Sunday, June 24, 2018

တောင့်တခဲ့ရသည်မှာ (စ/ဆုံး)

တောင့်တခဲ့ရသည်မှာ (စ/ဆုံး)

မန္တလာမောင်မောင်တုတ် ရေးသည်။

“ ကိုကို ကိုကို့ သမီး စိတ်ကောက်နေပြီ အခန်းထဲမှာ၊ ညနေစာလည်း မစားဘူးတဲ့”

ရေချိုးပြီးစ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာသော ကိုညိုမှိုင်းကို နန်းဖူးဖူးညွှန့် က ပြောလိုက်သဖြင့် ကိုညိုမှိုင်းက ကမန်းကတန်း စွတ်ကျယ်၊ လုံချည်တို့ကို ဝတ်ကာ မူယာသိမ့် အခန်းဝသို့ သွားလေသည်။ အခန်းတံခါးမှာ အထဲမှ လော့ချထားသဖြင့် တံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။

“ သမီးလေး သိမ့် လေးလေး ရောက်ပြီလေ၊ ဆောရီး လေးလေး အစည်းအဝေးက မပြတ်နိုင်လို့ နောက်ကျသွားတာ၊ လာတခုခု စားလိုက်ရအောင် မနက်ဖြန်မှ သွားကြမယ်လေ”

“ ဟင့်အင်း မသွားဘူး သမီး က ဖတ်စ်ဒေး ဖတ်စ်ရှိုးပဲ ကြည့်ချင်တာ သမီးကို မှ ဂရုမစိုက်တာ တော်ပြီ၊ မနက်ဖြန်လည်းမကြည့်တော့ဘူး“

“ အိုကွာ သမီးကလည်း လေးလေး က ဘယ်လိုမှ ထလို့ မရလို့ပါ၊ သူတို့က နိုင်ငံခြားကလာရတာလေ၊ ဒီအချိန်လေးပဲ ရှိတယ် လေယာဉ်က လည်း နောက် တနာရီဆို ထွက်တော့မှာ ဆိုတော့ လေးလေး ထလို့ မရလို့လေ”

“ ဟင့်အင်း မသိဘူး မသိဘူး သွားသွား လေးလေး သမီးကို မချစ်ဘူး အလုပ်ကို ပဲ ချစ်တယ်”

“ ဟုတ်ပါဘူးကွာ သမီးကို ချစ်တာပေါ့၊ အလုပ်က တန်းလန်းဖြစ်သွားလို့ပါကွာ “

အခန်းထဲမှ ဘာသံမှ ထွက်မလာတော့။ထိုအချိန်တွင် စားစရာ များထည့်လာသည့် ပန်းဂံ ခွက်ယောက်တို့ဖြင့် ရောက်လာသော ဒေါ်ကြီးသိန်းကို ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး မူယာသိမ့် အခန်းဝတွင် ချထားခိုင်းလိုက်လေသည်။

“ ကဲ ဒီမှာ သမီး ဆာရင် စားဖို့ သမီးကြိုက်တတ်တဲ့ ဘဲသားမုန့် ရယ်၊ ချိစ်ကိတ်ကလေးရယ်၊ အသီးဖျော်ရည်ရယ်၊ အခန်းဝက ခုံပေါ်မှာ တင်ထားတယ်၊ ဆာတဲ့ အချိန်ထွက်စားလိုက်နော်”

ကိုညိုမှိုင်း သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲမှာ သူ့ကို ပြုံးပြုံး ကြီးကြည့်နေသော သူ့ဇနီးသည် နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို တွေ့ရလေသည်။

“ ဘာပြုံးနေတာလဲ ချစ်လေးက ၊ သားလေးရော”

“ သားသားက စာလုပ်နေပြီ ၊ ကိုကို့ ကို သဘောကျလို့ ပြုံးတာလေ”

“ ဘာကို သဘောကျတာလဲ ချစ်လေးက”

“ ကိုကို သိရဲ့သားနဲ့လေ၊ သမီးသိမ့်က ကိုကို အပြစ်ပေးတာကို ခံချင်နေတာ၊ ကိုကို သိရဲ့သားနဲ့ဟာကို”

“ ဟာ ဟုတ်မယ်မထင်ပါဘူးကွာ ချစ်လေးကလည်း”

“ ကိုကို ကလည်း အချင်ယောင်ဆောင်နေပြန်ပါပြီကွာ၊ သူ့အမေ ကိုယ်တိုင်က အမြဲပြောနေတာကို၊ ကိုကို က သိပ်အလိုလိုက်လွန်းတယ်တဲ့၊ နောက်ပြီး ချစ်လေး လေ့လာမိသလောက်က တော့ သိမ့် က ကိုကို ဒဏ်ပေးတာကို ခံချင်နေတာ၊ ခစ်ခစ် ကိုကို ကသာ စိတ်ကို တအားချူပ်တည်းထားတာ ဒဏ်ပေးရမဲ့ အစား ဆုတွေ ချည်းပေးနေတာကိုး”

“ အင်း မသိတော့ပါဘူး ချစ်လေးရယ်၊ ကိုကို ကိုယ်တိုင်က စိတ်ထဲ မပြတ်သားဘူးရယ်”

“ အင်း ကိုကို က တခြားဟာတွေ တော့ စိတ်ပြတ်ပြီးတော့ ဒါလေးတခုကို သိရဲ့သားနဲ့ ရှောင်နေတာကိုး၊ ဒါပေမဲ့ တချိန်ချိန်တော့ ကိုကို ရှောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး အဟိ။ ကိုယ့်ယောက်ျား အကြောင်းကိုယ်သိတာပေါ့”

ကိုညိုမှိုင်း နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို အတင်းဆွဲဖက်နမ်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွန်းချလိုက်လေသည်။“ကဲ ဒီလောက်တောင် ကိုယ့်ယောက်ျား အကြောင်းသိတယ်ဆိုရင် တွေ့ကြသေးတာပေါ့”နန်းဖူးဖူးညွှန့်က တခစ်ခစ်ရီမောပြီး ကိုညိုမှိုင်းကို ပြန်လည်တွယ်ဖက်လိုက်လေသည်။

ကိုညိုမှိုင်း အိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်မှာ ဆယ့်နှစ်နှစ်ခန့်ရှိလေပြီ။ မိဘ ချန်ထားခဲ့သည့် စီးပွားရေးကို သူပဲ ဦးဆောင်လုပ်လာခဲ့ရသည်မှာ ယခုဆိုလျှင် ဆယ့်ငါးနှစ်တင်းတင်းပင်ပြည့်တော့မည်။ သူ့အဖေ မဆုံးခင်က စပြီး တရိပ်ရိပ် တိုးပွားလာသော ကုမ္ပဏီမှာ ယခုဆိုလျှင် နိုင်ငံတကာနှင့် ပင် အရောင်းအဝယ်လုပ်နေရသည့် အဆင့်ရောက်အောင် ကြီးမားနေလေပြီ။ သူတို့ မောင်နှမ နှစ်ဦးသာ အမွေစားအမွေခံရှိတာမို့ ကုမ္ပဏီ၏ ဥက္ကဌအဖြစ် သူက တာဝန်ယူထားရသလို၊ သူ့အမ ဖြစ်သူက ဘုတ်မန်ဘာအဖြစ် တာဝန်ယူထားရလေသည်။

တကယ်တော့ အမ က ဦးစီးရမည်ဖြစ်သော်လည်း သူ့အမ မှာ အဖေသဘောမတူသူ ယောက်ျားနှင့် လိုက်ပြေးသွားသဖြင့် သူတို့အဖေက စိတ်ဆိုးပြီး အခေါ်အပြောမလုပ်ပဲ ထားကာ ထိုအချိန်မှာ ညိုမှိုင်းကို သူ့အစား စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို ကြီးကြပ်စေခဲ့သည်။ နောက်တော့ အမ ယောက်ျားကလည်း အမူးသမားမို့ စောစောစီးစီး ငယ်ငယ်ရွယ်ဖြင့် ဆုံးသွားရာ သူ့အမ ဖြူပြာစိမ့် မှာ သမီးကလေး မူယာသိမ့် ဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်။ 

ထိုအခါမှ ကင်ဆာရောဂါဖြင့် အိပ်ယာထဲလဲနေသော သူတို့ အဖေက သမီးနှင့် မြေးကို ပြန်ခေါ်ထားခဲ့လေသည်။ အဖေ ဆုံးသွားတော့ ဖြူပြာစိမ့်မှာ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းထဲ ဝင်ရောက်ပြီး သူ့မောင်ငယ် ကို ကူလုပ်ပေးရှာပါသည်။ သူတို့အမေကလည်း သူမျက်ကွယ်မပြုခင် သားကို အခြေတကျ မြင်ချင်သဖြင့် လူကြီးချင်း နားဖေါက်ကာ မိုးကုတ်ဘက်မှ ရှမ်းတရုပ် သူဌေးသမီးတဦး နှင့် လက်ထပ်ပေးခဲ့သည်။

ကိုညိုမှိုင်းမှာ ကျောင်းပြီးကထဲက အဖေ့ အလုပ်တွင် လူကြီး သဖွယ် လုပ်နေခဲ့ရသဖြင့် လူငယ်ဘဝ ကို ကောင်းကောင်း မပျော်ပါးလိုက်ရပဲ၊ ရီးစား မရှိဘာမရှိ၊ သားအလိမ္မာကလေးမို့ မိဘ ပေးစားသော သူကိုလည်း အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ကိုညိုမှိုင်း ၏ သူတို့သမီးဖြစ်သူ နန်းဖူးဖူးညွှန့် လည်း တဦးထည်းသော သမီး ဖြစ်ပြီး မိဘက အလိုလိုက်ထားသဖြင့် ကလေး လိုပင် ဖြစ်နေသေးသည်။ မိဘချမ်းသာသဖြင့် အလုပ်လုပ်စရာမလို ကျောင်းတွေပဲ တက်စေခဲ့ရာ၊ မာစတာဘွဲ့တခု ရထားပြီး ဘာအလုပ်မှ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်မလုပ်ခဲ့ဘူးခြေ။ ငယ်ငယ်ကထဲက မိဘရိုးရာ ကျောက်မြက်ရတနာ များ ရောင်းဝယ်ခဲ့သူမို့ ကျောက်မြက်ရတနာ နှင့် ပတ်သက်၍ နားလည်သဖြင့် တခါတရံ မိဘ များ၏ ဆိုင်များသို့ သွားရောက် ကြီးကြပ်ပေးရသည်သာရှိသည်။

ရုပ်ရည်မှာ တော့ ကိုရီးယား မင်းသမီးလေးများကဲ့သို့ ချောမောလှသူဖြစ်သည်။ အသားမှာလည်း ဖွေးနုနေပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မှာ မော်ဒယ်များကဲ့သို့ စလင်းဘော်ဒီ နှင့် ဖောင်းသင့်သည့်နေရာဖောင်း၊ ကားသင့်သည့်နေရာကား ပြီး အချိုးကျလှပ လှသူလေးဖြစ်လေသည်။ မိဘများမှာချမ်းသာ သော်လည်း စိတ်သဘောထားကောင်းမွန်ပြည့်ဝလှသူများ ဖြစ်သဖြင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကလေးမှာ လည်း စိတ်ရင်းမဆိုးလှပါ။ မိဘ အပေါ်ချွဲနွဲ့ခဲ့ရသဖြင့် သာ ကိုညိုမှိုင်း အပေါ်လည်း ချွဲနွဲ့ ခြင်းသာ ရှိသည်။

ကိုညိုမှိုင်းမှာ ရီးစား မထားခဲ့ရသော်လည်း မိဘပေးစားသဖြင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကလေးကို ရလိုက်သည်ဖြစ်ရာ သူ့မိဘများကို အလွန်ပင် ကျေးဇူးတင်မိလေသည်။ သူ့ကိုယ်ရည် ကိုယ်သွေးဖြင့် ဆိုလျှင် နန်းဖူးဖူးညွှန့်လိုကျောင်းတွင် လိုက်သည့်သူတွေ ပတ်လည်ဝိုင်းနေသည့် အလှဘုရင်မလေးကို ရဖို့ မလွယ်ဘူး ဆိုတာ ကို သူသိသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

မင်္ဂလာဦးညက ဆိုလျှင် နန်းဖူးဖူးညွှန့်လေး ၏ နုဖတ်အိစက်နေသော အသားဝင်းဝင်းလေး ကို မထိရက် မကိုင်ရက်ပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ နှစ်ဦးစလုံးမှာ လည်း အပျို လူပျို မို့ ရှက်နေကြပြီး လိုးဖြစ်ဖို့ကို တော်တော်ကြိုးစားလိုက်ကြရသည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့်လေး၏ နို့လုံးကလေးများ ဖင်လုံးလေးများမှာ ဖြူဖွေး နုမွတ်လွန်းသဖြင့် လက်ရာထင်သွားမည်စိုးသဖြင့် ရဲရဲ ပင်မကိုင်ညှစ်ရဲ။ ကိုညိုမှိုင်း၏ ညိုတုတ်တုတ် လီးကြီးကိုလည်း နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကလေးက ရဲရဲပင် မကြည့်ရဲ။ သို့သော်လည်း အရသာတွေ့သွားကြပြီးသည့် အခါကျတော့လည်း သောက်လို့ မပြေသည့် ဆားငံရည်လိုပင်။ လိုးလိုက်ကြသည်မှာ ခွက်ခွက်လန်အောင် ဖြစ်လေသည်။ သို့သော်လည်း ထုံးစံအတိုင်း လင်မယားဘဝ တနှစ်လောက်ကြာတော့ အသားကျလာကြသည်။

ဘာကြောင့်ရယ် မသိ။ နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ ကိုယ်ဝန်မတည်လာ၊ ဆရာဝန်များ နှင့် ပြသကြည့်ပြီး၊ ငွေကြေးတတ်နိုင်သူများ မို့ တက်စ်ကျူ့ ဘေဘီ ကို နိုင်ငံခြားမှာ သွားကာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စေသော်လည်း လပိုင်းမှာ ပင် ပြန်ပျက်ကျ သွားသဖြင့် သားသမီးယူရေးကို လက်လျှော့လိုက်ကြတော့လေသည်။ နောက်တော့ နန်းဖူဖူးညွှန့်တို့ နယ်မြို့လေးမှ ဆွေမျိုးသားချင်းထဲမှ ငါးနှစ်အရွယ် မိဘမဲ့ ယောက်ျားလေး တယောက်ကိုလည်း သားအဖြစ် မွေးစား ခဲ့လေသည်။ ထိုသားကလေး ကို စိုးမိုးအောင် ဟု နာမည်ပေးထားခဲ့လေသည်။

ညိုမှိုင်း အမ ဖြူပြာစိမ့်မှာလည်း နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက်သဖြင့်၊ သူ့တူမလေး မူယာသိမ့်ကို ပထွေးဖြင့် မနေစေခြင်သဖြင့် သူတို့ အိမ်သို့ ခေါ်ထားလိုက်လေသည်။ ညိုမှိုင်းတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ကဆယ်ကျော်သက် အရွယ် ရောက်နေပြီ ဖြစ်သော တူမလေး မူယာသိမ့်ကို လည်း သမီးလေး တယောက်ကဲ့ သို့သဘောထားခဲ့ကြသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ အချိန်ပိုင်းလောက်သာ အလုပ်လုပ်သဖြင့်လည်း၊ မူယာသိမ့် နှင့် စိုးမိုးအောင်တို့ ကို ကျောင်းပို့ကျောင်းကြို ကအစ ကြီးကြပ်ပြီး ပြုစု ပျိုးထောင်လာခဲ့လေသည်။

အထက်ပါ အကြောင်းအရာများမှာ ကိုညိုမှိုင်း တို့ အကြောင်း အကြမ်းဖြင်း ပုံဖေါ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး သူတို့ ကို အပြင်ပန်းမှ လူအများမြင်သည့် အမြင်ပင်ဖြစ်လေသည်။

တကယ်တမ်း အတွင်းကျကျ ကိစ္စတို့ကို တော့ သူတို့ လင်မယားမှ လွဲ၍ မည်သူမျှ သိနိုင်ကြမည်မဟုတ်ပေ။ သိဖို့ မပြောနှင့် ထင်ပင်ထင်ကြမည်မဟုတ်ပေ။

ညိုမှိုင်းတို့ လင်မယားမှာ သူတို့ အိမ်ထောင်ကျစ က အသက်၂၀ကျော်လေးတွေ လည်းဖြစ် နှစ်ဦးစလုံးလည်း အတွေ့အကြုံ မရှိသော လူပျို အပျို စစ်စစ်များ ဖြစ်ကြသဖြင့် ကာမ အရသာကို မင်္ဂလာဦးညမှ စခံစားဖူးကြပြီး၊ ဆားငံရေ ကို သောက်သုံးမိသွားကြလေသည်။ ခေတ်မှီသော လူငယ်များပီပီ မရိုးရအောင် နည်းအမျိုးမျိုး စမ်းကာ ဖြင့် ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကြလေသည်။ လက်လှမ်းမှီရာ၊ ဗီဒီယို၊ စာအုပ် စသည်တို့ ကိုလည်း လေ့လာပြီး အသစ်အဆန်းများကို လည်း စမ်းသပ် လုပ်ကြည့်ခံစားကြလေသည်။ နောက်တော့ နည်းနည်းရိုးလာကာ သားသမီးလိုချင်လာကြသည်။ နောက် တော့ သားလေးစိုးမိုးအောင် နှင့် တူမလေး မူယာသိမ့် တို့က သူတို့ ဘဝထဲ ရောက်လာတော့ ပုံမှန်မိသားစုလေးလို ဖြစ်ခဲ့ကြလေသည်။

သို့သော် သူတို့ မှာ အခုမှ အရွယ်ကောင်းတုံး၊ ကာမဆန္ဒအပြင်းပြဆုံး အရွယ်များ ဖြစ်ပြီး ခေတ်မှီသူများ ပီပီ အင်တာနက်တွင် တွေ့ရဖတ်ရသည်များ ကို တယောက်နှင့် တယောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆွေးနွေး ဖြစ်ကြလေသည်။

ထို့ကြောင့်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် တခါတရံ ဆွင်းကင်း ဆိုသော လင်မယားဖလှယ်ပြီး လုပ်တာတွေ၊ ဘီဒီအက်စ်အမ် လို တယောက်ကို တယောက်က သခင်ကျွန်လုပ်တာတွေ၊ ကအစဆွေးနွေးမိကြသည်။ တာဘူး ဟုခေါ်သော သွေးသားရင်း ချင်း ဆက်ဆံမိကြသည့် ဗီဒီယိုများ၊ အွန်လိုင်းစာပေများလည်း ကြည့်မိ ဖတ်မိပြီး ဆွေးနွေး မိကြသည်။ ကိုညိုမှိုင်းအနေဖြင့် ကပ်ကိုး ဟုခေါ်သော ကိုယ့်မယားကို သူများ လိုးတာ ချောင်းကြည့်ချင်သည့် လူတွေ ရေးတာ၊ ဖတ်ရ၊ ဗီဒီယိုတွေ ကြည့်ရတော့ နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို တခြားယောက်ျား တယောက်နှင့် တွေးကြည့်မိပြီး လီးတောင် ခဲ့မိသည်။

သို့သော်လည်း နန်းဖူးဖူးညွှန့်က လုပ်မှာ မဟုတ်ဟု သူက တွေးထင်ထားသဖြင့် နောက်လို့ပင် မပြောဆိုခဲ့မိခြေ။ နန်းဖူးဖူးညွှန့်က တော့ သူ့ကို တခြားအမျိုးသမီး နှင့် လုပ်တာ ကြည့်ချင်သည်ဟု ပြောဖူးသည်။ ဒါပေမဲ့သူ့နောက်ကွယ်မှာတော့ မဖေါက်ပြန်ရဟု အတိအလင်းသတိပေးထားသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် လူကြီးကားတွေ ကြည့်ကြသည့်အချိန်များမှာ နန်းဖူးဖူးညွှန့်တယောက် အမျိုးသား နှစ်ယောက် အမျိုးသမီးတယောက်ထဲ လိင်ဆက်ဆန်ကြသည့် ကားမျိုးကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်လေ့ရှိသလို၊ ဂျပန် ကားတွေမှာ တခါတရံ ယောက်ျားကြီးက မိန်းမ ငယ်လေးကို အတင်းအဓမ္မတက်ကျင့်သည့် ဗီဒီယို မျိုးကိုလည်း စိတ်ဝင်တစားကြည့်လေ့ရှိကြောင်း ကိုညိုမှိုင်း အကဲခပ်မိလေသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် အနေဖြင့်လည်း ကိုညိုမှိုင်းတယောက် တာဘူး ခေါ်သော သွေးသားနီးစပ်သူချင်းချင်း လွန်ကျူးမိကြသည့် ဇာတ်လမ်းမျိုး၊ ကပ်ကိုး ခေါ်သော ကိုယ့်မိန်းမ ကို တခြားယောက်ျား တယောက် ဖြင့် လုပ်နေတာ ချောင်းကြည့်တာ ဖီးလာသည့် ဇာတ်လမ်းမျိုးကို နှစ်သက်တတ်သည်ကို သတိထားမိလေသည်။

သို့သော် သူတို့ ဂုဏ်သရည်၊ အဆင့်အတန်းဖြင့် မြန်မာပြည် မှာ လှုပ်ရှားဖို့ ရာမလွယ်ကူသဖြင့် စိတ်ကူယဉ် ပြီး ရိုးပလေး ဂိမ်း များဖြင့်သာ စိတ်ဖြေဖျောက်ခဲ့ကြရသည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ လက်ထပ်ပြီး ကိုးနှစ်ခန့်အကြာ နန်းဖူးဖူးညွှန့် အသက်သုံးဆယ် ပြည့်မွေးနေ့ ပွဲကျင်းပ အပြီးမှာ နောက်ပိုင်း သူတို့လင်မယား အမှတ်မထင် အဖြစ်အပျက်မှ စ၍ ဘဝ အတွေ့အကြုံ တဆစ်ချိုး ပြောင်းခဲ့ကြ ရလေတော့သည်။နန်းဖူးဖူးညွှန့် အသက်သုံးဆယ် ပြည့်မွေးနေ့ မှာ ကိုညိုမှိုင်းက သူ့အလုပ်များကို သူအမ ဖြူပြာစိမ့်ဖြင့် လွဲကာ သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက် ဒုတိယ ဟန်းနီးမွန်းထွက်မည်ဟု ဆိုကာ တလ တိတိ ဗေကေးရှင်းထွက်ဖို့ စီစဉ်လိုက်လေသည်။

ကိုညိုမှိုင်းက ဟာဝိုင်ရီ နှစ်ပတ် နှင့် ဥရောပ နှစ်ပတ် သွားမည်ဟု ခရီးစဉ်ဆွဲလိုက်သည်။ ဥရောပ ကလန်ဒန်တွင် နန်းဖူးဖူးညွှန့် တို့ မိဘတွေနှင့် စီးပွားဘက်များဖြစ်ကြသူ ကျောက်မြက်ရတနာ ဆိုင်များ ရှိတော့ သွားရမည့်ခရီးစဉ် ကို သူတို့ ဆွဲပေးမည် ဆိုတော့ ပူစရာမလို၊ ဟာဝိုင်ရီကလည်း ဘိရှ် တွေသာ ရှိပြီး ကိုညိုမှိုင်းသူငယ်ချင်းက သွားသင့်သည့် နေရာများကို မြေပုံမှာ မှာ ဆွဲပေးကာ ရှင်းလင်းပြထားပြီမို့ အေးဆေးပင်။ ပိုက်ဆံလည်း တတ်နိုင်ကြသူမို့ ဟော်တယ်ကောင်းကောင်း ကိုဘုတ်ကင် လုပ်ထားလိုက်သည်။

ဟာဝိုင်ယီက ဟိုနိုလူလူကို ရောက်တော့ ကားတစီးငှားထားလိုက်သဖြင့် သွားရေးလာရေးလည်း ပူစရာမလိုတော့၊ မြေပုံထဲ မှာ ပြထားသည့် နေရာကို ကားမောင်းသွားလိုက်ရုံပင်၊ ကားလမ်းမကြီးမှာလည်းများများစားစားမရှိ ကျွန်းကို ပတ်ထားသည့်လမ်းနှင့် ကျွန်းကို တောင်နဲ့မြောက် ဖြတ်သွားသော လမ်းသာရှိသည်။ ပထမ လေးငါးရက် က ဘိရှိတခုခု ပြီးတခု သွား ရေစိမ်၊ နေပူစာလုံ၊ ဒေသခံ ပင်လယ်စာတွေ စား နှင့် ပျော်စရာကောင်းလှသည်။ တကယ်က သူတို့ တည်းသည့်ဟော်တည်ကြီး ရှေ့တည့်တည့်မှာကို အဓိက ဘိရှ်ကြီး ရှိသည်။ တိုးရစ်တွေ ဒေသခံတွေ တရုန်းရုန်း နှင့် အလွန်စည်ကားလှသည်။ သူတို့ က ကားလည်း ရှိတော့ တမင် တခြားကမ်းခြေတွေကို အပြောင်းအလဲသဘောမျိုးဖြင့် သွားကြခြင်းသာ။

လူကလည်း လန်းဆန်းပြီး ရာသီဥတုက ကောင်း ပင်လယ်စာတွေကလည်း ပရိုတိန်း များတော့ ကိုညိုမှိုင်းတို့ လင်မယား နေ့တိုင်း လိုးဖြစ်ကြသည်။ တနေ့ သူတို့ နှစ်ယောက် ကားမောင်းသွားရင်း လမ်းမှာ တွေ့ရသည့် ပုဇွန်လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်တွေ ရောင်းသည့် ထရပ်ကားတစီး ဘေးမှာ ရပ်ပြီး ပင်လယ်စာတွေ ဝယ်စားကြသည်။ သူတို့ ပုဇွန်လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်တွေကို ဝယ်သူရှေ့မှာပင် ချက်ပြုတ်ပေး ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဖြစ်ချင်တော့ ဘာအခန့်မသင့်သွားမှန်းမသိ၊ ဟော်တယ်ပြန်ရောက်တော့ ကိုညိုမှိုင်း အထက်လန်အောက်ရှော ဖြစ်တော့သည်။ အီးတွေ ပန်း ပါးစပ်ကလည်း အံ နှင့် တော်တော်ခံလိုက်ရသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် သူငယ်ချင်း ဆရာဝန်မ တယောက်က လိုရမယ်ရ ဆေးတွေ ထည့်ပေးလိုက်လို့ ထိုဆေးကို သောက်လိုက်ရသည်။ နောက်နေ့ ကျတော့ ကိုညိုမှိုင်း မထနိုင်တော့ ဗိုက်လည်းနာနေ၊ ဝမ်းလည်း နည်းနည်းချင်းသွားနေသေးသဖြင့် ဟော်တယ်ခန်းမှာပဲ နားနေလိုက်တော့သည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို တော့ ပျင်းနေမည်စိုးသဖြင့် ကိုယ့်ဘာသာ သွားရှောက်လည်ဟု အတင်းတွန်းလွတ်လိုက်ရသည်။ ဘိရှိကလည်း ဟော်တည်ရှေ့တည့်တည့် ဆိုတော့ နန်းဖူးဖူးညွှန့်လည်း ဘရိတ်ဖတ်စ်ဟော်တယ်မှာ စားပြီး အောက်ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ နဂိုထဲက အသားဖြူဖြူ ကိုရီးယား မလေးလို ချောသဖြင့် ဟာဝိုင်ယီရောက်တုံး ဘောင်းဘီ အတိုပေါင်လည်လောက် နှင့် အပေါ်မှ တီရှပ်ခါးတိုလေးကို ဝတ်ထားတော့ ဟာဝိုင်ယီ တွင် နေရာတကာတွေ့နေရသော ဂျပန်မလေးများနှင့် ပင်တူနေပြီး သူ့ကို ဂျပန်မလေးလို့ပင် ထင်နေရလေသည်။ အသက် ၃၀ အရွယ် နန်းဖူးဖူးညွှန့်မှာ အသက်၂၀ကျော် ဂျပန်မလေးဟု ထင်ရအောင်ကိုလည်းနုနေလေသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့်မှာ ဝိုင်ကီကီ ကမ်းခြေတလျှောက် အသားအရောင်စုံ၊ လူမျိုးစုံ၊ အရွယ်စုံ လူအများ ကူးလားလျှောက်သွားကြ၊ ရေထဲ ပြေးဆင်းကြ၊ ဆပ်ဘုတ် များ၊ ဘူဂီဘုတ်များ သယ်ပြီး ရေထဲ ဆင်းသွားကြသည်များကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေမိသည်။ လမ်းအတော်လျှောက်ပြီးတော့ မှ ရေငတ်သလို ဖြစ်လာသဖြင့် အနားမှာတွေ့နေရသော အေဘီစီ စတိုးလေး သို့ လှမ်းဝင်လိုက်လေသည်။ အအေးခန်းဘီဒိုလေးထဲမှ အချိုရေဗူးများကို ကြည့်ရင်း ရေဘူးလေး တဘူးလေး ကို ထုတ်ယူလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ ပိုက်ဆံပေးမည့်လူများတန်းစီနေသည့်အနောက်မှာ တန်းစီရပ်လိုက်ရင်း သူ့ဘောင်းဘီအိပ်ထဲမှ ပိုက်ဆံအိပ်ကလေးကို လက်ထိုးနိူက်စမ်းလိုက်ရာ

“ ဟောတော့”

အခုမှ သတိရသည်အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့ပိုက်ဆံအိပ်ကို တင်ထားပြီး ဘောင်းဘီတို ဝတ်ပြီးတော့ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ သူ့ကိုယ်သူ ရှေ့ပြန်နောက်ပြန်ကြည့်ရင်း မှ ပိုက်ဆံအိပ်ကောက်ယူဖို့ မေ့လာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ အင်း နေပေ့စေတော့ ဟု တွေးကာ ရေဘူးကို ပြန်သွားထားဖို့ လှည့်ထွက်လိုက်တော့။

“ အမ ပိုက်ဆံအိပ်မေ့ကျန်ခဲ့လို့လား၊ ကျွန်တော်ပေးလိုက်မယ်လေ ပြန်သွားထားမနေပါနဲ့”

ရုတ်တရက် ဘေးမှ ဗမာသံ ပီပီသသဖြင့် ပြောလိုက်သော အသံကြောင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် တုံကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကို ပြုံးကြည့်နေသော အသားညိုညို ပါးတဖက်မှာ ပါးချိုင့်အဝိုင်းကလေးနှင့် မျက်လုံးကျယ်ကျယ် နှာခေါင်းချွန်ချွနၤ အရပ်မြင့်မြင့် ဘော်ဒီတောင့်တောင့် ကောင်ချောလေးတယောက်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

“ မင်းက တို့ကို ဗမာမှန်းဘယ်လိုသိတာလဲ”

“ ခုန အမ ပဲ ငြီးလိုက်တယ်လေ ဟောတော့ ဆိုတာ၊ အဟီး ဗမာမှန်းတန်းသိတာပေါ့”

