Saturday, May 31, 2025

ကောက်ရ အပိုင်း (၂)

ကောက်ရ အပိုင်း (၂)

milflover mgmg ✍️

ယောကျာ်းတို့မှာ အကျပ်အတည်းကျလျှင် မားမားမတ်မတ် ထ၍ဆောင်ရွက်တတ်လျက် မိန်းမတို့မှာ အကျပ်အတည်းကျလျှင် ငိုဖို့သာတတ်သည်ဟူ၍ လူများစိတ်ဝယ်ထင်မှတ်နေကြသည်။ ထိုသို့မှတ်ထင်ယူဆသူများသည် သဘောတရားအစစ်အမှန်ကိုနားမလည်တတ်သောကြောင့် ထိုကဲ့သို့မှတ်ယူထင်မြင်ယူဆခြင်းဖြစ်ပေသည်။ 

သဘောတရားအစစ်အမှန်ကို တကယ်နားလည်သောအခါ ယောကျာ်းသည် မိန်းမထက် အဆပေါင်းများစွာသန်မာဇွဲကောင်း၍ ယောကျာ်းဆိုသည်မှာ ၎င်းထက်သန်မာဇွဲကောင်းသည့် မိန်းမဆိုသောအဖော်အလှော်မရှိလျှင် လူ့လောက၌ လူလိုမနေဘဲ တိရစ္ဆာန်လိုနေသူနေ၍ ‌တောတောင်များအကြားတွင် ရသေ့ရဟန်းလို‌နေသူတို့မှာနေကြမည်ကား မုချအမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့် အရီးတော်ဆရာ မဟာထေရ်‌ကျော် ကန်‌‌တော်မင်ကျောင်းက" မိန်းမတစ်ယောက်၏အားကို ယောကျာ်းတစ်သိန်း၏အားနှင့်ညီသည်"ဟု ဆိုသွားလေသည်။

နှင်းယုလွင်၏ ထိန်းကျောင်းမှု၊စည်းကမ်းကြီးမှု၊စေ့စပ်သေချာမှုတို့ကြောင့် လုပ်ငန်းပြန်လည်တွင်ကျယ်လာကာ ကွမ်းရွက်လုပ်ငန်းကိုကောက်ရကိုဦးဆောင်ခိုင်းကာ သူမမှ ထိုမှဝင်ငွေကိုတဆင့်ရင်းကာ မန္တလေးဈေးချိုကြီးတွင် " ရတနာ"ဟူသော အမျိုးသမီးအဝတ်ထည်ဒိုင် ပါဖွင့်လှစ်ရောင်းချပါသည်။ လုပ်ငန်းတစ်ရှိန်ထိုးအောင်မြင်လာပြီး ကောက်ရမှာ သူ၏နာမည်ကို "ဦးသိန်းတန်"ဟုပြောင်းကာ မြန်မာ့အလင်းသတင်းစာ (၁၃၅၆ခုနှစ်၊တပေါင်း လဆုတ်(၁၀)ရက်) တွင် အသိပေးကြေငြာပါထည့်ပါသည်။

ကိုသိန်းတန်၏ အလုပ်ခန်းတွင်သာမက ဇနီးမနှင်းယုလွင် ဆိုင်တွင်လည်း Richest man in Babylon -George S.Clason(ဘေဘီလုံတွင်အချမ်းသာဆုံးပုဂ္ဂိုလ်)စာအုပ်မှ အချက်(၇)ချက်ကို စာလုံးမဲဖြင့် စာစီစာရိုက်လုပ် print ထုတ်ကာ ကပ်ထားပါသည်။ ထိုစာရွက်ပေါ်တွင်

(၁) ကိုယ့်ဆီ ဝင်လာတဲ့ငွေရဲ့ဆယ်ပုံတစ်ပုံကို အမြဲတမ်း ချန်ထားပါ။

(၂) ကိုယ့်ဆီဝင်လာသော ငွေများကို စနစ်တကျ စီမံခန့်ခွဲ သုံးစွဲပါ။ ငွေဝင်တဲ့ လမ်းကြောင်းတွေကို သိထားဖို့လိုသလို ထွက်တဲ့လမ်းကြောင်းတွေကို ဂဃနဏ သိထားဖို့လည်း လိုတယ်။မလိုအပ်ပဲထွက်နေတဲ့ လမ်းကြောင်းတွေရှိရင် အမြန်ဆုံး ပိတ်ပစ်ရန် လိုသည်။ အဲဒီလို မလုပ်ရင် အိတ်ပေါက်နဲ့ ဖားကောက်သလို ဖြစ်နေမည်။

(၃) ငွေတွေကို သက်မဲ့လို သဘောမထားရပါဘူး။ သူတို့အချင်းချင်း ရင်းနှီးပြီး တိုးပွားမယ့် နေရာတွေကို ပို့ရမယ်။ နွားတွေ၊ ကြက်တွေအုပ်လိုက် မွေးသလိုပါပဲ။ သူတို့အချင်းချင်း မိတ်တွေလိုက်ကြ၊ ဥတွေ ဥကြ၊ အကောင်တွေ ထပ်ပွားကြပေါ့။ကိုယ်က ငွေမရှာဘဲ ငွေငွေချင်း ပြန်ရှာသွားတာပေါ့။ ငွေကို သေတ္တာထဲ ထည့်သိမ်းထားရင် အကြောသေပြီး လေဖြတ်တဲ့လူလို ငွေတွေ လေဖြတ်သွားလိမ့်မယ်။ အင်အား မရှိတော့ဘူး။

(၄) အလုပ်လုပ်ရာတွင် လောင်းကစားမဆန်ရဘူး။ မြတ်ချင်မြတ်၊ ရှုံးချင်ရှုံးဆိုတဲ့ သဘောမျိုး မလုပ်ရဘူး။ သေချာတာလောက်ကိုပဲ လုပ်ရမယ်။ မြတ်ရင်တော့ အများကြီးမြတ်မယ်၊ ရှုံးရင် ကုန်သွားမယ်ဆိုတာမျိုးကို ဘယ်သူက ဘယ်လောက် အပြောကောင်းကောင်း မလုပ်ရဘူး။မပိုင်တဲ့အလုပ်၊ မကျွမ်းကျင်တဲ့အလုပ်မှာ ဘာရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုမှ မလုပ်ရဘူး။ (သူများပြောတာကို မယုံနဲ့၊ ကိုယ့်မျက်စိနဲ့ တွေ့တာတောင် တဝက်ပဲယုံ )

(၅) အိမ်ငှားမနေနဲ့ – အိမ်ပိုင်ဖြစ်အောင်လုပ်၊ ကြိုးစား၊ ဆိုင်မငှားနဲ့။ အပိုင်ဖြစ်အောင် ကြိုးစား။ ငှားတာဟာ ကြာတော့ စရိတ်ထောင်းတယ်။  ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်အောင် ကြိုးစားဖို့ပဲ။ အဲဒီ အပေါက်ဟာ ငွေအထွက်ဆုံးပဲ။

(၆) မမျှော်မှန်းနိုင်တဲ့ အနာဂတ်အတွက် ပြင်ဆင်မှုတွေ လုပ်ရမယ်။

(၇) ကြိုးစားမှုကို ဘယ်တော့မှ မလျှော့နဲ့။

ထိုစာသားပါစာရွက်ကိုကပ်ထားရုံမကအကြိမ်ကြိမ်အခါခါပင် ဖတ်ပါတော့သည်။

လင်မယားသက်တမ်း (၄)နှစ်ကျော်အကြာ ၁၉၉၆ ခုနှစ်၊ ဒီဇင်ဘာ(၄)ရက်နေ့တွင် သမီးလေး "ချယ်ရီလွင်"ကို မန္တလေးပြည်သူ့ဆေးရုံကြီးတွင်မွေးဖွားခဲ့သည်။ သမီးဦးလေးမို့ တယုတယ မျက်စိအောက်ကအပျောက်မခံ ချစ်မဝသည်းမဝ၊ မနှင်းယုလွင်မှာ သမီးလေးကိုထိန်းရ ၊ ဆိုင်ကိုကြီးကြပ်ရနှင့်အလုပ်ရှူပ်နေချိန် တစ်စခန်းထသူမှာ "ကိုသိန်းတန်"ပင်ဖြစ်သည်။

`````````````````````````````````````````````````````

အလုပ်ကိစ္စနှင့် ကိုသိန်းတန် ရန်ကုန်သို့အသွား ပန်းဆိုးတန်းစာအုပ်တန်းတွင်စာအုပ်ရွေးနေစဉ်

" ဟယ် ကောက်ရမလား "

ထိုနာမည်ကိုလည်းသိသူဖြစ်သဖြင့် စိတ်ဝင်တစားလှည့်ကြည့်ရာမှ အချစ်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ထပ်စပါတော့ပါသည်။

" ဟင် နင် နင် အေးအေးလှ ၊ သူက မာလာ မလား ဟုတ်တယ်မလား"

ကောက်ရရဲ့ တစ်ဖက်သက်ချစ်ရသူ အချစ်ဦး အေးအေးလှ၊ မော်ကိုမကြည့်ဝံ့ မျက်လုံးချင်းမဆုံဝံ့သည့် အေးအေးလှ။

" နင်ငါတို့ကိုမှတ်မိသားပဲ"

" ကောက်ရရယ် ပုံတွေတောင်ပြောင်း ခန့်ညားနေတာပဲ "

" အမလေး နင်တို့ကငါ့ကိုမြှောက်နေပြန်ပြီ နင်တို့လည်းအရမ်းအရမ်းကိုပိုလှလာပါတယ်"

" ငါ့ကိုပြောချင်တာထက် အေးအေးလှကိုနင်ပြောချင်တာမလား ကောက်ရ "

မာလာမှ ကောက်ရငယ်စဉ်ကအေးအေးလှကို သဘောကျဖူးတာကိုသိသောကြောင့် မထိသထိစလိုက်သည်။

" ဟယ် မာလာကလည်း တို့ကမရှက်ရဘဲ ကိုကောက်ရကြီးရှက်နေပြီ"

" နင်တို့က ရန်ကုန်ဘာလာလုပ်တာလဲ"

ကောက်ရလည်း အေးအေးလှအကြောင်းသိချင်တာနဲ့မေးလိုက်ရာ

" တောင်ဥက္ကလာဘက်မှာ ငါ့အ‌ဒေါ်တစ်ယောက်ရှိလို့လေ အဲ့မှာနေပြီး အစိုးရရုံးအလုပ်ဝင်နေတာ"

အေးအေးလှမှာ မန္တလေးတက္ကသိုလ်ကနေ ရူပဗေဒမေဂျာနှင့်ဘွဲ့ရပြီး အမှတ်(၁)စက်မှုဝန်ကြီးဌာနမှာ အလုပ်ရသောကြောင့် ရန်ကုန်သို့တက်လာပြီး အဒေါ်‌အိမ်မှာနေကြောင်းနှင့် မာလာမှာလည်း ရန်ကုန်ကအစိုးရရုံးတစ်ခုတွင်အလုပ်ဝင်နေကြောင်း ကောက်ရအကြောင်းစုံသိရပါသည်။

" နင်ကရော အခုဘာလုပ်နေလဲကောက်ရ"

" ငါကအခုရန်ကုန် သမိုင်းဘက်နေတယ် အလုပ်ကတော့အရောင်းအဝယ်ပါပဲ"

ကောက်ရဘာမှကြံစည်မထားမိဘဲ ပါးစပ်ထဲရှိရာ လျှောက်မိ လိမ်မိသွားခဲ့သည်။ သူသည်အိမ်ထောင်ရှိသူတစ်ယောက်၊ ကလေးရှိသူတစ်ယောက် ထို့အပြင် သူ၏နာမည်မှာ ဦးသိန်းတန် ဟုပြောင်းလဲလိုက်ခြင်းကိုပင် အသိမပေးဘဲ ချန်လှပ်ထားမိပါသည်။ ထိုနေ့ကရောက်တတ်ရာရာစကားများပြောကာ အေးအေးလှ၏လိပ်စာလေးမေးကာ သူတို့လမ်းခွဲလိုက်ကြသည်။

ကောက်ရတစ်ယောက် မန်းလေးပြန်လာပြီး ဇနီးသည်နှင့်သမီးလေးအနားနေလိုက် အလုပ်လုပ်လိုက်ဖြင့် တစ်လကျော်ခန့်အကြာတွင် ဇနီးသည်ကို အကြောင်းကိစ္စတစ်ခုပြကာ ရန်ကုန်သို့ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခဲ့ပါသည်။ ရောက်ရောက်ချင်း အေးအေးလှ နေသောသူမအ‌ဒေါ်အိမ်ရှိ‌သော တောင်ဥက္ကလာ၊ (၅)ရပ်ကွက်ဘက်သို့သွားလည်ကာ

" ဒါ ဒေါ်ဌေးဌေးဝင်း အိမ်လားခင်မျ"

" ဟုတ်တယ် တူလေး..."

" ဒီမှာ အေးအေးလှ ဒီမှာနေတယ်လို့ပြောထားလို့ပါ"

" အေးလှအသိလား ရှိတယ် ရှိတယ် တူလေး ခေါ်ပေးမယ်"

အိမ်ထဲတွင်ရှိ‌သောအေးလှကိုလှမ်းအော်ခေါ်ပေးကာ အိမ်နေရင်းစပန့်အနီဂါဝန်လေးနှင့်ကပိုကရိုလှနေသော အေးလှထွက်လာပြီး

" ဟယ် ကောက်ရ ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"

" ဒီနေ့ တနင်္ဂနွေဆိုတော့ နင်အလုပ်ပိတ်လောက်တယ်ဆိုပြီး ထွက်လာလိုက်တာ"

" အံမယ် ဟုတ်တယ် ပိတ်ရက်ဆို အိမ်မှာပဲ အဒေါ်ကိုကူနေတာ"

" မုန့်ကျွေးမယ်လေ မုန့်လိုက်စားလေ"

" ငါရေတောင်မချိုးရသေးဘူး"

" မြန်မြန်ချိုး‌လိုက် ခုလိုကပိုကရိုလေးက ပိုတောင်လှ"

အေးအေးလှမှာ ချစ်စရာမျက်စောင်းလေး သူ့ကိုထိုးကာ ရေချိုးဖို့ထွက်သွားပြီး ကောက်ရမှာ သူမအဒေါ်နှင့်‌ရောက်တတ်ရာရာစကားများပြောနေပြီး နာရီဝက်ခန့်အကြာတွင် အပြာရောင်မြန်မာဝမ်းဆက်လေးနှင့် နက်မှောင်နေသောဆံပင်ရှည်လေးကိုအပြာရောင်ပဝါလေးနှင့်စည်းထားသော နတ်မိမယ်လေး အိမ်ပေါ်ထပ်မှဆင်းလာပါတော့သည်။ ကောက်ရမှာ ရှူမျှော်မဆုံးနိုင်ဖြစ်နေကာ မင်သက်နေပြီး

" ဟဲ့ ဟဲ့ သွားမယ်"

အေးအေးလှ ‌သူ့ကိုအတင်းခေါ်မှ သတိပြန်ဝင်လာကာ သူမအဒေါ်ကလည်းခပ်ပြုံးပြုံး သူမလည်းခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့် သူ့ဖြစ်ပျက်သွားပုံကို သူကိုယ်တိုင်ကိုတွေးမိပြီး ခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့်။

ကောက်ရနှင့်အေးအေးလှတို့မှာ ထိုနေ့က နန္ဒဝန်ဈေးတွင် အကြော်စားကာ ကမ္ဘာအေးဘုရားဖူး ထိုမှတဆင့်ပြန်လာကာ ဆီဒိုနားရှေ့ အင်းယားကန်တွင်လမ်းလျှောက်ကာ ပြန်လာခဲ့ကြပါတော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရင်းနှီးမှုလည်း တဖြည်းဖြည်းတိုးလာပါတော့သည်။ ရုံးဖွင့်ရက်များတွင် (၄)နာရီခန့် စက်မှု(၁)ရုံးရှေ့သွားစောင့်ကာ တောင်ဥက္ကလာပ၊ပဒေသာရုပ်ရှင်ရုံတွင် ရုပ်ရှင်ကြည့်ကာ အေးအေးလှကိုအိမ်ပြန်ပို့။ 

တစ်ပတ်လောက်အကြာ ကောက်ရမန်းလေးပြန်ကာ ခဏအကြာတွင် လုပ်ငန်းတိုးချဲ့ရန် မိတ်ဆွေတွေရဲ့ပွဲရှိလို့ စသည့်အမျိုးမျိုးအကြောင်းပြကာ ရန်ကုန်ပြန်လာကာဖြင့် အေးအေးလှနှင့်ကောက်ရတို့ ချစ်သူဘဝရောက်ရှိသွားပါသည်။ ချစ်သူဘဝပျော်မဆုံး ရွှင်မဆုံး။ မန်းလေးမှ ကောက်ရဇနီး နှင်းယုလွင်ခဗျာမှာတော့ ကလေးငယ်ငယ်တစ်ဖက်၊ ဆိုင်တစ်ဖက်၊ အိမ်ရှင်မတာဝန်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့လင်သားပျက်နေသည့်ခြေလှမ်းများကိုမမြင်ပေ။

ကောက်ရတို့မှာ ရုပ်ရှင်ရုံများ၊ပန်းခြံများတွင် ဖက်ရ၊နမ်းရတာကိုမဝနိုင်ဘဲ တည်းခိုခန်းများတို့ပါ ရောက်ကာတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ချစ်မဝဖြစ်လာပါတော့သည်။ အေးအေးလှမှာလည်း တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝမှာ ရည်းစားထားဖူးကာ ထိုရည်းစားနှင့်လက်ထပ်ဖို့ထိရည်ရွယ်ပြီးမှ ပျက်သွားကာ ထိုရည်းစားနှင့်အတွေ့အကြုံများရှိခဲ့သည်။ ထိုကြောင့်ကောက်ရနှင့်အတွေ့မှာလည်း ရိုးအမနေဘဲ သူ့အစွမ်းအစနှင့်သူ။

" ကောင်းလိုက်တာ ကို ရယ် အေး စပတ်ထဲမှာ အမြဲစိမ်ထားချင်တာ "

တွဲလာတာ ၃လခန့်အကြာစနေနေ့ရုံးပိတ်ရက်တစ်ရက်မှာ အေးအေးလှနှင့်ကောက်ရတို့အတွဲမှာ အရင်ကလို ကန်တော်ကြီးလမ်းလျှောက် ရုပ်ရှင်ကြည့်မဟုတ်တော့ဘူး ကြည့်မြင်တိုင် မြို့နယ်ရှိ တည်းခိုးခန်းတစ်ခုတွင် ပုံမှန်သွားသွားလိုးနေကြပါသည်။

အေးအေးလှနို့သီးခေါင်းမှာ လီးဝင်နေသောအရသာကြောင့်၎င်း သွေးသားအရကာမဆိပ်အရမ်းတက်နေသောကြောင့်၎င်း မာထောင်နေပြီး ကောက်ရမှာ ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်ဖြဲကားပေးနေသော အေးအေးလှ မျက်နှာကိုကြည့်လိုက် စပတ်ထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်နေသော လီးကိုကြည့်လိုက်နှင့်။

အသက် ၃၀ ကျော်အရွယ်များဖြစ်သောကြောင့် အထန်စိတ်မျှတကာ လိုးချက်များကိုဘေးအခန်းကပင်ကြားရသလို အေးအေးလှရဲ့ညည်းသံများမှာလည်း ဘေးအခန်းကကြားရကာ အခန်းရှေ့ကဖြတ်သွားသူပင် ထိုညည်းသံနှင့် လီးတောင်ကာ လရေပန်းထွက်မတတ်ဖြစ်မည်မှာ အသေအချာပင်ဖြစ်သည်။

" အား အား  ကို ရေ  အား အား ကောင်းတယ် ကိုရေ စပတ်ထဲကအရမ်းကောင်းတာပဲ "

ချွေးသံရဲရဲနှင့် ခန္ဓာကိုယ်မှာချွေးများ ရေများသဖွယ်စီးကျနေသောကောက်ရဆောင့်ချက်မှာလည်း တစ်ချက်တစ်ချက်တွင် စောက်ဖုတ်ကွဲပြဲမတတ်ပြင်းကာ

" အေးရေ အေးစောက်ဖုတ်ကစီးပိုင်နေတာပဲ ကို့လီးကိုနွေးနေတာပဲ "

ပက်လက်အိပ်ကအောက်ကအလိုးခံနေသောအေးအေးလှ။ အေးအေးလှဘေးနှစ်ဖက်မှာ လက်ကိုထောက်ကာ အပေါ်ကလိုးနေသော ကောက်ရ။ ဒီလိုလိုးရခြင်းကအေးအေးလှမျက်နှာကို ကြည့်ကာ လိုးရခြင်းကိုပိုနှစ်သက်လို့ပင်။ အထန်မျက်လုံး အညို့မျက်လုံး မှေးခနဲဖြစ်သွားလိုက် အပေါ်ကလိုးနေသော ကောက်ရကိုအထန်မျက်လုံးတောင်းဆိုသောမျက်လုံးနှင့်စိုက်ကြည့်လိုက်နှင်။ လိုးနေရင်းကောက်ရမှာ လီးကိုချွတ်လိုက်ပြီး အေးအေးလှကို ထခိုင်းကာပါးစပ်နားလီးတော့ပေးလိုက်သောအခါ အေးအေးလှမှာ ကောက်ရလီးကို တယုတယကိုင်ကာ စုပ်ပါတော့တယ်။ 

စုပ်နေရင်း လျှာကဒစ်ကိုကစားလိုက် အုတွေကိုလက်နဲ့ကစားလိုက်လုပ်ခြင်းသာမက လီးတချောင်းလုံးဝင်အောင်ငုံကာ မြိန်ရေရှက်ရေ အငမ်းမရ စုပ်ပေးပါတော့သည်။ အေးအေးလှလျှာနဲ့ကစားလျှင် အသားနုဖြစ်သော လီးထိပ်မှာ ကျင်တပ်နေကာ လီးရည်ကြည်များထွက်ကာ ထိုအရည်ကြည်များလည်းအဖိတ်အစင်မရှိအောင် အေးအေးလှစုပ်ပေးပါသည်။ အေးအေးလှစုပ်ပြီးသော ကောက်ရမှာတန်းမလိုးဘဲ အေးအေးလှစောက်ဖုတ်ကိုကုန်းယက်ပါတော့သည်။ 

အေးအေးလှမှာ အမွှေးသန်သောမိန်းမဖြစ်ပြီး လက်‌ခြေ များမှာ အမွှေးရေးတေးတေးနှင့် စောက်ဖုတ်မွှေးမှာထူထပ်ကာ ကောက်ရကုန်းယက်နေလျှင် နှာခေါင်းထိအ‌မွှေးကြားမြှပ်ဝင်နေပါတော့သည်။ အနံပြင်းပြင်းနဲ့  အရည်တရွှမ်းရွှမ်းအဖုတ်ကယက်ရသည့်အရသာမှာ အရမ်းကောင်းလှပါတကားဟုတတွေးတွေးကာ ယက်ပါသည်။ 

ပြူးနေသောအစိလေးကိုလက်နဲ့လေးကလိ လျှာလေးနဲ့ကလိလိုက် အဖုတ်လေးဖြဲကာ အတွင်းသားအနုအရွလေးကို ယက်လိုက် ထွက်လာသည့်စပတ်အရေရဲ့ဖန်တံတံ ငန်ရှရှ အရသာလေးကို မြည်းစမ်းလိုက်နှင့် အေးအေးလှမှာတွန့်လိမ်ကာသူ့သဘာဝအတိုင်း အော်ဟစ် ညည်းညူနေပါတော့သည်။

ထိုမှတဖန် အေးအေးလှကို ကုန်းခိုင်းပြီး သူမ၏ဆံပင်ရှည်ကြီးကို‌စုစည်းကာ နောက်ကနေ ဆောင့်ပါတော့သည်။ ဖင်လေးက လီးဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်တုန်နေခြင်း ဆံပင်ဆွဲလိုးခြင်းကြောင့် ခေါင်းလေးနောက်ပြန်ပါလာခြင်းကိုကြည့်ကာ ကောက်ရမှာ မညှာမတာလိုးပါတော့သည်။လိုးချက်တစ်ချက်ချင်းတိုင်းကိုအားပါးပါးဆောင့်ခြင်းကြောင့် အေးအေးလှခင်မျာ ကောင်းလွန်းလို့

" အ အ အ ကိုရေ အေး သေပါပြီ ကောင်းလွန်းလို့ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ကိုရေ အေးလေ အေးသေပါပြီ ကိုရေ "

" အော်စမ်း  အော်စမ်း သေအောင်လိုးသတ်မယ် သေအောင်လိုးမယ် "

ကောက်ရမှာ‌ အတန်ငယ်အကြာမောဟိုက်ပေမယ့်လိုးချက်ကိုမလျှော့ဘဲ ပိုပိုကြိုးစားတင်ကာသာလိုးပါသည်။ အေးအေးလှစောက်ဖုတ်မှာ ဘွတ် ဘူ ဟူသော လေထွက်သံပင်ကြားရပြီး အရည်များကြောင့်ရွှဲစိုကာ လီးအဝင်အထွက်လေးလည်းချောပြီး သွက်လာပါတော့သည်။ လိုးနေရင်း ကောက်ရမှာ အေးအေးလှကိုပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြန်ကာ ဂျိုင်းမွှေးအသင့်အတင့်ပေါက်နေသောအေးအေးလှ ဂျိုင်းနံကို ရှူကာ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ပဲလိုးပါတော့သည်။ သို့သော် အေးအေးလှကိုခြေနှစ်ချောင်း(ပေါင်နှစ်ချောင်း) စုခိုင်းထားပြီး ဖင်ကိုမြှောက်ကာမြှောက်ကာ လိုးပါတော့သည်။ 

ပေါင်စိထားသောကြောင့်အဖုတ်မှာစိနေကာ လီးအဝင်အထွက်အရမ်းကောင်းပြီး အမွှေးအသင့်အတင့် ချွေးအနည်းငယ်နှင့် ဂျိုင်းနံကြောင့်လည်း စိတ်ပိုထန်ကာ လိုးအားပိုမိုပြင်းလာပါတော့သည်။ အေးအေးလှမှာတော့ လိုးချက်တိုင်းပါးစပ်လေးသာ ဟနေကာ ထိုဟနေသောပါးစပ်လေးကိုတစ်ခါတလေ ဂျိုင်းနံရှူနေသောကောက်ရမှာ ကစ်ဆင်လေးဆွဲလိုက် တံတွေးလေးထိုးထည့်လိုက်လုပ်ပါသေးသည်။ လီးလိုးချက်တိုင်းလည်းအားပါ အဖုတ်လေးလည်းညှစ်အားရှိသလောက်ညှစ်မှုကြောင့် ကောင်းသထက်‌ပိုမိုကောင်းကာ ခံစားမှုအထွဋ်အထိပ်ဖြင့်နှစ်ယောက်လုံးမထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ပြီးသွားကြပါတော့သည်။

``````````````````````````````````````````````

ကောက်ရနှင့်အေးအေးလှတို့မှာ တည်းခိုခန်းတွင်လိုးလိုက် ကန်တော်ကြီးတွင်လိုးလိုက် တစ်ခါတရံ အေးအေးလှအဒေါ်မရှိခိုက် သူမအိပ်တွင်လိုက်လိုးလိုက်နှင့် အလိုးသံသရာထဲမျှောနေပါတော့သည်။ တစ်ခါတရံများတွင် ကန်တော်ကြီး ထဲတွင် ထဘီကိုလှန်တင် ကုန်းကာ လိုးနေသည်ကို လူများမြင်သည်အထိမရှက်မကြောက်လိုးခဲ့ကြပါသည်။ (ထိုခေတ် ၁၉၉၇ခုနှစ်လောက်မှာ ယခုခေတ်လိုချောင်းရိုက်များမရှိလို့သာတော်ပါသေးသည်) ကောက်ရမှာလည်း အလိုးသန် အေးအေးလှကအထန်မိန်းမ နှစ်ယောက်လိုးကြပြီဟေ့ဆိုလျှင်မရွံမရှာကိုလိုးကြပါသည်။ အဖုတ်ရေ၊သုတ်ရေများကိုမရွံမရှာ ယက်ကြပြီး အလွန်အင်မတန်မှတဏှာညီသော အတွဲဖြစ်နေပါသည်။

ပြဿနာကဤမှာစပါသည်။အေးအေးလှမှာလည်း ကောက်ရလိုးခြင်းကိုဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင်အလိုးခံရသောကြောင့် လက်ထပ်ပေါင်းသင်းဖို့ပြောနေသလို တစ်ဖက်မှ မယားလေးနှင်းယုလွင်မှာလည်း ရန်ကုန်သို့အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာခဏခဏသွားခြင်း၊ လုပ်ငန်းတိုးချဲ့ရန်သွားသည်ဟု ပြောပြီး အလုပ်တိုးတက်လာသည်မရှိခြင်းတို့ကြောင့်ရိပ်မိလာခဲ့ပါသည်။ 

ထို့ကြောင့်အေးအေးလှကို နယ်ခရီးထွက်မည်ဟုလိမ်ကာ မန်းလေးကြာကြာနေပြီး သမီးနှင့်မိန်းမအနားအချိန်ပိုပေးခဲ့ပါတော့သည်။ သို့သော်ကောက်ရသည်ကောက်ရ။ တစ်သားမွှေးတစ်သွေးလှလာသော မယားနှင်းယုလွင်လေးကိုလည်း အချိန်ပေးရတာနဲ့အတူ က‌လေး‌ မွေးဖွားပြီး (၁)နှစ်ကျော်လာသဖြင့်အသကုန်ပြန်လိုးပါတော့သည်။

နှင်းယုလွင်မှာလည်း လီးနဲ့ပြတ်နေသည်ကြာသည်တကြောင်း အလုပ်ဖိအားအိမ်ဖိအားများကြောင့်စိတ်ရှူပ်နေရမှာ ယောကျာ်းရဲ့ကြင်နာမှူ ပြုစုမှု ထိတွေ့မှုများပြန်ရသောကြောင့်စိတ်ပိုထန်ကာ နွေပူပူနေ့လည်ခင်းမန်းလေးမှာပင်မရပ်မနားလိုးကြပါတော့သည်။

သူ့လင်လီးနံမရှူရတာကြာသောကြောင့် လီးစုပ်ချိန် အနံရှုနေသည်ကိုများပြီး ကောက်ရမှာလည်း သူ့ဇနီး အဖုတ်နံမွှေးမွှေးယဉ်ယဉ်လေးကိုမရှူရကြာသောကြောင့် ယက်သည်ထိအနံရှူနေသည်ကများပါသည်။ သူလိုးသည့်မိန်းမနှစ်ယောက်မှာဆန်ကျင့်ဘက်ဖြစ်ကာ အမွှေးရေးရေး အနံယဉ်ယဉ်နှင့်အမွှေးထူထပ်ကာ အနံပြင်းပြင်းဖြစ်ပါသည်။

ဇနီးလေးကို လီးပေါ်တက်ဆောင့်ခိုင်းကာ တယုတလေ မျက်နှာညိုချောလေး ကိုကြည့်မဝဖြစ်နေပြီး နှင်းယုလွင်မှာလည်း လီးကိုအဖုတ်ထဲစိမ်ပြီး စကောဝိုင်းလှည့်ကာ လီးအရသာခံစားပါတော့သည်။

" ယောကျာ်းလီးကို အကုန်ထိတာ ကောင်းလိုက်တာ  မိန်းမလွမ်းနေတာ မိန်းမလွမ်းနေတာ "

ပြောရင်း စကောဝိုင်းလှည့်ချက်မြန်လာပြီး ကောက်ရမှာ သူ့မိန်းမဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အတန်ငယ်မမြှောက်ပြီးသူ၏ ဒူးနှစ်ချောင်းကိုထောင်အားပြုကာ အသကုန်ပက်လက်ပင့်ဆောင့်ပါသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်း ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဟုအသံများမြည်ကာ အပေါ်မှာ အေးအေးလှအား အသံတောင်မထွက်နိုင်အကောင်းကြီးကောင်းကာ ထိုသို့ဆောင့်ရုံမက ခေါင်းထောင်ကာ နို့ထွက်သော နို့အုံကိုစို့ကာ ရှိရှိသမျှအားကုန် ပြီးသည်အထိ မရပ်မနား ပင့်ဆောင့်ပါတော့သည်။ ဆောင့်ပြီးရပ်ချိန်တွင် သူ့ချစ်ဇနီးလေးမှာ လီးမနှုတ်နိုင်သေး သူ့လင်‌ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကာ ပါးစပ်မှ အမလေး အမလေး ရွတ်ကာ တုန်နေပါတော့သည်။ 

ထို့နောက်လီးကိုချွတ်လိုက်လျှင် အဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်လရေအနှစ်များစီးကျလာပြီးဒူးပါမခိုင်ကာ သူ့လင်ဘေးလှဲအိပ်ကာ လင်မယားနှစ်ယောက်ဖက်အိပ်လိုက်ပါတော့သည်။ ကောက်ရမှာ အလိုးနှင့်ဇနီးကိုဂရုစိုက်ခြင်း၊ ကလေးထိန်းပေးခြင်းတို့ဖြင့် မယားစိတ်ဖြေအောင် (၂)လခန့်အမျိုးမျိုးချော့ပါတော့သည်။ 

