ရင်နာအောင် လုပ်ရက်တယ် (စ/ဆုံး)
ရေးသူ - ဇမ္ဗူတလူ
"ကောင်းလိုက်တာ နှင်းနှင်းရယ် ညီးစောက်ခေါင်းထက် ဒီဖင်ကိုလိုးရတာ ပိုအရသာရှိတယ် .. ဟဲဟဲဟဲ"
"ပြွတ်ပြွတ် စွပ် ဘူး ဖွတ် ပြွတ် ဘွတ် ဘူး အား အား အား အား။"
ကျမလဲ နာနာနဲ့ အော်လည်းအော် လေလည်သံတွေကလဲ တဘူဘူနဲ့ ဆူညံနေတာဘဲ။ ကံကောင်းလို့ ချီးမထွက်တာ လက်တစ်ဖက်က စောက်ခေါင်းကိုနှိုက်ပြီး စောက်စေ့ကို ကလိပေးနေမိတယ်။ ဖင်တစ်ခုလုံး ကျိန်းနေတာဘဲ။ သူကတော့ မှန်မှန်ကြီးလိုးနေတယ်။ ဖင်ခံ ရတဲ့ ကျမကိုကျမ စိတ်နာမိတယ်။ ငွေတစ်ထောင်မက်လို့ပေါ့။
"အား အား ပြွတ် ကောင်းလိုက်တာ နှင်းနှင်းရယ် အင်း အမေ အိုး အား.."
ကျမစောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေဟာ သူ့လက်ခုပ်ထဲ ဝေါကနဲ ကျသလို သူ့သုတ်ရည်တွေ ကျမစအိုထဲမှာ လျှံကျလာပါတယ်။ ကောင်းမကောင်းမခံစားနိုင်ဘဲ အိပ်ရာပေါ်ဗိုင်းကနဲ ကျသွားတယ်။ သူလဲ ကျမပေါ် ထပ်ကျလာတာပေါ့။ လီးက ဖင်ထဲမှာညှပ်လျက်ပါဘဲ။ အဲဒီညကတော့ ကျမတို့အဲဒီမှာ အိပ်ရတယ်။ ထမှမထနိုင်တာ။ မနက်ကျတော့ ကျမအရမ်းဖျားနေတယ်။ မေမေ့ကိုလဲ မကြည့်ရဲဘူး။ ရှက်တာပေါ့ မောင်ဇော်မောင်မောင် လိုက်ပို့တဲ့ကား နောက်ခန်းမှာ ဦးကျင်ဆွေပေးလိုက်တဲ့ ငွေနဲ့လက်ဆောင်တွေ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ရပါတယ်။
ကျမစိတ်တွေညစ်နေတယ်။ လူ့ဘဝဆိုတာ အလကား ဖိုမဆန္ဒတွေ ဘက်မှာဘဲ တကယ်လို့ ကျမသာ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ တွဲသွားမယ်ဆိုရင် ဝိုင်းပြီးလက်ညှိုးထိုးမဲ့ လူချည်းဘဲ ဘာဖြစ်လို့ လူလူချင်း နာမလည်နိုင် ရတာလဲ။ ကိုယ်လဲ ဒီလိုကိစ္စမျိုးဖြစ်နိုင်တယ် ဆိုတာ မေ့နေသလား။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မရှက်တတ်တဲ့ လူတွေဘဲ။ လူ့အဖွဲ့အစည်းကြီးတစ်ခုလုံးဟာ ဗရုတ်သုက္ခပါဘဲ။
"အခုလဲ ကြည့်လေ"
ကျမရဲ့ မေမေပေါ့....။
သူကိုယ်တိုင်ကျတော့ သမီးတွေရှေ့မှာ လင်ငယ်နေတယ် ကျမတို့ကိုကျတော့ တစ်ခါတစ်ရံမှ အပြင်ထွက်လည်ခွင့်ပြုတယ်။ ဒါတောင်သူပါမှ။ ဟိုတစ်ခါကလဲကြည့်လေ .. ကျမကို ငွေတစ်ထောင်နဲ့ သူ့လင်ငယ်ဆီ ရောင်း စားတယ်။ ပထမ ကျမကို သူ့လင်ငယ်ရဲ့ လက်ထောက်က မုဒိမ်းကျင့်ခဲ့တာကိုး ။ ပြီးတော့ လင်ငယ်က ဝင်လိုးတယ်။ ဒါပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကိုမလိုးဘူး ထူးထူးဆန်းဆန်း ဖင်ကိုလိုးတယ်။
အဲ့ဒီတုံးက ဖျားလိုက်တာ ဆရာဝန်ခေါ်ယူရတယ်။ ရိုးရိုးဆရာဝန်တောင် မဟုတ်ဘူး။ သားဖွားနဲ့မီးယပ် ပါရဂူတဲ့။ တစ်လလုံး အိပ်ရာထဲလဲနေလိုက်တာ အခုမှဘဲ နလံထူတော့တယ်။ ကျမရဲ့ ငွေတစ်ထောင်ရော တစ်ထောင်လုံး မေမေ သုံးလိုက်တယ်။ ကျမကို ယုန်မွှေးဆွယ်တာ တစ်ထည်တော့ ဝယ်ပေးရဲ့။ ဖဲရှူံးပစ်လိုက်တယ် တဲ့။ အံ့ ... ပါရဲ့။
အဲ့ဒါတွေကြောင့် ကျမအလှမပျက်သွားပါဘူး။ မပျက်တာကိုဘဲ ဝမ်းသာရမယ်။ နို့မို့ဆိုရင် ကျမ စိတ္တဇနာ စွဲပြီး သေယုံဘဲရှိတော့တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ... ဘာမှအကျိုး မရှိဘဲ မုဒိမ်းကျင့်ခံခဲ့ရတယ် ပြီးတော့ ဖင်မှာလိုးခံ ရတယ်။ ပြန်ပြောရင်တောင် ဖင်တွေကျိန်းလာရဲ့။ ကျမစောက်ဖုတ် နဲနဲနာသေးတာက လွဲရင် ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူး။
ယောင်္ကျား တွေကိုလဲ စိတ်နာတယ်။ တစ်သက်မှာ တစ်ခါအလိုးခံပါတယ်။ တစ်လလောက် ဘုံးဘုံးလဲတာ ဘာကောင်းလဲ။ သူတို့ကတော့ လိုးပြီး ဖြစ်လိုက်တာဘဲလား ဒါမှမဟုတ် မေမေကြားကခံနေလို့လား ။ ဒီခေတ်က သားအမိချင်းတောင် မယုံရဘူး။ မေမေလဲ လှတယ်မဟုတ်လား။ နောက်ပြီး ဒီပညာမှာ ကျမထက်ကျွမ်းတယ်လေ။ ဦးကျင်ဆွေ နဲ့ ကိုဇော်မောင်မောင်တို့ သူ့ကိုစွဲနေပြီလား မသိ။ အခုလဲ ဘယ်သွားနေလဲ မသိဘူး။ လင်ငယ်နဲ့ အိပ်နေလား သူ့ရုံးက စာရေးအရာရှိတွေနဲ့ အိပ်နေသလား။ ဖြစ်နိုင်တာတွေကို စဉ်းစားတာပါ။ ဒီလိုဘဲ မေမေနဲ့ ဖေဖေကပြောင်းပြန် ဖေဖေက အမြဲအိမ်စောစော ပြန်ပြီး သူ့ကို စောင့်ရတယ်။ သူကတော့ အမြဲ ည ၉နာရီကျော် တာ အနည်းဆုံးဘဲ။
"တော်သေးတယ်ပေါ့။..."
ဖေဖေက မေမေ့ကို ချစ်လို့ယူထားတာ ... မေမေ့ မိသားစုထက် ဖေဖေတို့က ပိုချမ်းသာတယ်လေ။ သူတို့မိသားစုက မေမေ့ကို ပျိုးထောင်ပြီး ဒီအခြေအနေရောက်အောင် လုပ်ခဲ့တာ။ ဖေဖေတစ်ခါက ပြောဖူးတယ်။
"နင်တို့အမေကို ချစ်တာ ရယူဖို့မဟုတ်ဘူး ပေးဆပ်ဖို့" တဲ့
ကျမတို့ လင်ရမယ်ဆိုယင်လဲ ဒီလိုလင်မျိုးကို လိုချင်လိုက်တာ... ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် နေ။ ဖေဖေ့လိုလူမျိုးကတော့ ရှားပါတယ်။ မေမေတို့လူမျိုးကော.... အများကြီးဘဲ ရိုက်သတ်လို့ မကုန်နိုင်ဘူး ။ မမနဲ့ ကျမ တို့ လူမှန်းသိတတ်စ ကစပြီး မေမေနဲ့ ဖေဖေဟာ အတူတူမအိပ်တော့ဘူး။ တစ်ခါတစ်လေ အိပ်လားတော့မသိပါဘူး။ အကဲခတ်မှတ်မိသလောက်တော့ မအိပ်ကြပါဘူး။ ကဲ ပါလေ... သူတို့အကြောင်းက သိပ်စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းတာက ကျမတို့လူငယ်တွေ အကြောင်း။ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား။
ဒီလောကကြီးမှာ လူငယ်တွေကြောင့် သာယာစိုပြေနေတာပါ။ လူကြီးတွေဟာ အလကား။ လူငယ်တွေ လုပ်သမျှ အပြစ်မြင်ဘို့ဘဲ။ သူတို့ငယ်ရာက ကြီးလာတယ်ဆိုတာ မေ့နေတယ်။ သတိပေးဖို့ လိုလာပြီနော်...။
"ဟဲ့ .... မီးငယ်"
"အိုး မိုင်ဂေါ့(ဒ်) လန့်လိုက်တာ မမရယ် ဘာလဲ။"
"ဟား ဟား ဟား ... နင်ကလဲလန့်ရတယ် ရှိသေး၊ ငါပစ်ကနစ်ထွက်မလို့ လိုက်မလား။"
"ဟင့်အင်း မလိုက်ချင်ဘူး ၊"
"ကျော်မြင့်တို့ပါတယ်နော် နောက်ပြီး သူတို့အုပ်စုမှာ နင်ခိုက်နေတဲ့ ညီညီလဲပါမှာ"
"နေပါစေ အခုငါအနားယူမလို့ ဒီကောင်တွေ စောက်သုံးကျမှာမဟုတ်ဘူး အားအားရှိ စာ စာ နဲ့ သေနေတာ၊ ငါတို့တောင် အေး အေး နေသေးတာဘဲ"
"ဟင်... နင်ကလဲ အမျိုးမျိုးဘဲ"
"နင် တို့ ဘယ်တော့သွားမှာလဲ"
"မနက်ဖြန်"
"ဟင်း ... ဒါဆို မနက်ဖြန် အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်ထဲ မေမေလဲမရှိ။ နင်လဲမရှိ။ ဖေဖေကလဲ သူ့သူငယ်ချင်း အိမ်သွားမှာ"
"အေးပေါ့... အဲ့ဒါကြောင့် နင့်ကိုခေါ်တာပေါ့။"
"ကိစ္စမရှိပါဘူး။ သွားမှာသာ သွားပါ။"
"နင် နေရဲလို့လား"
"ကြည့်ပေါ့"
ပြောသာပြောတယ် ကျောချမ်းနေမိတယ်။ အခုတလော ကျမတို့တဝိုက်မှာ သူခိုး ပူနေတယ်လေ တစ်ယောက်ထဲနေတုန်း သူခိုးလာရင်တော့ ဟင်း ဟင်း..."
