ငှက်မသိတော့ ဇရက်ဂျိုးထင် (စ/ဆုံး)

  ငှက်မသိတော့ ဇရက်ဂျိုးထင် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

အခန်း (၁)

အိဝါမှတ်မိနေပါတယ်လေ...ရေမလာခင် မြောင်းပေးမိတဲ့ အိဝါအပြစ်ရယ်လို့ဘဲ ခံယူနားလည် ထားပါတယ်.... ။

နှင်းတွေကျနေတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကို အိဝါ မှတ်မိနေပါတယ် .. အဘ စပ်ခွန်ကြာ ဝယ်ပေးထားတဲ့ ထရက်စုလေးကိုဝတ်ပြီး အိဝါ ခြံထဲမှာ အပြေးလေ့ကျင့်နေ တဲ့နေ့ပေါ့ .. .. .. မြသဲစံအိမ်ကြီးဘက်ကိုအရောက်မှာ မမျှော်လင့်ဘဲနဲ့ ကိုကို့ကို တွေ့ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီတုန်းက ကိုကိုက သိုးမွှေးလောင်းကုတ်ကြီးကို ဝတ်ထားတယ်မို့လား။

 ““အမေ့....အိုး.....””

 အဲဒါ အိဝါက လျှမ်းတာပါ။ ကိုကိုက ကုန်းစပ်က ရေနွေးငွေ့ တွေ တထောင်းထောင်းထနေတာကို ငေးနေတာ။ ထင်ရှုးပင်ကိုကွေ့ပြီး လမ်းအချိူးဝင်မှာ သူ့ဖာ သာသူရပ်နေတဲ့ ကိုကို့ကို အိဝါ ဝင်တိုက်မိတာပါ.....။

 ““ဟိတ်....မင်းဒီခြံကြီးထဲကို ဘာလာလုပ်တာလဲ”” 

““အ........အပြေးလေ့ကျင့်တာပေါ့”” 

““မင်းဘွားအေ....ငါ့ကို ဦးဦးလို့ခေါ်ရလားဟ”” 

ကိုကိုက စိတ်မဆိုးဘဲ စိတ်ဆိုးဟန်လုပ်ပြတာကို အိဝါ အရမ်းသဘောကျသွားမိတယ်...ဒါ ကြောင့်လဲ ချက်ချင်းဘဲ ရင်းနှီးသွားပြီး .....

““ဒါဖြင့် ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ”” 

လို့ မေးပစ်လိုက်တယ်.. 

““ကိုကိုလို့ခေါ်ပါလား””

 ““အောင်မာ...ခင်ဗျားက အိဝါရည်းစားမို့ အဲလို ခေါ်ရမှာလား”” 

အိဝါလေ တင်စီးလွန်းတဲ့ ကိုကို့ကို ရန်တွေ့တာပေါ့။ 

““အခုမဟုတ်လဲ..နောက်တော့ ဟုတ်မှာပေါ့”” 

““အောင်မာ....ခင်ဗျားလို ဂေါ်ဇီလာကြီးကို ရည်းစားမလုပ်ပါဘူးနော်.”” 

““အေး....ဂေါ်ဇီလာနဲ့ သခင်မလေး ချစ်မှ ကောင်းတာ”” 

““ခင်ဗျား အရမ်းရိုင်းပါလားဗျ””

 ““ဟားဟားဟား... မန်္တလေးသူလဲ မဟုတ်ဘဲနဲ့  လုပ်ပြီးမပြောနဲ့ ရီစရာကြီး ဟား ဟား ဟား ဟားးးးးးး””

 ကိုကို့ မျက်နှာက ယောကျ်ားပီသတယ်.. အမူအယာတွေက သိက်္ခာရှိတယ်.. ဒါတွေကဘဲ အိဝါနဲ့ ခင်မင်ဖို့ ဖြစ်လာတယ်။ 

““အေးကွာ...နောက်ကို မရိုင်းတော့ပါဘူး။ ထားပါတော့ မင်းက ဘယ်မှာနေလဲ”” 

““ဒီ ခြံထဲတွင်ရယ်””

 ““သြော် ...... ”” 

ကိုကိုက တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်သွားဟန်ဖြင့် ခေါင်းညိမ့်ရင်း ပိတ်ဝန်းကျင်ကို ဝေ့၀ဲ ကြည့်သည်။ နှင်းတွေ က ပိုသဲလာနေသည်။ မှုံဝါးလာနေ၏။ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ် ဆိတ်နေသည်ကိုလည်း အိဝါ သတိပြုမိသည်။ 

““မင်းမကြောက်ဘူးလား ချာတိတ်””

 ““ဘာကိုကြောက်ရမှာလဲ .. မကြောက်ပေါင်”” 

အားစကားအိမ်းကျီထဲ လက်နှိုက်ရင်း ကိုယ်လုံးလေးကို ခါရမ်းရင်း မကြောက်ပါဘူးဟု ဟန်ရေး ပြနေမိသည့် အိဝါ ရင်တွေ ခုန်လာချင်ပြီ။

 ““ကိုကို အခုနေ တစ်ခုခုပေါ့ လုပ်ရင်လေ...”” 

““အောင်မာ... လုပ်ကြည့်ပါလား .... ကရာတေးတတ်တယ်နော်....ဟွန်း”” 

““ဟုတ်လား ... ဒါဖြင့် စမ်းကြည့်ရသေးတာပေါ့.....ဟိတ်...”” 

““အွန့် ... အိုး.. လွှတ်ပါ.... အိုး .. ဟင်း းး းး”” 

တကယ်ဘဲ ကိုကိုက သိပ်မြန်တယ်။ လက်ကလဲ သွက်လိုက်တာ အိဝါ နို့လေးနှစ်လုံးကို ပိုင် ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး ကိုင်ထားပြီး အိဝါ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုလည်း မြဲမြံစွာ စုပ်နမ်းရှိုက်နေပြီ။ အိဝါ ခြေထောက်ကလေးတွေ မြေမှာ ခြေဖျားထောက်မိလာတယ်..။ ထရက်စုအပြာရင့်ရောင်အောက်က တင်ပါးကြီးတွေကိုလည်း တစ်လုံးတစ်ခဲကြီး ဖျစ်ညှစ်နယ်ဖတ်နေတယ်လေ..... အိုး.. နောက်တော့ .... နောက်တော့ ...။ 

““လိုးကြရအောင် ခလေးရယ်... ”” 

ကဲ ကြည့်ပါဦး။ ဟွန်း .... အိဝါ နားထဲကို ဘယ်လိုကြီးဝင်လာမှန်း မသိဘူး။ အိဝါ ရုန်းတယ်.. ကန်တယ်..။ တွန်းတယ်။ အကျောအခြင်တွေက အားမပြည့်ဘူး။ ကိုကို့လက်တစ်ဘက်က ခုံးထ မောက်မို့နေတဲ့ အိဝါ အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုပွတ်သပ်လာတယ်။ အိဝါလေ.. ငို ချင်သလိုလို ရီချင်သလိုလိုနဲ့ မျက်ရည်တွေ ဝဲလာနေတယ်။ ကိုကို့ပေါင်ကြားက မာတောင်နေတဲ့ လိင်တန်ကြီးကလဲ အိဝါ အောက်ပိုင်းတဝိုက်ကို ထိုးထိုး မိနေတယ်။ ရင်ထဲက တလှပ်လှပ်ခံစားလာရတယ်။ 

ကိုကို့လက်တွေက အရမ်းကျွမ်းကျင်တယ် သိလား ။ နို့လေးနှစ်လုံးလဲ ကြေမွနေပြီးလားလို့ ထင်ရလောက်အောင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး နယ်ဖတ်နေတာလေ။ ဟင့်အင်း လုံးဝမနာဘူး ခံလို့ကောင်းနေတယ်။ ဒါပေမယ့် သိတယ်မှုတ် လား။ အိဝါ အရမ်းရှက်နေမိတယ်လေ...။ 

အဲဒါကြောင့် ကိုကို့ ရင်ဘတ်ကြီးကို တအား ဆောင့် တွန်းပြီး ပြေးခဲ့မိတယ်။ ကိုကို စိတ်ဆိုးသွားမလားလို့လည်း စိုးရိမ်မိသေးတယ်။ တစ်မျိူးဘဲနော် ရည်းစားလဲ မဟုတ်သေးဘဲနဲ့ အဟင်း။ ဒါတွေဟာ ကိုကိုနဲ့ စတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အိဝါရဲ့ ခံစားမှုလေးတွေပါ။

....................................................................................

နောက်တော့လဲ ကိုကို့ ထောင်ခြောက်တွေထဲမှာ အိဝါ ကျဆင်းခဲ့ရတာဘဲလေ။ ညဘက် မြသဲစံ အိမ်မှာ ကိုကိုနဲ့ ချိန်းပြီး လိုးခဲ့ကြတာလေးတွေ အိဝါ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မေ့လို့ရမှာတဲ့လဲ ကိုကိုရယ် .....။ အိဝါ နားထဲမှာတော့ 

““လိုးကြရအောင် ခလေးရယ်””

 ဆိုတာဘဲ ကြားနေတယ်။ အဟုတ်ပြောတာ။ ကိုကိုအဲလိုပြောရင် အိဝါ အလိုလို ခံချင်လာတယ် .. သိလား။ 

““စောက်ပတ်လေး ဖြဲထားပေးပါလား ဟင်””

လို့ ကိုကိုက နားဝမှာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တိုင်း လည်း အိဝါ လက်ကလေးနှစ်ဘက်နဲ့ တင်ပါးအောက် လက်လျှိူပြီး အစွမ်းကုန် ဖြဲပေးမိတာဘဲ။ အဲဒါဆို ကိုကို အရမ်းသဘောကျတယ်လေ။ အိဝါ ခြေချင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို သူ့ဗလကြီးနဲ့ ဆွဲကိုင်ပြီး မြောက်ထားလိုက်တဲ့အခါ အိဝါ ဖင်လေး ဟာ အလိုးခံဖို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြောက်တက်လာတော့တာဘဲလေ။ ကိုကိုက အရှိန်တက်လာရင် ကြမ်းချင်တယ်။

 ““ ပြွတ် ဖတ် ဖတ် စွတ် စွတ် ”” 

ဆိုတဲ့ အသံတွေ အရမ်းထွက်လာရင် အိဝါရှက်တယ်။ 

““ ကိုကိုကလဲကွာ.. အသံတွေ အရမ်းထွက်တာဘဲ”” 

လို့ပြောရင် 

““လီးနဲ့စောက်ပတ်လိုးတဲ့အခါကျရင် ဒီလို အသံမျိူး ထွက်မှ အရသာရှိတာ”” 

လို့ နားဝမှာ ကပ်ပြောတတ်သေးတယ်။ 

““ သွား .. ကိုကို လူဆိုး ။ လူညစ်ပတ်ကြီး ”” 

ဆိုပြီး ကိုကို့ပုခုံးကြီးကို အိဝါ လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ ထုရင် ကိုကိုက ပိုပြီး ဆောင့်တတ်တယ်။ 

““ဆောင့်တာမကြိုက်ဘူးလား”” 

လို့လည်း မေးတတ်သေးတယ်။ 

““ အရမ်းဆောင့်ရင် နို့တွေ ခါရမ်းကုန်တာပေါ့ ”” 

လို့ပြောရင်

 ““ ဒါဆိုရင် နို့တွေကို ဒီလိုငုံပြီး ဆောင့်ပေးမှာပေါ့ ”” 

လို့ပြောပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးတတ်တယ်။ ကိုကိုတစ်ယောက် မမစောမြသူဇာနဲ့ ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ ပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်.. နှင်းတို့သည် နေခြည်အလင်း မထွက်သေးခင် သဲသဲလှုပ်လျှက် ကျဆင်းနေသည်။ အိဝါတစ်ယောက် မြသဲစံအိမ် အနောက်ဘက်မှ ရေကန်ဘေးရှိ ထင်ရှုးပင်ခြေရင်း နက်ရှိုင်းသော ချောက်ထဲသို့ ခုန်ဆင်းသွားသည်။ 

ထာဝစဉ် နှင်းငွေ့များ လွှမ်းခြုံရစ်သိုင်းလျှက် အချစ်ရနံ့လေးများဖြင့် မွှန်းထုံနေခဲ့ သော မြသဲစံအိမ်ကြီး ဝန်းခြံအတွင်း အသက်မဲ့သော သစ်ရွက်လေးများ လှုပ်ရှားမှု ပျင်းရိဖွယ် နာကျည်းဖွယ်၊ အထီးကျန်ဆန်သော တောင်ပေါ်ငှက်ကလေးများ၏ တိုးညှင်းသော အော်မြည်သံလေးများက အိဝါရဲ့ အဖြစ်ကို တိတ်တိတ်လေး သရုပ်ဖော်နေဟန်ရှိသည်။

...................................................................................................................

အခန်း ( ၂ ) 

ကျော်ကျော် ရင်ထဲတွင် တော်တော်လေးကို ခံစားခဲ့ရသည်။ အချစ်ရမှတ်များစွာကို ဘဝပုစ်္ဆာတိုင်း၌ ခွန်ပိုင်တစ်ယောက် အမှတ်ပြည့်ရနေချိန်တွင် ကျော်ကျော်မှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်ကျလာအောင် သူဇာ့ အချစ်စာမေးပွဲကို ပြိုင်ပွဲဝင်ခဲ့သော်လည်း သုံည ၊ ဘဲဥ နှင့် “ ဝ” လုံး ကိုသာ ဘဝစာမျက်နှာပေါ်၌ သူဇာ ရက်စက်စွာ ခြစ်ပေးခဲ့သည်။ စိတ်နာသည်.. သူဇာ့ကိုမဟုတ်။ မျက်နှာလိုက်တတ်လွန်းသော ကံတရားကို နာတာ။ 

ဒါပေမယ့် ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ခံစားရတာတွေကိုတော့ အတွင်းကျကျ ဖွင့်ပြောချင်တယ်။ သူဇာ့ နို့သီးတွေ၊ ပတ်္တမြားသီးလေးလို နီမြန်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ၊ ဒီအလှလေးတွေကို ခွန်ပိုင် ခြေမွ ဆုပ်နယ်နေမှာ။ လှပရွှမ်းစိုတဲ့ သူဇာ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ဆိုရင်လဲ ခွန်ပိုင် စုပ်နမ်း လို့ ရောင်ကိုင်း ဖူးပြည့်နေရော့မယ်လေ။ အိုဗျာ....ခင်ဗျားတို့ဘဲ စဉ်းစားကြည့်။ မျက်စိထဲမှာ ဘယ်လိုမှ ဖျက်လို့မရတဲ့ မြင်ကွင်းမျိူးတွေ ချည်းဘဲဝင်နေတာ။ ကျော်ကျော်ရယ် မေ့ပစ်လိုက်ပါလားလို့ ခင်ဗျားတို့ မပြောကြနဲ့ သိလား။ 

ကျော်ကျော်ဆိုတဲ့ ကျူပ် ကျူပ်ဟာ ဟိုး ခလေးဘဝထဲက သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ရဲ့ ရနံ့နွေးနွေးလေး တွေကို ခံစားရင်း ကြီးပြင်းလာခဲ့ရတဲ့ သူဇာ့ရဲ့ အချစ်ကျေးကျွန်လေးပါဗျာ။ အချစ်ငတ်သမားလို့ ကဗျာ ဆန်ဆန် မပြောချင်ဘူး။ နာကျင်နေတဲ့ နှလုံးသား အပိုင်းအစတွေကို တစ်စစီ ကောက်ယူ စုစည်းရင်း ပေါင်းတွင်းကျော တွေ လိုက်လာတဲ့အထိ လိုးချင်နေတဲ့ ဆန်္ဒကို ကျွန်တော် ဘယ်လို ဖြေဖျောက်ရမှန်းမသိတဲ့ ကာမဆန်္ဒရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ တောင့်တမှုတွေသာ တကိုယ်လုံး ကို လွှမ်းမိုးနေခဲ့တယ်လေ။ 

ကဲ .... မြသဲစံအိမ်ကြီးအတွင်းမှာ ချစ်တလင်းကို စစ်ခင်းနေကြတဲ့ သူဇာ နဲ့ ခွန်ပိုင်တို့ ပြစ်ပြစ် နှစ်နှစ် ကြိုက်သလို ပုံစံတွေနဲ့ လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လီးထိပ်က ဆန်္ဒအရည်ကြည်လေး များဟာ ထာဝစဉ်လိုအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအတွင်းထဲမှာဘဲ စိုရွှဲ နစ်မျောနေခဲ့ရပြီလေ။ အခါခပ်သိမ်း မှန်ကန်တဲ့ အကြင်နာတွေနဲ့ အချစ်ဆိုတာကို မရနိုင်ဘူးဆိုတာတော့ ကျွန်တော့်မှာ ကိုယ်တွေ့ကြုံနေရပြီလေ။ ဒီတော့ စစ်မှန်တဲ့ တန်ပြန်ထိုးစစ်နဲ့ ပြန်တိုက်ရမှာဘဲလေ။ 

ကျော်ကျော့် မျက်ဝန်းများ တလက်လက် တဖျပ်ဖျပ်တောက်ပလာသည်။ ထိုးစစ်၊ ထိုးစစ် ဟုတ်ပြီ။ တစ်စုံတစ်ခုကို လှုပ်ရှားရဖို့ ကျော်ကျော်ဉာဏ်များပွင့် သွားပြီ။ ကြည့်စမ်းပါဦး ။ ငါ မေ့ထားလိုက်တာ။ ဟင်းဟင်းဟင်း။ ခွန်ပိုင့် ညီမ နန်းဥမ်္မာ ကိုမှ မေ့ရသလားလို့။ ချစ်စရာ စိတ်တက်ကြွဖွယ် နန်းဥမ်္မာ ရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ဖုလုံး မို့မောက်နေတဲ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးရဲ့ ခါရမ်း သိမ့်တုန်မှုတွေ၊ စိတ်ကူးနဲ့မှန်းပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အမြတ်တနိုး လက်ဝါးကလေးနဲ့ အုပ်ပြီး တဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း လက်ညှိုးနဲ့ ထိုး လက်မအကူအညီနဲ့ အသာက လေးဖြဲလို့ ထွက်လာတဲ့ စောက်ပတ်ရနံ့ သင်းသင်းလေးတွေ .... ဟူး ..အဲလိုတွေးရင်းနဲ့တောင် ကျော်ကျော်တစ်ယောက် လီးကြီးတောင်လာသည်။ ဟုတ်ပြီ။ ကျော်ကျော် နန်းဥမ်္မာထံ သွားရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ 

........................................................................................................................

““သြော် ကျော်ကျော် ”” 

““ ဟုတ်တယ် ဥမ္မာနင်နဲ့ တိုင်ပင်စရာရှိလို့ လာတာ ”” 

““ ဘာကိစ်္စလဲ ကျော်ကျော် ”” 

““ သူဇာ့ ကိစ်္စ ... ဥမ္မာ မာ နင်သဘောပေါက်ပါတယ်””

 ““ ငါမှ မသိတာ ”” 

နန်းဥမ်္မာ ဟန်ဆောင်အပြုံးလေးကို အတတ်နိုင်ဆုံး သဘာဝကျအောင် ပြုံးပေမဲ့ သူ့အပြုံးထဲမှာ ဟန်ဆောင်မှုတွေက ပေါ်လွင်နေသည်။ ကျော်ကျော်က စီးကရက်ကို အဝေးသို့ပစ်ရင်း 

““ အေးလေ မသိဘူးဆိုတော့လဲ ရပါတယ်။ အခု မြသဲစံအိမ်ကြီးက အိဝါရဲ့ အလောင်းက အတိအကျ သက်သေခံပါလိမ့်မယ်။ အိဝါနဲ့ နင့်အစ်ကို ခွန်ပိုင်တို့ ဘယ်လို ဆက်ဆံခဲ့ကြတယ် ဆိုတာကိုလည်း နင် သိသားနဲ့ ။ မသိဘူးဆိုလဲ ရတယ်..။ ကဲ သွားမယ်”” 

ကျော်ကျော်က အပိုင်ကိုင်နိုင်သော လေအေးလေးဖြင့် ပြောပြီး ဝေါ့ကင်းရှုးဖိနိပ်ဦးဖြင့် ခံတစ်လုံး ကို ထောက်ကနဲ ကန်လိုက်ပြီး လှည့်ထွက်ခဲ့လေသည်။ ကျော်ကျော် တွက်ဆထားသည့်အတိုင်း ပစ်မှတ်ကို တိုက်ရိုက်ထိမှန်ခဲ့လေသည်။ 

““ ကျော်ကျော် နေပါဦး ။ နင်ကလဲ အဟင်း။ ””

 နန်းဥမ္မာ၏ လေချိူလေသွေးအသံလေးက ကျောနောက်ပါလာသည်။ ကျော်ကျော်က ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်၏။ 

““ ငါ ဘာကို သိချင်တာလဲ။ မမမြသူဇာအကြောင်းလား။ အခု မမမြသူဇာဘယ်မှာရှိတယ်””

 ““ မြသူဇာ ဘယ်မှာ ရှိတယ်ဆိုတာကို ငါသိပြီးပြီ။ မြသဲစံအိမ်မှာ ငါတွေ့ခဲ့ပြီးပြီ။ ”” 

ဟောတော့ နန်းဥမ်္မာ မျက်လုံးလေးအပြူးသားဖြင့် ကျော်ကျော့်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ 

““ ဟုတ်တယ် .. ငါသိတယ် ။ ဒါပြသနာ မဟုတ်ပါဘူး ဥမ်္မာရယ် ငါသိချင်တာ တစ်ခုပါ ”” 

နန်းဥမ်္မာ နှာခေါင်းလေး ရှုံ့ရင်း ခေါင်းကုတ်လိုက်သည်။ 

““ နင် ဘာသိချင်လဲလို့ ကျော်ကျော် .. ”” 

““ နင့် မှာ ရည်းစား ရှိမရှိ ””

 ““ အိုး.. ဘာဆိုင်လို့လဲ ”” 

အပျိူမလေးက အငေါ်တူးသည်။ ကျော်ကျော်က အေးအေးသက်သာ ပြုံးနေသည်။

 ““ ငါ မေးတာ နင်မဖြေဘူး ဆိုပါတော့ ”” 

နှုတ်ခမ်းစူထားသော ဥမ်္မာ့ မျက်နှာလေးက ခလေးလေး စိတ်ကောက်နေပုံနှင့် တစ်ထပ်တည်း။ ကျော်ကျော်က ဂျာကင်အိမ်းကျီအိတ်ထဲမှ ပီကေတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး စက်္ကူစလေးများ ခွာလျှက် ပီကေတစ်ခုကို နန်းဥမ်္မာထံသို့ လှမ်းပေး၏။ 

““ မစားချင်ဘူး ”” 

ဥမ်္မာက မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောလိုက်ရင်း အနီးရှိ စက်္ကူပန်းခြုံကို အဓိပ်္ပါယ်မဲ့စွာ ငေးနေ လိုက်မိသည်။

 ““ ပါးစပ်မွှေးတယ်ဟ ”” 

ကျော်ကျော်က သူ့ဖာသာ သဘောကျသလို ဟက်ကနဲ တစ်ချက်ရယ်ပြီး ပီကေနှစ်ချပ်ကို ပါးစပ် ထဲ ပစ်သွင်းကာ ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲ လက်ကို စုံနှိုက်ထားရင်း 

““ ရပါတယ်လေ .. မဖြေပါနဲ့ ။ နင် ရည်းစားရှိတာ မရှိတာ ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ရဲစခန်းမှာ နင့်ကို ဦးစပ်ခွန်ကြာခေါ်တွေ့တဲ့အခါမှာတော့ သူတို့မေးတဲ့အထဲမှာ အဲဒီမေးခွန်း ကျိန်းသေ ပါလာ လိမ့်မယ် ”” 

ယုတ်္တိရှိစွာ ပြောနေသော ကျော်ကျော့်စကားများထဲမှ ရဲစခန်း ဟူသော အသံက ဥမ်္မာ့တကိုယ်လုံး ကို တောင့်တင်းသွားစေခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်။ 

““ ငါတို့က ဘာလို့ ရဲစခန်းရောက်ရမှာလဲ ””

 ““ ဖျားယောင်းသွေးဆောင်မှု၊ မုဒိန်းမှု ”” 

““ မုဒိန်းမှု ဟုတ်လား”” 

““ နင် စိတ်ဝင်စားသွားပြီမို့လား ဥမ်္မာ ”” 

““ နင်ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ကျော်ကျော် ”” 

““ မနေ့ညက မြသဲစံအိမ်ကို ညဘက်ကြီး ငါရောက်သွားတယ် နန်းဥမ်္မာ။ အဲဒီမှာ နင့်အစ်ကို စပ်ခွန်ပိုင်က စောမြသူဇာ့ကို စားပွဲလေးပေါ်မှာ အရုပ်ကလေးတစ်ရုပ် ထောင်သလို ဆောင့်ကြောင့်လေးတင်ပြီး ပြူးထွက်နေတဲ့ သူဇာ့ စောက်ဖုတ်လေးကို အားရပါးရကြီး လိုးနေတာ ငါတွေ့ခဲ့တယ် ဥမ်္မာ ””

 ““ ဟင် .. ဟင်.. နင် နင် ”” 

““ အေး ဟုတ်တယ်။ ငါ့ကို သိပ်ရိုင်းတာဘဲလို့ နင်ထင်တယ် မဟုတ်လား။ ဟင်း ဟင်း ရိုင်းမှ လူတွေက နားလည်လွယ်တတ်ကြတယ် ဥမ်္မာ။ ဒီတော့ စောမြသူဇာဆိုတာ ငါ့အသက်၊ ငါ့အသဲ နင့်အစ်ကိုက ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ကြီး လိုးနေတာ တွေ့ရတော့ ငါဘယ်လိုနေမလဲ နင်စဉ်းစားကြည့် စမ်း။ သူဇာ့ကို ငါဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီ ဥမ်္မာ။ ဒီတော့ ခွန်ပိုင့် ညီမကို ငါရဖို့ လိုလာပြီလေ။ ရှင်းရဲ့လား ဥမ်္မာ ””

 ““ အင် .. နင်.... နင် ... ”” 

ဥမ်္မာ့ မျက်လုံးလေး ဝိုင်းသွား၏။ 

““ မကြောက်ပါနဲ့ အစ်မရဲ့။ ဟဲ ဟဲ မသတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျူပ် လူသတ်ရဲတယ် ဆိုတာကို တော့ ခင်ဗျားသိထား။ ငါ လူတစ်ယောက်ကို မသတ်ခင် နင့်ကို လိုးရမှ ငါကျေနပ်မယ် ဥမ်္မာ ”” 

ပြောပြောဆိုဆို ကျော်ကျော်က ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ မောင်းပြန်ဓါးကို ဖြောင်းကနဲမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဓါးဦးက ဥမ်္မာ့ လည်တိုင်လေးထဲ စပါးလုံးတထောင့်စာခန့် နစ်ဝင်သွားသည်။ ကျော်ကျော့် မျက်လုံးများက ဝင်းဝင်းတောက်နေသည်။ ကျော်ကျော်က ဥမ်္မာ့ လက်မောင်းလေးကို တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ကျော်ကျော်သည် သန်မာသော လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်၏။ 

““ မအော်နဲ့၊ မရုန်းနဲ့ ငါ့စိတ်တိုင်းကျ ကုန်း ”” 

ပြောပြောဆိုဆို စက်္ကူပန်းခြုံအကွယ် မြက်ခင်းလေးထဲသို့ ဆွဲခေါ်သွားလေတော့လေသည်။ နန်းဥမ်္မာ သွေးပျက်မတက် ကြောက်ရွံ့နေပြီ။ သူ့အစ်ကို ခွန်ပိုင့်ကိုလဲ ဒေါသ ဖြစ်နေမိသေး သည်။

““ ထမီ ချွတ်လေ .. ငါ .... တယ်.... ”” 

““ နာ .. နာ တယ် ကျော်ကျော်ရယ် ... ငါ ချွတ်ပါ့မယ်။ နင့် ဓါးကြီးကို အရမ်းမထောက်ထားပါ နဲ့နော် ”” 

““ အေး .. နင် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူခံရင် ငါဘာမှမလုပ်ဖူး .. ရုန်းလား ကန်လား လုပ်ရင်တော့ ငါ အသေသတ်မှာနော် ””

 ““ အေးပါ.. ငါ ပြေးလဲ မပြေးပါဘူး ရုန်းလည်း မရုန်းပါဘူး ”” 

ဥမ်္မာ မျက်ရည်လေးများ လိမ့်ဆင်းလာပြီး မြေမှာ ရှက်ရွံ့စွာ ထိုင်ချပြီး ထမီလေးကို လေးကန်စွာ ချွတ်ပြီး ဒူးနှစ်လုံးပူးကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ တရှုံ့ရှုံ့ငိုရင်း ခေါင်းလေးကိုငုံ့ကာ မျက်နှာကို လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ထားလိုက်လေသည်။ 

““ ဟိတ် .. ဘာလုပ်နေတာလဲ ထမီချွတ်ဆို ”” 

““ ချွတ်ပြီးပြီလေဟာ .. အဟင့် . ဟင့် .. ဟင့် ”” 

““ အောင်မာ... ဓါးနဲ့ဝေးလို့ လေသံပြောင်းလာတယ် ဟုတ်လား ””

 ပြောပြောဆိုဆို ကျော်ကျော်က ဓါးဦးကို ဆတ်ကနဲ ထိုးလိုက်ရာ ဥမ်္မာ့ မျက်နှာလေး ဖြူလျှော်သွားသည်။

 ““ မ မလုပ်ပါနဲ့ ကျော်ကျော်ရယ်။ ချွတ်ပါ့မယ် ... ”” 

ထမီလေးကို တုံရီစွာ ကွင်းလုံးချွတ်ပြီးမှ ယခင်ပုံစံအတိုင်း ပေါင်နှစ်လုံးကပ်ပြီး ထိုင်နေပြန်သည်။

 ““ ကြာတယ် ဥမ်္မာ .... လေးဘက်ထောက်လိုက်စမ်း.. တောက် ”” 

ကျော်ကျော်က ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ပြီး ကြိမ်းဝါးလျှက် အဖုအထစ်များဖြင့် ပြည့်နေသော သူ့လိင်တန်ကြီးကို ထုတ်လိုက်လေသည်။ ဥမ်္မာက မော့အကြည့် လီးကြီးနှင့် ဥမ်္မာ့မျက်နှာလေး ရဲကနဲဖြစ်သွားပြီး ဆတ်ကနဲ ခေါင်းကို ပြန်ငုံ့ပစ်လိုက်ကာ ငိုချလိုက်ပြန်သည်။ 

““ ကဲ ဥမ်္မာ .... နင့် အသားနာချင်လား ဟင် ”” 

ကျော်ကျော်က အံကြိတ်ပြီး ပြောရင်း ဓါးဦးကို လက်မောင်းသားလေးထဲ ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

 ““ အား းးး ... နာတယ် ဟ ။ ””

““ နာရင် ကုန်း ။ ကုန်းစမ်း ။ အေး .. ဒီလိုမှပေါ့ ”” 

နန်းဥမ်္မာတစ်ယောက် မြက်ခင်းပေါ် လေးဘက်လေးထောက်ပြီး တရှုံ့ရှုံ့ ထိုင်ငိုနေရှာလေတော့ သည်။ တင်းကားနေသော တင်ပါးကြီးများက ကျော်ကျော့်ရှေ့တွင် အလိုးခံရန် အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိခဲ့လေပြီ။ ဝိုင်းဝန်းသော တင်ပါးနှစ်ဖက်ကြားမှ စောက်ပတ်လေးမှာ တင်းကျစ်ပြီး ပြူးထွက်နေ၏။ ကျော်ကျော်က သူ့လီးကြီးအား စောက်ဖုတ်အကွဲအကြောင်းလေးအတိုင်း အလျားလိုက်လေး ပွတ် သပ်လိုက်သည်။ 

အပျိူစင် နန်းဥမ်္မာ အံကြိတ်ပြီး မျက်စိမှတ်လျှက် ထောက်ထားသော လက်ကလေးများက ဆတ်ဆတ်ခါ နေလေသည်။ ပေါင်အတွင်းသားလေးများမှာလည်း မြှားဆိပ်မိသော သမင်မလေး အလား ဖျတ်ဖျတ်လူး တုံရီနေကြသည်။ ကျော်ကျော်က လက်တစ်ဖက်မှ ဓါးကို ကိုင်ထားရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဥမ်္မာ့ ဖင်ကြီးကို ဆွဲယူပွတ်သပ်လိုက်လေရာ ဥမ်္မာ့ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေတော့သည်။ 

““ အဟင့် .. မြန်မြန်လုပ်ဟာ ။ ငါ ရှက်တယ်။ အဟင့် ”” 

အမှန်တကယ် ဥမ်္မာခမျာ ရှက်လွန်လွန်း၍ ငိုနေမိခြင်းဖြစ်သည်။ သူစိမ်းယောကျ်ားလေးတစ် ယောက်ရှေ့မှာ မိမိစောက်ဖုတ်လေးကို အစွမ်းကုန်ပြူးပြဲကာ အလိုးခံရန် ကုန်းပေးရသော အပျိူစင်မလေး တစ်ယောက်အဖို့ အဘယ်မျှ ရှက်ခြင်းကို ခံစားရမည်နည်း။ ကျော်ကျော်က တရှိန်ရှိန် လိမ့်တက်လာသော ကာမဆန်္ဒများကြောင့် သူ့လီးကြီးအား သေးငယ် ကျဉ်းကြပ်သော စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ဝင်စေရန် ကိုင်သွင်းရန်သာ ကြိုးစားနေလေတော့သည်။

 ““ ဗြစ် .. တစ်..... ပြွတ် ”” 

ဒစ်ထိပ်ကြီးက စေ့ကပ်နေသော စောက်ဖုတ်သေးသေးလေးကို တစ်ချက်ချော်ထိုးပြီးမှ အကွဲ ကြောင်းလေးသို့ တေ့မိပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလေးကို မပွင့်မအာဘဲ အတင်းထိုးသွင်းလိုက်လေ ရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ တွန့်ကနဲ ရှုံ့ဝင်သွားပြီးမှ ချိူင့်ဝင်သွားသည်။ ထိုအနေအထားအတိုင်း သုံးစက်္ကန့်မျှ လက်လျှော့လိုက်ဟန်ဖြင့် ငြိမ်နေလိုက်ပြီးမှ အတင်းထိုးသွင်းလိုက်လေရာ လီး ကြီးက ဗြွတ်ကနဲ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ နွေးကနဲ နူးညံ့နွေးထွေးသော လီးကြီးအထိအတွေ့က စောက်ခေါင်းလေးကို ကျင်စိမ့်သွားစေ သည်။ 

