင်ပါး ကို သုံးလေး ချက် ဆက်တိုက် ရိုက်ပစ်လိုက်တယ် လီးက လည်း အစောင့်မပျက် .. ဇင်ဇင် တစ်ယောက် အရမ်းကောင်းနေပီး သူ့တင်ပါး မှာ ကျွန်နော့် လက်ငါးချောင်းရာ အစင်းသားပေါ်လာတယ် ။ အသားဖြူတော့ တင်ပါးက ရဲစပ်လာတယ်။

အချက်လေး ငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက်လိုးပစ်လိုက်ပီး ကျွန်နော့် လီးထိပ်က ကျဉ်တက်လာတယ် နောက်ဆုံး ဇင်ဇင့် စောက်ဖုတ်ထဲကို တဆုံး ထိုးသွင်း ပစ်လိုက်ပီး လီးရေတွေကို စောက်ဖုတ်ထဲ ကို ပန်းညှစ်ထုတ်ပေးလိုက်တယ် ..။

```အားးးးးးး ပီးပီ…ဇင် အားးးးးးးးထွက်ကုန်ပီ``

``အားးးး ညှစ်ထည့်ပေး အားးးးဇင်လည်းပီးပီ အားးးးးးကောင်းတယ် ကိုရဲအားးးးးး``

ဇင်ဇင် လေးဘက်ကုန်းနေရာကနေ အားပျော့ပီး ကုတင်ပေါ် မှောက်လျှက်ကျ သွားတယ်။ ကျွန်နော် လည်း အလိုက်သင့် ဇင်ဇင့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ရင် လက်ကျန် သုတ်ရေ အနည်းငယ် ကို ထွက်သလောက် ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တော့တယ်။

......................................................................................................................................

``ဇင် ´´

``ဟင် ပြောလေ ´´

`` ကိုယ့်မိန်းမ ပြန်မလာခင်အထိ အခုလို နေချင်တယ်ကွာ ´´

``အင်း ပါ ကိုရဲကလဲ ကိုရဲ စိတ်ကြိုက်ပါ ´´

``ဒါပေမယ့် သက်မွန် ရှိနေသေးတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ´´

``အင်းးး ´´

ဇင်ဇင် ခပ်တွေတွေ လေး စဉ်းစားနေရင်း

``ကိုရဲ ´´

``အင်း ပြောလေ ´´

``ကိုရဲ သက်မွန်ကို စည်းရုံးကြည့်ပါလား ´´

``ဟင် ဘယ်လို စည်းရုံးရမှာလဲ ´´

``ဒီလိုလေ အခု ဇင် နဲ့ ကိုရဲ မှားပီးကြပီ အဲ့ဒီတော့ သက်မွန်သိသွားရင် မမမိုး ကို ပြန်တိုင်နိုင်တယ် အဲ့ဒီတော့ သူ ပြန်မတိုင်နဲ့ အောင် သက်မွန် ကို လည်း စည်းရုံးမယ်လေ ´´

``အင်းလေ … ဘယ်လို စည်းရုံးရမှာလဲ သက်မွန်ကို ဖွင့်ပြောပီး ပြန်မတိုင်အောင် ပြောရမှာလား မလွယ်ဘူးထင်တယ် အကုန် ပြဿနာတွေ ရှုပ်ကုန်လိမ့်မယ် ´´

``အာ ကိုရဲ ကလည်း ဝေးပါ့ .. ဇင်နဲ့ ကိုရဲ မှားကြသလို သက်မွန်ကိုလည်း အမှားထဲ တိုးဝင်ခိုင်းလိုက်မှာပေါ့ ´´

``ဟင် ဘယ်လို ဘယ်လို ´´

``ကဲ ဒီလောက်တောင် ပြောရတာဝေးတယ် ကိုရဲ ကလဲ ညနေ သက်မွန် ပြန်လာရင် ဇင် အပြင်ထွက်ရှောင်ပေးမယ် ကိုရဲ ဘာသာ ဘယ်လို စည်းရုံးစည်းရုံး သိပီလား ´´

``ဟာ ဒါဆို ကိုရဲ …က သက်မွန်ကို လဲ အခုလို ဇင်ဇင် နဲ့ နေသလို … အဲ့လိုလား ´´

``ဘာလဲ မကြိုက်ဘူးလား ´´

``ဟဲဟဲ ကြိုက်တာပေါ့ ဒါပေမယ့် ဖြစ်ပါ့မလား အဆင်ပြေပါ့မလား ´´

``ဒါတော့ ကိုရဲ အစွမ်းအစပေါ့ ´´

ဇင်ဇင် က မျက်စောင်းလေး တစ်ချက် ပစ်လိုက်သေးတယ် ။

``ကဲ ဒါဆိုလည်း စိတ်ချ ဇင့် အကြံ အတိုင်း အောင်မြင်စေရမယ် လောလောဆယ်တော့ နောက်တစ်ချီလောက် စွဲ ရင်ကောင်းမလား ´´

``တော်ပီ ကိုရဲ ညနေ သက်မွန် အတွက် အားမွေးထားလိုက်တော့ ဇင်လည်း နာနေပီ ခန နားဦးမယ် ´´

…...............................................................................................................

ညနေ လေးနာရီလောက် သက်မွန်ပြန်လာတော့ ဇင်ဇင် က အပြင်သွားဦးမယ် ဆိုပီး ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်နော် နဲ့ သက်မွန် နှစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့ပီ ။ ဘယ်လို စရမလဲ စဉ်းစား ဆဲ ။ အတင်း ဝင်ကြမ်း လို့ လည်း မဖြစ် ။ ခယ်မလေး သက်မွန် ရေချိုးပီး အခန်းထဲမှာ အဝတ်အစား လဲ နေပုံ ရတယ် ။

ကျွန်နော် ဧည့်ခန်းထဲ မှာ ထိုင်နေရင်း စဉ်းစားဆဲ ဘယ်လို စည်းရုံးရရင် ကောင်းမလဲ အဖြေက မထွက် ၊ ဒါပေမယ့် ကံကြမ္မာက ကျွန်နော့် ဘက် အရေးပေးလာတယ် အခန်းထဲမှာ သက်မွန်ထွက်လာပီး ကျွန်နော့် ဘေးနားမှာ ဝင်ထိုင်ကာ

``ကိုကြီး ´´

``ဟင် ဘာလဲ သက်မွန် ´´

``ရော့ ဒါကိုကြီး စွပ်ကျယ် မလား ´´

``အင်းးး ဟုတ်တယ် သက်မွန် ဘာလို့လဲ ´´

မချိုမချဉ် မျက်နှာပေး ဖြင့် သက်မွန်က

``ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး သက်မွန်နဲ့ မမဇင် အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ တွေ့လို့ ကိုကြီး များ မေ့ကျန်ခဲ့တာလားလို့ ´´

``အော် …အင်းးး ဟိုလေ ..ဟို …´´

ကျွန်နော် အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ ဖြင့် ဘာပြောရမှန်းမသိ

``ဘာတွေ တဟိုဟို ဖြစ်နေတာလဲ ကိုကြီး မှန်မှန်ပြော ဒီနေ့ တနေ့လုံး မမဇင် နဲ့ ကိုကြီး ၂ ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တာ အမှန်အတိုင်းပြော မညာနဲ့´´

``အင်းးး သက်မွန် …ကိုကြီး မညာချင်ဘူး အဲ့တော့ ဘယ်လို ပြောရမလဲ ဆိုတော့ ကိုကြီး နဲ့ဇင်ဇင် ….´´

``ခရီးဆုံး ရောက်သွားတယ် ဆိုပါတော့ ´´

``အင်း ဟုတ် ..ဟုတ်တယ် သက်မွန် ´´

``လုပ်တုန်းက လုပ်ပီး ဘာကြောက်နေတာလဲ ကိုကြီး ဟွမ်း ´´

``ဟိုလေ ..ဟို …´´

``ကဲ ကိုကြီး ..တဟိုဟို ဖြစ်မနေနဲ့ မမဇင်က ခုန က အပြင်မထွက်ခင် မှာသွားတယ် နေ့လည်က မမဇင် နဲ့ ကိုကြီး တူတူ အိပ်ပီး ကျန်ခဲ့တဲ့ စွပ်ကျယ်လေး ပေးလိုက်ပါတဲ့ အပြင်ခန သွားပီး ပြန်လာခဲ့မယ်တဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းအိမ် ခန သွားပီး ပြန်လာလိမ့်မယ် အပြန်ဆေးလည်း ဝင်ဝယ်ခဲ့မယ်တဲ့ ´´

``ဘာဆေးလဲ ´´

``အော် ကိုကြီးကလဲ တားဆေးပေါ့လို့ တော်ကြာ မမဇင် နဲ့သက်မွန် ဘိုက်ကြီး ကုန်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ´´

``ဟင် ..မမဇင် နဲ့ သက်မွန် ဟုတ်လား ´´

``ဘာလဲ မမဇင် တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ အချစ်တွေပေးမှာလား သက်မွန်ကိုကျတော့ မပေးတော့ဘူးလား ´´

``ဟင် ..သက်မွန်က ကိုကြီး နဲ့ ဇင်ဇင် ဖြစ်တာ ကို သိပီးပီပေါ့ ဟုတ်လား ´´

``ဒါပေါ့ … ခုနက မမဇင် အကုန်ပြောသွားပီးပီ ..အခု သက်မွန်နဲ့ကိုကြီး ကို ဘာလို့ ၂ ယောက်ထဲ ထားခဲ့တာ ဆိုတာ ကော သက်မွန်ပြောပြရဦးမှာလား ´´

``ပြောစရာ မလိုတော့ပါဘူး သက်မွန်ရယ် …´´

ကျွန်နော် သက်မွန် ခါးလေး ကိုအသာ လှမ်းဖက်လိုက်တယ် ။ ပိန်သွယ်သွယ် ကိုယ်လုံးလေး အလိုက်သင့် ပါလာတယ် ထို့နောက် နုတ်ခမ်းလေး ကို အသာ ငုံစုပ်လိုက်တော့တယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ´´

သက်မွန် ရဲ့ အနမ်းတွေက ဇင်ဇင် ထက်တောင် သာသေးတယ် ။ ကျွမ်းကျင်လှတယ် ။ ပါးစပ်ထဲမှာ လျှာချင်း လိမ်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေတာ တကယ့် ဆရာမကြီး အလား ၊။ သက်မွန် ရဲ့ နို့ အုံ ကို အကျီ ပေါ် ကနေ ကိုင်လိုက်တယ် ။ သေးလွန်းလှတယ် ။

``ဟိတ် ..  ကိုကြီး ဧည့်ခန်းကြီးမှာနော် လူတွေ မြင်ကုန်မယ် ´´

``အင်း လာ အိပ်ခန်းထဲကို ကိုကြီး ပွေ့ချီသွားမယ် ´´

ကိုယ်လုံးသေးသေး လေး အား အသာ မ ကာ အခန်းထဲ ကို ခေါ်ဆောင် ခဲ့လိုက်တော့တယ် ။ ….

…....................................................................................................................

အခန်းထဲ ရောက်တာ နဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ သက်မွန်ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ် ။ ဖင်ကုန်းထားတဲ့ သက်မွန့် ဂါဝန် ကို အပေါ်ထိ ဆွဲ လှန်လိုက်တော့ အောက်မှာ ပင်တီ အဝါနုရောင်လေး အလယ်မှာ နဲနဲ တောင် စိုနေပီ ။ ပင်တီပေါ်ကနေ အသာဆွဲပွတ်လိုက်တော့ သက်မွန် ခါးလေး တွန့်သွားပီး ညည်းညူသံလေး ပေးလာတယ်။

``အာားးးရှီးးးး ´´

``သက်မွန် ခံချင်နေပီလား ´´

``အင်း ကိုရဲ လုပ်ပေးတော့ ´´

ပင်တီ ကို မချွတ်တော့ ပဲ ဘေးသို့ အသာဆွဲဖယ်လိုက်တယ် ။ တင်ပါးက သေးသေး မို့ အဖုတ်လည်း သေးမယ်ထင်ထားတာ အဖုတ်က တော်တော် ပြဲပြဲ ရီးစား နဲ့ ဘယ်လောက်တောင် လိုးထားလဲမသိ ။ ကျွန်နော် လည်း အဖုတ် ဝမှာ လီးတံ ကို သွင်းပီး ဒစ်ကို ထိုးမြုပ်လိုက်တယ် ။ ဘယ်အချိန်ထဲက ခံချင်နေသည်မသိ စောက်ရည်တွေ ရွဲနေတာမို့ လီးက အဖုတ်ထဲ ``ပလွတ်´´ ကနဲ အသံမြည်ကာ ဝင်သွားတော့တယ်။

``အားးး ကိုရဲ ဝင်သွားပီ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ´´

``သက်မွန်ကို ကိုယ်လိုးနေပီ သက်မွန် ´´

``အင်းးး လိုးလိုး ´´

``အားးး ငါ့ခယ်မလေး ကို လိုးနေပီကွာ ´´

``ဟုတ်တယ် ကိုရဲ လိုးး သက်မွန်ကို ကိုရဲ လိုးနေပီ ´´

နောက်ကနေ အားရပါးရ စောင့်လိုး ပစ်လိုက်တယ် ။ အခန်းထဲမှာ လိုးသံတွေ ဆူညံထွက်လာတယ် ။ သက်မွန်ကလည်း တအားအား ဖြင့်အော်နေတော့တယ် ။ လိုးနေရင်း နဲ့ ပင်တီ စ ကို လက်တဘက်က ကိုင်ထားတာ မို့ အားမရတာ နဲ့ ကျွန်နော်လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ပင်တီကို ဆွဲ ဖြဲပစ်လိုက်တယ်။

``ဗျိ..ဗျိ ´´

ပင်တီဘောင်းဘီ အကုန်ပြဲထွက်သွားတာ နဲ့ အောက်ကို ဆွဲချလိုက်ပီး ခါးကို ကိုင်ကာ ဆက်စောင့်ပစ်လိုက်တယ်။

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ´´

``အားး အားး အားး ဟုတ်တယ်ကိုရဲ ထိတယ် အင်းးးစောင့်လိုးပေး အားးး´´

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ´´

နောက်ကနေ စောင့်နေရတာ ညောင်းလာပီမို့

``သက်မွန် ထ ကိုယ့် ပေါ် တက်ခွပီး အပေါ် က စောင့်ပေး ´´

``အင်းးး ကိုရဲ ´´

သက်မွန်က ကုန်းနေရာမှ ထကာ ကျွန်နော်က ပက်လက်လှန်လိုက်ပီး အပေါ် မှ တက်စောင့်တော့တယ် ။ တက်စောင့်နေရင်း နဲ့ ဂါဝန်ကို ခေါင်းမှ ဆွဲ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။

``အားး ခံလို့ ကောင်းတယ် ကိုရဲ ရယ် သက်မွန် ကိုရဲ နဲ့ ခံချင်နေတာ ကြာပီ မမ နဲ့ ကိုရဲ လိုးနေသံတွေ ကြားတိုင်း စောက်ဖုတ်ထဲက တအား ယားတာပဲ ´´

``အင်းးး သက်မွန် အားရပါးရစောင့် အားးး ကောင်းတယ် ´´

``အင်းးး သက်မွန် နဲ့ မမဇင် ကိုရဲ တို့ လင်မယားလိုးနေသံ တွေကြားတိုင်း အလိုးခံချင်လွန်းလို့ တစ်ယောက်အဖုတ် တစ်ယောက်ပွတ်နေကြတာ ကြာပီ အခုမှ တကယ် ခံပေးရတော့တယ် အားး ´´

သက်မွန်က အပေါ်မှ စောင့်နေရင်း စကားတွေ လည်း တတွတ်တွတ်ပြောနေသေးတယ် ။ ဒီလိုမှန်း သိ အရင်ကတည်းက ခယ်မလေး ကို လိုးပါတယ်ဗျာ ။ ကျွန်နော် အောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပေးထားရာမှ သက်မွန်နို့တွေကို ပါ လှမ်းကိုင်ပီး နယ်ပေးနေမိတယ် ။ သက်မွန် နို့က ဇင်ဇင် နို့တွေလောက်တော့ ကိုင်လို့ မကောင်း ။ သေးနေတယ်။ နို့ကို ကိုင်နေတဲ့ ကျွန်နော့် လက်တွေ ကို သက်မွန် က လှမ်းယူက ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်သေးတယ်။

``အားး သက်မွန်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ စောင့်ပေး အားးးရှီးးး´´

``အားးး ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ´´

``သက်မွန် ခန အောက်ဆင်းဦး လီးစုပ်ပေးဦးကွာ ´´

``အင်းး ကိုရဲ …´´

သက်မွန်က အပေါ်က နေ စောင့်ပေးနေရာမှာ ဘေးမှာ ခပ်ကုန်းကုန်းလေး ဆင်းလိုက်ကာ လီးတံကို စစုပ်တော့တယ်။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ´´

အားးး သက်မွန်က လူသာသေးတယ် အမှုတ်အစုပ် အရမ်းကျွမ်းကျင်တယ်

``အားးး သက်မွန် ကောင်းလိုက်တာ သက်မွန် စုပ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ´´

လီးပေါ် တံတွေး ထွေးချလိုက် ပြန်စုပ်လိုက် ဖြင့် သက်မွန်ရဲ့ စုပ်ချက်တွေက မြန်ဆန်လွန်းတယ်။

``အားးးအားး သက်မွန် အားးးကောင်းတယ် ´´

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ´´

ပက်လက်လှန်ရင်းမှာ ခေါင်းကို အသာထောင်ကာ သက်မွန်စက်ပတ် ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ် ။ အဖုတ်မှာ အရည်တွေ စိုရွဲ နေပီး ပြဲအာအာ လေး ဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်နော် ကသာ အခုမှ သက်မွန်ကို လိုးရတာ ဘယ်သူတွေ က ဘယ်လောက်တောင် လိုးထားပီးပြီ လဲမသိ ။ ကိုယ့်ခယ်မလေးမို့ လိုးချင်နေပေမယ့် သိက္ခာ ထိန်းနေရတာ အခုတော့ သက်မွန်က ကိုယ့်ထက်ပင် ပိုတဲ့ ဆန္ဒတွေ နဲ့ လုပ်ပေးနေတယ်။ သက်မွန် စက်ပတ် ထဲကို လက်ညိုးနဲ့လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးပီး ထိုးထည့်ပေးလိုက်တယ်။

``အားး ´´

``ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ´´

``ဇွတ် ဇွတ် ဇွပ် ..ဇွပ် ´´

ကျွန်နော့် စိတ်တွေ ထိန်းထားလို့ မရနိုင်တော့ နေ့လည် က လည်း ဇင်ဇင် နဲ့ အပီ လိုးထားတာမို့ အကြာကြီး မထိန်းနိုင်တော့ပဲ စုပ်ပေးနေတဲ့ သက်မွန်ပါးစပ်ထဲ ကို လီးရေတွေ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တယ်။

``အားးး အားးးထွက်ပီ ညီမလေး အားးသက်မွန် အားးး´´

လရေ တွေ ပန်းထွက်လာပေမယ် သက်မွန်က ပါးစပ်ထဲမှ လီး ကို မချွတ်ပစ်ပဲ ဆက်တိုက် ဆက်စုပ်ပေးကာ ကျွန်နော့် လီးရေတွေကို ပါ ယက်ပစ်လိုက်တော့တယ် ။

``အားးးကောင်းလိုက်တာ ကိုရဲ´´

``အင်းးး ကောင်းတယ် သက်မွန်စုပ်ပေးတာ အရမ်း ကောင်းလွန်းလို့ ထွက်ကုန်တယ် ´´

``အင်း ကိုရဲ ခနနားလိုက်ဦးနော် သက်မွန်ရေသွားဆေးလိုက်ဦးမယ် ´´ဆိုပီး ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းသွားတယ် ။ သက်မွန် နဲ့ ဇင်ဇင် အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ကျွန်နော် မှိန်းနေရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

အိပ်ယာကနိုးတော့ အပြင်ဘက်မှာ မှောင်နေပီ။ လက်က နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ည ၈ နာရီတောင်ထိုးနေပီ ။ ဧည့်ခန်းဘက်က စကားသံ သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်မို့ ဇင်ဇင် ပြန်ရောက်နေပီဆိုတာ သိလိုက်တယ် ။ အိပ်ယာထဲက ထကာ အပြင် မထွက်သေးပဲ ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေချိုးလိုက်တော့ လူက လန်းဆန်းသွားတယ် ။ တရေးတမော အိပ်ထားသည်မို့ အားတွေလည်း ရှိနေသလို ဖြစ်ကာ ရေချိုးရင်း  ငပဲက ထောင်မတ်နေတော့တယ် ။ ဆပ်ပြာဖြင့် အသာအယာ ပွတ်သပ်တိုက်ဆေးကာ ရေတဝကြီး ချိုးပီး အဝတ်အစားလဲကာ ဧည့်ခန်းဘက်ထွက်လာလိုက်တယ်။

``ကိုကြီး နိုးပီလား ``

ဧည့်ခန်းထဲမှာ ခြေသည်းထိုင်ဆိုးနေသော ခယ်မလေး သက်မွန်က လှမ်းမေးတယ် ။ ညာဘက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ထမင်းစားခန်းမှာ ဇင်ဇင်က အစားအသောက်တွေပြင်ဆင်နေတယ်။

``ကိုကြီး အားရှိသွားအောင်လို့ တမင် မနှိုးပဲ ထားထားတာ ``

``အင်းး…အားကတော့ တအားရှိနေပီ သက်မွန်ရေ .. ရေချိုးလိုက်တော့ ပိုလန်းသွားတယ် ``

``ကဲ ပိုအားရှိသွားအောင် ညစာအသင့်ပြင်ထားပီ ယောင်္ကျားရေ..``

ဇင်ဇင်က အရွှန်းအဖောက်စကားလေး ဖြင့် ထမင်းစားခန်းကနေ လှမ်းပြောတော့ သက်မွန်က

``ဟင်းးးး မမဇင်နော် သူ့ယောင်္ကျားလဲ မဟုတ်ပဲနဲ့ တို့ကိုကြီးကိုများ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ``

``ဟိဟိ .. မနက်က ငါ့ယောင်္ကျားဖြစ်သွားပီလေ ``

``ဟွမ်း ..မမဇင် တစ်ယောက်တည်း ဆိုင်တာမဟုတ်ဘူးနော် သက်မွန်လည်း ဆိုင်ပါတယ်နော် ``

အမလေ..သူတို့နှစ်ယောက်က ဝေစုခွဲနေကြသေးတယ် ။ ခြေသည်းဆိုးတာလက်စသတ်ရင်း သက်မွန်က ကျွန်နော့် လက်မောင်းလေး ကို လာဆွဲကာ ထမင်းစားခန်းထဲ အတူတူဝင်လာလိုက်သည် ။ ကျွန်နော် လည်း အလိုက်တသင့် သက်မွန် ခါးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ သုံးယောက်သား ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ဖြင့် ညစာ စားလိုက်ကြတယ် ကျွန်နော့် အတွက် အေဘီစီ ပုလင်း တစ်လုံး နဲ့ သူတို့က စပိုင် တစ်ယောက်တစ်လုံးစီသောက်လိုက်ကြသေးတယ် ။

သက်မွန်က

``ကိုကြီး ..ဒီည ဘယ်မိန်းမ နဲ့ အိပ်မှာလဲ ပြော``

``နှစ်ယောက်လုံး နဲ့ အတူတူ အိပ်မှာပေါ့ `` ဆိုတော့ သုံးယောက်သား သဘောကျရင်း ရယ်မိလိုက်တယ်။

အားလုံး စားသောက်ပီးသွားတော့ ဇင်ဇင်က

``ရော့ ကိုကြီး သောက်လိုက်ဦး `` ဆိုပီး တော့ပ်ရိုး နှစ်လုံးပေးတယ်။

``ဟ… နှစ်လုံးကြီးတောင်ပါလား ``

``အင်းလေ .. နှစ်ယောက်လုံးနဲ့ အိပ်မှာဆိုတော့ နှစ်လုံးသောက်ရမှာပေါ့ ရော့ သက်မွန် ဒါက နင်နဲ့ငါ တစ်ယောက်တစ်လုံး `` 

ဆိုပီး ဆေးလုံးသေးသေး လေး တစ်လုံးစီ သောက်လိုက်ကြတယ် ။ တားဆေးပဲ ဖြစ်လိမ့်မည်ဆိုတာ မမေးပဲ သိလိုက်တယ် ။ သိပ်မကြာခင်မှာ ပဲ ကျွန်နော် တို့ သုံးယောက်လုံး အိပ်ခန်းတွင်းကို ရောက်လို့ လာတော့တယ် ။ ဒီတစ်ခါတော့ နေ့လည်က အိပ်ခဲ့တဲ့ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲကို မဟုတ်တော့ပဲ ကျွန်နော် နဲ့ ကျွန်နော့် မိန်းမ အကြိမ်ကြိမ် အိပ်စက်ခဲ့တဲ့ ကျွန်နော့် တို့ လင်မယား အိပ်ယာကြီး ထက်ကိုပေါ့ ။

အိမ်ခန်းထဲ ရောက်တယ် ဆိုရင်ပဲ ဇင်ဇင် နဲ့ သက်မွန်က အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်ကြတော့တယ် ။ အဝတ်တွေ တစ်ခုချင်းစီ ချွတ်နေကြပုံကို ကုတင်ပေါ်မှ အရသာခံကာ ကြည့်နေရင်း ကျွန်နော့် ငပဲကလည်း အစွမ်းကုန်မာန်ဖီနေပီ ။ 

ကျွန်နော်လည်း ပုဆိုး အကျီတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့တယ် ။ အဝတ်တွေ ချွတ်ပီး ကြည့်လိုက်တော့ ဇင်ဇင်နဲ့သက်မွန်က ကုတင်အောက်မှာပဲ မတ်တပ်ရပ်ရင်း တစ်ယောက်နို့ တစ်ယောက် ပွတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီး ကိုယ်စီဖြင့် နုတ်ခမ်းတွေ ကစ်ဆင် ပေးနေကြသည် ။ 

ကျွန်နော်လည်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို ဖက်လိုက်ကာ သုံးယောက်သား ကစ်ဆင်ပေးလိုက်တယ် ။တစ်ယောက်တလဲ ကစ်ဆစ် ပေးနေတုန်း ဇင်ဇင်က ကျွန်နော့် လီးတံကို ကိုင်ကာ ပွတ်နေတုန်း သက်မွန်ကလည်း ကျွန်နော့် ဥလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတော့တယ် ။ ကျွန်နော့် လီးချောင်းကြီးမှာလည်း ဆေးစွမ်းကြောင့်ကော ဘီယာရှိန်ကြောင့်ပါ မာန်ထကာ ထောင်မတ်နေပီ ။ ငါးမိနစ်လောက် ကစ်ဆင်ပေးပီးသွားချိန်မှာ ဇင်ဇင်နဲ့သက်မွန် နှစ်ယောက်သား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကြကာ ကျွန်နော့် လီးတံကို နှစ်ယောက်သာ တစ်လှည့်စီ စုပ်ကြတော့တယ်။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး အာ…အားးးးး``

လီးတစ်ချောင်းတည်းအား ဇင်ဇင်နဲ့သက်မွန် နုတ်ခမ်း တစ်ဘက်တစ်ချက်စီဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း ကြက်သီးများပင်ထလာအောင် ကောင်းနေတော့တယ် ။ ဇင်ဇင် က ကျွန်နော့် လီးတံ ကို ကိုင်စွဲလိုက်ကာ သက်မွန် နုတ်ခမ်းထဲကို ထိုးထည့်ပေးလိုက်တော့ သက်မွန်က နုတ်ခမ်းလေး အသာဟကာ ငုံစွဲလိုက်တော့တယ်။

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ အားးး``

ဇင်ဇင်က ငြီးငြူနေတဲ့ ကျွန်နော့် ကို မော့ကြည့်လိုက်ကာ ခပ်ပြုံးပြုံးလေး ဖြင့် လျှာလေး တစ်ချက်သပ်လိုက်ရင်း