"အေးလေ ဒါဆိုလဲ ပြီးရော ငါကနင့်သနားလို့ ခေါ်တာ"
"ရပါတယ် မမရယ် ငါနေရဲပါတယ် နင်သာ ရေနစ်မသေဘို့ ဂရုစိုက်"
"သေနာမ နိမိတ်မရှိ နမာမရှိ"
ကျမတို့ညီအမနှစ်ယောက် နောက်ယင်းပြောင်ရင်းနဲ့ ညဉ့်နက်လာတာမို့ အိပ်ယာဝင်လိုက်တယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ မေမေတို့ အိမ်မှာ မရှိတော့ဘူး။ ကျမတောင် မမနှိုးလို့နိုးလာတာ။ ကျမကို နမ်းပြီး နှုတ်ဆက်တယ်။
"ဟိုအရင်က မာဖီးယားဂိုဏ်းမှာ သေခါနီး နမ်းကြတယ်တဲ့"
"ဟဲ့ မသာမ သွားခါနီး လာခါနီး နင်နော်"
"ဟဲဟဲ မမကလည်း စိတ်ကြီးဘဲ နောက်တာပါ ဒါနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီပါလား။ ကားထဲမှာ အနှိုက်ခံနေရအုံးမယ် ဒါမှမဟုတ် ရေထဲမှာ အောက်ကနေလာပြီး လက်ကြီးနဲ့"
"တော်တော့ စောက်ကောင်မ အသက်က ငယ်ငယ်လေးရှိသေး ။ ဒါတွေတတ်နေဘီ နင်တော့လား မြန်မြန်လင်ရအုံးတော့ မှာဘဲ"
ဟုတ်ပါတယ်ရှင် မမဟာ သိပ်ရှက်တတ်တာဘဲ။ တစ်ခါမှ ဒီလိုညစ်ပတ်တဲ့ စကားတွေ ထွက်တာမကြားဖူးဘူး။ ဟိုအရင်တစ်ခါ ယောကျာ်းစပ်ခံရလို့ ငိုလိုက်တာ။ အခုတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပစ်ကနစ် ထွက်မယ်တဲ့။အေးပေါ့လေ အချိန်နဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်က စကားပြောလာပြီပေါ့။ ကျမလိုသာ မုဒိမ်းကျင့်ခံရရင်တော့ သူလန့်သွားမှာဘဲ ကျမတောင် စိတ်ခိုင်လို့ဘာမှမဖြစ်တာ။ သူ့လို ပျော့ညံ့တဲ့မိန်းကလေးဆို ယောကျာ်းဆိုတဲ့စကား တောင် နားထောင်ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ မတားသာဘူး လေ။ စောင့်ကြည့်ရုံဘဲ... ဘာမှတော့ အသက်အန္တရယ်ထိခိုက်လောက်အောင် ဖြစ်မယ်မထင်ဘူး။
မမထွက်သွားတော့ ကျမတစ်ယောက်ထဲ ကြောက်တော့ကြောက်မိတယ်။ ကံကြမ္မာဆိုတာ ပြောမရဘူးလေ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာဘဲ လက်ကိုစိုစွတ်အေးစက်တဲ့ အရာတစ်ခု လာထိလို့ လန့်အော်လိုက်မိတယ်။ ဟူး... ပါပီပေါ့ ပါပီ ဆိုလို့ ခွေးပေါက်စလေး မထင်လိုက်နဲ့ အရပ် ၆ပေ ရှိတဲ့ ဖေဖေ့ခါးလယ်လောက်ရှိတဲ့ ဧရာမအယ်ဇေးရှင်းခွေးကြီး ငယ်ငယ်ကချစ်စနိုးခေါ်ရင်း ပါပီလို့နာမည်တွင်သွားတာ။ ပညတ်သွားရာ ဓါတ်သတ်မပါလိုက်တာနော်။
သိပ်လိမ္မာတဲ့ခွေးကြီး ။ အိပ်ရာဘေးမှာ အမြီးတနံ့နံ့နဲ့ အစာတောင်းနေရှာတယ်။ ဆာရောပေါ့။ မေမေအစာကျွေးဖို့ မေ့ခဲ့တယ်ထင်ပါရဲ့။ ကျမလဲ သူရှိနေတာကိုအားတက်မိတယ်။ အခုနေ ကြောက်စိတ်တွေ ပျောက်သွားပြီလေ။
သူ့ကိုမွေးကာစလေးထဲက နို့ဗူးတိုက်မွေးထားတာ အခု အသက် (၇)နှစ်ရှိပြီ။ သူ့ရဲ့အကောင်းဆုံး အချိန်ပေါ့။ ငယ်ငယ်ကလို မမြူးတော့ဘူး။ ရင့်ကျက်တဲ့ ပုံစံနဲ့ အားကိုးချင်စရာပါဘဲ။ တစ်အိမ်သားလုံးထဲမှာ မေမေ့ကိုအချစ်ဆုံး။ ကျမတို့ဘယ်လောက် ကျွေးကျွေးမွေးမွေး မေမေဘဲ ဘာလို့လဲတော့မသိဘူး။ အခုတော့ ဘယ်သူမှမရှိလို့ အစားလာတောင်းနေပြီ။အခုတော့ ဘယ်သူမှမရှိလို့ အစားလာတောင်းနေပြီ။
"ကဲ လာလာ နင့်ကိုကျွေးမယ် ပြီးရင် ငါ့နားမကပ်နဲ့တော့ ဟုတ်လား ပါပီ ကောင်စုတ်"
ခြေနဲ့တစ်ချက်ခတ်ပြီး အိမ်နောက်ဖေးခေါ်သွားတယ်။ သူ့အစာက အမဲပြုတ်နဲ့ ထမင်းဘဲ သိပ်ကြိုက်တာ ငှက် ပျောသီးလဲ စားတာဘဲ။ နို့အေးချောင်းလဲ စားတာဘဲ။ လူတွေစားတာ အကုန်လိုက်စားတယ်။ သူ့ရှေ့မှာ ဘာမှမစား ရဲဘူး။ မြင်တာနဲ့ ကောက်ဝါးနေတယ်။ နို့ဆီအကြိုက်ဆုံးဘဲ။ တစ်ခါက နို့ဆီဗူး စားပွဲပေါ်တင်ထားတာကို ကိုက်ဖေါက်ပြီး ယက်နေတယ်။ နို့ဆီတွေကုန်ရော။ နို့ဆီကုန်တာအရေးမကြီးဘူး။ သူ့ပါးစပ်တွေ ရှကုန်တယ်လေ။ မေမေဆို မျက်ရည်တောင်ကျတယ်။ ဒီနောက်ပိုင်းသူ့ကို အဆာမခံဘဲ အချိန်တန်ရင် အစာကျွေးပေးရတယ်။ အခုလဲကြည့်လေ သူ့အချိန်နဲ့ အစာမစားရတော့လာတောင်းတာကိုး။
"ကဲ စား ငါလဲစားလိုက်ဦးမယ် စားပြီးအိမ်ရှေ့သွားနေ ဘယ်မှလျှောက်သွားမနေနဲ့"
ကျမလဲ မေမေအဆင်သင့်လုပ်ထားခဲ့တဲ့ ကော်ဖီနဲ့ ပေါင်မုန့်ကို အဝစားလိုက်ပါတယ်။ လူကအားပြည့်နေချိန် မဟုတ်လား။ များများစားပေးမှပေါ့။ ပြီးတော့ ပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ သီချင်းဖွင့်နားထောင်နေမိတယ်။ မေမေအရင်က အရမ်းကြိုက်တဲ့ ဒေါနာဆမ်းမားရဲ့ အခွေပေါ့။ ခေတ်မကုန်ပါဘူး။ ကျမလဲကြိုက်ပါတယ်။ နားထောင်ရင်းနဲ့ လဖ်လဖ်တူဘေဘီ ဆိုတဲ့ သီချင်းလဲရောက်ရော တီးလုံးပြောင်းသွားပြီး နှေးသွားတယ်။ အဆိုတော်ရဲ့ အသံကို ဦးစားပေးထားတယ်။ အဆိုတော်ရဲ့ ဆွဲဆွဲငင်ငင်ညီးတွားသံဟာ ကျမရဲ့အေးစက်နေတဲ့ ရမ္မက်မီးပုံကို တစတစပြန်ပြီး တောက်လောင်လာစေပါတယ်။ နားထောင်ဘူးတဲ့ လူတွေကတော့သိမှာပါ။ အင်မတန်စောက်ပတ် ယားကျိကျိအလိုးခံချင်လွန်းလို့ မချိမဆန့်ငြီးတွားသံနဲ့ ဆိုထားတဲ့သီချင်းပါ။ သူတို့ဂီတလောကရဲ့ လိင်ဆုမဘွဲ့ကို ပေးထားတယ်။
ကျမလဲဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ သီချင်းအကျယ်ကြီးဖွင့်ပြီး တစ်ခန်းဝင်တစ်ခန်းထွက်နဲ့ ဆန္ဒတွေပြေလိုပြေညား လျှောက်သွားနေမိတယ်။ အခုမှ သတိရတယ် မေမေ့ဆီမှာ ဖက်ရှင်စာအုပ်တွေရှိတယ်။ ကျောင်းပြန်တတ်ရင် ဝတ်ဖို့ ဒီဇိုင်းထိုင်ရွေးနေတာမှ ကောင်းအုံးမယ်။ ဒါမှစိတ်ငြိမ်မယ် မဟုတ်လား။ ဖက်ရှင်စာအုပ်တွေ တစ်ထပ်ကြီးဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ အံဆွဲနဲ့အပြည့်ဘဲ။ မေမေက စာအုပ်လဲဝါသနာ ပါတယ်လေ။ နောက်ဆုံးပေါ်ဖက်ရှင်တွေကတော့ ဘားမားနဲ့မကိုက်သေးလို့ ပယ်ချလိုက်ရတယ်။ သိတယ်မဟုတ်လား ဘားမားက (၁၀) လောက်နောက်ကျနေမှ။
၁၉၉၀ ပြည့်နှစ်လောက်က ဖက်ရှင်စာအုပ်များရှိသေးလား မသိဘူး။ အင်န်းတစ်ပေါ့ တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ် ကုန်သွားတောင်မရှိပါဘူး။ ကျမကြိုက်တဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်မှ မတွေ့ဘူး။ ဟို့အောက်မှာတော့ ထူးထူးဆန်းဆန်း ပလပ်စတစ်အိတ်ထဲထည့်ထားတဲ့ စာအုပ်တွေကိုတွေ့လိုက်တယ်။ စိတ်ဝင်စားလာလို့ ထုတ်ကြည့်မိတယ်။ အသစ်ကျပ်ချွတ်တွေဘဲ။ တစ်အုပ်ကိုလှန်လိုက်တယ်။ 'အို' ကျမအရွယ်ကောင်မလေးတွေ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ပုံစံ အမျိုးမျိုးရပ်နေကြတယ်။ ဘာလုပ်တာလဲ မဂ္ဂဇင်းနာမည်က ဟတ်စလာတဲ့။ တစ်ခါမှမကြားဘူးဘူး။ ကြုံမှ မဂ္ဂဇင်းရောင်းတဲ့ဆိုင်တွေမှာမေးရအုံးမယ်။ အခုတော့ ပြီးအောင်ကြည့်လိုက်အုံးမယ်။
တစ်ပုံပြီးတစ်ပုံကြည့်ရင်း လန့်လာပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ သူတို့လေးတွေ မရှက်မကြောက် ကိုယ်တုံးလုံးရိုက်ပြီး တစ်ကမ္ဘာလုံးအနှံ့ပြနေတာ လန့်စရာမကောင်းဘူးလား။ ဒီမှာကြည့်အုံး ကောင်မတစ်ကောင် စောက်ဖုတ်ကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နဲ့ ဖြဲပြထားတယ်။ ဒီမှာလဲ တစ်ယောက်စောက်ခေါင်းထဲ နို့အေးချောင်းသွင်းမဲ့ပုံမျိုး။ ဟောဒီမှာ ကုန်းပြီး ဖင်ကိုဖြဲပြထားတယ်။ သူတို့လှတယ်ဆိုတာမှာ စက်စက်ယိုလှတာ။ ရက်ရက်စက်စက် လှတာ။ အသားလေးတွေဖွေးလို့။ မျက်လုံးပြာတွေနဲ့ ဆံပင်ငွေရောင်လေးတွေနဲ့။ ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ မဂ္ဂဇင်းဖတ်တဲ့လူကို ဖိတ်ခေါ်နေတယ်။ သူတို့လှလွန်းလို့ ကျမတောင်သွားရည်ကျမိတယ်။ ကိုယ်ကလဲ မလှတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့လိုကြည့်လိုက်တဲ့ ယောင်္ကျား လီးတောင်လာအောင် မလုပ်နိုင်ဘူး။ စောက်ခေါင်းရဲရဲလေးတွေ မာပြီး ပြုံးပြနေပုံဟာ ကိုယ်တော်ချော်တွေ ရှူံးစေလောက်တယ်။
ကျမမေမေဟာ လိုင်းစုံဘဲ။ စာအုပ်တစ်အုပ်ပြီး တစ်အုပ်ကြည့်ယင်း နောက်ဆုံးတစ်အုပ်မှာ အရင်ဟာတွေလို ရှိုးမဟုတ်တော့ဘူး။ စုံတွဲတွေဖြစ်လာပြီ။ ကောင်မတွေလဲ အရင်ဟာတွေလောက် မချောတော့ဘူး။ လူသားပိုဆန်လာတယ်လို့ ပြောရမလား။ အခုနဟာတွေကျတော့ နတ်သမီးတွေလိုပါဘဲ။ အခုမှစစ်စစ်တွေ မြင်ရတယ်။ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ အားရပါးရးလိုးနေပုံတွေတွေ့တော့ ကျမစိတ်တွေ သောင်းကျန်းလာတယ်။ ပုံလဲကြည့် စောက်ဖုတ်ကိုလဲ ကလိပေးနေမိတယ်။ အရည်တွေ ရွှဲလို့ လိုးပုံတွေက ကြောက်စရာကြီး နည်းပေါင်း ၂၀၀ ကျော်တယ်။ မစဉ်းစားဘူးတဲ့ ရက်ရက်စက်စက် နည်းတွေလဲပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင် ခံစားမိသလိုဖြစ်လာမိတယ်။ စာအုပ်ဆုံးခါနီးမှာတော့ တိရစ္ဆာန်တွေနဲ့လိုးနေပုံတွေ မိန်းမတစ်ယောက်ဆို မြင်းလီး အဆုံးဝင်တာတောင် အားရပါးရကော့ပေးနေတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်ကလိတာတောင် အားမရတော့ဘူး။
ဒီတော့ တစ်ခုခုရှာရတော့တာပေါ့။ ဟော ဘိုမတစ်ယောက်ကို ရောမခွေးကြီးတစ်ကောင်က လိုးနေတဲ့ပုံ။ ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ။ အကြံရပြီ ဒါပေမယ့် နဲနဲတော့စွန့်စားရမှာပေါ့။ ကျမဆီမှာ ပါပီရှိသားဘဲ။ သူကောင်းရင် လင်ယူစရာ တောင် လိုမှာမဟုတ်တော့ဘူး။ ဒီကောင်ကြီး သဘောကောင်းပါတယ်။ သခင်တွေကို ဆိုရင်ပေါ့။ ထိုင်ဆိုထိုင် ထဆိုထဘဲ။ အခုလဲ ဒီလိုဘဲခိုင်းရမှာဘဲ။ ပြောနေတာ ကြာတယ်။
"ပါပီ ဟေ့ ပါပီ လာလာ လာလာ ဒီမှာမုန့်လာယူ လာခဲ့ လာလာ လာလာ"
