ကြုံရဆုံရဘဝ (စ/ဆုံး)
ရေးသူ - milflover(ခ)မောင်မောင်
အသက် (၄၀)အသားညိုညို အရပ်၅ပေ ၈လက်မရှိပြီး ၊ တက္ကစီမောင်းသော ကိုနိုင်ဝင်း၏ ရန်ကုန်မြို့ပြင်းပြသောအပူချိန်အောက်ဝယ် တွေ့ကြုံဆုံခဲ့ရသော ဇာတ်လမ်းအထွေထွေ ဖြစ်ပါသည်။
"တက္ကစီ..."
"ညီလေး ဘယ်သွားမလို့လဲ....."
" ကန်တော်ကြီး အကို......"
"၃၅၀၀တော့ပေး.....ရလား...."
"၃၀၀၀ တော့ထားလိုက်အကို...."
"တက်ကွာ ရတယ်...."
ကိုနိုင်ဝင်းသည် တွံတေးဇာတိဖြစ်ပြီး လူပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ ရန်ကုန်မြို့၊ ကျောက်မြောင်းရှိ အမတစ်ယောက်အိမ်မှာနေ၍ အလုပ်လာလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ရောက်ရောက်ချင်း ရေသန့်စက်ရုံတွင်ရေသန့်ပို့ကာ ကားအုံနာပေးမယ့် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရှိ၍ တက္ကစီပြောင်းဆွဲခြင်းဖြစ်သည်။
နေ့ခင်းနေ့လည်ကားနားနေခိုက် ဂိတ်မှာ သူငယ်ချင်းများနှင့်လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ပြီး....
"နေကလည်းပူလိုက်တာဗျာ...."
"ဟုတ်ပ......"
"ညပိုင်းဆွဲရင်ကောင်းမလား မသိဘူးဗျာ..."
"ညပိုင်းက ပိုက်ဆံတော့ပိုရပေမယ့် စိတ်မချရဘူးဗျ.."
"ခင်ဗျား သတင်းကြားပြီးပြီလား ...."
"ဘာသတင်းလဲ..."
"တက္ကစီသမားကို သတ် ကားလုပြေးသွားတာလေ..."
"ကြားပဗျာ ဒါတွေကြောင့်လည်း ညပိုင်းမဆွဲရဲကြတာလေဗျာ..."
"အခုခေတ်ကကိုယ်က သူ့မယုံ သူကကိုယ့်မယုံနဲ့လေ....ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ကားသမားကမုဒိန်းကျင့်သတ်သွားတာလည်းရှိတော့ ....အခုဆို မိန်းကလေးတွေက ကားတောင် တစ်ယောက်တည်းဆို မစီးရဲကြတော့ဘူး..."
"လူအမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ အောကားပြတဲ့ကားသမားနဲ့..."
"ဟုတ်ပ ဒါမယ့်ဗျာ တကယ်စိတ်ရင်းကောင်းပြီး မိသားစုကိုရှာကျွေးနေကြတဲ့ ကားသမားတွေလည်း အများကြီးရှိပါတယ်..."
"ပညာတော့အမျိုးမျိုးရတယ်ဗျာ ...တရာလုပ်တာမဟုတ်ဗျာ ။ဟိုနေ့က ၁၇နှစ်လောက်ရှိမယ့် ယောကျ်ား လေးတစ်ယောက် သချ်ာပထမနှစ်တဲ့.. သူနဲ့ဗျာ စကားစမြည်ပြောရင်း...ဗဟုသုတလေးတစ်ခုရလိုက်တယ်ဗျာ..အခုခေတ်ကလေးတွေတော်တဲ့လူကလည်း တော်တယ်ဗျာ..."
"လုပ်ပါဦးဗျ ဘာများလဲ...."
"၃၇ ဆိုတဲ့ဂဏာန်းက ထူးခြားတယ်တဲ့ ၃၇ဟာ ဆင်တူဂဏာန်း၃လုံးကို ပြတ်အောင်စားနိုင်တယ်တဲ့ ၊ပြတ်အောင်စားနိုင်ရုံမက ဝင်ရမယ့်အလီပေါင်းဟာလည်း အဲ့ဒီ ဆင်တူ ဂဏာန်း၃လုံးပေါင်းခြင်းတဲ့ဗျ၊ကျွန်တော်က ဟာ ညီလေး ဘယ်လိုလဲကွ နားမလည်လို့ဆိုတော့ ရေးပြတယ်ဗျာ။
၃၇×၃=၁၁၁
၃၇×၆=၂၂၂
၃၇×၉=၃၃၃
၃၇×၁၂=၄၄၄
၃၇×၁၅=၅၅၅
၃၇×၁၈=၆၆၆
၃၇×၂၁=၇၇၇
၃၇×၂၄=၈၈၈
၃၇×၂၇=၉၉၉
၁၁၁ရတယ်ဗျာ အဲ့ဒါကို ပေါင်းတော့၃ဗျာ အဲ့တော့၃၇×၃=၁၁၁ ၊ ၅၅၅ဆိုတော့ ၅သုံးလုံးပေါင်း ၁၅ဗျာ ၃၇နဲ့မြောက်တော့၅၅၅
"ဒီမှာလေ ကောင်လေး ရေးပြသွားတာ"
" ဟုတ်ပဗျာ...."
"ကားမောင်းရင်း အဲ့လိုပဲဗျာ အပျင်းပြေစကားတွေ ပြောရတာပေါ့ တခါတလေကျ ခရီးသည်လည်းပျင်းတာပေါ့ ..."
"အံမယ်ရှိသေးတယ် ထပ်ပြောသွားသေးတယ် .."၁၄၂၈၅၇" ဆိုတဲ့ဂဖဏာန်းကလည်းထူးခြားတယ်တဲ့ "
"ဘယ်လိုလဲဗျ သချ်ာလုံးဝစိတ်မဝင်စားတာတောင် စိတ်ဝင်စားသွားတယ် ပြောပါဦး..."
"သူရေးထားတာ ဒီမှာကြည့်..."
၁၄၂၈၅၇×၂ =၂၈၅၇၁၄
၁၄၂၈၅၇×၃ =၄၂၈၅၇၁
၁၄၂၈၅၇×၄ = ၅၇၁၄၂၈
၁၄၂၈၅၇×၅ =၇၁၄၂၈၅
၁၄၂၈၅၇×၆ =၈၅၇၁၄၂
"ဟုတ်ပ သူကဒါတွေပဲပြန်လှည့်ပြီးရတာနော် ၇ နဲ့မြှောက်ကြည့်မယ်ဗျာ..."
"၇နဲ့မြှောက်ရင်တော့တဲ့ ၉တွေကြီးရတာဗျာ ..၁၄၂၈၅၇×၇=၉၉၉၉၉၉
"ဟုတ်ပ မှတ်သားစရာ အိမ်က ကလေးသင်ပေးရမယ်ဗျာ...."
"ကားမောင်းရင် ရတဲ့ ဗဟုသုတတွေပေါ့ဗျာ"
"တီ တီ တီ တီ တီ......."
"ကိုနိုင်ဝင်း ခင်များဖုန်းလား.....အသံမြည်တယ်...."
"ဟာ ဟုတ်ပ ခဏဗျာ ထွက်ပြောလိုက်ဦးမယ်..."
"ဟယ်လို..မခင်မ ပြော.."
"ကိုနိုင်ဝင်း ရှင်အားလား..."
"အားတယ်လေ ဘယ်သွားဖို့..."
"တွေ့ချင်လို့ ခုလာခေါ်....အိမ်မှာပဲ..."
မခင်မ ဆိုတာ အသက်(၄၀)နှစ် ။ တစ်ခုလပ်၊မဲစုခြင်း၊ အထည်ရောင်ခြင်းလုပ်ကိုင်ပြီး ယောကျ်ားနဲ့ကွဲပြီး ကလေး ၂ယောက်ရှိကာ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ခန္ဓာကိုယ် ရေဆေးငါးတဖွယ် တင်းကားကာ အသားအရေဖြူဝင်းသောမိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ဗိုလ်ချုပ်စျေးထဲလက်ကားအထည်သွားယူခြင်း မဲလိုက်ကောက်ခြင်းတို့တွင် ကိုနိုင်ဝင်းနဲ့အမြဲသွားကာ ... လူပျိုကြီးကိုနိုင်ဝင်းနဲ့ငြိသွားခြင်းဖြစ်သည်။
မခင်မတို့အိမ်ရှေ့ရောက်သော ထဘီအပြာနှင့် အင်္ကျီ အပြာရောင်အပွင့် အကွက်ကိုဝတ်ဆင်ကာ ဆံပင်ကိုထုံးထားသော မခင်မ ကားနားပြေးဆင်းလာပြီး
"သွားနေကြ နေရာ...."
"ဟုတ်ပပြီဗျာ..."
"အုံနာခရပြီလား..."
"ရပြီ အေးဆေး သွားမယ်..."
ပုံမှန်သွားနေကြ မြောက်ဥက္ကလာက Feel ဟိုတယ်တွင် အခန်းယူပြီး အခန်းထဲအရောက်...သိုင်းဖက်ပြီး
" လှနေတာ ခင်မက ဒီနေ့,..အရမ်းကို..."
စကားတပြောပြောနူတ်ခမ်းချင်းတစ်ချက်တစ်ချက်တေ့နမ်းကာ...
"အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်လေ...."
ကိုနိုင်ဝင်းရဲ့ အသားညိုညိုတောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပြီး
"သန်လိုက်တာ ရှင် မက်မောစရာကြီး..."
ကိုနိုင်ဝင်းလည်း မခင်မအင်္ကျီ ချွတ်ကာ ဘော်လီကို ထိန်းထားသော ဖြူဝင်းတင်းရင်းသော ရင်နှစ်မွှာကို ကြည့် လီးတောင်နေကာ...
"အကုန်ချွတ်ကြမယ်..."
မခင်မလည်ပင်းတစ်ဝိုက်ကိုနမ်းရိူက်ပြီး .တစ်ကိုယ်လုံးပွတ်သက်ပြီး လျှာချင်းယစ်ပက်ပါတော့တယ်... ။လျှာချင်းကစားရုမက လက်တွေမှာလည်း အပြန်အလှန်ပွတ်သက်နေကာ..ကိုနိုင်ဝင်းကို ကုတင်ပေါ်လှဲခိုင်းလိုက် မခင်မမှာ ကိုနိုင်ဝင်းနို့သီးခေါင်းများကို လက်နဲ့ချေကစားကာ လီးကိုမူတ်ပါတော့တယ်..။
"ဟူး...ပြွတ် ပြွတ် ဟူး ဟူး...."
လီးတချောင်းလုံးကိုယက်ကာ နှာခေါင်းဖြင့် လီးနံစူးစိုက်ရူကာ အုများကိုပါးစပ်နဲ့ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်....။
"ဟူး ဟူး အီး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်....
ထိုမှတဖန် ချက်နားကို တက်လာကာ ချက်ကိုလျှာနဲ့မွှေဆော့ကာ လက်မှ ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်..။ကိုနိုင်ဝင်းလီးမှ အရေကြည်များထွက်နေကာ လီးထိပ်ကို လက်နဲ့ဖွဖွလေး ပွတ်ဆော့ကာ...ကိုနိုင်ဝင်းနို့သီးခေါင်းများကို ကိုက် ဆော့ပါတော့တယ်...။
"ကောင်းလိုက်တာ...ဟူး ဟူး ကောင်လား ....
ထို့နောက် အကြောများ ထောင်တင်းနေသောလီးတချောင်းလုံးပါးစပ်နဲ့ငုံကာ... ပါးစပ်နဲ့ထုပေးပါတော့တယ်...။
"ပြွတ် ပြွတ် အု အု ပြွတ် အ အ အ ပြွတ်"
လီးမှာနွေးအိနေကာ ကိုနိုင်ဝင်းလီးမှ လရေများပါးစပ်ထဲပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..။မခင်မမှာကုန်စင် အောင်ယက်ပြီး လှဲအိပ်လိုက်ပါတော့တယ်.....။ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အမွှေးရိတ်ပြီး မွေးကြိုင်သောအဖုတ်ကို လျှာဖြင့်တစပ်စပ်ထိုးယက်ပါတော့တယ်...။
"ပလွပ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်...."
ထို့နောက်အစိလေးကိုငုံကာ လက်ညှိုးနှင့်အဖုတ်ထဲမွှေပါတော့တယ်.။ အဖုတ်မှအရည်ကြည်များထွက်လာသောအခါ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများကိုအသံမြည်အောင်ဆွဲစုပ်ကာ အဖုတ်နူတ်ခမ်းကိုဖြဲကာ လျှာဖြင့်မွှေပါတော့တယ်...။
"အူး အူး မခင်မမှာ ကိုနိုင်ဝင်းခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ကာ....ကောင်းလိုက်တာ...ကောင်းလိုက်တာ...."
အဖုတ်ထဲ လျှာဖြင့်မွှေပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်ပေါက်ကို လျှာဖြင့်ထိုးလိုက် လျှာကို လှည့်ကာ လျက်ပါတော့တယ်..။လက်မှလည်းအစိကိုဖိချေကာ...
"ဟူး ဟူး ကောင်းလို့သေမှာ ဟူး ...အူး..."
