Thursday, September 11, 2014

မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ သူလဲရောက်လာ (စ/ဆုံး)

မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ သူလဲရောက်လာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မြတ်ကောင်း၏ ၉ လက်မကျော်ရှည်ကာ၊ စတားကိုလာ ပုလင်းဖင်ပိုင်းလောက်ပင် အလုံးတုတ်သော လီးချောင်းထွားထွားကြီးကို သေသေချာချာ မြင်ရသောအခါတွင် အမျိုးသမီးကြီးမှာ မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြစ်လျှက် တအံ့တသြပင် ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

“ ဘယ်နှယ့်လဲ .. ကျွန်တော့်လီး တကယ်ကြီးရဲ့လား ” 

“ ကြီးတယ် …ကြီးတယ်…. အကြီးကြီးပဲ… ” 

“ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးမျိုးအရင်က တွေ့ဖူးသလား ” 

“ ဟင့်အင်း မတွေ့ဖူးဘူး… ငါတွေ့ဖူးတဲ့ လီးတွေက မင်းလောက် ဘယ်လီးမှ မကြီးဘူး… တောက်.. တကယ့်ဟာကြီးကွာ … ကြီးလဲကြီး ရှည်လဲ ရှည်နဲ့… ” 

အမျိုးသမီးကြီး၏ အားရပါးရ ပြောဆိုသော စကားကို ကြားရတော့ မြတ်ကောင်း အတော်ပင် သဘောတွေ့သည်။ တချိန်တည်းမှာပင် သည်မိန်းမကို လိုးခဲ့ဖူးသော အခြားလီးတွေ အကြောင်း စဉ်းစားမိပြန်ရာ မိမိထက် အရင်ဆော်ခဲ့ရသည့် ယောကျ်ားတွေကို မနာလိုသလိုလို စိတ်ပေါ်လာမိသည်။

“ မမ စောက်ပတ်ကြီးကလဲ အကြီးကြီးပါပဲဗျ ” 

ဤသို့ပြောရင်း မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ခွကြားရှိ ပင်တီဘောင်းဘီလေးအောက်မှ စောက်ပတ်ကြီးကို လက်ဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး “အိုး  ” ကနဲအော်ကာ ဖင်ကြီးကွသွားသည်။ မြတ်ကောင်းက အထင်းသားပေါ်လာပြီ ဖြစ်သော ရင်သားကြီး နှစ်ခု အကြားတွင် မျက်နှာ အပ်ချသည်။ အိတင်းနေသော ရင်သားဆိုင်ကြီး နှစ်လုံးက မြတ်ကောင်း၏ ဘယ်ညာပါးပြင် နှစ်ခုကို ထိမိနေသည်။ မြတ်ကောင်း၏ လက်နှစ်ဘက်က နို့အုံသားကြီးများကို အုပ်ကိုင်ဆုပ်နယ်သည်။ နို့ကြီးတွေကိုင်ရသည်မှာ ကောင်းလှသည်။

ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်လျှက် ခံတင်ရှိရာသို့ သွားကြသည်။ အမျိုးသမီး၏ လက်တစ်ဘက်က မြတ်ကောင်း၏ လီးချောင်းကြီးကို အလွတ်မပေးဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားသလို မြတ်ကောင်း၏ ၊ မြတ်ကောင်း၏ လက်တစ်ဘက်ကလည်း အမျိုးသမီး၏ နို့အုံကြီး တစ်လုံးကို ကိုင်ထားသည်။ ခံတင်ပေါ်သို့ ပြိုင်တူတက်ကာ အတူယှဉ်၍ အိပ်လိုက်ကြသည်။

မြတ်ကောင်းနှင့် ဧည့်သည် အမျိုးသမီးကြီးတို့ ခံတင်ပေါ်သို့ ရောက်သွားကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ပွေ့ပွေ့ဖက်ဖက်နှင့် နမ်းကြ စုပ်ကြသည်။

“ မင်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်ကွာ.. မင်းကို ကိုယ်တုံးလုံးကြည့်ချင်တယ်… ” 

ခေတ္တမျှ နမ်းစုပ်ပွေ့ဖက်ပြီးသောအခါ ယူနန်တရုတ်ကပြားမကြီးက ပြောသည်။ ပြောပြောဆိုဆို မြတ်ကောင်း ဝတ်ထားသည့် အင်္ကျ ီကျယ်သီးများကို လှမ်းဖြုတ်သည်။ မြတ်ကောင်း ကိုယ်တိုင်ကလဲ မိမိ၏ ကိုယ်လုံးတီး ဘော်ဒီအား ထိုအမျိုးသမီးကြီး ကြည့်ရှုတွေ့မြင်ရအောင် ပြသလိုနေသည် ဖြစ်ရာ ၊ လက်မြန်ခြေမြန်ပင် ချွတ်ပစ်ရာ၊ တခဏ အတွင်းမှာပင် မြတ်ကောင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်း၍ သွားသည်။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသောကြောင့် မြတ်ကောင်း၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီး မတ်ထောင်မာကြာနေမှုအား ပို၍ ပီပြင်အောင် မြင်ရသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် မျက်လုံးလေးများကို ခပ်မှေးမှေးပြုကာ မြတ်ကောင်း၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို သေသေချာချာကြည့်သည်။ မြတ်ကောင်းပင် အနေရခက်၍ လာသည်။

“ ကိုင်း..လာ ” 

မြတ်ကောင်း၏ အဝတ်အစား ကင်းမဲ့သော ကိုယ်ကို အားရအောင် ရှုစားပြီးနောက် အမျိုးသမီးကြီးက လက်လှမ်းကာ ခေါ်လိုက်သည်။ မြတ်ကောင်းလဲ အမျိုးသမီးကြီး ဘေးနားတွင် အသာပင် လှဲအိပ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်သွားကြသည်။ မြတ်ကောင်းက အမျိုးသမီးကြီး၏ ရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်သည်။ သူမကလဲ မြတ်ကာင်း၏ ရင်ပတ်ကို ပြန်၍ ပွတ်သပ်ပေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် ရင်အုပ်ကြွက်သား သန်မာပေရာ ပွတ်ကိုင်သော အမျိုးသမီး၏ လက်ထဲတွင် မြတ်ကောင်း၏ ရင်ပတ်သည် ဖောင်းဖောင်းကျစ်ကျစ် ဖြစ်နေသည်။

မြတ်ကောင်းက ဆော်ကြီး၏ ဖက်ကြီးကို ကိုင်သည်။ ဖျစ်ညှစ်သည်။ အမျိုးသမီးကလည်း မြတ်ကောင်း၏ လုံးကျစ်နေသော ဖင်သားခြမ်းများကို ပွတ်သပ်ကိုင်ညှစ်သည်။ ဖင်ကို ကိုင်ရုံ ပွတ်ရုံပင် မဟုတ်။ မြတ်ကောင်း၏ စအိုပေါက်ထဲသို့ လက်ခလယ်ကို ဆတ်ခနဲ ထိုးသွင်းကလိပေးလေသေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် မိန်းမများ၏ စအိုပေါက်များကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးကလိပေးဖူးသော်လဲ သူ့ဖင်ကိုတော့ ယခုလို မိန်းမက လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိမှုကို မခံဖူးသေးပါ။ မကြုံဖူးသော အတွေ့အကြုံမို့ မြတ်ကောင်းမှာ ခါးတွန့်ကာ ပါးစပ်မှလည်း “အိုး အီ ” ဟု အသံထွက် ရေရွတ်မိသည်။

သူ၏ ထောင်မတ်နေသော ငပဲကြီးသည် ပို၍ မာကြောလာသည်။ လီးတန်လုံးပတ် တစ်ဝိုက် ရစ်ပတ်နေသော အကြောပြိုင်းပြိုင်းကြီးများဆိုလျှင် သွေးတဒိတ်ဒိတ်တိုးကာ တလှုပ်လှုပ်တရွရွကို ဖြစ်လာသည်။ ထိုအခါ လီးတန်ပေါ်တွင် ကပ်ထားသော ဆေးမှင်ရုပ်တို့သည် အသက်ဝင်လာဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်။

ငနဲသား၏ ရမက်ဇောအဟုန်သည်လဲ ခါတိုင်းအချိန်များထက် တဆတိုးကာ ပြင်းထန်၍ လာသည်။ သူ့လီးကြီးသည် တငေါ့ငေါ့ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား နီးကပ်စွာ ပူးကပ်နေခြင်း ဖြစ်ရာ မြတ်ကောင်း၏ တငေါ့ငေါ့ လှုပ်ခါယမ်းနေသော လီးချောင်းကြီးသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ အသားဆိုင် အသားခဲ အိအိထွေးထွေးကြီးများကို ဟိုနေရာထိုးမိ သည်နေရာ ထောက်မိ ဖြစ်၍ နေသည်။

ကာမဆိပ် အရမ်းတက်နေချိန် လီးချောင်းကြီးမှာ အပူငွေ့များပင် ထွက်လျက်ရှိနေရာ လီးနှင့် ထိမိထောက်မိမှု အထိအတွေ့တို့က ထူးကဲ အရသာရှိလှသည်။ ကောင်လေး အရမ်းနှာထန်ကြွ နေတာကို အမျိုးသမီးကြီးက အတော်ကို သဘောကျ၍ နေသည်။

သူမအနေဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို အချိန်ရတိုင်း ခံစားနေလေရာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နှင့် လိုးရသည်မှာ ဘာမျှ မဆန်း။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်လေးနှင့် စပ်ယှက်ရလျှင်တော့ အခြား ယောကျ်ားတွေ လိုးတာနှင့် မတူ ထူးခြားလှသည့် အရသာကို ရရှိမည်ဟု အမျိုးသမီးကြီးက သိနေသည်။ ဒါကြောင့် ကောင်လေးကို ရမက်ဇော ပိုထန်လာအောင် လုပ်သည့်အနေဖြင့် စအိုပေါက်အား လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

သည်လို စအိုပေါက်အား လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိပေးတာ ခံရသော ယောကျ်ားတို့သည် ရမက်ဇောတွေ အရမ်းပြင်း ကာမဆိပ်တွေ အရမ်းတက်ကာ၊ လီးချောင်းကလည်း အစွမ်းကုန် မာတောင်လျှက် အားကုန်အင်ကုန် ကျုံး၍ လိုးကြတတ်ကြောင်းကို ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးခဲ့မှု အတွေ့အကြုံများ အရ ၊ သူမ ကောင်းကောင်း သိနေပါသည်။

ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ထားသော လက်ချောင်းကို ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက် ထိုးသွင်း ပြန်ထုတ်လုပ်ပေးရာ မြတ်ကောင်းမှာ ဖင်ထဲက ယားသလိုလိုနှင့် မနေတတ် မထိုင်တတ်တော့လောက်အောင် ဖြစ်လာသည်။ ရမက်ဇောတွေ ထန်လာတာကတော့ ပြောမနေပါနှင့်တော့။

“ အားပါးပါး… မမ ရာ…. ဟင်း ဟင်း…. ဘယ်လိုကြီးလဲ ဗျာ… မမ အဲဒီလိုသာ ကျွန်တော့်ဖင်ပေါက်ကို ဆက်ပြီး ထိုးကလိနေရင် ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ ထိန်းနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး ။  မမစောက်ပတ်ကို မလိုးရသေးပဲ… ကျွန်တော့်လီးက လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လိမ့်မယ်… ” 

မြတ်ကောင်းက အံကြိတ်ကာ ပြောသည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်သားခြမ်းကြီး တစ်ဘက်ကိုလည်း အားရပါးရပင် ဖျစ်ညှစ်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ကျေနပ်စွာ တခစ်ခစ် ရယ်သည်။ သည်လောက်နှင့် သည်ကောင်လေး သုတ်ရည် ပန်းမထွက်နိုင်သေးကြောင်း သူမသိသည်။

မိမိကို လိုးချင်နေသောကြောင့် စကားခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်ကိုလည်း အထာပေါက်သည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်ကလည်း တွေ့ဖူးသမျှ လီးထဲတွင် အကြီးမားဆုံး အတုတ်ခိုင်ဆုံးဖြစ်သော လီးကြီးနှင့် အလိုးခံလိုစိတ်တွေ ပြင်းပြနေသည်မို့ ၊ ကောင်လေး၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိနေသော လက်ချောင်းကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ကောင်လေး၏ ဂွေးဥများကို တစ်ချက်ကိုင်၍ ညှစ်လိုက်ရာ ငနဲသား ဖင်တွန့်၍ သွားသည်။

“ အေး… ဒါဆို ငါ့ကို အရင်ချတော့ကွာ… ကိုင်းလိုးကြမယ်ဆိုတော့.. ငါ့အောက်ခံ ပင်တီ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက် ပေတော့.. ” 

“ ဟုတ်… ” 

အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်ညှစ်နေရာမှ မြတ်ကောင်းသည် ပင်တီ အောက်ခံ ဘောင်းဘီတိုလေး၏ ခါးသည်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ချသည်။

“ အိုး ကြည့်ပါလား… ချွတ်ဆိုတာနဲ့ တခါတည်း ဆွဲချွတ်ချ တော့တာပဲ … ငါ့ကို သိပ်ချချင်နေတယ် မှတ်တယ်.. ခစ် ..ခစ်…ခစ် ” 

အမျိုးသမီးကြီးက အသံလွင်လွင်လေးနှင့် ရယ်မောရင်း ပြော၏။ တင်ပါးဆုံကြီးကို အသာကြွ၍ ပေါင်တန်ကြီးများကို ကားစင်း၍ မြတ်ကောင်း ပင်တီအောက်ခံ ဘောင်းဘီအချွတ်ရလွယ်ကူစေရန်တော့ ကူညီပေးသည်။

“ ဟာ.. မမကလဲ မေးမှမေးရက်တယ်… မမလို ရုပ်ရော နို့ကြီးကြီး ဖင်ကားကား တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် မိန်းမမျိုးကို မလိုးချင်တဲ့ ယောင်္ကျား ရှိပါ့မလားဗျ… ” 

မြတ်ကောင်းကလည်း ခပ်သောသောလေးပင် ပြန်ပြောသည်။ ခဏအတွင်းမှာပင် အမျိုးသမီးကြီး၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် နောက်ဆုံး အဝတ်အစားအဖြစ် ကျန်ရှိနေသော ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုကလေး ကျွတ်ကွာ၍ သွားသည်။ အမျိုးသမီးကြီးလည်း ဗလာကျင်းသွားလေပြီ။

ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုလေး ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲ၍ ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူ တုတ်တုတ်ကြီးများ ကားထွက်သွားသောအခါ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကြီးသည် အပြူးသားပင် ထင်းထင်းကြီး ပေါ်၍လာသည်။

စိုင်းမောင်နှင့်ဖိုက်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့သည့် အတွက် ထိုမိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို မြတ်ကောင်းမြင်ခဲ့ ရပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာကျက်ပေါ်မှ ချောင်းကြည့်ခဲ့မှုမို့ ၊ အဝေးမှ လှမ်း၍ မြင်ရခြင်းဟု ဆိုရမည်။

ယခုတော့ ထိုမိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်းရှေ့မှောက်တွင် သေသေချာချာကို အနီးကပ် တွေ့မြင်နေရပါပြီ။ မြတ်ကောင်းကလည်း သူစမြင်မိကတည်းကပင် တပ်မက်ကာ လိုးချင်ခဲ့သော မိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကို အနီးကပ် ကြည့်ရှုခွင့်ရခိုက် အားရပါးရကို ကြည့်နေပါသည်။

တကယ့်ကို မက်မောစရာ ကောင်းလှသော စောက်ပတ်ကြီးပါ။ မြတ်ကောင်းမှာ ယောကျ်ားဖာတစ်ယောက် အဖြစ် မိန်းမများကို လိုးပေးသည့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု ပြုနေသောကြောင့် ၊ စောက်ပတ်မျိုးစုံကို မြင်ဖူးတွေ့ဖူး လိုးဖူးပြီးပါပြီ။ မိန်းမစောက်ပတ်ဆိုသည်မှာ မြတ်ကောင်းအဖို့ သိပ်တော့ မဆန်းတော့ပါ။

စောက်ပတ်သေးသေး ၊ စောက်ပတ်ကြီးကြီး ၊ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်း ၊ စောက်ပတ်ပြားပြား ၊ အနေအထား အမျိုးမျိုးအပြင် ၊ တရုတ်မ ၊  ရှမ်းမ စသူတို့၏ စောက်ပတ်ဖြူဖြူများ ၊ ဗမာမ ၊ ရခိုင်မ ၊ မွန်မ စသည်တို့၏ စောက်ပတ်ညိုညိုများ၊ ကုလားမတို့၏ စောက်ပတ် မည်းမည်းများ စသည်ဖြင့် အသားအရေ အရောင်အသွေး စုံသော စောက်ပတ်တို့ကို မြင်ဖူး ထားပါသည်။ ဒါပေမယ့် ယခု သူလိုးရတော့မည့် ဧည့်သည် အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်လောက် ဆူဖြိုးကာ လှပ တင်းမို့သည့် စောက်ပတ်မျိုးတော့ မြတ်ကောင်းမတွေ့ဖူး မမြင်ဖူးသေးပါ။

ထို့ပြင် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ၏ အနီးတဝိုက်မှ စောက်မွေးတို့ကို ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ပယ်ထားလျှက် ၊ စောက်ပတ်ထိပ်ဘက်ပိုင်းတွင်တော့ စောက်မွှေးများကို မရိတ်ပဲ သည်အတိုင်းချန်ထားရာ ၊ စောက်ပတ် အပေါ်ဘက်တွင် ဦစမုတ်လို စတောက်လေး ရှိနေသလိုလို ဖြစ်နေရာ ကြည့်ရတာ ပို၍ အသည်းယားဖို့ ကောင်းသည်။

စောက်မွှေးတို့ကလည်း ပိုးသားလို ပျော့ကာ ပိတုန်းရောင် တောက်အောင်ကို နက်သည်။ ပြီးတော့ မိန်းမ အများစု၏ စောက်မွှေးတို့လို ပိပိပြားပြား ဖြစ်မနေ။ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ရှိနေ၏။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတို့က ထူထူထဲထဲရှိကာ စောက်ပတ်ဝကို အပေါ်ကနေ ဖုံးကာထားသည်။ ပြီးပြည့်စုံသည့် စောက်ပတ်ဟုပင် ဆိုရမလို။

စောက်ပတ်တွင်ပဲလား ဆိုတော့ မဟုတ်သေးချေ။ အမျိုးသမီကြီး၏ နို့အုံကြီးတွေကလဲ ထည်ထည်ဝါဝါရှိလှသည်။ နို့အုံကြီးတွေက ဖရဲသီးကြီးများ ဖြတ်တင်ထားသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် ကြီးမှားလှသည်။ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကလဲ လက်တစ်ဆစ်လောက်ပင် ရှည်သည်။

မြတ်ကောင်းသည် ဒါကိုမြင်တော့ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ချေ။ မို့ဝန်းချွန်ကော့နေသည့် နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို သူ့လက်ဝါးကြီးများဖြင့် အုပ်၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နို့အုံကြီးတွေက ကြီးမားလှရာ သူ့လက်တစ်ဆုပ်စာပင်မက။ မြတ်ကောင်း၏ လက်ဝါးများက နို့အုံ အလယ်ပိုင်း သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်ကိုသာ ကျကျနန အုပ်ကိုင်မိသည်။ ပြီးလျှင်တော့ မြတ်ကောင်းသည် ခပ်သာသာလေး ဖျစ်ညှစ်သည်။

အမျိုးသမီးကြီးသည် ဆတ်ကနဲတွန့်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြယ်သီးဖျန်းဖျန်း ထသွားသည်။ အခုအချိန်ထိ သူမသည် မြတ်ကောင်းလုပ်သမျှကို ဘာမှမပြော။ ဒီကောင်လေး၏ အကိုင်အတွယ်က ပညာပါလှ၍ သူမက စိတ်ကြိုက်လိုက်လျောထားသည်။

မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ မို့မောက်နေသော နို့အုံများကို စိတ်ကြိုက်ပင် ကိုင်သည်။ ကြမ်းတော့မကြမ်း။ သူသိသည်။ ဒီလိုမျိုး ပိုက်ဆံတတ်နိုင်၍ သူတို့လို ယောကျ်ားဖာများနှင့် လာပျော်ပါးသော အမျိုးသမီးများသည် လိုးရင်းသာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အလိုးခံချင်ကြသော်လဲ ဒီလိုမျိုး နို့ဆို နှုတ်ခမ်းစုတ်တို့တွင်တော့ ယုယမှုကိုသာ သဘောကျကြကြောင်းကို။

သူသည် နို့အုံကြီးများကို ခပ်ရွရွလေး အုပ်ကိုင်ကာ အမို့အဝန်းနှင့် အတင်းအမာကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်ရင်း စမ်းကြည့်သည်။ နို့အုံကြီး အိတွဲမှုကို ချိန်ဆသည့်အလား အသာလေးပင့်ကာ ကြည့်လေသေးသည်။ ခပ်ရွရွလေး အုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးမှုကြောင့် နိုသီးခေါင်းလေးများ ကော့ထောင်တင်းလာပြီး စူကြွတက်လာသည်ကို မြတ်ကောင်းတွေ့ရသည်။

“ မမ… နို့စို့မယ်နော်… ” 

“ အင်း…စို့လေ ” 

မြတ်ကောင်းတစ်ယောက်တော့ အမျိုးသမီးကြီးဆီမှ ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်သည်နှင့် ခေါင်းကို ငုံ့ကာ နို့သီးခေါင်းကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ပင် စို့လိုက်သည်။ တစ်ဖက်ကို စို့နေသည့် အချိန်တွင်နောက်တစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ဆော့ပေးသေးသည်။ အာသာငမ်းငမ်းနှင့် အားပါသော စို့ချက်တွေကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးသည် တအင့်အင့် ဖြစ်ကာနေသည်။ စိတ်တွေဆူဝေတက်လာသည်။

“ အင့်….အီး… ကောင်းတယ် … စို့ စို့…. ” 

မြတ်ကောင်းတစ်ယောက်သည် တော်တော်လေးကြာတော့ နို့အုံကြီးတွေကို စုပ်နမ်းနေရာမှ အောက်ကို သူ့လျှာက တစစရွေ့လျားသွားသည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ နို့သီးများကတော့ သူတံတွေးရာကြောင့် တောက်ပြောင်ကာ ဆူကြွနေသည်။

“ အို…အင့်…အင့်… ယားတယ်ကွာ… ” 

ချက်နက်နက်ကလေးကို ထိုးကာ ကလိနေသည့် လျှာကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးမှာ တကိုယ်လုံးပင် တွန့်သွားသည်။ မြတ်ကောင်း၏ ခေါင်းကို ဆုပ်ကာကိုင်သည်။ ဒီကောင်လေး ဘာဆက်လုပ်တော့မယ် ဆိုတာ သိနေသဖြင့် သူ၏ ခေါင်းကို အောက်ဖက်သို့ တွန်းချသည်။

မြတ်ကောင်းကလဲ မြတ်ကောင်းပင်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ နှုတ်ခမ်းချင်စုပ်သလိုပင် စုပ်လိုက်သည်။

“ အင့်… အီး…. ယက်..ယက်စမ်းကွာ… ” 

ယူနန်မကြီး ခမျာ တင်ပါးကြီးပင် ကော့တက်ကာ ကြွသည်။ မြတ်ကောင်း၏ လျှာကတော့ အဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့်ပြီး အပြတ်ပင် လှည့်ပတ် ကလိပေးနေသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် အသက်ရှုပြင်းလာယုံမက ဝမ်းပျဉ်သားပျော့ပျော့အိအိလေးတွေသည် ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက်ပင် ဖြစ်လာသည်။ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကလဲ ကားလိုက်စုလိုက်နှင့်။

စောက်ရည်ကြည်များကတော့ တောက်တောက်ပင် ယိုကာကျလာသည်။ အသားဖြူသည့် တရုတ်မဖြစ်သည့်အတွက် အရည်တွေက များသည်။ နောက်ပြီးတော့ စောက်ရည်ကြည်တွေကလဲ အနံ့ကမွှေးတေးတေးလေးပင်။ စောက်ပတ်ကို ရေမွေးများ ဆွတ်ထားသလားတောင် ထင်ရသည်။

...........................................................................................................

