နှောင်ကြိုးမဲ့ ညများ (စ/ဆုံး)

နှောင်ကြိုးမဲ့ ညများ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နရသူ

နှောင်ကြိုးမဲ့ ညများ (ONS Story) ( ၁ )

ခေတ်စနစ်တွေကအချိန်နှင့်အမျှ ပြောင်းလဲနေကြပြီ။ရေစီးသည်လည်း ပြောင်းလဲသွားကြသည်။

မြန်မာပြည်လူနေမှုစနစ်အကြားမှာ လစ်ဗင်းတူဂဲသား (Living together) ဟူသော အလေ့အထသည်ပင် ခေတ်မမီနိုင်တော့။ Bar တွေ Club တွေရဲ့ယဉ်ကျေးမှုအောက်မှာ One Night Stand (ONS) ဟုခေါ်သော ခုတွေ့ခုချစ် ခုဒိတ်လုပ်တာမျိုးတွေ ဒီတစ်လောမှာ အရမ်းကို ရေပန်းစားလာခဲ့သည်။

ရန်ကုန်မြို့နေ လူလတ်တန်းစား အသိုက်အဝန်းမှာပင် ဒီလို အလေ့စရိုက်များက ကူးစက်လာပြီဟုပင် ဆိုရမည် ဖြစ်သည်။ One Night Stand ဆိုတာက သူရောကိုယ်ပါ ဆန္ဒရှိသူချင်း နှစ်ယောက်ကျေနပ်မည့် တစ်ညဉ့်တာ ဘုံနိဗ္ဗာန်ကလေးတစ်ခုကို နှစ်ဦးအတူတည်ဆောက်ခြင်းဟုပင် အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုရပေမည်။

ကုမ္ပဏီမှာ ရုံးမှာ ရက်သတ္တပတ် တစ်ပတ်စာ အလုပ်အပင်ပန်းခံ စိတ်ဖိစီးခဲ့သမျှကို သောကြာနေ့ညလို အချိန်မျိုးမှာ ဆုံနေကျ Bar ဒါမှမဟုတ် Club တစ်ခုခုသို့ (Night Out ) ထွက်၍ သောက်စားပျော်ပါးကြရင်း  ပျော်စရာအတိပြီးသည့် TGIF _ (Thanks God it's Friday) ဟုခေါ်သော အပြာရောင်ညကမ္ဘာကလေးကို ကိုယ့်ဖာသာ စိတ်တိုင်းကျ ရွေးချယ် ဖန်တီးကြရသည်။

Living Together က တာဝန်ယူမှုတွေ ပါသည်။ ကရိကထလည်း အလွန်များသည်။ ဆောင်ရန်ရှောင်ရန် တွေလည်း ရှိသေးသည်။ ဆန္ဒရှိသူအချင်းချင်း အဆင်ပြေလျှင်ပြေသလို ခွင်ညှိသည့်နည်း (ONS) က သူ့လမ်းသူသွားပဲ။ ပြီးပြီးရော ဆိုသည့်စိတ်မျိုး ထားလို့ရသည်။

လူတိုင်းမဟုတ်သည့်တိုင်အောင် လူတော်တော်များများနှင့် သဘောထားချင်း တိုက်ဆိုင်အဆင်ပြေမှုရှိကာ ကတိကဝတ်ပြုစရာမလိုသည့်ကိစ္စမို့ ဘဝကိုပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဖြတ်သန်းလိုသူများအတွက်တော့ လျော်ကန်သင့်မြတ်လှသည်ဟု ဆိုကြမည် ဖြစ်ပေသည်။

တစ်ညဉ့်တာ ပျော်ပါးမှုမှအပ မည်သည့် အနှောင်အဖွဲ့အရှုပ်အရှင်းမျိုးမှမရှိ၍ ကိုယ်ဖြစ်ကိုယ်ခံဟူသော လောကစံနှုန်းနှင့်လည်း ကိုက်ညီသည်ဟု ပြောရမည်။

အမှန်တကယ်တော့လည်း ပြောင်းလဲမှုမြန်ဆန်သော ယနေ့ခေတ်ကြီးကပင် လူနေမှုဘဝပုံစံအမျိုးမျိုးကို ထုဆစ်ပုံဖော် ဖန်တီးပေးခြင်းဖြစ်သည်။ လစ်ဗင်းတူဂဲသားဆိုသော အခြင်းအရာက ရာဇဝင်ဟောင်းထဲမှာ သမိုင်းစာအုပ်တွေထဲမှာပင် ခြေလှမ်းပေါင်းများစွာ နောက်ကျကျန်ရစ်ခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

………………

မသူဇာ (သူဇာလွင်) က ဆိုရှယ်ကျသူတစ်ယောက်တော့မဟုတ်။ ဒါပေမယ့် အပေါင်းအသင်းမက်သည်။ အပျော်အပါးကြိုက်နှစ်သက်သူ ဖြစ်သည်။ သောကြာနှင့်စနေ တနင်္ဂနွေညတွေမှာဆိုလျှင် အပေါင်း အသင်းတွေ တရုန်းရုန်းနှင့်သွားလာနေထိုင်လေ့ရှိပြီး ဘီယာဖြစ်စေ ဝိုင်တစ်မျိုးမျိုးဖြစ်စေ အမုန်းသောက်ကာ စိတ်နှင့်ခန္ဓာကို ကောင်းစွာ အနားပေး Relex လုပ်လေ့ရှိသူဖြစ်သည်။ အိမ်သားတွေထဲမှာ သူမကို ပြောဆိုမည့်သူမရှိ၍လည်း Free Style ထင်ရာစိုင်းခွင့် ရနေပေသည်။

သူမအလုပ်က  … ကုမ္ပဏီလက်အောက်ခံ ရုံးတစ်ရုံးမှာ လက်ထောက်တာဝန်ခံအရာရှိတစ်ယောက်အဖြစ် တာဝန်ယူလုပ်ကိုင်ရသူ ဖြစ်ပြီး လုပ်ငန်းသဘောသဘာဝအရ ရုံးမှာပဲ အချိန်ပြည့်ထိုင်ရသူဖြစ်၍ သိပ်ပြီး အပန်းကြီးလွန်းလှသည်ဟုတော့ မဆိုနိုင်ပါချေ။

အပျိုကြီးအမည်ခံသူဖြစ်သော်လည်း အမည်ခံအပျိုကြီး(အပြို ကြီးး) တစ်ယောက်သာဖြစ်ကြောင်းကို ယခုလောက်ဆိုလျှင် စာရှုသူတို့လည်း ရိပ်စားမိနိုင်လောက်ပါပြီ။

မသူဇာ တွဲခဲ့သူတွေ အများကြီး။ ရုံးမှာတာဝန်ကျသည့် အရာရှိအဆက်ဆက် သူမကို လုံးဝအလွတ်ပေးခဲ့သူ ဟူ၍လည်း မရှိပါချေ။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း အလုပ်မှာ နေရာရဖို့အတွက်ရော ပင်ကိုယ်ဗီဇအရပါ အကောင်ကြီးကြီးတွေနှင့် တွဲသွားတွဲလာလုပ်ရသည်ကို ပျော်မွေ့နေတတ်သူဖြစ်သည်။ အခွင့်အရေးသာ ရမည်ဆိုလျှင် တစ်ကိုယ်လုံးပင် ပုံ၍ ပေးတတ်သူလည်းဖြစ်သည်။

ဒါကြောင့်လည်း ကုမ္ပဏီ ရုံးဋ္ဌာနအတွင်းမှာရော အပြင်လောကမှာပါ နာမည်တစ်လုံးနှင့် သတင်းမွှေးနေခဲ့သူ ဖြစ်နေသည်။ တာဝန်ချိန်ပြင်ပမှာ ဆိုလျှင်တော့ သူမကို တွေ့ရဖို့ မကြိုးစားနှင့်တော့။ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင် ဒါမှမဟုတ် Gym တစ်ခုခု အရက်ဘားနှင့် ပါတီ သို့မဟုတ် ညဖက်မှာဆိုလျှင်လည်း Night Club တစ်ခုခုဆီ ရောက်နေတာသာများပါသည်။

မသူဇာ ဒီနေ့လည်း ဝတ်ထားစားထားတာများ ရှိုးအပြည့် လန်ပျံနေသည်။

သူမရဲ့ ကဲဖော်သူငယ်ချင်း ဝင့်ကေသီ ဖြူနှင်းဝေ မေရူပါလင်းတို့နှင့်အတူ တစ်နေကုန်သွားလာလည်ပတ်ပြီး အပြန်မှာ အိမ်ခဏဝင်ကာ အဝတ်အစားနောက်ထပ်တစ်စုံ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်၍ Club တစ်ခုသွားဖို့ပြင်နေသည်။ ဝင့်ကေသီ လာခေါ်သောကားနှင့်ပင် အိမ်ကနေထွက်လာပြီး သွားနေကျ Clubထဲဝင်၍ ဝိုင်နှင့်ဘီယာများ မှာယူကာ သောက်ကြစားကြသည်။ ဝိုင်အရှိန်နှင့်ရီတီတီကလေးဖြစ်လာကြတော့ ကပွဲခန်းမထဲသွားပြီး ကကြခုန်ကြ အမဲအရှာထွက်ကြသည်။

ဝင့်ကေသီက သူ့အတွဲနှင့်သူ ဖြူနှင်းဝေနှင့်သူမက အမဲနှစ်ကောင်ရှာတွေ့ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးက အမျိုးမစစ်သည့် ကပြားများပီပီ ရူပါခပ်ဖြူးဖြူး အရပ်အမောင်းကောင်းသူများဖြစ်ကြပြီး နိုက်ကလပ်တွေမှာ သူတို့တစ်တွေ အမြဲတစေ ကျင်လည်လှုပ်ရှားနေသူများမို့ မျက်မှန်းတန်းမိနေကြသည်။ လေးယောက်သား ရင်ချင်းအပ်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်တွဲကကြရာမှ တစ်တွဲစီအပေးအယူညီမျှသွားကြပြီး ကပွဲခန်းအလယ်ကနေ တဖြည်းဖြည်း ခွာလာခဲ့ကြသည်။

မှောင်ရိပ်အောက်မှာ ပွတ်ကြကိုင်ကြနှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကြနမ်းကြသည်။

မသူဇာအဖော်ဖြစ်သောဘဲရဲ့နာမည်က အဲရစ်တဲ့ ဖြူနှင်းရဲ့လူနာမည်က ဂျေးမီ …။ ဂျေးမီက အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အသားနည်းနည်းညိုသည်။ အဲရစ်ကတော့ ခပ်ပိန်ပိန် ဒါပေမယ့် အရပ်ရှည်သည်။ ၅ ပေ ၁၁ လောက်တော့ အသာကလေးရှိမည်။ မသူဇာ လူစုံတွဲဖူးပေမယ့် ပိန်ရှည်ရှည် ခြေသလုံးပုလွေရိုးဆိုတာမျိုးတော့ မစမ်းဖူးသေး စမ်းကြည့်ချင်နေသည်။ ပုလွေရိုးဆိုတာ အသေလိုးတတ်ကြသတဲ့ … ကြားဖူးတာပြောပါတယ်။

မေရူပါလင်းကတော့ ယောက်ျားပျိုတစ်စုထိုင်နေသော အရက်ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းဆီ ရောက်သွားပြီး တဟီးဟီးတဟားဟားနှင့် ပွဲကျနေတာတွေ့ရသည်။ ဒီကောင်မလေး နာတော့မည်လို့လည်း သူမချဉ်ချဉ်တူးတူး အတွေးပေါက်လိုက်မိပေသည်။

" တစ်နေရာ သွားကြရအောင် မမ "

" ဘယ်သွားချင်လဲ နှင်းနှင်း "

" လာပါ မဇာ … လူရှင်းတဲ့တစ်နေရာရာပေါ့ "

အဲရစ်ကဝင်ပြောသည်။ သူတို့ချင်း ညှိထားပြီးသားပင် ဖြစ်ရမည်။တစ်ယောပ်ကိုတစ်ယောက်မျက်စိမှိတ်ပြပြီး ခပ်တည်တည်နှင့် သူမတို့နှစ်ယောက်လက်ကိုဆွဲ၍ အရှေ့မှာရပ်ထားသော ကားနီလေးပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်ကြပါသည်။

ကားလေးက ဝေါကနဲ မောင်းထွက်လာလိုက်သည်။ ဒရိုင်ဘာက ဂျေးမီ။ ထင်သည့်အတိုင်း ဟိုတယ်တစ်ခုရှေ့အရောက်မှာ ကားကိုရပ်လိုက်သည်။ အရင်ကတည်းက သူမ သုံးလေးကြိမ်မက လာရောက်တည်းခိုဖူးသည့် ဟိုတယ်ဖြစ်သည်။

နာမည်က … သပြေညိုဟိုတယ် … ။

ကားပေါ်မှဆင်းပြီး မန်နေဂျာဆီသွား၍ အခန်းယူကြရာ မသူဇာနှင့်အဲရစ် ဖြူနှင်းနှင့်ဂျေးမီတို့ တစ်ယောက်တစ်ခန်းစီ နေရာရကြလေသည်။

ဝိုင်မှာလိုက်ပေမယ့် ကလပ်မှာသောက်ခဲ့သောအရှိန်ကရှိနှင့်ပြီးမို့ ထပ်မသောက်ဖြစ်ကြသေးဘဲ လာရင်းကိစ္စဖြစ်သော နှစ်ကိုယ်မွေ့ဖို့ရန်အတွက် နှစ်ယောက်အိပ်မွေ့ယာတစ်ခု ခင်းကျင်းပြင်ဆင်ထားသည့် ကုတင်ပေါ်ကို သူတို့နှစ်ယောက် တန်းတက်လိုက်ကြပါသည်။

မသူဇာ ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီကို အဲရစ်ချွတ်နေသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ရင်သားထွားအိအိနှစ်လုံးအား အသေအချာ စည်းနှောင်ထားသည့် ဘရာစီယာ … ပြီး … အောက်ပိုင်းရှိ သူမပေါင်လယ်အထိပင် ခွဲ၍ထားသော ထမီစကပ်ကလေးကိုပါ တစ်လက်စတည်း လျှောချွတ်ချလိုက်ပါသည်။

မသူဇာ့ ကိုယ်မှာ ပင်တီတစ်ထည်သာ ကျန်တော့သည်။

မသူဇာက သူမပင်တီကို ကိုယ်တိုင်ပဲ ကုန်းချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမ ဆာနေပြီ။ ဘယ်အရာကမှ သူမကို တားဆီးပိတ်ပင်ထားလို့ မရနိုင်တော့ပြီ။ ကြီးမားကားစွင့်လှသည့် ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးအတိုင်းသားနှင့်အနောက်မှ ပြူးထွက်လာသည့် သူမအင်္ဂါဇပ်ခေါ်စောက်ပတ်ကြီးက အဲရစ်ဆိုသည့် ပိန်ရှည်ရှည်ကပြားကောင်ကို ကလူ၏သို့ မြှူ၏သို့ ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်ကာ လက်ယပ်ဖိတ်ခေါ်နေဘိသည့်အလား အဆီတဝင်းဝင်းမုန့်ဆီကြော်ကွင်းကြီးနှယ် အသည်းယားချင်စရာ ကောင်းလှပေတာ့သည်။

နိကက်အလှ … ရေဆေးငါးသို့အလှမျိုး … ။ အဝတ်မဲ့သွားသည့် သူမခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအရပ်ရပ်က အချိုးအဆစ်ကျကျ ကြွားဝင့်ငွါးစွင့်လှစွာဖြင့် ရမ္မက်သွေး ဆူပွက်အုံကြွ ဖြစ်ပေါ်လာအောင် အစွမ်းကုန် လှုံ့ဆော်ညှို့မြှူနိုင်စွမ်း ရှိနေပေသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် လိုးချင်စရာကောင်းလွန်းလှပေသည်။

မသူဇာလက်တစ်ဖက်က အဲရစ်၏ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းရှိ ဘောင်းဘီဇစ်ဆီရောက်ရှိသွားပြီး ဆွဲချလိုက်ကာ အတွင်းခံကအစ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ အဲရစ်၏ ပိန်ရှည်ရှည်အရပ်အမောင်း ကျစ်လျစ်ပါးလျ၍ အဆီပြင်မရှိသည့်ခန္ဓာ လူနှင့်မလိုက်ဖက်သော လိင်တန်ချောင်းကြီးက သူမမျက်စိရှေ့မှောက်မှာ  ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာခဲ့လျက် … ။

မသူဇာ မျက်နှာကလေး ဝင်းကနဲဖြစ်သွားမိသည်။

သူမ လူအရွေးမှန်ပြီ။ တစ်ညဉ့်တာ ချစ်ဗိမာန်ကို ပျော်ပျော်ကြီး ကူးခတ်နိုင်ပေတော့မည်ဟု စိတ်ထဲက တွေးမိလိုက်တော့သည်။

မသူဇာ ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး အဲရစ်၏အရှေ့တည့်တည့် သူ့ခြေရင်းမှာ အသာအယာ ဒူးကလေးတုပ်၍ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

ကိုင်းခရမ်းသီးကြီးတစ်လုံးနှယ် အောက်ကိုတွဲလောင်းကြီးကျဆင်းကာ အလျားရှည်လမျော လုံးပတ် အားဖြင့်လည်း သိပ်မငယ်လွန်းလှသည့် အဲရစ်၏လီးကြီးက သူမ၏ ကာမရမ္မက်စိတ်ကို တဆစ်ဆစ် တရွရွ ရိုးတိုးရွတဖြစ်၍လာအောင် အထူးပင် သိမ်းကျုံးညှို့ငင်ဆွဲဆောင်လျက် ရှိနေပါချေပြီ။

……………

မသူဇာ အဲရစ်၏လီးကို သူမပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး သူမအာခေါင်ထဲသို့ လီးအရင်းထိရောက်အောင် deep throat လုပ်ကာ စုပ်နမ်းပေးသည်။ လီးက ပါးစပ်ထဲ အပြည့်ပင်ဖြစ်သည်။ ရှည်သောလီးကြီးမို့လည်း သူမအာခံတွင်းထဲ အရောက်မှာ လည်ချောင်းယားယံပြီး ချောင်းတဟွပ်ဟွပ် ဆိုးမိမတတ်ပင်ဖြစ်သွားရသည်။ အဲရစ်လီးဒစ် ထိပ်လုံးကြီးက သူမအာသီးကိုထိုးမိသည်။ လေးငါးဆယ်ချက် ခေါင်းကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ စုပ်ရင်း လီးကိုယ်ထည်ကို လျှာနှင့်ယက်သပ်၍ တစ်ဖန် လက်နှင့်လည်း တဆတ်ဆတ်ဂွင်းရိုက်ပေးနေမိပြန်ရာ အဲရစ်လီးကြီး တမုဟုတ်ချင်း မာကြောထောင်ထ လာရလေသည်။ လီးက ၈ လက်မသာသာ ၉ လက်မနီးနီး လောက်ပင် ရှည်မည်။ လုံးပတ်လည်း ကျပ်လုံးထက်မက ကြီးသည်။ စံချိန်မီဟု ဆိုရမည်။

လီးကြီးတဲ့ဘဲတွေနှင့် တစ်ကြိမ်မကအလိုးခံဖူးပြီး လီးအရသာဟာ ဘယ်လိုဘယ်ဝါဆိုတာ သိနေပြီမို့လည်း မသူဇာ စောက်ပတ်ထဲကရွလွန်းလှ၍ သူမသိအောင် စောပ်ပတ်ကို လက်နှင့် ခိုးပွတ်နေမိတောင် အယားမပြေနိုင်တော့ပြီ။ သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများဆီမှ စိမ့်ယိုထွက်ကျလာခဲ့သော စောက်ရည်များက တစ်စတစ်စပိုများလာသလို အလိုးခံလိုစိတ်ကလည်း ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်လို့ မရအောင် ဖြစ်လာလေသည်။

လဒစ်ကိုငုံ၍ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ လှမ်းစုပ်ပေးလိုက်ရင်း သူ့ဂွေးနှစ်လုံးကို လက်နှင့်ဖျစ်ညှစ်ကစားပေးသည်။ ဂွေးစိကိုအောက်ကနေ လျှိုပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲပေးသည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ယက်သပ်နေရင်း လီးချောင်းကိုလည်း ရှေ့သွားနောက်ပြန် လက်နှင့်ဂွင်းတိုက်ဆောင့်၍ လဒစ်သားရေကိုဖြဲလှန်ပေးရာ အဲရစ်လည်း ပါးစပ်ကနေ တရှီးရှီးအော်မြည်လာရလေသည်။

" ဆောရီးကွယ် အဲရစ်ရယ် မသူဇာစောက်ပတ် တအားရွလွန်းနေပြီ မင်းလိုးပေးမှရတော့မယ်ထင်တယ် "

မသူဇာပြောလိုက်တော့ အဲရစ်လည်း သူမကို အလိုက်သိစွာခေါင်ညိတ်ပြလိုက်သည်။

" yes, အိုကေ မသူဇာ ကျွန်တော်လည်း လီးကတောင်လွန်းလို့ ပေါက်ထွက်ချင်နေပြီ မသူဇာဆန္ဒရှိရင် လိုးကြတာပေါ့ "

မသူဇာက သူ့ထက် အသက်လေးငါးနှစ်လောက် ပိုကြီးမည်။ သူမအသက်က ၃၄ နှစ်ပြည့်ပြီးဖြစ်သည်။ အဲရစ်က ရှိလှမှ ၃၀ ဝန်းကျင်မျှသာဖြစ်ရာ လေးစားသမှု (Respect) ထား၍ ဆက်ဆံပါသည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဆက်ဆံရေးဆိုတာ ဒါပဲဖြစ်သည်။ ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်းဆက်ဆံခြင်းအားဖြင့်လည်း ကာမစိတ်ကို ပိုကြွလာစေတတ်ပေမယ့် အမြဲတမ်းတော့ မဖြစ်နိုင်ပါချေ။ ကိစ္စပြီးမြောက်သည်နှင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နောက်ထပ်တွေ့ဆုံလိုစိတ်များ ကုန်ခမ်းသွားတတ်ပါသည်။ သို့မို့ကြောင့်လည်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ကာမဆက်ဆံဖက် (Sex Partner) အနေနှင့် အဖော်လုပ်ရာတွင် လေးစားသမှုက တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအားဖြင့် အရေးပါလှသည် ဟု ဆိုလိုရင်းဖြစ်ပေသည်။

အဲရစ်က သူမကို ကုတင်စောင်းတင်ကာ ပက်လက်လှန်အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး မသူဇာပေါင်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖြဲကား၍ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်စေလိုက်ပါသည်။ သူက ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ စောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာအောင် ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာနှင့်လိုက်လံယက်သပ် ပေးလိုက်ပါသေးသည်။

မသူဇာ ကုတင်ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ကို သူမလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဣန္ဒြေမရပင် တွန့်လိမ်ထွန့်လူး နေမိရာက …

" အ အ အရှီး အီးအိ ဟီး အဲ အဲရစ် …  မ မလုပ်နဲ့တော့ ကွာ … မမှုတ်နဲ့တော့ နောက်မှ အေးဆေးမှုတ် … မသူဇာ အရမ်းလိုချင်ပြီ …မင့် လီးကြီးလိုးတာခံချင်နေပြီ ထည့် ထည့်ပေးတော့ ကြားလား ဟင့် ဟင့်"

" အိုကေ ထည့်ပေးမယ် စောက်ပတ်ဖြဲထားလိုက် "

" အင်းအင်း လုပ် လုပ် မြန်မြန် အ အိအင့် ဆောင့်ဆောင့် လိုး လိုး ပေး အင်းအင့် အင့်ဟင့် "

မသူဇာ အပြတ်ဟော့နေပြီ။ သူမလက်ချောင်းများနှင့် အမွှေးအမြှင်ထူထပ်နေသောစောက်ဖုတ်အုံကြီးကို တစ်ချက်နှစ်ချက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အပေါ်ကနေပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်ရာက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို သူမကိုယ်တိုင်ပင် လက်နှင့်အသေအချာ ဆွဲဖြဲ ဟပေး ထားလိုက်မိပါသည်။

အဲရစ်လီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို ဗြွတ်ဇွပ်ကနဲ မပြောမဆိုဆောင့်ဝင်လာကာ အရင်းနားအထိ တိုးဝင်သွားသည်။ လီးကြီး ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်မှုကြောင့်လည်း စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး လေဝင်ပေါက်ကလေး သော်မှ မရှိရလောက်အောင်ပင် တစ်ဆို့ကြပ်သိပ်သွားရပြီး လီးထိပ်ဒစ်ခေါင်းကြီးက သားအိမ်ကိုပင် တက်ဆောင့်မိသလိုဖြစ်သွားသည်။

" Oh , God, yeah , I like that …  Baby , Good… very good , Kiss me hard and fuck me harder … Please baby … please !! , damn fuck !!! You like this ? Hmm  … …  "

" လိုး လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုး စိတ်ကြိုက်လိုး အဲရစ် ကြိုက်တယ် အဲလို ပြင်းပြင်းလိုး လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် လိုးစမ်း … အ အိ အင့် အင့် ကောင်း ကောင်းတယ် … အား ဟားးးး လိုး လိုးစမ်း အသေလိုး "

မသူဇာ ဘိုလိုရောဗမာလိုရော အားပါးတရ အော်ဟစ်မြည်တမ်း အားပေးသည်။ သူမလူကို သူမ ချီးမွမ်းထောပနာပြုသည်။ အဲရစ်လက်နှစ်ဖက်ကို မြဲနေအောင်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အောက်မှနေ၍ကော့ကော့ အလိုးခံပေးနေသည်။ လိုးချက်ကလည်း ဘာပြင်းသလဲမမေးနှင့်။ တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ်နှင့် မီးပွင့်မတတ်ပင် ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးပေးနေပါသည်။ သူဇာလွင် ဒါမျိုးတော့ အသေကြိုက် အသေခိုက်သွားမိသည်။

အဲရစ် အားမရလို့လားမသိ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းလိုးသည်။ စောက်ပတ်ထဲမွှေနှောက်လိုးရင်း နို့နှစ်လုံးကိုအပီနယ် အပီစို့ပေးနေသေးသည်။ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကိုပါ လက်ဖဝါးကြမ်းများနှင့်ဖျစ်ဆွဲ၍ ဖင်စအိုပေါက်ထဲကို လက်ထည့် ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ မသူဇာပိုထန် ပိုကြမ်းလာသည်။ စောက်ရည် ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးလိုက်ပေမယ့် အဲရစ်၏ ဆက်တိုက်လိုးဆောင့်မှုကို အံကြိတ်တင်းခံကာ အောက်ကနေ ပြန်ပြန်ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေရှာသည်။ စောက်ပတ်နည်းနည်းကျိန်းသလို ဖြစ်လာသည့်တိုင် ဆက်လက်၍ အလိုးခံရင်း တဏှာစိတ်ပြန်ကြွလာရပြန်ကာ နာရီဝက်ခန့် အသည်းအသန် ဆောင့်လိုးမှုအတွင်း သူမအနေနှင့် နှစ်ချီတိုင်တိုင် ခရီးဆုံးရောက်ရှိသွားသည်အထိပင်။

အဲရစ်လည်း စိတ်ကြိုက်လှော်ချင်တိုင်းလှော်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ သူ့လရည်များ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။

နှစ်ယောက်သား နားကြသည်။

ဝိုင်တစ်ပုလင်းစီ ဖောက်သောက်လိုက်ကြပြီး အဝတ်မကပ်ဘဲ နိကက်အတိုင်း လဲလျောင်းအမောအပန်းဖြေ နေကြကာ တံခါးဖွင့်သံကြားရသဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဖြူနှင်းနှင့်ဂျေးမီတို့နှစ်ယောက် အခန်းထဲကို ဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ကြရသည်။

……………

နှစ်ယောက်စလုံး သူမတို့ရှိရာ ကုတင်အနီးလျှောက်လာကြပြီး ဂျေးမီက မသူဇာကိုကြည့်၍ …

" ဆောရီး နော် မသူဇာ ဖြူနှင်းက အတူပျော်ချင်တယ်ဆိုလို့ မပြောမဆို ဝင်လာရတာ "

" ကိစ္စမရှိပါဘူး ဂျေးမီရယ် အစ်မ နားလည်ပါတယ် "

သူတို့နှစ်ယောက်ကုတင်မှာ ဝင်ထိုင်သည်။ အဲရစ်သူ့လူကို အရက်ကမ်းပေးလိုက်ရာ ဂျေးမီ တစ်ရှိန်ထိုး မော့ချလိုက်ရင်း သူ့အကြည့်များက ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေတစ်ဖက်ထောင် တစ်ဖက်ဆင်း၍ ထိုင်နေသော မသူဇာ၏ ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို အာသာငမ်းငမ်းနှင့် ပြူးပြဲငေးစိုက်ကြည့်နေပါသည်။ မသူဇာမသိဟန်ပြုရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဟဟကလေးဖြဲပေးလိုက်ရာ သူမ၏ စောက်မွှေး ထူထူအုပ်အုပ်များ နက်မှောင်စွာ ပေါက်ရောက်နေသော စောက်ပတ်အုံကြီးကို ဂျေးမီတစ်ယောက် အတိုင်းသားပင် တွေ့မြင်နေရပြီဖြစ်သည်။

ဖြူနှင်းလည်း မသူဇာ ကမ်းပေးသည့် ဝိုင်ပုလင်းကိုကောက်မော့ချလိုက်ကာ သူမအနားကို အသာတိုးကပ်၍ ထိုင်လိုက်ပါသည်။

" ကဲ ဆိုစမ်း ညည်းလေးက "

" အတူပျော်မယ် ကဲမယ်လေ "

" အိုးး ဒါမျိုးတော့ ဒီကလည်း စိမ်လိုက် မိဖြူရေ "

မသူဇာ ဖြူနှင်းကိုယ်လုံးကလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း အပြန်အလှန် စုပ်နမ်းလိုက်ကြသည်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပီအပြင် ကိုင်ကြ နယ်ကြသည်။ ဖြူနှင်းကိုယ်ပေါ်မှ ပိုးသားဝတ်စုံပျော့လေး ကျွတ်ကျသွားပြီး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းပင်ဖြစ်သွားရလေသည်။ ဖြူနှင်းဝေအလှက ကြွကြွရွရွ ရှိနေပေသည်။ အသားအရေကလည်း ဖြူဖြူဝင်းဝင်း ရင်သားထွားထွား တင်ပဆုံကားကားကြီးများနှင့် ပကတိ ရေဆေးငါးသို့နှယ် ဖျစ်နယ်ကိုင်ညှစ်ပစ်ချင်စရာ ကောင်းလှပေသည်။

" ကိုင်း အဲရစ် ဒီကိုလာပါဦး "

အဲရစ် မဆိုင်းမတွပင် ရောက်လာလေသည်။ ချောချောလှလှမိန်းမသားနှစ်ယောက်အကြားမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်စလုံးကို သူ့လက်တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ ထွေးဖက်ထားလိုက်ရင်း တစ်လှည့်စီအနမ်းပေးနေသည်။ လီးတန်းလန်းနှင့်ပင်ဖြစ်နေသောအဲရစ်ကိုကြည့်ရင်း ဖြူနှင်းလည်း တံတွေးအကြိမ်ကြိမ် မျိုချနေရလေသည်။

ဂျေးမီလည်း မနေသာတော့။ အဲရစ်ဖက်ထားသည့် မသူဇာကို မရမက ဆွဲထုတ်ကာ သူ့ရင်ခွင်မှာ ထွေးပိုက်ထားလိုက်သည်။

" ဟင်း ဟင်း ဒီလိုမောင်ပိုင်စီးလို့ ဘယ်ရမလဲ အဲရစ်ရ "

" ဂျေးမီ ဖြေးဖြေးနော် ဖြေးဖြေး တို့ မမကို ပွန်းပဲ့မသွားစေနဲ့ ဟင်းဟင်း "

ဖြူနှင်း အတည်ပေါက်နှင့်နောက်သည်ကို နှစ်ယောက်စလုံး မကြားဟန်ပြု၍ နေကြသည်။ ဂျေးမီလည်း သူ့ဝသီအတိုင်းပင် သူ့လက်ထဲကို မိန်းမတစ်ယောက်ရောက်လာသည်နှင့် နို့ကိုင်ဖင်နှိုက် အမျိုးမျိုး စမ်းကာ အချစ်ကြမ်းနေလေတော့သည်။ မသူဇာ တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်။

ခြေမြန်လက်မြန်ရှိပုံရသောဂျေးမီနှင့် သူမ ယခုမှပင် ဆုံမိကြတော့သည်။ သူမနှုတ်ခမ်းများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းစုပ်ရင်း နို့ကိုင်လိုက်နယ်လိုက် ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်၍ စောက်ပတ်နှိုက်လိုက်လုပ်နေသော ဂျေးမီ၏ အနှူးအဆွတွေအောက်မှာ မလူးသာမလွန့်သာ အသက်ရှူရတာတောင်ကြပ်လာသည်။

" မဇာ အရမ်း မိုက်တယ်ဗျာ ဒီနားမှာလှဲလိုက်ပါလား "

" ဘာလဲ ဟိုဟာ လုပ်ဦးမလို့လား "

" အင်း လုပ်မယ် အပြတ်မှုတ်မယ် အရည်ရွှဲနစ်နေအောင် မှုတ်ပေးမယ် ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား "

" အင်း အစ်မကြိုက်တယ် မင်းအတွက်လည်း ဘာဖြစ်ချင်သလဲသာပြောလိုက် အားလုံးဖြစ်ရစေ့မယ် "

" ဟားးး ဒီလိုမှပေါ့ ကဲ လာလေ "

ပက်လက်လှန်လှဲအိပ်ချလိုက်သော မသူဇာ၏ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားထဲကို ဂျေးမီခေါင်းတိုးဝင်ပြီး သူမစောက်ပတ်မှာ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ ဂျေးမီ သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင်ယက်တော့သည်။ မသူဇာခါးလေးကော့၍ကော့၍သွားရသည်။

" အား အ အမေ့ ကျွတ်ကျွတ် ဂျေးမီရယ် အား အ အိ အိအင့် "

" မဇာ အဆင်ပြေလား ဟင် "

" ပြေ ပြေပါတယ် အိ အ အစိကို ယက် စုပ် စုပ်ပေး အ အင်းဟင်း လက် လက်နဲ့မမွှေနဲ့လေ နာတယ် ဟင့် ဟင့် ပါးစပ်နဲ့ပဲ ယက် ယက်ပေး အင်း အင်းးး "

မသူဇာစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှာ စောက်ရည်တွေ အတောမသတ် စီးယိုထွက်ကျလာခဲ့ရချေပြီ။ ဂျေးမီက သူမစောက်ပတ်တစ်ဖက်တစ်ချက်ကို လက်နှင့်ဆွဲဖြဲကာ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်ကနေ အပေါ်သို့ လျှာနှင့်ယက်တင်လိုက် အစိကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နှူးဆွ၍ စောက်ခေါင်းထဲကိုလျှာနှင့် မွှေနှောက်ထိုးဆွလိုက် လုပ်ပြီး အဆက်မပြတ်နှူးပေးနေရာ သူမဘယ်လိုမှပင် သည်းညည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် လွန့်လူးလာရလေသည်။

ဂျေးမီခေါင်းကိုလက်နှင့်ဆွဲဖယ်ပြီး …

" တော်တော့ ဂျေးမီ အစ်မသေလိမ့်မယ် … တအားရွနေပြီကွာ တော်ပြီ "

" မမ လီးစုပ်ပေး ဦး … နော် "

" စုပ်ပေးမှာပေါ့ ငါ့မောင်ရယ် "

မသူဇာအလှည့်ပင်ဖြစ်သည်။ ဂျေးမီနှင့်ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် စစ်စတီနိုင်းလုပ်၍ သူ့မျက်နှာပေါ်ကနေတက်ခွထိုင်ရင်း ဂျေးမီလီးရှိရာဆီကို မျက်နှာအပ်ကာ စိတ်လိုလက်ရပင် လီးစုပ်ပေးလေသည်။ သူ့လီးကလည်း လုံးပတ် ခပ်တုတ်တုတ်ပင် ဖြစ်လေရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲဝင်အောင် မနည်းစုပ်ရလေသည်။ လဒစ်ထိပ် အကွဲကြောင်းရာကလေးကို လျှာနှင့်မထိတထိလေးလုပ်၍ဆွရင်း လီးချောင်းတစ်လျှောက်ကို သူမနှုတ်ခမ်းဖြင့် ပွတ်ဆွဲစုပ်နမ်းပေးသည်။ ဂွေးဥကိုစုပ်ပေးသည်။

ဂျေးမီလီးတောင်လာချိန်မှာ အဲရစ်လီးနှင့်နင်လားငါလားပဲရှိမည်။

" လိုးကြစို့ မဇာရယ် … လီးက တအားတင်းနေပြီ"

" ဟင်ဟင်း ဒီကလည်း … လိုချင်နေတာကြာပြီ ရှင့် "

" လိုချင်တာလား ခံချင်တာလား … ရှင်းအောင်ပြော "

" ခံချင်တာ ရှင် လိုးပေးတာ ခံချင်နေတာ ကဲ … ရှင်းပလား ဟင်းဟင်းဟင်း "

ဂျေးမီ သူမကိုပက်လက်အတိုင်းထားပြီး အပေါ်ကနေတက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲကိုသူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ဇွပ် ဗြွတ် ဆိုပြီး အထဲဝင်အောင် ဖိသိပ်သွင်းပြီး တရစပ် လိုးဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။ မသူဇာတစ်ယောက် အသံထွက်ချိန်ကလေးတောင် မရတော့ချေ။ အိ အင့်အင့် ဟူသော သူမနှုတ်ဖျားဆီမှ အမေဋိတ်သံကလေး တစ်စ လွင့်ပျံထွက်ပေါ်လာချိန်တွင် ဂျေးမီ အဆက်မပြတ်လိုးရင်း အတော်အတန်ပင် ခရီးရောက်လျက်ရှိလေပြီ။

တစ်ဖက်မှာလည်း အဲရစ်နှင့်ဖြူနှင်းဝေတို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် နမ်းစုပ် ပုလွေဘာဂျာ ပေးကြရင်း အဲရစ်၏ကိုယ်ပေါ်ကို ဖြူနှင်းဝေတစ်ယောက် တက်ခွထိုင်ကာ မြင်းစီးသလို သူမဖင်သားအိအိကြီး နှစ်ဖက်အား နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် လိုးပေးနေပေသည်။ နှစ်တွဲစလုံး တစ်ချိန်တည်းတစ်ပြိုင်တည်း အလုပ်ဖြစ်လျက် ရှိကြပေတော့၏။

အဲရစ်လီးက ရှည်သည်။ အတွင်းထဲအထိရောက်သည်။ စံချိန်မီလှသော လီးပင်ဖြစ်သည်။ ထိချက်ပြင်းပြင်းနှင့်မို့ ဖြူနှင်းဝေတစ်ယောက် အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးချနေရင်းက သူမမျက်နှာကလေးမှာ တစ်ချက်တစ်ချက် ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်နှင့် ဣန္ဒြေပျက်နေရလေ၏။ လီးတစ်ချောင်းလုံး သူမစောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်သိပ်ကြပ်နေရုံမက လီးထိပ်က သူမသားအိမ်ကိုပင် တဒုတ်ဒုတ် ထိခိုက်မိနေဟန်တူပေသည်။ ဖြူနှင်း အရှိန်နှင့်ဖိဆောင့်ချရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် ငြိမ်ကျသွားလိုက် သူမဖာသာအားတင်းပြီး ဖင်ကြီးကို ဖိကာကြွကာ ဆောင့်လိုက်နှင့် အတွေ့အရသာကို အားပါးတရ ဇိမ်ယူလိုးဆောင့်ပေးနေလေသည်။

မသူဇာလည်း သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဂျေးမီခါးကိုတင်းတင်းဆွဲဖက်ကာ အောက်ကနေ ကော့ထိုးညှောင့်လိုး ပေးနေသလို ဂျေးမီ၏ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းနှင့်လိုးဆောင့်ချမှုကိုလည်း သူမအနေနှင့် အသည်းအသန် ခံနေရပုံပေါ်သည်။ လီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ကြပ်၍နေရာ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ခံစားရရှိနေလေသည်။ ဂျေးမီ အလိုးကောင်းသည်။ ဆောင့်ချက်ပြင်းသည်။ လိုးရာမှာ ပညာသားပါပါ သုံးလေးချက်ဆောင့်တစ်ချက်နား နောက်တစ်ခါ ဆယ်ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်ကာ တစ်မိနစ်နား သူမနို့ကိုပါစို့စို့ပြီး လိုးပေးနေတာမို့ အသားအလွန်ပါလွန်းလှသည်ဟု ဆိုရမည်။

ဂျေးမီ သူ့လီးကို တည့်တည့်တစ်မျိုး ဘေးစောင်းတစ်ဖုံ လီးအောက်စိုက်၍တစ်နည်း ထိထိမိမိနှင့် အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ လိုးပေးနေသည်။ သူ့လီးက မသူဇာ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို အဝင်ရောအထွက်ရော ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်တိုက်ထိတွေ့ကာ လိုးနေတာကြောင့် မသူဇာ၏ထပြီးရွပြီးဖြစ်သောရမ္မက်မီးကို ပိုမို၍အရှိန်အား ကောင်းသထက်ကောင်းအောင် မြှင့်တင်ပေစနေသလိုကြီးဖြစ်နေလေသည်။

" ဆောင့်ဆောင့် ဂျေးမီ မင်းလိုးတာ အစ်မ သိပ်အားရတာပဲ စောက်ပတ်ထဲကို ဒလက်တပ်ပြီး ထည့်မွှေပေးသလို ဖြစ်နေတယ် ကောင်းလိုက်တာ လိုး လိုး အားရပါးရ လိုးစမ်းကွယ်"

" လိုးနေတာပဲ လိုးလွန်းလို့ ပြီးတောင် ပြီးချင်လာပြီ အစ်မရဲ့ အစ်မဇာ စောက်ဖုတ်ဖြဲပေး ဒါမှ လိုးလို့ ပိုအားရမှာ "

" ရတယ် ဖြဲပေးမယ် အသေသာလိုး ဒီတစ်ချီပြီးလည်း နောက် တစ်ချီအေးဆေးထပ်လိုး ရတယ် တစ်ညလုံး စိမ်ပြေနပြေလိုး မမတစ်ကိုယ်လုံး မင်းအတွက်ပဲ "

မသူဇာလည်း ဏှာခပ်တင်းတင်းနှင့်ပင် ပြောလိုက်လေသည်။ သူမ၏လက်နှင့်ကျကျနနကိုင်ဖြဲပေးလိုက်သောစောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဂျေးမီအသေအလဲဆော်သည်။ သူ့လီးကိုအရင်းထိသွင်းပြီး အဆက်မပြတ်ထိုးမွှေဆောင့်သွင်းပေးနေရာ မသူဇာနှုတ်မှနေ၍ တကျွတ်ကျွတ် အော်ညည်းရသည်အထိ ဖြစ်လာလေသည်။

နောက်ထပ် နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် စခန်းသွားရင်း မသူဇာ နှစ်ချီမက သုံးချီတိတိ ပြီးသွားရကာ စောက်ရည်လည်း အဆက်မပြတ်ဆိုသလို တရှိန်ထိုးပန်းထွက်လာခဲ့လေသည်။

ဂျေးမီလည်း သူ့လီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်၍ လရည်တွေကို သူမဗိုက်သားပြင်ပေါ် တဗြစ်ဗြစ် ပန်းလွှတ်ထုတ် လိုက်လေသည်။

ဖြူနှင်းတို့အတွဲလည်း မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆွဲပြီး ဖြူနှင်းဖင်သားကြီးများ တလှိမ့်လှိမ့်မွှေ့ယမ်းကာဖြင့် နှိမ့်ချည်ကြွချည် တရစပ်လိုးပေးနေပြီး အဲရစ်လီးထိပ်မှလရည်များလည်း တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့်သူမသားအိမ်ထဲအထိ ဝင်ရောက်လာလေသည်။

" ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် မဖြူ လီးကျိုးရင်ကျိုးပစေ စိတ်ရှိလိုးလိုက်စမ်း "

အဲရစ်အားပေးမှုကြောင့်ရော သူမ၏တဏှာစိတ်အလွန်အမင်းထက်သန်နေမှုကြောင့်ပါ ဖြူနှင်းဝေ အဆက်မပြတ် ပတ်ကြမ်းတိုက်ကာ ဖိလိုးချလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်စလုံး လရည်နှင့်စောက်ရည်များ တစ်ပြိုက်တည်းထွက်ကျကာ ပြီဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရလေတော့၏။ ဖြူနှင်းဝေလည်း အဲရစ်အပေါ်ကနေ ခွမှောက်အိပ်ချလိုက်ရာက ငြိမ်ကျသွားသည်။

…………….................................

