ချစ်ရပါသော ထွေးငယ် နှင့် မမများ အပိုင်း ( ၇ )
ရေးသားသူ - သရဲလေး
(၁၉)
အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တော့ အရှေ့ခန်းမှာ ဆက်တီနှင့် တီဗွီနှင့် EVD စက်တွေ ထားတာ တွေ့ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော့် အထဲဝင်တော့ တံခါးကို ပြန်ပိတ်ကာ လော့ချလိုက်တယ် ။ အဲယားကွန်းကို ဖွင့်ပြီး ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲကာ ဆက်တီပေါ်ကို ခေါ်သွားတယ် ။ ဆက်တီပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်ပြီး ထိုင်ကာ သူက ကိုမင်းတို့ လင်မယားအကြောင်းတွေကို သိရတော့ အရမ်းဝမ်းသာသလိုဘဲ ကျွန်တော် နှင့် ဆုံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်တာတွေကို ပြောပြတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အလိုက်သင့်ဘဲ ပြန်ပြောပြီး အရမ်း သတိရကြောင်းတွေကို ပြောပြလိုက်တယ် ။ ကိုမင်းက သူနှင့် အန်တီချယ်လီ ယူဖြစ်သွားတာကို ပြောပြကတည်းက ကျွန်တော်လည်း ကွန်ဒုံးနှစ်ခုကို အမြဲလိုလို ဘောင်းဘီအိတ်မှာ အမြဲ ဆောင်တော့တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်နှင့် နောက်ဆုံး တွေ့တုန်းကတော့ ကွန်ဒုံးမသုံးဖြစ်ဘူး ။ သူက ကလေးမရနိုင်တာ ပြောပြထားတော့ စိတ်သန့်သန့်နှင့် ချစ်ပွဲဝင်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ် ။
အခု အန်တီကလျှာနှင့် ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးတော့ ကျွန်တော့် အင်္ကျီကိုချွတ်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ နို့တွေကို စို့ကာ လက်ကဘောင်းဘီးကိုပါ ထပ်ပြီးချွတ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပြန်နမ်းရင်းနှင့် သူ့ရဲ့ အင်္ကျီနှင့်ထမိန်ပါ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ အမွေးတွေ ရိတ်ထားတဲ့ အတွက် ပြောင်ရှင်းပြီးမို့မောက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးမြင်တော့ လီးကတောင်လာတယ် ။ သူကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတော့ သူက ကျွန်တော့် အပေါ်မှာ ခွထိုင်ပြီး ပြန်လည်ကာ အနမ်းတွေတုံးပြန်လာတယ် ။
ကျွန်တော့်လက်က သူ့ကို နမ်းရင်းနှင့် သူ့နို့တွေကို ချေပေးသလို သူကလည်း အနမ်းပေးရင်း လီးကို သူ့ရဲ့လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးတယ် ။ သူဆီကနေ ညီးသံလေးတွေနှင့်အတူ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကလည်း အရည်တွေစိုလာတယ် ။ သူက အနမ်းကိုရပ်ပြီး “ မောင်..မမကို.. ချစ်ပေးတော့ ” ပြောတော့ သူ့ကို ဆက်တီပေါ်လှဲချပြီး ထရပ်ကာ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ကွန်ဒုံးတစ်ခုကို ယူပြီး ဖောက်ဖို့လုပ်နေတုန်းသူက လှမ်းတာကာ ကွန်ဒုံးကို ယူပြီး “ မောင် မလိုဘူး ၊ မမ မှာ ဆေးရှိတယ်... မောင် ” လို့ သူကပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆက်တီပေါ် ထိုင်စေပြီး သူက အပေါ်ကနေခွကာ လီးကို သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။
အရင်နှင့်မတူဘဲ အရမ်းကို ကျပ်နေပြီး ဖြည်းဖြည်းလေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးမှဘဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတယ် ။ “ အီး..ရှီး.... မောင်ရယ်..အား... ကျွတ်..ကျွတ်.. ” လို့ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး ဆက်မလုပ်ဘဲ လီးအဆုံးသွင်းပြီးထိုင်ကာ သူကပြုံးပြီးတော့
“ မောင့်ကို ပါကင်လေး..လိုးရသလို..ခံစားရစေချင်လို့ မမ နိုင်ငံခြားမှာ ပြုပြင်ခဲ့တယ် ..အဲ့ဒါကြောင့် မောင့်ကို ကွန်ဒုံးမသုံးပါနဲ့လို ပြောတာပေါ့ကွယ်.. အလွာမခြားချင်ဘူးကွယ် ..” လို့ သူကပြောပြီးနုတ်ခမ်းနမ်းကာ ခဏနေငြိမ်နေလိုက်ကြတယ် ။ သူက စပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖင်လေးလှုပ်ကာ ကစားလာပြီး အနမ်းကိုရပ်လိုက်တယ် ။ သူက
“ အရမ်းချစ်တယ်..မောင်ရယ် ၊ မောင်နှင့်မမက ဒီလိုဘဲ လျိုဝှက်ချစ်သူဘဲ ဖြစ်ရရင်လည်း မမတော့ကျေနပ်ပါတယ် ၊ မောင်သာ ကလေးယူချင်ရင် မမလည်း မောင့်အတွက် မွေးပေးမှာ ... မောင်က ငယ်ငယ်လေးဘဲ ရှိသေးတာမို့ ကလေးမယူပါဘူး ..မောင့်ကို မမက ပေးဆပ်ချစ်ပါ ..” လို့ ပြောပြီးတော့ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ပြီး အပေါ်ကနေ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးရင်းနှင့် “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်းချစ်တယ်ကွယ်..အား..ရှီး... မောင်ရယ်.. ” ညီးရင်းနှင့်ကို အပေါ်ကနေ မြန်မြန်လေးကို ကစားပေးလာတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကို ကိုင်ကာ သူ့ကို ဆွဲဆွဲပြီး လိုးပေးရင်း.. “ အား..ရှီး..မမရယ်... အရမ်းချစ်သွားပြီဗျာ.. အား..ရှီး ” လို့ ညီးရင်းနှင့်ကို ပြန်ပြီးလိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ပြန်ပြီး ဆောင့်လိုးရင်းနှင့်အတူ သူက
“ မောင်..မမကို..အနောက်ကနေ.. မြန်မြန် လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်...အား... ” လို့ ညီးရင်း ထကာ ဆက်တီလက်တင်ပေါ်မှာ လက်ကိုတင်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ကာနေပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထကာ သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေရပ်ပြီးတော့ လီးကိုသူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး.. မောင်ရယ်... ” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ တစ်ချက် ဆောင့်လိုးတိုင်းမှာ သူ့ရဲ့ဖင်သားစိုင်တွေက ပြေးကာ ရမ်းနေတာကို ကြည့်ရင်းနှင့် မြန်မြန်ဘဲ သူ့ရဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ နေမထိတဲ့ ဖင်ဖြူဖြူကြီးကို အပေါ်စီးကနေ ဆောင့်လိုးရင်း လှိုင်းလုံးလေးလို့ ပြေးလွားနေတဲ့ အသားဆိုင်ကလည်း စိတ်ကို ကြွစေပြီး ပိုပြီးတော့ကို့ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်.. အဲ့ဒီ...အား..ဆောင့်ချက်တွေက..အား..ရှီး.. အသည်းနှလုံးဗြောင်းဆန်ပြီး.. .အား..ရှီး.. မောင်ရယ်... ကျွတ်..ကျွတ်..ဆောင့်ပါမောင်..အား..ရှီး... ဆွေမျိုးမေ့..အား...အောင်..ကောင်းတယ်.. အား.. ”
ညီးသံတွေလည်း စိတ်ကြွ ၊ ဖင်သားစိုင် ပြေးလွားနေတာက စိတ်ကိုကြွစေတော့ ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းကြမ်းနှင့်မြန်မြန်ဘဲ သူ့ကို ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ သူ့ဆီကနေ
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်... မမ..အား..ရှီး.. ပြီးတော့မယ်... မြန်မြန်ကွယ်.. အား..ရှီး..မောင်ရယ်... မမကို..အား... အဲလိုဆောင့်ပေး...အား...ပါ..မောင်ရယ် ”
လို့ ပြောရင်းက ညီးရင်းနှင့် သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အတော်ကို မော့သ့ွားတော့လည်း သူ့အပေါ်မှာဖြည်းဖြည်းလုပ်ရင်းနှင့် နေလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ကျွန်တော် မောနေတာ သိတော့ တဲ့ ချက်ချင်းဘဲ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်နေစေပြီး အပေါ်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း အောက်ကနေ မြန်မြန်ပင့် ကော်လိုးရင်းနှင့် (၂) လကျော်ကျော် အောင်းထားသမျှသုတ်ရည်တွေပန်းကာ ပြီးသွားတယ် ။ သူလည်း ကျွန်တော့် အပေါ်မှောက်ကာ အနားယူလိုက်တော့တယ် ။
သူနှင့်အတူ အမောဖြေပြီးတော့ နှစ်ယောက်သားဟာ ရေချိုးခန်းမှာ ဆေးကြောပြီးတော့ ထမင်းစားခန်းထဲကိုသွားလိုက်ကြတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို အရက်တစ်ခွက် ယူလာပေးတယ် ။ သူလည်းဘဲ တစ်ခွက်သောက်ကာ နောက်တစ်ယောက်တစ်ခွက် ထပ်ငှဲ့ပြီးတော့
“ မမ ပြန်ရောက်ကတည်းက မောင် ဘယ်နေရာတွေကို သွားတတ်တယ် ..ဆိုတာကို စုံစမ်းပြီးမှ မောင်နှင့်တွေ့မဲ့ နေရာကို ရွေးလိုက်တယ် ..ဒီနေ့တော့ အားလုံးပြည့်စုံသွားပြီမို့သာ မောင့်ကို ခေါ်လာခဲ့တာပါ ၊ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့တွေ့ပြီး နောက်နေ့တွေ့ချင်မှ တွေ့ရတော့မှာမောင်..” လို့ ပြောကာ အရက်ကို သောက်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပေးတဲ့ နောက်တစ်ခွက်ကို သောက်ချလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ သူကို မေးကြည့်လိုက်တယ် ။
“ နောက်နေ့က ဘာလို့ မတွေ့နိုင်တာလဲ မမ ” ဆိုတော့ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ မောင်က ကျောင်းတက်ရမယ် ၊ စာမေးပွဲလည်း နီးလာပြီလေ ၊ မမလည်းဘဲ အလုပ်တွေ လုပ်ရအုံးမှာလေ မောင်ရယ် ၊ မမပြောတာ ရှင်းပြီးလား မောင် ..” ပြောကာ နဖူးကိုလာနမ်းတယ် ။ ထမိန်ရင်သျားထားတာကို ဖြေချပြီးတော့ သူ့ကို ပေါင်ပေါ်ဆွဲယူကာ ထိုင်ခိုင်းတယ် ။
သူကလည်း ဘေးတစ်စောင်းလေး ပေါင်ပေါ်ထိုင်ပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။ သူ့ကိုနမ်းရင်းနှင့်အဝတ်မဲ့ဆိုတော့လည်း လီးတောင်ပြီးသူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို သွားပြီး ထောက်မိနေတော့ သူက အနမ်းကိုပြီး ပြုံးကာ နဖူးကိုနမ်းကာ “ ချစ်တယ်..မောင်ရယ် ..” လို့ပြောပြီး သူကထရပ်ကာ ကျွန်တော့် အပေါ်မှာခွကာ လီးကို သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ ထိုင်ခုံမှာလက်တင် မပါတော့ အလွယ်တကူဘဲ သူက ခွကာ ထိုင်ချပြီး လုပ်နိုင်တယ် ။
သူကအဆုံးထိ ထိုင်ချပြီးမှ နမ်းရင်းနှင့် ဖင်ကို လှုပ်လှုပ်ကာ ကစားပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ဖင်ကို ဆွဲဆွဲကာ ဖြည်းဖြည်းဘဲ ခုံပေါ်မှာနမ်းရင်း လိုးလိုက်ကြတယ် ။ သူက ထရပ်ပြီးတော့ အရက်ပုလင်းယူပြီး နောက်ထပ်နှစ်ခွက်ငှဲ့ကာ တစ်ယောက်တစ်ခွက် တစ်ငုံစီသောက်ပြီး သူက ကျွန်တော့်အပေါ် ခွကာထိုင်ချပြီး အမြည်းကိုခွံ့ကျွေးပြီး နှစ်ယောက်သား ပါးစပ်နဲ့နို့တစ်လှည့်စီ အရသာခံပြီး စားကြတယ်။ ရိုမတ်တစ်ဆန်ဆန်လေး အချစ်ကိုခံစားတော့ နှစ်ယောက်သားဟာ စိတ်ကိုတာရှည်စွာဘဲ မထိန်းနိုင်ဖြစ်လာကြတယ် ။ ကျွန်တော်က “ အား..ရှီး.. မမ.. မောင်ပြီးချင်ပြီ ..” ပြောတော့ သူကလည်း ပြီးချင်ပြီးလို့ ပြောတာမို့ အမြည်းကို ဘေးဖယ်ပြီး စားပွဲခုံမှာ သူ့ကို ပက်လက်နေစေပြီး သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ကာ လီးကိုသူ့ရဲ့ အဖုတ်တေ့ပြီး အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်... မမလေ..အား..ရှီး.. မောင်ဆောင့်ပေးတာ..အား..ရှီး..မောင်ရယ်.. မမ အကြိုက်တယ်... ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပါ.. မမလည်းဘဲအား..ရှီး... ပြီးတော့မယ်...မောင်ရယ်... အား...ရှီး...မောင်ရယ်.. မြန်မြန်.. အား.. ”
ညီးရင်းနှင့် စားပွဲခုံရဲ့ အစွန်းနှစ်ဘက်ကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် တင်းတင်းကိုင်ပြီး ညီးသံတွေ ထွက်လာတယ် ။ကျွန်တော်လည်း ပြီးခါနီးဆောင့်ချက် ကြမ်းကြမ်းတွေနှင့် အသားချင်းရိုက်သံ ဖတ်..ဖတ်..ဖတ် တစ်ခန်းဆူအောင်ဆောင့်လုပ်တာ သူပြီးသွားတယ် ။ နောက်ထပ် အချက် (၂၀) ခန့်ဆောင့်လုပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။
သူနှင့်အတူလမ်းခွဲကာ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ရောက်တော့လည်း အိမ်မှာ မနေတော့ ကိုမင်းအိမ်ဘက်ရောက်သွားတယ် ။ ကိုမင်းက ပြုံးပြီးတော့ သူတို့ထိုင်နေတဲ့ ဆက်တီဆီကို ခေါ်ကာ “ နိုင်ငံခြားကို သွားတဲ့ သူ့အဒေါ် ဒေါ်လေးဝတ်ရည်ဟာ အဲ့နိုင်ငံက မြန်မာနိုင်ငံသား မုဆိုးဖို တစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်ဖို့အတွက် သူတို့ လင်မယားလည်း လာမဲ့အပတ်တနင်္ဂနွေမှာ လိုက်သွားမယ် ” လို့ ပြောလာတယ် ။ ရင်ထဲမှာလည်းအမျိုးအမည်မသိတဲ့ ခံစားချက်တွေ ဝင်လာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်ဟာ အန်တီ ဝတ်ရည်ကို တကယ်ကိုဘဲချစ်မိသွားတာမို့ ကျောင်းပြီးရင် သူ့ကို လက်ထပ်ဖို့ ရည်မှန်းထားခဲ့တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည် သတင်းကိုကြားလိုက်ရတော့ မျက်နှာပျက်သွားတော့ ကိုမင်းက ပြုံးပြီး
“ မင်းလည်း ဒေါ်လေးဝတ်ရည်ကို ကိုယ့်ရဲ့ အဒေါ်ရင်းလို သဘောထားပြီး နှမျောသွားတယ်မလား ၊ ငါလည်းဘဲ ကြားကြားချင်းတော့ သိပ်ကို သဘောမကျပေမဲ့ အဲ့ဒီဘိုးတော်က စားသောက်ဆိုင်ပိုင်ရှင် အရမ်းချမ်းသာတယ်တဲ့ကွ အဲ့ဒါကလည်းတစ်မျိုးပေါ့ ၊ နောက်တစ်ခုက သူမှာသားသမီးနောက်ခံမရှိဘူး ၊ အန်တီဝတ်ရည်နှင့် နုနုအတွက်က အဲ့ဒါကောင်းပါတယ်ကွ .. မင်းက စာမေးပွဲနီးနေလို့သာ မဟုတ်ရင် ခေါ်သွားလိုက်ချင်တယ်..”