မြေကြီးပေါ်မှာ ထောက်ထားသော လက်နှစ်ဖက်မှာ ရှေ့သို့ ရုတ်တရက် ကွေးညွတ်သွား လေသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးက လီးကြီး ဝင်ချိန်တွင် စုဝင်သွားသော်လည်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်သွားချိန်တွင်မှာမူ အလိုလို ဆတ်ကနဲ နေရာရွှေ့ပြီး အစွမ်းကုန် ကားပစ်မိသည်။ လီးဝင်သွားမှ ဥမ်္မာကုန်းထားသော 

““ ပိုဇေရှင် ”” 

ကပိုမှန်သွားသည်။ ဖင်လေးက ပိုမိုကော့တက် သွား၏။ စောက်ဖုတ်လေးလည်း ပိုမို ဖောင်းလာ၏။ စောက်ဖုတ်လေးက လီးအရင်းအထိ ကပ်နိုင်ရန် ပိုမို ပြူးထွက်လာလေသည်။ ကျော်ကျော်က မဆန့်မပြဲ ဖြစ်နေသော သူ့လီးအခြေအနေကို သတိထားမိသည်။ ထို့ကြောင့် အရမ်းကာရော ဆောင့်မသွင်းရဲ။ ဖြေးဖြေးချင်းသာ မျှင်းထည့်နေ၏။

 ““ ဗြွတ် .. တစ် တစ်... ပြွတ် ... ””

 ““ အင့် ... ဟင်း .. ဟင်း ”” 

နှုတ်ခမ်းလေးကို အပေါ်သွားလေးနှင့် ပြတ်လုမတတ် ကိုက်ထားရင်း ဥမ်္မာက မတိုးမကျယ်လေး ငြီးတွားရှာလေသည်။ မျက်စေ့လေးများလဲ မှေးစင်းသွားကြ၏။ နထင်ရင်းကို အပူရှိန်တွေ တက်လာသလိုလို၊ ပေါင်အတွင်းသားတွင်းသို့ပင် တစ်စုံတစ်ရာ သပ်လျှိူခံရသလိုလို မလှုပ်ချင်၊ မရှားချင် ... ။ စောက်ဖုတ်လေးကိုသာ အားနှစ်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်မျှ ညှစ်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဥမ်္မာက အား နှင့်ညှစ်ထားစဉ် လီးကြီးက ရှေ့မတိုးနိုင်ဘဲ တန့်သွားပြီး စောက်ဖုတ်လေးအား ပျော့သွားချိန်မှာ ထစ်ကနဲ နစ်ဝင်သွားနေပေတော့သည်။ 

““ ဗြွတ် ... ပြွတ် .. ပြွတ် .. ”” 

တစိမ့်စိမ့် ယိုစိမ့်ကျလာသော စောက်ရည်ကြည်လေးများကြောင့် လီးကြီးကိုယ်ထည်မှာ စောက် ခေါင်းထဲသို့ ချောဆီလိမ်းထည့်သလို အနည်းငယ် ပြေပြစ်လာသည်။ လိုးစကဲ့သို့ ခြောက်ကပ်ကပ်ကြီး မဟုတ်တော့ဘဲ အရည်လေးရွှဲရွှဲဖြင့် ချောမောပြေပြစ်စွာ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ကျော်ကျော်လက်မှ ဓါးလဲ မြေပြင်သို့ ရောက်နေပြီဖြစ်၏။ သို့သော် ဓါးကို သတိမထားနိုင်ကြ တော့။ ကျော်ကျော့်အာရုံကလဲ ဥမ်္မာစောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှာသာ စူးစိုက်နေပြီး ဥမ်္မာကလည်း နာကျင်ခြင်း၊ အီဆိမ့်ခြင်း၊ ယားယံနွေးထွေးအိစက်ခြင်း၊ ကာမအရသာဆိုသော အရသာထူးကို ပထမဆုံးတစိမ့်စိမ့်မြီးစမ်းရင်း တသိမ့်သိမ့်ခံစားနေချိန်ဖြစ်လေရာ ဘာကိုမျှ သတိမရတော့ချေ။

 ““ ဥမ်္မာ နာသေးလားဟင် ”” 

““ နည်းနည်း နာသေးတယ်ဟ .. နင့်ဟာကြီးကလဲ မဆုံးတော့ဘူးလား .. အခုထိ ဝင်နေတုန်းဘဲ”” 

““ ဆုံးတော့မယ်.. နင် နာမှာစိုးလို့ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းနေတာ .. နင့်စောက်ပတ်လေး ကွဲသွားလိမ့်မယ် ”” ““ အောင်မာ. ... အခုမှ ကြင်နာမနေပါနဲ့နော်။ ဟင်း .. စောက်ဖုတ်ထဲဘဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေမှ ”” ““ နင် အရမ်းနာပြီး အရသာမရှိမှာစိုးလို့ ဟ ””

 ““ ဟုတ်တယ်.. ငါက အရသာရှိချင်လို့ ခံနေတာကိုး ။ ””

 ““ မဟုတ်ဘူးလားဟ။ လိုးမှတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းအောင် လိုးချင်တာပေါ့ ””

 ““ ကဲပါ .... လုပ်ပါ .. မြန်မြန်ပြီးရင် အေးတာဘဲ ””

 ““ အေးလေ.. နင့်သဘောနော်.. ””

ကျော်ကျော်က သေးကျဉ်းသော ဥမ်္မာ့ခါးလေးကို စုံကိုင်ဆွဲပြီး လီးကြီးကို တဝက်မျှ ဆွဲထုတ်ကာ ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

 ““ ဗြစ် .. ဗြစ် .. ဗြွတ် ... ”” 

““ အီး ဟီး ... ””

 ဥမ်္မာ ရှေ့သို့ ဆတ်ကနဲ ယိုင်သွားပြီး ပြန်မတ်လိုက်ရှာသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ တင်းကနဲ ပီပြင်စွာ အလုံးအရင်းနှင့် ဆောင့်ဝင်လာသော လီးကြီးအင်အားမှာ မသေးလှ။ စောက်ခေါင်းတစ် ခုလုံး ရှိန်းကနဲ ၊ ဖျင်းကနဲ၊ သိမ့်ကနဲ တုန်လှုပ်သွားစေ၏။ ထိုနည်းအတိုင်း သုံးလေးချက်မျှ ခပ်နာနာလေး ဆက်ဆောင့်လိုက်သောအခါ ဥမ်္မာစောက်ဖုတ် အောက်ဖက်နှုတ်ခမ်းစွန်းလေးမှာ နှစ်လက်မခန့် ဖြတ်ကနဲ ကွဲသွားပြီး သွေးစလေးများ စီးကျလာ လေတော့သည်။

 ““ ကွဲသွားပြီ ထင်တယ် .. ကျွတ် . .. ကျွတ် ”” 

ဥမ်္မာ ငြီးတွားသံလေးက သနားစဖွယ် တိုးတိတ်လှ၏။ 

““ ဆောရီးကွာ ။ ဥမ်္မာ့ စောက်ဖုတ်လေးက ကျဉ်းတာကိုး ”” 

““ အပျိူဘဲ ကျဉ်းမှာပေါ့ ။ ဟွန်း မပြောချင်ဘူး ။ ကျယ်တာကြိုက်ရင် ကလေးအမေတွေကို သွားချပါလားလို့ ””

 ““ နင်ကလဲဟာ ဘယ်ယောကျ်ားက ကျယ်တာကြိုက်မှာလဲ။ နင့်စောက်ဖုတ်လေးက စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ”” 

““ နင် ပါးစပ်အရသာ မယူနဲ့နော် ကျော်ကျော် ။ ပြီးအောင်သာ မြန်မြန်လုပ် ””

 ပါးစပ်က စကားများက တတွတ်တွတ်ပြောနေကြသော်လည်း ကျော်ကျော်က စည်းဝါးမှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးနေလေရာ တပြွတ်ပြွတ်အသံများ ညံနေလေ၏။ 

““ ဗြွတ် .. ဗြစ် ... ဖတ် ဖတ်.... ဗြွတ် .. ဗလွတ် .. ဗြစ် ”” 

““ ဟိတ် . .. အသံတွေ အရမ်းမြည်အောင် မလုပ်နဲ့ဟာ ”” 

““ သူ့ဖာသာ ထွက်တာဘဲ ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲဟ ””

 ““ ဗြွတ် .. ဖတ် .. ဗြွတ် .. ဖတ် .. ဖတ် ””

 ““ အား ... အား..... နာတယ် .. ဖြေး ..ဖြေး ဟ ”” 

တဖြေးဖြေး တထစ်ခြင်း လှမ်းလာသော ကာမ ပန်းတိုင်ဆီသို့ နှစ်ဦးသား ချဉ်းကပ်မိကြပြီမို့ ဥမ်္မာကလည်း ဖင်လေးကို နောက်သို့ ပြန်လည် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလာရာ ကျော်ကျော်၏ လိင်တန်ကြီးက အဆုံးအထိ နစ်ဝင်သွားပြီး ဂွေးဥကြီးက ဥမ်္မာ့ ဖင်ဖြူဖြူလေးကို 

““ ဖတ်ကနဲ ”” 

မြည်အောင် ရိုက်မိနေလေတော့သည်။ ဥမ်္မာမှာ အားအင်များဝင်လာသလို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး နောက်ပြန် ပစ်ဆောင့်လိုက်ပြီး 

““ အင်း ””

 ခနဲ ငြီးရင်း သုတ်ရည်ဖြူဖြူလေးများကို ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ ထိုအခါမှ ကျော်ကျော် က ဥမ်္မာ့ကိုယ်လုံးလေးကို ပက်လက်အနေအထားသို့ ပြန်ထားပြီး ဒူးနှစ်လုံးကို မေးစေ့အောက်အ ထိ ဆွဲတင်မလိုက်ပြီး ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးအား ကန့်လန့်ဖြတ် ပေါင်နှစ်ချောင်း ဆန့်ထားပြီး လျှာမထိ အာမထိ လီးချည်းသက်သက် ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးလိုက်လေ ရာ တဖိန်းဖိန်း ၊ တရှိန်းရှိန်း ခံစားလိုက်ရပြီး ကျော်ကျော့်လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များ ဥမ်္မာ့စောက် ခေါင်းအတွင်းသို့ ဗြင်းကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ ........................................................................................................................

 ““ တောက် ..... အမျိူးမျိူး ဒုက်္ခပေးတယ်”” 

ပြင်းထန်သော တောက်ခေါက်သံနှင့်အတူ ကျော်ကျော်သည် ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ထဲသို့ လက်နှိုက်ခါ မြသဲစံအိမ်ကြီးထဲ ဝင်လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် လူသူကင်းရှင်းနေသည်။ ထို့ ကြောင့် အပေါ်ထပ်သို့ ဆက်ပြီး တက်ခဲ့လေသည်။ ဦးစပ်ခွန်ကြာက သူ့သမီးမင်္ဂလာဆောင် ကိစ်္စအတွက် အကူအညီတောင်းနေ၍ အစီအစဉ်များ မေးမြန်းခိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ကျော်ကျော် ဒေါပွနေသည်။ ဒေါသကြောင့် ချမ်းအေးရမှန်း ပင်မသိတော့ ။ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့သာ လှေခါးအတိုင်း ဆက်တက်လာခဲ့လေသည်။

 ““ ဟာကွာ ... အဲလို အရမ်းဆောင့်တော့ နာတာပေါ့ ””

 ““ ဆောရီးအချစ်ရယ်.... ဖြည်းဖြည်းလေးဘဲ လုပ်ပေးမယ်နော် ”” 

စောစောစီးစီး မအေလိုးနှယ်ဗျာ ... ကျော်ကျော် ကြိမ်ဆဲလိုက်ရင်း တံခါးဝတွင် ရပ်လိုက်၏။

““ ကြည့်ပါလား ... နို့ကို အရမ်းကိုင်တာဘဲ .. နာတယ် မောင် ....”” 

စောမြသူဇာ အသံလေးက ကျော်ကျော်ရင်ထဲကို ပိုပြီး နာကျင်ပူလောင်စေ၏။ 

““ အဲလိုကြီးက မကောင်းဘူးကွာ .. . ညောင်းတယ်။ ရိုးရိုးပဲလိုးပါလား .. နော် မောင် ....မောင်က လိမ်္မာပါတယ်နော်...”” 

ခုကတည်းက ခွန်ပိုင့်ကို နင်အရှုံးပေးနေရပြီလား သူဇာရယ် . ... ... တောက်။ အေးလေ ... လင်မယားဆိုတာ ဒီလောက်တော့ ရှိရမှာပေါ့ .. ကျော်ကျော်အခန်းတံခါးကို ခေါက်ရန် လက်ကို မြှောက်လိုက်ရာ အထဲက အသံလေးများက ထွက်လာပြန်ပါသည်။ 

““ ဟင့်အင်းကွာ ... လီးတော့ မစုပ်ချင်ဘူး ။ မောင်ရယ် ”” 

စောမြသူဇာ အသံက တိုးတိတ်ညင်သာစွာ ပေါ်လာပြန်သည်။ 

““ မောင့်ကို မချစ်ဘူးလား ကဲ ပြော ... ”” 

““ ချစ်တာပေါ့လို့ ”” 

““ ချစ်ရင်ရော့ ...... တစ်ခါဘဲ ... တစ်ခါဘဲ ... ””

““ ဟာကွာ .. ... မောင်ကလဲ .... အု အု ပြွတ် ပြွတ် ”” 

ကျော်ကျော် မေးကြောကြီးများ ထောင်သွား၏။ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ မောင်းပြန်ဓါးကို စမ်းလိုက်သည်။ 

““ တောက် ငါ့ ချစ်ဦးသူကို ကိုယ်မေကိုယ်လိုး လီးစုပ်ခိုင်းရတယ်လို့ .... ခွန်ပိုင် .. ခွန်ပိုင် အေး လေ... သူဇာက မင်းမယားဖြစ်နေပြီဘဲ .. မင်းလုပ်ပေါ့ကွာ ။ ဟင်း ဟင်း ... ကျော်ကျော် အောက်ထပ်သို့ ပြန်ဆင်းပြီး ဧည့်ခန်းတွင် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ရင်း သူတို့အပြီးကို စောင့်နေလိုက်၏။ 

““ ခွန်ပိုင် ဓါးထိုးခံရလို့တဲ့ ”” 

““ ဘာ .... ဘာပြောတယ် ... ”” 

ကျော်ကျော်ပြူးပြူးပြာပြာဖြစ်သွားသည်ကို ဒုရဲအုပ် ဦးတင်ထွန်းအောင်က မျက်လုံးမှေး၍ ကြည့်လိုက်သည်။ 

““ ဟုတ်တယ်... ခွန်ပိုင် သေပြီကွ။ သူ့ညီမ နန်းဥမ်္မာက မင်းဖြစ်ရမယ်လို့ တိုင်ချက်ဖွင့်တယ်။ သူ့ကိုလဲ အဓမ်္မကျင့်မှုနဲ့ တရားစွဲတယ် ကိုယ့်လူ။ အခု မင်းကို တို့ လာဖမ်းကြတာပါ ””

 ““ ဟာ ဆရာ ..... ကျနော် လူမသတ်ဖူးဗျ......... မသတ်ဖူး ”” 

““ သူခိုးက ခိုးတယ် ဘယ်ပြောမလဲကွ ... ”” 

ကျော်ကျော် နုံးချိသွားသည်။ အားအင်တွေလည်း ဆုတ်ယုတ်သွားသည်။ နေရာမှ ဖြေးလေးစွာ ထရပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ရဲအရာရှိရှေ့သို့ ပူးကပ် ဆန့်တန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးတင်ထွန်းမျက်နှာတွင် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်ခြင်းများ ဝေဖြာနေလေသည်။ သူသိချင်သည့် မေးခွန်း များကို ထပ်မေး၏။

...............................................................................................................................

စောမြသူဇာနှင့် နန်းဥမ်္မာတို့ နှစ်ယောက်သား ခြံထဲတွင် ယှဉ်ပြီး လမ်းလျှောက်ရင်း စကားပြော လာကြသည်။ 

““ ကိုကို သေရတာ ငါ့ကြောင့် ”” 

““ ဘာဆိုင်လို့လဲ ဥမ်္မာရယ် .. မဆိုင်တာတွေ ... ””

 ““ ဟုတ်တယ်.... မြသဲစံအိမ်ကို ကိုကိုရောက်လာခဲ့တာကိုက ကြမ်္မာငင်တာပဲလေ.. သူဇာရယ် ”” 

သူဇာက အဝေးသို့ ငေးရင်း သက်ပြင်းချသည်။ 

““ ငါမှားတယ် ... သူဇာရယ် ... ကိုကိုသေလို့ ကျော်ကျော်ကို တိုင်တာ မဟုတ်ဘူး သိလား ... ကိုကိုမရှိရင် ကျော်ကျော် သူဇာ့ကို လက်ထပ်မှာဘဲ ဆိုပြီး မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပက်လိုက်တာ ဘဲ သူဇာ .... ဟုတ်တယ် သူဇာ ကျော်ကျော့်ကို ဥမ်္မာ တကယ်ချစ်မိနေပြီ သူဇာ ”” 

““ ဟာ... ဒါဆို ကျော်ကျော် လူသတ်သမား ဆိုတာ မသေချာဘဲနဲ့ တိုင်လိုက်တာပေါ့ ”” 

““ ဟုတ်တယ်... သူဇာရယ်.... ဥမ်္မာ ဘာလုပ်ရမလဲဟင်”” 

““ ဟင်.. ဥမ်္မာရယ်.. ဒုက်္ခပါဘဲ ”” 

နန်းဥမ်္မာ အသဲနုနုဝယ် အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသတ်တို့နှင့် ရင်းနှီးခဲ့သော ကျော်ကျော့်ကို စွဲလန်းခဲ့ရသည်ကို သူဇာ လက်ခံမိပါသည်။ ယောက်ျားလေးများကဲ့သို့ နေရာတကာ နှလုံးသားကို ပွဲထုတ်၍ မရသော မိန်းမသားဘဝကို သူဇာနာကျည်းမိ၏။

 ““ တို့နှစ်ယောက် ကျော်ကျော့်ကို ထောင်ဝင်စာ သွားတွေ့ရအောင် ”” 

““ အင်း .. ကောင်းသားဘဲ ... အခု သွားရအောင်လေ ”” 

ရဲစခန်းအပြင်ဖက်တွင် ကားလေးတစ်စင်း ငြိမ့်ကနဲ ရပ်လိုက်သည်။ ကားထဲမှ ရှမ်းမ ချောချောလေးနှစ်ယောက်ထွက်လာ၏။ နှစ်ယောက်လုံး အလှက တစ်မျိူးစီ စာဖွဲ့နိုင်လေသည်။ လုံးကြီးပေါက်လှ ထွားထွား ဖွံ့ဖွံ့ကြီး လှပနေသော မြသဲစံအိမ် အရှင်သခင် မလေး စောမြသူဇာ ..... ပွင့်သစ်စ နှင်းဆီငုံလေးကဲ့သို့ အဖုအထစ် အနိမ့်အမြင့်အမောက်များဖြင့် ပန်းပုရုပ်လေးလိုလှနေ သော နန်းဥမ်္မာ .. ။

 သူတို့နှစ်ယောက် အနောက်မှ ထာဝရ ငြိမ်းချမ်းသော မျက်နှာဖြင့် ခြံစောင့်ကြီး ဦးစိုင်းလုံက ဒရိုင်ခန်းမှ ယိုးဒယားလက်ဆွဲချင်းကို ဆွဲပြီးလိုက်လာ၏။ 

““ သုံးရာ့နှစ် ကျော်ကျော် ။ ဧည့်သည် ”” 

တန်းစီအခန်းစောင့်က ကျယ်လောင်စွာ အော်ပြောလိုက်သည်။ ကျော်ကျော် ပျော့စိစိ မျက်နှာဖြင့် သံတိုင်များနား ကပ်လာလေသည်။

 ““ ကျော်ကျော် နေကောင်းရဲ့လားဟင် ”” 

ဂရုဏာပြည့်လျှံစွာ မေးလိုက်သော်လည်း ကျော်ကျော်က မျက်ရည်ဝိုင်းသော မျက်လုံးများဖြင့် သူဇာ့ကို ကြည့်နေရင်း ငိုမဲ့မဲ့ပြုံးပြရှာသည်။ ဥမ်္မာက ငိုသည်။ သူဇာကလဲ ကြိတ်ရှိုက်သည်။ ကျော်ကျော် မျက်စေ့မှတ်ပြီး တင်းကနဲ အံကြိတ် လိုက်သည်။ 

““ မနေ့က ရှေ့နေက ပြောတယ်..””

 ““ ဘာတဲ့လဲ ကျော်ကျော် ”” 

““ သေဒါဏ်နဲ့တစ်သက်တစ်ကျွန်း .. တစ်ခုခု ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် .. မဖြစ်ရင် နှစ်ခုလုံး ကျခံရမှာဘဲတဲ့ ”” 

““ အိုး .... ဟင် .. ဟာ .. ”” 

ဦးစိုင်းလုံကပါ စိတ်မကောင်းစွာ ရေရွတ်လိုက်ရှာသည်။

 ““ ဒါပေမယ့် ငါပျော်ပါတယ် သူဇာ ””

 ““ ပျော်တယ် ဟုတ်လား ကျော်ကျော်ရယ် ”” 

““ ဟုတ်တယ်... ငါလို မုဒိမ်းသမား ၊ လူသတ်ကောင်တစ်ယောက် ဟောဒီ လောကကြီးက ထထွက်သွားရမှာ ဝမ်းနည်းစရာလား ”” 

ဝမ်းနည်းစရာလားဟု မေးရင်း ကျော်ကျော်ငိုသည်။ မိန်းကလေးနှစ်ဦးကလည်း သံတိုင်ကို ကိုင်ထားသော ကျော်ကျော်လက်ဖျားကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ငိုချလိုက်ကြသည်။

 ““ အချိန်စေ့ပြီ ။ ဧည့်သည်ပြန်ချိန် ”” 

ကြေကွဲသော မျက်လုံးများဖြင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ကျော်ကျော်အား ရဲသားတစ်ဦးက ပုခုံးကို ဆွဲကိုင်ပြီး သတိပေးရင်း ဆွဲခေါ်သွားသည်။ 

““ ကျော်ကျော် .......... ကျော်ကျော်ရယ်..”” 

““ မောင်ရယ် ........ မောင်ရယ်..””

 ကျော်ကျော် နန်းဥမ်္မာကို တအံ့တသြ လှည့်ကြည့်သည်။

 ““ မောင် .. ဥမ်္မာ့ကို ခွင့်လွှတ်တယ်လို့ ပြောသွားဦးလေ ””

 ဥမ်္မာက သွေးရှုးသွေးတန်းလေး လှမ်းအော်သည်။ သူဇာက ဥမ်္မာ့ ပုခုံးလေးကို သတိပေးသလို ကိုင်ရင်း လှုပ်ရင်း

 ““ သူငယ်ချင်းရယ်... ပြန်ကြစို့နော် ””

 ဟုပြောလိုက်သည်။ လူငယ်များအဖြစ်ကို ကြည့်ရင်း ဦးစိုင်းလုံတစ်ယောက် မျက်ရည်တွေ တထွေထွေ ကျဆင်းလာ သည်။ ထို့နောက် ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားပြီး

 ““ စခန်းမှူးကြီးခင်ဗျာ ....... ခွန်ပိုင့်ကို သတ်တာ ကျူပ်ပါ ..... ””

 ““ ဗျာ ............ ဗျာ ..................... ””

 ““ ဟုတ်တယ်........ကျူပ်သတ်တာ ။ ဒီကောင် ကျူပ်သမီးလေး နန်းအိဝါကို ဖျက်ဆီးပြီး မယူလို့ ကျူပ်သမီးလေး သူ့ကိုယ်သူ သတ်သေရတာ ... ဒါကြောင့် ကျူပ် .. ကျူပ် ဓါးမြှောင်နဲ့ ခြောက်ချက်တိတိ မသေမချင်း ထိုးသတ်ခဲ့တာပေါ့ ။ ကျူပ်အပြစ်ကို ကျူပ်ဘဲ ခံသင့်တယ်လို့ မြင်လာခဲ့ပါပြီ ”” 

““ သြော်... ဦးလေးရယ်...”” 

စောမြသူဇာနှင့် နန်းဥမ်္မာတို့ ပြိုင်တူရေရွတ်မိကြ၏။ 

............................................................................

 ““ သွားပါနော် ဟွန့် .. ဟိုမှာ သူ့မိန်းမက ”” 

စောမြသူဇာက ကျော်ကျော့်ကို တွန်းလွှတ်ရင်း နန်းဥမ်္မာကို မျက်စောင်းထိုးပြသည်။ 

““ အားလုံးကိုယ်စား ကျေးဇူးတင်စကား ပြောမလို့ လာခဲ့တာပါ ”” 

““ ဒါဆို အခု ဘယ်ကိုများ ခြေစကြာ ဖြန့်တော် မူဦးမှာလဲ ””

 ““ အားလုံးနဲ့ဝေးရာကိုပေါ့ သူဇာရယ် ”” ကျော်ကျော့်အသံက အားငယ်ဝမ်းနည်းသံ ပါနေလေသည်။ ““ ဥမ်္မာ့ကို နင်မသနားတော့ဘူးလား ကျော်ကျော်ရယ် ””

 ““ ဥမ်္မာ့ကို သနားပါတယ်.... ဒါပေမယ့် အနိုင်ကျင့်ခဲ့မိလို့ နောင်တရမဆုံး ဖြစ်နေမိတယ်... ငါ့ကိုလဲ သူ မုန်းနေမှာပါဟာ ”” 

ကျော်ကျော့်မျက်လုံးက ဥမ်္မာ့ထံ သို့ရောက်လာ၏။

 ““ ကြည့်ပါလား ဟွန်း ”” 

ဥမ်္မာက ရေကူးကန်ထဲမှ ရေနှင့် လှမ်းပက်သည်။ 

““ အခု နင့်ကို ဥမ်္မာက မမုန်းတော့ဘူးဟ ။ သိပြီလား ။ ””

 ““ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင် ””

 ““ လေးဘက်ထောက်မိတိုင်း နင့်ကို သတိရတယ်လို့ ငါ့ကို ခဏခဏ ပြောနေတယ် ”” 

““ ဟာ သူဇာနော်......... ညစ်တီးညတ်ပတ်တွေ ...သွား ””

 နန်းဥမ်္မာက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေးပြောရင်း ၊ တဖက်သို့ လှည့်ထွက်သွား၏။ စောမြသူဇာက ကျော်ကျော့်ကို တွန်းလွှတ်သည်။

 ““ သွားပါဟ။ ငါရှောင်ပေးမှာပါ။ ဟင်း ဟင်း”” 

စောမြသူဇာက ပြောပြောဆိုဆို နေရောင်ခံ ကုလားထိုင်ပေါ်မှ စွေ့ကနဲ ထသွားလေသည်။ ကျော်ကျော်က ရေကူးကန်စပ်သို့ သွားထိုင်လိုက်လေသသည်။ 

““ ဟိတ်.... သူဇာပြောတာ ဟုတ်လား ... ဥမ်္မာ။ လေးဘက်ထောက်တိုင်း မောင့်ကို သတိရတယ် ဆိုတာလေ ”” ““ လာပြန်ပြီ ။။ မောင်နော်.... မစနဲ့ ဟွန်း ”” 

အခြေအနေအရပ်ရပ်သည် ဇာတ်ပေါင်းခန်းသို့ ပို့ဆောင်နေပြီဖြစ်သော်လည်း ဦးစပ်ခွန်ကြာက တရေးမှောင့်၍ စောမြသူဇာခမျာ အပူများထူရပြန်ပါလေသည်။ 

................................................................................................

အပိုင်း (၃) 

““ သူက သမီးနဲ့ လက်ထပ်ပါ့မယ်တဲ့ကွယ် ”” 

““ ဟာ သမီးမှ မမြင်ဖူးတာ ဖေဖေကလဲ .. ”” 

““ အေးလေ ... ဒါကြောင့် ဖေဖေ ခေါ်လာပါတယ်။ ”” 

““ ဟွန်း .. သူငယ်ချင်းတွေကပါ .. ဖေဖေနဲ့ရောပြီး လက်ထပ်ဖို့ချည်းဘဲ ပြောနေတာ။ သူ့သမက်လောင်းကဖြင့် ဖြူသလား မဲသလားတောင် မမြင်ဖူးဘဲနဲ့ ”” 

““ ဟောဗျာ ....ဒီမောင် ... အသက်ရှည်ဦးမယ်..”” 

ခြံဝမှာ ညင်သာစွာ လှိမ့်ဝင်လာသော တိုယိုတာ ကော်ရိုလာ အဖြူလေးတစ်စင်းက ဆင်ဝင်အောက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ကားတံခါးဖွင့်ပြီး ဆင်းလာသည်က ဗိုက်ရွှဲရွှဲ အသားမည်း မည်း ကုလားကြီး။

 ““ ဟင် ဒါလား .... ဖေဖေ..... ဒေါက်တာ မင်းထိုက်ဆိုတာ ”” 

စောမြသူဇာက စိတ်ပျက်စွာ မျက်နှာလေးအိုပြီး ပြောလိုက်ရာ ဦးစပ်ခွန်ကြာက တဟားဟား ရယ်လိုက်၏။ 

““ ဟုတ်ပ .. ဟုတ်ပဗျာ။ အဲဒါဒေါက်တာမင်းထိုက်ပါဘဲ ။ ဟား ဟား .. ကြံကြံဖန်ဖန် သမီးကလဲ အဲဒါက သူ့ဒရိုင်ဘာ ကုလားပါဟ။ ဟိုမှာလေ သူက အခုမှ ဆင်းလာတာ တွေ့တယ်မှတ်လား ”” 

““ အိုး ... ”” 

အာမေဋိတ်သံလေးပင် ထွက်သွားမိသည်။ သပ်ယပ်မွန်ရည်သော လူရွယ်တစ်ဦးပါလား။ ချောမောခန့်ညားသော မျက်နှာက လူတိုင်းကို သနားတတ်ဟန်ဖြင့် ကြည်လင် သန့်စင်နေသည်။ 

““ လာဟေ့ မောင်မင်းထိုက် .. မင်းဒရိုင်ဘာကို အဲဒါဒေါက်တာမင်းထိုက်လားလို့ သမီးက မေးနေတယ်ကွ ”” 

““ အင်း ... သူဘယ်မှတ်မိပါ့မလဲ အန်ကယ်။ ကျွန်တော် ဆေးတက်္ကသိုလ်တက်နေတော့ သူက (၅) တန်းဘဲ ရှိသေးတာကိုး။ ”” 

““ သမီးမှတ်မိလားကွဲ့ ””

 ““ ဟင့်အင်း မမှတ်မိဘူး ဖေဖေ ”” 

““ ညောင်ရွှေသွားတိုင်း ဖေဖေအမြဲဝင်တဲ့ဆေးခန်းက သူ့ဆေးခန်းပေါ့ကွဲ့ .. လာ.. အိမ်ထဲဝင်ကြရအောင် ””

 စောမြသူဇာအား သူက ဖော်ရွှေနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသော အပြုံးဖြင့် ပြုံးပြရင်း အိမ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ သူဇာ သူ့အပြုံးကြောင့် ရင်ထဲတွင်လှိုင်းထ ကျန်ခဲ့သည်။

 ------------------------------------- 

““ မောင် အိပ်တော့မလားဟင် ””

 ““ မောင် စာနည်းနည်း ဖတ်လိုက်ဦးမယ်။ ချာတိတ် အိပ်နှင့်လေ ”” 

ဘယ်လို ဘယ်လို မင်္ဂလာဦးညမှန်းလဲမသိ .. ။ သတိုးသားက စာဖတ်နေသည်မှာ ည (၁) နာရီ ကျော်နေပြီ။ သူဇာ အိပ်ချင်လာသည်။ မယားဝတ်္တရားမကျေမှာ စိုးသည်။ ပထမဦးဆုံးညမို့ သူဘယ်လိုလိုးမည်ဆိုတာကိုတွေးလျှက် ရင်တုန်မောပမ်းနေမိသည်။ တနေကုန် မင်္ဂလာအခမ်းအ နားကြားမှာ လှုပ်ရှားခဲ့ရ၍လဲ ခြေကုန်လက်ပမ်းကျဆင်းနေသည်။ သို့သော်လည်း ကိုယ်က အိပ်ယာ အစောကြီးဝင်လို့ သိပ်မကောင်း။ ယခုတော့ အိပ်ချင်နေပြီ။ ကြည့် .. ည (၁) နာရီ ထိုးနေပြီဟာကို။ 

လူပျိူကြီးတွေက ဒီအတိုင်းဘဲလေ .... ဘယ်ကစရမှန်းမသိတာနဲ့ ခြင်ထောင်ထဲ မဝင်ဖြစ်ဘူးထင်တယ်။ သူဇာ တရှုးရှုးအိပ်မောကျသွားတော့မှ ဟန်ဆောင်ကြည့်နေတဲ့ စာအုပ်ကို စားပွဲပေါ်ချခဲ့ပြီး ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်မိသည်။ ညဝတ်အိမ်းကျီပါးပါးလေးအောက်မှ ရုန်းကန် လှိုင်းထနေတဲ့ သူဇာ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက မီးချောင်း အလင်းရောင်အောက်မှာ တင်းပြောင်လို့နေသည်။ ဆရာဝန်ပေမယ့် မိန်းမတွေနဲ့ ကိုယ်က မပတ်သတ်အောင် နေခဲ့သူဖြစ်သည်။ လင်မယားဖြစ်လာလျှင်တော့ လိုးကြရမည်။ 

လိုးဖို့လည်း ယူကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဘဝအဖော်မွန် တွေ ဘာတွေ တင်စားပြီး ပေါက်တတ်ကရလေးဆယ်ပြောနေကြသည်။ ညာပြီးလျှင်တော့လိုး ၊ လိုးပြီးလျှင် ခလေးထွက် ။ အဲဒါကြောင့် မင်္ဂလာဆောင်တာ လိုးဖို့ဘဲ ။ ခုတော့ ကိုယ့်ဟာက ည (၂) ကျော်ပြီ။ မင်္ဂလာဦးည အဓိပ်္ပါယ်ကို မဖော်နိုင်သေး။ လှပနုထွေးသော သူဇာ့မျက်နှာလေးကို မြတ်နိုးစွာ ငုံ့ကြည့်ရင်း လီးကြီးက ဇာတိပြလာသည်။ တောင်လာသည်။ 

သူဇာ့ပေါင်ကြားကိုလည်း မျက်စိကရောက်သည်။ ဖူးဖူးစိုစို နှုတ်ခမ်းလေးအစုံကို မရဲတရဲ နှုတ်ခမ်းချင်းထိကပ်ရင်း နမ်းသည်။ သူဇာမနိုးသေး။ သူ ရဲတင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို တဖွဖွလေး စုပ်ယူပြီး နို့ကြီးများကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ သူဇာ အသက်မှန်မှန်ရှုပြီး အိပ်မောကျနေဆဲ။ ညဝတ်အိမ်းကျီ ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖြေချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရင်ဘတ်မှအိမ်းကျီကိုလည်း ခွာချလှန်ဟလိုက်သည်။ ခါး၊ ရင် ၊ တင် ပန်းပုရုပ်တစ်ရုပ်ကို အသက်သွင်းထားသလား ထင်မှတ်မှားလောက်ကို စောမြသူဇာက လှပနေသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှ ခါးမှ ပုဆိုးကို ချွတ်ခါ ကုတင်ခြေရင်းတန်းပေါ် တင်လိုက်လေသည်။

 ““ ဟင် ......... သြော် ......... မောင် ””

သူဇာ လန့်နိုးလာသည်။ နောက်မှ သတိရသွားပြီး ၊ ခေါင်းလေးကို စောင်းကာ မျက်စိလေး မှတ်ထားလိုက်ရှာသည်။ မောင့်သဘောဆိုသည့်သဘော။ မင်းထိုက်က အခုမှ လိုးခန်းစနိုင်လေတော့သည်။ နို့နှစ်လုံးကို အလကားနေ တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေ သည်။ နို့သီးခေါင်းကို စုပ်သည်လဲမဟုတ် အတော်ခက်သည့် လူပျိူကြီး။ သူဇာက နှုတ်ခမ်းဒေါင့်လေးများ ကွေးပြီး ပြုံးချင်နေသည်။ လီးကတော့ မာတောင်နေပါသည်။ 

ပူနွေးသော လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲမဝင်၊ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ရှိနေလေရာ သူဇာက အသည်း ယားပြီး သူမ ပေါင်ကြားနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန် လေးဘက်လေးတန် ကားပေးလိုက်လေတော့ သည်။ ထိုအခါမှ ပူနွေးသော သူ့လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သူဇာ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ တလကြမ်း ကြီး ဝင်သွား၏။

 ““ အား .. အား .... ””

 သူဇာ လွှတ်ကနဲ အော်လိုက်၏။ ““ ဗြွတ် ”” သူက လီးကြီးချက်ချင်း ပြန်ချွတ်ရင်း ““ အရမ်းနာလို့လားဟင်”” ဟုမေးသည်။ သူဇာ သက်ပြင်းမသိမသာ မှုတ်ထုတ်ရင်း မျက်လုံးဖွင့်ကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို ပြုံးပြီး ကြည့်သည်။ 

““ မနာပါဘူး မောင် ၊ လန့်ပြီး အော်မိတာပါ ”” 

““ ဒါဖြင့် အဲ ဟိုလိုလုပ်မယ်နော်””

 ““ အင်း အင်း ””

 နှုတ်ခမ်းကို လျှာလေးဖြင့် ရက်ရင်း သူခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ အထောက်အကူများဖြင့် လူပျိူစစ်စစ်နှင့် တစ်ခုလပ်မလေးတို့၏ မင်္ဂလာဦးညကို စတင် ဆင်နွှဲကြပါလေတော့သည်။ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးဆောင့်လိုးနေသဖြင့် သူဇာ ပူအိုက်လာသည်။ သူကတော့ ညောင့်လိုးကောင်း ဆဲ ...... 

