လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၂ )
Friday, December 29, 2023
လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၂ )
လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၁ )
လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - အမည်မသိ။
အပိုင်း ( ၁ ) နိဒါန်းအဖွင့် (စုံတောမြိုင်)
ကျမ မိတင်အေး အဖေကမွန် အမေက ဓနုလူမျိုးပါ။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ အဖေအလုပ်လုပ်တဲ့ သိမ်ဆိပ်က ဒူးရင်းခြံထဲမှာ မိသားစုလိုက်နေကြပါတယ်။
တခြားရှည်ရှည်ဝေးဝေးမပြောတော့ပါဘူး။ အဓိကပြောချင်တဲ့ကျမဘဝရဲ့အတွေ့အကြုံလေးတွေကတော့အသက် ၁၇ နှစ်လောက်မှာပေ့ါ။ ဒူးရင်းခြံပိုင်ရှင်ရဲ့သား အကိုမောင်နဲ့ကျမသမီးရည်းစားဖြစ်ပီးလို့ ၄ လ အကြာမှာမြို့ထဲကို ဈေးဝယ်စရာရှိလို့ အဖေက အကိုမောင်ရဲ့ဒူးရင်းသီး ထော်လာဂျီနဲ့ ကျမကိုထည့်လိုက်တယ်၊ထော်လာဂျီရေဆူလို့ ရေဖြည့်ရင်းနဲ့လမ်းက မင်းကွတ်ခြံတဲလေးထဲမှာ ထိုင်စကားပြောကြတယ်။
ပြီးတော့ချစ်သူတို့ သဘာဝ အကိုမောင်ဟာ ကျမကိုဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်လေ။ အနမ်းကကြာတော့ ကျမမောလာတယ်။
“ အကိုမောင်ရယ် မောလာပြီနားပါဦး ”
“ နေပါဦးအချစ်ရယ် ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ”
အကိုမောင်က နမ်းရင်းနဲ့ လက်ကလဲကျမရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်နယ်နေပါတယ်။ နို့ကိုင်တာ မခံဘူးတဲ့ ကျမဟာရင်တွေ တလှပ်လှပ်တုန်ရင်း သာယာမိလာတယ်။ အကိုမောင်ကတော့ နို့တွေကို နယ်ပေးရင်းနဲ့ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံကို လှန်တင်လိုက်တဲ့ အခါဝင်းဝါပြည့်ဖြိုးတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ပေါ်လာပြီး လက်ထဲမှာပြည့်နေတယ်။
နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးတဲ့ အခါမှာတော့ ကျမ တကိုယ်လုံး တုန်လာပါပြီ။ အကိုမောင်က တဆင့်တက်ပြီးနို့ကို ကုန်းစို့တယ်။ လက်တဖက်ကလဲ ကျမရဲ့ပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်လေးပေါ်ပွတ်တဲ့ အခါမှာတော့ ကျမဟာ ညည်းသံတွေထွက်ပီး အကိုမောင့်ကို တအားဖက်ထားမိ တော့တယ်။
“ အဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”
အကိုမောင့်လက်ဟာ ထမိန်အောက်က နှိက်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးနဲ့ အစိလေးကိုပွတ်ချေပေးနေတဲ့အခါ အဖုတ်မှာစောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီး အကိုမောင်လုပ်သမျှခံရမယ် အခြေရောက်နေပါပြီ။
စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းထိုးသွင်းပြီး မွှေ့ပေးလိုက်တော့ ကျမဟာ အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးမိတာပေါ့။ အကိုမောင့်လက်ဟာ အဖုတ်ထဲကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ရွဲနေတဲ့ အရည်တွေပိုများလာပါပြီ။
အကိုမောင့်ကို အတင်းဖက်ရင်းနဲ့ ကျမလက်က မာပြီးပူနေတဲ့ လီးကြီးကို စမ်းမိတယ်။ အို လီးထိပ်မှာလဲ အရည်တွေရွှဲနေပါလား။ စိတ်တွေပင်းထန်နေတဲ့ကျမဟာ လီးကိုရှေ့နောက်ပွတ်ပေးနေမိတော့ အကိုမောင်ကလဲ ညည်းနေပါပြီ။
“ အင်း ဟင်း အရမ်းချစ်တယ် အချစ်ရယ် ကိုမောင် ချစ်တော့မယ်နော်”
“ အကိုမောင့် သဘောဘဲလေ”
လို့ပြန်ဖြေလိုက်မိတယ်။ ကျမဘဝမှာ လိုးတယ်ဆိုတဲ့ အတွေ့အကြုံကို အရမ်းခံချင်နေပြီလေ။ အကိုမောင်ကတော့ ကျမထမိန်ကိုလှန်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲ အပေါ်ကနေ လီးထိပ်နဲ့စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်အောက်ပွတ်တယ် ။ ကျမကလည်း အလိုက်သင့် ကော့ကော့ပေးတယ်။
“ အကိုမောင်ရယ် မိတင်အေး မခံနိုင်တော့ဘူး အင်း ဟင်း ”
ပါးစပ်ကလဲ နို့နှစ်ဖက်ကို စို့လိုက် နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်လိုက် လုပ်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ် အဝကို လီးထိပ်ထိုးသွင်းလိုက်တော့-
“ ဇွတ်”
“ အား နာတယ် နာတယ် မရဘူး ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ်”
ကျမဟာ ပြောမပြလောက်အောင် နာလွန်းလို့ အော်လိုက်ပေမဲ့ လီးကိုထပ်ပြီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။
“ ဇွတ် ဇွတ် ဖောက်”
“ အား အမလေး နာလိုက်တာ အကိုမောင်ရယ်”
“ အချစ်လေး သည်းခံနော် တော်ကြ ာနာမှာ မဟုတ်တော့ဘူး ”
လီးကတော့ တဝက်လောက် ဝင်သွားပြီထင်ပါတယ် ။ အကိုမောင်က ထပ်မထည့်သေးဘဲ ငြိမ်နေ ပြီး နို့ကိုလျှာလေးနဲ့ ဝိုက်လျက် ပေးနေတော့ နာတဲ့ဝေဒနာ တဝက်လောက် ပျောက်နေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲမှာတော့ တင်းတင်းကျပ်ကြီးနေတယ်။
နို့ကိုလျက်ပေးရင်းနဲ့ အကိုမောင်က လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်လုပ်တဲ့ အခါ မှာတော့ လိုးတဲ့အရသာကို စပြီးခံစားရပြီလေ။
“ ဖြည်း ဖြည်း ကိုမောင် နာသေးတယ် အား လားလား ”
အကိုမောင်က လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း အထဲကိုထိုးသွင်းပေးတယ်။ ကျမလဲ ခံကောင်းလာလို့ အကိုမောင့် နှုတ်ခမ်းကိုပြန်စုပ်ပေးမိတယ်။
“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”
ပါးစပ်ကညည်းရင်းနဲ့ အတင်းပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ လီးက အဆုံးဝင်သွားပါပြီ။ အကိုမောင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်ကလဲ မှန်မှန်လေးနဲ့ ကောင်းနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို လီးအရင်းဆီးခုံ လာထိတိုင်း အောင့်ကနဲ အောင့်ကနဲ ခံစားရတာဟာ ဘာနဲ့မှ နှိုင်းပြလို့မရအောင်ကောင်းနေပါတယ်။
“ နာသေးလား ချစ်လေး ”
“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း အ အ အကိုမောင် လုပ်ပါ ကြိုက်သလိုသာ လုပ်ပါ အ အား ”
ဟုတ်ပါတယ်ရှင်။ လီးကြီးစဝင်တုန်းက နာတဲ့အနာ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ဆောင့်နေတာတောင် အားမရလို့ အောက်ကနေ ကော့ကော့ ပေးထားမိပါတယ်။
“ ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ်”
ဒီလိုနဲ့ အချက် ၃၀-၄ဝ လောက်မှာတော့ အကိုမောင်ဟာ ကျမနှုတ်ခမ်းကိုတအားစုပ်ပြီး-
“ အ အား အား ချစ်လေးရာ အီး ”
လီးကို ဇတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ၃-၄ ချက်တွန့်သွားတယ်။ ကျမပေါင်ရင်းမှာလဲ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ကျမကတေ ာ့ခံလို့ ကောင်းနေတုန်းပဲပေါ့။ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတာဟာ သုတ်ရည်တွေ အပြင်ကို ပန်းထုတ်လိုက်တာမှန်း နောက်မှသိရတယ်။
အကိုမောင်ကတော့ ပျော့ခွေသွားပြီး ကျမမှာ ဟာတာတာနဲ့ အဖုတ်က စပ်ဖြင်းဖြင်း ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ အဝမှာလည်း သွေးနဲနဲတွေ့တယ်။
“ အကိုမောင်က အရမ်းလုပ်တာဘဲ သွေးတွေထွက်နေပြီ”
“ အဲဒါ အပျိုမှေးပေါက်သွားတာပါ မစိုးရိမ်ပါနဲ့”
“ ဘာ အပျိုမှေးလဲဟင်”
“ အချစ်လေးက အပျိုအစစ်ဆိုတော့ ပထမဆုံး လိုးရင်ဒီလိုဖြစ်တယ်”
“ အကိုမောင်ကတော့ ပထမဆုံးလိုးတာ မဟုတ်ဘူးပေါ့နော်”
“ အကိုမောင်ကလဲ ပထမဆုံးလိုးတာပါဘဲ ဒါပေမယ့် စာအုပ်တွေထဲမှာ ဖတ်ဘူးတာပါ”
“ မိတင်အေးလဲ ဖတ်ချင်တယ်”
“ နောက်နေ့ကျရင် ယူခဲ့ပေးမယ်လေ သွားကြရအောင်နော် ”
ကျမလဲ ပေါင်မှာပေနေတဲ့ သုတ်ရေတွေကို သုတ်ပီးထလာခဲ့ကြတယ်။ နောက် ၂ရက်လောက်အထိတော့ အဖုတ်အထဲမှ ာကျိန်းနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ လိုးတဲ့အရသာကိုတော့ ကျမအစွဲကြီးစွဲသွားခဲ့ပါပြီ၊ ညဖက် အိပ်ယာထဲမှာ ပြန်တွေးရင်းနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် လက်နဲ့ပွတ် ပြီးသာယာနေတတ်ပီလေ။
အကိုမောင် ပေးဖတ်တဲ့ စာအုပ်တွေက ဒေါက်တာမောင်မောင်ညိုရေးတဲ့ သိပ္ပံနည်းကျ အိမ်ထောင်သည်ဘဝ နဲ့ ကာမသျှတ္တရကျမ်း မြန်မာပြန်။ နေ့ခင်းပိုင်းဆိုရင် အဖေနဲ့အမိုး တို့ခြံထဲ သွားကြတော့ ကျမ မောင်လေးအိပ်ရင် ဒီစာအုပ်ကိုဖတ်ကြည့်တယ်။ ကျားနဲ့မလိင်ကိစ္စတွေ ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ရေးထားပြီး ကျမအလွတ်မှတ်လိုက်တာကတော့ ရာသီလာတဲ့ ရက်ကနေစ တွက်ပြီး ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်တဲ့ လိုးချင်တိုင်းလိုးလို့ရတဲ့ ရက်ဇယားကိုဘဲ။
ပါးစပ်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံတဲ့နည်းတွေကိုလည်း ကျမခံစားကြည့်ချင်ပါသေးတယ်။ ပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးကြတာကိုလည်း စိတ်ဝင်စားတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်တဲ့ ရက်ကိုရွေးပြီး အကိုမောင့် ထော်လာဂျီနဲ့မြို့ထဲလိုက်ဖို့ အမိုးကို ပူစာလိုက်တယ်။ အမိုးကခွင့်ပြုတော့-
“ အကိုမောင် မနက်ဖန်မြို့ထဲ ဒူးရင်းသီးသွားပို့ရင် မိတင်အေးလိုက်ခဲ့မယ်”
“ တကယ်လား ”
“ တကယ် အမိုးကိုပြောပြီးပြီ”
“ လိုက်ခဲ့လေ ထမင်းစားပြီးရင်သွားကြမယ်”
ကျမပျော်သွားတယ်။ ညဖက်မှာတော့ မနက်ဖန်မှာ အလိုးခံရမှာကို တွေးပြီး အိပ်မပျော်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။ အဖုတ်ထဲကို လက်နှိုက်ကြည့်တော့ အရည်တွေရွှဲနေလို့ လက်နဲ့ဘဲ အာသာဖြေလိုက်တယ်။ စောင့်နေရတဲ့ နေ့ခင်းရောက်လာပါပြီ။ ကျမလဲရေချိုးပြီး သေသေချာချာဝတ်စားထားတယ်။
ကျမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်အဖုတ်လေးကိုတော့ မနက်ကထဲက ရေဆေးနေတာ ၅ခါရှိပီပေါ့။
“ မိတင်အေးရေ သွားကြမယ်လေ”
အကိုမောင်ရဲ့ခေါ်သံနဲ့အတူကျမလဲ ထော်လာဂျီပေါ်တက်သွားတယ်။
“ အမိုးရေ ငါသွားပြီဒ
“ အေးအေးသမီး နင့်အဖေအတွက် ဆေးတံဆေးဝယ်ခဲ့ဘို့ မမေ့နဲ့နော်”
“ အေးပါ အမိုးရဲ့”
ထော်လာဂျီရဲ့ ထုတ်ထုတ် ထုတ်ထုတ် အသံဟာကျမရင်ကို ခုန်စေခဲ့တယ်။ လမ်းမှာတော့အတွေးကိုယ်စီနဲ့မို့ စကားသိပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး။ ကျမတို့ရဲ့အချစ်ဂေဟာ တဲလေးနားရောက်တဲ့ အခါ-
“ အကိုမောင် ရေလဲဦးမယ်မဟုတ်လား ”
ကျမ မရဲတရဲမေးလိုက်မိတယ်။
“ လဲမယ်လေ ခနလေးနားကြတာပေါ့”
ကျမရင်တွေခုန်နေပါပြီ။ ရေလဲပြီးလို့တဲထဲ ဝင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ အကိုမောင်က ကျမကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်း ကိုအားပါးတရစုပ်နေတော့ ကျမလဲ လျာနဲ့အလိုက်သင့် ကစားပေးတယ်။
အကိုမောင့် လက်တွေကတော့ နို့တွေကို ဆုတ်နယ်နေတယ် ကျမက ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပေးပြီး အတွင်းခံအင်္ကျီကိုပါ ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ်က နို့သီးခေါင်းနီနီလေးတွေကမာပြီး တင်းနေပါတယ်။
အကိုမောင်ကကုန်းပြီး အငမ်းမရစုပ်လိုက်တော့ ခံလို့အရမ်းကောင်းနေပြီပေါ့။