(၂)လကျော်ကြာပြီးမှ သူ့မယားစိတ်ပြေပြီဟုထင်ကာရန်ကုန်သို့အကြောင်းကိစ္စတစ်ခုပြကာ ထွက်လာပါတော့သည်။သို့သော် မိန်းမတို့မည်သည် စုံထောက်အလုပ်မှာ အရမ်းကျွမ်းကျင်ခြင်း၊စေ့စပ်သေချာခြင်း၊အမှတ်သည်းခြေကြီးခြင်းကို ကောက်ရ သို့မဟုတ် ဦးသိန်းတန် တစ်ယောက်နားမလည်ခဲ့ပါ။

`````````````````````````````````````

" ကို အေးကို ယူတော့လေ အသက်တွေက ၃၃ ထဲရောက်လာပြီ"

" ယူမှာပေါ့ အေးရယ် ကို့ရဲ့အလုပ်တွေအဆင်မပြေသေးလို့ပါ"

" ကိုကအေးကိုဘာမှ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမပြောဘူး မတိုင်ပင်ဘူး မယူချင်ဘူးလား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာပြော"

" မဟုတ်ပါဘူး အေးရယ် ခဏသည်းခံပေးနော်"

ကောက်ရမှာအေးအေးလှကိုလှည့်ပတ်ပြောကာ တာမွေမြို့နယ်၊ဖိုးစိန်လမ်းပေါ်က တည်းခိုခန်းတစ်ခုခေါ်သွားပြီး အသကုန်လိုးကြပါသည်။ ခုနကနားပူနားဆာလုပ်နေသော အေးအေးလှမှာလည်း လိုးချက်များကြားနစ်မွန်းကာ ထိုကိစ္စကိုမေ့ကာ ပိုးစိုးပက်စက်အလိုးခံဖို့အ‌ တွေးပဲ ခေါင်းထဲနေရာယူသွားပါတော့သည်။ လိုးပွဲအပြီး အေးအေးလှမှ ပါတိတ်ဝယ်စရာရှိသောကြောင့် ယုဇနပလာဇာလိုက်ပို့ဟုဆိုသောကြောင့် ဖိုးစိန်လမ်းထိပ်မှ ကက အဌားယဉ် ခေါ်ကာ ထွက်လာခဲ့ကြပါတော့သည်။

ချစ်သူနှစ်ဦးမိုးမမြင်လေမမြင် ယုဇနပလာဇာမြေညီထပ်တွင်ဆိုင်များလျှောက်ကြည့်နေချိန်တွင်

" ကိုသိန်းတန်"

လှည့်ကြည့်ချိန်တွင် သူလုံးဝမထင်ထားသော သူ့ဇနီး နှင်းယုလွင် ခေါင်းနားပန်းကြီးသွားကာ အေးအေးလှမှာတော့ သိန်းတန်ဆိုသည့်နာမည်ကိုလည်းမသိ လှည့်ကိုမကြည့်

" ဟဲ့ လင်ခိုးမ "

အေးအေးလှ လက်ကိုဆွဲကာပြောလိုက်မှ လှည့်အကြည့်တွင် မျက်မှောက်ကြုတ်ကာဒေါသကြီးနေသော မိန်းမငယ်တစ်ဦး

" ကျွန်မကိုပြောတာလား "

" အေး နင့်ကိုပြောတာ ငါ့လင်ကိုခိုးတာလေ "

" ဟင်"

" ဒီမှာလူတွေကြားထဲ ပြောမနေကြပါနဲ့တော့ကွာ တ‌နေရာမှာအေးဆေးစကားပြောရအောင်ပါ"

" ကိုသိန်းတန် ရှင် မန်းလေးကနေ ရန်ကုန်လာနေတာ ခဏခဏ သတင်းတွေလည်းကြားလို့ ကျွန်မလိုက်လာတာ"

" ဟင် ကိုသိန်းတန်ဆိုတာ"

အေးအေးလှမှာဘုမသိဘမသိ

" ကို့နာမည်ပါအေးရယ် နာမည်ပြောင်းထားတာ ဒါ ကို့ဇနီး"

" ဟင် ရှင် ပြောတော့ လူပျိုဆို ကျွန်မမှာ ငယ်ငယ်က ရွာကသူငယ်ချင်းကောက်ရမို့ အယုံကြီးယုံ ရှင် လုပ်ရက်တာ ကျွန်မအခု လင်သူခိုးဖြစ်ပြီ"

နှင်းယုလွင်မှာ ထိုအချိန်တွင် အဖြစ်အပျက်ကို တမဲ့မဲ့တပြုံးပြုံးဖြင့်နားထောင်လျက်ရှိကာ။။

" ကိုတမင်သက်သက်လိမ်တာမဟုတ်ပါဘူး တကယ်ပါ မရည်ရွယ်ပါဘူး "

" တော်ပြီ တော်ပြီ ကျွန်မသိက္ခာရစရာလည်းတစ်ခုမှမရှိတော့ဘူး "

အေးအေးလှမှာပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် မျက်ရည်စက်လက်ဖြင့် အရှက်ကြီးရှက်ကာ ပြေးထွက်သွားပါတော့သည်။

(ထိုအချိန်က ယုဇနပလာဇာမြေညီထပ်၊ " ပွင့် "ပါတိတ်ဆိုင်ရှေ့တွင် အော်ကြီးဟစ်ကျယ်ဖြစ်ခဲ့သော ထိုအဖြစ်အပျက်ကို မြေညီထိပ်ဆိုင်တိုင်းလိုလို သိကြပြီး မအေးအေးလှ(အမည်လွှဲ)မှာလည်း အသက်အရွယ်ကြီးသည်အထိ ယောကျာ်းမယူတော့ကာ စက်မှု(၁)မှာပဲ ယခုတိုင်အလုပ်လုပ်လျက်ရှိပါသည်။)

ကိုသိန်းတန်မှာတော့ ဇနီးသည်နှင့်မန္တ‌လေးပြန်လိုက်လာပြီး မူလတော့ကွဲကြမည်လုပ်ပြီးမှ (၁)နှစ်ကျော်ကလေးမျက်နှာကိုပြန်ကြည့်ကြကာ ဆက်လက်ပေါင်းသင်းဖြစ်ကြပါသည်။ ၂၀၀၂ခုနှစ်တွင် သားငယ်လေး "အောင်ကျော်"ကို ထပ်မံမွေးဖွားခဲ့ကြပါသည်။

လူဟူသည်မှာ အကျင့်ဗီဇကိုသေမှပျောက်သည်အမျိုးပဲပြောရမလားတော့မသိ ယောကျာ်းတို့၏ အပေါက်မြင်တိုင်းစွပ်ချင်သည့်အမျိုးလားတော့မသိ နှင်းယုလွင်၏ဆိုင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် အထည်ဆိုင်မှာ "ဒေါ်ဇာခြည်အောင်"ဟုခေါ်သော အသက်၄၂ခန့် ကလေးနှစ်ယောက်အမေအိမ်ထောင်သည်နှင့် ဇာတ်လမ်းတစ်ခုစပါတော့သည်။

ကိုသိန်းတန်မှာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကောင်းခြင်းကြောင့် သူ့ဇနီး၏ဆိုင်ပတ်ဝန်းကျင်ဈေးသည်များနှင့်ရင်းနှီးကာ ဒေါ်ဇာခြည်အောင်နှင့်ရင်းနှီးလာခဲ့ပါသည်။ အရပ်၅ပေ၇ခန့်ရှိကာ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အသားဖြူဖြူ ခန့်ညားသောရုပ်ရည်နှင့် ပြည့်ဝင်းလှပသော ဒေါ်ဇာခြည်အောင်ကို ကိုသိန်းတန်သတိထားမိစပြုလာသည်။ သူတင်မက ‌ဒေါ်ဇာခြည်အောင်မှာလည်း အသားညိုညို ခန့်ခန့်ညားညားရှိသော ကိုသိန်းတန်ကို သတိထားမိစပြုလာပါသည်။ ထိုမှတဆင့် ဆိုင်လာရင်းမျက်လုံးချင်းစကားပြောခြင်း ၊ သူ့ဆိုင်လာ ကိုယ့်ဆိုင်လာ ခြင်း အစရှိသည်တို့ဖြင့် ကိလေသာအိမ်‌ထောင်ရှင်လူသားနှစ်ဦး ငြိစွန်းသွားခဲ့ကြပါသည်။

`````````````````````````````````

အစတော့ အိမ်ထောင်ရှိကိုယ်စီ ထိန်းခဲ့ကြသည်။ သို့သော် လူကွယ်ရာများတွင် အောက်ပိုင်းကိစ္စများသာ မသိမသာပြောဆိုမိကြခြင်း၊ ဇနီးဖြစ်သူနှင်းယုလွင်မရှိချိန်များတွင် ဈေးချိုဘက်ရောက်လာကာ ဒေါ်ဇာခြည်အောင်နှင့်မျက်လုံးချင်းစကားပြောမှုများလာခြင်း တို့ကြောင့် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမနိုင်များဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

ဦးသိန်းတန်နှင့်ဒေါ်ဇာခြည်အောင် ၏ တိတ်တခိုးတွေ့ဆုံပွဲ ၊ ‌တိတ်တခိုးကာမပွဲကျင်းပရာ ပုံမှန်ဗိမာန်သည် မင်းသားကြီး ဟိုတယ်မှာပင်ဖြစ်သသည်။ ဦးသိန်းတန်မှာ အလုပ်ထား၍ထွက်လာဖို့လွယ်သောလည်း ဒေါ်ဇာခြည်အောင်မှာ  ဈေးလူကျချိန်များတွင်ထွက်လာ၍မလွယ်သောကြောင့် တွေ့ဆုံရန်တော့ ခက်ခက်ခဲခဲ အချိန်လုကာစီစဉ်ရသည်။ အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခု မိသားစုတစ်ခုရှိသောသူများဖြစ်သဖြင့် လူမြင်သူမြင်လည်း ကြောက်ရသောကြောင့်ခက်ခဲရပြန်သည်။ ထို့ကြောင့်တွေ့ရချိန်များတွင် အကျိုးရှိရှိလိုးသည်။ လီးကျိုးမတတ်လိုးသည်။ အဖုတ်သွေးထွက်မတတ် ပူကျိန်းလာသည်အထိလိုးသည်။ ယခုတစ်ခါတွေ့ဆုံမှုတွင်လည်း ........

ဒေါ်ဇာခြည်အောင်မှာ သူ၏ဖင်ကြီးကို အသကုန်‌ထောင်ကုန်းထားကာ ဦးသိန်းတန်မှာ သူမ၏နောက်ကနေရာမယူဘဲ သူမခန္ဓာကိုယ်ကိုခွရပ်ကာ အပေါ်ဆီးကနေ စိုက်လိုးနေပါတော့သည်။ ဦးသိန်းတန်လီးကြီးအပေါ်ကစိုက်ချသွားပြီး အဖုတ်ထဲဝင်ချိန်တွင် စိုက်အားကြောင့် ဖင်တုံးကြီးတုန်တုန်သွားပါသည်။

" ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် အား အား အမ ကြိုက်လား ‌....ကြိုက်တယ် စိမ့်နေတာပဲ ..ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် အ အ အ"

လီးကြီးစိုက်ဝင်ပြီးထွက်လာချိန်စောက်ရေများဖြင့် ပေကျံပြောင်လက်ကာ လိုးချက်မှာလည်း တစ်ချက်ဆိုတစ်ချက် အဆုံးထိဆောင့်ပါတယ် ။ ‌မတင်မြတပည့်ကောက်ရတဖြစ် ထိုအသက်အရွယ်နှင့် အလိုးစသင်ခဲ့ရသောကြောင့် ကလေးနှစ်ယောက်အမေဒေါ်ဇာခြည်အောင်ကိုလိုးရာတွင် ပညာသားအရမ်းပါနေပြီး လင်ကွယ်ရာကုန်းနေသောဒေါ်ဇာခြည်အောင်မှာလည်း သူတတ်သမျှအကုန်းပညာအကုန်ထုတ်သုံးပါတော့သည်။

" မောင်လေး မမ အပေါ်ကတက်ဆောင့်မယ်"

" လာ မမ "

" သူ့ပစ္စည်းကြီးကြိုက်လိုက်တာ"

တက်မဆောင့်ခင် လီးကြီးကို တံတွေးများထွေးချကာ ၁၀ချက် ဂွင်းထုလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထည့်ငုံကာ ၂ မိနစ်ခန့် လီးအရသာခံလိုက်ပြီး သူ့ပစ္စည်းအပေါက်နှင့်လီးကိုတေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်ပါတော့သည်။ ထိုင်ချပြီး ငြိမ်မနေဘဲ ကောက်ရပေါင်ကိုလက်ထောက်အားပြုကာ ဖင်ကိုမြှောက်လိုက် ဖိချလိုက်လုပ်ပါတော့သည်။ 

ဖင်ကိုမြှောက်လိုက် ချလိုက်လုပ်နေချိန်တွင် ဦးသိန်းတန်လီးမှာ အပေါ်ကိုသံချောင်းကဲ့သို့မာနေပြီး သူ့ဆောင့်ချချိန် လီးမှာသားအိမ်ထိမတတ်ဖြစ်ကာ လိုးခြင်းစည်းစိမ်အကောင်းဆုံးရနေကာ ဦးသိန်းတန်မှာလည်း အောက်ကနေလီးစည်းစိမ်ခံကာ ‌ဒေါ်ဇာခြည်အောင်နို့အုံကြီး လှုပ်ရမ်းနေခြင်းကိုကြည့်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့သည်။

" အမရေ တတ်လှချည်လား ကောင်းလိုက်တာ "

" မောင်လေး အားမွေးထား မမ စိတ်ကြိုက်တက်ဆောင့်ပြီးရင် မမကို အသကုန်ကစ်ဆင်ဆွဲပြီးလိုးပေး"

ဒေါ်ဇာခြည်အောင်စောက်ဖုတ်မှာ အသက်၄၀ကျော် ကလေးအမေပေမယ့် စည်းပိုင်ကာ ဒီမိန်းမနှင့်တော့ လရေများမထိန်းနိုင်ပြီးကာ လိုးရင်းနားရပါသေးသည်။

" ရပြီလား မောင်လေး မမချွတ်လိုက်တော့မယ်နော် ....ပလွတ် ဟယ် လရေတွေအများကြီး လိုးနိုင်သေးတယ်မလား .."

" ရသေးတယ် အမ လှဲအိပ်လိုက်လေ "

" ကုန်းပြီး ခဏလိုးပေးဦး"

ဒေါ်ဇာခြည်အောင် ဖင်ကုန်းပေးသည်ကို ဒီတစ်ကြိမ်တော့နောက်ကနေနေရာယူကာ လီးကိုစောက်ဖုတ်ကြီးထဲထည့်လိုက်ပြီး ခါးကိုကိုင်ကာ ဖင်ကို ရိုက်လိုးပါသည်။ တစ်ခါပြီးထားသောလီးဖြစ်သောကြောင့် အပြီးကြာကာ စိတ်ကြိုက်အားထည့်လိုးပါတော့သည်။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အမလေး ကောင်းတယ် မောင်လေးရယ် ...အမစောက်ဖုတ်ကြီးကကောင်းလိုက်တာ ဖင်ကြီးတွေကလည်း တင်းကားနေတာ လိုးကောင်းလိုက်တာ"

နောက်ကနေအသကုန်ဆောင့်လိုးချိန်တစ်ချို့လိုးချက်များတွင် ဘွတ် ဗလွတ် ဟု လေထွက်ကာ အဖုတ်ထဲမှ အနံပြင်းပြင်း ထွက်လာပြီး Air con အခန်းထဲပျံနေပါတော့သည်။

" အမယောကျာ်းလိုးတာထက်ကောင်းလား"

" ကောင်းတာပေါ့ လင်ငယ်လေးရယ့် ကောင်းလို့ လာအလိုးခံနေတာပေါ့  မောင်လေးရော မောင်လေးမိန်းမအဖုတ်ထက်ကောင်းလား"

" သိပ်ကောင်းတာပေါ့ ကောင်းလို့ ဒါကြီးကို ကြာကူလီရိုက်ပြီး အသကုန်လိုးနေတာ"

နှာထံသောစကားများအပြန်အလှနိပြောဆိုပြီး ခဏနမ်းရင်းကြရအောင်ဟုပြောကာ နှစ်ယောက်ဖက်ခွကာ တစ်ယောက်တံတွေးတစ်ယောက်ဖလှယ်ခြင်း၊ လျှာများရစ်ပတ်ကစားခြင်းသာမက နမ်းရင်းဖြင့်လည်ပင်းပါးနားရွက်များကိုပါအပြန်အလှန်ယက်နေကြပါတော့သည်။ ထို့နှင့်ဦးသိန်းတန်မှာ အဖုတ်ဘေးသားဖတ်မဲမဲကြီး(ကြွက်နားရွက်) ကို ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်ကစားကာ ပြူးနေသောအစိကြီးကို လျှာနှင့်ထိုးလိုက် အနည်းငယ်ပြဲဟနေသောအဖုတ်ကြီးမှ အထဲအသားနုကိုနိူက်ကာဆွခြင်း ၊ ယက်ခြင်း ၊ အဖုတ်ပြင်တစ်ခုလုံးကိုအလျားလိုက်ယက်ခြင်း လုပ်ကာ စောက်ရေများမှာ ဦးသိန်းတန် ပါးစပ်၊နှာခေါင်းတစ်ဝိုက်တွင်ပေကျံနေပါတော့သည်။

ဒေါ်ဇာခြည်အောင်မှာ ယက်နေသောကောက်ရခေါင်းကိုဖိကာ နှာခေါင်းအဖုတ်ထဲဝင်တဲ့ထိဖိထားတတ်ပြီး လျှာဖြင့်လျက်နေချိန် ဖိထားသောအခါတွင်လည်း ပါးစပ်တစ်ဝက်ခန့်အဖုတ်ထဲဝင်နေပါတော့သည်။ ယက်လို့ဝလျှင် ဦးသိန်းတန်မှာ နို့အုံကြီးကိုလီးနှင့်ရိုက်လိုက် ဒေါ်ဇာခြည်အောင်ကိုခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆင့်အုံးခိုင်းကာ ပါးစပ်ကိုလီးဖြင့် အသကုန်လိုးခြင်းတို့လုပ်ပါသည်။  

ထို့နောက်မှ နှစ်ယောက်ဖက်ခွကာ လီးထည့်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲကာ အသကုန်လိုးပါသည်။ လိုးလို့လရေများ အဖုတ်ရေများ ထွက်လို့မကုန်မချင်းကစ်ဆင်ဆွဲခြင်းကိုမရပ်ကာ ဆောင့်လိုးရာတွင်လည်း ဦးသိန်းတန်တင်မဟုတ် ဒေါ်ဇာခြည်အောင်ကပင်ခါးကိုအပေါ်ကိုပင့်ကာ ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးပြီး ဆီးအုံနှစ်ခုရိုက်သံများ ပွက်ပွက်ညံနေပါတော့သည်။ အဖုတ်ရေ သုတ်ရေ အနံများ အခန်းထဲပြည့်လွှမ်းကာ တခြားသူစိမ်းဝင်လာလျှင် ပျို့အန်သွားမတတ်ပင်။

" မောင်လေး ပြီးချင်ပြီးလိုက်နော် မမ ပြီးတော့မယ် မမ ပြီးတော့မယ် အား အမေရေ အား အား အား “

လီးကိုစောက်ဖုတ်မှ အသကုန်ညစ်ညစ်ကာ တုန်တက်ပြီး ဦးသိန်းတန်မှာ ဒေါ်ဇာခြည်အောင်ပါးစပ်မှ ထွက်ကျနေသောသရေများတံတွေးများကိုလျှာနှင့်လိုက်ယက်ကာ အောက်ကလည်း အသကုန်ဆောင့်လိုးပြီး လရေများ ပန်းကာ ပြီးသွားပါသည်။ မချွတ်ဘဲလရေအဖုတ်ရေ များ ပြည့်နှစ်ကာ စိမ်ထားပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်တံတွေး သရေများ လိုက်လံယက်ကာ ဖက်ထားကြပြီး နာရီဝက်ခန့်လောက်မှလီးကိုချွတ်ပါတော့သည်။ 