““ မောင် ”” 

““ ဟင် .. ဘာလဲ .. သူဇာ ”” 

““ သူဇာ လေးဘက်ကုန်းပေးမယ်လေ ”” 

““ အင်း ... ဟုတ် .. ””

 ခင်ပွန်းဖြစ်သူ လူရိုးကြီးအား သူဇာက လေးဘက်လေးကုန်းပြီး လိုးပုံလိုးနည်းပါ ပြရပြန်ပါ သည်။

 ““ ဒူးထောက်ပြီးမှ ထည့်လေ မောင် ... ဒူးကွေးပြီးရပ်နေတော့ ညောင်းနေမှာပေါ့ မောင်ရဲ့ ””

ဒေါက်တာမင်းထိုက်လုပ်နေပုံက ရှုးချင်ယောင်ဆောင်နေသည်များလားဟုပင် သူဇာ ထင်မိပြန် သည်။ အမှန်က ဒေါက်တာမင်းထိုက်မှာ မိန်းမနှင့် လုံး၀ ကင်းသူပင်။ 

““ နာနာလေးဆောင့် .. ဆောင့် ..အဲ .. ဟုတ်ပြီ .. အဲဒါမှ ထိတာ ”” 

““ ဗြစ် .. ပြွတ် .. ပြွတ် ... ဖတ် ““

 ““ အားးးး .... အားးးး .. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ကျွတ် ““ 

အမှန်က သည်လောက် အော်ရလောက်အောင် မကောင်းသော်လည်း သည်အသံလေးကြားမှ ယောက်ျားတွေက ဖီလင်တက်တတ်ကြမှန်း တစ်ခုလပ်မလေး သူဇာက နောကြေနေပြီမို့ ထိုသို့ တဟင်းဟင်း ငြီးပြလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏ ( ကျူးပစ်များလည်း သတိထားကြပါ .. စကားချပ် ) ကြုံးနေသော လူပျိူကြီးက ဖီလင်တွေအပြည့် ..... 

““ ကဲ .. မောင် .. အောက်ကအိပ် .. သူဇာ လိုးပေးမယ် ””

 ““ အင်းပါ .. အွန်.. သူဇာက လိုးပေးမယ် ဟုတ်လား ””

 ““ အာ .. မောင်ကလဲကွာ ... ဒါလောက်တောင် ဗဟုသုတ နည်းရတယ်လို့ မဟုတ်သေးပါဘူး ””

 သူဇာက ပြုံးစစနှင့် ပြောလိုက်ရာ သူက ရယ်၏။

 ““ ချာတိတ် ပြောလဲ ခံရတော့မှာဘဲ .. ကိုယ်က မ ဘက်မှာ အားနည်းတာလဲပါတယ် .. ဆေးပညာမှာတော့ လေ့လာဖူးတာပေါ့ .. ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ခန်္ဓာဗေဒသဘောနဲ့ဘဲ လေ့လာရ တာ ”” 

““ ကဲပါ .. ဆရာဝန်ကြီးရယ်... ကျွန်မကဘဲ ပြီးအောင် လိုးပေးပါ့မယ်ရှင် ”” 

သူဇာက ပြုံးစိစိနဲ့ အိပ်ရာပေါ်မှ လူးလဲထလိုက်ခါ မင်းထိုက်ကို အိပ်စေလိုက်သည်။ သူဇာက ပါးစပ်ကပြောရင်း ခင်ပွန်းသည်နှင့် ရင်းနှီးမှုရစေရန် လီးကြီးကို ကိုင်၍ ဖြဲချလိုက် သည်။ ကိုမင်းထိုက် မေးကျောကြီးများက တင်းကနဲ ထောင်သွားပြီး .. အံကြိတ်လိုက်ရင်း ..

 ““ အင့် .. အား .. နာတယ် .. သူဇာရဲ့ .. ”” 

ဟုဆိုသည်။ သူဇာက လီးကြီးထိပ်ကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ဦးစွာထိုးပြီး ကလိပေးပါသည်။ ကျင်ချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာ ဖြင့် ငုံခဲပြီး ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်သည်။ 

““ ဟိုး .. အိုး .. ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ် ”” 

ကိုမင်းထိုက် လွှတ်ကနဲ ပြောလိုက်မိသည်အထိလဲ အရသာ ရှိလှပါသည်။ အပြုအစုကောင်းသော မယားလေးကို ပိုမိုပြီး ချစ်မြတ်နိုးစိတ်များလည်း ဝင်လာလေသည်။ သူဇာက တထစ်ပြီး တစ်ထစ် တိုက်စစ်ဆင်နေသည်။ ပြွတ်ကနဲ အပေါ်သို့ ဆွဲပြီး ဆွဲပြီး စုပ်ပေး နေရာမှ ပါးစပ်ထဲတွင် ငုံလျှက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ဒစ်တဝိုက်ကို ကွေ့ပတ်ပြီး ထိုးလိုက်သောအခါ ကိုမင်းထိုက်ဖင်ကြီးမှာ ကော့ကော့ပြီး မြောက်တက်ခါ မွေ့ယာပေါ်သို့ ဘုံးကနဲ ပြန်ကျသွား သည်။ နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖြင့် ရက်ရင်း တဟင်းဟင်း ငြီးတွားနေပါတော့သည်။

 ““ သူဇာရယ် မောင့်လီးကြီးထဲမှာ စိမ့်စိမ့်သွားအောင် ကောင်းလှချီလား အချစ်ရယ်”” 

ကိုမင်းထိုက် အရှိအတိုင်း သူဇာ့ကို ပြောနေပြန်သည်။ ထိုသို့ အပေါ်သို့ ဆွဲပြီးစုပ်လိုက် ဒစ်တ ဝိုက်ကို လုပ်နေရာမှ ခေါင်းကို လိမ်စောင်းပြီ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့်လိမ်ကာ လိမ်ကာ ပွတ်သပ်ရင်း လေဖြင့်မှုတ်ခါ အရင်းအထိ စုပ်ချလိုက်ပြန်သောအခါ ကိုမင်းထိုက်လီးကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ တင်းသွားပြီး သုတ်ရည်များ သူဇာ့ပါးစပ်ထဲသို့ စွတ်ကနဲ စွတ်ကနဲ ပြင်းထန်စွာ ပန်းသွင်းလိုက် သည်။

သုတ်ရည်များက သူဇာ့အာခေါင်ထဲအထိ ရောက်သွားပြီး သူဇာက တံတွေးများ သုတ်ရည်များကို ကုတင်ဘေးသို့ ထွေးချလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ပြောင်တင်းပြီး တဆတ်ဆန်တုန်နေသော လီးကြီးကို သူမ မျက်နှာလေးဖြင့် ပွတ်သပ် ရင်း လည်တိုင်၊ နဖူး ၊ နှာခေါင်းမကျန် ပွတ်သပ်ချော့မြူပေးလိုက်ရာ လူပျိူကြီး ကိုမင်းထိုက်မှာ အလွန်အမင်း အရသာ တွေ့နေလေတော့သည်။ 

““ ကဲ .... မောင့် အလှည့် ”” 

““ မောင့် အလှည့် .. ဟုတ်လား ... ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲဟင် ”” 

““ ကြည့် ... သူများကတော့ စုပ်ပေးရတယ်.. ဟွန်း ””

 ““ အော် ....... အင်း .... မောင်လဲ ရက်ပေးပါ့မယ်.. အချစ်ရယ်... ”” 

သူဇာ့ စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်ကြည်များဖြင့် ဝင်းလက်နေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုမှာ ပြည့်ဖောင်းနေပြီး ခပ်အာအာလေး ဖြစ်နေပါသည်။ မိန်းမ စောက်ပတ် အတော်များများကို ကိုင်တွယ်ခဲ့ဖူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ကာမစပ်ယှက်ရ သော ကိုယ့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံးရက်ပေးရမည်ဆိုသော အသိက ကိုမင်းထိုက်ကို ရင်ခုန်စေသည်။ 

ကိုမင်းထိုက် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ဆွဲပြီး ဖြဲလိုက်သည်။ နီရဲ သော စောက်ခေါင်းလေးအတွင်း အရည်ကြည်များက ပြည့်လျှံကာ မီးချောင်း အလင်းရောင် အောက်တွင် တရွရွ လှုပ်ရှားနေလေရာ ငွေမှင်ရောင် သုတ်ထားသော ပိုးကောင်ကလေးများ ရွစိ ရွစိ လှုပ်ရှားနေသည်နှင့် တူလှပေသည်။ ကိုမင်းထိုက် မျက်လုံးများက စောက်ပတ်အထက်နားမှ ဆီးပြွန်လေးကို ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်စိလေးဆီသို့ ရောက်သွားလေသည်။ ထို့ကြောင့် ပထမဆုံး စောက်စိလေးကို လျှာနွေးနွေးကြီးဖြင့် ထိုးပေးလိုက်၏။ 

““ အင်း ..... ကျွတ် .. ကျွတ် .... ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ”” 

သူဇာက ခေါင်းအုံး အစွန်းလေးကို လက်ပြန်လေးဆွဲကိုင်ပြီး ခေါင်းလေးစောင်း မျက်စေ့လေး မှိတ်ကာ ညည်းငြူလိုက်ရှာလေသည်။ ကိုမင်းထိုက် လျှာကြီးက အတင့်ရဲလာပြီး စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံးကို သုံးလေးချက်မျှ ရက်လိုက် ရာ သူဇာမှာ ဖင်လေးရှုံ့ဝင်သွားပြီး ဆတ်ကနဲ အထဲသို့ တွန့်ဝင်သွားလေ၏။ ကိုမင်းထိုက် လျှာစောင်းကြီးများက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို တဖန် ရက်ပေးပြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာဖြင့် စုချွန်ထိုးထည့်ကာ မွှေပစ်လိုက်ပြန်သည်။ 

““ အ .... အ .... မောင်က တတ်သားဘဲ .... ဟင်း .... ဟင်း ”” 

သူဇာက ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ရေရွတ်ရင်း ခါးလေးကို ဘယ်ညာ လူးလွန့်ပေးလိုက်မိသည်။

 ““ မောင် ......... မောင် ... ””

 ““ ဟင် ... ဘာလဲ .. သူဇာ ”” 

““ လိုးတော့ မောင်ရယ် .... သူများ မနေနိုင်တော့ဘူး .. အရမ်းထလာပြီ ... ဟင်း .. ဟင်း ””

မင်းထိုက်က သူဇာ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကိုင်မြှောက်ခါ ကြွတက်လာသော ဖင်ကြားလေးထဲ သို့ ဒူးထောက်ပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ရာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ကလေး တွင် တေ့လျှက်သားလေး ဖြစ်သွားလေတော့သည်။ မင်းထိုက်က တေ့မိနေသော ဒစ်ကြီးကို သူဇာ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းချလိုက်သည်။ 

““ ပြွတ် .. အိ .. အီး ... ကျွတ် .. ကျွတ် ””

မချိမဆန့် ဝင်သွားသော လီးကို မညှာမတာ သွင်း၍ အားရှိပါးရှိ လိုးလိုက်သောကြောင့် သူဇာ ငြီးဆောင့်သွားသည်။ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး မျက်စေ့လေးမှိတ်ကာ တဖက်သို့ စောင်းသွားပြီး အံကြိတ်ထားလိုက်မိရှာသည်။ 

““ မောင့်ဟာကြီးကလဲကွာ .... ကြည့်တော့ ပျော့စိစိနဲ့ .. လိုးတော့လဲ မသက်သာဘူး .. ကြီးပြီး ရှည်နေတာဘဲ ...။ ””

 ““ သူဇာ .. ဘယ်လောက်မှ ကြီးတာ မဟုတ်ဘူး .. တချိူ့ဆို လုံးပတ်တောင် ငါးလက်မလောက်ရှိကြတယ် ”” ““ အမလေးလေး မောင်ရယ်... အဲဒါ မိန်းမတွေက ဘယ်လို ခံကြတာလဲ ဟင် ””

 ““ မိန်းမ စောက်ပတ်ဟာ ရွှံ့နဲ့ပုံသွင်းထားသလိုဘဲ သူဇာ။ ကြိုက်သလောက်ကြီးပါစေ ဝင်သွားတာဘဲ .. ခံစားရတာခြင်းကတော့ အကြီးအသေးအလိုက် မတူကြဘူးပေါ့ .. သူဇာကရော ကြီးတာကြိုက်လား .. သေးတာကြိုက်လား ဟင် ”” 

““ ဟာကွာ ... မောင်ကလဲ ဘာတွေ လျှောက်မေးနေမှန်းမသိဘူး။ ကိုယ့်လင်လီးဘဲ .. သေးသေး ကြီးကြီး ကြိုက်တယ် ””

 ခပ်ဆောင့်ဆောင့်လေး ပြောလိုက်သော သူဇာ့အဖြေကို ကိုမင်းထိုက် သွားကြီး ဖြဲကာ အကြီးအကျယ်သဘောကျလျှက် ဆတ်ခါဆတ်ခါ ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။

 ““ ဗြွတ် .. ဗြစ် ... ပတစ် .. ဖတ် .. ဖတ် ””

 ““ ဟင့် ... ဟင့် ..ဟင် း ... မောင်က အဆောင့်သန်တယ် ... အဲဒါ အရသာမရှိဘူး မောင်ရဲ့။ ”” 

““ ဟုတ်လား .. ဘယ်လိုလုပ်ရင် အရသာရှိလဲဟင် ”” 

““ သူဇာ့အကြိုက်ကတော့ လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှာ ခပ်တင်းတင်းလေးဖိသွင်းပြီး ကပ်ကပ်ပြီး ကြိတ်ဆော်တာမျိူးလေးက အရသာရှိတယ် မောင် ”” 

သူဇာ အရသာရှိတယ်ဆိုသော ပုံစံကို မင်းထိုက်က လုပ်ပေးရင်းမှ တကယ်ပင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အရသာ ရှိလွန်းကြတယ်။ စောက်ပတ်နှင့်လီး ကုတ်နဲ့ကော်ပြီး ခွာချရမတတ် ဖိကပ်လျှက် အမွှေးချင်း တဗြိဗြိ ကပ်ပွတ်သံလေးများပါ ထွက်လာကာ သုတ်ရည်များ အသီးသီးပန်းထုတ် လိုက်ကြပြီး မင်္ဂလာဦး ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် လိုးပွဲလေး တစ်ပွဲ ပြီးဆုံးငြိမ်သက်သွားလေတော့ သည်။

 ------------------------------------------- 

မောဟိုက်နုံးချိစွာ ရင်ခုန်လှုပ်ရှားခဲ့ရသော မင်္ဂလာဦးညကို ပြန်တွေးရင်း တဖက်တွင် ပက်လက် ကြီး ခြေပစ်လက်ပစ် အဝတ်ကင်းမဲ့စွာ အိပ်မောကျနေရှာသည့် မောင့်ကို သူဇာ အပေါ်မှ မိုး၍ ကြည့်နေမိသည်။ မောင်က ခန့်ခန့်ချောချော ဆရာဝန်မို့ သူဇာ မောင့်ကို ကျေနပ်စွာ အလိုးခံခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ တစ် ချိန်က လိုးပုံအမျိူးမျိူးကို သင်ကြားပေးခဲ့သော ခွန်ပိုင့်ကိုလဲ လှစ်ကနဲတော့ သတိရမိ လိုက်သေးသည်။ 

ဘာဘဲပြောပြော ယခုကဲ့သို့ အကြင်လင်မယားဘဝမှာ မောင့်အပေါ်မှာ သူဇာက တာဝန်ကျေချင်းခြင်းဖြစ်သည်။ မောင့် ရင်အုပ်အပေါ်မှာ နူးညံ့အိစက်သော သူဇာ့ ပါးမို့မို့လေးများဖြင့် တယုတယ ပွတ်သပ်ပေး မိသည်။ မောင့်ထံမှ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်သံကို ကြားရပြီး တရှုးရှုး ပြန်လည် အိပ်မောကျနေပြန်သည်။ မောင်ရယ် .. တကယ့်ခလေးဆိုးကြီးလိုပါဘဲလား .. အချစ်ရယ်။ 

မောင့် လီးကြီးက တဒိတ်ဒိတ်သွေးတိုးနေသည်ကို သူဇာ လက်ကလေးက ခံစားသိရှိနေမိသည်။ သူဇာ မောင့်နှုတ်ခမ်းကို စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ခပ်ဖိဖိလေး စုပ်လိုက်သည်။ မောင့် မျက်လုံးများ လေးကန်စွာ ပွင့်လာသည်။ တပြိုင်တည်းတွင် မောင့်လိင်တန်ကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လူးလွန့်နိုးထလာလေရာ သူဇာ့ လက်ဖဝါးလေးအတွင်း နွေးထွေးမာကျောစွာ ကြီးထွားလာလေရာ သူဇာက ဝမ်းသာအားရလေး ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း မသိမသာလေး ညင်သာစွာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်မိသည်။

 ““ လိမ်မာလိုက်တဲ့ အချစ်ရယ် ”” 

မောင်က သူဇာ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်လှန်စုပ်ယူကာ သူဇာ့ ကိုယ်လေးကို သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်သည်။ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်ခန်္ဓာနှစ်ခု အထိအတွေ့က ငြိမ်သက်စွာ မှိန်း၍ အရသာခံရ လောက်အောင် နူးညံ့အိစက် နွေးထွေးနေကြလေတော့သည်။ 

““ သူဇာ အချစ်ရယ် ... ”” 

မောင်က လှိုက်မောတုန်ရီစွာ ကတုံကရီကြီးခေါ်လိုက်သည်။ သူဇာ မောင့်မျက်နှာကို မကြည့်ရဲ။ မရဲတရဲလေးသာ ပြန်ထူးလိုက်သည်။

 ““ မောင်လေ... သူဇာ့ကို လိုးရတာ အရသာ ရှိလိုက်တာကွာ ”” 

““ လူပျိူကြီးနော် .. ဟွန်း .... နောက်တော့ သူဇာ့ဟာလေးက ရိုးသွားပြီး အသစ်ကလေးတွေ ရှာဦးမှာမို့လား .. သွားပါ .. ””

 ““ ဒါက သူဇာတို့ မိန်းမတွေ အပေါ်မှာ တည်ပါတယ်ကွာ ကိုယ့်လင် ကိုယ့်ယောကျ်ားအတွက် အမြဲအဆင်သင့် ဖြစ်နေမယ် .. စိတ်လှုပ်ရှားစရာ အခြေအနေလေးတွေ ဖန်တီးပေးရမယ်လေ။ ပြီးတော့ ပို့စ် လေးတွေလဲ လေ့လာထားတတ်ရမယ်။ ဒါဆို ယောကျ်ားက ဘယ်စိတ်ကုန်မလဲ””

 ““ ကြည့် လူလည်ကြီး ”” ပြောပြောဆိုဆို မောင့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ကားယားခွလျှက် မွေ့ယာပေါ်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရာ ငုတ်တိုကြီးတစ်ချောင်းလို မတ်တောင်နေသော မောင့်လီးတန်ကြီးမှာ သူဇာ့ စအိုဝလေးကိုတေ့ သွားမိသည်။

 ““ သူဇာ .. ထိုင်ချလိုက်လေ... တေ့မိနေပြီ””

 ““ ဟာ ... ဒါက ဖင်လေ .. မောင်ကလဲ ”” “

“ အဲဒီ နှစ်ပေါက်လုံးကို အလိုးခံတတ်အောင် ကျင့်ရမှာ ဒါမှ အမျိူးမျိူး လိုးလို့ရမှာပေါ့နော် .. သူဇာ ””

 ““ ဟာကွာ ဖင်ထဲတော့ မလုပ်နဲ့မောင်ရယ်”” 

““ ခံကြည့်ပါဦး။ မကောင်းတော့လဲ နောက်မလုပ်နဲ့ပေါ့ ... နော် ... ”” 

မောင့်ကို သူဇာ အရှုံးပေးလိုက်သည်။ မောင့်အလိုကျ မောင့်လိင်တန်ကြီးကို ကိုင်ပြီး ဖင်ဝတွင် တေ့ပြီး အံလေးကြိတ်ကာ ထိုင်ချပစ်မိလိုက်သည်။ 

““ ဟ အား .. အား ... ကျွတ် .. ကျွတ် .. နာတယ် အီး ”” 

သူဇာ အော်ပြီး ပြန်ထမည်အပြု မောင့်လက်နှစ်ဖက်က သူဇာ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဖိချချူပ်ကိုင်ထား ကာ အားနှင့် ဖိချခြင်းခံလိုက်ရသည်။ 

““ ဗြစ် .. ဗြစ် .. ဗြစ် .. ””

 ““ အား .. အား ... နာတယ် .. နာတယ် မရဘူး .. မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် ..။ စောက်ပတ်ကိုဘဲ လုပ်ပါကွာ ..””

 သူဇာ မျက်ရည်ဝဲ၀ဲလေးဖြင့် တောင်းပန်ရှာသည်။ သို့သော် မောင်မှာ ဘာအရသာ ပိုထူးနေသလဲမသိပါ။ သဲကြီးမဲကြီး ဖိချရင်း အောက်မှ ကော့ ကော့ပြီး အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးနေပြန်ပါသည်။ စအိုလေးထဲသို့ တင်းကြပ်နွေးထွေးသော မောင့်လိင်တန်ကြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဝင်ထွက်လျှက်ရှိ နေရာ သူဇာ့စောက်ပတ်လေးမှာ စအိုလေးဘက်သို့ အပြုံလိုက်လေး ရွေ့သွားလိုက် ပုံမှန်နေရာ ပြန်ရောက်လိုက် ဖြစ်နေလေတော့သည်။ ထိုသို့ လှုပ်ရှားဆောင့်လိုးနေရာမှ သူဇာကိုယ်တိုင် အားလေးနှင့် ဖိချ ဆောင့်ထိုင်ကာ လိုးနေမိ ပြန်သည်။ 

ထိုအခါ စောက်ပတ်လေးက တရဲရဲလေး ပြဲပြဲသွားပြီး မောင့်လမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများကို ပွတ်သပ်မိပြီး စောက်စိလေးမှာလည်း လမွှေးများ၏ ပွတ်သပ်မှုဖြင့် ခံချင်စိတ်များ ပြင်းထန်စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်။ 

““ စိတ် .. စိတ်တွေထလာပြီ မောင်ရယ်.. ”” 

နို့ကြီးများကို စုံကိုင်နယ်ဖတ်နေသော မောင်က အောင်မြင်သွားသော သူ့သင်ခန်းစာကို အပြီး တိုင် သင်ကြားပို့ချနေ၏။

 ““ တော်ပါကွယ် .. စောက်ပတ်ကို လိုးတော့ကွယ်နော်။ ”” 

သူဇာ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ မောင့်လီးကြီးကို ပြွတ်ကနဲ စအိုလေးထဲမှ ချွတ်ပြီး စောက်ပတ်ဝလေး သို့ တေ့ပေးကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဖင်လေးမြှောက်ခါ အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့ သည်။ မောင်က မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ဇိမ်ခံနေပါလေသည်။

 ““ ပြွတ် .. စွတ်.. . စွတ် ... ဗြွတ် .. ဗြွတ် ”” 

““ အင်း .. ဟင်း ... အ ဟင်း ... ဟင်း ”” 

သူဇာ မျက်နှာလေး အဆီပြန်လာပြီး နီရဲတွတ်လာသည်။ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ အရည်များ အရွဲသားနှင့် ပိုင်နိုင်စွာ လိုးနေသော မောင့်လီးကြီးမှာလဲ ပို၍ပို၍ မာကျော တင်းမာလာပြီး မောင့်တကိုယ်လုံးမှာ ဓါတ်လိုက်ခံရသော မြွေကြီးအလား ဘယ်ညာ အထက်အောက် တုန်ခါ လာလေတော့သည်။ 

““ သူဇာ မောင် မောင် ထွက်တော့မယ်””

““ အား .. အား ”” 

သေးကျင်သော သူဇာ့ခါးလေးကို မောင်က ဆွဲကိုင်ပြီး ဖိချရင်း အောက်မှ တအားကော့ ဆောင့် လိုက်ရာ သူဇာ့ခမျာ အပေါ်သို့ လွင့်ကနဲ လွင့်ကနဲ မြောက်တက်သွားရပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲ မှ စိမ့်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြီး၏ ဒါဏ်ကို အရသာ ရှိရှိလေး ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။ မောင့်လီးကြီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များ ဗြင်းကနဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းလေး စောက်ခေါင်းလေးအတွင်း ဝင် ရောက်သွားသည်ကို သားအိမ်ထဲမှ ပူကနဲ ခံစားလိုက်ရမိသည်နှင့် သိလိုက်မိလေရာ သူဇာ ကြည်နူးကျေနပ်သွားမိလေသည်။ 

စိတ်ထဲမှ ကြည်နူးကျေနပ်မိသည်နှင့်လည်း သူဇာသည် မောင့် ပါးကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိနမ်းရင်း သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်မိလေသည်။

 ““ ကောင်းရဲ့လား သူဇာ ””

 ““ ကောင်းတယ် . မောင်ရယ် .. စောက်ခေါင်းလေးထဲမှာ ကျင်ပြီးအီဆိမ့်သွားအောင် ကောင်းတယ် သိလား ...””

 ““ အဲဒါ လင်မယား ခိုင်မြဲနည်းဘဲ သူဇာ ””

 ““ သူဇာ သဘောပေါက်ပါတယ်.. မောင်”” ““

 အခုလို ပြီးသွားရင် မချွတ်နဲ့ဦး ။ မှေးနေရသေးတယ်”” 

““ အင်း .. သူဇာလဲ မလှုပ်ချင်တော့ဘူး .. ဟင်း ဟင်း ””

 ““ သူဇာက အလိုးကောင်းတယ် .. နောက်ဆို မောင်က အောက်ကဘဲ ခံတော့မယ်နော် ””

 ““ အမယ် ... အမယ် ... ဟင်း .. လူပါး ... ဘယ်ရမလဲ .. သူဇာလဲ တခါတလေ အောက်က ခံဦးမှာပေါ့လို့ ”” 

““ ကဲ .. ဒါဖြင့် နောက်တစ်ခါလိုးဦးမယ် .. ပက်လက်လှန်လိုက်”” 

““ အာ .. အခုပြောတာ မဟုတ်ဘူး မောင်ကလဲ .. နောက်မှ .. မောင် အလုပ်နောက်ကျနေဦးမယ်”” 

သူဇာက အလောသုံးဆယ်လေး မောင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ဖယ်ဆင်းလိုက်ရာ လီးကြီးက ပျော့ခွေပြီး ဗလွတ်ကနဲ ထွက်သွားလေတော့သည်။ သုတ်ရည်များကလဲ စူးစူးဝါးဝါး အပြိုင်အဆိုင် အနံ့လေးများ ထွက်လာပါတော့သည်။ 

ပြီးပါပြီ

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၄ )

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၄ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - န၀ရတ်

ထို့နောက် ဖင်သားခြမ်း ကြီးနှစ်ခုကို ပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ပင်ဖြဲလျှက်ပြဲ အာပွင့်လာသော ဖင်ပေါက် (မြသီတာအောင်မှာ ဖင်လိုးခံနေကျမိန်းမမို့ ဖြဲလိုက်လျှင် စအိုသည်ပြဲအာပွင့်၍လာသည်) ကို လျှာနှင့်ရက် သည်။ ဖင်၀တွင်လျှာဖျားနှင့် လှည့်ပတ်ရက်ပေးရုံသာမက စအိုပေါက်ထဲသို့ပင် လျှာကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လုပ်ပေးသည်။ ဖင်ရက်ပေး ထိုးကလိပေးနေချိန်တွင်လက်မနှင့် စောက်ပတ်အလယ် အကွဲနေရာပေါ် ဖိဖိထိုးချသလို လုပ်ကာ ပွတ်လိုက်ပြန်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း ကိုစိုးနောင် လုပ်သလို အတုယူကာ လိုက်လုပ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကိုဖြဲ၍လျှာနှင့်ထိုးမွှေကလိသည်။

သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းမှာ မြသီတာအောင်လို ဒူးတုတ် ဖင်ထောင်ပေးထားသလို အနေအထားမျိုးမဟုတ်။ ပက်လက် အိပ်နေသည်ကို မြသီတာအောင်က အပေါ်မှ ကုန်းချကာစောက်ပတ် ရက်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်စအိုပေါက်ကိုဖြဲရာတွင် ကိုစိုးနောင်ဖြဲသလိုမျိုးအဆင်မပြေ။ ပြဲရုံသာဖြဲ နိူင်သည်။ ထို့ပြင်ခိုင်ကြူသင်းမှာ စောက်ပတ်ပင်ယနေ့မှစ ပါကင်ဖွင့်ခံရသူလေး ဖြစ်ရာ ဖင်တစ်ခါမျှအလိုးမခံဘူးသေး။ အပျိူပေါက်ကလေး၏ စအိုမှာသေသေချာချာ ဆွဲဖြဲလျှင် ပင်အာရုံလေးသာအာတာတာဖြစ်လာနိူင်သည်။

မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်လိုတော့ ပြဲလန်ပွင့်အာသွားမည် မဟုတ်ပေ။ သည်တော့ မြသီတာအောင်မှာ မိမိ ဖင်ပေါက်အရက် အထိုးခံနေရသလိုမျိုး အတိုင်း ခိုင်ကြူသင်း၏ စအိုကိုမလုပ်နိူင်။ အပျိုပေါက်လေး၏ ဖင် ပေါက်အ၀ကိုလျှာနှင့်ထိုးကာ မစို့မပို့လေးရက်ပေးကလိပေးသလိုအနေအထားသာရှိနေ သည်။ သို့သော် သည်မျှလောက်ထိတွေ့ရက်ပေးမှုကပင် အပျိုပေါက်လေးကိုတွန့် တွန့်လူးစေသည်။ဖင်ယားလာစေသည်။

“ အိုအို..အမေ့..ဟင့်..မမသီတာ..ဟာ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ..အဲဒါဖင်ပေါက် မမရဲ့..အားအားယားတယ်..အဲ့ဒါကိုမရက်နဲ့လေ..ဟာဟာ..အို့..ဟင်းဟင်း”

အပျိုပေါက်လေး၏ ရေရွတ်မြည်တမ်းသံများကိုကြားရသော ကိုစိုးနောင် အရမ်းကျေနပ်သွားသည်။ သူကခိုင်ကြူသင်းကိုဖင်လိုးဖို့လည်း စိတ်ကူးထားသည်။

အပျိုပေါက်လေး ဖင်လိုးခံချင်လာအောင် ကျူံးသွင်းယူရန်လည်း အစီအစဉ်ချထားပြီးသား။ ယခု မြသီတာအောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ စအိုပေါက်ကို ရက်ပေးကလိပေးလိုက်မှုမှာ အထိရောက်ဆုံးသော ဖင်ယားအောင်နှိုးဆွချက်မဟုတ်ပါလား။ သည်လို ဖင်အရက်ခံဖူး ပြီးသောမိန်းကလေး၏ စအိုထဲ လီးခိုးသွင်းကာ ဖင် လိုးရဖို့က ဘာမျှမခက်တော့ပါ။