“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”
ကျမလက်တွေက အကိုမောင့်ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ပီး လီးကြီးကိုဆုပ်နယ်ပေးတယ်။ လီးကြီးကလဲ အဆင်သင့်ပဲဟေ့ လို့ ပြောရမလောက်အောင် မာပြီး ပူနေတာပဲ။ ကျမရင်တွေခုန်ပြီး အာတွေချောက်လာတယ်။ လီးစုပ်မယ့်အစီအစဉ်ကို စလိုက်ပါပြီ။
အကိုမောင့်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ရင်းနဲ့ ရင်ဘတ်ကိုနမ်း နို့လေးတွေကိုစုပ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ အကိုမောင့်ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ပြီ းလီးကြီးကို သေသေချာချာဖြဲလိုက်တယ် ဒစ်ကြီးကဝင်းကနဲ ပေါ်လာတယ်။ ကျမလဲ လျှာလေးနဲ့ပါတ်လည်လျက်ပေးပြီး ပါးစပ်ထဲကိုဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းတယ်။
ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ဒစ်ကို လျှာနဲ့အထက်အောက် ကစားလိုက်တဲ့အခါမှာတော့-
“ အား အား အချစ်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ”
အကိုမောင့်ဆီက ညည်းသံထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျမကတော့ ဒစ်ကိုဝိုက်ပီးလျက် လျှာဖျားလေးနဲ့တေ့ပြီးလျက် ပါးစပ်ထဲကို အထုတ်အသွင်းလုပ်နဲ့ အားရပါးရလုပ်ပေးနေပြီး ပုလွေမှုတ်တဲ့ အရသာတွေ့နေတယ်။ နဲနဲလေးကြာသွားတဲ့အခါမှာတော့-
“ အချစ်လေး တော် တော်ပီ အား အား ပြီး ပြီကွာ”
အို အကိုမောင့်လီးထိပ်ကနေ သုတ်ရည်တွေထွက်လာလိုက်တာ ကျမပါးစပ်ထဲ အပြည့်ပေါ့။
မထူးဘူးဆိုပြီး အဲဒီသုတ်ရည်တွေကို မျိုချလိုက်ရင်းနဲ့ လီးကိုပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်း ၃ခါ-၄ခါ ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့-
“ အချစ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ အင်းဟင်း ဟင်း ”
အကိုမောင့် လီးကြီးပျော့ခွေသွားတော့ ကျမမှာ နှမျောနေမိတော့တာပေါ့။ ဒီလိုပြီးအောင် လုပ်ဖို့တော့ မရည်ရွယ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လီးစုပ်ရတာ ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးသွားပြီ။
“ အကိုမောင် ဘယ်လို ခံစားလိုက်ရမှန်းမသိဘူး အချစ်ရယ် စိတ်ကို ထိမ်းလို့မရဘူး။ ပြီးသွားတာ နှမျောလိုက်တာ။အချစ်လေး ခနနေဦးနော်”
“ အင်းပါ အချိန်ရပါသေးတယ်”
ကျမတို့လဲ တဲထဲက ကွပ်ပျစ်ကလေးပေါ်မှာ လှဲလိုက်ကြပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးအဝတ်မပါကြဘူးလေ။ အကိုမောင်က ကျမကိုဖက်ပြီး နမ်းပြန်တယ်။ နို့ကိုလဲ လက်က နယ်နေတယ်။ ကျမကလဲ လီးကိုပြန်မာလာဘို့ ကိုင်ပေးနေတာပေါ့။
အကိုမောင့်လက်တဖက်က စောက်ဖုတ်ထဲကိုမွှေပေးနေတာနဲ့ အလိုက်သင့်လေး ကားပေးထားလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးကတော့ အရှိန်ပြန်ရလာပါပြီ။ အကိုမောင်ဟာ ကျမရဲ့နို့တွေကိုစို့ပေးရင်း ဗိုက်ပေါ်ကိုလျှာလေးနဲ့လျက်ပေးတယ်။ ပြီးတော့မှ ချက်ထဲကိုလျှာနဲ့မွှေ့လိုက်တာ ကျမကိုယ်လေးတွန့်တက်သွားတာပေါ့။
အကိုမောင်က တဆင့်တက်ပြီး စောက်ဖုတ် အမွှေးနုနုလေးတွေကို နမ်းနေတယ်။ ကျမသိပါပြီ။ဘာဂျာမှုတ်တာခံချင်နေတဲ့ ကျမပေါင်ကိုထပ်ဖြဲ ပေးလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာနဲ့ ထိလိုက်ပီးအသာအယာ ယက်ပေးနေတဲ့အခါမှာတော့ ယားသလိုလိုနဲ့အရမ်းကိုခံလို့ ကောင်းတာပါဘဲရှင်။
“ အို အကိုမောင်ရယ် ဟီး ရှီး ”
ဒီ အရသာကတော့ ပြောပြလို့ကိုမရအောင်ကောင်းတယ်။ ယားသလို ကျင်သလိုနဲ့ ဆွေမျိုးမေ့မတတ် ပါဘဲရှင်။ အကိုမောင့်လျှာဟာ စောက်စိလေးကို ပါတ်လည်လျက်ပေးလိုက် စောက်ပတ်နားရွက်လေးတွေကို ဘယ်ညာ ကစားပေးလိုက် စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက် ပါတ်လည်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးထိုးကစားပေးလိုက်နဲ့ ကျမမှာ ထွန့်ထွန့်ကိုလူးနေတော့တာပေါ့။
“ အကိုမောင်ရယ် အမလေး အား လား လား ”
အားမလို အားမရဖြစ်ပြီး အကိုမောင့်ခေါင်းကို ဆုတ်ကိုင်ထားမိတယ်။ တခါတခါမှာတော့ စောက်ဖုတ်ကို ကြွကြွပြီး အကိုမောင့်မျက်နှာဖက်ကို ပိုကပ်အောင် ကော့ပေးမိတယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာရှင်..
အခုပြောရင်းနဲ့တောင် ယားပြီးခံချင်လာပြီ။ တကယ်လို့ ရှင်နဲ့ကျမ လိုးကြရင်ကော ဒီလိုမှုတ်ပေးနိုင်မှာလားပြောပါဦး။
“ အကိုမောင်ရယ် လိုးပါတော့ မိတင်အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”
ကျမ ခံစားမှုသိပ်မင့်လာလို့ လိုးပေးဖို့ပြောလိုက်တာနဲ့ အကိုမောင်က ကျမပေါင်ကို ထပ်ဖြဲပြီး ထောင်လိုက်တယ်။ ဝင်းယောင်နေတဲ့ဒစ်ကြီးကို အကွဲကြောင်းလေးထဲ အသာနှစ်လိုက်တော့-
“ စွပ် ဗြိ”
“ အား အမေ့”
“ နာလို့လား ချစ်လေး ”
“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း လိုးပါ”
ဒစ်ကြီးတော့ဝင်သွားပါပြီ။ ဘာဂျာမှတ်ပေး၊ပြီးမှလိုးတဲ့ခံစားမှက ပိုပြီးဆိမ့်ပါတယ်ရှင်။
“ အကိုမောင် အဆုံးထည့်လိုက်တော့လေ”
“ အင်း အချစ်လေးမခံနိုင်မှာစိုးလို့ပါ”
“ ရတယ် အားရပါးရသာလိုးလိုက်”
“ စွပ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”
အကိုမောင်ဟာ သူ့လီးကြီးကို ဖြည်ဖြည်းချင်းသွင်းပြီးမှန်မှန်လိုးပါတော့တယ်။
“ ကောင်းလိုက်တာ အကိုမောင်ရယ် အရမ်းချစ်မိပြီကွာ”
“ အင်း အင်း ”
“ စွပ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”
တချိန်ထဲမှာ ကျမရဲ့နို့ကို အုံလိုက်အားရပါးရ စုပ်နေတယ်။ လိုးချက်ကလဲ မှန်လာပါပြီ။ ကျမ ခံလို့သိပ်ကောင်းနေပြီး သူ့ရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို အတင်းဖက်ထားတယ်။
“ အင်း အင်း လုပ် လုပ်”
အချက် ၆ဝ-၇ဝလောက်မှာ အကိုမောင်ကဖြည်းပြီးရပ်သွားတော့-
“ ပြီးသွား ပြီလားဟင်”
“ မပြီးသေးဘူးချစ်လေး ”
“ ဒါဆို မိတင်အေးအပေါ်ကလုပ်ပေးမယ်”
“ ကောင်းတယ်အကိုမောင်လဲညောင်းလာပြီ”
အကိုမောင်ဟာ ကျမကိုယ်ပေါ်ကဆင်းပြီး ပက်လက်အိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမကအကိုမောင့်ဘက်ကို မျက်နှာပေးခွထိုင်လိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေရွှဲနေတဲ့ လီးကြီးပေါ် ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို နှစ်ချလိုက်တယ် အဆုံးထိပေါ့နော်။
“ စွိ ဗြိ”
“ အား အချစ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ”
ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကလီးကို ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်တော့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ တချက်တချက်မှာ အဆုံးနှစ်ပြီးတင်ပါးကို ဝိုင်းပေးတဲ့အခါ-
“ အအား အချစ်လေးရယ် အရမ်းခံစားရတယ်ကွာ”
ကျမလဲ အရှိန်မြှင့်လာပါပြီ ဒီတော့ခပ်မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးတယ်။
“ ဇွိ ဖတ် ဇွိ ဖတ်”
“ အား အား ဆောင့်အချစ်လေး ဆောင့်”
“ ဇွိ ဖတ် ဇွိ ဖတ်ဒ
စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့်ပေးလိုက် မွှေ့ပေးလိုက်တာ အကိုမောင်မခံနိုင်တော့ဘဲ-
“ အား အား ရှိး ကောင်းလိုက်တာ”
တွန့်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမလဲအားရတယ်။ နောက်ဆုံး ၃-၄ဘခါဆောင့်ချလိုက်ပြီး အကိုမောင့်ပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။
“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”
နှစ်ယေက်ဖက်ပြီးမှိန်းနေလိုက်တာဟာ တကယ့် လောကစည်းဇိမ်ပါဘဲရှင်။ ၁ဝ-မိနစ်လောက်ကြာတော့ အကိုမောင် ထလာပြီး-
“ ချစ်လေး ကိုမောင့်အရည်တွေ ဝင်သွားကုန်ပီလား ”
“ ဝင်တာပေါ့ လုံးဝပြန်မထွက်တော့ဘူး ”
“ ဒုက္ခဘဲကွာ”
“ ဘာဒုက္ခလဲ”
“ အော် ချစ်လေးကိုယ်ဝန်ရှိမှာစိုးလို့ပါ”
“ မပူနဲ့ကိုမောင် စာအုပ်ဖတ်ပြီးပြီ ဒီနေ့တွေက ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်ဘူး ”
“ အဟုတ်လား ချစ်လေးကသိပ်လိမ္မာတာဘဲကွာ”
“ အကိုမောင်သင်ပေးထားတာလေ”
ကျမတို့လဲ နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်ပြီး အဆုံးသတ်လိုက်ကြတယ်။
ပြီးတော့ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ် မြို့ထဲထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဒီနေ့လိုးလိုက်တာ ကျမအရမ်းအားရပါတယ်ရှင်။ ဒီလိုနဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ရက်လေးတွေရွေးပြီး အကိုမောင်နဲ့ ကျမ စားသုံးခဲ့ကြတာ နောက်ထပ် ၇ ကြိမ်လောက်မှာကျမတို့ရဲ့ချစ်ခင်းကို ကွဲကွာစေတာကတော့ အဖေနေမကောင်းဖြစ်ပြီးဆုံးသွားတာပါဘဲ။
အဖေဆုံးပြီး အမိုးလဲ သိမ်ဆိပ်မှ ာမနေတော့ဘဲ သထုံကအမိုးရဲ့ အမတွေဆီ ပြောင်းခဲ့ရာက အကိုမောင်နဲ့ကျမဝေးခဲ့ရပါတယ်။
ကျမကတော့ လိုးတဲ့အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးသိခဲ့ရပြီလေ။ ကျမဘဝ ပထမအဖွင့်လေးက ယဉ်ပါတယ်နော်။ ကဲ ကျမလဲပြောရတာညောင်းပြီ။ နောက်နေ့ကျရင်တော့ ဒုတိယပိုင်းဆက်ပြောမယ် စိတ်ဝင် စားရင်လာနားထောင်ပါဦး၊
♠ ♥ ♦ ♣♠ ♥ ♦ ♣
အပိုင်း (၂ ) အလယ်မှ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသား
ကဲ မနေ့ကအကြောင်းဆက်ပြောမယ်နော်။
သထုံရောက်တော့ ကျမအဒေါ် အမိုးညီမအိမ်မှာနေကြတယ်။ အဒေါ်က ရွှေစာရံဘုရားခြေရင်းကအဝေးပြေးကားဂိတ်ဘေးမှာ ထမင်းဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။ အိမ်ကလဲဆိုင်ကနေအောက်ဖက်နဲနဲလေးဆက်ဆင်းရင်ရောက်တယ် နီးနီးလေးပေါ့။
ကျမတို့သားအမိ သုံးယောက် ထမင်းဆိုင်မှာ ဝိုင်းလုပ်ပေးကြတယ်။ အမေက ဆိုင်ထိုင်ပြီး ကျမနဲ့မောင်လေးက ဈေးဝယ် ဟင်းချက် ကူရောင်းပေးနဲ့ တနေ့တနေ့ မအားရပါဘူး။ ဒါကြောင့် အကိုမောင်နဲ့လိုးခဲ့ကြတာတွေကို သိပ်သတိမရဘူး။
တခါတလေ ညဖက်အိပ်မပျော်ရင်တော့ သတိရပြီးခံချင်လာတယ်။ အဖုတ်ထဲလက်နှိုက်ပီး အာသာဖြေလိုက်တာပါဘဲ၊ ဒီလိုနဲ့ ကျမဘဝထဲကို ဒုတိယဝင်လာသူကတော့ အဝေးပြေးကားဂိတ်တာဝန်ခံ စည်ပင်က ကိုနိုင်ပန်းတင် ပါဘဲ။ သူက မုပွန်ဖက်က ကိုယ်လုံး ကိုယ်ဖန်တောင့်တောင့်နဲ့ မဆိုးလှပါဘူး။
ကျမအသက် ၂၃ နှစ်မှာ သူက ၃ဝ ရှိပြီ။ ဆိုင်ကိုထမင်းလာလာစားရင်းနဲ့ ငြိတယ်လို့ဘဲ အတိုချုပ်ပြောတော့မယ်။ ရှင်တို့နားထောင်ချင်တာဒီအကြောင်းတွေမဟုတ်ဘူးဆိုတာကျမသိပါတယ်။ လာမယ်လေ ဖြေးဖြေးပေါ့။
ကိုနိုင်ပန်းတင်နဲ့ကျမရည်းစားဖြစ်ပြီး ဟိုသွားဒီသွားချိန်းတွေ့တာနဲနဲပဲ ရှိပါတယ်။ နမ်းတာ ကိုင်တာလောက်ပါဘဲ။ သိမ်ဆိပ် ကျိုကော့်မှာလို ခြံတွေမရှိတော့မလွပ်လပ်ဘူးလေ။
၁ဝ-လလောက်အကြာမှာတော့ ကျမကြုံခြင်တာကြုံရတယ်။ အဲဒီနေ့က ရွှေစာရံဘုရားပွဲ ပထမဆုံးနေ့လေ အမိုးကိုဇာတ်ပွဲကြည့်မယ်ပြောပြီး ဆိုင်နီးနားကသူငယ်ချင်း နော်အဲလာနဲ့ အတူ ထွက်ခဲ့တယ်။ မောင်လေးကလိုက်မယ်လုပ်နေလို့ မနဲချော့ထားခဲ့ရသေးတယ်။ အဲလာကလဲ သူ့ရည်းစားနဲ့ချိန်းထားပြီး ပွဲကြည့်ဘို့ ဇတ်ရုံထဲဝင်သွားတယ်။ အကို(နိုင်ပန်းတင်)ကကျမကို-