``အရမ်းကောင်းနေလား ယောင်္ကျား ``

သက်မွန်က အစုပ် မပြတ်

``အင်းးးး ကောင်းတယ် မိန်းမ အရမ်းကောင်းတယ် အားးး ရှီးးးး``

မိန်းမ နှစ်ယောက်က ကျွန်နော့် လီးကို အငမ်းမရ စုပ်နေကြတယ် ။ စုပ်နေကြတဲ့ မိန်းမ နှစ်ယောက်ကလဲ တစ်ယောက်က ခယ်မလေး တစ်ယောက်က ယောက်ဖ ရဲ့ မိန်းမ ဆိုတော့ ကျွန်နော့် လီး ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းနေမလဲ ဆိုတာ တွေးကြည့်လိုက်ပါတယ်ဗျာ ..။

ဆယ်ငါးမိနစ်လောက်ကြာအောင် လီးစုပ်တာ ခံပီးနောက် ကျွန်နော်က ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ကာ ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်လာပီး ဇင်ဇင်က အောက်ပိုင်းမှာ ကျူံ့ကျူံ့လေး ထိုင်ကာ လီးစုပ်တော့တယ် ။ သက်မွန်ကတော့ ကျွန်နော့် မျက်နှာပေါ် တက်ခွကာ သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကျွန်နော့် ပါးစပ်ပေါ် တေ့ပေးလိုက်တယ် ။ အောက်ပိုင်းက လီးစုပ်တာ ခံရင်း သက်မွန်စက်ပတ်ကို ဖြဲကာ ယက်ပေးလိုက်တော့တယ် ။ သက်မွန်အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ လည်း အရမ်းရွဲစိုကာ ထွက်နေပီ ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းတယ် ကိုကြီး အားးး ယက်ပေး အစိကို စုပ်ပေး အားးးရှီးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးး ရှီးးး``

ခနနေတော့ လီးစုပ်နေတဲ့ ဇင်ဇင်က ကျွန်နော့် လီးပေါ် တက်ခွကာ အဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပီး ထိုင်ချကာ တက်စောင့်ပါတော့တယ်။

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အင့် အင့် အင့် အင့် ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး အားးးအားး ရှီးးး``

``အားးး အမလေးးးအားးးကောင်းလိုက်တာ ယောင်္ကျား အားးး``

ကျွန်နော့် မျက်နှာမှာလဲ သက်မွန် ရဲ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပီ သက်မွန်ရဲ့ စောက်စိကို ဆွဲဆွဲ စုပ်ရင်း နဲ့ သက်မွန် စအိုလေးကို ပါ လက်ခလယ်လေး ဖြင့် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ကာ ကလိပေးလိုက်တော့ သက်မွန်တစ်ယောက် ဖင်ကြီး ကော့ကော့ သွားကာ

``အားးး အားး ကောင်းတယ်ကိုကြီး အားးး အမလေးးး``

ဖင်ဝလေးကို လျှာထိပ်လေး နဲ့ စွဲပေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ သက်မွန်တစ်ယောက် ကုတင်ဘောင်ကို လက်လှမ်းထောက်ကာ တင်ပါးကြီး ကော့ကော့သွားကာ ဖျက်ဖျက်လူး ဖြစ်သွားတော့တယ် ။ အောက်မှ ဇင်ဇင် ရဲ့ စောင့်ချက်တွေကလည်း ပိုပိုပြင်းထန်လာတယ် ။

``အားးး ကောင်းတယ် အားး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ရှီးးးးးအားးး``

``အားးး ကိုကြီး သက်မွန်ကို တလှည့် လိုးပေးဦး မနေနိုင်တော့ဘူး ``

``အင်းးး သက်မွန် ဖင်ကုန်းလိုက်နော် ``

သက်မွန်တစ်ယောက် ကျွန်နော့် မျက်နှာပေါ် တက်ခွနေရာမှ အောက်ကို ဆင်းလိုက်ပီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ကာ လေးဘက်ကုန်းလိုက်သည် ။ ဇင်ဇင်ကလည်း အလိုက်တသိ အပေါ်မှ တက်ခွစောင့်နေရာမှ ဆင်းလိုက်တယ်။

``ဘလွတ် `` အသံနဲ့အတူ ဇင်ဇင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှလီးတံကြီး ကျွတ်ထွတ်သွားသည် ။ လီးတံကို ငုံကြည့်လိုက်တော့ လီးတံတလျောက်မှာကော ဥတွေမှာပါ ဇင်ဇင့်စောက်ရည်တွေ ရွဲနေတယ် ။

လီးတံမှ စောက်ရည်တွေကို သက်မွန် ရဲ့ ဖင်ဝမှာ သုတ်လိမ်းပေးလိုက်ရင်း စအိုဝလေးကို ဒစ်ဖျားလေး နဲ့ ဖိကာဖိကာ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

``သက်မွန် ..ကိုကြီး သက်မွန် ဖင်ကို လိုးမယ်နော် `` ဆိုတော့

``အင်းး…ကိုကြီး ကြိုက်သလိုလုပ်ကွာ `` ဆိုပီး ဖင်လေး ကော့ပေးတော့တယ် ။ ခယ်မလေး ကို ဖင်လိုးရတော့ မယ် ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် လီးဒစ်ကြီး တောင် ပိုကားလာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

``ဇင်ဇင် ..သက်မွန် ဖင်ကို နဲနဲ ဖြဲထားလိုက်ကွာ ``

``ဟုတ် .. ယောင်္ကျား ပီးရင် ဇင့်ကို လည်း ဖင်လိုးပေးနော် ``

`ဟားးးး ရတယ် ဒီည ငါ့မိန်းမ အသစ်ကလေး နှစ်ယောက်လုံးကို ဖင်ကော အဖုတ်ကော ပါးစပ်ကော အကုန်လိုးပေးမယ် စိတ်ချ ``

ဇင်ဇင်က သက်မွန်တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်တယ် ။ စအိုညိုတိုတိုလေး ပွစိပွစိ ဖြင့် နဲနဲ ဟသွားတာ နဲ့ လီးဒစ်ကို ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းပေးလိုက်တယ်။

``အားးး ကိုကြီး အားးး နာတယ် ``

``အင်း အင်း ကိုကြီး ဖြည်းဖြည့်သွင်းပေးမယ်နော် ``

``ဗျစ် ..ဗျစ်..``

``အားး လီးဒစ်ဝင်သွားပီ အားး``

လေဘက်ကုန်းထားရင်း သက်မွန်တစ်ယောက် အိပ်ယာခင်းစတွေကို လက်နဲ့ ကျစ်ကျစ် ပါအောင် စုပ်ကိုင်ထားမိတယ် ဖင်ဝမှာ တစ်စို့စို့ကြီး ဖြစ်နေတယ် ဖြေးဖြေးချင်းဝင်သွားသော လီးတံတလျောက် ဖင်စအို ဘေးသားလေးတွေပါ ကပ်ပါသွားတယ် ။

``အားးး အားးး``

``သက်မွန် အကုန်ဝင်တော့မယ် ဆက်သွင်းမယ်နော် ``

``အင်းး လုပ် အားးး ``

တဖြည်းဖြည်း လီးတံက သက်မွန် စအိုထဲသို့ တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားတော့တယ်။

``ဇင်ဇင် သက်မွန်ဖင်ဝပေါ် တံတွေး ထွေးပေးလိုက် အသွင်း အထုတ် လုပ်တော့မယ် ``

``အင်း အင်း.. ပျစ် ..``

ဇင်ဇင်က လီးဝင်နေတဲက သက်မွန် စအိုပေါ်ကို တံတွေး ထွေးချလိုက်တယ် ။ ကျွန်နော်လည်း သက်မွန် ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးချင် လီးတံကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် တော်တော်ကြာနေတော့ အဆင်ချောလာတယ် ။တဖြည်းဖြည်း အရှိန်မြှင့်ကာ အထုတ်အသွင်းလုပ်နေချိန် ဇင်ဇင်က သက်မွန်ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ကလိပေးနေတော့တယ် ။သက်မွန်တစ်ယောက် ဖင်လိုးခံရင်း အဖုတ်ကလိပေးခံနေရတာကြောင့် ကာမစိတ်တွေ ပိုပို ဖြစ်လာကာ သူမ ဖင်ကြီးကို ပိုကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။

``အင်းးး အင့် အားးး ရှီးးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ကိုကြီး ကောင်းလိုက်တာ လိုး အားးးစောင့်လိုးပေး ခံလို့ကောင်းနေပီ ``

``အင့် အင် အင့် ရော့ ရော့ ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး အမလေးးအားးးကောင်းလိုက်တာ သက်မွန်ဖင်က စီးကြပ်နေတာပဲ အားးး``

သက်မွန်လည်း ဖင်သားတွေက လီးတံကို ပြန်ပြန်ညှစ်ပေးနေမိတယ်။

``အားးးအားးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဇွပ် ``

``အားးး အားးး``

``အားးအားးး သက်မွန် ဖင်ကို ကိုကြီး လိုးနေပီ အားးကောင်းလိုက်တာ အားးး``

``အင်းးကိုကြီး လိုးပါ အားးးသက်မွန် ဖင်ခံပေးနေတယ် အားးး အမေ့ အားးး``

ဆက်တိုင် စောင့်လိုးနေတာကြောင့် ဖင်ဝမှာ ပိုကျယ်လာကာ အဆင်ချောလာချိန်

``ယောင်္ကျား ဇင့်ကိုလည်း ဖင်လိုးပေးဦးလေ `` ဆိုကာ သက်မွန်ဘေးနားမှာ ဇင်ဇင်က ဖင်လာကုန်းတယ်။

``အင်းး လာခဲ့ ငါ့မိန်းမ အသစ်လေး နှစ်ယောက်လုံး ဖင်တလှည့်စီ ချပေးမယ် `` ဟု ဆိုကာ ဇင်ဇင့် ဖင်ဝကိုလီးတံ တေ့ပီး ထိုးသွင်းလိုက်တော့တယ်။

``အားးး ယောင်္ကျားးအားးအို…ကြပ်တယ် အားးးအမလေးးးးအားးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး``

အသစ်စက်စက် စအို နှစ်ပေါက်ကို ချနေရတာကြောင့် လီးတံတောင် ကျိန်းစပ်လာတယ် ။ ဇင်ဇင့် ဖင်ကို လိုးနေရင်း သက်မွန် စောက်ဖုတ်ကို လက်တစ်ဘက်ဖြင့် ကလိပေးနေလိုက်တယ် ။ အခန်းထဲမှာ လိုးသံတွေ အော်သံတွေ ဆူညံနေတော့တယ် ။

``အားးး ကောင်းတယ် အားးရှီးးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ``

``ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးး ယောင်္ကျား အားးး အမလေးးးအားးး လိုးပါ ဖင်ကွဲချင်ကွဲပါစေ လိုးပါ အားးစောင့် စောင့် ``

သက်မွန် စောက်ဖုတ်ကို ကလိနေရင်း ညလက်ဖြင့် ဇင်ဇင့် တင်ပါးကြီး ကို ခပ်ဆက်ဆက် ဖြောင်းခနဲ တစ်ချက်ရိုက်ပစ်လိက်တယ် တင်ပါးကြီးတဲ့ ဇင်ဇင်ရဲ့ တင်းပါး ကြီး မှာ ရဲခနဲ လက်ရာကြီး ထင်သွားပီး တင်းပါးသားတွေ တုန်ခါသွားတယ်

``အားးးး ကောင်းတယ် ရိုက်ပါ အားးး ဇင့်ဖင်ကို ချ အားးး``

``ဖြောင်း ဖောင်း ဖြောင်းးး``

``အားးး ``

ဘေးမှ သက်မွန် တင်ပါး ခပ်သေးသေးကို ပါ တစ်ချက် ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်။

``ဖြောင်းးးးးး``

``အားးး ကိုကြီး အားးး သက်မွန် ထဲ ထည့်ပေးဦး`` 

ဟု ဆိုလာသဖြင့် ဇင်ဇင့် ဖင်ထဲမှ လီးတံကို ချွတ်လိုက်ကာ သက်မွန် စောက်ဖုတ် ထဲ ထည့်လိုးလိုက်ပြန်တယ်။

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ အားးး လိုးလိုး အားးး``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အမလေးး သက်မွန် ရယ် ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ် အားးး``

``အားးး စောင့်ပါ ကိုကြီး လိုးလိုး တအားစောင့် အားးးကောင်းတယ် ``

``အင့် အင့် ရော့ ရော့ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ငါလိုးမ ခယ်မလေး စောက်ဖုတ် အားးးအင့် အင့် အင့် ``

``အားးးလိုးပါ ကိုကြီး စိတ်ကြိုက်လိုး သက်မွန် ကိုကြီး လီးနဲ့ ခံချင်နေတာကြာပီ အားးးလိုး အားးး``

``အားးးကောင်းတယ် လာဇင်ဇင် သက်မွန် နဲ့ အောက်ကို ဝင်ပီး ထပ်ထားလိုက် အတူတူ လိုးပေးမယ် ``

ဇင်ဇင်လည်း သက်မွန် အောက်ကို တိုးဝင်လာပီး အဖုတ်ချင်းထပ်ထားလိုက်တာမို့ သက်မွန်ကို တလှည့် ဇင်ဇင့်ကို တလှည့် အဖုတ်လိုးပေးလိုက်တယ်။

``အာားးးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ``

``အားးး လိုးပါ အားးး``

``အင့် ရော့ ရော့ အားးး``

နာရီဝက် ကျော်ကျော်လောက်ထိ လိုးလိုက်ပီး လီးတံတလျောက် ကျင်တက်လာကာ ပီးချင်လာသလိုဖြစ်လာတယ် ။

``အားးအားး ကိုကြီး ပီးတော့မယ် အားးးး ``

ဇင်ဇင့် စောက်ဖုတ် ထဲမှ လီးတံ ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပီး ကုတင်ပေါ်မှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်

``ထ ..နှစ်ယောက်လုံး ဒူးထောက်ထားလိုက် မျက်နှာပေါ် လရေ ပန်ပေးမယ် `

` ပြောလိုက်တော့ ဇင်ဇင်ရောသက်မွန်ပါ နှစ်ယောက်သား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ပါးချင်းအပ်လျက် ကျွန်နေ်ာ့လီးတံရှေ့မှာ လျှာလေး တွေ ထုတ်ထားကြတယ် စောက်ရည်တွေ ဖြင့်ချောမွတ်နေတဲ့ လီးတံကြီးကိုကိုင်ကာ ဇင်ဇင် နဲ့ သက်မွန် မျက်နှာရှေ့မှာ လေးငါးချက် ဂွင်းတိုက်လိုက်တာ နဲ့ လရေတွေ ဖျောခနဲ ဖျောခနဲ သက်မွန်နဲ့ ဇင်ဇင့် မျက်နှာတွေပေါ်ကိုပန်းထွက်ကုန်တော့တယ် ။

``အားးး အားးးအူးးးးးးး ထွက်ပီ အားးးး``

ကျွန်နော့် ဥလေးတွေကို လှမ်းကိုင်ရင်း ဇင်ဇင်က ကျွန်နော့် လီးတံကြီးမှ လရေတွေကို စွဲစုပ်တောတယ် ။ နှစ်ယောက်လုံး မျက်နှာပေါ်မှာ လရေဖြူပျစ်ပျစ်တွေ ရွဲစိုကုန်တောတယ်။

``အားးး ကိုကြီးမိန်းမ မိုး နဲ့ လိုးရတာတောင် ဒီလောက်မကောင်းဘူးကွာ ``

လီးတံကို ဇင်ဇင့် ပါးစပ်ထဲမှာ ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ဒူးတွေညွတ်ကျကာ လှဲချလိုက်ရင်းပြောလိုက်တယ်။ ဇင်ဇင်နဲ့ သက်မွန်ကတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာပေါ်တစ်ယောက် လျှာဖျားလေးများဖြင့် ပေနေသောလရေ လက်ကျန်များကို ယက်ပစ်လိုက်ကာ မျိုချလိုက်ရင်း ကျွန်နော်ဘေး တစ်ဘက်တစ်ချက်တွင် လှဲလိုက်ကြတော့တယ် ။

``ဇင်ဇင်လည်း အရမ်းကောင်းတယ် ယောင်္ကျားရယ် မမမိုး ပြန်မလာခင်ထိ ကိုကြီး မိန်းမ အဖြစ်နေမယ်နော် ``

``ဟိတ် … မမဇင် နော် အဲ့လို မရပါဘူး သက်မွန်လည်း နေဦးမှာပေါ့ ``

``အင်းပါ မိန်းမလေးတွေရယ် မိုးပြန်မလာခင်ထိ ဇင်ဇင်ကော သက်မွန်ကော နှစ်ယောက်လုံးကို ညတိုင်း လိုးပေးပါ့မယ် နှစ်ယောက်လုံး ကိုကြီး မိန်းမ တွေ ပါပဲနော် `` သုံးယောက်သား သဘောကျစွာ ရယ်မလိုက်တယ်။

``ဒါနဲ့ သက်မွန်က အလိုးခံဖူးတာလား ကိုကြီးက သက်မွန် ကို အပျိုလေးပဲ မှတ်နေတာ ``

``ဟွမ်းးးး ကိုကြီး တို့လင်မယား လိုးနေသံတွေကြားပီး မနေနိုင်လို့ ရည်စားထားပီး ခံဖြစ်ခဲ့တာပါ ဒါပေမယ့် အခုမှ ကိုကြီးကို ပထမ ဆုံး ဖင်ပါခံပေးဖူးတာပါနော် ``

``ဟုတ်လားး ဒါဆို သက်မွန်ဖင်က ကိုကြီး လီး ပထမ ဆုံး ဝင်ဖူးတာပေါ့နော် ခံလို့ကောင်းလား ဖင်လိုးတာ ``

``အင်းပေါ့ အစတော့ မကောင်းဘူး .....နာ တယ် ခံရင်း နဲ့ ကောင်းလာသလိုပဲ ``

``ဇင်ဇင်ကော ``

``ကောင်းလို့ ခံတာပေါ့ ယောင်္ကျားရယ် ``

``ဇင်ဇင် ကော လီး ဘယ်နှချောင်း ခံဖူးတာလဲ ``

``ဟွမ်း ပြောတော့မယ် ဇင်က ယောင်္ကျားနဲ့ ဟော့ဒီ ယောင်္ကျား အသစ် လေး နဲ့ နှစ်ချောင်းထဲ ခံဖူးတာပါနော် ``

``ကဲ ဇင် တို့ ရေသွားဆေးတော့မယ် `` 

ဟုဆိုကာ ဇင်ဇင် နဲ့ သက်မွန် တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ကာ ရေချိုးခန်းအတွင်း လှုပ်လီ လှုပ်လဲ့ ဖြင့် ဝင်သွားကြပါတော့တယ် ။ ဇင်ဇင် နဲ့ သက်မွန်ရဲ့ နောက်ကျောပြင် အလှလေးတွေကို ငေးကာ

``အွမ်းးးး ငါတော့ မိန်းမ ပြန်မလာခင်ထိ ရွှေရည်စိမ် လွတ်လပ်ရေးကို ခယ်မလေးနဲ့ ဇင်ဇင် တို့ ဖင်တွေ အဖုတ်တွေ ပါးစပ်တွေကို အားရပါးရ လိုးရင်း ကုန်ဆုံးရမှာပဲ ``

 ဟုတွေးကာ တစ်ယောက်တည်း ပြုံးမိလိုက်ပါတော့သည် …..။


ဆက်လက်ကြိုးစားသွားပါဦးမည်  ( လင်းစက်နိုင် )



ပြီးပါပြီ



လူ့ပြည်ထဲက သုခဘုံ အပိုင်း ( ၂ )

လူ့ပြည်ထဲက သုခဘုံ အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ကာမလူဆိုး - ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ဝေယံစိုး အိမ်ရှေ့ခန်းဆိုဖာမှ ထကာ သူ့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲအိပ်လိုက်သည်။ ခုနက ညီမလေးကို ကြည့်ရတာ သူ့ကို မနှစ်မြို့တဲ့ဟန် လုံးဝ မရှိတာ ရိပ်စားမိပြီး မကြာခင် ညီမလေးရဲ့ သည်းဦးပန်းလေးကို ခူးချွေခွင့် ရပြီး သူမ ဝတ်ရည်လေးအား စုပ်ရမည် ဟု သူ တစ်ထစ်ချ တွက်ထားလိုက်သည်။

ကေသီစိုး အိပ်ယာထက်တွင် လှဲပြီး ခုနက သူမအား ကိုကို ချစ်ရေးဆိုခဲ့သည်ကို တွေး၍ ရင်တွေခုန် နေမိလေ၏။နောက်နေ့ရောက်တဲ့အထိ ညက အကြောင်းလေးကို တွေးပြီး ကေသီစိုး ကိုကိုနဲ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ရင် ရှက်တက်တက်ကလေး ဖြစ်နေမိလေ၏။ 

ဖိုဆို၍ ယင်ဖိုပင် မသန်းဖူးသေးသော ကေသီစိုး အပျိုဖျန်းမလေး ခဲအိုဆိုလည်းဟုတ် သူမ အကိုလို ဖြစ်နေသူက ချစ်ရေးဆိုတာ ခံထားရတော့ ရင်ခုန်သံတွေက ခုထိ ဆူညံနေဆဲ ဖြစ်တော့သည်။ ဝေယံစိုးလည်း သူ့ကို ညီမလေး ရှက်နေမှန်း သိသဖြင့် လောလောဆယ် မလှုပ်ရှားသေးပဲ အသာလေး ငြိမ်နေလိုက်သည်။

ဒီလိုနဲ့ နောက် လေး ငါးရက် ကြာခဲ့ပြီ။ ဆိုင်သိမ်းပြီး အိမ်ရောက်တော့ ညနေဖက် ဝေယံစိုး ရေမချိုးခင် အကြောလျှော့ကာ ဒိုက်ထိုး ဗယ်ရီရိုက် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်၍ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲ သွားပြီး ရေချိုးလိုက်သည်။ 

ဒေါ်မေသူစိုးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ညနေဖက် လမ်း ဟိုဖက်ထိပ် ဒီဖင်ထိပ် လမ်းလျှောက် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသည်။ ရေချိုးခန်းနဲ့ သန့်စင်ခန်းက တွဲရက် ကေသီစိုး သန့်စင်ခန်းသွားရန် ရေချိုးဖက် လျှောက်လာခဲ့ပြီး ရေချိုးခန်းရှေ့ရောက်တော့ ကိုကို ရေချိုးနေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ဝေယံစိုး ရေချိုးပြီးသွားသဖြင့် ရေလဲပုဆိုး ဝတ်ပြီး ကေသီစိုး ရပ်နေရာဖက် အလှည့်တွင် ကေသီစိုးလည်း ကိုကို့ရဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားချပ်ချပ်ပေါ်က ဗယ်ရီတုံးလေးများနဲ့ လက်မောင်းမာဆယ် ချပ်စ်ထုကြီး နှစ်ခုကို ကြည့်၍ အထဲဝင်လာခဲ့သည်။သူ့နားမှ ဖြတ်သွားစဉ် ဟိုတလော ညက အကြောင်းကို ပြန်တွေးကာ ကေသီစိုး ရင်တွေဖိုလာမိပြီး ဟန်ချက်ပျက်၍ သူမ လဲမလို ဖြစ်သွားရာ ဝေယံစိုးက ကေသီစိုး ကိုယ်လေးကို ဖတ်ခနဲ ဖမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။ 

ဖမ်းထိန်းတာကလည်း တမင် လုပ်လျှင်ပင် လွဲဦးမည်။ ခုဟာက သူမရဲ့ ခါးလေးအောက်ကို သူ့ လက်တစ်ဖက်က အောက်မှ ပွေ့ပိုက်ကာ တစ်ဖက်က သူမ ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ တင်လျက် ဆိုတော့ အပျိုဖျန်းမလေး ကေသီစိုး တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းတိန်းတိန်း ရှိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်လာရလေသည်။ 

သူတို့နှစ်ယောက် ကြားမှာ တစ်မိနစ်လောက် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပြီး အရင်ဆုံး ကေသီစိုး သတိဝင်လာပြီး ဖယ်ဦးလေ ကိုကို ဟု ပြောလိုက်သည်။ ညီမလေး ကိုယ်လေးကို သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်ကာ သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။

"ချစ်တယ် ညီမလေးရယ် ကိုကို့ကို ၁၅၀၀ ပေးပါလား"

"ပေးပါဘူး ချစ်နဲ့ ဖယ်တော့ ကိုကိုရာ"

"ချစ်တယ် ပြောမှ လွှတ်ပေးမယ် မပြောရင် မလွှတ်ပေးဘူး"

ပြောပြီး ဝေယံစိုး ညီမလေး ကေသီစိုး ကိုယ်လေးကို နွယ်ရှင်ကြီး ပတ်သလို ကျစ်နေအောင် ဖက်ထားတာ မိန်းမဝတ် ဘလောက်စ် အင်းကျီထဲမှ ဖွံ့ထွားတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ရွှေရင်နှစ်မွှာက သူ့ရင်ဘတ်မှာ ပြားနေအောင် ဖိမိနေသည်။

"ခဏနေ မေမေ လမ်းလျှောက်ပြီး ပြန်လာခါနီးပြီ ကိုကိုကလည်း ခက်ပါတယ်ကွာ ကိုကို့ကို ချစ်တယ် ၁၅၀၀ ပေးလိုက်ပြီ ယူလိုက်တော့ လူဆိုးကြီး"

ကိုကို မဆွတ်ခင်ထဲက ညွှတ်နေရသူ ဆိုတော့ ကေသီစိုး သူ့ကို အဖြေပေးလိုက်လေသည်။ ကိုကို ဖက်ထားရာက ဖယ်ပေးလိုက်တဲ့ အခါ ကေသီစိုး သန့်စင်ခန်းသွားဖို့ပင် မသွားဖြစ်တော့ပဲ အပြင်သို့ အပြေးကလေး ထွက်လာခဲ့လေသည်။ 

ညီမလေးဆီက အဖြေရပြီ ဆိုတော့ ဝေယံစိုး ပျော်သွားခဲ့ရပြီး မကြာခင် ညီမလေးနဲ့ ချစ်ရည်လူးဖို့သာ လိုတော့သည်။ တစ်ယောက်ထဲ ကျိတ်ပြုံးကာ ကျေနပ်နေမိပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ဝေယံစိုး ထွက်လာခဲ့သည်။

နောက်အပတ် ဈေးပိတ်ရက် မေမေနှင့် သူ ထုံးစံအတိုင်း ညီမလေး သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်း အိမ်သွားတာနဲ့ လိုးဆော်ကြသည်။ ညနေပိုင်း ညီမလေး ပြန်မလာခင် ဟိုဖက် လမ်းက မေမေ့ မိတ်ဆွေ တစ်ယောက် အိမ်သို့ ကိစ္စရှိသဖြင့် သွားမည်။

ည ၇ နာရီခွဲလောက်တွင် သူမကို သားတို့ မောင်နှမ လာကြိုပါဟု ပြောပြီး မေမေ ထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ဝေယံစိုးအတွက် ကံကောင်းသည်ဟု ဆိုရမည်။ဒါ သူ့အတွက် အခွင့်အရေးကောင်းပဲ ဒီညနေ ညီမလေးကို လိုးမည်ဟု ဝေယံစိုး ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ မေမေသွားပြီး သိပ်မကြာလိုက် ညီမလေး အပြင်က ပြန်ရောက်လာသည်။