သီချင်းသံကိုဖောက်ပြီး ပါပီကိုလှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ဘော်ဒီနဲ့ မလိုက်အောင်လျားကနဲ အခန်းထဲခုံဝင်လာတယ်။ ဟင်းးး စားဖို့ဆိုပထမတန်း ဒါပေမယ့် စားရမှာပါ မုန့်တော့မုန့်ဘဲ အာပုံဆိုတဲ့မုန့်ပေါ့။ လူသားလှလှလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို နင်စားရမှာ မပူနဲ့။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ သူ့ကိုလည်း လန့်အောင်လုပ်လို့မဖြစ်ဘူး။ ချော့မော့လုပ်ရမှာဘဲ။ ပါပီကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ ဒေါနားဆမ်းမားရဲ့ သီချင်းက တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ပေါ့။ ပါပီရဲ့ အမွှေးနုနုလေးတွေက ယုန်မွှေးလောက်ကို နူးညံ့ပါတယ်။ အမွှေးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ သောင်းကျန်းလာပါတယ်။ မသိမသာနဲ့ သူ့လီးကြီးကို လက်လျိုပြီး စမ်းကြည့်လိုက်တယ် တော်တော်ကြီးတာဘဲ။
အဲ တစ်ခုတော့ ပြောရအုံးမယ်။ ပါပီကမိန်းမ မရသေးဘူး။ သူနဲ့သင့်တော်မဲ့ ကောင်မမတွေ့သေးလို့ မေမေက မပေးစားတာ။ ခွေးလူပျိုဆိုပါတော့။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ပြီး ပါပီကို ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ သူကလူနဲ့ အိပ်ရမယ်ဆို သိပ်သဘောကျတာ။ သူ့နှုတ်သီးအေးအေးကြီးကို စောက်ဖုတ်မှာတေ့ပေးတော့ အင်မတန်သန့်လှတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်ကို တစ်ချက်နမ်းပြီး မျက်နှာလွှဲ သွားတယ်။
"ဟဲ့ စောက်ကောင် နင်ကများလာပြီး မာနကြီးပြနေတယ် ဟင်းးး နေအုံး နင့်ကိုငါလုပ်ပြမယ်"
ပြောပြောဆိုဆို အိမ်နောက်ဖေးဘက် ထွက်လာခဲ့မိတယ်။ ဒီကောင်ကို ငမ်းငမ်းတတ်အောင် လုပ်တဲ့နည်းရှိတယ်။ နဲနဲတော့ ညစ်ပတ်မှာဘဲ။ ကြောင်အိမ်ထဲက နို့ဆီဘူးထုတ်လိုက်တယ်။ မေမေ့အခန်းထဲတော့ ပြန်မသွားတော့ဘူး။ အခန်းတွေညစ်ပတ်ကုန်မှာ စိုးလို့ပါ။ ကျမအခန်းနဲ့ ရေချိုးခန်းကြားက စတိုခန်းလေးထဲမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ စတိုခန်းထဲမှာ တွေ့ရတဲ့ ဖျာကြမ်းတစ်ချပ်ကို ကြမ်းပေါ်မှာခင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တအိအိကျဆင်းလာတဲ့ နို့ဆီတွေပေါ့။ ကျမနို့တွေပေါ်မှာ ပြောင်လက်နေတဲ့ အကြောင်းလေးတွေနဲ့ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတယ်။ နို့နှစ်ဖက်လုံးမှာလဲ ကျေနပ်လောက်အောင် ရပြီဆိုတာနဲ့ လက်နဲ့လျှောက်လိမ်းလိုက်တယ်။ နို့တွေ ဟာတင်းမာပြောင်လက် လို့ ကြွေရည်သုတ်ထားသလိုဘဲ။
အဲဒီနို့ဆီတွေ ရွှဲနေတဲ့လက်ကို ဗိုက်မှာလိုက်သုတ်ပြီး ဗူးထဲက နို့ဆီတွေကို စောက်ဖုတ်မှာထပ်လောင်းလိုက်တယ်။ ပါပီက နို့ဆီကြိုက်တယ် မဟုတ်လား။ ဒီတော့ အတွင်းရောအပြင်ရော နှံ့အာင်သုတ်ထားပေးလိုက်တယ်။
အပြင်မှာ နို့ဆီတွေ ရွှဲနေပြီး စောက်မွှေးနုနုလေးတွေဟာက ပိလို့နေတယ်။ ရေစိုနေတဲ့ဘဲပေါက်စလေးတွေ လိုဘဲ။ အခေါင်းမှာ နို့ဆီနှုတ်ခမ်းကိုတေ့ပြီး ခပ်များများလေး လောင်းထဲ့ပေးလိုက်တယ်။ နို့ဆီဝင်သွားလို့ ချွဲကျိတဲ့ အရသာဟာ တစ်မျိုးခံလို့ကောင်းနေပါတယ်။ နို့ဆီတွေနဲ့ စေးကပ်နေပြီး စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ပြစ်ချွဲနေတယ်။ လက်ကျန်နို့ဆီနဲနဲကို ပေါင်မှာသုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့
"လာလာ လာ ပါပီ လာလာလာ တောက်တောက်တောက် တောက်တောက်တောက် ပါပီလာခဲ့ ဒီမှာ နင့်အတွက်နို့ဆီတွေ လာ လာ"
ကျမပက်လက်အိပ်ရင်း ပါပီကိုလှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။ ကြောက်စိတ်နဲ့ ရမက်စိတ်တို့ကြောင့် အသံတွေဟာ တုန်ရီလို့နေတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တာပေါ့။ မတော်လို့ နို့ကိုဖြစ်ဖြစ် စောက်ဖုတ်ကိုဖြစ်ဖြစ် ကိုက်လိုက်ရင်...ဖြစ်ပြီးမှတော့ မထူးတော့ဘူး ဒီကောင်ကြီး ဒီလောက်ရိုင်းမှာတော့ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ထုံးစံအတိုင်း အခန်းထဲ ဝုန်းကနဲ ဝင်လာတယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေက တဝင်းဝင်းတောက်နေပြီ။ လျှာကြီးက တစ်ထွာကျော်လောက် အပြင်ကို တန်းလန်းကျနေလေရဲ့။
"လာ လာ ဒီမှာ နင့်အတွက် နို့ဆီတွေ"
ပေါင်ကိုလိမ်ယှက်ပြီး ပါပီကို ခေါ်လိုက်တယ်။ အံ့သြတဲ့ပုံစံနဲ့ တစ်လှမ်းချင်း ကျမဆီကိုလာပြီး ပထမနို့တွေကို နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စယက်ပါတော့တယ်။
"အိုးးး အားးးး အမယ်လေး ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ ပါပီရယ် အားးး အားးး အ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ရှီးးးး"
ကျမပါးစပ်ထဲက မနေနိုငဘဲ ရမက်သံတွေထွက်လာရပါတယ်။ သိပ်ကောင်းတာဘဲ လူတွေထက်တောင် ကောင်းသေး သူ့လျှာကြီးက ရှည်လဲရှည် ကြမ်းလဲကြမ်းတော့ အင်မတန် အရသာ ရှိလှပါတယ်။ သူနို့ကို ယက်နေ တာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပါတယ်။
လျှာနီနီကြီးနဲ့ တရှဲရှဲ နို့သံတွေကို အသံထွက်အောင်ယက်နေတာ ကျားလျှာနဲ့ အတိုက်ခံရသလိုပါဘဲ။ တစ်ကိုယ်လံုံးအသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး မောလာတယ်။ နို့တွေလဲ ဖောင်းကြွနီရဲလို့လာရဲ့။ သူ့ခေါင်းကို အားမလို အားမရနဲ့ ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ခေါင်းကိုလက်နဲ့ထိန်းပြီး ကျမလိုးချင်တဲ့ နေရာတွေကိုလိုက်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပါပီက သဘောကောင်းပါတယ်။ ကျမခိုင်းတဲ့အတိုင်း တသွေမတိမ်းလိုက်လုပ်တယ်။ ခွေးလူပျိုဆိုတော့ ဝတ်တော့မှ သိတယ်ထင်ပါရဲ့။ နို့နှစ်ခုလုံးမှာရှိတဲ့ နို့ဆီတွေပြောင်နေအောင်ယက်ပြီးသလို ကျမလဲနို့တွေ စပ်ဖျင်းပြီး နီရဲလာပါပြီ။ အခုမှပိုလှလာ သလိုဘဲ။ သူ့ဟာက တရွေ.ရွေ.နဲ့ ဗိုက်သားကို ရှောက်ယက်ပေးနေတယ်။ တရွေ.ရွေ.ပေါ့။ အသဲယားစရာကြီး တဖြေးဖြေး စောက်ဖုတ်ဆီသွားနေတယ်။ ရင်ထဲကလှိုက်လှိုက် လှိုက်လှိုက်ဖြစ်လာတယ်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဒူးခေါက်ကွေးကနေဆွဲကိုင်ပြီး ဖြဲပေးလိုက်တယ်။
ပထမတော့ သူ့လျှာကြီးဟာ အပေါ်ယံကိုပြောင်နေအောင် ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ တကယ်ပါ ယက်တဲ့နေရာမှာ လူတွေထက်တော်ပါတယ်။ ခွေးအမြီးဖြတ်ပြီး လင်လုပ်ရတာပိုကောင်းမှာပါ။ အစစအရာရာ ကိုယ့်လက်ကိုယ့်ခြေ ကြီးဘဲ။ တံစဉ်းတစ်ချောင်းလို ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကြီးထိုးဝင်လာပါတယ်။
"အားးးး"
မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် အရသာရှိလွန်းလို့ လည်ပင်းကြောတွေထောင်ထအောင် ကုန်းအော်ပစ်လိုက်တယ်။ နူးညံ့တဲ့စောက်ခေါင်းကို လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ယက်ခံရတာ ဘယ်လိုနေမယ်ထင်လဲ။ ခံဘူးတဲ့လူဘဲ သိမယ်။ စောက်စေ့ကို မော့ယက်လိုက်တိုင်း တစ်ခါပြီးသွားတယ်။ ချက်ချင်းဘဲ စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေ နီရဲလာတယ်။ စောက်ဖုတ်လဲ ငုံပြီးဖောင်းလာတယ်။ စောက်စေ့ဟာခွေးရဲ့လျှာကို အရသာတွေ့လွန်းလို့ တဆတ်ဆတ်နဲ့ တုန်လို့နေတယ်။ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားဟာ စကားပြောတော့မဲ့ပုံနဲ့ ဟစိဟစိဖြစ်နေတယ်။ ခွေးရဲ့လျှာဟာ ဟိုးအဆုံးထိဝင်ပြီး သားအိမ်အစပ်ကိုတောင် သွားယက်မိတယ်။ ဒီတစ်သက်ဒါမျိုးတစ်ခါဘဲရမယ် ဆိုတဲ့အသိနဲ့ အစွမ်းကုန်ဖြဲပေးထားလိုက်တယ်။
"ပါပီ အဟိုး ပါပီ ယက် ယက် အထဲမှာ နို့ဆီတွေရှိသေးတယ် အိုး အား အမေ့"
ကြမ်းပြင်မှာ ကျမလူးလိမ့်နေပုံဟာ ဆားပက်ခံထားရတဲ့ တီကောင်တစ်ကောင်လိုပါဘဲ။ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး လျှာကြီးနဲ့အမွှေခံရတာကိုး။ ၁၅ မိနစ်အတွင်း ဘယ်နှကြိမ်တောင်ပြီးသွားလဲ မသိလိုက်ဘူး။ ကျမစောက်ခေါင်းလဲ ပြောင်သလင်းခါသွားဟန်တူတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေလဲ ပါပီယက်ပစ်လိုက်တာဘဲ။ ကြိုက်လဲကြိုက်ပုံရတယ်။ တစ်စက်မှ အဖိတ်အစင်မရှိဘူး။ ကျမသိပ်မောလာတာနဲ့ သူ့ခေါင်းကို ဖယ်ပစ်လိုက်တယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲချွေးတွေရွှဲလိုပေါ့။ သူ့ကိုအနားဆွဲပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးနေမိတယ်။ လီးကယောင်္ကျား တွေ လီးလောက်တုတ်ပါတယ်။ အရှည်ကတော့ တော်တော်ရှည်တယ်။ တောင်လေ ရှည်လေဘဲ။ ကျမလက်ထဲမှာတော့ အပြင်သိပ်မထွက်လာဘူး။ သူ့ကိုပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်တယ်။ နဲနဲတော့ခက်တာပေါ့။ မရွံမရှာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့တေ့စုပ်မိတယ်။
"တိန် အုဝု အုဝုဝု အူးးး တိန် အူဝူးး ဝူးးး အူး ဝူးး ကိန် ကိန် အု ဝု ဝူးးးး"
ခွေးလဲ ဖီလင်တက်လာတာပေါ့။ ပါးစပ်ကအော်သံတွေ ထွက်လာတော့တယ်။ သိသိသာသာဘဲ။ အရသာရှိလို့ တိုးတိုးလေးနဲ့ လှိုက်မောသံလေး။ နောက်ပြီး သူပက်လက်အနေအထားကနေ ပုံစံမပြောင်းအောင် ဟန်ချက် ထိန်းထားပေးလေရဲ့။ ကျမရဲ့အာငွေ့ကြောင့် သူ့လီးဟာရှည်ရှည်ပြီး ထွက်လာပါတယ်။ လည်ချောင်းထဲတောင်ဝင်နေပြီး ဆန့်လိုက်ရင်တော့ ဗိုက်ထဲအထိရှည်လာမလားဘဲ။ လီးထိပ်ကအရည်တွေလဲ စိမ့်ကျလာတယ်။ သူ့လီး စုပ်ရတာ တစ်ခုတော့ဆိုးတယ်။ နဲနဲညှီတယ်။ ဒါကတော့ဘယ်ခွေးမဆိုဖြစ်မှာပါဘဲ။ သူ့ကို မေမေတစ်ရက်ခြား ရေချိုးပေးတာဘဲ။ ဒါတောင်ညှီတယ်။ ပင်ကိုအနံ့ပေါ့လေ။ ပါးစပ်ထဲမှာ ကြာကြာမထားရဲလို့ သူ့ကိုအသာထူပေး ပြီး မတ်တပ်အနေအထားလုပ်လိုက်တယ်။ ခွေးမတ်တပ်ဆိုတာ လေးဘက်ထောက်ကိုပြောတာနော်။ ပြီးတော့ကျမ ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ခွေးမတွေလိုပေ့ါ။ ဒီနည်းက ကလေးကအစသိတာ မဟုတ်လား။ ခွေးတွေမိတ်လိုက်တာ တွေ့နေကြဆိုတော့ ကလေးဘဝထဲက သိနေတာပေါ့။