လီးချွတ်ချိန်အဖုတ်ထဲမှ ထွက်လာသည့်ညှိစို့စို့အနံကို နှစ်ယောက်စလုံးနှစ်ခြိုက်ကြပြီး ခဏအကြာမှာဆေးကြောကာ ဟိုတယ်မှ ဒေါ်ဇာခြည်အောင်ထွက် လမ်းရောက်မှ ဦးသိန်းတန်ပြန်အထွက်နှင့်ဖောက်ပြန်ပွဲတစ်ပွဲအဆုံးသတ်လိုက်ကြပါတော့သည်။

`````````````````````

ဈေးချိုသို့ဦးသိန်းတန်အရောက်တွင် ကိစ္စရှိ၍ဆိုင်လာသည့်ပုံစံနှင့်လာ နေရာချိန်း သွားလိုးနှင့် တစ်ခါတရံဈေးချိုပိတ်ချိန် ၅နာရီလောက်ထိနေကာ အိမ်သာထဲကစ်ဆင်ဆွဲ ခိုးလိုး ကုန်းလိုး ထိုသို့မလစ်အချိန်မရပါက လီးစုပ်ခံ အဖုတ်နိူက်ခံနှင့် ၁နှစ်ကျော်လောက်ဖောက်ပြန်ခဲ့ကြပြီးမှ ဆွေမျိုးအသိုင်းအဝိုင်းထိသတင်းငွေ့ငွေ့တက်လာသောကြောင့် နှစ်ယောက်သဘောတူရပ်ဆိုင်းလိုက်ကြပါတော့သည်။

၂၀၁၂ ခုနှစ်တွင် ‌ဦးသိန်းတန်မှာ ၈၉လမ်းဘက်ဆီစက်များပင်ဖွင့်နိုင်ကာ မန္တလေးမြို့ မြောက်ပြင်ဘက်တွင် ဟိုတယ်တစ်ခုပင်ပိုင်လျက်ရှိပါသည်။ ထို့ပြင် ဘုန်း‌တော်ပညာသင်ကျောင်းများပင် ပရဟိတဖွင့်လှစ်ပေးခြင်း၊ ပရဟိတအသင်းများကို ကားများ၊အောက်စီဂျင်ဗူးများလှူဒါန်းခြင်းတို့ပင် လုပ်လျက်ရှိပါသည်။ ငယ်စဉ်က မိဘမဲ့ဘဝ ကောက်ရဘဝတွင် တစ်ရွာလုံး၏ခိုင်းဖက်ကျွန်လေးဖြစ်ခဲ့သောလည်း ဦးသိန်းတန်ဘဝတွင် ထိုရွာလေးအတွက် ရေတွင်းရေကန်တူးပေးခြင်း၊ သူနေခဲ့သောရွာဦးကျောင်းအား အသစ်ဆောက်လှူဒါန်းခြင်းတို့ပင် လုပ်ပေးခဲ့ပါသည်။

ထိုဇာတ်လမ်းဖြစ်ပေါ်လာပုံ ရေးဖြစ်ပုံမှာ......

တနေ့ကျွန်တော်milflover mg mg ၏  Zwe Khant Kyaw facebook acc တွေ ရောက်တတ်ရာရာလျှောက်ကြည့်နေခိုက်တွင် messenger မှ စာတစ်စောင်ဝင်လာပါတော့သည်။

" အကိုက bull လား sell wifeစိတ်ဝင်စားတယ် လို့ပို့စ်တစ်ခုမှာ cmt ထားလို့ပါ"

" Bull တော့မဟုတ်ပါဘူး ညီလေး ဒီတိုင်းမေးကြည့်တာပါ"

ကျွန်တော်၏ အသက်ကိုမေးပြီး နေထိုင်ရာမြို့ကိုမေးကာ သူတို့သည် ယောကျာ်းက ၂၉ မိန်းမက ၂၈ cuckold အတွဲဖြစ်ပြီး ပုံပြပေးနိုင်မလား ဘာညာမေးကာ ကျွန်တော်၏ပုံပြပြီး

" အကို စိတ်ဝင်စားရင် ခဏ အပြင်မှာတွေ့ကြည့်ချင်တယ် ဒါကfirst timeပါ"

" ညီလေး အကိုကပစ္စည်းလည်းပုံမှန်ပါပဲ အလိုးလည်းအရမ်းမသန်ပါဘူး "

" ရတယ် အကို ဒီထက် သန့်ရှင်းရေးနှင့်နဲနဲ privacy တန်ဖိုးထားရင်ရပါတယ်"

" အင်း တွေ့ကြည့်ကြမယ်လေ"

ထိုလင်မယားအတွဲနှင့် နန်းရှေ့ ၁၉ လမ်း ဘီယာဆိုင်တွင်တွေ့ရပြီး ယောကျာ်းလုပ်သူမှာလည်း လူရည်သန့်၊ အမျိုးသမီးမှာ အသားအနဲငယ်ညိုပြီး ခန္ဓာကိုယ်တောင့်ကာ စွဲမက်ဖွယ်အကြည့်နှင့်အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်ပါသည်။  ပထမ‌တော့မိတ်ဆက်တွေ့ဖြစ်ကြပြီး စကားတပြောပြောနှင့်အိမ်မပြန်ဖြစ်ကြဘဲ" United Mandalay "ဟိုတယ်သို့ဝင်ဖြစ်ကာ နှစ်ခန်းယူဖြစ်ပြီး ခဏအကြာတွင် ကျွနိတော်အခန်းကူးခဲ့ပါသည်။ ထိုအမျိုးသားညီလေးမှ

" အကို ဆက်သောက်ဦးမလား"

" မသောက်တော့ပါဘူး ညီလေး"

" ချယ်ရီကသောက်ဦးမှာတဲ့ သူကရှက်နေတာ ကျွန်တော့်သဘောလိုက်လျောမယ် ဒါမဲ့ရှက်တယ်တဲ့"

" အကိုလည်း အရမ်းတော့မရဲသေးပါဘူး ..."

စကားတပြောပြောလေးနှင့် သူ့မိန်းမကိုကုတင်ပေါ်ခေါ်သွားပြီး လင်မယားနှစ်ယောက်နမ်းနေကြပြီး

" အကို လာ လေ "

ကျွန်တော်လည်း အမျိုးသမီးအနားကပ်ကာ ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးနမ်းလိုက်ပါတော့သည်။ အိစက်ကာ နမ်းကောင်းနေပြီးမှ သတိရကာ သူ့ယောကျာ်းအလှည့်ပေးလိုက်ကာ နို့အုံလေးကိုင်ပွတ်ပေးရာ ကလေးအမေနို့ဖြစ်ကြောင်း သိရပြီး ဘီယာအရှိန်ကြောင့်အနည်းငယ် ရဲနေပြီး အင်္ကျီလေးလှန်တင်ကာ ဘော်လီကိုဆွဲချကာထွက်လာသောနို့သီးခေါင်းအမဲလေးကိုစို့လိုက်ယက်လိုက်လုပ်နေပါတော့သည်။

" အကို့ကို ထုပေးလိုက်ပါလား မိန်းမ"

သူ့မိန်းမမှာ ရှက်နေပြီး သို့သော်အနည်းငယ်ဝေနေသောကြောင့်  ကျွန်တော်ဘက်လှည့်လာသောကြောင့် သူမလက်လေးဆွဲကိုင်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်လီးထုတ်ပြီး လက်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပါတော့သည်။ သူ့ယောကျာ်းနှင့်ကစ်ဆင်ဆွဲကာ ကျွန်တော်နို့စို့တာခံနေပြီး လက်မှကျွန်‌တော့်ကိုဂွင်းထုပေးနေပါတော့သည်။ ကျွန်တော်ကပဲဦးဆောင်ပြီး

" ချွတ်လိုက်ကြမယ်နော် ညီလေး"

အဝတ်အစားကိုယ်စီချွတ်လိုက်မှ ထိုအမျိုးသမီးလေး ဘော်ဒီမှာ လှပလွန်းပြီး ရှိသင့်သည့်နေရာရှိကာ အဖုတ်မွှေးလေးကျဲကျဲနှင့်အလွန်စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလှပါသည်။အဝတ်အစားများချွတ်ပြီးကျွနိတော်မှ ထိုအမွှေးကျဲတဲနှင့်အဖုတ်ကို ကုန်းယက်ကာ အဖုတ်မှာလည်းနှုတ်ခမ်းညိုလေးနှင့် အလွန်အင်မတန်မှလှပြီး အနံလေးလည်းယဉ်ကာ အရမ်းကိုစိတ်ကြိုက်ဖြစ်ကာ ကုန်းယက်နေပါတော့သည်။ လက်လေးနှင်အြစိကိုထိချိန်တွင်လည်း တွန့် တွန့်ကာ ယက်လို့အရမ်းကောင်းကာ ထိုအချိန်တွင်သူ့လင်လီးကိုစုပ်ပေးနေသည်ကိုတွေ့ရပါသည်။

" အကို နေရာလဲမယ်လေ"

သူ့လင်ပြောမှသတိရပြီး နေရာချင်းချိန်းကာ ကျွန်တော့်လီးကို သူမပါးစပ်ရှေ့ထိုးပေးပြီး သူမလည်းအရှိန်ရကာ မြိန်ရေယက်ရေ စုပ်ပေးပါသည်။ ထက်အောက် လျှာလေးနှင့်ယက်ပေးပြီး ကျွန်တော်မှာတက်လိုးချင်နေပေမယ့် သူ့လင်ကိုအားနာနေပြီး "အကို စကြမယ် အကို အရင်လုပ်"လို့ပြောကာမှ ပေါင်လေးအနည်းငယ်ကားခိုင်းပြီး လီးထိုးထည့်ရာ နွေးအိနေပြီး လီးထည့်ချိန်မျက်နှာပေးမှ တစ်သကိမမေ့နိုင်ကာ အရသာခံကာလိုးပေးမိပါတော့တယ်။ စလိုးချိန် ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် အရသာခံလိုးချိန်တွင် လီးဝင်ချိန် အရသာ လီးထွက်ချိန် အရသာ‌လည်းကောင်းလွန်းရာ လိုးရင် ဟဟနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်ချိန်တွင်အရသာရှိလွန်းရာ

" အကို ကျွန်တော့်မိန်းမအဖုတ်မိုက်လား"

" ကောင်းလိုက်တာ ညီလေးရာ အိစက်ပြီး အရမ်းမိုက်တယ်"

သူ့မိန်းမဘက်သို့လှည့်ကာ

" မိန်းမကောင်းလား"

" အင်း"

" အကိုစိတ်ကြိုက်လိုးနော် ဆောင့်လိူလည်းရတယ် မညှာနဲ့ "

ကျွနိတော်မှထိုမှ စိတ်ကြိုက်အသကုန်ဆောင့်ရာ အင့် အင့် အွတ် ဟု သူမညည်းသံလေးကအစ အရသာရှိရာ စိတ်ကြိုက်အသကုန်လိုးနေပြီး မောရမှန်းမသိကာ

" ညီလေး ခဏလိုးဦး"

သူ့ယောကျာ်းကသူ့မိန်းမကို ကုန်းခိုင်းပြီး နောကိကနေ ဆောင့်လိုးနေပြီး ကျွန်တောိမှ သူမရှေ့ရပ်ကာ လီးစုပ်ခိုင်းပြီး သူ့ယောကျာ်းလည်းအရမ်းထန်နေကာ

အသကုန်လိုးနေပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုလည်းအငမ်းမရစုပ်ပါတော့တယ်။ခဏအကြာ ကျွန်တော်မှ သူမနောက်နေရာယူကာ ဖင်တုံးညိုညိုလေးကို ကိုင်လိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်ကာ နောက်မှ ‌ဆောင့်လိုးပါတော့တယ် ။ လီးကိုဆွဲဖြုတ်ယူမတတ်ကောင်းလွန်းပြီး ကျွန်တော်လည်းရှိသမျှအားသုံးကာ အသကုန်ဆောင့်ပါတော့သည်။ သူ့ယောကျာ်းမှလည်း

" တခြားကောင်လိုးတာ ခံရတာကြိုက်လား ထန်လား "မေးနေရာ ကျွန်တော်လည်းလိုးရင်း အရမ်းမိုက်လာကာ

" လင်ရှေ့အလိုးခံနေရတာ ကြိုက်လား ကြိုက်လား " မေးမေးလိုးပါတော့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးလေးလည်း ထန်ထန်လာကာ ဖင်ကိုအနောက်ကိုပစ်ဆောင့်ပေးနေပြီး ကျွန်တော်လည်းဖင်ကိုအသကုန်ဆောင့်လိုး အားပါသောကြောင့် ရှေ့မှာစုပ်နေသော သူ့လင်လီးကပါးစပ်ထဲဝင်နှင့်စီးချက်ညီနေပါတော့သည်။ လိုးဖို့ပုံစံပြောင်းရန်ပြောပြီး သူ့လင်လီးပေါ်တက်ဆောင့်ပါသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ လီးစုပ်ခံအလှည့်ဖြစ်ကာ ထိုအမျိုးသမီးလေးမှာ ပါးစပ်ရော အဖုတ်ရော လုံးဝမနားကာ ယောကျာ်းသားများမှာလည်းနားလိုက်လိုးလိုက်ဖြင့် ကြာကြာလိုးနိုင်ကာလိုးပွဲလေးမှာ ၁ နာရီ ကျော်အချိန်ကြာသည်ထိ ဆက်လက်ဆင်နွှဲလျက်ရှိပါသည်။

ထိုမှ သူမပက်လက်လှဲအိပ်ပြီး သူ့လင်ကဘေးမှ ထိုင်ကြည့်နေကာ အကိုပြီးလိုက်ဟုပြောသောကြောင့် သူမကိုဖက်ကာ လျှာထုပ်ခိုင်းကစ်ဆင်ဆွဲကာ ဖင်ကိုအားပြုအသကုန်ဆောင့်ကာ လရေများ သူမအဖုတ်ထဲပန်းလိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်တောိ့လရေများပေကျံနေသည့်အဖုတ်ကို သူမလင်မှ ထပ်သွင်းပြီး အသကုန်ဆောင့်လိုးပြီး လရေများထပ်ပန်းပါတော့သည်။ ထို့နောက်လီးနှစ်ချောင်းပြိုင်တူ စုပ်ယက်ခိုင်းကာ ကျွန်တော်‌တို့(၃)ယောက် သူမကိုအလယ်မှထားကာအဝတ်မပါဖက်အိပ်လိုက်ကြပါတော့သည်။

ထို‌နေ့ပြီးအား‌သောရက်များတွင် လိုးပွဲလေးများဆက်တိုက်ဆင်နွဲပြီး ထိုလင်မယားနှင့်ခင်မင်မှုတိုးလာကာ တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိလာပါတော့သည်။ သူတို့ လင်မယားတွင် ၃နှစ်အရွယ် သားလေးတစ်‌ယောက်ရှိပြီး ယခုတွင်တော့ မြရည်နန္ဒာအိမ်ယာတွင်‌နေထိုင်ကြောင်း၊ ကလေးငယ်သေးလို့အိမ်မှာ ပွဲမလုပ်ဘဲ ဟိုတယ်မှာဘဲတွေ့ဖြစ်တာဖြစ်ကြောင်း က‌လေးကို သူ့အဘွားအိမ်ပို့တဲ့အခါ သူတို့လင်မယားအိပ်သောကုတင်တွင်လုပ်ချင်ကြောင်း  သူကရှင်းပြပါသည်။တနေ့ အမျိုးသမီးလေးမပါဘဲ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်နေခိုက်

" အကိုက စာရေးတာပေါ့"

" ရောက်တတ်ရာရာပါ ညီလေးရာ အကိုက စာရေးဝါသနာပါသူပါ စာရေးဆရာမဟုတ်ပါဘူး"

" အကို့ကို ကုန်ကြမ်းတစ်ခုပေးမယ် ရေးမလား"

" အေး ပြောကြည့်ကွာ"

" ကျွန်တော်မပြောဘူး ကျွန်တော့်ယောက္ခထီးကြီးဆီခေါ်သွားပေးမယ်"

" ဟုတ်ပါ့မလားဟ လူကြီးကို ရိုက်ခံနေရမယ်"

" ရတယ် ကျွန်တော့်ယောက္ခထီးကမူးလာရင်း ပြောပြနေကြ"

" မူးမှတော့ အမှန်ဟုတ်မလားဟ"

" နည်းနည်းပါးပါးပဲသောက်တတ်တာ အဲ့ကျရင် သူ့ဘဝအကြောင်းပြောပြတယ် "

" ဟုတ်ရင်တော့လုပ်ကွာ"

" သူ့သမီးကို ကျွန်တောိကအကိုနဲ့လုပ်ခိုင်းတာတွေတော့သွားမပြောနဲ့နော်"   

" အေးပါ အဲ့လောက်တော့သိပါတယ်"

" မနက်ဖြန်သွားကြမယ် အကို"

နောက်နေ့ စိန်ပန်းရပ်ကွက်ရှိ သုံးထပ်အိမ်တစ်လုံးသိူ့ခေါ်သွားရာအိမ်ပေါ်ထပ်တွင် အရပ်မြင့်မြင့် အသားညို ညိုဖြင့် ခန့်ခန့်ညားညား လူကြီးတစ်ဦးထိုင်နေပြီး

"ဒ ါလေ ကျွန်တော့်ယောက္ခထီး ဦးသိန်းတန်"

" အဖေ ဒါကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း အဖေပြောပြောနေတာတွေ သူကဇာတ်လမ်းရေးချင်လို့တဲ့"

" တူလေးက စာရေးဆရာလား"

" မဟုတ်ပါဘူး ဦးလေး ဝါသနာပါလို့ ကြိုးစားရေးကြည့်တာ "

" အေး ကြိုးစားကြည့်ပေါ့ကွာ နောက်တော့ကျွမ်းလာမှာပေါ့"

" ဟုတ် ဦးလေး ခုတော့ ရေးနေတာပဲ စာဖတ်သူတော့ရှိတောင်ရှိရဲ့လားမသိပါဘူး "

" တူလေးရေးတာတွေ ကြိုက်တဲ့သူတော့ရှိမှာပါကွာ အားမငယ်နဲ့ အစပဲကို"

" ဟုတ် ဦးလေး"

(ထိုဦးသိန်းတန်ကသူ့ဘဝအကြောင်းများပြောပြကာ ကောက်ရဆိုသည့်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်လာပါတော့သည်။ထိုမှတဆင့်သိရသည်က ကျွန်တော်ခုလိုးနေရသည့်အမျိုးသမီးဟာ ချယ်ရီလွင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း သိခဲ့ရပါသည်)

" ငါတော့ပြောပြတာအမှန်တွေပဲတူလေးရာ ကျန်လည်းနည်းနည်းပဲ အဓိကကတော့ကြိုးစားကြဖို့က အဓိကပေးချင်တဲ့အချက်ကွာ ၊ စာအုပ်စာ‌ပေတန်ဖိုးထားဖတ်ဆိုတာပဲ၊ကျန်တာကတော့ယောကျာ်းတွေပဲကွာ ငါလည်းဒီမိန်းမနဲ့မကင်းနိုင်တော့ ဒီလိုတွေရှူပ်ခဲ့တာ၊ ထိန်းနိုင်ရင်တော့အကောင်းဆုံးပေါ့"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေး"

" ရေးပြီးရင် ‌ငါ့ပြပါဦးကွာ"

" နာမည်တွေ ဘယ်လိုထည့်ရမလဲ ဦးလေး"

" အမည်လွှဲထည့်သာထည့် အမည်မှန်ထည့်သာထည့်ပေါ့ကွာ"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေး"

(ဦးသိန်းတန်နှင့်စကားပြောပြီး မပြန်ခင်တွင် ဈေးချိုမှပြန်လာသော ဒေါ်နှင်းယုလွင်ကိုလည်းတွေ့ခဲ့ရပြီး အသားညိုညိုနှင့် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးမေသန်းနုမျက်နှာပေါက်နှင့်ဆင်ကာ ခန့်ခန့်ညားညား အမျိုးသမီးကြီးဖြစ်ကြောင်းလည်းတွေ့ခဲ့ရပါသည်)


ပြီးပါပြီ။

စာရေးဝါသနာပါသူသာဖြစ်၍ အမှားများပါခဲ့ရင်ခွင့်လွှတ်ကြပါ။



......................................✍️.✍️.✍️....................................


ကောက်ရ အပိုင်း (၁)

ကောက်ရ အပိုင်း (၁)

milflover mgmg ✍️

မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး၊မြင်းခြံခရိုင်၊ကြီးပင်ရွာနှင့်ဖိုးတုပ်ဖြူရွာအနီးတစ်ဝိုက်ရှိ "  .....    " ဟုခေါ်သော ရွာလေးတစ်ရွာတွင် ကောက်ရ ဟုခေါ်သောကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိခဲ့ပါသည်။ (ရွာအမည်ကို ဖော်ပြရန်မသင့်၍အနီးတစ်ဝိုက်ရွာများကိုသာဖော်ပြလိုက်ပါသည်) ထိုကောင်လေးမှာ တစ်ရွာလုံး၏ခိုင်းဖက်လည်းဖြစ်သည်။ ကျွန်လည်းဖြစ်သည်။ အလုပ်သမားလည်းဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင်လည်း အချစ်တော်လည်းဖြစ်ပြန်သည်။ ထိုကောက်ရ၏ဘဝ အတက်အကျများမှာလည်း အလွန့်ကိုအံဩဖွယ်ကောင်းသည်။ အလွန်ပင်ရိုးရှင်းသလို ရှူပ်လည်းရှူပ်ထွေးပြန်သည်။ ယခုဇာတ်လမ်းမှာ ၁၉၆၅ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၇ခုနှစ်ထိ (၅၂)နှစ်အတွင်းဖြစ်ခဲ့သောလူတစ်ယောက်၏ ဇာတ်ကြောင်းသာဖြစ်ပါသည်။

" ကောက်ရ ရေ ကောက်ရ"

" ဗျ  အဒေါ်"

" လာပါဦးဟယ် ငါ့ကိုရွာထိပ်ကကန်ကနေ ရေလေးခပ်ပေးပါဦး ပန်းကန်တွေဆေးချင်လို့ တစ်ပုံးပဲ  "

" ဟုတ်ကဲ့ ပေးပေးဗျ အဒေါ်"

ကောက်ရမှာ ရွာတောင်ပိုင်းမှ ကိုသာအေးတို့အိမ် ခြံစည်းရိုးခပ်ရာတွင် ကူလုပ်ပေးနေပြီး နေ့ခင်းနားချိန်တွင် စားစရာမရှိသောကြောင့် ရွာဘုန်းကြီးကျောင်းသွားစားမည်ဟုထွက်လာချိန်ဖြစ်ပါသည်။ ကိုသာအေးမှာကောက်ရကို မနက်လင်းအားကြီးချိန်ကတည်းက ‌ကူလုပ်ခိုင်းကာ နေ့လည်စားချိန်တွင်လည်း အစားတစ်လုပ်မကျွေးဘဲ အိမ်ရှေ့ထိုင်စောင့်ခိုင်းထားကာ သူတို့မိသားစုမှာ အိမ်ရှေ့စားပွဲခင်းကာမြိန်ရေရှက်ရေစားနေကြတော့သည်။ ကောက်ရလေးမှာ ဗိုက်ကဆာလွန်းသောကြောင့် ထမင်းအရမ်းစားချင် ကိုသာအေးဆီတောင်းစားပြန်ရလည်းမကျွေးဘဲရိုက်ခံရမည်ကြောက်သောကြောင့် ဆွမ်းကျန်လေးများစားမည်ဟုတွေးကာ ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

" ငါ့ဘဝကလည်းဆိုးလိုက်တာ မိဘတွေကမရှိ ဘာပညာမှလည်းမတတ် " 

ညည်းညူကာ လျှောက်လာရင်းနှင့် ဘုန်းကြီးကျောင်းမရောက်မီမှာပင် ပဲပွဲစားကိုလှ၏ မိန်းမ မတင်မြမှ ရေခပ်ခိုင်းခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ကောက်ရလည်း ရေခပ်ပေးပြီးပါက ထမင်းလေးများစားရမလားအတွေးဖြင့် နွေလည်ခေါင် နေပူကျဲတဲအချိန်တွင် ရွာထိပ်ရေကန်မှ ရေခပ်လာကာ

" အဒေါ် ရပြီဗျ"

" အေး ကောက်ရ ရပြီ နောက်ဖေးမှာချထားခဲ့"

ကောက်ရမှာ နောက်ဖေးပန်းကန်ဆေးရာနေရာတွင် ရေပုံးကိုချထားပြီး

" အဒေါ် ကျွန်တော်ထမင်းလေးမစားရသေးလို့ ရှိရင်ကျွေးပါလား"

" ဟယ် နင်ကဘာအလုပ်မှမခိုင်းရသေးဘူး ထမင်းကလာစားချင်နေတယ်"

" မနက်ကတည်းကမစားရသေးလို့ပါ အဒေါ်ရယ် ကျွေးပါ"

" နင်ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားစားပေါ့ ဘာလို့ဒီမှာလာတောင်းစားတာလဲ"

" အဒေါ်ရယ် ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားစားမလို့ပါ အဒေါ်ရေခပ်ခိုင်းလို့ သွားခပ်တာပါ ခုကျမကျန်တော့ဘဲ ကျောင်းထဲကခွေး‌တွေကျွေးလိုက်ပြီနေမှာပါ"

" နင်လည်းခွေးပဲ တူတူသွားစားပေါ့ ရော့ဟယ် ပြောရင်ငါတို့က မိုက်ရိုင်းတယ်ပြောမယ် ရော့ ရော့ လာ စား"

မတင်မြမှာ ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် မြေကြီးပေါ်က ခွေးကျွေးသောပန်းကန်တွင် ထမင်းလက်တစ်ဆုပ် ဆားအနည်းငယ်ထည့်ကာ ကောက်ရကိုပစ်ကျွေးလိုက်ပါတော့တယ်။

" ငါ့ဘဝကလည်းဆိုးလိုက်တာ...." ဟု ကောက်ရမှာတွေးကာ မျက်ရည်တစ်ကျကျဖြင့် ပန်းကန်လေးယူကာ ဆားနဲ့နှယ်ကာ ဘာမှမတွေးဘဲစားလိုက်ပါတော့တယ်။ စားနေတုန်း ထမင်းနှင့်မျက်ရည်များရောကာ ဟင်းရည်သောက်မလိုဘဲ ထမင်းကြမ်းမှာချောချောချူချူ ပါးစပ်ထဲဝင်သွားပါတော့တယ်။ စားပြီးနောက် မနားရဘဲ ကိုသာအေးအိမ်သို့ ခြံစည်းရိုးခတ်ရာတွင် လုပ်ပေးရန်ပြန်ထွက်လာပါတော့တယ်။

" သေနာလေး သထောင်းစားလေး ထွက်သွားတာကြာလိုက်တာ ခုမှလာတယ် ဘာသွားလုပ်နေတာလဲ"

ကိုသာအေးခြံဝအရောက် ကိုသာအေးမိန်းမ မမြင့်အေး၏ အပြောနဲ့ ကောက်ရကိုကြို ဆိုလိုက်ပါတော့တယ်။ မမြင့်အေးအပြောတင်မက ကိုသာအေး၏လက်ဝါးမှာလည်း ကောက်ရ၏ပါးကို ကြိုဆိုလိုက်ပါတော့တယ်။

" ဖြန်း"

" မင်း ဘယ်‌တွေသွားနေတာလဲ ခိုင်းဖို့ခေါ်ထားတာကို လာ မြန်မြန်လုပ်"

ကောက်ရမှာ ကိုသာအေးကို ဘာမှပြန်မပြောဘဲ မြေကြီးပေါ်က ဝါးများကိုအမြန်ထပ်ခြမ်းခွဲလိုက်ပါတော့တယ်။

ထိုဘဝသည်ကောက်ရ၏ နေ့စဉ်ဘဝဖြစ်ပါသည်။ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာနေသည်။ ရွာပြင်ဇရပ်မှာနေသည်။ ရွာထိပ်ကသစ်ပင်အောက်တွင်အိပ်သည်။ရွာနေရာအနှံသည်ကောက်ရ၏အိပ်ရာများပင်ဖြစ်သည်။သို့‌သော်တစ်ရွာလုံး၏ကျွန်ကောက်ရဆို‌သော‌ကောင်လေး၏ မိဘများသည် ပညာတတ်လူကုံထံများဖြစ်ကြပါသည်။

ကောက်ရ၏အဖေမှာ  ၁၉၇၆ ခုနှစ်ကာလ ရဲချုပ် ဗိုလ်မှူးကြီး အုန်းကြည် လက်ထက်က ရဲအုပ်(inspector) တစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ ကောက်ရ၏အမေမှာလည်း ရန်ကုန်မှ ပွဲရုံသူဌေးကြီး၏သမီးဖြစ်ပြီး ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် မြန်မာစာကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ ကောက်ရ၏အဖေနဲ့အမေမှာ လက်မထပ်ရသေးခင်လွန်လွန်ကျူးကျူးဖြစ်ခဲ့ပြီးကိုယ်ဝန်ရရှိခဲ့ကြပါသည်။

သို့သော် နှစ်ဖက်မိဘများမှာ ကိုယ်ဝန်ကိုမွေးခိုင်းပြီး မင်္ဂလာဆောင်ပြီးခါမှ မွေးစားကလေးလုပ်ရန် ကြံစည်ခဲ့ကြပါသည်။ထို့ကြောင့် လမ်းမတော်တရုတ်ဆေးခန်းတစ်ခုတွင်‌ ကောက်ရလေးကို ခိုးမွေးဖို့ကြိုးစားခဲ့ပါသည်။သို့သော် ကောက်ရ၏အမေမှာမွေး‌မွေးပြီးချင်း မီးတွင်းထဲမှာပင် သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး ကောက်ရ၏အဖေမှာလည်း ကောက်ရကြောင့်သူ့ချစ်သူဆုံးသည်ဟုစိတ္တဇဖြစ်ကာ ကောက်ရလေးကို သူ့အမေ၏ မိဘအိမ်တွင်‌ ပေးထားခဲ့ကာပျောက်ချင်းမလှပျောက်သွားခဲ့ပါသည်။ 

သူ့အမေ၏မိဘများမှာလည်း လာဘ်တိတ်သောကောင်လေးဟုတွေးကာ မြင်းခြံမှ ပဲဒိုင်လာသွင်းသော ကလေးလိုချင်သောလူပျိုကြီးပွဲစားတစ်ယောက်နှင့် ကောက်ရလေးကိုပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုအချိန်ထိကောက်ရ၏ကံမှာတက်မလာ သူ ၇နှစ်လောက်အရွယ်တွင် ထိုပွဲစားကြီးမှာ မြို့တက်ရင်းကားမတော်တဆမှုဖြစ်ကာ သေဆုံးသွားပြီကောက်ရလေးမှာ ခုတော့ရွာ၏ ကျွန်ဖြစ်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။

သို့သော် အဆိုးထဲမှ အကောင်းဆိုတာလေးလည်း ရှိပါသေးသည်။ ကောက်ရလေးကို သူ၏ရွာမှ ဆေးဆရာဦးကြည်သိုက်မှ သနား၍ သင်ပုန်းကြီး၊သင်ပုန်းငယ်၊ သဒ္ဒါ၊ဝါကျ အကုန်သင်ပေးကကာ ကာတွန်းစာအုပ်များ၊ပုံပြင်များ ပေးဖတ်ခြင်းဖြင့် စာဖတ်ဝါသနာကိုပျိုးထောင်ပေးလျက်ရှိသည်။ 

ကောက်ရလေးမှာ အားသောအချိန်များတွင် စာအုပ်များကြိုးစားဖတ်ခြင်းဖြင့် စာပေဝါသနာကြီးမားလာပါတော့သည်။ တစ်ရွာလုံးရဲ့ဘုံကျွန်လေးမှာ စာအုပ်စာပေများ ပိုမိုသည်းခံတတ်လာခြင်း၊ ပုံပြင်ထဲမှသူရဲကောင်းများကြောင့်စွန့်စားလိုခြင်း၊  အလှူအတန်း‌ရက်ရောသော သူဌေးကြီးများအကြောင်းသိရခြင်းဖြင့် ကြီးပွားလိုစိတ်ရှိခြင်း အစရှိသည်တို့ ကိန်းအောင်းလာခဲ့ပါတော့သည်။

```````````````````````````

" ကောက်ရရေ ရွာစပ်ကသုသာန်မှာမြေကြီးတူးတာ ကူပေးပါဦး"

" ကောက်ရရေ ရေပုံးလေးဆွဲပေးပါဦး"

" ကောက်ရရေ ခြုံရှင်းပေးပါဦး"

ထိုအသံများမှာကောက်ရ၏နေ့စ‌ဉ်ဘဝ၏ သံစဉ်လေးများဖြစ်သလို

" သေနာလေး မြန်မြန်လုပ်စမ်း"

" ခွေးသထောင်းစား လက်ကြောမတင်းဘူး"

" မအေဘေးလည်း တစ်ခုခုခိုင်းရင်လေးလံနေတာ"

ထိုအသံများမှာလည်း ကောက်ရ၏နေ့စဉ်ဘဝသံစဉ်လေးများဖြစ်ပါသည်။

ကောက်ရမှာ ထိုသို့ငယ်စဉ်ဘဝ အခိုင်းအစေလုပ်လိုက် စာဖတ်လိုက်ဖြင့် ကျော်ဖြတ်လာရင်း အသက် ၁၆ နှစ်အရွယ်သို့ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတော့သည်။ ထို၁၆နှစ်အရွယ်မှာပင် သူ့ဆရာကြီးဦးကြည်သိုက်ငှား‌ပေးသော ဆရာကြီးပီမိုးနင်း၏ "ဘဝတိုက်ပွဲ" "ကြီးပွားရေးလမ်းညွှန်" "ထွက်သက်ဝင်သက်ကြီးပွားအောင်မြင်ရေးကျမ်း၊ ဆရာကြီး ‌ရွှေဥဒေါင်း၏ "တစ်သက်တာမှတ်တမ်းနှင့်အတွေးအခေါ်များ" ၊ ဦးနု၏ "ငရဲဆိုတာဂျိုနဲ့လားဟေ့" ၊ ဂျာနယ်ကျော်မမလေး၏ "သူလိုလူ" အစရှိသဖြင့်စာအုပ်များဖတ်ကာအသိအမြင်ဗဟုသုတများတိုးလာလျှက်ရှိပါသည်။

အသက်အရွယ်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ မုချလိုက်လာသည်မှာလည်း ဆန့်ကျင့်ဘက်လိင်ကိုစိတ်ဝင်စားမှုပင်ဖြစ်ပါသည်။သူစိတ်ဝင်စားသူမှာ အေးအေးလှဆိုသော အမျိုးသမီးချောလေးပင်ဖြစ်သည်။ သူမမှာ မြင်းခြံဆေးလိပ်ခုံမှ အလုပ်သမချောလေးဖြစ်ပြီး ကောက်ရနှင့်အသက်မတိမ်းမယိမ်းဖြစ်ကာ ဆေးလိပ်ခုံမှ အလုပ်သွား အလုပ်ပြန်  ရွာအဝင်လမ်းမှ ကောက်ရမှာ အမြဲခိုးကြည့်ကာ ချစ်စိတ်များကောက်ရရင်ထဲမှာတဖြည်းဖြည်းကြီးပွားလာပါတော့သည်။သို့သော် အခြေအနေမဲ့ အပေအတေမဲ့ ကောက်ရလေးခင်မျာ ချစ်ခြင်းကိုမဖွင့်ပြောရဲဘဲ တစ်ဖတ်သတ်ချစ်စိတ်နဲ့သာကျေနပ်ရောင့်ရဲနေရရှာပါတော့တယ် ။

ထိုသို့ ရက်လနှစ်အချိန်ကာလတစ်ခု အကြာရောက်သော လောကကြီးတွင် ဘယ်အရာမှ ပုံသေမဟုတ် အမြဲပြောင်းလဲဖြစ်ပျက်နေသလို ခိုင်းဖက်ကောက်ရလေးခင်မျာမှာလည်း ထိုအချိန်က သမဝါယမဆိုင်‌တွင် အကူလုပ်ငန်းများဝင်လုပ်ပေး‌သောအလုပ်သမားလေးတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ပညာဆိုသည်မှာ လူတစ်ယောက်၏ဘဝအတွက်လှေကားထစ်သဖွယ် ဆိုသလို ဆေးဆရာဦးကြည်သိုက်သင်ပေးသော သင်္ချာအတွက်အချက်တတ်မြောက်မှုကြောင့်တစ်ခါတလေတွင် စာရင်းဇယားများပင်ဝင်လုပ်ပေးနေရပါတော့သည်။ ‌

ထိုမြို့နယ်သမဝါယဦးစီးမှူးမှာ ဦးကြည်သိုက်ရဲ့ မိတ်ဆွေဖြစ်သောကြောင့်ကောက်ရလေးကို အလုပ်ပေးထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုမျှမက အရပ် ၅ပေ ၉ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ် အသားညိုညို ဗလတောင့်တောင့်နဲ့ ကောက်ရလေးမှာလည်း ‌ယောကျာ်းပီပီသသ တင့်တယ်လှပါတော့သည်။သို့သော် သူ၏တစ်ဖက်တတ်ချစ်ရသော အေးအေးလှလေးကိုတော့ စေ့စေ့တောင်မကြည့်ရဲဟူသော အခြေအနေလေးနဲ့သာ ကျေနပ်နေပါသေးသည်။ ထိုအချိန် ဘဝ၏မထင်မှတ်သော ကောက်ရ၏ လူပျိုရည်ပျက်ရသော ဇာတ်လမ်း၏အစဖြစ်လာပါတော့သည်။

ကောက်ရမှာ တနင်္ဂနွေနေ့အလုပ်နားချိန်တွင် သူအား မသနား မကြင်နာ ခိုင်းခဲ့သော ရွာလေးကို သံယောဇဉ်မပြတ်ရှာဘဲ ရွာသားများကိုကူညီပေးဆဲသာဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ပဲပွဲစားကြီးဦးလှမှာ ပွဲရုံအပ်ရင်း မြို့ပေါ် တွင်မယားငယ်ထားကာ အိမ်သိပ်ပြန်မလာကာ သူ့မိန်းမမတင်မြမှာ အိမ်အလုပ်အကိုင်များကို ကောက်ရကိုသာအားကိုးရပါတော့သည်။ ထိုမတင်မြမှာ တစ်ချိန်ကကောက်ရကိုရေခပ်ခိုင်းပြီး ထမင်းတောင်းစားရာတွင်ခွေးစာခွက်တွင်ကျွေးသောအမျိုးသမီးပင်ဖြစ်သည်။ 

ယခုတော့ ကောက်ရကိုဆဲဆိုမခိုင်းရက်ဘဲ "ကောက်ရရယ် ကူညီပါဦးနော်" ဆိုသော လေသံဖြင့် အကူအညီတောင်းနေရပါတော့သည်။ကောက်ရမှာလည်း သည်းခံစိတ်ထားကာ အလုပ်နားချိန်သမျှဘာခိုင်းခိုင်း လုပ်ပေးပြီး ကူညီပေးလျှက်ရှိပါသည်။ မတင်မြမှာ ကောက်ရကိုခွေးစာခွက်တွင်ကျွေးချိန်တွင် အသက် ၃၀ နီးပါး အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ယခုအချိန်တွင်တော့ အသက် ၃၈ နှစ်အရွယ်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်ကလေးမရကာ မတင်မြပုံစံမှာ ရင်သားအနည်းငယ်ထွား တင်ကြီးကာ အရပ်ခပ်မြင့်မြင့်နဲ့ ခံခံညားညား အမျိူးသမီးကြီးပုံစံဖြစ်ပါသည်။

" ကောက်ရရေ ရေလေးခပ်သွားပေးဦးနော်"

" ဟုတ် အဒေါ်  "

" ထမင်းလည်းချက်ထားတယ် ထမင်းလေးစားသွားဦးလေ"

" ဟုတ်ကဲ့ အဒေါ်"

ယခုတော့ကောက်ရလေးကို ထမင်းပန်းကန်ဖြင့် ထမင်း၊ကန်စွန်းရွက်ကြော်၊ကြက်သားဟင်း အစရှိသဖြင့်ထည့်ကျွေးကာ

" ဦးလှရော ပြန်မလာသေးဘူးလား"

" ဘယ်မယားငယ်အိမ်သွားနေလည်းမှမသိတာဟယ် ငါ့ဆီတစ်ခါလာ ပိုက်ဆံပေးပြီး ပြန်ပဲ ငါ့ကိုမယားတောင်ထင်ရဲ့လားမသိဘူး"

မတင်မြမှာ အသက် ၃၈ နှစ်အရွယ် သွေးသားကောင်းသော အရွယ် လင်ကလည်း သူ့ဘက်မလှည့်လာနဲ့ အနီးဆုံးသောယောကျာ်း ‌‌ ယောကျာ်းပီသလာသောကောက်ရလေးကို စတင်စိတ်ဝင်စားလာပါတော့တယ်။ ကောက်ရမှာတော့ ဘုမသိဘာမသိ ကူညီရုံဖြင့် အိမ်ဝင်ထွက်သွားလာနေကာ မတင်မြမှာ

" ယောကျာ်းတွေ့က ၊ကိလေသာ၏ ၊ချင်းရာပြယာယ်၊စံနှစ်သွယ်သို့၊ စမ္ပာယ်ယုယ၊ကျင်းပဟန်မူ၊အမှုကိုယ်လုံး၊မြင်သူနှုန်းမျှ၊ချိုပြုံးရွှင်ပြ၊ချိုမျက်စနှင့်သီကရယ်ငို၊ကိုယ်ကိုညွှတ်ခြင်း၊ခံတွင်းဟဖွင့်၊သံလွှင့်ဟစ်အော်၊သွားဖော်လျှာထုတ်၊ခြစ်ကုတ်ခြေလက်၊လျှို့ဝှက်အပ်ရာ၊ကိုယ်အင်္ဂါကို၊လှစ်ကာပြဆောင်၊ရှက်ယောင်မဲ့ရွှဲ့၊မူနွဲ့ရွဲ့လျက်၊ကဲ့ရဲ့ချီးမွမ်း၊နှုတ်ခမ်းကိုက်ငုံ၊ခြုံရုံဖွင့်ဖုံး၊ဆံထုံးဖြေလွတ်၊ကိုယ်ဝတ်ချွတ်ပြင်၊တွင်းဝင်ပြင်ထွက်၊အောက်ထက်တက်ဆင်း၊ကြည့်ခြင်းတူရူ၊စောင်းစူမျက်ငြိုး၊စိတ်ဆိုးဟန်လုပ်၊ခါးကိုလှုပ်နှင့်နမ်းရှူပ်ချီချ" အစရှိသော မာယာလေးဆယ်ကိုအသုံးပြုလျက်ဆွဲဆောင်ပါတော့သည်။

တနေ့ကောက်ရသည် မတင်မြမှာယူသော တစ်ဖက်ရွာမှသနပ်ခါးတုံးများပေးရန် ခြံသို့ဝင်အလာ

" အဒေါ် ရေ အဒေါ် သနပ်ခါးတုံးဝယ်လာတယ်"

ကောက်ရတစ်ရပ်စပ်ခေါ်ရင်းအထဲဝင်လာရာ အိမ်ရှေ့ခန်းတွေ ထဘီလျော့တိလျော့ရဲ အင်္ကျီအနည်းငယ်လန်တက်ကာ ကပိုကယိုအိပ်ပျော်နေသော မတင်မြကိုတွေ့ရပါတော့တယ်။ ကောက်ရမှာ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ထိုကဲ့သို့ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးသောကြောင့် ရုတ်တရက်ကြည့်ကောင်းနေပါတော့သည်။ ကြည့်ကောင်းနေရုံသာမက ဘဝတွင် ပထမဆုံး လီးအင်မတန်တောင်မတ်ခြင်းဆိုသော လူပျိုဘဝအတွေ့အကြုံ စပါတော့သည်။ 

မတင်မြသည်လည်း အိပ်ပျော်နေခြင်းမဟုတ် မြူဆွယ်နေခြင်းဖြစ်ပြီး ကောက်ရရှေ့သို့တိုးကပ်ကြည့်လေလေ အိပ်ရင်းလှုပ်သလိုလို ယားလို့ကုတ်သလိုလိုဖြင့် ထဘီကို‌အောက်သို့ဆွဲချပြီး စောက်မွှေးများပင်ဖော်ပြလိုက်ပါတော့သည်။ကောက်ရမှာ နို့အုံ ၊ စောက်မွှေးများကိုကြည့်ကာ လက်တစ်ဖက်မှ မတင်မြအတွက်ဝယ်လာသော သနပ်ခါးတုံး‌ကိုကိုင်ထားပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့လီးကိုလည်းလက်နဲ့ပွတ်နေကာ လူပျိုဆိုမှလူပျိုဖြစ်သောကြောင့် မတင်မြကိုကြည့်လိုက်၊ လီးကိုလက်နဲ့ပွတ်လိုက်ဖြင့် ခဏအကြာ လရေများ ထွက်ကျလာပါတော့သည်။ 

ကောက်ရမှာ အလွန်အင်မတန်မှ လန့်ပြီးလက်ထဲမှသနပ်ခါးတုံးကြီးပစ်ချကာ အိမ်သာထဲတန်းပြေးပါတော့သည်။ အိမ်သာထဲသို့အရောက် သူ့လီးတွင်ရောပုဆိုးတွင်‌ရော ပေကျံနေသောသုတ်ရည်များ ကိုဆေးကြောကာ ပြန်ထွက်လာပါတော့သည်။ အိမ်သာထဲမှထွက်ပြီး အိမ်ရှေ့အရောက်တွင် မတင်မြအိပ်ပျော်လျက်ရှိသေးပြီး ထဘီတင်အပေါ်လှန်နေရုံမက ဘော်လီမပါဘဲ သူ၏အကျီမှာလည်းအပေါ်သို့လန်တက်နေကာ နို့ကြီးများပေါ်လျက်ရှိပါတော့သည်။  