လို့ သူကပြုံးကာ ပြောတော့လည်း မချိပြုံးပြုံးကာ “ ဟုတ်ပါတယ် ..” လို့ဘဲ ပြန်ပြောကာ တစ်ခြားစကားလမ်းကြောင်းလွှဲကာ ပြောကြပြီး အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားတည်းက အဆက်သွယ် မလုပ်ခဲ့တာမို့ သူ့ကိုဆက်သွယ်ဖို့ကို ကိုမင်းဆီကလည်း မေးကာ မယူခဲ့တော့ဘူး ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးထမင်းစားပြီး အိပ်ရာပေါ်တက်ကာ အိပ်စက်လိုက်တော့တယ် ။
ကျောင်းကိုသွားတော့ သူရကို တွေ့တယ် ။သူကလည်း ကျွန်တော့် မြင်တော့ ပြုံးကာ လက်ယမ်းပြီးခေါ်တော့ သူဆီသွားကာသူ့ရဲ့အနီးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ သူကပြုံးပြီးတော့ “ ငရဲ ဒီနေ့အတန်းချိန်တွေ မတက်နဲ့တော့ကွာ.. ငါ့စော်က ငါ့ကို သူ့အိမ်လာဖို့ခေါ်ထားတယ်.. မင်းလည်းလိုက်ခဲ့ကွာနော် ..” ပြောတော့ “ အေးပါကွာ..” လို့ ပြောပြီးကန်တင်းမှာဘဲ ဗိုက်ကိုဖြည့်ပြီး သူကားနှင့်အတူ သူ့စော်အိမ်ကို လိုက်သွားတယ် ။ သူ့စော်အိမ်က လုံးချင်းနှစ်ထပ်တိုက်ဘဲ။ ခြံကအကျယ်ကြီးမို့ သူတို့ရဲ့ ချမ်းသာမူကို သိလိုက်ရတယ် ။ ခြံထဲကိုဝင်လိုက်တော့ ကောင်မလေးနှစ်ယောက် ထိုင်နေရာမှထလာပြီး သူရနှင့်စကားပြောကြတယ် ။
အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်တော့ အိမ်မှာလူတွေ မတွေ့ရဘူး ။ သူရက သူ့စော်လေးပခုံးကို ဖက်ကာ ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်တော့ သူ့တို့ဘေးက ခုံမှာ သွားထိုင်တယ် ။ သူရစော် သူငယ်ချင်းကလည်း ကျွန်တော့်ဘေးက ခုံမှာထိုင်ပြီး ကျွန်တော်တို့ကို မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ စော်တွေများတဲ့ သူရ မိတ်ဆက်ပေးသမျှ စော်တွေထဲက အခု သူရစော်ရဲ့သူငယ်ချင်းကိုတော့ ကျွန်တော် စိတ်ဝင်သွားတယ် ။
ကျော့လည်လောက်ရှိတဲ့ ဆံပင်ကို ဖန်ဆီကလစ်လေးနှင့်ညှပ်ကာ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း သနပ်ခါးဘဲ လိမ်းထားတယ် ။ ပြုံးလိုက်ရင်လည်း ပါးချိုင့်လေးနှင့် အရမ်းချစ်ရာကောင်းတယ် ။ စကားတွေ ပြောနေတုန်း သူရနှင့်သူ့စော်က အိမ်ပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားကြတော့ သူရစော်ရဲ့သူငယ်ချင်း နီလာဝေနှင့် စကားပြောကာ ကျန်ခဲ့ကြတယ် ။
စကားတွေပြောကြရင်းနှင့် အတော်လေးကို ရင်းနှီးသွားကြတယ် ။ သူ့ဆီက ဖုန်းနံပါတ်တောင်းပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ကိုလည်း သူ့ကို ပေးထားခဲ့တယ် ။ သူရတို့ အတွဲလည်း ညနေစောင်းမှဘဲ ရေချိုးပြီးအောက်ကို ဆင်းလာကြတယ် ။ ကောင်မလေး ကြည့်ရတာ သူရဘယ်လောက်များ ဖိဖိကြိတ်ခဲ့သလဲ မသိဘူး။ မျက်နှာနွမ်းနယ်နေတာ တွေ့ရတယ် ။ သူတို့ကို နုတ်ဆက်ပြီး ပြန်လာတော့ သူရက သူ့အိမ်ကို ခေါ်တော့လည်း သူ့နှင့်အတူ ပါသွားတယ် ။ သူရအိမ်ရောက်သွားတော့ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ရင်းနှင့် သူရက “ ငါနှင့် သူသူ ကို မိဘတွေသဘောတူပြီးသားကွ ၊ ကျောင်းပြီးရင်လက်ထပ်ပေးဖို့လည်း စိစဉ်ပြီးပြီ ” ဆိုတော့မှ “ ဒီကောင်က ကောင်မလေးအိမ်ကို ၀င်ထွက်နိုင်တာ ဒါ့ကြောင့်ကိုး ..” လို့ သဘောပေါ်မိသွားတယ် ။
နှစ်ယောက်သား အတူထိုင်ကာစကားပြောနေကြတုန်း ကားသံ ကြားလိုက်တော့ သူရက “ သူ့အမေ ပြန်လာပြီ ..” ပြောပြကာ သွားကြိုတယ် ။ သူရနှင့်အတူ ခန္ဒာဝဝ အသက် (၄၀) အရွယ် မိန့်မကြီးတစ်ယောက်ဝင်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထရပ်ကာ သူရအမေကို နုတ်ဆက်တော့ သူရအမေက ပြုံးပြီး ကျွန်တော်ရှိရာ ဆက်တီတွေဆီ လျောက်လာခဲ့တယ် ။ အန်တီက“ မင်္ဂလာပါသားရယ် သားက ကိုရဲထင်တယ် .. အန်တီသားက မင်းကိုတော်တော် ခင်တာမို့ မင်းရဲ့ အမည်နှင့်အကြောင်းတွေကို ပြောပြတယ်ကွဲ ၊ ကဲ..သား.အန်တီက သူရအမေ ဒေါ်ရွှေနန်းထိုက်ပါ ၊ သားတို့ထိုင်ကြအုံးကွယ် အန်တီလည်း အဝတ်အစားတွေလှဲလိုက်အုံးမယ် ” လို့ ပြောတော် “ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ..” လို့ သူ့ကိုပြောလိုက်မှ သူလည်း ဆက်တီပေါ်ကနေ ထကာ ထွက်သွားတယ် ။ သူရက ညနေထမင်းစားပြီး ပြန်ခိုင်းတော့လည်း သူ့ရဲ့အိမ်မှာဘဲ ရေချိုးကာ သူရအဝတ်ဝတ်ပြီးတော့ကို သူရနှင့်အတူ ဂိမ်းတွေဆော့ရင်း နေလိုက်ကြတယ် ။
ဂိမ်းဆော့နေတုန်း “ အန်တီဒေါ်ရွှေနန်းထိုက်က ထမင်းစားခေါ်လို့ လာခေါ်တယ်..” လို့ အန်တီကြီးတစ်ယောက်က ကျွန်တော်တို့ကို လာခေါ်တယ် ။ ကျွန်တော်တို့လည်း ဂိမ်းဆော့တာကို ရပ်ပြီးတော့ ထမင်းစားခန်းကိုဘဲ သွားလိုက်ကြတယ် ။ အန်တီ ဒေါ်ရွှေနန်းထိုက်က ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ကာ ပြုံးကာ ထိုင်ခုံတွေမှာဝင်ထိုင်ပြီး ထမင်းစားခိုင်းတယ် ။ ထမင်းလက်ဆုံစားကြရင်းနှင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ အကြောင်းတွေကို မေးတော့ ပြောပြလိုက်တယ် ။ အန်တီက ကျွန်တော့် မိဘတွေကိုသိကြောင်း ပြန်ကာ ပြောပြတယ် ။ စားသောက်ပြီးတော့ ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်ကာ စကားတချို့ပြောကြပြီး သူရကဘဲ ကျွန်တော့် အိမ်ကိုလိုက်ပို့တယ် ။
အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ကိုကျော်စွာအမေ ဒေါ်ချိုချိုအေးနှင့် ကိုကျော်ဦးလေး လင်မယားတို့ ရောက်နေတယ် ။ အဖေတို့ အဘွားကလည်း အတူထိုင်ကာ စကားပြောနေကြတယ် ။ ကျွန်တော်က ပြုံးပြပြီး အခန်းထဲကို ဝင်တော့ အဖေက “ သားကိုရဲ လာအုံးကွယ် ၊ မင်းက မချိုတို့ မေဂျာဆိုရင် မင်းနားမလည်တာ မရှင်းတာ မရှင်းဆို သွားမေးပေါ့ကွာ ၊ သူကလည်း စာရှင်းပြပေးမယ်လို့ ပြောထားတယ် တဲ့ ..ကဲ့ မင်းသွားမေးနော် ” ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ အဖေ..” ပြောကာ အခန်းထဲကို ဝင်ကာ အဝတ်စားလှပြီး ဆက်တီမှာ ဝင်ထိုင်ကာ သူတို့ စကားပြောတာတွေကို နားထောင်ပေးတယ် ။
မစန္ဒာမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလို့ သူတို့က ဝမ်းသာအားရနှင့် သတင်းလာမေးကြတာပါ ။ သူတို့လည်း ပြန်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲကို ဝင်ကာ နီလာဆီ ဖုန်းဆက်ကာ စကားတွေပြောဖြစ်တယ် ။ အခြေနေကတော့ ကိုယ်ဘက်မှာ ရှိနေပြီ ။ ဒါပေမဲ့လည်း သူ့ကို ချစ်တာ မပြောဖြစ်လိုက်ဘူး ။ ည (၁၂) နာရီမှဘဲ ဖုန်းပြောတာရပ်ပြီး အိပ်လိုက်တော့တယ် ။ ကျောင်းကို မနက်စောစောသွားကာ ကန်တင်းမှာ ထိုင်ရင် နီလာနှင့်သူသူတို့ကိုစောင့်ရင်း သူရကိုလည်း မြန်မြန်လာဖို့ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ် ။
နီလာတို့နှင့် သူရက နည်းနည်းဘဲ ခြားပြီး ရောက်လာကြတယ် ။ စကားတွေပြောကြပြီး နီလာတို့က အတန်းချိန်ရှိလို့ သူတို့အခန်းကိုလိုက်ပို့ပေးပြီး ကျွန်တော်တို့လည်း အတန်းဝင်စာသင်ကြတယ် ။ အတန်းပြီးတော့ သူသူတို့ကို လိုက်ပျု့ပေးပြီး ကျူရှင်သွားကြတယ် ။ စာကိုဘဲ အလေ့ထားကာ သင်ပြီး သူရနှင့်လမ်းခွဲကာ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကိုကျော်စွာက သူ့အမေဆီကို နိုင်ငံခြားကနေ ပို့ပေးလိုက်တဲ့ လက်ဆောင်ကို သွားပို့ခိုင်းပြီး စာတွေကို မေးဖို့ခိုင်းတော့လည်း ကားကို ထုတ်ပြီး သူ့အမေဆီ ပစ္စည်းသွားပို့တယ် ။ သူ့တို့ အခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်တော့ အိမ်ဖော်မကြီး ဒေါ်ဒေါ်သန်းက တံခါးဖွင့်ပြီး ပြုံးကာ နုတ်ဆက်တယ် ။ သူ့ကို နုတ်ဆက်ပြီး ဆရာမချိုကို ပစ္စည်းလာပို့ကြောင်း ပြောတော့ သူက ခဏစောင့်ပြောကာ ထွက်သွားတယ် ။
ခဏနေတော့ ဆရာမချိုချို ရောက်လာပြီး သူ့ရဲ့ မခြောက်သေးတဲ့ ဆံပင်ကို တံဘတ်နှင့်သုတ်ကာ ပစ္စည်းယူပြီး “ စာမေးစရာရှိလား ” မေးတော့ “ မရှိပါဘူး ” ပြောကာပြန်အထ သူက စာတစ်ပုဒ်ကိုမေး ကျွန်တော်မဖြေနိုင်တော့ ပြန်ထိုင်ပြီး သူ့တို့အိမ်ရဲ့ စာကြည့်ခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။
စာကြည့်ခန်းမှာထိုင်နေတုန်း ဒေါ်ဒေါ်သန်းက ကော်ဖီလာချပေးပြီး ပြန်သွားတယ် ။ ဆရာချိုချိုလည်း သူ့ရဲ့အခန်းကနေ အဝတ်စားလှဲပြီး စာအုပ်တစ်အုပ်နှင့် ထွက်လာတယ် ။ ကျောင်းမှာ မာနကြီးပြီး အိန္ဒြေရှိတဲ့ဆရာမက စကပ်ဒူးဖုံးလေးနှင့်အင်္ကျီလည်ဟိုက်ဝတ်လာတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ပိန်ပိန်ပါးပါးနှင့်မော်ဒယ်လို ခန္ဒာပိုင်ဆိုင်တဲ့ ဆရာမဟာ အင်္ကျီဖြူလည်ဟိုက်နှင့် စကပ်ဒူးဖုံးအနက်လေးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းမလေးတွေလို အရမ်းကိုကြည့်လို့ကောင်းနေတယ် ။
သူက အနီးကပ်ထိုင်ကာ စာတွေကိုရှင်းပြတယ် ။ သူ့ဆီကနေ ရေမွေးရနံ့ကလည်း နှခေါင်းကို လာမုဒိန်း ကျင့်သလိုဘဲ အင်္ကျီလည်ဟိုက်ထဲကနေ နို့ဖြူဖြူနှစ်လုံးကလည်း စိတ်တွေကို ဆူဝေစေတယ် ။ သူရှင်းပြတာကို အသေချာနားထောင်ပြီးတော့မှ သူကိုပြန်ကာ တွက်ချပြတော့မှ သူက ပြုံးပြီး “ မင်းဉာဏ်ကောင်းသားဘဲ ကိုရဲ ..” လို့ပြောတယ် ။ စာရှင်းပြပြီးတော့ သူ့ကို နုတ်ဆက်ပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တယ် ။ ဗိုက်သားချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နှင့် အသားရည်ဖြူဖွေးနေတဲ့ နို့တွေက မျက်လုံးထဲကကို မထွက်ဘူး ဖြစ်နေတယ် ။
နောက်နေ့မှာ ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ သူရအိမ်မှာ သူ့အမေရဲ့ မွေးနေ့ရှိတယ် ဖုန်းဆက်တာကို သတိရပြီး မနက်ကတည်းက သွားကာ ကူလုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ညနေမှာ ပါတီပွဲမှာ ကဲရင်းနှင့် နီလာနှင့်လည်း ဆုံတွေ့ရပြီး စကားတွေပြောဖြစ်တယ် ။ နီလာတို့ ပြန်သွားတော့ သူရနှင့်အတူ ပစ္စည်းတွေ သိမ်းဆည်းကြတယ် ။
သူ့အမေက ကျွန်တော်တို နှစ်ယောက်အတွက် နိုင်ငံခြားဖြစ် အရက်တစ်လုံးကို ပေးတော့ နှစ်ယောက်သား ဂိမ်းတွေဆော့ရင်း သောက်ကြတယ် ။ အရက် တစ်ပိုင်ကျော်ကျော်မှာတော့ နှစ်ယောက်လုံးမဟန်တော့ဘဲ ၊ အခန်းကိုဝင်ကာ အိပ်လိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သောက်တာများတော့ ညအချိန်မှာရေဆာပြီးရေသောက်ပြီး အပေါ့သွားကာ အခန်းထဲကိုဝင်ကာပြန်အိပ်တယ် ။ ည (၂) နာရီအကြာမှာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ဘေးမှာ နူညံကာ အိစက်နေတဲ့ခန္ဒာကိုယ်အထိအတွ့ကို ခံစားမိတယ် ။
အရက်မူးတာလည်း မပြေသေးပေမဲ့လည်း အထိအတွေကိုတော့ မရှောင်နိုင်ဘူး ၊ ကျွန်တော်က ဘေးတစ်စောင်းလှည့်တော့ ဖင်ကြီးကို သွားထိမိတာကိုဗျ ။ ကျွန်တော်လီးကလည်းဘဲ တောင်နေပြီ ၊ လက်နှင့်စမ်းမိတာက ဖင်ကြီးအဝတ်ပါးပါးက ခါးပေါ်ရောက်နေတော့ လီးကလည်း အဖုတ်နှင့်ကပ်နေပြီဆိုတဲ့ အသိဝင်လာတော့ သူရ အမေဖြစ်နေတယ် ။ သူကလည်း သက်ပြင်းရှူသံကြားပြီး ငြိမ်နေတယ် ။ ကျွန်နော်လည်းဘဲ လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းဘဲ သွင်းကြည့်တယ် ။ အရည်တွေရွှဲနေတော့ တစ်လက်မခန့်ဝင်သွားတယ် ။
အသက်ကိုကောင်းကောင်းမရှူရဲဘဲ နောက်ထပ်ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းတော့ တစ်ဝက်ခန့်ဝင်သွားတယ် ။ စီးပြီးတော့ကိုကျပ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆက်မလုပ်သေးဘဲ အခြေနေကြည့်နေတုန်းမှာ အန်တီဒေါ်ရွှေနန်းထိုက်က ဖင်လေးလှုပ်လှုပ်ကာ ကစားပေးလာတော့ နည်းနည်း ရဲလာပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကိုလက်နှင့်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီက ညီးသံလေးထွက်လာပြီးတော့ ကျွန်တော့်လက်ကိုယူပြီး သူ့ရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာတင်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကိုညှစ်ကာကစားပေးပြီး အနောက်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိကို သွင်းလိုက်တယ် ။ အန်တီရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်လက်ကို တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး “ အီး....အား.. ” ပြောကာ ငြိမ်သွားတယ် ။
သူက တစ်ကြိမ်ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်မလုပ်ဘဲ လီးကိုမနုတ်ဘဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ် ။ သက်ပြင်းချသံ ထွက်လာပြီးတော့ “ သား..ဆက်လုပ်လေ ” ပြောမှဘဲ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးတယ် ။ အရက်သောက်လို့ကြာတာလား မသိဘူး ၊ သူက အားမရတဲ့ပုံနှင့် ထကာ ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ ခွကာ ထိုင်ချပြီး ကုတင်တကျွီကျွီမြည်အောင် လီးတစ်ခုလုံးကို မျိုထားကာ ဖိဖိပြီ မြန်မြန်လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထိုင်ကာ သူ့ရဲ့နို့တွေစို့ရင်းရင်းနှင့် ပြန်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို တွန်းလှဲချပြီး မြန်မြန်ကို တက်ဆောင့်လိုးတယ် ။
သူက ကျွန်တော့်ဘေးကို လိမ့်ဆင်ကာ လက်ထောက်ကာ ကော့ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထပြီးသူ့အနောက်ကနေ နေရာယူကာ သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ ကိုယ်လေးဖိပြီး ခွေးလိုးသလိုဘဲ သူ့ရဲ့နို့တွေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး မြန်မြန်လိုးပေးတယ် ။
“ အား...ရှီး...သားရယ်... မြန်မြန်...အန်တီ...အား..နောက်တစ်ကြိမ်...အား..ရှီး.. ဖြစ်လာပြီ.. မြန်မြန်ကွယ်. အား..ရှီး... ကောင်းတယ်...အား..ရှီး..ထိတယ်..ကွယ်..မြန်မြန်..အား...အမလေး.. သားရယ်...မြန်မြန်.. ”
နှစ်ကိုယ်ကြားလေး ညီးကာ နေတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ မဖိထားတော့ဘဲ သူ့ခါးကို ဆွဲပြီးမြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ တ ဖြတ်..ဖြတ် နှင့် အသားချင်းရိုက်သံတွေက အခန်းထဲမှာ ဆူညံ သွားတယ် ။ “ အား...ရှီး...သားရယ်... မြန်မြန်ကွယ်...အား...ရှီး...ပြီးတော့မယ်...အား..ရှီး....” ညီးသံတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာပြီးတော့ သူလည်း နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးလညတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပခုံးကိုကိုင်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးလိုက်မှ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးသွားတော့ သူ့ရဲ့အတွင်းသားတွေက လီးကို ရစ်ပတ်ကာ ဆွဲယူကာစုပ်ယူပေးတော့ တင်းမခံနိုင်ဘဲ မြန်မြန်အချက် (၂၀) ခန့်ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။
သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ဖင်ကို ဆွဲထားတော့ သူ့နှင့်အတူဘဲ ထပ်ရက်အပေါ်ကနေ အမောဖြေကာနေလိုက်တော့တယ် ။ အမောပြေတော့ ကျွန်တော်က ဘေးကို လိမ့်ကာဆင်းလိုက်တယ် ။ ခန္ဒာ ဝပေမဲ့လည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ကစီးပြီးကျပ်နေသလို အတွင်းသားတွေကလည်း ဆွဲယူစုပ်ပေးတာက အရင်က လုပ်ဖူးတဲ့ မိန်းမတွေထက်ကို ပိုကောင်းတာကို သိလိုက်ရတယ် ။ အန်တီဒေါ်ရွှေနန်းထိုက်ဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ နဖူးကိုနမ်းပြီး သူ့ရဲ့အဝတ်တွေကိုဝတ်ကာ အခန်းထဲကနေ ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြီး မောမောနှင့်ကို အိပ်ပျော်သွားတယ် ။
