Saturday, September 12, 2020

အိမ်တွင်းဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

အိမ်တွင်းဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

မြသာ တိတ်တခိုးတွင် ရေးခဲ့သည်။

သားရထေစမ်း ကိုစော သား ထတော့လေ တီဂျူးကို သွားကြိုပေးရမယ်လေ”

မထမချင်း အော်သံရပ်မှာမဟုတ်တာကြောင့် စောမွန် ပြန်ထူးကာ ထလိုက်သည်။ လူးလဲထလိုက်ပြီး မျက်နှာသစ် ကိုယ်လက်သုတ်သင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အဝတ်စားလဲကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။

“သား ပြန်လာမှစားတော့ အရင်သွားကြိုလိုက်တော့”

“မေမေကလည်း သားအရင်သွားမှာပါ သွားပြီ”

ဟု ပြောကာ တီဂျူးအားကြိုရန် လေဆိပ်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။ မြစ်ကြီးနားလေဆိပ်သည် တိတ်ဆိတ် အေးချမ်းစွာ ရှိနေသည်။ 

မကြာမီ လေယဉ်ဆိုက်လာသည်။ လာကြိုသူ ဆယ်ဦး ဆယ့်ငါးဦးသာရှိသည်။ စင်္ကြန်မှ ထွက်လာသော တီဂျူးကို လက်လှမ်းပြလိုက်သည်။

တီဂျူးက အပြုံးလေးနှင့် ကျော့ကျော့လေး လျှောက်လာသည်။  ဘောလီဘောလက်ရွေးစင်မို့ အရပ်ရှည်ကာ ကိုယ်ခန္ဓာတောင့်တင်းကြံ့ခိုင်သည်။ 

တောင်ပေါ်သူမို့ အသားအရေက ကြေးအိုရောင်လို ဝါဝင်းနေသည်။ 

နှာတံလေးက ဖြောင့်စင်းနေကာ နှုတ်ခမ်း မထူမပါးလေးက မျက်နှာပေါ်မှာ လိုက်ဖက်ပေါ်လွင်စွာဖြင့် တီဂျူးအတွက် မွေးရာပါရရှိထားသော အလှလက်ဆောင်ဟုဆိုရပေမည်။ 

ဒူးဝါးမျိုးနွယ်တွေမို့ စကားလေယူလေသိမ်းက ဝဲသည်။ စကားပြောပုံဆိုပုံကလည်း တမျိုးဆွဲဆောင်မှုရှိနေသည်။

“ကိုစောအဆင်ပြေရဲ့လား”

“ပြေပါတယ် တီဂျူးရဲ့ ဖုန်းဆားဗစ်ဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်လေ”

“အေးပါ အရင်လို ပင်ပန်းတဲ့ အလုပ်တွေမဟုတ်ရင် ပြီးတာပါပဲ”

“တီဂျူးသားဖို့ ဘာပါလဲ”

“မင်းဖို့ အင်္ကျီဝယ်လာတယ်”

“ဟာ ကောင်းတာပေါ့”

“ဒါဆို တီဂျူးဖုန်းလေး ပြင်ပေးဦး အိုင်ဖုန်းတန်းပလပ်စ် မဝယ်ခင်တုန်းက ကိုင်တဲ့ အမ်အိုင်လေးပါ ဖန်းဝဲလ်ပြန်ရေးရမှာတဲ့ သားရေ ကြည့်ပေးဦး”

“ရတယ်တီဂျူး ပေးထားလိုက်ပါ သားဆိုင်ရောက်ရင် ကြည့်လိုက်ပါ့မယ်”

နာမည်အပြည့်အစုံ ဂျူးလိယက်သင်းရန်ဇောင် ဟုခေါ်သော တီဂျူးက သူ့အဖေ၏ ညီမဖြစ်ကာ ကိုစော ဟုခေါ်သော သူ့နာမည်က စောမွန်သင်းရန်ဇောင်ဖြစ်သည်။ 

ငယ်စဉ်ကထဲက အမေက ကိုစောဟု ချစ်စနိုးခေါ်ရာမှ အားလုံးက ခေါ်ရလွယ်သော ကိုစော ဟုသာခေါ်ကြလေတော့သည်။ 

တီဂျူးနှင့်သူက အသက်ချင်းသိပ်မကွာ။ အဘိုး၏ လူအိုနောက်ကျသမီးဖြစ်ကာ မွေးချင်းတွေထဲမှာ အထွေးဆုံးဖြစ်သည်။ 

ဒူးဝါးမျိုးနွယ်များမို့ ပစ္စည်းဥစ္စာကြွယ်ဝ ချမ်းသာသည်။ သို့သော် အလုပ်သည် ဂုဏ်ဟုခံယူချက်ရှိကြသည်မို့ အလုပ်လုပ်ကြသည်။                         

စောမွန်က အတန်းပညာရေး ဝါသနာမပါ။ 

အပြင်လောက အလုပ်ကိုသာ လုပ်ရန် စိတ်အားထက်သန်သည့်အလျောက် ဆယ်တန်းဖြေပြီးသည်နှင့် ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပဲ အပြင်အလုပ်သာ တောက်လျောက်လုပ်တော့သည်။ 

ကားမောင်းသင်ကာ ကားလိုက်သည်။ 

သစ်ကားမောင်းသည်။ ဝပ်ရှော့လည်း သင်လိုက်သေးသည်။ သို့သော် ဆီဂျီးနှင့် နပန်းလုံးရသည်ကို မကြိုက်သောကြောင့် ရေရှည်မလုပ်။ ပြောင်းလဲချိန်တန်လို့ ခေတ်၏ ပြောင်းလဲမှုနှင့်အတူ ဖုန်းယဉ်ကျေးမှု ခေတ်စားလာတော့ ဖုန်းပြင်တာနှင့် နည်းပညာကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ 

သင်တန်းတွေတက် စာတွေဖတ်ဖြင့် လေ့လာကာ ဖုန်းဆားဗစ်စင်အဖြစ် သုံးနှစ်လောက်လုပ်ကာ မွေးရပ်မြေတွင် ဖုန်းဆိုင်ဖွင့်လေသည်။ 

တီဂျူးက သူနှင့် အသက် ငါးနှစ်သာကွာသည်။ အခု ရန်ကုန်မှာ စီးပွားစီမံမဟာတန်း တက်နေသည်။ အခု ကျောင်းစာမေးပွဲပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာခြင်းဖြစ်လေသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်လို့ နံနက်စာ စားသောက်ပြီး စောမွန်ဆိုင်ဖွင့်ရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ ဆိုင်ရောက်လို့ ပြင်ဆင်၍ ဖွင့်ပြီးသောအခါ တီဂျူးဖုန်းကို စဖွင့်ကြည့်သည်။ ပါဝါဖွင့်ကြည့်ရာ လုံးဝမပွင့်။ 

ဘက်ထရီဖြုတ်ကြည့်တော့မှ တွေ့တော့သည်။ ဘက်ထရီပင်ငုတ် ကြားမှာ စက္ကူ စတစ်စ ကပ်နေသည်။ 
တီဂျူးပြသည့်ဆိုင်က အပေါ်ယံကြည့်ကာ ပြောလိုက်ပုံရသည်။ ဘက်ထရီပြန်တပ်ပြီး ဖွင့်တော့ ပါဝါတက်လာကာ အားလုံးအဆင်ချောနေသည်။

ဟိုဒီကြည့်ရင်း အော်ဒီယိုမန်နေဂျာ ဟူသော ဆော့ဖ်ဝဲလ်ကို တွေ့လိုက်ရချိန်မှာတော့ စောမွန်ပြုံးမိလေသည်။ 

နည်းပညာတိုးတက်လာမှုနှင့်အတူ လိင်စိတ်ပွင့်လင်းမှုများကလည်း အဆင့်မြင့်လာသည်။ 

ခေတ်၏ တိုးတက် ဆုတ်ယုတ်သော လှိုင်းဂယက်များက လူတိုင်းလိုလိုကို အနည်းနှင့်အများ ရိုက်ခတ်စေပါလားဟူသော အတွေးပေါက်မိသည်။ တီဂျူးကို ဒါတွေတော့ ဝါသနာမပါလောက်ဟု ထင်ထားရာ တက်တက်စင်အောင် လွဲနေသည်။ 

လွဲရုံသာမက အမှားကြီးမှားကြောင်းကို နောင်မှသိခဲ့ရလေသည်။

အဲ့ဒီဆော့ဖ်ဝဲလ်က ရုပ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေ ကိုယ့်ရဲ့ လူမသိစေချင်သော ဖိုင်များကို ဖွက်ထားသော ဆော့ဖ်ဝဲလ်ဖြစ်သည်။ 

တော်ရုံ ဖုန်းနားလည်သော သူကြည့်ပါကလည်း အသံအတိုးအလျော့လုပ်သည့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်ပုံစံသာ တကယ်တော့ ပါ့စဝပ်ဖြင့်ဖွင့်ရသည့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်ပင်။ 

သူ့အတွက်က ငှက်ပျောသီးအခွံနွှာစားတာကမှ ခက်ပေဦးမည်။ 

ဖုန်းကို ကွန်ပျူ တာနှင့် ချိတ်ကာ ဖိုင်တွေဖွင့်ကြည့်တော့ ဖွက်ထားသမျှ ဖိုတိုတွေ မူဗီတွေ တွေ့ရပါတော့သည်။ 

တီဂျူးရဲ့ အောကားတွေထဲသူကြိုက်တာလေးများပါမလားဟု တခုချင်း ဖွင့်ကြည့်ရာ ဖိုင်တခုထဲ အရောက်တွင် စောမွန်မျက်လုံးပြူးသွားလေသည်။ ဖိုင်ထဲတွင် မူဗီ လေးငါးခုလောက်ရှိသည်။ 

ဖွင့်ကြည့်တော့ တီဂျူးနှင့် လူတစ်ယောက် လိုးနေသော မူဗီဖြစ်ကာ တီဂျူးတယောက် အပြတ်ဟော့နေတာကိုတွေ့ရသည်။ 

နောက်ဖိုင်တခုက တီဂျူးနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းမိန်းကလေး သုံးယောက်တို့ လင်ကွင်းတီးနေသော မူဗီ ထိုအထဲတွင်လည်း တီဂျူးက အကဲဆုံး။ ရိုက်ထားတာကလည်း HD ကင်မရာဖြစ်ကာ ကြည်ရှင်းနေသည်။ 

မူဗီများက တီဂျူးနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းများညှပ်နေ ကဲနေသော မူဗီများဖြစ်ကာ ယောက်ျားများနှင့်ရော မိန်းမချင်းပါ ကဲနေတာဖြစ်သည်။မူဗီတွေကြည့်ရင်း စောမွန် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ အိမ်သာပြေးကာ ဂွင်းထုပစ်ရသည်။

ထို့အပြင် တီဂျူးကို အမြင်တမျိုးပြောင်းလာသည်။ 

တီဂျူး၏ အလှအပများအပေါ် စိတ်ဝင်စားလာသည်။ တီဂျူးသည် သူကြိုက်သော မိန်းမမျိုး။ ထန်သည်။ ဟော့သည်။ ခံရဲသလို လုပ်ရဲသည်။ နားလည်မှုရှိသည်။ အဲ့ဒါကို အထူးသဘောကျနေသည်။ 

သူလိုချင်တာက နားလည်မှုရှိရှိ ကဲလို့ရနိုင်မဲ့ ဘက်ညီသော ပါတနာမျိုးဖြစ်သည်။

တီဂျူး က အထက်ပါအရည်အချင်းအားလုံးနှင့် ပြည့်စုံနေသည်။ ခက်တာက သူ့အဒေါ်အရင်းဖြစ်နေခြင်းဖြစ်လေသည်။ 

စောမွန် ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ဟုစဉ်းစားရင်း ၎င်းမူဗီများကို ကွန်ပျူ တာထဲ ကူးထဲ့နေတော့သည်။ ဂျူးလိယက် တယောက် မအိပ်ခင် လိုင်းသုံးနေသည်။

ဒီနေ့ တော်တော်ပျော်သည်။ သူ၏ ဒေတာတွေပျက်ပြီဟု ထင်ထားသော အမ်အိုင်ဖုန်းလေး ဘာမှမဖြစ်ပဲ ပြန်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ 

ဒီဖုန်းလေးထဲမှာ အမှတ်တရပုံတွေ အများကြီးရှိသည်။ ဖုန်းကတန်ဖိုးမရှိ ထိုပုံတွေက ပြန်လုပ်ယူလို့မရသော အရာတွေဖြစ်သည်။ လိုင်းသုံးနေရင် မက်ဆင်ဂျာဆီမှ စာတိုတခုဝင်လာသည်။ ဇီးရိုးဆိုသော အကောင့်ဖြစ်သည်။

ဘာမှန်းတော့မသိ ဒါပေမယ့် မိတ်ဆွေတိုးပွားလည်း ကောင်းခြင်းတမျိုးမို့ စာပြန်ကာ အလိုက်သင့်ပြောရန် ဆုံးဖြတ်ကာ 

စာပို့လိုက်သည်။

Zero : Hi
Jue : Hi
Zero : မ မြစ်ကြီးနားကမလား
Jue : အင်း
Zero : မကို ပြောစရာရှိလို့
Jue : ဘာပြောမလို့လဲ
Zero : မကို ကျနော်ချစ်တယ်
Jue : မင်းက ဘလိုင်းကြီးပါလား အခုတွေ့
အခုချစ်တယ်ပြော ဘာကြီးလဲ
Zero : ကျနော့်ကိုပြန်ချစ်ရမယ်
Jue : ဆုတောင်းလေ ဆုတောင်း သုတ်ကြောင်
Zero : သုတ်ကြောင်မဟုတ်ဖူး မ
စိတ်ပါသည်ဖြစ်စေ စိတ်မပါသည်
ဖြစ်စေ ကျနော်ပြောတဲ့အတိုင်း
လုပ်ရမယ်
Jue : အောင်မာရာရာစစ သုတ်ကြောင်
သူတောင်းစားကများ ကလေကဝ
Zero : အဲ့ဒါဆိုလည်း ဟော့ဒီ မူဗီကို
အောဂရုတွေမှာ လင်းပေးလိုက်မယ်
ယူကျူ့နဲ့ ပိုးဟပျမှာ
တင်လိုက်မယ်                   

ဟုပြောကာ Zreo ပို့လိုက်သော မူဗီကိုတွေ့သောအခါ သူမဘုရားတသွားသည်။ ထူပူသွားလေသည်။ 

သူမရန်ကုန်မှာ ကျောင်းတက်တုန်း ပျော်ပါးထားသော မူဗီဖြစ်သည်။ Zeroက ဆက်၍ ပြောနေသည်။

“အခု Video Callခေါ်မယ် မ ရဲ့ တုံးလုံးပုံမြင်ချင်တယ် စောက်စိကို လက်နဲ့ကလိပြ စောင်းတိုက်ပြ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ 

ထိုးပြီး အာသာဖြေပြ ကြည့်ချင်တယ်”

“မင်းဘယ်သူလဲ ပြောစမ် မင်းဘယ်သူလဲ”

“ဘယ်သူလဲဆိုတာထက် ခိုင်းတာ လုပ်မလား မလုပ်ဖူးလား မင်းသဘာထားကို မေးနေတာမဟုတ်ဖူး ငါလုပ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်

နောက်ကို စကားပြန်မမေးနဲ့ ကားလင်းပစ်မယ်”

Zero၏ ခပ်မာမာ ဦးချိုးသော စကားအောက်ဝယ် ဂျူးလိယက် ဘာမှမတတ်တနိုင်တော့ပါ။ V Callခေါ်ကာ အဝတ်စားချွတ်ပြလိုက်သည်။ တဖက်က ကင်မရာ ပိတ်ထားပုံရသည်။ ဘာမှမမြင်ရ။ အသံတော့ကြားရသည်။ အသံဖျက်ပြောသောကြောင့် ဘယ်သူ့အသံမှန်းမသိ။

“အိုး လှလိုက်တဲ့ မ မကိုတွေ့ပြီး ကျနော့်လီးတောင်နေပြီ ကြည့်မလား”

ကာမဆန္ဒပြင်းပြသော ဂျူးလိယက်အဖို့ အစကသာ ထူပူနေသော်လည်း ယခု လီးဟူသော အသံကြားသည်နှင့် သူမသာ အပြုစုကောင်းကောင်းဖြင့် ချစ်ပွဲဝင်ပါက သူမကိုစွဲနေပြီဆိုပါက မာန်တက်နေသော Zeroကို ဆင်ကို ထူးခတ်သလို မြင်းကို ဇက်ခွံ့သလို နွားကို နဖားထိုးသလို လိုရာသုံးနိုင်မည် ဟုတွေးမိသည့်အတိုင်း

“ကြည့်မယ် တို့စောက်ပတ်ထဲ တချိန်ချိန်မှာ ဝင်လာမယ့် လီး ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သိချင်တယ်”


“အိုး ဟား မ ရာ”


သူမအပြောကို တဖက်က ရှော့ရသွားပုံရသည်။ ခနကြာတော့ ကင်မရာပွင့်လာကာ မျက်နှာ အဝတ်စီးထားသော ကိုယ်လုံးတီးယောက်ျား တစ်ယောက်ကို တွေ့ရတော့သည်။ လီးကတော့ သူ့သက်တမ်းတွေ့ဖူးသမျှထဲမှာ အကြီးတန်းစာရင်းဝင်သည်။ 

အရှည် ၈ လက်မရှိကာ တော်တော်တုတ်သည်။ အဖျားကကော့နေကာ ဒစ်ကြီးက လုံးဝထွက်နေသည်။ လီးတန်ကြီးပေါ်တွင်လည်း ဂေါ်လီလိုမျိုး အသားဖုဖု ကြီး ၂ခုက အမြှောင်းလိုက်ထနေသည်။ 

နီရဲပြဲလန်နေသော လီးကြီးကိုတွေ့ကာ ဂျူးလိယက် စောက်ပတ်ယားကာ ယွစိယွစိဖြင့် စောက်ရေများစိမ့်လာသည်။                      

Zeroက သူ့ကိုကြည့်ကာ တချက်ခြင်း ဂွင်းထုပြတော့သည်။ သူကလည်းအားကျမခံ စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြကာ စောက်စိကိုပြန်ကလိပြလေသည်။ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ကလိပြရင်း ပက်ပက်စက်စက် ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း ယုတ်ယုတ်မာမာ ပြောကြလေသည်။ ပြောရင်းထုရင်း ပြောရင်း ပွတ်ရင်းဖြင့် တကိုယ်လုံးရှိန်တိန်းဖိန်းတိန်းဖြင့် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ကာမလမ်းဆုံးဆီသို့ တက်လှမ်းကြကာ ဂျူးလိယက်စောက်ပတ်မှ စောက်ရေဖြူ ဖြူ ပျစ်ပျစ်များ ထွက်လာသလို Zero လီးကြီးမှ လရေဖြူ ဖြူ များ အန်ကျလာသည်။တယောက်နဲ့ တယောက် စိတ်ခြင်းဆက်သည်ဟု ခံစားမိရင်း ဂျူးလိယက်မှာ ဇီးရိုးကို သဘောကျမိတော့သည်။

ထို့အပြင် သူ့ခေါင်းထဲတွင် ဖျတ်ခနဲ့ အတွေးဝင်လာသည်က Zeroသည် ကိုစောဖြစ်နေမလားဆိုသည့် အချက်ပင်ဖြစ်သည်။ 

ထို့ကြောင့်

“ဒို့မှာ ဆက်ခ် ဝတ်စုံရှိတယ် ဝတ်ပြရမလား ကြည့်ချင်လား”

“ကြည့်ချင်တယ် မ ဝတ်ပြပါ”

“အဲ့ဒါဆို Call မချနဲ့နော် သွားထုတ်ခဲ့မယ်”

“အိုကေ စောင့်နေမယ်”

ဖုန်းကိုအသာချ၍ ထမိန်ကို ရင်လျားဝတ်ကာ အခန်းတံခါးဖွင့်၍ ကိုစောအခန်းဆီသို့ အသာထွက်လာခဲ့သည်။ 

နယ်တွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း တအိမ်လုံးကတော့ အိပ်ကြပြီ။ကိုစောအခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ အသာပွင့်သွားသည်။

အခန်းထဲကြည့်လိုက်တော့ Zeroလို မျက်နှာမှာ အဝတ်စီးကာ ကိုယ်တုံးလုံးလှဲနေသော ကိုစောကို တွေ့ရလေတော့သည်။

ဂျူးလိယက် အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည်။ ကိုစောတယောက် မော့ကြည့်ရာ သူမကိုတွေ့တော့ လန့်သွားကာ အယောင်ယောင်အမှားမှားတွေ ဖြစ်ကုန်သည်။

“မောင်လေး Zero လိုင်းပေါ်က ဘေကုန်တယ် မမ အခန်းထဲလာခဲ့ သာယာအေးချမ်းတဲ့ အပြာရောင်ညလေးမှာ ပူလောင်တဲ့ သွေးသားရမ္မက်ပေါက်ဖွားလာမယ့် အချစ်သံစဉ်တွေ နှစ်ယောက်ပေါင်း ဖန်တီးရအောင်နော်”

