မိကဲလေး (စ/ဆုံး)

မိကဲလေး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ -  ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

မိအေးမိုး သနပ်ခါးလိမ်းပြီးသည်အထိ မိုးကမစဲ။အပြင်တွင် တဝေါဝေါ ရွာလျက်ရှိသည်။ဒီနေ့ ပျိုးနှုတ်သွားရမည့် ဦးဖိုးလုံးတို့ကွင်းက နဲနဲလှမ်းတော့ စောစောထပြီး ပြင်ဆင်ခဲ့ရတာဖြစ်သည်။သွားရမှာဝေးပေမဲ့ အဖော်တွေက တလှေကြီး။ မိအေးမိုးတို့လို ဆယ်ကျော်သက်တွေသာမက အမေတို့အရွယ် အသက် ၄၀ ဝန်းကျင် တွေထိ အရွယ်အမျိုးမျိုး အဖော်တွေစုံလှသည်။

ထမင်းကြမ်းစားပြီးချိန်ထိ အမေက မနိုးသေးသဖြင့် မိအေးမိုးအသာပင် ခြေကိုဖွနင်းပြီး အိမ်ပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်။ပလတ်စတစ်မိုးကာနှင့် ခမောက်က အိမ်ရှေ့ ကုန်းထဲတွင်ရှိ၍ မိအေးမိုး အိမ်ပေါ်ကဆင်းပြီး အိမ်ရှေ့ကုန်းထဲက တိုင်မှာ သံချိတ်တွင် ချိတ်ထားသောမိုးကာနှင့်ခမောက်ကိုယူမည်လုပ်ပြီးကာမှ အပြင်ဖက်တွင် မိုးကလည်း မစဲဘဲ တဝေါဝေါရွာနေသဖြင့် မိုးစဲမှဘဲ ထွက်တော့မည်။ကျန်တဲ့အဖော်တွေလည်း ထွက်ဦးမည်မဟုတ်ဟုတွေး၍ အိမ်ပေါ်သို့ပြန်တက်ပြီး ခဏထိုင်နေရန် မိအေးမိုး နောက်သို့ပြန်ရန် လှည့်လိုက်သည်။

“ အမေ့လေး….”

“ ဟင်…..ရှင်…….ရှင်….”

မိအေးမိုး အိမ်ပေါ်တက်ရန် နောက်သို့ပြန်အလှည့် လူတယောက်နှင့်ပက်ပင်းတိုးမိပြီး လန့်၍အော်လိုက်မိခိုက် ထိုလူက မိအေးမိုးကို အတင်းဖက်ပြီး နမ်းရှုံ့တော့သည်။မိအေးမိုးလန့်အော်သော်လည်း ဘယ်သူမှကြားမည်မဟုတ်။ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး မိုးသံက ဖုံးလွှမ်းနေသည်။

ထိုသူ၏ ရင်ဘတ်ကို အတင်းတွန်းကာ မိအေးမိုးရုန်းသော်လည်းမရ။ဖက်ထားသော ထိုလူ၏လက်များက သန်မာလှသည်။သူမ၏ပါးနှစ်ဖက်ကို အတင်းလိုက်နမ်းနေသော နှာခေါင်းကြီးကို ရှောင်ကာ မျက်နှာကို ဘယ်ညာလှည့်သော်လည်း မလွတ်ပေ။ထိုသူ၏နှာခေါင်းကြီးက တွေ့တဲ့နေရာကို အမိအရလိုက်နမ်းနေလေသည်။

“ အို…..အို….”

သူ့လက်ကြီးက မိအေးမိုးရဲ့နို့ပေါ်ရောက်လာပြီး ဖွဖွလေးညှစ်သည်။ထိုမှတဆင့် အကျီတွေခံနေ၍ အားမရဘူးထင်၏။အားဖြင့် ညှစ်သည်။

“ အ…အား…..နာတယ်…..အင့်….”

နာတယ်ဆိုတော့မှ နဲနဲလျှော့သွားသည်။မိအေးမိုး အသက်ရှုရတာမွန်းကြပ်လာသည်။အလင်းရောင်မလာသေးဘဲ ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံးမှောင်နေပေမဲ့ လူချင်းကကပ်နေတော့ ရုန်းရင်းကန်ရင်း ထိုသူမျက်နှာကို သေသေချာချာကြည့်မိသည်။

ကိုလှအေးဆိုတာကို မိအေးမိုးသိလိုက်သည်။လက်တဖက်က နို့နှစ်ဖက်စလုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ကိုင်ညှစ်နေပြီး သိုင်းဖက်ထားသော ကျန်လက်တဖက်က မိအေးမိုး၏လုံးလုံးကျစ်ကျစ် တင်သားတွေကို လိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်နေလေသည်။

အနေအထားအရ သူမ၏ကိုယ်လုံးကို အတင်းအကြပ်ဖက်ထားတာ မဟုတ်တော့ပေမဲ့ မိအေးမိုး ရုန်းထွက်ရန်မစဉ်းစားမိတော့ဘဲ မျက်လုံးလေးနှစ်လုံး စုံမှိတ်ကာ ငြိမ်ခံနေမိသည်ကို သူမဟာသူမ မစဉ်းစားမိတတ်တော့ပေ။စားရကံကြုံတော့ မုတ်ဆိတ်ပျားဆွဲဆိုသလို မမျှော်လင့်ဘဲ လှအေးမှာ မိအေးမိုးနှင့် ပက်ပင်းတိုးခဲ့သည်။လှအေးဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံ ကောင်းကောင်းကြီး အသုံးကျလိုက်သည်။

အခု ကောင်မလေး ငြိမ်ကျသွားပြီ။မျက်လုံးနှစ်လုံးမှိတ်ကာ အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းထန်ကာနေပေသည်။ခပ်တိုတိုဝတ်ထားသော ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထလာသော လီးကြီးဖြင့် မိအေးမိုး၏ဆီးခုံတဝိုက်ကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး ထိုးထိုးပေးသည်။

မိအေးမိုး တကိုယ်လုံး နွမ်းနယ်ကာ ပစ်လှဲချချင်စိတ် တခဏအတွင်း ဖြစ်လာရသည်။သူ့ဟာကြီးကလဲ လူကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီးထိုးနေသည်။အမှတ်တမဲ့ မိအေးမိုးလက်တဖက်က လှအေး၏ပုခုံးစွန်းတဖက်ကို အမှီသဟဲပြုကာ ကိုင်လိုက်မိသည်။

လှအေး၏ အကိုင်အတွယ်တွေက ပိုပြီးကြမ်းလာသည်။’ဓနုံးချောင်း’ ရွာက အလှသရဖူလေး မိအေးမိုး သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပေပြီ။ရွာထဲက ကာလသားတွေ အမြင်ဖြင့်သာ ကျေနပ်နေရသော အလှသရဖူလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲထဲ့၍ ကိုင်နေရပြီ။ နေ့စဉ်တွေ့မြင်နေရပြီး တွေ့ရတိုင်း မြင်ရတိုင်းလည်း စိတ်ထဲကိုမရိုးမရွဖြစ်နေရတာတွေ ကို လှအေးတစ်ယောက် အတိုးချနေပေပြီ။

အခြေအနေအရ ဆိုလျှင် ဒီလောက်ဖြင့် တော်လောက်ပြီ။တော်တော်ကြာ မိအေးမိုး အမေ မမြင့်အေး ထွက်လာလျှင် ခက်မည်။မိအေးမိုး၏ပါးတဖက်ကို အတင်းဖိကပ်နမ်းပြီး ဗြုံးကနဲ သူမကိုလွှတ်ကာ လှအေး လှစ်ကနဲ ပြေးထွက်သွားသည်။

အထိအတွေ့တွေ ကင်းကွာသွားသော မိအေးမိုးဖြတ်ကနဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက် မိပြီး လှအေးပြေးထွက်သွားရာသို့ လိုက်ကြည့်မိလိုက်သည်။ပြီးတော့ အနားရှိ ထင်းတုံးပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်မိသည်။

မိအေးမိုး အသက်ကို မနည်းမှန်အောင်ရှုနေရသည်။လှအေးနမ်းသွားသော ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖျားလေးဖြင့် စမ်းနေမိသည်။ထူပိန်းနေအောင် လိမ်းထားသော ပါးမှ ပါးကွက်နှစ်ဖက်က မရှိတော့။အတန်ကြာ ငိုင်နေပြီးမှ အပြင်ဖက်တွင် မိုးစဲသွားပြီး အလင်းရောင်ပြပြလေးပင် လင်းနေပြီကို သတိထားလိုက်မိကာ မိအေးမိုးတယောက် ထိုင်နေရာမှ ထ၍ မိုးကာကို ယူ၍ကောက်စွပ်လိုက်ပြီး ခမောက်ကိုစောင်းကာ ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။

................................................................................................

မိအေးမိုး အလုပ်လုပ်နေရသော်လည်း စိတ်ကမပါ။တကိုယ်လုံး နေရထိုင်ရတာ ခက်လှသည်။ဒါ့အပြင် စိတ်ကလည်း တချိန်လုံး လှအေးကိုသာ သတိရနေမိသည်။ မနက်ကကိစ္စကို မိအေးမိုး နေ့ခင်းကျမှ ပြန်စဉ်းစားမိပြီး ထူးခြားချက်တခုကို ပြန်ပြီး သတိထားလိုက်မိသည်။မနက်က မိုးတွေ တဝေါဝေါရွာနေသည့်ကြားမှ လှအေး၏ ကိုယ်မှာ ရေစိုမနေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

လှအေးက သူတို့အိမ် တအိမ်ကျော်တွင်နေသည်။ မိုးမလင်းသေးခင် စောစောစီးစီး သူတို့အိမ်ကို ဘာလာလုပ်တာလဲ။မိအေးမိုး စဉ်းစား၍မရ။တခုတော့ရှိသည်။အမေခိုင်းစရာရှိလို့ စောစောခေါ်ထားတာလား။ဒါလဲ မဖြစ်နိုင်။မိအေးမိုး ထွက်လာသည်အထိ အမေက မနိုးသေးချေ။

လှအေးက အသက် ၃၀ လောက်ရှိပြီ။မိအေးတို့ အဖေရှိစဉ်က လှအေးသည် အိမ်တွင် သူရင်းငှားလုပ်နေတာဖြစ်သည်။မိအေးမိုး၏ဖခင်က မနှစ်က ဆုံးပါးသွားသည်။အဖေ ဆုံးသွားပြီးနောက် ကျန်ခဲ့သော လယ်ဧက ၂၀ ကို စပါးပေးဖြင့် အဖေ့ညီ ဦးလေးခင်မောင်ကို အငှားချလိုက်သည်။

အမေက အိမ်တွင် ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားသည်။မိအေးမိုး၏ မိခင် မမြင့်အေးက အရွယ်က ၃၇ နှစ်သာရှိသေးသော်လည်း နောက်အိမ်ထောင်မပြုဘဲ အိမ်တွင်ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်၍ သားအမိနှစ်ယောက် လုပ်ကိုင်စားသောက်ခဲ့သည်။ထိုင်မနေတတ်သော မိအေးမိုးက မျိုးနှုတ်၊ကောက်စိုက်၊စပါးရိတ် စပါးလှေ့၊စပါးသယ်၊ဘောက်သောက်အလုပ်တွေကို အမေတားသည့်ကြားက အဖော်ကောင်းလျှင် ဝင်လုပ်သည်။

အိမ်ကိစ္စ၊ဆိုင်ကိစ္စ လိုအပ်တာရှိလျှင် အမေက လှအေးကိုခေါ်ပြီး ခိုင်းနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။မိအေးမိုး ဖခင်လက်ထက်ကထဲက လှအေးက သူရင်းငှား ဖြစ်လေတော့ လှအေးမှာ မိအေးတို့အိမ်တွင် စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်နေလေသည်။

...............................................................................................................................

သန်းခေါင်ကြက်တွန်လေပြီ။မိအေးမိုး အိပ်မပျော်နိုင်သေးချေ။ခေါင်းရင်းဖက်အခြမ်းရှိ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အိမ်ခန်းဖက်ဆီမှ အသံသဲ့သဲ့ကြား၍ မိအေးမိုးခေါင်းထောင်ကာ နားစွင့်မိလေသည်။အိမ်ခန်းဆိုသော်လည်း တံခါးနှင့်ဘာနှင့် သီးသီးသန့်သန့်အခန်းကာ ထားတာမျိုးမဟုတ်။အတွင်းအပြင် နံရံဝါးထရံတခုနှင့် ခြေရင်းတဖက်တွင် ဝါးထရံတခုကို ခြေရင်းဖက်နှင့်ကန့်၍ ခြားကာ ကာထားရုံသာဖြစ်သည်။

“ လှအေး…..နင်…ညက….မိုးရွာကြီးထဲ ပြန်သွားတာလား…”

“ ဘယ်ပြန်မှာလဲ….မမအေးရ…..အိမ်ရှေ့က ဆိုင်ခန်းထဲ ဝင်အိပ်နေတာလေ….မိုးလင်းကာနီးမှ ပြန်သွားတာ….”

“ .အေးမိုးလဲ တွေ့သွားအုံးမယ်နော်….”

မိအေးမိုး ရင်ထဲဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။

“ ကျွန်တော်ပြန်တော့ မိအေးမိုး…..သနပ်ခါးသွေးသံကြားတုံးဘဲ ရှိသေးတယ်…”

“ ဟင်း….တော်သေးတာပေါ့….” ဟု မိအေးမိုး သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။

“ ဒီညတော့ ပြီးရင်တခါထဲပြန်……မိုးမှမရွာဘဲ….ဟာ…”

“ အင်း…”

မိအေးမိုး အိပ်ယာထက်မှနေ၍ထိုင်လိုက်ပြီး ချက်ခြင်းထကာ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အိပ်ခန်းခြေရင်းဖက် ထရံဘေးသို့ပြေးကပ်ပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်မိသည်။ဖခင်ရှိစဉ်ကထဲက အိပ်ခဲ့သော ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် မမြင့်အေးမှာ ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်နေပြီး လှအေးက မမြင့်အေး၏ဘေးတွင် ယှဉ်လျက်သားထိုင်ကာ လက်တဖက်က မမြင့်အေး၏ပုခုံးကို သိုင်းဖက်ထားပြီး ပါးချင်းကပ်ကာ ပါးစပ်မှ တတွတ်တွတ်ပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။

ခဏအကြာတွင် မမြင့်အေးမှာ လှအေး၏လက်မှအသာရုန်းဖယ်ကာ သူမ၏အပေါ် ပိုင်းမှ အင်္ကျီ များကို ချွတ်လိုက်သည်။

“ သိပ်ပြီးလှတာဘဲ…..မမအေးရာ….”

“ တော်စမ်းပါ….နင့်ဟာက…ကဲကိုကဲတယ်….”

မမြင့်အေးက ကြာမူပါပါဖြင့် မျက်စောင်းထိုးကာပြောလိုက်ရင်း သူမ၏ထဘီကိုပါ ချွတ်ချ လိုက်လေသည်။ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသော မမြင့်အေးကို လှအေးက တပ်မက်သော မျက်လုံးကြီးများနှင့် စူးစိုက်၍ကြည့်လိုက်သည်။

ရင်သားများမှာ ခပ်တွဲတွဲဖြစ်နေပုံရသော်လည်း ဖြူဖြူဝင်းဝင်းနှင့် မို့မောက်စွာ တလုံးတခဲကြီးဖြစ်နေသည်။နို့သီးခေါင်းလေးတွေမှာလဲ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ဖြစ်နေသည့်အတွက် လှအေး၏စိတ်များ ပို၍ကြွတက်လာသည်။အောက်ပိုင်းမှ ထွားထွားအိအိဖြင့် ကားနေသော တင်ပဆုံကြီးများမှာလည်း မက်မောစရာ ကောင်းလှသည်။

လှအေး ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ နက်မှောင်သော အမွှေးများ ဖုံးအုပ်ထားသည့် မမြင့်အေး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ကြီး ဖြစ်နေလေသည်။လှအေးက မမြင့်အေးတကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးပွေ့ဖက်ကာ နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်နယ်ချေမွလိုက်သည်။ပြီးတော့မှ ထောင်ထနေသော နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးများကို ငုံ့၍တပြွတ်ပြွတ်စို့တော့သည်။

တွေ့မြင်နေရသော မိအေးမိုးမှာ ရင်ထဲတွင် တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ကတုံကရင် ဖြစ်လာသည်။ဒါပေမဲ့ သူမ၏မျက်လုံးများကတော့ မြင်ကွင်းမှ မခွာနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။   လှအေးသည် မမြင့်အေးကို အိပ်ယာပေါ်သို့ အသာလေးလှဲချလိုက်သဖြင့် မမြင့်အေးမှာ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားရသည်။

ထိုအခါ လှအေးက မမြင့်အေး၏ကိုယ်ပေါ်သို့ကားယားခွကာ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး နောက် နို့သီးများကို ကုန်း၍စို့နေရင်း လက်တဖက်က ဖေါင်းထနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်၍ပေးနေသည်။မမြင့်အေးမှာလည်း လှအေးကြောင့် ကာမစိတ်များမှာ ဟုန်းကနဲထလာပြီး သူမကလည်း အားကျမခံ လှအေး၏ရှည်လျားတုတ်ခိုင်သန်မာလှသော လီးတန်မဲမဲကြီး ကို ဆွဲကိုင်၍ပွတ်သပ်ပေးလေသည်။

ထိုသို့ တယောက်နှင့်တယောက် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရင်းက ကာမစိတ်များ လွန်ကဲလာပြီဖြစ်သော မမြင့်အေးမှာ အောင့်အီး၍ မနေနိုင်တော့ဘဲ သူမလက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် လှအေး၏လီးတန်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ပေးပြီး တင်ပါးကြီးများကို ကော့ထိုးပေးလိုက်သည့်အပြင်….

“ လုပ်ပါတော့….လှ..အေး…ရာ….ယားလှပြီ….ဟ..”

ဟူ၍ ပြောလိုက်လေသည်။

ဤတွင်မှ လှအေးမှာ ခါးကိုကော့၍ မမြင့်အေး၏စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့လျှက်သား ရှိနေပြီဖြစ်သော သူ၏လီးတန်ကြီးအား တအားကုန်ဆောင့်၍ ထိုးသွင်းလိုက်ရာ မမြင့်အေးမှာ အင့်ကနဲဖြစ်သွားရုံမျှမက မျက်နှာပါ ရှုံ့မဲ့သွားရလေသည်။

“ လှအေး ကလဲ အရမ်းကြီးဘဲ…နင့်ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့……..ဖြေးဖြေးလုပ်ရောပေါ့…..”

“ နာသွားလို့လား….အရင်ကတော့ နာနာဆောင့်ဆို…..”

“ အစတော့ ဖြေးဖြေးပေါ့….နောက် အရှိန်ရလာတော့မှ နာနာဆောင့်ပါ…”

မမြင့်အေးက ထိုသို့ပြောလိုက်သဖြင့် လှအေးမှာဆောင့်အားကို လျှော့၍ ခပ်မှန်မှန် လေးငါးချက်လောက် ဆောင့်လိုက် ခဏနားလိုက် ပြန်ဆောင့်လိုက်ဖြင့် မမြင့်အေး၏အကြိုက်ကို ဆောင့်နေပါတော့သည်။

ချောင်းကြည့်နေသော မိအေးမိုးမှာလည်း ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသည့် လီးတန်ကြီး ကို တွေ့မြင်နေရသည့်အပြင် အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပေးညှောင့်ပေးနေပုံများကိုပါ အနီးကပ် တွေ့မြင်နေရသဖြင့် သူမ၏စိတ်များ အဆမတန် ထလာခဲ့ရသည့်အပြင် သူမ၏မိခင် နည်းတူ လှအေးလုပ်တာကို ခံစားလိုစိတ်များ ပြင်းပြလာခဲ့ရလေသည်။သို့ရာတွင် မိန်းမသားဖြစ်သည်မို့ သားအမိကလည်းဖြစ်နေတော့ စိတ်ကိုအသာပင် ချိုးနှိမ်ကာ မျက်စိအာရုံမပြတ်အောင်သာ ဆက်လက်၍ စူးစိုက်ကာ ကြည့်နေမိသည်။

လှအေး၏ဆောင့်ချက်များက အရှိန်ရလာပြီဖြစ်၍ မမြင့်အေး၏စောက်ဖုတ် အတွင်းတွင် အရေများက စိုစွတ်လာခဲ့ရပြီး တစွတ်စွတ် တဖွတ်ဖွတ် အသံများက ထွက်ပေါ်နေလေတော့သည်။တဖြေးဖြေး ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာသော လှအေးမှာ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လာသလို မမြင့်အေး၏တင်ပါးကြီးများမှာလည်း ကော့ကာမြှောက်ကာ လှုပ်ရမ်းလာခဲ့သည်။

မမြင့်အေး၏ ကော့မြှောက်ပေးမှုကြောင့် အရသာတွေ့လာသော လှအေးမှာ မမြင့်အေးတယောက် စိတ်တွေထန်လာပြီဟူသော အသိကြောင့် မမြင့်အေးအကြိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သဖြင့် မမြင့်အေးမှာ အသဲခိုက်၍ နေရလေသည်။

“ ကောင်းလိုက်တာ….လှအေးရာ…..ကောင်းလိုက်တာ…..သွက်သွက်လေး……ဆောင့်စမ်းပါ….ဟင်း….ဟင်း…..”

မမြင့်အေး၏နှုတ်ခမ်းများ တဆတ်ဆတ်တုန်လှုပ်ရင်း အသံထွက်လာရသည့်အပြင် လှအေး၏လက်မောင်းများကို အားပါးတရဆုပ်ကိုင်ပြီး သူမ၏တင်ပါးကြီးများကို မြှောက်၍ မြှောက်၍သွားအောင် ကော့ကော့ပေးနေလေသည်။

“ အခုလို…..ဆောင့်တာကောင်းလား……”

“ ကောင်းတယ်…..ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးပါအုံး…”

လှအေးသည် မမြင့်အေး၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆောင့်ကြောင်ထိုင်နေသော သူမ၏ပေါင် ပေါ်တွင် တဖက်တချက်စီတင်၍ လိုးနေရာမှ ရှေ့သို့ အနည်းငယ်ကုန်းလိုက်ပြီး မမြင့်အေး၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူမ၏ချိုင်းအောက်မှနေ၍ လက်လျှိုကာ ဆွဲထူလိုက်လေသည်။

ပက်လက်လှန်လျှက်ရှိသော မမြင့်အေးမှာ အလိုက်သင့်ပါလာရပြီး ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်နေသော လှအေး၏ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်ဝယ် ခွလျှက်သားထိုင်မိနေသည့်အပြင် ဆီးခုံနှစ်ခုံတို့မှာလည်း ပို၍ထိကပ်သွားရလေသည်။

ထို့နောက် လှအေးက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်ရှိသော သူ၏ခြေထောက်များကို ဆင်း၍ ဖင်ချထိုင်လိုက်သည့်အခါတွင်တော့ မမြင့်အေးက လှအေး၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်ပြီး သူမ၏တင်ပါးကြီးများကို မြှောက်၍ ရမ္မက်စိတ်ပြင်းပြနေသည့် အလျောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်သည်မှာ လှအေးပင် တဟင်းဟင်း ဖြစ်လာရလေသည်။

လှအေးထက်ပင် ကာမရာဂစိတ်ပြင်းထန်နေသော မမြင့်အေးမှာ သူမသဘောကျ ဦးဆောင်၍ ဆောင့်လိုးနေလေသည်။လှအေးကလဲ သဘောတွေ့ကာ သူ၏လက်များက  မမြင့်အေး၏ တင်သားကြီးများကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။မကြာမှီ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အဆုံးစွန်သော အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာတော့ မည်ဖြစ်သဖြင့် ဆောင့်အား ကော့အားများမှာ အတော်ပင် ပြင်းထန်လာလေသည်။

ထို့ပြင် တအင်းအင်း တဟင်းဟင်းဖြင့် နှုတ်ဖျားမှ အားမလိုအားမရ အသံများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး မျက်စိကို စုံမှိတ်ကာ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း အားကုန်ကြိုးလိုက်ကြ သည်မှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပင် ယိမ်းထိုး၍နေလေသည်။

ထို့နောက် မကြာမှီအချိန်တွင်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး၏ကိုယ်လုံးများမှာ တတွန့်တွန့်ဖြစ် လျှက် ခဏအတွင်း နှစ်ယောက်စလုံး ငြိမ်သက်သွားကြလေတော့သည်။တွေ့မြင်နေရသော မိအေးမိုးမှာလည်း အစွမ်းကုန်သောင်းကျန်းလိုက်ကြသည့် သူမ၏မိခင်နှင့် လှအေးတို့ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီး မြင်တွေ့လိုက်ရသည့် အတွက် မိအေးမိုး၏ကာမစိတ်များမှာ ပြင်းပြတက်ကြွလာရလေသည်။

ထို့ပြင် သူမကိုယ်တိုင် ခံစားရသည့်အလား နှုတ်ခမ်းလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန်၍ ရင်တွင်းဝယ်တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ မောဟိုက်နွမ်းနယ်သွားရသဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို မသယ်ချင်သယ်ချင် သယ်၍အိပ်ယာဆီသို့ ပြန်လာကာ လှဲချလိုက်လေတော့သည်။

မိအေးမိုးတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်သို့လှဲချလိုက်ပြီး ခဏမှာပင် မိခင်ဖြစ်သူ၏ အိပ်ခန်းဆီမှ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားအသံများကြားလိုက်ရပြီး လှအေးပြန်ထွက်သွားသံ ကြားလိုက်ရလေသည်။ဘယ်လိုမှ အိပ်၍မပျော်နိုင်ဖြစ်နေသော မိအေးမိုးတယောက် ထမင်းအိုးတလုံး ချက်လောက်အကြာတွင် မိခင်ဖြစ်သူ မမြင့်အေး၏တရှုးရှုး အိပ်ပျော်နေသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ဇွတ်မှိတ်၍ အတင်းကြိုးစားကာအိပ်ပါသော်လည်း မိအေးမိုး အိပ်မပျော်နိုင်။တကိုယ်လုံးရှိ သွေးသားတွေက ရုန်းကန်ထကြွ၍ နှိပ်စက်နေကြသည်။ထိုခဏမှာပင် သူမကို တစုံတယောက်က လာ၍ဖက်လိုက်သဖြင့် မိအေးမိုး မျက်လုံးလေးများ ဖြတ်ကနဲ ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ အို…ကို…လှအေးရယ်….လွှတ်ပါ…လွှတ်…ပါ…”

သူမကိုလာဖက်သူက လှအေးဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည့် မိအေးမိုးမှာ အတင်းငြင်းဆန်၍ နေသော်လည်း အားကမပါချေ။

“ မရုန်းပါနဲ့……မိအေးမိုးရာ…..နင့်ကို ငါ…သိပ်ချစ်တာဘဲ….”

လှအေးက ပြောလဲပြော မိအေးမိုးအား အတင်းပွေ့ဖက်ပြီး ပါးပြင် နဖူးပြင်များကို တရှုံရှုံ့ဖြင့် အငမ်းမရ နမ်းရှုံနေလေသည်။

လှအေး၏ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် အကျီၤမရှိဘဲ အောက်ပိုင်းတွင်သာ ပုဆိုးကို ခပ်တိုတိုဝတ်ထားသဖြင့် မဲ၍ပြောင်တင်းနေသော လှအေး၏ လက်မောင်းနှင့် ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးများဆီမှ ကြွက်သားဆိုင်ကြီးများကို ရုန်းရင်း ကန်ရင်းကြည့်ကာ မိအေးမိုး၏ရင်ထဲတွင် ပို၍ လှုပ်ရှားလာရလေသည်။

“ အို…..လွှတ်ပါဆို…..ကြည့်ပါလား….အို….အို….”

လှအေးက မိအေးမိုးကို လွှတ်၍မပေးသည့်အပြင် သူ၏လက်တဖက်က မိအေးမိုး၏ လုံးကျစ်နေသော ရင်သားတဖက်ဆီကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေပြန်ပါသည်။ခဏအကြာမှာပင် လှအေးက မိအေးမိုး၏ထဘီလေးကို ခါးမှ ဆတ်ကနဲဆွဲချွတ် ပစ်လိုက်ရာ မိအေးမိုးမှာ သူမ၏ထဘီလေးကို လှမ်း၍ပင် မဆွဲနိုင်တော့ဘဲ ကွင်းလုံးကျွတ်ထွက်သွားရလေသည်။

“ အို…..မလုပ်နဲ့…..မလုပ်နဲ့….”

သူမ၏ ဝင်းဝါဖြူဖွေးသော ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းလေးတွင် ဖြူဖွေးတောင့်တင်း၍ အဖျားရှုးသော မိအေးမိုး၏ပေါင်လုံးကြီးများနှင့် ထိုပေါင်လုံးကြီးများကြားတွင်တော့ အမွှေးနက်လေးတွေ ခပ်စိတ်စိတ်ဖုံးထားသည့် မိအေးမိုး၏ဖေါင်းမို့ခုန်းမောက်သော စောက်ဖုတ်ကြီးက ထင်ရှားစွာ ထွက်ပေါ်၍ လာခဲ့လေသည်။

ထိုမျှမကသေးဘဲ ရုန်းရင်းကန်ရင်း လှအေး၏ခါးတွင် ဝတ်ထားသော ပုဆိုးမှာလည်း ကျွတ်ထွက်သွားလေတော့ရာ သန်မာထွားကြိုင်းလှသည့် လှအေး၏ 

လီးကြီးမှာ ထောင်ထနေပြီး မိအေးမိုး၏ပေါင်တန်ကြီးများ တင်ပါးများကို သွား၍ သွား၍ ထိုးမိနေလေသည်။ထိုသို့ ထိတွေ့ပွတ်သပ်မှုများ အကိုင်အတွယ် အနမ်းအရှုံံများကြောင့် နဂိုကပင် ကာမရာဂစိတ်များ ပြင်းပြနေရသည့် မိအေးမိုးသည် ကြာရှည်ရုန်းကန်ခြင်းမပြုနိုင် တော့ဘဲ သာယာမှုဖြစ်လာပြီး တဖြေးဖြေး ငြိမ်မှန်းမသိ ငြိမ်ကျသွားရလေသည်။

အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သော လှအေးမှာ မိအေးမိုး၏ အခြေအနေကို အကဲခတ်မိပြီမို့ တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားရာမှ အသာလျှော့ပေးလိုက်လေသည်။

“ နင့်ကို ငါ…ချစ်ပါရစေနော်….”

“ မသိဘူး…..မသိဘူး….အု….အု….”