သပြေညိုကထွက်လာပြီး၍ အိမ်ပြန်ရောက်သည်အထိ ခေါင်းကတဆစ်ဆစ်ကိုက်ခဲလို့နေသည်။ သူဇာလွင် တစ်ခါမှ ဒီလို မဖြစ်ဖူးခဲ့ချေ။ ဖြူနှင်းဝေရောသူမပါ နှစ်ယောက်ဆုံပြီး ခါတိုင်းနှင့်မတူအောင် ကဲလိုက်ကြ၍များ ဒီလိုဖြစ်သလားမပြောတတ်ပါချေ။

ဖြူနှင်းလည်း အိမ်အထိ လိုက်ပါလာသည်။

ညက သူမတို့နှစ်ယောက်သား အဲရစ်တို့နှစ်ယောက်ရင်ခွင်ထဲမှာ စိတ်ကြိုက်အလဲအကွဲ အဆော်ခံခဲ့ရသည်။ ဟိုနှစ်ယောက်က နှစ်ပင်ဆွဲဖို့ ဆွယ်ကြသေးပေမယ့် မသူဇာက ဖင်ခံရတာကို ဝါသနာပါသူမဟုတ်၍ အပြတ်ငြင်းပြီး တစ်ယောက်စီနှင့်သာ စခန်းသွားခဲ့ကြသည်။ ဒါတောင် ဘယ်နှစ်ချီများ လိုးမိခဲ့ကြသလဲမသိချေ။

လူတစ်ကိုယ်လုံးကိုင်အရိုက်ခံထားရသလို မလှုပ်ချင်လောက်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ဝိုင်ကွဲနေချိန်မို့ စိတ်လွတ်လက်လွတ်ကြီးဖြစ်သွားကြဟန်တူသည် ဟုတွေးမိသည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ဖြူနှင်းနှင့်သူမ အိပ်ယာပေါ်မှာ လဲလျောင်းအနားယူကာ စကားတွတ်ထိုးကြရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ရင်ချင်းအပ် ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်နမ်းရှုံ့၍ သာယာမှုကိုဖွေရှာကြပြန်သည်။ မသူဇာမှာ ဒီလို အဆင်တူအပွေးတူ အပေါင်းအသင်းတွေချည်းပဲ ဖြစ်သည်။ ဒီနေရာမှာ မသူဇာအိပ်ခန်းထဲမှာ အမြဲဆောင်ထားတတ်သည့် ဘိုက်ဘရေတာလေးက အသုံးဝင်လွန်းနေပြန်သည်။ နှစ်ယောကသား အလှည့်ကျအသုံးပြုပြီး တဏှာစိတ်ပြေအောင် ဖြေဖျောက်ကြသည်။ နေ့တဝက်ခန့် အချိန်ကို ဘယ်လိုကုန်လို့ ကုန်သွားသလဲတောင် မသိကြတော့ချေ။

မေမောနှင့်နားနေရာမှ ဖြူနှင်းဝေက မသူဇာအနားတိုးကပ်ပြီး ညကကိစ္စကို အစဆွဲထုတ်ပြန်သည်။

" မ အဲဒီနှစ်ယောက် ဘယ်သူ့ပိုသဘောကျလဲ "

" ငါ့စိတ်ထဲမှာ တစ်ယောက်မှမရှိဘူး အစွဲအလန်းမထားဘူး "

" နှစ်ယောက်လုံးက ဒေါင်ဒေါင်မြည်နော်  ဟင်း ဟင်းဟင်း "

ဖြူနှင်းဝေက သူမစိတ်ကိုလာဆွနေသည်။

မသူဇာက နင်လီးမမြင်ဖူးဘူးလားမိဖြူ ဆိုပြီး …

" ကဲ ငါမေးမယ် မိဖြူ နင် ဟိုကောင်မတွေဆီ ဖုန်းဆက်ပြီးပလား "

" ဟင့်အင်း ဒီလောက်အစောကြီး ပြန်လာနိုင်ပါ့မလား လို့ အသားကုန်ကဲခဲ့ကြမှာပေါ့ "

" အေး ပြောချင်တာလည်း ဒါပဲ နင်သူတို့ကို ခေါ်မနေနဲ့တော့ တို့နှစ်ယောက်တည်းပဲ အစီအစဉ် ဆွဲရအောင် "

" ဘာလဲ ပြော မဇာ … ဖြူက မဇာ ဘာလုပ်လုပ် မဇာအနောက်ကနေ ဘယ်တော့မဆိုလိုက်မယ် ဆိုတာ ယုံထားလိုက် "

" ငါသိပါတယ် နင် ညကအဆာမပြေခဲ့ဘူး ငါကလည်း အနွှယ်မခံချင်လို့ ပိတ်ငြင်းထားလိုက်ရတာ အလကား ဘူမသိကိုးမသိ အူကြောင်ကျားကောင်တွေ "

" အစ်မက အတွေ့အကြုံများတာကိုး လို့ ဟင့်ဟင့် "

ဖြူနှင်းက သူမဖက်လှည့်လာမှာကြောက်၍ ကြိုကာထားသည်။ မသူဇာ မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့သွားပြီး သူမကို မျက်စောင်းကြီးခဲ၍ ကြည့်လိုက်ရင်းက …

" ဟင်း နင့်ထက်များပေမယ့် လူက ဘတ်လဘိုင်တော့ မလိုက်သေးပါဘူး နော် ကောင်မက ခုတောင် တော်တော်ကျနေပြီ gym လေးဘာလေး အချိန်ပေးဦးဟဲ့ "

မသူဇာ ဖြူနှင်းဝေရဲ့နို့နှစ်လုံးကို စုံကိုင်ဆွဲယူပြီး တစ်ချက်ငုံခဲ၍ စို့ပေးလိုက်ရာ ဖြူနှင်းဝေတွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ဖြူနှင်းဝေကိုတမင် ချိုးနှိမ်ကာပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း နို့က သူမပြောသလိုသိပ်ပြီး ပျော့တွဲကျနေခြင်း မျိုးတော့ မရှိသေးပေ။ တင်းတင်းရင်းရင်းမို့ကြွနေဆဲပင်ဖြစ်ပေသည်။ နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်လုံးကလည်း အပျိုနို့ပီပီ တင်းမာကျစ်ခဲ၍ ကော့ထောင်နေတာတွေ့ရသည်။

ထပ်မံ၍ သူမပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်ကာ စောက်ပတ်ကို အသာနှိုက်စမ်းပြီး မဟတဟကလေး ဖြစ်နေသော အကွဲကြောင်းအရာကလေးကို အပေါ်ကနေ ခပ်ရွရွပွတ်ပေးရင်း စိုစိစိအရည်လေးတွေကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းနှင့် နှိုက်ကော်လိုက်ကာ လက်အစုံကို သူမပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ပစ်လိုက်သည်။

" ဟင့် မမနော် သူမို့ မရွံမရှာ "

" ဘာလဲ ညည်းဟာကို ကျုပ်အမြဲယက်ပေးရတာကျတော့ မပြောဘူးပေါ့ ဟုတ်လား "

" အို ဖြူ့ဖက်ကလည်း တာဝန်ကျေပါတယ်နော် ဟင်းဟင်း "

" ကဲ ထ ကောင်မ ငါတို့ ဘိသွားကြမယ် "

" ဟင် ဘာ ဘာဘိလဲ … ဖာဘိလား "

မသူဇာတခိခိရယ်လိုက်ပြီး …

" ဟယ် ငတုံးမရယ် ညည်းက တော့ … "

" ဖာဘိသွားရင် အတန်းရောက်ကုန်မှာပေါ့ ဘာလဲ ညည်းဆန္ဒရှိလား ရှိရင်ပြော နော် ဟင်းဟင်း "

" အဲ အဲဒါတော့ ချမ်းသာပေးပါ မမရယ် ခိခိခိ ခစ်ခစ် "

နှစ်ယောက်သား ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားကောက်လဲပြီး တက္ကစီတစ်စီးနှင့်ထွက်လာခဲ့သည်။ မဇာက သူမအလိုရှိချိန်မှာ အသင့်ခူးခပ်စားနိုင်ဖို့ ဆိုပြီး အပင်တွေ ပျိုးထားတာရှိသည်။ ပတ်သက်ရာ ပတ်သက်ကြောင်း သူမနှင့်မကင်းသူတွေ အများကြီး။

ဖုန်းတစ်ချက်ဆက်ခေါ်ပြီး ကန်တော်ကြီးနှင့်မနီးမဝေးအရပ်ရှိ  စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုကို ချိန်းလိုက်ကြသည်။

" ဘယ်လိုတဲ့လဲ အစ်မ "

" စောင့်နေ မိုက်ကယ့်ကို မှာလိုက်တယ် "

" မိုက်ကယ်ဆိုတာက ဟို ပိုနီတေးနဲ့ ဂေါ်လီထည့်ထားတဲ့ကောင်ကိုပြောတာ မဟုတ်လား "

" အေး သူ့ချည်းတော့ မဟုတ်ဘူး ညည်းအတွက်လည်း လမ်းကြောင်းပိုစုံသွားအောင်လို့ အမယ်စုံ အသုတ်စုံ စီစဉ်ခိုင်းထားတယ် "

နာရီဝက်ပင် မကြာလိုက်။

မိုက်ကယ်နှင့် နောက်ထပ် သူ့အပေါင်းပါ သုံးယောက် ပေါင်းလေးယောက်ရောက်ရှိလာကြပြီး စားသောက်စရာများ မှာယူလိုက်ကြကာ အတူတကွစားသောက်လိုက်ကြသည်။ စားသောက်ပြီး အရက်ပုလင်းနှင့်အမြည်းတွေပါ ပါဆယ်ဆွဲကာ သူတို့သွားနေကျ အနီးဆုံးဟိုတယ်တစ်ခုဆီ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပါပြီ။

" ဒါ မိုက်ကယ် ဒီတစ်ယောက် ဂျော်နီလို့ခေါ်တဲ့ ဘိုလေး ဒါကတော့ … "

မသူဇာက လူသစ်မို့ နာမည်မမှတ်မိ။ မိုက်ကယ်ကြားဝင်ပြီး …

" ဘိုလေး ဘော်ဒါတွေပေါ့ သူက အားလီ … ဒီက အစိုင်း တဲ့ "

ရှမ်းတရုတ်လိုလို ကချင် လိုလို ကယားလိုလို တိုင်းရင်းသားပုံစံ စကားဝဲသူနှစ်ယောက်နှင့်ပါ သူမတို့ကို မိတ်ဆက်ပေးသည်။

ဟိုတယ်မှ ဝန်ဆောင်မှုအဖြစ် Wi-fi free ပေးထား၍ အင်တာနက်မှဖမ်းယူရရှိသော 3 sume 4Sume _ Porn movie တွေ အတူ ထိုင်ကြည့် အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် ဝိုင်းဖွဲ့သောက်စားကြရင်း အရက်ရှိန်နှင့်ရမ္မက်ရှိန်ပါ တက်လာကြကာ နမ်းကြစုပ်ကြ ချွတ်ကြကိုင်ကြ ဇာတ်လမ်းစကြသည်။ Home Party သဘောမျိုး ဖြစ်သွားသည်။

" အစ်မက Party Sex Crazy ထင်တယ်နော် "

" ဟုတ်လား ဒါတော့ မပြောတတ်ပါဘူး ဟင်းဟင်း ဟင်း အစ်မက Sex နဲ့ပတ်သက်ရင် အားလုံး သဘောကျတာချည်းပဲလေ  … ဟို လေ … အစ်မပုံစံက သိပ်ပြီး သိသာလွန်းနေသလား လို့ ပြောစမ်းပါဦး "

" No No . ဒီလို မဟုတ်ပါဘူး မိုက်က အစ်မ အနေအထားကို ပေါက်အောင် ပြောပြထားပြီးသား ကျွမ်တော်တို့ ဒီ Saturday အတွက် လူစုနေတာ … Club တစ်ခုခု သွားပြီး ကဲမယ်လို့ … ခု အစ်မ … ဖုန်းချိတ်လိုက်တော့ အချိန်မီရုံကလေး … အားလုံးနေရာကျသွားတယ် "

မိုက်ကယ့်အဖော်ဖြစ်သည့် ဂျော်နီ ခေါ်ဘိုလေးက ပြောသည်။ သူက … ဂျူးသွေး နည်းနည်းတော့စပ်သည်။ ဘိုတစ်ယောက်လို ဖြူနေ၍ ဘိုလေးဟုခေါ်သည်။ အရပ်မြင့်မြင့် ပိန်ရှည်ရှည်ဖြစ်သည်။ မိုက်ကယ်က ကရင်ခရစ်ယာန် စကားတော့ များများမပြော အလုပ်နှင့်သာ သက်သေပြတတ်သူပါ။ ရူပါဖြူးသူဖြစ်သလို မင်းသားတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ဖြူဖြူချောချောမို့ နည်းနည်းဂေးလ်ဆန်သည်လို့တောင် ထင်ရသူဖြစ်သည်။ အမှန်တော့လည်း သူ့လက်ရှိအလုပ်ကိုကပင် သူ့ရုပါနှင့်လိုက်လျောညီထွေရှိသည် ဟု ဆိုရမည်။

" အစ်မ သူ့ကို သတိရလို့ပါ … မိုက်က ကလပ်မှာ ဆုံနေကျ fri အစစ်တွေ ဒီက မိဖြူက သူနဲ့ တစ်ခါလားပဲ နောက်ပိုင်း သိပ်မဆုံဖြစ်ကြဘူးလေ အပြင်ကကောင်တွေတော့ တစ်ခါတစ်ခါ လက်လန်တယ် အကြောင်းသိမဟုတ်ရင် မပျော်ဘူး မဟုတ်လား "

" ဟားးး ဒါတော့ စိတ်ချ … ပျော်အောင်ကို ဖန်တီးပေးမယ် ဖြစ်ချင်တာသာပြော … single လား double လား pussy with anal … 2ways , free style ဆိုပါတော့ … အားလုံး OK ပါပဲ ကြိုက်လား အစ်မ"

တိုင်းရင်းသား ပုံစံနှင့် အစိုင်းက ဝင်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။

အစိုင်းက ဗလတောင့်သည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း မသူဇာခါးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းဖက်ထားသည်။ မသူဇာအင်္ကျ ီကြယ်သီးတွေ မစုံလင်တော့။ လူလည်း နည်းနည်းကွဲချင်ချင် ထွေလည်းထွေနေပြီမို့ အစိုင်းနှင့်ဘိုလေးခေါ် ဂျော်နီနှစ်ယောက်အကြားမှာ ကိုယ်ကိုခပ်လျောလျောကလေး လှဲအိပ်ရင်း ဒူးတစ်ဖက်ထောင်တစ်ဖက်ချပုံစံနှင့် သူမဂါဝန်အောက်မှ ပင်တီအဖြူရောင်ကလေးပါ အတိုင်းသား လှမ်းမြင်နေရပြီဖြစ်သည်။ ပင်တီအောက်မှ တစ်စွန်းတစ်စကလေး ပြူထွက်နေသော အဖုတ်အမွှေးအမြှင်များကိုပါ ပကတိအတိုင်း မြင်တွေ့နေရသည်။

" free စတိုင်က မိုက်ပါတယ် "

" ဒါဆို မဖြူရော "

" သူရောပဲ လေ နှစ်ယောက်အတူပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

" Very good , အဲဒါ သတင်းကောင်းပဲ ကဲ ဘော်ဘော်တို့ let's start the show !! now !! "

ဘိုလေး ခေါ်ဂျော်နီ မသူဇာ ဂါဝန်အောက်ကို ခေါင်းလျှိုပြီးတိုးဝင်သွားချိန်မှာ ရှမ်းတရုတ်အားလီနှင့်မိုက်ကယ်က ဖြူနှင်းဝေ၏ တစ်ဖက်တစ်ချက်ကနေ သူမကိုအနမ်းမိုးစွေရွာချလိုက်ကြရင်း ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကိုတစ်ယောက် (မိုက်ကယ်) က ကိုင်သလို အောက်ပိုင်းကို အားလီက အပီအပြင် လက်လျှိုနှိုက်ပြီး ဂါဝန်ပါးလေးကို အောက်ကနေဆွဲလှန်ကာ ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ Mike ခေါ် မိုက်ကယ်က နို့နှစ်လုံးကို အင်္ကျ ီအောက်ကနေ ပင့်လှန်ကာ ဖျစ်ဆွဲယူပြီး တစ်လုံးစီ ချိုစို့ပေးနေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းလည်း စုပ်နမ်း၍ ဖြူနှင်းတစ်ယောက် သူ့အနမ်းအောက်မှာ မျော့မျော့ကလေး ဖြစ်မတတ် မျောပါသွားရလေသည်။ အားလီလည်း သူမစောက်ပတ်အုံ ရှိရာကို အပြေးအလွှားသွားရောက်ပြီး ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာနှင့်ယက်၍ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး သူတို့လေးယောက်၏ ကျွမ်းကျင်လှစွာသော အကိုင်အတွယ်အနမ်းအစုပ်အောက်မှာ ဝတ်လစ်စားလစ် ခန္ဓာကိုယ် ဗလာကျင်းမတတ်ရှိရကာ သတိလက်လွတ်ပင် မျောချင်တိုင်းမျောနေကြလေတော့၏။

မသူဇာ အစိုင်းလီးကိုစုပ်ပေးနေသည်။ အစိုင်း၏လီးကြီးက ရှမ်းတရုတ်စပ်တစ်ယောက်၏လီးမု့ိ လုံးပတ်ခပ်တုတ်တုတ်.ဖြစ်သည်။ ထွားလည်း ထွားလှသည်။ လက်တစ်ဆုပ်စာမကရှိသည်။ သူမစုပ်ပေးသောအရှိန်နှင့် တံတွေးရည်များ ရွှဲနစ်လက်ပြောင်ကာ တင်းမာတောင်မတ်နေသောလီးကြီးမှာ အားရချင်စရာကြီးပဲ ဖြစ်သည်။ ဘိုလေး(ဂျော်နီ) လည်း သူမစောက်ပတ်ကို လျှာထိုးယက်ပေးရင်း သူ့လီးသူ ဂွင်းတိုက်နေလေသည်။ လီးက အလျားရှည်လမျောကြီးဖြစ်သည်။ ၈ လက်မ ၉ လက်မခန့်ရှိမည်။ လဒစ်ထိပ်သားရေကိုဆွဲလှန်ကာ ငါးရေယက်သဏ္ဍာန် ခွဲစိပ်ပြူပြင်ထား၍ အသည်းယားစဖွယ်ပင် ဖြစ်နေပေသည်။

မိန်းမအကြိုက် ကာမဆက်ဆံနိုင်သောလီးဖြစ်မှန်းလည်း သိသာနေသည်။

" ဂျော်နီ လိုးချင် အပီလိုး အောင့်မထားနဲ့ "

" အစ်မ အသင့်လား "

" အေး ready ပါဆို "

အရင်ဦးဆုံး တစ်ပင်စခန်းမြန်းရမည်။ ပြီးမှသာ ဖင်နှင့်စောက်ပတ် နှစ်ပင်လိုးပစေပေါ့။

ဂျော်နီ့လီးကြီးက ဖြဲပေးထားသည့်သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးဆောင့်တိုးဝင်လာချိန်မှာ မသူဇာ အသက်ကိုပင် အောင့်ထားမိတော့သည်။

လီးက ရှည်ရသည့်အထဲ လုံးပတ်လည်း မသေးလှပါ။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်ပြဲအာသွားရပြီး တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် လီးက မသူဇာစောက်ပတ်အတွင်းလိုဏ်ခေါင်းကို ထိုးဖောက်တိုးဝင်လာသည်။ ထိချက်ပြင်းသည်။ ဂျော်နီ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုမတင်ကာ ပုခုံးပေါ်တင်ထမ်းပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ချက်ချင်လိုးသွင်းပေးနေသည်။ မသူဇာ အသက်ရှူပင် မှားသွားရသည်။

" ဗြိ စွတ် ဗြွတ် ဖွပ်ဘွတ် ဘုတ်ဖတ်ဗွပ် ဘွတ် ဗြိ ဖျပ် ဗွပ် ဗလပ်ဖတ် ဘတ်"

" အ အင့်အင့် အမေ့ အို့ အိုး ထိ ထိတယ် လိုး လိုးစမ်း … ခပ်မြန်မြန်လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုးပေး ဂျော်နီ … အ အာ့ အားးးး "

ဂျော်နီ ခေါ်ဘိုလေး လိုးနေစဉ် မသူဇာ ရာဂအရှိန်တက်ပြီး အစိုင်းလီးကို ပါးစပ်ထဲအပြည့်အသိပ်ထည့်သွင်း၍ စုပ်ကောင်းကောင်းနှင့် အဆက်မပြတ်စုပ်နမ်းယက်ဆွရင်း လချောင်းတစ်ခုလုံးရော ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ မကျန် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် လျှာနှင့်ထိုးယက်လိုက် လုပ်၍နေကာ လီးကိုသူမလက်နှင့်ဂွင်းရိုက်ပေးလေရာ အစိုင်းလည်း ဘယ်လိုမှ သည်းညည်းမခံနိုင်တော့ပေ။

သူ့လီးက တောင်ရလွန်း၍ အောင့်တောင့်တောင့်ပင် ဖြစ်လာရလေသည်။

" မ မသူဇာ မရတော့ဘူးဗျာ လီးက အရမ်းတင်းနေပြီ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ် "

" ဒါဖြင့် ခဏနေဦး … မသူဇာ  မှောက်ခုံ ကုန်းပေးမယ် "

သူဇာလွင်က ဂျော်နီ့ကိုအချက်ပြပြီး သူ့လီးကို စောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဂျော်နီ ပါးပါးနပ်နပ်နှင့်ပင် လီးကိုချွတ်ဆွဲထုတ်၍  ပက်လက်လှန်ကာ လီးကိုကော့ထောင်ပေးလိုက်ရာ မသူဇာလည်း သု့လီးပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ထိပ်ကိုသွင်း၍ ဖိကာဖိကာ ဆောင့်ချပေးလိုက်သည်။ ဂျော်နီ့လီးကို သွင်းရင်းတန်းလန်းကနေ သူမဖင်ကြီးကို ရသလောက်ကုန်းပေးထား၍ ဖင်စအိုပေါက်ကပွင့်ပြီး အစိုင်းအနေနှင့် လိုးချင်ရက်လက်တို့ ဆိုသလို ဖိတ်ခေါ်နေသလိုဖြစ်ကာ နေပေတော့သည်။

............................................................................................................................

နှောင်ကြိုးမဲ့ ညများ (ONS Story) ( ၂ )

ဂျော်နီ့လီးကြီးတဝက်ကျော်ကျော်လောက် မသူဇာစောက်ပတ်ထဲကိုတိုးဝင်ပြီး သူမအပေါ်စီးကနေ လေးငါးဆယ်ချက် ဖိဆောင့်လိုးချရင်း လီးကိုစိမ်ထားလိုက်ချိန်မှာ အစိုင်းအနောက်ကနေလာပြီး သူမဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကို သူ့လဒစ်ထိပ်လုံးကိုတေ့ပြီး အပေါက်ဝကို လာရောက်လှည့်ပတ်ထိုးမွှေကာ ချဲ့ထွင်ပေးနေပါသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှာလီးတချောင်းရှိသလို ဖင်ထဲကိုလည်း နောက်လီးတစ်ချောင်း လာရောက်လိုးဖို့ ပြင်နေပြီ ဖြစ်သည်။

အစိုင်းသူ့လီးကိုရော မသူဇာဖင်ပေါက်ထဲကိုပါ တံတွေးရွှဲနေအောင် ဆွတ်ပြီး လိုးဖို့အသင့်အနေအထား ရောက်အောင် ပြုပြင်ပေးနေသည်။ မသူဇာ သူမဖင်ကို ပိုကုန်းလိုက်သဖြင့် ဖင်ပေါက်ဝပြဲအာသွားချိန်မှာ အစိုင်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲကိုင်ပြီး သူ့လီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို အနောက်ကနေ သူမ၏ဖင်ပေါက်တည့်တည့် တေ့ချိန်၍ ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။ ဖင်ခံကျင့်ရှိပြီးဖြစ်၍ သူ့လီးကြီး တစ်ဝက်လောက်အထိ ရှောကနဲ ဆောင့်ဝင်သွားရာ ဖင်ဝစူတူတူကလေးပါ အထဲကို ကျွံဝင်၍သွားရလေသည်။ တစ်နည်း ခရေပွင့်သွား ရပေသည်။

မသူဇာအံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး ဖင်ထဲကို အစိုင်းဖိဆောင့်လိုးချသည့် အရှိန်နှင့် အရှေ့က ဂျော်နီ့လီးငပဲကြီးအား သူမစောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် အားစိုက်၍ ဖိထိုင်ဆောင့်ချ လိုက်ပါသည်။ ဂျော်နီ့လီးဒစ်ကြီးလည်း လဒစ်သားရေပြဲလန်ကာ အသားလီးတုတ်တုတ် အချောင်းကြီးက တင်းကြပ်စီးပိုင်လှစွာဖြင့် သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို အရင်းထိတိုင် ဒုတ်ဒုတ်ထိ ဆောင့်ဝင်လာလေသည်။

လီးနှစ်ချောင်းစုံလိုးပြီး စောက်ဖုတ်ရောဖင်ပါ ပြည့်သိပ်ကြပ်ကာ လီအရသာကို ထူးကဲထိုက်တန်စွာ ခံစားရရှိ သွားရတော့သည်။ အစိုင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ချော့လိုးလိုးပေးသည်။ လီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် စီးပိုးကြပ်ညှပ်နေပြီး နှစ်ယောက်စလုံးအတွက်လည်း အတွေ့ထူးလွန်းနေသည်။ ဖင်လိုးမှု ဖင်အလိုးခံရမှုမှာ စောက်ဖုတ်ကို လိုးရသည့် အရသာနှင့် လားလားမျှမတူပေ။ စောက်ဖုတ်က စောက်ရည်ရွှဲလေ လိုးလို့ကောင်း ခံလို့ကောင်းလေ ဖြစ်ပြီး အရည်တအားသန်လွန်းသောမိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့စောက်ဖုတ်မှာ ကြာလေ ဖွယ်တယ်တယ်ကြီး ဖြစ်လေမို့ အခန့်မသင့်ပါက အရသာပေါ့ပျက်ပျက် ဖြစ်သွားတတ်ပါသေးသည်။

ဖင်ကတော့ သည်သို့မဟုတ်ပေ။ နဂိုကပင် ကြပ်စီးပြီးသားဖြစ်ပြီး နယ်ကုန်ဆွဲဆန့်၍ ဖင်ပေါက်ကိုဖြဲလိုးလျှင် တောင်မှ ကေဝိုင်ဂျယ်လီကဲ့သို့သော ချောဆီတစ်မျိုးမျိုး ဒါမှမဟုတ် ခေါင်းလိမ်းဆီ စားအုန်းဆီ တံတွေးရွှဲရွှဲ သုတ်လိမ်းပေးနိုင်မှ တော်ကာကျလေသည်။ အပေါက်က သူ့ဆွဲဆန့်နိုင်အားထက် ပိုပြီး မနိုင်ရင်ကာဖြဲလိုး လို့လည်း မရတော့ပေ။ ဒါကြောင့်လည်း ကြပ်ကြပ်စီးစီး စောက်ပတ်ပါကင်လိုးရသလို ခံစားမှုမျိုးကို ထပ်တူနီးပါး အရသာအပြည့်ခံစားရရှိစေပြီး ယောက်ျားတော်တော်များများမှာလည်း ဖင်လိုးရသည့်အရသာကိုမှ ကြိုက်နှစ်သက်တတ်လေ့ရှိလာကြခြင်းပင် ဖြစ်ပေသည်။

မသူဇာကို နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီးအရှေ့အနောက် အပေါ်အောက်ညှပ်လိုးပြီး သူမကိုယ်တိုင်လည်း ရမ္မက်တဏှာထူးပြောလွန်းသူဖြစ်သည့်အတိုင်း ဖင်ကြီးကိုကော့၍တစ်မျိုး ဝေ့ဝိုက်ဖိကြိတ်လှည့်လိုး၍တစ်ဖုံ လီးအရသာခံ၍ ဖင်ဇိမ်ခံနေမိလေရာ ခရီးအတော်အတန်ပင် ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပေပြီ။

တစ်ဖက်မှာလည်းဖြူနှင်းဝေကို အားလီနှင့်မိုက်ကယ် နှစ်ယောက်တွဲ၍ အားလီက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားပြီး စောက်ပတ်ထဲ လီးထည့်လိုးနေရာမှ အနေအထားပြန်ပြောင်းပြီး သူကအောက်ကတစ်လှည့်နေလိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကိုကော့လိုးလိုးပြီး မိုက်ကယ်က သူမဖင်ပေါက်ကို သူ့လီးရှည်လမျောကြီး မရမကထိုးစိုက် ဆောင့်သွင်းကာ အပီချွေလိုးပေးနေပေသည်။ မိုက်ကယ့်လီးမှာ ဂေါ်လီလေးငါးလုံးထည့်ထား၍ ခိုးလိုးခုလုရှိပြီး ဖင်အခံရခက်သလို အားလီလီးကလည်း သူမတူအောင် တုတ်တုတ်ထွားထွားရှိလှသည်။ 

နှစ်ယောက်သား တစ်လှည့်စီ အပေးအယူမျှမျှလိုးကြရင်း သူမအာသာရမ္မက်ဇောကို ပိုကြွအောင် လှုပ်နှူးဆွပေးသလိုဖြစ်နေ၍ ဖြူနှင်းတစ်ယောက် အောက်နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်လုမတတ်ကိုက်၍ အသာငြိမ်နေရပြီး ဖင်ဇိမ်ခံနေမိရာ မိုက်ကယ်တစ်မျိုး အားလီတစ်ဖုံ သူမစောက်ဖုတ်နှင့် ဖင်ကိုအနားမရအောင် လိုးအားကောင်းကောင်းနှင့် ဇယ်ဆက်သလို လိုးကြဆောင့်ကြရင်းက သူမခမျာမှာလည်း အတိုင်းမသိအပြောကျယ်လွန်းလှသော ကာမပင်လယ်ကြီးထဲကို မရှူနိုင်မကယ်နိုင် လက်ပစ်ကူးရသလိုကြီး ဖြစ်ကာ ပါးစပ်က တအိုးအိုးတအင့်အင့် အဆက်မပြတ်ကြီး ညည်းတွားအော်ဟစ်နေမိလေ၏။ ဖြူနှင်းဝေ မျက်စိစုံမှိတ်အံကြိတ်အလိုးခံရင်း တစ်ချီပြီးတစ်ချီ စောက်ရည်များ အလျှံပယ်ပန်းထွက်ကာ အတန်တန် ကိစ္စပြီးနေရလေတော့၏။

မိုက်ကယ်က စောစောကတည်းက ဖြူနှင်းဝေလီးအစုပ်ကောင်းမှုကြောင့် လရည်ထွက်ကာ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်နေလေရာ အနောက်ကနေ သူမဖင်ကိုတရစပ်လိုးရင်း မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်အကြာမှာ ပထမအကြိမ် လရည်ထွက်သွားခဲ့ရပြီး နောက်ထပ် ဇွတ်မှိတ်လိုး၍ ဒုတိယအချီကို လိုးရင်းပြန်စ ပြန်စရင်းလိုး ဆိုသလို အရှိန်မပျက် ဆက်ဆွဲ၍နေသည်။ နှစ်ချီဆက်လိုးခြင်းဖြစ်၍ ဖြူနှင်းဝေ ဖင်ပူအောင် အလိုးခံနေရသည့်တိုင် မိုက်ကယ် တော်ရုံနှင့်မပြီးစီးနိုင်သေးချေ။

နာရီပိုင်းလောက်လိုးပြီးရင်းလိုးနေခဲ့ကြပြီး …

ရှမ်းတရုတ်ကောင်အားလီကလည်း ပင်ကိုယ် အလိုးသန်သူတစ်ယောက်ဖြစ်နေသဖြင့် ဖြူနှင်း ဒီတစ်ချီတည်းနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်လိုးတာကို မချိမဆန့် အော့ကြောလန်အောင်ပင် စောက်ပတ်ရောဖင်စအိုပေါက်ပါ နှစ်ခုစလုံး ပူကျိန်းမတတ် အသည်းအသန်ဝေဒနာခံစားရေရှာလေသည်။

မိုက်ကယ်ရော အားလီပါ လရည်များပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာတော့ ဖြူနှင်းခမျာ လေးငါးချီဆက်တိုက် ပြီးလိုက်ရသလိုခံစားရပြီး အိပ်ယာပေါ် ပျော့ခွေလဲပြိုကျသွားရပေပြီ။

မသူဇာကိုတော့ ဟိုနှစ်ယောက်တစ်ချီစီလိုးပြီး၍ သူမစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်နှင့်ဖင်သားဆိုင်အိအိကြီးများပေါ်ကို လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထုတ်လိုက်ကြကာ နောက်တစ်ချီ သူတို့ချင်းနေရာချိန်းလိုးဖို့ ပြင်နေကြပြီ။

ဒီတစ်ချီမှာတော့ အစိုင်းက သူမစောက်ပတ်ကိုလိုးပြီး ဂျော်နီက သူမဖင်စအိုကို ဖွင့်မည်ဖြစ်သည်။

" ဂျော်နီ့ လီးကရှည်တယ် ဖင်ထဲကိုတစ်ဆုံးတော့ မထည့်နဲ့ဦး တစ်ဝက်လောက်ပဲဝင်ရုံသွင်းပြီး တဖြေးဖြေးချင်းပဲ ဆွလိုး လိုးပေး ကြားလား "

မသူဇာပြောလိုက်ပြီး အစိုင်းဖက်ကိုလည်း မျက်လုံးခပ်စွေစွေကလေး စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်ရာက …

" အစိုင်း  ဒီတစ်ခါ အစ်မ အပေါ်ကနေ တက်ခွပြီး မလိုးချင်ဘူး ဂျော်နီ့ကိုအောက်ကနေ အစ်မဖင်ထဲ လီးသွင်းခိုင်းပြီး သူ့ဖာသာအောက်က ကော့လိုးပစေပေါ့ အစ်မ ပက်လက်နေပြီး စောက်ပတ်ဖြဲပေးမယ် မင်းကတော့ မမစောက်ပတ်ကို လီးကြီးထည့်ပြီး စိတ်ကြိုက်အပေါ်စီးကနေ ခပ်ပြင်းပြင်းသာလိုးပေး ဘယ့်နှယ်လဲ ကြိုက်ရဲ့လား အစိုင်း"

ပြောလိုက်ရာ …

" ကြိုက်တယ် အစ်မကို ပေါင်နှစ်ဖက်အပီဖြဲပြီး စောက်ပတ်မကွဲကွဲအောင် အားရပါးရလိုးပေးချင်နေတာ ဒါဖြင့်စကြမယ်လေ "

" Ready !! "

သူကပြောလိုက်ပြီး မသူဇာနှင့်ဂျော်နီကို ပုံစံတကျ နေခိုင်းလိုက်ကာ သူက မသူဇာ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်စလုံးကို သူ့လက်နှင့် တစ်ဖက်တစ်ချက်ပင့်မဖြဲကိုင်၍ လီးဒစ်ထိပ်လုံးကြီးကို မသူဇာစောက်ပတ် အဝတည့်တည့်မှာ တေ့ချိန်၍ တစ်ရှိန်ထိုး အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဖိဆောင့်လိုးသွင်းချလိုက်လေသည်။

" အ အာ့ လာ့လာ့ အိအမေ့ ကောင်း ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တာနော် အင်း ဟင်း ဟုတ်ပီ ဆောင့်ဆောင့် အစိုင်း မင်းအပေါ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့် … မလျှော့နဲ့ …မောင် မောင်လေး လိုး လိုးစမ်း … အသားကုန်ပိတ်လိုးပစ်လိုက်စမ်း … အား အ အင့် အင့် ဘို ဘိုလေး လိုး လိုး အစ်မဖင်ထဲ မင်းလီးဝင်အောင်လိုး အောက်ကနေ တစ်ချက်ချင်း ကော့လိုးလေ ရတယ်မဟုတ်လား "

" ရတယ်အစ်မ ဖင်ပေါက်ဖွင့်ထားနော် လီးအဝင်လွယ်အောင် အစ်မလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ဖြဲပေး ဒါဆိုပိုကောင်းမယ် "

" အိုးး ငါ့မှာ စောက်ပတ်လည်း ဖြဲပေးရသေး ဖင်ပေါက်ဘယ်လို ဖြဲရမှာတုန်း သေနာလေးရဲ့ မရဘူး လိုးလိုး မဝင်ဝင်အောင်ထည့်ပြီးလိုး ငါ ငါ ဖင်ရော စောက်ပတ်ရော အကွဲအပြဲ လိုးပေးနိုင်မှ ကြိုက်တာနော် "

ယောက်ျားနှစ်ယောက်လည်း သူမအလိုကျ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို အင်တိုက်အားတိုက်ပင် မောင်းတင်လိုးပေး နေရချေပြီ။

မသူဇာ တအိအိအော်လိုက်ညည်းလိုက် ဖင်ပေါက်ဖြဲကာ အလိုးခံလိုက် တစ်ဖန် သူမစောက်ပတ်ကို အညှိုးကြီးကြီးနှင့် သဲကြီးမဲကြီး အားသွန်လိုးပေးနေသော အစိုင်းကိုယ်လုံးကြီးကိုလည်း သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်  ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆီးကြိုဖက်ထားလိုက်မိရင်းက စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ကော့ပျံညှောင့်ခံပေးနေမိရာ ဘယ်လိုကနေဘယ်လို တစ်ချီပြီးဆုံးသွားမှန်းတောင် သတိမထားလိုက်မိဘဲ ရှိရလေသည်။ အောက်ကနေ ကော့လိုးနေသောလီးကြီးတစ်ဆုံးဝင်လိုက် ပြန်ထွက်သွားလိုက် သူ့လီးပြန်လျှော့အထုတ်မှာ အစိုင်းလီးက သူမစောက်ပတ်ထဲ အခေါင်းတစ်ခုလုံးပြည့်သိပ်သွားအောင်ပင် လီးအရင်းအဆုံးအထိ ဆောင့်အောင့်တိုးဝင် လာကာ ဖိနှိမ့်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်နှင့်မို့ လူတစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း ထူထူပူပူ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်ပြီး စောက်ရည်တွေပါ တစ်ခါမှမကြုံဖူးအောင် အထွက်ကြမ်းနေရကာ စောစောကတစ်ချီပြီးရုံအပြင် နောက်တစ်ချီပါ ပန်းတိုင်ရောက်လုနီးနီးဖြစ်လာလေသည်။

ဖြူနှင်းဝေတစ်ယောက်လည်း ခေတ္တအနားယူကာ အရက်တစ်ခွက်နှစ်ခွက် သူမတစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးတွေ ပူနွေးအောင်သောက်၍ ယောက်ျားနှစ်ယောက်၏နှူးဆွမှုအောက်မှာ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် မျောပါနေခဲ့ရပြန်လေသည်။

ဖြူနှင်းဝေ အပီအမှုတ်ခံနေရသည်။ သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စောက်ရည်များရွှဲနစ်ပြီး နူးအိနေအောင်ကို အမှုတ်ခံနေရခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်အရှေ့ကမှုတ်သလို ကျန်တစ်ယောက်က နို့ကိုင်ဖင်နှိုက်ဆိုသလို သူမနို့အုံအိအိနှစ်မြွှာကိုနယ်လိုက် စို့လိုက် ဖင်ပေါက်ကို လက်ထိုးနှိုက်၍ ဆောင့်လိုက်နှင့် အပြတ်ပင် ဆွနှူးပေးနေသည်။

မိုက်ကယ်ရော အားလီပါ သူတို့နှစ်ယောက်သား သူမကို တစ်ယောက်စီ တစ်လှည့်စီ အပေါ်ကိုင်လိုက် အောက်နှိုက်လိုက်နှင့် အဆက်မပြတ် ဆွနှူးပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

မသူဇာလည်း ဂျော်နီနှင့်အစိုင်း နှစ်ပင်လိုးတာခံပြီး ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့်ပင် ခရီးဆုံးကို ရောက်ရှိသွားသည်။ သုံးယောက်သားအနားယူကာ အရက်ဝိုင်းထိုင်ပြီး ကုန်ခမ်းသွားသော အားအင်တွေကို ပြန်လည်ဖြည့်တင်း နေကြပေသည်။

မိုက်ကယ်က …

" ကဲ မဖြူရော မဇာပါ သောက်စရာရှိတာသောက်ပြီးရင် ဒီနားလာဗျာ လေးယောက်ပေါင်းလိုးမယ် တစ်လှည့်စီလိုးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား"

ပြောလိုက်တော့ မသူဇာက …

" မင်း အဆင်ပြေသလို လုပ် မိုက်ကယ် လေးယောက်တစ်ယောက်စီလိုးတာက ခုနကထက် ပိုပြီး အစ်မအနေနဲ့ အသက်ရှူချောင်မယ်လို့ ထင်တယ် မင်းတို့ သဘောပဲလေ "

" မှန်တယ် အရှိန်မရခင် တစ်ယောက်စီလိုးတာပေါ့ လူမရွေး အပေါက်မရွေးဘူးနော် "

" စိမ်လိုက် ပြောပြီးသားပဲ လိုးချင်တဲ့ အပေါက်သာလိုး စောက်ပတ်ပဲလိုးလိုး ဖင်ပဲလိုးလိုး ရတယ် … အားလုံး အိုကေပဲ "

မသူဇာလည်း ခပ်တင်းတင်းပင်ပြောလိုက်ပြီး ဖြူနှင်းဝေနှင့်နှစ်ယောက်သား ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ပက်လက်ကားရယားပုံစံ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်လိုက်ကြကာ သူတို ပြုသမျှနုဖို့ အသင့်ပြင်လိုက်ကြလေသည်။

မိုက်ကယ်ကိုယ်တိုင် စလိုးသည်။

မသူဇာ ဂေါ်လီးလီး၏အရသာကို စတင်ခံစားရပြီး မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့သွားမိပေမယ့် သူမဖက်က လုံးဝငြင်းဆန်ခြင်းတော့ မရှိချေ။ လာသမျှ အံကြိတ်တင်းခံပြီး စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ကိုပါ အလှည့်ကျ လိုးစေလိုက်သည်။ ဖြူနှင်းဝေလည်း အစိုင်း၏ဗွေဆော်ဦး သူမစောက်ပတ်အားလိုးဆောင့်မှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ငြိမ်သက်စွာ ကော့ခံပေးနေရှာလေသည်။ အစိုင်းလည်း သူ့လီးချောင်းတုတ်တုတ်နှင့် ပက်ပက်စက်စက်ပင် မညှာစတမ်းလိုးသည်။

အစိုင်း အစိုင်းပြီးတော့ ဂျော်နီ … ဂျော်နီ့အလှည့်မှာ သူက ဖြူနှင်းကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ သူမဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်အားပါးတရ စုံကိုင်ဆွဲယူ၍ ဖင်ပေါက်ထဲကို အသားကုန်တွယ်သည်။ ဖင်လိုးရင်းလည်း စောက်ပတ်ကိုနှိုက်ကိုင်နေပြီး စောက်စိထိပ်ဖူးကလေးအား လှုပ်နှူးဆွလိုက် စောက်ခေါင်းထဲကို လက်နှင့်လှည့်ပတ်ထိုးမွှေလိုက်နှင့် စောက်ရည်နူးအိရွှဲစိုနေအောင် ချော့နှူးဆွပေးနေလေသည်။ နှစ်ပင်အလိုးခံနေရသလိုဖြစ်ပြီး ဏှာအပြတ်ထန်လာသည့်နည်းတူ ဖြူနှင်းသူမဖင်ပေါက်ကိုပါ လက်နောက်ပြန်ဆွဲဟဖြဲပေးမိရင်းက အကွဲကွဲအပြဲပြဲအလိုးခံနေပါတော့သည်။

လီးချောင်းရှည်သလောက် တုတ်ခိုင်သန်စွမ်းသောဂျော်နီလီးကြီးက သူမဖင်ကွဲအောင် မွှေဆောင့်လိုးပေးနိုင်စွမ်း ရှိလေရာ ဖြူနှင်းလည်း ဖင်ကိုအချွေခံရင်းက ဇောချွေးများပင်ပျံလာရကာ နှစ်ချီဆက်ပြီးသွားရပြန်ပါသည်။

ဂျော်နီလိုးပြီးချိန်မှာ နှစ်ယောက်သား ခေတ္တအနားယူရင်း မသူဇာကို ယောက်ျားသုံးယောက်တစ်လှည့်စီ ဖင်ဆော်လိုက် စောက်ပတ်လိုးလိုက်လုပ်နေတာကို အားပါးတရပင် ထိုင်ကြည့်နေမိသည်။ မိုက်ကယ် ပြီးတော့ အားလီ … အားလီပြီးတော့ … အစိုင်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲကားပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံစံမျိုး စောက်ပတ်ကို အလိုးခံရန်အသင့်ထားရှိစေကာ တစ်ယောက်ဝင်တစ်ယောက်ထွက် အသည်းအသန်လိုးကြဆော်ကြသည်။ တစ်ယောက်ကို နှစ်ချီစီလောက် လိုးအပြီးမှာ မသူဇာလည်း  ငြိမ်ကျသွားပြီ။ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားလိုက်ရသည့်ပုံစံနှင့် ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ်မှိန်းနေလိုက်သည်။

ဖြူနှင်းအလှည့်ကျတော့ မထူးတော့ဟုဆိုပြီး သုတို့လေးယောက်စလုံးကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပင် ကုန်းပေးလိုက်ရာ စောက်ပတ်တစ်လှည့်ဖင်တစ်လှည့် စုပ်ကြယက်ကြနှူးကြဆွကြ လိုးကြနှင့် တစ်ညတာအချိန်ကလေးအတွင်းမှာ အခန်းတစ်ခန်းလုံး ငရဲပွက်သည့်အလား အော်ဟစ်မာန်သွင်းလိုးသံ မချိမဆန့်ညည်းသံ အသားဆိုင်ချင်း တဘုတ်ဘုတ်တဖွပ်ဖွပ်ရိုက်ခတ်သံတို့ဖြင့် ဆူဆူညံနေလျက် ရှိကြလေတော့၏။

ဟိုတယ်မှာ နှစ်ညအိပ်နေပြီး ယောက်ျားသားလေးယောက်နှင့် ကာမဂုဏ်ရေယဉ်ကြောထဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အဆုံးမဲ့မျောပါခဲ့ကြရာမှ နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

မသူဇာ ရုံးပြန်တက်ပြီး တစ်ပတ်စာ အလုပ်ဝတ္တရားများကို ပြန်လည်ထမ်းဆောင်ရင်း ညဖက်တွေမှာ ဖြူနှင်းနှင့်သူမ မကြာခဏတွေ့ဆုံဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

ဖြူနှင်းက သူဖေ့ဘွတ်မှာ sex acc တစ်ခုနှစ်ခုဖွင့်ပြီး sex chat ဖြစ်သည့်အကြောင်းတွေကို မသူဇာကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ထုတ်ဖော်ပြောပြပါသည်။ စကားလည်းပြော ဓာတ်ပုံအပြန်အလှန်ပို့ကြရင်း အပြင်မှာလည်း ချိန်းတွေ့ဖြစ်သည်ဆိုပြီး ယောက်ျားသားအချို့၏ပုံတွေကို ယူလာပြသည်။ ကိုယ်လုံးတီးပုံနှင့်လီးပုံများ ဖြစ်သည်။ သူတို့အထဲကမှ အမျိုးသား နှစ်ယောက်သုံးယောက်နှင့်အတူအိပ်ဖူးပြီး ကာမဂုဏ်ကို ကျူးကျူးလွန်လွန်ခံစားဖူးကြောင်း သူမကို မချွင်းမချန်ပြောပြသည်။

ဖြူနှင်းပြသောပုံတွေထဲက သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားတစ်ယောက်မှာ ကိုယ်ခန္ဓာကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းပြီး လီးတော်တော်ကြီးတာတွေ့ရ၍ စပ်စုမေးမြန်းကြည့်ရာ တစ်လောကမှ သူမနှင့် ချိန်းတွေ့ခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး တွေ့တာမကြာသေးကြောင်း အညာသားဖြစ်ပြီး ပွဲစားအလုပ်လုပ်ကိုင်၍ ထိုင်းမလေးရှား အစုံရောက်ဖူးသူ ဖြစ်ကြောင်း သူ့လီးမှာ မသူဇာထင်မှတ်ထားသည့်အတိုင်း ဆေးထိုးထားသည့်လီး ဖြစ်ပြီး သူမတွေ့ဖူးသမျှ စွဲမက်စရာအကောင်းဆုံးဟုဆိုနိုင်ကြောင်း ကာမမှုကို တစ်ဖက်ကမ်းခတ်ကျွမ်းကျင်၍ မိန်းမများနှင့် ကာမနှီးနှော ဆက်ဆံရာမှာလည်း တစ်ဖက်သားစိတ်ကျေနပ်မှုရအောင် နည်းမျိုးစုံသုံး၍ ဆက်ဆံနိုင်သူဖြစ်ကြောင်းများကို မသူဇာသွားရည်တမြှားမြှားကျအောင် ဖွဲ့နွဲ့ပြောဆိုနေပါသည်။

ဖြူနှင်းနှင့်နှစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံဖူးပြီး ဟိုတယ်မှာတစ်ကြိမ် နောက်တစ်ကြိမ်က အလတ်တန်းစား ပြည့်တန်ဆာဘိ (ဖာဘိ) တစ်ခုမှာ ချိန်းတွေ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း သူ့အဖော်တွေလည်းပါကြောင်းပြောပြရာ မသူဇာ အတော်ပင် စိတ်ဝင်စားသွားသည်။ တစ်နေ့က သူမပြန်လာချိန်မှာ လမ်းပင် မလျှောက်နိုင်၍ ကားငှားပြီး အိမ်အရောက် ပို့ခိုင်းခဲ့ရသည် ဟုလည်း ဖြူနှင်းဝေ နတ်သံနှော၍ ပြောပြသည်။ သူမဒွါရပေါက်မှန်သမျှကို အဖွင့်ခံရခြင်းဖြစ်မည် ဆိုတာကို ဖြူနှင်းဝေ အလုံးစုံ ဖွင့်မပြောလည်း မသူဇာတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ရိပ်စားမိသည်ပင်။

" အစ်မတွေ့ချင်လား ပြော "

တွေ့ချင်လျှင် ဒိတ်လုပ်ကြမည်ဆိုပြီး ဖြူနှင်းက တီးတိုးပြောဆိုရာ နှစ်ယောက်သား ခေါင်းချင်းရိုက်တိုင်ပင်၍ ဒီအပတ်ရုံးပိတ်ရက် လေးရက်ဆုံသော ကြာသပတေးနေ့ကို ရွေးချယ်ချိန်းဆိုလိုက်ကြသည်။

ကြာသပတေးနေ့ရောက်တော့ …

အိမ်ကနေ စောစောပင်ထွက်လာကြရာ ချိန်းဆိုထားသောနေရာမှာ … ကိုစောနိုင် ဟုခေါ်သည့် သူနှင့်အတူ အဖော်တစ်ယောက်ကိုပါ အတူရှိနေတာ တွေ့ရလေသည်။

" အရင်နေရာ သွားကြမလား မဖြူ "

" အင်း တစ်နေ့က နေရာလေး မိုက်တယ် ဖြူ့အစ်မလည်း အဲဒါမျိုးဆိုရင် သဘောကျမှာအမှန်ပဲ "

ဖြုနှင်းပြောပြီး မသူဇာနှင့်မိတ်ဆက်ပေးသည်။ သူ့အဖော်နာမည်က … မောင်ထူး ဟုခေါ်သည်။

ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်စလုံး လုံးကြီးပေါက်လှ တင်းရင်းစွင့်ကားကာ ကြွကြရွရွ လှချင်တိုင်းလှနေကြသည့် သူမတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်၏ ကိုယ်ခန္ဓာရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ် အမို့အမောက်အချိုင့်အဝှမ်းအစုစု တို့ကို အထက်အောက် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ရဲရဲကြီးစိုက်ကြည့် အရသာခံနေကြပြီး သဘောကျနေကြပုံလည်း ရပါသည်။

သူ့အသိဖြစ်သော မရီမြဆိုသူ အသက်လေးဆယ်ဝန်းကျင်အရွယ် ခေါင်းမကြီးတစ်ယောက် ဖွင့်လှစ်ထားသည့် ဖာဘိမှာ သွားရောက်အခန်းယူပြီး လေးယောက်သား စကားတပြောပြောနှင့် အင်ထရိုဟုခေါ်သော အချစ်ခန်းမဖွင့်ခင် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပဏာမအနေနှင့် ရင်းနှီးမှုရယူအစပျိုးမှုကို ပြုလုပ်နေကြသည်။ မရီမြလည်း ရောက်လာပြီး အရက်ပုလင်းနှင့်စားသောက်စရာများ ယူလာပေးသည်။

သူမက ဖြူနှင်းကိုမြင်တာနှင့်မှတ်မိသွားပြီး ဖက်လှဲတကင်း လာရောက်နှုတ်ဆက်ကာ …

" အော တစ်နေ့က ညီမလေးကိုး … နာမည်က ဘာတဲ့ …"

" ဖြူနှင်းဝေပါ မမ "

" အော် အင်း ဖြူဖြူ လို့ပဲ ခေါ်မယ်နော် ဖြူဖြူ ဘယ့်နှယ်လဲ … မမတို့ နေရာလေး သဘောကျသွားပြီ မဟုတ်လား "

" အင်း ဟင်းဟင်း … ဟုတ် မမ ဒီနေရာက လမ်းမကြီးမဟုတ်ဘဲ ချောင်နည်းနည်းကျတော့ တိတ်လည်းတိတ်ဆိတ် အေးအေးချမ်းချမ်းလည်း ရှိပါတယ်… လူဝင်လူထွက် သိပ်မရှုပ်တော့ နေချင်စရာလေး "

ဖြူနှင်း အလိုက်သင့်ပြန်ပြောသည်။

" လူအဝင်အထွက်က ရှိတော့ရှိတာပေါ့ အထာသိချင်းဆိုတော့ phone contact လုပ်ပြီး သူတို့အတွက် အရံသင့်စီမံပေးထားတယ်လေ … ဒီရောက်မှ ကြေးညှိတာတို့ ဘာတို့ အထူးလုပ်နေစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့ အဆင်မပြေတာရှိရင်လည်း မမလူတွေက ဖြေရှင်းပေးတာပဲ အားလုံးစိတ်ချမ်းသာဖို့ အဓိကပါ ညီမရယ် အော် ဒါနဲ့ ဒီက ညီမလည်း နောက်ကြုံရင် ဆက်ဆက်လာခဲ့ပါ နော် မမက အမြဲ ဝဲလ်ကမ်းပဲ ဟင်း ဟင်းဟင်း "

" ဟုတ်ကဲ့ မမရီ … ကျွန်မနာမည် သူဇာပါ အဆင်ပြေတဲ့အခါ လာပါ့မယ် အဟင်း ဟင်း "

မသူဇာလည်း အမျိုးသမီးကို ရင်းနှီးပြီးသူတစ်ယောက်လို ပြန်လည် ပြောဆိုလိုက်သည်။

" ဒါနဲ့ ညီမ ခုမှ စရောက်ဖူူးတာ ဆိုတော့ မမအိမ်မှာ လေ့လာတဲ့အနေနဲ့ ဟိုဒီ လျှောက်ကြည့်ချင်သေးလား ကြည့်ချင် မမနဲ့ လိုက်ခဲ့လေ "

" ဟုတ်သားပဲ လိုက်သွားလိုက် မမသူဇာ … ဒီမှာ ဖြူနှင်းတစ်ယောက်လုံးရှိသားပဲ ဟင်း ဟင်း "

ဖြူနှင်းက ဝင်ပြောသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် မသူဇာကို ချောက်ချလိုက်ခြင်းလည်းဖြစ်မည်။ မသူဇာ ဟိုနှစ်ယောက်ကို စောင်းငဲ့ကြည့်ရာ နှစ်ယောက်သားပြုံးစိစိနှင့် လိုက်သွား ဆိုပြီး လက်ဟန်ပြ၍ သူမလည်း မရီမြဆိုသော အမျိုးသမီးကြီးနောက်ကို အသာတကြည်ပင် လိုက်ပါလာလေည်။

စကားတပြောပြောနှင့် အိမ်နောက်ဖက်အထိ တောက်လျှောက်လိုက်ပြသည်။ အမှန်တော့ မသူဇာအကြောင်းကို သိလို၍ စကားနှိုက်သည့်အနေနှင့် ဟိုဟိုဒီဒီ စပ်စပ်စုစုလုပ်ပြီး အစ်အောက်မေးမြန်းနေခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ သူဇာလွင်လည်း ပေါက်ပြီးသားပဲမဟုတ်လား။

အလျားရှည်သော အိမ်အတွင်းဖက်တွင် အိပ်ခန်းများကို အကန့်လိုက်ဖွဲ့စည်းထားပြီး လာရောက်ပျော်ပါးသူ တွေရော လူငယ်အတွဲများပါ သူ့လူနှင့်သူ သူ့အတွဲနှင့်သူ ရှိနေကြသည်။ များသောအားဖြင့် သူမကိုယ်တိုင် လေ့ကျင့်မွေးမြူထားခဲ့သည့် ငယ်မွေးခြံပေါက် ချာတိတ်မလေးတွေချည်း ဆယ့်လေးငါးယောက်မက ရှိလေသည်။ အခန်းတစ်ခန်းပြီးတစ်ခန်း ကျော်ဖြတ်လာရင်း အဝတ်အစားဘိုသီဘတ်သီ ခန္ဓာကိုယ်မလုံမလဲနှင့် ဒွိယံဒွိယံအတွဲများက ဟီရိသြတပ္ပတရားမဲ့စွာဖြင့် ကိုယ်ခန္ဓာချင်းပူးပူးကပ်ကပ် နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်နမ်းစုပ် အချစ်ပလူးနေကြလျက် ရာဂအမှောင်အောက်မှာ အသိလွတ်ချင်တိုင်းလွတ် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြသည်မှာ အနောက်နိုင်ငံများမှလာသော အပြာကားတွေမှာသာမြင်တွေ့ရတတ်သည့် မြင်ကွင်းမျိုးပင် ဖြစ်နေလေသည်။ အချို့ကပုံမှန် အချို့က ရာဂကြွစေသည့် စိတ်ကြွဆေးဝါးများ၏ အကူအညီကို ရယူကြသည်။