"မေမေ့ကို မတွေ့ပါလား ကိုကို ဘယ်သွားလည်း"

"မေမေ သူ့ မိတ်ဆွေ အိမ်ကို ကိစ္စရှိလို့ သွားတယ် ည ၇ နာရီခွဲလောက် ကိုကိုတို့ သွားကြိုရမယ် ညီမလေး"

"ဟုတ် ကိုကို"

သူ့ကို ပြောပြီး ညီမလေး အိမ်ပေါ်ထပ်ကို တက်သွားခဲ့သည်။  ဝေယံစိုး အကြံနှင့် ဖြစ်၍ ခြံတံခါး သွားပိတ်ကာ အထဲမှ သော့ပါ ချိတ်ထားခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်း ဆိုဖာမှာ ထိုင်နေလိုက်သည်။ ခြံတံခါး ပိတ်ထားခဲ့ပြီ ဖြစ်၍ အိမ်တံခါး မပိတ်တော့ ခြံတံခါး ပိတ်ထားသဖြင့် တကယ်လို့ မေမေ လာလျှင်ပင် လှမ်းခေါ်ရမှာ ဖြစ်သလို အပြင်လူလည်း အလွယ်တကူ မဝင်နိုင်ပါ။ ခဏကြာတော့ ညီမလေး အပေါ်ထပ်မှ အောက်ဆင်းလာပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွားလေသည်။ 

မေမေ ကိစ္စဖြင့် အပြင်သွားရင် တခါတရံ ညီမလေးက ညနေစာ ဟင်းကို နွှေးပေးထားတတ်ကာ ခုလည်း ဟင်းနွှေးရန် ဖြစ်ရမည်။ ဝေယံစိုး အိမ်ရှေ့ခန်းမှ မီးဖိုခန်းထဲ ထွက်ခဲ့ပြီး မီးဖိုနားရောက်တော့ ညီမလေးက အပေါက်ဝဖက် ကျောပေး၍ ဟင်းနွှေး နေလေသည်။ 

ညီမလေးရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးက မေမေ့လောက် မကြီးလှ ပေမယ့် သူ့ဟာနဲ့သူတော့ ဖွံ့ထွားသည်။ သူမတို့နှင့် ရွယ်တူ မိန်းကလေးတွေထက် စာရင် ညီမလေးက အရပ်ရော ခန္ဓာကိုယ်ပါ ဖွံ့ထွားပေသည်။ မီးဖိုခန်းထဲ လျှောက်လာပြီး ညီမလေး နောက်မှာ န္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးကပ်တဲ့အထိ ရပ်လိုက်သည်။

"ညနေစာ စားတော့မလို့လား ကိုကို"

လည်ပြန်လေး လှည့်မေးလိုက်တဲ့ ညီမလေး နှုတ်ခမ်းလေးနှင့် သူ့ ကိုယ်ကို ကိုင်းထားသော ဝေယံစိုး ပါးစပ်နဲ့ ရွှေဂဟေ ဆက်သွားရာ ဝေယံစိုး ပြွတ်ခနဲ ညီမလေးကို နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ကေသီစိုး အပျိုမလေး ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိ ဆောက်တည်ရာ မဲ့သွားခဲ့ရပြီ။ 

ဝေယံစိုးက အိမ်ထောင်သည်လည်း ဖြစ်ပြန် ပြီးတော့ မေမေနဲ့ကလည်း တစ်ပတ် တစ်ခါ လိုးဆော်နေတော့ အပျိုစင် ညီမလေးကို ကာမ ခလုတ် တစ်ခုချင်း ဖြု တ်မှ ရမည်။ လော၍ မရ ဆိုတာ သူ နားလည်ပေသည်။ ဝေယံစိုး သူ့ လျှာကြီးကို စေ့ပိတ်ထားသော ညီမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး နှစ်လွှာထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး သူမ လျှာလေးအား ထိုးမွှေ နေလိုက်သည်။ 

ခုနကမှ အပြင်က ပြန်လာတဲ့ စကတ်နဲ့ အိမ်နေရင်း ထမီအပျော့သားကို လဲလှယ် ဝတ်ထားသော ကေသီစိုးရဲ့ ကားစွင့် ဖွံ့ထွားသည့် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးက ကိုကို့ ပေါင်ခြံနဲ့ ထိမိနေလေသည်။ 

ကေသီစိုး စုပ်နမ်းရာမှ ခွာကာ ဖယ်ဦး ကိုကိုရာ ကိုယ့် ညီမလေးကို ဘာတွေ လုပ်မှန်း မသိဘူးဟု ပြောပြီး ဟင်းအိုး မီးခလုတ်ကို ခြေဖျားလေးထောက်၍ ပိတ်လိုက်သော သူမ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးက နောက်သို့ ကော့ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ပုဆိုးထဲမှ သူ့ရဲ့ တောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ညီမလေးရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားမှာ ထောက်လိုက်သည်။ 

အိုး ဆိုပြီး ကေသီစိုး အာမေထိဋ်သံလေးထွက်ကာ မီးခလုတ် ပိတ်၍ပြီးတော့ ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့သဖြင့် သူမ လက်နှစ်ဖက်ကို စားပွဲခုံစွန်းမှာ ကိုင်ထားလိုက်ရလေသည်။ 

ဝေယံစိုး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ညီမလေးရဲ့ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးကို ပင့်မကာ သူမ ဂုတ်သား ဖွေးဖွေးလေးကို နမ်းပြီး လည်တိုင်လေးကို ပြွတ်ဆို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ တပြို င်နက်ထဲ ဝေယံစိုး လက်နှစ်ဖက်ကို ညီမလေး ဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကြားသို့ လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး မိန်းမဝတ် တီရှပ်ပေါ်က ဖွံ့ထွားလှတဲ့ ညီမလေး ရင်သားတွေကို ပင့်ကိုင်လိုက်သည်။

"အို့! အားး"

ကေသီစိုး အပျိုမလေး ရင်တွေ တလှပ်လှပ် ခုန်နေမိပြီး တစ်ကိုယ်လုံး နတ်ပူးသလို ဖြစ်ကာ သူမရဲ့ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားမှာ ထောက်ထားတဲ့ ကိုကို့ရဲ့ မာမာ အချောင်းပူနွေးနွေးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်း မာလာလေသည်။ခုနက အပြင်မှ ပြန်လာပြီး အိမ်မှာနေရင်း ဖြစ်၍ ပင်တီ ချွတ်ထားရာ ထမီကလည်း အပျော့စား အိမ်နေရင်း ဆိုတော့ လီးချောင်းကြီး အငွေ့အသက်ကို သူမ စောက်ဖုတ်ထဲက ရရှိ နေလေ၏။ 

ဝေယံစိုး လက်နှစ်ဖက်က ကေသီစိုးရဲ့ ရင်သားတွေကို ပင့်ကိုင်ပြီး ဆုပ်နှယ်လိုက် လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက် လုပ်နေရာ ကေသီစိုး ငြီးသံလေးတွေက တီးတိုးလေး ထွက်ပေါ်လို့ နေလေသည်။ 

ကေသီစိုး ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားတွင် ထောက်ထားသော သူ့ လီးကြီးကို ဝေယံစိုး စောက်ဖုတ် နေရာနား မှန်းကာ ရွှေ့လိုက်ပြီး ခါးကော့၍ လိုးသလို ညှောင့်လိုက်သည်။ 

ကေသီစိုး ခံစားမှု ရသတွေ ကောင်းသွားခဲ့ရပြီး သူမ ဒူးတွေ မခိုင်တော့ပဲ ညွတ်ခွေ ကျသွားခဲ့လေသည်။ ထို တဒင်္ဂ လေးမှာ သူမ သတိ လက်လွတ်ဖြစ်ကာ အသိ ဝင်လာတဲ့အချိန်တွင် ကိုကို့ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေပြီး သူမကို ပွေ့ချီထားလေသည်။

"ညီမလေးကို အောက်ချပေးပါ ကိုကို"

လေပြေညှင်းလေး တိုက်ခတ်သလို တီးတိုးလေး ဟန်ဆောင် ပြောပေမယ့် သူမ လက်နှစ်ဖက်က ကိုကို့ လည်ပင်းမှာဟီးလေး ခိုထားလိုက်သည်။အခြေအနေက သူ့ဘက်မှာ ရာနှုံးပြည့် ကောင်းနေတာ ဖြစ်၍ ညီမလေး ပါးပြင်လေးကို ဝေယံစိုး ရွှတ်ခနဲ နမ်းလိုက်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲက ထွက်ကာ ခြေလှမ်းတို့က သူ့ အိပ်ခန်းဖက်ကို ဦးတည် နေလေ၏။ 

ကေသီစိုးလည်း ကိုကို့ရဲ့ အချစ်မှိုင်းတွေ မိနေပြီး သူ့ ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးထဲမှာ သူမ မျက်နှာလေးကို ထည့်ထားလိုက်သည်။ သူ့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ညီမလေး ကိုယ်လေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ ညင်သာစွာဖြင့် ချပေးလိုက်ပြီး သူမ ဘေးတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ 

ညီမလေး လည်ပင်းလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး သူမ မိန်းမဝတ် တီရှပ်ကို ရင်ဘတ်ပေါ် လှန်တင်ကာ ဘရာစီယာကို  တွန်းတင်လိုက်သည့် အခါ ဖွံ့ထွားစူဖြိုးလှတဲ့ ညီမလေးရဲ့ အပျိုစင် နို့နှစ်လုံးက ဖွေးခနဲ ပေါ်ထွက်လာသည်။ အပျို နို့သီးခေါင်းထိပ်ကလေးကို လျှာဖြင့် ထိုးကလော်ပြီး အငမ်းမရ စို့နေလိုက်သည်။ 

ကေသီစိုး တစ်ခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာတွေကို ကိုကိုက ပေးစွမ်းနေရာ တအားအား တအင်းအင်းနဲ့ ဖီးတက်သံလေးဖြင့် ကေသီစိုး ငြီးသံလေးက အိပ်ခန်းထဲတွင် တီးတိုးလေး ထွက်ပေါ် နေလေသည်။

"အားး အင်းး အိုးး"

ညီမလေး နို့နှစ်လုံးကို ဝေယံစိုး တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး စို့နေတာ ခဏကြာတော့ ဖြူ ဖွေး ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားလေးကို လျှာဖြင့် ယက်လိုက် နမ်းလိုက် လုပ်ကာ သူ့ လက်တစ်ဖက်က ညီမလေး ထမီကို ဖြေလိုက်သည်။ တဆက်ထဲ သူ့ ပုဆိုးခါးပုံစကိုပါ ဖြေချလိုက်ပြီး သူ့ လက်ကို ညီမလေး ခါးအောက်ထဲ လျှိုသွင်း၍ ထမီကို သူမ ခြေထောက် အောက် ရောက်အောင် ချွတ်ချပြီး ခြေထောက် မကာ ချွတ်လိုက်သည်။ 

ကိုကို့ ရှေ့မှာ ရုတ်တရက် အောက်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်သွား၍ ကေသီစိုး ရှက်တက်တက်ကလေး ဖြစ်သွားပြီး သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စိကာ အဖုတ်ကို လက်ဝါးလေးနဲ့ အုပ်ထားလိုက်သည်။ 

ဝေယံစိုး ထပြီး ခြေထောက် အောက် ပုံကျနေတဲ့ သူ့ ပုဆိုးကို ခတ်ထုတ်ကာ ညီမလေး ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ထားသော ညီမလေး လက်လေးကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး စိထားတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ပါ ဆွဲကား ပြစ်လိုက်သည်။ ကေသီစိုး ပေါင်နှစ်ဖက် ဘေးဘက်ကို ကားသွားပြီး ပြန်စိချိန်ပင် မရလိုက်ပေ။ အမွေးကျွတ်ဆေးလူးသဖြင့် ပြောင်ရှင်းနေသော ကေသီစိုး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး ရှိရာထံ ကိုကို မျက်နှာ အပ်လိုက်သည်။ 

မလုပ်နဲ့ ကိုကို ဘုန်းနိမ့်မယ် ဟု သူမ  တားပေမယ့် ဝေယံစိုး မကြားဟန်ပြု ကာ ညီမလေး စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း အတိုင်း အင်္ဂလိပ် အက္ခရာ အေက ဇက်အထိ ရေးနေတာ။ 

ကေသီစိုး ခုနက ဘုန်းနိမ့်မည်ဟုသာ ပြောတာ ခု ကိုကို့ ဆံပင်တွေကို လက်နှင့် ဆွဲဆုပ်ထားပြီး သူမ ဖင်ကြီးကို ကြွကာ ကြွကာဖြင့် ငြီးသံရော ရှိုက်သံကလေးတွေပါ စွက်နေလေ၏။

"အားးးးးး အီးး ဟီးး အဟင့် ဟင့်"

သူ ယက်ပြီး ခဏကြာတော့ ညီမလေးရဲ့ ကာမရှေ့ပြေး စောက်ရည်ကြည်လေးများက စိမ့်ထွက် ကျလာတော့သည်။ 

အေက ဇက်ထိ ရေးပြီး စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း အတိုင်း အပေါ် အောက် လေး ငါးခါ လျှာအပြားလိုက်ကြီးဖြင့် ယက်ပြီး ညီမလေးရဲ့ ရသာဖူး စောက်စိပြူးပြူးလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးကလော်၍ နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ဖက်ကို ဘေးဘက်သို့ ညင်သာစွာ ဖြဲလိုက်သည်။ လျှာလေးကို ချွန်လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်၍ မွှေပေး နေလိုက်သည်။

"အားးးးးး ဝူးးးးး အိုးးးးး အီးး ကိုကို အဟင့် ဟင့်"

ညီမလေး ရှိုက်သံနဲ့ ဖီးတက်သံလေးတွေက အိပ်ခန်းထဲတွင် သောသော ညံနေတော့သည်။ ဝေယံစိုး အချိန် သိပ်ဆွဲ မနေတော့ ယက်ရာမှာ တော်လိုက်ပြီး ညီမလေး စောက်ဖုတ်ရှေ့တွင် အစွမ်းကုန် တောင်မတ်နေသော သူ့ လီးကြီးက မြွေဟောက်ကြီးလိုပင်။ တွင်း အရမ်း အောင်းချင်နေပြီ။

သူ့ လီးကြီးကို ဝေယံစိုး ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ညီမလေး စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ စောက်ရည်ကြည်လေးများ ရွှဲနေတာပင် အပျို စောက်ဖုတ် ဆိုတော့ ကြပ်ကြသပ်သပ်ဖြင့် ဗြစ်ခနဲ သူ့ လီးဒစ်ဖူးကြီးက ညီမလေး စောက်ဖုတ်လေးထဲကို မြုပ်ဝင်သွားသည်။

 အား ကျွတ် ကျွတ် ဟု ကေသီစိုး စုပ်သပ် ငြီးတွားလိုက်ပြီး အိပ်ယာခင်းကို သူမ လက်လေး နှစ်ဖက်က ဆွဲဆုပ်ထားလိုက်သည်။ ညီမလေးရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နှယ်ပြီး မဝင်သေးတဲ့ လီးကို ဝေယံစိုး ချော့သွင်းရင်းဖြင့် တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားခဲ့ပြီ။ 

တစ်ချက်ချင်း ပုံမှန်လေး အသွင်း အထုတ် လုပ်ပြီး ခဏကြာတော့ ညီမလေးရဲ့ စောက်ရည်ကြည်လေးများက ရွှဲနေအောင် ထွက်နေရာ အဝင် အထွက်က ခုနကလို မကြပ်တော့ပါ။ 

ကိုကို ဆောင့်လုပ်မယ်နော် ညီမလေး ခွင့်တောင်းလိုက်တဲ့ အခါ အင်း ကိုကို လုပ်လေ ဟု ညီမလေးက ခွင့်ပြု လိုက်လေသည်။ ခွင့်ပြု ချက် ရတာနဲ့ ညီမလေး ဖင်မှာ သူ့ လအုရာ ထင်မတတ် စောက်ဖုတ်ထဲ လအုပါ ကျွံဝင်မလား မှတ်ရအောင် ဝေယံစိုး ဆောင့်လိုး နေလိုက်သည်။

ဇွိ ပြွတ် ပွတ် ဖတ်

"အားးးးးး ဟားး ဝိုးးးးး အီးးးးးးးးးး"

စွိ ဖြလစ် ပလောက် ဖတ်

"အားးးးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးး အူးးးးးးးးးးး အိုးးးးးးးးး"

ကေသီစိုး အောကားနဲ့ အပြာစာများ ဖတ်ဖူးထားသဖြင့် ကိုကို့ ဆောင့်လိုးချက်များနှင့် အညီ တတ်သလောက် မှတ်သလောက် လှုပ်ရှားပေး နေလိုက်သည်။ ဘဝမှာ ဒါ ပထမဆုံး ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရိသနဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖူးခြင်းပင်။

သူမကို လိင်ဆက်ဆံ နေသူက ခဲအို ဆိုတာထက် ကေသီစိုးက သူ့အား အကို အရင်းလို ချစ်ခင် တွယ်တာရသူ သူမ အရွယ်ရောက်တော့ ကိုကို့ကို ရင်ခုန် စွဲလန်းပြီး တစ်ဖက်သက် ကြွေနေခဲ့တာ ခု သူနှင့် စိတ်တူ ကိုယ်တူ ချစ်ရည်လူး နေရတာပါလား ကိုကို့ အလိုးကို ခံနေရတာပါလား ဟူသည့် စိတ်ကလည်း တူ မတူသော ကာမရသတွေကို ပေးစွမ်း နေပါတော့သည်။ 

ခဏကြာတော့ ကေသီစိုး တစ်ကိုယ်လုံး လေဟာနယ်ထဲ ရောက်သလို ဖြစ်သွားပြီး သူမ ခေါင်းနဲ့ နတ်ပြည်ကို တက်ဆောင့်သလို ခံစားရကာ ဟင့်ခနဲ မာန်ချသံလေးဖြင့် ကျက်သီးတွေ ဖျန်းခနဲ ထသွားခဲ့ရလေသည်။ 

ဝေယံစိုးလည်း တဖုံးဖုံး ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးခါနီးတွင် ညီမလေး စောက်ဖုတ်ထဲက ပလွတ်ခနဲ သူ့ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ဂွင်း လေး ငါးချက် ထုပြီးတော့ လီးရည်ပြစ်ပြစ်တွေကို ညီမလေးရဲ့ ချပ်ရပ်ဖြူ ဖွေးသော ဗိုက်သားလေးပေါ် ပန်းထုတ် ပြစ်လိုက်သည်။

ညီမလေးနဲ့ သူ အိပ်ယာထက်မှာ နားနေလိုက်ကြပြီး ညီမလေးရဲ့ အပျိ ု စင်ပန်းလေးကို ခူးခြွေလိုက်ရသဖြင့် ဝေယံစိုး ပီတိ သောမနသတွေ ဖြစ်နေမိပြီး နောက် ညီမလေးကို တားဆေးဝယ်၍ ပေးကာ သောက်စေပြီးမှ ညီမလေး စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့ လီးရည်ထည့်မယ် ဟု တွေးထားလိုက်သည်။ 

ကေသီစိုး စောက်ဖုတ်လေးလည်း အထဲက ကျိန်းစပ်ပြီး စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်နေပေမယ့် သူမ အကို အရင်းလို ချစ်ရသော ခဲအိုအား အပျိ ု စင် ဘဝလေးကို ပေးဆပ်လိုက်ရသဖြင့် ကျေနပ် နေမိလေသည်။ 

ဝေယံစိုး နားနေရာမှ ညီမလေး ပါးပြင်လေး နှစ်ဖက်ကို အနမ်းမိုးတွေ ရွာလိုက်သည်။ ညီမလေးကလည်း သူ့ ပါးကို ပြန်နမ်းလေသည်။

"လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရာ ညီမလေးရော ကောင်းလား"

"ဟာ ကိုကိုကလည်းကွာ ကိုယ့် ညီမလေးကို အဲလို ပြောရလား အဟင့်"

ညီမလေးက ခရာတာတာလေး ပြောပြီး သူ့ ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကို သူမ လက်သီးဆုပ်ကလေးဖြင့် သာသာလေး ထုနှက် နေလေသည်။

"ဘယ်ဘက် ရင်အုပ်ကို မထိနဲ့ ညီမလေးရဲ့ အဲဘက် အခြမ်းမှာ ညီမလေး ရှိတယ် ကိုကို အိပ်ရင်တောင် အဲဘက်ကို စောင်းမအိပ်ဘူး ညီမလေး နာမှာ ဆိုးလို့"

"ကိုကို သိပ်ပိုတယ် လူဆိုးကြီး"

ညီမလေးက ချစ်စဖွယ် ဟန်အမူအယာလေးနဲ့ ပြောပြီး သူ့ကို ဖက်လိုက်လေသည်။ သူလည်း ညီမလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး ချစ်စကားလေးတွေ ပြောနေလိုက်ကြသည်။

သူတို့ အိပ်ယာထက်မှာ နားပြီး ခဏကြာတော့ ညီမလေး နို့အုံပေါ် သူ့ လက်တင်ကာ အုပ်ကိုင်၍ ဆုပ်နှယ်နေလိုက်သည်။ ညီမလေး လက်လေးကို ယူ၍ သူ့ လီးကြီးပေါ် တင်ထားလိုက်တဲ့ အခါ ညီမလေးက ဆုပ်ညှစ်ထားသည်။ 

ဒီလိုလေး လုပ်ပေးရတယ် ညီမလေးရဲ့ဟု ဝေယံစိုး ပြောပြီး ညီမလေးကို ဂွင်းထုနည်း သင်ပေးလိုက်တဲ့ အခါ ညီမလေးက တစ်ထွာပြလျှင် တစ်တောင်လောက် မြင်တတ်လေသည်။ ကေသီစိုး လက်လေးတစ်ဖက်ဖြင့် ကိုကို့ရဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းထုပေးနေပြီး သူ့ ဂွေးအုလေးကို လက်ဖဝါးထဲ ထည့်ကာ လှိမ့်နေလိုက်သည်။

"ဘောလုံးလေးလိုပဲ ပျော့စိစိလေး ခစ် ခစ်"

မပျော့မမာလေး ဖြစ်နေသော ဝေယံစိုး လီးကြီးမှာ ခဏကြာတော့ ညီမလေး လက်ထဲတွင် တောင်မတ်လာလေသည်။

"ကိုကို ထပ်လုပ်ဦးမယ်နော် ညီမလေး"

"နောက်နေ့မှ လုပ်ပါ ကိုကို ညီမလေး အထဲက တအား စပ်နေလို့ ကိုကိုက လိမ္မာပါတယ်"

ကေသီစိုး လူကြီး လေသံလေးနှင့် ကိုကို့ကို ပြောလိုက်သည်။

"ဒါဆို ကိုကို့ကို စုပ်ပေးပါလား ညီမလေး"

"ညီမလေးမှ မလုပ်တတ်တာ"

"ကိုကိုက သင်ပေးမယ်လေ ညီမလေး"

"ဟုတ် သင်ပေးလေ ကိုကို"

ညီမလေးကို လှဲနေရာက ထိုင်စေလိုက်တဲ့ အခါ ညီမလေးက သူ့ ဘေးတွင် ပုဆစ်တုပ်လေး ထိုင်လိုက်လေသည်။ ညီမလေး ခေါင်းလေးကို ကိုင်ကာ ဝေယံစိုး သူ့ လီးကြီးဆီ ဖိချလိုက်ပြီး သူမ နှုတ်ခမ်းလေး နှစ်လွှာကို လီးကြီးနှင့် ထိကပ်ထားလိုက်သည်။ 

ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ရေခဲချောင်း စုပ်သလို စုပ်ပေး ညီမလေးဟု ကိုကို ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ကေသီစိုး နှုတ်ခမ်းလေး နှစ်လွှာ ဖွင့်ဟ၍ လီးဒစ်ဖူးကြီးအား ပြွတ်ခနဲ ငုံလိုက်သည်။ 

ဝေယံစိုး ညီမလေး ခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ကေသီစိုး သဘောပေါက်သွားပြီး ကိုကိုပင် လုပ်စရာ မလိုတော့ ဖတ်ဖူး ကြည့်ဖူးထားသည့် အပြာစာနှင့် အောကားများထဲကလို ခုနက သူမ စောက်ဖုတ်ကို လိုးထားသော ကိုကို့ လီးကြီးအား စုပ်ပေး နေလိုက်သည်။

ပြွတ် ပြွတ်

ညီမလေးက မေမေ့လောက် မလွေတတ်ပေမယ့် မဆိုးလှပါ။ ညီမလေးရဲ့ အာငွေ့လေးများကြောင့် ဝေယံစိုး လီးကြီးက အစွမ်းကုန် တောင်မတ်လာပြီး ခဏကြာတော့ သူမ လည်ချောင်းထဲသို့ သူ့ လီးရည်များကို ပန်းထည့် ပြစ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ညီမလေး ခေါင်းလေးကို မလွှတ်သေးပဲ ဆက် ကိုင်ထားပြီး သူ့ လီးရည်တွေ တစ်စက်မကျန် ကုန်တော့မှ ညီမလေး ပါးစပ်ထဲမှ သူ့ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ 

ညီမလေး ထပြီး သူ့ လီးရည်တွေကို ထွေးမည် ဟန်ပြင်ရာ သူမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဝေယံစိုး သူ့ ပါးစပ်နှင့် တေ့၍ ဖိစုပ် နမ်းလိုက်သည်။ သူ့ လီးရည်နံ့က ညှီစို့စို့ နံနေပေမယ့် မတတ်နိုင် မဟုတ်ရင် ညီမလေး ထွေးထုတ်မှာ ဆိုး၍ ဖြစ်ပါသည်။ 

ညီမလေး မထွေးဖြစ်တော့ပဲ သူ့ လီးရည်တွေကို မြိုချကာ စုပ်နမ်းရာမှ ခွါပြီး ကိုကိုက ညစ်ပတ်တယ် သူ့ အရည်တွေ ညီမလေး ပါးစပ်ထဲ ထည့်တယ် ဟွန်းဟု ပြောလေသည်။ သန့်စင် ဆေးကြောရန် သူနှင့် ညီမလေး အောက်ပိုင်း ဗလာဖြင့် ရေချိုခန်းဖက် ထွက်ခဲ့ကြပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ညီမလေး စောက်ဖုတ်ကို ဝေယံစိုး ရေများနဲ့ လောင်းချ၍ ဆေးကြောပေးလိုက်သည်။ 

ပြီးတော့ သူ့ လီးကိုလည်း ရေများ လောင်းချ၍ သန့်စင် ဆေးကြောကာ သူ့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး ထမီနှင့် ပုဆိုး အသီးသီး ပြန်ဝတ်လိုက်ကြသည်။ ၇ နာရီခွဲတော့ သူနဲ့ ညီမလေး မေမေ့ကို သွားကြို လိုက်ကြသည်။

.................................................................................................................