လှအေးက မိအေးမိုး၏ ပါးပါးလှပ်လှပ်နှုတ်ခမ်းလေးများကို သူ၏နှုတ်ခမ်းထူထူ ကြီးများဖြင့် စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။

ထိုအခါတွင် ဆန္ဒပြင်းပြနေသော မိအေးမိုးမှာ ဘယ်လိုမှ မာန်တင်းမနေနိုင် တော့ဘဲ တကိုယ်လုံး မရိုးမရွဖြစ်သွားရပြီး အားမလိုအားမရဖြင့် လှအေး၏ပုခုံးများကို တင်းကြပ်စွာ ပြန်၍သိုင်းဖက်ရင်း လှအေး၏နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လည်စုပ်နမ်းမိသည် အထိ ဖြစ်သွားရလေသည်။

မိအေးမိုး၏နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းရင်းက လှအေး၏လက်တဖက်က သူမ၏ အကျီကြယ်သီးများကို စမ်း၍ တလုံးပြီးတလုံး ဖြုတ်လိုက်ရာ ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်ထွက်သွားသည်နှင့် လှအေးသည် မိအေးမိုး၏နှုတ်ခမ်းများကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။

ထို့နောက် သူမ၏အင်္ကျီ ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အောက်မှ ဘော်လီအင်္ကျီကိုပါ တပါတည်း ဆွဲ၍ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ဝင်းမွှတ်၍ ဖွံ့ထွားကာ ကော့တက်နေသော မိအေးမိုး၏ရင်သားနှစ်မွှာသည် ဝင်းမှည့်စွာ ထွက်ပေါ်၍ လာလေသည်။

ထို့နောက်လှအေးသည် မိအေးမိုး၏ကိုယ်လုံးလေးကို သူမအိပ်သော ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်ရှိ အိပ်ယာထက်တွင် ကန့်လန့်ဖြတ် ပက်လက်လေးဖြစ်အောင် ရွှေ့ပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူက ကွပ်ပျစ်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်လေသည်။

မိအေးမိုးမှာ ကိုယ်တပိုင်းက ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်လျှက် ခြေထောက်များက အောက်သို့တွဲလောင်းကျကာ မျက်လုံးလေးများ စုံမှိတ်ထားလေသည်။ သူမ၏ဖြူဝင်းသော ဗိုက်သားလေးများ၏ အောက်မှ ဆီးခုံမို့မို့နှင့်  အမွှေးနုနုလေးများ ခပ်စိတ်စိတ်ပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးမှာလဲ ရမ္မက်ကြွစရာ ဖြစ်နေလေသည်။

လှအေးသည် မိအေးမိုး၏ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး မိအေးမိုး၏ နို့တလုံးကို ငုံ့စို့ကာ တလုံးကို လက်ဖြင့်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးလေသည်။ခဏမျှအကြာတွင်တော့ လှအေး၏နှုတ်ခမ်းများသည် မိအေးမိုး၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများဆီသို့ ပြောင်း၍ သူ၏နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများဖြင့် စုပ်နမ်းနေပြန်ပါသည်။

လက်များကိုလည်း အအားမထားဘဲ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လက်ညှိုးလက်မ တို့ဖြင့် ညှစ်၍ဆုပ်နယ်၍ပေးနေပြန်တော့ မိအေးမိုးတယောက် ရမ္မက်စိတ်တွေ တက်သည်ထက်တက်လာရပြီး တတွန့်တွန့်ဖြစ်နေရလေသည်။

တဖန် လှအေး၏လက်က အောက်သို့ရောက်သွားပြီး မိအေးမိုး၏ ဖေါင်းကြွခုံးမောက်နေသည့် စောက်ဖုတ်ကို တရွရွပွတ်သပ်ရင်း အကွဲကြောင်းလေးထဲ သို့ လက်ညှိုးကိုထဲ့ကာ ကလိပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။မိအေးမိုး၏ခါးလေးမှာ တချက်မျှ ဆတ်ကနဲကော့တက်သွားပြီး ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးများက လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်သွားလေသည်။

ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာသော မိအေးမိုးမှာ တကိုယ်လုံး လူးပျံလှုပ်ရှားနေရင်း သူမ၏ပေါင်တန်ကြီးကိုလာရောက်ထိတွေ့နေသော လှအေး၏ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏လက်လေးက အမှတ်မထင် လှမ်း၍ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်ပါတော့သည်။

လှအေးမှာ မိအေးမိုးက သူ၏လီးတန်ကြီးအား အလိုအလျောက် လာရောက်၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် ပို၍အကြိုက်တွေ့ကာ ကျေနပ်သွားရပြီး မိအေးမိုး၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများကို သူ၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့် စုပ်နမ်းနေရာမှ သူမ၏ဆီးခုံမို့မို့အောက် နားစပ် အသားတစ်တစ်လေးကိုပင် ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ယူကာ လျှာဖြင့် ယက်၍ပေးလိုက်သည်။

“ အင့်…ဟင့်….ဟင့်….အ….အ…..”

ဒီလိုအထိအတွေ့များကို မခံစားရဘူးသေးသည့် မိအေးမိုးမှာ လှအေး၏လည်ပင်းကို သူမ၏လက်တဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး လှအေး၏လီးတန်ကြီးကိုလည်း ဆုပ်ထားရာမှ ဆွဲယူ၍ သူမ၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများနှင့် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တော့သည်။

“ ဟင့်…ယားတယ်…မနေတတ်တော့ဘူး….လုပ်ရင်….လုပ်တော့လေ..”

အရည်တွေက ရွှဲနစ်၍နေချေပြီ။မိအေးမိုးသည် မျက်လုံးများ မဖွင့်နိုင်တော့ဘဲ အသံလေး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် လိုလားတောင့်တစွာ ပြောလိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်တွင် လှအေးက သူ၏ပွတ်သပ်စုပ်နမ်းနေမှုများကို ရပ်နားလိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် ခပ်ကုန်းကုန်းဖြစ်နေရာမှ ခါးဆန့်၍ မတ်တပ်ရပ်လိုက်လေသည်။

ထို့နောက် ကွပ်ပျစ်အောက်သို့ တွဲလောင်းကျနေသော မိအေးမိုး၏ ခြေထောက်များကို ကားလိုက်ကာ အလယ်တွင်ဝင်ရပ်၍ သူ၏ရှည်လျားတုတ်ခိုင်ကြီးမား၍ မာတောင်နေသော လီးတန်ကြီးကို မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့လိုက်ပြီး သူမ၏ခြေထောက်များကိုပင် အားပြု၍ကိုင်ကာ လီးကြီးကို မိအေးမိုး၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဖိ၍ သွင်းချလိုက်လေသည်။

“ ဗြစ်…ဇွတ်….ဗြစ်….အီး….အင်း….အ…အား…”

မိအေးမိုး ကော့တက်သွားသည်။

စောစောက နှိုးဆွထားသည့်အရှိန်ကြောင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းဝယ် အရေများစိမ့်ထွက် စိုစွတ်နေသည့်တိုင်အောင် လှအေး၏လီးကြီးက ထွားကြိုင်းလှသဖြင့် အဆုံးထိမြုပ်ဝင် မသွားဘဲဖြစ်နေသည့်အတွက် လှအေးမှာ အားမလို အားမရဖြစ်သွားရလေသည်။

မိအေးမိုးမှာလည်း လှအေး၏ထွားကြိုင်းတုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးကြောင့် စောက်ဖုတ်တခုလုံး ပြည့်ကြပ်သွားရပြီး ကွဲများကွဲသွားမလားဟု ထင်မှတ်လိုက်ရရုံမျှ မက တင်းကြပ်နာကျင်မှုကိုပါ ခံစားသွားရလေသည်။

သို့ရာတွင် သူမ၏စိတ်တွင် ရမ္မက်များကလဲ ပြင်းထန်နေသည့်အတွက် လှအေး၏ လီးတန်ကြီးက သူမ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ တဆုံးဝင်သွားရန်ဆန္ဒများ ပြင်းပြနေသည်။ထိုကြောင့်ပင် မိအေးမိုးသည် သူမ၏ခြေထောက်များကို ထပ်မံ၍ ဖြဲကားပေးလိုက်လေသည်။

လှအေးသည် သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ၏လီးတန်ကြီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးထိပ်ဖူးတဝက်မျှသာ ကျန်တော့မှ မိအေးမိုး၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ထပ်၍ ဖြဲကားလိုက်သည်။ထိုအခါ နဂိုကထက်ပြဲအာသွားသည့် မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ပြန်လည်ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။သည်တခါတွင်တော့ နှစ်ဦးလုံး၏အပေးအယူတဲ့မှုကြောင့် လှအေး၏လီးတန်ကြီးမှာ မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အဆုံးထိမြုပ်ဝင်သွားလေသည်။

“ ဗြစ်…ဗြစ်…အိုး…အီး….ဗြစ်..ဗြစ်….ဒုတ်…အား….ဟ..အား….”

အဆုံးဝင်သွားသော လီးကို လှအေးက ခဏမျှငြိမ်ထားလိုက်သည်။

“ အဆုံးထိ….ဝင်သွားပြီ…”

“ နာလား…အေးမိုး…”

“ အင်း…..နဲနဲ….နာတယ်…..”

အမှန်ကတော့ အပျိုစောက်ဖုတ်ထဲကို ကြီးမားထွားကြိုင်းသော လီးကြီးက တဆုံးဝင်နေခြင်းကြောင့် မချိမဆန့်နာကျင်နေသော်လည်း လှအေး အရှိန်လျော့သွားမှာ စိုးသဖြင့် နဲနဲဘဲ နာတယ်ဟု ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

“ ဖြစ်ပါ့မလား…”

“ ဟွန်း….သူ့ဟာကြီးက တဆုံးဝင်နေပြီဘဲ….ဟာ…”

မိအေးမိုး အံကိုကြိတ်ရင်း မျက်လုံးလေး ဖြတ်ကနဲ ဖွင့်ကြည့်၍ပြောသည်။လှအေးက လီးကို ခပ်ဖြေးဖြေး လက်သုံးသစ်ခန့် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။လီးထိပ်က အရေပြားနဲ့ မိအေးမိုးစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေက ကပ်လျက်ပါလာလေသည်။

“ ကျွတ်…ကျွတ်……အင့်…ကျွတ်….”

“ သိပ်နာနေလား…”

“ မနာပါဘူးဆို….”

လှအေး ပြုံးလိုက်သည်။မိအေးမိုးအတော်နာနေကြောင်း သိသည်။ပြီးတော့ လီးကို ငြိမ်ထားစဉ် ခံချင်လွန်းနေသော မိအေးမိုးက ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေသည်။လှအေးက လက်သုံးသစ်ခန့် ထုတ်ထားသော လီးကို နဲနဲဆောင့်ပြီး သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြစ်….အိုး….ကျွတ်….ကျွတ်….”

“ နို့…နို့သီးတွေကို ယက်ပေး….ယက်ပေး….”

“ အင်း….ယက်ပေးမယ်……လီးကို …..စောက်ပတ်နဲ့….ညှစ်ပေးထား..”

“ အင်း….အင်း….”

လှအေးက မိအေးမိုးကိုယ်ပေါ်ငုံ့၍ နို့သီးတွေကို လျှာတစ်လစ်ထုတ်ပြီး ယက်သည်။မိအေးမိုးက မလုပ်တတ်လုပ်တတ်ဖြင့် လီးကို စောက်ပတ်ဖြင့် ညှစ်၍ ညှစ်ညှစ်ပေးသည်။စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်များ တစစ်စစ် စီးထွက်လာသည်။

“ လုပ်..လုပ်ပါတော့….အင်း…ဟင်း…ဟင်း…”

“ ဗြစ်…ဇွတ်…ပလွတ်….ဖွတ်….ကျွတ်….ကျွတ်…..အ…အင့်…”

မိအေးမိုး စုပ်သတ်ကာ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ တွန့်လိမ်သွားပြီး မျက်နှာလေးမှာ မဲ့သွားကြသည်။

အဆုံးထိ မြုပ်ဝင်နေပြီဖြစ်သောလီးတန်ကြီးကို လှအေးက တဝက်သာသာမျှ ပြန်နှုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် ၄-၅ ချက်မျှ ခပ်ရွရွလေး ဆောင့်ပေးလိုက် ခဏနားလိုက် မိအေးမိုး၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကို ယက်ပေးလိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးလိုက်သည်တွင် မိအေးမိုးမှာ နာကျင်မှုတွေ တဖြေးဖြေး ပျောက်သွားပြီး အရသာတွေ့ကာ ရမ္မက်စိတ်များ တရွရွတက်လာရုံမျှမက သူမ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်း ဝယ် အရည်ကြည်များက အလျှံပယ် ထွက်လာရလေသည်။

ဤကဲ့သို့ မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်အတွင်းဝယ် အရည်များရွှဲလာသည့်အတွက် လှအေး၏လီးတန်ကြီးမှာ စောစောကထက် ဆောင့်အားသွက်လာလေသည်။

“ ပလွတ်….ဖွတ်….ဇွတ်…ဇွိ…..အင့်…ဟင့်…ပလွတ်….ဖွတ်….”

လှအေး၏လီးကြီးမှာ ဆောင့်ချက်တွေ သွက်လာရုံမက လီးတန်ကြီးကိုလည်း အဆုံးနီးပါး ဆွဲထုတ်၍ တဆုံးပြန်သွင်းကာ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်၍ လိုးနေလေသည်။

လှအေးက ခပ်သွက်သွက်လေး အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက် သည့်အခါတွင် မိအေးမိုးမှာ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ဖြစ်သွားရလေသည်။

“ ပလွတ်…ဗြစ်…..ဒုတ်….ဖွတ်….ဇွတ်….ဒုတ်…ဟင့်…အင့်…ပလွတ်….ဗြစ်…အ “

လှအေး၏လီးတန်ကြီးက သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းဝယ် ထိတွေ့မှုက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖြင့် ပြည့်ဝသော အရသာကို ပေးစွမ်းနေသည့်အတွက် လှအေးက ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူမ၏မျက်လုံးလေးများမှာ မှေးမှေးကျသွားပြီး အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေလေတော့သည်။

“ ဗြစ်….ဗြစ်….ပလွတ်….ဇွတ်….အင့်…..အင်း….အ…..”

“ ကောင်း…လား…”

“ ကောင်းတယ်…..အင်း….ဟင်း…..ဆောင့်…..ဆောင့်….”

ကလေးလဲမွေးဘူး အသက်လည်း ၃၇နှစ် ရှိသော မမြင့်အေးကို လိုးရသည်မှာ လှအေးအဖို့ စိတ်ကျေနပ်မှုအပြည့်အဝမရခဲ့သော်လည်း အပေးအယုူကောင်းလှ သည့်အတွက် အစွဲကြီးစွဲခဲ့ရသည်။မမြင့်အေးနှင့် ယခု သူလိုးနေရသည့် သမီးဖြစ်သူ မိအေးမိုးတို့၏အထိအတွေ့ခြင်းက မတူညီသည်ကို ခံစားသိရှိရသည်။

မမြင့်အေး၏စောက်ဖုတ်သည် မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်ထက် ပို၍ကျယ်သည်မို့ လိုးရသည်မှာ မိအေးမိုးက ပို၍အရသာရှိသည်။

သို့ရာတွင် မိအေးမိုးမှာ သူမ၏မိခင်လောက် အပေးအယူ မကျွမ်းကျင်လှသဖြင့် လှအေးက ဦးဆောင်၍နေရသည်။မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ နောက်တော့ မိအေးမိုးတယောက် သူ့အမေလို တဖြေးဖြေး အပေးအယူကောင်းလာမည်ဟု မျှော်လင့်ကာ လှအေးက အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နပ်လေသည်။

“ ဗြစ်…ဗြစ်….ဒုတ်….ဇွတ်….ဖွတ်…ဇွီ…ဖွတ်….အား….လုပ်…လုပ်…ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်းမသိဘူး…..ဟင်….အင်း…အင်း….”

မိအေးမိုးတယောက် တကိုယ်လုံး တုန်ကာ ထိုကဲ့သို့ပြောလာသဖြင့် မိအေးမိုး ပြီးချင်လာကြောင်း သိလိုက်ကာ လှအေးကိုယ်တိုင်မှာလည်း ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လုနီးပါးဖြစ်သည့်အတွက် လှအေးသည် အတင်းကြုံး၍ ၁၀ ချက်လောက် ဆောင့်၍လိုးလိုက်တော့ရာ သူတို့နှစ်ယောက်သည် ပြိုင်တူ ပြီးသွားရလေတော့သည်……။

“ ပြိုင်တူ ပြီးလျှင်ကောင်းနိုင်ပါသည်…..”

ပြီးပါပြီ။

သံယောဇဥ်မလေးကြောင့် (စ/ဆုံး)

သံယောဇဥ်မလေးကြောင့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မန္တလာမောင်မောင်တုတ်

အော်…အေးအေး…အင်း…ဦးလေးနာမည်ကို…ထိပ်တင်မောင်မောင်လို့ မှတ်ထားပေါ့..။ အေး…အခု ဦးလေးဘဝတစ်လျှောက်လုံးက အဖြစ်အပျက်အချို့ကိုပြောမယ်။ ဦးလေး အသက် (၃၅)နှစ်လောက်က ရန်ကုန်ကိုရောက်တယ်…။ ရန်ကုန်မှာရှိတဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲအိမ်မှာ ဘုရားဖူးရင်း ခဏဆိုပြီးနေရာက နှစ်အတန်ကြာနေဖြစ်သွားတယ်…။ အကြောင်းကလည်းရှိသကိုးကွဲ့။ အော်…ကြားဖြတ်ပြီးပြောရအုံးမယ်…။ 

ဟိုတုန်းက ဦးလေးဟာ အညာသားစစ်စစ်ဖြစ်ပေမယ့် အသားကဖြူ သျှောင်တစ်စောင်းနဲ့ သန်မာထွားကြိုင်းတဲ့အစားထဲကပေါ့…။ ရှေးအစဉ်အလာအတိုင်း လူတစ်ကိုယ်လုံး ထိုးကွင်းမင်ကြောင်တွေနဲ့ဆိုတော့ ရန်ကုန်မြို့ လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းမှာတော့ အထူးအဆန်းဖြစ်နေပြန်တော့ သူတို့အခေါ် ပေါ်ပြူလာ ဆိုပဲ…ထားတော့…။ ဦးလေးရဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲနဲ့ မရီးဖြစ်သူနှစ်ဦးစလုံး သဘောမနောကောင်းကြပါတယ်…။ ရောက်ကတည်းက ပျော်သလောက်နေ ဒါမှမဟုတ် တစ်သက်လုံးနေမယ်ဆိုလည်း တစ်သက်လုံးပေါ့လေ…သူတို့က ပြောတယ်…အစကတော့ ဦးလေး တစ်လလောက်နေမယ်မှန်းရာက…အေးကြည်မလေ.. ..အေးကြည်မကြောင့် နှစ်အကြာကြီးနေဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်…။

အေးကြည်မဆိုတာက အစ်ကိုဝမ်းကွဲရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသမီးလေး…အပျိုပေါက်မလေးက ဦးလေးကို တအားခင်မင်ပြီးတော့နေရှာတယ်…။ ဦးလေးဟာ အညာသားငယ်ဖြူ လူပျိုစစ်စစ်ရေမရောသေးတဲ့သူ…အတွေ့အကြုံဆိုတာ ဝေလာဝေးရောပေါ့….ဟဲဟဲ…ကျုပ်ရဲ့လက်ဦးဆရာဟာ မိအေးလေ…မိအေးပေါ့…။ ကွန်ဗင့်ကျောင်းသူပီပီ ကျုပ်ကို လောကဓာတ်ပညာကို မသင်မနေရ သင်ဆိုတော့ ခွေးကြီးမှလက်ပေးသင်ဆိုတာလို ကြီးကောင်ကြီးမားနဲ့ ကျုပ်အင်္ဂလိပ်စာတွေ သင်ရတယ်ဗျ။ ကျုပ်လည်း အိမ်အလုပ်တွေ ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးပြီးရင် ညနေဆိုစာသင်ပေါ့လေ…။

ဒါပေမယ့် ကျုပ်စိတ်မှာ မရိုးသားမှုဆိုတာ မရှိခဲ့ဘူးလေ…။ ဒါပေမယ့်…အနေကြာလာတော့လည်း မအေးနဲ့ ကျုပ်ဟာ အထူးခင်မင်သံယောဇဉ်ဖြစ်ပြီး သူလုပ်ချင်ရာကို ကျုပ်အမြဲအဖော်လိုက်ပေးရတာပေါ့လေ…။ အစ်ကိုနဲ့မရီးကလည်း ကျုပ်ရောက်ကတည်းက အိမ်အတွက်စိတ်ချရတယ်ဆိုပြီး ညအိပ်ညနေ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ဆိုပြီး ပဲခူးတို့ မော်လမြိုင်တို့ဘက်ထိ ခရီးထွက်ကြတယ်…။ ရတနာပွဲစားဆိုတော့လည်း အလျဉ်းသင့်သလို အရောင်းအဝယ်ဖြစ်မယ့်ဆီ လိုက်ကြရတာမဟုတ်လား…။

အော်…ဟုတ်သား…ကျုပ်မပြောမိသေးဘူး…။ အေးကြည်မအသက်က (၁၄)နှစ်ကျော်ကျော် (၁၅)နှစ်ပြည့်ပြီးခါစပဲရှိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အသက်နဲ့မလိုက်အောင် ထွားလွန်းသဗျ။ အသားအရေကဖြူ အရပ်ကမနိမ့်မမြင့် မျက်နှာသွယ်သွယ်မျက်လုံးမျက်ခုံး ကောင်းကောင်း နှာတံပေါ်ပေါ် သေသပ်ကျနတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖူးဖူးလေး ကျော့ရှင်းတဲ့ လည်တိုင် လုံးဝန်းပြေပြစ်တဲ့ ပခုံးသားလေးတွေကလည်း ကျုပ်ရန်ကုန်ရောက်မှ စားဖူးတဲ့ ပေါက်စီအကြီးစားလောက် လုံးဝန်းပြည့်တင်းနေတယ်။ သေးသွယ်တဲ့ခါးနဲ့ စွင့်ကားနေတဲ့ တင်ပဆုံတွေက ဖြိုးဖြိုးအိအိနဲ့ တကယ့်အပျိုကြီးဖားဖားအတိုင်းပါပဲ ဆင်နှာမောင်းလိုဆိုတော့ အဟဲ…ပြောရင်းနဲ့ ကျုပ်သူ့ကို သိပ်သတိရသွားမိပြန်တယ်။ ကဲ…ဒါ လောက်ဆို အေးကြည်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကို ပုံဖော်လို့ရရောပေါ့…။

ကျုပ် အမှတ်မိဆုံးကတော့ အစ်ကိုနဲ့မရီးတို့နှစ်ယောက် ပဲခူးကို ညအိပ်သွားတဲ့နေ့ကပေါ့…။ မိုးတွေကလည်း တစ်နေကုန်ရွာနေတာ ညအထိမစဲ…တစ်အိမ်လုံးမှာ သူနဲ့ကျုပ် နှစ်ယောက်ထဲရှိတယ်လေ…ထုံးစံအတိုင်း ညဦးပိုင်းမှာ ကျုပ်စာသင်ရသေးတယ်။ တစတစနဲ့ ညဉ့်နက်လာတော့ နှစ်ယောက်သားအိပ်ချင်လာလို့ အိပ်ယာဝင်မယ်လဲဆိုရော…အေးကြည်မလေ ဗွေဖောက်ပြီး တစ်ယောက်ထဲ မအိပ်ဝံ့ဘူးဆိုပြီး ကျုပ်အိပ်ယာထဲ ဝင်အိပ်တယ်ဗျ။ ဒီအထိ ကျုပ်စိတ်ဟာ ပကတိသန့်ရှင်းနေဆဲဆိုတာတော့ ကျုပ် ကျိန် ပြောရဲပါတယ်။ ဦးလေးနဲ့တူမ တစ်အိပ်ယာထဲမှာ အတူအိပ်တာ မသင့်ဘူးဆိုတာလောက်တော့ ကျုပ်နားလည်ပါတယ်။ 

ဒါကြောင့်သူ့ကို ချော့မော့ပြီး သူ့အိပ်ယာဆီသွားအိပ်ဖို့ ကျုပ်ပြောပါတယ်။ တစ်ဦးတည်းသောသမီး နွဲ့ဆိုးဆိုးတတ်တဲ့သဘော မိဘတွေကလည်း အလိုလိုက်ဆိုတော့ အပြောရတယ်ခက်သကိုး…ဘယ်လိုမှ ပြောလို့မရတဲ့အဆုံး ကျုပ်ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ခြင်ထောင်ဘေးမှာ ကွေးကွေးလေး အိပ်လိုက်ရတယ်။ အတော်ကြာတော့ ဦးလေး ခြင်ကိုက်လိမ့်မယ်…ခြင်ထောင်ထဲဝင်အိပ်ဆိုပြီး ကျုပ်ကိုပါ ခြင်ထောင်ထဲသွင်းလို့ သူနဲ့အတူ တစ်ခြင်ထောင်ထဲ အိပ်လိုက်ရပြန်သဗျ။ 

ကျုပ်သူ့ကို ကျောပေးပြီး တစ်ဖက်စောင်းအိပ်တာပါ။ ပြဿနာရှာတာက အေးကြည်မ…အနေခက်တာက ကျုပ်…ကြည့်လေ အခုလည်း ဦး ညောင်းသလားဆိုပြီး ကျုပ်ခြေသလုံးတွေကို သူ့လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ ဇွတ်နှိပ်နယ်ပေးပြန်တော့ ကျုပ်ဒုက္ခရောက်တာပါပဲ…မိန်းမနဲ့ယောက်ျား ဓာတ်ဖိုနဲ့ဓာတ်မ မတည့်တဲ့သဘောမို့ နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့ သူမရဲ့လက်ဖဝါးလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့က ကျုပ်နှလုံးခုန်မြန်စေပြန်တယ်။ 

တဖြေးဖြေးနဲ့ ခြေသလုံးကနေ ကျုပ်ပေါင်တွေကို နှိပ်လာပြန်တယ်။ ကျုပ်မညောင်းပါဘူး…မနှိပ်ပါနဲ့ဆိုတာလည်း မရဘူး။ ဇွတ်တိုးပြီးနှိပ်တာ ကျုပ်ပေါင်ခြံကြားကဟာကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်ဖြစ်လာတော့ ကျုပ်တစ်ကိုယ်လုံး ကျင်စက်နဲ့တို့လိုက်သလားမှတ်ရတယ်…ထုံသွားတယ်…တကယ်ပါ။ အဲဒီအသက်အရွယ်ထိ ကျုပ်ဟာ ဘာအတွေ့အကြုံမှ မရှိခဲ့ဘူး…မိန်းမဆို ကျုပ်စေ့စေ့စပ်စပ်တစ်ခါမှ မကြည့်ခဲ့ဖူးရိုးအမှန်ပါ။ နီးနီးကပ်ကပ်ပေါင်းဖူးတာဆိုလို့ အေးကြည်မရယ်…ကျုပ်မရီး မမလေးရယ် နှစ်ယောက်ထဲပဲ ရင်းရင်းနှီးနှီးပြောဆို ဆက်ဆံဖူးတာ…အခုလို အေးကြည်မနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲအတူ အိပ်ရပြန်တော့ ကျုပ်ရင်ထဲ ချစ်တီးဘုရားပွဲလှည့်သလို တဒိန်းဒိန်းနဲ့ ခုန်နေတော့တာပါပဲ။ကြာတော့…ကျုပ်အနေခက်ပြီး ဘာမှဆက်မလုပ်တတ်လို့ သူ့ကျောလေးကို ပုတ်ပြီး 

“ မိအေး ငါ့တူမ အိပ်…အိပ် ” 

ဆိုပြီး အိပ်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။ အိပ်ပြန်တော့လည်း ကျောချင်းကပ်ပြီး အိပ်သဗျ။ ကျုပ်ရင်ထဲမှာ မွန်းကြပ်ပိတ်လှောင်ပြီး နေလို့အိပ်လို့လည်းမရပါဘူး။ မိုးကလည်းတစိမ့်စိမ့်ရွာနေတော့ အေးလို့ထင်ပါရဲ့ ကျုပ်ဖက်ကိုအတင်းကပ်ပြီး အိပ်တယ်။ တဖက်သတ်ထဲ အကြာကြီးစောင်းအိပ်ပါများတော့ ကျုပ်ညောင်းကိုက်လာတာနဲ့ သူ့ဘက်ကိုစောင်းအိပ်လိုက်ရပြန်တယ်။ 

ဒီအခါကျမှ ပိုဆိုးသဗျို့…အတင်းတိုးခွေ့အိပ်နေတဲ့ သူ့ကြောင့် ကျုပ်ခါးမှာဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးဟာ ပြေကျသွားသလို ကျုပ်မျက်နှာ ရှိန်းကနဲဖြစ်ပြီး ကျုပ်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပေါင်ခြံကြားက ကျုပ်လိင်တန်ကို အုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရတယ်။ တကယ့်ကို အနေခက်လှသဗျ။ အေးကြည်မလေ…ပြေကျနေတဲ့ ကျုပ်ပုဆိုးကွင်းထဲကို သူ့ခြေနှစ်ချောင်းထိုးသွင်းပြီး ကျုပ်ဖက်မျက်နှာပြုပြီး စောင်းအိပ်လိုက်ပြန်တယ်။ သူ့ခါးကထဘီကလည်း ပြေနေတယ်ဆိုတာ ကျုပ်မျက်နှာပူပူနဲ့ သတိထားမိလိုက်ပြန်တယ်။ ဒါကြောင့် ကျုပ်အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေမိတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ခက်တော့ ခက်သားလား…လူတွေက အောင့်အီးနေနိုင်ပေမယ့် မတူတဲ့ဓာတ်နှစ်ခုက မအောင့်နိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်။ သူ့ရဲ့နွေးထွေးတဲ့အသားဆိုင်တွေက ကျုပ်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထိကပ်နေတော့ ကျုပ်မှာ တံတွေးနင်သလိုလို ရင်ထဲဟာသလိုလိုဖြစ်သွားပြီးတော့ ကျုပ်ရဲ့လိင်တန်ဟာ တစ်ခါဘူးမှမဖြစ်ဖူးတဲ့ ပူထူရှိန်းဖိန်းပြီး အဆမတန်မာထန်လာတာကြောင့် ကျုပ်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အတင်းဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေရတယ်။ ဒီကြားထဲသူက ငြိမ်ငြိမ်မအိပ်ဘူး ထိုးလိုက်မွှေလိုက် ကြာတော့ ကျုပ်လက်တွေ အုပ်ထားလို့မရတော့လို့ အသာလေးလွှတ်ပြီး ငြိမ်နေမိရပြန်တယ်။ 

သူ့ခြေနှစ်ချောင်းက ကျုပ်ပေါင်ခြံကြားကို ဇွတ်ထိုးဝင်လိုက်ပြန်တော့ သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ ကျုပ်လိင်တန်ဟာ ထိကပ်ပြီးနေပြီ…ကျုပ်တကယ်ပဲ အနေရခက်လှသဗျာ…ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး…တကယ်ပါ…။ ကျုပ်ရဲ့ ရင်ခုန်သံကိုတောင် ကျုပ်ပြန်ကြားနေရပြီး တဒိန်းဒိန်း တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ အကြောတွေကလည်း ပူထူရှိန်းဖိန်းကုန်ပြီ။ အသက်ရှူရတာလည်းမဝနဲ့ ဒုက္ခပါပဲလို့ ကျုပ်ရင်ထဲမှာ တိုးတိုးလေး ညည်းမိတယ်။

ပိုဆိုးတာက တိုးရင်းကပ်ရင်းနဲ့ သူ့လက်ဖဝါးနုနုလေးတွေက ကျုပ်လိင်တန်ကို ဖွဖွရွရွလေး အုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေကြောင်း သတိချပ်မိသလို ကျုပ်တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ ကျုပ်ပေါင်ခြံကြားမှာ လျှိုသွင်းထားတဲ့ သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပြန်ဆွဲနှုတ်ပြီး ကျုပ်ပေါင်ကွေးပေါ်ပြန်ခွတင်ပြန်တယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်လိင်တန်ကို အသာဆွဲကိုင်ပြီး သူ့ယောနိဝကိုတေ့လိုက်တော့ ရင်ထဲမှာ ရှိန်းကနဲဖြစ်သွားပြီး ဒီတဒင်္ဂလေးအတောအတွင်းမှာ ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင်ကို ခံစားမှုတွေက ပြင်းထန်လွန်းလှတယ်။ ကောင်းတာလား…ဘာလား ကျုပ် မဝေခွဲတတ်ခဲ့ဘူး…မိအေးလေ…မိအေး ကျုပ်လိင်တန်ခေါင်းနဲ့ သူ့ယောနိထဲဝင်အောင် ဖင်ကို လိမ်ပစ်ကြွတဲ့ပြီး နောက်ကို ဖိစိုက်ချလိုက်တော့ 

“ ပြလွတ် ” 

ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ ကျုပ်လိင်တန်ဟာ သူ့ရဲ့ယောနိထဲကို နိမ့်ကနဲ နစ်ဝင်တာကို ကျုပ်သတိထားမိလိုက်တဲ့အချိန်အတွင်းမှာပဲ သူလေ အေးကြည်မ အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းညူရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို အငြိမ်မနေဘဲ လှုပ်ရမ်းဖိကပ်လိုက်ပြန်တော့….။ ကျုပ်မှာလည်း ဆီးစပ်တစ်ဝိုက်က ကျင်ကနဲ စစ်ကနဲဖြစ်ပြီး တစ်ခါဘူးမျှ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာထူးကို ခံစားလိုက်ရလို့ သူ့ကို ဇိုးဇိုးဆပ်ဆပ်နဲ့ဖက်တွယ်ပြီး ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းမိလိုက်တယ်။ တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ ကျုပ်ရဲ့လိင်ချောင်းထိပ်က ပူကနဲဖြစ်သွားပြီး အရည်တွေဟာ သူ့ယောနိထဲကို ဒလဟောပန်းထွက်ရတော့တာပါပဲ။ သူလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတာ ကျုပ်သတိထားမိလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူနဲ့ကျုပ် မိန်းမောသလိုဖြစ်ပြီး ငြိမ်သက်နေမိရပြန်တော့တယ်။ အမှန်တော့ ကျုပ်လည်း တစ်ခါဖူးမှ အထိအတွေ့မရှိခဲ့ဘူးသူဆိုတော့ အရသာထူးထူးကြီးကို ဗြုံးကနဲခံစားလိုက်ရတော့ မေ့ကနဲဖြစ်သွားရတော့တာပါပဲ။