“ သီတာရေ..တို့လီးအရမ်းတောင်နေပြီ.မနေနိူင်တော့ဘူး..လိုးချင်တယ်ကွာ”

ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြားမျက်နှာအပ်ကာ စအိုပေါက်ကို ထိုးကလိပေးနေရာမှ ခွါပြီးပြောသည်။

“ လိုးချင်ရင်လိုးလေ ကိုစိုးရ..သီတာ ကုန်းပေးနေတာပဲဟာ”

မြသီတာအောင်ကလည်း ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားမှ ခေါင်းငဲ့ကြည့်ကာပြော သည်။

“ ဖင်လိုးမှာနော်” 

“ ရတယ်..လိုး”

“ သမီးကိုရော မလိုးဘူးလား..ဦးလေး”

မြသီတာအောင်နှ င့်ခိုင်ကြူသင်းတို့နှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆိုသလို ပြောလာကြသည်။

“ သီတာ့ကို လိုးသလိုမျိုး လိုးမှာနော်..သမီးခံမလား” 

ကိုစိုးနောင်က အပိုင်ချည်ကာ မေးလိုက်၏။

“ ခံမယ်..ခံမယ်”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ရက် ဖင်ရက်လုပ်ပေးထားမှုကြောင့် တဏှာ ရမက်အရမ်းထန်ပြင်းနေသည့်အပြင် တခြားမိန်းမတစ်ယောက် လုပ်တာ ကိုမိမိလည်း ကျန်မနေပဲ လိုက်လုပ်ချင်သည့်စိတ်ကြောင့် အမောတကောပင်ပြောသည်။ ထိုအချိန်တွင် မြသီတာအောင်သည် သူမ၏ စအို၀တွင်တံတွေးအမြန်ဆွတ် လိုက်သည်။

ပြီးအချိန်ကိုက်ဟု ဆိုရမည်။ မြသီတာအောင် တံတွေးဆွတ်ပြီးသွားသည့် အချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်ကလည်းသူမ၏ ဖင်၀တွင်လီးကြီးတေ့ထောက်လိုက်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ဒူးနှစ်ခုကိုရှေ့ဘက်သို့ ခပ်ကျကျထောက်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း ကို ကြမ်းပြင်နှင့် ထောင့်မှန်ကျကျ တည့်မတ်နေအောင် ထောင်လျှက်တင်ပါးဆုံကြီးဖုထစ် လုံးတက်လာသည့်တိုင်ခါးကော့ညွှတ်၍ ကုန်းပေးသည်။ ကိုယ်ရှေ့ပိုင်းကိုတော့မွှေ့ယာ ပေါ်တွင်ပိပြားနိူင်သလောက် ပိပြားအောင် လုပ်ထားသည်။ ဖင်လိုးခံနေကျမို့မြသီတာအောင်သည် ဖင်ချရာတွင် အကောင်းဆုံးအနေ အထားကို ကောင်းကောင်း အထာပေါက် နားလည်နေသည်။

“ အိုကေ.. ဒါဆိုသီတာနဲ့ သမီးတစ်လှည့်စီ လိုးမယ်..လာ.. သီတာ့ဘေးမှာ သီတာကုန်းသလိုမျိုးကုန်း။ သီတာ့ကို လိုးသလိုပဲသမီးကိုလိုးမယ်”

ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်းကိုလှမ်းပြောရင်း ကျကျနနတေ့ထောက်ထားမိပြီ ဖြစ်သော လီးကို မြသီတာအောင်၏ ဖင်ထဲဖိထိုးထည့်လိုက်သည်။ လီးသည်ဖင်လိုးနေကျ ဖြစ်သည့်အပြင် မြသီတာအောင်ကလည်း စအိုတွင်တံတွေးများခပ်ရွှဲရွှဲ ဆွတ်ပေးထား သည်မို့ဖိထည့်လိုက်သောအခါ လီးကြီးတစ်၀က်လောက်ပင် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ၀င်သည်။ ဖင်လိုးဖင်ခံလုပ်နေကျဖြစ်သော်လည်း ဖင်လိုးသည့်ထုံးစံအတိုင်း လီးစသွင်း သည့်အခါ စအိုဝြပဲအာကျိန်းစပ်လျှက် အရမ်းနာသည်။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..အင့်ဟင့်ဟင့်..အား..အိ”

ခါတိုင်း သည်လိုဖင်ထဲ လီစထိုးအသွင်းတွင် မြသီတာအောင်သည် စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်ညည်းညူတတ်သည်။ ဖင်လိုးခံမှုတွင်နာကျင်မှုကပင် အရသာတစ်မျိုးဖြစ်လေရာ လီးဒဏ်ကြောင့် ဖင်ပေါက်ကျိန်းစပ် နာကျင်သည့်အတွက် အော်ဟစ်ညည်းတွားရခြင်းတရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်ရခြင်း အရမ်းမသွင်းရန်တောင်းပန်ရခြင်းတို့ကလည်း တစ်မူဆန်းသောအတွေ့အကြုံများဖြစ်သည်။

ယခုမိမိနှင့် အပြိုင်ဆိုသလို ခိုင်ကြူသင်းလည်း တစ်လှည့်စီ ဖင်လိုးခံတောမည့် အခြေအနေတွင် မိမိက အော်ဟစ်ညည်းတွား တောင်းပန်မည်ဆိုလျှင် ယခုမှ ဖင်စအလိုးခံမည့် အပျိုပေါက်မလေး လန့်ဖြန့်သွားကာ ဖင်လိုးမခံတော့ဘဲရှိမည်ကို မြသီတာအောင်က စိုးရိမ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကို ကိုစိုးနောင်ကအရမ်းဖင်လိုးချင်နေသလို မြသီတာအောင်ကလည်း ိုင်ကြူသင်းဖင်လိုးခံသည်ကို(လိုးသည့်လီးကလည်းသူမ၏ ဖင်ကိုလိုးသည့်လီးပင်ဖြစ်သည်မို့) အရမ်းကြည့်ချင်နေသည်။

ထို့ကြောင့် ကိုစိုးနောင်၏ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းမာမာ တုတ်တုတ်ကြီးတစ်၀က်သာသာလောက် ဖင်ထဲအသွင်းခံရမှုကြောင့်နာလှသော်လည်း ကြိတ်မှိတ်ခံလျှက်စုတ်သပ်ရုံ အနည်းငယ်ညည်းရုံသာပြုသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်းသည်အထာကို နားလည်ပါသည်။ သို့သော် သူသည် ဖင်လိုးသောအခါ ဖင်လိုးခံသည့်မိန်းမ၏ နာကျင်စွာအော်ဟစ်သံ တောင်းပန်အသနားခံ သံတို့ကို အရသာခံ နားဆင်နေကျဖြစ်ရာယခုမြသီတာအောင်ကသည်လို အသံတွေမပြု တော့သည့်အတွက် ဆားပေါ့သော ဟင်းကိုစားရသလို တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေသည်။ထို့ကြောင့် ကျန်နေသေးသောလီးတစ်၀က်ကို အားအပြည့်ထည့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။

“ ဘွပ်.. ဘုဗျစ်ဗျစ်..အမလေးလေး.. နာလိုက်တာဦးစိုးရဲ့..သိပ်မကြမ်းပါနဲ့..နာတယ်နာတယ်..အား” 

မြသီတာအောင် ကြိတ်မှိတ်မခံနိူင်ရှာတော့ပါ။ ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းမှုကလည်း ကြမ်းလွန်းသည် မဟုတ်ပါလား။ မြသီတာအောင်၏ ညည်းတွားအော်ဟစ်သံသည် ခိုင်ကြူသင်းကို လန့်မသွား စေပါ။ အမှန်ပြောရလျှင်အပျိုပေါက်ကလေး ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထိုးသွင်းသည်ကိုပင်မသိ။ စောက်ပတ်ထဲ သွင်းနေသည်ဟု သာထင်နေသည်။

ကိုစိုးနောင်၏ လီးကြီးလှသောကြောင့် မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ် ထဲ အောင့်ကာ နာလှ၍ အော်ခြင်း ဖြစ်မည်ဟု မိမိအလိုးခံရသည့်အဖြစ်နှင့် စာနာကာတွေး သည်။ နာသော်လည်းမကြာမီကောင်းမည်ဟုအထာပေါက်နေသောခိုင်ကြူသင်းအတွက်မြသီတာအောင်၏ အော်ဟစ်သံသည် ရမက်ထစရာအကြောင်းတစ်ခုသာ ဖြစ်နေသည်။

မိမိဘက်သို့ ကိုစိုးနောင် ပြောင်းကာလိုးလာမည့်အချိန်ကိုသာ စောက်ပတ်တယားယား စောက်ရည် တရွှဲရွှဲနှင့် စောင့်လင့်နေသည်။ ကော့ထောင်ကုန်းထားသည့်တင်ပါးပင် တဆတ်ဆတ်လှုပ်ခါ၏။ ကိုစိုးနောင်မှာလည်း (အသစ်လေးကိုကြိုက်တတ်သည့် လူ့သဘာ၀အတိုင်း) သူလိုးနေကျ မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်ထက် အပျိုပေါက်လေး၏ စအိုနုနုသစ်သစ် လေးကိုလိုးချင်စိတ်က ပိုများနေလေရာ မြသီတာအောင်အတွက်အလှည့်ပေးရမှု အမြန်ပြီး စေရန်အတွက်ဖင်ထဲ လီးထိုးထည့်ပြီးသည်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

“ ဘွပ်..အားအား..ဖွတ်ဘွပ်..ဖြည်းဖြည်းဦးစိုးရဲ့..အား..သိပ်မကြမ်းပါနဲ့”

ကိုစိုးနောင်၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖင်လိုးသံများနှင့်အတူ မြသီတာအောင်၏ အော်ဟစ်သံများညည်းတွားတောင်းပန်သံများရောယှက်ပေါ်ထွက်နေသည်။

“ မမသီတာကလည်း အော်လှချည်လား.. နည်းနည်းတော့ အောင့်ခံမှပေါ့.. လိုးရင် အစမှာ ဒီလို နာတာကိုလည်းသိသားနဲ့”

ခိုင်ကြူသင်းက လူတတ်ကြီးလုပ်ကာ ပြောလိုက်သေးသည်။

“ ဒါတော့ သိတာပေါ့.. အခု ဦးစိုးက စစခြင်းကြမ်းလွန်းလို့ ပြောနေရတာ..ဘွပ်.. အိုး.ကြည့်ပါလား..တအားဆောင့်ပြန်ပြီ..နာတယ်လို့ဆို..ဘွပ်ဘုဘုပ လွတ် အား”

မြသီတာအောင်က ခိုင်ကြူသင်းကို ပြန်ပြောနေစဉ် ကိုစိုးနောင်က အားပိုထည့် ကာပို၍ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုက်သောကြောင့် မြသီတာအောင်၏ စကားလမ်းကြောင်းက ကိုစိုးနောင်ဘက်ပြောင်းလာသည်။ ဖင်လိုးနေလေပြီမို့ဖင်ဇိမ်တွေ့စပြုလာသည်။

မြသီ တာအောင် အရသာစတွေ့ချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်က ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ရာ သူမ၏ စအိုပေါက်တွင် ပူကနဲပင်ဖြစ်သွားသည်။ ကျိန်းစပ်သည်။ ဖင်ထဲ မှလီးကျွတ်ထွက်သွား၍ ဟာတာတာကြီးလည်းဖြစ်ကျန်ရစ်သည်။ ဆက်လိုးပေးဖို့ပြောချင်သော်လည်း ခိုင်ကြူသင်းကို အလှည့်ပေးရအုန်းမည်မို့ အသာငြိမ်နေလိုက်တော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်မှလီးဆွဲထုတ်ပြီးသည်နှင့် ခိုင် ကြူသင်းဘက်သို့နေရာပြောင်းသည်။ နေရာပြောင်းရင်းမိမိလီးကိုလည်း တံတွေးဆွတ် လိုက်သေးသည်။

လီးတစ်ချောင်းတည်းကို မိန်းမနှစ်ယောက်က ရှယ်ယာခွဲကာ အလှည့်ကျအလိုးခံဖို့ တန်းစီကုန်းပေးရာတွင် ဘေးချင်းယှသ်လျက် အသားချင်းထိနေအောင် ပူးပူးကပ်ကပ်ကုန်းပေးရသည်။ ဒါမှ လိုးသူယောက်ျားအနေဖြင့် မိန်းမတစ်ယောက်မှ တစ်ယောက်သို့ နေရာပြောင်းရာတွင် ခြေတစ်လှမ်းမျှ ရွှေ့လိုက်ရုံနှင့် အလုပ်ဖြစ်သည်။ 

ယခုမြသီတာအောင်ရော ခိုင်ကြူသင်းပါ သည်လို တန်းစီခံမှုအတွေ့အကြုံ မရှိ။ လိုးမည့်ယောက်ျားကိုစိုးနောင်ကလည်း ဒါမျိုးလက်တွေတစ်ခါမျှမလုပ်ဖူးသေး။ သည်တော့ မြသီတာအောင်နှင့် ခိုင်ကြူသင်းတို့နှစ်ယောက် တန်းစီကုန်းထားသည်မှာ အထာမကျ။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် သုံးပေသာသာခန့်ပင် ကွာနေသည်။ ပြီးတော့ ညီညီညာညာ တန်းစီထားသလိုမျိုးလည်း မဟုတ်။ မြသီတာအောင်က အနောက်ရောက် ကာခိုင်ကြူသင်းကအရှေ့ရောက်နေသည်။ 

ထို့ကြောင့် ဖင်ပြောင်းလိုးနိူင်ရန် အကူးတွင် ကိုစိုးနောင်မှာခြေလှမ်းလေးငါးလှမ်းလောက်ကိုပင် သွားရသည်။ ဒီလိုသွားရသည့်အတွက် တစ်ခုတော့ အဆင်ပြေသည်။ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို တံတွေးများစိုရွှဲအောင်ဆွတ်ဖို့အချိန်ကောင်းကောင်းရသည်။ ဖင်ချရာတွင် လိုးမည့်လီးထက်အလိုးခံမည့် စအိုတွင်တံတွေးဆွတ်တာက ပိုကောင်းသည်။ ပိုအဆင်ပြေသည်။ သို့ရာတွင် ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖင်လိုးခံဖူးသူမဟုတ်။ ဖင် လိုးတာကိုပင် သိစရာအကြောင်းမရှိသည့်အတွက် ဖင်၀တွင်တံတွေးဆွတ်လျှင် အပျို ပေါက်ကလေးကမေးလားမြန်းလားလုပ်အုန်းမည်။

ဖင်ချဖို့တံတွေးဆွတ်ကြောင်းသိသွားလျှင် ဖင်မခံဟု ငြင်းပယ်မှာကိုလည်း ကိုစိုးနောင်က ကြိုတွေးထားသည်။ ထို့ကြောင့်သူလိုး ရမည့် ကောင်မလေး၏ ဖင်ပေါက်တွင်တံတွေးမဆွတ်ပဲ ကိုယ့်လီးကိုသာတံတွေးဆွတ် ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုမှ ဖင်စအလိုးခံရမည့် ဖင်အပျိုစစ်စစ်လေး၏ စအိုထဲ အ၀င်ချောနိူင် သမျှချောစေရန် ကြိုးပမ်းလိုက်ခြင်းပင်။

ဖင်လိုးခံဖူးသူ မဟုတ်သောကြောင့် ခိုင်ကြူသင်း ကုန်းပေးထားပုံက မြသီတာ အောင်လိုတော့ စနစ်မကျပါ။လေးဘက်ထောက်ထားသလိုမျိုးသာဖြစ်သည်။ သို့သော် ကိုစိုးနောင်က အနေအထားမပြင်ခိုင်းတော့ပါ။ လေးဘက်ကုန်းပေးထားသော ခိုင်ကြူ သင်း၏ဖင်လေးနောက်တွင် ကပ်ကာနေရာယူသည်။ ဖင်သားခြမ်းတစ်ခုကို ဘယ်လက် ဖြင့်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်ပြီး စူတူတူလေးပေါ်လာသော စအို၀တွင်လီးတေ့ထောက်သည်။

“ ဟာ..ဦးလေး..အဲဒါ ဖင်ကြီး” 

ဖင်၀တွင် လီးတေ့ထောက်ခံရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းက စောက်ပတ်နှင့် အပေါက်မှားကာ ထောက်လာသည်ထင်၍ ကမန်းကတန်း ပြောလိုက်ရှာသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကတော့ ဘာမှရှင်းပြမနေပါ။ သည်လို ပထမဆုံးဖင်အလိုးခံမှုတွင် ဖင်ပေါက်ထဲ လီး၀င်အောင်သွင်းဖို့က အရေးအကြီးဆုံးဆိုတာ နားလည်ထားသည့် အတိုင်းလီးတေ့ပြီးသည်နှင့်အားထည့်ကာ ဖိချထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

ခိုင်ကြူသင်းမှာဖင်လိုးမခံဘူးပါ။ သည်တော့ ဖင်ထဲလီးအ၀င်အဆင်ပြေစေ ရန်စအို၀ဖွင့်ပေးတာတို့၊ လီး၀င်လမ်းကြောင်းဖြောင့်စေရန် ဖင်ကိုကော့ထောင်ပင့်တွန်းတာမျိုးတို့ မလုပ်ပေးတတ်ပါ။ သူမ၏ဖင်ပေါက်ကလည်း တကယ့် အစိမ်းသက်သက်။ ကျဉ်းကျဉ်းလေး။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးနောင်တို့က ဖင်လိုးနေကျ။ ဖင်လိုးလည်းကျွမ်းသူ။ ဖင်ထဲလီး၀င်အောင်ဘယ်လိုသွင်း၍ ဖင်လိုးခံသူမိန်းမ နာကျင်မှုရောနှောနေသည့်ဖင်လိုးခံမှုအရသာကို စွဲမက်သွားအောင် ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမည်ဆိုသည့်အထာတွေကို ကောင်းကောင်း နားလည်သည်။ ဖင်ထဲလီးထိုးသွင်းချလိုက်သည်နှင့် အပျိုပေါက်ကလေး၏ခါးကို ညာလက်နှင့်ဝိုက်ပတ်ကာပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ထိန်းကိုင်သည်။

ဘယ်လက်ကပုခုံးကိုလှမ်း၍ ချုပ်ကိုင်သည်။ ကောင်မလေးဘယ်လိုမှ ရုန်းမထွက်နိူင်။ ကိုစိုးနောင် လွှတ်မပေးသမျှ မလွတ်တော့။ အပိုင်အနိူင်ချုပ်ကိုင်ထားကာအားထည့်၍ ဖိထိုးသွင်းချသည့်တိုင် လီးကကြီးလွန်းရှည်လွန်းပေရာ တစ်ချက်တည်းနှင့်အဆုံးမ၀င်။ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ တစ်၀က်သာတစ်၍တိုး၀င်သွားသည်။

“ အမေရေ..နာလှချည်ရဲ့..ဖင်ထဲ၀င်နေပြီ.. အရမ်းနာတယ်..ပြန်ထုတ် ပြန် ထုတ်..သေလိမ့်မယ်..ဦးလေးရဲ့..ဘွပ်ဘုဘုအားအား..ဆက်သွင်းပြန်ပြီ..မလုပ်ပါနဲ့..အမ လေး..နာတယ်..သနားပါအုန်းရှင့်..ဘွပ်. အား..ဖင်ကွဲလိမ့်မယ်.. မရဘူး..မဖြစ်ဘူး.. လွှတ်ပါ..အားရှီး..သေပါပြီ”

လီးအဆုံး၀င်မှ အထာကျကာအလုပ်ဖြစ်မည်မို့ ကိုစိုးနောင်မှာ အပျိုပေါက်လေးကို သနားသော်လည်း မညှာနိူင်။ ခါးအားပေါင်အားတို့သာမက ကိုယ်အလေးချိန်ကို ပါဖြည့်ထည့်ကာ တအားပင်ထိုးသွင်းသည်။ ရက်စက်ရာတော့ကျသည်။ ဒါပေမယ့် မတတ်နိူင်ပါ။

သည်လိုတအားဖိသွင်းမှသာ ဖင်ပေါက်ထဲလီးတစ်ချောင်းလုံး ၀င်မည်။ တစ်၀က်တစ်ပျက်နဲ့ဆိုကောင်လေးအရသာမတွေ့ရဘဲ နာတာသာ အဖတ်တင်ကာဖင်လိုး ခံရမှုကို လုံး၀ ကြောက်လန့်သွားပေလိမ့်မည်။ လီးအဆုံး၀င်အောင်သွင်းကာ ဖင်ဇိမ်တွေ့အောင် လိုးပေးလိုက်လျှင်တော့ အစရှိ အနောင်နောင် ဆိုသလို နောင်တွင်လည်းသဘောရှိ ဖင်လိုးနိူင်ပေမည်။ မညှာတမ်းအတင်းအားထည့်ဖိထိုးသွင်းရာ လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အဆုံး၀င်သွားလေတော့သည်။ 

ယခုမှဖင်လိုးခံဖူးသော ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ခံရသည့် ဝေဒနာက မသက်သာပါ။ လီးကလည်းစံချိန်လွန်အောင်ကြီးလှသည်ကိုး။

“ နာတယ်ဦးလေးရာ..အရမ်းနာတယ်..သေမှာပါပဲ.. ဖင်ထဲမှာကြပ်သိပ်ဆို့နေ တာပဲ..ဘာဖြစ်လို့ဖင်ထဲထိုးထည့်ရတာလဲ.. လိုးစရာစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးရှိနေရက်နဲ့ ဦးလေးရာ..ရက်စက်တယ်..ဟင့်ဟင့်”

“ ဘယ်လိုလဲ..တို့ကိုတော့ပြောပြီး.. အခုမင်းလည်းအရမ်းအော်.. အိုအမေ့ ဦးစိုးကလဲ”

မြသီတာအောင်က နာလွန်း၍ အော်ဟစ်ညည်းတွားနေသော ခိုင်ကြူသင်းအနားတွင် လာရပ်ကာပြောသည်။ ထိုသို့ပြောနေခိုက် ကိုစိုးနောင်က သူမ၏ စောက်ပတ် ကိုတစ်ချက်လှမ်းနှိုက်ကာ ခပ်တင်းတင်းလေးလိမ်ဆွဲလိုက်ရာ ပြောစကားကိုပင်ဆုံးအောင်မပြောနိူင်တော့ပဲ ညုသံလိုလို ခရာသံလိုလို ရေရွတ်သံလေးများပြုလိုက်မိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ညည်းတွားမြည်တမ်းနေသော်လည်း ရုန်းကန်ထွက်ခြင်း တော့မလုပ်ပါ။သူမ၏သွေးသားများကဖင်လိုးခံရမှုကို ကောင်းကောင်းအရသာတွေ့နေ လေပြီ။

ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖင်ထဲအဆုံး၀င်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ဖိကပ်ထိုးသိပ်၍ စိမ်နှစ်ထားသည်။ ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလှုပ်ရှားမှုလေးပင် မလုပ်သေး။ ဖင်ခေါင်းပေါက် ကတော့တစ်ကယ့်ကို ကျဉ်းလှသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသည့် ချာတိတ်မလေး၏ ဖင်ပေါက် မဟုတ်ပါလား။ သဘာ၀အနေနှင့်ဆို ကိုစိုးနောင်လိုးဖူး သော အရွယ်ရောက်ပြီးအမျိုးသမီးများ စအိုပေါက်ထက် များစွာကျဉ်းကြပ်နေပေသည်။ လီးသည် ထိုဖင်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေး ထဲတွင် လေ၀င်ပေါက်မရှိအောင် တစ်ဆို့ပြည့်သိပ် နေသည်။

“ ဦးရဲ့ လီးကြီးက သမီးဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲမှ ာအဆုံး၀င်နေပြီကွ..ကောင်းလာပြီ မဟုတ်လား”

ကိုစိုးနောင်က မေးရင်း ကောင်မလေးဖင်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ် တစ်ချက်ပုတ် သည်။ လီးတန်ကိုလည်း ငေါ့ကနဲ နေအောင်တစ်ချက်တော့လိုက်သည်။ လီးတော့လိုက်မှု ကြောင့်ဖင်ပေါက်အတွင်းဖက်တွင် သိမ့်ကနဲလှုပ်သွားကာ ခိုင်ကြူသင်းကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲထသည်။

“ ဟာ..အထဲမှာကြပ်ပြီး အရမ်းနာနေတာ.. ပြန်ထုတ်လိုက်ပါလား ဦးလေးရာ.. နာလွန်းလို့ပါ”

ခိုင်ကြူသင်းက ငိုမဲ့မဲလေးပြန်ဖြေရှာသည်။ သူမ၏ စအိုကတော့ အလိုလိုပင်တော့ပေးသော လီးလှုပ်ရှားမှုကိုတုန့်ပြန်ကာ ဖျစ်ညှစ်စုပ်ဆွဲသည်။ ကိုစိုးနောင်အဖို့လည်း အရသာထူးသွားသည်။

“ သူ့စောက်ပတ်ကို နှိုက်ပွတ်ပေးလိုက်ပါလား ဦးစိုးရ.. ဖင်လိုးခံတဲ့ အခါ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးရင်ဖီလင်တက်ပြီးနာတာတွေပျောက်တာပေါ့”

မြသီတာအောင်က ဘေးမှ၀င်ကာအကြံပေးသည်။

ခိုင်ကြူသင်း ရုန်းကန်ထွက်မသွားတော့ပါ။ ခေါင်းစိုက်ခါခါးကော့ ဖင်ထောင် လျက်ကုန်း၍ဖင်လိုးခံမှုအနေအထားလည်း ကျနမှန်ကန်သွားသည်။ ဖင်ခံမှုတွင် အထာကျဝါရင့်နေသော မြသီတာအောင် ကုန်းပေးခဲ့ပုံကို ကြည့်ရှုနည်းယူထားမှုအခံတွင် လီးက ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးဝင်လျှက်သပ်လျှိုပင့်တင်သလို ရှိသွားမှုနှင့်ပေါင်းလိုက်သော အခါသူ့အလိုလိုအနေအထားပုံစံမှန်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

ဖင်ထဲလီး သွင်းလိုက်ပြီးနောက် မိမိဖင်လိုးနေသော မိန်းမ၏တင်ပါးကြီးကို လက်ဝါးဖြင့်ရိုက်ရခြင်းသည် ဖင်လိုးသူယောကျာ်းအတွက်လည်း အလွန်ပင် အားရ ကျေနပ်၍စိတ်ထစေပေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်မလေးနေရာယူ မှန်သွားသည်နှင့် လီးကြီးကိုဆောင့်လိုးသွင်းရန်အတွက် စအိုထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။ အဆုံးဝင်နေသော လီးဆွဲထုတ်ခြင်းသည် ဆောင့်လိုးသွင်းရန်ဖြစ်ကြောင်းနားလည်သောခိုင်ကြူသင်းသည် ကမန်းကတန်းတောင်းပန်လိုက်ရှာသေးသည်။

“ အရမ်းကြီးမဆောင့်..ဘွပ်ဘု..အမလေးလေး နာတယ်ဦးလေး”

တအားမဆောင့်ရန်တောင်းပန်သည့်အသံမဆုံးမှီမှာပင် ကိုစိုးနောင်ကဆွဲ ထုတ်ယူပြီးသော လီးကို အားနှင့်ပြန်ဆောင့်သွင်းသည်။ လီးတန်ကြီးသည် တင်းကြပ်စီးပိုင်သောဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်တိုးဝင်သည်။ စအိုဝကျိန်းစပ် သည်။

ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ နင့်ကာ အောင့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း အော်ဟစ်လိုက်ရရှာသည်။ ဖင်လိုးလျှင် ဖင်ခံသည့်မိန်းမ ဘယ်လောက်အော်အော် အပြတ်ဆော် အပီ ဆောင့်ရသည့်အထာကို နားလည်နေသော ကိုစိုးနောင်သည် အားဖြင့်လိပ်ဝင်သွားသော လီးကြီးကိုဆတ်ကနဲပြန်ထုတ်သည်။ ပထမအချက်တုန်းကလိုအသာအယာဆွဲထုတ်ခြင်း မဟုတ်။ ဒစ်အရစ်နားပေါ်အောင် ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ပြီး အားထည့်ကာပြန်ဆောင့်လိုး သွင်းသည်။

“ ဗျစ်..ဦးလေး. .ဘွပ်အားပါးပါး.. ဗျစ်..သိပ်မကြမ်း..ဘွပ်..အမလေးလေး..ဗျစ်..ဖြည်းဖြည်း..ဘွပ်ဘုဘု..အားအားအား”

လီးဆွဲထုတ်သံ၊ ခိုင်ကြူသင်း၏တောင်းပန်သံတစ်ပိုင်းတစ်စ၊ ဖင်ထဲလီးကြီး ဆောင့်လိုးလိုက်သံ၊ကောင်မလေး၏အော်ဟစ်သံတို့ စည်းချက်ညီညီပေါ်လာသည်။

ကို စိုးနောင်က မြန်မြန်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ အချက်(၂၀)ခန့်ဆောင့်လိုးအပြီးတွင်တော့ ခိုင်ကြူသင်းတောင်းပန်သံတွေအော်သံတွေပျောက်ကုန်သည်။ ဖင်လိုးသံနှင့်ဖင်လိုးခံကောင်မလေး၏အရသာတွေ့၍ မြည်တမ်းလာသည့် ညည်းညူသံလေးတွေသာပဲ့တင်ထပ်နေသည်။

“ ဘွပ်ဘုဘွပ်ဘု..ဆောင့်ဆောင့်..တအားဆောင့်..ဘွပ်ပလွတ်”

ဖင်ပေါက်မှလီးဒစ်အရစ်ပေါ်လာသည်အထိ ဆွဲထုတ်ကာ အားအပြည့်ထည့်၍ လိုးဆောင့်သည်။ လီးတစ်ချက်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ဒူးကိုကော့ကာဆန့်ကာအားဖြည့်ထည့်သည်။

“ အားပါးပါး..အိ..ကောင်းလိုက်တာ.. လီးကိုအဲလိုမျိုး ကော့ကော့ဆောင့်ပါ ဦးလေးရဲ့..အမလေးလေး”

“ ဘယ်လိုလဲ..ဖင်လိုးခံရတာကောင်းလား.”