“ ပွဲကြည့်မှာလား အေး ”
“ အကို့သဘောဘဲလေ ”
“ အကိုကတော့ပွဲမကြည့်ချင်ဘူး အေးအေးဆေးဆေး တနေရာသွားချင်တယ်”
“ ဘယ်သွားမှာလဲ ”
“ အကို့သူငယ်ချင်း သန်းဇော်ဆီသွားမယ်လေ”
ကျမကဒီလိုကြားလိုက်တာနဲ့သိပါပြီ ။ သန်းဇော်ဆိုတာ မြို့အထွက်နားက လယ်စိုက်ရှင်းဝင်းထဲမှာနေတဲ့ သူ လူပျိုပါ အရာရှိအိမ်လေးတလုံးထဲရှိပြီး လူရှင်းတယ်။ ဒီစကားကြားရတာနဲ့တင် ရင်ခုန်နေပါပြီ။
“ ကောင်းသားပဲ”
လို့ဖြည်းဖြည်းလေ းပြောလိုက်တယ်။ အကို့စက်ဘီးနောက်ကလိုက်ရင်းနဲ့ တွေးမိနေတာ စောက်ဖုတ်က အရည်တောင်ထွက်နေတယ်။ ဟိုကိုရောက်တော့ ည ၈ နာရီ ခွဲလောက်ရှိပြီ။
“ ဟေ့ သန်းဇော် တံခါးဖွင့်ပါဦး ”
ကိုသန်းဇော်က တီဗီကြည့်နေရာက ထလာပါတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ အရက်ပုလင်းနဲ့ခွက်တွေ့တယ်။
“ အော် ပန်းတင်တို့ပါလား ဘယ်ကလှည့်လာကြတာလဲ”
“ ငါတို့ဒီဘဲလာတာ မင်းဒီညရုံးမှာ ဂျူတီမစောင့်ရဘူလား ”
အကိုကမေးရင်းနဲ့ မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြလိုက်တာ မြင်ပါတယ် မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။
“ အေးကွာ ဒီနေ့ဂျူတီကျတယ် ငါလဲသွားတော့မလို့”
“ ဒါဆိုရင်ဖြစ်ပါ့မလား ”
“ ရပါတယ် မင်းတို့အေးအေးဆေးဆေးနေကြ မင်းတို့သွားရင် သော့ကို တံခါးဘေးဘောင်မှာ တင်ထားခဲ့ပေါ့”
“ ကျေးဇူးဘဲသူငယ်ချင်း ”
ကျမလဲသူတို့ပြောနေကြတော့ ရှက်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှက်တာထက်ကို အလိုးခံရမှာပိုပြီးတော့ မျှော်လင့်နေတာတော့ အမှန်ပါဘဲရှင်။
“ အကို ကိုသန်းဇော်ကြီးကို အားနာစရာဖြစ်နေပြီ သူကဟိုမှာ အိပ်မှာလား ”
“ အင်းလေ သူတို့ရုံးမှာညစောင့်ဘို့ အိပ်ခန်းရှိတယ်”
အကိုက ကိုသန်းဇော်ရဲ့အရက်ကိုနဲနဲငှဲ့သောက်တယ်။
“ အကို မများစေနဲ့နော်”
“ အေးပါ ဒါမှပိုကောင်းမှာ”
“ ဘာကောင်းတာလဲ ဒါဘဲနော် ဘာဘာညာညာဆိုရင်တော့ အေးပြန်မယ်”
“ မပြန်ပါနဲ့အေးရာ ဒီလိုအေးအေးဆေးဆေးနေရဘို့ မလွယ်ဘူး ကဲကဲ ဗီဒီယိုကြည့်ရအောင်”
ကျမကတော့ ဗီဒီယို ကြည့်မယ်ဆိုလို့ စိတ်ညစ်သွားပါတယ်။ မြန်မြန်အလိုးခံချင်နေပါမှ ဒီကို ဗီဒီယိုကြည့်ဘို့လာသလိုဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် အကိုဖွင့်ပြတာက အပြာကားဖြစ်နေတယ် ။တခါမှမကြည့်ဘူးလို့လန့်သွားတယ်။
“ အကို ဘာတွေပနေတာလဲ”
“ အေးကလဲကွာ နှစ်ယောက်ထဲမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြည့်ရတာ ခနလေးနော်”
အမလေးရှင် ဗီဒီယိုထဲမှာ လိုးနေကြ ပလွေ ဘာဂျာမှုတ်နေကြတာတွေမြင်ရတော့ နဂိုကမှ ခံချင်နေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်လေးက အရည်တွေပိုရွဲလာတယ်။ အကို့ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း အရက်တန်ခိုးနဲ့ ဗီဒီယိုအကြည့်ပေါင်းပြီး ပုဆိုးထဲက လီးကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေတာ တွေ့ရ တယ်။ ဗီဒီယိုထဲမှာ ၂-ခန်းလောက်လိုးပြီးကြတော့ ကျမစိတ်မရှည်တော့ဘူး။
“ တော်ပီအကို အေးပြန်တော့မယ် ”
ကျမမူလိုက်ရပါပြီ။
“ မပြန်ပါနဲ့ဦးအေးရယ် ခနနေပါဦး ”
“ မနေတော့ဘူး အေးကြောက်တယ်”
“ မကြောက်ပါနဲ့အေးရာ အကိုတို့ချစ်ကြရအောင်”
အကိုလဲ ဗီဒီယိုပိတ်ပီး ကျမကို လှမ်းဖက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်းနဲ့လက်ကလဲနို့ကို နယ်ပေးတယ်။ ကျမဝတ်ထားတာက တီရှပ်နဲ့ဘရာဇီယာမို့ နို့ကတင်းဖောင်းနေတော့ အကိုလဲ ကိုင်လို့ကောင်းမှာဘဲ။ ကျမလဲခံလို့ကောင်းတယ်။ အကိုက အင်္ကျီအောက်ကနေလက်လျှိပြီး ဘရာဇီယာကိုပင့်တင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုနယ်ပေးတာကောင်းမှကောင်းရှင်။
“ အို အကိုရယ် ဟင်း ဟင်း ”
ပြီးတော့အင်္ကျီကိုလှန်တင်ကာနို့ကိုကုန်းစို့ပါတော့တယ်။ သူစို့တာက နို့အုံတခုလုံးကိုပါးစပ် နဲ့ငုံစို့ပြီး လျှာနဲ့နို့သီးလေးကိုကလိတာ။ သိပ်ကောင်းတယ်ရှင်။
“ အို အကို အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”
လက်ကလဲထမိန်အောက်လျှိပီးစောက်ဖုတ်ကိုနှိက်ပါတယ်။ ကျမက ဒီအခြေမြင်လို့အောက်ခံ တောင်ဝတ်မလာဘူး။ အရည်တွေထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ပွတ်ပေးပြီး လက်ခလယ်နဲ့ထိုးမွှေလိုက်တာ
“ အမလေး အကို့ ကျွတ် ကျွတ်”
ကျမခံစားချက်မြင့်လာပါပြီ။ အကိုကလက်ခလယ်နဲ့ ကုတ်ပီး စောက်ခေါင်းထဲမွှေ့ပေးတာ ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ လိုးတာ ကောင်းသလို ဒါကလဲကောင်းတာဘဲနော်။
“ အကို အကိုရယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး ဟင်း ဟင်း ”
ဒါနဲ့ ကျမကိုအခန်းထဲ တွဲခေါ်သွားတယ်။ ကျမလဲ ညှို့ခံထားရသလို လိုက်သွားမိပါတယ်။ ကျမကို အခန်းထဲကကုတင်ပေါ်အိပ်ခိုင်းပြီး ထမိန်ကိုလှန်တင်လိုက်တယ်။ အကိုက ကုတင် အောက်ကနေကျမပေါင်ကိုထောင်ပီး စောက်ဖုတ်ကိုနမ်းပါတော့တယ်။
“ အား အကို ဘာလုပ်တာလဲ”
“ ခနလေးနော် အေး သိပ်ချစ်လို့ပါကွာ”
ကျမစကားမဆက်နိုင်တော့ပါဘူး။ အကို ဘာဂျာမှုတ်တာကကြမ်းတယ်။ စောက်စိကို သွားလေးနဲ့ဖိကိုက်တယ်(သာသာလေးပေါ့) စောက်ဖုတ်နားရွက်လေးနှစ်ဖက်ကို နှုတ်ခမ်းနမ်းသလိုစွဲပြီးစုပ်တယ်။ လျှာနဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ထိုးသွင်းတယ်။ အို အစုံပါဘဲရှင်။ ကြမ်းနေပြီဆိုတော့ ကျမလဲသိပ်ကိုကောင်းလာတော့တာပေါ့။
“ အား လားလား အမလေး အကိုရယ် အိုး ”
“ ပြတ် ပြတ် ပြွတ်”
ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာရှင် အကိုမောင် မှုတ်ပေးတုန်းက ဒီလောက်မကောင်းဘူး။ ကြမ်းတာက ပိုခံကောင်းနေတယ်။ ကြမ်းလေကောင်းလေဆိုတာ ကျမသိပါပြီ။ ပြောရရင်တော့ အကိုမောင်မှုတ်တာက နှစ်ပါးသွားကနေတာနဲ့ တူတယ် ။ စုံတောမြိုင် ပေါ့။ အကိုနိုင်ပန်းလှကတော့ ဇာတ်ကြမ်းတိုက်နေတာဘဲ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားလေ။
ကျမကတော့ စုံတောမြိုင်ထက် ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားကို ပိုစွဲနေပါပြီ။
“ အား အကိုရယ် အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”
အကိုက ဘာဂျာမှတ်တာရပ်လိုက်ပီး သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးကို ကျမစောက်ဖုတ်လေးထဲ မြှုပ်ထဲ့လိုက်ပါတယ်။ ကျမကကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေပြီး သူကတော့အောက်မှာမတ်တတ်ရပ်လျက်ပေါ့။
“ ဗြိ စွပ်”
“ အား လားလား အကိုရယ်နာတယ်”
ကျမလဲ ယောင်္ကျားနဲ့မလိုးရတာကြာတော့ နဲနဲနာသွားပါတယ်။
“ ခနလေးသည်းခံလိုက်နော်အေး ကျွတ် ကျွတ်”
အကိုက ကျမကိုချော့ပြီး အဆုံးလိုးထည့်လိုက်တယ်။
“ အမေ့ ဖြည်း ဖြည်းနော်အကို”
“ အေးပါ ဖြည်း ဖြည်းပါဘဲ အေးမခံနိုင်ရင် ပြောနော်”
အကိုကတော့ မှန်မှန်လေးလိုးနေပါပြီ။ ခံလို့သိပ်ကောင်းပါတယ်။ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားရဲ့ဇာတ်ရှိန်အမြင့်ဆုံးမှာလိုးတာ အကောင်းဆုံးထဲက အကောင်းဆုံးပါဘဲရှင်။
“ စွတ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”
“ ကောင်းလားဟင် အေး ”
“ အင်း ဟင်း ကောင်းတယ် အကိုရယ် အဆုံးသာလိုးလိုက်ပါတော့”
“ စွတ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”
ဒီလိုနဲ့ လိုးနေလိုက်တာခနကြာတော့။
“ အကိုနောက်က လုပ်ချင်တယ်အေးရာ”
“ အင်း အင်း အကို့သဘောဘဲ ”
ကျမလဲထပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်း ကုတင်စောင်းကိုလက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။
အကို့ရဲ့ ဒစ်ကြီးက ဝင်ပြန်ပါပြီ။
“ စွိ ဖွတ် စွိ ဖွတ်”
နောက်ကလိုးတာကလဲ တမျိုးကောင်းတာဘဲ။ အကိုက ကျမရဲ့ဖွံ့ဖြိုးလှတဲ့ တင်ပါးကြီးကိုလက်နဲ့ထိမ်းရင်းအဆုံးကိုလိုးနေတော့တယ်။ နို့ကိုလှမ်းဆွဲလိုက် ခါးကိုကိုင်ပြီးအားကုန်ဆောင့်လိုက်နဲ့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ဒီပုံစံလိုးတာကလဲအဆုံးဝင်သွားရင် အသဲထဲကို ခိုက်လောက်တယ်။
ဒါ့ကြောင့် လိုးကြတဲ့သူတွေ ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းလိုးကြတာဘဲ။ ရှင်တို့လဲ ရှင်တို့မိန်းမတွေနဲ့လိုးကြတဲ့အခါ ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းလိုးကြနော်။ ဒီအတိုင်းဘဲ လိုးနေကြရင်ရိုးတယ်။ တခါတလေလဲ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားလေးကပေးပေါ့။ ဘာဂျာမှုတ်တာမကြိုက်တဲ့ မိန်းမမရှိပါဘူး။ ရှင်တို့အသုံးမကျတာဖြစ်မှာပါ။
ဒီလိုဘဲ ပုလွေမှတ်တာမကြိုက်တဲ့ ယောင်္ကျားမရှိပါဘူး။ တချို့မိန်းမတွေက ယောင်္ကျားတွေ ဘာဂျာမှုတ်တာကြတော့ ခံချင်ကြတယ်။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကျတော့ လုပ်မပေးချင်ကြဘူး၊ ကျမတော့အသိတွေထဲက အိမ်ထောင်သည်မတချို့ကိုပြောပြထားပါတယ်။ အမြဲတမ်းမဟုတ်တောင် မကြာမကြာလုပ်ပေးဖို့ပေါ့။
ကိုယ့်ယောင်္ကျားက ခံချင်နေပေမယ့် ကိုယ်ကရှက်သလို ရွံသလိုလိုလုပ်နေရင် ပုလွေကောင်း တဲ့ မိန်းမနောက် ပါသွားနိုင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး ပုလွေမှုတ်ပေးတယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ယောင်္ကျားကောင်းဖို့ တခုထဲမဟုတ်ဘူး ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လဲ အရမ်းအရသာရှိတာဆိုတာ လုပ်ပေးဘူးတဲ့သူ တွေ သိပါတယ်၊ ဒါကိုနားလည်အောင် ရှင်တို့တွေကလဲ ကိုယ့်မိန်းမကိုယ် စည်းရုံးပေါ့။
စကားကဘယ်ရောက်သွားပြီလဲ။ သြော် ..ကျမနဲ့အကို လိုးလိုက်ကြတာ သိပ်ကောင်းနေကြတာ။ အကိုက နောက်ကနေ အတင်းဆောင့်လိုးလို့ ကျမကိုယ်လုံးလေးခါခါသွားတာပေါ့။
“ လိုး လိုး အကို အေးခံလို့သိပ်ကောင်းနေပြီ”
“ အား အေးရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ”
“ ဗွတ် ဗွတ် ဗွတ်”
ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက လေတွေတောင်ပြန်ထွက်သံကြားနေရတယ်။
“ ဗွတ် ဗွတ် ဗွတ်”
“ အား အား အေးရေ ပြီး ပြီး ပြီကွာ အင့် အင့်”
ဒီလိုနဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ အားကုန်ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ကျမတို့ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။
“ ချစ်လိုက်တာ အေးရယ်”
“ အေးလဲ အကို့ကိုသိပ်ချစ်တာဘဲ”
ကျမတို့ ကိုသန်းဇော် ရဲ့အိမ်မှာ မနက် ၃ နာရီခွဲအထိ ၄-ကြိမ်လိုးခဲ့ကြပါတယ်။ အရမ်းကိုဘဲအားရပါတယ်။ နောက်တော့ ပွဲခင်းထဲမှာ နော်အဲလာတို့ကိုရှာပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတာပေါ့။ သိပ်ကိုအားရခဲ့ပါတယ်ရှင်။
☺
......................................................