တံခါးမဟတဟပွင့်နေသောအခန်းငယ်လေးတစ်ခုထဲမှာ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့်ဇာတ်ရှိန်မြင့်လျက် ကာမဂုဏ်ကျူး၍ နေကြသော ဖိုမစုံတွဲတစ်တွဲကိုမြင်တွေ့ရသည်။ မမရီက လျှောက်လက်စခြေလှမ်းကိုရပ်တန့်ပြီး မသူဇာလက်ကို ရုတ်တရက် ဆွဲလိုက်ကာ အခန်းထဲကိုချောင်းကြည့်နေပါသည်။

" အရှိန်ကောင်းနေပြီ တစ်ယောက်ယောက်တော့ ကွဲနေတာဖြစ်မယ် "

သူမကပြောရာ …

" ဆေးသုံးထားကြလို့လား ဟင် မမရီ "

" တချို့သုံးချင်သုံးမှာပေါ့ လမ်းဘေးကွမ်းယာဆိုင်တွေမှာတောင် အလွယ်ရနေတာပဲ ဥစ္စာ နေဦး စောင့်ကြည့်လိုက်ဦး သူဇာ "

မရီမြ လက်နှစ်ဖက်က သူမခါးလေးကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ပေါင်ခွကြားရှိအဖုတ်ရှိရာဆီရောက်လာသည်။ ဖုဖောင်းနေသော မသူဇာပေါင်ကြားမှစောက်ဖုတ်ကို ထမီပေါ်ကနေ အသာလက်နှင့်ဖိအုပ်ကိုင်ပြီး အကွဲကြောင်းအရာလေးအတိုင်း အသာဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်ဆွဲပေးနေကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမရင်သားအုံ အိအိနှစ်မြွှာဆီ ထပ်မံရောက်ရှိလာပြန်သည်။ သူဇာလွင် ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းတစ်ချက် ချမိပေမယ့် ဘာမှတော့ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်ခြင်းမျိုးလည်း မရှိပါ။ ဒီလာကတည်းကိုက ဖြစ်လိုရာဖြစ်ဆိုပြီး စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။

" ကြိုက်လား သူဇာ "

" အင်း "

" ခု မင်းတို့နှစ်ယောက်ကို ခေါ်လာတဲ့ စောနိုင်ဆိုတဲ့ကောင် အရင်က တွေ့ဖူးလား"

" ဟင့်အင်း မတွေ့ဖူးဘူး မမရီ "

" ဒီကောင့်လီးက ရှယ်ပဲ လုံးပတ်အရှည် အရမ်းလှတယ် လိုးရင်လည်း အကြာကြီးလိုးနိုင်တယ် အညာသား မမနဲ့ဟိုတုန်းက တစ်လနှစ်လအထိနေဖူူးတယ် "

" မမ သူ့အကြောင်း သိမှာပေါ့ ပြောပြလေ "

" ဟင်း ဟင်း မှုတ်ပေးရင်ပြောပြမယ် ဒီမှာမပြောဘူး အခန်းထဲကျမှ … စစ်စတီနိုင်းကိုင်ရအောင်လေ မမနဲ့မင်း အချိန်လည်းရသားပဲဟာ  "

သူဇာလွင်သဘောပေါက်လိုက်ပါသည်။ မမရီက တကယ့် ဏှာအကြီးစားကြီးပဲ ဆိုတာ … ။

" သူ သူတို့  သူဇာ့ကို စောင့်နေမှာ "

" ရပါတယ် အသာနေ ဟိုကလေးမလေး တော်ရုံနဲ့ လိုးလို့ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူး "

" ဒါဖြင့် မမသဘောပဲ လေ ဟင့်ဟင့် "

နှစ်ယောက်သား လွတ်နေသောအခန်းတစ်ခုထဲကို အတူရောက်လာကြသည်။ မမရီက နည်းနည်းကလေးမှ အချိန်မဆိုင်းပါ။ သူဇာအချိန်မပေးနိုင်တာကိုလည်း သိသည်။ သူမထမီကို အောက်ကနေပင့်လှန်ပြီး အတွင်းခံပင်တီကိုချွတ်သည်။

" မမ အမှတ်တရယူထားချင်တယ် "

" ယူလေ မမ မရွံဘူးလား"

" ရွံပေါင် စောက်ပတ်ချင်းတောင်ပွတ်ကြမှုတ်ကြရသေးတာပဲ မမ မင်းစောက်ပတ်ကို ယက်ပေးမယ်ကွာ လက်နဲ့လည်း လိုးပေးမယ် "

" သွား သူဖြစ်ချင်တာ ချည်းပဲ သူများကျတော့ ဟင့် ဟင့် "

" သူဇာရော မမကို ဖြစ်ချင်လား မှုတ်မလား ယက်မလား "

" အင်း နှစ်ခုလုံး ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

" တောက် ဒီထပ်အချိန်ရရင် ထပ်တွေ့ချင်သေးတယ် ညီမလေးရာ "

" ဖြေးဖြေးပေါ့ မမရီ ရယ် သူဇာ နောက်ဆို အမြဲလာချင်လာမှာ "

" ဟင် တကယ် "

" မမကိုလည်း သူဇာ့ ဖုန်းရော လိပ်စာပါပေးခဲ့မယ် အမြဲအဆက်အသွယ်လုပ်ဖို့ပေါ့ ဘယ့်နှယ်လဲ မမရီ ခစ်ခစ်ခစ် "

" ယုံပါဘူး မိန်းမတွေက သူတို့လိုတာရရင် မေ့သွားရော မမ မင်းမမေ့အောင် လီးတုနဲ့ပါ လိုးပေးရမလားပြော "

" အို အို တော်ပါ ဒီအတိုင်းလေးကပဲ ပိုကောင်းမှာပေါ့ လို့ ဟင့်ဟင့် ကဲ ပြွတ် ပြွတ် "

……...........................…

အနမ်းတွေ လှိုင်လှိုင်ပွင့်သွားကြသည်။

နှစ်ယောက်သား ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးပူးကပ်ကပ် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်နေကြလျက်  ။ လူးကာလှိမ့်ကာ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရင်း အတွေ့ရေယဉ်ကြောမှာ အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ မျောပါနေမိကြလေသည်။ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်လွှာတွေ အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် နမ်းကြစုပ်ကြလုပ်လိုက် နို့ကိုင်ဖင်နှိုက် အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ အပြန်အလှန် ဆွနှူးပေးကြရင်း ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေကာ တစ်ယောက်စောက်ပတ် တစ်ယောက် ကိုင်ကြနယ်ကြ ပါးစပ်နှင့် အပြိုင်အဆိုင် နမ်းစုပ်ယက်ဆွပေးကြသည်။

မရီမြက အသက်အနည်းငယ်ကြီးသည်ဟုဆိုသော်လည်း လေးဆယ်ဝန်းကျင်လောက်သာရှိသေးသူမို့ အလှကတော့ လျှော့ကျမသွားသေးပါ။ ခန္ဓာကိုယ် ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်းသည်။ ယောက်ျားကြိုက် ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ရှိသော ရမ္မက်ကြွဖွယ်ရာအလှမျိုးဟု ဆိုနိုင်သည်။ နှစ်ယောက်သားကုတင်ထက်မှာ ယှဉ်တွဲလဲလျောင်းရင်း ပွတ်သီးပွတ်သပ်ပြုလိုက် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် စစ်စတီနိုင်းလုပ်၍ စောက်ပတ်နှိုက်ကြ ကိုင်ကြ ရှိနေကြပုံမှာ ဆွဲဆောင်မှုရှိ၍ ကြည့်ကောင်းလှသော အပြာရုပ်ရှင်ရိုက်ကွင်းတစ်ခုကို ရောက်ရှိမြင်တွေ့နေရသလိုပင် မျက်စိပသာဒရှိလွန်းလှသည်။

မရီမြရော သူဇာပါ ဏှာအလွန်ထန်သူတွေပီပီ အတွေ့အာရုံကိုခံစားရာမှာ တော်ရုံနှင့် တင်းတိမ်ရောင့်ရဲ ကျေနပ်နိုင်စွမ်းလည်း မရှိကြပါချေ။ နှစ်ယောက်စလုံး၏စောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှာ တဏှာကြောင့်ဖြစ်သော စောက်ရည်များ အိုင်ထွန်းမတတ်ရွှဲနစ်ယိုစီးကျနေကြပြီး ပေါင်ခြံအထိပါ စိုစွတ်နေကြပြီဖြစ်သည်။ မရီမြက သူမစောက်ပတ်ကို အတောမသတ်ထကြွအောင် လျှာနှင့်ရောလက်နှင့်ပါ နည်းလမ်းမျိုးစုံသုံးပြီး ထိုးနှိုက်နှိုးဆွ ပေးမှုကလည်း သူဇာအတွက် နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ ကာမအရသာကို အငမ်းမရ ခံစားလိုစိတ်များ ထပ်မံဖြစ်ပေါ်လာစေပါသည်။ မသူဇာလည်း သူမကို ပြန်လည်နမ်းစုပ်၍ သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို တရွရွဖြစ်လာအောင် အပီအပြင်နှိုက်ဆွပေးလျက်ရှိသည်။

နှစ်ယောက်သား တော်တော်ကလေးကြာအောင် အချိန်ဖြုန်းလိုက်ကြပြီး နှစ်ချီသုံးချီစီလောက် စောက်ရည်များ အလီအလီ ပွက်အံထွက်ကျကာ ကာမပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိသွားကြသည်။

နောက်ဆုံး အချိန်မရတော့၍ ဟုအကြောင်းပြပြီး သူဇာလွင်နှင့်မရီမြ နှစ်ယောက်သား လူချင်းခွဲလိုက်ကြကာ မရီမြ သူမကိုနှုတ်ဆက်အနမ်းပေး၍ သူမအလုပ်ရှိရာထွက်ခွာသွားသလို သူဇာလွင်လည်း ဖြူနှင်းတို့သုံးယောက်ရှိရာ အနောက်ကအိပ်ခန်းထဲကို ပြန်လည် ရောက်ရှိလာခဲ့ပါသည်။

ဖြုနှင်းခမျာ ယောက်ျားနှစ်ယောက်၏အလယ်မှာ အလဲအကွဲပင်အဆော်ခံနေရသည်။ သူမ၏ ခွေးကုန်းပုံစံ ကုန်းထားသော ဖင်အနောက်ကနေ ကိုစောနိုင်က ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဆွဲကိုင်ပြီးး တရစပ် ဆောင့်လိုးနေသလို ဖြူနှင်းကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ဖက်က စောနိုင်၏အလိုးကိုခံရင်း သူ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သည့် မောင်ထူး၏ လီးကို စိတ်လိုလက်ရပင် ကုန်းစုပ်ပေးနေပါလေသည်။ စောနိုင်လီးက ကြီးကြီးတုတ်တုတ် ဝါးရင်းတုတ်ကြီးတစ်ချောင်းလိုပင် ဖြစ်နေသည်။ လီးလုံးပတ် တကယ်ကြီးပြီး အရှည်လည်း ၈လက်မခန့်ရှိသည်။ ဖြူနှင်းဝေ၏ဖင်သား အနောက်ရှိ စောက်ပတ်ပြူးပြူးကလေးထဲကို သူ့လီးကြီး ဝင်ထွက်နေပုံမှာ မဆန့်မပြဲနိုင်လွန်းပြီး ကြည့်ရင်းနှင့်ပင် အသည်းယားချင်စရာကြီးဖြစ်နေပေသည်။

မောင်ထူးလီးကြီးကလည်း မညံ့လှချေ။ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကားကားကြီးဖြစ်နေကာ မှိုပွင့်တစ်ပွင့်လို ပွင့်အာပြီး လချောင်းအလျားရှည်လွန်းသည်။ ကိုင်းခရမ်းသီးကဲ့သို့ လီးကြီးက တွဲတွဲကြီးဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား ဖြူနှင်းဝေစောက်ပတ်ကို တစ်ချီစီလိုးပြီး၍ စောနိုင်က ဒုတိယအကြိမ်လိုးခြင်းဖြစ်တာကြောင့် စိမ်ပြေနပြေရှိပြီး အလောသုံးဆယ်မလုပ်ဘဲ တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန်ပင် သူ့လီးကို ထိထိမိမိ ဖိဆောင့်လိုးသွင်း နေပြီး ကာမအရသာကို စိတ်တူကိုယ်တူပင် အပြည့်အဝ ရယူခံစားနေကြလေသည်။ မောင်ထူးက သူဇာလွင် အခန်းထဲကိုရောက်လာတာတွေ့ရ၍ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလာကာ သူမအနားလျှောက်လာပြီး ခါးကိုဖက်လိုက်သည်။

" ဘယ်လိုလဲ မသူဇာ မမရီ ဘာတွေလိုက်ပြလို့ ကြာနေရတာလဲ "

" အင်း ဟင်း အစုံပဲ ကိုမောင်ထူး ဘာလဲ ဒီလောက်ကလေးတောင်မှ မစောင့်နိုင်တော့ဘူူးလား "

" အင်း ဒီမှာကြည့် စောင့်ရလွန်းလို့ လီးတောင် တော်တော်ညောင်းနေပြီ "

ဆိုပြီး သူ့ခါးရှေ့မှ လီးတန်းလန်းကြီးကို ကိုင်ပြလိုက်သည်။

" နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး လီးကြီးက ဟိုတစ်ယောက်လည်း ဒီအတိုင်း ဟွင်း "

မသူဇာ မျက်နှာကလေး ရှုံ့မဲ့ကာပြောလိုက်ရင်း မောင်ထူးလီးကို လက်နှင့်စမ်းသပ်ဆုပ်ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ လီးကြီးက အားရစရာပါပေ။ တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆုပ်ဆွဲ၍ ဂွင်းရိုက်သလို လီးကို ရှေ့သွားနောက်ပြန် ပွတ်သပ် ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း မောင်ထူးနှင့်သူမ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် အနမ်းချွေနေကြကာ မောင်ထူးလည်း သူမနို့ကိုင် ဖင်ကိုင်နှင့် ဟိုဟိုဒီဒီ အရသာယူ လက်သရမ်း၍ အတန်ကြာမှ လူချင်းခွာလိုက်ကြသည်။

သူဇာလွင် သူမကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျ ီနှင့်ဂါဝန်တွေကို တစ်ခုမကျန် လျှောချွတ်ချလိုက်လေသည်။

သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်း ဗလာကျင်းကာ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသည်။ မောင်ထူးအရှေ့မှာ အသာအယာ ဒူးကလေးထောက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ရင်း သူ့လီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူး ကလေးများနှင့် ပြွတ်ကနဲနေအောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ မောင်ထူး တွန့်ကနဲဖြစ်ပြီး မျက်နှာကြီးဝင်းပသွားကာ ကျေလည်းကျေနပ်သွားပုံရပေသည်။

" စုပ် စုပ် အ အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် "

" မသူဇာ စောက်ပတ်ကိုလည်း မှုတ်ပေးမယ် မြန်မြန်လုပ် လိုးချင်နေပြီ အား  ဟားး "

သူဇာ သူ့လဒစ်ကြီးကိုရော လချောင်းတစ်လျှောက်နှင့်ဂွေးဥပါမကျန် လျှာနှင့်လိုက်လံယက်သပ်၍ ဆွကစားပေးလိုက်သည်။ မောင်ထူး မနေနိုင်တော့။ လီးကလည်း တင်းသထက်တင်းလာပြီး အကြောအမြှောင်းမြှောင်း ထလျက် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေကာ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာတောင်တောင့်တင်းလို့ နေပြီဖြစ်ရာ သူမကိုယ်လုံးကို ဆွဲယူလိုက်ရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် လှဲအိပ်စေ၍ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်စေလိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်တပြတ်ပြတ် အသံထွက်အောင် ကုန်းယက်ပေး နေလေတော့၏။ သူဇာက အမွှေးသန်သူဖြစ်ရာ သူမစောက်ဖုတ်တစ်ဝိုက်ရှိ ထူထဲလှသော အမွှေးအမြင်များကို လက်နှင့်သပ်တင်ပစ်လိုက်ကာ အစိချွန်တက်တက်ကလေးကိုစုပ်ပြီး အခေါင်းထဲကိုလည်း လျှာကို လိမ်ခေါက်၍ ထိုးမွှေပေးလိုက်သည်။ လက်နှင့်လည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် နှိုက်ဆောင့်၍ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမဖင်သားအနောက်ကနေ လက်လျှိုကိုင်ပြီး ဖင်စအိုအဝလေးထဲကိုပါ လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူး၍ ထည့်သွင်းကာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ကလိကစားပေးနေပြန်သည်။

" အ အား ဟား ထိ ထိတယ် အ ယားယားတယ် ကိုထူး အ အာ့ မြန်မြန် အ အစိကို တအားမစုပ်နဲ့ အင့် ဟင့်ဟင့် အမေ့ အင့် အမယ်လေ့လေး … တော်တော် ပြီ … အခေါင်းထဲ ထည့်မွှေမနေပါနဲ့တော့ … စောက် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး … အ အရည်ရွှဲ ရွှဲ နေပြီ … လိုး တော့ … လိုးတော့ ကိုထူး … ရပြီ … တော်ပြီ "

" မသူဇာ … စောက်ပတ် တအားရွနေပြီလား "

" ဟုတ် … အင့် အင်း မ မခံနိုင်တော့ဘူး … မှုတ်ချင်လည်း နောက်မှမှုတ်တော့ လီးကြီးနဲ့သာ အားရပါးရ ထည့်လိုး လိုက်တော့ … ကိုထူး ရယ် "

" ဒါဖြင့် ဒီအတိုင်း ပက်လက် စောက်ပတ်ဖြဲပြီးနေ … ဟုတ်လား မဇာစောက်ပတ်အယားပြေအောင် ကျွန်တော့် လီးထည့်ပေးမယ် … အပီ လိုးပေးမယ်"

" လိုး …လိုးစမ်း မြန်မြန်သာ … လိုးပေးစမ်းပါ "

မသူဇာ စိတ်လိုလက်ရပင် စောက်ပတ်ဖြဲပေးသည်။ ငထူးလည်း လီးဒစ်ကြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်မွှေဆွပြီး သူမစောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံး ကြွတက်လာအောင် သူ့လီးကိုအပေါ်စီးကနေ စိုက်ကာ အပီလိုးချလိုက်တော့သည်။ လီးကြီးက သူမ၏ပြဲအာအာ ဟတတကလေးဖြစ်နေသော စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို တစ်ဝက်သာသာလောက် ပြွတ်ဇွပ်ဆိုပြီး တစ်ရှိန်ထိုး စိုက်နစ်တိုးဝင်သွားလေသည်။

" အ အိ အင့် အိ အိ ကြပ် ကြပ်လိုက်တာ လီးကြီး မထင်ရဘူး ကြီးလည်းကြီး ရှည်တာလည်း အရမ်း ပဲ … အိ အင့် အင့်"

" ကြိုက်လား မသူဇာ … မသူဇာစောက်ဖုတ်က ကြပ်ထုပ်ပြီး တအားလိုးလို့ကောင်းတယ် "

" ကြိုက်တယ် လီးကြီးတာ အားရတယ် လိုးပါ နာပစေ လီးကြီး ကြီးရုံတင်မဟုတ်ဘူး ရှည်လည်းရှည်တယ် အားရတယ် "

" ဖိုးစော လီးသာဆိုရင် ပိုအားရမယ် သူ့လီးက ဆေးလီးဆိုတော့ မသူဇာအကြိုက်နေမှာပဲ စောက်ပတ်ပြဲအောင် လိုးခိုင်းရမယ် "

" ရတယ် စိတ်ကြိုက်လိုး နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်း လိုးလို့လည်း ရတယ် သူဇာ စိတ်ကြိုက်ခံပေးမယ် "

မသူဇာအပြောကြောင့် မောင်ထူးလည်း အားတက်ပြီး သူ၏ဆောင့်လိုးမှုအရှိန်နှုန်းကို ထပ်မြှင့်ကာ သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြဲပြဲလန်အောင် အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်လိုးချနေလေတော့၏။ သူ့လီးကို မသူဇာ့စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အရင်းအဆုံးအထိ ထည့်လိုးလိုက်ခြင်းဖြစ်၍ မသူဇာလည်း သူ့လီးထိပ်က သူမသားအိမ်ကို တဒုတ်ဒုတ် ထိခိုက်မိနေကာ ရှည်လျားလှသောငထူးလီးဒဏ်ကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် နင့်ကနဲနင့်ကနဲနေအောင် ခံစားနေရေတော့သည်။

တစ်ဖက်မှာလည်း ဖြူနှင်းဝေတစ်ယောက် စောနိုင်ကို ပက်ပက်စက်စက်ဖင်ကုန်းအလိုးခံရင်း နှစ်ချီတိုင်တိုင် စောက်ရည်ပန်းထွက်ကာ ပြီးနေရလေသည်။ စောနိုင် သူ့လဒစ်ပြဲကြီးနှင့် ဖြူနှင်းဝေစောက်ပတ်ကို အသာကုန်ကျုံးလိုးပြီး လရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ တဗြွတ်ဗြွတ်ပန်းထည့်ပစ်လိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သား လဲလျောင်းအနားယူရင်း ငထူးနှင့်မသူဇာလိုးတာကို စိမ်ပြေနပြေ ငေးကြည့်နေကြလေသည်။

ငထူး(မောင်ထူး)က လိုးနေရင်း အားမရလို့ပဲလားတော့မသိ။ မသူဇာပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားကာ သူ့ပုခုံးပေါ်တင်ထမ်းပြီး ခါးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်၍ လီးကို ဘယ်ညာဝေ့ဝိုက်ဆောင့်ပြီး အပေါ်စီးကနေ ဇယ်ဆက်သလို ဖိဖိစီးစီးလိုးပေးနေသည်။ သူလိုးပုံကိုက အားပါးတရရှိလှသည်။ ခါးအားလည်းသန်ပြီး ကြာရှည်အချိန်ဆွဲလိုးနိုင်သည့်အတွက် မသူဇာပိုမိုအကြိုက်တွေ့ကာ သူမခါးကို အောက်ကနေ ကော့ကော့တွန်းမြှောက်ခံရင်း ပြန်လည်ညှောင့်လိုးပေးနေမိလေသည်။

တစ်နာရီနီးပါးလောက်ကြာမြင့်သွားသည်ဟု စိတ်ထဲက ထင်မိသည်။ စောက်ရည်တစ်ကြိမ်မက နှစ်ကြိမ်တိတိ ပန်းလွှတ်ထွက်သွားရသည်အထိ လူတစ်ကိုယ်လုံး မျော့နေအောင်ကို အလိုးခံလိုက်ရလေသည်။ မောင်ထူးလည်း မသူဇာစောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးငပဲကြီးကိုပြန်ချွတ်ထုတ်ပြီး သူမဝမ်းဗိုက်ပေါ်မှာပဲ လရည်တွေကို တဗြစ်ဗြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်တာ တွေ့ရပေသည်။  မသူဇာ ဟူးကနဲ သက်ပြင်းမော တစ်ချက်ကို ချလိုက်မိသည်။ မောင်ထုူးလီးကို ပြန်တောင်လာအောင် အချိန်ယူစုပ်ပေးရင်း ဖြုနှင်းတို့အတွဲ ရှိရာကို မျက်စိအကြည့်က ရောက်ရှိသွားရပြန်ပါသည်။

စောနိုင်က သူမကိုပြန်စိုက်ကြည့်နေပြီး သူ့လီးကိုသူ လက်နှင့်ဂွင်းရိုက်နေတာ သူမတွေ့ရသည်။ လီးကြီူကအနီးကပ်ကြည့်လေ ပိုကြီးခာသလိုပင် ထင်မှတ်ရလေသည်။ လီးကိုယ်ထည်တုတ်တုတ်ကြီးက သူမလက်နှင့်တောင်မှ ကိုင်လို့ဆန့်ရဲ့လားမသိပါချေ။ လီးဒစ်နေရာထက် လချောင်းကိုယ်ထည်က နှစ်ဆလောက်ပိုကြီးနေသော ဆီလီကွန်လီးပဲဖြစ်တော့သည်။ အရင်းပိုင်းလည်း သာမန်လီးတွေထက်တောက် ပိုတုတ်နေသေးသည်။

" ဒီကိုလာ သူဇာ ကိုယ့်လီးကို လာစုပ်ပေးဦး "

ကိုစောနိုင် ခပ်တည်တည်ကြည့်ပြီးပြောသည်။ သူဇာ သူ့ကို လုံးဝငြင်းဆန်လိုသောဆန္ဒမရှိပါ။

" ဟုတ်ကဲ့ ကိုစော … လာပါ့မယ် "

သူဇာ လျှောက်လာတော့ ဖြူနှင်းဝေ သူမကိုမျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီး …

" ဒီမှာ မသူဇာ ကြိုက်တဲ့လီး ကြည့်လိုက်ပါဦး အစ်မ ဒီအပေါ်တက်ခွလိုက် ဖြူဖြူမှုတ်ပေးမယ် ကိုစောလီးကို အစ်မစုပ်ချက်စုပ်ပေလိုက် ဟုတ်လား "

" နင်က မှုတ်နိုင်သေးလို့လား ဖြူနှင်းရယ် "

" အံမယ် လာမှာသာ လာစမ်းပါတော် ပဲများမနေနဲ့ အစ်မစောက်ပတ်ကို နူးအိနေအောင်မှုတ်ပေးမှာ လာခဲ့ အချိန်လည်း သိပ်ရတာမဟုတ်ဘူး "

ဖြုနှင်းသူမကိုဆွဲလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ခိုင်းလိုက်ရာက အောက်ကနေမသူဇာစောက်ပတ်ကို ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာထိုးယက်ပေးနေပါသည်။ သူဇာလွင်လည်း မနေသာတော့ပြီမို့ ဖြူနှင်းပြုသမျှနုရရင်း ကိုစောနိုင်ရှိရာဖက်ကို ခေါင်းလှည့်ပြီး သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးကို ငုံကာစုပ်ပေးလိုက်ရတော့၏။

နှစ်ယောက်သားမြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ပင် ဖြူနှင်းက သူမစောက်ပတ်ကိုယက်၍ သူမကတစ်ဖန် စောနိုင်လီးအား စုပ်ပေးရခြင်းဖြစ်သည်။ စောနိုင်ကလည်း မသူဇာလီးစုပ်ပေးတာကိုခံရင်း ဖြူနှင်းပေါင်ခွဆုံရှိရာသို့ ခေါင်းတိုးဝင်၍ သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးနေပြန်သည်။ မောင်ထူးထလာပြီး ဖြူနှင်းလက်ကိုဆွဲထူလိုက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ပါသည်။

" ကိုထူး ကျွန်မ မြင်းစီးပေးရမလား "

" ကောင်းတာပေါ့ ရယ်ဒီပဲလေ "

ဖြူနှင်းလည်း သူ့အပေါ်ကနေတက်ခွထိုင်လိုက်ရာက မောင်ထူးလီးကို သူမစောက်ပတ်နှင့်တည့်တည့် အသေအချာ ချိန်တေ့ပြီး အပေါ်စီးကနေ ဦးဆောင် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါသည်။ ကိုစောနိုင်က သူဇာ့ကို ဖြူနှင်းဝေလုပ်သလို အပေါ်တက်ဆောင့်မလား ဟု မျက်ရိပ်ပြကာမေးတော့ သူဇာလည်း …

" ဟင့်အင်း မတက်ရဲဘူး ကိုယ့်ဖာသာ လုပ် … လိုးချင်သလို လိုး …သူ့လီးကြီးတော့ အပေါ်တက်ဆောင့်ရင် စောက်ပတ်ပြဲကုန်လိမ့်မယ် "

ဟု ဘွင်းဘွင်းပင်ပြောလိုက်ပါသည်။

စောနိုင် သူမကို ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံစံနှင့်ပင် ကုတင်စောင်းတင်၍ လိုးသည်။

လီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို တော်ရုံနှင့်ထည့်၍ မဝင်တာမို့ တံတွေးဆွတ်ပြီး လိုးရလေသည်။ နင့်နေအောင်ကို ခံရပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြည့်သိပ်ကြပ်သွားရသလိုပင်။ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် ဒီလောက်လီးကြီးတာမျိုး အလိုးမခံဖူးခဲ့၍ အနည်းငယ် စိုးရိမ်စိတ်ကလေးတော့ ဝင်မိလေသည်။

" သေပါပြီတော် စောက်ပတ်တော့ ရစရာမရှိအောင် ပြဲတော့မှာပဲ လီး ကြီးလွန်းလိုက်တာ တကတည်း …"

နာကျင်မှုကြောင့် သူမ မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့သွားပြီး ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောမိတော့ ကိုစောက …

" ဘာ … ခုမှ … စောက်ပတ်ပြဲမှာ ကြောက်နေတာလဲ … ဘယ်လီးလိုးလိုး စောက်ပတ်ဆိုတာ ပြဲမှာပဲ မဟုတ်လား မသူဇာရဲ့ ဟင်းဟင်း "

" ရှင့်ဟာ လူလီးမှမဟုတ်တာ … ကြီး လိုက်တဲ့လီး …လူလွန်လီး မြင်းလီး … နွားလီးကြီး လဒစ်ကြီးက ပြဲပြဲရွဲရွဲနဲ့ ကြောက်စရာ ဟွင်း … အိ အ အ သေ သေပြီ အရမ်းမဆောင့်နဲ့ "

မသူဇာ ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့နှင့်ပင် မကျေမချမ်း ပြောရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို ထုရိုက်တွန်းကန်မိသွားရသည်။

………….....................

လီးကြီးတာက ကြောက်စရာမဟုတ်သေး။ အလိုးကြမ်းမှုကသာ ပိုပြီး ကြောက်စရာကောင်းကြောင်းကို သူမနောက်မှ သိခွင့်ရလိုက်သည်။

စောနိုင် ဆိုတဲ့လူ တော်တော်ဆိုးသည်။ အင်မတန်မှလည်း ကြောက်စရာ ကောင်းလွန်းလှသည်။ အလိုးပက်စက်လိုက်ပုံများ ပြောမနေပါနှင့်တော့။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက် ကြေကုန်ပြီလား ဟုပင် သူဇာထင်မှတ်မိတော့သည်။ သေလုမျောပါး မျော့မျော့ကလေးကျန်အောင်ကို အလိုးခံလိုက်ရပြီး သူ့လီးတစ်ချောင်စလုံး သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်းသပ်လျှိုသွင်းခြင်း ခံလိုက်ရသလို အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်းနှင့် တရစပ် မွှေနှောက်လိုးဆောင့်ခြင်းကို ခံလိုက်ရပြီး ရမ္မက်ဇောတွေအကြွကြီးကြွလျက် မသူဇာတစ်ယောက် နှုတ်မှအသံပင် ရဲရဲမထွက်ဝံ့လောက်အောင် အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် နာကျင်မှုဝေဒနာကို အောင့်အည်းမျိုသိပ်၍ ဇွတ်မှိတ်ခံစားလိုက်ရှာပါသည်။

သူ့လရည်ထွက်ချိန်မှာ လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲကနေ အချိန်ကိုက် ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး သူမပါးစပ်ဝမှာ တေ့ကာ လရည်တွေ အကုန်စုပ်မျိုချခိုင်းပြန်သည်။သူဇာလည်း ထန်ပြီရင်းထန်နေတာမို့ မငြင်းမိချေ။ လရည်တွေတဂွပ်ဂွပ် မျိုချကာလီးစုပ်ပေးရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လျှာနှင့်ယက်သပ်၍ အကျိအချွဲများကုန်အောင် လိုက်လံသုတ်သင်ပေးလိုက်ရသည်။ လူလည်း နှစ်ချီလောက်ပြီးလိုက်ရကာ အားပြတ်သလိုတောင် ဖြစ်သွားရလေသည်။

ပင်လက်တစ်ကြိမ်လိုးပြီး မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘဲ နောက်ဆက်တွဲက ထပ်ပါလာသေးသည်။ သူမကို ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ကာ ခွေးကုန်းကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ပေါက်ထဲကို လီးသွင်း၍ အားရပါးရ လိုးနေပြန်ပါသည်။ ဖင်လိုးမှုကလည်း တပ်မက်ချင်စရာကောင်းလှသလို အရသာလည်းရှိ နာကျင်မှုကလည်း မဖော်ပြနိုင်လောက်သည်အထိ ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ နာလည်းနာ ဖင်လည်းကျိန်း ကောင်းလည်းကောင်းလှသည် လို့တောင် ဆိုရချိမ့်မည်။

သူဇာ့ဖင်က သွေးစသွေးနတွေပါလာပြီး ဖင်အကွဲအပြဲ အလိုးခံလိုက်ရသည်။ ဒီအတိုင်းဆိုလျှင် သူမစောက်ပတ်လည်း သူမကိုယ်တိုင်ပင် သတိမထားမိဘဲ ကွဲပြဲကုန်ပြီလားမသိပါချေ။

" ဟင်းးး ရစရာကို မရှိတော့ဘူးးး အသေလိုးသတ်နေတာပဲ နော် "

" စိတ်ချ တစ်နေကုန်လိုးပြီးမှ ပြန်ပို့မှာ "

" ရှင် လိုးနိုင်ရင် လိုးပေါ့ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်က တစ်ခါကွဲပြီး နောက်တစ်ခါကွဲစရာမကျန်တော့ပါဘူး "

" ငါတို့ချည်းလိုးမှာမဟုတ်ဘူး ဖာခေါင်းတွေ အကုန်ဝိုင်းသမမှာ "

" ဘယ်သူ ရှိသေးလို့လဲ "

" ရှိတယ် ဒီလိုနေ့ဆို မရီမြဆီက ပါကင်အသစ်တွေ ပွဲထုတ်နေကျ အသစ်စက်စက်အညွန့်အဖူးကလေးတွေလည်း စားခွင့်ရမယ် သူဇာတို့နှစ်ယောက်ကိုလည်း အလိုက်အထပ်သဘောမျိုးနဲ့ လေးငါးယောက် ဝိုင်းလိုးကြမှာပေါ့ "

" အဲဒါမျိုး နရသူတို့ဘာတို့ရေးတဲ့ အောစာအုပ်ထဲမှာပဲ ဖတ်ဖူးကြားဖူးတယ် တကယ်ရှိလို့လား "

" ဒီကောင် ဖာနဲ့ရင်းနှီးလို့ ဖာသဘာဝရေးနိုင်တာ ဖြစ်မှာပေါ့ ခုလောက်ဆိုရင် မရီမြအခန်းထဲမှာ ပွဲခံနေလောက်ပြီ တညင်ဖက်က ကလေးမလေးနှစ်ယောက် သူဥထားတာရှိတယ် ခုလောက်ဆို မျက်ရည်နဲ့မျက်ခွက် စောက်ပတ် အမဲဖျက်ခံရလွန်းလို့ အရည်တရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ ဘတ်လဘိုင်လိုက်နေလောက်ပြီ ဟားဟား ဟားးး "

" သွား မုန်းဖို့ကောင်းတဲ့လူ ရှင်တို့ ဒီလောက် ရက်စက်မယ်လို့တောင် ထင်မထားမိဘူးး တကယ်ပြောတာ "

ပြောမယ့်သာပြောရသည်။

ဒီလို စကားမျိုးကြားတော့ သူမရင်ထဲက ကာမစိတ်က အရှိန်လျှော့ကျသွားရာကနေ တဟုန်ညီးညီး ပြန်လည်၍ ဗလောင်ဆူပွက် ထကြွလာရသလိုပင်။

" ကြည့်ချင်တယ်မဟုတ်လား မမရီကို ခေါ်ပြောလိုက်မယ်လေ "

" ဘယ်မှာလဲ "

" အနောက်ဖက်က သီးသန့်ခန်းထဲမှာ  ရှယ်ခန်းပေါ့ "

" ……  …… "

ကိုစောနိုင် အပြင်ထွက်သွားပြီး အတန်ကြာမှ  ပြန်ရောက်လာသည်။

သူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘဲ ရုပ်ရည်ခပ်ကြမ်းကြမ်း မျက်နှာပေါက်ခပ်ဆိုးဆိုးနှင့် လူနှစ်ယောက်ပါလာသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး လက်ရဲဇက်ရဲ ထင်ရာစိုင်းမည့်ပုံစံမျိုး ပေါက်နေသည်ဟု သူဇာလွင် တွေးမိလိုက်သည်။ တစ်ယောက်က အသာမည်းသည်။ နောက်တစ်ယောက်က အသားလတ်လတ် ဂင်တိုတိုနှင့် မျက်နှာမှာ ကျောက်ပေါက်မာရာများရှိသည်။ ရုပ်ကြမ်းသည်။ အခြေအနေအကဲခတ်ဖို့ ဆိုပြီး လိုက်ချလာခြင်းပဲဖြစ်ရမည်။

ဖြစ်ချင်တော့ ဖြူနှင်းနှင့်မောင်ထူးက အလုပ်ပြန်စနေပြီး ဖြူနှင်းက ကုတင်စောင်းမှာ ပိုးလိုးပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ရော သူမစောက်ပတ်ကိုပါ ဖြဲကား၍ အဖုတ်ကြီးအကွင်းသား မြင်မကောင်းအောင်ရှိနေကာ မောင်ထူးက သူ့လီးကို ဖြူနှင်း၏နှုတ်ခမ်းသားများ ပြဲလန်ပွင့်အာနေသော စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေး ထဲသို့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ထည့်သွင်း လိုးနေချိန်ဖြစ်သည်။

အ ကနဲ မေးကလေးကော့ထိုးရင်း ငထူးရင်ဘတ်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်စုံကန်တွန်း၍ ဖြူနှင်းခန္ဓာကိုယ်လေး အနောက်ဖက်ကို လန်ကျသွားတာတွေ့ရသည်။ မသူဇာကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ကပ်ခြင်း မရှိသေးဘဲ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီး ဗလာကျင်းလျက်ရှိသည့် အနေအထားပင်ဖြစ်သည်။ သူမနို့အုံထွားထွား နှစ်လုံးရော တောင့်တင်းလုံးဝိုင်းစွင့်ကားလှသည့် ဖင်သားအိအိကြီးများနှင့်တကွ အမွှေးအဖုတ်လိုက် ရှိနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းရွရွကြီးတွေပါ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင် အကွင်းသားအရှင်းသားကြီး ပေါ်ထွက်နေလျက်ရှိရာ လက်ကလေးနှင့် ကပျာကယာ ယှက်လိမ်ကာ ဖုံးအုပ်ထားလိုက်မိသေးတော့သည်။

ယောက်ျားသုံးယောက်မျက်လုံးများက သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို စားမတတ်ဝါးမတတ်ပင် အရသာခံကာ ငေးစိုက်ကြည့်လျက် ရှိနေကြပေသည်။

စောနိုင် သူမအနားကို ကပ်လာပြီး …

" သူဇာ ဘာလုပ်နေလဲ …လိုက်ခဲ့လေ "

" အင်း ဟုတ် ကိုစော … သူဇာအင်္ကျီခဏဝတ်လိုက်ဦးမယ် "

သူမအင်္ကျီနှင့်ဂါဝန်ပြန်ဝတ်နေချိန်မှာ သုံးယောက်စလုံး သူမအနားကိုကပ်လာပြီး တစ်ယောက်က သူမပါးပြင်ကလေးပြွတ်ကနဲနမ်းစုပ်၍ တစ်ယောက်က နို့ကိုင်ဖင်ကိုင် လက်သရမ်းလာသည်။ စောနိုင်လည် တဟဲဟဲနှင့်ရှိနေရာ မသူဇာ သူ့ကိုသာ မျက်စောင်းကြီးခဲ၍ ကြည့်လိုက်မိတော့သည်။

" အိုးး နေ နေပါဦး အင်္ကျီကလေး တော့ ဝတ်ပါရစေဦး ဟင်းဟင်း "

" ဂျောက အရမ်းတောင့်လွန်းတယ် မင်းဖြိုနိုင်မလား ငမျိုး "

" ပြိုပြို မပြိုပြို နှစ်ပေါက်လုံး ဖွင့်လိုက် အေးရော ခုနကောင်မလေးဖွင့်သလောက်တော့ ပင်ပန်းမှာမဟုတ်ပါဘူး ငမုတ်ရာ "

" ဒါလည်း ဟုတ်သား … ဟဲ ဟဲဟဲ "

ငမျိုးနှင့်ငမုတ်ဆိုသူ နှစ်ယောက်က သူတို့ချင်းနားလည်သည့်အထာနှင့်ပြောသည်။ သူဇာ မကြားကြားအောင် ပြောခြင်းဖြစ်ကာ သူတို့ ဘာဆိုလိုလိုမှန်း သိနှင့်ပြီးမို့ မသူဇာတစ်ယောက် ကြားရုံနှင့်ပင် ကျောချမ်းသွားရသည်။ သူမဝတ်နေသော ဘရာစီယာလေးကို တစ်ယောက်က ကူဝတ်ပေးရင်း တမင်တကာအသားယူ၍ နို့ကိုနယ်ပေးနေပြန်သည်။

" အို ယားတယ် နောက်မှ စိတ်ရှိလုပ်  အေးဆေးဝတ်ပါရစေဦး "

အတွင်းခံမရှိတော့၍  ဂါဝန်ကိုသာကောက်စွပ်လိုက်ရင်း အပေါ်အောက် အင်္ကျ ီဝတ်စုံကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ဆွဲဆန့်ပြုပြင်ကာ သူတို့အနောက်ကနေ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

" ဖြူနှင်း နင်ရော "

" လာ လာခဲ့မယ် အစ်မ အင့် အိ အိ အင့် "

.....................................................................................................................

နှောင်ကြိုးမဲ့ ညများ (ONS Story) ( ၃ )

ဖြူနှင်းကောင်းခန်းရောက်နေချိန်မို့ ဘာမျှပြောမနေတော့။ မောင်ထူးလည်း သူတို့နှစ်ယောက် လိုက်လာမည်ဆိုပြီး ပြောဆိုကတိပေးရင်း ယောက်ျားသုံးယောက်နှင့်မသူဇာတို့ အိမ်အတွင်းဖက်ရှိ သီးသန့်ခန်းရှိရာဆီ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ငမုတ်နှင့်ငမျိုး သူမတစ်ဖက်တစ်ချက်ကနေ ကပ်လိုက်လာရင်း ငမုတ်က …

" အပီ လိုးမှာနော် အလကားမလိုးဘူး ငွေပေးပြီး လိုးမှာ "

" တကယ်လား ကြိုက်ဈေးလား … အဟင်း ဟင်းဟင်း "

သူဇာရွှတ်နောက်နောက်ပြန်ပြောတော့ အနားရောက်လာသည့်ငမျိုးကလည်း …

" ဟုတ်တယ် ကြိုက်ဈေး ပက်ပက်စက်စက် အခံကောင်း အမှုတ်ကောင်းရင် ပုံပေးမယ် လက်စွဲထားလိုက်မယ် ခေါ်ရင်တော့ မရောက်ရောက်အောင် လာရမယ် နော် "

" ကျွန်မ ဒီအလုပ် မလုပ်ချင်ပါဘူး လုပ်လည်း မလုပ်ဖူးတော့လေ … "

ငမုတ်က အေးဆေးဆိုပြီး လက်ကာပြလိုက်ရင်း …

" လုပ်ဖူးရင်ပျော်သွားမယ် မြင်ကြည့်လိုက် …လိုးတာရော မခံချင်ဘူးလား အလိုးခံရမှာမကြိုက်ဘူးလား စောက်ပတ်နဲ့လီး မခံချင်တဲ့လူ ခပ်ရှားရှားပဲ လီးကြီးပြီး လိုးအားကောင်းရင်ကောင်းသလို ဘယ်မိန်းမမဆို ကြိုက်ကြတာချည်းပဲ မူရကီတော့ မလုပ်နဲ့ နော် ဟင်းဟင်း "

" မသိဘူး ရှင်တို့ လိုးရင်တော့ ခံရမှာပေါ့ လီးကြီးမကြီး ဘယ်သူကြိုသိမှာလဲလို့ ငြင်းလို့မှ မရတဲ့ဥစ္စာ "

" ဘာလဲ ကြောက်လို့လား မကြောက်နဲ့ … ကိုက်မစားဘူး လိုးရုံပဲလိုးမှာ … ဂေါ်လီနဲ့ကို စောက်ပတ်ကိုမွှေ့ပြီးလိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား ဟဲဟဲ ဟဲ "

" ဂေါ်လီတော့မသိဘူး ဘာဖြစ်ဖြစ် ဖင်မလိုးရင်ပြီးရော ဖင်တော့မခံချင်ဘူး နာတယ် "

" မနာအောင်လိုးမှာပေါ့ စောက်ဖုတ်ရောဖင်ရော စိမ်ပြီးတော့ကို လိုးပေးမှာ  လီး ဇိမ်တွေ့ပြီး စွဲသွားစေရမယ် မစွဲရင်တစ်ညနဲ့ပွဲပြတ်တယ် … စွဲပြီဟေ့ဆိုရင်တော့ တစ်သက်လုံး နေ့ရှိသရွေ့ လာလိုးပါ ဆိုပြီး လည်တဆန့်ဆန့်နဲ့ မျှော်နေဦးမှာ မြင်ယောင်သေးတယ် "

ငမုတ်က အပိုင်ပြောသည်။

မသူဇာ ဘာမှပြန်မပြောမိတော့။ သူမအနေနှင့် One Night Stand ကိုမွေ့လျော်သူပီပီ ဒီလို အစွဲအလမ်းမျိုးတော့ မရှိခဲ့ဖူးပါ။ သို့ပေမယ့်လည်း လောကကြီးက ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်သည်။ ဖာဂေါင်းတစ်ယောက်ကိုလည်း စွဲလမ်းလျှင် စွဲလမ်းသွားနိုင်သလို သူ့အတွေ့မှာ မျောပါချင်လျှင်လည်း မျောပါသွားနိုင်သည်။ ချစ်လျှင်လည်း ချစ်မိသွားနိုင်သည်ဆိုတာကိုတော့ သူမကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်မိပါသည်။ သူမအနေနှင့် လောလောဆယ်အခြေအနေမှာ သူတို့လူစုကို အလိုက်အထိုက် ဆက်ဆံရုံမှတစ်ပါး အခြားမရှိတော့ ဟူ၍သာ သူဇာလွင်တစ်ယောက် အတွေးပေါက်မိပါတော့သည်။

ငမုတ် ငမျိုးနှင့်သူမ အယုတ္တအနတ္တ ညစ်တီးညစ်ပတ်လျှောက်ပြောလိုက် ထုလိုက်ရိုက်လိုက် ရယ်လိုက်မောလိုက်နှင့်ပင် အခန်းဝဆီရောက်လာကြသည်။

" ကဲ ဝင်မယ် တံခါးတော့ အသေအချာပြန်ပိတ်ထားလိုက် အခြေအနေကမအေးသေးဘူး "

ငမုတ်ကို ဘာအခြေအနေလဲ ဟု မေးမည်ပြုပြီးမှ မမေးဖြစ်တော့ဘဲ အခန်းထဲကိုရောက်လာသည်။ အခန်းတွင်းရှိမြင်ကွင်းကို မြင်တွေ့လိုက်တော့ သူဇာတစ်ယောက် သူမမေးခွန်းရဲ့အဖြေကို ကိုယ်တိုင်ရှာတွေ့သွားရတော့သည်။

မိန်းမငယ်ကလေးနှစ်ယောက် … ။

တစ်ယောက်က အခန်းကြမ်းပြင်မှာ ဒူးကလေးတုပ်၍ ထိုင်ရင်း ရှိုက်ကာရှိုက်ကာ ငိုယိုနေသည်။

သူမနဘေးမှာ အမောအပန်းဖြေသလို ခြေပစ်လက်ပစ် ပက်လက်ကားယားလဲလျောင်းရင်း စီးကရက်တစ်လိပ်ကို ဇိမ်ယူရှိုက်ဖွာနေသော ယောက်ျားသားကြီး တစ်ယောက်။ ထိုလူ့ကိုယ်ပေါ်မှာရော သူမကိုယ်ပေါ်မှာပါ ဘာအဝတ်တစ်စုံတစ်ရာမှမရှိပါ။ ယောက်ျားလုပ်သူက လီးတန်းလန်းနှင့်ဖြစ်နေသလို ကောင်မလေးကိုယ်ပေါ်မှာလည်း တွန်းထိုးကန်ကျောက် ရုန်းကန်ရာမှ ရရှိဟန်တူသော အညိုအမည်း ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေ ဗရပွနှင့် သူမကို အရေးတယူ ချော့မော့မည့်သူလည်း မရှိပါချေ။

ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ မရီမြကိုယ်တိုင် သူမကို လက်နှစ်ဖက်ကနေ ချုပ်ကိုင်ပြီး အုပ်စုလိုက် နသားဘယားလုပ်နေကြသည်။ ကောင်မလေးက ကြောက်လန့်တကြား ရုန်းကန်လို့နေသည်။ မကြောက်ဘဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။ အားကောင်းမောင်းသန်ဖြစ်သော ယောက်ျားသားကြီးသုံးယောက်နှင့်မရီမြပါ အပါအဝင် ကာမဘီလူးသဘက်တွေပမာ သရဲမရဲစီးနေကြသော ငရဲသားလေးယောက်က သူမခန္ဓာကိုယ် သူမအသွေးအသားတွေကို ရစရာမရှိအောင် ချိုးဖျက်ဝါးမျိုနင်းချေကာ ပြုချင်တိုင်းပြုနေတာကို ကိုဟ်တိုင်ကိုယ်ကျ မချိအောင်ခံစားနေရသည်ပဲ မဟုတ်လား။

တစ်ယောက်တည်း One by One လည်းမဟုတ်ကြ။ တစ်ယောက်ပြီးတော့ တစ်ယောက် … မပြီးနိုင်မစီးနိုင် မဆုံးနိုင်သော ဘဝငရဲကိုခံစားနေရခြင်းဟုလည်း ဆိုနိုင်ပါသည်။

………...............................