သတိရလို့ပတ်ဝန်းကျင်ကို မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အေးကြည်မ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲမှာ ခွေခွေလေးအိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့ရတာပေါ့။ ကျေနပ်နှစ်ချိုက်တဲ့ ပီတိနဲ့အတူ သူဟာ ပီတိကလေးနဲ့အိပ်ပျော်နေတာကို နိုးသွားမှာစိုးလို့ ကျုပ် မလှုပ်ရဲဘူး။ ဒီတစ်ခါ တိုင်ကပ်နာရီရဲ့မြည်သံလေး ချက် ချက်က တိတ်ဆိတ်လွန်းတဲ့ကာလကို နှိုးထစေဖို့ အသံတွေက မြည်ဟီးလွန်းလှတယ်။ အဲဒီနာရီသံကြောင့်ထင်ပါရဲ့…အိပ်ပျော်နေတဲ့ အေးကြည်မ လူးလွန့်ရင်း မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တာ ကျုပ်တွေ့လိုက်ရပြန်တယ်။

လေးနာရီသံချောင်းခေါက်သံကြောင့် ကျမအိပ်ပျော်နေရာကနိုးပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ကျမကိုစူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးလေးရဲ့မျက်နှာကို ဦးဆုံးမြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျမဦးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ပြီး ကျမပါးကို တစ်ရှိုက်မက်မက်နမ်းပါတယ်။ ကျမလည်း ဦးလေးကို ပြန်လှန်နမ်းပစ်လိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်ကို ကျမလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့ သူ့လိင်တန်ဟာ ကျမလက်ဖဝါးထဲမှာ မာတောင်လာတယ်။ ဒါနဲ့ကျမလည်း သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လှဲပြီး ကျမပေါင်တစ်ချောင်းကို သူ့ပေါင်ပေါ်ခွတင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့လိင်တန်ကို ကျမရဲ့အင်္ဂါအဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ ဦးလေးလည်း ဒီတော့မှ ကျမနောက်ကျောကို ပွေ့ဖက်ပြီး ဆောင့်ညှောင့်ပါတယ်။ 

ကျမရဲ့အင်္ဂါကလည်း ပထမအချီပြီးကတည်းက အရည်များဖြင့်စိုနေသည်ကြောင့် ဦးလေးဆောင့်တော့ ဦးလေးရဲ့လိင်တန်ဟာ ကျမယောနိထဲကို လျှောကနဲ ဝင်လာပါတော့တယ်။ ကျမလေ ရင်ထဲမှာ လှိုက်ကနဲ ဖိုကနဲဖြစ်သွားပြီး ဦးလေးကို တအားကြုံးဖက်ပြီး ကျမခါးကိုကော့ပြီး ဦးလေးလိင်တန်ကို ဆောင့်ပစ်လိုက်မိပါတယ်။ ဒီတစ်ခါ စိတ်ပါလက်ပါ နှစ်ဦးသားလုပ်ကြသဖြင့် ဦးလေးရဲ့လိင်တန်ဟာ ကျမရဲ့သားအိမ်ကို လာလာထောက်မိသည်အထိ ဦးလေးက တအားဆောင့်ပါတယ်။ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ အသံနဲ့အတူ ကျမနင့်ကနဲခံစားလိုက်ရပြန်ပါတယ်။ 

ဦးလေးဟာ ညှောင့်ရင်း ဆောင့်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့နို့တွေကို စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်လာပါတယ်။ ဖွဖွကိုင်လိုက် ဆုပ်ချေလိုက်နဲ့ ဦးလေးဟာ အမျိုးမျိုးကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်နေလို့ ကျမလေ ကြက်သီးမွှေးညှင်းများတောင် ထလာရတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးရှိသမျှ အကြောအချင်တွေကလည်း တဖျင်းဖျင်းနဲ့နေတာပါပဲ။ နို့ကိုဆွဲလိုက် ကျမဖင်ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်လုပ်ရင်းနဲ့ အဆက်မပြတ်ညှောင့်လိုက်တာရှင် ။

“ ဘွပ်စွပ်စွပ်…ဘွတ်ဖတ်ဖတ်…”

အသံတွေများတောင် ထွက်လာတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ တစ်နာရီလောက်ကြာမှ နှစ်ဦးသားအရည်တွေထွက်ကြကာ အရသာရှိရှိနဲ့မှိန်းပြီး ဇိမ်ခံရင်းဖက်ပြီး အိပ်လိုက်ကြတာ မနက်ရှစ်နာရီထိုးမှ နိုးပါတော့တယ်။ဦးလေးသည် ရှက်ပြီးအားနာဖြစ်နေပုံရသည်။ ကျမက စကားဖာထေးပြီး အစားအစာကျွေးမွေးပြုစုပြီး အိမ်လုပ်ငန်းတွေကို လုပ်ကိုင်ချက်ပြုတ်နေပါသည်။ ညရောက်ပြန်တော့လည်း သူ့အိပ်ယာ၌ ကျမသွားရောက်အိပ်ပြန်ပါသည်။ ဦးလေးနှိပ်ပေးရအုံးမလား မေးတော့ ကိစ္စမရှိပါဘူး နေပါစေတဲ့…ဒါပေမယ့် ဟိုနှိပ်ဒီနှိပ်နဲ့ သူ့ပေါင်ခြံစမ်းကြည့်တော့ သူ့ဟာကြီးတောင်နေတာကို တွေ့ရပါသည်။

“ ဦးလေး…ဘာပြုလို့မိန်းမ မယူသေးဘဲနေတာလဲ…”

လို့ ကျမကစမေးတော့ ယူတော့ယူချင်တာပဲ…စကားမပြောရဲလို့ဟု ရိုးရိုးပင်ဖြေပါသည်။ အဲဒါကြောင့် ကျမဦးလေးကို မိန်းမအရသာသိအောင် အလိုဖြည့်ပေးတာပေါ့…။ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာကလေးရယ်…လို့ဆိုပြီး ကျမကို အားရပါးရကြီးဖက်ပြီး နမ်းလိုက်ပါသည်။ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ကာမအရသာကို သိပြီးဖြစ်လို့မို့ ကျမလည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ ပက်လက်လှန်ပြီး ဦးလေးကို ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး သူ့လိင်ချောင်းကို ကျမစောက်ခေါင်းဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တော့ ဦးလေးက အလိုက်သင့်ကလေး လိုးညှောင့်ပါတယ်။ ကနေ့ညတော့ သဘောရှိကြီးစပ်ယှက်လိုက်ကြတာ ဦးလေးရာ ကျမအဖို့ပါ လူ့ဘဝအရသာကြီးကို စည်းစိမ်ရှိရှိဖြစ်နေကြပါသည်။ 

ကျမကပေါင်ကားပေးလိုက်တော့ ဦးလေးက အားပါးတရကြီး မှောက်ထိုးလိုးပါသည်။ ပြီးတော့ ကျမနို့တွေကိုလည်း စို့စေပါသည်။ ဦးလေးဟာ ကျမနို့လေးတွေကို ဖွဖွလေးကိုင်ပြီး ကလေးတွေလို တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စို့ပေးပါတယ်…နို့စို့လိုက် အားပါးတရကုန်းဆောင့်လိုက်နဲ့ကြာတော့ နှစ်ဦးစလုံး အရသာတွေ့ကြခါ ပြီးသွားကြပါတယ်။ တစ်ရေးနိုး တစ်ခါလုပ်ကြပြန်ပါတယ်။ ဦးလေးကို ကျမပက်လက်ကားပေးတော့ ဦးလေးက သူ့ဟာသူ တက်မှောက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ညင်ညင်သာသာ လုပ်ပါတယ်။

သူ့ပေါင်တွေကို ကျုပ်ပေါင်ပေါ်တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး အသာဖိပြီး ညှောင့်နေမိပြန်တယ်။ စိတ်ရှိလက်ရှိလုပ်ချင်ပေမယ့် (၁၅)နှစ်သာရှိသေးတဲ့ အေးကြည်မ ခံမှခံနိုင်ပါ့မလားဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ကျုပ်စိတ်ထိန်းပြီး သူ့အကြိုက်ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ဆောင့်ညှောင့်ပေးနေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ကညှာတာပြီးလုပ်နေတာကို အားမရလို့ထင်ပါရဲ့ ပေါင်တွေကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးပြီး အောက်ကနေ ဖင်ကိုပင့်ကော့ပေးလေတော့ ကျုပ်လည်း စိတ်လွှတ်ကိုယ်လွှတ် ဖိဆောင့်ပစ်လိုက်ရတော့ ကျုပ်ဟာကြီးအရင်းထိ မြှုပ်သွားတယ်။

“ အား…အင်း…ကျွတ်…ကျွတ်…”

“ နာလို့လား…မိအေး…”

“ အင့်…အင်…ကောင်းတယ်…ဆောင့်…ဆောင့်…”

ဒီစကားလည်းကြားရော ကျုပ်သူ့ခါးလေးကိုဆွဲပြီး အားပါးတရ ညှောင့်တော့တာပါပဲ။

“ စွတ်…စွတ်…စွိ…စွိ…အင့်…ဟင့်…အိုး…”

“ အဟင့်…ဖတ်…စွိ…စွိ…”

အသံတွေကလည်းမြည်လိုက်တာ တကယ်တည်းမှပဲ အသားဖြူအရည်ရွှမ်းဆိုသလိုများလား မသိပါဘူး။ ကျုပ်တန်ဆာဟာ သူ့အင်္ဂါလေးထဲကို လျှောကနဲဝင်ဝင်သွားတာများ အရင်းထိအောင်ပါပဲ။ အိုး…ကောင်းလိုက်တာလေ…ဘယ်လိုအရသာမျိုးနဲ့မှမတူဘဲ ထူးကဲတဲ့ခံစားမှုတွေအရရော ကျုပ်ပါ တဝကြီးခံစားနေကြရတယ်။ မောရင် သူ့ရဲ့ပေါင်ပေါ် ဝမ်းလျားမှောက်ပြီး နို့လေးတွေကို ဆုပ်နယ်ဆော့ကစားရင်း အမောပြေနားနေလိုက်ပြီး အမောပြေတော့ ကျုပ်ဆက်ညှောင့်လိုက်နဲ့ အားကြီးအရသာရှိတာကလား…။ အဲဒီနေ့ညက ကျုပ်လေ စောင်းပေးရင် စောင်းလျက်ပဲလုပ်လိုက်တာပဲ…ပက်လက်ကားပေးတော့ ကျုပ်က မှောက်လျက်တက်ညှောင့်ပစ်လိုက်တာ…သူသဘောကိုကျလို့ ကျုပ်မလည်း သူ့ကြောင့် လူ့ဘဝရဲ့အရသာကို တွေ့ထိခံစားရတာဆိုတော့ မိုးမမြင်လေမမြင်နဲ့ သဘောရှိလုပ်လိုက်ကြတာ မနက်(၃)နာရီကျော်ကျော် (၄)နာရီမှာ အိပ်ပျော်သွားကြတာပေါ့။

ဒီလိုနဲ့နေခဲ့ကြတာ (၇) ရက်ကြာမှ ကျုပ်အစ်ကိုနဲ့ မရီးတို့ ပြန်ရောက်လာကြပြီ…ဆိုတော့ ကျုပ်မှာ မလွတ်မလပ်ကြီးဖြစ်တော့မှာပဲလို့ စိုးရိမ်နေတုန်း ညရောက်တော့ အေးကြည်မက အောက်ထပ်မှာပဲ အိပ်မယ်ဆိုပြီး လွတ်နေတဲ့အခန်းတစ်ခုထဲကို သူ့အိပ်ယာတွေ ရွှေ့ပြောင်းသဗျ။ သူ့မိဘ ကျုပ်အစ်ကိုနဲ့မရီးက ဘာမှမပြောဘူး။ သူ့သမီးသဘောကျနေစေတယ်။ ကျုပ်ကတော့ ဖိုးကျိုင်းတုတ်ဖြစ်နေသဗျ…အဟဲ…။

တစ်ယောက်ဆန္ဒ တစ်ယောက်သိပြီးသားမို့ ညရောက်တော့သူခေါ်ရာ ကျုပ်လိုက်ရတယ်။ ကျုပ်အိပ်ယာကိုတော့ ခြင်ထောင်ချပြီး လူအိပ်နေဟန်ပြုခဲ့ရသပေါ့လေ…။ သူ့အိပ်ခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်းပါပဲ ကျုပ်သူ့ကို ပွေ့ဖက်ပြီးနမ်းမိတယ်။ ပြီးတော့ ကိုင်တွယ်ဆော့ကစားချင်စရာကောင်းလှတဲ့ သူ့ရဲ့နို့လေးနှစ်လုံးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ချေမွလိုက်တော့ သူ့ကျောလေးကော့ ရင်များမောက်ကြွလာတယ်။ ကျုပ်သူ့ရဲ့ စုချွန်မို့မောက်နေတဲ့ နို့လေးတစ်ဖက်ကို အသာပါးစပ်နဲ့ ငုံခဲပြီးစို့လိုက်တော့…။

“ အင်း…ယားတယ် ဦးလေးရယ်…”

လို့ သူတိုးတိုးလေးပြောတယ်။ ဒါနဲ့ကျုပ် သူ့ကိုအိပ်ယာပေါ်အလိုက်သင့်လှဲလျောင်းစေလိုက်ပြီး သူနဲ့အတူ ယှဉ်တွဲအိပ်လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား အင်္ကျီလုံချည်မကပ်ကြတော့ဘူး။ တစ်ယောက်တန်ဆာ တစ်ယောက်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ကြတော့ မနေနိုင်တော့ဘူးဖြစ်လာလို့ ကျုပ်သူ့အပေါ်ကို တက်မှောက်လိုက်တယ်။ သူကလည်း အလိုက်သင့်ပေါင်ကားပေးပြီး ကျုပ်လိင်တန်ကိုင်ပြီး သူ့အင်္ဂါဝကိုတေ့ပေးတာနဲ့ ကျုပ်လည်း အလိုက်သင့်ညှောင့်လိုက်တော့ အရည်တွေစွတ်စိုနေတာနဲ့ လျှောကနဲ ကျုပ်တန်ဆာ အဆုံးထိနစ်ဝင်သွားပါတယ်။ ကျုပ်လည်း အပေါ်ကနေ အလိုက်သင့် မှောက်လျက်နဲ့ (လှေကြီးထိုးရိုးရိုးဟုနောက်မှသိပါသည်) လိုးဆောင့်နေပြန်ရာ အတန်ကြာတော့ ကျုပ်က ညောင်းလာတာနဲ့ ဒူးထောက်ပြီး သူ့ပခုံးကို ကိုင်ဆွဲခါညှောင့်ပြန်ပါတယ်။

“ အား…ဟင်းဟင်း…ကျွတ်ကျွတ်…”

“ နာလို့လား…မိအေး…”

“ ဟင့်အင်း…နာပါဘူး…ကောင်းတာဦးလေးရဲ့…”

ကျုပ်သူ့စကားအဆုံးမှာ သူ့ရဲ့သေးသွယ်တဲ့ခါးကိုဆွဲပြီး ဆက်ညှောင့်ပြန်ရာ တစွတ်စွတ် တဖတ်ဖတ်နဲ့ အင်္ဂါနှစ်ခုထိတွေ့သံတွေထွက်လာတော့ မိအေးက ပြောလာတယ်။

“ အသံတွေကလည်း မြည်လိုက်တာ ဦးလေးရယ်…”

“ ဦးလေးလည်း ထိန်းလုပ်တာပဲ…မင်းလေးဟာက အရည်တွေ အရမ်းများတာကိုး…”

“ အင့်…ဟင်း…အမေတို့များကြားကုန်ပါ့မယ်…”

“ မကြားနိုင်ပါဘူး…သူတို့က အပေါ်ထပ် အိမ်ဦးခန်းမှာအိပ်တာ…ဝေးပါတယ်…မိအေးရဲ့…”

“ ဒီလိုဆိုလည်း ဆောင့်စမ်းပါ ဦးလေးရယ်…မိအေး ကောင်းလာပြီ…”

ကျုပ်သူ့သဘောကျ အားသကုန်ဖိကြိတ်ဆောင့်တာပါပဲ…သူကလည်း အောက်ကနေ ဖင်လေးကိုမြှောက်ပင့်တင်ပေးတော့ လိုးရတာ တစ်မျိုးဇိမ်တွေ့နေတာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်တို့ တစ်ချီပြီးတစ်ချီလုပ်ကြတာ မနက်လင်းပိုင်းရောက်မှ အိပ်ကြရတယ်။

ကျုပ်မှတ်မိသေးတယ်…တစ်ရက်နေ့လည်ခင်းမှာ လူကြီးတွေ(ကျုပ်အစ်ကိုဝမ်းကွဲနဲ့ မရီး)မရှိတုန်း အခန်းထဲဝင်သွားတော့ သူထဘီရင်လျားရက်ကြီးနဲ့ သနပ်ခါးလိမ်းနေတာကို ကျုပ်ကုတင်ပေါ်ကနေ အသေအချာထိုင်ပြီးကြည့်နေမိတယ်။ အသားဖြူပြီးဝင်းမွတ်ချောညက်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာလေးဟာချစ်စရာလေး ကော့ညွတ်နေတဲ့ မျက်တောင်ကော့ကြီးတွေအောက်က စိမ်းလက်ကြည်လင်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေဟာ အရည်လဲ့နေတယ်။ နှာတံပေါ်ပေါ်နဲ့ ဆေးမဆိုးဘဲနီရဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ မေးစေ့လေးချွန်ချွန် ပြေပြစ်တဲ့လည်တိုင် ပခုံးသားအိအိလေးတွေဟာ ရေချိုးပြီးစမို့ထင်ပါရဲ့ ရေပေါက်ရေစက်အချို့က သူ့လက်မောင်းတစ်ခိုမှာ ပြောင်လက်နေတယ်။ 

ခုံးကြွနေတဲ့ရင်ညွန့်လေးတွေဟာ ထဘီအထက်ဆင်စရဲ့အထက်မှာ ဝင်းမွတ်နေပြီး လုံးဝန်းမို့မောက်နေတဲ့ သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးဟာ ထဘီအောက်က ရုန်းထွက်လာတော့မရောင် တင်းတင်းရင်းရင်းရှိလွန်းလှတယ်။ အိတွဲစွင့်ကားနေတဲ့ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ တစ်ပုံတစ်ပင်ကြီး…ကျုပ် ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်းနဲ့ မနေနိုင်တော့လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေပြီး သူသနပ်ခါးလိမ်းပြီးတော့ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ကျုပ်သူ့ကိုအားရပါးရကြီး ဖက်နမ်းပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တယ်။

ထဘီကလည်း ပြေလျောပြီး ဗိုက်ပေါ်မှာပုံနေတော့ လုံးဝန်းမို့မောက်နေတဲ့ သူ့ရဲ့နို့တွေကို ကျုပ်ငုံပြီးစို့ပစ်လိုက်တာပေါ့။ သူနဲ့ (၇)ရက်လောက်လည်း ပေါင်းပြီးလို့ ယဉ်ပါးပြီးသားဆိုတော့ အတော်အတန်ကျုပ်နားလည်တတ်ကျွမ်းလာပြီမို့ မိန်းမနဲ့ယောက်ျား မစပ်ယှက်ခင် တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ပွတ်သပ်ကျီစယ်မှ လောကနိဗ္ဗာန်ရောက်မှာဆိုတာ ကျုပ် သဘောပေါက်နားလည်ပြီဆိုတော့…။ ကျုပ်လက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေဖျစ်ညှစ်ရင်းက တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျန်တဲ့နို့တစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကိုင်တွယ်ရင်းမှ ပွတ်ချေကြည့်လိုက်တော့…။

“ အဟင်း…ဟင်း…ဦး…ဦးလေးရယ်…လုပ်..လုပ်မှာဖြင့် အင်း..လုပ်ပါတော့…” 

လို့ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပြောရှာသဗျ…။ ဒါနဲ့ကျုပ်လည်း စောင်းလျက်နေရာမှထတဲ့ပြီး ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ပေါင်ပေါ်ကို တက်မှောက်တော့မယ်အလုပ်မှာ…ဦးလေးခဏနေအုံး ကနေ့တစ်မျိုးလုပ်ရအောင်ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်အိပ်လိုက်တယ်…ခြေနှစ်ချောင်းက ကုတင်အောက်မှာ တွဲလောင်းချထားရက်ပေါ့…ပြီးတော့…။ လာဦးလေး…အောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပြီးလုပ်ဆိုတော့ ကျုပ်လည်း သူပြောတဲ့အတိုင်း သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ ကျုပ်ခြေစုံရပ်လိုက်တယ်။ သူကခြေနှစ်ချောင်းကိုအောက်ကနေ ကျုပ်ခါးပေါ်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ခွတင်ချိတ်ပစ်လိုက်ပြန်တယ်။ သူဒီလိုလုပ်လိုက်မှ ကျုပ်ရဲ့မတ်တောင်နေတဲ့ တန်ဆာနဲ့ သူ့အင်္ဂါအဝလေးဟာ ကွက်တိဖြစ်သွားတော့တာပေါ့။

“ ကဲ…အဲဒီအတိုင်း ဖြေးဖြေးလေးလုပ်တော့…” 

သူ့စကားလည်းဆုံးရော ကျုပ်လည်း သူ့ပေါင်တွေကိုဆွဲပြီး ဖင်ကိုရှေ့သို့ဖိချလိုက်သဗျ…။ ပြွတ်ကနဲ ဆိုပြီး ကျုပ်လိင်တန်ဟာ သူ့အင်္ဂါလေးထဲသို့ အဆုံးထိနစ်ဝင်သွားပါတယ်။

“ အင်း…ဟင့်…အိုး…ဖြေးဖြေးဦးလေး…ဒီပုံစံက တအားထိတာဦးလေးရဲ့…”

“ အိုး..ဟုတ်လား…ဦးလေးတော့ သိပါဘူးကွယ်…မိအေးက လုပ်ဆိုတော့ ဦးလေးလည်း ဖိညှောင့်လိုက်တာပေါ့…”

ကျုပ်ဒါပဲပြန်ပြောပြီး သူ့သဘောကျအသာအယာလေး ညှောင့်လိုက်တယ်။ လိင်တန်ကို အဖျားထိရောက်အောင်ဆွဲနှုတ်လိုက် ပြန်ညှောင့်လိုက်နဲ့ သူ့စိတ်တိုင်းကျ လိုးညှောင့်ပေးလိုက်ရပြန်တယ်။ ကျုပ်ညှောင့်လိုက်တိုင်း မိအေးမျက်လုံးလေး စုံမှိတ်မှိတ်သွားသဗျ…။ ပြီးတော့ ကျုပ်ခါးမှာ လိမ်ချိတ်ထားတဲ့ သူ့ခြေဖဝါးတွေကလည်း ကျုပ်တင်ပါးကြီးကို ဖိ ဖိချသလို ထက်အောက်ရမ်းခါနေတော့တာပါပဲ…။ အဲ…အတန်ကြာမှ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး ညှောင့်နေရာမှ ကျုပ်သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တတောင်ဆစ်ကွေးနဲ့ ပင့်မပြီး ရှေ့ကိုကုန်းလိုး အားသကုန်ဆောင့်လိုက်ပြန်တယ်။

“ အင့်…ဟင်းဟင်း…ကျွတ်ကျွတ်…”

“ စွိ…စွိတ် စွတ်…ဖက် ဖတ်…”

သူ့တန်ဆာလေးထဲက အရည်တွေထွက်များလို့ထင်ရဲ့ ကျုပ်လိင်တန်ဟာ လျှောကနဲ လျှောကနဲ အရင်းထိအောင် ဝင် ဝင်သွားတာ တစွိစွိ…တစွတ်စွတ်နဲ့ အသံတွေဟာ မိုးမွှန်နေတော့တာပါပဲ။ သူကလည်းကျုပ်မျက်နှာကို သေချာကြည့်ပြီး ဖင်လေးကို ကော့ကော့ပေးနေပြန်တော့တယ်။ တကယ်ပါ ကျုပ်တစ်သက်မှာ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာထူးထူးကြီး မြိန်ယှက်စွာ စားသောက်မိလိုက်ရတာပါပဲ။

“ ခစ်…ခစ်…အဟီး ဟီး…”

ကျုပ်သူ့ကို အားသကုန်ကုန်းညှောင့်နေလို့ တစ်ကိုယ်လုံးရမ်းခါနေရင်းမှ ကျုပ်ကိုကြည့်ပြီး တခစ်ခစ်ရယ်နေတော့ ကျုပ် မလုံမလဲဖြစ်ပြီး…။

“ ဘာပြုလို့ ရယ်တာလဲ မိအေး…”

“ ဟွန့်…ဦးလေးက ပေါင်မှာ မှင်ကြောင်တွေနဲ့ ကျမကိုအံကြိတ်ပြီး အားကုန်ဆောင့်ညှောင့်နေတာကိုက ရယ်စရာကြီး…ခစ်ခစ်…အဟီး ဟင်း…”

“ အိုး…ဟုတ်သားဟ…ဟား..ဟား…”

သူပြောမှ ကျုပ်လည်း အမှတ်ထားပြီး အရှက်ပြေရယ်မောပစ်လိုက်ရတယ်။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သား။ ကျုပ်ပေါင်နှစ်ဖက်ခါးစပ်ထိ ထိုးကွင်းမှင်ကြောင်တွေနဲ့ဆိုတော့ သူ့အမြင်မှာ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေမှာပေါ့။ ခါတိုင်းရက်တွေက ကျုပ်တို့စပ်ယှက်တာက ညကြီးမလင်းတလင်းဆိုတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် သတိမထားမိကြဘူးလေ။ အခုတော့ နေ့ခင်းမြင်မြင်ထင်ထင်ဆိုတော့…အဟဲ…ပြောရင်းနဲ့ ကျုပ်တောင် ရယ်ချင်လာသဗျ…။

“ ဖေဖေကျတော့ ထိုးကွင်းမပါဘူးနော် ဦးလေး…”

“ အေး…ညည်းအဖေက လူပုံနွဲ့နွဲ့ သိပ်ကြောက်တတ်တာ အသားနာမှာစိုးလို့ဆိုပြီး မှင်ကြောင်အထိုးမခံဘူး…”

“ ဖေဖေနဲ့မေမေတို့လည်း အခု ဦးလေးလုပ်သလိုမျိုး လုပ်တယ်…”

“ အိုး…မိအေးတွေ့တယ် ဟုတ်လား…”

“ အင်း..တွေ့တာပေါ့…အခန်းချင်းကပ်လျက်အိပ်ရတာဆိုတော့ တစ်ရေးနိုး နောက်ဖေးဆီးအသွားမှာ အသံကြားလို့ ဖေဖေတို့အခန်းထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ အခုလို စပ်ယှက်နေကြတာကိုး…နောက်ရက်တွေမှာလည်း ကျမသတိထားပြီးစောင့်ကြည့်မိတော့ သူတို့နှစ်‌ယောက် အနေအထားအမျိုးမျိုးနဲ့ စပ်ယှက်နေလိုက်ကြတာ တကယ်ပါပဲ…”

“ ဒါကြောင့်ထင်တယ်…မိအေး အခုလို အမျိုးမျိုးခံတတ်နေတာပေါ့နော်…”

“ အင်း…ဟုတ်တယ်…နောက်ပြီး ကျမသူငယ်ချင်း အဖုံဆိုတာရှိတယ်…သူမြင်ဖူးတာတွေ ကြားဖူးတာတွေကို ကျမကို အကုန်ပြောပြတာ ကျမစိတ်ကူးထဲ စောင်းလျက် ပက်လက် တစ်တီတူးထောင်…အိုး…အစုံပါပဲ…”

“ ရှာမှရှားပါပဲ…မိအေးရယ်…”

ကျုပ်ဒါပဲပြောမိလိုက်ရတယ်။ တကယ်တော့ မိဘတွေကာမစပ်ယှက်တာကို မြင်မိတာတွေလည်းပါမယ်။ စိတ်ကစားတတ်တဲ့ မိအေးတို့အရွယ်တွေအဖို့ သွေးသားဆန္ဒလှုပ်ရှားတတ်ကြတာကလား။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်မိအေးကို ကျေးဇူးတင်တယ်…တကယ်ပါ…သူ့ကြောင့် မိန်းမရဲ့အရသာကို လက်တွေ့ကျကျခံစားဖူးရတာကို…သူဟာ ကျုပ်အဖို့တော့ ဆရာမပါပဲ။ ကျုပ်တို့စကားပြောနေပေမယ့် အညှောင့်ကတော့ မပျက်ပါဘူး။ စကားလေးပြောလိုက် ခဏမှေးပြီးနားလိုက် ပြန်ညှောင့်လိုက်နဲ့ အတန်ကြာတော့…။

“ အား…အား…ညှောင့်…ဦးလေး…နာနာညှောင့်…ကျမကောင်းလာပြီ…”

ကျုပ်မနားတမ်း ဖိဆောင့်လိုက်ပါတယ်။ စွိ…စွတ်…ဖွတ်…ဖတ်…ဒုတ်…အင့်…ဆိုတဲ့ အသံတွေဟာ အခန်းလေးထဲမှာ လှိုင်ဘောလယ်နေတော့တာပါပဲဗျာ။

“ အင့်…ဟင့်…ညှောင့်…အင့်…ကောင်း…ဦး..ဦးလေး…ဟား…ရှီး…ထွက်…ထွက်ကုန်ပြီ…ရှီး…အား…ဟား…ကောင်းလိုက်တာ ဦးလေးရယ်…”

ကျုပ်ရဲ့ပြင်းထန်လွန်းတဲ့ ညှောင့်ချက်တွေအောက်မှာ မိအေး ငါးဖယ်ပျံသလို တလူးလူးတလွန့်လွန့်နဲ့ ရမ်းခါနေပြီး ပါးစပ်မှလည်း တတွတ်တွတ်နဲ့ ရေရွတ်ညည်းတွားရင်း ခြေပစ်လက်ပစ်ဆိုသလို ငြိမ်သက်သွားတော့ ကျုပ် မပြီးသေးဘူး။ ဆက်ညှောင့်နေတုန်းပဲရှိနေသေးတယ်။ သူနဲ့ကျုပ် ပထမဆုံးစပြီး ကာမစပ်ယှက်ခါစကလို ကျုပ်လိင်တန် သူ့တန်ဆာလေးထဲ ဝင်ဝင်ခြင်း သုတ်ထွက်သွားပေမယ့် အခုလို မပြတ်စပ်ယှက်ပါများလို့ထင်ပါရဲ့ အချိန်အတော်ကြီးကြာမှ ကျုပ်ပြီးတော့တယ်။ ကျုပ်လည်း အတန်ကြာဆက်ညှောင့်ရင်း အနည်းငယ်မောလာလို့ ခဏနားလိုက်မိတယ်။ သည်အခါမှိန်းပြီး ဇိမ်ခံနေတဲ့ မိအေးက

“ ဦးလေး မပြီးသေးဘူးလား…”

“ အေး…မပြီးသေးဘူး မိအေးရဲ့…”

“ ဒီလိုဆို တစ်မျိုးပြောင်းလုပ်ကြရအောင်…ဦးလေး…”

“ မိအေးသဘောပါပဲ…ဦးလေးကတော့ မိအေး ခိုင်းသလိုညှောင့်မှာပေါ့…”

ကျုပ်စကားလည်းဆုံးရော ကျုပ်ပွေ့ပိုက်ထားတဲ့ သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူကွေးညွှတ်လိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးလိုက်တော့…အင်း…စကားပြောရတာ ထိန်းထိန်းပြောနေရတာ သိပ်မဟုတ်ဘူး ကျုပ်ပြောတတ်သလို အားပါးတရပြောတော့မယ်…ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးလေးနှစ်ဘက်ကွေးပြီးနေတဲ့ အေးကြည်မရဲ့တင်ပါးဆုံကြီးတွေဟာ ဖြူဖွေးဝိုင်းစက်နေတယ်။ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဖင်ဆုံကြီးအောက်မှာတော့ အရည်တွေစိုရွှဲပြီး တင်းပြောင်မို့အက်နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးဟာ ပြူးတူးပြဲတဲနဲ့ နောက်ကိုအစွမ်းကုန် အာထွက်နေတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ သူ့စိတ်ကြိုက်အနေအထားပြင်ပြီးတော့…။