"ပါပီ ပါပီ လိုး လိုး လာပါဟဲ့ ပြူးပြဲကြည့် မနေနဲ့"
ခွေးကို ဂုတ်ကကိုင်ပြီး ကျမနောက်ကို ဆွဲခေါ်လိုက်ရတယ် ပြီးတော့ သူ့ရှေ့လက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲပြီး ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ ဒီတော့ သူလဲသဘောပေါက်လာသားဘဲ။ ဟိုစမ်း ဒီစမ်းနဲ့ စောက်ခေါင်းဝကို ရှာနေတယ်။ စိုအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကြီးဝင်လာသလို အခုလဲ သူ့လီးဟာ ရှောကနဲ ဝင်လာပါတယ်။ လီးဟာ တရစ်ချင်းတရစ်ချင်း ဝင်လာလိုက်တာ သားအိမ်လည်တိုင်ထဲတောင် ဝင်သွားတယ်။
"အားးးး အ အ အ အားးး"
ကောင်းလဲကောင်း နာလဲနာတယ်။ လူလီးနဲ့တော့ မတူတာအမှန်ဘဲ။ သူ့လီးက ကြမ်းတမ်းတဲ့အရေပြား မရှိဘူးလေ။ ပန်းနုရောင် အသားဆိုင်ဘဲရှိတာကလား။ နောက်ပြီး အလိုလိုချောနေတော့ ခံရတာသိပ်အရသာ ရှိတာဘဲ။ လီးလဲအဆုံးဝင်သွားရော ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းတွေက ဖမ်းညှစ်သလို သူ့ရဲ့လီးကြီးကလဲ ပိုကြီးလာတယ်ထင်ပါရဲ့။ ပြီးတော့ ခွေးတွေရဲ့ထုံးစံအတိုင်း ဖင်ချင်းဆက်အနေအထားဖြစ်အောင် ပုံစံပြောင်းလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား လေးဘက်ထောက်ရက် ဖင်ချင်းဆက်နေတယ်လေ။ သူ့လီးကတော့ ပြန်မထွက်တော့တာ သေချာတယ်။ အထဲမှ ကြပ်သိပ်ပြီး လူတွေလို ပြန်ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီးမဆောင့်ဘူး။ လီးကို တိုလိုက်ရှည်လိုက်ပြီး ဆောင့်တာ။ အနေမပျက်ဘူးပေါ့။
"အားးး အားးး အင် အားးး အင်းး ပါပီရေ ဆောင့်စမ်း ဆောင့်စမ်း"
ကျမနှုတ်ခမ်းက အားမလိုအားမရပါပီကိုတွန်းအားပေး နေမိတယ်။ ပါပီလဲစိတ်ကြွလာဟန်တူတယ်။ တအီအီ နဲ့ ညီးယင်း လီးက သားအိမ်ကိုအားနဲ့ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ မြည်အောင်ဆောင့်နေလေရဲ့။ ကျမဖင်ကိုကော့ကော့ ပေးနေမိတယ်။ လီးဟာ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လည်နေသလိုဘဲ။ သေးသေးနဲ့ ရှည်ရှည်ဆိုတော့ စောက်ခေါင်းမနာဘူးပေါ့။ သားအိမ်ကို ဆောင့်တာတစ်ခုဘဲ ပြောစရာရှိတယ်။ ကျမတို့ကြိုက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ ယောက်ျားတွေ ထက် သူကပိုတောင် အလိုးကောင်းသေး။ ကျမအရည်တွေ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲကျတာ ခနခနဘဲ။ စိတ်ကအရမ်းပါနေတာကိုး။ ဟိုအရင် ယောကျာ်းတွေလိုးတုန်းက ဒီလောက်စိတ်မရှိဘူး။ အခုအင်မတန် စိတ်အားထက်သန်နေလို့ ခနခနပြီးသွားတယ်။
ပါပီလဲအားကုန်လောက်အောင် ဆောင့်ပြီးတော့ သူ့သုတ်ရည်နွေးနွေးလေးတွေ ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံ တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ ကျမလဲ စောက်ခေါင်းကြွက်သားတွေနဲ့ သူ့လီးကို စုပ်နေမိ တယ်။ တတိန်တိန် တဂိုင်ဂိုင်နဲ့ လီးကိုအတင်းချွတ်ယင်းအော်နေလေရဲ့။ နေလို့မတတ်တော့ဘူး ထင်တယ်။ ကျမလဲနောက်ဆုံးအကြိမ်ပြီးသွားတယ်။ ဒီတစ်ခါ ပိုများထွက်လေသလားဘဲ။ ကျမညှစ်အား ရှော့ပေးတာနဲ့ သူ့လီး ကျွတ်သွားလေရဲ့။ အခုကျတော့လဲ နဂိုရ်အတိုင်း သေးသေးလေးဘဲ။ ကျမမောမောနဲ့ ပက်လက်လှန်အိပ်နေမိတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှာအရည်တွေ ပြည့်နေတုန်းဘဲ။ စောက်ဖုတ်အပြင်ကိုတောင် နဲနုဲယိုနေသေးတယ်။ ပါပီဟာ ကျမကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေပြန်တယ်။ အင်မတန် နူးနူးညံ့ညံ့ယက်တာ။ စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်သမျှ ဘာမှမကျန်အောင် ယက်ပစ်လိုက်တယ။ ကျမစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာမလိုနဲ့ နှုံးကလဲနှုံး မောကလဲမောတာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။ ပါပီဘာတွေ ဆက်လုပ်မှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။
"ကရင်း ရင်း ကရင်း ကရင်း ကရင်း"
ဘယ်လောက်ကြာဘဲလ်မြည်နေတယ် မသိဘူး။ ပါပီအတင်းကိုက်နှိုးမှ နိုးတော့တယ်။ ဒုက္ခဘဲ မေမေတို့များလား။ အဝတ်အစားတွေ ကမန်းကတန်းဝတ်ပြီး တံခါးဝကိုပြေးရတယ်။ ပါပီက တကောက်ကောက်လိုက်နေလို့ မောင်းထုတ်ရသေးတယ်။ ဒါလဲမရပါဘူး လိုက်လာတာဘဲ။
"ကောင်မစုတ် နေ့လည်ခင်းကြီး သေနေလား တီးလိုက်တာ တစ်နာရီလောက်ရှိနေပြီ"
မမက သူ့ထုံးစံအတိုင်း ဆူဆူဆောင့်ဆောင့်နဲ့ ပြောပြီးဝင်လာတယ်။ သူလား ၁နာရီကြာအောင် တံခါးဝမှာ ရပ်နေမှာ။ ၏
"ငါမှ နေမကောင်းတာ"
"ငါ အခု ဒေါက်တာခေါ်လာတယ် ကြည့်စမ်း ဘယ်သူလဲလို့"
"အိုးးး"
မမနောက်က ကပ်ပါလာတဲ့လူကို သတိမထားမိဘူး ညီညီပါ။ ကျမအသဲစွဲ ချစ်တဲ့ညီညီပေါ့။ ကျမကို မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြရင်း ခပ်တည်တည်ဝင်လာတယ်။ သူ့နောက်က မမနဲ့ ဘာလိုလို သတင်းထွက်နေတဲ့ ညီညီတို့ အုပ်စုက ဟင်နရီဆိုတဲ့ ငတိပါလာတယ်။ သူလဲကျမကို မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ်လေ။ ဘယ်လို ဘရုတ်သုက္ခကောင်တွေခေါ်ပြီး ကျမရဲ့ငြိမ်းချမ်းတဲ့ နေ့လည်ခင်းကို လာဖျက်ဆီးတယ်မသိဘူး မသာမ။
"ကဲ ဒါကဘယ်လို အစီအစဉ်နဲ့ ကြွချီတော်မူလာကြတာလဲ"
"ဟိုမှာလေ ကိုယ်တော်ချောက နင်နေမကောင်းဘူးဆိုတာနဲ့ ပစ်ကနစ်မလိုက်တော့ဘူး နင့်ဆီသွားမယ်လို့ အတင်းလုပ်နေလို့ ငါတို့ပါလိုက်ခဲ့ရတယ်"
"အံမာ သူနဲ့ငါနဲ့က ဘယ်တုန်းကများသိလို့ ငါ့ဆီလာရတာလဲ"
"ဟာကွာ လေစိမ်းတွေ မတိုက်စမ်းပါနဲ့"
"သွားစမ်းပါ အရင်တုန်းကတော့ ကျွဲလူးတဲ့အိုင်မှာ ငါးဖမ်းနေပြီးတော့"
"အိုး ဒါက ဒို့ကကြိုးစားနေလို့ပါ နှင်းနှင်းရယ် ဒါပေမယ့် ဒို့ရင်ထဲမှာ မင်းဟာ ထာဝရရှိနေပါတယ်"
"တောမှာသွားပြော"
"ကဲ ကဲ နှစ်ယောက်တွေ့တာနဲ့ ကိုက်မနေကြနဲ့ ဒို့ဆီမှာ ဗီဒီယိုတွေပါတယ် ကြည့်ရအောင်"
"ကျမ ဝမ်းသာသွားပါတယ်။ ပျင်းစရာ ကောင်းတဲ့ နွေနေ့လည်ခင်းကို ဗီဒီယိုကြည့်ပြီး အချိန်ဖြုန်းတာထက်ကောင်းတာ ဘာများရှိမလဲ"
"ဟယ် ဘာကားတွေလဲ"
"သရဲကား ချည်းဘဲလား နင်တို့ကလဲ အားအားရှိ ဒါဘဲကြည့်နေ"
"သရဲ ချည့်ဘဲ မဟုတ်ဘူး ဘလူးလဲပါတယ်"
"မညစ်ပတ်နဲ့နော် သူများအိမ်မှာ"
"ဟ ဘာညစ်ပတ်လို့လဲ"
"ဘာလို့ ဘလူးကားလို့ ပြောတာလဲ"
"အဟတ် ဘလူးကားမို့ ဘလူးကားပြောတာ မယုံရင်ကြည့်"
"ကဲ ကဲ လျှာရှည်မနေနဲ့ ဧည့်ခန်းကို လာကြ နင်တို့ကို စောင့်မနေနိုင်ဘူး"
ကျမတို့ ၄ယောက်သား ဧည့်ခန်းကို တန်းစီသွားကြတယ်။ မမကြီးပြီးတော့ ဟင်နရီ ပြီးတော့ ကျမပေါ့ ညီညီက ကျမရဲ့လက်ကိုဖမ်းကိုင်တယ်။ ခါထုတ်ပစ်ပေမယ့် ခိုင်မြဲနေလို့ မကျွတ်သွားပါဘူး။ အော်တာတို့ ဘာတို့တော့ မလုပ်ချင်ဘူး ခေတ်နောက်ကျနေပြီ။ ဒီတော့ အသာငြိမ်နေလိုက်တယ်။ အရသာရှိမရှိတော့ မသိဘူး။ အခုလိုညီညီတစ်ယောက် ကျမကို ဂရုတစိုက်လုပ်နေတာကို သာယာမိတယ်။ ကျမသူ့ကိုတွေ့ကတည်းက ချစ်ခဲ့တာ။ အခုဆို ၃နှစ်ရှိပြီ။ သူလဲသိတယ်။ ကျမရဲ့ အသာပေးတာတွေကို သူတင်မကဘူး။ အတော်များများသိပါတယ်။ ကျမတို့အိမ်ကတောင် သိတယ်။ သူကတော့ ဥပေက္ခာပြုထားခဲ့တယ်။ ကျမမှာ ဘာလိုလို့လဲ။ ရုပ်ရည်ရော ဘော်ဒီရော ပစ္စည်းဂုဏ် မိဘဂုဏ်အကုန်အစုံ ရှိတာဘဲ။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘာမှငြင်းစရာ မရှိဘူး။ သူကတော့ ကျမကို ငြင်းခဲ့တယ်။ အခုမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မသိဘူး။
"သွား လာမကိုင်နဲ့"
"ဘာလဲ မချစ်တော့ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား"
"မသိဘူး"
ကျမ မူနေမှန်းလဲသိရော ပိုကဲလာပါတယ်။ ကျမရဲ့ လက်ကလေးတွေကို အသာညှစ်နယ်ရင်း ဖြတ်ကနဲ ပါးကိုခိုးနမ်းလိုက်တယ် အိုးးး မမတို့ မြင်သွားလို့ကတော့ စလို့ဆုံးတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။
"ဟင်း နော် ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် မလုပ်နဲ့ မကြိုက်ဘူးသိလား"
"ငါကတော့ ကြိုက်တယ် အခု ဒို့စာမေးပွဲပြီးသွားပြီလေ လွတ်လပ်သွားပြီ နှင်းနှင်းနဲ့ ပျော်ချင်းတိုင်းပျော်ဖို့လာတာ ဘယ်လိုလဲ သဘောကျရဲ့လား"
"ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ရှင်ပြောတာ နားမလည်ဘူး"
"နားမလည်ချင်ယောင်ဆောင်တာ မဟုတ်လား"
ဒီထက်ပိုပြီး ကျမတို့ စကားပြောခွင့်မရှိတော့ပါဘူး။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်လို့ မမ ဗီဒီယိုဖွင့်ဘို့ ပြင်ဆင်နေပါပြီ
"ဟို နှစ်ကောင် ငြိမ်ငြိမ်ကြည့်နော် ဆူ
ညံဆူညံလုပ်ပြီး ပွဲကြည့်ပရိသတ်ကို အနှောင့်အယှက် မဖြစ်စေနဲ့"
"မမတို့သာ ငြိမ်ငြိမ်နေ"
"ဒို့က ငြိမ်ပြီးသားနော်"
"ဟဲ့ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း"
ကျမဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီး အခြောက်ပုံစံလုပ်ပြတဲ့ ညီညီ့ကိုပိတ်ဟောက်လိုက်တယ် ဟုတ်တယ်။ စိတ်တိုနေပြီး ဘာမှန်းလဲမသိ သိပ်နောက်တာပေါ့။ ကျမဘယ်လောက်တည်တည် သူကတော့ ခပ်ပြုံးပြုံးဘဲ ကျမနား ကပ်သထက်ကပ်လာတယ်။ သဘောကျပေမယ့် ဆိုဖာဟိုဘက်အစွန်းရောက်အောင် ရွှေ့ထိုင်ပစ်လိုက်တယ်။
.................................................................................................................................................