“ ကောင်းတယ်ဦးလေးရာ..သိပ်ကောင်းတာပဲ” 

“ ဖင်မှာဘယ်လိုနေလဲ”

“ ဦးလေးရဲ့လီးကြီးပြည့်သိပ်နေတာပေါ့”

“ ဆောင့်လိုက်ရင်ကော” 

“ ဖင်ထဲနင့်နင့်သွားတာပဲ..ဆောင့်လေဦးလေးရ”

“ ဟိတ်..အချက်ငါးဆယ်စေ့ပြီနော်..သီတာ့အလှည့်”

ဖင်လိုးဖင်ခံလုပ်နေကြသူနှစ်ယောက်မှာ အပေးအယူမျှနေကြရာ မြသီတာ အောင်ကိုပင်မေ့သလိုဖြစ်နေသည်။

တစ်ယောက်လျှင် အချက်ငါးဆယ်စီဆောင့်လိုးပေး မည်ဟုခွဲတမ်းချပေးထားသည်ကိုလည်း သတိမရနိူင်။ လိုးကောင်းကောင်းနှင့်အပြတ်တွယ်နေကြသည်။ မိမိအလှည့်ကို ရမက်ပြင်းစွာစောင့်နေလေသော မြသီတာအောင်မှာတော့ ဘယ်မေ့လေမည်နည်း။ ကိုစိုးနောင်၏ဆောင့်ချက်များကို မြသီတာအောင်ကရေတွက် မှတ်သားထားသည်။ အချက် (၅၀)ပြည့်သည်နှင့်သတိပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် သွက်လက်အားပြင်းစွာဖင်ဆောင့်လိုးနေလေရာ မြသီတာ အောင်သတိပေးလျှင်ပေးခြင်းချက်ချင်းမရပ်နိူင်။

ငါးချက်ပိုဆောင့်မိသွားသည်။ သူကလည်းမရပ်ချင်။ လိုးကောင်းလှသော အပျိုပေါက်လေး၏ စအိုပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကိုဆက်လိုးချင်နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့ပြီးလုလုပင် ရှိနေသည်။ ဘယ်မှာရပ်လိုက်ချင်ပါမည်နည်း။ သို့သော် အလှည့်ပေးရဖို့ကလည်းရှိနေသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်သည်ငါးချက် ပိုဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးနောက် မရပ်ချင်ရပ်ချင်နှင့်မနည်းကြီးရပ်ကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင် ပေါက်ထဲမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ ဦးလေးရယ်..သမီးပြီးတော့မှာ.. လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်ပေး ပါလား”

ခိုင်ကြူသင်းကအမောတကောပြောလိုက်လေသေးသည်။

“ ခဏလေးစောင့်..ခဏလေး” 

ကိုစိုးနောင်သည် ဆွဲထုတ်ပြီးသောလီးကိုအရင်းပိုင်းလောက်မှကိုင်ထိမ်းကာ မြသီတာအောင်ဘက်သို့အမြန်ကူးသည်။ လီးကိုလည်းအမြန်ပင်ဆောင့်ထိုးသွင်း ထည့်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်းစအိုဝကိုကျကျနနဖြဲ၍အသင့်လုပ်ပေးထားပါ သည်။ ကိုစိုးနောင်မှာ မြသီတာအောင်၏ဖင်ကိုအချက်(၅၀)ပြည့်အောင်အမြန် ဆောင့်လိုးပြီး ခိုင်ကြူသင်းဘက်ပြန်ကူးချင်ဇောကထန်နေရာ ဖင်ပေါက်ဝကိုကျကျနနမချိန်ဘဲဆောင့်ထိုးချမိသည်။ ဖင်ပေါက်ဆိုတာကစောက်ပတ်နှင့်မတူ။ ကျဉ်းသည်။နေရာကလည်းစောက်ပတ်ထက်သေးသည်။ ဖင်ထဲသွင်းလျှင် စအိုဝတွင်လီးကိုကျကျနနတေ့ထောက်ပြီးဖိထိုးမှသာဝင်နိူင်သည်။ အလောတကြီး ရမ်းထိုးသောကိုစိုးနောင်လီးမှာဖင်ထဲမဝင်စောက်ပတ်ထဲချော်ဝင်သည်။

“ ဦးစိုး..စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားပြီ..ဖင်မဟုတ်ဘူး”

“ ဘွပ်ဖွတ်ဘုဘုဗလွတ်” 

မြသီတာအောင်က ကမန်းကတန်း ပြောလိုက်ပါသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကတော့မြန်မြန်ပြီးချင်ဇောပြင်းပြထက်သန်နေရာ ဝင်သွားပြီဆို ကျူံးဆောင့်လေတော့သည်။

“ ဟိတ်..ဖင်ထဲမဟုတ်ဖူးဆို..အဲဒါစောက်ပတ်..အင့်အိ”

မြသီတာအောင်က ထပ်ပြောသည်။ စောက်ပတ်လိုးခံရတာလည်း အရသာတွေ့ ပေရာ ရေရွတ်သံတွေတော့ထွက်သည်။

“ ရတယ်..စောက်ပတ်ပဲချမယ်..လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ပေး”

ဖင်ပေါက်ထဲ သွင်းရာတွင် စောက်ပတ်ထဲ ချော်ဝင်သွားတော့ပြန်မထုတ်တော့။ မြသီတာအောင်၏ အကြိုက်လိုးဆောင့်မှုဖြစ်သော လက်နှစ်ဘက်နောက်ပစ်ထားကာဆွဲတင်၍ ဆောင့်လိုးပေးနိူင်ရန်သာပြောလိုက်သည်။

မြသီတာအောင်ကလည်း စောက်ပတ်ကို ဆောင့်လိုးတော့မည်ဟု ဆိုသော အခါ တွင်တော့ ဖင်ထဲ လီးမဝင်ဘဲရှိမှုကို ဘာမှပြသနာလုပ်နေတော့။ မိမိ၏လက်နှစ်ဖက်ကို အမြန်ပင်နောက်ပစ်ပေး လိုက်လေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် သူမ၏လက်ကောက်ဝတ်များကိုဘယ်ညာလက်နှစ်ဘက် ဖြင့် မိမိရရဆုပ်ကိုင်ကာ နောက်သို့ရနိူင်သမျှဆွဲယူသည်။

လက်နောက်ပစ်ရက်နှင့် မြသီတာအောင်၏ ကိုယ်သည် ကော့တက်လာသည်။ လီးက စောက်ပါတ်ထဲထိုးသွင်းလျှက်ဖြစ်ကာ ဒူးနှစ်ဘက်ကလည်းကွေးထောင်ထားလေသောကြောင့်ကိုယ်လုံးသည် မတ်မတ်တော့မဖြစ်။ခါးအစွမ်းကုန်ညွှတ်၍ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကြွနေသောအနေအထား သာဖြစ်သည်။

ဤကိုယ်နေဟန်ထားသည် စောက်အုံဝန်းကျင်ကို အပြည့်အဝတစ်ရစ်နေ စေသည်။ ပေါင်ချန်ဝန်းကျင်ဆီးစပ်တစ်ဝိုက်နှင့် စောက်အုံပတ်လည်ရြွှိကက်သားတို့ သည်အပြည့်အဝတင်း၍နေသည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုရှုံ့ကာညှစ်ထားသည့်အနေ အထားမျိုးဖြစ်သည်။ လိုးရသည့်လီးနှင့် စောက်ခေါင်းပေါက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတို့သာမက စောက်အုံတစ်ခုလုံးပင်အပြည့်အဝစီးစီးပိုင်ပိုင်ထိကပ်၍နေသည်။

ကိုစိုးနောင်သည် ဆောင့်အားသန်သူဖြစ်၍သာ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းဆောင့်လိုးနိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်လို ခါးအားပေါင်အားမသန်သည့်ယောကျာ်းဆိုလျှင်တော့ တင်းကြပ်စွာစုပ်ညှစ်သလို ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ထဲမှလီးကို ဆွဲပင်ထုတ်နိူင်မည်မဟုတ်။ ထို့ပြင် စောက်ပတ်၏စုပ်အားညှစ်အားပြင်းပြင်းကြောင့်သုတ်ရည်များပင်ပန်းထွက်ကုန်နိူင်ပေသည်။ ကိုစိုးနောင်အဖို့ကတော့ လိုးအားဆောင့်အားလည်းကောင်း သုတ်ရည်လည်း ကောင်းကောင်းထိန်းနိူင်သည့်အတွက်အားပြင်းပြင်းဆောင့်ချက်သွက်သွက်နှင့်လိုးပေး နိူင်သည်။

မြသီတာအောင်အဖို့လည်း အခြားသော ကိုယ်နေဟန်ထားလိုးနည်းပုံစံတို့ဖြင့် အလိုးခံရမှုနှင့်မတူ။ တင်းကြပ်စီးပိုင်သော ထိတွေ့မှုကို အပြည့်အဝခံစားရသည်။ ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်လိုးခိုက်သည်နှင့် မြသီတာအောင်တစ်ချီ ပြီး သွားသည်။ သူမ ခွဲတမ်းရထားသောဆောင့်ချက်(၅၀)ပြည့်အောင် ကိုစိုးနောင်က အံခဲကာဆက်ဆောင့်သည်။ သည်အနေအထားတွင် ကိုစိုးနောင်သည် အားတော့အတော်စိုက်ရသည်။

သုတ် ရည်မထွက်ရအောင်လည်း အံခဲကာ ထိန်းနေရသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေရွှဲနေလေပြီ။ တအားကျူံးဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ရာခွဲတန်းပြည့်ရန် ဆောင့်ချက်သုံးချက်အလို တွင်မြသီတာအောင် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားပြန်သည်။ အပြီးအတော်ကြမ်းသည်။ ကောင်မကြီးမှာဖင်ဆုံကိုအပြတ်ခါယမ်းသည်။

စောက်ပတ်ညှစ်အားကလည်းပိုကြမ်း လာသည်။ ကိုစိုးနောင်သုတ်ထွက်လုလုပင် ဖြစ်သွားသည်။ ကျန်နေသောဆောင့်ချက်သုံး ချက်ကိုပင် ဆက်မဆောင့်နိူင်တော့။မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲမှသူ့လီးကိုသာ အမြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရသည်။မြသီတာအောင်မှာနှစ်ခါပြီးရသည်မို့ သူမအတွက်ခွဲတမ်း ပြည့်မပြည့်ကိုပင်မသိနိူင်တော့။

စောက်ပတ်ထဲမှလီးဆွဲဖြုတ်သွားသည့်အတွက် မိမိ အတွက်ပေးသော ဆောင့်လိုးချက်(၅၀)ပြည့်သွားပြီဟုသာမှတ်လိုက်ရသည်။ ပြီး သွားခဲ့ ပြီမို့လည်းလီးဆွဲဖြုတ်သွားခြင်းအတွက် ဆန့်တငံ့ငံ့ကြီးသိပ်မဖြစ်တော့။ ခိုင်ကြူသင်းကတော့မြသီတာအောင်လိုမဟုတ်။

မြသီတာအောင်ကိုအချက် (၅၀)ဆောင့်လိုးပေးပြီးလျှင် မိမိဘက်သို့ ကိုစိုးနောင် ပြောင်းကာလိုးမည်မို့ ဆောင့်ချက် များကိုသေသေချာချာပင် ရေတွက်ထားခဲ့သည်။ (၄၇)ချက်ဆောင့်ပြီးချိန်တွင် လီးကြီးဆွဲ ထုတ်လိုက်သောအခါ ဖင်ထဲကိုပြောင်းထည့်ကာလက်စသိမ်းသုံးချက်ဆောင့်လိုးလေ မည်လားဟုပင် ထင်လိုက်သေးသည်။ သို့သော်ကိုစိုးနောင်က မိမိဘက်သို့ ကူးလာသည်မို့ ကြောင်သလိုလိုပင် ဖြစ်သွားသည်။

ဘာမျှအဆင်သင့်မဖြစ်။ ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ထောင်လည်း မဟုတ် လေးဘက်ထောက်လည်းမကျသောအနေအထားဖြင့်သာ ရှိနေသည်။ ဖင်ဖြဲပေးတာတွေဘာတွေကို လည်းမလုပ်ထားမိ။ ကိုစိုးနောင်ကတော့ ခိုင်ကြူသင်းဘက်ကူးလာသည်နှင့် ကောင်မလေး၏ဖင် တစ်ခြမ်းကို ဘယ်လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်သည်။ 

ဟပြဲပြဲဖြစ်သွားသော စအိုပေါက်တွင် လီးကိုကျကျနနတေ့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်လေးကိုအတော်ကြီးကို ကြိုက်နေသည်။ မြသီတာအောင်တုန်းကလို ချော်သွားမည် စိုးရိမ်သောကြောင့်ဖင်တစ် ခြမ်းဖြဲလျှက်စအိုဝတွင် လီးကိုကျကျနနတေ့ထောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖင်ဝလီးတေ့လာတော့မှ မိမိကိုပြောင်းကာဖင်ဆက်ချတော့မည်မှန်း ခိုင်ကြူသင်းသိလေတော့သည်။ သည်တော့ကောင်မလေးကခါးညွှတ်ဖင်ကော့ပေးသည်။ 

ထောင်သလိုဖြစ်နေသောခါးကိုအောက်သို့ အမြန်စိုက်ချသည်။ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကိုမွှေ့ယာပေါ်ကပ်နိူင်သမျှကပ်ပေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖင်ဝတွင်တေ့ထောက်ထားသော လီးကို အားထည့်ကာ ဖိဆောင့်သွင်းချသည်။ လီးထိုးသွင်းလိုက်ချိန်တွင် ဖင်ဖြဲထားသောဘယ်လက်ဖြင့်ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်သားဘေးကိုတစ်ချက်ရိုက်လိုက်သေးသည်။ ပြီးတော့ဘယ်လက်ကိုပေါင်ကြားထဲထိုးနှိုက်ကာ စောက်ပတ်ကိုကိုင်ပွတ်သည်။ လီးထိုးသွင်းလိုက်သည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း၏လိုးလက်စဖင်ပေါက် ပြဲအာ ထွက်ကာအရမ်းနာသည်။

သည်ကြားထဲစောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်နှိုက်ကလိခံရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ဖင်ပေါက်ထဲလီးအဝင်အောင့်၍နာသွားမှုကိုသာ ဝေဒနာအဖြစ်ခံစား လိုက်ရပြီးနောက်ဆက်၍တော့ အရသာတွေချည်းရရှိခံစားနေရသောအခြေအနေသို့ တမဟုတ်ခြင်းပြောင်းလဲသွားသည်။

ကိုစိုးနောင်မှာ မြသီတာအောင်ကိုအလှည့်ပေး ဖင်လိုးခဲ့စဉ်က သုတ်ထွက်လုလုဖြစ်လျှက် မနည်းကြီးပင် ထိန်းထားခဲ့ရလေရာယခုတော့ ကြာကြာဆက်ထိန်းနိူင်ဖို့လမ်းမမြင်။ခိုင်ကြူသင်း၏ ခွဲတမ်းဖြစ်သော ဆောင့်ချက်(၅၀) ပြည့်အောင်ပင်ဆောင့်မှဆောင်နိူင်ပါတော့မည်လား ဟုမိမိကိုယ်ကိုစိတ်မချဖြစ်မိသည်။ ဒါကြောင့်အပျိုပေါက်မလေးမြန်မြန် ]ပြီး}စေရန် ဖင်ထဲလီးထိုးအသွင်းတွင် စောက်ပတ်ကိုပါ ပွတ်ကလိပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။လီးဝင်ပြီးနောက်ခပ်မှန်မှန်ထိန်း ကာ ဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရဲ့..ထိတယ်.. ပိုမြန်မြန်ကြမ်းကြမ်း လိုးစမ်းပါ..ဘွပ်..ဖင်ကိုလည်းရိုက်အုန်းလေ..ဖျန်းဖျန်း.. အားကောင်းလိုက်တာ..ဖျန်း ဖျန်း..ရိုက်ရိုက်..အီး..ကျွန်မဖင်ကိုလိုးရတာကောင်းရဲ့လား”

“ အာ..ကောင်းတာပေါ့သမီးရဲ့.. သမီးဖင်က ကျဉ်းပြီးကြပ်နေတာ.. နို့ကော ဆွဲရမလား”

“ ဆွဲ..ဆွဲ..ကြိုက်သလိုချ..ကြိုက်သလိုဆွဲ”

ကောင်မလေးကို နို့ဆွဲမည်ပြောသော်လည်း လက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်နှိုက်နေရလေရာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့်သာ နို့အုံတ်လုံးကိုလှမ်းကိုင်ညှစ်လိုက်ရသည်။

“ ဒီလိုမျိုးလား”

“ အင်း..ကော်းလိုက်တာ..ဖင်ကိုရိုက်အုန်းလေဦးလေးရ”

“ ဖင်ရိုက်ဖို့လက်မအားဘူးကွ.. စောက်ပတ်နှိုက်နေရတာ..သမီးဖာသာသမီး ဖင်ရိုက်ပါလား”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖင်လိုးခံရတာကလည်းကောင်း ဖင်ရိုက်ခံရတာကလည်း အရသာ တွေ့နို့ဆွဲခံရတာလဲလိုချင်နှင့် အငမ်းမရဖြစ်နေသည်။

“ သူ့ဖင်ကိုသီတာရိုက်ပေးမယ်.. ဦးစိုးက နို့ဆွဲအဖုတ်ပွတ်ပြီးအပီသာလိုးပေး ထား”

မြသီတာအောင်က ဝင်ပြောသည်။ ကောင်မလေးဘေးတွင် ဖင်ထိုင်ချကာ တင်ပါးကိုတဖျန်းဖျန်းနှင့်မြည်အောင်ရိုက်ပေးသည်။ ထိမိပြင်းထန်လွန်းသောလုပ်ရပ်မျိုးစုံကြောင့်ခိုင်ကြူသင်း အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့နေသည်။ ကော့ပျံလူးလွန့်လာသည်။

အချက် (၃၀)ကျော် မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆိုသလို အားရပါးရ ကျုံးကာ ဆောင့်လိုးပေးပြီးနောက်တွင်တော့ ကိုစိုးနောင်တစ်ယောက် သုတ်ရည်ဆက်မထိမ်းထားနိူင်တော့။ သုတ် လွှတ်ဆောင့်ချက်အဖြစ် ရှိသမျှအားအကုန်ထည့်ကာ ဖင်ထဲတအားဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြီးနောက်သုတ်ရည်များပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း အားအပြည့်ပါသော သုတ်လွှတ်ဆောင့်ချက်ကြောင့် ကော့ကေြာွ့က၍ လှုပ်ခါသွားသည်။

ဖင်ထဲ အီဆိမ့်အရသာတွေ့ကာ တစ်ချီပြီးသည်။ ထိုသို့ပြီးသည့်အချိန်မှာပင်သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲအဆုံးတိုင်မြုပ်ဝင်နေသော ကိုစိုးနောင်၏ လီးကြီး တငေါ့ငေါ့လှုပ်ကာ ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်တွေ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲပန်းထွက်လာလေရာ ကောင်မလေးခမြာဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲပင် တုန်သည်။ အရမ်းလည်းအရသာတွေ့လျှက် တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်းအတော်ကိုမောသွားကြသည်။

ဖင်လိုးပွဲအပြီးတွင် မွှေ့ယာပေါ်လှဲချကာအသက်ပြင်းပြင်းရှု၍ အနားယူကြရသည်။ မြသီတာအောင်က ကိုစိုးနောင်အသင့်လုပ်ထားသော စားသောက်ဖွယ်ရာများ သွားယူသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုအတွေ့အကြုံကောင်းကောင်းရှိသော မိန်းမမို့ ယခုအချိန် တွင်နားနေကာစားသောက်ရမည်ဟု အထာပေါက်သည်။ မြသီတာအောင်ပြင်ပေးသော အစားအသောက်များစားရင်း အပန်းဖြေကြ သည်။

“ ဘယ်လိုလဲဦးစိုး..ဆက်လိုးအုန်းမလား..ရပ်လိုက်တော့မလား”

အမောအပန်းပြေလောက်သောအခါ မြသီတာအောင်က ကိုစိုးနောင်ကိုမေး သည်။

“ တို့ကိုတော့မေးမနေနဲ့..ချချင်တာပေါ့.. သီတာကို့ကော.. ခံနိူင်ကြသေးရဲ့လား..ဒေါင်းကုန်ကြပြီလား”

ကိုစိုးနောင်က ပြုံးစစနှင့်ပြန်မေးသည်။ မြသီတာအောင်ကိုမေးခြင်းဖြစ်သော် လည်းခိုင်ကြူသင်းပါအကြုံးဝင်သည်။ ကိုစိုးနောင်၏မျက်လုံးကလည်းအပျိုပေါက် လေးကိုတစ်ချက်စိုက်ကြည့်သည်။

“ ရတယ်.. သီတာတို့ကတော့ခံဖို့အသင့်ပဲ.. ခိုင်ကြူသင်းကောဘယ်လိုလဲ..ဆက်အလိုးခံမလား..ပြန်မလား”

အလိုးခံဝါရင့်နေသောမိန်းမမို့ မြသီတာအောင်ကအပြောအဆို ရဲတင်းသည်။

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဆက်အလိုးခံချင်သေးသည်။ အလိုးခံရတာကောင်းမှန်းလည်း သိနေပြီကိုး။ သို့သော်ခဏအနားယူလိုက်၍ ရမက်ဇောကအတန်အသင့်ငြိမ်ကျသွားရာရမက်ထန် ပြင်းချိန် ကာမဆိပ်တက်နေတုန်းကလိုတော့ တစ်တစ်ခွခွပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်မပြောရဲ။ နူတ်တွန့်သလိုဖြစ်နေသည်။ သို့သော် မြသီတာအောင်၏ စကားက ခိုင်ကြူသင်းကို ရမက်ရှိန်မြင့်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သည်။

“ အိုး.. မမသီတာဆက်ခံမယ်ဆိုရင်သမီးလည်းခံမှာပေါ့.. ဦးလေးကရောလုပ် နိူင်သေးတယ်

မဟုတ်လား”

“ ဟာ..လုပ်နိူင်သလားမမေးနဲ့.. ခံမယ့်မိန်းမသာရှိ၊ အပီကိုလိုးနိူင်တာ..ဟဲဟဲ ဟဲ”

“ ပါးစပ်ကတော့ပြောနေ..သူ့လီးကဖြင့်မတောင်သေးပဲနဲ့”

မြသီတာအောင်ကဝင်၍လှောင်သလိုမျိုးပြောသည်။

“ လီးမတောင်မှတော့ မပူနဲ့သီတာရဲ့.. ဆော့ပေးလိုက်ရင် တို့လီးကမတ်လာတာပဲ..ဘယ်သူစုပ်ပေးမလဲ”

မြသီတာအောင်ဘာလိုချင်၍သည်လိုပြောလာသည်ကို နားလည်သော ကိုစိုး နောင်ကစိန်ခေါ်သလိုပင်စကားဆိုသည်။

“ ဟင့်..သီတာစုပ်ပေးမှာပေါ့”

မြသီတာအောင်သည် ပြောပြောဆိုဆို လီးကိုညာလက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်သည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက် သလိုပွတ်ပေးကာ ခေါင်းငုံ့ချလျှက်ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစုပ်ပေး သည်။လီးကိုဆော့ပေးစုပ်ပေးလျှင် ပြန်လည်မတ်ထောင်လာမည်ကို (စောစောပိုင်း တုန်းကကိုစိုးနောင်သင်ပြပေးပြီးကိုယ်တိုင်လည်းလုပ်ပေးခဲ့ဖူးသည့်အတွက်) ခိုင်ကြူ သင်းသိသည်။ သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းသည်သည်နေ့မှစ အလိုးခံဖူးသည့် အပျိုပေါက် ကလေး။

မြသီတာအောင်ကတော့ သင်္ဘောသားမယား ဖြစ်ခဲ့ဖူးပြီး လင်တော်မောင်သေဆုံး သွား၍မုဆိုးမဘဝရောက်ပြီးသည့်နောက်တွင်လည်း ကြိုက်ကုန်းသဘောမျိုး ကာမအရသာခံစားနေလေသူ။ သည်တော့ ခိုင်ကြူသင်းထက် ဝါရင့်နေသလို ခိုင်ကြူသင်းထက်လည်းအရာရာ ရဲတင်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဘာမှမပြောလိုက်ရသေးမှီမှာပင် မြသီတာ အောင်ကလီးကိုစုပ်ပေးနေလေပြီ။

“ အားပါးပါး..သီတာရာ..အိုး”

ကိုစိုးနောင် အံကြိတ်ကာရေရွတ်သည်။ သူ့လီးကြီးသည်လည်း မတ်ကနဲ တောင်လာသည်။ လီးစုပ်နေသူမြသီတာအောင်သာမက ဘေးမှကြည့်နေသူခိုင်ကြူသင်း ပင်လျှင်လီးတောင်လာတာကိုရိပ်မိသည်။ မြသီတာအောင်စုပ်ပေးမှုကြောင့်သည်လိုလီးတောင်လာသည်ကို(မိန်းကလေးပီပီ) မနာလိုသလိုလိုမကျေနပ်သလိုလိုဖြစ်သည်။

“ သမီးလည်းစုပ်ပေးမယ်လေ..ဦးလေး” ခိုင်ကြူသင်းပြောလိုက်မိရှာသည်။

“ ဦးစိုးလီးကတောင်နေပါပြီ ခိုင်ကြူသင်းရ။ စုပ်ပေးစရာမလိုတော့ပါဘူး.. လိုးကြရုံပဲရှိတော့တယ်”

မြသီတာအောင်က စုပ်ပေးနေသော လီးချောင်းကြီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက် ရင်းပြောသည်။ အသံကကြွားသံပါနေသည်။ မိန်းမချင်း ကြော လိုက်သည့်သဘောလည်း ဖြစ်သည်။

“ လာလေသမီး..သမီးလည်းစုပ်ပေး..ဟုတ်လား”

မိန်းမတွေ၏အထာကိုအတော်ကျွမ်းနေသော ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်းကို ဖြေသိမ့်လိုက်လျော

ပေးလိုက်သည်။

“ သူက မစုပ်တတ်စုပ်တတ်နဲ့တအားစုပ်လိုက်လို့ လရည်တွေထွက်ကုန်ပြီး မလိုးနိုင်ဖြစ်သွားအုန်းမယ်နော်..ဦးစိုး”

မြသီတာအောင်ကဝင်ရစ်ပြန်သည်။

“ အံမာ..သမီးကအရည်မထွက်အောင်စုပ်ပေးတတ်ပါတယ်နော်”

ခိုင်ကြူသင်းကပြန်ပြောကာ ကိုစိုးနောင်၏လီးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာစုပ်လိုက် လေတော့သည်။

“ မင်းကအခုမှစအလိုးခံဖူးတာ..လီးစုပ်တတ်ပါ့မလား” 

ခိုင်ကြူသင်းက ချက်ချင်းပြန်မပြော။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသောလီးကိုစုပ်ပေး ရက်ပေးလိုက်သည်။ မြသီတာအောင် လောက်တော့ လီးစုပ်မကျွမ်းသေးပါ။ သို့သော် ဆိုးတော့မဆိုး။

“ အားပါးပါး..ကောင်းတယ်သမီးရာ..သမီးကလည်း မဆိုးဘူး..လီးအတော်စုပ် တတ်သားပဲ..လျှာလေးနဲ့ လီးဒစ်ကိုလည်းမွှေပေး”

ကိုစိုးနောင်က သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသော အပျိုပေါက်ကလေး၏ ခေါင်းမှ ဆံပင်များကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးရင်းပြောသည်။ တကယ်တော့ခိုင်ကြူသင်းလီးစုပ်ပေး တာ မြသီတာအောင်လောက်တော့ မကောင်းပါ။ကောင်မလေးကိုအားပေးသည့်အနေဖြင့် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ခိုင်ကြူသင်းအနေနှင့် လီးစုပ်ပေးရတာ အရမ်းကောင်းနေသော်လည်း မိမိက စုပ်ကောင်းကောင်းနှင့်စုပ်ပေးလိုက်၍ လရည်တွေထွက်ကုန်လျှင်မြသီတာ အောင်၏ ပြောစရာဖြစ်မည်ကိုစိုးရိမ်သည့် အပြင် သည်လီးကြီးနှင့်လိုးတာကိုလည်း ခံချင် နေသေးသောကြောင့် လေးငါးဆယ်ချက်လောက်စုပ်ပေးပြီးနောက် လီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက်လီးစုပ်ပေးမှုကြောင့် ကိုစိုးနောင်၏လီးချောင်းကြီးသည် မတ်မတ်ကြီးထောင်ကာတံတွေးများစိုရွှဲလျှက်လက်ပြောင်၍လည်းနေသည်။

“ ကြည့်..သမီးစုပ်ပေးတာအရည်မထွက်ဘူး..ပိုပြီးတော့လည်းမာလာတယ်”

ခိုင်ကြူသင်းကတစ်လှည့်ခပ်ကြွားကြွားပြောသည်။

“ မင်းကတယ်ဟုတ်ပါလား.. ငယ်သာငယ်တယ်.. လီးစုပ်တာမဆိုးဘူးဘဲ..ဘယ်လိုတတ်နေတာလဲ”

“ ဦးလေး သင်ပေးထားတာပေါ့.. ကဲ..ဦးလေး.. လီးတောင်နေပြီ မဟုတ်လား..သမီးလည်းစောက်ပတ်တောင်နေပြီ..လိုးကြရအောင်” 

ခိုင်ကြူသင်းကပြောသည်။ကိုစိုးနောင်အကြိုက်အခေါ်အဝေါ်များကိုသုံးကာ တမင်ပြောသည်။

“ အိုကေ..လိုးကြတာပေါ့”

“ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီနော်..ဦးစိုး”

မိမိဘေးထိုင်မနေရလေအောင်မြသီတာအောင်ကပြောသည်။

“ ဒါပေါ့သီတာရဲ့.. မိန်းမနှစ်ယောက်ရှိနေတာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ အလှည့်ပေးပြီးလိုးရမှာပေါ့”

“ စောစောကလိုတစ်ယောက်ကိုအချက် (၅၀) စီဆောင့်လိုးပေးမှာပဲမဟုတ် လား”

မိမိထက်စာလျှင်အသက်ငယ်ငယ်နုနုထွတ်ထွတ် ခိုင်ကြူသင်းကို ကိုစိုးနောင်ပိုသဘောကျကြောင်းရိပ်မိသည့်မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းနှင့်တန်းတူအလိုးခံ ခွင့် ရရှိအောင်ကြို၍စကားခင်းလိုက်သည်။

“ ဒါပေါ့..ဒါပေါ့”

“ သမီးတို့ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲဟင်.. ဦးလေး.. ဘယ်အပေါက်ကိုချမှာလဲ.. ဖင်ပဲချမလား.”

မြသီတာအောင်နှင့်အချီအချပြောသလို ဖြစ်နေရာ ခိုင်ကြူသင်းက ကြားဝင် ကာ မေးသည်။

“ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော..အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကိုချမယ်”

မိန်းမနှစ်ယောက်ကို စိတ်ကြိုက်ဆော်နိူင်ခွင့်ရထားသည့် ကိုစိုးနောင်ကလည်း အပေါက်ဆို ဘာအပေါက်မှအလွတ်မပေးသည့်သဘောဖြင့်ပြောသည်။

“ ရတယ်..နှစ်ပေါက်လုံးချ..ပါးစပ်ပေါက်ကိုပါ ချချင်လည်းချ.. ကဲ..သီတာ တို့ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဆိုတာသာပြော.. စောစောတုန်းကလိုဘေးချင်းကပ်ပြီးတန်းစီဖင်ကုန်းပေးရမလား.”

“ ဒီတစ်ခါတစ်မျိုးဆန်းသွားရအောင် တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက်က ထပ် ပြီးကုန်းပေကြ”

ကိုစိုးနောင်သည် သူကြည့်ဖူးသော အပြာကားထဲတွင် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကလိုးပြသည့်ဇာတ်ဝင်ခန်းထဲမှ အနေအထားကို လိုးကြည့်ရန်စိတ်ကူးရ၍ ပြောလိုက်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ထိုအပြာကားကို မကြည့်ဘူးသောကြောင့် ကိုစိုးနောင် လိုချင်သည့် အနေအထားကို မသိ။ခိုင်ကြူသင်းကတော့ပိုဆိုးသည်။သို့သော်ကိုစိုးနောင် က တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်ထပ်ကာနေပေးရန်ပြောစကားအရခိုင်ကြူသင်းကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ချကာ အပေါ်မှထပ်၍ ရင်ချင်းအပ်အဖုတ်ချင်းထိကပ်မိအောင်နေပေး လိုက်သည်။

“ ဟာ..ဒီလိုမဟုတ်ဘူး.. သီတာဖယ်လိုက်အုန်း..တစ်ယောက်ကဖင်ထောင်ကုန်း..တစ်ယောက်က ကုန်းထားတဲ့အပေါ်က ထပ်ပြီးခွကုန်းပေးတာမျိုးပြောတာ”

မိမိလိုချင်သည့် အနေအထားမဟုတ်သောကြောင့် ကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။သင်ပြပေးသည်။ မြသီတာအောင် ခိုင်ကြူသင်းကိုယ်ပေါ်တက်ထပ်ထားရာမှ ဖယ်ခွါ သည်။ ပက်လက်ဖြစ်နေသောခိုင်ကြူသင်းလည်းချက်ချင်းလူးလဲထကာ ဒူးတုတ်၍ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးသည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း တုံ့ဆိုင်းမနေ။ ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်လေးပေါ်ခွကာ ထပ်လျက်ကုန်းပေးသည်။ အောက်မှခိုင်ကြူသင်းကဒူးတုတ်နေလျှက်အပေါ်ရှိမြသီတာ အောင်ကတော့ ဒူးမကွေးတကွေး ပေါင်ခပ်ကွကွဖြစ်သည်။

 

ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်သည် မြသီတာအောင်၏ပေါင်ခွကြားတွင်ကပ်၍ထိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည်တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်ထပ်လျက်သား ဖင်ထောင် ကုန်းနေကြသော အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် နောက်သို့ သွားသည်။ လီးကြီးက မတ်တောင် လျှက်။ထပ်ရက်သား ဖင်ထောင် ကုန်းပေးထားသော မိန်းမနှစ်ယောက်မှာတော့ ဘယ်သူ့အပေါက်ထဲလီးအရင်စသွင်းလေမည်နည်းဟု ရင်ဖိုမောစွာ စောင့်လင့်နေကြ သည်။

သည်အနေအထားတွင် မြသီတာအောင်နှင့် ခိုင်ကြူသင်းတို့၏ စောက်ပတ်နှစ်ခုနှင့် ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်တို့သည် အထက်အောက် မျဉ်းတစ်ကြောင်းတည်းကျနေသလိုမျိုးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်တွင် တံတွေးများဆွတ်လိုက် သည်။အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်မှာတွန့်ကနဲခါနဲဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။ စအိုဝတွင်တံတွေးဆွတ်ခြင်းသည်ဖင်လိုးမှု၏ရှေ့ပြေးမဟုတ်ပါလား။ 

မိမိတို့၏ဖင်များ အလိုးခံရလေဦးမည်ဟုသော အသိကို မြသီတာအောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်းတို့အား သတိပေးလိုက်သည့်အထာလည်းဖြစ်သည်။ ဖင်ယားသလိုလိုဘာလိုလိုလည်းဖြစ်လာကြသည်။ စအိုဝများကို တံတွေးကောင်းကောင်းဆွတ်လိုက်သော်လည်း ကိုစိုးနောင် သည် ဖင်စလိုးခြင်းမပြု။ အရင်ဆုံးအပေါ်ဘက်တွင်ရှိနေသော မြသီတာအောင်၏စောက် ပတ်ထဲကိုအရင်ဆုံးလီးထိုးထည့်သည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်းလိုးရန်ဆုံးဖြတ်ထား သည့်အတွက်လီးကိုတစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးဖိသွင်းသည်။ ရစ်သွင်းခြင်းမဟုတ်ပဲ တစ်ခါတည်းအဆုံးဝင်အောင်ထိုးထည့်သည်။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်..ဦးစိုးရဲ့..ဖြည်းဖြည်းရှင့်..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”

လီးကြီးတိုးဝင်လာမှုကြောင့်စောက်ပတ်တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်ကာ ကျိန်းစပ်စပ်နှင့်နာသလိုလည်းဖြစ်၍မြသီတာအောင်စုတ်သပ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့မြသီတာအောင်အလိုးခံရမှုကို(စောစောတုန်းကလို)မျက်စိဖြင့်မမြင်ရပါ။ သို့သော် သူမ၏ကျောပေါ်ကပ်၍ကုန်းထားသောမြသီတာအောင်၏ ကိုယ်တွန့်ခါလှုပ်သွားမှုတင်ပါးတွင်ထိနေသောမြသီတာအောင်၏ဆီးစပ်ပိလာမှုအပြင်မြသီတာအောင်၏ညည်းသံတို့က လီးသွင်းလိုက်ပြီဆိုတာကိုသိစေသည်။ ဘယ်အပေါက်ကိုချသလဲဆိုတာကိုတော့မမှန်းဆတတ်။

“ ချနေပြီမဟုတ်လား..ဟင်မမ”

သိလိုစိတ်ပြင်းပြနေသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်းကမေးလိုက်သည်။

“ အင်း..အင်း..လိုးနေပြီ..အိုးအမေ့..ဦးစိုး..အဟင့်ဟင့်”

မြသီတာအောင်ကပြန်အဖြေကိုစိုးနောင်ကအဆုံးဝင်နေသောလီးကို တစ်ဝက် ဆွဲထုတ်ကာခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးလိုက်ရာ မြသီတာအောင်၏အဖြေစကားနဲ့အတူ အသက်ရှုမှားသံရေရွတ်မြည်တမ်းသံများ ဆက်၍ပေါ်ထွက်သည်။

“ ဘယ်အပေါက်ကိုလိုးနေတာလဲဟင်..စောက်ပတ်လား..ဖင်လား.”

“ ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်ဖတ်ဖတ်..ဟင့်ဟင့်..အာ့အိ..အမလေးလေး”

ကိုစိုးနောင်ကတရကြမ်းဆောင့်လိုးနေရာ မြသီတာအောင်မှာပြန်မဖြေနိူင် အား။ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့်အရသာတွေ့ကာ အသံလေးတွေထွက်နေသည်။

“ ဖင်လိုးတာလား..စောက်ပတ်ချတာလားဟင်..မမ”

ခိုင်ကြူသင်းကထပ်မေးပြန်သည်။

“ ဘွပ် ဘွပ်ဖွတ် အားပါးပါး..ဗျစ်ဖတ်ဖတ်..သေပါပြီး.. အားအား..စောက်ပတ်ကို..ရှီး..လိုး..အိ.အူး..နေတာ”

မြသီတာအောင်က မိမိစောက်ပတ်ကို လိုးနေကြောင်းပြန်ဖြေအပြီးမှာပင် ကိုစိုး နောင်က စောက်ပတ်မှ လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲပြောင်းထိုးထည့်ဆောင့်သွင်း လိုက်သောကြောင့်နာနာကြင်ကြင်နှင့်စူးစူးဝါးဝါးဆက်အော်သံပေါ်လာသည်။

“ အခု သူ့ဖင်ကိုပြောင်းလိုးနေပြီသမီးရ.. စောက်ပတ်တစ်လှည့် ဖင်ပေါက် တစ်လှည့်ပေါ့.”

ဖင်ထဲလီးဝင်မှုကြောင့်အော်ဟစ်ညီးတွားကာ ပြန်မဖြေနိူင်ဖြစ်နေသော မြသီ တာအောင်ကိုယ်စား ကိုစိုးနောင်ကပင်ပြောလိုက်သည်။ ဖြေရင်း မြသီတာအောင်၏ဖင်ကိုလည်းသွက်သွက်ဆောင့်လိုးသည်။ ဆောင့် ချက်(၄၈)ချက်အရောက်တွင် ဖင်ပေါက်ထဲမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်ကာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲပြောင်းထည့်သည်။လီးတစ်ချောင်းလုံးအားပြင်းပြင်းနှင့်ဖိဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်..အားအီး”

အဆုံးဝင်သွားသောလီးကို အကုန်ကျွတ်ထွက်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီး နောက်တစ်

ချက်အဆုံးပြန်ထိုးဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်..အမလေးလေး..ထိလိုက်တာ..အားအား.”

ထို့နောက်လီးကိုမြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ကာ အောက်ဖက် ရှိခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ မြသီတာအောင် ၏ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်တို့ကိုဆောင့်လိုးနေမှုကြောင့် အောက်ဆုံးရှိ ခိုင်ကြူသင်း၏ကိုယ်မှာပိ၍ညွှတ်ကျနေသည်။ ဒူးကွေးလျှက်အနေအထားသိပ်မမှန်။ မှောက်ရက်ထိုးလဲမကျအောင်မနည်းတောင့်ထားရသည်။ ထို့ကြောင့် ခိုင်ကြူသင်းစအိုထဲပြောင်းထိုးထည့်သည့်တိုင်စအိုထဲမဝင်။ ချော်ထွက်ကာစောက်ပတ်ထဲဝင်သွားလေတော့သည်။

“ အားအား..နာလိုက်တာ..သိပ်ကြမ်းတာပဲ.. စောက်ပတ်လည်း အောင့်သွားတယ်ဦးလေးရာ..အား..ကျွတ်ကျွတ်”

တစ်ချက်တည်း လီးအဆုံးဝင်အောင်သွင်းလိုက်မှုကြောင့် ကောင်မလေးအော်ဟစ်ညည်းမိသည်။

“ ဟာ..စောက်ပတ်ထဲဝင်သွားသလား..ဖင်မဟုတ်ဘူးပေါ့.. ဒါကြောင့် သမီး ဖင်ခေါင်းက သိပ်မကျဉ်းတော့ပါလားလို့ ထင်နေတာ”

ကိုစိုးနောင်က ပြောရင်းစောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်သည်။ ဖင်ဝကို လက်ခလယ်ထိပ်ဖြင့် အသာစမ်းကာလီးကိုဖိထိုးသည်။ ဖင်ရှုံ့ထားသလိုမို့ လီးကမဝင်။ ချော်ထွက်သွားသည်။ ချော်သွားသောလီးသည် အပေါ်ဘက်ရှိမြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲကိုတန်းတန်းမတ်မတ်ဝင်သည်။

“ အာ့..အိ”

ကော့ပင့်ထိုးဆောင့်လိုက်သလိုမို့မြသီတာအောင်အရသာတွေ့ကာ အံကြိတ်၍ ရေရွတ်သည်။

“ ဝင်သွားပြီမဟုတ်လား”

ကိုစိုးနောင်မှာတော့ အရှိန်တက်နေလေရာ သူ့လီးဘယ်အပေါက်ထဲဝင်သွား သည်ကိုပင်သေသေချာချာမကြည့်နိူင်။ အပေါက်တစ်ခုထဲတိုးဝင်သွားရာ သူသွင်းလိုက် သောခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်ပေါက်ဟုထင်ကာ မေးလိုက်သည်။ ခါးကော့ကာဖင်ပြောင်ကြီး ကိုလှုပ်၍လည်းဆောင့်လိုးသည်။

“ မဝင်ဘူးဦးလေး..မဝင်ဘူး”

ခိုင်ကြူသင်းကကမန်းကတန်းဖြေသည်။

“ ဖင်ထဲမဝင်တာလား”

“ မဟုတ်ဘူး..ဖင်ထဲလည်းမဝင်ဘူး..စောက်ပတ်ထဲလည်းမဝင်ဘူး”

“ သီတာ့ စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာ ဦးစိုးရဲ့..ဟင့်”

ခိုင်ကြူသင်းနှင့်ကိုစိုးနောင်တို့အကြားတွင် ရှုပ်သလိုဖြစ်သွားရာ မြသီတာအောင်က ဝင်ဖြေရှင်းပေးလိုက်ရသည်။

“ ဟာ..သီတာ့စောက်ပတ်ထဲ ချော်ဝင်သွားတာကိုး”

ကိုစိုးနောင်ကပြောပြောဆိုဆိုသူ့လီးကြီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ သေသေချာချာတေ့ထောက်ပြီးထိုးသွင်းစမ်းပါဦးလေးရာ.. တကထဲ..ဟိုချော် ထိုးသည်ချော်ထိုးနဲ့”

“ အေးအေး..သမီးဖင်ကိုနည်းနည်းမြှင့်ပေး..ဟုတ်ပြီ..ဖင်ဖြဲပေးလေ”

“ ဟာ..ဦးလေးကလည်း.. ဒီမှာလက်နှစ်ဘက်လုံး အားပြုထောက်ထားရတာ..ဖင်ဖြဲလို့ မရဘူး..ဦးလေးပဲ ဖြဲပြီးသွင်း”

“ အေးအေး”

ကိုစိုးနောင်ကခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ကိုဖြဲကာ လီးသွင်းသည်။ တော်တော်နှင့်မရ။ မနည်းကြီး အားစိုက်သွင်းမှ ဖင်ထဲလီးဝင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း နာ၍အော်ရပြန် သည်။ အပျိုပေါက်မလေး၏ ဖင်ပေါက်ကို(၂၅)ချက်ဆောင့်လိုးပြီးနောက် စောက်ပတ်ထဲပြောင်းထည့်ကာ (၂၃)ချက်ဆောင့်သည်။ နောက်ဆုံးလက်ကျန်နှစ်ချက်အဖြစ် စအိုထဲပြောင်းထည့်ကာ ဆောင့်ရန်ဖြစ်သော်လည်း ဖင်ပေါက်ထဲ မဝင်။ ဖင်ကြားတွင်သာကပ်ပွတ်ပေးသလိုချော်နေရာ စောက်ပတ်ထဲသို့သာ ပြန်ထည့်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ရလေတော့သည်။

“ ဘွပ်ဘွပ်..အားအား”

ပြီးတော့ အပေါ်ဘက်ရှိ မြသီတာအောင်ဘက်သို့ လှည့်သည်။ စောက်ပတ်တစ်လှည့်ဖင်တစ်လှည့်လိုးသည်။ နောက်တော့ ခိုင်ကြူသင်းပေါ့။ ထိုနေ့က..ကိုစိုးနောင်သည် ဆော်နှစ်ပွေကို အပြတ်ပင် တွယ်ပစ်လိုက်လေ တော့သည်။

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၃ )

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - န၀ရတ် 

ကိုစိုးနောင်သည် စကားလည်းပြော ဖင်ပြောင်ကြီးကိုလည်း ဝေ့ကာလှုပ်ကာ နှင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် ဆောင့်ပေးနေသည်။ဆောင့်ချက်မကြမ်း။ အားမပြင်း။ သည်တော့ ယခုမှပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ ကောင်မလေးအဖို့အရသာတွေ့ဖို့ချည်း ဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်အနေဖြင့် မူပြင်းပြင်းမဆောင့်ရ၍ အားမရသော်လည်းအပျိုစစ်စစ်လေး ကို ပါကင်ဖွင့်ကာအပျိုရည်ဖျက်လိုးရသည့်ကြုံတောင့်ကြုံခဲအခွင့်အရေးမို့ သဘောကျ အကြိုက်တွေ့မှုကတော့ အပြည့်ရှိနေသည်။

လိုးနေရင်း စကားအပြန်အလှန်ပြောနေရ သည်ကလည်း ကြည်နူးစရာတစ်မျိုးပင်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း မိမိစောက်ပတ်နှင့် မြသီတာစောက်ပတ်တို့ကို တစ်တစ်ခွခွနှိုင်းယှဉ်ပြောပြသော ကိုစိုးနောင်၏ စကားတို့ကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားလာသည်။ နာတာတွေကိုတော့ မေ့သွားလေပြီ။ တဏှာရမက်ပြင်းလာသည့် မိန်းမတို့သဘာ၀အတိုင်း အားပြည့်ကြမ်းတမ်းသော ဆောင့်လိုးချက်များကို လိုလားတမ်းတလာသည်။

“ ဦးလေး..ဆောင့်လေ..ရပြီသိလား.”

မြသီတာအောင်ကို ဆောင့်လိုးပေးတာကို ချောင်းကြည့်သိနားလည်ထားသော ခိုင်ကြူသင်းက ထုတ်ပြောလေသည်။

“ အခု ဆောင့်လိုးပေးနေတာပဲ သမီးရ”

“ ဒိထက်မြန်မြန်နဲ့ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ဖို့ပြောတာ”

“ သမီးနာမှာစိုးတယ်”

“ ရတယ်..ဦး။။ ဆောင့်..မနာတော့ဘူး”

“ လီးဒစ်ပေါ်အောင်ထုတ်ပြီးနည်းနည်းအားထည့်ပြီးဆောင့်ကြည့်မယ်.. နာရင် ပြောနော်”

“ ဟုတ်.”

ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်ထဲမှလီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ အသာဆွဲထုတ် သည်။ ထို့နောက် တအိအိပြန်ထိုး သွင်းသည်။ ခြောက်လက်မကျော်ရှည်သော လီးချောင်း ကြီးကလေးလက်မလောက်၀င်သွားသောအခါ ကျန်နှစ်လက်မနီးပါးကိုတော့အား အနည်းငယ်ထည့်ကာဖိဆောင့်သွင်းချသည်။

“ ဘွပ်..အင့်ဦးလေးရာ..အား.”

အစပိုင်း အသာထိုးထည့်ချိန်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့်စောက်ပတ်အတွင်းသားတို့ညင်သာစွာ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှု အရသာကို တညိမ့်ညိမ့်ခံစားနေရသော ခိုင်ကြူသင်းမှာဆတ်ကနဲဆောင်သွင်းမှုတွင် သိပ်ထည့်လိုက်သလို၀င်လာသော ထူးခြားသည့်အရသာကိုခံစားရသောအခါ ရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း ရင်တွေကော့တက်လာသည်။ ဆောင့်သွင်းချ လိုက်သည့်အရှိန်ဖြင့် ခေါင်းကလေးလည်းခါယမ်းသွားသည်။ 

“ ခံနိူင်လားသမီး.”

“ အင်း..အင်း”

“ ကောင်းလား”

“ အင်း..ကောင်းတယ်”

“ ဒါဆိုအဲလိုမျိုးဆက်ဆောင့်လိုးမယ်”

“ အင်း..ဆောင့်” 

ကိုစိုးနောင်က ပို၍ သွက်သွက်ဆောင့်သည်။ အားတော့ သိပ်မထည့်သေး။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း စောစောကထက် ပိုထူးကဲသော ကာမအရသာ အသစ်အဆန်းများကိုရရှိခံစားရသည်။ အလိုးခံရတာကို ပိုစွဲမက်လာသည်။ အချက်(၂၀)ခန့်ဆောင့်ပြီးနောက်ကိုစိုးနောင်က အားထည့်၍ပေးသည်။ ထိုအခါ လီးအ၀င်ကပို၍လေးပင်လာသည်ကို ခိုင်ကြူသင်းကောင်းကောင်းကြီးခံစားရသည်။

“ အား..ကောင်းတယ် ဦးလေးရာ.. အဲလိုမျိုးအားနဲ့ဆောင့်ပါ.. သိပ်ကောင်းတာ ပဲ..သမီးနို့တွေရော မဆွဲတော့ဘူးလား” 

အရသာပိုတွေ့လာသော ကောင်မလေးက ပြောသည်။ မြသီတာအောင်ကို နို့ဆွဲ ပြီး အပီလိုးဆောင့်တာမြင်ဖူးထားသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်းကလည်းသူမနို့ကိုဆွဲကိုင် စေချင်သည်။

“ ဆွဲမှာပေါ့သမီးရ” 

ကိုစိုးနောင်က အပျိုသွေးကြွယ်စနို့အုံသားနုနုဖူးဖူးလေးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲနယ်သည်။ လီးကိုလည်းပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးသည်။

“ ဘွပ်..အားပါး အိ”

“ ဘွပ်..ထိလားသမီး”

“ အား..ထိတယ်ဦးလေးရယ်..သိပ်ကောင်းတာပဲ”

“ သမီးလက်တွေက ဦးရင်ဘတ်ကို တွန်းမထားနဲ့လေ။ အဲလိုတွန်းထားရင် ဆောင့်ရတာအားမရဘူး”

“ ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ထားရမှာလဲ”

“ ဦးရဲပုခုံးကိုလှမ်းဖက်ချင်ဖက်၊ ဒါမှမဟုတ် သမီးရဲ့ပေါင်တွေကို ကိုင်ထိန်း ထားပေးချင်ထားပေါ”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်ကလေးများနှင့်ဆီး၍ တွန်းနေသည်ကို ချက်ခြင်းဖယ်သည်။ ပြီးတော့ ငနဲသား၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင် ဖက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခေါင်းကိုအသာကိုင်းချသည်။

“ ပါးစပ်စုပ်မယ်.”

ခိုင်ကြူသင်းလည်း အလိုက်သင့်ပင် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို စုကာ မော့ပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်ပါးစပ်ကို မျှင်းကာစုပ်ရင်း အားပြင်းပြင်းနှင့်သွက်သွက်မြန်မြန်ဆောင့်သည်။ စောက်ရေကြည်တွေ ရွှဲနေအောင်ထွက်သည့်အပြင် လီးနှင့်စောက်ခေါင်းပေါက်တို့လည်း အံကျဖြစ်နေသည်မို့ လီးကဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တိုင်းတင်းကြပ်စီးပိုင်မှုအပြည့်ရှိသည်။ ဆောင့်ချက်ကြောင့်သားအိမ်ကိုထိကာ အောင့်၍သွားသော်လည်းရမက်ဇောကပ်နေသော ခိုင်ကြူသင်းမှာနာကြင်မှုမခံစားရတော့ပါ။

ကိုစိုးနောင်၏ ဂွေးအုကြီးများက ကောင်မလေး တင်ပါးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်၍ နေသည်။ အားထည့်ကာဆောင့်လိုးနေသည်မို့ ချွေးပြန်လာသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ လက်ဝါးပြင်လေးများက ကိုစိုးနောင်ပုခုံးများ၊လက်မောင်းများ၊ ရင်ဘတ်များ၊ကျောပြင် စသည်တို့ကို လျှောတိုက်ပွတ်သပ်နေကြသည်။ ချွေးတွေကိုထိမိသုတ်မိသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ဂျိုင်းနျစ်ဖက်အောက်မှ လက်လျှိုသွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ခုကိုလက်ဝါးများဖြင့် ပိုင်ပိုင် နိူင်နိူင်ကိုင်သည်။ ရင်ချင်းအပ်မိသည်။ စူကာစနို့လေးများသည်ကိုစိုးနောင်ရင်ဘတ်ကြီးနှင့် ထိမိဖိမိနေကြသည်။

“ သမီးခြေတောက်နှစ်ချောင်းကိုဦးရဲပုခုံးပေါ်မှာဖြတ်ချိတ်လိုက်”

အပျိုပေါက်လေးကလည်းခိုင်းသည့်အတိုင်းချက်ချင်းလုပ်ပေးသည်။

“ ဒီလိုမျိုးလား..ဦးလေး.”

“ ဟုတ်တယ်။ ချိတ်ထားတာ မပြုတ်စေနဲ့။ လက်တွေက ဦးရဲ့ ကျောကို ဖက်ထား.”

“ ကောင်းကောင်းဆောင့်တော့မလို့လား..ဟင်” 

ယခုမှစ အလိုးခံရသော်လည်း အနေအထားပြင်နေပုံကို ကြည့်၍ အပီဆောင့် တော့မည်ဟု ရိပ်မိသော ခိုင်ကြူသင်းက မေး၏။

“ ဟုတ်တယ်။ သမီးကို အီဆိမ့်ပြီး နောက်ထပ် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားအောင် ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးမလို့။ သမီးလည်း ဒီလိုလိုးပေးတာခံချင်တယ်မဟုတ်လား.”

“ ဦးလေးသဘောပဲ”

“ ကဲ..ဆောင့်ပြီ”

“ ဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်”

“ နာလို့လား..ဖွတ်..ဘွပ်”

“ ဘွပ်..အင့်..ဟင့်အင်း..ကောင်းလို့ပါ..ဘွပ်..အား.”

ကိုစိုးနောင်ကလည်း ပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်သည်။ သည်လို လိုးဆောင့်မှုတွင်လီးက စောစောကထက်အ၀င်နက်သည်။ ထို့အပြင် ကိုစိုးနောင်သည် ကိုယ်ကိုရှေ့သို့အနည်းငယ်တိုးကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့မြေစိုက်ဆောင့်နည်းဆန်ဆန် ခပ်စိုက်စိုက်ဆောင့်လိုးရာ(မြေစိုက်ဆောင့်နည်းပုံစံအပြည့်အဝတော့မဆောင့်သေးပါ။

ကောင်မလေး မခံနိူင်မှာစိုးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။) လီးချောင်းသည် စောက်စေ့ကို ကျကျနနဖိ၍

ထိုးပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ၀င်ထွက်လှုပ်ရှားနေလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ကြက်သီး ဖျန်းဖျန်းထကာအရသာအတွေ့ကြီး တွေ့နေလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်သူ့ဖင်ကြီး ကို ဘယ်ဝေ့ညာရမ်းလှုပ်ရှားနေပြန်ရာ လီးချောင်းကြီးကစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေ သလိုဖြစ်နေပြန်ရာ ယခုမှစအလိုးခံသောကောင်မလေးအဖို့လူးလွန့်ကော့ပြန်လှုပ်ခါ၍ နေပါလေတော့သည်။

“ သမီးစောက်ပတ်က လိုးရတာသိပ်ကောင်းတာပဲကွာ.. သမီးရော ဦး ဆောင့်လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လား.”

“ ဘွပ်..ဟင့်..ဖွတ်..အင့်.အင့် အင့်”

“ ပြောအုန်းလေ..ဆောင့်လိုးပေးတာခံလို့ကောင်းရဲ့လားလို့.”

“ အင်း..အင်း..ကောင်းတယ်”

“ လီးအ၀င်ရောထိရဲ့လား”

“ ဘွပ်ဘွပ်အားအား ထိတယ် ဦးလေးရာ..ဘွပ်.. အမေ့။ ဦးလေးဟာကြီးကသမီးအထဲမှာကြပ်သိပ်နေအောင်ကို၀င်နေတာ..ဘွပ်ဘွပ်..ကောင်းတယ်..အား..”

“ ဘွပ်ဘုဘုဖွပ်ဖတ်”

“ ဦးလေး..မောနေပြီလား.”

“ ဟာ..မောတော့မောတာပေါ့..ဒါပေမယ့်မောဘူး”

“ ဘွပ်ဘုဘုဖွတ်..အားပါးပါး.. ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရာ.. အထဲမှာပူဆင်း နင့်သွားတာပဲ”

“ ဘွပ်ဘုဖွပ်ဖွပ်.ဒီလိုမျိုးရော” 

“ ဗျစ်ဗလစ်ဘု”

မြေစိုက်တစ်ချက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးချသည်။

“ အောင်မလေးလေး..အား.ရှီး၊အသည်းကိုခိုက်သွားတာပဲ၊ကောင်းလိုက်တာ”

“ ဟောဒီမှာ..လာပြန်ပြီ.”

“ ဗျစ်ဘုဗျစ်ဘု” 

မြေစိုက်ဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ဆင့်ဆောင့်ချသည်။

“ အားအိအိ.. ထွက်ကုန်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ ဦးလေးရဲ့..ပြီးပြီ.. သမီးပြီးပြီ..ကောင်း..ကောင်းတယ်..အား..အင့် အင့်..ကောင်းလိုက်တာ.”

ပြင်းထန်ထိမိသော မြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကြောင့် ခိုင်ကြူသင်းမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနှင့်တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။

ကိုစိုးနောင်လည်း ကောင်မလေးပြီးသွားချိန် ကော့ပျံလှုပ်ခါလာမှု စောက်ပတ်ကလီးကို စုပ်ညှစ်ယူနေမှုတို့ကြောင့် အခြားမိန်းမများကို လိုးရသည်နှင့်မတူခြားနားသော အရသာတွေ့ရလျှက် လီးကို အားကုန်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲဆိုသလိုပန်းထွက်ကုန်လေတောသည်။

စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲတွင် ပူနွေး ပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်များ ပြည့်လျှံသွားသည်။ ထိုသုတ်ရည်တို့၏ အထိအတွေ့သည် အရသာတွေ့လွန်းလှပေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ နောက်ထပ်တစ်ချီ ထပ်ပြီးရပြန်သည်။ နှစ်ချီဆက်တိုက်]ပြီး}သွားသည်ဟုဆိုရပေမည်။

“ အား..အား..ထွက်ကုန်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ..အမလေး.. သိပ်ကောင်းတာပဲ..အားပါးဦးလေးရဲ့ အရည်တွေကနွေးတေးတေးကြီး..သမီးလည်းထွက်ပြန်ပြီ.”

ခိုင်ကြူသင်း တစ်ယောက် အရသာ မည်မျှတွေ့နေသည်ဆိုခြင်းကို ကိုစိုးနောင်အား တင်းကြပ်စွာဖက်ထားမှုကသက်သေပြနေသည်။ စောက်ပတ်ဆိုလျှင်လည်းရေထဲမှကုန်းပေါ်ဆွဲတင်ထားသော ငါးပါးဟက်လို ဟစိဟစိဖြစ်လျှက် လီးကို အတင်းစုပ်ညှစ်နေ သည်။ညှပ်ဆွဲနေသည်။

ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ထပ်လျက်သားနှင့် မှိန်းနေ သည်။ လီးချောင်းကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲမထုတ်သေး။ ထိုးထည့်ထားဆဲ။ သုတ်ရည်ထုတ်လွှတ်ပြီးသောကြောင့် လီးကပျောတော့နေသည်။ 

သို့သော် သူ့လီးသည်အချို့သောယောက်ျားတွေလို သုတ်ထွက်သွားပြီးနောက် လေထွက်သွားသော ဘူဘောင်းရှည်လို ပျော့ခွေပိန်ကျသွားခြင်းမျိုးမရှိ။ လီးမတ်တောင်နေမှုအားသာ အတန်အသင့်လျော့သွားလျှက် လီးကတော့ မတ်တောင်နေသည့် အနေအထားအရွယ်အစားထက် အနည်းယ်သာလျော့ကျသည်။ ထို့ကြောင့်လိုးနေသည့်အပေါက်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ယူခြင်းမရှိလျှင်အခြားသောလီးတွေလို သူ့အလိုလိုပြုတ်ထွက်လာခြင်းမရှိပါ။ 

ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့သုံးချီသုံးလား ပြီးသွားလျှက် မောပန်း နွမ်းလျသွားသည်။ ကာမမှုတွင်သိပ်နားမလည်သေးသော်လည်း ကိုစိုးနောင်၏ လီးမှအရည်များ ပန်းထွက်ကုန်ပြီးလီးမှာ သံချောင်းတမျှမာတောင်နေမှုမှလည်း လျှော့ပါးသွားခဲ့သည်မို့ လိုးပွဲတစ်ချီတော့လက်စသတ်ပြီကိုနားလည်သည်။ မိမိကိုအရသာကောင်းကောင်းပေးခဲ့ သောလီးပိုင်ရှင်မို့လည်း စွဲမက်သောစိတ်ဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကိုသိုင်းဖက်ထားမိလေသေး သည်။

ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေးအမောပြေလောက်သည် အထိ ဖက်ထားသေးသည်။ ကိုယ်ပေါ်မှထပ်ရက်မူမဟုတ်တော့။ ဘေးသို့အသာဆင်းကာ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်းအနေအထားနှင့် ဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အပျိုပေါက်လေးအမောပြေပြီးအသက်ရှုမှန်လာတော့မှ ဖက်ထားရာက လွှတ်သည်။

“ လာသမီး..ရေသွားဆေးရအောင်”

ကောင်မလေးကိုလည်း ဆွဲထူသည်။ ခိုင်ကြူသင်း အသာထရပ်သည်။ ထိုအခါတွင်မှသူမ၏ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်နှင့် အိပ်ယာခင်းတို့တွင် သွေးများစိုနေသည်ကို သတိထားမိသည်။

“ ဟာ..သွေးတွေပါလား။သမီးဥစ္စာကွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့..ဒုက္ခပါပဲ”

သွေးများကိုမြင်တော့ ကောင်မလေးက မျက်စေ့မျက်နှာပျက်ပျက်နှင့် ပြောသည်။

“ မကွဲပါဘူးသမီးရ..အမှေးပါးပေါက်သွားလို့ထွက်တဲ့သွေးတွေပါ.. လာလာ..ရေသွားဆေးရအောင်.”

“ ဟုတ်ရဲ့လားဦးလေးရာ” 

“ ဟုတ်ပါတယ်သမီးရဲ့..ရေဆေးပစ်လိုက်ရင်သန့်စင်သွားမှာပါ.”

ကိုစိုးနောင်က အပျိုပေါက်လေးကို ရေချိုးခန်းဆီသို့အသာဆွဲခေါ်သွားသည်။ အလိုးခံပြီးကာစ လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်နီရောင်သန်းကာ အထဲတွင်စပ်နေပြီး အောင့်သလိုလိုနာသလိုလိုမို့ ခိုင်ကြူသင်းလမ်းလျှောက်ရာတွင် ပုံမှန်မဟုတ်။ကွတတ ဖြစ်၍နေသည်။ 

“ ဒုက္ခပါဘဲဦးလေးရာ..လမ်းတောင်လျှောက်ရခက်နေပြီ..ကွဲသွားတာပါ”

ခိုင်ကြူသင်းကငိုမဲ့မဲ့လေးပြော၏။

“ မကွဲပါဘူးသမီးရ..စိတ်ချပါ..လီးနဲ့လိုးလို့ စောက်ပတ်ကွဲတယ်ဆိုတာမရှိပါ ဘူးကွယ်.”

ကိုစိုးနောင်က သူ အပျိုရည်ဖျက်လိုးထားသော ချာတိတ်မကို ချော့မော့ကာရေချိုးခန်းသို့ အရောက်ခေါ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲတွင်ဆေးကြောသန့်စင်ရန် ဆပ်ပြာမွှေးရည်၊ ဘရပ်အနုစားနှင့်ကိုယ်သုတ်ပုဝါအလတ်စားလေးတစ်ထည်လည်း အသင့်ရှိနေသည်။ ရေပက်ဖျန်းရန် ရေပန်းပုလင်းလေးပင်ရှိနေသေးသည်။

“ ဟာ..ငရဲကြီးတော့မှာပဲ..သမီးဖာသာသမီးဆေးပါ့မယ်..ဦးလေးရဲ့.”

“ ရပါတယ်ကွာ..ကိစ္စမရှိပါဘူး..ဦးပဲလုပ်ပေးပါ့မယ်.”

ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်နှင့်ပေါင်ခြံတို့တွင် ပေကျံနေ သောသွေးစသွေးနများစောက်ရည်ကြည်များနှင့် သုတ်ရည်များကို သေသေချာချာဆေးကြောသန့်စင်ပေးသည်။ မိမိအပျိုရည်ဖျက်ကာလိုးထား၍ ထွက်သော သွေးနှင့်အရည်များကိုသန့်စင်ဆေးကြောပေးနေရမှုကလည်း ကိုစိုးနောင်အတွက် ကျေနပ်နှစ်ချိုက်စရာဖြစ်သလိုခိုင်ကြူသင်း အဖို့မှာလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာတစ်မျိုးဖြစ်နေသည်။

ကောင်မလေးကိုဆေးကြောသန့်စင်ပေးပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်က မိမိ၏လီးနှင့်ဆီးစပ်တဝိုက် ပေကျံနေသည်များကို ဆက်၍သန့်စင်သည်။ခိုင်ကြူသင်းကရေပန်းပုလင်းယူကာရေဖျန်းပေးသည်။

“ သမီးဆေးပေးရမလား”

“ ရတယ်.. ရေပဲပက်ပေး..ဟေး.. လီးဒစ်တည့်တည့်ကို မပက်နဲ့လေ.. စပ်တယ်ကွ”

“ ခစ်ခစ်ခစ်..ကန်တော့နော်..ဦးလေးကန်တော့”

နှစ်ယောက်သား ဆေးကြောကြရင်း ကျီစယ်သလို ဖြစ်နေကြလေသေးသည်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာရှိရာသို့ပြန်လာကြသည်။ ကိုစိုးနောင်က သွေးပေနေသော အိပ်ယာခင်းကို ခေါက်သိမ်းကာ အသစ်တစ်ထည်ပြန်ခင်းသည်။ ထိုအခါတွင်မှ ခိုင်ကြူသင်းသည်အိပ်ယာခြေရင်းနားရှိ တင်အုန်းလေးကိုသတိပြုမိသွားလေသည်။

“ ဟင်..ဒီခေါင်းအုန်းလေးကဘာဖြစ်လို့ခြေရင်းဘက်ရောက်နေတာလဲ.”

တင်အုန်းလေးကိုလှမ်းယူကာခေါင်းရင်းဘက်ပို့မည်ပြုသည်။

“ နေပါစေ..အဲဒါခေါင်းအုန်းမဟုတ်ဘူး..တင်အုန်း။ခြေရင်းမှာပဲထား”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ တင်အုန်း ဆိုတာကိုနားမလည်ပေ။

“ တင်အုန်း..ဟုတ်လား.”

“ ဟုတ်တယ်”

“ အဲဒါကဘာလဲဦးလေးရ..ပြောစမ်းပါဦး”

“ ပက်လက်အိပ်ပြီးအလိုးခံတဲ့အခါ တင်ပါးအောက်မှာ ထိုးခုရတာ။ တင်ပါးအုန်းတာကြောင့်တင်အုန်းလို့ခေါ်တယ်” 

“ ဟယ်တော့”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုင်ထားသောတင်အုန်းလေးကို လက်မှ လွှတ်ချလိုက် သည်။

“ ဘယ်လိုလဲ..လိုးတာကောင်းတယ်မဟုတ်လား.”

“ သွား..သိဘူး..ဒီမှာစပ်ပြီးနာနေတာ” 

“ ဘယ်မှာနာနေတာလဲ..လက်မောင်းလား”

“ ဟုတ်လိမ့်မယ်အားကြီး..ဟောဒါကနာနေတာ”

“ သမီးက အခုပထမဆုံး စအလိုးခံတာကြောင့် ပါကင်ပွင့်ပြီးနာနေတာပါ..နောက်ထပ်သုံးလေးခါလောက်ဆက်လိုးပေးရင်အထာကျသွားပြီး နာတာပျောက်သွား မှပေါ့”

“ ဘာ..နောက်ထပ်လုပ်အုန်းမလို့လား”

“ အင်းပေါ့..အချိန်တွေအများကြီးရှိသေးတာ.. ခဏနားပြီးရင် ဆက်လိုးကြ တာပေါ့”

“ ဟင့်အင်းကွာ ဟင့်အင်း..တော်ပြီ၊မလုပ်နဲ့တော့။ သမီးဥစ္စာအရမ်းနာနေတာ၊ ဒီနေ့တော့ ဆောရီးပဲ၊လုပ်ချင်ရင်နောက်နေ့တွေမှလုပ်”

“ ဟာ..မဟုတ်ဘူး..ဒီနေ့ဆက်မလိုးရင်သမီးပြဿနာတက်မှာပေါ့”

“ ဦးလေးနော်..ခွင်မဖန်နဲ့”

“ ခွင်ဖန်တာမဟုတ်ပါဘူး..အကောင်းပြောတာ”

“ သမီးကဘယ်လိုပြဿနာတက်မှာလဲ..ပြော” 

“ ပထမတစ်ခါစလိုးပြီး စောက်ပတ် အထာကျအကင်းသေသွားအောင် ဆက်မ လိုးရင် သမီးလမ်းလျှောက်တဲ့အခါကွနေလိမ့်မယ်..ဒါကိုမြင်ရင် သူများတွေကဒီကောင်မ လီးအလိုးခံပြီးပြန်လာတာလို့ သိကုန်ကြလိမ့်မယ်..ဒါဆိုပြဿနာတက်ပြီပေါ့”

“ ဦးလေးနော်..သမီးကိုလာချောက်မနေနဲ့”

“ ချောက်တာမဟုတ်ဘူး.. စောစောက ရေချိုးခန်းဆီလျှောက်သွားတုန်းက ကွတတဖြစ်နေတယ် မဟုတ်လား”

“ အင်း..ဟုတ်တယ်..ခက်တော့တာပါပဲ”

“ မခက်ပါဘူး.. နောက်ထပ်တစ်ခါနှစ်ခါလောက်အလိုးခံလိုက်ရင် အားလုံး အေးဆေးပဲ”

“ ဟွန့်..ဦးလေးဟာကပျော့နေပြီ..လုပ်လို့ရအုန်းမှာလား.”

“ အောင်မယ်လေး.. ဦးလေးလီးက အရမ်းအထမြန်တာ.. နည်းနည်းပါးပါးလောက်ဆော့ပေးလိုက်ရင် ချက်ချင်းမတ်ထောင်လာမှာ..” 