ငနဲသား မြတ်ကောင်းခမျာ ဘာပြောကောင်းမလဲ။ စောက်ပတ်တွင် စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို ရက်ရက်ရောရောပင် ယက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးဖို့လည်း အရမ်းကို ငြိမ့်ပြီး ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာတော့သည်။ မြတ်ကောင်းသည် ယက်ပေးနေယုံမက လျှာကို ချွန်နေအောင် လုပ်ကာ အဖုတ်ထဲကို ထိုးဆွသည်။

“ အီး…. အင့်…ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲကွာ… ” 

ဒီပြုမူချက်က အဖုတ်ကို ယက်ပေး ၊ စုပ်ပေးတာထက် ပိုပြီးတော့ ထိသည်။ ပြောရရင် စောက်ပတ်ထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးပြီး လိုးနေတဲ့ သဘောတောင် ဖြစ်နေတာကိုး။

“ အားပါးပါး…အင့်…. ထိုးစမ်းပါ…. အင့်…အဲဒီလိုမျိုး…ကောင်းတယ်ကွာ…မင်းက …သိပ်တော်တာပါ..လုပ်…. ဟုတ်ပြီ….ထိုး…ထိုး….. ” 

ကျင်းယုမေ တစ်ယောက်ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘဲ အပြတ်ကို မြတ်ကောင်းကို ခိုင်းစေမိသည်။ သူ၏ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝကို ဖိချသည်။

မြတ်ကောင်းကလည်း ယူနန်မကြီး၏ စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ အပီထိုးထိုးပြီး ကျကျနနကို လိုးပေးနေသည်။ ဒါက မြတ်ကောင်း၏ အားသာချက်ပင်။ သူ၏ လျှာသည် ကျားလျှာလိုပင် ကြမ်းတမ်းယုံမက တြိဂံပုံလို ချွန်အောင်လုပ်ကာ စောက်ပတ်ထဲကိုလိုးပေးနိုင်သည်။ အဲဒီအတွက် အဖုတ်ထဲကို လျှာအဆုံးတိုးဝင်လာတဲ့ အခါများတွင် ယူနန်မကြီးခမျာ လည်ချောင်းထဲကတောင် တအစ်အစ် အသံတွေထွက်လာသည်။

ကျင်းယုမေ၏ တကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှ အကြောအချဉ်အားလုံးလဲ သွေးတိုးမြန်ကုန်သည်။ လူကလဲ ငဖယ်ပျံသလို ကော့ပျံကာနေသည်။ အကြီးအကျယ် ပြီးတော့မည် မှန်း သူမ ရိပ်မိသည်။

“ ယက်…ယက်စမ်း…နာနာယက်…. ကောင်းလာပြီး….အီး….အီး…အင့်…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ အခြေအနေကို ကြည့်ကာ သူမပြီးတော့မည်မှန်း ရိပ်မိသည်။ စောက်ပတ်ထဲကို လျှာကို ထိုးသွင်းကာ လိုးပေးနေရမှ ပြန်ထုတ်ကာ အပေါ်ဘက်က ငေါက်တောက်ထောင်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကို ဖမ်းထောက်လိုက်သည်။ လျှာဖျားနှင့် ထိုးယုံမက သရက်စေ့စုပ်သလိုမျိုး နှုတ်ခမ်းနှင့် ညှပ်ဆွဲပြီး မနေမနားပင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။

ဒီလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်တွင်တော့ ကျင်းယုမေ တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ချေ။ ပက်ပက်စက်စက်ကို ပြီးသွားတော့စည်။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ တလဟောပင် ယိုစိမ့်ထွက်ကျသည်။ မြတ်ကောင်း၏ ပါးစပ်တစ်ဝိုက်တွင် ပေပွကာသွားသည်။

“ အီး….ကောင်းလိုက်တာကွယ်……မင်း …က သိပ်တော်တာပဲ…. ” 

ယူနန်မကြီး ပြီးသွားပေမယ့် မြတ်ကောင်းသည် အဖုတ်ယက်မှုကို မရပ်လိုက်ချေ။ အမျိုးသမီးကြီးက ဘာမှ မပြောသည်မို့ အသာ ဆက်ယက်နေသည်။ သူထင်တာ မှန်သည်။ ကျင်းယုမေသည် ဆက်ပြီးတော့ အဖုတ်ယက်ခံရတာကို ကျေနပ်နေသည်။ ဒီကောင်လေးသည် ဘာဂျာတော်တော် ကျွမ်းသည့် ကောင်လေးပင်။ အရသာက အပြတ်ကို ကောင်းလှသည်။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူတုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းကို ကားနိုင်သလောက် အပြတ်ကို ကားပေးထားသည်။

“ ကောင်လေး…. မင်း ပက်လက်အိပ်လိုက်… ” 

ခဏ အကြာတွင်တော့ ယူနန်မကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ခေါင်းကို ဆွဲမကာပြောသည်။မြတ်ကောင်းသည် အထွေအထူး မေးမနေချေ။ အမျိုးသမီးကြီး ပြောသည့်အတိုင်းပင် မွေ့ယာပေါ်တွင်ခြေကို ဆန့်ကာ အိပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ၏ မျက်နှာတွင် စောက်ရည်ကြည်များနှင့် ပေပွနေသလို လီးတန်ကြီးကလဲ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ကာ ထောင်မတ်နေသည်။

“ ၆၉ ပုံစံနဲ့ စုပ်ရက် ကြရအောင်.. ငါလဲ ..မင်းလီးကြီးကို စုပ်ပေးမယ်.. ” 

“ ဟုတ်…မမ…. ” 

မြတ်ကောင်း ရင်ထဲတွင် ထီပေါက်သလိုပင် ဝမ်းသာသွားသည်။ သူသည် ပြောရရင် ဒီအမျိုးသမီးကြီးကို လိုးရမည်မှန်းတော့ သိသော်လဲ သူ့လီးကို ပြန်စုပ်ပေးဖို့တော့ မျှော်လင့်မထား။ တော်တော်များများသော အမျိုးသမီးတွေသည် သူတို့လို ယောကျ်ားဖာတွေကို သူမတို့ စိတ်အဆာပြေဖို့လောက်သာ အသုံးချကြသည် မဟုတ်လား။ အခုတော့ သူမက 69 ပုံစံနှင့် လုပ်ကြမည်ဆိုတော့ သူသည် ဝမ်းသာမိတာပြောမနေနှင့်တော့။

ကျင်းယုမေသည် ပက်လက်ကလေး အိပ်ကာ အသင့်စောင့်နေသော မြတ်ကောင်း၏ ပေါ်သို့ ပြောင်းပြန်တက်ခွသည်။ နေရက မှန်သဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာတည့်တည့်ပေါ်ကျသည်။ သူမသည်လဲ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်ကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် လိင်တန်ကြီးနှင့် မျက်နှာအပ်မိသည်။

သူမသည် အစောပိုင်းကတည်းက ဒီလီးချောင်းကြီးကို ကိုင်စုပ်ချင်နေရာ အခုလို မျက်နှာနှင့်တပ်အပ် လီးနံ့ရနေသည်တွင်တော့ အချိန်ဆွဲမနေတော့ချေ။ ခေါင်းကိုအသာငုံ့ကာ လီးတန်ထိပ်ပိုင်းကို ငုံသည်။ လီးတန်ကြီးက ကြီးမားလှသဖြင့် ယူနန်မကြီးမှာ ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ ကျယ်ကာ ဟထားရသည်။

အမျိုးသမီးကြီးက လီးကို ငုံလိုက်သည်နှင့် မြတ်ကောင်းကလဲ ခုနက ပြတ်သွားသည့် စောက်ပတ်ရက်မှုကို ပြန်စသည်။ လျှာကိုတစ်လစ်ထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း စောက်စေ့ရှိရာသို့ ဦးတည်ကာ ရပ်ပေးလိုက်သည်။ အပေါက်ထဲတော့ မထိုးထည့်သေးချေ။ စောက်စေ့ကို ထိုးမိသည်နှင့် ယူနန်မကြီး၏ ပါးစပ်ဖျားကနေ အုအုအိအိ အသံလေးများ ထွက်လာသည်။

ကျင်းယုမေသည် ကောင်ကလေးက သူ့ကို လျှာအစွမ်းပြသည်ကို မခံချင်သည့်အလျောက် သူမကလဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အားရပါးရ ငုံကာပင် စုပ်သည်။ ခေါင်းကို ပြန်ချလိုက် ကြွတက်လိုက်လုပ်ပေးရာ လီးချောင်းကြီးသည် သူမ၏ ပါးစပ်ထဲတွင် ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ နောက်ပြီးတော့ သူမသည် နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ချပ်နှင့် လီးတန်ကြီးကို ပွတ်တိုက်မိစေရန် တင်းတင်းစေ့ထားသေးသည်။ ပါးစပ်ထဲ ဝင်နေသည့် လီးတန်၏ အပိုင်းကိုလဲ လျှာကလေးနှင့် လှည့်ပတ်ရက်ပေးသေးသည်။

လီးစုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မြတ်ကောင်းသည် မျက်လုံးတွေပင် မှေးစင်းကျသွားသည်။ တကိုယ်လုံးလဲ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသည်။ ရုတ်တရက်တော့ သူသည် ခေါင်းကိုကြွကာ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေရာမှ အောက်က ခေါင်းအုံးပေါ်ပြန်ကျသည်။ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ မျက်နှာက ကွာသွားသည်။

“ ဟေ့…. စောက်ပတ်ကို ရက်ပေးလေ…. မင်းက မေ့မနေနဲ့ဦး… ” 

မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာနှင့် သူမ စောက်ပတ် ကွာသွားသည်တွင်တော့ ကျင်းယုမေသည် လီးချောင်းကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ပြောသည်။ ဖင်ကြီးကိုလဲ အပေါ်ကနေ လှုပ်ရမ်းသည်။ မြတ်ကောင်းလဲ သတိပြန်ဝင်သွားသည်မို့…

“ ရက်ပေးမယ်.. မမ … မမ စုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့ သတိလွတ်သွားတာ…. ” 

“ မင်းကတော့ …တကယ်ပဲ…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် ပြောလဲပြော .. ကိုယ်ကိုလဲ နေရာပြင်လိုက်သည်။ ဘေးနားက ရှိသည့်  ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ဆွဲကာ သူ့အောက်နေထပ်ကာ ထိုးလိုက်သည်။ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံး၏ အမြင့်ကြောင့် သူ့မျက်နှာသည် ယူနန်မကြီး၏ စောက်ပတ်နှင့် အတော်နီးသွားသည်။

သူသည်နေရာ အကျအနပြင်ပြီးနောက်တွင်တော့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျကျနနဖြဲကာပင် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကို ထိုးသွင်းသည်။ အထဲက အတွင်းသားတွေကို လျှာဖြင့် ထိုးကာမွှေနောက်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ မြတ်ကောင်းသည် သူ့လီးတန်က ရနေသည့် အရသာကို စိတ်ကခဏမေ့ကာ အမျိုးသမီးကြီး ကောင်းဖို့ သူက အစွမ်းကုန် မှုတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ဒါမှလဲ သူ့တာဝန်ကျေမည်ကိုး။

မြတ်ကောင်းက ဒီလိုမျိုး လျှာစွမ်းအပြတွင်တော့ အမျိုးသမီးကြီးသည်လဲ နောက်ကျတော့ မခံချေ။ လုံးပတ်ရော မာကျောသန်မာမှုရော ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်ဖြစ်သည့် မြတ်ကောင်း၏ လိင်တန်ကြီးကို အားရပါးရပင် စုပ်သည်။ သူမ၏လက်ကလေးဖြင့်လဲ အောက်ခြေက ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ပွတ်ကာချေပေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် စိတ်ကိုပင် မနည်းထိန်းကာ ထားရသည်။ အမျိုးသမီးက ဘာမှန်းမသိသဖြင့် သူသည် သုတ်ရည်ကို မထွက်ရအောင် မနည်းပင် အောင့်အီးနေရသည်။ ကြံရမရဖြစ်ကာ အမျိုးသမီးကြီး နောက်တစ်ချီထပ်ပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ရက်ပစ်လိုက်သည်။

မြတ်ကောင်း၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရက်ကာပေးမှုတွင်တော့ ကျင်းယုမေသည် မနေနိုင်တော့ချေ။ သန်မာလှသည့် လီးတန်ကြီးကို အားရပါးရ စုပ်နေရသည့် ရမက်ဇော ကြွတက်မှုကလည်း ရှိနေရာ ခဏအကြာတွင်တော့ အမျိုးသမီးကြီးသည် “ပြီး“ သွားခဲ့ပြန်သည်။

ယူနန်မကြီးသည် ”ပြီး“ သွားသောအခါ ပါးစပ်မှ အိကနဲ အိကနဲ မြည်တမ်း ရေရွတ်လျှက် ပေါင်တန်ကြီးများသည် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကွေးဆန့်သွားကြသည်။ တင်ပါးဆုံကြီးကတော့ ဆတ်ဆတ်ပင် တုန်ယင်ခါ၍ နေသည်။ မြတ်ကောင်းက သူ့ပါးစပ်ကို အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်ပေါ် မှမခွာ။ တင်းကြပ်စွာ ဖိကပ်ငုံခဲထားသည်။

လျှာကိုလည်း အပီကစားလျှက် “ပြီး“ သွားသောကြောင့် စောက်ရည်ကြည်တွေ ဒလဟောထွက်ကျနေလေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လှည့်ပတ်ထိုးမွှေ ရက်ပေးနေလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဆတ်ဆတ် တုန်ခါရမ်းနေသော အမျိုးသမီးကြီး၏ ကိုယ်လုံးကြီးသည် ကုန်းထားနေရာမှ မခံနိုင်တော့ဘဲ အောက်ကို ပိကျသည်။ မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာသည်ပင် သူမ၏ ပေါင်ခွကြားတွင် ညပ်ကာနေသည်။

ဒီလို နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားမှုကြောင့် ကျင်းယုမေသည် တော်တော်ပင် နှုံးချိသွားသည်။ ကာမဆန္ဒ ကြီးသူဖြစ်လို့ ဆက်တော့ အလုပ်ခံချင်သေးသည်။ ကောင်လေး၏ လီးကိုလဲ ပါးစပ်ကနေ မချွတ်သေးပါ။ ဒါပေမယ့် သူမသည် လီးစုပ်ပေးမှုကိုတော့ မလုပ်တော့ပါ။ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံရုံသာ ငုံထားသည်။ ရက်ရက်ရောရော “ပြီ ” းခဲ့မှုကြောင် မိန်းမကြီးသည် အတော်လေး မောဟိုက်သမျှကို ခေတ္တငြိမ်သက်စွာ အမောဖြေနေသည်။

မြတ်ကောင်းသည် တော်တော်လေးကြာတော့ သူအသက်ရှုလို့မဝသလိုဖြစ်လာ၍ လက်ကြီးများဖြင့် ယူနန်မကြီး၏ တင်ပါးကြီးကို အောက်နေပင့်မသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် ဖင်ကြီး ပြန်ကြွသည်။ မြတ်ကောင်း မျက်နှာပေါ်က စောက်ပတ်ကြီးကတော့ စူပွစူပွ ဖြစ်ကာနေသည်။ သူ့ပါးစပ်တွင်လဲ စောက်ရည်ကြည်တွေက တော်တော်ပင် ပေကျံနေသည်။

မြတ်ကောင်းသည် နောက်ဆုံးလက်စ ပိတ်သည့် အနေဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးပေါ်ကို လျှာအပြားလိုက် အပ်လျှက် “ပျစ် ” ခနဲ မြည်အောင် တစ်ချက်ကုန်း၍ ရက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ ပါးစပ်မှ “ဟင့်“ ကနဲ အသံလေးမြည်ကာ ခါးလေးတစ်ချက် တွန့်သွားသည်။

“ မမ…တော်တော် မောသွားလား ” 

မြတ်ကောင်းက အမျိုးသမီးကြီး၏ အောက်ကနေ လျှိကာ ထွက်လိုက်သည်။ ယူနန်မကြီး၏ အသာနေရာရွှေ့ပေးလိုက်သည်မို့ သူ၏ လီးတန်ကြီးလဲ ပါးစပ်ကနေ ကျွတ်ကာထွက်သွားသည်။ သူ၏ လီးချောင်းကြီးသည်လဲ အမျိုးသမီးကြီး၏ တံတွေးများကြောင့် ပြောင်လက်ကာ စိုပြေနေသည်။

“ အေးကွာ… မင်းယက်ပေး … စုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ …ငါ့မှာ အရမ်းကို ပြီးသွားတယ် ….ဒီတစ်ခေါက် ပြီးတာ အတော်ကို ပြင်းတယ်။ နည်းနည်းတော့ ဟိုက်သွားတယ်ကွာ။ ဒါပေမယ့် ရတယ်။ ဆက်ချကြတာပေါ့ ။ မင်းလီးကတော့ ထောင်နေတုန်းနော် …. ငါအရမ်း စုပ်ပစ်တာတောင် အရည် မထွက်ဘူး.. ” 

ခြေပစ်လက်ပစ်လဲလျောင်းနေရာမှ အမျိုးသမီးကြီးက မျက်လုံးကို ခပ်မှေးမှေးလေးဖွင့်ကာ ပြောသည်။

“ မမကို ချချင်သေးလို့ အရည်မထွက်အောင် ထိန်းထားတာလေ… မမစုပ်အားက သိပ်ပြင်းတာကြောင့် မနည်းကို ထိန်းရတာ… ” 

“ မင်း လီးကြီးကတော့ စံနမူနာပဲ … ကြီးလိုက်တာ လည်းမပြောပါနဲ့တော့ …ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးမျိုး ငါတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသေးဘူး… ကြည့်ပါဦး…ရှည်ရှည် တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ..ကြည့်ရင်းတောင် အသည်းယားလာတယ်.. ” 

“ အသည်းပဲယားတာလား မမရဲ့.. စောက်ပတ်ကော မယားဘူးလား.. ” 

ပြောရင်း ကောင်မကြီး၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး လုပ်ကာ ရိုက်လိုက်သည်။ အဖုတ်ရိုက်လိုက်သံ ဖြတ်ကနဲ မြည်သလို ၊ အမျိုးသမီးကြီးမှာလည်း “အိုး  ” ဟု ယောင်ယမ်းသွားသည်။

“ ဟာကွာ … စောက်ပတ်ကလည်း ယားတာပေါ့ကွာ.. ” 

“ မမ အမောပြောရင် လိုးကြရအောင် ဟုတ်လား ” 

မြတ်ကောင်းသည် သူက မပြီးသေးဘဲ လီးတန်ကြီးက ထောင်မတ်နေ၍ အမျိုးသမီးကြီးကို လိုးကြရအောင် ဆွဲဆောင်သည်။ အလျားကော ဗြက်ကော ကြီးသည့် စောက်ပတ်ကြီးမို့ ဒီဟာကြီးသည် လုပ်ရင် အရသာအင်မတန်မှ ရှိမည်ဆိုတာ သူက သိနေသည်။

“ ရတယ် အခုပဲချတော့ …မင်းလီးကြီး ထောင်နေတာ မြင်တာနဲ့ ငါလည်း အလိုးခံချင်လာပြီ ။ မနားတော့ဘူး.. ” 

“ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သဘောကျတယ်ပေါ့… ” 

“ ဒါပေါ့ကွ… ” 

“ ကိုင်း…ဘယ်လိုမျိုး ချပေးရမလဲ…မမ ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ အလိုးခံချင်သလဲ… ” 

“ မင်းက ဘယ်ပုံစံကြိုက်သလဲ.. ” 

ကျင်းယုမေသည် ဒီစကားကိုတော့ တမင်တကာပင် မေးလိုက်ချင်းဖြစ်သည်။ ဒီကောင်လေးက သူ့ကို နှစ်ချီတောင် ပြီးအောင် ပြုစုထားသဖြင့် အခု လိုးကြတော့မည့် အချိန်တွင် သူဘယ်လို လုပ်ချင်သလဲ ဆိုတာကို အရင် ဦးစားပေးကာ မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဒီလီးတန်ကြီးသည် အတွေ့ကောင်းမည် ဆိုတာတော့ သူမသိနေသည်။

“ မမ အပေါ်ကနေ တက်ခွပြီး ကြိတ်လိုးပေးပါလား.. ” 

“ ကောင်းပြီ..မင်း ပက်လက်လှန်လိုက်… ” 

မြတ်ကောင်းလည်း ချက်ချင်းပင် မွေ့ရာပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ကာ အိပ်ပေးလိုက်သည်။ စပ်ယှက်နည်း အမျိုးမျိုးတို့တွင် “ပြောင်းပြန်ပင်ရင်း  ” ခေါ် မိန်းမက ယောကျ်ား၏ အပေါ်မှ တက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူကာ ကြိတ်လိုးပေးရသည့် လိုးနည်းပုံစံနှင့် ၊ “အောက်ပိုးကြိုက်“ ခေါ် အလိုးခံ မိန်းမက ဒူးတုတ်ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပေးလျှက် ယောင်္ကျား က ကုန်းပေးထားသော မိန်းမ၏ ဖင်ကြီးကို ကျကျနန ခွကာ နောက်မှ လိုးရသည့် ပုံစံ ။ “မှောက်ထိုး ” ခေါ် မိန်းမက မှောက်ရက် အိပ်ပေးကာ ၊ ယောင်္ကျား က မိန်းမကိုယ်ပေါ်တွင် ကျကျနန တက်မှောက်ချလျှက် ၊ မိန်းမ၏ ဖင်ကြီးကို ခပ်ကော့ကော့ ပြုပေးခိုင်းပြီး ဖင်ကြားမှ စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာ လိုးရသည့် လိုးနည်းတို့ကို မြတ်ကောင်း သဘောအကျဆုံး ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် မိမိစိတ်ကြိုက် လိုးနည်းပုံစံ ရွေးချယ်စပ်ယှက်ခွင့်ရလျှင် ထိုးလိုးနည်း ပုံစံများဖြင့်သာ လိုးလေ့ရှိသည်။ ယခု သည်အမျိုးသမီးကြီးကိုတော့ အရင်ဆုံး မိမိအပေါ်မှ တက်ခွ ကြိတ်လိုးပေးစေပြီးနောက် ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆော်ပေးလျှက် အပြီးသတ်တွင် မှောက်ရက် အိပ်စေပြီး အပေါ်မှ ဖားစီးငါးစီး တက်၍ ချပစ်လိုက်ရန် စိတ်ကူးထားသည်။

ပက်လက် အိပ်ချလိုက်သောအခါ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်နေသော လီးချောင်းတန်ကြီးသည် အားရဖွယ်ရာ မတ်မတ်ကြီး ထောင်၍ နေသည်။ တစ်ချီထပ် “ပြီး“ ခဲ့ပြီးသည့်တိုင် ရမက်ဇော ကျမသွားသေးပဲ ၊ ပြန်လည်၍ပင် နိုးထလာနေသောကြောင့် မျက်လုံးတွင် ရမက်ငွေ့များဖြင့် အရောင်တောက်လျှက် အသက်ရှုပြင်းနေမှုကြောင့် မို့ဝန်းကြီးထွားလေသော နို့အုံသား ဖြူဖြူကြီးများ နိမ့်မြင့် လှုပ်ရှားနေပြီး ၊ နို့သီးခေါင်း ရှည်ရှည်လေးတွေ တင်းမားကော့ထောင်နေသော မိန်းမကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ကြိတ်လိုးရန်အတွက် အသာထ၍ လာသည်။

သူမ၏ မျက်လုံးများကတော့ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်နေသာ လီးတန်ကြီးဆီမှ မခွာနိုင်။ တပ်မက်စွာပင် စူးစူးရဲရဲ ကြည့်၍ နေလေသည်။ မြတ်ကောင်းကလည်း ကောင်မကြီး စိတ်ထသည်ထက် ထလာရလေအောင် ဖန်သည့် အနေဖြင့် သူ၏လီးကြီးကို ကော့၍ကော့၍ ပြလိုက်လေသေးသည်။

“ တောက်…တကယ်ကြီးတဲ့ လီးကြီးကွာ….မတ်ထောင်နေတာလဲ ပြောမနေနဲ့..တကယ်ပဲ..ဘာမိုက်သလဲ မမေးနဲ့ကွာ.. ” 

လီးကြီးကို တပ်မက်ယစ်မူးစွယ စူးစိုက်ကြည့်ရင်း အမျိုးသမီးကြီးက အံကြိတ်၍ မချင့်မရဲပြောသည်။

“ ဟဲ ဟဲ..မမကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ့် လီးကြီးလေ..မမရဲ့…ဒါကြီးနဲ့ ဆိုရင် မမ တကယ့်ကို ဆွေမျိုးမေ့သွားမှာ သေချာတယ်… ဒါနဲ့ မမနာမည်ကို ပြောပြထားပါဦး….ကိုယ့်နာမည်တောင် ကိုယ်မမှိတ်မိပဲ ဖြစ်သွားရင် သတိပေးနိုင်အောင်… ” 

“ ခစ် ခစ် ခစ်….မင်းနဲ့ လိုးရင် ..ဒီလောက်တောင်မှ ဖီလင်တက်မှာလားကွ… ” 

“ မပြောတတ်ဘူးလေ…တက်ချက်တက်မှာပေါ့…ဒါကြောင့် ကြိုမေးထားတာ.. ” 

“ ငါ့နာမည်က ကျင်းယုမေ.. ” 

“ ဟင်..တရုတ် နာမည်ကြီးပါလား.. ” 

“ မင်က ငါ့ကို ဘာလူမျိုး ထင်နေလို့လဲ… ” 

အမျိုးသမီးကြီးက မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံ ပေါ်ကားယားတက်ခွရင်း ပြောသည်။

“ ယူနန်တရုတ်ကပြားလို့ ထင်နေတာ.. ” 

“ ကပြားမဟုတ်ဘူး…ယူနန်အစစ်.. ” 

“ ဟင်..ဟုတ်လား…မမ ” 

မြတ်ကောင်း တော်တော်အံ့သြသွားသလို အရမ်းလည်း သဘောတွေ့သွားသည်။ သူတစ်သက်တာတွင် ယူနန်မ အစစ်ကို တခါမှ မချဖူးသေးချေ။ အခုတော့ စားရကံကြုံလို့ တိုက်တိုက်မြိုက်မြိုက်ပင် ရောက်လာခဲ့သည် မဟုတ်လား။

“ စကားသိပ်မရှည်နဲ့ဦး…ချလိုက်ဦးမယ်…ဟုတ်လား.. ” 

“ အင်း…အင်း.. ” 

“ မင်းက..တော်တော် အပျင်းထူတဲ့ ကောင်လေးပဲကွ…အခုပဲကြည့်လေ..ငါကပဲ လှုပ်ရှားပြီး..လိုးပေးရမှာ..မင်းကတော့ အောက်ကနေ ဇိမ်နဲ့ ဖီလင်ယူမှာပေါ့..ဟုတ်လား… ” 

မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ရင်းတွင် ခွထိုင်ပြီးနောက် ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေက မျက်လုံးလေး ခပ်မှေးမှေးပြုကာ သူမ၏ အောက်ဘက်တွင် ပက်လက်ကလေးရှိနေသော မြတ်ကောင်းကို အုပ်မိုးကြည့်ရင်း မပြုံးတပြုံးနှင့် ပြောသည်။

မြတ်ကောင်းက တတုန်တုန် လှုပ်ယမ်းနေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တင်းတင်းညှစ်လိုက်ပြီး….