နှစ်ယောက်စလုံး တခိခိ ရီမောမိလိုက်ကြသည်။

“ ပေးပါ အမ ဒါပဲ လား ကျွန်တော်ပေးပေး ပါ့မယ်”

“ အားနာစရာကြီးကွယ်”

“ ဟာ မလိုပါဘူး အမရယ် ဗမာချင်း ရှားရှားပါးပါး ဆုံရတာ၊ ဒီလောက်ကလေးက ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး၊ နောက်မှ ကျွန်တော်က အမကို ထမင်းကျွေးခိုင်းမှာ ဟဲဟဲ”

“ ခစ်ခစ် ရပါတယ်ကွယ် ခုလောလော ဆယ်ရေငတ်နေတာလေး ပြေသွားတာ ကျေးဇူးတင်လှပါပြီ”

ကောင်လေးက နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို လက်ကမ်းပေးပြီး

“ ကျွန်တော့်နာမည် ဝီလျှံ ပါ၊ ဗမာလိုတော့ ဝေမိုးအောင်ပါ”

နန်းဖူးဖူးညွှန့်လည်း လက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ သူတို့ချင်းလက်ဆွဲနူတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။ ဝီလျှံ့ လက်တွေက နွေးထွေးပြီး အားအင်အပြည့်ရှိနေသည်ကို ခံစားသိ လိုက်ရသည်။

“ ကိုယ်က နန်းဖူးဖူးညွှန့်ပါ၊ ဝေမိုးအောင်ထက်စာရင် ဝီလျှံက ခေါ်လို့ပိုလွယ်တယ်နော် ““ဟုတ်အမ ကြိုက်သလိုခေါ်ပါ”

ထိုအချိန်မှာ ပင် သူတို့ အလှည့်ရောက်လာသဖြင့် ဝီလျှံက သူယူထားသည့် ဂေးတရိတ်နှင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် အတွက် ရေဘူးဖိုး ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဆိုင်ထဲမှ ထွက်လာကြရင်း စကားဆက်ပြောလာကြလေသည်။ ဝေမိုးအောင်က၊

“ အမ ကဘယ်ကလဲ ကျွန်တော်က ဆန်ဖရန်စ္စကို ကပါ၊ အခု ဘာဂလေမှာ တက်နေပါတယ်၊ ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လိုက်လာတာ”

“ အမ က ဗမာပြည်က လာတာ အမတို့ က ဗကေးရှင်းပေါ့”

“ အမတို့ ဆိုတာက”

“ အမ တို့ ဆိုတာ အမ နဲ့ အမ အမျိုးသားလေ”

“ အော် ထင်သားပဲ ဒီလောက်လှတဲ့ အမျိုးသမီး က စင်ဂယ်တော့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလို့”

“ အမယ် မြှောက်နေပြန်ပါပြီ ဘာစားမလဲ ခုတော့ ပိုက်ဆံအိပ်မပါလားဘူး ခစ်ခစ်”

“ မမြှောက်ပါဘူး တကယ်ပြောတာပါ၊ ပထမတော့အမကို ဂျပန်အမျိုးသမီးလို့ ထင်နေတာ၊ အမ ရုတ်တရက် ဗမာလို ယောင်လိုက်တော့ ဗမာမှန်းသိတော့ ရုတ်တရက် အံ့သြသွားတာ၊ ခု အမ အမျိုးသားက ဘယ်မှာလဲ”

“ သူက ဟော်တယ်မှာ၊ မနေ့က ပင်လယ်စာတွေ စား အခန့်မသင့်လို့ အထက်လှန်အောက်လျှောဖြစ်တာနဲ့ နားနေတယ်၊ အမလည်း ပျင်းလာတာနဲ့ ကမ်းခြေဘက်လမ်းလျှောက်ကြည့်နေတာ”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကောင်လေးကို မောင်လေး တယောက်လို ခင်သွားမိသည်။ ကောင်လေး ရဲ့ မျက်လုံးတွေက သူ့ပေါင်တန်ဖွေးဖွေး လေးတွေကို တချက်တချက် ခိုးကြည့်တာကို တွေ့ရတော့လည်း ကျေနပ်သလို ဖြစ်မိသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကမ်းခြေနားက ခုံတန်းလျှားလေးတခုမှာ ထိုင်လိုက်ကြရင်း လူတွေလှုပ်ရှားနေတာကို ကြည့်ရင်း စကား အတော်ပြောဖြစ်ကြသည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ ဟာဝိုင်ယီလို နေရာမှာ ဗမာလို အားရပါးရ ပြောခွင့်ရသဖြင့်လည်း ပျော်နေတာပါပါလိမ့်မည်။

ဝီလျှံက သူအလယ်တန်းကျောင်းသားအရွယ် တမိသားစုလုံး အမေရိကန်ရောက်လာကြပြီး အခုတော့ ယူစီဘာဂလေ မှာ တက်နေပြီး ဒုတိယနှစ်ရောက်နေပြီ ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြသလို နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကလည်း သူတို့ ဗေကေးရှင်းအကြောင်းပြောပြလိုက်သည်၊ ဗမာပြည်ရောက်ရင်လည်း လာလည်ဖို့ သူ့ဂျီမေးအကောင့်ပါပေးလိုက်သည်။ တချက်တချက် သူ့ရင်သား လေးများ၊ ပေါင်တန်များကို ခိုးခိုးကြည့်နေသော ဝီလျှံ့ မျက်လုံးတွေကြောင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် တယောက် ရင်ထဲ မှာ တမျိုးလေး ဖြစ်ရသည်။ ဝီလျှံ၏ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် အားကစားလိုက်စားထားသဖြင့် ထွားကျိုင်းတောင့်တင်းလှသော ကိုယ်လုံးတို့ကလည်း နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေလေသည်။

“ ကဲ အမ သွားလိုက်အုံးမယ်၊ တော်ကြာ အမျိုးသား က စိတ်ပူနေအုံးမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ အမ နောက်နေ့ရော ဆင်းလာအုံးမှာလား”

“ မပြောတတ်ဘူး အခြေအနေအရပဲ”

“ အင်း ကျွန်တော် ကတော့ ရှိနေမှာပဲ အမ ဆင်းလာရင်တော့ ပြန်ဆုံရတာပေါ့၊ “

“ အေးအေး သွားပြီနော် ဘိုင်ဘိုင်”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ရင်လေး တဖိုဖို ဖြင့် ဟော်တယ်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာခဲ့ သည်။ သူ့အတွေးထဲမှာတော့ ကောင်ချောလေး ဝီလျှံ၏ ချစ်စရာ အပြုံးလေး၊ ကြက်သီးထစရာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်၊ တို့နှင့် သူ့ကို ခိုးခိုးကြည့်နေသော မျက်လုံးများ စသည်တို့က လွှမ်းမိုးနေလေသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ဟော်တယ်ပေါ်ရောက်တော့ ကိုညိုမှိုင်းကို ဝီလျှံ နှင့် ဆုံခဲ့သည့် အကြောင်း၊ သူတို့ စကားပြောခဲ့ကြသည့် အကြောင်းအရာများကို ပြောပြလိုက်လေသည်။ ကိုညိုမှိုင်းမှာ နန်းဖူးဖူးညွှန့် ၏ တက်တက်ကြွကြွ ပြောဆိုနေပုံ နှင့် မျက်နှာလေးမှာ လည်း ဝင်းလက်နေပုံကို ကြည့်ပြီး ပြုံးနေလိုက်လေသည်။ ပြီးမှ၊

“ ကောင်လေး က ခပ်ချောချောလား”

“ အင်း အသားတော့ ညို တယ် နေပူစာလှုံထားတဲ့ အသားမျိုးပဲ၊ ရုပ်ကတော့ ချောပါတယ်”

“ ကောင်လေးက ချစ်လေး ကို စိတ်ဝင်စား နေတာလား”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းသွားသည်။

“ မသိဘူးလေ ကိုကို က ဘာလို့ မေးတာလဲ”

“ မေးကြည့်တာလေကွာ ချစ်လေးကလည်း၊ ချစ်လေးနဲ့ ကိုကို့ ကြားမှာ ဘာမှ လျို့ဝှက်ချက် မထားကြေးလို့ ကိုကို တို့ သဘောတူထားတယ်မလား၊ ကိုကို က ဘာဖြစ်မှာမို့လဲ မေးကြည့်တာပါ”

“ အင်း ချစ်လေးကို တော့ သူ ခိုးခိုးကြည့်တယ်”

ကိုညိုမှိုင်း နည်းနည်း စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။

“ ချစ်လေး အဲဒါ အခွင့်ကောင်းပဲ၊ ခု ဆို ကိုကို တို့ နိုင်ငံနဲ့ အဝေးကြီးမှာ ရောက်နေတယ်။ နောက်ပြီး တော့ အဲဒီကောင်ကလေးကလည်း ကိုကိုတို့ကို ကောင်းကောင်းသိမှာ မဟုတ်ဘူး၊ နောက်သူက အမေရိကား မှာနေတာ၊ ကိုကို တို့ အရင်တုန်းက ဆွေးနွေးခဲ့ကြဖူးတဲ့ ဟာ အခု စမ်းသပ်ကြည့်လို့ ရတာပေါ့”

“ ဟင် ကိုကို ကလည်း သူ့ အကြောင်းသေခြာမှ မသိပဲနဲ့”

“ ချစ်လေးက လည်း အမေရိကား မှာနေတယ်ကွာ၊ ဘာဂလေ လို တက္ကသိုလ်ကျောင်းမှာ တက်နေတယ်ကွာ၊ ဒီထက် ဆေ့ဖ် ဖြစ်ရမလား၊ နောက်တပတ်လောက်ဆိုရင် ကိုကို တို့လည်း ဥရောပ ရောက်နေပြီ သူလည်း ကျောင်းပြန်တက်ပြီ၊ နိုးစထရင်းအတက်ရှ် ပေါ့”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် စဉ်းစား သလို တွေတွေလေး ဖြစ်နေ၏။ ဝီလျှံ့ကို ကိုယ်တုံးလုံး ဖြင့် သူနှင့် ကုတင်ပေါ်မှာ လိုးနေတာကို သွားစဉ်းစားလိုက်မိတော့ ရင်တွေ တဒုန်းဒုန်းခုန်လာခဲ့သည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပေါင်ခွဆုံမှာလည်း စိုတိုတိုဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ကိုညိုမှိုင်းက တော့ နန်းဖူးဖူးညွှန့် နှင့် တခြားယောက်ျားလေး လိုးနေကြတာ တွေးမြင်လိုက်ရင်းနှင့် လီးတောင်လာခဲ့ရသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး အတွေးကိုယ်စီ ဖြင့် ငြိမ်နေလိုက်ကြရင်းက ကိုညိုမှိုင်းက ထိုင်နေရာမှ ထကာ နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကိုယ်လေးကို ဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး တယောက်ကို တယောက် အငမ်းမရ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေမိကြသည်။ တချိန်ထဲ မှာပင် တယောက် အဝတ်အစားကို တယောက် အလျှင်အမြန် ချွတ်ပြစ်ပေးနေကြသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကိုယ်လုံးလေးမှာ အဝတ်အစားမဖုံးသောနေရာများ မှာ နေပူထဲ လျှောက်သွားနေသဖြင့် နည်းနည်းလေး ညိုလာသော်လည်း အတွင်းမှာကတော့ ဖွေးနေတုန်း၊ ကိုညိုမှိုင်းက နန်းဖူးဖူးညွှန့် နို့လုံးကလေးများကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ လိုက်ရင်း က သူ့လက်ဖဝါးတဖက်ဖြင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပေါင်ခွဆုံကို အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ အမွှေး ပါးပါးလေး သာရှိသော နန်းဖူးဖူးညွှန့် စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ အရေများ ရွဲစိုနေ သည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။

“ အိုး စိုလို့ပါလား ဟိုကောင်လေးကြောင့်မဟုတ်လား ဟွန့်”

“ ကိုကို ကလည်း ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် နည်းနည်းရှက်သွားသည်။ မျက်နှာလေး နီမြန်းသွားသော်လည်း ကိုညိုမှိုင်းပြောတာက မှန်နေလို့ ဘာမှ ပြန်မဖြေနိုင်ခြေ။

“ ကောင်လေးက ချစ်လေးကို ဘယ်လိုခေါ်လဲ”

“ အမ တဲ့ ခစ်ခစ် “

“ အဟက်၊ အမ ဆိုတော့လည်း အမပေါ့…. အမ ကိုယ်လုံးက အရမ်းလှတာပဲကွာ”

ကိုညိုမှိုင်းက ပြောပြောဆိုဆို နှင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပေါင်လုံးနှစ်လုံးကြား ခေါင်းထိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ် ကို မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။

“ ဟော အမ စောက်ဖုတ်လေးက လှလိုက်တာ အတွင်းသားလေးတွေက ရဲပြီး အရေတွေလည်း ရွဲလို့၊ ကျွန်တော် လိုးချင်တယ် အမရယ်”

“ အို့ ကိုကို ကလဲ”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ ရှက်နေသောလည်း ကိုညိုမှိုင်း အပြောအဆိုကြောင့် ဝီလျှံကို စိတ်ထဲမှ တွေးကာ ဖီးတက်လာခဲ့သည်။ ကိုညိုမှိုင်း ဆံပင်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ပေါင်ကြားထဲ အတင်းဖိထည့်လိုက်သည်။ ကိုညိုမှိုင်းကလည်း နန်းဖူးဖူးညွှန့် ၏ အရည်ကြည်တို့ဖြင့် ရွှမ်းလဲ့နေသည့် စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးကို လျှာဖြင့် အသာထိုးရက်လိုက်သည်။ နောက်တော့ နူတ်ခမ်းအဖတ်လေးကို စုပ်လိုက်ပြန်သည်။ ကိုညိုမှိုင်းလက်ချောင်းလေးတချောင်းထိပ်ဖြင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် စောက်စေ့လေးကို အသာဖိပွတ်ပေးနေပြန်ရာ နန်းဖူးဖူးညွှန့်မှာ ကိုယ်လုံးလေး ကော့ပြန်နေအောင် ဖီးတက်နေရတော့သည်။ ကိုညိုမှိုင်း မှာ နန်းဖူးဖူးညွှန့် စောက်ပတ်ကလေးကို အားရအောင် ရက်စုပ်ပြီးမှ ထကာ မျက်လုံးလေး မှေးကာ ဇိမ်ခံနေသော နန်းဖူးဖူးညွှန့် မျက်နာနားကုတင်ဘေးတွင် ရပ်လိုက်သည်။ ကိုညိုမှိုင်း၏ လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးက နန်းဖူးဖူးညွှန့် မျက်နှာရှေ့မှာ တရမ်းရမ်းဖြင့်၊ ဖြစ်နေလေသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့်က မျက်လုံးဖွင့်ကြီးလိုက်ပြီး ကိုညိုမှိုင်းကို မော့ကြည့်လိုက်လေသည်။“အမ မောင်လေး လီးကြီးကို စုပ်ပေးပါလားဟင်”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ ကိုညိုမှိုင်းကို မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးလိုက်ပြီး မှ ကိုညိုမိုင်းလီးတန်ကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့် လှမ်းကိုင်လိုက်ကာ တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူမ ၏လှပသော နူတ်ခမ်းအစုံကို ဖွင့်ကာ လျှာကလေးဖြင့် ကိုညိုမှိုင်း ဒစ်ထိပ်ကြီးကို လှမ်းရက်လိုက်သည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့် ၏နွေးထွေးသော အာခေါင်အတွင်းသို့ သူ့လီးတန်ကြီးဝင် သွားတော့ ကိုညိုမှိုင်းမှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားအရွယ် ကောင်လေးတယောက် သူ့မိန်းမ ပါးစပ်ကို လိုးနေသည်ဟု မြင်ယောင်မိပြီး ဖီးပိုတက်လာလေသည်။

“ အား အမ ရယ် ကောင်းလိုက်တာဗျာ”

ကိုညိုမှိုင်းမှာ သူ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေသော နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို ကော့ကော့ထိုးမိနေလေသည်။ သို့သော်လည်း ဖီးအရမ်းတက်လာသဖြင့် ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားမှာ စိုးသဖြင့် ပြန်ဆွဲထုပ်လိုက်ရင်း

“ အမ ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ဘူး အမကို လိုးရမှ ဖြစ်တော့မယ်၊ အမ ကျွန်တော့်ကို အမ ယောက်ျား မသိအောင် အလိုးခံမယ်မဟုတ်လား”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ ကိုညိုမှိုင်းကို ပြုံးပြုံးလေး ကြည့်ပြီးခေါင်းလေးကို ငြိမ့်ပြလိုက်ရာ၊ ကိုညိုမှိုင်းခမျှာ သုတ်တွေ ချက်ချင်းပန်းထွက်တော့မလောက်ကို ဖီးတက်သွားပြီး နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်ဝသို့ သူ့လီးကြီးကို တေ့ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

“ အား.. မောင်လေးရယ် မင်းလီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ အမယောက်ျားလီးက အဲလောက်မကြီးဘူး ဖြည်းဖြည်းနော်”

“ ဖွတ်..ဖြွတ်…ဖတ်..ဖုတ်..”

ကိုညိုမှိုင်းမှာ နန်းဖူးဖူးညွှန့်မှ ပြန်တုန့်ပြန်လာသော ညုတုတု အသံလေးကြောင်း တအားကို ထန်သွားကာ သူ့လီးကြီးကို နန်းဖူးဖူးညွှန့် စောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုးချရင်း မကြာခင်မှာ သုတ်ရေများ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Monday, June 4, 2018

ကာမ စည်းစိမ် (စ/ဆုံး)

ကာမ စည်းစိမ် (စ/ဆုံး)

မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။

" ခုန … ဖုန်းဆက်တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး "

" ဟုတ်  … ရေဗူး မှာထားတာပါ "

" ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင်  အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ် "

ခင်ချိုနွယ် တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစင်းထိုးရပ်ကာ အသားညိုညို စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ကောင်လေးမှ သူမအား မေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။

" ဟုတ်ကဲ့ ရှင်"

" ဒါနဲ့ … ဒီအိမ်က အရင် … ရှေ့နေ  ဒေါ်သူဇာ … နေတာမလား "

" အဲဒါတော့ … မသိဘူး … ကျမတို့က … ပြောင်းလာတာ ၂ပတ်ကျော်ပဲ ရှိသေးတာ … ဘေးအိမ်က အဒေါ်တစ်ယောက်က … ရေလိုချင် ဖုန်းဆက်မှာပေးမယ် ဆိုပြီး … ဆက်ပေးတာပါ "

" အော် … ဟုတ်တယ် … ဒေါ်တိုးက … ကျနော့် ဖေါက်သည်ပါ … ကျနော့်နာမည်က … စိုးကျော်တဲ့ ခုလည်း ဒေါ်တိုး အိမ်ဘေးက လူသစ်ဆိုလို့ … အမ ရပ်နေတာ မြင်လို့ မေးကြည့်လိုက်တာ "

" ဟုတ် … အဲ … အိမ်ထဲ ထိ … ပို့ပေးပါ့လား "

" ပို့ပေးပါတယ် … အမရဲ့ … ကဲ နေရာပြ "

စိုးကျော် ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ထိုင်မောင်းသော နေရာမှ မြေကြီးပေါ် ဆင်းရာ ပေါင်တဖက်အကြွတွင် ဒူးဆစ်ကျော်ကျော်လေး ဝတ်ထားသော ပုဆိုးအောက်နားစက လှန်ကာ ပေါင်ကြားမှ ငိုက်ဆင်းနေသော လီးမဲကြီးနှင့် တွဲကျနေသော လဥနှစ်လုံးအား ခင်ချိုနွယ် လှစ်ကနဲ့ မြင်လိုက်ရတော့သည်။

" အာ "

အကြည့်လွဲရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ၏။

" အမ… ကျနော့်ကို … နေရာပြလေ "

ရှက်စိတ်များ ဝင်ရောက်နေစဉ် စိုးကျော် အသံကြောင့် ပြန်ကြည့်မိရာ မိုးကျော်မှာ သုံးဘီးဆိုင်ကယ် နောက်ခန်းမှ ရေသန့်ဗူးကြီး တဗူးအား ပုခုံးပေါ် ထမ်းတာသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

" ဒီ ဒီ … ဒီဘက် "

ခင်ချိုနွယ်မှာ အသံတုန်ရီစွာ ပြောရင်း အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။သူမ လက်ထပ်ပြီးတာ ၁လခန့်သာ ရှိသေး၏။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်နှင့် ယောက္ခမအိမ် လိုက်နေရာ ၁ပတ်သာ နေခဲ့ရသည်။လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်၏ အမ အပျိုကြီးနှင့် စကားများကာ ၂ ပတ်အကြာတွင် ယခုလက်ရှိ အိမ်လေးအား အလောသုံးဆယ်ဖြင့် ငှားနေလိုက်ကြ၏။ အရပ် မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် မျက်ခုံးထူထူ မျက်ဝန်းနက်လေးဖြင့် မျက်နှာသွယ်ကာ နက်မှောင်သော ဆံနွယ်များအား ဆံကျစ် ကျစ်ပြီး နောက်ကျောဘက် ချထားလေ့ရှိ၏။ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးစား ကျ၍ မို့မောက် စူထွက်နေသော ရင်သားများနှင့် လိုက်ဖက်စွာ  ခါးသေး ကျဉ်လေး အောက်  လုံး၀န်းကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများ ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

စိုးကျော်မှာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၆ နှစ်ခန့်က စျေးထဲ ကြုံရာကျဘမ်း လုပ်ရင်း အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်နှင့် ရင်းနှီးသွားခဲ့သည်။ထိုရှမ်းတရုတ်မ၏ အထည်ထုပ်များ နယ်သို့ပို့ရာ မိုးကျော်မှာ ကားကိတ်များသို့ လက်တွန်းလှည်းဖြင့် ပို့ပေးရ၏။ တဖြည်းဖြည်း လူချင်းရင်းနှီးရာမှ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရင်းနှီးကာ လိုးနည်းပေါင်းစုံ တတ်ကျွမ်းခဲ့တော့သည်။

ခုလက်ရှိ သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ဝယ်သည့်အချိန် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ရှမ်းတရုတ်မ က လိုအပ်သည့် ငွေကြေး စိုက်ဝယ်ပေးကာ  ရေသန့်ဗူးရောင်းသော ဆိုင်ခန်းလေး ငှားနိုင်သည်အထိ ကူညီပေးခဲ့၏။ သို့သော် ရှမ်းတရုတ်မ၏ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ရိတ်မိသွားရာ စျေးထဲမှ ဆိုင်ခန်းအားရောင်း၍ သူ့မိန်းမသူ ခေါ်ကာ မူဆယ်သို့ ပြန်သွားသည်ဟု နောက်ဆုံး သိလိုက်ရသည်။ ရှမ်းတရုတ်မဆီမှ အထောက်အပံ့ မရတော့ပေမယ် ရေသန့်ဗူး ရောင်းသော လုပ်ငန်းလေး အောင်မြင်လာတော့သည်။

ခင်ချိုနွယ် တယောက် လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင် အလုပ်သွားလျင် အိမ်မှာ တယောက်ထဲ ကျန်နေရစ်တတ်သည်။ ယောက္ခမ အိမ်တွင် ယောင်းမနှင့် အဆင်မပြေရာ ဒီအိမ်လေး ပြောင်းလာပြီးမှ တစ်ယောက်ထဲ အေးအေးဆေးဆေး ချက်လိုက် ပြုတ်လိုက် လျှော်လိုက် ဖုတ်လိုက်ဖြင့် စိတ်ချမ်းသာနေရ၏။ တဖြည်းဖြည်း ဒီရပ်ကွက်လေးထဲ ၆ လ ကျော်ကျော် နေလာခဲ့ရာ ရပ်ကွက်ထဲ အသိမိတ်ဆွေများ ရရှိလာကာ တချို့ဆို စားအိမ် သောက်အိမ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ အောင်နိုင်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ ဒီရပ်ကွက်လေးထဲ ပျော်ရွှင်နေသည်ကို တွေ့မြင်ရသဖြင့် နောက်ဆံမတင်းတော့ပဲ အလုပ်ထဲတွင် စိတ်နှစ်ထားတော့၏။

.................................................................................................

" မမချို … ရေရောက်ပီ ဗျို့ "

" အေးအေး … စိုးကျော် … မောင်လေး … အမ အဝတ်လဲနေလို့ … အိမ်ထဲ တခါတည်း ယူခဲ့လိုက် "

ရေချိုးပြီး အဝတ်စား လဲနေသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှပင် အိမ်ရှေ့ လှမ်းအော် လိုက်သည်။ပေ ၂၀ ပေ ၄၀ ထရံကာ သွပ်မိုး အိမ်လေးတွင် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းနှင့် အိပ်ခန်းမှာ ကပ်လျက်မို့ အခန်းထဲမှ အိမ်ရှေ့သို အော်သံ ပီပီသသ ကြားနေရ၏။အင်္ကျီလဲပြီးသားမို့ စကပ်ထမိန် အမြန်ဝတ်ရင်း ပိုက်ဆံ ၅၀၀ တန်လေး ကိုင်ကာ ထွက်လာရာ စိုးကျော်မှာ ရေးဗူး အဟောင်းဖြင့် အသစ်လဲကာ ဗူးဟောင်းမှ လက်ကျန်ရေများအား ဘေးနားမှ သွပ်ပုံလေးထဲ သွန်ထည့်ပေးနေရှာသည်။

" ကဲ … ရပြီ … မမချို "

ခင်ချိုနွယ် အနားရောက်လာစဉ် စိုးကျော် ပုဆိုးပြင် ဝတ်ရာ လမွှေးအုံ ပါးပါးလေးအောက် ငိုက်ကျနေသော လီးကြီးအား ဒုတိယ အကြိမ် မြင်လိုက်ရပြန်သည်။ 

" အာကွာ … စိုးကျော် ရာ … ပုဆိုးဝတ်ရင် သေချာဝတ်ပါ … မင်းဟာကလဲ "

ခင်ချိုနွယ်မှ အိမ်ထောင်သည် ဘဝ ရောက်သော်လည်း အရှက်အကြောက် ကြီးသူမို့ လင်မယား ဆက်ဆံ ရာတွင်တောင် ထမိန်လေးသာ လှန်ပေးလေ့ရှိသည်။ လင်ဖြစ်သူ လီးကိုသာ မြင်ဖူးထားသော ခင်ချိုနွယ် အဖို့ စိုးကျော်လီးကြီး မြင်တိုင်း ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေရတော့သည်။စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် ပုဆိုးတိုတို ဝတ်လေ့ ရှိသောအသားညိုညို လူကောင်ထွားထွား စိုးကျော် ခန္ဓာကိုယ်မှ ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ မြင်တိုင်း လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်၏ ကိုယ်လုံးဖြင့် ယှဉ်ကြည့် တတ်လာသည်။

စိုးကျော်မှာလည်း ခင်ချိုနွယ်တို့အိမ် ရေစပို့ကတည်းက ခင်ချိုနွယ်၏ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တနွေးနွေးဖြင့် မရိုးမယွဖြစ်နေရ၏။ခုလည်း ခင်ချိုနွယ် အနားရောက်သည်နှင့် ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်ကာ လီးအား မမြင် မြင်အောင် ပြလိုက်၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာ မင်္ဂလာဆောင်တခုသို့ သွားရန် အနက်ရောင်လက်ပြတ် ခါးတိုအင်္ကျီနှင့် ထမိန်စကပ်အပျော့သားလေး ဝတ်ဆင်ထားသည်။ဇာအင်္ကျီလက်ပြတ်လေးမှာ ပါးလွှာသဖြင့် နို့အုံအား ဖုံးထားသော ဘော်လီအနီရောင်လေးအား အနီးကပ်မြင်နေရ၏။ခါတိုအင်္ကျီအောက်နားစ လေးဘေး အသားစိုင်ဖွေးဖွေးလေးနှင့် စကပ် ထမိန်အောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက်နေတော့သည်။

" လှလိုက်တာ … မမချိုရယ် "

" ဟင် "

ပိုက်ဆံပေးနေစဉ် စိုးကျော်စကားကြောင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ ရုတ်တရက်ကြောင်သွားသည်။ 

" တကယ်ပါဗျာ … အရပ်ထဲက အပျိုတွေ ရှုံးအောင်ကို လှတာ "

ထပ်ပြောလိုက်သော စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းလာပြန်၏။

" ဟိတ် … မောင်နှမချင်းနော် … ဘာတွေပြောနေတာလဲ "

အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်သော်လည်း သူမအလှအား ချီးမွန်းနေသဖြင့် ရှက်သွေးကြွယ်ကာ ရင်ခုန် နေမိတော့သည်။ စိုးကျော်ထွက်သွားသည်နှင့် အိမ်သော့ခတ်ကာ မင်္ဂလာဆောင်သို့ ဆိုင်ကယ် ကိုယ်တိုင်မောင်း၍ ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။ မင်္ဂလာဆောင်ကအပြန် သတို့သမီး မိသားစုများ ဓတ်ပုံအတူရိုက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း မိဘနှစ်ပါးအား သတိရမိနေသည်။ အိမ်မရောက်တာလဲ ၆ လ ၇ လ လောက်ရှိပြီမို့ ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူနှင့် ထမင်း အတူစားရင်း ဥပုတ်နေ့ အလုပ်နားရက် မိဘအိမ် ခဏပြန်ချင်ကြောင်း ပြောပြနေ၏။

" ကိုအောင် … နက်ဖန် ချို့ကို … အမေတို့အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါ့လား … မရောက်တာလည်း ကြာပြီ "

" ဒီရက်ထဲ … အလုပ်က နားမရဘူး … ချိုရဲ့ … ပစ္စည်းတွေ … နယ်ပို့နေရတာ … တဆိုင်လုံး မနားရဲကြဘူး "

" ဟာကွာ … အလုပ်နားရက်လေ … အမေ့အိမ် မရောက်တာ ကြာလှပြီ … ညမအိပ်ပါဘူး … ညနေပိုင်း ပြန်လာကြမယ်လေ "

အောင်နိုင် အကျပ်ရိုက်သွားတော့သည်။အမှန်တော့ ဥပုတ်နေ့ အလုပ်ခွင့်ယူကာ လိုက်ပို့လျင် ရသော်လည်း လက်ထပ်ပြီး အမဖြစ်သူနှင့် စကားများကာ အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး အိမ်ငှားနေရသဖြင့် ခင်ချိုနွယ့် မိဘများမှ မကျေနပ်သည်မို့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ဖို့ ခက်နေရှာ၏။

" ကိုအောင် … တကယ်ပြောတာပါ ချိုရယ် … အလုပ်က နားမရလို့ပါ "

အောင်နိုင်တယောက် ဘယ်လိုပင် ပြောပြော နောက်ဆုံး ချစ်ဇနီးလေး အလို လိုက်ရတော့သည်။ သို့သော် သူလိုက်မပို့ပေ။ နောက်ရက် မနက် ရေဗူး လာပို့သော စိုးကျော်အား  အကူညီတောင်းလိုက်ရ၏။