ဟု လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ပြောကာ သမင်မလေးလို အပြေးကလေး လှည့်ပြန်လာခဲ့လေသည်။ 

စောမွန်မှာ ထိတ်လန့်သွားသော်လည်း နောက်မှ သတိဝင်ကာ တီဂျူးအခန်းသို့ လှမ်းလာခဲ့သည်။ တီဂျူး၏ မူဗီများကို ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း တီဂျူးကို လက်လွှတ်မခံချင်တော့။ 

တီဂျူးဖေ့ဘုတ်ဖွင့်ကြည့်တော့Fake Accကု လော့အင်ဝင်ထားတာတွေ့သဖြင့် သူ၏ Acc Zeroကို လှမ်းအပ်ကာ လက်ခံထားလိုက်သည်။ ဆိုင်ပိတ်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တီဂျူးအား အကြောင်းစုံပြောပြရင်း ဖုန်းပေးလိုက်သည်။ 

တီဂျူးက “ငါ့တူလေး အားကိုးရပါပေတယ်” ဟုချီကျူးရင်း ကျေနပ်နေသည်။ 

ညရောက်တော့မှ တီဂျူးလိုင်းတက်ချိန်ကို စောင့်ကာ အကြပ်ကိုင်ခြိမ်းခြောက်ရင်း အပြင်ကိုခေါ်ကာ လိုးဖို့ စိတ်ကူးထားခြင်းဖြစ်သည်။                   

သို့သော် အကင်းပါးလှသော တီဂျူးက သူမှန်းသိသွားခဲ့လေပြီ။

တီဂျူးပြောသွားသော အပြောအဆိုများကို ကြည့်တော့ ထင်သလောက် အခြေအနေမဆိုးဟု မှတ်ထင်မိသည်။

တီဂျူးအခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်လိုက်သောအခါ စောမွန်ဝမ်းသာလုံးဆို့သွားတော့သည်။ တီဂျူးက ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားအိပ်ကာ မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးဖြင့် အုပ်ကာ ကွယ်ထားလေသည်။ 

စောမွန် ပုဆိုးချွတ်ပြီး ခုတင်ပေါ်တက်ကာ တီဂျူးပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ မြင်သာမြင်ခဲ့ရသော စောက်ပတ်ကြီးအား အားရပါးရ ယက်ပေးတော့သည်။ 

စောမွန် တသက်မှာ ပထမဆုံးမြင်ဖူးသော စောက်ပတ်ဖြစ်သလို နှာခေါင်းဝမှာ သင်းနေသော ညီစို့စို့အနံ့လေးကိုလည်း အထူးကြိုက်မိရကား ကတော့ရေခဲမုန့်ယက်သလို အားရပါးရယက်လေသည်။

သူက အားကြိုးမာန်တက် တက်ကြွစွာ ယက်နေသော်လည်း တီဂျူးက တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်။ ပေါင်တံများ တုန်ခါနေရုံမှအပ အသေကောင်တိုင်းသာရှိသည်။

တီဂျူးအသံထွက်လာအောင် တိုက်စစ်ဖွင့်တော့သည်။ လက်ညိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ စောက်စိကို စုပ်ပေးလေသည်။

“အ အ ကောင်းလှချေလား ကိုစောရယ် အ အ”

စောက်ခေါင်းထဲ ကလိပြီး စောက်စိအစုပ်ခံရတော့ ဂျူးလိယက် တင်းမခံနိုင်တော့ စိတ်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ 

ကျေနပ်စွာငြီးငြူ ရင်း ကိုစောခေါင်းကိုကိုင်ကာ ခါးပါကော့ပေးနေမိသည်။

ဂျူးလိယက်သည် တဏာှရာဂကို ကြိုက်လွန်းသော မိန်းမတယောက်။အဖော်ကောင်းပြီဆို Cuckcake အဖြစ်ပါ ကူညီပေးတတ်သည်။ ဟိုကောင်မ မိချိုလို့ခေါ်သော သူမသူငယ်ချင်း ချိုလွင်မွှေးက သူ့ဘဲဇာတ်သွင်းလို့ Cuckquean Feel ဝင်နေသည်။ 

Cuckoldတွေမှာ Bullတွေ ရိုက်သတ်လို့ မကုန်အောင် ပေါများပေမယ့် Cuckqueanတွေ အဖို့ကတော့ Cuckcakeရှားပါးလှတာမို့ သူကပဲ စေတနာဗရပွဖြင့် Cuckcake လုပ်ကာ ကူညီပေးခဲ့ဖူးသည်။ 

မိချိုဘဲ Quean Bull ကောင် ကတော့ ဖိုးကျိုင်းတုတ်ပေါ့ မျက်နှာကြီးကို ဖြီးလို့ ဒီလိုတွေမြင်လို့ပဲ Cuckquean ဇာတ်သွင်းခဲ့တာပဲနေမှာ။ ဂျူးလိယက်ဆိုတာ အဲ့လို ကဲခဲ့သော မိန်းမ။                         

(Cuckquean, Cuckcake, Quean Bull များ အကြောင်း စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရှင်းလင်း သင်ကြားပေးပါသော ကျေးဇူးရှင်ဆရာ ဆရာထူးခြားအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါကြောင်း ရိုသေလေးစားစွာ ဂါရဝပြုအပ်ပါသည်။)

အခု ကိုစောက သူ့ကိုခိုက်အောင် ထပ်ပြီး အဆန်းထွင်လာသည်။ လက်ညိုးကို စောက်ခေါင်းထဲထဲ့ကာ လက်ခလယ်က ဖင်ပေါက်ထဲထဲ့ပြီး စောက်ခေါင်းရော ဖင်ပေါက်ပါ တပြိုင်ထဲညှောင့်ပေး၍ စောက်စိကို စုပ်ရင်း ကျန်လက်တဖက်က သူမနို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးနေတော့သည်။ 

ဖင်ခေါင်း၊ စောက်ခေါင်း၊ စောက်စိနှင့် နို့သီးတစ်လုံးတို့ကို တပြိုင်ထဲ ကလိခံရသောအခါ ဂျူးလိယက်တယောက် ဖျတ်ဖျတ်လူးနေသည်။ ခနကြာသောအခါ

“သား တီဂျူးမရတော့ဘူးကွာ ဟင့် သား လိုးပေးတော့ ဟင့် လာပါ လိုးပေးတော့နော် ဟင့်”

လိုးလို့ အကောင်းဆုံးအချိန်ဖြစ်တာကို သဘောပေါက်တာမို့ စောမွန် ထကာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။ တီဂျူးက သူ၏ ပေါင်ကြားမှ ငေါက်တောက်ထနေသော အရှည် ၇ လက်မ သုံးမတ်လုံးခန့်ရှိကာနီနီရဲရဲပြဲပြဲလန်လန် ဒစ်ကြီးပေါ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ကာ

“သားရယ် မင်းဟာကြီးက အကြီးကြီး ဖြစ်ပါ့မလားကွယ်”

“ဟင်း တီဂျူးကလည်း အပြင်မှာကျ ကဲချင်တိုင်းကဲပြီး ကိုယ့်တူဟာမှ ကြောက်နေရသလား”

“ကဲခဲ့သမျှဟာတွေထဲမှာ မင်းဟာကြီးက အကြီးဆုံးပဲ ကလေးရဲ့”

“မတော်လို့ ပြန်လွှတ်ရတယ်ဆိုတာ သမိုင်းမှာမရှိပါဘူးဗျာ ကဲ ပြောနေတာ အချိန်ကုန်တယ် သားတို့လိုးကြရအောင်နော်”

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် စောမွန်က သူ့လီးကြီးကို ဂျူးလိယက် စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်သည်။ အထိအတွေ့ကောင်းပုံက 

ဂျူးလိယက်တယောက် တကိုယ်လုံး ဖျင်းခနဲ့ ကြက်သီးများထကာ စောက်ပတ်ထဲမှ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ယားလာသည်။ ကာမစိတ်များ ဟုန်းဟုန်းထလာတော့သည်။

“အို့ ဟင့်”

လျှောခနဲ့ စောက်ပတ် အတွင်းသားများကို ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသော ကိုစောလီးကြီးကား ပူနွေးနေကာ လိုလားတောင့်တနေမှုများကို အနည်းငယ်သက်သာစေပါသည်။ 

ကိုစောက ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် အသာညှောင့်ရင်း လီးတဆုံးဝင်စေရန် အာရုံစိုက်ကာ ထဲ့နေသည်။ လီးတဆုံးဝင်ပြီးနောက် ကိုစောတယောက် နွားသိုးကြိုးပြတ် အားအင်အပြည့်သုံးကာ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

လီးအဝင်ထိကာ အရသာတွေ့လျသောကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာ ကိုစော၏ အလိုးအဆောင့်များထဲတွင် မြောနေလေသည်။

အချက်ရေ ၅ဝခန့်ရှိသောအခါ ကိုစောက သူမ၏ နို့နှစ်ဖက်အား ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်နမ်းလာသည်။ 

ဂျူးလိယက်မှာ ကိုစော၏ အလိုးအဆောင့် အကိုင်အတွယ် အနမ်းအစုပ်များထဲတွင် အပြတ်အရသာတွေ့ဖီးတက်ကာ ကာမအရသာများကို ဇိမ်နှင့်ခံယူနေတော့သည်။                           

လိုးနေရင်းသူမကလည်း အောက်ပြန်ပင့်ပေးကာ ကိုစောလီးကို ညှပ်ဆွဲပေးသည်။

ဂျူးလိယက်၏ တုံ့ပြန်မှုကို ခံစားမိသောအခါ စောမွန်တယောက် တင်းမထားနိုင်တော့ပဲ လီးကြီးထဲမှ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် သုတ်ရေများပန်းထွက်လာတော့သည်။

ပူနွေးသော သုတ်ရေများကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာလည်း ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး အချီကြီးပြီးကာ စောက်ရေများ ပွက်ခနဲ့ ပွက်ခနဲ့ အန်ထုတ်မိတော့သည်။

“ဒီလိုပဲ အမြဲလိုးနေချင်တော့တာပဲ တီဂျူးရယ်”

ကိုစောက သူ့လီးကြီးကိုမနှုတ်သေးပဲ စိမ်ထားရင်း ပြောလိုက်လေသည်။ ဂျူးလိယက်က ခစ်ခနဲ့ တချက်ရီလိုက်ကာ

” ခစ် ခစ် ဘမျိုးဘိုးတူ လူဆိုးလေး အဒေါ်ကို လောဘတက်နေလိုက်တာ”

“ဘမျိုး ဘိုးတူဆိုတော့ တီဂျူးက သားအရင် ဘယ်သူနဲ့ ဖြစ်ဖူးလို့လဲ”

“အယ် ကြည့်စမ်း မင်းက သိချင်တယ်ပေါ့လေ”

“သိချင်တာပေါ့ တီဂျူးရဲ့ ပြောပြပါ့လား တီဂျူးရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို”

“ဟင်း ဟင်း မင်းအဖေ ကိုလင်းနဲ့ရော လေးချိုနဲ့ပါ ဖြစ်ဖူးတယ်”

စောမွန် မျက်လုံးပြူးသွားတော့သည်။ ကိုလင်းဆိုသည်မှာ တီဂျူးရဲ့အကို သူ၏ အဖေ လင်းသူဖြစ်ကာ လေးချိုဆိုသည်မှာ သူတို့က အဖိုးလေးဟုခေါ်သော လင်းသူနှင့် ဂျူးလိယက်တို့၏ ဦးလေး ဦးတင်အောင်ချို ဖြစ်လေသည်။ 

စောမွန် ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ကာ သိချင်စိတ်ပြင်းပြလာသည်။ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲမှ သူ့လီးကြီး ဆွဲနှုတ်ကာ ဘေးမှာလှဲအိပ်ရင်း

“နှစ်ယောက်လုံးနဲ့ဖြစ်ပုံပြောပြပါ တီဂျူး”

ဂျူးလိယက်မှာ စောက်ပတ်ထဲမှ ဟာခနဲ့ဖြစ်သွားရင်း သူမ၏ စိတ်များကလည်း ယခင် ကျောင်းတက်နေစဉ် ကာလဆီသို့ မြောလွင့်ကာ အတိတ်ကို ပြန်လည် တူးဆွမိတော့သည်။

“အဖြစ်က ဒီလိုကွ ဒီလို”

ဂျူးလိယက် ဆယ်တန်းရောက်သောအခါ အသက်က ၁၈နှစ် ရှိလေပြီ။ ကျောင်းအပ်တာနောက်ကျ၍ အတန်းနှင့် အသက်ကကွာနေသည်။ အတန်းထဲမှာ သူက အကြီးဆုံး။ 

ဆရာမက ဂိုက်သဘောမျိုးဖြင့် သူမနှင့် သူငယ်ချင်းတသိုက်ကို အိမ်ခေါ် ကျူ ရှင်ပြပေးသည်။ ကျူ ရှင်ရောက်တော့ စတွေ့တာပါပဲ။ 

ဆရာမရဲ့မောင် အိုက်စံနဲ့ သူမ ရည်းစားတွေ ဖြစ်ကြသည်။ ဆရာမ မသိအောင် သိုသိုသိပ်သိပ်နေကြသည်။ တလ ၂ခါလောက် ချိန်းတွေ့ဖြစ်သည်။ ကြားထဲမှာတော့ စာအပေးအယူဖြင့် ဆက်သွယ်ကြသည်။                       

ထိုအချိန်တွင် လင်းသူက အပြင်အလုပ်လုပ်နေပြီ။ အပေါင်းအသင်းဝင်ဆံ့ကာ ခြံလုပ်ငန်းရှင်စီးပွားရေးသမားပေါက်စ တယောက်ဖြစ်နေပြီ။ အပေါင်းအသင်းများ၏ မြှောက်ပေးမှုကြောင့် ယမကာယစ်ရွှေရည် မှီဝဲတတ်လာသလို ပန်းပွင့်ကလေးများ၏ ဝတ်ရည်ချိုချိုကိုလည်း စုပ်ယူသောက်သုံးတတ်လာသည်။ မ ကျမ်းကြေသလို စားနေကျကြောင်ဖားကြီး ဖြစ်မှန်းမသိဖြစ်လာသည်။

တနေ့တွင် သူမ၏ သတင်းက လင်းသူဆီသို့ ပေါက်ကြားသွားတော့သည်။ ဖြစ်ပုံက အိုက်စံသည် လင်းသူ၏ခြံတွင် အလုပ်လုပ်နေခြင်းဖြစ်ကာ အရက်မူးလာသောအခါ နှုတ်မလုံသောအိုက်စံသည် သူနှင့် လင်းသူညီမအကြောင်းကို ထုတ်ဖော်ပြောမိလေသည်။ 

အလုပ်ရှင်သူဌေးကို မျက်နှာလိုမျက်နှာရ လုပ်လိုသူများကလည်း ပေါလှသည်ဖြစ်ရာ လင်းသူနားသို့ ရောက်ရှိသွားတော့သည်။

လင်းသူမှာ ကြားကြားခြင်း ဒေါသထွက်မိသော်လည်း ညီမဖြစ်သူကို နှမြောလာသည်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပေးချင်သော သဝန်တိုစိတ်လည်း တဖွားဖွားပေါ်လာသည်။ ညီမဖြစ်သူကို ကြည့်လေလေ သဝန်တိုလေလေ ဖြစ်လာသည်။ 

အထူးသဖြင့် အိုက်စံလိုကောင်မျိုးနဲ့မှ ဖြစ်ရလေခြင်းဆိုသော အတွေးက သူ့အားဖိအားဖြစ်စေသည်။ နောက်ဆုံး သူ့ညီမကို သူသာပိုင်ရမည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာ အခွင့်ကောင်းကို စောင့်နေသည်။ ဂျူးလိယက် ကံကြမ္မာငင်သည်ပဲလား၊ 

လင်းသူ ကံကောင်းသည်ပဲလားမသိ။ 

အိုက်စံပေးထားသောစာများထဲမှ တစ်စောင်ကို လင်းသူ ရရှိသွားလေသည်။ ထိုစာထဲတွင် အိုက်စံက သူ့ကို 
ချိုချိုပေးစို့သည့်အတွက် အရမ်းချစ်မိရပါကြောင်း၊ နောင်အခါ အမြဲ ချိုစို့ချင်ကြောင်းကို ရေးသားထားခြင်းက 
ဂျူးလိယက်အတွက် ကောင်းသောအခြေအနေမဟုတ်သည်မှာ သေချာနေတော့သည်။ ထိုစာကို မိတ္တူ 
ကူးကာ ဂျူးလိယက်ကို ပေးလိုက်သည်။

“အဲ့စာ အဖေ့ လက်ထဲ မရောက်ဈေင်ရင် ဒီနေ့ ည ၁၁နာရီ ကိုကို့ အခန်းထဲ လာခဲ့”

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် လင်းသူက လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။
………………………………………………

ည ၁၁နာရီတွင် ဂျူးလိယက် လင်းသူ အခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ညအိပ်တော့မည်ဖြစ်သောကြောင့် အင်္ကျီပြန်လဲမနေတော့ပဲ ညဝတ်ဂါဝန်အင်္ကျီရှည်တထည်ထဲ ဝတ်ထားလျက်ပင်ထွက်လာခဲ့သည်။

ကိုလင်းက ဘာပြောဦးမယ်မသိ အိုက်စံကိစ္စ ပြောမှာကတော့သေချာသည်။ ကိုလင်း အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ သူမ 

ခန္ဓာကိုယ်အား ဆွဲယူပွေ့ဖက်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းလေးများကို နွေးခနဲ့စုပ်ယူခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ 

ဂျူးလိယက်တယောက် အထိအတွေ့ အနမ်းအစုပ်ထဲတွင် ယစ်မူးသာယာနေဆဲမှာပင် လင်းသူက နမ်းနေရင်း 

သူမညဝတ်ဂါဝန်အင်္ကျီကို ဆွဲဖြဲလိုက်လေတော့သည်။     

                    
“ဗြိ ဗြိ”


“ဟင့် ကိုလင်း ညီမလေးတို့မလုပ်…”


သူမက နမ်းနေရာမှ ဖယ်ခွာ၍ ပြောသော်လည်း ကိုလင်းက အပြောမခံပဲ ပြန်နမ်းလေသည်။ ကိုလင်း၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲတွင်

 ရုန်းမထွက်သာအောင် ဖြစ်နေသည်။ 

ဆိတ်ငြိမ်သော ပတ်ဝန်းကျင် အချိန်ကာလနှင့် အထိအတွေ့တို့ကလည်း ဖယ်ခွာရုန်းထွက်ရန် အတွေးများဝင်ရောက်ခွင့်ကို 

ပိတ်ပင်ထားတော့သည်။ 

ဂါဝန်ရှည်ကြီး ချွတ်လိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံလုံးဖြစ်သွားလေသည်။ 

လင်းသူကလည်း နမ်းနေရင်း သူ့အဝတ်အစားများကို ချွတ်ပစ်နေသည်။ မောင်နှမ၂ယောက်လုံး တုံးလုံးဖြစ်သွားသောအခါ 

လင်းသူကပွေ့ချီ၍ သူ၏ခုတင်ပေါ်သို့ ခေါ်သွားလေသည်။ 

လင်းသူက ခုတင်ပေါ်တွင် ခန္ဓာကိုယ်တဝက် အသာချကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း တွဲလောင်းချထားလိုက်သည်။ 

သူက ခုတင်ဘေးမှာ အသာဒူးထောက်၍ သူမပေါင်နှစ်ချောင်း အသာဟလိုက်သည်။ 

ပေါင်ကြားမျက်နှာအပ်ကာ သူမစောက်ပတ်လေးကို ယက်ပေးတော့သည်။


ညီမဖြစ်သူ၏ ညှီစို့စို့ အပျိုစောက်ပတ်အနံ့ကို မက်မောစွာ ရူရှိုက်ရင်း လင်းသူ အားရပါးရယက်ပေးနေသည်။ 

ဂျူးလိယက်မှာ လောကကြီးကိုမေ့ကာ နတ်ပြည်ရောက်နေသည်။ လင်းသူက အပြားလိုက်ပင့်ယက်သည်။ 

လျှာကိုခပ်တောင့်တောင့်လုပ်ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထဲ့မွေပေးသည်။ 

ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လူးလိမ့်နေကာ အရသာတွေ့နေသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း လင်းသူခေါင်းကို 

ကိုင်ကာလွတ်ထွက်သွားမှာ မလိုလားသည့်အတိုင်း ဖိကပ်ထားသည်။ 

လင်းသူက စောက်စိလေးကို သရက်စေ့စုပ်သလို 

စုပ်ပေးသောအခါမှာတော့ ဂျူးလိယက်တယောက် မီးပွင့်ကာ ဖြတ်ဖြတ်လူး၍ အကောင်းကြီးကောင်းပြီး 

စောက်ရေတတောက်တောက်ကျကာ ကာမလမ်းဆုံးသို့ 

တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားလေသည်။


“အ..အာ…အား…အ…အာ…အား”

လင်းသူက ပေါင်ကြားမှ မျက်နှာခွာကာ ခုတင်ပေါ်သို့ အသာတက်လာလိုက်သည်။ ဂျူးလိယက်က သူ့အားတွေတွေကြီး

 စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူက အသာပြုံးပြလိုက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကိုကိုင်း၍ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းလိုက်သည်။

နမ်းနေရင်း သူမနို့နှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် အသာဆုတ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးနေသည်။ နမ်းအားရသောအခါ 

အောက်သို့ အသာလျောဆင်း၍ ညာဘက်နို့ကလေးအား စို့လေတော့သည်။

ကျန်သော နို့တဖက်မှ နို့သီးလေးကို လက်ညိုးနှင့် လက်မ နှစ်ချောင်းထဲဖြင့် အသာချေပေးနေသည်။ 

ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းဖြစ်ကာ တဟင်းဟင်းညီးညူ ရင်း စောက်ရေများစိမ့်လာသည်။ 

ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်ကာ ကာမစိတ်များလည်း ထကြွလာသည်။ 

လင်းသူက ဘယ်ညာပြောင်းစို့ပေးနေသည်။                

“ဟင်း…ဟင်း… အ…အင်း…ဟင်း”


အတန်ကြာစို့ပြီးနောက် လင်းသူက ရပ်လိုက်ကာ ဂျူးလိယက်ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်။ သူလီးကြီးကို 

ဂျူးလိယက်စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ 

ဆစ်ခနဲ့ တိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် ဂျူးလိယက်အင့်ခနဲ့ ဖြစ်သွားလေသည်။

လင်းသူက လီး၏ သုံးပုံတပုံခန့်ဝင်သမျှအတိုင်း ရှေ့ဆက်မတိုးပဲ အသာညှောင့်ပေးနေသည်။ စောက်ရေများရွှဲနေအောင်ထွက်ကာ

 ဂျူးလိယက်မှာလည်း

ရင်ဘတ်နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်၍ ညီးသံလေးများပေးလာသည်။


“အင်း… အင်း…ဟင်း… အင်း… အင်း…ဟင်း”


စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေသော အထိအတွေ့က ဘာနဲ့မှ မတူ မိန်းမူးစရာကောင်းလှသည်။ 

ဂျူးလိယက်မှာ လက်ဖြင့် အသာဖြေတာထက် အဆများစွာထိသည်။ ယားနေသော စောက်ပတ်နံရံများကို ဖိပွတ်သွားလိုက်သည်

က အယားပြေရုံမက စည်းစိမ်တမျိုးကိုပါခံစားရလေသည်။ သူမ၏ အာရုံသည် စောက်ပတ်အတွင်း 

ဝင်ချီထွက်ချီဖြစ်နေသော လီးကြီးအပေါ်တွင် ရောက်နေတော့သည်။ 

လီးကြီးကို လက်ရှိဝင်နေတာထက် ပိုဝင်စေချင်လာကာ အသိစိတ်က မရည်ရွယ်ပဲ ခန္ဓကိုယ်က ခါးကိုကော့ပေးမှန်း 

မသိကော့ပေးလာသည်။ အချိန်ကောင်းကို စောင့်နေသော

လင်းသူက လီးကို ဒစ်ပေါ်လုနီပါးဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်တော့သည်။


“အား… အု အု ဝု”


ဆောင့်ချပြီးသည်နှင့် လင်းသူက ဂျူးလိယက် နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းထားလိုက်သည်။ 

ဂျူးလိယက်မှာ နာကျင်လှသောကြောင့် အော်လိုက်သော်လည်း အသံပျောက်သွားလေသည်။ 

လင်းသူက နှုတ်ခမ်းခြင်း တေ့ကာစုပ်နမ်းရင်း ခါးကိုလည်း ခပ်သွက်သွက်လှုပ်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်ပေးနေသည်။ 

ခနကြာသောအခါ ဂျူးလိယက်မှာ နာကျင်မှုများ လျော့ပါးလာကာ အရသာတွေ့လာလေတော့သည်။ 

လင်းသူ၏ အနမ်းများကို တုံ့ပြန်နမ်းသလို လက်နှစ်ဖက်ကလည်း လင်းသူ၏ ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်လာသည်။ 

လင်းသူက လိုးနေရင်း ဆက်မနမ်းတော့ပဲ ဖယ်ခွာ၍ အဆောင့်မရပ်ပဲ ဂျူးလိယက် နားနားလေးကပ်ခါ

“ညီမလေး ကိုကြီးလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား”

ဟု မေးလိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်က ခေါင်းညိမ့်လေသည်။                          

“ဒီ့ထက် ကောင်းချင်ရင် ကိုကြီး ခါးကို ညီမလေး ခြေထောက်နဲ့ သိုင်းချိတ်လိုက်”

ဟု ပြောရာ ဂျူးလိယက်က မဆိုင်းမတွပင် ခြေနှစ်ချောင်းဖြင့် သိုင်းချိတ်လာသည်။ လင်းသူက ခါးကိုနွှဲ့ကာ

 မွှေဆောင့်ဆောင့်တော့သည်။ ဆောင့်ချက်များ ထိရောက်ပုံက ဂျူးလိယက်တယောက် တကိုယ်လုံး ရမ်းခါနေကာ ချိတ်ထားသော ခြေနှစ်ချောင်းကို အားပြု၍ ကော့ကော့ပေးလေသည်။ ဘယ်ယိမ်းလိုက် ညာယိမ်းလိုက်ဖြစ်နေသော ခေါင်းကို ငြိမ်သွားစေရန် လင်းသူက သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းကာ ဖမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။ အချက် တစ်ရာကျော်ခန့် မွှေဆောင့်ဆောင့်လိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်တယောက် လင်းသူကို တင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်လာသည်။ 

လင်းသူမှာ သူ့ညီမ ပြီးတော့မည်ကို ရိပ်စားမိသဖြင့် နှစ်ဆတိုး၍ အားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။ ဂျူးလိယက်၏ စောက်ပတ် အတွင်းသားများက သူ့လီးကို တရစ်ရစ်စုပ်ယူလာသည်။ လင်းသူမှာ နူးညံ့သော စုပ်ယူမှုကို တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ ညီမဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ၏သုတ်ရေများကို အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထဲ့၍ ပြီးသွားလေတော့သည်။

တရှိန်ထိုးနွေးခနဲ့ ဝင်လာသော သုတ်ရေများကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လုံး ဆတ်တငင်ငင်ဖြစ်၍ လောကကြီးကိုမေ့ကာ စောက်ရေများ လှိုက်ခနဲ့ လှိုက်ခနဲ့ ထွက်ပြီးပြီးသွားလေသည်။

ထိုအချိန်မှစ၍ ဂျူးလိယက်သည် ကာမအရသာကို နှစ်ခြိုက်ကာ စွဲလန်းသွားတော့သည်။ မောက်နှမ နှစ်ယောက် စိတ်တူကိုယ်တူ အချိန်ရတိုင်း လိုးကြလေသည်။
…………………………………………………
စကားအဆုံးသတ်ပြီးသောအခါ တီဂျူးက ကိုစောလီးကြီးအား ကြည့်လိုက်ရာ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် ထောင်လျက်ရှိနေသည်။

“ခစ် ခစ် ခစ်”

“ဘာလို့ရီတာလဲ တီဂျူး”

“ကိုယ့်ဟာကို ပြန်ကြည့်ဦးလေ သားရဲ့ ခစ် ခစ် ခစ်”

“အဖေ့အကြောင်းနားထောင်လို့ တောင်လာပြီ အဖိုးလေး အကြောင်းနားထောင်ဖို့ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားပါရစေနော်”

တီဂျူးက မျက်စောင်းထိုးကာ သူ့အပေါ်ခွတက်လိုက်သည်။ သူက ပက်လက်လှန် အိပ်ရင်း အလိုက်သင့်နေပေးလိုက်သည်။

တီဂျူးက သူမစောက်ပတ်ကို သူ့လီးကြီးနှင့်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။ 

စောက်ရေများရှိနေသောကြောင့် အထစ်အငေါ့မရှိ လီးတဆုံး ဝင်သွားလေသည်။ ဆီစပ်နှစ်ခုကပ်သွားသောအခါမှ တီဂျူးကသူ့မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း 

အဖိုးလေး ဦးတင်အောင်ချိုနှင့် အကြောင်းကိုပြောပြလေသည်။         
                    
တင်အောင်ချို အသက် ၄၈နှစ်ရှိပြီဖြစ်သော လူပျိုကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ 

မျိုးနွယ်က ဒူးဝါးမျိုးနွယ်ဖြစ်ကာ အဖေပေးထားသော မျိုးနွယ်နာမည်ထက် တင်အောင်ချိုဟု ကိုယ်ဖာသာ

ကိုယ်ပြန်မှည့်ထားလေသည်။ တင်အောင်ချိုလုပ်ပုံက အိမ်ပေါ်မှ နှင်ချခံရသော လုပ်ပေါက်ဖြစ်သော်လည်း အဖေ့အကို ဘကြီး ခင်မောင်ချိုကြောင့် သက်သာရာ ရလေသည်။

ဘကြီးက လူလူချင်း ခွဲခြားခွဲခြား လုပ်သော အလုပ်များ၊ အခွင့်ထူးခံသော အလုပ်များကို ကြည့်မရသောသူဖြစ်သည်။ 

ခေါင်းဆောင်ကောင်းတာသည် ခေါင်းဆောင်၏ သားသမီးကောင်းတာမဟုတ်။

ဖအေက ခေါင်းဆောင်မှုကောင်းလို့ စိတ်ဓာတ်ကောင်းလို့ အကျင့်သီလကောင်းလို့ မွေးလာတဲသားသမီး အလိုလို ကောင်းတယ်ဆိုသောပုံရိပ်အမွေဆက်ခံမှုကို ဆန့်ကျင်သူဖြစ်လေသည်။ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ ကောင်းခြင်းဆိုးခြင်းကို ထိုသူ၏လုပ်ရပ်ကို ကြည့်၍သာ ဆုံးဖြတ်တတ်သောသူဖြစ်သည်။ လူအားလုံးနှင့် ကန့်လန့်ဖြစ်နေသော ဘကြီးသည် အိမ်မှာ သိပ်မနေ တောသို့ဝင်ကာ အမဲလိုက်ခြင်း၊ ဆေးဖက်ဝင် တောထွက်ပစ္စည်းများကိုရှာဖွေခြင်းတို့နှင့်သာ အချိန်ကုန်ဆုံးလေသည်။

ထိုအခါ စာထဲ စိတ်မပါသော တင်အောင်ချိုသည် ဘကြီးနှင့် တောသို့လိုက်ပါသွားတတ်သည်။ တူနှစ်ယောက်ရှိသည့်အနက် တင်အောင်ချို့ကို ပိုချစ်သည်။ တင်အောင်ချိုကလည်း ဘကြီးနှင့် တပူးပူးတတွဲတွဲရှိတတ်သည်။ 

ဘကြီးက တင်အောင်ချို့အား သိုင်းသင်ပေးသည်။ 

အမဲလိုက်သော မုဆိုးပညာကို လက်ထပ်သင်ပေးသည်။ မြှား၊ ဒူးလေး၊ တူမီး၊နှစ်လုံးပြူးစသော လက်နက်များကို ကျွမ်းကျင်စွာ ပစ်တတ်သည်အထိသင်ပေးသည်။ ထို့အပြင် သူ့တူ လူရာဝင်စေရန် ကင်းလိပ်ရှောများဖမ်းကာ ဆီထုတ်၍ ကင်းလိပ်ရှောဆီဖြင့် တင်အောင်ချို့လီးကို လိမ်းစေသည်။ ထို့အပြင် ဆေးမြစ်တမျိုးကိုလည်း အမှုန့်ကြိတ်၍ မုန့်ညှင်းဆီဖြင့်ရောကာ လိမ်းစေပြန်သည်။ 

ဘကြီးကျေးဇူးဖြင့် တင်အောင်ချို့လီးက အရှည်ရလက်မနီးနီးရှိကာ လုံးပတ်က သုံးမူးလုံးထက် အနည်းငယ်သာသေးသည်။ 

ထိုသို့ကျေးဇူးကြီးလှသော ဘကြီးသည် သူ့တူမ ဂျူးလိယက် အခါလည်သမီး အရွယ်တွင် ပိုးထိဆုံးရှာသည်။                       
တင်အောင်ချို့ပုံစံက အသားကြေးနီရောင်သန်းနေကာ ခန္ဓာကိုယ်တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ဖြစ်သည်။ ရုပ်ရည်က သူလိုကိုယ်လိုပင်ဖြစ်သည်။ 

သို့သော် သူက ရွာနီးချုပ်စပ်သာမက သူတို့နယ်တကြောမှာ မိန်းမများဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသည်။ 

ကုသိုလ်ကံကောင်းပုံက တင်အောင်ချို အပေါင်းသင်းများက ဆွယ်၍ ဖာသွားချကြသည်။ တင်အောင်ချို ခေါ်လိုက်သော မိန်းမက တကယ့်မိန်းမ မယ်တင်ဟုခေါ်ကြသည်။ မယ်တင်သည် မုန့်ကောင်းပါက ဝေစားတတ်သလို ဒုတ်ကောင်းရင်လည်း မျှစားတတ်သူဖြစ်သည်။ 

မယ်တင့်ထံတွင် ဆန္ဒမပြည့်ဝ၍ အပြင်မှာဖြေရှင်းနေရသော ကတော်များ၊ အပျော်အပါးကို ဝါသနာပါသော လူချမ်းသာ အသိုင်းအဝိုင်းမှ မိန်းမများ စသောအဆက်အသွယ်များရှိသည်။ မယ်တင်ကြုံဖူးသမျှ ယောက်ျားများထဲတွင် တင်အောင်ချိုသည် ကျားဆိုမှကျား ဟုဆိုရလောက်အောင် တကယ့်ယောက်ျား တယောက်ဖြစ်သည်။

ဘကြီးဖြစ်သူ၏ ထိန်းကျောင်း လေ့ကျင့်ပေးမှုကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြွက်သားများက ရောမစစ်သည်အလား ထင်မှတ်ရသည်။ 

လီးကြီးကလည်း စံချိန်မှီကာ သံချောင်းတချောင်းလို တောင့်တင်းသည်။ လိုးပြန်တော့လည်း သက်လုံကောင်းကာ ခါးအားသန်ပုံကလည်း ပြောစရာမလို သုတ်ထိန်းနိုင်မှုကလည်း အနဲဆုံး နှစ်နာရီကြာသည်။ မုန့်ညှင်းဆီဖြင့် ရောလိမ်းရသော ဆေးမြစ်ကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ 

အစစအရာရာပြည့်စုံသော တင်အောင်ချိုကို မယ်တင်က လက်လွှတ်မခံ။ သူမ၏ အဆက်အသွယ်များဖြင့် ပေးတွေ့သည်။ 

မောင်တယောက်လို သဘောထားကာ ဆက်ဆံသည်။ 

အရောင်မပါသော မျှတသည့် အပေးအယူများကြောင့် တင်အောင်ချိုကလည်း မယ်တင့်ကို ကျောမခိုင်းပဲ တွဲစားသည်။နဂိုကလည်း လူရေလည် ယခု မယ်တင်၏ အသင်အပြပြုစုမှုများကြောင့် တင်အောင်ချိုသည် မကျမ်းကြေကာ စားနေကျကြောင်ဖားကြီးဖြစ်လာသည်။ 

ဘယ်မိန်းမမှ အတည်မယူပဲ ရသလောက်အစုံစားသည်။ အသက်၂၃နှစ်မှ ယခု ၄၈နှစ်အထိ ၂၅နှစ်တာပတ်လုံး အပြာရောင်ဆားငန်ရေကို အားရပါးရသောက်သုံးခဲ့လေသည်။

သို့သော် ညတညတွင်မူ တင်အောင်ချို ဆီးအရမ်းအောင့်ကာ နိုးလာသည်။ ညအိပ်ယာဝင်ကာနီး ရေတပုလင်းလုံး သောက်လိုက်မိ၍ဖြစ်သည်။ 

အပေါ့သွားရန် အောက်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူတို့အိမ်အပေါ်ထပ်က သူ့အကို လင်မယားက တခန်း သူ၊ သူ့တူလင်းသူနှင့် တူမဖြစ်သူဂျူးလိယက်တို့က တခန်းစီ သပ်သပ်ဖြစ်ကြသည်။ 

အောက်သို့ရောက်သောအခါ အိမ်သာဆီသို့ တန်းလာခဲ့သည် အပေါ့ပါးသွားပြီးနောက် အပေါ်တက်ရန် လှေခါးဆီအသွားတွင်ဧည့်ခန်းထဲမှ တဖတ်ဖတ်မြည်သော အသံကြားလိုက်ရသည်။ 

အသံကတိုးတိုးလေး ဖြစ်သည်။ တော်ရုံ နားပါးသောသူပင် မကြားရ။ သူက တောလိုက်ခဲ့ဖူးသူပီပီ နားပါးလှသောကြောင့်သာကြားရခြင်းဖြစ်သည်။ 

ခြေသံလုံလုံဖြင့် နံရံကပ်ကာကြည့်လိုက်တော့ လူသားနှစ်ဦး နှစ်ခုံတွဲ ဆိုဖာခုံပေါ်တွင် ထပ်အိပ်နေသည်ကို မြင်ရသည်။ 

လိုးနေခြင်းဖြစ်ကြောင်း နားလည်လိုက်သည်။ 

ဘယ်သူတွေများလဲ ဟုသိရန် အသာငြိမ်ကာ ဆက်ချောင်းနေလိုက်သည်။စကားပြောသံများ အရ လင်းသူနှင့် ဂျူးလိယက်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ဂျူးလိယက်က လင်းသူကို မြန်မြန်ပြီးအောင် လိုးရန် လော်ဆော်နေခြင်းဖြစ်သည်။ 

တယောက်ယောက်သိသွားပါက မိုးမီးလောင်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ အခန်းထဲမှာ လိုးလို့ရလျက်သားဖြင့် အတတ်ဆန်းကာ ဧည့်ခန်းကိုမှရွေးသော လင်းသူကို ပြစ်တင်နေခြင်းဖြစ်သည်။                        

ဒီကလေးတွေ ဘယ်ချိန်ကထဲက လိုးနေသည်မသိ။ မဆို စားလို့ကောင်းမှန်းသိနေသော တင်အောင်ချိုသည် သူ့တူမ ဂျူးလိယက်ကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ တူမအရင်းကို လိုးရသည့် အရသာက 

သူတခါမှ မခံစားဖူးသော အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်းဖြစ်သည်။ 

ထို့ကြောင့် ဂျူးလိယက်ကို ဘယ်လို ဖန်ရမလဲ ဆိုတာကို တွေးရင်း အပေါ်သို့ အသာပြန်တက်လာခဲ့တော့သည်။
.................................................