ထို့နောက်အဖုတ်ထဲ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ ထိုးကာ တရပ်စပ်နိူက်ပါတော့တယ်...။
"ပလပ် ပလပ် ပလပ် အူး အူးအူး အူး .."
မခင်မအရည်များလျှံကျနေကာ ..ကော့တက်နေပါတော့တယ်။....ကိုနိုင်ဝင်းမှာအရှိန်မရပ်ဘဲ တရပ်စပ်နိူက်ပါတော့တယ်...။
"ပြွတ် ပြွတ် အူး အူး အူး "
မခင်မကော့တက်နေမျက်နှာရူံမဲ့နေကာ အရေများထွက်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ်..။ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အရည်များယက်ပေးကာ နှစ်ယောက်ဖက် ကစ်ဆင်ရိုက်ကာ တစ်ယောက်ဝင်သက်ထွက်သက်ကို တစ်ယောက် ရူရိူက်ပါတော့တယ်...။
ကိုနိုင်ဝင်းနှင့်မခင်မဟာ မလိုးမီ ပထမတစ်ချီ ပါးစပ်နဲ့ပြီးအောင်လုပ်ပေးပြီးမှ ပုံမှန်လိုးကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယအချီမှာ ကြာ၍ပိုလိုး၍ ကောင်းခြင်းကြောင့် ထိုအတိုင်းအမြဲလုပ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။နမ်းရိုက်ကာအနားယူပြီးနောက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မအပေါ်တက်ခွကာလီးကိုအဖုတ်ထဲတော့ကာ
"အား အ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အအ ဖတ် ဘွတ် ရွတ် အအ အား အား.."
တရပ်စပ်မီးကုန်းယမ်းကုန်လိုးပါတော့တယ်...။
"အအ အွတ် အွတ် ကောင်းလိုက်တာ သန်လိုက်တာ...အအ အွတ် စီးပိုင်နေတာပဲ...အွတ် အအ "
အဖုတ်နဲ့လီးမှာတရပ်စပ်ဂဟေဆော်နေကာ
"ဖတ် ဘွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အွတ်..."
'ပြောင်းရအောင် ခင်မတက်ဆောင့်မယ်..."
လီးကြီးကိုထောင်၍ တက်ထိုင်ကာ ကိုနိုင်ဝင်းလက်မောင်းတွေကိုင်ကာမွှေပါတော့တယ်...။
"အား အား အား ကောင်းတယ်ဗျာ အားခင်မမွှေတာကြိုက်လား အား အား..."
"အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် အွတ် အအအ ""
ခင်မမှာဗိုက်ကိုလက်နဲ့ဖိကာ အသားကုန်တက်ဆောင့်ပါတော့တယ်...။
အွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အွတ် အွတ် အွတ် အွတ်
ခဏ ခင်မလှဲလိုက် အကို့အပေါ် မခင်မကိုဖက် ကာအောက်ကနေ လီးကိုကော့လိုးပါတော့တယ်..။
"အွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် "
အဖုတ်ကြီးကို အောက်ကထိုးခွဲကာ မခင်မမှာရူံမဲ့ကာ .အသားကုန်ကောင်းနေပါတော့တယ်....။ ထို့နောက် ကစ်ဆင်ဆွဲကာအမောဖြေကာ...
"ခင်မ ကုန်းပေး..."
ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ လီးကိုတရပ်စပ်ထိုးလိုးပါတော့တယ်...။
"ဖုံး ဖုံး ဘွတ် အွတ် ဘတ် ဘတ် ဘတ် "
အသားကုန်ဆာင့်ကာ မခင်မမှာအိပ်ရာကိုအတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ...ကောင်းတယ် အွတ် အွတ် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အံကြိတ်ဖီးခံကာ အချက် ၆၀ကျော် ဆောင့်ပြီး လရေများပန်းထုတ်ကာနှစ်ယောက်အတူတူ ထပ်လျက်အမောဖြေကာ စကားမပြောဘဲမှိန်းနေကြပါတော့တယ်....။တစ်နာရီခန့်မှိန်းအနားယူပြီး အတူတူရေချိုးကာ...ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး မခင်မကိုလိုက်ပို့ကာ ကားအပ်ဖို့အုံနာအိမ်သို့ထွက်လာပါတော့တယ်...။
ကိုနိုင်ဝင်း သန်လျင်ဘက်ကားငှားပါလို့ လိုက်သွားရင်း ၉နာရီကျော်သွားရာ ကားအုံနာဆီဖုန်းဆက်ပြီး အကြောင်းကြား အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ရာ လမ်းတွင် အသက်၂၀ကျော် ကောင်မလေးတစ်ယောက် လှမ်းတားပြီး
"ဦးလေး.... မြောက်ဒဂုံ ဘေလီတံတားအကျော်...( ) ရမလား..."
" ကားသိမ်းတော့မလို့.....အိမ်ပြန်လမ်းကြုံမလားလို့..ရပ်မေးတာ မကြုံလို့ ညီမ..."
" လုပ်ပါရှင် ..."
"၅၀၀၀ လောက်ပေးလိုက် ညလည်းရောက်နေပြီ..."
"အင်း ရတယ်...."
ကောင်မလေးမှာ စကတ်ပေါင်ပေါ် ဝတ်ဆင်ထားကာ ဂျင်းဂျာကင်လေးထပ်ဝတ်ထားကာ ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့် ရေမွှေးအပေါစားနံhသင်းနေကာ လမ်းတွင်လည်း ဖုန်းခဏခဏပြောနေပါတော့တယ်...။
" ကျွန်မ ခု လာနေပြီ.... ခဏပဲ.....ရှင်အရင်ကနေရာပဲ ..."
ခဏကြာသော်
"ရောက်တော့မယ် လာပြီ ကျွန်မပိုက်ဆံမပါဘူး ကားငှားလာတာ ရှင်ထွက်စောင့်နေ...."
သူမငှားသောနေရာရောက်သောအခါ
"ခဏနော် ဦးလေး အထဲမှာလားမသိ သွားယူပေးမယ်"
၁၅ မိနစ်ခန့်အကြာမှ ပြန်ထွက်လာပြီး
"ဒုက္ခပါပဲရှင် ပြန်သွားပြီတဲ့ စောက်သထောင်းစား ဘယ်လိုလူတွေလဲမသိဘူး...ဦးလေး ရှေ့နားခဏမောင်းလိုက်..."
" ဘာအခက်အခဲရှိလို့လဲမသိဘူး..."
"ကျွန်မက ဟိုလို လုပ်စားတာရှင် အခုက ခေါ်တဲ့သထောင်းစားက ပြန်သွားပြီတဲ့ ဖုန်းခေါ်လည်းမကိုင်ဘူး ကျွန်မကို သာကေတဘက် ပြန်လိုက်ပို့ပေးပါလား ဒါမှပေးလို့ရမှာ..."
"အရမ်းနောက်ကျသွားမှာ အဆင်မပြေလောက်ဘူး..."
"စိတ်ရူပ်တယ်ရှင်...ရှင်ကျွန်မကိုလုပ်မလား...."
"ဟင်...."
"ကားခမယူနဲ့တော့ ပြန်လိုက်ပို့ပေး ရှင် စိတ်ကြိုက်လုပ် ကားပေါ်မှာပဲ....ရှင့်မှ ာကွန်ဒုံးပါလား...."
"ဘယ်လို ပါမှာလဲ..."
"ရူပ်ပါတယ် ဆေးသောက်လိုက်မယ်...မြန်မြန်သာလုပ်..."
ကားပြန်လှည့်ပြီး ဥက္ကလာဂေါက်ကွင်း လူရှင်းသောနေရာကားရပ်ကာ အနောက်ခန်းကူးသွားပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကောင်မလေးကိုနမ်းပါတော့တယ်...။
သူမဟာ မနမ်းချင်နမ်းချင်ပြန်နမ်းပြီး သူမစကပ်လေးကိုချွတ်ပေးပြီး...
"လုပ်တော့...."
"ခဏ မူတ်ပေးပါလား..."
မလုပ်ချင်ပါဘူး...."
"လုပ်ပါ....ခဏပဲ..."
ကိုနိုင်ဝင်းပုဆိုးချွတ်ကာ လီးကို တေ့ပေးပြီး
"ရှင်ဟာကရှည်လိုက်တာ...."
ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်
လီးကိုကိုင်ကာ ၅မိနစ်ခန့်မူတ်ပေးပီး လိုးခိုင်းပါတော့တယ်...။ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မလိုးသေးဘဲ အဖုတ်လေးကို ကုန်းယက်ပါတော့တယ်....။
"ငါပထမဆုံးဖာသည်မကိုယက်ပေးဖူးတာပဲ...နင့်ပုံစံက သန့်တဲ့ပုံပေါက်လို့...."
အဖုတ်ကို စိတ်ပါလက်ပါ ယက်ပြီး အစိကိုပါလျှာနဲ့ထိုးလိုက် အဖုတ်ကိုပြင်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ကိုနိုင်ဝင်း ဘာဂျာကောင်းမူကြောင့် ကောင်မလေးမှာ အရည်များစိုရွဲလာပါတော့တယ်....။ ပြီးမှ လှဲအိပ်ခြေထောက်တွေ ပခုံးပေါ်တင်ခိုင်းကာ လီးကိုထိုးထည့်ပါတော့တယ်...။
"ဖြေး ဖြေး ရှင့်လီးကရှည်တယ် သားအိမ်လာထိမယ်...."
"အဖုတ်က ကြပ်သေးတယ်နော် ..."
"ကျွန်မက အော်ဒါခေါ်မှလိုက်တာရှင် လုပ်စားတာမကြာသေးဘူး ..."
လီးမှာအဖုတ်ထဲပြည့်တင်းနေကာ...
"အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် အအအ အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖြေးဖြေး အအ အား..."
ကိုနိုင်ဝင်းမှာကားထဲစိတ်ပါလက်ပါ လိုးဆောင့်ပြီး အောက်ကကောင်မလေးမှာ ဖာခံနေရသည်မေ့ပြီးစိတ်ပါလာကာ ပြန်ကော့ပေးပါတော့တယ်...။
"အွတ် အအ ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ..."
၁၀ မိနစ်ခနိ့လိုးပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ...တရပ်စပ်လိုးပါတော့တယ်....။အဖုတ်ထဲလီးဝင်ချိန် ဖင်လေးမှာတုန်နေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ခွေးလိုးနဲ့အမုန်းမရပ်မနားလိုးပါတော့တယ်...။.
"အွတ် အွတ် အအအ ကောင်းလိုက်တာ...."
ကောင်မလေးမှာနောက်ကိုဖင်ကြီးကိုပြန်ဆောင့်ပေးကာခဏအကြာနှစ်ယောက်ကစ်ဆင်အပြင်းစားဆွဲကာ ....ကိုနိုင်ဝင်းကိုတက်ခွကာလိုးပါတော့တယ်။..
"အ အ အ အား လိုး ရှင်လိုးတာကြိုက်တယ်...အွတ် အအ အား အား ဖတ် ဖတ် ...."
ကိုနိုင်ဝင်းကားထဲမှာလရေနံစောက်ရည်နံများမွှန်ထူနေကာ...ကစ်ဆင်ဆွဲရင်းလျှာချင်းယက်ကာ...
"လိုး လိုး အအအ ဖတ် မပြီးနဲ့ လိုး လိုး ကောင်းတယ်..."
ကိုနိုင်ဝင်းမှာကောင်မလေးထပ်ထိုင်လျက်ပင် ခါးကိုကိုင်ကာအပေါ်ကို အားရှိသလောက် ပစ်ဆောင့်ကာ...
"အား အား အအအ ဖတ် ဘွတ် အအား..."
အရည်များကိုယ်စီထွက်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ်...ကားနောက်ခန်းမှာလရေစောက်ရည်များပေကျံကာအနံပေါင်းများစွာဖုံးလွှမ်းသွားပါတော့တယ်...။
"ရှင်လိုးတာကြိုက်တယ်...တော်တော်သန်တယ်..."
"နင်လည်း ဖာလုပ်စားတာသာပြောတာ အဖုတ်ကစီးပိုင်ပြီးကြပ်လိုက်တာ...ကားထဲလည်း အနံ့တွေအရည်တွေမနက်ဖြန် ရေဆေးရတော့မယ်...."
" ပြီး တချီထပ်လိုးရအောင်"
"လိုးမယ်လေ ရှင်လုပ်နိုင်ထပ်လုပ်..."
နောက်တချီ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ထပ်လိုးကြကာ...ည၁နာရီခွဲမှသာကေတဘက်ပြန်ပို့ခဲ့ပါတော့တယ်....။အိမ်ရောက်တန်းအိပ်ကာမ နက်ကားရေဆေး ကားဂိတ်ထွက်ခဲ့ရာ...
"ကိုနိုင်ဝင်း နောက်ကျလာချည်လား..."
"အင်းဗျာ နေသိပ်မကောင်းလို့..."
မနေ့ကဖာသည်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ခဲ့တဲ့အကြောင်းကို လိုးတာကိုထုတ်မပြောဘဲ အော်ဒါမရလို့ပြန်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်းထုတ်ပြောရာ.....
"ဟုတ်တယ် ကိုနိုင်ဝင်းလိုပဲ ကိုအောင်သိန်းတို့ကလည်းတခါနော် ...".
"ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်၂လလောက်ရှိမယ် အဲ့တုန်းကကောင်မလေးငယ်ငယ်လေး ချိတ်မယ့် လူကပြန်သွားလို့တဲ့...ပြန်လိုက်ပို့ရတာ တစ်လမ်းလုံး အဲ့ကောင်ကိုဆဲဆိုပြီး..."
"သူတို့ဘဝကသနားဖို့ကောင်းတယ်ဗျာ...ဘဝအခြေအနေပေါ့ဗျာ...အဲ့ဘဝကိုမရောက်ချင်ဘဲရောက်ရတာ...ပြီးတော့ ငွေရလွယ်တယ်လေဗျာ...."
"ထိုင်းမှာဆို မြန်မာမတွေလုပ်စားနေတာအများကြီး ပြီးရင်ရောဂါတွေနဲ့ပြန်လာ...ဟော ဒီမှာဆိုလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် မလုပ်ရ...ရဲကကြောက်ရ အရင်ကဆိုရဲကအသွင်ယူဖမ်း လုပ်သေးတယ် ပြီးမှ ရဲဆိုပြီး ဖမ်းတယ် အချုပ်ထဲရောက်ရင်တခြားရဲတွေကထပ်လုပ်သေးတယ်...ဟော ကြည့်...တကယ်ဆိုသနားဖို့ကောင်း..."
"ဝါသနာပါလို့လုပ်တာတော့မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်..."
"အမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ ကျွန်တော်ထင်တယ် ၈၅%ကဘဝအခြေအနေကြောင့် ခေတ်အခြေအနေကသိတဲ့ အတိုင်း ပညာရေးစီးပွားရေးကအစလေ နိမ့်ကျနေတာ...ပြီးတော့ဗျာငွေရလွယ်တော့ အဲ့လမ်းကိုလျှောက်မိတာပေါ့..."
"တခြားနိုင်ငံတွေဆို ပြည့်တန်ဆာဥပဒေဆိုပြီးရှိတယ်ဗျ ..သတ်သတ်မှတ်မှတ် ဒီမှာလည်းရှိသင့်တယ် ။ အဲ့ဥပဒေက လိုင်စင်နဲ့ ပြီးရင် ဘယ်နှစ်လတကြိမ်ဆေးစစ် သေသေချာချာ သူတို့အတွက်ဥပဒေရှိတယ်..."
"ဒီမှာတော့မလွယ်လောက်ဘူး ဒီမှာကခိုးလုပ်စားရတာ ဒီမှာ လူသိမှာလည်းရှက် ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်းနှိမ်...ဖြစ်မှာလေ.."
"အဲ့လိုမရှိတော့ရောဂါတွေပျက် ဒီထပ်မကပျက်စီး ....နိမ့်ကျဖြစ်ဦးမှာပဲဗျ...."
"ဘဝအခြေအနေအမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ..."
"တပတ်လောက်ပတ်လိုက်ဦးမယ်ဗျာ ခရီးသည်လေးရအောင် စျေးဦးမပေါက်သေးဘူး...."
"တက္ကစီ......"
" ဘယ်သွားမလို့လဲဗျ...."
"ဗိုလ်တထောင်ဘုရား သွားချင်လို့ခင်မျ..."
"၂၅၀၀တော့ပေးဗျာ နော်..."
"ဟုတ်ကဲ့ ရတယ် အသွားအပြန်စောင့်ပေးမလား ၆၀၀၀ပေးမယ်..."
"ကြာမှာလား ညီမ..."
"မကြာဘူး ခဏပဲ..."
အသက် ၃၀နှစ်ခန့် မိန်းမတစ်ယောက်ကားလှမ်းတားပြီး ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့် မျက်နှာ တမိူင်မိူင်တထွေထွေဖြစ်နေကာ...မျက်ရည်များပင်ကျလာကာ...
" ညီမ ဘာအဆင်မပြေတာများရှိလည်းခင်မျ..."
"ဒီလိုပါပဲရှင်..."
စပ်စုမယ်ထင်သောကြောင့် ဘာမှဆက်မပြောဖြစ်ဘဲ မီးပွိုင့်အမိ သူမမှစ၍
"ဗိုလ်တထောင်ကဗေဒင်မှန်တယ်ထင်လို့ သွားမေးမလို့ ကားဆရာ ရှင် ကြားဖူးလား ကျွန်မအိမ်အပူ မိသားစုအပူငွေရေးကြေးရေးတွေရူပ်နေလို့..."
"ကျွန်တော်ဗေဒင်မေးတာတော့လိုက်ပို့ဖူးပါတယ်...မှန်မမှန်တော့သေချာမသိလို့..."
"အခု အသိသူငယ်ချင်းတယောက်ကညွန်းလို့ အဲ့ဗေဒင်ဆရာကို..."
"အင်း ....ဒီလိုပါပဲဗျာ အခုကစီးပွားရေးဖြစ်ဖြစ်ဝန်ထမ်းဖြစ်ဖြစ်သိပ်အဆင်မပြေပါဘူး..."
"ကျွန်မလည်း ဒီလိုပါပဲ အခက်အခဲတွေများနေတာ တချို့ဟာတွေ ကိုယ့်အမှားတောင်မဟုတ် ဒါမယ့် အပူမိတော့ကိုယ်ပါပါလာတာ...ဗေဒင်ဆရာတွေစုံနေပြီ.."
"နည်းတခုတော့သိတယ်...ပြောရရင်ဆရာလုပ်သလိုဖြစ်မှာစိုးလို့ဗျာ..."
"ပြောကြည့်ရှင် အကူအညီဖြစ်မလားလို့..."
"ဒုက္ခတွေတွေ့တဲ့အခါ အဲ့နည်းလေးကအကူအညီဖြစ်လို့ပါ....။တခါကတရုတ်ပြည်မှာ သူတော်စင်သုံးဦးရှိတယ်တဲ့ဗျာ ..။ သူတို့ဟာ အမြဲအတူနေအတူစား ပြီးတော့ အမြဲဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်နေကြတယ်တဲ့ ...တနေ့သူတို့ ၃ယောက်ကစျေးကိုသွားပြီး စျေးထိပ်မှာဗိုက်သားတွေလူပ်ယမ်းတဲ့အထိ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ရယ်နေကြရော သူတို့ရယ်နေကြတာကိုတွေ့ပြီး စျေးကိုလာတဲ့သူတွေက အူရွှင်ပြီး ရယ်ချင်စိတ်တွေဖြစ်ပြီး ရယ်ကြပါလေရောတဲ့ ၊
ရယ်လိုက်တဲ့အခါမှာရင်ထဲမှာ လေးလံနေတာတွေပေါ့သွားတာပေါ့၊ ပိတ်ဆို့နေတာတွေပွင့်ထွက်သွားရော၊အမြင်သစ်တစ်ခု ရသွားတာပေါ့၊ညစ်နွမ်းနေတဲ့စိတ်ဟာ ပုံပြောင်းသွားတာပေါ့၊သူတောင်စင်သုံးဦးဟာ တရုတ်ပြည်တစ်ပြည်လုံးလှည့်ပြီး လူတွေကို ရယ်မောစေတယ်ဒေါသထွက်နေတဲ့ လူကို ဒေါသငြိမ်းစေတယ်၊စိတ်ညစ်နေတဲ့လူကိုပျော်ရွင်စေတာပေါ့ ဘယ်လိုလုပ်သလဲဆို သူတို့နဲ့အတူလိုက်ရယ်မောစေတာပဲ..။
တနေ့ ရွာတစ်ရွာလည်းရောက်ရော သူတို့ထဲကတစ်ယောက်က သေပါလေရော အဲ့တော့ရွာသားတွေက ရယ်နိုင် ဦးမလားဆိုပြီးစောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့ အဲ့တော့လည်းကျန်တဲ့နှစ်ယောက်က ရယ်ကြပြန်ရောတဲ့ ရွာသားတွေက သူငယ်ချင်းသေတာတောင်ရယ်နိုင်သလားလို့ မေးတဲ့အခါ
"တို့သုံးယောက်ကပြိုင်ပွဲလုပ်ထားတာ အရင်သေတဲ့လူ အနိုင်ရမယ်ဆိုပြီး ခုသူနိုင်သွားပြီလေ သူ့အစားဝမ်းသာပြီး ရယ်တာဟေ့"
လို့ပြန်ပြောတယ်တဲ့၊အဲ့မှာသေတဲ့လူမီးသဂြိုလ်ဖို့လုပ်တော့....သေတဲ့လူအလောင်းကို ထင်းပုံပေါ်တင်မီးလည်းရိူ့ရော ဝှက်ပြီးထည့်ထားတဲ့ သေသူ အဝတ်အစားအောက်ကမီးရူးမီးပန်းတွေကတဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ထပေါက်တဲ့အခါမှာ ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်ကထရယ်ပြီး က ပါလေရော အဲ့ဒီမှာ ဘေးကကြည့်နေတဲ့ ရွာသားတွေလည်းမနေနိုင် ထကထရယ်ကြပါရော ။
အဲ့တော့ မသာပွဲနဲ့မတူဘဲပျော်ပွဲရွင်ပွဲနှစ်သစ်ကူးပွဲဖြစ်သွားတော့တယ်.. အဲ့ဒါတရုတ်ပြည်မှာတကယ်ဖြစ်ခဲ့တာတဲ့ ။ အဲ့တော့ စိတ်ညစ်နေသာလား ဗိုက်တွေ လုပ်အားရပါးရရယ်ပစ်လိုက် အကြံရခက် ထွက်ပေါက်ပိတ်နေလား အားရပါးရကိုရယ်ပစ်လိုက် ဘယ်လိုအခက်အခဲတွေ့တွေ့ အဲ့ဒီအခက်အခဲကိုပုံပြောင်းသွားစေတဲ့နည်းကအားရပါးရရယ်ပစ်ခြင်းပဲတဲ့....ခုနကမသာပွဲကနေပျော်ပွဲရွင်ပွဲပြောင်းသလိုပေါ့..."
"ဟား ဟား ဟား ဟုတ်ပါပြီရှင် ရှင်နဲ့တွေ့မှတကယ် ပေါ့သွားတယ် ရယ်ပစ်လိုက်တာ...."
အမျိုးသမီးမှာ မသီရိဖြစ်ပြီး ယောကျာ်းမှာ သင်္ဘောသား ဖြစ်ကာ ခြံအရောင်းအဝယ်လုပ်ငွေလှည့်ရင်းအလိမ် ခံရကာ တရားစွဲခံရမလိုအခြေအနေဖြစ်နေကြောင်း ရှင်းပြပါတော့တယ်...။သူမကိုအသွားအပြန်လိုက်ပို့ပြီးအပြန် မခင်မဆီဖုန်းဆက်ကာ...
"ဟယ်လို ခင်မ အားလား...."
"ကိုနိုင်ဝင်း ကလေးဖျားနေလို့ မအားဘူး..."
"ဟုတ်လား ဒီတိုင်းသတင်းမေးတာပါ...ဂရုစိုက်ဦး ဒါပဲနော်..."
တကယ်ကကိုနိုင်ဝင်းထန်နေကာ...စိတ်ဖျောက်၍ ပါစင်ဂျာ ရလို့ရငြား ကားပတ်မောင်းနေပါတော့တယ်..။ကားအုံနာမိသားစုမှာခရီးထွက်နေသောကြောင့် ...ကားညပြန်မပေးဘဲ လိူင်ဘက် တစ်ခေါက်ရရာ လိုက်ပို့အပြန် ည၈နာရီလောက် အင်းယား ကန်အနားကောင်မလေးတစ်ယောက်ကားတားပြီး
"ကိုကြီး...ကားအားလား..."
စကားပြောသောအခါမှ ladyboyတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး
"အင်း ရတယ်...ဘယ်လဲ..."
" ကိုကြီး သွားချင်တဲ့နေရာ ရတယ်..."
ဟိုက် ......ကိုနိုင်ဝင်းသေချာတစ်ခေါက်ပြန်ကြည့်ရာ အချိုးအစား ပုံစံ မှာ လုံးဝမိန်းကလေးပုံစံဖြစ်ပြီး နို့အရွယ်အစားမှာလည်းတင်းကားကာ ထန်နေသော ကိုနိုင်ဝင်းမထူးပါဘူးဆိုကာ..
" လာလေ တက်...."
" ကိုကြီး ဟိုတယ်သွားမလား..."
"မသွားဘူး ကားပေါ်မှာပဲ ရလား..."
"ရပါတယ်..."
"ဘယ်လောက်ပေးရမလဲ....."
"၂သောင်းပဲပေး....ကိုကြီးကတောင့်လို့..... ညီမနာမည်က ဇင်ဇင်ပါ.."
လူပြတ်သော ဂေါက်ကွင်းနားထပ်ခေါ်သွားပြီး.. လမ်းတလျှောက် ပုဆိုးအပေါ်မှ လီးကိုဆုပ်နယ်ကာ ပညာပြနေပါတော့တယ်...။
"ရှေ့နားမှာ ရပ်လိုက်မယ်နော်..."
"ဟုတ်..."
ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ယောကျ်ားချင်းရွံတတ်ကာ သို့သော် မိန်းကလေးနဲ့ ချွတ်စွပ်တူကာ မတွေ့ဖူးသော အတွေ့အကြုံ ထန်နေသောစိတ်များကြောင့်...ကားနောက်ခန်းထဲဝင် ပုဆိုးကိုချွတ်ကာ.. ဇင်ဇင်မှာ လီးကိုတန်းမူတ်ပါတော့တယ်...။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် "
လီးစုပ်အရမ်းတော်ကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကောင်းလွန်းနေကာ ဟူး တန်လိုက်တာဟ ဇင်ဇင်မှာ လီးကိုတယုတယ စုပ်နေရုံမက လီးထိပ်ကို နှာခေါင်းနဲ့တေ့ရူကာ အမွှေးများကိုလက်ဖြင့်မွှေကစားပေးပါတော့တယ်...။
ဟူး ဟူး ပြွတ်
လီးပတ်လည် လျှာဖြင့်ယက်ကာ ဒစ်ကိုပဲ ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာ အသံမြည်အောင်စုပ်ပါတော့တယ်....။
ဟူး ဟူး လိုးရအောင် ငါမနေနိုင်တော့ဘူး....
"ကိုကြီး နို့စို့ချင် ရတယ်နော်..."
ဇင်ဇင်နို့မှာ ဟင်းရည်ပန်းကန်လုံးလောပ်ရှိကာ နို့သီးခေါင်းမှာ နားကပ်ကွင်းကဲ့သို့ အလှတပ်ဆင်ကာ နိုင်ဝင်းမှာ စို့ပေးပါတော့တယ်... ။ထို့နောက် ဇင်ဇင်မှာ လီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ မဆောင့်သေးဘဲ နိုင်ဝင်းမျက်နှာအနှံ နို့နဲ့ပွတ်ပါတော့တယ် ...။ ထို့နောက်ဇင်ဇင်မှာ အသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်..။
"ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အအ ကိုကြီး အအ အကိုကြီးရယ် အအ ဖတ်
နိုင်ဝင်းလီးက တင်းကြပ်နေသေ ာဖင်ပေါက်ရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် နိုင်ဝင်း ရူံမဲ့နေကာ...ဇင်ဇင်အစွမ်းပြသမျှ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့တယ်...။
"ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်
ဇင်ဇင်လီးမှာလည်းနိုင်ဝင်းဗိုက်ကိုလာရိုက်နေကာ ဖီးအရမ်းတက်နေသောနိုင်ဝင်းမှာ မမူတော့ဘဲ လီးကိုကိုင်ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်...။
"အား ရွီး ရွီး အား ဖတ် ဖတ် အအအ ..."
ဇင်ဇင်ကို လှဲအိပ်ခိုင်းကာ ဖင်ကိုဖြဲခိုင်းကာ လီးကိုထိုးထည့်၍ အားရပါးရဆောင့်ပါတော့တယ်....။
"အ အအ ဖတ် ဖတ် ?
ဖင်ထဲကို လီးကြီးမှာ တရပ်စပ် ဆောင့်နေချိန် ပြန်ထုတ်ချိန် ဖင်ထဲမှ လေထွက်သံ တဗွက်ဗွက်နဲ့ ဇင်ဇင်မှာအောက်က သူ့လီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေရင်း ကိုကြီး ကိုကြီးနဲ့ ကာမတိုက်ပွဲပြင်းထန်နေကာ တခါမှ မခံစားဖူးသောအရသာကြောင့် မောရမှန်းမသိ လိုးကောင်းနေကာ...
"အွတ် အွတ် အအ ဖတ် ဘွတ် ရွတ် ဗွက် ဗွက် အအအ အား "
လရေများ ပန်းထုတ်ကာဇင်ဇင်ဖင်ပေါက်မှာပြည့်လျှံစီးကျကာ အောက်ကဖင်ခံရင်း ဂွင်းထုနေသော ဇင်ဇင်လီးမှလည်း လရေများထွက်လာပါတော့တယ်...။
"ကိုကြီး ဒီပေး..."
လီးမှ အရည်များကို ပြောင်စင်အောင်တယုတယယက်ပေးကာ အပြီးသတ်လိုက်ကြတော့တယ်...။
"ကိုကြီး ကြိုက်လား..."
"ရော့ ၂သောင်း ကြိုက်တယ် ..ငါဒါပထမဆုံးပဲ နင်ကမိန်းကလေးပုံစံပဲ လုံးဝ အတွေ့အကြုံအသစ်ရအောင် ငါလုပ်ကြည့်တာတကယ်ကောင်းတယ်..."
ဇင်ဇင်ကို သူမပြောသောတာမွေဘက်သူမအိမ်လိုက်ပို့ကာ...အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
......................................................................................................
မတွေ့ရတာ ၃ ပတ်ကြာပြီဖြစ်သော မခင်မနဲ့ ကိုနိုင်ဝင်းတို့ ကားမဆွဲဘဲ တနေကုန်အတိုးချ အချစ်ကြမ်းကြပါတော့တယ်.....။
" လိုး လိုး...."
မခင်မကိုမှောက်ရပ်အိပ်ခိုင်းကာ ခါးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးထည့်၍ အပေါ်မှ လက်ထောက်ကာ အားကောင်းမောင်းသန် ကိုနိုင်ဝင်းမှ စိတ်ရှိလက်ရှိ အားရပါရလိုးပါတော့တယ်....။
"ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ်..."
လီးကိုအားထည့်ဆောင့်လိုက်သမျှ ဖင်မှာ တုန်ဆင်းကာ အိစက်သောမွေ့ယာကြောင့် ပြန်တုန်တက်လာသော အခါ လီးကို အရင်းထိထုတ် အားယူ ပြန်ဆောင့်သော အရှိန်ကြောင့် တချက်တချက်
ဖုတ် ဖုတ် အား အား
အသံနဲ့ ဖင်ကြီးကို ဆီးခုံနဲ့ရိုက်တဲ့အသံများ လီးကိုဆွဲအနူတ် အဖုတ်အကွဲထဲမှ စိုရွဲသောစောက်ရည်နံ့များလရေနံများလွင့်ပျံကာ
"အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အအ အွနါ ဘုတ် ဘုတ် ဘုတ် လိုးသန်တယ် အား အား ကောင်းတယ် ခင်မ အအား ကိုနိုင်ဝင်း ရယ် အအား ဖွတ် ဖတ်...."
အချက်ပေါင်းများစွာ စောက်ဖုတ်အုံကို လိုးခွဲနေရာမှ ခဏရပ်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုမိုးပေါင်ကိုကိုင်မြှောက်ကာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို လျှာဖြင့် တရပ်စပ်ကုန်းယက်ပါတော့တယ်..။စောက်ဖုတ်အတွင်းသား ကြွက်နားရွက် စောက်စိပတ်ပတ်လည် တနေရာမှမကျန် လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ယက်ကာ မခင်မမျက်နှာမှာ ရူံမဲ့နေကာ ...ကိုနိုင်ဝင်းနူတ်ခမ်းတဝိုက်မှာ စောက်ရည်များပေကျံနေပါတော့တယ်...။.မခင်မပါးစပ်မှ....
"ရွီး ရွီး အူး အူး ရွီး........ကျွတ် ကျွတ်...."
စောက်ရည်များ လိူင်လိူင်ထွက်နေရာ အခုမှစောက်ဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာသော လီးတံမှာ အကြောတပြိုင်းပြိုင်းထောင်နေကာ ငါ့အလှည့်မရောက်သေးဘူးလား ပြောနေတဲ့သဏ္ဏာန်တုန်တက်နေပါတော့တယ်....။
ထို့နောက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မကို ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ ... မတ်တပ်ရပ် ဒူးကွေးကာ လီးကို အပေါ်ကနေစိုက်လိုးလိုးပါတော့တယ်... လီးရှည်သောကြောင့် ဒုတ် ဒုတ် တခါတလေ သားအိမ်ကိုလာဆောင့်လေရာ...
"ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဒုတ် အား အအလေး အအ ဒုတ် အား သေပြီ ဖွတ် ဖွတ်..."
စောက်ရည်များ စောက်ဖုတ်ထဲလျှံကျနေကာ ...တုန်တက်ပြီးကာ အရေများထွက်ကာ ဖင်ဘူးခေါင်းမထောင်နိုင်တော့ဘဲ အိပ်ရာပေါ်မှောက်ခုံလဲကျကာ ...ကိုနိုင်ဝင်းမှာ လီးကိုအကျွတ်မခံဘဲ ... အဆင်မပြတ်လိုးပါတော့တယ်...။
"ဖုတ် ဖုတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် အအ ....ပြီးတော့ ပြီးလိုက်တော့ အအအ ဖတ် ဖတ် ...
စောက်ဖုတ်ဘေးသားများမှာ နီရဲလာကာ... ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အချက်ပေါင်း၁၀၀လောက်ဆောင့်ပြီးမှ လရေများပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်....။ထို့နောက် နှစ်ယောက်ကစ်ဆင်ရိုက်အနားယူကာ...
" လိုးတာ အရမ်းကြမ်းလာတယိ..."
"ငတ်တာလည်း ကြာပြီ ..."
"ဒီနေ့မပြန်နဲ့ဦးနော်..."
"အင်းပါ ရှင့်သဘောကျ..."
နာရီဝက်ခန့်စကားပြောပြီး ....မခင်မ သေးပေါက်ရန် အိမ်သာဘက်ထွက်သွားရာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကြည့်ပြီး အသက် ၄၀အရွယ် ဖင်လုံးကြီးမှာဖြူဖွေးနေကာ...နို့ကြီးတင်းရင်းနေသော ဗိုက်နဲနဲပူကာ ဖင်နည်းနည်းကောက်နေသော ရေဆေးငါးကြီးကိုကြည့်ကာ ..မနေနိုင်ဘဲ လိုက်သွားပြီး သေးပေါက်နေသော မခင်မ အထ... ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် ညာဘက်ခြေထောက်ကိုတင်ခိုင်းပြီး လီးကိုစောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ... မတ်တပ်ရပ်လိုးလိုးပါတော့တယ်...။
"ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အအအ ဖတ် အအ
ဒူးကွေးကာ စောက်ဖုတ်ထဲ ကော့ဆောင့်ချက်များကြောင့် မခင်မ ပါးစပ်ကလေးဟ အော်နေရကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မလည်ပင်းအကြောများကို လျှာနဲ့ယက်လိုက် လိုးလျက် နို့ကြီးများကို ဆွဲနမ်းလိုက်နဲ့....
"အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အ အား အား ...အား...အား...."
မခင်မညောင်းလာသောကြောင့် ရေချိုးခန်းနံရံပေါ်လက်ထောက် ဖင်ကို နောက်ပစ်ခိုင်းပြီး ... မိမိရန်သူကို တရပ်စပ်ထိုးသတ်နေသလို လီးကိုအဆုံးထိမထုတ်ဘဲ ဖင်ကြီးကိုဆီးခုံနဲ့ကပ်ကာ လီးကိုဆက်ခနဲဆက်ခနဲ အချက်ပေါင်းများစွာ စောက်ဖုတ်ထဲထိုးပါတော့တယ်..။ဖင်ကြီးမှာတုန်ခါနေကာ...
"အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအ ဖုတ် ဖုတ် အမလေး ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် .အအ အား ပြီးတော့မယ် အား အား.."
အားသွန်ခွန်စိုက်လိုးရင်းကိုနိုင်ဝင်းလီးကြီးမှ လရေများ အဖုတ်ထဲမှာမဆန့်ကာရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ပေပွနေပါတော့တယ်..ထို့နောက်မဆေးဘဲ အိပ်ရာပေါ်သွားကာ ဖက်အိပ်ကြပါတော့တယ်...။
"ကိုနိုင်ဝင်းညနေ၅နာရီထိုးတော့မယ်ထတော့....အရမ်းနောက်ကျမယ်..."
"၃နာရီကတည်းကလား ကိုတို့အိပ်ပျော်သွားတာ..."
"အရမ်းနောက်ကျလို့မကောင်းဘူး..."
"လာပါ တခါလောက်..."
ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲကာ...တယောက်နဲ့တယောက်ပွတ်သပ်၍
"ကျွန်မအလှည့် ဒီတခါ...."
မခင်မမှာ လီးကိုကိုင်ကာ ဒစ်ကြီးကိုဖြဲချကာ လရေစောက်ရည်ဖတ်များကပ်ကာ အနံ့ထွက်နေသောလီးကြီးအား ပါးစပ်နဲ့ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပါတော့တယ်...။လီးကြီးမှာ အာငွေ့ရရင် တောင့်တင်းကာ မခင်မမှာတံထွေးထွေးချပြီး လီးကိုထုပေးသောအခါ သရေများတံထွေးများဖြင့်ပြောက့်လက်ကာ အကြောများထောင်နေသောလီးကြီးကို မခင်မမှာ ကြည့်မဝနိုင် ဖြစ်ကာ အလွတ်မပေးဘဲ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အထက်အောက်ယက်လိုက် လီးဒစ်ကိုပဲစုပ်လိုက် သွားနဲ့ကိုက်လိုက်နဲ့ အငမ်းမရစုပ်ပါတော့တယ်..။
ကိုနိုင်ဝင်းလည်း အားကျမခံ မျက်နှာပေါ်တက်ထိုင်ခိုင်းကာ အငမ်းမရစောက်ဖုတ်အုံနဲ့မျက်နှာတလျှောက်ပွတ်ခိုင်းပါတော့တယ်...။မခင်မမှာ အလုပ်ရူပ်နေသောကြောင့်အမွှေးမရိတ်နိုင်ဖြစ်ကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးပါးစပ်နှာခေါင်း မကျန် စောက်ဖုတ်နဲ့ပွတ်သောကြောင့် အသက်ရူပင်မဝဖြစ်ကာ ...စောက်ဖုတ်နံ့ခပ်ရှရှကိုရူကာ လျှာထုတ်ပေးကာအဖုတ်အုံကြီးကိုအောကိမှာပြုစုပါတော့တယ်....။
"တက်ဆောင့်ပေးမယ်နော်...."