အပိုင်း ( ၃ ) လမ်း ကြုံရင်ဝင်စားသွားပါ။
နောက်နေ့ကြတော့ အဲလာက ကျမကိုမေးတယ်။
“ မိတင်အေး နင်တို့ညကဘယ်သွားကြတာလ”
“ ငါနဲ့အကို လယ်စိုက်ရှင်းက ကိုသန်းဇော်အိမ်သွားတာ”
ကျမ မညာဘဲ အမှန်အတိုင်းပြောလိုက်တယ်။
“ ဟယ် နင်တို့အကြာကြီးဘဲ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့ကြလဲ ပြောစမ်း ”
အဲလာကတိုင်းရင်းသူပီပီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲမေးတော့။
“ နင်ကတော့သူငယ်ချင်းမို့ အမှန်အတိုင်းပြောပြမယ် ဘယ်သူ့မှပန်မပြောနဲ့နော်ဒ
“ အေးပါ ငါမပြောပါဘူး ”
“ ငါတို့ဟိုရောက်တော့ ကိုသန်းဇော်ကရုံးမှာဂျူတီကျလို့ဆိုပီးရှောင်ပေးတယ် ပြီးတော့အကို က ဗီဒီယိုတစ်ကားပြတယ်”
“ နင်ကလဲ ဗီဒီယိုကြည့်တာများ ”
“ မဟုတ်သေးဘူးလေ ပြတာက အပြာကားဟ ”
“ ဘာ - အပြာကားဟုတ်လား ”
“ နင်ကလဲ အ-လလိုက်တာအပြာကားဆိုတာ ယောင်္ကျားနဲ့မိန်းမ ဟိုဟာလုပ်ကြတဲ့ကားပေါ့”
“ ဟုတ်လား မသိပါဘူး ပြောပါဦး ”
အဲဒီကားထဲကအကြောင်းတွေ သေသေချာချာပြောလိုက်တော့ အဲလာက မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့ နားထောင်နေတယ်။ သူကအသားဖြူဖြူလေးနဲ့ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတယ်။ ကျမထက်တော့အရပ် နဲနဲပုတယ်။ ဒါပေမယ့် နို့တွေကတော့ အရမ်းထွားပြီးလှတယ် နို့အုံအရင်းကနေကြီးပြီးကို ထွားတာ။ တင်ကတော့ ကျမက ပိုထွားတာပေါ့ သိတယ်မဟုတ်လား မွန်မလေ။ ပြီးတော့ အကိုနဲ့ကျမလိုးတဲ့အကြောင်းတွေ ပြောပြလိုက်တော့-
“ သိပ်ကောင်းလား ဟင်”
“ ပြောမပြနိုင်အောင် ကောင်းတယ်ဟာ ဒါမျိုးကကိုယ်တိုင်ခံဘူးမှသိမှာ”
“ ငါလဲ ခံဘူးချင်လိုက်တာဟာ”
“ နင့် စောကျော်လွင်ကိုလုပ်ခိုင်းပေါ့”
“ မလွယ်ဘူးဟ သူက အရက်သောက်ဘို့ကို ငါ့ထက်ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားတယ် ငါနဲ့ရည်းစားဖြစ်တာ ၁-နှစ်ကျော်ပြီ၊ နို့ကိုင်ဘို့မပြောနဲ့ နှုတ်ခမ်းတောင် ၂ခါ ၃ခါဘဲ နမ်းဘူးသေးတယ် နင်တို့ နောက်တခါသွားရင် ငါလဲ ဗီဒီယိုလိုက်ကြည့်ချင်တယ်”
ကျမစဉ်းစားလိုက်ပြီး-
“ အေး ဒီလိုဆိုအကို့ကိုပြောကြည့်တာပေါ့၊ ရရင်မနက်ဖန်ကျ ပြဇာတ်အသစ်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး အမိုးကိုနင်ပါဝိုင်းပြောပေးပေ့ါ”
“ အေးအေး နင့်အမိုးကငါပြောရင်ရပါတယ်”
ကျမက အကို့ကိုဒီအကြောင်းပြောလိုက်တော့-
“ ဒီလိုရှိတယ်အေးရာ- သန်းဇော်ကဂျူတီနေ့တိုင်းမကျဘူး။ သူရှိရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ အကိုနဲ့ အေးက အကြောင်းမဟုတ်ဘူး။ အဲလာနဲ့ သန်းဇော်က ရည်းစားဆိုရင်တော့ ဟုတ်တာပေါ့”
“ ရပါတယ် ကိုသန်းဇော်လဲ လူပျိုဘဲ သူ့ဖာသာကျိုးစားကြည့်ပါစေပေါ့”
ကျမလဲပြောလိုက်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ။ စောကျော်လွင်ကိုသနားပေမယ့် အဲလာကလဲ ခံချင်နေတယ်မဟုတ်လား။
“ အိုကေ- ဒါဆိုရင် ဘယ်တော့သွားမှာလဲ”
“ မနက်ဖန်ည ပြဇတ်အသစ် ကြည့်မယ်ဆိုပြီး အမိုးကိုပြောထွက်ခဲ့မယ်လေ”
“ ဒါဆို အကိုလဲသန်းဇော်ကို ကြိုပြောထားလိုက်မယ်”
မနက်ဖန်ညတော့ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ကျမနဲ့အကိုကစက်ဘီးတစီး အဲလာကတစီးနဲ့ ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ကိုသန်းဇော်ကစောင့်နေတယ်။ ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို ဧည့်ခန်းထဲထားပြီး သူတို့အထဲဝင်ကာ တတွတ်တွတ်ပြောကြတယ်။
ပြီးမှအကိုက-
“ အေးရေ- ဗီဒီယိုဖွင့်ကြည့်ပြီးခနနေခဲ့ကြဦး အကိုတို့အပြင်သွားလိုက်အုန်းမယ်”
“ ဟုတ်ကဲ့ အကို”
ကိုသန်းဇော်က-
“ မတင်အေးနဲ့နော်အဲလာ အားမနာနဲ့နော် ကိုယ့်အိမ်လို သဘောထားပြီးနေပါ၊ ဒီမှာအချိုရည်တွေရှိတယ်”
ဆို ပြီးအချိုရည်လာချပေးတယ်။ မျက်လုံးတွေကတော့ အဲလာရဲ့ နို့နှစ်လုံးပေါ်ဝဲနေတာ ကျမတွေ့တာပေါ့။
“ ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုသန်းဇော်”
အချိုရည်ဘူးတွေက RA' Shandy Lemon ဘူးတွေ စာစောင်ထဲမှာဘဲမြင်ဘူးတယ်။ သူတို့ထွက်သွားတော့ ဗီဒီယိုကြည့်ကြတယ်။ အချိုရည် ဖောက်သောက်ကြည့်တော့ အရသာက တမျိုးဘဲ သောက်လို့တော့ကောင်းတယ်။ ဘူးတဝက်လောက်မှာ ရီဝေရီဝေဖြစ်လာလို့ ဘူးပေါ်က စာဖတ်ကြည့်တော့ ALCOHOL 1% ပါနေတာသိရတယ်။ ဘီယာအပျော့စားလေးပေါ့နော်။
အဲလာကို ကြည့်လိုက်တော့ ဗီဒီယိုကိုအရမ်းစိတ်ဝင်စားနေပြီး သူလဲ ရီဝေဝေနဲ့ဘဲထင်တယ်။ တခါတခါ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပွတ်ပေးနေတာတွေ့ရတယ်။ ကျမလဲယားလာပြီလေ ခံချင်လာပြီ။ ဒီလိုနဲ့ အချိုရည် ၂-ဘူးစီကုန်တဲ့အခါ အကိုတို့ပြန်ရောက်လာကြတယ်။ သူတို့လဲမူးလာကြပြီ။
“ အကို ခန”
ကျမက အကို့ကို အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားတော့-
“ ဘာလဲအေး ”
“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး သူတို့ကဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ”
“ သန်းဇော်ကတော့ အဲလာကို အရမ်းသဘောကျနေပြီ”
“ ဒါဆိုရင်ပြီးရောပေါ့”
“ မပြီးသေးဘူးအေး ”
“ ဘာမပြီးသေးတာလဲ ”
အကိုကဘာမှမပြောဘဲ ကျမကိုဖက်ပြီးနမ်းပါတယ်။ ကျမလဲ အလိုက်သင့်ပြန်ဖက် ပြီး နမ်း တယ်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး လိုးကြတာပေါ့။ ကြာနေမှာစိုးလို့ သိပ်ရှည်ရှည် မပြော တော့ပါဘူး။
ကျမတို့ တစ်ချီပီးတော့ အပြင်ကို ချောင်းကြည့်တဲ့ အခါ အဲလာနဲ့ ကိုသန်းဇော် ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ နမ်းနေကြပြီ။ အဲလာ အင်္ကျီ ရင်ဘတ်ပွင့်နေပြီး ဘရာဇီယာ လှန်တင်ထားတယ်။ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ၂၅-ဝပ်မီးလုံးအလင်းရောင်အောက်မှာ ဝင်းနေတာပဲ။ ကိုသန်းဇော်က နို့ကြီးတွေကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ပြီး ကုန်းစို့တယ်။
“ အဟင်း ဟင်း အယ်ရိုရယ်”
အဲလာက ကိုသန်းဇော်ကို အယ်ရိုလို့တောင် ခေါ်နေပြီ။ ကိုသန်းဇော်က ထမိန်ကိုလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်တော့ အဲလာစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖွေးနေတာဘဲ။အရည်တွေလဲရွှဲနေတယ်။ ကိုသန်းဇော်က လက်နဲ့ပွတ်ပေးပြီးနှိုက်တော့-
“ အင်း ဟင်း ဟင်း ”
အဲလာ ညည်းသံထွက်လာပြီပေ့ါ။ ပြီးတော့ကိုသန်းဇော်က ကုလားထိုင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်တယ်။ အဲလာထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အဲလာက သူ့အင်္ကျီကို သူ့ဖာသာဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ကိုသန်းဇော်က ပေါင်ကိုဖြဲ ဘာဂျာစမှုတ်ပါပြီ။
“ အဲတော့ အင်းအင်း အမိုးရေ အားလားလား ”
“ ပြတ် ပြတ် ပြွတ်”
ဇာတ်ကြမ်းတိုက်နေပြီလေ အဲလာကတော့ အိုး အဲ နဲ့ အမိုးကိုတောင် တနေရပြီ။
“ အား ကောင်းမှကောင်း ကျွတ် ကျွတ်”
ကိုသန်းဇော်မျက်နှာနဲ့အပြည့်ရှိတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးတယ်။ တခါတခါမှာ မျက်နှာနဲ့ အရမ်းကပ်ပေးပြီး အရသာ အပြည့်ယူနေတာ ကျမတောင် အရည် ပန်ထွက်လာပြီပေါ့။ ကိုသန်းဇော်က သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်တော့ အမလေး သူ့လီးကြီးကလဲ နဲတာမဟုတ်ဘူး။ တိုပီးတုတ်တယ်၊ ဒစ်ကြီးကပိုကြီးသလိုပဲ။ သူက အဲလာစောက်ဖုတ်ကို တေ့ပြီး နှစ်ချလိုက်တယ်။
“ ဖွတ် ဗြိ”
“ အမလေး နာတယ် နာတယ်”
အဲလာကအော်ပေမယ့် ကိုသန်းဇော်ကတော့ အဆုံးထည့်လိုက်တယ်။
“ ဖေါက် ဗျွတ်”
“ အား လား အရမ်းလုပ်ရလား ”
“ ခနလေးနော်အဲလာ အစမို့ပါ”
ကိုသန်းဇော်က ဆက်ပြီးတော့လိုးပါပြီ။ အဲလာက ကောင်းလာလို့ ငြိမ်ကြသွားတာပေါ့။
“ ဖွတ် ဗျွတ် ဖွတ် ဗျွတ်”
“ အင်း အင်း ”
“ အဲလာ နာသေးလားဟင်”
“ ရတယ် ရတယ် လုပ်လုပ် အင်း ဟင်း ”
အဲလာရဲ့ အဖုတ်အဝမှာ သွေးတွေ ထွက်လာတော့ ကိုသန်းဇော်က သနားသွားတယ်။ အဲလာဟာ အပျိုအစစ်လေးမှန်း သူသိလိုက်ရပါပြီ။ အဲလာရဲ့နို့တွေကို ဖွဖွလေးစို့ပေးပြီးတော့မှ ဆက်ပြီးလိုးပေးပါတော့တယ်။
“ အဲလာ မင်းကို ကိုယ်သိပ်ချစ်မိပြီကွာ”
ကျမကတော့ အဲလာအတွက် စိတ်အေးရပါပြီ ဒါ့ကြောင့်ကျမနဲ့ အကိုလဲ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီး နောက်တချီထပ်လိုးကြပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ကျမတို့ နှစ်ယောက် ပွဲတော်ရက်တွေမှာ ကိုသန်းဇော်ရဲ့အိမ်လေးကို နောက်ထပ် ၄-ညရောက်ခဲ့ကြတယ်။
နောက်တော့ အဲလာက စောကျော်လွင်ကိုဖတ်ပြီး ကိုသန်းဇော်နဲ့လက်ထပ်လိုက်တာ အခုဆို ခလေး ၂-ယောက်တောင်ရနေပြီ။သူတို့အိမ်ထောင်ရေး သာယာပါတယ်။
အမိုးနဲ့ အဒေါ်ကတော့ လူကြီးရောဂါနဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားကြပြီး။ အဒေါ်ကအပျိုကြီးမို့ ဆိုင် အိမ်နဲ့ အတွင်းပစ္စည်းလေးတွေ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ရလိုက်တယ်။
ကိုနိုင်ပန်းတင်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ စည်ပင်ကနေ မြေနေရာလေးရတာနဲ့ ကျမလဲဆိုင်သစ်ဖွင့်လိုက်တယ်။ အိမ်ထောင်ကျသွားတဲ့ မောင်လေးကိုတော့ ဆိုင်ဟောင်းနေရာ အပိုင်ပေးခဲ့တယ်။ ကိုနိုင်ပန်းတင် နဲ့ကျမလဲ ဆက်ပြီးလိုးနေကြရင်း မုပွန်ကသူ့အမေက သူတို့နဲ့နီးစပ်တဲ့ သူငယ်မတစ်ယောက်နဲ့ အတင်းအိမ်ထောင်ချပေးလိုက်လို့ ကျမနဲ့ဝေးခဲ့ရပြန်တာပေါ့။
ကျမကတော့ အပျိုကြီးဘဝနဲ့ အခုတော့ တစ်ယောက်ထဲပေါ့။ အလိုးခံချင်တာကတော့ အမြဲတမ်းပါဘဲ။ ဒါပေမယ့် ဆိုင်မှာက ခလေးမလေးတွေရှေ့မှာမို့ ထိမ်းနေရတယ်။ ကျမဘဝ ဒီလိုနဲ့ပြီးတော့မှာလား အားရပါးရကို အလိုးခံချင် ပါသေးတယ်။
ရှင်တို့ ကျမရဲ့အလိုကို ဖြည့်ပေးချင်ရင်တော့ သထုံ - မြိုင်ကလေး(ဘားအံ) ကားလမ်း ပေါ်မှာ မိတင်အေး မွန်မလေးထမင်းဆိုင် ကိုမသပိတ်တောင်ခြေရင်းရောက်ရ င်မေးကြည့်ပါ။ ညအိပ်ညနေတည်းလို့လဲရတယ်။ အားလုံးကြေနပ်စေရပါမယ်။
ပြီးတော့ ကျမတို့ဆိုင်ရဲ့ နာမည်ကြီး ခရမ်းသီးနှပ်နဲ့ ကြောင်လျှာသီးချက် ကိုလဲ ြမည်းကြည့် စေချင်ပါတယ်။
ဒါကြောင့်“ လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ လို့ ”
အပိုင်း (၂ ) ဆက်ရန် >>>>
မယားပါသမီး အပိုင်း ( ၃ )
မယားပါသမီး အပိုင်း ( ၃ )
အသင့်ပြင်ထား ထွက်တော့မယ် အမည်နဲ့ ပုံနှိပ်စာအုပ်အဖြစ် ထွက်ခဲ့သည်။
ရေးသားသူ....ရတနာဝင်းထိန်
ကိုစိုးထူးသည် မယားချောကြီးဒေါ်တင်တင်မေ နှင့် မယားပါသမီးနှစ်ယောက် ဖြစ်သော အကြီးမ တင်မေခက် နဲ့ အငယ်မတင်မေထက်ဟူသော အမျိုးသမီးသုံးယောက်အား တစုတဝေးတည်း တချိန်တည်းတွင် လိုးဆော်နိုင်ရန် “ခွင်”ဖန်စီစဉ်ခဲ့ရာ အောင်မြင်ခဲ့လေသည်။ ထိုနေ့က ကိုစိုးထူးသည် ကြီးစဉ်ငယ်လိုက် အစီအစဉ်ဖြင့် မိမိရဲ့မယားဒေါ်တင်တင်မေနှင့် မယားပါသမီးအကြီးမတင်မေခက်တို့ ပါးစပ်ပေါက်များကို သူ့လီးကြီးနဲ့ လိုးဆော်ခဲ့ပြီး အငယ်မတင်မေထက်အား ဆက်လက်လိုးပေးရန် ကျန်သေးသည့်အတွက်…
“မမမေ… သမီး အငယ်မကို ဘယ်လိုအနေအထားမျိုးနဲ့ ပါးစပ်လိုးရရင် ကောင်းမလဲဟင်... ပြောစမ်းပါအုံး… ”
လို့ သမီးကိုလိုးဖို့ အကြံဉာဏ်ကို အမေ့ဆီမှာ တောင်းလိုက်သည်။
“ မေမေ… မြန်မြန်ပြောပါ... ဘယ်လိုမျိုး လုပ်မှာလဲ....”