" အော် … ရပါတယ် အကိုရ … ကျနော် ဥပုတ်နေ့ဆို ဆိုင်ပိတ်တယ်လေ … လိုက်ပို့ ပေးပါ့မယ် "

ဥပုတ်နေ့ အောင်နိုင် အလုပ်သွားသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ မိဘအိမ် ခဏ ပြန်မည်မို့ လင်ဖြစ်သူ အတွက် ညနေစာပါ ချက်ပေးလိုက်သည်။မီးဖိုခန်းထဲ ဟင်းချက်နေစဉ် မိုးကျော် ရောက်လာသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ ခဏ စောင့်ရန် ပြောပြီး ကော်ဖီ တခွက် ဖျော်ပေးထား၏။

" စိုးကျော် … ခဏစောင့် … ဟင်းကျက်တာနဲ့ ရေအမြန် ချိုးလိုက်မယ် "

" ဟုတ် မမချို … အေးဆေးလုပ်ပါ "

ခင်ချိုနွယ် ဟင်းချက်ပြီးသည်နှင့် ရေချိုးခန်း ဝင်ကာ ခပ်သွက်သွက် ချိုးလိုက်ပြီး မိတ်ကပ်ပါးပါးပုတ် နုတ်ခမ်းနီဆိုး အဝါရောင် ပါတိတ်ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ကာ ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့သည်။ စိုးကျော်မှာ ဧည့်ခန်းထဲ ဖုံးဖွင့်ပြီး အပြာကားကြည့်ရင်း လီးအား လက်ဖြင့်ကိုင်၍  ဂွင်းထုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

" အား  ရှီးးးး …… မမခှိုရယှ …… ခစှတယဗှာ  … အားးးး အားးးး အားးးး … ရှီးးးးးးး းးးး "

ခင်ချိုနွယ့် နာမည်အား ရွတ်ဆိုကာ စိုးကျော် တစ်ယောက် မျက်စိမှိတ်ကာ တအီးအီး ညည်းနေပြန်သည်။

" ဟဲ့ … အိုရ် …… စိုးကျော်  …… မင်း  မင်း  …… ဘာ တွေ လုပ် နေတာလဲ "

စိုးကျော်လက်ထဲမှ လီးကြီးမှာ တဆက်ဆက်တုန်ရင်း ဒစ်ကြီးမှာ ကားထွက်နေ၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာ အံအောမှင်သက်ရင်း လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင့်လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးအား သတိလက်လွတ် ကြည့်နေမိသည်။ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ့်အား မှန်းထုနေစဉ် ပက်ပင်းမိသွားသဖြင့် ရှက်စိတ်အတူ ကာမစိတ်များ တောက်လောင်သွားရ၏။ လက်မြန် ခြေမြန်ရှိသူပီပီ ခင်ချိူနွယ့် ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ပစ်တော့သည်။

" ဟာ … ကိုင်းဟာ  … ဖြန်း ဖြန်း "

ခင်ချိုနွယ် တစ်ယောက် ရုတ်တရက် ရှက်ဒေါသထွက်ပြီး စိုးကျော် ပါးအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်ကာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင် သွားတော့သည်။ စိုးကျော်မှာ ချက်ချင်း သူမနောက်မှ ကပ်လိုက်သွားကာ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်နား အရောက် နောက်မှ သိုင်းဖက်ကာ ကုတင်ပေါ် ဖိလှဲလိုက်၏။

" မင်း  မင်း … မမိုက်ရိုင်းနဲ့ … စိုးကျော် … ဖယ်စမ်းဟာ "

ခင်ချိုနွယ်တစ်ယောက် ရန်တွေ့ရင်း ရုန်းကန်နေရာ နို့အုံများအား ညှစ်ချေခံလိုက်ရပြန်သည်။

" ငါ့ မှာ … ယောင်္ကျား ရှိတယ် … မင်း သိသားနဲ့ ကွာ " 

ခင်ချိုနွယ်မှာ ရုန်းကန်နေရင်း အားပျော့ကာ အသံများ တုန်ယင်လာရ၏။ပက်လက် အနေထားနှင့်မို့ စိုးကျော် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ သူမပေါင်ဂွလေးအား ထောက်မိနေပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ချွေးစေးများ ပျံနေသော ခင်ချိုနွယ့် မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းသားလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။

" အု … မ လုပ် … ပြွတ်စ် … အာ … ဖလု … ပြွတ် ပြွတ် "

နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေသဖြင့် မျက်နှာလေး ရမ်းရှောင်နေရာ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား မိမိရရ ဆွဲစုပ်ရင်း လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ပါတိတ်အင်္ကျီလေး၏ နှိပ်သီးများ ဆွဲဖြုတ်ကာ ဘော်လီအား အောက်ဆွဲချပစ်ပြန်သည်။ ဘော်လီရှေ့ခြမ်းမှ ပင့်တင်ထားသလိုဖြစ်သော ရင်သားစိုင် နှစ်ဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ်  … ပြွတ် "

" အိုးးး "

ခင်ချိုနွယ် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်နေတော့၏။

" မ လုပ် နဲ့ …… ဖယ်  … လွတ်စမ်း … လွတ် လွတ်  "

လင်ဖြစ်သူပင် မစို့ဘူးသော နို့သီးခေါင်းလေးအား အစို့ခံလိုက်ရသဖြင့် ခင်ချိုနွယ် တယောက် ရင်ဘတ်ကြီး ကြွတက်လာရပြန်သည်။

" ပြွတ် … အင့်  … နို့သီးခေါင်းလေးက … ပန်းရောင်လေး … မမချိုရာ …… လှလိုက်တာ "

" အဟင့် ဟင့် … လွတ် ပါ "

ငြင်းနေပေမယ့် စိုးကျော်မှာ နို့သီးခေါင်းလေးအား စို့ရင်း အုံလိုက် ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သဖြင့် နို့အုံတဝိုက် ယားတက်လာရသည်။ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ပေးရင်း အပေါ်က မိုးပြီးခွထားရာမှ ဘေးသို့ တစောင်းလှဲလိုက်ပြီး ထမိန် အား ညာလက်ဖြင့် ဗိုက်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြန်၏။ ပါတိတ်ထမိန် အောက်နားစလေး လှန်တက်လာစဉ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အောက်မှ စောက်ပတ်အုံလေးမှာ အရည်လေးစို့ကာ ဖေါင်းကြွနေသည်။မိုးကျော် တယောက် နိ့စို့နေရာမှ ဘေးတိုက်ထထိုင်ကာ ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်ဂွထဲ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင် ဖိလိုက်ပြန်၏။ 

" ကြည့်ပါဦး … မမချို …  စောက်ဖုတ်လေးက … ဖေါင်းနေတာပဲ "

" အို့ … မဟုတ်ပဲနဲ့ … အဟင့် ဟင့် "

မိုးကျော် လက်ချောင်းလေးများက အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပြင်မှ ဖိဆွဲပစ်ရာ ခက်ချိုနွယ် တယောက် ပေါင်တန်လေးစိကာ ငိုသံလေးနှင့် ပြောနေရှာသည်။

" ပေါင်လေး ဖြဲပေးပါဦး … မမချိုရယ် … စောက်ပတ်လေးက … ပွတ်လို့ကောင်းလို့ပါ "

" အဟင့်  … ကျွတ် … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … အ  အ "

ခင်ချိုနွယ်မှာ ပေါင်နှစ်ချောင်း စိကာ မျက်ရည်များဝဲ၍ တောင်းပန်နေပြန်သည်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား တစ်ဦးမှ ထမိန်လှန်ကာ စောက်ပတ်အား နိုက်ရင်း တစ်တစ်ခွခွ ပြောနေသဖြင့် ရှက်စိတ်နဲ့အတူ ကာမစိတ်လေး နိုးထလာရ၏။

" အရည်တွေ ထွက်နေပြီ … ခံချင် နေပြီ ထင်တယ် … မမချို "

" မဟုတ်ဘူး … မဟုတ်ဘူး … အဟင့် "

ခင်ချိုနွယ် ခေါင်းရမ်း ပြောနေစဉ် အတွင်းခံလေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။သို့သော ကုတင်ပေါ် ကားထွက် နေသော ဖင်ကြီးက ဖိထားသဖြင့် စောက်ဖုတ် ပေါ်ရုံလေး ပေါင်လယ်ထိသာ ဆွဲရ၏။အတွင်းခံ အပေါ်မျော့ကြိုးလေးအား ညာလက်ဖြင့် ဆွဲရင်း ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်နှင့် ညှပ်ထားသော စောက်ပတ်လေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် နိုက်လိုက်ပြန်သည်။ စောက်စိလေးအား လက်မနှင့် လက်ညိုး အသုံးပြုကာ ညှစ်ချေပေးရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ပွက်ကနဲ့ စောက်ရည်များ အမ်ကျလာ တော့၏။

'' အ အ … အ …… ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ "

 " အတွင်းခံလေး ချွတ်ရအောင် … မမချိုရာ … အရည်တွေ စိုကုန်လိမ့်မယ် "

" မချွတ်ဘူး … မချွတ်ဘူး … ထပ်မနိုက်နဲ့တော့ "

သို့သော် စိုးကျော်မှာ စောက်စိလေးအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ချေလိုက်သဖြင့် ခါးလေးတုန်ကာ ဖင်ကြီး ကြွတက်သွား၏။ဖင်သားစိုင်ကြီး လေထဲ မြှောက်လာစဉ် ဇပ်ကနဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်တော့သည်။ ဘောင်းဘီ ကျွတ်သည်နှင့် ဆီးခုံးပေါ်မှ စောက်မွှေးအုံလေးအား ညာဘက်လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်ကာ ခေါင်းထောင် နေသော အစိလေးအား မထိတထိလေး ပွတ်ပေး နေပြန်၏။ခင်ချိုနွယ် တယောက် မခံစားဖူးသော အရသာအား ခံစားရင်း ကော့ပျံလာသည်။

" အ  အားးးး … မ  မ  … မ ရ တော့ ဘူး …… အီးးးး  ရှီးးးး … အားးးး   အ   အ "

ကော့ပျံနေစဉ် စိုးကျော်မှာ စောက်စိအား ကလ ိနေသော လက်အား ပြန်ရုပ်လိုက်ရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်လေး ဖြစ်နေတော့၏။

" အာ … ဘာ လို့ … ရပ် ပစ်တာလဲ … ကျွတ် "

အထိအတွေ့နောက်လိုက်ရင်း လွတ်ကနဲ့ ပြောပြီးမှ ခင်ချိုနွယ့် မျက်နှာလေး ရဲတွက်လာပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ မာခဲနေသော စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်တော့၏။

" ပြွတ် … အ  …… အမေ့ …… အဟင့် ဟင့် …… ထွက်  ထွက်  ထွက်ကုန်ပြီ … အ   အားးးး "

အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည် များမှာ ကုတင်စောင်းကျော်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် စင်ကျကုန်သည်။ သူမကိုယ်သူမလည်း အံအော နေမိ၏ လင်ဖြစ်သူအား အလိုးခံခဲ့ချိန်တောင် ဒီလို အရသာမျိုး မရရှိဖူးခဲ့ပေ။ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် ခြေဖျားထောင် ခါးကော့ရင်း မိုးကျော်ရှေ့ အရှက်တရား ကင်းမဲ့ကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့၏။စောက်ရည်များ ကုန်မှ မျက်နှာလေး တစ်ဖက်သို့လှည့်ထားလိုက်သည်။

" မမချို … ကျနော် လိုးတော့မယ်နော် "

" အဟင့်  ဟင့် … မလုပ်ရဘူး … မလုပ်ပါနဲ့ … ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်ပါတော့ … စိုးကျော်ရယ် … မမချိုက အိမ်ထောင်သည်လေ … ဟင့် ဟင့် "

" ဟာ … မမချိုကလည်း … အရည်တွေတောင် ထွက်နေတာကို " 

စိုးကျော်မှာ စကားပြောရင်း ခင်ချိုနွယ့် အစိလေးအား ဒစ်ဖူးနှင့် ဖိကလော်လိုက်၏။

" အ  …  မလုပ်ပါနဲ့ ဆို … မမချို … တောင်း ပန်  ပန် … အ  အားးးး  … နာတယ်ဟ …… အမလေး  သေပါပြီ …… ကျွတ်ကျွတ် "

ခင်ချိုနွယ် တောင်းပန်စကား မဆုံးခင် စောက်ပတ်ထဲ လီးဖြင့်တေ့ကာ ဇပ်ကနဲ့ ဖိသွင်းပစ်သည်။

" မမချို စောက်ပတ်လေးက … ကျဉ်းလို့ပါ … ခဏလေး အောင့်ခံလိုက် … အရမ်းကောင်းလာမှပါ "

ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် စိုးကျော် လီးက ကြီးနေသဖြင့် သူမ အဖုတ်လေးမှာ မဆန့်မပြဲ ခံနေရရှာ၏။

" ဗျစ်  …  အအ  … ဗျစ်   ဘွတ် …… အ   အားးးး  ကွဲပြီနေမှာ  အမလေးးးး  … ထုတ်တော့  ထုတ် ထုတ်  … မရဘူး … မင်းလီးကြီးက တအား ထွားတယ် … အ   အ "

တကယ်လည်း အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေး အနည်းငယ် ကွဲသွားပြီး လီးက တဝက်ကျော်ကျော် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်သွားတော့သည်။

" ဘွတ် …… ဗျစ်  ……    အအ ……… ဖွပ်  ဘွတ် … ကျွတ် …… သေပြီသေပြီ … အဟင့်  ဟင့် … ကိုင်းဟာ … ဝှီးးးး  … ဘုတ်  … အွပ်  … ဟင့်  ဟင့် "

စိုးကျော် လီးအဆုံးထိ ပစ်လိုးရာ မခံနိုင်တော့သဖြင့် ရင်ဘတ်ကြီးမား တဘုံးဘုံး ထုကာ တွန်းပစ်လိုက်၏။သို့သော် စိုးကျော်ကလည်း ခင်ချိုနွယ် ပေါင်ကြားမှ အရည်ရွှဲနေသော အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ် ထားတော့သည်။စိုးကျော်မှာ လီးအား အဖျားထိ ထုတ်ကာ အရင်းထိ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးပစ်၏။ တဖြည်းဖြည်း လီးအရသာ တွေ့လာသော ခင်ချိုနွယ် တယောက် မသိမသာလေး စောက်ဖုတ်အား ကော့ပေးကာ မျက်နှာအား ဘေးလွဲထားလိုက် ပြန်သည်။နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ချေရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဖိလိုးရာ ခင်ချိုနွယ့် ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက်လာတော့၏။

" အင့် … ဘွတ်  ဘွတ်  …… အ  အားးးး …… ကျွတ် …… အဟင့်  ဟင့်  … ရှီးးးးး းးးး "

စိုးကျော်မှာ မနားတမ်းလိုးရင်း ပါတိတ်အင်္ကျီ နှိပ်သီးလေးများအား ဆွဲဖြုတ်ရာ ခင်ချိုနွယ်မှာ ငြင်းဆန်ခြင်း မရှိသဖြင့် အင်္ကျီအား ဖြဲကာ အတွင်းဘက်မှ ဘောလီအား အလယ်မှ နို့အုံအောက် ဆွဲချပစ်၏။ ဘော်လီချိတ် တစ်ခုပြုတ်သွားတိုင်းတင်းကားနေသော နို့အုံနှစ်ဖက်အား ဘော်လီရှေ့ခြမ်းမှ ပင့်တင်ထားသလို ဖြစ်ရာ နို့အုံနှစ်ဖက်မှာ ပူးကပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများ ထောင်လာတော့သည်။ နို့သီးခေါင်း ၂ ခုအား တလှည့်စီစို့ကာ အားရပါးရ ဖိလိုးနေပြန်၏။

" ကျွတ် … အာ   အာ … ရှီးးးးး ……  ကောင်း  ကောင်း   ကောင်းတယ် …… အ   အားးးး

မထင်မှတ်ပဲ ခင်ချိုနွယ် ဆီက ရမ္မက်ညည်းသံ လေးများ ကြားလိုက်ရသဖြင့် စိုးကျော်တယောက် ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

" အ  …… အားးးး ……  ပြီး  ပြီး  ……  ပြီးတော့မယ် … ထင်တယ် …… ရှီးးးးး းးးးး  ကျွတ်   ……  အာကွာ ……… အဟင့်  ဟင့် "

ခင်ချိုနွယ်မှာ ပြီးခါနီးမို့ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ့်ကာ စောက်ပတ်အား ကော့ပေးရင်း တအားအား ညည်းနေရှာသည်။ စိုးကျော်မှာလည်း မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း မေးကြောများ ထောင်လာကာ ခဏအကြာ

နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ပစ်တော့၏။

" အင်းဟင်း …  အင်း ဟင်း … အ  ရမ်း  ကောင်း တယ်  ကွာ … အ   အ    အားးးးး … အိ့   … ထွက်  ထွက်  ထွက်ပြီ    …    အမလေးးးးး   အားးး   အားးးး …… ရှီးးးးးး းးးးးးး   ဟူးးးးးးးး   အင်းအင်း "

စိုးကျော် ကျောပြင်အား ဖက်တွယ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးစိမ်ထားကာ နို့နှစ်လုံးအား ထပ်စို့ခိုင်းရင်း မှေးနေတော့သည်။ မိဘအိမ်သို့ မသွားဖြစ်တော့ပဲ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ အောင်နိုင် ပြန်မလာမချင်း ညနေစောင်းထိ ပုံစံ အမျိုးမျိုးဖြင့် အလိုးခံလိုက်ရ၏။ 

..............................................................................................

" အေမ့"

၂ ပတ်ခန့် အကြာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်လေးထဲ နောက်ကျောဘက်မှ သိုင်းဖက် ခံရကာ ဖင်ကြားထဲ ခုံးထနေသော အသားစိုင်ကြီး ဖိထောက်လိုက်သဖြင့် လန့်သွားရ၏။ ချွေးနံ့ ပြင်းပြင်းလေး ရရှိလိုက်သဖြင့် နောက်ကျောဘက်မှ လူအား အလိုလို သိရှိနေသည်။ 

" ဖယ်ပါဦး … စိုးကျော်ရယ် … မမချို အသက်ရှူ ကျပ်တယ် "

" ကျနော်တော့ … မမချိုကို  တစ်သက်လုံး ဒီအတိုင်းလေး … ဖက်ထားခြင်တာ "

" အိုရ် … အပိုတွေ …  မမချိုက … အိမ်ထောင်သည်လေ "

" ဟုတ်ပါတယ် … မမချိုရယ် …  မဖြစ်နိုင်မှန်း သိပေမယ့် … အရမ်း ချစ်မိနေပြီ "

" အာ ကြာ "

ခင်ချိုနွယ်တယောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အိမ်ထောင်သည် ဆိုတာ မေ့သွားပြီး အပျို တစ်ယောက်လို ရင်ခုန် နေရပြန်သည်။ 

" အရမ်းချစ်တယ် … မမချိုရယ် "

" ချိုရေ … ထမင်းချိုင့် ထုတ်ပြီးပြီလား … အလုပ်သွားတော့မလို့ "

ရုတ်တရက် အောင်နိုင် စကားသံ ထွက်လာသဖြင့် ခင်ချိုနွယ်ရော စိုးကျော်ပါ လူချင်း ခွာလိုက်ရ၏။ 

" အော် … စိုးကျော်ရော … ရောက်နေတာလား "

" ဟုတ်တယ် … ကိုအောင် … ရေဗူး လာပို့ရင်း ကြောင်အိမ်တွေ ရွေ့ခိုင်းမလို … စိုးကျော်ကို မပြန်ခိုင်းသေးတာ "

မနက်ပိုင်း အလုပ်မသွားမှီ မယားဖြစ်သူနှင့် မီးဖိုချောင်ထဲ စိုးကျော်အား အတူတွေ့ရသဖြင့် လှမ်းမေးနေသည်။ မယားဖြစ်သူ ခင်ချိုနွယ့် စကားကြောင့် အောင်နိုင် တယောက် ညည ဆူညံ့နေသော ကြွက်သံများ သတိရလိုက်တော့၏။

" အေးကွာ … ကြောင်အိမ်အောက်က … ကြွက်တွင်းတွေ … နေရာရွေ့ပြီးရင် … စိုးကျော်ကို လက်စနဲ့ … တွင်းတွေထဲ … ခဲကျိုးတွေ ထည့်ပိတ်ခိုင်းလိုက် "

" ဟုတ် ဟုတ် … ကိုအောင်နိုင် … ကျနော် မပြန်သေးပါဘူး … မမချိုကို ကူလုပ်ပေးခဲ့မယ် "

ခင်ချိုနွယ် ထမင်းထုပ်ပြီးသည်နှင့် အောင်နိုင်မှာ စိုးကျော်နှင့် မယားဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ရင်း အိမ်မှ အလုပ်သို့ ထွက်ခွါ သွားတော့၏။ အောင်နိုင်ထွက်သွား သည်နှင့် စိုးကျော်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်ရှေ့ ဧည်ခန်းထဲ ထွက်လာရင်း အိမ်တံခါး တဖက်ပိတ်ကာ နှစ်ဦးသား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားကြသည်။

" ပြွတ်ပြွတ် … ပြွတ်ပြွတ် … အင်းဟင်း "

မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရာ စိုးကျော် လျှာဖျားလေးမှာ ခင်ချိုနွယ် ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေပေးနေ၏။ ခင်ချိုနွယ် လက်နှစ်ဖက်က စိုးကျော် ကျောပြင်အား ပွတ်သပ်ပေးစဉ် စိုးကျော် လက်နှစ်ဖက်မှာ ခင်ချိုနွယ့် ခါးလေးပေါ်ရောက်လာပြီး ဆီးခုံးချင်း ထိအောင် ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ စိုးကျော် ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်မတ်နေသော လီးမှာ ခင်ချိုနွယ် ထမိန်ပေါ်မှ ဗိုက်သားလေးအား ထောက်မိနေ၏။

ထိုစဉ် စိုးကျော်မှာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ လည်တိုင်လေးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖိစုပ်ကာ လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးသဖြင့် ခင်ချိုနွယ် တယောက် ကြက်သီးများ ထလာရသည်။ တဆက်တည်း စိုးကျော် လက်တဖက်မှာ ခင်ချိုနွယ့် နို့အုံနှစ်ဖက်အား အင်္ကျီ အပြင်မှ ညှစ်ချေနေပြန်၏။ စိုးကျော်၏ အပြုစု အယုယများအောက် ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်နေစဉ် ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်တံခါးပေါက်ဖက် မျက်လုံးလေး ခိုးကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်လာရ၏။

ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်သွားစဉ် ဘရာစီယာ အောက်မှ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်မှာ ရုန်းကြွနေပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ဘရာစီယာ ချိတ် မဖြုတ်တော့ဘဲ အပေါ် ပင့်တင်လိုက်ရာ အကြောစိမ်းများနှင့် နို့အုံထိပ်တွင် နို့သီးခေါင်း နီညိုလေး ပေါ်လာတော့၏။ စိုးကျော်၏ ပွတ်သပ် ညှစ်ချေမှု့ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးများ ခေါင်းထောင်လာပြန်သည်။ စိုးကျော် နူတ်ခမ်းမှာ လည်တိုက်လေး ယက်ပေးနေရာမှ နို့အုံအား ဆွဲစုပ်ကာ လက်တဖက်က နို့သီးခေါင်းလေးအား ချေပေးနေ၏။

နို့သီးခေါင်းအား သွားဖြင့် မနာ့တနာလေး ဖိကိုက်ရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ခေါင်းလေး မော့တက်ကာ 

တဟင်းဟင်းဖြင့် ဒူးများ ညွတ်ကျလာသည်။ အနီးနား ထိုင်ခုံပေါ် အလိုက်သင့် ရွေ့ထိုင်ခိုင်းရင်း ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်ကြားရှေ့ ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဗိုက်သား လေးအား လျှာဖြင့် ထိုးစွပေးလိုက်ပြန်၏။ ခင်ချိုနွယ့် ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲရင်း အဖျားတက်သလို ဖြစ်နေရှာသည်။ 

" ရှီးးးးး … စိုးကျော်ရယ် … ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ "

ခင်ချိုနွယ် တယောက် ထိုင်ခုံ လက်တန်း ၂ဖက်အား လက်နှစ်ဖက်လုံး ဆုပ်ကိုင်ကာ နူတ်ခမ်းကိုက်ရင်း ညည်းတွားနေသည်။ စိုးကျော် လက်များက ထမိန် အထက်ဆင်အား ဖြည်ကာ ဆွဲချွတ်စဉ် ဖင်ကြီး ကြွပေးကာ ရမ္မက်စိတ်များ ထိန်းမရအောင် ထကြွလာတော့၏။ ထမိန် ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်ဂွထဲ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေး အပေါ်မှ စောက်ပတ် အက်ကွဲ ကြောင်းလေးအား လက်ချောင်းလေးဖြင့် ထိုးဆွဲပေးလိုက်ပြန်သည်။

" အ … အ … ရှီးးးး   … စိုးကျော် … မမချို  မနေတတ်တော့ဘူး … အင်းဟင်း "

စိုးကျော်မှာ ခါးဆန်ရင်း စောက်ပတ်လေးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှ ပွတ်သပ်ပြီး တဆက်ဆက် တုန်နေသော ခင်ချိုနွယ် နူတ်ခမ်း လေးအား ဆွဲ စုပ်လိုက်၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာလည်း စိုးကျော် မျက်နှာအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ကာ အငမ်းမရ ပါးစပ်အား ဆွဲစုပ်နေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ ချွဲကျိကျိ အရည်များ ရွှဲလာစဉ် စိုးကျော်မှာ နူတ်ခမ်း ချင်း တေ့စုပ်နေရာမှ ဒူးထောက် ပြန်ထိုင်ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအား လိတ် ချွတ်လိုက်၏။  အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသည်နှင့် အမွှေးများ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်လေး ဖေါင်းကြွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။

" ဟူးးးး … မမချို … စောက်ပတ်က …  လှလိုက်တာဗျာ "

စိုးကျော်၏ တစ်တစ်ခွခွ စကားများကြောင့် ခင်ချိုနွယ် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်း နေရှာ၏။ ခင်ချိုနွယ့် စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်ရာ ရဲနေသော စောက်ပတ် အတွင်းသားများ အထက် စောက်စိလေးအား ဖိချေပေးလိုက်ပြန်သည်။

" အင်းဟင်း … အ   အ    အားးးးး "

အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာပါးစပ်မှ မပီမသ ညည်းငြူ နေစဉ် စိုးကျော်မှာ ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်း တလျှောက် လျှာဖျားဖြင့် ပင့်ယက်လိုက်ရာ  ခင်ချိုနွယ် တကိုယ်လုံး တုန်ခါ သွားတော့၏။ 

"  ပြွတ် … ပြွတ်ပြွတ် …  ပလပ်ပလပ် …  အ   အ   အ … အမလေးးး  ရှီးးးးး  "

ထိုင်ခုံပေါ် ပေါင်ဖြဲထိုင်နေသော ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်အား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လက်ခလယ်နှင့် စောက်ပတ် အတွင်းနံရံ အပေါ်ဖက် နေရာအား ဖိပွတ်ပေးစဉ် မထိန်းနိုင်ရှာပဲ စောက်ရည် များ ပန်းထုတ်နေတော့၏။ 

" အမလေး … မ ရ တော့ ဘူး … ထွက်  ထွက် … အ    အားးးး … ထွက် ကုန် ပြီ ဟာ … ရှီးးးးး းးးး "

ဖင်သားကြီး ကြွတက်လာကာ ခါး ကော့ထိုးရင်း ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် တစ်ချီ ပြီးသွားရသည်။

လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်နှင့် အိမ်ထောင်သက်တမ်း တစ်လျှောက် ဒီလို ခံစားမှု့မျိုး တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မရဘူးပေ။ စိုးကျော်နှင့် တွေ့မှ ကာမ အရသာအား ထိထိမိမိလေး ရရှိနေ၏။ စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ အဖုတ်လေးအား စိုးကျော်မှ ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့် ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ပေးနေရာ တချီပြီးကာစ သွေးအေးသွားသော ရမ္မက်စိတ်တို့ ပြန်လည် ထကြွလာခဲ့သည်။ အင်္ကျီချွတ်လိုက်စဉ် စိုးကျော်၏ ယောက်ျားပီသသည့် ခန္ဓာကိုယ်အား စိုက်ကြည့်ကာ ပုဆိုးအား သူမ လက်လေးဖြင့် ခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်ပေး လိုက်၏။ ပုဆိုး ကျွတ်သွားချိန် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် စိုးကျော်၏ ပေါင်ဂွထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီး ပေါ်ထွက်လာသည်။ 

" စိုးကျော် … ဒီပေါ် ထိုင်လိုက် … မမချို … မင်းလီးကို စုပ်ပေးဦးမယ် "

နေရာချင်း ချိန်းကာ ခက်ချိုနွယ်မှာ စိုးကျော် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။ စိုးကျော် လီးမှာ လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင့် လီးထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သဖြင့် ခင်ချိုနွယ့် လက်ထဲ လက်မနှင့် လက်ညှိုး မထိပေ။ လီးအရည်ပြားအား အရင်းဘက် ဖြဲကြည့်ရာ ဒစ်ကြီးမှာ ရဲပြီး ကားထွက်လာသည်။ စိုးကျော် လီးမှာ ခင်ချိုနွယ့် စောက်ပတ်လေး ယက်ပေး ကတည်းက တင်းပြောင်နေရာ လီးထိပ် အပေါက်မှ အရည်ကြည် လေးများ စို့နေတော့၏။ ခင်ချိုနွယ် မှာ လီးအား ဆွဲစုပ်ရာ လီးမှ ထွက်လာသော ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြန်သည်။

ပုံမှန် အခြေအနေမျိုးတွင် ရွံတတ်သော်လည်း ကာမစိတ် တောက်လောင် နေချိန်မို့ နူတ်ခမ်းအား အစွမ်းကုန် ဟကာ ဒစ်ကြီးအား ဖမ်ငုံပစ်လိုက်၏။ ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ယက်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်ပေးကာ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးပြန်သည်။ ခင်ချိုနွယ့် လျှာစွမ်းအောက် စိုးကျော်တယောက် တအီးအီး ညည်းကာ စုပ်သပ်နေရတော့၏။

" အားးးးးး  ရှီးးးးးးး ……  ကောင်းလိုက်တာ … ကောင်းလိုက်တာ  … မမချိုရာ … အားဟား … ရှီးးးးး ရှီးးးးးး "

ခင်ချိုနွယ်မှာလည်း စိုးကျော် အရင်က သင်ပြ ထားသည်အတိုင်း လျှာအား ပုံစံ အမျိုးမျိုး သုံးကာ လီးထိပ်အား ကလိရင်း ခဏ အကြာတွင် ဖြူဖွေး နေသော ခပ်ညှီညှီ လရည်များ သူမပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်နေသဖြင့် တဂွတ်ဂွတ်နှင့် မျိုချ လိုက် တော့သည်။

" အားးးးး  ရပြီ ရပြီ … မမချို "

စိုးကျော် လီးကြီးမှာ အနည်းငယ် ပျော့သွားသည်က လွဲ၍ ကျမသွားသေးပေ။ ပင်ကိုယ် ကာမစိတ် ပြင်းထန်သူမို့ ခဏစွပေးလိုက်သည်နှင့် ပြန်လည် မာထင်လာခဲ့သည်။ ခင်ချိုနွယ်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ကာ လီးထိပ်အား စောက်ခေါင်းဝထဲ တေ့ပြီး ဖိလိုးလိုက်တော့၏။

" အင့် … ဗျစ်  ဗျစ် … အ  …… ဇွိ ဇွိ … အားးး … ဘွတ်  ဘွတ် "

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ် ခါးအောက် လက်နှစ်ဖက် လျှိုကာ ဆွဲလိုးပစ်သည်။ ခါးကော့ပြီး ကြွတက်လာသော စောက်ပတ်လေးအား ဆောင့်လိုးလိုက်ပြန်၏။  နှစ်ဦးသား မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးရင်း အတော်ကြာမှ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိ သွားကြသည်။

ပြီးသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ စိုးကျော်အား ပက်လက်လှန် အိပ်ခိုင်းကာ မျက်နှာပေါ်တက်ခွရင်း ပါးစပ်နှင့် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား တေ့ပေးလိုက်သည်။စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်မှ လက်ကျန် စောက်ရည်များနှင့် သူကိုယ်တိုင် ပန်းထည့်ခဲ့သော လရည်များ စုပ်ယူမျိုချ ပစ်၏။ သုတ်ရည်များ ကုန်သည်နှင့် စောက်ပတ် တအုံလုံးသာ မက ဖင်ပေါက်လေးထဲ ပေကပ်နေသော အရည်များပါ ပြောင်စင်သွားအောင် ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။ 

" ရှီးးးးး  … အင်းဟင်း   …  ကောင်းလိုက်တာ … စိုးကျော် ရယ် "

ခင်ချိုနွယ် ခန္ဓာကိုယ်အား တကိုယ်လုံး စိုးကျော် မနမ်းဘူးတဲ့ နေရာ မရှိတော့ပေ။ ဖင်ပေါက်လေးပါ ယက်ပေးသဖြင့် ခင်ချိုနွယ်တယောက် နောက်ဆုံး စိုးကျော်၏ အပြုစု အယုယ အောက် စွဲလမ်း သွားတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင် လစ်သည်နှင့် စိုးကျော်အား အိမ်ခေါ်အလိုးခံကာ ကာမစည်းစိမ်များ ရယူနေတော့၏။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, June 1, 2018

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၅ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၅ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - Silver Moon

“ ဝင့် လုပ်ပေးရမှာလေ.. ကျနော် အားရှိအောင်.. ဟုတ်ဘူးလား..”