ဦးလေး…ဟေ…ဘာလဲမိအေး…ဘယ်ခြေထောက်ကို ကုတင်ပေါ်မှာထောက်ပြီး ကျမခါးကို ကိုင်ညှောင့်တော့လေ…ဦးလေးရဲ့…ဆိုတာနဲ့ ကျုပ်သူပြောတဲ့အတိုင်း ကုတင်အောက်ကနေ ခြေတစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်သူ့နောက်ကျောခါးစပ်နားမှာ လှမ်းတင်လိုက်တော့ အမယ်…ကျုပ်လီးကြီးနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးဟာ တေ့ထောက်မိလျက်သားဖြစ်သွားရောဗျ။ ဒါနဲ့ကျုပ်လည်း ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းလိုက်ပြီး လိုးရချီလေရဲ့လို့ စိတ်ထဲမှာတွေးရင်း သူ့ခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဘယ်လက်ကတော့ သူ့ရဲ့ပခုံးကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်တယ်။ ပြီးတော့မှ ကျုပ်အသာအယာလေး လိုးဆောင့်လိုက်တော့…။ ပြွတ်…ဖွတ်…ဆိုတဲ့အသံလေးနဲ့အတူ ကျုပ်လီးကြီးဟာ သူ့စောက်ခေါင်းထဲကို အရင်းထိနစ်ဝင်သွားတော့တယ်။

“ အ…ဟီး…ကျွတ်ကျွတ်…ထိလှချည်လား ဦးလေးရယ်…တကယ်ပါပဲ…ဟင်း..ဟင်း …”

ကျုပ်ဘာမှပြန်ပြောမနေတော့ပါဘူး။ အခုနအတိုင်းမှန်မှန်လေး လိုးဆောင့်နေရာမှ မသိမသာလေး ခပ်သွက်သွက်လိုးနေမိတယ်။ အရည်တွေလည်း စိုရွှဲနေတော့ ကျုပ်လီးကြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးထဲ ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတိုင်း တစွိစွိ ဆိုတဲ့ အသံတွေက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီးဖြစ်နေတယ်။

“ အင့်…ဟင့်…ဟင်း…အင့်…”

“ စွိ…စွိ…စွတ်…စွတ်…ဗြွတ်…ဗြစ်…ဒုတ်…ဒုတ်…”

“ အ…အမလေး…လေး…ကျွတ်ကျွတ်…”

ကျုပ်ရဲ့ပြင်းထန်သလောက် မြန်ဆန်သွက်လက်လာတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်ထင်ပါရဲ့…အေးကြည်မ ကိုယ်အထက်ပိုင်းလေး ရမ်းခါနေရင်းမှ ညည်းညူနေရှာပါတယ်။ ဒီတော့မှ ကျုပ်ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေကို ခဏနားပြီး တစောင်းလိမ်ကြီးပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ သူမရဲ့ကိုယ်အထက်ပိုင်းက လုံးဝန်းမို့မောက်နေတဲ့(ကျုပ်ကိုင်ဆွဲပါများလို့ ဆူဖြိုးနေတဲ့)နို့လေးတွေကို ဆုပ်ချေပွတ်သပ်နေလိုက်တယ်။

“ ဒီတစ်ခါ ရင်ခေါင်းထဲထိ ရောက်သွားသလား မှတ်ရတယ်…ဦးလေးရယ်…”

“ ဒါဆို ဦးလေး မလုပ်တော့ဘူးလေ မိအေး…”

“ ဟင့်..အင်..အင်း…ရပါတယ် ဦးလေး ပြီးအောင်သာ ဆက်လုပ်လေ…ကျမခံနိုင်ပါတယ်…”

အသက်နဲ့မမျှ ဆန္ဒတွေများလွန်းတဲ့ ကျုပ်တူမဝမ်းကွဲလေး စကားကြားရတာ ကျုပ်နားဝင်ပီယံရှိလှတယ်။ ဒါကြောင့် အလိုးအညှောင့်ကိုပြန်ပြီး လိုးဆောင့်လိုက်ရပြန်ပါတယ်။ သူနဲ့ကျုပ်လိုးခဲ့ကြသမျှနည်းတွေထဲမှာတော့ အခုလို လိုးရတဲ့နည်းကို ကျုပ်ပိုသဘောကျနေမိတယ်။ ဘာပုံစံဆိုတာကိုတော့ ကျုပ်မသိပါဘူး။ လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ကျုပ်အားသကုန်ပစ်ကြုံးတော့တာပါပဲ။ ကျုပ်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သူ့ခါးလေးကိုစုံဆွဲပြီး ဖိသိပ်လိုက်တော့ အေးကြည်မဖင်ကြီး ငလျင်ချက်မိသလို လှုပ်ရှားနေတော့တာပါပဲ။ မောရင်အညှောင့်ကို ခဏနားပြီး သူမရဲ့နို့တွေကို မမှီမကမ်းလှမ်းစို့လိုက် လက်နဲ့ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လိုက် ရင်ဘတ်နဲ့နောက်ကျောကို လက်နှစ်ဖက်ဖိညှစ်ပြီး အောက်ကိုဖိဆွဲသပ်ချလိုက်နဲ့ ကျုပ်စိတ်ကူးပေါ်သမျှ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေနေပြန်တော့ မိအေး အဖျားတက်သလို တအင်းအင်းနဲ့ညည်းညူရင်း တွန့်လိမ်နေပါတယ်။

အင်း…ဟင်းဟင်း…တစ်မျိုးကြီးပဲ ဦးလေးရဲ့…လို့တောင်ပြောယူရတဲ့အထိ ကျုပ်ရဲ့ ကလိချက်တွေဟာ ထိမိလွန်းပါတယ်။ အားရအောင်ပွတ်သပ်ဆုတ်ချေပြီး အတန်ငယ်အမောပြေတော့ ကျုပ် သူ့ပခုံးတစ်ဖက်ကို ဘယ်လက်နဲ့ဆွဲကိုင်လိုက်တယ်။ ဒီအခါမှာ သူလည်း ဘာစိတ်ကူးပေါက်သွားလည်း မသိပါဘူး…ဒူးတုတ်ကွေးနေရာမှ ဘယ်ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ဘေးတိုက်အပေါ်ကိုမတ်နေအောင် ဆန့်တန်းလိုက်ပြန်တယ်။ သူ့ကျန်တဲ့ညာခြေကတော့ ကွေးလျက်ကလေး ကျုပ်ခြေနှစ်ဖက်ကြားမှာပေါ့…ပြီးတော့ မိအေးက ကျုပ်ကိုပြောတယ်။

“ ဦးလေး…ဒီအတိုင်းလုပ်ကြည့်စမ်းပါအုံး…ဖြေးဖြေးလည်းလုပ်နော်…”

“ အေးအေး…မိအေး သဘောကျ ဦးလေးလုပ်မှာပေါ့…” လို့ ကျုပ်ကပြန်ပြောပြီး သူခိုင်းတဲ့အတိုင်း ကျုပ် တသဝေမတိမ်းလုပ်ပါတယ်။

ဒီအနေအထားကြပြန်တော့ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးဟာ အစွမ်းကုန်ပြဲဟနေပါတယ်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကလည်း နီရဲပြီးအကွဲကြောင်းပျောက်ခါ ဝလုံးသဏ္ဍာန်အတိုင်း ထိပ်ပိုင်းမှာတော့ နီရဲစုချွန်ပြီးနေတဲ့ စောက်စေ့လေးက တဆတ်ဆတ်တုန်နေသလား ထင်မှတ်ရသဗျ။ အရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲတင်းပြောင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးအဝမှာ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အသာအယာလေး ဖိသိပ်လိုက်တယ်။ ပြွတ်ကနဲ မြည်ပြီး ကျုပ်လီးဟာ အရင်းထိလျှောကနဲဝင်သွားပြီး ဆီးစပ်နှစ်ခုဟာ ထိစပ်နေတော့တာပေါ့။ လိုးပါများလို့ထင်ပါရဲ့ အခုချိန်မှာတော့ ကျုပ်လီးဟာ အတော်ကို ထွားနေသဗျ။ ဒီလောက်ထွားနေတဲ့ ကျုပ်လီးဟာ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတယ်။ 

အဆုံးထိနစ်ဝင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကျုပ်အသာအယာဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးဟာ ဆူဖောင်းကြွတက်လာပြီး ကျုပ်လီးကြီးကို စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက ညှစ်ဆွဲထားသလိုဖြစ်နေတယ်။ ဒစ်ဖျားထိပ်ထိဆွဲချွတ်ပြီး တစ်ဖန် အသာအယာလေး ဖိသိပ်လိုက်တဲ့အခါမှာလည်း သူ့အဖုတ်ကလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ ကျုပ်လီးတန်နဲ့အတူ အတွင်းကိုလိပ်လိပ်ပြီးလိုက်ဝင်သွားခါ ဖားခုံညှင်းလိုခုံးမောက်နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေး ချိုင့်ခွက်သွားပြန်တယ်။ ဒီလိုနဲ့မှန်မှန်လေး လိုးညှောင့်နေတော့ အေးကြည်မ အားမလိုအားမရဖြစ်လာတယ်ထင်ပါရဲ့…ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး မြှောက်ထားတဲ့သူ့ခြေထောက်ကို သူမရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲကိုင်ထိန်းမတ်လိုက်ပြီး…ဦးလေး နာနာလေး ညှောင့်စမ်းပါ…လို့ဆိုသဗျ။ ဒါနဲ့ကျုပ်လည်း သူ့ခါးလေးကို တင်းတင်းဆွဲပြီး ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးတော့တာပါပဲ။

“ အင့်…ဟင့်…အီး…ရှီး…ဟား…ကျွတ်ကျွတ်…”

“ စွိ…စွိ…ဖွတ်…ဖွတ်…ဒုတ်…ဒုတ်…ဖတ်…ဖတ်…”

အို…အသံပေါင်းစုံမြည်နေတာ လွန်ပါရော…ကျုပ်လည်း မနားတမ်း တအားတအား ဖိဖိဆောင့်လိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲ…ကုတင်လေးဟာ တကျွိကျွိနဲ့ ယိမ်းထိုးနေတာပေါ့။ အားနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့တင်းရင်းလုံးမောက်နေတဲ့ နို့တွေကို မမှီမကမ်းလှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ မကျီးစေ့လောက်နီးနီးရှိတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကိုလည်း လိမ်ဆွဲလိုက် လက်ကြားမှာ အသာအယာဖျစ်ချေလိုက် အရှိန်မပျက်လိုးဆောင့်လိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်သား ချွေးတွေတောင် ထွက်လာတယ်။ ပြင်းထန်လွန်းတဲ့ ကျုပ်ရဲ့ဆောင့်ချက်အလိုက် အောက်ကနေ မိအေးက သူ့ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပြီး မြှောက်ပေးလိုက်တော့…တကယ်ဗျာ…အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း…မယ်မင်းကြီးမ ကျေးဇူးကြောင့် ကျုပ်မှာ မိန်းမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး ခံစားလိုက်ရတာကိုး…။ သူကတော့ မျက်လုံးလေးမှေး အံလေးကြိတ်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ မာန်ထနေသလို ကျုပ်ကလည်း တရှူးရှူးတရှဲရှဲနဲ့ အားသကုန်ဖိကြုံးနေမိပါတယ်။

“ စွတ်…စွတ်…ဖောက်…ဖောက်…ဗြစ်…ဗြစ်…စွိ…”

“ လိုး…ဟင့်…အင့်…ကောင်း….အင့်….ကောင်း….အင့်…အား….ဗြိ…ဆောင့်…ဦး…ဦးလေး…”

အဲလိုပြောရင်း ပြောရင်းနဲ့ မိအေး ခါးလေးကော့ပြီး ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းခါရင်း ငြိမ်ကျသွားသလို…ကျုပ်မလဲ ဖင်ဝတစ်လျှောက်ကနေ လပြွတ်အောက် အရေပြားနေရာလေးနားက စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့နေပြီး လဥနှစ်လုံးဟာ အပေါ်ကို လုံးတက်လာပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ တစ်ပြိုင်နက်တည်းမှာပဲ ဆီးစပ်တစ်အုံလုံးကျင်တက်ကာ ကျုပ်ရဲ့လီးတစ်ချောင်းလုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါပြီး လီးထိပ်က ပူးနွေးပြစ်ချွဲတဲ့ သုတ်ရေတွေ တဗျင်းဗျင်း အသံမြည်မတတ် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်မိပြီး တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ အကြောအချဉ်တွေ စိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ ထူးကဲကောင်းမွန်လှတဲ့ကာမအရသာကို အပြည့်အသိပ်ခံစားလိုက်ရကာ လူမှာလည်း တုန်ခါဆင်းကျသွားပြီး အေးကြည်မရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ရပါတော့တယ်။ အဲဒီနေ့က မိအေးဟာ ခုနစ်ခါတောင်ပြီးသွားတယ်ဆိုတာ နောက်မှ ကျုပ်သိရပါတယ်။

တစ်ရက် ကျုပ်အိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲ အိမ်စောင့်ကျန်ခဲ့လို့ နေ့လည်ခင်းမှာ အိမ်တံခါးတွေပိတ်ပြီး မိအေးအခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေမိပါတယ်။ အတော်ကြီး အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။ အိပ်မက်ထဲမှာလိုလို တကယ်လိုလိုနဲ့ ကျုပ်ရဲ့တန်ဆာကြီးကို တစ်စုံတစ်ယောက်က ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ထားကြောင်း သိလိုက်ရသဖြင့် မျက်လုံးကိုဇွတ်ဖွင့်ကြည့်တော့…လားလား…အေးကြည်မလေ…စက်ချုပ်ပေတံတစ်ချောင်းနဲ့ ကျုပ်တန်ဆာကို ကိုင်တွယ်တိုင်းထွာလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ကြည့်စမ်း…ဘာလုပ်နေတာလဲ မိအေး…လို့ ကျုပ်ကမေးလိုက်တော့ ဦးလေးတန်ဆာကို တိုင်းကြည့်တာ (၆) လက်မကျော်ကျော်လောက်ရှိတယ်ဆိုပြီး ပေတံကိုမြှောက်ပြပြီး ကျုပ်အမေးကို ပြန်ဖြေရှာပါတယ်။ ကျုပ်လည်း ရှက်ရှက်နဲ့ မဟုတ်တာတွေ ရှာရှာဖွေဖွေလုပ်ကရော့မယ် ပြောဆိုလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲက ပေတံကို ဆွဲယူလိုက်မိပါတယ်။ ဦးလေးဟာကြီးက ခြောက်လက်မကျော်ကျော်ရှည်ပြီး ကျမလက်နဲ့တစ်ကိုင် လုံးပတ်ထွားတယ်…လို့ ရယ်ဖြဲဖြဲနဲ့ပြောပါတယ်။

ကျုပ်လည်း ရှက်အားနာကြီးဖြစ်သွားကာ သူ့ကိုဖက်နမ်းပစ်လိုက်မိတယ်။ သူကလည်း အလိုက်သင့်ကလေး ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲမှီနွဲ့ပြီး အပေါ်အင်္ကျီတွေဖြုတ်ပေးနေပြန်တော့ ဝင်းဝါဖြူဖွေးလုံးဝန်းနေတဲ့ သူမရဲ့နို့လေးတွေကို ကိုင်ဆွဲဖျစ်ညှစ်ပြီး ကျန်နို့တစ်လုံးကို ငုံ့စို့ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်က သူ့ကို ငါ့ဟာတော့ နင်ကြည့်ပြီးပြီ…နင့်ဟာလည်း ငါကြည့်အုံးမယ်…ဆိုပြီး သူ့ထဘီလေးကို အသာဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဘေးကိုပုံလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း အလိုက်သင့် ပက်လက်လှန်ပေးရှာပါတယ်။ 

သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ လီးနဲ့ထိတွေ့ပါများလို့ထင်ပါရဲ့ အတော်အတန်ညိုတိုတိုဖြစ်နေပါတယ်။ အမွှေးနုလေးများကလည်း ဘုတ်စုလေးနဲ့ ကြည့်ရတာ တစ်မျိုးကောင်းပါတယ်။ သူ့ဒူးနှစ်ဘက်ကို စေ့ကြည့်လိုက်ဖြဲကြည့်လိုက်နဲ့ အကြိမ်အမျိုးမျိုးမျက်စေ့အသာစိကြည့်ပြီး အကွဲကြောင်းထိပ်က စောက်စေ့ချွန်ချွန်လေးကို အသာအရာဆွဲကြည့်…နောက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးကို နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ဆွဲဖြဲကြည့်လိုက်တော့ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေဟာ နီရဲပြီးပြဲအာ၍ လာပါတယ်။ ကျုပ် သူ့စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ရင်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရင်း ကျုပ်လီးက တောင်လာပါတယ်။ 

သူကလည်း ကျုပ်ရဲ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေတာကိုး…ကြာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အရမ်းစိတ်တွေထလာကြလို့ လိုးမလို့ပြင်ခါရှိသေးတယ်…သူက လူးလဲထပြီး…ဦးလေးဟာကြီး ဘယ်အထိဝင်သွားသလဲဆိုတာ ကျမကြည့်ချင်တယ်ဆိုပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ထထိုင်ပြီး ကျုပ်ပေါင်နှစ်ချောင်းအောက်ကို သူ့ခြေနှစ်ချောင်းထိုးသွင်းလိုက်ပြီး အသာရှေ့ကို တိုးလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့စောက်ခေါင်းဝနဲ့ ကျုပ်လီးထိပ်ဟာ မတည့်ဘဲ အပေါ်ကို ငေါ့ငေါ့ချော်နေပြန်တယ်။ တစ်ခါ မိအေးက သူ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကျုပ်ပေါင်တွေပေါ် ကျော်ခွတင်လိုက်မှ ချိန်သားကိုက်ဖြစ်သွားလို့ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက် ထိုင်လျက်သားလုပ်ကြပြန်ပါတော့တယ်။

အသာအယာလေး ကျုပ်လိုးညှောင့်လိုက်ပါတယ်။ ဒီနည်းကတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးထဲကို ကျုပ်လီးကြီးဝင်ထွက်သွားလာနေပုံကို နှစ်ယောက်သား မြင်နေကြရတယ်။ ကျုပ် သူ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်တော့ ကျေနပ်နှစ်သိမ့်တဲ့ မျက်နှာပေးနဲ့ ကြည့်ပြန်ပါတယ်။ အရင်းထိရောက်အောင် ဖိသွင်းလိုက် အသာအယာပြန်နှုတ်လိုက်နဲ့ မှန်မှန်လေး ဖင်ကိုညှောင့်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီလိုကလည်း တစ်မျိုးအရသာရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူညောင်းမှာစိုးတာနဲ့ သူ့ကို အသာလှဲအိပ်တော့ ဝင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို ကျွတ်မသွားစေဘဲ အလိုက်သင့်ဒူးထောက်လိုက်တော့ သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းဟာ ကျုပ်ရဲ့ပေါင်တစ်ဖက်တစ်ချက်ပေါ် ခွရက်ကလေးဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒီအခါကျမှ ကျုပ်လည်း ဂျိုင်းအောက်ကနေ ညာလက်ကိုလျှိုသွင်းပြီး သူမရဲ့ ညာဘက်ပခုံးလေးကို လှမ်းဆွဲကိုင်ပြီး လွတ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်က နို့တွေကို နယ်ဖတ်ဆုပ်ချေလိုက်တယ်။

မိအေး မျက်လုံးလေးမှေးပြီးတော့ ခါးလေးကော့တက်လာမှ ကျုပ်လည်း ဖင်ကိုအထပြုပြီး ဖိသိပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြွတ်ကနဲ…ပြွတ်ကနဲနေအောင် ကျုပ်လီးဟာ သူမရဲ့ အဖုတ်ကလေးထဲကို ဝင် ဝင်သွားတယ်။ အသာအယာဖြေးဖြေးမှန်မှန်နဲ့ လိုးဆောင့်နေရာမှ ကျုပ်ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဖိဆောင့်လိုက်တော့ မိအေး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး 

“ အင့်…ဟင်း…ကျွတ်…ကျွတ်…” 

ဆိုပြီး ကျုပ်လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်အားပြုပြီး အောက်ကနေ ဖင်လေးကို ကော့ကော့ပေးသဗျ။ ကျုပ်လည်း လုပ်ကောင်းကောင်းနဲ့ တွန်းလုပ်တော့တာပါပဲ…။

“ စွိ…စွိ…ဖွတ်…ဖွတ်…ဒုတ်…ဒုတ်…ဖတ်…ဖတ်…”

“ အင့်…အင့်…အား…ရှီး…ဟင်း…ဟင်း…”

မိအေး အဖျားတက်သလို တစ်ကိုယ်လုံးတုန်နေပြီး ပါးစပ်ကလည်း တဟင်းဟင်း ညည်းညူနေပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျုပ်လည်းသနားပြီး အညှောင့်ကို ဖြေးဖြေးလေး လိုးညှောင့်ပြီးတော့…

“ မိအေး…နာလို့လား…ဟင်…”

“ ဟင့်အင်း…မနာပါဘူး…ကောင်းလွန်းလို့ပါ…” လို့ ပြန်ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ကျုပ်လည်း

“ ဦးလေးလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား…” လို့ ပြန်မေးတော့

“ အင်း…သိပ်ကောင်းတာပဲ ဦးလေး…နာနာဆောင့်ပါ…” တဲ့ ကျုပ် သိပ်သဘောကျသွားတာပေါ့။

ဒါနဲ့ ပခုံးလေးကိုဆွဲပြီး ကျုပ် အားသကုန်ဖိဆောင့်လိုက်ရပါတော့တယ်။ တကျွိကျွိမြည်နေတဲ့ ကုတင်လေးမှာလည်း ယိမ်းထိုးလျက် လှုပ်ရှားနေသလို အေးကြည်မတစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပါတယ်။ လီးနဲ့စောက်ပတ် နှစ်ခုထိတွေ့တဲ့အသံကလည်း တဖတ်ဖတ်နဲ့ပဲဗျို့။ အရည်တွေကလည်း ရွှမ်းစိုတော့ ဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာပဲ စွတ်စွတ်…စွိစွိ ဆိုတဲ့ အသံတွေက တကတည်းကို မြည်နေတာပါပဲ။ အေးကြည်မ နှာသီးဖျားလေးမှာ ချွေးလေးတွေစို့လို့ ဖြူဖွေးတဲ့သူမရဲ့မျက်နှာမှာတော့ တဏှာသွေးတို့က အရောင်ဆိုးပေးထားလို့ နီပြေပြေလေးဖြစ်နေရှာပါတယ်။ 

အချက်တိုင်း အချက်တိုင်းမှာ သူ့စောက်ခေါင်းထဲက သားအိမ်ဆိုတာထင်ပါရဲ့ အဲဒီဟာကို ကျုပ်လီးထိပ်က သွားသွားထောက်မိတိုင်းမှာ ကျင်ကနဲနေအောင် အထူးကောင်းမွန်တဲ့အရသာကို ခံစားရပါတယ်။ သူလည်းပဲ ကျုပ်လိုခံစားရတယ်။ အံကြိတ်ပြီး ခေါင်းလေးဘယ်ညာခါရမ်းသွားပါတယ်။ အောက်ကနေ အကော့အညှောင့်ကတော့ မပျက်ပါဘူး။ ကျုပ်အပေါ်ကနေ လိုးဆောင့်ချတိုင်း ချိန်သားကိုက်အောင် အောက်ကနေ သူ့ဖင်လေးကို အစွမ်းကုန် ပင့်မြှောက်ပေးနေရှာပါတယ်။ အချိန်ကြာလာတော့ ကျုပ်လည်း ပြီးချင်လာတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ အေးကြည်မက…

“ ဦးလေး…ကျမ…ပြီး…အင့်…အင့်…ပြီးတော့မယ်…ဆောင့်…အင့်…ဆောင့်…နာနာ….”

ကျုပ်လည်း ဒီစကားကို စောင့်နေတာနဲ့ အံကိုက်ပါပဲ…နောက်ဆုံး လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ကျုပ် အားသကုန်ပိတ်ဆောင့်ချလိုက်တယ်။

“ ဘွတ်ဘွတ်…ဗြစ်ဗြစ်….ဒုတ်ဒုတ်….ဖတ်ဖတ်…စွိစွိ….စွတ်စွတ်….ဗြစ်ဘွပ်…ဒုတ်…စွတ်…”

“ အား…ဟား…အမလေး…လေး…ကောင်း…ကောင်းလိုက်တာ…ဦး…ဦးလေးရယ်…အီးအီး….အား…ဟင်း….ဟင်း….”

မပီဝိုးဝါးရေရွတ်ရင်း ဖင်လေးကို ပင့်ကော့ရမ်းခါပစ်လိုက်ရင်းက ဖုတ်ဆို ဖင်ကလေး အိပ်ယာခင်းပေါ်ပြုတ်ကျသွားတာကို သတိထားမိလိုက်တယ်။ သူအဲသလို ဖင်ကို ရမ်းခါပစ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ကျုပ်လည်း မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရေတွေကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရတာပါပဲ။ ထူးကဲကောင်းမွန်တဲ့ ကာမရဲ့အရသာကို နှစ်ယောက်သား နှစ်ခြိုက်စွာခံစားရင်းမှ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်ရင်းမှ မိန်းမောနေမိကြပါတယ်။ အတန်ကြာ ဖက်တွယ်နေကြပြီး အေးကြည်မ လူးလဲထတဲ့ပြီး သူ့ထဘီလေးနဲ့ ကျုပ်လီးက အရည်တွေကို ပြောင်စင်အောင် တယုတယနဲ့ သုတ်ပေးရှာပါတယ်။ ပြောင်စင်သွားမှ သူ့အဖုတ်ကလေးကို သုတ်ပစ်ပါတယ်။ နောက်ပြီးမှ ကျုပ်ရဲ့ ပျော့ခွေနေပြီဖြစ်တဲ့ လီးကို သူ့လက်ကလေးနှစ်ဖက်နဲ့ အသာအယာကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးပြန်ပါတယ်။ ကျုပ်လည်း ဇိမ်ရှိနေတာနဲ့ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်တာကြာလာတော့ ကျုပ်လီးဟာ သူ့လက်ကလေးနှစ်ဖက်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်ကြီးထွားလာပါတယ်။ ဒီအခါကျမှ ဦးလေး လုပ်ချင်လုပ်အုံးလေတဲ့…ဒါနဲ့ ကျုပ်ကလည်း အိပ်နေရာမှ ထထိုင်လိုက်ပါတယ်။

“ မိအေး…ခံနိုင်အုံးပါ့မလားဟင်…”

“ ခံနိုင်တယ်…ဦးလေး လိုးရင် ခံချင်တာပေါ့…” ဟုပြောပါတယ်။

ပြီးတော့ ဒီကနေ့ ဖေဖေတို့ပြန်လာမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဦးလေး လိုးသလောက် ကျမ အားရအောင် ခံမယ်…နောက်နေ့ကစပြီး ဦးလေး ကျမကို မလိုးရတော့ဘူး။ ဒီစကားကြားတော့ ကျုပ်အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ…ကျုပ်သူနဲ့တွေ့မှ မိန်းမရဲ့ အရသာကို အပြည့်အဝခံစားသိရှိရတာ အားမရသေးဘူး။ ဖြစ်နိုင်ရင် ကျုပ်လီးကြီး သူ့အဖုတ်ကလေးထဲမှာ မချွတ်တမ်းစိမ်ထားချင်နေတဲ့ကောင်ကိုး။ ဘာပြုလို့လဲ မိအေးရယ်…ဦးလေး လိုးတာ မကောင်းလို့လား…။ 

ကျုပ်က ဒီအတိုင်းမေးလိုက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး ဦးလေးရဲ့…ကျမက ဦးလေး ဒီထက်လူ့လောကအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ခံစားနိုင်ဖို့အတွက် တစ်လကျော်ကျော် နှစ်လနီးပါးအားမွေးပြီး လေ့ကျင့်ခိုင်းစရာတစ်ခုရှိလို့ပါ..။ ဘာများလည်း မိအေးရယ်…။ ကျမ ဈေးကအပြန်ဆေးတိုက်ကနေ ဦးလေးအတွက် ဆေးတွေနဲ့ လေ့ကျင့်စရာပစ္စည်းဝယ်ခဲ့တယ်…ဦးလေး အခန်းထဲမှာ ထား ထားတယ်…အညွှန်းစာအုပ်ပါတယ်…။ ဆေးညွှန်းကို သေချာဖတ်ပြီး ဂရုတစိုက်နဲ့ လေ့ကျင့်လိုက်ရင် ဦးလေးအတွက် ထူးခြားတဲ့ အောင်မြင်မှုတစ်ခုရရှိလာမှာပဲ…ဆိုပြီး ပြောပါတယ်။ ကျုပ်လည်း သူ့ကို လိုက်နာပါမယ်ဆိုပြီး ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။

“ ကဲပါ…ဦးလေးရယ်…အဲဒီကိစ္စက နောက်မှ အခုလောလောဆယ် ကျမတို့ တစ်မျိုးလုပ်ကြရအောင်…”

“ ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ…မိအေး…”

“ ကျမက လေးဘက်ကုန်းမယ်…ဦးလေးက နောက်ကနေလုပ်ရမှာ…”

“ ခွေးတွေလိုလားဟာ…နင့်ဟာကြံကြီးစီရာ ဖြစ်မှဖြစ်ပါ့မလား…”

“ ဖြစ်ပါတယ် ဦးလေးရဲ့…စမ်းလုပ်ကြည့်တာပေါ့…မကောင်းမှ တစ်မျိုးပြောင်းတာပေါ့…” 

ဆိုတဲ့ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်လေး ကုန်းပေးပါတယ်။ သူကုန်းပေးပုံအနေအထားက တစ်မျိုးဗျ…ရိုးရိုးလေးဘက်ထောက်ကုန်းတာ မဟုတ်ဘူး။ တတောင်ဆစ်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုကွေးပြီး ခေါင်းပိုင်းနဲ့ပခုံးကို ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ ကပ်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို အနေတော်ချဲ့ကားထားတယ်။ ခါးလေးကို မြင်းမလေးလိုပဲ ကော့ထောင်ထားတော့တာပါပဲ။ ဖင်ဆုံတွေရဲ့အောက် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာတော့ သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးဟာ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနဲ့ နီရဲပြဲကားမို့နေသဗျ။

သည်အနေအထားကို မြင်လိုက်ရပြန်တော့ ကျုပ်စိတ်တွေ တအားပိုထလာတယ်။ ဒါနဲ့ကျုပ်လည်း သူ့ဖင်နောက်မှာနေရာယူပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့မတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးဟာ ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်မာန်ထပြီး သူ့ဖင်ဆုံပေါ်မှာ ဝဲနေပါတယ်။ ကျုပ်ဒူးနှစ်လုံးကို ကွေးညွှတ်ပြီး သူ့အပေါက်နဲ့ ကျုပ်လီး ချိန်သားကိုက်တေ့ထောက်ရသဗျ။ ပုံစံကတော့ မကုန်းမကွနဲ့ ရောင်တစောင်းထိုးကွင်းမင်ကြောင်တွေနဲ့ဆိုပြန်တော့ ဘေးလူမြင်ရင် ရယ်စရာကြီးနေမှာ မလွဲပါပဲ။

“ အဲ…အဲ…ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပြီ…ဦးလေး ပထမ ဖြေးဖြေးလေးလုပ်နော်…”

“ အေးအေး…”

ကျုပ် သူမရဲ့ပခုံးတစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲသလို ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဝပ်ခါဖောင်းကြွနေတဲ့ သူမရဲ့နို့တွေကို လှမ်းဆွဲဆုပ်ချေပြီး အသာလေးဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အစွမ်းကုန် ညှစ်ထုတ်ထည့်သလိုမျိုး ဖြစ်နေလို့လားမသိပါဘူး…ကျုပ်လီးကြီးဟာ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးထဲကို ပြည့်သိပ်တင်းကျပ်စွာနဲ့ ဝင်သွားတာများ တဗြစ်ဗြစ်အသံများကိုတောင် ကြားရပါတယ်။ 

