Wednesday, November 21, 2012

မစိန်ခင်နှင့် ခွေးသိုး (စ/ဆုံး)

မစိန်ခင်နှင့် ခွေးသိုး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နရသူ

ခွေးသိုး၏လီးကြီးက မစိန်ခင်၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ဖုတ်အခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲသို့ အဆက်မပြတ် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာနေသည်။ မစိန်ခင်တစ်ယောက် ခါးကလေးကော့ကနဲ ကော့ကနဲဖြစ်သွားပြီး သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်၍ ခွေးသိုးလိုးဆောင့်မှုကို ဇိမ်ယူခံစားနေသည်။ ခွေးသိုးမှာ အရပ်ပုပုပြတ်ပြတ် လူလုံးလူဖန်သေးသော်လည်း သူ့လီးကြီးကမူ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် မလိုက်ဖက်အောင်ပင် ကြီးမားဖွံ့ထွားကာ ရှည်လည်းရှည်လွန်းလှသည်။ 

သူ တစ်ချက်တစ်ချက် အားယူလိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း မစိန်ခင်၏တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်မှာ အိကနဲ အိကနဲ တုန်ခါလှုပ်ယမ်းကာ ပိပြားသွားမတတ်ရှိပြီး လီးဒစ် ထိပ်ပြဲကြီးက သူမ၏သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲနေအောင် ထိတိုက်မိကာ မစိန်ခင်တစ်ယောက် အသက်ရှူပင်ရပ် ရပ်သွားခဲ့မိပါသည်။ လီးကြီးသလောက် ဆောင့်အားသန်ပြီး နင့်နင့်သီးသီးဖြစ်လှသလို တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသည့်အရသာကို ခံစားနေရကာ လူတစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းတိန်းဖိန်တိန်း ဖြစ်၍လာရသည်။

“ ဗြိ ဖျစ် စွတ် … ဗြွတ် …ဗြစ် ပြွတ် ဗြွတ် … ဘုတ် စွပ် ဇွပ် ဘုတ် ဗွပ် အိ အိ အင်း အင့် ဟင့် …အင်း အင့် အ အ အင့်  ” 

မစိန်ခင် အိမ်ကပြင်ထက်က ကျိုးတိုးကျဲတဲကြမ်းပြင်မှာပင် ဒူးထောက်ကာ ဖင်ကုန်း၍ အလိုးခံရင်း ပါးစပ်ကလည်း တဟင်းဟင်း နှင့် သက်ပြင်းတွေကို မကြာခဏချ၍ ဖင်ကြီးကိုကော့ကာ ကြွကာဖြင့် စိတ်လိုလက်ရပင် အလိုးခံရင်း အသက်ရှူသံပြင်းသထက်ပြင်းလာရပေသည်။

ခွေးသိုး သူ့လီးကို သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲတွင် အရင်းထိမြုပ်နေအောင် ထည့်သွင်းပြီး သူ့ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်၍ ဆောင့်လိုးမှုကို အရှိန်မြှင့်တင်လိုက်ပါသည်။ မစိန်ခင် မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့သွားသည်။ ထိချက်ပြင်းသလောက် ဇိမ်အတွေ့ကြီးတွေ့နေမိတာကြောင့်သူမဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်သာဘဲ ခွေးသိုးလိုးသမျှကို ကြိတ်မှိတ်၍ အောင့်ခံနေရ၏။ 

“ အင့် ကျွတ် အ အလာ့လား အ ရှီး အအ ” 

“ ဘုတ် ဇွပ် ဘုတ်စွိ ဇွပ် ဘွတ် ဘတ် ဖွပ် ဘုတ် ဖတ်ဘတ် ဗွပ် ” 

စောက်ရည်သံတွေ မြိုင်သွားသည်။ အသံထွက်လည်းမြန်လာသလို ခွေးလိုးသလို ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့်သွက်သွက်ကြီးလိုးဆောင့်ချပုံမျိုးက ယောက်ျားတစ်ရာမှာ တစ်ယောက် တွေ့ရကြုံရခဲသည့်လိုးဆောင့်မှုပုံစံမျိုးပဲ ဖြစ်နေပေသည်။ ခွေးသိုးက လူကောင်သေးသလောက် သက်လုံက တော်တော်ကောင်းသူလို့ပြောရမည်။ အချက်ပေါင်းလေးငါးဆယ် ဆက်တိုက်လိုးနေတာတောင်မှ သူ့ဆောင့်အားကကျမသွားဘဲ ပိုမိုပြင်းထန်လာသလိုတောင် ထင်မှတ်ရပါသည်။ 

ခွေးသိုးဆောင့်ချက်က ပိုစိပ်လာပြီး မစိန်ခင်၏ စောက်ပတ်မှာလည်စောက်ရည်တွေ ပိုရွှဲလာရကာ လျှောကနဲလျှောကနဲနေအောင် လီးဝင်လီးထွက်ပိုကောင်းလာသည်။ မစိန်ခင် အကြိုက်တွေ့ပြီး စောက်ပတ်လည်း ပို၍ပင် ယားလာ ရွလာခဲ့ရသည်။ သူမ၏ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် သည်အတိုင်း မှောက်အိပ်ချလိုက်ရာမှ သူမဖင်သားကြီးများကို နောက်ပစ်၍ ခွေးသိုးအသည်းအသန်ဆောင့်သွင်းမှုကို စောက်ပတ်ကြီး အပြဲသားနှင့်ကြိတ်မှိတ်ခံယူနေပေတော့သည်။

မစိန်ခင်၏ အိမ်ခန်းထဲမှာ လိုးသံ ဆောင့်သံတွေက သောသောညံသွားခဲ့ရပြီး… အိမ်ကလေးမှာလည်း သူတို့နှစ်ယောက်၏ ကာမသောင်းကျန်းမှုဒဏ်ကြောင့် ကျွီကနဲ ကျွီကနဲ အသံများထွက်ကာ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါလျှက် ရှိချေပြီ။ ခွေးသိုး မီးပွင့်မတတ်ပင် လိုးပေးနေသည်။ဖင်ကြီးကို အနောက်ကနေပင့်မ၍ မစိန်ခင်၏ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို အလဲလဲအကွဲကွဲ နှုတ်ခမ်းသားများ ပြဲလန်ကုန်သည်အထိ နင်းကန်ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။

ဘယ်အညှိုးနဲ့ဒီလောက်အထိ သဲကြီးမဲကြီးလိုးနေရသလဲလို့တောင် မေးရတော့မလောက်ပင်။ သူနေ့စဉ် မြင်တွေ့နေကျဖြစ်သော မစိန်ခင်၏ စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးနိုင်ဖို့ရန် ခွေးသိုးအချိန်တွေအများကြီး ရင်းနှီးပေးဆပ်ခဲ့ရသည်ပဲ မဟုတ်လား။ မစိန်ခင်ကား လီးချစ်သူပီပီ ဖင်ကိုနောက်ပြန်ကုန်း၍ သူမ၏လင်ယောက်ျားလီးထက် ၃ ဆ ၄ဆမက ပိုကြီးသည့်ခွေးသိုး၏လဒစ်ပြဲကြီးကို ဝက်ဝက်ကွဲပင် စောက်ဖုတ်ထဲ အပြည့်အသိပ် တစ်ကြပ်နေအောင် ထည့်သွင်းပြီး အလိုးခံနေရသည့်အဖြစ်ကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးဖြစ်နေပုံရပေသည်။ 

ခွေးသိုး တစ်ချက်ဆောင့်လိုးချလိုက်တိုင်း သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ ပြဲကနဲပြဲကနဲနေအောင် ပွင့်အာထွက်သွားပြီး သူ့လီးချောင်းထိပ်လုံးကြီး သားအိမ်ဆီ ပြေးပြေးဆောင့်မိသည့်အရသာကို တရှိုက်မက်မက် ခံစားလို့မဝလေဟန်ဖြင့် သူမ၏ဖင်ကို ကော့၍ကော့၍ နောက်ပြန်တွန်းဆောင့် ပေးနေတာကို ခွေးသိုး ကောင်းစွာ သတိထားမိပေသည်။ 

နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှစွာပင် ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝခံစား၍ …သူကဆောင့်ချလိုက် မစိန်ခင်က ပြန်ဆောင့်လိုက်နှင့်…စောက်ရည်သံတွေလည်း တဇွပ် ဇွပ် တဘွပ် ဘွပ် အချက်ကျကျ မြည်ဟီးထွက်ပေါ်ပြီး အသံမထွက်အောင် ဘယ်လိုမှပင် ထိန်းမရတော့ချေ။ ခွေးသိုး တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက်ကြာအောင် မစိန်ခင်ကို ဖင်ကုန်းလိုးသည်။

ယခုလို ခွေးကုန်းပုံစံ လိုးဆောင့်မှုကို သူ့အနေနှင့်အကြိုက်ဆုံးဖြစ်သလို မစိန်ခင်လည်း နှစ်ထောင်းအားရ သဘောကျသည်ပင် … မစိန်ခင်တစ်ယောက် သူ့လီးအရသာကိုသိ၍ ဖင်ကုန်းလိုးလိုး ဘေးစောင်း ပက်လက်လိုးချင်သလို လိုး သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးတဆုံးထည့်၍ အလိုးခံသည်ချည့်ဖြစ်သည်။ သူလိုးတိုင်းလည်း နှစ်ချီသုံးချီမက သူမ ” ပြီး ” ရပေသည်။ 

မစိန်ခင်က လင်ရှိမယားတစ်ယောက်မို့ လီးတော့အလွန်မက်သည်။စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လီးတစ်ချောင်းမဟုတ် တစ်ချောင်း ထည့်အလိုးခံရမှ တင်းတိမ်ကျေနပ် နိုင်သူဖြစ်ပါသည်။ ခွေသိုး သူ့လီးကို အဆက်မပြတ် တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ် ဗွပ်ဆောင့်ရင်း လရည်တွေက မစိန်ခင်၏သားအိမ်ထဲသို့ ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းဝင်သွားသည်။ မစိန်ခင် ကိုယ်တိုင်မှာလည်း နှစ်ချီတိတိ ပြီး၍ စောက်ပတ်က ပွစိ ပွစိဖြစ်လာကာ ခွေသိုးလီးကို သူမစောက်ပတ်နှင့်ဖျစ်၍ ညှစ်၍ စောက်ရည်တွေ ဒလဟော ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်လေ၏။ “ခွေးသိုး တော်ပြီဟာ နောက်နေ့မှလုပ်တော့ ခုနင် ပြန်လိုက်ဦး ” “လိုးလို့မှ မဝသေးတာ စိန်ခင်ရဲ့ ” “ငါ့သမီး နိုးလိမ့်မယ် မနက်ဖြန် နင် ကြိုက်တဲ့နေရာ ချိန်းလိုက် ငါလာမယ် ” “တကယ် နော် ဒါဖြင့် ငါ ပြန်တော့မယ် ” ခွေးသိုး သူ့ပုဆိုးကို ပြန်ကောက်စွပ်ပြီး “ရွှတ် ” ကနဲ မစိန်ခင် ပါးကလေးကို အသာနမ်း၍ နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး အိမ်ပေါ်ကနေ ပြန်ဆင်းသွားသည်။

မစိန်ခင် တံခါးကို ပြန်ပိတ်လိုက်ကာ အိမ်ထဲကို လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။ သမီးဖြစ်သူက အိပ်မောကျကောင်းနေတုန်းပင် …။ မစိန်ခင်က ဈေးထဲမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းသည်။ ဈေးအသွားအပြန် အကြိုအပို့အလုပ်ကို ခွေးသိုး အောင်မြင့်နှင့်စိန်သန်း အစရှိသော ဆိုက္ကားသမားများနှင့်ဆက်သွယ်ပြီး သူတို့ကိုသာ အားကိုးအားထားပြု၍ နေ့တဓူဝ ဈေးထဲမှာပင် အချိန်ကုန်နေရသူဖြစ်သည်။ 

သူမမှာ လင်ရှိမယားတစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် လင်ဖြစ်သူက မြဝတီ မဲဆောက်ဖက်သို့ ကုန်ကူးသွားမည်ဆိုပြီး ထွက်သွားရာက… ငွေလည်းမပို့ သတင်းလည်းပြန်မကြား အဆက်အသွယ်ပြတ်တောက်ခဲ့သည်မှာ နှစ်နှစ်ကျော် သုံးနှစ်နီးပါးပင် ကြာမြင့်ခဲ့ပေပြီ။ သေပြီလား အသက်ရှင်လျှက်ရှိသေးရဲ့လားဆိုတာကိုတောင် သူမ မသိရတော့ချေ။ 

သမီးတစ်ယောက် ရှစ်တန်းအထိရောက်အောင် သူမကိုယ်တိုင်ပင် ရုန်းကန်လာခဲ့ရသည်။သမီးဖြစ်သူမှာလည်း ပညာရေးဖက်မှာ ဖြစ်ထွန်းမည့်ပုံမပေါ်ဘဲ မကြာခဏ စာမေးပွဲကျသူဖြစ်၍ ဒီတစ်နှစ် စာမေးပွဲထပ်ကျလျှင် ကျောင်းမှအထွက်ခိုင်းပြီး မိမိနှင့်အတူသာ အလုပ် လုပ်စေတော့မည် ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ မစိန်ခင်မှာ ရုပ်ရည်အတန်အသင့်ရှိပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ဖြစ်သော ပုရိသအကြိုက် လုံးကြီးပေါက်လှ တင် ရင် အချိုးအစားကျကျ တစ်ရစ်ကားစွင့်သူဖြစ်လေရာ ယောက်ျားသားအများ၏ စိတ်ဝင်စားမှုကို ခံရသူလည်း ဖြစ်သည်။နှုတ်ကမူ ကုန်စိမ်းသည်ပီပီ ကြမ်းသည်။

ဒါပေမယ့် သဘောမနောကောင်းသည်။ဆက်ဆံရေးလည်း ပြေပြစ်သူဖြစ်၍ ယောက်ျားသားတွေနှင့်ပါ ထွေးရောယှက်တင်ရှိနေတတ်ပြီး အားမနာစတမ်း ပြောရလျှင်မူ နည်းနည်းတော့အညှာလွယ်သည် ဟုဆိုရချေမည်။ ခွေးသိုးနှင့်မဖြစ်ခင် သူမတို့ရပ်ကွက်အတွင်းမှ ကားဒရိုင်ဘာတစ်ယောက်နှင့်လည်း ယူကြတော့မလိုလို အဆင့်မျိုးအထိ ရောက်ခဲ့ဖူးသည်။ နောက် မည်သို့မည်ပုံ ဇာတ်လမ်းပြတ်သွားကြသည်မသိ။သူမ အချစ်ကံကြမ္မာက ခွေးသိုးလက်ထဲသို့ မထင်မှတ်ပါဘဲ ရောက်ရှိလာရတော့သည်။ နေ့လည်ခင်း ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့… သူမကို ခွေးသိုးလာခေါ်၍ ဆိုင်ရှိ ပစ္စည်းများသိမ်းပြီး သူ့ဆိုက္ကားနှင့်ပင် မြို့စွန်ဖက် လူနေရပ်ကွက် တစ်နေရာဆီသို့ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ခွေးသိုးက အိမ်တစ်အိမ်မှာသူမကို ထားခဲ့ပြီး စားသောက်စရာများ သွားရောက်ဝယ်ယူကာ မကြာမီ ပြန်ရောက်လာသည်။ 

“ ကဲ ထမင်း အရင်စားမှာလား … လူကို အရင်စားဖို့လား ပြော” 

မစိန်ခင်က ခွေးသိုးကို ပြီတီတီ မခို့တယို့ကလေး ကြည့်ကာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ခွေးသိုး တဟီးဟီးနှင့် သွားဖြီး၍ “လူကို အရင်လိုးမှာပေါ့ စိန်ခင်ရဲ့ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ” 

“ ဟဲ့တိုးတိုး … သေနာကောင် လူတွေကြားကုန်လိမ့်မယ် ဟွင်း ”

မစိန်ခင်က ခွေးသိုး ပေါင်တွင်းကြောကို ဆွဲလိမ်ပြီး ပြောလိုက်တော့ 

“ ကြားပလေ့စေ …ဟိုဖက်ခန်း ဒီဖက်ခန်း အလုပ်ဖြစ်တဲ့သူတွေ ချည်းပဲ ဟီ ဟိ ” 

“ သေနာ ငါ့ကို ဘယ်များ ခေါ်လာသလဲ မသိဘူး ဒီမှာဖြင့် အကောင်းမှတ်လို့”

“ ဟင်း ဟင်း ဟင်း စိန်ခင်ရယ် နေရာ ဒီလောက်အရေးမကြီးပါဘူး …နင်နဲ့ငါ အလုပ်ဖြစ်ဖို့သာ အဓိကပါ ” 

“ ဒီလိုဆိုရင်လည်း ပြီး ရော ” 

မစိန်ခင်က ခပ်ငေါ့ငေါ့ပြောဆို၍ … ခွေသိုးက သူမ၏ထမီကို ခါးအထက် ပင့်လှန်တင်လိုက်ရာက ဖင်သားဖွေးဖွေးအိအိ ကြီးများကို လက်နှင့် ဆုပ်နယ်၍ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်သည်။ 

“ ဟင် တွေ့တာနဲ့ဒါပဲ ကွာ … ကျွတ် အ အ ရှီး အိ အင့် အင့် ” 

စိန်ခင် ခါးလေး ကော့တက်သွားရသည်။

သူမ ထမီလေးက ခါးအထက်ဆီလန်တက်နေပြီး သူမ၏အဆီတဝင်းဝင်းနှင့်ဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးက မဖုံးနိုင် မဖိနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှာ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွန်းနေလျှက် … ခွေးသိုး … သူမ၏စောက်ဖုတ်ပြင် ဖောင်းမို့မို့ကြီးကို ကုန်းနမ်းနေသည်။ နက်မှောင်ထူထဲသော့ စောက်မွေးများ ဝိုင်းရံနေသည့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူအမ်းအမ်းကလေးတွေကို လျှာနှင့်သပ်ကာသပ်ကာဖြင့် ယက်ယက်ဆွပေးလိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အောက်မှနေအထက်သို့ လျှာနှင့်ထိုးကော်ကာ ယက်တင်ပစ်လိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲ လျှာဖျားသွင်း၍ ထိုးမွှေ့ကလိကစားပေးသည်။အစိထိပ်ဖူးကလေးကို သွားဖြင့် မနာမကျင်အောင် တဇပ်ဇပ်နှင့် ကိုက်ခဲ စုပ်ဆွဲပေးသည်။

“ အ အ အိ အိ အင် … အ အ ” 

မစိန်ခင် စကားပင်မပြောနိုင်တော့။ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့ကြွပေးလိုက်ရင်း ခွေးသိုး ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိဖိချနေကာ သူ့ဆံပင်တွေကို ကုပ်ဖွ လိမ်ဆွဲ၍ …နှုတ်မှလည်း တရှီးရှီး တအိ အိ ညည်းတွားရင်းက ကော့ပျံထွန့်လူးသွားရလေ၏။ စောက်ရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင်ပင် ရွှဲနစ်စွာ ဖိတ်လျှံ ထွက်ကျလာသည်။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို နူးအိနေအောင် လှည့်ပတ်မွှေနှောက်၍ အားရတော့မှ ခွေးသိုးခေါင်းပြန်ကြွလာပြီး သူမကိုယ်အထက်ပိုင်းမှ အင်္ကျီနှင့်ဘော်လီကိုချွတ်၍ နို့အုံ အိအိထွေးထွေးကြီး နှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ကာ နမ်းလိုက် စို့လိုက်လုပ်နေလေသည်။

နို့သီးခေါင်း ကလေးတွေကို လှိမ့်လှိမ့်ချေပေးသည်။ 

“ ဟင်း ခွေးသိုး ဒီလောက်လုပ်တာ အားမရသေးဘူးလားဟင် ” 

“ ငါ နင့်တစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းချင်တယ် အိမ်မှာလိုးလို့ အားမရဘူး ဒီမှာကျတော့ ဘယ်သူမှမသိဘူး တဝကြီးလိုးကြရအောင် ” 

“ နင့်သဘောပဲ ငါ့ကိုလည်း နင့်လီး ပေးစုပ်ပါဦး ” 

“ စုပ်လေ ပြောင်းပြန်အိပ်မယ် နင်လည်းစုပ် ငါလည်း စောက်ပတ်ယက်ပေး မယ် ” 

“ အမယ်လေး ဒီတစ်ခါ ထပ်ယက်ရင်တော့ သေပါဘီတော် ဟင်း ဟင်း ” 