“ ဒါပေါ့.. တို့က နာနာလေးနဲ့ နက်နက်လေးမှ ကြိုက်တာ ဆိုတော့..”

တကယ်တမ်း သူ့ဟာကြီးက ဘာမှ မလုပ်ရသေးခင်မှာတင် ဝင့် လက်သီးဆုပ် နှစ်ပြန်စာလောက် ရှိနေပြီ။ တကယ်က အားအင် ပြည့်သွားလို့ကတော့ နက်ရုံမက သားအိမ်ပါ ပေါက်ထွက်သွားမလား မသိ။ ဝင့် တစ်ယောက် ကိုယ့်အတွေးကိုယ် ကြက်သီးထမိရင်း လီးညိုကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ ငံမြမြ အရသာလေးနှင့် အီမွေးသော ရနံ့တစ်မျိုးက နှာခေါင်းဝမှသည် လည်ချောင်း တလျှောက် တိုးဝင်လာပြီး အဖုတ်ထဲမှ အရည်တောက်တောက်ကျအောင် မီးမြှိုက်လေတော့သည်။ 

ခင်ပွန်း ဖြစ်သူကိုလည်း တစ်ချက်မျှပင် လှည့်မကြည့်မိတော့။ မင်းထိုက် ပေါင်ရင်းနှစ်ဘက်ကို အသေအချာကိုင်ပြီး လီးကြီးကို ပါးစပ်နှင့် အပြည့် ငုံလိုက်ကာ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်၍ အားပါးတရ စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။

တကယ့်ပွဲ ခုမှ စ ပြီပဲ။ ဇနီးဖြစ်သူနှင့် ချာတိတ်လေး၏ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ကိုသန့်စင် ရင်ထဲတွင် တရုတ်နဂါးပွဲမှ ဗုံသံများလို ဆူညံနေတော့သည်။ ကိုယ်တစ်ကိုယ်တည်းမှာပင် စိတ်ခံစားချက်က နားလည်ရ ခက်လောက်အောင်ကိုပဲ ကမ္ဘာနှစ်ခု၏ အစွန်းတစ်ဘက်စီ၌ ပြေးလွှားရင်း ယောက်ယက် တ်လျက်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား တစ်ယောက်၏ လီးကို မိမိ ချစ်ဇနီးလေးက စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေသည်။ 

ငါ့ မိန်းမ.. ငါ့ မယား.. ငါ့သားနဲ့ ငါ့သမီးရဲ့ အမေ.. အိုးး.. တကယ်ကြီးပါလား.. သူများ လီးကို စုပ်ပေးနေလိုက်တာများ အငမ်းမရ.. လီး တစ်ချောင်းလုံး မြိုချတော့မယ့် အတိုင်းကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ကြီးပါလား.. ….. ဟူးး.. အတွေးက မွန်းကြပ် သလိုလို ပင်ပန်း လာသလိုလို။ သို့သော် လက်များကတော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချပြီး ငယ်ပါကို ကိုင်ဆုပ်မိတော့သည်။ ဝင့် ရယ်.. လှ လိုက်တာ.. 

သူများ လီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့ ငါ့မိန်းမ မျက်နှာလေးက ပန်းရောင် သန်း လို့.. ဟိုကောင့် လီးကြီးကလည်း ကြီးလွန်းနေသလား.. ငါ့ မိန်းမလေး မချိမဆန့် ဖြစ်နေရှာမလား.. လည်ချောင်းထဲ အထိများ ထိုးမိနေမလား မသိပါဘူး.. …….. … အိုးး.. ငါ့ လီး.. အင်းး.. ။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် စိတ်ထဲလည်း ဂယောက်ဂယက်၊ ထောင်ထလာသည့် ညီတော်မောင် ကလည်း မိုးမျှော်လုမတတ်.. ။

“ အီးး.. ရပြီ.. တော်ပြီ ဝင့်.. ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ.. လီး စုပ်တဲ့နေရာမှာတော့ တကယ့် ဆရာပဲ.. ကြည့်ရအောင်လေ.. ကျနော် လိုးတာ ခံရရင်ရော ဝင့် ဘယ်လောက် ဆရာကျဦးမလဲ..” 

ချာတိတ်က ပြောပြီး ဝင့်ကို ဆွဲထူသည်။ တစ်ချက် ယိုင်သွားသော ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ရင်း ထိန်းလိုက်၏။ ပြီးတော့ လီး စုပ်ထားသည့် နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို နမ်းသည်။ 

လက်များက ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီ။ နောက်ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း ရင်ချင်း အပ်ကာ အနမ်းမိုး ရွာနေကြ၏။ စူဖြိုးတင်းရင်းဆဲ ဖြစ်သော ဝင့် နို့အုံ လှလှလေးတွေကို သူ့ ရင်အုပ် ကြွက်သားကြီးများနှင် ပွတ်ဆွဲပေးနေသည်။ ဝင့် ခြေချောင်းနှစ်ခုကြားထဲ သူ့ ခြေထောက် တစ်ဘက် ထိုးသွင်းလိုက်၏။ခြေနှစ်ဘက်ကို ဘေးသို့ နှင့် ဆွဲ ကား လိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ဝင့် စီးထားသည့် ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်၏ ကျေးဇူးကြောင့် ချစ်ရည်တို့ ရွဲအိုင်နေသည့် ပင်တီ ဂွကြားလေးက သူ့လီး ငေါက်တောက်ကြီးနှင့် တည့်တည့်။

ပင်တီကို မချွတ်သေးဘဲ အဖုတ်လေး တည့်တည့် လီး ထိုးသွင်းထားပြီး တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်ရင်း နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းနေသည်။နောက်ကျောကို ပွတ်နေသည့် လက်တစ်ဘက်က နို့အုံတွေပေါ် ရောက်လာပြီ။ ကျန်တစ်ဘက်က တင်စိုင် ထွားထွားကို ညှစ်နယ် လျက်။ ခဏ ကြာတော့ သူ ဝင့်ကို ဖက်ထားသည့် လက်များ ဖယ်လိုက်သည်။ လူချင်း အသာ ခွာလိုက်ပြီး လက်တစ်ဘက်နှင့် လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဝင့်အား ချိန်ဆ ပြရင်း ပြောသည်။ 

“ ဝင့်.. ခံနိုင်မယ် ထင်လား ကျနော့် ကောင်ကြီးကို..” 

ဝင့်လည်း ခေါင်းလေး မော့ခါလျက် ခပ်တိုးတိုးရယ်ရင်း 

“ မပြောတတ်သေးဘူးလေ..” ဟု ပြောလိုက်၏။

“ ကျနော်ကတော့ သိချင်နေပြီ.. ဝင့် စောက်ဖုတ်လေး ဘယ်လောက် စီးပိုင်နေမလဲ.. စောက်ရည်တွေတော့ ရွှဲအိုင်နေပြီ သိတယ်..” 

ပြောရင်း ဝင့်ကို ကုတင်ပေါ် အသာ လှဲချပေးလိုက်၏။ ဝင့်လည်း သူ့မျက်နှာကို ငေးရင်း ဟင်းလင်းပွင့်နေသည့် ရင်စိုင်ထက်ဆီမှ နို့သီးလေးများကို လက်တစ်ဘက်နှင့် ဘာသာ ညှစ်ချေနေမိသည်။ မိမိပေါ် အသာ ခွ မိုးပြီး နေရာယူလိုက်သည့် အချိန်၊ ထိပ်ဖူးကားကားနှင့် လီးကြီးက လေးလံလှစွာ ယိမ်းထိုးနေသယောင်။ 

ဝင့် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲထောင်ကားလိုက်ပြီး အဖုတ်လေးကို ပင်တီပေါ်မှနေ၍ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ စိုရွှဲနေသော ဇာပင်တီလေးအောက်မှ အဖုတ်လေးက ဟစိစိနှင့် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့အောင် ယားလာသည်။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် အဖုတ်တွင်းမှ အရည်များ စီးကျလာသည့် အသံကိုပင် ကြားနေရယောင် ထင်မှတ်မှားလာမိသည်။

အိုးး.. ငါ့ မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်နေပြီ.. ဟူးး.. ငါ့ မိန်းမလေး.. အရမ်း ခံချင်နေရှာရောပေါ့.. ကိုသန့်စင် မျက်တောင်ခတ်ဘို့ပင် မေ့နေမိသည်။ကြည့်နေတုန်းပဲ မင်းထိုက်လက်က ပင်တီ ဂွကြားထဲ တိုးဝင်သွားကာ ဇာပင်တီလှလှလေးကို ဆောင့်ဆွဲ ဖြဲချလိုက်တော့၏။ 

ဝင့် ထံမှ အို့.. ဟူသော အသံလေး သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရပြီး အံ့သြသွားဟန်ဖြင့် လက်ကလေး တစ်ဘက်ကို ကိုက်လိုက်သည်။မင်းထိုက်က ကုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းလာပြီး ကိုသန့်စင်ဆီ လျှောက်လာသည်။ လက်ထဲတွင် စိုရွှဲ နွမ်းဖတ်နေသော ဇာပင်တီ အပြဲလေး။ ထိုပင်တီလေးကို ကိုသန့်စင် မျက်နှာရှေ့ အသေအချာ လာပြရင်း မင်းထိုက် ပြောလိုက်သည်။

“ ဝင့်က အကို့ မိန်းမပါ.. ဒါပေမယ့် ဒီညအဘို့တော့ သူက my woman.. ဒီည ဝင့်ကို ကျနော် ပိုင်တယ်..” 

ပြုံးပြုံးလေး ပြောလိုက်သည့် မင်းထိုက် မျက်နှာပေးက ကိုသန့်စင်ကို ရင်းနှီးမှု အပြည့်ပါနေသလို သူ သုံးဆောင် ရတော့မည့် အစားကောင်းလေးအတွက် ကျေနပ်အားရစွာ ကျေးဇူးတင်နေပုံလည်း ပေါက်သည်။ ကိုသန့်စင်လည်း အီလည်လည် မျက်နှာကြီးနှင့် ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်ရင်း

“ အေး.. အေး ပါ ကွာ..” 

ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင် စကားဆုံးတော့ မင်းထိုက်က ခါးညွှတ်လျက် အလေးပြုသလို နှုတ်ဆက်ရင်း

“ အွမ့်.. အကို့အတွက်..” 

ဟုဆိုကာ သူ ဆွဲဖြဲလိုက်သော ဝင့်ပင်တီလေးကို ဇစ်ပွင့်နေသည့် ကိုသန့်စင် ဂွကြားပေါ်တည့်တည့် တင်ပေး လိုက်သည်။ အော်.. အေး.. ဒါလေး.. ဒါလေးကတော့ ငါ့ အတွက်ပေါ့.. အဟီးး.. ကိုသန့်စင် တွေးမိသော်လည်း နှုတ်ကတော့ မပြောဖြစ်လိုက်။ ပြောရန်လည်း အချိန် မရလိုက်။ ချာတိတ်က ဝင့် ရှိရာ ကုတင်ဆီ ပြန်ရောက်သွားပြီ။

ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် ဘာစကားမှ ပြောမနေတော့ပဲ ဝင့် ခြေနှစ်ချောင်းကြားတွင် အကျအန နေရာယူကာ အဖုတ်လေးကို ကိုင်ဖြဲပြီး သူ့ လီးကြီးကို ခေါင်းတည်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦး ရမ္မက်ခိုးဝေသော အကြည့်များ ဖလှယ်ကြရင်း၊ အပြန်အလှန် စိန်ခေါ်နေသလို ပြုံးမိကြသည်။ တေ့ထားသော လီးကို တစ်ချက်တည်းနှင့် တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်၏။ 

ဝင့် တစ်ယောက် အားးး… ဟု အသံရှည်အော်ညည်းကာ ထွန့်ထွန့် လူးသွားသည်။ လီး တုတ်တုတ် အရှည်ကြီးနှင့် တစ်ချက်တည်း တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်ခြင်းမို့ မျက်စိတွေ ပြာဝေသွားပြီး နာလည်း နာသွားသည်။ မျက်ရည်ကြည်လေးများပင် ဝေ့တက်လာပြီး လူတစ်ကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလိုလို အကြောဆွဲ သလိုလိုနှင့် ဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ လီးကြီးက အဖုတ်လေးထဲတွင် တနင့်တပိုး ပြည့်နေပြီး တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ဖြစ်နေ၏။ ဒါကိုကပဲ ဝင့်အတွက် အရသာကောင်း ဖြစ်နေ၏။

မင်းထိုက်ကလည်း လီးကို ပြန်ဆွဲမထုတ်ဘဲ ဆီးခုံနှစ်ခုကို အားကုန် ဖိကပ်ပြီး ထိုးနှစ် ပေးထားလိုက်သည်။ အဖုတ်စီးစီးလေးက နာပင်နာသွားပုံ ရသော်လည်း မိမိ အတံကြီးကို တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် အငမ်းမရ ညှစ်နေဆဲ။ 

တုန်ရီ မူးမိုက်သွားသော ဝင့်အား အလန့်ပြေသွားအောင် ခေတ္တ အချိန်ပေးသည့် အနေဖြင့် နို့လေးများကို ခပ်ဖွဖွ စို့ပေး နေလိုက်သည်။ ဝင့် အသက်ရှုသံ ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားတော့မှ လှုပ်ရှားမှုကို ပြန် စ သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းထဲတွင် အရည်တွေ ရွဲနေသည့် စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်ထွက်သံများ၊ မင်းထိုက်၏ အားယူသံများနှင့် ဝင့် ထံမှ တအင့်အင့် ညည်းရှိုက်သံများ စီးချက်ကျစွာ ထွက်ပေါ်နေပြီ။ မြင်ကွင်းကို မျက်တောင် မခတ်စတမ်း ငေးကြည့်နေသည့် ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်လည်း ဝင့် ပင်တီလေးကို နှာခေါင်းဝတွင် ကပ် ရှုရင်း လက်က လီးကို ကိုင်ကာ ခပ်ဆဆ ဂွင်းတိုက်တော့သည်။ 

တကယ်ပဲ ငါ့ ကို ရှေ့ထားပြီး ငါ့ မိန်းမကို သူများ တက် လိုးနေပြီ…. ငါ့ မိန်းမလေး ကြည့်ရတာလည်း အရမ်း ကောင်းနေပုံပဲ.. ။ တကယ်တော့ ဒီမြင်ကွင်းက မိမိ အမြင်ချင်ဆုံးအရာ.. အဖြစ်ချင်ဆုံး ဆန္ဒ..။ ဝင့် ရယ်.. မောင့် မယားလေး ချစ်ဘို့ ကောင်းလိုက်တာ..။

“ မေမေ့..”

“ အွမ်းး..”

“ ဒါလေး သားကို ပေးပါလား..”

“ မရဘူး..”

“ အာ့ဆို ဒါရော..”

“ နေစမ်းပါဦး.. အဲ့ဒါတွေ တောင်းပြီး သားက ဘာလုပ်မလို့တုန်း..”

အိမ်ရှိ iPad တွေ iPhone တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကိုင်ပြီး အမေ့ထံ လာ ပူဆာနေသည့် သားတော်မောင်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ် မေးလိုက်သည်။ သားက နှုတ်ခမ်းလေး စူ သွားပြီး

“ သူများတွေ ကိုင်နေတော့ သားလည်း ကိုင်ချင်တာပေါ့..” 

ဟု ပြန်ပြော၏။ ဝင့်လည်း သားနှင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်လိုက်သည်။ ပုခုံးလေး နှစ်ဘက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး 

“ ဘယ်သူတွေက ကိုင်နေလို့တုန်း ပြောပါဦး..” 

မချိုလွန်း မတင်းလွန်းသော မျက်နှာနှင့် သားကို မေးသည်။ သားငယ်လေးက

“ သား သူငယ်ချင်းတွေလေ.. ဘိုဘိုတို့ ဖိုးဇော်တို့ပေါ့..”

ဟု ပြန်ပြောသည်။ ကိုသန့်စင်က သားအမိနှစ်ယောက် စကားပြောနေသည်ကို လှမ်းကြည့်နေ၏။ ဝင့်က သားနှင့်သမီးကို ဆုံးမရာတွင် လက် ပါခဲသည်။ ကလေး နားဝင်အောင်၊ လက်ခံ နိုင်အောင် အရိုးရှင်းဆုံး စကားလုံးများဖြင့်သာ ရွေးပြောတတ်၏။ 

ဘယ်လောက် အလုပ်များနေချိန်ဖြစ်ပါစေ သားနဲ့သမီးအတွက် ဆိုလျင် ဝင့် စိတ်ရှည်သည်။ အလုပ်ရှုပ်နေတုန်းမို့ စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုး အော်ငေါက်လိုက်သည် ဆိုတာပင် မရှိဖူးခဲ့။ ခုလည်း အိမ်ရှင်းလက်စ အလုပ်ကို ခဏထားပြီး သားနှင့် ဆွေးနွေးရန် ပြင်သည်။

“ သား အသက်က ခုမှ ခြောက်နှစ်လေ.. ဖုန်းကိုင်ရမယ့် အရွယ် မဟုတ်သေးဘူး..”

“ ဖိုးဇော် ကျတော့ရော.. သူလည်း ခုနစ်နှစ်ပဲ ရှိသေးတာဟာ..”

“ အွမ်း.. သူက ခုနစ်နှစ်လေ.. သားက ခုနစ်နှစ်မှ မဟုတ်ဘဲ..”

“ အာ့ဆို သား ခုနစ်နှစ် ကျရင် ရမယ်လား..”

“ ခုနစ်နှစ်ကျရင် ဆိုတာထက် သားလေး ဘာအတွက် ဖုန်းကိုင်ချင်တာလဲ ဆိုတာ မေမေ့ကို ပြောနိုင်လာရင် ရမယ်..”

“ ဖုန်းပြောချင်လို့ပေါ့..”

“ သားမှာ ဖုန်းပြောလို့ရတဲ့ နာရီလေး ရှိသားပဲ..”

“ သူငယ်ချင်းတွေက ယူကျု ကြည့်ကြတယ်.. သားနာရီက ယူကျုမှ မရတာ..”

“ အိမ်မှာ မေမေနဲ့ ကြည့်လို့ ရနေသားပဲ..”

“ ဟွမ့်..”

“ မေမေ မေးပါဦးမယ်.. သားသူငယ်ချင်းတွေ ယူကျု ကြည့်တာ တီချယ် သိလား..”

“ တီချယ် မသိအောင် ခိုးကြည့်တာပေါ့..”

“ အွမ်း.. သားတို့ ခိုးကြည့်တာ တီချယ် သိသွားရင် ဘာလုပ်မယ် ထင်လဲ..”

“ ဖုန်း သိမ်းမှာ.. အိမ်ကိုလည်း တိုင်စာပို့တယ်..”

“ သား အဲ့လို အတိုင်ခံရမှာ မရှက်ဘူးလား..”

“ …..”

“ မေမေက ကျောင်းကို သားနဲ့သမီး ဆုယူတဲ့ ပွဲ အတွက်ပဲ လိုက်ချင်တာလေ.. တိုင်စာ ပို့ခံရလို့ ကျောင်း လိုက်လာရတဲ့ မေမေ မဖြစ်ချင်ဘူး.. ပြီးတော့ မေမေ့ သားလေးကိုလည်း အတိုင်ခံရတဲ့ ကလေး မဖြစ်စေချင်ဘူး.. သူတို့ ကိုင်တဲ့ iPad တွေ iPhone တွေ သားမှာလည်း ရှိသားပဲ.. ဒါပေမယ့် သားက သူတို့မှာ မရှိတဲ့ စည်းကမ်း ရှိတယ်.. အဲ့ဒါရော သိရဲ့လား..”

“ …..”

“ အိမ်မှာပဲ မေမေနဲ့ ကြည့်တဲ့အခါကျတော့ သားကို ဘယ်သူက ဆူ မလဲ.. ဘယ်တီချယ်ကရော လာ သိမ်းမလဲ.. သားလေး စဉ်းစားလေ.. မေမေနဲ့ ဖေဖေ့ရှေ့မှာ သားလုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီး ပျော်ပျော် နေမလား.. ခိုးလုပ်ပြီး လူဆိုးလေး အဖြစ်ခံမလား.. တူတူပဲနော်.. မေမေနဲ့ ကြည့်ရတဲ့ ယူကျုနဲ့ သားတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ခိုးကြည့်တဲ့ ယူကျု တူတူပဲ.. ကြည့်ရတာချင်းတူတူ မေမေနဲ့ကျတော့ အေးအေးဆေးဆေး ကြည့်ရတယ်.. ခိုးကြည့်ရင် ကျတော့ စည်းကမ်းမရှိတဲ့ လူဆိုး ဖြစ်ရမယ်.. သား ဘာရွေးမလဲ..”

“ ဟုတ်.. သား လူဆိုးတော့ မဖြစ်ချင်ဘူး..”

“ ဒါပေါ့ သားလေးရဲ့.. မေမေနဲ့တူတူကြည့်တော့ကျ သား လိုချင်တာလေးတွေ မေမေ ကူးပေးထားလို့တောင် ရသေးတယ်.. ဟုတ်တယ်မှတ်လား..”

“ ဟုတ်တယ် မေမေ.. ဟိုရက်ကလည်း ဖေဖေသားကို စကူဘီဒူးတွေ ကူးပေးသေးတယ်.. မမဘို့ မိုအားနား ကာတွန်းကား ရောပဲ..”

“ အွမ်းး.. အဲဒါပြောတာပေါ့.. ဖေဖေမေမေနဲ့ တူတူကြည့်တာ အကောင်းဆုံးပါလို့..”

သားဆံပင်လေးတွေ ထိုးဖွရင်း ပြောလိုက်သည့် ဝင့် မျက်နှာလေးက ကြည်လင်နေသည်။ ကိုသန့်စင်လည်း လက်ထဲက အားကစား ဂျာနယ်ကို ချလိုက်ပြီး 

“ မမ ကျူရှင် ကြိုချိန်ရောက်ပြီ သားရေ့.. ဖေ တို့ မု ကြမယ်.. ဘိုးဘိုးဆီလည်း ဝင်ရဦးမယ်.. ဘာပြောစရာရှိလဲ မသိဘူး.. ကလေးတွေခေါ်ပြီး လာခဲ့ဦး ဆိုလို့..” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ဝင့်က သား၏ ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး ကိုသန့်စင်ကို လှမ်းပြောသည်။

“ အွမ်း.. မုန့်လေးဘာလေး ဝယ်သွားလိုက်ဦး ဘိုးဘိုးနဲ့ ဘွားဘွား စားဘို့.. အပြန်ကျရင်လည်း ဈေးဘက် ခဏဝင်ပြီး ဘုရားပန်းလေး ဝယ်ခဲ့ပေး..”

“ ဟမ်.. မောင် ဝယ်ရင် ကောင်းပါ့မလား ဝင့် ရဲ့..”

“ အမလေး သားနဲ့ သမီးကိုသာ ခေါ်သွား.. ဝယ်နေကျဆိုင် သူတို့ သိတယ်.. ပန်း လတ်မလတ်လည်း သူတို့ ကြည့်တတ်ပါ့.. သားလေး.. ဖေဖေက သိတာမဟုတ်ဘူးနော်.. သားနဲ့ မမ တိုင်ပင်ပြီး ကောင်းတာလေး ရွေးဝယ်ခဲ့.. ဘိုးဘိုးဘွားဘွား အတွက် မုန့်လည်း ဖေဖေ စဉ်းစားရခက်နေမယ်.. သားပဲ ရွေးပေးလိုက် ဟုတ်ပြီလား..”

“ ဟုတ် မေမေ.. သား ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်.. ဘိုးဘိုးနဲ့ ဘွားဘွား ဘာကြိုက်လဲ သိနေတာပဲ.. ပန်းသည် ကြီးလည်း သားနဲ့ မမကို မှတ်မိနေတာ ဖေဖေရ.. စိတ်ချပါ.. ပန်းလည်း မေမေ့ စိတ်ကြိုက် ကောင်းကောင်းလေး ဝယ်ခဲ့မယ်..”

“ အွမ်းး.. မေ့သားလေး တော်တာ သိပြီးသား.. ကဲကဲ.. ရှူရှူးလေး သွားပေါက်ချေဦး.. ပြီးရင် အကျီ လဲရအောင်..”

“ ဟုတ်ကဲ့ မေမေ ”

ဆိုပြီး ပြေးဝင်သွားသည့် သားကို ကြည့်ရင်း ကိုသန့်စင် နှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးမိပြန်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူက အားကိုးတကြီး နေရာ ပေးလိုက်လို့ သဘောတွေကျ နေသည့် သားငယ်။ခဏနေရင် သူ ဆရာလုပ်တာကို အဖေဖြစ်သည့် မိမိက ကောင်းလိုက်လေ တော်လိုက်လေဟု ချီးမွမ်း ပေးရဦးမည်။ သားလေး ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သွားတော့မှ ဝင့်အား ဖက်နမ်းရင်း ပြောလိုက်၏။

“ စူပါစတား မေမေ..”

“ မယ်.. မြှောက်ပြန်ပြီ..”

“ တကယ် ဝင့်ရဲ့.. သေချာစဉ်းစားရင် မောင့် မိန်းမက အဘက်ဘက်က အဘိုးတန်..”

“ ခိခိ..”

သားလစ်တုန်း ခပ်သုတ်သုတ် ခိုးနမ်းရင်း ဝင့် တင်စိုင် ထွားထွားကြီးကို ဗျစ်ကနဲ ညှစ်လိုက်သေးသည်။ 

“ ကိုယ်တိုင် ဖြိုတာ မပြိုလို့ သူများ ခေါ် ဖြိုခိုင်းတာတောင် မပြိုနိုင်တဲ့ ငါ့ မိန်းမ ဖင်ကြီး..”

နားနား ကပ်ပြီး တိုးတိုး ပြောတော့ ဝင့်က ချစ်စနိုးလေး မျက်စောင်းထိုးရင်း တတောင်နှင့် တွတ်သည်။ သား ထွက်လာတော့ အဝတ်စားလဲပေးပြီး သားဖနှစ်ယောက် ဝင့်ကို တာ့တာပြကာ သမီး ကျူရှင် ကြိုရန် ထွက်ခဲ့ကြသည်။

“ ဝင့်ရေ.. အဖေက သားနဲ့သမီးကိုခေါ်ပြီး ခရီးထွက်မလို့တဲ့..”

“ အွမ်.. ဘယ်လို..”

“ သီတင်းကျွတ်ပိတ်ရက်ခရီးလေ.. တောင်ကြီးအင်းလေး ရှမ်းပြည်အနှံ့..”

“ ဖြစ်ပါ့မလားမောင်ရယ်.. သမီးက ထား.. သားငယ်လေးက အမေမပါဘဲ မရဘူးထင်တယ်နော်..”

“ ဖြစ်ပါတယ်ကွ.. သူ့ အဒေါ်အပျိုကြီး ပါနေတာပဲ.. ထိန်းလိမ့်မပေါ့.. တခါတလေ သွားပါစေ.. သားနဲ့သမီးက တက်ကြွနေတာ.. သန်ဘက်ခါမှ ခရီးသွားမှာကို ခုညကတည်းက ဒီမှာအိပ်မလို့တဲ့..”

“ အယ်.. ဒီကလေးတွေနဲ့တော့နော်..”

“ အခု သူတို့ အဝတ်အစားတွေ ထည့်ထားပေး.. မောင် ပြန်လာယူမလို့..”

“ အယ်..”

“ မအယ်နဲ့.. လုပ်လုပ်.. ဒါပဲနော်..”