အောက်က မိအေးကလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ညည်းညူရင်း သူ့ဖင်လေးကို လှုပ်ခါနေပြန်တော့ လီးကြီးကို နှဲ့သွင်းသလိုမျိုးဖြစ်နေပြန်တော့ တဖြေးဖြေးနဲ့ လီးဟာ အရင်းထိနစ်ဝင်သွားပါတယ်။ လီးကိုပြန်ဆွဲမထုတ်သေးဘဲ ကျုပ်စိတ်ကူးပေါက်သမျှ သူ့ကျောကုန်းလေးပေါ်မေးတင်ပြီး သူမရဲ့နို့တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ချေဖျစ်ညှစ်နယ်ဖတ်ပြီး သူ့ကျောတစ်လျောက် ကျုပ်အနမ်းနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတော့…

“ ဟင်း…ဟင်း…ဟီးဟီး…ယား…ယားတယ် ဦးလေးရဲ့…”

အဲဒါနဲ့ ကျုပ် သူ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဆွဲပြီး တဆုံးထိနစ်ဝင်နေတဲ့လီးကြီးကို အသာအယာဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ဖျားရောက်မှ အသာအယာလိုးဆောင့်နေမိတယ်။ အရေတွေကလည်း စိုစိုစိစိဖြစ်လာလို့ထင်ပါရဲ့ လိုးဆောင့်ရတာ အင်မတန်ကောင်းပါတယ်။ ကျုပ် ဖြေးဖြေးလေးလိုးနေရာက ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးဆောင့်လိုက်မိတယ်။

“ စွိ…စွိ…ဖတ်ဖတ်…အင့်…ဟင့်…ဟီး…”

ကျုပ်ရဲ့ဆောင့်ချက်များဟာ မြန်ဆန်သလောက် အားပါလွန်းပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျုပ်ဆောင့်ချက်တိုင်း သူ့ဖင်ဆုံလေးနှစ်ဖက်ဟာ လှိုင်းထသလို တုန်ခါပြီး သူမရဲ့ခါးဆီကို ပြေးတက်သွားတာကို ကျုပ်မြင်လိုက်ရတယ်။ မိအေးကလည်း ခံကောင်းလာပြီထင်တယ်။ သူ့ဖင်လေးကို နောက်ကို အစွမ်းကုန်ပစ်ပစ်ဆောင့်ပေးလာပြီး သူနဲ့ကျုပ် အပေးအယူမျှမျှတတ လိုးဆောင့်နေလိုက်ကြတာ တော်တော်နဲ့ကို မပြီးနိုင်တော့ပါဘူး။ အသံတွေကလည်း မြည်လိုက်တာ တစွိစွိ တဖတ်ဖတ် တဟင်းဟင်းနဲ့နေတာပါပဲ။ ဒီလိုလိုးရတဲ့ပုံစံကလည်း တစ်မျိုးလိုးဆောင့်လို့ကောင်းတယ်။ ကျုပ်ထင်ပါတယ်…စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်တဲ့ပုံစံကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့လိုးရလိုးရ ဆောင့်နေရင် ကောင်းနေမှာပါပဲ…ဆိုတာ ကျုပ်ပြောရဲသဗျ…ဟုတ်ဖူးလား…။

“ ဦးလေး…နာ…နာဆောင့်…ဆောင့်…”

“ စွိ…စွတ်…ဖတ် ဖတ်…စွိ စွတ်…”

သူ့ခါးကျင်ကျင်လေးကို ဆွဲကိုင်ပြီး ကျုပ်အားသကုန်ဖိသိပ်ဆောင့်တော့တာပါပဲ။ အိုး…တကယ်ကို ကောင်းလှသဗျာ…ကျုပ်တို့နှစ်ယောက် ကာမဆိုတဲ့ တဏှာကျောမှာ အာားပါးတရကြီး ကူးခတ်ပျော်ပါးနေမိကြတာ မိုးမမြင်လေမမြင်ဆိုတာမျိုးလိုပါပဲ။ ဒီအချိန်တွင်းမှာ ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း ဂရုမစိုက်နိုင်ဘူးဗျို့…ဘာပြုလို့လဲဆိုတာမမေးနဲ့ လက်တွေ့ဗျာ…သိလိမ့်မယ်…။ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးဟာ ကျုပ်ရဲ့လီးကြောင့် ပြဲအာသထက် ပြဲအာလာပြီး အရည်တွေကလည်း အထွက်သားဗျို့…ညောင့်လိုက်ဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာလည်း 

“ စွိ…စွတ်…စွတ်…စွတ်…ဖတ်ဖတ်…စွတ်…” 

ဆိုတဲ့ အသံတွေ ညံနေတော့တာပါပဲ။

“ အင့်…အီး…အင့်…ကောင်း…ကောင်း…ဆောင့်…ဆောင့်…အီး…”

မိအေး စကားကိုဆုံးအောင်မပြောနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျုပ်ရဲ့ပြင်းထန်တဲ့ ဆောင့်ချက်အောက်မှာ အလူးအလဲခံစားနေရရှာပါတယ်။ ကျုပ်လည်း နောက်ဆုံးလေးငါးဆယ်ချက် အသကုန်ဖိဆောင့်ရင်းမှ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ကို အားသကုန်ပစ်ဆောင့်ချလိုက်တာ မိအေးခမျာ ခါးကော့ပြီး လေးဘက်ထောက်ပစ်ကျသွားရပါတယ်။ ပါးစပ်မှလည်း

“ အား…အမလေး…ဦးလေးရယ်…”

ဒါပဲ ညည်းတွားနိုင်တော့သလို ကျုပ်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသလို သူ့ရဲ့စောက်ခေါင်းအတွင်းမှာ ကျုပ်ရဲ့လီးထိပ်ကနေ ပူနွေးပျစ်ချွဲတဲ့ သုတ်ရေကို ဒလဟောပန်းထုတ်ပစ်လိုက်မိပြန်တယ်။

“ အသဲနင့်အောင် ကောင်းတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးနေမှာပဲ ဦးလေးရယ်…ကျမ…ကျမ သိပ်ကိုကောင်းတာပါပဲ…”

မိအေးနှုတ်ဖျားက ပီတိလှိုင်နေတဲ့စကားကိုကြားလိုက်ရတော့ ကျုပ်သူ့နောက်ကျောပေါ်မှာ မေးတင်မှိန်းရင်းက ပြုံးလိုက်မိပါတယ်။ အဲဒီနေ့ကတော့ ကျုပ်တကယ်ပဲ ခြေကုန်လက်ပန်းကိုကျသွားရတယ်။ နောက်ရက်ကစလို့ ကျုပ်မှာ မလိုးရ မညှောင့်ရပါဘူး…ဆရာမကြီး မိအေးရဲ့ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း ကျုပ်တသဝေမတိမ်းလိုက်နာပြီး သူဝယ်လာတဲ့ စားဆေးတွေစား လိမ်းဆေးတွေလိမ်းနဲ့ နောက်ပြီး သူမို့ရှာရှာပေါက်ပေါက် ဝယ်လာရဲတယ်။ အယ်လ်ဘီဒီပလောမာ ဆိုတဲ့ လိင်တန်ကြီးထွားအောင် လေ့ကျင့်တဲ့ ကိရိယာဖန်ပြွန်ဆိုပါတော့လေ။ အဝအကျယ်နှစ်လက်မကျော်ကျော်ရှိပြီး အရှည်က ရှစ်လက်မကျော်ကျော်ရှည်သဗျ…။ 

အဲဒီဖန်ပြွန်ထဲကို လိင်တန်စွပ်ဖနောင့်နဲ့ဖိထား…အဲဒီဖန်ပြွန်နဲ့ဆက်ထားတဲ့ ပိုက်အပျော့စားရဲ့ထိပ်မှ ဆေးထိုးတဲ့ စလင်ဒါလိုအကြီးစားနဲ့ ဖန်ပြွန်ထဲကလေတွေကို ဆွဲထုတ်…မိမိခံနိုင်ရည်ရှိတဲ့အထိပေါ့လေ…တစ်ခါလေ့ကျင့်ရင် (၁၀) မိနစ် တစ်နေ့နှစ်ကြိမ်လေ့ကျင့်…ပြီးရင်လည်း ဆေးလိမ်းဆေးစားကလည်းပါသေးသဗျ…။ အဲဒါက တစ်နေ့သုံးကြိမ်သောက်ရတယ်…ကျုပ်မှာ အဲဒီလေ့ကျင့်ခန်းစယူတဲ့နေ့က လိင်တန်တစ်ချောင်းလုံးကို ထုချေထားသလားထင်မှတ်ရတယ်ဗျာ…နာကျင်နေတာပါပဲ…မနက်နဲ့ ညအိပ်ယာဝင်လေ့ကျင့် ကျန်တဲ့အချိန်တွေမှာ အင်္ဂလိပ်စာတို့ ဂျီဩမေထရီစတဲ့ လောကဓာတ်စာတွေကို မိအေးသင်ပေးသမျှ ကျုပ် အကုန်လေ့လာသင်ကြားရပါတယ်။

အဲဒီနှစ်လအတွင်းမှာ ကျုပ်ရဲ့ကြိုးစားမှုကြောင့် စာပေဘက်မှာ အတော်လေးဟုတ်လာသလို အိမ်ကိုလည်း မိအေးရဲ့သူငယ်ချင်း တရုတ်မ အဖုံဆိုတာကလည်း တစ်နေ့တစ်ခြားလာလာပြီး ကျုပ်ကို သင်္ချာပြပေးပါတယ်။ သူနဲ့လည်း အတော်ခင်မင်ရင်းနှီးလာပါတယ်။ သူ့အသက်က (၁၆)နှစ်သာဆိုရတယ် တကယ့်အပျိုကြီးဖားဖားလို လှပတောင့်တင်းပါတယ်။ အသားဖြူတဲ့ တရုတ်လူမျိုးမို့ထင်ပါရဲ့ ။ သူ့အသားလေးတွေဟာ ဖြူအိတဲ့အပြင် ပန်းနုရောင်ပြေးနေတဲ့ ပါးရိုးဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ အင်မတန်ချစ်စရာလည်းကောင်းပါတယ်။ အရပ်ကတော့ မနိမ့်မမြင့် မိအေးနဲ့လုံးတူဒေါက်တူဆိုရမယ်…မကျဉ်းလွန်းမကျယ်လွန်းတဲ့နဖူး နက်မှောင်သွယ်တန်းတဲ့မျက်ခုံး ကော့ရွှန်းသောမျက်တောင်နဲ့ မျက်နက်ဝန်းက ဝိုင်းစက်ကြည်လင်နေပါတယ်။ လှပသွယ်တန်းတဲ့ လည်တိုင်နဲ့ ဖြိုးဖြိုးမောက်မောက်ရင်နှစ်မွှာကလည်း ကိုင်ပြီးဆော့ကစားချင်စရာ လှပဝိုင်းစက်နေပါတယ်။ ခါး၊ တင်၊ ပေါင်တန်…အိုး…တစ်ကိုယ်လုံးဟာ အလှအပတွေနဲ့ ဖွံ့ဖြိုးမွမ်းမံထားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်…ပြောတာဆိုတာလည်း ကျုပ်တူမ မိအေးထက်တောင်မှ ရဲတင်းပွင့်လင်းသူတစ်ယောက်…တကယ့်အပျိုကြီးဖားဖားတစ်ယောက်အလား ထင်မှတ်ရသဗျို့…။

ကျုပ်အချိန်ရတိုင်း လောကဓာတ်စာပေကို လေ့လာသင်ကြားပြီး ကာမနဲ့ပတ်သက်တဲ့ လမ်းညွှန်စာအုပ်တွေကိုလည်း ရှာဖွေဖတ်ရှုပါတယ်။ တကယ်တော့ နှစ်လဆိုတဲ့ကာလဟာ မကြာလိုက်ပါဘူး။ ကျုပ်လေ့ကျင့်နေတဲ့ လိင်တန်ကြီးထွားစေမှုဟာ တကယ်ပဲ အရာရောက်ပါတယ်။ အခုဆိုရင် ကျုပ်ရဲ့လိင်တန်ဟာ နှစ်လက်မကျော်ကျော် လုံးပတ်ထွားထွား ရှစ်လက်မအရွယ်နဲ့ စံချိန်မှီမှီလီးတစ်ချောင်း အဆင့်ကိုရောက်ရှိနေပါပြီ။ မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီ အယ်လ်ဘီဒီပလောမာနဲ့ လေ့ကျင့်ပြီး နှစ်လ (၅)ရက်စွန်းတဲ့နေ့ မနက်မှာ ကျုပ်နောက်ဆုံးပိတ် စိတ်ချရအောင်ဆိုပြီး ဆေးဝါးလက်ကျန်နဲ့လိမ်းပြီး လေ့ကျင့်နေတယ်။ အချိန်စေ့လို့ အဲဒီကိရိယာကို ဖြုတ်သိမ်းပြီး ကျုပ်အခန်းထဲမှာ အိပ်ပျော်နေမိပါတယ်။ တစ်အိမ်သားလုံး အပြင်သွားနေကြလို့ ကျုပ်တစ်ယောက်ထဲ ပျင်းတာလည်းပါသပေါ့လေ…မှေးမှေးနဲ့ အိပ်နေဆဲမှာပဲ…

“ မိအေးရေ…ဟေး…မိအေး…တစ်ယောက်မှ မရှိကြဘူးထင်ပါရဲ့…ဦးလေးမောင်…ဦးလေး…”

ဒီအသံဟာ တရုတ်မ အဖုံရဲ့အသံမှန်း ကျုပ် သိလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ ကျုပ် အသံပေးလိုက်တယ်။

“ အေး…အဖုံ…လာ…မိအေးတို့ မရှိကြဘူး…”

ကျုပ်စကားလည်းဆုံးရော ဗြုံးဆို ကျုပ်အခန်းဝမှာ နတ်သမီးလေးတစ်ပါးဘွားကနဲပေါ်လာသလို အဖုံဟာ အဝတ်သစ်သစ်လွင်လွင် ပြုပြင်ခြယ်သပြီး ရောက်လာတယ်။ အင်္ကျီအဖြူရင်စေ့၊ ထဘီအဝါနုလေးနဲ့ တကယ်ကိုလှသဗျာ…။ မျက်နှာလေးမှာလည်း ပေါင်ဒါမှုန့်တွေ နှုတ်ခမ်းကလည်း ဆေးနီဆိုးထားလို့ ပိုလို့ပင်ရဲနေကာ ဖူးပွင့်စ နှင်းဆီငုံဖူးလိုပါပဲ…ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုးတွေကလည်း အောက်ခံအင်္ကျီအောက်ကနေ ရုန်းကန်ပြီးထွက်လာတော့မယောင် တင်းမာဖြိုးမောက်လွန်းလှပါတယ်။

“ ဟယ္…လွလိုက္တာ အဖုံရယ္…”

ကျုပ်နှုတ်က လွတ်ကနဲ ထွက်သွားတယ်။ တရုတ်မအဖုံဟာ ဟန်မပျက်ပဲ…

“ မြှောက်နေပြန်ပြီ…ဦးလေးမောင်ကလည်း…ဒါနဲ့ မိအေး ဘယ်သွားလဲ ဦးလေး…”

“ မိအေး…သူ့အဖေအမေနဲ့ ရွှေတိဂုံဘုရားသွားကြတယ်…”

“ ဟွန်း…ကြည့်…မိအေးကတော့…သူပဲ ဘိုင်စကုတ်ကြည့်မယ်ဆိုပြီးတော့…”

တရုတ်မအဖုံ စကားတပြောပြောနဲ့ ကျုပ်အခန်းထဲ ဝင်လာပါတယ်။ ကြည့်နေရင်းက အဖုံဟာ ကျုပ်ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကျုပ်အခန်းကို ဝေ့ဝဲကြည့်နေပါတယ်။ ဒီအချိန်အတွင်းမှာ ကျုပ်ရင်တွေ မတုန်လှုပ်စဖူး အထူးတုန်လှုပ်နေပါတယ်။ နေရတာလည်း တစ်မျိုးကြီးပဲဗျို့…။ ပက်လက်အိပ်နေရာက ကျုပ်ထလိုက်တော့ ကပိုကယိုဝတ်ထားတဲ့ ကျုပ်ပုဆိုးက လျောကျသွားတယ်။ အဖုံဟာ ကျုပ်ဟာကိုကြည့်ရင်း “ အိုး…” တစ်ခွန်းထဲ တိုးတိုးတိတ်တိတ် အာမေဋိတ်ပြုသဗျ…။ ကျုပ်လည်း မထူးတော့ဘူး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုတဲ့သဘောနဲ့ အံ့ဩငေးကြောင်ပြီး ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ တရုတ်မ အဖုံကို ဆွဲဖက်ပြီး တအားကြီးနမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်တယ်။

“ အိုး…ဦးလေးမောင်…အိုး…အိုး…”

ကျုပ်ရဲ့ သန်မာကျစ်လျစ်စွာ ဖက်တွယ်နမ်းရှိုက်မှုအောက်မှာ အဖုံဆိုတဲ့ တရုတ်မ တွန့်လိမ်ရုန်းကန်ရင်းမှ ကျုပ်ရင်ခွင်တွင်း ပျော့ခွေကျပြီး ကျုပ်ကိုဖက်တွယ်လာတယ်။ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်မှုတွေ မပြုလုပ်တော့တာနဲ့ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် ဖိမှောက်ချလိုက်တယ်။ သူ့ရင်ဘတ်က အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ကျုပ်တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ပစ်လိုက်တော့ အဖုံက မတားသာ တားသာနဲ့ တားရှာပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ရဲ့အပြုအမူ အပွတ်အသပ်တွေအောက်မှာ အဖုံ ဘာမှမတားသာဘူးဆိုတာ ကျုပ် အလိုလိုသိလာတာပေါ့။ ဘော်လီအင်္ကျီလေးကို ကျုပ်ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တော့ ဖြူဖွေးပြီးလုံးကျစ်မို့မောက်နေတဲ့ နို့လေးနှစ်လုံးဟာ ဖွေးကနဲ ပေါ်လာတယ်။ အသားဖြူတဲ့သူမို့ထင်ပါရဲ့ သူ့နို့လေးတွေဟာ အကြောစိမ်းလေးတွေယှက်ဖြာပြီး ဇီးကင်းလောက်ရှိတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးဟာ နီရဲပြီး အထဲကိုချိုင့်ဝင်နေတယ်။ ကျုပ်လည်း အဲဒီနို့သီးခေါင်းလေးကို ဖမ်းပြီး ပါးစပ်နဲ့ငုံစို့လိုက်သလို လက်တစ်ဖက်နဲ့လည်း ဆုပ်ချေဖျစ်ညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။

“ ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း…ယား…ယား…ယားတယ်…ဦးလေးမောင်ရယ်…အဖုံ မနေတတ်ဘူး…”

ခါးလေးကော့ ရင်လေးမော့လာပြီး ကျုပ်နောက်ကျောကြီးကို တအားဖက်တွယ်လာတယ်။ သူ့ပါးပြင်တစ်ဖက်ပေါ် ကျုပ်နှာခေါင်းဖိတင်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က သူ့ရင်နှစ်မွှာကို ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ မသိမသာလေး သူ့ထဘီကိုလိပ်လိပ်ပြီး အောက်တွန်းချ ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။

လူ့ဘောင်လောက၌ ဓာတ်သဘောတရားတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားသဖြင့် တစ်ခုနဲ့တစ်ခု သဟဇာတဖြစ်ပေါ်လာ၍ အကျိုးတရားရသလို တစ်ခုနဲ့တစ်ခု ဓာတ်သဘာဝခြင်း မတိုက်ဆိုင်ကြပြန်တော့ ဖောက်ပြန်လာကြစမြဲပင် မဟုတ်ပါလား…အပူနဲ့ အအေး…။ ဖိုဓာတ်နဲ့ မဓာတ် ဒီဓာတ်အစုအဝေးတွေ တွေ့ထိယှက်နွယ်လာကြပြန်တော့ လောကကြီးဟာ သာယာချမ်းမြေ့ဖွယ်ရာအတိပြွမ်းပြီးနေသည် မဟုတ်ပါလား။ အခုလည်းကြည့် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သော အခန်းလေးတစ်ခုထဲမှာ အပူလှိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ထိုအပူလှိုင်းတို့သည်ကား ဖိုဓာတ် မဓာတ်တည်းဟူသော မတည့်သောဓာတ်နှစ်ခုတို့ တွေ့ထိဆက်နွယ်မှုကြောင့် အပူလှိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပေါ်လာရခြင်းပင်။ တကယ်တော့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ တဏှာရာဂကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာသည့် လှိုင်းတစ်ခုပါ…။ 

ထိပ်တင်မောင်မောင် လို့ အမည်တွင်တဲ့ အသက် (၃၀)နှစ်ကျော်ကျော် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ရောင်တစောင်းနဲ့ လူပုံချောချော အသားလတ်လတ် ပေါင်မှာထိုးကွင်းမှင်ကြောင်တွေနဲ့ ကာလတစ်ခုကိုဖြတ်သန်းဖို့ အသည်းအသန်ကြိုးစားနေလေရဲ့…။

အဖုံအသက်က (၁၅)နှစ်ကျော် (၁၆)နှစ် တရုတ်မလေး လူ့လောကရဲ့ သဘောတရားများကိုလည်း လည်ဆန့်မျှော်မှန်းကြည့်ရှုနေသေးတဲ့ အလှသွေးကြွယ်စ အပျိုမ ဘဝတစ်ခုရဲ့နယ်လွန်ခရီးကို ထိပ်တင်မောင်မောင်ရဲ့ ဦးဆောင်မှုခံယူရင်း ဖြတ်သန်းရင်ဆိုင်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေတယ်။ ဟင်းလင်းပွင့်ရင်ပြင်ပေါ်က တောင်ပူစာလေးနှစ်ခုက ငလျင်ချက်မိသည့်အလား လှုပ်ခတ်တုန်ရီနေ၏။ ပူနွေးသော သက်ပြန်လေများက တစ်ဦးမျက်နှာတစ်ဦး ယှက်နွယ်ထိတွေ့နေကြသဖြင့်လည်း ရမက်ဇောတို့သည် လှိုင်းတပိုးများနှယ် ဆင့်ကဲဆင့်ကဲ နှလုံးသားထဲမှာ တိုးပွားနေကြ၏။ ပူနွေးလှပသော အနမ်းစများကလည်း ရင်တုန်လှိုက်မောဖွယ်ရာ အထိအတွေ့အပွတ်အသပ် အဆုပ်အဆွဲတွေကလည်း ကြက်သီးထအောင် ခံစားလိုက်ရပြီး…အဆိုးဆုံးက ပေါင်တွင်းသားတွေကို ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်သပ်နေမှုက အသဲတွေအူတွေပါ ပြုတ်ထွက်လုမတတ် အခံရခက်လှ၏။

“ အဟင့်…အင့်…ယားပါတယ်ဆိုမှ…ဦးလေးမောင်ကလည်း…”

အဖုံ၏ ရမက်ဆန္ဒများကလည်း နိုးကြွလာခဲ့ရပြီမို့ ထိပ်တင်မောင်မောင်ရဲ့ လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းမှ မပွင့်တပွင့်ညည်းညူလိုက်၏။ နို့သီးခေါင်းနီတာရဲလေးမှာ ခေါင်းကလေးများ ထောင်ထလာခဲ့ရလေသည်။ အဲသည်ထောင်ထလာသည့် နို့သီးခေါင်းလေးများကို ထိပ်တင်မောင်မောင်က သူ၏လက်ညှိုးနှင့် လက်မကြားညှပ်ခါ တရွရွဖြင့် မသိမသာကလိပြီး ဆွဲဆွဲပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ တစ်ခါတစ်ခါ နို့သီးခေါင်းနီတာရဲလေးကို အသာအယာလေး စို့စို့ပေးလိုက်ပြန်သေး၏။ သည်အခါ အဖုံမှာ တတွန့်တွန့်ဖြစ်လာရပြီး နှုတ်ခမ်းလေးများပင် တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်လျက်လာပါသည်။

သူ့ဘဝ၌ ဆရာမအဖြစ် လက်တွေ့ကျကျသင်ကြားပေးခဲ့သည့် အေးကြည်မကြောင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် ကာမအရှိန်များ တရှိန်ရှိန်တက်လာစေမည့် အပြုအမူများကို ယခု တစိမ်းတရံဖြစ်တဲ့ အဖုံဆိုသည့် တရုတ်မလေးကို လက်တွေ့တစ်ရစ်ခြင်း တစ်ရစ်ခြင်း ကာမခလုတ်များကို နှိပ်ဖြုတ်ပေးခြင်းကြောင့် အဖုံမှာ လက်တွေ့တစ်ခါဖူးမျှ လက်တွေ့မကြုံဖူးသေးသော ကာမအရသာများကို တစစဖြင့် ခံစားလာရသည့်အတွက် သာယာမှုတွေဟာ တိုးလာသဖြင့် သူမ၏အင်္ဂါစပ်အတွင်းမှ ယားသလိုလို တစိစိဖြစ်လာရပြန်လေသည်။

အဖုံ၏ ရမက်ဆန္ဒထကြွလာသော အမူအရာများကိုတွေ့မြင်ရသည့် ထိပ်တင်မောင်မောင်မှာ သူ၏လက်များကိုလည်း အနားမပေးပါ။ အဖုံ၏ ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုးအစုံကို တလှည့်စီ စို့လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်နေရာမှ အမွှေးနုလေးများပေါက်စပြုနေသည့် အဖုံ၏ မိန်းမအင်္ဂါခုံးခုံးမို့မို့ကလေးကို လက်ဝါးဖြင့် အသာအယာ ပုတ်လိုက်ဖျစ်ညှစ်လိုက် ပွတ်သပ်လိုက်လုပ်နေရုံသာမက အကွဲကြောင်းလေးအလိုက် လက်ခလယ်ဖြင့် ထက်အောက်ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး အတွင်းသို့ သူ၏လက်ခလယ်ဖြင့် ခပ်ရွရွလေး ပွတ်သပ်ထိုးမွှေကလိ၍ ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ထိုးပါကလိပါများသောကြောင့် အဖုံ၏အင်္ဂါအတွင်းပိုင်းလေးမှ ကာမ၏ရှေ့ပြေး အရည်လေးများက တစိမ့်စိမ့်နှင့်ထွက်လာခဲ့ရသည်နှင့်အညီ အဖုံမှာလည်း တစ်စုံတစ်ခုကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုလားလာရသည့်ပမာ ပါးစပ်မှ တဟင်းဟင်းနှင့် ညည်းညူရင်း ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲလိုက်စုလိုက်ဖြင့် ရှိနေလေသည်။

ထိပ်တင်မောင်မောင်သည် မျက်လုံးလေးစုံမှိတ်ခါ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် သူမ၏ နုနုထွတ်ထွတ်အပျိုစဉ်ဘဝကို ရက်ရက်ရောရော ပေးကမ်းရန်အသင့်ဖြစ်နေသည့် အဖုံအား ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာကြည့်ရင်းမှ အဖုံ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ခွ၍ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားမယူလိုက်ပြီး သူ၏ပေါင်တစ်ဖက် တစ်ချက်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်၏။ 

အဖုံ၏ စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ နဂိုထက်ပိုပြဲဟသွားပြီး အတွင်းသားနီနီရဲရဲကလေးများမှာ ထိပ်တင်မောင်မောင်အဖို့ ကာမဆန္ဒများပို၍ထကြွလာစေရာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ရှည်လျားလွန်းသည့် သူ၏လီးကို တံတွေးများရွှဲစိုသွားအောင် စွတ်လိုက်ပြီးမှ တရုတ်မလေး အဖုံ၏ အဖုတ်ဝတွင် အသာတေ့ထောက်ကာ သူ၏ကိုယ်လုံးအားနှင့်ပါပေါင်းစပ်ပြီး ကာမရမက်အာသာဆန္ဒပြင်းပြင်းဖြင့် အသကုန် ဖိသိပ်ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

“ ဗြစ်…ဘွပ်…ဗြစ်…စွတ်…စွိ…ဒုတ်…”

“ အား…အမလေးလေး…အား…အား…ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း…ရှီး…အား…”

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

ကျွန်တော်မလွန်ဘူး မမမြိုင်

ကျွန်တော်မလွန်ဘူး မမမြိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ 

တကယ်တော့ သက်လွင် လွန်သည်ဟု မဆိုသာပါ ။ “  မတ်က မရီးကို ကြံတာမျိုးက မမှန်  ” ဟုသာအရပ်စကား ကြားခဲ့ဘူးပါသည်..။ အမှန်တော့ သက်လွင်မလွန် ။ ဒီအကြောင်းတွေက မမမြိုင်က စခဲ့တာပဲဖြစ်သည်..။ ဒီတော့ “ မရီးက မတ်ကိုကြံ  ” လို့ပဲ ပြောင်းပြောရမလို ဖြစ်နေသည်...။ 

သက်လွင်မိန်းမ လှိုင် က ကျောင်းဆရာမ ။ အခု ဖောင်ကြီးသင်တန်း သွားတက်နေသည်..။ လှိုင်သင်တန်းသွားပြီး တစ်ပတ်အကြာ မမမြိုင်က လင်ဖြစ်သူနှင့် ရန်ဖြစ်ပြီး အိမ်ပေါ်မှဆင်းကာ ရေနံချောင်း မှနေသက်လွင်တို့ရှိရာ ရန်ကုန်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်..။ ပြီးတော့ အိမ်မှာပဲ နေသည်..။ 

မမမြိုင် စရောက်သည့်နေ့မှာပဲ ဇာတ်လမ်းက စသည်ဟု ဆိုရမည် ဖြစ်သည်..။ ရေချိုးပြင်ဆင်ပြီးအခန်းထဲမှ ထွက်လာသော မမမြိုင်တစ်ယောက် အခန်းထဲမှ အပြင်သို့ လှမ်းအထွက် လျှောက်လာသောသက်လွင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်လုံးချင်း ထိမတတ် တိုးမိတော့မလို ဖြစ်သွားသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံးခြေလှမ်းရပ်ကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်မိကြသည်..။ 

ထိုအခိုက်မှာပင် မမမြိုင်က သက်လွင်ကို ပြုံးပြပြီး ခြေတစ်လှမ်း ရှေ့သို့တက်ကာ သက်လွင်ရင်ခွင်ထဲသို့ဝင်ပြီး သက်လွင်၏ ခါးကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်သည်..။ သက်လွင် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားကာ ခဏမျှ ကြောင်သွားသည်..။ ပြီးမှ သက်လွင်သည် အထိအတွေ့နှင့်မွှေးရနံ့တို့က မိန်းမနှင့် ကင်းကွာနေရသော သက်လွင်ကို အနိုင်ယူသွားပြီး သက်လွင် မမမြိုင်ကို ပြန်ဖက်ပြီးအားရပါးရ နမ်းပစ်လိုက်သည်..။ 

“ တော်....တော်ပြီ..ကွယ်...ဟိုမှာ အဖိုးလေး ...လာနေပြီ.....  ”

သက်လွင် မမမြိုင်ကို လွှတ်ပေးကာ အိမ်နောက်ဖေးဘက်ဆီသို့ ဆက်ပြီး ဝင်လာခဲ့သလို မမမြိုင်ကလည်းအိမ်ရှေ့ဘက်သို့ ဆက်လျှောက်သွားခဲ့သည်..။မမမြိုင်နှင် လှိုင်တို့က မိဘများ မရှိကြတော့ပေ..။ သူမတို့ ဖခင်၏ အစ်ကိုကြီး သူမတို့အဖိုးလေးဟုခေါ်သော ဦးခင်မောင်က လှိုင်နှင့် အတူနေသည်..။ အဖိုးလေးက လူပျိုကြီးဖြစ်ပြီး အသက် ၇၀ ထဲ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်..။ များသောအားဖြင့် အဖိုးလေးက အိမ်ရှေ့ခြံထဲဆင်းပြီးပက်လက်ကုလားထိုင်တစ်လုံးနှင့် ပုတီးစိပ်နေတာက များလေသည်..။

အခုလည်း ခြံထဲမှ အဖိုးလေး အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာသဖြင့် သက်လွင်နှင့် မမမြိုင်တို့နှစ်ယောက်ဆန့်တငံ့ငံ့ ဖြင့် လူချင်းခွဲလိုက်ရတာ ဖြစ်သည်..။ညကျတော့ သက်လွင်က စက်ရုံတွင် ညဂျူတီ ကျသဖြင့် အိမ်ပြန်မအိပ်ဖြစ်တော့ပဲ နောက်တစ်နေ့မနက်ပိုင်းတွင်မှ အိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့ရလေသည်..။ ရေချိုးစားသောက်ပြီးသည့် အချိန်ထိ အဖိုးလေးကို သက်လွင် မမြင်မိပေ..။ 