" လွှတ် လွှတ် ခွေး ခွေးတွေ …သဒေါင်းဇား အမျိုးယုတ်တွေ ကိုယ့်မေကိုယ်လိုး ကိုယ့်နှမကိုယ်သွားလိုးကြ အိ အီး ဟီး ဟီး အီး … ရွှတ် … အ အင့် …အင့် ဟင့် … အ အားး နာ နာတယ်… သေ သေပါပြီ … ဒီလောက်လိုးနေတာ မရပ်ကြသေးဘူးလားးး … အီးး ဟီးး ဟီးးးး … လူကို … အသေလိုးသတ်နေတာလား … အင့်အင့်  စောက်ပတ် ပြဲကုန်ပြီ  အိ အိ … မ မခံနိုင်တော့ဘူး လွှတ်  လွှတ်ပါ … လွှတ် ငါ့ကို လွှတ်ပါ ဆို …  အင့်အင့် အင့် "

" သေနာမလေး … နင့်စောက်ပတ် စုတ်ပြတ်သတ်အောင် လိုးပေးနေတာတောင် အသံထွက်နေတုန်းလား ငကြွက် ဖင်လိုးစမ်းကွာ … မရီ ကိုင်ထား မလွှတ်နဲ့ … ဟိုကောင်မ ဇင်မာဦး တောင် … ဖင်လိုးလို့ ငြိမ်ဆေးမိသွားပြီ ဒီတစ်ခါ နင့်အလှည့်ပဲ … ခံကြည့်လိုက် …  ကြားလားး  … "

" အ အ မ မလုပ် မလုပ်နဲ့ အ အားးး…  ဖင် ဖင် ကို မ ထိ ထိနဲ့ … မ မ လိုးပါနဲ့ … အ အမေ့ … သ  …သမီးကို ကယ် ကယ်ပါဦးးး … အီး အီး … ဟီးးး … အ … နာ နာတယ် နာတယ် လွှတ် …  အား အားးး "

ငရဲကျနေသလိုပဲ …

သူဇာလွင် စိတ်ထဲက တွေးသည်။

ကောင်မလေးကို သနားလည်း အသနားပိုမိသလို သူမရင်ထဲက ငုပ်လျှိုးစပြုနေသော လိင်စိတ်ကလည်း တမုဟုတ်ချင်း နိုးကြွဖြစ်ပေါ်လာရသည်မှာ ထူးဆန်းလှသည့်အဖြစ်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ ရုပ်ကလေးသနားကမား ဖြူဖြူချောချော တင်ပါးကောက်ကောက်ကလေးနှင့် ကောင်မလေးကိုကြည့်ရတာ မသက်မသာရှိလှသော်လည်း အကြမ်းပတမ်း ဘလက္ကာရ ပြုကျင့်မှုမျိုးကို တစ်ခါဖူးမျှမတွေ့မြင်ဖူးသူမို့လည်း ထူးခြားဆန်းကြယ်သည့် ခံစားချက်တစ်မျိုးက သူမရင်ထဲမှာ အလိုအလျောက်ပင် ဖြစ်ပေါ်နေမိလေသည်။

မသူဇာပေါင်ကြားထဲကပင် ရွစိစိကလေးဖြစ်၍လာကာ စောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှာ စောက်ရည်ကြည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ စိမ့်ယိုထွက်ကျလာရလေသည်။

" ငမုတ် မင်း ဝင်လိုက် …ဒီဟာမလေး တစ်ကြောင်း ထပ်ဆွဲပစ်လိုက် "

ငမျိုးပြောတော့ ငမုတ် မျက်စောင်းခဲပြီး ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ဆဲပစ်လိုက်သည်။

" ငါလိုးမ လီးပဲ … ဟိုမှာ လိုးတုန်း ငကြွက်နဲ့ခေါင်ကြီး ကောင်းခန်းရောက်နေပြီ မမြင်ဘူးလား မင်းဇိကန်းနေသလား ငမျိုးရ "

ငမုတ် ပိတ်ဆဲပစ်လိုက်ရင်း ကောင်မလေးကို နွားသိုးကြိုးပြတ်လိုးဖို့ပြင်နေသော သူတို့ရောင်းရင်း ခေါင်းကြီး ငကြွက်ခေါ်ကြွက်နီနှင့် တာတီဖိုး တို့ သုံးယောက်ကို မေးငေါ့ပြလိုက်သည်။ ခုထိ အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ငိုနေဆဲရှိနေသော ဇင်မာဦးဆိုသည့် ငါးရံ့ကိုယ်လုံးပိုင်ရှင် လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ချစ်စဖွယ်ချာတိတ်မကလေးကို ညွှန်ပြလိုက်ပြီး သူကဆရာကြီးလေသံနှင့် …

" ကျွဲကြီးကိုခေါ်လိုက် ငါနဲ့သူ မသူဇာကိုဆွဲမယ် ဒီကောင်မလေးကိုတော့ စောနိုင်နဲ့မင်း အပီဖဲ့လိုက်ကြဦး "

စောနိုင်ခေါင်းသွက်သွက်ညိတ်သည်။ ငမျိုးက သိပ်တော့အစာကြေပုံမရ။

" ရတယ် အချိန်တော့မဆွဲနဲ့ ငမုတ် မသူဇာကို မင်းချည်း လိုးချင်တာ မဟုတ်ဘူးနော် ငါရော ဟိုသုံးကောင်ပါ တစ်ဖွဲ့လုံး ဆော်ဦးမှာ "

" အေးပါ ငမျိုးရာ ငါ ဒီလောက် မတုံးသေးပါဘူး "

" ပြီးရော ဒါဆို အလုပ်စရအောင် လာ ဖိုးစော "

" ဒီလိုမှပေါ့ "

ငမုတ်ပြောပြီး သူဇာ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ငမုတ်လည်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး လီးချောင်းကြီးက မဲမဲသည်းသည်း လုံးပတ်တုတ်တုတ် အရှည် ၈ လက်မသာသာခန့် ဂေါ်လီတွေ တန်းစီထည့်မြှုပ်ထားကာ ဖာသည်တွေတောင် အော့ကြောလန်ရသည့် လီးကြီးကို မသူဇာကို အပြတ်ပင် စုပ်ခိုင်းလိုက်ပါသည်။ သူဇာလည်း မထူးဇာတ်ခင်းပြီး သူ့လီးကို အားပါးတရလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ လီးစုပ်ရင်းက တစ်ဖက်မှာ ပယ်ပယ်နယ်အလိုးခံနေရသည့် ကောင်မလေးကို ကြည့်လိုက်ရာ ယောက်ျားအရင့်အမာကြီး သုံးယောက်သား ထည်လဲလိုး၍ အသံပင် မထွက်နိုင်ရှာတော့ဘဲ အိပ်ခန်း ကုတင်တစ်ဖက်စွန်းရှိ နံရံထောင့်မှာ ခေါင်းကလေးခွေခေါက် အလိုးခံနေရသည့် ကေင်မလေး၏ အဖြစ်ကို အမှတ်မထင်မြင်တွေ့သွားရသည်။

" ကြည့်စမ်း သေလိမ့်မယ် လိုးကောင်းတိုင်း ပတ်လိုးနေတာပဲ နားချိန်တောင်မရဘူး "

" သူ့နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ ကိုမုတ် "

" တစ်ယောက်က ဇင်မာဦး ကုတင်ပေါ်ကဟာလေးက အင်း … ဖွေးဖွေး … တဲ့ "

" ကောင်မလေးတွေ သိပ်လှတယ် နှစ်ယောက်စလုံး တောင့်လည်းတောင့်တယ် ရှင် လိုးပြီးပလား ကိုမုတ် "

" ငါအရင်ဆုံး ဖွင့်တာ သူပဲ  ဇင်မာကိုတော့ ဟိုကောင် ငကျွဲ စဆော်တာ "

ငမုတ် ဂုဏ်ယူစွာပြောလိုက်သည်။

" လီးထိပ်တွေ မကျိန်းကုန်ဘူးလား စောက်ပတ်ပါကင် နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးဆိုတော့ ဟင်း ဟင်း "

" ကျိန်းတာပေါ့ မနည်းကြီး လီးဝင်အောင်လိုးရတယ် ပါကင်က ဖွင့်နေကျမို့ ပညာသားပါပါ လိုးမှရတယ် နို့မဟုတ်ရင် ရစရာမရှိအောင် ကွဲပြဲကုန်လိမ့်မယ် "

ဒီစကားကို သူဇာလက်ခံသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ၈ တန်းကျောင်းသူဘဝက လမ်းဘေးတစ်နေရာ ခြုံအကွယ်တစ်ခုထဲမှာ အတန်းကြီးသမားကျောင်းသားတစ်ယောက်၏ ပါကင်ဖွင့်ခြင်းကို ပက်ပက်စက်စက် ခံခဲ့ရဖူးသည်။ စောက်ဖုတ်ကွဲ၍ လေးငါးရက် ကျောင်းမတက်နိုင်ခဲ့ပေ။ အိမ်ကိုတော့ နေမကောင်းလို့ ဆိုပြီး ညာဖြီးခဲ့ရတာကို မှတ်မိနေသေးသည်။

ဟိုနှစ်ယောက်ကတော့ ထိုင်နေတုန်းရှိသည့် ဇင်မာဦးဆိုသည့် ကောင်မလေး လက်ကိုဆွဲကာ စပြီးကိုင်ကြ နယ်ကြသည်။ ကျွဲကြီးဆိုသူ အသားမည်းပြောင်ပြောင် ဗလကြီးနှင့်လူက သူမနဘေးကနေ ထလာပြီး ငမုတ်နှင့်မသူဇာ အနားကို လျှောက်လာသည်။ အသူဇာ ငမုတ်လီးကို စုပ်နေရာမှ နောက်ထပ်လီးတစ်ချောင်း သူမမျက်နှာရှေ့ကိုရောက်လာသဖြင့် လီးကိုကိုင်ကာ စုပ်ပေးရပြန်သည်။

ကျွဲကြီးဖြစ်သည်။ သူကလည်း လူကောင်ကြီးသလို လီးကလည်းမငယ်လှချေ။ ငမုတ်နှင့်နင်လားငါလားပဲရှိမည်။ လီးလုံးပတ်ပိုတုတ်ပြီး လီးအရှည်ကျတော့ ၇ လက်မခွဲလောက်တော့ရှိမည်။ မတိမ်းမယိမ်းပဲဖြစ်ကြသည်။

" ဒီဖက်လှည့်ဦး ညီမ "

" ဘာလုပ်မလို့လဲ "

" စောက်ပတ်မှုတ်ပေးမယ် ထ "

ကိုယ်ဟန်အနည်းငယ်ပြင်လိုက်ပြီး သူဇာ သူ့ဖက်ကိုလှည့်ကာခြေဆင်း၍ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်သို့ ခပ်ပြဲပြဲကားကားလေး ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပေးလိုက်တော့ ငကျွဲပေါင်ကြားထဲကို ဝင်ရောက်လာသည်။ ချွေးရွှဲနေသော သူ့ကိုယ်လုံးကြီးဆီက ဆေးရွက်ကြီးနံ့ အရက်နံ့ ချွေးနံ့ပြင်းပြင်းတွေ သူမနှာခေါင်းထဲကို တိုးဝင်လာသည်။ သူဇာ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းနှင့် ကြက်သီးမွှေးညှင်းများပင် ထောင်ထသွား ရလေသည်။ စာထဲမှာဖတ်ဖူးသော စစ်ဘုရင်နပိုလီယံ ရှေ့တန်းပြန်ချိန်ဆိုလျှင် သူ့ဖိဖုရားမောင်းမမိဿံတွေကို ရေမချိုးရဆိုပြီး အမိန့်ထုတ်ပုံကို ပြန်လည်အမှတ်ရမိသေးတော့သည်။ ဒီလိုကိုယ်ရနံ့ပြင်းပြင်းကို ခံစားရခြင်းကလည်း ရမ္မက်စိတ်ကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ နိုးကြွဖြစ်ပေါ်စေသည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။

" ဟားးး မွှေးနေတာပဲ စောက်ပတ်ကလေးက လိုးချင်စရာ ဟဲ ဟဲ"

ငကျွဲ စောက်ပတ်မက်လွန်းသူပီပီ မသူဇာစောက်ပတ်ကို မြင်တာနှင့် ရွှတ်ကနဲ ကုန်းနမ်းပစ်လိုက်ရင်း စွတ်ရွတ်ပြီး မှုတ်ပါလေတော့သည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း ကိုမုတ်လီးကြီးစုပ်ရင်းတန်းလန်းနှင့်မို့ မသူဇာအနေနှင့် ရုန်းရခက်ကြီး ဖြစ်နေပေသည်။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အစိကိုရော အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နှင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ မကျန်အောင် ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာနှင့်မွှေနှောက်ထိုးယက်၍ လက်သုံးချောင်းပူးကာ သူမစောက်ခေါင်းထဲကို လှည့်ပတ် နှိုက်ဆောင့်ပေးနေသည်။

စောက်ရည်တွေ ဒလဟော လိမ့်ဆင်းကျလာသည်။ စောက်ပတ်ကိုမွှေ့ဆောင့်နေရင်းက ဖင်ပေါက်ကို လက်သွင်းပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် သမနေပြန်ပါသည်။ သူဇာ ဆက်အောင့်မနေနိုင်တော့။ သည်းညည်းလည်း မခံနိုင်တော့ပြီ။

" အားအ လိုး လိုးတော့ မ မရတော့ဘူး ကြာရင် သေလိမ့်မယ် "

" ငါလိုးရမလား ငကျွဲ ပေးလိုးရမလား "

" မထူးဘူး ဘယ်သူလိုးလိုး ကြိုက်တဲ့သူလိုး … နှစ်ယောက်လုံးလိုးလို့လည်း ရတယ် "

" ကဲ ဒါဆို … "

ငကျွဲရော ငမုတ်ပါထလိုက်ကြသည်။ လီးနှစ်ချောင်းတန်းလန်းနှင့်ယောက်ျားနှစ်ယောက်အလယ်မှာ မသူဇာတစ်ယောက် အလိုးခံရန်အသင့် ဖြစ်နေပြီ။ ငမုတ်သူမစောက်ပတ်ထဲကို အော့ကြောလန်လီးကြီး ထိုးသိပ်ဆောင့်သွင်းချလိုက်သလို ငကျွဲလီးကြီးကလည်း သူမဖင်ပေါက်ထဲကိုစွတ်ကနဲ တိုးဝင်လာလေသည်။ နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးခြင်းဖြစ်သည်။

လီးကြီးတွေက စံချိန်မီဖြစ်သလို လိုးကွက်လိုးပေါက်တွေလည်း စုံလင်လွန်းလှသည်။

" အ အိ အိ အမေ့ အင့် ကျွတ်ကျွတ် ကောင်း ကောင်းတယ် ဆောင့် … ဆောင့် နှစ်ယောက်စလုံးဆောင့် အသေလိုးစမ်း လိုးပါ … စောက်ပတ်ထဲကိုမွှေပြီးလိုး ကိုမုတ် … ဟိုတစ်ယောက်လည်း မှိန်းပြီး ဇိမ်ခံမနေနဲ့ဦး အောက်ကနေ လိုးပေး … ဖင်ကို တံတွေးဆွတ်ပြီးတော့ လိုး လိုးစမ်း … အိ အ အားးး "

မသူဇာ အသည်းအသန် ဖင်ကွဲစောက်ပတ်ပြဲအောင် အလိုးခံနေရသလို ဇင်မာဦးဆိုသောချာတိတ်မလေးကို စောနိုင်နှင့်ငမျိုး အပီကိုင်နေကြကာ တစ်ယောက်တစ်လှည့် လိုးဖို့ပြင်လိုက်ကြသည်။

" ဟာ ဦး ဦးဟာရီး အကြီးကြီးတော့ မ မဖြစ်ဘူး သမီးကြောက်တယ် မ မလုပ်ပါနဲ့ "

" နင် အလိုးခံဖူးပြီမဟုတ်လား လီးနဲ့လိုးတာ ဘာကြောက်စရာလိုလဲ ကဲ ပက်လက်အိပ် စောက်ပတ်ဖြဲထားလိုက်စမ်း "

" အ အမေ့ အိ အိ အီး ဟီးးး ဟီးးး …သေ သေပါပြီတော် လူ လီးကြီးမှ ဟုတ်ရဲ့လား အိ အီး ဟီးးး အ အိ ရှွှတ် "

" စွတ် ဘွတ် ဘုတ် ဗလပ် လပ် … ဘုတ် ဘတ်ဖတ် စွိ စွပ် ဗွပ် "

" အိ အ အင့် အ အိ အိ …အင့် ဟင့် ဟင့် အင့် အင်းးး "

ကောင်မလေး ယက်ကန်ယက်ကန်နှင့်ပင် ကာမရေယဉ်ကြောထဲကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် မျောပါသွားရလေသည်။

မမရီ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းလာကာ မသူဇာအနားကို ရောက်လာသည်။ သူမကိုညှပ်ပူးညှပ်ပိတ်လိုးနေသော ငမုတ်နှင့်ကျွဲကြီးတို့ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာကို ဟိုဟိုဒီဒီလိုက်လံပွတ်သပ်ပေးနေရင်း မသူဇာ နို့အုံနှစ်ဖက်ကိုပါ ညှစ်နယ်ကိုင်ကာ နို့တစ်ဖက်ကို စတင်စို့ပေးလိုက်လေသည်။

" မ မ ရီ  … "

ဆိုပြီး သူဇာ နှုတ်ခမ်းကလေးလှုပ်ရုံမျှ အသံထွက်ကာခေါ်လိုက်ပြီး နို့ကုန်းစို့ပေးနေသော မမရီခေါင်းကလေးကို သူမရင်ခွင်ထဲ ဆွဲယူပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါသည်။

" ငကျွဲ နင့်လီးကို သူဇာ့ဖင်ထဲက ချွတ်လိုက်တော့ ငါ့ တစ်လှည့်လိုးပေးဦး ကြားလား ငကျွဲ "

" ဟုတ် ကြား ကြားတယ် "

အမှန်က သူကဆောင့်လိုးနေခြင်းမဟုတ်။ ကိုမုတ်အပေါ်စီးကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ဖိဆောင့်လိုးချသည့် အရှိန်နှင့် သူဇာကိုယ်တိုင် သူ့လီးကို ဖင်ထဲမဝင်ဝင်အောင် လှိမ့်ကာကြိတ်ကာ ဖိဆောင့်သွင်းပေးနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ သူဇာ့ ရမ္မက်ထန်ပြင်းမှုက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာကြီးဖြစ်သည်။ ကိုယ်တိုင် အသားအနာခံပြီး အလိုမပြည့်ပြည့်အောင် ကာမစည်းစိမ်ခံစားရယူနေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ငကျွဲ ပြီးလုပြီးခင်အချိန်ကျမှ လူချင်းခွာလိုက်ရပြီး အသင့်စောင့်နေသည့် မရီမြကို ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ ခွေးကုန်းပုံစံအတိုင်း သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကိုထည့်လိုးပစ်လိုက်ပါသည်။

ကိုမုတ်လည်း မသူဇာကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မောင်ပိုင်စီး၍ လိုးခွင့်ရသွားတော့သည်။ ငမုတ်လိုးချက်က စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိသည်။ ဂေါ်လီလီးလည်းဖြစ်၍ မသူဇာလိမ့်နေအောင်ကို ခံရလေသည်။

ကုတင်ပေါ်မှ သုံးယောက်အနက် ခေါင်းကြီးနှင့် ငကြွက်ဆင်းလာပြီး ဖာဂေါင်းတာတီဖိုးတစ်ယောက်သာ ကောင်မလေးဖွေးဖွေး၏အနောက်ကနေ သူမဖင်သားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲကာဖြင့် ဒေါ့ဂီစတိုင် ခွေးကုန်းလိုးဆောင့်ရင်း ငိုညည်းသံ တအင့်အင့်ညည်းတွားရေရွတ်သံ မာန်သွင်းသံများ သောသောညံလျက် ရှိနေလေတော့သည်။

…………

ဖြူနှင်းဝေလည်း မောင်ထူးအနောက်ကနေ လိုက်ပါလာရာ အခန်းဝအရောက်မှာပင် အတွင်းခန်းထဲမှ ထွက်ပေါ်နေသော ညိုးညိုးညက်ညက်အသံများကို စတင်ကြားရလေသည်။

အခန်းထဲဝင်လိုက်ကြပြီး …

" ဟော အတော်ပဲ ဖြူနှင်းလည်း လိုက်လာတာကိုး ညည်းတို့နှစ်ယောက် သက်သာတယ်မှတ် ကဲ ငကျွဲနဲ့မုတ်ကြီး မင်းတို့ကိစ္စ ခပ်မြန်မြန်ဖြတ်ကြနော် ဟင်းဟင်း ဟင်း "

မရီမြက အခန်းထဲကနေ ဆီးကြိုနှုတ်ဆက်ကာ သူ့လူတွေဖက်ကိုလှည့်ပြောလိုက်ပြီး ဖြူနှင်းလက်ကိုဆွဲ၍ ကုတင်ပေါ်ကို နှစ်ယောက်သား တက်လာလိုက်ကြသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ စောစောက ဇင်မာဦးကို ဝဝလင်လင် နှစ်ယောက်ပြိုင်ကျွေးခဲ့ကြသည့် စောနိုင် ငမျိုးတို့နှင့်အတူ တာတီဖိုးပါ ရှိနေကြသည်။

ဖွေးဖွေးက သူတို့သုံးယောက်၏လီးကို မျက်စိစုံမှိတ်၍ မစုပ်ချင်စုပ်ချင်နှင့် စုပ်ပေးနေရကာ နှစ်ယောက်ကို လီးစုပ်ရင်း ကျန်တစ်ယောက်က သူမဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင် အလှည့်ကျ စနစ်ဖြင့် တစ်ပြန်စီ လိုးပေးနေကြလေသည်။ စောနိုင်ရော ငမျိုးပါ သူမကို တစ်ယောက်နှစ်ချီစီ အပီလိုးလိုက်ကြရာ လီးကလည်း စံချိန်မီလီးတွေ တစ်ခါ စောက်ပတ်အသစ်စက်စက် ကလေးလည်းဖြစ်နေ၍ စီးစီးပိုးပိုး ကြပ်ကြပ်ထုတ်ထုတ်ရှိလှပေသည်ဟု နှစ်ထောင်းအားရဖြစ်မိကြလေသည်။ ဖွေးဖွေးလည်း ခုနင်ကထက်စာလျှင် တော်တော်ကလေး လီးယဉ်လာကာ ကုန်းဆိုကုန်းပေးသည်။ စောက်ပတ်ဖြဲဟေ့ ဆိုလျှင် ဖြဲပေးရှာသည်။

ဘယ်လောက်အပျိုစစ်စစ် ဘယ်လာက်ပင် အရှက်အကြောက်ကြီးသည် ဟု ဆိုဆို "လရည်ဝင်လျှင် အသေခင်သည်" ဆိုသည့် မိန်းမတို့၏ ဓမ္မတာသဘောကို ဘယ်သူလွန်ဆန်လို့ ရနိုင်မှာတဲ့လဲလေ။

အခန်းအလယ်ကြမ်းပြင်ထက်မှာ …

မသူဇာနှင့်ဇင်မာဦးကို ယောက်ျားသုံးယောက် တစ်လှည့်စီတွယ်၍နေသည်။ မသူဇာ၏ကုန်းထားသော ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက် အနောက်ကနေ ငကျွဲတစ်လှည့် ကိုမုတ်တစ်လှည့် အလှည့်ကျ ပတ်လည်ရိုက်ကာ လိုးနေပြီး ဇင်မာဦးကိုတော့ ကြွက်နီ သူ့လီးကောက်ကြီးဖြင့် ပက်လက်တစ်မျိုး ဘေးစောင်းတစ်ဖုံ မညှာစတမ်းပင် အသည်းအသန် လိုးပေးနေလေသည်။

လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ရှိလှသော ဇင်မာဦးကိုယ်ကလေးမှာ ငကြွက်ဆောင့်အားပြင်းပြင်းနှင့် အဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်နေ၍ တုန်ကနဲတုန်ကနဲ လှုပ်ယမ်းခါနေတာ တွေ့ရပေသည်။ လီးအရသာကို ယခုမှပင် မျက်ဝါးထင်ထင် ကိုယ်တိုင်ခံစားရခြင်းဖြစ်၍ ဇင်မာဦး မောပင်မောသော်လည်း နာကျင်မှုကို ဇွတ်အတင်း ကြိတ်မှိတ်သည်းခံ၍ ရက်ရောကြည်ဖြူစွာ ကျိုးကျိုးနွံနွံအလိုးခံပေးနေပါသည်။

စောက်ဖုတ်အသစ်စက်စက်ကလေးဖြစ်သော သူမတို့အတွဲထံမှ စွတ်ဖွပ်စွတ်ဖွပ်ဆိုသော လီးနှင့်စောက်ပတ် ထိတိုက်မိရာမှထွက်ပေါ်လာသည့် အသားဆိုင်ရိုက်ခတ်သံ စောက်ရည်သံများက အဆက်မပြတ်ဆိုသလို ပျံ့လွင့်ထွက်ပေါ်လျက်ရှိနေပါသည်။

စောစောကပင် ဇင်မာဦးဆိုသော သူမကို စောနိုင်နှင့်ငမျိုး တစ်ယောက်ကိုနှစ်ချီစီ ငမုတ်ကတစ်ချီ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးပေးခဲ့ကြပြီး ယခုတစ်ဖန် ကြွက်နီက ဖွေးဖွေးကို တဝကြီးလိုးအပြီးမှာ သူမဖက်ကို အလှည့်ပေးလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဇင်မာဦး စောက်ပတ်တော်တော်ကလေး ကျိန်းစပ်စပ်ဖြစ်နေသော်လည်း အံတကြိတ်ကြိတ်အလိုးခံရင်း ဖီလင် တစ်စတစ်စတက်လာခဲ့သည်။ သူမနှုတ်မှ တအိုးအိုးတအင့်အင့် ညည်းသံကလေးများ ထွက်ပေါ်လာပြီး ကော့ညှောင့်ခံစပြုလာလေသည်။

ကာမဆက်ဆံရာမှာလည်း အတွေ့အကြုံဆိုတာ ကိုယ်တိုင်အလိုးခံပြီးမှသာ မုဆိုးစိုင်သင် ဆိုသကဲ့သို့ အတုမြင်အတတ်သင်ရင်း တစ်ကြိမ်ထက်တစ်ကြိမ်ပိုတိုးပြီး ကိုယ့်ရဲ့ဆက်စ်ပါတနာ ခေါ် လိင်ဆက်ဆံဖက်ထံမှ နည်းနာနိဿယခံယူ၍ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ တတ်ပွန်လာရသည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။

ကြွက်နီ ဖွေးဖွေးနှင့်အချိန်ကုန်နေ၍ သူမကို ယခုမှ လိုးရခြင်းဖြစ်သည်။ ဖွေးဖွေးက ဇင်မာဦးထက်စာလျှင် ကျိုးကျိုးနွံနွံမရှိလှဘဲ ကလန်ကဆန်လုပ်နေခဲ့သူဖြစ်တာကြောင့် သူတို့လူစု ပညာပေးသည့်အနေနှင့် တစ်ယောက်သုံးလေးချီစီ သူမကို နောက်ထပ်မလှန်ဝံ့အောင် ဆိုပြီး အင်အားသုံး၍ ဝိုင်းချုပ်ဝိုင်းဆော်ခဲ့ကြသည်။ အကြမ်းဖက်မှုဆန်ပြီး နှစ်ဦးနှစ်ဖက်ပင်ပန်းသောနည်းဖြစ်၍ မလွှဲသာမရှောင်သာတော့မှဘဲ ဒီနည်းကို အသုံးပြုရလေ့ရှိသည်။ သူတို့အားလုံး ဖတ်ဖတ်မောရသလို ခံရသူဖွေးဖွေးအနေနှင့်လည်း ဘယ်လိုမှပင် သက်သာမှာတော့ မဟုတ်ချေ။

တကယ်တော့ လုပ်ငန်းသဘောသဘာဝအရ ဘယ်လောက်ပဲကြမ်းတမ်းသည့် မုဒိမ်းသမား လူကြမ်းကြီးပဲ ဖြစ်ပစေ ကာမရယူသည့် ကိစ္စမျိုးမှာ အသာတကြည်စည်းစိမ်ခံပြီးမှသာ ရယူလိုစိတ်ရှိပေသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် ဒီလိုကိစ္စကို ဘယ်သူမှ အကြမ်းမဖက်လိုကြပါချေ။ ဖီးလ်လည်း လာမှာမဟုတ်၍ စိတ္တဇဝေဒနာသည်များအပ ဒီအခြေအနေကို မည်သည့် သာမန်လူတစ်ဦးတစ်ယာက်မျှ နှစ်လိုသဘောကျ ကြလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

ခေါင်းကြီးက ငကျွဲတစ်ချီလိုးပြီးသွားသည့် မရီမြစောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်ကာ ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား လိုးနေဆဲဖြစ်ရာ ဖြူနှင်းတို့ရောက်လာ၍ တစ်ဝက်တစ်ပျက် ရပ်လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

ကုတင်ပေါ်တွင်တော့ စောနိုင်ရယ် ငမျိုးရယ် တာတီဖိုးရယ် သုံးယောက်သား သူတို့လူစု ပွဲဆက်များပြီး ပျော့ခွေမတတ် ရှိနေလေသည့် ဖွေးဖွေးဆိုသည့် မြီးကောင်ပေါက်အရွယ် ချာတိတ်မကလေးကို အဆန်းထွင်ကာ အနိုင်အထက်လုပ်ပြီး ဖင်ဆော်လိုက် စောက်ပတ်လိုးလိုက် လီးအစုပ်ခိုင်းလိုက်နှင့် ရေရေလည်လည် ပွဲခံ နေကြပေသည်။ ဖွေးဖွေးလည်း အသံတောင် ရဲရဲဝံ့ဝံ့ မထွက်နိုင်ရှာတော့ပေ။

မောင်ထူးလည်းမနေသာတော့ပြီ။

အခြေအနေအားလုံးကိုမြင်တွေ့ပြီး ထန်လည်းတော်တော်ထန်လာတာမို့ သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ရာက လီးတန်းလန်းနှင့် ဇင်မာဦးအနားကိုကပ်သွားပြီး သူမပါးစပ်အနားမှာ သူ့လီးကြီးကို ကပ်ထိုးထည့်ပေး လိုက်ပါသည်။ ဇင်မာဦးလည်း မထူးတော့ပြီမို့ ငကြွက်၏အဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်မှုကို ဖင်ကုန်းခံနေရင်း မောင်ထူးလီးမည်းကြီးကို မရွံမရှာ စုပ်ပေးရပြန်လေသည်။ ကာမစိတ်လည်း ပိုမိုဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရလေသည်။

အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ ယောက်ျားချည်း ၈ ယောက် မိန်းမ ၅ ယောက်ဖြစ်သည်။

ကုတင်အောက်မှာ မိန်းမ နှစ်ယောက် (မသူဇာနှင့်ဇင်မာဦး) နှင့် ယောက်ျားချည်း လေးယောက်ဖြစ်ကြပြီး မသူဇာအနားမှာ ငကျွဲနှင့်ကိုမုတ် ဇင်မာဦးကိုတော့ ငကြွက်နှင့်မောင်ထူး ပတ်လည်ရိုက်လိုးကြသည်။ ကုတင်ပေါ်တွင်မူ စောစောကဖွေးဖွေးရယ် သူမကိုလိုးနေသည့် စောနိုင် ငမျိုး တာတီဖိုးတို့ သုံးယောက်ရယ် … မရီမြ ဖြူနှင်းဝေနှင့် ခေါင်းကြီးတို့ သုံးယောက်က တစ်တွဲ … တစ်ယောက်ဝင် တစ်ယောက်ထွက်ဆိုသလို ဖွေးဖွေးကို စောနိုင်နှင့်တာတီဖိုးလိုးလိုက် ငမျိုးကလိုးလိုက်လုပ်၍ ယခုလည်း ခေါင်းကြီးက မရီမြကိုဆော်ရင်း ခေါင်းကြီးအပြီးမှာ စောနိုင်ကို စစ်ကူခေါ်လိုက်ကာ ဖာဂေါင်းမရီမြကို စောနိုင် အချောင်ဝင်လိုးပြန်သည်။

ဖြူနှင်းကိုကျတော့ ခေါင်းကြီးက စောက်ဖုတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကို အပီနှူးဆွယက်စုပ်၍ ကော့ပျံအောင်ဆွပေးပြီးမှ တစ်ချီဝင်လိုးသည်။ သူ့လီးကိုပါ ဖွေးဖွေးကိုစုပ်ခိုင်းထား၍ အကြာကြီးမခံလိုက်ဘဲ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် အကြာမှာပင် လရည်ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ တာတီဖိုးရော ငမျိုးရော နောက်တစ်ကြိမ် သူမကို ထပ်လိုးသည်။ တာတီဖိုး ဖွေးဖွေးတစ်ယောက်တည်းကို ငါးချီလောက် တဝကြီး လိုးပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ သူရောဖွေးဖွေးပါ ခြေကုန်လက်ပမ်းကျကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖလက်သွားကြသည်။ ငမျိုုးကတော့ အပျော့ဆွဲကိုင်ပြီး ဖွေးဖွေးဖင်စအိုပေါက်လေးထဲကို သူ့လီးထည့်သွင်းကာ ချော့လိုးကလေး လိုးနေလိုက်သည်။

စောနိုင် မောင်ထူး ငမုတ် ကိုမျိုးနှင့် ကျွဲကြီးတို့လေးယောက် (ကျွဲကြီး ငကြွက်ခေါ် ကြွက်နီ ခေါင်းကြီး တာတီဖိုး) အပါအဝင် ယောက်ျားသား ၈ ယောက်က သူတို့မိန်းမသား ၅ယောက်ကို တစ်ယောက်လျှင် ယောက်ျားနှစ်ယောက်နှုန်းဖြင့် အရှေ့အနောက်ညှပ်ကာ ပတ်လည်ရိုက်လိုး၍ ကာမဆက်ဆံကြခြင်းဖြစ်သည်။ ကုတင်အပေါ်နှင့်အောက် ကုတင်အောက်က မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ယောက်ျား လေးယောက်က ဆက်ဆံပြီး နှစ်ယောက်စလုံးလည်း သူတို့ယောက်ျားသား လေးယောက်၏ အနည်းဆုံး တစ်ချီစီလိုးခြင်းကိုခံရပါသည်။ ငမုတ် ငကျွဲနှင့် ကြွက်နီ မောင်ထူး လိုးသမျှကို သူဇာရော ဇင်မာဦးပါ နှစ်ယောက်လုံး ခံကြရသည်။

မရီမြ ဖွေးဖွေးနှင့် ဖြူနှင်းဝေတို့သုံးယောက်မှာလည်း စောနိုင်နှင့် ငမျိုးရော ခေါင်းကြီးနှင့်တာတီဖိုး လေးယောက်သား တစ်လှည့်စီ ဝိုင်းလိုးတာကိုပါ ပက်ပက်စက်စက် ခံကြရသည်။ နောက်ပိုင်းအများဆုံးခံရသူမှာ ဖြူနှင်းနှင့်ဖွေးဖွေးဖြစ်သည်။ မရီမြက သူမအလိုပြည့်ချိန်မှာ ခဏအနားယူပြီး စီးကရက်တစ်လိပ်ကို ဟန်ပါပါလက်ကြားညှပ်၍ခဲကာ ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်နေသည်။ ကြည့်ရင်းကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှင့်အသာပွတ်ပွတ်ဆွ၍ ကာမစည်းစိမ်ကို ဇိမ်ယူခံစားနေပေသည်။

ဖွေးဖွေးခမျာ လမ်းပင်ဖြောင့်ဖြောင့်မလျှောပ်နိုင်တော့ပါပြီ။

ဒီကြားထဲ တာတီဖိုးက မောင်ထူးနှင့်နေရာချိန်းပြီး မသူဇာကိုတစ်ချီ ဇင်မာ့ကိုတစ်ချီ ကပ်လိုးလိုက်သေးသလို ကျွဲကြီး ငမုတ် ငကြွက်တို့ကလည်း အချိန်ရလျှင်ရသလို ဖြူနှင်းဝေကို 2 ij 1, 3 sume , 4 sume လုပ်လိုက်ကြ သေးသည်။ အားကောင်းမောင်းသန် အလိုးသန်သူတွေချည်းဖြစ်၍ သေလုမျောပါးပင် ကာမအရသာကို အီဆိမ့်နေအောင် အပြည့်အလျှံခံစားကြရလေသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက်(မသူဇာနှင့်ဖြူနှင်ဝေကို ဆိုလိုသည်။) ရယ် ပါကင်ပွင့်ပြီး ဖြစ်သည့် ကလေးမနှစ်ယောက် ရယ်ကို တစ်နင့်တစ်ပိုး လိုးပြီး မဟန်နိုင်ကြတော့မှ မသူဇာနှင့်ဖြူနှင်းကို အိမ်ပြန်ခွင့်ပြုလိုက်သည်။

ဇာတ်လမ်းက ဤမျှနှင့်မပြီးသေးပါ။

ရက်သတ္တပတ် တစ်ပတ်ခန့်အကြာမှာ …

မသူဇာ ကုမ္ပဏီ ဋ္ဌာနခွဲရုံးမှာ ခွင့်တစ်လတင်ပြီး အထက်မြန်မာပြည်မြေလတ်ပိုင်း မြို့ကလေးတစ်မြို့ဆီ ခရီးထွက်လာခဲ့သည်။အခြားဝန်ထမ်းတွေအဖို့ ခွင့်ရက်ရဖို့ မလွယ်သော်လည်း သူမအတွက်တော့ အကြီးအကဲတစ်ယောက်ဆီ နည်းနည်းပါးပါး ငိုပြချွဲပြလိုက်ရုံနှင့်ပင် လိုချင်သောခွင့်ရက်ကို ရခဲ့သည်။

တစ်ယောက်တည်း စိတ်ပြေလက်ပျောက် ခရီးထွက်လာခြင်းတော့မဟုတ်ပေ။

သူမနှင့်အတူ နောက်ထပ်မိန်းမငယ်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်သော (ဇင်မာဦး) လိုက်ပါလာသည်။ ယောက်ျားသား လေးယောက်နှင့်အတူ ခရီးထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ယခင် မရီမြထံမှာ တွေ့ဆုံခဲ့ကြရာမှ ရင်းနှီးပတ်သက် ခဲ့ကြသည့် ငမုတ် ခေါင်းကြီးနှင့် လူလည်လူရှုပ် တာတီဖိုးရယ် နောက် သူတို့အဖွဲ့ထဲက မျိုးညွန့်ဆိုသူ သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားတစ်ယောက်ရယ် ယောက်ျားသား လေးယောက်နှင့်အတူ ရထားတစ်တန် ကားတစ်တန်နှင့် ချောင်ကျကျ မြို့ကလေးဆီရောက်ခဲ့ကြသည်။

ဟိုမှာ သူတို့အဆက်အသွယ်ရှိပြီး တည်းခိုနေထိုင်ဖို့ရာလည်း စီစဉ်ပြီးသားပင်ဖြစ်သည်။ ဝေးခေါင်သော တောင်ပေါ်ဒေသနှင့် ကပ်လျက်မှာ တည်ရှိပြီး အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းနည်းပါးကာ ငွေကြေးနွမ်းပါးချို့တဲ့သူ အများစု နေထိုင်ရာဖြစ်သည့် ယခုလို မြို့ကလေးတွေဆီမှ သူတို့အကြိုက် ဒေသထွက်ကုန် နုနုထွတ်ထွတ် ကလေးတွေ မကြာခဏဆိုသလို လိုသလောက်ရရှိတတ်ပြီး  ရန်ကုန် မန္တလေးကဲ့သို့ မြို့ကြီးများအထိ ခေါ်ဆောင်သွားရတတ်သည်။ အသေအချာ စခန်းသွင်းပြီး လေ့ကျင့်သင်ကြားပြီးမှသာ လိုအပ်သည့်နေရာကို ပို့ပေးရမည်ဖြစ်သည်။ အချို့ကိုလည်း သူတို့ ခိုင်းဖို့ အသင့်ခူးခပ်စားနိုင်ဖို့ ရေရှည်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်ရှည်လက်ရှည် မွေးမြူထားရပေသေးသည်။

သူတို့ ရရှိသည့်အကျိုးအမြတ်က ဘယ်လောက် ပမာဏရှိမလဲဆိုတာတော့ မသူဇာ မသိပါ။ လောလောဆယ် ပထမဆုံးအကြိမ် သူမ လက်ခံလိုက်ပါလာခဲ့သည့် ခရီးတစ်ခေါက်အတွက်ပင် မသူဇာအနေနှင့် သူမ လေးငါးခြောက်နှစ်စာမက ထိုင်စားရမည့် လုပ်အားခငွေ (တစ်နည်း) အကျိုးတူ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခငွေ တော်တော်များများကို သူမဘဏ်စာရင်းထဲထည့်ထားနိုင်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ဒီအတွက် မရီမြနှင့်ရန်ကုန်မှာ ကျန်ခဲ့သော သူ့လူ ကျွဲကြီးခေါ် မောင်မောင်စိုးကို သူဇာလွင် အထူးတလည် ကျေးဇူးတင်နေမိတော့သည်။

သူမအတွက် အရင်းအနှီးက ကြီးမားလှသည်တော့မဟုတ်ပါ။ ခရီးဖော်အဖွဲ့သားအချင်းချင်း လိုအပ်သည့် ကာမဂုဏ်ခံစားလိုမှု ကိစ္စအဝဝကို သူမနှင့်အတူ လူသစ်ကလေးတစ်ယောက်မျှဖြစ်သည့် ဇင်မာဦးကိုပါ တတ်နိုင်သမျှ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းလုပ်ပြီး ဝေမျှဖြည့်ဆီးခံစားသွားကြဖို့ပဲဖြစ်သည်။

ဒေသထွက် သမီးပျိုကလေးတွေ လိုင်းသွင်းရာမှာတော့ သူမအနေနှင့် မရီမြကိုယ်စား သူမ၏ကိုယ်စားလှယ် တစ်ယောက် အနေနှင့် ယာယီ တာဝန်ယူသွားရမည်ဖြစ်ပါသည်။

မည်သို့ဆိုစေ … လမ်းသိနေပြီမို့ ရွာကိုတော့ တစ်နေ့နေ့ မလွဲမသွေရောက်ရပေမည်။ ဓနဥစ္စာနှင့် ပြီးပြည့်စုံမှသာလျှင် ကာမဂုဏ်ဆိုသည့်ချဉ်ခြင်းရမ္မက်ကို ကမ်းကုန်အောင်ခံစားရယူနိုင်မည်မဟုတ်လား။

မသူဇာ ဒီဘဝမှာ ပျော်သည်။

စာရှုသူတို့အား အစဉ်လေးစားလျက် … နရသူ

ပြီးပါပြီ။

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ဗားရှင်းမြှင့်ထားတဲ့ အချစ် (စ/ဆုံး)

ဗားရှင်းမြှင့်ထားတဲ့ အချစ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နတ်ဆေး

အခန်း ( ၁ )

လိုအပ်တဲ့ ဆေးတွေကို ပေးမလို့ စီစဉ်နေပေမဲ့ ဆေးခန်းလာပြတဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်က အသက် ၄၀ ခန့်လူကြီးရဲ့အကြည့်တွေကြောင့် သက် အနေရခက်နေသလို ရင်ထဲမှာတမျိုးကြီးလဲဖြစ်လာတယ် ။သူကြည့်နေတာ သက် ရဲ့ရင်ညွှန့်တည့်တည့်ကို။ မောင့် ကိုလဲ ပိုပြီးသတိရလာတယ် ။အထူးသဖြင့်အလုပ်ဖြစ်ကြတဲ့ အချိန်တွေကိုပေါ့  ။ဒီနယ်မြို့လေးမှာ လက်ထောက်ဆရာဝန်အဖြစ်နဲ့ရောက်လာပြီး တဖက်ကလဲဆေးခန်းလေးဖွင့်ထားတယ်။

သက် ကတော့အဆောင်မှာပဲနေပြီး ဆေးခန်းကိုတော့ သက်တို့ တာဝန်ကျတဲ့ဆေးရုံက သန့်ရှင်းရေးအလုပ်သမား ကိုတင်ခိုင်ရဲ့အကူအညီနဲ့ သူ့အသိ ထွန်းမောင် ဆိုတဲ့လူကိုလခစားအနေနဲ့အစောင့်ခိုင်းထားတယ်။ သူများတွေဆေးခန်းကိုအစောင့်မထားတတ်ပေမဲ့ သက်ကတော့ အခန်းလေးကလဲကျယ် ကိုယ်နေတဲ့အဆောင်နေရာထက်လဲ ရှု့ခင်းလေးတွေလှတာမို့ အလုပ်အားတဲ့အချိန်မျိုးဆိုရင် ဒီဆေးခန်းလေးမှာလာပြီး နေတတ်တယ်လေ။

လူနာကိုဆေးပေးပြီး ထွန်းမောင် ကို ညရေးညတာဂရုစိုက်ဖို့မှာပြီး သက် အဆောင်ကိုပဲပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ မနက်ဖြန် မန်းတလေး ကိုသွားမယ် ။ သက်  က ဒီလိုပဲကိုယ့်ဂျူတီမရှိတဲ့ နားရက်မျိုးဆို ကိုယ့်မြို့လဲဖြစ်တဲ့ မောင်ရှိတဲ့ မန်းတလေးကိုသွားနေကြ  မဝေးတာကြောင့်လဲပါတာပေါ့ ။၃ နာရီလောက်ပဲ မောင်းရတယ်။

မောင် နဲ့တွေ့ရတော့မယ်ဆိုတဲ့စိတ်က သက်ရဲ့ဆန္ဒတွေကိုပိုပြီး တိုးလာစေတယ်။ ရိုင်းရိုင်းပြောရင် သက်လဲပြတ်လပ်နေတာကြာပြီမဟုတ်လား။

မောင် အမြဲပြောတဲ့သူဖြစ်ချင်တဲ့ဆန္ဒတွေကို သက် လိုက်လျောရမလားဆိုတာကိုတော့မသိသေးဘူး။ အရေးကြီးတာ မနက်ဖြန်မြန်မြန်ရောက်ဖို့ပဲ။

............................................................................................................................