အာကာသသို့ လွှတ်တင့်မယ့်သဖွယ် ဒုံးပျံပုံစံထောင်တက်နေသော လီးပေါ်ကိုထိုက်ချကာ...စောက်ဖုတ်အထဲတလျှောက်နေရာလျက်မကျန် ကာမခံစားနိုင်အောင် မခင်မမှာ စကောဝိုင်းလှည့်ကာ မွှေပါတော့တယ်..။
"အူး အူး ... ကောင်းလား.."
"တက်လှချည်လား..."
"ပညာမကုန်သေးဘူးနော်..."
"ဒါကြောင့်အသက် ၄၀နားကပ်နေတဲ့ ရေဆေးငါးတွေကိုပိုကြိုက်တာ...သေအောင်စွဲအောင် လုပ်နိုင်တာ သူတို့က..."
ပြောလိုက် မွှေလိုက် အဖုတ်ကို ညှစ်လိုပ်နဲ့လုပ်ပြီး ဗိုက်ပေါ် လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို အားယူ ဆောင့်ချပါတော့တယ်...။
"ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အအအ..."
ဖင်ကြီးကိုတချက်ချင်း အားယူ လီးတဆုံးဆောင့်ချကာ...ပြန်အတက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာပြန်ကော့ပေးပြီး လီးနှင့်စောက်ဖုတ်အလယ်မှာဂဟေဆက်သွားကာ ကာမအကြောပွင့်ကာ ဖောက် ဖောက် နဲ့အလွန်အင်မတန်မှကောင်းမွန်ကာ ဘယ်လိုအရသာခံစားနေရသည်ကို အရည်များ မျက်နှာများက သရုပ်ဖော်လျက်ရှိပြီး
"ဖောက် ဖုတ် ဖုတ် အအအ ဖုတ် ...အအအ ဖုတ် ဖတ် ဖတ် ဖုတ်...ဖုတ်.."
ဖင်ကြီးကိုအားယူကာ ဆောင့်ခြင်းပညာပြနေသော မခင်မမောသွားသောအခါ ပုံစံမပြောင်းဘဲ ဆောင့်ကြောင့်ရိုးရိုးအိမ်သာမှာထိုင်သလိုထိုင်ခိုင်းကာ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေ ကိုနိုင်ဝင်းမှာရှ်ရှိသမျှ အားပြုကော့ကာဆောင့်ပါတော့တယ်။
"အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် "
အဖုတ်မှာ ပြဲလိုက် အသားဖတ်များပြန်ဖုံးလိုက်နဲ့ အချက်ပေါင်း၁၀၀လောက်ဆောင့်ပြီးလရေများပန်းကာ လီးမနူတ်သေးဘဲ အမောဖြေလျက်ရှိပါတော့တယ်...။ထို့နောက်...
"သန့်ရှင်းရေး လုပ်ကြမယ်လေ..""
နှစ်ယောက် ပြောင်းပြန်ထပ်လျက်နေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှ မခင်မစောက်ဖုတ်အတွင်းအပြင် အမွှေးပေါ်မကျန် အရည်များစီးကျံသောပေါင်ခြံ တင်ပါး ဖင်ပေါက်မကျန်လျှာဖြင့်ယက်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး မခင်မမှာလည်း လီးအပြင် အတွင်း ဒစ်ပတ်လည် ဒစ်ထိပ် အောက်အနားဆီခုံမကျန် ဂွေးဥ ပေါင် ဖင်ပေါက်မကျန် လိုက်လျက်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ် အဝတ်အစားလဲကာ ဟိုတယ်မှပြန်ထွက်လာခဲ့ကြတော့သည်။
..........................................................................................................................................
ကိုနိုင်ဝင်းတို့ ကားဂိတ်တွင် ကိုအောင်သိန်း၊ကိုဇော်မြင့်၊ကိုနိုင်သူဝင်း၊ကိုလှတို့ရှိရာ ကိုအောင်သိန်းမှာ အမြဲညည်းညူတတ်ကာ အမြဲဒုက္ခများတွေ့ရသောကြောင့် ကိုဒုက္ခဟုလည်းကောင်း၊ကိုဇော်မြင့်မှာတော့ အမြဲထန်နေကာ တိတ်တိတ်ပုန်းမယားငယ်ရှိခြင်း၊ ဘယ်ကမှန်းမသိတခါတလေ ဖာများ ကြိုက်ကုန်းများကိုပါရအောင်ဆွဲနိုင်ခြင်းကြောင့် ထန်ကြီးဟုလည်းကောင်း၊ ကိုနိုင်သူဝင်းမှာ အနေအေးကာ အမြဲစာအုပ်ဖတ်နေသောကြောင့်စာဂျပိုးဟုလည်းကောင်း၊ ကိုလှကိုတော့ ရိုးသလိုလိုနေကာ ဖာအလွန်ချသောကြောင့် အေအိုင်ဒီအက်စ်ကိုအစွဲပြုကာ ကိုအေ ဟုလည်းကောင်းခေါ်ဆိုပြီး ကိုနိုင်ဝင်းကိုတော့ လူပျိုကြီးဟုနာမည်ပြောင်များ သမုတ်ထားလေ့ရှိသည်။
"ကိုနိုင်ဝင်း....အကူအညီတစ်ခုလောက်တောင်းချင်လို့...."
"အခက်အခဲတစ်ခုရှိလို့ပါ...."
"နာမည်နဲ့လိုက်တယ်ဗျာ ကိုအောင်သိန်း ကိုဒုက္ခဆိုတဲ့အတိုင်း.."
"မိန်းမအမျိုးတစ်ယောက်ဗျာ အရင်ကလည်း ချေးဖူးပါတယ်... ။အခက်အခဲလိုတိုင်း ခုကျ ၁၀ပုံးကျော်ကျော်လောက်ချေးလိုက်တာ ပြန်မရသေးဘူး..ခုကမိန်းမကလည်းအမျိုးချင်းအခက်အခဲတွေ့နေတော့ ခဏကူပါဆိုလို့တခြားနေရာကလှည့်ပေးလိုက်တာ....."
"စွတ်ချေးတာကိုးဗျ ငွေကြေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရိုးသားတယ်ဆိုတာ သူ့အဆင့်အတန်းနဲ့သူရှိတယ်ဗျ...တစ်ဆယ်ရိုးသားပေမယ့် တစ်ရာတော့ရိုးသားချင်မှရိုးသားမယ်....။ငွေ ၁သောင်းကိုမလိမ်ဝံတဲ့လူဟာ တစ်သိန်းနှစ်သိန်းကျရင် လိမ်ချင်လိမ်နိုင်တာပဲ....။သူတို့ရိုးသားမူဟာသောင်းချီလောက်ပဲတန်တဲ့ရိုးသားမူလို့ပြောလို့ရတယ် ။ဒါကြောင့် သိန်းချီတော့ ခင်များ အလိမ်ခံနေရတာဖြစ်မှာ ပြန်လည်းရရင်ရမှာပေါ့ဗျာ အစွမ်းကုန်ထိတော့ အရမ်းမတွေးပါနဲ့....ကျွန်တော်စုထားတာရှိတယ် ကူညီပါ့မယ်...."
ထို့နှင့် တခြားသူများ ခရီးသည်ရ၍လိုက်သွားရာ ကိုလှရယ် ကိုနိုင်ဝင်းရယ် ကိုဇော်မြင့်ရယ် ၃ယောက်ပဲကျန်ခဲ့တဲ့အချိန် ကိုလှမှ...
"အခုတလော ရန်ကုန်မှာ အဖမ်းအဆီးများလို့လားမသိ ဖာဘိတွေပိတ်ထားတယ်..."
"ခင်များမှာ အဆက်အစပ်ရှ်ရင်ပြောလိုက်လေ ကိုဇော်မြင့်.."
"ကျွန်တော့်မှာတော့ အဲ့လိုမရှိ ဒါမယ့် ကိုနိုင်ဝင်းကိုချိတ်ပေးမယ့် တယောက်ရှိတယ်ဗျ ...."
"အကူအညီတောင်းနေတာ ကိုလှလေဗျာ.."
"ဒီမှာ ကိုနိုင်ဝင်း ဒီနေ့ ကျွန်တော်နဲ့တွေ့နေကြ မြောက်ဥက္ကလာကမစု မှာ သူ့သူငယ်ချင်းရှိတယ် ခင်များကြိုက်တယ်ပုံစံဗျာ ဒီနေ့ ညကျွန်တော်နဲ့တွေ့ရင် ခေါ်လာလိမ့်မယ် ခင်များဝင်လုံး ဘာလို့ဆိုသူလည်းဆာနေတာတဲ့.... နာမည်က မခိုင်ဆိုလား ပါလာမှကြည့် ခင်များအကြိုက်..."
"ကိုထန်ကြီးကတော့ တကယ်ရှာတတ်တယ်.."
"ကိုလှအတွက်က ရတယ် ကျွန်တော်ဟိုနေ့ကအင်းယားမှာတယောက်တွေ့ ခင်များကြိုက်မလားတော့မသိ အခြောက်ကလေး လုံးဝနို့တွေဖင်တွေဆံပင်မျက်နှာ မိန်းကလေးအတိုင်းပဲ အသံလေးပဲ...ကျွန်တော်တောင်စားလိုက်ရ အတွေ့အကြုံအသစ်ပဲဗျာ....စမ်းကြည့်မလား...."
"ဟုတ်လား တခါမှမလုပ်ဖူးဘူး..."
"ဒါကြောင့်ပြောတာလေဗျာ ရော့ သူ့ဖုန်း ၀၉၄၈၇၆၅**** ခင်များဆက်လိုက် ရတယ် ...."
"ဒါနဲ့ဆက်ဦး...ကိုဇော်မြင့်..."
"ဒီနေ့ ၇နာရီလောက် ကျောက်မြောင်းက ( ) ဘီယာဆိုင်မှာတွေ့မှာ ခင်များကိုဖုန်းဆက်လိုက်မယ်....."
"ရပြီဗျာ ...သွားပြီ...."
တနေကုန် ကားဆွဲကာ ပါစင်ဂျာ ၇ယောက်လောက် ရရင် မြို့ထဲကအပြန် မဟာရန်ကုန်လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ဝင်ထိုင်ကာ ၆ ခွဲလောက်ကိုဇော်မြင့်ဖုန်းဆက်ကာထွက်လာခဲ့၍ ချိန်းထားသောနေရာသို့ထွက်လာခဲ့ပါသည်။ ချိန်းထားသောဆိုင်ရှေ့အရောက် ဆိုင်ထဲဝင်ခဲ့ရာ ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းတွင် ကိုဇော်မြင့်နှင့်မိန်းမနှစ်ယောက်ထိုင်နေပြီး လွတ်နေသောနေရာသို့ဝင်ထိုင်လိုက်ရာ
"ကိုနိုင်ဝင်းရောက်ပြီလား...."
"ရောက်နေတာကြာကြပြီလား..."
"အခုလေးပါပဲ..."
"မစုကကိုနိုင်ဝင်းသိပြီလား ဒါကမခိုင်လေ..."
အပြုံးချိုချို မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ကျောမှဆံပင်မှာ ကျောလယ်လောက်ရှိပြီး နို့ကြီးမှာ ကြီးမားအယ်နေကာ ထိုင်ခုံမှာနောက်ပစ်ထိုင်ကာ ဖင်မှာ မကောက်မကြီးလွန်းဘဲ ရွှန်းရွှန်းစိုစိုကြည့်နေသော အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်မိန်းမတစ်ယောက်ကိုတွေ့ရပါသည်။
"ဟုတ်ကဲ့ ခင်မျ...တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်..."
ထို့နောက် ဘီယာအမြည်းများမှာသောက်ကြကာ မစုနှင့် ကိုဇော်မြင့်မှာ ကပ်ထိုင်ကာဖက်လျက်စကားပြောဆိုပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခိုင်ကို အလပသာလာပစကားများပြောဆိုရင်း မခိုင်မှာ အပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းသိရကာ...ဘီယာသောက်အရှိန်ရလာကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ထိုင်ခုံကိုပူးကပ်ပြီး
"မခိုင် နေ့မပြန်နဲ့တော့လေ..."
"မစုပြန်ရင်ပြန်မှာ..."
" မစုတို့ကမပြန်ဘူး ပြီးရင်သူတို့တနေရာသွားမှာ...."
"ကိုနိုင်ဝင်းတို့လည်းတနေရာသွားကြမယ်လေ..."
"ကိုဇော်မြင့်ပြောပြလို့ သိပါတယ်နော် သူ့အကြောင်း မလိုက်ရဲဘူး..."
"လိုက်ခဲ့ပါ...."