ဟိုအရင်က မသိလိုက် မသိဘာသာနေခဲ့သော ဂျူးလိယက်၏ အလှတရားများကို ချိုကြီးတယောက် ကြည့်ကာကြည့်ကာဖြင့် စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာထဲတွင် ခေါ်လိုးနေမိသည်မှာ အကြိမ်ြကိမ်ပင်ဖြစ်တော့သည်။ 

မစားကောင်းသော အသီများမို့ ဂျူးလိယက်အမေ မရီးတုန်းကထဲက ရှောင်နေခဲ့သည်။ 

ကိုယ်ကအပြင်မှာ မဆို အစုံစားလို့ရနေတာဖြစ်ရာ အိမ်တွင်းမှာ ထပ်ကဲရင် လွန်သွားပြီဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်ခံယူကာ ရှောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အခုချိန်မှာတော့ ကိုယ့်ထက် လက်သွက်သော တူတော်မောင်က အိမ်ထဲမှာပင် ရှာဖွေစားနေချေပြီ။ အဲ့လိုတော့ နောက်ကောက်အကျမခံပဲ အမှီလိုက်ရမည်။

ချိုကြီး ညစာစားပြီး စာထိုင်ဖတ်နေတုန်း အပေါ့သွားချင်လာသဖြင့် နောက်ဖေးသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ မီးဖိုချောင် ဘေစင်တွင် ဂျူးလိယက် တယောက်ထဲ ပန်းကန်များဆေးနေသည်။ 

ချိုကြီး အပေါ့အပါးသွားပြီးသောအခါ လီးအတောင်သားဖြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။ သူထွက်လာတာမြင်တော့ ဂျူးလိယက်က

“လေးချို လာဆေးလိုက်ပါ”

ဟုဆိုကာ ဘေးဖယ်ပေးမည် အပြုတွင် ချိုကြီးက အဖယ်မခံပဲ

“ရတယ် သမီး လေးချိုဒီတိုင်းဆေးလိုက်မယ်လေ”

ဟုဆိုကာ ဂျူးလိယက်၏ နောက်မှဝင်လိုက်ကာ သူ့လီးကြီးဖြင့် ဂျူးလိယက်ဖင်ကြားသို့ ထောက်ထားလိုက်သည်။

ချိုကြီးက ထောက်ထားရင်း လက်ဆေးနေလိုက်သည်။ သူ့နှာခေါင်းမှ ရူထုတ်လိုက်သောလေက ဂျူးလိယက်လည်တိုင်လေးကို သွားရောက်ရိုက်ခတ်နေသည်။

ချိုကြီးက အချိန်အနည်းငယ်ကြာအောင် ထောက်ပြီး လက်ဆေးနေလိုက်ပြီးမှ ကိုယ်ခန္ဓကိုအသာခွါကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့တော့သည်။                

ဂျူးလိယက်မှာ ရုတ်တရက် ဉီးလေးဖြစ်သူ၏ ပုံမှန်မဟုတ်သော အနေအထိုင်များကြောင့် အံ့သြနေသည်။ 

အရင်ကတုန်းက လေးချိုသည် သူ့ကိုရှိတယ်လို့တောင်ထင်တာမဟုတ်။ အခုကြုံတွေ့ရသည့်ပုံစံကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ 

လေးချို ရင်ခွင်ထဲရောက်ကာ လီးကြီးဖြင့် အထောက်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။ 

ဂျူးလိယက်မှာ ပြန်စဉ်းစားရင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာကာ အရေစိမ့်လာတော့သည်။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
“ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်ကြတာလဲ အဖိုးလေးက တီဂျူးကို တခါထဲ တန်းမလိုးဘူးလား “

အေးအေးဆေးဆေး နားမထောင်ပဲ ဖြတ်မေးကာ ဇိမ်တွေ့နေသော ကိုစောကို ဂျူးလိယက်တယောက် မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။

လက်ရှိ သူတို့အနေအထားက လိုးနေတာမဟုတ်ပေမယ့် ဂျူးလိယက်က ကိုစောအပေါ်ခွထားကာ ကိုစောလီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်ကာ သူမစောက်ပတ်ကလည်း ကိုစောလီးကို ဆွဲစုပ်ယူထားလေသည်။ 
ကိုစောလီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲတွင် မာသထက်မာလာတာကို ဂျူးလိယက်ခံစားနေရသည်။ ကောင်လေးတော့ သူမ၏ အပြာရောင်အဖြစ်အပျက်များရဲ့ ဖမ်းစားခြင်းခံနေရပြီဟု သိလိုက်သည်။ 

ဂျူးလိယက်က သူမ၏ ဖင်တွေကို စကောလှိမ့်သလို အသာလှိမ့်ပေးနေရင်း ကိုစောမျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည်ကာ ဆက်ပြောပြလေသည်။

“ဘယ်တခါထဲတန်းလိုးရမှာလဲ မင်းအဖိုးလေးက နေ့တိုင်းပုံမှန်လာထောက်တာကိုက ၅ရက်လောက်ရှိတယ်”

“ဟာ အဖိုးလေးက တကယ့်လူပဲ”

“ဟင်း တကယ့်လူမှ သူလိုလူ ရှားတယ်”

“ဘာဖြစ်လို့လဲတီလေးရဲ့”

“ပြောပြမယ် ဖြတ်ဖြတ်မပြောစမ်းနဲ့ဟာ အဲ့လိုထောက်နေရင်းနဲ ၅ရက် ၆ရက်လောက်နေတော့ တဆင့်တက်လာတယ်”

“ဘယ်လိုတက်တာလဲ”

“သူက ထောက်ပြီးတော့ တီဂျူးလည်တိုင်လေးကို နမ်းသွားတယ်လေ အဲ့လိုလုပ်လာတော့ တီဂျူးနဲနဲတင်းသွားတယ် ။

နောက်နေ့အဲ့လိုနမ်းတော့ လေးချို အဲ့လို လာလာမလုပ်နဲ့ မကြိုက်ဖူးလို့ပြောလိုက်တယ်”

“အဖိုးလေးတော့ စိတ်ပိန်သွားမှာ သေချာတယ်”

“ဟား ဟား ဟား မင်းထင်တာ တခြားစီကွ အဖိုးလေးလို မကျမ်းကြေတဲ့ ယောက်ျားမျိုး မတွေ့ဖူးသေးဘူး ဘာပြန်ပြောလဲဆိုတော့ နင်က ဒီလို မထိတထိဆွနေတာ မကြိုက်မှန်းသိပါတယ် နင်ကြိုက်တာ လုပ်ပေးမယ် ဒီနေ့ည ငါ့အခန်းကိုလာခဲ့တဲ့”                          

ဂျူးလိယက်က ပြောပြနေရင်း သူမ၏ ဖင်တွေကို အသာလှုပ်ပေးနေသည်။ ကိုစောမှာ တီဂျူးမျက်နှာကို ကြည့်ကာ စိတ်ထသထက် ထလာလေသည်။

“အဖိုးလေးက အပေါ်စီးကနေ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပြောတာပဲ”

“အဲ့လိုပြောလို့ တီဂျူးလဲ ပြန်ပြောတာပေါ့ ရာရာစစ လေးချို စကားပြောတာ ကြည့်ပြောဆိုတော့ သူက အေးအေးဆေးဆေးပဲ ကြည့်ပြီး မြင်တာတွေ ပြောရရင် မကောင်းပါဘူးဟာ နင်နဲ့ လင်းသူ ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ ကြည့်ပြီးပြီ အကိုကြီးကို ပြောရမလား မပြောရဘူးလားဆိုတာ ညကျမှ နားထောင်မယ် လင်းသူ ငှက်ဖျားထနေလို့ ဘာမှ မလုပ်နိုင်ဘူး အဲ့တော့ ငါ့ဆီလာခဲ့ ဆိုပြောချင်တာပြောပြီး ပြန်ပြောတာတောင်နားမထောင်တော့ဘူး တန်းထွက်သွားတော့တာပဲ”

“ဆက်ပြောပါဦး တီဂျူး တကယ်နားထောင်ရတာဖီးပဲ”

ဂျူးလိယက် သူမဖင်များကို အသာ လှိမ့်ပေးနေခြင်းဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်နေသော ကိုစောလီးကြီး၏ 

တချောင်းလုံးမွေနေသော အထိအတွေ့ကို တစိမ့်စိမ့်ခံစားရင်း ဆက်ပြောပြလေတော့သည်။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

လေးချိုအခန်းရှေ့သို့ရောက်သောအခါ ဂျူးလိယက် အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်သည်။ အသင့်စောင့်နေသော လေးချိုက ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်တော့သည်။ လေးချိုနမ်းပုံက ရမက်ထန်ကာ ပြင်းရှသည်။ 

နူးညံ့မှုထက် သွေးသားရမက်ကို ထကြွစေသော အထိအတွေ့ကပိုသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ အနမ်းခံရင်း သွေးသားထကြွကာ  စောက်ရေများစိမ့်လာတော့သည်။ 

လေးချိုက နမ်းစုပ်နေရင်း သူမကိုယ်ပေါ်ရှိ တထည်ထဲသော ဗဂျားမားကို ချွတ်လိုက်သည်။ သူကိုယ်တိုင်လဲ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းကာ ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်သည်။ 

နှစ်ယောက်စလုံး တုံးလုံးဖြစ်သွားပြီဆိုမှ ချိုကြီးက ဂျူးလိယက်ကို ခုတင်ထက်သို့ ပွေ့ကာခေါ်လာခဲ့သည်။

ခုတင်ပေါ်သို့ရောက်သောအခါ ဂျူးလိယက်ကို ပက်လက်အိပ်စေကာ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲ၍ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်လေသည်။ 

ချိုကြီးတယောက် တူမဖြစ်သူ ဂျူးလိယက်အား စေတနာအပြည့်ဖြင့် ရက်ရက်ရောရော ဘာဂျာမှုတ်ပေးလေတော့သည်။ 

နှာခေါင်းထဲ စူးခနဲ့ ဝင်လာသော ဂျူးလိယက်၏ အနံ့ကို နှစ်ခြိုက်စွာ ရူရှိုက်ရင်း စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့်အပြားလိုက် ပင့်ယက်လေသည်။ စောက်စိကို စုပ်ပေးသည်။ ဂျူးလိယက်ကတော့ တွန့်တွန့်လူး၍ လက်နှစ်ဖက်က လက်သီးဆုတ်ရင်း တကိုယ်လုံးတွန့်လိန် 

အံကြိတ်ကာ အရသာတွေ့နေသည်။ လေးချို၏ အစုပ်အယက်များထဲတွင်မြောနေတုန်းမှာပဲ လေးချိုက သူ၏ လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ်ကို သူ၏စောက်ပတ်ထဲနှင့် ဖင်ထဲသို့ တပြိုင်နက်ထိုးကာ အသာညှောင့်ပေးနေတော့သည်။          
                    
ဂျူးလိယက်မှာ ကောင်းသထက်ကောင်းလာကာ တကိုယ်လုံး ကော့တက်လာသည်။ ကောင်မလေး လမ်းဆုံးရောက်တော့မည်ကို သိရှိနေသော ချိုကြီးက စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ညိုးကိုထုတ်ကာ လက်ညိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ဂျူးလိယက်ဖင်ထဲသို့ထဲ့၍ လှည့်ပေးနေသည်။ 

ချိုကြီးက လက်ချောင်းများကို အသွင်းအထုတ်မလုပ်ပဲ တဆုံးထဲ့၍ ဝက်အူရစ်သလို လှည့်ပေးကာ စောက်စိကိုစုပ်ပေးနေဆဲမှာပင် ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရေများပွက်ခနဲ့ပွက်ခနဲ့ ထွက်ကာ တကိုယ်လုံးယမ်းခါလျက် ပြီးသွားလေသည်။ ချိုကြီးက လှည့်နေသော လက်ချောင်းများကို မရပ်ပဲ ဆက်လှည့်ပေးနေကာ ဂျူးလိယက်နားနားသို့ကပ်ကာ

“ကောင်းလားသမီး”

မှေးစင်းနေသော ဂျူးလိယက် မျက်လုံးများပွင့်လာကာ ချိုကြီးကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလေသည်။

“လေးချို သမီးကို ဖင်လိုးပေးမယ်နော်”

ချိုကြီးက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် လှည့်ပေးနေသော လက်ချောင်းများကို ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့သည်။ 

ဂျူးလိယက်မှာ ဖင်ထဲမှ ဟာခနဲ့ဖြစ်ကာ တခုခုကို လိုလားတောင့်စိတ်များဖြစ်လာသည့်အတူ ဖင်မခံဖူးသောကြောင့်လည်း စမ်းသပ်ကြည့်လိုစိတ်များ ပေါ်ပေါက်လာလေသည်။ 

အသာခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

“သမီး လေးချိုကို လေးဖက်ထောက်ပေးနော်”

ဂျူးလိယက် ကထကာ လေးဖက်ထောက်နေချိန် ချိုကြီးက အိပ်ယာဘေးမှ ဂျယ်ဘူးကို အသာယူ၍ လက်ထဲသို့ညှစ်ကာ သူ၏လီးကြီးပေါ်သုတ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဂျူးလိယက်၏ ဖင်ဝကို သူ့လီးကြီးဖြင့် အသာတေ့ကာ 

ဖြေးဖြေးချင်းဖိသွင်းလေတော့သည်။

“ဂျူးလေး ကိုကြီး သွင်းနေတုန်း ကိုယ့်အစိကို ဖာသာပွတ်ပေးနေ တမျိုးကောင်းတယ်”

အခေါ်ဝေါ်တွေက ပြောင်းသွားချေပြီ။ ဂျူးလိယက် စောက်စိပွတ်ကာ ဖီးတက်နေတုန်း ချိုကြီးက ဖင်ထဲသို့ လီးတဆုံးဝင်စေရန် အသာချော့သွင်းနေတော့သည်။ လီးတဆုံးဝင်သောအခါ အသာလေးကပ်ညှောင့်ပေးနေသည်။ ဖင်ခေါင်းပေါက်ကား တင်းကြပ်စီးပိုင်ကာ စောက်ပတ်လိုးရတာထက် ပို၍ဇိမ်တွေ့နေသည်။

ဂျူးလိယက်မှာ ဖင်ခေါင်းတခုလုံးတင်းကာ ကျိန်းနေသော်လည်း နာကျင်မှုများကပင် အရသာတွေ့ကာ ဖီလင်ပိုတက်လာတော့သည်။

“အား အမလေး ကိုကြီးရဲ့ အား အ အား ကောင်းတယ် ဆောင့်ပါတော့ ဆောင့်ပေးပါတော့ အား အာ”

ဂျူးလိယက်၏ ညီးသံကို ကြားရသောအခါ ကောင်မလေး အရသာတွေ့နေပြီဖြစ်ကြောင်း ချိုကြီး သဘောပေါက်လေသည်။ 

အသာကပ်ညှောင့်နေရာမှာ ဂျူးလိယက်ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ နာကြင်သော်လည်း တဖြေးဖြေးဖင်ဇိမ်တွေ့လာကာ အပြတ်ဟော့လာတော့သည်။ 

ဖင်ကိုကော့ပေးရုံမက နောက်သို့ပါ အလိုက်သင့်တွန်းပေးလေသည်။

“အား ကိုကြီး လိုး ဖင်ကို ဆောင့် ဖင်ခံရတာ အား ကောင်းလွန်းလို့ပါ အား အား အား”

ဂျူးလိယက်တယောက် ဖင်ခံရင်း စောက်စိပွတ်ကာ အပြီအပြင်ဟော့နေတော့လေသည်။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

“အဲ့ဒီညက တညထဲနဲ့ကို လူဖြစ်ရကျိုးနပ်တာ ကိုစောထကွာ တီဂျူး မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပေးတော့”

ဟုပြောကာ ဂျူးလိယက်မှာ ယခင် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်ပြောရင်း ဟော့လာသဖြင့် တူဖြစ်သူကို လိုးပေးရန်တောင်းဆိုလေတော့သည်။

ကိုစောလည်း တီဂျူးသူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းသည်နှင့် ထကာ လေးဖက်ထောက်ပေးနေသော တီဂျူး၏ နောက်သို့ပြူထွက်နေသော စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကို တဆုံးဆောင့်ထဲ့လိုက်လေသည်။ စောက်ရေ တောက်တောက်ကျနေသောကြောင့် လီးကြီးမှာလည်း လျှောခနဲ့ တဆုံးဝင်သွားတော့သည်။ 

လီးတဆုံးထဲ့ပြီးသည်နှင့် ကိုစောက တောက်လျှောက် အားကုန်ဆောင့်လိုးလေသည်။

တူဝရီးနှစ်ယောက်စလုံးမှာ နဂိုကထဲက ဟော့နေသောကြောင့် သိပ်ကြာကြာပင်မဆောင့်လိုက်ရပါ။ 

တီဂျူး၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ကိုစောလီးကို စုပ်ယူညှစ်ဆွဲလာတော့သည်။ တီဂျူးတယောက် ပြီးတော့မည်ကို ရိပ်မိသော စောမွန်မှာ ဆောင့်ချက်မကျစေရန် အထူးသတိပြုကာ လိုးပေးနေသည်။ 

သူ၏လီးကို ဆွဲညှစ်လိုက်သောအခါမှာတော့ ကိုစောလည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတဆုံးဝင်စေရန် ဖိကပ်ကာ သုတ်ရေများတထုတ်ထုတ်ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

တညလုံး တူဝရီးနှစ်ယောက် မဆုံးနိုင်သော ချစ်ပွဲကြီးကို အကြိမ်ကြိမ်အခါအခါ ဆင်နွှဲကြသည်။ ထိုညမှစ၍ တီဂျူး မပြန်ခင်အထိ ညတိုင်း လိုးကြသည်။ တီဂျူး ရန်ကုန်ပြန်တော့လည်း စောမွန်က တလတခါလောက်လိုက်သွားကာ လိုးလေသည်။ နောက်ဆုံး စောမွန်တစ်ယောက် ရန်ကုန်မှာ  ဆိုင်ပြာင်းဖွင့်ရန်ပင် စီစဉ်နေလေတော့သည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။




အဖေနဲ့သူ၏ သူငယ်ချင်းများ (စ/ဆုံး)

အဖေနဲ့သူ၏ သူငယ်ချင်းများ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျမကို အဖေလိုးနေတာတော့ကြာပါပြီ။ မောင်လေးနဲ့ အစ်ကိုကလည်း မကြာမကြာလာလိုးနေတာပဲ။ ကျမကလည်းအပြုံးမပျက်ပါဘူး။ အဖေရယ်မောင်လေးရယ်အစ်ကိုရယ်သုံးယောက်လည်းသရီးဘိုင်ဝမ်း ခံခဲ့ပြီးပြီ။ ကျမလည်းကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ခံခဲ့ပါတယ်။ အခုကတော့လွန်လာပြီထင်တယ်။ 

ကိုယ့်သမီးအပျိုလေးကိုအဖေကသူ့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်နဲ့အလိုး ခံခိုင်းမယ်တဲ့ အတွေ့အကြုံအသစ်တဲ့ သူကထိုင်ကြည့်မှာတဲ့ ကျမကြားကြားခြင်းတော်တော်စိတ်ဆိုးသွားတယ်။ အဖေက နင်စဥ်းစားပြီးအဖြေပေးတဲ့ ၊ နင်သဘောတူမှငါခေါ်လာမှာတဲ့။ ကျမကတွေးကြည့်တော့ ကျက်သိမ်းထသွားတယ်။ သူတို့ကသမီးကိုညှာညှာတာတာလုပ်မှာလားဆိုတော့ ၊ အဖေပြောတာကတော့ညှာတာမယ်မထင်ဘူးတဲ့။

အပြာကားထဲကလိုလုပ်မှာလို့ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ကျမလည်းစိတ်တွေလှုပ်ရှားနေတာနဲ့ တစ်ရက်ပဲ စဥ်းစားပြီးသဘောတူလိုက်တယ်။ ဒီနေ့လာကြမယ်။ အဆင်သင့်စောင့်နေတဲ့ အဲဒါအခန်းထဲမှာ သူတို့ အလာစောင့်နေတာ။ ဟော လာပါပြီ။ အသက်က ၅၀ကျော် ၆၀ လောက်တွေ၊ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်လိုက်တယ်။ အဖေကအပြင်ကနေတခါးဟပြီးချောင်းကြည့်နေတယ်။ 

သုံးယောက်သားကျမကိုခတ်ကြမ်းကြမ်းပဲအင်္ကျီတွေထမိန်တွေဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောကားထဲကလို သူတို့လီးကြီးတွေကိုစုတ်ခိုင်းတယ်။ လီးတွေကလည်းချက်ခြင်းကိုထောင်မတ်နေတာပဲ။ ပါးစပ်ထဲကိုတစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်းမလွတ်တမ်းထိုးထဲ့နေတယ်။ လက်တွေကလည်းနို့တွေကိုဖြစ်ညှစ်နေတယ်။ စပ်ပတ်ကိုလည်းနှိုက်ဖင်ကိုလည်းနှိုက်ကျမလည်းစောက်ရည်တွေရွဲပြီးရွတက်လာတယ်။ နောက်တော့တစ်ယောက်ကစပ်ပတ်ကိုယက်တယ်။ ရှာကြမ်းကြီးနဲ့ယက်တာခံလို့ကောင်းလိုက်တာမပြောနဲ့။ 

နင့်အဖေထက်ကောင်းအောင်လိုးပေးမယ်တဲ့။ ငါတို့မှာဂေါ်လီတွေလည်းပါတယ်နင်ခံနိုင်အောင်ကြိုးစားထားဖေလိုးမလေးလို့လည်းပြောပြီး။ ပါးစပ်ထဲကိုလိုးတာ အာဂေါင်ထဲတောင်ဝင်သွားတယ်။ ဖင်တွေကိုလည်းတစ်ဖြန်းဖြန်းနဲ့ရိုက်နေတယ်။ ပြီးတော့ပြောသေးတယ်။ ငါတို့ကနင့်အဖေကတောင်ပန်ပြီးသူ့သမီးအပျိုနုနုထွက်ထွတ်လေးကိုခတ်ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးတာကြည့်ချင်လို့လာလိုးပေးပါဆိုလို့လိုးရတာတဲ့။ နင်ကကြိုက်သွားရင်တော့တို့မကြာမကြာလာလိုးပေးရမှာပေါ့တဲ့။ 

ကျမကတော့ ဖီးအရမ်းတက်လို့ဘာမှမပြောနိုင်ပါဘူး။ ငရုပ်သီးစပ်သလိုအားအီးနဲ့အော်နေမိတယ်။ ထူးဆန်းတာက အောကားထဲကြည့်ဘူးတာက လိုးလို့ဝမှအရည်တွေထုတ်တာ။ အခုကစောက်ဖုတ်တောင်မလိုးရသေးဘူး။ ပါးစပ်ထဲတင်တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်အရည်တွေထုတ်သွားတယ်။

ပထမတစ်ချီကတော့ငါတို့လည်းမထိမ်းနိုင်ဘူးတဲ့။ လရည်တွေကပါးစပ်ထဲရောမျက်နှာတွေရောနို့တွေပေါ်ရောရွဲအိုင်သွားတာပဲ။ အရည်တွေကိုကျမလည်းစိတ်ကထန်နေတော့မျိုချနေမိတယ်။အဖိုးကြီးတွေဆိုတော့ လီးကအရည်တွေထွက်သွားတော့ခဏခွေသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တာချက်ခြင်းပြန်တောင်လာတယ်။ ဒီတစ်ချီကတော့နင်နာပြီသာမှတ်တဲ့။ 