“ အဲလို မပြောပါနဲ့ မမရဲ့ … မမကြိုက်တယ်ဆိုလို့ လုပ်တာ … မမမလှုပ်ရှားချင်ရင် ဖြစ်တယ် ။ ကျနော် အပီဆောင့်ပေးနိုင်အောင် ဖင်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးလေ ၊ ဘယ်လိုလဲ၊ အဲလိုမျိုး ပြောင်းပြီ အလိုးခံမလား.. ” 

“ ရပါတယ်ကွာ..ငါက အလကား သက်သက်စတာပါ ၊ ဒီလို လီးပေါ်ခွထိုင်ပြီး လိုးရတာကို ငါလည်း သဘောကျပါတယ်.. ” 

“ ဒါဆို စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူတော့လေ… ” 

“ အေးပါကွ..မင်းကလဲ…အားတောင် မနာတော့ဘူးလား… ” 

“ လိုးကြ ဆော်ကြတာပဲ မမရာ ။ အားနာနေဖို့လိုသေးလား…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် နို့သီးနှစ်ခုကို ခပ်နာနာ ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်ရာ ယူနန်မကြီး၏ မျက်နှာမဲ့ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သည်။ နို့သီး အညှစ်ခံရသောကြောင့် နာသွားတာသေချာသည်။ နာသော်လည်း ဖီလင်တက် အရသာတွေ့သွားပုံလည်းရသည်။ ကောင်မကြီးသညိ မဲ့ကနဲ ဖြစ်သွားသော်လည်း နို့သီးညှစ်မှုကို ဘာမှမပြော။ သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို ခပ်ကြွကြွလုပ် ၊ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ကွတတပြုပြီးနောက် တင်ပါးနောက်မှ လက်ဖြင့်သိုင်းယူ၍ မြတ်ကောင်း၏ ငပဲကြီးကို ဆွဲယူသည်။

ယေဘုယျအားဖြင့် မိန်းမက အပေါ်မှတက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူရာတွင်၊ လီးကို ရှေ့ပိုင်းမှသာ လက်ဖြင့် ကိုင်ထိန်းကြလေ့ရှိသည်။ ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကတော့ တမူထူးဆန်းစွာ လက်ကို တင်ပါးနောက်ဘက်မှပင်ယူ၍ လီးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ထိုအခါ သူမ၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းသည်လည်း နောက်ကို ခပ်ယိုင်ယိုင်ယိမ်းသွားရာ ၊ မြတ်ကောင်းလည်း ဆွဲကိုင်ထားသည့် နို့အုံကြီးများကို လက်လွှတ်လျှက် ယူနန်မကြီး၏ ခါးကို ညှပ်ကိုင် ထိန်းပေးထားလိုက်ရလေသည်။

ယခုအနေအထားတွင် အမျိုးသမီးသည် ၊ တင်ပါးသားကြီးတွေ အစွမ်းကုန်ကားအိတင်းကာ ခါးကလည်း ပို၍ သိမ်နေရာ ၊ ခါးကို ကိုင်ထိန်းရတာ အတော်ကို ထိတွေ့ အားရမှု ရှိသည်။ ယူနန်မကြီးက မြတ်ကောင်း၏ လီးကို စောက်ပတ်ဝသို့ ဆွဲတေ့သည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် စိတ်ပြန်ထနေရာ စောက်ပတ်ထဲတွင် စောက်ရည်ကြည်တွေ ပြန်၍ ယိုစိမ့်ထွက်နေသည်။ 

ပေါင်ခွရင်းတွင် ဆောင့်ကြောင့် ကားယားကြီး ခွထိုင်ထားသလိုမို့ စောက်ပတ်ကလည်း ပြဲ၍ နေလေရာ ၊ စောက်ပတ်အတွင်းမှ စောက်ရည် အနည်းငယ် အပြင်သို့ တောက်တောက်ယိုကျရာ ၊ ဆွဲကပ်ယူထားသော လီးချောင်းကြီး ထိပ်တည့်တည့်ပေါ်သို့ စောက်ရည်စက် အချိုု့ကျသည်။

လောလောလတ်လတ် စောက်ပတ်ထဲမှ ယိုစိမ့်ထွက်ကျလာကြသော စောက်ရည်ကြည်များမို့ ပူနွေး၍နေသည်။ “မ“ သြဇာဓါတ်များ အပြည့်အ၀ ပါရှိနေသော စောက်ရည်ကြည် နွေးနွေးများထိတွေ့မှုကြောင့် လီးချောင်းကြီး တစ်ခုလုံးသည် စစ်ကနဲဖြစ်ကာ ငေါ့ကနဲ လှုပ်သည်။ အုပ်ကိုင်ဆွဲယူနေသော ယူနန်မကြီး၏ လက်ထဲတွင် အသက်ဝင်၍နေသည်။ ယူနန်မကြီးအဖို့လည်း ပို၍ စိတ်ဇောသန် ရမက်ပြင်းလာရသည်။

ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်ဝတွင် လီးကို အမြန်ဆွဲတေ့ကပ်ကာ ကားအိလေသော ဖင်သားကြီးကို အောက်သို့ ဖိ၍ ချလိုက်သည်။ အရည်ကြည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစိုကာ ပူနွေးမို့ဖောင်းနေသော စောက်ပတ်အိအိကြီးတွင် လီးထိပ်ထိတွေ့မိသည်နှင့် မြတ်ကောင်းမှာလည်း ၊ ကြက်သီးလေးများ ထသွားရသည်။ 

သည်စောက်ပတ်ကြီးက မြတ်ကောင်း အရမ်းလိုးချင်နေသော စောက်ပတ်ကြီး မဟုတ်ပါလား။ ထို့ပြင် ကျင်းယုမေ၏ တင်ပါးကြီး ဖိကျလာမှုနှင့် အတူ ၊ လီးဒစ်ပြဲကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်၍ ဝင်သည်။ ကျင်းယုမေမှာ ကာမစပ်ယှက်မှုမျိုးစုံကို ခံဖူးပြီးသော ဝါရင့်နေသည့် မိန်းမကြီး ဖြစ်သည့်တိုင် ၊ မြတ်ကောင်း၏ လီးက သူမအလိုးခံဖူးခဲ့သည့် လီးတွေထက် ပို၍ အလုံးတုတ်သလို၊ ပို၍လည်း မာကြောတောင့်သန်သောကြောင့် လီးတိုးဝင်မှုသည် တင်းကြပ် စီးပိုင်နေသည်။

“ ဘွပ် ဗျစ် ဗျစ် ဘု ဘွပ် ” 

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်… တကယ်ကြီးတဲ့ လီးကွာ… အဖုတ်ဝမှာ တင်းကြပ်ပြီး ပူသွားတာပဲ… ” 

ကျင်းယုမေက တင်ပါးကို ဆက်ဖိမချပဲ အသာတုံ့ရပ်ထားကာ အံကြိတ်၍ ပြောသည်။ လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်ဝင်ကာ ကျန်အပိုင်းကတော့ အပြင်ဘက်တွင် ကျန်ရှိနေသေးသည်။ အဖုတ်ထဲဝင်နေသော လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်အတွင်းသားများက အငမ်းမရဖြင့် ရစ်ပတ်စုပ်ယူနေကြသည်။

အရည်ရွှမ်းပြီး ညှစ်အားကောင်းလှသော စောက်ပတ်၏ ထိတွေ့မှု အရသာကလည်း မြတ်ကောင်းကို အသက်ရှုမှားသွားစေသည်။ ထိုနည်းတူ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး မာကြောသော သန်လှသည့် လီးတန်ကြီး၏ ထူးကဲလှသော ထိတွေ့မှုအရသာက ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကို ဘဝင်ခိုက်ကာ ကောင်းကောင်းကြီး အကြိုက်တွေ့သွားစေသည်။ မြတ်ကောင်းသည် အောက်မှနေ ဖင်ကို ကြွတက်ကာ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားအောင် ကော့ပင့် ထိုးသွင်းပစ်လိုက်ချင်စိတ်ကို မနည်းကြီးပင် ကြိုးစားကာ ထိန်းထားရလေသည်။

သည်လို မိမိသဘောအတိုင်း စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး ကော့ပင့်ထိုးတွင်းလိုက်မှုမျိုးကို ကျင်းယုမေကြိုက်မည် မဟုတ်သည်ကို မြတ်ကောင်းသိသည်။ ယခု စပ်ယှက်နေကြသည့် လိုးနည်းအနေအထား ပုံစံက ၊ အမျိုးသမီးက လွှမ်းမိုးဦးဆောင်ကာ အပေါ်မှ လှုပ်ရှားရသည့် ပုံစံဖြစ်သည်။ သည်တော့ အစစအရာရာကို ကျင်းယုမေအား ဦးဆောင်လှုပ်ရှားပေးမှသာ ဖြစ်မည် မဟုတ်လား။ မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် စည်းကျော်ကာ လုပ်ဆောင်သည့် သဘောဖြစ်သွားမည်။

ထိုသို့ လုပ်မိသည်ကို ဧည့်သည်အမျိုးသမီး သဘောမကျပဲ ပြသနာလုပ်ပါက မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် နာမည်ပျက်နိုင်သည်။ ထိုမိန်းမနှင့် မလိုးရတော့ပဲ မောင်းထုတ်ပစ်တာပင် ခံရကောင်း ခံရနိုင်သည်။ ကာမအရသာ စည်းစိမ်ခံစားလိုသောကြောင့် ၊ လာ၍ အလိုးခံကြသော မိန်းမများသည် ဆန်းပြားသော အနေအထားတွေ ရှိကြသည်။ သူတို့အထာကြည်လျှင် ၊ ဘာလုပ်လုပ် မည်သို့မျှ မပြော။ လိုက်လျှောကြသော်လည်း၊ သူတို့အထာမကြည်ပါက လက်ကိုင်တာကိုပင် ပြသနာလုပ်ကာ အော်ဟစ် ဆူပူတတ်ကြသည်။

ထို့ကြောင့် ဧည့်သည်မိန်းမများကို ဖြေဖျော်စပ်ယှက်ရာတွင် သူမတို့ စိတ်အထာမကြည်အောင် မလုပ်ဖို့ မြတ်ကောင်းတို့လို ပျော်တော်ဆက် အလိုးသမား ယောကျ်ားဖာများက အထူးပင် ဂရုစိုက်ကြသည်။ ပြီးတော့ မြတ်ကောင်းသည် ဤယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကို အရမ်းကို တပ်မက်သဘောကျကာ လိုးချင်နေသည်။ ဒါကြောင့် သူ့ကံကောင်းထောက်မကာ လိုးခွင့်ကြုံနေရမှု အခြေအနေ ပျက်ပြားသွားမှာကို လုံးဝမလိုလားပါ။ အပျက်လည်း မခံနိုင်ပေ။

..............................................................................................................................................

ထို့ကြောင့် မြတ်ကောင်းသည် စိတ်ကို အတင်းထိန်းကာ ဘာမျှမလှုပ်ရှားပဲ သည်အတိုင်း ပက်လက်လှန်ကာ နေပေးထားသည်။ တစ်ခုတော့ ရှိသည်။ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကိုတော့ တည့်မတ်စွာ တန်း၍ အပြတ်ထောင်နေဖို့ လုပ်ပေးထားသည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ဖင်ကြီးကို ထပ်ဖိချကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ပိုဝင်အောင် သွင်းယူမည့် အချိန်ကိုသာ စောင့်စားနေရလေသည်။

ယူနန်မကြီးသည် သူမ၏ ဖင်ဖြူဖြူ အိအိကြီးကို စကောဝိုင်းသလို ဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားသည်။ ခါးကိုနွဲ့ကာ တင်ကို ကိုင်းချ၍ လှုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဖင်ဝိုင်း၍ လှုပ်ခါပုံသည် အထူးကို ပညာသားပါသည်။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်နေအောင် လီးတန်ထိပ်ဖျားပိုင်း ဒစ်ပြဲအာလန်ကြီးသည် တင်ပါးဆုံကြီးဝိုက်ကာ လှုပ်ရှားလိုက်မှုကြောင့် စောက်ခေါင်းအဝအနီးရှိ စောက်ပတ်အတွင်းဘက်သား နံရံများကို သုံးရာခြောက်ဆယ် ဒီဂရီအပြည့် ဝိုက်၍ ပွတ်တိုက်ဖိထိုးမိသည်။ မြတ်ကောင်းပင် အသည်းတအေးအေး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းဖြစ်၍ သွားသည်။ ယူနန်မကြီးဆိုလျှင် ပြောဖွယ်ရာ မရှိတော့။

“ အားပါးပါး…မမရာ..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲဗျာ.. ” 

မြတ်ကောင်းက အံကြိတ်ကာ ပြောမိသည်။

“ အားရှီး…ထိတယ်ကွာ…တကယ်မိုက်တာပဲ…..ဟင်း…..ဟင်း…ဟင်း… ” 

ယူနန်မကြီးကလည်း ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ရေရွတ်သည်။

“ ဖိပေးလေ မမရဲ့…ဖင်ကြီးကို ဖိချစမ်းပါဗျာ…. ” 

မြတ်ကောင်းက အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် ပြောရင်း ယူနန်မကြီး၏ ဖင်သားတစ်တစ်ရစ်ရစ်များကို ညာလက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်သည်။ ယခုအခြေအနေတွင် မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် လုပ်နိုင်သည်မှာ သည်လောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ညှစ်၍ ယူနန်မကြီး ဖီလင်ပိုတက်လာလျှင် တင်ပါးကြီးအောက်ဖိချ၍ လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲပို၍ မြုပ်ဝင်သွားပေလိမ့်မည်။

မြတ်ကောင်းက ဖင်လှမ်းကိုင်ညှစ်လိုက်မှုကြောင့် ယူနန်မကြီး ဖီလင်ပိုတက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဖင်ဆုံကြီးကို အောက်သို့ ထပ်၍ဖိချသည်။ နောက်ထပ်လီးတန်တစ်လက်မကျော်ကျော်လောက် စောက်ပတ်ထဲထပ်၍ တိုးဝင်သည်။ လီးပိုဝင်လာသည်နှင့် အမျှ မြတ်ကောင်းအနေနှင့် တင်းကြပ်စီးပိုင်သော စောက်ပတ်၏ ထိတွေ့မှုကို ခံစားရသလို ၊ ယူနန်မကြီးအတွက်လည်း ပူနွေးသန်မာသော လီးချောင်းကြီးကို ရင်ဖိုမောဟိုက်ဖွယ်ရာ စိတ်ချမ်းသားမှုကို ပို၍ ရရှိခံစားရသည်။

ကျင်းယုမေသည် တဏှာရမက်ကြီးကာ ၊ ကြေးစားအလိုးသမားများနှင့် ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးနေသည့် မိန်းမကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ၊ သူမအလိုးခံဖူးသော လီးတွေက မနည်းတော့ပါ။

ယောင်္ကျား အတော်များများနှင့် ကာမစပ်ယှက်အရသာခံ စည်းစိမ်ယစ်မူးဖူးသည့် အတွေ့အကြုံတွေ ကောင်း ကောင်းရှိထားသည်။ သို့သော် ယခုကောင်လေး၏ လီးလောက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးမျိုးမတွေ့ဖူးသေးသလို ၊ သည်ကောင်လေးနှင့် လိုးရတာလောက် ကာမအရသာတွေ့မှုမျိုးလည်း မကြုံဖူးသေးပေ။

လီးအတွေ့ကောင်းလွန်းလှသောကြောင့် ကျင်းယုမေမှာ အစက တဖြည်းဖြည်းချင်းသာ ဖင်အောက်ဖိသွင်းကာ ယူမည်ဟု စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း မလုပ်နိုင်တော့။ လီးပိုဝင်လေ အရသာက ပိုကောင်းလေမို့ ၊ လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်လာရလေအောင် သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို အားရပါးရပင် အောက်သို့ ဖိဆောင့်၍ ချလိုက်တော့သည်။

“ ဘွပ် ဗျစ် ရှူး …ဘုဘုဘု ဘွပ်ဘွပ်.. ” 

တင်ကြီး အောက်သို့ နိမ့်ကျလာမှုနှင့် အတူ ဒစ်သွင်းမိပြီးသော လီးချောင်းကြီးသည်လည်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပို၍ တိုးဝင်သည်။ သည်တစ်ခါတွင်တော့ ယူနန်မကြီးက တင်ကြီးကို တစ်ချက်တည်း အပြတ်ဖိချလိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ ၊ အိတုန်နေသော ဖင်သား၀၀တစ်တစ် တင်းတင်းအယ်အယ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ခြံကြီးကို အိကနဲနေအောင် ထိမိသည်။ လီးချောင်းကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ အဆုံးတိုင်ပင် တိုးဝင်သွားလေပြီ။

“ အားပါးပါး…ဝင်သွားပြီ…အင့် အင့်.. ” 

“ ဝင်သွားပြီ မမ.. ဝင်သွားပြီ ” 

ကျင်းယုမေနှင့် မြတ်ကောင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူပင် အသံထွက်ကုန်ကြသည်။

အောက်ဘက်တွင် ပက်လက်အိပ်လျှက်သား ရှိနေသော မြတ်ကောင်းမှာ ခေါင်းဘယ်ညာ ယမ်းခါသွားသည်။ အပေါ်မှ တက်ခွလျှက်သား ရှိနေသော ကျင်းယုမေမှာမူ ခေါင်းနောက်သို့ကော့၍ မျက်နှာမော့တက်သည်။ တင်ဆုံကြီးသည်လည်း တလှုပ်လှုပ်တုန်၍ နေရာ ၊ စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို နှဲ့ပေးနေသလိုမျိုးဖြစ်လျှက် နှစ်ယောက်စလုံးပင် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းဖျန်းထကုန်ကြသည်။

ခဏအကြာတွင်တော့ ကျင်းယုမေ၏ နောက်သို့ ကော့ကျသွားသော ခေါင်းရှေ့ပြန်ရောက်လာသည်။ ခါးမတ်မတ်ထိုင်လျှက် အနေအထားမျိုးပြန်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ မြတ်ကောင်းက လက်နှစ်ဘက်ကို ဆန့်တန်းကာ ယူနန်မကြီး၏ တတုန်တုန် ခါနေလေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ကိုင်ညှစ်သည်။

ဆယ်လက်မကျော်ကျော်ရှည်သော လီးချောင်းကြီးသည် စောက်ခေါင်းတည်း တင်းကျပ်ပြည့်သိပ်စွာ တိုးဝင်နေလျှက် ယူနန်မကြီး၏ စောက်အုံအိအိ တင်းတင်းကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ဆီးစပ်နှင့် ကျကျနန ထိမိနေသည်။ စောက်ပတ်အပေါ်ဖက်ပိုင်းတွင် ဦးစမုတ်လေးလို ဖြစ်နေလေသော စောက်မွှေးများကတော့ မြတ်ကောင်း၏ လီးမွှေးလိမ်ကောက်ကော်များနှင့် ရောယှက်တော့မလို ထိမိနေကြသည်။

ခဏတာမျှ နှစ်ဦးသား ငြိမ်သက်နေကြပြီးနောက်တွင်တော့ ကျင်းယုမေကပင် စတင်လှုပ်ရှားကာ လိုးခန်းစသည်။ တင်ပါးကြီးကို ပင့်တင်လိုက် ပြန်ချလိုက်နှင့် အပြတ်ကိုပင် ဆောင့်ပေးသည်။ မြတ်ကောင်းခများ အစောပိုင်းတုန်းက ယူနန်မကြီးကို ဖင်ပူးတောင် ထောင်ခိုင်းကာ နောက်က ကျုံးလိုးမည့် အစီအစဉ်သည် နာရီဝက်အတွင်းပင် ပျက်ပြယ်သွားသည်။ 

ကျင်းယုမေက တကိုယ်လုံးကော့ပျံကာ တတိယမြောက် အချီပြီးသွားသည့် အခါတွင်တော့ သူလဲ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များကို သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးအတွင်းတွင် တလဟောပင် ပန်းထုတ်မိလိုက်တော့သည်။


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

 ပြီးပါပြီ ။


   

အကောင်းဆုံးတွေ ပေးမယ် (စ/ဆုံး)

အကောင်းဆုံးတွေ ပေးမယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

" ဂျွတ်..."

" အ...."

" ဖြောင်း...."

" ဝုန်း...အမလေး...."

" ဟဲ့...ဟဲ့...လုပ်ပါဦး....ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ....အော်...ဒီကလေးနယ်....ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို...."

အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပြီး ဆွဲဖက်ကာ အားယူပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ မမရီကပဲ အပေါက်ထဲကျွံနေတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

" ဟင်....သွေးတွေ..."

မမရီက အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။

" ထိုင်....ထိုင်လိုက်....အတာ...."

ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြီးတာနဲ့ မမရီက သူ့အခန်းလေးထဲဝင်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ စောစောက ကျွန်တော် အပေါက်ကျွံတုန်းက ဆွဲလာတဲ့ ရေပုံးကို သူကလှမ်းပြီး ယူလိုက်ပါတယ်။ ရေပုံးထဲမှာတော့ ရေကနည်းနည်းပဲရှိပါတယ်။ မမရီက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ဆွဲပြီး လှန်တင်လိုက်ရာက ထိထားတဲ့ ပေါင်ရင်းနေရာကို ရေပုံးထဲမှာ ကျန်တဲ့ရေနဲ့ သူ့လက်ခုပ်လေးနဲ့ ယူယူပြီး ဆေးလိုက်ပါတယ်။ သစ်သားစက ပေါင်ရင်းမှာ ထိုးမိသွားပြီး အသားကို စပါးလုံးတစ်ထောက်လောက် မြုပ်သွားတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒဏ်ရာမှာ သစ်သားစတော့ ကျန်ခဲ့တာ မရှိပါဘူး။ ရေဆေးပြီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ သူယူလာတဲ့ ပုလင်းလေးထဲက ဆေးရည် သုံးလေးစက်ကို လောင်းထည့်လိုက်ပါတယ်။

" အား....စပ်တယ်....ရှီး....ဟူး...."

မမရီကလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ချွန်ပြီး အနာနေရာကို လေနဲ့မှုတ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူက အခန်းထဲပြန်ဝင် သွားပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ သူ့လက်ထဲမှာ အဝတ်စတစ်ခုပါလာတာတွေ့လိုက်ရပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အနားလည်းရောက်ရော ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲက အဝတ်စကို ဖြဲပြီး အနာကို ပတ်တီးစည်းပေးပါတယ်။ အဲဒီနောက်တော့ သူကပဲ ကျွန်တော့်ကို တွဲပြီး အိမ်ကိုလိုက်ပို့တဲ့အပြင် အတွင်းခန်းလေးထဲအထိ လိုက်လာပြီး အခန်းလေးထဲက တန်းမှာရှိနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့အင်္ကျီ နဲ့ ပုဆိုးကို ယူကာ ကျွန်တော့်ကို အဝတ်လဲပေးပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့....

" ကဲ....အတာ လှဲနေလိုက်....လာ..." 

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို တွဲပြီးထိုင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အနာက နာနေတာကြောင့် အိပ်ယာထဲလှဲပြီးနေလိုက်ပါတယ်။

" အိပ်ချင် အိပ်လိုက်အတာ....အိပ်ပျော်သွားတော့ အနာသက်သာတာပေါ့....မမ ညနေကျ တခါလာပြီး ဆေးထည့် ပေးဦးမယ်..."

" ဟုတ်ကဲ့...."

" ဒါဆို မမ ပြန်လိုက်ဦးမယ်..." 

ဆိုပြီး မမရီဟာ ပြန်ထွက်သွားပါတော့တယ်။

မမရီတို့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က အိမ်နီးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်ပြီး မမရီတို့အိမ်မှာက မမရီနဲ့ သူ့အမေ အရီးလေးတို့ သား အမိနှစ်ယောက်ထဲရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ အဖွားလေးတို့ နှစ်ယောက်ထဲပဲရှိပါတယ်။ မမရီတို့ အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုဖြစ်နေပြီး မိသားစုတွေလို နေကြတာဖြစ်ပါတယ်။ ယောက်ျားသားမရှိတဲ့ မမရီ တို့အိမ်က ထင်းခွဲ၊ ရေခပ် အလုပ်တွေကို ကျွန်တော်က ကြုံရင်ကြုံသလို ဝင်ပြီးလုပ်ပေးသလို မမရီကလည်း အဖွားလေးရဲ့ မီးဖိုချောင်ကိစ္စတွေကို မကြာခဏဆိုသလိုဝင်ပြီး ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးရုံမျှမကဘဲ တခါတရံ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်အစားအ ဟောင်းတွေကိုပင် ဆွဲပြီးလျှော်ပေးသွားပါသေးတယ်။ 

အခုလည်း ကျွန်တော်က မမရီတို့အိမ်က မီးဖိုဆောင်ထဲက သုံးရေအိုး ထဲကို ရေခပ်ပြီးထည့်ပေးရာက ကြမ်းပေါက်ကျွံကျခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဆီကနေ မမရီပြန်သွားပြီး မကြာခင်မှာပဲ သူတို့အိမ်ဖက်က တဒုံးဒုံးထုသံကြားလိုက်ရပါတယ်။ စောစောက ကျွန်တော်ကျွံကျခဲ့တဲ့ အပေါက်ကို ပြန်ပြီးဖာထေးပြုပြင်နေ တာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ မိန်းမသားချည်းပဲ နေတဲ့အိမ်ဆိုတော့လည်း တော်ရုံတန်ရုံကိစ္စတွေကို သူတို့ဟာ သူတို့ မဖြစ်ဖြစ်အောင် လုပ်နေကြတဲ့ သဘောပါပဲ။ 

အဲဒီနေ့ကနေစပြီး မမရီဟာ နေ့တိုင်း ကျွန်တော့် အနာကို လာပြီးဖန်ရေဆေးပေးရင်း ဆေးထည့် ပေးပါတယ်။ ဆေးက ဟိုစပ်တဲ့ ဆေးအရည်မဟုတ်တော့ဘဲ ပရုပ်ဆီလိုဟာမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပရုပ်ဆီတော့ မဟုတ် ပါဘူး။ မမရီ ဆေးလာထည့်ပေးရင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ ပေါင်ရင်းမှ အနာကို ဖန်ရည်ဆေးပေးခြင်း၊ ဆေးထည့် ပေးခြင်းတွေလုပ်တာဆိုတော့ ပထမ တစ်ရက်ကတော့ အနာက နာနေတော့ သတိမပြုမိဘဲ နောက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ရှက် လိုက်သည်ဖြစ်ခြင်း။ မမရီ၏ မျက်နှာကိုပင် ကောင်းစွာမကြည့်ဝံ့တော့ပါ။

ကျွန်တော့်အနေနှင့် ရှက်မည်ဆိုကလည်း ရှက်စရာပင်။ ကျွန်တော့်အသက်မှာ (၁၄) နှစ်သားရှိပြီမို့ လူပျိုပေါက် အ ရွယ်ဖြစ်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ယောက်ျားအင်္ဂါကြီးကလည်း မသေးတော့ပါ။ လုံးပတ်ကို တပတ်လည်တိုင်းကြည့်ရင် လေးလက်မ ခွဲလောက်ရှိပြီး အရှည်က ငါးလက်မခွဲလောက်ရှိပါတယ်။ ဒါကလည်း ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း စံရွှေ အတင်းတိုင်းလို့ သိထားရ တာပါ။ 

သူ့အဒေါ်က စက်ချုပ်တော့ သူတို့အိမ်မှာ ပေကြိုးလေးရှိတယ်လေ။ အဲဒါ ကျွန်တော်သွားဆော့တုန်း လူကြီးတွေ အလစ်မှာ အတင်းတိုင်းပေးလိုက်တာပါ။ ဒါ့အပြင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆီးခုံက အမွှေးနုလေးတွေကလည်း ခပ်ရေးရေးပေါက်နေကြ ပြီဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ လေးရက်မြောက်နေ့မှာတော့ အနာကလည်း အတော်လေးသက်သာပြီး ပျောက်သလောက်ဖြစ်ကာ ကောင်းစွာ ဆော့ကစားနေနိုင်ပြီဖြစ်သည်။ ညနေပိုင်းတွင်တော့ မမရီဟာ ထုံးစံအတိုင်း ဆေးထည့်ပေးရန်အတွက် ကျွန်တော့်ထံသို့ ရောက်လာခဲ့ပါသည်။

" အတာရေ....မင်း အဖွားလေးကော မမြင်ပါလား....ဘယ်သွားသလဲ...."

" စောစောကမှ ထွက်သွားတာ မမရီ....ဘယ်လဲတော့ မသိဘူး...."

" မမရီ မင်းအနာ ဆေးလိမ်းပေးဖို့ ဆေးယူလာတယ်....လာ လာ....ဆေးလိမ်းရအောင်...."

ဟူ၍ ခေါ်သဖြင့် ကျွန်တော့်အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာပါတော့သည်။ သူက ကျွန်တော့်နောက်ကနေဝင်ပြီး လိုက်ပါလာပါ တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ယာပေါ်ကိုလှဲလိုက်ရော မမရီက ကျွန်တော်လှဲနေရာဘေးမှာ ဝင်ပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

" ကဲ....ငါ့မောင် မင်းပုဆိုးလှန်လိုက်စမ်း....မမ ဆေးလိမ်းပေးမယ်...."

ကျွန်တော်လည်း အကျင့်ဖြစ်နေတော့ သိပ်ပြီးမရှက်တော့တာမို့ ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ပုဆိုးကို လှန်ပေးလိုက်ရာ မမရီက ကျွန်တော့်၏ ပေါင်ရင်းမှ ကျက်လုပြီဖြစ်သော အနာအား ပွတ်ခါသပ်ခါ ဆေးလိမ်းပေးနေပါတော့သည်။ ထိုသို့ ဆေး လိမ်းပေးနေစဉ် မမရီ၏ မျက်နှာအား ကြည့်လိုက်ရာ မမရီ၏ မျက်နှာမှာ ခါတိုင်းကဲ့သို့မဟုတ်ဘဲ သွေးရောင်းများ လွှမ်းလျက် မျက်လုံးများမှာလည်း ပိုမို၍ အရောင်တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ 

ဆေးလိမ်းပေးနေသော လက်က ပေါင် ရင်းတွင် ပွတ်သပ်လိမ်းနေရင်းက ကျွန်တော်၏ ရွှေပန်းကြီးနှင့် မထိတထိဖြစ်ဖြစ်နေသည့်အတွက် ကျွန်တော့်မှာ ရင်ထဲက ကတုန်ကရင်ကြီးဖြစ်လာပြီး ကျွန်တော့်ဟာကြီးက တဆတ်ဆတ်လှုပ်ကာ ထောင်လာပါတော့သည်။ မမရီလည်း ကျွန်တော့် ဟာကြီးကို သေချာစွာ စိုက်ကြည့်နေရင်းက လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။

" ဟင်း....ကြည့်စမ်း....မင်းဟာ လူပျိုတောင်ဖြစ်နေပါပေါ့လား....မင်း ဥစ္စာကြီးက နည်းတဲ့ဟာကြီးမဟုတ်ဘူး....မမ လက်နဲ့ ဆုတ်ကြည့်တာ လက်တဆုတ်စာတောင် ကောင်းကောင်းမမှီဘူး....ဟင်း....အရင်းမှာလည်း အမွှေးနုလေးတွေ တောင် ပေါက်နေပြီပဲ....မောင်လေး...."

ထိုသို့ပြောကာ မမရီက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို အားရပါးရ ဆုတ်နယ်လိုက် ဂွေးအုအား မ ကြည့်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေပြီး တံတွေးတဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုသလို အိမ်ရှေ့ဆီမှ အဖွားလေး၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

" လူလေး....အတာ....အိပ်ပြီလားကွယ့်...."

အဖွားလေး၏ အသံထွက်ပေါ်လာသောကြောင့် မမရီ၏ မျက်နှာသည် မချင့်မရဲဖြစ်သွားရပြီး....

" မအိပ်သေးပါဘူး အဖွားလေးရယ်....ကျမ အတာကို လာပြီး ဆေးလိမ်းပေးနေပါတယ်...."

" အော်....အော်....အရီရောက်နေတာကိုး...ညီးမလည်း ညီးမောင်အတွက် တဒုက္ခပါပဲအေ...အနာကလည်း ပျောက် သလောက်ဖြစ်နေပါပြီ....သမီးလည်း အားနာစရာဖြစ်နေပါပြီကွယ်...."

" အို...ကိစ္စမရှိပါဘူး အဖွားလေးရယ်.....ကျမအတွက်ဘာမှ အားနာစရာမရှိပါဘူး....ကဲ အမေမျှောနေတော့မယ်..... ကျမ ပြန်ဦးမယ် အဖွားလေး....အတာရေ....မမပြန်ဦးမယ်နော်....မင်းလည်း အိပ်တော့...."

" အော်....သမီး ညည်းအမေကို မနက် ဥပုသ်ကျောင်းကို စောစောသွားမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါအေ...."

" ဟုတ်ကဲ့...အဖွားလေး ပြောလိုက်ပါ့မယ်....သမီး ပြန်ပြီနော် အဖွားလေး...."

" အေး....အေး...သမီး...."

နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ မမရီတစ်ယောက် မနက်ပိုင်းမှာပင် အဖွာလေးနှင့် အရီးလေးတို့ ဥပုသ်ကျောင်းသွားကြ သည်နှင့် ခဏအကြာမှာပင် ကျွန်တော့်ထံသို့ ရောက်လာပါသည်။ ကျွန်တော်က မနေ့က ညနေကကိစ္စကို တွေး၍ သတိရနေ သည့်အတွက် မမရီအား တော်တော်နှင့် စကားမပြောမိဘဲ ရှိနေသည်။ မမရီလည်း ထိုနည်းတူစွာပင် တွေး၍နေမည်ဟု ထင်ပါသည်။ တစ်ဦးကို တစ်ဦး စကားမပြောမိကြဘဲ ခဏကြာငြိမ်သက်နေကြပြီးတော့မှ မမရီကပင် စတင်၍....

" မောင်လေး....အတာ...မင်းအနာ ဘယ့်နှယ်နေသေးသလဲ...." ဟု မေးလိုက်သည်။

" ပျောက်သလောက် ရှိနေပါပြီ မမရီရယ်...."

" ပြစမ်းပါဦးကွယ်....မမကို မရှက်ပါနဲ့ ဘယ်သူမှ ရှိတာမှ မဟုတ်တာ...."

ပြောပြောဆိုဆိုပင် မမရီသည် ကျွန်တော့်ပုဆိုးအား ဆွဲ၍လှန်လိုက်လေသည်။

" အို....ဒီပုဆိုးကြီးကလည်း ပြန်ပြန်ဖုံးနေလိုက်တာ ဖယ်စမ်းပါ....အကုန်လုံး လှန်ပစ်လိုက်စမ်းပါ....ဘယ်သူမြင်တာ မှတ်လို့....မမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲများ ရှက်မနေစမ်းပါနဲ့ကွယ်...."

ထိုသို့ မမရီက ကျွန်တော်နှင့် ပူးပူးကပ်ကပ်နေကာ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် ကျွန်တော့်လက်မောင်းအား ပွတ်တိုက် နေမိရက်က ကျွန်တော့်ပုဆိုးအား အတင်းလှန်နေစဉ်မှာပင်....

" ဖုတ်...."

" အမလေး...."

အပေါ်မှ အိမ်မြှောင်နှစ်ကောင်က မမရီဘေးသို့ ပူးရက်သားရုတ်တရက်ပြုတ်၍ ကျလာရာ အိမ်မြှောက်ကြောက်တတ် သော မမရီကလန့်ပြီး ကြောက်အားလန့်အားဖြင့် ဖက်မိဖက်ရာ ဖက်လိုက်ရာ ဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိပါ....ခဏနေ၍ ကြည့်လိုက်မိရာ....

ကျွန်တော်က ခြေနှစ်ချောင်းဆင်းလျက် ပုဆိုးလှန်ကာ ပေါင်ကားထားပြီး ခါးကို မတ်မတ်ထား၍ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်သို့ထောက်လျက်သားဖြစ်နေသည်။ မမရီက ကျွန်တော့်ပုဆိုးလှန်ပြီး ပေါင်ကားထားသော အပေါ်မှခွထိုင်လျက် ကျွန်တော့်အား သူမ၏ ကြီးမားသော နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် တအားဖိကပ်၍ ဖက်ထားကြောင်း သိလိုက်ရပါတော့သည်။ ထိုအခါမှ မမရီက....

" အိုကွယ်....လန့်လိုက်တာများ...." 

ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့်အပေါ်မှ မဆင်းချင် ဆင်းချင် ဆင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်တော်က လူပျိုပေါက်ပင် ဖြစ်နေသော်လည်း ဖိုမ အကြောင်းကို ဘာမှ နားမလည်ခဲ့ပါ။ သို့သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ နူးညံ့ သော မဓာတ်နှင့် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်တွေ့ထိမိသောအခါတွင်မူကား ကျွန်တော်၏ အသိစိတ်က နားမလည်ဘဲရှိစေကာမူ ကျွန်တော်၏ သွေးသားတွေက နားလည်နေပုံရပါသည်။ မမရီနှင့် ထိတွေ့လိုက်ရသည်ဆိုလျှင်ဖြင့်ပင် ကျွန်တော်၏ လီးကြီးက တအားကြီးပင် မာထောင်၍ လာပါတော့သည်။ ထိုအဖြစ်အား တွေ့မြင်ရသော မမရီကလည်း ညကကဲ့သို့ပင် ကျွန်တော်၏ မာ တောင်နေသော လီးကြီးအား သူမ၏ လက်နှင့်ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လျက်....

" ကြည့်စမ်း....မောင်လေး မင်းဟာကြီးက ညကလိုပဲ ထလာပြန်ပြီ ကြီးလိုက်တာလည်း လွန်ပါရော....လူနဲ့တောင် မလိုက်ဘူး...."

" အို....မမကလည်း သူ့ဖာသာသူကြီးလာတာ ကျွန်တော်လည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ....ဒါကြီးဒီလိုကြီးနေရင် ဘာဖြစ် တတ်လဲဟင် မမ...."

" အို....မောင်လေးရယ်....မင်းတကယ် နားမလည်ဘူးလား ဟင်...."

" တကယ်ကို မသိတာပါ...မမ..."

" ဒါဖြင့် မင်းနားလည်အောင် မမ သင်ပေးမယ်....မမ ခိုင်းသလို လုပ်မလား...."

" အို....မမကသာ သင်ပေးမယ်ဆိုရင် လုပ်မှာပေါ့ မမရဲ့...."

" တကယ်နော်....နောက်ပြီးတော့ မင်း ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောရဘူး သိလား...."

" မပြောပါဘူး....မမရာ....စိတ်ချစမ်းပါ...."

" ကဲ...ဒါဖြင့် လာ....မမ ပြောသလိုလုပ်နော်...."

ပြောပြောဆိုဆိုပင် မမရီသည် ပက်လက်လှန်၍ အိပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ထဘီအားချွတ်လိုက်ခါ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး ကို ကားထားလိုက်ပါတော့သည်။ ထိုသို့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး ကားထားသည်ကို မြင်လိုက်ရလျှင် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတွင် အံ့သြပြီး မျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတတ်ပင် စူးစိုက်ကြည့်ရှုမိပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်တော်သည် ငယ်စဉ်မှစ၍ ခုချိန်ထိ မိန်းမဥစ္စာဆိုလျှင် ကလေးငယ်များ၏ဟာကိုသာ တွေ့မြင်ဖူးခဲ့ပြီး ဒါလောက်ကြီးသော ဟာကြီးအား မတွေ့ဖူးခဲ့ပေ။ 

ယခုမူ မမရီ၏ ဟာကြီးက ကျွန်တော်၏ လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကြည့်လျှင်ပင် လက်ဝါးတအုပ်စာထက်ပင် ပိုလိမ့်မည်ထင်ပါသည်။ သူ့ဟာ ကြီး၏ အထက်နားတွင် ခပ်စိမ်းစိမ်းအမွှေးလေးများရှိနေပြီး ခလယ်ရှိ အကွဲကြောင်း၏ အထက်နားတွင် ငုတ်တုတ် အစိလေး တစ်ခုက ပြူးပြူးလေးရှိနေပါသည်။ ပြီးတော့ သူ့ဟာကြီးကလည်း ခုံးခုံးကြီးဖောင်းနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အံ့သြမဆုံးဖြစ်နေရ ပါသည်။

" မောင်လေး....လာလေ....ဘာကြည့်နေတာလဲ....မမ ပေါင်ကြားထဲကိုဝင်ပြီး ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်စမ်း...."

ဟုပြောသဖြင့် သူပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်တော်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်၍ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် မမရီက ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်လိုက်ပြီး....

" အမလေးဟဲ့....အတာတို့များ အ လိုက်တာ လွန်ရော....ဒီပုဆိုးမချွတ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်လိုးမှာလဲဟဲ့....."

" ဗျာ...."

ကျွန်တော်လည်း ခါးမှ ပုဆိုးကို ခေါင်းမှပင့်၍ ချွတ်လိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးချွတ်ပြီးသွားစဉ်မှာပင် သူမ၏ ဒကောက်ကွေး နှစ်ဖက်က ကျွန်တော်၏ ခါးအားလှမ်းချိတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ ကျွန်တော်၏ လီးကြီးထိပ်က သူမ၏ ပြဲနေ သော အကွဲကြောင်းကို သွား၍ ထောက်မိနေပါတော့သည်။

" မမဟာကြီးက တော်တော်ကြီးတယ်နော်....ကျွန်တော်ဖြင့် တခါမှ မမြင်ဖူးဘူးဗျာ...."

" အဲဒါကြီးကို စောက်ပတ်လို့ ခေါ်တယ် မောင်လေးရဲ့....အဲဒီစောက်ပတ်ကြားထဲက အထက်နားက အစိလေးက စောက်စိလို့ခေါ်တယ်...နင့်လီးကြီးကို မမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး အရင်းထိ ထိုးသွင်းလိုက်....အဖျားနားထိ ပြန်ဆွဲထုတ် လိုက်....နောက်ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်တာကို လိုးတယ်လို့ခေါ်တယ်....အဲဒါ အခုမောင်လေးနဲ့ မမ လိုးကြမလို့....မမ ပြောသ လိုလုပ်နော်...."

ထိုသို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးအား ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ်အပေါက်ဝတွင် တေ့ပေးပြီး....

" ကဲ မောင်လေး....တဖြေးဖြေးခြင်း ဖိပြီး မောင်လေးလီးကြီးကို မမ စောက်ပတ်ထဲကို အဆုံးဝင်သွားအောင် သွင်း လိုက်ပေတော့....ဖြေးဖြေးနော်...."

" ဟုတ်ကဲ့....မမ...."

ကျွန်တော်လည်း မမရီပြောသလိုပင် တဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်ရာ မမရီမှာ အောက်မှနေ၍ အံကြိတ်ပြီး ကော့ပေး လိုက်သည့်အတွက် ကျွန်တော့်လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးက အဆုံးထိဝင်သွားပါတော့သည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ဘာလုပ်ရ မှန်းမသိဘဲ လီးကြီးကို အဆုံးသွင်းပြီး ရပ်ထားလိုက်ရာ မမရီမှာ အောက်မှနေပြီး အားမလိုအားမရသံဖြင့်....

" မောင်လေး...ဆက်လုပ်လေ....မင်းလီးကြီးကို မမ စောက်ပတ်ထဲက တဝက်ကျော်ကျော် ဆွဲထုတ်လိုက် ဆောင့် သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်ရတယ် မောင်လေးရဲ့....လုပ်...လုပ်....ဆက်လုပ်...."

ကျွန်တော်လည်း မမပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲက တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ပြန် နှုတ်လိုက်....အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် ဆယ်ချက်ခန့်ဆောင့်မိသော် ကျွန်တော့်လီးကြီးသည် မည်သည့်အရသာနှင့်မှ မတူအောင် အသဲထဲကယားလာအောင် အရသာတွေ့လာပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်လည်း အချိန်အဆကလည်း ကျွတ်ထွက်မသွားအောင်ဆောင့်တတ်လာပြီမို့ မမရီ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆွဲကာ အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပါလေတော့သည်။

" မောင်လေး.....မောင်လေး....ခဏနေအုံး....မမ ပြောမယ်...."

ဟုဆိုသဖြင့် မရပ်ချင်ဘဲ ရပ်လိုက်ရပါသည်။ ကျွန်တော့်မှာ အင်မတန် အရသာတွေ့တုန်း ရပ်လိုက်ရသည့်အတွက် စိတ်ထဲတွင် မချင့်မရဲဖြစ်ပြီး အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပါတော့သည်။ ထိုအခါ မမရီက ကျွန်တော်၏ လက်နှစ်ဖက် အား ဆွဲယူပြီး သူမ၏ ကြီးမား၍ တင်းနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်တင်ပေးကာ....

" မောင်လေး....အဲ့ဒီနို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ ဆွဲဆွဲပြီး လိုးပေတော့....ဒါမှ ပိုပြီးဆောင့်အား ကောင်းတာ....လိုး.... လိုး....မောင်လေး....အားရှိသလောက် တအားသာ ဆောင့်လိုးပေတော့.....မမကို ဘာမှ အားမနာနဲ့....အောက်ကနေ မောင်လေး လိုးသလောက် ကြိတ်ခံမယ်....ဆောင့်သာဆောင့်....အေး ဟုတ်ပြီ....ဆောင့် ဆောင့်.....အမလေးဟဲ့....မမရဲ့ စောက်ပတ်ကြီး ကွဲချင်ကွဲသွားပါစေ....တအားဆောင့်စမ်းပါ....မောင်လေးရဲ့....အား...ကောင်းလိုက်တာ....မောင်လေးရာ....ဆောင့်....ဆောင့်....အင့်....အင့်....အင့်....အင့်....ဟုတ်ပြီ....ဆောင့်....ဆောင့်....."