စကားတပြောပြောနှင့်အချိန် ၁၀နာရီခိုက် ကိုဇော်မြင့်မျက်ရိပ်ပြ၍ နှစ်တွဲအတူထွက်သွားပြီး ကျောက်ကုန်းမှ stone ဟိုတယ်သို့သွားကြပြီး အခန်း၂ခန်းယူကာ မဝင်မ မစုမှ
"ကိုနိုင်ဝင်း ပညာပြလိုက်နော် ဟဲ့ ခိုင်ခိုင် fighting..."
" စောက်ကောင်မ ရှက်နေတာဟဲ့..."
ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခိုင်ကိုဖက်လျက်ခေါ်သွားပြီး အခန်းထဲအရောက် မခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက်ခေါင်းငုံကာ..ကိုနိုင်ဝင်းမှာသိုင်းဖက်လျက် ပါးကိုနမ်းကာ
"ချွတ်လိုက်မယ်နော်..."
"အင်း...."
သူမအဝတ်အစားကိုချွတ်ပေးပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကုတင်ပေါ်လှဲကာ နူတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးပါတော့တယ်.....။လက်မှလည်း အုန်းသီးအရွယ်အစားရှိသော နို့ကြီးကိုမွှေဆော့ကာ မခိုင်လက်ကိုကိုင်ကာ လီးကိုကိုင်ခိုင်းလိုက်ပါသည်။မခိုင်မှာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်နမ်းနေကာ...
"လီးကိုဆော့ပေးလေ ထုပေး..."
မခိုင်မှာပြောမှသာလီးကိုကိုင်ဂွင်းထုပေးပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာနို့အုံကြီးကို လက်ဖြင့်စုကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ဘယ်ညာ တလှည့်စီဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်... ။ထို့နောက် ဗိုက်သားလေးများကိုရပ် အမွှေးရေးရေးရှိသောဆီးခုံကိုလျက်ကာ အဖုတ်ကိုစတင်နမ်းရိူက်ပါတော့တယ်။အနံ့အသက်ကင်းသောအဖုတ်ကို လျှာလေးနဲ့ထိုးထည့်ကာ လျက်ကြည့်ပေးပြီး .... အကွဲကြောင်းလေးထဲလျှာထိုးထည့်ကာ ကာမခလုတ်ဟုခေါ်သော အစိကိုလက်ညှိုးလေးနဲ့ပွတ်ပါတော့တယ်။
ကိုနိုင်ဝင်း ၁၀မိနစ်ခန့်လျက်သောအခါမှ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များထွက်လာကာ အဖုတ်နံခပ်သင်းသင်းထွက်လာရာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အဖုတ်ကိုပြင်လိုက်လျက်ပေးပြီး ရပ်ကာ မခိုင်နို့အုံကြား လီးကိုထည့်ကာ နို့အုံနဲ့ညှစ်ခိုင်းပြီး နို့ကြားထဲလိုးပါတော့တယ်... .။ လီးထိပ်မှစောက်ရည်များ ... မခိုင်ရင်ဘတ်တွင်ပေကျံနေကာ...
"ခိုင် ငုံပြီး လျှာလေးနဲ့ယက်ပါလား..."
"မလုပ်ချင်ဘူး..."
"လုပ်ပါ ခိုင် မရှက်နဲ့ ရှက်နေရင်အရသာအပြည့်အဝမရဘဲနေမယ်..."
အတင်းပြောမှ နို့အုံကိုင်လျက်ခေါင်းကို ငုံလျှာထုတ်ပေးကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာနို့အုံကြားကို ရှေ့နည်းနည်းပင့်ထိုးကာ ပါးစပ်အဝထိပါထိုးပါတော့တယ်...။ မခိုင်မှာ ပထမရှက်ပြီး ခဏနေ နို့ကြားထဲလိုးနေသော ကိုနိုင်ဝင်းလီးကြီးကိုဆွဲကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲထည့် ရေခဲချောင်းသဖွယ် စုပ်ပါတော့တယ်....လီးထိပ်မှအရည်များအဖြူဖတ်များပင်သရေများနဲ့ရောနေကာ..
"ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်..."
"ခိုင် လိုးရအောင်..."
ပေါင်ကြားထဲနေရာယူကာ လှေကြီးထိုးပုံစံ အဖုတ်ထဲတေ့ကာ..ထိုးထည့်ပြီးလီးကိုခဏစိမ်ကာ ကစ်ဆင်ဆွဲပါတော့တယ်...။
အဖုတ်မှာ မပြဲသေးဘဲ လီးကို တင်းပြည့်ကျပ်ထားရာ စိမ်ထားသည့်အချိန်မှာပင် ကောင်းမွန်လွန်းကာ ဖီးတက်ကာ မခိုင်လျှာများကို အတင်းစွဲဆုပ်ပါတော့တယ်။..ထို့နောက်လျှာကိုပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ပြီး သွားသဖုံးများမကျန် လျက်ကာ လျှာချင်း ရစ်ပတ်ကာ တံထွေးများပင်အပြင်ထွက်အောင်ပြင်းရှရှယက်ပါတော့တယ်....။ထို့နောက် စိမ်ထားသော လီးကို စတင်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး...
"အု အု အု ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ခိုင် ရလား ဘွတ် ဘွတ် အအ အွတ် အအအ"
လီးကိုစောက်ဖုတ်ကအတင်းညှစ်၍ လီးမှာလည်း အဖုတ်အတွင်းသားများထိုးနှောင့်ကာ
"အအအ အွတ် ဖတ်
ဖင်ကိုအားယူကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်ကာ...
အအ ဖတ် ဖတ်
မခိုင်မှာ လီးဝင်ပြီး အမုန်းထန်လာကာ ကိုနိုင်ဝင်းရင်ဘတ်ကိုတင်းနေအောင်ပြန်ဖက်ကာ...အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ စကားတခွန်းမှမပြောဘဲ ...
ဖတ် ဖတ် အအအ
၁၅ မိနစ်ခန့် အဖုတ်နဲ့လီး ဂဟေဆက်နေကာ... အရည်များစိုရွဲအောင်ထွက်ပြီး လီးကိုထုတ်သွင်းချိနိ အားမယူဘဲအကောင်းကြီးကောင်းကာ..
" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ကောင်းလိုက်တာ."
"ပုံစံပြောင်းရအောင် ခိုင်တက်ဆောင့်တတ်တယ်မလား..."
"အင်း..."
လီးကိုမဆောင့်ခင်မခိုင်မှာ ပါးစပ်အားခံတွင်းထိ ငုံ၍ စုပ်ပြီး လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ ဖင်ကြီးအားယူကာ အသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်...။
"ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် မခိုက်ဆောင့်တဲ့အချိန် ကြီးမားသော နို့အုံကြီးမှာ လူပ်ရမ်းနေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ နို့အုံကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုကိုင်ကာ အောက်ကနေကော့လိုးပါတယ်...မခိုင်ကအပေါ်ကဆောင့် ကိုနိုင်ဝင်းမှာအောက်ကကော့နဲ့
"ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘုတ် ဘုတ် အမလေး အအအ ပြီးလိုက်မယ် မရတော့ဘူးကောင်းလွန်းတယ် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး တင်းကျပ်နေတာ အား အား..."
နှစ်ယောက်တင်းနေကာ ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကာ မနက်ကိုဇော်မြင့်တို့ တံခါးလာခေါက်မှ နိုးပါတော့တယ်။မပြန်ခင်ဟိုတယ်မှအထွက်မစုမှ
"ကောင်းခဲ့ရဲ့လား ခိုင်..."
မခိုင်မှာ မျက်စောင်းထိုးလိုက်ကာ ကိုနိုင်ဝင်းကိုဖုန်းနံပါတ်ပေးကာ ပြန်သွားကြပါတော့တယ်...။
"ကိုနိုင်ဝင်း မခိုင်အခြေအနေ..."
ကိုဇော်မြင့်မေး၍
"ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ တချီဆိုတချီဆိုသလောက်..."
"ကျွန်တော်တောင် မခိုင်ကြည့်ပြီး လူတောင်လဲချင်တာတော်ကြာနှစ်ယောက်လုံးမစားရဘဲ မစုပါငတ်နေမှာစိုးလို့
"တခါဆို ခန္ဓာကိုယ်က အကြော ကဆီဓာတ်တွေပါ အကုန်စုပ်ယူသွားသလိုဗျာ.."
"ခင်များကလည်းပြောတတ်လိုက်တာ.."
"ကားဆွဲလိုက်ဦးမယ်ဗျာ အုံနာကြေးတော့ရအောင်..."
"ဟုတ်ပြီ နောက်မှတွေ့ကြမယ်..."
"သွားပြီ ကိုဇော်မြင့် ကျေးဇူးဗျာ နောက်မှပြုစုမယ်...."
"ကိုနိုင်ဝင်း ဟိုမှာ ကြည့်စမ်းဗျာ..."
"ဘာလဲဗျ ကိုဇော်မြင့်ရဲ့..."
"စော်လေးလေဗျာ လုံးဝအလန်း...ကိတ်ထွက်နေတာ အယ်ပြီးတော့..."
ဘေးမှ ကိုလှကနေ
"ဘာတွေလဲဗျာ ခင်များစကားတွေက...တစ်လုံးမှကိုနားမလည်တော့တာ ကျွန်တော်တို့ပဲခေတ်မမီတာလား ဒိတ်အောက်တာလားတော့ မသိ..."
" ဗန်းစကားတွေလေဗျာ......"
" ဗန်းစကားတော့ဟုတ်ပါတယ် ဒါမယ့် ကိတ် အယ် နဲ့ ဒါတင်မကအများကြီး တခါတလေ အိမ်ကကလေးတွေပြောတာတောင်နားမလည်ဘူး..."
"ဗန်းစကားဆိုတာကခေတ်တိုင်းမှာအသစ်ထွက်လာတာပဲဗျ၊မခိုင်မြဲတဲ့ အဓိပ္ပါယ်မရှိတဲ့ညစ်ညမ်းတဲ့ ဗန်းစကားတွေကပျောက်ကွယ်ပြီး ခိုင်မြဲတဲ့ ၊အဓိပ္ပါယ်ရှိတဲ့ ဘဝနဲ့ဟပ်မိတဲ့ဗန်းစကားတွေကတော့ တည်တံပြီးတော့ နေ့စဥ်သုံးဝေါဟာရစကားတွေဖြစ်လာတာပေါ့ဗျာ၊ ဒါမှသာ ဘာသာစကားတစ်ခုဟာ အသက်ရှင်နေတဲ့ဘာသာစကားတစ်ခုဖြစ်မှာပေါ့၊ခိုင်မြဲတဲ့ ဘဝနဲ့ဟပ်မိတဲ့ ဗန်းစကားတွေကို အဘိဓာန်တွေထဲထည့်တော့ ဘာသာစကားတွေကရှင်သန်ဖွံဖြိုးကြတော့ပေါ့ ..
ဘယ်ဗန်းစကားကကျန်ပြီး ဘယ်ဗန်းစကားက တည်တံကျန်ခဲ့မလဲဆိုတာ နောက်မျိုးဆက်ကဆုံးဖြတ်မှာပါ၊ ယောကျ်ားလေးကို ဘဲ ၊ငတိ လို့ခေါ်တာ ဗန်းစကားပဲ၊မိန်းကလေးကိုအရင်က မြာ လို့ခေါ်တယ် အခုကျ စော်တဲ့ ဒါလည်းဗန်းစကားပဲ။
အဲ့ဒီဗန်းစကားတွေက တခါတလေ အရက်ဝိုင်းကလည်းလာတယ်၊ဖဲဝိုင်းကလည်းလာတယ်၊အရက် ဆိုတာကမြန်မာစကားမဟုတ်ဘူး၊အာရဗီကလာတာ၊အချို့စကားလုံးတွေဘယ်ကလာမှန်းမသိဘူး၊ဒါမယ့်ခေတ်နဲ့ဟပ်မိတယ်ဆိုရင်နားလည်လွယ်တယ်ဆိုရင်စကားလုံးတစ်လုံးဟာ ဝေါဟာရဖြစ်လာတာပဲ"
"ဟုတ်တယ်နော် အခုကျွန်တော်တို့စကားတော်တော်များများဆို အိန္ဒိယကနေကူးလာတာတွေတောင်များ...."
"အင်း ဒါကြောင့်ဗန်းစကားတွေက သိထားသင့်တာပေါ့ဗျာ ."
"ဒါနဲ့ကိုနိုင်ဝင်း မခိုင်နဲ့ အခြေအနေ"
"မနေ့ကပဲတွေ့တယ်ဗျာ ...အဆင်ပြေတယ်..."
"ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ..."
"သူကအထီးကျန်တာဗျ သူ့ရာထူးအလုပ်နဲ့ လူရှေ့သူရှေ့ရိုသေအောင်နေနေရတာ ထန်တာထက်ပြုစုယုယတာပဲ....မေတ္တာလိုအပ်တာပေါ့ဗျ..."
"ကောင်းပါပြီဗျာ ခင်များကိုပြောစရာရှိတယ်.ပြီးမှ.."