နောက်အပတ် ဥပုသ်နေ့ မတိုင်ခင် တစ်ရက်အလို မနေ့ထဲက ဆေးဆိုင် သွားပြီး ဝေယံစိုး တားဆေး ဝယ်ထားလိုက်သည်။ သူနှင့် ညီမလေး ဥပုသ်နေ့ မတိုင်ခင်ထဲက မေမေ့ အလစ်မှာ ကြို ဒိတ်ထားပြီး ဒီ ညနေ လေးနာရီလောက် သူမ သူမ သူငယ်ချင်း နေတဲ့အိမ် လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေမယ်ဟု အချိန်းအချက် လုပ်ထားခဲ့လိုက်သည်။

ထုံးစံအတိုင်း ညီမလေးက နေ့လည်ပိုင်းမှာ သူမ သူငယ်ချင်း မိန်းကလေး အိမ်ကို သွားလည်မည် ဆိုပြီး ထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ဝေယံစိုး နေ့လည်ပိုင်း မေမေ့ကို တစ်ချီ လိုးဆော်ကာ ညနေ လေးနာရီ မထိုးခင် အိမ်က ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာပြီး ညီမလေးနှင့် အချိန်းအချက် လုပ်ထားသည့် လမ်းထိပ်တွင် စောင့်နေလိုက်သည်။

 ညီမလေး ရောက်လာတော့ သူမကို နောက်က တင်ပြီး သူတို့ တစ်မြို့ကျော်မှ တည်းခိုခန်း တစ်ခုသို့ ခေါ်ကာ လိုးဆော်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါ တားဆေး ဝယ်ထားသဖြင့် ညီမလေး စောက်ဖုတ်ထဲမှာပဲ ဝေယံစိုး သူ့ လီးရည်တွေကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ 

လိုးဆော်၍ပြီးတော့ ဝယ်ထားသော တားဆေးကတ်အား ပေးကာ ညီမလေးကို သောက်စေလိုက်သည်။ နောက်တစ်ချီကို ညီမလေးကို လေးဘက်ကုန်းစေကာ ခွေးလိုး လိုးပြစ်လိုက်ပြီး ထိုအချီ ဆွဲပြီး တည်းခိုခန်းက ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့ နေတဲ့ လမ်းနား မရောက်ခင် ညီမလေးကို ချပေးခဲ့ပြီး သူ အရင် ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

နောက်တော့ ညနက်ပိုင်းတွေ မေမေ အိပ်မော ကျတဲ့အချိန်ဆို ညီမလေးကို ကြို ဒိတ်ထားပြီး အောက်ထပ် မီးဖိုခန်း ကပ်ရက်က ပစ္စည်းဟောင်းများထားသော စတိုခန်းထဲတွင် မော်တော်ဆပ်ကြသည်။ မေမေနဲ့ကတော့ တစ်ပတ် တစ်ခါ အရင်လို ပုံမှန်အတိုင်း လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ ညနက်ပိုင်း မေမေ အိပ်ပျော်နေချိန် ညီမလေးနဲ့ ခိုးပြီး လိုးဆော်ရတဲ့ ဖီးက ဘာနှင့်မှ မတူသော ဖီလင်ကို ပေးနေရာ ထို ဖီလင်ကို သူ အတော် နှစ်သက် ခုံမင်မိပေသည်။

သူ့လိုပင် မေမေနဲ့ ညီမလေးလည်း ထိုဖီလင်ကို ကြို က်နှစ်သက်ကြလေ၏။ ခုနောက်ပိုင်း တစ်ပတ်တစ်ခါ ညီမလေးကို တည်းခိုခန်း မခေါ်သွားတော့ အိမ်မှာပဲ ညနက်ပိုင်းများတွင် ခိုးစားခဲ့ကြပြီး ညီမလေးလည်း ခုဆို မေမေ့လောက် နီးပါးပင် အပေးကောင်းကောင်းနှင့် လိုးခံလာတတ်သလို ပုလွေမှုတ်တာလည်း ခါတိုင်းထက် ကောင်းလာခဲ့လေသည်။

.........................................................................................................................

ဒီလိုနဲ့ နေလာတာ တစ်လလောက် ကြာခဲ့ပြီ။ မနေ့က ဈေးပိတ်ရက်တွင် ညီမလေးကို ခရေခြွေမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားပြီး အရင် လိုးဆော်နေကျ တည်းခိုခန်းကို သူမအား ခေါ်၍ ကွန်ဒန်စွတ်ကာ ခရေခြွေလိုက်သည်။ အစကတော့ ညီမလေး နာမှာ ဆိုး၍ထင်။ 

အတင်းငြင်းရာ မနာပါဘူး ကွန်ဒန်စွတ်ပြီး လုပ်မှာဟု ပြောပြီး ဖင်ပေါက်လေးကို ယက်ကာ ခရေပွင့်လေးထဲ စတွေးတွေ ထွေးထည့် လက်နဲ့ ကရိုင်း ပြီးမှ ကွန်ဒန်စွတ် ခရေခြွေလိုက်သည်။ လိုးဆော်ပြီးတော့ ဖင်ခံရတာလည်း မဆိုးဘူးနော် ကိုကိုဟု ညီမလေးက သူ့ကို ပြောသည်။ မေမေ့ကိုတော့ သူ ခရေမခြွေရသေးပါ။ မေမေ့ ခရေကိုလည်း နောက်မှ ခြွေရန် တေးထားလိုက်သည်။

တစ်ညမှာ ဝေယံစိုးနှင့် ကေသီစိုး ညနက်ပိုင်း တွေ့နေကျ မီးဖို ကပ်ရက် စတိုခန်းလေးထဲတွင် လိုးဆော်နေချိန် သူတို့ နှစ်ယောက်အား တံခါးပေါက် ဘေးမှ ချောင်းကြည့်နေသော မျက်လုံး တစ်စုံကို မသိခဲ့ကြပေ။

နောက် နှစ်ပတ်လောက် နေတော့ အထက်ဖက်က ဒေါ်မေသူစိုး ယောင်းမဖြစ်သူ သူမ ယောင်္ကျားရဲ့ ညီမ အိမ်ကို အလည် ရောက်လာသည်။ သုံး လေးရက်နေပြီး ဒေါ်မေသူစိုး ယောင်းမ ပြန်တော့ သမီးလည်း သူမ အဒေါ်နဲ့ အလည်လိုက်သွားမည် ဆိုကာ မနက်အစောထဲက ပါသွားခဲ့လေသည်။ 

တစ်အိမ်လုံးမှာ ဝေယံစိုးနှင့် ဒေါ်မေသူစိုး နှစ်ယောက်ထဲသာ ကျန်ခဲ့ကြသည်။ ဒီနေ့ ဆိုင် တစ်ရက်ပိတ်ပြီး အေးဆေး နားကြမယ် မေမေ သူ ပြောတဲ့ အခါ မေမေက သား သဘောဟု ပြောပြီး မီးဖိုခန်းထဲတွင် မနက်စာ စီမံနေလေသည်။ 

ဝေယံစိုး ဈေးဖက် ထွက်လာပြီး ဆိုင်က အရောင်း ကောင်မလေးတွေကို ဒီနေ့ နားမည် အေးဆေး နားကြဟု ပြောတော့ ကောင်မလေးတွေလည်း ပျော်သွားကြလေသည်။ 

ဝေယံစိုး အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ မနက်စာ စားဖို့ မီးဖိုခန်းထဲ သူ ဝင်လာတဲ့ အခါ မေမေက ကော်ဖီဖျော်ကာ ထမင်းကြော် စီမံပေးထားပြီး သူ့ကို စောင့်နေလေသည်။ မေမေ့ ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ပြီး သူမ လည်တိုင်လေးကို ပြွတ်ဆို စုပ်လိုက်သည်။

"မနက်စာ စားလေ သား မေမေတောင် မစားရသေးဘူး သားကို စောင့်နေတာ"

"မေမေ့ကို အရင် စားမယ်"

"ရဘူးကွာ ပြီးမှ မေမေတို့ ချစ်ကြမယ် ခု မနက်စာ အရင် စားမယ်"

"မေမေ့ သဘော"

သူနဲ့ မေမေ ခုံမှာ ထိုင်ပြီး မနက်စာ စားလိုက်ကြသည်။ စားသောက်၍ပြီးတော့ မေမေ သား ပေါင်ပေါ်မှာ လာထိုင် သူ ပြောတဲ့ အခါ မေမေက ပြုံ းပြီး သူ့ ပါးကို ချစ်စနိုးနဲ့ သာသာလေး ဆွဲလိမ်ကာ သူ့ ပေါင်ပေါ် တင်ပါးလွှဲလေး ထိုင်လိုက်လေသည်။ 

မေမေ့ မျက်နှာလေးကို ကိုင်ပြီး သူ့ဖက် ဆွဲလှည့်ကာ သူမ နှုတ်ခမ်းကလေးကို ဖိစုပ်၍ နမ်းကာ သူ့ လက်တစ်ဖက်ကို မေမေ့ ဆွဲသား အင်းကျီ ရင်ဘတ်ပေါ် တင်လိုက်သည်။ အင်းကျီ ပေါ်မှ ရင်သားထွားထွားကြီးတွေကို အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်နေလိုက်ပြီး အားမရသဖြင့် မေမေ့ကို ထစေကာ သူမ ထမီအား ဆွဲချွတ်ကာ သူ့ပေါ် ကားယားခွစေလိုက်သည်။ 

အင်းကျီကို အပေါ် မတင်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာအား တွန်းတင်ကာ နို့ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး စို့နေသလို မေမေ့ရဲ့ ကားစွင့်သော တင်လုံးကြီး နှစ်လုံးပေါ် သူ့ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက် တင်၍ ဖြစ်ညှစ် နေလိုက်သည်။ 

မေမေကလည်း သူမ ဖင်လုံးကြီးတွေနှင့် ပုဆိုးထဲမှ သူ့ လီးကြီးကို ဖိကာ ပွတ်ဆွဲပြီး ငြီးသံလေးတွေပါ ထွက်နေလေသည်။ မေမေ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးမှာ သူ့ သွားရည်တွေ ရွှဲနေအောင် စို့ပြီးတော့ နို့စို့ရာမှ တော်လိုက်သည်။ မေမေလည်း သူ့ပေါ်မှ ထကာ သူမ ထမီကို ကောက်၍ ဝတ်နေသည်။ 

သူ ထကာ မေမေ့ ခါးလေးကို ဖက်၍ သူ့ အိပ်ခန်းဖက် ထွက်လာခဲ့ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်ခု မကျန် ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြသည်။ 

ခြံတံခါးနဲ့ အိမ်တံခါးက ခုနက အပြင်မှ ပြန်ရောက်ထဲက ပိတ်ထားခဲ့ပြီ ဖြစ်၍ အေးဆေးပင်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်၍ပြီးတော့ မေမေ့ရဲ့ ခရေပွင့် ရှုံ့ပွပွလေးတဝိုက် ဝေယံစိုး လက်ညှို းလေးနဲ့ ဝလုံး ဝိုင်းသလို ရေးကာ ခရေခြွေဖို့ ခွင့်တောင်းလိုက်သည်။

"ဖင် လုပ်ကြည့်မယ်နော် မေမေ"

"လုပ်ချင် လုပ်လေ သား တအား မကြမ်းနဲ့နော်"

အရင် သူမ ယောင်္ကျား မဆုံးခင်က ဖင်ကို တခါတလေ လိုးဖူးသောကြောင့် ဒေါ်မေသူစိုးအတွက် ဖင်ခံရတာ အစိမ်းသက်သက် မဟုတ်ပါ။ ခင်ပွန်း ဆုံးပြီးတော့ သူမ ကုန်းနေကျ လူများကိုတော့ ဒေါ်မေသူစိုး နောက်ပေါက် ပေးမလုပ်ခဲ့ပေ။

"ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ သား ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်မှာပါ ဂျယ်ထည့်ပြီး လုပ်မှာ မနာဘူး မေမေ စိတ်ချ"

ပြောပြီး စားပွဲခုံပေါ်မှာ တင်ထားသော သူ လူးသည့် ဂျယ်ဗူးကို ယူကာ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ကြသည်။ ဝေယံစိုး အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက် လှဲလိုက်ပြီး မေမေ့ကို သူ့ မျက်နှာပေါ် ခွစေလိုက်သည်။ 

သား မျက်နှာပေါ် ဒေါ်မေသူစိုး ခွလိုက်ပြီး မျက်နှာပေါ် ကျနေသာ သူမ ဆံပင်တွေကို နားရွက်ကြားတွင် ညှပ်ကာ သား လီးကြီးကို ကုန်း စုပ်နေလိုက်သည်။ ဝေယံစိုးလည်း ဖင်ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်လုံးကို ဆွဲဖြဲပြီး မေမေ့ရဲ့ ခရေပွင့်လေးအဝကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက် စောက်ဖုတ်ပြူ ပြူ လေးကို ယက်လိုက်နှင့် လုပ်နေလိုက်သည်။

ပလပ် ပြလပ်

ပြွတ် ပြွတ်

လေးမိနစ်လောက် နေတော့ သူတို့ 69 ဆွဲရာမှ တော်ကာ မေမေ့ကို တစောင်းလေး လှဲစေပြီး အိပ်ယာဘေးမှ ဂျယ်ဗူးအား ယူ၍ ဝေယံစိုး အဖုံး ဖွင့်ကာ လက်ညှိုးနှင့် ကလော် ယူလိုက်သည်။

 ပြီးတော့ ဒေါ်မေသူစိုး ခရေပွင့်လေးထဲ စပါးလုံး တထောက်ခန့် သွင်းလိုက်တဲ့ အခါ သူမ စအို ကြွက်သားတွေကို ဒေါ်မေသူစိုး လျှော့ပေးထားလိုက်သည်။ 

ဂျယ်တွေကို ထပ်ကလော်ပြီး ခရေပွင့်လေး ထည့်၍ ထပ် ကရိုင်းပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းရာက ခဏကြာတော့ လက်တစ်ဆစ် နီးပါး ဝင်သွားခဲ့ပြီ။ ဒေါ်မေသူစိုးလည်း ဖင်မခံရတာ ယောင်္ကျား ဆုံးပြီးထဲက ဆိုတော့ အကောင်းကြီး ကောင်းကာ ငြီးသံလေးတွေ ထွက်ပေါ် နေလေသည်။

"အားး အင်းး အိုးးးး"

နှစ်မိနစ်လောက် နေတော့ ဂျယ်တွေ ထပ် ကလော်ယူပြီး လက်ညှိုး လက်ခလည် နှစ်ချောင်းပူးဖြင့် စအိုထဲ နှိုက်၍ ကရိုင်း နေလိုက်သည်။  အသွင်း အထုတ် လုပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အဝင် အထွက် ချောမောလာခဲ့သည်။

ကရိုင်းရာက တော်လိုက်ပြီး သူ့ လက်ဖဝါးထဲ ဂျယ်တွေ ထည့်၍ မေမေ့ သွားရည်တွေဖြင့် ရွှဲစို တောင်မတ်နေသော သူ့ လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ လီးတံကြီး တလျှောက် ဂွင်း လေး ငါး ဆယ်ချက် ထုလိုက်သည်။

"လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား မေမေ"

"သား ပြီးခါနီးကျ မေမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြီးနော်"

"ဟုတ်ကဲ့ မေမေ"

သား အလိုကျ ဒေါ်မေသူစိုး အိပ်ယာထက်တွင် လက်နှစ်ဖက် ထောက်၍ ခါးလေး ခွက်ကာ သူမ ဖင်လုံးကြီးကို နောက်သို့ ပြစ်ပြီး ကော့ထားပေးလိုက်သည်။ ကားစွင့် လှပတဲ့ မေမေ့ရဲ့ တင်လုံးဖွေးဖွေးကြီး နှစ်လုံး နောက်တွင် ဝေယံစိုး ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ခရေပွင့်လေး အဝ၌ ဒစ်ဖူးကြီးအား တေ့ထားလိုက်သည်။ 

မေမေ့ရဲ့ ဖင်သားစိုင် အိအိကြီးတွေကို လက်နှင့် ဆွဲဖြဲပြီး အသာလေး ဖိသွင်းလိုက်တဲ့ အခါ ဗြစ်ခနဲ ဒစ်ဖူးကြီးက စအိုထဲ မြုပ်ဝင်သွားခဲ့လေသည်။ ဒေါ်မေသူစိုး ဖင်ကို ဖွင့်ပေးထားလိုက်သည်။ 

အသာလေး ထပ်ပြီး တစ်ရစ်ချင်း သွင်းလိုက်တာ ဂျယ်တွေ ရွှဲစိုနေရာ ကြပ်ကြပ်သပ်သပ်ဖြင့် ဝေယံစိုး လီးကြီးက လေးလက္မ ကျော်လောက် ဝင်သွားခဲ့ပြီ။ဝင်တာလောက်လေးနှင့်ပဲ အသွင်း အထုတ် ပုံမှန်လေး တစ်ချက်ချင်း လုပ်ကာ ခဏကြာတော့ သား ဆောင့်လုပ်မယ်နော် မေမေ သူ ပြောတဲ့ အခါ အင်း လုပ်လေ သားဟု သူ့ကို ပြောသည်။ 

သူ့ လီးကြီးကို ဒစ်ပေါ်ရုံ ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်လိုးသွင်း ပြစ်လိုက်သည်။ ဖတ်ခနဲ သူ့ ပေါင်ခြံနှင့် မေမေ့ ဖင်လုံးကြီးတို့ ထိကပ်သွားလေ၏။ မေမေ့ နို့အုံကြီး နှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုး နေလိုက်လေသည်။

ဗြစ် ဗြိ ဘု ဇွစ် ဖတ်

"အားးးးးးးး အီးးးးးးးးးးး"

မေမေ့ ဖင်လုံးကြီးနှင့် သူ့ပေါင်ခြံ တဖန်းဖန်း ရိုက်ခတ်၍ ထွက်လာသော အသံ မေမေ့ ငြီးသံလေးတွေက အိပ်ခန်းထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်လို့ နေလေသည်။ အချက်ငါးဆယ်လောက် ရောက်တော့ ပြီးချင်လာသဖြင့် ဝေယံစိုး သူ့ လီးကြီးကို မေမေ့ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ အခါ ကျပ်စေ့ခန့် ဟောင်းလောင်းပေါက်ကလေး ဖြစ်သွားပြီး ရှုံ့လိုက် ပွလိုက် ဖြစ်နေလေသည်။ 

ဂျယ်တွေကြောင့် မေမေ ဖင်မကွဲပါ။ ဖင်လုံး ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်လုံးကြားမှ နောက်ကို ပြူ ထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ဝတွင် သူ့ လီးကြီးကို တေ့ပြီး သွင်းလိုက်သည်။ ပြီးခါနီးပြီမို့ မနားတမ်း ဒလစပ် စောက်ဖုတ်ထဲက မီးပွင့် ထွက်မလား ထင်မှတ်ရအောင် ဆောင့်လိုး နေလိုက်သည်။

ဇွိ ပြွတ် ဖတ်

"အားးးးးးး"

စွိ ဖွတ် ဖြလစ် ဖတ်

"အားးးးးးးး ကျွတ်စ်"

ခဏကြာတော့ သူ့ လီးရည်တွေ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ မေမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်သွားတဲ့ အခါ မေမေ့ ကိုယ်လေးလည်း တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ခါသွားလေသည်။ သူတို့ အိပ်ယာထက်တွင် နားနေလိုက်ကြပြီး အတော်ကြာတော့ မေမေ့ ရင်ခွင်ထဲ သူ့ ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်တဲ့ အခါ မေမေက သူ့ကို ဖက်ထားလေသည်။

"သားက မေမေနဲ့ သူ့ ညီမလေး နှစ်ယောက်လုံးကို လိုးတယ်"

ဟု မေမေ ပြောတဲ့အခါ သူ အံ့သြသွားလေသည်။

"မေမေ ဘယ်လို သိတာလည်း"

"မေမေက သားတို့ မေမေလေ သိတာပေါ့ သားရဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ လထဲက  မေမေ ရိပ်မိနေတာ သမီး ပေါင်ကွတတ ဖြစ်နေထဲက သိတယ် ဒါပေမယ့် ကိုယ့် မိသားစုထဲက ဆိုတော့ မသိဟန် ဆောင်နေတာ သားရဲ့"

"သားက မေမေနဲ့ ညီမလေး နှစ်ယောက်လုံးကို ချစ်တယ်"

"မေ့ သားက လောဘကြီးလိုက်တာ သား ညီမလေး ပြန်လာရင်တော့ မေမေ သိတယ် ဆိုတာ မပြောနဲ့နော် ဒီတိုင်းလေးပဲ နေကြမယ် နောက်မှ သူ့ဟာသူ ရိပ်မိတာတော့ ရိပ်မိပါစေပေါ့"

"ဟုတ် မေမေ စိတ်ချ ညီမလေးကို မပြောဘူး ဒီတိုင်းလေးပဲ ညီမလေး မသိအောင် သားတို့ ချစ်ကြမယ် သားတို့ အိမ်လေးက လူ့ပြည်ထဲက သုခဘုံလေးပေါ့ မေမေ"

"စကားတွေ သိပ်တတ်တဲ့ သား"

ပြောပြီး မေမေက သူ့ ကျောကို သူမ လက်လေးနှင့် ဖွဖွလေး ပုတ်ပေး နေလေသည်။ ဒီနေရာမှာပဲ လူ့ပြည်ထဲက သုခဘုံကို နိဂုံးကဗ္ဗတ် အဆုံးသတ်လိုက်ပါပြီခင်ဗျား။


ပြီးပါပြီ



လူ့ပြည်ထဲက သုခဘုံ အပိုင်း ( ၁ )

လူ့ပြည်ထဲက သုခဘုံ အပိုင်း ( ၁ )

ကာမလူဆိုး - ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ဆိုင်မှာ ဝယ်သူများ ရောက်လာသဖြင့် အငှား ကောင်မလေး သုံးဦးနှင့် အတူ ဝေယံစိုးနဲ့ ညီမလေး ကေသီစိုးတို့ အထည်တွေ လိုက်ပြပေး ပြုပေးဖြင့် အလုပ် ရှုပ်နေကြလေသည်။ မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးကတော့ အထည်ဖိုး ကျသင့်ငွေ ယူလိုက် ပိုက်ဆံအမ်းလိုက်နှင့် လက်မလည်အောင် အလုပ်ရှုပ် နေလေ၏။ 

သူတို့ ဆိုင်က အထည်ရုံထဲရှိ ဆိုင်ခန်း နှစ်ခန်းတွဲ မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးတို့က သူမ မိဘတွေ လက်ထက်ထဲက အထည်ရောင်းလာကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။ 

မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးက သူ့ ယောက္ခမ ညီမလေး ကေသီစိုးက သူ့ ခယ်မ ဖြစ်ပါသည်။ သူ ငယ်စဉ်ထဲက မေမေတို့အိမ်နဲ့ သူတို့အိမ်က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လို နေခဲ့ပြီး မေမေက သူမ သားလေးလို သူ့ကို ချစ်ရှာခဲ့သည်။ 

သူ့ မိန်းမ မေမြတ်စိုးနဲ့ သူက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ လူပျို အပျို ဖြစ်တော့ လူငယ်ချင်း မေတ္တာမျှပြီး ယူခဲ့ကြတာ ဖြစ်ပါသည်။ သူ့မှာ အမေ မရှိတော့ပါ။ အဖေက သူ အိမ်ထောင်ကျပြီး မကြာခင်မှာ နောက်အိမ်ထောင် ပြုသွားပြီး သူ့ နောက် မိန်းမ ရှိရာ မြိုု့ကို ပြောင်းသွားခဲ့တာ ၃ နှစ်လောက် ရှိပြီ။

အဖေ နောက်အိမ်ထောင် မပြု ခင် သူ့ကို ယူသင့် မယူသင့် တိုင်ပင်ခဲ့သည်။ အမေ ဆုံးပါးစဉ်ထဲက သူ့ မျက်နှာထောက်၍ နောက် အိမ်ထောင်မထူပဲ သူ့ကို လူလားမြောက်အောင် ကျွေးမွေး ပြု စုခဲ့တာ။ 

ဆိုတော့ သူလည်း ခုဆို အိမ်ထောင်ပြု ပြီဖြစ်၍ အဖေ့ ဘဝအတွက် ဆေးပေးမီးယူ ရတာပေါ့ ယူပါ အဖေ ဟု ခွင့်ပြု လိုက်ပါသည်။ ဝေယံစိုး မိန်းမ မေမြတ်စိုးက ဦးဏှောက်ကြောပြတ်၍ ဆုံးသွားတာ ၂ နှစ် ရှိပြီ။ ထိုစဉ်က သူတို့ရတာ ၂ နှစ်လောက်ပဲ ရှိသေး၍ သား သမီး မယူခဲ့ကြပါ။ 

သူ့ မိန်းမ ဆုံးသွားတော့ သူ့ အဖေ ရှိရာ မြို့ကို သွားပြီး ဟိုမှာ နေဖို့ ပြောတဲ့ အခါ မေမေနှင့် ညီမလေးတို့က မသွားရန် တားခဲ့ကြသဖြင့် မသွားဖြစ်တော့ပဲ ဒီမှာ မေမေတို့နှင့် လက်ရေတစ်ပြင်တည်း နေထိုင်ခဲ့ပါသည်။ ယောက္ခထီးကလည်း ဆုံးသွားတာ လေး ငါးနှစ် ရှိပြီ။ ဆိုတော့ အိမ်မှာ ယောင်္ကျားသားက သူပဲ ရှိတာ။ 

ယောက္ခမ ဒေါ်မေသူစိုးကို သူ့ အမေလိုပဲ ငယ်စဉ်ထဲက ခုထိ ချစ်ခင် တွယ်တာပြီး သူ့မှာ မောင်နှမ ရင်းခြာ မရှိ၍ ခယ်မလေး ကေသီစိုးကိုလည်း သူ့ ညီမလေး အရင်းလိုပဲ ချစ်ခင် တွယ်တာခဲ့သည်။ မေမေနဲ့ ညီမလေးတို့ကလည်း သူ့ကို သားအရင်း အကို အရင်းလို ချစ်ခင် တွယ်တာခဲ့ရှာသည်။ 

မေမေဆို သား ယောင်္ကျားလေး မရှိသဖြင့် အရင် သူ ငယ်စဉ်ထဲက သူမ သားလေးလိုပင် သူမ သမီး နှစ်ယောက်ဖို့ ကစားစရာ ဝယ်ရင် သူ့အတွက်လည်း ပါသည်။ ဆိုတော့ တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦးက သွေးသား ရင်းချာလို သံယောဇဉ် တွယ်နေကြတာ။ 

ဒါတွေကြောင့် သူ့ အသက် ခုမှ ၂၃ နှစ်ပဲ ရှိသေးပြီး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မုဆိုးဖို ဖြစ်ပေမယ့် တပင်လဲမူ တပင်မထူခဲ့ပါ။ ညီမလေး ကေသီစိုးက ၁၈ နှစ် သူမတို့ ညီအမက ၅ နှစ်ကြီး ၅ နှစ်ငယ်တွေ မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးက ၄၁ နှစ် ဖြစ်ပါသည်။ 