တဏှာအရမ်းထန်ကာ ပါးစပ်လိုးတာကို သိပ်ခံချင်နေသည့် တင်မေထက်က မိခင်ကိုပူဆာသလိုမျိုး
လှမ်းပြောသည်။
“ ထက်ထက်ကို ခုတင်စောင်းမှာ တင်ချပေါ့… ကြိုက်ရဲ့လား...”
ဒေါ်တင်တင်မေက လင်တော်မောင်ကို ပြောလိုက်သည်။
“ ကြိုက်တယ်... သူ့စောက်ပတ်ကိုရော မမမေ ယက်ပေးအုန်းမလား… ခက်ခက်ကို ယက်ခိုင်းရမလား”
ကိုစိုးထူးက မေးသည်။
“ ကျမ ယက်မယ်… ကျမ ယက်မယ်… ”
တင်မေခက်က ဝင်ပြောသည်။
“ ဟိတ်… ခက်ခက်… ဒီတခေါက်မှာ နင်က ဘေးကပဲကြည့်… ထက်ထက်အဖုတ်ကို ငါယက်မယ်…”
ဒေါ်တင်တင်မေက တချက်လွှတ်အာဏာသံမျိုးနှင့် ပြောလိုက်သည်။ တင်မေထက်မှာ အမကိုစောက်ပတ်ယက်ပေးရန် ပြောထွက်တော့မည့်စကားကို မနည်းကြီးဘရိတ်အုပ် လိုက်ရသည်။သူမအဖုတ်ကိုအမေယက်ပေးတာမနေ့ညကခံရပြီးဖြစ်ရာအသစ်အဆန်းကိုလိုလားသည့် သဘာဝအတိုင်း တင်မေထက်က အမယက်ပေးတာကို ခံကြည့်ချင်သည်။ စောက်ပတ် တခါမှ မယက်ဖူးသေးသော တင်မေခက်ကလည်း ညီမရဲ့စောက်ပတ်ကို ယက်စမ်းကြည့်ချင်သည်။
ကိုစိုးထူး အနေနှင့်လဲ ငယ်ငယ်နုနုမယားပါသမီးချောနှစ်ယောက်နှင့် ပျော်ပါးရတာကို ပိုကြိုက်သည်။ သို့သော် ဒီနေရာတွင်အဓိကအခရာလိုဖြစ်နေလေသော ဇနီးချောကြီးရဲ့အလိုကိုတော့ ကိုစိုးထူးမဆန့်ကျင်လိုပေ
“ အင်း… ကောင်းတယ်... အဲဒီအတိုင်း လုပ်ကြမယ်...”
လို့ ကိုစိုးထူးက ပြောလိုက်သည်။
“ သမီး ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ…”
တင်မေထက်သည် ခုတင်စောင်းတင်လိုးနည်းပုံစံဖြင့် စောက်ပတ်လိုးတာရော ဖင်လိုးတာပါ ခံဖူး သော်လည်း ပါးစပ်လိုးတာကိုတော့ ယခုမှပထမဆုံးခံရခြင်းဖြစ်ရာ ဖင်၊ စောက်ပတ်တို့နှင့် ပါးစပ်သည်နေရာကလည်း ဇောက်ထိုးပြောင်းပြန်ဖြစ်သောကြောင့် ဘယ်လိုအနေအထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မသိပေ။
“ နင့်လည်ဂုတ်ကို ခုတင်စောင်းမှာထားပြီး ပက်လက်လှန်… ခေါင်းတခုလုံးကို ခုတင်စောင်းက ကျော်ပြီး လည်ဆန့်ခေါင်းကော့ပေးထား… နင့်ပထွေးက ခုတင်အောက်က ရပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးသွင်း လိုးလိမ့်မယ်… ခက်ခက် ခြင်ထောင် မ တင်ပေးလိုက်…”
ဒေါ်တင်တင်မေက စေ့ငှအောင် စီစဉ်ညွှန်ကြားလိုက်သည်။ ကိုစိုးထူးလည်း ခုတင်အောက်ကို အမြန် ဆင်းသည်။ တင်မေခက်က ခြင်တောင် ကို မတင် သိမ်းပေးလိုက်သည်။ တင်မေထက်ကတော့ ပထွေး လီးကြီးအတောင်သားနဲ့ အသင့်ရပ်စောင့်နေသည့်ဘက် ခုတင်စောင်းတွင် ချက်ချင်း ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ ကိုယ်ကို အမြန်ရွှေ့ကာ လည်ဂုတ်ဖြင့် ခုတင်စောင်းမွေ့ရာအစွန်းနား တင်မိအောင် လုပ်သည်။ ခေါင်းကိုအောက်လျှောချကာ ပါးစပ်ကို အလိုက်သင့် ဟပေးလိုက်သည်။
ပါးစပ်ကို လိုးရာတွင် သည်အနေအထားသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးထူး အလွန်ကြိုက်သောပုံစံလည်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဒီပုံစံကို အပြာဗီဒီယိုကားများတွင်သာ (ဇနီးချောကြီးနှင့် အတူ) ကြည့်ဖူးသည်။ လက်တွေ့လုပ်ကြည့်ရန် စိတ်ကူးရှိသော်လည်း ဒေါ်တင်တင်မေက ဒါမျိုး နေပေးရန် ငြင်းဆန် နေသောကြောင့် မလုပ်ဖြစ်သေးပေ။ ယခု လုပ်မည့်လုပ်ရတော့လည်း မယားပါသမီး အငယ်မလေးကို ဖြစ်နေရာ အရမ်းကို ဇောထက်သန်နေပေသည်။ သူ့လီးကြီး ဆိုရင်လဲ ကာမစိတ်ထကြွလွန်းခြင်းကို ဖေါ်ပြသလို တငေါ့ငေါ့နဲ့ လှုပ်ခါလို့ နေပေသေးသည်။
ထို့ကြောင့် မယားပါသမီးအငယ်မလေးရဲ့ ခေါင်း ခုတင်စောင်းမှ ကျော်ထွက်လှန်ချပေးသည်နှင့် ကိုစိုးထူးသည်လီးကိုကော့ကာ ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက် လေသည်။ ပါးစပ်အလိုးခံမည့်မယားပါသမီးလေးရော ပါးစပ်လိုးမည့်ပထွေးရော အရမ်းတဏှာထန် အပြတ်လောကြီးနေကြလေရာ ပထွေးက သူ့လီးကို အလောတကြီး ထိုးသွင်းလိုက်ချိန်တွင် မယားပါ သမီးလေးကလည်း အငမ်းမရဆိုသလိုပါးစပ်ဟကာလှမ်းဟတ်သလို လုပ်လိုက်သည်။ ပါးစပ်လိုးနေကျ မဟုတ်သောကြောင့်အပေးအယူမမှန်။အနည်းငယ်လွဲသည်။
သည်တော့ထိုးထည့်လိုက်သောလီးသည် ဦးတည်ပစ်မှတ်ဖြစ်သော ပါးစပ်ထဲသို့ မဝင်။ ဘေးချော်ထွက်သည် ။တင်မေထက်ရဲ့ နှာခေါင်းကို ကျော်ထိုးမိသည် ။ နှာခေါင်း မကျယ်သောကြောင့်သာ လီးတိုးဝင်မသွားခြင်း ဖြစ်သည်။
“ ဟာ… ချော်ထွက်သွားပြီ… မဝင်ဘူး… ”
တင်မေထက်က အားမလို အားမရ အော်သည်။
“ ဦးလေးက လောကြီးနေတာကိုး… သေသေချာချာ ချိန်သွင်းမှပေါ့… လာ… ကျမကိုင်တေ့ပေးမယ်...”
ဘေးထွက်မနေလိုသော တင်မေခက်က ဝင်ပြောသည်။ ညီမပါးစပ်ကို လိုးရန် နေရာယူထားသော ပထွေးရဲ့ ညာဖက်အနားကိုလည်း အမြန်ကပ်သွားသည်။ ပထွေးရဲ့လီးကြီးကို ညာလက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ညီမပါးစပ်နဲ့တန်းတည့်နေအောင်ဆွဲကပ်ပေးသည်။ ဘယ်လက်ဖြင့်ပါးစပ်ကို ဖြဲပေးမည်ပြုမိသေးသည်။
သို့သော်ပါးစပ်မှာ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်တို့လို မဟုတ်။ ဆွဲဖြဲပေးလို့မရ။ သူ့ဖါသာဟပေးထားရသည် ဟုသတိရရာဘယ်လက်ကိုပြန်ရုတ်သည်။ ကိုစိုးထူးက အလောတကြီးမဖြစ်စေရအောင်အသာထိန်းပြီး သွင်းသည်။ တင်မေခက်ကလည်း လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ညီမရဲ့ ပါးစပ်တွင် တေ့ပေးထားသည့်အပြင် ခေါင်းကိုပါကိုင်ထိန်းပေးထားလေရာအလွဲအချော်မရှိပါးစပ်ထဲကိုအဆင်ပြေစွာဝင်သွားသည်။
ခေါင်းကို ခုတင်စောင်းမှနေပြီးအောက်သို့ လှန်ချထားသည်မို့ အာခေါင်နှင့် လည်ချောင်းတို့သည် အလိုလိုပင် ဆန့်ပြီး ပြေလျှောလျက် လီးဝင်လမ်းကြောင်း ကောင်းကောင်းကြီး ဖြောင့်တန်းလို့ နေသည်။ ကိုစိုးထူးအဖို့လည်း လီးထိုးသွင်းရတာ သိပ်ကိုအဆင်ပြေနေသည်။ မိမိ လုပ်ကြည့်ချင်နေသော ပါးစပ်လိုးနည်း ပုံစံအဆန်းမို့ ကိုစိုးထူးမှာ စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားနေလေရာ လီးကို တရစ်ချင်း တထစ်ချင်း မဟုတ်တော့ပဲ တခါထဲတန်းသွင်းထည့်သည်။ အကြမ်းပတမ်းကြီးဖိဆောင့်ချလိုက်တာမျိုးတော့မဟုတ် အသာလေး ထိုးထည့်ခြင်း ဖြစ်သည်။
“ ဝင်တယ်…ဝင်တယ်…ဦးလေးရဲ့လီးကြီး ထက်ထက်ပါးစပ်ထဲဝင်တယ်…ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာ... အားပါးပါး… တကယ်မိုက်တယ် ...”
ညီမရဲ့ပါးစပ်ပေါက်ထဲ ပထွေးလီးချောင်းကြီးထိုးသွင်းသည်ကို အနီးကပ်ဆိုသလို မြင်နေရသော တင်မေခက်သည် ကြားထဲမှ အသဲယားကာ ရေရွတ်ပြောဆိုမိသည်။ လီးကို အလည်လောက်တွင် ကိုင်ထားရာ လီးချောင်းထိပ်ဘက်ပိုင်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်အောင် သွင်းလိုက်ပြီးသောအခါ လီးကိုင် ထိန်းပေး ထားသော တင်မေခက်ရဲ့လက်သည် ညီမရဲ့နှုတ်ခမ်းနှင့် သွားထိသည်။ လီးအသွင်းလဲ ရပ်သွားသည်။
“ ခက်ခက် လီးကိုင်ထားတဲ့လက် ဖယ်လိုက်တော့လေ…အဲလိုကိုင်ထားရင်ဆက်သွင်းလို့ဘယ်ရမလဲ...”