တခြားလူတွေကားဆွဲဖို့ထွက်သွားမှ ကိုအောင်မြင့်မှ
"ကိုနိုင်ဝင်း ခုနကပြောတာလေ ကျွန်တော်ဗျာ အိမ်ထောင်ရှိတယ်။ ပြီး တခြားလည်း မယားငယ်လိုထားတယ် မစုနဲ့ရောဗျာတခြားလည်းရှိသေးတာ ကျွန်တော့်မိန်းမ သိတယ်ဗျအဲ့ဒါတွေ..နားလည်မူယူထားတာ..."
"ဟုတ်လို့လား သူကခွင့်လွှတ်တာလား..."
"ပထမတော့ကွဲမယ်ပြဲမယ်ပေါ့ဗျာ.. သူကိုသေချာပြောရတာပေါ့ sex အတွက်ပဲပေါ့သူတို့က...ပြီးတော့ ညှိနိူင်းရတာပေါ့...ပြောချင်တာဒီလိုဗျာ သူလည်းတခါတလေ တခြားယောကျာ်းနဲ့နေကြည့်ချင်တယ်တဲ့ အဲ့ဒါခင်များကိုအကူအညီတောင်းမလို့..."
"တကယ်လားဗျာ ဖြစ်ပါ့မလား..."
"ဖြစ်ပါတယ်ဗျ ခင်များကိုယုံကြည်လို့အကူအညီတောင်းတာပေါ့...သူများတွေဆိုပွသွားမှာစိုးလို့...."
" မျက်နှာပူလိုက်တာဗျာ.."
"ဘာလဲ ခင်များကမကြိုက်လို့လား..."
"မဟုတ်ပါဘူး ကြိုက်ပါတယ်.."
ကိုဇော်မြင့်မိန်းမမှာ မတင်တင်မြင့်ဖြစ်ပြီး သူ့ကိုအများကငယ်လို့ခေါ်ပြီး အသက် (၃၂)လောက်ရှိကာ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ယောကျ်ား မရခင်ပိန်ကာ ကလေးမွေးပြီးကာမှ ပြည့်ဖြိုးကာ...ဖင်တွေနို့တွေမှာ ပုံမှန်ထက်တင်းပြည့်ကာ ...ညို့ဓာတ်ပါသောအကြည့်နဲ့ နူတ်ခမ်းအထူနဲ့ ချစ်စဖွယ်မိန်းမဖြစ်သည်။ ကိုဇော်မြင့်အိမ်သွားပြီး အမြဲလိုက်လျော ညီထွေဆက်ဆံတတ်ပြီး ခင်ဖို့ကောင်းသောမိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။
"ခင်များစဥ်းစားပေါ့ သဘောမတူလည်းရပါတယ်..."
"တကယ်ဆို လုပ်မယ်ဗျာ..."
"ရတယ် ကွန်ဒုံးသုံးချင်သုံး မသုံးလည်းရတယ်ဗျာ ကလေးမရအောင်လုပ်ထားတယ် .."
"ဘယ်အချိန်လောက်လဲ.."
"မနက်ဖြန်ညလောက်ပေါ့..အိမ်မှာပဲရတယ် ကလေးက သူ့အဘွားအိမ်မှာ.."
စကားတပြောပြောနဲ့ အဆုံးသတ်ပြီး ဗိုလ်ချုပ်စျေး ခရီးသည်ရလို့ လိုက်သွားခဲ့ရင်း မနက်ဖြန်ညကို တွေးလျက်ရှိပါတော့တယ်...။
နောက်နေ့မနက် ကြက်ဥ ၃လုံး ငှက်ပျောသီးတစ်လုံးစား အိပ်ရေးဝအောင်အိပ်ပြီး ကားဆွဲဖို့ထွက်လာရာ ကိုဇော်မြင့်မရှိဘဲ ည၇နာရီလောက်မှ ဖုန်းဆက်ခေါ်လို့သူ့အိမ်ထွက်သွားရာ..
" လာဗျာ..."
အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ အိမ်နေရင်းဝတ်စုံ စပန့်ဂါဝန်အပါးလေးဝတ်ပြီး ခေါင်းငုံနေသော မငယ်ကိုတွေ့ရပြီး
" ကိုနိုင်ဝင်း ဘီယာသောက်ဦးမလား.."
"တော်ပြီဗျာ...".
"မိန်းမကရှက်နေသေးတယ် သူတောင်းဆိုပြီး..."
"ကိုဇော်မြင့် ရှင်နော်..."
မငယ်မျက်စောင်းထိုးသောအခါ အကြည့်မှာ အရမ်းလှပြီး..
"ဟား ဟား ရှက်မနေနဲ့တော့မိန်းမရယ်.."
စကားတပြောပြော၉နာရီကျမှ..
"သွားကြတော့အခန်းထဲ သူကကျွန်တော့်ရှေ့မျက်နှာပူလို့တဲ့..."
"မငယ် သွားရအောင်လေ.."
"ဟုတ်..."
မငယ်မှရှေ့ကအခန်းထဲဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာအနားထိုင်ပြီး သိုင်းဖက်ကာ ပါးကိုနမ်းပါတော့တယ်။ပါးကို အနမ်း ၃ခါလောက်ပေးပြီး ကစ်ဆစ်ဆွဲဖို့နူတ်ခမ်းအဟ ထဲ လျှာထိုးထည့်ကာ လက်မှ နားရွက်ကို စက်ဝိုင်းပုံစံပွတ်လိုက်လုပ်ပါတော့တယ်။
"ဟင်း ဟင်း......"
မငယ်ကြက်သီးထနေကာ ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း လည်ပင်းနားရွေ့ကာ နားရွက်နောက်လည်ပင်းအကြောကို လျှာနဲ့ကလောပေးပြီး လက်မှ နားရွက်ကိုပွတ်တာရပ်ပြီး နို့ကိုအပေါ်က အုပ်ကိုင်ပါတယ်။နို့မှာ ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန်လောက်ရှိတင်းကာနေကာ အင်မတန်ကိုင်၍ကောင်းပြီး မငယ်လက်ကိုလီးကိုပုဆိုးအောက်ကကိုင်ခိုင်းကာ အနမ်းဖလှယ်ကြပါတော့တယ်...။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ်..."
"ဟင်း ဟင်း ဟင်း ပြွတ်.."
"ချွတ်ရအောင်လေ.."
မငယ်ချွတ်လိုက်သောအခါ ဘော်လီ ပန်းရောင်လေးနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီမဝတ်ထားဘဲ ဘော်လီထဲတင်းနေသောနို့လေးနဲ့အမွှေးရေးရေးစောက်ဖုတ်လေးကိုတွေ့ရသောကြောင့် အလွန်တောင်ပြီး ဘော်လီချွတ်လိုက်ကာ နို့အုံလေးကို လက်နဲ့ဖွကာ တယုတယ နမ်းပါတော့တယ်...။နို့သီးခေါင်းလေးများကိုလျှာနဲ့ လက်ယာရစ် လက်ဝဲရစ်စက်ဝိုင်းပုံစံလှည့်ပတ် ယက်ကာ လက်မှ တစ်ကိုယ်လုံးကိုပွတ်သပ်ပါတော့တယ်..။
"ဟူး ဟင်း ဟင်း ဟုး...",
မငယ်မှာတုန်နေကာ ကောင်းလွန်ကာ အဖုတ်မှအရည်များ မတရားစိုရွဲနေပါတော့တယ်..။
နို့အုံမှာတင်းရင်းကာ နို့နံမှာသင်းလွန်းသောကြောင့် နို့အုံကို ဘယ်ညာ ၁၅မိနစ်ခန့်တယုတယနမ်းနေကာ... မငယ်စောက်ဖုတ်မှလည်းအရေများ မတရားလျှံကျနေပါတော့တယ်..။
ထို့နောက်အဖုတ်နားတိုးကာ နှာခေါင်းဖြင့်ကပ်ရူကာ..လျှာထိပ်လေးနဲ့ အဖုတ်နဲ့ပေါင်ကြားက အရည်များကိုကုန်းယက်ကာ အစိလေးကိုခပ်ဖွဖွ လက်ညှိုးနဲ့ပွတ်၍
"ဟူး ဟူး ပလွတ် ပလပ် ပလပ်.."
မငယ်မှာ စကားတခွန်းမှမပြောဘဲ မျက်လုံးမှိတ်ရူံမဲ့ကာ...ကိုနိုင်ဝင်းမှာ လျှာကိုအဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ရွရွလေး အထက်အောက်ထိုးပြီး လက်မှအစိကိုအရှိန်တင်ပွတ်ပါတော့တယ်..။
"ဟူး အရည်တွေ တလဟောထွက်ကာ.."
"မငယ် စောက်ရည်တော်တော်ထွက်တယ်နော်.."
"မသိဘူးရှင်.."
"မရှက်ပါနဲ့တော့ဗျာ..."
ထို့နောက် စောက်ဖုတ် အုံကို ပြင်လိုက်ယက်ကာ အဖုတ်ကိုနှာခေါင်းနဲ့တေ့ကာ လျှာကို အတွင်းထဲအကုန်ထည့်ကာ အနံရူရင်း သွက်သွက်မွှေပါတော့တယ်..။
"ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလပ် ပလပ် အမလေး အမလေး ကိုနိုင်ဝင်းနှာခေါင်းနား အရည်များပေကျံကာ..
"ပလွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပိ ပြွတ် ပြွတ် ..."
အနံသင်းကာ အရည်များထွက်သောကြောင့်ယက်ကောင်းကောင်းနဲ့ဆက်တိုက်ယက်နေကာ..
"လိုးတော့လေ လုပ်ပါတော့...
ကိုနိုင်ဝင်းမရပ်ဘဲ ၁၀မိနစ်ကျော် တရပ်စပ်လျှာကိုမရပ်ဘဲ စွပ်အဖုတ်ထဲ မွှေနေရာ တုန်တက်ကာ..ခေါင်းကိုပေါင်နဲ့ ညှပ်ကာ တုန်နေပါတော့တယ်...။ထိုမှ လီးကို ဂွင်း၁၀ချက်လောက်တိုက်ကာ..ထိုးထည့်ပါတော့တယ်..။ အဖုတ်မှာ ကလေးမွေးပြီး ကိုဇော်မြင့်မှလည်း အလိုးကြမ်းသူဖြစ်သောကြောင့် အပေါက်မှာ မကျဥ်းသောလည်း လီးထည့်ချိန်နွေးပြီးတင်းနေကာ
" အား ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် အအ ဖတ် ဖတ် ဖတ်...".
"ဖတ် အအအ အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအ"
လှေကြီးထိုးနဲ့ သိုင်းဖက်ကာ လျှာချင်းရစ်ပတ်ကာ..မငယ်မှာအောက်ကကော့ကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ခါးကိုအားယူကာ အဆင်မပြတ် လီးကိုအပြည့်မထုတ်ဘဲ ကပ်ကာ ဆောင့်ပါတော့တယ်..။
"ဖတ် ဖတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ "
"ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ်.."
အရည်ထွက်လွန်းတဲ့အဖုတ်ကြောင့် လီးအဝင်အထွက်သွက်နေကာ လိုးနေရင်းအားမရဘဲ...။
" ဒီလာ မငယ်.."
ဘေးကထမင်းစားပွဲပေါ်ထိုင်ခိုင်းပေါင်ကားခိုင်းပီး မတ်တပ်ရပ် အားပြင်းပြင်းလိုးပါတော့တယ်..။
"ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အအအ .."
"အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ ဖတ် ဖတ်..."
အဖုတ်ကလီးထုတ်ချိန်စောက်ရေများ ထွက်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပေပွနေတော့တယ်.။
"ဖတ် ဖတ် အအအ အအအ"
နို့ကိုကိုင်ကာ လျှာချင်းကစားကာ..လျှာများကို မြွေများကဲ့သို့ သူတပြန်ကိုယ်တပြန်ရစ်ပတ်နေကာ.
"ဖတ် ဘွတ် အမလေး ကောင်း စောက်ဖုတ်ကောင်း အအ ဖတ် ဖတ် အအအ.."
"အအအ ကောင်း စောက်ဖုတ်..အအ"
မငယ်စောက်ဖုတ်မှာအရည်ထွက်လွန်းကာ အရှိန်မယူရဘဲ ဆောင့်အားသွက်ကာ..အဖုတ်မှာနွေးသောကြောင့်ပြီးခါနီးကာ ခနားရပ်ဘဲ ကုတင်ပေါ်ပြန်ခေါ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မကာ အဖုတ်ထဲခေါင်းစိုက်ကာ ရှက်ယက်ပါတော့တယ်...။
"ပလပ် ပလပ် "
အရည်များ နူတ်ခမ်း ပါးစပ်မှာပေကာ ပါးစပ်ထဲစောက်ရည်အရသာပြည့်လျှံကာ လီးမှာလည်း အဖုတ်ထဲပြန်ဝင်ချင်သောကြောင့်အကြောတပျိုင်းပျိုင်းတုန်နေကာ...
ထို့နောက် မငယ်အား ကုန်ခိုင်းကာ ဖင်ပေါက်ထဲတံထွေးထွေးကာ လက်နဲ့၅ချက်ခန့်နိူက်ကာ..လီးကိုအဖုတ်ထဲထိုးထည့်ကာအသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်..။
"အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အအအအအွတ် "
"အအအ ဖတ် ဥနှစ်လုံးမှာ လီးသွင်းချိန်စောက်ဖုတ်ကိုရိုက်ပြီး...ဖတ် ဖတ်.."