နေ့လည်ပိုင်း ဆိုင်မှာ လူပါးသွားတော့ အင်းကျီ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှ အရောင်း စာရေး ကိုထွန်းမောင် ဆိုင်ကို ရောက်လာပြီး မေမေနဲ့ စကား ပြောဆိုနေကြသည်။ ဒီလူကို သူ သိပ်ဘဝင်မကျပါ။ 

ယောင်္ကျားချင်း ဖြစ်၍ မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်မိသည်။ မေမေကလည်း ထိုလူ ရောက်လာလျှင် စကားဖောင်ဖွဲ့၍ မဆုံးပါ။ ခဏကြာတော့ ကိုထွန်းမောင်က မမေသူ အအေး သွားသောက်ရအောင် ဟု ပြောသည်။

"သားနဲ့ သမီး မေမေ အအေးဆိုင် ခဏသွားဦးမယ်"

ဟု သူနှင့် ညီမလေးကို ပြောပြီး မေမေနဲ့ ကိုထွန်းမောင် အအေးဆိုင်သို့ ထွက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ ကိုထွန်းမောင်က မေမေနှင့် ရွယ်တူ အသက် ၄၁ နှစ်လောက် ရှိပြီ။ 

သူ သတိထားမိတာ သုံး လေးလ ရှိပြီ။ ကိုထွန်းမောင် သူတို့ ဆိုင်ကို အင်းကျီ ရောင်းစရာ ပိုက်ဆံရှင်းစရာ မရှိလည်း အကြောင်းရှာပြီး သူတို့ အရောင်းကား ဒီဖက် ဆင်းလာရင် ဆိုင်ကို ရောက်ရောက်လာတတ်သည်။ 

ညီမလေးကတော့ သူမဟာ သူမ ဖာသိဖာသာ နေ၍ မေမေ့ကို ဂရုမစိုက်ဘူး ထင်ပါသည်။ မေမေနှင့် ကိုထွန်းမောင်များ ငြိစွန်း နေကြသလား ဟု သူ တခါတရံ သံသယ ဝင်မိခဲ့သည်။ 

မေမေက အသက် ၄၁ နှစ် သမီး နှစ်ယောက် မုဆိုးမ အမေ ဆိုပေမယ့် အရွယ်တင် နုပျိုပြီး စိုးမြတ်သူဇာနှင့် ဆင်ကာ လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြူ ဖြူ  ဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီး ဖြစ်ပါသည်။

----------------------

ဒီလိုနဲ့ နောက် ဆယ်ရက်ကျော်လောက် ကြာခဲ့ပြီ။ ညပိုင်း ဝေယံစိုး အောက်ထပ်က သူ့ အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်တော့ မအိပ်သေး အိပ်ယာထက်တွင် ဟိုဖက်လှည့်လိုက် ဒီဖက်လှည့်လိုက်ဖြင့် တော်တော်နဲ့ အိပ်မရပါ။

မေမေနဲ့ ညီမလေးတို့က အိမ်ပေါ်ရှိ အိပ်ခန်းမှာ အိပ်ကြပြီး ညီမလေးက မေမေနှင့် ကပ်ရက် အိပ်ခန်းတွင် အိပ်သည်။ ထိုစဉ် သူ့ အိပ်ခန်းနှင့် မလှမ်းမကမ်းရှိ မီးဖိုခန်းထဲက မေမေ့ အသံကို သဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်ရသည်။

သေချာ နားစွင့်ကြည့်မှ မေမေ တစ်ယောက်ယောက်နှင့် ဖုံးပြောနေတာ ညနက်ပိုင်း ဆိုတော့ မသဲမကွဲလေး ကြားနေရလေသည်။ ဘာအကြောင်းတွေ ရှိလို့များ မီးဖိုခန်းမှာ ဖုံးပြောရတာလည်း ဘယ်သူနဲ့ ပြောနေတာလည်း သိချင်လာမိသည်။ ထို့ကြောင့် လှဲနေရာမှ ထ၍ မီးဖိုခန်းဖက် လျှောက်လာခဲ့သည်။

"သန်ဘက်ခါ နေ့လည် နှစ်နာရီလောက် လာခဲ့လေ အိမ်ကို ဖုံး သိပ်မဆက်ပါနဲ့ အိမ်က ကလေးတွေ သိကုန်မယ်"

မီးဖိုခန်း တံခါးပေါက် ဘေးက နံရံအကွယ်မှာ သူ ရပ်ပြီး နားစွင့်လိုက်တော့ မေမေ တစ်ယောက်ယောက်နှင့် ဒိတ်နေတာ။

မေမေက သူ့ကို မမြင်နိုင် အပေါက်ဝဖက် ကျောပေးပြီး တိုးတိုးလေး ပြောနေပေမယ့် အကွာ အဝေးက လေး ငါးပေလောက်ပဲ လှမ်း၍ အတိုင်းသား ကြားနေရလေ၏။

"ဒါပဲနော် ကိုထွန်းမောင်"

မေမေ ဖုံးချလိုက်တော့ သူ အသာလေး ခြေဖော့ကာ သူ့ အိပ်ခန်းထဲကို အမြန် ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူ ထင်တာ မမှားပါ။  ကိုထွန်းမောင်နှင့် မေမေ ခုနက ဒိတ်လုပ်နေကြတာ။ မေမေနှင့် ကိုထွန်းမောင် ခိုးစားနေတာ ဘယ်နှစ်ခါတွေ ရှိပြီလည်း မသိပါ။ 

သူနှင့် ညီမလေးက ဥပုသ်နေ့ ဈေးပိတ်တိုင်း သူက သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်ကို သွားလည်တတ်ပြီး ညနေစောင်းလောက်မှ ပြန်ရောက်တတ်တာ။ ညီမလေးကလည်း သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်ကို သွားလည်တတ်ပြီး မိန်းကလေး ဘာသာဘာဝ သူမ သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ မုန့်တွေ ဘာတွေ လုပ်စားကြသည်။ 

ညနေလောက်မှ ပြန်ရောက်တတ်တာ ဖြစ်ပါသည်။ သန်ဘက်ခါကျရင် အပြင်ကို ခဏပဲ သွားပြီး မေမေတို့ကို လက်ပူး လက်ကြပ် ဖမ်းရမည် ဟု ဝေယံစိုး တေးထားလိုက်သည်။ 

သူ့ စိတ်ထဲတွင် ကိုထွန်းမောင်ကို အမှုန့်ချေ ပြစ်လိုက်ချင်ပြီး မေမေ့ကို အူတိုကာ ရည်းစား လူလု အူနု ကျွဲခတ်တယ်ပဲ ဆိုရမလား မပြောတတ်ပါ။ စိတ်ထဲမှာ တနုံ့နုံ့ ခံစား နေရလေ၏။

နောက်နှစ်ရက်နေတော့ ဒီနေ့ ဥပုသ်နေ့ ဈေးပိတ်သည်။ သူ နေ့လည် ၁၂ နာရီ မထိုးခင်လောက်ထဲက မေမေ့ကို အပြင်သွားဦးမည် ညနေမှ ပြန်လာမည် ဟု ပြောပြီး အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။ ညီမလေးကတော့ ၁၁ လောက်ထဲက သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းအိမ်ကို သွားပြီ။ 

သားနဲ့ သမီးတို့ အပြင်သွားတော့ ဒေါ်မေသူစိုး အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ သူမ အိပ်ခန်းထဲမှ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့တွင် ရပ်ကာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်ခုမကျန် ချွတ်လိုက်သည်။ 

မှန်ထဲတွင် မြင်နေရသော ဘူးသီး အလတ်စားလောက် ရှိမည့် သူမ နို့ကြီး နှစ်လုံးက ခု အသက် ၄၁ နှစ်အရွယ် ရောက်တဲ့အထိ ပျော့တွဲပြီး ဘတ်လတ်ကြီး ဖြစ်မနေပါ။ မပျော့မတွဲလေးနှင့် တင်းရင်းနေဆဲ ရှိသေးသည် ဟု ဆိုရမည်။

နေ့စဉ် ညနေနှင့် မနက်ဖက်တို့မှာ လမ်း ဟိုဖက်ထိပ် ဒီဖက်ထိပ် လျှောက်ကာ လမ်းလျှောက် လေ့ကျင့်ခန်း ပုံမှန် လုပ်သဖြင့် သူမ ခန္ဓာကိုယ်က ကိုယ်ရေစစ်ပြီး အဆီပို မရှိပဲ ဗိုက်သားလေးတွေက ချပ်ရပ်လျက် ရှိသည်။

 အရပ်အမြင့်ဆိုလည်း ဒေါ်မေသူစိုးက မြန်မာ မိန်းကလေးများထဲတွင် စံချိန်မှီတဲ့အပြင် ပိုဦးမည်။ အရပ် ၅ ပေ ၈ လက္မ ရှိပြီး အရပ်နဲ့ အညီ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား ပြေပြစ် လှပ ကျော့ရှင်းသူ ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်က တုတ်ခိုင်ပေမယ့် အဆီများနဲ့ မဟုတ်ပဲ ဝင်းမွတ် ပြောင်ချောနေလေသည်။

သူမ စောက်မွေးကို တစ်ပတ် တစ်ခါလောက် ကတ်ကြေးနဲ့ ညှပ်သဖြင့် အမွေးနက် ပါးပါးလေးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒေါ်မေသူစိုး မှန်ထဲမှာ ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုယ်ကို နောက်လှည့်ပြီး မှန်ထဲကို လည်ပြန်လေး ကြည့်လိုက်သည်။ 

ခါးကျဉ်ကျဉ်လေး အောက်က ကားစွင့်တဲ့ သူမရဲ့ တင်လုံးလှလှကြီး နှစ်လုံးကို ဒေါ်မေသူစိုး ကြည့်ပြီး ကျောလည်ခန့်ရှိ အုံထူ နက်မှောင်ပြီး အခွေအလိပ်လေးတွေလို ကောက်ထားသည့် သူမ ဆံပင်တွေကို နောက်စိနား လှန်တင်ကာ ကလစ်ဖြင့် ကုတ်လိုက်သည်။ 

တဘက်ကြီးကို ရင်မှာ ပတ်၍ ရင်လျားလိုက်ပြီး အောက်ထပ် ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်၍ ရေမိုးချိုးလိုက်သည်။ ရေမိုးချိုးပြီးတော့ မိန်းမဝတ် ရှပ်အင်းကျီ ဆင်ဆွယ်ရောင်ကို အောက်က ဗြောင် ထမီအနက် ဒေါက်ပါတာနှင့် တွဲဖတ် ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ ဒေါ်မေသူစိုးက ဆက်ဆီကျကျ ဝတ်စား ပြင်ဆင်တတ်သည်။ 

သနပ်ခါး သိပ်မလူး မိတ်ကပ် ခပ်ပါးပါးသာ အလူးများသည်။ အလှူ  မင်္ဂလာဆောင် ရှိမှ ရင်ဖုံးအင်းကျီနှင့် ချိတ်ထမီ ဝတ်ပြီး ကျန်အချိန်တွေက ဆွဲသားအင်းကျီ မိန်းမဝတ် ရှပ်အင်းကျီ ထမီစကတ်နှင့် ထမီစကတ် မဟုတ်လည်း ဒေါက်ပါတဲ့ ထမီတို့ကိုသာ ဝတ်တတ်တာ များပါသည်။ 

သူမရဲ့ စိုးမြတ်သူဇာနှင့် ဆင်သော လှပ ချောမွေ့တဲ့ မျက်နှာထက်မှာ ဗယ်လာ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေး လူးလိုက်ပြီး လှပသော နှုတ်ခမ်းထက်တွင် နှုတ်ခမ်းနီ ခပ်ပါးပါးလေး ဆိုးလိုက်သည်။ 

ပြီးတော့ ကုတ်ထားတဲ့ ကလစ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး သူမ ဆံပင်ကို နောက်မှာ ဖားလျားလေး ချထားလိုက်သည်။ အင်းကျီက ဖစ်စ်ဖြစ်နေတော့ သူမ ကိုယ်လုံး အလှကို အရှိကို အရှိအတိုင်း ပေါ်လွင်နေစေသလို ဆယ်စွယ်ရောင် အင်းကျီထဲက ဘရာစီယာ အနက်ရောင်က ထင်းနေလေသည်။ 

မှန်ကြည့်၍ပြီးတော့ ဒေါ်မေသူစိုး အောက်ဆင်းကာ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာတွင် ကိုထွန်းမောင် အလာကို ထိုင်စောင့် နေလိုက်သည်။ ဒေါ်မေသူစိုးက အသက် ၁၇ မှာ အိမ်ထောင်ကျပြီး သမီး အကြီးမ မေမြတ်စိုးကို အသက် ၁၈ ကျော်လောက်တွင် မွေးကာ သမီးငယ် ကေသီစိုးကို သူမ အသက် ၂၃ မှာ မွေးခဲ့သည်။ 

သမီးအငယ်ဆုံးလေး မွေးပြီးတော့ သားကြောပါ ဖြတ်လိုက်သည်။ သမီးတို့ အဖေ ဆုံးသွားတာ ၅ နှစ်ခန့် ရှိပြီ။ သူမကလည်း သွေးသားနှင့် တည်ဆောက်ထားသည့် ခန္ဓာကိုယ် နဂိုအခံကလည်း ဒေါ်မေသူစိုးက ဏှာထန်သူ ဖြစ်သည်။ 

ဆိုတော့ သမီးတို့ သားတို့ကို ပထွေးနဲ့ မနေစေလိုသဖြင့် တပင်လဲမူ တပင်မထူခဲ့ပဲ သူမရဲ့ လိုနေတဲ့ ကာမဆန္ဒကို ဒေါ်မေသူစိုး မိမိနည်း မိမိဟန်နှင့် ဖြေရှင်းခဲ့တာ ခုထိပဲ ဖြစ်ပါသည်။ သမီးကြီး ယောင်္ကျား ဝေယံစိုးကိုလည်း သမက် ဆိုပေမယ့် သူမက သားအရင်းလိုပဲ သတ်မှတ်ထားသည်။ 

သူလေး ငယ်စဉ်ထဲက အမေ့ မေတ္တာ ငတ်ခဲ့ရှာ၍ ထိုစဉ်ထဲမှ ဒေါ်မေသူစိုးက ဝေယံစိုးကို အသနားပို အကြင်နာပိုပြီး ချစ်ခင်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။

ထိုအချိန် ဝေယံစိုး သူ့ သူငယ်ချင်း အိမ်မှာ နေ့ လည် ၂ နာရီ မထိုးခင်လောက် အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူ အိမ်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ တံခါးမကြီး ပိတ်ထား၍ ခေါင်းရင်းဖက်ကို သွားပြီး သူ့ အိပ်ခန်း ပြူ တင်းပေါက်မှ ကျော်ကာ အထဲကို ဝင်လိုက်သည်။ 

ပြီးတော့ လှေကားက တစ်ဆင့် အပေါ် တက်လာခဲ့ပြီး မေမေ့  အိပ်ခန်းနားကို ခြေဖွ၍ အသာလေး လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းနံရံ အကွယ်မှ အထဲကို ခေါင်းပြူ ၍ ကြည့်လိုက်ရာ မေမေနှင့် ကိုထွန်းမောင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်း နေကြလေသည်။ 

ထောင်းခနဲ သူ ဒေါသ ထွက်ကာ ဘေးလူက မေမေ့ကို လိုးနေတာ ဘယ်နှစ်ခါတွေ ရှိပြီမှန်း မသိပါ။ ဒီပုံအတိုင်းဆို မလွယ် ဖိတ်ချင်းဖိတ် ကိုယ့် အိတ်ထဲ ဖိတ်စေရမည်။ 

တစ်မိုးထဲအောက် တစ်အိမ်ထဲမှာ မိမိနှင့် အတူ နေသူ မေမေ့ကို ခု ဘေးလူ ကိုထွန်းမောင်က လိုးတော့မည်။ အဲလို လုံးဝ မဖြစ်စေရ အရင်က သူ မသိခဲ့လို့ ခု သိပြီ ဆိုတော့ မေမေ့ကို သူပဲ လိုးမည်။ 

သူ့ အိတ်ထဲသာ အဖိတ်ခံမည်။ ဝေယံစိုး ဒေါသစိတ်နှင့် အတူ ကိလေသာ ကာမ မီးတောက်တွေကလည်း သူ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့လေပြီ။ အိပ်ခန်းထဲကို ဒေါသနှင့် ဝင်လာခဲ့ပြီး မေမေတို့နားမှာ သူ ရပ်လိုက်တော့ မေမေနှဲ့ ကိုထွန်းမောင် အံ့သြ ထိန့်လန့် သွားခဲ့ကြလေသည်။

"တောက် ကိုထွန်းမောင် ခင်ဗျားကို သတ်မယ် ခွပ် ခွပ် ခွပ်"

ကိုထွန်းမောင် မျက်နှာကို သုံးချက် ဆင့်ထိုးပြီး ကုတင်အောက်က သစ်သား ဒုတ်ကို သူ ကောက်ယူလိုက်တော့ မလုပ်ပါနဲ့ သား လက်လွန်ကုန်မယ် ဟု ပြောပြီး မေမေ သူ့ကို ဖက်၍ ရှိုက်ငို နေသဖြင့် ဒုတ်ကို အောက်သို့  ချလိုက်သည်။ ကိုထွန်းမောင်လည်း အခန်းထဲမှ အပြင်ကို ပြေးထွက်သွားလေသည်။

"အီးး ဟီးး ဟင့် ဟင့် ရွှတ်"

"မေမေရာ သားနဲ့ ညီမလေး မျက်နှာကိုမှ မထောက်ဘူးဗျာ သား ရှက်တယ် တောက်"

ပြောပြီး မေမေ့ ပခုံးလေးကို ကိုင်၍ လှုပ်လိုက်သည်။

"မေမေ တောင်းပန်ပါတယ် သားရယ် အီးး ဟီးး ဟင့် ရွှတ်"

မေမေ ပြောလည်းပြော ရှိုက်ငိုကာ သူ့ကို ဖက်ထားလေသည်။ မေမေ့ကိုယ်လေးကို ပြန်လည် ပွေ့ဖက်ထားပြီး သူ့ လက်ဝါး နှစ်ဖက်ကို ထမီပေါ်မှ မေမေ့ရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ တင်လုံးလှလှကြီး နှစ်လုံးပေါ် တင်ကာ ပွတ်သပ်၍ ဆုပ်နှယ်နေလိုက်သည်။

"မေမေ အဲလောက် ဆန္ဒတွေ ပြင်းနေရင် သား ရှိပါတယ် ဘာလို့ ဘေးလူနဲ့ ဖြစ်ရတာလည်း"

သူ ခုနက မြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး တဏှာစိတ်က ငယ်ထိတ်ရောက်နေသလို ဒေါသလည်းထွက်နေသဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့ လက်ဝါးနှစ်ဖက်က မေမေ့ရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ တင်လုံးကြီးကို ဆုပ်နှယ်လိုက် ဖြစ်ညှစ်လိုက် လုပ်နေလိုက်တာ။ မေမေ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ အတင်း ရုန်းထွက်နေလေ၏။

"မေမေ့ကို ဘယ်လို ပြောတာလည်း သား ဖယ်"

မေမေက သူ့ကို ပြောသည်။

"မဖယ်ဘူး မေမေ ဘေးလူ မေမေ့ကို မလိုးစေရဘူး အဲလို အဖြစ်ကို အဖြစ်မခံဘူး သားပဲ မေမေ့ကို လိုးမယ်"

ဟု ဝေယံစိုး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြောချလိုက်သည်။

"မင်း မေမေ့ကို ဘယ်လိုပြောတာလည်း သား"

ပြောပြီး မေမေ အတင်းရုန်းထွက်ကာ သူမ လက်သီးဆုပ်လေးနှင့် သူ့ ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကို ထုနှက်၍ အခန်းဝဖက် လှည့်ထွက်မည် ပြင်ရာ သူမ ထမီကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ 

အသာလေး ဆောင့်ဆွဲလိုက်တော့ သူ့ ဖက်ကို မေမေ ရောက်လာပြီး ထမီကတော့ ပြေကျသွားခဲ့လေသည်။ မေမေ့ ကိုယ်လေးကို အနီးက ကုတင်ပေါ်သို့ အသာလေး ဆွဲလှဲလိုက်ရာ မေမေ ဝမ်းလျားမှောက်ရက် ကုတင်ပေါ် ကျသွားပြီး သူက မေမေ့ပေါ် ကားယားခွလိုက်ည်။ 

အိမ်မှာနေရင်း ဖြစ်၍ ပင်တီ မဝတ်ရသေးသော ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးနှင့် ဝေယံစိုး၏ ပေါင်ခြံက ဂဟေဆက်ထားသလို ဖြစ်နေပြီး ခဏကြာတော့ ဝေယံစိုး လီးပူနွေးနွေး မာတောင်တောင်ကြီးက သူမ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားကို လွှတိုက် နေသည်။ 

ဒေါ်မေသူစိုး ခုနကတော့ သူမ သားလို ချစ်ရသူက မေမေ့ကို လိုးမယ် ဆိုတဲ့ စကားကို ဒေါသ ထွက်မိတာ အမှန်ပါ။

ခု သားရဲ့ လီးချောင်းမာမာကြီးက သူမ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးပေါ် မေးတင်ထားပြီး လွှတိုက်သလို လုပ်နေတော့ ခုနက ဒေါသထွက်နေတာတွေက ခု ဒေါ်မေသူစိုးကို ကာမစိတ်တွေ နှိုးဆွပေးသလို ဖြစ်နေလေသည်။

"သားရယ် မေမေ့ကို ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်းကွာ"

ဟု ဒေါ်မေသူစိုး ဏှာသံလေးဖြင့် ခေါင်းလေး ထောင်ပြီး လည်ပြန်လေး လှည့်ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ဝေယံစိုးက ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ မျက်နှာလေးကို ကိုင်ကာ သူမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။

"ပြွတ်စ်"

"ပြွတ်စ်"

ဒေါ်မေသူစိုး မျက်နှာလေးကို ကိုင်ပြီး ဝေယံစိုး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပြီး သူ့ လျှာကို ဒေါ်မေသူစိုး ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလိူက်တဲ့ အခါ ဒေါ်မေသူစိုးက ဝေယံစိုး လျှာကို သူမ လျှာနှင့် ထိုးကလိ နေလိုက်သည်။ 

ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ ဖင်လုံးကြီး  နှစ်လုံးပေါ် မေးတင်ထားပြီး လွှတိုက်နေသော ပုဆိုးထဲက ဝေယံစိုး လီးကြီးမှာ အစွမ်းကုန် တောင်မတ်လာလေတော့သည်။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်မေသူစိုး စုပ်နမ်းရာမှ ခွါပြီး ဝေယံစိုးကို ပြောလိုက်သည်။

"ဖယ်ဦးလေဟာ သား သူ့ ကိုယ်ကြီးနဲ့ မေမေ့ကို ဖိထားတာ လေးနေပြီ"

ဒေါ်မေသူစိုးပေါ်မှ ဝေယံစိုး ဆင်းလိုက်ပြီး သူမ ဘေးတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်မေသူစိုးလည်း တစ်ဖက်ကို လှည့်၍ ငုတ်တုတ်ထိုင်ကာ နှစ်ယောက်သား စကား မပြောဖြစ်ကြ ဝေယံစိုးက ဒေါ်မေသူစိုး မိန်းမဝတ် ရှပ်အင်းကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်၍ ကူချွတ်လိုက်သည်။

ဒေါ်မေသူစိုးကလည်း ဝေယံစိုး အင်းကျီကို ကူချွတ်ပြီး တဆက်ထဲ ပုဆိုးခါးပုံစကိုပါ ဖြေချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်မေသူစိုး ကျောနောက်သို့ လက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ထည်ထဲသာ ကျန်တော့တဲ့ ဘရာစီယာ အနက်ရောင် ဂျိတ်ကို ဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်သည်။ 

ပြေကျနေသော သူ့ ပုဆိုးကို ကုတင် ခြေရင်းဖက်သို့ ဝေယံစိုး ခတ်ထုတ်လိုက်သည်။ လည်ပင်းပေါ် ကျနေသော ဆံပင်စလေးများကို လက်နှင့် ဖယ်၍ ဒေါ်မေသူစိုး လည်တိုင်လေးကို ဝေယံစိုး စုပ်နမ်းလိုက် လျှာဖြင့် ယက်လိုက် လုပ်နေသလို သူ့ လက်နှစ်ဖက်က ဘူးသီးအလတ်စားလောက် ရှိမည့် ဒေါ်မေသူစိုး နို့ကြီး နှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်နေလိုက်သည်။

"အားး အင်းး အိုးး"

ခဏကြာတော့ လက်မဝက်လောက် ရှည်ပြီး လက်သန်းလုံးလောက်ရှိ နို့သီးခေါင်း မည်းတုတ်တုတ်လေးကို ဝေယံစိုး ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံကာ လျှာနှင့် ထိုးကလော်ပြီး နို့အုံကြီး တစ်ဖက်ကို ယက်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ဝိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့နေလိုက်သည်။ 

ဝေယံစိုး သူမ နို့ကို စို့နေစဉ် ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေ တဆတ်ဆတ်နှင့် လှုပ်နေပြီး စောက်ဖုတ်အုတ်ကြီး တစ်ခုလုံး မောက်ကြွတက်လာသလို ခံစားလိုက်ရလေ၏။

"အားး အိုးး အင်းး"

ဒီတစ်လုံး စို့ပြီး ဝေယံစိုး နောက် နို့ကြီး တစ်လုံးကို ပြောင်းစို့ နေလိုက်တာ သူ့ သွားရည်တွေ ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ နို့အုံကြီးမှာ ရွှုဲစိုသွားအောင် စို့ပြီးတော့ နို့စို့ရာမှ တော်၍ အိပ်ယာထက်တွင် ဒေါ်မေသူစိုးကို ပက်လက် လှဲစေလိုက်သည်။ 

သူ့ မိန်းမနှင့် ခယ်မလေးတို့ နှစ်ယောက်ကို မွေးထား၍ အကြောလေး နည်းနည်း ပြတ်နေသော ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ ချပ်ရပ် ဖြူ ဖွေးသည့် ဗိုက်သားလေးကို လျှာဖြင့် ယက်လိုက်သည်။ အောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောဆင်းပြီး ဗိုက်သားလေးကို ယက်လိုက် ဆီးခုံ တဝိုက်ကို ယက်လိုက် လုပ်ကာ ပေါင်တံ ဖွေးတုတ်တုတ်လေး နှစ်ဖက် ခွဆုံသို့ ဝေယံစိုး သူ့ မျက်နှာ အပ်လိုက်သည်။ 