ကျနော့်နာမည်ကမောင်စိုးပါ။

ဘောလုံးပွဲတပွဲကိုကိုယ်တိုင်ဝင်ပြီးကန်နေတာနဲ့ ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်လုပ်ပြီးထိုင်ကြည့်တာ ဘယ်ဟာကပိုပြီးရသစုံသလဲ ဘယ်ဟာက ပိုပြီးရင်ခုန်ရသလဲလို့ မေးလာရင် ကျနော်ကတော့ ဒုတိယဟာက ပိုရင်ခုန်ရတယ်လို့ဖြေမိမှာပဲ။အခုအချိန်မှာတော့ ကျနော် ကပွဲကြည့်ပရိတ်သတ် မဟုတ်သေးဘူး ။ ကိုယ်တိုင် ဝင်ကန်နေတယ် ။မသက် ကလဲကျနော်ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်လုပ်ချင်တာကိုသိတယ်။

ရည်းစားဘဝထဲက တကျောင်းထဲ အတူတူတက်ခဲ့ပေမဲ့ ကျနော် ကတော့ထွက်လိုက်တယ် ။ဆရာဝန်ထက်အပြင်စီးပွားရေးကို ပိုစိတ်ဝင်းလို့ မသက် ကတော့ကျောင်းပြီးလို့ လုပ်ငန်းခွင်ထဲဝင်နေရပြီ  ။ဝန်ထမ်းဆိုတော့လဲ အမြဲအတူမနေရဘူးပေါ့ ။မသက်ကတော့ သူတာဝန်ကျတဲ့ဆီကနေ အားလပ်ရက်တွေမှာ ကျနော်ဆီပြန်လာတတ်သလို ကျနော်ကလဲမသက်ဆီ ကို အလုပ်အားတဲ့ရက်မျိုးဆို သွားတွေ့တယ်။

 အခုလဲ မသက် ပြန်ရောက်နေတယ်လေ ။ ဒီတခါ ၃ရက်လောက် မန်းလေးမှာနေမယ် တဲ့။

ဖတ်လက်စ အောဇာတ်လမ်းတပုဒ်ကို ဆက်ဖက်နေတုန်း ရေသံတွေတိတ်သွားလို့ မသက်ရေချိုးလို့ပြီးသွားပြီဆိုတာသိလိုက်တယ်။ တဘက်အဖြူလေးကိုယ်မှာပတ်ပြီး ထွက်လာတဲ့ မသက် ကိုကျနော်လက်ကမ်းပြီးဆီးကြိုလိုက်တယ်။

“  မောင်  ဆာနေပြီလား   ”

“  အင်း မသက်ရော မဆာဘူးလား   ”

ကျနော့် အမေးကိုမသက်က သူ့နခမ်းလေးနဲ့ ကျနော့် နခမ်းကိုနမ်းလိုက်ပြီးအဖြေပေးတယ်။ မသက် လဲဆာမှာပါ။

“  ဒါက ဇာတ်လမ်းအသစ်လား   ”

မသက် ကကျနော့်ဘေးကဖုံးကို ကောက်ယူပြီးခုဏက ကျနော်ဖတ်နေတဲ့ အောဇာတ်လမ်းကိုကြည့်ပြီးမေးနေလို့ 

“ ဟုတ်တယ် မသက်    ”

လို့ဖြေလိုက်တော့ မသက် က သူလဲ နောက်မှဖတ်ကြည့်မယ်တဲ့  အောဇာတ်လမ်းဆိုပေမဲ့ ယောကျ်ားနဲ့မိန်းမနှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ခံစားချက်တွေကို ပိုပြီးပြင်ထန်လာစေမဲ့ ဇာတ်လမ်းမျိုးပေါ့ ။

ကျနော် နဲ့ မသက် လက်တွေ့မဟုတ်ပေမဲ့ စာတွေ့သဘောမျိုးအလွန်အကျွံ လေ့လာခဲ့ပြီးပြီ ။ အဲ့လိုအချိန်မျိုးဆို နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ခံစားမှုတွေက သာမန်လုပ်နေကြအချိန်မျိုးထက်ပိုပြီး ပြင်ထန်တတ်ကြတာကို မသက်လဲသိတယ်။

“  မသက် ဘယ်လိုလဲ   ”

“  မောင် ကလူတွေ့ထားပြီလား   ”

ရှင်းပြနေစရာမလိုအောင် ကျနော်ဘာမေးတာလဲဆိုတာ မသက် သိတာပေါ့။ ကျနော့် အာရုံထဲမှာလူနှစ်ယောက်ရှိပြီးသားပဲ။ကျနော်က တွေ့ထားပြီလို့ပြောတော့ မသက် ကဘာမှဆက်မပြောဘူး။ ကျနော်ကလဲ မသေချာပဲ စိတ်မချရပဲမလုပ်ဘူးဆိုတာ မသက် သိလို့ဆက်မမေးတော့တာ။

“ လိုးကြစို့ မသက်   ”

မသက် ကကိုယ်ပေါ်ကတဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်တယ် ။ဖြူဝင်းနေတဲ့နို့အုံလေးတွေ ကျော့ရှင်းပြေပြစ်တဲ့ပေါင်တံလေးတွေနဲ့ မသက် ရဲ့ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားက အကိတ်ကြီးတွေလိုမျိုးမဟုတ်ပေမဲ့ လိုးချင်းစရာကောင်းနေတာကိုတော့ ဘယ်ယောကျ်ားမှမငြင်းနိုင်ပါဘူး။

သွယ်တယ်လို့ ထင်ရပေမဲ့ ကုန်းပေးထားတဲ့အခါမျိုးဆို ကော့တက်နေတဲ့ အိုးဝိုင်းဝိုင်းလေးကို ခါးကကိုင်ပြီးဆောင့်လိုးခဲ့တာလဲ အကြိမ်ကြိမ်အခါအခါပဲ။ပေါင်ကားပေးထားတဲ့ မသက်ရဲ့အမွှေးရေးရေးလေးတွေနဲ့ အဖုတ်ထဲကျနော် လီးသွင်းလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးကလဲ မလုပ်တာကြာပြီဖြစ်တာကြောင့် ကြာကြာမဆွဲလိုက်ရ မသက် လဲခဏနဲ့ခါးကော့သွားပြီးကျနော်လဲပြီးသွားသည်။မသက် အဝတ်အစားတွေဝတ်ပြီး အခန်းအပြင်ထွက်ခါနီး ကျနော်မေးလိုက်တယ်။

“ မသက်  အဆင့်သင့်ပဲလား   ”

“ အိုကေ   ”

မသက်ကလက်ညိုးနဲ့လက်မဝိုင်းကာ 

“ အိုကေ    ”

ဆိုပြီး အပြင်ထွက်သွားသည်။ထွက်ခါနီး 

“ အမတို့ရောရှိကြလားမေး   ”

လို့

“ ရှိတယ်   ”

လို့ပြောလိုက်တယ်။ဒီခြံကြီးထဲမှာ တိုက်နှစ်လုံးရှိပြီး တတိုက်မှာ ကျနော့် အမ လင်မယားနေတယ် ။ကျန်တဲ့တိုက်မှာ ကျနော့်တို လင်မယားနဲ့ မျိုးထွန်း နဲ့ မဲကြီး ဆိုတဲ့ ခြံစောင့်နှစ်ယောက်ပဲနေတယ်။

မိန်းကလေးအိမ်အကူ မထားတာက အိမ်သားကလဲနည်း အမကလဲ သူရှိတဲ့ အချိန်တွေဆို ကိုယ်တိုင် မီးဖိုခန်းဝင်တတ်တယ် ။ကျနော်နဲ့ ယောက်ဖကတော့ အပြင်မှာစားတာကများများပါ ။ဒါကြောင့်ယောကျ်ားနှစ်ယောက်ကိုပဲခြံစောင့် တောက်တို မယ်ရအနေနဲ့ခေါ်ထားတာ။

မသက် ဘက်ကမီးစိမ်းပြတော့ သူ မပြန်ခင်မနက်ဖြန်ပဲအစီအစဉ်စဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

---------------------------------------------------------

62 Dream ဟိုတယ်

“  ဗြိ …   ဗြိ … ဗျစ်…  ဇွပ်   ”

ရွှံ့ဗွက်အိုင်ထဲခြေချမိလို့ နှစ်ဝင်သွားသလို  မသက် ရဲ့ဖောင်းမို့နေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ အောင်မျိုးနိုင် ရဲ့ လီးကြီးက ဇွပ် ကနဲနှစ်ဝင်သွားသည်။

“ အားး   ”

ဆိုတဲ့အသံလေးကမသက်နုတ်ဖျားကတိုးတိုးလေးထွက်သွားသည်။ အလင်းရောင် အားကောင်းတဲ့ အခန်းမီးကိုပိတ်ထားသော်လဲ အိမ်ကယူလာတဲ့ အိတ်ဆောင် စပရိန်မီးကွေးလေးတခုတော့ ထွန်းထားသည်။ လက်တွေ့ကြုံရတော့လဲ မသက်တင်မဟုတ် ကျနော်ပါရင်တွေခုန်လာသည်။

ကျနော် ကုတင်ဘေးက ထိုင်ခုံပေါ်မှာ အောင်မျိုးနိုင် လိုးနေလို့ခံစားနေရတဲ့ မသက် ရဲ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်နေပေမဲ့ မသက်ကတော့မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားတယ်။အောင်မျိုးနိုင် မသက်ကို မလိုးခင် ဟိုတယ်ထဲဝင်လာထဲကအတွေးနဲ့ တောင်နေတဲ့ လီးက မသက်အဖုတ်ထဲ အောင်မျိုးနိုင်လီးဝင်သွားတာကို မြင်ပြီး နောက်မှာ တော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတော့တယ်။မှန်ထဲပြန်ကြည့်ရင် ကျနော့်မျက်နာကြီးရဲနေမလားမသိ ။ ဆူပွက်လာတဲ့ သွေးတွေကမျက်နာကိုပင်ပူနွေးလာစေတယ်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ဇွပ်  ဗျစ် ဗျစ်   ”

“ အ့အားးအ့အဟင့်   ”

“ မသက်နွယ် အပေါ်ကလုပ်မလား   ”

“ ဟင်    ”

မသက် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ် ။သူ့ကိုအပေါ်က လုပ်ခိုင်းနေလို့။ မောင် ကလဲ သတိလစ်နေသလားထင်ရတယ် ။ သက် အဖုတ်ထဲအောင်မျိုးနိုင်လီးဝင်နေတာကိုပဲ စိုက်ကြည့်နေတယ်။

“ ကိုမောင်စိုး ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား   ”

“ ဖြစ်ပါတယ်   ”

ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ အရသာခံကြည့်နေတာ အောင်မျိုးနိုင်မေးမှ ကျနော်သတိဝင်လာတယ်။ မသက်က အောင်မျိုးနိုင် အပေါ်တက်ခွလိုက်တယ် ။အောင်မျိုးနိုင်ကအဖုတ်ဝနဲ့တေ့နေတာ လွှဲနေလို့ မသက်က အောင်မျိုးနိုင်လီးကို လက်နဲ့ ကိုင်ကာ သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ တေ့ပေးလိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ အင့်   ”

အဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်လို့ မသက် အောင့်သွားတယ် ထင်တယ်။ဒီကောင့်လီးကရှည်တယ်။မသက် က ကျနော်ကြည့်နေလို့လားမသိ။ သိပ်မဆောင့် မသက်မဆောင့်တော့ အောင်မျိုးနိုင်က အောက်ကနေ ညှောင့်တော့သည်။အချိန်ကြာလာတော့ မသက် လဲအရှိန်တက်လာတယ် ထင်တယ် ခုဏက သူမဟုတ်တဲ့ အတိုင်းဆက်တိုက်ဆောင့်ချတော့သည်။ကျနော့်ကိုလဲခဏမေ့သွားလောက်ပြီ။

“  အင်းးအားးဟူးးအ့   ”

လက်သီးလေး နှစ်ဖက်ကျစ်ကျစ်ဆုပ်ကာ ဆောင့်ချနေတဲ့ မသက်ကို ကြည့်ပီး ကျနော်ကိုယ်တိုင် ဝင်လိုးချင်လာသည်။

“ အာ့ဟူးးးးး   ”

မသက် ကအရင်ပြီးသွားပြီး အောက်မျိုးနိုင် ကိုယ်ပေါ်ကနေ ကုတင်ပေါ် ထိုးချလိုက်သည်။အောင်မျိုးနိုင်ကတော့ ပြီးသေးပုံမရ  ။မှောက်ရက်ဖြစ်နေတဲ့ မသက်ရဲ့ ဗိုက်အောက်ခေါင်းအုံးထိုးခုကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းဆွဲဖြဲ၍ ဆောင့်ကြောင့်ခွလျှက် တဘုန်းဘုန်းဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ အားးးးးးပီးပီကွာ   ”

အောင်မျိုးနိင်လဲ မသက် ဖင်ကို ခါးမှ ဆွဲယူ၍ သူ့ပေါင်ဂွကြားသို့ဆွဲယူဖိကပ်ကာ အဆုံးသတ်နေပြီးနောက် အခန်းဒေါင့်ကအမှိုက်ပုံးထဲ ကွန်းဒုံးကို သွားလွှင့်ပစ်ကာ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်နေသည်။မသက်ကတော့ မှောက်ရက်ကြီးနဲ့မှိန်းကောင်းနေတုန်း။

ကျနော် အောင်မျိုးနိုင်အနားသွားကာ နောက်လဲ လိုရင်ခေါ်မယ်လို့ ပြောပြီး အခန်းပေါက်ဝအထိ လိုက်ပို့ပြီးတံခါးပိတ်ကာ မသက် ဆီပြန်လာတော့မသက်က ကိုယ်တစောင်းလေးလှဲနေပြီး ကျနော့်ကိုကြည့်ကာ

“ အဲ့ဒါဘယ်သူလဲ ဘယ်ကလဲ မောင်   ”

“ ဘယ်သူ့ကိုပြောတာလဲ   ”

ကျနော်သိရက်နဲ့ မသက်ကိုစလိုက်တော့ မသက်က

“ မောင့် မိန်းမကိုလိုးသွားတဲ့လူကိုပြောတာ   ”

“  နောက်မှပြောပြမယ် အခုလောလောဆယ်တော့ ရော့   ”

ကျနော်ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့် လီးဆွဲထုတ်ကာ မသက် နှုတ်ခမ်းနားတေ့ပေးလိုက်တယ်။

“ မောင့်လီးက အရည်တွေတောင် စို့နေပြီ မောင်   ”

“ ဟုတ်တယ် ပြီးတော့မှာ ခုဏက မသက် ခံနေတုန်းထဲက   ”

“ မောင် စာတွေ့နဲ့လက်တွေ့ဘာကွာလဲ   ”

“ မောင့် လီးကိုပဲကြည့်လိုက်တော့မသက်ရယ် မသက်ရော ဟော့ရဲ့လား   ”

“  အိုးးကောင်းတာမသက်ရယ် ဒီတခါအကောင်းဆုံးပဲ   ”

မသက် ကမေးတာကို မဖြေ သူ့နခမ်းနားကကျနော့်လီးကို ဆွဲစုပ်လိုက်လို့ လီးစုပ်ပြီးတော့ ကျနော့်မျက်နာကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့သေချာကိုင်ကာ ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနဲ့နခမ်းချင်းစုတ်ခဲလိုက်ပြန်သည်။ အင်ဂျလီနာဂျိုလီနဲ့ ကစ်ဆင်ဆွဲတဲ့အခန်းတွေရိုက်ရတာ ဒူးပင်ချောင်တ်လို့ပြောသွားတဲ့ အီသန်ဟောဂ့်ရဲ့ စကားကမှန်လောက်သည် ။အခုလဲ ကျနော်အဲ့လိုဖြစ်သွားတယ် မသက်အရင်ကဒီလောက်စကေးမကြမ်းဘူး။လွှတ်ခါနီးကျနော့်အောက်နခမ်းကိုသူ့သွားလေးနဲ့ဖိကိုက်သွားသေးတာ။

“ ဒါဆိုရင် သဘောပေါက်တော့ မောင်   ”

ကျနော်သဘောပေါက်ပါတယ် ။မသက်လဲအတွေ့အကြုံအသစ်ရဲ့ ဆွဲခေါ်ရာကို ပါသွားတာပဲ။

“ မသက် အောင်မျိုးနိုင် ကို လီးမစုပ်ပေးလိုက်ဘူးနော်   ”

“ ရင်တွေခုန်နေလို့ မေ့သွားတာ ပြီးတော့ မသက် နည်းနည်းရှက်နေတယ် မောင်   ”

ဒါတော့ဟုတ်သည် ။မသက် ကို ဒီဟိုတည်ထဲ ခေါ်လာတုန်းက သူ့လက်ဖျားတွေ အေးစက်နေတာကို ကျနော်သတိထားမိတယ်။အောင်မျိုးနိုင်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးတုန်းကလဲ သူ့မျက်နာလေးက အောက်ငုံ့ထားတာ လက်တွေတုန်နေလို့ ကျနော်တောင် အင်္ကျီ ကူချွတ်ပေးလိုက်ရတယ်။နောက်တော့ အောင်မျိုးနိုင်လီးစာမိတော့တာပေါ့။

အောင်မျိုးနိုင်နဲ့ကျနော်သိတာ ၁ နှစ်လောက်ရှိပြီ။  fb ပေါ်မှာပဲ တယောက်နဲ့တယောက်စကားတွေပြောကြည့်မှ စိတ်ချင်းတိုက်ဆိုင်နေတွေ့ရလို့ အပြင်မှာ နှစ်ဦးသဘောတူတွေ့ဖြစ်ကြတယ် ။နောက်ပိုင်းပေါင်းသင်ကြည့်မှ ဒီကောင်က စကားအများကြီးမပြော ။ မလိုအပ်ပဲမပြောဖူးအလုပ်ကိုပဲ လုပ်စရာရှိတာလုပ်ပြီး စိတ်ချရလို့ ကျနော့်မိန်းမ မသက်နဲ့တွေ့ပေးလိုက်တာ။

နောက်ထပ် အောင်မျိုးနိုင်လို လူမျိုးတယောက်ရှိသေးတယ် ။ မသက်အဆင်ပြေရင် သူနဲ့လဲဆွဲခိုင်းအုံးမယ်လို့တေးထားတာ။

“ နောက်မှ စုပ်ပေးလိုက်မယ်   ”

“ မသက်က နောက်တခေါက်တွေ့ချင်သေးတယ်ပေါ့   ”

ကျနော်မသက်ကိုစလိုက်တယ်။

“ အိုး  မောင်ပြောလို့ ပြောရတာပါ   ”

“  နောက်တာပါ မသက်ရယ် အခုတော့ မောင့်လီးကို အရင်စုပ် အောင်မျိုးနိုင် လီးကိုကတော့ နောက်တခေါက်မှပေါ့   ”

ခေါင်းမဖော်တမ်း စုပ်ပေးနေတဲ့ မသက်ကြေင့် လီးထိပ်က ကျင်တက်လာပြီး ပီးတော့မှာသိလို့ ပါးစပ်ထဲကလီးကို ဆွဲထုတ်မသက်ကို အိပ်ရာပေါ်တွန်းလှဲပြီးအဖုတ်ထဲ လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်သည်။ကျနော်ပီးသွားပေမဲ့ မသက်အတွက်ကတော့ နောက်တချီအတွက်အစပျိုးဖို့ရန်ဖြစ်နေတာကို သူ့အဖုတ်ထဲက ပျော့ဖတ်ဖတ်ဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကို မသက် ကအောက်ကနေကော့ကော့ပြီးဆွကြည့်သေးတယ် ။မရမှန်သိမှ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုသူ့လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ ဖွဖွလေးထုနေတယ်။

“ လီးပြန်တောင်ဖို့အချိန်ယူရအုံးမယ် မသက်ရဲ့   ”

 လို့ကျနော်ကပြောတော့ မသက်က

“ မြန်မြန်ထအောင်လုပ်   ”

“  အောင်မျိုးနိုင်ကိုပြန်ခေါ်လိုက်ရမလား မသက်   ”

“  ခေါ်လိုက်   ”

ကျနော် ဖုံးကောက်ကိုင်ပြီး အောင်မျိုးနိုင်ဆီဆက်မလို့ လုပ်တော့ မသက်က

“ မခေါ်နဲ့ စတာ     ”

ဆိုပြီးကျနော့်လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းအုံးပြီး ဂွကြားကညီလေးကို ဆွပေးနေသည်။

“ မသက် စိတ်ထဲအခုဘယ်လိုနေလဲ   ”

မသက်ကကျနော်မေးတာကိုချက်ချင်းမဖြေ အရည်လဲ့နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကျနော့်ကိုငေးမောနေပြီးမှ

“ မောင့် ကိုပိုချစ်လာသလိုပဲ    ”

လို့ပြောလာသည်။ကျနော်တို့ဟိုတည်မှာပဲ နောက်တချီထပ်ဆွဲပြီးအိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ်။ မနက်ဖြန်တရက်အချိန်ရပေမဲ့ အောင်မျိုးနိုင်မအားလို့ တနေကုန်အိမ်ထဲမှာပဲ နေတော့မယ် စဉ်းစားထားတာ။မနေ့က ဖိတ်စာတစောင်ရောက်လာတယ်ဆိုပြီး မျိုးထွန်းကလာပေးလို့ ဖောက်ဖတ်လိုက်တာ ဆေးကျောင်းတက်ခဲ့တုန်းက ကျနော်တို့နဲ့သိခဲ့တဲ့ မကေသွယ်ဆီက ဖိတ်စာ ။ သူ့သား အသက်၁နှစ်ပြည့်နာမည်ပေးကင်ပွန်းတပ်ပွဲကိုလာဖို့  ကျနော်နဲ့မသက်ရဲ့နာမည်တွေနဲ့ဖိတ်လာတာ ။

ဒီနေ့ပဲ အေးအေးဆေးဆေးနှပ်မလို့ လုပ်နေတဲ့ဟာ မသွားလို့လဲမကောင်းတာနဲ့ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး လင်မယားနှစ်ယောက်ထွက်ခဲ့လိုက်ကြတယ်။ မသက်ကအဝါရောင် မြန်မာဝတ်စုံဝမ်းဆက်လေး ဝတ်လာတယ် ။ပလက်တီနမ်ကီးချိန်းလေးတဖက် နာရီတဖက်ပတ်ထားတဲ့ မသက်ရဲ့လက်သွယ်သွယ်လေးတွေက မနေ့ကအောင်မျိုးနိုင်လီးကို ကိုင်ပီးသူ့အဖုတ်ဝနဲ့တေ့ပေးခဲ့တာကိုလဲ မျက်စိထဲမြင်ယောင်လာလို့ လွှင့်နေတဲ့စိတ်တွေကို စုစည်းပြီး ကားကိုပဲ ဂရုတစိုက်မောင်းသွားလိုက်တယ်  ။

မကေသွယ်တို့အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ အိမ်ထဲမှာလူတွေတောင်စည်နေပြီ ။ကျနော်နဲ့မသက်ကို မကေသွယ်ကထွက်ကြိုပြီး သူ့ဘေးက အသားညိုညိုထောင်ထောင်မောင်းမောင်း မေရိုးကားကားလူနဲ့မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ဗမာတွေထဲမှာတော့အတွေ့ရခဲတဲ့ အရပ်မျိုးပါပဲ။

နာမည်က ကိုဇော်လင်းတဲ့ ။ သူ့မောင်ဆိုပြီးမိတ်ဆက်ပေးတယ်။ မောင်သာဆိုတယ် ရုပ်ချင်းကတော့ တခြားစီ။ မကေသွယ်က သွယ်သွယ်ဖြူဖြူချောချောလေး မကေသွယ်ကတခုလပ် ။ အခု သူ့မောင်နဲ့ အတူတူနေပြီးအလုပ်သွားတဲ့ အချိန်မျိုးဆို ကလေးကို သူ့အဘွားတွေဆီပို့ထားတဲ့အကြောင်းပြောပြီးနောက် လွတ်နေတဲ့စားပွဲဝိုင်းတခုဆီ ကျနော်တို့လင်မယားကိုခေါ်သွားတယ်။

စားလို့သောက်လို့ပြီးတော့ မကေသွယ်တို့ကို နှုတ်ဆက်ပီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ်။ လမ်းမှာ မသက်က အအေးသောက်ချင်တယ်ပြောတာနဲ့ Easy way ကို ဝင်လိုက်ကြသေးသည်။

“ မသက် မနက်ဖြန်ပြန်သွားရတော့မယ်နော်   ”

“  အင်း ဟုတ်တယ်မောင်   ”

“ မန်းလေးကိုပြန်ကျအောင် လုပ်လို့မရတော့ဘူးလား မသက်   ”

လင်မယားဖြစ်ပြီး ခွဲနေရတာမျိုးကို ကျနော်မကြိုက် မသက် ကိုလဲဒါနဲ့ပတ်သက်ပီးအမြဲပြောဖြစ်တယ်။ 

“ နောက်ကိုတော့ ဖြစ်အောင်လုပ်ရမှာပေါ့ မောင်ရယ် အခုကမသက်ကအစပဲ ရှိသေးတာကို.. ကဲပါ စိတ်ညစ်စရာတွေမတွေးနဲ့ တော့ ..အခုလဲလာလို့ရနေတာပဲ အအေးသောက်   ”

“ မသက် zapya ဖွင့်လိုက်   ”

“ ဘာလုပ်မလို့လဲ   ”

“ ဖွင့်သာဖွင့်လိုက်ပါ   ”

ကျနော် မသက်ဖုံးထဲ ဗွီဒီယို ဖိုင်လေးတခုပို့လိုက်တယ်။

“ အသံတိုးပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်   ”

မသက် ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ ဟယ် မောင်ဘယ်တုန်းကရိုက်ထားတာလဲ ရှက်စရာကြီး   ”

“ ဘာရှက်စရာရှိတော့လို့လဲ အလိုးတောင် ခံခဲ့ပီးပြီမဟုတ်လား ပီးတော့ မျက်နှာမမြင်ရပါဘူး မသက်ရဲ့   ”

ကျနော် အောင်မျိုးနိုင်နဲ့ မသက်လိုးနေကြတာကို မူဗွီအတိုလေးရိုက်ထားတာကို ပို့ပေးလိုက်တာ။ အောင်မျိုးနိုင်တောင်ဗွီဒီယိုရိုက်လိုက်တာကိုမသိ။

“ မောင် ဗွီဒီယိုရိုက်နေတာကို မသက် မသိလိုက်ဘူး   ”

“ ဘယ်သိမလဲ မသက်ကခံကောင်းနေတာကို   ”

“ မောင် တိုးတိုးပြောကွာ ဘေးဝိုင်းမှာလူတွေနဲ့   ”

“ ပြန်စို့ မသက် အိမ်ပြန်ရောက်ချင်ပြီ   ”

မသက် က သိပါတယ်နော် ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့နှာခေါင်းလေးရှုံ့ပြတယ်။နောက်မနက်ရောက်တော့ မသက် ကအစောကြီး သူတာဝန်ကျတဲ့ဆီကို ပြန်သွားသည် ။ညကလဲညည့်နက်တဲ့အထိ ကျနော်လိုးထားလို့ အိပ်ရေးမဝပဲအိပ်ငိုက်မှာစိုးတာကြောင့် ကားကိုလဲ ဂရုစိုက်မောင်ဖို့ မှာလိုက်တယ်။

..................................................................................

ကျနော့် အိမ်မှာ အမတို့လင်မယားနဲ့ကျန်ခဲ့ရပြန်ပြီ။ လှေကာထစ်တွေကို တထစ်ချင်း တထစ်ချင်းတက်နေတဲ့ ဝေဝေစိုး။

သူ့အနောက်က ယောကျ်ားဖြစ်သူ ကိုတင်ထွန်းယူလာတဲ့ ဂျပ်ဖာပုံးကြီးကို ပွေ့ပြီးလိုက်လာတဲ့ မျိုးထွန်းတရောက် ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေလဲ ဆိုတာသိတာပေါ့ ။အခုတလောဒီကောင်လေးအကြည့်တွေ တမျိုးဖြစ်နေတာကိုသတိထားမိလာတယ် ။ ခိုင်းစရာရှိလို့ခေါ်ခိုင်းတဲ့ အခါမျိုးဆိုမသိမသာနဲ့ သူ့တင်ပါးတွေ ရင်အုံမို့မို့တွေကို ခိုးခိုးကြည့်တယ်လေ ။

တခြားသူ တယောက်သာဆိုရင် ကိုယ့်အိမ်ကခိုင်းတဲ့အစေခံ တယောက်က ရာရာစစဒီလိုကြည့်စရလားဆိုပြီး ပါးတွေနားတွေ ပိတ်ရိုက်ပစ်ချင်စရာ ။ ဒါပေမဲ့ ဝေဝေစိုးအဲ့လိုမလုပ်ပါဘူး။ သူမကိုယ်တိုင်ကလဲ တဖက်သားကိုနစ်နစ်နာနာမပြောတတ်သလို ခွဲခြားဆက်ဆံတာတွေလဲ မလုပ်တတ်ဘူ.။ အခုလဲ ကောင်လေးက သူ ငမ်းနေတာကို မသိဘူးထင်နေတာ။

ဒီလောက်ဖြစ်လှတာဆိုကြည့်ဆိုပြီး ဝေဝေစိုးသူ့ တင်ပါးတွေကိုရမ်းခါပြီး အပေါ်ထပ်တက်ပြလိုက်တယ် ။သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်းရောက်မှ ပုံးကိုနေရာချခိုင်းလိုက်တယ်။

“ အော် ညနေကျရင်ရေချိုးခန်းထဲက ပိုက်ရေဂေါက် လဲရအုံးမယ်နော် မျိုးထွန်း   ”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမကြီး   ”

မျိုးထွန်းအောက်ထပ်ပြန်ဆင်းသွားမှ ဝေဝေစိုး ကုတင်ပေါ်စိတ်ရှိလက်ရှိပစ်လှဲလိုက်သည်။ လက်တဖက်က သူ့ပေါင်ကြားထဲ နိုက်ထားသည်။ညက သူ့ကို ကိုတင်ထွန်း ပီးအောင်လုပ်ပေးမသွား ။သူပီတာနဲ့ တန်းအိပ်ပျော်သွားတာလေ ။ယောကျ်ားဖြစ်သူ တင်ထွန်းအပီးမြန်တတ်တာကိုသိလို့ သူ့ကိုအမှီလိုက်ရတာကလဲ ညတိုင်းလိုလိုပင် ။ဒါပေမဲ့မလွယ် ဝေဝေစိုး မပီးခင် ကိုတင်ထွန်းကအရင်ပီးသွားတာကြီးပဲ။ မိန်းမကိုဘယ်တော့မှပီးအောင်လုပ်မပေးဘူး တခေါ်ခေါ်နဲ့အိပ်ပျော်သွားတာပဲ။

“ မမကြီး   ”

“ ဟယ် မျိုးထွန်း   ”

ဝေဝေစိုး ပေါင်ကြားလက်နိုက်ကာ အဖုတ်ပွတ်နေတုန်း မျိုးထွန်းပြန်ရောက်လာလို့လန့်ဖျတ်သွားသည်။ ဒီကောင်လေး မပြောမဆိုနဲ့ အခန်းတံခါးပြန်မပိတ်သွားတာကိုလဲ အခုမှသတိရပေမဲ့ နောက်ကျသွားပြီ။မျိုးထွန်းမြင်သွားပီလားမသိဘူး။ ဝေဝေစိုး ပေါင်ကြားကလက်ကိုအမြန်ဖယ်လိုက်ပြီး

“ ဘာလဲ မျိုးထွန်း နင်ကလဲအခန်းတံခါးတောင် ပြန်ပိတ်ပေးမသွားဘူး   ”

“ ကျနော်က မမကြီးပိတ်မယ်ထင်လို့ပါ   ”

“ ပြောဘာပြောမလို့လဲ   ”

“ ရေပန်းဂေါက်သွားဝယ်ရအုံးမလား   ”

“ မလိုဘူး အပိုရှိတယ် ညနေမှလဲမယ်   ”

“ ဟုတ်ကဲ့   ”

ဒီတခါ မျိုးထွန်းထွက်သွားမှ ဝေဝေစိုး အခန်းတံခါးကို လော့ချလိုက်တေ့ာသည်။ 

.............................................................................................................

အလုပ်လုပ်နေတဲ့ အချိန်တွေမှာ မေ့ထားလို့ရပေမဲ့ အလုပ်မရှိတဲ့အချိန်တွေအထူးသဖြင့် ညအိပ်ခါနီးလိုမျိုးတွေမှာ မောင့်ကိုသတိရတဲ့စိတ်နဲ့အတူ အောင်မျိုးနိုင်နဲ့ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို သက် မေ့လို့မရအောင် အောက်မေ့မိတယ် ။နောက်တခေါက်မန်းလေးပြန်ရောက်ရင် မောင်ကအောင်မျိုးနိုင်ကို သက် ကို လိုးခိုင်းအုံးမလားမသိဘူး ။

ဒီနေ့လဲ ဆေးရုံကပြန်အလာ ညနေစောင်းမှ ဆေးခန်းကို လာခဲ့လိုက်တာ လူနာတွေရှင်းနေတုန်း သက် မောင်ရိုက်ထားတဲ့ဗွီယိုလေးကိုအသံလေးတိုးပီးဖွင့်ကြည့်နေမိတယ် ။ကိုယ်မှဟုတ်ရဲ့လားဆိုပြီးပေါ့ ။နွားသိုကြိုးပြတ်လုပ်နေတဲ့ အောင်မျိုးနိုင်ကိုကြည့်ပြီး သက် ရင်တွေတောင်ခုန်လာပြီ ။အဆက်မပြတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ ဖုံးမျက်နှာ ပြင်လေးကိုကြည့်နေတုန်း အနောက်နားက ဂျိုးဂျိုးဂျွတ်ဂျွတ်အသံကြားတာနဲ့လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ အို!"ကိုထွန်းမောင် ဘာလုပ်မလို့လဲ   ”

သက် ဖုံးကိုအမြန်ဖွက်လိုက်တယ်။

“ အမှိုက်သိမ်းတာလေ မသက်  ဟဲ ဟဲ   ”

အခန်းထဲက ဆေးထိုးအပ်အိတ်ခွံတွေ ပစ်ထားတဲ့ အမှိုက်ပုံးကိုယူပြီးထွက်သွားတဲ့ ကိုထွန်းမောင်ကိုမြင်မှ သက် မျက်နာပူရတော့တယ် သူ မြင်သွားပီလားမသိဘူး ရှက်လိုက်တာ။

......................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

“ အရပ်နဲ့မမှီဘူးမမကြီး   ”

“ အောက်ထပ်ကခုံသွားယူလိုက်ပါလား   ”

“ ဟုတ်   ”

မျိုးထွန်း အောက်ထပ်ကို ခုံယူပြေးဆင်းသွားသည်။ရေပန်းလဲဖို့ရာ သူ့အရပ်နဲ့မမှီလို့။ခဏနေတော့ စတီးထိုင်ခုံလေးတလုံးနှင့်မျိုးထွန်းရောက်လာသည်။ထိုင်ခုံပေါ်တက်ပီးလဲမှအဆင်ပြေသွားသည်။

“ မမကြီး… ခုံလေးမရိုမသေကိုင်ပေးထားပါလား ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာကရေတွေနဲ့မို့ချော်ထွက်သွားမှာစိုးလို့   ”

ဝေဝေစိုး… မျိုးထွန်းတက်နေတဲ့ ခုံလေးကို အသာထိမ်းကိုင်ပေးတာတယ် ။ပုဆိုးကို ဒူးဆစ်လောက်ထိ တိုတိုလေးဝတ်ကာ အပီအပြင်လုပ်နေတဲ့ မျိုးထွန်း ပေါင်းကြားကသူ့မျက်နှာနဲ့ တတောင်လောက်ပဲကွာပြီး စိတ်ထင်လို့ပဲလားမသိ ။မျိုးထွန်းပေါင်ကြားကဖောင်းနေသလိုပဲလို့ ဝေဝေစိုး ထင်နေတယ် ။ မျက်နှာကိုတဖက်လွှဲပြီးနေလိုက်သည်။

မျိုးထွန်းက ပီးတော့မှာ မမကြီးဆိုတာနဲ့ ဝေဝေစိုး မျက်နာကိုလှဲ့ပီးမော့အကြည့်။ သူ ခုဏကဖောင်းနေသလိုပဲလို့ ထင်တဲ့မျိုးထွန်းပေါင်ကြားကအခုတော့ ခါးပုံစအောက်မှာငေါငေါကြီး။

“ ဟယ် … ကောင်စုတ်ဘာတွေများတွေးနေလဲမသိဘူး ဆွဲလိမ်ချိုးပစ်လိုက်ရ  ”

ဝေဝေစိုး ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်လာပီး အာခေါင်ခြောက်ချင်လာသည်။နေ့လည်ကလဲ သူလက်ကစားနေတာကို ဒီကောင်လေးမြင်သွားသလားမသိ။

“ ရပီ ပီးပီ မမကြီး   ”

လဲပြီးသွားပီဆိုသဖြင့် ဝေဝေစိုး ရေချိုးခန်းအပြင်လှည့်ထွက်သွားချိန်

“ ဝုန်းး!!အားးး   ”

အသံကြီးကြားလို့ ဝေဝေစိုးအခန်းထဲပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ ဟော တော်    ”

ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ထိုင်ခုံနဲ့အတူ မျိုးထွန်းပါလဲနေပြီး မျိုးထွန်းပုဆိုးကာပေါင်လယ်လောက်ထိ ကျွတ်ကျနေသည်။ဝေဝေစိုးအနားလဲသိပ်မကပ်ရဲ ။မျိုးထွန်းကနာလို့ပါးစပ်ကသာငြီးနေတယ် ပေါင်ကြားက ဒုတ်ကနာပုံမပေါ် ။

“ နင်ရလား မျိုးထွန်း   ”

“ ဒူးနာသွားတယ် မမကြီး   ”

မဖြစ်မနေ ဝေဝေစိုး အနားကပ်သွားရတော့သည်။မျက်နာကိုတဖက်လွှဲလိုက်ပြီး ။

“ နင့်ပုဆိုးကိုပြန်ဖုံးလိုက်အုံး   ”

မျိုးထွန်းပုဆိုးပြင်ဝတ်သွားပြီးချိန်မှ ဝေဝေစိုး မျိုးထွန်းလက်ကနေ ဆွဲထူကူသည်။ မျိုးထွန်းကလဲဝေဝေစိုးလက်မောင်းသားတွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။အခန်းပြင်ရောက်တော့ သူတို့အိပ်ယာကုတင်ပေါ်မှာမျိုးထွန်းကိုခဏထိုင်ခိုင်းပြီး ဘီရို အံဆွဲထဲကvoltexဆေးဗူးလေးတဗူးယူပြီး

“ ရော့ …လိမ်းလိုက်   ”

“ ဘယ်လိုလိမ်းရမှလဲ   ”

“ နာတဲ့နေရာပေါ် ဆေးလူပီးပွတ်ပေးလိုက် မပူဘူး အေးတယ်ဆေးက .နင်မလိမ်းတတ်ရင် ကိုမဲကြီးကို လိမ်းခိုင်းလိုက်   ”

“ ကိုမဲကြီးက ကိုတင်ထွန်းနဲ့ပါသွားတယ် မမကြီး   ”

ဟုပြောပြီး မျိုးထွန်းက ပုဆိုးလှန်ကာဒူခေါင်းအထက်နားကိုဆေးပွတ်လိမ်းနေသည်။ ဝေဝေစိုး မျိုးထွန်းကိုကြည့်ကာ

“ စိတ်ကဘယ်တွေရောက်နေလဲမှမသိတာ   ”

လိမ်းပြီးသွားတော့ ဆေးဗူးကို ဝေဝေစိုးဆီပြန်ပေးလိုက်ပြီး မျိုးထွန်းထလာ၍ ဝေဝေစိုး နားလျှောက်သွားသည်။

“ ကျနော်လဲတာ မမကြီးကြောင့် မမကြီးဆီစိတ်ရောက်နေလို့   ”

“ ဘာဆိုင်လို့လဲ   ”

“ အွန့်   ”

“ ဟာ   ”

မျိုးထွန်း ဝေဝေစိုး ခါးကိုဆွဲဖကိလိုက်သည်။

“ နင် …ဘာလုပ်တာလဲ မျိုးထွန်း   ”

“ မရတော့ဘူးဗျာ မမကြီးကိုချချင်နေပြီ   ”

“ ဟင်…   ”

“ ကျနော် ခိုးခိုးကြည့်နေတာ မမကြီးသိတယ်မဟုတ်လား မမ ရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ နို့အုံကြီးတွေကိုပေါ့   ”

“ ပြွတ် …   ”

မျိုးထွန်း ဝေဝေစိုးကိုနခမ်းဆွဲစုပ်လိုက်ရင်ပြောသည်။လက်တွေကလဲ နို့အုံကြီးတွေပေါ်ညစ်ချေရင်းကစ်ဆင်ဆွဲနေသည်။မျိုးထွန်းရဲ့သန်မာလှတဲ့လက်တွေကြောင့် ဝေဝေစိုး ရုန်းသော်လဲအရာမထင်။သူ့ကိုမျိုးထွန်း ပစ်မှားနေတာကြာပြီမှန်းသိသော်လဲဒီလောက် အတင့်ရဲလိမ့်မယ်လို့တော့မထင်မိ နဂိုထဲကမှ ဆန္ဒတွေ မပြည့်လို့ အနေရခက်နေပါတယ်ဆို။မျိုးထွန်းကအခုလိုလာလုပ်တော့ အပေါ်က ပါးစပ်ငြင်းနေပေမဲ့ အောက်ကအဖုတ်ကတော့အရည်ပင်စိမ့်ချင်နေပြီ။

“ မျိုးထွန်း… လွှတ်ပါ …မတော်ပါဘူးကွာ   ”

“ တော်ပါတယ်မမရယ် ကျနော့်ဟာ ၆လက်မ ကျော်ကျော်လောက်ပဲရှိတာပါ   ”

“ အို…ဘာတွေပြောနေတာလဲ   ”

“ ကုတင်ပေါ်သွားစို့ …မမ …လာ   ”

မျိုးထွန်း ဆွဲခေါ်ရာကုတင်ပေါ်သို့ ဝေဝေစိုး ယက်ကန်ယက်ကန်ဖြင့် ပါသွားသည်။ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်လဲသွားပြီး ထဘီကျွတ်သွားသည့်အချိန်မှာတော့ ဝေဝေစိုး မျက်လုံးတွေမှိတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မျက်လုံးတွေပေါ်တင်ထားသည်။

ဝေဝေစိုး အတွင်းခံပင်တီဝတ်မထား။ဖြူဝင်းတောင့်တင်နေတဲ့ ဝေဝေစိုး ရဲ့အောက်ပိုင်းအလှကိုကြည့်ပြီး မျိုးထွန်း သွားရည်တမြားမြားကျရပြီ။မကြာခင် အချိန်တွင်းမှာပဲ အခန်းတွင်း၌ ဝေဝေစိုးရဲ့ညည်းသံ အော်သံတွေပျံ့လွင့်လို့လာတော့သည်။

မျိုးထွန်းလဲ တချိန်လုံး မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ ခံနေတဲ့ ဝေဝေစိုးကို နောက်မှ သူ့အဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေတာကို သေချာကြည့်ခိုင်းရမယ်လို့ တေးထားပြီး တချိန်လုံးပစ်မှားလာတဲ့ အလုပ်ရှင်မမချောချောကြီးကို လက်တွေ့လိုးနေရတာကို မယုံနိုင်ဖြစ်နေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံးပြီးသွားကြတော့ ဝေဝေစိုးသူ့ပေါင်ကြားကို ထဘီနဲ့သုတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။အနောက်ကနေလိုက်လာပြီးနောက်တချီထပ်ချချင်လို့ လာချွဲနေတဲ့မျိုးထွန်းကိုလဲ ဘယ်သူ့မှ လျောက်မပြောဖို့ပြောပြီးမနည်းသွားခိုင်လိုက်ရတယ်။

သူ့ယောကျ်ာတင်ထွန်းရောက်လာခါနီးလို့။

ကိုတင်ထွန်းသာ လာခါမနီးသေးရင် သူမျိုးထွန်းကို ထပ်ခံမိမလားမသိ ။ကောင်လေးကတော်တော် ဆွဲလိုးနိုင်တာ ။ကိုတင်ထွန်းလိုမဟုတ် ကိုတင်ထွန်းကတော့ တပွဲထိုးဝုန်းဒိုင်းကြမ်းပြီး သူကောင်းဖို့ပဲသိတာ မိန်းမကိုမကြည့်ဘူး။ခဏနေတော့ အောက်ထပ်ကကိုတင်ထွန်းအသံကြားရသည်။

“ ဝေရေ… ဝေ… မိန်းမ ကိုယ်ပြန်လာပြီ   ”

...................................................................................................................................................

“ စော်လေးကဖြုတ်ချင်စရာလေးနော် ကိုတင်ခိုင်   ”

ထွန်းမောင်ဖုံးပြောနေသည်။

“ ဟကောင် မပိုင်ပဲနဲ့မလုပ်နဲ့ ယောကျ်ားကြီးနဲ့ဟ   ”

“ သူလဲဆာနေမှာပဲ အေးဗျာဒါပဲ လျှပ်စီးတွေလဲလက်နေတယ်   ”

....................................................

ညနေပိုင်းပဲရှိသေးပေမဲ့ အချိန်အခါမဟုတ် ရွာချနေတဲ့ မိုးကြောင့် ကောင်းကင်တခုလုံး မှောင်မဲနေ၍ သက်သက်နွယ်ကားကို သတိထားမောင်လာသည်။ဆေးရုံကပြန်လာပြီး အဆောင်ပြန်မလို့လုပ်ပေမဲ့ သဲသဲမဲမဲရွာချနေတဲ့မိုးကြောင့် အဆောင်ထက်ပိုနီးတဲ့ ဆေးခန်းကိုပဲမောင်းခဲ့လိုက်တယ်။

ထွန်းမောင် ကိုလဲ သူနေတဲ့အခန်းမှာ ဆေးလိပ်မီးတရဲရဲနဲ့ ဖုံးပြောနေတာကိုတွေ့ရတယ်။ဆေးခန်းနဲ့ထွန်းမောင်နေတဲ့အခန်းကကပ်လျှက်။

သက်သက်နွယ် ကားကို ဆေးခန်းအရှေ့ထိုးရပ်လိုက်တော့ ထွန်းမောင်က ထီးတချောင်းနဲ့လာကြိုသည်။သော့ဖွင့်ပြီးဆေးခန်းထဲ မီးပျက်နေလို့ ဖုံးမီးကိုဖွင့်ကာဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ ထွန်းမောင် ပြန်ထွက်သွားမှ မိုးရေနည်းနည်းစိုလာတဲ့အင်္ကျီကို လဲမလို့လုပ်နေတာ သူ့တင်ပါးနောက်ကို တခုခုနဲ့ ထိကပ်လာလို့ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ ကိုထွန်းမောင် ရှင်…ဘာလုပ်တာလဲ …ဘာလို့ဝင်လာတာလဲ   ”

“ မသက်…မသက်ဆာနေတာကျုပ်သိပါတယ်   ”

ထွန်းမောင် သူ့အရှေ့ပိုင်းနဲ့မသက် ဖင်နောက်ပိုင်းကိုဆွဲကပ်လိုက်ရင်ပြောသည်။

“ ဘာတွေပြောနေတာလဲ …ရှင်ထွက်သွားနော်   ”

“ ဟန်ဆောင်မနေပါနဲ့မသက်ရယ် ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်ပဲသိမှာပါ ဟိုနေ့ကမသက်ဖူးကားကြည့်နေတာ ကျုပ်တွေ့ပါတယ်   ”

“ အဲ့ …အဲ့ဒါက…   ”

သက်သက်နွယ် ဘာဖြေရမှန်းမသိ။ အဖြေရခက်နေစဉ် ထွန်းမောင်ရဲ့ စွေ့ကနဲ့ ပွေ့ချီခြင်းကိုခံလိုက်ရပြီး လူနာစမ်းသပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေကာ သူ့မျက်နာပေါ်သို့ ထွန်းမောင်ရဲ့ အငမ်းမရနမ်းရှုံ့ခြင်းကိုခံနေရပြီ ။

သက်သက်နွယ်စိတ်တွေ ခဏ လွင့်မြောသွားသည်။ သူ့ယောကျ်ားမောင်စိုးက အောင်မျိုးနိုင်နဲ့တောင် ဖြစ်ခွင့်ပေးခဲ့တာ ကိုထွန်းမောင်နဲ့ဆိုရင်ရော ဘယ်လိုတုန့်ပြန်မလဲဆိုတဲ့အတွေးက မရည်ရွှယ်ပဲ ခေါင်းထဲဝင်လာသည်။

“ အားးးးနာတယ်   ”

သူမသတိပြန်ဝင်လာချိန်မှာတော့ ထွန်းမောင်လီးတဝက်လောက်က အဖုတ်ထဲတိုးဝင်နေပြီ။လုံချည်လဲ ဘယ်နားရောက်သွားမှန်းမသိတော့ ဆေးပေးတဲ့ ခုံလေးပေါ်ကဖုံးမီးလေးကတော့ လင်းနေသည်။အားရှိသမျှရုန်းပေမဲ့လဲမရတော့။

“ ဗျစ်…ဇွိ   ”

“ သေဘီ…ဖြည်းဖြည်း   ”

ကောင်မလေး မရုန်းတော့မှ ထွန်းမောင်ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးနေသည်။တသက်နဲ့တကိုယ် အပေါစားဖာလောက်ပဲချဖူးခဲ့တဲ့ ထွန်းမောင် သက်သက်နွယ်လိုအမိုက်စားစော်လေးကို ဖြုတ်ခွင့်ရတော့ သူလီးကြီးကလဲယခင်အချိန်များထက်ပို၍ သန်မာနေတော့သည်။

ထွန်းမောင် ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေအောက် သက်သက်နွယ်လဲ လူးလွန့်နေတော့သည်။ သက် သူ့လီးကြီးကိုငုံ့မကြည့်မိပေမဲ့ မောင့်လီးထက်ကြီးမှာကိုတော့ ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ဝင်သွားတဲ့ အတွက် သိသည်။သစ်သားကုတင်ပေါ်မှာကြောင့် ကိုထွန်းမောင်အားနဲ့ ဆောင့်လိုက်တိုင်းခါးနာမိပေမဲ့ သက်မတားမိ။ 

ခါနာတာကို မေ့သွားစေတဲ့ ကောင်းလွန်းတဲ့ ခံစားမှု့ တခုကြောင့်ပေါ့။သူ့အရည်တွေသက်ရဲ့ အထဲမရောက်ခင်ထဲက သက်ကအရင်ပီးသွားတယ် ။ အဲ့ဒီအချိန်ထိမီးကပြန်မလာဘူး။မလာတာပဲကောင်းပါတယ် ။သက် ရှက်ရှက်နဲ့ ကိုထွန်းမောင်ကို သူ့အခန်းကိုနှင်လွှတ်လိုက်တယ်။ မဟုတ်ရင် သက် ကိုညလုံးပေါက်လိုးမှာသေချာတယ် ။အိပ်ရေးပျက်လို့မဖြစ်ဘူးလေမနက်ဖြန်မောင့်ဆီသွားရအုံးမယ်။

အခန်းတံခါးဂျက်ချကာ ဆေးခန်းမှာပဲ အိပ်လိုက်တယ်။

.....................................................................................................................

မန္တလေး

ကျနော်အလုပ်ကနေ နေ့လည် ၁နာရီလောက်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မသက် ကအခန်းထဲမှာ အိပ်ပျော်နေတယ် ။မသက်ဘယ်အချိန်ထဲက ရောက်နေလဲ မသိ။ နဖူးလေးကိုဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တော့မသက်နိုးလာတယ်။

“ မောင်… ပြန်ရောက်ပီလား   ”

“ အင်း… မသက်အိပ်ချင်အိပ်အုံးလေ   ”

“ ဟင့်အင်း …အိပ်လို့ဝသွားပြီ   ”

“ ဟုတ်လား ဒါဆို ညနေအပြင်သွားရအောင်   ”

“ ဘယ်လဲ မောင်   ”

ကျနော် မသက်ကိုပြုံးပြလိုက်တော့ မသက် သဘောပေါက်သွားတယ်။ကျနော့် နှာခေါင်းလေးကိဆွဲလိမ်လိုက်ပြီး

“ ခဏစောင့် ရေချိုးပြီးရင် သွားမယ်    ”

ဆိုပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။ညနေ 5နာရီလောက်မှာ ကျနော်နဲ့မသက်ကားနဲ့ ထွက်ခဲ့လိုက်ကြတယ်။ အောင်မျိုးနိုင်ကိုလဲဖုံးဆက်ပြီးသား။

ကားပေါ်မှာဘေးတိုက်မြင်နေရတဲ့ မောင့်မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး သက် ကိုထွန်းမောင်နဲ့ ညကဖြစ်ခဲ့တာကို ဘယ်လိုပြောရမလဲစဉ်းစားနေတယ် ။ပြောရလဲခက်နေတယ်။ ဟိုတွေးဒီတွေနဲ့ လိုက်လာရင်းကားရပ်သွားမှ ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်တယ်။ဒီဟိုတယ်ကို  တခါရောက်ဖူးပြီးသားပဲ။ ကျနော် အခန်းတံခါးခေါက်လိုက်တော့ အောင်မျိုးနိုင်ကလာဖွင့်ပေးတယ်။

“ မသက်…ဘယ်တုန်းကရောက်လဲ   ”

“ မနက်ကပဲ   ”

အောင်မျိုးနိုင် မသက်ကိုနှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။မသက်ကတော့ ပထမအကြိမ်မဟုတ်တာတောင် ရှက်နေတုန်းပဲ ခေါင်းလေးငုံ့နေတယ်။ အောင်မျိုးနိုင်ကရှေ့ကနေ ကုတင်ဆီသွားနေစဉ် ကျနော် မသက်နားနား ကပ်ပြောလိုက်တယ်။

“ မသက် …ဒီတခါ ဒီကောင့်ကိုလီးစုပ်ပေးလိုက်နော်   ”

မသက် က

“ ဟွန့်ဆိုးတယ်    ”

ဆိုပြီးကျနော့်လီးပေါ်ကို လာအုပ်ကိုင်တယ်ဗျာ။ လီးတောင် တောင်နေပြီ။သုံးယောက်သား ဟိုပြောဒီပြောနဲ့ပြောနေကြပြီးနောက် လုပ်ငန်းစကြတော့တယ်။ အောင်မျိုးနိုင်က အရင်ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားပြီး ကုတင်ဇောင်းမှာခြေဆင်းထိုင်ကာ မသက်ကိုစောင့်နေသည်။ လီးညိုညိုကြီးကလဲတန်းလန်းကြီး။

မသက် သူ့အင်္ကျီကိုအရင်ချွတ်လိုက်တယ် ။ဘော်လီတော့ မချွတ်သေးဘူး။ စကတ်အနီရောင်လေးကိုလဲ မချွတ်သေးဘဲ အောင်မျိုးနိုင်ပေါင်ကြားသွားကာ ဒူးတုတ်ထိုင်ချပြီး လီးညိုညိုကြီးကို စစုပ်တော့သည်။

အောင်မျိုးနိုင်ကလဲ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ကုတင်ပေါ်ထောက်ကာ အရသာခံနေတော့သည်။ ဒီကောင်လဲကောင်းနေမှာပဲ။ မသက် ကလဲလီးစုပ်တဲ့နေရာမှာ ခေသူမှမဟုတ်တာ။မြင်ကွင်းမကောင်းလို့ ကျနော်ဘေးတိုက်အနားကပ်ကြည့်တော့ မသက်က အောင်မျိုးနိုင်  လဥတွေကိုပါ လျှာနဲ့ယက်ပေးနေတယ်။

ကျနော် မသက်အနောက်မှာဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့စကတ်လေးကိုလှန်တင်လိုက်တော့ မသက် ကလှည့်ကြည့်သေးတယ်။ ဘာမှတော့မပြော အတွင်းခံဝတ်မလာတဲ့ မသက်အဖုတ်ထဲ အလွယ်တကူပဲ ကျနော်လက်နှစ်ချောင်းထိုးထည့်ပြီး အရှိန်ပြင်ပြင်းနဲ့မွှေပေးလိုက်ချိန် မသက်ခေါင်းလေးအောင်မျိုးနိုင်လီးဆီပြန်လှည့်သွားပြီးလီး စုပ်ပြန်တော့သည်။ကျနော်လက်နဲ့ မြန်မြန်သွက်သွက် ထိုးမွှေလေ မသက်ရဲ့လီးစုပ်ချက်တွေကလဲပိုသွက်လာလေဆိုတာကို အောင်မျိုးနိုင်လဲ ရိပ်မိတယ်။လီးစုပ်ရအဆင်ပြေအောင် မသက် ဆံပင်တွေကိုပင်သူ့လက်နဲ့အပေါ်ကို ဆွဲစုပေးထားတယ်။

...........................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

အောင်မျိုးနိုင်က ကျေနပ်အောင် လီးစုပ်ခံပြီးမှလိုးချင်လာပြီ ထင်တယ် ။မသက်ကို ပက်လက်လှန်ပေါင်ကားခိုင်းလို့ ကျနော်နောက်ဆုတ်ပေးလိုက်တယ် ။မသက်လဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပြီ ။နှစ်ယောက်စလုံးအနေအထားမှန်သွားကြတော့ အောင်မျိုးနိုင် စလိုးတော့သည်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ကြမ်းလာသည် ။ဆောင့်လာသည် ။မသက် ကလဲပါးစပ်လေးပိတ်ကာ တအင်းအင်းဖြစ်လာပြီး သူမ မျက်လုံးလေးတခါတခါပွင့်လာတဲ့အချိန် ကျနော့်ကို ကြည့်တတ်သေးတယ် ။

အောင်မျိုးနိုင်က မသက်ရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်နဲ့ ထိလုမတတ် ဖိကပ်ထားရင်း ဆောင့်နေလို့ မသက် အဖုတ်ထဲဒီကောင့်လီးကြီးဝင်ထွက်နေတာကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်နေရလို့ ကာယကံရှင်တွေတော့မသိ။ ကျနော်တောင်ပီးချင်လာတယ် ။

ထိုအချိန်

တတီ… တီ…နဲ့ ဆက်တိုက်မြည်လာတဲ့ဖုံးသံကြောင့် အောင်မျိုးနိုင် သူ့ဘောင်းဘီအိပ်ထဲကဖုံးကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး 

“ မသက် ကိုဆော်ရီး ခဏ   ”

ဟုဆိုကာ လိုးလက်စမသက်ကိုဖြဲကားထားခဲ့ပြီး အခန်းပေါက်နားမှာ ဖုံးသွားပြောနေသည်။ မသက် ကတော့သိပ်ကျေနပ်ဟန်မတူ ။ပါးစပ်က ဟူးးးဆိုပြီလုပ်လိုက်ပြီး အောင်မျိုးနိုင်ကိုစောင့်နေသည်။

ဖုံပြောပီးတော့ အောင်မျိုးနိုင် ကျနော်တို့အနားရောက်လာပြီး 

“ သူအရေးကြီးကိစ္စပေါ်လို့ မဖြစ်မနေသွားရအုံးမယ် ဆော်ရီးဗျာ    ”

လို့ပြောလို့ ကျနော်လဲ

“ ရပါတယ် နောက်မှပေါ့    ”

လို့ ပြောလိုက်ပြီး အခန်းပေါက်ထိလိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ် ။အထဲပြန်ဝင်ခဲ့တော့ မသက် က ကျနော့်ကိုကြည့်ကာ သူ့အဖုတ်ကိုလက်ညိုးထိုးပြသည် ။

“ မသက်… မပီးသေးဘူး မဟုတ်လား   ”

“ အင်း   ”

ကျနော် ဘောင်ဘီအမြန်ချွတ် လီးထုတ်ကာ အောင်မျိုးနိုင် အပီးမသတ်ပေးသွားတဲ့ မသက် ကို လက်စသတ်ပေးလိုက်တယ် ။မသက် အဖုတ်ထဲက အရည်တွေရွှဲနှစ်လာတာကို။ကြည့်ပီး ဒီတခါ။ကျနော့်မိန်းမအရည်ထွက်တာအများဆုံးဆိုတာ။သိလိုက်တယ်။ ဟိုတယ်ကနေကျနော်တို့ မိုးချုပ်ကာနီးမှပြန်ခဲ့ကြတယ်။

သူအားတဲ့အချိန်လေး လာလာခံတဲ့ မသက်ကိုလဲ ကျနော်ပိုချစ်လာတယ် ။နောက်တခါမသက်ဆီကျနော်သွားမယ်လို့လဲစဉ်းစားထားတယ်။

ဒီမနက် မသက် ပြန်ရတော့မယ်လေ ကားထွက်ကာနီး မသက်ကကျနော့်ကို တခုခုပြောချင်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ ကြည့်နေပြီးမှ

“ မောင့်ကိုပြောစရာရှိသေးတယ်    ”

ဆိုပြီးကားပေါ်ကပြန်ဆင်းမလို့လုပ်နေတုန်း ကျနော့်အမ ရောက်လာလို့ မဆင်းဖြစ်တော့ဘူး။

“ သက်… ပြန်တော့မှာလား   ”

“ ဟုတ်တယ်… မမဝေ   ”

“ အင်းလေ …သက်ကလဲ အားမှမအားတာ မောင်လေးကလဲ သူကတော့ လိုက်မသွားပဲနဲ့ မိန်းမကို ချည်းလာခိုင်နေတယ်   ”

အမကတော့ကျနော့်ကို အပစ်တင်နေတယ်  ။မသက် လဲကျနော်နဲ့မမကိုနှုတ်ဆက်ပြီးသူတာဝန်ကျရာမြို့လေးဆီကိုထွက်သွားတော့သည်။

ဝေဝေစိုးတယောက်လဲ မျိုးထွန်း နဲ့ဖြစ်ခဲ့ကြပြီးတဲ့နောက် အခြေအနေကလဲပေး သူမကိုယ်တိုင်ကလဲမျိုးထွန်းရဲ့ဆက်ဆံပေးမှု့တွေ အပေါ်မှာ သာယာနေတာမို့ တင်ထွန်းမရှိတဲ့အချိန်တွေမှာ မျိုးထွန်းကိုအလိုလိုက်မိသည်။ မျိုးထွန်းကလဲ အခွင့်အရေးကိုကျားချောင်းချောင်းကာ လစ်ရင်လစ်သလို ဝေဝေစိုးတို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲထိပါတက်ဆော်သည်။

မဲကြီး မရှိတဲ့အချိန်မျိုးဆို သူတို့အလုပ်သမားတန်းလျားကိုပါခေါ်ကြိတ်သည်။အခုဆိုရင် မျိုးထွန်း နဲ့ဝေဝေစိုးတယောက်အကြိုက်တယောက်သိနေကြပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြစ်လာကြသည်။

ဝေဝေစိုးကလဲ တင်ထွန်းအလုပ်သွားတဲ့ အချိန် သူ့မောင် မောင်စိုးမရှိတဲ့အချိန်တွေမှာ မျိုးထွန်းနဲ့ဆက်ဆံဖြစ်ပေမဲ့ သူ့ယောကျ်ားတင်ထွန်းကိုလဲ အခံမပျက်ပေ ။မယားဝတ္တရားမလစ်ဟင်းစေရ။

..................................................................................

