အချစ်လား တဏှာလား (စ/ဆုံး)
ရေးသူ - MgBlack
(မောင်နှမဝမ်းကွဲ အင်းစက်)
ကျွန်တော် ရှစ်တန်းတုံးက ကျွန်တော့ကိုဂိုက်လုပ်ပေးတဲ့အစ်မဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရှိတယ်ဗျ၊ အိအိတဲ့ သူ့နာမည်က၊ သူက ကျတော့ထက် နှစ်နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ ဆယ်တန်းတက်ရင်း စာကလည်းတော်တော့ ကျွန်တော့အမေက သူ့ကို ဂိုက်လုပ်ပေးဖို့ အကူအညီတောင်းထားတာ။ သူတို့အိမ်ကလည်း ဘေးကပ်ရပ်ပဲဆိုတော့ ညဘက်အထိ စာကူလုပ်ပေးဖို့ အဆင်ပြေတာပေါ့။ သူ့အိမ်မှာက သူရယ် သူ့ညီမလေး နှင်းနှင်းရယ် သူ့အမေ ရယ်ပဲ အမြဲလိုလိုရှိတယ်။ နှင်းနှင်းက ကျွန်တော်နဲ့အတန်းတူတူပဲ။ သူတို့အဖေကတော့ ခရီးတွေကြည့်သွားနေရပြီး တစ်လတစ်ခါလောက်မှအိမ်ပြန်ရောက်တယ်။
အစ်မအိအိက လှတာတော့ သူ့ညီမလောက်မလှဘူး ။ရွက်ကြမ်းရေချို ရုပ်ပဲ၊ ဒါမဲ့ ဘော်ဒီက မိုက်တယ် ။ခါးသေးသေးနဲ့ ရင်ဘက်ရော တင်သားရော အကိတ်ကြီးမဟုတ်ပေမယ့် လုံးပြီးကျစ်လစ်နေတာပဲ။ ကျွန်တော်ကတော့သူ့ကို မအိလို့ခေါ်တယ်။ သူတို့ ညီအစ်မနဲ့ ငယ်ငယ်တည်းက အတူတူ ကစားရင်း ကြီးလာတော့ ဟိုးအရင်ကနေ ခုအဖြစ်အပျက်မတိုင်ခင်အထိ သူတို့အပေါ်မောင်နှမစိတ်ပဲရှိခဲ့ပါတယ်။ တစ်ဦးတည်းသော သားဆိုတော့ ကိုယ့်မောင်နှမရင်းတွေလိုပဲ သဘောထားခဲ့တာပေါ့ဗျာ။
ကျတော် စာကြည့်ရတာတော့ ကိုယ့်အခန်းထဲကိုယ်ပဲ ဖီဖီနဲ့ မီမီက ညဘက်ဆို တီဗီ ကြည့်လေ့ရှိတော့ အသံတွေနဲ့ ကျတော် စာကြည့်တာအနှောက်အယှက်ဖြစ်မှာဆိုးလို့ ကျတော့အခန်းထဲမှာပဲ ကုတင်ပေါ်မှာ စားပွဲတင်ပြီးတော့ တံခါးကို အလုံပိတ်ပြီးသင်ရတယ်။ တံခါးပိတ်ရင် လော့ခ်အမြဲချတာ ကျွန်တော်အကျင့်ပါသွားတယ်။ များသောအားဖြင့် ဂွင်းထုပြီး အိပ်ပျော်သွားတာနဲ့အိမ်စာတွေမလုပ်ဖြစ်ဖူး။ အာ့ကြောင့်ဆရာမက အိမ်ကို တိုင်တာနဲ့ မအိနဲ့ စာလုပ်ဖို့ဖြစ်လာတာ။
အခုလည်း မကြာခင် မအိရောက်လာရင် စာလုပ်ရတော့မယ်။ မအိမရောက်သေးခင် ကျွန်တော်ကလည်း သူငယ်ချင်းတွေဆီက ဖူးကားအသစ်တွေကူးလာတာကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေတယ်။ အခန်းက လော့ချထားတော့ သူရောက်လာရင် တံခါးခေါက်မှရမယ်လေ။ အဲ့နေ့မှ မအိလည်း ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ်မသိ ။အိမ်ထဲတန်းမဝင်ပဲ အိမ်ဘေးကို ပတ်ပြီး ပြတင်းပေါက်ကြားထဲကနေ ကျွန်တော့ကို စဖို့ ချောင်းတာနဲ့ ကွက်တိ ။ ကျွန်တော်ဂွင်းထုနေတာ သူမြင်သွားတာပဲ အဲ့အဖြစ်အပျက်တွေက နောက်ပိုင်းသူပြန်ပြောပြလို့သိရတာပါ။ အစကတော့ မောင်လေး မဟုတ်ကဟုတ်ကတွေ လုပ်နေတယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို အလကားနေရင်း ဒေါသထွက်ပါသတဲ့ဗျာ။ ဒါမဲ့သူလည်း နေ့တိုင်းချောင်းတာပဲ ဂွင်းထုတဲ့နေ့နဲ့တိုးရင်တော့ မအိလည်း အဲ့နားတင်ပဲ ကြည့်ရင်း သူ့ဟာသူ ပွတ်ပေးရင်း ပြီးသွားတယ်တဲ့ စိတ်အာသာပြေသွားမှ မောင်နှမအချင်းချင်း ဆိုပြီး တွေးမိတဲ့သူ့ကိုယ်သူနောင်တရခဲ့ပေမယ့် မထိန်းနိုင်ခဲ့ဘူးပေါ့ဗျာ။
အဲ့တာနဲ့ သူလည်း ထိန်းမနေတော့ပဲ ဝမ်းကွဲမောင်လေးနဲ့ အတွေ့အကြုံသစ်ကို စမ်းသပ်ဖို့အစပျိုးတော့တာပေါ့။
ဒီလိုနဲ့ တစ်နေ့တော့ ညဘက် စာပြဖို့မအိရောက်လာတော့ ပုံမှန်ထက်ကို ထူးခြားနေအောင်ဝတ်ထားတာ သတိပြုမိတယ်။ အကျီအဖြူ တီရှပ်လက်တိုနဲ့ အောက်က ပေါင်လောက်ရှိတဲ့ ဘောင်းဘီတိုနဲ့ပေါ့ အိမ်နေရင်းကိုဗျ။ ဒါမဲ့အမြဲသူ့ကြည့်လိုက်ရင် ထဘီနဲ့ပဲ မြင်ရတာများတယ်လေ။
"ဟာ... မအိ ပုံစံတွေဘာတွေ ပြောင်းနေပါလား ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ"
"ပူလို့ပါ ငါ့မောင်ရယ် မအိအပြင်ကို ဒီလိုပုံစံနဲ့ မထွက်ရဲပါဘူး"
ပြောလည်းပြောရင်း ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး စားပွဲရှေ့ကို ထိုင်လိုက်တယ်။
"သင်္ချာအိမ်စာတွေပါတယ်ဆို ဘယ်မှာလဲ အစ်မကို ပြ"
"ဟုတ် အဲ့တာပဲ လုပ်နေတာ ဒီအပုဒ်ကနေမတက်ဖူး ဖြစ်နေတယ် လုပ်ပါဦး"
မအိက စားပွဲပေါ်ကိုတံတောင်နဲ့ထောက်ပြီး ကျွန်တော်တွက်နေတဲ့စာအုပ်ထဲကသင်္ချာပုစ္ဆာတစ်ပုဒ်ကို ရှင်းပြဖို့ကြိုးစားနေချိန်မှာ ဟ သွားတဲ့ အကျီၤလည်ပင်းပေါက်ကနေ ရင်သားတစ်ဝက်ကို ရုတ်တရက်မြင်မိလိုက်တယ်။ ဟာ သူဘရာမဝတ်ထားဘူးဟ။ နို့လုံးလုံးလေးတွေကိုရုတ်တရက်မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲတစ်မျိုးတော့ဖြစ်သွားပေမယ့်မသင့်တော်ပါဘူးလေဆိုပြီး ငုံ့ပြီး ကိုယ့်စာအုပ်ကိုပြန်ကြည့်နေရင်း ထပ်မြင်ချင်စိတ်ပေါ်လာတာနဲ့ ပြန်မော့ကြည့်မိပြန်တယ် စိတ်ထဲမှာတော့ မရိုးမရွ ဖြစ်လာနေပြီ။ အတွေးထဲမှာ ဗြောင်းဆန်နေပါတယ် ။
ငါကွာ စိတ်ထိန်းဟ စိတ်ထိန်း ဟင်း...။
အစ်မ နို့လေးတွေက လုံးနေတာပဲ ကွာ တောက်။
သူကတော့ ကျွန်တော်ကြည့်ကြည့်နေတာ သတိမပြုမိဘူးထင်ပါတယ်။ ရှေ့ပိုတိုးလာပြီး ကျွန်တော် တွက်နေတဲ့ သင်္ချာစာအုပ်ကို ထောက်ပြရင်း ပုံသေနည်းကို ရှင်းပြနေရှာတယ်၊ ကျတော်ကတော့ စာနားထောင်သလိုလို သူ့မျက်နှာကြည့်လိုက် မျက်လုံးက အောက်ရောက်သွားလိုက်နဲ့ပေါ့ဗျာ။
ဒါမဲ့ကျတော်က သူ့ကို ငမ်းနေတာနဲ့စာက ခေါင်းထဲမရောက်တော့ဘူးလေ သူက မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှင်းရတာ အားမရတော့လို့ ထင်ပါရဲ့ ဘေးကပ်ရပ်ကို လာထိုင်တယ် ကျတော်ကလည်း ဘောင်းဘီတိုပါးပါးပဲ ဝတ်ထားတယ်လေ ပူတာကိုး။ သူက တမင်ခွေထိုင်လိုက်တော့ သူ့ပေါင်က ကျတော့ပေါင်ပေါ် လာတင်နေတယ် သူ့ဒူးခေါင်းနဲ့လည်း ကျတော့ ညီလေးနဲ့ နည်းနည်း ထိမိသွားတာပေါ့ အဲ့ဒီ့မှာ ညီလေးက နည်းနည်း ခေါင်းထောင်စပြုလာပြီ။
မအိက အနားနားကပ်ရှင်းပြတာကို မနည်းအာရုံစိုက်ရင်း ရှင်းသလိုလိုထင်ရတော့မှ ပုံစံတူပုစ္ဆာတစ်ခုကို ကိုယ့်ဘာသာကို ခက်ခက်ခဲခဲ တွက်နေတော့ ညီလေးက အာရုံပြောင်းပြီး ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ တွက်လို့လည်းပြီးရော သူက ကျတော်တွက်ထားတာကို စစ်နေတယ်။ သူ့ခြေထောက်ကလည်းငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး ဒူးခေါင်းကို လှုပ်နေတယ် ကျတော့ပေါင်ပေါ်တင်ထားပြီး ညီလေးနဲ့ ထိနေတာ ကို သူကလှုပ်နေတော့ ဒီကောင် ဘယ်ခံနိုင်တော့မလဲဗျာ ညီလေးက ထောင်လာတော့တာပေါ့ မာမာကြီး သူ့ပေါင်ကို ထိုးမိနေတာ သူသိမှာပေါ့။
"ဟဲ့"
ဆိုပြီး လှုပ်နေတာက ငြိမ်သွားတယ်။ပြီးတော့မှ သူ့ဘောပင်နဲ့ ကျွန်တော့ ခေါင်းကို ခေါက်ပြီး "
စောက်ကောင်လေး ဘာတွေတွေးနေတာလည်း နင့်ဟာကဖောင်းနေပြီ"
ဆိုပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လိုက်သေးတယ်။
"မအိက ကျွန်တော့ ပေါ်ပေါ်ဒူးခေါင်းလာတင်ပြီး လှုပ်နေတာကိုး"