မည်သို့ဆိုစေ ခွေးသိုးအလိုကိုတော့ သူမလိုက်လျောပေးရှာသည်။အောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပြီး သူမပါးစပ်ဖြင့်လီးကို စုပ် လဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာဖြင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးပါမကျန် လိုက်လံ၍ စုပ်ဆွဲ ကစားပေးသည်။

ခွေးသိုးကလည်း အပေါ်ကနေ ဖင်ခေါင်းပြောင်းပြန်မှောက်အိပ်ရင်း သူမပေါင်ခြံကြားထဲ ဝင်၍ စောက်ပတ်ကို နမ်းစုပ်နေပြန်ပါသည်။ ခွေးသိုးလီးကမူ အပေါ်ကနေပြီး မစိန်ခင်ပါးစပ်ပေါက်ထဲကို လိုးပေးနေသလိုကြီး ဖြစ်နေပေသည်။ ခွေးသိုးလီးက အပြတ်ကို တောင်လာသည်။ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်ကာ ဘယ်သူ့မှ ထီမထင်ဟန်ဖြင့် မတ်မတ် မတ်မတ် ဖြစ်၍ လာသည်။ သူမ၏တံတွေးများဖြင့် စိုလက်တောက်ပြောင်နေသော ခွေးသိုးလီးမှာ ကျောချမ်းစရာကောင်းလွန်းလှပြီး လိုးရန်အသင့် အနေအထားသို့ ရောက်ရှိနေချေပြီ။

“ ကဲ လိုးတော့ ကိုယ်တော်ရေ …အချိန်ဆွဲမနေနဲ့တော့ ” 

မစိန်ခင်က ပြောလည်းပြော ပက်လက်အိပ်နေရာက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ စောက်ဖုတ်ဖြဲဟပေးထားလိုက်သည်။

ခွေးသိုး သူ့လီးကို အပေါက်ဝမှာ အသေအချာချိန်၍ ဆောင့်သွင်းသည်။ လီးက စွတ် ဗြွတ် ကနဲ … စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲ ကြပ်သိပ်စွာဖြင့် တိုးဝင်သွားတော့သည်။ 

“ အ အား အိအိ … အား အား ဆောင့် ခွေးသိုး မရပ်နဲ့ ဆက်တိုက်ဆောင့်… ဆောင့်ပေး အ အိအိ အင့် ဆောင့်ပါမြန်မြန် ကာလနာ ကြီးရဲ့…အား ဟင်း ဟင့် အင့် အင့် ” 

“ စွတ် ဖွပ် ဗြွတ် စွပ် ဖတ် ဗြွတ် … ဗ လွတ် ဖွတ် ဗွပ် ဘုတ် ဘတ် ဖွပ် … ဗွပ် ပြွတ် ဇွပ် ”

“ ကောင်းလိုက်တာ ခွေးသိုးရယ် ဟား …အိအ အား နင် …နင် ငါ့ကို လိုးပြီး …ပစ်မသွားနဲ့နော် ငါ နင့်နင့်လီးကို သိပ်ကြိုက်တယ် နင်လေ လူကောင်သေးသလောက် လီးကြီးက … ဟို ဆင်အံ…ငှက်ပျောသီး ကျ… ကျနေတာပဲ ဟင်း ဟင့် အ …အိ အင့် အင့် ” 

“ စိန်ခင် နင်က ငါ့ထက် လီးကြီးတဲ့ကောင် မတွေ့ဖူးလို့ဖြစ်မယ် ငါ့ထက်လီးပိုကြီးတာတွေ့ရင် နင်သွားအလိုးခံမှာသေချာတယ် ”

“ အေး ဟုတ်တယ် ငါအလိုးခံမှာပဲ ငါက စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးပေးနိုင်တဲ့လီးကို ပိုကြိုက်တယ် လူထက်တောင် လီးကိုပိုချစ်တယ် ကဲ ဘာပြောချင်သေးလဲ …မ သာကြီး ဖာ ဂေါင်း …ကြီး ရဲ့ ဟင်း ” 

မစိန်ခင် စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့်သူ့ကို ပြန်ပက်လိုက်တော့ ခွေးသိုး လိုးနေရာကနေ… တဟား ဟား အော်ရယ်လိုက်မိသည်။

သူ မစိန်ခင်ကို ချစ်စနိုး စ နောက်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်၍ သူမဘယ်လိုပြန်ပြောပြော စိတ်ဆိုးတတ်သူလည်း မဟုတ်ပါချေ။ 

“ နင် မဆဲ နဲ့နော် ဟင်း ဟင်း ငါ ကနင့်ကို ချစ်လို့ …ဟင်း ဟင်း ဟင်း ” 

“ ဘာ …ချစ် တာလဲ ဒါလား ချစ်တာ ဟွန့် သူများစောက်ပတ်ကိုကျတော့ မညှာစတမ်း လိုး …လိုး နေ ပြီးတော့ … ဟင့် ဟင့် ” 

“ ချစ် ချစ်လို့ လိုးတာပေါ့ ဟာ နင်ကလဲ ” 

“ ကာလနာ မြွေပွေးကိုက် …နင် လိုးချင် ရင် လိုးချင်တယ်လို့ပြော ဟွန်း … မအေ လိုး ကြီး ကဲ လိုးစရာရှိတာ မြန်မြန် သာလိုး ပါးစပ် ပိတ်ထား စမ်းပါ …” 

မစိန်ခင် ပြောရင်း သူ့ကို မြန်မြန်လိုးပေးဖို့ တစ်ဖက်လှည့်နှင့် လောဆော် လိုက်ပါသည်။ ခွေးသိုး အပြတ်ဆော်ပစ်လိုက်သည်။မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာနှင့်…တစ်ချီပြီးသည့်တိုင် မနားစတမ်းပင် သူမစောက်ပတ်ကို ဖိ၍ ဖိ၍ သဲကြီးမဲကြီး လိုးပစ်လိုက်လေသည်။ သူ့လီးထိပ်က လရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ မစိန်ခင်တစ်ယောက် … အသည်းခိုက်မတတ် ပါပင်။ 

“ အား အ အ အိ အိ အား ခွေး ခွေး သိုး ” 

“ ဟင်း ဟင်း ကောင်းလား စိန်ခင် ဘယ်လို လဲ ” 

“ ကောင်းတယ် … ေ ခွးသိုး ငါ အားတောင် ပြတ်သွားသလိုပဲ … နင် တော်တော့်ကို အလိုးသန်တဲ့ကောင်ပဲ နင် ဒီလောက်လိုးနိုင်မယ်လို့ တောင် ငါ မထင်ဘူး ခွေးသိုး ရယ် ”

ခုတော့လည်း မစိန်ခင် လေသံကလေးက နူးညံ့ပျော့ပျောင်း၍ နေပေသည်။

ခုနင်ကလို ဒေါမာန်ထကာ နေတဲ့ “ ကျားရိုင်းမကလေးတစ်ကောင်လို… ” မဟုတ်တော့ပေ … ။ တစ်ချီ ပြီးတော့ ခဏနား၍ စားကြသောက်ကြသည်။ စိန်ခင်က စီးကရက်တစ်လိပ်နှင့်မှိန်းကာနေသော ခွေးသိုး၏ရင်ခွင်မှာ ခေါင်းကလေးမှီနွဲ့၍ လဲလျောင်းကာ နေလိုက်ရင်း …

“ ငါ နင့်ကို ချစ်တယ် ခွေးသိုး နင်ငါ့ကို ပြန်မပို့နဲ့ဦး ဒီနေရာမှာပဲ တစ်နေ့လုံးနေကြရအောင် နော် ” 

“ စိတ်ချ စိန်ခင်ရယ် ငါလည်းနင့်ကို တဝကြီးလိုးချင်နေတာ ကြာပါပြီ ” 

နှစ်ယောက်သား စကားတွတ်ထိုးပြောဆို၍ ခွေးသိုးက စိန်ခင့်ကိုယ်လုံးကလေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံ၍ တွန်းလဲှချလိုက်ပြန်လေသည်။ မစိန်ခင် အဲကွန်း ဘတ်စ်ကားကြီးထဲမှာ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်စီးနင်းလိုက်ပါလာသည်။ ခွေးသိုးနှင့်ချိန်းပြီး ပြန်လာတော့ လက်ထဲမှာငွေစကလေးခပ်ရွှင်ရွှင်နှင့်မို့ မြို့ထဲဖက်သွား၍ အိမ်အတွက် လိုအပ်သည်များအား လိုက်လံဝယ်ခြမ်းပြီး ညနေ ၄ နာရီထိုးလောက်မှ မြို့ထဲကနေ လိုင်းကားစီး၍ ပြန်လာသည်။ 

ဒီအချိန်ဆိုလျှင် သမီးဖြစ်သူ ကျောင်းမှပြန်ရောက်ပြီး၍ ညနေစာပင် ချက်ပြုတ် ပြီးစီးနေလောက်ပြီ။ မစိန်ခင် ခွေးသိုးကောင်းမှုကြောင့်ဒူူးတွေပါချောင်သွားရလောက်အောင် အားအင်ကုန်ခမ်း နွမ်းနယ်၍ နေသည်။ သူမ အကြိမ်ကြိမ်အလီလီ ပြီးခဲ့ရသည်။ ပြီးခဲ့သည့်အကြောင်းအရာတွေ ပြန်စဉ်းစားရင်း သူမရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာခဲ့ရသည်။ ကားက မှတ်တိုင်တစ်ခုပြီး တစ်ခု ရပ်လိုက် နားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက်နှင့်သူမအိမ်ပြန်ရောက်ဖို့ တစ်နာရီကျော်လောက်တော့ အနည်းဆုံး စောင့်ရပေဦးမည်။ လူတွေကြားထဲ လဲပြိုကျမသွားအောင်ဆိုပြီး လက်ကိုင် ကွင်းကလေးကို အားပြုထိန်းကိုင်၍ တိုးတိုးဝှေ့ဝှေ့ပင် လိုက်ပါလာခဲ့ရသည်။

ယောက်ျား မိန်းမ ကိုယ်နံ့ချွေးနံ့ပေါင်းစုံနှင့် စကားပြောသံတွေ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကိုယ်ချင်း ပူးပူးကပ်ကပ် ထပ်၍ ကြပ်ညှပ်နေအောင် ရှိရသည့်အထဲ ဘရိတ်တစ်ခါနင်းလိုက်တိုင်း အရှိန်မထိန်းနိုင်ဘဲ ရှေ့သို့ယိမ်းယိုင်ကာ အလဲလဲအပြိုပြို နှင့်တစ်ယောက်ကိုယ်ကို တစ်ယောက် တွန်းမိ တိုက်မိ ထိခိုက်မိ ရာကနေ ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ကြသူတွေလည်း မနည်းပေ။

မစိန်ခင်အနားကို ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက် တိုးဝင်လာပြီး သူ့ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းနှင့်သူမဖင်သားတွေကို မထိတထိ လာရောက်ဖိကပ်၍ သွေးတိုးစမ်းသလို ပရောပရီလုပ်လာသည်။ မသိမသာလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာတစ်ဖက်လှည့်ပြီး သူမဟုတ်သလိုပုံစံနှင့်… လူက အသားမည်းမည်း လူကောင်ခပ်ထွားထွား ဗိန္ဓောဆရာတစ်ယောက်လိုလို ဘာလိုလို …တမင်တကာပင် သူ့အကြောင်းသိအောင်ဆိုပြီး မစိန်ခင် တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဇွတ်တိုးဝင်၍ ဖင်နောက်ပစ်ကာ ခြေဖျားအသာထောက်ကြွပေးလိုက်သည်။ 

သူ့ပုဆိုးအောက်မှ ဖုထစ်ရုန်းကြွကာ အရှေ့သို့ငေါထွက်မတတ် မတ်တောင်တင်းမာနေလျက်ရှိသော လိင်အင်္ဂါကြီးရဲ့ အထိအတွေ့က သူမအတွေးအထင်မှန်ကန်ကြောင်း သက်သေပြလျှက်ရှိချေသည်။ မစိန်ခင် ကြိတ်ပြုံးလိုက်ရင်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို သူ့လီးကြီးအပေါ်ကနေ ဖိလှိမ့်ကြိတ်၍ မသိမသာ ညှောင့်ထိုးကစားပေးလိုက်တော့သူ တအားတက်သွားပုံရသည်။

သူမပုခုံးဆီ လက်တစ်ဖက်က လှမ်းကိုင်လာရင်း ကားဆောင့်လိုက်သည့်အရှိန်နှင့်ရောပြီး သူ့ခါးကိုအရှေ့သို့ကော့၍ ကော့၍ တွန်းရင်း လီးကြီးနှင့်သူမထမီ အပေါ်ကနေပဲ လိုးဆောင့်သလို ပြုနေပေသည်။ “ဟင်း… မကိုင်နဲ့… လူတွေ… နဲ့ ” သူ့ဖက် ခေါင်းအသာငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်ရာက မစိန်ခင် လေသံကလေးနှင့်ပြောရင်း သူမ၏ ပုခုံးပေါ်မှ သူ့လက်ကို အသာဆွဲဖယ်၍ သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းရှိ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားထဲသို့ နေရာပြောင်းရွှေ့သွင်း ပေးလိုက်သည်။ 

သူ …ကိုင်ပြီ ။ စားနေကျ ကြောင်ဖားကြီးမှန်း သိသာလှသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားနှိုက်နေသလို ကျန်တစ်ဖက်ကို သူမရင်နှစ်မြွှာအကြားထဲ အင်္ကျီအောက်မှနေ လက်လျှိုသွင်း၍ နို့အုံအိအိကို လာရောက် ဆုပ်နယ်နေကာ နို့သီးကလေးတစ်လုံးကို အသာဖျစ်ချေ၍ … အောက်မှာလည်း သူ့လီးက ဖင်သားအကြားကနေပြီး တိုးသထက်တိုးဝင်ကာ စောက်ပတ်ကိုလာထောက်နေပြီး ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာနှင့် လီးသွင်း၍ နှူးဆွပေးနေပေတော့သည်။ မစိန်ခင် လန့်မအော်မိအောင် စိတ်ကို အတော်ကလေး ထိန်းထားရသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နင့်ကနဲ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ သူ့လီးဝင်သွားပလားလို့တောင် စိတ်မှာထင်မှတ်မိရပေသည်။

မစိန်ခင် အကောင်းကြီးကောင်း နေသည်။ ကားက လိုရာခရီးသို့မရောက်မချင်း သူကရှေ့တိုး၍ ဆောင့်လိုက် လူသူအရိပ်အခြည်ကြည့်၍ သူမကပြန်ညှောင့်လိုက်နှင့် အတော်ကလေး အလုပ်ဖြစ်ကာ ခရီးရောက်သွားသည်။

“ နာမည် ဘယ်လိုလဲ ”

“ ဘာလုပ်ဖို့လဲ ” 

“ သိချင်လို့ ” 

“ …… …… ”

“ ဘယ်မှာ နေတာလဲ ” ” …… …… ” 

မစိန်ခင် အဖြေမပေးလိုက်ပါ။ ခဏတာကြုံဆုံပြီး တဒင်္ဂသာယာမှုနောက်ကို လိုက်မိပေမယ့် အဆုံးစွန်တော့အရောက်မခံလိုချေ။ ရွှေမြို့တော်ပီပီ မကောင်းမှုဒုစရိုက် ကျူးလွန်လိုသူတွေက တင်းကြမ်း ပြည့်နှက်လို့နေတာ သူမ အသိပဲမဟုတ်လား။ မှတ်တိုင်ရောက်တော့ 

“ ဖယ် ကျွန်မ ဆင်းတော့မယ် ” 

ဆိုပြီး သူ့ကို နှုတ်ဆက်အကြည့်ဖြင့် ကြည့်၍ သူမကားပေါ်မှ အသာဆင်းပြီး အရည်တွေပေကျံနေသော သူမ၏ထမီကို ရှေ့နောက်လှည့်ပတ်၍ အသေအချာ ပြင်ဝတ်လိုက်ကာ အိမ်ကို ခပ်သွက်သွက်ပင် လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ကံကြုံလျှင်တော့ ပြန်လည် ဆုံတွေ့ရမည်မှာ အမှန်ပင်။ လောလောဆယ် သူနှင့်ကိုယ်ချင်းနှီးနှောမိရာမှ သူမအနေဖြင့် နှစ်ချီတိုင်တိုင် ကာမ လမ်းဆုံးသို့အပြီးတိုင် ရောက်ရှိခဲ့ရသည်ကိုတော့ သူမမှအပ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ပင် သိနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။ ဒီည ခွေးသိုးနှင့် အိမ်မှာ ချိန်းတွေ့ကြတော့ … မစိန်ခင် ထန်နေသည်။ စောက်ပတ်က အပြတ် ရွနေသည်။

ခွေးသိုးလည်း ဒီညမှပင် ထူူထူးခြားခြား ယခင်လိုးနေကျ အိမ်ကပြင်မှာသူမကိုမလိုးဘဲ အိမ်နောက်ဖေးဖက်ကို ခေါ်ထုတ်လာပြီး ရေချိုးသည့် နေရာနားရောက်တော့ မစိန်ခင်ကို ရေစည်နှုတ်ခမ်းကို ကိုင်၍ လက်ထောက်ကာ ဖင်ကို အကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူကအနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်လျက်သား ထမီလှန်ကာ သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်း၍ အဆက်မပြတ်ပင် ဆောင့်လိုးနေပေသည်။ နေ့လည် ဈေးကွဲချိန်လောက်က မစိန်ခင်မှာ သူသွားလာ လည်ပတ်နေကျ ဈေးခေါင်း မအုန်းရီအိမ်ကို သွားပြီး ထွေရာလေးပါး စကားအတင်းတွေ ပြောကြ ရုပ်ရှင်ကြည့်ကြနှင့်ခါတိုင်းလိုပင် အချိန်ဖြုန်းနေခဲ့သည်။ မအုန်းရီအိမ်မှာ သူမတစ်ယောက်တည်းသာရှိပြီး ကလေးတွေလည်း ရှိမနေကြပေ။ 

သူ့ယောက်ျား ဘမောင်နှင့်ကလေးများပါ မော်လမြိုင်ကို တစ်ညအိပ်ခရီး သွားကြသည်ဆိုပြီး အိမ်မှာ လူမရှိတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး မအုန်းရီနှင့်စိန်ခင်တို့နှစ်ယောက်သား အိမ်ခန်းထဲမှာ အခန်းတံခါးပိတ်၍ အပြာကား …အများအခေါ် အောကား …တစ်ကားပြီးတစ်ကား ထိုင်ကြည့်ကြသည်။ ကိုးရီးယား တရုတ် ဂျပန်အချစ်ကားရော အမေရိကန် အောကားတွေပါ စုံလို့…လီးအရွယ်အစားအမျိုးမျိုး လိုးနည်းပေါင်းလည်းစုံလင်စွာဖြင့်… ကြည့်ရင်းနှင့်ပင် ရင်ခုန်သံမြန်လာခဲ့ကြသည်။ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် အဓိပ္ပါယ်ပါပါနှင့် ကြည့်ရင်း လူချင်းတဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာခဲ့ကြသည်။ ပြီးတော့ …တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နမ်းကြ စုပ်ကြ…စောက်ဖုတ်ချင်းလည်း လင်ကွင်းရိုက်ကာ ပွတ်၍ ဆွ၍ … တစ်ယောက် အင်္ဂါဇပ်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန်လျှာနှင့်ယက်ပေးလိုက်ကြသည်။

ယခင်ကလည်း အိမ်မှာလူမရှိချိန်တိုင်း သူမတို့နှစ်ဦးသား ကဲနေကျ သဲနေကျ ဖြစ်သည့်အတိုင်း တစ်နေ့ခင်းလုံး သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်အဆိုင်ပင် တဏှာထ၍ ညနေစောင်းလောက်မှ မစိန်ခင် အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါသည်။ ဗွီဒီယိုကားထဲက လိုးခန်းတွေမှာမြင်တွေ့ခဲ့ရသည့် အမေရိကန် ကပ္ပလီကြီးများ၏လီး မဲမဲသဲသဲကြီးးတွေက မစိန်ခင်မျက်စိထဲကနေ တော်ရုံနှင့်ပြန်မထွက်ဘဲ ကပ္ပလီလီးကြီးတွေကို အလိုးခံလိုစိတ်နှင့် သူမစောက်ပတ်က တ ထထ…တ ရွရွနှင့်စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်နေခဲ့သည်မှာ … ခွေးသိုးရောက်လာပြီး ပတ်ကြမ်းတိုက် တစ်ချီဆွဲတော့မှသာ မိမိ၏အာလျပြေရတော့သည်ဟူ၍ မစိန်ခင်တွေးလိုက်မိလေ၏။ ခွေးသိုးက သူမကိုလိုးနေရင်းကနေ ရင်သားများကိုကိုင်လိုက် နို့သီးတွေကို ချေလိုက် သူမလည်ကုပ်သား ကလေးတွေကို လျှာနှင့်လိုက်လံ ယက်စုပ်လိုက် လုပ်နေသည်။ 