ကောက်ရမှာ မတင်မြသည်အိပ်မပျော်ဘဲ မိန်းမမာယာဖြင့်သူ့ကို မြူဆွယ်နေသည်ဟုမထင်ဘဲ အအိပ်ကြမ်းသည်ဟုထင်ကာ အနားကပ်ကာကပ်ကာတိုးကြည့်ကာ ခုနတင်မှ အိမ်သာထဲဆေးလာသော လီးမှ နောက်တဖန်ထပ်မံမာတောင်လာပါတော့သည်။ ကောက်ရမှာ မျက်တောင်ပင်မခတ်စိုက်ကြည့်နေပြီး သူ့လီးကိုနောက်တဖန်ထပ်ကိုင်မိကာ ကြည့်ကောင်းကောင်းဆက်ကြည့်လျက်ရှိနေစဉ်မှာပင်

" ဟယ် ကောက်ရ ရောက်လာတာကြာပြီလား"

မတင်မြမှာ ခုမှအိပ်ရာနိုးလာသည့်ပုံစံဖြင့် အိပ်မှုန်စုံဖွားပုံစံလုပ်ကာ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် လှစ်‌ပေါ်‌နေသည်ကိုမသိသည့် ပုံစံဖြင့်နို့များကိုအကုန်ပြန်မဖုံး၊ထဘီကို ကိုကပိုကယိုဝှစ်ကာ

" လာလေ အိမ်ထဲဝင်"

လီးတောင်ကာ လက်တစ်ဖက်ကသူ့လီးကိုကိုင်ထားသောကောက်ရမှာ

" အဒေါ် မဝင်တော့ဘူး သနပ်ခါးတုံးလာပေးတာ"

" အေး ပေးလေ"

အဲ့ကျမှာကောက်ရမှာ သူ့လက်ကိုပြန်ကြည့်လိုက်သော် သနပ်ခါးတုံးမကိုင်ထားဘဲ လီးကိုင်ထားသည်ကိုသတိရပြီး   သူဘယ်နားလွှတ်ချလိုက်မိမှန်းကိုမသိ ကဗျာကယာအမြန်ရှာပါတော့သည်။ မြေကြီးပေါ်သနပ်ခါးတုံးတွေ့မှ အဒေါ် ရော့ ရော့ ဟု အမြန်ပေးကာ ကောက်ရမှာ မတင်မြအိမ်မှ အမြန်လစ်ထွက်ခဲ့ပါ‌တော့တယ်။ ကောက်ရ အိမ်မှထွက်သွားသည်နှင့် မတင်မြမှာ ခပ်ပြုံးပြုံးနှင့်သူမအကြံအစည်အောင်မြင်သည်ဟုတွေးကာ ခပ်ပြုံးပြုံးကျန်နေခဲ့ပါတော့သည်။

နောက်နေ့တွင်လည်း သမဝါယမဆိုင်မှအပြန် ကောက်ရမှာ မတင်မြအိမ်ရှေ့ကအဖြတ် အိမ်ထဲလှမ်းကြည့်ပြီး မဝင့်မရဲဖြစ်နေစဉ်

" ဟေ ကောင်လေး ကောက်ရရေ လာပါဦး"

(ဒီကောင်လေးမနူးမနပ်နဲ့ သူရဲ့အကွက်ထဲဝင်နေပြီဖြစ်ကြောင်းနှင့်အိမ်ရှေ့မယောင်မလည်နဲ့ လာသည်ဖြစ်ကြောင်း မတင်မြမှာ ရိပ်မိနေပါသည်)

" ခဏလာဟယ် ငါ့လင်ကလည်း ပြန်ကိုမလာဘူး မြို့တက်သွား ကြာကြာနေတာ ငါ့အိမ်နောက်ဖေးက အဆင်းလေး ယိုင်နေလို့ လုပ်ပေးပါဦး အဒေါ်လည်းနေမကောင်းလို့ဟယ်"

" ဟုတ် ဟုတ် အဒေါ် တူတို့ သံတို့ရော"

" အဆင်သင့်ပဲ တူလေးရယ် နောက်ဖေးမှာ တစ်ခါအိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်ပြင်တုန်းကသစ်တွေလည်းရှိတယ် လုပ်ပေးပါဦး ငါခဏလှဲလိုက်ဦးမယ်"

ကောက်ရမှာ သူငယ်ငယ်ကခွေးစာခွက်နှင့်ထမင်းစားခဲ့ရသော အိမ်နောက်ဖက်အဆင်းလေးကို သေချာလေးပြင်ဆင်ရိုက်ပေးကာ ချော်မလဲရအောင် သစ်အဟောင်းအဆွေးများကို ဖြုတ်ကာ အသစ်လဲပေးခြင်းများလုပ်ပါတော့သည်။ အကုန်ပြင်ဆင်ပြီးမှ

" အဒေါ် အဒေါ် ပြီးပြီ"

" အေး လာ သား တက်ခဲ့လေ "

မတင်မြင်မှာ အိပ်ခန်းထဲလှဲနေပြီး ကပိုကရိုပင်ဖြစ်နေကာ လူပျိုလေးကောက်ရခဗျာမှာ သူအလွန်အင်မတန်မှကြည့်ချင်သော မြင်ကွင်းကိုမြင်ရကာ

" လာ လာ ညောင်းညာပြီးဟာ တစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေနဲ့ မုန့်ဖိုးယူဦးလေ အဒေါ်တော့ ကိုက်ခဲနေလို့ဟယ် ညနေမှ ရွာတောင်ပိုင်းကအနှိပ်သည်ကြီးဒေါ်ငွေ ခေါ်နှိပ်ခိုင်းရမယ်"

" ကျွန်တော်နှိပ်ပေးရမလား"

" အေး အဒေါ် နေမကောင်းလို့ပါ လာဟယ်"

ပြောရင်းဆိုရင်း မတင်မြမှာ ထဘီကိုပေါင်ပေါ်အောင်ထိဆွဲတင်ကာ နှိပ်ခိုင်းပါတော့သည်။ကောက်ရမှာ မူလတော့ ကူညီချင်ယုံသက်သက်နှင့် တ‌နေ့ကမြင်ကွင်းကိုမြင်ချင်ရုံသက်သက်ဖြင့် နှိပ်ပေးရာ မတင်မြမှာ ဒူးနှိပ်ခိုင်းလိုက် ၊ တဖန် ကောက်ရလက်ကို ဆွဲကာ ပေါင်တွင်းသားနှိပ်ခိုင်းလိုက်နှင့် ကောက်ရမှာ လီးအင်မတန်မှတောင်ကာ ပုဆိုးထဲမှပင်ထိုးဖောက်ထွက်တော့မည့်သဖွယ်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ 

ပုံမှန်ယောကျာ်းဆိုလျှင် တက်လိုးတော့မဘ်ဖြစ်ပြီး ကောက်ရမှာ တရွာလုံး၏အနှိမ်ခံလည်းဖြစ် လိုးခြင်းဆိုသည်ကိုလည်း ကောင်းကောင်းမသိနှင့် မတင်မြမှာ ထိုထက်ပို၍မာယာသုံးရမည်ဟု တွေးနေပါတော့သည်။သို့သော် အာဒံနှင်ဧဝကို မည်သူကလိုးနည်း သင်ပေးသနည်း ။လူများ၏သဘာဝမဟုတ်ပါလော။

မတင်မြတွေးတောကြံစည်နေစဉ်မှာပင်ရုတ်တရက်ပင် ကောက်ရမှာ အတင်းကုန်းဖက်ကာ အတင်းခွပါတော့သည်။

" ဟဲ့ ကောက်ရ ဘာလုပ်တာလဲ ဘာလဲ"

" ကျွန်တော်ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး"

" ဟဲ့ ဟဲ့"

မတင်မြကိုအတင်းတက်ခွကာနမ်းသည်။ ဖက်သည်။ ကိုယ်နဲ့ဖိသည်။ သူ့စိတ်ထဲဝေခွဲမရ ရုတ်တရက်ကြားဖြတ်ဝင်လာသည့် တဏှာစိတ်ကြောင့်သာ လုပ်မိလုပ်ရာလုပ်နေသည်။

" ဟဲ့ ဟဲ့ ဖယ် ဖယ် နင်ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောနဲ့နော် ငါပြမယ် အခုကိုယ်ပေါ်ကဖယ်"

ထိုမှသာကောက်ရမှာဖယ်ပြီး

" နင် ဘယ်သူမှမပြောနဲ့နော် ငါ့လင်သိရင် ငါရော နင်ရောသတ်မှာ ပုဆိုးချွတ်လိုက်"

ကောက်ရလီးမှာ လူပျိုလီးဆိုပေသည့် အရှည် ၅ လက်မကျော်လောက်ရှိပြီး အတော်အသင့်ရှိရာ မတင်မြမှာ စားရကံကြုံလို့ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲသကဲ့သို့ကိုင်ကြည့်ပြီး

" လာ ငါ့ပေါ်တက်ခွ"

သူ့ထဘီကိုလှန်တင် ပေါင်ကိုဖြဲကာ

" လာ ဒီထဲထည့်"

ကောက်ရမှာ လီးကိုအဖုတ်ထဲမထည့်ဘဲ ကြည့်ကိုမကြည့်ရဲ ပြောလို့သာလုပ်ရနဲ့ နှုတ်ခမ်းချော်ထိုးလိုက် နဲ့ ဒုက္ခရောက်နေရာ မတင်မြမှစိတ်မရှည်တော့ရာ

" ခဏ ခဏ ငါတည့်ပေးမယ်"

လီးကိုကိုင်အဖုတ်နဲ့တည့်ပေးလိုက်မှ ကောက်ရထိုးထည့်လိုက်ရာ

" အူးးးး အင့်နေတာပဲဟယ် နင့်ဟာက လုပ်တော့ ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်"

ကောက်ရမှာ လီးကိုထိုးလိုက် ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ဖြင့်လုပ်နေပြီး မတင်မြမှာလည်း အလိုးမခံရတာကြာ လီးအရသာခံစား ကောက်ရခဗျာတော့ လိုးသာလိုးရ အရသာမခံစားတတ်နှင့် ၅ မိနစ်ပင်မကြာ လူပျိုလီး လရေများပန်းပါတော့သည်။

" အား အား အဒေါ်  သေးထွက်ပြီ"

" ဟဲ့ သေးမဟုတ်ဘူး လရေဟဲ့ ထထ ဘာမှတော့မသိလိုက် အေးပေါ့ လူပျိုကို ထ ထ "

ကောက်ရမှာ လီးကိုအဖုတ်ထဲကချွတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးမှ အဖြူရေများကပ်နေသည်ကိုကြည့်ပြီး ကြောင်တိကြောင်ဝေနှင့်

" သုတ်လိုက် အစမို့ နင်ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောနဲ့နော် ထပ်လုပ်ချင် ညမှလာ ရွာကောင်စီအဖွဲ့တွေ ညကင်းပတ်တာမမိစေနဲ့"

" ဟုတ် အဒေါ်"

ကောက်ရမှာ ဘာမှန်းမသိ လူပျိုရည်ပျက် အနည်းငယ်သော စိတ်ကျေနပ်ရသည်ဟူသော ခံစားမှုတစ်ခုသာရကာ ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

``````````````````````````````````````````````````````````````````````

" အဒေါ်ရေ အဒေါ်"

" အမလေးဟဲ့ ဝီရိယကောင်းလိုက်တာ လာ လာ"

" ဟီး ဟီး"

" ညစာရောစားပြီးပြီလား

" စားပြီးပြီ ဆရာဦးကြည်သိုက်အိမ်မှာ အင်္ဂလိပ်စာသင်ရင်း စားခဲ့တယ်"

" အေး သူကနင့်ကျေးဇူးရှင်ပဲ"

" လုပ်ကြမယ်လေ"

" အောင်မာ စောက်ကလေးက ဘာလုပ်မှာလဲ အရမ်းတဏှာထနေတယ် အစပျိုးမိတဲ့ ငါ့အမှား"

ကောက်ရမှာ ခပ်ပြုံးပြုံး တပြင်ပြင်....

" လာ အိပ်ရာထဲသွားမယ်"

မတင်မြမှာ အိမ်ရှေ့တံခါးသေချာပိတ် ရေနံဆီမီးအိမ်လေးသာ မလင်းတလင်းထွန်းထားပြီး အိပ်ရာဆီသို့သွားကာ အိပ်ရာပေါ်အလှဲ နောက်မှလိုက်လာသော ကောက်ရမှာ တက်ခွမည်ပြင်ကာ

" ဟာ ဒီကလေးနှယ့် ခဏဟ ချွတ်ပါရစေဦး"

မတင်မြမှာ ထဘီကို ဆွဲဖြည် ခြေနှင့်ကန်ချွတ်ပြီးနောက်

" ထည့်ရတော့မှာလား"

" မထည့်နဲ့ဦး ယောကျာ်းနဲ့မိန်းမလုပ်ရင် တန်းမလုပ်ရဘူး။ အရင်ဆွရတယ်။ "

" ဘယ်လိုဆွရမှာလဲ အဒေါ်ရ"

"လ ာ ငါပြမယ် ခဏ အင်္ကျီချွတ်လိုက်ဦးမယ်"

ဘော်လီမဝတ်ထားဘဲ နို့ကြီး(၂)လုံးပေါ်ကာ

" လာ စို့တော့ နင်နို့စို့တတ်တယ်မလား"

" မစို့တတ်ဘူး အဖေအမေတောင်ဘယ်သူမှန်းမသိဘူး မွေးစားအဖေကြီးက အခုသမဝါယမမှာရောင်းနေတဲ့ နို့ဗူးနဲ့တိုက်လား ဘာလားမသိဘူး"

" လာ ဟယ် သကြားလုံးစုပ်တဲ့ပုံစံ နို့သီးခေါင်းကိုစုပ်"

ကောက်ရမှာ ဘာမှန်းသာမသိ သကြားလုံးပုံစံစုပ်နေပါတော့တယ်။ကောက်ရလက်ကိုမတင်မြဆွဲကိုင်ကာ သူမအဖုတ်ပေါ်တင်ပေးကာ ကောက်ရလက်ကိုမလွှတ်ဘဲ သူထိန်းကိုင်ပေးကာ အဖုတ်ကိုပွတ်ပါတော့တယ်။ နို့ကိုစို့လိုက် အဖုတ်ပွတ်လိုက်နဲ့ သူမအဖုတ် အရေစိုလာကာ

" အဒေါ် သေးပေါက်ချမိတာလား"

" ဟာ စောက်ကလေးနှယ့် အရင်ဆွရတယ်ဆိုတာ အဲ့ဒါ မိန်းမဟာက အရေစွတ်လာမှ ထည့်ရတာလည်းချောတယ်။ခံရတာလည်းမနာတော့ဘူး။ရပြီ လာ လိုးတော့"

ကောက်ရမှာ အပေါ်ကတက်ခွကာလီးကို မတင်မြအဖုတ်နဲ့တေ့ကာ ထိုးထည့်ပါတော့တယ်။

" နွေးပြီးအိနေတာပဲ အဒေါ်"

" အေး ဒီတစ်ခါဘယ်အ‌ပေါက်ထည့်ရမလဲသိသားပဲ"

ကောက်ရမှာ လီးထိုးထည့်ပြီးတာနဲ့ စဆောင့်ကာ စွဲမက်စရာအရသာရနေပါတော့တယ်

" အား အား ကောင်းလိုက်တာ ကောက်ရရယ် လုပ်ထား လုပ်ထား"

မတင်မြမှာသိပ်အားမရကောက်ရခါးကိုပါဆွဲကိုင်လုပ်ပေးကာ

" လုပ် လုပ် နည်းနည်းမြန် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အေး ကောင်းတယ် နင်ရော ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ် အိနေတာပဲ"

‌ကောက်ရ၏ဒုတိယတစ်ခါအတွေ့အကြုံ ပွဲအရသာတွေ့နေပြီး ‌ရေနံဆီမီးအိမ်လေးမမှိန်တမှိန်ကြားထဲ လိုးပွဲလေး ၁၀မိနစ်ခန့်အကြာ

" အား အား အား အဒေါ်"

" ပြီးပြီလား "

" ထွက်တာ မနက်ကလို အရည်တွေ"

" မထုတ်နဲ့ ငါ့အပေါ် ဒီတိုင်းထပ်အိပ်"

အဖုတ်ထဲလီးစွပ်လျက်ကောက်ရအိပ်ပျော်သွားကာ

" ဟဲ့ ထတော့ ကြက်တွန်နေပြီ "

" ဗျာ ဗျာ "

ကောက်ရမှာ မိမိကိုယ်ကို ဘယ်ရောက်နေမှန်းတောင်မသိ အဝတ်အစားမပါ လီးမှာလည်းပျော့ဖတ်နဲ့

" နင် အလုပ်ပြန်သွားရမှာမလား"

" ဟုတ် အဒေါ်"

" အေး နောက်ဖေးကထွက် လူမြင်မယ်"

ကောက်ရမှာ ပုဆိုးကိုကောက်စွပ်ကာ အမြန်ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။

``````````````````````````````````````````````````````````

" အင်္ဂလိပ် grammer လေ့လာပြီဆို အရေးကြီးတာတွေက ဝါကျဖွဲ့စည်းပုံ၊Tensesတွေ၊Prepositions၊conjunctions တွေပဲကွာ။တဖြည်းဖြည်းလေ့လာရင် ဘာမှမခက်ဘူး အဆင်ပြေတယ် ။မင်းအတော်တိုးတက်လာပြီ။ဒီတိုင်းဆို story တွေကိုမင်းကောင်းကောင်းဖတ်နိုင်သွားပြီ ။အဓိကကမကြောက်ဖို့ပဲ။များများလေ့လာ၊များများရေးကျင့်"

ထိုစကားများမှာ ကောက်ရ၏အလုပ်ပြန် ညနေခင်း သင်ခန်းစာ အချိန်တွင်းဖြစ်ပါသည်။

" စောက်စေ့ကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကိုင် အရမ်းတင်းပြီးဖိပွတ်ရင်နာတယ် ယက်ရင်လည်း လျှာဖျားလေးနဲ့အစိကိုထိမိနေအောင်ယက် ။ နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင် လျှာချင်းအဓိက နှုတ်ခမ်းကိုမကိုက်မိစေနဲ့။ နို့ကိုအတင်းမနယ်ရဘူး တယုတယ ပွတ်ပြီးနယ် ၊စောက်ဖုတ်တိုင်းကဒီလိုမဟုတ်ဘူး အပျိုစောက်ဖုတ်ဆိုကျဉ်းကျဉ်းလေးဟဲ့၊ ငါကစောက်မွှေးများလို့ အနံပြင်းတာ"

ထိုစကားများမှာ ကောက်ရ၏ညဘက် သင်ခန်းစာချိန်တွင်းဖြစါပါသည်။

အချိန်(၃)လအတွင်း Aesop's Fables(အီစွတ်ပုံပြင်များ)စာအုပ်ကို ကောက်ရဖတ်လာနိုင်သကဲ့သို့ မတင်မြကို လှေကြီးထိုး၊ခွေးလိုး၊မြင်းစီး အစရှိသောနည်းမျိုးစုံဖြင့်လိုးလာနိုင်ခဲ့ပါသည်။

" အွတ် အွတ် ကောင်းလိုက်တာ လီးကအီစလံဝေနေတာပဲ"

မတင်မြကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ကာ ချွေးသံတရဲရဲနှင့် ကောက်ရအတင်းအမဲဖျက်လိုးနေပါသည်။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အမလေး အမလေး အု အု အ အ အ "

လီးမှာစောက်ရည်များပေကျံနေကာ လီးအထုတ်အသွင်းမှာ အဖုတ်ထဲကလေပါထွက်ကာ ဆောင့်ချက်များမှာလည်း တဲအိမ်မပြိုရုံသမယ်။

" အွတ် အမလေး လိုး လိုး လိုး "

တစ်ခါတလေ ဆောင့်ချက်ပျင်းလွန်း၍ ကုန်းထားသောမတင်မြမှာ လက်ထောက်ထားသည့်ကြားမှ အိပ်ရာပေါ်မှောက်ကျကာ

" အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ကောက်ရရယ် အ အ အွတ် ဖတ် ဖွတ် ဘွတ် အား အား အား"

လရေများအဖုတ်ထဲအပြည့်ပန်းပြီး နှစ်ယောက်သား ထပ်လျက်ခဏမှေးကာ

" လာ အမ အပေါ်ကတက်ဆောင့်"

မတင်မြမှာ အပေါ်ကနေ တက်ပွတ်‌နေရုံမဟုတ် ကောက်ရပေါင်ကိုလက်ထောက်အားယူကာ ဖင်ကိုကြွကာဖိကာဖြင့်အသကုန်ဆောင့်ပါတော့သည်။

" ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်"

ဆောင့်နေပုံမှာ တက်ကြွလန်းဆန်းနေပြီး နို့ကြီးများ တွဲလိတွဲလိနဲ့ အလွန်အင်မတန်မှကြည့်ကောင်းပြီး နှစ်ယောက်သားအကြိမ်ကြိမ်ပန်းထားပြီးထားသောအဖုတ်မှ ရောနှောအရည်များ ဖင်အမြှောက်တွင်စောက်ဖုတ်ထဲမှစီးကျလာကာ ကောက်ရပေါင်တစ်လျှောက်မှသည် ဖျာတွင်ပါစိုရွှဲလျက်ဖြင့်။

ဖတ် ဖတ် ဟုတောင်မမြည်နိုင် အရည်များမည်မျှလောက်ပြည်လျှံနေပါသလဲဟုဆိုလျှင် ဖွတ် ဖွတ် ဟူပါမြည်‌နေပါတော့သည် ။ ကောက်ရလီးမှာ ရေနံဆီမီးအိမ်မှိန်တမှိန်နဲ့တင် အရေများစိုစွတ်ကာတောင်နေပုံမှာလည်း ကြောက်မက်ဖွယ် မတင်မြအတွက်တော့ သရေကျတဖွယ်။

မတင်မြမောမှာ အိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်ခိုင်းကာ ဖင်ကိုကြမ်းပြင်နှင့်တပြေးညီထဲမထား အပေါ်ကိုဆွဲမြှောက်ကာဖြင့် ကောက်ရမှာ မတ်တပ်ရပ် ဒူးကိုအနည်းငယ်သာညွန့်ကာ လီးကိုအသကုန်စိုက်လိုးလိုးပါတော့တယ်။ မုဆိုးတစ်ယောက်မှ အသကုန်ရုန်းကန်နေသောသားကောင်ကိုခပ်ပြင်းပြင်းဓားချက်များဖြင့်အသက်နှူတ်သဖွယ်ပင်။

" အမလေးလေး ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ လိုးပါ ပြဲပါစေ ကွဲပါစေ လိုးပါ အမလေး"

ထိုစကားများသာ အရူးတဖွယ် တွင်တွင်ရွတ်နေသောမတင်မြ၊စိုက်လိုးလိုးရင် ချွေးသံရွဲရွဲ ဆံပင်မှစည်းကျနေသောချွေးများမှာ အောက်မှာခံနေသောမတင်မြကိုယ်ပေါ်သို့ပင်စီးကျနေ။သို့သော် အားမလျှော့။

" ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အား အား ခင်များစောက်ဖုတ်ကလိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာ"

" လိုး လိုး ငါ့ကိုသေအောင်လိုး"

အသကုန်လိုးကာ လီးရော စောက်ဖုတ်ရောက သူတို့ပိုင်ရှင်များကို တော်ကြပါတော့ဟု ထမပြောရုံတမယ်လိုးကြပြီးမှ ဖက်အိပ်ကြသည် ထိုသည်မှာ (၃)လအတွင်းတစ်ရက်မှမနား ထိုမျှမကပေ၊ မတင်မြယောကျာ်းပဲပွဲစားဦးလှမြင်းခြံမယားငယ်အိမ်မှပြန်လာချိန်တွင်လည်း ဦးလှရွာထဲသွားခိုက်တွင်

" ယက် ယက် အထဲထိလျှာနဲ့မွှေယက် "

" ပလွတ် ပလွတ် နင့်လီးထိပ်ကအရသာအရမ်းကောင်းတာ ငါညတောင်ပါးစပ်ကမချွတ်ချင်ဘူး"

" လိုး လိုး အသကုန်လိုး လီးကျိုးအောင်လိုး"

" စောက်ရမ်းလိုးကောင်းတဲ့စောက်ဖုတ်"

အသကုန်လိုးပြီး ဦးလှပြန်လာချိန်တွင် ‌ကောက်ရကိုရေခပ်ခိုင်းသယောင်ယောင်ဟန်ဆောင်ကြပါသည်။ထိုမျှကာမဆိပ်တက်နေကြပါသည်။

ထိုတင်သာမကပေ ဘဝ၏ထူးခြားဆန်းကြယ်မှု ဘဝ၏ပဟေဠိဆန်မှုတစ်ခုမှာ ကောက်ရကိုခွေးစားခွက်နှင့်ထမင်းကျွေးသော မတင်မြမှာ ကောက်ရနှင့်ရသောကိုယ်ဝန်ရရှိခဲ့ပါသည်။ ပွဲစားကြီးဦးလှမှာ သူခဏပြန်လာပြီး တစ်ညသာသူ့မိန်းမကိုကောင်းကောင်းလိုးတယ် ကိုယ်ဝန်ရတယ် ငါအတော်စွမ်းလာပါလာတွေးကာ တပြုံးပြုံးတပျော်ပျော်။ ကိုယ်ဝန်အနုနဲ့မတင်မြကိုတယုတယဖြင့် မြင်းခြံမြို့မှမယားငယ်ဆီတောင်မသွား။

" ခဏလေး မိန်းမရယ် ပဲတွေလှောင်ထားတာတွေ အကုန်ရန်ကုန်ကဒိုင်သွားသွင်းလိုက်မယ် တို့ကလေးအတွက်လေ"

ဦးလှ မြို့အသွားတွင် ကောက်ရရောက်လာကာ

" မိန်းမ"

" အမလေး ဘာမိန်းမလဲ ရာရာစစ"

" ကျွန်တော့်ကလေးတောင်လွယ်ထားတာ"

" ငါ့ယောကျာ်းနဲ့လိုးလို့လည်းရသွားတာနေမှာပါဟယ် နင်ကလည်း အသေချာကြီး"

" သူအမြဲလိုးနေတာကို ဘယ်တုန်းကရလဲ ကျွန်တော်ကအဒေါ်ကိုပန်းထည့်တာ စုထားရင် တိုင်ကီ(၂)လုံးအပြည့်ရတယ် ကျွန်တော်နဲ့ရတာပေါ့"

" ဘယ်သူနဲ့ရရအေ ငါ့လင်နဲ့ရသွားတယ်ပဲသဘောထား"

" ဟဲ့ ဟဲ့ အောက်ကမာနေပြီ ငါကိုယ်ဝန်‌နဲ့နော်"

" အမကိုယ်သင်းနံကိုရလိုက်တာနဲ့မရတော့တာ"

" အမလေး ပြန်တော့ ပြန်တော့"

" အ‌ဒေါ်ကလည်း လုပ်ပါ လက်လေးနဲ့ဖြစ်ဖြစ်"

" တကယ်ကိုပဲ"

ကောက်ရလီးကို ထုပေးကာ မပြီးနိုင်ဘဲ မတင်မြမှာလည်း မတင်မြ သူလည်းစုတ်ချင်သလိုလိုဖြစ်လာကာ လီးကိုအရင်းကနေ အဖျားထိငုံလိုက် လျှာလေးနဲ့တို့ကာထုပေးလိုက်နှင့် သို့သော်ကောက်ရမှာမပြီး

" သွား သွား အုန်းဆီသွားယူ"

" ဘာလုပ်ဖို့ နင့်လီးမှာအုန်းဆီသုပ်"

" မတင်မြမှာ ကုန်းလိုက်ပြီး ငါ့ဖင်ဝကိုလည်း လိမ်းလိုက်"

" ဟဲ့ ဟဲ့ ဖင် ဖင် အိမ်သာတက်တဲ့ဖင်"

ကောက်ရမှာ အဖုတ်ကိုဆီသွားလိမ်းနေကာ မတင်မြပြောမှ ဖင်ဝကိုလိမ်းကာ

" ထည့် ဖင်ထဲထည့် ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ငါကိုယ်ဝန်နဲ့"

" ဟုတ်"

ဖင်ထဲလီးထည့်မရ အဝမှာတင်ကြပ်နေကာ

" ချွတ်လိုက် ဆီသေချာထပ်လိုက် ရွှဲရွှဲလိမ်း"

ဆီလိမ်းလိုက် စမ်းထည့် ပြန်ချွတ် ထပ်လိမ်းနဲ့ အုန်းဆီတော်တော်ကုန်မှ

" ဝင်ပြီမလား လိုးတော့ဖြည်းဖြည်း"

ကောက်ရမှာ စလိုးခါစက သိပ်အရသာမတွေ့ တဖြည်းဖြည်းအရသာတွေ့လာကာ အရှိန်ပြင်းလာကာ

" ဟဲ့ အရမ်းနာတယ် ဖြည်းဖြည်း ရှေ့အပေါက်လိုမဟုတ်ဘူး"

ကောက်ရမှာ လိုးစကပုံမှန် တဖြည်းဖြည်းအရှိန်ပြန်မြှင့်နဲ့

" တော်ပြီ တော်ပြီ စုပ်ပဲစုပ်တော့မယ် အရမ်းနာတယ် ငါမခံနိုင်ဘူး"

ကောက်ရမှာ မတင်မြခေါင်းကိုကိုင်ကာ လီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ပါးစပ်ကိုပဲအရသာခံလိုးပါတော့တယ် ။ နှုတ်ကလည်း

" ခင်များပြောတော့ ကျွန်တော်ကခွေးနဲ့အတူတူဆို ခွေးစာခွက်နဲ့ကျွေးတာ ခုတော့အဲ့ကောင်နဲ့ကိုယ်ဝန်ရ အဲ့ကောင်ဟာလည်းစုတ်နေရပြီ ပြောရင်း ပါးစပ်ကိုအသကုန်လိုးကာ မတင်မြပါးစပ်မှာ သရေများ ချွဲများပင်ထွက်ကာ ခဏအကြာလရေများပန်းကာ မတင်မြအတော်ပင်မောကျန်ခဲ့ပါတော့တယ်။ "

" သွားတော့ ကောင်စုတ်လေး ငါ့အမှား ခုတော့နားကြည်းချက်တွေပါထွက်လာတယ် ထပ်မလာခဲ့နဲ့တော့"