"အဲ့တာနဲ့ပဲ မာစရာလား ကို့အစ်မ ပေါင်ပဲကို၊ တက်ထိုင်ရင်တောင် ဘာမှဖြစ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး"
"ဒါဆို မအိတက်ထိုင်ကြည့်ပါလား"
ကျတော်က ရွဲ့ပြောလိုက်တာပါ။ သူက ဖောင်းနေတဲ့နေရာကနေ မျက်နှာမလွှဲပဲ
"အေး ထိုင်မယ်ဟာ"
ဆိုပြီး ကျွန်တော်နဲ့ ရှေ့စားပွဲကြားထဲဝင်လာတော့ နည်းနည်း နောက်ဆုပ်ပေးလိုက်ရတယ်။သူတင်ပါးကလည်း တော်တော်တင်းတာပဲ အခုမှသတိထားမိတယ်။ ဘောင်းဘီတိုလေးမှာ တင်နှစ်လုံးက ဖောင်းလို့ပေါ့။မအိကနောက်ကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီး ပြုံးစိစိနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်တယ်။
ကျွန်တော့ဟာက အချောင်းလိုက် သူ့ဖင်ကြားမှာ ကွက်တိ ညပ်နေတယ်။ သူ့ဖင်လုံးလေးက နွေးနေတာကို ခံစားလိုက်ရတော့ "အာ့" ဆိုပြီး သူ့ခါးလေးကို ကိုင်ထားမိတယ်။်"ဘာဖြစ်တာလဲမောင်လေး , မအိ ဝိတ်ကိုတောင်မနိုင်ဘူးလား" မဟုတ်ပါဘူး နိုင်ပါတယ် ဒီတိုင်းပဲထိုင်နေဆိုပြီး ပြန်ထမှာကြောက်လို့ ခါးကနေ ဆွဲကပ်ထားမိတယ်လေ။ လူလည်းကတုန်ကယင်နဲ့ ရင်ဘက်ထဲမှာလည်း တဒိန်းဒိန်းနဲ့ သူ့ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ဖက်ထားမိတယ်။
မအိက အဲ့အတိုင်းနေပြီး ခုန ကျွန်တော်တွက်ထားတဲ့ပုစ္ဆာကို အချိန်ဆွဲ ပြီး စစ်နေပါတယ်။ ဒီတစ်ခါ လှုပ်ရမယ့်သူက ကျတော်ပေါ့ ကျွန်တော်လည်း အရဲစွန့်ပြီးနောက်ကနေ သူ့ခါးကို ဖက်ထားရင်း အောက်ကလည်း လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ ညှောင့်နေတယ်။ မအိက ဘာမှမပြောဘူး သူလည်း ဖြစ်ချင်နေတဲ့ပုံပေါ်နေတော့ မအိမှဟုတ်ရဲ့လားလို့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်တောင်မယုံနိုင်ပါဘူး။ လက်ကလည်း တဖြည်းဖြည်း အပေါ်တက်ပြီး သူ့နို့ နှစ်လုံး စလုံးကို အပြင်က အုပ်ပြီးညှစ်လိုက်တယ်။ မအိ ညည်းသံလေးတွေပါထွက်လာတယ်။ သူလည်းဖင်ကို တလှုပ်လှုပ် လုပ်ရင်း သူ့အင်္ကျီ ကို ဆွဲလှန်ပေးတယ်။ အရမ်းကို ကိုင်ချင်နေတဲ့နို့လေးတွေကို ညှစ်နေလိုက်တယ်။
နို့ညှစ်ရင်းညှောင့်နေတာ နည်းနည်းကြာလာတော့ မအိလည်း စားပွဲကို ကိုင်ရင်း ဖင်လေးနဲနဲကြွပြီး ပြန်ဆောင့်ချလာတယ်။ အထဲမထည့်သေးပဲ အဝတ်ပါးပါးတွေခံထားပြီး ပွတ်နေတာ လုံးဝဖီးလ်ပဲ။ ရုတ်တရက် အစ်မဝမ်းကွဲကို လုပ်နေတာပါလားဆိုပြီး သတိဝင်လာတော့ ကျွန်တော်ရပ်လိုက်ပေမယ့် မအိက ဆက်ဆောင့်နေတုံး။ သူ့ဘောင်းဘီကိုကြည့်လိုက်တော့ အရည်စိုကွက်လေးတွေ့နေရတယ် သူတော်တော် အရှိန်တက်နေပြီ။
"မအိ ကျွန်တော်တို့က မောင်နှမတွေလေ ဒီလို လုပ်လို့မကောင်းဘူးနော်"
မအိက ခပ်တိုးတိုးပဲ ဖီးတက်နေသလိုလို မောနေသလိုလိုလေသံလေးနဲ့
"ဝမ်းကွဲတွေပဲကို ထားပါ အဲ့တာနောက်မှတွေးမယ် မောင်လေး မအိကိုလုပ်တော့ကွာ"
ကျွန်တော် မအိဘောင်းဘီမျော့ကြိုးကို ကိုင်ရင်းအောက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲချလိုက်တယ်။ မောင်နှမဝမ်းကွဲချင်း မလုပ်သင့်ဘူးလို့သိပေမယ့် ခုချိန်မှာတော့ သူရော ကျွန်တော်ရော ထိန်းလို့ရမယ့် ပုံမပေါ်တော့ပါဘူး။ သူက ကျွန်တော့အပေါ် ထိုင်နေတုံးမို့ အကျွတ်ချွတ်ပစ်လို့မရတာနဲ့သူ့ဘောင်းဘီကို ပေါင်လည်တင်ရပ်ထားလိုက်ရတယ်။ သူအကျီၤကို သူ့ဘာသာသူ ချွတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အင်္ကျီ ချွတ်ပြီးတော့ အောက်ကနေ ခါးကိုကော့ပြိး ဘောင်းဘီကို ချွတ်ရတာပေါ့။ မအိ စဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ မာတောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့လီးနဲ့ အသားချင်းထိမိသွားပါပြီ မအိဖင်ကို ဘယ်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး မြှောက်ထားရင်း ကျွန်တော့လီးကို ညာလက်နဲ့ကိုင်ပြီးတော့ အရည်လေးတွေနဲ့ရွဲနေပြီး ပူနွေးနေတဲ့ မအိ စဖုတ်လေးထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့တယ် ။မအိက အာ့ခနဲ့ အသံထွက်သွားပြိး မအော်မိအောင် ခုနသူစစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့စာအုပ်ကို ပါးစပ်က ကိုက်ထားတာပေါ့။ ကျွန်တော်ကလည်း အောက်ကနေ ပင့်လိုးပေးပေါ့ဗျာ။
ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် အဲ့တိုင်း လိုးနေကြတာ ညည်းသံကလွဲလို့ တစ်ယောက်မှ စကားမပြောမိကြပါဘူး။ ကျွန်တော်အောက်ကနေပင့်ဆောင့်နေရင်း တအားကောင်းလာတာနဲ့ ပြီးသွားမှာကြောက်လို့ ရုတ်တရက်ထလိုက်ပြီး မအိစဖုတ်ထဲကို အဆုံးသွင်းပြီးတော့ တအားကပ်ထားလိုက်တယ်။ မအိကတော့ပြီးသွားတဲ့ပုံပဲ တစ်ကိုယ်လုံးတုံပြီး ညည်းသံတွေထွက်လာတယ်။ မအိစဖုတ်ထဲက ကျွန်တော့လီးလည်း ခုနထက်နည်းနည်းပိုနွေးသွားတာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ အခု ကျွန်တော် အောက်က ရုတ်တရပ် ထပြီး တအားကပ်လိုက်တော့ မအိက စားပွဲပေါ်မှာမှောက်ခုံ ကျွန်တော်ကနောက်ကနေ ထည့်ထားသလိုကွက်တိပေါ့ဗျာ။
မအိတုန်နေတာ ငြိမ်သွားပြီး အသက်ရှုသံတွေနှေးသွားတဲ့ထိ စားပွဲပေါ်မှောက်အိပ်နေတဲ့သူ့အပေါ် ထပ်ထားရင်းကျွန်တော့ဟာကို ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်နေတယ်။ သူငြိမ်သွားတော့ ကျွန်တော့ဟာဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မအိကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲချလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီကို ကွင်းလုံးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ မအိ ပေါင်ကိုကားပြီး ကျွန်တော့လီးကိုပြန်ထည့် ချောကနဲ့ဝင်သွားတာနဲ့ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ လိုးတော့တာပဲ။ မအိကတော့အောက်ကနေ အင်းအင်းနဲ့ညည်းရင်း ဖက်ထားတာပေါ့။ ကျွန်တော် မအိမျက်နှာကိုကြည့်ပြီးမလိုးရဲဘူးဗျ။ ရှိန်နေသလိုလို တစ်ချိန်လုံး ကို့အစ်မအနေနဲ့ မြင်ခဲ့သူကို ခုမှ လိုးနေရတော့ တစ်မျိုးကြီးပေါ့။ မအိလည်းလိုးနေတဲ့တစ်ချိန်လုံး မျက်နှာတစ်ဖက်ကိုလှည့်ထားတယ် လူကိုတော့ တင်းကျပ်နေအောင်ဖက်ထားပါတယ်။
အချက်သုံးဆယ်လောက်ဆောင့်သွင်းပြီးတော့ မအိ စဖုတ်အထဲက ပြန်ညှစ်တာနဲ့ အရမ်းကောင်းလာပြီး ဆွဲထုတ်ရင်း အပြင်မှာပြီးသွားပါတယ်။ မအိပေါင်ပေါ်ကျသွားတာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်လုံး ဒီတိုင်းပက်လက်လှဲနေရင်း ဘာစကားမှမပြောပဲ မောနေတဲ့အသံပဲထွက်နေတယ်။ ခဏနေတော့မှ သူအိပ်ယာပေါ်က လူလဲထလိုက်ရင်း သူ့ဘောင်းဘီကို ပြန်ဆွဲဝတ်လိုက်ပြီး
"မအိ ရေသွားဆေးလိုက်ဦးမယ် ပြီးတော့မှထွက်ခဲ့နော် အိမ်က ရိပ်မိသွားဦးမယ်"
ဆိုပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ ဒီအချိန်ရောက်မှတော့ကျွန်တော် မယုံနိုင်လို့မရတော့ပါဘူး မအိ နဲ့ကျွန်တော် လွန်ကြူးမိခဲ့ကြပါပြီ။ နောင်တရသလိုလိုဖြစ်မိပေမယ့် စိတ်ထဲ တစ်မျိုးတမည် သဘောကျမိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲ ရှင်းစရာရှိတာရှင်း သပ်သပ်ရပ်ရပ်လုပ်ပြီးတော့မှအပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။ အပြင်မှာ မီးတွေတောင်ပိတ်နေပြီအကုန်အိပ်ကုန်ကြပြီပဲ။
ရေချိုးခန်းမီးလင်းနေတာနဲ့ တံခါးခေါက်လိုက်တယ်
"မောင်လေးလား ဝင်ခဲ့လေ"
အထဲရောက်တော့ မအိတစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်အစားမရှိ ဗလာအတိုင်းရေချိုးနေတယ်။ ကျွန်တော်ညီလေးလည်း မအိရဲ့ သေးသွယ်သွယ်ခါးလေးနဲ့ လုံးတစ်နေတဲ့ တင်ပါးလေးကိုမြင်တော့ တစ်ခါပြန်နိုးလာတာပေါ့။ မအိက ကျွန်တော့ကို ရီပြရင်း
"ငါ့မောင်ကအတော်သန်တာပဲ ပြန်တောင်ထလာပြီ ဘောင်းဘီကို ဖောင်းနေတာပဲ"
"မအိက အရမ်းလှတာကိုး"
"နောက်မှ လုပ်မယ် အခုတော့ မအိနဲ့တူတူချိုးရမယ် ချွတ်"
ကျတော်လည်း အကုန်ချွတ်လိုက်ပြီး မအိနဲ့အတူရေပန်းအောက်ဝင်လိုက်တယ်။ အနောက်ကနေ ဖက်ထားရင်း မအိဖင်လုံးလုံးလေးကြားထဲ ညီတော်မောင်ကို ညှပ်ထားရင်း နို့နှစ်လုံးစလုံးကို ညှစ်နေတယ်။ နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးတွေချေပေးတော့မအိက မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လာပြီး ကျွန်တော့ဟာကို ကိုင်ရင်း သူ့အဖုတ်နဲ့ တေ့ပေးနေပါလေရော။ ကျွန်တော်လည်းမအိကို နံရံမှာကပ်ထားရင်းကိုယ်ကို အောက်နည်းနည်းနိမ့်ပြီး သူ့စဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တာ လျောခနဲ့ဝင်သွားတယ်ဗျာ။ မအိနဲ့ကျွန်တော် အခုတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း မက်တပ်ဆော်နေတာ။ မအိနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်တော့ သူကလည်းပြန်ဆွဲဆုပ်တယ်။
"မအိ ဟိုဘက်လှည်ပြီး နံရံကို လက်နဲ့ထောက်ပေးပါလား။ အနောက်က နေလုပ်ချင်လို့။"
"အင်း..အင်း"
ကျွန်တော့လီးကိုသူ့ ထဲက စွက် ကနဲ့ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဟိုးဘက်လှည့်ပြီး ကုန်းပေးတော့ ပြောင်တင်းနေတဲ့ ဖင်လေးနှစ်လုံးကြားထဲက ပြူထွက်နေတဲ့ စဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး အဆုံးထိ ရောက်အောင်ဆောင့်ထည့်လိုက်တယ်။
"အာ့.....မောင်လေးရယ်...အောင့်သွားတာပဲ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ"
"ဆောရီးဗျာ...ကျွန်တော် စိတ်လောသွားလို့"
ထိန်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေရင်း မအိညည်းသံအလိုက်အရှိန်မြှင့်ပြီး လိုးနေတော့တယ်။ မအိအော်သံတွေလည်း ကျယ်လာတာနဲ့ နို့ နှစ်ဖက်ကို ညှစ်ထားရင်း အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့အချက်သုံးဆယ်လောက် ဆောင့်သွင်းပြီးတော့
"အာ့...အာ့......မောင်လေး...မအိ...ပြီးပြီ...ပြီးပြီ...အား." ဆိုပြီး ရှေ့က နံရံကို မှီလျက်အားလျော့သွားပြီး မောနေတယ်။
သူ့စဖုတ်ထဲက ထွက်လာတဲ့ ကျွန်တော့ ညီလေးကတော့ မအိစောက်ရည်လေးတွေနဲ့ပြောင်လက်နေတာပေါ့။ မအိ ကို လက်မောင်းနှစ်ဖက်က ကိုင်းရင်းဆွဲထူပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲပြီးတော့
"ကျွန်တော်မပြီးသေးဘူးမအိ စုပ်ပေးပါလား"
သူက
"ပြီးရောလေ လာရှေ့တိုး"
ဆိုပြီး ရေချိုးခန်း ကြွေခင်းပေါ်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့လီးကို ကိုင်ပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ငုံလိုက်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် လုပ်ပီး စုပ်ပေးနေတယ်။
"ပြွတ်...ပြွစ်...ပြွတ်.."
ကျွန်တော်လည်း နေလို့ကောင်းတာနဲ့ ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ စောင့်ထိုးရင်း လိုးနေမိတယ်
"ပြွစ်....ဗြွက်....ဗလွက်..."
မအိ မစုပ်နိုင်လည်းဂရုမစိုက်တော့ဘူး ကောင်းနေတာ မရပ်ချင်တော့တာနဲ့ မအိပါးစပ်က အမြုတ်ထွက်လာတဲ့ထိ ဆက်တိုက်လိုးနေတာပေါ့။
"ဗလွက်....ဗွက်.....အု....ဝု....အော့....အာ့..."
မအိကအတင်းဆွဲခွာပေမယ့် မလွှတ်ပေးပါဘူး ခေါင်းကို ဖိကပ်ထားရင်း ဆက်လုပ်နေတာ မအိမျက်နှာတွေနီရဲပြီး လည်ပင်းကြောတွေပါ ထောင်လာတယ်။ ကျွန်တော့ပေါင်တွေကို တဖြောင်းဖြောင်းရိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်နေပြီမို့ အာခေါင်ထဲထိ တဆုံးသွင်းရင်း လွှတ်ထည့်လိုက်တော့တယ်။ ပါးစပ်ထဲက သွားရည်တွေရော လရည်တွေပါထွက်ကျလာပြီးတော့ နံရံမှာမှီပြီး အသက်လုရှုနေတယ်။ ပါးစပ်ဟပြီး ရှူနေရင်း နှုတ်ခမ်းစပ်က သုတ်ရည်တွေစီးကျလို့ပေါ့။ ကျွန်တော်လည်း ထိုင်ချလိုက်ပြီး မအိနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်နံရံကို မှီရင်း သူ့ကိုကြည့်နေတယ် စိတ်ထဲတော့ "ငါ လွန်များလွန်သွားသလို့ပေါ" လုပ်ချင်ရာလုပ်ပီး ခုမှ ခပ်လန့်လန့်ရယ်။ မအိက အသက်ရှူ ဝမှ သုတ်တွေ ထွေး ထုတ်လိုက်ပြီး ပလုတ်ကျင်းရင်း
"ဖွီ မောင်လေးက အရမ်းကြမ်းတာပဲ တော်ပြီနောက်တစ်ခါ မစုပ်ပေးတော့ဘူး"
"တောင်းပန်ပါတယ် မအိရယ် အမစုပ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတာကိုး ဟီး"
မအိက မျက်စောင်းထိုးကြည့်လိုက်ပြီး "အေးပါ နင်တွေ့မယ်ကြည့်ထား" ဆိုပြီး ထိုင်နေတဲ့ကျွန်တော့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားကို တအားကပ်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ရုပ်တရက်ကြောင်သွားပြီး နောက်က မအိဖင်နှစ်လုံးကို ညှစ်ထားမိတယ်။ နောက်ပြီးမှ လျာထုတ်ပြီး မအိစဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးကို လျာထိုးထည့်ရင်း လျက်တက်သလို လျက်ပါတော့တယ်။ မအိက ခါးကော့လိုက် တွန့်လိမ်လိုက်နဲ့ ကျွန်တော့မျက်နှာကို ပွတ်နေတော့တာ။ ကျွန်တော်လည်း မအိဖင်ကို ညှစ်ရင်းလက်တစ်ဖက်က သူ့ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ တွန့်ကနဲ့ဖြစ်သွားပြီး အား..ဆိုတဲ့ ဖီးသံထွက်လာပါတယ် အဲ့တာနဲ့ အထာသိသွားတာနဲ့ လက်ကိုမအိဖင်ကြား ပွတ်ရင်း တအားစုပ်ပေးလိုက်တာ သူတအားအားအော်ြပီး နောက်တစ်ခါ ထပ်ပြီးသွားပါတယ်။
ကျွန်တော့ပါးမှာပေနေတဲ့ မအိအရည်တွေကို ဆေးနေတော့ သူက တံပတ်နဲ့ရေတောင်သုတ်နေပြီ။ ကျွန်တော်လည်း တပတ်ယူ သုတ်လိုက်ပြီး အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ အဲ့နေ့ည မအိ တစ်ညလုံး ကျတော်နဲ့ ပုံစံတွေစုံအောင်လိုးရင်း မိုးလင်းခါနီးမှ သူ့အိမ်ကိုသူပြန်သွားတာပေါ့ဗျာ။
.....................................................................................................