ဟုတ်တယ် သူတို့ကကျမကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးနောက်ကနေ တစ်ယောက်ကိုအချက် ၃ဝ ဆီလောက်ဇွတ်ဇွတ်နဲ့လိုးတာ။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်ကိုအချက် ၃၀စီ ၅ ခါစီ လိုးပြီးဖင်ကိုဆီဆွတ်ပြီးအကြိမ် ၃၀ စီလိုးတယ်။ ဖင်ထောင်ပြီးတော့ကိုခွလိုးတာ။ အဲ့ဒါလည်းအနည်းဆုံး ၅ ခါလောက်ရှိမယ်။ ကျမကလည်းတော်တော်ခံနိုင်တယ်။ ခဏခဏပြီးတယ်။ စောက်ရည်တွေကိုရွဲနေတာပဲ။ ဒီအချိန်မှာအဖေတော့ချောင်းကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေလောက်ပြီ။ ကျမစောက်ဖုတ်တွေကတော့ဂေါ်လီတွေ​ကြောင့်ကွဲပြဲနေပြီ။ နောက်ကနေလိုးလို့ဝတော့ ကျမကိုအပေါ်ကနေခိုင်းပြီးစောင့်ခိုင်းတယ်။

တစ်ယောက်ကို ၃၀ ဆီ ၅ခါပဲ။ နောက်ဆုံးကတော့စောက်ဖုတ်ရယ်ဖင်ရယ်ပါးစပ်ရယ် တစ်ပြိုင်ထဲညှပ်လိုးတာ။ ကျမကတော့ဘာကောင်းလည်းမမေးနဲ့တော့။ အရသာရှိလိုက်တာ ခဏခဏလာလုပ်ပါလို့တောင်ပြောလိုက်ချင်တယ်။ ဒီတစ်ချီတော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာအရည်တွေထုတ်သွားတယ်။ အချက် ၁၀၀ စီလောက်စောင့်စောင့်လိုးပြီးပြီးတာ။ ကျမကလည်းသူတို့တစ်ယောက်ပြီးတိုင်းတခါပြီးတယ်။ အားရလိုက်တာမပြောနဲ့။ အားလုံးပြီးတော့အဖေကပါဝင်လိုးတယ်။ အဖေမနေနိုင်တော့ဘူးသမီးဆိုပြီးအချက်၁၀၀လောက်စောင့်လိုးပြီးပြီးသွားတယ်။ သမီးကောင်းလားကြိုက်လားတဲ့။ အဖေသမီးကိုစပေးတာသမီးမရတော့ဘူးနော်။ တစ်ပတ်ကို ၂ ကြိမ် ၃ ကြိမ်တော့လာလုပ်ပေးရမယ်။ အင်းပါသမီးကြိုက်ရင်ပြီးတာပဲ။ ဒါနဲ့ညကျရင်အဖေလာဦးမယ်နော်အဖေမဝသေးဘူးသိလား။ အဖေကလည်းဒီမုန့်ကဝတယ်ဆိုတာမရှိပါဘူး။ ပင်လယ်ရေလိုပဲသောက်လေသောက်လေငတ်မပြေဘူး။

အဖေအဲ့ဒီလူကြီးတွေဆီကပိုက်ဆံတွေဘာတွေယူထားသေးလား။ ဘယ်ကသာအဖေကပြန်ပေးရတာ ညနေကျတစ်ဝိုင်းတိုက်ရဦးမှာ ငါ့သမီးကောင်းစားရေးအတွက်အဖေကဖန်တီးပေးတာ။ငါ့အဖေကတော့လေရှားတယ်။ အော်ဒါနဲ့သမီးဆေးထိုးထားတယ်မလား။ အဲဒါတော့မပူနဲ့အဖေ။ ဟိုနှမလိုးတွေကအမြဲလာလာလိုးနေလို့ဆေးကတော့မပြတ်ထိုးထားတယ်။ ဒါဆိုသမီးနားလိုက်ဦးမယ်အဖေ။ အဖေ့သူငယ်ချင်းတွေကိုကျေးဇူးတင်တယ်လို့ပြောပေးနော်။ 

.....................................................................................................................

ညကျတော့အဖေကသူ့သူငယ်ချင်းတွေဘီယာလိုက်တိုက်ပြီးမှပြန်လာတာ။ နည်းနည်းလည်းမူးနေတယ်။ ရောက်တာနဲ့ကျမဆီကိုတန်းဝင်လာတာပဲ။ မောင်လေးကသူ့အခန်းမှာအိပ်သေးလားမအိပ်သေးလားလည်းသိတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သိပ်တော့ဂရုစိုက်နေစရာမလိုပါဘူးအားလုံးသိနေတာပဲ။ 

"အဖေ့သူငယ်ချင်းတွေဘာပြောသေးလည်း "

"သူတို့ကသမီးကိုတော်တော်သဘောကျသွားတာ"

"ဟုတ်လားအဖေ နောက်ထပ်ခေါ်ရင်လာဦးမယ်တဲ့လား "

"အဲ့ဒါတော့မပူနဲ့သမီး သူတို့ ကသမီးကိုစွဲသွားပြီ"

ကိုနိုင်ရယ်တဲ့နောက်ခါကျ သူတို့ကပြန်တိုက်ပါမယ်တဲ့။ ခဏခဏခေါ်ပါတဲ့။ ဟုတ်လားအဖေ။ ဟုတ်တယ်။ ဂေါ်လီတွေနဲ့ကောင်က သမီးကို တစ်ခါလောက်ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းဆွဲချင်တယ်တဲ့သုံးယောက်မျှလိုးရတာမဝဘူးတဲ့။ သမီးကတော့ကောင်းတယ်အဖေ။ တစ်ယောက်နဲ့အားမရတော့ဘူး။ အနည်းဆုံး၂ယောက်လောက်မှကောင်းတာ။ ဒီညတော့အဖေတစ်ယောက်ထဲအဝလုပ်မယ်နော်။ လုပ်လေဒါပေမယ့်မောင်လေးလာရင်တော့မသိဘူးနော်။

ဟုတ်တယ် အဲ့ကောင်လေးကအဖေနဲ့လုပ်နေလည်းဝင်လာပြီးတွေ့တဲ့အပေါက်ဝင်လုပ်တာ။ သူဒီညတော့လာမယ်မထင်ပါဘူး။ နေ့လည်က ကိစ္စသူသိလားအဖေ။ မသိလောက်ဘူး။ သူညနေမှပြန်ရောက်တာမို့လား။ သိဘူးလေအဖေကရှောင်ခိုင်းထားတာလားလို့။ အဖေတို့သားအဖကပုလင်းတူဘူးစို့တွေလေ။ ဒါနဲ့အဖေ အမေ့တုန်းကရောအဖေ့သူငယ်ချင်းတွေခေါ်ပြီးလုပ်ခိုင်းသေးလား။ လုပ်ခိုင်းတာပေါ့သမီးရယ်။

......................................................................................................................

ဒါပေမယ့် အဖေ့အရာရှိကြီး ဦးဝေလင်းတုန်းက ပထမတော့အဖေကမသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးထားရတာ။ သူ့ကိုအိမ်မှာ အရက်ခေါ်တိုက်ရင်းနဲ့ သူကသမီးအမေကိုအရမ်းကြိုက်တာ။ အဖေကလည်းပြောဘူးတယ် ။ ခင်ကြိုက်ရင်ဆရာကြိုက်သလောက်လုပ်လို့ပြောဘူးတယ်။ သူကတကယ်နော်တဲ့။

အဲ့ဒီညက အဖေလည်းတော်တော်မူးသွားတယ်။ ဘာမှကိုမသိတော့တာ။

တရေးနိုးတော့မှ ရှင်ကမူးနေရှင့်မိန်းမကိုရှင့်ဆရာတက်လိုးသွားတယ်တော်ရေတဲ့။ ဟုတ်လား။ ဟုတ်တယ်။

ရှင်ကပြောတယ်ဆို ကျနော့်မိန်းမလက်ခံရင်ခွင့်ပြုမယ်လို့။ ဟုတ် တယ်လေခင်ကမကြိုက်ဘူးလား။ အင်းကြိုက်တယ်။ ဒါဆို တစ်ချီလောက်ထပ်ဆွဲပါလားအစ်ကိုချောင်းချင်လို့။ သူ့အခန်းကိုသွားအစ်ကိုအိပ်နေတုန်းလို့ပြော။ ဆက်ပြောလေအဖေ ။ တော်ပြီနောက်မှကိုယ်တွေရေးပြီး I Fမှာတင်ပေးမယ်။ 

အခုတော့သမီးကိုလုပ်ချင်လာပြီ။ အင်းအင်းသမီးကိုယက်ပေးဦးနော်။ သမီးစပ်ပတ်ကိုအကြာကြီးယက်ပေးနော် ။အဖေကဘာဂျာမှုတ်တာအရမ်းတော်တာပဲ။ အော်အဖေ ဘာလည်းသမီး ဟိုအဖေ share ထားတဲ့ မာလာနွယ်တို့သားအဖ ဇာတ်လမ်းထဲမှာလေ မာလာနွယ်ကသူ့အဖေမျက်နှာပေါ်ကိုသေးတွေပေါက်ချတာအဲဒါအရမ်းကြိုက်တာပဲ။ သမီးရောပေါက်ချချင်လို့လား။ ဟုတ်ကဲ့အဖေခွင့်ပြုရင်ပေါ့။

ဘာလို့မပြုရမှာလည်းသမီးရယ်။ သမီးကိုယ်ကထွက်တဲ့အရည်မှန်သမျှအဖေကမရွံဘူး။ ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့။သမီးရောပဲအဖေပေါက်ချချင်ပေါက်ချသွားလေ။ ဟင့်အင်းခုတော့မပေါက်သေးဘူး။ ညည်းအစ်ကိုရယ်မောင်ရယ်သုံးယောက်ဆုံတဲ့နေ့မှ ရေချိုးခန်းခေါ်သွားပြီး။ သမီးကိုပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး သုံးယောက်အပေါ်ကနေမတ်တတ်ရပ်ပြီးသေးပေါက်ချမယ်။ ပျားရည်အိုင်မဟုတ်ဘူးသေးရည်အိုင်လုပ်ပစ်မယ်။

အဲ့ဒါဆိုအဖေ့သူငယ်ချင်းတွေပါခေါ်ပြီးဝိုင်းပေါက်ခိုင်းလိုက်ဒါမှပိုရွဲမှာ။

အဖေရယ်အဲ့လိုပေါက်ကရတွေပြောလေသမီးကရွလေဘဲ။ စောက်ရည်တွေရွဲနေပြီ။ သမီးစပ်ပတ်ကိုအဖေ့မျက်နှာနဲ့ပွတ်နေတာအဖေအရမ်းကောင်းလို့ပေါ့နော်။ သေးပေါက်ချင်လာပြီအဖေ။ အဖေထိုင်လိုက် သမီးမတပ်ရပ်လိုက်မယ်။ အဖေ့မျက်နှာကိုသမီးစပ်ပတ်နားကပ်ထားဟုတ်ပြီမရတော့ဘူးအဖေသေးတွေပန်းထွက်သွားပြီ။

ကျမလည်း​သေးတွေကော့ပန်းလိုက်တယ်အဖေ့ပါးစပ်ထဲရောမျက်နှာပေါ်ရော။ မှတ်ထားအဖေဘာလို့အဲဒါတွေရှဲလည်း။ ဒီဂရုထဲမှာကိုယ့်သမီးရှိမှန်းမသိဘူးလားသိလို့တမင်တင်နေတာလည်းပိုဖြစ်နိုင်တာပဲ။ ကျမကသေးရည်မအိုင်သေးဘူးအဖေ့မျက်နှာသေးပန်းခံရပြီ။ အဖေကောင်းလား သမီးသေးတွေကမနံဘူးလား။ မနံဘူးသမီးအဖေ့လီးကြီးတောင်ပိုတောင်လာသေးတယ်။ အဖေ့ကိုလီးစုပ်ပေးဦးသမီးထိုင်လိုက်ဆိုကာအဖေကပြန်ထလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ကျမပါးစပ်ထဲအဖေ့ဒစ်ကြီးကိုမဆန့်မပြဲထိုးထဲ့နေတယ်။ 

အဖေရေပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်တော့ 69 ဆွဲမယ် ၊ သမီးက အပေါ်ကနေမယ်။ ကျမကအပေါ်ကနေအဖေ့ဒစ်ကြီးကိုကုန်းစုပ်အဖေကျမစပ်ပတ်ကိုယက်နေတုန်း ကျမစအိုကိုပွတ်တာခံလိုက်ရတော့ မှမောင်လေးဝင်လာပြီးနောက်ပေါက်ကိုလုပ်မလို့စအိုဝကိုကလိနေတာသိလိုက်တယ်။ ဟဲ့နင်လာတာမြန်လိုက်တာဟယ်။ငါတို့ဘာမှတောင်မလုပ်ကသေးဘူး။ သူကဘာမှမပြောဘူးဖင်ကိုရှာနဲ့ယက်နေတယ်။ အဖေကစပ်ပတ်ကိုယက်တယ်မောင်ကဖင်ကိုယက်တယ်။ ပြီးတော့သူတို့တစ်ပြန်စီလိုးကြမယ်။ 

ဒါတောင် အစ်ကိုက တလတစ်ခါနှစ်ခါလောက်ပဲပြန်လာလို့မဟုတ်ရင် မလွယ်ဘူး။ ကဲအဖေရေ လိုးရင်လည်းလိုးတော့ အဖေဒီအတိုင်းပက်လက်နေကျမအပေါ်ကနေ အဖေ့ဒစ်ကို စပတ်ထဲထဲ့လိုက်မယ် ထည့်ပြီးကျမကကုန်းကုန်းလေးနေလိုက်တော့ဖင်ပေါက်လေးကိုမောင်လေးက လုပ်ပေါ့။ ကိုင်းမောင်လေးနှမလိုးမအေလိုးလေးရေ ဆီဆွတ်ပြီးထည့်တော့ဟ။ အစ်ကိုရှိရင် ပါးစပ်ပေါက်ပါတစ်ပြိုင်နက်ပေါ့။ အဖေကအောက်ကနေကော့ကော့စောင့်လိုးတယ်။ မောင်လေးက စအိုထဲသူ့ဒစ်ကြီးကို မဝင်ဝင်အောင်သွင်းနေတယ်။

ကောင်းလိုက်တာဟယ်။ တစ်ရက်လောက်အမေနဲ့အစ်မရယ် အစ်ကိုပါခေါ်ပြီးမိသားစုလိုးပွဲကြီးကျင်းပကြရအောင် အဖေ့ကိုစီစဥ်ခိုင်းဦးမှပဲ။

မိန်းကလေး၃ယောက်၊ ကျား၃ယောက်ဆိုတော့ ပျော်စရာကြီးနေမှာ တွေးကြည့်တာပါ ။ အလိုးခံရင်းနဲ့ အဖေနဲ့သမီး ၂ ယောက်နဲ့တလှည့်။ အမေနဲ့သား ၂ ယောက်နဲ့တလှည့်။ အစ်မနဲ့မောင် ၂ ယောက်နဲ့တလှည့် ကျမနဲ့အစ်ကိုမောင်နဲ့တလှည့်ရိုတိတ်နဲ့လှည့်လိုက်တစ်ပျော်ကြီးပေါ့ မလုပ်နိုင်တော့တဲ့သူအရှုံး။ အဖေ့သူငယ်ချင်း ၃ ယောက်ကိုအရံထား။

မလုပ်နိုင်တော့တဲ့နေရာအစားထိုး။ မိုက်နေရောပဲ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




ချစ်သူလိုပဲ ချစ်ပါမယ် (စ/ဆုံး)

ချစ်သူလိုပဲ ချစ်ပါမယ် (စ/ဆုံး)

မြသာ ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

ဦးလင်းသူ တယောက် အမိမြန်မာပြည်သို့ ဒုတိယ အကြိမ်ရောက်ရှိခဲ့လေပြီ။ အမိမြေမှ ခွဲခွာခဲ့တာ နှစ်ပေါင်း ၂၅ နှစ်ခန့်ကြာမြင့်ချိန်တွင် မြန်မာပြည်သို့ ဒုတိယအကြိမ် ရောက်ရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။

လင်းသူ၏ ဘဝက ပန်းခင်းသော လမ်းမဟုတ်ခဲ့ပါ။ အသက် ၁၁ နှစ်တွင် မိဘများဆုံးပါးသွားသဖြင့် ရွာတွင်မနေရတော့ပဲ မန္တလေးမှ ဘကြီးဖြစ်သူ ကပ္ပိယလုပ်သော ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် ကပ်နေရလေသည်။ ဘကြီးဖြစ်သူဆီရောက်တော့ လင်းသူတယောက် အတန်းပညာက တပိုင်းတစဖြစ်နေကာ လက်တွေ့ဘဝ သက်မွေးမှုပညာကိုသာ သင်ယူစေခဲ့လေသည်။ 

ပညာရေးကို  ဂရုစိုက်သော ဘကြီးက ညကျောင်းတက်စေခဲ့လေသည်။ ညကျောင်းမှ လျှပ်စစ်ကျွမ်းကျင်လက်မှတ်ရရှိခဲ့ကာ မီးသမားလိုင်စင်ကိုပါ ရန်ကုန်သို့တက်ခါပြုလုပ်ခဲ့လေသည်။ ညကျောင်းပြီးသောအခါ ဘကြီးက အင်္ဂလိပ်စာကို လေ့လာစေလေသည်။ အင်္ဂလိပ်စာကျွမ်းကျင်သော ကိုယ်တော်တပါးက အားလပ်ချိန်များတွင် သင်ပေးသဖြင့် အင်္ဂလိပ်လို အတော်အသင့် ရေးတတ် ဖတ်တတ် လာလေသည်။ ပညာစုံကာ အလုပ်ခွင်ထဲဝင်သောအချိန်မှ ကျေးဇူးရှင် ကပ္ပိယဘကြီးသည် အနိစ္စရောက်ကာ ကွယ်လွန်ခဲ့လေသည်။

ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် ဆက်နေကာ အလုပ်လုပ်နေရင်း နွယ်နီဖြင့်တွေ့ကာ မေတ္တာမျှရာမှ လက်ထပ်ခဲ့လေသည်။ လက်ထပ်ပြီး သုံးနှစ်ခန့်ရှိသောခါ မြှင့်တက်လာသော ကုန်ဈေးနှုန်းကြောင့် အိမ်ငှားခနှင့် အိမ်အသုံးစားရိတ်က ဝင်ငွေနှင့်ကာမိစေရန် အနိုင်နိုင်ဖြစ်လာလေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူကို အလုပ်မလုပ်စေချင်တာက လင်းသူ၏ဆန္ဒ။ စားဝတ်နေရေးအတွက် နိုင်ငံခြားထွက်ကာ ဝင်ငွေရှာခဲ့လေသည်။

လွယ်တော့မလွယ်။ ပညာ အလုံအလောက်မရှိသောသူ့အတွက် ဝင်ငွေမှာ အမိမြန်မာပြည်ထက် များပြားသည် ဆိုသော်လည်း လုပ်ငန်းခွင်တွင် အခက်အခဲများတွေ့ခဲ့ရလေသည်။ သို့သော် လိုချင်စိတ်ရှိသောသူအတွက် ကြိုးစားခွင့်ရှိသည်ဆိုသော စကားအတိုင်း ကြိုးစားရုန်းကန်ခဲ့လေသည်။ သူ၏အကင်းပါးမှု ဉာဏ်ထက်မြက်မှု ကြိုးစားမှု  အကွက်မြင်တတ်မှုတို့ကြောင့် ရာထူးများတိုးလာကာ ဝင်ငွေလဲ ကောင်းလာခဲ့လေသည်။

သူရှာရသမျှကို မိန်းမဖြစ်သူထံပို့ပေးခဲ့လေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူကလည်း စီးတဲ့ရေ ဆည်တဲ့ကန်သင်း ဆိုသည့်အတိုင်း စုဆောင်းထားကာ ဘဏ်ထဲသို့ထဲ့ထားခဲ့လေသည်။ အတော်အတန်စုဆောင်းမိသောအခါ နွယ်နီက မြို့သစ်ဘက်တွင် မြေကွက်ဝယ်ရန် တိုင်ပင်သောကြောင့် သဘောတူကာ မြေတကွက်ဝယ်ထားခဲ့လေသည်။ မြေကွက်ပေါ်အိမ်ဆောက်ကာ လူငှားမထားချင်သောကြောင့် အဆောင်မှာနေသော နွယ်နီက ကိုယ်တိုင်နေ၍ အဖော်အဖြစ် သူ့အစ်မသားမိကို ခေါ်ထားလိုက်လေသည်။