“ မမမြိုင်....အဖိုးလေးရော.....  ”

“ ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားတယ်...ညနေမှ ပြန်လာမယ် ပြောတယ်....  ”

ပြောလည်းပြော ၊ မမမြိုင်က သက်လွင်ကို အကြောင်းသိနေဟန်ဖြင့် ကြည့်သည်..။သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ညင်သာစွာ ပွေ့မလိုက်သည်..။ မမမြိုင်ကလည်း အလိုက်သင့် ပါလာ၏..။နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်ကာ ပွေ့ဖက်ထားကြပြီး တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်း တစ်ယောက် ခပ်ကြာကြာလေးစုပ်နမ်းနေကြသည်..။ 

နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ကြတော့ သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ဖင်ဆုံသား ထွားထွားအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်ကာချေပေးလိုက်သည်..။ သက်လွင်ကို ကြည့်နေသော မမမြိုင်၏ မျက်လုံးတွေက အရောင်တွေ တလက်လက်ထွက်ကာ ရမက်ရိပ်တွေ လွှမ်းနေသည်..။ 

“ လာ....မမမြိုင်...အခန်းထဲ သွားရအောင်...  ”

“ အို.....မကောင်းပါဘူးကွယ်......အို..ကြည့်ပါလား..ပြောလို့မရ ဆိုလို့မရနဲ့ ...စိတ်ညစ်တယ်...  ”

ဟန်ဆောင်ကာ မြည်တွန်တောက်တီးရင်း သက်လွင်ဆွဲခေါ်ရာ သက်လွင်တို့လင်မယား အိပ်သောအခန်းထဲသို့ လိုက်ပါလာခဲ့သည်..။ မမမြိုင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို သက်လွင်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချပေးပြီး အတင်းဖက်ကာ အင်္ကျီ  တွေချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ 

“ ကျွတ်....ခက်တာပဲကွယ်....မတော်ပါဘူး ဆို...ပြောလို့လဲ မရဘူး.....  ”

မမမြိုင် ဘာတွေပဲ ပြောနေပြောနေ သူ့ဖက်ပါနေသည်ကို သိပြီးသား.....။ သက်လွင်က မမမြိုင်၏ အင်္ကျီ  ၤကို သာမက ဘရာစီယာကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။မမမြိုင်၏ ဝင်းမွတ်နေသော နို့အုံကြီးတွေက မို့မောက်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်..။ သက်လွင်က နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးသည်..။ မမမြိုင်မှာ အိမ်ထောင်ကျတာ ၆ နှစ်လောက် ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သော်လည်း ကလေးမရသေးသောကြောင့်အလှအပတွေက မယိုယွင်းသေးပါ..။မပျော့မမာ တင်းတင်းအိအိ နို့ကြီးနှစ်မွှာက သက်လွင်အဖို့ ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်..။နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်လို့အားရတော့ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ ဖက်ပြီး လှဲချလိုက်သည်..။

ထို့နောက် သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ဆွဲထောင်လိုက်မည်ဟု ကြံပြီးတော့မှ သူမရဲ့ထမီကို အရင် ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။ မမမြိုင်က မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားသည်..။ ပြီးတော့မှ သက်လွင် မမမြိုင်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲထောင်ပြီးကားလိုက်သည်..။ စောက်မွှေးတွေကြားမှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုမှာ အတန်ငယ် ပြဲဟသွားပြီးစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက နီနီရဲရဲ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားသည်..။ 

သက်လွင် တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို မှောက်ချလိုက်ရာ မှ ပေါင်ကြားရှိစောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာ အပ်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းလိုက်သည်..။ဆပ်ပြာမွှေးနံ့လေးက သင်းနေသည်..။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်များယက်လိုက်အုံးမှာလား ဟူသောအတွေးနှင့် မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေမှာ တရွရွနှင့် ဖြစ်နေကြသည်..။ 

သက်လွင်၏ ပါးစပ်က စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးပေါ် ရောက်လာပြီး သူ့လျှာကို ထုတ်ကာစိုစွတ်နွေးထွေးသော လျှာဖျားကလေးက စောက်ဖုတ်အတွင်းသား နုနုထဲသို့ တိုးဝင်သွားသည်..။ မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသွေးအသားနှင့် အကြောမှန်သမျှ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ကြွတက်လာပြီးသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ အီစိမ့်သွားပါတော့သည်..။

ထူးခြားပြင်းထန်သော ကာမအရသာထူးကြီးကို ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာ ခံစားလိုက်ရ၏ ။မမမြိုင် အပျိုမဟုတ်ပါ..။ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိသည်..။ လီးနှင့် လျှာမှာ တစ်မျိုစီ ကောင်း၏ ။လီးက အဆက်မပြတ် အသွင်းအနှုတ် အပွတ်အထိုးကြောင့် ကောင်းသလို လျှာကလည်းစောက်ဖုတ်အတွင်းသာနုနုတွေကို နေရာလပ်မကျန်အောင် မွှေနှောက်ထိတွေ့ ပေးနိုင်စွမ်းသည်..။ 

သက်လွင်က လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းထားရင်းမှ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကိုလက်နှစ်ဖက်လက်မများနှင့် ကျကျနန ဖြဲလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ လျှာကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကိုတပတ်လည်အောင် ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာ ပွတ်ဆွဲပေးသည်..။

“ အီး...ဟီး..ရှီး.....ကျွတ် ကျွတ်.....အင်း...အမလေး.....လေး.....အား ..အ..ကျွတ် ကျွတ်ကျွတ်...အီး....  ”

မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ် ကော့ပျံနေသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွလျက် အထက်သို့ ပင့်ကာပင့်ကာကော့ကော့ပေးနေသည်..။စောက်စေ့ထိပ်လေးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်..။ မမမြိုင်၏ ရင်ထဲတွင် အတွင်းကလီစာတွေပွင့်ထွက်သွားလေမလားပင် အောက်မေ့ရသည်..။သက်လွင်က မမမြိုင်၏ စောက်စေ့လေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ဖိစုပ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်..။ စောစောကထက် အဆပေါင်းများစွာ ကောင်းလွန်းရကာ မမမြိုင်မှာ အကြောတွေ ဆောင့်ဆွဲခံလိုက်ရသလိုတစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်သွားရှာသည်..။ 

“ ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်........ဟီး ဟင်း....ဟင်း....အား...အ...အမလေး...ရှင်...အ..အား..ကောင်းလိုက်တာ...မောင်လေးရယ်....အမလေး လေး...  ”

မမမြိုင်တစ်ယောက် ပြီးလုပြီးခင် ဖြစ်နေပြီ...။ စောက်ရည်တွေကလည်း အဆမတန် စိုရွှဲနေသည်..။စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး အစွမ်းကုန် ဖောင်းတင်းပြဲအာလာသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်၏အညိုရောင်သန်းနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် အားစိုက်ကာ ဆွဲ ဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်သည်..။

“ အား အား...အင်း...အမလေး..ကောင်း...ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.....တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ်.ဒါမျိုး တစ်ခါမှ မခံဖူးဘူး....ဟူး..အား အား..ကျွတ် ကျွတ်...အမေ့....အင်း...  ”

မမမြိုင်တစ်ယောက် ရာဂဆိပ်တွေ တက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ကော့ပျံနေသည်...။စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်တိုင်းကျ ယက်စုပ်နေရာမှ သက်လွင်၏ လျှာက အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းချင်းရောက်ကာ ဖုတင်းစူပွနေသော ဖင်ပေါက်ဝအထိ ပွတ်ယက်ပေးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဆိမ့်ခနဲ ကျင်တက်သွားသည်..။ ထို့နောက် လျှာကို စုကျုံ့လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်..။ လျှာဖျားလေးဖြင့် အတွင်းသား နုနုလေးများကို တဆတ်ဆတ် ထိုးဆွကလိလိုက်သည်..။

“ အိုး...အင်း..အီး..အီး...ဟီး..အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်...ဟင်း...အင်း ..အမလေး...ရှီး..အီး..အား...အား...  ”

မမမြိုင်တစ်ယောက် ရင်အစုံ ကော့တက်သွားပြီး အလန့်တကြား ညည်းလိုက်ရှာသည်..။ သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်က သက်လွင်ရဲ့ ဆံပင်များကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကာ သက်လွင်မျက်နှာကိုသူမပေါင်ကြားတွင် ဖိကပ်ထားရင်း ပါးစပ်မှ ညီးသံတွေ တရစပ် ထွက်နေသည်..။မမမြိုင်သည် တဏှာရာဂ အလွန်ကြီးမား၏ ..။ မျက်နှာကြောတင်းတင်းနှင့်ခပ်တည်တည်နေလေ့ရှိသော်လည်း အကြောကို ထိမိလိုက်လျင်တော့ ရ၏..။ သည်လိုမိန်းမမျိုးက ပိပိရိရိ ၊ပီပီပြင်ပြင် ကိုင်ဖို့လိုသည်..။ မထိတထိသွားမစလေနှင့်..။ ပါးနှစ်ဖက် ကွဲသွားအောင်ဆော်ထည့်တတ်သည်..။ 

ရမက်ရော အမျက်ပါ အားကြီးဇောထန်သော မိန်းမ အမျိုးအစားထဲကဖြစ်သည်..။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနှင့် သွေးသားတွေ တိုးပွားကာ ဖုထစ်ကျစ်လျစ်သန်မာတတ်ကြသည်..။ သည်လိုမိန်းမမျိုးကို အခုလို နူးရွလာအောင် နှူးဆွပြီးမှ ကိုင်လို့ရသည်..။ သူမကစလျင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့..။ အလိုးသန် လီးကြီးရုံနှင့် မရ..။ ခပ်ကြာကြာလေး စိမ်လိုးပေးနိုင်မှတော်ကာကျပြီး အားရကျေနပ် လိုအင်ပြည့်ဝ တတ်ကြသည်..။ 

သည်လိုသာ လိုးပေးနိုင်လို့ကတော့ သေချာပေါက် အစွဲကြီး စွဲသွားပြီး ဒီလီးမှ ဒီလီးဖြစ်သွားတတ်သည်..။ ယခုလည်း ကြည့်ပါ..။ တဏှာရာဂ အားကြီးလှသောမိန်းမဖြစ်သော်လည်း စောက်ဖုတ်ကို အခုမှအယက်ခံဖူးသည်..။ ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း..။ ဟော...စောက်ဖုတ်သာမက ဖင်ဝကိုပါယက်ဆွပေးလိုက်တော့ အကောင်းကြီး ကောင်းနေရပြန်သည်..။ သက်လွင်က လျှာကို စုပြီး ဆန့်ထုတ်ကာစအိုဝ အပေါက်ထဲထိ ထိုးသွင်းကာ အပီအပြင် ကလိပေးသည်..။

မမမြိုင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့...။ ခေါင်းကို ဘယ်ညာခါရမ်းပြီး လူးလှိမ့်နေရသည်..။ ဟင့်ခနဲဟင့်ခနဲ အသံတွေထွက်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည်..။ မိန်းမအကြော နောကျေသော သက်လွင်က မမမြိုင်တစ်ယောက် မကြာခင် ပြီးတော့မည် ဆိုတာကို သိလိုက်သည်..။ တက်လိုးမှ ဖြစ်တော့မည်ဆိုတာကိုတွေးပြီး မျက်နှာကို ခွာလိုက်သည်..။ 

မမမြိုင်၏ ခြေသလုံးသားနှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုန်းပေါ်သို့ ချိတ်တင်လိုက်သည်..။ ခါးက အပေါ်သို့မြောက်ကြွသွား၏ ။ မွေ့ယာနှင့် လွတ်သွားသော ခါးအောက်ကို ခေါင်အုံးတစ်လုံး ထိုးခုသွင်းလိုက်သည်..။ ခြေသလုံး နှစ်ဖက်ကို ပြန်ချပြီး မမမြိုင် ပေါင်တန်တွေကြားတွင် ဒူးထောက်လိုက်သည်..။ မမမြိုင်၏ဒူးနှစ်ဖက်မှာ ထောင်နေပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေက ဘေးသို့ ကားထွက်နေသည်..။ 

နေသားတကျဖြစ်သွားသောအခါ သက်လွင်က အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့်အသာဆကိုင်ကာ ပြဲဟနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအတွင်းသို့ တစ်ရစ်ချင် တစ်ထစ်ချင်းဖိသွင်းလိုက်သည်..။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်ဖို့ လက်နှစ်ဆစ်ခန့်အလိုတွင်တော့ မမမြိုင်၏ နို့အုံ နှစ်လုံးကိုလှမ်းဆွဲပြီး တရှိန်ထိုး အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွပ်........  ”

“ အင့်...အမေ့...အား ဟာ...ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်....အား....  ”

သက်လွင်၏ လီးက သူမယောကျ်ားလီးထက် အရှည်ရော လုံးပတ်ရော ပိုကြီးပြီး မာကျောမှုကလည်းသူမလင်လီးနဲ့ ဘာမျှ မဆိုင်...။ သံချောင်းကြီးအလား..မာကျောလှသည်ကို မမမြိုင်တစ်ယောက်စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်လာသည်နှင့် ခံစားနှိုင်းယှဉ်မိသည်..။

လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆောင့်ဝင်လာရာ မမမြိုင်တစ်ကိုယ်လုံးမြောက်တက်သွားမတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း ကျင်တက်သွားသည်..။မမမြိုင်က သက်လွင်ကို တင်းကြပ်နေအောင် တွယ်ဖက်ထားရင်း မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ကာ တင်းခံသည်..။ထို့နောက် သက်လွင်က အရပ်အနားမရှိ ဒလစပ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်..။ 

“ ဖွတ်…ဖွတ်..ပလွတ်…..ဗျစ်…ပလွတ်….  ”

“ အီး….အင့်..အင့်..အင့်…………..အီး……..  ”

အချက်ပေါင်းများလာပြီး သုံးမိနစ်ခန့် ကြာသောအချိန်တွင်တော့ မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောတွေကုတ်ကွေးတက်သွားပြီး သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။မမမြိုင် ပြီးသွားသည်ကို သက်လွင် သိလိုက်သည်..။ သူက မပြီးသေး…၊ အရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့်ဆက်ဆောင့်နေဆဲ….ဖြစ်သည်..။ 

သက်လွင်၏ အားမာန်အပြည့်ပါသော ဆောင့်ချက်တွေက မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးကို သွက်သွက်ခါလှုပ်ရမ်းစေသည်…။ သုတ်ရည်တွေ တပွက်ပွက်နှင့် ထွက်နေစဉ် အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးခံနေရသည့်အတွက် မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲ မြောက်တက်သွားမလားအောက်မေ့ရအောင် ကောင်းလွန်းနေရသည်..။

ကာမအရသာထူးကြီးက သူမရဲ့ ကိုယ်အနှံ့ လွှမ်းခြုံထားသည်..။ သက်လွင်အဖို့ ပြီးလိုက်လျင် ရသည်..။သို့သော် မပြီးသေးပဲ ဆက်ထိန်းထားသည် ။ မမမြိုင်လို ရမက်ထန် မာနကြီးသော မိန်းမမျိုးကို စွဲသွားအောင်လိုးချင်သဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းချုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်..။ သက်လွင်က ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ ရှုံ့ပြီး အသားကုန် ဆောင့်သည်..။ သွက်လိုက်ကြမ်းလိုက် သည်မှာမပြောပါနှင့်တော့….။ တခြားမိန်းမသာဆိုလျင် ပျော့ခွေ မေ့မျောသွားလောက်၏…။ ရာဂရမက်လည်းကြီးသွေးသားတွေလည်း ဆူဖြိုးသော မမမြိုင်ရဲ့ ကာမစိတ်လိုအင်တွေက တရိပ်ရိပ် တက်ကြွလာပြန်သည်..။

သက်လွင်၏ ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူမ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ ကော့ပြီး ခံသည်..။ လီးကြီးကိုညှစ်ပေးသည်..။ စကောဝိုင်းသဏ္ဍာန် ဝိုက်ပြီးတော့လည်း ခံသည်..သူတို့နှစ်ယောက်မှာ အားချင်ပြိုင် မာန်ချင်ယှဉ်ပြီး သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အကြိတ်အနယ် လိုးပွဲဆင်နွှဲနေကြသည်..။

သက်လွင်၏ လက်နှစ်ဖက်က မမမြိုင်၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်သည်..။ သူမျက်နှာကိနို့အုံကြီးပေါ်မှောက်ချပြီး ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းရှုံ့သည်..။ နို့သီးခေါင်း တောင့်တောင့်လေးတွေကို ပါးစပ်ဖြင့်စုတ်ဆွဲသည်..။ ထိုသို့လုပ်နေစဉ်အတွင်းမှာလည်း လိုးဆောင့်မှုက မပျက်ပေ…။ မမမြိုင်တစ်ယောက်တဟီးဟီး တအင်းအင်းဖြင့် ညီးညူကာ စောစောကထက် ရမက်ဇောအဟုန် ပြင်းစွာ ကော့ ကော့ပြီးအသားကုန်ခံပါတော့သည်..။

“ ဖွတ်..ဖွတ်…ပလွတ်…ဗျစ်….ဖွတ်…ဖု…ဗျစ်…..အား..အီး ကျွတ် ကျွတ် အင့်….အင့်..အီး…ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်…….အီး….ဟင့်ဟင့်….  ”

သက်လွင်က နို့သီးခေါင်းကို သွားဖြင့် တဆတ်ဆတ်ကိုက်ရင်း ဆောင့်သည်..။ မမမြိုင်တစ်ယောက်အသက်ရှူသံတွေ တရှူးရှူးနှင့် မြန်ဆန်လာသည်..။ နောက်ထပ် သုံးမိနစ်ခန်းဆက်ဆောင့်ပြီးသောအခါတွင်တော့ သက်လွင်၏ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး ကျင်ဆိမ့်ယားတက်လာသည်…။သည့်ထက်ပိုပြီး မထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့ပေ..။ မမမြိုင်ပုခုံးကို တအားဆုပ်ဆွဲကာ အားသွန်ပြီး လိုးလိုက်ရင်းသုတ်ရေတွေကို ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်..။

တပြိုင်တည်းမှာပင် မမမြိုင်မှာလည်း ကိုယ်လုံးကြီး ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သုတ်ရေတွေပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။

......................................................................................................

သည်နေ့ သက်လွင် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့သည်..။ အိမ်ကို ရောက်တော့ ညနေ ၄ နာရီသာရှိသေးသည်..။ ရေမိုးချိုးပြီး မမမြိုင် ခူးခပ်ကျွေးသော ထမင်းကို စားသည်.။ အိမ်မှာက အဖိုးလေးက ရှိနေသဖြင့် မမမြိုင်က သက်လွင်နှင့် ထမင်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မစားပေ..။သက်လွင် ထမင်းစားပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ မမမြိုင်ကို မတွေ့ရပေ ။ ထိုအချိန်မှာပင် ခြံထဲမှနေပြီးအိမ်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသော အဖိုးလေးကို သက်လွင် တွေ့လိုက်ရသည်..။ 

“ အဖိုးလေး ...ထမင်းစားပြီးပြီလား….  ”

“ အေးကွ…စားပြီးပြီ…ညနေ ၆ နာရီထိုးတော့မယ် ..ငါ တရားထိုင်တော့မှာ…  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ..အဖိုးလေး….  ”

မမမြိုင်ကို အိမ်ထဲမှာ မတွေ့ရလို့ သက်လွင် စဉ်းစားသည်..။ ခြံထဲမှာများ ရှိနေမလားဟု တွေးရင်း သက်လွင်ခြံထဲ ဆင်းလာခဲ့သည်..။ ခြံက အတော်လေး ကျယ်သည်..။ သရက်ပင် ၊ မန်ကျည်းပင် ၊ မာလကာပင်များနှင့် အုံ့ဆိုင်းနေပြီးနေဝင်ဖြိုးဖျလည်း ဖြစ်နေတော့ ခြံထဲတွင် အနည်းငယ် မှောင်နေသည်..။ ခြံထဲရှိ နောက်မှီ သစ်သားခုံရှည်လေးပေါ်တွင် မမမြိုင်တစ်ယောက် ပက်လက်လေး လှဲနေကြောင်းတွေ့မြင်လိုက်ရသည်..။ မနေ့က တစ်နေ့လုံး လိုးကြပြီး ညနေစောင်းတော့ မမမြိုင်တစ်ယောက် လှုပ်ပင်မလှုပ်ချင်တော့…။ ဒါကြောင့် ရေချိုးထမင်းစားပြီးတော့ စောစောပဲ ဝင်အိပ်ပစ်လိုက်သည်..။ သက်လွင်လည်း မမမြိုင်နည်းတူ ပင်ဖြစ်သည်..။ 

ညနေစောင်းတော့ အဖိုးလေးကလည်း အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာသည်..။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးလည်းပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေကြပြီး မလှုပ်နိုင်တော့သဖြင့် ညက ထပ်ပြီး မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြ…။မနက်မိုးလင်းတော့ သက်လွင်က အလုပ်ဆင်းသွားပြီး မမမြိုင်က အိမ်မှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့ကာ တစ်ကိုယ်တည်းဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ရသည်..။ သက်လွင်ပြန်ရောက်လာပြီး သူ့ကို မြင်ရတော့သူမစိတ်တွေက ပိုပြီးထလာသည်..။ 

သက်လွင်ကို ထမင်းဟင်း ခူးခပ်ပေးပြီးသည်နှင့် မမမြိုင်တစ်ယောက် ခြံထဲသို့ ဆင်းလာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်..။ အိမ်ပေါ်မှာ သူမကို မတွေ့ရလျင် သက်လွင် ခြံထဲသို့ ဆင်းလိုက်လာမည်ကို မမမြိုင်ကသိပြီးသားဖြစ်သည်..။ ယခုလည်း ခုံတန်းရှည်လေးပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ပြီး လှဲနေရင်း မနေ့က အကြောင်းတွေကိုစမြုံ့ပြန်တွေးတောကာ စိတ်တွေ ဆာလောင်နေခဲ့ရသည်..။

“ အဟမ်း….အဟမ်း……  ”

သက်လွင်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှနေပြီး ရပ်ကာ ချောင်းဟန့်သံပေးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် သက်လွင်၏ချောင်းဟန့်သံကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့် ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး ပထမ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်..။ နောက်ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာပြီး ရမက်သွေးအရှိန်က တရိပ်ရိပ် တက်လာရတော့သည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ရှိနေရာ ခုံတန်းရှည်လေးဘေး ရောက်လာပြီး ငုံ့ကာ မမမြိုင်တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးကြည့်သည်..။ ပြီးလျင် သက်လွင်က မမမြိုင်ပက်လက်အိပ်နေသော ခုံပေါ်သို့ သူမ၏ခါးလောက်နေရာမှ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်..။

သက်လွင်က သူမကို ငုံ့ကြည့်စဉ်ကတည်းက မမမြိုင်မ သက်လွင်ကို အရောင်တလက်လက်ထွက်နေသောမျက်လုံးများဖြင့် ပြန်ကြည့်နေသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ပွေ့ထူလိုက်ပြီး ရင်ချင်အပ်ကာ ဖက်လိုက်သည်..။ပြီးတော့ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလွှာကို အငမ်းမရပင် စုပ်ယူလိုက်သည်..။ မမမြိုင်ကလည်း အားကျမခံ သက်လွင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်လည် စုပ်ယူကာ မက်မပြေနိုင်အောင် တုန့်ပြန်နမ်းနေသည်..။

နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း လျှာချင်းလူးကာ ကလိကြပြန်သည်..။ တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး လျှာချင်းပွတ်ဆွဲကလိကာနမ်းစုပ်နေကြသည်မှာ အတော်လေးကြာသည်..။ မမမြိုင်၏ ခါးမှာ သိသိသာသာ ကော့တက်နေပြီးရင်သားအစုံက မောက်မို့လို့နေသည်..။ သူမလက်နှစ်ဖက်က သက်လွင်ကို တင်းကြပ်နေအောင်ပြန်ဖက်ထားကာ သက်လွင်၏ ရမက်ထန်သော အနမ်းအစုပ်တို့ကို ပြင်းပြနှစ်ခြိုက်စွာပင် ခံယူနေသည်..။ 

“ ကဲ…မမမြိုင် …ကျနော်တော့ မနေနိုင်တော့ဘူး….လုပ်ကြရအောင်နော်….  ”

သက်လွင်က မမမြိုင် နှုတ်ခမ်းသားအစုံကို လွှတ်ပေးရင်း ပြောလိုက်သည်..။ 

“ အင်း…..  ”

မမမြိုင်၏ အသံမှာ လေးလေးပင်ပင်ကြီးဖြစ်ကာ မောဟိုက်နေသလိုပင်….။ သက်လွင်က ခြေဆင်းလျက်အနေအထားဖြစ်နေသော မမမြိုင်၏ ထမီတွင်းသို့ လက်လျှိုသွင်းကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှိုက်လိုက်သည်..။မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းတင်းပြဲဟ နေပြီး ကြွရွခုံးထနေသည်ကို သိလိုက်ရသည် ။စောက်ရည်တွေကလည်း ရွှဲနစ်နေပြီ…။မျက်နှာထားတည်တည်နေတတ်သော်လည်း မမမြိုင်တစ်ယောက်ဟာ အလွန်တဏှာရာဂကြီးမားပြီးရမက်သွေးသား သောင်းကြမ်းဆူပွက်လွယ်သူဖြစ်ကြောင်း သက်လွင်က သိထားသည်..။ 

“ ကဲ…မမမြိုင် ..အားရပါးရ လိုးရအောင် …ရှေ့ ကုန်းလိုက်နော်….  ”

နှစ်ယောက်သားထိုင်ခုံလေးပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ခုံရှည် ခြေရင်းရှိတန်းပေါ်တွင် လက်ထောက်စေပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းသည်..။မမမြိုင်က သက်လွင်အလိုကျ ဖင်ကုန်းပေးသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်နောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ထမီကို ကျောလည်အထိ ရောက်အောင်မတင်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် သူ၏ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်..။

ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်နှင့် တရမ်းရမ်း မာန်ဖီနေသော လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးက မမမြိုင်၏ဖင်ကြားတဝိုက်နှင့် တင်ဆုံသားတဝိုက်ကို တို့ထိကာ မထိတထိဖြင့် ကလိနေသည်..။ သက်လွင်၏ လီးဒစ်ကြီးက အများနှင့် မတူပဲ မှိုပွင့်ကြီးလို ကားနေသည်..။ ဒစ်သားနုနုတွေမှာရမက်သွေးကြောင့် ဖောင်းတင်းပြဲကားနေသည်..။ လီးထိပ်ဖျားအဝတွင် အရည်ကြည်လေးတွေကစိမ့်ထွက်နေသည်..။

သက်လွင်က တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် ထိန်းကိုင်ပြီး မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်အဝ တေ့၍လီးဒစ်ခေါင်းဝင်ရုံသာ ဖိသွင်းလိုက်ပြီး ဝေ့ဝိုက်ကာ မွှေနှောက်လိုက်သည်..။

“ ပြစ်….ပြစ်…အ..အင်း….အို အို..အင်း…..ဘယ် လို….လုပ် ..လုပ်..နေတာလဲ…အင်း…  ”

ဖွေးဥနေသော မမမြိုင်၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ မြောက်ကြွမြောက်ကြွ ဖြစ်သွားရသည်..။ ထို့နောက် သက်လွင်ကရွကြွဖောင်းအစ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တဖြေးဖြေး ဖိဖိသွင်းသည်..။

“ ဗြစ်..ဗြစ်..ပလွတ်….ဗြစ် ဗြစ်….ပလွတ်…….ဖွတ်…  ”

“ အီး….အင်း အင့်…ကျွတ် ကျွတ်….အီး..အ..အမေ့…  ”

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင်လာစဉ် မမမြိုင်၏ ဖွေးအိနေသော ဖင်ဆုံသား ထွားထွားကြီးတွေမှာတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး ခါးပါ မြောက်ကြွတက်လာသည်..။လီးကြီး၏ အတွေ့က သူမကို အရသာထူးသွားစေသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်..။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးလည်း တင်းကြပ်ညှပ်သပ်နေသည်..။သက်လွင်က လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိသွင်းထားပြီး ခေတ္တ ငြိမ်နေလိုက်ကာ တင်ဆုံအိအိထွားထွားကြီးကိုပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးသည်..။

မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ယားကြွတက်လာပြီး မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရသည်..။စောက်ဖုတ်အတွင်းသာ နုနုတွေက တလှုပ်လှုပ်တရွရွ ဖြစ်လာကာ လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေသည်..။ သူမ၏ဖင်ဆုံကြီးကို ရှေ့သို့ ကြုံ့လိုက်ပြီးနောက်ပြန်တွန်း၍ ဆောင့်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်..။မမမြိုင်တစ်ယောက် ရမက်စိတ်တွေ ထကြွ၍ အတော်လေးကို ဆောင့်လိုးတာ ခံချင်နေပြီ ဖြစ်သည်..။သက်လွင်က စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးသွင်းကာ ဖိကပ်၍ ငြိမ်ထားသော သူ့လီးကြီးကိုတဝက်ကျော်ကျော်လောက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်မသွင်းတော့ပဲ လီးတဝက်လောက်နှင့်သာမှန်မှန် ခပ်မြန်မြန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်ကာ ညှောင့်ပေးသည်..။

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ဖွတ် ဖွတ်…ပလွတ်…..ပြွတ်…ဖွတ်…..  ”

“ အား အား…..အီ….အ.......အီး…ဟီး….  ”

အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ သံချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကြောတောင့်တင်းသော လီးချောင်းကြီးမှာစောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို မကြာခဏ ပွတ်ထိုးထိတိုက်သွားသည့်အတွက် မမမြိုင်တစ်ယောက်အရသာအလွန်ထူးကာ သူမစောက်ပတ်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ညှစ်၍ နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပြီး ကော့ကာ ကော့ကာခံနေသည်မှာ အားရပါးရ ရှိလှသည်..။

“ ဗြစ် ဗြစ်….ဒုတ်..ဒုတ်….ပလွတ်……..  ”

“ အီး….အင်း..အမလေး…..အီး…အား…  ”

မမမြိုင်မှာ စောက်ရည်တွေ အဖုတ်ထဲတွင် စိုရွှဲရုံမျှမက အောက်သို့ပင် တောက်တောက် ကျနေသည်..။သက်လွင်က သူ့လီးကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးတော့သည်..။

“ ဘွတ်…ဘွတ်…..ဗြစ်…ဘွတ်….ဒုတ်….ဘွတ်….``

“ အ….အ……အမေ့…..အား….အား..  ”

ဆောင့်ချက်တွေက အားပါလှပြီး လီးထိပ်က သားအိမ်ဝကို ဝင်ဝင်ဆောင့်သည်..။မမမြိုင်တစ်ယောက် မီးပွင့်မတတ် နာကောင်း အီဆိမ့်သော ကာမအရသာကြီးကို အပြည့်အဝ ခံစားလျက်သက်လွင်၏ အားမာန်အပြည့်ပါသော ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူမ၏ ထွားဝင့်ကားစွင့်လှသော ဖင်ဆုံကြီးကိုနောက်သို့ ပစ်ကာပစ်ကာ အချက်ကျကျ အလိုးခံသည်..။ 

မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ကျင်ဆိမ့်၍ ယားတက်လာသည်..။ စောက်ရေတွေထွက်ချင်နေပြီ..။မကြာမီမှာပင် ခုံရှည် ခြေရင်းတန်းကို တင်းနေအောင် ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလျက် စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်..။

မမမြိုင်မှာ ရင်ထဲ ဟိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခုံရှည်ပေါ် ပစ်ကျမသွားအောင် မနဲသတိထားလျက် အသာအယာမှောက်ချလိုက်ရသည်..။ သက်လွင်ကမူ မပြီးသေး..။ အားရပါးရ ဆက်၍ ဆောင့်နေဆဲ ဖြစ်လေသည်..။

“ ဖွတ် ဖွတ်….စွပ်…စွပ်…ဗြစ်..ဗြစ်….ပလွတ်…စွပ်…ဖွတ်….  ”

မမမြိုင် ပြီးသွားပြီဆိုသည်ကို သိသော်လည်း သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အပီအပြင်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသားကုန် ကျုးံ ကျုံးပြီး ဆောင့်ပါလေတော့သည်..။ ဆောင့်ချက်တွေက မီးပွင့်တော့မတတ်ပြင်းထန်လှသည်..။

“ ဗြစ် ဒုတ် ဒုတ်….ပလွတ်…ဒုတ်….ဒုတ်…..ဖွတ်…..အား ရှီး….အ..အ….အင်း……အားပါး……ပါး….  ”

မမမြိုင်တစ်ယောက် တစ်ချီပြီးသွားပြီဖြစ်၍ ဇိမ်ခံမှိန်းနေရာမှ သက်လွင်၏ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန်ပြင်းထန်လွန်းလာသည့် အတွက် မမမြိုင်ရဲ့ သွေးသားတွေ ကြွတက်လာရပြန်သည်..။စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးမှာလည်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်တိုင်း လီးချောင်းကြီးနှင့်တောက်လျှောက်ပွတ် ပွတ်ဆွဲသွားသည်..။ ဒီလိုဖြစ်အောင်လည်း သက်လွင်က သူ့ဖင်ကို မြှောက်မြှောက်ပြီးတမင်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်..။

“ ပလွတ်….ပြစ်…စွပ်….စွပ်….ဖွတ်..ပလွတ်…..အ…အ…အင့်…အင်း….ရှီး…….အင့်….အီး…ဟီး….  ”

လီးချောင်းကြီးက စောက်စေ့ကို တလစပ် ပွတ်တိုက်နေသော အတွေ့ မမမြိုင်၏ ကာမဇောအရှိန်ကိုတရိပ်ရိပ် တက်လာစေသည်…။ခုံစောင်းပေါ် မှောက်ကျသွားသော မမမြိုင်၏ ဖင်ကြီးက ခဏအတွင်း ကြွ၍ ခုံးထလာသည်..။ နောက်မှလိုးနေသော သက်လွင်က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် စိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီး ဖင်ကြီးကိုစောစောတုန်းကလို ကုန်းထားလိုက်ပြီး ခါးကိုခွက်ကာ လက်နှစ်ဖက်က ခုံတန်းကို ဆုပ်ကိုင်လျက်အံကြိတ်ကာ တင်းခံသည်..။

စောစောက တစ်ချီပြီးသွားစက စောက်ခေါင်းထဲတွင် ကျိန်းနေခဲ့ပြီး သက်လွင်က ဆက်ပြီးလိုးနေတော့နာသွားလိုက် အောင့်သွားလိုက်ဖြင့် ဝေဒနာမျိုးစုံကို ရောပြွန်းခံစားနေရသည်..။ သက်လွင်မပြီးသေးပါလားဆိုသော အသိဖြင့် အသာမှိန်း၍ ခံနေရင်း သက်လွင်က ဆက်တိုက်ကြီးဆောင့်လိုးနေသလို လီးကြီးကလည်း စောက်စေ့ကို ဆောင့်ချက်တိုင်း ထိနေလေတော့ မမမြိုင် စိတ်တွေခဏချင်း ပြန်လည် ထကြွလာသည် သာမက သက်လွင်ပြီးချိန်တွင် သူမပါ တစ်ခါလိုက်၍ ပြီးချင်စိတ်ကလွှမ်းမိုးလာရလေသည်..