ကျွန်တော်လည်း တကိုယ်လုံး ဆိမ့်တက်အောင်ပင် ကောင်းနေရသဖြင့် အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ပင် ဖြစ်နေရပြီး အရသာတွေ့နေပြီမို့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် တကိုယ်လုံးရှိသမျှ အင်အားတွေဖြင့် ဆောင့်၍လိုးတော့သည်။

" ဘွပ်....ပြွတ်....ဘွပ်....ပြွတ်...."

" အင့်....အင့်....အွတ်....အွတ်....."

မမရီ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း တဘွတ်ဘွတ်မြည်ပြီး ပါးစပ်မှလည်း ပထမတုန်းကလို အင့်...အင့် ဟု အသံမ ထွက်တော့ဘဲ အောက်မှ အတော်ပင် မောနေသကဲ့သို့ ပါးစပ်လေး ဟဟပြီး အွတ်ကနဲ အွတ်ကနဲ အသံထွက်နေပါတော့ သည်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီ၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးအား ကြေမွပြတ်ထွက်ပါလာမတတ် တအားညှစ် တအားဆွဲပြီး မီးကုန်ယမ်း ကုန် ဆောင့်တော့ရာ ငါးမိနစ်မျှ အကြာတွင်တော့ ကျွန်တော့်၏ လီးကြီးတစ်ခုလုံးမှ အကြောအချင်များသည် နွေးကနဲ စစ်ကနဲဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်၏ လီးထဲမှ ပူနွေးသော အရည်များသည် ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ မမရီ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်ကုန် ပါလေတော့သည်။ 

ကျွန်တော်လည်း ခြေကုန်လက်ပမ်းကျပြီး မမရီ၏ အပေါ်သို့ မှောက်လျက်ကျသွားသော အချိန်တွင် မမရီ သည်လည်း ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်ကာ မျက်လုံးလေး မပွင့်တပွင့်ဖြင့် ပေါင်တွေစင်းနေပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လျက် က မျက်နှာထားပြုံးပြုံးလေးနှင့် မှိန်းနေပါတော့သည်။ ခဏမျှကြာတော့မှ....

" မောင်လေး....တော်တော်မောသွားပြီလား....မမပေါ်က ခဏဆင်းပါဦးကွယ်...."

လို့ မမရီက ပြောလိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း မလှုပ်ချင် လှုပ်ချင်နှင့် မမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွန်တော်၏ လီးကြီး ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဘွတ်ကနဲ မြည်သံနှင့်အတူ လီးကြီးက ထွက်၍လာပြီး တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် မမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ပြည့်လျှံနေသော အရည်များကလည်း ဖွတ်ကနဲ အန်၍ ထွက်ကျလာလေသည်။ လီးကြီးကို ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော် လည်း သူမ၏ အပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပါတော့သည်။ 

ဒီလိုဆင်းလိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော် သတိထားမိတာကတော့ ကျွန်တော်တို့စပြီး လိုးစဉ်ကနေရာထက် ခေါင်းရင်းသို့ (၂)ပေခန့် ရောက်ရှိနေကြောင်း တွေ့ရပြီး မမရီ၏ နို့အုံကြီးများမှာ လည်း စောစောကလို ဖြူဖွေးပြီးမနေတော့ဘဲ ကျွန်တော်ကိုင်ထားသည့် လက်ရာကြီးများအတိုင်း အညိုအမဲစွဲနေပါတော့ သည်။ ကျွန်တော်သည် မမရီ၏ ဘေးတွင် လှဲချလိုက်ပြီး သူမ၏ နီထွေးထွေး ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်သည်။

" မမ တော်တော်မောသွားလား...ဟင်..."

" သိပ်မမောပါဘူးကွယ်....ခံနိုင်ရည်ရှိပါတယ်....မောင်လေးရော အတော်မောသလား...."

" ကျွန်တော်က လူငယ်ပဲ....ထင်သလောက် မမောပါဘူး....ဘယ့်နှယ်လဲ မမ ကျွန်တော်နဲ့ လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား ...."

" ဘယ့်နှယ် မေးပါလိမ့် မောင်လေးရယ်....မမဖြင့် အခု အသက်သုံးဆယ်ကျော်ပြီ....ဒီလိုတခါမှ ကောင်းကောင်းမခံ ဖူးဘူး....မောင်လေး လိုးလိုက်တာ မမဖြင့် လေးခါတောင်ပြီးသွားတယ်....မောင်လေးကသာ တစ်ခါထဲပြီးတာ.....အခုတောင် မောင်လေး လိုးနိုင်ဦးမယ်ဆိုရင် တစ်ခါလောက်တော့ ထပ်ပြီးခံချင်သေးတယ်....."

" ဒီလိုဆို လိုးမှာပေါ့ မမရာ....ကျွန်တော်က ဒါမျိုး တခါမှ မတွေ့ဖူးတော့ အရမ်းဆောင့် အရမ်းလိုးပစ်လိုက်တာ မမမှ နောက်ထပ် ခံနိုင်ပါဦးမလားလို့...."

" အော်....မင်းနှယ်....မမတို့ မိန်းမဆိုတာ အောက်ကမှိန်းခံရုံခံရတာ....မင်းတို့ ယောက်ျားတွေ လိုးနိုင်သလောက် တော့ ခံနိုင်တာပေါ့ကွယ်...."

ကျွန်တော်လည်း မမရီ၏ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားထဲသို့ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးအား တောင် မတ်နေသော လီးကြီးနှင့် တေ့ထားကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဆွဲပြီး တအားဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ စောစောက လိုးထားသော အရည်များရွှဲနေသောကြောင့် လီးကြီးက ရှောကနဲ ဝင်သွားပါလေတော့သည်။ 

ဒီတခါတော့ အရသာသိထားပြီမို့ စောစောက အချီလောက် အသကုန်မဟုတ်တော့ဘဲ အရသာခံ၍ မှန်မှန်ပဲ လိုးကြပါတော့သည်။ ကျွန်တော်နှင့် မမရီတို့သည် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ဇိမ်ခံပြီး လိုးနေကြရာ မမရီလည်း အပေးကောင်း....ကျွန်တော်ကလည်း အလိုးကောင်းဖြင့် အားရပါးရ လိုး လိုက်ကြသည်မှာ မွန်းလွဲ ညနေပိုင်းကျမှ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ပြီး ဝတ်ဖြစ်ကြပါလေတော့သည်။

နောက်နေ့တွင် ကျွန်တော်သည် မမရီကို တနေကုန် မတွေ့ရသဖြင့် ညနေပိုင်းရောက်တော့ မနေနိုင်ဖြစ်ကာ မမရီတို့ အိမ်ဖက်သို့ ကူးခဲ့ရာ အိမ်အဝင်အထွက်၌ပင် မမရီ၏ မိခင် အရီးလေးနှင့် တွေ့သည်။ ကျွန်တော့်ကို တွေ့လိုက်လျှင်ပင် အရီးလေးကပင် စ၍ နှုတ်ဆက်သည်။

" မောင်တာ....ထမင်းစားပြီးပြီလား ဟေ့...."

" ဟုတ်ကဲ့....အရီးလေး ခုပဲ ထမင်းစားပြီးတယ်....ဒါနဲ့ မမရီကိုလည်း မတွေ့ပါလား....ဘယ်များသွားနေသလဲ အရီးလေး...."

" အော်....မင်းအမ ကိုယ်တွေလက်တွေ ကိုက်ခဲပြီး နေမကောင်းလို့တဲ့ အခုလေးတင် မင်းကို တွေ့မိလားလို့ မေးနေ သေးတယ်...."

" ဟုတ်လား အရီးလေး....ကိုယ်တွေ လက်တွေ ကိုက်ခဲနေရင်လည်း ခါတိုင်းလို ကျွန်တော့်ခေါ်ပြီး အနင်းခိုင်းပေါ့ဗျာ. ....နင်းပေးမှာပေါ့....."

" အေးကွယ်....မင်း အမသွားပြီး မေးကြည့်လိုက်ပါဦး.....အရီးလေး ဟိုဖက်ပိုင်းခဏသွားဦးမယ်....."

" ဟုတ်ကဲ့....အရီးလေး...."

ပြောပြောဆိုဆို မမရီ၏ အမေကြီး ထွက်သွားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အပေါ်သို့တက်၍ မမရီ အိပ်နေကျ အခန်း လေးအတွင်းသို့ ဝင်ကြည့်လိုက်လျှင် မမရီက အိပ်ယာထက်မှ ပြုံးလျက်သား ဆီးကြို၍နေသည်။

" လာ....မောင်လေး.....မမဖြင့် မျှော်လိုက်ရတာ...."

ဟု ပြောလျက် ထ၍ထိုင်လိုက်ရာ ကျွန်တော်ကလည်း သူမဘေးတွင်ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ရင်း....

" ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ မမရယ်....ကျွန်တော်ဖြင့် ဒီကနေ့ တစ်နေ့လုံး မမကို မတွေ့ရတာနဲ့ ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲဖြစ်ပြီး မမကို သိပ်လွမ်းတာပဲဗျာ...."

ထိုသို့ပြောရင်းမှပင် ကျွန်တော်သည် မမကို ကြည့်ရင်းစိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့သဖြင့် သူမကို ဖက်ရင်း အားရပါးရပင် သူမ၏ ပါးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းလိုက်သည်။

" အို....ဖြေးဖြေး မောင်လေးရဲ့....ဖြေးဖြေး....မင်း မနေ့က ဆောင့်လိုက် ညှောင့်လိုက်တဲ့ ဒဏ်တွေက မနက်တုန်းက တကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုပဲ အိပ်ယာထဲကကို မထချင်ဘူး....အထူးသဖြင့် ဟောဒီ မင်း ဆွဲချေထားတဲ့ နို့သီးတွေဟာ အထိကို မခံနိုင်တော့ဘူး.....ဒီမှာကြည့်ပါဦး....အညိုအမဲတောင် စွဲနေတယ်...."

မမရီက ဘော်လီအကျ ႌအား ချွတ်၍ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဖွင့်ပြလိုက်ရာ တကယ်ပင် လက်ရာကြီးများထင်၍ ညိုမဲနေပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ယောင်နေပါသည်။ နဂိုကမှ ကြီးလှသော နို့အုံကြီးများမှာ အခုလို ယောင်နေတော့ ပိုပြီးဖောင်း ကားနေသည်။ ကျွန်တော်က အသာအယာကိုင်ကြည့်ရာ.....

" အို....ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်.....မမရဲ့ နို့ကြီးတွေ ကျိန်းနေတယ် မောင်လေးရယ်.....မနေ့တုန်းကလို အရမ်းကြီး မချေလိုက်နဲ့နော်....တကယ်လို့ မောင်လေး ကိုင်ရင်တော့ အသာအယာကိုင်ပေါ့ကွယ်....."

ကျွန်တော်သည် မမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား အသာအယာပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းကပင် စိတ်များမှာ ကြွသထက် ကြွလာ ရပြီး ကျွန်တော်၏ လီးကြီးမှာလည်း မာတောင်၍ လာသဖြင့် မနည်းပင် စိတ်ကို ထိန်းထားရလေသည်။

" မမရဲ့....ဟို....ဟို....စောက်ပတ်ကြီးကရော နာနေသလားဟင်...."

" အော်....အဲဒီကတော့ ဒါလောက် မနာပါဘူး....ဒီနို့ကြီးတွေသာ ကျိန်းနေတာပါ....ဘာလဲ မောင်လေးက လိုးချင်နေ ပြန်ပြီလား....."

" ဒါပေါ့....မမရယ်...."

" ကဲဒါဖြင့် မင်းလိုးချင်ရင် လိုးပေါ့....ဒါပေမယ့် မနေ့ကလိုတော့ မကြမ်းနဲ့နော်...."

" ဟုတ်ကဲ့....မမ ကျွန်တော် အခု ကောင်းကောင်းလိုးတတ်နေပါပြီ....မမကြိုက်သလိုပဲ လိုးပါ့မယ်...."

" ကဲ....ဒါဖြင့်....လာ...."

ဟု ပြောပြောဆိုဆို မမရီက ထဘီကို လှန်ပေးလိုက်ရာက ပေါင်ကြီးတွေကို ဒူးကွေးပြီး ထောင်ပေးကာ ကားပေး လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှပြောမနေတော့ပဲ တက်၍လိုးပါတော့သည်။ မမရီက ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လိုးရန် ပြောထားသော်လည်း စလိုးကာစ ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက်သာ မှန်မှန်လိုးပြီး နောက်ပိုင်းကျတော့ စိတ်က ထိန်းမရ သိမ်းမနိုင်ဖြစ်လာရသည့်အတွက် မှန်မှန်မှ မြန်မြန်....အဲဒီကမှ မြန်မြန်က ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်း ဒလကြမ်းလိုးလေတော့ သည်။ 

မမရီကလည်း စောစောကသာ ဖြေးဖြေးလိုးရန် ပြောသော်လည်း အခုတော့ သူကိုယ်တိုင်ကပင် ဖင်ကြီးတွေကို မြှောက်ကာ မြှောက်ကာဖြင့် ကော့ကော့ပေးနေပြီး အောက်ကနေ တအင်းအင်းညီးလျက် ကျွန်တော့်ခါးကို အတင်းဖက်ပြီး ကျွန်တော်က ဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ဖင်ကြီးကို တအားပင် ပင့်ပင့်ပြီးကြွကာ စောက်ပတ် ခုံးခုံးကြီးအား ကော့၍ ကော့၍ ပေးနေသောကြောင့် သူမ၏ စောက်ပတ်အုံနှင့် ကျွန်တော်၏ ဆီးခုံတို့ တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင်ရိုက်ခတ်နေသည့်ပြင် လီးနှင့် စောက်ပတ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အသံတို့ကလည်း တဘွတ်ဘွတ်မြည်နေပါတော့သည်။

" ကောင်းလိုက်တာ....မောင်လေးရယ်....မမ တကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနေတာတွေ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ဘူး.. ...အမလေး....နာနာဆောင့်စမ်းပါ....မောင်လေးရဲ့....ကောင်းလှချည်လားနော်....ဟင်း ဟင်း....ဆောင့် ဆောင့်....လိုး လိုး.. ...အဲ ဟုတ်ပြီ....ဟုတ်ပြီ.....တအားဆောင့်ပါ.....မောင်လေးရဲ့ ဒီထက်ပိုပြီး မဆောင့်နိုင်တော့ဘူးလားနော်.....အား....ဟုတ်. ...ပြီ....အမလေး....ကျွတ်....ကျွတ်...ကောင်းလိုက်တာနော်....."

" အား....ကျွတ်....ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်....မမ စောက်ပတ်ကြီးက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဆွဲညှစ်ထားသလိုပဲ.... ဟင်း...."

" ပြွတ်....ဘွတ်....ပြွတ်....ဘွပ်...."

" ကျွန်တော် ပြီးခါနီးပြီ မမ.....တအားဆောင့်တော့မယ်နော်...."

" ဆောင့် ဆောင့် မောင်လေး.....လိုးသာလိုး....မမလည်း ပြီးကာနီးပြီ....အဲ...ဟုတ်ပြီ....ဟုတ်ပြီ....ပြွတ်....ပြွတ်..... စွပ်...ဘွပ်....စွပ်...ပလွတ်....ဘွပ်...အင့်...အင့်....ကောင်း....ကောင်းလိုက်တာ....ပြီး...ပြီးတော့မယ်....အင့်....အင့်....အား......"

နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပြီးကြရာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မလွတ်တမ်းဖက်ထားလိုက်ကြတော့သည်။ ပြီးတော့ လီးနှင့် စောက်ပတ်ကို တပ်လျက်သား မချွတ်ဘဲ မှိန်းနေလိုက်ကြသည်မှာ မည်မျှကြာသွားသည် မသိပါ....အိမ်ရှေ့ဆီမှ.....

" ဟဲ့....သမီး....အရီ အိပ်ပြီလား...."

ဟူသော မမရီ၏ အမေအသံကို ကြားလိုက်ရမှ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ထပ်လျက်သားရှိနေရာမှ ကဗျာ ကယာထပြီး အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်လိုက်ကြကာ မမရီက ဝမ်းလျားမှောက်လျက်....ကျွန်တော်က မမရီ၏ ပေါင်ပေါ်သို့ တက်၍ နင်းပေးသည်။

" မအိပ်သေးပါဘူး အမေ....ကျမ အနင်းခံနေတုန်းပါ....အို....ကျွတ်....ကျွတ်...မောင်လေးကလည်း ဒကောက်ကွေး ကို တက်နင်းတော့ နာတာပေါ့ မောင်လေးရဲ့....ကဲ တော်ပါတော့ကွယ်....ငါ့မောင်လည်း ညောင်းလှရောပေါ့...."

ထိုသို့ပြောမှပင် ကျွန်တော်လည်း မမရီအပေါ်မှ ဆင်းကာ နှစ်ယောက်စလုံး အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်ခဲ့ကြသည်။

" အရီးလေး ပြန်လာပြီလား...."

" အေးကွယ်....စကားကောင်းနေတာနဲ့ နည်းနည်းကြာသွားတယ်....ငါ့တူလည်း သမီးကို နင်းပေးရတာ အတော် မောရော့မယ်....ဟောဟိုမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ငှက်ပျောသီးရှိတယ်....ဖြုတ်စား မောင်တာ....အားမနာနဲ့နော်...."

" ဟုတ်ကဲ့ အရီးလေး...."

ဟုပြောကာ ငှက်ပျောသီးအား ထ၍ဖြုတ်ပြီး မမရီရော စားအုံးမလား....ရော့ ဟုပြောပြောဆိုဆို ငှက်ပျောသီးတစ်လုံး အား ဖြုတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ငှက်ပျောသီးစားရင်းက အရီးလေးအား လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ဒူးတုတ်လျက် ဘုရား ဝတ်ပြုနေသောကြောင့် မမရီအား လှမ်းကြည့်ပြီး မျက်စပြစ်ပြလိုက်ရာ....မမရီက ကျွန်တော့် နားနားကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုးလေ သံဖြင့်....

" အမေက သိပ်ပြီးအလိုက်သိတာ.....သူ့သမက်လေးနဲ့ သူ့သမီး မောနေကြတာ သိလို့ အမောပြေ ငှက်ပျောသီး ကျွေးတာလေ....မောင်လေး မင်းယောက္ခမကြီးက ဘယ်လောက်သိတတ်လဲ....."

" အို....တိုးတိုး....အရီးလေး ကြားသွားဦးမယ်...."

ဒီတော့ မမရီက ကျွန်တော့်အား မျက်စောင်းလေးချိတ်ကာ ကြည့်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးကို လှမ်းနှိုက်၍ လက် နှင့် ဆုတ်ထားလိုက်သောကြောင့် ကျွန်တော်ကလည်း အားကျမခံ မမရီ၏ နို့ကြီးအား လှမ်းဆွဲပြီး ဆုပ်နယ်ပေးကာ မမရီ၏ သနပ်ခါးရည်ကြဲလူးထားသော ပါးလေးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ ခဏနေတော့ အရီးလေး လည်း ဘုရားဝတ်ပြု၍ ပြီးသွားသောကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်ရှိန်သတ်ကာ ခပ်တည်တည်ပင် ဆက်၍ ထိုင်၍ ရောက် တတ်ရာရာ စကားပြောရင်း တဖြေးဖြေးညဉ့်နက်လာသောကြောင့် မမရီတို့ သားအမိအား နှုတ်ဆက်ကာ အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့ပါလေတော့သည်။

နောက်ရက်များတွင် လူမလစ်၍ မမရီနှင့် ကျွန်တော်တို့မှာ အလုပ်မဖြစ်ကြပါ။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ရသည့် အချိန်လေးတွေကို အလွတ်မပေးဘဲ ဖက်နမ်းခြင်း နို့နှိုက်ခြင်း လီးနှိုက်ခြင်းများမှလွဲ၍ လိုးလောက်အောင် အချိန်မရခဲ့ကြပေ။ ကျွန်တော်တို့လည်း အောင့်အီးမျိုသိပ်ကာ အချိန်ကောင်းအား စောင့်နေကြရာ တစ်နေ့တွင်တော့ မမရီ၏ အမေ အရီးလေးက ကျွန်တော့်အား ခေါ်၍....

" မောင်တာရေ....အရီးလေးလည်း မနက်ကို ပဲခူးသွားပြီး ရစရာ အကြွေးလေးတွေ သွားတောင်းအုံးမယ်....နှစ်ရက် သုံးရက် ကြာချင် ကြာမလားမသိဘူး....အရီးလေး မရှိတုန်း မင်း မမရီအဖေါ်ရအောင် အိမ်အစောင့် အိပ်လိုက်ပါနော်....မင်း လိုချင်တာရှိလဲ မှာလိုက်ပေါ့ အရီးလေး ဝယ်ခဲ့မယ်...."

" မမှာတော့ပါဘူး အရီးလေးရယ်....ဒါပေမယ့် အိမ်အတွက်တော့ စိတ်ချပြီးသွားပါ....ကျွန်တော့် မမရီ အဖေါ်ရ အောင် စောင့်အိပ်ပေးပါ့မယ် အရီးလေး...."

ကျွန်တော်တို့လည်း ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ကျသည့်အလား ဝမ်းသာမဆုံးအောင်ဖြစ်လျက် မနက်ဖြန် မြန်မြန် ရောက်ပါစေဟု ဆုတောင်းကာ မမရီအား မျက်စပြစ်၍ ပြလိုက်ရာ မမရီကလည်း ကျွန်တော့်အား မျက်စောင်းလေးပြန်၍ ထိုး လိုက်ပါတော့သည်။ နောက်တစ်နေ့ညနေတွင် မမရီတို့ အိမ်သို့ ကျွန်တော် ကူးလာတော့ ထမင်းပွဲ အဆင်သင့်ဖြင့် စောင့်နေ သော မမရီကို တွေ့ရသည်။ ထမင်းပွဲသို့ဝင်ကာ နှစ်ယောက်အတူတူ စားကြပြီး မမရီကို ကြည့်ကာ ကျွန်တော်က ပြုံးလိုက်မိ သည်။ 

" ဘာပြုံးတာလဲ....သူ ဒီနေ့ သိပ်ပျော်နေတယ် ထင်တယ်....."

" မမရော မပျော်လို့လား....ကျွန်တော်က ခုထဲက လီးတောင်နေပြီ သိလား...."

" ကဲပါကွယ် ခုတော့ ထမင်းကိုပဲ ဝအောင်စားကြပါအုံးစို့ကွယ်...."

နှစ်ယောက်သားအတူ ထမင်းစားပြီးကြတဲ့အခါမှာတော့....

" ကဲ....ဟိုမှာ ယုံသားကြော်နဲ့ ရေနွေးကြမ်း အဆင်သင့်ပြင်ထားတယ်....သွား...သွား....မမ ဒါလေး သိမ်းပြီးရင် လာခဲ့မယ်...."

ဟုပြောသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အိမ်ရှေ့တွင် ယုံသားကြော် တမြုံ့မြုံ့ဝါးရင်း မမရီအား စူးစိုက်ကြည့်နေမိရာ မမရီမှာ ကြည့်လေ ကြည့်လေ လိုးချင်စရာ ကောင်းလေ ဖြစ်နေလေသည်။ မမရီ ကုန်းလိုက် ကွလိုက် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း တုံ၍နေ သော ဖင်သားကြီးများနှင့် နို့အုံကြီးများက အသဲယားစရာကြီးဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာလျှင် မမရီလည်း သိမ်းဆည်းပြီးပြီမို့ ကျွန်တော့် အနားသို့ လာထိုင်ရင်း မချိုမချဉ် မျက်နှာပေးဖြင့် မျက်စောင်းလေးချိတ်၍ ကြည့်လိုက်သည်။

" ဘာလဲ မင်းက မမကို မမြင်ဖူးတဲ့ သူကျနေတာပဲ ကြည့်နေလိုက်တာ...."

" မမကလည်း လှလို့ ကြည့်တာပဲဟာ...."

" အော်....ဟင်း....ဟင်း....မမကို သိပ်မြှောက်မနေပါနဲ့ တော်ကြာ မင်းသဘောရှိ မမက ပေးမှာပါနော်...."

" မြှောက်ပြောနေတာ မဟုတ်ပါဘူး မမရယ်....မမက ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်းနဲ့ကို ပိုပိုလှလာလို့ပါ...."

" ကဲပါ....ဟိုမှာ မိုးတွေရွာလာပြီ တံခါးတွေ ပိတ်လိုက်ပါအုံးမယ်....."