လင်းသူကား မြန်မာပြည် တခေါက်မှမပြန် အလုပ်ထဲတွင်သာ အာရုံနှစ်ထားလေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူအား သုံးလတစ်ကြိမ်ခေါ်တွေ့လေသည်။ သူတို့လင်မယားတွင် မည်သူမှ ချွတ်ယွင်းချက်မရှိသော်လည်း ဘာလို့မှန်းမသိ ကလေးမရပေ။ ကလေးချစ်တတ်သော နွယ်နီက သူ့အစ်မ ကေသီဆီမှ အခါလည်သမီးလေး ဇင်မြဝေကို မွေးစားလိုက်လေသည်။ ကေသီမှာ မုဆိုးမဖြစ်ကာ ကိုယ်ဝန် ရလတွင် ယောက်ျားဖြစ်သူ မြင့်ဌေး ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ကာ ဆုံးပါးသွားလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် နွယ်နီမှာ လင်တော်မောင် လင်းသူ ဝင်ငွေကောင်းလာသောအချိန် ဖြစ်သောကြောင့် အစ်မဖြစ်သူအား အစစအရာရာ ကူညီခဲ့လေသည်။ ကလေးမွေးသောအခါတွင်လည်း လိုလေသေးမရှိ ပံ့ပိုးပေးခဲ့လေသည်။ လင်းသူကလည်း ကြည်ဖြူ စွာ မိန်းမဖြစ်သူ စိတ်ကြိုက် လုပ်ဆောင်စေခဲ့လေသည်။ သို့သော် ကေသီက ဇင်မြဝေလေး ရတန်းတွင် သွေးတိုးရောဂါဖြင့် ဆုံးပါးခဲ့လေသည်။

လင်းသူ မြန်မာပြည်သို့ ပြန်ရောက်သော ပထမအကြိမ်မှာ နွယ်နီ အသည်းအသန်ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ နွယ်နီမှာ လည်ချောင်းကင်ဆာရောဂါဖြင့် အသည်းအသန်ဖြစ်နေချိန်ဝယ် ဇင်မြဝေကလည်း တယောက်ထဲဖြစ်လေရာ လင်းသူမှာ အလုပ်မှ လစာမဲ့ခွင့်ယူကာ ပြန်လာ၍ ပြုစုခဲ့လေသည်။ သို့သော် ကံဆိုးလှသော နွယ်နီမှာ ၁လသာနေရပြီး လူလောကကြီးအား စွန့်ခွာသွားခဲ့လေသည်။

လင်းသူမှာ အသုဘကိစ္စများ အားလုံးပြီးသွားသောအချိန်တွင် မြန်မာပြည်မှာ ပြန်နေရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ သို့သော် စာချုပ်သက်တမ်း ကျန်နေသေးသဖြင့် ၆လ အလုပ်ဆင်းပြီးမှ ပြန်လာနိုင်မည်ဖြစ်လေသည်။ ဇင်မြဝေကလည်း တက္ကသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲများ နီးကပ်နေပြီဖြစ်လေရာ တယောက်ထဲ ကျန်နေတော့မှာဖြစ်လေရာ  အိမ်ကိုပိတ်ထားလိုက်ပြီး ဇင်မြဝေကို အဆောင်မှာ နေစေခဲ့လေသည်။ ၆ လစာ ပိုက်ဆံ အလုံအလောက်ထုတ်ပေးကာ စာချုပ်သက်တမ်းစေ့သည်နှင့် ပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောခဲ့လေသည်။

နွယ်နီရှိစဉ်အခါကထဲက အိမ်ကိုရော ဘဏ်မှာစုထားသော စာရင်းသေအပ်ငွေများကိုပါ လင်းသူနာမည်နှင့် လုပ်ထားသဖြင့် အဆင်ပြေလေသည်။ ဇင်မြဝေမှာ လင်းသူနှင့် နွယ်နီ့ကိုပင် အဖေအမေအရင်းဟုထင်မှတ်နေလေသည်။ နွယ်နီက ဘယ်လိုပြောခဲ့သည်မသိ လင်းသူမှာ သူ့သမီးအရင်းမဟုတ်ပါဟု ဒီလိုအချိန်တွင် ဇင်မြဝေကို မပြောရက်ခဲ့ပါ။ ထို့ကြောင့် အလိုက်သင့်သာနေခဲ့လေသည်။

..............................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အလုပ်က နှုတ်ထွက်စာတင်တော့ ကုမ္မဏီက ချက်ချင်း လက်မခံသေးပဲ အခက်အခဲကို မေးလေသည်။ လင်းသူက ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောသောအခါ မြန်မာပြည်တွင် အခြေဆိုက်ထားသော ကုမ္မဏီခွဲတွင် လုပ်နိုင်မလားဟု မေးလေသည်။ လင်းသူက အားရဝမ်းသာ သဘောတူလိုက်လေသည်။ တံတားဦးသို့ တိုက်ရိုက်ရောက်သော ခရီးစဉ်ရှိသော်လည်း လူကြုံထဲ့ပေးကြသောကြောင့် ရန်ကုန်ခရီးစဉ်သာ လက်မှတ်ဖြတ်လိုက်လေသည်။ ရန်ကုန်သို့ရောက်သောအခါ အမှာပါးသော ကိစ္စများဆောင်ရွက်ပြီးနောက် တံတားဦးလေယာဉ်လက်မှတ် ဖြတ်လိုက်လေသည်။

လေဆိပ်တွင် စောင့်နေစဉ် ရှေ့က တံတားဦးခရီးစဉ်တွင်  လေယာဉ်ချို့ယွင်းကာ ရှေ့ဘီးချမရသောကြောင့် လေယာဉ် ဝမ်းဗိုက်ဖြင့်ဆင်းသက်ခဲ့ရခြင်းကို လူအများပြောဆိုလျက်ရှိကြလေသည်။ လင်းသူမှာ လေယာဉ်ပေါ်ရောက်သောအခါ ကြားရသည့်သတင်များကြောင့် ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့် စီးရလေသည်။ ရသမျှ ဘုရားစာများတလမ်းလုံးရွတ်ကာ လိုက်ပါလာလေသည်။

တံတားဦးလေဆိပ်ရောက်ကာ လေယာဉ်ပေါ်က ဆင်းတော့ ဇင်မြဝေက သူ့ကိုလာကြိုနေလေသည်။ ဝမ်းဗိုက်ဖြင့် ရှပ်တိုက်ဆင်းထားသဖြင့် ခေါင်းစိုက်နေသော လေယာဉ်ကြီးကိုလည်း တွေ့ခဲ့ရလေသည်။ လေယာဉ်မှူး၏ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် အများကြီးသက်သာရာရခဲ့သည်ဟုဆိုရပေမည်။

" အဖေ"

ဟု ခေါ်ကာ အပြေးကလေးလှမ်းကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသော ဇင်မြဝေကို ဆီးကြိုကာ ဖက်ထားလိုက်လေသည်။ နူးညံ့သော အထိအတွေ့ကြောင့် လင်းသူရင်ထဲတမျိုးဖြစ်သွားလေသည်။

ဇင်မြဝေသည် အသက် ၂ဝ ခန့်ရှိကာ အသားအရေဖြူ ဝင်းကာ မျက်လုံးအကြည့်များက အရေလဲ့နေကာ နှာခေါင်းလေးကလည်း စင်းနေလေသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးမှာ လေးညို့သဖွယ် ကွေးညွတ်နေပီး ထူထူပြဲပြဲလေးဖြစ်ကာ ရင်သားအစုံမှာ သေးသေးလေးဖြစ်သော်လည်း ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီ ဝတ်ထားပါက မို့မို့လေးထွက်နေလေသည်။ ခါးလေးမှာ သေးသေးကျစ်ကျစ်လေးဖြစ်ပြီး ပေါင်တံများမှာ ဆင်နှာမောင်းသဖွယ်ဆင်းနေကာ တင်အစုံမှာလည်း မကြီး မသေး အဆီပိုမရှိပဲ ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ရှိလေသည်။ တကိုယ်လုံးအသေးစိတ်ခြုံငုံကြည့်ပါက မော်ဒယ်သူဌေးမလေး ကိုင်လီဂျန်နာနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်ဖြစ်လေသည်။ လင်းသူမှာ သက်ပြင်းတချက်ချမိလိုက်လေသည်။

ပစ္စည်းများသယ်ကာ အသင့်ငှားထားသော City Taxi ပေါ်သို့တက်ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြလေသည်။ အိမ်က လင်းသူမရောက်ခင် ၂ ရက်အလိုတွင် ဇင်မြဝေက သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးလေပြီ။ ညနေပိုင်း လေယာဉ်ဖြစ်သောကြောင့် လမ်းတွင် မိုးချုပ်ကာ နေဝင်ခဲ့လေသည်။

အိမ်သို့ရောက်သောအခါ ပစ္စည်းများကို နှစ်ယောက်အတူတူချကာ လင်းသူနေရမည့်အခန်းထဲသို့ သယ်ဆောင်လိုက်ကြလေသည်။ အရင်နွယ်နီနေခဲ့သည့်အခန်းတွင်ပင် လင်းသူနေရန် စီစဉ်ထားလေသည်။ နွယ်နီက အိမ်ဆောက်ကထဲက နှစ်ယောက်အိပ်ခန်း ၂ ခန်းဖွဲ့ခဲ့သည်မို့ ယခု လင်းသူနှင့် ဇင်မြဝေတို့ အခန်းများသည် နှစ်ယောက်ခန်းများဖြစ်လေသည်။

" အဖေ အရင်ဆုံးလန်းသွားအောင် ရေအရင်ချိုးလိုက်ပါနော် အဖေရေချိုးနေတုန်း သမီးထမင်းပွဲ ပြင်ထားလိုက်မယ်"

" သမီးက အချက်အပြုတ်လည်း ရတာဘဲလား"

" အမေက သင်ပေးသွားတာပါအဖေ သမီးလက်ရာ ဘယ်လိုနေလဲဆိုတာ မြည်းကြည့်ပါဦး"

" ဟုတ်ပါပြီဗျာ အိမ်ထမင်း အိမ်ဟင်းမစားရတာ တော်တော်ကြာနေပြီဆိုတော့ ဒီညတော့ စားကောင်းမှာသေချာပါတယ် သမီးရေ"

ထို့နောက် ဇင်မြဝေက ထမင်းစားခန်းတွင် ပြင်ဆင်နေကာ လင်းသူက ရေချိုးခန်းတွင်းဝင်ကာ ရေချိုးလေသည်။ ရေချိုးပြီးနောက် ထမင်းစားကြလေသည်။ဇင်မြဝေမှာ တကယ်ပင် အချက်အပြုတ်ကောင်းလှပေသည်။ နွယ်နီလက်ရာနှင့် တထပ်ထဲဖြစ်လေသည်။ လင်းသူမှာ စားရင်းသောက်ရင်းဖြင့် သွားလေသူ မိန်းမအားသတိရလာလေသည်။ ထိုအချိန်မှာ ဇင်မြဝေက ဟင်းမျိုးစုံကို သူ့ပန်းကန်မှာ တောင်လိုပုံအောင် ကြုံးကြုံးထည့်ပေးနေလေသည်။

" စားနော် အဖေ"

" စားပါတယ်သမီးရဲ့ သမီးလဲ စားအုံးလေ ကြည့် ပန်းကန်ထဲမှာ ဘာဟင်းမှလဲမရှိဘူး ..ရော့ရော့ အဖေ့ ချည်းထဲ့ပေးမနေနဲ့"

လင်းသူက သတိရ၍ အပြန်အလှန် ဟင်းများထဲ့ပေးကြလေရာ ထမင်းဝိုင်းသည် သားအဖစားနေတာနဲ့ မတူတော့ပဲ လင်မယားနှစ်ယောက် ထမင်းလက်ဆုံစားနေတာနဲ့ တူလာလေသည်။ လင်းသူမှာ ဟင်းထဲ့ပေးသော အကျင့်ပါလာတူနေသော မယားပါတူမကို ကြည့်လေလေ မိန်းမဖြစ်သူ နွယ်နီ့ကို သတိရလေလေဖြစ်လာလေသည်။ ကြာရင် မိန်းမအစား ချစ်မိနေမလားမသိ။

ထမင်းစားပြီးနောက် ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီး တီဗွီအစီစဉ်ကြည့်ကြလေသည်။ တနင်္ဂနွေနေ့ဖြစ်သဖြင့် ဇင်မြဝေက The Voice Myanmar အစီစဉ်ကြည့်လေသည်။ လင်းသူကိုလဲ ကြည့်ရင်း ရှင်းပြလေသည်။လင်းသူမှာ အိမ်နေရင်း လက်ပြတ် အကျႌလေးဝတ်ကာ ချည်သား ဘောင်းဘီခပ်ပွပွဝတ်ကာ စတိုင်တမျိုးဖြင့် ကြည့်ကောင်းနေသော ဇင်မြဝေကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ရင်ခုန်လာမိလေသည်။ 

ဖြူဝင်းနေသော လက်မောင်သားလေးများ ဘော်လီခံဝတ်မထားသဖြင့် တခုခုလုပ်လိုက်တိုင်း တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသော ရင်သားအစုံနှင့် လမ်းလျှောက်လိုက်ပါက ခပ်ပွပွဖြစ်သော်လည်း အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေသည့် ဘောင်းဘီအောက်က ဖင်တုံးကြီးများကို ကြည့်ကာ ချစ်စိတ်များ တိုးစထက်တိုးလာလေသည်။ တီဗွီကြည့်ပြီးနောက် အိပ်စက်ရန် ကိုယ့်အခန်းဆီသို့ ဝင်ခဲ့ကြသည်။

ဇင်မြဝေတစ်ယောက် ခုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲရင်း စဉ်းစားခန်းဝင်မိလေသည်။ အဖေပြန်ရောက်လာ၍ ပျော်ရသော်လည်း အဖေပုံစံတမျိုးဖြစ်နေလေသည်။ ပြောဆို ဆက်ဆံနေမှုအပေါ် ခံစားလို့ရသည်က အမေ့လိုမဟုတ်တာ သေချာသည်။ ပြီးတော့ သူ့ကို အမျိုးမည်မသိသော အကြည့်များဖြင့် ခပ်စူးစူးစိုက်ကြည့်နေတတ်တာကိုလည်း သတိထားမိလေသည်။ သို့သော် တဦးတည်းသောဆွေမျိုးဖြစ်သော အဖေ့ကို အကောင်းဆုံးပြုစုရန်မှာ သူမ၏ တာဝန်ဖြစ်သည်ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားပေးရင်း မျက်လုံးမှိတ်ကာ အိပ်လိုက်လေတော့သည်။

..............................................................................................

ည ၁၁ နာရီ်ခွဲ အချိန်လောက်တွင် ဇင်မြဝေ တရေးနိုးလာပြီး ရေဆာနေဖြင့် ထမင်းစားခန်းဆီ ထွက်လာပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေတဘူးယူကာ မော့သောက်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် လိုရမယ်ရ ရေတဘူးဆွဲယူကာ သူမအခန်းဆီ ပြန်လာခဲ့သည်။  သူမအခန်းထဲသို့ ဝင်ခါနီးတွင် အခန်းချင်းကပ်လျက်ဖြစ်သော အဖေ့အခန်းမှာ မီးလင်းနေတုန်းရှိလေသည်။

မီးပိတ်ဖို့ မေ့နေတာလားဟု ထင်မိသဖြင့် အခန်းတံခါး အသာဟကြည့်တော့ အဖေက စာကြည့်စားပွဲတွင်ထိုင်ကာ စာရေးနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ခေါင်းတယမ်းယမ်းဖြစ်ကာ သက်ပြင်းတွေလဲ ချနေသည်ကို မြင်ရလေသည်။ ညဉ့်နက်သည်အထိ မအိပ်ပဲ ဘာတွေလုပ်နေလဲမသိ။ ဒီတိုင်းသာနေပါစေဟု သဘောပိုက်ကာ အခန်းတံခါး အသာစေ့၍ သူ့အခန်းဆီသို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အဖေ့တွင် အခက်အခဲတခုခု ရှိနေပုံရသည်ဟုထင်မိလေသည်။ မနက်ဖြန်ကျမှ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း စပ်စုကြည့်မည်ဟု စိတ်ကူးရင်းအိပ်လိုက်လေတော့သည်။

................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

လင်းသူမှာ အိပ်လို့မရ အတွးထဲဝယ် ဇင်မြဝေ၏ ပုံရိပ်များကသာ ကြီးစိုးနေလေသည်။ အိပ်မရသည့် အတူတူ ဒိုင်ယာရီရေးရန် စာကြည့်စားပွဲလေးတွင် ထိုင်လိုက်လေသည်။ စာကြည့်စားပွဲဟုဆိုသော်လည်း စားပွဲမဟုတ် စာအုပ်သိမ်းရန်ဗီရိုပုံစံဖြစ်ကာ တံခါးဖွင့်ချလိုက်သောအခါ စားပွဲဖြစ်သွားသော စာအုပ်စင်ဗီရိုဖြစ်လေသည်။

လင်းသူဆွဲဖွင့်လိုက်သောအခါ စာအုပ်အချို့ထပ်ထားသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။ ဘာသာရေး စာအုပ်များလည်းပါသလို ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ စာအုပ်များလည်းပါလေသည်။ သို့သော် စာအုပ်များ၏ ဘေးဘက်အစွံန်တွင် အပြာရောင်သားရေအဖုံး ဖုံးထားသော စာအုပ်လေးကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ ဘာစာအုပ်လဲ ဟုသိချင်သဖြင့် ဖွင့်ဖတ်ကြည့်တော့ နွယ်နီရေးသွားခဲ့သော စာအုပ်ဖြစ်နေလေသည်။

စာအုပ်ထဲတွင် နွယ်နီက သူ့မှာ ကင်ဆာနောက်ဆုံးအဆင့်ဆိုတာ အချိန်လွန်မှသိရ၍ ဆေးမမှီတော့ဘူးဆိုတာ သိနေပြီး သူသေရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဒီစာအုပ်ကို ရေးခဲ့ခြင်းသည် သူသေပြီးနောက် ကျန်ခဲ့သော သူ၏အရင်းအခြာဆွေမျိုးနှစ်ယောက်ဖြစ်သည့် လင်းသူနှင့် ဇင်မြဝေတို့ကို မှာတမ်းချွေခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ လင်းသူနှင့်ဇင်မြဝေတို့ထဲမှ တယောက်ယောက် ဖတ်မိလိမ့်မည်ဟု သူယုံကြည်ကြောင်း ဘယ်သူပဲအရင်ဖတ်ဖတ် သူ၏ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန် မေတ္တာရပ်ခံကြောင်း ရေးသားထားလေသည်။

နွယ်နီက တစ်ယောက်ဆီအတွက် ခွဲရေးထားလေသည်။ လင်းသူက သူအတွက်ရေးထားသော အပိုင်းကိုဖတ်ကြည့်ရာ ဒီစာကိုဖတ်နေသည့်အချိန် သူမရှိတော့ပြီဖြစ်ကြောင်း၊ သူ့မျက်နှာကိုထောက်ကာ တူမလေး ဇင်မြဝေကို စောင့်ရှောက်စေလိုကြောင်း၊ လင်းသူအနေဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက ပြုနိုင်ကြောင်း၊ တူမလေးကို သူဖာသာသူရပ်တည်နိုင်သည်အထိ လင်းသူက ပံ့ပိုးပေးစေလိုကြောင်း ရေးသားထားလေသည်။

ဇင်မြဝေအတွက်ရေးထားသော အပိုင်း၌မူ ဇင်မြဝေနှင့်သူသည် သားအမိမဟုတ်ပဲ တူဝရီးသာဖြစ်ကြောင်း အစချီရေးထားလေသည်။ ဇင်မြဝေကိုချစ်တာကတကြောင်း၊ အမဖြစ်သူနေရတာ စိတ်ကျဉ်းကျပ်မည်ကိုမြင်မိ၍တကြောင်း၊ သမီးလေးစိတ်အားငယ်မည်စိုးသောကြောင့်တကြောင်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အခါလည်သမီးကထဲက သမီးအမေဆီက တောင်းယူမွေးစားခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း၊ လင်းသူနှင့် ဇင်မြဝေသည် ဘာမှမတော်ကြောင်း၊ သို့သော် ဇင်မြဝေကို အစစအရာရာ လိုလေသေးမရှိ ပြုစုပျိုးထောင်နိုင်ခဲ့သည်မှာ လင်းသူကျေးဇူးကြောင့်ဖြစ်ကြောင်း၊ လင်းသူကို လေးစားရိုသေကာ မဖေတယောက်လိုပြုစုပေးရမည်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် လင်းသူစကားနားထောင်ရန် မှာကြားရေးသားထားလေသည်။

လင်းသူမှာဖတ်နေရင်းဖြင့် 

" ငါက မင်းတူမကို ယူလို့ရတာလေး ဘာလေးရေးထားခဲ့ဖို့ သတိလေးများမရခဲ့ဘူးလား မိန်းမရယ်" 

ဟုသာ ပြောနေမိလေသည်။ ပေလာယက်ကန် လုပ်ဖို့နေနေသာသာ ဇင်မြဝေကို ချစ်တဲ့စိတ်များက တရိပ်ရိပ်တိုးလာလေသည်။ သို့သော် သူ့အနေအထားက ဖွင့်ပြောရအောင်လဲ လူကြားလို့မှမတော် ဒီတိုင်းနေပြန်တော့လည်း မျက်စိရှေ့မှာမြင်နေရသည့်အဖြစ် မြင်သာမြင်၍ မကြင်ရသော အခြေအနေဖြစ်နေလေသည်။ စိတ်ထဲမွန်းကြပ်လာသည်နှင့် သူ့ဒိုင်ယာရီစာအုပ်လေးထုတ်ကာ စိတ်ထဲရှိသမျှ ဖြစ်ချင်သမျှ သွန်ချရေးပစ်မိလေသည်။ 

အဲ့လိုမှ စိတ်ထဲ နဲနဲပေါ့ပါးသွားကာ ညဉ့်နက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် နွယ်နီရေးခဲ့သောစာအုပ်လေးနှင့် သူ၏ဒိုင်ယာရီစာအုပ်ကလေးကို နှစ်အုပ်ထပ်ကာ မူလနေရာသို့ ပြန်ထားလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အိပ်ယာပေါ်တက်လှဲကာ အိပ်ပျော်အောင် မျက်စိမှိတ်ထားသော်လည်း အနှောက်အယှက်ပေးနေသော ဇင်မြဝေကို စိတ်ကူးထဲတွင် အိပ်ယာပေါ်ခေါ်ကာ ချစ်ဗျူ ဟာကျင်းပစ်ရင်း သူ၏ လက်ငါးချောင်းကို ဖွားဖက်တော်ကြီးအား ကိုင်စေကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကစားနေမိလေသည်။ 

အတန်ကြာသောအခါ တကိုယ်လုံးရှိအကြောဌာနပေါင်းစုံမှ ရှိန်းခနဲ့ဖြစ်ကာ နူးညံ့သိမ်မွေ့လှသော စည်းစိမ်တရပ်ကိုခံစားရင်း ဖွားဖက်တော်ကြီးဆီမှ သုတ်ရေဖြူ ဖြူ များကို အန်ထုတ်ပစ်မိလေသည်။ တကိုယ်လုံးမှာရှိသော အကြောပေါင်းစုံလဲ လျော့သွားကာ မှေးခနဲ့ အိပ်ပျော်ခြင်းအဖြစ်ကိုရောက်ရှိလေသည်။ အိပ်မက်ထဲတွင်တော့…။

..............................................................................................