အောက်ကနေလည်း လီးကြီးကို ညှောင့်၍ ညှောင့်၍ အဆက်မပြတ်ကြီး ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။မစိန်ခင်စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး သူ့ဆောင့်လိုးမှုကြောင့်ပြဲပြဲလန်၍ပင် နေချေပြီ။အရည်လိုက် လိုက်ပုံမှာလည်း သူမပေါင်ခြံနှစ်ဖက်ဆီ စီးကျလာရသည်အထိပင် … 

“ ဒီတစ်ချီ လိုးပြီးရင် နင့်ကို ငါ … ဖင် လိုးပေးမယ် ” 

ဆိုပြီး သူပြောလိုက်တော့ 

“ ဖင်လိုးရင် နာမှာပေါ့ နင့်လီး ဒါလောက် ကြီးတာ ” 

မစိန်ခင် ပြန်ပြော၍ 

“ မနာအောင် ငါ လုပ်ပေးမယ် ခုနင် ငါ့အပေါ်တက်လိုးလိုက် …ငါ နင့်ဖင်ပေါက်ချဲ့ပေးမလို့ ” 

ဆိုပြီး ခွေးသိုးက အောက်ကနေ သံမံတလင်းပေါ်မှာ ပက်လက်နေလိုက်ရင်း မစိန်ခင်ကို သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွထိုင်၍ တစ်လှည့်လိုးခိုင်းပြန်သည်။

မစိန်ခင်လည်း တချီပြီးလုပြီးခင် ဆတ်တငံ့ငံ့မဖြစ်လိုတော့၍ သူ့အလိုအတိုင်း လီးကြီးပေါ်ကို သူမစောက်ပတ်နှင့်တည့်တည့်တေ့ချိန်ကာ ထိုင်ဆောင့်လိုးချလိုက်ရင်း ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ဖိလိုက် ကြွလိုက် နှိမ့်လိုက် မြှင့်လိုက်လုပ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဆောင့်၍ဆောင့်၍ လောကီ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ဖီလင်ယူ ခံစားနေလိုက်သည်။ ခွေးသိုးအောက်ကနေပြီး သူ့လက်ကိုအငြိမ်မနေဘဲ မစိန်ခင်၏ဖင်ပေါက်ကို လက်တံတွေးဆွတ်၍ ထိုးနှိုက်ကာဆောင့်ပေးနေသည်။မစိန်ခင်၏ဖင်စအိုဝလေးမှာ လီးတစ်ခါမှ မသွင်းဖူးသေး၍ တင်းတင်းစေ့ကာ ဖင်ဝစူတူတူကလေး ဖြစ်နေတာမို့သူ့အနေနှင့်တော်တော်ကလေး အားစိုက်၍ လက်ကို ထိုးသွင်း ထိုးထုတ် လုပ်ကာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက် ဆောင့်ပေးနေရလေသည်။ 

“ ကောင်းလား နင့်ဖင်ထဲ … လက်သွင်း လိုးပေးတာ… နှာပိုထ မလာဘူးလား ”

သူကမေးတော့ 

“ အင်း တစ်မျိုးပဲ လုပ် လုပ်ပေး …နင် တကယ် ဖင်လိုးဖို့လား ” 

“ လိုးမယ် နင့်ကို စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော …လိုးလိုက်ရမှ ငါကျေနပ် မယ် ” 

“ သေချင်းဆိုး ငါ့ကို မသေသေ… အောင် လိုးဖို့ပဲ စဉ်းစားနေတာပဲ နင့်မယားပါသားတွေ အကုန်ခေါ်ပြီး ငါ့ကို လာလိုးခိုင်းပါလား ” 

မစိန်ခင် ပက်ပက်စက်စက်ပင် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ တကယ်တော့ ဒီလိုပြောလိုက်ခြင်းသည်ပင် သူမ၏ ထက်သန်ပြင်းပြလွန်းနေသည့် တဏှာရာဂစိတ်ကို ပွင့်အံထွက်လာအောင် ဖောက်ခွဲထုတ်သည့် အကောင်းဆုံး နည်းလမ်းတစ်မျိုးပဲ ဆိုတာ မစိန်ခင်နားလည်ထားပြီး ဖြစ်ပါသည်။ သူမပါးစပ်ကသာ ဆန့်ကျင်ပြောဆိုနေပေမယ့် လူကတော့ ခွေးသိုးလီးကို အပီအပြင်ကုန်းဆောင့်လို့ နေပေသည်။

လီးဝင်သံ ထွက်သံမှာ… ဗွပ် … ကနဲ ဇွတ်ဖွတ် …ဗွပ် ဗြိ ပြွတ် ဘုတ် ဖတ် … ဘတ် … ဘွတ် စွိ … စွပ် ဗြိ ပြွတ်… ဖွပ် … ဗွပ် ဘုတ် ဗွပ် … ဘွတ် ဖတ် … ဘတ် ဇွပ် … ကနဲ နေအောင် …ေ လအံသံ …စောက်ရည်သံ…တဇွပ်ဇွပ် နှင့်တကွ ဖင်ကြီးကြွ၍ ကြွ၍ ဆောင့်လိုးလေလေ အသံထွက် ပိုကြမ်းလာလေလေ ဖြစ်ကာ လီးကြီးမှာလည်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ကြမ်းကြမ်းကြီး ပွတ်တိုက်ဆောင့်ဝင်၍ ရမ္မက်တဏှာကို ဆထက်ထမ်းပိုး နှိုးဆွလှုံ့ဆော်ပေးနေသလိုကြီး ဖြစ်ပြီး … သူမမှာ အရှိန်မသတ်နိုင်တော့ဘဲ အသာစံဖို့ရန်အတွက် အနာခံရမည် ဟူသောခံယူချက်နှင့်အတူ တစ်ကိုယ်လုံးအင်အားအကုန်ထုတ်၍ ဖိ၍ ဖိ၍ သာ ဖင်ကို စကောဝိုင်းမွှေ့ယမ်း လိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်းက မစိန်ခင် ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ဓာတ်အလိုက်ခံလိုက်ရသလို ဆိမ့်ကျင်တက်သွားခဲ့ရပြီး … စောက်ရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကနေ အပြင်ဖက်ဆီသို့ ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ် ပန်းထုတ်လိုက်မိလေတော့သည်။ 

လူကမူ အနားမယူသေးဘဲ ခွေးသိုးဟာကြီးကို အရင်းထိ မြုပ်နစ်ဝင်နေအောင် တစ်ဆောင့်တည်းဆောင့်၍ ခွေးသိုးလည်း လီးကိုကော့ထိုးလိုက် သူမဖင်ကို လက်သုံးချောင်းပူး၍ နှိုက်ဆောင့်လိုက်လုပ်ရင်းက မစိန်ခင်စောက်ခေါင်းပေါက် ကလေးအတွင်းသို့ သုက်ရည်တွေ တဖျောဖျော … ဖျစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ ဖျစ်ညှစ်ပန်းလွှတ် လိုက်မိပြန်ပါ၏။ မစိန်ခင်လည်း နှုတ်မှနေ၍ ဟီး…ကနဲ ညည်းသံရှည်ကြီးပြုရင်း ခွေးသိုးလီးကို ဗြိ စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး … တစ်ဆုံးမြုပ်သည်အထိ ဖိထိုင်ချလိုက်ပြီးနောက် …မလှုပ်နိုင် မရှားနိုင်ဖြစ်ကာ …ငြိမ်ကျသွားပါလေသည်။

တစ်ချီ ပြီးတော့ နောက်တစ်ချီပြန်စဖို့ အားယူနေကြပြန်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ မစိန်ခင်၏ဖင်ကို ခွေးသိုးက အပီအပြင် လိုးတော့မည်ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မှာ … မစိန်ခင် အိမ်အတွင်းရှိ တစ်ဦးတည်းသောသမီးဖြစ်သူ “  ခင်ခင်အေး ” ၏ အိပ်ခန်းဆီမှ အသံတွေကိုတော့ မစိန်ခင်ရော ခွေးသိုးပါ မကြားနိုင်ကြပါချေ။ “ခင်ခင်အေး… ” သူမမှာ အမေတူသမီးဖြစ်၍ ရုပ်ရည်ချောမောလှပပြီး ရင် ခပ်ထွားထွား တင်ပါးကားကားနှင့် ကိုယ်လုံး အဆက်အပေါက်လှပြီး ကြီးကောင်ဝင်စ အပျိုပေါက်မကလေးဖြစ်နေချေပြီ။ ရှစ်တန်းကျောင်းသူ ဆိုပေမယ့် မကြာခဏအတန်းကျ၍ အသက်က ၁၆ နှစ်ပြည့်လုနီးပြီ ဖြစ်ကာ ရည်းစားသနာပင် တစ်ယောက်မက ထားတတ်နေလေပြီ။ 

ကျောင်းမှာဆိုလည်း ကျောင်းအလျှောက် အိမ်မှာဆိုလည်း အိမ်အလျှောက် အမေမသိအောင် အချစ်ခန်း လှိုင်လှိုင်ကြီး ဖွင့်၍ အမေဖြစ်သူ မစိန်ခင်၏ခြေရာကို အမီလိုက်နင်းနိုင်သူကလေးပဲ ဖြစ်လေသည်။ ယခု သူမ၏အခန်းမှာ သူမနှင့်အတူရှိနေသူက … “ စိန်သန်း… ” အမေ့အသိတွေထဲက တစ်ယာက်ဖြစ်သော “  စိန်သန်း… ” ဆိုသူပင်… စိန်သန်းက ခွေးသိုးရဲ့ လက်တွဲဖော် ဆိုးတူကောင်းဖက် ပွေဖော်ပွေဖက် သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်သည်။ 

ခွေးသိုးက အမေကိုချုပ်ထားသလို စိန်သန်းကလည်း သမီးဖြစ်သူ ခင်ခင်အေးကို အပီကိုင်ထားသည်။စိန်သန်းတစ်ယောက် ခင်ခင်အေးကို “  ဖွင့် ” ခဲ့တာ တစ်ပတ်လောက်ရှိပြီ။ ဖွင့်တယ် … ဆိုတာက ပါကင်ဖွင့်တာ … လိုးတာကို ဆိုလိုခြင်းပဲဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ပါကင် ဖြစ်မဖြစ်တော့ သူ့အနေနှင့်သိပ်မသေချာပါ။ ခင်ခင်အေး မှာလည်း ကျောင်းမှာ …သူမနှင့်သက်တူရွယ်တူ ရည်းစား ဘာညာ သာရကာ ရှိသူပင်ဖြစ်၍ ထိုအထဲက တစ်ကောင်မဟုတ် တစ်ကောင်တော့ သူမ၏ အပျိုပါကင်အစစ်ကို ကံထူးမှာ သေချာပါပဲ……..။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Thursday, November 8, 2012

အတွဲနှစ်တွဲ (စ/ဆုံး)

အတွဲနှစ်တွဲ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အိတ်ကြီး

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

နယ်က အိမ်တွေဆိုတော့ သစ်သားနဲ့ မြေစိုက်ဆောက်၊ ဆောက်လိုက်ရင်လဲ နှစ်ထပ် အကြီးကြီး၊ ဒီတော့အခန်းတွေပိုလာရင် ပျဉ်ပြားလေးတွေနဲ့ ကာပြီး အိမ်ကို တစ်ခြမ်းခွဲလို့ ငှားကြရော။

ကိုပြုံးချိူနဲ့ မငယ်တို့ လင်မယားက အဲဒီလို အိမ်ကြီးရခိုင်ကို အဘွားတော်စပ်သူ ကွယ်လွန်တော့ အမွေရ၊ ဈေးထဲမှာလည်း အထည်ဆိုင်လေးဖွင့်ထား၊အိမ်ကို ထက်ခြမ်းခွဲလို့ သူများတွေကို ငှားစားတာ အိမ်ငှားခနဲ့တင် စားဝတ်နေရေးက အတော် ချောင်လည်တာ။

သူတို့ရှိတာက လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲရယ်၊ အိမ်ထောင်ကျတာ ၅ နှစ်ကျော်ပေမယ့် ဘယ်လိုပဲကြိုးစာကြသော်ငြားလည်း ခလေးကမရနိုင်သေး၊ ခလေးမရတဲ့ ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ရင် လင်မယားကြားမှာတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြစ်ဖို့ကြလို့ တကျိတ်ကျိတ်နဲ့ ရန်ဖြစ်နေတာ။

ကိုပြုံးချိုက တော်တော်ပိန်တာ၊ခါးအားမသန်လောက်ဘူးလို့ ထင်ရတယ်၊ အချိန်မရွေးလဲ နှာစေး၊ ချောင်းဆိုးနဲ့ တီဘီရောဂါသည်လိုတစ်ရှောင်ရှောင်ရယ်၊ မငယ်က အသားဖြူဖြူ လုံးကြီးပေါက်လှ ထွားတယ် ကားတယ် မြင်သူတစ်ကာယားစေလောက်တဲ့ မျှစ်ဆို့ပေါက်ကြီးပေါ့။

ကိုပြုံးချိုကြီး ၅ နှစ်လောက်ဖြိုခဲ့တာ မပြိုခဲ့တဲ့ မငယ်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးပိုလို့တောင် ဆူဖြိုးလို့လာခဲ့တာပေါ့၊ လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ရှေ့ကများ မငယ်ဖြတ်လျှောက်သွားရင် ရှိသမျှ ပုရိဿတွေကအကြည့်ပေါင်းမျိုးစုံနဲ့ မငယ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အားပါးတရ အားပေးကြတော့တာ။

မငယ်ကလဲ သူ့ရဲ့ ကိုယ်လုံးအလှကိုသူယုံကြည်တော့ ဝတ်လိုက်ရင် ကိုယ်လုံးကို ပေါ်လွင်စေမယ့် ကိုယ်ကျပ်အဝတ်အစားတွေပဲ၊ဒီလိုနဲ့ တစ်နေ သူတို့လင်မယားကြားကို မငယ်ရဲ့ အဆိုအရ တူတော်မောင်လို့ တော်စပ်သူ မောင်ဇော်ရဲလေးကတောကနေ ရောက်လာပါလေရာ။

တောသားမောင်ဇော်ရဲ တောမှာ လယ်လုပ် ယာလုပ်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကတောင့်တင်းကြံခိုင်တယ်၊ ကိုပြုံးချို မလုပ်နိုင်တော့တဲ့ အိမ်မှုကိစ္စတွေနဲ့ မငယ် အထည်ဆိုင်ဖွင့်ရင်လည်းလိုက်ပြီးကူညီတာတွေနဲ့ အတော်လေးကို အားကိုးရတဲ့ ကူဖော်လောင်ဖက်တစ်ယောက် ဖြစ်လာတာပေါ့။

မနက်ဆိုမငယ်နဲ့ ဈေးလိုက်သွား ဆိုင်ဖွင့် ညနေမှ ပြန်လာ၊ ကိုပြုံးချိုကတော့ စပါးပေးလိုလို၊ ဆန်ပွဲစားလိုလိုနဲ့နေလည်ဖက်တွေဆို အလုပ်တွေရှုပ် တစ်ခါတရံ ညအိပ်ခရီးတွေတောင် ထွက်တတ်သေးတာ၊ ကြာလာတော့ မောင်ရဲနဲ့အန်တီငယ်ဇာတ်လမ်းလေးက ပေါ်လာခဲ့ပြီလေ။

လူမြင်ကွင်းမှာ သူတို့နှစ်ဦး အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ခဲ့သော်လည်း၊ မမြင်ကွယ်ရာ အိမ်ထဲပြန်ရောက်ရင်တော့၊ဇာတ်လမ်းလေးတွေကို သိရှိနေသူက သူတို့အိမ်ကို တစ်ခြမ်းငှားပြီး နေထိုင်နေတဲ့ ကိုသော်ဇင်တို့ မိသားစုပဲပေါ့။

ကိုပြုံးချိုက ခရီးမထွက်ခဲ့ရင်တောင် အိမ်မကပ်ပဲ နေ့နေ့ညည အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ လည်ပတ်နေတော့ မိန်းမနဲ့တူတော်မောင်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းကို မသိရှာသေး၊ ကိုသော်ဇင်အနေနဲ့ မငယ်တို့ဇာတ်လမ်းကို သတိထားမိသွားတာကလဲဒီလို။

တစ်ည ၉ နာရီဝန်းကျင် မီးဖိုခန်းဘက်က ဒန်အိုးပြုတ်ကျသံလိုလို ကြားမိတော့ သူအခန်းကလို့ထင်ပြီးသွားကြည့်တော့ သူ့မီးဖိုခန်းကမဟုတ်။ဒါနဲ့ပဲ မီးပိတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ပြန်သွားမယ်လုပ်တော့ တစ်ဖက်ခန်းက မငယ်ရဲ့အသံတိုးတိုး အုပ်အုပ်ပြောသံကို ကြားလိုက်ရတာ သူလဲ စိတ်ဝင်စားသွားခဲ့ရတယ်၊ 

“အရမ်းပဲ” 

တဲ့၊ဒါနဲ့ ကိုသော်ဇင်လဲ မီးအမှောင်ထဲမှာပဲ တစ်ဖက်ခန်းကို ကာထားတဲ့ ပျဉ်မှာ အပေါက်ရှာလို့ ချောင်းကြည့်မိလိုက်တော့၊၆၀ ဝပ်မီးလုံးရဲ့ အလင်းရောင်အောက်မှာ မငယ်က အိုးတွေပန်းကန်တွေ တင်ထားတဲ့ စင်ကိုမတ်တတ်ရပ်အနေအထားနဲ့ လက်ကကိုင်ထားရင်း ရှေ့ကိုခါးလေးကိုင်းထားပြီး ရပ်နေတယ်။

မောင်ရဲကတော့ မငယ်ရဲ့နောက်ကနေ ထမိန်ကို အပေါ်လှန်တင်ထားပြီး သူ့ပုဆိုးကိုလဲ အပေါ်ကို လှန်ထားပြီး မငယ်ရဲ့ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကားကားကြီးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဆောင့်နေတော့တာကို အံ့သြစွာ တွေ့လိုက်ရတာပေါ့။

ကိုသော်ဇင်တွေ့နေရတာလဲ ဘေးတိုက်မြင်ကွင်းဆိုတော့ မောင်ရဲရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကိုကောင်းကောင်းမြင်နေရတယ်၊ကိုပြုံးချိုကြီးရဲ့ အသံကိုလည်း မကြားမိတော့ မငယ်တစ်ယောက် ယောင်္ကျားလစ်တုန်းဖောက် ပြန်နေပြီလေ။

မောင်ရဲက အသက်ကလဲ ငယ်သေး သန်မာတဲ့ အရွယ်ဆိုတော့ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လိုက်တာ၊မငယ်တစ်ယောက် ပါးစပ်တွေဟနေပြီး ခေါင်းကိုမော့ ဖင်ကိုကော့လို့ ခံနေတော့တာ၊ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ကိုသော်ဇင်တောင် စိတ်တွေကြွလာတော့ ဒီညတော့ သူမိန်းမ မဝေတော့ ကောင်းကောင်း အလုပ်ခံရတော့မှာပေါ့။

မောင်ရဲက နောက်ကနေ မငယ်ရဲ့ ဖင်ကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်နေတုန်း တစ်ခါတလေ မငယ်ရဲ့ အင်္ကျ ီကိုအောက်ကနေလှန်ပြီး နို့တွေကို လှမ်းဆွဲတာလည်းတွေ့ရတယ်၊ ကိုသော်ဇင်လဲ မငယ်ရဲ့ အဝတ်အစားမပါတဲ့ကိုယ်လုံးကို မြင်ချင်နေခဲ့သော်လည်း အခွင့်အရေးက မသာခဲ့ဘူးလေ။

တစ်ချိန်ထဲမှာဘဲ မငယ်နဲ့ မောင်ရဲတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းကို မိန်းမ မဝေကို ပြောပြပြီး အတူချောင်းရင် ကောင်းမယ်လို့တောင် စိတ်ကူးမိလိုက်တယ်လေ၊ အချက် ၅၀ ကျော်လောက် မောင်ရဲက မငယ်ကို နောက်ကနေဆောင့်လို့ လုပ်အပြီးမှာမောင်ရဲရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာတယ်။