ကားအစကတော့ စိတ်ဝင်စားစရာ မကောင်းပါဘူး။ ကားနာမည်က ရဲလိုးအီမန်နျူရယ် ဗမာလိုတော့ အဝါရောင်အီမန်နျူရယ် ပေါ့။ ကားအစက ပျင်းစရာကြီး နောက်ပိုင်းမှာ အရမ်းကြမ်းလာတယ်။ ကျမတို့ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ကြည့်နေသလို ယောကျာ်းလေးတွေလဲ ဖင်တကြွကြွဖြစ်နေလေရဲ့။ လိုးတာတွေ ဗြောင်ကျကျတွေပေါ့။ ဒါပေမယ့် ယဉ်ယဉ်လေးပြတော့ ဆိုလိုတာက မုဒိမ်းခန်းဘာခန်း မပါဘဲ စိတ်ကူးယဉ်အချစ်ခန်းလေးတွေပေါ့။ ကျမတို့မိန်းကလေးတွေနဲ့တော့ သင့်တော်တယ်။ လိုးပုံလိုးနည်းတွေက ကြောက်စရာ မကောင်းဘူး။ စိတ်ဝင်စားပြီး ကိုယ်ပါအလိုးခံချင်စိတ် ပေါ်လာအောင် ရိုက်ပြထားပါတယ်။
မမလဲ စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောနိုင်ဘူး။ သူမထင်မှတ်တဲ့ကားမို့ အံ့အားသင့်ပြီး ငေးကြည့်နေတယ်။ သူဆိုပိုစိတ်လှုပ်ရှား နေမှာပေါ့။ အင်မတန်ရှက်တတ်တဲ့ အပျိုစင်ကိုး။ သူ့ဘေးက ဟင်နရီက မမကို တတွတ်တွတ်နဲ့ ဘာသာပြန်ပြနေတယ်။ သူကအင်္ဂလိပ်စာ တော်တယ်လေ။ နောက်ပြီးမွေးကတဲက အင်္ဂလိပ်စကားပြောတဲ့အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ ကြီးလာတော့ ကျမတို့ဗမာတွေထက် အင်္ဂလိပ်လိုပိုနားလည်တယ်။ မမဟာ သူ့ရဲ့ထိရောက်တဲ့ဘာသာပြန်ချက်တွေကြောင့် စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှား နေပုံပါဘဲ။ ဟင်နရီအသံအချို့ ကျမတို့ဘက်ကို ဗီဒီယိုသံပြတ်ပြတ်သွားတဲ့ကြားမှာ ရောက်လာတယ်။ ချောနေအောင် ဘာသာပြန်ပြနေတာဘဲ။ ဒီမှာလဲတမှောင့် ညီညီပေါ့။
"နှင်းနှင်းရယ် ဒို့ကို ဒီလိုဘဲ ထားတော့မှာလား"
"အံမယ် ဒီလိုမထားလို့ ခေါင်းပေါ်တင်ထားရမှာလား "
"မဟုတ်ဘူးလေကွာ နှင်းနှင်းက အသဲမာတာဘဲ ဒို့ဒီလိုဘဲ နေနေရင် ပျင်းစရာကြီး နှင်းနှင်းကို ဒို့ချစ်တယ်ဆိုတာ တကယ်မှ ဟုတ်ရဲ့လား"
"ဘယ်သူကပြောလို့လဲ"
"တစ်ကျောင်းလုံး သိတယ် ဒို့မှာတော့ နှင်းနှင်းစိတ်နဲ့ စာမေးပွဲတောင် မဖြေနိုင်ဘူး နှင်းနှင်းသာတို့ကို ကစားပြီးထားသွားတာ"
"ညီညီ နှင်းနှင်းကို တကယ်ချစ်လို့လား နှင်းနှင်းကတော့ မယုံဘူး မမ အဆွယ်ကောင်းလို့ပါလာတာ ထင်တယ်"
"အိုး မမဆွယ်တိုင်း လာရအောင် ဒို့ကနွားမှ မဟုတ်တာ ဒို့စိတ်နဲ့ဒို့ကိုယ် နှင်းနှင်းကိုစိတ်ပူလို့ လာတာ နှင်းနှင်းမယုံလဲ ဒို့ကံဘဲပေါ့"
"မယုံလို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး နှင်းနှင်းကို လာပြီးနောက်နေတာလားလို့"
ဒီလိုကျမတို့စကားပြောနေတုံးမှာ ဟင်နရီနဲ့မမတို့ ဘာအငြင်းအခုန်ဖြစ်နေတယ် မသိဘူး။ ပွစိပွစိနဲ့ ဟင်နရီဟာ မမကို တစ်ခုခုတောင်းနေပုံဘဲ။ မမက ခေါင်းခါခါလည်ငြင်းနေလေရဲ့။ ဧကန္တလိုးခွင့်တောင်းနေတာဘဲ ဖြစ်ရမယ်။ ဒီလို ၄ ယောက်သား ပတ်ရှုပ်နေတုန်း ဗီဒီယိုပြီးသွားပါတယ်။ နောက်တစ်ကား ထပ်ထည့်တော့ ဂျာမန်ကားပါ။
"ဟဲ့ ဒို့ကိုဂျာမန်လိုတတ်တယ်များ ထင်နေလား နင်တို့ဘာတွေငှါးလာတာလဲ"
"ကြည့်ပါအုံးလေ နင်တို့ နားမလည်လည်း စိတ်ခံစားနိုင်ပါတယ်"
"ဒါတွေဘယ်တုန်းက ငှါးလာတာလဲ"
"ညီညီဆီမှာ အဆင်သင့်ရှိတာနဲ့ ယူလာခဲ့တာ နင်တို့ကို ကြည့်စေချင်လို့ ဒါမျိုးတွေက ကြည့်ရခဲတယ် နင်တို့မိန်းကလေးတွေဆို ဒါမျိုး တစ်နှစ်တစ်ခါတောင် ကြည့်ဖို့ခဲယဉ်းတယ် ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား"
သူပြောတာလဲ မှန်တာဘဲ။ ကျမတို့ဆို ဒီအရွယ်ထိ တစ်ခါမှဘလူးစာအုပ်တောင် မကြည့်ဖူးဘူး။ ကျမကတော့ ဒီနေ့မနက်ကမှ မေမေရဲ့အခန်းထဲမှာ ကြည့်ခဲ့ရတာ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ ဒါပါဘဲ တစ်သက်မှာဒါပထမဆုံးပါဘဲ။ အခုဘလူးပစ်ချာ ကြည့်နေရပြီ။ ကုသိုလ်ကံများကောင်းချင်တော့လည်း ဆက်တိုက်ဘဲ။ ဂျာမန်တွေက ပိုခေတ်ဆန်ပြီး ပိုကြမ်းလာတယ်။ ဂျာမန်တွေရဲ့လီးကြီးတွေကလည်း နဲတာကြီးတွေမဟုတ်ဘူး။ အဲဒီထဲမှာ မင်းသမီးတွေကတော့ အားရပါးရဖြဲဖြဲကော့ပေးနေတာ ကြက်သီးထစရာကြီး။ ဗြုန်းဆို ကျမရဲ့ ခြောက်သွေ့နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်ကို ညီညီရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ထပ်ကျလာပါတယ်။ ကျမလဲဒါဘဲစောင့်နေတာ။ သူအံ့သြသွားအောင် သူ့ရဲ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီးအားရပါးရ ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ သူတကယ်လဲ အံ့သြသွားပုံရတယ်။ ပါးစပ်ကလေးဟလို့။
ဟနေတဲ့ ပါးစပ်ထဲကျမလျှာကို ထိုးထဲ့လိုက်ပါတယ်။ ချိုမြိန်တဲ့အနမ်းပါဘဲ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက နွေးပြီး ချိုမွှေးနေတယ်။ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူမို့လားတော့ မသိဘူး။ ကျမလဲသူ့ကို နမ်းရင်းပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ နမ်းတာကသူ ဆက်ပြီးတာဝန်ယူတာက ကျမ။ ကျမဟန်မဆောာင်တော့ဘူးလေ ဘာလုပ်မှာလဲ အချိန်ကုန်တယ်။ အရှေ့ကအတွဲတွေလည်း သောင်းကျန်းနေလေရဲ့။ အပေးအယူတည့်သွားဟန် တူတယ်။ မမက ကျမကိုတောင် ဂရုမစိုက်ဘဲ ဟင်နရီနဲ့ကစ်(စ)ပေးနေတယ်လေ။ ဟင်နရီဆိုတဲ့ကောင်က မိန်းမကြမ်းကျေပြီးသား။ မမလိုရှက်တတ်တဲ့လူကိုတောင် ဒီလိုဖြစ်စေတဲ့အစွမ်းကိုသာ စဉ်းစားကြည့်။ ကျမညီညီ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ကြယ်သီးတစ်လုံး ချင်းဖွင့်ပြီး ကျမလက်တွေနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်အမွှေးတွေကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ညီညီအရမ်းစိတ်တွေ ကြွလာတယ်ထင်ပါရဲ့။ ကျမကို အတင်းဖိနမ်းပါလေရော။ အသက်ရှူကြပ်လိုက်တာ။
သူ့လျှာဟာ အဆုံးအစမရှိတဲ့ လက်တံရှည်ကြီးတစ်ခုလို ကျမပါးစပ်ထဲရှောက်သွားနေတယ်။ ကျမလျှာကို ပတ်ဆွဲတယ်။ ကျမလျှာနဲ့သူ့လျှာဟာ မြွေနှစ်ကောင်လိုတွန့်လိမ် ပွတ်ဆွဲပြီး အားပြိုင်နေတယ်။ သူ့လက်တစ်ဖက် ဟာ ဖြတ်ကနဲ ကျမရဲ့မို့မောက်တဲ့ ရင်သားတွေပေါ်တင်လာတယ်။ ကျမဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။ သူကတောင်နေပြီလေ။ မထူးပါဘူး ပေးလိုက်တာဘဲ အေးတယ်။ မမတောင်မှ ပေးချင်ပေးတော့မှာ သေချာပါတယ် ပေးမှာ။ ဟင်နရီလဲ တောင်းမှာသေချာတယ်။ မမနဲ့ဟင်နရီလိုးတာ ကြည့်ချင်လိုက်တာ။ ဗီဒီယိုထဲမှာတော့ စုံတွဲတွေစုပြုံပြီး လိုးနေလိုက်ကြတာ ကင်မရာမင်း(န်)က ပညာသားပါပါ အကွက်စုံထောင့်စုံကနေ ရိုက်ပြထားတယ်။ ဘာမှ ဟာကွက်မရှိဘူး။ သိပ်လှတာဘဲ။ သူတို့လူမျိုးတွေလဲ လှတာပါဘဲ။ အင်မတန်နု အင်မတန်လှတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို ဧရာမလူထွားကြီးတွေက လိုးနေကြတာ။