နောက်နေ့မနက်မှာ ရေချိုးအဝတ်တွေလှဲကာ ထွက်လာတော့ အန်တီဒေါ်ရွှေနန်းထိုက်နှင့် သူရကတော့ကော်ဖီသောက်နေကြတယ် ။ မနေ့က အဖြစ်ပျက်ကိုစဉ်းစားမိပြီး ခဏတွေဝေနေတုန်းမှာ အန်တီက မနေ့ကဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုဘဲ ။ “ သား လာလေ မနက်စာ လာစားအုံး...” ပြောမှဘဲ ကော်ဖီစားပွဲကို ဝင်ကာကော်ဖီသောက် မုန်တွေ စားလိုက်တယ် ။ သူရတော့ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်ပြီး ကားနှင့်အိမ်ကို ပြန်ပြီးတော့ လိုက်ပို့ပေးတယ် ။ “ ဒီနေ့ တနင်္ဂနွေမို့ သူသူဆီကို သွားကာ တနေ့လုံးကဲလိုက်အုံးမယ် ” ပြောပြီး ထွက်သွားတယ် ။
အိမ်ထဲဝင်ကာ ခဏနားနေတုန်း ညီလေး အောင်ရဲကျော်က သူ့ရဲ့ တစ်ပလက်အသစ်ကို လာကြွားပြီးတော့သူ့ကို ကစားကွင်းလိုက်ပို့ခိုင်းတယ် ။ ကိုကျော်စွာနှင့်မစန္ဒာက အောင်ရဲကျော်ကို သူတို့နှင့်ကစားကွင်းကိုလိုက်ဖို့ ခေါ်တော့မှ သူက ကိုကျော်စွာတို့နှင့်လိုက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲကိုဝင်ပြီး ခဏနားနေတုန်း ဖုန်းရိမ်းတုံးလေးမြည်လာတယ် ။ တစိမ်းဖုန်းမို့မကိုင်ချင်ကိုင်ချင်နှင့် ကိုင်လိုက်တယ် ။ တစ်ဘက်ကနေ “ သားကိုရဲ ..သူရက မင်းအနီးမှာ ရှိသလား ..” မေးတော့ “ မရှိဘူး အန်တီ..” ဖြေပြီး “ သူသူဆီသွားမယ်လို့ ပြောသွားတယ်လို့ ..” သူ့ကိုပြောလိုက်တော့ “ သူ့အိမ်ကိုလာခဲ့ဖို့ ” ခေါ်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်စားတွေလှဲပြီး သူဆီကိုသွားတယ် ။
သူ့အိမ်ရောက်သွားတော့ ဆက်တီပေါ်ကနေ ထလာပြီး ကျွန်တော်ကို ပြုံးကာ ဆီးကြိုတယ် ။ သူ့အနီးကိုဘဲလျောက်သွားလိုက်တယ် ။ သူက “ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အေးဆေးတွေ့ချင်လို့လေ ..” ပြောကာ အိမ်အပေါ်ထပ် သူ့ရဲ့အခန်းကို လက်ဆွဲပြီးခေါ်သွားတယ် ။ အဝါရောင်ဝမ်းဆပ်ဝတ်ကာ အရှေ့ကနေသွ ားတော့ ခန္ဒာဝတယ်လို့ မြင်ရပေမဲ့လည်း ဗိုက်လေးနည်းနည်းထွက်တာကလွဲလို့ အားလုံးကတော့ အချိုးကျနေတုန်းဘဲလို့ ထင်မှတ်တယ် ။ ဆင်နှမောင်းလို သွယ်လှတဲ့ ပေါင်တံနှင့်အတူ တင်ပါးဆုံကြီးပြီး ခါးကျဉ်နေတယ် ။
တင်ကြီးကနောက်ကို ကော့တော့ ထမိန်အထက်ဆင်အောက်မှာ တွန့်ကာ လှုပ်ရှားတိုင်း တုံခါနေပုံများ ပထမတုန်းက အမြင်မှားခဲ့ပါလားလို့ တွေးကာ သူ့အနောက်ကနေ သူ့အခန်းကို လိုက်သွားတယ် ။ သူ့ရဲ့အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ စပိန်မွေယာ ပန်းရောင်ပေါ်မှာ ခြေချကာထိုင်လိုက်ကြတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ပခုံးပေါ်မှာ မှီပြီးတော့ သူရအဖေ နိုင်ငံခြားက ကုမ္ပဏီမှာနေရင်းနှင့် ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်ကာ သူ့ကို မြန်မာနိုင်ငံက ကုမ္ပဏီကို သူ့ကိုပေးကာ ကွာရှင်းလိုက်ကြကြောင်းတွေကို ပြောပြတယ် ။
ကုမ္ပဏီကိုစတင်ဦးဆောင်လုပ်တုန်းက အရမ်းပင်ပန်းပြီး ဘာမှတွေးတောခွင့် မရခဲ့တာတွေ ပြောပြပြီး ၊ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်က သူ့ရဲ့စိတ်တွေကိုပြ န်လည်နိုးထခွင့်ပြုခဲ့ပုံကို ပြောပြကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးတွေကိုစတင်ပြီး နမ်းရိုက်လာခဲ့တယ် ။ တကယ်ဆိုရင် သူက “ အချစ်ငတ်နေသူပါလို့ ..” တိုက်ရိုက်မပြောပေမဲ့လည်း သွယ်ဝှိုက်ကာ ပြောသွားခဲ့တယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပြန်လည်ကာ နမ်းလိုက်တယ် ။ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ မျက်လုံးလေးမှေးကာ “ အင်း..အင်း..” ညီးသံလေးတွေနှင့်အတူ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပေးတယ် ။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေကို တစ်လွှာချင်းချွတ်လိုက်ကြတယ် ။ သူ့ကို လှဲပြီး သူ့ရဲနုတ်ခမ်းကနေ သူ့ရဲ့နို့တွေကိုစို့ပေးလိုက်တယ် ။ နို့သီခေါင်းလေးတွေက မဲမနေဘဲ ပန်းနီရောင်သန်းနေတာကို သွားလေးနှင့်မနာအောင်ကိုက်ကာစို့ပေးတော့ “ အား..အင်..အင်း... ” ညီးသံလေးနှင့် ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။
သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့တာကို ရပ်ပြီး လက်နှင့်ဘဲချေပေးကာ သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းတော့ သူ့လည်းပြန်နမ်းကာ တုံ့ပြန်လာတယ် ။ အသားဖြူတဲ့သူမို့ သူရဲ့စိတ်ကြနေပုံက ပါးနှစ်ဘက်မှာ အနီရောင်အကွက်နှစ်ခုက သက်သေပြနေပြီ။ သူ့ကို အနမ်းရပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ပူစီဘက်ကို ဆင်းပြီးတော့ လက်နှင့်ပွတ်သပ်လိုက်တယ် ။ “ အိုး...ရှီး... ကလေးရယ် ” လို့ ညီးသံလေးထွက်လာတယ် ။ မနေ့ညက အမှောင်ထဲမှာ ဘာမှမမြင်ခဲ့ရတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်ရင်းကြည့်မိတယ် ။ မို့ပြီးတော့ တောင်ပူစာလေးလိုဖြစ်နေကာ နုတ်ခမ်းနှစ်လွာက ပူးကပ်နေတယ် ။ လက်နှင့်အသာလေးဖြဲကာ လျာဖျားကိုထိုးသွင်းပြီး အပေါ်ကအစေ့နေရာလေးကို ကစားပေးလိုက်တာ သူ့ရဲ့ကိုယ်က ကြွကာတက်လာပြီး “ အား..ရှီး..” လို့ ညီးရင်းနှင့်ပြန်ကျကာ အရည်တွေ ထွက်လာတယ် ။
ကျွန်တော့ကိုယ်ကို ဆွဲတင်ပြီးတော့ “ သားရယ်... အန်တီကို ချစ်ပေးတော့ကွယ်.. အန်တီ မနေနိုင်တော့ဘူး... အရမ်းလိုချင်ပြီ ..” ပြောကာ နုတ်ခမ်းကို နမ်းလာတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ကလည်း လီးကို ကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲလီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိအောင် သွင်းလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး...သားရယ်... အား...အင်း.... ” ညီးသံလေးနှင့်အတူဘဲ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ကားပေးကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ တင်ပါးကို ဆွဲဆွဲကစားလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်နေဖိဖိကာ တင်ပါးကို လှုပ်လှုပ်ပြီးတော့ကို လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ကိုနမ်းတာကို ရပ်ပြီး ထိုင်ရက်နှင့်သူ့ရဲ့ ခြေကိုပခုံးပေါ်တင်ကာ သူ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဖက်ပြီး မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးတယ် ။ သူ့ရဲလက်နှစ်ဘက်က အိပ်ရာခင်းကို လုံးချေပြီးတော့
“ အား...ရှီး...သားရယ်..လုပ်ပါ...မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်...အား..ရှီး.. အန်တီ...ကောင်းနေပြီ ..”
ပြောရင်းနှင့် သွားနှင့် နုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာ ညီးနေတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပြန်ပြီး ကားစေကာ သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီး မြန်မြန်လေး ဆောက့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်းဘဲ ကော့ပြီး ခံပေးကာ “ အား..ရှီး.. အရမ်းကောင်းတယ်ကွယ်... ဆောင့်..ဆောင့်...ကြမ်းကြမ်း...ဆောင့်ပါ...မရပ်နဲ့..ကလေး ” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို (၃) မိနစ်ကျော်ကျော် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပေးပြီး ၊ သူ့ကို ဆွဲထူကာ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းတော့ သူက ချက်ချင်းပဲလုပ်ပေးတယ် ။
သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ သူ့ခါးကိုကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းနှင့်မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီရွှေနန်းထိုက်ကလည်း ပြန်ကာ နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးရင်း
“ အား..ရှီး..ကလေး...ပြီးတော့မယ်...အား..အရမ်းကောင်းနေပြီ..အား..ရှီး..မြန်မြန်... မရပ်နဲ့နော်..အား... ” လို့ ညီးရင်းနှင့်ကို သူပြီးသွားတယ် ။ သူ့ကိုယ်လေးကငိုက်ကျသွားပေမဲ့ ဖင်ကြီး ကော့ပေးနေတုန်းမို့ ကျွန်တော်လည်း အရှိန်မလျောဘဲ ဆက်ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။ သူ့အဖုတ်ရဲ့ အတွင်းသားနံရံတွေက လီးတစ်ချောင်လုံးကို ညစ်ကာ ကစားပေးလာတော့ ဆက်ပြီး တင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ အရည်တွေ ပန်းကာ ပြီးသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ ခန္ဒာက အကြီးဆိုဒ်မို့ အားအင်အပြည့်ထုတ်သုံးရတော့ ကျွန်တော်လည်း အားတွေလျောကာ သူ့အပေါ်မှာဘဲ ခွေးပူးသလို ပူးကပ်ကာ မှိန်နေလိုက်တယ် ။
ညစ်ညစ်ကာ ကစားပေးတာကြောင့်မို့ လီးကလည်း ကျင်တာခံစားရပေလည်း မနုတ်ချင်လောက်အောင်ကောင်းနေတာမို့ ဒီအတိုင်းဘဲနေလိုက်တယ် ။ အန်တီရွှေနန်းထိုက်နှင့် ကျွန်တော်ဟာ ဖက်ပြီးတော့ အိပ်ရာပေါ်မှာ စကားတွေ ပြောရင်းနှင့် သူ့အကြောင်းတွေကို ပြောပြသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့အကြောင်းတစ်ချို့ကို ပြောပြတယ် ။ အန်တီကလျာနှင့်အဖြစ်ကို ပြောပြပြီး တခြားအကြောင်းအရာတွေကို ချန်ထားလိုက်တယ် ။
အန်တီရွှေနန်းထိုက်က အန်တီ ကလျာကို သူလည်းသိကြောင်း ပြောပြတယ် ။ အန်တီကလျာရဲ့ ယောကျ်ားဟာ သူနှင့်အလုပ်အတူ လုပ်ဖူးကြောင်းကိုပြောပြတယ် ။ အန်တီကလျာအကြောင်းတွေပြောရင်းနှင့် အန်တီရွှေနန်းထိုက်ဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ငယ်ပါကို လက်နှင့်ဂွင်းထုပေးရာမှ ပါးစပ်နှင့်စုတ်ကာ ကစားပေးလာတော့တယ် ။
..............................................
(၂၀)
အန်တီ ရွှေနန်းထိုက်က လီးကို ငုံကာ အုလေးတွေကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ကစားပေးတယ် ။ လီးကိုအသာလေး ငုံစုတ်လိုက် ပြန်ထုတ်ပြီးဂွင်းထုပေးကာ အချောင်းကို ယက်ပေးလိုက်ကစားပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာကစားပေးလိုက်တော့ သူဆီကနေ ညီးသံလေးထွက်လာတယ် ။ သူက လီးစုတ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို နောက်ခိုင်းကာ လီးအပေါ်မှာခွကာ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ ပက်လက်လှန်ကာ နေတဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အရှေ့အနောက် ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ လိုးပေးတယ် ။
ဖြူဖွေးတဲ့ ဖင်ကြီးသာ မကဘဲ နီညိုရောင် ခရေလေးပါ မြင်နေရတော့ သူ့ရဲ့ ဖင်ကိုကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲပေးကာ သူတက်လိုးနေတာကို ကူပေးလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး.... ကလေးရယ်... အား... အား...အား... ” ညီးရင်းနှင့် သူက ကိုယ်လေးကို လီးမချွတ်စေဘဲ လှည့်ကာ သူ့ရဲ့နို့ကိုကိုင်ခိုးတယ် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ နို့တွေကိုဆုပ်ကိုင်ပေးကာ ညစ်ကာ နို့သီးချောင်းလေးတွေကို ချေပေးတယ် ။
“ အား..ရှီး..ကလေးရယ်...အား.. ” ညီးသံတွေဟာ ဆက်တိုက်ကြီးကို ရွက်ကာ အပေါ်ကနေ ဖင်ကို စကော့ဝိုင်းလှည့်ပေးလိုက် ၊ ကိုယ်လေးမြင့်ကာ ဆောင့်ချလိုက် လုပ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုယ်ကိုဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အောက်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ ပင့်ကော်ကာ မြန်မြန်ဆောင့် လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူဆီက
“ အီး...အား...အမလေး... ကောင်းတယ်...ကလေးရယ်... အား...ကျွတ်..ကျွတ် ” ညီးသံလေး ထွက်လာကာ သူကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ ဘေးကို လိမ့်ဆင်းလိုက်တယ် ။ သူက မှောကာ နေပေးတော့ သူ့အပေါ်ကနေထပိကာမှောက်ချပြီး သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာလီးကိုတေ့ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။
“ ကလေး..ရယ်..အား...ရှီး.. မြန်မြန်ကွယ်... အန်တီပြီးချင်ပြီ အား...ကျွတ်..ကျွတ် ” ညီးသံလေးနှင့်အတူတောင်းဆိုလာတော့ သူ့အပေါ်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးတော့ အချက် (၃၀) အပြီးမှာ သူပြီးသွားသလို ကျွန်တော်လည်း နောက် (၁၀) ချက်လုပ်ပြီးမှဘဲ ပြီးသွားတယ် ။ နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ မှိန်းနေကြပြီး ၊ ရေအတူချိုးကြတယ် ။
သူ့အိမ်ကနေ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပြီး ဆရာမချိုချိုဆီ သွားကာ စာတွေ မေးတယ် ။ ဆရာမချိုချိုဆီက ကျွန်တော်နားမလည်တာတွေကို ရှင်းပြပေးတယ် ။ သူစာရှင်းပြသလိုဘဲ သူ့ရဲ့အလှတွေပါ ပြနေသလိုဘဲ ခံစားရတယ် ။ အန်တီရွှေနန်းထိုက်နှင့်သာ ဒီနေ့မလိုးခဲ့မိရင် ဆရာမချိုချိုကို လိုးမိသွားမလားထင်ရတယ် ။ အင်္ကျီလည်ဟိုက်ကြီးငုံ့ကာ စာရှင်းပြသလိုနှင့် တစ်ခါတစ်ခါ အင်္ကျီလည်ဟိုက်ကို ဆွဲဆွဲကာ အရမ်းပူသလိုမျိုးခါပြသေးတယ် ။ ဆရာမချိုချိုမှာ စာမရှင်းတာတွေမေးပြီးမှ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ် ။
ဒီလောက် တနေ့လုံး အန်တီရွှေနန်းထိုက်ကို လိုးတာ ဆရာမချိုချိုဆီကနေ မွေးရနံ့နှင့် နို့ဖြူဖြူနှစ်လုံးကို မြင်ကာ လီးတောင်တာကတော့ ဟားဟား ကိုယ့်ကိုကိုယ် ရာဂနတ်များဝင်ပူးနေသလား ထင်ရတယ်ဗျာ ။ အိမ်ပြန်ရောက်လို့ ထမင်းစားပြီး အထိကို ဆရာမချိုချိုရဲ့ အပြုအမူတွေ မြင်ယောင်နေတုန်းဘဲ ။ အိပ်ရာကို စောစောဘဲဝင်ကာ စိတ်ကူးနှင့် ဆရာမချိုချိုကို တစ်ချီလိုးလိုက်သေးတယ် ။
နောက်နေ့ကျောင်းကိုသွားတော့ သူရက ကန်တင်းကနေ စောင့်တာတွေ့လို့ သူနှင့်အတူ ခဏထိုင်ကာ ကော်ဖီသောက်နေတုန်း သူသူနှင့်နီလာတို့ နှစ်ယောက် ရောက်လာကြတယ် ။ အတန်းချိန်တွေ မရှိသေးတော့ အေးဆေးဘဲ ထိုင်ကာစကားပြောဖြစ်ကြတယ် ။ နီလာနှင့်ကျွန်တော်ကတော့ မျက်လုံးချင်းစကားပြောပေါ့။ ဟိုအတွဲက နုတ်နှင့်စကားပြောနေကြတယ် ။ အတန်း တက်ရတော့မှာမို့ နီလာနှင့်သူသူက သူ့တို့အဆောင်ကို ပြန်သွားသလို သူရနှင့်ကျွန်တော်လည်း အတန်းထဲဝင်ကာ စာသင်ကြတယ် ။
အတန်းချိန်ပြီးသွားတော့ နာရီကြည့်လိုက်မှ (၁၂) နာရီကျော်ဘဲ ရှိသေးတယ် ။ အတန်းချိန်က ကိုယ်ပြီးချင်တဲ့ အချိန်ပြီးကြတာပါ။ တကယ်တော့ စာသင်ချိန်တွေ ရှိသေးတယ် ။ မသင်ဘဲလစ်လာကြတာလေ။ သူသူတို့ အဆောင်ဘက်ကို သွားလိုက်ကြတယ် ။
သူသူနှင့်အတူ ထိုင်နေတဲ့ နီလာကို တစိမ့်စိမ့် ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ သူသူနှင့်နီလာတို့လည်း အခန်းအပြင်ကို ထွက်လာတော့ “ ရုပ်ရှင်ကြည့်ရအောင်လို့..” ပြောလိုက်တော့ သူတို့လည်း သဘောတူတော့ ရုပ်ရှင်ရုံကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ ရုပ်ရှင်ရုံမှာ သူသူနှင့်သူရက တတွဲ ၊ ကျွန်တော်နှင့်နီလာကတစ်တွဲ ၊ အတွဲခုံယူကာ ရုပ်ရှင်ကြည့်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နီလာကို ချစ်ကြောင်း ဖွင့်ပြောတော့ သူက “ သိပါတယ် ” တဲ့။