ထိုအချိန် ကိုဇော်မြင့်အခန်းထဲဝင်လာပြီး ပုဆိုးချွတ်ကာ မငယ်ပါးစပ်ကို လီးထည့်ကာ ပါးစပ်ကိုလိုးပါတော့တယ်..။
"ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် ဖွတ် ဖွတ်.."
အဖုတ်မှအရည်များကုတင်ပေါ်စင်ကျနေပြီး
"ဖတ် ဖတ် ပလွတ် ပလွတ် "
အဖုတ်ထဲလီးဝင်လီးထုတ်ချိန် စောက်ရေများu ကိုနိုင်ဝင်းလီးမှာပေပြီး ...ပါးစပ်မှလီးထုတ်ချိန်သရေများ ကိုဇော်မြင့်လီးမှာပေကျံပြီး
"အွတ် အွတ် ပလွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ဖတ် ဖတ် အအ "
ကိုနိုင်ဝင်းကဖင်ကိုကိုင်ကာ အားယူဆောင့်ချိန်ရှေ့ကိုကိုင်းသွားပြီး ကိုဇော်မြင့်မှ ပါးစပ်ထဲကိုလီးကိုအရှိန်ယူအလိုက်သင့်သွင်းကာ
"အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အအအ ဖတ် ဘွတ် ဖတ် အအအ အအအ အား အား အား...."
ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အားယူအရှိန်တက်ဆောင့်ကာ လရေများပန်းထွက်ပြီး စောက်ရည်ထွက်လာသော အဖုတ်မှ လရေစောက်ရည်အရောအနှောများပေါင်မှစီးကျကာ ကုတင်တခုလုံး ရွဲစိုနေပါတော့တယ်။ ထိုအချိန် မငယ်ကို ကိုဇော်မြင့်မှာ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ဆွဲလှဲပေါင်ကားခိုင်းကာ လရေများစောက်ရည်များမသုတ်ဘဲ လီးထည့်ကာ သူ့မိန်းမမျက်နှာကို မာန်ပါပါကြည့်ကာ အသေဆောင့်ပါတော့တယ်..။
ဆောင့်ချက်များပြင်းထန်ကာ..
"အအအ ဖတ် ဖတ် ယောကျာ်း လယ်လိုဖြစ်တာ..အအ ဖတ် ဖတ် ဒီတချိန်လိုးအကောင်းဆုံးပဲ...အအ ဖတ် ဘွတ် ဖတ် အွတ် အအအ.....အား အားအား အား........"
လရေများထပ်ပန်းကာ...အနားယူမှိန်းကာသုံးယောက်သား မငယ်ကို အလယ်မှာထားကာ ဖက်အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်...။
နောက်နေ့မနက်မှရေချိုးထပြန်ကာ..ကားဆွဲဖို့ ထွက်လာကြပါတော့တယ်..။
........................................................................................................
"ဖွတ် ဘွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အမလေးထိလိုက်တာ အအ အမလေး ကိုနိုင် အအ ဖတ် အအအအ သေပြီ သေပြီ အအအ အွတ် အအ..."
ကိုနိုင်ဝင်းနဲ့မငယ် အတွင်းခန်းထဲလိုးနေကြခြင်းဖြစ်သည်။မငယ်ယောကျ်ား ကိုဇော်မြင့်မှာ အပြင်ဘက်တွင်ဘောပွဲထိုင်ကြည့်နေပြီး အိပ်ခန်းထဲတွင်ကိုနိုင်ဝင်းနဲ့ မငယ်လိုးပွဲ ဒုတိယအကြိမ်ကျင်းပနေခြင်းဖြစ်သည်။ကိုဇော်မြင့်တို့လင်မယားနဲ့နားလည်မူယူပြီး တခါတလေ ကိုဇော်မြင့်နဲ့နှစ်ယောက် ဝိုင်းညှပ်လိုးလေ့ရှိပြီး ရံဖန်ရံခါ နှစ်ယောက်တည်း အခန်းထဲတွင် စိတ်တူကိုယ်တူလိုးကြလေ့ရှ်သည်။
မငယ်မှာ ဖင်ဖူးခေါင်းထောင်ကုန်းကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မတ်တပ်ရပ် ဒူးကွေးကာ လီးကိုအောက်စိုက်ချကာ..စောက်ဖုတ်ထဲ စိုက်လိုးနေပါတော့တယ်။
"စွတ် စွတ် အွတ် အွတ် အမလေး အမလေး စွတ် ဖတ် ဘွတ်"
စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကိုပြန်ထုတ်ချိန် စောက်ရည်အလွန်ရွှန်းသော မငယ်စောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်များ လီးတလျှောက်ပေပွကျံကာ..အဖြူဖတ်များပင်ပါလာပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မနားတမ်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ တဝက်ကျော်လီးကိုအပြင်အရောက်မခံဘဲ ပြန်ဆိုက်ကာ လိုးနေပါတော့တယ်..မငယ်ပါးစပ်မှ...
"အမလေး အမလေး အား အားသေအောင်ကောင်း အမလေး အား ကောင်း အကောင်း သေပါပြီ ကောင်းလိုက်တာ.."
အဆက်မပြတ်ညီးတွားနေကာ...ကိုနိုင်ဝင်းနဖူးမှချွေးစက်များ မငယ်ကျောပေါ်ပါ စီးကျနေပါတော့တယ်..။
"ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အအအ..အွတ် အအအ...ဖတ် ဖတ်.."
ထို့နောက် အလိုက်သင့် မငယ်ကို ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖက်ခွခိုင်းကာ မငယ်ကိုချီကာ.. မတ်တပ်ရပ်လျက် လီးကိုဆောင့် လိုးပါတော့တယ်..မငယ်မှာဖက်လျက်တုန်နေကာ ဆောင့်လိုက်ချိန် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ တင်းကျပ်စွာဖက်လျက်ပင်..
"အအအ အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်.."
အရသာအလွန်ကောင်းမွန်ကာ မငယ်မှပါးစပ်ဟလျက် ငြီးတွားနေကာစောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များအိုင်နေသောကြောင့် လိုးသောအခါ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဟုအသံများထွက်ပေါ်လာပြီး အရေများအခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ရွဲစိုနေကာ အခန်းထဲ အနံအသက်များဖုံးလွှမ်းနေပါတော့တယ်..။
"ဖွတ် ဖွတ် အအ အွတ် အအအ ဖတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ်..."
မတ်တပ်ချီလိုးပြီး မငယ်ပေါ်ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်ခိုင်းကာ ပေါင်ခွပြီး လိုးဖို့ပြင်နေစဥ် ..ကိုဇော်မြင့်ဝင်လာပြီး
"ဘောလုံးပွဲနားချိန် ထန်လာလို့ ကိုနိုင်ဝင်းရေ.."
လီးတန်းလန်းနဲ့ပင်
"ငယ်ရေ မိန်းမ ယောကျာ်း အရင်လိုးမယ်.."
မငယ်ကိုတက်ခွကာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်ကာ ..အဆက်မပြတ်တက်လိုးပါတော့တယ်..။ ထိုစဥ် လီးမှာ တုန်တက်နေသောကြောင့် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မငယ်ခေါင်းကိုခွကာ ပါးစပ်ကို လိုးပါတော့တယ်..။မငယ် နူတ်ခမ်းမှလရေများပေပွကာ ချောမွေ့နေပြီး နူတ်ခမ်းကို စုကာ လီးကို ငုံထားပြီး အလိုက်သင့်နေသောကြောင့် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အရသာအလွန်ကောင်းနေကာ ကိုဇော်မြင့်မှာလည်း သူ့မိန်းမကို တချက်မှအရှိန်မရှော့ကာ အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်..။
၁၀မိနစ်ကျော်လိုးပြီး ကိုဇော်မြင့်မှာအဖုတ်ထဲလရေများပန်းထုတ်ပြီး...ဘောပွဲကြည့်ဖို့ပြန်ထွက်သွားရာ ကိုဇော်မြင့်မှာအဖုတ်ထဲမှကျလာသော လရေများကို ဘေးမှပုဆိုးနဲ့ သုတ်ကာ..မငယ်စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကိုထည့်..ခါးကိုကုန်းကာ နို့သီးခေါင်းများကို ပါးစပ်နဲ့ဖွဖွကိုက်ကာ အမုန်းလိုးပါတော့တယ်..။
"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ အွတ် အအ အွတ် အအ..အမလေး အအ ဖတ် ဖတ် "
မငယ်မှာလည်း အသားကုန်ပြန်ကော့ပေနေကာ မငယ်စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို မွှေလိုးကာ..နို့သီးခေါင်းစို့လိုက် ကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်နဲ့ ကစ်ဆင်ရိုက်ချိန်မငယ်လျှာများကို ဆွဲစုပ်ကာ..သရေများတံထွေးများတယောက်နဲ့တယောက် ဖလှယ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လရေနဲ့စောက်ရေများရောနှက်ရင်းနှင့်ပင်
"အအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အမလေး အအ ကောင်းတယ် ကိုနိုင် ကောင်းလား ပြွတ် ပြွတ် "
လျှာချင်းရစ်ပတ်သံ စောက်ရည်များထွက်ကျသံများနှင့် အအ အမလေး လီးနဲ့စောက်ဖုတ်မှာအရည်များပေကျံပေပွကာ စောက်မွှေးလမွှေးများပင်အရေများနဲ့ရွဲစိုနေကာ..
"အား အား အမလေး အား အား အွတ် အွတ် မငယ် မငယ် အအအ အား ပြီးတော့မယ် ..အအ ကိုနိုင် ပြီးခါးနီး ပါးစပ်ထဲထည့် လရေသောက်ချင်လို့ အအ ဖတ် ဖတ် အအအ"
ကိုနိုင်ဝင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ လီးကိုအဖုတ်ထဲဆွဲထုတ်ကာ မငယ်ပါးစပ်ထဲလီးထည့်ကာ အချက် ၃၀လောက်ဆောင့်သောအခါ လရေများပန်းထွက်လာပြီး မငယ်ပါးစပ်နဲ့မဆံ ပါးစပ်မှပါးဘေး ခေါင်းအုံးပေါ်လျှံကျကာ..မငယ်မှာ လီးကိုပါးစပ်မှမထုတ်ဘဲ အထဲမှာပင်လျှာနဲ့ထိပ်ကိုရစ်ပတ်ဆော့နေတယ်.။ ၃မိနစ်ခန့် လရေများတစိမ့်စိမ့်ထွက်ကာ..မတောင့်ခံနိုင်ဘဲ ကုတင်ပေါ်လှဲချကာ မငယ်နဲ့ထက်အောက်ပြောင်းပြန်အိပ်ကာ မငယ်ပေါင်ကြားမှာခေါင်းအုံးကာ မှိန်းနေကြပါတော့တယ်...။
ထို့နောက်ရေချိုးကာ ကိုဇော်မြင့်ကိုနူတ်ဆက်ထွက်လာချိန် ဖုန်းလာ၍
"ဟယ်လို.."
"ကိုနိုင်ဝင်း...ကျွန်မ ခင်မ.."
"အင်း ခင်မ ပြော.."
"ဒီနေ့တွေ့ရအောင်လေ..."
ခုနက လိုးပြီး ရိုးတွင်းခြင်ဆီကုန်အောင်ကောင်းခဲ့သော ကိုနိုင်ဝင်းတယောက် လိုးခြင်သောလည်း ကောင်းကောင်း မလိုးနိုင်တဲ့အခါနောက်တခါပေးမလိုးမှာစိုးသောကြောင့်
"နက်ဖြန်မှလေ...ရလား.."
"ဒီနေ့ကဘာဖြစ်လို့လဲ..."
"ပဲခူးဘက်ခရီးသည်ရထားတာ ပြောပြီးသားမို့လို့နော်..."
"ပြီးတာပဲ မနက်ဖြန်သေချာနော် ရှင့်ကိုလွမ်းနေပြီ.."
"ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့..."
ဖုန်းချပြီးမကြာ ဖုန်းလာ၍
"ဟယ်လို.."
"ကိုနိုင်ဝင်း...ညီမ မခိုင်ပါ.."
မခိုင်အသံကြား၍ မခိုင်ရဲ့ကြီးမားသောနို့အုံကြီးအောင် လီးကပြန်တောင်လာကာ...
"အင်း မခိုင် ..."
"တွေ့ရအောင်လေ.."
"ဗျာ..."
"သန်ဘက်ခါမှလေ ရလား ကြားထဲ ပဲခူးဘက်ခရီးသည်၂ရက်ပို့ရမှာပြောထားပြီးသားမို့လို့..."
"အင်း ဒါဆိုလည်း ရတယ် သန်ဘက်ခါနော် ရှင်.."
"ဟုတ်ကဲ့ပါ..."
"ဟူး ..ငါ့ဘဝလည်း လီး ၂ချောင်းလောက်ပါ ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ တွေးကာ..လှည်းတန်းဘက် ခရီးသည်လိုက်ပို့ရင်း ငါးကင်ဝင်စားကာ အပြန် အင်ယားကန်ဘက်လှည့်ပြန်ကာအခြောက်ဖာသည်မလေး ဇင်ဇင်ကို တွေ့သောကြောင့် အင်ယားလူရှင်းသောချောင်ထဲသွားကာ လီးစုပ်ခိုင်းပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်...။
ပြီးပါပြီ။