နောက်နေ့ကျတော့ ကျွန်တော်ကျောင်းမသွားနိုင်ဘူး သုံးနာရီလောက်ပဲအိပ်ရသေးတယ် အခန်းတံခါးလာခေါက်တာနဲ့ အမေ့ကို နေမကောင်းဘူး အကြောင်းပြပြီး ဆက်အိပ်ဖို့ပြင်နေတယ်။ ပုံမှန်ဆို နှင်းနှင်းနဲ့အတူကျောင်းသွားနေကြဆိုတော့ သူကတော့လာခေါ်ပါတယ်။ သူနဲ့က အတန်းတူတူဆိုပေမယ့် အခန်းတော့ကွဲပါတယ် သူက စာတော်တဲ့လူတွေအခန်းမှာ ကျွန်တော်ကတော့နောက်ပိုင်းက ဗရုတ်သုတ်ခတွေစုနေတဲ့အခန်းမှာပေါ့။
နှင်းနှင်းအကြောင်းပြောရဦးမယ်။ သူက သူ့အစ်မလို စာတော့တော်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူကရုပ်လည်းရှိတော့ ဘဲတော်တော်ပွေတယ်။ တစ်ယောက်ထားလိုက် မကြာဘူး ပြတ်လိုက်ပဲ ။ အခုတော့ နောက်ဆုံး ဘဲနဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့တစ်လလောက်က ပြတ်ပြီးတည်းက ထပ်မထားသေးဘူးကြားတာပဲ။
အမိုက်ဆုံးကတော့သူ့ရဲ့ ဘော်ဒီပါ။ ရင်အုပ်က သူ့အရွယ်အတွက် တော်တော် ကိတ်တယ်။ ကြည့်ရဆိုးအောင်အကြီးကြီးမဟုတ်ဖူး ကိတ်ရုံတင်။ ခါးလည်းသေးသေးလေးနဲ့ တင်ပါးကတော့အထူးခြားဆုံးပဲ။ တော်တော်ကိတ်တယ်။ ခါးသေးသေးကနေ ဘေးကို ကားသွားတဲ့အပြင် နောက်ကိုလည်း ကော့နေတယ်။အရင်အချိန်တွေတုံးကတောင် စိတ်ကူးထဲမှာ သူ့ခန္တာကိုယ်နဲ့ porn မင်းသမီးမျက်နှာ တပ်ပြီး ခဏခဏ ဂွင်းထုဖူးတယ်။
အခုလည်း ကျောင်းသွားဖို့ လာခေါ်တော့ အဖြူအစိမ်းဝတ်ထားတာတောင် တင်ပါးက လုံးပြီးတင်းနေတာ အတွင်းခံအရာတောင်မြင်နေရတယ်။
"နင် မနေ့က အကောင်းကြီးကို ခုမှဘာထဖြစ်တာလည်း။ အိမ်စာတွေမပီးလို့မလား ညက ငါ့အစ်မတောင်မိုးလင်းခါနီးမှပြန်ရောက်တာကို"
နှင်းနှင်းနဲ့ကျွန်တော်က လပိုင်းပဲအသက်ကွာပြီး အတန်းတူဆိုတော့ မောင်နှမလိုမခေါ်မပြောပဲ နင်နဲ့ငါပဲပြောကြပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်ရှေ့ တန်းလျားမှာ ထိုင်ရင်း ပြောနေကြတာပါ။ အမေက တော့ဈေးသွားပြီ။ ကျွန်တော်က ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် အနွေးထည်လေးဘာလေးတော့ ဝတ်ထားတာပေါ့ အောက်က ပုဆိုးနဲ့ပါ။
"မဟုတ်ပါဘူး အိမ်စာတွေကအကုန်ပြီးပြီ။ တကယ် ဖျားချင်သလိုလိုဖြစ်နေလို့၊ နင်သွားရင် ငါ့စာအုပ်ယူသွား၊ ငါ့အခန်းထဲက ဆရာမဆီထပ်ခဲ့ပေးဦး"
"အေးပါ တကယ်နေမကောင်းရင်လည်းပြီးတာပဲ ငါ့အစ်မလည်း နင့်ဆီက ကူးတာဖြစ်မယ် သူလည်း နေမကောင်းဘူးဆိုပြီး အိပ်နေတုံး နင်လည်း ဂရုစိုက်ဦး ကိုယ်လည်းနည်းနည်းနွေးနေတယ်။"
သူ့ရဲ့ လက်ကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့ နဖူးကို စမ်းရင်းပေါ့ဗျာ။
"ဒါနဲ့ နေပါဦး ညက နင်နဲ့ မအိ တစ်ညလုံးဘာလုပ်နေတာလည်း စာလုပ်နေတယ်တော့မပြောနဲ့ ငါမယုံဘူး နင့်အကြောင်းငါသိတယ်။"
သူအဲ့လိုမေးလာတော့ ခေါင်းထဲတော်တော်အကြပ်ရိုက်သွားပါတယ်။ ဘာလုပ်နေတယ်လို့ပြောလိုက်ရမှန်းမသိ။
"အဲ...ငါ...ငါတို့...စာ..စာတွေလုပ်ပြီးတော့ ပျင်းတာနဲ့ ဇာတ်ကားထိုင်ကြည့်နေတာ ဇာတ်လမ်းတွဲဆိုတော့ အချိန်ကုန်မှန်းမသိကုန်သွားတာ။" တော်တော်ယုတ္တိမရှိတာပဲ မတက်နိုင်ဘူး လက်တလော ခေါင်းထဲက ထွက်သလောက်ကြံဖန်ပြောတာပဲ။
"ပီးတာပဲ နင့်စာအုပ်ပေးလေ ငါသွားတော့မယ်"
"အေး လာလေ ငါ့အခန်းထဲသွားရအောင်"
အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး တံခါးပိတ်လိုက်တော့ နှင်းနှင်းက ကျွန်တော့ စားပွဲပေါ်က စာအုပ်တွေကို ကြည့်နေတယ်။တံခါးလော့ခ်ချပြီး နှင်းနှင်းဘေးမှာ ကပ်လိုက်ရင်း
"ခဏနေဦး ငါ့စာအုပ်က ဘယ်နားထားမိလည်းမသိဘူး"
"အေးပါ အေးဆေးရှာ အစောကြီးရှိသေးတာပဲ။ နင့်စာပွဲကလည်းပွနေတာပဲ"
စားပွဲပေါ်က စာအုပ်တွေထဲ မှာမတွေ့တော့
"အိပ်ယာပေါ်မှာလားမသိဘူး"
အိပ်ယာပေါ်ကစောင်တွေလှန်ရှာနေတုံး နှင်းနှင်းလည်း ကျွန်တော့ အိပ်ယာဘေးကို ရောက်လာပြီး မွေယာအောက်က ကျွန်တော် ကဗျာတွေ ရည်းစားစာတွေရေးလေ့ရှိတဲ့ စာအုပ်အသေးလေး အစွန်းထွက်နေတာကိုတွေ့သွားပါတယ်။ သူက ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး
"ဟယ်... ဒါဘာလေးလည်း။"
"ဟဲ့ မကြည့်နဲ့အဲ့တာ ငါ့ ကဗျာ စာအုပ်"
သူက စာရွက်တစ်ချို့ကို စလှန်တော့ ကျွန်တော် ငြင်းရင်း သူ့ဆီက ပြန်လုပါတယ် သူက ရီမောပြီး စာအုပ်ကို ကျွန်တော်နဲ့ဝေးအောင်မြှောက်ရင်း သူ့ဘယ်ဘက်ကို လက်တန်းထားပါတယ်။ ကျွန်တော့ကို သူ့ခန္တာကိုယ်နဲ့ ကာထားတာကို ကျွန်တော်က သူ့ခါးကို ကိုင်ရင်း စာအုပ်လှမ်းယူနေတာဆိုတော့ သူ့နို့တွေကိုလည်း ညာဘက်လက်မောင်းအရှေ့ခြမ်းနဲ့ ဖိမိတာပေါ့ဗျာ။ သတိမထားမိသလို ဆက်လုနေရင်း အောက်က ကျွန်တော့ ဟာကလည်း ထလာတာပေါ့။
"ဟဲ့ ပြန်ပေးလို့ နင်မကြည့်နဲ့"
"မပေးဘူး ရအောင်လုလေ .. ခိခိ"
နှင်းနှင်းက စာအုပ်ကို ညာဘက်လက်နဲ့ပါ ကိုင်ထားရင်း ကျွန်တော့ကို ကျောပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်ခါးက ကော့နေတဲ့သူ့ဖင် အိအိလေးတွေကို ဖိမိတာပေါ့။ ညီလေးက ပုဆိုးထဲက တော်တော်ထောင်ထလာတော့ နှင်းနှင်းရဲ့ ဖင့်ကြားထဲအမြောင်းလိုက် ကွက်တိဖြစ်နေတယ်။ သူသိတော့သိမှာပဲ သူ့ဖင်ကိုထောက်နေတာ ဒါမဲ့ ရီရီမောမောနဲ့ ကျွန်တော့ကို ဆက်ပြီး စ နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ သိတဲ့ပုံစံမပြလေ ကောင်းလေဆိုတော့ ကျွန်တော်နဲ့ဝေးရာ ဆန့်ထားတဲ့သူ့လက်ထဲက စာအုပ်ကို လှမ်းဆွဲသလိုလိုနဲ့ ဘယ်လက်က သူ့ကို နောက်ကနေ ပုခုံးအပေါ်က သိုင်းဖက်ထားရင်း အောက်ကတော့ ဖောင်းတင်းနေတဲ့ နှင်းနှင်းရဲ့ ဖင်လေးကြားထဲ ဖိကြိတ်နေတာပေါ့။
"ဖတ်ကြည့်ချင်လို့ပါဆို နင့်ကဗျာတွေ.. ခိ"
"ပြီးရင် နင့်သူငယ်ချင်းတွေပြန်ပြောပြီး ရီမှာ ငါသိတယ်။ ပေးဟာ.."
မောင်နှမ နှစ်ယောက်သားရုန်းရင်းဆန်ရင်းနဲ့ သူ့ကိုဖက်ထားတဲ့ ဘက်လက်ကို အောက်လျောဆင်းလိုက်ပြီး သူ့နို့တစ်ဖက်ကို မတော်တဆ လိုလိုနဲ့ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ သူက ရီနေရင်းနဲ့ သူ့နို့ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့ လက်ကို ဆွဲဖယ်ဖို့ ကြိုးစားရင်း
"ဟဲ့... ဘယ်လာကိုင်တာလဲ"
"နင် စာအုပ်ပေးမလားမပေးဘူးလား"
"မပေးဘူး..."