ပြောပြီး ချက်ချင်း ဖုန်းချသွားသည့် လင်တော်မောင်။ ဝင့် မှာ ဟုတ်ကဲ့ လို့တောင် ပြန်မပြောလိုက်ရ။ ယောက္ခမကြီးတွေ မှာက မောင့်အပြင် သမီး တစ်ယောက်သာရှိသည်။ထို သမီးကလည်း အိမ်ထောင်ရေး စိတ်ဝင်စားသူ မဟုတ်။ ဒါကြောင့် ချစ်စရာ မြေး ဆိုလို့ သားနှင့်သမီး နှစ်ယောက်သာ ရှိသည်လေ။ ကိုယ်က အတူလည်း နေမပေးနိုင်တော့ ကလေးများကို အမြဲတွေ့ချင်နေရှာသော ဘိုးဘွားတို့ကို အားတော့ အနာသား။ 

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မောင် ပြောသလို တခါတလေတော့လည်း သွားကြပါစေလေ ဟုသာ တွေးတော့သည်။ သားနဲ့သမီး အဝတ်အစား တွေနှင့် အသုံးအဆောင်တချို့ ခပ်မြန်မြန် ထုတ်ပိုး ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ဘယ်နှရက် ကြာမှာပါလိမ့်.. မောင့်ထံ ဖုန်းပြန်ဆက်ကြည့်တော့ ဖုန်းက မအား။ ဒါနဲ့ပဲ ယောက္ခမကြီးဆီ လှမ်းဆက်ပြီး မေးလိုက်သည်။ ဝင့် ဖုန်းပြောနေတုန်း မောင် ပြန်ရောက်လာ၏။

“ ငါ့မိန်းမ ဘူ့ဆီ ဖုန်းဆက်..”

“ အမေ့ဆီပေါ့.. ဘယ်နှရက်ကြာမလဲ လှမ်းမေးတာလေ.. မောင့် ဖုန်းကို အရင် ခေါ်တာ အားမှ မအားဘဲ..”

“ အဟီးး.. အခွင့်ရတုန်း အရေးကြီးတာ လုပ်ရအောင် စီစဉ်နေတာ..”

“ ဟမ်..”

“ ဟီးဟီး.. တစ်ခါ မောင် ပြောဖူးတဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်း မြန်မာပြည်ဘွား အမေရိကန် တစ်ယောက် ဆိုတာလေ..”

ဝင့်တစ်ယောက် ကြားကြားချင်း မျက်လုံးပင် ပြူးမိသွားသည်။ ပြီးမှ မောင့်ကို မျက်စောင်းထိုးရင်း 

“ အာ.. မောင် နော်.. ဟွမ်း..”

ဟု ပြောကာ သားနဲ့သမီး အတွက် အဝတ်အိတ်တွေ ကားပေါ် သွားတင်လိုက်၏။ မောင်က နောက်မှ လိုက်လာပြီး.. 

“ တကယ် ဝင့်ရ.. ဒီကောင်က လကုန်ရင် ဟို ပြန်တော့မှာ.. မောင့်ကို ပူဆာနေတာ ကြာပြီ.. မောင်က ဝင့်ကို မတိုင်ပင်ရသေးတော့ တောင်ပြော မြောက်ပြောနဲ့ အချိန်ဆွဲနေတာ.. အဲ့ဒါ အခု အခွင့်ရေး ရတုန်းလေး.. ဟီးဟီး..” ။ 

ဝင့် ဘာမှ ပြန်မပြောဖြစ်။ လွန်ခဲ့သော ခြောက်လခန့်က မင်းထိုက်နှင့် ဆုံပြီးသည့် နောက်ပိုင်း ဝင့်တို့ ဘာ အစီစဉ်မှ ထပ်မလုပ်ဖြစ်။ မောင့်ကြည့်ရတာ ဒီကိစ္စပဲ ခေါင်းထဲ တွေးနေလား မသိပါဘူး။ ခုလည်း ဝင့်ကို မရမက ပူဆာနေသည်။

“ ဟင်လို့ ဝင့်.. အဲ့ဒီကောင်က ကျန်းမာရေးရော ပါစင်နယ်ရော လုံး၀ စိတ်ချရတယ်.. ဟိုမှာလည်း သားနဲ့မယားနဲ့လေ.. မြန်မာပေမယ့် ဟိုမှာပဲ ကြီးလာတော့ လူက ဘို လုံးလုံးကွ.. အရပ်အမောင်း ဘော်ဒီ ဘာညာကအစ ဝင့် စိတ်ကြိုက်ပဲ..”

“ မောင် နော်..”

“ လုပ်ပါ ဝင့်ရ.. တခြားမသွားဘူးလေ.. အိမ်မှာပဲ.. မောင်တို့ မင်္ဂလာဦး ကုတင်ပေါ်မှာ.. ဝင့်နဲ့ နိုင်ငံခြားမင်းသား တစ်ယောက်နဲ့ပေါ့.. ဟီး.. နော် ဝင့် နော်..”

“ ခိခိ..”

“ လုပ်ပါကွာ မိန်းမ.. မောင့်ချစ်လေး.. နော် ချစ်..”

“ အဲ့လောက် ရွ နေလည်း လုပ် ဟယ်.. ချိန်းလိုက်..”

“ နောက် နှစ်နာရီလောက်နေရင် ရောက်မယ်တဲ့..”

“ ဗုဒ္ဓေါ..”

“ ဟီးး.. ခုဏက ဖုန်းဆက်နေတာ ဒီကောင့်ဆီ.. ငါ့အိမ် ထမင်းလာစား ဆိုပြီး.. ဝင့် သဘောမတူရင်တော့ ထမင်းစားပြီး ပြန်လွှတ်မှာပါ.. ခုတော့ ညပါ ပေးအိပ်လိုက်မယ်လေ နော်.. မောင် အမြန်ဆုံးပြန်ခဲ့မယ် မိန်းမ.. နော်..”

“ ကား ဂရုစိုက်မောင်းနော်.. စိတ်က အဲ့ပဲ ရောက်မနေနဲ့ တရားလွန်တယ် တကယ်..”

“ အင်းပါ.. ဟိုကောင် ရောက်လာရင်သာ ဝင့် ဧည့်ခံထားနှင့်.. ဟုတ်ပြီလား..”

ဝင့် မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး ကားတံခါး ပိတ်ပေးလိုက်၏။ ကားထွက်သွားပြီးမှ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့၏။ သပ်ရပ်ပြီးသား ဧည့်ခန်းကို တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်ပြီး အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းရှိရာ တက်လာခဲ့သည်။ ခင်းထားသည့် အိပ်ရာခင်းကို ဖယ်ကာ ဗီဒိုထဲမှ တစ်စုံနှင့် လဲခင်းလိုက်၏။ ခေါင်းအုံးစွပ်များပါ လဲ လိုက်ပြီး အခန်းထဲ တို့လို့တွဲလောင်း ဖြစ်နေသည့် အဝတ်စဉ်ကို သပ်ရပ်အောင် ပြင်သည်။

မှန်တင်ခုံပေါ်မှ အလှပြင်ပစ္စည်းများကို နေရာ ပြန်ချသည်။ အဲကွန်း ခပ်ပါးပါး ဖွင့်ပြီး အခန်းတွင်း မွှေးနံ့ သင်းနေစေရန် စပရေး ဖြန်းလိုက်သည်။ အားလုံး ပြီးတော့ အဝတ်လဲရန် ပြင်လိုက်၏။ မှန်ဘီဒိုကြီး ရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်မေးမိသည်။ ငါ ဘာတွေ လုပ်နေမိပါလိမ့်.. ဟု။ အဖြေက ချက်ချင်းပဲ ပေါ်လာပါသည်။ ကိုယ့် လင် အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး ဘေးထားပြီး သူများနဲ့ လိုးဦးမလို့လေ..။

အိမ်နေရင်း ဝတ်စုံများထဲမှ ပန်းနုရောင် ချည်သားပါးပါး ဂါဝန်လေး ရွေးလိုက်သည်။ အရှည်က ပေါင်လည် လောက်ပဲ ရှိသည်။ ပခုံးထက်တွင် ကြိုး တစ်လုံးတည်း။ အရမ်း ပါးပြီး တိုလွန်းသည်မို့ သားနှင့် သမီးရှေ့တွင် မဝတ်ဖြစ်သည့် ဂါဝန်လေး။ ဘရာနှင့် ပင်တီကတော့ ဝမ်းဆက် လှလှလေးတွေ အများကြီးမို့ ကြက်သွေးရောင်လေး တစ်စုံကို ရွေးလိုက်သည်။ ဆံပင်ကို ခပ်မြင့်မြင့် စုစည်းလိုက်၏။ ခုဏကတည်းက ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးရေကျဲ လူးထားသည့် မျက်နှာက အထူး ချယ်သနေစရာ မလို။ ပြင်ဆင်မှု အားလုံးပြီးတော့ မိမိရုပ်သွင်ကို ပြန်ကြည့်ရင်း ပြုံးမိသည်။ 

မျက်လုံးထဲတွင် မောင်နှင့် ပထမဆုံး ဒိတ် လုပ်ခဲ့သည့်နေ့လေးကိုပင် ပြန်မြင်ယောင်မိ၏။ စိုစိစိ ဖြစ်လာသည့် အဖုတ်လေး.. တောင့်တင်းတင်းလေး ဖြစ်လာသည့် ရင်သားနှစ်မွှာ.. ဝင့် တစ်ယောက် ရှက်ပြုံးလေးနှင့် ရီေ၀ နေဆဲမှာပင် မောင့် ကားသံ ကြားလိုက်ရသည်။

“ လာ ဟျောင့်.. ဝင့်ရေ.. ဧည့်သည် ပါလာပြီ.. အရင်ရောက်နှင့်ရမှာ အားနာတယ် ဆိုလို့ သူ့အိမ် သွားဝင် ခေါ်လာပေးရတယ်..”

အိမ်ထဲ ရောက်လာသည့် လူစိမ်းကို ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ မောင် အမြဲ ပြောပြောနေတဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်း။ မြန်မာပြည်တွင် မွေးပြီး အခါလည်သား အရွယ်မှာတင် မိဘများနှင့် ဟိုမှာ အခြေချဖြစ်သူ။

ကျန်ခဲ့သည့် ဘိုးဘွားများထံ အလည်သဘော လောက်သာ ပြန်ရောက်ခဲ့ပြီး ဟိုမှာပဲ ပညာသင်၊ ဟိုမှာပဲ အိမ်ထောင်ကျ၊ ယခုမှ လုပ်ငန်းကိစ္စနှင့် မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်လာတော့ အလုပ်ကိစ္စ အပြင် နေရေးထိုင်ရေးမှအစ အကုန် ကူညီပေးသည့် မောင် နှင့် သူငယ်ချင်း ရင်းခြာ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ဒီလ ကုန်လျှင် မြန်မာပြည်တွင် သူ့ တာဝန်ကာလ ကုန်ဆုံးပြီ။ လူပုံစံက အရပ် ခြောက်ပေကျော်နှင့် အသားက ကပ္ပလီလို မည်းမည်းသည်းသည်း။

မျက်လုံးမျက်ဖန်နှင့် နှာတံ၊ နှုတ်ခမ်း စသည်တို့ကတော့ မြန်မာမှန်း သိသာပါသည်။ မြန်မာစကားပြောသည့် လေသံကတော့ အဆင်မချောလှ။ တကယ်ပဲ ဘို တစ်ယောက်က မြန်မာလို ကြိုးစားပန်းစား ပြောနေရသည်နှင့် တူနေ၏။ သူနှင့် ဝင့် အပြန်အလှန် နှုတ်ဆက် လိုက်ကြပြီး အိမ်ရှိသည့် စားစရာများနှင့် ဝယ်လာသည့် သောက်စရာများကို အတူ ပြင်ဆင် ကြသည်။ ပြီးတော့ ညနေစာ အတူစားရင်း စကားစမြည်ပြောကာ ရင်းနှီးသွားကြ၏။

“ သောက်ဝိုင်းကို အပေါ်ထပ်မှာ လုပ်မလား..” 

ထမင်းဝိုင်း ပြီးတော့ အလွန်တရာ တက်ကြွ နေသော မောင်က စကား တစ်ခါတည်း စ သည်။ လူစိမ်းက ထောက်ခံသလို အမူအရာ ပြ၏။ ဝင့် လည်း အထူးပြောမနေတော့။ 

ပြင်ဆင်ထားသော အိပ်ခန်းဆီ သုံးဦးသား ချီတက်လိုက်ကြသည်။ ဝင့်က သောက်စရာများ ပြင်ဆင်နေတုန်း မောင်က တီဗွီ ရှိရာဆီသွားသည်။ လူစိမ်းက ဆိုဖာတွင် ထိုင်လိုက်၏။ မောင် ဖွင့် လိုက်သည့် ဗွီဒီယိုက ဝင့် နဲ့ ကိုသီဟ ပြင်ဦးလွင် တုန်းက ပွဲ။ ဝင့် ရှက် သွားမိသည်။ မှတ်တမ်း သုံးခုအနက် မောင် အကြိုက်ဆုံးက ပြင်ဦးလွင် ပွဲ ဖြစ်နေသည်လေ။ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ရင်း လိုရာခရီးထိရောက်အောင် ချီတက်သွားသည့် ဝင့် အတွက် ဂုဏ်ယူလို့ ဆိုပဲ။ ဝင့် ကတော့ မောင့်ရှေ့တွင် နွှဲရသည့် ပွဲကိုပဲ ပျော်ပါသည်။

သူများ တက်လို့တာ ခံလို့ကောင်းတာချင်း တူတူ မောင် ရှိနေတော့ လုံခြုံသည်။ ခုလည်း မောင့် ဘေးတွင် ပွတ်သီးပွတ်သပ် ထိုင်ရင်း ယမကာ အရသာနှင့် ကာမသွေးကို ရဲဆေး တင်နေလိုက်သည်။ ရှန်ပိန် အရသာနှင့် တီဗွီ မှန်သားပြင်မှ ရမ္မက် ကပွဲက သုံးဦးသား၏ စိတ်ကို သွေးထိုးလှုံ့ဆော်နေသည်။ အထူးသဖြင့် ကိုလူစိမ်း၏ စိတ်။ 

အပေးကောင်းသော ဝင့်ကို လိုးရတော့မည်မို့ ဘောင်းဘီအောက်က လီးမဲကြီးက မိုးပေါင်ထောင်ပစ်တော့မည့် အမြှောက်ကြီးလို ယမ်းငွေ့ တလူူလူထ နေသည်။

“ ငါ့မိန်းမ.. မိုက်တယ်နော် ဟျောင့်.. မင်း နိုင်မယ် ထင်လား..”

“ စမ်းကြည့်မယ်လေ..”

“ ဝင့် လုပ် ကွာ.. ဒီကောင် မျော့ သွားအောင် ပြုစားပစ်လိုက်..”

မောင့်စကားဆုံးတော့ လူစိမ်းက ဝင့်ရှေ့ ရောက်လာသည်။

“ May I..” 

ဝင့် အား ခွင့်တောင်းသလို ဆိုသည်။ ဝင့် ဘာမှ ပြန်မပြောရသေးမီ သူကပဲ ဆက် ၍

“ Fuck you?..” 

မောင်က ဝင့် ပခုံးကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်ပြီး သွားလေ ဟူသည့်သဘော မျက်ရိပ်ပြသည်။ ဝင့်လည်း မောင့် နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထ ရပ်လိုက်သည်။ 

အနက်ရောင် လယ်သာ ဆိုဖာကြီးထက်တွင် ဝင့် အဖုတ်လေးမှ စိမ့်ကျနေသည့် အရည်ကွက်လေး ခပ်ထင်းထင်း စို ကျန်ရစ်ခဲ့၏။အိပ်ခန်းမီး အလင်းရောင် အတိုင်းပဲ ဝင့်တို့ ကဲ ဖြစ်ကြသည်။ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာ ဆိုသော စိတ်လား.. လေးကြိမ်မြောက် အတွေ့အကြုံမို့ပဲလား ဝင့် အတွက် ထူးပြီး ထိတ်လန့်မနေတော့။ မောင်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဗွီဒီယို ကင်မရာကို နေရာ ချနေသည်။ 

လူစိမ်းနှင့် ဝင့် စကားခွန်းတုန့် မဆိုဖြစ်။ အလျင်လိုနေပုံရသော အမဲရောင် လူစိမ်းက အဝတ်အစားများကို ချွတ်နေသည်။ မဲမှောင်တုတ်ခိုင်သည့် ကိုယ်လုံးကြီးက လူဝံကြီး တစ်ကောင်နှင့်ပင် တူနေသေးသည်။ ဘောင်းဘီ ချွတ်ချလိုက်သည့် ခဏ ဝင့် တစ်ယောက် ကိုယ့်မျက်စိကိုယ်ပင် မယုံချင်။ 

ငေါက်တောက်ကြီး ယိမ်းထိုးနေသည့် ငယ်ပါကြီးက မြင်ဖူးသမျှ လီး အားလုံးထက် နှစ်ဆလောက် သာမည် ထင်ရသည်။ လီး အခြေမှ အမွေးအုံ မည်းမည်းထူထူကြီးကလည်း ဝင့်ကို ကြက်သီးအပိန်းပိန်း ထစေတော့၏။ပါးစပ်လေး အဟောင်းသားနှင့် ငေးနေမိသည့် ဝင့်.. တကိုယ်လုံးရှိ ရေဓာတ်များ တနေရာတည်းသို့ စု ကုန်တော့သည်။ ကြက်သီးလေးထကာ ဆတ်ကနဲ တွန့်မိတော့ အခေါင်းထဲမှ ရေနွေးစီးကြောင်းက အဖုတ် နှုတ်ခမ်းဝတွင် ပူစီဖောင်း ထ သလို ပွက်ကနဲ။

သူ့လက်ကြမ်းကြီးများက ဝင့် ပခုံးပေါ် ရောက်လာသည်။ ကိုယ်အနှံ့ ဂါဝန်လေးပေါ်မှ ပွတ်သပ်ရင်း ဝင့် နှုတ်ခမ်း များကို နမ်းရန် ကြိုးစားသည်။ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းကြီးနှင့် နှာခေါင်းမှ ထွက်လာသည့် လေပူများက ဝင့် ပါးပြင်ကို ကြက်သီးဖြာစေပြန်သည်။ တကယ့် လူ့ဘီလူးကြီးပဲ..။ 

ဂါဝန်လေးကို ခပ်မြန်မြန်ပင့်တင်လိုက်ရင်း ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်သည်။ ကြိုးပျောက် ဘရာလေးမို့ ချိတ် ပြုတ်သည်နှင့် လျှောကနဲ ကျွတ်ကျသွား၏။ သူ့လက်တွေ ဝင့် နို့အုံပေါ် ရောက်လာသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်မထိပ်လေးနှင့် ဖိချေပြီး ဖွဖွ ညှစ်၏။ ပြီးတော့ ပင်တီခါးကြားသို့ လက် လျှိုသွင်းလိုက်သည်။ ဝင့် ဝတ်ဆင်ထားတာက ဇာသားနှင့် ချုပ်ထားသည့် သွန်း လှလှလေး။ 

ဂွကြားမှ ကြိုးလုံးလေးကို သူ ကိုင်ဆုပ်လိုက်သည်။ သူ ဘာလုပ်တော့မယ် ဆိုတာ ဝင့် သိလိုက်ပြီ။ ဖျတ်ကနဲ အသံနှင့်အတူ သွန်းမှ ဇာကြိုးလေး ပြုတ်ထွက်သွားပြီ။ ထိုကြိုးလေးနေရာတွင် အစားဝင်လာသည်က သူ့ လက်ချောင်းများ။ ဝင့် အဖုတ်လေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးမွှေကစားတော့သည်။

“ ဒီတိုင်းဆို ဝင့် ပြီးသွားလိမ့်မယ်..” 

သူ့ကို ပြောမိတော့ လက် ဖယ်ထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပွေ့ချီသွားသည်။ ပြီးနောက် ချက်ချင်းပဲ နေရာ ယူတော့၏။ နီရဲ ပြဲကွဲနေသည့် အဖုတ်လေးက လက်ဖြင့် ထိုးမွှေထားသောကြောင့် နွမ်းဖတ်နေသည်။

သူ့ လီးမဲမဲကြီးကို အဖုတ်ဝတေ့ ပြီး ခေါင်းတည် ထားလိုက်၏။ တဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ သွင်းသည်။ ဝင့်တစ်ယောက် အံတင်းတင်းကျိတ်ရင်း လက်ကလေးတွေ အိပ်ယာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိ၏။ တကယ်တမ်းမိမိက အပျိုစင်လေးမဟုတ်၊ ပြောရရင် အလိုးခံဖူးတာလည်း ကိုယ့်လင် တစ်ယောက်တည်းမက။ သို့သော် ဒီလူမည်းကြီး၏ လီးဧရာမကြီးက ဝင့်အတွက် မချိမဆန့်နိုင်လွန်းသည်။

တစ်ဝက်လောက် ဝင်သည်အထိ ဝင့် အသက်ရဲရဲ မရှုဝံ့။ ကိုသန့်စင်က ထိုင်နေရာမှ ထလာပြီး ဝင့်ကို နမ်းသည်။ နှဖူးတွင် စို့လာသည့် ချွေးလေးများကို တယုတယ သုတ်ပေး၏။ လူမည်းကြီးလည်း ဝင့် အဖုတ်ထဲ လီး စိမ်ထားရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်သည်။ ဝင့် အဖုတ်လေးက အရည်များ ဒလဟော ထွက်နေသည့်တိုင် အလွန်အမင်း ကြပ်နေ၏။

ဝင့် နို့သီးလေးများကို မောင် လာ နမ်းသည်။ လက်တစ်ဘက်က အစိမာတောင်တောင်လေးကို ဖွဖွ လာချေပေး၏။ ယောင်္ကျား နှစ်ယောက် တပြိုင်တည်း ပြုစုနေသည်ကို ခံစားရင်း ဝင့် သွေးသွားတွေ ဒီရေ တက်လာသည်။ သူတို့နှစ်ဦး ပေါင်းပြီး ဝင့် ရှိသမျှ ကာမခလုတ်အားလုံးကို ဖွင့်နေကြသည်။ 

“ ခံနိုင်လာပြီ ဆိုရင် အပေါ်က နေကြည့်ပါလား ဝင့်.. ဝင့် စိတ်ကြိုက် ပို ဖြစ်တာပေါ့..” 

ကိုလူစိမ်း စကားဆိုသည်။ သူ့ လက်နက်က ကြီးလွန်းသောကြောင့် ဝင့် မခံနိုင်မှာ စိုးပုံရသည်။ ဝင့်လည်း ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်၏။ အဖုတ်ထဲ လီးစိုက်ထားလျက်ပဲ ကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ ဝင့် သူ့အပေါ် ခွလျက်သားလေး ရောက်သွားသည်။ ခါးဆန့် ထိုင်ကြည့်ရန် ကြိုးစားတော့ ဧရာမ လီးကြီးကို တဆုံးထိုင်ချနိုင်ဘို့ သိပ်အဆင်မပြေပြန်။ သူ့ ရင်အုပ်ကြီးပေါ် ကားရားလေး မှောက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အရသာ ခံနေလိုက်သည်။

ထိုအချိန် မောင်က ဘေးမှနေ၍ ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးကို လာ ကလိသည်။ ဝင့် အသည်းတွေ ယားသွား၏။ မောင် တောင်းဆို၍ အနောက်ပေါက်လေး ခွင့်ပြုဖူးတာ နှစ်ခါ သုံးခါတော့ ရှိမည်။ ခုနေ အောက်က လူမည်းကြီးကို ခွလျက်သားအတိုင်း မောင်က ဝင့် ဖင်လေးကို လိုးမည် ဆိုပါလျင်..။ အတွေး မဆုံးမီ နှုတ်က စကားထွက်သွားသည်။

“ မောင်.. ထည့်ကြည့်ချင်လို့လားဟင်..”

“ ဖြစ်မယ် ဆိုရင်ပေါ့.. ဝင့် ခုလို နေနေတုန်းလေး..”

“ မောင့် သူငယ်ချင်း အဆင်ပြေပါ့မလား..”

“ ရတယ် ဝင့်.. စမ်းကြည့်ပါ သိပ်ကောင်းတယ်..”

မောင်က မှန်တင်ခုံရှိရာဆီ သွားပြီး ဘေဘီဝိုင်း ဗူးလေး ယူလိုက်သည်။ ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးကို အသာ ဖြဲဟပြီး ဆီ အနည်းငယ်လောင်းလိုက်၏။ ဝင့် ခံစားလိုက်ရသည်က ယားကျိကျိနှင့် အေးစက်စက် အရသာ။ 

အင်း ကနဲ ညည်းရင်း ခါးလေးကော့လိုက်တော့ အောက်က လူက သူ့လီးကို ပင့် ပေးသည်။ အိုးးး ကောင်းလိုက်တာ။ ဖင်ပေါက်လေးမှ စီးကျလာသည့် ဆီမွှေးလေးက အဖုတ်ထဲ စိုက်ထားသည့် လီးမဲကြီးဆီပါ ရောက်လာသည်။ အဝင်အထွက်ပို ချော သွားတာ သတိထားမိလိုက်၏။ 

မောင်က ဝင့် ခရေပွင့်လေးကို လက်နှင့်အရင် ထိုးနှိုက်ကာ ဆော့ နေသည်။ ဝင့် ယားလို့ တွန့် သွားတိုင်း အောက်က လူက လီးကို နှဲ့ပြီး ပင့်ပေး၏။ ပြီးပြည့်စုံသော ကာမ စည်းစိမ် ဆိုတာ ဒါမျိုးများလား။ ကြမ်းတမ်းသော လှုပ်ရှားမှုများ တစ်ချက်မှ မပါဘဲ ခံစားလို့ကောင်းလွန်းသည်။

“ လိုး တော့မယ်နော် ဝင့်.. ဝင့် ဖင်လေးကို မောင် လိုးတော့မယ်..”

“ အင်း မောင်.. ဖြည်းဖြည်း နော်..”

ကိုသန့်စင်က သူ့ လီးကိုပါ ဆီ ဆွတ်လိုက်ပြီး ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးထဲ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထဲ့သည်။ ယားသလိုလို အောင့်မြက်မြက်လိုလို အရသာလေးနှင့် ဝင့် တွန့်လိုက်တိုင်း အောက်က လီး ကုန်းတံတားကြီး ကလည်း အယား ဖျောက်ပေးနေသည့်နှယ်။

“ အားးး.. ကောင်းလိုက်တာ ဝင့်ရယ်..” 

အဖုတ်ထဲ စိုက်ထားသည့် လီးက အတောင့်လိုက်ကြီး တစ်နေတော့ ဖင်ပေါက်လေးမှာ ကျဉ်းသထက် ကျဉ်းသယောင် ဖြစ်နေသည်လေ။ သုံးဦးသား ဟန်ချက်ညီညီ လိုး ကြ နှဲ့ကြရင်း အခန်းလေးထဲတွင်လည်း အံကျိတ်ညည်းညူသံများနှင့် သာယာနာပျော်ဘွယ် ဖြစ်နေတော့သည်။

“ ဝင့်.. ပြီးး.. ပြီးချင်ပြီ..”

“ မောင်ရောပဲ..”

“ me, too.”

“ အင်းး.. မောင်.. ဆွဲမထုတ်နဲ့နော်.. ဝင့် ဖင်ထဲ ပန်းထဲ့ပေး..”

“ အိုးး.. အားး.. ငါ မရတော့ဘူး သန့်စင်.. ငါ ထုတ်ချင်ပြီ..”

“ ဟင့်အင်း.. ယူ့ လရေတွေလည်း ဝင့် ထဲ ထဲ့လိုက်ပါ.. ကြိုက်တယ်..”

“ Really? သန့်စင် ငါ တကယ် မင်းမိန်းမ စောက်ခေါင်းထဲ..”

“ ရတယ် ဟျောင့်.. မေး မနေနဲ့.. အားး.. အ.. အ ဝင့်..”

“ အင်းး.. ကျစ် ကျစ်.. လုပ် လုပ်ပါ..”

“ အူးး ဟူး..”

သုံးဦးသား ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ခရီး ဆုံးသွားကြပြီ။ အင်တိုက်အားတိုက်ကြီး မလှုပ်ရှားလိုက်ရပါပဲ ကောင်းလိုက်သည့် ပွဲ။ သုံးယောက် ထပ်လျက်ကြီး ငြိမ်ကျသွားရာမှ အရင်ဆုံး ထ လိုက်သည်က ကိုသန့်စင်။ ပြီးတော့မှ ဝင့်က ကိုယ်လေး အသာလှဲ့ကာ လှဲချလိုက်၏။ လီးနှစ်ချောင်းလုံး ကျွတ်ထွက်သွားပြီးနောက်မှာ ဝင့် ဖင်လေးရော အဖုတ်လေးမှာပဲ လရေနှင့် အဖုတ်ရည်များ ပေလူးပွထကာ ကျန်ခဲ့လေသည်။ သုံးဦးသား ခေတ္တမျှ လဲလျှောင်းနေကြရင်း ရေချိုးခန်း တလှည့်စီ ဝင်ကာ ဆေးကြော သန့်စင်လိုက်ကြသည်။ ထိုညက ဝင့်နှင့် ကိုသန့်စင်က ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်ပြီး ကိုလူစိမ်းက ဆိုဖာကြီးတွင် အိပ်သည်။ 

မနက်မိုးလင်းတော့ ကိုလူစိမ်း လိုက်လံတည်ခင်းသော မနက်ကလေးစာကို (……….) ဟိုတယ်တွင် သွားစားကြ၏။ ပြီးတော့ သူ့ကို အရင်ပြန်ပို့ကာ အိမ်ပြန်လာကြသည်။ အိမ်ရောက်တော့ အိပ်ခန်းထဲတွင် အဝတ်စား လဲ လှယ်ကြရင်း..

“ ညက မိုက်တယ်နော် ဝင့်.. 2 in 1..”

“ ခိခိ..”

“ ကောင်းတယ် မှတ်လား..”

“ မဆိုးပါဘူး.. သိပ် မမောလိုက်ရပဲ ကောင်းတာ..”

“ ရှေ့လျှောက် အမြဲ အဲ့လိုဆို ကောင်းမယ် မိန်းမရ..”

“ ဟမ်..”

“ ဟုတ်တယ်ယေ.. အသက်တွေက ကြီးလာပြီ.. ခုလို သိပ် မဝုန်းရပဲ ညက်ညက်လေးနဲ့ အပြည့်အ၀ ဖီးလ်ရတာမျိုး.. မတန်ဘူးလား ကဲ..”

“ တတ်တယ်.. တော်တော်.. အသက်ကြီးလာပြီ လျှော့မယ်တော့ မရှိဘူး..”

“ လျှော့စရာလား.. ကြာလေကောင်းလေ ဖြစ်နေတာဟာကို..”

“ ခိခိ..”

“ ဝင့်..”

“ အွမ်းးး..”

“ သားနဲ့သမီးက ဘယ်နှရက် ကြာမှာတဲ့လဲ.. အဟီးး..”

“ ဟမ်..”

“ အော်.. ရဲရင့်.. သီဟ.. မင်းထိုက်.. သုံးယောက်နဲ့ တလှည့်စီ အိမ်ဖိတ်ပြီး.. မောင်နဲ့ ဝင့်နဲ့ ညကလို.. ဟီဟိ..”

“ ဘာာာ..”

“ ဘာလဲ.. မကြိုက်ဘူးလား..”