“ အဟုတ်ပဲလား”

“ သိချင်ရင်လာဆော့ပေးလေ”

 

“ အိုး..လုပ်တတ်ပါဘူး.”

“ မလုပ်တတ်ရင်လုပ်တတ်အောင်ဦးကသင်ပေးမှာပေါ့” 

“ အံမယ်..သင်ချင်ပါဘူး.”

“ လီးတောင်လာအောင် ဆော့ပေးတာမှာ အဓိကနည်းလမ်းနှစ်မျိုးရှိတယ်..တစ်မျိုးကစုပ်ပေးတာ.. နောက်တစ်မျိုးက လက်နဲ့ကိုင်ပွတ်ပေးတာ.. ကဲသမီးကဘယ်နည်းနဲ့ဆော့ပေးချင်လဲ”

“ အယ်” 

“ ပြောလေ..လီးကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးမလား..လက်နဲ့ကိုင်ပွတ်ပေးမလား.”

“ တော်ပြီ..တော်ပြီ..ဘယ်လိုမှလုပ်မပေးဘူး..သွား”

“ ဒါဆိုလီးကဘယ်တောင်မှာလဲ” 

“ မတောင်ချင်နေပေါ့.”

“ လီးမတောင်ရင်သမီးကိုဘယ်လိုလို့ ထပ်လိုးနိူင်မှာလဲ.”

“ နေပါစေရတယ်..မလုပ်နိူင်ရင်မလုပ်နဲ့တော့”

“ ထပ်မလိုးရင်သမီးကွတတနဲ့ပြဿနာဖြစ်မှာနော်.”

“ အယ်” 

ကောင်မလေးမျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြစ်သွားသည်။ အဖုတ်ကျိန်းစပ် နာကျင်၍လမ်းလျှောက်ရာတွင် ကွနေတာတော့ အမှန်။ ပြီးတော့ ခိုင်ကြူသင်းသည် သွေးသားဆူဖြိူးသော အရွယ်ဖြစ်သည့်အပြင် ကာမစိတ်ထန်သည့်ဗီဇလည်းရှိပေရာ အလိုးခံရသည့်အရသာကို ယစ်မူးနေကာထပ်၍ခံချင်သည့်အာသီသကလည်း(မသိစိတ် တွင်)ရှိနေသည်။ ယခု ကိုစိုးနောင်ကထပ်၍လိုးရန် နှပ်ကြောင်းပေးဆွဲဆောင်နေလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ အလိုးထပ်ခံလိုသည့်စိတ်တို့ကတက်ကြွစပြုသည်။

စောက်ပတ်နာနေ သည့်အပြင်သုံးကြိမ်တိုင် ပြီးခဲ့မှုကြောင့် ရမက်စိတ်အတန်ငယ် လျှော့ပါးနေကာ ငမ်းငမ်း တက်ထကြွနေသော အခြေအနေမျိုးတော့ မရှိသေးပါ။ကိုစိုးနောင်သည် သူအပျိုရည်ဖျက်လိုးထားပြီးကာစ အပျိုပေါက်လေးကို နောက်တစ်ချီထပ်လိုးရန်လမ်းခင်းပြောဆိုနေရင်းက စိတ်တွေ နိူးထတက်ကြွလာလေရာကာမအားသန်ပြီး လီးအထမြန်သည့်ရှာမှရှားသော အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း သူ့လီးချောင်းကြီးသည် (ကောင်မလေးအထွေအထူးဆော့မပေးရသေးပါပဲ) ဆတ်ကနဲတောင်၍လာတော့သည်။

“ ဟော..တောင်လာပြီ.”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏လီးကိုမသိမသာဆိုသလိုခိုးကြည့်နေရာ လီး ကြီးမတ်ကနဲထတောင်လာသည်ကိုမြင်သည်။ လီးတောင်လာတာကိုမြင်ရသည့် မိန်းမ များဖြစ်လေ့ရှိသည့်အတိုင်း ကောင်မလေး၏ ရင်ဒိန်းကနဲခုန်သည်။ ရမက်ဇောလည်း ဟုန်းကနဲပင်ထလာသည်။ပါးစပ်မှပင်လွှတ်ကနဲပြောထွက်သွားသည်။

“ ဘာလဲခိုင်ကြူသင်းရဲ့..ဘာဖြစ်လို့လဲ”

ကိုစိုးနောင်ကမသိဟန်ဆောင်ကာမေးသည်။

“ ဟို..ဟိုမှာ..ဟိုဒင်းဖြစ်လာပြီ”

ခိုင်ကြူသင်းက မေးငေါ့ပြကာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ဖြေသည်။ မျက်နှာလေး ရဲကနဲဖြစ်သလို စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစိုကနဲအရည်တစ်သုတ်ယိုစိမ့်ထွက်သည်။

“ ဟာ..ဟုတ်ပါရဲ့..ဦးလီးကြီးတောင်လာပြီကိုး.. သမီးစောက်ပတ်ကို ဒီကောင်ကသိပ်လိုးချင်နေတယ် ထင်ပါရဲ့..ဆော့ပေးစရာတောင် မလိုဘူး.. သူ့ဖာသာတောင်လာတာပဲ..ကဲ..လာ”

“ အိုး..ဘာလဲလို့”

ကိုစိုးနောင်ကပုခုံးကိုအသာလှမ်းဆွဲဖက်လိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးကညုသံ လေးနှင့်ပြောသည်။

“ လီးတောင်လာပြီလေ..လိုးကြတာပေါ့” 

ပြောလည်းပြော အသာလည်း ဖက်လှဲချသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း လီးကြီးသူမ၏ မျက်စေ့အောက်မှာပင်ဗြုံးကနဲမတ်ထောင်ထလာသည်ကို မြင်ရကတည်း ကပင် စောက်ပတ်ရွ၍ လာလေရာဟန်ဆောင်လေးမျှပင် မရုန်းနိူင်ရှာ။မွှေ့ယာပေါ် ပက်လက်ကလေးလှဲအိပ်ချသည်။ ဒူးလေးနှစ်လုံးကိုထောင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်းကားပေးလိုက်၏။ စောစောကအလိုးခံခဲ့သောအနေအထားအတိုင်းအသင့်လုပ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ ရော့..ဖင်အောက်မှာဒါခုလိုက်”

ကိုစိုးနောင်ကခြေရင်းနားရှိတင်အုန်းလေးကိုယူကာပေးသည်။ 

“ မမသီတာရဲ့ဖင်အောက်မှာလည်းဒါကိုခုတာပဲမဟုတ်လား.. သူများဖင် အောက်ခုထား ပြီး သားကြီး”

ခိုင်ကြူသင်းကမယူသေးပဲအမူပိုပိုလေးပြော၏။ 

“ ဒီတင်အုန်းလေးကအသစ်က်စက်ပါသမီးရ..သမီးဖင်အောက်မှာခုဖို့စပါယ် ရှယ်အော်ဒါလုပ်ပြီး၀ယ်ထားတာ.”

သည်တော့မှပင် ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင် ကမ်းပေးသောတင်အုန်းလေးကိုလှမ်းယူ၍ မိမိ၏ဖင်အောက် ထိုးခုသည်။ မကျွမ်းကျင်သောကြောင့်ခုတာကစနစ်တော့ မကျပါ။ ဖင်သားခြမ်းအောက်နားလောက်တွင် သွင်းထိုးခုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ 

“ ဖင်သားရဲ့ အပေါ်ဘက်ပိုင်းခါးဆစ်နားလောက်မှာ ခုရတာသမီးရဲ့.. ခုတဲ့နေ ရာ နည်းနည်းလွဲနေတယ်..ပြင်လိုက်အုန်း.”

“ ခစ်ခစ် မသိလို့ပါနော်..ဦးလေး” 

“ အခုပြောပြတော့သိပြီလား.” 

“ အင်း..သိပြီ..လာ..တက်လေ”

ခိုင်ကြူသင်းက ဖင်အောက်ရှိ တင်အုန်းကို နေရာရွှေ့ကာခုလိုက်ရင်းပြောသည်။

“ ဖင်အောက်မှာခုထားတော့ တင်ကကြွပြီး ပေါင်ကားပေးရတာ ပိုအဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား”

“ အင်း..အင်း..လုပ်တော့လေ” 

ကိုစိုးနောင်လည်း ခိုင်ကြူသင်းအပေါ်တက်ခွသည်။ ကားပေးထားသောပေါင် ကြားတွင် ၀င်နေရာယူသည်။

“ ဖြည်းဖြည်းသွင်းနော်ဦးလေး..ဟာ.. အပေါက်ချော်သွားပြီ..ဘယ်မှာသွားတေ့တာလဲဦးလေးရ”

တကယ်တော့ အပေါက်ချော်သွားခြင်းမရှိပါ။ အပျိုပေါက်မလေးကိုဖင်ဆော် ရန်လည်းစိတ်ကူးရှိသည့် အတိုင်း ကိုစိုးနောင်က အစပျိုးအထာပြသည့်အနေဖြင့် ချော်သလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် ဖင်ပေါက်တွင်လီးတေ့ထောက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ ဘယ်အပေါက်မှာသွားတေ့မိလို့လဲ..သမီးရဲ့” 

“ ဖင်ပေါက်..သိရဲ့လား.”

“ လိုးချင်လွန်းလို့အပေါက်ချော်တေ့မိတာပါ..စိတ်မဆိုးနဲ့..ဟုတ်လား” 

ပြောသာပြောသည်။ ခပ်ဖိဖိကော့ထောက်လိုက်ရာ အပျိုမလေး စအိုတစ်ဆို့ဆို့ ယားတားတားဖြစ်သွားသည်။

“ ကဲပါ..ရှေ့ပေါက်တည့်တည့်တေ့စမ်းပါ..တစ်ကယ်ပါဘဲ”

“ အပေါက်မှန်အောင် သမီးကိုယ်တိုင် ဆွဲကပ်တေ့ပေးပါလား.” 

“ အို..မလုပ်ချင်ပါဘူး”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲသမီးရ..လီးကိုင်ရမှာကြောက်လို့လား”

“ ဟုတ်တယ်.”

“ လီးများ ကြောက်စရာမဟုတ်ပါဘူး.. စောစောတုန်းကပဲ ဒီလီးနဲ့သွေးထွက်အောင် ထိုးတာကိုတောင် ခံပြီးပြီပဲဥစ္စာ..ဘာဆန်းတော့လို့လဲ”

“ သွား..မပြောနဲ့” 

“ မဟုတ်လို့လား” 

“ အဲဒါကြီးနဲ့လုပ်ရင် သွေးထွက်တယ်ဆိုတာ အဲဒီတုန်းကသိမှမသိဘဲလို့.. အခုထပ်လုပ်ရင် ကောစောစောကလို သွေးတွေဘာတွေထွက်အုန်းမလား မသိပါဘူး.. ကြောက်တယ်ဦးရာ”

“ သမီးစောက်ပတ်ကပါကင်ပွင့်သွားပြီပဲ.. ဒီတစ်ခါလိုးရင် သွေးမထွက်တော့ပါဘူး..အခြားဟာပဲထွက်မှာ”

“ ဘာထွက်မှာလဲ” 

“ စောက်ရည်တွေပေါ့..။ သမီးဖီလင်ပိုတက်လေ အရည်ကြည်တွေပိုထွက်လေ နေမှာပေါ့..ကဲသမီးကလိမ္မာပါတယ်.. လီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ပတ်အ၀မှာတေ့ပေးစမ်းပါ”

“ ဦးလေးကတစ်ကယ်ရစ်တယ်ကွာ”

“ အပေါက်ချော်ပြီးဖင်ထဲသွင်းမိမှာစိုးလို့ပါ”

“ ဟွန့်..မိန်းမလုပ်နေတာဒီလောက်များနေပြီး အပေါက်တည့်အောင်မလုပ်နိူင် ဘူးလား.”

“ ဟဲဟဲဟဲ”

 “ ဘာဟဲဟဲ..လဲ..ကဲ..လာ..ပေး.” 

ခိုင်ကြူသင်းသည် စူအောင့်သလိုအမူပိုပိုပြောကာ ကိုစိုးနောင်၏ လီးကို လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်ဆွဲယူကာ စောက်ပတ် အ၀တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေး၏ စောက်စေ့ကို လက်မဖြင့် ထိုးဖိပွတ်သည်။ လီးကိုတော့ထိုးမထည့်သေး။ ခပ်ဖိဖိသာထောက်ထားသည်။

“ အိုး..ဟင့်..ယားတယ်ဦးလေးရ..လုပ်မှာဖြင့်လုပ်လေ.. ဒီမှာတေ့ပေးထားတဲ့ဟာကို..ဟင့်.ကြည့်ပါလား..လုပ်ဆို”

 ခိုင်ကြူသင်းထကြွကော့ပြန်၍နေသည်။

“ သမီးစောက်ပတ်ကောအပြတ်တောင်နေပြီလား”

“ အင်း..တောင်နေပြီ”

“ စောက်ပတ်ထဲကယားကော ယားလား”

“ အရမ်းယားနေတာ..လုပ်ပါဦးလေးရာ..သွင်းပေးပါ.. ကျွန်မအရမ်းယားနေပြီ..မနေနိူင်တော့ဘူး..လုပ်ပါ” 

ကိုစိုးနောင်က လီးကို ဖိသွင်းသည်။ဒစ်ပြဲကြီး၀င်သွားရုံချိန်ကာ ထိုးဖိသွင်းချ လိုက်သော်လည်း ကောင်မလေးက စိတ်ထထနှင့်ဖင်ကော့ပင့်လိုက်ရာ ဒစ်ပြဲကြီးသာမက လီးချောင်းတစ်၀က်သာသာလောက်ပင်စောက်ပတ်ထဲ၀င်သွားသည်။

 

“ အား..နာတယ်..နာတယ်..သိပ်မကြမ်းနဲ့။ဖြည်းဖြည်းဦးလေး..ဖြည်းဖြည်း.”

တိုး၀င်လာသော လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်ဝပြဲလန်သွားရာ စောစောကလိုးထားသည့် အရှိန်ကလည်း ရှိနေရာ ပြင်းပြစွာနာသည်။

စောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်း အောင့်သည်။ ကောင်မလေး ဖင်ကော့မပင့်ရဲတော့။ သို့သော် ဖင်အောက်တွင် တင်အုန်း ထိုးခုထားသည်မို့လီးအ၀င်ကတော့ နင့်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်က လီးကို ထပ်မသွင်းသေးဘဲ ၀င်နေသမျှသောလီးတစ်၀က် လောက်ကိုသာဆွဲထုတ်ထိုးသွင်းလှုပ်ရှားကာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းမို့ ညည်းညူမြည်တမ်းရင်းမျက်လုံးများမှေးကျလာ သည်။

“ ဘယ်လိုလဲသမီး..နာနေတုန်းလား”

“ ဟုတ်..နာတယ်..ဦးလေးဟာကြီးအဆုံး၀င်နေပြီလားဟင်”

“ မ၀င်သေးဘူးသမီးရ.. လီးတစ်၀က်ပဲ စောက်ပတ်ထဲသွင်းနိူင်သေးတာ။ အခု အဲဒီလီးတစ်၀က်ကိုပဲ ဆောင့် လိုးနေတာ..ကောင်းတော့ကောင်းတယ်မဟုတ်လား”

“ ကောင်းပါတယ်ဦးလေးရာ..နာလည်းနာတယ်ရှင့်”

“ လီးအဆုံး၀င်အောင် သွင်းလိုက်မယ်လေ.. ပြီးရင် သမီးအရသာတွေ့အောင် ကောင်းကောင်းလိုးပေးမယ်..ဒါဆိုနာတာပျောက်ပြီးကောင်းလာမှာ”

“ အဲလိုမျိုးသွင်းတာပိုနာမှာပေါ့”

“ နာတာအောင့်ခံလိုက်လေ.. လီးအဆုံး၀င်ပြီး အပီလိုးရင်အရမ်းကောင်းတာ သမီးလည်း အသိသားပဲ”

“ ဘာသိတာလဲ” 

“ စောစောကလိုးတုန်းကသိပြီးသားလေ” 

“ သွား”

“ ကဲ..လီးအဆုံး၀င်အောင်သွင်းမယ်နော်” 

“ သွင်းသွင်း..ဒါမှကိစ္စပြတ်မှာ”

“ ကောင်းလည်းကောင်းမှာပါသမီးရ” 

ကိုစိုးနောင်သည်ဆောင့်ကြောင့်မကျတကျထိုင်လိုက်သည်။

“ လီးကိုင်ထားတဲ့လက်ဖယ်လိုက်လေ.. တော်ကြာ သမီးလက်ပါ လီးနဲ့အတူ စောက်ပတ်ထဲ၀င်သွားအုန်းမယ်”

“ ၀င်အုန်းတော့မှာပဲ..ဒီလက်ကြီးလား”

ခိုင်ကြူသင်းသည် လီးတန်အရင်းပိုင်းကိုကိုင်ထားသည့်လက်အား ဖယ်ပေး လိုက်သည်။

“ နိူ့ဆွဲပြီးဖိထိုးသွင်းမယ်နော်”

“ သဘောပဲ..သဘောသဘော”

ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏နိူ့နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာလက်များဖြင့် လှမ်းဆွဲ သည်။ နို့ဆွဲပုံကလည်း တစ်ကယ့်ကို ပညာသားပါသည်။ နို့အုံအောက်ခြေတွင် လက်ဖနောင့်ဖြင့်ဖိတွန်းကာလက်ချောင်းတွေဖြန့်လျှက်မို့၀န်းသောနို့အုံသားကိုခပ်တင်း တင်းဆုပ်ကိုင်သည်။ လက်ညှိုးနှင့်လက်ခလယ်တို့အကြားတွင် နို့သီးခေါင်းရှိနေစေ လျှက်ထိုလက်ချောင်းနှစ်ခုဖြင့် နို့သီးကိုဖျစ်ညှစ်သည်။ နို့အုံသားခပ်တင်းတင်းအဆွဲခံရမှု နှင့်နို့သီးခေါင်းခပ်နာနာလေးအညှစ်ခံရမှုကိုတစ်ပြိုင်တည်းခံစားရကာရင်တုန်အသည်း အေးစေသည်။ စိတ်လည်းပိုထစေသည်။

“ သွင်းလေ.. ဦးလေး..ဦးလေးဟာကြီး အဆုံး၀င်အောင်ထိုးသွင်းလေ..သမီးဥစ္စာလေးအရမ်းယားနေပြီ..သွင်းပါ..သွင်းစမ်းပါ” 

ကောင်မလေးကရဲရဲတင်းတင်းပြောလာသည်။

“ ခိုင်ကြူသင်းကလည်းကွာ.. ဟာကြီးတွေဟာလေးတွေ လုပ်မနေပါနဲ့..

သူတို့ကိုဘယ်လိုခေါ်တယ်ဆိုတာ သမီးသိတယ်မဟုတ်လား.. အဲဒီသိတဲ့အတိုင်းပဲခေါ် စမ်းပါ”

“ ကျွတ်..ရှက်တယ်ဦးလေးရ..မခေါ်ရဲဘူး” 

“ ရှက်မနေပါနဲ့..ခေါ်ကြည့်စမ်းပါ”

“ ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း” 

“ ကဲ..တစ်ခါပဲခေါ်၊ဟုတ်လား.. သမီးပါးစပ်ကခေါ်လိုက်တာလေးနားထောင် ချင်လို့ပါ”

“ တစ်ခါတည်းပဲနော်..ထပ်မရစ်နဲ့”

“ အင်းပါ..ကဲပြောလေ”

“ ဟာ..ဘယ်လိုပြောရမှာလဲ..ပြောတတ်ဘူး”

“ ဟောဒီအချောင်းကြီးကဘာလဲ” 

မေးရင်းနို့သီးဖျားကို ခပ်နာနာလေးဖျစ်ညှစ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ ၀င်နေသော လီးတစ်၀က်ကိုလည်း ကော့ပေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းဖြစ်၏။

“ လ..လ..လလ.လီး” 

အပျိုပေါက်လေးက စွန့်ကာပြောချလိုက်သည်။ ပြောလိုက်ချိန်တွင်ကောင်မလေး၏ မျက်နှာရဲကနဲဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်သည်လည်း တစ်ချက်တုန်ခါသည်။

“ ဟုတ်ပြီ..ဒီလိုပြောလိုက်လည်းပြီးတာပဲ.. လီးကြီးထိုးထည့်ထားတဲ့ဟာလေးကကောဘာခေါ်လဲ.” 

“ စ..စ..စောက်..ဟာကွာ..မပြောချင်ဘူး..ဘာခေါ်လဲဆိုတာသမီးသိတယ်”

“ ခေါ်ကြည့်စမ်းပါသမီးရဲ့..ခေါ်ပြမယ်လို့ပြောထားတာပဲ”

“ ရှက်တယ်ဦးလေးရာ” 

“ ဦးကိုများ ရှက်နေရသေးလား..ကဲခေါ်လိုက်စမ်းပါ..သမီးပေါင်ကြားကဖုဖု ဖေါင်းဖေါင်းလေးကဘာလဲ၊ဘယ်လိုခေါ်လဲ”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ခေါ်ပြောရမှာ အတော်ကို မျက်နှာပူနေသည်။ မျက်နှာကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့်ရှက်စနိူးအုပ်ကာခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ စောက်..ပတ်”

“ ကောင်းကောင်းမကြားလိုက်ရဘူး..ခပ်ကျယ်ကျယ်လေးထပ်ပြောပါလား”

“ တော်ပြီကွာ..မပြောချင်တော့ဘူး” 

“ သေသေချာချာမကြားမိလို့ပါသမီးရဲ့..ပြောစမ်းပါ”

“ စောက်ပတ်” 

အသံအနည်းငယ်ကျယ်၍ပြောသည်။

“ အခုဦးနဲ့သမီးဘာလုပ်နေကြတာလဲ” 

လီးကိုအသာဆွဲထုတ်ကာ ပြူတစ်ပြူတစ်လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖီလင်တွေတက်လာကာစိတ်လည်းမရှည်နိူင်တော့သောကြောင့် အသံစူးစူးလေး နှင့်ပြောချလိုက်သည်။

“ လိုးနေကြတာ.. လိုးနေတာ..ကဲကျေနပ်ပြီလား..ဟုတ်တယ်.. ညစ်ညစ် ပတ်ပတ်စကားတွေပဲကြားချင်နေတယ်”

“ စိတ်ဆိုးသွားလားသမီးရယ်.. သမီးစိတ်ဆိုးတယ်ဆိုရင်မလိုးတော့ဘူးလေ.. ရပ်လိုက်မယ်”

ကောင်မလေးဖီလင်တွေအပြတ်တက်နေကြောင်း ရိပ်မိသောကြောင့် ကိုစိုး နောင်က အပိုင်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ယခု အခြေအနေတွင်ခိုင်ကြူသင်းမှာအလိုးမခံရတော့ လျှင်ဘယ်လိုမှ နေနိူင်တော့မည် မဟုတ်ပါ။

“ဦ းလေးဟာလေ. တစ်ကယ်ပါပဲ.. ဟိုမေးသည်မေးလျှောက်မေးပြီးရစ်နေတာကိုစိတ်မရှည်တာ။သိလား”

“ ဒါဆိုလိုးနေတာကိုစိတ်မဆိုးဘူးပေါ့”

“ မဆိုးဘူးမဆိုးဘူး” 

“ တကယ်အလိုးခံချင်နေတာလား”

“ တကယ်ခံချင်လို့ကားပေးဖြဲပေးထားတာပေါ့” 

“ ဘာကိုကားပြီးဘာကိုဖြဲပေးထားတာလဲ”

“ ပေါင်ကားပြီးစောက်ပတ်ဖြဲပေးထားတာပေါ့။ ကဲ..သွင်းမှာသွင်း.. ရစ်မနေနဲ့ တော့”

“ ပေါင်ကားပေးထားတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ.. စောက်ပတ်ကိုမှဖြဲပေးမထားတာ။ဖြဲပေးပါလား.”

“ ကျွတ်၊ ဦးလေးကွာ.. ပေါင် ဒီလောက်ကားပေးထားမှ အဲဒါလည်းပြဲနေတာ ပေါ့၊ လက်နဲ့ကိုင်ဖြဲပေးစရာလိုသေးလို့လား”

“ လိုတာပေါ့ခိုင်ကြူသင်းရ.. ဖြဲလိုက်စမ်းပါ။ ဖြဲပေးတဲ့ စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းရတာ သိပ်အရသာရှိတာ..သမီးကိုအရသာကောင်းကောင်းတွေ့စေချင်လို့ပါ”

“ တော်ပါ.. သူကျတော့အရသာ မရှိတဲ့ အတိုင်း.. ဦးလေးရဲ့လီးကြီး၀င်နေလို့ အထဲမှာ ပြည့်ကြပ်သိပ်နေတာ။ စောက်ပတ်ဖြဲပေးလို့ရမတဲ့လား.”

“ရတယ်..ရတယ်.. စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးတော့ သာ ဖြဲချလိုက်”

“ကဲ..ကဲ..ရော့ဖြဲပေးမယ်” 

လီးအဆုံး၀င်အောင် ထိုးသွင်းကာလိုးတာကို အရမ်းခံချင်နေသောခိုင်ကြူ သင်းသည် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စောက်ပတ်ကို ဆွဲဖြဲပေးလိုက်လေသည်။ လီးကတစ်၀က်ကျော်ကျော်၀င်နေလျှက် အပြည့်အသိပ်ဖြစ်နေရာ ဆွဲဖြဲပေးသည့်တိုင်စောက်ပတ်ကသိပ်ပြဲမလာပါ။ သို့သော် ကောင်မလေးက ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ်ဖြဲပေးတာကိုသာ လိုရင်းမို့ကိုစိုးနောင်ကလည်းနို့အုံနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲ၍ လီးကြီးကိုဖိစိုက်ထိုးသွင်းချလိုက် သည်။

“ ဗျစ်ဘုဗျစ်ဗျစ်” 

ကျန်နေသေးသော လီးတစ်၀က်အကုန်ပင်စောက်ပတ်ထဲ ထိုး၀င်သွားသည်။

“ အားအား..နာလိုက်တာ.. သွင်းဆိုတာနဲ့ တအားကြီးဖိထိုးချလိုက်ရသလား ဦးလေးရဲ့။ ဦးလေးဥစ္စာကြီးကအကြီးကြီးဟာကို” 

လီးတစ်ချောင်းလုံး ၀င်သွားသည်တွင် ကောင်မလေးရှံ့မဲ့ကာညည်းတွားလိုက် ရရှာသည်။

“ လီးတော့အဆုံး၀င်သွားပြီမဟုတ်လား”

“ ဟာ..၀င်တာပေါ့။ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်နာလိုက်တာဦးလေးရယ်”

“ ဆောင့်မယ်နော်.”

“ ဟာ..ဒီမှာနာလို့သေတော့မယ်..ဆောင့်ဖို့စဉ်းစားသေးတယ်”

“ ဆောင့်လိုးပေးမှ အနာပျောက်ပြီးအရသာတွေ့မှာပေါ့ ခိုင်ကြူသင်းရ” 

ပြောလည်းပြော။ဖင်တလှုပ်လှုပ်နှင့်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ဆောင့်သည်။

“ သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်ဦးလေး..ဖြည်းဖြည်း..ဖြည်းဖြည်း.” 

ခိုင်ကြူသင်းက အရမ်းမဆောင့်ရန်ပြောသည်။ သို့သော် ဆောင့်မလိုးရန် တောင်းပန်ခြင်းကား မပြုတော့ပါ။အသာမှန်မှန်ဆောင့်လိုးပေးမှုကြောင့် ကောင်မလေး အရသာတွေ့စပြုလာလေပြီ။မကြာပါ။ကောင်မလေး ဟော့ ၍လာတော့သည်။

“ ဆောင့်လေ..ဦးလေး..ရပြီ။ သမီးမနာတော့ဘူး.. ကြိုက်သလိုဆောင့်..ဘွပ်ဘွပ်ဘု..အား..ကောင်းလိုက်တာ..ဖွတ်.ဖွတ်။ဗျစ်..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်”

တဏှာရမက်ပြင်းထန်လာမှုနှင့်အတူအငမ်းမရပြောပါလေတော့သည်။ ကိုစိုး နောင်သည်ကောင်မလေးအရသာတမျိုးပြောင်းရရှိခံစားနိူင်စေရန်ညာဘက်ပေါင်လေး ကိုဆွဲမြှောက်ကာတန်းတန်းဖြစ်အောင် ထောင်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကဘယ်ဘက် ပေါင်တန်လေးပါထောင်ပေးသည်။

“ ဘယ်ပေါင်မထောင်နဲ့။ ကွေးပြီးဘေးကိုချထား.. ညာဘက်ပေါင်သာတန်းတန်းမတ်မတ်ဖြစ်အောင်ထောင်ပေးထား” 

တန်း၍ ထောင်ထားသောညာပေါင်လုံးလေးကို ဘယ်ဘက်ပုခုံးဖြင့်မှေးကာ ထိန်းရင်း ကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။ခိုင်ကြူသင်းလည်းဘယ်ပေါင်ကိုကွေးကာဘေးသို့ ကားချထားလိုက်သည်။

စောက်ပတ်ညာဘက်နူတ်ခမ်းသားက ဖုထစ်နေလျက် ဘယ်ဘက်နူတ်ခမ်းသားကတော့ပြဲပြဲလန်လန်လေးဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်သည် တစ်ဖက်ပွင့်အနေအထားမျိုးတွင် ရှိနေသည်။အနေအထားစိတ်ကြိုက်ပြင်ပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်က လီးကြီးကိုဒစ်ပေါ်သည်အထိဆွဲထုတ်ကာ ဆတ်ကနဲအားထည့်၍ဆောင့် လိုးလိုက်သည်။

“ ဘွပ်ဗျစ်ဖွတ်..အားပါးပါးထိတယ်ဦးလေးရာ.. အရမ်းထိတာပဲ..သိပ်ကောင်း တယ်”

“ စောစောတုန်းကဆောင့်လိုးတာနဲ့ဆိုဘယ်လိုနေလဲ” 

“ အခုဟာကပိုကောင်းတာပေါ့”

“ ပေါင်တစ်ချောင်းတန်းထောင်ပြီးတစ်ချောင်းကွေးချထားတော့ စောက်ပတ် တစ်ဖက်ပွင့်သလို ဖြစ်နေတာကိုး..ပြီးတောဦးရဲ့လီးကကြီးပြီးမာတော့ သမီးခံရတာပိုထိတာပေါ့..နာကောနာသေးလား”

“ အထဲမှာ အောင့်သွားတယ် ဦးလေးရ..ရတယ်..ဆောင့်သာဆောင့်”

“ အကြိုက်တွေ့သွားပြီပေါ့” 

“ အင်း..မမသိတာကိုရော ဒီလိုမျိုးဆောင့်လိုးဖူးလား”

“ လိုးဖူးတာပေါ့” 

“ သူကကောဘာပြောသေးလဲ”

“ လီးအ၀င်နက်လို့အောင့်ပေမယ့်အရမ်းကောင်းတယ်..တဲ့” 

ထို့နောက် ကိုစိုးနောင်သည်တစ်ချက်ချင်း အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းခမျာ အင့်ကနဲအင့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ခေါင်းဘယ်ညာယမ်းခါနေသည်။ ပြီး ရန်လည်း သိပ်မဝေးတော့။ နောက်ထပ် (၁၀)ချက် (၁၅)ချက်ခန့်ဆောင့်လိုးတာခံရ လျှင် ပြီး သွားပေတော့မည်။ထိုအချိန်မှာပင်..