ကျွန်တော်လည်း တဆင့်တက်ပြီး သူ့ဆီက အဖြေတောင်းတော့ သူက ပြုံးပြီးခေါင်းညိတ်ပြတော့ သူ့ရဲ လက်ကိုဆွဲယူပြီးတော့ နမ်းလိုက်ကာ “ အရမ်းချစ်တယ် နီလာရယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူက ရှက်ပြီတစ်ခြားဘက်ကို လှည့်တော့ သူ့ကိုဆွဲပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ နီလာက ကျွန်တော့် ပခုံးပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ပြီး ရုပ်ရှင်ကြည့်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အခွင့်သာရင်သာသလို သူ့ရဲ့ဆံပင်ကိုနမ်းလိုက် ၊သူ့ရဲ့ ပါးလေးနမ်းလိုက်နှင့် ရုပ်ရှင်ဘယ်လို ပြီးသွားမှန်းကို မသိလိုက်ဘူး ။
ရုပ်ရှင်ရုံကနေ ထွက်လာပြီး နီလာနှင့် သူသူကို ပို့ကာ သူရနှင့်ကျွန်တော် လမ်းခွဲပြီးတော့ ဆရာမချိုချိုဆီကိုသွားလိုက်တော့တယ် ။ ဆရာမချိုချိုဆီကို ရောက်သွားတော့ တံခါးကို သူဘဲ လာဖွင့်ပေးပြီး ကျွန်တော့်ကိုထိုင်ခိုင်းကာ အခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ဆရာမချိုချို ထွက်လာတော့ ထမိန်ရင်သျားနှင့် ကျွန်တော့်ကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ ရေချိုးခန်းကို သွားတယ် ။ ဝင်းဝါတဲ့ အသားရေ ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ဆရာမချိုချိုဟာ ရေလှဲထမိန်ပါးပါးနှင့်အတူ မြင်ရတော့ ရုပ်ရှင်ရုံမှာ နီလာနှင့်ပူးကပ်ပြီ းနမ်းတုန်းကတောင်နေတဲ့ လီးဟာ နီလာကို ပို့ပြီး အပြန် ဒီကိုအလာမှာ ငိုက်နေတာ ပြန်ပြီးတော့ကို ရှုန်းထွက်လာတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း ဖုန်းကိုဖွင့်ကာ FB ခဏ ကြည့်လိုက်တယ် ။ ဟိုဟိုဒီဒီကြည့်နေတုန်း ဆရာမချို ရေချိုးခန်းကထွက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ရေလဲ ထမိန်ကပါးပါးလေးမို့ ရေစိုကွက်တွေနှင့်အသားမှာ ကပ်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့ရေစိုအလှကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ဆူပွက်လာတယ် ။ အကြည့်ကိုလွှဲကာ Fb ပြန်ကြည့်ပြီး ပိတ်လိုက်တယ် ။ဆရာမချိုပြန်ထွက်လာမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း နားမလည်တဲ့ စာပိုဒ်ကို အဆင်သင့်ကို သူမရှင်းပြနိုင်အောင်လုပ်ထားလိုက်တယ် ။
ဆရာမချိုချိုက ကျွန်တော်နှင့်အတူကပ်ကာထိုင်ပြီး ကျွန်တော်နားမလည်တဲ့ စာပိုဒ်တွေကို ရှင်းပြတယ် ။ သူရှင်းပြပြီး ကျွန်တော်စာလုပ်ချိန်မှာ “ ဒီလို မဟုတ်ဘူးလေ ၊ ဒီလိုကွ ..” ဘာညာပြောရင်းနှင့် သူ့ ရဲ့နို့တွေက လက်မောင်းကို လာထိတယ် ။ နုံညံ့ပြီးအိစက်တဲ့ အထိတွေ့မှာ သာယာရုံသာ မကဘဲ သူကနားမှာကပ်ကာပြောတော့ စိတ်တွေဟာ ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်နိုင်မူမရှိတော့ဘူး ဖြစ်သွားတယ် ။ သူကို ပြန်ကာလှည့်ကြည့်တော့ သူ့ရဲ့မျက်နှာက ကျွန်တော်နှင့်တစ်လက်မသာ ကွာတယ် ။
တစ်အိမ်လုံးမှာလည်း သူနှင့်ကျွန်တော်သာ ရှိပြီး ဒေါ်ဒေါ်သန်းလည်းမရှိတော့ မကောင်မူ လုပ်ဖို့ တွန်းအားတစ်ရပ် ဖြစ်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်တယ် ။ သူက တွန်းကန်ပြီးရှုန်းပေမဲ့ လျာလေးသွင်းကာ သူရဲ့လျာကို ထိလိုက်တော့ သူ့ရဲ့မျက်ခွံတွေ မှေးဆင်းသွားပြီး ကျွန်တော့်ကိုဖက်ကာ ပြန်လည်ပြီး အနမ်းကို တုံ့ပြန်လာတယ် ။ သူ့ကို နမ်းရင်နှင့် သူ့နို့တွေကို ချေပေးလိုက်တယ် ။ အတွင်းက ဘော်လီ ဝတ်မထားတော့ သူ့ရဲ့ဘလောက်အင်္ကျီတစ်ခုသာ ခံနေတာကို တွေ့သိလိုက်ရတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ဘလောက်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ နို့တွေကို ညစ်ကာ ချေပေးပြီး တက်နမ်းတယ် ။ သူ့ဆီကလည်း ပြန်ပြီးတုံ့ပြန်လာသလိုဘဲ “ အား...အင်း... ဟင်း... အား.. ” ညီးသံရော သက်ပြင်းချသံပါ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူ့ရဲ့ ထမိန်ကို ဖြေချမလို့ကြံတော့ သူ့လက်က တားပြီးတော့ “ တို့..ရှေ့ဆက်ဖို့...မသင့်ဘူးကွယ်.. ” လို့ ပြောပေမဲ့လည်း ထမိန်ပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်လက်ကို ကိုင်ကာ တားပြီးအခန်းထဲကို ပြေးဝင်သွားတယ် ။ ပေါက်တဲ့ နဖူးမထူးတော့ဘူး လို့ တွေးပြီး သူ့ရဲ့အခန်းထဲကို ဝင်ကာ သူကိုကြည့်လိုက်တယ် ။
သူက အင်္ကျီကို လိုက်ရှာနေပုံမြင်ရတော့ သူတ ကယ်ဆိုရင် နီးစပ်ရာ အင်္ကျီကိုကောက်ဝတ်လို့ ရတာဘဲ မဝတ်ဘဲ ရှာနေသယောင်လုပ်နေတာက သူလည်းစိတ်ပါလို့ပဲ တွေးကာ သူ့ကို အနောက်ကနေ လှမ်းဖက်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ လီးကလည်း ဂျင်းပန်ထဲကနေ ဖောင်းက ထွက်နေပြီး သူ့ရဲ့ခါးကို သွားထောက်နေတယ် ။ သူ့ကိုဆွဲကာ လှည့်ပြီး သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ကုတင်ပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်တယ် ။
သူ့ရဲ့ကို နမ်းရင်းနှင့် ဂျင်းပန်ကို တစ်ဝက်သာချွတ်ချလိုက်တယ် ။ သူကတော့ငြင်းဆန်မူမရှိ ငြင်းဆန်ချိန်လည်း ကျွန်တော် မပေးနိုင်တော့ဘူး ။ ဒီမှာက ဒီဂရီတက်နေပြီမို့ သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ခါးအထိလှန်ကာ သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကြားထဲကို ဝင်ပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ကာ အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။
“ အား..အမလေး...ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ..ကိုရဲရယ်... အန်တီ..ထွက်မပြေးပါဘူးကွယ်..အား... ကျွတ်..ကျွတ်.. နာလိုက်တာကွာ..အား..ရှီး... ဖြည်းဖြည်းနော် ” လို့ သူက ပြောပါမှခေါင်းညှိတ်ကာ သူ့ကို နမ်းရင်းနှင့် ဖြည်းဖြည်းဘဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေပြီး
“ အား...ရှီး..ကျွတ်... အမလေး... ကိုရဲ...အား... ကိုရဲရယ်... အား..အား... ရှီး.. ” ညီသံတွေထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လီးကို ပြန်နုတ်တော့ သူကကြောင်ပြီး ကြည့်တယ် ။ ဘောင်းဘီနှင့်အင်္ကျီတွေကို ချွတ်လိုက်ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်က သူ့ကိုဆွဲယူကာ သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကိုပခုံးမှာ တင်ပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ချော်ချော်ထိုးကာ ကစားလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်က လီးကို ကိုင်ကာ အဖုတ်မှာ တေ့ပေးမှဘဲ ဖြည်းဖြည်းဘဲ အဆုံးထိသွင်ကာ ကုတင်အောက်ကနေ ရပ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ ပြေးလွားနေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို သူ့ရဲ့လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ကိုယ့်ကို ချေပေးနေတဲ့ သူ့ကို မျက်ချင်းစိုက်ကြည့်ပြီး မနှေးမမြန်လေး စတင်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့က သွားနှင့်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ
“ အား...ရှီး... ကိုရဲရယ်...ကလေး..လေး.. အား..ရှီး... ကိုရဲရယ်...အား...ထိတယ်...ကိုရဲ...အား..ရှီး... ဒီအတိုင်ဘဲ... အား..လုပ်ပေး.ပါကွယ်... အား..ရှီး.. မရပ်နဲ့ကွယ်...အား...ဒီအတိုင်းဘဲ..လုပ်ပေး..အား... အမလေး..ကောင်းလိုက်တာ..အား...ကိုရဲ... လုပ်..လုပ်ပေးပါ...ဒီ..ဒီ..အတိုင်း..ဘဲ.. အား..ကလေးရယ်.... ”
လို့ သူ့ဆီကနေ ညီးသံတွေက ကျွန်တော်သူ့ကို လိုးနေတာ ပိုပြီး အားတက်စေတယ် ။ သူ့ရဲ့ညီးသံ ၊ သူ့ရဲ့ပြောသံတွေနှင့်အတူ ကျွန်တော်သူ့ကို လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း သူ့နို့ကိုင်ထားတဲ့ လက်က ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲယူပြီး သူ့နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်စေတယ် ။
သူ့ရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ချေပြီးတော့ကို ခတ်ဆပ်ဆပ် ဆောင့်လိုးပေးတော့ သူမျက်နှာ တစ်ခါတစ်ခါပျက်ကျက်သွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ပေါင်ကို ဖြဲကားပြီး အစေ့ကို လက်နှင့်ချေပြီးဆောင့်ကာ လိုးလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်..ကိုရဲရယ်...အား...ရှီး... ကောင်းလိုက်တာကွယ်..အား.. ” ညီးရင်းနှင့်ကို သူ့ရဲ့ပေါင်ကို ဖြဲပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပိုပြီးတော့ကို အစေ့ကို ချေပြီးမြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။
“ အား...ရှီး... ကိုရဲ...အန်တီပြီးတော့မယ်...အား... မညှာနဲ့..ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေး အား...ရှီး... ပြီးတော့မယ်ကွယ်...ကလေး... အား.. ကိုရဲ..မြန်မြန်...အား... ” ညီးနေတာရပ်ကာ ပြီးသွားလို့ လက်တွေက ပေါင်ကိုဖြဲပေးတာ အားလျော့သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နောက်ထပ် ကြမ်းကြမ်းဘဲ အချက် (၂၀) ခန့် ဆောင့်လုပ်မှဘဲ ပြီးသွားတော့တယ် ။ လီးကို သူ့ဆီကနေ နုတ်တော့ သူကဆွဲထားပြီး သူ့အပေါ် ဆွဲယူကာ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ထားတော့တယ် ။
သူ့အပေါ်ကနေ ဖက်ကာ မှိန်းနေရင်း သူ့က ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးတွေ နဖူးတွေကို နမ်းလာတယ် ။ သူမနှင့် အတူ ဖက်ကာမှိန်နေရာမှ ပြန်ခွာလိုက်ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ဆေးကြောပြီးပြန်ထွက်လာကာ အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်ပြီး အပြင်မှာထိုင်ကာ စာလုပ်သလိုနှင့်ဘဲပူးကပ်ပြီး ထိုင်လျှက် နမ်းနေလိုက်ကြတယ် ။ ဆရာမချိုနှင့် ကျွန်တော် အားရကျေနပ်မူ မရှိကြပေမဲ့ “ ဒေါ်ဒေါ်သန်း ပြန်လာတော့မယ်လို့..” ဆရာမချိုက ပြောပြတော့ သူက ကျွန်တော့် ပခုံးမှာခေါင်းတင်ပြီးတော့ကို ပြောပြတယ် ။
တံခါးခေါက်သံကြားတော့ ဆရာမချိုက တံခါးကိုသွားကာ ဖွင့်ပေးတယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်သန်းက အခန်းထဲကို ဝင်လာပြီး ကျွန်တော့်ကိုလည်း နုတ်ဆက်တယ် ။
ဒေါ်ဒေါ်သန်းက ဆက်တီမှာ ထိုင်ပြီး ဆရာမချိုဆီကနေ တောကို သူ့ညီမ ကလေးမွေးတာကို သွားခွင့်တောင်းတယ် ။ ဆရာမချိုကလည်း ဒေါ်ဒေါ်သန်းကို ခွင့်ပြုပြီး သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်း ယဉ်ယဉ်အေးနှင့်အတူ နေလို့ရကြောင်းကို ပြောတော့ ဒေါ်ဒေါ်သန်းလည်း ဝမ်းသာအားရ အခန်းထဲကို ဝင်သွားပြီး အထုတ်တွေနှင့် ထွက်သွားတယ် ။ ဆရာမချိုက ဒေါ်ဒေါ်သန်းကို ငွေအချို့ပေးပြီး အဆင်ပြေရင် ပြန်လာဖို့ မှာကြားတယ် ။ ငွေယူပြီး ဒေါ်ဒေါ်သန်းလည်းထွက်သွားတော့ သူကပြုံးပြီး ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ကာ အနီးသို့ ရောက်လာတယ် ။
ဆရာမချိုက ကျွန်တော့်ပါးကို တစ်ချက်နမ်းပြီး ထရပ်ကာ တံခါးကို သွားပိတ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲကာ သူ့အခန်းထဲကို ခေါ်သွားတယ် ။ ပထမတုန်းက သူ့ရဲ့အခန်းမှာ ဘာရှိတယ်ဆိုတာ ဏှာမွန်နေလို့ မမြင်ခဲ့ဘူး။ အခုမှဘဲ သူ့ရဲ့အခန်းမှာ အလှပြင်မှန်တင်ခုံဘီဒိုကြီးနှင့် ကိုယ်လုံးပေါ်မှန် ရှိတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူနှင့်အတူ အနမ်းကို ပြင်းပြင်းရှရှနမ်းပြီး အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်တယ် ။
သူက ကျွန်တော့်အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချပြီးတော့ လီးကိုလက်နှင့်ပွတ်သပ်ကာ ဂွင်းတိုက်ရင်းလီးကို အသေချာကြည့်ကာ နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနှင့်ငုံကာ စုတ်လိုက်တော့တယ် ။ “ အိုး...ရှီး... ဆရာမရယ်... ” လို့ ညီးယူရတဲ့ အထိ အရမ်းကို ကောင်းသွားတယ် ။ သူက ရေခဲချောင်းကြီးစားရသူလို သွားနှင့်မနာအောင်လေး ကိုက်လိုက်လျာလေးနှင့် လီးထိပ်ကိုယက်ပေးလိုက် ၊ တစ်ချောင်းလုံးကို ငုံပြီးတော့ စုပ်ပေးလိုက်နဲ့ကို အမျိုးမျိုးပညာပြကာ လီးစုတ်ပေးလာတယ် ။ သူ့ကိုဆွဲပြီးတော့ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး ကုတင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ် ။ အမွေးလေးတွေက ရိပ်ထားတာ မကြာသေးတဲ့ပုံဘဲ ညိုကာ ငုတ်တုတ်လေးတွေ ဖြစ်နေတယ် ။
သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်ငုံပြီးတော့ လျာလေးက အစေ့ကို ကလော်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး... ကိုရဲရယ်....” လို့ ညီးကာ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးကာဖင်ပါ ကြွတက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ ဖင်အောက်ကနေ မပြီးတော့ကို အစေ့ကို သွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ပြီး လျာလေးစုကာ အတွင်းနံရံသားတွေကို လိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အီး.. အား ..” အသံနှင့် ဖင်လေး ပြန်ကျသွားတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုချပြီး သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တယ် ။
သူအပေါ်ကနေ လက်ထောက်တော့ သူ့ရဲ့လက်က လီးကိုင်ကာ ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်တယ် ။ “ မင်းရဲ့လီးမှာ မှဲ့ပါလို့ အလိုးခံရသူက မင်းကိုစွဲမှာ ကိုရဲ့ ..” လို့ ပြောကာ လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဖင်လေးလှုပ်ကာ ဖြည်းဖြည်းဘဲ သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲကို လီးအဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ် ။
ဆရာမချိုက ခြေနှစ်ချောင်းနှင့် ကျွန်တော့်ခါးကိုချိတ်ကာ နမ်းရင်းနှင့်ဆွဲဆွဲကာ အလိုးခံတယ် ။ ကျွန်နော်လည်း သူ့နို့တွေကို လက်တစ်ဘက်နှင့်ချေပေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းနမ်းကာ လိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ရောခြေထောက်ပါ ဆွဲဆွဲပြီး မနှေးမမြန်လိုးပေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကို ချေရင်းမနှေးမမြန်ပြန်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့က အနမ်းတွေကို ရပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လက်နှင့်တွန်းကန်ကာထောက်ထားပြီး
“ အား..ရှီး... ကိုရဲရယ်...အား... ကောင်းတယ်ကွာ...အား...ရှီ... အရမ်းကောင်တယ် ကိုရဲ...အား.. မင်း...တူးဝမ်း..အား...ဆွဲချင်လား.. အား... ရှီး... အမလေး.. ဆွဲမလားကိုရဲ... မမကို..ပြော... အား...တူးဝမ်း..ဆွဲမလား.. အား.. ကောင်းလာပြီးကွာ...ကိုရဲ့..” လို့ ညီးရင်း သူက “ တူးဝမ်းဆွဲမလား..” မေးလာတယ် ။ တစ်ခါမှလည်း မလုပ်ဖူးတော့ စိတ်တွေက ပြီးချင်လာတယ် ။ မပြီးအောင်ပြန်ထိန်းကာ သူ့ကို ပြန်ပြီးစိုက်ကြည့်ကာ