“ တလှည့်စီဆို မကြိုက်ဘူး.. ခေါ်ခြင်းခေါ် ညက လူပါ အပါ လေးယောက်လုံး တပြိုင်တည်း ခေါ်..”

“ ဟားဟားဟား.. ငါ့ မိန်းမကတော့လေ.. လေးယောက်လုံးဆို မောင့် အလှည့် ရောက်ပါ့မလား ဝင့်ရဲ့..”

“ အလှည့် မရောက်တော့ ချောင်လေးမှာ ထိုင်ပြီး ကိုယ့်လီးကိုယ် ထုနေပေါ့တော့်.. ရှင်က အိမ်ရှင်ပဲ.. အိမ်ရှင်ဆိုတာ ဧည့်သည်ကို ဦးစားပေးရတယ်.. ခိခိခိ..”

“ ဟားဟားဟား.. ငါ လိုးးး မ မိန်းမ.. လင်ကို ချောင်ထိုးချင်နေပြီ ဟုတ်လား..ဒီမှာ လီးတောင်လာပြီ.. လာခဲ့.. လိုးးးမယ်..”

“ အိုးးးး.. တကယ်ပဲ.. ခိ ခိ ခိ.. ဖြည်းဖြည်း မောင်ရဲ့..”

မြစ်တစ်စင်း၏ အရိုင်းဆန်သော ပဉ္စလက်များ ဤနေရာတွင်...




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၄ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - Silver Moon

ဝင့် တစ်ယောက် ထမင်းစားခန်းထဲမှ မထဖြစ်သေး။ မောင် ရှိရာ အိပ်ခန်းဆီသို့ လိုက်သွားရန်လည်း မရဲ။ ခုလောက်ဆို သူစိမ်း ယောင်္ကျား တစ်ယောက်နှင့် ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုး နေသော မိမိ ပုံရိပ်တွေ မောင် ကြည့်နေပြီ။ ဒါ သူဖန်တီးတဲ့ကိစ္စ၊ သူပေးတဲ့ လက်ဆောင် ဆိုပေမယ့် ဒီကိစ္စ ပြီးနောက်မှာ အမှန်ကို ဖွက်ထားမိသည်က မိမိ။ ဒီ့နောက်မှာ မှားပြီးရင်း ထပ်မှားခဲ့သေးသည်။ 

နောင်တ တရားတို့နှင့် တုန်လှုပ်နေသော စိတ်အစဉ်။ မိမိ အဖြစ်က မောင့် ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခုကို နာခံရန်အပြင် အခြား မရှိတော့ပြီ မဟုတ်ပါလား။

................................................................................................

“ အဟမ်း ဟမ်း..” 

ချောင်းဟန့်သံ ခပ်တိုးတိုး ပြုရင်း ကိုသန့်စင် ပြန်ဝင်လာသည်။ ဝင့် ထိုင်နေရာ ထမင်းစားပွဲ၏ တစ်ဘက်တွင် အသာ ဝင်ထိုင်၏။ နီမြန်းမြန်း ဖြစ်နေသော မောင့် မျက်နှာကို ဝင့် ငေးကြည့်မိသည်။ မိမိ ပါးပြင်မှ မျက်ရည်တို့လည်း သွေ့ခြောက်စပြုပြီ။ 

မောင့်ထံမှ စိတ်ဆိုးဒေါသနှင့် ပေါက်ကွဲမှု မှန်သမျှကို ခံယူရန် အသင့် အနေအထားဖြင့် 

“ ဘာ ဆက်လုပ်ကြမလဲ မောင်..” ။

နှစ်ဦးသားကြားမှ တိတ်ဆိတ်ခြင်းကို တိုးသက်သော အမေးစကားလေးဖြင့် စတင် ဖြိုခွဲလိုက်သူက ဝင့်ထည်ဝါ။ မောင့် တုန့်ပြန်မှုက ဝင့် မျှော်လင့်ထားမိသည်နှင့် မတူဘဲ တည်ငြိမ်လျှက်။ စားပွဲပေါ်မှ ဓာတ်ဗူးကို အသာလှမ်းယူပြီး အသင့်ဖျော်ထားသည့် ကော်ဖီကိုပင် ခွက်နှစ်လုံးထဲ ငှဲ့ ထည့် လိုက်သေးသည်။ မိမိအား လာမကြိုမှီ မောင် ကော်ဖီ ဖျော်ခဲ့သေးသည်ပဲ။ 

မောင်ရယ်.. ဝင့် အမှားကြီး မှားမိပြီလား.. ရင်ထဲ နက်ရှိုင်းစွာ ခံစားရင်း မျက်လွှာချမိစဉ် မောင် ပြောလိုက်သော စကားလေးက တိုးသက်သက် ညင်သာစွာ…….

“ ဘာ ဆက်လုပ်ရမှာလဲ ဝင့် ရဲ့.. မောင့် မိန်းမကို မောင် မခွဲနိုင်ပါဘူး..”

“ ဟင့်.. အင့်..”

ဝင့်တစ်ယောက် မငိုရန် ထိန်းထားသည့်ကြားမှ တစ်ချက် ထပ်ရှိုက်မိပြန်၏။ မောင်က ဝင့် လက်ကလေးကို အသာ ကိုင်ပြီး…

“ ငိုပါနဲ့ ဝင့်ရယ်.. မောင့်မိန်းမက မောင့်တွက် အရာရာ ပြီးပြည့်စုံစေတဲ့ မယား.. သားနဲ့သမီးအတွက် အကောင်းဆုံး မေမေ.. မောင် ဝင့်ကို အရမ်း ချစ်တာ.. မောင့် ဝင့်လေး မှားတယ်လို့ကို မောင် မမြင်ဘူး.. ဟုတ်ပြီလား..”

“ ဝင့်.. ဝင့် မောင့်ကို ညာခဲ့တယ်လေ.. မောင့်ကို ဖုံးကွယ်ခဲ့တယ်.. မောင့် အပေါ် မရိုးသားခဲ့ဘူး.. မောင် ဒီလောက် ကောင်းပေး ခဲ့တဲ့ကြားက မောင့်အပေါ် သစ္စာ ဖောက်ခဲ့တာ.. ဝင့် အရမ်း ဆိုးခဲ့တယ်.. 

အရမ်း လွန်ကျူးခဲ့တယ် မောင်.. ဟင့်.. တကယ်.. တကယ် စိတ်မကောင်းဘူး.. ဝင့်.. တောင်းပန်.. တကယ်က.. တောင်းပန်ဘို့တောင်..”

“ ထားလိုက်စမ်းပါ ဝင့်ရယ်..” 

ဝင့်ခေါင်းလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆံပင်များ သပ် ပေးရင်း မောင် ပြောသည်။

“ မောင့်ကို သစ္စာ ဖောက်တယ် ဆိုရအောင်.. အဲ့ဒီလူတွေကို ဝင့် ချစ် သွားလို့လား.. မောင့်နေရာမှာ တသက်လုံး အစားထိုးချင်တာမျိုး ဖြစ်သွားလား.. မောင့်ကို စိတ်ကုန်သွားလား.. ပြောကြည့်..”

“ ဟင့်အင်း မောင်.. အဲ့ဒါတော့ ဝင့် ကျိန်ပြောရဲတယ်.. ဝင့် မောင့်ကို ချစ်တယ်.. ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်မကုန်ခဲ့ဘူး.. နောင်လည်း ဘယ်တော့မှ စိတ်မကုန်ဘူး.. ပြီး ပြီးတော့ ဝင့် မိသားစုလေးကို ဘာကြောင့်မှ ထိခိုက် မခံနိုင်ဘူး.. အဲ့ဒါ တကယ်ပါ..”

“ ဒါပဲလေ.. မောင်လိုချင်တာ ဒါပဲ.. sex နဲ့ love မတူဘူးလေ ဝင့်ရဲ့.. အမှန်ပြောရရင် မောင်ကိုယ်တိုင်က ဝင့်ကို အဲ့လို ဖြစ်စေချင်တာ.. ဝင့် စိတ်ထဲ ထူးဆန်းနေလား.. မောင့်အတွက်တော့ မောင့်မိန်းမ မောင့်ကို cheat လုပ်သွားတာလေးကို သဘောကျ နေတာ.. ချစ်တယ်.. ငါ့မိန်းမလေးက တကယ့် အာဂလေး..”

“ အင်.. ဝင့် မောင့်ကို ညာခဲ့တာကိုလေ.. မောင် ပေးတဲ့ အခွင့်ရေးကို အပြည့်ဝသုံးပြီးမှ မောင့်ကို ညာခဲ့တယ်.. နောက်ထပ် ခြေတလှမ်းတိုးပြီးတောင် စည်းဖောက်ခဲ့တာလေ မောင်..”

“ ဝင့်လေး အဲ့လို လုပ်မိသွားအောင် လမ်းပြ ပေးတာ မောင် ကိုယ်တိုင်လေ.. ကိုယ့်မိန်းမကို ဟိုတယ် ပို့ပြီး သူစိမ်း ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ အလိုး ခံခိုင်းတာ မောင် ကိုယ်တိုင်လေ.. 

လက်မခံနိုင်တဲ့ မိန်းမဆို ဒါ တကယ့် အပြစ်ကြီး.. မောင့် လုပ်ရပ်က အခန့်မသင့်ရင် လင်မယား ကွဲပြီ.. ခု မောင့်မိန်းမလေးက မောင်ဖြစ်စေချင်တဲ့ လမ်းအတိုင်း ကွက်တိကို ရောက်သွားပေးတာ ကဲ..”

“ ဟင်…”

“ မဟင် နဲ့.. ခု မောင် ဘာ ဖြစ်နေလဲ သိလား ဝင့်..”

“ ဟင့်အင်း.. မမှန်းတတ်တော့ဘူး..”

“ လိုးချင်နေတယ်.. မောင့် မယားလေးကို..”

“ အိုးး..”

“ ဟုတ်တယ်.. တကယ်..”

“ ဝင့်.. ဝင့်ကို ခွင့်လွှတ်တယ်ပေါ့..”

“ အရမ်းကို ကျေနပ် နေတာပါဆို..”

“ ဟယ်.. မောင်ရယ်..”

“ မောင် ကြားချင်တယ် ကွာ..ဝင့် ဖြစ်ခဲ့တာတွေ..ခံစားခဲ့တာတွေ..အသေးစိတ် အသေးစိတ်.. မောင် အရမ်း ကြားချင်နေတယ် ဝင့်ရာ..”

“ တကယ်..”

“ တကယ်ပေါ့.. ဝင့်လေးရော နားလည်ပေးနိုင်လား.. မောင့်စိတ်က အာ့လို ဖြစ်နေတာ ဝင့် ခွင့်လွှတ်နိုင်လား..”

“ ခွင့်လွှတ်နိုင်လား ဆိုတာက မောင် မေးရမယ့် စကားကို မဟုတ်တာ..”

“ ဒါဖြင့် ပြောပြ ကွာ..”

“ ဟို.. ဟိုဒင်း.. အဲ.. အဲ ဒါ က.. ဘယ်က ဘယ်လို စ ပြောပြရမှာလဲ မောင်..”

“ မောင်ပေးမယ့် လက်ဆောင်က ဘာ လို့ ထင်ခဲ့လဲ..ဒီလိုကွာ..ဟိုတယ်ကို ရောက်ရင် ဘာဖြစ်မယ်လို့ ထင်လဲ.. ဘာမှန်း သိသွားတော့ ဝင့် စိတ်ထဲ ဘယ်လို ဖြစ်သွားလဲ.. အဲ့ဒါကနေ စလိုက်ကြရအောင်လေ.. နော်..”

“ ဘာများ ဖြစ်နေမလဲ ဆိုတာကလွဲပြီး မစဉ်းစားတတ်အောင်ကိုပဲ စိတ်လှုပ်ရှားတယ် မောင်ရယ်.. ဒါက မသိခင် တပိုင်း.. သိသွားတော့ ဝင့် စိတ်နဲနဲ ဆိုးခဲ့တယ် ထင်တယ်.. မဟုတ်ဘူး.. စိတ်ဆိုးတာ မဟုတ်ဘူး.. စိတ်ရှုပ်သွားတာ.. ဒါကြီးက တကယ်လားပေါ့.. မောင် တကယ်ပဲ ဝင့်ကို တခြား တစ်ယောက်နဲ့ တကယ် ဟိုလိုမျိုး နေစေချင်တာလား..”

“ ဘယ်လိုမျိုး နေစေချင်တာတုန်း..”

“ ဟိုလေ မောင်ရဲ့..”

“ အွမ်း.. ပြော ကွာ.. တည့်တည့်.. ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်လေး ပြော..”

“ ဟီးးး..”

“ မောင် တကယ် ကြားချင်နေတာ ဝင့်ရ.. လုပ်ပါ..”

“ အွမ်း.. ဝင့် စိတ်ရှုပ်သွားတာပေါ့.. အံ့လည်းသြတယ်.. တကယ်ပဲ ငါ့ယောင်္ကျားက ငါ့ကို သူများလိုးတာ ကြည့်ချင်နေလား ဆိုပြီး..”

“ ဟားးးး.. အဲ့လို ကြားချင်တာကွာ.. ဆက်ပြော..”

“ အိပ်မက် မက်သလိုကြီးလည်း ဖြစ်တယ်.. နေရာ.. အဝတ်အစား.. မဟန်နီဆီကနေ ကြားသမျှစကားတွေ.. အကုန်အကုန်ပေါ့ မောင်ရယ်.. မြင်နေလျက်နဲ့ မယုံနိုင်စရာ ဆိုတာမျိုးလေ.. အဲ့လို အဲ့လို..”

“ မောင်တို့ချင်း ရိုးလ် ပလေး နေကျလေကွာ.. ချစ်ကလည်း..”

“ ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်.. ဒါမယ့် မတူဘူးလေ မောင်ရဲ့.. ဒီ့အရင် ဝင့်တို့ လုပ်ခဲ့သမျှက fantasy.. ခုက reality.. fantasy နဲ့ reality တခြားစီကြီး မောင်ရဲ့..”

“ အွမ်း.. မောင့် မိန်းမလေး အရမ်း တုန် နေမှာပဲနော်..”

“ အွမ်းပေါ့.. ကိုယ်တွေချင်းချင်း အပျော် ကစားတဲ့ အဆင့်မှ မဟုတ်တာ.. တကယ်ပဲ တခြားလူက ကိုယ့်ကို လုပ်တော့မှာ.. ဒါကို စီစဉ်တာက ကိုယ့်လင် အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး.. ဝင့် တွေးတာပေါ့.. ဝင့် စောက်ဖုတ်ထဲ သူများလီး ထိုးထည့်လိုးမှာ မောင် တကယ် မြင်ချင်နေတာလား ဆိုပြီး.. စိတ်က ဇဝေဇဝါလေ..”

“ ဟားးး.. မိုက်တယ်.. ပြီးတော့ရော ဝင့်..”

“ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်ပေမယ့် ဝင့် လုပ်မိတယ်မောင်.. အဝတ်စားတွေ ချွတ်လဲ.. ရှန်ပိန်တောင် သောက်မိ သေးတယ်..”

“ ဟဟ.. မောင့် မယားလေး.. ရဲဆေး တင်တာ ဖြစ်မှာပေါ့..”

“ ဟွင့်.. ရဲဆေးတင်တာလား.. အယောင်ယောင်အမှားမှား ဖြစ်ကုန်တာလား မသိပါဘူးမောင်ရယ်.. ဝင့် ဇွတ်တိုး မိတယ် တကယ်.. ပြီးတော့ အဲ့ဒီတစ်ယောက်က ဝင်လာရော..”

“ ဘယ် တစ်ယောက်တုန်း..”

“ ရဲရင့် လေ..”

“ ရဲရင့် ဆိုတာ က..”

“ မောင် စီစဉ်ထားတဲ့ လူလေ ကွာ..”

“ အွမ်းလေ.. ဘာလုပ်မယ့်လူလဲ လို့.. မိန်းမကလည်း လုပ်စမ်းပါ..”

“ ဝင့်ကို လိုးမယ့်သူ မောင် ရေ့.. မောင့် မယားကို လိုးမယ့်သူ.. သိပြီလား..”

“ ဟားးး.. သိပြီ.. ဆက်ပြော..”

“ သူ့ကို မြင်လိုက်တော့ ဝင့် စိတ်က ပို ရှေ့တိုးမိသွားတယ်မောင်.. ဝန်ခံတာပါ.. နောက်ဆုတ်ဘို့ အတွေး.. ရပ်လိုက်ဘို့ အတွေး တကယ် မရှိတော့ဘူး..”

“ အာ.. ရပ်စရာလား မိန်းမရဲ့.. အနည်းဆုံးတော့ မောင့်မျက်နှာ ထောက်ပြီး ဖြစ်ဖြစ်.. မောင့်လက်ဆောင်လေး ကောင်းကောင်း သုံးသင့်တာလေ..”

“ အွမ်းး.. အာ့လိုလည်း ဖြစ်မလား မသိပါဘူး မောင်ရယ်.. ဒါက အခု မောင်ပြောလို့သာ လျှောချတာပါ.. အမှန်က သူ့ကို မြင်လိုက်တဲ့ အချိန် ဝင့် ကိုယ်တိုင်လည်း.. ……. ………. ဟိုဒင်း ပေါ့..”

“ ချာတိတ် ငယ်ငယ်လေးနဲ့ ချစ်ချင်သွားတယ်ပေါ့..”

“ ဟမ်.. ဘာလို့ ချစ်ချင်ရမှာတုန်း.. အလိုးခံချင်သွားတာပါ..”

“ ဟေးးး.. ဒါမှ မောင့် မိန်းမကွ.. ဆက်.. ဆက်ပြော ဝင့်ရာ..”

“ ဝင့်စိတ်ထဲ ခံစားမိတာလေ.. သူရောက်လာတာ ငါ့ကို လိုးဘို့.. နောက်ပြီး မောင် လွှတ်လိုက်လို့.. အခြေအနေ အားလုံးက စိတ်ချရတဲ့ အနေအထားမို့လည်း ဖြစ်မယ်.. မောင့် ဆန္ဒ ဆိုတာကို အကာကွယ် ယူမိတာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်.. သေချာတာ ဝင့် သူနဲ့ အလိုး ခံပစ်လိုက်ချင်လာတယ် မောင်ရယ်.. စောက်ဖုတ်တွေလည်း စိုတာမှ ရွှဲအိုင်လို့..”

“ အဟားးး.. အွမ်းး.. ဆက်.. ဆက်ပြော..”

“ ဗွီဒီယို ရိုက်နေတယ် ဆိုတဲ့အသိကလည်းလေ သိလား..”

“ အွမ်းး..”

“ အဲ့တာကိုက ခံစားလို့ ကောင်းနေတာ.. မောင် ကြည့်နေတယ် ဆိုတဲ့ အသိလေး သွင်းပြီးလေ.. စိတ်ထဲ တထိတ်ထိတ်လေးကွာ.. ကောင်လေးကလည်း လူရည်သန့်.. ဗလတောင့်တောင့်နဲ့ အလိုး ကောင်းမယ့်ပုံ..”

“ ဆွေမေ့ မျို

“ အဲ့လိုတော့ မဟုတ်ဘူး မောင်ရဲ့.. ဝင့်စိတ်က မောင် ကြည့်နေတယ်လို့ ခံစားချက် သွင်းထားတာလေ.. သူလိုးတာ ခံလို့ ကောင်းလေလေ.. မောင့်မျက်နှာကို မြင်မိလေလေ.. မောင့်ကို ပြောပြချင်လာလေလေပေါ့ အဲ့လို..”

“ အွမ်.. ဒါဆိုဘာလို့ ဗွီဒီယိုဖိုင်ကို ဖွက်ထားတုန်း..ဘာလို့ ပြင်ဦးလွင်ကို.. အဲ.. မောင် ဆူတာ မဟုတ်ဘူးနော် ဝင့်လေး..”

“ ဆူလည်း ခံရမှာပါ မောင်ရယ်.. ဝင့် ရူး သွားတာ.. တကယ် ရူးသွားမိတာမောင်.. ရဲရင့်နဲ့ ကိစ္စ အပြီးမှာ ငါ တခြားလူနဲ့ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် အလိုးခံမိပါရောလား ဆိုတဲ့စိတ်က ဝင်လာရော.. ရှက်ရမယ့်အစား.. နောင်တ ရရမယ့် အစား.. နောက်တစ်လှမ်းပါ တိုးမိသွားတယ် မောင်ရယ်..”

“ ကဲပါ.. စကားက နောက်ပြန်လည်တော့မယ်..”

“ နောက်ပြန် လည်တယ်တော့ ဟုတ်ပါဘူး.. လုပ်မိတာတွေ ဝန်ခံတာပဲဟာ.. စိတ်ကို ဇွတ်ကြီး တွန်းပို့သလို တွေးယူ မိတယ်လေ.. ဒါ ဖျော်ဖြေမှု သက်သက်.. အပန်းဖြေနည်း တမျိုး ဆိုပြီးပေါ့.. ကိုယ့်ဘက်ကိုယ် ယက် တဲ့ အတွေးကြီးပါ မောင်ရယ်.. ဒါပေမယ့် ဝင့် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသား.. ပြန်ရောက်ရင် မောင့်ကို အကုန် ပြောပြဘို့.. အဲ့ဒါတော့ တကယ်ပါ.. ဖြစ်ချင်တော့ မောင်က ဟို ကဒ်ကို အရင်တွေ့နှင့် သွားတာ..”

“ ပို မကောင်းဘူးလား.. ဝင့်လေး စကား စ ရ မခက်တော့ဘူးလေ..”

“ ဒါပေမယ့် မောင့် အတွက်တော့ ဘယ်ကောင်းမလဲ.. ဒါကြီးတွေ့ပြီးမှ ဝင့်ကို ဘာမှ မေးမရ ဖြစ်ခဲ့တယ် ဟုတ်..”

“ အွမ်းး.. အဲ့လိုတော့ ဖြစ်ခဲ့တယ် ဆိုပါတော့.. ဒါပေမယ့် အဲ့ ကဒ်ကို မောင် တကယ် ဖွင့်မကြည့်ရသေးတာ ဝင့်ရဲ့.. ဘာ ဆိုတာတော့ သိပြီပေါ့ကွာ.. ဝင့်ကိုမေးဘို့တော့ စကားစရ ခက်ခဲ့တာ အမှန်ပဲ..”

“ စိတ်ရော မဆိုးမိဘူးလား..”

“ စိတ်ဆိုးဘို့ ဆိုတာကျ.. ဟီးးး.. အဲ့ဒါကိုပဲ မောင်လည်း မရှင်းတာ.. ဝင့်ကို စိတ်မဆိုးတဲ့ အပြင် လီး တောင် လာပါတယ်ဆို.. လူကတော့ ရှုးရှုးရှားရှားနဲ့ကွာ.. ထူထူပူပူ ဖြစ်လာတယ်.. ဒါပေမယ့် လီးက တောင်လာတာ တကယ်.. ဟီးဟီး..”

“ ခိခိ.. အံ့ရော..”

“ အွမ်းး.. မောင် မြင်ချင်နေတာလေ.. မောင့်မိန်းမကို တခြားလူက ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုးပေးနေတာ.. မောင့် မိန်းမလေး သူများ အလိုးခံပြီး အရမ်း ကောင်းနေတဲ့ မျက်နှာလေး.. မောင် အဖြစ်ချင်ဆုံး ဆန္ဒ ဝင့်ရာ.. ဒါကို ဝင့်လေးက ဖြစ်ပေးပြီးသွားပြီ.. ဒါပေမယ့် ဝင့်က မောင့်ကို ချန်ထားတယ် ဆိုတော့.. အမှန်ပြောရရင် စိတ်ထဲ ခိုးလိုးခုလုလေး ဖြစ်တော့ဖြစ်တယ်.. ဒါမယ့် ဝင့်လေး ဖွင့် မပြောလည်း မောင် ဗွေမယူရက်ပါဘူး.. ခု ပြောပြလိုက်တော့..”

“ ဘယ်လို ခံစားလိုက်ရလဲ မောင်.. အရမ်း နာကျင်သွားလားဟင်..”

“ ထီ ပေါက်သလိုပဲ..”

“ ဟမ်..”

“ ခုမှ ဘက်ညီ သွားတာလေ..”

“ မောင်ရယ်..”

“ မောင် တစ်ခုပဲ မေးမယ် ဝင့်ရာ.. ရင်ထဲ ရှိတဲ့တိုင်း ဖြေ..”

“ ဟုတ်..”

“ ဝင့်လေး မောင့်ကို ရိုးအီသွားပြီလား.. အိမ်ရှင်မ ဘဝကို ငြီးငွေ့လား.. စိတ်ကုန်နေလား..”

“ ဟင့်အင်း မောင်.. မောင့်ကိုရော.. သားနဲ့သမီးကိုရော.. ပြီးတော့ ဝင့် အလုပ်.. ဝင့် လက်တွေ့ဘဝ.. အားလုံးကို ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်အောင် တန်ဘိုးထားတယ်.. ခုကိစ္စက ဝင့် အတွက် အပန်းဖြေနည်း သက်သက်ပဲ.. အရမ်း အန္တရာယ်များတဲ့ နည်းနဲ့မှ အပန်းဖြေမိတယ် မောင်ရယ်.. စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိတာ အဲ့ဒါ တစ်ခုပါပဲ..”

“ အန္တရာယ် မများချင်ရင်က ရတယ်လေ ကွာ..”

“ ဟမ်..”

“ မောင်နဲ့ တူတူဆို ဘယ် အန္တရာယ် များမလဲ..ဝင့်လေးလည်း စိတ်ကြိုက် အပန်းဖြေ.. မောင့် ဆန္ဒလည်း ၁၀၀% ပြည့်.. ဟုတ်ဘူးလား..”

“ ဟွမ့်.. မောင် နော်..”

“ ဟီးး.. ဒါနဲ့ စကားမစပ်..”

“ အွမ်းး..”

“ လိုး ချင်တယ် မိန်းမရာ..”

“ အိုးး..”

“ တကယ် ကွ.. ဒီမှာ လီးက ပေါက်ထွက်တော့မယ်.. ဝင့်ရော.. စို မနေဘူးလား..”

“ ရွှဲ လို့.. အိုင်လို့ .. ခိခိခိ..”

စကား၏ အဆုံးတွင် နှစ်ဦးသား မတ်တပ် ထ ရပ်ပြီး လက်ချင်းတွဲကာ ခြေလှမ်းများက အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်း ရှိရာဆီ……….

ချောမွတ် ပြောင်ဝင်း နေသည့် ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးက ကိုသန့်စင်၏ အနမ်းကြမ်းများကြောင့် ကြက်သီး အဖုဖုနှင့်။ ပြွတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်နမ်းလိုက်သည့် နေရာတိုင်းတွင် ပန်းဆီရောင် အကွက်လိုက်လေးများ ထင်ကျန်နေသည်။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်အနှံ့ကို ပွတ်သပ်ရင်း အတွေးထဲတွင် မြင်ယောင်လာသည့် ပုံရိပ်တို့က ကြည်နူး မဆုံးနိုင်။ 

အမို့အမောက်၊ ရှိုက်ဖို ကြီးငယ်တို့နှင့် ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးက ဘယ်နေရာ ကိုင်လိုက် ကိုင်လိုက် အိစက် တင်းရင်းနေသည်။ ငါ့မိန်းမကို လိုး သွားတဲ့ ငနဲတွေ.. ဘယ်လောက်များ ကြိုက်လိုက်မလဲ ဆိုသည့် အတွေးဖြင့် ဝင့် တကိုယ်လုံးကို စုပ်လိုက်နမ်းလိုက် လုပ်နေမိ၏။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို သွားနှင့်ခဲထားရင်း….

“ မောင် အရမ်း လွမ်းနေတာ မိန်းမရာ.. ပြီးခဲတဲ့ တစ်ရက်နှစ်ရက်လေးက အကြာကြီးလိုပဲ..” ဟု ပြောလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား ဖဲမွေ့ယာထက်တွင် အငမ်းမရ လူးလိမ့် နမ်းရှိုက်ကြရည်။ 

ခဏကြာတော့ ကိုသန့်စင်က ဝင့် ပေါင်တံ နှစ်ဘက်အောက် လက်လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဘက် ထောင်စေကာ အကျအန နေရာချလိုက်သည်။ လီး အဝင် မျှော်နေသည့် အဖုတ်လေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အရည်ကြည်တို့ စိမ့်စိုလျက်။ လက်နှင့် အသာ ဖြဲဟပြီး စေ့စေ့ ကြည့်မိသည်။ ငါ့ မယား စောက်ဖုတ်လေး.. ဟိုကောင်တွေ လိုး သွားပြီးပြီ.. အတွေး မဆုံးမှီ စောက်ဖုတ်ဆီ မျက်နှာအပ်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲစုပ်လိုက်တော့၏။ 

တပြွတ်ပြွတ် တပြပ်ပြပ်နှင့် အငမ်းမရ စုပ်ချက်များကြောင့် ဝင့် လည်း ကော့လန် နေတော့သည်။ စိတ်ကြိုက် စုပ်လို့ လျှက်လို့ အားရတော့မှ ပြောင်တင်း ထိုးထောင်နေသော လီး ကို အဖုတ်၀ တေ့လိုက်တော့၏။ စုပ်ချက်ပြင်းပြင်းများကြောင့် နီရဲ ထူပူနေသည့် အဖုတ်လေးမှာ တေ့ရုံလေး စိုက်ထားသော လီး ကြောင့် အတွင်းသားများ အူလှိုက်အသည်းလှိုက် ယား လာရသည်။

“ သူများ အလိုး ခံရတာ ကောင်းလား ဝင့်လေး..” 

မာဆတ်ဆတ် အစိ လေးနှင့် ပျော့တွဲ ပြဲ နေသည့် စောက်ဖုတ် အတွင်းနှုတ်ခမ်းဝကို လီးထိပ်နှင့် စုန်ဆန် ပွတ်ရင်း မေးလိုက်၏။ ဝင့်က အသက်ပြင်းပြင်း ရှုရင်း ခါးလေး ကော့ကာ အင်းးး ဟု ဖြေရှာသည်။

“ ဒီ စောက်ခေါင်းထဲကိုလေ.. မောင် မဟုတ်တဲ့ တခြားတစ်ယောက်က.. သူ့ လီးနဲ့ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ထိုးမွှေပြီး လိုး တာ..” 

အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဆွဲ ဖြဲပြီး လီးနှင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်ရင်း ပြောပြန်သည်။ 

“ အင်းး.. မောင်ရယ်.. ဟုတ်တယ်.. ကျစ် ကျစ်..” 

အံကျိတ်ညည်းညူရင်း ပြန်ဖြေသည့် ဝင့် အသံလေးက ရမ္မက်လှိုင်း အပြည့်။

“ မျက် လုံး မှိတ် ထား..” 