တံခါးတွေကို ကျွန်တော်ကလည်း ဝိုင်းပိတ်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့ကြပါသည်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ မမရီက သူ့ရဲ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးသွားတော့ မမရီရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကြီးကို ကျွန်တော်က ငေးပြီး ကြည့်နေမိသည်။

" ဘာလုပ်နေတာလဲ မောင်လေး.....မင်းအဝတ်တွေ ချွတ်တော့လေ ဒါကြီးကို မင်းလိုးချင်လှချည်ရဲ့ဆို....."

ထိုသို့ပြောလိုက်ရင်းက ခုံးပြီးထနေသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြဲ၍ ပြလိုက်ရာ လက်တဝါး မကရှိသည့် မမရီ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ ပန်းရောင်သန်းကာ လက်တဆစ်ခန့်ရှည်သော စောက်စိလေးက ငုတ်တုတ်လေး ဖြစ်၍ နေလေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကြာရှည်ကြည့်မနေနိုင်တော့ဘဲ ချက်ခြင်းပင် ပုဆိုးရော အကျ ႌပါ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်နေသော မမရီ၏ ရှေ့တွင် ဒူးထောက်၍ ထိုင်ချလိုက်ရာက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ကုန်း၍ နမ်းလိုက်မိပါတော့သည်။

" အို....အို....မောင်လေး.....ဟင့်....ယားလိုက်တာကွယ်.....အို့....အ...."

တတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရာကပင် မမရီသည် ထိုင်ချလိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာပင် ပက်လက်လှန်ချလိုက်ကာ ဒူးနှစ်လုံး ကို ကွေး၍ထောင်လိုက်ပြီး ကားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးကို ဖြဲပေးထားလိုက်လေသည်။ မမရီ ၏ စောက်ပတ်ကြီးက အရည်တွေ အတော်ပင် ရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။ ဒီအခါမှာတော့ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ လီးကြီးထိပ်ကို တေ့ပြီး တအားပြစ်ဆောင့်လိုက်ရာ ပြွတ်ကနဲ အသံမြည်သွားပြီး လီးကြီးက အဆုံးထိဝင်သွားရာ မမရီက လည်း အောက်မှနေ၍ ကော့ပေးသည်။

" ဆောင့်....ဆောင့်....မောင်လေး....နာနာဆောင့်....."

" ပြွတ်....ဘွပ်.....ပလွတ်....ပြွတ်....ဘွတ်...."

" အင့်....အင့်....အ....အီး....အင့်...."

ကျွန်တော်လည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ညှစ်ဆွဲကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုက်ရာ လီးဝင်လီးထွက် အသံ လေးများပင်မက မမရီ၏ ညီးသံလေးတွေပါ ထွက်ပေါ်၍ လာတော့သည်။

" ပြွတ်.....ဘွတ်....ပြွတ်....ဖွတ်...."

" အင့်....အင့်....မောင်....မောင်လေး.....ခဏ ချွတ်လိုက်အုံး....."

" ဟာ....မမကလဲ....."

" မင်း ကောင်းအောင် ပုံစံပြောင်းပြီး ခံပေးမလို့...."

" ဘယ်လိုလဲ ကျွန်တော် မသိဘူး...."

" ပလွတ်...."

ပြောရင်းက လီးကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကျွန်တော့်လီးကြီးက မမစောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ ရွှဲနစ်ပေကျံပြီး ထွက် လာသည်။ မမရီက ကျွန်တော့်လီကြီးကို တပ်မက်စွာနဲ့ ကြည့်ရင်း ထထိုင်လိုက်ပါတယ်။

" မင်းကို မမပြမယ်.....ဒီမှာကြည့်...."

ဟုဆိုကာ သူရဲ့ကိုယ်လုံးတီးကြီးကို ကျွန်တော့်ဘက်ကို ကျောခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာပင် လေးဘက်ထောက် လိုက်တော့ရာ ဖွေးကနဲ ကားတစ်သွားတဲ့ သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ဗြင်းကနဲတောင် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကြားကနေ နောက်ကို စူထွက်နေတဲ့ မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကလည်း နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက နောက်ကို လက်နှစ်လုံးလောက်ပင် ပြူးထွက်နေပြီး အရည်တွေက ရွှဲနစ်နေတာကို တွေ့ရတာ ကျွန်တော်ဖြင့် တကိုယ်လုံးကို မရိုးမရွဖြစ် လာတော့တာပါပဲ....။ 

မမရီက ကျွန်တော့်ကို ဘာမှ မပြောသေးပါဘူး။ ကျွန်တော်က သူ့ဖင်ကြီးတွေကို အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ ကြည့်နေမှန်းသိလို့ တမင် အကြည့်ခံနေတာနဲ့တူပါတယ်။ ဒါမှလည်း ကျွန်တော်က သူ့ကို စွဲလန်းမှာဖြစ်တာကို သူက သိနေ တယ်လေ။ အိပ်ယာပေါ်မှာ ထိုင်ချထားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ တကိုယ်လုံးလည်း မရိုးမရွဖြစ်လာရော ကျွန်တော့်အလိုအ လျောက်ဘဲ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်မိပါတယ်။ 

ပြီးတော့ မမရဲ့ဖင်ကြီးတွေ နောက်နားကို တိုးလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးတွေကို လက် နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်လိုက် ဆုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးတဲ့အပြင် စိတ်တွေကလည်း အတော်ကြီးထလာတာကြောင့် မမရီရဲ့ ဖင်ဖွေးဖွေး အိအိကြီးတွေကို ငုံ့ပြီးနမ်းလိုက်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်တော့ မမရီရဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေဟာ သူမက လေးဘက်ထောက် မှောက်ရက်ဆိုတော့ အောက်ဖက်ကို တွဲလောင်းကြီးဖြစ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့လည်း မမရဲ့ ကျောသား လေးတွေဟာ ဝင်းပြီးပြည့်နေတာကြောင့် ကျွန်တော့်လက်က မမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို လှမ်းပြီး ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ 

ဒီမှာ တင် ကျွန်တော့်ရဲ့ အဆမတန်ဖြစ်နေတဲ့လီးကြီးဟာ မမရဲ့ နောက်ကိုစူထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ထောက်မိပါတော့ တယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော်သိသွားပါပြီ။ ဒီလိုသိသွားတဲ့အခါမှာပဲ အတော်ကြီးကို လိုးချင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ မမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို သုံးလေးချက် ပွတ်ပေးလိုက်ပြီးမှ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာ သူ့ရဲ့ ခါးလေးကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပါတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်တော် လိုးတော့မယ်ဆိုတာကို သိသွားပုံရတဲ့ မမဟာ သူ့ရဲ့ ရှေ့မှာ ထောက်ထားတဲ့ လက်နှစ် ဖက်ကို ပြင်ပြီးထောက်လိုက်ရာက သူ့ရဲ့ခါးလေးကို ခွက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုလည်း ကော့ပြီး ထောင် ပေးလာပါတယ်။ မမရီတစ်ယောက် အလိုးခံဖို့ အဆင်သင့်ပြင်ပေးတဲ့ ဟန်ပန်လေးကိုတွေ့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်တွေဟာ ပိုပြီး ထလာတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ထောက်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးကို ဖိပြီး လိုးသွင်း လိုက်ပါတော့တယ်။

" ဗြိ....ဗြိ....ဗြစ်....ဗြစ်....ပလွတ်....ဘွပ်...."

" အမေ့....အင့်....လန့်သွားတာပဲ မောင်လေးရယ်.....လိုးတော့မယ်ဆိုလဲ ပြောအုံးမှပေါ့ကွာ.....ဟင်း....ဟင်း....ကဲ. ....လိုး....လိုး....လိုးတော့...."

ကျွန်တော်လည်း လီးကြီးကို မမရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကနေ တဝက်သာသာလောက်ပဲ ဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာနဲ့ လိုးပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မမရဲ့ ဖင်ကြီးတွေဟာ တုံကနဲ တုံကနဲဖြစ်သွားရ ကာ ကျွန်တော်ဖြင့် သိပ်ကိုအားရတာပါပဲ။

" ပြွတ်....ဘွပ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဗြစ်....ဗြစ်....ပြွတ်...."

" အင့်....အင့်....အမလေး ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.....အမလေး....မင်းလီးကြီးကလည်း အရွယ်နဲ့ မမျှဘူး ....ကြီးလိုက်တာ.....အားရလိုက်တာ.....မောင်လေးရယ်....ဟင်း....ဟင်း...."

လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့ မမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကြီးဟာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ လှုပ်နေပြီး မမရဲ့အောက်ဖက်ကို တွဲကျ နေတဲ့ မမရဲ့ နို့ကြီးတွေဟာလည်း လှုပ်ရမ်းနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ မမရဲ့ မျက်နှာဟာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို မသိ မမြင်ရပေမယ့် မမရဲ့ ခေါင်းလေးကတော့ နောက်ကို လန်လန်သွားတာကို တွေ့ရပါတယ်။

" အင့်....မောင်လေး....ကောင်းလား.....အင့်....အင့်....."

" ကောင်းတယ်....မမ....ဟင်း....."

" ပြွတ်....စွပ်....ပလွတ်....ဘွပ်....ပြွတ်....."

" ဘယ့်နှယ်လဲ ဒီပုံစံက ပိုကောင်းတယ်မို့လား....မောင်လေး....."

" ဟုတ်တယ် မမ....ဒီပုံစံက သိပ်အရသာရှိတာပဲ...."

" ဆောင့်....ဆောင့်လေ မောင်လေးရဲ့....ဟင်း....ဟင်း....ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ....ဖွပ်.....ပလွတ်....ဗြစ်....အား. ....ဟုတ်ပြီ....အင့်....အား....ဖွတ်...ပလွတ်...ဗြစ်....ပြွတ်....အ....အင့်....အမလေး ကောင်းလိုက်တာနော်....."

ခဏတာ စကားပြောမိတဲ့ အချိန်လေးမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်အားတွေဟာ လျှော့ပြီးသွားရတဲ့အတွက် မမဟာ သည်းမခံနိုင်လောက်အောင်ကို ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို တအားဆောင့်ပြီး လိုးခိုင်းပါတော့တယ်။ ဒီပုံစံက မမရဲ့ တကိုယ် လုံးက အချက်အချာအကျဆုံးဖြစ်တဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးရတာက တစ်ကြောင်း၊ သူ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို လီးကြီး ဝင် လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတာကို မြင်နေရတဲ့အပြင် သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးတွေရဲ့ ဘယ်လိုလှုပ်ရှားပြောင်းလဲပြီး အလိုးခံ နေတယ်ဆိုတာတွေ တွေ့မြင်နေရလို့ ဒီပုံစံက လိုးရတာ အရသာတွေ့လှပါတယ်။ 

ဒါ့အပြင် နောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီး သူ့ခါး ကို ဆွဲဆွဲပြီး ဆောင့်ရတာကြောင့် အားရပါးရလည်း ရှိလှပါတယ်။ ဒီလိုကောင်းနေရတဲ့အတွက်ကြောင့်လဲ ကျွန်တော်ဟာ မမ ရဲ့ ခါးကို မလွတ်တန်းဆွဲပြီး လီးချောင်းကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေ တဆုံးနီးပါးဆွဲဆွဲချွတ်ပြီး အသကုန်ဆောင့်ပြီး လိုးနေ ပါတော့တယ်။

" ပြွတ်....ဘွပ်....စွပ်....ဘွပ်....အား....ဟင်း.....ပြွတ်....ဗြစ်.....အား....မောင်....မောင်လေး ဟင်း...ဟင်း....မမဖြင့် မင်း လီးကြီးကို မမ....ဟင်း...ဟင်း....စောက်ပတ်ထဲမှာ အချိန်ပြည့်ထည့်ထားချင်တာပါဘဲ....မောင်လေးရယ်.....အမလေး.. ..လေး....ဟင်း....."

မမရီဟာ သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျားကန်သလို ကန်ပြီး တောင့်ထားပြီး သူ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေကို နောက်ကို ပစ်ပစ်ပြီး အားရပါးရ ကော့ပေးကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးကို အလိုးခံနေတော့တာပါပဲ။ ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော် ဆောင့် လိုက်တိုင်း သူ့ရဲ့ ခေါင်းလေးက နောက်ကို လန်၍လန်၍ ဖြစ်နေရပါတယ်။

" အား....ဟင်း....မောင်လေး.....မမလေ....မမ....ပြီးချင်...ပြီ....လုပ်....ဆောင့်....ဆောင့်.....အမလေးနော်....အား. ....အ....ကျွတ်....ကျွတ်....."

" အီး....အ.....မ...မမ....အင်း....အ...အ...."

မမရီရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ ခါရမ်းသွားရတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျွန်တော့်လီးချောင်းကြီးဟာလဲ ပူကနဲဖြစ်သွားရတာကြောင့် လီးကြီးကို မမရဲ့ စောက်ပတ် စူစူကြီးထဲကို အတင်းဆောင့်ထည့်လိုက်ကာ သူမရဲ့ ကျောပေါ်ကိုပါ ကျွန်တော်က ဖက်ရက် သား မှောက်ကျသွားတဲ့အခိုက်မှာပဲ မမဟာလည်း ရှေ့ကို ဝမ်းလျားထိုးပြီး ကျသွားရပါတော့တယ်။ အတော်လေးပဲကြာ အောင် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ဟာ ထပ်လျက်သားပင် မှိန်းနေကြပါတယ်။ 

ပြီးတော့မှ နှစ်ယောက်စလုံး လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ် လာကြရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရဲ့ဘေးကို ပက်လက်လှန်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးက သူ့စောက် ပတ်ထဲကနေ ပြွတ်ကနဲ ကျွတ်ထွက်သွားရပါတယ်။ လီးကြီးပေါ်မှာလည်း အရည်တွေစိုရွှဲပြီး ပေကျံနေပါတယ်။ မမက မှောက် ရက်သားလေးကနေ မျက်နှာလေး စောင်းထားရက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး....ချက်ချင်းပဲ ကုန်းထ လိုက်ပါတယ်။ 

ပြီးတော့ သူ့ထဘီကို လှမ်းပြီး ဆွဲယူလိုက်ရာက ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးတန်ကြီးနဲ့ ပေါင်ခြံတဝိုက်ကို သုတ်ပေးပါ တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာ ထဘီလေးနဲ့အုပ်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဆုတ်လိုက် နယ်လိုက်လုပ်ပေးပါ တယ်။

" ဟင်း....မင်းဟာကြီးကတော့ တကယ်ပါပဲ....ခုထိကျကို မကျသေးဘူး....ဟင်း...ဟင်း....ကြီးလိုက် မာလိုက်တာ လည်း မပြောပါနဲ့တော့...." လို့ပြောပြီး မမရီဟာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ပဲ မီးဖိုထဲကို ဝင်သွားပါတယ်။ ခဏနေတော့ မမရီ ပြန် ထွက်လာရာ လက်ထဲမှာ မတ်ခွက်ကြီးနှစ်ခွက် ကိုင်လာတာကို တွေ့ရပါတယ်။

" ကဲ....မောင်လေး....မင်းအတွက် မမစီစဉ်ထားတာ....ရော့...."

ကျွန်တော်က လှမ်းယူပြီး ကြည့်လိုက်တော့ နွားနို့နဲ့ ကြက်ဥရောဖျော်ထားတာတွေဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရတာနဲ့ ကျွန် တော်လည်း သောက်လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း သူ့လက်ထဲက မတ်ခွက်ကြီးကိုကိုင်ပြီး မော့သောက်ပါတယ်။ စားသောက် ပြီးသွားတာနဲ့ အမောလဲပြေ ှဗိုက်လဲဝသွားတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်လှမ်းပြီး ကြည့်လိုက်ရာက မမရီကပဲ....

" မောင်လေး....."

" ဗျာ.....မမ...."

" မင်း ဒီနေ့ မမနို့တွေကို စို့မပေးရသေးဘူးနော်....လာ....အခုစို့ပေး....."

ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကြီးတစ်ဖက်ကို အားရပါးရပဲ စို့ပေးနေပါတော့တယ်။ မမရီရဲ့ လက်တဖက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးဆီကို လှမ်းကိုင်ပြီး လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံးကို အရင်းမှ အဖျားတိုင်အောင် လိုက်ပြီး ဆုတ်နယ်ပေးနေပါတယ်။ နောက်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ဂွေးအုကြီးတွေကိုလည်း သူ့လက်ဖဝါးထဲထည့်ပြီး ဖွဖွလေး ညှစ်လိုက် ဆုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဒါတင်မကသေးဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်ခြံနဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေး နဲ့ ပွတ်ပြီးပေးနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အရသာရှိလွန်းတာကြောင့် မမရဲ့နို့ကြီးကို အတင်းဖိပြီး စုပ်လိုက်တော့....

" အ....အ...."

ဆိုတဲ့ အသံလေးထွက်သွားပြီး မမရဲ့ မျက်နှာလေးဟာ ရှုံ့ကနဲ ရှုံ့ကနဲ မဲ့သွားရာက သူ့လက်ထဲက ကျွန်တော့်ရဲ့ လီး ကြီးကိုလည်း အတင်းပဲ ဆုတ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ မမဟာ သူမရဲ့နို့တစ်ဖက်ကို အစို့ခံလို့ အားရသွားတာနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့ရဲ့နို့အုံတစ်ဖက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကျန်တဲ့နို့အုံတစ်ဖက်ကို ပြောင်းပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ပြောင်းထည့် ပေးပြန်တော့ရာ ကျွန်တော်လည်း စိတ်တွေထလွန်းနေတာကြောင့် မမရီရဲ့ နို့ကို အတင်းပဲ ဆွဲစို့ပစ်လိုက်ပါတယ်။ အတော် ကြာအောင်ပဲ နို့နှစ်လုံးကို အားရအောင် အစို့ခံပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ မမဟာ သူ့ရဲ့နို့ကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲက ဆွဲချွတ်ပြီး ခါး ကို စန့်လိုက်ပါတယ်။ 

ပြီးတော့ သူ့ပေါင်ပေါ်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကို လက်နဲ့အသာမလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်း အောက်ကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အသာပြန်ချပေးလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ် လိုက်ရာ မမရီရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးဟာ ကြမ်းပြင်မှာ ခြေဆင်းပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ခါးကို ခွရပ် လိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ 

နောက်သူ့ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို နောက်ကိုနည်းနည်းရွေ့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ပြီး မမရီဟာ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ သူ့ဖင်ကြီးကို မြှောက်လိုက်ရာက လီးချောင်းကြီးကို သူမရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့ရာ ဇိကနဲ ဇိကနဲဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးဟာ မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို တဆုံးဝင်သွားရပါတော့တယ်။

" ဗြစ်....ပလွတ်...ပြွတ်....ဖွတ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဗြစ်...."

" အ....အ....မမ....အား...."

" အ....အား.....ကောင်းလားဟင်....မောင်လေး...."

မမရီဟာ သူမရဲ့ဖင်ကားကားအယ်အယ်ကြီးကို မြှောက်ကာ ချကာနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အပေါ်တက်ခွပြီးလိုးပေးနေပါ တယ်။ တခါတရံမှာ မမရီဟာ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ တဆုံးသွင်းထားပြီး စကားဝိုင်းလှည့်ကစားပေးလိုက် တဲ့အခါများဆိုရင် ကျွန်တော့်မှာ မခံစားနိုင်လောက်အောင် ကောင်းလှတဲ့ အရသာနဲ့အတူ ကျွန်တော်ရဲ့ ခါးမှာကော့ကော့ တက်သွားရပါတော့တယ်။ မမရီဟာ ရမက်စိတ်တွေ အဆမတန်ထကြွလာပြီး ဆောင့်ချက်တွေဟာလည်း တစ်ချက်ခြင်း ဆောင့်ရာကနေ တဖြေးဖြေးမြန်ဆန်လာပါတယ်။ 

" အား....ဟား....အား.....ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်....အ...ဆောင့်...ဆောင့်....မမ....အ....အား...."

" အင်း....အား.....မမလည်း ကောင်းတယ် မောင်...ရယ်....အ...အောက်ကနေ ပြန်ပင့်ဆောင့်...ဆောင့်....အ....အ ...အင်း....."

" ပြစ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဖွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်....အင့်...အင့်....အ.....ဒုတ်....အမလေး....အ....ရှီး...."

မမရီရဲ့ အားနဲ့ ဆောင့်လိုးအချ ကျွန်တော်ကလည်း ပြန်ပင့်ဆောင့်အလိုးနဲ့ ဆုံပြီး ကျွန်တော်ရဲ့လီးကြီးဟာ မမရီရဲ့ သားအိမ်ကိုတောင် သွားဆောင့်မိပါတော့တယ်။ မမရီဟာ မျက်နှာလေးတစ်ချက်မဲ့ကာ အမလေး တ ငြီးလိုက်ပြီး.....

" မောင်လေး.....မမ...ပြီး....ပြီးတော့မယ်.....ကော့ဆောင့်...ဆောင့်......အ....အင်း....အား....."

" ဗြစ်...ပလွတ်....ဖွတ်....ပြွတ်.....ဗြစ်....ဗြစ်....အင့်...အင့်...အား...."

" အား.....မမ....ကျွန်တော်လည်း ပြီးတော့မယ်.....မမ.....အား....မမ....ဆောင့်....ဆောင့်....အင့်...အင့်...."

မမရီကလည်း ပြီးခါနီးမှာ အပေါ်ကနေ အားနဲ့ဆောင့်ချပြီး လိုးပေးနေသလို....ကျနော်ကလည်း မမရီရဲ့ စောက်ပတ် ကြီးကို အောက်ကနေ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အားနဲ့ပြန်ပင့်ဆောင့်ပေးအပြီးမှာတော့....

" အား....အ....အား.....ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်.....မမ....ပြီး....ပြီး....အ...အ...ရှီး...."

" အား....မမ.....အား.....ပြီး...ပြီးပြီ....မမ...."

ကျွန်တော်နဲ့ မမရီဟာ အားရပါးရတက်ညီလက်ညီ ဆောင့်လိုးပြီးကြတဲ့အဆုံးမှာတော့ တအားအား အော်ငြီးရင်း ပြိုင်တူပြီးသွားကြပါတော့တယ်။

" မမတော့ အရမ်းကောင်းတာပဲကွယ်....မောင်လေးရော ကောင်းလားဟင်...."

" ကောင်းတာပေါ့ မမရယ်....."

" မမကတော့ မောင်လေးကို သိပ်ချစ်သွားပြီ....မောင်လေးကရော မမကို ချစ်ရဲ့လား....."

" မမနဲ့ ထပ်တူပါပဲ....မောင်လေးလည်း မမကို အရမ်းချစ်သွားပြီ...."