“ အား..ရှီး... ဆွဲမယ်...မမ.. အား.. ” လို့ ပြန်ဖြေကာ မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ရပ်ခိုင်းပြီး ဖင်အောက်မှာ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးခုပြီး မှောက်ပေးတယ် ။ ဝင်းဝါတဲ့ ဖင်လေးက ကော့ကာ အဖုတ်ကလည်းအနောက်ကို စူပြီးထွက်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ပြီး မြန်မြန်ကိုဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း အိမ်ရာခင်းကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ လုံးချေပြီးတော့
“ အား..ရှီး..ကိုရဲ...အား...ကျွတ်..ကျွတ်..ကောင်းနေပြီကွယ်...မြန်မြန်..အား..ရှီး... အား...မြန်မြန် အား...ကိုရဲ..မမပြီးတော့မယ်...မြန်မြန်....ဆောင့်ပေး...အား...ရှီး... ကိုရဲဂယ်...မြန်မြန်...ပြီးပြီ ..” ညီးရင်းနှင့်ကို ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နောက်ထပ် (၁၀) ချက်ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့ပါးကို နမ်းရင်းနှင့်ကို မှိန်းကာနေလိုက်တယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ဘေးကိုလိမ့်ဆင်းပြီး သူ့ကိုဆွဲကာ ပခုံးမှာခေါင်းတင်ပြီးနေစေတယ် ။ သူက ကျွန်တော့် ပါးကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ပေးပြီးတော့ နဖူးကိုနမ်းကာ
“ ကိုရဲ.. မမမှာ..သူငယ်ချင်း အပျိုကြီးတစ်ယောက် ရှိသေးတယ် ..သူက အစစ်နှင့်မခံဘူးသေးဘူး..အဲ့ဒါ မမက သူ့ကိုလည်းခေါ်ပြီး တူးဝမ်းဆွဲမလားလို့လေ ..မမတို့က အတုနှင့်ဘဲ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လုပ်ကာ အာသာဖြေကြတယ် ..အခုတော့ ကိုရဲက သူ့ကိုအစစ်အရသာ ပေးလိုက်ပေါ့ ..” ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း ခေါင်းညှိတ်ကာ သဘောတူလိုက်တယ် ။ ဆရာမချိုဆီကနေ အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် ။
အိမ်ပြန်ရောက်တုန်းဘဲ ရှိသေးတယ် ။ ကိုကျော်စွာက ကျွန်တော့်ကို ခေါ်ပြီး “ သူ့အမေက အိမ်မှာ စောင့်အိပ်ပေးဖို့ ” ပြောလာတယ် ။ “ မိန်မသားနှစ်ယောက်တည်း ရှိနေပြီး သူ့ဦးလေးတို့ လင်မယား နိုင်ငံခြားထွက်သွားလို့ တစ်ပတ်လောက် စောင့်အိပ်ပေးဖို့ ..” ပြောတော့ လက်ခံလိုက်တယ် ။ “ အဖေ တို့ကို သူဘဲရှင်းပြပေးမယ်.. သွားနေပေးပါ ..” ပြောတော့လည့း အဝတ်အချိုယူပြီး ဆရာမချိုအိမ်ကို သွားလိုက်တော့တယ် ။ ဆရာမချိုအိမ်ကို ရောက်သွားတော့ အခန်းထဲက ဆက်တီပေါ်မှာ ဆရာမချို ထိုင်နေတာ တွေ့ရတယ် ။
သူနှင့်အတူ ထမင်းစားပြီးတော့ အိပ်ရာထဲကို ဝင်ကာ ဖက်ပြီးတော့ အိပ်တယ် ။ နှစ်ချီလုပ်ထားတော့ သူလည်းပင်ပန်း ကျွန်တော်လည်းပင်ပန်းမို့ အဲ့နေ့က နောက်ထပ် မလုပ်ဖြစ်ဘူး ။ မနက်ကျောင်းသွားပြီး နီလာနှင့်လျောက်လည်ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ ဆရာမချိုနှင့်အတူ ဆရာမချိုတို့အရွယ် ခန္ဒာပြည့်ပြည့်နှင့်အန်တီတစ်ယောက် ဆက်တီမှာထိုင်ကာ စကားပြောနေကြတယ် ။
သူက အန်တီယဉ်ယဉ်အေးနှင့် မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ အန်တီယဉ်ယဉ်အေးက ကျောင်းဆရာမ ဆိုတာပါပြောပြတယ် ။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနှင့် မျက်မှန်တပ်ကာ အိန္ဒြေတခွဲသားနှင့် ရယ်ရင် လက်လေးဖုံးကာရယ်တယ် ။ အပျိုကြီးမို့လို့ အဲ့လောက်အမူပိုနေတာလို့ တွေးမိတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်တွေကို ဆရာမချိုအခန်းမှာ ထားတာကို ဝင်ပြီးလဲရနိုးနိုးဖြစ်နေတာ ။ သူက အဝတ်တွေကို နောက်တစ်ခန်းမှာ ပြောင်းထားလိုက်တာကို ပြောတော့ နောက်အခန်းကိုဝင်ပြီး အဝတ်စားလှဲကာ ပြန်ထွက်လာတယ် ။
ဆရာမချိုကပြုံးပြီး ထလာကာ လက်ကိုဆွဲပြီး သူနှင့်ပူးကပ်ကာ ထိုင်စေတယ် ။ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးက ရှက်နေပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေတယ် ။ ဆရာမချိုက ပူးကပ်ပြီးထိုင်ရာကနေပြီး ကျွန်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်ကာ ဖင်လေးကို လှုပ်လှုပ်ကာ ကစားတယ် ။ သူက ထိုင်နေရာမှထပြီး သူငယ်ချင်းဆီလျောက်သွားကာ လက်ဆွဲပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်စေတယ် ။ ဆရာမချိုနှင့်ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကြတယ် ။ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာ “ ပြွတ်” ခနဲအသံ မြည်အောင်ထိကို အနမ်းတွေလည်းပြင်းလာကြတယ် ။ ပုဆိုးထဲကနေ လီးကလည်း ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကို သွားထောက်နေပြီး သူ့ရဲ့နို့ကို လက်နှင့်ချေပေးလိုက်တော့တယ် ။
“ အင်း...” လို့ ညီးသံလေးတွေ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးဆီကနေ ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့တွေကို ချေပေးပြီးတော့ သူ့ရဲ့အနီရောင် ဘလောက်အင်္ကျီကို အပေါ်တင်တော့ သူနှင့်နမ်းနေတဲ့ ဆရာမချိုကိုအနမ်းရပ်ကာ အင်္ကျီကိုချွတ်သလို ၊ ထမိန်အနက်ရောင် ဗြောင်ချောကိုပါ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ ပြီးမှသူကရှက်သလိုနှင့်လက်အုပ်ကာ အဖုတ်ကိုလက်နှင့် အုပ်ထားတယ် ။ ဒီကလည်း ဘယ်ရမလဲ သူ့ရဲ့လက်ကိုဖယ်လိုက်တယ် ။ ကောက်ကွေးကာ အမဲရောင်အမွေးတွေက သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ကာထားတယ် ။
အဲ့ဒါဘဲဗျ။ ကျွန်တော့် အကြိုက်ပေါ့ ။ မိန့်မမှာအဖုတ်ကို အမွေးတွေနှင့်ဖုံးထားရင် အထင်ရှားမမြင်ရတော့ ပိုပြီးတော့ စိတ်ကို ဆူဝေစေတယ် ။ အခုလည်း သူ့ရဲ့လက်ကိုဖယ်ပြီးတော့ သူရဲ့အမွေးတွေကို လက်နှင့်ဆုပ်ကာဖယ်ရှားပြီး သူ့အဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်ကပ်ပြီး အသံမြည်အောင် စုတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေပြီး
“ အား...ရှီး... အား..ဟင်း..အား... ” ညီးသံလေးနှင့်အတူ ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကို ဆွဲကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ ကပ်ပြီး သူကလှန်ကာ အဖုတ်ကိုပိုပြီး အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးတယ် ။ ပထမတော့ သူက ဘယ်လောက်ရှက်ရှက် အဖုတ်ကိုဆွဲကာစုပ်ပြီး လျာသွင်းလိုက်တော့ သူရဲ့အရှက်ဟာ တာရှည်မခံတဲ့အပြင် သူ့ရဲ့မူရင်းခံစားချက်တွေ ပွင့်ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဆက်ပြီးတော့ကို ယက်ပေးလိုက်တယ် ။
သူက ဆရာမချိုနှင့်နမ်းတာကို ရပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပြီး ဆက်တီပေါ်တွန်းချတယ် ။ ပုဆိုးက ပြေလျောနေတော့ ဂွင်းလိုက်စုကာ ကျန်ခဲ့ပြီး ဆက်တီပေါ်မှာ လီးကမိုးကိုချိန်ကာ နေတဲ့အပေါ်မှာ ခွကာ အဖုတ်မှာလီးကို တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ ဖြည်းဖြည်းထိုင်ချပြီး ခဏလေး ငြိမ်နေကာ ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။
သူကလည်း အချဥ် မဟုတ်ဘဲ လျှာလေးသွင်းကာ ကျွန်တော့် လျာကိုထိပြီး သူ့ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ဆွဲကာ ယူသွားပြီး ကစားပေးတယ် ။ သူကဖင်လေးကို နည်းနည်းလှုပ်ကာ ကစားပြီးနမ်းရင်း ဖြည်းဖြည်း ကစားတယ် ။ သူရဲ့အဖုတ်က အန်တီရွှေနန်းထိုက်လိုဘဲ အတွင်းနံရံတွေက ဆွဲယူကာ စုတ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကိုကောင်းပြီး သူရဲ့နို့တွေကိုစို့ကာ အောက်ကနေ ပင့်ကာလိုးတော့ သူကလည်း ပြန်ပြီး ဖင်လေးလှုပ်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဖင်လှုပ်ကာ လိုးပေးလာတယ် ။
သူကအပေါ်ကနေ မြန်မြန်တက်ဆောင့်သလို အဖုတ်ကလည်း စုတ်ယူကာ ကစားပေးတော့ ကျွန်တော်လည်းပြီးချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းကာ သူ့ကိုချီပြီးတော့ ထရပ်တယ် ။ သူ့ကိုဆက်တီမှာ ချပေးကာ မြန်မြန်ဘဲဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ညီးရင်းနှင့် ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့
“ အား...ကိုရယ်..မြန်မြန်... အား...ယဉ်ပြီးတော့မယ်ကွယ်...အား...ရှီး... ကိုရယ်.... အား.. ရှီး... ကိုရယ်... ယဉ်...ပြီးတော့မှာ... အား....ရှီး... ကိုရယ်...အား... ပြီးတော့မှာ...ကိုရယ်.... ”
လို့ ညီးရင်းနှင့် သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော့် လည်ပင်းကို ဆုပ်ကိုင်တဲ့ လက်တွေ အားလျောပေမဲ့ သူက ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်က စုတ်ယူကာ အတွင်းနံရံတွေက ညှစ်သလိုကျွန်တော်လည်းရနိုင်သမျှ ဆောင့်လိုးကာ အရည်တွေပန်းကာ ပြီးသွားတယ် ။ သူနှင့်အတူ ဖက်ပြီးတော့ငြိမ်ကာ နေလိုက်တယ် ။ သူကတင်းတင်းဖက်ထားတာမို့ ဒီအတိုင်ဘဲ မှိန်းကာ နေလိုက်တော့တယ်ဗျာ...။
....................................
(၂၁)
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ ဆရာမချိုက ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးနှင့် ကျွန်တော့်ကို ဖက်ကာ နမ်းလာတယ် ။ နှစ်ယောက်စလုံး အမောပြေတော့မှဘဲ လူသုံးယောက်ဟာ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အခုထိ ဘာအဝတ်မှမချွတ်ရသေးတဲ့ ဆရာမချိုက ပြုံးကာ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကို ထမိန်ကမ်းပေးပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကိုပါကမ်းပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပုဆိုးကိုဝတ်သလို ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကလည်း ထမိန်ကိုရင်သျားလိုက်တယ် ။
ဆရာမချိုပြုံးကာ အခန်းကနေပြန်ထွက် ရေချိုးချန်းမှာ နှစ်ယောက်ဆေးကြောပြီး ဆရာမချိုရှိရာကိုသွ ားလိုက်ကြတယ် ။ ဆရာမချိုက ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ အရက်ပုလင်းယူပြီး ခုံပေါ်မှာချထားကာ အမြည်တွေပါပုဂံမှာထည့်ပြီး ယူလာပေးတယ် ။
ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးက ဖန်ခွက်သုံးလုံးမှာ ရေခဲတုံးလေးတွေ ထည့်ပြီး ယူလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အရက်ပုလင်းကို ဖွင့်ကာ အရက်ဖန်ခွက်တွေမှာ ငှဲ့ပေးလိုက်တယ်။ ဆရာမချိုပြုံးပြီး ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကိုကြည့်ကာ “ ယဉ်ရယ် ကိုရဲပါကွ.. ကိုရယ် ကိုရယ် ညီးနေတာများ တကယ့်ရည်းစားလိုပါဘဲကွယ် ဟားဟား... ” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကလည်း ပြုံးပြီးတော့
“ မရှက်တော့ပါဘူးကွာ ကိုရဲက ဒို့ရဲ့အချစ်ဦး..ကိုကိုနှင့်အရမ်းတူတယ် ..သူ့ကိုမြင်လိုက်ရတာ ကိုကို့ကို မြင်လိုက်ရသလို ဖြစ်သွားတယ် .. ကိုကိုသာ သက်ရှိထင်ရှားရှိနေရင်ဆိုတဲ့ စိတ်တွေဟာ ဒို့ဆီမှာ အမြဲရှိနေတယ် ..ကိုကိုဆုံးသွားတာကို သိသိရက်နှင့်မျော်လင့်မိတယ် .. အခုကိုရဲကိုတွေ့တော့ ကိုကိုကိုတွေ့လိုက်ရသလို ခံစားမိတယ်.. ချိုရယ် ..” လို့ ပြန်ပြောပြတယ် ။
“ ကဲပါလေ ဘာဘဲပြောပြော ချိုကိုဒို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ် .. ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကိုကိုနှင့်တူတဲ့ ကောင်လေးနှင့်ဆုံတွေ့ခွင့်ရလို့လေ ..” ပြောကာ အရက်ခွက်ကိုင်ပြီး ခွက်ချင်းတိုက်ကာ သောက်ကြတယ် ။ အရက်သောက်အမြည်းစားကာ စကားပြော တစ်ယောက်အရက် (၂ ) ခွက်စီသောက်ပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲကိုဘဲဝင်လိုက်ကြတယ် ။
အခန်းထဲကိုရောက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်က နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ဆရာမချိုရဲ့ ပန်းရောင်ဝမ်းဆပ်ကိုချွတ်လိုက်တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက် နမ်းနေတာကို ကုတင်ပေါ်က ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ လက်ဗရီယန်နှစ်ယောက်က အနမ်းကို ရပ်ကာ ကျွန်တော်ရှိရာ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာကြတယ် ။ ဘယ်တစ်ယောက် ညာတစ်ယောက်နေရာယူပြီး လီးကို စုတ်ပေးကြတယ် ။
ဆရာမချိုရဲ့ကိုယ်ကို ဆွဲပြီးတော့ နုတ်ခမ်းကို နမ်းကာ သူ့ရဲ့နို့တွေကို ချေပေးလိုက်တယ် ။ ညီးသံလေးနှင့်အတူ သူက အနမ်းကိုရပ်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို စုတ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ဖင်ကိုဆွဲကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ပေးပြီး ပါးစပ်နှင့်ငုံကာ အစေ့ကိုလျာဖျားလေးနှင့် ယက်ပေးလိုက်တယ် ။
ဆရာမချိုက ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးနှင့်နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးရဲ့ အဖုတ်ကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ပြီး လက်ခလည်နှင့်အဖုတ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ညီးသံတွေနှင့်အတူ ဆရာမချိုက အနမ်းရပ်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို လက်နှင့်ဂွင်းတိုက်ပြီး အပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ ဖြည်းဖြည်းစတင်ကာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ လိုးပေးတယ် ။ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကို လက်နှင့်ဆွဲယူပြီ ကျွန်တော့်မျက်နှာအပေါ်မှာ ခွထိုင်စေတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း အမွေးတွေကို လက်နှင့်ဖယ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အစေ့လေးကို စုတ်ယူကာ ကစားလိုက် ၊ လျာလေးစုကာ အဖုတ်ထဲကို သွင်းလိုက်နှင့် လုပ်ပေးတယ် ။ “ အား..ရှီး..ကိုရယ်... အား.. ” ညီးသံလေးက ဂီတသံလို ထွက်လာပြီး ကျွန်တော်အပေါ်မှာ တက်ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ဆရာချိုကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။