မငယ်ကလဲ ဖင်ကို ပိုကောက်ပေးပြီး စည်းချက်ညီညီ နောက်ကို ပြန်တောင် ဆောင့်ပေးနေတော့တာ၊ ခဏနေတော့ မောင်ရဲရဲ့ ခေါင်းက မော့သွားပြီး ကိုယ်လုံးကြီးကတောင့်တင်းလာတယ်၊ တင်ပါးကခွက်သွားလို့ ငြိမ်ကျသွားတော့တာ။

ပြီးသွားပြီလို့ ထင်မိတယ်လေ၊ နှစ်ဦးစလုံးလှန်တင်ထားတဲ့ လုံချည်တွေကို ပြန်ဖုံးလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ မငယ်က မောင်ရဲရဲ့ လည်ပင်းကိုဖက်လိုက်ပြီး နှုခမ်းကိုနမ်းလိုက်တာတွေလိုက်တယ်လေ၊ နမ်းလို့ ပြီးသွားတော့မှ မငယ်က မောင်ရဲကို ပြောလိုက်တဲ့စကားသံကြားလိုက်ရတယ်

“အရမ်းကောင်းတာပဲ” 

တဲ့၊ကိုသော်ဇင်လဲ တွေးမိတာက နောက်ဆို မိန်းမကို ပြောပြပြီး မငယ်နဲ့ မောင်ဇော်ရဲတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းကိုအတူချောင်းကြည့်မယ်လို့ စိတ်ကူးမိတော့တာပေါ့၊ အဲဒီညက ကိုပြုံးချို ည ၁၁ နာရီကျော်မှ အရက်ကလေးထွေပြီးပြန်လာသံကြားရတယ်။

မငယ်ကတော့ သူ့ယောင်္ကျားမူးလာရင် ထုံးစံအတိုင်း ပွစိပွစိပြောရင်းအိပ်ရာထဲဝင်သွားတာပေါ့၊ ကိုသော်ဇင်လဲ မငယ်နဲ့ မောင်ရဲအကြောင်းကို သူ့မိန်းမ မဝေကို မပြောဖြစ်တော့ဘဲ လင်မယားနှစ်ယောက် ညရေးညတာ ကိစ္စကို လုပ်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတာပေါ့။ နောက်နေ့ ကိုသော်ဇင်လည်း ညနေ ၅ နာရီကျော်လောက်မှာ အလုပ်ကနေ အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်၊ သူ့မိန်းမကတော့ အိမ်ရှေ့ရေတွင်းနားမှာအဝတ်လျှော်နေလေရဲ့။

အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ သတင်းစာကို ဖတ်နေရင်း မိနစ် ၂၀ လောက်ကြာတော့ မငယ်နဲ့ သူ့ရဲ့တူတော်မောင် ဈေးသိမ်းပြီး အိမ်ပြန်လာနေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ မနေ့ညက မြင်ကွင်းထဲကအတိုင်း မငယ်ရဲ့ဖင်လုံးကြီးကိုသာ မြင်ယောင်နေတော့တာ။

ဒီနေ့တော့ မိန်းမကို ဖွင့်ပြောဖြစ်အောင်တော့ ပြောထားမှာ ဖြစ်တော့မယ်၊ အဲလိုမှ ပြောမထားရင် မဝေကအထင်လွဲလာနိုင်တာကိုတော့ ကိုသော်ဇင် စိုးရိမ်မိတာပေါ့။ဟိုဖက်ခန်းက တူဝရီးလဲ အိမ်ထဲဝင်သွားချိန် မဝေလဲအဝတ်လျှော်ရေချိုးပြီး အိမ်ပေါ်တက်လာပြီ၊ ကိုသော်ဇင်လည်း မိန်းမနောက်ကလိုက်သွားပြီးအဝတ်အစားလဲနေတာကို ကြည့်နေရင်း မငယ်တို့အကြောင်းကို ပြောမိတာ။

မဝေတစ်ယောက်အဝတ်အစားတွေတောင် ဆက်မဝတ်နိုင်ပဲ အံ့သြတစ်ကြီး ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ နားထောင်နေတာပေါ့၊အားလုံးပြောပြီးသွားတော့ ဒီတစ်ခါ သူလဲ ချောင်းကြည့်ချင်တယ်လို့ ဖြစ်လာရော၊ ပွဲသိမ်းပြီ မိန်းမနဲ့အတူချောင်းရတော့မယ်။

မနေ့ကထုံး နှလုံးမူ၍ အိမ်ရှေ့ခန်းကလွဲလို့ အိမ်ကမီးတွေ အကုန်ပိတ် အိမ်ရှေ့အိမ်နောက် စင်္ကြန်လျှောက်၊ အသံတွေကိုနားစွင့်၊ ည ၉ နာရီထိုးခါးနီးတော့ မငယ်တို့ အိမ်ရှေ့ဘက်က တိတ်ဆိတ်နေ၊ မနေ့က ချောင်းခဲ့တဲ့အပေါက်ကို စိတ်ထဲထင်နေလို့ ချောင်းကြည့်မိလိုက်တာ။

ဟိုနှစ်ယောက် ဒီနေ့တော့ မီးဖိုခန်းကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်လို့နမ်းနေရင်း ဇာတ်လမ်းတောင် စနေပြီ၊ ခြေသံလုံအောင် အိမ်ရှေ့ကိုပြေး မိန်းမကိုလက်တို့လိုက်တော့ မိန်းမကအိမ်ရှေ့တံခါးပိတ်လို့ နောက်ကနေ သုတ်သုတ်လိုက်လာတာပေါ့၊ ပျဉ်ပြားနှစ်ခု ဟနေတဲ့ကြားလေးကနေ နှစ်ယောက်အတူကြည့်နေတာ။ မောင်ရဲက နှခမ်းချင်းနမ်းနေရင်းနဲ့ မငယ်ကို အဝတ်အစားတွေ လှန်တင်လိုက်တာလုံးဝန်းနေတဲ့ ရင်သားနှစ်ခုက ဖွေးကနဲ့ ပေါ်ထွက်လာတော့တယ်။

 စိတ်ထဲမှာ တွေးမိနေတာ မငယ် ရင်သားတွေက မိန်းမထက်တောင် ကြီးမယ့်ပုံပဲ၊ မောင်ရဲဆိုတဲ့ ကောင်က တောသားမိန်းမ မမြင်ဘူးတဲ့ပုံ မငယ်ရဲ့ ရင်သားတွေကို ဝါးစားတော့မယ် ပုံစံနဲ့ စုပ်ဆွဲနေတာ၊ မငယ်ကတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ကြိုက်ပုံပေါ်တယ် မျက်စိလေးမှိတ်လို့ ပါးစပ်လေးတောင် ဟနေလိုက်သေး။

ခဏနေတော့ မငယ်က မောင်ရဲကို သူ့အပေါ်က ထခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်လေးကို ကြွလို့ ထမိန်းလေးကို ခါးအထက်ဆီလှန်တင်လိုက်တော့ မငယ်ရဲ့ အမွှေးတွေ ထူနေတဲ့ ပိပိကို မီးရောင်အောက်မှာ အပေါ်စီးကနေအထင်းသားတွေလိုက်ရရော၊ ပိပိက အလွန်ပဲ ဖောင်းနေပြီး အမွှေးတွေတောင် ထောင်နေတာ တွေ့နေရတယ်။

မောင်ရဲက လုံချည်ကို လှန်တင်ပြီး သူ့ရဲ့ ဖွားဖက်တော်ကို ထိုးထည့်မယ်လုပ်တော့ မငယ်က ပိပိကိုတစ်ခါနှုတ်ခမ်းကိုတစ်လှည့် လက်ညှိုးထိုးပြတော့တာပေါ့၊ ပြီးတော့ မောင်ရဲရဲ့ ခေါင်းကိုဆွဲလို့ ပေါင်ကြားထဲကိုထည့်လိုက်တော့တယ်လေ၊ မိန်းမ မဝေ ခင်ဗျာ အံ့သြသွားပြီး ကိုသော်ဇင်ရဲ့ လက်မောင်းကိုတောင်ကိုင်လိုက်မိတာပေါ့။

မောင်ရဲက မငယ်ရဲ့ ပိပိကို မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နဲ့ လုပ်နေတာ ခွေးက ထမင်းပန်းကန်ကို လျှာနဲ့အပြောင်လျှက်နေသလိုပဲ၊ မငယ်ကတော့ မျက်စိမှိတ်ထားရင် လက်နှစ်ဘက်ကို ပိပိကို ပြဲသထက်ပြဲအောင် ဖြဲပေးထားလေရဲ့၊ကိုသော်ဇင်လဲ ချောင်းကြည့်ရတာ ဖီးလ်တွေ ဖြစ်လာပြီး မဝေရဲ့ ဖင်ကို လက်နဲ့ ကိုင်လို့ ညှစ်ပေးနေမိတော့တယ်။

မငယ်လဲ မောင်ရဲရဲ့ လျှာအစွမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းတွေကြောင့် ဖင်က ကြမ်းပြင်ကနေ ကြွကြွတက်နေတော့တာ။ကိုသော်ဇင်ရဲ့ လက်တွေက ညှစ်နေတဲ့ဖင်ကနေ ကြားထဲရောက်သွားပြီး မဝေက ရှေ့ကိုကုန်းထားတော့ ပေါင်ကြားကညှပ်နေတဲ့ ပိပိကို လုံချည်ပေါ်ကနေ လက်နဲ့ထိုးလိုက်မိတော့ ပိပိရည်တွေက လုံချည်ကိုဖောက်ထွက်လို့လက်ကိုတောင်စိုစွတ်လာတယ်။

မဝေလဲ ကောင်းသွားတော့ သူ့ယောင်္ကျား ကိုသော်ဇင်ရဲ့ လိင်တံကိုလှမ်းကိုင်မိတာပေါ့၊ မာတောင်နေလို့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်တောင် လုပ်ပေးနေမိသေးတယ်၊တစ်ဖက်ခန်းမှာလဲ မငယ်က အတော်ကို ပုံပျက်ပန်းပျက် ကော့ပျံလန်နေပြီ ။

မောင်ရဲကို သူအပေါ်တက်ခိုင်းလို့ လိင်တံကို ပိပိထဲထိုးထည့်ခိုင်းတော့တာ၊ မောင်ရဲလဲ မငယ်ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းကားထားတဲ့ ကြားထဲကို ဝင်လို့နသိုးကြိုးပြတ် ဆောင့်နေတော့တာပေါ့၊ မငယ်ကလဲ မောင်ရဲရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ စည်းဝါးကိုက် အောက်ကနေ ခါးကို ကော့ပေးနေတော့တာ၊ အဲဒီတော့မှာ သတိထားမိတော့တယ် ။

မငယ်ဟာ ကိုယ်လုံးတောင့်သလောက် အတော်ကိုထန်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ၊ သူ့ယောင်္ကျား ကိုပြုံးချိုက ဒီလိုခပ်ကြမ်းကြမ်း မလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူးထင်တယ်။

မောင်ရဲနဲ့မှာအားရနေပုံပဲ၊ မောင်ရဲကလဲ အသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း၊ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်အားပါလွန်းတော့မငယ်ခင်ဗျာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးက ရှေ့ကိုတောင် ရွေ့နေရှာတယ်လေ။

ကိုသော်ဇင်လဲ စိတ်တွေကို ထိန်းဖို့ခက်လာတော့ ချောင်းကြည့်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မိန်းမနောက်ကနေ လုံချည်ကိုခါးပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ ညှပ်နေတဲ့ မဝေရဲ့ ပိပိကို လိင်တံထိပ်နဲ့ စပြီးထိုးလိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်တော့တာ၊ မိန်းမ မဝေကလဲ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ အရှိန်နဲ့ ပိပိအထဲမှာ အတော်ကိုယားနေခဲ့ပြီ၊ယောင်္ကျားက နောက်ကနေ လိင်တံနဲ့ လာထိုးနေတော့ အလိုက်သင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဘေးကိုကားပေးမိလိုက်တယ်။

ခြေထောက်တွေ ကားသွားတယ်ဆိုရင်ပဲ ယောင်္ကျားဖြစ်သူရဲ့ လိင်တံကပိပိထဲကို တစ်ရစ်ခြင်းထိုးဝင်လာတော့တာပေါ့၊ မျက်စိကချောင်း အောက်က အချောင်းတိုးဝင်လာတာ မဝေတစ်ယောက်တော်တော့ကိုအရသာတွေ့နေခဲ့ပြီ။

ပြီးတော့ ကိုသော်ဇင်က မဝေရဲ့ ခါးကိုလက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ပြီးစဆောင့်တော့ မဝေလဲလက်တွေနဲ့ နံရဲကို တွန်းထားရတော့တယ်၊တစ်အိမ်လုံး အတွဲနှစ်တွဲက စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့ ဆောင့်နေတာ၊ ပျဉ်ထောင်အိမ်မို့တော်သေး တဲသာဆို ပြိုကျပြီ။

နောက်ဆုံးတော့ အတွဲနှစ်တွဲလုံး ကိုယ့်ဖီလင်နဲ့ကိုယ် ကောင်းနေကြတော့ မဝေလဲ ချောင်းမကြည့်ဖြစ်၊ကိုသော်ဇင်ကြီးလဲ အချိန်အတော်ကြာအောင် အချက်ပေါင်းများစွာနဲ့ မဝေကို ဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်တွေကို ပိပိထဲပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။

ပြီတော့မှ တစ်ဖက်ခန်းက မငယ်တို့ကို ချောင်းကြည့်လိုက်တာ သူတို့ကဘယ်အချိန်ကတောင် ပြီးသွားလဲမသိ တစ်ယောက်မှတောင် မရှိတော့ဘူး၊ ဒါနဲ့ပဲ ကိုသော်ဇင်တို့ လင်မယားလဲမငယ်တို့ကြောင့် တစ်ချီပြီးသွားလို့ ရေဆေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်လို့ အိပ်ရာဝင်ခဲ့တော့တယ်လေ။

နောက်နေ့ ကိုသော်ဇင်အလုပ်ကပြန်တော့ အိမ်ရောက်ရောက်ခြင်း မိန်းမဖြစ်သူ မဝေက အကြောင်းကြားလာတယ်၊ 

“ကိုပြုံးချိုကြီး စပါးဝယ်ဖို့ကိစ္စနဲ့ ရွာဖက်တွေကို နေလည်က ခရီးထွက်သွားတယ်….ဒီညတော့ ပွဲကြီးပွဲကောင်း ကြည့်ရတော့မယ်” တဲ့၊ 

မဝေလဲစိတ်ဝင်စားနေသလို ကိုသော်ဇင်လည်း ညရောက်ဖို့သာ စိတ်စောနေတာပေါ့၊ ကိုပြုံးချိုလဲ မိန်းမကို သူတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်ထဲ ထားခဲ့တာ စိတ်ချနေပုံနေပုံရတယ်၊ နောက်တန်းပွင့်နေပြီး ဂိုးတွေ အသွင်းခံနေရတာ ကိုပြုံးချိုတစ်ယောက် မသိရှာ။မငယ်တစ်ယောက်ကတော့ စိတ်တွေချမ်းသာနေလို့ ဂိုးပေါက်ကို ဖွင့်ပေးထားတာပေါ့၊ညနေ ၆ နာရီထိုးတော့ မငယ်နဲ့ သူ့ရဲ့တူ မောင်ရဲတို့ ထုံးစံအတိုင်း ဆိုင်သိမ်းပြီး ဈေးက ပြန်လာတော့တာပေါ့။

 မငယ်ကကိုသော်ဇင်ကို မြင်မိတော့ ပြုံးပြနှုတ်ဆက်ပြီး ကိုပြုံးချိုခရီးထွက်သွားလို့ 

“ညရေးညတာ အိမ်အပြင်ဘက်ဂရုစိုက်ပေးပါဦး” 

လှမ်းပြောတော့ ကိုသော်ဇင်လဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တာပေါ့၊ စိတ်ထဲမှာတော့ သူတို့ ဒီညအသားကုန်ကဲတော့မလားလို့တောင် ထင်လိုက်မိတယ်။

 မိုးမချူပ်ခင် အိမ်မှုကိစ္စတွေလုပ်နေကြတုန်း ကိုသော်ဇင်လဲမငယ်တို့ အိပ်ခန်းကို ချောင်းကြည့်နိုင်ဖို့ သူတို့ရဲ့အိပ်ခန်း နံရံကာထားတဲ့ ပျဉ်ကြားက အပေါက်တွေကို ရှာရတာပေါ့။ အပေါက်က ဘယ်လိုမှာ ရှာတာမတွေ့၊ဒါနဲ့ပဲ အိပ်ခန်းအပြင်ပြန်ထွက် အိပ်ခန်းနဲ့ မီးဖိုခန်းကြားမှာ အိမ်ပေါ်ထပ်တက်တဲ့ လှေခါးခွင်ရှိတယ်။

လှေခါးအောက်မှာက မိန်းမ သနပ်ခါးလိမ်းတဲ့နေရာလေး အဲဒီနေရာမှာ ချထားတဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေဖယ်လို့ရှာလိုက်တော့ တွေ့ပါပြီ၊ ကြမ်းပြင်ကနေ တစ်ပေလောက် အမြင့်မှာ ကာထားတဲ့ ပျဉ်ပြားက သနပ်ခါးသွေးတဲ့ခုံပုလေးကို ဖယ်လိုက်တော့ အတော်လေးဟနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။

လူနှစ်ယောက်လောက်ဘေးချင်းယှဉ်လို့ကြည့်ရင် လုံလောက်တဲ့ ပျဉ်ပြားအဟလေးပဲ၊ ဝမ်လျားလေးမှောက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့မငယ်တို့လင်မယားရဲ့ အိပ်ခန်းကို မြင်လိုက်ရတာ ဝမ်းသာသွားတော့တာ။

မငယ်တို့လင်မယားလဲ ကိုသော်ဇင်တို့လိုပဲကုတင်မရှိ၊ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဖျာခင်း၊ ဖျာပေါ်မှာ မွေ့ယာခင်းလို့ အိပ်ကြတာလေ၊ကိုသော်ဇင်လဲ မိန်းမ မဝေကို အကြောင်းကြား၊ ပြီးတော့ ဒီည အဲဒီနေရာကို အိပ်ရာနေရာပြောင်းအိပ်ဖို့လဲပြောမိတာပေါ့။

လောလောဆယ်တော့ အဲဒီနေရာကို ခုံပုလေးနဲ့ ပြန်ကာထားလိုက်တော့တယ်၊ ညနေစာထမင်းစားပြီးတော့ အစာကျေအောင် ကိုသော်ဇင်တစ်ယောက် အိမ်ရှေ့အိမ်နောက် လမ်းလျှောက်ရင်းတစ်ဖက်ခန်းကိုလဲ မသိမသာ နားစွင့်ထားတာပေါ့။

မိန်းမကတော့ သိပ်ပြီး စိတ်မပါရှာဘူး၊ ၈ နာရီလောက်ထဲက အိပ်ရာပြောင်းခင်းနေပြီ၊ မီးတော့ အမှောင်ချထားတာပေါ့၊ ည ၈ နာရီကျော်ပဲ ရှိသေးတာ တဖက်ခန်းကအသံတွေတိတ်သွားပြီ၊ မိန်းမကတော့ အိပ်ရာပေါ်လှဲရင်းချောင်းကြည့်နေတာပေါ့။

ခဏနေတော့ လမ်းလျှောက်နေတဲ့ကိုသော်ဇင်ကို မဝေက လက်ယက်ပြီး လှမ်းခေါ်တယ်၊ ကြည့်မိတဲ့ အချိန်မှာ မငယ်တို့ တူဝရီးနှစ်ယောက်မီးရောင်ဖျော့ဖျော့ အိပ်ခန်းထဲက အိပ်ရာပေါ်မှာ နမ်းနေရင်း အဝတ်အစားတွေ အပြန်အလှန်ချွတ်နေကြပြီ။

နောက်တော့ မငယ်က လေးဖက်ထောက်လို့ ဖင်ကုန်းပြီး မောင်ရဲရဲ့လိင်တံကို ပါးစပ်ထဲထည့်လို့ အားပါးတရလွေတော့တာ။

ကုန်းနေတဲ့ ဖင်ကြီးကလဲ ဖြူဖွေးတင်းကား နေပြီး နို့လုံးကြီးတွေက အောက်ကို တွဲကျနေတော့ ပြေးပြီးနယ်ပစ်ချင်စရာ၊ လွေနေတာလဲ အငမ်းမရနဲ့ လိင်တံက တံတွေးတွေနဲတောင် ပြောင်လက်နေခဲ့ပြီ၊ မောင်ရဲခင်ဗျာကောင်းလွန်းလို့ မျက်စိကိုမှိတ်ပြီး မငယ်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လိင်တံကို ခါးကော့ပြီး ထိုးထဲ့နေတော့တာပဲ၊ မငယ်လဲတော်တော်ထန်တဲ့ မိန်းမဆိုတာ အခုမှဘဲ ပိုလို့သေချာလာတော့တယ်။