ဝင့် မျက်ဝန်းလေးများကို လက်နှင့် သပ်ပြီး မှိတ်ချပေးလိုက်ရင်း ပြောသည်။ ဝင့်လည်း ကိုသန့်စင် ပြောသည့်အတိုင်း မျက်စေ့ စုံမှိတ်ထားလိုက်၏။ “ မောင်တို့ ပလေးရင်း လိုးရအောင်.. ဝင့် ဟိုချာတိတ်နဲ့ အလိုးခံခဲ့တာ ပြန်ပြောရင်းလေ.. အခု ဝင့်ကို တက်လိုးနေတာ မောင် မဟုတ်ဘူး.. နော် ဝင့် နော်..” ။

မောင့်စကားအဆုံးတွင် ဝင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ ကျင်ကနဲ ယားတက်သွားသည်။ မိမိတို့ လင်မယား အဘို့က ဒါမျိုး ပလေးရင်း လိုးကြတာ အဆန်းမဟုတ်။ သို့သော် ခုက အရင်နဲ့ မတူ။ ဝင့် မျက်ဝန်းထဲတွင် မောင် မဟုတ်သည့် အခြားတစ်ယောက် ဆိုသည့် နေရာ၌ ပီပီပြင်ပြင် ပြန်မြင်ယောင်နိုင်သည့် ပုံရိပ်တစ်ခု ရှိနေပြီ မဟုတ်ပါလား။ 

အင်းး.. ဟု ပြောလိုက်ပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ စိတ်ကို လျှော့ချလိုက်၏။ အာရုံထဲတွင် ဟိုတယ် အခန်းတစ်ခု ပြန်ပေါ်လာသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအားလုံး ဖျော့ချထားသော်လည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲတွင် မည်မျှ တင်းကြပ် နေပြီမှန်း မိမိ ကိုယ်ကိုယ် သိနေရသည်။ လိုချင် လှပြီ.. စောက်ခေါင်းထဲ တလကြမ်း ထိုးဆောင့် လိုးမည့် လီး တစ်ချောင်းကို လိုချင်လှပြီလေ..။

ကိုသန့်စင်က ခါးကို မွေ့ယမ်းရင်း မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ဝင့် အဖုတ်ထဲ တရစ်ချင်း ထိုးသွင်းသည်။ စီးပိုင်ပြည့်ကြပ်နေသည့် စောက်ခေါင်းလေးက ချွဲကျိကျိ အရည်တို့နှင့် အိစက် နွေးထွေး နေ၏။ 

တချက်ချင်း ခပ်ညက်ညက် ထိုးထည့် လိုး ရင်း ဝင့် မျက်နှာလေးကို ကြည့်မိသည်။ မျက်လုံးကလေး မှိတ်ထားသည့် ပန်းနုရောင် မျက်နှာလှလှလေး။ မှေးမှိတ်ထားသော မျက်ဝန်းများ၏ နောက်တွင် သူမ မြင်နေသည်က ရဲရင့် ဖြစ်လိမ့်မည်။ မိမိ ကိုယ်တိုင်လည်း ဒါကို ဖြစ်စေချင်သည်။ 

ပါးပြင်ထက်တွင် ယှက်သန်းနေသည့် နီစွေးစွေး သွေးရောင်က ရမ္မက်၏ အရသာ.. ကိုယ့်လင်သား မဟုတ်သည့် ယောင်္ကျား တစ်ယောက်နှင့် စပ်ယှက် ရခြင်းကြောင့် ရှက်ရွံ့ခြင်း စိုးထိတ်ခြင်း တည်းဟူသော ရင်ခုန်စိတ်ကလေး စွက်ထားသည့် ရမ္မက်၏ အရသာ။ တကယ်ပဲ ဟိုချာတိတ်နဲ့ လိုး ခဲ့တုန်းက ဝင့် မျက်နှာလေး ရှက်သွေးနဲ့ ရမ္မက်သွေး ရောနေခဲ့မှာပဲ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ လိုးရင်း ကိုသန့်စင် စိတ်က နောက်ထပ် အရသာ တစ်ခုကို ထပ် အလိုရှိလာပြန်သည်။

“ မောင့်ကို ကြည့်ပါဦး ဝင့်လေးရဲ့..” 

ပွင့်လာသော မျက်ဝန်းလှလှလေးထဲတွင် ခါတိုင်းနှင့် မတူသည့် အရိပ်တစ်ခု ပျော်ဝင်နေတာ မိမိ သိလိုက်သည်။ 

“ ကောင်းလားး.. သူများ လိုးတာ ခံရတာလေ..”

နို့သီးလေးများကို ပွတ်ချေပြီး ခပ်တိုးတိုးမေး၏။ ညည်းသဲ့သဲ့ အသံလေးနှင့် ဝင့် ပြန်ဖြေရှာသည်။

“ ကောင်းတယ် မောင်ရယ်.. အရမ်းပဲ..”

“ ကြိုက်လား.. ချာတိတ်လေး လီးကို..”

“ အွမ်း.. အရမ်းကြိုက်..”

“ ပြောပြ ကွာ.. အသေးစိတ်.. ဝင့် ဘယ်လိုခံချင်လဲ.. ဘယ်လိုတွေ ခံဖြစ်ခဲ့လဲ..”

“ အွမ်းး..”

“ မောင့်ကိုရော.. ကြည့်စေချင်လား.. ဝင့် သူများနဲ့ အလိုးခံနေတာလေးလေ.. မောင် ဘေးက ထိုင်ကြည့် ချင်တယ်..”

“ အွမ်းး.. ကြည့်စေချင်တယ် မောင်.. သိလား.. အခု မောင့်မိန်းမ တခြားလူနဲ့ လိုး နေတာ..”

“ အွမ်းး.. ပြော ပြ.. မောင့်ကို..”

“ မောင် ပေးတဲ့ ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ပြီးလေ.. ဝင့် သူ့ကို စောင့်နေခဲ့တာ..”

“ အွမ်းး.. .. ”

“ သူရောက်လာတယ်.. ဝင့်ကို လိုး ဘို့ တဲ့.. အဲ့လို ပြောပြီး သူ ရောက်လာတယ် မောင်..”

“ ဟားးး.. ပြီးတော့ ရော..”

“ ဝင့် ပင်တီကို သူ ဆွဲ ဖြဲ တာ.. သိလား.. ဝင့်တို့ နမ်းကြသေးတယ်..”

“ ဒီ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုရောလား..”

“ တကိုယ်လုံးပေါ့ မောင်ရယ်.. နို့တွေကိုလည်း ညှစ်လိုက် စို့လိုက်ပေါ့..”

“ အဟားးး.. အွမ်းး.. ဆက်ပြော..”

“ ဝင့် သူ့ကို လီး စုပ်ပေးခဲ့သေးတယ်..”

“ ဝိုးးး..”

“ ဟုတ်တယ်မောင်.. ဝင့်ကို လိုးမယ့် သူ့လီးကြီးလေ.. သိလား..”

“ ကောင်းလား လီးကြီး စုပ် ရတာ..”

“ အရမ်းကောင်းတယ် မောင်ရယ်.. သူ့ လီးက တကယ့် သံချောင်းကြီးလိုပဲ.. အကြီးကြီးနဲ့ မာမာ ကြီး..”

“ အားး.. ဝင့်လေးကို အရမ်း လိုး သွားသေးတာပေါ့..”

“ အင်းပေါ့ မောင်ရယ်.. ဟုတ်တယ်.. အဲ့လိုလေ.. ဆောင့် မောင်.. ဆောင့် ပေးပါ.. လိုးပါ မောင်ရဲ့.. နာနာလေး.. အင်းး.. ဟင့်.. ဟုတ် တယ်.. အဲ့လို.. ကျစ်ကျစ်..”

ကြုံခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကို ပြဇာတ်တစ်ခုလို ပြန်ပြောရင်း နှစ်ဦးသား အာရုံထဲတွင် ပုံရိပ် အသီးသီးကို မြင်ယောင် လာတော့သည်။ ဝင့် စောက်ခေါင်း လေးကလည်း ကိုသန့်စင် လီးကို ဆွဲလိမ် ညှစ်ထားသလိုပင် ထင်ရအောင် တင်းကြပ်လာ၏။ 

ကိုသန့်စင် ဆောင့်ချက်များ ကြမ်းလာသလို ဝင့်လည်း စောက်ဖုတ်ကို ပြဲ ကားနေအောင် ဖြဲလန်ပြီး ခါးကို အစွမ်းကုန် ကော့ ရင်း အလိုးခံနေမိ၏။ လက်များကလည်း နို့အုံနှစ်ဘက်ကို ထူပူရဲတွတ် လာသည်အထိ ဘာသာ ကိုင်ဆုပ်ညှစ်နေမိသည်။ ဝင့် အဘို့ မောင်နှင့် လိုး ခဲ့သမျှ အခုလောက် ကောင်းတာ မရှိ။ ကိုသန့်စင် အဘို့လည်း ထူးခြားပြီး အားတွေ သန်နေလိုက်သည်မှာ ဒီထက်ကောင်းတာပင် ဒီလောက် ကောင်းမည် မထင်။

“ လုပ် လုပ်.. နက်နက်လေး ဆောင့်.. ဆောင့်ပါ နာနာလေး..” 

နှစ်ဦးသား ခရီး ဆုံးခါနီးပြီ။ သုတ်ရည်များ ပေါက် ထွက်တော့မည့် လီးကြီးက မာသထက် မာတောင်လာသလို စောက်ခေါင်းလေး၏ ညှစ်အားကလည်း အမြင့်ဆုံးသို့ အရောက်..။

“ သူ့ လရေတွေ လိုချင်လား ဝင့်.. ဝင့် စောက်ခေါင်းထဲကိုလေ.. သူ့ လီးထဲက လရေတွေ.. လရေတွေ ပန်းထည့်တာ လိုချင်လား..”

“ အင်းး လိုချင်တယ်..”

“ အာ့ဆို ပြောလိုက်လေ.. ပြောလိုက်လေ ဝင့်..”

“ အွမ်းး.. လုပ်ပါ.. အတင်း ဆောင့်ထိုးပီးလေ.. ပန်းထည့်ပေး.. ဝင့် စောက်ဖုတ်လေးထဲလေ.. လရေတွေ ပန်းထည့်.. တစ်စက်မကျန်..”

“ အွမ့်.. အားး .. အ ..”

“ အင်းး.. ကျစ် ကျစ်..”

ဆီးခုံ နှစ်ခုကို အတင်း ဖိကပ်ပြီး လီး တဆုံးနှင့် အားကုန် ထိုးကျိတ်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည့် နောက်တွင် ဝင့် စောက်ခေါင်းလေး တစ်ခုလုံး ကိုသန့်စင် လီး မှ ခါတိုင်းထက် ၂ ဆလောက်များသော လရေများ ဒလဟော တိုးဝင်သွားတော့သည်။

နှစ်ဦးသား ဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေသော်လည်း လီးနှင့် အဖုတ်ကိုတော့ အတင်း ဖိကပ် စိုက်ထားဆဲ။ သုတ်ရည်ပူများနှင့် ပြည့်နှက်သွားသည့် စောက်ခေါင်းလေးကလည်း နှစ်စိမ်ထားသည့် လီးကြီးကို အတင်းဆွဲညှစ်ကာ တချက်ချင်း စုပ် နေဆဲ။

.................................................................................................................................

နှစ်ဦးသား ခေတ္တ ငြိမ်သက်ရင်း ဇိမ်ခံ အပြီးတွင် အာသီသအားလုံး ပြည့်မြောက်သွားခဲ့ပြီ။ ဗလာကျင်းသော ကိုယ်နှစ်ခု ပူးကပ်ကာ ပွတ်သပ် နမ်းရှိုက်ကြရင်း..

“ ကောင်းလိုက်တာ ဝင့် ရာ.. မောင့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ ကောင်းတာ အရမ်း..”

“ အွမ်းး.. ဝင့်လည်း ကောင်းတယ် မောင်.. မောင် လိုးတာ ခါတိုင်းထက် ကောင်းတယ် သိလား..”

“ ဟုတ်တယ်.. မောင့်ကိုယ်မောင်လည်း သိတယ်..”

“ ဝင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ကြပ်နေတုန်း မောင့် လီးက..”

“ အွမ်းး.. မောင်တို့ လမ်းစ ရပြီပဲ ဝင့်ရာ.. ရှေ့ဆက် သွားကြည့်ကြရအောင်လား..”

“ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ မောင်..”

“ မောင့်မိန်းမကို လိုးပေးမယ့်သူ ထပ်ရှာမယ်.. မောင့် ရှေ့ လိုးခိုင်းမယ်.. နော် ကွာ ဝင့်..”

“ နောက် နေတာလား..”

“ တကယ်ဆို လက်ခံမှာလား ပြော..”

“ …….”

ကိုသန့်စင်တစ်ယောက် မိမိ စကားအဆုံးတွင် မယုံနိုင်သလို မျက်လုံးပြူးလေးနှင့် ဆွံ့အ သွားသော ဇနီးဖြစ်သူ၏ ပါးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်ရင်း..

“ ဘာ ပြူး ကြည့်တာတုန်း.. တကယ်ကြုံရတော့မယ် ဆိုမှ လန့်သွားတယ်လား..”

“ ရင်ခုန် သွားတာပါနော်.. ခိခိခိ..”

“ ဟားဟားဟား..” 

“ ခိခိခိ..”

ချိုမြိန်သောအနမ်းများနှင့် ကြည်မြသောရယ်သံတို့က နှစ်ကိုယ်တူ ချစ်ခရီးသစ် အတွက် အဖွင့် တေးသွားများ ဖြစ်နေပါတော့သည်။

“ ဟိ.. စားသောက်ဆိုင် လာပြီး ယောင်္ကျား လီးတွေ ရွေးရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ကိုမထားဘူး.. ခိခိ..”

“ ရှုးးး.. တိုးတိုး လုပ်စမ်းပါ.. မိသွင်မ.. နင်ဟာလေ.. ပြောလိုက်ရင် အတုံးလိုက် အတစ်လိုက်.. တကယ်ပဲ..”

အံကျိတ်သံဖြင့် ပြောလိုက်သည့် ဝင့်စကား ဆုံးတော့ အသွင်က ဇက်ကလေး အသာ ပု ပြီး လျှာထုတ်ပြသည်။ ဝင့်လည်း သွင့်ကို မျက်စောင်း တစ်ချက် ထိုးရင်း သူမလက်ထဲ ကိုင်ထားသည့် iPad ကို ခပ်မြန်မြန် လှမ်းဆွဲလိုက်၏။

“ မျက်နှာလောက်ပဲ ကြည့်ပါ ဟ.. လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ.. N S F W..”

“ ဟမ်.. ဘာတုန်း N S F W..”

“ N S F W .. Not safe for work..”

သွင့် အူကြောင်ကြောင် အမေးကို ကြားဖြတ် ဝင် ဖြေပေးလိုက်သူက မဟန်နီ။ ဝင့် နှင့် ကိုသန့်စင် နှစ်ဦး သဘောတူ နွှဲမည့် ပွဲသစ်အတွက် ပါဝင်အားဖြည့်မည့်သူ ရွေးချယ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ လူအများ နားလည်ရန် မလွယ်သည့် လိင်မှုကိစ္စတစ်ခုက ခြေလှမ်း စနှင့်ပြီးကြသော သူမတို့အတွက်တော့ ထူးခြားခက်ခဲဟန်မပေါ်။

ခိုးခိုးခိခိ ရယ်သံလေးများဖြင့် ပုခုံးချင်းတိုက်ကာ ရယ်မောရင်း ချစ်သူရွေးနေပုံက သစ်ရွက်လှုပ်လျှင်ပင် ရယ်တတ်ပါသည် ဆိုသော ဆယ်ကျော်သက် မိန်းကလေးများနှင့်ပင် တူနေ သေးတော့သည်။ ကာယကံရှင် ဖြစ်သော ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက်လည်း ရှက်သွေး သွမ်းသော ပန်းနုရောင် မျက်နှာလေးဖြင့် ပျိုမြစ်နုနယ်နေ၏။

“ သေချာကြည့်ရွေး ကောင်မ.. မျက်နှာသွင်ပြင်က မချောရင်တောင် ကြည့်ကောင်းရမယ်.. ခပ်ကြမ်းကြမ်း ချစ်နိုင်မယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မျိုး ဖြစ်ရမယ်.. အဓိက.. ဟီ ဟိ.. လီး ဆိုဒ် ကြီးရမယ်.. ခိခိ.. စကား ဘာညာ ပြောကြည့်ဘို့တော့ မလိုဘူးမှတ်လား မဟန်နီ..”

ကာယကံရှင်ထက်ပင် တက်ကြွဟန်ရှိနေသော သွင့် အမေးကို မဟန်နီက 

“ အွမ်းး..” 

ဟု သံရှည်ပေးရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ သောက်လက်စ အချိုရည်ကို တစ်ကျိုက် စုပ် လိုက်ပြီးမှ ..

“ Bull တစ်ယောက်အတွက် တကယ်လိုအပ်တဲ့ အရည်ချင်းတွေတော့ အများကြီးပေါ့.. လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ စွမ်းဆောင်ရည် ကောင်းပြီ ဆိုယုံနဲ့တော့ မရဘူး.. ကျန်းမာရေးလည်း ကောင်းရမယ်.. လိုးနေတုန်း သက်လုံ ကောင်းတာကို မဆိုလိုဘူးနော်.. ရောဂါဘယ ကင်းရမယ် ပြောတာ.. ပြီးတော့ စိတ်ဓာတ်ရေးရာ..”

“ ဟုတ်တယ်နော် အမ.. သူ့ပါဆင်နယ်.. ကိုယ့်ပါဆင်နယ်.. စည်းမရှိတဲ့သူဆို သွားပြီ..”

“ အွမ်း.. အမတို့ ဒီအတွက် သီးသန့်လူတွေ ထားထားတာ ဒါကြောင့်ပဲ သွင်ရဲ့.. စိတ်ချရတဲ့သူ မဟုတ်ရင် ဒီစာရင်းထဲ ရောက်မနေပါဘူး.. နောက်ပြီးတော့ ငါ အလကားရတာပဲ ဆိုတဲ့ စိတ်ထားနဲ့ လုပ်တဲ့သူမျိုး မဖြစ်ရဘူး.. အမှန်တော့ သူတို့လည်း ပါဆင်နယ်ဒေတာ လူသိခံရမှာ ကြောက်ကြတဲ့သူတွေပဲ.. ကြေးစားတွေ မဟုတ်ဘူးလေ..”

“ ရဲရင့် ကရော မဟန်နီ..”

“ သူက လူတစ်မျိုး ဝင့်ရဲ့.. အခကြေးငွေနဲ့ အလုပ်လုပ်တာပေမယ့်.. ဟိုကွာ.. ဘယ်လို ပြောရမလဲ..”

“ ပိုက်ဆံထက် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို တန်ဘိုးထားတဲ့သူ..”

“ အမယ်.. မိသွင်မ.. သိရပြန်ပြီ..”

“ အွမ်း.. သိ ဆို သူလည်း ရဲရင့်နဲ့ ရင်းနှီးခဲ့တာကိုး ဝင့် ရဲ့..”

“ ဟီးး.. ခိခိ.. ဒါနဲ့ နင့် ဒုတိယ ဘဲကြီးကရော ဘယ်လို လူတုန်း မိဝင့်.. ဘော်ဒီ အမိုက်စားကြီးနဲ့လေ..”

“ ဟိ.. သူက အထူးပုဂ္ဂိုလ်.. ဟုတ်တယ်နော် အမ..”

“ အွမ်း.. အဟင်းဟင်း..”

“ အမယ်.. ဘာတွေတုန်း နှစ်ယောက်သား တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပါနော်..”

“ သိချင်လား ကိုသီဟ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ..”

“ နေမလားဟဲ့ ကောင်မစုတ်.. ရစ်ကို ရှည်..”

“ မဟန်နီ့ ယောင်္ကျားလေ..”

“ ငင်..”

“ ခိ ခိခိ..” 

“ အဟင်းဟင်း.. ခစ်ခစ်”

“ အယ်တော့်.. တကယ်.. တကယ်ကြီးလား အမရယ်..”

“ တကယ်ပေါ့ သွင်ရဲ့.. အကြောင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ ညီမကို မပြောဖြစ်သေးတာပါ..”

“ အယ်.. အံ့ရော.. ဟီးး.. သွင် သိချင်တာတွေ မေးရင် စိတ်ဆိုးမှာလားဟင် အမ..”

“ ဆိုးပါဘူးကွယ်.. တကယ်က အမ ခုလို ဖန်တစီ သမားတွေအတွက် ပွဲတွေ စီစဉ်.. ဝန်ဆောင်မှုတွေ ပေးနဲ့ လုပ်ဖြစ်လာတာ သူ့ကြောင့်ဆို မမှားဘူး..”

“ ဟိုလေ.. အမ ကိုယ်တိုင်ရော.. အဲ့လိုမျိုးပေါ့.. ဟိုဒင်း.. ဘယ်လို ပြောရမလဲ ဆိုတော့..”

“ Swing လုပ်ဖူးလားလို့ မေးချင်တာလား.. ဒါမှ မဟုတ် အမကရော Hot wife ပဲလားလို့ မေးချင် တာလား..”

“ ဟီးး.. နှစ်ခုလုံးပဲ.. အမ ပြောပြလို့ ဖြစ်တယ် ဆိုမှပါ..”

“ အမက Cuckqueen.. Swing တစ်ခါလုပ်ဖူးတယ်.. မကြိုက်ဘူး.. Hot wife ဖြစ်ဘို့ဆို ပိုဝေးတာပေါ့..”

“ Cuck queen.. ဟုတ်လားဟင် အမ..”

“ ကိုသန့်စင်လို လူမျိုးလေ.. မိန်းမနဲ့ယောင်္ကျားပဲ ကွာတယ်..”

“ ထူးဆန်းတယ်နော် အိုက်စိတ်က.. ကိုယ်လုပ်ရလို့ သာယာတာ သဘာဝကျသေးတယ်.. ခုက ကိုယ့်ဟိုဒင်းက သူများကို လုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး သာယာတယ်ဆိုတော့.. အဟီး.. စိတ်ဆိုးနဲ့နော် အမ.. သွင့် အကျင့်က နဲနဲ ဒဲ့ပြောတတ်လို့..”

“ မဆိုးပါဘူး ညီမရဲ့.. ဒါ ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝပေမယ့် လူတိုင်း လက်ခံတဲ့ သဘာ၀ မဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့ အမတို့လည်း သိတယ်လေ.. သိလို့သာ ကိုယ်နဲ့ ဝါသနာတူတဲ့သူတွေချင်း စုမိတာပေါ့..”

“ အွမ်းနော်.. ဒါကြောင့်လည်း ခု အမတို့လို လှို့ဝှက် အဖွဲ့လေး ဖြစ်လာတာနေမယ်..”

“ ဟုတ်တယ် သွင်.. အမတို့ အသိုင်းဝိုင်းက အများနဲ့မတူတဲ့သူတွေ စုစည်းထားတာပေမယ့် အားလုံးက ဂုဏ်သရေရှိ အသိုင်းအဝိုင်းက လူတွေပါ.. ဒီ ဖန်တစီမျိုးက တကယ်နားမလည်ဘဲ လက်တည့် စမ်းရင်လည်း ပြသနာလေ..”

“ ကိုသီဟကြီး တခြားမိန်းမနဲ့ နေ နေတာ အမ ထိုင်ကြည့်ဖူးတယ်ပေါ့..”

“ ဒါပေါ့.. ဝင့်နဲ့တုန်းကလည်း သူတို့နားမှာ အမ ရှိနေတာပဲဟာ..”

“ နဲနဲလေးတောင် မနာလိုအူတို မဖြစ်မိဘူးလား..”

“ နိုးပါ..”

“ အဆန်း နော်..”

“ မနာလိုရအောင် ကိုယ့်ယောင်္ကျား ပါ သွားတာမှ မဟုတ်ဘဲ သွင်ရဲ့….”

“ ဟီးး..”

“ တကယ်.. သူ သာယာနေတာ မြင်ရတာကိုက အရသာ.. နောက်ပြီး သူ့ စွမ်းဆောင်ရည်က မိန်းမ တစ်ယောက်ကို ပြီးပြည့်စုံစေတာ.. အဲ့ဒါ မြင်နေရတာကိုက အမအတွက် အရသာ.. တစ်ရက်တော့ ငါ့ညီမတွေကို ပြောပြပါဦးမယ်.. အမနဲ့ ကိုသီဟရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး အစအဆုံး.. အသေးစိတ်ပေါ့..”

“ ဟုတ်.. အရမ်း စိတ်ဝင်စားတယ် အမ.. သွင် နောက်နေတာ ဟုတ်ဘူးနော် သိလား.. အထူးသဖြင့် မြင်နေရတာကိုက အရသာ ဆိုတာ.. အဲ့ဒါက သွင့်တွက် ထူးဆန်းနေလို့လေ.. ကိုသန့်စင်လည်း အဲ့လို နေမှာပေါ့နော်..”

“ ဒါပေါ့.. ဝင့် ဟော့ နေလေ သူ ပီတိဖြစ်လေ.. တဘက်လူက သူ့ထက်ပို စွမ်းမယ်.. ဝင့်ကလည်း ဒီလူနဲ့ စိတ်ရှိလက်ရှိ သာယာပစ်လိုက်.. ဒီအတွက် သူ့ဘက်က ထိုင်ကြည့်နေရင်းကကို ပြီးပြည့်စုံတာ..”

“ ဝင်နွှဲချင်တာမျိုးရော ဖြစ်မလာဘူးလား အမ..”

“ တချို့လည်း ရှိကြတယ်.. Bull နဲ့ ပြီးသွားတဲ့နောက်မှာ ဝင်ပါတာမျိုး.. တချို့လည်း တူတူ တပြိုင်တည်း ဝင်ပါတာ.. ဒါမယ့် ရှားပါတယ်.. ကပ်ကိုး အစစ်က ထိုင်ကြည့်ရတဲ့ အရသာကိုပဲ ကြိုက်တာ.. တချို့လည်း ကြည့်ရင်း မာစတာ ဘိတ်တာပေါ့.. မိန်းမ မလွတ်လပ်မှာစိုးလို့ ကင်မရာက တဆင့်ကြည့်တာတွေ.. ချောင်းကြည့်တာတွေလည်း ရှိတတ်တယ်.. ဒါမယ့် တကယ်တမ်း သူတို့ ဆန္ဒကို ပြောပါဆိုရင် တခန်းတည်း အတူရှိနေပြီး ထိုင်ကြည့်ချင်တာ.. ကိုယ့်မိန်းမ ဟိုဟာထဲ ဟိုလူ့ ပစ္စည်း ဘယ်လို ဝင်ထွက်တယ် ဆိုတာကနေ မိန်းမရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာထိ အသေးစိတ်ကွာ.. သူတို့ ခံစားချက်ယူတာ အဲ့လို.. အမ ဆိုလည်း အဲ့ချိန်မှာ ကိုသီဟကို မြင်ရတာ ကိုယ်နဲ့ လုပ်နေတာထက်ကိုပဲ ပို handsome ဖြစ်တယ်လို့ ခံစားမိတယ်.. ကြည့်လေ ချစ်လာလေပဲ သူ့ကို..”

“ ဒါဆို မောင် ပြောတာ အမှန်ပေါ့နော် အမ.. ဝင့်ကို ပို ချစ်လာတယ် ဆိုတာ..”

“ သေချာတာပေါ့ ဝင့်ရယ်.. အမ ပြောပါ့ရော.. ဝင့် ဟော့ နေလေ သူ ကြည်နူးလေပါ လို့..”

“ လိုက်လည်းလိုက်တဲ့ လင်မယား..”

“ အွမ်းး.. တကယ်လည်း ဒီဝါသနာမျိုးက စုံတွဲတိုင်း မရှိဘူး.. ရှိပြန်ရင်လည်း လင်ကသော်လည်းကောင်း မယားကသော်လည်းကောင်း တစ်ဘက်သတ် ဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေနိုင်ဘူး.. ခု ဝင့်တို့ အတွဲက သွင် ပြောသလိုပဲ.. လိုက်ဘက်ညီတဲ့ လင်မယား အစစ်..”

“ ဒါဆိုရင်တော့ အားမနာတော့ဘူး.. ခိခိ..”

“ ဘာကိုတုန်း..”

“ မောင့်ရှေ့မှာ တခြားလူနဲ့ ဖာ့ခ် ဘို့လေ.. ဟီဟိ..”

“ မသာမ.. ရွချက်က တကယ်..”

“ ခိခိ.. ဝင့် ရွ လေ ကိုသန့်စင် ပျော်လေပေါ့ သွင်ရဲ့.. အဲ့နေ့ကျ စိတ်ကို ထိန်းထားမနေနဲ့.. ရွေးလိုက်တဲ့ လူ အတွက်လည်း စိတ်မပူနဲ့.. ကျန်းမာရေး လှုမှုရေး ဘာ အရှုပ်အရှင်းမှ မရှိစေရဘူး အမ တာဝန်ယူတယ်..”

သုံးယောက်သား သောက်လက်စ အအေးဖန်ခွက်များဆီ လက်လှမ်းလိုက်ကြသည်။ ကိုလာ အချိုရည်၏ စူးရှရှ အရသာက ဝင့် လည်ချောင်းတလျှောက် စီးဆင်းသွား၏။မိန်းမသားတို့ အတွင်းစိတ်ကို မြစ်တစ်စင်းနှင့် ပမာ ပြုကြသည်။ မိန်းမ ဟူသည် အကွေ့အကောက် များစွာ မာယာ ပဉ္စလက်တို့နှင့် အသိခက်သော မြစ်တစ်စင်း။ 

တကယ်လည်း ဝင့် တစ်ယောက် ကိုသန့်စင်ကို ကွေ့ကာ ပတ်ကာ လှည့်စားခဲ့မိသည် မဟုတ်ပါလား။ သည်တစ်ကြိမ် တော့ဖြင့် မောင့် အတွက် ဖြစ်စေလိုပါသည်။ ဝင့်ထည်ဝါ၏ ရမ္မက် စီးချက်တို့သည် မောင့် အလိုကျ ဖြစ်စေမည့် ပဉ္စလက်.. မောင်နှင့်အတူ ခံစားမည့် ပဉ္စလက်.. မောင့် အတွက် အသုံးတော်ခံမည့် ပဉ္စလက်..။ iPad ထဲမှ ပုံများအနက် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရွေးချယ် လိုက်ပြီး မဟန်နီအား ပြောလိုက်သည်။

“ ဒီ တစ်ယောက် နော် အမ.. နက်ဖြန်ည.. (….) ဟိုတယ်..”