ထိုနေ့မှစ ထိုရွာကလေးမှ တစ်ရွာလုံး၏ခိုင်းဖက် ဘုံကျွန်ကောက်ရလေး ထိုရွာမှစွန့်ခွာကာ သူတို့သမဝါယမရုံးမှ စာရင်းကိုင်ဦးလေးကြီး၏မိတ်ဆွေရှိရာ ရန်ကုန်သို့ထွက်လာခဲ့ပါ‌တော့သည်။

``````````````````````````````````````````````````

ကောက်ရရန်ကုန်ရောက်အလာ အခက်အခဲကမျိုးစုံမြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ်လမ်းစဉ်ပါတီ(မဆလခေတ်)၊သမ္မတကြီးဦးစန်းယုခေတ် မြန်မာပြည်ကြီးလည်းအကြပ်အတည်းမျိုးစုံ၊ တောရွာကလေးမှရောက်လာတဲ့ကောက်ရကလည်းအခက်အခဲမျိုးစုံ။

ရန်ကုန်ရောက်ရောက်ချင်း  သူစိမ်းများနှင့်ဆက်ဆံရသည်။ သို့သော် ကောက်ရသည် လူ့ဘဝစတင်ရောက်သည်မှစ သူစိမ်းများနှင့်သာ ကျင်လည်ခဲ့ရသူ။သူ့အတွက်ကား မဆန်း။

၁၉၈၃ ခုနှစ် ကောက်ရ ရန်ကုန်မြို့သို့တက်အလာ သူနေရသောနေရာမှာ  ပုဇွန်တောင်ပန်းခြံအနီးဖြစ်ပြီး ၎င်းနေရာတွင်အရက်ဆိုင်တန်းတစ်ခုရှိသည်။ ကောက်ရမှာ ထိုအရက်ဆိုင်တန်းနားရှိ  မြင်းခြံ‌ကောင်စီမှ လူကြီးတစ်ယောက်၏ မိတ်ဆွေဖွင့်ထားသော " "ကျော် "လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် စားပွဲထိုးအလုပ်စတင်လုပ်ရပါသည်။ တနေ့ကောက်ရတို့လက်ဖက်ရည်ဆိုင်နှင့် အနီး အရက်ဆိုင်တန်းတွင် ဓားခုတ်မှုတစ်ခုဖြစ်ပွားခဲ့ပါသည်။ ထိုဓားခုတ်မှုမှာ ကွမ်းယာဆိုင်တစ်ဆိုင်မှ မိန်းမငယ်တစ်ယောက်ကို မူးရူးနေသောယောကျာ်းကြီး၅ယောက်မှဆွဲလားရမ်းလား လုပ်စဉ် ထိုမိန်းမငယ်၏အမေကြီးမှ ထို၅ယောက်စလုံးကိုဌက်ကြီးတောင်ဓားနဲ့ ခုတ်မှုပင်ဖြစ်သည်။ 

ထိုခုတ်သူမှာ ၁၉၈၃ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၉ ရက် နံနက်ပိုင်းက အာဇာနည်ဗိမာန်တွင်ရောက်ရှိနေသော တောင်ကိုရီးယား သမ္မတချန်ဒူးဝမ်ကို လုပ်ကြံမှု (တောင်ကိုရီးယားအရာရှိ ၁၇ ဦးနှင့် မြန်မာနိုင်ငံသား လေးဦး သေဆုံးခဲ့သောဖြစ်စဉ်)တွင် အာဇာနည်ဗိမာန်တွင်ဗုံးခွဲခဲ့သည့်မြောက်ကိုရီးယား နိုင်ငံသား(၃)ဦးအနက်မှ "ဇင်မို"ဆိုသူကို ပုဇွန်တောင်ချောင်းတွင်ဖမ်းမိခဲ့သော ဓားစန်းရီပင်ဖြစ်ပါသည်။

ကောက်ရမှာ စားပွဲထိုးဘဝဖြင့် ၅လခန့်သာကျင်လည်ခဲ့ရပြီး ဆိုင်ရှင်လင်မယားကွဲကာ ဆိုင်လည်းအရင်းပြုတ်သောကြောင့် စပယ်ယာဘဝကိုကူးခဲ့ရပါတော့သည်။ထိုအချိန်က ရန်ကုန်တွင် ဘတ်စ်ကားအင်းစိန်လိုင်း  ဆူးလေ မှ ထောက်ကြံ့ထိ ရောက်သော Hino BM နှစ်စီးတွဲယာဉ်များရှိပါသည်။ကောက်ရမှာ ထိုယာဉ်များတွင်လည်းစပယ်ယာဘဝဖြင့် (၅)လခန့်လုပ်ကိုင်ခဲ့ရသည်။ထိုအချိန်တွင် ဖဆပလ လိုင်းခန်းတွဲမှ သူ့မိတ်ဆွေတစ်ဦးအိမ်တွင်ကပ်နေခဲ့ရပါသည်။

အလုပ်များပန်း နားရက်လေးများရပြီဟေ့ဆိုလျှင်  ကောက်ရတို့အလုပ်တူ သူငယ်ချင်းအချို့နဲ့ ကန်တော်ကြီးသွား အတွဲချောင်း ထိုကမှတဆင့် လှည်းတန်းလမ်းဆုံ ၊ လမ်းဆုံကမှ အင်းယာဘက်လမ်းလျှောက် ။ ထိုအချိန်က လှည်းတန်းလမ်းဆုံမှာ ယခုလောက်မစည်ကားဘဲ လမ်းဆုံထောင့်က "ဝင်း" ဆံသဆိုင်၊ "ဦးဆောက်ပန်း"စာပေတို့ကတော့နာမည်ကြီးများဖြစ်ပါသည်။ ‌ဗိုက်ဆာပြီဆိုလျှင် ပျော်ပါးရန်စုထားသောငွေဖြင့် ၄ကျပ်တန် ဆီချက်ခေါက်ဆွဲတစ်ပွဲစားကာတစ်မြို့လုံးတနေကုန်လည်ပါတော့သည်။

ထိုအချိန်က ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းလမ်းမပေါ်ရှိ  ရွှေဂုန်၊မြို့မ၊ဆုထူးပန်၊ဝဇီရာ၊သွင် အစရှိသောရုပ်ရှင်ရုံများခေတ်စားပြီး ကောက်ရပထမဆုံးကြည့်ဖူးသော ရုပ်ရှင်မှ မင်းသားညွန့်ဝင်းနှင့်မင်းသမီးခင်သီတာထွန်းအကယ်ဒမီရသော တတိယအရွယ်၏ဒုတိယဝေဒနာဇာတ်ကားဖြစ်သည်။

ကောက်ရတွင်စိတ်တူကိုယ်တူ အောင်မြင့်ဆိုသော သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိပြီး နှစ်ယောက်လုံးမှာ (၁၉) နှစ်ခန့်သက်တူရွယ်တူ ဆိုးအတူ၊ကောင်းအတူ ခင်ခဲ့ကြပါသည်။ ကောက်ရမှာ မတင်မြ သင်ပေးခဲ့၍ တဏှာပိုးမသေသေးရာ ကန်တော်ကြီးပတ်လမ်း၊ ဗိုလ်တထောင်ကမ်းနားအစရှိသောနေရာများသို့သွားကာ ဖာသွားချလေ့ရှိကြပါသည်။ ဈေးမတတ်နိုင် အခြေခံအလုပ်သမားများဖြစ်သောကြောင့် ရသောဖာမှာ အသက်ကြီးကြီးနှင့် အသက် ၃၅/၃၆ပတ်လည် ဖာများသာ ချခဲ့ကြရပါသည်။ ကောက်ရပုံမှန်ချသောဖာမှာ မကုလားမဟုသာအမည်သိပြီး အုတ်ကျင်းဘက်တွင်နေထိုင်ကာ ကလေးနှစ်ယောက်အမေတစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ ပဲခူးဘက်ကဟုသိရပြီး ဗမာတစ်ဝက် ကရင်တစ်ဝက်ဖြစ်သည်။ 

ပုံစံမှာအသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့်ပင်။ ယောကျာ်းမှာ လူသတ်မှုဖြင့်ထောင်ကျသွားပြီး ထောင်ထဲမှာလား ပြန်လွှတ်ပြီလားလည်းမသိ ၁၀နှစ်ကျော်ကြာနေရာ ကလေးများစားဝတ်နေရေးအတွက်လုပ်ရသူဖြစ်ပါသည်။ ကောက်ရတို့ချသောနေရာမှာလည်း ဟိုတယ်မဟုတ် ကမ်းနားလမ်း လူပြတ်သောနေရာ၊ ရထားသံလမ်း လူပြတ်သောနေရာ များသာဖြစ်သည်။ ကောက်ရမှာငွေကြေးအတန်အသင့်စုမိလျှင် ထိုမကုလားမကိုသာချပြီး လူမပြောင်းဘဲ အောင်မြင့်ကတော့ ရရစားစား ဖာမျိုးစုံချပါသည်။ အုတ်ကျင်းဘူတာအကျော် သံလမ်းတနေရာတွင် ကောက်ရတစ်ယောက်  မကုလားမကိုခေါ်လာကာ

" အမ ဒီနေရာမှာလုပ်ရအောင်"

" ရထား လာမယ်နော် ရဲလည်းဖမ်းမယ် ဒီနေရာအဆင်ပြေရဲ့လား အချုပ်ထဲရောက်မှ ငါ့ကလေးတွေ ထမင်းမစားရနဲ့ဒုက္ခရောက်မယ်"

" မလာပါဘူး အမရယ် မကြာဘူး ခဏပဲ"

ကောက်ရ  မကြာဘူးဆိုသည်မှာ

" အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာဟယ် လိုး လိုး ..အမလေး အမလေး"

ကောက်ရမှာသံလမ်းဘေးခြုံထဲတွင် မကုမလားဖင်မဲကြီးကို ထောင်ကာကုန်းခိုင်းကာ အသကုန်လိုးနေပါတော့သည်။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ကောင်းလိုက်တာ အမရယ် အမကိုယူပြီးသာ နေ့တိုင်းလိုးလိုက်ချင်တယ် ကောင်းသလားမမေးနဲ့"

လီးထုတ်လိုက်လျှင် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားအသားနီဖတ်လေးလိပ်လာသည်ကအစကြည့်ကြည့်ပြီး အသကုန်ဆောင့်သည်။ အသကုန်ဆောင့်လိုးပြီးနောက် မကုလားမကိုလှည့်ကာ ကစ်ဆင်ရှယ်ဆွဲပါသည်။ မကုလားမ၏ပါးစပ်ထဲကိုလျှာတင်မက ပါးစပ်တစ်ခုလုံးပစ်ထည့်တော့မလို့ နမ်းပါသည်။နို့အုံကြီးကိုလည်းလက်ကအဆက်မပြတ်နယ်ပြီး ပက်လက်အိပ်ခိုင်းကာ ထပ်လိုးပြန်သည်။

" အမ အဖုတ်ကအရေအရမ်းထွက်‌တော့လိုးရတာ ချောင်လာပြီ ချောလာပြီ အမထဘီနဲ့သုတ်လိုက်မယ်နော်"

ထဘီနဲ့အဖုတ်ကိုသုတ်ကာ လီးကိုအလျှင်အမြန်ထည့်ကာ မကုလားမကိုတင်းနေအောင်ဖက်ကာ ခါးကိုအားပြုအသကုန်ဆောင့်ပါသည်။လရေများ၊စောက်ရေများ ရောနှောနေကာ လရေများထွက်လို့ကိုမနိုင် အသကုန်လိုးပါတော့သည်။ ယခုအချိန်တွင်သာ အသိမျိုးစုံကြွယ်ကာ ရောဂါမျိုးစုံကြောက်နေရပြီး ကောက်ရတို့ တို့ခေတ်တွင် AIDS အသိလည်းနည်း၊ ဘီပိုး စီပိုးအသိလည်းနည်းကာ မကုလားမကို ဘာအကာအကွယ်မှမရှိ မျိုးစုံကစ်ပါသည်။

ကောက်ရရဲ့မကြာပါဘူးဆိုသည်မှာ ၁နာရီခွဲ ကျော်ကြာပြီး မကုလားမမှာ ဖာခံနေတာဟုမေ့ကာ လင်နဲ့လိုးနေသဖွယ် သူ့ခါးကြီးပြန်ကော့ပေး၊ ကောက်ရကအဆောင့် လိုးချက်စည်းချက်ညီကာ နှစ်ယောက်စလုံးဘယ်နှကြိမ်မှန်းမသိ ရထားလာတာတောင် ဘေးကရထားဖြတ် သံလမ်းဘေးမှာ အလိုးမပြတ်ကာ အားမရှိ အားပြတ်မှသာ ပြန်လာခဲ့ကြပါသည်။ ထိုသို့လိုးပုံမှာ သံလမ်းဘေး၊ ကမ်းနားဘေး မည်သည့်နေရာမဆို ထိုသို့လိုးကြခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုသို့အပျော်အပါးလိုက်စား၊လျှောက်လည်လုပ်ပေမယ့် တစ်ဖက်တွင်လည်း အင်္ဂလိပ်စာ ဆက်လက်လေ့လာကာ 1936ခုနှစ်ကထုတ်သည့် အမေရိကန်စာရေးဆရာမကြီး Margaret Mitchell ၏ "Gone with the wind" (လေရူးသုန်သုန်ဝတ္ထု)၊ ရုရှားစာရေးဆရာကြီး Leo Tolstoyရေးသည့် "War and Peace" (စစ်နှင့်ငြိမ်းချမ်းရေး)english version တို့အပြင် ဆရာမကြီးဒေါ်ခင်မျိုးချစ်ရေးသည့်"Colourful Myanmar"အစရှိသည့် ဖတ်ရခက်ခဲသည့် အင်္ဂလိပ်ဝတ္ထုများကိုပင်ဖတ်နေပါတော့သည်။

လူငယ်ပီပီ တစ်ဖက်မှာလည်း ပန်းဆိုးတန်း ၃၇လမ်းနားရှိ ပန်းအိဖြူဆိုသည့် ထမင်းဆိုင်ပိုင်ရှင်သမီး‌လေးကို ဖွန်သွားကြောင်ပါသေးသည်။ ၁၉၈၆ ခုနှစ်ကာလများတွင် ထူးအိမ်သင်၏ပထမဆုံးအလ်ဘမ်ကတ်ဆက်ခွေ"နာရီပေါ်မှမျက်ရည်စက်များ"ထွက်ရှိပြီးကောက်ရမှာ ပန်းအိဖြူကို ထိုသီချင်းများဆိုပြလိုက်၊ညည်းပြလိုက်ဖြင့် ပိုးပန်းပါတော့သည်။တစ်ခွေ ၄၀ကျပ်လောက်ရှိပြီး အခွေတော့မဝယ်နိုင် ပိုးပန်းရဖို့အရေး လက်ဘက်ရည်ဆိုင်နားသွားထိုင် သီချင်းကိုလိုက်ရေး အလွတ်ကျက်ရသည့် ဘဝ ။ သို့သော် ပန်းအိဖြူ၏ မိဘများမှ ကောက်ရတို့လို့ အလေနက်တော များကို သဘောမကျ ထိုမိန်းကလေးကပင်အထင်မကြီးသဘောမကျသဖြင့် ဘာမှတော့ဆက်မဖြစ်လာခဲ့ပါ။

```````````````````````````````````````````````````

၁၉၈၈ ခုနှစ်ကာလအပြီးရန်ကုန်တွင် အရေးအခင်းပြီးစီးပွားပျက်တော့ မန္တလေးကို အသိတစ်ယောက်အကူအညီနဲ့‌ ကယရောက်ရပြန်သည်။ မည်သည့်အလုပ်ကိုလုပ်ရမည်ကိုမတွေးတတ်။သိသည်မှာ အလုပ်လုပ်ရမည် ရုန်းကန်ရမည်။ ဘဝဆိုသည် လှုပ်ရှားနေမှအသက်ဝင်သည်ဟုဆိုသော အတွေးအခေါ်တစ်ခုသာ ရင်ထဲရှိသည်။ ထိုသို့တွေးခြင်းကြောင့်လည်း အလုပ်မရှား အလုပ်များတန်းစီရတတ်စမြဲဖြစ်သည်။ ကောက်ရနှင့်အတူလိုက်လာသော သူငယ်ချင်းများမှာ ပင်ပန်းသည်။ အလုပ်အကြောင်းနားမလည်။ဒါကတို့ကိုနှိမ်တာ အစရှိသ၍ အကြောင်းပြချက်များကြောင့် အလုပ်မရ။ကောက်ရမှာ မတ္တရာကွမ်းခြံများမှ ကွမ်းများကို မန္တလေးမြို့တွင်းကွမ်းဆိုင်များလိုက်သွင်းသည်။ 

ထိုအချိန်က နန်းတွင်းဖြတ်ရထားလမ်းရှိသေးသည်။မန်းဘူတာကြီးမှ စီးရပြီး ရထားသည် ကျုံးနှင့်နန်းတွင်းကိုဖြတ်လျက် သူရဲဈေးဘူတာမှ မတ္တရာထိရောက်ပါသည်။ရေနွေးငွေ့စက်ခေါင်းရထားကြီးများဖြစ်သည်။ (၁၉၉၃ခုနှစ်မှထိုရထားလမ်းကိုဖျက်လိုက်ပါသည်) ကောက်ရမှာ ထိုလုပ်ငန်းဖြင့်အောင်မြင်ပြီး မိတ္ထီလာ၊စစ်ကိုင်း၊ကျောက်ဆည်များမှ ပုဂံအထိ ကွမ်းရွက်များ ပို့ရသည်အထိအောင်မြင်လာခဲ့ပါသည်။ ငွေအသင့်အတင့်စုမိပြီး စိန်ပန်းတွင် နှစ်ထပ်ကိုယ်ပိုင်အိမ်ဝယ်ရသည့်အထိ အဆင်ပြေလာခဲ့ပါသည်။ 

ထိုသို့စီးပွားတက်လာသည်နှင့်အမျှ ပျက်စီးရာပျက်စီးကြောင်းကိစ္စများသည်လည်းယှဉ်တွဲလျက်ရှိပါတော့သည်။အပေါင်းအသင်းများပေါလာခြင်း ၊ ဝီစကီကလေးမျိုလိုက်ရမှ ဘဝကပြည့်စုံသည်ဟူသော ပျက်စီးရာအတွေးများတွေးလာခြင်းတို့တင်မက မိန်းမလိုက်စားခြင်းတို့ပါ ယှဉ်တွဲပါလာပါတော့သည်။ 

မန်းလေးမြို့ရှိ ဟိုတယ်တကာတွင် မိန်းမပျိုအမျိုးမျိုးနှင့် ကောက်ရတစ်ယောက်ယှဉ်တွဲတွေ့ရပြီး လောင်းကစားဝိုင်းများတွင်လည်းကောက်ရတစ်ယောက်ကျင်လည်မိပါတော့သည်။ မကြာပါ။ ကောင်းစားသည်မှာ မကြာ ။ ကွမ်းရွက်ပို့နောက်ကျ ကွမ်းရွက်မကောင်း ဈေးကြီးစသော အကြောင်းများပေါ်လာကာ စီးပွားစတင်ပျက်လာပါတော့သည်။

ဘဝတွင် တချို့ကိစ္စများသည် ဖြစ်သင့်လို့ကိုဖြစ်လာသည် ။ ယခုပစ္စုပ္ပန်တွင်အရမ်းဆိုးသည်ဆိုသည့်ကိစ္စမှာ တစ်ချိန်အနာဂတ်အတွက်အကောင်းဆုံးကိစ္စဖြစ်လာတတ်ရာ စီးပွားပျက်၊ မိတ်ဆွေနည်းပါးချိန်မှာမှ ကောက်ရဘဝအတွက်အလင်းရောင်လေးပေါ်လာပါတော့သည်။ ထိုအလင်းရောင်မှာ နှင်းယုလွင်ဆိုသည့် အမျိုးသမီးလေးဖြစ်ပြီး မတ္တရာသူစစ်စစ် ကောက်ရ၏စီးပွားဖက်ကွမ်းခြံပိုင်ရှင်၏သမီးကညာလေးဖြစ်ပါသည်။ ရုပ်ရည်ခန့်ငြားသော ၂၅နှစ်အရွယ်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်လေးကို ၁၈ နှစ်အရွယ်မိန်းကလေးမှ မြင်တွေ့ကတည်းကစိတ်ကစား။ 

ငယ်ရွယ်သူတို့မည်သည်အချစ်ကိုကိုးကွယ်ကာ ကောက်ရယခုလိုဖြစ်နေသည်ကိုပင် ဆိုးလိုက်တာဟုမမြင် ခဏလမ်းမှားတာဟုမြင်ကာ လမ်းမှန်ကိုတည့်ပေးချင်သူလေး။  ကောက်ရမှာ‌တော့ဘာရယ်မဟုတ် ကောင်မလေးညိုချောလေး အပျင်းပြေရိသဲ့သဲ့ အလေးမထား ။ ကောင်မလေးမှာ ထိုသို့အလေးမထားသည်ကိုချစ်မိ‌နေသူလေး ။ ထိုနှစ်ဦး ၁၉၉၂ ခုနှစ်၊ ဇွန်လ(၄)ရက် မန္တလေးမြို့ "မေခလာ" မင်္ဂလာခန်းမတွင် မင်္ဂလာဆောင်ခဲ့ကြပါသည်။

မင်္ဂလာဦးညတွင်ပါ ကောက်ရမူးရူးနေကာ လင်မယားအရာမရောက်နိုင်။နောက်နေ့နေ့ခင်းတွင်မှ

" ညီမလေး နှင်း လာပါဦး ဒီနား"

" ဘာကြီးလဲ ကိုကြီး"

" လာပါဦးကွယ်"

ကောက်ရမှာ နှင်းယုလွင်လေးကိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ထို၏ကြင်စဦးဇနီးလေးကိုတယုတယပါးလေးနမ်းကာ

" လင်မယားဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ လင်မယားလုပ်တာလေးတွေလုပ်ကြရအောင်လေကွယ်"

" နေ့ခင်းကြီးကို ကိုကြီးကလည်း"

" ဒီအိမ်ထဲနှစ်ယောက်ထဲရှိသာ နေ့ခင်းတွေ မနက်တွေ မရှိပါဘူး ငါ့မယားလေးရယ့်"

ကောက်ရမှာပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ရှက်သွေးယောင်ဖြာနေသောပါးလေးကိုနမ်းကာ နှင်းဆီဖူးရောင်နှုတ်ခမ်းလေးကို တယုတယ ငုံလိုက်ကာ နှင်းယုလွင်မှာ မနမ်းတတ်နမ်းတတ်သာ။

" ပါးစပ်လေးဟပါဦး နှင်းလေးရယ့်"

လက်တဆုပ်စာရင်သားလေးကိုလည်းတယုတယကိုင်၊ နှုတ်ခမ်းလေးနမ်း ၊ လည်ပင်းလေးနမ်းကာ တယုတယ။တယုတယနမ်းနေသည်ကလည်း မးအချိန်အတော်ကြာ။လက်မှလည်း နို့အုံလေးဆွလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးပွတ်ပေးလိုက်၊ဗိုက်သားလေးကိုင်လိုက်ဖြင့်။

" ကိုကြီး ရင်ထဲကယားကျိကျိနဲ့ကွာ"

နှင်းယုလွင်အင်္ကျီလေးကိုဆွဲတင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကိုဆွဲငုံလိုက်ရသည့်အရသာသည် အိစက်နူးညံကာ တစ်ကမ္ဘာလုံးတွင်ရှိသမျှသော သကြားများစုထားသည့် သကြားလုံးလေးငုံရသလို။

မယားလေးရဲ့ကိုယ်သင်းရနံကလည်း သင်းပျံပျံလေး။ နှင်းယုလွင်မှာမျက်လုံးလေးများစုံမှိတ်ကာ အသဲတွေနှလုံးတွေကလိကလိ ။ ကောက်ရမှာနှင်းယုလွင်ထဘီလေးကိုဆွဲဖြည်ကာ ချစ်စရာအဖုတ်လေးကိုကြည့်ကာ

" ကိုကြီး ရှက်တယ်ကွာ လင်းလင်းထိန်ထိန်ကြီးကို"

" လှလိုက်တာ နှင်းလေးရယ်"

အမွှေးရေးရေးပါးပါးလေးကြားထဲ ၁၈နှစ်အရွယ်မိန်းမပျို၏အင်္ဂါဇာတ်လေးမှာ ကြည့်မဝ ရှုမဝ အကွဲကြောင်းလေးကအစ လှပစွာ ပွင့်ဟနေသည့်နှယ်။

ကောက်ရမှာ အဖုတ်နားနှာခေါင်းလေးကပ်ရှူလိုက်ပြီး စူးရှရှ ကတိုးအနံလေးသဖွယ် ကောက်ရရှူမဝ ။ လျှာလေးနဲ့တိုးကြည့်သောအခါတွင်လည်း မငံတငံ ချိုမြမြအရသာလေး ကောက်ရမှာ ထိုအခိုက်အတန့်ကိုမည်သည့်အခါမှမေ့နိုင်မည်မဟုတ်။ မယားလေး၏ ဖူးငုံလေးကိုတယုတယ လျှာလေးနဲ့တောင်ကြမ်းကြမ်းမယက်ရဲဖြစ်နေသော ကောက်ရ။

သူ့လီးကို အဖုတ်ဝနားတေ့လိုက်ချိန်တွင်လည်း ပိုင်ရှင်ကို စောင့်နေသော ဖူးငုံ လေးမှာ ပို၍စိုရွှဲ ။ ကောက်ရမှာ လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း တယုတယသွင်းကာ ထိပ်ကလေး ဝင်လိုက်ရချိန်တွင်တောင် တစ်ကိုယ်လုံးကသွေးကြောများ ပြောင်းပြန်စီးဆင်းနေသလိုတုန်တက်နေကာ

" ကိုကြီး ညီမ နည်းနည်းအောင့်တယ်"

" ခဏနော် "

လီးကိုပြန်ထုတ် ထိပ်ကလေး ပြန်ထည့် ပြန်ထုတ် ပြန်ထည့်နဲ့ အချိန်အတန်ကြာ လီးတဝက်လောက်ဝင်သွားကာ

" ညီမလေး နှင်းလေး ရလား"

" ဟုတ်"

လီးတစ်ဝက်လောက်နှင့်နှုတ်ခမ်းလေးနမ်းလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးစို့လိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်းနှဲ့ရင်း လီးအဆုံးဝင်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း တချက်ချင်းလိုးကာ

" ကောင်းလိုက်တာနှင်းလေးရယ် ကိုကြီးဟာလေးကိုဆွဲညှစ်ထားသလို ဘယ်လိုအရသာမှန်းကိုမသိဘူး"

" လုပ်စရာရှိတာလုပ် ကိုကြီး ဘာတွေပြောနေတာလဲ ရှက်တယ်"

လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်ချက်နှင့်တစ်ချက် အရှိန် မနှေးမမြန်ကာ အဖုတ်လေးမှာ အရေများဖြင့် ကြိုဆိုကာ

" အင်း အင်း အင်း"

နှင်းယုလွင်လေး ညည်းသံလေးနားထောင်ကာ ကောင်းပုံကို ပြောပြလို့ကိုမရ လီးဝင်ချိန် နွေးနေသည့်အရသာလေးကအစ ခံစားမှုအမြင့်ဆုံးရကာ လရေများ အဖုတ်နုလေးထဲပန်းထည့်ကာ အိမ်ထောင်ဦးလိုးပွဲလေးပြီးဆုံးသွားပါတော့တယ်။

`````````````````````````````````

" နှင်းလေး ကောင်းလား"

" ဟုတ် ကိုကြီး"

" နှင်းလေးကလည်း လင်မယားဖြစ်တာတစ်ပတ်ရှိပြီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောကွာ"

" ရှက်တယ်တော်"

ကောက်ရမှာ သူ့မယားလေးကို မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတစ်ပတ်အတွင်း စားချိန် အိပ်ချိန်မှလွဲ အမြဲလိုး‌သည်။ ကောက်ရအချိန်ဇယားမှာ အရက်ကလေးသောက်သည်။ လိုးသည်။ထမင်းစားသည်။လိုးသည်။ အိပ်သည်။ လိုးသည်။ ရေချိုးသည်။ လိုးသည်။ တော်တော်ကိုလိုးနိုင်သောကောက်ရ ။ မယားအနုအထွဋ် (၁၈)နှစ်အရွယ်လေး ။ ကောက်ရ လိုးလို့ကိုမဝနိုင်။

" နှင်းလေး ကုတင်စောင်းမှာကုန်းပေး ကိုကြီးကနောက်ကမတ်တပ်ရပ်လုပ်မယ်"

" ဒီကုတင်အစွန်လား"

" အင်း ဒီဘက်နည်းနည်းတိုး"

မတ်တပ်ရပ်ကာ ကုတင်စောင်းကုန်းထားသော ဖင်လေးမှ အနည်းငယ်ဟနေသော အဖုတ်လေးကို နောက်ကနေ လီးထည့်ကာဆောင့်သည်။

" ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အမလေး ကိုကြီး အွတ် အွတ် အွတ် "

အဖုတ်လေးအရေတရွှဲရွှဲ

" ကောင်းလိုက်တာ နှင်းလေးရယ် လိုးလို့ကိုမဝဘူး ငါ့မယားလေးကို"

ကောက်ရမှာ ခါးလေးကိုကိုင်ကာ မတ်တပ်ရပ်အားပါပါ‌လိုးနေကာ နှင်းယုလွင်လေး မျက်စိလေးတမှိတ်မှိတ် အံလေးတကြိတ်ကြိတ် သူမလည်း ကာမအရသာခံတတ်‌နေပြီဖြစ်ကာ

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အူး အူး အ အ အ ဖတ် ဖတ် "

ကောက်ရဥနှစ်လုံးမှာ ဆောင့်လိုက်ချိန်အစိလေးကိုပါတဖတ်ဖတ်ရိုက်နေကာ မင်္ဂလာ‌ဆောင်ပြီး လိုးတာများသောကြောင့် အဖုတ်လေးမှထွက်‌သောညှိ့စို့စို့ အနံလေးပါ အခန်းထဲလှိုင်နေကာ

" အု အု အု အွတ် အွတ် ကိုကြီး အား အား မရ‌တော့ဘူး မရတော့ဘူး "

ကုန်းထားရင်း ရှေ့ကိုမှောက်ကာ နှင်းယုလွင်တစပ်စပ်တုန်နေကာ

" ပြီးပြီ အမလေးးးးးးးးး"

ကောက်ရတော့မပြီးသေး သူ့မယားအဖြစ်အပျက်ကို ခပ်ပြုံးပြုံးကြည့်နေကာ တုန်တာရပ်မှ

" ညီမလေး လာ ကိုကြီး‌ပုခုံးပေါ်ခြေထောက်တင်လိုက်"

" နားဦးမယ်လေ ကိုကြီးကလည်း"

" ခဏပါ နှင်းလေးရယ့် "

ကောက်ရမှာ နှင်းယုလွင်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းပုခုံးပေါ်တင်ကာပေါင်ကြားမှာနေရာယူကာ ပြဲဟနေ‌သော အဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးထည့်ကာ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ပါတော့တယ်။

" သေပါပြီ ကိုကြီးရယ်"

အဖုတ်လေးမှာ အရေတွေရွှဲ မဲပြောင်ပြောင်လေးဖြစ်ကာ ကောက်ရလီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း ဟစိစိပုံစံဖြင့်လီးကြိုဆိုနေတော့ပါသည်။

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အွတ် အမလေး တော်ပါတော့ ကြိမ်းစပ်နေပြီ အမလေး အ အ အ ကောင်းတယ် မယားလေးရယ် ကြပ်ထုပ်နေတာ အအ အား "

စချချင်းတစ်ချက်ချင်းနဲ့အရှိန်တွက်လာကာ ကောက်ရပါတုန်တက်ကာ သူ့မယားပေါ်ပါ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးပစ်ကျကာ မှိန်းနေရပါတော့တယ်။

" သေပါပြီ အား အား"

မနက်ကလိုးပွဲအပြီးနိုးအလာ ရေချိုးခန်းနံရံကို ထောက်ကုန်းခိုင်းကာ ကောက်ရတို့လင်မယားဘအသကုန်လိုးနေကြပါတော့သည်။ ရေစိုနေသောနှင်းယုလွင်ဖင်လုံးလေးလှုပ်တိလှုပ်ရမ်းကာ အလိုးခံနေပုံမှာ လိုးနေသောကောက်ရအတွက် အားမလျှော့စတမ်းဖြစ်နေရာ

" အ အ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ကိုကြီး ကိုကြီး "

" နှင်းလေး ညောင်းပြီမလား လာ ကိုကြီးပေါ်တက်"

ကောက်ရရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်ကာ သူ့၏မိုးပေါ်ထောင်နေသော အကြောတမျှင်းမျှင်း လီးကိုထောင်ပေးကာ နှင်းယုလွင်တက်ဆောင့်ခိုင်းပါသည်။

" ကိုကြီး ဖြည်းဖြည်းနော်"

နှင်းယုလွင်မှာ လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ

" ကိုကြီး ပြောသလို နှင်းလေး အရသာရအောင် အဖုတ်တစ်ခုလုံးထိအောင်လှည့်ပွတ်နော်"

နှင်းယုလွင်မှာ လီးကိုအဖုတ်ထဲစိမ်ကာ သူ့ခါးကိုရှေ့နောက်ဝဲယာ စုံနေအောင်လှည့်ကာ သူမအဖုတ်ထဲမှ လီးကို အဖုတ်အတွင်းသားနေရာလပ်မချန်ထိအောင်ပွတ်ပါတော့တယ်။ယခုအချိန်တွင်တော့ အောက်ကကောက်ရလည်း မျက်လုံးတမှိတ်မှိတ်ဖြင့် တအားအား တညည်းညည်း နှင်းယုလွင်လည်း တညည်းညည်း ။

" ညီမလေး ရပြီ ဖင်မြှောက်ထား ကိုကြီး အောက်ကပင့်ဆောင့်မယ်"

ရေချိုးခန်းထဲရေစိုခန္ဓာကိုယ်များလည်းဖြစ် ပေါင်ခြံတဝိုက်လည်းရေများစိုနေသောကြောင့် ဖင်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်‌ မြှောက်ကာ အောက်ကပင့်ဆောင့်ချက်များတွင်

" ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် အမလေး အမေရေ အမလေး"

ပင့်ဆောင့်ချက်အတိုင်း အဖုတ်နဲ့လီးဆုံရာတွင်အသားများမှတင်‌နေသောရေများကြောင့် ဖွတ် ဖွတ် အသံများဖြင့်အကောင်းကြီးကောင်းကာ ရေချိုးခန်းလိုးပွဲ ပြီးဆုံးသွားပါတော့သည်။

" ကိုကြီး အစာနင်မယ် ခဏ ငါးနဲ့စားနေတာ အရိုးစူးမယ်"

ထမင်းစားနေတုန်းတောင် အငြိမ်မနေ လက်ကအဖုတ်ကလေးကိုကလိနေပြီး စားပြီးပြီးချင်း ပန်းကန်များဒီတိုင်းထားကာ ထမင်းစားခုံပေါ်နှင်းယုလွင်ကိုပစ်တင်ကာ ကောက်ရမှာမတ်တပ်ရပ်လိုးပါသည်။ ထိုသို့ အိမ်နေရာမလပ် လိုးသော ညားခါစလင်မယားမှာ မင်္ဂလာပွဲပြီး (၃)ပတ်မြောက်မှ စီးပွားရေးဘက် လှုမှုရေးဘက်ပြန်လည်ဦးလှည့်လာပါတော့တယ်။

``````````````````````````````````````````````

အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>>>>



Saturday, May 17, 2025

အစကရိုးရိုး နောက်တော့တမျိုးတိုးလို့....အပိုင်း ( ၆ )

အစကရိုးရိုး နောက်တော့တမျိုးတိုးလို့....အပိုင်း ( ၆ )

ရေးသားသူ - Takuya Khun

{ကပ်ကိုးဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။}

(34) မြယမုံစိမ်း                               

ကျမ တကယ်လည်းမူးနေပြီ။ ဂျပန်ဘီယာကလည်း သောက်ကောင်း၊ ဆာကေးက လည်း ခါးခါးလေး ပေမဲ့ နှစ်ခွက်လောက်ဝင်ပြီး တော့ သိပ်မခါးတော့ဘူး။ လူကလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဆိုတော့ ဦးလတ် ထည့်ထည့် ပေးသမျှ သောက်လိုက်တာ တကယ်ကို မူးတဲ့ အခြေအနေ ရောက်သွားတော့တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ အသိစိတ်တော့ မပျောက်သေးပါဘူး။ ပိုပြီး ပါးစပ်ရဲလာတယ်။ ရမက်ဆန္ဒတွေက ပိုထလာတယ်ပေါ့။

ညနေက ဦးလတ်ကြီး ကျမပင်တီ နဲ့ ဂွင်းထုနေတာ မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတာ၊ မမမြတ်ဝတ်ရည် သူ့ကောင်လေး နဲ့ အိမ်မှာ လာနေသွားပြီး အဲဒီအကြောင်း ဖုံးဆက် ဒီတေးပြောတာ ကြားပြီးကတည်းက ရွနေတဲ့ စိတ် နဲ့ ဆိုတော့ ဦးလတ် ကို ဆွဲစားလိုက်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ထနေရတယ်။ အဲဒါနဲ့ ဦးလတ်ကြီးလည်း ရေချိုးခန်း ဝင်နေတုန်း မောင့်ကို ဖုံးဆက်ကြည့်လိုက်တယ်။ နည်းနည်းတော့ မျက်နှာပူပေ မဲ့ ဒီလိုပဲ ကိုယ်လိုချင်ရင်တော့ ဒဲ့ ပြောမှ ရတော့မှာကိုး။

" မောင်....င်.. င်.. င်.. င့် .... မောင့်ကို ပြောစာရှိလို့..လို..လို.."