ကိုစိုးထူးက ပြောဆို သတိပေးလိုက်ရသည် ။
“ အော်… ဟုတ်သားပဲ… မေ့သွားလို့... ခစ်ခစ်ခစ်…”
တင်မေခက်က ပြုံးစိစိလေး ပြောသည်။ လီးကိုင်ထားသောလက်ကို ဖယ်သည်။ မိန်းကလေး အများစု ရှက်စနိုးအသွင် လုပ်လေ့ရှိသည့်အတိုင်း လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်သည်။ ကိုစိုးထူးက တစ်လစ် ထွက်လာသောတင်မေခက်ရဲ့လျှာလေးကို ပါးစပ်နှင့်လှမ်းကာပြွတ်ကနဲမြည်အောင်စုတ်ယူလိုက်သည်။ တချက်သာခပ်ကြမ်းကြမ်းစုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း တင်မေခက်မှာတော့ပူထူဖိန်းရှိန်းသွားရသည် သူမရဲ့အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းမှာ အရည်တွေစိုလာသည်။ ကိုစိုးထူးက မယားပါသမီးအကြီးမကို “စ”သည့် သဘောဖြင့်သာ လျှာကို လှမ်းစုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့တကယ့်ရည်ရွယ်ချက်က မယားပါသမီး အငယ်မရဲ့ပါးစပ်ကို အပီလိုးဖို့ပင်။
ထို့ကြောင့် တင်မေခက်ရဲ့လျှာကိုတချက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုတ်ပေး ပြီးနောက် သူ့လီးကြီးကို မယားပါသမီးအငယ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ဆက်လို့ ထိုးဖိသွင်းချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာတော့ သမီးအငယ်ရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာရောက်နေသော်လည်း စောက်ပတ် ကုန်းယက်ခြင်း မပြုနိုင်သေးပဲ သူ့လင်ရဲ့လီးချောင်းကြီး သမီးပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းနေသည်ကိုသာ မျက်လုံး အဝိုင်းသားနှင့် လှမ်းကြည့်နေလေသည်။ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင်နေပုံမှာ ဒေါ်တင်တင်မေကို ရင်တုန်သွားစေသည်။
ကြည့်နေရင်းကပင် လီးကြီးသည် သမီးရဲ့ပါးစပ်ထဲကိုတဆုံးဝင်သွားနေသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ တွေ့ရသည်။ ထို့ပြင် ထက်ထက်ရဲ့ အိအိအုအုအသံများကလည်း ပါးစပ်ထဲ လီးသွင်း ခံရမှုကြောင့် မည်မျှဖီလင်တက်နေသည်ကိုထုတ်ဖေါ်ပြလို့နေသည်။ တင်မေထက်သည်စောက်ပတ်လဲ အယက်ခံချင်နေသည်မို့ ဖင်တကြွကြွ ပေါင်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ကော့လို့ကော့လို့ နေသည်။
ပါးစပ်ထဲမှာ လီးချောင်းကြီးနှင့် ပြည့်သိပ်ကာ ဆို့နင့်နေသောကြောင့် ဘာမှ မပြောနိုင်။ လင်တော်မောင်က သမီးငယ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထိုးသွင်းရင်း သမီးကြီးရဲ့လျှာကို လှမ်းစုတ်လိုက်သည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ မြင်လိုက်ရတော့ သူမလဲလျှာအစုတ်ခံချင်စိတ်ဖြစ်လာသည်။ ပါးစပ်ထဲမှ လျှာတစ်လစ်ထွက်လာသည်။ ထိုလျှာဖြင့် သမီးရဲ့စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးရမလား… လင်တော်မောင် စုတ်တာကို ခံဖို့ ရှေ့တိုးကာ ပေးရမလားဟု ဝေခွဲလို့မရ။
“ မမမေ… ထက်ထက်စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလိုက်လေ… ဒီမှာ ကျနော့်လီးကြီး သူ့ပါးစပ်ထဲ အဆုံးဝင်အောင် သွင်းလိုက်ပြီးပြီ… ဆက်ဆောင့်လိုးတော့မှာ… ”
လို့ ကိုစိုးထူးက မယားချောကြီးကို လှမ်းပြောသည်။ ပြောရင်း မယားပါသမီးရဲ့ပါးစပ်ထဲ အဆုံးဝင်နေသောသူ့လီးကြီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်သည် ပါးစပ်ကိုလိုးရာတွင် ဖင်နဲ့စောက်ပတ်ကိုလိုးသလို လီးအဆုံးသွင်းကာ ခပ်ကြာကြာ ထိုးနှစ်စိမ်ထားလို့ မဖြစ်ပေ။ ပါးစပ်အလိုးခံနေသူ မိန်းမ အသက်ရှုမရ ဖြစ်သွားနိုင်သည်မို့ ခဏတဖြုတ် လောက်သာ အဆုံးဖိကပ်ထိုးသွင်းလို့ ရသည်။
“ အဝုတ် ဝက်ပေးပါ… ဝေေ၀ရ… ”
လီးဆွဲအထုတ်တွင် တင်မေထက်က စောက်ပတ်ယက်ပေးရန် အမေကို ပြောသည်။ လီးကို အကုန် ဆွဲထုတ်ခြင်း မဟုတ်။ ဒစ်ကြီး ပါးစပ်ထဲတွင်ကျန်ကာ ဆို့ထားသလိုမို့ ကောင်မလေးရဲ့စကားသံတွေ မသဲကွဲ။ ပလုံးပထွေး ဖြစ်နေသည်။ သို့သော် ဘာပြောသည်ကိုတော့ နားလည်နိုင်သည်။ ဒေါ်တင်တင်မေလည်း တစ်လစ်ထုတ်ထားပြီးဖြစ်သောလျှာနှင့် သမီးရဲ့စောက်ပတ်ကို ကုန်းကာ ယက်လိုက်သည်။ တင်မေထက်ကလည်း အောက်မှ ဖင်ကို ကော့ပင့်ယမ်းပေးလိုက်ရာ စောက်ပတ် ယက်ပေးမှုပိုလို့ ထိမိသွားသည်။ အမေရော သမီးပါ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားသည်။
ပထွေးကလည်း မယားပါသမီးရဲ့ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း ခပ်သွက်သွက်လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်သည်။ ပါးစပ်လိုး ရတာ အလွန်ထိမိ အရသာရှိစေသည့် အကောင်းဆုံးအနေအထားမို့ ပါးစပ်လိုးသူရော ပါးစပ် အလိုးခံရသူရော နှစ်ဦးနှစ်ဝအရသာတွေ့နေသည်။ ကိုစိုးထူးသည် တင်မေထက်ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ဆွဲကိုင်နယ်နေသေးသည်။ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကိုဆောင့်ဆောင့်လိုးသွင်းရာ အိကနဲ အုကနဲ အွတ်ကနဲ အသံတွေ အဆက်မပြတ် ပေါ်ထွက်လာနေသည်။
တင်မေထက်မှာလည်း ဘေးမှ ရပ်ကြည့်နေရင်း ပထွေးရဲ့ကိုယ်ကို ပူးကပ်ကာ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်နေသည်။ မိမိနို့ကြီးတွေနှင့်ပထွေးရဲ့ပုခုံးလက်မောင်းတို့ကိုထိအောင်ပွတ်သည်။ မိမိပေါင်ခွကြားကို ပထွေးရဲ့ညာဘက် တင်ပရိုးနား ကျကျနနကပ်ကာပွတ်ပေးသည်။ ကိုစိုးထူးက တင်မေထက်ရဲ့နို့တွေကို ဆွဲနေတဲ့လက်တဖက်ကို လွှတ်ကာ တင်မေခက်ကို တင်ပါးပွေ့သည်။ ဖင်ကြားနှိုက်သည်။
စအိုပေါက်ကို ထိုးကလိသည်။ ထို့နောက် ခေါင်းအသာငဲ့သည်။ တင်မေခက်သည် ခေါင်းငဲ့လာသောပထွေးရဲ့ပါးစပ်အပေါ် မိမိပါးစပ် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းသည်။ ကိုစိုးထူး ကလည်း တုန့်ပြန် စုတ်နမ်းလိုက်ရာ စုပ်သံနမ်းသံတို့ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဒေါ်တင်မေမေသည် တင်မေထက်စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ပေးနေရာမှ မျက်လွှာမသိမသာပင့်ပြီး လှမ်းကြည့်ရာ တင်မေခက်နှင့်ကိုစိုးထူးတို့ ဖက်ဖက်ပွေ့ပွေ့ စုပ်စုပ်နမ်းနမ်း ဖြစ်နေကြသည်ကို လှမ်းတွေ့သည်။ စောစောကဖြစ်ခဲ့သော လင်တော်မောင်ရဲ့အစုပ်အနမ်းကို ခံလိုသည့်စိတ်များ ပြန်ပေါ်လာသည်။
သမီးငယ်ရဲ့စောက်ပတ်ကိုယက်ပေးနေရတာလဲအရှိန်တက်နေရာ ထိုအဖုတ်ကိုလဲပစ်မထားခဲ့ချင်။ စဉ်းစားကြည့်လိုက်ရာ ကာမမှုတွေကျွမ်းကျင်ပြီး အတွေ့အကြုံရင့်နေသော မိန်းမကြီး တယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း အကြံကောင်းတခု ချက်ချင်းရသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေသည် သမီးငယ်ရဲ့ စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်နေရာမှ ဆတ်ကနဲထသည်။
ပါးစပ်အလိုးခံရင်း အဖုတ်ယက်ပေးမှုရဲ့ ဖီလင် ကိုပါ ခံစားလျှက် အပြတ်ကို အရသာတွေ့နေသော တင်မေထက်မှာ စောက်ပတ်မှ အမေ့ပါးစပ် ကွာဟသွားသောအခါ အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးကိုအသားကုန်ဆိုသလိုကော့ပင့်လှုပ်ရှားသည် လီးချောင်းကြီး ခပ်သွက်သွက် ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်နှင့် အလိုးခံနေရလေသော ပါးစပ်ကလည်း အက်အက်အုအု အသံတွေ ထွက်သည်။
ဒေါ်တင်တင်မေက သူ့စိတ်ကူးကို အမြန်အကောင်အထည် ဖေါ်လေသည်။ တင်မေထက်ရဲ့ ညာဘက် ပေါင်ပေါ်တွင် ဘယ်ပေါင်ကိုခွလျှက် သူ့ညာပေါင်ကိုတော့ ကောင်မလေးရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း အကြားတွင်ချကာ ဆီးစပ်နှစ်ခုထိကပ်မိအောင် လုပ်လိုက်သည်။ ဆီးစပ်ချင်းထိမိမှုနဲ့အတူ အမေနှင့် သမီးတို့ရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးတွေလည်း ဖိကပ်မိကြသည်။
နှစ်ယောက်စလုံး ရမ္မက် အထကြီးထ တဏှာလည်း အထန်ကြီးထန်နေကြသည်မို့ မိန်းမအင်္ဂါများသည် ဖုထစ်ဖေါင်းတက်နေကြသည်။ အိအိဖေါင်းဖေါင်း အဖုတ်ကြီးများ ထိမိမှုသည် အမေကိုရော သမီးကိုပါ လျှပ်စစ်ဓါတ် အလိုက်ခံရသလို ဖြစ်စေသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေသည် ကာမမှုတွင် အလွန်ပင် န့ှံစပ်ကျွမ်းကျင်ရာ မိန်းမအချင်းချင်း “ပွတ်မှု” တွင်လည်း လုပ်ခဲ့ဖူးသည့်အတွေ့အကြုံရှိသည်။ အထာကျနေသည်။
သည်တော့ တင်မေထက်ရဲ့စောက်ပတ်နှင့် မိမိစောက်ပတ် ကျကျနနထိမိအောင် လုပ်နိုင်သည်။ ထိကပ်မိသည်နှင့် တင်ပါး၀၀တစ်တစ်ကြီးတွေကိုလှုပ်ရှားကာအဖုတ်ချင်းအပီအပြင်ဖိဖိပွတ်လေတော့သည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ အိကနဲနေအောင်ဖိမိသလို ငေါက်တောက်ထောင်နေကြလေသောစောက်စေ့နှစ်ခုလဲ ပွတ်တိုက်မိသည်။ ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ကုန်ကြသည်။
ကိုစိုးထူးသည် စောက်မွှေးရိပ်ရတာလည်း အတော်လေးဝါသနာပါလေရာ ဒေါ်တင်တင်မေကလည်း စောက်မွှေးအထူမြန်တာနဲ့ အလွန်ကို လိုက်ဖက်နေသည်။ သုံးရက်တခါ လေးရက်တခါ ဆိုသလို မယားချောကြီးရဲ့စောက်မွှေးတွေကို ရိတ်လေ့ရှိသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့စောက်ဖုတ်မွှေးတွေကို ရိတ်ထားသည်မှာ တရက်သာရှိသေးသည်။ ရာဂကြွယ်သလို စောက်မွှေးလည်း သန်သောကြောင့် မနေ့ကရိတ်ပြီးတာတရက်သာရှိသေးသော်လည်းဒေါ်တင်တင်မေရဲ့စောက်ပတ်တဝိုက်တွင်စောက်မွှေး ငုတ်စိလေးတွေက ထွက်နေပြီ။
စထွက်ခါစ စောက်မွှေးငုတ်စိလေးများရဲ့ ရှတတ အထိအတွေ့ကို တင်မေထက်ရဲ့စောက်ပတ်ပေါ်တွင်တမူထူးစွာခံစားရသည်။တင်မေထက်မှာကတော့ယခုမှစောက်မွှေး ပေါက်ခါစဟု ဆိုရမည်။ ပေါက်ခါစစောက်မွှေးနုကလေးများက အဖုတ်ထိပ်နှင့် ဆီးစပ်အောက်ခြေပိုင်း တွင် ခပ်ရေးရေးလေးသာရှိသည်။
ကျန်စောက်ပတ်နေရာများကတော့ အမွှေးမပေါက်သေးပဲ ပြောင်ရှင်းနေသည်။ ကတုံးပြောင်လေးလိုဖြစ်နေသောစောက်ပတ်နှင့် စောက်မွှေးရိပ်ပြီးစ စောက်ပတ် တို့ရဲ့ မတူသောအခြေအနေကို အဖုတ်ပိုင်ရှင်အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံး ထူးခြားစွာ အရသာခံစားနေကြရသည်။
“ ဒို့ကိုလဲ နမ်းအုံးလေကွာ… ကိုစိုး… ”
မိမိရဲ့လင် ဖြစ်သောကြောင့် ဒေါ်တင်တင်မေအနေနှင့် ပိုင်နိုင်စွာ ပြောဆို ပြုမူနိုင်သည်။ သမီးနဲ့ ပါးစပ်ချင်းစုပ်နေသောလင်တော်မောင်ရဲ့ ခေါင်းကိုပင် လှမ်းကိုင်ကာ ဆွဲယူသည်။ ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီးတို့ရဲ့ အငမ်းမရငုံခဲစုပ်နမ်းနေသော ပါးစပ်နှစ်ခု ကွာသွားရာ “ပြွတ်ပြတ်” လို့ အသံမြည်သွားသည်။
“ ဟာ… မေမေကလည်း ဝင်ရှုပ်ပြန်ပြီ... ဒီမှာ စုပ်လို့ ကောင်းတုံး...”
တင်မေခက်က မကျေမနပ် ပြောလိုက်သည်။ ပထွေးရဲ့ခေါင်းကိုလည်း ပြန်ဆွဲယူသည်။ သို့သော် အမေကဆွဲယူမှုအပြင်ပထွေးကလည်းအလိုက်သင့်ပါသွားလေရာတင်မေခက်ဘယ်လိုမှဆွဲယူလို့မရပါ။
“ ဒီလောက်တောင် စုပ်ချင်ရင် နင့်ပထွေး ဂွေးဥတွေ သွားစုပ်... ငါတို့က ပါးစပ်ချင်း စုပ်ကြမလို့...”