နောက်တော့ မငယ်လဲ မောင်ရဲရဲ့ အပေါ်ကိုတက်ခွ လိင်တံကို သူ့ရဲ့ ပိပိအဝမှာ တေ့ပီး တစ်ဖြည်းဖြည်းခြင်း နှဲ့သွင်းသွားတော့တာ၊ ပြီးတော့မောင်ရဲအပေါ်ကို လှဲချလိုက်တော့ နို့တွေက မောင်ရဲရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာပေါ့။

ဖင်လေးကိုပဲ လှုပ်ပြီး လိင်တံကိုအထုတ်အသွင်း တစ်ဖြည်းဖြည်း လုပ်နေတော့တယ်လေ၊ကိုသော်ဇင်လည်း ချောင်းကြည့်နေတာရပ်လိုက်ပြီး မဝေရဲ့ထမိန်ကို ဆွဲလှန်လိုက်တယ်၊ မှောက်လျက်လှဲနေတော့ဖင်လုံးက ပေါ်လာပြီး ပေါင်ကြားကို လက်နှိုက်လိုက်တော့ ပိပိကအရည်တွေ စိုရွှဲနေခဲ့ပြီ။

ကိုသော်ဇင်လဲ မဝေရဲ့ ဖင်ပေါ်ကို ခွထိုင်လိုက်ပြီး နောက်ကနေပဲ ပေါင်ကြားက ပိပိရှိတဲ့ နေရာကို မှန်းဆလို့ လိင်တံကိုထိုးသွင်းလိုက်တော့တယ်။

မဝေက ဖင်ကို ကော့ပြီး ကောက်ပေးလိုက်တော့ ပိပိထဲကို လိင်တံက ဝင်သွားပြီးကောင်းကောင်းလုပ်လို့ရသွာတာပေါ့၊ အခုတော့ တစ်အိမ်လုံး နှစ်ပါးပြိုင် လုပ်ပွဲကြီး စနေပြီလေ၊ မဝေက သူ့ယောင်္ကျား ကိုသော်ဇင်ရဲ့ ပေါင်ကို လက်နဲ့လှမ်းပုတ်ပြီး အချက်ပေးလိုက်တော့ ကိုသော်ဇင်လုပ်နေတာ ခဏရပ်ပြီး ချောင်းလိုက်တာ မငယ်က မောင်ရဲရဲ့ အပေါ်မှာ မြင်းစီးနေသလိုပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်နေတော့တာပေါ့၊ကိုသော်ဇင်လဲ မဝေကို အဲဒီလို လုပ်ချင်လို့လားလို့ မေးလိုက်တော့ အဖြေပြန်မပေးဘဲ ပြုံးနေတော့တာ။

ကိုသော်ဇင်ကမွေ့ယာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး လိင်တံကို အစွမ်းကိုထောင်ပေးထားလိုက်တော့တာပေါ့၊ အရည်တွေကရွှဲနေတော့လိင်တံကလျောကနဲ ဝင်သွားတော့တယ်လေ၊ ပြီးတော့ မဝေက မငယ်လိုပဲ အားကုန်းဆောင့်တော့တာ။

၁၅ မိနစ်လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီး မဝေလဲ အရည်တွေ ထပ်ထွက်၊ ကိုသော်ဇင်လဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လို့ပြီးသွားတာပေါ့၊ အဲဒီတော့မှာ ပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်တာ တစ်ဖက်ခန်းက တူဝရီး တစ်ချီပြီးလို့ အနားတောင်ယူနေပြီ၊နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်အစားတွေ မရှိကြဘူး၊ အဲဒီလိုနဲ့ မငယ်တို့လဲ တစ်ညလုံး ၄ ချီလောက်ဆွဲ၊ သူတို့ဆွဲတိုင်းကိုသော်ဇင်တို့ လင်မယားလဲ ထဆွဲ၊ ပြိုင်ပွဲများလုပ်နေသလားတောင် ထင်နေရတော့တယ်လေ။

ဒီလိုနဲ့ နောက်ထက် ၆ လလောက်ကြာတော့ မငယ်လဲ ဗိုက်တစ်လုံးထွက်လာ၊ ကိုသော်ဇင်ရဲ့ မိန်းမလဲ ဗိုက်တစ်လုံးထွက်လာကြတော့တယ်။ ညနေပိုင်းဆို ကိုသော်ဇင်တို့ လင်မယား လမ်းလျှောက်ထွက်ရင်၊ ကိုပြုံးချိုလဲ မငယ်ကိုလက်တွဲပြီး လမ်းလျှောက်ထွက်ကြတော့တာပေါ့။

ထူးခြားတာက မဝေရဲ့ မျက်နှာမှာ ပေါ်လွင်နေတဲ့ကြည်နှုးမှုကတစ်မျိုး၊ မငယ်ရဲ့ မျက်နှာမှာတော့ ကိုယ်ဝန်မရ သား/သမီးမရခဲ့တာ ကိုပြုံးချိုအသုံးမကြတာကြောင့်လို့ တူတော်မောင် မောင်ရဲနဲ့ သက်သေပြလိုက်နိုင်တဲ့ အောင်မြင်သူ မျက်နှာပေးမျိုး။

ကိုပြုံးချိုကတော့ သူလူလုပ်နိုင်ခဲ့ပြီလို့ပတ်ဝန်းကျင်တွေကြားမှာ ဂုဏ်ယူနေခဲ့ပေမယ့်၊ ကိုသော်ဇင်ကတော့ နောက်ထပ် ခလေးတစ်ယောက်ကို မငယ်နဲ့ရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲလို့ စဉ်းစားနေတာပေါ့လေ.....။     ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, November 2, 2012

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လမ်းလျှောက်မယ် (စ/ဆုံး)

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လမ်းလျှောက်မယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မန္တလာမောင်မောင်တုတ်

အချိန်က ည (၁၁)နာရီ ရှိပေပြီ။ ဆယ်နာရီလောက်ကတည်းက တဖြေးဖြေးစဲသွားသော မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲသို့လာရောက်ကြသည့် ပရိသတ်များနှင့် သူတို့၏ကားကြီးကားငယ် အသွယ်သွယ်တို့သည် တဦးတလေ တစီးတလေမျှပင် မရှိကြတော့ပဲ ခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲတွင် ပစ္စည်းများလိုက်လံသိမ်းဆည်းနေကြသော အလုပ်သမားသုံးလေးယောက်သာရှိတော့သည်။

ထို့အပြင် ဥရောပပုံစံနှစ်ထပ်တိုက်ကြီးထဲတွင်လည်း အိမ်သူအိမ်သားနှစ်ယောက်သုံးယောက်တို့သည် ပစ္စည်းများသိမ်းပြီးကြသည်နှင့် အိပ်ယာဝင်ကြရန်ပြင်ဆင်နေကြပေပြီ။မေစိုးသည် သူမ၏ဖိနပ်လေးကို ချွတ်၍ ပါကေးခင်းပေါ်တွင် ခင်းထားသော နီညိုရောင်ကော်ဇောပေါ်သို့ လှမ်းအတက်မှာပင် သူမ၏အကြည့်က အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲသို့ ရောက်သွားသည်။

သတို့သားနှင့် သတို့သမီးတို့သည် အန်တီကြီးကို ကန်တော့နေကြသည်။ မေစိုးသည် လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းကို ရုတ်၍ အသာရပ်နေလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် မင်္ဂလာမောင်နှံတို့သည် အန်တီကြီး၏ ရှေ့မှထ၍ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကြသည်။ မျက်လွှာလေးချ၍ ငုံ့ထားသော သတို့သမီးဖြစ်သူ၏ ပါးပြင်လေးမှာ နီမြန်းနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည် မေစိုးရပ်နေရာနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဧည့်ခန်း၏ အခြားတဘက်ရှိ အပေါ် ထပ်သို့တက်သည့် လှေကားကြီးဆီသို့ ယှဉ်တွဲသတို့သမီးသည် လျှောက်လှမ်းသွားနေကြသည်။

သတို့သား၏ ဘေးမှကပ်ရက် ခေါင်းလေးငုံ့ကာ လိုက်ပါသွားသော ညီမငယ် နုငယ်စိုး၏ နောက်ကျောကို မေစိုးသည် ဂရုတစိုက်ဖြင့် ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဒီနှစ်ထဲတွင် နုငယ် အတော်ကိုထွားလာသည်။ အသက်(၁၈)နှစ်သာရှိသေးသော နုငယ်၏ ကိုယ်လုံးမှာ မေစိုး ကိုယ်လုံးနှင့် တန်းတူလောက်ပင်ဖြစ်နေချေပြီ။

စောစောကတည်းက တလှပ်လှပ်ဖြစ်ချင်နေသော မေစိုး၏ နှလုံးသားသည် သိသိသာသာသာပင် တဒိန်းဒိန်းခုန် လာခဲ့ရချေပြီ။ သူမ၏ မျက်စိရှေ့မှာပင် သူတို့နှစ်ယောက်သည် လှေခါးထစ်များကို တထစ်ချင်း နင်းလို့ တက်သွားကြပေပြီ။

" အန်တီကြီးတော့ အိပ်တော့မယ် သမီး.. သမီးလဲ သိပ်ပြီး ညည့်နက်မခံနဲ့အုံး..   "

ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသော အန်တီကြီး၏ အသံကြောင့် မေစိုးတယောက် ဆတ်ကနဲဖြစ်သွားရာက အန်တီကြီးကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ ပြီးမှ..

" ဟုတ်ကဲ့   "လို့ သူမပြောလိုက်မိသည်။ အန်တီကြီးကတော့ သူမ၏ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ဝင်သွားခဲ့ချေပြီ။ မေစိုးလည်း ဆက်လျှောက်ကာ မီးဖိုဆောင်ထဲသို့ဝင်ခဲ့သည်။

မီးဖိုဆောင်ထဲတွင်တော့ ဒရိုင်ဘာ ဖိုးခင်နှင့် သူ၏ညီမ မိသင်း၊ ဖိုးခင်၏မိန်းမ စိန်စိန်တို့ ပစ္စည်းတွေ ဆေးကြောသိမ်းဆည်းနေသည်မှာ ပြီးလုနေပြီကို တွေ့ရသည်။ သူတို့ကို တချက်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ..

" ကဲ.. ကိုဖိုးခင်တို့ လက်စသတ်လိုက်တော့.. ကျန်တာတွေ မနက်မှ လုပ်တော့ ညည့်နက်လှပြီ.. "

" ဟုတ်ကဲ့.. မမလေး.. "

ပြောပြီးသည်နှင့် မေစိုးသည် သူမ၏ အိပ်ခန်းရှိရာသို့သွားကာ အထဲရောက်လျှင် အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်၍ အညိုရင့်ရောင်အခံပေါ်တွင် အဖြူပွင့်လေးတွေပါသော ရှန်ထမီပါးလေးကို ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ရင်ညွန့်ထက်မှ ဘရာစီယာပါး အနက်ရောင်လေးကို ခွာ၍ ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုလေးကို တထပ်တည်းဝတ်လိုက်ပြီး အိပ်ခန်းအပြင်ဖက်သို့ ပြန်ထွက်လာလိုက်သည်။

သူမသည် အိမ်ရှေ့သို့ လှမ်းထွက်လိုက်ပြီး အိမ်အပြင်သို့ ရောက်သည်နှင့် အိမ်ရှေ့ဘာဂျာတံခါးကို ဆွဲပိတ်ပြီး အသင့်ချိတ်ထားသော ဆိုးလက်သော့ဖြင့်ခတ်လိုက်ကာ သော့တံကို ရှေ့နားတွင်ရှိသော ပန်းအိုးထဲသို့ထည့်ပြီး မေစိုးသည် အိမ်ရှေ့ပန်းခြံထဲသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

မေစိုးတို့တွင် မိဘနှစ်ပါးစလုံးမရှိကြတော့။ မိခင်၏ အစ်မကြီးဖြစ်သူ အန်တီကြီးကသာ သူမတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်လာခဲ့သည်။ မိဘများချန်ထားရစ်ခဲ့သော ပစ္စည်းဥစ္စာများနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို စောင့်ရှောက်ကာ အန်တီကြီးသည် မေစိုးတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက် ပညာလည်းသင်၊ ပျိုးထောင်၍လည်း ပေးခဲ့သည်။

ထိုသို့သော စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို အန်တီကြီး သူငယ်ချင်း၏ သားဖြစ်သူ ညွန့်ရွှေမောင်က ဦးစီးလုပ်ကိုင်ပေးခဲ့သည်။ ညွန့်ရွှေမောင်ကြောင့်လည်း သူမတို့၏ လုပ်ငန်းများ သိသိသာသာ တိုးတက်အောင်မြင်လာခဲ့ရသည်။ အခုတော့ ညွန့်ရွှေမောင်သည် အသက်(၃၂)နှစ်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း တဆယ့်ရှစ်နှစ်အရွယ် နုငယ်စိုး၏ သတို့သားဖြစ်နေချေပြီ။

အိမ်ရှေ့ပန်းခြံထဲရောက်တော့ မေစိုးသည် အိမ်နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ သစ်သားတန်းလျားလေးပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မျက်နှာလေးမော့၍ နှစ်ထပ်တိုက်ကြီး၏ အပေါ်ထပ်သို့ လှမ်းကြည့်မိသည်။ အပေါ်ထပ် တထပ်လုံးမှောင်နေသော်လည်း အိမ်ရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိ ဒေါင့်ခန်းလေးတခန်းသာ မီးလင်းလျှက်ရှိသည်ကို တွေ့ရသည်။ မေစိုးသည် သူမ၏အကြည့်တွေကို ထိုနေရာမှ ဖယ်ခွာလိုက်ရင်း မျက်နှာလေးကို ငုံ့လိုက်သည်။ မျက်လုံးအိမ်လေးများထဲတွင်တော့ မျက်ရည်တို့ သိသိသာသာ ရစ်ဝဲ၍ နေရပါတော့သည်။

..........................................................................................................................

အပေါ်ထပ်ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်ပြီးသည့် အချိန်မှာပင် နုငယ်၏လက်ဖျား ခြေဖျားလေးများသည် အေးစက်စပြုလာသည်။ လှေခါးထိပ်မှ တလှမ်းမျှသာ လှမ်းရသေးသည်။ ညွန့်ရွှေမောင်၏လက်က နုငယ်၏ခါးလေးကို ရစ်ပတ်လို့လာသည်။ ခါးလေးတဝိုက် ကြက်သီးလေးများ ဖျန်းကနဲ ထသွားရသည်။

နုငယ်စိုးနှင့် ညွန့်ရွှေမောင်တို့သည် သမီးရည်းစားများလည်း မဟုတ်ကြပါ။ အချိန်တော်တော်ကြာကြာ ကပင် ညွန့်ရွှေမောင်သည် နုငယ်တို့အိမ်သို့ အဝင်အထွက်ရှိနေသည်ဖြစ်ရာ ဆွေမျိုးသားချင်းများပမာ ရင်းနှီးနေခဲ့တာတော့ မှန်ပါသည်။ ပြီးတော့ နုငယ်စိုးသည် သူမ၏လက်ဖျားလေးကိုပင် ညွန့်ရွှေမောင် သာမက ဘယ်ယောကျာ်းမျှကိုင်တာ ခံခဲ့ဘူးသည်မဟုတ်ရာ ယင်ဖိုပင် မသန်းဖူးသူဟုပင်ဆိုရမည်။ အပျိုစင်စစ်စစ်လေးဖြစ်သည်။

သားချင်းတွေလို ရင်းရင်းနှီးနှီးနေခဲ့ကြရာမှ ညွန့်ရွှေမောင်က ဘယ်လိုဖြစ်လာသည်မသိ။ လွန်ခဲ့သော တလလောက်က နုငယ်ကို မေတ္တာရှိ၍ လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါရန် အန်တီကြီးကို နားပူနားဆာလုပ်လာသည်။ နုငယ်စိုးတို့၏ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများတွင် ညွန့်ရွှေမောင်က မရှိမဖြစ်မို့ အန်တီကြီးမှာ ဒီလိုမှဖြစ်ပါ့မလားဟု ကြိုတွေးကာ စိတ်ပူနေရာမှ ညွန့်ရွှေမောင်က နုငယ်စိုးကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းလာတော့ စိတ်ဒုံးဒုံးချ၍ ကျေနပ်မိခဲ့သည်။ ဒါပေမဲ့ အန်တီကြီးထင်ထားသည်က ညွန့်ရွှေမောင်ကို အကြီးမမေစိုးနှင့် ထင်ထားခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က အတွဲများသည်။ ဒါ့အပြင် ငယ်ရာမှထွားလာသူပီပီ မေစိုးနှင့် ညွန့်ရွှေမောင်တို့ သမီးရည်းစားဖြစ်နေလောက်ပြီဟု အကဲခတ်မိသည်။

ဒါပေမဲ့လည်း ခုတော့ ညွန့်ရွှေမောင်က နုငယ်စိုးတဲ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အန်တီကြီးတယောက် နုငယ်ကို နားချရပါပြီ။ နုငယ်ကလဲ လိမ္မာသည်။ သိပ်ပြီးနားမချလိုက်ရ။ အန်တီကြီးသဘောကျ ခေါင်းညိတ်ခဲ့သည်။ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းမှုပင် မလုပ်တော့ပဲ တခါတည်း လက်ထပ်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

မင်္ဂလာအိပ်ယာခန်းနားပြင်ဆင်ထားသော အိပ်ခန်းကျယ်ကြီး၏အဝ အရောက်တွင်တော့ နုငယ်စိုးတယောက် ခြေထောက်လေးကို ခြေစုံရပ်ပြီး အထဲသို့ကြည့်လိုက်မိသည်။ တောင့်တင်းသစ်လွင်လှသော ကုတင်ကြီးနှင့်အတူ ထူထဲလှသော မွေ့ယာကြီးတို့ဖြင့် ပြင်ဆင်ထားသော အိပ်ယာအခန်းအနားအစုံတို့သည် မကြာမှီအချိန်လေးအတွင်း နုငယ်၏ အပျိုရည်လေးကို ပေးဆပ်ကာ ထိုးဖောက်ခံရတော့မည်ကို ကြိုတင်ပြောပြနေသယောင်ပင်။ 

နုငယ်သည် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်ရင်း ခပ်တွေတွေလေး ရပ်နေမိစဉ်ပင် သူမ၏ နားသယ်စပ်လေးဆီသို့ ညွန့်ရွှေမောင်၏အနမ်းက ကျရောက်လို့လာသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ခါးလေးပေါ်တွင် ဖက်ထားသော လက်ဖြင့် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ဆွဲခေါ်ယူလာသည်။ အတွင်းရောက်တော့မှ ညွန့်ရွှေမောင်က သူ့လက်ကိုဖယ်ကာ အိပ်ခန်းတံခါးကို သွား ပိတ်နေသည်။

မကြုံမဖြစ် ကြုံရတော့မည်ဖြစ်သည့်မို့ နုငယ်သည် ရပ်နေရာမှ အခန်းတွင်းရှိ မှန်တင်ခုံရှေ့သို့သွားကာ သူမ၏မျက်နှာလေးကို ထပ်မံခြယ်မှုန်းနေမိသည်။

တံခါးပိတ်ပြီးသွားသော ညွန့်ရွှေမောင်က သူမကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပြီးမှ ကုတင်ခြေရင်းရှိ ဘီဒိုကို ဖွင့်ကာ အဝတ်အစားလဲနေသည်ကို နုငယ်က မှန်ထဲမှတဆင့် ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့်တွေ့နေရသည်။

သူ အဝတ်အစားလဲပြီး၍ ဘီဒိုရှေ့မှ အခွာတွင်တော့ နုငယ်က မှန်တင်ခုံရှေ့မှထလိုက်စဉ်မှာပင် သူက အိပ်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်၍ ထွက်သွားသည်။ အပေါ်ထပ်တွင်ပင်ရှိသော သန့်စင်ခန်းသို့သွားခြင်းဖြစ်ပေမည်။

သူထွက်သွားတော့မှ နုငယ်သည် အဝတ်အစားလေးတွေချွတ်ကာ ထမီလေးတထည်ကို ယူ၍ ရင်လျားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ နုငယ်သည် ဘီဒိုထဲမှ ညဝတ်အင်္ကျီလေးတထည်ကို ဝတ်၍ မှန်တင်ခုံရှေ့သို့ ပြန်အလာတွင် အိပ်ခန်းထဲပြန်ရောက်လာသော ညွန့်ရွှေမောင်နှင့် ဆုံမိကြတော့သည်။ သူသည် တံခါးပေါက်ဘေးရှိ မီးခလုတ်ကိုပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ညအိပ်မီး အပြာလေးကို ဖွင့်လိုက်သည်။ 

ပြီးတော့ ညွန့်ရွှေမောင်က သူမကို ဆက်၍လျှောက်လှမ်းခွင့် မပေးတော့ဘဲ ကုတင်ကြီးရှိရာသို့ လက်တဖက်ကို အသာလေးဆွဲခေါ်လို့လာသည်။ ကုတင်ဘေးရောက်သည်နှင့် နုငယ်စိုးသည် ကုတင်ပေါ် တင်ပလွှဲဝင် ထိုင်လိုက်ပြီးနောက် တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်နေသော သူမကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ လဲှချကာ မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်၍သာ ထားလိုက်သည်။

.....................................................