" ဟဲဟဲ..ငါ့မိန်းမ ထူးထူး ခြားခြား အဲလို ချွဲသံလေး နဲ့ ပြောရင်တော့ တခုခု အကြီးကြီး လိုချင်နေပြီထင်တယ် ခိခိ"

" ဟုတ်တယ် အကြီးကြီးပဲ ခွိ"

" ဟင် ဘာအကြီးကြီးလဲ"

" ဘာမှ မကြီး ဘူး မောင် အဲလို ပြောလို့ တမင်ငေါ့လိုက်တာ ဟွန့်၊ တော်ပြီ မပြောတော့ဘူး တခါထဲ"

" ဟားဟား မ ကလည်းကွာ သိရဲ့သားနဲ့ မောင် ဘယ်တုန်းက နိုးပြောဖူးလို့လဲ  ကဲ ပြော ဘာပြောမှာလဲ"

" ဟွန့်  ဒီမှာ.. အိမ်မှာလေ . ဦးလတ်ကြီး ရောက်နေတယ်"

" ဟင် ဟုတ်လား ဦးလတ် တောင် မရောက်တာ ကြာပြီ အတော်ပဲ မောင် လည်း သူနဲ့  မတွေ့ရတာတောင် ကြာလှပြီ"

" နေပါဦး တခါတည်း အဲဒါ ပြောမလို့ ကို"

ကျမ လည်း တခါတည်း ဦးလတ်ကြီး ကျမ ပင်တီ ကို ရူပြီး ထု၊ နောက်ပင်တီထဲကို လရည်တွေ ပန်းထည့် လိုက်တဲ့အကြောင်းပြောပြ လိုက်တော့ မောင် အတော်အံ့အားသင့် သွားတယ်။  

" ဟင် ဟုတ်လား အဟီး ငါ့ ဦးလေး တော့ သူ့မိန်းမ နဲ့ ဟိုဟာ မလုပ်ရတာ ကြာလို့ တင်းနေပြီထင်တယ်"

" အာ့လည်း ပါချင်ပါမှာ ပေါ့ ၊ မောင်က သာ သတိမထားမိတာ ၊ ဦးလတ်ကြီးက အိမ်မှာ လာတိုင်း မ ကို ခိုးခိုး ပြီး ရှိုးတာ၊ မ က အရင်တုန်းက ရိုးရိုးသားသားလေး ဆိုတော့ သတိမထားမိတာ၊ နောက်ပိုင်း ပြန်စဥ်းစားတော့ မှ ဦးလတ်ကြီး မ အပေါ် စိတ်ထား မရိုးဘူး ဆိုတာ သိလာတာ"

" အင်း အဲတော့ မက ဘာလုပ်ချင်သလဲ၊ မောင်က တော့ ကိုယ့် ဦးလေး ကို ပေါ်တင်ဖွင့်ပြောရမှာ အားနာတယ်ကွာ၊ မ က ဘာပြောပေးစေချင်လို့လဲ၊ ဦးလတ် ကတော့ မကို ဘာမှ ကိုယ်ထိလက်ရောက် မလုပ်လောက်ပါဘူး ၊ သူတင်းတာတွေ ဖြေဖျောက်တာလောက်ပဲ နေမှာပါ"

" မောင်ဘာမှ ပြောပေးစရာမလိုဘူး၊ မ ရှင်းလို့ ရတယ်၊ မောင်လုပ်ပေးရမှာက ဒီည နောက်ကျမှ ပြန်လာခဲ့ဖို့ပဲ"

" ဟေ မ ဆိုလိုတဲ့ သဘောက ခွိ. သိပြီ ဟားဟား၊ မောင် တွေးနေတာက ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေတာကိုး၊ အခုက  မ ကပါ အလိုတူအလိုပါမဲ့ သဘောပါလား ခိခိ၊ အိုကေလေ၊ ဒါမျိုးကတော့ မောင်က ဝါသနာ မသေးဘူး ဆိုတာ သိတယ်မလား၊ မောင်လာချောင်းလို့ ရမလား"

" ဟာ မောင်က လည်း အလုပ်ဖြစ်မယ် မဖြစ်မယ် မသိသေးပဲနဲ့ဟာကို ၊ မ အဆင်ပြေရင် မက်ဆေ့ပို့လိုက်မယ်"

" အိုကေလေ ဒါဆိုလည်း မောင် ညနက် မှ ပြန်လာခဲ့မယ်"

" အင်း မလည်း မောင် မောင့်ကိုဝပ်ကာ မွေးနေ့ ပါတီသွားမယ်လို့ ဖုံးဆက်တယ်လို့ ရွှီးလိုက်မယ်"

" အိုကီ ဒိုကီ ..ဂွတ်လပ်..မိန်းမရေ"

" အမလေး မ တို့က အဲဒီကိစ္စ မျိုးမှာ လပ်ခ် မလိုပါဘူး ခစ်ခစ်"

" သိပါတယ် မိန်းမရယ်.. ဟီးဟီး ပါးစပ်က အကျင့်ပါလို့ ပြောမိတာပါ"

" အိုကေ ဒါဆိုရင် ဒါပဲမောင်.. မောင့်ကို ချစ်တယ်..ဘိုင်"

" မ ကိုလည်း ချစ်တယ်..ဘိုင် မ"

အဲလိုကနေ ဂျပန်ဆိုင်ရောက်၊ ဦးလတ် ထည့်ပေးသမျှ အရက်တွေ သောက် နဲ့ တကယ်ကို မူးသွားတာ၊ အဲဒါနဲ့ သစ်သီးဖျော်ရည် တခု မှာသောက်ပြီး ခန ထိုင်လိုက်တော့ နည်းနည်း သက်သာသွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ရီဝေဝေလေး တော့ရှိသေးတယ်။ ဦးလတ် ဂရပ် ခေါ် ပြီး ကားဆီ သွားတော့ လိုအပ်တာထက် နည်းနည်း ယိုင်ပေးလိုက်တယ်။ ဦးလတ် အကြိုက်ပေါ့ ကျမကို အသာလေးသိုင်းဖက် ထိန်းရင်း ကားထဲ ဝင်ကြတယ်။

ကားပေါ် ရောက်တော့၊ ကားနောက်ခန်းမှာ ယိုင်သလိုနဲ့ ဦးလတ်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းမှီလိုက်လာခဲ့တယ်။ ဦးလတ် လက်က ကျမ လက်မောင်းလေးကို ထိန်းကိုင် ထားပေးတယ်။ ကား က တချက်တချက် ချိုင့်ထဲ ကျရင်သူ့ လက်ဖမိုး က ကျမ ရင်သားကို လာလာ ဖိမိတယ်။ သူ့ကိုယ်က မာကျောတဲ့ အထိအတွေ့ရယ်၊ ယောက်ျားကြီး တယောက်ရဲ့ ချွေးနံ့ ဆေးလိပ်နံ့ တွေက ကျမ ရဲ့ ထကြွနေတဲ့ ရမက်ကို ပို နိူးဆွ ပေးနေသလိုပဲ။ စားသောက်ဆိုင် နီးနီးလေးကို ရွေးမိတာတောင် ကျမ ‌ဒေါသ ဖြစ်မိတယ်၊ ကားက ခနလေးနဲ့ ကျမတို့ အခန်းရှေ့ ရောက်လာခဲ့တယ်။

လှေကားအတက်မှာ တော့ ကျမ အတင်းကို ယိုင်ထိုး ပြတော့ သူက စိတ်ပူပြီး ကျမကို ခါးလေးက နေ သိုင်းဖက်ပြီး တက်လာခဲ့တော့တယ်။ ကျမစိတ်ထဲတော့ ဒီလူကြီး သန်လိုက်တာလို့ ၊ အိမ်ထဲကျရင် ဘယ်လို တိုက်စစ် ဆင်ရမလဲ ဆိုတာ တွက်နေမိတယ်။

အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီးတော့ ဦးလတ်ကြီးက အတွင်းကနေ သော့ပြန်ပိတ်နေတုံး ကျမက ဧည့်ခန်းကို လျှောက်သွားပြီး ကျမ ဆလင်းဘက်ကို ခုံပေါ် တင်ပြီး၊ ဆိုဖါရှည်ပေါ် မှာ ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်တယ်။ ဦးလတ်က ကျမ နောက် လိုက်လာပြီး တော့ ကျမကို ငုံ့ကြည့်တယ်။

" သမီးစိမ်း ဖြစ်ရဲ့လား ဒီမှာ အိပ်လို့မရဘူးလေ၊ လာလာ ထ သမီးတို့ အခန်းထဲ ဦးလတ်လိုက်ပို့မယ်"

" မထနိုင်ဘူး ဦးလတ် ချီပေး"

ကျမ ရဲ့ ညှသံ နဲ့ နဂိုကတည်းက လုပ်ပေးချင်နေတဲ့ ဦးလတ် တို့ တွေ့ကြပြီပေါ့ ခစ်၊ ဦးလတ် က ကျမကို ဆွေ့ကနဲ နေအောင်ပွေ့ချီပြီး ကျမတို့ အခန်းခေါ် လာတယ်၊ ကျမတို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ် ကို အသာ လှဲချပေးလိုက်တယ်။

" ဦးလတ်ကြီး.. သမီး ဒီဒေါက်ဖိနပ်တွေနဲ့ ဘယ်လို အိပ်လို့ရမလဲလို့.."

" ဦးလတ် ချွတ်ပေးမှာပေါ့ကွယ်"

ဦးလတ်က ကျမ ခြေထောက်တွေဖက်ကို သွားပြီး ကျမ ခြေထောက်က ဒေါက်ဖိနပ်လေးကို ချွတ်ဖို့ လုပ်တယ်။ ကျမ ဒေါက်ဖိနပ်က ခြေကျင်းဝတ်မှာ နှစ်ပတ်လောက်ပတ်ပြီးမှ ခါးပတ်ကွင်းလို ထိုးထည့်ထားတာလေးဆိုတော့ မလုပ်ဘူးရင် နည်းနည်းတော့ လက်ဝင်တယ်။ 

ဦးလတ်လက်တွေက ကျမ ခြေသလုံးပေါ် မှာ ပွတ်သတ်နေပြီး  မျက်လုံးက လည်း ကျမ ပေါင်လုံးတွေပေါ် မှာ တချိန်လုံး ရောက်နေတော့ ဘယ်ချွတ်လို့ ပြီးနိုင်တော့မလဲ၊ ကျမ က အိပ်ယာကနေ ကုံးထပြီး ကိုယ်ဖာသာ ချွတ်ဖို့ လုပ်လိုက်တာ ကျမ ပေါင်လုံးကို ငေးကြည့်နေတဲ့ ဦးလတ် နဲ့ နဖူးချင်း ဝင်တိုက်မိတယ်။

" အား"

" အို ဆောရီး သမီး ဆောရီး နာသွားလား ဖွဖွ"

ဦးလတ်က ကျမ မျက်နှာလေးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး နဖူးကို သူနူတ်ခမ်း နဲ့ ဖွဖွ လာလုပ်တယ်။ ကျမ တော့ မနေနိုင်တော့ဘူး တော်ပြီ တခါထဲ ကုလားကားရိုက်မနေချင်တော့ဘူး၊ ဦးလတ် လည်ပင်းကို တွဲခိုပြီး သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျမနူတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖိကပ် နမ်းပြစ်လိုက်တော့တယ်။ အဲတော့ သူက လည်း ခေသူ မဟုတ်ပါ ဘူး ပြန်ပြီးတော့ သူ့လျှာကြီး တောင် ကျမ ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သေးတယ်။ 

လက်တွေက ကျမ နို့ တွေကို အင်္ကျီပေါ် ကနေ ပြီးတော့ ဆုပ်နှယ်နေပြီ။ ကျမ လည်း စိတ်တွေ အတင်းထလာပြီ ဆိုတော့ သူ့လျှာကြီးကို အတင်း စုပ်နေမိတယ်။ သူ့လက်တွေက ကျမ ဒရက်စ်ကို ခါးပေါ် အထိ လှန်တင်ပြီးတော့ ကျမ ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကျမ စောက်ဖုတ်လေးကို သူ့လက်ချောင်းထိပ်နဲ့ ပွတ်သတ်ပြီး စောက်စေ့လေးကို ပါ ဖိပွတ်နေတယ်။

" အင်း....ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်.."

ကျမ ညှသံလေး နဲ့ ငြီးနေတုန်းမှာပဲ သူက ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်လိုက် တယ်။ ဘယ်အချိန်ထဲက ပုဆိုးနဲ့ အတွင်းခံ ချွတ်ခဲ့လိုက်သလဲ မသိဘူး ၊ ကျမပေါင်ကြား ရောက်တော့ သူ့လီးကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်နေပြီ။ ဦးလတ်က ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားသွားအောင်၊ သူ့ဒူးနှစ်လုံးနဲ့  မ ပြီး တွန်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ကျမ စောက်ဖုတ်ဝလေးကို တေ့ လိုက်တယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်လေးက စောက်ရည်တွေ ရွဲအိုင်နေပြီလေ။ ဒါတောင်မှ ဦးလတ် လီးကြီးက တုတ်တော့ ကျမ စောက်ဖုတ်ကို တင်းကျပ်နေအောင်ကို ခံစားရတယ်၊

" အ..ဖြည်းဖြည်း ဦးလတ်..ပြဲ..ပြဲ သွားမယ်..အီးးးးး ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်.."

" မပြဲ ပါဘူး သမီးစိမ်း ရဲ့ ဦးလတ် လုပ်တတ်ပါတယ်၊ စိတ်ကို လျှော့ထား..အား သမီးစိမ််း စောက်ဖုတ်က လည်း အရည်တွေကို ရွဲအိုင်လို့ပါလား၊ အကောင်းဆုံးပဲ"

ဦးလတ် ကလည်း ကျွမ်းပါတယ်၊ သူ့ဒီလီးကြီး နဲ့ အတွေ့အကြုံ ဘယ်လောက်များနေပလဲ မသိပါဘူး ၊ တလက်မ ချင်းကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ချော့သွင်းတယ်။ ကျမ အဖုတ်ထဲ နဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲပဲ၊ ကျမ အသံအကျယ်ကြီး ထွက်ပြီးကို ငြီးမိတယ်။

" ဖျစ်...ဗျစ်...ဖွတ်.."

" အိ..အိ..အီးးးးးးးရှီးးးးးး "

နောက်တော့လည်း သူ့လီးကြီးက တဆုံးထိကို ဝင်လာခဲ့တော့တယ်။ ကျမ အဖုတ်ခေါင်းထဲမှာကို ပြည့်ကျပ်လို့ ပေါ့၊ ဦးလတ် က သူ့လီးကြီးကို ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ စိမ်ထားပြီးတော့ ကျမ မျက်နှာ ကို ဇိမ်ခံပြီး ငုံ့ကြည့် ရင်းက ဖရို ဖရဲ ဖြစ်နေတဲ့ ကျမ မျက်မှန်ကို ချွတ်ပြီး ဘေးကို ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမ ပါးလေးကို လာရက်တယ် နာခေါင်းထိပ်ကို လည်းလာရက်တယ်။ 

ပြီးမှ နူတ်ခမ်းကို တအားစုပ်တယ်။ ကျမလည်း ပြန်စုပ်ပေးတာပေါ့။ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ ကလည်း အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာ လို့ သူ့လီးမာမာ ကြီးက စလှုပ်ရှားလာတယ်။ သူက ဖြည်းဖြည်း နဲ့ မှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးပေးတယ်။ အရသာက တော့ ကောင်းလိုက်တာ လို့ပဲ ပြောရတော့ မယ်။ သူ့ဘိုက်ကြီးကတော့ ကျမ ဘိုက်ကလေးကို လာလာ ဖိနေတယ်။ နောက်တော့ သူက ထိုင်ရက် အနေအထားကို ပြောင်းလိုက်ပြီး ကျမ‌ပေါင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးတယ်။ လီးကြီးက အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အရှိန်ရလာတယ်။

" ဖွတ်...ဖတ်..."

" အားးးး အိးးးးး"

သူ့ဆီက လည်း ကျမလိုပဲ ငြီးသံ ထွက်လာတယ်။ ကျမတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အရှိန်ရလာကြပြီး တော့ တဖုံးဖုံးဆော်ကြတာ သူ့လီးကြီး ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ ဖေါင်းပွလာတာ ခံစားလိုက်ရပြီး လရည်ပူပူနွေးနွေးတွေလည်း ပန်းထည့်လိုက်ရော၊ ကျမ လည်း တကိုယ်လုံးတုံခါပြီး ကာမ ဆန္ဒအထွတ် အထိပ်ကို ‌ရောက်သွားရပါတော့တယ်။

" အားးးးးး ဦးလတ်ပြိးးးးးးးပြီးးးးးပြီ....အိုးး"

" သမီးးးလည်း းးးးပြီးးးးးးပြီးးးးးးးးးး အီးးးးးး"

ကျမတို့ နှစ်ယောက်သား တယောက်ကို တယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားကြရင်းနဲ့ ခေတ္တ ငြိမ်သွားကြပါတယ်။ အခု အချိန်ထိ ဦးလတ် က အင်္ကျီမချွတ်ရသေးပဲ အောက်ပိုင်းမှာသာ ပုဆိုးဘောင်းဘီ မရှိသလို ကျမ လည်း အဝတ်အစား အပြည့်အစုံပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ကျမဒရက်စ်ကသာ ခါးအထိလန်တက်နေပြီး ပင်တီကတော့ ဘယ်ရောက်နေပလဲ မသိပါ။ အဝတ်ဗလာဖြစ်နေတဲ့ ကျမတို့ ကိုယ်အောက်ပိုင်း နှစ်ခုကသာ ဆီးခုံ ခြင်း ထိကပ်လို့ နေနေကြတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရူတာ ပုံမှန် ဖြစ်သွားတော့မှ ဦးလတ်က၊

" ကောင်းလိုက်တာ သမီးစိမ်းရယ်၊ ဒီတရုပ်မဆရာဝန်မလေးကို ဦးလတ်လိုးချင်နေတာ ကြာလှပါပြီ၊ ခုမှ ပဲ ဦးလတ် ဆန္ဒပြည့် ရတော့တယ်"

" သိသားပဲ ဦးလတ် မျက်လုံး ကြီးတွေက သမီးကို စိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေတယ်ဆိုတာကို ဟွန့်"


````````````````````````````

(35) မြယမုံစိမ်

ကျမတို့ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် ဖက်ပြီး ပြီးခဲ့တဲ့ အရသာကို ဇိမ်ခံနေတုံး ကျမ ဆလင်းဘက်    ထဲက ဖုံးက တောင် ကနဲ နိုတီသံကြားလိုက်ရတယ်။ ဦးလတ်က ကျမကို ပွေ့ချီလာရင်းက ကျမ အိတ်ကို ပါ ယူလာပြီး ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် တင်ထားတာကိုး။ ကျမက ကိုယ်အပေါ် ပိုင်းကို ပဲ လှည့်ပြီး ဆလင်းဘက်ထဲ လက်နိူက်လို့ ဖုံးကို ပွတ်ကြည့်လိုက်တယ်။ မောင့်ဆီက မက်ဆေ့၊

...စားပြီးပြီလား...

တဲ့ ၊ မောင့်ရဲ့ အဓိပ္ပါယ် နှစ်ခွ နဲ့ မေးခွန်းကြောင့် ကျမ ပြုံးလိုက်မိတယ်။ ဦးလတ်ကိုလည်း မောင့်ဆီက လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့ ဦးလတ်က ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ် ပြီး ကုတင်အောက် ဆင်းလိုက်တယ်။

" မင်းရဲကိုကို ပြန်လာတော့မှာလား"

လို့ မေးတယ်၊ ကျမလည်း မောင့်ကို တယောက်ထဲ အပြင်မှာ မနေစေချင်တာရယ်၊ မောင်ချောင်းခြင်တဲ့ ဆန္ဒလည်းပြည့်သွားအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ တွေးပြီး၊

" အင်း သူလာနေပြီ လမ်းမှာ" လို့ ပြောလိုက်တယ်။

" သမီးစိမ်းကို လိုးလို့မဝ‌သေးဘူးကွာ"

" မောင် အိပ်ပျော်သွား ရင် သမီး ဦးလတ်အခန်းကို လာခဲ့မယ်၊ ခုတော့ အနံ့အသက်တွေ နဲ့ ချွေးတွေ ‌ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ဦးမယ်၊ မောင်မရောက်ခင်"

" အင်း ကောင်းတယ်၊ ဦးလတ် စောင့်နေမယ်နော် တရုပ်မလေး"

“ အင်းပါ ဦးလတ်ကလည်း"

ဦးလတ် ထွက်သွားတော့မှ မောင့်ကို မက်ဆေ့ပြန်ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။

" တခါပြီးသွားပြီ၊ မောင်ပြန်လာခဲ့တော့၊ မောင်ပြန်လာပြီးမှ သူ့အခန်း မ သွားလိုက်မယ်၊ မောင် ချောင်းခြင်တယ် ဆိုလို့"

" ကောင်းတယ် မ၊ မောင် ရောက်တော့မယ် "

``````````````````````````

မောင် ရောက်လာတော့လည်း အရက်မူးလာသည့်ပုံဖြင့် ဦးလတ်နှင့် ခနစကားပြောပြီး အိပ်ချင်ပြီ မနက်ကျ မှ အေးဆေး ပြောရအောင် ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့ကြတယ်။ မောင်က ဦးလတ် နဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို အသေးစိတ် မေးပြီး စိတ်တွေ ကြွလာတော့ ကျမ ကို အတင်း တက်လိုးတော့တာပဲ။ ဦးလတ် ရဲ့ လီးတုတ်တုတ် ကြီး နဲ့ လိုးပြီးကာစ ဆိုတော့ မောင့်လီး က ချောင်တောင်တောင်လို ဖြစ်နေရတယ်။ 

မောင်က တော့ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပြီး ခနလေး နှင့် ပြီးသွားတယ်။ ဘယ်အချိန်ထဲက လီးက တောင်နေသလဲ မသိ။ ခစ်ခစ်။ ကျမ တို့ ခနနားနေကြပြီး တော့မှ မောင်က ပြောတယ်။ ဦးလတ်ကို ပေးထားတဲ့ အခန်းက ညီညီ အခန်း နဲ့ ကပ်ရက်၊ သူ ညီညီ့ အခန်းက သွားချောင်းမယ်လို့ ပြောတယ်။ 

အဲဒါ ကျမတို့ နှစ်ယောက် ခြေဖြားထောက်ပြီး အခန်းထဲက ထွက် ညီညီ့ အခန်းကို ဝင်ကြတယ်။ ဦးလတ် က ခရီးပန်းတာရယ် သူသောက်ထားတဲ့ အရက်တွေရယ်၊ ကျမကို တချီလိုးထားတာရယ်ကြောင့် ထင်တယ် အိပ်ပျော်နေတာ၊ ဟောက်သံတောင် အကျယ်ကြီးကြား နေရတယ် ခစ်။    

ညီညီ့အခန်း ထဲ ဝင်လိုက်တော့ ညီညီ့ ကုတင်က ဦးလတ် အိပ်တဲ့ အခန်း နဲ့ ခြားထားတဲ့ နံရံ နဲ့ ကပ်နေတယ်။ နံရံ မှာ အပေါက် ရှာမတွေ့ဘူး။ အဲဒါနဲ့ ချိတ်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန် တခုကို ဖယ်လိုက်တော့မှ တဖက်က အလင်းရောင်  ဝင်လာတာတွေ့တယ်။ ညီညီ တမင်ဖေါက်ထားတာနေမယ်။ တဖက်ခန်းကို ဧည့်သည် စုံတွဲတွေ လာရင် ဒါမှ မဟုတ် ကောင်မလေး တွေ လာတည်းရင် ချောင်းဖို့ ဖေါက်ထားတာပဲ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးမိလိုက်တယ်။ 

အဲဒါနဲ့ တခြား မော်ဒယ်ပိုစတာ တွေ ချိတ်ထားတာတွေပါ လိုက်လှန် ကြည့်လိုက်တော့ အပေါက် သုံးပေါက်လောက်တွေ့  တယ်၊ အဟီး အဲဒီအပေါက် တွေက လျှောက်ကြည့်လိုက်ရင် ဟိုဘက်တခန်းလုံးကို နေရာမလပ် မြင်နိုင်တာပဲ။ ခွေးမသားလေး ငါ့အိမ်ကို ဖျက်ဆီးထားတယ်လို့ မောင်က တိုးတိုးလေး ပြောပေမဲ့ မျက်နှာက တော့ ပြုံးဖြီးဖြီး ပေါ့ ခိခိ၊ ကျမ ကို ပါးကလေး ရွှတ်ကနဲ နမ်း လိုက်ရင်း၊

" ကဲ မ ကြိုက်သလိုသာ သောင်းကျမ်း ပေတော့ မောင်ရှိနေတယ်လို့ သဘောမထားနဲ့တော့"

" ဟွန့် မ က မောင်ချောင်းနေတယ် ဆိုတာ သိရတော့ ပိုတောင် ထန်လာသေးတာကို ခစ်"

" အာ့ ဆိုလည်း မောင့် ကို ရှိုးနေတယ်လို့ သဘောထားလိုက်တော့ ကဲ သွားတော့"

ကျမ လည်း မောင့်ကို ညီညီ့ အခန်းမှာ ထားခဲ့ပြီး အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်လို့ ဦးလတ် အခန်းတံခါးကို အသာတွန်းဖွင့် ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။

ကျမ က အခုတော့ ညအိပ် ဂါဝန် ကြိုးတချောင်းပုခုံးပေါ် မျှင်မျှင်လေး ပဲ ရှိပြီး အောက်က အရှည်က ပေါင်လည်  လောက်သာ ရောက်တဲ့ ပိုးသား ပန်းနု ရောက်ကလေး ဝတ်ထားတယ်။ အောက်မှာဘရာ၊ ပင်တီ ဘာမှ မဝတ်ထား ဘူး။ ဦးလတ်အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ခေါင်းရင်းက မီးလုံးလေး ပဲ ဖွင့်လိုက်တယ်၊ မီးချောင်းကြီးတော့ ထိန်လင်းအောင် မဖွင့်တော့ဘူး။ ဒီလောက်ဆိုရင် တောင် မောင် ကျမတို့ကို သေခြာ မြင်နေရပါပြီ။

ကုတင်ပေါ် မှာ ပက်လက်ကြီး အိပ်ပျော် ကြီး တခေါခေါ ဟောက်နေတဲ့ ဦးလတ်ရဲ့ ခြေရင်းဘက်က နေ တက်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ ရော့ရိ ရော့ရဲ ဖြစ်ပြီး ပြေနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ပုဆိုး ခါးပုံစ ကနေ အောက်ကို အသာဆွဲချလိုက်တယ်။ လမွှေးတွေ အထူကြီးနဲ့ လီးညိုညို ကြီး ပေါ် လာတယ်။ လီးကြီးက ပျော့ နေတာတောင် တော်တော်လေး တုတ်ပြီး ရှည်သေးတယ်။ ဒစ်ဖူးကလည်း ခရမ်းရောင်ကြီး၊ မီးရောင်အောက်မှာ ပြောင်ထနေတယ်။ ဂွေးဥကြီး နှစ်လုံးက လည်း တွဲကျ နေတယ်။ 

သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမ လက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွ‌လေး ကိုင်ပွတ်ပေးရင်း ဂွင်းထုပေးနေတော့ နည်းနည်းချင်း မာလာတယ်။ ကျမ ခေါင်းငုံ့ပြီး သူ့လီးထိပ် အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာကလေးနဲ့ ထိုးပြီးဒစ်ဖူး ကားကားကြီးကို ရက်လိုက်တော့ လီးကြီးက လှုပ်လာတယ်။ အသက်ရူသံလည်း နည်းနည်း ပြောင်းလာတယ်။ ဟောက်သံကတော့ ပျောက်သွားပြီ၊ ကျမ ပါးစပ်ကို ဟလို့ သူ့လီးဒစ် ကြီးကို ငုံလိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း သကြားလုံး စုပ်သလို စစုပ် ပေးတော့ သူ့ဆီက ငြီးသံလေး နဲ့ အတူ လှုပ်ရှားလာတယ်။

" ဟင် ..သမီး.. သမီးစိမ်းလား"

" အွန်း"

ကျမ ပါးစပ်ထဲ မှာ သူ့လီးကြီး ငုံထားတာမို့ စကားပြန်ပြောလို့ မရဘူး။ သူ့လီးကြီးကတော့ ချက်ခြင်းမာတောင်လာတယ်။ သူက ကျမ ဆံပင်တွေကို ပွတ်ပေးရင်းနဲ့၊

" အား သမီးစိမ်း က လီးစုပ်တာလည်း ကျွမ်းတာပဲ၊ အဟီး မင်းရဲကိုကို ကိုတောင် မနာလိုတော့ဘူး"

" အွန်းအွန်း..ပြွတ်စ်ပြွတ်စ်"

ကျမက နူတ်ခမ်းကို သူ့လီးတန်ကြီးမှာ တင်းတင်း စေ့လို့ ခေါင်းကို အနိမ့်အမြင့် လုပ်ရင်း ပါးစပ်နဲ့ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။ သူ့လီးကြီး က တစတစ နဲ့ တဖြည်းဖြည်းဖောင်းကား ကြီးထွားလာလိုက်တာ ကျမပါးစပ်မှာ ပြည့်လျှ့ပြီး အတန်ရဲ့ တဝက်တောင် အထဲ မဝင်တော့ဘူး အာဂေါင်ကို လာထိုးထိုး မိနေလို့။ ဦးလတ်က ထထိုင်လိုက်ပြီး ကျမ ကိုယ်လေးကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။ ကျမ ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးက ပလွတ်ကနဲ ထွက်သွားတယ်။

" သမီးစိမ်း ဦးလတ် သမီး ပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေးဘူး၊ သမီးကို လိုးရတာ မဝသေးဘူး"

ကျမပါးစပ်ထဲက ကျွတ်သွားတဲ့ သူ့လီးကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်မတ်နေတယ်။ ကျမ ရဲ့ တံတွေးတွေနဲ့ မီးရောက်အောက်မှာ ရောင်ပြန်လက်နေတယ်။ ဦးလတ်က ကျမ နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး၊

" ဦးလတ် သမီးစိမ်း စောက်ဖုတ်လေးကို ရက်ချင်တယ် .. သမီးစိမ်းရဲ့ စောက်ရည်တွေကို အရသာခံချင်တယ်"

" ရက်ပေါ့ ဦးလတ်ကို ဘယ်သူက မလုပ်နဲ့ ပြောလို့လဲ ခစ်ခစ်၊ သမီးတို့ တ‌ယောက်ဟာ တယောက် တပြိုင်ထဲ လုပ်လို့ရတာပဲ ဆစ်စတီနိုင်းတာပေါ့"

" အင်း ဟုတ်တယ် ကောင်းတယ်လာ ဦးလတ်ပေါ် ပြောင်းပြန်တက်ခွလိုက်"

ကျမ လည်း ဝတ်ထားတဲ့ နိုက်တီကို ဆွဲချွတ် ဘေးကို ပြစ်ချလိုက်ပြီး၊ ဦးလတ်အပေါ် ပြောင်းပြန်ခွတက်လိုက်တယ်၊ ဦးလတ်ရဲ့ နံဘေး တဖက်တချက်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ငုံ့လိုက်တော့ ဦးလတ် ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ အလံတိုင်လီး ကြီးက ကျမ မျက်နှာ ရှေ့တည့်တည့် မှာ၊ ဦးလတ်က ကျမ ဖင်ကို နည်းနည်း  ဖိချလိုက်တော နွေးစို တဲ့ သူ့လျှာကြီးက ကျမ စောက်ဖုတ်ပေါ် တည့်တည့် ကို ရက်မိတယ်။ ဦးလတ်မျက်နာ က ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ မှာ မြုတ်နေပြီမို့ ကျမက မောင် ချောင်းနေတဲ့ နံရံကို လှမ်း ပြုံးပြရင်းက ဦးလတ် လီးကြီးကို လက်တဖက် နဲ့ တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက် ပေးလိုက်တယ်။ 

ပြီးမှ ငုံ့ပြီး အားရပါးရ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဦးလတ်က လည်း ကျမ စောက်ဖုတ် တွေ ပေါင်အတွင်းသားတွေ၊ ဖင်ဝလေးပါမကျန် အကုန်ရက်ပေးတယ်။ လျှာကြီးနဲ့ လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်တယ်။ စောက်စေ့ကို လည်း သူ့လက် နဲ့ ဖိချေတယ်၊ ကျမ တို့ နှစ်ယောက် အရှိန် ရလာကြတော့ မောင် ချောင်းနေတာကို မေ့သွားတယ်။ ဦးလတ်လီးကြီးကို အာဂေါင်ထဲ ဝင်နိုင်သလောက်ထည့်ပြီး စုပ်ပေးတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အားရပါးရ ပုလွေ၊ဘာဂျာ ဆွဲပြီးကြတော့ သွေးတွေ ဆူလာပြီ တကယ့် လိုးပွဲ ကို စချင်လာပြီ။

ကျမ ဦးလတ်ကိုယ်ပေါ် မိုးပြီး မတ်တပ်ရပ်ရာကနေ ဦးလတ်ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်လိုက်တယ်။ ဦးလတ်လီးကြီး ရှိတဲ့ နေရာကို ချိန်ပြီး တဖြည်းဖြည်းထိုင်ချတယ် လီးကြီး ပေါင်နားထိုးမိမှ လက်နဲ့ ထိန်းပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တခါထဲ ဖင်ထိုင်ချလိုက်တယ်။

" ဖြွတ်...ဗျစ်..ဖလွတ်"

" အ....."