အမွေးနက် ပါးပါးလေးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော ဒေါ်မေသူစိုး စောက်ဖုတ်ကြီး အကွဲကြောင်း တလျှောက် လျှာနှင့် ယက်လိုက်ပြီး ကော့ထောင်နေသည့် စောက်စိပြူ ပြူ ကြီးကို လက်ညှိုး လက်မနှင့် ညှပ်ကာ ဖိချေ နေလိုက်သည်။ 

ဝေယံစိုး ဘာဂျာက ဒေါ်မေသူစိုး အတွက် ဆရာအဆင့် မဟုတ်ပေမယ့် ခု သူမကို ဂျာပေးနေတာ သမက်လည်းဟုတ်  ပြီးတော့ မိမိသားလို ချစ်ရတဲ့သူက ဂျာပေးနေတော့ ဒေါ်မေသူစိုး အကောင်းကြီး ကောင်းနေမိလေ၏။

သူမ ငယ်ထိတ်နှင့် နတ်ပြည် တက်ဆောင့် နေသလိုပင်။ ဝေယံစိုး ဆံပင်တွေကို သူမ လက်ဖြင့် ဆွဲစုပ်ထားပြီး တီးတိုးလေး ငြီးညူ နေမိသည်။

"အားးးး ဝိုးးးး အီးးးးးးးး"

မေမေ ဒေါ်မေသူစိုး စောက်ဖုတ်ကြီးကို စေတနာ ရေစီး ကမ်းပြို ရုံမက ကမ်းပါးပါ ကျိုးမတတ် သကာခဲ ယက်သလို ဝေယံစိုး ယက်ပေးပြီး စောက်ခေါင်းထဲကိုပါ လျှာထည့်၍ မွှေနှောက် ကလိပေး နေလိုက်သည်။

"အားးးးး အီးး သားရေ တော်ပြီကွာ မေမေ့ကို လုပ်ပေးတော့"

ဒေါ်မေသူစိုး လျှာအစား လီးနှင့် လိုးတာကို ခံချင်သဖြင့် ဝေယံစိုးအား ဏှာသံလေးဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။

"ဘာလုပ်ရမှာလည်း မေမေရ"

ယက်ရာက ခွါပြီး ဝေယံစိုး သိသိနှင့် မေးလိုက်သည်။

"သူ တော်တော် ကြားချင်နေတယ်ပေါ့ မေမေ့ကို လိုးပေးပါတော့ သားရယ် ဟွန်း လူဆိုးလေး"

"ဟုတ် မေမေ မေမေ့ကို သား လိုးတော့မယ်"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုး ပေါင်ကြားတွင် ဝေယံစိုး ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်နေသော ဝေယံစိုး လီးကြီးကို သူမ လက်လေးဖြင့် ဆွဲပြီး စောက်ရည်ကြည်လေးများနဲ့ ရွှမ်းလဲ့နေတဲ့ သူမ စောက်ဖုတ်ဝမှာ ဒေါ်မေသူစိုး တေ့ပေးထားလိုက်သည်။ ဝေယံစိုး ခါးကော့ပြီး စွတ်ထိုးချလိုက်သည်။

ဖွတ် ဖြလစ် ဖလတ် ဖတ်

"အားးးးးးး အိုးး ဖြည်းဖြည်းလေကွယ်"

ဒေါ်မေသူစိုး နို့ကြီး နှစ်လုံးကို ဆုပ်နှယ်ပြီး ယောက္ခမ ဆိုပေမယ့် သူ့ မေမေ အရင်းလို ချစ်ရတဲ့ ဒေါ်မေသူစိုး စောက်ဖုတ်အား ဝေယံစိုး တဖုံးဖုံးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတာ။ 

ဒေါ်မေသူစိုးကလည်း လီးအဝင်ဖြောင့်စေရန် သူမ ပေါင်ကို အစောကထက်ပင် ပိုကားထားပေးလိုက်သည်။  လူတွေ စောင့်ထိန်းရမယ့် ကျင့်ဝတ်ကို သူတို့ ဖောက်ဖျက် နေကြတာပါလား ဆိုသည့် စိတ်ကလည်း ဝေယံစိုးနှင့် ဒေါ်မေသူစိုးကို တူ မတူသော ကာမ အရသာတွေ ပေးစွမ်းလို့ နေလေ၏။ 

မကြာလိုက် အချက် ၆၀ လောက် ရောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ပြို င်တူလိုပင် ကာမ အထွတ် အထိတ်ကို ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အိပ်ယာထက်မှာ နားနေလိုက်ကြပြီး ဒေါ်မေသူစိုး သူမ ကိုယ်ပေါ်သို့ စောင်လွှမ်းခြုံ ထားလိုက်သည်။

"ဘာလို့ စောင်ခြုံ ထားတာလည်း မေမေရဲ့"

ပြောလည်းပြော ဒေါ်မေသူစိုး ကိုယ်ပေါ်က စောင်ကို ဝေယံစိုး ဖယ်လိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။

"မေမေက ဘော်ဒီလည်း လှသလို မျက်နှာလေးကလည်း စိုးမြတ်သူဇာနဲ့ တူတယ်"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုး ပါးပြင်လေးကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် နမ်းလိုက်သည်။

"ဒီကလေး သူ့ မေမေကို မြှောက်နေပြန်ပြီ ခစ် ခစ်"

ဒေါ်မေသူစိုး ပြောပြီး နေ့စဉ် ပုံမှန် ညနေဖက် ရေမချိုးခင် ဒိုက်ထိုး ဗယ်ဟီရိုက် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်သောကြောင့် ဝေယံစိုးရဲ့ မောက်တက်နေတဲ့ ချက်စ်ထု နှစ်လွှာကို သူမ လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် တို့ထိ ဆော့ကစား နေလိုက်သည်။

"မေမေ နောက်ကို ကိုထွန်းမောင်နဲ့ မပက်သက်ပါနဲ့တော့နော် မေမေ့ရဲ့ ဆန္ဒတွေကို သားဖြည့်ပေးမယ် သား တစ်ယောက်ထဲပဲ မေမေ့ကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် မေမေ"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးကို ဝေယံစိုး ပင့်ကိုင်ကာ နို့ကြီး တစ်လုံးကို စို့နေလိုက်သည်။

"မေ့ သား သဘော မေမေ သူနဲ့ ထပ် မပက်သက်တော့ပါဘူး"

"မေမေ့ကို သား ချစ်တယ် သားကို ချစ်လား မေမေ"

"မေးစရာ လိုသေးလား သားရဲ့ မေ့ သားကို မေမေ ချစ်တယ်"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုး လက်လေးက ဝေယံစိုးရဲ့ မပျော့မမာလေး ဖြစ်နေသော လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းထုပေး နေလိုက်သည်။ မိန်းမ ဆုံးပြီးထဲက ၂ နှစ်လောက် ရှိပြီ မလိုးဆော်ရတာ။ 

အပြင်မှာလည်း ဝေယံစိုး စိတ်မသန့်၍ ဝယ်မစားခဲ့ပေ။ နို့ကြီး တစ်လုံးကို စို့ပြီး နို့အုံကြီး တစ်ဖက်ကို ဆုပ်နှယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှို းနှင့် သာသာလေး ကုတ်ခြစ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရာ ဒေါ်မေသူစိုး နို့သီးခေါင်းလေးများက တောင်လာလေသည်။

"အားး အိုးး အင်းး"

ဒေါ်မေသူစိုး ငြီးသံလေးများ ထွက်လာပြီး ဝေယံစိုး လီးကြီးကလည်း သူမ လက်ဖဝါးထဲမှာ အစွမ်းကုန် တောင်မတ် နေလေတော့သည်။ ခဏကြာတော့ ဝေယံစိုး နို့စို့ရာက တော်လိုက်သည်။

"လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား မေမေ ဒေါ့ကီ ဆွဲမယ်"

သား အလိုကျ ဒေါ်မေသူစိုး တစ်ဖက်လှည့်ကာ တံတောင်ဆစ် နှစ်ဖက်ကို ကွေး၍ ထောက်ထားပြီး ခါးလေးခွက်ကာ ခွေးမလေးတွေလို လေးဘက်ကုန်းပေးထားလိုက်သည်။ ဝေယံစိုး ထကာ မေမေ့ နောက်တွင် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ 

ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်ကြားမှ ဖောင်းကားပြီး နောက်ကို ပြူ ထွက်လာသော ဒေါ်မေသူစိုး စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီး နို့အုံကြီး နှစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ ဆောင့်လိုး နေလိုက်လေသည်။ 

အဲ တစ်ချီပြီးတော့ သူတို့ လိုးပွဲကြီးကို တော်၍ အဝတ်အစားများ ပြန်ဝတ်လိုက်ကြသည်။ ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်ကြပြီး နောက်နေ့တွေအတွက် ချစ်စခန်းဖွင့်ဖို့ရန် မေမေ့ကို စရံသတ်ကာ သူမ ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းလိုက်သည်။

"နောက်နေ့တွေလည်း ခုနကလို လုပ်ကြမယ်နော် မေမေ"

"မေ့ သား သဘော သား ညီမလေး အပြင်သွားရင် လစ်ရင် လုပ်တာပေါ့"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုး လက်နှစ်ဖက်က သား လည်ပင်းကို ဟီးလေခိုကာ သားရဲ့ ၆ ပေ ခန့် မြင့်သော အရပ်မြင့်မြင့်ကြီးကို သူမ ခြေဖျာလေး ထောက်၍ အောင်ရဲလင်းနှင့် ဆင်သည့် သား မျက်နှာအား မွှေးကြူ လိုက်လေသည်။ 

မေမေ့ လက်လေးကို ဝေယံစိုး ဆွဲကာ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။ အရင်လို ဘေးလူတွေကို ကုန်းပြီး သူမရဲ့ ကာမ ဆန္ဒကို ဖြည့်စည်းတာထက် ကိုယ့် မိသားစုထဲက မိမိ သားဆိုလည်းဟုတ် သမက်ဆိုလည်း ဟုတ်တဲ့ သား ဝေယံစိုးနဲ့သာ ကာမ လိုအင်များအား ဖြည့်စည်းတော့မည် ဟု ဒေါ်မေသူစိုး ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

နောက်နေ့တွေမှာ ဈေးဖွင့်တော့ ညီမလေး မလစ်သဖြင့် မေမေနှင့် သူ လိုးဆော်ရန် အခွင့်အရေး မရခဲ့ပါ။ ဥပုသ်နေ့ မြန်မြန်ရောက်ပါစေ ဟု ဝေယံစိုး စိတ်ထဲမှ ဆုတောင်း နေလိုက်သည်။

နောက်အပတ် ဥပုသ်နေ့ရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ညီမလေး သူမ သူငယ်ချင်း အိမ်သွားတာနဲ့ ခြံတံခါးနဲ့ အိမ်တံခါး ပိတ်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာပင် မေမေက သူ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ ပြောစရာ မလို သူ့ ရှေ့မှာ ဒူးထောက် ချကာ သူ့ကို လွေပေးတော့သည်။ 

လီးတောင်လာတော့ မေမေ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဆိုဖာလက်ရန်းကို ကိုင်၍ မေမေ့ကို ကုန်းထားစေပြီး သူမ ထမီကို ခါးပေါ် လှန်တင်ကာ မော်တော် ဆပ်လိုက်သည်။

---------------

ခုဆို ဝေယံစိုးနဲ့ မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးတို့ ခိုးစားလာတာ ရက် ၂၀ ကျော်ခဲ့ပြီ။ မေမေ့ကို လိုးဆော်ရင်း တစ်ဖက်က ညီမလေး ကေသီစိုးကိုလည်း ဝေယံစိုး ကျားချောင်းချောင်း နေခဲ့လေသည်။ 

ညီမလေးက ဂုတ်ဝဲ ဆံပင်လေးနဲ့ ခရစ္စတီးနားနဲ့ တူပြီး အရပ် ၅ ပေ ၆ လက္မခန့် မြင့်ကာ မေမေ့လို ဖြူဖြူ ဖွေးဖွေး ရေဆေးငါး လုံးကြီးပေါက်လှ မေမေ့လောက် မကိတ်ပေမယ့် သူမ အသက်ရွယ်နှင့် ကိတ်သည် ဟု ဆိုရမည်။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ညမှာ ဘောလုံးပွဲ ရှိ၍ ဝေယံစိုး အိမ်ရှေ့ခန်း ဆိုဖာမှာ ထိုင်ပြီး စကိုင်းနက်မှ လွှင့်သော ဘောလုံးပွဲ ကြည့်နေလိုက်သည်။ 

ညနက်ပိုင်း ဆိုတော့ မေမေနဲ့ ညီမလေးတို့က အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းမှာ အိပ်နေကြပြီ။ ကြည့်နေရင်း သူ ညောင်းလာသဖြင့် ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ် လှဲပြီး လက်တန်းပေါ် ခေါင်းတင်၍ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားလေသည်။ တရေးနိုး ရှူးပေါက်ချင်သဖြင့် ကေသီစိုး အိမ်ပေါ် လှေကားထိပ်မှ တဆင့် အောက်ဆင်းလာရာ အိမ်ရှေ့ခန်း ဆိုဖာတွင် ကိုကို အိပ်ပျော်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ဘောလုံးပွဲက ဖွင့်လျက် ဆိုဖာနား လျှောက်လာပြီး အနားရောက်တော့ ကိုကို့ရဲ့ ခြေတံရှည်ကြီး နှစ်ဖက်က ခုံ ဟိုဖက်စွန်းကိုပင် ကျော်ကာ ဇက်က လိမ် နေလေသည်။ 

ကိုကို အိပ်မအိပ် သေချာ ကြည့်လိုက်ပြီး ကေသီစိုး လက်လေးက ယောင်္ကျား ပီသပြီး အောင်ရဲလင်းနဲ့ တူသော ကိုကို့ မျက်နှာကို ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ 

သူမ ငယ်စဉ်ထဲကရင်း ကိုကို ဟု ခေါ်ခဲ့၍ နှုတ်ကျိုး နေလေပြီ။ ကိုကိုက ခဲအို ဆိုပေမယ့် ငယ်စဉ်အချိန်ကတော့ အကိုအရင်းလို ချစ်ခဲ့တာ။ 

ခု အသက် ၁၈ နှစ် အပျိုုကြီးဖားဖား အရွယ် ရောက်တော့ ကိုကို ဝေယံစိုးက သူမရဲ့ အိမ်မက်ထဲက နတ်သားလေး တစ်ပါး ဖြစ်ခဲ့ပြီး သူ့ကို တိတ်တခိုး ရင်ခုန် စွဲလန်းနေခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။ သူ့ ကိုယ်ကို လှုပ်၍ နှိုးလိုက်သည်။

"ကိုကို ထတော့ ဇက်နာမယ် အိပ်ချင် အခန်းထဲ သွားအိပ်"

"အင်း ညီမလေး ကိုကို ဘောလုံးပွဲ ကြည့်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတာ"

ပြောပြီး ထကာ ညီမလေး ပါးလေးကို သူမ ငယ်စဉ်ကလို ချစ်စနိုးဖြင့် သာသာလေး ဆွဲလိမ်လိုက်သည်။ ညီမလေး ပါးကို ဆွဲလိမ်တာ နာလိုက်တာ ကိုကိုကလည်း ဟွန်း ဟု ခရာတာတာလေး ပြောပြီး ကိုကို့ ရှေ့မှ လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။ 

ဂုတ်ဝဲ ဆံပင်လေး ဝဲခနဲ ဖြာထွက်သွားပြီး သေးသွယ်သော ခါးလေး အောက်က ညီမလေး အိုးကြီးက ဂါဝန်ထဲမှ နိမ့်တုန် မြင့်တုံ ဖြစ်သွားတာ ဝေယံစိုး ကြည့်၍ ဂွတ်ခနဲ စတွေး မြိုချလိုက်လေသည်။ ကေသီစိုး အသက် ၁၈ နှစ် ဆိုပေမယ့် ရည်းစား မထားဖူးသေးပါ။ 

ဘေးသူစိမ်း ရွယ်တူ လူငယ်တွေ ကိုကိုတို့ အရွယ်တွေ သူမကို ကြို က်တာ မနည်း တစ်ယောက်ကိုမှ ပြန်မကြို က်ခဲ့။ ကိုကိုကလွဲပြီး အခြားသူကို ကေသီစိုး ရင်မခုန် စိတ်လည်း မဝင်စားမိပါ။ 

တစ်မိုးထဲအောက် တစ်အိမ်ထဲမှာ အတူနေသာ ကိုကို့ကို သူမ တိတ်တခိုးလေး ကြွေနေမိတာ တစ်နှစ်လောက် ရှိခဲ့ပြီ။ ခေတ်ရေစီးကြောင်း အတိုင်း ကေသီစိုးလည်း ဖုံး အင်တာနက် သုံးပြီး အပြာစာ အောစာတွေ ဖတ်သည်။ 

မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေဆီမှ ဇက်ပြာနှင့် အောကားတွေ ကူးပြီး ကြည့် ပြီး သူမ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နှင့် ပွတ်ကာ အာသာဖြေသည်။ နောက်တော့ ခရမ်းသီး သေးသေးလေးတွေနှင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့် ခုဆို အမှေးပါးပင် မရှိတော့ပါ။ ကေသီစိုး သန့်စင်ခန်းထဲ သွားပြီး ရှူ းပေါက်၍ပြီးတော့ အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့သည်။

နောက် သုံး လေးရက် ကြာခဲ့ပြီး ညနေ သူတို့ ဆိုင်မသိမ်းခင်  ဆိုင် လေးခန်းကျော်က သူ့ထက်တော့ ၂ နှစ်လောက်ကြီးမည့် ဆော် ထိုဆော်က တခုလပ် ဝေယံစိုးတို့ ဆိုင်ကို တခါတရံ ရောက်လာတတ်သည်။ မေမေနှင့် ညီမလေးက သူမကို မေးထူး ခေါ်ပြောလောက်ပဲ ဆက်ဆံတာ။ 

သူလည်း မေးထူး ခေါ်ပြောပဲ ထိုဆော်ကို ဆက်ဆံတာ ဆိုင်လာရင် သူ့နား တကပ်ကပ် စကားမရှိ စကားရှာ ပြောပြီး အထာတွေ ပေးတတ်လေသည်။ ထိုဆော် အထာပေးလည်း သူ့ ရင်ကိုမှ မခုန်စေတာ ဆိုတော့ အေးဆေးပဲ။ 

သူ့ ရင်ကိုခုန်စေသူက မေမေ ပြီးတော့ ညီမလေး ထိုနှစ်ယောက်ကိုပဲ သူ ချစ်သည်။ မေမေ့ထံမှ သဲဦးပန်းလေးကို ခူးပြီး ဝတ်ရည်လေးကို စုပ်ဖူးပြီ။ ညီမလေးထံမှ သည်းဦးပန်းလေး ခူးဖို့နဲ့ ဝတ်ရည်လေး စုပ်ဖို့ သူ ကြို းစားရပေဦးမည်။ ခုလည်း သူ့နားမှာ တကပ်ကပ် လုပ်ပြီး ဟိုဆာ် ဖောရှော လာရိုက် နေတာ။ 

ညီမလေးက မနှစ်မြို့ဟန်နှင့် သဝန်တိုသည့် အကြည့်လေးဖြင့် ကြည့်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ ဟိုဆော် သူမ ဆိုင်ဖက် ပြန်သွားသည်။ ညဖက် သူတို့ မိသားစု သုံးယောက် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ တီဗွီ ထိုင်ကြည့်နေပြီး ည ၉နာရီခွဲခါနီးတော့ အိပ်ချင်ပြီ ဟု ပြောပြီး မေမေ အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားလေသည်။

"ညနေက ဟိုမိန်းမ ကိုကို့နား ကပ်ပြီး ဘာတွေ ပြောနေတာလည်း သူ့ကို မရောနဲ့ ကိုကို"

ကေသီစိုး အူတိုတဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်သည်။

"စကား မရှိ စကားရှာ လာပြောတာ ညီမလေး ကိုကို မရောပါဘူး ခပ်တန်းတန်းပဲ နေတယ် ကိုကို့ကို အူတိုနေတာပေါ့ ညီမလေးက"

"တိုတာပေါ့ ညီမလေး ကိုကိုပဲ ပြီးတော့လေ ကိုကို နောက် အိမ်ထောင်ပြု သွားမှာ ညီမလေး စိုးရိမ်တယ် အဲကျ ကိုကိုက ညီမလေးတို့ကို ထားခဲ့မှာ"

ဝေယံစိုး စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားပြီး ညီမလေး လက်လေးကို သူ့ လက်နှင့် အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

"အဲ အတွက် ညီမလေး မပူနဲ့နော် ကိုကို နောက် အိမ်ထောင် ပြု ချင်ရင် ညီမလေး မမ ဆုံးပြီးထဲက ပြု မှာပေါ့ မေမေနဲ့ ညီမလေးတို့ကို မခွဲနိုင်လို့ ကိုကို မပြု ပဲ နေတာပေါ့ ကလေးရယ်"

သူ ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ညီမလေး မျက်နှာလေးပေါ်မှာ ကျေနပ် ပီတိဖြစ်သော အရိပ်အယောင်လေးများ ဖြတ်သန်းသွားခဲ့လေသည်။

"ညီမလေးတို့ကို ငဲ့ညှာပြီး နောက်အိမ်ထောင် မပြု တာ ကျေးဇူးပါ ကိုကို"

"ကိုကို ချစ်တာ ညီမလေးကိုပါ"

သူ စကားကို အနှောင့်မလွတ် အသွားမလွတ် ပြောပြီး ညီမလေး ပခုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။

"ညီမလေးလည်း ကိုကို့ကို ချစ်ပါတယ် ညီမလေး ကိုကိုပဲ ချစ်တာမှ များကြီး များကြီးချစ်"

ညီမလေးက ငယ်စဉ်တုန်းကလို သူ့ကို ပြောလိုက်လေသည်။

"ကိုကိုက ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ ချစ်တာပါ ကလေးရယ်"

"အိုး! ကိုကိုကလည်း"

ပြောပြီး ညီမလေး မျက်နှာလေး ရှက်သွေး ဖြာသွားလေသည်။ ညီမလေး ပါးပြင်လေး နှစ်ဖက်ကို အနမ်းမိုးတွေ စွေလိုက်သည်။

"ရွှတ် ရွှတ်"

"အိုး! ကိုကို မကောင်းဘူးကွာ ညီမလေးကို နမ်းတယ် အဟင့် ဟင့်"

ကေသီစိုး အပျိုမလေး ရင်တွေ တလှပ်လှပ် ဖိုကာ ကိုကို့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှ အတင်း ရုန်းပြီး လှေကားရှိရာသို့ အပြေးကလေး လှမ်းထွက်ခဲ့လိုက်လေသည်။


 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန်  »»»»»»»



ခယ်မ အပိုင်း ( ၂ )

ခယ်မ အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - JulyRain

သူကုမ္ပဏီကိုတော့ နောက်သုံးရက်နေရင် ပြန်မယ်လို့ ပြောထားသည်။ ပြီးသူအိတုံဆီသို့ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ မနက်ဖြန် တွေ့ရအောင် ဟု။ အိတုံကလဲ အိုကေဟု ပြောသည်။ သူလဲ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကာ ခဏနားကာ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ဘုရားသို့ သွားကာ ဘုရားရှိခိုးလိုက်သည်။ ညနေစာကိုတော့ ကုမ္ပဏီက လိုက်ကျွေးသည်။ ပြီး KTV သို့ခရီးဆက်ကြပြန်သည်။ ညဆယ့်နှစ်ကျော်မှ ပြန်လာကာ အိပ်လိုက်သည်။

မနက် ခြောက်နာရီကျော်တော့ အိတုံက သူ့ဆီဖုန်းဆက်သည်။ သူရေချိုးပြီးရင် ဆူးလေသို့ ထွက်လာကာ ဆူးလေမှာ စောင့်နေမယ်လာခေါ်ပေးဖို့ ပြောသည်။ သူလဲ အိုကေလို့ ပြောပြီး အိပ်ရာမှထကာ မျက်နှာသစ်ရေချိုး အဝတ်လဲကာ မနက်စာ စားရင်းစောင့်နေလိုက်သည်။

ခုနှစ်နာရီကျော်တော့ အိတုံက ဖုန်းဆက်ကာ သူရောက်တော့မည် ဟု ပြောသည်။ သူလဲ ကားယူကာ ဆူးလေဖက်သို့ ထွက်လာလိုက်သည်။ ဆူးလေရောက်တော့ အဝါဖျော့ဖျော့ အပျော့စား ဝမ်းဆက်အကြပ်ဝတ်ထားကာ လှနေသော အိတုံကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူလဲ အိတုံကို လှမ်းခေါ်လိုက်ကာ ကားပေါ်ရောက်တော့

“ အိတုံ ဘာစားပြီးပြီလဲ”

“ ဘာမှမစားရသေးဘူး ရေချိုးပြီးတာနဲ့ တန်းထွက်လာတာ”

“ အဆောင်ကိုဘယ်လိုပြောခဲ့လဲ”

“ ဘာမှမပြောခဲ့ဘူး။ သူငယ်ချင်းတွေဆီသွားမလို့ဆိုပြီး ပြောခဲ့တယ်”