ကျမတို့အနေနဲ့ကြည့်ရင် သူတို့တွေက ဒီလူကြီးတွေလိုဘဲ။ လီးကြီးတွေက ကျမတို့သောက်တဲ့ဘီယာဘူးလောက် တုတ်တယ်။ ပြီးတော့အနဲဆုံး ၁၀လက်မလောက်ရှိတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကောင်မလေးတွေ မျက်နှာမဲ့သွားရှာတယ်။ ကျမလဲကြည့်ယင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ခံချင်စိတ်တွေတအားများလာတယ်။ ညီညီကို လိုးခိုင်းရင်ကောင်းမယ်။ သူ့အစွမ်းအစလဲ သိရတာပေါ့။ ကျမအာရုံဗီဒီယိုဘက်ရောက်တုန်း ညီညီက ကျမရဲ့တီရှပ်ကို လှန်လိုက်တယ်။ ကျမကအိမ်မှာနေရင် ဘာအောက်ခံမှမဝတ်တတ်ဘူးလေ။ အပေါ်အင်္ကျီနဲ့ ထမီနဲ့ဆို ကျမအတွက် လုံလောက်နေပြီ။
အခုသူလှန်လိုက်တော့ ကျောက်ကျောတုံးကြီးတွေလို တအိအိလှုပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ပုံမပျက်နို့အုံတွေဟာ တကယ်ကို အသက်ရှူမှားစေပါတယ်။ ကျမရဲ့နို့တွေဟာ ဦးကျင်ဆွေနဲ့ဇော်မောင်မောင် တို့နှစ်ယောက်လက်ချက်ကြောင့် ပြည့်ဖြိုးတင်းမာပြီး နို့သီးတွေထောင်ထနေပါတယ်။ အက်(စ်)ပရင်ဆေးပြား တစ်ပြားလောက်ရှိတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးပေါ်နေပါပြီ။ အရင်ကဆို လုံးလုံးပြောင်ပြောင်နဲ့ ဘာမှမရှိပါဘူး။ လက်တစ်အုပ်စာကျမနို့အုံကို သူအုပ်ကိုင်ပြီး ဖြစ်ညှစ်ပေးနေပါတယ်။ နို့အုံဟာရော်ဘာဘောလုံးတစ်လုံးလို တင်းမာနေလို့ညှစ်သူလဲ အရသာရှိတယ် ခံရတဲ့ကျမလဲ အရမ်းကောင်းတာဘဲ။ ကျမရဲ့သွေးတွေကို ညှစ်ပြီးလည်ပတ်နှုန်းမြန်စေသလိုပါဘဲ။ ပြီးတော့ နို့သီးထိပ်တွေကို လက်ညှိုးလက်မနှစ်ခုကြားမှာညှပ်ပြီး လှိမ့်ခြေပေးနေတယ်။ ဒီကိစ္စတွေအတွက် သူကလဲခွင့်မတောင်းဘူး။ ကျမကလဲ မကန့်ကွက်ဘူး။
သူ့ပခုံးပေါ် ခေါင်းတင်ပြီးအသာမှိန်းနေလိုက်တယ်။
"နှင်းနှင်းရယ် သိပ်လှတာဘဲ။ မင်းကိုစောစောစီးစီး ပိုင်ဆိုင်မှုမရခဲ့တာ ဒို့အပြစ်ဘဲ။ ကြည့်စမ်း မင်းနို့အုံကြီးတွေကို ဟိုထဲကဟာတွေနဲ့တခြားစီဘဲ တစ်ခါထဲ တင်းမာပြီး ချွန်မို့နေတာ ကိုယ်စို့ချင်တယ်ကွာ နော် စို့မယ်"
"ဟင့်အင်း ရှက်တယ်"
ဒီထက်ပိုပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိဘူး။ ညီညီကလဲ အခုမှယဉ်ကျေးနေလိုက်တာ။ အခုခေတ်မှာ ရည်းစားချိန်းတွေ့ပြီဆို လိုးဘို့အခွင့်မသာရင် နို့တွေကိုင် စောက်ဖုတ်တွေနှိုက် လီးတွေကိုင် နို့ကိုစို့ လုပ်ကြတာထုံးစံဘဲ။ အခုမှ သူကခွင့်တောင်းနေရသေးတယ်။ ကျမ ဘာပြောရမှာလဲ ကိုညီညီရယ်။ ကျမနို့တွေ စို့ပေးပါ ကျမနို့စို့သိပ်ခံချင်နေတယ်လို့ ပြောရမှာလား။ သူလဲ ဝတ်ကျေတန်းကျေခွင့်တောင်းတဲ့ပုံဘဲ။ ကျမ မူနေပေမယ့် ကျမနို့သီး တစ်လုံးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်လိုက်တယ်။ မမတို့အတွဲကလဲ သောင်းကျန်းနေလိုက်တာ။ ဟင်နရီဟာ မမနို့တစ်လုံးကိုစို့ တစ်လုံးကိုညှစ်ပေးနေရင်း မမကိုစိတ်ကြွအောင်လုပ်ပေးနေတယ်။ မမခမြာ တလူးလူး တလွန့်လွန့်နဲ့ အခံရခက်နေပုံဘဲ။ သူက အပျိုစင်ကိုး။ အစပိုင်းတော့ ဒီလောက်တော့ရှိမှာဘဲ။ မမမျက်နှာလေးရော နားရွက်တွေပါ နီရဲနေတာဘဲ။ ရှက်လဲရှက်နေဟန်တူပါရဲ့။
မမရဲ့အရှက်ကို အရသာက ဖုံးလွှမ်းသွားပါတယ်။ ရင်ကိုကော့ကော့ပေးရင်း ဟင်နရီခေါင်းကို တယုတယပွတ်သပ်ပေးနေရဲ့။ နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ရင်းမျက်စိမှိတ်ထားတယ်။ မမဟာကျမထက် နို့ပိုကြီးပါတယ်။ နှာဆန်တဲ့ ယောင်္ကျား တွေအကြိုက်ဘဲ။ နယ်လို့သိပ်ကောင်းတဲ့ နို့တွေပေါ့။ ဖြူဖွေးပြီး ကျောက်ဖြူသားလိုအရောင် တလက်လက်တောက်ပနေတယ်။ သိပ်လှတဲ့နို့တွေပါ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်မှာ မလှတာဘာမှ မရှိပါဘူး။ အကုန်လှလာတာဘဲ။ ကြည့်လိုက်ရင် လိုးချင်စရာတွေပေါ့။ အဲ့လိုကျမတို့ ၄ယောက်နှူးနှပ်နေတုန်းမှာဘဲ
"ကရင်း ကရင်း ရင်း ရင်း ကရင်း ကရင်းးး"
ဒုက္ခပါဘဲ။ အားလုံးဟိုပြေးဒီပြေးနဲ့ ရှုပ်ကုန်တယ်။ ဟင်နရီနဲ့ညီညီဆို ပိုဆိုးတယ်။ လီးကတောင်နေတော့ မတ်တပ်ရပ်လို့မရဘူး။ ဂျင်း(န်)ပင်တွေထဲမှာ ခေါက်ချိုးထိုးထားတော့ လီးတောင်ရင်နာတာပေါ့။ ဒီတော့ အင်မတန် ယဉ်ကျေးတဲ့ဧည့်သည်တွေလို ထိုင်နေရတယ်။ ကျမနဲ့မမလဲ အင်းကျီတွေ ထဘီတွေကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်အောင်ပြန်ဝတ်ရင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဘယ်သူဖြစ်မယ်ထင်သလဲလို့ အကြည့်နဲ့မေးလိုက်တယ်။
ဒါကတော့ မကြည့်ဘဲ ဘယ်သူပြောနိုင်မှာလဲ။
"ကရင်း ကရင်း ရင်း ရင်း ကရင်း ကရင်းးး"
စောက်ဘဲလ်ကထပ်မြည်လာပြန်ပါပြီ။ မမဗီဒီယိုကို ကမန်းကတန်းသွားပိတ်လိုက်တယ်။ ရိုးရိုးဧည့်သည်ဆို ကိစ္စမရှိဘူး။ မေမေတို့ ဖေဖေတို့ဆို ပြဿနာတက်နေအုံးမယ်။
"လာပြီ လာပြီ ခနလေး"
ကျမက အိမ်ထဲကနေအသံပေးလိုက်တယ်။ ကောင်းခန်းရောက်မှ အနှောင့်အယှက်ခံရလို့ စိတ်တွေအင်မတန်တိုနေတယ်။ အလကားသတ်သတ် လာရှုပ်တဲ့သူဆိုရင်တော့ နားရင်းပိတ်တီးပစ်လိုက်မယ်။ တံခါးကို ဝုန်းကနဲ ဖွင့်ချလိုက်တယ်။
"ဟယ် မေမေ"
"ကြာလိုက်တာ သမီးတို့ရယ် ဘာတွေများလုပ်နေလဲ"
မေမေက မျက်စိကစားရင်း မေးလိုက်တယ်။ သူလဲငယ်ရာကကြီးလာတာဘဲ။ ဒီကိစ္စတွေကြည့်ရင် သိပါတယ်။ ဒီတော့လည်း
"သြော် သူငယ်ချင်းတွေရောက်နေလား ကဲကဲကဲ နေကြ နေကြ။ မေမေနေမကောင်းလို့ ပြန်လာတာ သမီးငယ်ရဲ့ သွားကြ သွားကြ နောက်ဖေးမှာဘာစားစရာ ရှိလဲ။ ဗိုက်လဲသိပ်ဆာနေတယ်"
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျမတို့စကားပြန်တာတောင် စောင့်မနေတော့ဘဲ နောက်ဖေးဘက်ကိုထွက်သွားပါတယ်။ အားလုံးစိတ်ပျက်မိတယ်။ အနှောင့်အယှက်က ရောက်နေပြီကိုး။ ကျမတို့လည်း ဇာတ်လမ်းဆက်လို့မရတော့ဘူး။
ဗီဒီယိုလည်းတန်းလန်းကြီး စိတ်ပျက်စရာကောင်းလိုက်တာ။ အားလုံးတစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်နေကြတယ်။ တော်တော်လေးကြာတော့ မေမေပြန်ထွက်လာတယ်။ အခုတော့ အိမ်နေရင်း အဝတ်အစားနဲ့ ရှန်သားအင်္ကျီပါးပါးလေး အောက်ခံနို့တွေကို ထွင်းဖောက်ပြီးမြင်နေရတယ်။ တသိမ့်သိမ့်တုန်လို့ပေါ့။ သူ့သမီးပျိုတွေနဲ့အပြိုင် လှချင်တိုင်းလှနေတယ်။
"သမီးတို့တော်တော် စားပြီးပြီလား။ မေမေကြောင့် အနှောင့်အယှက်မဖြစ်ပါဘူးနော်။ မေမေက ခဏနေရင်အိပ်မှာ"
မေမေဟာ မိန်းမသားချင်းကိုယ်ချင်းစာဟန် တူပါတယ်။ ကျမတို့ကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ် နေဖို့သူအိပ်မယ်တဲ့။ အမှန်တော့ မေမေနေ့လည်အိပ်တတ်တဲ့အကျင့် မရှိပါဘူး ခေါင်းကိုက်တတ်လွန်းလို့။ ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ကို အကဲခတ်ကြည့်ရင်း
"သားတို့က သမီးတို့နဲ့ မေဂျာတူတူဘဲလား"
"ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ ဟုတ်ပါတယ် အန်တီ"
"အံမယ်လေးဟဲ့ အခုမှယဉ်ကျေးနေလိုက်ကြတာ ကုတ်ကုတ်လေးတွေနဲ့ တကယ့်လူရိုးလေးတွေပုံစံနဲ့။ အခုနပုံစံနဲ့များ ကွာလိုက်တာ။"
"ဘယ်မှာနေကြလဲ"
"ကျနော်က ဝင်ဒါမီယာမှ ာနေပါတယ် ခင်ဗျ"
"ကျနော်ကတော့ ရန်ကင်းမှာနေပါတယ်"
"ရန်ကင်းမှာဆိုတော့ ဘယ်နားမှာလဲ"
"ရန်ကင်း ၁၂ လုံးတန်းပါ"