“ တောက်..တောက်..တောက်..တောက်..တောက်” 

ခပ်ဖွဖွ တံခါးခေါက်သံပေါ်လာသည်။ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုးနေသူ ကိုစိုးနောင်က တံခါးခေါက်သံကို ချက်ချင်း ကြားသည်။ ဖီလင်အပြတ်တက်နေသောခိုင်ကြူသင်းကမူမကြား။ ကိုစိုးနောင် အဆောင့် ရပ်လိုက်သည်။ လီးကိုလည်းစောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်။ ကောင်မလေးကို လိုးနေရာမှလည်း အသာခွါသည်။

“ ဟင့်..ဦးလေး..ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ..ဒီမှာ အရမ်းကောင်းနေတာဟာကို”

အရသာတွေ့နေခိုက် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်သွားသောကြောင့် ဆန့်တငံ့ ငံ့ကြီးဖြစ်သွားသော ခိုင်ကြူသင်းက မကျေမနပ်ပြောသည်။

“ တံခါးခေါက်သံကြားလို့..ဘယ်သူလာလဲမသိဘူး”

“ ဟင်..ဟုတ်လား”

“ တောက်..တောက်..တေက်..တောက်”

 တံခါးခေါက်သံ ထပ်ပေါ်လာပြန်သည်။သည်တစ်ခါတွင် ခိုင်ကြူသင်းပါ ကြားသည်။

“ ဟာ..ဒုက်ခပါပဲ”

ကောင်မလေးအလန့်တကြားရေရွတ်ကာငေါက်ကနဲထထိုင်သည်။

“ သွား..ရေချိုးခန်းထဲ၀င်ပုန်းနေ”

ကိုစိုးနောင်ကပြောရင်း ဧည့်ခန်းဘက်သွားသည်။ ချွတ်ထားသော ပုဆိုးကိုကောက်ယူ၀တ်ကာ တီရှပ်ကိုခေါင်းမှစွပ်ချရင်း အပြင်ဘက်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းသို့ အမြန်ကူး သည်။ တံခါးကိုအသာဖွင့်သည်။ အနောက်ဖက်ခန်းတွင်ကျန်နေခဲ့သော ခိုင်ကြူသင်းလည်းကမန်းကတန်းပင် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ပြေး၀င်သည်။

ရုတ်တရက် အလန့်တကြားပြေး၀င်ရသည်မို့ သည်အတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့်ဖြစ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှဧည့်ခန်းတွင်ကျန်ခဲ့သော မိမိ၏ အ၀တ်အစားများကို သတိရသည်။ ရောက်သာသည့် ဧည့်သည် ထိုအ၀တ် အစားတွေတွေ့သွားလျှင်အခက်ဟု စိုးရိမ်သည်။ ကိုစိုးနောင်ကသိမ်းထားမှာပဲဟုတော့ ဖြေသိမ့်တွေးမိသည်။ ကိုစိုးနောင် တံခါးဖွင့်လိုက်ရာ မြသီတာအောင်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

ကိုစိုးနောင်ကသိပ်တော့ မအံ့သြပါ။မြသီတာအောင်သည် တစ်ခါတစ်ရံ သည်လိုပင်နေ့လည် ပိုင်းရောက်လာလေ့ရှိသည်။

တံခါးခေါက်သံကလည်း မြသီတာအောင်ခေါက်လေ့ရှိသည့် အသံမျိုးမို့သူမပင်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကိုစိုးနောင်ကထင်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းနှင့် လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးတွင် မြသီတာအောင် ရောက်လာသည်မို့ ခိုးလိုးခုလုတော့ဖြစ်သည်။ ခါတိုင်းလိုမြသီတာအောင်ကို ချက်ချင်း အိမ်ထဲခေါ်သွင်းမသွားဖြစ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်နည်းဟု စဉ်းစားအဖြေထုတ်ကာနေမိသည်။ 

ကိုစိုးနောင်ကခေါ်မသွင်းတော့ မြသီတာအောင် ကိုယ်တိုင် အိမ်ထဲ၀င်ရသည်။ အိမ်တံခါးကိုလည်း သူမကပင်ပြန်ပိတ်သည်။ ကိုစိုးနောင်အကြပ်ရိုက်သွားရသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ခန်းမှနေ၍ ဧည့်ခန်းထဲကူးလျှင် သူချွတ်ပစ်ထားခဲ့သော ခိုင်ကြူသင်း၏ အ၀တ်အစားတွေကို မြင်သွားပေတော့မည်။ မြသီတာအောင် ဧည့်ခန်းထဲသို့မ၀င်ပဲအမြန်ပြန်သွားရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရကောင်းမလဲ ဟုစဉ်းစားသည်။ မြသီတာအောင်သည်အလိုးခံချင်၍ ရောက်လာခြင်းဖြစ်ရာ အမြန်ထွက် သွားအောင်လုပ်ဖို့ကတော့ မလွယ်။ သည်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲတွင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်မြန်မြန်တစ်ချီကောင်းလိုးပေးလိုက်တာ အကောင်းဆုံးဟု စဉ်းစားသည်။

မြသီတာအောင်ကလည်း မိန်းမလယ်လေးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင် ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲမူပျက်နေသည်ကို ချက်ချင်းရိပ်မိသည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်စူးစိုက်အကဲခတ်လိုက်သည်နှင့် ကိုစိုးနောင်၏အမူအယာအသွင်အပြင်တို့သည် လိုးလက်စတန်းလန်းအခြေအနေမျိုးရှိနေသည်ကို အကဲခတ်မိသွားလေသည်။

“ ကိုစိုး.. ဘယ်သူ့ကိုခေါ်ဖိုက်နေတာလဲ..သီတာရောက်လာလို့ဆတ်တငံ့ငံ့ကြီးနဲ့ ရပ်ထားလိုက်ရတယ်မဟုတ်လား”

လိုးနေဆော်နေကျရင်းနှီးပြီးနေသည်မို့ မြသီတာအောင်ကပွင့်လင်းရဲတင်းစွာ ပြောသည်။

“ ဟိုလေ..ဟဲ”

“ ရွှီးမယ်မကြံနဲ့နော်..ကိုစိုးပုံကြီးက လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးဆိုတာ သိပ်သိ သာနေတယ်”

“ အဟီး..ဟုတ်တယ်..အဲဒါ” 

“ ဒီလိုမှပေါ့..သီတာကော အတူပါလို့မရဘူးလား”

ဤစကားကို ကြားတော့ ကိုစိုးနောင် အတော်သဘောကျသွားသည်။သည် အပြောအရဆိုပါက မြသီတာအောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်း ဆော်နှစ်ပွေနဲ့မိမိ တူးဘိုင်၀မ်း ခေါ်နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးပွဲကြီးကျကျနနလုပ်နိူင်မည် မဟုတ်ပါလား။

“ အိုကေ..ရတော့ရပါတယ်.. ဟိုတစ်ယောက်က လိုက်လျောနိူင်ပါ့မလားမသိ ဘူး”

“ အဲဒီတစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲ”

“ ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်ပါ..ငယ်တော့ငယ်တယ်” 

“ သီတာ့အသိထဲကလား”

“ သိလိမ့်မယ် ထင်တာပဲ” 

“ နာမည်ပြောစမ်းပါအုန်း”

“ ခိုင်ကြူသင်း” 

“ အော်..စီတိုဘီ၀င်းထဲကမဟုတ်လား” 

“ ဟုတ်တယ်”

“ ကိုစိုးကတယ်ပိုင်ပါလား.. ကောင်မလေးကခလေးလေးပဲရှိသေးတာ..။အခု သူအိမ်ထဲမှာလား”

“ ဟိုဒင်း..ဟို.. ဖြစ်ပါ့မလား သီတာရယ်.. အလကားကွိုင်တက်ကုန်ပါအုန်း မယ်”

ကိုစိုးနောင်သည် ဆော်နှစ်ပွေနှင့်လိုးပွဲကို နွဲလိုသော်လည်း ခိုင်ကြူသင်းမှာ သည်လိုမျိုးလုပ်၍ ရပါ့မည်လားဟုလည်း စိတ်ပူနေသည်။

“ ဖြစ်ပါတယ်ကိုစိုးရ..ဒီကောင်မလေးကြည့်ရတာ ဏှာထန်တဲ့ပုံပါပဲ..ဒီအရွယ်လေးနဲ့ ဒီကိစ္စတွေစိတ်၀င်စားတာကြည့်ပါလား.. နည်းနည်းပါးပါးတော့ ကျူံးသွင်းယူရမှာပေါ့..သီတာ့တာ၀န်ထား..လာ”

မြသီတာအောင် အိမ်ထဲ ၀င်သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်က ပုခုံးကိုဖက်ကာလိုက် လာခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်၍ ခိုင်ကြူသင်းချွတ်ထားသော အ၀တ်အစားများကို တွေ့ သောအခါ မြသီတာအောင်က ခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးသည်။ ထို့နောက်..ကောင်မလေးဘယ်မှာလဲဟု မေးသည့်သဘောဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာမေးဆတ်ပြသည်။

“ ရေချိုးခန်းထဲမှ ၀င်ပုန်းနေတယ်” 

ကိုစိုးနောင်က ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ ဟုတ်ပြီ..သူ့ကိုခေါ်ထုတ်လိုက်..ပြီးရင် သီတာ့တာ၀န်”

မြသီတာအောင်ကလည်း လေသံနှင့်ပြန်ပြောသည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သားဧည့်ခန်းထဲမှနေ၍ လိုက်ကာနောက်သို့၀င်ကြ သည်။အိပ်ယာကိုမြင်တော့မြသီတာအောင်ကသိပါတယ် ဟူသေ ာအပြုံးမျိုးပြုံးလိုက်လေ သေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက်မှာတော့ရေချိုးခန်းထဲတွင် အတော်ကြီးကို မရိုးမရွ ဖြစ်၍နေသည်။ ပြီး ရန်သိပ်မလိုတော့သည် အခြေအနေတွင် အလိုးရပ်သွားရသည်မို့ နေမထိထိုင်မသာလည်းဖြစ်နေသည်။ ရောက်လာသည့်လူကို ကိုစိုးနောင်ကကိစ္စမြန်မြန် ဖြတ်ကာပြန်သွားစေပြီး မိမိကိုဆက်လိုးရန်လာခေါ်မည့်အချိန်ကို အသည်းတအေးအေး ရင်တဖိုဖိုဖြင့် မျှော်လင့်နေသည်။

“ ဒေါက်ဒေါက်..ခိုင်ကြူသင်းထွက်လာခဲ့တော့”

ရေချိုးခန်းတံခါးကိုအသာခေါက်ကာခေါ်လိုက်သံကိုကြားရသည်နှင့်ခိုင်ကြူ သင်းသည် တံခါးကိုအမြန်ဖွင့်ကာအပြေးတပိုင်းနှင့်ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။ သူမအလိုးခံခဲ့ရာနေရာသို့တန်း၍သွားသည်။ ထိုနေရာတွင်ကိုစိုးနောင်ရှိနေ မည်လေ။

......................................................................................................................

ကိုစိုးနောင် တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါ။ မြသီတာအောင်ပါရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ရောမြသိတာအောင်ပါ အ၀တ်အစားတွေမရှိ။ ဗလာကိုယ်လုံးတီးများဖြစ်သည်။ မြသီတာအောင်ကိုပါ ၀တ်လစ်စလစ်နှင့်တွေ့မြင်လိုက်ရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းမှာအရမ်းကို အံ့သြသွားသည်။ ပြေးလာနေသည့် ခြေလှမ်းလည်းချက်ခြင်းတုန့်ရပ် သည်။ ဘာပြော၍ဘာလုပ်ရမညကိုမသိတော့။ မြသီတာအောင်ကတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်ကိုစဉ်းစားထားပြီးသား။ အံ့အားတသင့်ဖြစ်နေသောအပျိုပေါက်လေးကိုမြသီတာအောင်က သိုင်းဖက် လိုက်သည်။ 

“ အို” 

ခိုင်ကြူသင်းမှာ အလန့်တကြား ရေရွတ်သံလေးပြုမိသည်။ သူမ၏ ကိုယ်လုံး ကျစ်ကျစ်တစ်တစ်လေးကတော့ မြသီတာအောင် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားလေပြီ။ မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းကို ဖက်ထားရင်း အိပ်ယာပေါ်ဆွဲလှဲချ သည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လေးကျသွားသည်။ သူမကိုသိုင်း ဖက်ထားသည့်မြသီတာအောင်လည်းအပေါ်မှထပ်ရက်သားဆိုသလိုပါသွားသည်။

“ ဘာ..ဘာ..ဘာလုပ်တာ”

မြသီတာအောင်က ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းငုံစုပ်နမ်းလိုက်ရာ ခိုင်ကြူသင်းစကားတစ်ပိုင်း တစ်စနှင့်ရပ်သွားသည်။ မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်ထဲသို့လျှာထိုးသွင်းသည်။ လှည့်ပတ်ကလိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းကြက်သီးတွေ ထလာရလေပြီ။ မြသီတာအောင်က သူမ၏ဆီးစပ်ကို အပျိုပေါက်လေးဆီးစပ်နှင့်ဖိကပ် သည်။ ထိုအခါသူတို့နှစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်များသည်လည်း ကျကျနနထိမိ ပွတ်မိ သည်။ မြသီတာအောင်က ခါးကိုဝိုက်၍ဖင်ကြီးကစားသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏အဖုတ်ကိုသူမအဖုတ်နှင့်ဖိကြိတ်ကပ်ပွတ်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ကာမမှုတွင်အတော်စုံသည်။

ကြိုက်ကုန်းသဘောမျိုး သူမနှစ်သက်သော ယောက်ျားများနှင့် စပ်ယှက်ပျော်ပါးသလို မိန်းမချင်းပလူးမှုလည်း ကောင်းကောင်းလုပ်သည်။ သည်တော့ စောက်ပတ်ချင်းထိကပ်ဖိပွတ်မှုတွင် ကောင်းစွာ ကျွမ်းကျင်နေသည်။ အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းမှာ စောစောကကိုစိုးနောင်နှင့် နေခဲ့စဉ် ကခံစားရသည့်ကာမအရသာနှင့်မတူ တစ်မူထူးခြားဆန်းပြားသော အရသာကိုခံစားနေရသည်။ စောစောက ပြီး တော့ရန်လက်တစ်ကမ်း အလိုတွင်ရှိလျှက် အရှိန်တက်နေသော ရမက်ဇောတို့သည်လည်းတစ်မျိုးတစ်ဖုံနိူးထထန်ပြင်းလာကြသည်။

မြသီတာအောင်၏ လက်များသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံး နေရာအနှံ့လျှောက်သွားနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရင်တလှပ်လှပ်ဖိုမောလာသည်။ ရုန်းကန်ညင်းဆန်ရန်ကိုပင်သတိ မရနိူင်တော့။ မြသီတာအောင်ကပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းနေရာမှခွါသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏လည် တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်သည်။

ပုခုံးများကိုလည်း စုပ်နမ်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်းနှင့် လူချင်းထပ်လျက် ရင်ချင်းအပ်လျက် ရှိနေရာမှ ညာဘက်သို့ အနည်းငယ် ရွေ့သည်။ ပြီးတော့ ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားသို့ ဘယ်ပေါင်ကိုထိုးထည့်သည်။ စောက်ပတ် ကို ပေါင်သားနှင့်ထိပွတ်သည်။ စောက်ပတ်ချင်းကပ်ပွတ်တာလောက် အရသာမတွေ့ သော်လည်း တစ်မျိုးတော့ထူးသည်။ စောက်ပတ်ချင်းကပ်ပွတ်တာလောက် မထိသည့် အတွက်မရိုးမရွဖြစ်လာသည်။

ပါးစပ်မှ တအင်အင်အသံလေးများ မြည်တမ်းလာသည်။ မြသီတာအောင်က သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ပေါင်ကို ကပ်ပွတ်နေပြန် သည်။ သူမ၏ ပါးစပ်ကခိုင်ကြူသင်း၏ နို့အုံတွေပေါ်ရောက်လာသည်။ နို့သီးခေါင်း ကိုနူတ်ခမ်းသားနှင့်ကပ်စို့ကာနို့သီးခေါင်းထိပ်ကိုလျှာဖျားနှင့်ကလိသည်။

“ အို..ဟင့်..ဟင့်..အို.” 

မြသီတာအောင်က နို့သီးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီပြောင်းကာစို့ပေးယက်ပေးပြန် သည်။ အပျိုမလေး တဟင်းဟင်းဖြစ်လာရသည်။ ရမက်ပြင်းထန်လာသည့်သဘော လက္ခဏာတွေ သိသာထင်ရှားလာပြီမို့မြသီတာအောင်အပြတ်ကို သဘောကျနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတလှုပ်လှုပ်တရွရွနှင့်လူးလွန့်နေသည်။ 

သူမ၏စောက်ပတ်သည် မြသီတာအောင်၏ညာပေါင်နှင့်ထိပွတ်နေသလို သူမ၏ ဘယ်ပေါင်ကလည်း မြသီတာအောင် စောက်ပတ်ကို ထိပွတ်ပေးထားသလို ဖြစ်နေသည်။ မြသီတာအောင်အဖို့လည်း အရမ်းဖီလင်ရနေသည်။ မြသီတာအောင်သည် မိန်းမချင်းပလူးခဲ့သည့် အတွေ့အကြုံ အတော်အတန်ပင်ရှိသည်။

သို့သော် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်အပျိုပေါက်လေးနှင့်ဖြစ်ရသည်ကတော့ယခုပထမဆုံး။ပြီးတော့မိန်းမချင်းပလူးမှုတွင် လုံး၀အတွေ့အကြုံမရှိသေးသည့် အစိမ်း လေးကိုစတင်ဇာတ်သွင်းယူရသလိုမျိုးမို့လည်း မဖြစ်စဖူးအထူးစိတ်လှုပ်ရှားနေ သည်။

မြသီတာအောင်၏ ပါးစပ်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ နို့အုံများအပေါ် စို့ပေးစုပ်ပေးခဲ့ ရာတွင် တွံတေးများထွေးချထားခဲ့သည့်အတွက် နို့သီးခေါင်းများသည်တွံတေးများစိုရွှဲ ကာ အေးစက်စက်အတွေ့ထူးကို ခံစားနေရသည်။ သူမ၏နို့စို့ပေးမှုသည် ကိုစိုးနောင်နှင့် မတူ။ မိန်းမချင်းဖြစ်နေသောကြောင့်လားတော့ မပြောတတ်။ ခိုင်ကြူသင်းအတွက် တစ်မူဆန်းသောအရသာကို ခံစားရသည်။ နို့အုံတွေပေါ်မှ ပါးစပ် ဖယ်ခွါသွားသောအခါတွင် အပျိုပေါက်လေးမှာ မရိုးမရွဟာတာတာကြီးလိုဖြစ်ကျန်သည်။ မြသီတာအောင်၏ ခေါင်း ကိုပင် လှမ်းဆွဲကာ မိမိရင်ဘတ်ဆီသို့ဖိသည်။

“ သမီးကို ဒိထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမလို့ပါကွ.. အပြတ်ညိမ့်စေရမယ်.. ဟုတ်လား”

မြသီတာအောင်က သူမ၏ ခေါင်းကိုလှမ်းဆွဲသည့် ကောင်မလေး၏ လက်ကလေးများကိုအသာဖယ်ရင်းပြောသည်။ သူ့ခေါင်းသည် အောက်သို့တစစရွေ့လာသည်။

အပျိုပေါက်လေးသာဖြစ်သော်လည်း ကိုစိုးနောင်နှင့်ဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီမို့ ခိုင်ကြူသင်းသည် မြသီတာအောင် ဘာဆက်လုပ်တော့မည်ကိုမှန်းဆမိသည်။ ပို၍ရင်ဖိုမောဟိုက်လာသည်။ ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသော ကိုစိုးနောင်အဖို့ကတော့ သည်လို ၀တ်လစ်စလစ် မိန်းကလေးနှစ်ယောက် ဖက်ဖက်ပွေ့ပွေ့နှင့်အချစ်ပလူးကြသည်ကို အနီးကပ်ကြည့်ရှုရခြင်းမှာကြုံတောင့်ကြုံခဲ အခွင့်အရေးမဟုတ်ပါလား။

ပြီးတော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံးက သူလိုးထားပြီးတွေ ဖြစ်နေမှုကလည်း တစ်မျိုးစိတ်လှုပ်ရှားစရာ။ နှစ်ယောက်သားပလူး ကြရင်းစိတ်တွေထလာရလာကာ ကာမယမ်းအိုးပေါက်ကွဲကုန်ကြလျှင် မိမိက၀င်၍ စိတ်ကြိုက်အနေအထား ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် ကမ်းကုန်အောင်တွယ်ပစ်နိူင်သည့် အနေအထားက လည်းရှိနေရာ ကိုစိုးနောင်မှာ လီးတငေါ့ငေါ့အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ပွဲကြီးပွဲကောင်းကို အားမနာတမ်း ထိုင်ကြည့်နေသည်။ ယောက်ျားသားကြီးတစ်ယောက် ထိုင်ကြည့်နေသည့် မျက်မှောက်တွင် အပျိုပေါက်ကလေးတစ်ယောက်နှင့် အချစ်ပလူးရမှုသည် မြသီတာအောင် အတွက်ထူးခြားလှသော အတွေ့အကြုံတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားသည်။ ပိုလည်းကဲနေသည်။

မြသီတာအောင်၏ ခေါင်းသည်အောက်ဘက်သို့ ရွေ့၍ကျသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် တဟင်းဟင်းနှင့် အဖျားတက်သလို မြည်တမ်းရင်း ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာသည်။ ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသော ကိုစိုးနောင်သည်ကြည့်ရင်း မရိုးမရွဖြစ်လာ ကာအပျိုပေါက်လေး၏ ခြေကျင်း၀တ်နှစ်ခုကို ဘယ်ညာလက်များဖြင့်ကိုင်ကာ ဆွဲကား ထုတ်လိုက်သည်။

ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ပေါင်လေးနှစ်ချောင်း ကားထွက်သွားလေပြီ။ မြသီတာအောင်ကလည်း တုံ့နှေးမနေ။ ကားထွက်သွားလေသော ကလေးမ၏ ပေါင်နှစ် လုံးအာကြားတိုး၀င်သည်။ ပေါင်ခွကြားသို့မျက်နှာအပ်လာသည်။ အရင်ဆုံးခိုင်ကြူသင်း၏စောက်ပတ်ကိုလက်ဖြင့်အုပ်ကာပွတ်သည်။

“ အို..မမ..ဟင့်..မမကလဲကွာ”

“ ဒီချာတိတ်မကငယ်သာငယ်သေးတာ.. စောက်ပတ်က ဖေါင်းပြီးအတော်ကိုကြီးတာပဲနော်..ကိုစိုး”

ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်ကို အုပ်ကိုင်ပွတ်လိုက်ရင်း မြသီတာအောင်က မှတ်ချက်ချသလိုပြောသည်။

“ ဟာ..သူ့စောက်ပတ်ကတော့ရှယ်ပဲ.. ကိုင်ပွတ်လိုက်တာနဲ့ဖေါင်းတက်လာတာပဲ..တကယ်အထမြန်တယ်”

ကိုစိုးနောင်ကလည်းပြောသည်။

“ သူ့စောက်ပတ်ကလိုးလို့ကောကောင်းလား..ဟင်”

“ ကောင်းတယ်..အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး..အရည်လည်းရွှမ်းတယ်”

“ အဟုတ်ပဲလား..ကိုစိုးရဲ့” 

“ အဟုတ်ပေါ့..ထိုးထည့်ကြည့်ပါလား..သီတာရဲ့”

“ ခစ်ခစ်..သီတာ့မှလီးမှမရှိတာ..ဘယ်လိုလို့ထိုးထည့်စမ်းကြည့်လို့ရမှာလဲ”

“ သီတာကလည်း..လက်ချောင်းနဲ့ထိုးထည့်စမ်းကြည့်ဖို့ပြောတာ”

“ အော်..ဟုတ်သားပဲ..ကဲစမ်းကြည့်ပြီ” 

ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ခေါင်းပေါက်၀ကို လက်ခလယ် ဖြင့် အသာထိစမ်းပွတ်သည်။

“ အိုဟင့်.. ထိုးလေ..ထိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ.. မမသီတာရဲ့..သမီးစောက်ပတ်အရမ်းယားနေလို့ပါ..ထိုးပါ..ထိုးပါ”

အပျိုပေါက်လေး၏ပါးစပ်မှအငမ်းမရပြောဆိုတောင်းတသံပေါ်လာသည်။

“ ထိုးထည့်မှာပေါ့သမီးရဲ့။ လက်ချောင်းနဲ့လည်းထိုး.. လျှာနဲ့လည်းရက်ပေးမယ်..သမီးအဖုတ်ကချစ်စရာလေး.” 

“ ဟင့်ဟင့်..ရက်ပါ..ရက်ပေးစမ်းပါ.”

ခိုင်ကြူသင်းကတော့ မြသီတာအောင် အံ့သြလောက်အောင်ပင် ဟော့နေ သည်။ ရဲတင်းနေသည်။ မြသီတာအောင်က နဂိုကကျဉ်းသည့်ကြားထဲတွင် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများ ဖုထစ်ဖောင်း တက်၍ အက်ကြောင်းရာလေးလောက်သာ ပေါ်နေသည့် ပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ စောက်ပတ်လေး၏ အကွဲကြောင်းအလယ်လောက်ရှိ စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့လက်ခလယ်ကိုဆတ်ကနဲထိုးသွင်းထည့်လိုက်သည်။ 

“ အို့”

စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်းတိုး၀င်လာသောအခါ (လီးအသွင်းခံရသလောက် မဟုတ်စေကာမူ)

အရသာ အတော်တွေ့သည်မို့ ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှရေရွတ်သံလေးပေါ် လာသည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်းဆတ်ကနဲတုန်ခါသွားသည်။

“ ဘယ်လိုလဲ..စောက်ခေါင်းပေါက်ကကျဉ်းကျဉ်းလေးမဟုတ်လား.”

ကိုစိုးနောင်ကမေးလာပြန်သည်။

“ အင်း..ကျဉ်းပြီးကြပ်နေတာပဲ..ကိုစိုးလီးကြီးသွင်းနိူင်တာအံ့သြစရာပဲ”

မြသီတာအောင်သည် ပြန်အဖြေပေးပြီးနောက် လျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်ကာ စောက်စေ့ကို လှမ်းရက်သည်။ စိတ်အရမ်းထနေသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်စေ့ မှာအကွဲကြောင်းထိပ်နားလောက်တွင် ပဲလှော်စေ့တစ်စေ့ညှပ်နေသလိုပြူးတစ်ကာငေါက်တောက်ထောင်နေသည်။ မြသီတာအောင်၏ စိုစွပ်သောလျှာဖျားက စောက်စေ့ထိပ်ကို သေသေချာချာပွတ်စုပ်ရက်ပေးနေရာ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက်ဖင်ကြွရင်ကော့တက်လာ သည်။ လက်ခလယ်ကိုလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲထိုးသွင်းပြန်ထုပ်နှင့်လှုပ်ရှားကလိ နေပြန်ရာ..

“ အားပါးပါး..အားအီးအီး..အား”

ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှ အငမ်းမရ ရေရွတ်သံတွေပေါ်လာသည်။လူးလွန့် ကော့ ပြန်နေသည်။ သည်လိုသာဆက်လုပ်ပေးလျှင် မကြာမီကောင်မလေး တစ်ချီပြီးသွားနိူင်သည်။ သို့သော် မြသီတာအောင်သည် စောက်စေ့ရက်နေသောလျှာကိုခွါထုတ်ကာ ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားမှခေါင်းကို အသာကြွလျှက်ကိုစိုးနောင်ကို လှမ်းပြောသည်။

“ ကိုစိုး..သီတာ့ကိုလည်းရက်ပေးစုပ်ပေးပါလား” 

ထိုသို့ပြောလိုက်ချိန်တွင် ခိုင်ကြူသင်းစောက်ပတ်ထဲ ထိုးကလိနေသောလက် ခလယ်ကိုလည်း ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်သည်။

“ မမသီတာ.. ရက်လေ..ထိုးလေ..ဘာလို့ရပ်.. အားပါးပါး..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ..အမလေး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်”

ဖီလင်အပြတ်တက်နေရာမှဆတ်တငံ့ငံ့လိုဖြစ်သွားသော ခိုင်ကြူသင်း အားမ လိုအားမရပြောသည့်စကားမဆုံးမီမှာပင် မြသီတာအောင်က စောက်ပတ်ကိုပါးစပ်နှင့်ထိကပ်သွားအောင်ပင် ကုန်းကာဖိကပ်စုပ်ပေးလိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးမှာ တရှိုက်မက်မက် နှင့် ရေရွတ်သံတွေအတောမသတ်နိူင်အောင် ပြုမိလေတော့သည်။ မြသီတာအောင်လုပ်ပုံ ကလည်းတကယ့်ကိုရက်ရောသည်။ 

စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသားများကို ပါးစပ်နှင့်ငုံခဲစုပ် သလိုလျှာကိုလည်းထုတ်ကာ လှည့်ပတ်ရက်ကစားလေသေးသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးသော လျှာသည်စောက်ပတ်နှင့် စအိုပေါက်အကြား အသားနေရာလေးဆီသို့ပါနယ်ကျော်သလိုရောက်သွားသည်။ စအိုပေါက်ကို မထိတထိဖြစ်သွားသည်။ ထိုအချိန်တွင်ကိုစိုးနောင်ကလည်း မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြီးနောက်သို့ အမြန်သွားသည်။

မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ခါးညာဘက်နားလောက်တွင် ဒူးနျစ်ဘက်ထောက်ကာ ပေါင်ကြားသို့မျက်နှာအပ်လျက် စောက်ပတ်ရက်ပေးစုပ်ပေး နေရာ ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ကုန်းထားသလို အနေအထားမျိုး ဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင် တစ်ယောက်ဖင်ကြီးနောက်သို့ရောက်သွားချိန်တွင် မြသီတာအောင်က ဒူးနှစ်လုံးကို ခပ် ကျဲကျဲထောက်ကာ ခါးကော့၍တင်ပါးကြီးပင့်ပေးလိုက်သည်။ 

ထိုအခါစောက်ပတ်ကြီး သည် နောက်သို့ပြူးတစ်ထွက်လျှက် ဖင်သားခြမ်းဘကီးနှစ်ခုကလည်း ကားချင်တိုင်း ကားနေသည်။ ဖင်အကွဲကြားမှ စအိုပေါက်သည်လည်း အထင်းသား။ အကွင်းသား။ ရိတ်ထားခဲ့သောစောက်မွှေးတို့သည် အားယူကာပြန်ပေါက်ကာစမို့ စောက် ပတ်နူတ်ခမ်းသားများနှင့် စောက်စေ့ထိပ်တို့တွင်မွှေးညင်းငုတ်တိုလေးများသည် ကြက် သီးဖုလေးများထသလို စူစူကြွကြွ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေသည်။

တိုနံ့နံ့ငုတ်စိလေး တွေမို့ စောက်ပတ်တဝိုက်တွင် အနက်ရောင် ပုဝါပါးလေး ထပ်ဖုံးအုပ်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ စအိုတွင်တော့ အမွှေးနှစ်ခုသာရှိနေသည်။ သိပ်မရှည်သော ထိုအမွှေးနှစ်ပင်က စအိုပေါက်၏ ညာဘက်ဘေးနားတွင် တစ်ချောင်းအပေါ်ဘက်မကျ တကျတွင်တစ်ချောင်း ရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ကမြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကိုလက် နှစ်ချောင်းဖြင့်ကျကျနန ကိုင်ကာ ရက်ရက်ရောရောဆွဲဖြဲသည်။ ပြူးတစ်ထွက်နေသော စောက်ပတ်ကြီးပြဲအာလန်လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင်စောက်ရည်ကြည်များရွှန်းစိုကာအပြင်သို့ အချို့အံထွက်စီးကျသည်။ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆွဲဖြဲထားသော စောက်ပတ်ကြီးပေါ်သို့ကိုစိုးနောင်က ပါးစပ်ကိုပိကပ်အောင်ဖိကပ်ကာ အာခေါင်အားပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်စုပ်သည်။

“ ပြွတ်..ပျစ်..အိအိအု..အစ်” 

စောက်ပတ်ကို စုပ်လိုက်သံမတိုးမကျယ်ပေါ်ထွက်သည်။ မြသီတာအောင်တစ် ကိုယ်လုံးတုန်ခါလျှက် ပါးစပ်မှအသံလေးတွေထွက်သည်။ သူမ၏ပါးစပ်သည်လည်း ခိုင်ကြူသင်းစောက်ပတ်ပေါ် ကျကျနနစုပ်ပေးရက်ပေးနေလေရာရေရွတ်မြည်တမ်းသံ တို့ကသိပ်မပီ။ မသိမသာသာထွက်သည်။ ဖင်ကြီးကိုယမ်းခါကော့တွန်းပေးသည်။ မြသီတာအောင် အဖို့စောက်ပတ်အရက်ခံရတာသိပ်မဆန်းပါ။ သူ့လင်တော်မောင် သင်္ဘော သားရှိစဉ်ကပင် အရက်ခံခဲ့ရသည်။ 

သည်နောက်တော့ ကိုစိုးနောင်တို့လို သူနှင့် အထာကြည်အလုပ်ဖြစ်သော ယောက်ျားတွေကလည်း ရက်ပေးကြသည်။ ယခုအကြိမ်မှာ မူ ယခင်ကအရက်ခံခဲ့ရသည်များထက် ပို၍ရင်ခုန်မောဟိုက်တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်စေ သည်။ ဖင်ကိုပိုကော့ပေးမိသည်။

ပေါင်တန်ကြီးများကိုပိုကားပေးမိသည်။ ကိုစိုးနောင် သည် မသီတာအောင်၏ ညာဘက်စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသား ကို သွားဖြင့်တစ်ချက်ကိုက် လိုက်သည်။ ကြင်ကနဲနာသော်လည်း အသည်းတအေးအေးဖြစ်စေသည့်အရသာက ပို သောကြောင့်မြသီတာအောင်မှာ နာတာကို အရေးမလုပ်နိူင်။ နာသည်ကို နာသည်ဟုပင် မထင်တော့။ ပြီးတော့ ကိုစိုးနောင်သည်လျှာကိုဆန့်ထုတ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေရက်ပေးပြန်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကိုရက်လိုက်ကိုက်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေသောကိုစိုးနောင်လုပ်ဆောင်မှုများကိုအတုယူကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ဘက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသား ဖုဖုဖေါင်းဖေါင်းကို သွားဖြင့်တစ်ချက်ကိုက်သည်။

“ အား..မမသီတာရဲ့..အား”

အကိုက်ခံရမှုကြောင့် စစ်ကနဲ နာသည်မို့ ခိုင်ကြူသင်း ညည်းတွားအော်ဟစ်မိ သည်။ဆက်၍ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာထိုးမွှေရက်လာမှုသည် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားအကိုက်ခံရှုကြောင့် နာနာကြင်ကြင်နှင့်ဟုန်းကနဲနိူးထလာသော ကာမရမက်ဇောတွင်ရောမွှေသွားလေရာ နာတာကိုပင်အရသာအဖြစ်ခံစားမိလေတော့သည်။

“ ကောင်းတယ်..မမရဲ့..ကောင်းတယ်.. ကိုက်စမ်းပါအုန်း.. ကျွန်မစောက်ပတ် ကိုကိုက်လိုက်ပြီးရက်ပေးစမ်းပါရှင့်”

ရမက်ဇောပြင်းထန်လာပြီဆိုလျှင် မိန်းမတိုင်းသည် အရှက်အကြောက်ကင်း ကာရဲတင်းပွင့်လင်းလာကြမြဲဖြစ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကတော့ အသက်ကလည်းငယ်ပင်ကိုယ်ကပင်ရဲတင်းသူလေးမို့ အငမ်းမရပြောမိလေသည်။ 

အပျိုပေါက်လေး၏ အာသာငမ်းငမ်းဖွင့်ဟတောင်းဆိုသောစကားကို ကြားရသောအခါ မြသီတာတစ်ယောက် သူ့စောက်ပတ် အကိုက်ခံအရက်ခံရမှုအတိုင်း ခိုင်ကြူသင်းကို ပြန်လုပ်ပေးနေကြောင်းကိုကိုစိုးနောင်ရိပ်မိနားလည်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၏ စောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့်မကာ ပင့်တင် ပေးသလို ထိုးကော်ရက်ပေးသည်။ မြသီတာအောင့်တစ်ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်းသွားရသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်စေ့ကိုလည်း မြသီတာအောင်က လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးပင့် မကလော်ကာ ရက်ပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းထိုးထိုးတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

“ အားပါးပါး..ထိတယ်မမရာ..သိပ်ထိတာပဲ..လုပ်စမ်းပါ..အဲလိုလေး”

ခိုင်ကြူသင်း၏ စကားသံသည် တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်နေသည်။ မြသီတာ အောင်မှာလည်း ဖီလင်တော့အပြတ် တက်နေပါသည်။ သို့သော် သူမသည် ခိုင်ကြူသင်းလို ပါးစပ်မအားပါ။ ခိုင်ကြူသင်းလို မအော်နိူင်မဟစ်နိူင်ပါ။ ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်ကို သာ မဲရက်လျှက် “အိအိအုအု”ဟူသောမပီမသအသံတွေသာလုပ်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်က အထာတစ်မျိုးပြလာသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေရာမှလျှာကို ချော်သွားသလိုလိုဘာလိုလိုနှင့် စအိုပေါက်ကို လှမ်းရက်သည်။ 

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>>