ဇင်မြဝေမှာ နံနက်စောစောထ၍ ထမင်းပေါင်းအိုး ပလပ်ထိုးကာ တည်ထားလေသည်။ အိမ်ရှေ့နှင့် ခြံထဲရှိအမှိုက်များကို လှဲကျင်းလေသည်။ ထို့နောက် ဖုန်သိပ်စေရန် ရေဖျန်းလေသည်။ ဖြတ်လာသော ပဲပြုတ်သည်ဆီက ပဲပြုတ်နှင့် အကြော်များ ဝယ်လေသည်။ ဒါတွေက အရင် အမေရှိစဉ်က အမေလုပ်နေကျဖြစ်လေသည်။ အမှိုက်လှဲရေဖျန်းပြီးသောအခါ ထမင်းကျက်လေပြီဖြစ်သည်။ ကြက်သွန်နီဆီသတ် ဆား၊ ဆနွင်းထဲ့ကာ ထမင်းနှင့် ပဲပြုတ်များရောထဲ့ပြီး ထမင်းကြော်လေသည်။

သူနံနက်စာပြင်နေတုန်း လင်းသူက နိုးလာလေသည်။ လင်းသူက မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ကာရေချိုးနေလေသည်။

ဇင်မြဝေက ထမင်းကြော်ပြီးသောအခါ ကြက်သွန်နီ ၄ ဥခန့် အခွံသင်ကာ ထက်ခြမ်း ခြမ်းထားပြီး ကော်ဖီဖျော်လေသည်။ အားလုံးစုံသောအခါ ခူးခပ်ပြင်ဆင်နေတုန်း လင်းသူက အဝတ်အစားလဲကာ ထွက်လာလေသည်။ ပြီးနောက် သားဖနှစ်ယောက်သားထိုင်ကာ နံနက်စာ ထမင်းကြော်နှင့် အကြော်ကို မြိန်ယှက်စွာစားကြလေသည်။ လင်းသူက ကြက်သွန်ခြမ်းကြီးများကို ဂျွမ်းခနဲ့ ဂျွမ်းခနဲ့ကိုက်စားရင်း အရသာတွေ့နေမိလေသည်။ စားသောက်ပြီးစီးသောအခါ လင်းသူက အလုပ်သွားရန် ပြင်ဆင်လေသည်။ လင်းသူ ပထမ တခေါက်ရောက်တုန်းကထဲက ဆိုင်ကယ်တစ်စီး ဝယ်ယူထားသောကြောင့် ဆိုင်ကယ်ဖြင့်သွားရန် ဆိုင်ကယ်ထုတ်ထားလိုက်လေသည်။

" သမီး အဖေဒီနေ့ ထမင်းအိမ်ပြန်မစားဘူးနော် အလုပ်က ဘာမှန်းမသိသေးလို့"

" ဟုတ်ကဲ့ပါဖေဖေ သမီး ညစာ အကောင်းဆုံးချက်ပေးပါ့မယ်"

" အေးပါ အဖေတော့ ငါ့သမီးလေးချက်ကျွေးမှ အိမ်ထမင်း အိမ်ဟင်းစားရတော့တယ်"

" ဪ ဖေဖေရယ် သမီးချက်ကျွေးပါ့မယ် ဖေဖေ စာချင်တာရှိလဲပြောပါနော်"

" အေးပါ သမီးရယ် သမီးထဲ အသုံးလိုရင် ဖေဖေ့ကိုပြော ဟုတ်ပီလား"

" ဟုတ် ရှိပါသေးတယ် ဖေဖေ"

" ကဲ ဒါဆို ဖေဖေသွားပြီနော် အရေးအကြောင်းဆို ဖေဖေ့ကို ဖုန်းဆက်နော်"

" ဟုတ် ဖေဖေ စိတ်သာချသွားပါ ရပ်ကွက်က ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်ဆိုပေမယ့် တခုခုဆို လူညီပါတယ်"

" အေး အေး သွားပြီ သမီး"

ဟု ဆိုကာ ဆိုင်ကယ်မောင်းထွက်ကာ အလုပ်သို့ ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။

လင်းသူမှာ အလုပ်လုပ်ရမည့် ကုမ္မဏီရုံးသို့ရောက်သောအခါ ဧည့်ကြိုကောင်မလေးက

" ဘာကိစ္စပါလဲရှင့်"

" မစ္စတာဂျွန်နဲ့တွေ့ချင်လို့ပါ ဦးက စင်္ကာပူရုံးချုပ်က လာခဲ့တာပါ"

" ဪ ဟုတ်ခနလေးထိုင်ပါဦးရှင့် သမီးအမ်ဒီ့ကို သွားပြာပေးပါ့မယ်ရှင်"

" အမ်ဒီက လာခဲ့ပါတဲ့ရှင် သမီးနောက်လိုက်ခဲ့ပေးပါရှင်"

ကောင်မလေးနောက်က အသာလိုက်ခဲ့လေသည်။ အခန်းတစ်ခုရှေ့သို့ရောက်သောအခါ ကောင်မလေးက တံခါးဖွင့်ပေးရင်း

" ဒီအခန်းပါပဲ ဝင်သွားလိုက်ပါရှင်"

ဟု ပြောလေသည်။ သူဝင်လိုက်တော့ ကလေးမက ဆက်လိုက်မလာတော့။ အခန်းထဲရောက်တော့ ခမ်းနားသောရုံးခန်းဖြစ်ကာ စားပွဲနောက်မှာ လူတယောက်ရှိနေပြီး စာရွက်ပေါ်တခုခုရေးနေလေသည်။ ထိုလူက သူ့ခြေသံကြားတော့ မော့ကြည့်လိုက်လေသည်။

" ဟာ ဘဒိုဂျွန် ခင်ဗျားက မြန်မာပြည် အမ်ဒီလား"

" ဟား ဟား ဟား ဟား သိပ်အံ့ဩသွားလား လင်းသူ မင်းရီဇိုင်းတင်တော့ လက်မခံဖို့နဲ့ မြန်မာပြည်လွှတ်ဖို့ ငါပဲပြောခဲ့တာ"

ဘဒိုဂျွန်ဟု ခေါ်သော မစ္စတာဂျွန်အမ်အမ်အိုင်မှာ လင်းသူ နိုင်ငံခြားမှာ စလုပ်ကထဲက အတူတူပင်ဖြစ်လေသည်။ အဲ့တုန်းက မစ္စတာဂျွန်က အချိန်ပိုင်း(Part Time) အလုပ်ဝင်တာဖြစ်ပြီး စက်မှုတက္ကသိုလ် တတိယနှစ်တက်နေဆဲဖြစ်လေသည်။ မစ္စတာဂျွန်နှင့် သုံးနှစ်လောက် အလုပ်တွဲလုပ်ခဲ့သည် ဖြစ်ရာ တော်တော်လေးရင်းနှီးခဲ့လေသည်။

" အခုလဲ မင်းကိုငါ MD နေရာလွှဲပြီး ငါပြန်မှာ မင်းမြန်မာပြည် MD အဖြစ်နဲ့ ကောင်းကောင်းလုပ် ငါ့ကို မျက်နှာတော့ မပျက်စေနဲ့ မင်းကို ငါယုံပါတယ်"

" ဟာ မထင်ထားဘူးဗျာ ကျနော် ဘာမှလဲ မသိရဘူး ဒါတွေအကုန် ဘဒိုဂျွန့် အစီအစဉ်မလား"

" ဟား ဟား ဟား Surprise (ဆက်ပရိုက်စ်)လေကွာ"

" ကဲ လာ ထိုင်လေကွာ ငါအခု မင်းကို အကုန်လွှဲခဲ့မယ် ငါ ညနေ လေယာဉ်လက်မှတ်ဝယ်ပြီးပြီ"

" ဟာဗျာ ချက်ချင်းကြီး"

" ဟိုမှာ ဩဇီ ပရောဂျက်ကို ငါကိုင်ရမှာကွ ဒီနေရာကို အမှန်က တခြားလူထားဖို့ မင်းကိုငါသေချာဆွဲထဲ့ခဲ့တာ ကောင်းကောင်းဖြစ်အောင်လုပ်ပါ သူငယ်ချင်း ငါကအခု ဘုတ်အဖွဲ့ဝင်ဖြစ်နေပြီ စီနီယာအဖွဲ့ဝင်ပါ"

" ကွန်ဂရက်ကျူ လေးရှင်း ဘဒိုဂျွန်"

" နောက်တခုက ဒီက ကုမ္မဏီတစ်ခုနဲ့ ကြွေပြား ကိုယ်စားလှယ် စာချုပ်ချုပ်ဖို့ရှိတယ် အဲ့ဒီကိစ္စကို အောင်မြင်အောင်လုပ်ပါ သူတို့က ကုမ္မဏီ အသစ်ရှာနေတာ အရင် Max Manကုမ္မဏီနဲ့ အဆင်မပြေလို့ကွ အဲ့ကုမ္မဏီက ရောင်းအားကောင်းတယ် ဒီနေ့စကားပြောရမှာ ဖြစ်အောင် လုပ်ပါကွာ"

" စိတ်ချပါ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပါ့မယ်ဗျာ"

" ကဲ လာစမယ်ကွာ ငါလဲ ပြင်ဆင်စရာရှိသေးတယ်ကွ"

ဘဒိုဂျွန်က တခါထဲ လွှဲစရာအားလုံးကို လွှဲကာ ဝန်ထမ်းအားလုံးကိုခေါ်ပြီး မိတ်ဆက်ပေးသွားလေသည်။ လင်းသူမှာ သုံးလေးရက်ခန့်နေကာ ပြုစုချင်သော်လည်း အခြေအနေမပေးသောကြောင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိလေသည်။

...................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

အဖေထွက်သွားသည်နှင့် ဇင်မြဝေတစ်ယောက် အဖေ့အခန်းထဲဝင်ကာ စာကြည့်စားပွဲကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။ စာအုပ်များ ထပ်ကာ စီထားသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။ စာအုပ်များ၏ ဘေးအစွန်တွင် သီးခြားရှိနေသည့် သားရေအဖုံးဖုံးထားသော စာအုပ်လေးနှစ်အုပ်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ တအုပ်က အပြာရောင် နောက်တအုပ်ကအညိုရောင် ဖြစ်လေသည်။ စာအုပ်များပေါ်ဝယ် ဒိုင်ယာရီဟူသော စာလုံးကို အင်္ဂလိပ်လို ရွှေရောင် ရိုက်နှိပ်ထားလေသည်။

ဇင်မြဝေမှာ စာအုပ်များကို ကြည့်ကာ ဒိုင်ယာရီ ရေးထားသော စာအုပ်များဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်လေသည်။ အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများ အားလုံးလိုလိုကို အပြာရောင်သာရွေးချယ်လေ့ရှိသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ အကျင့်ကို သတိရလိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့် အပြာရောင်စာအုပ်သည် အမေရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိရှိလိုက်လေသည်။

အမေ့စာအုပ်ကို အရင်ဖတ်လေတော့သည်။ ဇင်မြဝေမှာ ဖတ်ရင်း ဖတ်ရင်း ဝမ်းနည်းလာလေသည်။ မိမိပိုင်ဆိုင်သော တစုံတခုကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရသလို ခံစားလာမိသည်။ ယခုအချိန်တွင် သူသည်လင်းသူ သနား၍သာ အိမ်နှင့် ယာနှင့် နေနေရခြင်းဖြစ်သည်။ လင်းသူသာ နှင်ချပါက တကောင်ကြွက်တမျက်နှာဘဝဖြင့် အားကိုးရာမဲ့ဖြစ်တော့မည်။

မွေးစားအဖေ လင်းသူ၏ ဒိုင်ယာရီကို ဖွင့်ဖတ်ကြည့်သောအခါ ဇင်မြဝေတစ်ယောက် ရှက်သွေးတက်ကာ ထူပူလာမိသည်။ လင်းသူက ဒိုင်ယာရီထဲတွင် သူမကို တကိုယ်လုံး အဝတ်စားချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် မြင်ချင်ကြောင်း၊ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်ရင်း ရင်သားလေးများကို ချေပေးချင်ကြောင်း၊ အဲ့လိုလုပ်ပေးလို့ အရေများစိုရွှဲလာသော ဇင်မြဝေ၏ စောက်ပတ်လေးကို အနံ့ရူရင်း ယက်ပေးချင်ကြောင်း၊ အရေတောက်တောက်ကျကာ ဇင်မြဝေ အယွကြီးယွနေပြီဆိုတော့မှ သူ၏ လီးကြီးကို ဇင်မြဝေ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းကာ ချစ်ခြင်း၏ အဆုံးစွန်ဆုံး ကာမအရသာများကို ပျော်ပျော်ကြီး လက်တွဲခံစားချင်ကြောင်း ရေးသားထားလေသည်။

ဇင်မြဝေမှာ အားငယ်ဝမ်းနည်းနေရာမှ လင်းသူရေးသားထားသာ စာများကိုဖတ်မိသောအခါ....

.....................................................................................

" အမ်ဒီ ဧည့်သည်ရောက်နေပါတယ်ရှင့် ရွှေကံ့ကော်ကုမ္မဏီကလို့ ပြောပါတယ်ရှင့်"

" လွှတ်လိုက်ပါ သောက်စရာတခုခု စီစဉ်ခိုင်းလိုက်ပါ ကော်ဖီဆိုပိုကာင်းတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်"

ကောင်မလေး ထွက်သွားတော့ လင်းသူ တချက် ပင့်သက်ရှိုက်မိလေသည်။ ကြွေပြားကုမ္မဏီ ကိစ္စဖြစ်လေသည်။ ဘဒိုဂျွန်က အရေးကြီးသည် ဟုပြောသွားသော ကိစ္စဖြစ်လေသည်။ သူအကောင်းဆုံးလုပ်ရမည်ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားတင်းထားလိုက်လေသည်။ ခနအကြာ

" ဒီအခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်ပါရှင်"

ဟု ကောင်မလေး၏ စကားသံနှင့်အတူ တံခါးပွင့်လာလေသည်။ လင်းသူက ထိုင်ရာမှထကာ တံခါးဆီသို့လျှောက်လာခဲ့လိုက်လေသည်။ တံခါးဝတွင် သူနှင့် သက်တူရွယ်တူခန့်ရှိမည့် ရှမ်းတရုတ်ကာပြား အမျိုးသမီး တယောက်နှင့် ကောင်မလေး တစ်ယောက်ဝင်လာလေသည်။

" လာပါခင်ဗျ လာကြပါဗျာ"

အမျိုးသမီးက သူ့အား ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး

" ကျမက ရွှေကံ့ကော် ကုမ္မဏီ MD မေလီလီပါ"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ဒေါ်မေလီလီ ကျနော်က ဒီ Deltaကုမ္မဏီ မြန်မာပြည်ရုံးခွဲရဲ့ MDပါ လင်းသူလို့ခေါ်ပါတယ်"

" ကျမကို လီလီလို့ ခေါ်လို့ရပါတယ် ကိုလင်း ကိုလင်းလို့ခေါ်မယ်နော် ရလား"

" ရပါတယ် လီလီ"

လီလီက ရဲတင်းပွင့်လင်းသည်။ သူ့ကို ကြည့်သော အကြည့်တွေက ရွန်းရွန်းစားစားရှိသည်။ အခုမှ စတွေပေမယ့် ပြောဆိုဆက်ဆံတာက ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိသည်။ လီလီသည် ဖြူဖွေး တောင့်တင်းသည့် မိန်းမ တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ မျက်နှာက ထက်ထက်မိုးဦးနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးက အမိုက်စား အလန်းစားဖြစ်ကာ ဖင်တုံးတွေက သိသာစွာကောက်ထွက်နေသည်။ တွန့်ပြီးပြုံးလိုက်သော သူမနှုတ်ခမ်းများက ရမက်ကို နှိုးကြွစေသည်ဟု လင်းသူမြင်မိသည်။ လုပ်ငန်းကိစ္စများ ဆွေးနွေးကာ လီလီက ​ကုမ္မဏီနှင့်စာချုပ်ရန် သဘောတူလိုက်သည်။ စာချုပ်မည့်နေ့ကို အကြောင်းကြားမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောကာ ပြန်သွားတော့သည်။ ပြန်ခါနီး လင်းသူကို အဓိပ္ပါယ်ပါပကြည့်၍

" ကိုလင်းနဲ့ တရက်လောက် ဆုံချင်သေးတယ်"

ဟု ပြောသွားလေသည်။ စာချုပ်ရန်အတည်ဖြစ်သွားပြီဖြစ်ကြောင်း မကြာမီ စာချုပ်ချုပ်တော့မည်ဟု စင်္ကာပူရုံးချုပ်ကို ရီပို့တင်ခိုင်းလိုက်သည်။ လင်းသူမှာ တနေကုန် အလုပ်လုပ်နေသော်လည်း စိတ်တထဲမှာတော့ မေလီလီနှင့် ဇင်မြဝေ အကြောင်းသာ တလှည့်စီ တွေးနေမိသည်။ ညနေသို့ ရောက်သောအခါ ရုံးဆင်း၍ အိမ်ပြန်ခဲ့လေသည်။

................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

ဇင်မြဝေ အိမ်အလုပ်များကိုသာ လုပ်နေရသော်လည်း ဒိုင်ယာရီများဖတ်ပြီးကထဲက အတွေးများနေမိသည်။ သူမ၏ဘဝရှေ့ရေး၊ အဖေအရွယ် အိုကြီးအိုမတယောက်ကို လင်တော်ရမလား၊ ပတ်ဝန်းကျင်၏ မေးငေါ့ကဲ့ရဲ့မှုကို ရင်ဆိုင်နိုင်မည်လား စသော အတွေးများထဲတွင်  ဗျာများနေလေသည်။

လင်းသူပုံစံကို သေချာပြန်စဥ်းစားမိသောအခါတွင်လည်း လင်းသူက အသက်ကြီးပေမယ့် ရုပ်ရည် ရှိနေသေးသည်။ ဂျိန်းစဘွန်းမင်းသားကြီး Pierce Brosnanနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်ဖြစ်သည်။ ဘောဒီကလည်း အခုချိန်ထိ ကစားနေတုန်းမို့ တောင့်တင်းနေဆဲ ပါးသိုင်းမွှေး ရင်ဘတ်မွှေးများကလည်း အသဲယားစရာ ဖြစ်သည်။ အဲ့လိုစဥ်းစားမိတော့လည်း ရင်ခုန်နှုန်းမြန်ပြီး စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရေစိမ့်လာသည်။

နောက်ဆုံးတွင် ဇင်မြဝေ ဆုံးဖြတ်ချက်တခုကို ခိုင်ခိုင်မာမာ ချလိုက်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်၏ မေးငေါ့ကဲ့ရဲ့မှုသည် သူအတွက် အသုံးမကျသလို ချီမွမ်းပြောဆိုမှုသည်လည်း သုံးစားလိုမရပါ။ သူမ၏ဘဝ သာယာမှုအတွက် သူမပဲ အားထုတ်ရပါမည်။ မိမိကိုယ်သာ ကိုးကွယ်ရာ မဟုတ်ပါလား။ လင်းသူ၏ မယားဖြစ်သည့်အတွက် သူမသည် ခိုကိုးရာအရိပ်တခု ခိုင်ခိုင်မာမာရရှိမည်ဖြစ်သည်။ ထို့အတူ လင်းသူကိုလည်း သူမဘက်မှ အကောင်းဆုံးပေးဆပ်သွားမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ မိမိဘာလုပ်ရမည်ကို သိပြီးနောက် ဇင်မြဝေတစ်ယောက် ပြင်ဆင်စရာများကို ပြင်ဆင်လေတော့သည်။

..................................................................................................