မဟန်နီက ဝင့် အေးစက်နေသော ဝင့် လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ ပခုံးတစ်ဘက်ကို လာတိုက်ရင်း ပြောင်စပ်စပ် လုပ်ပြနေသည့် သူငယ်ချင်း ရွှေရုပ်သွင်ကို ဇက်ကလေး ပု ပြလိုက်သည်။ 

မကြာမီ တွေ့ရတော့မည့် တတိယမြောက် အတွေ့ကြုံသစ်၏ လှုံ့ဆော်မှုက ဝင့် အသွေးအသားများကို ရိသဲ့သဲ့ ကလိချေပြီ။ လန်းဆန်း နုသစ်သော ရင်ခုန်ခြင်းတို့နှင့်အတူ ကိုယ်တွင်း တစ်နေရာက ရှိန်းမြ စွတ်စိုစွာ ငွေ့ရည် ဖွဲ့လျက်..။ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက် (….) ဟိုတယ် မှန်ပြတင်းကြီးတွင်ရပ်ရင်း ညရှုခင်းကို ခံစားနေမိသည်။ ရောင်စုံမီးတို့၏ အဆင်အသွေးက ညဦး ကောင်းကင်ကို ခရမ်းသွေးရောင် သန်းနေစေ၏။

တည်ငြိမ် ရင့်ကျက်သော မိန်းမသား တစ်ဦး၏ စူးလက် တောက်ပသော အလှမှာ ရန်ကုန်ည၏ ထည်ဝါသော ရှုခင်းနှင့် အပြိုင် ဖြစ်လို့နေသည်။ လင်တော်မောင် ကိုသန့်စင်ကတော့ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီး၏ ထောင့် တစ်နေရာ၌ ဗွီဒီယို ကင်မရာ တစ်လုံးကို သုံးချောင်းထောက် တစ်ခုတွင် အကျအန တပ်ဆင်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေ၏။

ဒီညအဘို့ မိမိတို့ လင်မယားနှင့် ဆန်းသစ်သော ချစ်ခရီးကို အတူ သွားမည့်သူက မင်းထိုက်။ ဘွဲ့ရပြီးကာစ လူငယ်လေး မင်းထိုက်က ဝင့်ထက် ဆယ်နှစ်ခန့် ငယ်သည်။ အရပ် ၆ ပေနီးပါးနှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားကလည်း ဝင့် စိတ်ကြိုက် ကြွက်သားအပြိုင်းပြိုင်းနှင့်။ လိင်ကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး သူ့စိတ် သူ့ရာဇဝင်ကို စပ်စုကြည့်တော့ လူပင်ငယ်သော်ငြား သဘာက မငယ်သူ။ အထူးသဖြင့် သူ့အကြိုက်က ဝင့် တို့လို သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးများ။ 

တစ်သားမွေး တစ်သွေးလှပြီးသား မမကြီးတွေနဲ့ ချစ်ရတာမှ အရသာရှိတယ် ထင်သူ။ ဂျစ်ကန်ကန် မျက်နှာပေး ကလည်း ရဲရင့်ထက် နှစ်ဆလောက် သာသည်။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူရှေ့တွင် ကောင်ချောလေးက ဝင့်ကို ဘယ်လိုများ တပ်မက်ဖွယ် အမှတ်တရတွေ ပေးဦးမလဲ။ ဝင့် ရင်တွေ ခုန်လွန်းလှသည်။ အထူးသဖြင့် မောင့် ရှေ့တွင် မိမိ ဖန်တီးပြရမည့် ချစ်ခြင်း၏ ပဉ္စလက်တွေ.. … ။

“ အဆင်သင့်ပဲလား ဆရာကြီး..”

ခေါင်းလေး စောင်းငဲ့ကာ ပြုံးရင်း ခင်ပွန်း ဖြစ်သူကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားနေသော အသံကြီးနှင့် 

“ အွမ်.. အင်း.. ထင်တာပဲ.. အဟီး..” ။

ဝင့်ကို ခြေဆုံးခေါင်းဖျား စိုက်ကြည့်ရင်း စကား ဆက်သည်။

“ ငါ့မိန်းမပုံစံက တကယ့် ဆရာမကြီးပဲ..”

ကိုသန့်စင် စကားဆုံးတော့ ဝင့် မျက်နှာလေးတွင် ပန်းနုရောင် ရှက်သွေးများ ဖြာဝေသွားသည်။ နုမြစ် သစ်လွင်စွာ ပြုံးရင်း မှန်ပြတင်း ကန့်လန့်ကာစကို ဆွဲပိတ်လိုက်၏။ မောင့် မျက်နှာကို စူးစိုက်ကြည့်ကာ အနားသို့ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဖက်ရှင်မယ် တစ်ဦးလို လျှောက်လှမ်းလာသည့် ဝင့် ခြေလှမ်းလေးများက စတိုင်ကျ လှပ ပြီး ဆွဲဆောင်မှု အပြည့် ပါနေသည်။

ကိုသန့်စင် မျက်နှာကြီးလည်း ပီတိပြုံး အပြည့်နှင့် ဝင်းလက် နေလိုက်သည်မှာ တိမ်ကင်းစင်သော လပြည့်ဝန်းပမာ.. ။နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်လိုက်၏။ ဖြူသွယ်သော ဝင့် လက်ချောင်းလေးများ ကိုသန့်စင် ရင်အုပ်ပေါ် ရောက်လာသည်။ ရှပ်အကျီ ကြယ်သီးလေးများကို လက်ချောင်းထိပ်နှင့် တို့ထိ ကစားရင်း.. 

“ ဆိုစမ်းပါဦး.. မောင့် မိန်းမက ဘယ်အပိုင်းမှာ ဆရာမကြီး တာ တုန်း..” ။

ဝင့် အမေးကို ကိုသန့်စင် မဖြေ။ ဝင့်ကပဲ သူ့ ရင်အုပ်နှင့် လည်တိုင်အခြေကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း မထိတထိ မျက်နှာပေးဖြင့် ဆက်ပြောသည်။

“ သူစိမ်း တစ်ယောက်နဲ့ လိုး ရဲတဲ့နေရာမှာ ဆရာမကြီးလား.. ခိ.. ဟုတ်လား မောင်..”

“ ကျစ်.. ဝင့် ကွာ..” 

ကိုသန့်စင် အပြုံးကြီးက အီလည်လည်။ သို့သော်လည်း ငယ်ပါက တင်း တက်လာတာ ဖျဉ်းကနဲ စိမ့်ကနဲ။

“ ခိခိခိ.. မကြောက်ပါနဲ့ မောင်ကလည်း.. ခဏနေရင် ဝင့်က မောင့်ထက် အများကြီး ငယ်တဲ့ ချာတိတ်လေးနဲ့ လိုးတော့မှာ..”

“ ရှီးး.. အင်း..”

မချိုမချဉ် မျက်နှာပေးနှင့် မိမိကို ကလိ နေသည့် ဝင့် အမူအရာကြောင့်လား.. ဘောင်းဘီ ဂွကြားကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည့် သူမ လက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေးများကြောင့်လား.. ကိုသန့်စင် သွေးသားထဲမှ ရာဂမီးတွေ တောက်လာသည်။ ဝင့်ပါးပြင်ကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း..

“ တကယ်က မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ဝင့်ရ.. သိလား..”

“ မြင်ချင်လှပြီ ပေါ့လေ.. ပူပါနဲ့ နောက်ဆယ်မိနစ်လောက်ဆို ပွဲက လှ ပြီ.. အားကောင်း မောင်းသန် ချာတိတ်လေးက ဝင့်ကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုး.. သူ့ လီး တုတ်တုတ်ကြီးက ဝင့် အဖုတ်ထဲ တဇွပ်ဇွပ်နဲ့ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေမှာ.. ဝင့်လည်း ကော့လန်နေမှာပဲ.. မောင်က အဲ့ချိန် ဟိုးဒေါင့်လေးမှာထိုင်ပြီး အသဲအသန် ဂွင်းထု… …”

စကားဆုံးတော့ နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ပြီး မျက်စ ပစ်ပြသည်။ ဘယ်လိုလဲ ဆရာကြီး ဟူသည့် သဘော။ ကိုသန့်စင် အာခေါင်တွေ ခြောက်လာ၏။ ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကလိတိတိ အမူအရာများက မိမိအတွက် ပြီးပြည့်စုံသော စွဲဆောင်ခြင်းကို ပေးနေသည်။ ဘောင်းဘီ အောက်မှ ညီတော်မောင်လည်း မွန်းကြပ် ပူလောင်လှပြီ။

“ မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ဝင့်ရာ..” 

စကားအဆုံးတွင် နှစ်ဦးသား တိတ်ဆိတ်သွား၏။ ဝင့် မျက်လုံးလေး မှေးစင်းလိုက်ပြီး ကိုသန့်စင် နှုတ်ခမ်းများကို ဖွဖွ ငုံ လိုက်သည်။ ရမ္မက်၏ လှိုင်းကြပ်ခွပ်လေးများ တလွင့်လွင့် မြူးလာ၏။ နူးညံ့သော အနမ်းတို့ တဖြည်းဖြည်း ပြင်းထန်လာသည်။ စိုစွတ်အိထွေးနေသည့် နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံတို့၏ ချိုမြိန်ခြင်းက ယခင်နှင့် မတူ။

ခဏ ကြာတော့ ဝင့်က အရင် လူခြင်း ခွာလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင်တစ်ယောက် ချစ်ဇနီးကို နမ်းလို့ မဝသေး။ ဒုတိယမြောက် အနမ်းခရီး စတင်ရန် ပြင်စဉ် ဝင့် လက်ညှိုး လှလှလေးက ကိုသန့်စင် နှုတ်ခမ်းဆီ ဖိကပ်လိုက်၏။ ရင်အုံတစ်ဘက်ကို လက်ကလေးနှင့် တွန်းကာဆီးရင်း 

“ ရတော့ဘူး မောင်.. ဒီညအဘို့ ဝင့် တကိုယ်လုံးက တခြားလူအတွက် ဖြစ်သွားပြီ.. မောင် ဒီထက်ပို ထိလို့ ရတော့ဘူး..” 

ရယ်သွေးသွမ်းရင်း ပြောသည့်စကားက ကိုသန့်စင် ရင်ကို ဖျပ်ကနဲ လှုပ်ခတ်စေပြန်သည်။ ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက် အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ လင်သားအပေါ် သူကချည့် ဦးဆောင်နေ၏။ ကိုသန့်စင်လည်း သဘောတွေ အကျကြီးကျကာ ပြုံးပြီးရင်း ပြုံးလို့နေတော့သည်။ ဘောင်းဘီ အောက်က ညီတော်မောင်ကတော့ ချော်ရည်ပူများနှင့် ပြည့်နေသည့် မီးတောင် တစ်ခုလို ပေါက်ကွဲရန် အသင့်။

ဝင့်က အနားရှိ မှန်တင်ခုံလေး ရှိရာဆီ လျှောက်သွားပြန်သည်။ မှန်တင်ခုံရှေ့ ထိုင်ကာ လက်ကိုင်အိတ် ထဲမှ အလှပြင် ပစ္စည်း အနည်းငယ်ကို ထုတ်လိုက်၏။ နှုတ်ခမ်းနီ ပြန်ဆိုးသည်။ လှပြီးသား မျက်ဝန်း တစ်ဝိုက်ကို ဆေးရောင် တင်သည်။ ဆံပင်တို့ကို သပ်ရပ်အောင် ပြန် ဖြီးသည်။ ရှိရင်းစွဲ အလှကို စိတ်ကြိုက် ခြယ်မှုန်းပြီးမှ ကိုသန့်စင်ဘက် လှည့်ကြည့်ကာ.

“ ဒါတွေက မောင်နဲ့ ဆိုင်ဘူးနော်.. ဒီညအဘို့ ဝင့် အလှကို ခံစားမယ့်သူက တခြား တစ်ယောက်..” ။

စကားဆုံးတော့ ထ ရပ်လိုက်ပြီး ဝတ်ထားသည့် ဂါဝန်ရှည်၏ နောက်ကျောဇစ်ကို အသာ ဆွဲချလိုက်သည်။ ပိုးသားပျော့ပျော့လေးနှင့် ချုပ်ထားသည့် ဂါဝန်လေး ဝင့် ခြေရင်းမှာ ပုံကျသွားပြီ။ ဇနီးဖြစ်သူ၏ လှုပ်ရှားမှုအားလုံးကို မျက်တောင်မခတ် ငေးရင်း ကိုသန့်စင် စိတ်ထဲက ရေရွတ်မိ၏။ 

“ အော်.. ငါ့ မိန်းမ ငါ့ရှေ့မှာ သူများ အလိုးခံဘို့ အမှန်အကန် ပြင်ဆင်နေပြီပဲ..”

ဘရာနှင့် ပင်တီလေးသာ ကျန်သည့် ဝင့် အလှက တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်ပြီး အရိုင်းဆန်နေသည်။ ကုတင်ရှိရာဆီ တစ်လှမ်းခြင်းလှမ်းသွားပြီး အသာ လှဲချလိုက်၏။ ကိုသန့်စင်လည်း ကုတင်ပေါ် လိုက်လာသည်။ ပက်လက်ကလေး လှဲနေသည့် ဇနီးဖြစ်သူကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလိုက်ပြီး..

“ အဆင်သင့်ပဲ ဆိုပါတော့လေ..” ။

ပြုံးပြီး မေးလိုက်သည့် သူ့စကားကို ဝင့်က နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းထားရင်း “ အင်း..” ဟု အသံထွက်ရုံ အမူအရာလေးဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။ နှစ်ဦးသား အကြည့်ခြင်း အားပြိုင်မိကြပြန်၏။ စကားတစ်စုံတစ်ရာ မဆိုမိတော့ပဲ ပြိုင်တူ ပြုံးမိကြသည်။ 

“ တွိုင်းလက် ခဏ ဝင်ဦးမယ်..”

ပြောရင်း ဝင့် ထ သွား၏။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ချိန် ရင်ခုန်စွာ ကြားလိုက်ရသည်က အခန်း၀ ဆီမှ တံခါးခေါက်သံ.. ။ထ သွားပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်၏။ အရပ်မြင့်မြင့် ဗလကောင်းကောင်းနှင့် လူငယ်တစ်ဦး အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ သူကား မင်းထိုက်။

“ မင်းထိုက်.. ဟုတ်တယ်နော် ညီ..” 

ကိုသန့်စင်က ဦးစွာ နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ ချာတိတ်က ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း.. 

“ အကိုက ကိုသန့်စင် ဟုတ်..” 

နှစ်ဦးသားလက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်လိုက်ကြ၏။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် ရင်ခုန်လှုပ်ရှား နေသော်လည်း အတွေ့ကြုံ များခဲ့ပြီးပုံ ရသည့် မင်းထိုက်ကတော့ ခပ်အေးအေးပင်။

“ သောက်ဦး ညီလေး..”

ရှန်ပိန်တစ်ခွက် ငှဲ့ပြီး ကမ်းပေးလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ 

“ ကျေးဇူးပဲ အကို..” 

ချာတိတ်က ရှန်ပိန်ခွက်ကို လှမ်းယူပြီး တစ်ကျိုက် ငုံလိုက်၏။ ပြီးမှ စကား ဆက်သည်။ 

“ အကိုတို့ လင်မယား အကြောင်း မဟန်နီ ဆီက အတန်အသင့် သိရပြီးပါပြီ.. ပုံထဲ မြင်ဖူးသလောက် မှန်းကြည့်တာတော့ အကို့ အမျိုးသမီးက တကယ့် Hotwife ပဲ..” 

စကား ခေတ္တရပ်သွားချိန် နှစ်ဦးသား ခပ်တိုးတိုး ရယ်မိကြ၏။

“ ကျနော့်ကို တစ်ခုခု ပြောချင်သေးလား.. Special requests သဘောပေါ့.. လုပ်ပေးစေချင်တာ တစ်ခုခု..” 

မေးလိုက်သော မေးခွန်းနှင့် သူ့ အမူအရာက ကြိုတင်စိတ်ကူး မထားမိသူ ကိုသန့်စင် အတွက် အလုပ်သဘော ဆန်နေ၏။ ရုတ်တရက် ဘာ ပြောရမှန်း မသိ။ စက္ကန့် အနည်းငယ် စဉ်းစားပြီးမှ ပြောဖြစ်လိုက်သည်။

“ အထွေအထူးတော့ မရှိပါဘူး ညီ.. တစ်ခုပဲ.. ဝင့်ကို ရာခိုင်နှုန်းပြည့် သာယာမှု ရစေချင်တယ်.. အဲ့ဒါ အဓိကပေါ့ကွာ.. နောက်တစ်ချက်က.. ဖြစ်နိုင်မယ် ဆိုရင်ပေါ့.. မင်း သူ့ကို လိုး ရင်.. သူဝတ်ထားတဲ့ ပင်တီကို ဆွဲ ဖြဲ ပစ်ပေး..”

“ OK, consider it done..” ပြန်ပြောလိုက်သည့် မင်းထိုက် မျက်နှာက ပိုင်နိုင်သေချာလွန်းသည်။

ထိုစဉ် ဝင့်လည်း တွိုင်းလက် ထဲမှ မှန်ချပ်ကြီး ရှေ့တွင် ရပ်ကာ မိမိကိုယ်ကို အပြီးသတ် စစ်ဆေးနေသည်။ ဇာပွင့်လှလှလေးတွေဖြင့် ချုပ်ထားသည့် အနက်ရောင် အတွင်းခံ ဝမ်းဆက်လေးက ဝင့် ကိုယ်လုံးအလှကို sexy model တစ်ဦးလို ဖြစ်နေအောင် ပံ့ပိုးပေးနေ၏။ တင်းရင်း မို့မောက်သော တင်စိုင်တို့က စွင့်စွင့်ကားကား။ လုံးကျစ် ညီညာနေသည့် ရင်သားနှစ်ဘက်ကလည်း သားသည်မိခင်တစ်ဦးလို့ မထင်ရအောင်ပင် လှပနေဆဲ။ 

သေးကျဉ်သော ခါး၊ ပြည့်ဖြိုးသည့် ပေါင်တံ၊ ညီညာလှပသည့် ခြေသလုံးသား နှစ်ဘက်နှင့် အပြစ်ဆိုဖွယ်မရှိသော အလှ။ မှန်ကြီးရှေ့တွင် ကိုယ်ကိုယ် စိတ်ကြိုက် လှည့်ပတ်ရှုစားရင်း ပီတိဖြာနေမိသည်။ ပုရိသတိုင်း မက်လောက်သော ပြီးပြည့်စုံသည့် အလှမျိုး မိမိမှာ ရှိနေသည်ပဲ။

သည်လိုနှင့် Bathroom ထဲမှ ထွက်လိုက်၏။ အပြင်ရှိ မြင်ကွင်းကြောင့် ဝင့် ပါးပြင်နွေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ အာခေါင်တွေ ရုတ်ချဉ်း ခြောက်ကပ်ကပ် ဖြစ်လာသည်။ သူ ရောက်နေပြီပဲ။

မင်းထိုက်၏ မျက်ဝန်း စူးစူးများတွင် မင်သက် ငေးငိုင်သွားသော အရိပ်လေး တစ်ခု ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ ကိုသန့်စင် နှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးမိ၏။ နှုတ်ခမ်းလေး စုချွန်ပြီး ခေါင်းလေး မသိမသာ မော့ကာ လျှောက်လာသည့် ဝင့် ပုံစံက တည်ငြိမ်ခြင်း၊ ရဲရင့်ခြင်းနှင့် ရင်ခုန် လှုပ်ရှားခြင်းတို့ ဆတူ ရောယှက်လျက်။

မိမိအား ငေးစိုက်ကြည့်နေသည့် အမျိုးသားနှစ်ဦး၏ မျက်ဝန်းများကို ဘာသာပြန်ကြည့်မိသည်။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူက ဇနီးသည်၏ ထည်ဝါသော အလှအတွက် ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားနေ၏။ ဟိုချာတိတ်က အပျိုရှုံးသည့် အလှပိုင်ရှင် မမကြီးကို ရင်သပ်ရှုမောနေသည်။ သူတို့နှစ်ဦးထံ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာသည့် ဝင့် ခြေလှမ်းများက တည်ငြိမ် ပိုင်နိုင်လွန်းလှသည်။ 

“ Wow.. အမက ပုံထဲကထက် အများကြီး ပိုမိုက်တာပဲ..” 

ပခုံးနှစ်ဘက်ကို ဟန်ပါပါ တွန့်ရင်း ပြောလိုက်သည့် သူ့ စကားကြောင့် ဝင့် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်သွားသည်။ အရွယ်သုံးပါး မိန်းမသားအားလုံး မိမိကို လှတယ်ပြောလျင် ကျေနပ်ကြသည်သာလေ။ 

ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်လည်း အလှူ့ရှင်ပီပီ မိန့်မိန့်ကြီး ပြုံးလျက်။ မိမိ ဇနီးဖြစ်သူ၏ အလှအပကို သူစိမ်းအမျိုးသား တစ်ယောက်ရှေ့တွင် ကြွားပြရတာ ရင်ခုန်စရာ။ ခဏ နေရင် သည်ထက် ရင်ခုန်စရာ ကောင်းတော့မည်။ကောင်လေး ကိုယ်နေဟန်က ဝင့် စိတ်ကြိုက်။ အားကစားသမားတစ်ဦးလို တောင့်တင်း ကျစ်လစ်သော ကိုယ်လုံးနှင့် အရပ်အမောင်း ကလည်း ကောင်းလှသူမို့ အပြစ်ဆိုဖွယ် မရှိ။ 

အနားရောက်သွားတော့ ဝင့်ထံ လက်ကမ်း ပေးသည်။ ဝင့်လည်း တည်ငြိမ်စွာပင် လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ မိမိလက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည့် သူ့ လက်ချောင်း များက မြဲမြံလှသည်။ ဝင့် ကိုယ်အနှံ့ကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်တော့မည့် လက်များ။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားလေး တစ်ယောက်၏ လက်ကို ဆုပ်ကိုင် လိုက်ခြင်းက ဝင့် အတွက် ဒါ တတိယအကြိမ်မြောက်။ 

မကြာမီအချိန်အတွင်း ဒီလက်များက ဝင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ပင်တီနှင့်ဘရာလေးကို ချွတ်ပစ်လိမ့်မည်။ ဝင်းမွတ်သော ရင်စိုင်တို့ကို ညှစ်နယ် လိမ့်မည်။ ရမ္မက်တွန်းအားကြောင့် ခေါင်းမော့ထောင်နေသည့် နို့သီးလုံးလေးများကို ချေပေးလိမ့်မည်။ ချစ်သကာရည် တို့ စိုလူးနေသည့် အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်မည်။ အကွဲကြောင်း တလျှောက် မြောင်းတူးရင်း လှိုဏ်ခေါင်း တွင်းမှ ဝတ်ရည်ချိုတို့ကို ထိုးမွှေနှိုက်ယူ သုံးဆောင်မည်။ 

အိုးးး.. ဒါတွေ အားလုံးက မောင့် ရှေ့မှာ.. ဝင့်ရဲ့ ပိုင်ရှင် လင်သား ရှေ့မှာ..။ အတွေးနှင့် မောင့် ကို ခိုးကြည့်မိတော့ မောင်က ပြုံးစိစိ။ 

ဝင့် ရင်ထဲ ရဲသလိုလို.. ရှက်သလိုလို.. မောင့်ကိုပဲ အားနာမိသလိုလို နှင့် ရှိန်းမြမြ ခံစားချက်လေးက ပြောပြရန် ခက်လှသည်။ သေချာတာ တစ်ခုကတော့ မောင် မသိအောင် ခိုး လုပ်ရတုန်းကလို သိမ်ငယ် စိုးရွံ့စိတ် ရှိမနေ။မင်းထိုက်က လက်ထဲမှ ရှန်ပိန်ခွက်ကို ကိုသန့်စင်ထံ လှမ်းပေးလိုက်၏။ ပြီးနောက် ဝင့်နှင့် ရင်ချင်း အပ်လုနီးပါး မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်ကာ နေရာယူလိုက်သည်။ 

သည်အချိန် သည်အရေး အတွက် နိဒါန်းလည်း ပျိုးရန် မလို၊ စကား အထွေအထူး ဆိုနေရန်လည်း မရှိ။ ဝင့်က မောင့်ရှေ့တွင် သူများလိုးတာ ခံဘို့ စောင့်နေသည်။ မင်းထိုက်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို သူ့ ခင်ပွန်းရှေ့တွင် လိုး ရန် လာခဲ့သည်။ အချစ်နှင့် ဘာမှ မဆိုင်သည့် သည်ပွဲအတွက် တစ်ခုတည်းသော လိုအပ်ချက်က စိတ်ရှင်းရှင်းနှင့် ဆက်ဆံကြဘို့ တစ်ခုတည်း။

မင်းထိုက်က ဖြူသွယ်သော ဝင့်လက်ကလေးကို ဆွဲကိုင်ကာ သူ့ ရင်အုပ်ပေါ် တင်ပေး လိုက်သည်။ ဝင့်လည်း ကမောက်ကမ ဖြစ်လုလု ရင်ခုန်သံတို့ကို အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းရင်း သူ့ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို ဖွဖွ ပွတ်သပ် နေလိုက်သည်။ ရဲတင်းပိုင်နိုင်သော မျက်နှာပေးနှင့် သန်စွမ်း တောင့်တင်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်က ဝင့် ကာမစိတ်တွေကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နှိုးဆော်လို့နေသည်။ 

မာကျော ကျစ်လစ် နေသည့် ကြွက်သားများကို သုံးသပ်ရင်း အဖုတ်လေး အတွင်းမှလည်း အချစ်ရည်တွေ စီးကျလာပြီ။တီရှပ် အကျီကို အသာ ဆွဲမ ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ ဗလတောင့်တောင့် လူငယ်လေး၏ ညိုလွင်သော ရင်အုပ်ကျယ်ကြီး စွဲမက်ဖွယ် ပေါ်လာသည်။ 

ဝင့် တစ်ယောက် ထူပူလာသော နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လျှာနှင့် တစ်ချက် သပ် မိသည်။ သည် ရင်အုပ်ကြီးနှင့် အပြိုင်းပြိုင်းသော ကြွက်သားစိုင်များကို နမ်းစုပ်လိုက်ချင်သည်။ လျှာဖျားလေးနှင့် ဖွဖွ သပ်ပြီး စုပ်လိုက် လျှက်လိုက်နှင့် မထိတထိ ဆော့ကစားချင်လာသည်။

“ မောင့်.. နေရာ ယူတော့လေ.. ဝင့် သူနဲ့ …” 

ပြုံး ကြည့်နေသော မောင့်ကို ပြောလိုက်သည်။ ဝင့် ပုံစံက ကျင့်သားရနေသော စစ်သူကြီးတစ်ယောက်လိုပင် တည်ငြိမ်ရဲတင်းနေ၏။ 

မောင် ကိုယ်တိုင် သဘောတူညီ ပေးထားသည့် အပြင် အနားမှာ အတူ ရှိနေပေးသည် မဟုတ်ပါလား။ ဒါကိုကပဲ ဝင့် အတွက် ဂုဏ်ယူစရာ လုံခြုံမှု တစ်ရပ် ဖြစ်နေလား မသိ။ကိုသန့်စင်လည်း အလိုက်သိစွာပင် ဗွီဒီယို ကင်မရာရှိရာ အခန်းထောင့်ဆီ သွားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းမီးကို အလင်း လျှော့ချလိုက်၏။ 

ကင်မရာ ဖွင့်လိုက်ပြီး ဝင့်တို့ အတွဲကို စတင် ရိုက်ကူးတော့သည်။ မိမိ ထိုင်မည့် ဆိုဖာဆက်တီ နဘေးရှိ စားပွဲပေါ်မှ မီးအုပ်ဆောင်းလေးကို ပိတ်လိုက်၏။မှိန်ပြပြ အလင်းရောင် အောက်တွင် ချစ်ရည်လူးမည့် စုံတွဲတစ်တွဲနှင့် ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ် တစ်ဦး။ ကိုသန့်စင် နှလုံးသားတို့ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသလို ဘောင်းဘီအောက်မှ ညီတော်မောင်ကလည်း သွေးတဖျဉ်းဖျဉ်း တိုးနေတော့၏။

ဝင့်လက်များက မင်းထိုက် ရင်အုပ်ကြီးနှင့် လက်မောင်းသားများပေါ် တဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်သပ်လို့နေသည်။ မင်းထိုက် တစ်ယောက် ဝင့် မျက်နှာလှလှလေးကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ရင်း ဆွဲမော့စေလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင်ပါ ကြားနိုင်လောက်သည့် အသံ ဖြင့်.. 

“ ကျနော်ကတော့ ဝင့်လို့ပဲ ခေါ်ချင်တာ.. အမ ခေါ်ရမှာ အားနာရ လောက်အောင် နုပျိုနေလို့..” ။

သူ့စကားဆုံးတော့ ဝင့် ပြုံးရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ဒီအချိန်မှာ အခေါ်အဝေါ်တွေ ညှိနှိုင်းနေစရာ ဘာလိုလဲ.. အဓိက က အဓိက ပဲလေ။

“ အိုခေ.. အဆင်သင့်ပဲလား ဝင့်.. ကျနော့် အတွက်.. ကျနော် လိုးတာ ခံဘို့အတွက်.. ရယ်ဒီပဲလား..”

“ ဒါပေါ့.. တို့ လိုချင်နေပြီလေ..”

“ အရင်းဆုံး ဝင့် ယောင်္ကျားကို ပြရမယ်.. သူ့မိန်းမက တခြားယောင်္ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးကို ဘယ်လို စုပ်ပေးလဲ ဆိုတာ..”

သူ့စကားဆုံးတော့ ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး ပြုံးမိသည်။ မောင့်ကို ခိုးကြည့်လိုက်မိ၏။ မှောင်ရိပ်ထဲ ရောက်နေသော်လည်း မောင့်မျက်နှာတွင် ရမ္မက်သွေးရောင်တောက်နေမှန်း ဝင့် မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သည်။ မင်းထိုက် ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို ဝင့် ကိုယ်တိုင်ပဲ ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဇစ်ကို ဆွဲချ။ ဘောင်းဘီ ကျွတ်ကျသွားတော့ boxer shorts လေးပဲ ကျန်ခဲ့သည်။ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ပေး လိုက်၏။ 

အရှည်လည်း မနည်းလှသော လီး တုတ်တုတ်ကြီးက ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထလာသည်။ ဝင့် မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက်သွားပြီး နားထင်လေးတွေပင် ထူပူလာ၏။ ဘာမှ နှုးဆွမှုမလုပ်ရသေးဘဲ ငေါက်တောက် ထနေတာ နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူးပဲ။ ခဏနေ ငါ ဆွ လိုက်လို့များ အပြည့်အ၀ တောင်လာရင် ဘယ်လောက်ကြီးတောင် ရှိနေမလဲ။ အတွေးနဲ့တင် ဖြုံသွားမိသည်။ 

“ ဒီ ဆိုဒ်လောက်နဲ့တော့ မင်း တို့ကို အီစိမ့်သွားအောင် မလုပ်နိုင်သေးဘူးနော် ကောင်လေး..”

ပခုံးလေး တွန့်ရင်း သူ့ကို စ လိုက်တော့ ချာတိတ် သဘောကျပြီး ရယ်သည်။ သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိထားသော လူငယ်လေး၊ ဝင့် သူ့ကို နောက်လိုက်မှန်းတော့ သူ ကောင်းကောင်း သိသားပဲ။


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>