သူလဲ ဘာမှဆက်မမေးတော့ပဲ မနက်စာစားရန် ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ မောင်းသွားလိုက်သည်။ ဆိုင်ရောက်တော့ ကားကို ပါကင်ထိုးကာ သော့ပိတ်ပြီးနှစ်ယောက်သား ဆိုင်ထဲသို့ ဝင်လာလိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲရောက်တော့ ချောင်ကျကျနေရာတွင်ထိုင်လိုက်ပြီး အိတုံအတွက်မနက်စာကို မှာပေးလိုက်သည်။

သူက စားပြီးပြီမို့ဆေးလိပ်ပဲ သောက်နေလိုက်သည်။ စားနေရင်းနဲ့ သူလဲ အိတုံကို သူ့ကောင်လေးအကြောင်းမေးနေသည်။ သူ့ကောင်လေးက နိုင်ငံခြားဖက်စပ်ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင် အလုပ်လုပ်နေသည်ဟု ပြောသည်။လစာကောင်းသည်လို့ပြောသည်။

သူလဲ အဲ့ကုမ္ပဏီတွင်အလုပ်ဝင်ဖြစ်မည်ဟု ပြောသည်။ သူတို့တာမွေဖက်တွင် တိုက်ခန်းတစ်ခုငှါးပြီး ယူပြီးသည့်နောက်တွင် နေမည်လို့ပြောသည်။ စကားပြောရင်းနဲ့ စားလို့ပြီးသော အခါတွင် ပိုက်ဆံရှင်းကာ ပြန်ထွက်လာကြသည်။ သူ့အရှေ့ကသွားနေသော အိတုံကိုကြည့်ရင်းနဲ့ ထမိန်စကပ် အကြပ်အောက်ကလှုပ်ခါနေသော တင်သားလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေကိုမြင်တော့ သူ့စိတ်က ထန်လာရသည်။

မင်္ဂလာမဆောင်ခင် ခယ်မရဲ့ ဖင်ကိုလုပ်ရတော့မည်မို့ သူ့အောက်က ညီလေးကထလာရသည်။ ကားပေါ်ရောက်တော့ ဟိုတယ်ဆီကို တန်းမောင်းလာသည်။ ကားလမ်းတွေက ကြပ်နေတာမို့ သတိထားမောင်းရသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူ့အခန်းဆီကို တန်းသွားလိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အခန်းတံခါးလောချ်ချကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက အအေးဘူးထုတ်ကာ အိတုံကိုပေးတော့ မသောက်ချင်တော့ဘူးပြောတာနဲ့ ပြန်ထည့်ထားလိုက်သည်။

အိတုံလဲ ပါလာတဲ့အိတ်ကို စားပွဲပေါ်တွင် တင်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်ကာ သူ့ကိုကြည့်နေသည်။ သူလဲ ကုလားထိုင်ပေါ်တွင်ထိုင်ကာ အိတုံကို

“ အိတုံ ကို့်ကိုသတိမရဘူးလား မှန်မှန်ပြောနော်”

“ ရတယ်။ကိုမင်းကို သတိရလို့ တွေ့ချင်တယ်ပြောတာပေါ့ကိုမင်းကလဲ။ နောက်ဆို ဒီလိုတွေ့ရတော့မှာမှမဟုတ်တာ”

“ အဲလိုဆိုရင် ခုတွေ့တဲ့အချိန် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလုပ်ကြမယ်လေ။ အိတုံရဲ့ နောပ်ပေါက်ကို ကို လုပ်မယ်နော် ဒီတစ်ခါတော့ မငြင်းနဲ့တော့။ငြင်းလဲ ကိုကတော့ ရအောင်လုပ်မှာ ဟဲဟဲ”

“ ကိုမင်းသဘောပါဆိုမှ ကိုမင်းကလဲ။ ဒါပဲနော် အရမ်းကြီးနာအောင်မလုပ်နဲ့။တုံကြောက်တယ်”

“ ဟုတ်ပါပြီဗျာ”

ပြောရင်း သူအိတုံဆီကို ထသွားကာ အိတုံကို ထခိုင်းလိုက်ပြီးဖက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အိတုံရဲ့ ဖင်တွေကိုပွတ်သပ်ရင်းဖြစ်ညှစ်လိုက် ပင်တီကြိုးကို ဆွဲလိုက်လုပ်နေရင်း

“ ကို အိတုံကို ကုန်းခိုင်းပြီးဖင်ကိုဖြဲ ပြီးနောက်ပေါက်ကို အားရပါးရလိုးချင်နေတာ”

“ ဟင့် ကိုမင်းကလဲ နားရှက်စရာကြီးကွာ”

“ ဘာရှက်စရာရှိလဲ ကိုတို့နှစ်ယောက်ပဲရှိတာ။နောက်ဆို ဒီလိုမျိုးကြုံရဖို့ဆိုတာ မလွယ်တော့ဘူး”

“ ဟုတ်ပါတယ်။အဲ့ဒါကြောင့် တုံက ကိုမင်းအကြိုက်ကို လိုက်လျောမယ်လို့ပြောတာပေါ့”

“ ကဲ အိတုံ ကို့လီးကို စုပ်ပေးစမ်းကွာ”

အိတုံလဲ သူ့အင်္ကျီကိုချွတ်စွပ်ကျယ်ပါချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးသူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ကာ အတွင်းခံကို ပါချွတ်လိုက်ရာ သူ့ရဲ့ အောင်မြင်လှတဲ့ လီးကြီးက အနှောင်အဖွဲ့ မှလွတ်သွားသလို ငေါက်ကနဲ့ ဖြစ်သွားသည်။

“ အမလေး ကြောက်စရာကြီး သူ့ဟာကြီးက ဘယ်ချိန်ကတည်းက ငတ်နေလဲ မသိဘူး။ ဟင့် စားရတဲ့ကလေးငတ်တယ်ဆိုတာ ခိခိ”

ပြောရင်းနဲ့ အိတုံပါးစပ်ကို ဟကာ လီးကိုငုံလိုက်သည်။ လီးထိပ်ကို လျှာလေးနဲ့ တို့ကာလျက်လိုက် လီးတစ်ခုလုံးကို ပါစပ်ထဲထိထည့်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။ သူလဲ အိတုံ ဆံပင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်းစုကိုင်ကာ ခါးကိုကော့ကော့ပေးလိုက်သည်။

တော်တော်လေးကြာတော့ ကုတင်စွန်းပေါ်ကို ခေါင်းကိုတင်ကာ အိတုံနှုတ်ခမ်းကို စူထားခိုင်းကာ လီးနဲ့ ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်သည်။ အိတုံကလဲ သွားတွေနဲ့ မခြစ်မိအောင် လုပ်ပေးသည်။ ခဏကြာတော့ လီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ကာ အိတုံ အင်္ကျီ ကိုချွတ်လိုက်ပြီး ထမိန်စကပ်ကိုပါ ချွတ်လိုက်သည်။ ဘရာ အနီလေးနဲ့ ပင်တီအနီလေးသာကျန်တော့သည်။ ပင်တီက စိုကာ ကွက်နေသည်။

“ ဟ ဘယ်တုန်းက အရည်တွေထွက်လာတာလဲ အိတုံ”

“ ကိုမင်းလီးကိုစုပ်ရင်းနဲ့”

“ ကြိုက်လား လီးစုပ်ရတာ”

“ အင်း”

သူလဲ ဘရာကိုချွတ်ကာ နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။ အိတုံလက်ကို ကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ရာ အိတုံလဲ ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို ပွတ်လိုက်အစေ့ကို ချေလိုက်လုပ်နေသည်။ ခဏနေတော့ အိတုံပါးစပ်က တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာပြီး ပေါင်က စုလိုက်ကားလိုက် ဖြစ်လာသည်။ သူလဲ နို့စို့နေရာမှအသာထကာ ပက်တီကိုချွတ်လိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မြှောက်ကာ အိတုံလက်တွေနဲ့ချိတ်ခိုင်းပြီး အဖုတ်ကိုဖြဲခိုင်းလိုက်သည်။

အဖုတ်ဝမှာ အရည်တွေနဲ့ စိုနေသည်။ သူလဲ အစေ့ကိုလက်နဲ့ကလော်လိုက်ပြီး ကလိလိုက်ရာ အိတုံ ပါးစပ်မှ အဖျားတက်သလို ညည်းရင်းဖင်က မြှောက်တက်သွားသည်။ ကျန်လက်တဖက်က အဖုတ်ထဲသို့ထည့်ကာ ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်လုပ်နေသည်။ အရည်တွေက ရွှဲလာတာမို့ လက်တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်းနှစ်ချောင်းကနေသုံးချောင်းပူးကာ သွင်းထုတ်လုပ်နေသည်။ အစေ့ကိုလဲ ကလိနေသည်။

အရည်တွေက အဖုတ်ကနေတဆင့် ဖင်ဝသို့စီးကျလာသည်။ သူလဲအဖုတ်ထဲမှ လက်ကို ထုတ်ကာ စအိုဝကို လက်ခလယ်နဲ့ ဖိကာထည့်လိုက်သည်။ အရည်တွေကလဲ ရွှဲနေတာမို့ လက်ခလယ်က ချောကနဲဝင်သွားသည်။ ခပ်သွက်သွက်ကစားပေးလိုက်သည်။ အိတုံလဲ တကိုယ်လုံးတုန်ကာပါးစပ်မှလဲ ညည်းနေသည်။ သူလက်တစ်ချောင်းကနေထုတ်ကာ ဖင်ဝကို တံတွေးထွေးချလိုက်ရင်း လက်နှစ်ချောင်းပူးကာ ဖိထည့်လိုက်သည်။

နည်းနည်းကြပ်နေသည်။ သူအစေ့ကို ခပ်နာနာဖိချေကာဆွလိုက်ပြန်တော့ ဖင်ဝက ပွင့်သွားတာမို့ လက်နှစ်ချောင်းက တစ်ဝက်ထိဝင်သွားသည်။ သူတံတွေထပ်ထွေးလိုက်ပြန်သည်။

“ အာ့ ကိုမင်းဖြည်းဖြည်းနော် ဖင်က နာတယ် ဟင့်”

သူလဲ တစ်ဝက်လောက်ကို ခပ်သွက်သွက်သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေရင်း အစေ့ကို ကလိနေသည်။ အိတုံလဲ အဖုတ်ကိုဖြဲထားရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့ကိုချေနေသည်။ မျက်လုံးတွေက မှိတ်ကာ ပါးစပ်က အဆက်မပြတအော်ညည်းနေသည်။

သူလဲ လက်နှစ်ချောင်းကို အဆုံးထိဝင်အောင်ဖိထည့်လိုကတော့ ဖင်က ညှစ်ထားပြန်တာမို့ အစေ့ကို ကလိလိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ဖင်ထဲက လက်နှစ်ချောင်းကို လက်သင့်ခံလာတာမို့ သွင်းထုတ်က တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ချောလာသည်။ ကိုမင်း လုပ်ပေးတော့ကွာ အိတုံကို လုပ်ပေးတော့ မရတော့ဘူး အိတုံ ခံချင်နေပြီ…

သူလဲ မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကလိနေလိုက်သည်။ ဖင်ဝကို တံတွေး ထပ်ထွေးလိုက်ရင် အဖုတ်ကအရည်ကို လက်မှာသုတ်ကာ လက်နှစ်ချောင်းကနေ သုံးချောင်းစုကာ ဖင်ဝကိုဖိထည့်လိုကတော့

“ အား နာတယ် နာတယ်ကိုမင်း အရမ်းနာတယ် အားရှီး”

“ ဖင်ဝကို  မရှုံထားနဲ့ ဖွင့်ထား လက်ကဖင်ကိုဖြဲပေးထား”

အိတုံ လက်တွေက  စအိုကို ဖြဲထားလိုက်ရင်းဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ စားပွဲပေါ်မှ ကွန်ဒုံးကို ဖောက်ကာ လက်သုံးချောင်းမှာစွပ်လိုက်ပြီး ကွန်ဒုံးက အရည်တွေကိုဖင်ဝကိုသုတ်လိုက် အဖုတ်ကအရည်တွေကို ဖင်ဝမှာ လိမ်းလိုက်သည်။ ဖင်ဝက အရည်တွေနဲ့ ရွှဲသွားပြီး သူလဲ ဖင်ဝကို ဖိကာထည့်လိက်ပြန်သည်။ အရည်တွေနဲ့မို့ဖင်ထဲသို့ တစ်ထစ်ချင်းဝင်သွားသည်။ အိတုံ မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့နေရင်း အံကိုကြိတ်ကာခံနေသည်။

လက်သုံးချောင်းက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားသည်။ သူလဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထုတ်ကာဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထည့်လိုက်သည်။ လက်တစ်ဖက်ကလဲ အစေ့ကို ချေပေးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ ဖင်ဇိမ်ခံတက်လာပြီ ထင်သည်။ဖင်ကို အလိုက်သင့်ဖွင့်ပေးတက်လာသည်။

“ ကိုမင်း အိတုံကို လိုးပေးပါတော့ ခံချင်နေပြီ”

“ ကောင်းလား”

“ ကောင်းတယ်အရမ်းကောင်းတယ်”

“ ဘယ်ကကောင်းတာလဲ ခုက”

“ အစေ့ကလဲ ကောင်းတယ်။ဖင်ထဲကလဲ အရမ်းကောင်းတယ်”

“ ဖင်လိုးတာ ခံမှာမှတ်လား”

“ အင်း ခံမယ် ဖင်ကိုလဲ လိုးပေးပါ။အဖုတ်ထဲကိုလဲ လိုးပေးပါတော့ ကိုမင်းရယ် အိတုန်အရမ်းခံချင်နေပြီ”

သူလဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အိတုံပို ဆွဲထူလိုက်ကာ

“ ကဲ အိတုံ အပေါ်ကနေဆောင့်ပေး”

သူပက်လက်လှန်လိုက်သည်။အိတုံလဲ သူ့အပေါ်သို့ခွမည်လုပ်တော့

“ ကိုယ့်ကိုကျောပေးလိုက်”

အိတုံလဲ သူ့ကိုကျောပေးကာ ပေါင်ကိုကားလိုက်ပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ဝတွင်တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ဟ ကျွတ်ကျွတ် ကြီးလိုက်တာကိုမင်းကယ် အထဲမှာပြည့်ကျပ်သွားတာပဲ”

“ ကြိုက်လား အဲလိုကြီးတာ”

“ အင်းကြိုက်တယ် ဟာ့ အ့ အ့ အင့်အင့်”

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗွတ်ဗွတ်”

အိတုံအပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးရင်း ပါးစပ်ကလဲ အသံစုံမည်နေသည်။ အခန်းထဲမှာ အသံမျိုးစုံမည်နေသည်။သူလဲ အောက်ကနေ အိတုံခါးကိုကိုင်ကာ အလိုက်သင့် ဆောင့်ပေးနေသည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ သူလဲ အိတုံကို သူ့ဖက်လှည့်ခိုင်းလိုက်သည်။ အိတုံလဲ လီးတပ်ရက်နဲ့ လှည့်လာသည်။

မျက်နှာကတော့ ရှုံ့မဲ့နေသည်။ ပြီးတော့ ဆက်ဆောင့်နေသည်။ သူလဲ အိတုံနို့တွေကိုချေပေးလိုက်သည်။ အိတုံကို သူ့အပေါ်သို့ဆွဲမှောက်လိုက်ကာ နို့တွေကို စို့ရင်းအောက်ကနေ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ လက်က ဖင်ထဲကိုနှိုက်နေလိုက်သည်။ ဆောင့်ချက်တွေကြာလာတော့ အိတုံပြီးချင်လာသည်။ သူလဲ ဆောင့်တာကို ရပ်လိုက်တော့ အိတုံအားမလိုအားမရဖြစ်ကာ အပေါ်ကနေဆောင့်လိုက်ရာ သူလဲ အိတုံကို ဖက်ကာ အိတုံကို လှဲချလိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲ လို့ ပြီးတော့မယ့်ဟာကိုကွာ ဟင့် ”

သူလဲ ဘာမှမပြောပဲ အိတုံပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်ပြီး အဖုတ်ဝကို လီးတေ်ကာ အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်ရာ အိတုံ အားခနဲအော်သွားရသည်။ သူလဲ မနားတမ်း ဆက်တိုက်ဆောင့်ချလိုက်သည်။ အိတုံခမျာ အော်ညည်းသံနဲ့အတူ ပြီးသွားသည်။ အပြီးကြီးပြီးတာမို့ထင်သည်။

သူ့လီးကို အားကုန်ညှစ်ထားရင်း သူ့ကိုသွေးရူးသွေးတန်းနဲ့ အတင်းဖက်ထားသည်။ ပါးစပ်ကလဲ ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိ။ သူလဲ အလိုက်သက့်ငြိမ်နေလိုက်သည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ အိတုံကုတင်ပေါ်သို့ ပြန်ကျသွားသည်။

“ ကောင်းလားအိတုံ”

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ်။ဒီလိုမခံစားရတာကြာပြီ။ လူကိုနှုံးသွားတာပဲ။ ကိုမင်းကအရမ်းလုပ်တက်တာပဲ”

“ ဟိတ်ဇိမ်ခံမနေနဲ့ဦး။ကိုယ်မပြီးသေးဘူး ဖင်ချဦးမှာ အမောပြေရင် ထတော့”

“ ဟင့် သူ့စိတ်ပြီးပဲ။ဒါပဲနော် အရမ်းကြီး နာအောင်မလုပ်နဲ့။ သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ သူများဖင်ကွဲသွားမှ ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းဖြစ်နေမယ်”

“ စိတ်ချပါ။မကွဲစေရဘူး။တော်ကြာမှ ဖင်ပဲချပေးပါဖြစ်နေမယ်ဟဲဟဲ”

သူလဲ အိတုံအဖုတ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်လိုက်ရာ အဖုတ်ထဲမှအရည်တွေက စီးကျလာသည်။ သူလဲ အိတုံကို ကုတင်ပေါ်မှ ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ဖင်ကို ထောင်ပြီးကိုယ်ကိုဝပ်ထားခိုင်းလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲကအရည်တွေနဲ့ ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်သည်။

ဖင်နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ တချက်ခြင်းခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်လိုက်ရာ အိတုံပါးစပ်က တအားအားနဲ့ ညည်းနေသည်။ သူ့ရိုက်ချက်တွေကြောင့် ဖြူသောတင်ပါးတွေက နီရဲလာသည်။ သူလဲ အိတုံကို ဖင်ဖြဲခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီး ဖင်ဝကို လီးထိပ်နဲ့ အသာဖိကထောက်လိုက်ရင်း

“ ဖင်ဝကို ရှုံမထားနဲ့ အလိုက်သင့် ဖွင့်ထား”

အိတုံလဲ ဖင်ဝကိုလျော့လိုက်ရာ သူလဲ လီးကိုအသာဖိထည့်လိုက်သည်။ ခုန ဆွထားတဲ့အရှိန်ကြောင့်ရော အရည်တွေကရွှဲနေတာမို့ လီးထိပ်တစ်ခုလုံးက လျောခနဲ ဝင်သွားသည်။

“ အာ့  ကျွတ်ကျွတ် ”

“ နာလို့လား”

“ မနာဘူး ရတယ်ကိုမင်း ထည့်ပါ”

အိတုံရဲ့ ဇကလဲမသေး။ သူကလဲ နာနာကျင်ကျင်ကိုကြိုက်နှစ်သက်သူမို့ပင်။ အဲ့လိုဖြစ်အောင်လဲ သူကအစဖော်ပေးခဲ့တာပင်။ သူလဲ လီးကို ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ ဖြေးဖြေးချင်း နှဲ့နှဲ့သွင်းလာရာ လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဝင်လာတော့ ဖင်ဝက တင်းခနဲရှုံသွားသည်။

“ အ့ ကိုမင်းဖြည်းဖြည်း အရမ်းနာလို့ ဟင့်ဟင့် ကျွတ် ကျွတ်”

သူလဲ အသာရပ်ကာ အစေ့ကို ကုန်းပြီးကလိလိုက်သည်။လီးကိုဖြည်းညှင်းစွာထုတ်လိုက်သည်။

“ အ့ ဟ ဟကျွတ်ကျွတ်”

သူဒစ်နားထိလောက်ထုတ်လိုက်ပြီး ရပ်ထားလိုက်သည်။ အိတုံရဲ့စအိုကြွက်သားတွေက သူ့လီးကို တင်းကျပ်စွာ ညှစ်ထားသည်။ သူလဲ ကျောပြင်ကိုပွတ်လိုက်ပြီး အစေ့ကို ကလိပေးလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ စအိုညှစ်အားကတဖြည်းဖြည်းလျော့လာတော့ သူဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ လီးတစ်ဝက်လောက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေလိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စအိုကြွက်သားတွေက လီးကြီးကို လက်ခံလာသည်ဖင်သည်။ အဝင်အထွက်က ချောမွေ့လာသည်။ အိတုံလဲ နာကျင်သည့်ဖက်မှ ကောင်းမွန်ခြင်းကို ခံစားလာရသည်ထင်သည်။

နာနာကျင်ကျင်ညည်းနေသည့်အသံက ပြောင်းလာကာ လိုချင်တက်မက်သည့်အသံကို ပြောင်းလာသည်။ဖင်ကို ဖြဲပေးထားတဲ့လက်တွေက ခပ်တင်းတင်း ဖြစ်လာသည်။ ဖင်က နောက်ကို မသိမသာ ဆောင့်ပေးလာလေသည်။ သူလဲ ဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးချလိုက်ပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထပ်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ခုနကလောက် မနာတော့သည်မို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးကအဆုံးထိ ဝင်သွားကာ ဖင်နဲ့ ဆီးခုံပူးကပ်သွားသည်။

“ အိတုံ ဖင်ခံရတာ ကောင်းလား”

“ ခုနက အရမ်းနာတယ်။ခုမနာတော့ဘူး။တစ်မျိုးပဲ။ခံနိုင်လာတော့ နာတာကိုကအရသာလေး။ကောင်းတယ်”

သူလဲ လီးကိုတစ်ဆုံးထုတ်လိုက်ရာ

“ ဟ့ာ  အာ့  အာ့ ဖြည်းဖြည်း ကိုမင်း နာတယ်”

သူလဲ ဖင်ထဲကို တစ်ရစ်ချင်းချော့ကာ လီးတစ်ဆုံးထည့်လိုက်သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းတစ်ဆုံးထုတ် တဆုံးထည့်ကာ အစေ့ကိုလဲ ကလိနေတာမို့ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကလဲ စီးကျကာနေသည်။

“ ကိုမင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ပေးကြည့်လေ။တုံခံနိုင်လာပြီအရမ်းကြီးမဆောင့်နဲ့ဦး”

သူလဲ လီးကိုတစ်ဝက်လောက်ထုတ်ကာ ထည့်လိုက်ပြန်သည် ။ တစ်ဝက်ထုတ်ပြန်ထည့်ကို ခပ်ဆက်ဆက်လုပ်လိုက်ရာ

“ အ အ အ ကျွတ်ကျွတ် ကိုမင်း အဟင့်ဟင့် ဘယ်လိုကြီးလဲကွာ တမျိုးကြီးပဲ လုပ်လုပ်”

သူလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စအိုကြွက်သားတွေက လီးကို လက်ခံလာပြီမို့ လီးတချောင်းလုံးထုတ် ပြန်ထည့်ကို ခပ်သွက်သွက်လုပ်ပေးလိုက်ရာအိတုံ ပါးစပ်မှ အော်သံတမျိုးလေးကိုကြားနေရသည်။ ကောင်းလို့ အော်နေသည်မို့သူလဲ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

စအိုရဲ ကျဉ်းကြပ်တဲ့ညှစ်အားကြောင့် သူလဲ ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာသည်။ လိုးရခဲတဲ့ ခယ်မရဲ့ အပျိုစင် ဖင်ပါကင်လေးကို အရင်ဆုံးလုပ်ခွင့်ရတာမို့ ဒီလောက်မြန်မြန်နဲ့ သူမပြီးချင်သေးပေ။ ဒါကြောင့် သူစအိုထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရာ

“ အာ ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲလို့ သူများကောင်းနေတဲ့ဟာကို ကွာ”

“ ညောင်းလာလို့ကွာ။နေရာပြောင်းမလို့ ဒီလိုကုန်းကုန်းကွကွကြီးနဲ့ဆောင့်ရတာ ညောင်းလာလို့”

ပြောရင်း သူကုတင်အောက်ကိုဆင်းလိုက်သည်။ အိတုံလဲ မကျေမနပ်နဲ့သူ့ကိုကြည့်နေတာမို့ အိတုံကိုကုတင်စပ်ကိုခေါ်ကာ ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ အိတုံလဲ မကျေမနပ်နဲ့ မွေ့ရာပေါ်ဒူးထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ဖင်နဲ့ လီးကို တစ်တန်းတည်းဖြစ်အောင်ပြင်လိုက်ပြီးပေါင်တွေကိုချဲကာ ပြင်လိုက်သည်။

..................................................................