"မပေးရင် ညှစ်မှာနော်..." သူ့နို့လေးကို လက်နဲ့ တစ်အုံလုံး ငုံမိအောင်ကိုင်လိုက်တယ်။
"ညှစ်ပေါ့..ခိခိ"
ကျွန်တော် ဖွဖွလေး ကိုင်ထားတဲ့နို့ကို ညှစ်လိုက်တယ်။ ညာဘက်လက်ကို လည်း သူ့ခါးကို ကိုင်ထားတယ်။
"အယ်... တကယ်ညှစ်တယ်"
"ပြောသားပဲ ပေးစာအုပ်"
"မပေးဘူး ဘလာဘလာ..ညှစ်ရုံနဲ့ ဘာမှမဖြစ်ဖူး ဟာဟ"
"အော်.. သေချာတယ်နော်... ကောင်းပြီလေ"
ဘယ်လက်က သူ့နို့ကို ညှစ်ရင်း ညာလက်နဲ့ သူ့ခါးကို ကလိထိုးလိုက်ပါတယ်။
"မပေးဘူးဟဲ့... ခိခိ ..ယားတယ်ဟ.. တော်တော့ အဟားဟား"
နှင်းနှင်းတွန့်လိမ်ရင်းကုန်တင်ပေါ်လဲကျသွားတော့ သူ့ကို ဖက်ထားတဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူနဲ့အတူ လဲသွားတာပေါ့။ ကလိထိုးတာ ရပ်လိုက်တော့ သူက လဲနေတာတောင် မှောက်ခုံလုပ်လိုက်ပြီး လက်ကို ကျွန်တော်နဲ့ဝေးရာ ဆန့်ထားပါသေးတယ်။ အကြိုက်ပေါ့၊ ကုတင်ကို ညာလက်နဲ့ထောက်ရင်း သူ့အပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ပြီး ဖောင်းနေတဲ့ ဖင်လေးကို ထပ်ဖိရင်း ဖင်ကြားထဲ ကျွန်တော့ လီးကို အကြောင်းလိုက်ပြန်ကပ်ထားပါတယ်။ ဘယ်လက်ကတော့ နို့ကိုင်ထားတာ မလွှတ်သေးပဲ ခပ်ဖွဖွပဲ ဖိညှစ်နေပါတယ်။ မောသလိုလိုနဲ့ စာအုပ်ကိုမလုတော့ပဲ သူ့အပေါ်မှောက်ထားပြီး ငြိမ်နေတာ့ သူက
"ဟိဟိ ဖတ်ရတော့မယ်။"
ဖတ်ချင်ဖတ်ပါစေ ငါတော့ နင့်ဖင်လေးကို အရသာခံစားလိုက်ဦးမယ် ညီမရေ လို့ စိတ်ထဲက ပြောရင်း
"မောလိုက်တာ မသာမ ဖတ်ပြီးရင် သူများတွေပြန်မပြောနဲ့နော်"
"အေးပါ နင်ငါ့သူငယ်ချင်းတွေကို ရည်းစားစကားမပြောရင် မပြောပါဘူး ဟင်းဟင်း"
သူစာအုပ်ကို လှန်ပြီး မှောက်ခုံမှောက်ရင်ပဲ စာအုပ်ကို ရှေ့မှာထားပြီး ကျွန်တော့ကဗျာတွေကို အသံထွက်ဖတ်ရင်း တစ်ကြောင်းဖတ်လိုက် ရီလိုက်လုပ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့အပေါ်ထပ်ရပ်နဲ့ သူနဲ့အတူ စာအုပ်ကိုကြည့်ရင်း ညာလက်က သူ့ပုခုံးကို ကိုင် ဘယ်လက်က နို့အုံကို ညှစ်ထားရင်း အောက်က လီးကို သူ့ဖင်ကြားထဲပြန်ထည့်ပြီးပွတ်နေတာပေါ့။
အောက်ငုံကြည့်ပြီးနှင်းနှင်းဖင်ကြားလေးထဲ ကိုအကြောင်းလိုက်ပွတ်နေတာ သူ့ကိုတောင် သတိမထားမိဘူး။ ရုတ်တရက်သတိရလို့ သူ့ပုခုံးပေါ်က ခေါင်ကျော်ပြီး မျက်နှာလေး ကပ်ကြည့်လိုက်တော့ သူစာအုပ်ဖတ်မနေတော့ပဲ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ငြိမ်နေတယ်။ မျက်လုံးပွင့်လာတော့ ကျွန်တော်နဲ့အကြည့်ချင်းဆုံသွားတဲ့အခါ ရှက်ပြီး
"တော်ပြီ မဖတ်တော့ဘူး ပျင်းစရာကြီး နင့်ကဗျာတွေက"
ဆိုပြီး ပက်လက် လှန်လိုက်တာ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဘေးကို ရောက်သွားပါတယ်။
"နင့်မှာ ငါ့ကဗျာတွေကို ခံစားနိုင်တဲ့ နှလုံးသားမရှိလို့ မကောင်းဘူးပြောတာ"
"အံမယ် ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်"
ရုတ်တရက် "ဒေါက်..ဒေါက်"
"သား... အိပ်နေပြီလား"
ဟိုက် အမေ ဈေးက ပြန်လာပြီဟ။ နှင်းနှင်းက အိပ်ယာက လူလဲထပြီး အဝတ်အစားတွေ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ဖြစ်အောင် ဖြန့်နေတယ်။
"မအိပ်သေးဘူး အမေ နှင်းနှင်းကို သား အိမ်စာတွေပေးလိုက်မလို့ စာအုပ်ရှာနေတာ"
"အေးအေး ပြီးရင် ဆန်ပြုတ်နဲ့ဆေး သောက်လိုက်ဦး"
ကျွန်တော်လည်း ကုတင်ပေါ်က ထပြီး နှင်းနှင်းထလိုက် တုံးက ကျသွားတဲ့ ကဗျာစာအုပ်ကို ကောက်တယ်။ ကုတင်အောက်ရောက်နေတဲ့ အိမ်စာ စာအုပ်တွေ့လို့ လှမ်းယူ ပြီး နှင်းနှင်းကို ပေးလိုက်တယ်။ နှင်းက စာအုပ်လှမ်းယူရင်း ပြုံးစိစိနဲ့
"နင် ဖျားတယ်ဆိုတာ ငါတော့ သိပ်မယုံချင်တော့ဘူး လူသာဖျားတာ နင့်ဟာက ဒေါင်ဒေါင်မြည်"
"အဲ့တာက နင့်ဖင်ကြားထဲ ညှပ်လိုက်ရလို့ ဒေါင်ဒေါင်မြည်နေတာဟ"
"ဟယ် စောက်ကောင် မိုက်ရိုင်းတာ တော်ပီတော်ပီ ငါသွားတော့မယ်"
"အေး မသွားချင်သေးရင် ငါက ကဗျာတွေဆက်ဖတ်ခိုင်းမလို့...ဟဲ့ တံခါးပိတ်သွားဦး"
တံခါးမပိတ်ခင်
"ငါ့ကို မှန်းမနေနဲ့ဦး...."
လို့ပြောသွားသေးတယ်။နှင်းနှင်း ထွက်သွားတော့ စိတ်ချ နင့်ကိုပဲမှန်းမှာ ဆိုပြီး သူ့ဖင်အိအိလေးကြားထဲ အကြောင်းလိုက်ပွတ်ခဲ့တာကို ပြန်တွေးရင်း တစ်ကြောင်း ပြီးအောင် ဆွဲလိုက်သေးတယ်။ ပြီးတော့မှမီးဖိုချောင်ထဲက ဆန်ပြုတ်နဲ့ ဆေးသောက်ပြီး ပြန်အိပ်နေပါတော့တယ်။
အိပ်ယာက နိုးလာတော့ နေ့လည်လောက်ရောက်နေပြီ။ နှင်းနှင်းနဲ့ ဖြစ်ခဲ့သမျှကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ အိပ်မက်လိုလို တကယ်လိုလို။ နှင်းနှင်း ဖင်ကြီးကိုမှန်းပြီး ခဏခဏ ဂွေလှိမ့်ပေမယ့် နှင်းနှင်းကိုတော့ ငယ်ငယ်တည်းက ကစားဖော် ရန်ဖြစ်ဖော်လည်း ဖြစ် ရွယ်တူဆိုတော့သူငယ်ချင်းလိုလည်း ဖြစ်တော့ သူ့မျက်နှာကြည့်ရင်းလုပ်ဖို့က တွေးကြည့်ရုံနဲ့တင် အီလည်လည်ကြီး တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတယ်။
အင်း မအိနဲ့ မနေ့ညက စလုပ်ဖြစ်တုံးကလည်း အဲ့လိုခံစားရတာပဲ၊မအိဆိုတော့မှ တွေးမိတယ် သူအဆင်ရောပြေရဲ့လား မသိဘူး။မနေ့ညက ငါတော်တော်ကြမ်းသွားတာပဲလို့။
ဟိုတွေး ဒီတွေး တွေးရင်း အိပ်ယာက ထပြီး မျက်နှာသစ်လိုက်တယ်။ ထမင်းတွေဘာတွေစားပြီး မအိတို့ အိမ်ဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။
အိမ်တံခါက သော့မခတ်ပဲ စေ့ရုံစေ့ထားလို့ တွန်းဖွင့်ပြီး မအိအခန်းကိုပဲ ဦးတည်ပြီး သွားလိုက်တယ်။ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်းဖုန်းသုံးနေတဲ့ ချစ်မမ နဲ့ တန်းတိုးတာပဲ။ ကျွန်တော်လာတာမြင်တော့ ထ ထိုင်လိုက်ပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ရီပြရင်း
"မောင်လေး လာထိုင်၊ နင် အိပ်ကောအိပ်ပြီးသွားပြီလား"
"မနက်တည်းက အိပ်နေတာ ခုနကမှနိုးတာ နိုးနိုးချင်း မအိကို အရမ်း သတိရလာလို့ လာခဲ့တာ"
ပြောပြီးတော့ မအိနားကပ်ထိုင်ပြီး သူ့ခါးကို ဖက်ထားလိုက်တယ်
"မအိလည်း တူတူပါပဲ ငါ့မောင်ရယ်"
မအိလည်း ပြန်ဖက်ထားလိုက်ပြီး တဏှာရမ္မက် ထုံမွန်နေတဲ့အနမ်းတွေနဲ့ မောင်နှမနှစ်ယောက် နမ်းနေမိကြတယ်။မအိရဲ့အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ အနမ်းတွေကို ပြန်လည်စုပ်ယူရင်း ဘောင်းဘီထဲက ကောင်ကလည်း ထောင်ထလာတော့တယ်။
မအိကလည်း ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ကျွန်တော့ဟာကို စမ်းရရင်း ညှစ်နေတယ်။ ပြီးတော့ဘောင်းဘီထဲ နှိုက်ပြီး ကိုင်နေတော့တယ်။ရုတ်တရက် မအိက နမ်းနေတာ တစ်ချက်ခွာပြီး
"မောင်လေး ထ မအိ မောင်လေး လီးကို စုပ်ချင်လို့"
"ဟုတ် မအိ"
ဆိုပြီး အိပ်ယာက ထလိုက်တော့ မအိလည်း ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အောက်မှာငုတ်တုတ် ထိုင်ရင်း ကျွန်တော့ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ အငယ်ကောင်က ငေါက်ကနဲ့ ထွက်လာတော့ မအိ ပါးစပ်လေးနဲ့ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်နေတယ်။
ကျွန်တော်လည်း မအိခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီးရှေ့ကိုညှောင့်သွင်းရင်း အရသာခံနေတယ်။အရမ်းကောင်းလာတာနဲ့ အာခေါင်ထဲထိတောင်ဆောင့်ပြီး ထိုးသွင်းနေမိတဲ့အထိပဲ။ မအိစုပ်အားလည်းပါတော့ ပြီးချင်သလိုလိုဖြစ်လာတယ်
"အာ့..အာ့... မမ ပြီးတော့မယ်..."
မအိပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုပ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် မအိက ကျွန်တော့ဖင်ကို ကိုင်ပြီး လီးကိုပါးစပ်ထဲမကျွတ်အောင်ဆွဲစုပ်ရင်း အတင်းကပ်ထားတယ်။ ကျွန်တော်က မအိကိုလိုးချင်သေးလို့ မပြီးချင်သေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက ပါးစပ်ထဲပြီးစေချင်တဲ့ပုံပဲ။
"အာ့... မအိ...."