တင်ထွန်းကိုလဲ ငအကြီးလို့ ထင်ထားရင်မှားသွားမည်။ ဘယ်အချိန်ထဲက ဖြစ်နေမှန်းမသိပေမဲ့ သူအလုပ်ကပြန်လာတဲ့ တနေ့က အခန်းထဲဝင်လိုက်တဲ့အချိန် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အနံ့တခုရလိုက်တယ် ။ဘာအနံ့လဲသိပ်စဉ်းစားနေစရာမလို ရင်နှီးပီးသားအနံ့တခု လရည်နံ့။

တင်ထွန်း သိလိုက်တယ် ။သူ့မိန်းမတော့ ဘဲတဗွေဗွေနဲ့ ဘွတ်ထားကြပြီဆိုတာ မဲကြီး နဲ့မျိုထွန်းကိုမေးတော့လဲအိမ်ကို ဘယ်သူမှမလာဘူးလို့ ပြောတော့ သူ့မိန်မဝေဝေနဲ့ဖြစ်နေတာ ဒီနှစ်ကောင် မဲကြီးနဲ့ မျိုးထွန်းတရောက်ရောက်ပဲလို့ကောက်ချက်ချလိုက်တယ် ။မသိမသာနဲ့နောက်ရက်တွေမှာအကဲခတ်ကြည့်တော့ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် အသားမဲတဲ့ မဲကြီးထက် မျိုးထွန်းကပိုဖြစ်နိုင်တယ်လို့လဲသူယူဆလိုက်တယ်။

လက်ရှိသူကိုယ်တိုင်ကလဲ KTVကစော်လေးကိုဝါးနေတာ အခုလဲအဲ့စော်လေးနဲ့အခန်းထဲမှာပဲ

“ အကိုကြီးနော် မီး ကိုအပျော်ကြံနေတာမုတ်လားလို့ သူ့မှာကဖြင့်မယားကြီးနဲ့   ”

“ မီးကလဲကွယ် ပျော်ရမဲ့အချိန်မှာ ညစ်စရာတွေမပြောစမ်းပါနဲ့   ”

“ အာ့ဆို …သူ့မိန်းမကြီးကိုကဘိုလုပ်မလဲလို့   ”

“ ကိစ္စမရှိပါဘူး ကိုကြီးမိန်းမလဲဒီချိန်ဆိုအိမ်ကခြံသူစောင့်ကောင်နဲ့လိုးနေလောက်ပီ   ”

“ ဟယ်… ဆန်းကြယ်တာနော်   ”

“ ကဲပါ… လာ… လာ ပုလွှေလေးမုတ်ပြပါအုံး   ”

တင်ထွန်း…ကောင်မလေးလက်ထဲ သူ့လီးထည့်ပေးလိုက်သည်။ တကယ်တော့ တင်ထွန်းမှာလဲ ဘယ်သူမှမသိကြတဲ့ ရောဂါတခုကလဲ ရှိနေသေးသည်။ အဲ့ဒီရောဂါကတော့။ ။

.......................................................................................................

KTV ကပြန်လာတော့ တင်ထွန်းရေချိန်ကိုက်လာပြီ အလုပ်ကလဲအစောကြီးပြန်ခဲ့သည်။ မဲကြီး ကိုဖုံးဆက်ပီးတနေရာရာကို အလုပ်ကိစ္စအကြောင်းပြပီး ငွေလေး ၅ဝဝဝ ပေးကာပထုတ်ထားသည် ။ သူဖုံးဆက်ခေါ်မှပြန်လာဖို့လဲ ပြောထားသည်။

သူ့ယောက်ဖ မောင်စိုးကလဲ ဒီအချိန်အိမ်ပြန်မရောက်တတ်။ ရောက်နေတယ်ဆိုရင်လဲ တအိမ်ထဲမဟုတ်တော့သိပ်ပြဿနာမရှိ။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ကားကိုအိမ်ထဲကနေ မမြင်ရလောက်တဲ့ နေရာမှာ ရပ်ထားခဲ့သည်။ ခြံထဲမှာမောင်စိုးကားမတွေ့ရလို့ ပြန်မရောက်သေးတာ သေချာသွား၍ အကြံသမားပီပီ ပါလာတဲ့သော့ပိုနဲ့ ခြံတံခါးဖွင့်ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

မျိုးထွန်းကိုလဲ သူတို့အတွက် နေစရာပေးထားတဲ့ အိမ်လေးထဲမတွေ့ရ။ တင်ထွန်း သူတို့တိုက်နား ကုတ်ချောင်းချောင်းနဲ့ ကပ်သွားပြီး အထဲဝင်ခဲ့လိုက်တယ် ။အိမ်မကြီးတံခါးကတော့ပိတ်မထား ။အောက်ထပ်ကလဲရှင်းနေသည်။ တင်ထွန်းအပေါ်ထပ်ကို။ခြေဖွနင်းကာတတ်နေစဉ်မှာပဲ သူ့မိန်းမဝေဝေစိုး အသံကိုအရင်ကြားရသည်။

“ အားကိုကြီးလွန်းတယ် မျိုးလေးရယ် သူများအလုပ်ကနေ ပြန်ရောက်ထဲက လိုးနေတာ လူလဲမျော့နေပြီ   ”

“ မမလဲကြိုက်တယ်မဟုတ်လား   ”

“ သိဘူး…လုပ်ကွာလုပ်မှာဖြင့် ကိုတင်ထွန်ပြန်ရောက်လာလိမ့်မယ်   ”

“ အိုးးးထိတယ်   ”

တင်ထွန်း ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေသည်။ အသံသာကြားနေရပြီး မမြင်ရလို့ကြည့်ချင်ရင် အခန်းတံခါးဖွင့်ကြည့်ရုံကလွှဲလို့တခြားမရှိ ။ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တဲ့အဆုံး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးတုတ်ဝပ်ကာ တံခါးကို သာသာလေး ဖိတွန်းကြည့်သည် ။ ခြံတံခါးပိတ်ထား၍ အိပ်ခန်းတံခါး ကိုတော့ အတွင်းကပိတ်မထားကြ ။လက်တလုံးခန့်ပွင့်သွားသည်။

ဝေဝေစိုးကာ မျိုးထွန်းကို အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပေးနေသည်။နောက်ကျောပေးရက်သား အနေအထားကြောင့် သူ့ကိုမမြင်ကြ ။ မျိုးထွန်းရဲ့လီးကြီး မိန်းမဖြစ်သူရဲ့ကားစွင့်နေတဲ့ ဖင်ကြားထဲငုတ်လိုက် ပေါ်လိုက်ဖြစ်နေတာတာကို တွေ့ပီး တင်ထွန်း သူ့လီးကိုအုပ်ကိုင်ထားသည်။ ဝေဝေစိုး ပိုဇေရှင်အမျိုးမျိုနဲ့ခံနေတာကို အားရပါးရဆက်ကြည့်ပြီးနောက် တင်ထွန်း သူ့ကားဆီသို့ပြန်ဆင်းသွားသည်။

နာရီဝက်လောက် အကြာမှာတော့ မျိုးထွန်းခြံထဲဆင်းခဲ့ပြီး မောင်စိုးကားလဲရောက်လာမှ တင်ထွန်းအိမ်ထဲဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ဝေဝေစိုးကတော့ ပုံမှန်အတိုင်းပင်။ သူ့ကို ထမင်းဟင်းခူးခတ်ကျွေးပြီး လှုပ်စိလှုပ်စိဖြင့် ဖင်ကြီးဘယ်ညာယိမ်းကာအပေါ်ပြန်တက်သွာတဲ့ မိန်းမကိုကြည့်ပြီးထမင်းစားပင် မဖြောင့်ချင်။တင်ထွန်း အပေါ်ထပ်သို့လိုက်သွားပြီး အခန်းတံခါးပိတ်လိုက်သည်။

ဘီရိုထဲမှာတခုခုကိုကုန်းရှာနေတဲ့ ဝေဝေစိုးကိုခါးကနေဆွဲဖက်လိုက်ပြီး

“ အချစ် ကိုလည်အလုပ်တွေနဲ့မအားတာနဲ့အချစ်ကိုဂရုမစိုက်မိဘူး အချစ်ပိုမိုက်လာသလိုပဲ   ”

“ ဖြန်းး   ”

“ အ့   ”

တင်ထွန်း …သူ့မိန်းမဖင်ကြီးကိုတချက်ရိုက်ရင်းပြောသည်။

“ သွားပါ… အပိုတွေ   ”

တင်ထွန်း ဝေဝေစိုးကို ကုတင်ပေါ်ခေါသွားသည်။ကုတင်ပေါ်ရောက်တာနဲ့ ပွဲကြမ်းတော့သည်။ဝေဝေစိုးမှာလဲ လင်တော်မောင်ဆိုတော့ မငြင်းပယ်နိုင် ။ကိုတင်ထွန်းရဲ့ အကိုင်အတွယ်အပွတ်အသပ်တွေအောက်မှာ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေတဖန်ဖြစ်ပေါ်လာတော့သည်။

တင်ထွန်းလဲသူလီးကြီးကို ဝေဝေစိုးအဖုတ်ဝတေ့ကာ စသွင်းကထဲက အားကုန် ဆောင့်တော့သည်။ ဝေဝေစိုးမှာလဲညနေကမှ မျိုးထွန်းလီးကြီးဝင်ထွက်သွားလာခဲ့သော သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုတင်ထွန်းလီးကြီးဝင်လာပြန်တော့ စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်နေသော်လဲ သူ့စိတ်တွေကပို၍တက်ကြွနေသည်။

ညနေထဲက မျိုးထွန်းနဲ့ သူ့မိန်းမလိုးနေတာကို ကြည့်နေထဲကပီးချင်နေတဲ့ တင်ထွန်းမှာလဲမကြာခင်မှာပဲ လရည်တွေပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ ယောကျ်ားနှစ်ယောက်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေက ဝေဝေစိုးရဲ့စောက်ခေါင်းတွင်း၌ ရောနှောပေါင်စည်းသွားကြပြီး ဖင်ကြားထဲမှပင် စီးကျနေတော့ရာ ဝေဝေစိုးမှာလဲ မကြုံစဖူး အတွေ့အကြုံထူးကြောင့် အသားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရပြန်တော့သည်။

တင်ထွန်း ဒီမနက်အလုပ်သွားစရာမရှိ ။ ဝေဝေစိုးလဲအပြင်ထွက်သွားပြီး မောင်စိုးကလဲ ခိုင်းစရာရှိတယ်ဆိုပြီးမဲကြီးခေါ်ကာ ထွက်သွားကြသည်။ လဖက်ရည်ဆိုင်ကနေအိမ်ပြန်အလာ တံခါးလာဖွင့်ပေးတဲ့ မျိုးထွန်းနားသို့သွားကာ

“ မျိုထွန်း   ”

“ ဗျာ… ကိုထွန်း   ”

“ ငါနဲ့လိုက်ခဲ့   ”

“ ဟုတ်ကဲ့   ”

မျိုးထွန်း တင်ထွန်းနောက်မှလိုက်သွားသည်။ တင်ထွန်း ကမျိုးထွန်းကိုသူတို့အခန်းထဲသို့ခေါ်သွားပြီး ဘီရိုဆွဲဖွင့်ကာလက်ညိုးထိုးပြ၍

“ မျိုးထွန်း… ဒါဘာလဲ …သိလား   ”

“ ဓါးကြီးပါ ဆရာ   ”

“ မျိုးထွန်းဒူးတုန်နေပြီ   ”

“  ဘာဓါးလဲ   ”

“ ငှက်ကြီးတောင်ဓါးပါ   ”

တင်ထွန်း သူ့ အင်္ကျီအိပ်ကပ်ထဲက ဆေးလိပ်ထုတ်ကာ မီးညှိရှိုက်ဖွာလိုက်ရင်း

“ အေး …ဟုတ်တယ် အဲ့ဒါဓါးကြီး မင်းကို ငါ့မိန်းမကိုမလိုးနဲ့လို့ မပြောဘူး...လိုးပီးမှဟိုလူ့ပြောဒီလူ့ပြောပြောလို့ကတော့ ပြောတဲ့ပါးစပ်ကိုဒီဓါးနဲ့မွှန်းမှာကွပေါက်လား   ”

“ ဟုတ်ကဲ့ …အာစိ   ”

မျိုးထွန်း အံ့သြတုန်လှုပ်စွာနဲ့ မနည်းပြန်ဖြေလိုက်ရသည် ။သူနဲ့ ဝေဝေစိုးအကြောင်း ကိုတင်ထွန်းသိနေလို့။

“ သွားတော့   ”

“ ဟုတ်   ”

“ နေအုံး   ”

“ ဟုတ်… အာစရိ   ”

“ ငါ့မိန်းမကလိုးလို့တော်တော်ကောင်းလား   ”

“ ဘာပြောကောင်းမလဲ …အိနေတာပဲဆရာရယ်   ”

ဒီတခါ မျိုးထွန်း သတိလက်လွှတ်သွက်သွက်ကြီးဖြေမိပြီးမှ သူ့ပါစပ်ကို လက်နဲ့ပိတ်မိသည်။တင်ထွန်း   မျိုးထွန်းကိုမျက်စောင်းထိုးကာ

“ မအေလိုး …လစ်တော့ကွာ   ”

.........................................................................................

အခန်း ( ၄ )

တာဝန်ချိန်တွေ ပီးသွားတော့ အဆောင်ပြန်ဖို့ရာ ကားရပ်ထားတဲ့ နေရာသို့ သက်သက်နွယ် လျောက်လာခဲ့သည်။ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက ကားသော့ကိုထုတ်နေတုန်း ကားဘက်မှန်ထဲကနေ သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့ လူတယောက်ကိုမြင်သွားသည်။

“  ကိုတင်ခိုင် …ကြီးပဲ   ”

အမိုက်ပုံးထဲကို အမှိုက်တွေထည့်နေတဲ့ ကိုတင်ခိုင်က သူ့အနောက်ပိုင်းဖင်တည့်တည့်ကို စားတော့ ဝါးတော့မဲ့ပုံစိုက်ကြည့်နေတာမြင်ရ၍ သက်သက်နွယ် အံ့သြသွားတယ်  ။ သူကို့ ဆရာမလေး ဆရာမလေး နဲ့ ရိုရိုကျိုးကျိုးဆက်ဆံတတ်တဲ့သူက အခုလို သူ့ဖင်ကိုကြည့်ပီးပစ်မှားနေတာကိုတွေ့လိုက်ရလို့ ။

သက်သက်နွယ် မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အဆောင်မှာ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး ဆေးခန်းကိုညသွားရဖို့ရန်လဲ ဝန်လေးနေပြန်သည်။ ထွန်းမောင် နဲ့ဘယ်လိုညမျက်နာချင်းဆိုင်ရမလဲ မသိဖြစ်နေလို့ သူ့ကိုညနောက်ထပ်အတင်းလိုးအုံးမှာလား နောက်ဆုတ်သွားမလား သိချင်နေသည်။

နောက်ဆုံး သက်သက်နွယ် ဆေးခန်း ကိုထွက်သွားလိုက်သည်။

သူ့ကိုစောင့်နေတဲ့လူနာတချို့ပင် ဆေးခန်းရှေ့ရောက်နေကြပြီ ။ထွန်းမောင်ကလဲ သူ့ကို ပြုံးဖြီးကြီးကြည့်နေလို့ သက်သက်နွယ် ခပ်တည်တည်နဲ့ ဆေးခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်တယ်  ။ တယောက်ပီးတယောက် ဆက်သွားတဲ့လူနာတွေကြောင့် သက်သက်နွယ် ထွန်းမောင်ကိုတောင် မေ့သွားတယ်။ လူနာတွေကလဲ ဒီနေ့မှအတိုးချရောက်လာသလားထင်ရသည်။

၈နာရီခွဲဆေးခန်းပိတ်ချိန်နီးမှလူရှင်းသွားတယ်။ ဖုံးလေးဖွင့်ကာကြည့်နေတုန်း မသက် ဆိုပြီး သူ့နာမည်ခေါ်လို့မော့ကြည့်လိုက်တယ်။

“  ဘာလဲ… ကိုထွန်းမောင်   ”

“ ဟဲ… ဟဲ …ကျုပ်အတွက် မန်းလေးပြန်လက်ဆောင်လေးမပါဘူးလား   ”

“  မပါဘူး   ”

“  ရပါတယ်ဗျာ… ကျုပ်ကတော့ မသက်အတွက်လက်ဆောင်ကြီးရှိပါတယ်   ”

“  ရှင်အခု ဘာပြောချင်လို့လဲ   ”

“  ကျုပ်နေမကောင်းလို့ အဲ့ဒါကြည့်ပေးအုံး   ”

“  ဘာဖြစ်တာလဲ… ပြော   ”

ထွန်းမောင် အပြင်ကိုတချက်ကြည့်လိုက်ပီးမှ သူ့ပေါင်ကြားကိုလက်ညိုးထိုးပြ၍

“  ဒီမှာလေ မသက်နဲ့ ဟိုတခါလုပ်ပီးထဲက ဒီကောင်ကြီးကဒီလိုဖြစ်နေတယ် ကျကိုမကျတော့ဘူး   ”

“  အို!…  လူတွေမြင်ကုန်ပါအုံးမယ်   ”

သက်သက်နွယ်  ထွန်းမောင်ပေါင်ကြား ပုဆိုးအောက်ကနေထိုးထွက်နေတဲ့အချောင်းကြီးကိုမြင်လိုက်ရသည်။

“  မမြင်ပါဘူး… ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်ပဲရှိတာကို   ”

“  ဆော်ရီး… ကိုထွန်းမောင် ကျမတို့အဲ့နေ့ကကိစ္စကိုမေ့လိုက်ရအောင်   ”

“  ဘယ်မေ့လို့ရပါ့မလဲ မသက်ရယ် ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ် ဒီမှာကြည့်   ”

ထွန်းမောင် သူ့ပုဆိုးကို ပေါင်လယ်လောက် ဖြည်ချပြလိုက်တော့ လမွှေး မဲမဲတွေကြားကလီးမဲမဲကြီးက တလုံးထဲသောမျက်လုံးဖြင့် မသက် ကိုကြည့်နေသည်။ သက်သက်နွယ် ကြောင်ငေးကြည့်နေမိသည် အရင်တခါဖြစ်ခဲ့တုန်းက မီးကလဲမလာ သူကိုယ်တိုင်ကလဲမကြည့်မိတဲ့ လီးကြီးက အခုသူ့ကိုမြူဆွယ်နေပြီ။

“  ကျုပ်ကောင်ကြီးမလှဘူးလား မသက်   ”

သက်သက်နွယ် မျက်နာလွှဲလိုက်ပြီး

“  ရှင်… သွားပါတော့   ”

သက်သက်နွယ် စကားကအားမပါ။

“  မသက်ရယ် ဘယ်နှစ်တက်ပဲစားစားကြက်သွန်ဟာကြက်သွန်ပါပဲ   ”

ထွန်းမောင်  သက်သက်နွယ် အနားကပ်သွားပြီး သူမလက်တဖက်ကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။ သက်သက်နွယ် စိတ်တွေဒွိဟဖြစ်နေသည်။ ထွန်းမောင်နဲ့ဖြစ်ခဲ့တာကို သူ့ယောကျ်ားကို ပြောမလို့လုပ်ခဲ့ပေမဲ အခွင့်အရေးမရခဲ့။သူ့စိတ်တွေကလဲ ထွန်းမောင်လီးကြီးမြင်လိုက်ရထဲက ဟုန်းဟုန်းတောက်နေပြီ အောင်မျိုးနိုင်လီးထက်ပင်အလုံးတုတ်တယ်လို့လဲ ယှဉ်ကြည့်နေမိပြီ ။

“  ဟင်းးးးး    ”

တင်းနေတဲ့ စိတ်တွေကို သက်သက်နွယ် လျော့ချလိုက်တော့သည်။ တချိန်ချိန် သူ့ယောကျ်ားကိုအသိပေးမယ် လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာ ထွန်းမောင် သူ့လက်ကိုကိုင်ကာ တင်ပေးထားတဲ့ လီးပေါ်ကို သူမလက်လေးဖြင့်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ထွန်းမောင်ရဲ့လက်တွေကလဲ သူမရဲ့ တင်ပါများကိုဆုပ်ညစ်နေပြီးထဘီကိုလဲဆွဲလှန်လိုက်ကာ

“  ဖြန်းးးဖြန်းးး   ”

“  အို့   ”

နှစ်ချက်ဆင့် တင်ပါးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အရိုက်ခံလိုက်ရသော်လဲ သက်သက်နွယ် မတားမိ ။ဒီလိုအရိုက်ခံလိုက်ရတာပင် သွေးကြွချင်သလိုဖြစ်နေသည်။ သူ့ယောကျ်ားမောင်စိုးတောင် အခုလိုမလုပ်ဖူး ။ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေတဲ့တံခါးကိုသတိထားမိတော့မှ

“  ခဏလေး    ”

သက်သက်နွယ် ထွန်းမောင်ကိုတားလိုက်တယ်။

“  ဘာလဲ   ”

“  တံခါးသွားပိတ်လိုက်အုံး   ”

“  ဟုတ်သားပဲ… မေ့သွားတယ်… ဟဲ ဟဲ   ”

ထွန်းမောင် တံခါးပိတ်ပြီးပြန်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘော်လီ နဲ့ပင်တီ လေးပဲကိုယ်ပေါ်မှာရှိတော့တဲ့ အလှနတ်သမီး သက်သက်နွယ်အးနားသို့ လီးတရမ်းရမ်းဖြင့်တိုးကပ်၍သွားတော့သည်။

..............................................................................................

အလုပ်ထဲ ရောက်နေသော်လဲ သက်သက်နွယ်ရဲ့စိတ်တွေက တချက်တချက်ညကထွန်းမောင်နဲ့ပွဲကြမ်းခဲ့ကြသည်ကိုရောက်ရောက်သွားသည် ။ ထွန်းမောင် ကြမ်းတတ်တာကိုလဲ ညကမှသိလိုက်ရပြီး အဲ့တုန်းက သူ့တင်ပါးတခုလုံး တဖြန်းးဖြန်းအရိုက်ခံထားရလို့ ပူထူနေသော်လဲ ဒါကိုပဲသူကြိုက်နေသည် ။နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လဲပါးပီး ပေါက်ထွက်သွားပြီလားထင်ရအောင် အစို့ခံလိုက်ရသလို ခါးကျိုးလုမတတ်လဲ အဆောင့်ခံလိုက်ရသည်။

ထွန်းမောင်ကလဲ အခုမှ ဒုတိယအကြိမ်ပဲရှိသေးတာတောင် မညှာ။သက်သက်နွယ် မတားတာကြောင့်လဲပါသည် ။သက်သက်နွယ် ညကထွန်းမောင်ကို။နှစ်ချီခံပြီးမှအဆောင်ပြန်ခဲ့သည်။ 

ဆားငန်းရေကို သောက်မိပီးကျတဲ့နောက် သက်သက်နွယ်နဲ့ ထွန်းမောင် ပို၍ပွင့်လင်းလာကြသလို ထွန်းမောင်လီးကိုလဲသက်သက်နွယ် စုပ်ပေးနေပြီ  ထွန်းမောင်ကလဲစောက်ပတ် ယက်ပေးသည်။ ဆေးခန်းပိတ်ပြီးလို့အဆောင်ပြန်ခါနီးဆို အမြဲတချီလောက်တော့ အလိုးခံပြီးမှ သက်သက်နွယ်ပြန်ရသည်က နေ့စဉ်လိုပင်ဖြစ်နေတော့သည် ။

......................................................................................................

မျိုးထွန်း အတင့်ရဲနေသည် ။ခြံထဲမှာ မဲကြီးရှိနေတာတောင် ဝေဝေစိုးကို သွားလိုးမလို့လုပ်နေသည်။ဝေဝေစိုးကသူအပြင်သွားစရာရှိလို့ ပြန်လာမှလုပ်ဆိုတာတောင် လက်မခံ ။လီးလေးတော့ စုပ်ပေးသွား ဆိုသဖြင့် ဝေဝေစိုး မျိုးထွန်းကို သူတို့ အခန်းထဲလီးစုပ်ပေးနေရသည်။ မျိုးထွန်း ဂျီကျလွန်းသဖြင့် နောက်တော့ဝေဝေစိုးက မျိုးထွန်းကို ကားနဲ့တခါထဲလိုက်ခဲ့ဖို့နှင့် သူအလုပ်ကိစ္စပီးတာနဲ့ ဘိတခုခုမှာ ဝင်ဆွဲကြမည့်အကြောင်းပြောတော့ မျိုးထွန်း ဝမ်းသာလုံးဆို့သွားသည်။ တင်ထွန်းကိုလဲ သူ့အနေနဲ့ သိပ်ဂရုစိုက်စရာမလို သူ့ဘက်ကသာ မဖွရင်ဝေဝေစိုးကိုကြိုက်သလို လိုးလို့ရမှန်းသိသည်။

သူကလဲလုံပါသည် ။ပိုက်ဆံလဲရ စော်လှလှကြီးကိုလဲ လိုးရဆိုတော့ မျိုးထွန်း တေမိဖြစ်နေသည်။ တင်ထွန်းကိုကြောက်တာလဲပါသည် ။သူနဲ့မဲကြီးကို တင်ထွန်းကပဲခေါ်ခဲ့တာဖြစ်ပြီး သူတို့မိသားစုနဲ့ သူတို့နေအိမ်လိပ်စာတွေပါသိနေတာကြောင့်ရော စိတ်မထင်ရင်မထင်သလို လုပ်တတ်တဲ့ တင်ထွန်းကိုသူတို့မလှန်ရဲ။

 ဝေဝေစိုးနဲ့မျိုးထွန်းအပေါ်ထပ်မှဆင်လာပြီး နှစ်ယောက်သားကားဖြင့် ထွက်သွားကြသည်။

..............................................................................................................................

“  အကိုကြီး…ဘာလုပ်မလို့လဲ   ”

တင်ထွန်း သုံးထပ်သားနံရံကို ကားသော့နှင့်မရမက ထိုးဖောက်ကာ အပေါက်ဖေါက်နေသည်။

မဲကြီးဆီသူဖုံးဆက်တော့ သူ့မိန်းမနဲ့မျိုးထွန်းအပြင်ထွက်သွားကြတဲ့ အကြောင်းးပြော၍ စော်နဲ့ သွားနပ်မလို့လုပ်နေတဲ့ တင်ထွန်းသူ့အိမ်ဘက်သို့ ကားဒုန်း ပြန်မောင်းခဲ့စဉ်လမ်းမှာ ဝေဝေစိုးကားကို တွေ့သဖြင့် နောက်ကနေလိုက်သွားခဲသည်။ 

အိမ်တအိမ်ထဲကနေ ပြန်ထွက်လာတဲ့ သူ့မိန်းမကားနောက်ကို ဆက်လိုက်လာရင်း ကားကအတွဲတွေ သွားကြတဲ့ ဘိတခုထဲဝင်သွားလို့ သူ့ကားကို ခပ်လှန်းလှန်းမှာရပ်ထားခဲ့ပြီး သူနဲ့ သူခေါ်ခဲ့တဲ့ ကေတီဗွိက စော်လေးပါနောက်ကနေ ဝင်ခဲ့လိုက်ကြပြီး ဧည့်ကြိုကောင်လေးကိုမုန့်ဖိုးပေးပီး ဝေဝေစိုးနဲ့မျိုးထွန်းတို့ဝင်သွားတဲ့ အခန်းနဲ့ကပ်လျက်အခန်းကို ပေးဖို့ပြောလိုက်သည်။

တင်ထွန်း တဖက်အခန်းကို ကောင်းကောင်းမြင်ရတဲ့ အထိဖောက်ပီးသွားချိန် မျိုးထွန်းနဲ့ ဝေဝေစိုးမှာလဲ တဗြုန်းဗြန်းတွယ်နေကြပြီ ။ သီချင်းသံကြောင့်လူသံတွေ မကြားရသော်လဲ ဝေဝေစိုးရဲ့ဖင်ကြီးက ဝေ့ကာဝှိုက်ကာဖြင့် မျိုးထွန်းရဲ့အလိုးအဆောင့်ကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်နေသည်ကိုတော့ မြင်နေရသည်။တင်ထွန်းချောင်းနေရင်းဖြင့်သူ့ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

“  အကိုကြီး အသိတွေလား  မီး လဲကြည့်အုံးမယ်   ”

တင်ထွန်း ဖယ်ပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေးကအပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်ရင်း တင်ထွန်းကို ပြောသည်။

“  စော်ကြီးကမိုက်တယ်နော်… အကိုကြီး   ”

“  အင်း… အဲ့ဒါအကိုကြီးမိန်းမလေ   ”

“  ဟယ်   ”

ကောင်မလေး တင်ထွန်းကိုကြည့်ကာ အံ့သြနေပြီး

“  အကိုကြီး …အရမ်းဆိုးတယ်နော် ကိုယ့်မိန်းမကိုပြန်ချောင်းတယ်   ”

“  ဝါသနာကို… မီးးရဲ့… ခွိခွိ… ခွိ  …ဖယ်ပါအုံးအကိုကြီးကြည့်ပါအုံးမယ်   ”

တင်ထွန်း လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းကြည့်တော့ ဘောင်းဘီချွတ်ထား၍ ဖင်အပြောင်သားနဲ့လီးကြီးတန်းလန်းကြီးဖြစ်နေသည်။တဖက်ခန်းမှာတော့ မျိုးထွန်းက ဝေဝေစိုးကို မတ်တပ်ဆော်နေသည်။တင်ထွန်း သူ့လီးကိုတချက်နှစ်ချက်ဂွင်းထုပြီး

“  မီးး …ကိုကြီးလီးကိုစုပ်စမ်း   ”

ကောင်မလေးကအနောက်ကနေ ဖင်ကုန်းချောင်းနေတဲ့ တင်ထွန်းဂွကြားကလီးကိုဆွဲယူစုပ်လိုက်သည်။တင်ထွန်းကတောအချောင်းမပျက်။

“  စုပ်စုပ်  …ဖင်ပေါက်ပါလျှာနဲ့ကလိပေး…မီး   ”

“  ဒါပဲနော်… မုန့်ဖိုးတော့ပေးရမှာ    ”

ဆိုပီးကောင်မလေး တင်ထွန်းဖင်ပေါက်ကိုယက်ပေးနေသည်။

“  အာ… လားးးကောင်းတာ… မိန်းမရယ်… အဲ … မီးးရယ်   ”

ဒီနေ့တင်ထွန်း သူ့မီးလေးကိုမလိုးလိုက်ရ ။မိန်းမဖြစ်သူဝေဝေနဲ့မျိုးထွန်းရဲ့ ပဝါမကူရေမရှုကြေး လိုးပွဲကိုကြည့်ရင်း လီးစုပ်ခံကာပီးသွားတော့သည်။ဝေဝေစိုးတို့ထွက်သွားကြပီးတဲ့နောက် သူတို့လဲနောက်မှ ထွက်ခဲ့လိုက်ကြသည်။

.................................................................................................................

သက်သက်နွယ် ကားမောင်းရင်းလွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ညကလောက်က သူ့ကို ထွန်းမောင်မျက်လုံးကို အဝတ်နဲ့စည်းပြီးလေးဘက်ထောက်လိုးခဲ့တာကို တွေးမိတော့ အဲ့တုန်းကသူမဟုတ်သလိုပင် ခံစားနေရသည်။သူကလိုက်လျောတော့ ထွန်းမောင်ကလဲ သွေးတိုးစမ်ကမ်းတက်သည် ။တခါတလေ ဖူးကားပြတာတောင် သူကြည့်မိနေပီ။ ဒါပေမဲ့ သူထွန်းမောင်လုပ်သမျှငြိမ်ခံခဲ့တာကြီးပါပဲ။ ထွန်းမောင်ကသူ့ကိုလိုးနေရင်းပ့ါးစပ်က ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေပြောတာကိုလဲ သက်သက်နွယ် ဖီးလ်တခုလိုခံစားတတ်လာပြီ ။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်လောက်ကပဲ ထွန်းမောင် မန်းလေးက သူ့ညီဆီခဏသွားအုံးမယ်ဆိုပီးခွင့်ယူသွားသည်။

အစက သူ့ကားနဲ့လိုက်ခဲ့မယ်ပြောသေးသည် ။သက်သက်နွယ်လဲ သူ့ယောကျ်ားနဲ့ မန်းလေးက အသိတွေ မြင်သွားရင်မကောင်းဘူးဆိုပြီး လက်မခံခဲ့ ။ သူကတော့အခုမှမန်းတလေးကို သွားနေတာ အတွေးစတွေက မန်းလေးက သူတို့ခြံရှေ့ကိုရောက်တော့ ပြတ်တောက်သွားသည်။

ကားရပ်လိုက်ပေမဲ့ ဘယ်သူမှတံခ့ါး လာဖွင့်မပေး ။သက်သက်နွယ်းကားပေါ်က ဆင်းပြီးခြံထဲကို။ကြည့်တော့လဲဘယ်သူမှမတွေ့ ။ဝေဝေစိုးရဲ့ကားတော့ တွေသည်။တံခါးသော့ခလောက်ကို ကြည့်တော့ခတ်မထားပဲ စေ့ရုံတင်စေ့ထားတာနဲ့ ဖွင့်ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။သူတို့တိုက်ဆီ သွားကြည့်တော့လဲပိတ်ထားသည် ။

သူ့ယောကျ်ားအလုပ်သွားသည့်အချိန်ပဲ ဝေဝေစိုးတို့ အိမ်ကပဲစောင့်မည်ဆိုပြီး တဖက်တိုက်ဆီကိုသွားလိုက်သည် ။တံခါးဖွင့်ထားသော်လဲ အထဲ၌  တင်ထွန်းရောဝေဝေစိုးကိုပါ မတွေ့လို့ သက်သက်နွယ် အပေါ်ထပ်ကဝေဝေစိုးတို့ အခန်းသို့တက်သွားလိုက်သည်။

သူရောက်နေပြီဆိုသည့်အကြောင်း မောင်စိုးဆီကိုဖုံးဆက်ပြောမလို့ ဖုံးလေးခေါ်ရင်အခန်းဆီသို့လျှောက်နေသည်။ ဖုံးကတော်တော်နဲ့မဝင် ဖုံးကိုင်ရင်လက်တဖက်ကလဲ။ဝေဝေစိုးတို့အိပ်သည့်အခန်းတံခါးကို။ဆွဲဖွင့်လိုက်ချိန်

“  ဟာ… မသက်   ”

“  ဟယ်… သက်   ”

သက်သက်နွယ် လက်ထဲက ဖုံးလွှတ်ကျလုမတတ် ဖြစ်သွားသည်။တင်ထွန်းနဲ့ ဝေဝေစိုးတို့လင်မယားအိပ်ယာပေါ်မှာ အဝတ်မဲ့ကိုယ်စီဖြင့် မျိုးထွန်းက ဝေဝေစိုးကိုလိုးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့ သက်သက်နွယ် ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။

“  ဆော်ရီး… မမဝေ …သက်…တံခါးအရင်ခေါက်သင့်တယ်   ”

.........................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

သက်သက်နွယ် အခန်းအပြင် ပြန်ထွက်မလို့လုပ်တော့ ဝေဝေစိုးက စကားဖြင့် မပြောသော်လဲ သူ့ကို အသနားခံတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်နေသည်။ဝေဝေစိုး ဘာပြောချင်လဲဆိုတာသိလို့ သက်သက်နွယ်ပြုံးပြခဲ့ပြီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းခဲ့လိုက်သည်။

ခြံထဲရောက်မှ မောင်စိုးဆီ ဖုံးဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။ တော်တော်ကြာကြာလေးခေါ်လိုက်တော့ ဖုံးဝင်သွားသည် ။သူရောက်နေတဲ့အကြောင်း မောင်စိုးကိုပြောလိုက်ပြီး တိုက်ရှေ့က ဒန်းလေးပေါ်မှာနာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက်စောင့်လိုက်ရပီးမှ မောင်စိုးကားခြံရှေ့ကိုရောက်လာသည် ။မောင်စိုးနဲ့အတူ ပါလာတဲ့ မဲကြီးကခြံတံခါးကိုဆင်းဖွင့်ပြီး အထဲဝင်ခဲ့ကြတယ် ။အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ မျိုးထွန်းက။သူတို့အလုပ်သမားတန်းလျားကို။ပြန်ရောက်နေပြီး ဝေဝေစိုး သူ့ကိုလှမ်းကြည့်နေတာကိုလဲ သက်သက်နွယ် တွေ့လိုက်ရသည်။

ကျနော်ရောက်လာတာမြင်တော့ မသက်က ကျနော့်ဆီပြေးလာပီးဆီးကြိုတယ် ။ကျနော် မသက် ပခုံးလေးကိုဖက်ပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားလိုက်ကြတယ်။

“  မသက်… ကြာပီလားရောက်နေတာ   ”

“  သိပ်မကြာသေးပါဘူး   ”

ကျနော်တို့ အခန်းထဲကိုရောက်တော့ ကျနော် မသက်ကို ဆွဲဖက်နမ်းလိုက်တယ် ။ကျနော်လက်က မသက်ပေါင်ကြားထဲကို ရောက်သွားသွားချိန် ကျနော်ဘာဖြစ်ချင်တယ် ဆိုတာ သိတဲ့ မသက်က

“  ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်ကွာ… ကားမောင်းလာခဲ့ရတာ   ”

“  အတူတူချိုးမယ်   ”

မသက်က ကျနော့်ပါးကို ဆွဲလိမ်လိုက်ကာ အဝတ်အစားတွေချွတ်ချခဲ့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားလို့ ကျနော်လဲ မသက် နောက်ကို သူ့လို့ပဲကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့လိုက်သွားပြီး   ရေပန်းအောက်မှာ မသက်နဲ့အတူဝင်ရပ်လိုက်တယ် ။အလိုက်သိစွာနဲ့ကျနော် မသက်ရဲ့ကျောပြင်လေးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတော့ မသက်ကပြုံးကာ ကျေနပ်နေတယ်။

“  မောင့် …ဟာကြီးကမသက်ဖင်ကို ထောက်နေပြီ   ”

“  အိုး …ဟုတ်ပါရဲ့    ”

ကျနော့်ကောင်ကြီးက မသက်ရဲ့ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားလေးကိုထောက်မိနေတယ်။ မသက်က ကျနော့်ဘက်လှည့်လာပြီး ဒူးတုတ်ကာ ကျနော့်ကောင်ကြီးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေသလိုနဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေပီး ကျနော့်ကိုမော့ကြည့်ကာ

“  တော်ပြီလား… မောင်   ”

“  အင်း …မသက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့   ”

“  ခဏလေး …ဆပ်ပြာတွေဆေးလိုက်အုံးမယ်   ”

မသက် ကကျနော့်ကို ကျောပေးကာ ရေလှည့်ချိုးနေသည်။ကျနော် တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ မသက်ရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကျနော့်လီးကိုခေါင်းလျိုသွင်းလိုက်တော့ မသက်ကိုယ်လေး ဆတ်ကနဲ့ဖြစ်သွားပြီး အသာလေး ကော့ပေးသည် ။ဒါနဲ့ပဲ လီးက မသက် စောက်ပတ်ထဲတိုးဝင်သွားသည်။

“  ကောင်းလား… မသက်   ”

“  အင်း…    ”

မသက်ကတိုးတိုးလေးဖြေသည်။

“  အောင်မျိုးနိုင်နဲ့ ဘယ်သူက ပိုကောင်းလဲ   ”

“  တယောက်တမျီုးစီ   ”

မသက်က ရီဝေဝေမျက်ဝန်းတွေနဲ့ ကြည့်ကာ ဖြေပြီးမှ ကျနော့်ပခုံးကို ကုန်းကိုက်သည်။နာကျင်မှု့ကြောင့် သူမ ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ကာ အတင်းဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

“  အင့်…   အင့် … ထွက်… ထွက်ပြီ    ”

မသက် ကကျနော်ကိုအတင်းဖက်ထားသည်။ မသက်အပြီးမှာ သူမ စောက်ပတ်လေး ရှုံ့ရှုံ့သွားတာက ကျနော့်အတွက်အရမ်း ခံလို့ ကောင်းသည် ။မကြာပါ ။ကျနော်လဲ မသက်နောက်ကလိုက်ပြီးသွားသည်။ ကားမောင်းလာလို့ခရီးပန်းလာတဲ့ အရှိန်နဲ့ ရော ကျနော်လိုးတာပါ ခံလိုက်ရ၍ မသက်လဲရေချိုးအပြီး တန်းအိပ်ပျော်သွားတယ် ။ညရောက်တော့လဲကျနော်တို့ထပ်ဆွဲဖြစ်ကြသေးတယ်။

မိုးလင်းလို့မနက်ရောက်တော့ မသက်နဲ့အတူနေချင်ပေမဲ့ အလုပ်ကိစ္စတွေရှိသေးတာနဲ့ ကျနော်အပြင်ထွက်သွားလိုက်ရတယ်။ မသက်ကတော့အိမ်မှာကျန်ခဲ့သည်။

မောင်စိုးထွက်သွားပြီးနောက် သက်သက်နွယ် ဧည့်ခန်းထဲမှ ာ8days ဂျာနယ်လေးဖတ်နေတုန်း ဝေဝေစိုးရောက်လာသည်။

“  မမဝေ… လာလေ   ”

ဝေဝေစိုး…… အနည်းငယ်တုန့်ဆိုင်းနေသည်။

“  မောင်လေး… အပြင်သွားပြီလား သက်   ”

“  ဟုတ်တယ်… အခုလေးတင်ပဲ မမဝေ   ”

“  အင်း… ဟိုလေ… မနေ့ကကိစ္စ အဲ့ဒါ…သက်အနေနဲ့   ”

“  သက်… သိပါတယ် …သက် …ဘယ်သူ့ကိုမှမပြောပါဘူး   ”

“  မမ တို့တကယ်ကို မမျှော်လင့်ပဲဖြစ်သွားတာပါ သက်ရယ် အစပိုင်းမှာ မမရှောင်ပေမဲ့ တခြံထဲလဲဖြစ်နေပြန် သူကလဲဇွတ်တိုးတော့ မမတို့ရှေ့ဆက်မိခဲ့ကြတယ်   ”

သက်သက်နွယ် ဝေဝေစိုးအဖြစ်ကိုသူ့အဖြစ်နဲ့ ယှဉ်ကာနားလည်ပေးနိုင်သည်။သူမကိုယ်တိုင်လဲ ထွန်းမောင်လိုလူနဲ့မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်ခဲ့ကြတာအခုထိမဟုတ်လား ။

“  စိတ်ချပါ… မမဝေ သက်ဘယ်သူ့ကိုမှမပြောပါဘူး ကိုတင်ထွန်း အပါအဝင်ပေါ့   ”

သက်သက်နွယ် သူနဲ့ထွန်းမောင်ဖြစ်ခဲ့ကြတာကိုပင် ဝေဝေစိုးကို အရင်ပြောပြလိုက်ကောင်းမလားအထိ စဉ်းမိနေသည်။

“  ကျေးဇူးပါပဲ သက်ရယ်… အော်… အခုအပြင်သွားမလို့လိုက်ခဲ့ပါလား   ”

“  မမဝေ တယောက်ထဲလား   ”

“  ဟို… ဟိုလေ မျိုးထွန်းက သူ့အကိုဆီသွားချင်တယ်ဆိုလို့ အဲ့ဒါလိုက်ပို့ခိုင်းနေလို့   ”

“  အော်…ကိုတင်ထွန်းကအလုပ်သွားပြီလား   ”

“  အင်း …သွားပြီ   ”

“  ဒါဆိုလဲ… သက် မလိုက်တော့ပါဘူး   ”

မမဝေကတောင် မျိုးထွန်းသွားချင်တဲ့ဆီ လိုက်ပို့နေရပါလားလို့ သက်သက်နွယ် တွေးမိသည်။

“  လိုက်ခဲ့ပါ… မျိုးထွန်းကိုပို့ပေးပီးရင်… မမနဲ့သက် ဆိုင်တဆိုင်ဆိုင်ထိုင်ကြတာပေါ့ လာပါ   ”

သက်သက်နွယ် မျိုးထွန်း ပါလို့မလိုက်ချင်သော်လဲ လက်ဆွဲကာဇွတ်ခေါနေတဲ့ ဝေဝေစိုးကြောင့် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရတယ်။

“  ခဏနေလာခေါ်မယ်… ပြင်ဆင်ထားလိုက်   ”

ဝေဝေစိုး ထွက်သွားမှ သက်သက်နွယ် ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီး အရှေ့ထွက်စောင့်နေလိုက်သည်။ခဏအကြာမှာ သူတို့ အိမ်ရှေ့ကနေလက်ရပ်ခေါ်နေတဲ့ ဝေဝေစိုးဆီလျောက်သွားလိုက်သည်။ကားပေါ်၌ ကားမောင်းသူနေရာမှာထိုင်နေတဲ့ မျိုးထွန်း ကပြုံပြတော့ သက်သက်နွယ် ဝေဝေစိုးကို လိုးနေတဲ့ မျိုးထွန်းလီးကြီးကိုမြင်ယောင်လာကာ သူကြုံဖူးတဲ့ ထွန်းမောင်လီးကြီးလိုပဲ ပစ္စည်းတွေကတော့ နည်းတာကြီးတွေမဟုတ်ဖူးလို့ တွေ့မိတော့ ကြက်သီးများပင် ထချင်လာသည်။

ဝေဝေစိုးက ကားခေါင်းခန်းမျိုးထွန်းဘေးကထိုင်ပြီး သူကတော့ အနောက်ကလိုက်ခဲ့သည်။ကားမောင်းနေရင်မှန်ထဲကနေ တချက်တချက် သူ့ကိုပြုံးစိစိနဲ့ မျိုးထွန်းကြည့်တာကိုလဲ သက်သက်နွယ် သိသည်။ဘာသဘောနဲ့ကြည့်တာလဲ သူ့ဟာကြီးကိုသူမြင်သွားလို့ ဘယ်လိုလဲဆိုတဲ့ အထာနဲ့ကြည့်တာလား ဟု သက်သက်နွယ်တွေးနေသည်။ မျိုးထွန်းဆိုတာ အရင်ကဒီလိုကြည့်ဖို့မပြောနဲ့ စကားတောင်များများ မပြောရဲတဲ့လူ။

မျိုးထွန်းက သူ့ထက် ၃ နှစ် လောက်ငယ်ပြီး မဲကြီးကတော့ ၃၀ကျော် ဝေဝေစိုးထက်နည်းနည်းလောက်ပဲကြီးသည်။

ကားကစိန်ပန်းထဲက ကျင်းတွေ ချိုင့်တွေနဲ့လမ်းကြားလေးထဲ မောင်းနေပြီး ထရံကာ တဲအိမ်လေးတခုရှေ့၌ ရပ်လိုက်သည်။

“  မင်းအကိုက ဒီအိမ်မှာလား မျိုးထွန်း   ”

“  ဟုတ်တယ်… မမဝေ   ”

မျိုးထွန်း ဟွန်းသံပေးလိုက်တော့ အိမ်ထဲက ရုပ်ရည်ကြမ်းကြမ်းနဲ့ လူတယောက်ထွက်လာသည်။သက်သက်နွယ် ထိုလူကိုကြည့်ပြီး ရင်ထဲဒိတ်ခနဲဖြစ်သွားသည် ။သူတွေ့လိုက်ရတာက သူအလိုးခံနေကြ ဆေးခန်းစောင့် ထွန်းမောင်ဖြစ်နေလို့ ။