ဆရာမချိုရဲ့တက်ဆောင့်လိုးချက်တွေက မြန်လာပြီးတော့ “ အား...ရှီး.. ကိုရဲရယ် ..” ညီးသံလေးတွေနှင့်အတူ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးရဲ့ နို့တွေကို ချေပေးကာ နုတ်ခမ်းနမ်းပြီး ပိုကြမ်းကြမ်းတက်ဆောင့်လိုးတယ် ။ သူက အပေါ်ကနေ လိုးနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးနှင့် နေရာချိန်းလိုက်ကြတယ် ။ ဆရာမချိုက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ လာအိပ်ပြီး နုတ်ခမ်းလာနမ်းတယ် ။ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကလည်း အပေါ်ကနေ တက်ပြီးဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးကာ သူ့ရဲ့နို့တွေကို သူကိုယ်သူချေတယ်။ ဆရာမချို ကျွန်တော့်ကို နမ်းတာရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်နို့တွေကို စို့ပေးလာတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း စိတ်တွေ တင်းလာပြီး အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ဒေါ်ယဉ်ယဥ်အေးကို အောက်ကနေပင့်ပြီး လှမ်းလိုးလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး... ကောင်းလိုက်တာဗျာ...အား... အား... ” ညီးရင်းနှင့် ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အောက်ကနေမြန်မြန် လှမ်းထိုးတော့ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကလည်း ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ လက်ထောက်ပြီး မြန်မြန်ဆောင့်လိုးကာ.. “ အား..ရှီး..ကို...မမ...ပြီးချင်ပြီ...အား... ကိုရယ်... ” လို့ ညီးရင်းမြန်မြန်ဘဲ လိုးပေးတယ် ။ ဆရာမချိုလည်း ထကာ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးနောက်မှာ ထိုင်ပြီးတွန်းတွန်းကာ လိုးအားကိုမြင့်ပေးတယ် ။ “ အား..ရှီ... ပြီးပြီ..ကွယ်..အား... ညီးရင်းကိုယ်လေးက ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ မှောက်ကျလာတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း ပြီးခါနီးမို့သူက ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ ဖင်ကို ကြွကာ ဆောင့်လိုးလို့ အဆင်ပြေအောင်နေပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးခါနီးဆောင့်ချက်တွေနှင့်အတူ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာမှေးကာ နေလိုက်ကြတယ် ။ အချိန်ကိုကြည့်တော့ ည (၈) နာရီရှိနေပြီ ။ ညနေစာမချက်ပြုတ်တော့ဘဲ သုံးယောက်သားရေချိုးကာ စားသောက်ဆိုင်ကိုဘဲ သွားကာ စားသောက်ကြတယ် ။
ကားနှင့်မို့သာ ခြေကျင်ဆိုရင် ဒူးချောင်နေတာနှင့် သွားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ။ နှစ်ချီတောင်လုပ်ထားတော့ ဒူးကတွေချောင်နေမှာဘဲလေ ၊ စားသောက်ဆိုင်မှာ ငါးရှဉ့်ရယ် ၊ ရုံပဒေသီးရယ်ဘဲ များများစားတော့ သူ့တို့ကပြုံးနေကြတယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ ဘယ်တစ်ယောက် ညာတစ်ယောက်ထားကာ စောစောဘဲ အိပ်စက်လိုက်ကြတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်က မနက်စာကို ပြင်ဆင်ပေးပြီး သုံးယောက်သားစားကာ ကျွန်တော်နှင့်ဆရာမချိုဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးအိမ်ကို ပို့ပေးပြီး ကျောင်းကို လာခဲ့ကြတယ် ။ ကျောင်းရောက်တော့လည်း ကန်တင်းလေးကိုဝင်လိုက်ရမှ ကျေနပ်သူမို့ ကန်တင်းမှာ ကော်ဖီထပ်သောက်ပြီး ဆေးလိပ်ဖွာနေလိုက်တယ် ။
ဒီနေ့တော့ သူရတို့အတွဲရော နီလာပါ မလာသေးတော့ ကန်တင်းမှာထိုင်ရင်း မိန်းကလေးတွေကို ငေးကာ မျက်စိအစာကျွေးနေလိုက်တယ် ။ နီလာရော သူရတို့အတွဲပါ အချိန်နည်းနည်းခြားကာ ရောက်လာကြတယ် ။ စာမေးပွဲဖြေဖို့က (၁၅) ရက်ဘဲလိုတော့တာမို့ နီလာနှင့်တွေ့ဆုံဖို့ အခွင့်အရေးကနည်းသွားပြီ ။ အဲ့ဒါကြောင့် အတန်းချိန်လစ်ပြီး နီလာနှင့်အတူမြို့ထဲ လျောက်လည်ကြတယ် ။ မောတွ ကစားကွင်းတွေသွားနှင့် ညနေ (၄ နာရီမှ နီလာကို သူ့အိမ်လမ်းထိပ်ထိ လိုက်ပို့ပေးခဲ့တယ် ။ အိမ်ကိုပြန်ပြီး အဝတ်အစားတွေလှဲကာ ထွက်လာတော့ ကိုကျော်စွာက သူ့အမေအတွက် စားစရာတွေဝယ်ပေးကာ ပေးခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းပစ္စည်းတွေကိုယူပြီး ဆရာမချိုအိမ်ကို သွားလိုက်တယ် ။ ဆရာမချိုက စာတွေရှင်းပြပေးပြီး ညနေစာထမင်းကို သူဘဲချက်ပြုတ်တယ် ။
တံခါးဘဲလ်မြည်သံကြားတော့ သွားကာဖွင့်တော့ အန်တီယဉ်ယဉ်အေး ပြုံးကာဝင်လာခဲ့တယ် ။ တင်ပါးဖုံးတဲ့ဆံပင်ရှည်ကို နောက်လှန်ကာ ချထားပြီး သနပ်းခါးပါးကွက်ကျားနှင့် တလှမ်းချင်းတက်ပါးတွေကို လှုပ်ကာဆရာမချိုဆီလျှောက်လှမ်းသွားတယ် ။ နိမ့်တုံမြင့်တုံဖြစ်နေဖင်ကြီးကလည်း ဆူဖြိုးကာ အနောက်ကိုကော့ချိတ်နေတော့ မြင်သူတွေ ငေးချင်စရာကြီး ဖြစ်နေတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း တံခါးကို ပြန်ပိတ်ကာ သူတို့ရှိရာ သွားလိုက်တယ် ။ ထမင်းအိုးတည်ထားပြီး ဟင်းတွေနွေးတာလည်း ပြီးသွားပြီမို့ ဆရာမချိုက အန်တီယဉ်ယဉ်အေးနှင့် စကားပြောရင် အခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ထမိန်ရင်သျားနှင့်ထွက်လာတဲ့ ဆရာမချိုက “ ကိုရဲရယ် ဒီနေ့တော့ ညမအိပ်ရဘူးတဲ့...” လို့ ပြောကာရယ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။
အစိမ်းရောင် ပါတိတိဆပ်နှင့် ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်ဖြစ်နေတဲ့ အန်တီယဉ်ယဉ်အေးက ပြုံးပြီးတော့ “ မမြင်ဘူးတာလည်းမဟုတ်ဘဲကွယ် ..လူကိုနောက်ကနေလိုက်ပြီး စိုက်ကြည့်နေတယ် ..” လို့ ပြောတယ် ။ သူ့အနီးကိုကပ်ကာ သူ့ကိုဖက်ပြီးတော့ နဖူးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း အနမ်းခံပြီး တင်းတင်းလေးဖက်ကာ ကျွန်တော့် ပါးကိုပြန်နမ်းတယ် ။ ရေမွေးရနံ့တွေ ၊ မိတ်ကပ်ရနံ့တွေနှင့် ယဉ်ပါးပေမဲ့လည်း အခုလို သဘာဝသနပ်ခါးနံ့က တမျိုးကိုလိင်စိတ်ကြွလာတယ် ။
သူ့ကိုရပ်ပြီးအနမ်းတွေ ချွေနေတာ အောက်ကလီးဟာ ဘောင်းဘီထဲကနေ ကြွလာပြီး ထမိန်ခံနေတဲ့သူ့အဖုတ်ကိုသွားကာ ဖိဖိကပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက အနမ်းကို ရပ်ပြီး ပခုံးမှာမေးတင်ကာ “ ထမင်းစားခန်းထဲနော်...” လို့ သူ့ကပြောတော့ သူ့ကိုဖက်ထားတာကို ခွာလိုက်တယ် ။ ပြီးမှသူ့ရဲ့လက်ကို ဆွဲပြီး အိပ်ခန်းဆီကိုခေါ်သွားလိုက်တယ် ။ အိပ်ခန်းကိုရောက်တော့ သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး သူ့ရဲ့အင်္ကျီနှင့်ဘော်လီကိုချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းနမ်းရင်း သူ့နို့တွေကို ချေပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ ကိုယ်လေးကလှန်ကျမလိုဖြစ်တာကို ထိန်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့နို့တစ်လုံးကိုစို့ကာ တစ်လုံးကိုချေပေးလိုက်တယ် ။
သူ့ရဲ့လက်က ကျွန်တော့် အင်္ကျီကိုချွတ်ပေးပြီး ဘောင်းဘီကိုပ ါလှမ်းကာ ချွတ်ပေးတယ် ။ သူ့နို့တွေကို စို့ရင်းနှင့်ဘဲ ဘောင်းဘီကိုခြေနှင့်ချွတ်ချကာ သူ့နို့စို့တာကို ရပ်လိုက်တယ် ။ ဘောင်းဘီချွတ်ချလို့ပြီးမှ သူ့ကိုချီကာ ကုတင်ပေါ်ကိုတင်ပေးတယ် ။ သူက ထမိန်ကိုချွတ်မလို့ကြံတော့ မချွတ်စေဘဲ ထမိန်ကို ဗိုက်ပေါ်အထိလှန်တင်လိုက်တယ် ။ အနက်ရောင် လဲ့လဲ့တောက်တဲ့ လဲ့စ်အတွင်ခံဘောင်းဘီမှာ အစိုကွက်လေးကသူလည်းစိတ်ထနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတယ် ။ ဘောင်ဘီကိုချွတ်ကာ အမွေးတွေကို ဖယ်ပြီးတော့ အကွဲကြောင်းလေးကိုလက်နှင့်ဖြဲကာ လျာလေးသွင်းပြီး အစေ့လေးသွားနှင့်မနာအောင်ကိုက်တယ် ။
“ အား...ရှီး.. ကိုရဲရယ်...လုပ်ပေးတော့နော်...အား...ရှီး... ” ညီးကာ သူ့အပေါ်ကို ဆွဲတင်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ကိုဖယ်ပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ဖြေကာ သူ့ထမိန်ထဲကိုဝင်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ နေလိုက်တယ် ။ သူ ကအထူးဆန်းလိုပြန်ကြည့်တော့ သူ့နဖူးကိုနမ်းပြီး
“ အန်တီအေး ထွက်မပြေးရအောင်လို့ ထမိန်တစ်ထည်မှာ နှစ်ယောက် ဝတ်လိုက်တာလေ ” လို့ ပြောပြီးလီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်တယ် ။ သူလက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကို ဆုပ်ကိုင် မျက်လုံးလေးကိုမှေးပြီး
“ အိုး...ကိုရဲရယ်...အား...ကျွတ်..ကျွတ်... အား.. ကိုရယ်... အား..ဟာ..ဟာ.. ” ညီးသံလေးပေးလာတော့တယ် ။ သူ့ကိုစိုက်ပြီး တစ်ချက်ချင်းကို ဆောင့်ကာလိုးပေးတယ် ။ သူကလည်း ပေါင်ကိုဖြပြီးတော့ လီးဝင်နိုင်သမျှဝင်လို့ရအောင်ကို လုပ်ပေးတယ် ။ အေးစက်တဲ့ ခန္ဒာနှင့်အတူ ဆရာမချိုကအနောက်ကနေ ဖက်ကာ ကျွန်ျတာ့ပ်ါးတွေနမ်းပေးတယ် ။ သူက အနောက်ကနေ ဘေးကိုသွားပြီး ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုလုပ်နေတာရပ်လိုက်ပြီး သူထမိန်ထဲက ထွက်ကာ ထမိန်ကိုချွတ်ပေးလိုက်တယ် ။
ဆရာမချိုနှင့်သူက အနမ်းပေးနေတော့ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးရဲ့ ခြေထောက်ကို ပခုံးမှာတင်ပြီး သူ့ရဲ့ နို့ကိုဆွဲကာမြန်မြန်ဘဲဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ညီးသံတွေထွက်လာသလိုဘဲ ၊ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးနှင့် ဆရာမချိုပါ ညီးသံတွေ ထွက်လာကြတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်အနမ်းကို ရပ်ကာ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးက ကျွန်တော့်အပေါ်ကို ခွတက်ကာ လီးကိုကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ ဆရာမချိုက ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးနှင့် နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ဗိုက်ပေါ်မှာ ထိုင်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆရာမချိုရဲ့နောက်ကျောကိုကြည့်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်ရင်းနှင့် ကျွန်တော့်ကိုလိုးတာကို မှိန်းပြီး မပြီးအောင် ထိန်းလိုက်ရတယ် ။ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးရဲ့ ညီးသံတွေ ပြင်းလာပြီးတော့ ဆရာမချိုကိုနမ်းရင်း နို့တွေကိုချေကာ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးလာတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ မထိန်းနိုင်ဘဲ သူနှင့်အတူ ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်က အပေါ်မှာ နမ်းရင်းနှင့်အမောဖြေကြတယ် ။ သူ့တို့က အပေါ်ကဆင်းပြီး ကျွန်တော့်ကို နမ်းကာ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးနှင့်အတူ ရေချိုးခန်းဝင်ဆေးကြောပြီး အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ကြတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူဘဲ အိမ်နောက်ထမင်းစားခန်းထဲဝင်ကာ ဝိုင်လေးသောက်ပြီးမှ ထမင်းလက်ဆုံစားလိုက်ကြတယ် ။
အားလုံးပြီးစီးတော့ သုံးယောက်သားဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ကာ အပန်းဖြေရင်းနှင့်အတူ ဇာတ်ကားတစ်ကားပြီးအောင်ထိကြည့်လိုက်ကြတယ် ။ ဆရာမချိုရဲ့အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အခန်းထဲကိုရောက်တော့ အိပ်ရာဘေးကနေ ရေသန့်ဘူးကို ကျွန်တော့်ကို ကမ်းပေးပြီး ဆေးကဒ်ထဲက ဆေးတစ်လုံးကို တိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်သောက်လိုက်ပြီးတော့ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးက အနီးကို ရောက်လာကာ ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။ နမ်းရင်းနှင့်ဘဲ တစ်ယောက်အဝတ်တွေကို တစ်ယောက်ချွတ်ပေးကြတယ် ။ ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးက ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး
“ ကိုရဲကို မမက ကိုကိုဘဲခေါ်မယ် ၊ ကိုရဲကလည်း မမဘဲ ခေါ်နော်..” ပြောကာ နုတ်ခမ်းချင်းဆက်နမ်းတယ် ။ ကျွန်တော်က နမ်းရင်းနှင့်သူ့ရဲ့နို့တွေကိုချေပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နမ်းရင်းနှင့်ဆရာမချိုကိုကြည့်တော့ ဆရာမချိုက ဖုန်းနှင့်ကျွန်တော် တို့နမ်းနေတာကို Video ရိုက်နေတယ် ။ သူက ပြုံးပြီး ဆက်လုပ်ဖို့သာ အချက်ပြတော့ ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးကို လှဲချလိုက်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လက်ညိုးထိုးပြီးအထွက်အဝင်လုပ်ပေးကာ အစေ့လေးကိုလျာနှင့်ယက်ကာ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။
“ အား...ရှီး...ကိုကိုရယ်...အား...အင်း.. မမကို ချစ်ပေးပါတော့.. အား..ကိုကို အား.. ” ညီးသံလေးနှင့်ပြောလာတယ် ။ ဆေးအစွမ်းကပြလာတော့ လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး တစ်ရစ်ရစ်နှင့်ဖြည်းဖြည်းဘဲ သွင်းပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီ...ကိုကိုရယ် ” လို့ ညီးသံလေးထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ပြီး သူ့ကိုစိုက်ကာကြည့်ခိုင်းတယ် ။ သူ့ရဲ့ညီးသံနှင့်အတူ မျက်လုံးမှေးကာ ပြန်စိုက်ကြည့်ပြီး
“ ကောင်းလိုက်တာ.. ကိုကိုရယ်... အား... ” လို့ ညီးသံလေးနှင့် အောက်ကနေ ပင့်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုစိုက်ကြည့်ရင်းနှင့် မနှေးမမြန်လိုးပေးလိုပ်တယ် ။ သူကလည်း ပြန်ပြီး အားမခံပြန်လုပ်ပေးတယ် ။ (၄) မိနစ်ခန့် ပက်လက်မှောက်ခုံလှုပ်ပြီး သူ့ကိုဆွဲကာ ထိုင်ရက်အနေထားနှင့်ထပ်လုပ်ကြတယ် ။ နို့နှစ်လုံးက ရင်ဘတ်မှာ ပွတ်တိုက်ကာ ခုန်ပေါက်ပြေးနေပြီးအောက်က ဖင်ကလည်း မြင့်လိုက်နိမ့်လိုက်နှင့် ဆွဲဆွဲကာ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူလိုးလိုက်ကြတယ် ။
“ အား...အင်း...အမလေး.. အရမ်းကောင်းတာဘဲ ကိုကို...အား... ” လို့ ညီးရင်းနှင့်ကို မြန်မြန်လိုးပေးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့အတွင်းနံရံတွေကလည်း လီးကို ရစ်ပတ်ပြီးညှစ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကောင်းပြီး မထိန်းနိုင်တော့ သူ့ကိုပြန်လှဲချပြီးသူ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းကြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ ညီးသံတွေ အသားချင်း ရိုက်သံတွေက အခန်းထဲမှာဆူညံနေတာ နှစ်ယောက်သားပြီးသွားမှဘဲ ဆိပ်ငြိမ်သွားတယ် ။ ကျွန်တော့်တင်းတင်းဖက်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ မဆင်းစေဘဲ ပါး နဖူး မျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုနမ်းအရမ်းကောင်းကြောင်း အရမ်းချစ်ကြောင်းပြောတော့တယ် ။ သူ့အပေါ်မှာ (၃) မိနစ်ခန့်ကို ဒီအတိုင်းနေပေးလိုက်ရတယ် ။ သူရောကိုယ်ပါ ပင်ပန်လွန်းလို့ ပက်လက်ကလေး မှေးကာနေလိုက်ကြတယ် ။
ဆရာမချိုက Video ရိုက်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ ဆီကို ရောက်လာတယ် ။ ရိုက်ထားတဲ့ Video ဖိုင်ကိုဖွင့်ပြတယ် ။ ဘေးတစ်စောင်းရိုက်ထားတာမို့ ကြည့်ရတာက တစ်မျိုးလေးဖြစ်နေပြီး လီးနှင့်အဖုတ်ကို အနီးကပ်ရိုက်ထားတာတွေ့တော့ ခံစားရတာတစ်မျိုးဖြစ်နေတယ် ။ အဲ့ဒီဖုန်းက ဒေါ်ယဉ်ယဉ်အေးဖုန်း၊ သူက ဆရာမချိုကိုရိုက်ခိုင်းတာပြောပြီး ဖုန်းကို ကုတင်ဘေးမှာ ချပြီး စကားပြောရင်းနှင့်ဆက်မလုပ်ဖြစ်ဘဲအိပ်လိုက်ကြတယ် ။
နောက်နေ့ အိပ်ရာက နိုးတော့ ဆရာမချိုဘဲ စားစရာတွေ စီစဉ်နေတယ် ။ “ မမအေးရော ..” လို့ သူ့ကိုမေးတော့ “ သူအပြောင်းအရွှေ့နှင့် တာဝန်ကျတဲ့နေရာကို ဒီနေ့မနက်ကဘဲ ထွက်သွားပြီ ..” လို့ပြောကာ စားစရာတွေကိုပြင်ပြီးပြီ ရေချိုလိုက် စားသောက်ပြီးရင် ကျောင်းသွားစရာမရှိတော့ “ ကိုကျော်စွာတို့ဆီကို သူလည်း လိုက်ကာ ချွေးမလေးရဲ့ ကျန်မာရေးကို မေးချင်တယ်..” ပြောလာတယ် ။ စားသောက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ အိမ်ကို ဆရာမချိုနှငိ့အတူဘဲ သွားလိုက်တယ် ။ အိမ်မှာ ဆရာမချိုနှင့်မစန္ဒာ လင်မယားစကားပြောနေတော့ အခန်းထဲကို ဝင်ကာ နေလိုက်တယ် ။
အခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာတော့ “ ဆရာမချိုရဲ့ မောင်လင်မယား အိမ်ပြန်လာနေပြီ ညနေဆိုရင် ပြန်ဆုံမယ်လို့..” ပြောသံကြားလိုက်တယ် ။ ဆရာမချိုကပြုံးပြတယ်။ ဘေးကဆက်တီပေါ်မှာထိုင်ပြီး သူတို့နှင့်စကားအချို့ပြောလိုက်ကြတယ် ။ မစန္ဒာတို့လင်မယားကို နုတ်ဆက်ပြီး ဆရာမချိုလည်းပြန်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အပြင်ထွက်ကာ လ္ဘက်ရည်သွားကာ ဆိုင်မှာဖွင့်ထားတဲ့ သီချင်းနားထောင်ပြီး အချိန်ဖြုန်းကာ နေလိုက်တယ် ။ ဆရာမချိုဆီကို ညနေဘက် စာသွားမေးစရာလည်းမလိုတော့ပြီမို့ စာတွေပြန်လည်မှတ်သားကာ အဲ့နေ့က အနားယူကာ အားမွေးလိုက်တယ် ။
နောက်နေ့မှာတော့ သူရက သူသူတို့ အိမ်မှာအလှူရှိလို့ ကျွန်တော့်ကိုပါ ခေါ်သွားတယ် ။ ဟိုမှာ လိုအပ်တာကိုဝင်ကူညီကြပြီး နီလာနှင့်လည်း စကားတွေပြောကြ အခွင့်သာရင်ပ ါးကိုနမ်းရတာလည်း အရမ်းကို ရင်ခုန်ရတယ် ။ လူတွေအလစ်မှာ ခိုးနမ်းရတာမို့လည်း ပါတာပေါ့ ။ သူတိုကို နုတ်ဆက်ပြီးပြန်တော့ ကျွန်တော့်ကိုအိမ်ပြန်ပို့ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ အားတွေဆက်တိုက်ကုန်ခဲ့သူမို့လည်း အားပြန်မွေးတဲ့ အနေနှင့် စောစောအနားယူတယ် ။
နောက်နေ့ကျောင်းမှာ စာသင်ခန်းဝင် စာသင်ပြီးမှ ပြန်ထွက် ကန်တင်းကိုသွား နီလာတို့ထွက်အလာမှာ သူရနှင့်ကျွန်တော် စောင့်လိုက်ကြတယ် ။ သူရနှင့်သူသူကတော့ အဆင့်ကျော် ကျွန်တော်နှင့်နီလာလက်ကိုင် ပါး ၊ နုတ်ခမ်းအနမ်းတွေသာ ရှိခဲ့တယ် ။ နီလာက “ အိမ်ကို စောစောပြန်ရမှာ..” ပြောတော့ သူ့ကိုလိုက်ပို့ပြန်ခဲ့တယ် ။ ဒီလိုနှင့်ဘဲ စာမေးပွဲလည်းဖြေပြီး နီလာကလည်း နယ်က မိဘတွေဆီပြန်သွားတယ် ။ ဖုန်းအဆက်အသွယ်မပျက်တော့ အမြဲစကားတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ် ။ နီလာလည်း နယ်ပြန်ပြီး တစ်ပတ်အကြာမှာ “ သူ့ကို အိမ်ကသဘောတူသူနှင့် ပေးစားတော့မှာ ..” ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း “ နီလာ ကိုယ် လာခိုးမ..” ယ်ပြောကာ သူရနှင့်အတူနီလာတို့မြို့ကို လိုက်သွားကြတယ် ။
နီလာတို့အိမ်က လူတွေကို မရိပ်မိအောင် နီလာပြောပြီး ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နီလာကို ခိုးလာခဲ့တယ် ။ အိမ်ကိုဖုန်းဆက်ကာ မိန့်မခိုးခဲ့ပြီလို့ ပြောကာ အိမ်ကိုမပြန်ဘဲ တည်းခိုခန်းကိုဘဲ ခေါ်သွားတယ် ။ သူရက ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ထားခဲ့ပြီး ပြန်သွားတယ် ။ ခိုးပြေးတဲ့နေ့မှာ နီလာရဲ့ရှက်ပြုံးတွေနှင့် မေးဖျားလေးတွေ လှုပ်နေတာများ ရင်ခုန်စရာ အကောင်းဆုံးအချိန်တွေထဲက တစ်ခုလား ထင်မှတ်မိတယ် ။
တကယ်ချစ်မိတော့လည်း သူ့ရဲ့လက်ကို ကိုင်ထားရတာကိုက ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလိုဖြစ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နီလာရဲ့မျက်နှာကိုဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ ပြီးမှ သူ့ကို စိုက်ကြည့်ကာ “ နီလာ..ကို..နီလာကို...” ဆိုတော့ သူက လက်ညိုးလေးနှင့် နုတ်ခမ်းကိုဖိပြီး “ ရှက်စရာတွေ နုတ်ကနေ မပြောနဲ့ ” ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းညှိတ်ပြီးသူ့ကို ဆက်နမ်းကာ ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကိုတွန်းလိုက်ပြီး
“ မီးမှိတ်လိုက်ပါကို.. နီလာ ရှက်တယ်..” ပြောလာတော့ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး အခန်းမီးခလုပ်ကိုပိတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ကို တက်သွားတယ် ။ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးတော့ လက်က သူ့ရဲ့ နို့လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။
“ အိုး..ကိုရယ်... အား.. ” ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့အနက်ရောင် တီးချပ်လေးနှင့်ဘော်လီကိုချွတ်ကာ သူ့ရဲ့နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ် ။ အခန်းထဲမီးမှိတ်ထားပေမဲ့လည် းအခန်းအပြင်ကနေ အလင်းရောင်ကြောင့် မှိန်မှိန်လေး မြင်နေရတယ် ။ အသားဖြူတဲ့သူမို့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲပြီး စပျစ်သီလေးကို ပေါ်စီပေါ်တင်ထားသလို အရမ်းကိုလှတယ် ။
နို့သီးခေါင်းလေးကို သွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်လိုက် စို့ပေးလိုက်လုပ်ပေးတယ် ။ နီလာဆီက “ အိုး...အင်း..ဟင်...ကိုကိုရယ်... အား... ” ညီရင်းနှင့် ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကို စို့တာရပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ ပင်တီပါ ထပ်ပြီးချွတ်လိုက်တယ် ။
မို့မောက်ပြီး အမွေးရိပ်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့အဖုတ်လေးကိုလက်နှင့်ပွတ်သပ်ကာ အစေ့လေးကို လက်ညိုးလက်မနှင့်ညှပ်ကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ “ အိုး..ရှီး..ကိုရယ်..” ညီးရင်းထိုင်ကာ ကျွန်တော့်ဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။ သူနှင့်အတူ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရင်းနှင့်ဘဲ အဝတ်တွေကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ သူ့ကို လှဲချပြီး သူ့ရဲ့ နဖူးကနေစလို့ နမ်းကာ သူ့ရဲ့ရတ္တနာရွှေခြုပ်အထိကို နမ်းရင်းဆင်းသွားတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အဖုတ်နုတ်ခမ်းသားလေးကို လက်နှင့်ဖြဲကားပြီး လျာဖျားလေးကို ကလော်ကာ အစေ့လေးကို ကစားပေးလိုက်တယ် ။ သူဆီက
“ အိုး..ရှီး..ကိုကိုရယ်..အား...” ညီးသံနှင့်အတူ ကြွတက်လာပြီး ၊ သူတစ်ကြိမ် ပြီးသွားတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို ဆွဲကာ နုတ်ခမ်းပြင်းပြင်းရှရှနမ်းတယ် ။ အနမ်းကိုရပ်ပြီးမှ သူက “ နီလာ Video မှာဘဲ မြင်ဘူးတာ ကိုကို..အခုတော့ ကိုကိုလုပ်ပေးတာမို့ ခံစားဖူးသွားပြီ ..” လို့ သူကပြောပြတော့ ကျွန်တော်လည်း သူကို ပြန်ပြီးတော့
“ ဒီထက်ပိုချစ်ပြအုံးမှာ သိလား ချစ်လေး ..” ပြောပြီးတော့ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းပြီး အပေါ်ကနေလက်ထောက်ကာ လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့တော့ သူ့က ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ကိုတင်းတင်း ကိုင်ပြီး “ ကိုကို ဖြည်းဖြည်းနော် ..” လို့ စိုးရိမ်စွာ ပြောလာတယ် ။ ခေါင်းညှိတ်ပြပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ တစ်လက်မ ဝင်သွားပြီး အပျိုမှေးပေါက်သွားတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ရင်ဘတ်ကိုတွန်းပြီး “ အား..ကိုကို..နာတယ် ..” လို့ပြောပြီး “ အား..ကျွတ်..ကျွတ်... အရမ်းနာတယ် ကိုကိုရယ်..အား... လာ..လာ.. ” လို့ ပြောကာ မျက်ရည်တောင်ထွက်လာတယ် ။
သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး နို့လေးကို လက်နှင့်ချေကာ နောက်တစ်ချက် အားစိုက်ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ရင်ဘတ်ကို တွန်းတာလျောကျချိန်မှာ ဆက်သွင်းလိုက်တော့ ကျောကို တင်းတင်းဖက်ကာ
“ အား...ကိုကိုရယ်... အရမ်းနာပါတယ်ဆိုမှ.. အား..” လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးပြီး နဖူးကို နမ်းကာ နုတ်ခမ်းကိုပါ နမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ အထဲက လီးကို မနုတ်ဘဲ သူ့ကို (၂) မိနစ်ခန့် နမ်းလိုက် ၊ နို့တွေကို ချေပေးလိုက်လုပ်ပေးတယ် ။ သူက ညီးသံလေးတွေ ပေးလာတော့မှ နည်းနည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းနှင့်သူ့ကို (၃) မိနစ်ခန့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ နာကျင်သံ မထွက်ဘဲ ကောင်းလာတဲ့ အသံဘဲ ထွက်လာတာမို့ သူ့ကို နည်းနည်းလေး အရှိန်မြင့်ကာ ဆက်လိုးပေးတယ် ။
သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့် နောက်ကျော့ကို အပေါ်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ပေးလာကာ ညီးသံတွေလည်းဆက်တိုက်ထွက်လာတယ် ။
“ အား..ရှီး..ကိုကိုရယ်.. နီလာ.... အရမ်းကောင်းပြီး... ဘာဖြစ်ချင်မှန်းမသိဘူး ” လို့ သူကပြောလာတော့ သူပြီးတော့မှာဆိုတာ တွေးမိပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း “ အား..ရှီး... ကိုကိုရယ်..အား.. ကိုကို..အား.. ကိုကိုရယ်....အား.... ” ညီးရင်းနှင့်ကို ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နောက်ထပ် အချက် (၃၀) ခန့်ဆောင့်လိုးပြီးမှပြီးသွားတယ် ။
နီလာနှင့်အတူ ဖက်ပြီး မှိန်းနေလိုက်ကြတယ် ။ ကျပ်တည်းလှတဲ့ အပျို အဖုတ်ထဲကနေ လီးကို ထုတ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့သွေးစအချိုက လီးမှာ ကပ်ပါလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဆွဲကာ နမ်းလိုက်ပြီး “ နီလာ ကိုကို လုပ်ပေးတာကောင်းလား ..” မေးလိုက်တော့ သူ့က ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်မောင်းကို တစ်ချက်ရိုက်ပြီး ရှက်ပြုံးလေးနှင့်
“ ပထမတော့ အရမ်းနာတယ် ကိုကို ၊ နောက်တော့ အရမ်းကောင်းတယ်.. ဒါပေမဲ့ အခုက အရမ်းနာလာပြန်ပြီ ကိုကို ..” လို့ သူက ခေါင်းလေးက ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ပြီး ပြောတယ် ။ သူကို တင်းတင်းဖက်ထားပြီး နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာဘဲ မှိန်းကာ အိပ်လိုက်ကြတယ် ။
နောက်နေ့မနက်မှာ သူရနှင့် သူသူ ရောက်လာပြီး အဝတ်အစားတွေ ပေးတယ် ။ သူသူက နီလာကို ဆေးပေးနေတာ တွေ့တော့ “ ဘာဆေးလဲ ” မေးမိတယ် ။ နီလာက ရှက်နေတော့ သူသူက ပြုံးကာ အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး ဆိုတော့မှ အားလုံးရယ်လိုက်ကြတယ် ။ သူသူဆီကို နီလာ မိဘတွေက ဖုန်းဆက်ကာ နီလာသတင်းမေးကြတော့ သူသူက “ သူမသိပါဘူး ၊သူငယ်ချင်းတွေကို မေးကြည့်ပြီးမှ ပြန်ပြောပါမယ်..လို့ ဖြေလိုက်တယ် ..” ဆိုတာပြောပြတယ် ။
နီလာအဖေက “ နီလာအမေနှင့် ညီမတွေကို ဆဲနေတာ ဖုန်းထဲကနေတောင် ကြားနေရတယ် ..” လို့ ပြောသွားတယ် ။ နီလာက သူ့အဖေ အရမ်းကို ဒေါသကြီးတာတွေ ပြောပြတယ် ။ ကျွန်တော့် အိမ်က လူတွေက အိမ်ပြန်လာဖို့ ပြောတော့ “ နောက် (၂) ရက်မှဘဲ ပြန်လာခဲ့ပါမယ် ..” ပြောကာ ဖုန်းချပြီးတော့ နေလိုက်ကြတယ် ။
.......................................
(ဇာတ်သိမ်း)
သူရအတွဲနှင့် ကျွန်တော်တို့ လင်မယားဟာ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို သွားကာ မနက်စာစားကြပြီး ၊ မြို့ထဲကို လျောက်လည်ကာ တည်းခိုခန်းကိုဘဲ ပြန်ခဲ့တယ် ။ သူရတို့လည်း ပြန်သွားပြီး နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတော့ နီလာက ကျွန်တော့ကို ပြုံးကာ ကြည့်ပြီး “ ကိုကို.... နီလာလေ.. နာတာမပျောက်သေးဘူး ” လို့ ပြောတယ် ။
ကျွန်တော်ကလည်း ခေါင်းညှိတ်ပြီးတော့ “ နီလာ စိတ်မပါရင်လည်း ကိုကိုက မလုပ်ပါဘူးကွာ ..” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ သူကို ဖက်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာစကားပြောရင်းနှင့် နေလိုက်ကြတယ် ။ မနက်စာကို အပြင်ကို ထွက်စားပြီး နီလာကို ဝက်သားဒုတ်ထိုးဝယ်ကျွေး ၊ ရုပ်ရှင်လိုက်ပြနှင့် ညနေမှဘဲ ပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။
အပြန်မှာတော့ ဘီယာနှစ်လုံးနှင့် အမြည်းဝယ်ကာ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ဘီယာပုလင်းကို ဖွင့်ကာ နှစ်ယောက်သား သောက်ကြတယ် ။ နီလာကလည်း မခေပါဘူး။ ဘီယာတစ်လုံးကုန်အောင် သောက်ပြီး အမြည်းစားကာ သူအရမ်းပျော်ရွှင်တာတွေကို ကလေးတစ်ယောက်လို ပြောတော့တယ် ။
ဘီယာက ထပ်သောက်ချင်သေးတော့ တည်းခိုခန်းကနေ အပြင်ထွက်ကာ ဘီယာနောက် (၄) လုံးနှင့် ညနေစာကိုပါ တစ်ခါတည်းဝယ်ခဲ့ကြတယ် ။ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲကိုဝင်ပြီး ဘီယာဖွင့်ကာ သောက်ကြရင်းနှင့် သူ့အဖေအကြောင်းတွေကို ပြောပြတယ် ။ သူ့အဖေ ဘယ်လောက်ဒေါသကြီးတတ်ပြီး သူ့မရဲ့အမေကိုတော့ ကြောက်ရတာတွေကို ရယ်စရာအဖြစ်ပြောပြတယ် ။
သူနှင့်ကျွန်တော် နောက်တစ်ပလုင်းစီ ကုန်သွားတယ် ။ သူကတော့ နည်းနည်းမူးလာပြီမို့ ကျွန်တော့်ပခုံပေါ်မှာမှီရင်းနှင့် ကျွန်တော့်ကို နမ်းလာတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို နမ်းရင်းနှင့် Video ထဲကလိုဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကို စုတ်ချင်တာကို ပြောပြတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြုံးကာ သူ့ရဲ့န ဖူးကိုနမ်းပြီး သူ့ရဲ့ အဖုတ်လေးကိုယက်ပေးချင်ကြောင်းပြန်ပြောကာ အဝတ်အစားတွေကို နှစ်ယောက်လုံးချွတ်လိုက်တယ် ။
သူနှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီးမှာတော့ သူကိုအပေါ်ကနေစေပြီး (69) ပုံစံလေးနှင့် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်က ပြုစုပေးကြတယ် ။ သူက Video ထဲကလို စုတ်ပေးပေးပေမဲ့လည်း မစုတ်ဘူးသေးတော့ တစ်ခါတစ်ခါ သွားနှင့်ထိကာ နာကောင်းလေး အရသာကို ခံစားရတယ် ။ သူကလည်း ကျွန်တော် ယက်ပေးတာကို သဘောကျပြီးတော့ကို ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ သူက ညီးရင်းနှင့်အတူ ထကာ ရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူတယ် ။
“ ကိုကို.. နီလာကို လုပ်ပေးပါတော့..နီလာအရမ်းလိုချင်ပြီ ..” လို့ ပြောတယ် ။သူ့ကို ကျွန်တော်ကလည်း ပြုံးပြီးတော့ “ နီလာက နာတာ မပျောက်သေးဘူး ဆိုလို့ပေါ့ ..” ပြောတော့ သူက လက်ကိုဆွဲပြီး ကုတင်ရှိရာကိုခေါ်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ရဲ့လက်ကို ပြန်ဆွဲပြီး သူ့ကို ဖက်နမ်းရင်း ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြတယ် ။ လီးကလည်း အရမ်းကိုတင်းနေပြီမို့ သူ့ကိုကုတင်ပေါ်လှဲချပြီး သူ့ခြေထောက်ကိုဆွဲကာ ပခုံးပေါ်တင်လိုက်တယ် ။
လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ချော်ကာ (၂) ချက် (၃) ချက်လုပ်ပေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တွေက လက်မောင်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အောက်နုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ကိုက်ကာ “ အား.... အဆုံးထိသွင်းပြီးရင် ခဏရပ်ပါ ကိုကို...အား... အင်း... ” လို့ အံကြိတ်သံလေးနှင့် ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဆုံးထိသွင်းပြီး ဆက်မလုပ်ဘဲ ရပ်ထားလိုက်တယ် ။
သူရဲ့ နို့ကို လက်တစ်ဘက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး နောက်တစ်ဘက်က သူ့ရဲ့အစေ့လေးကို လက်မနှင့်ဖိကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ညီးသံလေးတွေနှင့်အတူ အရည်ဖြူတွေ ထွက်လာတယ် ။ ဆက်လက်ပြီးတော့ လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ကိုယ်လေးက လှုပ်လှုပ်ကာ ကစားပေးပြီး