"အော် တိုက်တန်းလျားတွေမှာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး ကိုယ့်ခြံနဲ့ကိုယ်ပါ အားလုံးခြုံပြီး ၁၂လုံးတန်းလို့ ခေါ်ပါတယ်"
"ဘယ်နားလဲကွဲ့ အန်တီက ၁၂လုံးတန်းမှာ အသိတော်တော်များတယ် အော် အရပ်မြင့်မြင့်ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့ ဒါကြောင့် မင်းကို ကြည့်နေတာ အတင့်သားနဲ့တူပါတယ်လို့"
"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အဲဒါကျတော့အမေဘဲ အန်တီနဲ့သိလား"
"သိတာပေါ့ကွဲ့ အန်တီတို့က ရှယ်ယာဝင်တွေဘဲ မသိလို့မဖြစ်ဘူး သိပ်ခင်ကြတာ ကျောင်းတုန်းကလဲ သူငယ်ချင်းတွေ"
"အော် မာမီနဲ့ အန်တီတို့က ခင်ကြတာလား ဒါဆိုဝမ်းသာစရာပေါ့ မိတ်ဟောင်းဆွေဟောင်းတွေဘဲ"
ဟင်နရီက မေမေ့ကို ဒိုင်တစ်လုံး ပစ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။
ကျမတို့ စိတ်မရှည်တော့မှန်းသိလို့ မေမေက
"ကဲ အေးအေးဆေးဆေး ညစာစားပြီးမှ ပြန်ကြပေါ့ အန်တီခဏ အနားယူလိုက်ဦးမယ် သမီးတို့ကလည်း ဧည့်သည်တွေကို ဘာမှမကျွေးဘူးလား"
"အာ ရပါတယ် အန်တီ ကျတော်တို့ အပြင်မှာစားခဲ့တာ ဗိုက်တင်းနေပါပြီ"
"ကဲ ကဲ စကားပြောရစ်ကြ"
မေမေစကားဖြတ်ပြီး ထွက်သွားမှ ကျမတို့သက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်။ မတော်လို့ ဗီဒီယိုကြည့်ရအောင် ဒါမှမဟုတ် ရုပ်မြင်သံကြားကြည့်ရအောင်ဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။
"ဟူးးးးးး"
ဟင်နရီလဲ သက်ပြင်းကြီးကိုမှုတ်ထုတ်လိုက်တယ်။ မေမေထွက်သွားတာနဲ့ ညီညီဟာလက်သရမ်းပါတော့တယ်။ မမတို့လဲ ကျမတို့ကိုဂရုမစိုက်အားပါဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက် စကားတွတ်ထိုးနေလေရဲ့။ ညီညီလက်ဟာ ကျမ စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာ ပင့်ကုူတစ်ကောင်လို ဟိုသွားဒီသွားနဲ့ပေါ့။ အပေါက်လိုက်ရှာ နေဟန်တူပါရဲ့။ ရှက်မနေတော့ဘဲ အသာပေါင်ဟပေးလိုက်တယ်။ ခြောက်သွေ့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲလက် အလွယ်တကူမဝင်နိုင်ဘူး။ ဒီတော့ အဝနားမှာ ခေါင်းပြူနေတဲ့ စောက်စေ့လေးကိုဘဲ လက်ချောင်းတွေနဲ့ကလိပေးနေတယ်။ အစပျိုးတာပေါ့။
ဟင်နရီနဲ့ မမတို့ဟာ ကျမတို့နဲ့မျက်စောင်းထိုးမှာပေါ့။ သူတို့ကအရှေ့နားမှာ ထိုင်နေတော့ တမင်လှည့်ကြည့်မှဘဲမြင်ရမယ်။ ကျမတို့ကအနောက်မှာဆိုတော့ သူတို့လုပ်တာအကုန် မြင်နေရတယ်။ ဟင်နရီလေ မမနို့တွေကို ညှစ်လိုက် စို့လိုက်လုပ်နေရဲ့။ မမခမြာ အရှက်နဲ့အရသာပေါင်းပြီး တကိုယ်လုံးတုန်ခါနေတယ်။ သနားလိုက်တာမမရယ်။ မနေနိုင်တော့တဲ့မမဟာ သူ့နို့တွေကိုလက်နဲံ့ပင့်ပေးပြီး ဟင်နရီပါးစပ်မှာ တေ့ပေးနေရှာတယ်။ ဟင်နရီလက်ကြီးကို ကြည့်ဦး။ မမထဘီကိုဖြေမချဘဲ အောက်ကနေလက်လျှိုပြီး နှိုက်နေတယ်လေ။ မမကဒါတော့ မပေးသေးဘူး ပေါင်ကိုစိထားတယ်။ ဒါပေမယ့် မရပါဘူး။ မကြာခင်မှာ ပေးရလိမ့်မယ် စောင့်ကြည့်နေ။
ဒီမှာကလဲတမှောင့် ညီညီလေ။ စောက်စေ့ကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်နဲ့ ကလိပေးလို့ကျမစောက်စေ့ဟာ လီးအသေးလေးတစ်ချောင်းလိုတောင်မတ်လာပါတယ်။ တကယ်ဘဲ တဆတ်ဆတ်နဲ့။ အဲ့ဒါကိုကိုင်ပြီး အသာပွတ်ပေးတယ်။ ဖင်ကျောတွေကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်လာအောင်ကောင်းလှပါတယ်။ အခုတော့ ပုလဲရည်တွေလဲ ကျမရဲ့အခေါင်းထဲကနေ တစိမ့်စိမ့်ကျလာပါတယ်။ အခုမှလက်က နဲနဲကစားလို့ရလာပါတယ်။ ချွဲပြစ် တဲ့အရည်တွေကြောင့် နူးညံ့တဲ့အတွင်းသားတွေ မနာမကျင်ဘဲ လက်ချောင်းလေးတွေဝင်လာပါတယ်။ ကျွတ်တစ်ကောင်လို တွန့်တွန့်တွန့်တွန့်နဲ့ သိပ်အရသာရှိတာဘဲ။
"အားးး ဟင်း ဟင်း ဟင်း ညီညီရယ် အိုးးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အားး နာတယ် သိပ်မကြမ်းနဲ့ကွယ်"
ကျမရဲ့ဟန်ဆောင်မှု အရေခွံဟာ ညီညီရဲ့လက်တွေကြောင့် ပျောက်ကွယ်သွားပါတော့တယ်။ ဆိုဖါပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ ကျမဟာ ပေါင်တစ်ဖက်ကို လက်တန်းပေါ်မှာ လှမ်းချိတ်လိုက်ပါတယ်။ တစ်ခြမ်းခွဲထားတဲ့ ကောက်ညှင်းထုပ်လို နီရဲတဲ့ကျမစောက်ဖုတ်နဲ့ ညီညီ့ကိုဖမ်းစားလိုက်ပါပြီ။ သူ့ကိုရအောင်ယူမယ်ဆိုတဲ့ သံဓိဌာန်ကိုမြဲမြဲကြီးချလိုက်ပါတယ်။ ကျမကိုလုံးဝမပစ်နိုင်အောင် အစွမ်းကုန်ပညာပြလိုက်မယ်။ ညီညီ့လီးဟာ ကျမ စောက်ဖုတ်ကိုမြင်တာနဲ့ ဒုတ်တစ်ချောင်းလို ထောင်ထနေပါပြီ။ ကျမသူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ ညီညီကတော့ အံ့သြတာပေါ့။ ကျမသူ့ကိုတစ်ချက် ပြုံးပြလိုက်တယ်။ သူကတော့ ဘယ်လိုထင်မယ် မသိဘူး။ ကျမဟာ နင် ငါ့လင်ဘဲဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်နဲ့ ပြုံးပြလိုက်တာပါ။ လူကောင်နဲ့မလိုက်အောင် လီးရှည်လှပါတယ်။ ရှည်တာနော် မနည်းဘူး။ လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်လုံးလောက်ရှိမယ်။ အရှည်ကတော့ ကျမမြင်ဘူးသမျှ လီးထဲမှာ သူ့လီးအရှည်ဆုံးဘဲ။ ခေါင်းတစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ လေယာဉ်ပစ်အမြှောက်တစ်လက် ပစ်မှတ်ရှာသလို ဟိုရမ်းဒီရမ်းဖြစ်နေတယ်။
ကျမရဲ့လက်ဝါးနုနုလေးနဲ့ ဖမ်းဆုပ်ပြီး ငြိမ်အောင်ထိန်းလိုက်ပါတော့တယ်။ပြီးတော့ ငုံပြီးပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်လိုက်ပါတယ်။
"အိုးးးး နှင်းနှင်းရယ် ကိုယ့်ကို ဒီလောက်တောင်ချစ်သလား"
ညီညီတော်တော်လေး အံ့သြသွားပုံဘဲ။ သူ့လီးဘေးနားကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဆံပင်တွေကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ ဟုတ်ကဲ့ ကျမလဲ သူ့လီးကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ စုပ်ယူနေမိတယ်။ လီးရဲ့အရေပြားဟာ ပြောင်တင်းလို့နေလို့ ပါးစပ်ထဲမှာ တံတွေးနဲ့တွေ့ပြီး ချွဲကျိနေပါတော့တယ်။ နာရီချိန်သီးပုံစံ သူ့ဂွေးအုတွေကို လက်နဲ့အသာညှစ်နယ်ပေးနေမိတယ်။
"အား အ နှင်းနှင်း အိုးးး အချစ်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ အားးး အားးး ဟင်းဟင်းဟင်း သိပ်ချစ်သွားပြီ နှင်းနှင်းရယ်"
သူအော်လေ ကျမသူ့လီးကိုပိုစုပ်လေဘဲ။ သူလဲကျုယ်ကျယ်မအော်ရဲပါဘူး။ မမတို့ကြားသွားရင် အနှောင့် အယှက်ဖြစ်နေအုံးမယ်။ သူတို့စုံတွဲလဲ အခြေအနေဘယ်လိုရှိလဲ မသိဘူး။ ကျမကတော့ သူ့လီးကို အသာငမ်းငမ်း နဲ့စုပ်နေတယ်။ ကျမခွန်အားစိုက်ထုတ်ရာက ထွက်လာတဲ့သူ့ရဲ့ လရည်တွကို ကျမအားရပါးရသောက်ချင်တယ်။ ဒီတော့ ပါးနှစ်ဖက်ကို အဖွားကြီးတစ်ယောက်လိုချိုင့်အောင် လီးကိုစုပ်ပြီး ခေါင်းကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေတယ်။ ရင်ထဲမှာအရမ်းမောနေပြီ။ သူလဲ ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဆောင့်ပေးနေတယ်။ ကျမလိုချင်တာရပြီ ....