“ ဗြစ်….ဒုတ်..စွပ် စွပ်….ပလွတ်…..ဖွတ်…အီး..အ…အား…အင်း….အား…အား..အိ…  ”

မမမြိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင်တော့ တစ်ချီပြီးသွားသဖြင့် ထွက်နေသော စောက်ရည်တွေနှင့် နောက်ထပ်စိတ်ပြန်ထလာသဖြင့် ပြန်ထွက်လာသောစောက်ရည်ကြည်များက ရောနှောလျက် ရွှဲ ရွှဲစိုနေကြသည်..။သက်လွင်က ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မမမြိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ လှုပ်လှုပ်သွားရပြီးစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတို့မှာလည်း ခွက်ဝင်သွားလိုက် လန်ထွက်လာလိုက် ဖြစ်ဖြစ်သွားချိန်တွင်စောက်ခေါင်းထဲတွင် အရမ်းကြီး များပြားနေသော စောက်ရည်တို့က အပြင်သို့တိုင် တပွက်ပွက်ထွက်ကာကျလာရလေသည်.။ 

“ ပလွတ်…ပြစ်..ပလွတ်….ဖွတ်……စွပ်….အင်း….အင်း…..မောင်…မောင်လေး……မမ.နို့တွေကို …ဆွဲပေး….အုန်း….အင်း…အင်း…ပလွတ်…ဗြစ် ဗြစ်..ဒုတ်….  ”

သက်လွင်က မမမြိုင်ပြောသည့်အတိုင်း သူမခါးကို ကိုင်ထားသော သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ခါးမှာဖယ်၍မမမြိုင်ရဲ့ ကုန်းထားတဲ့ ကိုယ်အောက်ကို လက်လျှိုသွင်းကာ အောက်ဖက်သို့ တွဲလောင်းဖြစ်နေသောနို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲကိုင်လိုက်သည်..။ သက်လွင် တစ်ခါ ပြုံးလိုက်မိပြန်သည်..။

မမမြိုင်၏ ရင်စေ့အင်္ကျီက ဘယ်အချိန်က ကျယ်သီးတွေ သူမဖာသာ ဖြုတ်ပေးထားသည် မသိကျယ်သီးအားလုံးပြုတ်၍ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟနေသည်..။ ထိုမျှပင် မက မမမြိုင်မှာ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတုန်းထဲက ခံဖို့ရည်ရွယ်ကာ ခြံထဲဆင်းလာခဲ့သလား မသိ အောက်မှ ဘရာစီယာကဝတ်မထားတာ သိလိုက်ရသည်..။ဒီတော့ သူမ၏ ကိုယ်အောက်သို့ လက်လျှိုသွင်းလိုက်သော သက်လွင်မှာ နို့နှစ်လုံးကို အတိုင်းသားဆုပ်ကိုင်မိလိုက်ရသည်..။

“ ပလွတ်…ဖွပ်…ပလွတ်…ပြစ်….စွပ်…စွပ်….ဆွဲ…ဆွဲ…ညှစ်.ညှစ်ပြီးလိုးစမ်းပါ….မောင်ရယ်…..ဟင်းဟင်း..ကောင်းလိုက်တာ…မောင်ရယ်… ဟင်း…ဟင်း….  ”

သက်လွင်ကလည်း သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်ရုံမျှမက နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုကိုလည်းဖိပွတ်ညှစ်ပေးသည်..။ခဏအတွင်းမှာပဲ..မမမြိုင် ခေါင်းထောင်ထလာပြီးနောက်သို့ အားရပါးရ ပစ် ပစ်ခံလာသည်..။ မမမြိုင်ပြီးတော့မည်ကို သက်လွင် သတိထားမိလိုက်သည်..

“ ဗြစ် စွပ်…ဗြစ်..ဒုတ်…ပလွတ်….ဖွတ်…မမ….ကျနော်ပြီးတော့မယ်……ဗြစ်….ဒုတ်…. စွပ်…..ဖွတ်…..လုပ်..လုပ်…မမလည်း….ပြီးတော့မယ်…မောင်…..ဆောင့်…တအားကြီးဆောင့်ချလိုက်…..အား…အီး…..အစ်…အစ်…အား…..ပြီး….ပြီးပြီ မောင်ရဲ့…..အား…အ…အ….  ”

နောက်မှနေ၍ သက်လွင် ငုံ့ကာ မမမြိုင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး လီးကိုတဆုံးထိုးဖိကပ်ကာ သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာ မမမြိုင်လည်း….ဖင်ကြီး လှုပ်ရမ်းကာတဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး …ရှေ့သို့ ခွေခွေလေး….လဲကျသွားရပါတော့သည်…။

မှတ်ချက် ။       ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။

တစ်ချက်ထဲနဲ့ တသက်စွဲပြီ ရှင့် (စ/ဆုံး)

တစ်ချက်ထဲနဲ့ တသက်စွဲပြီ ရှင့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အာသာပြေ (မန်း)

ကျော်ဌေးနှင့် သီတာတို့ လင်မယားမှာ အရင်ကလို တကျက်ကျက် စကားများရန်ဖြစ်ရုံပင်မကတော့။ သတ်ပုတ်ရိုက်နှက်သည်အထိ ဖြစ်လာသည်။ သားသမီးမရှိတော့ တယောက်နှင့် တယောက် သိပ်ပြီး သံယောဇဉ်ထားကြပုံမရပေ။

သူတို့လင်မယား အိမ်ထောင်ကျတာ သုံးနှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ တနှစ်လောက်ပဲ သောကကင်းကင်းဖြင့် နေခဲ့ရသည်။ တနှစ်ကျော်တော့ ကျော်ဌေးက ဗွေဖောက်လာသည်။ ကျော်ဌေးအကြောင်းတွေကို သီတာ မကြားချင်လဲ ကြားရသည်။ မသိချင်ပဲ သိရသည်။ ကျော်ဌေး အပျော်အပါးလိုက်စားသည်တဲ့။

ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး သီတာက ဖြောင်းဖျပြောဆိုတော့ သူကရန်လုပ်သည်။ အိမ်ပြန်လာတိုင်းလည်း မူးမူးလာတတ်သည်။ လုပ်သည့်အလုပ်က လိုင်းကား ဒရိုင်ဘာ။ ဝင်ငွေကောင်းတော့ ကျော်ဌေး ပျက်တော့သည်။ဇနီးမယား သီတာကိုလည်း ကြင်ကြင်နာနာ မရှိသည့် အပြင် ဘာမဟုတ်သည့် ကိစ္စလေးနှင့် ရိုးမယ်ဖွဲ့ ရိုက်လားပုတ်လားလုပ်လာသည်။

သူတို့လင်မယားကို ဘယ်သူကမှ ပေးစားခဲ့တာမဟုတ်။ သူတို့ချင်း ချစ်ကြိုက်၍ ညားခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။ တနှစ်လောက်ပဲ အိမ်ထောင်ရေးသုခကို ခံစားရပြီး နောက်ပိုင်း စိတ်ညစ်စရာ၊ သောကရောက်စရာတွေနှင့် ကြုံတွေ့နေရသည်သာမက အသားနာအောင်ပါ ရိုက်နှက်လာတော့ သူမ ကျော်ဌေးကို စိတ်နာလာသည်။

သူမ အနေဖြင့် မယားဝတ္တရားကျေပွန်စွာ သစ္စာရှိရှိ ပေါင်းသင်းလာပေမယ့် ကျော်ဌေးက နှိပ်စက်လာတော့ သီတာမှာ မခံနိုင်တော့သည့်အဆုံး အထုပ်ပိုက်၍ အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလာခဲ့သည်။အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလာသည်ဆိုရာမှာလည်း တခြားမိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတွေ အိမ်၊ ကိုယ့်ဖက်က ဆွေမျိုးတွေ အိမ်မှာသွားနေလျှင် ရိုးမယ်ဖွဲ့၍ အပြစ်တင် သမုတ်ကာ ကျော်ဌေးက သူ့အပြစ်ကို ကိုယ့်အပြစ် လုပ်နိုင်သေးသည်။

ဒီတော့ သီတာမှာ ကျော်ဌေး၏ အစ်မဖြစ်သူ ညိုမီ၏ အိမ်သို့ ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ညိုမီမှာ လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲဘဲရှိပြီး နှစ်ယောက်စလုံးကအလုပ်နှင့်ဆိုတော့ သီတာ ခိုကိုး၍ရသည်။ ပြီးတော့ ယောင်းမအရင်းဖြစ်ရုံမက ညိုမီနှင့် သီတာတို့က လမ်းထဲတွင် ငယ်ငယ်ထဲက ကစားဖော်ကစားဖက်တွေဖြစ်သည်။

ထို့ပြင် ညိုမီက သူ့မောင် ကျော်ဌေးအကြောင်းကို ခရေစေ့တွင်းကျသိသည်။ ပြီးတော့ ငယ်သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်၊ ယောင်းမလည်းဖြစ်သူ သီတာ့ဘက်မှ အမြဲနာတတ်သူဖြစ်သည်။ အရင်ထဲက ကျော်ဌေးဆိုးလာလျှင် သီတာ့အား သူမ၏ အိမ်တွင်လာနေရန် ညိုမီက အမြဲခေါ်တတ်သည်။ အခုတော့ သီတာမှာ ညိုမီအိမ်သို့ တကယ်ရောက်လာရပြီဖြစ်သည်။

ကျော်ဌေးက သူ့အစ်မကိုတော့ ငယ်ကြောက်ဖြစ်သည်။ အခု သူ့ဘက်က မမှန်တော့ ညိုမီကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ သီတာအတွက်လည်း ညိုမီတို့အိမ်မှာ အလုံခြုံဆုံးဖြစ်လေသည်။

ထို့အပြင် ညိုမီယောက်ျား ကိုအေးကလည်း နာမည်နဲ့လိုက်အောင် အေးသူဖြစ်၏။ ရုံးတရုံးတွင် စာရေးလုပ်နေသည်။ ညိုမီက ဈေးထဲတွင် ကုန်ခြောက်ဆိုင်ရှိသည်။ သူတို့တွင် သားသမီးကလည်း မရှိလေတော့ သီတာသူတို့အိမ်ရောက်ပြီး ညိုမီမှာ ကူဖော်လောင်ဖက်ရကာ သူတို့အိမ်လေးမှာ စိုစိုပြေပြေလေးဖြစ်လာသည်။

အရင်ကဆိုလျှင် ညိုမီမှာ ညနေဈေးသိမ်း၍ ပြန်လာလျှင် ဟင်းချက်စရာပါတခါထဲ ဝယ်လာပြီး အိမ်ကျတော့ မောမောနှင့် မနားနိုင်။ ချက်ရပြုတ်ရသေးသည်။ ဒါမှ မနက် သူမဈေးထွက်လျှင် ထမင်းချိုင့် အသင့်ဖြစ်နိုင်လို လင်တော်မောင်အတွက်လည်း ထမင်းချိုင့်အသင့်ဖြစ်နိုင်မည်။

တပတ်တွင် ဥပုတ်ရက်တရက်ထဲသာ ဈေးပတ်၍ ထိုနေ့တွင်မှ ညိုမီမှာ လျှော်စရာဖွပ်စရာများကို စု၍ လျှော်ဖွပ်ရလေသည်။ အိမ်ရှင်းဖို့ကတော့ ဝေးရော။ ညိုမီမှာ ဖတ်ဖတ်ကိုမောလေသည်။အခု သီတာရောက်လာတော့မှ အဆင်ပြေသည်။ ညနေ ညိုမီပြန်လာလျှင် ဟင်းချက်စရာတွေ သူမကို ပေးလိုက်ရုံပင်။ သီတာ သူ့ဖာသာ ချက်သည်။ ညိုမီက ရေချိုးထမင်းစားပြီး နားရုံသာဖြစ်သည်။

ထို့ပြင် ညိုမီဈေးက ပြန်လာလို့ အိမ်ထဲဝင်လိုက်တာနှင့် ရှုပ်ပွနေသော အိမ်ထဲကိုကြည့်ပြီး အမောဆို့သွားရတတ်သည်။ အခုတော့ တအိမ်လုံး ရှင်းနေရုံသာမက ပစ္စည်းလေးတွေကလည်း သူ့နေရာနှင့်သူ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်နေကာ အိမ်လျှာထိုးခင်းလေးတွေမှာလည်း နင်းရက်စရာမရှိအောင် ပြောင်လက်၍နေသည်။ ညိုမီ သီတာ့ကို စိတ်ထဲမှ ကြိတ်ကျေးဇူးတင်နေမိရုံမက နှုတ်မှလည်း ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောမိသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် သီတာက ခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့်

 "မလိုပါဘူး ယောင်းမရာ" 

ဟုသာ ပြန်ပြောလေ့ရှိသည်။ဒီနေ့ ညိုမီအိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဖိနပ်ချွတ်မှ တန်းတွင် လျှော်ပြီးသား အဝတ်တွေ ပြန့်၍ နေသည်။

" သီတာရေ.. သီတာ.. "

" လာပြီ ယောင်းမရေ.. "

သီတာ မီးဖိုထဲမှ ပြေးထွက်လာသည်။ အနားရောက်တော့..

" ပေး.. ယောင်းမ.. "

ညိုမီ၏ လက်ထဲမှ ဟင်းချက်စရာများထည့်ထားသော ကျွတ်ကျွတ်အိတ်လေးကို လှမ်း၍ ယူသည်။

" ဒီအဝတ်တွေ ညည်း လျှော်ထားတာလား.. "

" အို.. ယောင်းမကလည်း အိမ်မှာ သီတာပဲရှိတာပဲဟာ.. "

" မလုပ်နဲ့ သီတာ.. မလုပ်နဲ့.. အဝတ်တွေကို ငါဈေးပိတ်တဲ့နေ့မှ လျှော်ပါ့မယ်အေ.. အဝတ်တွေတော့ မလျှော်ပါနဲ့ဟယ်.. တောင်းပန်ပါတယ်.. "

" အော်.. ယောင်းမကလည်း အကုန်လျှော်တာမှ မဟုတ်တာ.. နဲနဲပဲ ခွဲလျှော်တာပါဟာ.. ဈေးပိတ်ရက်ကျတော့ ယောင်းမသက်သာတာပေါ့.. "

ပြောလဲပြော သီတာမှာ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်လေးကိုဆွဲ၍ မီးဖိုထဲဝင်သွားလေသည်။ညိုမီကတော့ သီတာ၏ နောက်ကျောကို ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းတချချဖြင့် ကျန်ခဲ့လေသည်။တဖက်ခန်းဆီမှ တချွတ်ချွတ်နှင့် တီးတိုးစကားသံများကြားရသဖြင့် အိပ်မပျော်သေးသော သီတာက နံရံရှိ သံပေါက်ရာ အဟောင်းလေးမှတဆင့် ချောင်းကြည့်မိသည်။

အခန်းထဲတွင် ငါးတိုင်အား မီးလုံးလေးက လင်းလင်းချင်းချင်းဖြစ်နေသည်။ သူမတွေ့လိုက်ရသည်က...ညိုမီက ကုတင်ပေါ်တွင် လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကုန်းပေးထားသောကြောင့် နို့ကြီးနှစ်လုံးက တွဲလွဲ လှုပ်ရမ်းနေသည်။ 

ညိုမီ ဖင်ကြီးနောက်တွင် ဒူးထောက်လျှက် လက်နှစ်ဖက်က ခါးကိုစုံကိုင်ကာ လီးတန်တဝက်ဝင်နေသော စောက်ပတ်ထွားထွားကြီးကို ကိုအေးက စိုက်ကြည့်နေသည်။ လမွေးမဲမဲကြီးများက အုံကောင်းလှပြီး တုတ်ထွားလှသော ကိုအေးလီးကြီးကို သီတာတယောက် တအံ့တသြလေး စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။

" ဖြေးဖြေးလုပ်နော်.. မောင်.. "

သီတာနားတွေ ထူပူကုန်သည်။ သီတာ အိမ်ထောင်ရှင်တယောက်ဖြစ်သော်လည်း သည်လို တခြားမိန်းမနဲ့ ယောက်ျားတို့ လိုးသော မြင်ကွင်းမျိုး တခါမှ မမြင်ဖူးခဲ့။ကိုအေးက လီးကြီးကို နဲနဲပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ခပ်ဆတ်ဆတ်နှင့် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ ဗွက်ကနဲ မြည်သံနှင့်အတူ လီးချောင်းကြီးက လျှောကနဲ ဝင်သွားပြီး အရင်းထိ မြ ှုပ်၍သွားလေသည်။

" အား.. အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. "

ညိုမီက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် နောက်ပြန်ပွတ်ရင်း ညီးညူလိုက်သံမှာ နာလို့လား ကောင်းလို့လား သီတာ မဝေခွဲတတ်။အဆုံးထိဝင်နေသော လီးကြီးကို ပြန်မဆွဲထုတ်ပဲ သူမ၏ ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း ဖင်ကို စကောဝိုင်း ဝိုင်းသလို အထက်အောက်ဝဲယာယမ်းပေးသည်။ ထိုအခါ လီးကြီးက ညိုမီစောက်ခေါင်းထဲတွင် ပတ်လည်မွှေ့နေရော့မည်။

ထို့ပြင် လီးက ဖိကပ်ထားတော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားပတ်လည်ကိုရော စောက်ဖုတ်အုံကို ပွတ်တိုက်နေလေတော့ ညိုမီမှာ ဖင်ကြီးတွေ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာနေသည်။

" မောင်.. မောင်ရယ်.. အ.. ဟင်း.. "

ညိုမီက မပီမသလေးငြီးရင်း မျက်နှာလေးကို ဟိုဖက်ဒီဖက် စောင်းသွားသည်။ ကိုအေးက ညိုမီ၏ ခါးကျင်ကျင်လေးကို ပြောင်းကာ ဆုတ်ကိုင်ရင်း သူ၏ ပြောင်လက်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ညိုမီစောက်ပတ်ထဲသို့ ပက်ကျိသွားနှုန်းဖြင့် ဆွဲထုတ်လာနေသည်။

သီတာတယောက်ဘာမှ သတိမရဘဲ ဆက်လက်ချောင်းနေမိရာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေပြီး သန်မာတုတ်ခိုင်လှသည့် လီးကြီးကို မြင်လိုက်ပြီဆိုကတည်းက ကြက်သီးမွေးညှင်းများထကာ တဖျင်းဖျင်းခံစားလာရသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက်ကုန်သည်။

" အ.. အီး.. ဟင်း.. ဟင်း.. "

အသံလေးက တိုးတိုးလေးပဲ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သီတာ ကောင်းကောင်းကြားနေရသည်။ သီတာ၏ ခြေတွေ လက်တွေ အေးစက်လာသည်။ နှလုံးခုန်နှုန်းပါမြန်လာသည်မို့ ကိုယ်ပါရောပြီး အလိုလိုမောလာသည်။ နထင်စပ်မှာ ချွေးသီးလေးများ စို့လာကာ အာခေါင်တွေခြောက်လာပြီး တံထွေးလေးမျိုလိုက်ရသည်။

" ဗြွတ်.. ဘွတ်.. "

" အ. ရှီး.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. "

ချောင်းကြည့်နေသော သီတာမှာ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်။ ဒူးတွေက ကွေးညွှတ်ချင်နေပြီ။ ရုတ်တရက် သူမ၏ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ယောင်ယမ်းပြီး စမ်းလိုက်မိသည်။ သီတာက လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ သွင်းကာ ထိုးမွှေကလိနေမိသည်။ လက်မလေးကလည်း စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ချေကစားနေမိသည်။

" အင့်.. အင့်.. အ.. အ.. "

" ပြွတ်.. ဗြစ်.. ပြွတ်.. "

ကိုအေးက မီးကုန်ယမ်းကုန်တလစပ်ဆောင့်နေလေရာ ဂွေးစိတွဲတွဲကြီးများက ညိုမီဆီးခုံအထိ ကော့ကော့ပြီး ဖျောက်ကနဲ ဖတ်ကနဲ ရိုက်သည်။ ပြွတ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ အသံလေးတွေက သုံးလေးချက် ဆောင့်မှ တခါထွက်ပေါ်လာတတ်သည်။ ကိုအေးက ညိုမီကို စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးဆော် နေသည်ကို မြင်သောအခါ သီတာမှာ သူမ၏ လက်ညိုးကို စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အတင်းပင် ထိုးမွှေပေးလိုက်မိသည်။ 

ကိုအေးမှာ ညိုမီ၏ နို့အစုံကို အားရပါးရဆွဲလိုက်၊ ဖင်သားကြီးတွေကို ဆုတ်နယ်လိုက်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ကိုအေး ဆောင့်လိုးသည့် အရှိန်ပြင်းထန်လာလေ သီတာ၏ လက်ညိုးလေးကလည်း ကြမ်းလာလေဖြစ်သည်။ ကာမမီးလောင်မြိုက်မှုကြောင့် သီတာ့ခမျာ မရှုမလှ လူးလူးလွန့်လွန့်ဖြစ်လျက် နှုတ်မှပင် မပီဝိုးတဝါး အသံလေးများ ခပ်သဲ့သဲ့ထွက်ကာ ညီးညူနေမိသည်။

ညိုမီက ကုတင်ဘောင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုတ်ပြီး မျက်လုံးလေးတွေမှိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးများကို ကိုက်လျှက် ခေါင်းလေးမော့ကာ မော့ကာ ခံနေရရှာသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးစေ့ထားသည့်ကြားမှ လည်ချောင်းသံတအင့်အင့်က ဆောင့်ဆောင့်ထွက်လာသည်။

သီတာတယောက် သူမရှေ့မှ မြင်ကွင်းကို အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်နေလေသည်။ ကိုအေးက အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးနေခိုက်မှာပင် ညိုမီက ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ စည်းချက်ဝါးချက်ကျကျလေး ပြန်ဆောင့်ပေးနေလေသည်။

" အား.. ရှီး.. ကောင်းလိုက်တာ.. မောင်ရယ်.. "

ညိုမီက မျက်တောင်လေးမှေးပြီး အစ်တစ်တစ်အသံလေးနှင့် ပြောလိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသောအခါ သူမမှာ ညိုမီကို နေရင်းထိုင်ရင်း မနာလိုဖြစ်မိလေသည်။

ကိုအေးက လက်မောင်းကြောကြီးတွေ ထောင်ထလာအောင် ညိုမီ ဖင်ကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ရင်း လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အတင်းဖိကပ် ကိုအေး၏ ကိုယ်ကြီးသည် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်သွားလေသည်။

သီတာတယောက် အိပ်ရာထက်ဝယ် တကိုယ်တည်းလှဲရင်း အိပ်ပျော်ဖို့ကြိုးစားနေမိသည်။သီတာ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တိုင်း ကိုအေး၏ သံချောင်းကြီးအလား မာကျောတင်းထနေသော အားရစရာ ကောင်းလှသည့် လီးတန်ကြီးကသာ အရိပ်ထင်နေလေသည်။ သူမ၏ ရင်ထဲတွင်မတော့ ကိုအေးသည် ထွားကြိုင်းလှသည့် လီးကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားတဦးပါလားဟုသာ ရင်တုန်ပန်းတုန်လေး တွေးမိလိုက်လေတော့သည်။

နေ့လည်ဘက် အဝတ်လျှော်ရန်အတွက် သီတာမှာ ထမီရင်လျားလေးဖြင့် ညိုမီတို့ အိပ်ခန်းထဲသို့ အဝတ်ဟောင်းတွေကိုယူရန်ဝင်ခဲ့ရာ ကိုအေးနှင့် ပက်ပင်းတိုးတော့သည်။

" အော်.. ဒီနေ့ အကို ရုံးပိတ်တာပဲ.. "

" အဝတ်တွေ မလျှော်ပါနဲ့ဟာ.. ညိုမီအားတဲ့ရက်ကျမှ လျှော်မှာပေါ့ "

ကိုအေးက အားနာစွာဖြင့် ပြောသည်။

" ရပါတယ်.. အကိုကလဲ.. သီတာ အားနေတာပဲဟာ.. "

တားနေသည့်ကြားမှ သီတာမှာ ထမီရင်လျားလေးဖြင့် အခန်းထဲမှ အဝတ်တွေကို ယူသည်။ထမီလေးကို ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်လေး ရင်လျားထားသည့် သီတာအား ကိုအေးက စိုက်၍ ကြည့်နေမိသည်။ သီတာ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မှာ ညိုမီထက် နဲနဲလေးပို၍ မို့ထွားပြီး အသားအရည်မှာ ညိုမီထက် ပိုတင်းမာကျစ်လစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုအေး မြင်ရုံဖြင့် အကဲခတ်မိသည်။ 

ဘာအခုအခံမှ မပါသဖြင့် အရှိကို အရှိအတိုင်း အဖုအထစ် အမို့အမောက်တွေက ထင်ရှားနေသည်။ အောက်ပိုင်းတွင်လည်း အောက်ခံပင်တီ ဝတ်မထားပဲ ရင်လျားထားသော ပြောင်အနက်ထမီလေးအောက်မှ ဖြောင့်စင်းလုံးတစ်သော ပေါင်တန်ရှည်ကြီးများနှင့် ကြီးမားလှုပ်ခါယမ်းသွားသော တင်သားအစုံကလည်း မက်မောစရာကြီးဖြစ်နေသည်။

လက်ပွန်းတတီး အနေများလာတော့လည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်များက ဆွဲဆောင်မှုရှိလာသည်မို့ တောင့်သော ဖြောင့်သော လှသော သီတာကို ကိုအေး စိတ်မဝင်စားဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။အဝတ်များယူပြီး ပြန်၍လှည့်အထွက် သူမကို စိုက်ကြည့်နေသော ကိုအေး၏ မျက်လုံးများကို ရင်ဆိုင်မိကာ သီတာမှာ ရင်တွေတဒိတ်ဒိတ်ခုန်သွားရသေးသည်။

ကိုအေးနှင့် ညိုမီတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ ပိတ်ရက်ခြင်းမတူကြပေ။ ကိုအေးမှာ ရုံးဝန်ထမ်းဖြစ်၍ စနေ၊ တနင်္ဂနွေနေ့များတွင် အလုပ်နားရသည်။ ညိုမီကတော့ ဈေးပိတ်ရက်ဖြစ်သော ဥပုသ်နေ့တွင်မှ နားရလေသည်။ ကိုအေးမှာ များသောအားဖြင့် ရုံးပိတ်ရက်တွင် မနက်စာစားပြီးသည်နှင့် တနေကုန် အပြင်သို့ ထွက်နေတတ်သည်။ ညနေစောင်းတော့မှ ညိုမီနှင့်အတူ အိမ်သို့ပြန်လာလေ့ရှိသည်။ဒီတပတ်ရုံးပိတ်ရက်တွင်တော့ ကိုအေးမှာ အပြင်သို့မထွက်ဘဲ အိမ်တွင်မြဲနေသည်။

...................................................................................................