ဆိုပြီး ကျွန်တော့ သုတ်ရည်တွေကို မအိပါးစပ်ထဲပဲ ပန်းထည့်မိတော့တယ်။ မအိက သုတ်ရည်တွေကို အကုန်မျိုချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထောင်မှာပေနေတာတွေသုတ်ရင်း ကျွန်တော့ကို မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့မော့ကြည့်နေတယ်။
"အား.. ကောင်းလိုက်တာ မအိရယ်။ ကျွန်တော်က မအိကို လိုးချင်သေးလို့ပါဆို ပြီးအောင်စုပ်ပစ်တယ်"
"ညကျတွေ့မှလိုးတော့မောင်လေး ခဏနေ အမေတို့ပြန်လာတော့မှာမို့ နောက်ပြီး မောင်လေးသုတ်ရည်ကိုသောက်ရတာလည်း မအိကြိုက်လို့"
"မအိ အဝသောက်ရမှာ ကျွန်တော့ လရည်ကို ညကျမှတအားလိုးပစ်ဦးမယ်"
မအိက ထလိုက်ပြီး
"ညကျမှ အဝလိုး အခုတော့ ပြန်လိုက်ဦး" ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေပါတယ်။
အားရအောင်နမ်းပြီးမှ "ကျွန်တော်သွားတော့မယ် ညကျစောစောလာခဲ့နော်"
"အင်းပါ ဟုတ်ပါပြီ"
မအိအခန်းထဲက ထွက်လာတော့သူလည်း ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲနေတယ်။ တံခါးဆီကိုရောက်တော့ နှင်းနှင်း ခြံထဲကိုဝင်လာတာတွေ့ရတယ်။ တော်သေးတယ် ကံကောင်းလို့ မိခါနီးသီသီလေးလိုတယ်။ နှင်းနှင်းက ကျွန်တော့ကိုတွေ့တော့
"ဟဲ့ ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"မအိဆီ စာအုပ်လာပေးတာ နင်ပြန်လာတာ စောလှချည်လား ကျောင်းကောတက်ရဲ့လား"
"တက်တာပေါ့ နင့်လိုများမှတ်နေလား"
ဆိုပြီးဘေးကဖြတ်သွားရင်း ကျွန်တော့ဖင်ကို စနောက်ရင်းလှမ်းရိုက်ပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း ဘုရှိုးရှိုးပြီး သူ့ဖင်ကို ပြန်ရိုက်ရင်း တစ်ချက်ညှစ်လိုက်တယ်။
"ဟာ..."ဆိုပြီး မျက်လုံးလေးပြူးသွားပြီး ပုခုံးကိုရိုက်တော့ရှောင်လိုက်ပြီး သူတို့ခြံထဲက ပြေထွက်လိုက်ပါတယ်။ နှင်းနှင်းကတော့ မကျေမနက်နဲ့ခါးထောက်ပြီး ကျန်ခဲ့လေရဲ့။
ညရောက်တော့ မအိနဲ့ ဗြုန်းတာတွေကို အသေးစိတ်ရေးမနေတော့ဘူးဗျာ ဒီလိုပဲ ထုံးစံအတိုင်း စာလုပ်ပြီး ဗြုန်းဖြစ်တယ်ပေါ့။ နှင်းနှင်းနဲ့ဇာတ်လမ်းဆက်ချင်လို့။
နောက်နေ့ကျတော့ကျောင်းသွားဖို့ နှင်းနှင်းနဲ့အတူ ထွက်လာရင်း လမ်းမှာနှစ်ယောက်သားစလိုက်နောက်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ကျောင်းနဲ့က သိပ်မဝေးတော့ လမ်းလျောက်ပဲသွားကြတာပါ။ သူရှေ့က လမ်းလျောက်နေတာ နောက်ကနေသူ့ဖင်ကိုကြည့်ရင်း တံတွေးမျိုချရတာ အခါခါ။ ရုတ်တရက်သူ့ဖင်ကိုထောက်ချင်လာတာနဲ့
"ဟဲ့ ကျောင်းနောက်ပေါက်က ဝင်ရအောင် ရှေ့ပေါက်က ဒီချိန်လူများတော့မဝင်ချင်လို့"
"အေးပါ သွားလေ အနောက်ဖက်"
ကျောင်းနားရောက်တော့ ကျောင်းနောက်ဘက်လမ်းကြားထဲချိုးဝင်လိုက်ပါတယ်။ကျောင်းသားတွေက မနက်ခင်းဒီအချိန်မှာ ခိုးဝင်ပေါက်က မဝင်ကြပါဘူး နောက်ကျတဲ့ကျောင်းသားတွေနဲ့ အထဲကနေအပြင်ကို ခိုးထွက်ချင်ရင်သာ ထွက်ကြတာဆိုတော့ လူလည်း မလာဘူးပေါ့။
ခြံစည်းရိုးကပေါက်နေတဲ့ အပေါက်ကနေ သူက အရှေ့က ငုံပြီးဝင်သွားပါတယ်။ စာသင်ခန်းဘေးက လမ်းကျဉ်းကျဉ်းက ဖြတ်ပြီးမှ ကျွန်တော်တို့အခန်းဘက်ရောက်တာပါ လမ်းက လူတစ်ယောက်စာပဲဆန့်လောက်အောင်ကျဉ်းပါတယ်။ သူလမ်းကျဉ်းကြားက ဖြတ်တော့ သူ့နောက်ကို ကပ်လိုက်ပြီး
"ဟဲ့ ဖြေးဖြေးသွားဦး အထွက်မှာ ဆရာတွေနဲ့တိုးနေမယ်"
"အေးပါ.... ငါကြောက်တယ် နင်ရှေ့ကသွား"
"အေးအေး...ဘေးကပ်"ဆိုပြီး သူ့ပုခုံးကို ကိုင် နှင်းနှင်းကို နံရံနဲ့ ရင်ဘက်ကပ်အောင်ဖြည်းဖြည်းတွန်းလိုက်ပြီးတော့ ကြားထဲကဖြတ်ရင်း သူ့ဖင်ဖောင်းဖောင်းလေးကြားထဲ ထောက်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ကို ဖြတ်ပြီး ရှေ့ကိုမသွားပဲ ကပ်ပြီး ပိတ်နေတော့
"ဟဲ့ သွားလေ ဘာကပ်လုပ်နေတာလဲ"
"ငါရှေ့တိုးလို့မရဘူးဟ ညှပ်နေတယ် နင့်ဖင်က အကြီးကြီးကို နှင်းနှင်းရဲ့"
"အာ.... ဒုက္ခပါပဲဟာ"
ကျွန်တော်လည်းရုန်းပြီး ရှေ့သွားသလိုလိုနဲ့ သူ့ဖင်ကို ထောက်ရင်းပွတ်နေတယ်။ နှင်းနှင်းလည်း အကျပ်ရိုက်နေသလို မျက်နှာလေးရှုံမဲ့နေတယ်။ ကျွန်တော့ဟာနဲ့ သူ့ဖင်ကိုထောက်မိနေတာလည်း သူသိတာပေါ့။
"အားနဲ့ရုန်းထွက်လေ.... အောက်ကလည်း မာမာကြီးငါ့ဖင်ကိုထောက်နေတယ်"
ကျွန်တော်က နံရံနဲ့ကပ်နေတဲ့ သူ့နို့အပေါ်ကို လက်ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ညှစ်လိုက်တယ်။ ပုခုံးပေါ်ကနေ ညာဘက်လှည့်ထားတဲ့သူ့မျက်နှာနားကပ်ရင်း
"နှင်းနှင်း...... ငါ့စိတ်တွေ ဘာဖြစ်နေလည်းမသိဘူး နင့်နဲ့ဟိုလို လုပ်ချင်နေတယ်ဟာ..."
"အာ နင်ကလည်း ငါတို့ကမောင်နှမတွေလေ"
"ဝမ်းကွဲတွေပါ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မသိဘူးဟာ ငါနင်နဲ့လုပ်ချင်တာပဲသိတယ် လုပ်ရအောင်နော်"
နှင်းနှင်းငြိမ်သွားပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိသလို ကျွန်တော့မျက်လုံးကိုပြန်စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်းအောက်က သိသိသာသာကပ်ဆောင့်လိုက်တော့ သူကျွန်တော့ကိုကြည့်နေရင်း မျက်လုံးလေးမှိတ်သွားပြီး အင်းခနဲ့အသံထွက်သွားတယ်။ အဲ့အချိန် သူ့နှပ်ခမ်းကို နမ်းချင်လာတာနဲ့ ကပ်ပြီး ပြွတ်ခနဲ့ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ သူမျက်လုံးပြန်ဖွင့်လာပြီး
"ခုတော့ မလုပ်နဲ့ဟာ နင့်ဟာကို ခဏထိန်းထား ညနေကျောင်းဆင်းရင်းမပြန်နဲ့ဦး ဟုတ်ပီလား"
"နင် ကတိပေးလား"
"အေး ပေးတယ် လောလောဆည် ငါ ညောင်းနေပြီ ကြားထဲက ထွက်ဦး"
ကျွန်တော်ကြားထဲကနေ ရှေ့ဘက်ကို တိုးထွက်လိုက်တော့မှ သူလည်းရှေ့ကို လှည့်လာပြီး အင်္ကျီပေါ်က ဖုန်တွေခါနေတယ်။ ခေါင်းပြန်မော့လာတော့ ကျွန်တော်ကြည့်နေတာတွေ့သွားပြီး ပြန်စိုက်ကြည့်ရင်း ရှေ့တိုးလာပြီး ကျွန်တော့နားကပ်လာတယ်။ ကျွန်တော်နှင်းနှင်း နှုတ်ခမ်းကိုဆွဲစုပ်လိုက်တော့ သူလည်း ပြန်နမ်းစုပ်လာတယ်။ နှစ်ယောက်သားဖက်ထားရင်း အငမ်းမရ နမ်းစုပ်နေကြတယ်။ အောက်ကသူ့ပေါင်ကြားကို ထောက်ထားရင်း နောက်ကသူ့ဖင်အကိတ်လေးကို လက်နဲ့ညှစ်နေရင်း ဖင်ကြားထဲ လက်နဲ့နှိုက်နေတာပေါ့။
နှင်းနှင်းလည်း ပြန်ကော့ကော့ပေးရင်း စိတ်တွေအရမ်းထန်လာသလို နမ်းစုပ်လာတယ်။ ဒီပုံအတိုင်းဆို နှစ်ယောက်လုံး ဒီမှာပဲ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ် တစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားရင် နှစ်ယောက်လုံး အရှက်ကွဲ့မယ့်အကြောင်းတွေးမိပြီး နမ်းနေတာ ခွာလိုက်ရင်း
"နှင်းနှင်း ဒီမှာဆိုငါတို့ကို တစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားလိမ့်မယ် လုံခြုံတဲ့တစ်နေရာရာသွားမလား"
"ညနေကျောင်းဆင်းမှ ဆက်တာပေါ့ဟာ အခု နင်လည်း စိတ်ထိန်းထားဦး ငါလည်း စိတ်လျော့ထားဦးမယ်"
နှင်းနှင်းကို ပြုံးပြလိုက်ပြီး နဖူးကို တစ်ချက်နမ်းရင်း
"မောင်နှမတွေမှန်းငါ့ကိုယ်ငါလည်းသတိထားပါတယ်ဟာ ဒါပေမယ့် နင့်အနားရောက်တာနဲ့ကို အဲ့စိတ်တွေဖြစ်လာတာ ထူးဆန်းတယ်"