ညွန့်ရွှေမောင်သည် တဖြည်းဖြည်း ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လေးကျသွားသော နုငယ်စိုး၏ ကိုယ်လုံးလေးကိုကြည့်ရင်း လဲဝတ်ပြီးတာ မကြာသေးသော ကြယ်သီးနှစ်လုံးသာ တပ်ထားရသေးသည့် သူ့ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကုတင်ပေါ်လှမ်းတက်ကာ နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်။

ပါးလွှာသော ညဝတ်အင်္ကျီလေးအောက်မှ အရွယ်နှင့်မမျှ ထွားကြိုင်း၍ အချိုးအစားကျနလွန်းကာ ဝင်း၍ ညက်ညောနေသော နုငယ်စိုး၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ ဖောင်းမို့နေသာ နို့အုံလေးများမှာ ကြက်ဥဘဲဥ အရွယ်လေးမျှသာဖြစ်သော်လည်း ဝင်းမွတ်၍ တင်းနေသည်။ နို့သီးနီနီလေးများမှာ ချပ်၍ကပ်နေသည်။

ထို့အောက်တွင်တော့ ညီညာပြန့်ပြူးနေသော သူမ၏ဝမ်းဗိုက်လေးအလယ်တွင် တွင်းနက်နက်နှင့် ချက်ကလေး။ ထိုချက်လေး၏ အောက်ဖက်တွင်တော့ ပြန့်ပြူးနေသော ဝင်းမွတ်ညက်ညောလှသော သူမ၏အသားလေးများသည် တဖြေးဖြေး ခုံးမောက်၍ အောက်သို့ ဆင်းသွားသည်။

ဖြူဖွေးနူးညံ့ တောင့်တင်းသော သူမ၏ပေါင်လေးနှစ်ဖက်သည် လိမ်ထားသဖြင့် ပေါင်ရင်းခွဆုံဆီမှ အပေါ်သို့ တစ်ရစ်ထွက်နေသော နူးညံ့လွန်းလှသည့် အသားစိုင်လေးသည် စိမ်းမြသော အမွှေးနုနုလေးများက တစွန်းတစဖြင့် မို့တစ်နေသည်ကို မြင်တွေ့နေရသော ညွန့်ရွှေမောင်၏ လည်းချောင်းတလျှောက် တဒင်္ဂအတွင်း သွေ့ခြောက်သွားရသည်။

ထိုအခိုက်မှာပင် တိတ်တဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံးကို ကြည်လင်၍ တုန်ယင်တိုးညင်း သော အသံလေးက ချေဖျက်လိုက်သည်။

" ဦး.. နုငယ်ကို ဘာလို့လက်ထပ်တာလဲ ဟင်.. "

" ဦးရဲ့ ဘဝတသက်တာမှာ ဦးအချစ်ဆုံးက နုငယ်ဖြစ်လို့ပေါ့ "

" ဒါဆို နုငယ်ကို ဦး ဘာလို့ ချစ်ရတာလဲဟင်.. "

" ဦး မြင်တွေ့ဘူးတဲ့ မိန်းကလေးတွေထဲမှာ နုငယ်က အလှဆုံးမို့လို့ပေါ့ ကလေးရယ် "

နုငယ်၏ မျက်နှာလှလှလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း နုငယ်မေးသမျှကို တခွန်းချင်းဖြေနေသော ညွန့်ရွှေမောင် ၏လက်က နုငယ်၏နို့အုံလေးကို ဖက်ဖဝါးဖြင့် ဖွဖွလေးဆုတ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးနေသည်။ ပြီးတော့ နို့သီးလေးကို လက်ဖဝါးထဲထည့်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း လှိမ့်ပေးနေသည်။ ညွန့်ရွှေမောင်ပြန်ဖြေနေသော စကားတွေကို ကြည်လဲ့နေသော မျက်လုံးလေးများ ကလယ်ကလယ်ဖြင့် နားထောင်နေရှာသော နုငယ်၏မျက်လုံးလေးတွေပေါ်မှ မျက်ခွံလေးသည် တချက်တချက် မှေးကနဲ မှေးကနဲ ကျလာနေသည်။

" ချစ်ရင်လဲ သမီးကိုတော့ ဖွင့်မပြောဘူး.. ဦးကလဲ.. "

" ဦး ဖွင့်ပြောလိုက်လို့ နုငယ်က လက်မခံရင် နုငယ်ကို ဆုံးရှုံးရမှာ စိုးလို့ပေါ့ကွယ် "

" အော်.. ဦးရယ်.. "

" နုငယ်ရော.. ဦးကို ချစ်လား ဟင် "

" သမီးက မချစ်ပဲနဲ့ ခုလို လက်ခံပါ့.. "

နုငယ်၏ တုန်ယင်လှိုက်မောနေသော စကားသံလေးမှာ ဒီမှာတင်ပြတ် သွားရပါသည်။ ကြည့်ရင်းကပင် မချင့်မရဲဖြစ်နေသော ညွန့်ရွှေမောင်က သူမ၏နီစွေးသော နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာလေးဖိကပ်ကာ စုပ်ယူလိုက်သည်။ နုငယ်၏ရင်သားပေါ်မှ သူ၏လက်ကလဲ သူမ၏ရင်သားနှစ်မွှာပေါ်တွင် ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်ကူးလူးနေသည်။

နုငယ်၏ကိုယ်တွင်းမှ ကလီစာများအပေါ်သို့ လိပ်၍ လိပ်၍တက်လာသလို သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်း တလွန့်လွန့်ဖြစ်လာရာမှ သူမ၏သွယ်လျသော လက်လေးနှစ်ဖက်က ညွန့်ရွှေမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို သိမ်းကြုံးဖက်လို့လာသည်။

ခဏကြာထိ ညွန့်ရွှေမောင်၏ စုပ်နမ်းနေသော အနမ်းတွေကြောင့် နုငယ်၏ကျောလေးမှာ ကော့တက် ၍ လာတော့သည်။ 

ညွန့်ရွှေမောင်သည် နုငယ်၏နဖူးဆံစပ်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူ၏နှာသီးဖျားကို သူမ၏ နူးနူးညံ့ညံ့ ဝင်းမွတ်ညက်ညောကာ ချောမောလှသော မျက်နှာလေးပေါ်မှ မကြွဘဲ လျှောတိုက်ကာ ရွေ့လျားသွားရင်း မျက်နှာလေးတခုလုံးအနှံ့ကို နမ်းသည်။ နောက်ဆုံး သူမ၏ မေးဖျားလေးကို နမ်းပြီးတော့မှ ညွန့်ရွှေမောင်၏နှာခေါင်းက သူမ၏လည်တိုင်လေးပေါ်ကို ရောက်အလာမှာတော့ နုငယ်ခမျာ သူမ၏မျက်နှာေလေးကို မော့ပေးရှာပါသည်။ လည်တိုင်လေးအနှံ့ကို နှာခေါင်းဖြင့် နမ်းရုံမျှသာမဟုတ်ဘဲ ညွန့်ရွှေမောင်၏ နှုတ်ခမ်းတွေက သူမ၏လည်တိုင်အထက်သို့ ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်ချိန်တွင်တော့ နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးသည် တကိုယ်လုံး ဆတ်ကနဲတုန်၍ တက်သွားရလေတော့သည်။

သူမ၏လည်တိုင်ဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်ကို အားရအောင် စုပ်နမ်းပြီးတော့ ညွန့်ရွှေမောင်၏နှုတ်ခမ်းတွေကို ခွာလိုက်တော့မှ နုငယ်ခမျာ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချလိုက်ရရှာသည်။

ညွန့်ရွှေမောင်၏နှုတ်ခမ်းတွေက နုငယ်၏ဝင်းမွတ်သော ပခုံးသားလေးများ၊ ထိုမှ ပခုံးအောက် ရင်ဘတ်သားလေးများကို နမ်းသည်။ နုငယ်မှာတော့ သူမကိုယ်သူမ ဘယ်လိုဖြစ်သည်ဟု ပြော၍ပင် မပြနိုင်လောက်အောင် တကိုယ်လုံးဗြောင်းဆန်အောင် တဖျင်းဖျင်းဖြစ်၍ နေရသည်။ ခဏနေတော့ ညွန့်ရွှေမောင်၏ဦးခေါင်းသည် တဖြေးဖြေးထောင်၍ လာသည်။

" သမီး "

" အင်.. "

" သိပ်ချစ်တယ်.. သမီးရယ် "

" ဦးရယ်..   "

ညွန့်ရွှေမောင်၏ လက်တဖက်က သူမ၏ညဝတ်အင်္ကျ ီလေး ရင်ဘတ်ကို ဆွဲဟလိုက်ရာပြီး နို့အုံလေးတဖက်ကို အငမ်းမရဆွဲစို့လိုက်သည်။

" အ.. အင်း.. ဟင့်.. "

နို့အုံလေးကို အားရပါးရ စို့ပေးနေရင်းက နို့သီးသေးသေးလေးတွေကို လျှာဖြင့် ထိုးကော်ကာ ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

" အို.. အို.. ဟင့်.. ဟင့်.. "

နုငယ်ခမျာ သိမ့်သိမ့်တုန်ရင်း ခါးလေးပင် ကော့တက်သွားရသည်။ နုငယ်၏နို့လေးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်တလှည့်စီ စို့ပေးနေရင်းကပင် နုငယ်၏ပေါင်တန်ကြီးတွေမှ ညွန့်ရွှေမောင်၏လက်သည် သူမ၏ပေါင်ရင်းခွဆုံသို့ တိုးဝင်သွားချိန်တွင်မတော့ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းလှသော နုငယ်၏ပေါင်တန်ကြီးတွေမှာ ဟကနဲ ကား၍ သွားရသည်။

အိထွေး၍ နုနယ်လွန်းလှသော ဆယ့်ရှစ်နှစ်အရွယ်အပျိုစင်လေး၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ညွန့်ရွှေမောင်၏ လက်ဝါးအောက်သို့ ကျရောက်သွားရလေသည်။ နူးညံ့လွန်းသော အတွေ့လေးကြောင့်ပင် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို အသာဆုတ်လိုက်မိသည်။ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသော နုငယ်၏ခါးလေးသည် ဆတ်ကနဲ ကော့တက်သွားသည်။

စိမ်းမြမြ မွေးညင်းနုလေးတွေပေါ်မှပင် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ တချက်တချက် ဆုတ်ပေးသည်။ ဖျစ်ပေးသည်။ ဖွဖွလေးညှစ်ပေးသည်။ အတော်လေးပင် မာတင်းနေပြီဖြစ်သော စောက်ဖုတ်လေး၏ တင်းဖောင်းစေ့ကပ်၍နေသည့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက်ကို လက်ထိပ်ဖြင့် စမ်းတဝါးဝါးထောက်ပွတ်ပေးသည်။ မကြာခင်မှာပင် နုငယ်၏စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေး၏ တဝက်ကျော်အောက်နားဆီမှ အရည်လေးတွေ စိုစိမ့်ထွက်လာတော့သည်။ဖြူဖွေးဝင်းဝါလှသော နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးတခုလုံးသည် ယခုအခါတွင်တော့ နီမြန်းနေချေပြီဖြစ်သည်။

ညွှန့်ရွှေမောင်သည် သူ၏မျက်နှာကို နုငယ်၏ရင်သားလေးတွေပေါ်မှ ကြွ၍ ခွာလိုက်ပြီးချိန်မှာပင် သူ၏အကြည့်များက နုငယ်၏မျက်နှာလေးဆီသို့ ရောက်၍သွားသည်။ မျက်လုံးလေးများ မှေးစင်းထားရင်းက အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားသော သူမ၏အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးသည် တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။ ပြီးတော့ နုငယ်၏မျက်နှာလေးသည် ခပ်ရှုံ့ရှုံ့လေးလဲ ဖြစ်နေရှာသည်။

ညွှန့်ရွှေမောင်တယောက် နုငယ်၏မျက်နှာလေးကို မက်မောစွာဖြင့် ကြည့်နေစဉ်မှာပင် အသက်ကို ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး ဝအောင်ရှူ၍နေသော သူမမျက်နှာလေးမှာ တဖြေးဖြေး ပြေလျှော့လို့လာသည်။

ညွှန့်ရွှေမောင်သည် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို အသာလေးဖက်ကာ ညဝတ်အင်္ကျ ီလေးကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ဘေးတွင် ကပ်လျှက်သားလေး ထထိုင်လိုက်စဉ်မှာတော့ မျက်ခွံလေးများပင့်တင်ကာ နုငယ်၏အရည်လဲ့၍ တောက်ပနေသော မျက်လုံးလေးများက သူ့ကို တပ်မက်စွာဖြင့် ကြည့်လာသည်။

သူ၏ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်စဉ်မှာတော့ နုငယ်၏မျက်တောင်ကော့ကြီးများသည် တဖျတ်ဖျတ်ဖြစ်လို့ သွားသည်။ ထို့နောက် ညွှန့်ရွှေမောင်က ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ၏ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ချိန်တွင်တော့ အသက်ရှူသွင်းလိုက်သော နုငယ်၏ရင်အုံလေးသည် အမြင့်ဆုံးသို့တက်ကာ သွားသည်။ ခဏတာမျှ ထိုအတိုင်းလေး မြင့်တက်လျှက်ရှိရာမှ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချရင်း သူမ၏ရင်အုံလေးမှာ နိမ့်၍ဆင်းသွားသလို ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လံးလေးတခုလုံးမှာလည်း လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်ကာ သွားရသည်။

သူ၏ပုဆိုး ခါးမှ ကျွတ်သွားသည်နှင့် ထွက်ပေါ်လာလေသော ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးတန်ကြီးမှာ အရှည်က သူမ၏တထွာခန့်ပင်ရှိပြီး လုံးပတ်မှာလည်း ကျပ်လုံးပင် မကပါ။ ညိုမဲနေသော လီးချောင်းကြီးသည် မျက်နှာပြင်ပတ်လည်တခုလုံး အကြောကြီးတွေ ထောင်မတ်ဖုထစ်ကာ ကြွနေပြီး ထိပ်မှ အရေပြားမှာ ဒစ်ကြီးအနားထိပင် ပြဲလန်နေလေသည်။ ထိပ်ဖူးကြီးမှာ နီရဲဖောင်းတင်း၍ ပြူတစ်နေသည်။ ထိပ်က အပေါက်လေးတွင်တော့ အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လို့နေသည်။

ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးတန်ကြီးကို ကြည့်နေရင်းက နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လို့လာသည်။ သူကလည်း တမင်ပင် ခါးကို အတန်ငယ်ကော့ကာ တမင်ပြ၍ထားသည်။

ညွှန့်ရွှေမောင် ဒူးထောက်ထားသည်က နုငယ်၏ရင်သားများတည့်တည့် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးဘေးတွင် ဖြစ်ပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသော လီးချောင်းကြီးသည် နုငယ်၏မျက်နှာလေးနှင့် တပေခန့်ပင် မကွာတော့ချေ။

" သမီး..ကိုင်ကြည့်ပါလားဟင်"

" အို.. "

နုငယ်၏ရင်ထဲတွင် ဒိန်းကနဲဖြစ်သွားပြီး တကိုယ်လုံးဆတ်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ပြောလိုက်ပြီးသည်နှင့် ညွှန့်ရွှေမောင်က သူမ၏တုန့်ပြန်မှုကို မစောင့်တော့ဘဲ သူ၏လက်ဖျားလေးကို ဆွဲကာ လီးတန်ကြီးပေါ်သို့ တင်ပေး လိုက်သည်။

လီးတန်ကြီးပေါ်သို့ လက်လေးတင်လိုက်စဉ်မှာပင် ပူနွေးသော လီးကြီး၏အတွေ့ကို ရလိုက်သည်နှင့် သူမကိုယ်လုံးလေးတခုလုံး ကြက်သီးတွေဖြာဆင်းသွားရသည့်အခိုက်မှာပင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော နုငယ်စိုး၏လက်ချောင်းဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖောင်းဖောင်းကစ်ကစ်လေးများသည် လီးချောင်းကြီးကို အတင်းပင် ဆုတ်ညှစ်လိုက်မိသည်။

နုငယ်စိုးသည်လည်း အစ်မဖြစ်သူမေစိုးကဲ့သို့ ရမ္မက်ကြီးလှပါလားဟူသော အတွေးဖြင့် ညွှန့်ရွှေမောင် တချက် ပြုံးလိုက်မိသည်။

" အိုး..အ..အကြီး..ကြီးဘဲ...မာ..မာလိုက်တာ..ဦးရယ်.. "

သူမ၏ညီးတွားသံလေးက လှိုက်ဖိုစွာဖြင့် တုန်တုန်ယင်ယင်လေး ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။

" အဲဒီ အကြီးကြီးနဲ့ မာတောင်နေတာက သမီးအတွက်လေ "

" အာ.. ဦးကလဲ.. "

နုငယ်က ရှက်ရွံ့စွာ တီးတိုးလေးပြောလိုက်ရင်း လီးချောင်းကြီးတချောင်းလုံးကို အရင်းမှအဖျား၊ အဖျားမှတဖန် အရင်းသို့ စုန်ကာ ဆန်ကာပင် သူမ၏လက်ဖဝါးနုနုလေးဖြင့် လိုက်၍ဆုတ်နေရုံမကပဲ ခဏအတွင်းမှာပင် သူမ၏ကျန်လက်ကလေးတဖက်က လီးတန်ကြီးအရင်းက လုံးတစ်မဲနက် တင်းပြောင်နေသော ဥကြီးကို သူမ၏လက်ဖဝါးနုနုလေးထဲ ထည့်ကာ မွမွလေး ဆုပ်ကြည့်သည်။ ပြီးတော့ ပွတ်ပေးသည်။ ထိုသို့ လုပ်ပေးနေရင်းကလဲ သူမ၏တောင့်တင်းဖြူဖွေးသော ပေါင်တံလေးနှစ်ချောင်းကို စုလိုက်ကားလိုက်ဖြင့် မချင့်မရဲဖြစ်နေရှာသည်။

" သမီး.. ကြိုက်လားဟင် "

" ဦး..ကလဲ.. ဟင့်.."