“ ကိုကို ..ဖြည်းဖြည်းနော် ..” လို့ပြောလာတယ် ။ သူ့ဆီကနေ ဆက်လုပ်ဖို့ ပြောလာတော့လည်း ကျွန်တော်ဟာ ဖင်ကို လှုပ်ပြီး လက်နှစ်ဘက်က လုပ်နေတာတွေ ဆက်လုပ်ကာ ဖြည်းဖြည်းဘဲ ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ (၃) မိနစ်အကြာမှာတော့ သူရဲ့အဖုတ်က ရှုံ့ချဲလုပ်ပေးလာပြီး
“ ကိုကို... နီလာ..အဆင်ပြေပြီ..အား...ရှီး... လုပ်ပေးတော့..အား..ကိုကို.. ” လို့ သူက ပြောလာတော့ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ကြည့်တယ် ။ သူဆီကနေ နာကြင်တဲ့အသံတွေ ထွက်မလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့လက်တွေ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ
“ အား...ရှီး...ကိုကိုရယ်...မြန်မြန်...အား..ကျွတ်..ကျွတ်.. အမလေး..ကိုကိုရယ်...အား... မြနမြန်...ပြီးတော့မယ်..အား..ကိုကို..မြန်..အား...ပြီး... ပြီး.. ” ပြောပြီး လက်တွေက အားလျော့သွားတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်ကနေ ပြန်ပြီးဖြုတ်ချလိုက်တော့ ခြေနှစ်ချောင်းလိမ်ကျစ်ကာ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲပြီး တင်းတင်းဖက်ထားတယ် ။
ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ဖက်ပြီးမှဘဲ နားမှာကပ်ကာ “ ကိုကိုလည်း ပြီးအောင်လုပ်လေ ..” လို့ သူက ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာလိုးပေးလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ်အချက် (၃၀) ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်ပြီးချိန်မှာ သူကနောက်တစ်ကြိမ် ပြီးခါနီးပြီးပြောတော့ လီးက ကျင်ပေမဲ့လည်း ဆက်ကာလိုးပေးတာ အချက် (၃၀) ခန့်ထပ်ဆောင့်လိုးပြီးမှ ပြီးသွားတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့အဖုတ်က ညှစ်ယူစုတ်ပေးမူကြောင့်ဘဲ နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ခြေရောလက်ပါ ဖက်ထားတော့ သူ့အပေါ်မှာ အလေးမစီးအောင် လက်လေးကို အားပြုပြီး မှိန်းနေလိုက်တော့တယ် ။ သူအဖုတ်က စုတ်ယူတော့ ကျင်တာကို ပြောပြမှ သူကပြုံးပြီး ကျွန်တော့်ကို ခြေရောလက်ပါ ဖြေပေးတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ မှိန်းကာနေရင်း စကားပြောကာနေလိုက်ကြတယ် ။ အမောပြေတော့မှ သူနှင့်အတူထကာ ဘီယာနောက်တစ်ပုလင်းကို နှစ်ယောက်သောက်ပြီး ညနေစာစားကြတယ် ။ ပြီးတော့မှသွားတိုက်ကာ နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး အိပ်စက်လိုက်တော့တယ် ။
အိပ်လိုက်ကြတာ မနက် သူရတို့ အတွဲ လာနိုးမှဘဲ အဝတ်အစားတွေ မြန်မြန်ဝတ်ပြီး တံခါးကို သွားဖွင့်လိုက်ရတယ် ။ သူရတို့ အတွဲက ပြုံးပြီးရယ်ကာ “ ကျွန်တော့်ကို အိမ်ပြန်ပြီးတော့ ကျွန်တော့် မိဘဆီမှာ အကူညီတောင်းကာ နီလာ မိဘဆီသွားဖို့..” ပြောတော့ ခေါင်းညှိတ်ပြီး ရေချိုးခန်းကို ဝင်လိုက်တော့တယ် ။ နီလာက ရေချိုးပြီးလို့ အဝတ်အစားလှဲပြီးပြီ သူရတို့နှင့် စကားပြောကာနေခဲ့တယ် ။
ကျွန်တော် မြန်မြန်ရေချိုးပြိး အဝတ်စားလှဲကာ တည်းခိုခန်းကနေ အိမ်ကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ အိမ်ကိုရောက်တော့ အဖေနှင့်အမေကြီး အဖွားတို့က စောင့်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ကိုကျော်စွာက ဆိုင်ရောင်းနေတော့ မစန္ဒာနှင့် မိသားစုစကားဝိုင်းလေး ဖဲ့ဖြစ်သွားတယ် ။ “ နီလာမိဘဆီကို မိသားစုလိုက် သွားတောင်းပေးမယ် ..” ပြောပြီးလို့ အစိစဉ်ချပြီးမှ ကိုကျော်စွာက ရောက်လာပြီး “ သူပါလိုက်မယ် ဆိုင်ပိတ်ပြီး လိုက်မယ် ” ပြောတော့ အားလုံးကပြုံးပြီး သူကိုကြည့်ကာ ခေါင်းညှိတ်လိုက်ကြတယ် ။
ကျွန်တော့် အခန်းထဲကို နှစ်ယောက်သားဝင်လိုက်ပြီး နီလာကို နမ်းကာ “ နီလာ မိဘတွေက သဘောတူပါစေ..” လို့သာ နှစ်ယောက်သား စိတ်မှာတွေးနေကြတယ် ။ နီလာကိုခေါ်ပြီး မိသားစုထမင်းဝိုင်းမှာ စားကြ ၊စကားပြောကြနှင့် သူလည်းဘဲ ကြောက်ရွှံ့နေတာပျောက်ပြီး ပျော်ရွှင်တာ တွေ့လိုက်ရတော့ စိတ်ချမ်းသာသွားတယ် ။ ကျွန်တော့် ပုဂံကို နီလာက ယူပြီးဆေးကြောတော့ အဖွားတို့ အဖေအမေတို့က ချီးကျူးနေတုန်း ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲကိုဝင်ကာ ကွန်ပျူတာထဲက ကျွန်တော်နှင့်အန်တီမမတွေရဲ့ Video ဖိုင်တွေကို ဖျက်လိုက်တယ် ။
ပြီးမှပြန်ပိတ် နီလာနှင့်အတူ အပြင်က ဆက်တီမှာထိုင်ကာ ဆလောင်းကလာတဲ့ နိုင်ငံခြားဇာတ်ကားကိုကြည့်ကြတယ် ။ ညနေစာစားပြီးတော့ နီလာနှင့် ကျွန်တော်ဟာ အခန်းထဲမှာနမ်းကြရုံဘဲ နမ်းပြီး အိပ်စက်လိုက်ကြတယ် ။ နောက့်နေ့ မနက် (၁၀) နာရီမှာတော့ အိမ်ကကားနှစ်စီးနှင့်အတူ သူရတို့ အတွဲ ကားတစ်စီးပါ နီလာတို့မြို့ကို သွားကြတယ် ။ နီလာအိမ်ထဲကို ကျွန်တော့်မိဘနှင့်ကိုကျော်စွာတို့က ရှေ့ကနေဝင်ပြီးမှ အဖွားနောက်က ကျွန်တော်တို့နှစ်တွဲဝင်လိုက်ကြတယ် ။
ကျွန်တော်တို့ ဝင်သွားတော့ နီလာအဖေနှင့် ကျွန်တော့်အဖေက နှစ်ယောက်သား လည်ပင်းဖက်ပြီးတော့ကို ပြုံးကာ စကားပြောနေကြတယ် ။ ကျွန်တော် မဝင်ခင် တွေးတာက အဖေကဘဲ နီလာအဖေကို ဆွဲထိုးမလား ၊ ကျွန်တော့် အဖေကဘဲ နီလာအဖေကို ဆွဲထိုးမလားတွေးပြီး ရင်တမမနှင့် ဝင်သွားတာ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုမြင်မှဘဲ ရင်ထဲက အလုံးတွေကျသွားတယ် ။
ကျွန်တော်တို့ မြင်မှ သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်လည်း ဖက်ထားတာကနေ ပြန်ပြီး လူခွဲကာ ဆက်တီပေါ်ထိုင်ကြတယ် ။ အဖေက နီလာအဖေကိုကြည့်ပြီးတော့
“ မင်းတို့ဆီမှာလည်း မင်္ဂလာပွဲတစ်ပွဲလုပ်..ငါတို့ဆီမှာလည်း မင်္ဂပွဲတစ်ပွဲလုပ်မယ်ကွာ ...ကုန်ကျစရိတ်ကိုငါအကုန်ခံမယ် ဘယ်လိုလဲ မင်းသဘောတူမလား ..သူငယ်ချင်း ..” ပြောတော့ နီလာအဖေက “ မလိုပါဘူးကွာ.. ငါ့သမီးမင်္ဂလာပွဲကို ငါလည်းအကုန်ကျခံနိုင်ပါတယ်ကွ ..” ပြောကာ နှစ်ဘက်မိဘတွေရဲ့သဘောတူညီမူကိုရကာ မင်္ဂလာဆောင်ကို နီလာတို့ အိမ်မှာ တစ်ပတ်အကြာမှာ ပြုလုပ်ပြီး နောက်တစ်ပတ်အကြာမှာ ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာ ထပ်လုပ်ပေးတယ် ။
.................................
(၃) လကြာပြီးနောက်....
“ ကိုကို ထတော့ ကျောင်းသွားရတော့မယ် ..” လို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ မိန်းမ နီလာက အိပ်နေတာကို လာနိုးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးပြီး နှစ်ယောက်သား ကားလေးနှင့် ကျောင်းကို သွားကြတယ် ။ အတန်းချိန်လည်းပြီးတော့ အိမ်မပြန်ဘဲ နီလာကို ခေါ်လာကာ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီး နီလာကြိုက်တဲ့ ဝက်သားဒုတ်ထိုး အတူစားပြီမှ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ရောက်မှ မရွှေချောက ကားပေါ်ကနေဆင်းပြီး အော့အန်ပါလေရော။ ကျွန်တော်က နီလာကို
“ ကိုကိုပြောသားဘဲ ကြက်သွန်ဖြူ မစားပါနဲ့ ..လေခံတာပြန်ပြီး ဆန်တက်ကာ အော့အန်မယ်လို့ ..” လို့ ပြောတော့ သူကမျက်စောင်းထိုးပြီး “ ကြက်သွန်ဖြူကို တစ်ကိုက်လေးကိုက် ဝက်သားဒုတ်ထိုးကို အချဉ်ထို့ကာစားမှ ပိုကြိုက်တာ ” လို့ ပြောပြီး ထရပ်ကာ အိမ်ထဲကိုဝင်တယ် ။ ခြေလှမ်း (၅) လှမ်းလှမ်းပြီး ထပ်အန်ပါရေ ပါးစပ်ထဲကနေပြီး ဘာမှထွက်ပါဘူး ။ လေဘဲအန်နေတာ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနီးကိုသွားပြီး ကျောကိုဖြည်းဖြည်းထုကာနှိပ်ပေးတယ် ။
မစန္ဒာက ဗိုက်ကြီးတကားကားနှင့် ထွက်လာပြီးတော့ “ ငါ့မောင် နင်ဘာမှမသိဘူး ..အဲ့ဒါ သူကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီထင်တယ် ..” လို့ ပြောမှာဘဲ သူ့ဆီသွားကာ “ တကယ်လား နီလာ အမလေး..ပျော်လိုက်တာဗျာ ဟား...ဟား..... အဲ့ဒါမှ...ငါကွ...” လို့ ကြွေးကျော်နေတုန်း မစန္ဒာက “ ဟဲ့...ကောင်လေး သူကို ဆေးခန်းသွားပြပါလား ..” ပြောမှဘဲ နီလာကိုခေါ်ကာ ဆေးခန်းကိုသွားလိုက်ကြတယ် ။
ဆေးခန်းကလည်း ကိုယ်ဝန်ရှိကြောင်းကို အသိမှတ်ပြုတော့ နီလာနှင့်အတူ အပျော်တွေစီးမျောရင်း အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ အိမ်ကအဖေနှင့်အမေကြီးတို့ အဖွားတို့ကလည်း ပျော်ရွှင်ပြီး နီလာကို အဘွားက သူ့ရဲ့ပတ္တမြားတစ်ဆင်စာကို ပေးတယ် ။ မစန္ဒာတုန်းကလည်း တစ်ဆင်စာပေးတယ် ။ ညီးလေး အောင်ဇော်အတွက်ပါ တစ်ဆင်စာ ရှိသေးကြောင်း ပြောပြတယ် ။
နီလာကိုယ်ဝန်ရှိတဲ့ အကြောင်းကို ကျွန်တော်က ဖုန်းမဆက်ခင်မှာ အဖေကပြုံးပြီးတော့ ဖုန်းကို ကိုင်ကာ နီလာအဖေဆီကို ဖုန်းကို စပီကာဖွင့်ပြီး ဖုန်းဆက်လိုက်တယ် ။ နီလာအဖေက ကိုင်ပြီး “ ဟေ့ကောင် လီးဘဲ ဒီမှာအလုပ်များနေတယ်..မင်းက အလုပ်မသွားဘဲ ဘာလို့ဖုန်းဆက်တာလဲ ” လို့ပြောတော့ အဖေကလည်း နီလာအဖေကို ပြန်ပြီးတော့
“ အေး..ငါလည်း လီးဘဲ ဟေ့ကောင် မင်းသမီးနှင့်ငါသားမှာ အခုရင်သွေးလေးကို ပိုင်ဆိုင်ပြီ ဒါဘဲ ..” လို့ ပြောကာ ဖုန်းချလိုက်တယ် ။ အိမ်မှာရှိတဲ့ ကိုကျော်စွာက ရယ်ချင်တာ မအောင့်နိုင်တော့ သူကစပြီး ဟားဟား...ရယ်တာ အားလုံးကလိုက်ပြီး ရယ်လိုက်ကြတယ် ။ အဖေ ဒေါသထွက်တာ ဘယ်ရောက်မှန်းမသိဘူး သူပါလိုက်ရယ်တော့ အားလုံးက ပိုပြီး တဟားဟားရယ်လိုက်ကြတယ် ။ ရယ်သံကမဆုံးဘူး ဖုန်းရိမ်းတုန်းမြည်လာတော့ သူကကောက်ကိုင်ကာ ပြန်ဆက်တာဘဲ ပြောပြီး ပြန်ထူးလိုက်တယ် ။
“ အေး..လီးလား... မင်းအလုပ်များရင် မဆက်နဲ့ကွာ ..ငါတို့အလုပ်များနေတယ် ..” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။စပီကာဖွင့်ထားတော့ နီလာအဖေပြောတာ အတိုင်းသားကြားလိုက်ရတယ် ။ သူက “ မသိလို့ပါကွ လီး... ကလေးလည်းမဟုတ်တော့ဘူး..အဖိုးအရွယ်ဖြစ်ကုန်ပြီ မင်းက ဒေါ့သကြီးဘဲ ..” လို့ပြောတော့ အဖေကလည်း
“ မင်းကစပြီး လီးဘဲ ပြောတာ ငါက မင်းပြောပြီးမှ လီးတာ ဘယ်သူက အမှားလဲ ..” လို့ ပြောတော့ နီလာအဖေက “ ငါအမှားပါကွှာ...သမီးနှင့်သမက်လေးကို အလည်လာခိုင်းလိုက်ကွာနော်..” လို့ သူကပြောတာဘဲ ကြားလိုက်ရတယ် ။ အဖေက စပီကာပိတ်ပြီး အပြင်ထွက်ကာ နီလာအဖေကို ဘာတွေထပ်ပြောလဲ မသိဘူး ။ အထဲမှာတော့ အားလုံးက ရယ်ချင်နေတာကို မကြားအောင် အောင့်အင်းသမျှ အဖေက အိမ်အပြင်ရောက်မှဘဲ အားလုံးက တဝါးဝါးနှင့် ရယ်လ်ုက်ကြတော့တယ် ။
ကျွန်တော်လည်း နီလာကိုယ်ဝန်ရှိမှ သူ့ကိုအနီးကပ် ပြုစုနေတာနှင့်ကို ပျော်ရွှင်နေမိတယ် ။ နီလာနှင့်ကျွန်တော်ဟာ နီလာမိဘမိဘအိမ်မှာ တစ်ပတ်အကြာ နေပေးပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ နီလာနှင့်အတူဘဲကျောင်းပျက်တာများတော့လည်း စာတွေကို ကျွန်တော့် အတွက်ရော နီလာအတွက်ပါ ကူးယူပြီးတော့ ဆရာတွေဆီမှာ ပြန်ပြီးမေးရတယ် ။ နီလာကဉာဏ်ကောင်းသူမို့ စာတွေကိုကျူရှင်မှာရှင်းပြမေးရုံနှင့်အဆင်ပြေသွားတယ် ။ ကျွန်တော်က စာတွေကို ကျူရှင်တက်မရှင်းတော့ ဆရာမချိုဆီမှာ သင်ရတယ် ။အိမ်မှာဆိုတော့ ဆရာမချိုက သူ့ရဲ့ချွေးမကို လာကြည့်တာမို့ စာရှင်းပြပြီးရင် ပြန်သွားတယ် ။
မစန္ဒာ မွေးတဲ့နေ့မှာတော့ ကျွန်တော်တို့ တစ်အိမ်လုံး အလုပ်များကုန်တယ် ။ မစန္ဒာက သားလေးမွေးတော့ အဘွားက မြစ်ဦးက ယောကျ်ားလေးမို့ အရမ်းပျော်ပြီး ဘာကိုပေးမယ် တို့ကို ပြောကာ ပျော်နေတယ် ။ပြီးတော့ နီလာက မြစ်မိန့်ခလေးမွေးရင် ဘာပေးမယ်တို့ကို ပြောရင်းနှင့်ကို နီလာကို ဖက်ထားတယ် ။ ဗိုက်ကလေးပူပူနှင့် အဘွားနှင့်စကားပြောနေတဲ့ မိန်းမ မနီလာကိုကြည့်ကာ စိတ်တွေကကြည်နူးမိတယ် ။
အမေကြီးက ဆေးရုံမှာကျန်ခဲ့ပြီး ကျွန်တော်တို့က အိမ်ပြန်ကာ အဖေက သူတို့ဆိုင်ကိုသွားတယ် ။ နီလာနှင့်ကျွန်တော်က ကိုကျော်စွာ အစား နျေပီကာ ဆိုင်သိမ်းဖို့ ဝန်ထမ်းတွေကို ပြောလိုက်ရတယ် ။ ဆိုင်သိမ်းပြီးမှနီလာနှင့်အတူ အခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ကြတယ် ။ ချစ်ပွဲမဝင်တာလည်း တစ်ပတ်ကြာပြီမို့ သူ့ကိုနမ်းလိုက်တော့သူလက်က လီးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ပြီးပွတ်သပ်ပေးတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း နီလာရဲ့နို့တွေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖြည်းဖြည်းလေး လှဲချလိုက်တယ် ။ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီး သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေဝင်ကာ လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့တော့ သူရဲ့အဖုတ်မှာ အရည်တွေ စိုနေတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အနောက်နေ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ နီလာက
“ အား...ရှီး..ကိုကိုရယ်...” ညီးသံလေးက အရမ်းကို နားထောင်းနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဖြည်းဖြည်းနှင့်ဘဲ အချိန်ကြာကြာလေး လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ နီလာဆီကနေ ညီးသံတွေ ပိုပြီး ထွက်လာကာထပြီး ကျွန်တော့်အပေါ်ကို တက်ခွကာ မြန်မြန်စကော့လိမ့်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။ သူကပြုံးပြီးတော့
“ ကိုကို လက်ထောက်ပေးမယ် မကြမ်းနဲ့နော် ကလေးကို မချစ်ဘူးလား ..” ပြောကာ လက်ထောက်ပေးတယ် ။ သူပြောတဲ့ အတိုင်းဘဲ ပြီးခါနီးမှာ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးချင်ပေမဲ့ အားသုံးမိမှာစိုးပြီး မနှေးမမြန်လိုးပေးကာပြီးသွားတယ် ။ ပြီးသွားမှဘဲ သူ့ကိုဆွဲကာ ထူပြီး ပက်လက်ကလေးဖြစ်အောင် လုပ်ပေး ၊ သူအဆင်ပြေမှဘဲ ကိုယ်လည်းသူ့ရဲ့နံဘေးမှာ ပက်လက်ကလေးနေကာ အနားယူလိုက်ရတယ် ။
အခုအချိန်မှာတော့ နီလာဆိုတဲ့ ချစ်ဇနီးလေး ( ခ ) မမဗိုက်ကို အရမ်းကိုဂရုစိုက်နေရတယ် ။ အဖေကတော့ အိမ်မှာမရှိချိန်များလို့သာ ၊ အဘွားနှင့် အမေသီတာကတော့ မစန္ဒာနှင့်နီလာကို ဦးစားပေးပြီး ဂရုစိုက်တာက ကျွန်တော်တို့က ဝိဉာဏ်တွေမို့ မမြင်သလိုဘဲဗျာ ။ ကျွန်တော်က ဂရုစိုက်ပေး ၊ မမဗိုက်အချင်းချင်းကလည်း ဂရုစိုက်ကြတော့ ကျွန်တော်ဆို ဘေးကို ရောက်နေတော့တယ် ။
တကယ် ပြောရရင် မိန့်မတွေဟာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေချိန်မှာ အလှဆုံးဗျ ။ ကလေးဆန်တယ် ၊ အရွှဲတိုက်ကာ ဘာညာဆိုရင် ကိုယ်တွေက သူတို့ရဲ့ လိုအင်ကိုလုပ်ပေးလိုက်မှဘဲ သူတို့က နေသာကြတယ် ။ မလုပ်ပေးလို့ကလည်းမဖြစ် လုပ်ကိုလုပ်ပေးရတာဘဲ ။
ကျွန်တော်ဆိုရင် အဘွားရော အမေရော အမကပါ သူ့ဘက်ရှိနေတော့ သူပြောသမျှဟာ အမှန်ဖြစ်နေတော့တယ် ။
..............................................
{ ယခု ဇာတ်လမ်းသည် အချစ်တက္ကသိုလ်အတွက် ကျွန်တော် သရဲလေး ရေးဖွဲ့ခဲ့ပါသည် ။ နိုင်ငံခြားဇာတ်လမ်းတစ်ခုကို ကျောရိုးယူပြီး မြန်မာတွေရဲ့ ဓလေ့စရိုက် ပုံစံတွေနဲ့ အဆင်ပြေအောင် ပြောင်းကာ ရေးသားခဲ့ပါသည်။ }
ဖတ်ရှူသူချစ်မိတ်ဆွေများအားလုံးကျေးဇူးပါ
သရဲလေး
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