ကျွန်တော်နဲ့ မမရီသည် တီတီတာတာ ချစ်စကားလေးတွေ ပြောရင်း အမောဖြေကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည်နူးပျော်ရွှင်တဲ့ အပြုံးလေးတွေနဲ့ ကြည့်နေမိကြပါတော့တယ်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။





ဝက်သစ်ချ မြိုင်က ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၂ )

ဝက်သစ်ချ မြိုင်က ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်လမ်း - Don John

အခန်း ( ၄ )

ရက်ပေါင်းများစွာ ဖျားပြီးနောက် မနက်ခင်းတစ်ခုတွင် သက် ကြည်ကြည်လင်လင် နိုးထလာသည်။ ခေါင်းလည်းမကိုက်၊ ချောင်းလည်းမဆိုးတော့ဘဲ ကိုယ်ပူကျနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ကိုစောက ဘေးမှာမရှိတော့...ထနှင့်ပြီ။ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ရှစ်နာရီကျော်ကျော်။ နန်းလုံ လာကူပေးသည်ကို မစောင့်တော့ဘဲ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ့်ဘာသာဝင်ပြီး ရေနွေးနွေးနှင့် သွားတိုက် မျက်နှာသစ်လုပ်လိုက်သည်။ 

ထို့နောက် ညဝတ်အင်္ကျီအသစ်တစ်ထည် လဲဝတ်လိုက်သည်။ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလုပ်လိုက်သောကြောင့် ဗိုက်ဆာသလို ဖြစ်လာသည်။ ပြီးခဲ့သောရက်များက ဘာမှမစားချင်အောင် ခံတွင်းပျက်နေခဲ့သော်လည်း ဒိနေ့ကျတော့ နေကောင်းစပြုလာသဖြင့် တစ်ခုခုစားချင်စိတ်ပေါက်လာသည်။ ညအိပ်ဂါဝန်ပေါ်မှာ ရင်ကွဲကြိုးချည် သိုးမွေးအင်္ကျီရှည်ကြီးတစ်ထည်ထပ်ဝတ်ပြီး မီးဖိုခန်းနှင့်ဆက်ထားသော ထမင်းစားခန်းဘက်သို့ သက်ထွက်လာခဲ့သည်။

ထမင်းစားခန်းဘက်သို့ ချိုးကွေ့လိုက်စဉ် သက်ခြေလှမ်းများ တုံ့သွားသည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် နောက်ဆုတ်ပြီး လှည့်ထွက်ဖို့ပြင်သော်လည်း မမီတော့။ ကိုစိုင်းက ထမင်းစားပွဲမှာ စားလက်စမနက်စာပန်းကန်များ ရှေ့ချပြီး ထိုင်နေသည်။ နန်းလုံက သူ့ဘေးမှာရပ်နေရင်း စထရော်ဘယ်ရီရောင် ဆွယ်တာလေးနှင့် အောက်ခံ တီရှပ်အနက်လေးကိုပါ မပေးထားသည်။ 

ရင်သားထွားထွားအိအိများက မတွဲတတွဲလေး ကျနေသည်။ ကိုစိုင်းက လက်တစ်ဖက်နှင့် ခါးကိုဖက်ကာ နို့တစ်လုံးကို စို့နေရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က လွတ်နေသော တစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်နေသည်။  နန်းလုံက မျက်နှာလေးရဲကာ နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့ပြီး ခံနေရင်း ဘွားခနဲ ပေါ်လာသော သက်ကိုမြင်တော့ အံ့သြမှုဖြင့် ရုတ်တရက် ပါးစပ်လေးဟသွားကာ လက်ထဲက အင်္ကျီကို ကိုစိုင်းမျက်နှာပေါ် လွှတ်ချလိုက်မိသည်။ 

ကိုစိုင်းက ဖျတ်ခနဲ မော့ကြည့်လိုက်တော့ သက်နှင့် အကြည့်ချင်းဆုံသွားသည်။ နေမကောင်းတုန်း သူ့အလိုဆန္ဒများကို မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တုန်းမို့ နန်းလုံနှင့်အိပ်ဖို့ကို သူကိုယ်တိုင် တိုက်တွန်းခဲ့ ခွင့်ပြုခဲ့တာဖြစ်ပေမယ့် ခုလိုမျကိစိရှေ့မှာ မြင်လိုက်ရတော့ ထူပူရှိန်းဖိန်းပြီး သဝန်တိုစိတ်တွေ ပေါ်လာမိသည်။

"ဆောရီးသက်ထား...အိပ်နေတုန်းထင်လို့"

ကိုစိုင်းက ကမန်းကတန်း လူချင်းခွာရင်းပြောသည်။ နန်းလုံက ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ယို့ယို့လေး ရပ်နေသည်။ ဘာကြောင့်လဲမသိ သဝန်တိုတဲ့ကြားက စောစောက မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကို သက်စိတ်ထဲက မဖျောက်နိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်မလာတာ ကြာပြီဖြစ်သော ခံစားချက်တချို့ နိုးကြားလာသည်။

"နေကောင်းပြီလား၊ လာ လာ၊ မနက်စာစားရအောင်"

ကိုစိုင်းက သက်နားကိုလာပြီး လက်မောင်းလေးကို အသာအယာကိုင်ကာ ခေါ်သည်။ ပြီးတော့ စားပွဲဆီသို့ တွဲခေါ်လာပြီး ထိုင်ခိုင်းသည်။ ပြီးတော့ မထိုင်သေးဘဲ ရင်ကွဲသိုးမွေးအင်္ကျီ၏ လွတ်နေသော ရင်ဘတ်ပိုင်းနေရာမှ သက်၏ ညဝတ်ပိုးဂါဝန်လေးကို စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။ 

သက် စိတ်မလုံဘဲ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ စောစောက စိတ်လှုပ်ရှားမှုအရှိန်ဖြင့် သက်၏ နို့သီးခေါင်းလေးများက တင်းတောင်ပြီး ချွန်ထွက်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ သူက လက်ဖဝါးဖြင့် ခပ်ဖွဖွသပ်ကြည့်လိုက်သည်။ ချက်ချင်း သက်၏ ပေါင်ကြားထဲမှာ စိုစွတ်လာသည်ကို ခံစားမိသည်။ သူက သက်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း တိုးတိတ်စွာ မေးသည်။

"ကြည့်ချင်လား၊ ကြည့်မှာလား။"

သက်မျက်နှာ ပန်းနုရောင်သန်းသွားသည်။ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်သည့်ကြားမှ ကြည့်လည်းကြည့်ချင်နေမှန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိသည်။ ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းငြိတ်ပြလိုက်သည်။

သူက သက်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နန်းလုံဘေးနားကခုံမှာသွားပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ နန်းလုံကို ရှမ်းလိုတစ်စုံတစ်ခုပြောလိုက်တော့ နန်းလုံက အင်္ကျီလေးကို ပြန်မပေးသည်။ သူက နန်းလုံ၏ ဖွံ့ထွားအိတွဲသော နို့ကြီးများကို စုံပင့်ကိုင်ရင်း နို့သီးခေါင်းထိပ်နီနီလေးများကို တလှည့်စီ စို့သည်။ သက်ကိုရှိသည်ဟု သဘောမထားတော့ဘဲ မျက်လုံးများကို မှိတ်ထားပြီး နန်းလုံ၏ နို့များကြားတွင် မျက်နှာအပ်ထားသည်။ 

နို့သီးထိပ်လေးများကို လျှာဖြင့် မထိတထိလျက်ပေးသောအခါ စောစောက အရှိန်ဖြင့်ပေါင်းပြီး နန်းလုံ၏ အသက်ရှူသံများ မြန်လာသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က နန်းလုံ၏ ဂျင်းဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ နန်းလုံက အလိုက်သင့် လျှောပြီး ချွတ်ချပေးသည်။ အသားဖြူဖြူပေါ်မှာ ပန်းဆီရောင်ရဲရဲ အတွင်းခံလေးက ထင်းနေသည်။ သူက အတွင်းခံလေးထဲသို့ လက်နှိုက်လိုက်သည်။ 

ဘောင်းဘီအသားပါးပါးလေးအောက်တွင် သူ့လက်ချောင်းများ လှုပ်ရှားနေသည်ကို သက်မြင်နေရသည်။ အစေ့လေးကို ကစားနေပုံရသည်။ နန်းလုံ ခြေထောက်များ ယိုင်ချင်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ အသံထွက်မညည်းမိစေရန် နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားသည်။ ရုတ်တရက် သူက လက်ချောင်းများကို စုလိုက်ပြီး ပင့်ကာထိုးသွင်းလိုက်သည်။

"အ"

နန်းလုံ ခပ်အုပ်အုပ်အော်လိုက်သည်။

သူ့လက်ချောင်းများက ခပ်မြန်မြန် အသွင်းအထုတ်လုပ်နေသည်။ နန်းလုံခမျာ ခုံကိုအားပြုပြီး လက်နှစ်ဖက်နှင့်် ထောက်ထားကာ ခြေထောက်ကားပြီးရပ်နေရသည်။ ဆယ့်လေးငါးခါ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး သူက လက်ကိုအတွင်းခံ လေးအောက်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ နန်းလုံကို ခါးဖက်ပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ရက်သားနှင့် အိပ်ခန်းဘက်သို့ တရွတ်ဆွဲ ခေါ်လာသည်။ သက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး ခေါင်းဆတ်ပြသည်။ ညို့ခံရသူလို သက် နောက်မှလိုက်သွားမိသည်။

သက်တို့နှစ်ယောက်အိပ်သော အိပ်ရာပေါ်သို့ နန်းလုံကို သူက ဆွဲတင်လိုက်သည်။ သို့သော် အိပ်ရာဟိုဘက်ခြမ်းမှာပဲ။ လွတ်နေသောအခြမ်းဘက်ကို သက် တက်လိုက်ပြီး ခေါင်းအုံးပျော့များကို ကျောမီကာ လျှောလျှောလေး ထိုင်နေလိုက်သည်။ ဆေးတွေအရှိန်ရော ဖျားထားတဲ့ အရှိန်ရော၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုရော အကုန်ပေါင်းကာ အလိုလို မောဟိုက်နေမိသည်။ သူကနန်းလုံကို ရှမ်းလိုထပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။ 

နန်းလုံက အဝတ်အစားများကိုချွတ်ပြီး ပက်လက်အိပ်လိုက်သည်။ သူကနန်းလုံအပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ ခန္ဓာကိုယ် ကိုမဟုတ်၊ မျက်နှာကို။ နန်းလုံ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ မပျော့မမာဖြစ်နေသော လိင်တံကို ထည့်ပေးသည်။ နန်းလုံက သူ့တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားပြုကိုင်ကာ စုပ်ပေးနေသည်။ 

ချက်ချင်း တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် တင်းမာလာသည်။ သူက ဆောင့်ကြောင့်ပြောင်းထိုင်လိုက်သည်။ နန်းလုံက ဥများကို တစ်လုံးချင်းစုပ်ပေးသည်။ ညိုမည်းပြီး အမွေးများပေါက်နေသော ဥများကို နန်းလုံ၏ နုနုထွေးထွေး ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက စုပ်ပေးနေရုံမက လျှာနီနီလေးနှင့်ပါ လျက်ပေးနေသည်ကိုကြည့်ရင်း သက် အသက်ရှူမှားလာသည်။ 

ခဏကြာတော့ သူက ထပ်အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ နန်းလုံက လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်သည်။ သူက နန်းလုံနောက်မှာ ဒူးထောက်ရင်းတင်ပါးကိုဆွဲမကာ နောက်သိုဖောင်းထွက်နေသောအကွဲကြောင်းလေးထဲ လိင်တံကိုတဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ရာ နန်းလုံကော့သွားသည်။ ထို့နောက် လက်တစ်ဖက်ကို ထောက်ထားကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နို့များကို ကိုင်တွယ်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်တော့သည်။ နန်းလုံခမျာ ကောင်းလည်းကောင်း နာလည်းနာနေပုံရသည်။ တစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း ခပ်တိုးတိုး ညည်းတွားနေသည်။ 

ခဏကြာတော့ လိင်တံကို မဖြုတ်ဘဲ တပ်ရက်သားဖြင့်နန်းလုံကို ခုတင်စွန်းထိ ဆွဲခေါ်ကာ ခုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်သည်။ သက်က ကိုစိုင်းရော နန်းလုံရောနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားသည်။ သူက သက်ကိုကြည့်ရင်း နန်းလုံ၏ နို့များကို စုံကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်နေသည်။ အားရအောင် ညှစ်ပြီးတော့ လွှတ်လိုက်ကာ အရှိန်မြှင့်ပြီး ဆောင့်တော့သည်။ ခပ်တွဲတွဲကျနေသော နို့များက ရမ်းခါနေသည်။ 

သူကသက်ကို အကြည့်မလွှဲဘဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်သည်။ နန်းလုံ၏ မျက်နှာလေးက နီရဲကာ မျက်လုံးများကို မှေးစင်းထားပြီး နှုတ်ခမ်းက နာကျင်မှုဖြင့် အနည်းငယ် မဲ့နေသည်။ သဝန်တိုတာရော စိတ်တွေထကြွလာတာရောပေါင်းကာ သက်ခံစားချက်တွေ ရောထွေးနေသည်။  သူက နန်းလုံ၏ ကုပ်ကို တစ်ချက်ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး နို့များကို ပြန်ကိုင်ကာအားပြု ဆုပ်ညှစ်ထားရင်း ပိုမြန်မြန်ဆောင့်သည်။ သူပြီးခါနီးပြီဆိုတာ သက်သိနေသည်။ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ် တစ်ချက်တောင့်တင်းသွားသည်။ ရှမ်းစကားတချို့ကို အံကြိတ်ထားသောလေသံဖြင့် ခပ်တိုးတိုး အော်ရင်း နန်းလုံခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ ပြိုလဲကျသွားသည်။

သက် ခုမှသတိဝင်လာကာ ခုတင်ပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းလေးဆင်းလိုက်သည်။ ထမင်းစားခန်းဘက် ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ စားပွဲပေါ်မှ ကော်ဖီကရားကိုဆွဲယူကာ ကော်ဖီတစ်ခွက် ငှဲ့သောက်ရင်း နန်းလုံအင်္ကျီပြန်ဝတ်ပြီး မနက်စာလာပြင်ပေးမှာကို ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။

.........................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

သက်နေပြန်ကောင်းလာပြီးတော့ ကိုစိုင်း ခရီးတွေအများကြီးထွက်ရသည်။ မင်္ဂလာဆောင်ခါနီးကတည်းက နားထားသော ရွှေ့ဆိုင်းထားသော အလုပ်တွေကို အကြွေးနှင့်ပြန်လုပ်နေရသည်။

အစက သက်နေကောင်းရင် ပြန်ဖို့စီစဉ်ထားသော နန်းလုံလည်း သက်ကိုအဖော်လုပ်ပေးရင်း အိမ်မှာဆက်နေနေရသည်။ ကိုစိုင်းကို ဝေမျှပေါင်းရသလို ဖြစ်နေသော်လည်း နန်းလုံကို သက် နည်းနည်းလေးမှမငြိုငြင်မိပါ။ မငြိုငြင်ရအောင်လည်း နန်းလုံက ဖြူစင်လွန်းသည်။ 

ကိုစိုင်း၏ ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကို ရလိုစိတ်နှင့်တွယ်ကပ်နေတာမဟုတ်၊ ကိုစိုင်းကို ကျေးဇူးရှင် လိုတစ်မျိုး ချစ်သူလိုတစ်သွယ် သံယောဇဉ်တွယ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သက်ကိုလည်း ကိုစိုင်းကို သူ့လက်ထဲမှ လုယူသွားသူလို သဘောမထားပဲ ကျေးဇူးရှင်၏ ဇနီးအဖြစ်သဘောထားကြောင်း သိသာသည်။ အစစအရာရာ အနွံအတာခံပြီး ဂရုတစိုက် လုပ်ကိုင်ပေးသည်။

နက်ဖြန်ကိုစိုင်းပြန်လာမည်။ ဒီနေ့ သက်ကိုယ်တိုင် အိမ်ကိုရှင်းနေသည်။ အလုပ်မရှိဘဲအိမ်မှာ အားနေတာကြာပြီဖြစ်သဖြင့် နည်းနည်းပျင်းရိစပြုလာသည်။ ဒါ့ကြောင့် ဘယ်သူမှမကူနဲ့ဟုပြောထားပြီး သက်စိတ်ကြိုက် အိမ်ကိုသနေသည်။

ခန်းဆီးတွေအကုန်ဖြုတ်ပြီးအသစ်လဲ၊ ခြံထဲက နှင်းဆီပန်းတွေခူးကာ ဧည့်ခန်း၊ မီးဖိုခန်းနှင့် အိပ်ခန်းထဲပါမကျန် တွေ့သမျှပန်းအိုးတွေမှာထိုး၊ စားပွဲခင်းတွေလဲ၊ သူ့နေရာနှင့်သူမဟုတ်သော ပစ္စည်းမှန်သမျှကို သိမ်းဆည်းနေရာချ၊ အဝတ်ဗီရိုတွေရှင်း၊ မှန်တင်ခုံရှင်း...အားလုံးပြီးသွား၍ တစ်အိမ်လုံး သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး နှင်းဆီရနံ့ကြိုင်လှိုင်သွားသောအခါ သက်လည်း ဖတ်ဖတ်မောပြီ။ ရေချိုးဇလုံထဲမှာ ရေနွေးနွေးလေးကို စိမ်ချိုးပြီးနောက် ညဝတ်ဂါဝန်လေးတစ်ထည်ဝတ်ကာ အိပ်ရာပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲနေမိသည်။

" မမ၊ ပင်ပန်းနေတာလား၊ နန်းကူပေးပါမယ်ဆို တစ်ယောက်တည်းလုပ်တာကိုး"

နန်းလုံက အခန်းထဲသို့ဝင်လာရင်း အသံဝဲဝဲလေးနှင့် ပြောသည်။

" မမလုပ်ချင်လို့ပါ နန်းရယ်၊ အလုပ်မရှိတော့ပျင်းနေတာ။ ခုတော့ ပင်ပန်းပြီးညောင်းကိုက်သွားပေမယ့် ကိုယ့်လက်ရာလေးတွေ ပြန်ကြည့်ပြီး ပျော်နေတယ်။"

"မမညောင်းနေတာလား၊ နန်းနှိပ်ပေးမယ်လေ။ မှောက်လိုက်မမ"

နန်းလုံကိုအားနာသော်လည်း သက်တကယ်ကိုညောင်းနေသည်။ ရေချိုးလိုက်လို့ ပင်ပန်းတာတွေ ပျောက်သွားသော်လည်း ကိုယ်လက်တွေက ခုမှ တဖြည်းဖြည်း ညောင်းညာကိုက်ခဲလာသည်။ ထို့ကြောင့်အားနာနာနှင့်ပင် မှောက်ပေးလိုက်သည်။

နန်းလုံက ခုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ခေါင်းကနေ စနှိပ်ပေးသည်။ နူးညံ့ သော်လည်း သန်မာသော လက်ချောင်းလေးများက အနှိပ်ကျွမ်းကျင်သည်။ ငါးမိနစ်အတွင်းမှာပင် အကြောအချင်များပြေလျော့လာသည်။ ဂျင်းပန်လေးနှင့်မို့ သက်ကျောပေါ်လွယ်လွယ်ကူကူခွပြီးဆက်နှိပ်ပေးသည်။ ဇက်မှနေ၍ ခြေဖျားအထိ ဖြည်းဖြည်းချင်းနှိပ်သွားသည်။ သက်အိပ်တစ်ဝက် နိုးတစ်ဝက်ဖြစ်လာသည်။ ခြေဖဝါးထိနှိပ်ပြီးသွားတော့ "ပက်လက်လှန်လိုက်ပါလားဟင် ဆိုသောအသံကြောင့် ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်သည်။

နန်းလုံက လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲယူကာ နှိပ်ပေးနေသည်။ အိစက်နွေးထွေးသော အထိအတွေ့ကြောင့်ရုတ်တရက် မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ လက်မောင်းကိုနှိပ်နေတုန်း လက်ဖျားက နန်းလုံ၏ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီး ရင်သားများနှင့် အမှတ်မထင် ထိမိသွားခြင်းဖြစ်သည်။ အိမ်နေရင်းမို့ ဘာမှမခံဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တီရှပ်လက်ရှည်လေး တစ်ထပ်ထဲဝတ်ထားသဖြင့် မို့မောက်လုံးဝန်းနေသော ရင်သားများကိုမြင်နေရသည်။ ဟိုတစ်နေ့က ထိုနို့သီးဖျားလေးများကို ကိုစိုင်း စို့နေခဲ့သည်ကို သတိရသွားပြီး ကြက်သီးလေးများထသွားသည်။ နန်းလုံကတော့ အမှတ်တမဲ့ဖြင့် ဆက်နှိပ်နေသည်။

ဒီဘက်လက်ကို နှိပ်ပြီးတော့ ဟိုဘက်ကိုမပြောင်းဘဲ သက်ကိုယ်ပေါ်မှငုံ့ကိုင်းကာ ဟိုဘက်လက်မောင်းကိုနှိပ်ပေးသည်။ အိစက်သောနန်းလုံ၏ ရင်သားထွားထွားများက တွဲကျလာသဖြင့် ညဝတ်အင်္ကျီအောက်က သက်၏ ရင်သားများနှင့်မလွတ်ဘဲ ဖိမိသွားသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ နန်းလုံသတိထားမိသွားပြီး အို ဟု ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်လိုက်ကာ မျက်နှာလေးရဲတွတ်လာသည်။ ပြီးတော့ ဟိုဘက်ကိုပြောင်းပြီးလက်မောင်းကိုနှိပ်ပေးသည်။

မျှော်လင့်မထားသောအထိအတွေ့ကြောင့် သက်စိတ်ထဲမှာတစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။ ညဝတ်အင်္ကျီအောက်မှ နို့သီးခေါင်းလေးများက တင်းမာပြီးထောင်ထလာသည်။ နန်းလုံကိုကြည့်မိတော့ သက်၏ ရင်ဘတ်နေရာကို စိုက်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ သက်၏လက်က သူ့ရင်သား ထွားထွားများနှင့် လက်မအနည်းငယ်သာကွာတော့သည်။ 

ရုတ်တရက် သက်စိတ်ဘယ်လိုဖြစ်သွားသလဲမသိ၊ နန်းလုံ၏နို့လေးတစ်ဖက်ကို ဆုပ်ညှစ်လိုက်မိသည်။ နှိပ်နေသော နန်းလုံ၏လက်များက ရပ်သွားပြီး မျက်စိလေးများမှိတ်သွားသည်မှအပ မရုန်းဘဲငြိမ်နေသည်။ အထိအတွေ့ကြောင့်ရော ကိုစိုင်း ကိုင်ဖူးစို့ဖူးသော နို့ဟူသော အသိကြောင့်ရော သက်တစ်ကိုယ်လုံးရှိန်းဖိန်းပြီး ထူပူလာသည်။ ထိုစဉ် နန်းလုံ၏နူးညံ့သော လက်ကလေးများက သက်နို့များကို ဆုပ်နယ်လာသည်။ စောစောကနှိပ်ပေးနေသလိုမျိုး စည်းချက်ညီညီနှင့် ညင်ညင်သာသာလေး။ နို့သီးဖျားလေးများကို အင်္ကျီပေါ်မှ ခပ်ဖွဖွလေးညှစ်ပေးသည်။ အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း ခပ်တိုးတိုးညည်းတွားမိသည်။ 

လက်တစ်ဖက်က နန်းလုံ၏ နို့လေးတစ်ဖက်ကို အပြန်အလှန် ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ အိစက်ဖွံ့ထွားပြီး နွေးထွေးသောအထိအတွေ့ကဆန်းသစ်နေသလို ကိုစိုင်း၏သန်မာကြမ်းတမ်သော လက်များနှင့်မတူသည့် နူးညံ့သော လက်ကလေးတစ်စုံကလည်း ရင်ခုန်စရာကောင်းလှသည်။ ထိုလက်ကလေးများက ခဏနေရာရွှေ့သွားပြီး ရင်ကွဲညဝတ်အင်္ကျီလေး၏ ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေနေသည်။

ပြီးတော့ အင်္ကျီကို ဆွဲလှန်ချလိုက်သည်။ မာတောင်နေသော နို့သီး နီညိုညိုကလေးများနှင့် တင်းရင်းဖွံ့ထွားသော ရင်သားအစုံက ဘွားခနဲပေါ်လာသည်။ သက်၏လက်တစ်ဖက်က နန်းလုံ၏တီရှပ်အောက်နားစကို လှမ်းဆွဲမိသည်။ နန်းလုံက သူ့တီရှပ်လေးကို ခေါင်းပေါ်မှကျော်ပြီး ချွတ်ချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်လုံး အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားသည်။

ရှမ်းမလေးပီပီ နန်းလုံ၏အသားအရေက ဖြူဖွေးဝင်းစိုနေသည်။ သက်ထက် အနည်းငယ်ပိုပြီး ပြည့်တင်းသလိုနို့များကလည်း ပိုထွားသည်။  သို့သော် သုံးနှစ်ကျော် ယောကျ်ားနှင့်အထိအတွေ့ရှိခဲ့ခြင်းကြောင့် အနည်းငယ်ပိုပြီး အိတွဲနေသည်။ သက်က မြေပြန့်သူတွေထဲမှာ အသားဖြူသော်လည်း နန်းလုံနှင့်ယှဉ်လျှင် အနည်းငယ်ညိုနေသလို ကိုယ်လုံးလည်း နည်းနည်းပိုကျစ်သည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း အသက်ရှူသံလေးများ မြန်လာကြသည်။ သက်က တံတောင်ဆစ်ထောက်ပြီး ကိုယ်တစ်ပိုင်း ထထိုင်လိုက်သည်။ မျက်နှာလေးနှစ်ခုနီးကပ်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးများက အလိုအလျောက်နမ်းမိကြသည်။ နို့သီးခေါင်း ပန်းနုရောင်လေးများနှင့် အိစက်သော ဖြူဖြူထွားထွားနို့တစ်စုံက နို့သီးခေါင်းနီညိုညို မာမာတောင်တောင်လေးများနှင့် တင်းရင်းဖွံ့ဖြိုးသော အသားလတ်လတ် နို့တစ်စုံနှင့် ပူးကပ်ထိတွေ့သွားသည်။ 