အရင်ကတည်းက နှုတ်ကျိုးနေသော အခေါ်အဝေါ်တွေဖြင့်သာ ပြောဆိုနေကြသည်။ ရှိစေတော့။ နောက်မှပင် တဖြည်းဖြည်း ပြင်တော့မည်ဟု ညွှန့်ရွှေမောင်တွေးလိုက်သည်။ တဖြေးဖြေးဖြင့် ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးတန်ကြီးက အဆမတန်ဖြစ်လာရသလို သူ၏စိတ်များသည်လည်း ထိန်းမရနိုင်အောင် ဖြစ်လာသည်။

" သမီး.. ဦး မနေနိုင်တော့ဘူး.. သမီးရယ်.. ဦးလေ..သမီးကို လုပ်ချင်လှပြီ "

ကြားလိုက်ရသော ညွှန့်ရွှေမောင်၏တုန်တုန်လှုပ်လှုပ်စကားသံကြောင့် ရင်ထဲဝယ် လှိုက်ဖိုသွားရရင်း ဂဃနဏ မသိပေမဲ့လည်း နုငယ်သည် သူမ၏ခေါင်းလေးကိုသာ ဆတ်၍ပြလိုက်မိသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏လက်လေးက လီးချောင်းကြီးကို အားပါးတရ ညှစ်လိုက်ရင်း မက်မောစွာ ကြည့်ပြီးနောက် လွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏မျက်လွှာလေးကို မှိတ်၍ ချလိုက်ပါလေတော့သည်။

ညွှန့်ရွှေမောင်သည် နုငယ်၏ပေါင်လေးနှစ်လုံးကို ဆွဲ၍ထောင်ကာ ကားပေးလိုက်သည်။ အပျိုစင်လေးကို ပထမဆုံး လှေကြီးထိုးဖြင့် လိုးတာက အသင့်တော်ဆုံးပင်ဖြစ်မည်။ ထို့နောက် ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ၏လီးတန်ကြီးထိပ်ကို စောက်ရည်လေးများ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ပတ်အဝလေးရှိ တင်းစေ့နေသည့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေး၌ တေ့လိုက်သည်။ နုငယ်ခမျာ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားရှာသည်။ ပြီးတော့ ချက်ချင်းမသွင်းသေးဘဲ လီးထိပ်ကြီးဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက် စုန်ကာဆန်ကာ ထယ်ထိုးသလို ပွတ်ပေးနေသည်။

ခဏအတွင်းမှာပင် ဖွေးဖွေးလှုပ်၍ ကားအယ်နေသော နုငယ်၏ဖင်သားကြီးများမှာ ကြွတက်လာတော့မယောင် တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာတော့သည်။ စောက်ရည်များသည်လည်း အတော်ပင် စိမ့်ထွက်လာရပြီ။ ဒီတော့မှ ညွှန့်ရွှေမောင်က သူ၏လီးဒစ်ကြီးကို သူမ၏စောက်ပတ်အဝလေးထဲသို့ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။

" ဗျစ်..အ.. ကျွတ်..ကျွတ်.. အမေ့..ဗျစ်.. အမလေး..ဗျစ်..ဗျစ်..အာ့..အမလေး..နာ..နာတယ်... ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင့်.. "

နုငယ်၏ခါးလေးမှာ အိပ်ယာပေါ်မှ လွတ်ထွက်လောက်အောင်ပင် ကော့တက်နေသည်။။ သူမ၏အသားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ လီးချောင်းကြီးက သုံးပုံတပုံခန့် ဝင်၍သွားချေပြီ။ ညွှန့်ရွှေမောင်က ဆက်၍မသွင်းသေးဘဲ ရပ်ကာထားလိုက်တော့မှာ ဟင်းကနဲ ဖြစ်ကာ နုငယ်၏ခါးလေးမှာ အိပ်ယာပေါ်သို့ ပြန်ကျသွားရှာလေသည်။

ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးတန်ကြီးမှာ သူမစောက်ပတ်လေးထဲတွင် မဆန့်မပြဲနှင့် တစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေရာက ညွှန့်ရွှေမောင်သည် သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကို နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ် မှောက်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လျှာကိုထုတ်၍ နုငယ်၏နို့သီးလေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် လျှာဖြင့် လှည့်ပတ်ကာ ပွတ်ပေးသည်။ ထိုးကော်ကာ ယက်ပေးသည်။ နို့သီးလေးတွေချည်းကိုပင် နှုတ်ခမ်းဖြင့် ညှပ်၍ အပေါ်သို့ ဆွဲ ဆွဲတင်ပေးသည်။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနို့အုံလေးတွေ၏ဘေးဖက် နို့အုံသားလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်ကာ လျှာဖျားလေးဖြင့် ကလိပေးသည်။ တင်းမာနေသော နို့အုံလေးနှစ်ခုကြားတောက်လျှောက်ကို လျှာဖြင့် ယက်၍ ယက်၍ပင့်တင်သည်။ တချက်တချက် သူမ၏ဂျိုင်းကြားလေးတွေကို နှာခေါင်းဖြင့် ဖိကာ ဖိကာ နမ်းသည်။ 

ခဏကြာတော့မှ နုငယ်၏စောက်ပတ်လေးထဲ သုံးပုံတပုံခန့်ဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို လှုပ်၍ လှုပ်၍ပေးသည်။ လီးတန်ကြီးကို တချက်တည်းသွင်းလို့ မဖြစ်သေး။ သူ၏လီးချောင်းကြီးထိပ်ဖူး သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲတွင် ခပ်တင်းတင်းအရာလေးတခုက ရှေ့တွင် ခံနေသည်။ နုငယ်စိုး၏အပျိုရည်လေးပင်။ ထိလိုက်မိစဉ်တွင် ညွှန့်ရွှေမောင် တကိုယ်လုံး ဖျင်းကနဲဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

စောက်ခေါင်းထဲတစ်လစ်ဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို လှုပ်ပေးနေသောကြောင့် သူမ၏စောက်ရည်လေးများ ရွှဲသထက်ရွှဲနစ်လာရသည်။ ညွှန့်ရွှေမောင်သည် လီးတန်ကြီးကို လက်နှစ်လုံးခန့် ဖြေးဖြေးလေးဆွဲထုတ်ကာ ညင်ညင်သာသာလေး ပြန်၍သွင်းသည်။ နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့လေးဖြစ်သွားရုံမှလွဲ၍ ညီးညူမြည်တမ်းခြင်းမရှိပေ။ ဆက်၍ ညွှန့်ရွှေမောင်သည် ထိုကဲ့သို့ လီးချောင်းကြီးကို  နည်းနည်းချင်း ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် ဆယ်ငါးကြိမ်မျှ လုပ်ပေးပြီးနောက် ဆတ်ကနဲ ဖိ၍သွင်းလိုက်သည်။

" ဗျစ်..အမေ့..အမလေး..ဗျစ်..အာ့..အား..အမလေး..သေပါပြီ..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်... "

နုငယ်၏တကိုယ်လုံး ဖျတ်ဖျတ်ခါသွားရသည်။ ညွှန့်ရွှေမောင်က တပြိုင်နက်တည်းမှာပင် သူမ၏ဘယ်ဘက်နို့လေးကို အတင်းပင် ဖိ၍စို့ပေးလိုက်သည်။

လက်နှစ်ဖက်ကလဲ နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကြုံး၍ဖက်ကာ လီးတန်ကြီးကို ငြိမ်ထားပေးလိုက်သည်။

" အင့်..ဟင့်.. ကျွတ်..ကျွတ်..ကျွတ်.. "

ခုထိ နုငယ်မှာ ငြီးလို့ စုပ်သပ်လို့ မဆုံးသေး။ သူမ၏တကိုယ်လုံးရှိ အသားလေးတွေမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ကေားဆဲပင် ရှိသေးသည်။ ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးချောင်းကြီးကတော့ သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲ တဝက်မျှ ဝင်သွားခဲ့ချေပြီ။

 ညွှန့်ရွှေမောင်သည် သူမ၏နို့လေးနှစ်လုံးကို တလှည့်စီ အားပါးတရ စို့ပေးနေရင်းက နို့သီးလေးတွေကိုလည်း လျှာဖြင့် ဖိဖိပြီးယက်ပေးသည်။ ပြီးတော့လဲ နို့တလုံးမှ တလုံးသို့ ပြောင်းအစို့တွင် သူမ၏ချိုင်းအောက်တဲ့တဲ့ နံစောင်းလေးတွေကို လျှာဖြင့် ယက် ယက်ပေးသည်။ ခေတ္တမျှကြာလျှင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ ငြိမ်၍ ကျသွားသည်။

ထိုအခါကျမှ ညွှန့်ရွှေမောင်သည် သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကို သူမကိုယ်လေးပေါ်မှ ကြွလိုက်ကာ လီးတန်ကြီး တန်းလန်းဝင်နေသော နုငယ်၏စောက်ပတ်လေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ စိမ့်၍ထွက်နေသော စောက်ရည်လေးများမှာ နီရောင်သန်းနေလေသည်။

သူ၏ခါးကြီးကို ပြန်မတ်လိုက်ပြီးချိန်မှာပင် ညွှန့်ရွှေမောင်က သူ၏လီးတန်ကြီးကို ထပ်ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

" ဗျစ်.. အာ့.. ဗျစ်.. အမလေး..မ..မခံနိုင်ဘူး.. ဦး.. ဟင့်..အဟင့်.. "

 နုငယ်၏လက်လေးနှစ်ဖက်က ညွှန့်ရွှေမောင်၏ရင်ဘတ်ကြီးကို လှမ်း၍တွန်းထားသည်။ လီးတန်ကြီးကတော့ ထပ်၍ဝင်သွားပြန်ပြီဖြစ်သည်။ လီးချောင်းကြီးကို ဆုံးအောင် ထပ်သွင်းရန် မဖြစ်နိုင်တော့။ နုငယ်၏အပျိုမှေးလေးမှာ သာမန်ထက်ပင် ထူထဲပုံရသည်။ ထို့ကြောင့် သူမခမျာ အတော်ပင် နာကျင်နေရသည်ကို အတွေ့အကြုံများသော ညွှန့်ရွှေမောင်က အကဲခတ်လိုက်မိသည်။

လီးတန်ကြီးကို မဖြစ်မနေ အဆုံးသွင်းလိုက်မည်ဆိုက မရတော့မဟုတ် ရနိုင်သည်။ ဒါပေမဲ့ အပျိုစင်သတို့သမီးလေးကို ပထမဆုံးအကြိမ် ဒီလိုမလုပ်သင့်။ နာကျင်မှုဒဏ်ကြောင့် နောက်တခါ အလိုးခံရမည်ကို ကြောက်လန့်သွားတတ်သည်။ ယောကျာ်းဖြစ်သူ ဆန္ဒရှိတိုင်း မလိုက်လျောတော့ပဲ အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြကာ ရှောင်သွားတတ်လေသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ညွှန့်ရွှေမောင်သည် မင်္ဂလာဦးညအဖို့ ဒီမျှလောက်နှင့်ပင် တင်းတိမ်လိုက်တော့မည်ဟုတွေးလျက် နုငယ်၏စောက်ခေါင်းလေးထဲ သုံးပုံနှစ်ပုံလောက်သာ ဝင်နေသော သူ၏လီးကြီးကို လက်လေးလုံးမျှ ဆွဲ၍ထုတ်လိုက်သည်။

" အ..ကျွတ်..ကျွတ်..ကျွတ်.. "

ပြီးတော့ လီးတန်ကြီးကို ညင်သာစွာ ပြန်သွင်းရင်း ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးနေသည်။ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို တဆုံးသွင်းကာ မလိုးနိုင်သေးသော်လည်း ကျေနပ်စရာကောင်းသည်ကတော့ ကျဉ်းကြပ်လှသော နုငယ်၏စောက်ခေါင်းလေးသည် နူးညံ့လွန်းစွာဖြင့် စိုစိုစွတ်စွတ်လေးဖြစ်လျက် လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ညှစ်ဆုပ်ထားသလို ခံစားနေရခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ဒါတွင်မကသေး နုငယ်စိုး၏စောက်ခေါင်းလေးသည်လည်း သူမ၏အစ်မ မေစိုး၏စောက်ခေါင်းလေးကဲ့သို့ပင် လီးတန်ကြီးစ၍ ဝင်သွားစဉ်ကပင် အတွင်းသားလေးများက လီးကြီးကို ရစ်ပတ်ဆွဲညှစ်ပေးနေသည်ကလည်း အရသာထူးကဲလှကာ ကျေနပ်စရာပင် ဖြစ်နေသည်။

ခဏအကြာမှာပင် ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးနေသော ညွှန့်ရွှေမောင်က ခပ်သွက်သွက်လေး အရှိန်ယူကာ လိုးလာသည်။ စောက်ရည်လေးများမှာ ရွှဲနစ်သထက် ရွှဲနစ်လာကာ လီးသွင်းလီးထုတ်သံလေးတွေ ညံလို့လာသည်။ နုငယ်မှာလည်း ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာရချေပြီ။

" ပလွတ်.. ပြွတ်.. အင့်..ဟင့်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. ဟင့်..ဟင့်..ဦး..ဦးရယ်..ဟင့်..ဟင့်.. "

လီးချောင်းကြီးကို လက်လေးလုံးမျှသာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ လိုးနေရာက ညွှန့်ရွှေမောင်သည် လီးဒစ်ကြီးပေါ်ကာနီးအထိ ဆွဲ၍ ဆွဲ၍ထုတ်ကာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းရင်း သွက်သွက်လက်လက်လိုးပေးသည်။

" သမီး ဦးကို ချစ်လားဟင်.. ပလွတ်..ပြွတ် "

" အင့်..ဟင့်..ဟင့်.. ချစ်တယ်.. သိပ်..ချစ်တယ် ဦးရယ်..ဟင့်..ဟင့်.. ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်း..ဟင့်..ဟင့်.. "

တစထက်တစ မချိတင်ကဲဖြစ်လာရသော နုငယ်မှာ စောက်ပတ်လေးကို အရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် ကော့ ကော့ပေးလာသည်။ ကြပ်ညပ်နေသော စောက်ခေါင်းလေးကြောင့် မာကျောလှသော လီးချောင်းကြီးမှာ စောက်စိအတက်လေးကို အဝင်အထွက်တွင် အသွားအပြန်တောက်လျှောက် ပွတ်၍ဆွဲနေတော့ရာ နုငယ်ခမျာ နုနုထွတ်ထွတ်စောက်ပတ်အုံလေးပင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေရရှာသည်။

ကျဉ်းလှသော စောက်ပတ်လေးကြောင့် လီးချောင်းကြီးကို ဆွ၍ လက်ဖြင့်ဆုတ်သလိုဖြစ်နေရသည့်အထဲတွင် ရမ္မက်ပြင်းပြလာသော နုငယ်၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေကပါ လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်စုပ်ယူနေတော့ရာ ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးကြီးမှာ ဆိမ့်တက်လာရလေပြီ။

ညွှန့်ရွှေမောင်သည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို လီးဒစ်ကြီးပေါ်သည်အထိ ဆွဲထုတ်ကာ ဆက်တိုက်ဆိုသလို သွက်သွက်ကြီးပင် လိုးလိုက်တော့ရာ မကြာမီမှာပင်

" ဦး..အမလေး..အ..အ.. ဦး..အမလေး..လေး..ဟင့်..ဟင့်.. "

နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ လူးလိမ့်ကော့ပျံသွားရစဉ်မှာပင် ညွှန့်ရွှေမောင်၏ခါးကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားရင်း သူမ၏အသစ်စက်စက်စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ သုက်ရည်များကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ပန်း၍ ထည့်လိုက်လေတော့သည်။

.....................................................................................................

အိမ်ရှေ့ပန်းခြံထဲတွင် ထိုင်နေမိသောမေစိုးတယောက် မကြည့်မိရန် သတိထားသော်လည်း မနေနိုင်သောသူမ၏မျက်လုံးများက အိမ်အေါ်ထပ်သို့ လှမ်းကြည့်မိလိုက်စဉ်မှာပင် မီးလင်းနေသော အခန်းလေးမှာ မီးငြိမ်းသွားပြီး ညအိပ်မီးအပြာရောင်လေးသာ လင်းလာချိန်မှာတော့ သူမ၏ရင်ထဲတွင် နင့်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်လေးပင်ဖြစ်ကာသွားရသည်။

သူ.. သူ.. ညီမလေးနုငယ်ကို လိုးတော့မယ်ဆိုသောအသိက မေစိုး၏အာရုံထဲသို့ ပဲ့တင်ထပ်၍ ဝင်လာသည်။ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပင် မာန်ဖီနေသော ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးတန်ကြီးနှင့် ရံှု့မဲ့နေသော ညီမလေးနုငယ်၏ မျက်နှာလေး။ အားရပါးရကြီးပင် ဆောင့်၍လိုးနေမည်ဖြစ်သော ညွှန့်ရွှေမောင်နှင့် ပေါင်ဖြူဖြူလေးတွေကို အစွမ်းကုန်ကားပေးထားကာ ကော့၍ ကော့၍ အားပါးတရ အလိုးခံနေမည့် နုငယ်တို့၏ ရုပ်ပုံလွှာ။ အရည်တွေ ပေပွကာ မာတင်းပြောင်လက်နေသော ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးချောင်းကြီးက အမွေးနုနုစိမ်းစိမ်းမြမြလေးများဖုံးအုပ်ထားသော ညီမလေးနုငယ်၏စောက်ဖုတ်လေးရှိ စောက်ရည်များ စိုရွှဲကာ အတွင်းသားလေးတွေ နီရဲနေသောစောက်ပတ်လေးထဲသို့ ပက်ပက်စက်စက်ဆောင့် ဆောင့်ထိုးကာ လိုးနေပုံ... တို့ကို မေစိုးတယောက် အတွေးဖြင့် ပုံဖော်ကာ မြင်ယောင်နေမိသည်။

သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကို တပ်မက်စွာဖြင့် ဆယ်ကြိမ်ထက်မက မညှာမတာလိုးခဲ့သော ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးတန်ကြီးမှာ အခုဆို နုငယ်၏စောက်ပတ်လေးကို မက်မက်ရရလိုးနေပေပြီ။ ခံစားလိုက်ရသော ကြေကွဲမှုထက် ရမ္မက်စိတ်တွေက မေစိုးကို ဖုံးလွှမ်းသွားလေသည်။

နောက်မှီမပါသည့် ခုံတန်းလေးအထက်တွင် ခြေတွဲလောင်းချကာ တွေးတောစဉ်းစားနေမိသော မေစိုးတယောက် ရမ္မက်စိတ်များ ဟုန်းကနဲကြွလာတော့ရာ ခြေထောက်လေးတဖက်ကို ခုံတန်းပေါ်တင်၍ ဒူးကိုကွေးကာ ထောင်လိုက်ပြီး သူမ၏လက်တဖက်ကို ထဘီအောက်နားစ နှစ်ခုကြားမှ လျှိုသွင်းကာ သူမ၏စောက်ပတ်လေးကို စမ်းလိုက်မိသည်။

ပြီးတော့ သူမ၏အတွေးထဲသို့ စောစောက တွေးရင်း ပုံဖော်ထားသော ရုပ်ပုံလွှာများက တကျော့ပြန်ဝင်လာကြတော့သည်။

မေစိုးသည် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကာ ပွတ်ပေးနေမိသည်။ ခပ်ဖြေးဖြေး ခပ်ဖွဖွသာ စ၍ပွတ်သော်လည်း ခဏအတွင်းမှာပင် သူမ၏ကာမဆန္ဒတွေက တဟုန်ထိုးပြင်းထန်လို့လာသည်။ ဖိ၍ ဖိ၍ ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်ပေးသည်။

အထူးသဖြင့် ညွှန့်ရွှေမောင်၏ မတ်တောင်လျက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးတန်ကြီးက သူမ၏အာရုံထဲမှ မပျောက်။ ဒါ့အပြင် ဟိုတချိန်က သူမနှင့်ညွှန့်ရွှေမောင်တို့ လိုးခဲ့စဉ်အခါများကို ပြန်မြင်ယောင်လာသည်။ လက်ကို အောက်ဖက်သို့ လျှိုသွင်းကာ ပွတ်နေရသည်ကို မေစိုးခမျာ အားမရနိုင်တော့ချေ။

ထိုင်ရာမှ ဆတ်ကနဲထကာ သူမ၏ထဘီလေးကို မြေပြင်ပေါ်သို့ ချွတ်လျလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ခုံတန်းလျားလေးပေါ် အလျားလိုက် တက်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဒူးကွေး၍ ထောင်ကာ ကိုယ်ကို ခုံတန်းလျားလေးပေါ်လှန်လိုက်ပြီး လက်တဖက်ဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ဖောင်းဖောင်းကြီးတွေကို ပွတ်၍ပေးနေသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထဲသို့ လက်ညှိုးထိပ်လေးကို ထည့်၍ စောက်စေ့လေးကိုလည်း ကလိပေးသည်။

ပေါင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးနှစ်လုံးကြားရှိ စောက်မွေးမဲမဲလေးများပေါ်တွင် မေစိုး၏လက်ကလေးသည်

ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် လှုပ်ရှားနေသည်။ တဖြေးဖြေးနှင့် မျက်ခွံလေးများ စင်းကျလာသဖြင့် မေစိုးသည် မျက်လုံးလေးနှစ်ဖက်ကို အသာမှိတ်ထားလိုက်သည်။ ခဏကြာလျှင် လက်လေးညောင်းလာသဖြင့် လက်ပြောင်းကာ နောက်လက်တဖက်ဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးကို ပွတ်ပေးသည်။

မေစိုး၏စောက်ပတ်ကြီးသည် တခဏအတွင်းမှာပင် ဖောင်းကားလာခဲ့ရပြီဖြစ်သည့်အပြင် စောက်ပတ်အဝတွင် အရည်ကြည်လေးများသည်လည်း ထွက်ကျလာကြပြီဖြစ်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ ယားလာသည့်ဒဏ်ကို မခံစားနိုင်တော့သည့်အဆုံးတွင် မေစိုးသည် သူမ၏လက်ခလယ်ကို စောက်ပတ်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းပြီး ထုတ်ချည်သွင်းချည်ဖြင့် လုပ်ကာ ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးပေးနေသည်။

မေစိုး၏စောက်ခေါင်းထဲမှာ ယားလွန်းလှသဖြင့် သူမ၏ခါးလေသည် တွန့်လိုက်လိမ်လိုက်ဖြင့် လုံးတစ်နေသော ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများမှာ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်ကာ အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် ကော့တက်လာရလေသည်။