နှင်းနှင်းက ပြုံးရင်း
"အမှန်တော့ငါလည်း အဲ့လိုဖြစ်တယ်ဟ ငါ့ကိုယ်ငါထိန်းယူနေတာ အရင်ငါ့ex ကိုဖြတ်လိုက်တာလည်း သူနဲ့တွေ့တိုင်း သူ့အစား နင့်အကြောင်းပဲ ခေါင်းထဲဝင်ဝင်လာလို့"
"တကယ်... နင်ငါ့အပေါ် အဲ့လိုဖြစ်နေလည်း ဘာလို့ မပြောလည်းဟ"
"ဟဲ့ ငါကပြောလို့ကောင်းမလား မောင်နှမတွေလေ နင်လည်းငါ့အပေါ် ဘယ်လိုသဘောထားလည်းမှမသိတာ ငါအရှက်ကွဲမှာပေါ့"
"ဟင်းဟင်း ခုတော့ အဆင်ပြေသွားပြီမလား.... မောင်နှမလည်း နှစ်ယောက်လုံးစိတ်ပါရင် ဖြစ်တာပဲ"
"ဖီးတက်မနေနဲ့ ငါနင့်ကို အချစ်စိတ်နဲ့ ချစ်တာမဟုတ်ဖူး နင်နဲ့ ထိတွေ့ပြီး အိပ်ချင်ရုံပဲ"
သူလည်း ကျွန်တော့လို တဏှာစိတ်သက်သက်ပဲဆိုတာသိရတော့ ရင်ပေါ့သွားပါတယ်။
"အေးပါ ငါနားလည်ပါတယ် ငါတို့ချင်းပေါ်တင်တွဲလို့မှမရတာ လာသွားရအောင်"
အခန်းဘက်ကိုထွက်ခဲ့ပြီး သူလည်း သူ့အခန်းထဲသူဝင်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့စာသင်ခန်းထဲဝင်လိုက်ပါတယ်။
ကျောင်းဆင်းချိန်မြန်မြန်ရောပါစေ ဆုတောင်းရင်း ကြိတ်မှိတ်ပြီး နေလိုက်တယ်။ ညနေကျောင်းဆင်းတာနဲ့ အခန်းအပြင်ထွက်လာတော့ နှင်းနှင်းကိုစောင့်ပြီး ခေါ်နေရသေးတယ်။ လူတွေရှေ့မှာတော့ ခပ်တည်တည်ပဲပေါ့ မောင်နှမတွေကိုး။
သူ့ကိုခေါ်ပြီးလက်ဆွဲရင်း အိမ်အပြန်လမ်းကိုခပ်သွက်သွက်လျောက်နေတယ်။ စိတ်ကတော့တော်တော်လှုပ်ရှားနေပြီ သူလည်းအဲ့လိုပဲဖြစ်နေမယ်ထင်တယ်။ နှင်းနှင်းက
"ဟဲ့ဖြေးဖြေးသွားပါ နောက်ကကျားလိုက်နေတာကျနေတာပဲ"
"မြန်မြန်လာပါဟ ငါအိမ်အမြန်ပြန်ရောက်ချင်လို့"
နှင်းနှင်းက မျက်စောင်းထိုးပြီး
"နင်ဘာတွေးနေလည်းငါသိတယ်နော်"
"အေးဟာ တနေကုန်နင့်အကြောင်းပဲတွေးနေမိတာ နင့်ကတိကိုမှတ်မိတယ်မလား"
"ငါသိပါတယ် ဒါပေမယ့်တစ်ခုတော့ကြိုပြောထားမယ်နော် နင်မနက်တုံးကလို အဝတ်အစားအပြင်ကပဲပွတ်လို့ရမယ် နင့်ဟာကို ငါ့ထဲမထည့်နဲ့"
"ဒါဆို နင်ရောငါရောဘယ်ပျော်ရတော့မလဲဟ"
"နင်ကျေနပ်တဲ့ထိ ငါလုပ်ပေးမယ်လေ ငါ့ကိုလည်းကျေနပ်တဲ့ထိပြန်လုပ်မယ် ဒဲ့ပဲမလုပ်နဲ့"
"အေးပါ အိမ်ရောက်ရင် နင်အဝတ်အစားလဲပြီး စောင့်နေပြတင်းပေါက်လည်းဖွင့်ထားဦး"
"အေးပါဟာ နင်ပြောနေတာနဲ့ငါလည်း အသည်းယားလာပြီ လာမြန်မြန်သွားမယ်"
သူပြောသလို အထဲမထည့်ပဲ အသာပြေရုံလုပ်လည်းအဆင်ပြေတာပဲ မတော်လို့သူနဲ့ကျနော်ကလေးတွေဘာတွေရလာရင် ဒုက္ခများမှာ။ မအိကတော့ သူဘဲနဲ့တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်ချိန်းတွေ့နေတော့ သူ့ဘဲက သုံးလခံသန္ဓေတားဆေးထိုးပေးထားတော့အဆင်ပြေတယ်။
ဟိုတွေးဒီတွေးနဲ့အိမ်နားရောက်လာတော့ လက်တွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုပြုံးပြရင်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်တယ်။ သူလည်းပြုံးစိစိနဲ့အထဲဝင်သွားတယ်။ လုပ်စရာရှိတာလုပ်ပြီး နှင်းနှင်းတို့ခြံဘက်အခြေအနေလှမ်းကြည့်တော့ နှင်းအခန်းတံခါးဖွင့်ထားတာတွေ့တယ်။ အန်တီတို့တော့ရှိပေမယ့် သူ့အခန်းကလည်း အသံလုံတယ် တော်ရုံနဲ့လည်း သူ့အမေကဝင်လာလေ့ပါဘူး။
သူတို့ခြံဘက်ကိုကူးပြီး နှင်းနှင်းအခန်းတံခါးကဝင်လိုက်တော့ နှင်းနှင်းက ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေရင်း ထထိုင်တယ်။
"နင်ကလည်းမြန်လိုက်တာ ငါခုနကမှရေချိုးပြီးတာ ဆံပင်တောင်မခြောက်သေးဘူး နင်ရေကောချိုးခဲ့ရဲ့လား"
သူ့ဘေးကိုဝင်ထိုင်ရင်း
"ချိုးပါတယ်ဟ သေသေချာချာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ခဲ့ပါတယ် ဟီးဟီး"
"အေးပါ ဟုတ်ပါပြီ"
ကျနော်သူ့လက်ကိုကိုင်လိုက်ပြီး မျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်နေတော့ သူက
"ဘာကြည့်နေတာလဲ"
"နှင်းနှင်း နင်အရမ်းလှတယ်ဟာ"
လက်တစ်ဖက်က ခါးကိုဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ လျာတွေပါ ဆုပ်ဆွဲရင်းရင်ခုန်သံတွေမြန်လာတော့ သူ့ကိုကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ကိုင်လိုက်တယ်။ နှင်းနှင်းဘရာဝတ်မထားဘူး နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးကိုပါစမ်းလို့ရတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးလိုက်တော့ နှင်းနှင်း အသံတိုးတိုးလေးညည်းပြီး ကော့သွားတယ်။ အင်္ကျီကိုဆွဲလှန်ပြီးနို့စို့တော့ သူကကျနော့လက်ကိုကိုင်ပြီး အောက်ကသူ့အဖုတ်လေးအပေါ်ပို့တယ်။
အဖုတ်ကိုစမ်းကြည့်တော့လည်း နှင်းနှင်းအရမ်းထန်နေပြီး အရည်တွေရွဲနေပြီ အတွင်းခံမပါတော့ သူ့ဘောင်းဘီပါးပါးလေးမှာ အကွက်လိုက်ရွဲစိုနေတော့တယ်။ ကျနော့လီးကိုလည်း နှင်းနှင်းက စမ်းပြီး ကိုင်နေတာ တော်တော်မာနေပြီ။
ကျနော့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပီးသူ့ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကိုင်လို့ရအောင်နေရာရွေ့ပေးလိုက်တယ်။ သူ့လက်လေးနဲ့ဂွင်းတိုက်ပေးနေချိန် သူ့အထဲလက်နှိုက်ပြီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်ရင်း လက်ညိုးထည့်ရင်းခပ်သွက်သွက်လေးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်တော့ သူအသံထွက်ညည်းလာပြီး ကျနော့လီးကို လည်းအမြန်တိုက်ပေးလာတယ်။ ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ်လုပ်တာမဟုတ်တော့ မပီးချင်ဘူး သူကတော့ တွန့်လိမ်နေပြီးကောင်းနေတာ။
"အား....အာ့....ကိုရီးငါပြီးသွားပြီ အမလေး"
ဆိုပြီး ခေါင်းအုံးနဲ့ သူ့မျက်နှာကိုအုပ်ထားရင်းအဖုတ်ပေါ်က ကျနော့လက်ကိုကိုင်ရင်း အရည်နွေးနွေးလေးတွေ ရွဲလာပြီး ပြီးသွားတယ်။ နှင်းနှင်းငြိမ်သွားတော့ သူ့ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်တယ်။ အရည်တွေနဲ့ နှင်းနှင်းအဖုတ်လေးက အမွှေးလည်းမရှိတော့ပြောင်လက်နေတယ်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုလက်နဲ့ဖြဲရင်းဆွရင်းနဲ့ ကျနော့လီးကိုထည့်ပြီး နှင်းနှင်းကိုလိုးချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်။
သူ့ပေါင်ကို ကားလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲဝင် နေရာယူရင်း မာတောင်နေတဲ့ ကျနော့လီးကို သူ့အဖုတ်လေးနဲ့ထိထားလိုက်တာပေါ့။ နှင်းနှင်းက အဲ့တော့မှ ဟဲ့မထည့်နဲ့နော် ငါဗိုက်ကြီးသွားမယ်ဆိုပြီး သူ့အပေါ်ကနေတွန်းဖယ်နေတယ်။
"ငါနင့်ကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီနှင်းနှင်းရယ် မရတော့ဘူး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လုပ်တော့မယ်"
သူ့တစ်ကိုယ်လုံးအားစိုက်ဖိထားရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး အဖုတ်ကို လီးထိပ်နဲ့ဖိပွတ်ရင်းသွင်းဖို့အပေါက်ရှာနေတယ်။ နှင်းနှင်းလည်း ဖီးတက်လာပြီး အသက်ရှုသံတွေမြန်လို့ သိပ်မရုန်းတော့ပဲ ငြိမ်သွားတယ်။ ကျနော့လီးကို နှင်းနှင်းအဖုတ်ဝမှာတေ့ထားပြီး ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းနေတော့