သက်သက်နွယ် လုံးဝထင်မထား ထွန်းမောင်နဲ့ မျိုးထွန်းကညီအကိုဖြစ်နေသည်ကို။

“  မသက် အံ့သြနေလား ကျုပ်လဲ ဒီရောက်မှ မျိုးထွန်းက မသက်တို့အိမ်မှာလုပ်နေတယ်ဆိုတာသိရတာပါ ဟဲ ဟဲ   ”

ကားနားရပ်ကာ ထွန်းမောင်က သက်သက်နွယ်ကိုပြောနေသည်ကို ဝေဝေစိုးက

“  သက်တို့က အသိတွေလား   ”

“  ဟုတ်… ဟုတ်တယ်   ”

အသိထက်ပိုပါတယ် ။မမဝေလို့လဲ သက်သက်နွယ် စိတ်ထဲနေပြောမိသည်။ထွန်းမောင်  သူ့ညီမျိုးထွန်းကို သူတို့အကြောင်းတွေပြောထားလား ဆိုတာလဲ စိုးရိမ်နေသည်။

“  ကောင်းတာပေါ့ အသိတွေဖြစ်နေကြတော့ တနေရာရာသွားရအောင် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား မမ…  အဲ… မမဝေ   ”

“  ဖြစ်ပါတယ်   ”

မျိုးထွန်းက ဝေဝေစိုးကိုမေးလိုက်သည်။ ခွင့်ပြုချက်ရတော့ ထွန်းမောင် ကားထဲဝင်ကာ သက်သက်နွယ်ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်သည်။သက်သက်နွယ် ရင်တမမနဲ့ ကားပေါ် ပါသွားတော့သည်။ဒီကြားထဲ ထွန်းမောင်က သူ့ပေါင်ပေါ်လက်တင်လိုက် တင်ပါးကိုလာပွတ်လိုက်လုပ်နေသဖြင့် ဝေဝေစိုး မြင်မှာစိုးတာကြောင့် ပုတ်ပုတ်ချနေရသည်။ကားကမြို့ထဲက စားသောက်ဆိုင်တခုရှေ့မှာရပ်လိုက်သည်။သက်သက်နွယ်ဒီဆိုင်ကိုသိသည် အတွဲတွေ သူငယ်ချင်းတွေအုပ်စုလိုက်လာတတ်တဲ့ ktv အအေးခန်းလိုဆိုင်မျိုး။

မျိုးထွန်းနဲ့ ဝေဝေစိုးအရှေ့ကဝင်သွားကြပြီး ထွန်းးမောင်နဲ့ သက်သက်နွယ်က အနောက်က လိုက်ဝင်သွားကြသည်။

အခန်းထဲရောက်တော့ စားသောက်စရာတချို့မှာပြီး ဝေဝေစိုးနဲ့ သက်သက်နွယ်ကတော့ အအေးပဲသောက်ကာ ယောကျ်ားနှစ်ယောက်ကေ့တာ့ ဘီယာစုပ်နေပြီး အရည်လေးတွေဝင်တော့ ထွန်းမောင်နဲ့မျိုးထွန်းဇာတိပြလာသည်။

“  အကိုကြီး… ကျနော့်အလုပ်ရှင် မမဝေ မလှဘူးလားဗျာ ကြည့်ပါအုံး   ”

“  ဟေ့ကောင်… ငါ့အလုပ်ရှင် သက် လေးကလဲ မိပါတယ်ဟ  ဟဲ ဟဲ   ”

မိန်းကလေးနှစ်ယောက် တယောက်မျက်နှာတယောက် ကြည့်နေတုန်း ဘီယာတစ်ကျိူက်မော့လိုက်တဲ့ မျိုးထွန်းရဲ့ အသံထွက်လာသည်။

“  ဂလုစ်! မထူးပါဘူးဗျာ ဒီလို မမဝေရေ ကိုထွန်းမောင်ကြီးနဲ့မသက်ကလဲ ကျနော်နဲ့မမဝေလိုပဲ ဖြစ်နေကြတာဗျ   ”

“  ဟယ်   ”

ဝေဝေစိုး အံ့သြကာ သက်သက်နွယ်ကို မေးလိုက်တယ်။

“  ဟုတ်လား …သက်   ”

သက်သက်နွယ် ပါးစပ်ကမဖြေ ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ဝေဝေစိုးကလဲဘာမှ ထပ်မမေးတော့ သူတို့ဘဝတူတွေမှန်း သိသွားသည်။

“  အခွင့်ရေးရတုန်းလေး မမ… ပြွတ်   ”

မျိုးထွန်း ဝေဝေစိုးနခမ်းလေးကိုဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

“  အို …မျိုးထွန်းကလဲကွယ် သက်တို့ရှေ့မှာကြီး   ”

“  အိုဗျာ …သူတို့လဲမနေနိုင်လုပ်ပေါ့ ဟေ့လူကြီး …ဘာလုပ်မှာလဲ   ”

မျိုးထွန်း သူ့အကိုကိုလှမ်းပြောသည်။ မျိုးထွန်း ရဲ့အချက်ပေးသံကြားရ၍ ထွန်းမောင် သက်သက်နွယ်လက်လေးဆွဲယူကာ သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ သက်သက်နွယ် ရုန်းနေသေးသည်။အတင်းသူ့လက်ပေါ်ကနေဖိကိုင်ထားမှငြိမ်သွားသည်။

သက်သက်နွယ် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည် ။အခန်းထဲကပဲထွက်ပြေးသွားရမလား စဉ်းစားမိသော်လဲ ပူနွေးနွေးအချောင်ကြီးရဲ့အထိအတွေ့မှာလဲ စိတ်ပါချင်လာပြီ။ ခံသာသည်က သူနဲ့ဝေဝေစိုးက။ဖြစ်အင်တူနေကြခြင်းပင်။

“  ခက်ပါတယ်ကွာ… အရမ်းဆိုးတာပဲ   ”

ဝေဝေစိုး နို့တွေ ဖင်တွေရင်တွေအကိုင်ခံနေရပြီ သူမ မျက်နာလေးကလဲမျိုးထွန်းရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီး ရှက်လိူ့ပဲလားမသိ သက်သက်နွယ်ကိုလှည့်မကြည့်။

သက်သက်နွယ်မှာလဲ ထွန်းမောင်ကိုပုဆိုးပေါ်ကဂွင်းထုပေးနေရပြီ။ သူမလက်ကိုအုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ထွန်းမောင်လက် မရှိတော့ပေမဲ့ သူမ ဆက်ထုပေးနေသည်။

“  မသက်… ပက်လက်လှန်လိုက်   ”

ထွန်းမောင်အသံကြား၍ ဝေဝေစိုး သူတို့ကို လှည့်ကြည့်သည်။ မျိုးထွန်းကတော့ သက်သက်နွယ်ကိုကြည့်ကာ ရီနေသည်။

တယောက်ချင်းဆိုကိစ္စမရှိသော်လဲ မျိုးထွန်းလဲရှိ။ သူ့ယောကျ်ားရဲ့အမလဲရှိနေလို့ ရှက်နေတဲ့ သက်သက်နွယ်ကို ထွန်းမောင်က အသာတွန်းလဲလိုက်ပြီး စကတ်လေးဆွဲလှန်ကာ ပင်တီကိုအတင်းဆွဲချွတ်တော့ သက်သက်နွယ် မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားလိုက်သည်။

သူတို့ဘေးက ဝေဝေစိုးမှာလဲ ထဘီနှင့်ဘော်လီတထည်သာကျန်တော့ပြီး ထွန်းမောင်က ဝေဝေစိုးပေါင်ကြားလက်သွင်းကာစောက်ဖုတ်နိုက်နေသည်ကို ဝေဝေစိုးတယောက်အံကြိတ်ခံနေသည် အသံလဲမထွက်ရဲသေး။

ဖြဲကားခံထားရ၍ ဖောင်းမို့ပြီးပြဲအာအာလေးဖြစ်နေတဲ့ သက်သက်နွယ် ရဲ့စောက်ပတ်လေးကို ကွမ်းစားထားလို့ထူအမ်းကြမ်းရှနေတဲ့ သူ့လျှာကြီးနဲ့အပြားလိုက်ကုန်းရက်လိုက်သည်။

“  ရှလွှတ်…   ”

“  အင်းးး    ”

သက်သက်နွယ်ညည်းသံလေးထွက်သွားတယ်။

ထွန်းမောင်က ယက်လို့ ဝတော့ အဖုတ်နခမ်းသားနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ဆွဲဖြဲကာ လီးထိုးထည့်သလို လျှာကိုအတောင့်လိုက်လုပ်ကာထိုးထိုးထည့်သည်။

“  ပွပ်… ပွပ် …ပွပ်   ”

ထွန်းမောင် သက်သက်နွယ်ရဲ့ ကာမခလုတ်တွေကို တခုချင်းဖွင့်နေချိန် မျိုးထွန်းကတော့ ဝေဝေစိုးကို စလိုးနေပြီ ဝေဝေစိုးမှာလဲသူ့ယောင်းမကိုမျက်နာပူသဖြင့် မျက်လုံးမှိတ်ခံနေသည်။

“  လာထအုံး… စုပ်…လီး …ဗျစ် …ထွီးး   ”

ထွန်းမောင် သက်သက်နွယ်ကို လက်ဆွဲထူကာ သူ့လီးပေါ် တံထွေးထွေးချလိုက်ပြီး လီးစုပ်ခိုင်းနေသည်။သက်သက်နွယ်မျက်နာလေးမှာလဲ ရှက်လို့ နီနေတာလား တဏှာဆိပ်တက်ပြီးနီနေတာလားမသိ ။တံထွေးတွေဖြင့်ပေပွနေတဲ့ထွန်းမောင်လီးကိုကုန်းစုပ်လိုက်သည်။

လီးစုပ်ခံနေတဲ့ ထွန်းမောင် မျက်လုံးတွေကလဲ မျိုးထွန်းလိုးတာခံနေတဲ့ ဝေဝေစိုးဆီရောက်နေသည်။ဝေဝေစိုးမှာလဲ ထွန်းမောင် လီးစုပ်လို့ သက်သက်နွယ်ကိုပြောလိုက်တဲ့အသံကြားထဲက သူတို့ဖက်ကိုလှည့်ကြည့်နေတုန်း ထွန်းမောင် သူ့ကို နှာကြည့်ကြည့်နေတာနှင့်ဆုံတော့ မျက်နာလေ းတဖက်လှည့်သွားသည်။

“  လဥ တွေပါစုပ်စမ်း   ”

ထွန်းမောင် သူ့လီးတံကို ပင့်ပေးလိုက်တော့ သက်သက်နွယ် တွဲကျနေတဲ့ဂွေးဥမဲမအလုံးကြီးတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက် ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံလိုက်နေသည်။ရမ္မက်သွေးတွေကြွလာတဲ့ သက်သက်နွယ်မှာလဲ ဝေဝေစိုးကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ ဝေဝေစိုးမှာလဲ မျိုးထွန်းရဲ့လီးဒဏ်အောက်မှာ သက်သက်နွယ်ကိုမေ့လေပြီ။

စိတ်ကြိုက်လီးအစုပ်ခံပြီးသွားချိန် သက်သက်နွယ်ကို ခုဏကအတိုင်းပက်လက်ကလေးထား၍ စလိုးတော့သည်။

“  ဗွတ် ဗွတ် … ဇွိ … ဇွပ်…  ဇွပ်   ”

“  အားးအားးအ့ ဟင်းး   ”

ထွန်းမောင် အရှိန်နဲ့ ဆောင်ဆောင့်လိုးပေးတာကို ခံနေရင်း သူ့အဖုတ်ထဲက လီးကျွတ်သွားတော့ ပုံစံပြောင်းပီးလိုးမလို့လားအထင်နဲ့ သက်သက်နွယ် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန် သူ့ပေါင်ကြားရောက်နေသူက မျိုးထွန်း ဖြစ်နေသည်။

“  ဟင်… မျိုးထွန်း   ”

“  ဟဲ… ဟဲ …မသက်မြည်းကြည့်မယ်နော်   ”

မျိုးထွန်းကပြောလဲပြော သက်သက်နွယ်ရဲ့ နို့အုံးလေးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုတ်ညစ်ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲသို့ တချက်ထဲ ဆောင့်ထည့်လိုက်တော့ သက်သက်နွယ် မျက်နှာလေးရှုံမဲ့သွားကာ အင့် ကနဲဖြစ်သွားသည်။

သူ့ဘေးက ဝေဝေစိုးကိုလဲ ထွန်းမောင်ကလိုးနေပြီ ။ ထွန်းမောင်မှာ အပျော်လွန်နေပုံရပြီး သူ့လက်တဖက်ကဘီယာပုလင်းကိုကိုင်ကာ မော့နေပြီးကျန်တဖက်က ဝေဝေစိုးရဲ့ ပေါင်တချောင်းကို ထိန်းကိုင်ထားသည်။ဆံပင်တွေဖြင့် မျက်နာကို ကွယ်ထား၍မမြင်ရသော်လဲ တအင်းအင်း တအားအားညည်းသံတွေတော့ ထွက်နေသည်။

“  လိုးထားညီလေး ဒီလိုစော်မျိုးဆိုတာ အခွင့်အရေးရတုန်း လိုးထားရတယ်။ သူတို့ ယောကျ်ားတွေမသိခင် အသေလိုးထား မင်းကငယ်ငယ်ထဲက အမမြင်ရင်နေနိုင်တဲ့ကောင် မဟုတ်ဘူး ခွေးဖင်ပူးတာမြင်ရင်တောင်လီးတောင်တဲ့ကောင်   ”

ထွန်းမောင် သူ့ညီမျိုးထွန်းကိုလှမ်းပြောသည်။မိန်းကလေးနှစ်ယောက်မှာလဲ ထွန်းမောင်စကားကိုမကြာ၍လား အဲ့လိုပြောတာကိုပင်ဖီးလ်ယူနေလို့လားမသိမည်သို့မျှမုတုန့်ပြန်ကြ။

“  အကိုကြီး …ဘယ်လိုလဲကျနော့် မမဝေလေးရဲ့ အရသာက   ”

“  ငါ့အရင်မိန်းမထက်တော့အပုံကြီးသာတယ်မောင်   ”

“  တူမလားဗျ …ဒါလေးတွေက နုနုထွတ်ထွတ်လေးတွေ အကိုကြီး အရင်မိန်းမက မဲမဲတုံးတုံးစည်ပိုင်းကြီးကို   ”

“  အေးဆို ဒီစောက်ပတ်လေးတွေက ဘယ်လောက်လိုးလိုးရိုးသွားမှာမဟုတ်ဖူး   ”

ထွန်းမောင် ဝေဝေစိုးကိုလိုးနေရင်း လက်တကမ်းအကွာက သက်သက်နွယ်ရဲ့နို့တွေကို လှမ်းညစ်တော့ သက်သက်နွယ် ကသူ့ကိုကြည့်သည်။

“  ကျုပ်ညီလီးကကောဘယ်လိုလဲ မသက် ကြိက်ရဲ့လား …အဟဲ   ”

သက်သက်နွယ် ထွန်းမောင်ကိုမျက်စောင်းလှလှလေးထိုးလိုက်သည်။ထိုအချိန်မျိုးထွန်းမှာ စားပွဲပေါ်မှလက်ကျန်ဘီယာကို သွားရှင်းနေသည်။နို့ညစ်နေရင်းက ထွန်းမောင် သက်သက်နွယ်ရဲ့ပါးလေးကို လက်ကြမ်းကြီးဖြင့်ညစ်ကိုင်လိုက်တော့ သက်သက်နွယ် ပါးစပ်လေးဟသွားသည်။

“  ထွီးးး   ”

 ဟနေတဲ့ ပါးစပ်ထဲ ထွန်းမောင်တံထွေးနဲ့ ထွေးထည့်သည်။တခြားအချိန်အခုလိုလုပ်ရင် ပြန်ပီးရန်တွေ့မိနိုင်သော်လဲ ယခုလိုအချိန်မှာတော့ သက်သက်နွယ်ပြုသမျှနုပေးနေရကာ ရမ္မက်စိတ်ပဲရှိတော့သည်။

သက်သက်နွယ် ဟနေတဲ့ သူ့ပါးစပ်လေးတောင် ပြန်မစိရသေး ။ဘယ်အချိန်ထဲက အနားရောက်နေမှန်းမသိသော မျိုးထွန်းက သူမပါးစပ်ထဲသို့ လီးထိုးထည့်လာသည်။

“  အွန့်   ”

အတင်းဖိထိုးထည့်နေတာကြောင့် သက်သက်နွယ် လီးကိုအရင်းမှကိုင်ကာ ထိန်းထားရသည်

“  ဖင်ကုန်းလိုက်… ဝေဝေစိုး   ”

အရက်အရှိန်ကြောင့် မ တောင်တပ်မခေါ်တော့ ။ထွန်းမောင် က ဝေဝေစိုးကိုကုန်းခိုင်းတော့ ဝေဝေစိုးထလာပြီးကုန်းပေးကာ ထွန်းမောင်ကို ပြောလိုက်တယ်။

“  ရှင်မပြီးသေးဘူးလား… ကျမတောင်နှစ်ခါရှိပြီ ပီးတာ   ”

“  နီးပါပြီကွာ… အင့်… ရော့   ”

“  အားးးး   ”

ထွန်းမောင် ကုန်းထား၍ ကားအယ်ထွက်နေတဲ့ဝေဝေစိုး စောက်ဖုတ်ထဲဆောင်ထည့်လိုက်သည်။

“  ငါလိုးမ… စောက်ပတ် လိုးကောင်းချက်ကတော့   ”

တသက်နဲ့တကိုယ် သူတို့အဆင့်နဲ့ မျှော်လင့်မထားတဲ့ အမိုက်စားမိန်းမတွေကိုလိုးနေရ၍ ထွန်းမောင်အကြိုက်တွေ့နေသည်။ဝေဝေစိုးနဲ့ သက်သက်နွယ်မျက်နာချင်းဆိုင်မိတော့ နှစ်ယောက်သားပြုံးမိကြသည်။

“  ကဲ … ကဲ  မသက်လဲကုန်းဗျာ… ဖင်ထောင်ချမယ်   ”

မျိုးထွန်း သက်သက်နွယ်ကိုခါးမှ ဆွဲယူကာလေးဖက်ထောက်ပုံစံပြုလုပ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို သက်သက်နွယ် အဖုတ်ဝတေ့ကာ နစ်သွင်းလိုက်ပြီး ခွေးလိုးစတိုင်ကို စတင်အသက်သွင်းလိုက်သည်။

တစုံတယောက်ကသာ အတွဲနှစ်တွဲ၏ လိုးပွဲဆော်ပွဲကြီးကိုသာမြင်ပါက ကြည့်လိုက်တာနဲ့ အထက်တန်းစားမှန်းသိသာသောချောချောလှလှစွဲမက်ဖွယ်ရာ မိန်းကလေးနှစ်ဦးနှင့် ရွက်ကြမ်းရေကျို သူတပါလက်အောက်ကအလုပ်သမားမှန်းသိသာသော ယောကျ်ားနှစ်ဦးတို့ကြောင့် နှာခေါင်းရှုံ့မိကြမည်မှာ အမှန်ပင်။

.....................................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

မျိုးထွန်း နဲ့ ထွန်းမောင် ရဲ့တယောက်တလှည့် ပြောင်းလိုးတာကို သက်သက်နွယ် နှင့် ဝေဝေစိုး ညနေစောင်းအထိခံလိုက်ရသည်။ ထွန်းမောင်ကိုသူနေတဲ့ အိမ်ကိုပြန်ပို့ပေးပြီး အိမ်ပြန်တော့မှစိုးရိမ်းနေကြသည် သူတို့ယောကျ်ားတွေပြန်ရောက်နေမှာစိုး၍  ။ သူတို့အားလုံးပြန်ခဲ့ကြတော့  ညနေလေးနာရီပင်ထိုးနေပြီ   ။

မောင်စိုး နှင့် တင်ထွန်း ပြန်မရောက်သေးမှ မိန်းကလေးနှစ်ယောက် စိတ်အေးရတော့သည်။ မျိုးထွန်း ကိုကားနဲ့ခေါ်သွားတာကို အလုပ်ကိစ္စအကြောင်းပြ၍ရသော်လဲ ဖြစ်နိုင်ရင် မမြင်စေချင်ကြ။

တနေကုန် သုံးလေးချီလောက် အလိုးခံထား၍ သက်သက်နွယ်အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ အိပ်ယာ ထဲ ထိုးအိပ်လိုက်သည်။ သူကိုယ့်လေးကို လက်တစုံကသိုင်းဖက်လာမှ နိုးလားသည်။

“  မောင်… ပြန်ရောက်နေပြီလား   ”

“  ကြာပေါ့ …မသက် အိပ်နေလို့ကျနော်မနိုးတာ   ”

“  မသက် …မနက်ဖြန်ပြန်မှာလား   ”

“  ဟုတ်တယ် မောင်   ”

“  မသက်… မန်းလေးကိုပြန်ပြောင်းခဲ့တော့ဗျာ  ကြံဖန်ပြီးလုပ်ရင်ရမှာပါ မသက်ရာ   ”

မောင်စိုး မသက်ကို သူဖြစ်စေချင်တာကိုပြောပြတော့ မသက်က နောက်လထဲပြောင်းဖြစ်အောင် သူကြိုးစားကြည့်မယ်လို့ပြောလို့ မောင်စိုးပျော်သွားတယ် .မသက်ကိုယ်ပေါ် လိမ့်တက်လိုက်ပြီး ထဘီလေးဆွဲလှန် ပေါင်နှစ်ချောင်းခွဲကားလိုက်ပြီး မောင်စိုးက လီးကိုတဝက်လောက်ထည့်လိုက်တော့ မသက်ရဲ့ပါးစပ်လေးဟသွားပြီး ခေါင်းလေးမော့သွားတယ်.။

သက်သက်နွယ် မှာလဲအခုမှသတိရလာသည် ။မျိုးထွန်း နဲ့ ထွန်းမောင် လိုးထားပြီးထဲက သူ့စောက်ဖုတ်ကိုရေမဆေးရသေး ။မောင်စိုးများ ရိပ်မိသွားပြီလားစိုးရိမ်မိပေမဲ့ သရဲစီးသလိုတဝုန်းဝုန်းလိုးနေတဲ့ မောင်စိုး ကြောင့် မရိပ်မိဘူးဆိုတာသိသွားပြီး တရက်ထဲနဲ့ သုံးချောင်းမြောက်ယောကျ်ားဖြစ်သူရဲ့ လီးဖြင့်လိုးပေးမှု့ကို စိတ်ပါလက်ပါဖြင့်ခံလိုက်ပြီး နောက်မနက်သူတာဝန်ကျရာမြို့လေးသို့ ထွက်ခွာသွားတော့သည်။

တင်ထွန်း မနက်စောစောစီးစီးလီးတောင်နေသည် ။ဝေဝေစိုးကို လိုးမလားစဉ်းစားမိပေမဲ့ ဒီနေ့အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ပြင်ဦးလွင် သွားရအုံးမည်ဖြစ်သောကြောင့် ဟိုရောက်မှပဲ ဝယ်စားတော့မယ် ဆုံးဖြတ်ကာ အားမွှေးပီး မလိုးတော့ပဲ နေလိုက်သည် ။ သူမရှိခင် သူ့မိန်းမ ဝေဝေစိုး မျိုးထွန်းကို ဘယ်လိုခံအုံးမလဲ ချောင်းချင်သေးသဖြင့် အခန်းထဲ၌ လျှို့ဝှက်ကင်မရာ တပ်မလားစဉ်းစားမိသော်လဲ အဆင်သင့်မဖြစ်သေးတာကြောင့် ပြန်လာမှပဲအဝချောင်းတော့မယ် ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ကားပေါ်တက်ခါနီး အိတ်လေးဆွဲကာ လိုက်ပို့ပေးနေတဲ့ ဝေဝေစိုး အဖုတ်လေးပေါ်လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ပြီး

“  အချစ်… လိင်လိင်မာမာနေခဲ့နော်   ”

“  အင်းပါ… အကိုလဲ ဟိုမှာသိပ်လဲသောက်မနေနဲ့အုံး   ”

တင်ထွန်းကဝေဝေစိုးကို နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန်ဆို အချစ်လို့ခေါ်ပြီး ဝေဝေစိုးကတော့ ခေါ်နေကျအတိုင်း အကို လို့ပဲခေါ်သည်။ ဝေဝေစိုးကို နှုတ်ဆက်ပြီး တင်ထွန်း ကားဖြင့်ထွက်သွားတော့သည်။

............................................................................

မန္တလေးကပြန်လာကြပြီးနောက် ထွန်းမောင် နဲ့ သက်သက်နွယ် အရင်လိုပဲ ပုံမှန်အလုပ်ဖြစ်ကြတယ် ။ဆေးခန်းပိတ်ပြီးချိန်ဆိုလျှင် ထွန်းမောင် ကိုအလိုးခံရသည်မှာ သက်သက်နွယ် အတွက်အလုပ်တခုလိုပင်ဖြစ်နေသည်။ သူမ စိတ်တွေကလဲ သူစိမ်းယောကျ်ားတယောက် အောင်မျိုးနိုင်နဲ့ဖြစ်ခဲ့ကြပြီးနောက် လိင်ကိစ္စတွေမှာ ယခင်ထက် ပို၍တက်ကြွနေသည်ကိုလဲ မယုံနိုင်အောင်ဖြစ်နေသည်။

ယခုလဲ  နေ့လယ်စာ စားချိန်ရောက်၍ ဆေးရုံရှေ့က စားနေကြထမင်းဆိုင်လေးသို့ သွားနေတဲ့ သက်သက်နွယ် ဖုံးဝင်လာလို့ ကိုင်လိုက်သည် သူ မသိတဲ့ နံပါတ်စိမ်းတခု

“  ဟဲလို   ”

“  ခံမလား… ချပေးမယ်   ”

တဖက်မှအသံကြောင့် သက်သက်နွယ် ခြေလှမ်းတွေရပ်သွားသည်။

“  ရှင်ဘယ်သူလဲ   ”

“  မင်းကိုလိုးချင်တဲ့သူ   ”

သက်သက်နွယ် တင်းသွားသည် ။အရင်ကဒါမျိုးတခါမှမကြုံဖူး ။ဖုံးသရဲလားထင်မိသည်။တဖက်ကလူကဆက်ပြောလာသည်။

“  ဘယ်လိုလဲ   ”

“  ချချင်ရင်… လာခဲ့ … အသံကြားရုံလောက်နဲ့ ရင်မခုန်ဘူး   ”

သက်သက်နွယ် စိတ်တိုတိုနဲ့ပြောပီး ဖုံးချကာ ထမင်းဆိုင်သို့ဆက်လျှောက်ခဲံတုန်း ကားတွေထားတဲ့လမ်းချိုးလေးအရောက် လူတရောက်နဲ့ဝင်တိုက်မိသည်။

“  အို့   ”

“  ဟာ… ဆော်ရီးဗျာ… ကျနော်လောသွားတယ်   ”

သူ့ကိုဝင်တိုက်တဲ့လူကို မြင်တော့ သက်သက်နွယ် အံ့သြသွားသည်။

“  ကိုအောင်မျိုးနိုင်   ”

“  မသက်သက်နွယ် ပါလား… ဒီမှာတာဝန်ကျတာလား   ”

“  ဟုတ်တယ်… ကိုအောင်မျိုးနိုင်ကဒီကလား   ”

“  မဟုတ်ဖူးဗျ… ကျနော့်မိတ်ဆွေတယောက် ဒီဆေးရုံရောက်နေတယ် ကြားလို့လာတွေ့တာ   ”

 “  တွေ့ပြီးပြီလား   ”

“  တွေ့ပီးပါပြီ… အခုပဲပြန်တော့မလို့ ကားလာထုတ်တာ   ”

“  အော်   ”

“  မသက်နွယ်ရော… ဘယ်သွားမလို့လဲ   ”

ပိုက်ဆံအိတ်ကိုင်ပြီးထွက်လာတာမြင်လို့ အောင်မျိုးနိုင် မေးလိုက်တယ်။

“  ထမင်းစားချိန်ရောက်ပြီလေ   ”

“  ဟုတ်လား… အတော်ပဲဗျာ  ကျနော်ကျွေးပါရစေ   ”

“  နေပါစေ… အားနာစရာကြီး   ”

“  အားနာစရာမလိုပါဘူးဗျာ… လာပါ …တွေ့တုန်းလေးပဲဟာ   ”

“  ကဲ…သဘောပဲ…  ရှေ့ကဆိုင်ပဲသွားရအောင်

“  အိုကေ   ”

သက်သက်နွယ် အောင်မျိုးနိုင်ကို သူတို့စားနေကြ ထမင်းဆိုင်ထဲသို့ ခေါ်သွားလိုက်သည်။ထမင်းပွဲ ဟင်းပွဲတွေရောက်လာပြီး မျက်နာချင်းဆိုင်စားသောက်နေရာမှ အောင်မျိုးနိုင်ဘက်မှ စကားစလာသည်။

“  မသက် ကဂျူတီကုတ်လေးနဲ့က ပိုလိုက်တယ်ဗျ အခုမှအပြင်မှာအနီးကပ်တွေ့ရမှ မျက်နာလေးကချစ်စရာကောင်းးမှန်သိရတယ်   ”

ရင်ထဲကပါပါ မပါပါမိန်းကလေးဆိုတာ သူတို့ကိုချောတယ် လှတယ် ပြောရင်ကျေနပ်ကြတဲ့အတိုင်း သက်သက်နွယ် မှာလဲ အောင်မျိုးနိုင် ကသူ့ကိုချောတယ်ပြောလို့ကျေနပ်နေသည် ။တကယ်လဲ သက်သက်နွယ်မှာ ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတဲ့မိန်းမလှလေးတဦးပါ။

“  အခုမှ မျက်နာမြင်ဖူးတာလား   ”

သက်သက်နွယ်… အောင်မျိုးနိုင် မျက်နာကိုမကြည့်ပဲပြောတော့ အောင်မျိုးနိုင်က   

“  အဟဲ… အရင်တုန်းကတွေ့တုန်းက မျက်နာကိုတောင်သိပ်သတိမထားမိဘူး ဟိုဟာကိုပဲကြည့်ပြီး အာရုံရောက်နေတာကို   ”

“  ကိုအောင်မျိုးနိုင်ကလဲ ဘာတွေပြောနေမှန်းလဲမသိဘူး   ”

မန္တလေးက ဟိုတယ်ထဲမှာ အောင်မျိုးနိုင် သူ့ကို လိုးတုန်းကအကြောင်းကို ပြောနေတာမှန်းသိတော့ သက်သက်နွယ် မျက်နာလေးရဲကာရှက်နေသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်ကလဲ အောင်မျိုးနိုင်ကိုစတွေ့လိုက်ထဲက သူအောင်မျိုးနိုင်ကိုအလိုးခံခဲ့တဲ့ပုံရိပ်တွေက ပန်းချီကားတချပ်လိုမျက်လုံးထဲမြင်လာတော့ လိင်စိတ်လေးမသိမသာဖြစ်လာသည်။

“  မသက်   ”

“  ဟင် …ပြောလေ   ”

“  ကျနော် မသက်နဲ့ဆုံချင်သေးတယ်   ”

“  အခုလဲဆုံနေတာပဲမဟုတ်လား   ”

“  အဲ့လိုမဟုတ်ဖူးလေ မသက် သိပါတယ်   ”

သက်သက်နွယ် စက္ကန့်ပိုင်းလောက် အောင်မျိုးနိုင်ကိုကြည့်နေပြီးမှ

“  အဲ့တုန်းက ကျမယောကျ်ားပါတယ်လေ   ”

“  လုပ်ပါ မသက်ရယ် မသက်ကအဓိကပါ နော် …နော်လို့   ”

 သက်သက်နွယ် တွေဝေသွားသည်။ အောင်မျိုးနိုင်နဲ့ဆိုလျှင် သူ့ယောကျ်ား မောင်စိုးမပါပဲ သူမ မလုပ်ချင်ပေမဲ့ကလေးတယောက်လိုပူဆာနေတဲ့အဆုံး ထမင်းစားနေရာမှထရပ်လိုက်ပြီး

“  ခဏစောင့် ကျမယောကျ်ားကိုမေးကြည့်လိုက်အုံးမယ် သူ့ခွင့်ပြုချက်ရမှ    ”

ဟုဆိုကာဆိုင်ရှေ့ထွက်၍ မောင်စိုးဆီဖုံးခေါ်လိုက်သည်။

“  မောင်… အလုပ်ထဲမှာလား   ”

“  အင်း… ဟုတ်တယ်… မသက် ပြောစရာရှိလို့လား အခုဘာလုပ်နေလဲ   ”

“  ထမင်းစားနေတာ   ”

“  တယောက်ထဲလား   ”

သက်သက်နွယ် ခဏလောက်ငြိမ်သွားပြီးမှ

“  အောင်မျိုးနိုင်နဲ့   ”

“  ဟင် …ဟုတ်လား… သူကအဲ့ကိုဘာလာလုပ်တာလဲ   ”

“  သူ့အသိတယောက် မသက် တို့ဆေးရုံ ရောက်နေတာလာကြည့်တဲ့   ”

“  အော်… နောက်တော့ရော ဘာပြောသေးလဲ   ”

“  နောက်တော့ သူက… သူက   ”

“  ပြောပါ… မသက်ရဲ့ဘာဖြစ်လဲ   ”

သက်သက်နွယ် စကားတွေထစ်နေလို့ မောင်စိုး မေးလိုက်တယ်။

“  သူက… မသက်နဲ့တွေ့ချင်လို့တဲ့   ”

“  အခုလဲ တွေ့နေတာပဲမဟုတ်ဘူးလား   ”

“  သူပြောတဲ့ တွေ့ချင်တယ်ဆိုတာက အရင်တုန်းကတွေ့သလိုမျိုးကိုပြောတာ   ”

ဒီတခါ ငြိမ်သွားသူက… မောင်စိုး။

“  မသက်ကိုလိုးချင်တယ် ဆိုတဲ့သဘောပေါ့လေ   ”

“  တိုးတိုးပြောပါ မောင်ကလဲ ဘေးကလူတွေကြားကုန်ပါအုံးမယ်   ”

“  ဟုတ်တယ် အဲ့သဘောပဲ   ”

“  မသက် ကရော ခံချင်လား   ”

“  မောင့်သဘောပါမှပါ… မောင်လက်မခံရင်နိုးလို့ပြောလိုက်မယ်   ”

“  ဟုတ်လို့လား   ”

“  မယုံလဲပီးရော… နိုး လို့ပြောလိုက်မယ်   ”

“  မောင်… စိတ်မကောင်းဘူး မသက်ရယ်   ”

“  ဘာဖြစ်လို့   ”

“  မောင်… မကြည့်ရလို့   ”

“  အာ…မောင်ကလဲ   ”

“  ဟီးး… ဒါပဲနော် မသက် လူတွေရောက်လာလို့ … ခံလိုက်   ”

မောင်စိုးဖုံးချသွာမှ သက်သက်နွယ် အောင်မျိုးနိုင်ဆီပြန်ခဲ့သည်။

“  ဘာတဲ့လဲ မသက်   ”

မျှော်လင့်ချက်မျက်နာနဲ့မေးလာတဲ့ အောင်မျိုးနိုင်ကို ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ အောင်မျိုးနိုင်ပျော်သွားသည်။

“  စား …ဆေးရုံပြန်သွားရအုံးမယ်   ”

“  ထမင်းတောင် မဆာတော့ဘူး …အောက်ကဟာကပဲဆာတာ   ”

သက်သက်နွယ် အောင်မျိုးနိုင်ကို ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းလေထိုးလိုက်ပြီးမှ အောင်မျိုးနိုင်ကိုပြောလိုက်တယ်။ညနေ ၅နာရီလောက် ဒီနားကိုပဲပြန်လာခဲ့ ။

........................................................................................................................

တင်ထွန်း မေမြို့ရောက်ပြီး အလုပ်ကိစ္စတွေပြီးလို့ တည်ခိုခန်းမှာသူခေါ်ထားတဲ့ စော်ကိုစောင့်နေရင်း သူ့မိန်းမဝေဝေစိုးဆီလှမ်းဖုံးဆက်လိုက်သည်။

တင်ထွန်းဖုံးဆက်သည့်အချိန် ဝေဝေစိုးမှာလဲ သူတို့အခန်းထဲတွင် မျိုးထွန်းနဲ့ဆွဲနေကြသည်။  ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းမောင်စိုးမှာလဲ မဲကြီးကိုခိုင်းစရာရှိတယ် ဆိုပြီးခေါ်ခေါ်သွားလို့ အိမ်ထဲတွင် ဝေဝေစိုးနဲ့မျိုးထွန်းဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြသည်။

ဖင်ကုန်းကာခံနေတဲ့ဝေဝေစိုး ဖုံးဝင်ပေမဲ့ ခံလျှက်တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေလို့ မကိုင်ပဲထားပေမဲ့ ဖုံးကဆက်တိုက်မြည်နေလို့ မျိုးထွန်း ကိုအသံမထွက်နဲ့လို့ပြောပြီးဖုံးကိုင်လိုက်တယ်။

“  အကို …ပြော   ”

“  အချစ် …အပြင်ရောက်နေလား   ”

“  ဟင့်အင်း …အိမ်မှာပဲ   ”

“  ဟုတ်လား video call ပြောမယ် ဖွင့်လိုက် ခုချက်ချင်းနော်   ”

တင်ထွန်းဖုံးချသွားမှ အနောက်ကနေဆောင့်နေတဲ့ မျိုးထွန်းကိုဖယ်ခိုင်းပြီး အိပ်ယာပေါ်ပက်လှန်အိပ်ကာ တုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်ပေါ်စောင်တထည်ခြုံလိုက်ပြီး သူ့ယောကျ်ားဆီ video call ခေါ်လိုက်သည်။

“  အချစ်… အိပ်နေတာလား   ”

စောင်ခြုံကာ ပက်လက်လှန်ပြောနေတဲ့ ဝေဝေစိုး ကိုတင်ထွန်းမေးလိုက်သည်။

“  အင်း …ဟုတ်တယ်   ”

ဘေးမှ လီးတန်းလန်းနဲ့ဖြစ်နေတဲ့ မျိုးထွန်းက အလိုက်မသိစွာနဲ့ သူ့ပေါင်ကြားဝင်၍လီးနဲ့တေ့နေလို့ ဝေဝေစိုး ခေါင်းခါပြပေမဲ့ မျိုးထွန်း ဂရုမစိုက် ဖုံးထဲမှာကိုယ်အထက်ပိုင်းပဲပေါ်တော့ တင်ထွန်းကတော့ မျိုးထွန်းကိုမမြင်နိုင် တင်ထွန်း ရိပ်မိမှာစိုးလို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ကြိတ်လိုးနေပေမဲ့ ဝေဝေစိုး မျက်နာလေး မသိမသာ မဲ့သွားသည်ကိုသတိထားမိလိုက်တဲ့ ချက်ဆို ဗိုက်ကပ်နေပြီးသားဖြစ်တဲ့ တင်ထွန်း သူ့မိန်းမ ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာသိလိုက်ပြီ။

“  အချစ်… ဘာဖြစ်သွားတာလဲ… ချစ် မျက်နာလေးမဲ့သွားသလိုပဲ   ”

“  ခြင် …ခြင်ကိုက်လို့   ”

“  ဟတ်လား… ခြင်ကအကြီးကြီးလား …အချစ်   ”

“  ဟုတ်တယ်… မဲမဲတုံးတုံးကြီး …မသိရင်ဆင်ကြီးအတိုင်းပဲ အကို ချစ်ကိုကိုက်နေတာ   ”

အခါတိုင်းဒီလိုမပြောတတ်တဲ့ ဝေဝေစိုး သူ့ပါစပ်ကထွက်သွားတဲ့ စကားမှဟုတ်ရဲ့လားလို့ထင်နေသည်။

“  ဒီခြင်ကတော့ကွာ… ချစ်… အဲ့ခြင်ကိုပေါင်ကြားထဲထည့်ပြီးညစ်သတ်ပစ်… ခွိခွိ …ခွိ   ”

“  ခ် ခ်ခ် …ဟုတ်တယ် အဲ့ခြင်ကိုပေါင်ကြားထဲထည့်ပြီးကိုညစ်သတ်ပစ်မှာ   ”

...........................................................................................

အခန်း (၇) ဇာတ်သိမ်း

“  အချစ် အိပ်နေတယ်ဆိုလဲ ကိုယ်ဖုံးချလိုက်တော့မယ်လေ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားပြီထင်တယ် …ခွိခွိ   ”

“  အင်းပေါ့… နောက်ကိုအိပ်နေရင် ဖုံးမကိုင်ဘူး… ဒါပဲ   ”

ဝေဝေစိုး ဖုံးချသွားတော့ မျိုးထွန်း လဲကြိတ်ဆောင့်နေရာမှ အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်းနဲ့ တဘုန်းဘုန်းလိုးတော့သည်။ ဝေဝေစိုးမှာလဲ အခုမှ ရင်ထဲကကြိတ်ခံစားခဲ့ရသမျှကို တအီးအီး တအားအားအသံလေးပေးကာ ညည်းငြူနေရတော့သည်။

.......................................................................................

သက်သက်နွယ် သူ့တာဝန်ချိန်တွေပြီးလို့ အဆောင်ပြန်ရန် ကားဆီအလာ လမ်းတဖက်မှ သူ့ကိုစောင့်နေတဲ့အောင်မျိုးနိုင်ကိုလက်လှမ်းပြလိုက်ပြီး မောင်မျိုးနိုင်ဆီကို မောင်းသွားလိုက်တယ်

“  စောင့်နေရတာကြာပြီလား   ”

“  မကြာသေးပါဘူး မသက်   ”

“  ဆော်ရီးနော်… ဒို့နည်းနည်းနောက်ကျသွားတယ်   ”

“  ကိတ်ချမချိပါဘူးဂျာ   ”

“  ဟယ်… စကားတောင်မပီတော့ဘူး …ခစ်ခ်   ”

သက်သက်နွယ်ကအောင်မျိုးနိုင်ကို သူ့ကားနောက်က လိုက်ခိုင်းခဲ့ပြီး သူမကအရှေ့ကမောင်းသွားလိုက်တယ် ။အဆောင်အရှေ့ရောက်ခဲ့တော့ အောင်မျိုးနိုင်ကိုအပြင်မှခဏစောင့်ခိုင်းထားပြီး ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲပြီးတော့ အောင်မျိုးနိုင်ဆီပြန်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

“  လှတယ်ဗျာ… မသက် …တကယ်   ”

“  ဟုတ်လို့လား   ”

အောင်မျိုးနိုင် စကတ်အတိုအနီရောင်လေးနဲ့ စွပ်ကျယ်ဆွဲသားလက်တိုပေါ်က ရှပ်လက်ရှည်လေးထပ်ဝတ်လာတဲ့ သက်သက်နွယ်ကိုပြောလိုက်သည်။

“  ကျမ အချိန်သိပ်မရဘူးနော်… ဆေးခန်းသွားရအုံးမယ်   ”

“  တနာရီလောက်ပါပဲ မသက်ရဲ့ …ကျနော့်ကားနဲ့လိုက်ခဲ့ပါလား   ”

“  ရပါတယ်… ကျမ ကားနဲ့ပဲလိုက်ခဲ့မယ်   ”

ဒီတခါတော့ အောင်မျိုးနိုင်ကားနောက်က သူမကားလေးကို ကပ်မောင်းပြီး သက်သက်နွယ် လိုက်သွားသည်။ တကယ်တမ်းသွားရမဲ့ နေရာတည်ခိုခန်းရှာတော့ ထင်သလောက်မလွယ် ။နယ်မြို့လေးလဲဖြစ်ပြန် သက်သက်နွယ်ကိုကလဲ လူတွေကမျက်မှန်းတန်းမိနေကြတာကြောင့် အောင်မျိုးနိုင် ဝင်မယ် လုပ်တဲ့ တည်းခိုခန်းတွေကို သက်သက်နွယ် မဝင်ချင်။ ဒီပတ်ဝန်းကျင်ကို သူမ အမြဲရောက်နေတာကြောင့် သူမကို လူတွေမြင်သွားနိုင်သည်။

နောက်ဆုံး အောင်မျိုးနိုင်က မြို့ပြင်ထွက်တဲ့ဆီကိုမောင်းသွားလိုက်ပြီး လူပြတ်တဲ့ကြားလမ်းလေးထဲက အပင်ကြီးတပင်အောက်မှာကားကို ထိုးရပ်လိုက်တော့ သက်သက်နွယ် ကားပေါ်ကဆင်းလာပြီး

“  ဘာလုပ်မလို့လဲ ကိုအောင်မျိုးနိုင်   ”

“  ဒီမှာပဲ ဆွဲလိုက်ရအောင် မသက်   ”

“  ဟာ… ဖြစ်ပါ့မလား    ”

“  ဖြစ်ပါတယ် မသက်ရဲ့… လူရှင်းပါတယ် ကားပေါ်မှာလုပ်လိုက်ကြရအောင်   ”

“  ဖြစ်ပါ့မလားရှင်   ”

“  လာပါ ဖြစ်ပါတယ်   ”

အောင်မျိုးနိုင် သက်သက်နွယ် လက်ကိုဆွဲကာသူ့ကားပေါ်ခေါ်သွားသည်။

“  ရှင်လူလာမှာတော့ သတိထားအုံးနော်   ”

“  စိတ်ချ …မြန်မြန်လိုးလိုက်မယ်… လီးတော့စုပ်ပေးအုံး   ”

“  အို့  …ဘယ်လိုကြီးပြောလိုက်တာလဲ   ”

သက်သက်နွယ် မျက်နာလေးရဲသွားသည် အလိုးခံရမှာက ခံရမှာပဲ ဖြစ်ပေမဲ့ အခုလို ပျစ်ပျစ်ထစ်ထစ်ကြီး ကြားရတော့ ရှက်သွားသည် ။ပြီးတော့ သူမလိင်စိတ်တွေကလဲ စတင်နိုးကြားလာလေပြီ။

“  ဆော်ရီး လုပ်ချင်စိတ်တွေများပြီးလောသွားလို့    ”

ဟုဆိုကာ အောင်မျိုးနိုင်က သူ့ဘောင်းဘီးကို အတွင်းခံပါတခါထဲ ချွတ်ချလိုက်တော့ ရှည်မြောမြောလီးကြီးကတန်းမတ်နေသည်။

“  မသက်… လုပ်တော့လေ… ဘာကြည့်နေတာလဲ ကျနော့်ကောင်ကြီးလှလို့လား   ”

“  လှမနေဘူး    ”

သက်သက်နွယ်… နှုတ်ခမ်းလေးစူကာပြန်ပြောသည်။

“  ကြိုက်တော့ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား… ဟဲ  ဟဲ   ”

အောင်မျိုးနိုင် မျက်နာကို တချက်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ …သက်သက်နွယ်က

“  မကြိုက်ပဲနဲ့  ရှင့်ကိုမန္တလေးမှာ နှစ်ခါတောင်ခံပါ့မလား   ”

ဟုဆိုကာ အောင်မျိုးနိုင်လီးကြီးကိုစစုပ်တော့သည်။

“  ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်   ”

“  အားးးနွေးနေတာပဲ… စုပ် စုပ်…  မသက်… ကျနော့်ကိုမညှာနဲ့   ”

သူ့ကိုစနေမှန်းသိတော့ သက်သက်နွယ် သူ့ပါးစပ်ထဲက အောင်မျိုးလီးကို သွားလေးဖြင့်ဖိကိုက်သည်။ လီးပေါ်သွားရည်တွေရွှဲသွားတဲ့အထိစုပ်ပေးပြီးတော့ အောင်မျိုးနိုင် သက်သက်နွယ် ကိုယ်လေးကို သူ့အပေါ်ခွတက်ခိုင်းပြီး စကတ်လေးလှန် ပင်တီလေးကိုမချွတ်ပဲ စောက်ဖုတ်ပေါ်ရုံ ဘေးနားဆွဲဖယ်ကာလီးတေ့ပြီး ညှောင့်လိုးတော့သည်။

သက်သက်နွယ် ကလဲရသလောက်အပေါ်ကဆောင့်ပေးသည် ။ကားထဲမို့ စိတ်ထင်တိုင်းလဲဆောင့်မရ။

“  အင်္ကျီ တွေကြေကုန်မယ် … အရမ်းမညစ် နဲ့   ”

အင်္ကျီ ပေါ်ကနေ  သူမ နို့တွေကိုညစ်နေတဲ့ အောင်မျိုးနိုင်ကို သက်သက်နွယ် ပြောလိုက်သည် ။သူမ ဆေးခန်းသွားရအုံးမယ်လေ

“  အားးးးပီးပီ မသက်ရေ   ”

အသံနက်ကြီးနဲ့ပြောလိုက်တဲ့ အောင်မျိုးနိုင် စကားကို ကြားသော်လဲ သက်သက်နွယ် မကြားသလိုနေလိုက်ပြီးဆက်ဆောင့်ပေးနေသည် ။သူမ မပြီးသေး ။အောင်မျိုးနိုင် ဒီတခါမြန်တယ်လို့လဲထင်နေသည်။

သို့သော် ခဏအကြာ သူမ ဆောင့်ချက်တွေကတုန့်ကနဲ့ရပ်သွားသည်။ ကားအနောက်ပေါက်ကနေ ဆိုင်ကယ်နဲ့လာနေ ရဲနှစ်ယောက်ကိုမြင်တော့ သက်သက်နွယ် အောင်မျိုးနိုင် ကိုယ်ပေါ်ကဆင်ပြီး စကတ်ကိုလဲဆွဲဖုံးလိုက်သည်။

“  ဘာဖြစ်တာလဲ မသက်   ”

ရဲတွေကို မမြင်သေးတဲ့ အောင်မျိုးနိုင် ကမေးနေလို့ သက်သက်နွယ် သူတို့ဖက်ကိုလာနေတဲ့ ရဲတွေကိုလက်ညိုးထိုးပြလိုက်သည်။

ကားအနားရောက်လာတဲ့ ရဲနှစ်ယောက်က ကားအတွင်းထဲကိုကြည့်သွားပြီး ဆက်မောင်းသွားပေမဲ့ သက်သက်နွယ်ကတော့ တခုခုဖြစ်မှာစိုးရိမ်တယ်ဆိုပြီး အောင်မျိုးနိုင်ကိုနှုတ်ဆက်ကာ သူမ ဆေးခန်းသို့ပြန်သွားတော့သည်။

.............................................................................................