နို့သီးလေးများချင်း ထိခတ်မိကြသည်။ လျှာပါးလေးနှစ်ချောင်းက အပြန်အလှန် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ပွတ်သပ်ကစားမိကြသည်။ နန်းလုံက သက်ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းသို့ အသာအယာ တွန်းလှဲပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ နို့သီးလေးတစ်ဖက်ကို စို့လိုက်သည်။ နူးညံ့နွေးထွေးသော ပါးစပ်လေး၏ အထိအတွေ့က လျှပ်စစ်ဓာတ်စီးဝင်သလို။ နန်းလုံက နို့နှစ်ဖက်ကို တလှည့်စီပြောင်းကာစို့ပေးသည်။ နို့ဆာနေသော ကလေးလေးတစ်ယောက်နှင့်တူသည်။

တော်တော်ကြာကြာစို့ပြီးတော့ သက်က နန်းလုံခေါင်းကို တွန်းခွာလိုက်ကာ သူ့နို့အိအိထွားထွားကြီးတွေကြားမှာ ခေါင်းနှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးများကို အပြန်အလှန်စို့်ပေးသည်။ ဟိုတစ်နေ့မနက်က ကိုစိုင်းစို့်နေတာကို ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ လျှပ်စစ်စီးသလို နွေးနွေးလေးနှင့် ကျဉ်တက်လာသည်။ ပျော့ပျော့နွေးနွေး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက စို့မဝနိုင်စရာ။ ဒါကြောင့်လည်း ကိုစိုင်း စွဲလမ်းနေတာပဲဟု တွေးမိသည်။

အကြာကြီးစို့ပြီးနောက် အသက်ရှူမဝဘဲမောလာသည်။ အိပ်ရာပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲရင်း မျက်စိမှိတ်ထားကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး နားနေသည်။ ရုတ်တရက် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲကားလိုက်သည်ကိုသိလိုက်ပြီး နွေးထွေးစိုစွတ်သော ပါးစပ်ကလေးက နှုတ်ခမ်းသားများကို စုပ်ငုံလာသည်။ လျှာလေးက အကွဲကြောင်းအတိုင်း အောက်မှအထက်သို့ သိမ်းလျက်လာပြီး အစေ့လေးကို ပွတ်တိုက်သွားသည်။

"အား...နန်းလုံ၊ မလုပ်နဲ့ အဲလိုတော့မလုပ်ပေးပါနဲ့။"

သို့သော် နန်းလုံ၏ ပူနွေးသောပါးစပ်လေးက လုံးဝမရပ်ဘဲ ဆက်လှုပ်ရှားနေသည်။ နှုတ်ခမ်းသားများကို တလှည့်စီစုပ်ယူရင်း အစေ့လေးကို လျှာနှင့်ထိုးကလိပေးသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် လမ်းကြောင်းလေးထဲသို့ ထိုးမွှေသည်။ သက် မတားနိုင်တော့ဘဲ အိပ်ရာခင်းများကို လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲရင်း ကော့လိမ်ကာ အသံထွက်ငြီးတွားနေမိသည်။ နန်းလုံက အစေ့ကလေးကို လျှာဖြင့် ခပ်မြန်မြန်လေး လျက်ပေးနေသည်။ 

တစ်ချက်တစ်ချက် လျက်တာကိုရပ်ပြီး စုပ်ငုံလိုက် သွားလေးဖြင့်ခပ်ဖွဖွကိုက်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ သက်၏ ပေါင်ကြားထဲမှာ မုန်တိုင်းတစ်ခုက အရှိန်အဟုန်ဖြင့် စတင်ဖြစ်တည်လာသည်။ သွေးများဆူပွက်နေသည်။ နန်းလုံကလအလိုက်သိစွာလျှာကို မြန်မြန်လေး လှုပ်ရှားပေးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်း သက်၏ခံစားချက်များ အထွတ်အထိပ်နားသို့နီးကပ်လာသည်။

နန်းလုံက လမ်းကြောင်း လေးထဲကို လျှာထိပ်ဦးဖြင့်တစ်ချက်ထိုးမွှေလိုက်ပြီး ကွဲကြောင်းအတိုင်း အပေါ်သို့အပြားလိုက်ပွတ်ဆွဲလာကာ အစေ့လေးကို ပတ်ရစ်ပြီးလျက်ပေးလိုက်သည်။ ဆူပွက်နေသောသွေးများအားလုံး ခဏရပ်တန့်သွားပြီး ဝုန်းခနဲ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ပြန်လည်ပတ်လာသည်။ ခံစားချက်များအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သွားပြီး အော်ဟစ်ညည်းတွားရင်း လှိုင်းလုံးကြီးတွေကို ဆင့်ကာဆင့်ကာစီးနေရသလို တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်ဖြစ်နေသည်။ 

နန်းလုံက လှိုင်းလုံးများတဖြည်းဖြည်းညင်သာလာပြီး ငြိမ်သက်သွားသည်အထိ သက်၏နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို စုပ်ငုံထားပေးသည်။ ပြီးတော့မှ အပေါ်ဘက်သို့ပြန်တက်လာပြီး သက်ဘေးမှာ ဝင်လှဲသည်။ နှစ်ယောက်သား ဘေးတစောင်းပူးကပ်အိပ်ရင်း မျက်စိမှိတ်ထားပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း မောဟိုက်နေကြသည်။

လက်တွေ့ဘဝထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းအာရုံပြန်ရောက်လာရင်း ကိုစိုင်းကို ဘယ်လိုပြောရပါ့ဟု သက်တွေးနေမိသည်။ နန်းလုံနဲ့ဆက်ဆံရေးကရော ရှေ့လျှောက် ဘယ်လိုဆက်သွားရမှာပါလိမ့်။ အရင်က အလွန်သမားရိုးကျဆန်ခဲ့သော သက်ရဲ့လိင်မှုဘဝဟာ ခုချိန်မှာ ကြီးကျယ်သောအပြောင်းအလဲတွေတစ်ခုပြီးတစ်ခုကြုံနေရတာကိုတွေးရင်း စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသည်။ သို့သော်လက်က နန်းလုံ၏ အိစက်ဖွံ့ထွားသော နို့တစ်ဖက်ကို စမ်းမိပြန်သောအခါ အရာရာကို သက် ခဏပြန်မေ့သွားပြန်သည်။

.........................................................................................................................................

(ဇာတ်သိမ်း)

Happily ever after ဆိုတာ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာပဲ ရှိတယ်ထင်တယ် ဟု သက်စဉ်းစားနေမိသည်။

ခုဆို သက် ကလောကိုရောက်တာ တစ်နှစ် ပြည့်တော့မည်။ သက်ရယ် ကိုစိုင်းရယ် နန်းလုံရယ် သုံးယောက်သား တခြားသူတွေ ယုံကြည်နိုင်မှာမဟုတ်သော နားလည်မှုမျိုးဖြင့် နေ့ရက်များကို ပျော်ရွှင်သာယာစွာ၊ ရမ္မက်ပင်လယ်မှာ မိန်းမောစွာ ဖြတ်သန်းခဲ့ကြသည်။ သက် ဘဝတစ်လျှောက်မှာ မောပန်းခဲ့ရသမျှ၊ ကိုနှင့်ပတ်သက်ပြီး နာကျင်ခဲ့ရသမျှ နေ့ရက်များကို ကျောခိုင်းကာ ဝက်သစ်ချမြိုင်မှာ အတိုးချပြီး အနားယူခဲ့ရသည်။ 

သက်စိတ်ထဲမှာတောင် မကူးခဲ့မိဖူးသော အချစ်နယ်မြေသစ်များစွာကိုလည်းရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ရသည်။  ဒီသာယာတဲ့နေ့ရက်တွေဟာ ဘယ်တော့မှ မကုန်ဆုံးတော့မလိုလို ကို ထင်ခဲ့သည်။ ဝက်သစ်ချမြိုင်ကို မလွဲသာမရှောင်သာ ခွဲခွာရတော့မယ့် နေ့ရက်ကို ရောက်လာတဲ့အထိပါပဲ။

အစက သက်အပေါ်ရက်စက်ခဲ့ခြင်းအတွက် ကို့ကို စိတ်နာခဲ့သော်လည်း ခုချိန်မှာတော့ ကိုစိုင်းနှင့်တွေ့ဖို့ ဖန်တီးပေးခဲ့သလို ဖြစ်သည့်အတွက် စိတ်နာရမယ့်အစား သွယ်ဝိုက်ပြီးတောင်ကျေးဇူးတင်ရမလို ဖြစ်နေသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းနှင့် အဆက်အသွယ်ပြတ်နေသော်လည်း ကို့သတင်းတချို့က ရှာကြံပြီး သက်နားထဲကိုရောက်ရောက်လာသည်။ 

သက်ကိုပစ်ပြီးတွဲခဲ့သော ဆရာဝန်မလေးနှင့် ကွဲသွားသည့်အကြောင်း၊ နောက်ထပ်မအောင်မြင်သော အချစ်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကို ထပ်ကြုံရပြီးသည့်နောက် ခုချိန်မှာ စတုတ္ထမြောက် ချစ်သူနှင့် တွဲနေကြောင်း၊ အစုံပါပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ပြောတဲ့သူတွေက လာပြောပြသော်လည်း သက် အထူးတလည် စိတ်မဝင်စားမိတော့ပြီ။ လက်ရှိအချိန်မှာ သက်စိတ်ထဲမှာရှိနေတာက မကြာခင် ထပ်မံတွေ့ကြုံရတော့မည့် အပြောင်းအလဲ တစ်ခုသာ။

.....................................................................................................................................

တစ်ရက်တွင် မနက်စာစားနေရင်း ကိုစိုင်းက သက်ကို ပြောသည်။

"သက်ထား၊ ငါတို့ "........" နိုင်ငံမှာ နှစ်နှစ်လောက်သွားနေရအောင်။ "

ရုတ်တရက်ကြီးမို့ သက်အံ့သြသွားမိသည်။

"ဘာလို့လဲကိုစိုင်း၊ ဒီမှာလည်း အစစအရာရာ အဆင်ပြေနေတာကြီးကို။ "

ကိုစိုင်းက စားပွဲပေါ်တင်ထားသော သက်လက်တစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

"အဆင်ပြေတာကဟုတ်ပါတယ်၊ ဒီအလုပ်တွေက ဒီထက်လည်း ချဲ့ထွင်လို့မရတော့ဘူး။ ဒါကဒါပဲလေ။ ပြီးတော့ သူ့ဘာသာ လည်ပတ်နေပြီ။ ငါဘာမှသိပ်လုပ်စရာမလိုတော့သလောက်ပဲ။ ခုက လက်ရှိတွဲလုပ်နေတဲ့ နိုင်ငံခြားသားလုပ်ငန်းရှင်က အဲဒီနိုင်ငံမှာ အဲဒါတွေကို စမ်းလုပ်ကြည့်ချင်နေတယ်၊ ၅၀-၅၀ နဲ့ အကျိုးတူလုပ်၊ ငါကဦးစီး။ မြတ်မယ်လို့လည်းယုံကြည်တယ်။"

"အင်း၊ ကိုစိုင်းကဘာလို့အဲဒီမှာ သွားနေချင်တာလဲဟင်။ သက်မပြောင်းချင်လို့မဟုတ်ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် အဲဒါကိုသွားမလုပ်လည်း သက်တို့ ဒီမှာ ငွေအလုံအလောက်ရနေသလားလို့။"

"ငွေကတော့ ရတယ်သက်ထား၊ ဒါပေမယ့် ငါတို့ ဒီမြို့မှာပဲ ဒီလိုကျေနပ်နေလို့မဖြစ်ဘူးလေ။ ဒီအိမ်ထဲမှာ မင်းရယ်ငါရယ် နန်းလုံရယ် ပိတ်မိနေခဲ့တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။ ငါငြီးငွေ့လာလို့မဟုတ်ပါဘူး၊ ငါ့စိတ်ကို မင်းသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘဝဆိုတာ ဒီထက်တော့ပိုမယ်ထင်တာပဲ။ 

ငါ့အနေနဲ့လည်း နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ ဘဝကို စွန့်စွန့်စားစားနေကြည့်ချင်သေးတယ်။ မင်းကိုလည်း အသက်တအားမကြီးခင်မှာ အတွေ့အကြုံသစ်တွေရစေချင်တယ်။ ပြီးတော့...နန်းလုံလည်း လူငယ်ရယ်လို့ ဘဝမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေစေချင်သေးတယ်။ ငါတို့သုံးယောက်လုံး ဒီလိုဆက်ဆံရေးကြီးထဲ ပိတ်မိနေတာ မဟုတ်သေးဘူး။"

လက်ထပ်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်ကျော်ကာလအတွင်း ဒါ ကိုစိုင်းဆီကကြားရသော အရှည်ဆုံးစကားဖြစ်မယ်ထင်သည်။ သက်ကိုလည်း အတွေးတွေပွားစေသည်။ သူပြောတာတွေအကုန်လုံး ကျိုးကြောင်းဆီလျော်ပြီးလက်တွေ့ကျသည်။ သက်တို့သုံးယောက်လုံး အိပ်မက်ကမ္ဘာထဲမှာ နေထိုင်နေကြသလို ဖြစ်နေခဲ့သည်။ လက်တွေ့ဘဝထဲကို ပြန်ဝင်ဖို့ အချိန်လည်းကျပါပြီ။

........................................................................................................................

ကားကို နန်းလုံကို အပိုင်ပေးပြီး အိမ်ကို စောင့်ရှောက်ရင်း အိမ်မှာပဲနေဖို့ သဘောတူကြသည်။ အလုပ်တွေကို မန်နေဂျာက ဆက်လုပ်ပေးနေမှာဖြစ်သော်လည်း ကိုယ့်လူရှိမှ ဖြစ်မှာမို့ နန်းလုံက အလုပ်ထဲပြန်သွားရသည်။ ဟိုမှာအခြေကျပြီးနောက်ပိုင်း ပြန်လာကြည့်ဖို့လည်း အစီအစဉ်ရှိသည်။

ပစ္စည်းတွေကို သိမ်းဆည်းထုပ်ပိုးနေသော တစ်ပတ်ကျော်ကာလအတွင်း နန်းလုံနှင့်သက် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စကားမပြောမိအောင် ရှောင်ခဲ့မိကြသည်။ သံယောဇဉ်တွေခိုင်မာပြီးမှ နှုတ်ဆက်ဖို့ဆိုတာ ခက်ခဲလွန်းသည်။ ကိုစိုင်းလည်း မျက်နှာမကောင်း။ သုံးယောက်သား အရင်လိုမနေဖြစ်ကြတာ အချိန်အတော်ကြာလာသည်။ သက်တို့ ရန်ကုန်သို့မထွက်ခွာခင် ညအထိပါပဲ။

ညအိပ်မီး ဝါကျင်ကျင်အလင်းအောက် မင်္ဂလာဦး ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ သက်နှင့်ကိုစိုင်းအိပ်နေကြသည်။ မီးလင်းဖိုက မီးအရှိန်ဖြင့် အခန်းက နွေးထွေးနေသည်။ နှစ်ယောက်လုံး စကားမပြောဖြစ်ဘဲ အိပ်လည်းမပျော်ဘဲ တိတ်ဆိတ်စွာလဲလျောင်းနေကြသည်။ ထိုစဉ်မှာ အိပ်ခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး ညဝတ်အင်္ကျီလေး ဝတ်ထားသော ကောက်ကြောင်းလေးတစ်ခု အခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည်။

နန်းလုံက ကိုစိုင်းဘက်မှနေပြီး သက်တို့ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာသည်။ ကိုစိုင်းက နန်းလုံလက်ကလေးကိုလှမ်းဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်ကာ အပေါ်မှ စီးမိုးပြီးနမ်းသည်။ နန်းလုံကလည်း အနမ်းကို အမောတကောလေး တုံ့ပြန်သည်။ နန်းလုံ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ခွထားကာ ငုံ့ကိုင်းပြီး မွတ်သိပ်စွာနမ်းရင်း ကိုစိုင်း၏လက်များက ဖွံ့ထွားသော နို့နှစ်လုံးကို ကြေမွမတတ် ဆုပ်နယ်နေသည်။ 

နန်းလုံက နာကျင်ခြင်းနှင့် သာယာခြင်းပေါင်းစပ်ကာ သားရဲတိရစ္ဆာန်မလေးတစ်ကောင်လို အော်ညည်းသည်။ ထို့နောက် ကိုစိုင်းက နန်းလုံ၏ နို့နှစ်ဘက်ကို အင်္ကျီလည်ပင်းကို ဆွဲချပြီး ထုတ်လိုက်သည်။ ဆွဲသား ပိုးဂါဝန်၏ လည်ပင်းနှင့် ပင့်တင်ထားသဖြင့် ကြီးမားသော နို့နှစ်လုံးက အရင်းတွင် ကျပ်စည်းထားသလိုဖြစ်ကာ စွင့်နေသည်။ နီတာရဲနေသော နို့သီးလေးများက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထွက်နေသည်။

ကိုစိုင်းက နန်းလုံ၏ နို့သီးလေးတစ်ဖက်ကို စို့ချိန်တွင် သက်ကလည်း တခြားတစ်ဖက်ကို ဝင်စို့်လိုက်သည်။ သက်၏နဖူးစွန်းက ကိုစိုင်း၏ခေါင်းနှင့် ထိနေသည်။ နှစ်ယောက်သား နန်းလုံ၏ နို့နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်စီ အပြိုင်စို့နေကြသည်။ နန်းလုံက မျက်စိများကိုမှိတ်ထားရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ ခပ်တိုးတိုးညည်းတွားနေသည်။ လက်နှစ်ဖက်က ခန္ဓာကိုယ်ဘေးမှာ ချထားရင်း အိပ်ရာခင်းစကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ 

ကိုစိုင်း၏ လက်တစ်ဖက်က နန်းလုံ၏ ပေါင်ကြားထဲကို နှိုက်ကာ အစေ့လေးကို ကစားပေးနေသည်။ သက်က ကိုစိုင်း၏ ညဝတ်ဘောင်းဘီထဲကို လက်နှိုက်လိုက်သည်။ မာကျောတောင့်တင်းစပြုလာသော လိင်တံကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဥများကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။

တဖြည်းဖြည်း သက်ပေါင်ကြားထဲတွင်လည်း အစေ့လေးနှင့် နှုတ်ခမ်းသားလေးများ ဖောင်းတင်းကာ အရည်ကြည်များ စို့လာသည်။ အားနေသော လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နို့များကို ကိုယ့်ဘာသာ ဆုပ်နယ်နေမိသည်။ ကိုစိုင်းက နန်းလုံနို့လေးကို စို့နေသော သက်ခေါင်းကို အသာအယာ တွန်းဖယ်ကာ နန်းလုံး၏ မျက်နှာကို တက်ခွလိုက်သည်။ လေးဘက်ထောက်ထားရင်း နန်းလုံ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လိင်တံကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ 

ထို့နောက် ခပ်သာသာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် စလုပ်သည်။ အနွေးရှိန်ဖြင့် တွဲကျနေသော ဥနှစ်လုံးက နန်းလုံ၏ မေးစေ့နှင့် လည်ပင်းကို ရိုက်မိနေပြီး နန်းလုံ၏ နှာခေါင်းလုံးလုံး မြင့်မြင့််လေးက ဆီးခုံမွေးများအကြားမှာ နစ်မြုပ်နေသည်။

သက်၏ နို့များ တင်းတောင်လာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများ ချွန်တက်နေသည်။ အစေ့လေးက သိသိသာသာဖောင်းတင်းလာပြီး ထိပ်ဖျားမှာ သွေးတဒိတ်ဒိတ်တိုးလာသည်။ ကိုစိုင်း၏ပေါင်ကြားထဲ လက်နှိုက်ကာ ဥနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးရင်း အားနေသောလက်တစ်ဖက်ဖြင့် မောပန်းနေရှာသော နန်းလုံ၏ခေါင်းကလေးကို ပွတ်ပေးနေသည်။ 

ခဏကြာတော့ ကိုစိုင်းက နန်းလုံနှုတ်ခမ်းထူထူလေးများကြားမှ လိင်တံကိုဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ပေါင်လေးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲကားပြီး အကွဲကြောင်းလေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခပ်မှန်မှန်ဖြင့် တစ်ချက်ချင်း အဆုံးထိ အားထည်ပြီး ဆောင့်သည်။ လက်တစ်ဖက်က မွေ့ရာပေါ်ထောက်ထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကနို့သီးလေးများကို ဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။ နန်းလုံက ဖြူဖွေးဖောင်းအိသော လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုစိုင်းကျောကိုဖက်ထားသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်း သက်စိတ်များ တရှိန်ရှိန် ထကြွလာသည်။ ဘယ်လက်ကနို့များကိုကိုယ့်ဘာသာ ဆုပ်နယ်နေရင်း ညာလက်က ပေါင်ကြားထဲရောက်သွားကာ လက်ခလယ်ဖြင့် အစေ့လေးကို ဆော့ကစားမိသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲရင်း သူတို့နှစ်ယောက်ကို မျက်လုံးမခွာစတမ်း ကြည့်နေသည်။ ကိုစိုင်းပ နန်းလုံကို ငါးမိနစ်လောက်လုပ်ပြီးတော့ ခဏဆင်းလာသည်။ 

သက်ပေါ်ကို တက်ပြီး နန်းလုံ၏ အရည်များစိုရွဲနေသော လိင်တံကို သက်၏အကွဲကြောင်းလေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး အနမ်းမပါဘာမပါ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံသည်။ နန်းလုံက လူးလဲထကာ သက်တို့ဘက်သို့ လေးဘက်ထောက်လာပြီး သက်၏ နို့များကို ပူနွေးသောပါးစပ်လေးနှင့် စို့်ပေးသည်။ လျှာလေးက နို့သီးခေါင်းကို လှိမ့်ကစားချိန်တွင် သက် အသံထွက်ပြီးအော်ညည်းမိသည်။

ခဏနေတော့ ကိုစိုင်းက နန်းလုံကို တစ်လှည့်လုပ်ပြန်သည်။ ခုတင်စွန်းမှာမှောက်ခိုင်းကာ နောက်ကလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘေးတွင် ရပ်နေပေးသော သက်၏နို့များကို အားပြုဆုပ်ညှစ်ကာ ဆောင့်သည်။ နန်းလုံကို ပိုဆောင့်လေလေ သက်နို့များကို ညှစ်ထားသောလက်က ပိုသန်လာလေလေ ဖြစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်း ကိုစိုင်း၏ လိင်တံအသွင်းအထုတ်က ပိုမြန်ကာ ပိုအားပါလာသည်။ ထို့နောက် အားကုန်သုံးကာ အမြန်ဆောင့်ရင်း နန်းလုံအထဲတွင်ပြီးသွားသည်။ နန်းလုံထဲမှာ ဆက်စိမ်ထားရင်း သက်၏ခါးကိုဖက်ကာ နို့တစ်လုံးကို စို့နေလေသည်။

ညတစ်ညလုံးနီးပါး သုံးယောက်လုံးမအိပ်ဘဲ အမျိုးမျိုး ဆက်ဆံကြသည်။ စပတ်သက်ခဲ့ကြကတည်းက ဒီတစ်ခါ အကြာဆုံး အကြမ်းဆုံး ရမ္မက်အထန်ဆုံးဖြစ်သည်။

မိုးလင်းခါနီးတော့ နန်းလုံ မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားသည်။ စောင်တစ်ထည်ခြုံပေးထားပြီး နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ အဝတ်အစားလဲကြသည်။ ခဏနေတော့ ခြံစောင့်ဦးလေးကြီးက ကားရောက်နေပြီဖြစ်ကြောင်းလာခေါ်သည်။ အထုပ်တွေကို စီးလုံးငှါးထားသော ကားပေါ်တင်ပြီး တံခါးကို ညင်သာစွာ လော့ခ်ချကာ အိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့ကြသည်။ မထွက်ခင် ကိုစိုင်းက နန်းလုံနဖူးလေးကို ညင်သာစွာနမ်းခဲ့သေးသည်။

..................................................................................................................................

နှင်းမြူထုကိုထိုးခွဲကာ တရွေ့ရွေ့ထွက်ခွာလာသော ကားထဲမှ သက်နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်မိသည်။ ဝက်သစ်ချမြိုင်က မပြယ့်တပြယ် အမှောင်ထုထဲမှာ ထီးထီးမားမား ရပ်တည်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ဝေးကာကျန်ခဲ့သည်။သက်ဘဝ တစ်ဆစ်ချိုးခဲ့ပြန်လေပြီ......။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။