လီးကြီးက တင်းတင်းကျပ်ကျပ် တိုးဝင်လာလို့ ကျမ နည်းနည်းလေးတော့ လန့်သွားတယ်။ အထဲမှာတောင် နည်းနည်း အောင့်သလို ဖြစ်သွားတယ်၊ လီးကြီးက အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့ အသာလေး ငြိမ်ငြိမ် ခနထိုင်နေလိုက်ရတယ်။

" သမီးစိမ်း အောင့် သွားလား"

" အင်း..ဦးလတ် ဟာကြီးက အရမ်းတုတ်ပြီး ရှည်တာကိုး"

" အင်း ဖြည်းဖြည်း ချင်းပေါ့ သမီးစိမ်းရယ်။ အလို တုတ်ပြီး ရှည်တော့ သမီးစိမ်းက မကြိုက်ဘူးလား"

" မပြောတတ်ဘူး။ တခါမှ တော့ အဲလောက်ကြီးတဲ့ လီးနဲ့ မခံဖူးဘူး"

ကျမလည်း စောက်ဖုတ်ထဲက အနာ နည်းနည်း သက်သာတာနဲ့ ဒူးကို မွေ့ယာပေါ် အားပြု ပြီး ဖင်ကို ကြွလိုက်တော့ လီးကြီးက အပြင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထွက်လာတယ်၊ ပြန်ထိုင်ချလိုက်တော့ လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်တိုးဝင်လာတယ်။ ကျမ လက်နှစ်ဖက်က ဦးလတ် ရင်ဘတ်ပေါ် ကို ထောက်ထားတယ်။ ဦးလတ်က ကျမ နို့တွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ လှမ်း ဆုပ်နှယ်ရင်းက အောက်ကနေလည်း ဖင်ကော့ပြီး ပြန်ဆောင့် တယ်။

" ကောင်းလိုက်တာ စိမ်းရယ် စောက်ဖုတ်သားလေးတွေက နူးညံ့နေတာပဲ"

" အား ..ရှီးးးးး ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်..ဦးလီးးကြီးးကလည်း ကျပ်ထုတ်နေတာပဲ အားးးး"

" အီးးးး ဦးလည်း ကောင်းတယ် အိုးးးးအိုးးးး"

" ဖတ်..ဖတ်...ဖုတ်...ဖုတ်.."

ကျမလည်း အပေါ် ကဆောင့်ရင်းနဲ့ နည်းနည်း ညှောင်းလာတယ်၊ ကျမ နှေးသွားတာ တွေ့လို့ အရှိန်ရနေတဲ့ ဦးလတ်က လီးကို မချွတ်ပဲ ထထိုင်ရင်း ကျမ ကို ပက်လက်ဖြစ်အောင်လှဲပြီး သူက အပေါ် ကမှောက်ရက် ပြန် နေလိုက်တယ် ပြီးမှ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျမ နံဘေးမှာ ထောက်လို့ ကိုယ်အပေါ် ပိုင်းကို ကြွ အောက်ပိုင်း ဒူးမွေ့ယာမှာ ထောက်ပြီး အားပြင်းပြင်း နဲ့ ဆောင့်လိုးတာ၊ အချက်ပေါင်း သုံးလေးဆယ်လောက်မှာ ကျမလည်း အကောင်းဆုံးကို ဖြစ်သွားပြီး အော်ဟစ် ငြီးမိတယ်။

" အားးးးးး ကောင်းးးးးလိုက်တားးးးအီးးးးးးး ဦးးးးးးးး ရယ်းးးးး"

ကျမ ပြီးသွားမှန်းသိလို့ သူလည်း စိတ်လျော့လိုက် သလားမသိ လရည်တွေ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲကို တဖြွတ်ဖြွတ်နဲ့ ပန်းဝင်လာပါတော့တယ်။

````````````````````````````

(36) မြတ်ဝတ်ရည် 

" ဟေး စိမ်း လား ပြော ဒီမှာနော် တို့ ကြားထားတယ် စိမ်း လက်နက်ကြီးနဲ့ မိထားတယ် ဆိုတာ ခစ်ခစ်"

" ခစ်ခစ် မမဝတ်ရည် ကလည်း စိမ်းက ပြောမလို့ ဟာကို ဘယ်သူ ပြောလဲ မောင်လား"

" အင်း ပေါ့ ဘယ်သူ ပြောရမလဲ ဟဟ"

" ဟွန်း နော် မောင် က ကိုယ့် မိန်းမ အကြောင်းကို တခါထည်း သူ့ စော် ဆီ ချက်ချင်း သွားသွား သတင်း ပို့တယ်"

" ခစ်ခစ် အိမ်က လူကြီး လည်း အတူတူပါပဲ ကွာ၊ စိမ်း ဆိုရင် တခါထဲ သားမေ့ မယားမေ့"

" ခစ်ခစ်"

" ခစ်ခစ်  အိမ်က လူကြီး မသိသေးတဲ့ ကိစ္စ စိမ်းကို ပြောမလို့ ဒီနေ့ ဆုံမလား"

" ရတယ်လေ မမဝတ်ရည်၊ စိမ်း ဆေးခန်း ဒီနေ့ နေ့တဝက်ပဲ၊ မမဝတ်ရည်တို့ ရုံးပိတ်တယ်မလား၊ ကိုကို ကရော"

" အမလေး စိမ်း ရဲ့ ကိုကို မမဝတ်ရည် ရဲ့ လင်ကြီးကတော့ ဒီနေ့ သူတို့ ချိန်းပွဲရှိလို့တဲ့ ဂေါက်သွားရိုက်နေပြီ၊ ပြီးရင် ဘီယာဝိုင်း ရှိတယ်တဲ့၊"

" ဟုတ်လား မောင်လည်း ပါမယ်ထင်တယ်၊ သူလည်း အဲလိုပဲ ပြောသွားလို့"

" အိုကေ စိမ်း ဆေးခန်း ပြီးတဲ့ အချိန်လောက် မမ လာခဲ့မယ်၊ ပြီးမှ တနေရာ သွားစားတာပေါ့။"

ကျမ လည်း နာရီကြည့်လိုက်တော့ စောသေးတာနဲ့ တီဗီထိုင်ကြည့်ရင်း စိမ်းကို ပြောမယ့် အကြောင်းအရာတွေကို ခေါင်းထဲ ပြန်တွေးနေမိတယ်။ တကယ်တော့ စိမ်းနဲ့ ကျမ နဲ့ဟာ ဘယ်သူနဲ့ မှ မတူတဲ့ ရင်းနှီး မှုတွေ နဲ့ အရမ်းကို စည်းလုံး မိခဲ့ တယ်။ တော်ရုံ သူငယ်ချင်း ထက်လည်း ပို ညီအမ ထက်လည်း ပိုခဲ့ကြတယ် မဟုတ်လား။ သူ့ ယောက်ျား ကိုယ့်ယောက်ျား တောင် အလဲအလှယ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အတူတူ လေးယောက်သား လည်း ဖြစ်ဖြစ် လိုးကြ ခံကြ နဲ့ တယောက်ကို တယောက် မနာလိုတာတွေ ဝန်တိုတာ တွေ မရှိ။ 

အဲလောက် အတွင်းကျကျ ခင်မင်ရင်းနှီး တဲ့ လူမျိုး တသက်မှာ တယောက်တောင် တွေ့ဖို့ မလွယ်ဘူး ဆိုတာ ကျမ တို့ သိကြ ပြီးသားလေ။ စိမ်းက သူ့ ယောက်ျားကို ၊ ကျမ က ကျမ လင်ကို တောင် မပြောချင်တဲ့ ကိစ္စ တွေ ကျမတို့ အချင်း ချင်း ပြောလို့ ရကြတယ်လေ။ တဦးကို တဦး အကြံပေး၊ တဦးကို တဦး တိုင်ပင်၊ လုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ အဲလို ပြောလို့ ကျမတို့ က ယောက်ျားကို ကြောက်တာ၊ သစ္စာ မရှိတာ၊ ကွယ်ရာမှာ မဟုတ်တာ လုပ်တာ တော့ မဟုတ်ဘူး။ တခါတလေ ကျတော့ လည်း အားနာတာ၊ ရှက်သလိုလို ဖြစ်မိတာ၊ သူများ ငါ့ ဘယ်လို ထင်သွားမလဲ တွေးမိတာ။ အဲလို မျိုးတွေ ကျတော့ ကျမ နဲ့ စိမ်း နဲ့ နှစ်ယောက် သား အချင်းချင်း တီးတိုး ပြောကြ တိုင်ပင် ဖြစ်ကြတယ်။

ခု စိမ်းကို ပြောမယ့် အကြောင်းအရာက ကျမ ယောက်ခထီးကြီး ဦးထူးသာ အကြောင်း။ မောင်တို့ ညီအကို မောင်နှမ ထဲမှာ မောင်က အကြီးဆုံး သူ့အောက်မှာ ညီ တယောက် ညီမ တယောက် ရှိတယ်။ ကျမ အဖေ အမေ က အခုထိ ကျမ ညီမတွေ နဲ့ နေနေကြတုန်း။ ကျမတို့ ခရီးသွားစရာ ရှိရင် ဖေဖေ တို့ အိမ် မှာသားကို သွားထားလို့ ရတယ်။ မောင့် ဘက်က ကျတော့ တမျိုး။ မောင့် မေမေ က ဆုံးသွားတော့ ဖေဖေ ဦးထူးသာ က တယောက်ထဲ ၊ သားသမီးတွေက လည်း အိမ်ထောင် တွေနဲ့ ဖြစ်ကုန်ကြပြီ ဆိုတော့ ကိုယ့် အိမ်နဲ့ ကိုယ်နေတယ်။ 

အငယ်ဆုံး ကျမ ယောင်းမ တယောက်ပဲ အပျိုကြီး ကျောင်းဆရာမ၊ အဲဒီ ယောင်းမ ကလည်း ယောက်ခထီးကြီးကို တောက် လျှောက် မပြုစု နိုင်ဘူး ဆိုတော့၊ အဖိုးကြီးက သားသမီး သုံးယောက်အိမ်ကို တအိမ် လေးလ စီခွဲနေတယ်။ အဲတော့ ကျမ တို့ အိမ် လည်း တနှစ်မှာ လေးလ လောက် သူလာနေတာပေါ့။ ဟိုးအရင် က တော့ ဒီလိုပဲ ဘာမှ မထူးခြား နေလာပေမဲ့ ၊ နောက်ပိုင်း ကျတော့ ကျမ ရဲ့ အနေအထိုင် အလေ့အကျင့် စိတ်ထားတွေက မင်းရဲကိုကို တို့ စိမ်းတို့ လင်မယားနဲ့ တွေ့ပြီးတော့ လုံးဝ ပြောင်းသွားတယ်။ 

နေတာ ထိုင်တာလည်း ပိုပွင့်လင်း ပြီး အဝတ်အစား ဆိုလည်း အရင်ကလို ထူကြီးထည်ကြီး မဝတ်တော့ဘူး။ အိမ်နေရင်း ဆို ပိုဆိုးတယ်။ အဲလို အစက ရိုးရိုး နေလာပြီးမှ ခု အဝတ်အစား အနေအထိုင်ပြောင်းလဲ သွားလို့များလား။ ဒါမှ မဟုတ် စားရလေ ငတ်လေ ဆိုတဲ့ စကားလို လိင်ကိစ္စ မှာ ပွင့်လင်း သွားတော့ အရာရာကို လိင် မျက်စေ့ နဲ့ ပဲ ကြည့်မိလို့လား မသိ။ နောက် ပိုင်း ဖေဖေဦးထူးသာ ကျမ တို့ အိမ် လာနေတဲ့ အချိန်တွေမှာ အပြောင်းအလဲ လေးတွေ သတိထားမိလာတယ်။

တကယ်တော့ ဖေဖေဦးထူးသာ က အခု  ခြောက်ဆယ် ရှိပြီ ၊ ငယ်ငယ်ကတည်းက အလုပ်လုပ်ခဲ့လို့ လုပ်သက် နဲ့ ပင်စင် ယူခဲ့တာ၊ အသက်ပြည့်အောင် အလုပ်လုပ်ဖို့ စိတ်မပါတော့လို့ လို့ ဆိုတယ်။ နောက် သူများ အဖိုးကြီးတွေလို ချည့်နှဲ့နှဲ့ ယိုင်တိုင်တိုင် ဘိုက်ရွဲ မဟုတ်ဘူး။ သန်သန်မာမာ ကြီး။ ငယ်ငယ်တုန်းက အားကစား လိုက်စား ခဲ့လို့ ဆိုတယ်။

အဲဒါထားပါတော့ ဘာအပြောင်းအလဲ လဲ ဆိုတော့ ကျမ ထမီသား ပျော့ ပျော့ လေး ဝတ်တာတို့ ဘလောက်စ် အောက်မှာ ဘရာ မခံပဲ ဝတ်မိတာတို့ ကျရင် ကျမ ဘော်ဒီ ကို မသိမသာ ခိုးခိုး ကြည့်လာတယ်။ သူ့ ပုဆိုးအောက်က ဖုဖု ဖောင်းဖောင်းလည်း မကြာမကြာ သတိထား မိလာတယ်။ အထူးသဖြင့် ကျမတို့ ခြံထဲ ကျမက ပန်းပင်လေး ဘာလေး ညှပ်ဖြတ်လို့ သူလာကူလုပ်ပေးပြီး တယောက်နဲ့ တယောက် နီးနီး ကပ်ကပ် ဆို သူ ခါးကို ကိုင်းကိုင်း ထားရတာ သတိထားမိတယ်။

မောင့်ကို တော့ ဘယ်ပြောဖြစ်မလဲ သူ့အဖေ ကိစ္စကို ၊ ဒါပေမဲ့ လေ သိတယ်မလား ကျမ က အခု တစွတ်စွတ် စား နေသောက်နေရတော့ တမျိုး ပြီး တမျိုး ပြောင်းစမ်းချင်တဲ့ အာသီသ ချဥ်ချင်း ကလေးကလည်း တပ် ချင်တယ်။ အဲတော့ သူ့ရှေ့ မှာ ပိုပြီး ရှိုး လိုက်တယ်။ တခါတလေ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်မယ် ဆိုပြီး အသားကပ် ဘေင်းဘီ များ ဝတ်လိုက်ရင် နဂိုက ကောက်ပြီး ဖုလုံးနေတဲ့ ကျမ ဖင်လုံးကြီးတွေက ဖေဖေ ဦးထူးသာ မျက်လုံးတွေ ကြမ်းပြင်ပေါ် က လိုက်ကောက်ရတော့မဲ့ အတိုင်းပဲ ခစ်ခစ်။ ကျမ စိတ်ထဲ မှာ စမ်းကြည့်ချင်လိုက်တာ ကျလိကျလိ ပဲ၊ ဒါပေမဲ့ မောင် ဘယ်လို များနေမလဲ ဆိုတာလည်း စဥ်းစား ရသေးတယ်။

အခု နောက်အပတ် ဆို သူ ကျမတို့ အိမ်နေရမဲ့ အလှည့် ရောက်ပြီလေ။ ခု စိမ်းက သူ့ ယောက်ျား ဦးလေး နဲ့ အိပ်လိုက်တယ် ဆိုတော့ ။ စိမ်း အတွေ့အကြုံ ကို သွားရည် ကျချင်တာရယ်။ သူဘယ်လို များ စည်းရုံးလိုက်သလဲ ဆိုတာရယ်ကို မေးကြည့်ဖို့ ပေါ့။ စည်းရုံးတယ် ဆိုတာ နှစ်ဖက်စလုံးပေါ့ သိတယ်မလား။ ကိုယ့်ယောက်ျား ကိုရော၊ ကိုယ်စား ချင်တဲ့ သားကောင်ကိုရောပေါ့၊

..............................

" ဟေး စိမ်း ဘယ်လို လဲ ဒီနေ့ ဘာစား ချင်လဲ"

" ဟော့ပေါ့  ပဲ သွားစား ရအောင် မမဝတ်ရည်"

စိမ်းနဲ့ ကျမ တို့ စားနေကြဆိုင်ကို ပဲ သွားလိုက်ကြတယ်။ အဲမှာ စားကြ သောက်ကြရင်း နဲ့ စိမ်းရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို အသေးစိတ် စပ်စု တာပေါ့။ ( အခန်း ၃၂။ မှ အခန်း ၃၅ -ရူ )

" အား မိုက်တာပဲ စိမ်းရယ်၊ ကိုယ်တောင် ဖီးတက်သွားပြီ ခစ်ခစ်"

" ခစ်ခစ်၊ ကဲ မမဝတ်ရည် ပြောမယ် ဆိုတာ ပြောပါဦး ဘာလဲ ဆိုတာ၊ ဘာမှန်း မသိခင်ကတည်းက စိမ်း စိတ်ဝင်စားနေပြီ"

ကျမ လည်း စိမ်းကို ယောက်ခထီး ကြီး အကြောင်း ပြောပြလိုက်တယ်။ စိမ်းက ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့၊

" ခစ်ခစ် အဖိုးကြီးတော့ ငါ့ အမ အလှမှာ နစ်မျော နေရုံ မက ၊ ငါ့အမ ပေါင်ကြား မှာ နစ်မွန်း တော့မှာ မြင်ယောင်မိသေးရဲ့ အဟီးး"

" ခစ်ခစ် စိမ်းက လည်း၊ ဖေဖေ ဦးထူးသာ က အဖိုးကြီး မဟုတ်ပါဘူး"

" အမလေး ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ခစ်ခစ် မမဝတ်ရည် ကလည်း ဘာမှ တောင် မဖြစ်သေးဘူး သူ့ဘဲကြီး ဘက်က နာနေပြီ"

" စိမ်းနော် ခစ်ခစ် ကဲ အတည်ပြောနေတာ စိမ်းလို မောင့်ကို အရင် ဖွင့်ပြောပြီးမှ လှုပ်ရှား ရမလား၊ လှုပ်ရှား ပြီးမှ မောင်ရေ အဲလို တော့ ဖြစ်သွားပြီလို့ ပြောရမလား။ အဲဒါ အကြံပေးပါဦး"

" အင်း စိမ်းသာ ဆိုရင်တော့ မမဝတ်ရည် ယောက်ျား ကို အရင် ပြောလိုက်မယ်၊ မောင့်အဖေ က ကျမကို ဟိုစိတ်တွေ လာနေတယ်လို့ ၊ ကျမ ပေးလိုက်ရမလားပေါ့ ခစ်ခစ်"

" ခစ် အင်း အာ့ဆို သူက မအီမလည်ဖြစ်နေမှာစိုးလို့"

" တကယ်က သူ က မအီမလည် ဖြစ်နေရင် မောင်မကြိုက်ရင် ကျမ မလုပ်ပါဘူးပေါ့။ မောင် ခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင်တော့ အဟိ ပေါ့၊ အဲလို မမဝတ်ရည် ဖွင့်ပြောလိုက်တော့ မမဝတ်ရည် လှုပ်ရှား လို့ ရအောင် သူလည်း ရှောင်ပေးလို့ ရတာပေါ့၊ "

" အင်း စိမ်းပြောတာတော့ မှန်တယ်ဒါပေမဲ့ မမ မျက်နှာပူနေလို့ ခစ်"

" ဒီလို လုပ် မမ စိမ်းပြောလိုက်မယ်၊ မမ က မျက်နှာပူနေလို့ လို့ စိမ်းက မမကိုယ်စား ပြောပေးတာဆိုပြီး "

" အင်း စိမ်း ပြောရင် စိမ်းရဲ့ ကိုကို က မီးသေ ပြီးသား ပါ ခစ်ခစ်၊ မမသိပါတယ်"

" မမဝတ်ရည်က လည်း အချင်းချင်းကို နောက်နေပြီ အဟီး ၊ ဒါနဲ့ မောင်ထွေး နဲ့ မြတ်သူရ တို့ နဲ့ ဖိုးဆမ်း ဖို့ရော"

" လုပ်မယ်လေ တို့ အဆင်ပြေတဲ့ တနေ့ ပေါ့"

" ငါ့ အမ ကတော့ ပန်းတွေနဲ့ ဝေ နေတာပေါ့လေ ခစ်ခစ်"

" စိမ်းလောက် တော့ မစွံပါဘူးနော် ဟဲဟဲ"

...................................

စိမ်း ဘယ် တုန်းက ဘယ်လို ပြောလိုက်သလဲ မသိပါဘူး မောင် က နောက်တနေ့ ညဘက် အိပ်ယာဝင်တော့ ကျမ ကို ကစ် တွေ ဘာတွေ ဆွဲပြီးတော့၊

" မိန်းမ ကို မေးစရာ ရှိလို့"

" ဟင် ထူးထူး ဆန်းဆန်း မောင် က စကားတွေ ဘာတွေ ခံလို့"

" အင်းလေ မိန်းမ ကလည်း ကိုယ့်ယောက်ျားကို ရှက်နေတာကိုး"

" ဘာရှက်လို့လဲ"

" စိမ်း ကပြောတယ် မိန်းမ ကို မောင့် ဖေဖေ က ချက် နေလို့ဆို"

" ဟာ အဲဒါတော့ ရှက်တာပေါ့၊ မောင့် ဖေဖေ က ဝတ်ရည် ဖေဖေ လိုပဲဟာ"

" အဲတော့ မိန်းမ က ဘာလဲ ဟို စိတ်မလာ ဘူးလို့ ဆိုလိုတာလား"

" အဲလို လည်း ဟုတ်ဘူးလေ ဟိုဟာ"

" ဘာဟိုဟာလဲ မောင့်ကို မျက်နှာပူနေတာလား ဟိုကိစ္စ ဖြစ်ရမှာ"

" ကောင်းပါ့ မလားလို့ မောင်ကလည်း"

" ကောင်းတာပေါ့ မိန်းမ စိတ်ပါရင် ဒူးသာဒူးပါ၊ မောင် ကလည်း မောင့်ဖေဖေ အထီးကျန်နေတာကို မကြည့်ရက် တာနဲ့ အတော်ပဲ၊ သူလည်း စိတ်ပျော် သွားတာပေါ့"

" တကယ်လား မောင် ကလည်း"

" တကယ်ပေါ့၊ ဘာ အကူညီလိုလဲ ပြော၊ မောင် ဘယ်လို ခွင်ဖန်ပေးရမလဲ"

" အာ မောင် ဂွင်ဖန်ပေးစရာ မလိုပါဘူး၊ မဖာသာ လှုပ်ရှားလို့ ရပါတယ်၊ ခစ်  ဟောတော့ မျက်နှာပူစရာကြီး"

" ဘာမှ မျက်နှာ မပူနဲ့ မောင် ဝိုင်း ကူညီပေးမယ် ဟဲဟဲ"

" ဟင် မောင် ဟာကြီးက လည်း မာတောင် နေလိုက်တာ ကြောက်စရာကြီး ဟိဟိ"

" အင်း လေ မိန်းမ နဲ့ ဖေဖေ နဲ့ ဟာတွေးကြည့်ရင်း ဖီးတက်လာတာ၊ ခွိ၊ ယောက်ခမ ကြီးနဲ့ ချွေးမ ဇာတ်လမ်းတွေ ဟိုစာအုပ်တွေ ထဲမှာသာ ဖတ်ဘူးတာ ခုတော့ တကယ်တွေ့ရတော့ မယ် ခိခိ"

" ဟွန့် သူက လေ တကယ့် ကပ်ကိုးပဲ၊ သူ့ အဖေ နဲ့ ဆိုတာ တွေးပြီးတော့ တောင် သူ့ဟာကြီးက တောင်နေလိုက်တာ ပေါက်ကွဲတော့မဲ့ အတိုင်းပဲ"

" အင်း မိန်းမ မြန်မြန် ကုပေးတော့ နို့မို့ ဆို တကယ် ပေါက်ကွဲထွက်သွာမှာ ခိခိ"

" ဘယ်လို ကုပေးရမှာလဲ လိမ်ချိုးပေးရမှာလား ခစ်ခစ် လာခဲ့စမ်း ဒီကောင်ကြီး"

" အား ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ်"

```````````````````````````

(37) မြတ်ဝတ်ရည်      

မောင့် ဆီက ခွင့်ပြုချက် ရပြီး တာနဲ့ စိတ်က ပေါ့ သွား ပြီး လူက လည်း တဏှာသွေး တွေ တရှိန်းရှိန်းကို ထလာ သလိုပဲ။ ယောက်ခထီး ကြီးကို ဘယ်လို မြူဆွယ်ရမလဲ ဆိုတာ တချိန်လုံး တွေးရင်း လူက ထန်သထက် ထန် လာရတယ်။ ယောက်ခထီး ကြီး အိမ် မလာခင် ကတည်းက နေ့တိုင်း စိတ်တွေ ထ ပြီး မောင့် အပေါ် ကြမ်းကြမ်း တက်စီး နေမိလို့ မောင် ကတောင် အံ့သြယူရတယ်။

" ငါ့ မိန်းမ ကတော့ စံပဲကွာ၊ ခစ်ခစ်၊ ဖေဖေ့ကို ဟတ်အတက် ဖြစ် ပြီး တုံးကနဲ သေသွားအောင် တော့ မလုပ်လိုက် ပါနဲ့နော် ခိခိ ခု ယောက်ျား တောင် မနိုင်တော့ ဘူး။ မင်းရဲကိုကို  ကို အကူ ခေါ် မှ ရတော့ မယ် "

" ခစ်ခစ်၊ မောင် ကလည်း "

" အင်း ငါ့ မိန်းမ အဲလောက် တောင် တက်ကြွ နေတာ မောင် ဘယ်လို ကူညီရမလဲ"

" အင်း မသိသေးဘူး လိုရင် ပြောမယ်"

မောင့် ကိုတော့ အဲလို ပဲ ပြောထားလိုက်သလို ကျမ ခေါင်းထဲ မှာလည်း ဘယ်လို တိုက်စစ်ဆင် ရမလဲ တွေး နေမိတယ်။ နောက်ဆုံး ကြံရာ မရတော့ စိမ်းကို ပဲ ဖုံးခေါ် မေးမိတယ်။

" စိမ်း ရေ မမ ကို အကြံပေးပါဦး ဦးနှောက်တောင် ပူနေပြီ အဟီး"

" မမဝတ်ရည်က လည်း ခစ်ခစ်၊ မမ ယောက်ျားကို တညလောက် ရှောင်ခိုင်းထားလိုက်၊ ပြီးရင် အဖိုးကြီးကို နည်းနည်း လေး အရှိန်ရအောင် ဘီယာလေး ဘာလေး တိုက်၊ မမ ကလည်း ခပ်ဟော့ဟော့ ဝတ် ပွတ်သီး ပွတ်သတ် သာ နေလိုက်၊ အဖိုးကြီး လီးမတောင်ပဲ မနေဘူး။ အဲတော့ လီးသာ တခါတည်း ကိုင်ပြီး မှုတ်ပေးလိုက် ခစ် လွယ်လိုက်တာ မှ ငှက်ပျောသီး အခွံနွာတာထက် ပိုလွယ်ဦးမယ်"

" ဟာ စိမ်း ကလည်း တော် ကြာ အဖိုးကြီးက ဟေ မင်း ဘာလုပ်တာလဲ ဘာညာ ဆိုပြီး ထပွက်နေရင်"

" မမဝတ်ရည် ကလည်း လုပ်ပြီ၊ မမဝတ်ရည် လို မျက်နှာ ဘော်ဒီ နဲ့ အရွယ်အစား ကို ဆိပ်ကွယ်ရာ မှာ ငြင်းမဲ့သူ ရှိရင် စိမ်း ကျွန်ခံလိုက်မယ် ကဲ ခစ်ခစ်၊ ပိုသေခြာစေချင်ရင် တော့ သူ့ ကို စပါးကပ်ဆူး က အမှုံ့တွေကို သူ စားမဲ့ သောက်မဲ့ ဟာတွေထဲ ထည့်ပေးထားလိုက်။ အဲဒီ ဆေးက စိတ်ကြွတာနဲ့ လီးက တောင်လာတာ၊ သူလီးတောင် နေရင် စိတ်ထနေပြီပဲ" 

" အင်း အဲဒါတော့ မဆိုးဘူး ၊ မောင် ဝယ်ထားတဲ့ စပါးကက်ဆူး တွေ ရှိသေးတယ်။ သား ကို ပါ တနေရာပို့ မှ ရမယ် အာ့ဆိုရင်"

" အင်း မမ လင်ကြီးကို တော့ စိမ်းတို့ အိမ် လာအိပ်ခိုင်းလိုက်၊ မမသား ကို တော့ သူ့ အန်တီတွေ နဲ့ သွားထားလိုက် ပေါ့"

" အင်း ဟုတ်ပြီ စိမ်းပြောတဲ့ အတိုင်း စမ်းမယ် ကွာ"

" မမဝတ်ရည် တခုတော့ လုပ်ပေး"

" ဘာလဲ၊ မမ လက်တော့ ကို ဖွင့် ပြီး အိပ်ယာဘေးက စားပွဲပေါ် တင်ထားပေး၊ ပြီးရင် ဖေ့ဘုပ် မက်ဆေ့ဂျာ ကနေ ဗီဒီယိုကော ခေါ်ထားလိုက်၊ စိမ်းဘက်က အသံပိတ်ထားလိုက်မယ် ခိ"

" အဟီး၊ အင်း အဆင်ပြေရင် လုပ်ပေးမယ်"

.................................