"တော်ပြီဟာ တကယ်ဝင်သွားလိမ့်မယ် နင့်ကိုအရမ်းချစ်လို့ အများကြီးလိုက်လျောပြီးပြီပဲ ငါ့ဘဲတွေကိုပေးတောင်ကိုင်တာမဟုတ်ဖူး ပြီးတော့ငါတို့ကမောင်နှမတွေ"
ဆိုပြီးသူ့အဖုတ်လေးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီးပိတ်ထားပါတယ်။
ကျနော်က သူ့မျက်နှာနားကပ်ပြီး ပါးစပ်ကိုနမ်းလိုက်တော့ စကားဆက်မပြောနိုင်တော့ပဲ ပြန်နမ်းနေတယ်။ လျာကိုတအားဆွဲဆုပ်တော့ သူလည်းပြန်ဆွဲဆုပ်တယ်။အာရုံက နှုတ်ခမ်းကိုရောက်သွားချိန် သူ့လက်က အားပျော့သွားတော့ သူ့လက်ကိုဖယ်ရင်းလီးကို အမြန်အဖုတ်ထဲသွင်းလိုက်တော့လီးက သူ့အဖုတ်ကထွက်တဲ့အရည်တွေကြောင့် ချောကနဲ့ဝင်သွားပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူ့အဖုတ်လေးကတော်တော်လေးကိုကြပ်နေတာ နဲ့ တစ်ဝက်ထိပဲဝင်ပြီးဆက်သွင်းလို့မရတော့ပါဘူး။ နှင်းနှင်းရရဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေးလည်းရှုံံမဲ့လို့ နာသွားပုံရတယ်။
"အာ့...နာတယ်ဟ နင့်ကိုငါ မထည့်ပါနဲ့ လို့ပြောနေတာကို"
"တစ်ဝက်တောင်ဝင်နေပြီပဲညမလေးရယ် အကြောတွေအရမ်းတင်းမထားနဲ့ နည်းနည့်လျော့ထားလိုက်နော်"
"နင်ကတော့ ခက်တော့တာပဲဟာ"
ညှောင့်သွင်းရင်းအထဲကိုနည်းနည်းပိုဝင်တာနဲ့ အဆုံးထိရောက်သွားအောင်ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ ဗျစ်ဆိုတဲ့အသံသေးသေးလေးထွက်လာပြီး လီးက အဆုံးထိဝင်သွားတာပေါ့ နှင်းနှင်းလည်း အာ့ကနဲ့အော်ပြီး တော်တော်နာသွားတဲ့ပုံစံနဲ့ မျက်ရည်တွေပါကျလာပြီး ကျနော့ကျောကို အတင်းဆွဲကုတ်ထားတော့တယ်။ ကျနော်လည်း ရပ်မနေတော့ပဲ အနည်းငယ်ဆွဲထုတ်ပြီးပြန်သွင်းရင်း ဖြေးဖြေးချင်းလိုးနေလိုက်တယ်။
"ဟား... နာလိုက်တာ ငါ့ကိုတကယ်လုပ်နေတယ် အာ့"
အစက လက်မခံချင်ပေမယ့် အောက်က အသွင်းအထုတ်ကပိုအဆင်ပြေလာတာနဲ့ သူ့အဖုတ်ကလည်းအရည်တွေပိုရွဲလာတယ်။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့အင်္ကျီရင်ဘက်ကိုဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး လုံးတင်းနေတဲ့နို့လေးတွေကို လက်နဲ့ညှစ်ရင်းဆက်လိုးနေပါတယ်။
ကျနော်တော့ ညီမဝမ်းကွဲလေးနှင်းနှင်းရဲ့ ကြပ်ထုပ်နေတဲ့ အပျိုစင်အဖုတ်လေးကို ပါကင်ဖောက်လိုက်ရလို့ စိတ်တွေပိုပြီးလှုပ်ရှားနေတယ်။
"ဗျစ်ဘွတ် ဘွတ် ဖတ်"
နှင်းနှင်းလည်း ကျနော့ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်နေရင်း ကျောကိုတအားဖက်ထားပြီး သူ့အကိုရဲ့လီးကြီးနဲ့အလိုးခံရတာ အရသာတွေနေပါတယ်။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးတော့ငြိမ်ခံနေတော့တယ်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်းလှုပ်သွားတဲ့ နှင်းနှင်းနို့လေးတွေနဲ့ သူ့မျက်နှာ လှလှလေးကိုကြည့်ပြီး လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲ။
"နှင်းနှင်း နင်ကအရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲငါ့ညီမလေးရယ် ဒီလိုမှန်းသိငါတို့ငယ်ငယ်တည်းက လိုးခဲ့ရမှာ"
"အာ့ တအားမဆောင့်နဲ့ နည်းနည်းစပ်နေတယ်ဟ ငါလည်းအစကနင်နဲ့ လုပ်ရတာဒီလောက်အရသာရှိမယ်လို့ မသိခဲ့ဘူး"
နှင်းနှင်းအဖုတ်လေးက အရမ်းကောင်းလို့ ပြီးချင်ပေမယ့် သူ့ကိုနောက်တစ်ခေါက်ထပ်ပြီးအောင်လုပ်ရင်းတူတူပြီးချင်လို့စိတ်ထိန်းပီးလိုးနေတယ်။
ဆီးခုံချင်းထိမိတဲ့ တဖတ်ဖတ်အသံနဲ့အတူ ကျနော့ကိုပြန်ဖက်ထားပြီးညည်းသံလေးပေးလာတယ်။
"အာ့အင့် အာ့.....ကောင်းတယ်ဟာ"
"နှင်း ပြန်ကော့ပြီးဆောင့်ပေး...ငါလည်းအရမ်းကောင်းနေပြီ"
"အာ့ ကိုရီး မြန်မြန်....အာ့"
နှင်းနှင်းက သူ့ထဲကိုသွင်းတာနဲ့အကိုက် ပြန်ကော့ပေးလာပြီး အသက်ရှုသံတွေပိုမြန်လာပါတယ်။ အဖုတ်ထဲကလည်း ဆွဲဆွဲညှစ်လာတော့ သူနောက်တစ်ခါထပ်ပြီးတော့မယ်ဆိုတာကျနော်သိလိုက်တယ်။ နည်းနည်းမြန်အောင်လိုးလိုက်ပြီးနှင်းနှင်း နှုတ်ခမ်းကို တအားစုပ်ဆွဲရင်း ဆောင့်ဆောင့်သွင်းပြီးလိုးနေတယ်။ နှင်းနှင်း ညည်းသံတွေရော ကျနော်တို့လိုးနေတဲ့အသံတွေပါကျယ်လာပါတယ် ။
ဖတ်...ဖတ်...အာ့....ဖတ်...
"အာ့.....အရမ်းကောင်းတယ်....ဆောင့် ဆောင့်ဟာ...အိုး"
နှင်းနှင်း အားရတဲ့အသံနဲ့ အော်ညည်းရင်းခါးကော့နေတယ်။ အဖုတ်အတွင်းသားကအရမ်းကြပ်လာပြီး လီးထိပ်ကိုနွေးခနဲ့ ဖြစ်သွားတာခံစားလိုက်ရတော့ နှင်းနှင်းပြီးသွားတာကိုသိသိချင်းပဲ ကျနော်လည်း ဆက်မထိနိးနိုင်တော့ပဲ သူ့အဖုတ်ထဲသုတ်တွေပန်းထုတ်ရင်း တဆုံးဆောင့်ပြီး ကပ်ထားရင်းပြီးသွားပါတော့တယ်။ နှင်းနှင်းလည်း တူတူပြီးသွားတော့ ကျနော့ကျောကို ဆွဲကုတ်ထားရင်း ခြေထောက်နှစ်ချောင်းနဲ့လည်း လိမ်ကျစ်နေအောင် ချိတ်ထားပြီး သူ့ဆီကို ဖိထားပါတယ်။
"အား.....နှင်းနှင်းရယ်...."
အရည်တွေအကုန်သွင်းပြီးသွားတော့ဟောဟဲလိုက်ရင်း နှင်းနှင်း အပေါ်မှာပဲမှောက်ရင်းအမောဖြေနေတယ်။ အဖုတ်ထဲကတော့ဆွဲမထုတ်သေးပါဘူး။ သူလည်းခြေထောက်နဲ့ဆက်ခွထားရင်း ကျနော့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုလာနမ်းရင်း နှစ်ယောက်သား နမ်းနေတော့တယ်။
နှင်းနှင်းလည်း အဲ့နေ့မှာ လီးအရသာကိုသိသွားပြီး မောင်နှမချင်းလိုးရတာကို အရမ်းစွဲလမ်းသွားတယ်။ လိုးသံတွေကျယ်သွားတာကြောင့် မအိ ကျနော်နဲ့သူ့ညီမဖြစ်နေတာသိသွားတယ် ။ကံကောင်းလို့ အန်တီက အိမ်မှာမရှိလို့။
မအိလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးနေပြီး ကျနော်နဲ့ ညဘက်တိုင်းအလိုးမပြတ်ပါဘူး။ ကျနော်ကနှင်းနှင်းကိုပိုကြိုက်တော့ သူနဲ့လုပ်ဖြစ်တာအကြိမ်ရေပိုများတယ်။ သူ့အမေလစ်ရင်လစ်သလိုအိမ်ထဲဝင်လုပ်တာပဲ ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံးနဲ့ လင်မယားလုပ်နေတော့တာ တစ်ခါတည်းတွဲပြီး threesome လုပ်ဖို့တော့ လက်မခံကြဘူး ။ ညီအစ်မချင်းမျက်နှာမပြရဲလို့တဲ့။ အဲ့တော့လည်း နေရာခွဲပြီး အားရအောင်ဗြုန်းတာပေါ့။ တခါတလေ နှင်းနှင်းကို ကျောင်းဆင်းချိန်စောင့်ပြီး စာသင်ခန်းထဲလည်း တံခါးတွေအကုန်ပိတ်ပြီး ဒေါ့ဂီစတိုင်နဲ့ဆော်တာပဲ။ အရမ်းကြိုက်တဲ့သူ့ဖင်ကြီးကို တုန်နေအောင်တဖောင်းဖောင်းနဲ့ချတာ။
ဗိုက်မကြီးဖို့ကတော့အပြင်ပန်းလိုက် ပါးစပ်ထဲပြီးလိုက် ဆေးတိုက်လိုက်နဲ့ပဲ လှုပ်ရှားရတာပေါ့။
မအိကတော့ သူ့ဘဲနဲ့လည်းဗြုန်းနေတော့ သိပ်အစွဲအလမ်းကြီးမဟုတ်ပဲ နှင်းနှင်းနဲ့ ကျနော်ကတော့ တခြားလူကို ချစ်လို့မရတော့ပဲ အမျိုးအချင်းချင်း ငယ်ငယ်တည်းကအတူတူကြီးပြင်းလာတဲ့ မောင်နှမအချင်းချင်းကို အရမ်းစွဲလမ်းနေတာ။ အချစ်စိတ်ကြောင့်လား တဏှာစိတ်ကြောင့်ပဲလား မသိတော့ပါဘူး။
တွေ့လိုက်တာနဲ့ အမြဲတမ်း လိုးချင်နေတော့တယ်။ တချိန်ချိန်ပြဿနာဖြစ်လာမယ်ဆိုတာသိပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံးစိတ်မထိန်းနိုင်ကြပါဘူး။ အခုထိလည်း မောင်နှမနှစ်ယောက် ဘယ်နေရာမဆို လူလစ်ရင်လစ်သလို ကာမအရသာခံစားနေကြဆဲပါပဲဗျာ။
ပြီးပါပြီ။