လင်းသူ ဆိုင်ကယ် အိမ်ရှေ့ရပ်ကာအထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့်

" အဖေ ပြန်လာပြီ"

ဟူသော အသံစာစာလေးနှင့်အတူ ထိုင်နေရာမှ ထကာ သူ့လက်ထဲမှ အိတ်ကို လာကူသယ်ပေးသော ဇင်မြဝေကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဇင်မြဝေကို မြင်ရသည်မှာ လင်းသူအဖို့ ချစ်ဗျူဟာကျင်းချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက််လာလေသည်။ ဇင်မြဝေ ဝတ်ထားပုံက ဆက်စ်ဆီတော်တော်ကျသည်။ တကိုင်းကြိုးတဆက်ထဲဂါဝန်ခဲရောင်လေးကို ဘာအခုအခံမှမပါပဲ ဝတ်ထားသည်။ ဂါဝန်က အပျော့သားမို့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကပ်နေသည်။ နို့သီးရာလေးများပင် မြင်နေရသည်။ မျက်နှာမှာလည်း ပန်းရောင်နှုတ်ခမ်းနီပါးပါး ဆိုးထားသည်မှလွဲ၍ ရှင်းသန့်နေသည်။ အများစုက မျက်နှာပြောင်ကြီးလို့ပြောကြသော်လည်း လင်းသူက အဲ့လိုရှင်းသန့်နေတာမှ ဖီးဖြစ်သည်။

ဘာမှ မတုံ့ပြန်ပဲ သူမကိုစူးစိုက်ပြီး တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေသော လင်းသူ၏ အကြည့်စူးစူးများကြောင့် ဇင်မြဝေမှာ အနေခက်လာသည်။

" အဖေကလည်း လူကို မမြင်ဖူးတာကျနေတာပဲ အဲ့လိုကြည့်နေတော့ သူများ အနေခက်လာပြီ"

" သမီးက ဒီနေ့ လှနေတာကိုး သမီးလည်း အသက်မငယ်တော့ဘူး ရည်းစားတွေ ဘာတွေရှိပြီလား"

" မရှိပါဘူး အဖေရဲ့သမီးက အဖေနဲ့ပဲ တသက်လုံးနေချင်တာ အဖေ့နားမှာပဲနေမယ်နော်"

လင်းသူမှာ မေးသာမေးရသော်လည်း အားမရှိ။ သူက အသက်ကြီးကြီး မုဆိုးဖိုတစ်ယောက်။ ကောင်မလေးက အဖြစ်မှန်သိရင်တောင် စိတ်ကူးထဲထဲ့မှာမဟုတ်။ လက်သာလျှင် အကောင်းဆုံးအဖော်မွန်ဟု ဆိုရပေမည်။ မတော်သကော် အတုဝယ်ထား အရုပ်မကို အဖော်ပြုတာကလွဲ ကျန်တာတွေက အဆင်ပြေမည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ဇင်မြဝေက "အဖေ့နားမှာပဲ နေမယ်နော်" ဟူသော စကားပြောသည့်အခါမှာတော့ ကောင်မလေး မျက်လုံးတွေက တဖိတ်ဖိတ် အရောင်တောက်လာသည်။ အကြည့်တွေကလည်း အဓိပ္ပါယ်တမျိုးဆောင်သည်ဟု ခံစားမိလေသည်။

" အဖေ ဒီနေ့ သမီးက တကယ်လှနေလို့လား"

ဇင်မြဝေက ပြောပြောဆိုဆို သူ့ရင်ခွင်ကို မျက်နှာအပ်ကာ ဖက်လိုက်သည်။ လင်းသူ မိန်းမနှင့်ပြတ်လပ်နေသည်မှာ ကြာချေပြီ။ နိုင်ငံခြားမှာရှိစဥ်ကလည်း မိန်းမဖြစ်သူကို သုံးလတကြိမ်ခေါ်တွေ့ပြီး လိုးတာကလွဲလို့ မိန်းမများနဲ့ မပတ်သက်ခဲ့ပေ။ ယခု ငယ်ရွယ်ချောမောလှပသော သွေးမတော်သားမစပ် သူစိတ်ကူးနှင့်ရူးနေရသော ဇင်မြဝေက သူ့ရင်ခွင်​ထဲ တိုးဝင်​ပြီး ဖက်ထားသောအခါ စိတ်​ထဲ မရိုးမရွခံစား​နေရသည်​။ 

ဇင်မြဝေ၏ နူးညံ့အိစက်​သော အသားစိုင်​များက တကိုယ်လုံးနီးပါး ထိတွေ့လာသောအခါ သူ့လီးကလည်း တ​ဖြေး​ဖြေး ထောင်မတ်လာပြီး အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ကာ ဖီးခံနေတော့သည်။ ဇင်မြဝေက မျက်နှာလေးမော့ကာ လင်းသူ၏ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်လိုက်လေသည်။ လင်းသူမှာ ရုတ်တရက် ဘာမှန်းမသိပဲ အနမ်းခံရတော့သည်။ ဇင်မြဝေက ခနတာနမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းပြန်ခွါလိုက်သော အချိန်မှာတော့ လင်းသူကိုယ့်ကို ထိန်းနိုင်သွားပြီဖြစ်သည်။

" သမီး ဘာတွေလုပ်နေလဲ"

ဇင်မြဝေက စကားဆက်အပြောမခံ သူမ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများဖြင့် လင်းသူ၏ ပါးစပ်ကိုလှမ်းပိတ်သည်။ ပြီးနောက် လက်တစ်ဖက်က သူ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း

" ဒိုင်ယာရီတွေ သမီးဖတ်ပြီးပြီ အဖေလိုအပ်နေတာကို သမီး​ဖြည့်ဆည်းပေးမယ် သမီးကို အဖေက ဘာဆုပေးမှာလဲဟင်"

ဟု သူ့ကို ရွန်းရွန်းစားစားကြည့်ရင်း မေးလာသည်။ ဇင်မြဝေ၏ မျက်နှာပေါ်ဝယ် မျှော်လင့်ခြင်းအရိပ်ယောင်များ ထင်ဟပ်ကာ မျက်လုံးများကလည်း ချစ်ရိပ်ချစ်ယောင်များ တလက်လက် တောက်ပနေလေသည်။ လင်းသူမှာ မထူးတော့ပြီမို့ သူ့စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ လေးညို့သဖွယ် ကွေးညွှတ်နေသော ဇင်မြဝေ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို ဖိကပ်ကာ အားရပါးရ နမ်းစုပ်လေသည်။ နမ်းရင်းဖြင့် အားမရနိုင်ပဲ ဇင်မြဝေကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ရင်း သူမ၏ လည်တိုင်လေးကို အငမ်းမရနမ်းနေတော့သည်။ ဇင်မြဝေမှာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်ကာ တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း

" ကိုကြီး ခစ် ခစ် ခစ် အိမ်ရှေ့ကြီးမှာလေ သတိထားပါဦး ခစ် ခစ် ခစ်"

" ဒီနေ့ညဟာ မင်းလေးနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ မင်္ဂလာဦးညပဲ မနက်ဖြန် မင်းကို ရုံးတက် လက်မှတ်ထိုးပြီး အတည်အလင်းယူမယ် လင်းသူ မယားဟာ ဇင်မြဝေဖြစ်စေရမယ် မင်္ဂလာလက်ဆောင်အနေနဲ့ စိန်တဆင်စာဝယ်ပေးမယ် ကျေနပ်ပြီလား"

" ကိုကြီး သဘောပါပဲရှင်"

" သွား အဲ့ဒါဆို အိပ်ခန်းထဲက စောင့်နေ ကိုကြီးက ဆိုင်ကယ်သွင်း တံခါး ပိတ်ခဲ့မယ် ဒီနေ့ည ကိုကြီးတို့ ကောင်းကောင်း မင်္ဂလာယူကြတာပေါ့"

အခေါ်အဝေါ်တွေက စပြောငမးလဲ သွားချေပြီ။ ဇင်မြဝေမှာ သူမမျှော်လင့်တာထက် ပိုနေသောကြောင့် အရဲစွန့်ရကျိုးနပ်သည်ဟု သိမြင်ကာ ပျော်ရွှင်နေတော့သည်။ လင်းသူကို အမူပိုပိုဖြင့် မျက်စလေးချီကာ

" ကိုကြီး မကြာပလေ့စေနဲ့နော် ကလေးက စောင့်နေမှာ"

ဟု ပြောကာ သမင်မလေးလို မြူးကြွစွာ လင်းသူ၏ အခန်းထဲပြေးဝင်သွားလေသည်။ အခန်းထဲရောက်သောအခါ တကိုင်းကြိုးဂါဝန်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပုံကျသွားသည်။ ခုတင်ရှိရာသို့ဆက်လျှောက်သွားပြီး ခုတင်ပေါ်တွင် အသာ ကြော့ကြော့မော့မော့လေး လဲလျောင်းနေကာ လင်းသူကို စောင့်နေတော့သည်။

........................................................................................

အခန်း ( ၆ )

ကြမ်းပြင်ပေါ်ဝယ် တကိုင်းကြိုးဂါဝန်ပုံပုံလေး မနီးမဝေးမှာ အင်္ကျီနှင့် ပုဆိုးတထည်ပြန့်ကျဲနေသည်။ ခုတင်ပေါ်တွင်ကား အဝတ်မပါကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် လင်းသူနှင့် ဇင်မြဝေတို့သည် အငမ်းမရ နမ်းရှုံနေကြလေသည်။ ဇင်မြဝေအခန်းထဲဝင်သွားသည်နှင့် လင်းသူမှာ ဆိုင်ကယ်သွင်း အိမ်တံခါးမကြီးကို သော့ခတ်ကာ အခန်းထဲသို့ တောက်လျှောက်ဝင်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် အဝတ်အစားအမြန်ချွတ်ကာ ခုတင်ပေါ်တက်၍ ဇင်မြဝေ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးများကို နမ်းစုပ်တော့သည်။ ဇင်မြဝေကလည်း အလိုက်သင့်ဆီးကြိုပွေ့ဖက်ကာ တုန့်ပြန်၍နမ်းလေသည်။

ဇင်မြဝေမှာ တက္ကသိုလ်ရောက်တော့ ပွင့်လင်းရဲတင်းသော သူငယ်ချင်းများကောင်းမှုဖြင့် အပြာကားတွေ ကြည့်ခဲ့ဖူးပါသည်။ ကောင်မတွေကလည်း ထသည်။ တစ်ယောက်ထဲမကြည့်ပဲ မကြည့်ဖူးသူတွေကို ကြည့်ဖြစ်အောင်ဆွယ်ကာ အတူတူစုကြည့်ကြသည်။ ချစ်ရည်လူးကာ ချစ်ဗျူဟာကျင်းခြင်းကို အမြင်သာရှိ၍ လက်တွေ့မကြုံဖူးသော ဇင်မြဝေတစ်ယောက် လင်းသူနှင့် လက်တွေ့ကြုံရခြင်းကို သဘောအကျကြီးကျနေသည်။ လင်းသူကလည်း ယောက်ျားဆို၍ သူနှင့်သာ တွေ့ဖူးသော ဇင်မြဝေကို အပီပြင်သေချာကျနစွာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ပြုစုပေးနေသည်။

နမ်းနေသော အနမ်းများက ရမက်ထန်ကာ ကြမ်းတမ်းသည်။ ဟနေသော ဇင်မြဝေ ပါးစပ်ထဲသို့ လင်းသူက လျှာထိုးထဲ့ကာ လှုပ်ရှားကလိပေးသည်။ လျှာချင်းထိကပ်၍ ယက်ပေးရာ ဇင်မြဝေမှာ ရင်တဖိုဖို အသည်းတအေးအေးဖြစ်၍ သဘောကျနေသည်။ သူမကလည်း အပြန်အလှန်ဆိုသလို လျှာချင်းကလိသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းထိကပ်စုပ်နမ်းကာ လျှာချင်း အပြန်အလှန်ကလိ၍ အားရသောအခါ လင်းသူက ဇင်မြဝေ၏ နို့များကိုစို့ပေးလေသည်။

လင်းသူက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်စို့သည်။ အားထဲ့၍ ပြင်းပြင်းစုပ်ပေးသည်။ နို့သီးခေါင်းတခုလုံး ပါးစပ်ထဲရောက်လာသောအခါ နို့သီးဘေးနားတဝိုက် နို့အုံသားများကို ပါးစပ်အပြည့်ငုံကာ အားပြင်းပြင်းဖြင့် စုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ထဲရောက်နေသည့် နို့သီးခေါင်းထိပ်ကို လျှာဖြင့် ကြမ်းကြမ်းယက်ပေးသည်။ သွားဖြင့် တဇတ်ဇတ်ကိုက်ပေးသည်။ ကျန်သော လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဇင်မြဝေ၏ လွတ်နေသောနို့ကိုကိုင်ပေးနေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးကိုချေပေးသည်။ နို့အုံတခုလုံး လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာနယ်ပေးနေသည်။

ဇင်မြဝေမှာ မိမိ၏ နို့သီးထိပ်ဖျား ပို၍ရှည်ထွက်လာသလို ခံစားမိကာ နိုသီးစို့ပေးရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော ယားကျိယားကျိနှင့် နာသလိုကျင်သလိုဖြစ်သော ကာမအရသာသည် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချင်များသို့ ပျံ့နှံ့ကုန်သည်။ အသံထွက် ညီးညူမိသလို စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စောက်ရေများ ရွဲနေအောင် စိမ့်လာလေသည်။

" အား အင် အ အ အား"

လင်းသူက နို့စို့နေရာမှ ဇတ်ခနဲ့ အောက်သို့လျောဆင်းလိုက်သည်။ ဇင်မြဝေမှာ မျက်စေ့လေးမှေးကာ ဇိမ်ယူနေရာမှ ဇတ်ခနဲ့ဖြစ်ကာ တုန်သွားလေသည်။ လင်းသူ လုပ်မည့်အရာကို စဥ်းစားမိပြီး ရင်ခုန်နှုန်းမြန်လာတော့သည်။

လင်းသူက ပေါင်ကြားဂွဆုံ မျက်နှာအပ်ပြီးသည်နှင့် လျှာထုတ်ကာ စောက်စိလေးကို ယင်ပေးသည်။ လက်တဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထိုးထဲ့သည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ခလယ်ကို သွင်းထုတ်လှုပ်ရှားမှု လုပ်ကာ လှည့်ပတ်ထိုးမွေသည်။ ဖင်ဝလေးကိုလည်း လက်မဖြင့်ပွတ်ပေးသည်။ ဇင်မြဝေမှာ ဖင်တကြွကြွဖြင့် ကော့ပျံတွန့်လိန်နေသည်။ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထကာ ဖိန်းခနဲ့ရှိန်ခနဲ့ဖြင့် ရမက်ထန်လာတော့သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း ငေါက်တောက်ထောင်ထနေသော စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ညှပ်ကာ စုတ်ဆွဲသည်။

" အမေ့ ကို ကိုကြီးရဲ့ အား အင် အ"

ကျေနပ်အားရစွာ ညီးညူသံက ထွက်ပေါ်လာကာ တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်၍ စောက်ရေများလည်း ရွှမ်းရွှမ်းစိုအောင် စိမ့်လာတော့သည်။လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖင်တုံးများက ကော့တက်လိုက် ပြန်ကျလိုက် လှုပ်ရှားနေစဥ်မှာ လင်းသူက ပါးစပ်ထဲ စုတ်ထားသော စောက်စိကို လျှာဖြင့်ပါယက်ပေးလေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ လက်ထဲ့ကလိကာ စောက်စိစုပ်ရင်း အယက်ခံနေရသော ဇင်မြဝေမှာ လူးလွန့်ကော့ပျံနေကာ အချီကြီးတစ်ချီ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ပြီးသွားကာ နောက်တခါ ရမက်ထန်ကာ အယွကြီးယွလာသည်။

" အား အ အီ အမေ့ အား အားပါးပါး အား အ"

လင်းသူမှာ ကောင်မလေးအားလိုးရန် အချိန်ကျပြီဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။ လင်းသူက စောက်စိစုပ်ပေးနေရာမှ ရပ်ကာ ထလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပေါင်နှစ်ချောင်းဆွဲဖြဲကာ မီးရောင်အောက်တွင် စောက်ရေများဖြင့် တလက်လက်ထနေသော ဇင်မြဝေ၏ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာထိုးသွင်းလိုက်​သည်​။ စောက်​ပတ်​လေးက တင်းကျပ်​နေသည်​။ တ​ဖြေး​ဖြေးချင်း​ အသာချော့သွင်း​နေသည်။ လီးကြီး တဝက်အရောက်တွင် တခုခုက ပိတ်ဆို့နေသလိုဖြစ်​နေသဖြင့်​ အပျိုမှေးဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်သည်။

အပျိုမှေးဖောက်ပြီး ပါကင်ဖွင့်ရန် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဇင်မြဝေနဖူးလေးအား အသာညှပ်ထိန်းထားပေးသည်။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်နမ်းကာ ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် အောက်မှ လီးကြီး အသွင်းအထုတ် ချောအောင်ဆနေလိုက်သည်။ လီးဝင်လီးထွက်ချောသည်နှင့် လီးကြီးကို အားကုန်​ဆောင့်​သွင်းလိုက်​သည်​။

ဇင်မြဝေမှာ စောက်ခေါင်းထဲ သပ်ရိုက်သွင်းသကဲ့သို့ နာကျင်ကာ အော်ဟစ်သော်လည်း နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်ထားသဖြင့် အသံကားမထွက်။ ခေါင်းကလည်း လင်းသူက လက်များဖြင့် ညှပ်ကာ ချုပ်ထားသောကြောင့် ရုန်းမရ။ လင်းသူက အပျိုမှေးဖောက်ပြီးသည်နှင့် တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ 

ဇင်မြဝေအဖို့ကား နာသည်ဆိုရုံသာရှိကာ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကြီး၏ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့မှု အရသာအောက်ဝယ် နာကျင်မှုတို့မှာ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်သည်။ တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်လျက် ရမက်ထန်ကာ ကာမအရသာကောင်းကောင်းကြီးတွေ့လာလေသည်။ ဇင်မြဝေ အရသာတွေနေပြီကို သိသော လင်းသူက လက်ဖြင့် ချုပ်ထားမှုကို ဖယ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းခွါလိုက်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာအသာကြွပြီး ကြမ်းပြင်လက်ထောက်၍ အားထဲ့ကာ ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးတော့သည်။

" အ အား အား အမလေး ကောင်း ကောင်း- လိုက်တာ  ကိုကြီးရဲ့ အ အား"

ဇင်မြဝေ၏ ညီးညူသံတွေကြောင့် လင်းသူ အားရပါးရဆောင့်သလို အောက်မှ ဇင်မြဝေကလည်း အောက်မှ သူမစောက်ပတ်လေးကို ကော့ကော့ပြီး ခံပေးနေသည်။ ခနအကြာဝယ် ဇင်မြဝေမှာ တကိုယ်လုံးလူးလွန့်ကော့ပျံလာပြီး လင်းသူကို ဖက်တွယ်လာသည်။ လင်းသူက ဆောင့်ချက်မကျစေပဲ စိတ်လွှတ်ထားလိုက်တော့သည်။ 

ဇင်မြဝေစောက်ပတ် အတွင်းသားများက လင်းသူ၏ လီးကြီးကို စုပ်ယူကာ စောက်ရေဖြူဖြူပျစ်ပျစ်များ တပွက်ပွက်အန်ရင်း ပြီးသွားချိန်ဝယ် လင်းသူ လီးကြီးမှာလည်း ဆန့်ငင်ဆန်ငင်ဖြစ်ကာ လရေများကို စောက်ပတ်အတွင်းသို့ တရှိန်ထိုးပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်။ ဇင်မြဝေမှာ စောက်ခေါင်းထဲ လရေအပန်းခံရသော အရသာကို နှစ်ခြိုက်သွားပြီး လင်းသူနှင့် လိုးရခြင်းကိုလည်း စွဲမက်သွားလေသည်။ အပေါ်မှ စောက်ပတ်ထဲ လီးတဆုံးသွင်းကာ ဇိမ်ယူနေသော လင်းသူကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်တွယ်ကာ

" ကိုကြီး ကလေးကို ပစ်မသွားရဘူးနော်"

" ပစ်မသွားပါဘူး ကလေးရယ် ကိုကြီးက ကလေးကို သေတဲ့အထိလိုးနေမှာ"

လင်းသူ၏စကားကြားမိသောအခါတွင်တော့ ဇင်မြဝေမှာ နေ့စဥ်အလုပ်များထဲတွင် အလိုးခံရသောအလုပ်တခု ပိုလာပြီဟု ကြည်နူးစွာ စဥ်းစားရင်း ပြုံးလိုက်တော့လေသတည်း။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။