ဒေါ်တင်တင်မေက ကိုယ့်လင်နှင့်ပါးစပ်ချင်း စုပ်နမ်းကြမှာကို ကြားဝင်ကန့်သလိုပြုသော သမီးကို ခပ်ပိုင်ပိုင် ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကိုစိုးထူးရဲ့ပါးစပ်ကို ငုံခဲစုပ်နမ်းသည်။ ကိုစိုးထူးကလည်း အလိုက်သင့် ပြန်စုပ်နမ်းပေးသည်။ အစတွင် တင်မေခက်ရဲ့တင်ပါးတွေကို ပွေ့နေသောလက်ကတော့ မဖယ်သေး။ ဆက်ပြီးကိုင်ပွတ်နေဆဲ။ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ထိုးကလိနေဆဲ။ သို့သော်ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် အစုပ်အနမ်းတွေ ပြင်းထန်လာသောအခါ တင်မေခက်ရဲ့တင်ပါးပေါ်မှ လက်ကို ဖယ်ရတော့သည်။
တင်မေထက်ရဲ့နို့ကို ဆွဲနယ်နေသောလက်လဲ ရုတ်သိမ်းသည်။ မယားချောကြီးကို အားရပါးရ ပွေ့ကာ စုပ်နမ်းတော့သည်။ ဖင်ပွတ်ဖင်နှိုက်ခံနေတာ ရပ်ဆိုင်းသွားရတာကြောင့် တင်မေခက် အရမ်းကိုမရိုးမရွဖြစ်သွားရသည်။ အမေစီမံပြောဆိုသည်ကို သိပ်မကြည်သော်လည်း ယခုအခြေအနေတွင် သူမအဖို့ ကိုစိုးထူးရဲ့ ဂွေးဥများကိုသာသုံးနိုင်သည်မို့ ဘေးလည်းထွက်ကာမနေလိုသောကြောင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ကာ ပထွေးဖင်နားကို သွားသည်။ ဂွေးဥများကို ကုန်းယက်ပေးစုပ်ပေးလေတော့သည်။
ဒေါ်တင်တင်မေက ကိုစိုးထူးရဲ့ရင်ဘတ်ကို ညာလက်ဖြင့် ကိုင်ပွတ်ဆုပ်နယ်သည်။ နို့သီးကိုလဲ ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သည်။ ဘယ်လက်ကတော့ သမီးတင်မေထက်ရဲ့နို့ကို ဆွဲပေးသည်။ ကိုစိုးထူးလည်း မယားနှင့်ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်လျှက် မယားပါသမီးကြီးမက ဂွေးဥများ ယက်ပေးစုပ်ပေးမှုကိုခံရင်း မယားပါသမီးအငယ်မရဲ့ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကြီးထိုးသွင်းဆွဲထုတ်နှင့် အရမ်းကို အရသာတွေ့နေသည်။ ဖီလင် တက်လာသည်နှင့် အမျှ ပါးစပ်ဆောင့်လိုးချက်များ ပိုကြမ်းလာသည်။
အမေနှင့် စောက်ပတ်ချင်းဖိပွတ်နေမှုအရသာသည် ပါးစပ်ကို ပထွေးက အပီဆောင့်လိုးနေမှု ဖီလင်တွေ ဖြည့်စွက်ထူးကဲစေလျှက် အမက ပထွေးရဲ့ ဂွေးဥတွေကို ယက်ပေးစုပ်ပေးတာကိုပါ အနီးကပ်မြင်နေရသော တင်မေထက် တယောက်လည်း ခဏအကြာတွင် လူးလွန့်ကော့ပျံလန်ကာ တချီ “ပြီး”သွားလေသည်။ ကိုစိုးထူးမှာတော့ အရှိန် အရမ်းတက်နေလေရာ မယားပါသမီးအငယ်မ “ပြီး”သွားသည့်တိုင် အလိုးအဆောင့်မရပ်။ တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ကို ဆက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်နေသည်။
“ ထက်ထက် ပါးစပ်ကို ခုတင်စောင်း တင်လိုးရတာ ကောင်းလား… ကိုစိုး… ”
လို့ ဒေါ်တင်တင်မေက ပါးစပ်ချင်း စုပ်နမ်းနေရာမှ ခွာပြီး မေးသည်။
“ ကောင်းတယ်… မမရာ… သိပ်မိုက်တာပဲ... လီးက လည်ချောင်းထဲကို ချောကနဲ ချောကနဲကို ဝင်တာ လျှာကိုလည်း အစကနေအဆုံး လီးနဲ့ ထိမိထိုးမိတိုက်မိသွားတာ... တကယ်ပဲ…” ကို
စိုးထူးက ပြန်ပြောရင်း တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ လီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ထိုးသွင်းသည်။ စောက်ပတ်ထဲ လီးဆောင့်ထည့်လိုက်သည့် အသံနှင့် မတူ။ ထူးခြားသော လီးဝင်သံ တပြွတ်ပြွတ်လိုလို တပျပ်ပျပ်လိုလို တပတ်ပတ်လိုလို အသံတွေ ပေါ်ထွက်လာသည်။ တင်မေထက် အသက်ရှုမှားသွားသံ အိအုအု ဆိုသည်ကလည်း တွဲပြီး ပေါ်သည်။
“ တို့ကိုလည်း အမြည်းလိုးလေး လိုးပေးပါလားကွာ… နော်… ”
ခုတင်စောင်းတင် အနေအထားနှင့် ပါးစပ်အလိုးမခံဖူးသေးသော ဒေါ်တင်တင်မေက စကားခေါ်သည်။ တင်မေထက် ကောင်းကောင်းပြီးသွားကြောင်းရိပ်မိသည့်အတွက်လည်း သည်လိုမျိုးပြောခြင်းဖြစ်သည်။
“ ဦးလေး… ကျမလဲ မြည်းကြည့်ချင်တယ်… ကျမကိုလည်း ထက်ထက်လိုမျိုး ကုတင်စောင်း တင်ပြီး ပါးစပ်လိုးပေးပါနော်…”
အမေ့စကားကိုကြားသော တင်မေခက်လည်း ပထွေးဂွေးဥတွေကို ကုန်းယက်နေရာမှ အသာခွာကာ လှမ်းပြောသည်။
“ ငါ့ဖင်ပေါက်ကို ကောင်းကောင်းယက်ပေးရင် နင့်ကို ကုတင်စောင်းတင်ပြီး ပါးစပ်ကိုအမြည်းပေးမယ်”
ကိုစိုးထိုက်ကပြန်ပြောသည်။ဒါကမယားပါသမီးကိုစလိုက်တာပါ။ကောင်မလေးတကယ်လုပ်ပေးမည်ဟု မထင်။ တင်မေထက်မှာတော့ ကာမစိတ်တွေ အရမ်းထန်ကာ အမေ ညီမတို့နဲ့ အပြိုင်အဆိုင် အရှက်အကြောက်ကင်းစွာ ပထွေးလုပ်သမျှခံ ပထွေးခိုင်းသမျှအကုန်လုပ်ပေးရန် အသင့်ရှိနေလေရာ ပထွေးရဲ့စကားဆုံးသည်နှင့် (လူကလည်း ပထွေးခြေရင်းမှာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်သား အဆင်သင့် ရှိနေသည့်အတွက်ပထွေးရဲ့ဖင်သားလုံးလုံးကျစ်ကျစ်နှစ်ခုကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာဖြဲရင်းဖင်ပေါက်ကို လျှာနဲ့ လှမ်းထိုးယက်ပေးလိုက်လေတော့သည်။
“ အားပါးပါး… ကောင်းလိုက်တာ… ယက်... ယက်... ကောင်းတယ်… ခက်ခက်ရာ… ငါ့ဖင်ကို ယက်ပေးစမ်းပါ… အား… အား… ”
ကိုစိုးထူးတယောက် ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်ပင် ဖြစ်သွားရသည်။ ငနဲသားသည် မိန်းမ တော်တော်များများကို စားလာခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း စအိုဝယက်ပေးမှုကိုတော့ တခါမှ မခံရဖူးသေးပါ။ ယခု မယားပါသမီးကို စသလိုပြောမိရာကမိန်းကလေးကတကယ်လုပ်ပေးသည်တွင်ကိုစိုးထူးတယောက်တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်နှင့် ရင်ဖိုမောဟိုက် သွားရသည်။ တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ကို လိုးဆောင့်နေသောလီးကြီးမှာလည်း ပိုလို့ ကြမ်းလာ မြန်လာ သွက်လာသည်။ ကောင်မလေးမှာလည်း တအုအုတအိအိ ဖြစ်နေရသည်။
ပြီးသွားခဲ့သည့်တိုင် တဏှာဇောက မကျ။ ထန်မြဲ ထန်နေသည်။ လင်တော်မောင်က သမီးအငယ်မရဲ့ ပါးစပ်ကိုလိုးတာ ကြမ်းလာသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ တွေ့ရတော့ သုတ်ရေတွေ ထွက်တော့မည် ဟု နားလည်သည်။သုတ်ထွက်သွားပါကမိမိအနေဖြင့်ကုတင်စောင်းတင်ကာပါးစပ်လိုးမှာကိုအမြည်းရဖို့ပင် ခက်မည်ဟုလည်း တွေးမိလေရာသမီးအငယ်နဲ့အဖုတ်ချင်း ဖိကပ်ပွတ်နေရာမှအမြန်ဖယ်ခွာလိုက်သည်။
“ ကိုစိုး… အရည်မထွက်ခင် တို့ပါးစပ်ကို လိုးပေးကွာ… ထက်ထက်လည်း ပြီးသွားပြီးပြီပဲ ဥစ္စာ… ”
ဒေါ်တင်တင်မေသည် ပြောပြောဆိုဆို မိမိလင်ရဲ့ ပါးစပ်လိုးတာကို ခံနေရတဲ့ သမီး တင်မေထက် ညာဖက်တွင်ကပ်ရက်ပက်လက်အိပ်လိုက်သည်။ သမီးနည်းတူပင် ခံတင်စောင်းတွင်လည်ဂုတ်တင်ကာ ခေါင်းကို ကုတင်စွန်းအောက်သို့ မော့လှန်ချပေးသည်။ ပါးစပ်ကလည်း အလိုက်သင့်ဟလျက် လီးထိုးသွင်းကာ လိုးရန် အသင့်။ ဇနီးချောကြီး ကျေနပ်အောင်လုပ်နိုင်မှ ဒီညမှာ မယားပါသမီး နှစ်ယောက်ကိုလည်း ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးနိုင် ဆော်နိုင်မည်ကို အထာပေါက် နားလည်သော ကိုစိုးထူးသည် တင်မေထက်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးချောင်းကြီးကိုအမြန်ဆွဲထုတ်သည်။
ပြီးတော့အလိုးခံရန်အသင့်ဟပေးထားသောဒေါ်တင်တင်မေရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ပြောင်းပြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ယမန်နေ့ည အမေနဲ့သမီးတို့ကို ပြိုင်တူ လိုးခဲ့စဉ်က တယောက် စောက်ပတ်ထဲမှ (ဒါမှမဟုတ် ဖင်ပေါက်ထဲမှ) ဆွဲထုတ်သောလီးကို ကျန်တယောက်ရဲ့ စောက်ပတ် ဒါမှမဟုတ် စအိုပေါက်တို့ထဲသို့ ပြောင်းထည့်လိုးတာတွေလုပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ အဖုတ် အပြောင်းအလဲ ဖင်ပေါက်အပြောင်းအလဲ လိုးတာကို ကောင်းကောင်းဖီလင်ရခဲ့သည်။ ယခု ပါးစပ် အပြောင်းအလဲ လုပ်ကာ လိုးရတာတော့ အတွေ့အကြုံအသစ်ဖြစ်လျှက် စိတ်ကို ပိုထကြွစေသည်။
“ ဦး… အရည်ထုတ်ရင် သမီးပါးစပ်ထဲမှာ ထုတ်ပေးနော်… ဟုတ်လား… သမီးပါးစပ်က မေမေနဲ့ မမတို့ ပြီးမှ နောက်ဆုံးအလိုးခံရတာနော်… အရည်တွေကိုတော့ သမီးပါးစပ်ထဲ လိုးရင်းပန်းထုတ်ပေးပါရှင်…”
ပါးစပ်ထဲက လီးထွက်သွားသောအခါ တင်မေသက်က ပြောသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေက ကန့်ကွက်ဖို့ ကြံသေးသည်။ သို့သော် သူမပါးစပ်ထဲ လီးချောင်းကြီးအပြည့်အသိပ် တိုးဝင်ကာ ဆောင့်လိုးခံနေရပြီမို့ ငနဲမကြီး ဘာမျှမပြောနိုင်။ အိအိအုအုအသံတွေ မြည်တမ်းရင်း ပါးစပ်အလိုးခံနေလေတော့သည်။
“ ရတယ်… ရတယ်... အဲဒီလိုပဲ ဆက်နေ… ခဏကြာရင် ဦး လရည်တွေ ထွက်တော့မှာဘဲ… ”
ကိုစိုးထူးက မယားချောကြီးရဲ့ပါးစပ်ကို ဆောင့်လိုးရင်းက မယားပါသမီးလေးရဲ့တောင်းဆိုချက်ကို လိုက်လျောလိုက်လေသည်။
“ ကျမကိုလည်း ဘေးဖယ်မထားပါနဲ့ ဦးလေးရ… ကျမလဲ အဲလိုမျိုး ပါးစပ်အလိုးခံချင်တယ်... ဦး ဖင်ကို ယက်ပေးရင်… ကျမကိုလည်း အမြည်းကျွေးမယ် ဆို…”
အမေ့ပါးစပ်ကို အပီလိုးနေသောပထွေးကို လက်သီးဆုပ်ကလေးဖြင့် မနာမကြင်ထုရင်း တင်မေခက်က ပူစာ ပြောဆိုသည်။
“ ရတယ်… ရတယ်… နင့်ညီမဘေးမှာ သွားအိပ်… ပါးစပ် အသင့်ပြင်ထား… မြန်မြန်လုပ်နော်… ငါ့လရည်တွေက ထွက်တော့မှာ… ”
တင်မေခက်လည်း ကုတင်ပေါ် ခုန်မတက်ရုံတမယ် အမြန်တက်သည်။ ညီမဘေးတွင် ထိုးအိပ်ကာ ခေါင်းကိုကုတင်စောင်းမှာနောက်လှန်ချသည်။တင်မေခက်ကုတင်ပေါ်တက်သည်နှင့်ကိုစိုးထူးကလည်း မယားရဲ့ပါးစပ်ကိုလိုးနေရာမှလီးဆွဲဖြုတ်ကာမယားပါသမီးအကြီးမဘက်ကူးလာသည်။သူ့လီးကြီးသည် သုတ်ရည်ထွက်ခါနီးသောကြောင့်တဆတ်ဆတ်ပင်တုန်ခါလှုပ်နေသည်။
တင်မေခက်ကုတင်စောင်းတွင် လှဲချအိပ်မိသည်နှင့် ကိုစိုးထူးက သူ့မျက်နှာနားခွရက်သားရောက်သည်။ လီးကိုလည်း တန်းပြီးထိုးချရာ တင်မေခက်မှာကမန်းကတမ်းပါးစပ်ဟပေးလျှက်အလိုက်သင့်ဟပ်ယူလိုက်ရသည်။ လီးသည်တရှိန်ထိုး ဆိုသလို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးဝင်သည်။ အာခေါင်ကိုကျော်ကာ လည်ချောင်းထဲအရောက် တနင့်တပိုးကြီး ဝင်ခြင်းဖြစ်သည်။
စောစောကထိုင်ရက်အနေအထားဖြင့် ပါးစပ်အလိုးခံခဲ့စဉ်ကထက် အဝင်ပိုနက်သလို ပိုပြီးလဲ ထိမိသည်။ ပထွေးရဲ့ ဂွေးဥများကိုစုပ်ပေး စအိုပေါက်ကိုယက်ပေးနှင့် တက်ကြွနေခဲ့သော ရမ္မက်စိတ်အခံကြောင့် တင်မေခက်မှာ ပြီးလုလုပင်ဖြစ်သည်။ ကိုစိုးထူးက သူမရဲ့ပါးစပ်ကိုလေးငါးချက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လျှင်တင်မေခက်“ပြီး”သွားမှာသေချာသည်။
သို့သော်ကိုစိုးထူးမှာလည်း သုတ်ရည် မထွက်အောင် မနည်းကြီးထိန်းကာ မယားချောကြီးနှင့်မယားပါသမီးနှစ်ယောက်တို့ရဲ့ ပါးစပ်ပေါက် သုံးပေါက် စေ့ငှအောင် လှည့်လိုးနေရလေရာ တင်မေခက်ရဲ့ပါးစပ်ကို နှစ်ချက်သာဆောင့်လိုးနိုင်သည်။
သုတ်လွှတ်တော့မည့်အခြေအနေ ဖြစ်လာသည်မို့ သုတ်ရည်ပန်းထည့်ပေးရန် ကတိပေးထားသည့် တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်သို့ နေရာပြောင်းလိုက်ရသည်။ ပါးစပ်ထဲမှ လီးဆွဲအထုတ်တွင် တင်မေခက်က အလွယ်လွှတ်မပေးပဲ အားရပါးရညှစ်စုပ်လိုက်ရာ ကိုစိုးထူးမထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ စတင် ပန်းထွက်သည်။ သုတ်ရည်လဲစထွက်၊လီးကလည်းပါးစပ်မှကျွတ်ဖြစ်ရာ ပထမဆုံးထွက်သည့်သုတ်ရည် တပျစ်သည် တင်မေခက်ရဲ့ဘယ်ဖက်ပါးပေါ်တချို့ကျသည်။
လူကနေရာရွှေ့လိုက်သည်မို့ အချို့ သုတ်ရည်စက်တို့ကတော့ တင်မေထက်ရဲ့ ညာဖက်ပါးပေါ်ကို ကျသည်။ အသင့် ဟ ပေးထားသော တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ လီးကိုတခါတည်းပင်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ ဆက်ပြီးပန်းထွက်သောသုတ်ရည်တွေ ကတော့ တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ထဲအကုန်ရောက်သည်။ သုတ်လွှတ်လျှက်တန်းလန်း လိုးထည့်ရသည်မို့ လီးတချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ အကုန်မဝင်။
ထိပ်ဘက်ပိုင်း ဒစ်အရင်းနားကျော်ကျော်သာ ဝင်သည်။ တင်မေထက်ကလည်း ပါးစပ်ကို ပြန်စုကာ လီးကို ငုံလိုက်သည်။ ကိုစိုးထူးမှာ ကာမအားသန်ကာ ပင်ကိုယ်ကပင် သုတ်လွှတ်ကြမ်းသည်။ သုတ်ထွက်များသည်။
ယခု မကြုံစဖူး ထူးထူးခြားခြားဆိုသလို အမေနှင့်သမီးနှစ်ယောက်တို့ရဲ့ပါးစပ်ပေါက်သုံးပေါက်ကို အပီလိုးရသည့်အတွက် မကြုံစဖူးအောင် အကြိုက်တွေ့ စိတ်ထကြွနေလေရာ ခါတိုင်းထက်ပိုပြီး သုတ်ထွက်များသည်။ သုတ်ရည်တွေက ရေပိုက်ခေါင်းမှရေများထွက်သလိုမျိုး ပျစ်ကနဲ ပျစ်ကနဲ ပန်းပန်းထွက်နေလေရာ တင်မေထက်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲတွင် ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်တို့ ပြည့်လျှံသွားလေသည်။
“ ကိုစိုး… လရည်မကုန်ခင် နည်းနည်းလောက် တို့ပါးစပ်ထဲကို ပန်းချပေးပါလားနော်… ”
ဒေါ်တင်တင်မေသည် သမီးငယ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်နေမှုကို ဘေးမှကြည့်ရင်းက အာသာငမ်းငမ်း ပြောသည်။ ပါးစပ်ကိုလည်း အလိုက်သင့်ကပ်ကာ ဟပေးသည်။ သမီးနှင့် အမေ ပါးချင်း အပ်မိကုန်ကြသည်။
“ ကျမ ပါးစပ်ထဲလည်း ထည့်ပေးပါအုံး… ဦးလေးရဲ့...”