ကိုအေးတယောက် အခုတော့ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေမိသည်။ ဒီအိမ်လေးထဲမှာ သူနှင့် သီတာ နှစ်ယောက်တည်း။ စားရမှာလဲ သဲနဲ့တရှပ်ရှပ်၊ လွှတ်ပေးလိုက်ရမှာလဲ အဆီတဝင်းဝင်းဖြစ်နေသည်။ ရေချိုးခန်းအနား သွားချောင်းနားထောင်လိုက်ခါမှ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားလာရသည်။ တဗြန်းဗြန်းရေချိုးနေသော သီတာလေးကို မျက်လုံးထဲမြင်ယောင်ကြည့်မိသည်။ သီတာ၏ ခရာတာတာ မျက်နှာပေးလေးကို မြင်မိရင်း ကိုအေး အချစ်စိတ်တွေ လှိုင်းထလာရတော့သည်။

ရေချိုးခန်းတံခါးကို အမှတ်တမဲ့ကြည့်မိတော့ ဂျက်ထိုးထားဟန်မတူ။ ဟတတလေးဖြစ်လို့နေရာ ကိုအေး စိတ်ထဲ သေချာပြီဟု တွက်လိုက်တော့သည်။ ဒီလောက် အထာပေးနေမှတော့ သီတာလေးကို ချန်ထားလို့မဖြစ်တော့ပြီ။

" ကျွီ "

" အို.. အို.. အကိုအေး.. "

ဂျက်ထိုးမထားသော ရေချိုးခန်းတံခါးက ရုတ်တရက် ပွင့်သွားပြီး ကိုအေးက ရေချိုးခန်းလေးထဲ ဝင်လာသည်။ ကိုအေးက အပေါ်ပိုင်းကို ဗလာကျင်းထားရာပြီး ခါးတွင်သာ ပုဆိုးဝတ်ထားရာ မို့မောက်ကျစ်လစ်သော ရင်အုပ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း သီတာရင်တွေခုန်နေမိသည်။ အံကြိတ်ကာ မာန်ထနေရင်း တံထွေးမျိုချလိုက်သော ကိုအေးကိုမြင်မိတော့မှ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားသည်။

ကိုအေးကတော့ ရေပန်းအောက်မှ သီတာ့ကို ဇွတ်တရွတ် အနမ်းတွေပေးလေတော့သည်။ ကိုအေး၏ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းထူကြီးတွေက သူမ၏ နီတျာရဲနှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်နမ်းနေသည်။ တဖန် လျှာဖျားေလေးဖြင့် သူမ၏ လျှာဖျားလေးကို တွေ့ထိကလိပေးနေသည့်အပြင် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ကလဲ သီတာ၏ ကိုယ်ပေါ်ရှိ ကာမခလုတ်တို့ကို တရွရွပွတ်သပ်ပေးသည်။ 

သီတာ့ခမျာ ကိုအေး၏ သန်မာသော လက်မောင်းကြီးဖြင့် ရစ်ပတ်ထားသည်မို့ မလူးသာမလွန့်သာ ဆန္ဒရမ္မက်တို့ လွှမ်းနေပြီမို့ သီတာ့မှာ မငြင်းဆန်သာတော့ပဲ သူမ၏ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ကိုအေး၏ ဦးခေါင်းမှ ဆံပင်များကို ထိုးဖွပေးနေလေသည်။ ရေပန်းအောက်ထဲ အတန်ကြာ နမ်းနေ ကိုင်နေပြီးနောက် ကိုအေးသည် သီတာ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။

ရေစိုထမီလေးကို အနည်းငယ်လျှော့ချပြီး ရေစက်ရေပေါက်လေးများတွဲခိုနေသော သီတာ့နို့လေးနှစ်လုံးကို ကိုအေး ချိုမြိန်စွာ စို့သည်။ သီတာ့ခမျာ လက်တဖက်က ထမီလေးကို ထိန်းထားရင်း ကျန်လက်တဖက်နှင့် ကိုအေးကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်ထားမိတော့သည်။

ကိုအေးက ပုဆိုးကို ဘယ်တုန်းက ချွတ်ချလိုက်မှန်းမသိဘဲ သူ့လီးချောင်းကြီးက သီတာ့ စောက်ဖုတ်အုံတဝိုက်မှာ ဟိုထိုး သည်ထောက်နှင့်။ ရေလဲထမီလေးခံနေလို့သာ တော် တော့သည်။ အထိအတွေ့မရှိတာကြာပြီမို့ သီတာတကိုယ်လုံး တုန်ရီနေသည်။ ဒူးများညွတ်ကျချင်လာသည်။ကိုအေးလက်ကြီးများက ရေစိုထမီလေးအောက်မှ ထွားကြိုင်းဖုထစ်နေသော တင်ပါးကြီးများကို ဖျစ်ညှစ်နေသည်။

" သီတာ "

တိတ်တဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်း၍ ကိုအေးကခေါ်လိုက်သည်။

" ရှင်.. "

" ဟိုဘက် လှည့်လိုက်ပါလားကွယ် "

" အင်း.. အာ.. အကိုကလည်း ဘာကြီးမှန်းလဲ မသိဘူး.. "

သီတာက မျက်နှာလေး ရဲသွားရာမှ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ပြောလိုက်ပုံလေးမှာ ဆွဲနမ်းပစ်ချင်စရာ ကောင်းလှသည်။ သီတာ့ရင်ထဲလှိုက်ဖိုပူထူပြီး ကိုအေးကို ကျောခိုင်းရင်းလှည့်လိုက်သည်။

" အကို သီတာ့ကို ချစ်ပါရစေ "

" အကိုရယ် မသင့်တော်ပါဘူး.. ယောင်းမသိသွားရင် မကောင်းဘူး.. "

ပါးစပ်မှငြင်းပယ်နေပေမယ့် ကိုအေးက သီတာကို အနောက်မှ သိုင်းဖက်ရင်း ထမီလေးကို ဖြေချလိုက်သည်။ ဖြူဝင်းနေသော သီတာ့ဖင်အိုးကြီးက ကိုအေးကို ရင်သက်ရှူမောသွားစေသည်။

" အကိုကလဲ အဟင့် ... ဘာလို့ အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေရတာလဲ... လုပ်မဲ့ဟာကို မလုပ်သေးပဲနဲ့ "

သီတာက နံရံကို တံတောင်လေးနှင့်ထောက်ရင်း ကိုအေးရှေ့ဝယ် ဖင်ကြီးကို ပိုကော့ကာ နောက်သို့ ပစ်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်လေးက ဖင်ကြားမှ အနောက်သို့ အုံလိုက် ပြူးထွက်လာသည်။ ချွဲတဲတဲနှာသံလေးနှင့် တီးတိုးပြောလိုက်သော သီတာ့စကားကိုကြားမှ ကိုအေးက ဖင်ကြီးနောက်နားသို့ တိုးကပ်ရင်း လီးကြီးကို စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့ဖို့ကြိုးစားတော့သည်။

သီတာက သူမ၏ ကြီးမားလှသော တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာယိမ်းနွဲ့ရင်း ဆော့ကစားနေရာ တောင်နေသော ကိုအေး၏ လီးတန်ကြီးနှင့် သီတာ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ မထိတထိဖြင့် ယမ်းခါနေသည်။ တချက်တချက် သီတာက ကိုအေး၏ လီးကြီးကို စောက်ပတ်အောက်သို့ လျှိုသွင်းထားပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနှင့် ညှပ်ခါ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေသဖြင့် လီးကြီးမှာ မချင့်မရဲကြီးဖြစ်လာပြီး ကိုအေးမှာ ရှူးရှူးရှဲရှဲအသံတွေ ထွက်လာသည်။

" ခစ်.. ခစ်.. ခစ် မာန်ထလာပြီ.. ခစ်ခစ်.. "

ကိုအေးက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သီတာ၏ ဖင်ကြီးတွေကို ကိုင်ရင်း လီးနှင့်စောက်ပတ် တဲ့တဲ့ဖြစ်စေရန် ကြိုးစားရင်း နှာမှုတ်သံကြီးက ပြင်းထန်၍ လာသည်။ သီတာက သဘောကျပြီး တခစ်ခစ်ရယ်နေလေသည်။

" သီတာ့ ဖင်ကြီးကို ငြိမ်ငြိမ်ထားကွာ "

" အိုး.. ဝင်အောင်လုပ်ပေါ့လို့ ခစ် ခစ်.. "

သီတာက ဆော့ကစားနည်းတခုလို့ပင် သတ်မှတ်နေသလားမသိပါ။ ကိုအေးကို ပြောင်စပ်စပ်ပြောရင်း လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝသို့မဝင်အောင် နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဘယ်ညာရမ်းခါ၍ ရှောင်တိမ်းနေရာ ကိုအေးကျွဲမြီးတိုလာသည်။ ခပ်ဖွဖွကိုင်ထားသော သီတာ့ခါးသေးသေးလေးကို သူ့လက်ကြီးဖြင့် တင်းကြပ်စွာ စုံကိုင်၍ ယမ်းခါနေသော ဖင်ကြီးကို ထိန်းချုပ်လျှက် ဖင်ကြားထဲမှ နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အုံကြီးကြားသို့ လီးထိပ်ကြီးကို မရမက သွတ်သွင်းလိုက်လေသည်။

" ပြွတ် .. ဗြစ် .. "

" အ.. အာ့ .. ကျွတ် ကျွတ် အကိုကလဲ တအားပဲ.. "

" ညည်းက ငြိမ်ငြိမ်မှ မနေတာ "

" ချစ်လို့ကျီစားတာပဲ ဟာကို.. "

" သီတာ့ စောက်ပတ်လေးက ကျပ်လိုက်တာကွာ.. စီးပိုင်နေတာပဲ "

" အ.. ဟင့်.. အစ်ကိုကလဲ ထန်သလား မမေးနဲ့ အ.. အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အဝင်ကြမ်းတယ်ကွာ.. အစ်ကို့လီးထိပ်ဖူးကြီးက တော်တော်မာတာပဲ ရှီး.. "

" ဗြစ်.. ပလစ်.. ဗြစ်.. ဗြစ်.. "

" ဟား အား ရှည်လိုက်တာ အကိုရာ အကို့ဟာကြီးက မဆုံးသေးဘူးလား .. အိုး.. အိုး.. ကျွတ် ကျွတ်.. လည်ပင်းမှာတောင် တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်လာပြီကွာ.. "

" အဆုံးဝင်လားဟင် သီတာ "

" အိ.. အ.. ဝင်တယ်.. ဝင်တယ်.. အဆုံး..ပဲ.. အိ.. အ.. "

သီတာ ဖင်ကြီးကို မယမ်းနိုင်တော့၊ မဆော့နိုင်တော့ချေ။

" ထွက်.. ထွက်ကုန်ပြီ ကိုကို.. အ.. အ.. "

စောက်ခေါင်းအတွင်း နွေးထွေးစွာ ဝင်ရောက်သွားသော လီးတန်ကြီး၏ အထိအတွေ့က ဆန်းပြားချိုအီလှသည်။

သွေးသားဆူဖြိုးတုန်းအရွယ်မှာ လီးနှင့်ဝေးနေရတာ ကြာပြီမို့ သီတာတယောက် ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်တော့။ ဘယ်နှချက်မှတောင် ဆောင့်လိုးတာမခံရသေး၊ လီးကြီးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်တိုးဝင် ပြန်ထွက်နေဆဲမှာပင် တချီပြီးသွားရရှာလေသည်။

သီတာ.. အထဲ သွားကြရအောင်လား.. "

" ဟင့်အင်း.. ဒီမှာပဲ နေကြရအောင်လားကွယ်.. နော်.. "

ကိုအေးမှာ ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲ သီတာ့ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲ မချီကာ သူတို့အိပ်ခန်းထဲသို့ ပွေ့သွားပါတော့သည်။

" ဘယ်ကို သွားမလို့လဲဟင်.. "

" ကိုယ်တို့ ကုတင်ပေါ်ကိုပေါ့ "

" အင်.. သူတို့လင်မယားလိုးတဲ့နေရာကြီးမှာ.. မကြိုက်ပါဘူး.. "

သီတာက ကိုအေး၏ လည်ပင်းကို ဟီးလေးခိုရင်း မျက်စောင်းလေးထိုးကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို စူတူတူလေးလုပ်၍ ပြောသည်။ သီတာ၏ အပြောနွဲ့နွဲ့ တိုးတိုးလေးနှင့် အပြုံးနုနုချွဲချွဲလေးများသည် ကိုအေးကို တင်းတင်းကြီးရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့မိလေသည်။

......................................................................................................................

သီတာယောက် သူမချောင်းကြည့်ခဲ့သည့် ကိုအေးတို့လင်မယား၏ ကုတင်ပေါ်တင်ဝယ် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံနေရလေပြီ။ ဖြူဝင်းအိစက်သော စောက်ပတ်ဖွေးဖွေးလေးထဲသို့ ညိုမဲပြောင်တင်းနေသော လီးတန်ကြီးက ဇိကနဲ ဇိကနဲ ဆောင့်ဝင်နေလေသည်။

သီတာကလည်း မခေပါ။ အောက်မှနေ၍ ကိုအေးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားရင်း အပေါ်မှ လိုးဆောင့်ချက်များနှင့်အညီ အချက်ကျကျဖြင့် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးနေသည့်အပြင် လိုးသည့်သူပိုကောင်းစေရန်အတွက် သူမ၏ ဖြူဖွေးကြီးမားလှသော ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်း ဝိုင်း၍ ပေးရင်း စောက်ပတ်ထဲရှိကြွက်သားများဖြင့် လီးကြီးကို တအား တအား ညှစ်ပေးနေပြန်သည်။

ကိုအေးမှာ ဖောင်းဖောင်းအိအိ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ် သီတာ့ စောက်ပတ်လေးကို လိုးနေရခြင်းမှာ ထူးကဲလှသည့် အရသာမို့ သူမကို အစွဲကြီးစွဲသွားလေတော့သည်။သီတာ့ခမျာ သူမကိုယ်ပေါ်၌ ကြီးမားသော ကိုယ်လုံးကြီးနှင့်ဖိထားရင်း အချက်မှန်မှန်ဖြင့် အင်တိုက်အားတိုက် လိုးဆော်နေသည့် ဒဏ်ကြောင့် အသက်ရှူပါကြပ်၍ မချိမဆန့်ခံစားနေရသည်။

" ကိုကိုရယ်.. နဲနဲ လျှော့ပါအုံး.. သူ သိပ်ထန်တာပဲ.. "

" ကောင်းရဲ့လား.. သီတာ "

" ကောင်းလွန်းလို့.. အသဲကို ခိုက်သွားတာပဲ ကိုရယ်.. အား ဟင့် ဟင့်.. "

ကိုအေးသည် သီတာ့အပေါ်ဖိကပ်ထားသော ကိုယ်လုံးကြီးကို အနည်းငယ်ကြွပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို သီတာ့ဘေးတဖက်တချက်စီတွင် ထောက်ကာ အားပါးတရ ဆက်လိုးဆောင့်လေသည်။သီတာက ကိုအေး၏ နဖူးမှ ချွေးစလေးများကို လက်ဖဝါးလေးဖြင့် လှမ်းသုတ်ပေးလိုက်သည်။

" ဒီပုံက အားမရချင်တော့ဘူး သီတာရာ.. ပုံစံပြောင်းရအောင်နော် "

" ကိုကို့ သဘောပဲ.. "

ကိုအေးက ဆောင့်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ လှိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်သည်။ သီတာ့ကို ကုတင်စောင်းသို့ရောက်အောင် ရွှေ့ယူလိုက်သည်။ သီတာ၏ ဖင်ကြီးမှာ ကုတင်စောင်းသို့ရောက်သွားသောအခါ သူမ၏ ခါးအောက်သို့ ခေါင်းအုံးတလုံးထိုးထဲ့ကာ ခုလိုက်သည်။ သီတာ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးက မို့မောက်တက်လာသည်။

ကိုအေးက ကုတင်စောင်းဝယ်တွဲလောင်းကျနေသော သူမ၏ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား အလိုက်သင့် ကားစေလိုက်ပြီးလျှင် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးတန်ကြီးဖြင့် စုန်ဆန် လျှောတိုက်ပေးလိုက်သည်။ သီတာ၏ နို့သီးခေါင်းလေးဆီသို့လည်း လက်လှမ်းကာ နို့သီးလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ ညင်ညင်သာသာလေး ပွတ်ချေပေးလိုက်ပြန်သည်။

" အ.. ကို.. ကို.. ဟင့်.. ဟင့်.. အို.. လုပ်မှာလုပ်ကွာ.. အချိန်မရှိဘူး.. "

စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးထိပ်ကြီးဖြင့် အပွတ်ခံနေရသဖြင့် သီတာ စိတ်တွေ မချိမဆန့် ထလာပြီး ဖင်တကြွကြွဖြစ်နေတော့သည်။

" ဘာလဲဟင်.. သီတာ "

" ကျမ..ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး.. ဟင့်..ဟင့်.. "

" ကို ဘာလုပ်ပေးရမလဲဟင် "

ကိုအေးက စောက်ပတ်အဝတွင် လီးကြီးကိုတေ့ထားရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေမွမြဲ ချေမွလျက်မေးသည်။

" ယား..ယားလှပြီကွယ်.. လိုး..လိုးပါတော့.. အင့် ဟင့်.. "

ကိုအေး၏ အချော့အမြူနှင့် ကျွမ်းကျင်ညင်သာစွာ နှိုးဆွပေးနေမှုကြောင့် ကာမအရသာကို မခံချိမခံသာ ခံစားနေရသည့် ဝေဒနာအတွက် မပီမသဝိုးတဝါးနှာသံဖြင့် အာသာရမ္မကပြေစေသောဌာ သီတာတယောက် အငမ်းမရတောင်းဆိုနေမိတော့သည်။ ထိုသို့ ငြီးငြူနေရင်း သီတာ့ ဖင်ကြီးများမှာ ဘယ်ညာယမ်းခါလျက် လှုပ်ရှားနေသေးသည်။

ကိုအေး၏ သွေးသားများကလည်း ကြွသထက် ကြွလာသည်။ သူ၏ တောင်နေသော လီးကြီးက တဆတ်ဆတ် ဖြစ်လို့နေသည်။

ထို့ကြောင့် နှိုးဆွမှုကို ရပ်လိုက်ပြီး အကြောကြီးများ ထောင်ထသည်အထိ တောင့်တင်းမာကျောနေသော လီးချောင်းကြီး၏ တငေါက်ငေါက်ဖြစ်နေသော လီးထိပ်ကြီးကို စိုရွှဲနီရဲလျှက်ရှိသော စောက်ပတ်လေးထဲသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့သည်။

" ဗြွတ်.. ပလွတ်.. ဒုတ်.. ဒုတ်.. "

" အမေ့.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. "

" နာသွားလား သီတာ "

ကိုအေးက လီးကစိမ်ထားပြီးမေးသည်။

" ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း.. မနာဘူး.. ကိုကို.. ဆောင့်.. ဆောင့်..ဆောင့်ပါ.. တအားဆောင့်ပေးပါ.. "

သီတာမှာ စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီး မတန်တဆတိုးဝင်သွားပြီး သားအိမ်ခေါင်းကို ထိုးဆောင့်မိသဖြင့် နာကျင်နေသော်လည်း ကောင်းမွန်သည့် ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရနိုင်ရေးအတွက် အငမ်းမရ ကမန်းကတန်း ပြန်ဖြေရှာသည်။

" ပြွတ်.. ဖွတ်.. စွပ်.. စွပ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. "

" အား.. ဟား.. ကောင်းလိုက်တာနော်.. ဟင်း.. ဟင်း.. "

" ပြွတ်.. စွပ်.. ပြတ်.. ပြွတ်.. ပလွတ်.. "

" အင့်.. ဟုတ်ပြီ.. ဆောင့်..ဆောင့်.. "

ကိုအေးက ပုံစံအမျိုးမျိုးအနက် ယခုလို စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် လီးတဆုံးဝင်သော ကုတင်စောင်းနည်းကို အကြိုက်ဆုံးဖြစ်သည်။ လီးတချောင်းလုံး အစမှ အဆုံးတိုင် စောက်ခေါင်းထဲ ပွတ်တိုက်နေသည့်အတွက် ခံရသူ မိန်းမသားကို ပိုအရသာတွေ့စေသလို ကုတင်အောက်မှ မတ်တပ်ရပ် ဆောင့်ရသည့်အတွက် လိုးရသူ ယောက်ျားမှာလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဖြင့် စိတ်ထင်တိုင်း ဆောင့်နိုင် ကြမ်းနိုင်လေသည်။

" ပြွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. အမလေး.. ကိုရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ.. ရှင့်ကိုတော့ တသက်စွဲပြီ..ရှင့်.. "

နှစ်ယောက်စလုံး ကာမအရှိန်က တက်၍လာလေပြီ။လိုးဆောင့်ရသည့် အရှိန်ကလည်း အားပါးတရရှိလှပါသည်။ လိုးဆော်နေသည့်ကြားမှ သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို ရွရွလေးနမ်းလိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား ဘယ်ပြန်ညာပြန်စုပ်လိုက်ခဲလိုက် လုပ်ပေးနေပါသေးသည်။

" စွပ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. "

" အို.. အို.. ကိုကိုရယ်.. ကောင်း..ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ.. ဟင့်.. ဟင့်.. ဆောင့်.. ဆောင့်..

ပြီးတော့မယ်.. အ.. အာ့.. အင်း.. "

သီတာ ညီးညူရင်း ခြေဖျားကလေးများ ကွေးလိုက် စန့်လိုက် ဖြစ်သွားပါသည်။ ထို့အပြင် ကိုအေး၏ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို လွတ်ထွက်သွားမည် စိုးသည့်အလား တအားဖက်ထားရင်းကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားလေသည်။ သူမ၏ လင်ယောကျ်ားနဲ့ပင်တချီကောင်းလောက်သာ ခံဖူးသော သီတာတယောက် ကိုအေး လိုးတာကို ခံရတော့မှတသက်နှင့်တကိုယ် ဆက်တိုက်ပြီးတဲ့ အရသာကို တုန်ခါ မောဟိုက်စွာ ခံစားနေရတော့သည်။

" သီတာ ပြီးသွားပြီလားဟင် "

" သွားပါ သူက သိပ်ကြာတာပဲ.. သီတာဖြင့် နှစ်ခါတောင်ပြီးသွားတယ်.. ဟွန်း"

သီတာက ရမက်ရှိန်မပြေသေးဟန်ဖြင့် ခပ်ညုညုလေးပြောသည်။

" အကို မပြီးသေးဘူး.. ဆက်လိုးအုံးမှာ.. သီတာ အလိုးခံနိုင်သေးတယ်.. မဟုတ်လား "

" ခံမှာ.. ဘာလို့မခံနိုင်ရမှာလဲ.. ကိုကိုလိုးသမျှ ကျမ ခံမယ်.. "

" ဟုတ်ပြီ.. ဒါဆို အကို.. ဒီပုံစံအတိုင်းဘဲ ဆက်လိုးမယ် "

စကားပြောနေရင်းက ကိုအေး ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တလှုပ်လှုပ်နှင့် ဖြစ်နေရာ သီတာ့စောက်ပတ်လေးထဲ တဆုံးဝင်နေသော သူ့လီးချောင်းကြီးက တလှုပ်လှုပ်နှင့် သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနုလေးများကို လီးတန်ကြီးဖြင့် ထိုးကလန့်ကာဆွပေးသလိုဖြစ်နေသည်။

" အင်း.. လုပ်..လုပ်ချင်လေ လုပ်လေ.. ကို ကလဲ.. "

သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးကို မျက်တောင်မခတ် ခဏတာရပ်ကြည့်နေသော ကိုအေးကိုသီတာက စိတ်မရှည်သလို ပြောသည်။ သူမ စကားအဆုံးမှာပင် သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာသီတာ့စောက်ခေါင်းလေးထဲ ဆောင့်လိုးလေသည်။

ကိုအေး၏ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံ၊ သီတာ့ ညီးညူမြည်တမ်းသံများက အခန်းထဲတွင်ပဲ့တင်ထပ်လို့နေသည်။ ထို့အပြင် ဆီးစပ်ချင်းတိုက်မိရာမှ ပေါ်ထွက်လာသော တဖတ်ဖတ်ဆိုသောအသံနှင့် ကိုအေး၏ ဂွေးလဥကြီးများက သီတာ့ဖင်ဆုံကြီးကို ရိုက်မိတဲ့ အသံတဖျတ်ဖျတ်တို့မှာလည်းဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်နေကြသည်။

" ဘွတ်.. ဘွတ်.. ဖတ်.. ပျပ်.. ဘွပ်.. ဘွပ်.. ဘွတ်.. "

" အားပါး.. ရှီး .. ဆောင့်.. ဆောင့်.. ကျမကို တအားဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင် ဟင့်.. ဟင့်..

ဟင့်..ကိုကို့လီးချောင်းကြီး တချောင်းလုံး အဆုံးထိ တချက်ထဲနဲ့ ထိုးစိုက်လိုက်စမ်းပါ.. ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ပါ.. အင့် အား.. ပါး ဟင့်.. "

" ဘွတ်.. ဘွတ်.. "

ကိုအေးသည် တရှူးရှူးဖြင့် အသက်ရှူတွေ အရမ်းမြန်လာသည်။ ဆောင့်လိုးချက်တွေကလဲကြမ်းသထက် ကြမ်း၊ မြန်သထက် မြန်လာတော့သည်။ ကိုအေးတယောက်ပြီးကာနီးလာပြီဆိုသည်ကို သီတာ သိသည်။ သူ ပိုအရသာရှိသွားရအောင် လုပ်ပေးချင်သောသီတာက သူမ၏ ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို အသာပတ်ပြီး ကိုအေး၏ ဂွေးအုများကို လက်နဲ့အသာလှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ ကိုအေးတယောက် အရသာတွေ့သွားတာသေချာသည်။ အသက်ရှူ ပိုပြန်လာသလို ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ပိုအားပြင်းကာ ပိုကြမ်းလာသည်။

ထို့နောက် ကိုအေး၏ လီးကြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ဖြစ်သွားချိန်မှာပင် သီတာက သူမ၏စောက်ပတ်လေးကို ညှစ်၍ ပေးလိုက်တော့ရာ ကိုအေး လီးထိပ်မှ သုက်ရည်များ စောက်ခေါင်းလေးထဲ ပန်းထည့်ခံလိုက်ရတော့သည်။ သီတာ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ပူကနဲ နွေးကနဲသုက်ရည်များ တရကြမ်း ပန်းဝင်လာသည့် ခနမှာပင် သီတာတယောက် သုံးကြိမ်မြောက် ပြီးသွားရတော့သည်။

" ဟယ်.. ကြည့်ပါအုံး.. ခုနတုန်းက လုပ်ချင်တိုင်းလုပ် ထင်ရာစိုင်းနေပြီး.. အခုကျမှ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ပျော့ခွေနေတာလဲ.. "

အရည်တွေ စိုရွှဲကာ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ကြည့်ရင်း သီတာက ပြောသည်။ သီတာ့လက်ဖဝါးလေးပေါ်၌ အိပ်ပျော်နေသော မြွေပွေးတကောင်နှယ် စင်းစင်းကြီး ငြိမ်နေသော ကိုအေး၏ လီးကြီးမှာ ခပ်ညိုညိုနှင့် တုတ်ခိုင်လှသည်။

ကိုအေး၏ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဘယ်ညာပြောင်းကစားရင်း တခါတရံ ဂွေးဥကြီးများကိုပါ ဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။လမွေးများ ထူပိန်းနေသော ဆီးစပ်မှ ထိုးထွက်လာသော လီးတန်ကြီးသည် ဂွေးစိကြီးအောက်သို့ပင် ရောက်ကာ အမြောင်းလိုက်ကြီးဖြစ်၍ နေသည်။ သီတာက လီးဒစ်ကြီးကို သူမ၏ လက်ချောင်းလေး ၂ ချောင်းဖြင့် ညှပ်ကိုင်ကာ ဖြဲချပြီး အနီးကပ်ကြည့်သည်။ 

ကြီးမားပြောင်တင်းနေသော လီးချောင်းကြီးကို သီတာက ဖောင်းကစ်ဖြူဖွေး သွယ်လျနေသော သူမ၏ လက်ချောင်းလေးများနှင့် အထက်အောက်ဆင့်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဖြဲချလိုက်သည်။ ထို့နောက် အားမရဟန်ဖြင့် အားပါးတရ ကုန်း စုပ်လိုက်တော့သည်။

ကိုအေးမှာ အတွေ့ထူးကြောင့် ရစ်မူးသွားရသည်။ ဒီလို အရသာမျိုးကို ခံစားချင်တာကြာလှပြီ။ညိုမီ့ကို ခိုင်းသော်လည်း တခါမှ မမှုတ်ပေးခဲ့။ အခု သီတာနှင့်ကျမှ ကိုအေး ဒီအရသာကို ခံစားရတော့သည်။ ကိုအေးကလည်း သိလိုက်သည်။ အားမရသေးသော သီတာ့ကို နောက်တခါ ထပ်လိုးပေးရပေဦးမည်။ လီးကြီးကို ကုန်းစုပ်နေသော သီတာ၏ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသည့် ဖင်ကြီးကို သူ့ဘက်သို့ ဆွဲလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးသည်။

သီတာက တဖြေးဖြေးမာလာပြီဖြစ်သော လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်သည်။ သူမ၏ လျှာက လီးထိပ်ဖူးကြီးတခုလုံးနှင့် ဒစ်ကြီးကို ကလိပေးနေသည်။ ပါးစပ်လေးထဲမှ ဒစ်ကြီးကို အသာပြန်ထုတ်ပြီး ဒစ်ချိုင့်ထဲသို့ လျှာလေးထိုးသွင်းကာ ရစ်ဝိုက်ကစားသည်။ ထို့ပြင် လီးချောင်းကြီးတခုလုံးကို မဆန့်တဆန့် ငုံကာ ပါးလေးတွေ ချိုင့်သွားအောင် စုပ်ပေးသည်။

ကိုအေး၏ လီးကြီးမှာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထ၍ မာကျောထောင်မတ်ကာ စံချိန်မှီလာပြီဖြစ်သည်။ ခပ်မော့မော့ကြီး တောင် နေသော လီးတန်ကြီးက မီးချောင်းအလင်းရောင်ဖြင့် တဖျတ်ဖျတ် တောက်ပကာ တံထွေးလေးများဖြင့် စိုစွတ်ပြောင်တင်းနေသည်။ ခဏလောက် ဆက်စုပ်ပေးပြီးတော့မှ သီတာက လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ မက်မောစွာတချက်ကြည့်ရင်း ငုံ့နမ်းလိုက်ပြန်သည်။

" ကို.. နောက်တခါ လိုးကြရအောင်..နော်.. "

သီတာက မှိုရသူ မျက်နှာမျိုးလေးနှင့် ရွှန်းရွှန်းလဲ့လဲ့လေးပြောလိုက်သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးမှာလည်း ကိုအေးပွတ်ပေး ကလိပေးနေမှုကြောင့် စိုရွှဲကာ ဖောင်းထနေပြီဖြစ်သည်။

" သီတာ အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးပါလားကွယ် "

သီတာက ကိုအေး အပေါ်သို့ ခွ၍ တက်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ကိုအေး၏ လီးတဲ့တဲ့ပေါ်သို့ စောက်ပတ်အဝကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။ သီတာက တင်းရင်းပြည့်အင့်စွာ တိုးဝင်နေသော လီးအရသာကို အံလေးကြိတ်ကာ ခံစားရင်း ဂွေးစိနှင့် ဖင်ကြီးထိသည် အထိထိုင်ချလိုက်ရာ

" ဗြစ်.. ပြွတ်.. ဘလွတ်.. "

" အား.. အ..နာတယ်.. သိလား.. အမေ့.. "

" ဟင်.. ဘာဖြစ်လို့လဲ သီတာ "

" အဟင့်.. အရှိန်လွန်ပြီး.. သားအိမ်ကို သွားထာက်မိလို့ပါ.. "

သီတာ၏ ဖင်ကြီးချက်ချင်းပြန်ကြွသွားသည်။ ရှည်လျားသော လီးကြီးက စောက်ခေါင်းနုနုလေးကို မာကြောစွာ ထိုးဆောင့်မိသွားပုံရလေသည်။ သီတာက အပေါ်မှနေ၍ သူမ စိတ်တိုင်းကျ ဖြေးဖြေးတမျိုး မြန်မြန်တဖုံ ဆောင့် ဆောင့်လိုးသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးက တရမ်းရမ်းဖြစ်နေသည်မို့ ကိုအေးက မက်မောဘွယ်ကောင်းလှသော နို့ကြီးများကို အလွတ်မပေးဘဲ ချေမွဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။

" စွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်.. စွပ်.. စွပ်.. "

" ကို ပြန်ကော့ပြီး ဆောင့် ပေးပါလား.. "

ကောင်းလွန်းသဖြင့် ငြိမ်၍ အရသာခံနေသော ကိုအေးက သတိရသွားပြီး သီတာ့ဆောင့်ချက်များနှင့် အညီ သူကလည်း အောက်မှ ကော့ ကော့ပြီး ပင့်ဆောင့်သည်။ ထိုအခါ ဆောင့်အားနှစ်ခု ဆုံပြီး ဆောင့်ချက်က ပြင်းကာ တကိုယ်လုံး တုန်တုန်တက်သွားရသည်အထိ ကောင်းလှသည်။ 

ထိလှသည်။ သီတာ၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ သွေးသားများ စုပြုံပေါက်ကွဲသွားသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များက ဒလဟော ပြိုဆင်းလာကြသည်။ စောက်ရေများက ကိုအေး၏ ဆီးခုံပေါ်ရှိ အမွေးမဲများ၌ ရွှဲနစ်နေသည်။သီတာက ဇွတ်ကနဲ ဇွတ်ကနဲ ထိုင်ချလိုက်တိုင်း လီးကြီးထိပ်ဖျားက အစွမ်းကုန် ဖြဲကားထားသော သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲ တိုး၍ တိုး၍ စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ကာ ဝင်သွားသည်။

" စွပ်.. စွပ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. "

အပေါ်မှ ဆောင့်နေသော သီတာ၏ ဆောင့်ချက်များက တဖြေးဖြေးနှေးလာပြီး အောက်မှ ပင့်ဆောင့်နေသော ကိုအေး၏ ဆောင့်လိုးချက်များက သွက်လက်မြန်ဆန်လာလေသည်။

" အင့်.. အင့်.. အ အ..မလေး.. ထိတယ်.. ထိတယ်.. "

ထို့နောက်တော့ နှေးနေသော သီတာက အံကြိတ်၍ ခပ်သွက်သွက်မျှ လေးငါးချက်မျှ ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။

" ပြွတ်.. စွပ်.. စွပ်.. ဒုတ်.. ဖွတ်.. "

" အင့်.. ဟင့်.. အား.. အား.. အီး.. "

အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်သွားသော သီတာလေး၏ ဖင်သားကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ပြီး ကိုအေးက အောက်မှနေ၍ ဆယ်ချက်လောက် ကော့ပင့်ဆောင့်ပြီး သူမကို ရင်ချင်းအပ်ဆွဲဖက်ကာ သုက်ရည်များ လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။