အသွားတုန်းက နေ့ချင်းပြန်သွားဖို့ စီစဉ်ထားပေမဲ့ သူခေါ်ထားတဲ့စော်လေးကလဲ ကြိတ်ချင်စရာ ကောင်းလွန်းနေတာကြောင့် တင်ထွန်း ပြင်ဦးလွင်မှာ ညအိပ်လိုက်ပြီး တညလုံးဆွဲကာ နောက်မနက်ရောက်မှမန်းလေးကို ပြန်ဆင်းခဲ့လိုက်တယ်။

သူမရှိတဲ့ညမျိုးဆိုရင် ဝေဝေစိုးကသူ့မောင် မောင်စိုးတို့ အိမ်သွားအိပ်တတ်မှန်းသိလို့ စိတ်ချရ၍လဲ အိပ်ဖြစ်သွားချင်းဖြစ်သည်။

ခြံရှေ့ရောက်တော့ မျိုးထွန်းက တံခါးလာဖွင့်ပေးသည်။ မျိုးထွန်းကိုမြင်တော့ တင်ထွန်း ညကကောဒီကောင် သူ့မိန်းမကို လိုးသေးလားလို့တွေးနေမိသည်။ ကားကိုအထဲမောင်းဝင်ခဲ့လိုက်ပြီး အိမ်ရှေ့ထိုးရပ်လိုက်သည်။ကားသံကြောင့်အိမ်ထဲမှ ဝေဝေစိုးကလဲ ထွက်လာပြီးဆီးပြီး ဆီးကြိုသည်။

“  အကို   ”

“  အချစ်   ”

“  အကိုကလဲပြောတော့ နေ့ချင်းပြန်ဆို   ”

“  အလုပ်တွေဆက်သွားလို့ပါ အချစ်ရယ်… ကြည့်စမ်း အချစ်မျက်နာလေးတောင်နည်းနည်းချောင်သွားသလိုပဲ   ”

“  အဲ့ဒါ… အကို့ကိုလွှမ်းလို့ပေါ့လို့   …အကိုလဲ မျက်ကွင်းတွေညိုနေတယ်နော်   ”

“  ဘာထူးလဲ အကိုလဲ ချစ် ကိုလွှမ်းလို့ပေါ့ လာ… အထဲသွားစို့   ”

တင်ထွန်း နဲ့ဝေဝေစိုး တရောက်ခါးတရောက်ဖက်ကာ အိမ်ထဲဝင်သွားကြသည်။ဝေဝေစိုး ဘာကိုတွေးမိလို့လဲမသိ တင်ထွန်းခါးကိုဖက်ထားရာ အနောက်ကိုခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမ ကိုစူပုတ်ပုတ်မျက်နာပေးနဲ့ကြည့်နေတဲ့ မျိုးထွန်းကိုတွေ့တော့ပြုံးမိသည်။

သူမ ကိုကြည့်နေရင်းကရုတ်တရက် မျိုးထွန်းကပုဆိုးလှန်ပြတော့ ဝေဝေစိုး ပါးစပ်လေးဟသွားပြီး သူမ နခမ်းလေးကိုလျှာလေးဖြင့်သပ်ပြလိုက်ပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် အိမ်ထဲဝင်သွားကြသည်။

ထိုအချိန် မောင်စိုးတို့တိုက်နားမှ သူနဲ့ ဝေဝေစိုးတို့ကို အကဲသလိုကြည့်နေတဲ့ မဲကြီး ကလဲဖင်ဆီခံကပ်နေသည့် ဖက်ကြမ်းဆေးလိပ်တိုလေးကိုတောက်ထုတ်လိုက်ပြီး တဲတန်းလျှားသို့ လျှောက်သွားသည်ကို မျိုးထွန်း မြင်လိုက်ရတော့ မျက်မှောင်ကျူံ့မိသည်။

သက်သက်နွယ် ဒီနေ့အခါတိုင်းရက်များထက် ပျော်နေသည်။

သူမ နောက်တပတ်ဆို မန်းလေးကို ပြောင်းရတော့မယ်ဆိုတာကို မနက်က သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကေခိုင်ကလာပြောလို့ ကေခိုင့် မိဘတွေကလဲ ဆရာဝန်တွေပဲ သူ့အဖေကအထက်ကလူကြီးတွေအထိ ပေါက်ရောက်တာကိုသိလိူ့ သူမ လွန်ခဲ့တဲ့တလလောက်ထဲက မန်းလေးကိုပြန်ပြောင်းချင်တယ်ဆိုတာကို ကေခိုင့်ကိုပြောထာသည်။

အပျော်လွန်နေတဲ့ သက်သက်နွယ် ဆေးခန်းပိတ်ချိန်တောင်သတိမရပဲ ဖြစ်နေသည်။နာရီကြည့်လိုက်မှ ၉နာရီပင်ခွဲနေပြီမို့ အခန်းထဲကပစ္စည်းတွေသိမ်းဆည်းပြီး အပြင်ထွက်မယ်အလုပ် အဝတ်အစားခပ်နွမ်းနွမ်းဖြင့် ညစ်စုတ်စုတ်လူတရောက် ဆေးခန်းထဲဝင်လာ၍ပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။

နီးလာမှ ဝင်လာတဲ့သူဘယ်သူလဲဆိုတာ သက်သက်နွယ် သိသွားသည်။

“  ကိုတင်ခိုင်   ”

“  ဟုတ်ပါ့… တင်ခိုင်လေ မသက်ရဲ့ ထွန်းမောင်ကို မသက်ဆီအလုပ်သွင်းပေးတဲ့ တင်ခိုင်လေ   ”

“  ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုတင်ခိုင်… ကိုထွန်းမောင် ကဒီနေ့ခွင့်ယူထားတယ်ရှင့်… မရှိဘူး   ”

“  ကျုပ်ထွန်းမောင်ဆီလာတာမှ မဟုတ်တာ… မသက်ဆီလာတာ   ”

“  အော်… ကိစ္စရှိလို့လား   ”

“  မသက်ပဲ လာခဲ့ဆို   ”

“  ကျမ မပြောမိပါဘူး   ”

သက်သက်နွယ် စဉ်းစားနေသည် ။တင်ခိုင် ကိုသူမ တခါမှမခေါ်ခဲ့ဖူးဘူး။

“  မသက် ပဲ ဖုံထဲမှာ ချချင်ရင်လာခဲ့ဆို   ”

“  ဟင်   ”

သက်သက်နွယ် …ဆွံ့အသွားသည်။

“  ကျမဆီ ဖုံးဆက်တာ ရှင်လား   ”

“  အစစ်ပေါ့   ”

သူ့ကိုလိုးချင်တယ် ချပေးရမလာ လို့ဖုံးထဲမှာပြောခဲ့တာ တင်ခိုင်ဆိုတာ သက်သက်နွယ်သိလိုက်ပြီ။ သူမ လုံးဝထင်မထားခဲ့တဲ့လူ။

“  ရှင်… ကျမကိုဘာသဘောနဲ့ ဒီလိုပြောတာလဲ   ”

“  လုပ်မနေပါနဲ့ မသက် ရယ် ထွန်းမောင်နဲ့မသက်ခိုးစားနေကြတယ်ဆိုတာ ထွန်းမောင်ပြောလို့ ကျုပ်သိပီးပြီ ဒီနေ့တောင် ဒီကောင်မလာလို့မဟုတ်လား ကျုပ်ကထွန်းမောင်အစား ကွက်လပ်ဖြည့်ပေးမလို့ပါ ဟဲ ဟဲ ဟဲ   ”

“  အဲ… ပြောလို့တော့မရသေးဘူးလေ ဒီကောင်လဲရောက်ချင်ရောက်လာနိုင်သေးတယ် ကဲ ဘယ်လိုလဲ   ”

တင်ခိုင် သက်သက်နွယ် ပခုံးလေးကိုင်ကာ မေးလိုက်တော့ သက်သက်နွယ် ကိုယ်လေးတွန့်သွားသည်။ တင်ခိုင်ကအပိုင်ပြောနေတော့ သက်သက်နွယ် ဆုံးဖြတ်ရတော့သည်။ သူပြောတာကလဲမှန် ငြင်းပြန်ရင်လဲ ဖွမှာစိုး တင်ခိုင်တရောက်ထပ်တိုးလို့လဲ  ဘာမှမထူးတော့ဟုတွေးကာ ဆိတ်ဆိတ်နေလိုက်သည်။

ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းသည် ဝန်ခံခြင်း လက်ခံခြင်းဆိုတာကိုနားလည်ပြီးသား ။တင်ခိုင်က သက်သက်နွယ် ကိုဆွဲထူကာ သူမရဲ့ ပန်းနုရောင်နခမ်းဖူးဖူးလေးကိုဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ တင်ခိုင့် ပါးစပ်ကထွက်လာတဲ့ အရက်နံ့ကိုအောင့်အီးသည်းခံရင် ညိုမဲမဲထူလဗျစ် တင်ခိုင့် နခမ်းကို သက်သက်နွယ်  ပြန်လည်တုန့်ပြန်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ယောကျ်ားက လွှဲပြီး သူမ အလိုးခံခဲ့တဲ့ အောင်မျိုးနိုင်  မျိုးထွန်း နဲ့ထွန်းမောင်တို့ပင် သူမ နခမ်းမစုပ်ခဲ့ကြ။

တင်ခိုင့် လက်တွေကလဲအငြိမ်မနေ ။သက်သက်နွယ် လုံချည်အောက်လကိလျှိုသွင်းပြီး အတွင်းခံပင်တီလေးထဲလက်နိုက်ကာ အနောက်ကနေရသလောက် အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲလက်တဆစ်ခန့် ထိုးထည့်လို့ကစားပေးလိုက်တော့ အောင်မျိုးနိုင် နဲ့မပီးခဲ့လိူ့ဆန္ဒတွေမပြည့်ဖြစ်နေတဲ့ သက်သက်နွယ် မျက်လုံးလေးတွေစင်းကျသွားပြီး ရမ္မက်ခိုးများဝေလာတော့သည်။

ဖင်အနောက်ကနေ နိုက်နေရတာ အားမရဖြစ်နေတဲ့ တင်ခိုင် သူ့လက်ကိုပြန်နုတ်လိုက်ပြီး နခမ်းစုတ်နေရာမှ ခွာလိုက်ပြီး အရှေ့ကနေပီပီပြင်ပြင် လက်နှစ်ချောင်းပူးသွင်းကာ တဇွပ် ဇွပ် ထိုးမွှေပေးနေတော့သည် သက်သက်နွယ်မှာလဲ တင်ခိုင်ကိုယ်ကြီးကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ကာ အင်းးးအင်းးအား အားး ညည်းညူနေရတော့သည်။

“  အို… တံခါးလဲမပိတ်ရသေးဘူး… သွားပိတ်လိုက်အုံး   ”

သက်သက်နွယ် တင်ခိုင့်ကိုဖက်ထားရာကလွှတ်လိုက်ပြီး ပိတ်ဖို့မေ့နေကြတဲ့တံခါးကိုလသွားပိတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။တင်ခိုင်တံခါးကိုစေ့ရုံသာစေ့ထားခဲ့ပြီး သက်သက်နွယ်ဆီပြန်လာကာ အကျီၤ ၤ ချွတ်တော့ သက်သက်နွယ်ကူချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ဘရာစီယာပါ ချွတ်ပေမလို့လုပ်နေတာကို မစောင့်နိုင်တဲ့ တင်ခိုင်က အပေါ်ကိုဆွဲပင့်တင်လိုက်ပြီး ကုန်းစို့လိုက်သည်။

သက်သက်နွယ် သူ့ရင်ဘတ်လေးကို ကော့ပေးကာ မှိန်း၍နို့ခံနေသည်။ တလုံးပြီးတလုံးစိတ်ကြိုက်စို့ပြီးတော့ သက်သက်နွယ်ကို တင်ခိုင်လူနာစမ်းသပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ထားလိုက်ပြီး သက်သက်နွယ်ပေါင်ကြားခေါင်းဝင်ကာ ဖောင်းမို့နေတဲ့စောက်ပတ်ကြီးတခုလုံးကိုငုံ့မိအောင်လျှာကိုအပြားလိုက်ထုတ်ကာပင့်ပြီး  ရှလွှတ် ကနဲသပ်ရက်လိုက်သည်။

“  အိုးးးဟင်းး   ”

သက်သက်နွယ် အသံလေးထွက်သွားသည်။ မနားတမ်းအဆက်မပြတ် ထန်းလျှက်ခဲခွေးလျှက်သလို တပြတ်ပြတ် လျှက်နေတဲ့ သူမ ပေါင်ကြားက တင်ခိုင့်ခေါင်းကို ကိုယ်လေးတွန့်ကာလိမ်ကာနဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြင့်ညှပ်ထားကာ အရသာခံနေတော့သည်။

တင်ခိုင် စောက်ပတ်လျှက်လို့ဝမှ သက်သက်နွယ် ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကို ပင့်မတင်လိုက်ပြီး ဒစ်ဝင်ရုံထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“  အားးးးဖြည်းဖြည်း … ရှင့်ဟာကြီးကအလုံးတုတ်တယ်   ”

သက်သက်နွယ် တင်ထွန်းပေါင်ကိုသူ့လက်လေးနဲ့အသာတွန်းပီးထိန်းထားလိုက်သည်။တင်ခိုင်ကလဲ လီးကိုအဆုံးထိမသွင်းသေးပဲ မျှင်းလိုးပေးတယ် အဖုတ်ထဲလျှောလျှောရှုရှုဖြစ်လာမှ နွားသိုးကြိုးပြတ်လိုးတော့သည်။

“  အူးးးအ့   အ့   အဟင့်   ”

သက်သက်နွယ် သူ့နို့သူပြန်ညစ်ချေကာ တင်ခိုင်ရဲ့ မညှာမတာဆောင့်လိုးမှု့ကို ရမ္မက်ပြင်ပြင်းဖြင့် သူမဖင်လေး ပင့်ကော့ပေး၍ခံတော့သည် ။အောင်မျိုးနိုင် ပီးအောင်မလိုးပေးခဲ့တာက တင်ခိုင်နဲ့တွေ့တော့ သက်သက်နွယ်ပေါက်ကွဲထွက်လာတော့သည်။

အရသာရှိရှိခံကောင်းကောင်းနဲ့ ခံနေတဲ့ သက်သက်နွယ် နားထဲအသံလိုလိုကြားမိသော်လဲ မျက်လုံးဖွင့်မကြည့်မိ သူမ နခမ်းနားတစုံတခုကလာထိကပ်မိမှ ဖွင့်ကြည့်မိသည်

“  ကိုထွန်းမောင်   ”

သက်သက်နွယ်… စိတ်ထဲကပြောလိုက်တယ်။ထွန်းမောင် က သူမ နခမ်းပါးစပ်နား သူ့လီးကြီးကိုလာတေ့နေတာကိုတွေ့လိုက်ရေ့တာ့ တင်ခိုင်ကိုကြည့်မိသည် တင်ခိုင်ကတော့ သူမကိုမကြည့် သူ့လီးကိုအရသာအပြည့်ပေးနေတဲ့ သူမစောက်ပတ်ကိုသာကြည့်၍ မပြတ်လိုးနေသည်။

ထွန်းမောင် နဲ့တင်ခိုင် လက်ဝါးရိုက်ထားကြပြီဆိုတာ သက်သက်နွယ် သိလိုက်ပြီ။ တဆက်ထဲ ဝက်ဖြစ်မှတော့ ချေးမကြောင့်သင့်တော့ ဟုယူဆကာ ထွန်းမောင်ရဲ့လမွှေးထူထူတွေကြားက လီကြီးကို အရင်းမှဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ ပါးစပ်ထဲသို့ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။

တင်ခိုင်ကလဲအလိုးမပြက် လိုးကောင်းဆဲ ဆောင့်ကောင်းဆဲ

“  ဗွတ်… ဗျစ် ဗျစ်  ဗျစ် … ဇွပ်  ဇွပ်…  ဇွိ   ”

“  အင်းးးးးအူးးးးးးအွန့်   ”

ထွန်းမောင်လီး ပါးစပ်ထဲ လီးရောက်နေလို့ သက်သက်နွယ် ရဲ့ညည်းသံတွေက လည်ချောင်းထဲမှ ဝူးးဝူးးဝါးးဝါးးနဲ့ထွက်နေသည်။

“  အခုလို မျှဝေပြီးပေးလိုးတဲ့  ငါ့ကောင် ထွန်းမောင်ကြီး ဒီထက်မကလိုးနိုင်ပါစေကွာ   ”

“  ခင်များကြိုက်သွားပြီ မဟုတ်လား ကိုတင်ခိုင် …ကျုပ်ပြောပါတယ် စော်လေးကအပေးကောင်းပါတယ်ဆိုတာ… ယုံပြီမဟုတ်လား   ”

“  ဖြေစရာလို သေးလာကွ မင်းစော်လေးလဲ ကြည့်အုံး  ဘယ်ကောင်နေပြီလဲဆိုတာ မျက်နာလေးကိုရဲနေတာပဲ   ”

သက်သက်နွယ် သူ့ကိုပြောနေတဲ့ယောကျ်ားနှစ်ယောက်ရဲ့စကားတွေကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာထွန်းမောင်လီးကိုပဲ အားရပါရစုပ်နေတော့သည်။သူမလဲ စကားပြန်မပြောချင်လောက်အောင်ကောင်းနေပြီမဟုတ်လား။

“  နေရာလဲမယ် ကိုတင်ခိုင်… ကျုပ်လိုးအုံးမယ်   ”

“  ကောင်မက မန်းလေးပြောင်းတော့မှာတဲ့ဗျို့ အဝသာလိုးသွား နောက်ရက်လဲလာခဲ့    ”

တင်ခိုင်နေရာဖယ်ပေးတော့ ထွန်းမောင်က သက်သက်နွယ်ပေါင်ကြားရောက်လာပြီး  သက်သက်နွယ် ရဲ့ခါးတင်ပဆုံနေရာကနေကိုင်ကာဆွဲထူ၍လေဖက်ထောက်ပုံစံဖြစ်စေပြီး စောက်ရည်တွေဖြင့်ရွှဲနေသည့် အဖုတ်ထဲစသွင်းထဲကအားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

သက်သက်နွယ် အားးကနဲတခါသာအော်လိုက်ရပြီး တင်ခိုင်ရဲ့လီးကြီးဖြင့်သူမပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းခြင်းကိုခံရပြန်သည် အနောက်ထွန်းမောင်ကဆောင့်လေ အရှေ့က တင်ခိုင် ရဲ့လီးကသူမ ပါးစပ်ထဲကနေ အာခေါင်လယ်ချောင်းထဲထိတိုးတိုဝင်လာတော့ သက်သက်နွယ် မျက်ရည်လေးများပင်ဝဲလာသည်။

“  ဆောင့် … ဆောင့်လေ   ”

သက်သက်နွယ် ပြီးခါနီးအရှိန်တက်နေစဉ် ထွန်းမောင် လိုးတာ အရှိန်ကျသွားလို့ ပြောလိုက်တယ် ။ယခုအချိန်၌ သက်သက်နွယ်ခေါင်းထဲဘာမှမရှိတော့ ပြောသင့်မပြောသင့်မစဉ်းစားတော့

“  ဟဲ ဟဲ …ရမယ်… ကြိုက်နေပြီပေါ့လေ   ”

“  ကျမ ကလျှာရှည်တာမကြိုက်ဘူး… လီရှည်တာပဲကြိုက်တာ    ”

ဟုထွန်မောင်ကိုပြန်ပြောပြီး တင်ခိုင့် ဂွေးဥကြီးတွေကို သူမပါးစပ်ထဲထည့်ကာငုံလိုက် ယက်လိုက်လုပ်နေပြန်သည်။

“  အားးးးမသက်ရေ နင့်ယောကျ်ားကတော့ ကံကောင်းတာပဲ အပြုအစုကောင်းတဲ့မိန်းမကိုရထားတာပဲ အေအေး ဟုတ်တယ် အဲ့လိုလေ … ဒစ်ကြားထဲကိုပတ်ပြီးယက်   ”

“  ပြွတ်  ပြွတ် ပြွတ်…  ရှလွှတ်

သက်သက်နွယ် တင်ခိုင့်စိတ်ကြိုက် ယက်ပေးရုံတင်မက သူမစိတ်ကြိုက်ခံချင်တဲ့ပုံစံပါ  မိုးလင်းခါနီး အထိနားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် လီးနှစ်ချောင်းရဲ့ပေးလာတဲ့ ကာမ အရသာကို တဝကြီးခံစားလိုက်တော့သည် ။အဆောင်ပင်ပြန်မအိပ်လိုက်ရ။ နောက်ရက်တွေမှာလဲ ညဆိုရင် တင်ခိုင်ရောက်ရောက်လာပြီး ထွန်းမောင်နှင့်ပေါင်းကာဝိုင်းလိုးကြသည်ကို သူမ မငြင်းဆန်ခဲ့။ ငြင်းဆန်လို့လဲမရ။ ထွန်းမောင်နဲ့တင်ခိုင်မှာလဲ နှုတ်ဆက်လိုး ဟုသတ်မှတ်ကာ ပုံစံမျိုးစုံလိုးသည် ။သက်သက်နွယ်ကလဲခံသည် သူမ မန်းလေးပြန်မဲ့ညအထိ ထွန်းမောင် နဲ့ တင်ခိုင် လိုးလွှတ်လိုက်ကြလို့ ကာပင်မမောင်းချင်လောက်အောက် လူကပြိုင်းနေသည်။

မန်းလေးရောက်လို့ ခြံရှေ့ကားရပ်လိုက်သော်လဲ ဘယ်သူမှ တံခါးလာမဖွင့်ပေးလို့ သက်သက်နွယ် ကားပေါ်ကဆင်းကာခြံထဲကြည့်လိုက်တော့ သူတို့အိမ်ကတံခါးပိတ်ထားပြီး ဝေဝေစိုးတို့အိမ်ရှေ့မှာတော့ မဲကြီးက ဝေဝေစိုးကိုတခုခုပြောနေပုံရသည် သက်သက်နွယ် စိတ်ထဲ မဲကြီးကြည့်ရတာပုံမှန်မဟုတ် မူးနေတာများလားဟု လဲထင်နေသည်။

သက်သက်နွယ်ကားပေါ်ပြန်သွားပြီ ဟွန်းသံပေးလိုက်တော့ မဲကြီးကပြေးလာကာ တံခါးဖွင့်ပေးမှ ကားကိုအထဲမောင်းဝင်သွားလိုက်သည်။

မသက် မန်းလေးကိုပြန်ရောက်လာတော့ ကျနော်ပျော်သွားတယ်။ ဒီတခါအပြီးပြန်လာတာလို့မသက်ကပြောတယ် ကျနော် အလုပ်ကိုနှစ်ရက်လောက်မသွားပဲ မသက်နဲ့အချိန်ဖြုန်းနေလိုက်တယ် ။မသက် ဟိုမှာနေတုန်းက အောင်မျိုးနိုင် နဲ့ဖြစ်ကြတာတွေကိုမေးတော့ မသက်ကအသေးစိတ်ပြန်ပြောပြတဲ့အခါ ကျနော့်စိတ်တွေအရမ်းတက်ကြွလာတယ်။ မသက်ပြန်ရောက်ပြီး တပတ်လောက်အကြာမှာ အောင်မျိုးနိုင်ကိုဆက်သွယ်ပေမဲ့ ခရီးလွန်နေလို့ ပြန်ရောက်မှသူပြန်ဆက်သွယ်မယ်ပြောလို့ ဒီကြားထဲကျနော်နဲ့မသက်ပဲနှစ်ပါးသွားခဲ့ကြတာ ။

အမတို့လင်မယားကလဲ ကိုတင်ထွန်းမိဘတွေဆီအလည်သွားကြပြီး မျိုးထွန်းကလဲ သူ့အမျိုးတွေရောက်နေလို့ခွင့်တရက်ယူသွားတယ် ။မဲကြီးကို ကတော့ ကိုတင်ထွန်းကသူ့ဝယ်ထားတဲ့မြောက်ပြင်ကခြံမှာ သူတို့ပြန်မလာမချင်းစောင့်ခိုင်းထားလို့ ခြံထဲမှာ ကျနော်နဲ့မသက်ပဲကျန်ခဲ့တယ်။ မသက်ကတော့ ဒီနေ့မနက်ထဲ က မကေသွယ်တို့အိမ်ကိုကိစ္စရှိလို့ဆိုပြီးထွက်သွားတာ မကေသွယ်ဆိုတာ သူ့ကလေးမွှေးနေ့လုပ်တုန်းက ကျနော်တို့သွားခဲ့တဲ့  သူ့မောင့် ကိုဇော်လင်းနဲ့နေတဲ့ အမကို ပြောတာ မနေ့ကလဲ မတွေ့တာကြာလို့ဆိုပြီး လက်ဆောင်သွားပေးရင် မကေသွယ်တို့အိမ်ကို မသက်သွားသေးတယ် ။

ဒီမနက်ကျတော့ သော့တယောက်တချောင်းယူ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး ကျနော်ကတော့အလုပ်ကိုထွက်ခဲ့လိုက်တာ ညနေစောင်းလုပ်ကပြန်လာမှ ခြံထဲကမသက်ကားကိုတွေ့လို့ မသက်ပြန်ရောက်နေပြီဆိုတာသိလိုက်တယ်။ ခြံတံခါးဆင်းဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲဝင်ကာ အပေါ်ထပ်ကကျနော်တို့အခန်းကိုသွားလိုက်တယ် ။ရေသံတွေကြားလို့မသက်ရေချိုးနေတာပဲဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ် ။ကျနော်ကတော့ရုံးမှာထဲကရေချိုးခဲ့ပြီးပြီ ခဏကြာတော့ ရေသံတွေတိတ်သွားပြီး တဘက်အတိုလေးပတ်ကာထွက်လာတဲ့ မသက်ကကျနော့်ကို တွေ့တော့ပြုံး ပြပြီး မှန်တင်ခုံမှာရေစိုနေတဲ့ဆံပင်တွေကို Dryer နဲ့မှုတ်ပြီးတော့ ကျနော်ဘေးလာထိုင်တယ်။

“  မောင့်ကို ပြောစရာရှိတယ်    ”

လို့ဆိုလာလို့ 

“  ဘာလဲ မသက်    ”

ဆိုတော့ မသက်… ခဏငြိမ်သွားပြီးမှကျနော့်ကို

“  မောင်စိတ်ဆိုးမလားတော့ မသိဘူး   ”

ကျနော်ရင်တွေခုန်လာတယ်…။

“  မသက် ဘာပြောမလို့လဲ   ”

“  မဆိုးပါဘူး …ပြောပါ မသက်   ”

ဆိုတော့… မသက်က

“  မနေ့က မသက် မကေသွယ်တို့အိမ်ကိုသွားတာမောင်သိတယ်နော်   ”

“  အင်း အဲ့ဒါဘာဖြစ်လဲ   ”

“  ဘယ်သူနဲ့တွေ့ခဲ့တယ်ထင်လဲ   ”

“  မကေသွယ်နဲ့မဟုတ်လား   ”

“  ဟင့်အင်း   ”

“  ဒါဆိုဘယ်သူနဲ့တွေ့ခဲ့တာလဲ   ”

ကျနော်ဆက်မေးတော့ မသက်ခဏငြိမ်သွားပြန်တယ်…။ ပြီးမှ

“  ကိုဇော်လင်းနဲ့   ”

“  အော်   ”

ကိုဇော်လင်း ဆိုတာနဲ့ကျနော့်မျက်စိထဲ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းဗလထောင့်ထောင့်နဲ့သူ့ပုံကို မြင်ယောင်လာတယ်။

“  တွေ့တော့ဘာဖြစ်လဲ   ”

“  မကေသွယ်က ခရီးသွားတယ် လို့ သူကပြောပြီး မသက်ကိုကော်ဖီဖျော်တိုက်တယ် ။မသက်တို့စကားတွေ အမျာကြီးပြောဖြစ်ကြတယ်လေ ။မောင်သိလား ကိုဇော်လင်းက လူပျိုမဟုတ်ဘူး ။အိမ်ထောင်နှစ်ဆက်ကျဖူးတယ်တဲ့   ”

ကျနော်ဘာမှဆက်မမေးပဲနားထောင်းနေလိုက်တယ်။

“  သူနဲ့ စကားပြောကြည့်မှသူကခင်ဖို့ ကောင်းမှန်းမသက် သိရတယ် ...အော် မေ့နေတယ်...အဲ့ဒီအချိန်မှာသူသောက်ထားတယ်မောင် ...နောက်ပြီး မသက်ကိုသူတို့အိမ်ထောင်ရေးတွေပြောပြတယ် ..မောင်သိလား ကိုဇော်လင်းလဲ မသက်တို့လို cuckold အတွေ့အကြုံရှိတယ်မောင် မယုံမရှိနဲ့ အဲ့ဒါသူကိုယ်တိုင်ပြောပြတာ   ”

ကျနော်စိတ်ဝင်စားသွားလို့ ဆက်ပြီး နာထောင်နေတယ်။

“  သူ့ဒုတိယမိန်းမနဲ့တဲ့လေ သူ သူကလေ စကာပြောနေပေမဲ့ မသက်တကိုယ်လုံးကို စူးစူးရဲရဲကြည့်နေသေးတာ မသက် ရင်တွေအရမ်းခုံတာပဲ မောင် မသက်ပြန်ခါနီးတော့ သူကားနားအထိ လိုက်ပို့တယ် ..မသက်ကားပေါ်တတ်ကာနီးမှန်ထဲမှာမြင်လိုက်ရဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် မသက်အရမ်းအံ့သြသွားတယ် သိလား   ”

မသက် ဘာမြင်လိုက်ရလဲကျနော်သိချင်လာတယ်။

“  ကိုဇော်လင်းလေ မသက် အနောက်ပိုင်းကိုကြည့်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားကိုလက်နဲ့အုပ်ကိုင်ထားတယ်မောင်   ”

မသက် ကားပေါ်ရောက်တော့ သူက 

“  မနက်ဖြန်လဲလာလည်ပါလား တဲ့   ”

“  မသက် သူ့ကိုဘာမှမပြောခဲ့ပါဘူး …ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့သူတို့အိမ်သွားခဲ့တာ မောင်သိပါတယ်   ”

ကျနော် ရင်တွေတဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာပြီး လီးကလဲတဆတ်ဆတ်တုန်လာတယ် ။မသက် ဆက်ပြောမှာကိုမစောင့်နိုင်တော့ဘူး ။အကင်းပါးတဲ့မသက်ကကျနော့်ကိုကြည့်ပြီးဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာသိတော့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကပတ်ထားတဲ့ တဘက်လေးကိုကုတင်အောက်ကို လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားတဲ့ မသက်ကိုမြင်ရမှကျနော့်လီးက ပိုဆိုးလာပြီး ဘောင်းဘီအောက်ကနေရုန်းကြွလာတယ် ကျနော် မသက်ကိုဆက်မေးလိုက်တယ်။

“  ဆက်ပြော မသက်    ”

ဆိုတော့… မသက်က

“  ဒီနေ့မသက် သူ့အိမ်ရောက်ပြီးတံခါးခေါ်က်လိုက်တော့ သူကိုယ်တုန်းလုံးကြီးနဲ့တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် မောင် ရေချိုးထားတာတဲ့ မသက် ချက်ချင်းအိမ်ထဲမဝင်မိဘူး… မောင်… သူ့ရဲ့ ဖုထစ်နေတဲ့ကြွက်သားတွေကိုငေးကြည့်နေမိတယ်   ”

မသက်ရဲ့စကားတွေကို အာရုံစိုက်နားထောင်ရင်း ကျနော့်တကိုယ်လုံးပူနွေးလာပြီး လီးကလဲကျင်လာလို့ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တော့ မသက်က ကျနော့်အပေါ်တက်ခွကာ သူ့အဖုတ်ဝနဲ့ကျနော့်လီးတေ့ပီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ မသက်ပါးစပ်က အူးးးဆိုပြီးအသံလေးထွက်သွားကာ ခေါင်းလေးမော့သွားတယ်။

ကျနော် ဘာဆက်ဖြစ်လဲ သိချင်လာလို့ မသက်ကိုဆက်မေးလိုက်တော့ မသက်က ကျနော့်ကို မောင်…စိတ်မဆိုးဘူးလို့မျှော်လင့်ပါတယ်ဆို ပြီးဆက်ပြောသည်။

“  သူကလဲမသက်ကိုစိုက်ကြည့်နေပြီးမှ အိမ်ထဲရောက်သွားကြတယ် ..အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်းမှာလဲမသက်တို့စကားပြောဖြစ်သေးဘူး မောင်…   နောက်တော့ သူက …သူက မသက်ကိုသူ့အိပ်ခန်းထဲပွေ့ခေါ်သွားတယ်…မောင် …မသက်ဝန်ခံပါတယ်  မသက်မရုန်းမိဘူး သူ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထားပြီးပါသွားတယ်လေ   ”

မသက်ကြည့်ရတာ အတွေးတွေထဲမျောနေပုံရပြီး အဲ့တုန်းကကြုံခဲ့ရတာတွေကိုစဉ်းစားကာမျောနေပုံရတယ် ။ကျနော်တို့အခုအချိန်မှာမလိုးသေးဘူးလိုပြောရမယ်…။ မသက်က …ကျနော့်ကိုအပေါ်ကနေဆောင့်တာမဟုတ်ပဲကြိတ်ပွတ်နေတယ်။

“  ပြီးတော့ဘာဆက်ဖြစ်လဲ… မသက်   ”

ကျနော်မေးတော့မသက်က ဒီတခါတော်တော်လေကြာကြာငြိမ်သွားပြီးမှ 

“  သူ့အိပ်ခန်းထဲရောက်သွားတော့ မသက်တို့ အပြန်အလှန်ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီးအငမ်းမရနမ်းရှုတ်နေကြတယ် …မသက်ဘာလိုချင်တယ်ဆိုတာသူသိသလို သူဘာလိုချင်တယ် ဆိုတာလဲ မသက်သိပီးသာပဲ စကားတွေအများကြီးပြောစရာမလိုပါဘူး …နောက်တနာရီအတွင်းမှာ မသက်တို့နှစ်ချီလိုးပြီးသွားပြီ… မောင်   ”

မသက် အဖုတ်ထဲကကျနော့်လီးကြီးဆတ်ကနဲ့ဖြစ်သွားတာကို မသက်သိမှာပါ ။သူမ ဖင်လေးအသာကြွပြီးကျနော့်လီးကိုလိုးပေးတယ်။ မသက်ကဖီလ်လင်အပြည့်ဝင်နေတဲ့ မျက်နာလေးနဲ့ ဆက်မပြောခင် ပြောရအုံးမှာလား မောင်…လို့မေးလို့ ကျနော်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီးဖြစ်ခဲ့သမျှအားလုံးပြောလို့ပြောလိုက်တယ်။

“  သူ့လီးကြီးကအရမ်ကြီးတာပဲ… မောင် …မောင်နဲ့အောင်မျိုးနိုင်ထက်ကြီးတယ် မောင့်ထက်လဲလုံးပတ်အများကြီးပိုတုတ်တယ်… မသက် သူ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးတော့ လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီးစုပ်ပေးရတယ်…မောင်… တဝက်လောက်ဝင်အောင်ကို မနည်းစုပ်ရတယ် မြင်းလီးကြီးလိုပဲ  ဒီလိုလီးမျိုး မြန်မာယောကျ်ားတွေမှာလဲရှိပါလားလို့မသက်တွေမိသေးတယ် အရင်ကဖူးကားထဲမှာပဲ ဒီလိုလီးမျိုမြင်ဖူးတာမဟုတ်လား   ”

မသက်စောက်ခေါင်းထဲ လရည်တွေပန်းမထွက်မိအောင် မနည်းထိန် ထားရတယ် ။မသက်ကတော့သူတွေ့ကြုံခဲ့ရတာတွေကိုမုဒ်အပြည့်နဲ့ဆက်ပြောတယ်။

“  အဲ့ဒီအချိန်မှာ မသက် ယွထနေတာကို …မောင့်ကိုမြင်စေချင်တယ် သိလား သူပြီးသွားတော့ မသက်မျက်နာနဲ့နို့တွေပေါ်ကို.သူ့လရည်တွေပန်းချတယ်လေ… အိုးး အများကြီးပဲမောင်ရယ် ...မောင် သာအနားမှာရှိရင် ကိုဇော်လင်းနဲ့ပေါင်းပြီး မသက်ကိုဝိုင်းလိုးမလားပဲ ပြီးတော့ သူကဆက်ဆံနေရင်း ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် ပြောရတာကိုကြိုက်တယ် ..မသက်ကိုလဲပြောခိုင်းတယ် ..မသက် အဲ့လိုတွေမပြောတတ်တာ မောင်သိပါတယ်... ဒါပေမဲ့အဲ့ဒါကိုဇော်လင်းနဲ့မတွေ့ခင်အထိပဲ ခံတယ်  ...မသက်သူ့အလိုကျ ပြောခဲ့မိတယ်  ရှင်အစွမ်းရှိရင် ကျမစောက်ပတ်ကို ကျမယောကျ်ားလိုးတဲ့အချိန်ကျရင် ကျယ်နေအောင် ရှင့်လီးကြီးနဲ့အပေါက်ချဲ့ပစ်စမ်းပါ   ”

လို့ပြောလိုက်တယ်.။ ကျနော်ထွက်တော့မယ်ဆိုတာသိတယ် ။မသက်ပြောလို့မပီးခင် မပြီးချင်သေးကြောင့် ရသလောက်စိတ်ကိုစုစည်းထိန်းထားပြီး ရင်ခုန်စွာနဲ့ဆက်နားထောင်လိုက်တယ်။

“  ဘာကျန်သေးလဲမသက်   ”

လို့မေးတော့… မသက်က ကျနော့်ကို 

“  မောင်မေးတာနော်   ”

ဆိုပြီးပြောလို့ကျနော်ခေ့ါင်းငြိမ်ါပြလိုက်တယ်။

“  သူ သူ မသက်ကိုဖင်လိုးသွားတယ်… မောင် …အနောက်ပေ့ါက်ကိုဖွင့်သွားတယ် ချောဆီမသုံးဘူး မသက်တံခါမှဖင်မခံဖူးသေးဘူးလေ မသက်ရဲ့စောက်ရည်တွေနဲ့ဖင်ဝကိုလူးပြီးလက်ချောင်းတွေနဲ့အရင်လိုးပြီးမှလီးနဲ့လိုးတယ် မောင်ရယ် ဖင်ခံရတာကောင်းမှန်း မသက်အခုမှသိရတယ်   ”

“  အားးးး မောင်ပြီးပြီ …မ ရယ်   ”

ကျနော့်လရည်တွေ မသက်စောက်ခေါင်းထဲ ပိုက်ဝကလွှတ်တဲ့ ရေလိုအားနဲ့ပန်းထွက်သွားတယ်။ ကျနော်ထက့်အရင်လိုးတာခံလိုက်ရတဲ့မသက်ရဲ့အနောက်ပေါက်ကိုလဲ နောက်ကို လိုးမယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။မသက်ကတော့ပြီးသေပုံမရ ။အဲ့ဒီအချိန် မှန်တင်ခုံပေါ်က မသက်ရဲ့ဖုံးမြည်လာတယ်။ အဲ့တော့မှမသက်ကကျနော့်ကိုအခုမှသတိရတဲ့ပုံနဲ့ပြောလာတယ်။

“  ဆော်ရီး မောင်… အရေးကြီးတာတခုပြောစရာမေ့နေတယ် ကိုဇော်လင်းကဒီနေ့မသက်အိမ်လာမယ်လို့ ပြောတယ်  မသက်လဲ ရှင့်သဘောပဲလို့ပြောခဲ့လိုက်တယ် အိမ်မှာလဲ မသက်နဲ့မောင်ပဲရှိလို့အဲ့လိုပြောခဲ့လိုက်တာ မောင့်ကိုကြိုအသိပေးသင့်ပါတယ် …မောင်စိတ်ဆိုးသွားလား   ”

ကျနော် ခေါင်းခါပြမိတယ်ထင်တယ်…။ မသေချာဘူး မသက်ကဆက်ပြောတယ်။

“  အခုဆက်တာသူဖြစ်မယ် ခဏနော်   ”

ဆိုပြီး မသက်က ဖုံးသွားကိုင်လိုက်တယ် တဖက်ကလူ မကြားအောင်ဖုံးကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး ကျနော့်ကို

“  မောင်…သူအောက်ထပ်ကိုရောက်နေပြီ ခြံတံခါးဖွင့်ထားလို့ဝင်ခဲ့တာတဲ့   ”

“  ဘယ်လိုလုပ်မလဲ   ”

ကျနော် ပုဆိုးတထည်အမြန်ကောက်ဝတ်ကာ အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းဖို့လဲမဖြစ်နိုင်တော့တာနဲ့ အခန်းထဲကမသက်ရဲ့ အဝတ်ဘီရိုကြီးထဲဝင်နေလိုက်တယ် ။မသက်ကိုလဲခေါ်လိုက်လို့ပြောပီးပုန်းနေလိုက်တယ် ။မသက်က ကိုဇော်လင်းကိုခေါ်လိုက်ပြီးအခန်ထဲက ကျနော်ချွတ်ပုံထားတဲ့အဝတ်အစားတွေကိုသိမ်းပြီးတော့ အခန်းတံခါးကိုသွားဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။

စကားပြောသံသဲ့သဲ့လိုကြားရပြီးငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ကုတင်ဆီကဂျိုးဂျိုးချွတ်ချွတ် အသံတွေထွက်လာပြီးနောက် မသက်ရဲ့ညည်းသံလေကို စကြားရတယ် ။တဖြည်းဖြည်းအချိန်ကြာတာနဲ့အမျှ မသက်ရဲ့ အားးအားးးအားးအ့ နဲ့အသံတွေက အခန်းထဲမှာလှိုင်ထွက်နေတော့တယ် ။မသက်ဒီလောက် အော်တာဒီတခါပဲကြားဖူးလို့ အရဲစွန်းပီး ဘီရိုတံခါးကိုလက်နှစ်လုံးခန့်ဟ ကြည့်တော့ ကျနော်မျက်လုံးပြူးသွားတယ် ။

မသက်ပြောတာမလွန်ဘူးလို့လဲသိလိုက်တယ်။ ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ကာနေတဲ့ မသက်ရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲ ကိုဇော်လင်းရဲ့ လီးကြီးဝင်ထွက်နေတာက အသဲရားစရာဘီရိုထဲကနေတောင် မြင်နေရတယ် ။မသက်ကလဲ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲလက်နိုက်ပီးထိုးဆွနေတာမှ  တချောင်းထဲတောင်မဟုတ် လက်သုံးချောင်းထိုးထည့်ထားတာ ခေါင်းလေးရမ်းကာ အော်နေတဲ့မသက် သူ့ဆံပင်တွေကိုတဖက်ကိုဖယ်လိုက်ပြီးအနောက်ကိုလှည့်အကြည့် ကျနော့်ကိုမြင်သွားတော့ ကိုဇော်လင်းမမြင်အောင် ကျနော့်ကို ဖလိုင်းကစ်လေးပေးပြီး ဖင်ဆက်ခံနေတယ် ။

 ကိုဇော်ရိပ်မိသွားမှာစိုလို့ဘီရိုတံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပြီးစောင့်နေလိုက်တယ် ။လူကလဲအထဲမှာမွှန်းလာသလို ကျနော့်လီးကြီးကလဲအံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင် ခဏတွင်းမှာပဲ သံချောင်းကြီးလိုမာနေပြီ။ကျနော်ကံကောင်းတာက ၁ဝမိနစ်လောက်နေတော့ မသက်ကကိုဇော်လင်းကိုဘပြောလိုက်တယ်မသိဘူး  ။အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားလို့ကိုဇော်လင်တော့ထွက်သွားပြီဆိုပြီးအပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တော့ မသက်က ကုတင်ဇောင်းမှတင်ပါလွှဲထိုင်နေတယ်။ ကျနော်သူ့အနားသွားတော့ မသက်ကကျနော့်ခါးကိုဖက်လိုက်ပြီးနောက်ပုဆိုးဆွဲးချွတ်ကာ ကျနော့်လီးပေါ်တံတွေထွေးချလိုက်တယ် ။

တံတွေးတွေထဲမှာ ဖြူဖြူဗျစ်ချွဲချွဲတွေပါနေလို့ မသက်ကိုကြည့်တော့ မသက်က ကိုဇော်လင်းရဲ့လရည်တွေလို့ပြောပြီးကျနော့်လီးကိုဆက်စုပ်ပေးနေတယ်။ ဒါဆိုကိုဇော်လင်းမသက်ပါးစပ်ထဲမှာပဲပီးသွားတာပေါ့  ။ကျနော်ဘာမှမသက်ကိုမမေးတော့ဘူး။  အရမ်းတင်းနေတဲ့လီးကိုမသက်ပါးစပ်ထဲမှာ ပီးဖို့အတွက် မသက်စုပ်ပေးတာကိုပဲငြိမ်ခံနေလိုက်တယ် ။ဒီအချိန်မှာကျနော့ခေါင်းထဲဘာမှမရှိတော့ဘူး အားလုံရှင်းလင်းနေတယ် ။ကျနော်သိတာ တခုပဲအဲ့ဒါကတော့ ဒီမိန်းမကိုကျနော်သိပ်ချစ်တယ်ဆိုတာပဲ။

.........................................................................................................

နောက်အပတ် ရောက်တော့ တင်ထွန်းတို့အပါအဝင် ခြံစောင့်နစ်ယောက်လဲရောက်လာကြတယ် ။အားလုံးပုံမှန်အတိုင်းသူ့အလုပ်နဲ့သူသွားကြပေမဲ့  မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကတော့ အိမ်မှပဲရှိနေကြတယ် ။သက် သက်နွယ်ကတော့ ဒီနေ့သူ့နားရက် ဝေဝေစိုးဘယ်မှ သွားစရာမရှိတာကြောင့်အိမ်မှာပဲ ရှိနေကြတယ်။

သက်သက်နွယ် ဘာမှလုပ်စရာမရှိတာနဲ့ ဝေဝေစိုးဆီဆဆီသွားစကားပြောမယ်ဆိုပြီး သူတို့အိမ်ထဲဝင်သွားတုန်း အပေါ်ထပ် ဝေဝေစိုးတို့ လင်မယားအခန်းထဲနေဆင်းလာတဲ့ မဲကြီးကိုမြင်တော့  ဘာမှမထူးဆန်းသလိုပဲ ဝေဝေစိုးဆီမသွးတာ့ပဲ သူတို့အိမ်ဆီပြန်လှည့်သွာပြီး ရေချိုးဝင်ချိုးလိုက်တယ်။ မျိုးထွန်းကိုလဲခြံဝမှာ ဖုံးပွတ်နေတာကိုတွ့လိုက်ရတယ် သက်သက်နွယ် ရေချိုးပြီးမှ မှန်တင်ခုံရှေ့ ထဘီရင်လျှာကာဖီးလိမ်းပြင်ဆင်နေတုန်း ၁ဝမိနစ်ခန့်နေတော့ တံခါး အထားခေါက်သံကြား ၍ ဘယ်သူလဲလို့မမေးပဲ ဝင်ခဲ့လို့ ပြောလိုက်တယ် ။

ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ကာ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် အသားမဲတဲ့ မဲကြီးက သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့ သက်သက်နွယ်ကို ဘာပြောစရာရှိသေးလို့လဲမေးတော့ သက်သက်နွယ် ခေ့ါင်းခါပြတယ်။

သက်သက်နွယ် မန်းလေးကိုပြန်ရောက်ထဲက ဝေဝေစိုပြောထားလို့ မျိုးထွန်းနဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်နေကြတာကို မဲကြီးသိသွားပြီး  ဒီအကြောင်းတွေကို သူတို့ယောကျ်းတွေကို ပြန်ပြောမယ်ဆိုတဲ့ သဘောမျိုး တိုက်ရိုက်မပြောပေမဲ့ အဲ့ဒီလိုယူဆလို့ရတဲ့ စကားတွေနဲ့ ခြိမ်းခြေက်လာတယ်လို့ ဝေဝေစိုး သူ့ကိုပြောထားလို့ သက်သက်နွယ် သိထားပီပြီး မဲကြီးဘာလိုချင်တယ် ဘာဖြစ်ချင်တယ်ဆိုတာ သူတို့အများကြီးစဉ်းစားနေစရာမလို အကြည့်တွေကနေ သိနိုင်သည်။

ဝေဝေစိုးကတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးရက်လောက်ထဲကမဲကြီးကို အလိုးခံနေပြီ  ဒီတခ့ါသူ့အလှည့်ဆိုတာသိတဲ့ သက်သက်နွယ်  မဲကြီးကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံတချက်ကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့တက်သွားပြီး ရင်လျှားထားတဲ့ထဘီလေးကိုလဲကြမ်းပြင်ပေါချွတ်ထားခဲ့၍ လေးဖက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးထားလိုက်သည်။

 စိတ်ထဲမှာလဲ ခုဏကမှဝေဝေစိုးကိုလိုးပြီး တာ အခုသူဆီရောက်လာတဲ့ အမဲကြီးးကိုလဲ တော်တော်သန်တာပဲလို့တွေးနေသည် ။ဒီအကြောင်းတွေကိုလဲ တချိန်ချိန်သူ့ယောကျ်ားကို ပြောပြမယ်လို့လဲ ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ စောင့်နေပေမဲ့တော်တော်နဲ့ ရောက်မလာသေးတဲ့ မဲကြီးကို  ဖင်ကုန်းထားထားတဲ့သူ့ပေါင်ကြားကနေကြည့်လိုက်ပြီးလှန်းခေါ်လိုက်တယ်။

“  လာလေ …အလှကြည့်ဖို့လာတာလား …လိုးဖို့လာတာလား   ”

စိန်ခေါ်သလို ပြောလာတဲ့ သက်သက်နွယ်ကြောင့် မဲကြီးပုဆိုးချွတ်ချကာ လီးကို တချက်နှစ်ချက်ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ကုတင်ဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ဖင်ကုန်းထားလို့ ကော့နေတဲ့ သက်သက်နွယ်ခါးလေးကို လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်ပြီး ပြဲအာအာလေးဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ သူ့လီးကြီးကို နစ်သွင်းခိုက်ချိန် သက်သက်နွယ် နှုတ်ဖျားမှ အသံလေးထွက်သွားသည်။

   ” အားးး´´   ”

ပြီးပါပြီ။

.............................................................................................................................................

နောက်ဆက်တွဲ

မောင်စိုး အလုပ်က အပြန်သူ့မိန်းမ မသက်က ရေခဲမုန့်စာချင်တယ်ပြောသဖြင့် ရေခဲမုန့်ဝင်ဝယ်ပြီး ဆိုင်ထဲက အထွက် သူ့ကားအနီး ပလပ်ဖောင်းပေါမှာသော့တချောင်တွေ့တာနဲ့ ကောက်ယူလိုက်သည်  ။ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ်ကြည့်တော့ ထရက်ကာ ဆိုင်ကယ်တစီးရပ်ထားပြီး ဆိုင်ကယ်အနားကဓါတ်တိုင်ကိုမှီပြီးလူငယ်တဦးဖုံးပြောနေတာတွေ့တော့ သူ့သော့ပဲနေမှာလို့တွေးမိပြီး  သော့ပြန်ပေးရန် ဖုံပြောပီးတဲ့အထိ စောင့်နေလိုက်သည်။

“  ခွိခွိ… ဒါဆိုအချစ်ကို ဒီကောင် စိုးခိုင်က ဖင်ပါလိုးသွားတယ်ပေါ့   ”

“  မောင် မကြည့်ရတာနာတယ်…အချစ်ရယ် နက်ဖြန်ပြန်ချိန်းလိုက်ပါလား   ”

“  ဟုတ်လား စိုးခိုင်မနက်ဖြန်မအားဘူးပေါ့ ဒါဆို မျိုးလင်းကိုခေါ်မလား ဒီကောင်လဲ အချစ်ကို ဘွတ်ချင်နေတဲ့ကောင်ပဲ  …အဟိ   ”

မောင်စိုး ဖုံးပြောနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့ စကားတွေကို ကြားရတော့ ပြုံးမိသည်။ဇ မသေးဘူးလို့လဲတွေးမိသည်။ကောင်လေးကဖုံးပြောပီးတော့  သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့မောင်စိုးကိုမြင်သွာသည်။မောင်စိုးသူ့လက်ထဲက သော့ကိုကောင်လေးကိုထောင်ပြပြီ မင်းသော့လားလို့မေးတော့ ကောင်လေးက ဟုတ်တယ်ပြုတ်ကျသွားတာဖြစ်မယ် ကျေးဇူပဲဘဲကြီး ဟုဆုကာသော့ကိုလှမ်းယူလိုက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ခွ၍ လီဗာကို တဗြင်းဗြင်းနဲ့ပုတ်နေတုန်း မောင်စိုး မေးလိုက်တယ်။

“  မင်းနာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ ညီလေး   ”

ကောင်လေးက သူ့ရဲ့ခါးမှာချိတ်ထားတဲ့ ray ban မျက်မှန်အမဲကို ကောက်တပ်လိုက်ပြီ မောင်စိုးကိုကြည့်ကာပြောလိုက်သည်။

“  ကျနော့် နာမည်… ရဲလေး… ပါ  ”

နတ်ဆေး

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။