မေစိုးသည် သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ ထည့်မွှေကာ သွင်းချည်ထုတ်ချည်လုပ်ပေးနေသော လက်ချောင်းအား ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ကာ ခပ်သွက်သွက်လုပ်နေသည်။ သူမ၏ကိုယ်တွင်းမှ ရမ္မက်သွေးများကလည်း အဆမတန်ထကြွနေလေသည်။ သို့ရာတွင် လက်ခလယ်လေးကို စောက်ပတ်ထဲသို့ တစထက်တစပိုမိုပြင်းစွာ ဆောင့်ထည့်ရမည့်အစား တဖြေးဖြေးနှေးလို့သွားသည်။ ပြီးတော့ မှိတ်ထားသော သူမ၏မျက်ခွံလေးတွေကြားမှ မျက်ရည်လေးများ စိမ့်ထွက် စီးကျလာကြသည်။

သူမသည် အံလေးတချက်ကြိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏လက်ချောင်းလေးကို စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ ဆတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက်တော့သည်။

မေစိုးသည် ရုတ်တရက်လန့်သွားကာ တကိုယ်လုံး တုန်သွားရသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏မျက်ဝန်းထဲရှိ မျက်ရည်စများကို မျက်တောင်ကော့ကြီးများဖြင့် တဖျတ်ဖျတ်ခတ်ကာ ဖယ်ထုတ်လိုက်ရင်း မျက်လုံးများဖြင့် အားစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

ဒါပေမဲ့ မျက်နှာနှစ်ခုက ကပ်နေသည့်အပြင် ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ ခြံထဲတွင်ထွန်းထားသော မီးရောင်ကလည်း သစ်ခက်သစ်ရွက်တွေကြားမှထိုးဖောက်ကာ မှုန်မှုန်ဝါးဝါးသာရောက်နေခြင်းကြောင့် ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ မသဲကွဲပါ။

နမ်းတာမှ သူမကို မက်မက်မောမောကို နမ်းနေသည်။ သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုပင် လျှာဖြင့် ယုယစွာပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

မေစိုးသည် သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့ပေးလိုက်ရုံသာမက သူမ၏လက်ကလေးဖြင့်လည်း ထိုသူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်းပင် ဖက်လိုက်သည့်အပြင် ထိုသူ၏နှုတ်ခမ်းကြီးတွေကို ပြန်၍စုပ်နမ်းပေးလိုက်သည်။

မေစိုး၏တုန့်ပြန်မှုလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာခိုက်မှာတော့ သူမကိုဖက်ထားသော ထိုလူ၏လက်တို့သည် ခေတ္တလျော့ရဲသွားပြီးကာမှ လက်တဖက်တည်းဖြင့် သူမ၏အိစက်နုညက်သောကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ထိုလူ၏ကျန်လက်တဖက်က မေစိုး၏တထပ်တည်းဝတ်ထားသော ရှပ်အင်္ကျ ီပါးလေး၏ရင်ဘတ်ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေသည်။ ကြယ်သီးသုံးလုံးမျှပြုတ်ထွက်သွားချိန်တွင်တော့ ထိုလူ၏လက်က  အင်္ကျီကြားထဲသို့ တိုးဝင်လာကာ မေစိုး၏နို့အုံတွေကို တလှည့်စီဆုပ်နယ်ပေးရုံသာမက နို့သီးခေါင်းတောင်တောင်လေးတွေကိုပါ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းဖြင့် ညှပ်ကာပွတ်သည်။ ချေမွပေးသည်။

မေစိုးက ရင်သားနှစ်မွှာကို တဖြေးဖြေးကော့ပေးလိုက်ရုံမက ထိုလူ၏နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းပင် စုပ်နမ်းနေသည်။ မေစိုးက သစ်သားတန်းလျားလေးပေါ်တွင် ပေါင်လေးနှစ်လုံးထောင်ကာ ထိုင်နေပြီး ထိုသူက သူမ၏ဘေး မြေပြင်ပေါ်မှာ မတ်တပ်ရပ်ရင်းက ငုံ့ကာ သူမကို ဖက်၍နမ်းနေခြင်းဖြစ်သည်။

အရေးကောင်းမှ ဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုသလို အရှိန်ကောင်းနေမှ ထိုလူ၏နှုတ်ခမ်းများက မေစိုး၏နှုတ်ခမ်းလေးများဆီမှ ပြွတ်ကနဲနေအောင် ခွာ၍သွားရုံမက သူ၏နွေးထွေးသော ကိုယ်ကြီးကလဲ မေစိုး၏ရင်ခွင်မှ ခွာထွက်သွားသည်။

ရင်ထဲတွင် လှိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားရာမှ မေစိုးသည် သူ့ကို ဖျတ်ကနဲကြည့်လိုက်မိသည်။

" ဟင်..ကိုဖိုးခင်..အို.. "

ဖိုးခင်မှန်းသိသွားကာ အံ့သြသွားပြီးမှ တဆက်တည်းတွင် မေစိုးသည် သူမကိုယ်သူမ သတိထားမိလိုက်ကာ လက်လေးပိုက်လိုက်သလို သူမ၏ပေါင်ဖြူဖြူနှစ်လုံးကိုလည်း ပူးကပ်ပစ်လိုက်သည်။

ဟုတ်ပါသည်။ ဖိုးခင်၏ရှေ့တွင် သူမဖြစ်နေပုံကို ကြည့်ပါဦး။ ခါးတွင် ထမီမရှိပဲ သူမ၏ခါးအောက်ပိုင်းတခုလုံး ဖြူဖွေးစွာဖြင့် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေသည်။ ထို့အပြင် ရှပ်အင်္ကျီ၏ကြယ်သီးလေးများမှာလည်း ပြုတ်ထွက်နေပြီး ဝင်းမွတ်ဖွံ့ထွားကာ တင်းရင်းနေသော နို့အုံကြီးတလုံးမှာ အပြင်သို့ထွက်နေသည်။ မေစိုးသည် ဖိုးခင်ကို မကြည့်ရဲ၍ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ မျက်လွှာလေးချထားသည်။

ပြီးတော့ ဖိုးခင်ဆိုတာကလဲ တခြားသူမဟုတ်ပါ။ မေစိုးတို့အိမ်တွင် အလုပ်လုပ်သောစိန်စိန်၏ယောကျာ်းဖြစ်ပြီး မေစိုးတို့၏ဒရိုင်ဘာလည်းဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ကိုဖိုးခင်သည် သူမနှင့် ညွှန့်ရွှေမောင်တို့အကြောင်းကိုလည်း သိထားသည်။ ကိုဖိုးခင်က သူမ၏ဘေးမှ ကပ်၍ရပ်ကာ သူမ၏တကိုယ်လုံးကို တပ်မက်စွာဖြင့် ကြည့်နေ သည်။

" ကို..ကိုဖိုးခင်.. ရှင်..ရှင်.. "

" ကျနော် စောစောက ခြံတခါးဆင်းပိတ်ရင်း.. မမလေး ဒီခုံတန်းလေးပေါ်ရောက်ကတည်းက ကျနော် ဒီနားကနေ မမလေးကို ကြည့်နေတာပါ "

" အို.. "

ကိုဖိုးခင်သည် စကားကို ရပ်နားလိုက်ရင်း သူဝတ်ထားသော အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သည်။ မေစိုးကလဲ သူမ၏ပိုက်ထားသော လက်ကလေးကို ဖြည်၍ တဖက်ကို ခံတန်းလေးပေါ်သို့ ထောက်လိုက်သည်။ ကိုဖိုးခင်သည် မြေပြင်တွင် ရပ်နေရာကပင် မေစိုး၏ကိုယ်လုံးလေးနှင့် ထိအောင်တိုးကပ်လိုက်ပြီး လက်တဖက်ဖြင့် မေစိုး၏ပခုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်။

" ခုမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး မမလေးရာ.. ညွှန့်ရွှေမောင်နဲ့နုငယ်တို့လဲ ခုချိန်ဆိုရင် သူတို့အားရပါးရ... "

" အို..တော်..တော်ပါတော့.. "

မေစိုးက ထိတ်လန့်တကြား တားမြစ်လိုက်ပါသည်။ ဒါကြောင့်လဲ ဖိုးခင်က တခွန်းတည်းကိုသာ ဆက်ပြောလိုက်ပါသည်။

" ကျနော့်လဲ ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး မမလေးရာ "

" အို.. "

ပြောရင်းကပင် ဖိုးခင်သည် သူ၏ပုဆိုးကို ချွတ်ချပစ်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးက ထောင်းကနဲ ထွက်ပေါ်လာတော့ မေစိုးခမျာ အိုကနဲ တွန့်လိုက်ကာမှ ပိုဆိုးသွားရသည်။ တွန့်သွားသော သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကြောင့် အပြင်တွင်ပြူးထွက်နေသော သူမနို့အုံထွားထွားကြီးမှ နို့သီးမာမာလေးသည် လီးချောင်းကြီးထိပ်နှင့် မိမိရရကြီးသွားထိပွတ်မိသည်။

ဖိုးခင်ကတော့ လုံလှပြီအထင်နှင့် ပူးကပ်ထားသော ပေါင်ဖြူဖြူကြီးနှစ်လုံးအကြား ပေါင်ရင်းမှ တစ်၍အပြင်သို့ထွက်နေသော စောက်ပတ်အောက်ဖက်စပ်အိအိလေးကို ကြည့်လို့နေသည်။ ထို့နောက် သူမ၏ကျန်နေသော အင်္ကျီကြယ်သီးလေးကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ မေစိုး၏တကိုယ်လုံး ဗလာကျင်း၍လုံးတီးဖြစ်သွားရသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် စောက်ပတ်အဝမှ စောက်ရည်ကြည်လေးများ တစစ်စစ်ထွက်နေတာကို မချိမဆန့်ခံစားနေရသော မေစိုးသည် ခုံတန်းလေးပေါ်သို့ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ပက်လက်လှန်ချပေးလိုက်သည်။ ဖိုးခင်က ခုံတန်းထိပ်သို့ သူ၏ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးကို ရွှေ့ရပ်လိုက်ပြီး ဖြူဖွေးကားအယ်နေသာမေစိုး၏ဖင်သားကြီးကို မက်မောစွာကြည့်ရင်းက ခုံတန်းထိပ်အစပ်သို့ ရောက်အောင်ဆွဲယူလိုက်သည်။ သူမ၏စောက်ပတ်အဝတွင် ရွှဲနစ်၍ နေပေပြီ။

ပြီးတော့ သူမ၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဖိုးခင်က သူ၏ပခုံးတဖက်တချက်စီသို့ဆွဲတင်လိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် မေစိုး၏နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲလိုက်ရာက လီးချောင်းကြီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

" ဗြိ..အင့်..ဗြိ..ဗြိ..ဖွတ်..အ..အင့်.. "

" လုပ်..လုပ်မရပ်နဲ့..ဟင့်..ဟင့်.. "

သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးတန်ကြီးတဆုံးဝင်ခိုက်မှာပင် မေစိုး၏ရမ္မက်စိတ်တွေမှာ ဟုန်းကနဲထကြွလို့လာသည်။ မေစိုး၏နှာထန်ပုံကို အချိန်ကြာကြာမြင်ခဲ့ရသော ဖိုးခင်သည်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်နေရကာ အားပါးတရပင် ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးပစ်လိုက်ပါတော့သည်။

မေစိုးကလည်း အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ ဖိုးခင်၏ဆောင့်ချက်များကို သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးအား ကော့၍ကော့၍ ခံရှာသည်။ မေစိုးသည် အပျိုမဟုတ်ပါ။ ညွှန့်ရွှေမောင်လိုးတာကို မကြာခဏခံဖူး၍ သူမ၏စောက်စိလေးမှာ ကြီးထွားနေကာ စောက်ပတ်အဝတွင် တစ်လစ်လေးဖြစ်နေ၍ ဖိုးခင်၏လီးချောင်းကြီးနှင့် အဝင်အထွက် တိုက်မိနေကာ အရသာတွေ အီဆိမ့်နေသည်။ 

ဖိုးခင်၏လီးမှာ ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးလောက် ရှည်လဲမရှည် ကြီးလဲမကြီးပါ။ ထို့အပြင် ညွှန့်ရွှေမောင်လိုးသလို ထိထိမိမိဖြစ်အောင်လည်း လိုးမပေးနိုင်ပါ။ ဒါပေမဲ့လည်း ပြင်းပြစွာအလိုးခံနေချိန်တွင် စံချိန်မီမာတောင်နေသောလီးအစစ်ဖြင့် အလိုးခံနေရသည့်အတွက် အားမရသော်လည်း မေစိုးကျေနပ်နေပါသည်။ အချက်ငါးဆယ်မျှလိုး၍အပြီးတွင်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်လာကြလေသည်။

" ဟင့်..ဟင့်.. ကိုဖိုးခင် ကျမကို ကြိုက်ရဲ့လားဟင်.. "

" ကြိုက်တယ်..လိုးလို့လဲ သိပ်ကောင်းတာဘဲ.. အိပြီးစီးနေတာဘဲ "

" အို..ဟင့်.. ကြိုက်..ကြိုက်ရင် ကျမကို ပစ်မထားပါနဲ့နော်..ဟင့်..ဟင့်.. "

" စိတ်ချ.. ခဏခဏလာလိုးပေးမယ် သိလား "

" အင့်..ဟင့်..အ..အမလေး..ဟင့်..ဟင့်..လုပ်..လုပ်..ကျမကိုမညှာနဲ့..အဟင့်..ဟင့်.. "

ဖိုးခင်က မေစိုးတယောက်ပြီးချင်နေပြီဆိုတာကို သိရသည့်အပြင် သူကိုယ်တိုင်မှာလည်း အီဆိမ့်နေပြီဖြစ်ရကား အားကုန်ပင်ဆောင့်လိုးလိုက်တော့ရာ ခဏအကြာမှာပင်

" အား..အမလေး..ပြီး..ကျမပြီးပြီ..အား..အား.. "

လီးချောင်းကြီး ကျင်တက်လာသည့်ကြားကပင် ဖိုးခင်သည် အံကြိတ်၍ငါးချက်မျှတအားဆောင့်ကာ လိုးအပြီးမှာတော့ သူ၏လီးတန်ကြီးကို မေစိုး၏စောက်ခေါင်းထဲတအားထိုးစိုက်ကာ ဖိကပ်လိုက်ရင်း သုက်ရည်များကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။

...............................................................................................................................

နုငယ်၏ဘေးတွင် ပက်လက်လှန်ကာ မျက်စိမှိန်မှိန်းနေသော ညွှန့်ရွှေမောင်သည် ခဏကြာတော့မှ မျက်လုံးဖွင့်ကာ နုငယ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ နုငယ်ခမျာ စိတ်မောလူမောဖြင့် အသက်ကို မှန်မှန်လေးရှူရင်း အိပ်ပျော်၍နေချေပြီ။ ထိုအခိုက်မှ ညွှန့်ရွှေမောင်တယောက် မေစိုးကိုယူပြီးမှ နုငယ်ကို ချိုင်လျှင်ရဖို့မလွယ်ဟုဖျတ်ကနဲစဉ်းစားလိုက်မိသည်။

သူသည် လူးလဲထလိုက်ပြီး နုငယ်၏ကိုယ်လုံးလေးကို စောင်တထည်ဖြန့်၍လွှမ်းပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ ပုဆိုးကို ကောက်စွပ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် သန့်စင်ခန်းသို့သွားရန်ရည်ရွယ်၍ အိပ်ခန်းထဲမှအထွက် လှေခါးထိပ်မှ အောက်ထပ်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်မိရာမှ မေစိုးတယောက် အိပ်ထဲသို့ ပြန်ဝင်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

သူသည် နုငယ်ကိုလိုးခဲ့ရတာ ကြေနပ်သော်လည်း လီးတဆုံးထည့်ကာ အားကုန်မဆောင့်ခဲ့ရသဖြင့် အားမရနိုင်ဖြစ်ခဲ့ရသောဆန္ဒများသည် မေစိုးကိုတွေ့လိုက်တော့မှ ပိုပြင်းပျလာရသည်။ ထို့ကြောင့် သန့်စင်ခန်းသို့ဆက်မသွားတော့ဘဲ အိမ်အောက်ထပ်သို့ ဖြေးဖြေးချင်းနင်း၍ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။

မေစိုးသည် အိမ်ထဲသို့ပြန်ရောက်လာသောအခါ အန်တီကြီး၏အခန်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ပိတ်ထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။ အန်တီကြီး၏အခန်းမှာ သူမ၏အခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုးလောက်တွင်ဖြစ်သည်။ မေစိုးသည် အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် သူမ၏ကြယ်သီးအစုံအလင် ပြန်မတတ်ရသေးသော အင်္ကျီလေးကို ကြယ်သီးတွေဖြုတ်ကာ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ 

ပြီးတော့ ထမီလေးကိုပါ ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို အတန်ငယ်ကားကာ သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကို အသာငုံ့၍ ကြည့်မိသည်။ စောက်ဖုတ်တခုလုံးပေပွနေကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲမှာ တပုံတပင်ကြီးဖြစ်နေသော ဖိုးခင်၏သုက်ရည်များကလည်း တဖြေးဖြေးစိမ့်ကာ ပြန်ထွက်ကျနေသည်မှာ မေစိုး၏ပေါင်ခြံလေးပင် ရွှဲ၍နေချေသည်။ ဖိုးခင်လိုးတာ ခံလိုက်ရသဖြင့် ကျေနပ်သွားရပေမဲ့ အားရမှုမရှိခဲ့သည်ကို သူမတွေးရင်းခံစားမိလိုက်သည်။

ထိုအချိန်မှာပင် အိပ်ခန်းထဲသို့ တစုံတယောက်ဝင်လာသည်ကို သိ၍ မေစိုးလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင်..အကိုမောင်.. "

ညွှန့်ရွှေမောင်သည် သူမ၏နောက်နားသို့ပင် ရောက်နေချေပြီ။ သူမက လှည့်အကြည့်မှာပင် ညွှန့်ရွှေမောင်က သူ၏ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ရှေ့သို့တိုးကာ မေစိုး၏ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်သည်။ မေစိုးကလဲ ဘာမျှမပြောပဲ ထောင်မတ်နေသော ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးတန်ကြီးကို သူမလက်လေးဖြင့် အသာလေးလှမ်းဆုပ်လိုက်စဉ်မှာပင် မေစိုး၏ရင်ထဲတွင် ဖျဉ်းကနဲဖြစ်သွားရသည်။ ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးတန်ကြီးပေါ်တွင် ပေပွနေသောအရည်များသည် ချွဲ၍မနေတော့သော်လည်း စေးထန်းထန်းတော့ဖြစ်နေသေးသည်။ 

ဒါ..ဒါ ညီမလေးနုယ်စိုးရဲ့စောက်ရည်တွေပဲဟု တွေးလိုက်မိရာက ရမ္မက်ဟုန်ပြင်းလာရသောမေစိုးသည် အနီးရှိကုတင်စောင်းပေါ်သို့ အသာပက်လက်လှန်ချကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကား၍သူမ၏လက်လေးထဲမှ လီးချောင်းကြီးကို စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့အပေးလိုက်တွင်တော့ ညွှန့်ရွှေမောင်က အားရပါးရပင် ဆောင့်၍သွင်းကာ လိုးပါတော့သည်။

ထိုအခါတွင်တော့ ညွှန့်ရွှေမောင်၏လီးချောင်းကြီးပေါ်မှ နုငယ်၏စောက်ရည်များနှင့် မေစိုး၏စောက်ခေါင်းထဲမှဖိုးခင်၏သုက်ရည်များ ဆုံစည်းမိကြတော့သည်။ နုငယ်ကိုလိုးခဲ့ရတာ အားမရနိုင်သမျှကို အတိုးချကာ ညွှန့်ရွှေမောင်တယောက် မေစိုးကို တအားဆောင့်ကာ လိုးနေသလို၊ မေစိုးကလဲ ဖိုးခင်လိုးတာ ခံခဲ့ရတာ အားမရခဲ့မျှ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးကို တအားပင်ကော့၍ ကော့၍ ရက်ရက်ရောရော ပေးနေသည်သာမက သူမ၏လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကို ဖြဲ၍ပေးထားပါသေးသည်။

" ပြွတ်...ပလွတ်..ပြွတ်..ဖွတ်..ဟင့် ဟင့်.. ကိုမောင်ရယ်..မေစိုးကိုလဲ ပစ်မထားပါနဲ့နော်..လိုး..လိုး..အားရအောင်လိုးစမ်းပါ.. ဟင့်..အဟင့်..ဟင့်ဟင့်.. "


 


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။