တင်မေခက်မှာလည်း အမေနည်းတူ အလောတကြီး ပြောလာပြန်သည်။ ပထွေးက သုတ်ရည် ပန်းထည့်ပေးနိုင်ရန် ပါးစပ်ကိုဟကာ တိုးကပ်ပေးလာပြန်သည်။ တင်မေထက်က ပထွေးရဲ့လီး အရင်းပိုင်းကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲတွင် ပြည့်လျှံနေသောသုတ်ရည်တွေကို မြိုမြိုချလို့ နေသည်။ တင်မေထက် သုတ်ရည်တွေမြိုချသံတဂွပ်ဂွပ်ကို အမေနဲ့အမတို့အတိုင်းသား ကြားနေကြ ရသည်။
နှစ်ယောက်လုံး အရမ်းကိုဟော့နေကြသည်။ ပါးစပ်ထဲပန်းထည့်လိုက်သောသုတ်ရည်တွေဟာ များလွန်းပေရာ တင်မေထက်မှာ အကုန်လုံး သောက်မြို မချနိုင်။ ထို့ကြောင့် သုတ်ရည်တချို့သည် တင်မေထက်ရဲ့ဘယ်ညာနှုတ်ခမ်းထောင့်တို့မှအပြင်သို့ယိုစီးထွက်ကျကုန်သည်။
ထွက်အံကျလာသော သုတ်ရည်များကို ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေခက်တို့က လျှာများနှင့် လှမ်းတို့သိမ်းယူကာ ပါးစပ်ထဲသို့ ပို့ကြသည်။ မြိုချကြသည်။ အမေနှင့်သမီးနှစ်ယောက်တို့အငမ်းမရထကြွနေပုံသည် ကိုစိုးထူးကိုလည်း အထူးသဘောတွေ့စေသည်။ ကိုစိုးထူးသည် လီးကိုင်ထားသောတင်မေထက်ရဲ့လက်ကို ဆွဲဖယ်ကာ သူ့လီးကိုလည်း ကောင်မလေးပါးစပ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်။ ထို့နောက် ရေပိုက် ရမ်းခါပစ်သလိုမျိုး သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေခက်တို့ဘက် ဘယ်ညာယမ်းခါသည်။
သူ့လီးထိပ်မှ နောက်ဆုံးအသုတ်အဖြစ်ပန်းထွက်သောသုတ်ရည်တန်းသည် ဒေါ်တင်တင်မေ့ပါးစပ်ပေါ်အရင်ကျကာ အမျှင်လိုက် တင်မေထက်ရဲ့မေးစေ့ပေါ်ဖြတ်လျှက် အဆုံးပိုင်းက တင်မေခက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ကျသည်။ သုတ်ထွက် များလွန်းကြမ်းလွန်းသောကြောင့် ကိုစိုးထူးမှာ အတော်ပင်မောဟိုက်နေသည်။ အသက်ရှုသံပြင်းသလို တကိုယ်လုံးလည်းချွေးတွေစိုရွှဲနေသည်။ ဒူး မခိုင်ချင်။ ခေါင်းထဲ မူးဝေသလိုလိုလည်း ဖြစ်လာကာ ကုတင်အောက်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ကမန်းကတန်း ထိုင်ချလိုက်ရသည် ထိုင်မချလျှင်လည်း ဘိုင်းကနဲ လဲပြိုကျသွားပေလိမ့်မည်။ ကုတင်ထက်တွင်တော့ ဒေါ်တင်တင်မေသည် အပြတ်ကိုကဲလို့နေသည်။
တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ကို ငုံခဲ စုတ်နမ်းကာ ပါးစပ်ထဲမှာ လက်ကျန်ရှိနေသေးသော သုတ်ရည်လက်ကျန်များကို စုတ်ယူနေသည်။ လျှာနဲ့ ထိုးယက်နေသည်။ လက်ကလည်း သမီးရဲ့ပေါင်ကြားကို ထိုးနှိုက်ကလိပေးနေသည်။ တင်မေခက်ကတော့ ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလာသည်။ ပထွေးရဲ့လီးထိပ်မှာ စိုကျန်နေသော သုတ်ရည်စက်အကြွင်းအကျန်များကို လျှာနဲ့ ထိုးကော်ယက်သည်။ မောဟိုက်နေသည့်ကြားမှ ကိုစိုးထူးသည် တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။
“ အတော် မောသွားလား ဦးလေး… ”
ခဏကြာတော့ တင်မေခက်က ပထွေးကို ပြုံးစိစိလေးနဲ့ ကြည့်ကာ ပြောသည်။
“ လရည်အထွက် အတော်များသွားလို့ပါ… ခဏလောက် နားလိုက်ရင် အမောပြေသွားမှာပါ…”
လို့ ကိုစိုးထူးက ပြန်ပြောသည်။ မောသံတော့ ပါနေသည်။
“ နင့်ပထွေး အားပြန်ပြည့်လာအောင် ရေခဲသေတ္တာထဲက ကြက်ဥနို့ပေါင်းနဲ့ ရွှေငှက်ပျောသီးတွေ သွားယူပေးလိုက်… နင်တို့က အလိုးခံဖို့ပဲသိတယ်… လိုးတဲ့လူ အားရှိအောင် စီစဉ်ပေးကြဖို့တော့ နားမလည်ကြဘူး…”
သမီးအငယ်မရဲ့ ပါးစပ်ထဲက သုတ်ရည်တို့ကို “လက်ကျန်ရှင်း” ယူလိုက်ပြီးသော ဒေါ်တင်တင်မေက အကြီးမကို လှမ်းပြောသည်။ သည်နေ့ညတွင်လည်း မနေ့တုံးကလို သမီးငယ်နှင့်အတူ ကိုစိုးထူးနဲ့ အပြိုင်ကြဲကာ လိုးပွဲဆင်ရာတွင် ခဏ အနားယူရင်း စားသောက်ရန် အစားအသောက်များကို ဒေါ်တင်တင်မေက “ရှယ်” ပြင်ဆင်ထားခဲ့သည်။ ကိုစိုးထူး အားပြည့်စေရန်အပြင် ထိုသို့အားပြည့်နေမှ အလိုးခံရတာ ပီပြင်ကောင်းမွန်မည်ကို သိသောကြောင့်လည်းဖြစ်သည်။
“ ဟုတ်… မေမေ… ”
တင်မေခက်ကလည်း ချက်ချင်းပင် ထကာ ရေခဲသေတ္တာရှိသော မီးဖိုခန်းဘက်ကို အပြေးကလေး သွားလိုက်သည်။ သူမကလည်း ပထွေးကို အားပြန်ပြည့်စေလိုသည်။ အားကောင်းမောင်းသန်နှင့် အပီလိုးတာကို ခံချင်နေသည်။
“ ထမိန်တောင် ယူဝတ်မသွားတော့ဘူးလား… ”
ဒေါ်တင်တင်မေက သည်အတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့်ထွက်သွားသော တင်မေခက်ကို လှမ်းပြောသည် ။
“ ကိုယ့်အိမ်ခန်းထဲမှာပဲ မေမေရာ... ဘယ်သူမြင်တာလိုက်လို့… အဝတ်တွေဝတ်နေစရာ မလိုပါဘူး…”
တင်မေခက်က ဘာမှပြန်မပြောသော်လည်း တင်မေထက်ကတော့ ထမိန်ဝတ်စေလိုသော အမေ့ကို စောဒက တက်သည်။
“ အံမယ်… နင်က ဒီအတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးပဲ နေတော့မလို့လား...”
“ ဟိဟိ… ဆက်လိုးကြဦးမှာပဲ ဥစ္စာ... လိုးရင် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ရမှာပဲ... ပြန်ဝတ်ထားလဲ အပိုပေါ့ မေမေရ… ”
“ နင့်ကို ဘယ်သူက ဆက်လိုးအုန်းမှာမို့လို့လဲ...”
“ ဦး... ပေါ့လို့…”
“ တယ်ဟုတ်ပါလား… နင့်ပထွေးက ဟိုမှာဖလက်ပြနေပြီ... လီးတောင်နိုင်ပါ့မလားတောင် မသိဘူး...”
“ဦးက ဒီလောက်နဲ့တော့ ဒေါင်းမသွားပါဘူး မေမေရာ… ခဏဆို လီး ပြန်တောင်လာမှာပါ… မေမေတောင် ပျော့ခွေသွားအုန်းမှာ...”
“ လာလာချေသေး...”
ထိုအချိန်မှာပင် တင်မေခက်သည် ကြက်ဥနို့ပေါင်းပန်းကန်နှင့် ရွှေငှက်ပျောသီးတစ်ဖီးတို့ကို ကိုင်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသည်။
“ ဦးလေးအတွက် အားပြည့်မယ့် အစားတွေလာပြီးစားလိုက်အုန်း… ဒါတွေစားလိုက်ပြီးရင် ဦးလေးရဲ့ လီး ပြန်တောင်လာမှာ...”
တင်မေခက်က အစားအသောက်များကို ကုတင်ဘေးနားရှိ စားပွဲပုလေးအပေါ်တင်ရင်း ပြောသည်။
“ဦး… နောက်တချီမှာ ဘယ်လိုမျိုး ချမှာလဲ… ဖင်ဆော်မှာလား… စောက်ပတ်လိုးမှာလား...”
တင်မေခက် ယူလာသော အစားအသောက်များကို စားရန် ထသွားသော ကိုစိုးထူးကို တင်မေထက်က မေးလိုက်သည်။
“ စားစရာရှိတာ စားစမ်းပါစေအုံး… တကထဲ… တော်တော်ထနေ… ”
ဒေါ်တင်တင်မေက ပြောရင်း တင်မေထက်ကို ပေါင်တွင်းကြော တချက် ဆွဲလိမ်သည်။
“ အာ့... နာတယ် မေမေရ... သမီးက သိချင်လို့ မေးတာပါ...”
စသလို ခပ်ဖြေးဖြေး ဆွဲလိမ်ခြင်း ဖြစ်သော်လည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းမို့ တင်မေထက် အော်မိသည်။
“ တစ်မျိုးလေး ဆန်းသွားရအောင် စောက်မွှေးတွေ အရင်ရိပ်မယ်...”
ကိုစိုးထူးက ပြန်ပြောသည်။ ပါးစပ်လိုးမှုတွင် ဇောကြီးကာ သုတ်ရည်အထွက် အရမ်းများသွားသော ကြောင့် အနားယူချိန် ပိုရလိုသည့်အတွက် ပါးစပ်ပြီးပါက ဖင်လိုးလျှက် ဖင်ဆော်ပွဲပြီးမှ စောက်မွှေးတွေ ရိပ်ရန် စီစဉ်ထားသည်ကို အပြောင်းအလဲလုပ်လိုက်သည်။ စောက်မွှေး ရိပ်မည် ဆိုသည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေနဲ့ တင်မေထက်တို့က တင်မေခက်ရဲ့ပေါင်ဂွကြား စောက်ပတ်ကို ပြိုင်တူ ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့စောက်မွှေးတွေက ပြီးခဲ့သည့်ရက်ကမှ ရိတ်ထားပြီးကာစ ငုတ်စိလေးတွေ။ တင်မေထက်ကတော့ စောက်မွှေး စပေါက်ခါစ တိုတိုလေး။
တင်မေခက်သာ စောက်မွှေး စုံစုံလင်လင် ပြည့်ပြည့်၀၀ပေါက်လျှက် တခါမျှလည်း မရိတ်ရသေးသောကြောင့် အဖုတ်တဝိုက်တွင်စောက်မွှေးများအပြည့်ရှိနေသည်။ ရိတ်စရာဆိုလို့တင်မေခက်ရဲ့စောက်မွှေးများသာ ရှိသည်ဟု ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေထက်တို့ တွက်ဆမိကြကာ အလိုလို လှမ်းကြည့်မိသည်။
“ ဟာ… ဦးကလဲ ဒါဆို မမတယောက်ထဲကိုပဲ ရိတ်ရတော့မှာပေါ့… တကယ်ပါပဲ… ”
တင်မေထက် က မကျေနပ်သလိုခပ်ဆောင့်ဆောင့်လေး ပြောသည်။
“ ခက်ခက် တယောက်ထည်း မဟုတ်ပါဘူးကွ… သမီးကိုရော သမီးအမေကိုပါ ရိပ်မှာ… ”
လို့ ကြက်ဥပူတင်း စားရင်း ကိုစိုးထူးက ပြန်ပြောသည်။
“ သမီးက အမွှေးပေါက်ခါစ တိုတိုလေး… မေမေ့စောက်မွှေးတွေကလည်း ရိတ်ပြီးခါစ... ဘယ်လိုလုပ် ရိပ်လို့ရမှာလဲ… မမရဲ့စောက်မွှေးတွေပဲ ရိပ်လို့ ဖြစ်မှာ… ”
“ ရလွန်းလို့မှဗျာ… အရိပ်ခံဖို့သာ ပြင်ထားကြ… ကဲလာ… ခဏနားရင်း အားလုံး စားကြမယ်... စားပြီး… နားပြီးရင်… သုံးယောက်လုံးရဲ့ စောက်မွှေးတွေကို ရိပ်မယ်...”
“ စောက်မွှေးတွေကို ရိပ်ပြီးရင်ကော… ဦး… ဘယ်လို ချမှာလဲ...”
“ အချိန်တန်တော့ သိမှာပေါ့ကွ… ဟဲ… ဟဲ… ဟဲ...”
အခြေအနေပေါ် မူတည်ကာ လိုးမှု ဆော်မှု အစီအစဉ် လုပ်သွားတော့မည်မို့ ကိုစိုးထူးက ယတိပြတ် မပြောဘဲ အသာ ချိုထားလိုက်သည်။
ပြီးပါပြီ။