"အားးးးး နှင်းနှင်းး နှင်းနှင်းး အိုးးးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်"
မချိမဆန့်အော်ပြီး ကျမခေါင်းကို သူ့လီးနဲ့ဖိကပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့လည်ချောင်းတစ်လျောက် ပြစ်ခဲပြီးပူနွေးတဲ့သုတ်ရည်တွေ စီးဆင်းသွားတယ်။ သိပ်အရသာရှိတာဘဲ။ ဝမ်းထဲရောက်သွားတာနဲ့ အခုနမောခဲ့ပန်းခဲ့ တာတွေများသွားတာဘဲ။ သူ့လီးမှာ ခေါင်းစိုက်ပြီး မှိန်းနေမိတယ်။ သူလဲအသာလေး မှိန်းနေလေရဲ့။
ပထမဆုံးအသက်ဝင်လာတာ ကျမပါဘဲ။ သူကတော့ တန်ဖိုးရှိတဲ့ရတနာတွေ စွန့်ထုတ်ပြစ်လိုက်ရလို့ နှမြောဟန်နဲ့ငြိမ်နေရဲ့။ မမတို့ဆီကို အသာလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အား ဟာ ဖြစ်နေပုံကိုကြည့်အုံး။ အင်မတန်ရှက်ပါတယ် ဆိုတဲ့ မမပေါ့။ ဒခေါက်ကွေးကနေပေါင်ကိုဆွဲဖြဲပြီး သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကို အတင်းဟပေးထားတယ်။ လူဆိုတာဘာလဲ။ ပျော့ကွက်အကိုင်ခံရရင် ဘာမှမတတ်နိုင်ပါလား။ မမကိုဘဲကြည့်လေ ယောင်လို့မှ ဒူးဆစ်အထိထဘီမလှန် ခဲ့ဘူးတဲ့သူက အခုတော့ချစ်သူအတွက် အင်မတန်သူဖုံးဖိထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုရက်ရက်ရောရော ဖြဲပေးထားတယ်လေ။ နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ရဲ့လျှာလို ချွန်ချွန်ရှည်ရှည်နဲ့ဟင်နရီရဲ့လျှာဟဟာ မမစောက်ဖုတ်ထဲ လျှောကနဲ ဝင်သွားပါတယ်။
"အားး အ အ အ အားးးး ဟင်နရီ အိုးးး ဟင်နရီ အားး အားးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဟင်နရီ"
မမနှုတ်ကလဲ ဟင်နရီနာမည်ကို မရှူနိုင်မကယ်နိုင်တဖွဖွနဲ့ ရေရွတ်နေတယ်လေ။ ဟင်နရီကလဲ သူ့ရည်းစားကို အပီအပြင်ချုပ်ထားတယ်ထင်ပါရဲ့။ မမရဲ့ဖောင်းအိတဲ့အပြင်နှုတ်ခမ်းသား ၂လွှာကိုလက်မနဲ့ဖြဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့မေးစေ့တစ်ခုလုံးမြှုပ်ပြီး မမကိုယက်ပေးနေတော့တယ်။ ကျမတောင်ကြည့်ရင်း အရည်တွေဆင်းလာတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ဟင်နရီမုတ်ဆိတ်မွှေးဟာ ရိတ်ထားပေမယ့် အခုလိုညနေခင်းမှာ နဲနဲလေးတော့ ပြန်ထွက်နေမှာဘဲ။ အဲဒီတိုနံ့နံ့လေးတွေနဲ့ မမစောက်ဖုတ်ကို စူးမိရင် ဟင်းးး မတွေးရဲဘူး။ မမတော့ ငရဲကျသလိုနေမှာဘဲ ကြည့်ကြည့်။
"အားးး အ အားးး အားးး အားးး ဟင် ဟင်းး နရီ အယား အ အားးးး အိုးးးး သေပြီ ဟင်နရီတော်တော့ သူဇာသေလိမ့်မယ် အားးး အ"
မမခမြာ လိမ့်နေတာဘဲ။ နှုတ်ခမ်းကိုပြတ်မတတ်ကိုက်ရင်း ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းနေလေရဲ့။ တစ်ခါမှ ဘာဂျာအမှုတ်မခံဘူးဘူး။ နောက်ပြီး ဘယ်လိုအောင့်ရမှန်းလည်း မသိဘူး။ ဟင်နရီကိုမြင်တာနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ မှာလည်း ရွရွတက်နေတော့ ကြာကြာအမှုတ်မခံနိုင်ပါဘူး။
"အားးး အ ဟင်နရီ ဟင်နရီ အိုးးး အင်းးး"
တစ်ချက်နှစ်ချက်ကော့တက်ပြီး ဟင်နရီပါးစပ်ထဲ သူ့ရဲ့ငွေရည်တွေပန်းချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဟင်းကနဲသံပတ်ကုန်တဲ့စက်ရုပ်လို ခုံပေါ်ကိုခြေပစ်လက်ပစ်ကျသွားပါတော့တယ်။ မမရဲ့ပေါင်ကြားထဲကနေ တဖြည်းဖြည်း ထလာတဲ့ဟင်နရီမျက်နှာဟာ အချစ်ရဲ့အဆီအနှစ်တွေနဲ့ ပေပွနေပါတယ်။ အားကျလိုက်ပါဘိ ညီညီရာ။
"အိုး ညီညီရယ် နှင်းရှက်တယ် ဟင်းးး"
ကျမ မမတို့ကိုကြည့်နေတုန်းမှာ ညီညီဟာထပြီးကျမပေါင်ကို ဖြဲပစ်လိုက်ပါတယ်။ အခုန သူ့ကိုလုပ်ပေးခဲ့တာကို ပြန်ပြီးအကြွေးဆပ်မလို့ ထင်ပါရဲ့။ သူ့ရဲ့အချစ်ကို အကဲခတ်ရတော့မှာဘဲ။ ဟန်ဆောင်ချစ်လား အချစ်စစ်လား ဆိုတာ။ ကျမလဲ မမအတိုင်း ပေါင်ဖြဲပေးလိုက်တယ်။ ဒီနည်းကမိန်းကလေးတွေအဖို့ အသက်သာဆုံးနဲ့အထိရောက်ဆုံးနည်းလမ်းဘဲ။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာ အစာတောင်းနေတဲ့ ရေမြင်းပါစပ်လိုဟနေပါတယ်။ ညီညီဟာ သူ့လျှာကိုအပြင်ထုတ်ပြီး လှုပ်ပြရင်းနဲ့ ကျမကိုမခန့်လေးစားနဲ့ စိန်ခေါ်သလိုမော့ကြည့်ပါတယ်။ ရပါတယ် စမ်းကြည့်လေ။
"အ အ ညီး ညီး အိုးးး အိုးး ဟင်းးး ရှီးးးး"
ကျမစကတည်းက ရှုံးသွားပါပြီ။ သူ့လျှာဟာ ကျမကိုဓါတ်လိုက်ခံရသလို တုန်နေစေပါတယ်။ တရားခံစစ်ရင် ဝါယာကြိုးကို ဆီးချောင်းထဲထိုးထည့်တယ်တဲ့။ အဲ့လိုများ ဖြစ်နေမလားကွယ်။ သူ့ခေါင်းကိုပွတ်ပေးရင်း နှုတ်က တတွတ်တွတ်နဲ့ သူ့နာမည်ကိုရွတ်နေမိတယ်။ ညီညီတဲ့ သူ့လျှာဟာစောက်ခေါင်းထဲမှာ ပန်ကာအသေးစားကလေးတစ်ခုလို မွှေနှောက်နေတယ်။ စောက်ခေါင်းအသားနုနုလေးတွေနဲ့ သူ့လျှာအတွေ့ဟာ ဘာနဲ့မှမတူဘူး။ စောက်စေ့ကလေးကလဲ ဧရိယာတိုင်တစ်ခုလိုခါယမ်းနေတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျမမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပြီးသွားပါတယ်။ တစ်သက်မှာ ချစ်သူနဲ့ပထမဆုံးကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြီးသွားတာပေါ့။ ဟင်းး ဟင်းး သူ့မျက်နှာမှာ မီးသတ်ပိုက်နဲ့ပက်ခံလိုက်ရသလို အရည်တွေရွှဲနေတယ်။ နဲနဲတော့ အဖိတ်အစဉ်ရှိမှာပေါ့။ ကျန်တာအားလုံးကို သူမြတ်မြတ်နိုးနိုးမျိုချလိုက်တယ်။ ဒီလိုဆိုတော့လည်း ကျမကိုတကယ်ချစ်သားဘဲ။
ကျမတို့နှစ်ယောက်နားရင်း မမတို့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ လားး လားး ဟင်နရီ မမကိုစလိုးဖို့ပြင်နေပြီဘဲ။ ကျမတို့ကိုရှိတယ်တောင် မထင်ဘူး။ သူ့လီးကြီးကလဲ ကပြားပီသပါပေတယ်။ ခုနကဗီဒီယိုထဲက မင်းသားတွေရဲ့ လီးကျနေတာဘဲ။ မမရဲ့ ခြေထောက်တွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ပြီး မမရဲ့စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာလီးကိုတေ့လိုက်တယ် ပြီးတော့ ဇတ်ကနဲမမပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်တယ်။
"ဗြစ် ဗြစ် အ အု ဝု ဖေါက် ဒုတ် အားး"
မမခမြာဘယ်လောက်နာမလဲမသိဘူး။ မျက်ရည်တွေဒလဟော စီးကျလာတယ်။ သူအတင်းဆောင့်လိုးလို့ လီးကတော့အဆုံးဝင်နေပြီ။။ အပျိုစင်မှေးကို ဖေါက်တဲ့အသံ ကျမတို့တောင်ကြားရတယ်။ မမပါးစပ်ပိတ်ထားရင်း လီးကိုဆွဲထုတ်ပြန်ထည့်နဲ့ လုပ်နေလိုက်တာ မမတဖြည်းဖြည်းအရှိုက်ရပ်သွားတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ အသာမှိန်းခံနေလေရဲ့ ကောင်းလာပြီထင်တယ်။
ဟင်နရီက မမရဲ့သားအိမ်ကိုထိအောင် အတင်းဖိဖိဆောင့် တာတောင်မဖြုံတော့ဘူး။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေတယ်။ လီးရဲ့အရသာတွေ့သွားပြီလေ။ ဖောင်းကြွတင်းမာတဲ့ မမနို့တွေကိုဖမ်းနယ်ရင်း မှန်မှန်ကြီးဆောင့်နေလေရဲ့။ လီးဝင်လီထွက်မှာ စောက်ဖုတ်ဟာ တအိအိလှုပ်ရှားနေတယ်။ တော်တော်ကြာကြာဆောင့်ပြီးတာနဲ့ ဟင်နရီဟာလဥမြုပ်မတတ်ဆောင့်ချရင်း သုတ်ရည်တွေပန်းချလိုက်ပါတယ်။ မမလဲပထမဆုံးသုတ်ရည်ဝင်ခံရလို့ တီကောင်ဆားပက်သလို တုန်တုန်ရီရီနဲ့။
"အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဟင်နရီ အားးးး အားး အားးး ဟားးး"
သူ့စောက်ဖုတ်အစွမ်းကုန်ဖြဲပေးရင်း ဟင်နရီ့သုတ်ရည်တွေကိုစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ သူ့အရည်တွေအမြှုပ်တွေ တလိမ့်လိမ့်နဲ့စီးဆင်းလာတော့တယ်။
"ကောင်းလိုက်တာ ဟင်နရီ ရယ်"
"တကယ်လား ဒါဆို နေ့တိုင်းလိုးကြရအောင်နော်"
"ဟင်းး ကိုဖိုးကဲ"
ညီညီဟာ သူ့သူငယ်ချင်းဟင်နရီကိုကြည့်ပြီး အားရလာပုံပါဘဲ။ လီးဟာမိုးကိုမျှော်နေပြီ။ ညီညီ့ကိုအခုထဲက နဖားကြိုးတပ်ထားရမယ်။ ဒီတော့
"ညီညီ အိပ်လေ နှင်းနှင်း ဆောင့်ပေးမယ် ညီညီ့ကိုမမောစေချင်ဘူး"
"အော် နှင်းနှင်းရယ်"
ကျမကိုမြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်ရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးထိပ်ဟာ ကြမ်းပြင်အထက်မှာထောင်မတ်နေတယ်။ သူ့လီးကို ကိုင်ပြီးကျမသူ့ကို ခွထိုင်ချလိုက်တယ်။ ရှည်တော့နဲနဲအလန့်သား။ စိုစွတ်တောက်ပြောင်နေတဲ့ ကျမရဲ့နှင်းဆီပုံစောက်ခေါင်းဝမှာ လီးကိုတေ့လိုက်ပြီး ဖင်အားနဲ့တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။
"ပြွတ် ဗြစ် အ အ အ အားးး"
ဟိုက်ဒရောလစ်သုံးတဲ့ ပစ်စတင်လိုတအိအိနဲ့ အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။ သားအိမ်ကိုဖိထောက်ထားလို့ အောင့်တော့အောင့်တယ်။ နဲနဲကျင့်သားရသွားအောင် တစ်ဝက်လောက်ဆွဲထုတ်ပြီး အသာလေးဆောင့်နေတယ်။ အဆုံးထိမသွင်းဘူးနော်။ တစ်ဝက်မှာဘဲ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့ပေ့ါ။ စောက်စေ့ကလေးကလဲ တောင်နေတော့လီးနဲ့တိုက်မိကြတာပေါ့။ စောက်စေ့ကလေးလဲ တောင်နေတော့စိတ်ကပိုထလာတယ်။ တဖြည်းဖြည်းအဆုံး ထိဝင်ပြီး အားနဲ့ဆောင့်လာတယ်။ ကျမနို့တွေပြုတ်သွားမလား အောက်မေ့ရတယ်။ အထက်အောက်ခုန်နေတာ။ သူ့လီးလဲ အရမ်းတောင်နေပြီး စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဒုတ်ကြီးကျနေတာဘဲ။ သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ မြည်အောင် ဆောင့်နေတယ်။
အခုတော့လုံးဝမနာတော့ဘူး။ ဒီတော့စိတ်ရှိသလိုဆောင့်တယ်။ ဖင်ကိုစကောဝိုင်းသလို လှည့်ရင်းဆောင့်တာဟာ အကောင်းဆုံးဘဲ။ နှံ့နှံ့စပ်စပ်ထိတယ် ပိုလဲအရသာရှိတယ်။ ခုန်နေတဲ့ ကျမနို့ကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်မမှီမကမ်းနဲ့ လှမ်းစို့ပေးနေမိတယ်။ ပိုကောင်းအောင်ပေါ့။
"နှင်းနှင်း အားး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ကိုယ်တို့အမြန်ဆုံး လက်ထပ်ရအောင်နော်။ မင်းနဲ့ကိုယ်ခွဲမနေနိုင်တော့ဘူး။ အားးး ကောင်းလိုက်တာ နှင်းရယ် အိုးးး အချစ်ရယ်"
"မမနဲ့တိုင်ပင်လိုက်ဦးမယ် သူသဘောတူမယ်ဆိုရင် နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်းလက်ထပ်မယ် သဘောတူမှာပါ သူလဲ"
ဖြတ်ကနဲ အခန်းဆီးလှုပ်သွားတယ်။ ဒါမေမေဘဲ ဖြစ်မယ်။ ဘယ်အချိန်ထဲက ကြည့်နေလဲမသိဘူး။ အင်းလေ သူလဲ သောင်းကျန်းခဲ့တာဘဲ။ မိန်းမချင်းတော့ စာနာမှာပါ။
"ဗြစ် ဗြစ် အ ဝု ဝု ဖေါက် ဒုတ် ဝူးးး"
"အားးး အ အားးးး အားးးး အားးး အ အ အိုးးး သေပြီ သေလိမ့်မယ် အားးးးးး"
"အားးး ကောင်းလိုက်တာ ညီညီရယ် ကော့ပေးဟုတ်ပြီ"
ပိုပြီးအားရပါးရဆောင့်ပြလိုက်တယ်။ ကျမအစီအစဉ်အတိုင်း ကျမပထမပြီးအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ဝေါကနဲစီးကျတဲ့ အရည်တွေ ညီညီ့လီးပတ်လည်မှာ အိုင်နေတယ်။ အံကြိတ်ပြီး ဆက်ဆောင့်ပေးနေတော့မှ သူ့လီးထဲက ရေပန်းလိုသုတ်တွေပန်းပြီး သားအိမ်ထိဝင်သွားတယ် သိပ်ကောင်းတာဘဲ။ ကိုယ်အောက်ကခံရင်တောင် ဒီလောက်ကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ သူ့အပေါ်ဖိချရင်း
"အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ရအောင်နော် ညီ နော်"
မေမေကြားအောင် တမင်ကျယ်ကျယ်ပြောလိုက်တယ်။ နားဖောက်ပြီးသား ဖြစ်သွားတာပေါ့။
ပြီးပါပြီ။