ဖြူဝင်းတဲ့ ဖင်ကို လက်နဲ့ ခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်ချလိုက်ရင်း

“ အိတုံ ဖင်ခံရတာကောင်းလား”

“ အာ့ စပ်တယ်ကိုမင်းရဲ့ ဟင့် သူများသားသမီးကို ဖင်လဲချသေးတယ် ရိုက်လဲ ရိုက်တယ် မမနဲ့တိုင်မယ် အဟင့်”

“ မေးနေတာဖြေလေ ဖင်ခံရတာကောင်းလား”

“ ကောင်းပါတယ်ရှင့် ဖင်ခံလို့ကောင်းပါတယ် သူလိုးတာ အရမ်းခံလို့ကောင်းပါတယ် ကဲ ကျေနပ်ပြီလား ဟင်း”

သူဖင်ကို ခပ်ဆက်ဆက်နဲ့တဖျန်းဖျန်းရိုက်လိုက်သည်။အိတုံလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရမက်တွေက ထန်လာသည်။နောက်ဆုံး

“ ကိုမင်း လိုးပေးတောံကွာ ဖင်ကို ။အရမ်းခံချင်နေပြီလို့ ”

“ ဖင်ကိုဖြဲပေးဦး”

အိတုံလဲ ဖင်ကိုဖြဲလိုက်ပြန်သည်။ စအိုဝက ပြဲဟဟလေးပေါ်လာတော့ တံတွေးထွေးချလိုက်ရင်း လီးနဲ့တေ့လိုက်ပြီး ထည့်လိုက်သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းညှောင့်လိုးလေးလိုးနေရင်းနဲ့ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဖြဲထားတဲ့လက်တွေကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကို ရိုက်လိုက် လုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်နေရာမှ ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ အိတုံလဲ အသည်းခိုက်အောင် ကောင်းလာသည်မို့ တအားအားနဲ့ အော်ရင်း လိုးခိုင်းနေသည်။ သူလဲဆောင့်ချက်တွေကြာလာသည်နဲ့အမျှ ပြီးချင်လာသည်။

ဒါကြောင့် အိတုံ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားနဲ့ခပ်တင်းတင်းညှစ်ကိုင်လိုက်ရင်း အားကုန်ဆောင့်လိုက်သည်။ အိတုံလဲ ပြီးချင်လာသည်မို့ စအိုကြွက်သားတွေက လီးကို ဖြစ်ညှစ်လာသည်။

သူလဲ မညှာတော့ပဲ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးတစ်ခုလုံး တောင့်တင်းလာကာ တကိုယ်လုံးမှအကြောတွေတင်းတောင့်လာပြီး သုတ်ရည်တွေက ဖင်ထဲကို တရှိန်ထိုး ပန်းထည့်လိုက်သည်။ အိတုံရဲ့ စအိုကလဲ လီးကို ဆက်တိုက်ညှစ်ထားသည်။ သူလဲ ပြီးသွားပြီ။

နှစ်ယောက်သား ဖိုထိုးထားသလို မောဟိုက်နေကာ တကိုယ်လုံလဲ ချွေးတွေ ရွဲနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ လဲကျလာသည်မို့ သူလဲ အလိုက်သင့်အိတုံဘေးမှာ လှဲချလိုက်သည်။ လီးကတော့ ဖင်ထဲမှာ တပ်ရက်နဲ့ပင်။ အိတုံနို့တွေကို ခပ်တင်းတင်းညှစ်ကိုင်ရင်း ကစားနေလိုက်သည်။ အိတုံလဲ သူ့ကိုလှဲ့ကာ နမ်းလိုက်သည်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ်။ လူလဲ နှုံးသွားတာပဲ။ လူဆိုးကြီး။ သိပ်လုပ်တက်တာပဲ။ ဒါကြောင့် မမကအသည်းစွဲနေတာနေမယ် ဟင်း”

“ အိတုံကော မစွဲဘူးလား”

“ စွဲတာပေါ့လို့ အဲ့ဒါကြောင့် မရှက်နိုင်ပဲ သူ့အလိုကိုလိုက်ပြီး သူခေါ်တဲ့နေရာလိုက်တာပေါ့”

“ အဲ့ဒါဆို ဒီနှစ်ရက်လုံး ကိုမင်းစိတ်ကြိုက်လိုးမယ်။ ခံနိုင်မလား”

“ ကိုမင်း သဘောပါဆို။ အဲ့ဒါကြောင့်ကိုမင်းဆီလာတာပေါ့။ နောက်ဆိုရင် တွေ့ရဖို့လွယ်မှမလွယ်တော့တာကို”

နှစ်ယောက်သားပြောရင်းနဲ့ တင်းတင်းဖက်ထားကြသည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ အိတုံလဲ သူ့ကိုဖယ်ခိုင်းလိုက်ရာ ဖင်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်တော့

“ ကျွတ်ကျွတ် နာတယ်ကိုမင်းရယ်”

သူ့လီးကိုကြည့်ပြီး

”ဟင် သူ့ဟာကြီးက ဒီလောက်လုပ်ရတာကို မလျော့သေးဘူး လွန်ကိုလွန်တယ်”

ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းထိုးဏင်း လီးကိူခပ်ဖွဖွလေးပုတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။သူလဲ နောက်ကနေ လိုက်ဝင်သွားရင်း

“ ကိုယ့်ကိုလဲ ဆေးပေးကွ၊”

“ ကိုမင်းရေ ဖင်က စပိဖြင်းဖြင်းနဲ့ ရေထိတိုင်းစပ်နေတယ်။ အိမ်သာ တက်ရင် ဒုက္ခပဲဟင့် အဲဒါ သူ့ကြောင့်”

လီးကိုရိုက်လိုက်သပြီးရေဆေးပေးလိုက်သည်။ခပ်တင်းတင်းကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးနေတာကြောင့် လီးက ပြန်မတ်လာပြန်ရာ

“ အမလေး ကိုမင်းရယ် လွန်ကိုလွန်တယ် ခုလေးတင်ပြီးတာကို ခု ပြန်မတ်လာနိုက်သေးတယ်။ မနိုင်ဘူးကွာ တကယ်ပဲ”

“ မကြိုက်ဘူးလား အဲ့ဟာကို”

“ ကြိုက်မှကြိုက်ခိခိ”

ပြောရင်း လီးကိုဆွနေသည်။ သူလဲ အိတုံကို ပါးစပ်ဟခိုင်းလိုက်ပြီးစုပ်ခိုင်းလိုက်ရာ အိတုံလဲ သူ့ကို စိတ်ပါလက်ပါစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ စိတ်က ပြန်ပါလာကာ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးလီးကို အဖုတ်အမှတ်နဲ့ ညှောင့်နေလိုက်သည်။

ခဏနေတော့ အိတုံကို ဘိုထိုင်ကိုကိုင်ကာ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ လိုးလိုက်ပြန်သည်။ အိတုံလဲ စိတ်ပါလာပြန်သည့်မို့ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ လုပ်ကြပြန်သည်။ အိတုံကတော့ပြောသည်။ သူ အဲ့လို ခဏလေးနဲ့စိတ်ပါတာမျိုးမဖြစ်ဖုးခဲ့။  သူနဲ့ကျမှသာအဲ့လိုဖြစ်တာဟု။ နှစ်ယောက်သားရေချိုးခန်းထဲမှာ တစ်ချီလုပ်ပြီးတော့ ရေချိုးလိုက်ကြသည်။

ပြီးတော့ အဝတ်တွေဝတ်ကာ အိပ်ရာပေါ်မှာအနားယူလိုက်ကြရင် းအိပ်ပျော်သွားကြသည်။ အိပ်ရာက နိုးတော့ ဟိုတယ်ရီဆက်ရှင်ကိုဖုန်းဆက်ကာ ထမင်းနဲ့ဟင်းကိုလာပို့ခိုင်းလိုက်ပြီး နေ့လည်စာ စားကြသည်။စားပြီးတော့ တစ်ခါလုပ်ကြပြန်သည်။

ဒီတစ်ခါတော့ ဖင်ကိုမလုပ်ဖြစ်သေး နာနေသေးတာမို့။ လုပ်ပြီးတရေးနှပ်လိုက်ကြသည်။ ညနေစောင်းတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ နှစ်ယောက်သား အပြင်ထွက်လည်ကြသည်။ အပြင်မှာပဲ ညစာစားပြီးပြန်လာကြကာ တညလုံးနီးပါးလုပ်ကြသည်။ တစ်ချီလုပ်လိုက်ခဏနားလိုက် ဆွလိုက်ပြန်လုပ်လိုက်နားလိုက်။

စားလိုက်သောက်လိုက်လုပ်လိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်သား သုံးနာရီကျော်မှအားဆေးသောက်ကာ အိပ်ကြသည်။ဖင်ကိုသုံးချီဆက်တိုက်လုပ်လိုက်သည်။ အိတုံလဲ ဖင်ခံရတာကို ဇိမ်တွေ့လာသည်။ နောက်ရက်မနက်နိုးတော့ အပြင်မှာ ခဏထွက်ကာ စားလိုက်ကြပြီး ဟိုတယ်ပြန်လာကာ လုပ်ကြသည်။

တနေကုန်အပြင်မထွက်ကြပေ။ တနေ့လုံး နီးပါး အိတုံရဲ့ဖင်ကိုလိုးသည်။ အိတုံလဲ ဖင်ခံရတာကိုကြိုက်နေတာမို့ ဖင်ကိုပဲ လုပ်ခိုင်းသည်။ နှစ်ယောက်သား အရှက်ဆိုတာ မရှိကြတော့ပေ။ တနေကုန်နီးပါး အဝတ်ဆိုလို့ ကိုယ်မှာမကပ်တော့။ အိတုံကို ရိုက်ကာ လုပ်ရတာကိုသူလဲ သဘောကျသလို အိတုံကလဲ နှစ်သက်တာမို့ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ လုပ်နေကြသည်။ ညနေကြတော့နားကာ အိပ်လိုက်ကြသည်။ ညရှစ်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြပြီး ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ဘုရားသို့သွားကြသည်။

ဘုရားကအပြန် ညစာဝင်စားပြီး ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကာ တညလုံးလုပ်ကြပြန်သည်။ မနက် သုံးနာရီကျော်မှအိပ်ကြသည်။ မနက်ရှစ်နာရီကျော်တော့နိုးလာကြပြီး မျက်နှာမသစ်တော့ပဲ နှုတ်ဆက်ပွဲအနေနဲ့ ဖင်ကိုလိုးလိုက်သည်။ အိတုံလဲ နောက်ဘယ်တော့ထပ်တွေ့နိုင်မယ် မသိနိုင်တာမို့ စိတ်ကြိုက်ကို ကဲနေသည်။

သူလဲ ထိန်းကာလုပ်တာမို့ တော်တော်ကြာသည်။ ပြီးသွားတော့ နှစ်ယောက်သားခဏနားကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ရေအတူချိုးကြသည်။ ရေချိုးရင်းအိတုံက ငိုနေတာမို့ သူချော့ရသေးသည်။ အခါအခွင့်သင့်ရင် တွေ့ကြမယ်လို့လဲ ပြောဖြစ်ကြသည်။ အိတုံကတော့ သူ့ကို အစွဲကြီးစွဲနေပြီ။ သူလဲ ချော့မော့ကာ နှစ်သိမ့်ရသည်။ရေချိုးနေရင်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား လုပ်ဖြစ်ကြပြန်သည်။

ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲကာ သူလဲ အိတုံကို သူ့အဆောင်နားထိ လိုက်ပို့လိုက်သည်။ နှစ်ရက်လုံး အကဲလွန်ကြတာမို့ အိတုံရဲ့မျက်ကွင်းတွေလဲ ညျိုကာ မျက်နှာက တော်တော်ချောင်ကျသွားသလို လမ်းလျှောက်ရင်လဲ ကွတတလေးဖြစ်နေသည်။ ကားပေါ်က ဆင်းခါနီးသူ့ကိုအကြာကြီးနမ်းကာ နှုတ်ဆက်သည်။

အခွင့်သာခဲ့ရင် ခုလိုပြန်ဆုံချင်တယ် ဟု လဲပြောတော့ သူလဲ ခေါင်းငြိမ့်ကာနှစ်သိမ့်လိုက်သည်။ အိတုံကားပေါ်ကဆင်းတော့ သူလဲ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကာ အားဆေးသောက်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ နေ့လည်ကျမှနိုးလာပြီး ကုမ္ပဏီကိုဖုန်းဆက်ကာ သူမနက်ဖြန်ပြန်မည်ဟု ပြောလိုက်သည်။ အဝတ်လဲကာ သူလုပ်စရာကျန်တာလေးတွေကို လိုက်လုပ်လိုက်သည်။ ညနေစောင်းမှပြန်လာကာ ညနေစာကို အစောကြီးစားကာ မိန်းမဆီဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

ဖုန်းဆက်ပြီးတော့ အိတုံဆီဆက်လိုက်ရာ အိတုံ သူငယ်ချင်းက နေမကောင်းလို့ ဆေးသောက်ပြီးအိပ်နေတယ်လို့ပြောသည်။ သူလဲ အားဆေးသောက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာလှဲပြီး အိတုံနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာတွေ စမြုံပြန်နေရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်။ မနက်ခြောက်နာရီကျော်တော့ သူနိုးလာသည်။ နိုးတာနဲ့ရေချိုးကာ သိမ်းစရာတွေ သိမ်းပြီး မနက်စာ ထိက်စားလိုက်သည်။

ပြန်ရောက်တော့ ကုမ္ပဏီကိုဖုန်းဆက်လိုက်ရာ ကုမ္ပဏီကလူတွေရောက်လာပြီး သူ့ကို လက်ဆောင်နဲ့ ပိုက်ဆံလာပေးသည်။ သူလဲ လိုအပ်တဲ့စာရွက်စာတမ်းတွေနဲ့ လုပ်ရမည်များကို အသေးစိတ်ပြောပြလိုက်သည်။ ကိုးနာရီကျော်တော့သူလဲ အဝတ်အိတ်တွေလက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေကို ကားပေါ်သို့တင်ကာ ကုမ္ပဏီက လူတွေကိုနှုတ်ဆက်ပြီး အိတုံ အဆောင်သို့မောင်းလာလိုက်သည်။

အဆောင်ရှေ့ရောက်တော့ ဖုန်းဆက်လိုက်ရာ အိတုံကထွက်လာသည်။ မျက်နှာကချောင်နေတုန်းပင်။ ခပ်နွမ်းနွမ်းဖြစ်နေသည်။သူလဲ နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်တော့မည့်အကြောင်း ပြောလိုက်ပြီးခဏစကားပြောကာ တောင်ကြီးကို ပြန်လာလိုက်သည်။ တောင်ကြီးကိုရောက်တော့ သူလဲ လွှဲစရာရှိတာ လုပ်စရာရှိတာတွေကိုလုပ်ရပြန်သည်။

သူ ပြန်ရတော့မည်မို့ သူနဲ့ ချိန်းမယ့်သူကို လွှဲရမည့်ကိစ္စ စာရွက်စာတမ်းတွေကို အသေးစိတ်လုပ်ရသည်။ညဖက်မှာ မိန်းမဆီဖုန်းဆက်။ပြီးအိတုံနဲ့ လိုင်းပေါ်မှာစကားပြောရသည်။ သူရုံးချုပ်ပြန်ရောက်ပြီးသိပ်မကြာခင်မှာ အိတုံကမင်္ဂလာဆောင်တာမို့ သူတို့မိသားစု သွားရသည်။ သတို့သမီးဝတ်စုံနဲ့လှနေတဲ့ အိတုံကို ကြည့်ရင်း သူ့စိတ်ထဲမှာ အိတုံနဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို တွေးရင်း သူ့ယေညက်ကျားသာသိရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲတွေးနေမိသည်။

“ မောင် ဘာတွေတွေးနေတာလဲ။ဖြူပြောတာမကြားဖူးလား”

“ ဟင် ဘာပြောလိုက်တာလဲ ဖြူ  မောင်အသံတွေဆူနေလို့မကြားလိုက်ဘူး”

“ အော် အိတုံတို့ အတွဲကလိုက်တယ်လို့ ။ သူတို့တွေက တွဲလာတာလဲ ကြာပြီ။သစ္စာလဲရှိတယ်။ ကောင်လေးကလဲ အရမ်းချစ်တယ်။ အိတုံကလဲ အရမ်းချစ်တယ်လို့။ ဖြူတို့သူတို့အတွဲနဲ့ ဓာတ်ပုံသွားရိုက်ရအောင်”

သူလဲ လိုက်သွားရသည်။ အိတုံက သူ့အမျိုးသားနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတော့ သူလဲ မျက်နှာပူပူနဲ့ နှုတ်ဆက်ရသည်။ ဓာတ်ပုံတွေရိုက်ကြသည်။ ပွဲပြီးတော့ မပြန်ကြသေး။ရွှေကြိုးတားကြသေးတာနဲ့ ဘာနဲ့ ရှုပ်နေသည်။ သူကတော့ ပြန်ချင်နေသည်။ မျက်နှာပူလို့မို့။ အိတုံက သူ့အနားကပ်ပြောသေးသည်။

ပိုက်ဆံတော့ မပေးတော့ဘူး လူတကိုယ်လုံးပေးထားတာမို့ဟု။ သူလန့်သွားကာ သူ့အမျိုးသားကို လှည့်ကြည့်တော့ ဟိုက သူ့အာရုံနဲ့သူ။ သူ့သူငယ်ချင်းမိန်းကလေးတွေနဲ့ ပွဲကျနေသည်။

သူတို့မိသားစုလဲ နှုတ်ဆက်ကာ ဟိုတယ်သိုပြန်လာလိုက်သည်။ ညဖက် ဒင်နာ သွားတော့လဲ ယောက်ကျားလေးဝိုင်းက သပ်သပ်မို့ သူတို့က အသောက်ဝိုင်း။ မိန်းမကတော့ အရမ်းမူးအောင်မသောက်ခိုင်း။အပြန်ကားမောင်းရမှာမို့ပင်။ သူလဲ ကိုးနာရီကျော်တော့ ပြန်လာလိုက်သည်။ သမီးကိုသိပ်လိုက်သည်။ သမီးအိပ်သွားတော.  သူလဲ မိန်းမနားကပ်ကာ နူးလိုက်သည်။

“ ဟင့် မောင်နော်။ မဆိုးနဲ့။ သောက်လာပြီးရင် သူက ဒါပဲ”

“ သဲကလဲ မောင်က ဆိုးတာ မဟုတ်လူး။ချစ်တာ မောင့်မိန်းမကို ချစ်တာ”

ပြောကင်း ဖြူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ညင်သာစွားစုပ်နမ်းလိုက်ရင်း နို့တွေကို ကိုင်လိုက်သည်။ ဖြူက သမီးကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး

“ မောင်း မီးနည်းနည်းမှိန်လိုက်ပြီး သမီးကို စောင်ခြုံပေးလိုက်။ အဲကွန်းကို အအေးပိုလိုက်”

သူလဲ သမီးရှိရာကုတင်ကိုသွားကာ စောင်ကိုအသာခြုံပေးလိုက်ပြီး မီးကိူ မှိန်လိုက်သည်။ အဲကွန်းကို အအေးပိုလိုက်ကာ ဖြူရှိရာကုတင်ကိုလာကာ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ဖြူက အဝတ်တွေချွတ်ပြီးသွားပြီ။ သူလဲ အင်္ကျီနဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ကာ ဖြူက သူ့လီးကိုကိုင်ကာ ခပ်ဖွဖွလေးထုပေးရင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ဟကာအာငွေ့ပေးလိုက်သည်။ သူလီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မာလာသည်။ ဖြူကလဲ ကျွမ်းကျင်စွာလွေပေးနေသည်။

သူလဲ ကောင်းလာတာမို့ ဖြူးပါးစပ်ထဲက ခဏထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး 69 ပုံစံနဲ့ ဖြူက သူ့လီးကိုစုပ် သူကလဲ ဖြူ့ပိပိကို အားရပါးရဂျာပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖြူကအပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးသည်။ ဖြူက နို့တွေကို ကိုက်ကာ စို့ပေးရင် သဘောကျတာမို့ သူလဲ နို့တွေကိုတလုံးပြီးတလုံ စို့ပေးလိုက်သည်။ ဖြူလဲ အပေါ်ကနေ စိတ်လိုက်မန်ပါကိုဆောင့်နေသည်။ပါးစပ်ကလဲ

“ မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ အာ့ ရှီး အ့အ့ အ့”

သူလဲ ဖြူ့ကို အသာထိန်းကာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး ဖြူးခြေထောက်တွေကို ပုခုံပေါ်တင်ကာ ရှေ့ကို ငိုက်လိုက်တော့ ဖြူ့တင်ပါးတွေက မြောက်တက်လာသည်။ သူလဲ ခြေထောက်ကို ဆင်းချလိုက်ပြီး

“ ဖြူ မောင့်အားရပါးရဆောင့်မယ်နော်”

“ အင်း မောင့်သဘော ဆောင့်လေ။ဖြူ့ကိုမညှာနဲ့မောင် ဖြူပြီးချင်ပြီ”

သူလဲ မီးစိမ်းပြလိုက်သည်မို့ စိတ်ကြိုက်ကို ဆောင့်နေလိုက်သည်။ အချက်ငါးဆယ်ကျော်တော့ ဖြူတကိုယ်လုံးတုန်လာကာ သူ့ကျောပြင်ကို ကုပ်ခြစ်လာပြီး သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲကနေ ဆက်တိုက် ညှစ်နေသည်။ ပြီးတော့ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းချသံနဲ့အတူ လက်နှစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်သို့ဘုတ်ကနဲ့ကျသွားပြီး

“ မောင်ရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ။ မောင်မပြီးသေးဘူးမို့လား။ ဖြူဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”

တခါတလေကျရင်လဲ ဖြူကအဲ့လိုပင်။ သူစိတ်ပါသည့်အခါများတွင် စိတ်လိုလက်ရ သူ့ခိုင်းသည့် အတိုင်းနေပေးတက်သလို စိတ်မပါသည့်အခါများတွင်တော့ ချော့ခိုင်းရသည်။ သူလဲ လီးကိုအဖုတ်ထဲမှထုတ်ကာ ဖြူးကို ဒေါ့ဂီကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီးနောက်ကနေ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဆောင့်လိုက်သည်။ ဖြူလဲ ညည်းသံတိုးတိုးလေးက သူ့ကိုအားပေးနေသလိုပင်။ ဖြူ့ရဲ့ ညည်းသံက သူများတွေနဲ့ မတူပေ။

သူ့နားထဲမှာ ချစ်စရာအကောင်းဆုံဟုထင်သည်။ သူက ချစ်တာကိုး။ ဆောင့်ချက်ပေါင်းကြာလာသည်နျင့်အမျှ သူလဲ ပြီးချင်လာသလို ဖြူလဲ နောက်တစ်ခါ ပြီးချင်လာသည်။

“ မောင် ဖြူပြီးချင်လာပြီ။မလျှော့နဲ့ ဆောင့်ဆောင့် တူတူပြီးရအောင်ကွာ”

သူလဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်ချလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမဖျ နွေးခနဲဖြစ်သွားသလို သူလဲ သုတ်ရည်တွေက ထွက်သွားငည်။ ဖြူလဲ နောက်တကြိမ်ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်သား မှိန်းနေလိုက်သည်။ခဏကြာတော့

“ မောင် ဖယ်တော့ကွာ။ ဖြူအိပ်ချင်ပြီ။”

ပြောပြီး သူ့ကိုဖယ်ကာ အိမ်သာထဲဝင်ကာ ရေဆေးသံကြားလိုက်သည်။ သူလဲ တစ်ရှူးယူကာ အင်္ကျီနဲ့ပုဆိုးကိုကောက်ဝတ်လိုက်ပြီး မှိန်းလိုက်သည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ ဖြူလဲ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာကာ အဝတ်တွေဝတ်ပြီး သူ့ကို ကန်တော့ကာ သူဘေးနားဝင်ကာလှဲလိုက်ပြီး သူ့ကိုဖက်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ သူလဲ မှိန်းခနဲ့အိပ်ပျော်သွားသည်။

သူနိုးလာတော့ အိမ်သာတက်ချင်လာတာမို့ ဖုန်းကိုယူကာ အိမ်သာထဲဝင်ပြီးအိမ်သာတက်ရင်းနဲ့ လိုင့်ဖွင့်သုံးလိုက်ရာ မက်ဆေ့ချ်တွေဝင်လသည်။ အိတုံဆီမှ

“ ကိုမင်းအရမ်းသတိရတယ်ကွာ။ ကိုကို ကို့ချစ်ပေမယ့် သူနဲ့လုပ်တာ ကိုမင်းနဲ့လောက် မကောင်းဘူး။ တုံမပြီးလိုက်ဘူး။သူကအရင်ပြီးသွားပြီး မူးမူးနဲ့အိပ်ပျော်သွားပြီ။ တုံကတော့ အိပ်မပျော်လို့ စာပို့လိုက်တာ။ ဒီစာလဲ နောက်ဆုံးပို့တာဖြစ်မှာပါ။ နောက်ဆိုရင် အိမ်ထောင်ရေးသာယာအောင်လို့ လုပ်ရမှာမို့ စာမပို့ဖြစ်ရင်လဲ ကိုမင်းနားလည်မယ်ထင်ပါတယ်။ အခါအခွင့်သင့်ရင်တော့ ပြန်တွေ့ချင်ပါသေးတယ်။ ကိုမင်းနဲ့အတူနေခဲ့တဲ့အချိန်လေးကို အမြဲသတိရနေတယ်ဆိုတာတော့ ယုံထားပေးပါ။ ဒီစာကို ဖတ်ပြီးတာနဲ့ ဖျက်လိုက်နော်။ မမတွေ့သွားရင် ပြသနာတက်လိမ့်မယ်”

သူလဲ စာကိုဖတ်ပြီး ဖျက်လိုက်သည်။ သူတွေးလိုက်မိသည်။ အိတုံလိုခယ်မမျိုးနဲ့သူကြုံခဲ့ရပြီ။ ခယ်မရဲ့ပေါင်ကို တစ်ဝက်ပိုင်တယ်ဆိုတဲ့ စကားကိုလက်သင့်မခံပေမယ့် နောက်ခယ်မတွေကို သူ ညီမအရင်းလို စိတ်ထားနိုင်ပါမည်လား တွေးကြည့်မိသည်။ သူ ဖြူ့ရဲ့ ညီမတွေကိုတယောက်ပြီးတယောက် စဉ်းစားလိုက်သည်။

ဖြူက တစ်ဦးတည်းသမီးမို့ ဝမ်းကွဲညီမတွေကို တွေးလိုက်ရာ နွယ်နီအကြောင်းတွေးမိတော့ သူ့လီးက မတ်လာသည်။ သူလဲ လန့်ဖျန့်ကာ ဆက်မတွေးရဲတော့။ နွယ်နီဆိုတာဖြူ့ရဲ့ညီမဝမ်းကွဲပင်။ ဖြူနဲ့ သိပ်မျက်နှာကြောမတည့်။ သူနဲ့ကတော့ လေပေးဖြောင့်သည်။ ကိုယ်လုံးက ငါးရံ့ကိုယ်လုံး။ ဖြူ့လိုပင်။ အသားကဖြူ့လို မဖြူ။ နည်းနည်းညိုသည်။ ရည်းစားရှိသည်လို့ကြားပေမယ့် မသေချာ။ ရှိတာတော့ရှိမည်။မျက်နှာကတော့ ချစ်စရာကောင်းသည်။

ပြောရရင် sex ဆန်ဆန်နှုတ်ခမ်းနဲ့ ကိုယ်လုံးက သူ့အကြိုက်ပင်။ ဒါကြောင့် သူဆက်မတွေးတော့ပဲ ရပ်လိုက်ရင် သက်ပြင်းဖူးခနဲချကာအိမ်သာထဲက ထွက်လာလိုက်သည်။ သမီးကုတင်ဆီသွားလိုက်ပြီး စောင်ကို သေချာပြန်ခြုံကာ အဲကွန်းကို အအေးလျှော့လိုက်သည်။ သမီးကို ခပ်ဖွဖွလေးနမ်းကာ မိမိကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး ဖြူ့ကိုအသာနမ်းလိုက်ရင်း စောင်ကိုခြုံပေးလိုက်ကာ သူလဲအိပ်လိုက်သည်။ အိပ်မပျော်ပေ။မျက်စေ့ထဲမှာ တဝဲဝဲနဲ့ နွယ်နီ့ရဲ့ ပုံတွေ။

မလွယ်ပါလား ခယ်မချောလေးရေ.......။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။