အဆင်ပြေချင်တော့ ဖေဖေထူးသာ ကျမတို့ အိမ်‌ရောက်နေပြီး တပတ်လောက် ကြာတဲ့ သောကြာနေ့ မှာ သားကို သူ့ အန်တီတွေ ဖြစ်တဲ့ ကျမ ညီမ တွေက လာခေါ် မယ်တဲ့ ။ သူတို့ စနေ ပဲခူးဘက် သွားကြမလို့ တဲ့၊ တညအိပ်ခရီး တနင်္ဂနွေ နေ့မှ ပြန်ရောက်မယ်တဲ့။ အဲတော့ ကျမ လည်း မောင့် ကို ဖုံးဆက် ပြောလိုက်တယ်။ ကျမ အစီအစဥ် ကို သူ့ကို ကြိုပြောပြီးသား ဆိုတော့ မောင်က အိုကေတဲ့။

သောကြာနေ့ ရုံးက ပြန်ရောက်တော့  သားလည်း ဖေဖေထူးသာ ကျောင်းက ကြိုလာပြီးနေပြီ။ သားကို ပဲ အရင် ထမင်းတွေ ဘာတွေ ကျွေးထားပြီး တော့ ကျမ ညီမ တွေ လာခေါ် သွားကြတယ်။ နောက်တော့ မောင် ပြန်လာတယ်၊ စား စရာ သောက်စရာတွေ ဝယ်လာတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပဲ၊ စားစရာ သောက်စရာ တွေ ပြင်ပေးလိုက် တယ်။ ဖေဖေထူးသာ ရော မောင် ရော ကျမ ရော ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာတွေ မှာ ပဲ ထိုင်ရင်း တီဗီကြည့် ရင်း စားကြ သောက်ကြတယ်။ မောင် နဲ့ ဖေဖေထူးသာ က ဝီစကီ နဲ့ ဘီယာရော သောက်ကြတယ်။ ကျမ လည်း ဘီယာ ဝင်သောက်တယ်။ 

အဝတ်အစား ကလည်း သိပ်ကြီး အလန်းကြီး မဝတ်ပါဘူး။ မောင်လည်း ရှိနေသေးတော့ မျက်နှာလည်း ပူတာနဲ့ လက်ပြတ် တဆက်တည်း အနားက ပေါင်လည်လောက် ရောက်တဲ့ ဒရက် စ် ဝတ်ထားလိုက်တယ်။ အမဲနဲ့ အဖြူ အပွင့် တွေ ပါတယ်။ အပေါ် ပိုင်းက သိပ်မဟိုက်တဟိုက် ဗီရှိတ် ၊ ဆိုတော့ ကုံးလိုက်ရင်တော့ ကျမ ရင်သား မြှောင်းကို မြင်ရတာပေါ့။

အနားက ပေါင်လည်လောက် ပဲ ရှည်တာ ဆိုတော့ ကျမ ပေါင်လုံးသား ကြီးတွေ တော့ အားရပါးရ မြင်ရမှာပေါ့၊ ခစ်။ မောင်က သူ့ အဖေ အတွက် အရက် စပ်ပေးရင်း စပါးကက်ပဆူး အမှုံ့ တွေ လောက်ထည့် လိုက်တာ တွေ့ရတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ အဖေ မမြင်အောင် ကျမကို မျက်လုံး တဖက် မှိတ်ပြရင်း ပြုံးလိုက်သေးတယ်။ တခါထည်း ယောက်ဖ ကြက်ဥတိုက်နေတယ် ဆိုတဲ့ စကားလိုပဲ။  

စားနေ သောက်နေကြရင်း မောင့် ဖုံး မြည်လာတယ်။ သူ့ သူငယ်ချင်း ဘိုက်အရမ်းအောင့်လို့တဲ့ မိန်းမ ဖြစ်သူ က ဖုံးဆက်တယ် တဲ့ အဲဒါ ခနသွားလိုက်ဦးမယ် ဆိုပြီး ထွက်သွားတော့တယ်။ အဲမှာ ဖေဖေထူးသာ နဲ့ ကျမ နဲ့ ပဲ ဆက် စား ကြ သောက်ကြတာပေါ့၊ ကျမလည်း နည်းနည်း လေး မူးလာတဲ့ ပုံနဲ့ ထိုင်တာ ပြုတာလေး တွေ ကပိုကရို လုပ်လိုက်တယ်။ 

နဂိုထဲက ပေါင်လည်လောက် ရောက်နေတဲ့ ဒရက် အနားက ပေါင်အရင်းထိကို တက်လာတော့ ပေါင်လုံးက ဝင်းမွတ်နေတဲ့ အသားတွေ ကို ဖေဖေထူး အကြိုက် ရူစား ခိုင်းထားလိုက်တယ်။ လူက တီဗီ စိတ်ဝင်စား နေသလို ဘာလိုလိုပေါ့။ ဖေဖေထူးလည်း စပါးကက်ဆူး အရှိန်နဲ့ သူ့ပုဆိုးအောက် မှာ ဖုဖေါင်းထ နေပြီ။ ကျမ ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုလည်း မကြာခန ခိုးခိုးကြည့်နေတာပေါ့၊ သူကြည့်နေတာ ကို ကျမ ပြန်ကြည့်လိုက်မိလို့ ဆုံသွားရင်၊ သူ့သားကို ဒီကောင်ကလည်း ခန ဆိုပြီး ကြာလိုက်တာ လို့ ပြောသေးတယ်။

ခနနေတော့ မောင့် ဆီက ဖုံးလာတယ်။ ဖေဖေထူးရှေ့မှာပဲ ဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် ဖုံးတွေ ပြောပြီး ချလိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ ဖေဖေထူးကို သူ့သူငယ်ချင်းက ဆေးရုံ တက်ရလို့ စောင့်ပေးရမဲ့ လူမရှိလို့ ညဘက် စောင့်ပေးရမှာ မို့ ဒီည ပြန်မလာတော့ ဘူး ပြောကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။ ဖေဖေထူးသာ မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက် သွားတာ သိသိသာသာကြီးရယ်။

" ဖေဖေ ထမင်းယူတော့မလား ကျမ ထမင်းသွားခူးလိုက်မယ်လေ"

" အာ မယူတော့ ဘူး သမီးဝတ်ရည် ဒီအမြည်းတွေ နဲ့ ကို ဖေဖေ ဘိုက်ပြည့်နေပြီ"

" အင်း သမီးလည်း တူတူပဲ၊ သမီး ဝီစကီ နည်းနည်း ရောသောက်ကြည့်မယ် နည်းနည်းပေး"

" အင်း သမီး သောက်ဖူးလား ရော့ နည်းနည်းပဲ ယူစမ်းကြည့်လေ ပြင်းတယ်"

ဖေဖေထူးသာ က ကျမ ဘီယာဖန်ခွက်ထဲ ဝီစကီ နည်းနည်းလောင်းထည့် ပေးလိုက်တယ်။

" အားး ရှီးးးးးးးးးးးး ဟွတ်ဟွတ်"

" အို သမီး ရရဲ့လား ဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်သောက်ရတယ်လေ အဲလို မော့ မချရဘူး"

တခွက် နဲ့ ကျမ တကယ်ကို မူးလာတာ။ စိတ်ကလည်း ရဲလာတယ်။ ဖေဖေထူးသာ ရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေကလည်း ကျမ ပေါင်လုံး တွေက သိပ်မခွာတော့ဘူး။ ကျမလည်း စ ပြီး တိုက်စစ်ဆင်တော့ တာပေါ့။

" ဖေဖေ့ သား ကလေ၊ ကျမ ကို သိပ်ဂရု မစိုက်တော့ ဘူး"

" ဟင် ဘာဖြစ်လို့လည်း သမီးရဲ့"

" သမီးတို့ အိမ်ထောင် သက်လည်း ကြာလာပြီး သမီးက လည်း အရင်က လို မဟုတ်ပဲ ဝလာလို့ ထင်တယ်"

" ဟာ သမီးဝတ်ရည် က မဝ ပါဘူး အနေတော် ပါပဲ "

" ဝပါတယ် သမီး ပေါင်လုံးကြီးတွေ ကြည့်ပါလား၊ လုံးတုတ်နေတာပဲ၊"

" အဲဒါမှ လှတာပါ သမီးရယ်။ မော်ဒယ် တွေ ပေါင်လုံးတွေ က မီးကျစ် ဆံလောက်၊ အရိုးဂေါင်ဂင် က မလှပါဘူး"

" ဖေဖေ က သမီးကို လှတယ်ထင်လို့လား"

ကျမ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တယ်။ တကယ်လည်း ရီဝေဝေ ဖြစ်နေလို့ လူက ယိုင်လဲ မလို ဖြစ်သွားတာ ဆိုဖာ နောက်မှီကို ကိုင်လိုက်ရတယ်။ ဖေဖေ ထူးသာ ကလည်း လှမ်းဆွဲမလို လုပ်ပြီးမှ သူ့ ကိုယ်သူ အရှိန်သတ်လိုက် တယ်ထင်တယ် ထိုင်မလို ထမလို ကိုးရိုးကားယားနဲ့။

" ဖေဖေ့ သားက ခု ဆို သမီး နဲ့ တောင် ကောင်းကောင်း မအိပ်တာ ကြာပြီ၊ ဒီမှာ ကြည့် ပါဦး သမီး လှရဲ့လားလို့"

အဲလိုလေး အထာပေးရင်း ဖေဖေထူးသာကို ကျောပေးလို့ ဖင်လုံးကြီး တလုံးချင်း လှုပ်အောင် လျှောက်ပြလိုက်တယ် နောက် သူ့ ဆီ ပြန်လျှောက်လာတော့ လည်း မျက်လုံးက ကြာပေးသလို လုပ်ရင်း။

" ကဲ ပြောပါဦးဖေဖေ သမီးက လှသေး ဆက်ဆီ ဖြစ်သေးရဲ့လား"

ဖေဖေထူးသာ နား အရောက် ချောလဲ သလိုနဲ့ သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ပြစ်လှဲလိုက်တယ်။ သူက ကျမ ကိုယ်လုံးလေးကို အသာ ထိန်းဖမ်းထားရင်း သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်ထားလိုက်တယ်။ ကျမ တံတောင် အောက်မှ သူ့ ကောင်ကြီး ဖောင်းထ နေတာတဒုတ်ဒုတ် တောင် မြည်နေသလိုပဲ။ ဖေဖေထူးသာ က ကျမ နားသယ်စလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်ပြီး။

" သမီးဝတ်ရည်လောက် လှပြီး ဆက်ဆီ ဖြစ်တာ ဖေဖေ့ ဘဝ မှာ ဘယ်သူမှ မရှိသေးပါဘူးကွယ်"

လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကျမ လည်း မူးနေသလိုလို ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးအစုံ နဲ့ သူ့မျက်နှာနားကပ် ကြည့် ပြီး။

" ဖေဖေ တကယ်ပြောတာလား"

လို့ မေးလိုက်တယ်။ အဖိုးကြီး က ဘယ်လောက် အထားကျွမ်းနေပလဲ မသိဘူး ကျမကို စကားတောင် ပြန် မပြောတော့ဘူး ၊ ကျမ ရဲ့ နူတ်ခမ်းအစုံကို သူ့ နူတ်ခမ်းအစုံ နဲ့ ဖိကပ် ပြီး စုပ်နမ်းတော့ တာပါပဲရှင်။ ကစ်ဆင်း ကလည်း ဘယ်လောက် ကျွမ်းလဲ ဆို ကျမ တကိုယ်လုံးတောင် ပျော့ ခွေ ကျသွားရတယ်။ ကျမ လျှာကလေး ကိုလည်း စုပ်နမ်းတယ်။ သူ့လက်ကြီးက လည်း ကျမ ဒရက်စ် အောက် ကနေ တိုးဝင်လာပြီး ပင်တီလေး ပေါ် ကနေ ကျမ စောက်ဖုတ် ကို ဖိပွတ်ချေ ပေးနေတော့တယ်။ 

ကျမ ပါးစပ်က သွားရည်တွေကို တောင် အကုန်စုပ် ယူ ပြစ်လိုက်သလား မသိဘူး လျှာတောင် ခြောက် သွားသလိုပဲ။ ကျမ တို့ နှစ်ယောက် အတော်ကြာ အောင် ကစ်ဆင် ပေးနေကြပြီးမှ အသက်ရူဖို့ နူတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ကြရတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ သူ့ လက်ချောင်းတွေက ကျမ ပင်တီ အောက်ကနေ ထိုးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လက်ခလည်ကြီးနဲ့ ထိုးပြီး ကရိုင်းနေပြီ။

ကျမ လည်း သူ့ ပုဆိုးကပုံစ ကို ဖြည်ချပြီး အောက်က ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် လိုက်တယ်။ အား မောင်က ဖေဖေ့ သား မှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့တောင် သံသယ ဖြစ်သွားရတယ်။ ဖေဖေထူးသာ လီးကြီးက တော်တော် တုတ်တာပဲ ၊ ရှည်လည်း ရှည်တယ်။ အားရ ပါးရကြီး။

" အိုး ကြီးလိုက် တုတ်လိုက်တာ ဖေဖေ ရယ်"

သူက ကျမကို ဆိုဖာပေါ် မှာ လက်တင် ပေါ် ခေါင်းမှီ လှဲစေပြီး သူက ဘေးမှာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်တယ်။ ခါးပုံစ ပြည်ပြီးသားမို့ သူ့ လုံခြည်က ကြမ်းပေါ် ကွင်းလုံး ကျွတ်ကျ သွားတယ်။ သူက ကျမ လှဲပြီး ခေါင်းတင်ထားတဲ့ ဆိုဖာလက်ရမ်း နားကို လျှောက်လာတော့ သူ့ လီးတန်ကြီးက ကျမ မျက်နှာနားမှာ ထိပ်ဖူး ကြီး တရမ်းရမ်း နဲ့ ရောက်လာတယ်။

ကျမ လက်တွေက သူ့ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက် မိတယ်။ သူက ရှေ့တလှမ်းတိုးလိုက်တော့ ကျမ ဆုပ်ကိုင်ထားတော့ သူ့အရည်ပြားကို ဆွဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး ခရမ်းရောင် ဒစ်ဖူးကြီးက ပြူးထွက်လာတယ်။ မှိုပွင့်ကြီးလို ကားစွင့် နေတဲ့ သူ့ဒစ်ဖူး ကြီးက ကျမ နူတ်ခမ်းကို လာထိ တယ်။ ဒစ်ဖူး ထိပ်အကွဲကြောင်းက စိမ့်ကျ နေတဲ့ အရည်ကြည်စက် က ကျမ နူတ်ခမ်းကို လာစို စေတယ်။ ကျမ နူတ်ခမ်းကို ဟ ပြီး လျှာကလေး နဲ့ တို့ လျှက်လိုက် မိတယ်။ သူက ရှေ့ကို ထပ်တိုးလာတော့ ဒစ်ဖူးကြီးက ကျမ ပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်လာတော့တာပေါ့။

အဖိုးကြီးက လုပ်မဲ့ လုပ်တော့ လည်း တခါတည်း ကျမ ပါးစပ်ကို တန်းလိုးတော့တာပဲ လို့ တွေးမိလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမ နူတ်ခမ်းအစုံကလည်း သူ့ လိင်တန်ကြီးကို တင်းတင်းလေး စေ့ ပြီး အာဂေါင်ထဲ ဝင်လာတဲ့ ဒစ်ဖူးကြီး ကို သကြားလုံး စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေမိပြီလေ။

ဖေဖေထူးသာ ရဲ့ လက်တွေက ကျမ ဆံနွယ်စ တွေကို သိမ်းဖယ် နားနောက် ကို အသာထိုးထည့် ပေးလိုက်တယ်။ သူ့ လီးကြီး တိုးဝင်လာလို့ ဖောင်းထွက်လာတဲ့ ကျမ ပါးကလေးကို သူ့ လက်ဖဝါး‌နဲ့ ပွတ်ပေးနေတယ်။ သူ့လီးကြီး က ကျမ ပါးစပ်ထဲ တဖြည်းဖြည်း တင်းဖေါင်း မာကြောလာလိုက်တာ။ အကြောတွေက တဒုတ်ဒုတ်ခုံနေတာ တောင် ကျမ နူတ်ခမ်းမှာ ခံစား သိနေရတယ်။ ကျမ လက်တဖက်က သူ့ လိင်တန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ဒစ်ဖူးကြီးကို စုပ်ပေးနေရင်း နောက်တဖက် က သူ့ ဂွေးဥကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင် ဆော့ကစား ပေးနေလိုက်တယ်။

```````````````````````

(38) အစကရိုးရိုး         

ဦးထူးသာ ဒီအခွင့်အရေးကို စောင့်နေတာ ကြာလှပြီ။ သူ့ ချွေးမချော အသွင်အပြင် အသွေး အမွေး ပြောင်းလာတာ သူ သတိထားမိတာပေါ့။ သား ကိုကိုကြီး နဲ့ ရကာစ က တောသူ ပုံစံ ၊ မျက်နှာ ဝိုင်းစက်စက် မျက်ခုံးထူထူ မျက်လုံးလေး ပြူပြူး လေး ပါးချိူင့်လေး နဲ့ မျက်နှာကတော့ ချောတယ်။ ကိုယ်လုံးလေးက တုတ်တုတ်လေး ၊ အဝတ်အစား က ရင်ဖုံးလက်ရှည်၊ ထမီက လည်း ခြေမျက်စေ့ ထိ။ အနေအထိုင်က လည်း အေးအေး လေး။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ကမှ အသွင် ပြောင်းလာခဲ့တာ၊ အဝတ်အစား အသွင် အပြင် တွေ ပြောင်း။ လူကလည်း ခါးသေးရင်ချီ၊ နဂို ကမှ ကောက်တဲ့ ဖင် က လုံးစွင့်ကားထွက်လာ။ ကလေး တယောက်လည်း ရပြီး တော့ နို့တွေက လည်း ဖူးမောက် ထွက်လာ။

ဦးထူးသာ တယောက် သား နှစ်ယောက် သမီး တယောက် အိမ် တွေ လှည့်ပတ် နေလာတာ ကျောင်းအမကြီး ဆုံးပြီးကတည်းက ဆိုတော့ နှစ်နဲ့ ချီနေပြီလေ။ ချွေး မတွေက တယောက်နဲ့ တယောက် ကိတ်တာ တောင့်တာ၊ ဆက်ဆီ ကျတာ အပြိုင် အဆိုင် ဆိုတော့ သူ့ ဒုက္ခ က မသေး။ ကြီးကောင် ကြီးမား ကျမှ ဘလူးဘောဖြစ်၊ ဖြစ်လိုက်လျှင်လည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် နာတာ ဆိုတော့ စတုတ္တအရွယ် ကျမှ ဂွေလှိမ့်ရသည့် ဘဝ။

ဂွေလှိမ့်တိုင်းလည်း သူ့ ချွေးမ တွေ ပုံရိပ်တွေသာ စိတ်ထဲမှာ ပေါ်သည်။ ချွေးမ တွေက သူ့ အပေါ် တော်တာ် စိုးမိုးနိုင်နေသည်။ ခုတလော ချွေးမကြီး မြတ်ဝတ်ရည် အချိုးတွေ ပြောင်းလာတာ သူသတိထားမိသည်။ အဝတ်အစား တွေက လည်း ဆက်ဆီ ကျလာသည့် အပြင် အနေအထိုင် ကလည်း အရင်လို ဖုံးဖုံးဖိဖိ မဟုတ်။ ပေါင်ပေါ် ဘိုက်ပေါ်၊ အသား က ညိုပေမဲ့ ပေါင်သား ဘိုက်သား တို့က နေခိုသားမို့ ထင်သည်၊ ဝင်းမွတ်နေသည်။ နောက် သူ နဲ့ နှစ်ဦးထဲ ဆို ကလူ၏ သို့မြူ၏သို့ နေသည်ဟု စိတ်ထဲ ထင်မိသည်။ 

သူ့လို အသက်အရွယ် အတွေ့ အကြုံရလာခဲ့သူ အဖို့ အမှတ်တမဲ့လား တမင် လုပ်တာလား ဆိုတာ သူ စမ်းလို့ ရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ခိုးကြည့်သလိုလို မျိုးနှင့် ချွေးမ ကြီး မြင်အောင် ရှိုးသည်။ ချွေးမကြီးက သူ့ကို တမြင် ရှိုးနေမှန်း သူသေခြာလာ သည်။ သားမျက်နှာလည်း ရှိတော့ ဘာလုပ်ရမလဲ သူစဉ်းစားသည်။ 

ဒီလို ရေဆေးငါးကြီး ကို သားက ဂရုမစိုက်လို့ များလား။ သားက ဂရု မစိုက်တာကို သူက ဝင်ပြီး မထိန်းကျောင်းပေးလျှင် သူများ လက်ထဲ ပါသွားမှာ နှမြောစရာ ကောင်းမနေပေဘူးလား။ တွေးရင်း တွေးရင်း နှင့် အခွင့်ကောင်းကြုံပါက သူ ဂရုစိုက် ပေးလိုက်မည်ဟု သာ ခေါင်းထဲ တေးထားလိုက်သည်။  

ကဲ ခုတော့ အခွင့်အရေးက ပေါ် လာသည်။ ငါးကြော်မကြိုက် ကြောင်မိုက်ပင် ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ကြောင်မိုက် တော့ အဖြစ် မခံနိုင် အရိုးအရေ တစမကြံ တီးလိုက်မည်ဟု ကြံလိုက်သည်။ ချွေးမကြီး ဆင်သည့် အကွက်ထဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဝင်လိုက်သည်။ ခုတော့ သူ့လီးကြီး ချွေးမကြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေလေပြီ။

" အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးဝတ်ရည် ရယ်..အီးးးးးး"

ချွေးမ ချော ရဲ့ အစုပ်အမှုတ် က ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးချင် သွားတာနဲ့ သူ့မျက်နှာလေးကို အသာကိုင်ပြီး ဦးထူးသာ တယောက်သူ့လီးကို သူ ချွေးမ ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ရသည်။ သူ့လီးကြီးက ချွေးမ ပါးစပ်ထဲမှ တံတွေး များနှင့် စိုရွဲ ပြောင်ချောပြီး ပလွတ်ကနဲ ထွက်လာခဲ့သည်။ သူ့ကို မေးခွန်း ထုတ်သလို မော့ ကြည့်နေသော ချွေးမ မြတ်ဝတ်ရည်ကို ဆိုဖာပေါ်မှ ဆွဲထူ ထစေကာ ဆိုဖာ အနောက်ဖက်သို့ ခေါ်လာလိုက်သည်။ ဆိုဖာအနောက် ရောက် မှ တီဗီကို မျက်နှာမူကာ ချွေးမကြီးကို ဆိုဖာ နောက်မှီပေါ် တတောင် နှစ်ဖက် ထောက်လျှက် ကုံးစေလိုက်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည် ဝတ်ထားသော ဒရက်စ် မှာ ပေါင်လည်လောက်သာ မို့ ခါးပေါ် အထိ လှန်တင်လိုက်သည်။ 

ဦးထူးသာ ချွေးမ ကြီး ပင်တီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ ညိုဝင်းမွတ်နေသော ချွေးမ ကြီး မြတ်ဝတ်ရည် ဖင်လုံးနှစ်လုံးမှာ ကားစွင့် နေသည်။ ပေါင်းလုံးကြီး နှစ်လုံး ဆုံရာ မှ ပြူးထွက် နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အရည်တွေ ဖြင့် စိုစွတ်နေပြီ။ ဦးထူးသာ သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်ချင်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ဖောင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်းကို စွဲဆောင် နေသဖြင့် ကြမ်းပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူ့ လျှာ ကြီးဖြင့် ထို စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှက်လိုက်မိသည်။

" အားးးး ဖေဖေ ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ၊ သမီးကို ငရဲ ပေးနေတာလား"

ချွေး မကြီး ၏ ညုတုတု အသံကြားတော့ ပိုလျှက် မိသည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင် မြတ်ဝတ်ရည် ဖုံးမှ အသံမြည်လာခဲ့သည်။

" အို မောင်လား မသိ၊ ခန နော် ဖေဖေ"

မြတ်ဝတ်ရည် က ကမန်းကတန်း စားပွဲပေါ် တင်ထားသည့် ဖုံးကို ပြေးကောက်လိုက်သည်။ တဖက်က စိမ်း။ မြတ်ဝတ်ရည်က ဦးထူးသာကို သူ့နူတ်ခမ်းပေါ် မှာ လက်ညိုးထောင်ကာ အသံတိတ်ဖို့ အမူအယာ ပြလိုက်သည်။ ဦးထူးသာ ခေါင်းညိမ့် ပြလိုက်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်က ဖုံးကို နားနား ကပ်ကာ သူမ တို့ အိပ်ခန်း ရှိရာကို လျှောက် သွားလိုက်သည်။

" မမဝတ်ရည် အခြေအနေ ဘယ်လိုလဲ"

မြတ်ဝတ်ရည်က အသံတိုးတိုးလေး ဖြင့်။

" အခြေအနေ ကောင်းတယ်။ ဇာတ်လမ်းစနေပြီ"

" အော် ခစ်ခစ် ဆောရီး ခု တန်းလန်းကြီးလား"

" ဟုတ်တယ် ဒါပေမဲ့ အတော်ပဲ စိမ်းခေါ် လိုက်တာ၊ အခု အိပ်ခန်းထဲမှာ လက်တော့ သွားဖွင့်တော့ မလို၊ ဝက်ကမ် ဖွင့်ထားလိုက်မယ်။  စိမ်းတို့ ဘက်က အသံကို မြု လုပ်ထား"

" အိုကေ မမဝတ်ရည် ခု စိမ်းတို့ သုံးယောက်စလုံး ကြည့်နေမှာနော် ခစ်ခစ်"

" အဟီး၊ မမ တောင် ရင် ပိုခုံလာပြီ ခစ်ခစ် ဒါပဲနော် ဖုံးချလိုက်တော့မယ်"

မြတ်ဝတ်ရည် အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့  ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ် က သူမ လက်တော့ကို ဖွင့်ကာ၊ ကင်မရာကိုဖွင့် ကုတင်ဘက်ကို ချိန်ထားလိုက်သည်။ ပြီး မှ၊ ဧည့်ခန်း ပြန်ထွက်လာကာ၊

" ဖေဖေ မောင် ကဒီည အိမ်ပြန်အိပ်ဖြစ်မှာ မဟုတ်တော့ဘူးတဲ့ အိပ်တော့ တဲ့၊ မနက်ဖြန် နေ့ခင်းလောက်မှ ပြန်လာမယ်တဲ့"

" အော် ဟုတ်လား အာ့ဆို သမီး တယောက်ထဲ အိပ်နေရမှာပေါ့"

" ဟွန့် ဖေဖေ က လာမအိပ်ဘူးလားလို့၊ ခုနတုန်းက တော့ သူပဲ ဟိုဟာကိုသူများ ပါးစပ်ထဲ အတင်းလာထိုးထည့်နေပြီး"

" အိပ်မှာပေါ့၊ သမီးတယောက်ထဲ အိပ်နေရမှာပေါ့ ဆိုတာ တယောက်ထဲ မအိပ်စေချင်လို့လေ။ ဟားဟား"

ဦးထူးသာ က မြတ်ဝတ်ရည် အနား ချက်ခြင်းရောက်လာပြီး မြတ်ဝတ်ရည်ကို ဖက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းလိုက်သည်။ ခုနက ပြန်ကောက်ဝတ်ထားသော လုံခြည်အောက်မှ လီးကြီးက ပြန်ထောင်ထ လာပြီး မြတ်ဝတ်ရည် ပေါင်ရင်းကို လာ‌ထောက်မိနေသည်။ မြဝတ်ရည်က ပုဆိုးပေါ် မှ ပင် လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ပွတ်ပေးရင်း နူတ်ခမ်းများကလည်း ဦးထူးသာ အနမ်းများကို တုံ့ပြန် နမ်းနေလေသည်။

" လာပါကွာ ခု တခါထည်း အခန်းထဲ သွားရအောင်"

ဦးထူးသာ က မြတ်ဝတ်ရည်ကို သူမ တို့ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဆွဲခေါ် သွားလေသည်။ အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မြတ်ဝတ်ရည် ဒရက်စ် နှင့် ဘရာဇီယာကို ချွတ်ပြစ်လိုက်သလို သူ့ကိုယ်မှ အဝတ်အစား တို့ကို လည်း ချွတ် ပြစ်လိုက်လေသည်။

" ကဲ ခုနက ဇာတ်လမ်းလေး ဆက်လိုက်ရအောင်"

...........................

" ဝိုး မမဝတ်ရည် က ဘော်ဒီ တော်တော် လှတာပဲ၊ ခိ၊ "

မြယမုံစိမ်း တို့ အိပ်ခန်းတွင်းမှာ ဖြစ်သည်။ မြယမုံစိမ်း မှာ ကုတင်ပေါ် တွင် မင်းရဲကိုကို နှင့် ကိုကိုကြီး တို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ လှဲလျှောင်းနေရင်း ကုတင်ပေးမှ စားပွဲပေါ် ရှိ သူမ ကွန်ပြူတာ စခရင်ကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက် ခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့ သုံးယောက် သရီးဆမ်း လို့ ပြီးလို့ အိပ်ယာပေါ် နားနေကြရင်းက မြတ်ဝတ်ရည် တို့ အိပ်ခန်းထဲ မှ အဖြစ်အပျက်ကို ကွန်ပြူတာ စခရင် တွင် ကြည့်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။

ခုနလေးတင်က မှ သူမ ယောက်ျား မင်းရဲကိုကို လီးကို သူမ စုပ်ပေးနေစဉ် သူမ နောက်မှ ကိုကိုကြီးက လိုးပေးနေ ရာ၊ ကိုကိုကြီးလည်း တချီပြီးလို့ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သလို၊ မင်းရဲကိုကို ကလည်း သူမ ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်လို့ မျိုချလိုက်ရသည်။ သူတို့ သုံးယောက် ရေချိုးခန်း သွား သန့်စင် ပြီးတော့ သူမက မြတ်ဝတ်ရည်ကို ဖုံးခေါ် လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူမ တို့ သုံးယောက် ကုတင်ပေါ် မှာ လှဲလျောင်းရင်း မြတ်ဝတ်ရည် နှင့် ဦးထူးသာ တို့ အတွဲ လှုပ်ရှားနေကြသည်ကို ကြည့်နေကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။

မြတ်ဝတ်ရည် မှာ ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ် မှ ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တပိုင်းတင်ကာ မှောက်ကုံးထားပြီး ဦးထူးသာ က အနောက်ဖက်မှ မြတ်ဝတ်ရည် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ရပ်ရင်း ဆောင့်လိုးနေလေသည်။ ကွန်ပြူတာ ကင်မရာ နှင့် နီးကပ် နေသဖြင့် ဦးထူးသာ ဆောင့်လိုက်လိုက် မြတ်ဝတ်ရည် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးမှာ လှိုင်းလုံးလို တုံခါ သွားသည်ကို မြင်နေရသည်။ ဦးထူးသာ မာန်သွင်း ဆောင့်သည့် အသံ၊ ဦးထူးသာ ပေါင်ခြံနှင့် မြတ်ဝတ်ရည် ဖင်လုံး အသားချင်း ရိုက်မိသံ၊ စောက်ဖုတ်အတွင်းလီးကြီး ဆောင့်ဝင်သည့် အားကြောင့် အီးကနဲ ငြီးလိုက်သည့် မြတ်ဝတ်ရည် အသံတို့ကို မြယမုံစိမ်း တို့ ဘက်မှ ပီပီသသ ကြီးကြားနေရလေသည်။

သူ့ မိန်းမ ကို သူ့အဖေ ဖြစ်သူ က သူတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲတွင် အားရပါးရ လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ကိုကိုကြီး လီး က ပြန်မာတောင် လာလေသည်။ သူ့အနားမှာ ကပ်အိပ်နေသည့် မြယမုံစိမ်း ပေါင်လုံးကို သွားထိမိသဖြင့် မြယမုံစိမ်းက ပြုံးကာ သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ကိုကိုကြီး လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အသာအယာ ထုပေးနေလိုက်သည်။

မင်းရဲကိုကို လည်း မြတ်ဝတ်ရည်ကို သူမ ယောက်ခထီးကြီး အားရပါးရ လိုးနေတာ ကြည့်ရင်း လီးပြန်တောင် လာရသည်။ မြယမုံစိမ်း က သူမ နောက်လက်တဖက် ဖြင့် သူမ ယောက်ျား လီးကို ပါ ဆုပ်ကိုင် ထုပေးနေလိုက်လေသည်။

မြတ်ဝတ်ရည် နှင့် ဦးထူးသာ တို့မှာ ပုံစံ ပြောင်း သည့် အနေဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ကာ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုး လိုးနေကြပြန်သည်။ နောက်တော့ ဦးထူးသာကို ပက်လက် လှန်အိပ်စေပြီး မြတ်ဝတ်ရည်က အပေါ် မှ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်က စီးလိုးပြန်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်က ကွန်ပြူတာ ကင်မရာကို လှမ်းကြည့်ကာ လျှာထုတ်ပြ လိုက်သည်။

ကိုကို ကြီးမှာ အီးကနဲ ငြိးရင်း မြယမုံစိမ်း ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဝင်ကာ သူ့လီးကို မြယမုံစိမ်း စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့ကာ ထိုးသွင်း လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့။

" ငါ့ မိန်းမ က အစတုန်းက တကယ့်ကို ရိုးရိုးလေးပါကွာ အခုတော့ ငါ့ကြောင့် တော်တော့် ကို အထန်မ လေး ဖြစ်နေပြီ အဟီး"

ဟု မင်းရဲကိုကို ကို လှမ်းပြောလိုက်လေသည်။  မင်းရဲကိုကို က လည်း တဟဲဟဲ ရီရင်း။

" အင်း ခင်ဗျား ကြောင့်ပဲ ကျနော့် မိန်းမ လည်း ကြည့်ပါဦး။ အစက ရိုးရိုး လေးပါ။ အခုတော့ သူ့ ယောက်ျားကို ဘေးမှာ ထားလို့၊ ယောက်ျား သူငယ်ချင်း အလိုးကို ခံနေတာ ကျ တော့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

ထိုအချိန်မှာ ပင် တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင် မြယမုံစိမ်း တို့ အိမ်ရှေ့မှ ထီရောင်းသည့် တွန်းလှည်း လော်စပီကာ က သီချင်း အကျယ်ကြီးဖွင့်ကာ ဖြတ်သွားလေသည်။


♪ ♫♪ ♫..အစက ရိုးရိုး နောက်တော့ တမျိုးတိုး လို့...ချစ်ပြန် ဆိုပဲ...ဒီလူ ခက်ရချည်.. ♪ ♫♪ ♫...ငရဲကြီးတတ်တယ်ရှင့်...မတော်ဘူး မောင်ရယ်....



..ပြီးပါပြီ။



        

အောက်ပါ အကောင့် က ကူးယူဖော်ပြပါသည်။ 

https://www.wattpad.com/user/Takuya_Khun

သူ့ကိုယ်ပိုင်ရေးသလားတော့ မသိပါ။ တချို့ အပုဒ်တွေက သူများ အပုဒ်တွေ ကူးယူဖော်ပြထားတာတွေ့ရပါသည်။



............................................⭐⭐⭐⭐⭐.......................................... 

ပြီးပါပြီ။